Maandagmorgen 1 januari. En vanaf vandaag doen wij weer gewoon toch?
Ach wij deden al aardig gewoon hoor, de dagen gevierd met leuke en lieve mensen en we hebben er van genoten.
Gisteravond weer hartstikke gezellig met Joke en Anne, spelletjes gedaan, 30 seconden heet dat en kenden wij helemaal niet.
Je kunt er goed bij lachen en ondertussen lekker muziekje aan uit 'onze tijd' gepresenteerd door de pretentieloze omroep MAX (toch maar eens lid van worden?), heerlijk, zo herkenbaar allemaal!
Hondjes alle 5 languit vredig slapend om ons heen, wat wil een mens nou nog meer?
En toen was het zo maar half 3, zonder dat wij er erg in hadden en dat betekent toch wat voor mensen die echt altijd om 10 uur/ half 11 in bed liggen!
Langzaam terug naar huis rijden, gelukkig maar 6 km, altijd voorzichtig ivm al die diertjes hier, gelijk thuis stukje lopen met de hondenkinderen en om 3 uur het bed ingestapt.
Ja en dan toch om half 9 wakker, de honden niet die bleven gewoon slapen.
Twee hebben we wakker gepord voor de ochtendronde en de derde, Roos ligt nog diep te slapen en het is al half 11!
O ja direct moet ik natuurlijk aan de nieuwe krabbelbladzijde voor 2024 beginnen!

Zal wel weer niet zonder problemen gaan HIER KLIKKUHHHHH

----------

Zondagmorgen 31 december. En dat had ik eventjes gedacht, snel linkjes plaatsen op youtube!
Heeft een aantal uur geduurd voor het overgestuurd was, en denk echt dat dat komt omdat ik een NL account daar heb maar een Zweedse provider, ik kan het best mis hebben hoor, zo ver reikt mijn kennis niet.
Uiteindelijk waren zij gisteravond overgestuurd en kreeg ik al een reactie, erg leuk!
Jeetje, het zijn best erge saaie filmpjes en we gaan ze overmaken als de lucht blauw is en de zon schijnt en ook nog vele prachtige dronefilmpjes om te plaatsen.
Gisteren zijn we naar de veiling geweest, dat is hier eens in de zoveel weken en we hadden veel drukte verwacht en veel spullen, en beide bleek het niet te zijn.
Toch wel leuk hoor en we hebben zelf niks gekocht maar viking en Manja waren wel uit op wat dingetjes en konden ook door hen mee naar huis genomen worden, het ene via een slinks weggetje.
Een prachtig kleed wat Manja graag wilde hebben, werd geveild voor 100 kronen (is minder dan 10 euro, en was zij net te laat met handje opsteken, balen dus.
Na de veiling is zij naar die man toegegaan, een sloeberige Zweed, nogal ruikend vies type, bood zij 200 kronen en ja hoor dat deed hij!
Ook bood zij voor 100 kronen op een paar leren laarzen, haar maat en erg grappig model (Manja houdt van aparte dingen☺) kreeg daar gratis een doos met allerlei troep bij.
Later kwam er een man naar haar toe die heel graag twee houten poppetjes er uit wilde kopen en huppakee weer 500 kronen terug!
Ja en dan is het alweer de laatste dag van het jaar, gelukkig hier (nog) geen knal gehoord en vanavond zijn we met de honden bij Joke en Anne, gezellig, ook weer zin in!

LINK filmpjes en let niet op ons gebabbel☺ noem het maar 'slow tv'
LINK2

Vanaf hier wens ik mijn lieve trouwe lezers een vooral gezond (steeds belangrijker als je ouder wordt) en fijn 2024!
Probeer je echte wensen te vervullen, schuif het niet op de lange baan, het leven is te kort en te onzeker!

Dit wil toch iedereen wel?

En dit ook!

----------

Zaterdagmorgen 30 december. Al twee dagen temperatuur net onder 0 maar de diepvrieskou komt er nu aan, ook langdurig schijnt zo.
Leuk, gaan we weer kijken naar de auto's met die jonge gasten die over het ijs crossen!
Het boek over de Brusselse buitenwijk Molenbeek heb ik na zo'n bladzijde of 20 opzij geschoven.
Nou noem het maar weggetikt op mijn e reader.
Wat een vervelende schrijver zeg die Philippe Moureaux, wat een drammer en wat een narcist, als je op 1 bladzijde minstens 15x het woord 'ik' leest is het voor mij passé.
Natuurlijk ff googelen en kwam ook al snel tot de ontdekking waarom het zo'n drammer was, hij is niet meer onder ons.
Nu dus beginnen aan mevrouw Frederike!
Toen Dick gistermorgen met de meiden terug kwam, hij had een lange wandeling gemaakt en liep enkelhoog door de sneeuw, hier geen geruimde wandelpaden hoor, moest poppie verlost worden van vastgevroren beenelastiekjes.
Het is niet te geloven hoe pop zich gerehabiliteerd heeft van alle ellende vorig jaar, zij raust gewoon op hoge snelheid door het ruige terrein waar hoge sneeuw ligt!
Het is ook goed te voelen hoeveel spieren zij alweer heeft, helemaal weer op het oude niveau.
Wie had dat vorig jaar nog verwacht?
Op verzoek zet ik hier een link naar het met de Go Pro opgenomen rit van eergisteren.
Best saai hoor maar tevens goed te zien hoe wij hier wonen en NL wel heel ver weg is!
Ik heb de filmpjes geplaatst maar schijnt nog even te duren voor zij te zien zijn, gek, dat was de vorig keren ook niet.
Misschien controle op 'verboden en schadelijke' filmpjes?
Vandaag kijken of alles werkt en zal dan de link plaatsen, we moeten nu zo weg.

----------

Vrijdagmorgen 29 december. Gisteren wilden we boodschappen doen in Hagfors maar inmiddels sneeuwde het zo erg dat ik wat twijfelde maar Dick niet en dus gingen we.
De Go Pro aangezet op het dashboard en prachtige beelden en lijkt het alsof wij in Alaska wonen!
Het is omdat je zo af en toe een stukje van een verkeersbord ziet waar wat kleur op te zien is anders zou je denken dat het een zwart wit film is.
Het was heel rustig op de weg en zelfs op weg 62, eigenlijk één van de hoofdaders van Zweden was het heel rustig en zijn maar enkele auto's tegen gekomen', zijn zelfs een keer gestopt om de ruitenwissers te 'de-icen!'
Rustig gangetje gereden en genoten van al het moois om ons heen.
Vele bomen hangen zwaar naar beneden vanwege de dikke sneeuwlaag en aangezien het hier eigenlijk nooit waait blijft alles prachtig op de takken liggen.
Elke raam vanuit ons huis is een winterschilderij waar je niet op uitgekeken raakt.
Er ligt zeker een laag van 30 cm op de rand van de veranda, op de buitentafel en de kerstboom zie je nog omdat er lichtjes onder de sneeuw branden.
Een échte Scandinavische winter, dat kun je wel zeggen!
Wat leuk Agnes dat jij ook zo enthousiast over het boek 'Jagtlust' bent!
Het boek wat ik gedownload heb, ook aardig voor gegoogeld☺, is geschreven door Maaike Meijer en heet 'Hemelse mevrouw Frederike'.
Ik ben er nog niet in begonnen, eerst eens even lezen wat voor zootje het is in Molenbeek!
Op aanraden van diverse mensen, niet de eerste de beste haha, heb ik gisteren voor het eerst eens gekeken naar 'Winter vol liefde', best grappig dat gestuntel met de liefde en vooral de mooie omgevingen  maar . . . die reclame blijft voor mij een probleem er telkens tussendoor op een commerciële zender!
Dus of dit een vervolg heeft voor mij betwijfel ik echt.

Een kussen op de tuintafel!

Er ligt inmiddels nog meer sneeuw☺

Onderweg gisteren

Nog maar een keer de reeën vanmorgen, de sfeer tussen de dames en heren is nu wat soepeler, maar zodra zij met 5 of 6 zijn ligt de irritatiegrens wat hoger

---------- 

Donderdagmorgen 28 december. Gisteren bekeken wij Elin de hele dag met de woorden 'oh bijna was je er niet meer', overdreven hè!
De reden van haar ontsnapping was het kleine klosje van de rollijn waar maar 3 vingers van Dick in passen en hij normaal altijd de grote rollijn mee heeft en nu nog dikke wanten aan had ook.
Gelukkig is de dag verder rustig verlopen zonder gedoe en heb ik mijn goede boek uitgelezen, een aanrader, ja alweer,' Jagtlust' geschreven door Annejet van der Zijl.
Een non-fictieboek (natuurlijk voor mij) over de vele beroemde/beruchte bewoners van het grote huis in het Gooi, bijzonder om te lezen en veel bekende namen, vooral interessant voor mensen van mijn generatie.
Inmiddels een boek gedownload wat gaat over de hoofdpersoon uit het boek vanuit een ander perspectief.
Het volgende boek ook alweer begonnen wel van een ander kaliber, 'De waarheid over Molenbeek', een beruchte buitenwijk van Brussel.
Voor ons praktisch geen tv maar rust in de tent, hondjes om ons heen en lekker lezen, Dick is minder lezerig en doet dan andere dingen zoals uitgebreid een verslag maken aan de verzekering ivm schade aan onze camper.
Het sneeuwt hier nu weer en dat blijft het de komende dagen regelmatig doen en moesten wij wel lachen, gisteravond, -6 buiten, wij; 'goh het is nu helemaal niet koud, ik doe geen muts op hoor☺'
Dat heet dus grenzen verleggen!

---------- 

Woensdag, net middag 27 december.
Wat een ochtend zeg.
Veel menselijke emoties zijn al gepasseerd vandaag, o.a. verbazing, verwondering, angst, stress, boosheid, wanhoop, vreugde, verdriet, bang en uiteindelijk opgeluchtheid . . .
Prachtig weer, wolkenloze hemel, zon was net op, -20 graden toen wij de berg op reden voor een lekkere wandeling in dit uitgesproken super winterweer.
Op de berg aan gekomen, pop los, Roos los, gehuld in haar dikke winterjas en Elin aan de rollijn.
Eigenlijk nog dichtbij de auto begon Roos gek te lopen, net of zij kramp in haar benen had, niet getwijfeld en ben ik terug gelopen om haar naar de auto te brengen en bijna bij de auto liep zij normaal, toch maar er in gezet.
Dick liep al verder inmiddels met pop en Elin en van pop weet je dat zij met regelmaat een tijdje uit beeld is maar in beeld op de tracker, no problem at all.
Ik liep die kant ook op en ging mijn mobiel af, haalde hem uit mijn zak maar viel dat ding in de sneeuw en was te laat met opnemen, althans zo leek het maar het scherm zat onder de sneeuw.
Hoorde ik Dick boos mopperen dat ik weer eens te laat met opnemen was, bleek Elin los geschoten te zijn met rollijn en al in een sneltreinvaart uit de flank links het terrein in en uit beeld en geen tracker aan . . .
Echt, wat er dan door je heen gaat is met geen pen te beschrijven want het totale rampenscenario vliegt door je hoofd.
Roepen, fluiten, geen Elin maar wel een pop die terug kwam.
We besloten dat Dick het terrein zou ingaan om het spoor van Elin te gaan volgen, die sleepte immers de rollijn achter zich aan.
Om dat spoor niet te vernaggelen, nam ik pop mee aan de lijn naar de auto om met auto en al terug te keren naar dat punt.
We vertrokken dus beiden een andere kant uit en ondertussen zo ongerust zijn en zo bang dat er wat met haar zou kunnen gebeuren, je kunt bijna niet meer normaal denken, een dikke laag sneeuw in ruig terrein, bij - 20 graden.
Werkelijk, het vreet je totaal op van binnen over de dingen die zouden kunnen gebeuren.
Huilend liep ik terug en plotseling klingeldeklingel achter mij, geluid van de dogtag, was het onze kleine schat met de rollijn achter zich aan slepend, zij was niet overdreven blij maar deed echt of het de gewoonste zaak van de wereld was en was het kennelijk voor haar ook en geen gevoel van ons kwijt te zijn geweest . . .
Mijn god wat was ik blij, ook weer zo'n emotie die je niet kunt uit leggen, ik schreeuwde het uit om Dick te bereiken en hij hoorde mij en maakte rechtsomkeert.
Dick is nog een stukje verder met Elin en pop gegaan, ik terug naar de auto en heb de motor aangezet omdat ik bang was dat het voor Roos te koud werd.
Genoeg stress gehad voor vandaag en lekker naar huis, hondjes eten, wij koffie en de pelletkachel gezellig aan.
Goed dat was dat en weer een lesje geleerd, ook al zit Elin aan de rollijn, de tracker moet aan staan.

Berregie op

Poppie geniet heel erg van de sneeuw!

Tja en gisteravond hebben we weer een oergezellige en leuke avond gehad met viking (André), Manja en Elke, een Duitse buurvrouw.
Manja, altijd ín voor gekkigheid, had zich gehuld in een geheel zilveren outfit met zilveren schoenen, zo apart!

Manja, met in haar armen een leuk kerstpakket voor ons!

----------

Dinsdagmorgen 26 december 2e kerstdag.
Gisteren op zich een rustige dag gehad en half vier in de middag, het is dan al praktisch donker, naar A&Y waar A&D ook al waren.
Zij wonen dichtbij ons en wij waren dus lopend, en het is dik genieten hier, wat is alles toch prachtig!
Ontvangen worden in een echt kersthuis, compleet met zelfgebouwd kerstdorpje voor het raam en daar door heen zie je dan real buiten de dik besneeuwde bomen, hoe kerst kun je het hebben?
Besneeuwde schoenen op de mat, pantoffeltjes aan.
Overal kaarsen, versiering en verlichting, een uiterst gezellig gedekte tafel, hartstikke leuk gezelschap.
Met deze dagen vind ik veel geoorloofd, giga kitsch tot eenvoudige kerstversieringen, net hoe de mensen er zelf in staan.
Het was enorm gezellig en de gesprekken zijn van platte lol tot serieuze gesprekken gegaan, het eten was weer heerlijk en super verzorgd!
Om een uur of half tien rolden wij naar huis en thuis gekomen werden we ontvangen door uitzinnig blije hondjes, wat een uitslovers zeg, zelfs Roos sprong tegen mij aan en dolde door de kamer, zij had weer een big smile, pop ook een smile maar wat kleiner en zelfs Elin had een lachje met hoge piepgeluidjes er nog extra bij!
Na de begroeting, jasjes aan en naar buiten en zagen we dat Roos niet zuiver liep en ben ik halverwege met haar omgedraaid.
Zij had zich gewoon teveel uitgesloofd denken wij en alles is nu weer ok, gelukkig, daarna zijn wij nog een tijdje met hen in de kamer blijven zitten en liggen zij op schoot of tegen ons aan, zo vreselijk lief en laten goed zien hoe blij zij zijn dat wij weer thuis zijn.
Roos had net geen zin om mee te gaan, heeft geplast in het hondentuintje en ligt nu weer lekker in een rolletje in het kleine mandje te slapen.
Zij mocht ook niet mee want het is -18 graden buiten.
Ik zie de zon opkomen en weet inmiddels alweer heel goed waarom wij in Zweden wonen!
En vanavond worden wij om 7 uur verwacht voor een gezellige avond met eten bij Viking en Manja, het kan niet op hè!

----------  

Maandagmorgen 25 december, 1e kerstdag.
Wij wensen jullie fijne en gezellige kerstdagen en voor zover mensen geen kaartje gehad hebben, sorry, vergeten, geen adres oid. er gaat altijd wel eens iets scheef, vooral omdat wij dat dit jaar samen deden, dan blijven er wel eens wat dingen 'hangen'. 
Hierbij een oude foto van Roos, die blijf ik zo leuk vinden!

We hadden gisteren met onze overbuurtjes afgesproken niet te laat te komen ivm eten en de bedtijd van Luna.
Het was erg gezellig, een heerlijke maaltijd en L. had vanuit een boek met Zweedse kerstgerechten een echte Zweedse ham gemaakt, heerlijk!
Ook Luna vermaakte zich weer kostelijk, ook met ons, lekker ding hoor!
Vlak voor wij naar hen toe gingen kwamen Viking en Manja nog even langs, net gearriveerd uit NL en valt er altijd weer veel te babbelen, maar helaas hadden we nu weinig tijd en doen het morgen over, dan eten wij bij hen.
Vandaag ook weer leuk, dan eten we met  D&A bij A&Y die hier vlakbij wonen, en zoals jullie wel lezen, Yvonne heeft makkelijke kerstdagen, ook wel eens heel fijn!
Gisteravond is er weer een laagje sneeuw bijgekomen en vanmorgen liepen er hier 6 reeën om het huis te ploegen, tot aan hun buiken in de sneeuw, wat een prachtig gezicht!
Het was weer niet pais en v(ree) tussen hen, ik denk dat de maagjes niet zo goed gevuld waren en heeft Dick maar iets meer in het emmertje gedaan.
Wel zie ik hen steeds kleine twijgjes van de besneeuwde bomen af eten en zo hoort het ook.
Voorlopig leven wij hier in diepe vrieskou, hoe leuk en hoe fijn! 

----------  

Zondagmorgen 24 december. Ik heb altijd wat moeite met dit soort dagen, weet vaak al niet wat voor dag het is, terwijl ik dan 's morgens mijn krabbel mét datum getikt heb.
Maar nu drie soort zondagen op een rij is ook een beetje apart.
Vanmiddag gaan wij naar de overbuurtjes, met Luna, zij hebben ons gevraagd te komen eten, gezellig!
Morgen de echte kerstdag en de dag er op een Nederlandse kerstdag, want 2e kerstdag bestaat hier niet.
Hier is kerstavond, de avond voor kerst belangrijk, vandaag dus.
Daar doen wij verder niet aan mee hoor, ach ja, je blijft toch echt wel een NLer in dit opzicht.
Ons huis ziet er echt heel gezellig uit met veel extra lampjes en vooral onze nieuwe kerstdeco 'doet het hem'.
Ik zal de foto hier even neer zetten want er zijn mensen die geen fb hebben waar ik hem op geplaatst heb.
Even vermeldenswaardig, het was vannacht -22, en bij het opstaan, zo tegen 8 uur, wij zijn niet meer zo vlot was het -20!
Het licht buiten was adembenemend mooi, zo apart en de atmosfeer heerlijk knisperend, wat een land toch dat Zweden!
Ik liep door de kamer, keek gelijk even naar buiten en zag bokkenman met een sneltreinvaart uit het bos aan komen rennen en doorlopen naar het, ach jee, nog lege emmertje.
Gelijk dat Dick dan uit bed komt gaat hij het voer voor de reetjes neerzetten, die gaan zelfs nog voor een plasje buiten met Elin en ontbijten!

Lachen toch, zag ik gisteravond bij RTL weer dat het hier -4 was! 

Luciakör, wat een schatjes hè!

----------

Zaterdagmorgen 23 december. Nou mensen dat is echt een sprookjeswereld waarin wij nu leven!
Alles is bedekt met een dikke laag sneeuw, heel rustig weer, de zon komt op en nu zo mooi om het bos in te kijken en de reeën zo goed te zien!
Vanmorgen waren er weer 6 en ik zie meneer de bok ontwikkelen tot een dikke patriarch, zo gedraagt hij zich . . . en dik issie ook . . .
Elin vindt dit vooral erg leuk want ziet hen dan achter elkaar aan rennen, althans meneer de bok jaagt vooral de jonge twee bokjes weg.
Dick bedenkt al hoe hij het kan regelen dat meneer de bok niet haantje de voorste kan zijn bij het emmertje, maar daar is niets op te bedenken en zou ook niet verstandig zijn, zij moeten het gewoon zelf maar uitzoeken en rangen bepalen.
Ja zo gaat dat dus, als pensionados die niks anders te doen hebben, ofuh kijken en constateren dat de vuilnisman wel erg laat is vandaag . . . 
Lekker toch als je leven alleen uit dit soort problemen zou bestaan want dat is het bij ons ook niet altijd hoor!
Ik moet hier echt regelmatig om lachen en dat is maar goed ook.
Wij realiseren ons maar al te goed dat wij bevoorrecht zijn en onze 'dingetjes' in feite peanuts zijn.
En uiteraard beginnen wij ook de tand des tijds regelmatig te voelen en bekijken dit meestal wel met humor, meestal dus.
Als wij 's morgens opstaan of lang gezeten hebben, moeten wij ook even langzaam uitvouwen en wat meer tijd nemen voor dit proces . . .
Ik benijd jullie in NL nu niet hoor want hoe optimistisch je ook kunt zijn, er valt onmiskenbaar veel regen.
Wij zeggen dan 'o maar hier sneeuwt het en dat is bevroren regen maar dan leuker!'
Verder ja, gisteren aardig wat werk gehad met het bed verschonen, maar gisteravond alles weer decembertjesfris op het bed!
Zelfs het topdek en matras droog, had ik na het reinigen met de waterblazer gedroogd, ging super en voor het eerst een donzen dekbed in de droger gehad en ging prima!
Dan gebruiken wij die blazer dan toch nog ergens voor, want is eigenlijk voor vieze natte honden bedoeld maar eerlijk is eerlijk, die hebben wij hier nooit!

Hier krijgt Elin onderweg even wat water, als wij wat langer weggaan naar Karlstad of zo en zij alleen mee gaat krijgt zij in de auto haar kerstttruitje aan! ☺ Nee niet buiten hoor!

----------

Vrijdagmorgen 22 december. Het was me het weertje wel gisteren op de terugweg uit Karlstad (vrij bewerkt nav een quote van Herman Finkers☺)
Was zo genieten, heftige sneeuw, langzaam rijdende zwaar besneeuwde auto's, veel met dakbakken, op weg naar de wintersportgebieden, denk ik dan.
Zo enorm winters, vroeg donker, leuk sfeertje!
Op de terugweg konden wij niet sneller dan 40km per uur, reden pal, met gepaste afstand hoor, achter twee gigantische sneeuw-/strooischuivers met volgens mij minstens 16 oranje en rode waarschuwingslichten aan, zij reden waar het kon naast elkaar en hielden alle auto's tegen maar goed ik denk dat niemand de behoefte had om te willen passeren.
Wat een sneeuw en leuk gezicht hoe die immense schuivers keurig langs paaltjes manoeuvreerden, gaat volgens mij automatisch.
En het bleef maar sneeuwen, zelfs nog gisteravond toen wij het rondjehondje strompelden, van lopen was eigenlijk geen sprake en Elin werd er helemaal dol van, die rausde door de greppeltjes en werd steeds gekker!
Het was goed te zien dat wij de enige mafketels waren die nog buiten wandelden!
Wel moesten wij Elin bij thuiskomst ontklonteren, had totale sneeuwbeentjes, stond schattig.
Halverwege de nacht stond pop naast het bed en vanmorgen zagen wij natuurlijk waarom, heel erg gesneeuwd, minstens 20cm, en lag er een lawine van het dak gestort op de veranda waar wij nog steeds geen sneeuwrekken hebben en nu is dat echt het laatste jaar zonder die dingen.
Uiteraard pop in bed genomen waar zij tot vanmorgen niet meer bewogen heeft, zo diep in slaap gelijk, ja veilig voor haar!
Had wel een staartje gekregen . . . in haar diepe slaap in bed geplast (wat kan gebeuren bij een gecastreerde hond) en niet zo'n beetje ook, door dekbed heen, onderlaken, dekmatras, nog een onderlaken en een klein nat plekje op het matras.
Enfin, de wasmachine en droger hebben werk vandaag . . . ik ook trouwens.

Onderweg, hiervoor reed nog zo'n zelfde strooierd/vegerd

Vanmorgen, ach er ligt maar een klein laagje sneeuw hoor . . .

Ow ik heb inmiddels zulke leuke en ook veel sneeuwfoto's, jammer dat ik geen fotobladzijden meer maak . . .

----------
  

Donderdagmorgen 21 december. Gisteren behoorlijk veel sneeuw gevallen en bereiden wij ons voor op een nog grotere hoeveelheid sneeuw de komende dagen, start straks om een uur of 11.
Een prachtige dag gisteren en eigenlijk hadden wij een paar vragen aan de camperverzekering die je best kon stellen via internet.
Wij beslisten anders, zelf naar kantoor in Sunne gaan omdat het zo verschrikkelijk mooi was buiten en wij het ook een mooie rit vinden.
Honden ook mee en we hebben genoten, wat was het prachtig, sneeuw nog niet geschoven dan is het helemaal toppie, met een gangetje van 50km zodat wij lekker rond konden koekeloeren.
Ook nog een auto op z'n kop langs de weg zien liggen, dat zie je hier elk jaar wel eens of meerdere malen.
Terug wilde ik graag een rondje bij de waterval hier in Munkfors maken omdat ik erg benieuwd was hoe het er nu uit zag.
En we werden niet teleurgesteld, zo mooi!
Helemaal bevroren en op sommige plekken zag je het water onder het ijs doorstromen, prachtig.
Tja en dan direct toch naar Karlstad zoals afgesproken en ik hoop dat het een beetje meevalt op de weg.
Hier in de buurt is een voetafdruk van een veelvraat (wolverine) gevonden, één van de 'big five' van Zweden, en dat maakt mevrouw en meneer schijtbak er niet geruster op . . .
Het leven in Zweden is wel anders dan in NL hoor met het idee van al die wilde dieren in je nabijheid.
Nu geen tijd verder meer, bakkie koffie en weg, Dick komt zo thuis met pop en Elin, Roos ligt nog opgevouwen in het veel te kleine mandje, wat zij heerlijk vindt!
Gelukkig is zij er wel al uit geweest.

----------

Woensdagmorgen 20 december. De laatste paar dagen heeft het gedooid overdag, hoewel er nog aardig sneeuw lag.
Ja ik zeg 'lag' want toen we vanmorgen opstonden was het een verrassing dat er weer een klein laagje gevallen was en ook de kerstboom op het terras weer versierd is, zo leuk!
Ik voel mij dan gewoon een klein kind omdat ik daar echt blij van word . . .
En nu?
Het sneeuwt behoorlijk, mooie dikke vlokken die recht naar beneden vallen en ik krijg er geen genoeg van, wat is het toch mooi!
Ook de reeën staan lekker te smikkelen in de sneeuw, een leuk en vooral lief gezicht.
Wij hoeven niet te twijfelen of onze kerst wel wit wordt hoor☺, het sneeuwt inmiddels als een tierelier!
De bedoeling was /is om vandaag 'even' naar Karlstad te gaan om wat spullen voor de nieuwe kamer in de kelder te kopen, maar of het doorgaat zijn we het nog niet over eens.
Goh ik zou willen dat jullie even een blik konden werpen hoe mooi of het hier nu is en ik weet niet meer hoe ik hier een filmpje plaats, heb ik ooit wel geleerd, dat wel maar ja hè.
Ik zet wel een foto neer maar dat is toch anders.

Heerlijk winter!

Kijk ons lieve Rozenkind nou, ruim 13 jaar!

Ree met sneeuwdekje, zo grappig!

----------

Dinsdagmorgen 19 december. De oplettende lezer heeft het al gezien dat ik gisteren mijn krabbel veranderd heb, was niet echt aardig wat ik tikte.
Ik meende het wel maar kon dit toch beter voor mezelf houden, soit.
Dan iets vervelends met mijn gastenboek, was plotseling verdwenen en geen idee waar, hoe en waarom.
Het is een gratis gb, wel betaal ik voor het niet plaatsen van advertenties tussendoor.
Vandaag zal ik eens uitzoeken wat er kan zijn, het zou het werk kunnen zijn van een hacker of iemand die iets héél raars er in geschreven heeft, maar dat betwijfel ik.
Inmiddels smelt de sneeuw hier in razend tempo maar betekende gisteravond wel, spiegelgladde weg, we zijn maar een klein stukje gegaan en hoewel ik erg vertrouw op mijn spikes was dit toch te heftig en ik, nou wij dan, niet zitten te wachten op een gebroken arm, heup oid.
Om een uur of 8 had Dick vanmorgen de auto al uit de garage gehaald omdat hij gelijk het reeënvoer even neer zet en zojuist toen hij weg wilde gaan, waren de ramen al weer bevroren en dat terwijl er staat dat het +2 is hmm beetje gek.
Het wordt vandaag een zonnige dag zag ik en vanavond belooft het helder te zijn en de kans op Aurora groot, ben benieuwd want er zit eigenlijk altijd wel iets in de weg, of plotselinge bewolking of de activiteit neemt af of wij vinden het bed te lekker☺
Gelukkig kunnen menselijke handen hier niets mee en is het toch echt de natuur die de touwtjes in handen heeft.

De zon komt op

By night

----------

Maandagmorgen 18 december. Zaterdagmiddag ook nog leuk, Jan en Nel kwamen met een kerstkaart aan een schaaltje met oliebollen, heel lief ideetje, wat wij zeer waarderen en de oliebollen echt lekker!
Gistermorgen vertrokken wij ongeveer kwart voor tien richting Storfos en ik had wat gemengde gevoelens over de weg.
Ik hou van die rit, prachtige natuur maar helaas was het aan het dooien en dat dit soort wegen niet zo gepekeld worden als in NL is ook bekend.
Goed, halverwege een bergachtige, bochtige weg gleed de auto wat, toegegeven, ik zit figuurlijk op het puntje van mijn stoel en zei ik dat ik dit niet wilde en we beter maar terug naar huis konden gaan . . .
Auto werd gekeerd en naar huis, kwam op het idee, voor wij doorreden om eerst eens even te polsen of D&A al onderweg waren, die rijden dezelfde weg met hetzelfde einddoel.
Die waren al onderweg en zijn wij ook weer gekeerd.
Ik kan niet zeggen dat de stemming er weer goed in zat maar toch.
De weg was verder goed te berijden en besloot Dick voor mijn plezier om een stukje, 16 km, om te rijden en via grotere wegen naar Storfos te gaan en dat ging dan ook prima.
Bij Jetty en Kees aangekomen was het weer echt gezellig, lekker gebabbeld en hadden zij een superlekkere lunch gemaakt, was echt weer genieten!
Halverwege de middag weer naar huis, we hadden de hondjes mee die er niks aan hadden, lagen in de auto en zijn we tussendoor nog even gaan uitlaten, water drinken, jasjes aan in de auto.
Zo mooi, zij geven echt geen kik en liggen volgens ons alleen maar stilletjes te wachten tot wij weer terug komen!
Thuis weer even uitlaten en de rest van de dag heerlijk met hen op de bank gezeten,

Kerstwens van Jan en Nel!

--------

Zaterdagmorgen 16 december. Nog 5 dagen en dan hebben we de kortste dag alweer gehad, maar omdat wij al wekenlang een mooie sneeuwlaag hebben valt ons dat eigenlijk maar weinig op, het lijkt dan gewoon veel lichter.
Vooral gisteravond was het zo mooi, er was wat lichte mist wat zich vastzette op de begroeiing en dat gaf prachtige effecten bijvoorbeeld door een boom met straatverlichting er achter.
Ik vond het jammer geen telefoon bij mij te hebben maar vond het toch teveel werk om terug te gaan, stom maar ja, om half 11 ben ik echt aan mijn bed toe.
Het wordt ons vanuit NL regelmatig gevraagd hoe wij deze korte dagen ervaren maar vooral ik, heb er weinig tot geen moeite mee.
Wel vinden wij zo'n beetje in maart dat het sneeuw en ijs wel lang genoeg geduurd heeft en als de zon dan komt is het fijn om er even in te zitten, vaak wel met voetjes in de sneeuw!
Kortom, genieten, het klimaat in Zweden!
Met de hondjes gaat het allemaal goed, ook met Roos hoor, vanmorgen ook weer mee geweest.
We laten haar met elke uitlaat zelf uitmaken of zij mee gaat en meestal gaat zij dan ook mee, soms denk je dat zij geen interesse heeft en staan er al twee aangekleed bij de deur en besluit zij toch maar mee te gaan en natuurlijk, graag zelfs!
De enige verplichte, wel of geen zin, is de avondronde, voor het naar bed gaan een rondje lopen, ook altijd goed voor onszelf.
Die tijd met Elin lopen vind ik een pittige klus, zij is zo opgewonden van de wildsporen dat ik haar maar met moeite kan houden totdat wij op het stuk gewone weg zijn, dan loopt zij weer 'enigszins' normaal.
Je weet ook niet wat je ziet, zoveel sporen, ook gewoon door de tuinen.
Weet niet of ik morgen krabbel, gaan al op tijd weg naar de verjaardag van Jetty in Storfors, gezellig en ook een mooie rit en hoop wel dat het niet glad is.

Reeën kijken blijft spannend

---------- 

Vrijdagmorgen 15 december. Vannacht zijn we tijdens onze diepe slaap weer getrakteerd op een lief, klein laagje sneeuw die de bomen weer extra sprookjesachtig laten uitkomen.
Dit is óók een reden waarom wij in Zweden wonen, uitgesproken mooi om ons heen, hier hebben we altijd van gedroomd!
Uit elke raam van ons huis zijn er besneeuwde bomen te zien, jeetje je zal toch zo wonen, je zou er jaloers op worden  . . . en een vogels, ontelbaar!
Natuurlijk, het is een hele stap om je vaderland te verlaten, en ik zeg wel vaker dat niet alles halleluja is, maar die intense natuur om je heen, de uitgesproken stilte, dat doet een mens echt goed.
De avondronde, alles besneeuwd, de verlichting nu bij bijna alle huizen, mwahhhhhh, mooie raampjes met kerststerren.
Toen Dick gisteravond de buitenkerstverlichting uit deed, stond hij oog in oog met meneer de bok die hem hunkerend vroeg om een bekertje brokjes, wat hij ook kreeg.
Nog nooit stond hij zo dichtbij, gewoon voor de camper in de tuin!
En ja gisteren toch nog de paar laatste uurtjes gekeken naar de betogen van de sollicitanten van de Kamervoorzitter, spannend en boeiend.
Mensen die elkaar laten uitpraten, heerlijk, zodat ieder zijn standpunt kan verdedigen en zo hoort het in een democratie. Helaas wel een puntje ergernis, het gebruik van die mobieltjes van vele aanwezigen . . .

zoooo lief samen!

----------

Donderdagmorgen 14 december. Ja MarijkeO voor mij lijkt het op afstand of het echt altijd de hele dag regent in NL en weet ook natuurlijk dat dit niet zo is!
Als wij met de camper weg zijn zien we gewoon dat het tussendoor vaak lange tijd droog is, maar ja als ik de berichten in de krant lees en appjes uit NL krijg, vol met water ga ik het een beetje geloven.
Is net zo als ik bij RTL, de enige die het weer in het noorden laat zien op een kaartje, en zie dat er -3 staat moet ik ook lachen want hier op de thermometer staat toch echt -10 en wordt het vandaag zelfs -12, bevriest het snot in je neus!
Ik weet nog lang geleden waren wij in Zuid Frankrijk, takkeheet en geloofde een vriend van ons dat niet want hij had op 'het weer' gezien dat het helemaal geen mooi weer was, lachen toch!
We hebben nog een paar dagen lekkere vorst en in het weekend temperaturen boven 0 en vinden wij toch echt niet leuk, duurt gelukkig maar een paar dagen.
Het lijkt nu wel of de reeën de hele dag rondom ons huis spoken en activeren Dick zijn schuldgevoel;  'ach ik denk dat het emmertje leeg is en daar is moeder met haar twee kinderen'☺
Verder voor mij, een debattenaddict, gisteren spekkie voor mijn bekkie, ben om 10 uur in de ochtend voor de tv gaan zitten en kwam om 17.00 uur definitief uit mijn stoel om eten te maken!
Tussendoor een paar keer plas- en lunchpauze and that was it.
Vandaag verkiezing kamervoorzitter, ook zoiets maar zie ik dan eind van de dag wel, heb andere dingen te doen en mijn calvinistische aanleg zegt dat ik nu niet wéér voor de tv mag hangen.

Andere blik op Munkfors, vanaf rivierpad en zie de Klarälven is half bevroren, de lichten op de brug en links de lichten van de school. Deze tijd van de dag heet 'het blauwe uurtje', heb ik nooit geweten hoor, hoorde ik gisteren toevallig. Dit uurtje komt na het 'gouden uurtje'.

----------

Woensdagmorgen 13 december. Moest net wel wat glimlachen om mijn krabbel van gisteren, want wat gebeurde?
Somber klapte ik mijn leppie dicht en kwam het hele zootje thuis, kregen de lekkere kippenbouillon geur in de neus en denderde de kamer door, gelijk richting keuken omdat daar de etensbakken al klaar staan.
En ja Roos doet net zo hard en snel mee als pop en Elin!
Weg sombere gedachten!
Ik refereer ook vaak aan de laatste 3 dagen van Emma en na haar overlijden vielen bij mij puzzelstukjes in elkaar.
Roos heeft tot nu toe simpelweg geen puzzelstukjes!
Gistermorgen kwamen Joke en Anne nog even gezellig een bakkie drinken en hun plantjes brengen, zij gaan een paar weekjes naar NL en zijn voor oud en nieuw weer terug om dat weer gezamenlijk te vieren mét oliebollen!
In de middag kwam schattige Lunaatje weer met haar mamma even met Elin spelen, ach allemaal lieverds, blij met hen!
Vanaf een grote afstand zien en horen wij wat een rot weer het in NL is, al die regen, goh wat zielig voor jullie . . . ☺

----------

Dinsdagmorgen 12 december. Soms ben ik wat weemoedig momenteel.
Altijd hetzelfde verhaal als ik zie dat één van mijn hondjes ouder wordt en dat blijft het nadeel van zoveel liefde voelen voor je honden.
Vanmorgen stond Roos op om mee te gaan maar gisteren de twee overdag rondes niet en voor de avondronde voelde ik weerstand bij haar.
Zij ligt dan zo heerlijk languit op de bank ingebed in een warm schapenvachtje en dat begrijp ik.
Dick liep buiten voor mij met de twee witjes en ik bekeek dat zo.
Wij lopen sowieso niet hard (meer) maar Roos moest toch af en toe even 'bijtrekken', wat zij heel vlot doet, daar niet van.
Zij is nu toch echt een lieve, oude hond geworden en ik ben mij dat regelmatig té erg bewust.
Thuis gekomen, staat zij zo lief naast mij en kijkt mij aan met die trouwe oogjes en wacht omdat ik haar jas ga uit trekken.
Op dát moment brak ik.
Dikke warme tranen om het gemis wat ik weet dat komen gaat en er nog niet is gelukkig.
Wat ik al meer zei, het gaat in feite gewoon goed met haar, maar ja een jaar bij een hond gaat sneller dan een jaar bij een mens en treden ouderdomsdingetjes sneller op vinden wij dan.
Roos is beslist geen zielige hond, alles functioneert nog goed, zij ziet er nog altijd prachtig uit, springt ook nog zonder problemen op en af de bank, zij is wel magerder, maar goed, ook dat kan erger.
Zo af en toe moet ik mezelf een schop onder de kont geven door niet weg te zakken in verdriet, dat is nu ook beslist (nog) niet nodig en voor Roos niet fijn als zij dat bij mij ziet en/of voelt.
Hup kop op dus, over gaan tot de orde van de dag en nu de terrasdeuren maar eens sluiten want ik ga langzaam vernaggelen.  
 

Een bijna apocalyptische foto van de entree van ons dorp, maar is echt. Dit is een rotonde met rotsblokken aan de zijkanten, bedekt met een ijslaag en sneeuw! Dit effect waarschijnlijk doordat het een avondfoto is met de weerkaatsing van de sneeuw.

----------

Maandagmorgen 11 december. Toen Dick gisteren de berg op reed, zag hij een aantal auto's staan en worden wij al wantrouwend . . .
Ja hoor, het was weer zo ver, jagers die de berg weer voor zichzelf en hun vervelende spelletjes hadden.
Hij heeft gelijk rechtsomkeert gemaakt en is ergens anders gaan lopen.
Wij maken ons dan weer veel zorgen over 'onze reeën', en de mooie elandenstier die daar ook ergens rondloopt.
De hele dag door kijken wij in de tuin of wij de reeën zien en ook meneer de bok, ik geloof niet dat zij snel een moeder met twee kinderen neer knallen, hoewel je dat natuurlijk ook nooit zeker weet.
En zo vlak voor de kerst ben ik daar ook niet geruster op.
Godzijdank lieten zij zich regelmatig zien alhoewel het even geduurd heeft voor wij meneer de bok weer zagen en kon de vlag uit toen hij weer in beeld verscheen!
Gistermiddag, het was al donker om 4 uur, Dick was even naar de winkel geweest en moest hier vlakbij onderweg naar huis even stoppen op de weg, moeder eland met twee jongen stak over!
Gelukkig ook niet in de pan met de kerst!
Zo zie je dus ook maar weer hoe belangrijk het is om langzaam te rijden hier, met constant je blik gericht op de kanten van de weg. 

---------- 

Zondagmorgen 10 december. Nou Ardi wat een lof zwaai jij mij toe, geen leven zonder krabbel☺☺, dank je!
En zeker, Roosje bepaalt eigenlijk nu zelf wat voor haar kennelijk het beste is, toch regelmatig gaat zij ook bij de deur staan als de ander meiden weggaan en dan mag zij natuurlijk ook mee.
Wel heb ik voor mezelf bepaald dat als de temperatuur onder de -10 zakt, zij thuis moet blijven en voor de rest van de winter niet meer zonder jas.
Pop en Elin mogen tot -4 zonder jas, alleen reflectiehesjes aan.
Zo, de kerstboom staat op het terras, net voor de glazen deuren, zoals vorig jaar en dat is echt zo leuk!
Alleen de lichtjes gaan er vandaag nog in maar eigenlijk staat hij al genoeg te stralen, zo onder de buitenlamp, lampjessterren gordijn voor de deuren en en versierd met échte sneeuw, wat nog glittert ook.
Vanaf mijn stoel heb ik er zo zicht op en is de hele tijd in mijn blikveld.
Mwah inmiddels heb ik al wat uitroeptekens weggehaald want kennelijk schreeuw ik het van binnen uit en laat ik dat ongewild zien dmv uitroeptekens . . .
Straks even de kerstkaarten schrijven en dan is de kerststemming er al goed in.
Als ik naar buiten kijk, zie ik van alle kanten uit ons huis een echte kerstkaart, wat mooi en een lekkere laag sneeuw! (oei daar heb je hem weer, maar deze mag blijven)

Poppie en wat is zij toch vreselijk lief en ook nog eens heel mooi!

Wat een sneeuw hè!

Kerstboom staat op het terras

Ach weer zo mooi

---------- 

Zaterdagmorgen 9 december. Een sprookjeswereld buiten, het sneeuwt al een tijdje, niet zo heftig maar toch.
Vanmorgen ging de zon, niet te zien hoor nu, op om 8.54 uur en vanmiddag weer onder om 15.04 uur, kort dag!
Roos ligt nog op een rolletje in de mand, geen zin om mee te gaan en Dick is met  de meiden naar de berg.
We laten het nu totaal van Roos zelf afhangen of zij mee wil of niet.
Tja en zo wen je langzamerhand wel aan wandelen met twee honden, beetje gek idee dat wel.
Op zich gaat het met Roos echt goed, heeft geen gezondheidsproblemen voor zover wij dat kunnen bepalen natuurlijk.
Een beetje vreemde dingetjes zo af en toe in haar gedrag.
Neem nou het water drinken.
Er staan hier altijd 2 bakken met vers water, elke ochtend was ik de bakken af en ook de grotere bak waar die twee in staan.
Mijn vaste gewoonte is om veel te kijken of er nog water in die bakken zit, ik loop er ook tientallen keren langs naar de keuken.
Roos staat er vaak boven, snuffelt in beide bakken en twijfelt uit welke bak zij gaat drinken, die twijfel kan echt lang duren, terwijl het dan bij beide vers water is.
Dat gedraal van heen en weer kijken in de bakken kan zij minuten lang volhouden terwijl ik haar gadesla.
Toen van de week 1 bak vol was en de andere leeg keek ik wat zij ging doen.
Snuffeldesnuffel, twijfelen linker- of rechterbak en uiteindelijk liep zij maar weg, zonder te drinken!
Apart toch?
Ook honden kunnen wat dementieverschijnselen vertonen, maar goed als dit alles is, ben ik er verder dik tevreden mee en hoop dat zij nog heel lang bij ons zal zijn!
Inmiddels dikke sneeuwvlokken, zo mooi!
 

---------- 

Vrijdagmorgen 8 december. We dachten een pak sneeuw te krijgen maar is niet gebeurd, wel een klein pakje en dat is eigenlijk mooi genoeg.
Gisteravond toen het nog tamelijk vers was, is het vermakelijk om te zien hoe opgewonden Elin dan is vooral over de reeënsporen!
Zij duikt als een mini onderzeeër met haar neus in de sporen zonder omhoog te komen, volgt precies waar het naar toe gaat en zij kan hier rondom ons huis haar lol op!
Ongelofelijk wat een druk, vooral reeeënverkeer.
Thuis staat zij heel vaak stilletjes op de rand van de bank door het raam naar hen te kijken, geeft geen kik en buiten is zij totaal andersom en weten wij zeker dat als je haar los zou laten zij absoluut weg is, sporen volgen, ja datgene waar zij voor bedoeld is in feite.
Zo leuk, eindelijk zien we de kuifmezen ook weer in de tuin, was al een tijdje geleden.
Nu antwoord ik even beknopt jullie berichtjes in het gastenboek.
Nou Cilia ik raad het jullie ook niet aan om dieren te voeren hoor, met die fanatieke Franse jagers!
De Zweden zijn niet minder fanatiek denk ik maar niet rondom ons huis, staan toch teveel huizen in dit buurtje, jullie wonen ook wel heel erg apart (oef wat mooi!)
Qua temperatuur, ja daar kies je voor als je voor een bepaald land kiest, Frankrijk heeft ook zeker zijn voordelen!
Alleen die zomers vind ik veel te heet, jullie wonen daarbij wel ideaal, altijd ergens een schaduwplekje!
Ja gelukkig Agnes, vaak geen dagen met spectaculaire uitspattingen, daar zou een mens ook gestoord van worden.
Grappig MarijkeO ik kon jou toch gisteren weer even trakteren op een nieuw dier in onze omgeving, het wilde zwijn!

Haha dit zien wij 's morgens als wij uit bed komen, bokkenman ligt te wachten op Dick!

Kerstplaatje uit eigen tuin

Hoe Zweedse kerstig wil je het hebben?

En hoe lief wil je het hebben?

---------- 

Donderdagmorgen 7 december. Jeetje lieve mensen, bedankt voor de feedback! Eerlijk gezegd zou het voor mij ook best moeilijk zijn om met de krabbels te stoppen maar ja hè.
Het aantal lezers blijft gestaag dus dat is ook wel bemoedigend en ga ik maar op deze voet verder☺
Natuurlijk gebeuren hier ook wel dingen die ik niet krabbel omdat dat niet interessant is voor een lezer of omdat ik dat liever voor mezelf houd.
Goed ok, gisteren een vol dagje gehad.
Er is voor de komende dagen veel sneeuw voorspeld en zijn we maar een wat verder weg boodschapje gaan doen, voor er een dikke laag ligt, naar Kil, waar wij het liefst voer voor reeën en vogels kopen omdat wij er dan gelijk een mooi binnendoorritje van maken.
Het was in één woord prachtig, allemaal kerstkaarttaferelen, sneeuw, licht bergachtig, totaal stil, besneeuwde voornamelijk rode huisjes, bevroren kale bomen in de zon, grote dennenbomen versierd met sneeuw net kunstsneeuw, wat wil je nog meer?
Zweden in optima forma!
We hebben weer voor omgerekend 100 euro aan voer gekocht en hadden vorige week ook al ingeslagen, we kopen liever dit dan dat wij iets voor onszelf kopen, het is toch wat hè.
Op de terugweg zagen wij wat langs de kant van de weg liggen, stoppen en bleek het een jong dood wild zwijntje te zijn, kennelijk door een auto geraakt, tegen zijn kop, kaak was gebroken.
Naar om te zien en ook wisten wij niet zeker of er hier ook wilde zwijnen zouden leven, ja dus.
Tevens vragen wij ons dan af hoe dit mogelijk is, want het was een stuk met uitgestrekte glooiende, goed overzichtelijke sneeuwvelden naast de weg waar het gebeurd was.
Je ziet dit toch lijkt ons.
Ook via een mooie weg binnendoor nog naar een boerenbedrijf gegaan waar zij goede aardappelen verkopen, een heerlijke afgelegen plek langs de bijna bevroren Klarälven.
Thuis gekomen kwam buurmeisje Luna, zij wilde met de honden spelen, nou voornamelijk met Elin natuurlijk, die dit ook helemaal prachtig vindt en later echt moe was.
Luna wilde graag bij ons spelen zonder dat haar ouders er bij waren, grappig hè!
Op een gegeven moment ging zij op de bank in de hondenmand liggen (Dick was inmiddels de honden wandelen), duim in haar mond en ondertussen krulletjes in haar haar draaiend, toen heb ik haar pappa maar gebeld, voor zij in slaap viel, want wij moesten nog weg.
Een lief meisje, schattig en lekker babbelen!
Nadat Dick thuis was en meisjes eten gegeven, zijn wij naar Joke en Anne gegaan, ja alweer, wij hadden nog wat kaasfondue in huis wat wij samen wilden opmaken voor het te oud werd . . .
Heerlijk gezellig, lekker warm in huis, smaakte lekker en was weer vertrouwd gezelschap! 

Sneu toch, zo'n mooi diertje

Aardappelhandel

Luna met Elin, nooit een stil staartje omdat zij altijd hard kwispelt, zij vindt dit, net als Luna, helemaal leuk!

Luna speelt voor hondje☺

Joke had de tafel gezellig gedekt, altijd leuk om zo binnen te komen, dan voel je je echt welkom, hoewel ik geen enkele twijfel bij hen heb hoor!

---------- 

Woensdagmorgen 6 december. Grenzen verleggen noemt men dat: het is niet zo koud vandaag, -15☺
Soms vraag ik mij af om te stoppen met krabbels, het is zo hetzelfde elke keer en vaak denk ik dat ik dingen al eens verteld heb.
Ook die eeuwige reeën hangen jullie misschien wel het strotje uit . . .
Blijft wel dat we elke keer weer blij en opgetogen zijn als zij er weer zijn en dat gebeurt toch ook vele keren per dag!
Vandaag de max, 6 reeën met de nodige irritaties onderling, in één keer!
Wat een mooi gezicht, nu zag ik zelfs ook reegeiten met kinderen die elkaars jongen weg jagen, het is al net als in de mensenwereld hoor, maar ja ook wij hoeven ons niets te verbeelden want ook wij vertonen primair (dierlijk) gedrag.
Ook opvallend dat alle reeën er zo mooi weldoorvoed uitzien met mooie vachten en daarbij ook zonder verwondingen.
De meeste verwondingen komen ook als de geweien van de bokken weer groeien, die porren zij gewoon in de zij van een ander als die moeten opzouten.
Toen wij gisteren even weggingen en de reeën in de tuin waren, ben ik achter de garage gaan staan om te proberen op ooghoogte foto's te nemen en ja dat lukte, zij keken van een afstandje wel naar mij en als ik maar doodstil bleef staan, gingen zij zelfs staan eten.
Ach de dieren die hier in de omgeving leven, zijn natuurlijk ook wel wat mensen gewend en hoeven zij niets te vrezen, maar het zijn en blijven echte wilde dieren die constant op hun hoede zijn en dat is maar gelukkig ook.
Net zeiden Dick en ik ook weer tegen elkaar, wat een rijkdom dat wij zo kunnen leven als dierenliefhebbers!
Over dieren gesproken, ons rozenkind wil niet zo erg meer mee en ik denk door de kou en zelfs nu, inmiddels 10 uur geweest ligt zij nog op de bank en is er nog niet eens uit geweest, sterker nog, zij is nog niet opgestaan!
Zij lag wel te kijken toen ik pop en Elin hun jassen aantrok maar liet die wandelbeker gewoon voorbij gaan . . .

Ook Elin heeft al geleerd rustig af te wachten tot zij mee gaan

Ietwat verontrust kijken naar de aankomende 3 reeën

Het werd gelijk een onrustig geheel toen er 6 bij elkaar kwamen en ik hen niet allemaal gelijk op een plaatje kreeg, wel op een kort filmpje

----------  

Dinsdagmorgen 5 december. Vandaag de laagste temperatuur sinds wij hier wonen!

Vannacht om 3 uur werd ik wakker, stoor Yvonne in haar nachtrust en zij is niet op haar best, maar zelfs daar had ik nu geen tijd voor.
Ik zag en hoorde een Engelse setter met haast, sprong mijn bed uit en was het Roos met hoge nood, snel de voordeur open naar de hondentuin.
Omdat Roos tegenwoordig wat vreemde eigenschapjes ontwikkeld heeft, vast de leeftijd, keek ik snel door het keukenraam en ondertussen voelde ik iets onder mijn blote voet.
Ik moest als een gek naar buiten in mijn T-shirt, onderbroek en op blote voeten, rende het terrastrapje naar beneden en stond met mijn blote voeten in de sneeuw en helse kou buiten om op Roos te letten want . . . als zij gepoept heeft draait zij zich wel eens om en eet het weer op (*&^%$, wat ik wil vermijden natuurlijk, ik háát dit gedrag.
Zij doet aan recyclen, aangestoken door al dat milieugedoe op tv . . .
Roos weet dit inmiddels en schoot als een meid van 18 langs mij heen naar binnen en ontdekte ik dat de koektrommel al open gegaan was en er koekjes op de grond lagen, waar ik dus in getrapt had en gestempeld door het huis naar de keuken . . .
Dit vereiste dus opruimwerk en ondertussen werd Dick wakker en vroeg of  ik mij niet goed voelde.
Ja dat had gekund natuurlijk.
De zaak was weer snel onder controle en doken wij het bed weer in waar Elin gewoon languit op haar rug door lag te slapen☺
Nu ligt Roos lekker op de bank te maffen, keek met een slaperig hoofd op toen Dick weg wilde gaan en besloten wij om haar maar lekker thuis te laten.
Hij is nu met pop en Elin weg, een korte ronde, het is veel te koud.
Ha Ria, dank je voor je compliment!
Wat maken jullie een mooie reis nu, Portugal is prachtig en qua temperatuur scheelt het wel een paar graden met hier . . . en ik hoop dat je weinig regen hebt op dit moment!
Zag iets er van op tv maar ik geloof het vaak niet helemaal, zag gisteren dat het hier -16 zou zijn, nou forget it!
Gezellig dat ook Beau er weer bij is en nu wel wat makkelijker met 7 maanden en de ergste puppyoplettertjes weer over zijn.
Ons valt het ook op hoe vaak het regent in NL en dan is het koud, winderig blèhhhh, dat weer kennen wij hier eigenlijk niet want koud is niet erg, je kunt je er heel goed op kleden!
Gisteravond bevroor het snot in onze neus en had Dick een wit baardje van het ijs!
Ja Til, weer typisch NL, waarschuwen voor een pak sneeuw wat dus niet komt, paniek om niks, zo kennen wij dat weer.
Ach ja die oude hondjes, zit vaak niet veel actie meer in hè maar goed, Sam mankeert natuurlijk ook wel wat.
Wij mogen niet mopperen met Roos, loopt nog vlot en vief het terrastrapje op en in de auto wil zij wel springen maar mag niet van ons, wij vinden het te hoog, en worden zij er in getild en is dus niet omdat het moet.

Maandagmorgen 4 december. Zo net de dekbedden weer binnen gehaald, en na 10 minuten buiten, ik zet het kookwekkertje, waren zij intens koud, logisch het is -16,
De kou gaat vandaag oplopen tot -20, het is helemaal helder en ik zie de zon  al op de boomtoppen schijnen.
Wat is het hier toch onwezenlijk mooi en wat super, de verschillende seizoenen zo duidelijk!

Wij hebben zelf totaal geen last van de kou en de honden ook niet, maar langer dan een half uur á 3 kwartier mag er van mij niet met hen gelopen worden.
Zij liggen de hele dag in een warme kamer op warme plekjes en al hebben zij lekkere jassen aan, langer vind ik niet nodig met deze intense vrieskou.
Ook de diertjes buiten krijgen onze aandacht optimaal en vandaag wordt er weer een zak reeën- en vogelvoer gekocht.
En wat ik ook al eens gezegd heb, gezelligheid moet je zelf maken en kwamen gisteren eind van de middag Joke en Anne weer op de chocomel, Joke had een lekkere taart gemaakt en daarna zijn zij blijven eten.
Denk nou niet dat het eten een sjieke bedoening is hoor, maar een gewone lekkere makkelijke maaltijd is daarbij voldoende!
Wij vinden dit echt genieten, lekker warm, kaarsen aan, happiesnappie aan de eetkamertafel en leuke gesprekken, soms ook echte serieuze.
Volgens mij gingen zij een uur of tien weer weg, wij even snel alles opruimen en daarna nog een rondjehondje, waar wij op zo'n moment totaal geen zin in hebben een eenmaal buiten verdwijnt de 'geen zin' als sneeuw voor de maan in dit geval en kom je opgefrist weer thuis om vlak daarna te genieten van een ongestoorde nachtrust.
Je hoort hier namelijk echt helemaal niets!
Yeah that's life!

De jas van Roos, voorheen Emma die goed is voor temperaturen tussen de - 5 en -30!

----------

Zondagmorgen 3 december. Langzamerhand wordt het bij ons ook al een beetje kerst in huis, nu nog buiten voor op het terras een kerstboom scoren.
Die gaan we zelf plukken en even kijken waar wij dat het beste kunnen doen, misschien weer op de berg.
Gek genoeg zijn hier sinds vorige week de kerstspullen alweer in de REA, uitverkoop, belachelijk toch!
Het was weer vermakelijk vanmorgen, eerst meneer de bok die wachtte op zijn ontbijt maar duldt geen anderen bij het emmertje, toen hij genoeg had kwam er een moeder geit met een dochter en daarna kwamen de volgende, moeder met twee dochters.
Niet dat wij hen uit elkaar kennen hoor, want zij lijken allemaal sprekend op elkaar en alleen bokkenman kennen wij, dat is makkelijk te zien!
We weten dat er een moeder met 1 kind is en een moeder met 2 kinderen, die elke dag hier komen.
Het mooie blijven wij vinden dat Elin al heel snel merkt dat zij er zijn en over de rand van de bank loopt, dan door het ene dan het andere raam gaat kijken en echt waar, zonder geluid bekijkt zij dit tafereeltje en zijn we zo blij mee!
We zagen dat er een gigantische hoeveelheid sneeuw in Duitsland gevallen is en volgens mij is NL vanmiddag aan de beurt, veel plezier mensen!
Wij hebben hier ook een mooi laagje, goed te behappen en geeft geen problemen, wel heb ik gehoord dat wij halverwege de volgende week een dikke witte deken krijgen.
We zien wel, we zijn voorbereid.

Sfeerplaatje, onze terrasdeuren in kerststemming inclusief speciale kerstgordijnen

Deze auto stond op de P van de winkels in Munkfors en heeft vast een tijdje met zijn rug naar het noorden gestaan!

----------

Zaterdagmorgen 2 december, oeieoei wat koud zeg, er staat namelijk ook een klein beetje wind, je moet je nu echt goed inpakken anders vriest je neus er af.
Ik ben altijd erg van het huis luchten in de morgen maar dat heb ik nu maar 5 minuten gedaan, geen grapje bij -12.
En toen, tante Aurora.
Gisteravond steeds meldingen maar ^%$# bewolkt.
Met Dick afgesproken dat wij gewoon naar bed gaan, mobieltje met geluid op het nachtkastje en als de melding binnen komt even kijken.
Nou dat heb ik dus een aantal keer gedaan maar helaas de wolken bleven en uiteindelijk heb ik geluid afgezet om een uur of 2 omdat ik toen al zag dat de bewolking niet minder zou worden.
Zo gaat dat dus met Noorderlicht!
Het was boven ons, maar niet te zien en dat is behoorlijk frustrerend, maar we hebben verder lekker geslapen, het grote bed bevalt prima en dat kleine prinsesje vindt het volgens ons ook helemaal 100 punten!
We staan nu veel later op dan 'vroeger', let wel, vorig jaar dus.
Zelfs Roos toont geen enkel moment dat zij er wel eens uit zou moeten, ligt nog heerlijk evenals pop, languit ingebed in de vachtjes op de bank te slapen en als ik in de kamer kom, een paar kwispeltjes.
Vaak staat pop op, die wil meer luv en vertrekt dan ook naar de slaapkamer om nog even bij Dick en Elin te gaan liggen!
Ach wat zijn het toch een onbetaalbare schatjes!

Beetje slechte foto, teveel haast, bokkenman moest eten . . . zo ligt hij dus 's morgens te wachten!

Printscreentje van de Aurora app, zie dat blauwe stipje, dat zijn wij, in het groen. Noordelijker oranje en rood, en rood is the limit om het Noorderlicht te zien (mist er dus geen wolken zijn☺) 

----------  

Vrijdagmorgen 1 december. Eerste dag van de laatste maand. De tijd vliegt dat is wel duidelijk.
En dan denk je, goh lange winters in Zweden, korte dagen, maar eerlijk gezegd merk ik daar persoonlijk niet zo heel veel van, weten jullie al.
Natuurlijk om 4 uur in de middag is het hier helemaal donker, tenminste als het een heldere dag is en doe je buiten niets meer, maar binnen gaat alles gewoon door en zijn we aan het plannetjes maken,
We willen in de kelder een slaapkamer maken omdat het boven veel te warm is voor Wendy en wij een goede droge kelder hebben waar zelfs ramen naar buiten open kunnen, dus, werk aan de winkel.
Zij komt de zomerperiode ook weer een aantal weken en is dan ook echt alleen haar slaapkamer.
Ook in NL hebben jullie wel gelezen dat er een zonnestorm woedt ergens heel hoog in de atmosfeer en de leuke resultaten kunnen wij beleven!
Kreeg ook net bericht van de Aurora app dat het Noorderlicht vannacht ook geweldig zou moeten zijn mits er geen bewolking is.
Nou is het vervelende wel dat het middernacht zal zijn en een moeilijke situatie voor ons als bedliefhebbers . . .
We zullen zien en kijken of wij de moed kunnen opbrengen . . .
Gisteren ook een nieuwe pan soep gemaakt hoor en staat in een kastje buiten bij -9, dus zal wel bevroren zijn nu.

Ja fotogeniek is zij wel!

Koud hè☺

De soepkast

---------- 

Donderdagmorgen 30 november. Gisteravond ging ik met de smoor in mijn lijf naar bed.
Vlak voor het hondenrondje ontdekte ik dat er een pan soep, die ter afkoeling op het terras stond, vergeten was.
De deksel lag er af en de helft was er uit gegeten . . .
Neehee niet door een één of ander wild dier, maar gewoon door onze eigen Roos en realiseerde ik mij ineens dat ik die nog even, toen ik 'ik vertrek' keek naar buiten had gelaten om een extra plasje te doen.
Ik liet haar binnen omdat ik een blaf hoorde en dat kan makkelijk een minuut of tien later geweest zijn, waarop zij heel uitsloverig en veel te blij naar binnen stormde, ja dat deed die bejaarde dame en begreep ik later ook waarom haar houding zo was!
Kennelijk wist zij dat er toch iets gebeurd was wat niet door de beugel kon . . .
Zo zonde van die grote pan soep, een heerlijk gevulde goulash maaltijdsoep met een pond rundvlees er in!
Als ik soep maak laat ik het, zoals nu in de winter altijd snel afkoelen in de sneeuw en dit 'grapje' is mij al eens meer gebeurd en ipv dat ik het nou gewoon voor op het terras zet, op een tafeltje maar nee hoor, gewoon weer op de grond want bij de kamer terrasdeur kan ik het niet vergeten omdat daar 's avonds ook altijd de buitenlamp uit gedaan wordt.
We gingen naar bed met de wetenschap dat Roos er vannacht nog wel uit zou moeten maar dit is niet gebeurd, die hond heeft een leren zak als maag denk ik.
Zij heeft ook al eens in de auto een pond van die zure snoepjes van Dick in één keer opgegeten en ook niets van gemerkt.
Kortom, de rest van die soep gooi ik weg en ga zo naar de winkel om weer opnieuw soepspullen te kopen.

Elin ziet reeën en maakt haar niet uit waar zij staat en Dick kennelijk ook niet!

Vanmorgen, het prinsesje is ook wakker 

----------

Woensdagmorgen 29 november. Een warme dag vandaag . . . net onder 0, wat vanmiddag ook weer verandert maar was tijdens de wandeling niet echt fout.
Roos heeft zonder problemen ook de ochtendronde helemaal mee gedaan, het sneeuwde en het waaide licht op de berg.
Gisteren uiteindelijk toch best wel een drukke dag gehad want wij besloten tot een beddenwissel.
Denk er nou geen gekke dingen van hoor, het is onschuldig!
Wij hadden, toen wij hier kwamen wonen, een nieuw mooi, vinden wij dus, bed gekocht, 160cm breed, twee matrassen en opgemaakt als één bed.
Toch vonden wij het wat krapjes omdat ook Elin er bij gekomen is . . .
Weer een nieuw bed kopen is eigenlijk een beetje gek en daarom, om uit te proberen, hebben wij de twee logeerbedden die 90cm breed zijn, naar beneden gesjord en opgemaakt als één bed, wel zijn ze minder mooi dan ons gewone bed, jammer dat wel.
Ook moest er nog een topmatras van die breedte op en hebben al zo'n strip tussen de matrassen.
Dus uiteindelijk nog naar Ikea in Karlstad gegaan om zo'n topding te kopen.
Nog even snel wat groenten en fruit bij de ICA gehaald en toen wij buiten kwamen was het totaal winter!
Aardig pak sneeuw en allemaal wit bedekte auto's, ja zo echt Zweden, heerlijk en wat kan dat snel gaan.
Fijn weer naar huis, inmiddels bij vieren en al helemaal donker, hondjes uitgelaten, kaarsjes aan, een paar lampen, de pelletkachel aan voor een gezellig vuurtje, wij aan de chocomel, niet met slagroom, doen wij door de week niet meer, en mijn dag kan niet meer stuk!
En, we hebben lekker geslapen vannacht, Elin ook

Zoals dat met veel honden gaat, je trekt je schoenen aan en is voor hen het sein dat zij mee gaan, wij wilden hen nu thuis laten maar zijn gezwicht voor de smeekbede van Elin☺

----------  

Dinsdagmorgen 28 november. Heul koud is het en dat komt niet zo zeer door de temperatuur, -10 maar door de pittige noordenwind, vooral op de berg! Gevoelstemperatuur blijkt -18 te zijn!

Roos liet merken dat zij er niet veel zin in had halverwege en Dick vond dat wel logisch want hij vond het ook niet echt fijn.
Als zij thuiskomen voel ik altijd onder hun jasjes en vooral dan bij Roos, ik voelde nog wel wat warmte maar niet zoals anders.
Dus direct even de ultra winterjas van Emma voor haar in orde maken, Roos heeft hem al eens aan gehad maar is haar te groot.
Voor de rest eigenlijk niets te melden, het gaat zo zijn gangetje en vandaag staat er sneeuw op het programma, leuk weer!
Dick is aan de zijkant van het huis jonge berken en wat ander groeisel aan het snoeien, die berken groeien zo hard en gaan de zon straks belemmeren, je moet echt opletten als je zo aan of bijna in het bos woont.
Het kost Dick heel veel moeite, niet fysiek maar wel mentaal haha, hij vindt het zo zonde.
Ik moet er ook bijna om smeken dat hij dit klusje gaat doen . . .

Dit bontmandje vond ik nog op de zolder, was het campermandje van Muis en dacht dat Elin het wel lekker zou vinden. Ja dat vindt zij ook maar Roos en pop vinden het ook een aanwinst! Grappig hoe klein Roos zich opvouwt in dit minimandje!

Foto van een paar dagen terug, het pad langs de rivier, nog steeds gesloten overigens maar niet voor ons☺, zie hoe de Klarälven al bevriest en dat zal de komende paar weken wel helemaal dicht gaan!

---------- 

Maandagmorgen 27 november. Gisteren had Dick echt een spannende wandeling op de berg!
Net toen hij de honden uit de auto had gelaten en pop al voor hem uit rende zag hij links heel vlak bij een reuze eland staan!
Het imposante dier bleef gewoon rustig naar hem staan kijken en Roos en Elin zagen hem niet . . .
Dick twijfelde nog even want zo'n groot toch wild dier kun je toch niet helemaal vertrouwen.
Het was een groot formaat stier en zijn gewei had hij al afgeworpen, het is hormonaal ook rusttijd voor hem.
Dat betekent dat zij heel ander gedrag vertonen dan in de paartijd want dan kun  je rustig maken dat je tactisch weg komt.
Dick besloot door te lopen en hem wel in de gaten te houden en toen hij achterom keek stond hij op het pad en viel op hoe groot hij eigenlijk echt was!
Eland liep rustig van hem af en ging weer het pad af en toen Dick terug kwam was hij nog steeds daar in de buurt en toonde nog hetzelfde rustige gedrag en had Dick de honden voor de zekerheid maar aangelijnd.
Toch hadden zij hem nog niet in de gaten en wilde hij graag zo houden, Elin en pop gingen wel met hun neus de lucht in en roken duidelijk wat.
Hup honden de auto in en wegwezen en thuis de foto's bekeken.
Wat geweldig om zo te wonen dat je dit kunt tegen komen en ook waren er weer 5 reeën in de tuin!

Prachtig! 

Deze afbeeldingen met uitleg heb ik van de website van Freek Vonk  https://www.wildvanfreek.nl/ 

-------- 

Zondagmorgen 26 november. Net -13, bokkenman stond alweer in de tuin te wachten en de vogels trouwens ook, dus voeren was het eerste wat Dick vanmorgen ging doen, want o jee de diertjes mogen vooral niet te lang wachten van hem.
Gisteren weer een hele gezellige dag gehad, is best vaak hoor!
In de ochtend hebben we bij onze nieuwe buren K, L en 3 jarige dochtertje Luna koffie gedronken, en ach Luna had met haar mamma koekjes en een appeltaart gebakken, zo schattig!
Zodra wij binnen kwamen zei ze dat wij lekker moesten gaan zitten op de bank☺
Echt een leuk jong stel en stiekem hopen wij dat zij daar blijven wonen . . . nu huren zij het huis nog van de viking.
Begin van de middag nog heel lang met Wendy gekletst en was het zo tijd om weer weg te gaan.
Wij hadden om half 5 bij Joke en Anne afgesproken om te gourmetten en hebben we beregezellig zitten bomen, wat fijn toch dat wij hen hebben in de buurt.
Natuurlijk weer praatstof in ruime mate en Joke had de gourmet weer heel goed voor elkaar!
Ondertussen nog een keer buiten gekeken of tante Aurora zich liet zien en op dat moment dus niet, het was heel erg koud en zijn we weer snel naar binnen gegaan.
Inderdaad ook vaak de melding op mijn telefoon gehad dat tante in de buurt was maar wij zaten zo lekker warm binnen dat wij haar voorbij hebben laten gaan . . .
Echt wel een beetje flauw van ons want wij denken altijd dat wij het zo ontzettend mooi helemaal in het noorden van Zweden gezien hebben, kan hier nooit zo mooi zijn, flauwekul natuurlijk.
Uiteraard reed ik terug naar huis, wel met een slakkengangetje van 40km want het wild kan zo maar in het donker de weg over steken en een eland op je auto of een ree er tegen aan moeten wij echt niet aan denken, en dan vooral als zo'n dier dan niet gelijk dood is, oh vreselijk zou dat zijn. 
Ik probeer Dick nu een beetje te sturen dat wij volgend najaar maar weer eens naar het noorden moeten gaan.
Op dit moment voelt hij daar niet veel voor, juist  omdat wij hier natuurlijk al de echte winters meemaken en hij dan misschien wel voor een warm najaar extra wil kiezen.
Geen idee dus nog wat wij volgend jaar doen en plannetjes maken is altijd leuk!

---------- 

Zaterdagmorgen 25 november. De winter is hier nu echt begonnen, heerlijk! Dik onder nul, de zon die over een mooi sneeuwdek(je) schijnt!
Jawel de dagen zijn kort hier maar de uren dat het licht is, zijn werkelijk prachtig.
Gisteravond weer zo leuk met de laatste ronde, verse sneeuw en ons kleine snuffelaartje had weer neusjes tekort!
Grappig, amper te porren tot mee gaan en eenmaal buiten super enthousiast en het barstte van de dierensporen over ons bosweggetje en geen enkele mensenvoet afdruk!
Elin volgt met haar neus over de grond alle sporen en laat ik dan aan een lange lijn gaan en zij vindt ze allemaal en gaan dan een tuin of het bos in.
Allemaal zo goed te zien, ook over het bospad, het was tamelijk helder en de maan scheen over de sneeuw,
Dit is dus echt precies waarom wij Zweden zo mooi vinden, de natuur en de rust.
En oldie Roos dan met die kou?
Nou niet te geloven hoor, kennelijk geeft het haar nog een extra boost, lekker warm jasje aan en daarover het reflectiehesje en zij kan nog de hele wereld aan!
Nu -7 en Dick is met hen op pad, natuurlijk geen extreem lange rondes meer voor het rozenkind en de rest moet zich maar aanpassen en geeft niks want wát zij lopen is kwaliteit, en als zij thuiskomen wacht hen een bakje brokken met warme runderbouillon, fijn toch!
Je ziet hier al veel kerstverlichting, gezellig, vooral nu er sneeuw is en vooral de laatste ronde van de dag, een soort cadeautje voor het slapen gaan.
De gekleurde verlichte houten huizen in de sneeuw, allemaal kerstkaarten!
Dick heeft ook al wat aan ons huis versierd en daar is onderstaande foto eentje van.
In NL hadden wij dat nooit gedaan maar hier in Zweden hoort het echt bij deze tijd, hoe leuk!

Wat een lief kaboutertje hè, gered uit de loppis! 

---------- 

Vrijdagmorgen 24 november. Heb ik al eens gezegd hoe vreselijk lief, leuk en aanhankelijk Elin is?
Nou vast wel maar ik haal het nog maar eens aan want het is zo vertederend.
Zoals jullie wel weten, zij ligt 's nachts in bed bij ons en dat is zo grappig en ook gezellig!
Soms ligt zij tussen onze hoofdkussens in, beweegt zich amper, maar nog vaker ligt zij tegen mij aan geplakt en de manier waarop zij dat doet is alleen al té schattig.
Zij ligt óf tegen mijn rug óf tegen mijn borst in een holletje met vaak haar hoofdje in mijn nek en dat doet zij zo grappig!
Wij noemen dit inparkeren, zij draait een rondje, vouwt haar kleine uhh armpjes en beentjes in elkaar, drukt haar ruggetje tegen mij aan, een diepe zucht en zij slaapt en wordt niet eerder wakker dan dat ik haar wakker maak in de ochtend!
Ik vraag haar dan ook altijd bij het naar bed gaan of zij wel een parkeerkaartje getrokken heeft . . .
Jaja je wordt wel een beetje gek☺

Nu een paar laatste woordjes over de verkiezingen, geen zin in politiek in mijn krabbel en iedereen weet wel waar ik sta.
We leven (gelukkig!) in een parlementaire democratie, iedereen heeft stemrecht waarbij je kunt kiezen op een partij die het dichtst jouw idealen benadert.
En dat niet alles 100 punten voor je is, is logisch, want dat vind je nergens.
Er zijn partijen die gewoon eens hand in eigen boezem moeten steken en zich serieus moeten afvragen hoe het komt dat het zo gegaan is.
Respecteer elkaars mening.

'De zwijgende meerderheid sprak met het potlood' 

----------

Donderdagmorgen 23 november. The day after. Wij verheugden ons gisteren op een spannend avondje tv, biertje, borrelnootjes, Franse kaas (gelukkig mag in de toekomst het houten bakje nog wel om de brie en camembert blijven en zelfs dit heeft er ook nog even om gespannen)
Uiteindelijk, niets van dit alles open gemaakt.
Wel tv gekeken maar niet spannend want de uitslag was om 21.00 uur al bekend en het blikje bier bleef dicht, borrelnootjes bleek ik niet in huis te hebben, Franse kaas onuitgepakt in de koelkast.
Daarbij gingen wij niet echt laat naar bed.
Ook geen dansende kabouter op de tafel.
En toch heb ik mij wel vermaakt, want leedvermaak is ook vermaak☺
De verliezende partijen lieten zien dat zij slecht tegen hun verlies kunnen en trapten tegen van alles en iedereen aan maar vergeten om ook eens in de spiegel te kijken en zich af te vragen of zijzelf niet een steekje hebben laten vallen.
Goed dat was dat verder.
Toen ik gisteren de krabbel tikte sneeuwde het en nu is er geen sneeuw meer te zien, want na de sneeuw kwam de regen.
Spekglad bij de avondronde en vanmorgen ook nog want we moesten vroeg op, Dick had een afspraak om 8 uur en heb ik hem weggebracht en daarna met de hondjes gelopen.
Nu wacht ik op een belletje wanneer ik hem weer kan ophalen.

---------- 

Woensdagmorgen 22 november. Gisteren alles prima gegaan en inmiddels is het dikke mik tussen Oscar (neuroloog) en mij, grapje hoor, maar het is zonder meer een erg aardige Zweed!
Het blijft apart dat je elkaar bij de voornaam noemt en heeft wel wat, want mijn respect om wat hij voor mij betekent is daar niet minder door.
Nog wat boodschapjes gedaan en even naar Ikea waar wij niks bijzonders moesten kopen maar alleen even kijken naar iets.
Uiteindelijk komt het er altijd op neer dat wij wel wat zien maar gewoon geen zin hebben om geld uit te geven, omdat we het dan weer te duur vinden, en dat wisten wij notabene al.
Ja en alweer blij dat wij naar huis reden naar onze hondenkinderen.
Elin hadden wij mee en vanaf dat wij thuis zijn van vakantie geen bench meer in de auto en gek genoeg merken wij dat zij dit niet echt op prijs stelt, haar vertrouwde hoekje is weg en ik had er nog wel een lekkere bontmand in gezet, maar nee hoor, daar ging zij niet in.
Dus dan maar weer de bench in de auto, zij voelt zich kennelijk wat verloren alleen in die grote achterbak en ik zie ook dat er dan veel te veel prikkels voor haar zijn, staat constant op haar achterbeentjes naar buiten te loeren.
Auto's die naast haar parkeren, mensen waar zij hard naar staat te kwispelen die niks zeggen tegen haar . . . (rotlui)
Bij het laatste avonduitlaatje sneeuwde het licht en dat vinden wij dan weer leuk, totaal maagdelijke straat waar wij op liepen en vannacht nog wat verder gesneeuwd en nu ligt er een klein laagje en dat is al net genoeg om heel mooi de accenten te leggen op de bomen etc.
Ik kijk net naar buiten en nu sneeuwt het weer en vanaf vrijdag is het zowel overdag als 's nachts niet meer boven 0, hallo wintertje!
Spijkerbanden liggen om de wielen en onze spijkerschoenen staan klaar!

----------

Dinsdagmorgen 21 november. Het was gisteren weer heel gezellig met H&J, zij gingen pas om 15.45 weg en dan nog omdat het tijd voor onze hondjes was.
Jeetje wat een gebabbel en niet zo maar, maar over échte dingen des levens, o ja dat kunnen wij ook hoor en niet alleen over honden, hoewel dit ook hondenmensen zijn!
Gelukkig had ik een grote pan tomatensoep gemaakt, kwam dus goed van pas.
Gisteravond geen tv aan gehad, is too much voor mij momenteel, al dat gekrakeel en elkaar proberen af te troeven, en zal ik blij zijn als het donderdag is.
Ik hoop dat deze tafel niet nodig is . . .

Direct gaan wij weer een ritje Karlstad omdat de prikkenman mij weer verwacht en gelijk weer wat boodschapjes doen met de wetenschap dat wij blij zijn als wij vanmiddag weer thuis zijn.

Pop is altijd enthousiast om mee te gaan maar het laatste avondrondje kan wat haar betreft gestolen worden . . .

----------

Maandagmorgen 20 november. Als ik lees hoeveel regen er in NL valt momenteel prijs ik mij toch echt gelukkig hier in Zweden, op meerdere vlakken hoor!
Het is hier nu niet koud, -4, eigenlijk mijn grens honden wel of geen jasje aan.
Heerlijk als dit de keuzes in je leven zijn!
Gisteren toch nog even naar de minikerstmarkt van mensen op de Mossängsvägen geweest en was echt goed bedacht, met een echte kerstman die er leuk uit zag.
Zelfs nog even een lieve Gordon Setter daar, van Noren die hier op vakantie zijn.
Er was bijna geen woord uit die man te krijgen, ik heb het geprobeerd maar het leek wel een oester, bijna gesloten, zoveel vrijheid in praten zijn die noorderlingen niet gewend . . .
Toen de voeten koud werden zijn wij weer naar huis gelopen, thee gedronken (hoe gewone mensenachtig) en was het weer tijd voor de meiden.
Kreeg een appje van Joke, 'zin in koffie met apfelstrüdel?`
Tuurlijk, gezellig, na het hondenrondje en kwamen wij uiteindelijk begin van de avond weer thuis, fritespan aangezet en de tv voor BZV
Mijn god zeg wat een moeilijk gedoe daar!
Die Jasmijn en die Bernice zijn volgens mij beiden rijp voor een sessie bij een psych!
Hoe moeilijk kan het zijn? Of komt dit door de aanwezige camera's?
Ik sluit nu af want direct komen H&J een bakkie drinken.
En eerlijk is eerlijk, gezelligheid hier in Zweden zoek je bij je landgenoten, van Zweden zelf hoef je weinig of niets te verwachten☺

---------- 

Zondagmorgen 19 november. Gisteren zijn we even naar de kerstmarkt in Ransäter geweest. Ja als je in Zweden woont kun je niet om kerstmarkten heen, hoewel wij er van overtuigd zijn dat het overal zo'n beetje hetzelfde is, kraampjes met verkoopwaar, de commercie heeft zich hierover gebogen.
Maar goed, de ambiance hier is echt mooi, een oude Hembygdsgård, ook waar wij van de zomer op die hondenshow waren.
Het was koud, de zon scheen maar helaas ontbrak voor de sfeer de sneeuw.
Er waren veel mensen maar het terrein is ook zo groot, dus vonden wij dat een ietwat een missertje, alles teveel uit elkaar.
We hebben aardig wat NLers gezien die daar ook met koopwaar stonden, meestal producten van eigen hand, zij geven deze omgeving dus echt wel een boost!
Uiteraard een broodje warme worst gegeten maar goed geef mij maar een b☺
Vandaag houdt een dame in de buurt ook een kerstmarkt bij huis en misschien gaan wij even kijken.
Ach straks zo schattig, Dick reed weg en ik zag de bok staan, hij keek de auto na, keek eens in de emmer, stond te smakken, plukte wat groen van de grond en het bleek dat Dick de emmer nog niet gevuld had . . . ik zag dat bokkenman steeds zijn bek stond af te likken!
Hij was teleurgesteld . . . 
Gelijk toen Dick thuis kwam, wat brokjes in de emmer gedaan en ja hoor, daar kwam hij aan, stond gewoon in de buurt te wachten tot hij het geluid van de auto hoorde!

Volgens mij hadden er hondjes tegen de poot van Julbock geplast, Elin staat de hondenkrant te lezen 

Hier kon je eten, stikdruk, bijna geen plaats en veel te duur

----------

Zaterdagmorgen 18 november. Zo dat is ff koud vanmorgen, -10 toen wij opstonden!
Dat betekende gisteravond ook wel een kwartiertje bezig zijn met het aankleden van onszelf en de honden voor wij de deur uit gaan.
Dan is het toch zo heerlijk buiten, koud, natte neus, totaal geen zuchtje wind en helemaal stil.
Vanmorgen trouwens ook, Dick trekt de auto uit de garage, bedient de reeën en ik kleed de hondenkinderen aan, nee nog net geen laarsjes maar wel jassen aan!
Het doet ons zo goed als ik vooral Roos met haar jasje aan zie stappen, goed voor dat ouwe bokkie zorgen!
Gisteren niks bijzonders gedaan en ben ik bezig met de reissite te renoveren, het was/is nog niet veel soeps achter de schermen en zijn Dick en ik eerst foto's aan het uitzoeken.
Dit doe ik echt nooit weer zo en wordt er gewoon tijdens de vakantie elke paar dagen weer een fotobladzijde gemaakt.
Na wat huishoudelijke bezigheden ga ik daar direct mee verder.
Ik wandel nog steeds niet echt met de honden vanwege mijn lastige knie, toch maar eens een dokter opzoeken, dit is al weken zo.
Eigenlijk denk ik altijd, 'wat vanzelf komt gaat ook vanzelf weer weg',  maar krijg nu toch mijn twijfels.

----------

Vrijdagmorgen 17 november. Vermakelijk net weer, Dick gaat naar buiten auto uit de garage halen, kijkt op en daar staat bokkenman in de tuin een stukje verder te wachten!
Hij kent het ritme hier, net als vorig jaar, is hij dus niet vergeten!
Als Dick de auto uit de garage rijdt pakt hij daarna de emmer, doet er wat brokken in en vóór hij met de honden in de auto weg rijdt, staat bokkenman al te eten!
Natuurlijk kijkt hij wel oplettend rond en ook kijkt hij op als Dick met de honden over het buitenterras loopt, hoort de autodeuren slaan en Dick die tegen de honden loopt te babbelen, maar hij weet gewoon dat daarna de brokjes komen!
Echt zo grappig.
Maar wat ook héél leuk is, Dick vond gistermiddag bij de emmer het ene afgevallen gewei van hem, het gewei van ons eigen bokje, hoe leuk is dat!
Dick bracht het bij mij als een trofee, wetende dat ik dat wel heel erg leuk zou vinden en ik moest dan ook raden wat hij achter zijn rug had haha
Ik had geen idee op dat moment en toen was het tadaaaaa kijk eens!
Heerlijk dat je van dit soort kleine dingen nog zo blij kunt zijn en dat realiseer ik mij dan ook goed.
Als je dat legt naast alle ellende die de wereld in feite overspoelt, besef ik dat het geluk en welbevinden toch vooral uit je eigen omgeving moet komen, de rest heb je geen of weinig invloed op.
Nee, ik kijk totaal geen tv momenteel zo vlak voor verkiezingen, men verwacht van mij wat anders begrijp ik.
Ik houd van debatten maar niet van geschreeuw tegen elkaar, de 'debatten' die er nu op tv te zien zijn, kunnen mij gestolen worden.
Het is niet anders dan elkaar vliegen afvangen, proberen je eigen mening aan de ander door te drukken, wat niet lukt en gepaard gaat met door elkaar heen te schreeuwen en niet te luisteren.
Gisteren ben ik hier op het gezondheidscentrum gevaccineerd tegen corona en nog wat dingen.
Ik waande mij terug in de tijd . . . mondkapjes op, handen desinfecteren en stoeltjes op 1.5m afstand, jeetje wat overdreven zeg!
Natuurlijk werk ik zonder commentaar keurig mee, als ik maar mijn prikjes krijg.

Hoe is het met Sam afgelopen Til? Zeker vind ik het goed voor Elin dat er regelmatig een kindje hier komt, zij kent het vaag wel want bij de fokster kwamen ook veel kleinkinderen met de pups spelen!

Dank je meneer de Bok!

Elin was het fanatiekst en bleef nog lange tijd door de kamer heen lopen met haar neus omhoog, toen ik hem al weggelegd had!

Grappig want je ziet wel het verschil in karakter en het doel waar de honden voor gefokt zijn, een Fauve is echt voor de drijfjacht op rood wild en Setters voor de jacht op vogels, althans om de vogels aan te wijzen voor de jager: to set, staan voor het wild.

---------- 

Donderdagmorgen 16 november. Djieee wat had ik gisteren een gek woord van reflectiehesje gemaakt . . . moet ik mijn krabbel maar eens na lezen . . . doe ik vanaf nu hoor.

Het lijkt wel of de reeën zo'n beetje de hele dag rondom huis zwerven, is natuurlijk niet zo, maar zo vaak als ik of we, kijken, zijn zij er.
De populatie heeft zich uitgebreid want bij tijd en wijle zijn er 5 tegelijk en lijkt de concurrentie wel zijn tol te eisen.
Zo af en toe racen zij door de tuin achter elkaar aan en het is écht altijd meneer de bok die de zaak opschudt.
Het is voor ons en zeker voor Elin, die het ademloos gadeslaat, een boeiend gezicht en we moeten van het ene raam naar het andere en dan is het ook zo leuk dat wij aan de rand van het bos wonen.
Als eentje het te heftig vindt duiken zij het bos in om een stukje verder er weer uit te komen en dan geluk hebben als meneer de bok niet staat te loeren.
Inmiddels is hij ook zijn andere stangetje kwijt en zat er eergisteren een bloedig rondje wat nu alweer dicht is nu.
Ook kwam buurmeisje Luna gisteren weer even chocomel drinken en het is echt zo'n schatje en een plezier dat zij met Elin heeft, die loopt met een stuk speelgoed achter haar aan, en ook zo grappig, Luna moet dat speelgoed pakken en Elin laat het dan ook heel rustig los, veel rustiger dan zij met pop speelt.
Net of zij aanvoelt dat het een klein meisje is die niet zo sterk is als zij!
Toen Luna het Zweedse bloemenkransje zag liggen moest Roos die op haar hoofd en ja ook Roos en pop zijn weer zo eindeloos lief.
Natuurlijk letten wij er als aasgieren op dat de hondjes niet belaagd worden en alles ordelijk verloopt, logisch, het is geen speelgoed en ook zijn zij gewoon honden.
Hier onder wat foto's die ik met toestemming van de ouders van Luna plaats!

----------

Woensdagmorgen 15 november. Bij het opstaan vanmorgen -8 graden, ja hoor daarissie, de heerlijke Zweedse winter, weg met dat november geknoei!
Nou maakt 1 zwaluw nog geen winter natuurlijk maar toch . . .
Je ziet ik maak mijn eigen gezegdes en pas het aan naar mijn idee.
Roos heeft haar winterjas al aangekregen en pop haar reflectie hesje omdat zij toch geen seconde stil staat en ook niet snel zal afkoelen.
Helaas ontdekte ik op de valreep dat Elin niet meer haar jasje mét haar tuig er over aan kan, zij is teveel gegroeid, had ik uiteraard kunnen bedenken maar ja daar was het even te laat voor.
En dat tuig telkens aanpassen is mij teveel moeite en heb ik een tuig van Emma gevonden en zal die straks passend maken.
Over Emma gesproken.
Gisteren kreeg ik een mail met foto's van Annemarie, je leest haar af en toe in het gastenboek.
Zij heeft Kaya, een nestzusje van Emma die tot onze grote vreugde afgelopen week de prachtige leeftijd van 15 jaar en 6 maanden bereikt heeft, dat is toch wat hè, iets om blij en trots op te zijn!
Zij is daarbij nog altijd zonder noemenswaardige klachten, wel wat ouderdomsverschijnselen, logisch, maar leidt nog altijd een acceptabel en fijn leven.
Haar verzorging door Annemarie is dan ook meer dan uitmuntend, petje af voor haar, en krijgt zelfs regelmatig een heerlijke massage door een dierenfysiotherapeut vanwege haar inmiddels wat stramme achterhand en die behandeling doet haar heel erg goed!
Lieve Annemarie, die zelf al het nodige voor de kiezen gehad heeft in haar leven, wat een sterke en stoere vrouw ben je toch!
Je oogt zo fragiel en kwetsbaar, maar kom dr maar om, opstaan en verder gaan is jouw devies!
Met haar bestelautootje, ingericht als minicampertje met matras voor haar en Kaya, toch nog dit jaar op stap geweest met haar hondenkind om ergens rustig op een camping te gaan staan.
Sommige mensen raken mijn hart enorm en daar is Annemarie er eentje van.
Nou Ciliaatje, jij hoort er ook bij hoor!
Jeetje zeg wat een gedoe dat Muriel met die Franse jachthonden mee op stap ging, mijn god wat zul je gebaald hebben!
Best wel tolerant van de jagers zeg dat zij je mee hielpen om haar weer terug te krijgen, de jacht is voor die gasten serious business en duldt geen verstoringen.
Uhh was wel even heel erg leuk voor dat Schotse meisje en laat dat dan een troost voor je zijn haha
Het is hier zeker koud met een heel klein laagje sneeuw nu, en vroeg donker trouwens ook, om even precies te zijn, de zon gaat vanmiddag onder om 15.39 uur!

Dit is Kaya en ik moest wel even slikken, net Emma!

Die lieverd op de camping en wat ziet zij er nog prachtig uit!

----------

Dinsdagmorgen 14 november. En zachtjes sneeuwt het buiten, heel relaxt komen de vlokjes naar beneden dwarrelen, hoe lang het duurt? Geen idee.
Tot onze grote vreugde hadden wij gisteren weer de reeën in de tuin, 4 tegelijk, een bokje, met één stang, de andere ligt kennelijk al ergens in het bos, een reegeit en twee jonge geitjes van dit jaar.
Volgens ons dezelfde als vorig jaar, en weten het emmertje weer goed te vinden!
Ze zien er mooi doorvoed uit en dat kan ook niet anders want wij zijn zeker niet de enigen waar zij regelmatig even langs komen en ook weer blij dat zij niet afgeschoten zijn . . .
Ook vogels weer in ruime mate zowel voor als achter het huis aanwezig, heerlijk al dat leven rondom je huis, dat geeft extra cachet aan de zaak!
Gistermiddag heeft Elin weer leuk gedold met Rosa, ook al zo'n mooi schouwspel en dan zie je hoe makkelijk Elin zich bij te ruig gedoe laat omrollen!
Ook gefilmd omdat ik dat dan diverse malen kan zien, hoe honden zich gedragen en hoe Elin zich, als toch lichamelijk kleine hond, handhaaft.
Hondengedrag blijft mij toch echt altijd intrigeren!
Ik maak mij ook nooit zorgen om haar terwijl zij speelt met een hond die 2x zo zwaar is, zij is zo stevig gebouwd, en zo 'cobby', zij kan goed tegen een stootje.
Ja we zijn echt intens blij met haar, zij is zó leuk!

----------

Maandagmorgen 13 november. Vannacht lekker gevroren, toen wij opstonden was het nog -5, heerlijk!
Gisteren niet gefröbeld met mijn fototoestel, weer andere dingen die vóór gingen zoals hondjes trimmen.
Vrijdag j.l. had ik pop al getrimd, was hard nodig na de vakantie, zij hebben dan slofjes aan met heel veel haar tussen de tenen, lastig met sneeuw en veel teveel haar op hun oren om er nog gesoigneerd uit te zien.
Dus stond Roos nog op de rol en daar ga ik wat anders mee om tegenwoordig.
Ik wil niet dat zij lang op de trimtafel moet staan en heb haar voetjes getrimd en nagels geknipt terwijl zij op haar rug lag te slapen op de bank, een makkie dus.
Haar oren scheren en de rest borstelen, dat laatste alleen nog met een hele zachte borstel, doe ik wel op de trimtafel.
Knoopjes in het haar en de broek kortwieken doe ik met een schaar.
Ik werk dan ook zo snel mogelijk en zij is weer picobello, het schattigst aan haar vind ik altijd die voetjes, zo stevig en compact, net kattenvoetjes!
Nog wat onvolkomenheden aan pop bijgewerkt en de meisjes kunnen weer voor de kramen langs.
Elin loopt dan ook altijd bij de trimtafel of zit er bij op de bank, bedekt onder een laag Engelse setter haar en ondertussen de afgeknipte nageltjes oppeuzelen, het is maar net waar je van houdt☺
Ook zij staat altijd te popelen om op de trimtafel te mogen, niet om te trimmen o.i.d. want nagels knippen lukt mij niet bij haar, ik ben niet streng of pedagogisch genoeg . . . daar ga ik voor naar de da . . .
Wel wil zij beloond worden alleen al voor het op de tafel staan, die slimmerd, zo heb ik haar het ook aangeleerd!
Verder kwamen Joke en Anne in de middag met zoon Ivar en vriend Kay, die een paar dagen in Zweden op bezoek waren en was weer heel erg gezellig!
Toen was het alweer avond en tijd voor BZV, waarin volgens mij dan, de foute keuzes zijn gemaakt, maar dat zien we over een paar jaar dan nog of dit zo is!
En omdat wij NLers zijn én blijven, zijn onze stemmen al op de bus gegaan in, hoe toepasselijk, een oranje retourenvelop!

---------- 

Zondagmorgen 12 november. Zo een dagje over geslagen, een mens kan het maar druk hebben, zoals mijn moeder zaliger vroeger zei 'druk als een boer met één koe'.
Grappig want toen was ik gewend aan die uitdrukking en later ga je eens nadenken wat je eigenlijk zegt, net als vele boeken die je vroeger voor je lijst moest lezen en je die nu leest, je er heel anders over denkt!
Ik kwam niet aan de krabbels toe omdat er andere dingen gelijk mijn aandacht opeisten.
Vandaag ga ik toch echt mijn (nieuwe eigenlijk nog niet gebruikte) fototoestel eens goed uitproberen, ik ben dat foto's maken met mijn mobiel zo zat, ze zijn eigenlijk nooit precies hoe ik het bedoel qua kwaliteit, vooral van 'dogs in motion'☺
Natuurlijk maken mobieltjes ook goede plaatjes maar toch, ik mis de 'finetuning'.
Gisteren alle vogel- en eekhoornvoer dingen weer schoongemaakt en gevuld en ja hoor, al snel kwamen de vogels weer en eekje was/is ook weer van de partij!
Dick is weer aan het rauzen met zo'n lawaai apparaat en decimeert de struiken voor het huis wat ik toch met lede ogen aanzie.
Het is absoluut nodig wil je in de zomer weer een mooie frisse haag hebben maar toch.
De garage wordt weer opgeruimd want de Subaru met spikes moet er weer in voor we weer bedolven worden onder een laag sneeuw want ik heb weer sneeuwvlokjes zien staan bij de weersvoorspellingen, ook trouwens behoorlijk onder 0 volgende week en lijkt de winter echt te beginnen!
Ja ik kijk er echt weer naar uit, de mooie natuur onder een witte deken en een koude neus!

Eind van de middag . . . ☺

Dat NL ook hele mooie bezienswaardige pareltjes heeft laat Wendy ons regelmatig zien! En dit is er zo eentje, voor de buitenwereld onzichtbaar en eigenlijk onbereikbaar, maar niet voor onze ondernemende dochter . . .

----------

Vrijdagmorgen 10 november. Saai hier? Nou valt eerlijk gezegd best mee hoor!
Gistermiddag de hondenkinderen van Joke en Anne uitgelaten, zij waren een dagje weg.
Dick is met de Engelse meisjes gaan wandelen en ik ben bij Elin, Rosa en Dana gebleven, is wat gezelliger voor hen en breekt de dag even.
Elin en Rosa hebben weer lekker gedold met elkaar hoewel je wel gaat zien dat Elin toch wat ouder en ook wat bedaarder wordt.
Aan zo'n Ierse setter zie je het verschil niet, dat blijven net springveren en Dana, de Gordon setter, vond het na het plasje buiten ook weer genoeg geweest.
Ik heb geprobeerd wat foto's te maken maar je moet nog sneller dan het geluid zijn want Rosa is net een voorbij schietende rode schicht!
Ook wat filmpjes gemaakt en daar is het heel goed op te zien, een voorbij flitsende 'rode duivel', zoals Ieren ook vaak genoemd worden en dat is niet zo maar.
Het is echt vermakelijk en als het Elin wat de dol wordt, Rosa er geluiden bij gaat maken, zoekt zij een schuilhutje op, onder een tafel of zo☺
In de middag kwamen Jan en Nel even gezellig bijpraten,was een tijd geleden en door de vakanties, ook van hen, heb je veel te babbelen.
Net toen ik deze krabbel ging maken kwam er ook een lief bezoekje van ons buurmeisje Luna, die wilde graag even naar de buurvrouw, jasje uit, schoenen uit en ja hoor, parmantig stapt zij naar binnen met haar chaperonne, haar pappa.
Zij wijst mij aan waar de chocomel staat, want dat wist ik natuurlijk niet meer haha
Dick was met de meiden weg en toen hij terug kwam was het bal, Elin komt altijd binnen rennen, één en al enthousiasme omdat zij eten krijgt, wat Luna ook weer prachtig vond.
Daarna heeft zij gespeeld met Elin, en uiteraard is dit helemaal spekkie voor d'r Franse bekkie!
Nu is het hier weer rustig en de hondjes zijn uitgevloerd.

Ons keukenraam by night

Sisters in crime

Even pauze

---------- 

Donderdagmorgen 9 november. Dat was weer een druk, vol en gezellig dagje gisteren. Eerst dorp uit om boodschappen te doen o.a. vogel- en wildvoer, dat laatste voor de reeën.
En aangezien wij altijd wel een stukje moeten rijden voor dit soort dingen ben je al snel uren kwijt en kwamen na het middaguur pas weer thuis.
Het is geen straf hoor, al is alles nu wat saai buiten, het is toch genieten over die stille wegen en zoveel natuur en ook met dit jaargetijde is het boeiend, zo verschillend weer met hoe wij in augustus vertrokken en hebben eigenlijk één mooi deel van het najaarsseizoen overgeslagen, maar hebben wij in Frankrijk en Duitsland wel gezien!
We waren net thuis toen de nieuwe overburen met hun 3 jarige dochtertje even kennis kwamen maken, leuk stel met een heel innemend dochtertje van 3 jaar.
En wat ben je dan blij en ook trots dat je zulke betrouwbare honden hebt, die ook het meisje zo schattig kwamen begroeten en Elin vond het echt kicken hoor want het meisje maakte van die gilletjes en was daarbij ook totaal niet bang, goed opgevoed dus!
Ik heb echt genoten van dit kleine meisje, wat een schatje en zo slim, heerlijk kletsen, echt lief, daarbij is zij nog beeldschoon ook!
Uiteindelijk moesten wij er zelf een endje aan breien want onze meiden moesten er nog uit en wij hadden bij de Viking afgesproken om 17.00 uur om te komen eten.
Dat lukte allemaal en ook dat was weer super gezellig, Eric kookt heel lekker en ook de twee Duitse buurvrouwen waren bij het afscheidsetentje.
Die dames hadden dit jaar voor het eerst een leuk koffietentje met allemaal zelfgemaakt gebak, ergens langs de weg naar Karlstad, nu gesloten en start in het voorjaar weer.
Binnenkort krijg ik een privéworkshopje van Elske om bepaalde heerlijke Duitse koeken te maken!
Kortom, fijn om weer thuis te zijn en sommige mensen dachten dat ik er wat anders over dacht, maar is echt niet zo!
Aankomende zomer komt Wendy ook weer, zo fijn, is nog niet bekend precies wanneer, er is wat gedoe over de tijd op haar werk.

Dit zijn de honden van Viking en Manja hier op een Italiaans strand, van links naar rechts: Miesje, Trudie, Jelle en Peppa

Ja Agnes dat denk ik ook, dat de Griekse straatmadeliefjes, zeker in toeristische gebieden, het niet slecht hebben en die moet je ook niet overplaatsen.
Het lijkt mij dat in Portugal of Spanje de honden in afgelegen gebieden (veel niet actieve windhonden en windhondenkruisingen) het veel slechter hebben en dan lijkt mij, áls je zou willen helpen als buitenlander, je beter die dieren kunt laten castreren  en gewoon daar laten.
Maar goed, wie ben ik en heb totaal geen ervaring met deze materie.
Destijds, lang geleden hadden wij in Marokko ook telkens een pupje bij de camper en liep ook met ons mee en heb ik geen eten maar wel een wormenkuur gegeven, dat diertje poepte wormen en dat vond ik té erg om aan te zien. 

---------- 

Woensdagmorgen 8 november. Morgen alweer een week thuis en bén ik eigenlijk wel weggeweest?
Zo gaat dat, eenmaal thuis en alles is snel weer gewoon en wat niet gewoon is eigenlijk, nou vind ik dan, nog geen zon gezien!
O ja is ook gewoon voor november . . .
Dick is nu met de meiden weg, ^%$#@ ik heb nog steeds een zere knie en wat is is, geen idee en langzamerhand denk ik dat ik maar eens naar een dokter moet gaan.
Helaas gaat dat hier niet zo makkelijk als wat wij in NL gewend waren.
De laatste tijd (in NL en Duitsland)  zijn mij nogal wat verhalen ter ore gekomen van probleemgedrag bij adoptiehonden uit het zuiden van Europa.
Men denkt ook 'ach we 'redden' zo'n zielige hond daar vandaan' maar reken er maar op dat dit geen eenvoudige opgave is!
Ook weet ik dat de meeste goedwillende mensen gelijk willen gaan opvoeden maar laat dat nou helemaal niet goed zijn.
Gisteren schreef ik over die twee achtergelaten honden op Ameland en dat die honden gewoon een rustig liefdevol tehuis nodig hebben bij mensen die geen eisen stellen aan hen.
En dat is het ook met adoptiehonden, ga niet gelijk opvoeden, maar laat hen met rust, omring hen met liefde en geduld, zij hebben al zoveel mee gemaakt en staan bol van de stress door al die bemoeienissen en de reis, maar jammer genoeg herkennen veel mensen dit niet bij honden.
Zit, af, blijf, kom hier en verder nog vele kreten worden vanaf dag 1 over die hoofden geroepen en die honden snappen er geen fluit van.
Ik heb een prachtig voorbeeld in mijn omgeving, van de Viking en Manja, jullie kennen de namen inmiddels.
Zij hebben nu 4 van die Portugeesjes in 2 jaar geadopteerd en zij zijn werkelijk een voorbeeld van hoe goed het kan gaan!
Ik stond er zeer sceptisch tegenover en nu ga ik hen zeker als voorbeeld gebruiken!
Zo ontspannen en zo leuk als zij er mee omgaan, honden die niets gewend waren, reizen nu ook probleemloos met de auto en boot naar Zweden, met de auto naar Rome en als je dat ziet, werkelijk geweldig!
Trudie, Jelle, Mies en Peppa, wat een leuk stel blije en ten opzichte van elkaar tolerante honden en zij lijken qua uiterlijk ook nog op elkaar.
Stiekem denk ik dat zij gewoon familie van elkaar zijn hoor en misschien zijn zij zelfs wel speciaal gefokt voor adoptie, wie zal het zeggen.
Dit ventileer ik alleen hier en zij lezen geen krabbels volgens mij en anders maar wel☺
Ik zal wat foto's hier neer zetten, het zijn ook schatjes om te zien, net kleine kruisingen ruwharige Podenco's, windhonden dus.
Nee niets voor mij hoor, ik wil honden met een duidelijke afkomst, qua gezondheid, karakter en uiterlijk.
Foto's komen nog, moet ik nog ff opzoeken en we gaan zo weg, geen tijd nu.

---------- 

Dinsdagmorgen 7 november. Ik kijk rond in de kamer en zie 3 totaal ontspannen en volkomen relaxte hondjes liggen slapen op warme plekken op de bank en Roos bij mij op een zachte deken op het voetenbankje waar ik dan bijna geen plek heb (geeft niet als zij maar lekker ligt).
Net weer fijn mee geweest, lekker gegeten en dan kan de hele wereld verder in elkaar storten voor hen.
Soms benijd ik hen wel hoor, geen zorgen, alles op tijd, nergens vragen over, het leven volkomen duidelijk in alle opzichten.
Maar goed, laat ik even duidelijk zijn, zo hoort het leven van honden er ook uit te zien, in mijn optiek dan.
Die gedachten komen op omdat ik net las van die twee oude honden die op Ameland achter gelaten zijn.
Hoe kan zoiets nou?
Het is bekend wie de eigenaar is/was, wat is dit en waarom horen wij hier dan niets over?
Die honden zou je toch zo in huis willen nemen, geen eisen aan stellen en er alleen maar lief en goed voor zijn!
Laten wij hopen dat zij samen (belangrijk!) een heel fijn huis krijgen en nog een aantal rustige goede en warme jaren voor de boeg hebben.
Ik ben benieuwd.
Natuurlijk weet en realiseer ik mij goed dat er heel veel ellende met mensen op de wereld is momenteel, maar daar kan ik ook niks mee.
Is altijd al zo geweest en zal ook nooit veranderen, alleen komt dit nu bij ons binnen via alle media . . .

Ik ben een rijk mens want dit heb ik allemaal!

---------- 

Maandagmorgen 6 november. Saai saai saai, anders kan ik het niet zeggen, alles grijs, resten sneeuw en voorlopig zie ik zelfs geen zon op het weerbeeld verschijnen, dus moet de vrolijkheid maar uit ons eigen hart komen, lukt ook niet altijd☺
Bezoekjes zijn natuurlijk altijd wel leuk, zoals gistermorgen, gewoon een paar uurtjes lekker babbelen, eigengemaakte appelflapjes, homemade schuimkoekjes en homemade snoepjes!
Boeiend hoe Anna dit toch elke keer weer voor elkaar bokst, kan/ moet ik daar een voorbeeld aan nemen ?
Zou ik wel willen en ook zelf van verse bieten natuurlijke gedroogde poederkleurstof maken, maar ja wij hebben natuurlijk honden die ook tijd en energie kosten hmmmmmm
Nee hoor zonder dollen, je kunt nou eenmaal niet alles en moet je ook niet willen, daar zou je maar ontevreden van worden.
Ik gebruik hier nog altijd de wasmachine die er al stond toen wij het huis kochten en is een echte ouderwetse maar doet het nog zo goed, zonde om die naar de stort te brengen en mijn vroegere mooie AEG staat nog te wachten in de kelder.
Het enige is dat er niet veel was in kan dus draait nu de laatste vakantiewas en eigenlijk ook best makkelijk, het gaat allemaal gefaseerd.
Vanmiddag ook weer koffie bezoek, zij komen mijn 5 groene kinderen brengen die daar gelogeerd hebben.
Jeetje Cilia wat leuk zeg die wilde zwijntjes die in je camerabeeld verschenen, echt een verrassing!
We hebben het heel vaak over jullie en vertellen ook aan veel mensen hoe mooi of jullie wonen en dan dat Franse droomhuis, met de gezellige woonkeuken en die lieve hondenkinderen!
Zodra de gelegenheid zich voordoet komen wij weer langs hoor!

---------- 

Zondagmorgen 5 november.
Gisteren weer gezellige uurtjes gehad met Jip (André alias Viking) en Janneke (Eric alias Duun) en de friet met frikandel speciaal ging er in als koek.
Gek genoeg liet Elin zich totaal niet zien, heeft hele avond op ons bed gelegen.
Wij maakten ons wel ongerust want normaal gesproken is zij altijd enthousiast, zij kent deze mannen, zijn beiden hondenmensen en vinden haar altijd erg leuk en misten haar ook!
Zij toonde niet ziek maar je vraagt je dan af of zij iets gegeten heeft buiten of iets dergelijks, maar volgens Dick absoluut niet.
Bij de laatste avondronde stond zij weer fris en fruitig bij de deur en nu ook, niets aan haar te merken.
Heeft zij tijdens de vakantie zoveel mensen gezien en is zij dit nu gewend of zo?
Aan één kant makkelijk, voor binnenkomers die niet wachten op zo'n enthousiast hondje, hoewel die hier zelden komen en aan de andere kant, wij missen dit.
Gelukkig is zij wel blij als Dick alleen al even naar de garage geweest is en doet dan net of hij lang is weg geweest.
Goed ok, over tot de orde van de dag, ik moet zo nog opschieten want wij gaan een bakkie drinken bij Dirk en Anna, ook altijd weer gezellig!
En nee ik neem geen honden mee, hoewel zij altijd welkom zijn bij hen, maar ook moeten de schatjes weten dat zij niet altijd mee kunnen/ mogen of wij dit gewoon niet willen alleen al vanwege de opvoeding ahum ahum

---------- 

Zaterdagmorgen 4 november. We drinken een glas, doen een plas en alles gaat weer zoals het was.
Het gevoel lang weg geweest te zijn is alweer verdwenen en je duvelt zo weer je oude patroon in, en dat is maar goed ook natuurlijk!
De meeste troep opgeruimd, camper is leeg, moet nog wel schoongemaakt worden en de was draait.
Sneeuw is snel aan het minderen en zijn nu de saaiste maand van het jaar in Zweden ingegaan, grijs en nat.
En de meesten die mij kennen weten ook dat ik dat niet erg vind, lekker thuis en genoeg dingetjes te doen.
Na ruim twee maanden elkaar niet gezien te hebben kwamen Joke en Anne gisteren eind van de middag bijkletsen en kwam er weer geen eind en gaat nog door als zij alweer buiten staan laat op de avond . . .
Haha wel alweer plannetjes voor volgend jaar aan het smeden, dat is ook weer leuk!
Vanavond komen de Jip en Janneke, die weten dat het hier op zaterdag frietdag is en willen graag mee eten, ja natuurlijk, gezellig!
Elin staat weer graag op het randje van de bank het bos in te loeren en moest ook weer even wennen aan hoe zij dat ook alweer doet en dat was wel erg komisch, zij drukt dan haar achterbeentjes de rugleuning in en heeft zo een zg trappetje maar gleed eerst steeds uit en liet zij per ongeluk een heel klein scheetje en ik vond dat zo schattig!
Zij deed net of er niets aan de hand was in tegenstelling tot mensen . . . ☺

----------

Zondagmorgen 10 september. Een prachtige 'wilde' bosplaats op het randje in Duitsland.
Ik val gelijk met de deur in huis omdat ik zag dat er inderdaad wel veel mensen geïnteresseerd zijn in de uitslag van Elin op de show (zag dat er 64x gekeken was).
Zij kreeg een ZG en ik had echt gehoopt op meer, want ook dat zei de keurmeester, het is een excellente hond . . . maar helaas een witte borstvlek.
En uiteraard weten wij ook al vanaf haar geboorte dat een witte borstvlek door Franse keurmeesters niet gepruimd wordt, dat had Natasja de fokster ook gelijk gezegd toen zij na de geboorte van Elin belde.
Gek genoeg is Frankrijk ook het enige land wat dit een probleem vindt.
Ik had nu ook eigenlijk ingezet op de jongehondendag, die niet door ging.
Verder had zij inderdaad op alle punten een uitmuntend verslag en dat is ook wel weer grappig.
We hebben een hele leuke dag gehad, gezellige mensen ontmoet en na de CM werden we uitgenodigd om nog even gezellig met de hele club na te praten.
Ook leuk om diverse malen te horen dat zij Elin zo'n gelukkig, leuk en mooi hondje vinden, en de eerste twee vinden wij toch ook wel heel belangrijk!
O ja bijna alle klassen werden gewonnen door de fokster van Elin met bijna allemaal eigen gefokte honden, wat een prestatie!
Zowel gisteren als eergisteren heb ik momenten gehad gewoon ziek te zijn, met de nodige lastige gevolgen, van de enorme hitte.
Vandaar ons besluit om een rustdag in de schaduw in te gelasten vandaag.

Vrijdag onderweg een rustplaatsje Veluwe

's Morgens voor de show, het was mistig maar trok hier alweer aardig op om daarna dus 31 graden te worden blèhhh

Daar sta ik dan in de ring met mijn goudappeltje! 

----------

Vrijdagmorgen 8 september. Harderwijk. Gisteren weer een leuke, en communicatief drukke dag gehad!
Voor wij weggingen van de cp in Twente leuke afscheidsgesprekjes gehad, er stonden zulke gezellige mensen, best jammer om weg te gaan.
Had ik al verteld dat er daar nog een stel Nederzweden stonden die wij notabene ook kennen?
Hij was de man waar Dick de steiger van gehuurd had om het huis te kunnen schilderen, ook weer toevallig en ook weer leuk!
Op naar Harderwijk naar onze vertrouwde dierenarts Paul.
En ook dat was weer erg gezellig en hij had expres heel ruim de tijd voor ons genomen en wat hebben we weer lekker gebabbeld en echt niet alleen maar over honden, maar omdat je elkaar al zo lang kent gaat het ook over de kinderen, Zweden en noem maar op!
Onze honden zij daar zeer vertrouwd en liggen languit over de grond gewoon te slapen en Elin vond het ook heel leuk allemaal en trippelde frank en vrij door de spreekkamer!
Bij het weggaan dikke knuffel en ik kan mij voorstellen dat een dierenarts het leuk vindt dat je zoveel vertrouwen in hem hebt, dat er klantjes gewoon uit Zweden bij je terug komen, maar dat vertrouwen is ook wederzijds!
Daarna naar onze vreselijk lieve vrienden Aad en Eefje, Aadje stond al in de straat, bleek al een half uur te zijn, om een grote parkeerplaats in de schaduw voor ons vrij te houden, zo ontzettend lief  en meedenken!
Is niet zo maar voor zijn deur want zij wonen zelf in een appartement!, heerlijk en ja zij willen altijd onze meiden ook mee naar binnen, mogen zelfs op de bank bij hen.
Zo blij om elkaar weer te zien, daar komen zelfs tranen bij te pas!
Lekker gegeten en natuurlijk weer héél veel gepraat en in de avond zijn we naar de cp in Harderwijk gegaan.
Eigenlijk wilden wij al richting Heteren gaan waar wij vanmiddag willen aankomen, maar de drukte en de hitte maakten dat wij echt geen zin meer hadden en hebben hier naast de camper nog een paar uur fijn buiten gezeten.
Leuke dag weer gehad!
Veel woordjes leuk vandaag haha
Het belooft vandaag en morgen weer een snoeihete dag te worden en dat zijn geen grappen met een buitenshow en kregen nog een extra mail om vooral voor schaduw te zorgen, dus gaan we zo nog maar even een parasol kopen, thuis 3 van die dingen, en ook nog een prima schaduwtent, maar natuurlijk niet mee genomen . . .

Ons heerlijke plekje in Hertme 6/7 september

Pop laat zich gewoon zonder een kik te geven of zelfs maar te bewegen, als opstapje voor Elin gebruiken!

----------  

Donderdagmorgen 7 september. Gisteren bloedheet, voer de 30 graden en vandaag nog een tikkie meer, hoe erg. Aan de andere kant, we hebben hier echt nu een superplekje met de hele dag schaduw van een paar fruitbomen waar wij onder staan, kan echt niet beter!
Jammer dat wij het straks weer gaan verlaten want wij hebben vanmiddag de dierenarts en onze vrienden Aad en Eefje op het programma staan.
Waar wij vanavond overnachten weten we nog niet, altijd weer een verrassing maar morgen eind van de middag willen wij in Heteren zijn waar zaterdag de hondenshow is.
Gisteren nog een grote verrassing, Wendy kwam er aan appte zij, met de trein en met de fiets (niet elektrisch dus en net zo stoer als jij Til!)
Zo gezellig weer en zo lief van haar, het was haar eigen idee om niet naar Flevoland te komen, vanwege de warmte en gewoon op dit overdekte plaatsje te blijven.
Zij is nog even hier in de buurt met Dick gaan cachen en wat oudheden bekeken en ook had zij voor Dick een prachtig geschiedenisboek mee genomen waar hij enorm blij mee is!
Dus Klara vandaar nog even geen Flevoland voor ons, komt nog wel hoor!
Een wat die Coburgerworsten betreft, we kennen het niet en Dick heeft het nagekeken en denken wij op de terugweg via Duitsland te gaan en daar dus dat culinaire  fenomeen te verorberen!
Ik moest echt lachen om je 'frustraties' voor mij want grappig dat ik het zo niet eens had bekeken, en dat ik dat hier zo ventileer, nooit aan gedacht!
Ik heb gewoon kennelijk van die dagen dat het mij wel eens naar het strotje grijpt . . .

Zo trots op onze lieve, mooie dochter die al zoveel stormen in het leven heeft doorstaan

Geocachen met Dick

Ach weer eens een andere manier van je eten naar binnen werken☺ 

---------- 

Woensdagmorgen 6 september. Jeetje staan we toch weer in Hertme!
Gisteren in het middaguur hier vertrokken, als je na 12 uur weg zou gaan moet je 7 euro bij betalen en dat vinden wij toch zo kleinzielig en pietepeuterig dat we dat dus ook niet wilden doen, eigenlijk een beetje uit protest.
Naar het bos gereden en daar de lunchtijd doorgebracht en gezorgd dat wij om half drie in Borne bij de trimster waren.
Ik dacht dat het zo'n 1.5 uur zou duren en het even bijwerken was . . . forget it.
Zij is precies 3 uur aan één stuk door bezig geweest en zo secuur en zo alles volgens de regeltjes omdat Elin zaterdag uitgebracht wordt op de show.
Zij is helemaal wég van haar en ook zij had haar zo over willen nemen, lachen toch!
Al met al kwamen wij dus pas in de avond om half 7 aan bij Lonneke en is Dick gelijk eten gaan halen en hebben we gezellig gegeten en gekletst, altijd weer leuk!
Grappig want Lonneke was bezig met oude clubbladen van de NGSC en was het opgevallen hoe vaak ik stukjes geschreven heb voor het blad inclusief foto's, wat ik helemaal vergeten was!
Van de tijd dat wij met Arie en Nel op vakantie gingen met onze honden, dus 5 Gordon setters, zo leuk!
Ik weet echt niet meer hoe laat wij bij Lonneke weggingen maar we moesten nog wel een overnachtingsplekje zoeken en Dick wist er eentje, vlakbij deze camperplaats.
Heerlijk rustig, lekker geslapen, alle ramen open, gewoon een bosweggetje en slapen maar . . .
Vanmorgen lekker met de meiden gelopen en daarna besloten om toch maar een schaduwplekje op te zoeken op deze cp, onder de bomen omdat wij dan ook weer fijn het hekje voor de honden kunnen neerzetten en zij naar eigen idee binnen of buiten kunnen liggen.

Overnachtingsplekje Borne 5/6 september

Een keurig gekapte Fauve! 

---------- 

Dinsdagmorgen 5 september. Hertme of all places, in de buurt van Enschede. Het wordt hier vandaag veel te heet, 31 graden en ik hoef nu niemand meer iets uit te leggen.

Gisteren hier naar toe gereden omdat ik om half 3 vanmiddag bij de trimster moet zijn met Elin.

Staan nu op een betaalde camperplaats, wel mooi, alles goed georganiseerd hier, dat moet gezegd worden, all in prijs en is ook handig.

De eigenaren vind ik niet echt aardig, kortaf, gewoon niet vriendelijke en 'grappig' genoeg was dat niet alleen mijn constatering maar las Dick ook in de recensies en pas ná dat ik dat zei!

Het kleine weggetje waaraan het ligt hadden wij toch echt anders ingeschat, het is druk, veel autoverkeer waar wij vlakbij staan. Honden uitlaten? Een crime. Of je loopt langs die drukke weg waar veel te hard gereden wordt, op de weg, geen voetpad, of je loopt langs een heel smal greppeltje, ik denk 75 cm breed, met aan één kant schrikdraad.

We hebben geen andere keuze dus ik loop met samen geknepen billen met de honden aangelijnd er langs, niet fijn en dan ook die k** hitte, nee ik ben niet in mijn goede doen en daar kan Dick niet zo goed tegen . . .

Tot nu toe prijs ik elke dag dat wij in Zweden wonen waar het camperen, wandelen, autorijden én leven nog een plezier is, er moet alleen een AH zijn, dan was het pas echt af☺

Morgen gaan we een dagje Flevolanden, donderdag naar Harderwijk, honden enten bij onze vertrouwde dierenarts en daarna naar onze lieve vrienden Aad en Eefje.

Sorry voor de leegtes tussen de alinea's dat ontstaat zo maar en ik weet wel hoe dat komt maar nu geen zin om dat te veranderen en daarbij, het leest eigenlijk ook wel makkelijk.

Ik zit nu even in de camper te tikken, warm, maar buiten nog warmer.

Hertme overnacht 4/5 september

Zie het smalle drukke weggetje!

Dank je Appie, lekker en vertrouwd!

----------

Maandagmorgen 4 september. Groningen. Op deze camperplaats zijn wij al vaker geweest, niks bijzonders maar voor1 nachtje wel ok, het is rustig en ook goed honden uitlaten.
Net ook weer een leuke ronde gemaakt en er is veel ruimte hier alleen jammer dat je het wandelpad moet delen met fietsers en dat is geen grap.
Elektrische fietsen die met een bloedgang aankomen, die je niet hoort en maakt dat je je de pokken schrikt of als een schichtig hert om je heen loopt te loeren.
Volgens mij rijdt bijna niemand meer op een gewone fiets, o ja, onze dochter wel!
's Morgens rond het middag uur uit Marienhafe gegaan en eerst heeft Elin nog heel leuk gespeeld en gezwommen met een Jack R.
Scheuren over het zandstrandje, water in en water uit, jammer geen fototoestel bij mij, ik wilde haar alleen even laten zwemmen aan de sleeplijn maar ja toen kwam er een vriendje aan en moet je net bij Elin zijn, die vindt dat helemaal geweldig!
Na water getankt, vuil water geloost en wc schoon gespoeld zijn we vertrokken en het was goed dat wij nog niet wisten dat wij alweer in omleidingen terecht zouden komen, niet te geloven!
We gingen nog even naar Greetsiel maar dat blijkt dus het Volendam van OstFriesland te zijn, geen plaatsje voor de camper te vinden en we zijn onverrichte zaken vertrokken, komen nog wel eens terug als het minder mooi weer is en buiten het seizoen
Daardoor werd het toch weer veel later dan wij gedacht hadden en de eierballen naar binnen konden werken.
Ook hier heeft het toegeslagen, de oude uitbaters zijn er uit en er zijn nu chinezen voor in de plaats gekomen, het is effe wennuh.
Onderweg in Winschoten even naar mijn geliefde AH geweest, dik genieten voor mij en teveel gekocht, maar het komt wel op hoor☺


Er varen zwanen voorbij in het slootje!

----------

Zondagmorgen 3 september. Marienhafe in OstFriesland. Wat een mooie camperplaats, aan een klein meertje, een plek waar kiezelstenen uit gegraven zijn en nu een viswatertje is, met nog 2 campers.
Gisteren een warme dag en ook weer de nodige reistroubles die ik nu maar weer wil vergeten en daarbij ook alweer 'bijgetankt' ben.
In de middag nog naar die grote winkel Famila geweest waar ik nog iets wilde kopen.
Dat lukte binnen redelijk korte tijd en ook daar verdwaald in die enorme koopfuik, ook weer niets voor mij.
Ik ben veranderd dat voel ik wel en geef mij maar in alle opzichten de natuur, daar heb je geen stress en al die interacties met andere mensen, die over jouw persoonlijke grenzen heen gaan, al dat lawaai en al dat geklooi om je heen.
Buiten stond een échte originele Duitse worstenbaktent en jawel daar hebben we een super Krakauer gescoord en hoefde wij in de avond eigenlijk niet meer te eten, wel een salade voor de vitamientjes.
We kwamen eind van de middag hier aan en hebben zelfs voor de korte tijd het hekje om de camper gezet, voor de meiden ook fijn na zo'n reisdag.
Lekker buiten gezeten en in de avond is Dick nog een rondje met hen om het meertje gegaan en vanmorgen hebben wij hetzelfde gedaan.
Nu heb ik het warme water aan gezet om even te douchen en daarna vertrekken wij weer wat verder naar een schattig havenplaatsje Greetsiel, wat wij even willen zien.
Ja en dan komen we vanmiddag in Groningen aan en wachten de eierballen op ons . . .
Ik hoop verder vandaag mij nog te ontfermen over de reissite om hem te uploaden.
Ja nog leuke foto's ook.

Camperplaats Marienhafe

----------

Liedje van mijn moeder, want ook vroeger kon het aardig warm zijn☺
Ja mensen ook hier is het pittig en zitten wij onder hetzelfde hogedrukgebied, al in de 7e week.
Er mag niet meer gebbqd worden en ook niet in de speciale grote betonnen bakken die overal in de natuur staan, bij je huis ook niet meer tenzij het op gas of elektriciteit is en niet op de grond staat.
Gistermiddag zijn we met de honden naar een plekje aan de rivier gegaan en was het maar goed dat ik Elin aan de sleeplijn had want zij dreef met de stroom mee en dat ga ik dus niet meer doen.
Zonder nadenken met alle vertrouwen stort zij zich direct het water in en dat kan in een meer natuurlijk wel maar in de rivier en zeker waar wij stonden, vlak na de waterkrachtcentrale zijn dat geen grappen.
Soms onder- of overschat je dingen.
Momenteel zit Dick al 20 minuten aan de telefoon te wachten, Ikea bellen, onze inductieplaat heeft kuren.
Vanmorgen is Wendy ook van huis vertrokken en ging een uur eerder weg dan nodig was en dat het toch nodig bleek te zijn is inmiddels duidelijk, de trein naar Kiel vertrok een uur later . . .
Gelukkig zijn wij altijd van die 'op tijd' mensen en houden wij er van om gewoon veel vroeger weg te gaan om vooral nooit te hoeven haasten of stressen.

Roos en pop gingen alleen met de voetjes er in maar Elin, ons brutaaltje wilde gelijk zwemmen, zij moet nog veel leren dus!

Wat een snoeppie hè


----------

☺

----------