MENU 2023

gastenboek

Maandagmorgen 27 maart. Met Laura gaat het echt goed, vandaag gaat de pleister er af, moest na 3 dagen, tenzij de pleister nat was van bloed of andere ellende, dan moest het eerder, dat zou dan een bron van bacteriën worden, pleister gelukkig kurkdroog! Maar, dan nog iets . . . gisteren een dag met een gouden sterretje . . . Eind van de middag, ik ben in de keuken bezig, afzuigkap staat aan, gerommel met potten en pannen, komt Dick in de keuken en zegt 'ohh Von kijken, elanden!' Staan er gewoon twee elanden naast het terras, een moeder en een zoon van vorig jaar denk ik, rustig te eten van de stapel berkentakken! Wij waren helemaal opgetogen, nog steeds trouwens, wat een gave belevenis! Kijk, de reeën zien we elke dag, en nog vinden wij dat verschrikkelijk leuk, maar elanden zo dichtbij voor je neus, in je eigen tuin, is natuurlijk echt kicken! Zij keken ons recht in ons potje, niet bang, geen vluchtgedrag, terwijl de afzuigkap aan stond en de opening op 2 meter afstand van hen! Kortom, het was dik genieten, veel foto's gemaakt en een filmpje wat ik op fb gezet heb. Het was alsof de natuur ons een cadeautje gegeven heeft na de doorstane vervelende toestanden! Geweldig toch! ---------- Zondagmorgen 26 maart. Weer wat bijgekomen en we konden de rit gisteren naar huis gewoon afmaken. De eerste tijd veel sneeuwval, maar autobaan ok, prachtige wintertaferelen, rode huisjes met schuren bedekt met een dikke laag sneeuw, hoe mooi! Vanaf Kristinehamn werd de sneeuw steeds minder en lag er ook nog maar weinig, de weg smaller en sneeuw nam weer toe toen wij de Hagfors Kommun inreden en zagen tot onze verbazing ook later in Munkfors meer sneeuw, niet al teveel maar wel een hoeveelheid die het net mooi maakt. Half vijf thuis, heerlijk. Gelijk camper leeggehaald en aan de warme choco met slag, wat wil je nou nog meer? Met pop gaat het goed en zij loopt gewoon op haar pootje, ik durf hier bijna geen beentje meer te zeggen, maar zeg dat normaal wel altijd. Omdat zij vanwege die infectie echt strenge rust heeft en vreselijk moeten oppassen dat zij niet aan de wond gaat likken (zit pleister op) en ook de andere honden niet, oef moeilijk voor Elin, loopt zij zoveel mogelijk met de kap op en loop ik te politieagenten. Ik weet niet of iemand weet hoe lastig zo'n kap is en vooral het geluid wat dat ding maakt, ergens tegen aan lopen of schuren. Wij weten dit van de vorige operatie, toen hadden wij een klein rennetje in de kamer waar zij 's nachts lag met de kap op en aangezien ik altijd een oog op de honden wil hebben, staan alle deuren open en hoorde je steeds als zij ging verliggen rats weer langs dat hekwerk met die kap. Dus bedachten wij nu wat anders, en ik heb eerlijk gezegd wel getwijfeld of ik het in mijn krabbel zou zetten . . . Ik heb vannacht gewoon hier in bed geslapen met pop, zonder kap, en Dick in de camper op het grote bed met Elin☺ Kijk, 2 personen en twee honden in ons bed is echt teveel dan slaap je niet . . . Ja Agnes en Annemarie, jullie weten het, honden staan hier op een hoog plan, trouwens, bij jullie niet anders! Zeker, pop is een zorgenkindje, eigenlijk altijd al geweest, is niet anders. Hier onder nog wat plaatjes van de afgelopen dagen. Zo lag pop tijdens de reis op ons bed Foof in de alkoof Dick even naar de apotheek, mag eigenlijk niet van Elin, óf allemaal in de camper óf allemaal er uit Onderweg Net gebeurd kennelijk en wij net op tijd want ik denk bij het opruimen dat er wel een file kwam te staan ---------- Zaterdagmiddag 25 maart. Een late krabbel, (te) veel gebeurd wat ik moet verstouwen. Maar één ding, het is met Laura goed verlopen en konden haar gisteravond om half 7 weer meenemen. We kregen om 14.00 uur ongeveer een belletje dat Laura aan de beurt was en zoals altijd blijven wij bij haar tot zij onder zeil is. Met ophalen was zij 'bij', arts had ons telefonisch al helemaal bijgepraat en kregen ook een lang verhaal op papier mee, keurig in het Engels over de do's en don'ts met ons poppie en dat is nogal wat. We besloten om niet meer naar huis te rijden, het had de hele dag erg geregend, en de wegen zijn dan nat, niet verlicht en smal en wij takke vermoeid. We zijn al een daggie ouder merken we regelmatig, de input is duidelijk minder maar de output ook. Ook een reden om nog niet naar huis te gaan was de medicatie . . . Ik heb al eens uitgelegd hoe dat hier gaat, de voorgeschreven medicijnen voor mens en dier gaan via de apotheek en in Munkfors was dan alles gesloten tot maandag en Laura moest absoluut vandaag aan haar nieuwe ab kuur beginnen. Restte ons niet anders dan een apotheek daar in de buurt op te zoeken die weekend dienst had en dat lukte in Arboda. We zijn daar naar een camperplaats toe gereden en dat was geen pretje met dat weer. In de stortregen voor de nacht nog even hondjes uitgelaten grrr gelijk natte zooi in de camper en het kostte veel moeite om pop te laten plassen, net of zij niet durfde, uiteindelijk na zeiknat (pop droog, 2 jassen aan) geworden te zijn plaste zij. Zij lag met kap op op haar bedje en halverwege de nacht werd ik wakker van zachtjes piepen en steeds haar hoofd naar dat geopereerde beentje. Bah ik vind dit echt zo verschrikkelijk en voel mij dan zo machteloos. Mocht haar geen pijnstilling geven, zij had al genoeg gehad voor 24 uur. Ik vond haar ook te koud, dus kap af en haar gewikkeld in een plaid en bij haar blijven zitten, hoelang weet ik niet. Dick werd op een gegeven moment wakker, zag mij in de stoel hangen en bedacht dat hij met Elin in de alkoof zou gaan liggen en ik in ons bed met pop, lekker onder het dekbed. Ja en dat gaf dus rust en warmte voor pop! Rest van de nacht aardig geslapen en bij het opstaan sneeuwde het licht en werd steeds heftiger. Hondjes uitgelaten, ontbeten, koffie gedronken, hondjes eten, zelfs pop at haar bak leeg en op weg naar de apotheek. Daar aan gekomen, er lag inmiddels een enorme laag sneeuw bleek apo het niet te hebben en weer andere apo opgezocht via internet. Toen Dick terug bij de  camper kwam en ik het verhaal hoorde, hield ik het niet meer droog, wat een toestanden. We moesten 20km terug, in ongelofelijke sneeuwbuien en daar bleken zij het te hebben. Daar weer even hondjes uitlaten, wat te eten gemaakt voor onszelf en besloten de rit naar huis te aanvaarden. Wel met een twijfelgevoel want als het weer of de weg te slecht zou zijn, gingen/gaan wij gewoon stoppen. Op dit moment rijden wij over de autobaan, goed te berijden en wat zal ik blij zijn om weer thuis te zijn. Er ligt zoveel sneeuw vooral natuurlijk buiten de weg, dat wij beiden een zonnebril op hebben, zo wit is alles! Nog nooit vertoond. Dit is het in best beknopte omschrijving. Ik heb krabbel niet nagekeken op vertikkingen, batterij bijna leeg. ---------- Vrijdagmorgen 24 maart Strömsholm. Soms lopen dingen net wat anders dan je gedacht had, zoals nu. We zitten in de camper, voor de kliniek en zijn al met pop binnen geweest voor de anamnese en alles is ok en wij dachten nu gaat zij haar narcose krijgen. Nee, sorry sorry, er is anders besloten, vanwege de stafylokokken infectie zal zij als laatste geopereerd worden ivm besmetting. Volkomen logisch dat begrijp ik, is altijd zo met dit soort enge bacterieën, maar ik dacht dat zij misschien wel een aparte operatiekamer hadden of zo. Het is de bedoeling dat wij na de lunch hier weer in de buurt zijn en wij gebeld worden. We hebben besloten om gewoon hier maar te blijven en ons te vermaken. Dick is net met pop maar even gaan lopen en kon ik de andere twee eten geven, zo zieluggg. Het luchtvaartmuseum gisteren vond Dick echt geweldig en normaal gesproken zou ik wel mee gaan maar vond het toch te lang voor de honden en loop ik daar op hete kolen en Dick wil alles helemaal minutieus bekijken. Hij is er wel 3 uur binnen geweest en ik ben zo af en toe met de meiden om de beurt even naar buiten geweest, zeker voor Elin, want het museum ligt naast de luchthaven waar van die geweldig mooie snelle straaljagers de lucht in gingen met een hoop herrie! Ik vind dit zo indrukwekkend en ook de straaljagers die kwamen landen en eerst vlak over je hoofd heen denderden! Elin heeft daar niets van en kijkt niet eens op en snuffelt gewoon door en ik ben ook naar het museum zelf gelopen en . . . laat zij nou niet over het zebrapad willen lopen! Zij leek het echt eng te vinden en datzelfde zag ik laatst op een filmpje dat een politiepaard het zebrapad waar hij toch echt over moest, totaal ontweek! Kennelijk hebben zij daar gedachten bij van er tussen vallen of zo. Het bleek nog een end rijden te zijn naar Strömsholm en vele mooie wegen en zo grappig dat je ziet dat wij hier een stuk zuidelijker zitten, totaal geen sneeuw, zelfs al wat groene knoppen aan bomen gezien en sneeuwklokjes. Gek genoeg had ik daar helemaal geen rekening mee gehouden en loop ik nog steeds op mijn spikes . . . We hadden al gezien dat er een groot 'gat' in de zon ontstaan is en de kans op prachtige Noorderlicht en vannacht 3 waarschuwingen gekregen. Wij waren zwaar vermoeid en hebben het helemaal gelaten voor wat het was , het was hier 'groen' en in Munkfors 'oranje', moet zeker mooi geweest zijn. Eigenlijk hadden we gedacht dat wij vanavond weer thuis zouden zijn, maar hebben nu onze twijfels, het is vanaf hier zeker nog 3.5 uur rijden en of wij daar eind van de middag nog zin in hebben betwijfelen wij, we zien wel. ---------- Donderdagmorgen 23 maart. Oei wat een mooi plekkie staan wij, stukje boven een meertje, natuurlijk niemand hier, met een bbq plek, prachtig uitzicht en eigenlijk zou je hier nog even niet vandaan willen. Dick heeft dit uitgekozen, hij wil zo'n 50 km verder naar Linköping naar het luchtvaartmuseum en daarna naar Strömsholm waar wij morgen al zo vroeg in de kliniek moeten zijn. Over gisteren natuurlijk, was erg gezellig met een zeer babbelige Zweedse trimster, gewoon weer leuk dus een écht Fauvenmens Maar we kwamen natuurlijk om Fauve te trimmen en dat ging echt perfect. Eigenlijk dachten wij dat wij er niet bij mochten blijven maar geheel in tegenstelling vroeg zij het zelf, vond zij leuk en kon ik ook gelijk zien hoe het zo'n beetje in z'n werk gaat. Elin heeft dus 2.5 uur op de tafel gestaan en wij ondertussen maar babbelen en knuffelen met Elin, het was vermakelijk, niets met harde hand, geen harde stemmen, kortom, een trimster naar mijn hart! Geen 'correctie (rot woord in case of dogs)', als zij even niet stil stond, het werd op gepaste wijze even afgewacht tot zij weer stil stond, heel grappig om mee te maken! Wat een relaxte persoonlijkheid! Ja en dan over Elin, iemand die echt heel veel van Fauven weet en al jaren naar shows gaat, ook veel buitenlandse Fauvenmensen kent en laat zij nou vragen of zij Elin mocht/kon overnemen . . . Natuurlijk wist zij wel dat wij dit nooit of te nimmer doen, wat er ook geboden wordt (honden zijn erg duur in Zweden) Zij vindt haar een hele mooie Fauve met een vacht die zij al jaren niet meer gezien heeft en haar karakter subliem! Op zijn minst zou zijn in de toekomst een pup van haar willen . . . Mijn god, ik heb haar gezegd dat ik dat écht nog niet weet en denk zelfs dat ik dat niet doe, haar hoop is groot, zeker omdat wij haar al als Zweedse Fauve hebben laten registreren en haar stamboom is overgeschreven naar het Zweedse stamboek én wij naar shows gaan met haar. Kijk, dat ik een goeie hond gekocht heb, wist ik wel, bij een fokker om je vingers bij af te likken, maar dat er zó over haar gedacht wordt, was voor mij toch evengoed een verrassing! Nou jee we moeten wel wennen hoor aan een kale Foof, we zien toch echt liever wat meer haar, maar goed dat komt vanzelf weer! Staartje bleef wat moeilijk in stand met dat eeuwige gekwispel! ---------- Woensdagmorgen 22 maart. Vänersborg. We staan op een soort grote P en het lijkt een recreatieachtig gebied aan het Vänernmeer. Mooie plek maar het terrein zelf is wat rommelig en ik denk dat er hier geasfalteerd moet gaan worden . We kwamen gisteren eind van de middag aan, er stond ook een Duitse caravan, mensen niet gezien. Bij het instappen in de camper vond Elin het in eerste instantie wel vreemd en het duurde even voor zij een 'aha- erlebnis ' had. Alles werd gelijk besnuffeld en al snel was het goed en bij het rijden in de bench gezet en totaal geen probleem, eigenlijk hadden we dat kunnen weten want in de gewone auto zit zij ook in een bench bij de andere meiden, dus is zij het gewend tijdens het rijden. Voor we hier aan kwamen nog een paar boodschappen gedaan, we verwennen onszelf altijd als wij met de camper weggaan, ditmaal geen prinsessentaart maar een Dagmartårta, ook heel erg lekker! Ook een makkelijk puntje van dat kleine Franse dondertje, geeft geen kik als wij de camper verlaten evenals Roos en pop. Denk nou niet dat alles zo geweldig gaat want buiten is het een duiveltje, we merken toch dat zij niet veel gewend is meer, andere honden wordt naar geblaft (vreselijk irritant), behalve als zij in de buurt komen dan wil zij gelijk, wat voor hond ook, spelen. Ik ben bang dat zij nog eens van een koude kermis thuis komt . . . Ach iets positiefs dan maar, zij is in de camper ontzettend rustig,  niet meer te vergelijken met de vorige keer, toen zij nog zo klein was en je elk moment naar buiten moest met haar en ook 's nachts, geen beweging in, net als de andere meiden. Vervelend genoeg zijn de meeste Zweden ook behoorlijk truttig met hun honden, alles krampachtig aan de lijn, erg vermijdend, zelfs hier in dit mooie gebied! Ja wij dan ook maar, behalve gisteren toen wij hier aan kwamen, Roos en pop los, nou daar ging pop, lángs het water, ín het water . . . eenden, dus weer aangelijnd. De nacht verliep niet erg rustig, om een uur of 2 een hoop lawaai en leek het alsof er vrachtwagens grint in de buurt gelost werden en daarna iets van straatwerk. We stonden op het punt hier te vertrekken maar toch maar gebleven en lawaai geaccepteerd. Vanmorgen zo gek, we doen altijd eerst een snelle uitlaat met de honden voor wij ontbijten. Daarna in de camper, ik had naast het buitentrapje een klein plastic zakje afval neer gezet om dat in de bak te gooien als wij met de honden weg zouden gaan. Ik zag iemand met een fiets langsrijden en schielijk voor de camper omdraaien en zag ik een hond langs de camper rennen. Toen we buiten kwamen was het plastic zakje totaal leeg gehaald ven verspreid voor de camper in allemaal kleine stukjes! Heeft dus gewoon die hond gedaan en eigenaar dacht 'wegwezuhhh', bah wat een hufter.   Dinsdagmorgen 21 maart. Het is lente en ondertussen hoor ik het lekkere geluid van een auto die over ons weggetje rijdt, en dat klinkt als rijden over noppenfolie vanwege het ijs! Er liggen op veel plaatsen nog plakkaten ijs en zeker altijd bij ons in het straatje, staat korte tijd zon op en wordt weinig bereden. Gatver wat een rot werk altijd, camper inpakken en als is het maar voor een paar dagen, niet minder werk dat dat je twee maanden weg gaat. Pop zit eigenlijk al weer goed op niveau wat bewegen betreft, zij heeft er weer echt zin in, en dan is het zo jammer dat zij overmorgen weer geopereerd wordt. Weer maandenlang zo'n kaal beentje, nou ja voor het goede doel zullen we maar zeggen. Ook hoop ik, omdat dit niet zo'n rigoureuze operatie betreft, dat zij snel weer de oude zal zijn. Hier onder een paar psjes van haar activiteit van gistermiddag, we maken nog geen super grote rondes maar de rondes die zij maakt zijn best pittig. Ik begrijp dat er mensen zijn die het een beetje dubieus vinden, dat zij weer gewoon los loopt maar wij vinden dat we geen ander keuze hebben, daarbij hebben wij de revalidatie wel over een heel lange tijd uitgesmeerd, vanwege onze naam: de familie Schijtbak. Een Setter altijd aan de lijn wordt een ongelukkige hond, die het echt wel zal aanvaarden maar ook langzamerhand zal indutten. Dat is geen leven vinden wij. Naast de fiets vind ik hier ook geen optie en aangezien de arts gezegd heeft dat het noodzakelijk is dat er weer spieren opgebouwd moeten worden, doe we dat dus weer op deze wijze. Met argusogen bekijken wij dan ook dit hele gebeuren tot en met haar voetsporen aan toe. Staat klaar!        ---------- Maandagmorgen 20 maart. Nog even over de wolven, dat speelt in NL nu ook natuurlijk, maar ja daar moet de weinige natuur gedeeld worden met 18 miljoen mensen op een geologische postzegel, wat een gotspe en komen daar jaarlijks nog eens duizenden bij ook. Ook wij geven heel erg om de natuur, logisch anders hadden wij niet in Zweden gewoond. Nu las ik over de goudjakhals die alweer in NL terug komt, veel juichende natuurmensen, begrijp ik ook. Maar waar moeten in godsnaam dan al die huizen gebouwd gaan worden en de ruimte voor de broodnodige industrie én boeren om ons allemaal van eten en werk te voorzien? Kortom, Nederland gaat een grote stad worden met als Central Park, de Veluwe en een iets rustiger oostflank als buitenwijk. Conclusie: veel te veel mensen in NL, op de aarde dus. Wij zijn op tijd naar Zweden vertrokken en houd ik mijn hart vast voor de volgende generaties, dan jeuken onze kiezen gelukkig niet meer . . . Ook onze verantwoordelijkheid? Nou ik denk het niet hoor, ik geloof niet dat mijn ouders zich zorgen gemaakt hebben over de toekomst van onze kleinkinderen. ---------- Met pop gaat het op zich heel goed, niets aan te merken maar gelet op het spoor wat zij in de sneeuw achterlaat kun je zien dat dat beentje toch wat sleept. Wat zal ik blij zijn als dat ijzerwerk er uit is, de boel gespoeld, en hopen op een rustige, niet al te roerige periode in de toekomst. De bouillongeur hangt in huis want er gaat een pan ouderwetse zelfgemaakte maaltijd soep mee, lekker makkelijk. Voor Elin ook weer grappig en zij herinnert zich absoluut de camper nog wel, alleen ga ik haar nu in een bench in de camper zetten en of zij dat nou echt wil, geen idee en of ik het uiteindelijk zelf nodig vind weet ik ook niet haha De enige reden is dat, hoe goed zij in huis ook luistert en zal in de camper niet anders zijn, en wij als aasgieren opletten, ik toch altijd een zekere angst heb voor onverwachts uit de camper springen. Dit is een punt waar ik echt vreselijk streng op ben, ook uit de auto mogen zij echt nooit uit zichzelf springen, alleen op mijn 'instigatie☺', het kan op cruciale momenten het leven van je hond kosten!  Ik heb hier naast mijn stoel ook een bench staan, altijd de deur open, warm bed er in, en gebruik ik meer als tafel dan dat zij er in ligt. Natuurlijk ligt zij er wel eens in, altijd uit zichzelf maar dat hoeft zij helemaal niet, zij is een heel makkelijk hondje, ook nog nooit iets kapot gemaakt. Uiteraard is het een jonge hond, geen pup meer, die op momenten dat je er geen zin in hebt, wil spelen of er uit moet. Zo en nu ga ik de camper echt inpakken, morgen nog wel een krabbeltje, we gaan na de lunch pas weg. ---------- Zondagmorgen 19 maart. Grijs dagje, net als gisteren en ik vind dat dus helemaal niet erg, +2 graden en ik loop te zweten in mijn winterjas en daar is echt niets van gelogen! De sneeuw verdwijnt natuurlijk in een rap tempo en vind ik ook al niet zo erg omdat wij dinsdag ook op pad gaan, pfff keek net even op 'het weer' en zie ook weer sneeuw aan komen die tijd, maar eerst zien en dan geloven toch? We combineren de trimster voor Elin, woensdag 22 maart in Gunnerud met de afspraak in Strömsholm met pop op vrijdag 24 maart. De camper maken we in orde en dat is nogal wat, er ligt veel van verspreid in huis, lekker dom dus, hadden we gelijk in november moeten opruimen en de 'natte washandjes' liggen bevroren in de kastjes. Gelukkig wel alles afgewassen in november maar verdere discipline is ver te zoeken bij ons en dat geeft nu toch wat ongemak. Bed is al opgemaakt, dat wel, wat lampjes gerepareerd, eerlijk gezegd is het geen grapje om nu in de camper te rommelen, alles is steenkoud. Ik keek van de week even op de thermometer in het vriezertje (staat niet aan!) en terwijl hij open staat was het -5 Wel laten wij de camper vanaf maandag 'voorverwarmen', voor die ijskoude wanden ook weer op temperatuur zijn gaan er wel wat uurtjes over heen. Gisteren kreeg ik een mailtje van een Zweedse setterdame, woont in NL en waarschuwde mij voor de wolven hier en zéker niet om mij ongerust te maken maar puur als waarschuwing. Zij is zelf jager en heeft vooral in Zweden altijd veel gejaagd en is lid van de 'Svenskjakt.se', ontvangt het clubblad en stuurde zij mij digitaal door . . . Het is een nuchtere constatering en artikel is vergezeld van feiten over wolven en het aantal hier, hoeveel er ongeveer zijn inclusief een kaartje. De stippen op het kaartje vermelden de wolvenfamilies, de reu, teef en pups, en ik schrok hoeveel er zijn in onze omgeving. Helaas ook een lijst met honden die aangevallen zijn door wolven en daar word ik niet blij van. Wel zijn het meest jachthonden die met de jager op pad zijn en dan waarschijnlijk ook diep de bossen intrekken, want wolven zijn van nature schuwe dieren en vermijden contacten met mensen. Kortom, een gewaarschuwd mens telt voor twee. De natuur is nou eenmaal niet lieflijk, zoals wij vaak denken met die schattige reetjes bijvoorbeeld in je tuin . . . Wij wonen boven de grote meren en dus precies in het gebied waar veel wolvenfamilies zijn. Dit stuk is vertaald door google en bevat natuurlijk ook wat vreemde vertaalwoorden. ---------- Zaterdagmorgen 18 maart. Gisteren weer een fijne dag gehad, prachtig buiten! Het sneeuwde de hele dag als een tierelier, hoe zo'n ding er uit ziet weet ik niet, maar goed dat is de uitdrukking geloof ik. We hadden bijna geen reeënbrokken meer en zijn we begin van de middag naar Sunne gereden over één van de mooiste wegen in de buurt, een soort bergkam over. Er was nog geen sneeuw geschoven en dan is het toch echt op z'n mooist en de weinige auto's die je tegenkomt rijden best voorzichtig. We hadden de meiden mee om op de terug weg op een mooi plekje te wandelen met hen, daar waar wij met Joke en Anne laatste gebbqd hebben. Dat is het grote voordeel van een dun bevolkt land, je loopt eigenlijk altijd ergens waar nog niemand gelopen heeft. We waren ook de eerste die over het bospad reden en zetten de auto aan de kant en er lag zeker 12 cm sneeuw ongerept om ons heen! Honden helemaal dol en zelfs Roos op haar leeftijd denderde er door heen! Gelukkig pop ook haar tracker aan want . . . als vanouds vertrok zij en genoot met volle teugen. Inderdaad, wij laten haar ook los en hebben ook besloten dat zij een kwaliteitsvol leven moet hebben en ja dat neemt ook risico's met zich mee. Is een bewuste keuze die wij maken. Elin hebben wij nog wel aan de rollijn want dat pakket sneeuw geeft geen zekerheid dat de sleeplijn ergens achter blijft hangen. We hebben genoten, het was zo mooi en ook om de meiden zo te zien genieten, daar doen wij het ook voor! Ik had er de meeste moeite mee, dat ploegen door die dikke laag sneeuw, heuveltje op en heuveltje af . . . Terug bij de auto was ik aan het einde van mijn Latijn. Uur of half 6 thuis en had ik oppervlakkig een recept voor een ovenschotel gelezen wat ik wilde maken en wat ik ook gedaan heb. Ja het was heerlijk maar ik had mij enorm verkeken op het werk en we aten dan ook zo tegen 8 uur. Dick zijn lessen gedaan, toen nog even 2 afleveringen Fauda gekeken waarin meer werd geschoten dan mij lief is. Bij het rondjehondje, sneeuw was overgegaan in lichte regen, was duidelijk te zien dat Roos moe was . . . vanmorgen weer helemaal ok, gelukkig. Onderweg naar Sunne Prachtige tafereeltjes! ----------  Vrijdagmorgen 17 maart. Het sneeuwt weer en wij leven al wekenlang in een mooie witte wereld, precies zoals ik het mij had voorgesteld om in Zweden te wonen! Neemt dus niet weg dat ook wij het weer fijn vinden om de lente te zien beginnen hoor, logisch, dat heeft ook weer zijn mooie kanten. Ik hoor ook uit NL dat daar de lente toch wel duidelijk te zien is, dat kan ik van hier nog echt niet zeggen, hoewel ik wel de vogels alweer veel vaker hoor en zag ik gisteren zelfs dat er een pimpelmeesje haren van een vloermatje buiten haalde en met een bosje weg vloog. We genieten ook erg van de reeën, een gemengd groepje van 5, die wel de hele dag hier lijken rond te lopen om het huis, en natuurlijk loer ik niet de hele dag in de tuin maar als ík niet kijk, kijkt Dick wel en krijg ik een verslagje wie er nou weer staat. Ja wij houden ons bezig met dit soort kleine dingen. Elin is praktisch aan het eind van de loopsheid en dat hebben we dan ook weer gehad, ze is er totaal niet lastig mee geweest en Roos en pop interesseert het ook geen fluit. Wel grappig in NL denk je er altijd aan dat je geen reuen wilt tegen komen en hier hoop ik alleen maar geen wolven te lokken . . . Verder is het wel lachen met onze kleine Franse duivel, alles wat zij doet, doet zij met passie! Of het nou eten is, spelen, buiten lopen of settertjes plagen, alles doet zij even enthousiast . . . En geheel in de trend van Fauda noemen wij haar nu Hamas, gelukkig doodt zij niet in tegenstelling tot Hamas, maar molesteren doet zij wel. Soms zie ik dat pop het wel eens even genoeg vindt, dat gebijt in haar voeten en zeg ik tegen Elin alleen maar 'NEE', toegegeven het komt er bij mij stevig uit, geen twijfel over mijn bedoeling, en stopt zij ogenblikkelijk. Het mooie komt daarna, dan gaat pop zelf weer naar Elin toe, vriendelijk uitnodigend met een stuk speel . . . Wat blijft er dan over van mijn opvoeding pop? Kennelijk vindt zij dat dit toch niet nodig is dat ik haar streng verbied. Lachen toch! O ja ook grappig, van de week voelde ik mij net die supernanny Jo Frost, ik heb Elin even in het halletje gezet met de deur dicht, 2x gewaarschuwd, toch door gaan, dus hup even afkoeluhh en laat het nou nog helpen ook! Na een paar minuten deur open: 'wacht' 'keurig' en dan 'ja kom maar', en vrolijk huppelt zij de kamer weer in, zij blij, ik blij, helemaal duidelijk voor haar! Elin is een slim hondje en jahaaaaa dat weet ik wel, dat zegt iedereen van zijn eigen hond maaaaar, zij is het écht! Na het avondeten, gaat zij gelijk voor de buitendeur staan en wil zij plassen, nou dat is ok, zij plast niet in de tuin maar gewoon er buiten dus neemt Dick haar even mee. Daarna gaat zij voor de slaapkamerdeur staan want Dick gaat dan altijd zijn Zweedse lessen maken waarbij hij op bed zit/ligt en neemt Elin altijd mee, die dan languit ligt te slapen daar. Wijk niet af van deze regel want echt, je hebt geen rust meer en blijft zij hengelen om die slaapkamer in te gaan en ja ook dat nog, zij krijgt van Dick vaak haar zin, hij is verblind door liefde . . . Zij krijgt niet helemaal de opvoeding die ik zelf voor ogen heb helaas, er zijn van mijn kant liters water nodig om bij die opvoedwijn te doen. Ach het is maar een kleinigheidje, begrijp ik, maar dat heb je met die jonge ouders . . . ---------- Donderdagmorgen 16 maart. Uiteraard eerst het aller- maar dan ook allerbelangrijkste voor ons, het poppetje! Gisteren belde da Marjolein en ik kan niet anders zeggen, wat worden wij ontzettend goed behandeld en begeleid, wat een empathie! Ook begonnen met een pittige gerichte ab kuur, exact om deze nare bacterie te elimineren en volgens Marjolein gaat dat helemaal lukken, en gaat heel snel met dit middel. Toevallig net een belletje gehad uit Strömsholm en wilden alles van pop weten en het gaat gewoon op zich heel goed. Volgens ons is zij geen spoedgeval meer en is de operatiedatum volgende week op 24 maart, en zij is nu goed beschermd door de ab kuur. Er is wel een hele serie maatregelen nodig voor zij geopereerd wordt o.a. wb wassen met speciale shampoo en haar totaal schoon te houden de dag voor de operatie. De 24e moeten wij al om 7.50 uur in de kliniek zijn. Natuurlijk geen punt voor ons want wij zullen de dag er voor, net als de vorige keer, al met de camper voor de deur liggen☺ Ook heel fijn, zij mag dezelfde dag weer met ons mee en hoeft daar niet te overnachten. Zucht zucht een opluchting dat alles nu goed geregeld is. Verder heb ik de laatste week bijna geen tv meer gekeken en was het gekissebis tussen al die partijen helemaal zat, men kan niet luisteren naar elkaar en al dat door elkaar heen gewauwel laten mijn hersenen exploderen. Wel veel gekeken naar onze favoriete serie momenteel, Fauda, zo ook dus gisteren tot een uur of tien in de avond, rondje hondje en daarna afgestemd op de verkiezingen. Ik kan en wil hier maar één ding over zeggen: de burgers hebben gekozen en gelukkig voert de nuchterheid de boventoon. ---------- Woensdagmorgen 15 maart. Tot onze grote verbazing cq verrassing belde er gisteren een NL dierenarts uit Evidensiakliniek Karlstad. Praatte dát even makkelijk! Zij belde over de uitslag van de kweek en kon direct stoppen met deze ab kuur, het moet een andere zijn, deze helpt niet tegen de stafylokokkeninfectie die pop heeft opgelopen. Omdat het met medicatie totaal anders gaat dan in NL schreef zij direct een nieuw recept uit wat per mail binnen komt en gelijk naar mijn dossier (heet journaal hier, met een aparte afdeling 'huisdieren' er in) door gaat en je bij elke apotheek in Zweden dit kunt ophalen. Je hebt een medisch dossier wat draait om je persoonsnummer en heb je echt overal voor nodig, dierenartsen geven zelf geen medicijnen uit, alles is apotheekplichtig. Maar dit even terzijde. Vandaag belt zij ons terug ivm de planning operatie en echt zo fijn dat je je ongerustheid in je eigen taal kunt delen. Er bestaat ook geen enkele twijfel over al of niet uitnemen van het implantaat, dat is simpelweg nodig en het wordt dan gelijk van binnen gespoeld. De erg aardige dierenarts, Marjolein, had al contact gehad met Hugo, orthopedisch chirurg die Laura geopereerd heeft in Strömsholm. Blijft grappig die voornamen cultuur hier! Het ziet er naar uit dat het geen moeilijke ingreep zal worden en in principe zei zij kan een goede dierenarts dit ook maar zij begrijpt helemaal ons vertrouwen in Hugo om dit toch liever in Strömsholm te laten doen. Kortom, de scherpe kantjes zijn er een beetje vanaf bij mij, nou bij ons dan. Wat vind ik al die aardige berichten ontzettend fijn, dat doet een mens zo goed, dank jullie wel voor het enorme meeleven met poppie en met ons! Ook de appjes stroomden binnen en alles even lief en ook goede adviezen! Dank je Marian, ik heb het bekeken en stelde mij gerust! Pop heeft gistermiddag weer heerlijk gewandeld en genoten en ging diverse malen zelf het bos weer in en klauterde zelfs op een stapel boomstammen en op die momenten twijfel je zelfs nog, moeten we haar wel laten opereren? Uiteraard, want zo'n bacterie is geen grapje, dat moet er gewoon uit. Zal blij zijn wanneer de operatiedatum komt binnen rollen en de camper de tuin uit kan rollen en alles weer achter de rug is. Hier nog even een foto van eergisteravond toen bokje gewoon lag te rusten in onze tuin en wij de lichten in huis aan hadden en hij naar ons lag te kijken terwijl wij door het huis liepen! Het heeft vannacht stevig gevroren, bomen waren weer wit en nu, blauwe lucht, zon, temperatuur maakt niet uit, want het is heerlijk buiten! ---------- Dinsdagmorgen 14 maart. Arme arme poppie. Arme arme wij. Helaas geen goed bericht. Arts Karlstad heeft contact gehad met chirurg Strömsholm en het ijzeren rekje moet er uit. Is niet anders. Een bacterie in haar poot op die plek is een slechte zaak, kan haar verdere poot aantasten. Geen direct gevaar momenteel omdat zij zwaar onder de ontstekingsremmers en anti biotica staat. Ik voelde hem letterlijk al aankomen omdat ik gistermorgen merkte dat het er niet fout uitziet, niet dik en wondje eigenlijk weg, maar plek is warmer dan haar andere pootje. Hoop vandaag door Strömsholm gebeld te worden voor afspraak operatie. We zijn weer terug bij af. Ik word hier echt moedeloos van en zie zo af en toe door de bomen het bos niet meer. En dat in het bosrijke Zweden. Zonder dollen, ik ben het zat en voel mij verslagen in dit opzicht. Dat ongelofelijke lieve hondje met ogen die tot de bodem van mijn hart gaan, zoveel moeten verstouwen. Dit alles in krap 8 á 9 maanden tijd, 3 grote operaties. Weer zo'n eindeloze revalidatie? Weer je zoveel zorgen maken? Weer slapeloze nachten? Weer van die onverwachte huilbuien op onverwachte momenten? Het idee is dat het bot inmiddels sterk genoeg is om zonder metaal te kunnen functioneren. Misschien valt het allemaal nog mee, dat kan natuurlijk ook. Wel maken wij de camper vandaag in orde om er mee weg te kunnen rijden wanneer wij een operatiedatum hebben. Ik gooi er vandaag even een tegeltje in . . . ---------- Maandagmorgen 13 maart. Zat ik gisteren nog als een wintersportmevrouw heerlijk op mijn stoeltje met voeten in de sneeuw in de zon en vandaag weer totaal in de winter gedompeld, er valt veel sneeuw momenteel! Tuurlijk, ook dát blijf ik mooi vinden! De stippeltjes vinden alles ook heel gewoon en Elin geniet duidelijk erg van de sneeuw om er door heen te rennen, vooral de greppels met diepe sneeuw vindt zij kicken, echt zo'n jonge hond! Komt thuis van de wandeling en gaat gelijk al haar speelgoed weer voor gaats trekken en afwachten wat wij óf pop het leukst vinden . . . en vandaag was Dick het zaadje! En nu ligt het hele zootje plat, lekker rustig. Ben benieuwd wat de da vandaag zegt, wij vinden het goed gaan met pop in ieder geval, het wondje is dicht maar ik denk toch dat ik het fijner vind als de da het nog even goed bekijkt ivm eventuele zwelling. Dick gaat direct met de gisteren gewassen Subaru naar de keuring. Goh, wij wassen eigenlijk nooit de auto's maar het was nu dan ook wel heel erg nodig, vanwege de weg 62, naar Karlstad, die gestrooid wordt met zand en zout. In de winter hier bij het huis wassen is geen optie, water blijft staan en bevriest, dan creëer je wel een ijsbaan. Weinig klets vandaag, dan maar meer plaatjes☺ Gisteren Vanmorgen en eigenlijk best geinig want de speel lijkt net het staartje van Elin, dus nu lijkt het een hondje met twee staartjes, eentje wel uit haar bekkie dan Ook vanmorgen Gisteren Gisteren, camper en Peugeot staan lekker beschut, alleen komen er daar nu geen diertjes meer langs uit het bos want dit zijn mijn voetstappen. ---------- Zondagmorgen 12 maart. Weer zo'n superdag en ik zie op mijn leppie -5 staan, warm dus . . . gisteravond een heel klein mini sneeuwbuitje gehad. De vogels gaan alweer steeds harder zingen, ze zullen dat in dit land wel gewend zijn want er kan nog een klap winter achteraan komen. Toen ik net zag dat Dick de reeënemmer weer gevuld had en weg liep, zag ik het groepje alweer aankomen, zo grappig! Het blijft ons boeien, en toch weer foto's maken, ook zo mooi die reeën in de sneeuw! Met pop gaat het prima, je zou bijna zeggen 'niks aan het handje' maar ja ik kan er niet in kijken natuurlijk en we wachten morgen af wat de da zegt, zij moet in ieder geval nog een keer terug komen. Er wordt wel een overload aan medicatie in gegooid momenteel, het is niet anders en ik denk ook dat dit grapje grof aan gepakt moet worden om verdere ellende te bezweren. Ook fijn dat zij zo makkelijk is, zelfs met medicatie er in te krijgen, totaal geen punt en hoef ik niet moeilijk mee te doen. Verder ahhhhh zij is jarig vandaag en al 7 jaar geworden! Gisteren de laatste Mol gezien, jammer en het duurt een jaar voor we weer kunnen genieten en ben ik nu al benieuwd welk land er nu weer uitgekozen gaat worden. Op de foto zie je hoe ik zelf gekookte appelmoes afkoel, doe ik met alles wat snel moet afkoelen, soep zet ik ook zo neer en dan staat Roos  regelmatig voor de terrasdeur . . . ---------- Zaterdagmorgen 11 maart. Een stralende dag met -10 tot nu toe. Dank jullie voor de lieve reacties die bij mij weer voor traantjes zorgden. Met pop gaat het goed, zij is net als anders, loopt niet mank oid, is vrolijk, eet en drinkt normaal en alles verlaat ook op een normale manier haar lijfje. De kap is voor mij een groter probleem dan voor haar kennelijk, maar ja, het is niet de eerst keer dat zij met een kap moet lopen. Dit brengt mij op het volgende. Ik ga eens even lekker digitaal klagen, doe ik niet in het eggie want dat stelt Dick niet op prijs, zo'n man is het nou eenmaal. Die is meer van 'wat klets (lul) je nou, het gaat nu toch goed'. Ja inderdaad, het wondje met plek er om heen is veel minder vurig. De arts heeft gisteren niet  gebeld en dat is ook een goed teken, we horen maandag dus verder. Maar ik ben het 'zorgen' en de 'zorg voor' zo ongelofelijk zat, het is het één na het ander. Je durft dit bijna niet uit te spreken omdat ik zo waanzinnig gek op pop ben, zij is zo buitengewoon lief en ook bij de artsen is niet te geloven. Wat er ook gebeurt, wat zij ook doen met haar, altijd rustig en altijd lief en voor iedereen een kwispelstaartje in de aanbieding. Het is ook nooit een klein dingetje wat zij heeft, maar gelijk van de ergste soort en één bezoekje aan de da is nooit voldoende. Neem daarbij de kosten voor een Zweedse dierenarts mwahhhhh vreselijk zo veel geld hier! Godzijdank zijn wij verzekerd en hebben wij een verzekering voor de hoogste kosten namelijk omgerekend voor 8000.00 euro per jaar, en vorig jaar zaten wij er al voor het jaar om was vet overheen, betekende rest eigen portemonnee, daarbij natuurlijk voor alle rekeningen een procentueel eigen bijdrage. Apart genoeg zijn de dierenverzekeringen hier een stuk goedkoper dan in NL. Neem alleen eens een gewoon consult in Zweden, is omgerekend 80.00 euro, voor dat bedrag mag je de drempel naar de kliniek over en een kwartiertje op de behandeltafel dansen, nou je hond dan (we heten niet allemaal Sigrid Kaag☺) Uiteraard hoor ik dat de da kosten in NL ook heftig zijn en ik vind dat erg veroanturstend. Het wordt bijna een luxe vandaag de dag om een huisdier te hebben en ook ben ik bang dat er toch een flink aantal huisdieren hierdoor ook de broodnodige zorg onthouden wordt, noodgedwongen dus omdat men het niet meer kan betalen. Wat een rare ontwikkeling toch, waar moet dat heen? Zo, dit zijn mijn geestelijke strubbelingen, en neem daarbij ook tussendoor nog eens het verantwoord, pedagogisch, geduldig, rustig, begeleiden van een Fauve tot een ordentelijke huishond hahaha en een mens komt niet meer aan zichzelf toe. En ach die superlieve Roos, die wandelt (slaapt) overal gewoon rustig door heen zonder eisen te stellen, zonder extra aandacht te vragen! Op de foto (van vorig jaar) zie je de plek waar de ontsteking zit, de pijl heb ik gisteren getekend. ---------- Vrijdagmorgen 10 maart. Gisteren om 18.30 uur thuis en totaal kapot, ook weer van het nodige denkwerk. Waarom loopt bij ons nou nooit eens iets normaal? We doen niets bijzonders, zijn zorgvuldig met onze levende have maar zijn niet overbeschermend tov onze honden en onszelf trouwens ook niet, zijn er razendsnel bij als er naar mijn idee éçht iets aan de hand is. Goed, uitleg. Laat ik bij het begin beginnen. Na onderzoek door arts met pop voelde ik gelijk de urgentie. Ook zij dacht dat het wel eens een schroef zou kunnen zijn. Pop onder narcose, waar wij altijd bij blijven tot zij echt 'slaapt', bah klinkt zo aardig maar ik vind het elke keer weer zo bezwaarlijk en naar. Moesten secure foto's gemaakt worden. Inmiddels werd het tijd voor mijn zh afspraak, aan de andere kant van Karlstad. Na overleg pop achter gelaten en wij naar zh waar het allemaal weer goed verliep, ik ben gewend geraakt aan de nodige injecties en onderga dit als een Engelse Setter☺ Weer terug naar da waar pop aan het bijkomen was en kwispelde toen zij ons zag, dan ben je alweer blij. Uitslag: Inderdaad uiteinde schroef waar probleem is. Ontsteking, biopt genomen en wordt onderzocht wat voor bacterie hier schuldig aan is, da heeft het wondje verder open gemaakt en gespoeld. Vandaag neemt zij contact op met Strömsholm want het kan zijn dat al het ijzerwerk er uit moet wat daar dan moet gebeuren. Zij heeft een ab injectie gekregen, Metacam moet opgehoogd worden tot dosis voor haar gewicht en vandaag begonnen met zware ab kuur, 3x daags 14 dagen achter elkaar. Ik moet het elke dag schoonspoelen en daarna droog maken, en een kap op. Mogelijk krijgt zij een ander middel nav de uitslag biopt. Worden eventueel vandaag terug gebeld over bespreking met arts Strömsholm en anders belt zij ons maandag en wordt verder besproken wat er moet gebeuren. Maar dat dit kleine kloterige wondje (opgelopen in het bos?) ernstige gevolgen kan hebben is ons inmiddels duidelijk en lopen de rillingen over mijn rug en jank ik al wat de gevolgen kunnen zijn. Het bot kan aangetast worden en dan zijn de rapen echt gaar. Ik probeer de fatalistische gedachten weg te drukken, maar is zo moeilijk. Laura blijft er rustig onder en als zij bij mij ligt doe ik kap af maar moet vreselijk opletten dat zij er niet aan zit. Mijn zorgenkindje ---------- Donderdagmorgen 9 maart. En dan wakker worden en zien dat de natuur weer met haar toverstokje gezwaaid heeft en alles is weer mooi wit, een aardige laag trouwens. Valt hier nog mee want ik hoorde al verhalen van wat zuidelijker en Göteborg waar de veerboten niet eens voeren gisteren, vanwege sneeuwstormen! Wij gingen al voorzichtig denken dat het voorjaar aan kwam sluipen, maar nu nog even niet, wel de reeën die hier de hele dag lijken rond te dwalen, doen ze natuurlijk ook en er zijn nog meer mensen in de buurt die wat lekkers voor hen neer zetten, de bofkonten. Na de koffie vertrekken wij naar Karlstad en nemen alle meiden mee, we weten niet hoe laat wij weer thuis komen. Even naar Ikea, dierenarts en zh en je bent zo úren verder. Wij zijn geen winkelliefhebbers en doen alleen het hoognodige mét boodschappenbriefje en vinden het dan alweer mooi geweest en snel naar huis . . . Net heb ik weer een tijdje naar de vogels gekeken door het keukenraam, ik kan het niet zo goed meer zien want er staan nu ook wat planten. Prachtig gezicht de mannelijke goudvinken met hun oranje/rode jasjes op de besneeuwde takken, werkelijk een schilderijtje! Gisteren best een lange tijd gestoeid met een leuk fotobewerkings programmaatje wat Wendy mij doorstuurde, oef wat werkt dat verslavend! Ook kwam buurvrouw Nel nog even onverwachts langs en hebben we lekker zitten kletsen, Dick ging met de hondjes weg en echt waar, heerlijk weer eens met vrouwen onder elkaar . . . Wij konden er ook wat van hè Til, gewoon een half uur lullen, voornamelijk over hondjes ☺, bij AH binnen of gewoon op straat bij mooi weer! Ja dat is iets wat ik mis hier . . . geen AH en geen Til. . . . Dank je Wendy!☺ ---------- Woensdagmorgen 8 maart. Dit is zo'n dag, totaal niets te vertellen, niets beleefd, gaat zoals de meeste andere dagen, en over het mooie weer ga ik maar niet meer zeuren. De 'Cruftsgangers' wens ik veel plezier en succes de komende dagen en vooral een goeie reis ook! Gisteren een Hollandse dag: boerenkool met Hema rookworst, hmmmm heerlijk! ---------- Dinsdagmorgen 7 maart. Wandeling bij -12, heerlijk! Gisteren hebben we ook genoten, een uur zon in de luie stoelen en daarna een wandeling op de berg en we waanden ons op wintersport en hoewel het gewoon 0 graden was, leek het voor ons wel voorjaar en hebben we onze vitamientjes weer binnen! We hebben de plannen met pop gewijzigd. Omdat het ons eigenlijk nog te lang duurt voor wij in Strömsholm zijn hebben we een afspraak voor donderdag in Karlstad, ook een Evidensiakliniek waar pop geweest is voor de hydrotherapie. Daar is die dag ook een orthopeed aanwezig en dat kwam dus goed uit. Je hoeft geen verdere papieren of iets dergelijks mee te nemen over wat er met Laura gebeurd is want zij zijn een dependance van Evidensiakliniek Strömsholm. Zelf moet ik ook die middag in het zh daar zijn en vonden dit toch wel een betere oplossing. Ja eerlijk is eerlijk, hier in Zweden gaat een afspraak maken met een arts voor je hond makkelijker en veel sneller dan voor een mens . . . Mits je zoals ik elke 3 maanden bij een specialist moet zijn, dan loopt alles gesmeerd maar de eerstelijnszorg is wel eens ff tandenknarsend.  Net zo grappig, Dick zag het reebokje, stond een meter of tien bij hem vandaan, maar helaas voor bokje, de gevulde emmer stond er nog niet. Dick ging hem vullen, kwam weer terug, bokje stond er nog en kwam mooi aan lopen nadat Dick de emmer neer gezet had en weer weg liep! Denk nou niet dat zij tam zijn hoor, willen wij ook helemaal niet, maar echt bang voor ons zijn ze niet meer en echt dichtbij komen is ook een stap letterlijk te ver voor ze! Sorry een vreselijk stomme foto, maar zo lagen wij lekker in de tuin van de overburen. ---------- Maandagmorgen 6 maart. Zon zon zon! Toen wij opstonden was het -11 en nu, de zon wordt al lekker warm, is het alweer -3 en liepen wij net te genieten buiten. Het is absoluut waar, je went aan kou en ik loop al de hele winter met korte mouwen door het huis, lang leven de probleemloze bergwarmte! Wat grappig Jetty, je denkt er dus hetzelfde over wat dat door elkaar heen praten betreft, en we zijn vast niet de enigen! De kamerdebatten laat ik even voor wat het is want ik ben gegrepen door een prachtig boek wat al maanden lag te lonken naast mijn stoel, 'Fortuna's kinderen', geschreven door Annejet van der Zeijl. Boek kreeg ik van onze zoon, gaat over het slaven verleden, vooral in Amerika, een onderwerp wat mij eigenlijk niet boeit maar het boek 'pakt' mij toch wel. Dank je Annet (dus géén Annejet) voor je input, je weet dat ik dat erg op prijs stel! Voor de lezers, Annet is ook een profi op hondengebied, wij kennen elkaar al heel erg lang en zij leest hier ook altijd mee. Ooit heeft een Gordon setterreu van haar bij onze Eva voor pups gezorgd en daar hebben wij destijds Julia uit gehouden, in 1997. Haar suggestie dat het bij pop ook een achter gebleven hechting kan zijn waar littekenweefsel om heen gegroeid is, kan zeker zo zijn en hoop ik ook wel dat dat het is. Toch gaan wij naar Strömsholm omdat ik, nou wij dus, er het beste bij voelen, professionaliteit is ons heel wat waard voor onze levende have. Kost wat maar dan heb je ook wat ☺ Inmiddels is ons Bretonse schatje alweer 1 week loops en we merken er eigenlijk niet veel van, zij is iets onrustiger, wil wat vaker naar buiten en komt dat zo lief vragen en vraagt het ook meestal aan Dick, handig voor mij toch! Hij zwicht totaal voor haar en ook als er pas een half uur voorbij is gaat hij toch met haar naar buiten en ach ze beloont hem dan toch met een miniplasje! 'Zie je wel zij moest echt plassen'. . . Dick toverde mij gisteren nog even een superfoto voor ogen, vakantie 2020, een slaapplekje in Noorwegen van God en alleman verlaten, zooooo mooi! Zie ons daar eens staan met de camper, links onder! ---------- Zondagmorgen 5 maart. Erg mooi buiten zonder wind en hopen dat wij straks weer een uurtje in de zon kunnen zitten, kon gisteren niet. Gisteravond de één na laatste 'Mol', en vind ik wel jammer, weer een jaar wachten op de volgende. Ditmaal echt geen enkel idee wie de mol zou kunnen zijn, alle drie komen in aanmerking. De nabeschouwing kijk ik nooit, ik kan absoluut niet tegen dat door elkaar heen gepraat en niet naar elkaar kunnen luisteren, net als talkshows, geef mijn portie maar aan fikkie. Ik hou van discussies om naar te kijken, mits dat geleid wordt door een gespreksleider die de touwtjes goed in handen heeft. Daarom kijk ik heel graag naar Kamerdebatten op YouTube (tik van mij zegt Dick) daar laten mensen elkaar (meestal) uitpraten of een podcast waarin mensen hun belevenissen vertellen.  En omdat in deze periode ivm de verkiezingen veel van dit soort debatten te volgen zijn, lees ik geen enkel boek, terwijl er een pittige stapel boeken ligt en ook op mijn e reader interessante dingen te lezen zijn. Omdat Dick dit irritant vindt om naar te luisteren (volgens mij omdat hij dan zelf geen duit in het zakje kan doen haha) zit of loop ik met de koptelefoon op. Na De Mol gisteravond nog lekker twee delen Fauda gekeken en liepen wij om half 12 pas buiten met de meiden, veel te laat voor ons . . . Verder, heel vervelend, al een paar weken heeft pop een plekje aan de binnenkant van haar geopereerde knie waar zij steeds aan likt. Aanvankelijk dacht ik dat het een kleine beschadiging was, opengehaald in het bos en ik hield het in de gaten en was eigenlijk niks bijzonders. Omdat het maar blijft en het er soms uit ziet als een blauw plekje en een hard bobbeltje, ging ik eens nadenken want daar zit wel het stuk metaal waar geopereerd is en denk ik zo maar dat dat haar gaat irriteren, het voelt aan als een schroef. De operatiefoto's bekeken en volgens mij zou dat kunnen. We zijn altijd kort besloten dus morgenochtend belt Dick naar de Evidensiakliniek in Strömsholm, waar zij in juni geopereerd is en willen wij een consult bij de orthopedisch chirurg en hopen wij het te kunnen combineren rond de trimafspraak met Elin. Denk nou niet dat dit dichtbij elkaar is hoor, want in Zweden is alles ver . . . 309 km van elkaar . . . Onderstaande stukje vond ik ook nog op internet en weet niet meer waar vandaan, maar ik ben namelijk ook een stier en vind dit wel grappig. ---------- Zaterdagmorgen 4 maart. Fris noordenwindje vanmorgen ik geloof iets van -3, de tra en stroomden over mijn wangen, is normaal al niet zo moeilijk maar nu hoefde ik er geen gedachten bij te hebben alleen de wind was genoeg ☺ Gisteren eigenlijk niks gedaan buiten de gewone 'hondenrondjes', die natuurlijk ook niks bijzonders zijn, zeker nu dat kleine mokkeltje aan de lijn loopt, met moeite dat dan wel. Moesten even naar Hagfors verzekeringskantoor en gelijk maar boodschappen gedaan, niets vermeldenswaardigs dus. Wat leuk Marian dat jij Fauda ook zo goed vindt, maar jij bent dus al een behoorlijks tuk verder dan wij en wij hebben het nog vóór ons! Gisteravond de laatste 2 afleveringen van serie 1 gekeken en de eerste van serie 2, nog aardig wat te gaan dus! Wat een aparte man hè, ook aantrekkelijk trouwens, die Doron, met ogen die door iemand heen lijken te kijken! Hmm ík vind hem aantrekkelijk en ben benieuwd hoe jij hem vindt haha, alleen dat kale hoeft van mij niet. Regelmatig moet ik mijn vingers in mijn oren stoppen en mijn ogen dicht, grr wat naar zo af en toe, dat gemep is helemaal niets voor mij en moet ik Dick vragen of het al over is . . . Ook ontdek je nu eigenlijk dat het een totaal andere wereld is daar in het midden oosten, je weet dat wel, maar nu kun je het zien en beleven, godzijdank op afstand. Nu is gelijk duidelijk hoe anders asielzoekers die Europa overstromen in het leven staan en dat dit totaal niet fit in ons westerse bestaan, ook in Zweden gaan deze stemmen steeds meer op en worden passende maatregelen genomen. Wij merken er hier in ons ons mooie stille dorpje Mossängen helemaal totaal niets van dit soort dingen en alles wat ik weet lees ik op de NL sites en op een paar blogs van naar Zweden geëmigreerde NLers . . .  Net kregen we een leuk mailtje van een Zweedse dame, ook lid van de Fauvenclub hier, die ons kleine schatje wil trimmen op 22 maart. We gaan dan een paar dagen met de camper op stap, heerlijk, want het is wel iets van 214 km hier vandaan. En toch zie ik er tegen op, ik vind Elin haar vachtje nu zo schattig en ik vind een kale Fauve niet leuk, maar het is een puppyvacht die nu zeer los zit, je kunt er zo penseeltjes uittrekken, want zo groeit dat, en dat belet de goede vacht om door te komen. ---------- Vrijdagmorgen 3 maart. Inderdaad heb ik wel heel veel foto's gemaakt van de in de sneeuw spelende honden en zelfs een filmpje, speciaal voor jou Marijke, omdat je er om had gevraagd! Maar ik vind dit zelf ook heel leuk hoor en kwam ook nog via FB op een filmpje van Emma, Roos en Laura, zo'n 6 jaar geleden, dat was even pijnlijk. Onze kleine Française heeft ook weer een nieuwe naam die we ook op de stamboom hadden kunnen laten zetten maar toen kenden we die eigenschap nog niet:  . . . 'Fanatique', daarbij moest het met een T, maar kun je natuurlijk, net zoals wij doen, een andere roepnaam dan de stamboomnaam, Grotegodengodsgenadebroodjes wat is zij fanatiek zeg en dan niet in huis, daar is zij een erg speels, zoetsappig, vreselijk schattig hondje, maar een stap naar buiten en verandert haar houding! Staart in een krul zó ver dat ik wel eens aan haar vraag of we hem niet door de halsband moeten trekken, hoofd en uitdrukking standje attent, haartjes in de nek iets rechtop, driftig stappend en rondkijkend en ondertussen steeds maar snuffelen op sporen. Nee dit gaan we dus niet meer afleren of wij moeten een half jaar in een stad gaan wonen, maar ja eenmaal terug in haar eigen habitat en zal zij ook snel weer vervallen in haar opsporingsgedrag, tja dat is toch echt het ras. Thuis is zij gelukkig niet zo bezig met de reeën, die toch echt elke dag in de tuin komen en vooral overdag, hoewel zij regelmatig bij de terrasdeuren staat en precies de hele deurrand naar buiten besnuffelt. Zij heeft de reeën natuurlijk gezien toen zij op de bankrand hing bij het raam maar toch, dat doet zij verder eigenlijk zelden. Wij hebben gisteravond weer fijn zitten Netflixen en hebben 4 afleveringen van de heel spannende serie Fauda gezien. Nooit gedacht dat dit soort films die niet in Scandinavië spelen maar langs de Westelijke Jordaanoever, mij zo zouden boeien! ---------- Donderdagmorgen 2 maart. Dank voor de reacties op mijn krabbel van gisteren en dan met name over die gehandicapte hond, waar al het oorspronkelijke uit gefokt is door dierenmishandelaars en gelddieven, want reken er maar op dat je de hoofdprijs voor zo'n  stakker betaalt. Oud kunnen zij ook niet worden, ik geef ze een jaar of 4, 4 jaren vol met leed en pijn. De mensen die dit soort dingen op hun kerfstok hebben, missen een cruciaal chromosoom en de ouders hebben vergeten een NIPTtest te doen . . . Geen woorden voor. Over tot onze eigen orde van de dag. Gisteren (ook vandaag) weer een mooie zonnige dag en weer lekker buiten gezeten, pop en Elin in de sneeuw geragd hebben, ja ook Laura en je ziet dat zij het zelf aanpast, door liggend te stoeien en ik let op de tijd en uiteraard op haar houding en of zij het nog steeds leuk vindt. Eind van de middag naar Joke en Anne, lekker fonduen en een beetje afscheid nemen wat ik moeilijk blijf vinden. Zij gaan nu voor een wat langere periode naar NL, zij hebben dingen te regelen daar, zo gaat dat af en toe. En dan ons babyhondje . . . baby-af . . . Voor het eerst loops geworden en daar had ik nou nog net niet op gerekend, zij is 7 maanden en ik heb nog nooit in mijn leven een hond gehad die zo vroeg loops is geworden. De consequentie is wel dat zij voorlopig niet meer los gaat in het bos want ook voor wolven zal zij aantrekkelijk ruiken en dat moeten we niet hebben natuurlijk! Sneeuw is leuk! Zoveel plezier samen Ze kwamen met z'n vijven maar er was behoorlijk wat irritatie tussen de jonge mannen, ik denk dat het tijd wordt voor een 'eigen' zelfstandiger leven! ---------- Woensdagmorgen 1 maart. Tja dat Noorderlicht heeft heel wat gemoederen in beweging gezet in positieve zin, heel NL, maar ook hier in Zweden hét gesprek van de dag, nou bijna dan! Weer eens wat anders dan Oekraïne, D66, Mark Rutte, en Sigrid Kaag, nou hebben die Zweden volgens mij ook niet veel met die laatste 3 genoemden. Mijn stukje van gisteren is zeker niet negatief bedoeld maar wel realistisch. De foto's op mijn reissite zijn gemaakt met een niet dure mobiel en ik weet zeker dat een goede camera met dé goede instellingen er ook veel meer uit zou halen. Meer dan onze ogen in het eggie, so be it, want die hebben we (nog) niet, goede camera dus want met mijn ogen is weinig mis.  Geleuter, want toen trouwens nog een goede camera, maar voor je door hebt hoe je alles moet instellen ben je al weer tijden verder want, 'dat moeten we toch nog eens een keer uitinden'. . . En toen ben ik mijn goede camera uit de camper verloren bij het uitstappen en zo flauw dat de vinder hem niet terug gestuurd heeft want het nummerbord van onze camper had ik nog gefotografeerd en is het een fluitje van een cent om hem op te zoeken. Maar goed, over die schrik ben ik allang al heen hoor, maar loop er nog wel regelmatig tegenaan. Ander onderwerp. Ik vraag mij bij het ouder worden af of het vroeger nou echt beter was allemaal, lijkt dat maar zo of is het echt zo dat het leven toen nog veel ongecompliceerder was? Dat hoef ik mij eigenlijk niet af te vragen want het ís gewoon zo. Ik denk dat o.a. social media, de uitgebreide functies van mobieltjes de mens vaak niet ten goede komen. Ook ik schuifel af en toe digitaal door Instagram en kom daar de gekste, abnormaalste, smerigste, menselijke uitwassen tegen en dan doel ik niet op pornografische dingen, daar kijk ik dus zéker niet naar maar wel kwam ik onderstaande foto tegen. Wat een ongelofelijke zieke mensen heb je toch, die dit soort honden fokken en er zelfs (illegale) tentoonstellingen mee houden. En het is écht waar, altijd hetzelfde soort Amerikaanse achterstands types die zich hier mee bezig houden, wat een trash, veelal van dat menselijke vullus wat je bij Opsporing Verzocht tegen komt. ----------  Dinsdagmorgen 28 februari. Wat een dag gisteren, zoveel zon en we hebben nog een uur heerlijk in de tuin gezeten, ik al dik ingesmeerd want met mijn huid mag ik gewoon niet lang in de zon zitten. Ons huis ligt nog grotendeels in de schaduw hoewel er de hele dag wel verder zon in de kamer komt, tussen de bomen door, maar nog te laag om buiten te zitten zonder koude benen te krijgen en zitten we lekker aan de overkant bij het onbewoonde rode huis. Tja en dan tante Aurora, het zou heftig worden dus trokken we onze plannen met Joke en Anne, ow dat rijmt ook nog. Om 20.00 uur afspraak op de berg, bbqtje mee en afwachten wat de natuur ons zou brengen. Tot onze grote verbazing waren er meer mensen (uh drie auto's) en hoorde ik vanmorgen dat het op de FB van Munkfors gestaan had als goede plek om naar het natuurverschijnsel te kijken. Het duurde even en vertrokken er alweer mensen, geen Noorderlicht binnen tien minuten, hup dan weg, koud in de sneeuw. Het duurde ook best wel een tijdje want er was toch wat lichte bewolking gekomen, maar wij gebruikten de tijd voor glühwein en worst! Wat dat betreft zijn wij al aardig gehard en hebben weinig tot geen last van kou. Ook hadden J&N zich inmiddels bij ons gevoegd en iedereen probeerde het op de foto te zetten, wat heel niet makkelijk is, veel gepuzzel met instellingen wat je eigenlijk van tevoren al moet uitproberen. Je ziet té vaak dat mensen meer met hun fototoestel bezig zijn dan genieten van het spektakel, later kijk je naar je foto's, een stil beeld en natuurlijk zijn ze mooi, maar in het echt zijn toch echt de bewegende beelden hét spectaculairst! Daarbij zijn echt alle foto's niet zoals wij het met ons oog kunnen zien, de camera ziet veel meer kleuren en als ik de foto's van gisteren zie die in NL gemaakt zijn, weet ik het wel. Ze zijn geflatteerd en gepimpt met fotoprogramma's, geeft niet hoor, de plaatjes zijn prachtig maar is toch echt bezijden de realiteit laat dat even duidelijk zijn! Het meest benadert het nog in het échte Hoge Noorden, zo boven de poolcirkel, daar is de intensiteit heel heftig, ik spreek uit ervaring mag ik wel zeggen. http://www.dickenyvonne.nl/Hethogenoorden2020/Index.htm Neemt niet weg dat het hier gisteravond echt mooi was, ook bewegend boven onze hoofden! Dit stukje is van Ruben Weytjens, fotograaf van Voigttravel, specialisten in Noorderlichtreizen. ---------- Maandagmorgen 27 februari. Veel berichten op 'het net',  omdat tante Aurora op bezoek was in de lucht gisteravond. Beetje irritant dat dan weer wel al die mooie foto's van zeker hier iets noordelijker, ik maak die foto's veel liever zelf. Het beloofde veel hier maar ja bewolkt hè en daar verschuilt tante zich dan achter en met een beetje gloed laat je ons niet uit bed gaan. De hoop is nog lichtelijk op vanavond, ziet er zeer gunstig uit maar ja het weer kun je niet echt op vertrouwen, eerst zien en dan geloven. Gistermorgen weer gezellig bijgekletst met A&D en in de middag is Dick met de meiden weg gegaan en helaas is dat bretonnetje toch ietwat van God los . . . Eenmaal los en daar gaat zij, dook zeer verse elandensporen in en godzijdank de tracker en zie je dat zij dus eigenlijk niet eens ver weg is, maar ja het lopen daar is een crime, ook door de hoge sneeuw. We weten eigenlijk nog steeds niet hoe wij hier nou tegenover moeten staan, zo twijfelachtig, Gaan we dit goed vinden? Hangen we niet gewoon de familie S. uit? Moeten we haar laten gaan en er op vertrouwen dat zij uit zichzelf terug komt? Vertrouwen dat het echte wild bang is voor haar knipperlichtje? Haar maar altijd aan de lijn houden ivm met onze eigen al of niet terechte angst? Dat laatste vinden wij geen optie, elke hond moet elke dag een periode vrij kunnen bewegen en zich kunnen uitleven. Maar het kost ons veel energie en stress, soms vreet de angst om haar kwijt te raken mij half op. Dick en ik zijn het er samen over eens dat als er iets met haar gebeurt, wij dit niet zouden kunnen handelen. Het is maar dat jullie dit weten. Grappig om te constateren dat ik toch zoveel weet over hondengedrag maar hierbij ook mijn twijfels heb en niet goed weet hoe ik er mee om moet gaan. Had ik de site al geupload vergeet ik toch iets heel belangrijks! Gistermorgen toen wij naar D&A gingen hebben we Elin voor het eerst alleen, ja met Roos en pop, thuis gelaten, nog niet eerder gedaan. Wel regelmatig geoefend met haar, door de deur achter mij en voor haar neus dicht te doen en weg te lopen, bijvoorbeeld naar buiten, naar de wc en dat doe ik al van jongs af aan, maar echt wég is de eerst keer. Zij is dus gewend om mij niet altijd achterna te lopen en ook dat de deur dicht gaat maar wij ook weer terug komen en dan net doen alsof er niets is, dus ook geen begroeting oid. Gingen weg om 10.45 uur en kwamen terug om 13.45 uur en . . . alles nog heel, geen plasjes en geen hijgende honden! Super geslaagd kleine Bretagne! Verse elandenafdrukken waar Elin op 'los' ging . . . ---------- Zondagmorgen 26 februari. Gisteravond waren er weer ontelbare sterren en het was mogelijk wat Aurora Borealis te zien maar die moeite hebben wij niet genomen. Wij zijn eigenlijk een beetje verwend met onze Hoge Noordenreis najaar 2020, mooier Noorderlicht is niet mogelijk. Het enige is dat ik inderdaad graag in een najaar zeker weer eens die kant op wil om mij er weer aan te laven, languit (in de sneeuw?) op de grond liggen en maar naar de lucht turen, alles wat ik hier zou kunnen zien vind ik maar een slap aftreksel. Klinkt gewoon verwend dus. Gisteren weer zo mooi op de berg, wat een heerlijk winterweer, zo stel ik mij wintersport voor als ik daar plaatjes van zie, mensen gewoon in de sneeuw in de zon in een T-shirt, de zon was hier al best warm en je kon er makkelijk in zitten. Aan de andere kant was het een gedoe want die kleine bretonia was 2x van het padje af . . . en ze was best ver weg toen zij vast stond. Het beeld op de tracker doodstil en toen wij riepen hoorden we een paar blafjes. Ja daar gaat Dick dan, al mopperend maar dat is meer omdat wij altijd bang zijn (de familie Schijtbak) en is hier heel lastig in dit ruige terrein wat ik al gezegd heb. Het nadeel met die dikke laag sneeuw is dat het alle struikjes en obstakels bedekt zodat zij veel later vast komt te zitten met de sleeplijn, zo zie je maar weer, elk voordeel hep zu nadeel. Vannacht een gebroken nacht gehad, Elin was misselijk, moest een paar keer spugen en als ik dat geluid hoor van kokhalzen is het alsof ik door een wesp gestoken word en vlieg mijn bed uit om haar op de grond te zetten. Ik ben dan zo vlot, niet te vergelijken met het dagelijkse leven . . . Dick had zich de eerste keer gelijk aangekleed om haar dan ook meteen maar even uit te laten . . . Volgens mij was het een uur of 4. Zo nu ga ik mij even opkalefateren omdat wij straks een bakkie bij D&A gaan drinken, even bijkletsen, is alweer een tijdje geleden. Ja zeker Jetty, dat kan absoluut ook het probleem zijn met de printers, maar is nu te laat, de nieuwe printer is al in werking en de oude gaan mét uitleg over het probleem, naar de kringloop, misschien kan iemand er nog iets mee! Altijd zoveel plezier! Prachtig stel hebben wij! ---------- Zaterdagmorgen 25 februari. Er is weer een prachtig heldere, zonnige zaterdag gestart, alles nog bedekt met sneeuw, vannacht ruim onder 0, wat is het toch een uitzonderlijk mooi land! Gisteren is Dick weer goed gekeurd voor zijn twee rijbewijzen, de één, het groot rijbewijs is voor 5 jaar geldig en het gewone 10 jaar, dus we kunnen weer even vooruit, ik volgend jaar de keuring. We wilden nog wat dingetjes doen daar maar hadden uiteindelijk toch geen zin . . . wilden simpelweg weer naar huis . . . gekke mensen zijn wij toch. Het allerliefste zitten wij toch gewoon fijn thuis met onze hondjes om ons heen, we hadden alleen Elin mee en onze gedachten zijn dan toch steeds naar thuis, waar die andere twee schatjes wachten. Tóch nog steeds het gevoel dat hier wonen een soort vakantie voor ons is, en aan de andere kant ook wel zin in weer camperen hoor! Maar ja de camper is ook een huisje voor ons natuurlijk. Dick appte mij net, ja appte, terwijl hij gewoon naast mij zit ☺, een zonuren kaartje van Zweden en daarop is ook goed te zien hoeveel zon wij hier altijd hebben in tegenstelling tot wat veel mensen denken: 'Zweden altijd donker en altijd koud! ' Ik ben nu om een uur of 7 in de morgen al klaar wakker en ga uit bed, want het is dan ook al helemaal licht en ga ik ontbijtje maken. Dick doet de snelle uitlaat met Elin, Roos en pop knopen nog een stukje nacht er aan vast en zijn nog niet 'in' voor een spelletje met Elin en zij weet dat ook heel goed! Rond half 9, na ontbijt gaan wij rondjehondje en is het net zo rustig op straat als in de avond en nacht . . . Zo grappig, toen ik gistermiddag aan het bellen was met Wendy liep het reebokje eerst door onze tuin en zag ik hem gewoon rustig over straat lopen, beetje rondkijken, altijd op zijn hoede en nog in bezit van fluwelen hoorntjes, straks krijgen we de bloederige lappen periode weer. Kijk eens, bij de groene pijl wonen wij, precies op het randje oranje/rood, nou l....n jullie toch niet meer hè, Värmland heeft de meeste zonuren van Zweden!            ---------- Vrijdagmorgen 24 februari. Mooi dagje gisteren en nu krijgen we ook nog wat sneeuw maar stelt weinig voor geloof ik. Toen Dick gistermiddag naar de berg ging was er helemaal niemand geweest en ook de weg er naar toe nog maagdelijk. en rijden door een dik pak sneeuw. Op de foto van gisteren zie je begin wolvenpad en dat is ook rechtdoor de weg naar de berg en daar komt eigenlijk nooit iemand. Momenteel wat boswerkzaamheden, slopers dus, maar zie ik in een ander licht nu dan in NL. Vooral voor Elin was het pittig rennen in zo'n dikke laag en zij vond het weer helemaal geweldig en wordt er dol van! Spelen met pop, toch ergens een takje uitgegraven en constant proberen dit van elkaar af te troggelen, een leuk spel om te bekijken en vooral de enorme goedheid van pop valt dan weer op, zoals ook hier thuis met spelen. Gisteren bij het avondrondje reed er in het donker een houtvrachtwagen voorbij, heel mooi om te zien, zoveel verlichting, het lijkt wel kerst! Neem daarbij die heerlijke houtgeur die langs je stuift hmmmmm Vooral zo opvallend weer, hoe zij uitkijken als je langs de straat loopt met je reflectieattributen, langzaam rijden, groot licht wordt direct gedoofd, je voelt je dan echt veilig én gezien, letterlijk dus. Straks moeten wij naar Karlstad, Dick voor een groot rijbewijskeuring en daarvoor een snel bakkie koffie bij J&A omdat Dick hun printer even nodig heeft. We hebben zelf 3 printers, waarvan 1 van mij, amper gebruikt en niet eentje doet het meer, alle adviezen ten spijt en alles uitgeprobeerd. Vandaag komt er dus gewoon een nieuwe printer voor ons. Gevraagd voor reparatie en alleen al het kijken kost bijna de prijs van een nieuwe printer. Werkelijk ik háát dit soort dingen, wat een geldsmijterij en zo zonde, dus mee doen in de ratrace . . . Wat een schatje toch hè! Wie krijgt het stokje? Ik weet het wel . . . ☺ ---------- Donderdagmorgen 23 februari. Je hebt helemaal gelijk Peter, ik denk niet alleen in een ander klimaat te wonen, wat ook zo is want ondertussen sneeuwt het hier al 12 uur aan één stuk, maar ook in een andere tijdzone! Nog ff en ik ga denken nog in een andere eeuw te leven toen het leven nog veel mooier en beter in NL was . . . grapje, of niet eigenlijk? Als je eenmaal een keer een foutje in de datum maakt kan dat zo maar een tijdje doorgaan omdat ik de vorige dag nog voor mij heb op mijn leppie. Wat ik al zei, één en al sneeuw hier nu, prachtig! Toen wij gisteravond met de meiden rondjehondje deden begon het te sneeuwen, ben midden in de nacht (natuurlijk) nog gaan kijken en nu net onze ochtendronde, nog steeds sneeuwen! De schoonheid blijft voor mij en het ongemak went zelfs, je hebt hier ook eigenlijk nooit van die kapot gereden kledderzooi omdat het zo stil is op de weg. Net hebben we wat foto's gemaakt en ja ons huis en omgeving blijft toch een geliefd onderwerp voor fotografie, maar wordt voor de lezers vervelend want dat gaat dan lijken op opscheppen of zo en dat is absoluut niet en nooit de bedoeling. Wél een gevoel van trots om zo heerlijk te wonen in een klimaat waar je zo van houdt en ook nog eens een huis wat zo aan onze eisen voldoet. Regelmatig zeg ik dat dit voor veel mensen ook 'te doen' is maar je moet wel durven en bereid zijn om voor- en nadelen te zien en te ondergaan, wat ook ons niet altijd even goed lukt. Logisch want je altijd optimaal gelukkig voelen is ook niks, pieken en dalen daar bestaat het leven uit, anders is het saai. Ha Klara, ik ben eigenlijk benieuwd of de plannen met Scarlet nog door gaan! Hè Roos waarom kijk je nou net (alweer!) de andere kant op! Ja hoor, daarissie weer . . . ---------- Woensdagmorgen 22 februari. Het is hier niet alle dagen feest en gisteren een rustig dagje gehad, geen bezoek geen belletjes. Gelukkig want dat zou ook niet kunnen. Wel veel gespeeld met Elin, wat zij geweldig vindt, met een voorkeur van bepaalde speeltjes. Zo grappig want ook pop wil dan vaak mee spelen en komt ook met wat aandragen. Soms, wát zeg ik, váák zeggen wij tegen elkaar dat die kleine Breton toch wel wat veel aandacht krijgt, ik kan gewoon bijna niet van haar afblijven . . . Als zij langs mij loopt moet ik mij zo bedwingen om haar niet gelijk aan te halen, of tegen haar te praten. Ik weet dat het pedagogisch niet moet en niet goed is maar o wat is het moeilijk met zo'n aantrekkelijk speelgoeddiertje om je heen. Zij is zo verschrikkelijk lief, toont zoveel affectie  en is echt altijd blij en je tilt haar zo makkelijk op wat zij ook gewend is en voegt zich helemaal naar je. Daarbij ruikt zij ook zo lekker en waarnaar? Geen idee, haar eigen luchtje gewoon. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn heel erg blij met dit kleine ondernemende ding! Werkelijk, zij heeft totaal nog niets stuk gemaakt, of ergens aan gekauwd, zit nooit aan eigenlijk verboden dingen, laat de lange gordijnen hangen, in dat opzicht is het een makkie. Buiten zie je haar andere kant en eenmaal een spoor in dat fauvenneusje en kun je het wel vergeten, dan is zij in trance. Voor het wandelen straks zagen wij al steeds de reeën rondom ons huis in de tuin en heeft zij niet gezien, was er niet mee bezig, maar eenmaal buiten rook zij het direct! Dan gaat ook totaal de knop om in dat bolletje en is zeker niet makkelijk in zo'n omgeving als hier. Maar ik zeg wel eens, elke keuze, wat voor ras dan ook, heeft voor- en nadelen en dat weet je van tevoren. Wij hebben natuurlijk al eens precies zo'n Muisje gehad . . . Achter de auto is de ingang wandeling 'wolvenpad'. Zo braaf, je kunt er 100% op vertrouwen dat zij echt niet uit de auto springen, Elin zit nog in de bench in de auto en die ben ik ook aan het leren, dat zij alleen op commando uit de bench mag, is een ietsepietsie moeilijker bij een Fauve dan bij een setter, althans zo voel ik het dan☺ Samen de slagroomkloppertjes aflikken, elke keer weer een feestje! ---------- Dinsdagmorgen 21 februari. Gisteren alweer een leuke dag. Om een uur of 2 in de middag appje van Joke of we samen met de honden naar de berg zouden gaan, 'ja uiteraard, gezellig en daarna choco bij ons!'' Het weer was prachtig en het was daar één en al zon en natuurlijk sneeuw wat goed te belopen is. We hebben genoten en de hondenkinderen ook, Elin is helemaal weg van Rosa de Ier en volgt haar een aardig end de bossen of de bush in, wat wij eigenlijk ietsjes minder leuk vinden, maar toch, leuk voor Elin! Tja en toen moest Dick het ruige bergachtige terrein in want een stukje verder zat zij vast met de sleeplijn. Dick zag aanvankelijk niets in zo'n sleeplijn maar is helemaal 'om',  het geeft je een veilig gevoel dat je haar altijd, niet al te ver weer terug kunt halen, want hij loopt in dat ruige terrein zeker een keer vast achter een tak. De tracker had er wat meer moeite mee want kennelijk zat zij al eerder even vast en is weer los geschoten en een stuk verder bleef hangen en dat moest hij even verwerken, althans zo denken wij dat. Kijk, je loopt maar te babbelen samen en normaal gesproken letten we nog beter op haar als zij volgens ons te ver gaat, maar ja, Rosa is zo'n supersnelle atleet die heel veel ruimte neemt maar absoluut altijd terug komt, en daar gaat die kleine Française achter aan. Daarna naar huis en aan de choco met slag en maar kletsen en meedenken met plannetjes die Joke en Anne met hun huis hebben, heerlijk gezellig! Was uiteindelijk tegen 7 uur en ik had om 7 uur een beeldbelafspraak, dus snel een boterhammetje en weer kletsen, zo fijn mijn NL contacten! Net uitgebeld en belde de volgende lieve schat, ook beeldbellen! Tegen tien uur in de avond was ik wel moe hoor en uitgekletst . . . rondjehondje en hup naar bed.   Het voordeel van een klein hondje, dit doen Roos en pop niet zo snel! ---------- Maandagmorgen 20 februari. Het wordt vervelend maar is weer zo mooi buiten! Ik zag gisteren al dat er vannacht 'heavy snow' verwacht werd maar is bij ons altijd, eerst zien en dan geloven. Vannacht voelde ik mij weer kleutertje 'zonnetje', zo werd ik vroeger genoemd thuis, die midden in de nacht ging kijken of zwarte Piet al iets in haar schoen gedaan had, omdat ik ging kijken of er al sneeuw gevallen was en daarbij hetzelfde verwachtingsvolle gevoel had! En ja hoor, het sneeuwde hard en er is weer een behoorlijk pak gevallen, helaas is de temperatuur nu boven 0, dus hoe lang deze grap duurt weet ik niet. Elin vond het weer helemaal geweldig, die gaat al tijgerend door de sneeuw en duikt met haar neus er onder, een leuk gezicht! Het werd gisteren toch nog een roerig dagje, onverwachts koffievisite (haha met Hema rookworsten) die tot in de middag bleef en aan het eind van de middag een bakkie bij Jip en Janneke die vandaag vertrekken naar NL en helemaal geen zin hadden . . . . Jip (Viking alias André) en zijn vrouw Manja zijn ook van plan om in de toekomst naar Zweden te verhuizen, vanwege talloze redenen die hen uit NL weg jagen, veel dezelfde als de onze. Ook een berichtje van onze schoondochter die vrienden heeft met interesse voor een huis in Zweden . . . Inmiddels schijnt de zon weer, gezellig gezicht in huis! Even een ouwetje ☺, deze foto kwam ik tegen op mijn leppie en ik vind hem nog altijd leuk! Vakantie Frankrijk 2009 van links naar rechts, Muisje, Noor, Emma, Julia en ik ---------- Zondagmorgen 19 februari. Een heerlijke zonovergoten dag gisteren en een lekkere ronde met de meiden gemaakt. Uiteraard lopen we geen extreem lange wandelingen, een uur vind ik tegenwoordig zat, mede door leeftijd Roos, verleden Laura en de kleine, nouuu kleine, Elin. Pop loopt de hele ronde ook gewoon los en begint alweer aardig op de 'oude' racepop te lijken, want hup daar ging zij gisteren. We zagen het al, neus ging de lucht in, stond roerloos stil en daarna spurten met jawel in haar kielzog Elin, gelukkig met tracker (pop ook) en sleeplijn. Wij lopen over het pad, wat vaak opletten is want alles is nog ijs waar de zon nog niet komt, maar de hondjes gingen dus of the road en niet zo'n klein beetje ook. Het is ruig terrein met nu prachtige kleine beekjes, soms al kleine riviertjes door smeltwater, het heeft elders erg geregend. We hoorden Elin af en toe zacht piepen, haar onvermogen kennelijk om pop bij te houden, die heeft ook wel veel ervaring in dit soort gebieden en is Dick de bush in gegaan. Beide meisjes kwamen zelf terug en Elin heeft geen vastlopertje gehad door de sleeplijn. Klinkt heftig maar is dichtbij, toch voor mensen moeilijker te lopen dan voor de vierbenigen . . .  Grappig want we kregen nogal wat berichtjes hoe wij de storm doorstaan hebben en in eerste instantie dachten wij 'waar hebben zij het over?'. Maar toen Dick het nieuws ging kijken bleek er in, voornamelijk Zuid Scandinavië aardige storm te zijn, wat wij hier in Värmland niet gehad hebben, wel wat wind maar gewoon weinig! Ik heb het al meer uitgelegd door onze beschutte ligging achter de Noorse bergen die langs de grens lopen, blijft veel weerellende ons bespaard, ook heel veel regen blijft in het westen tegen de bergen aan kleven! Wij wonen op ongeveer gelijke hoogte met Oslo, hier zo'n 200 km vandaan. Gisteren, deze foto is van een stuk bos wat een paar jaar geleden gekapt is en je kunt wel zien waar de honden dan doorheen crossen! ---------- Zaterdagmorgen 18 februari. Zo dat is andere koek vandaag na een regendag gisteren! Nu prachtig mooi weer met een strakblauwe lucht, heerlijk. Wat we gaan doen weten we nog niet maar buiten zijn is toch wel een optie, nog erg ijzig rondom ons huis dus boompjes zagen is nog niet zo handig, Grappig was het dat je kon zien dat Elin eigenlijk nog niet echt regen kent, sneeuw is zij aan gewend, hoe leuk, maar zo maar drijfnat worden is een ander issue kennelijk! Zij had haar regenjas aan en telkens om de paar minuten uit schudden en bij de auto wilde zij er graag weer in! Grappig genoeg maakt het Roos en pop geen fluit uit of het regent maar die zijn ook opgegroeid in NL! Bij de avondronde spetterde het nog wat en vond Elin minder vervelend. Juist die avondronde is altijd wel spannend voor haar want je merkt dat zij veel wild ruikt wat haar actief en attent maakt in het donker.  Verder vandaag niets te babbelen. ---------- Vrijdagmorgen 17 februari. Weer lekker handig tikken met pop onder mijn laptop. Tegenwoordig is mijn schootje favo bij 3 honden, zelfs Roos, de minst 'plakkerige' wil nu vaak bij mij liggen. Inmiddels heeft pop goed in de smiezen dat het wel zo is dat wie het eerst komt die het eerst maalt, dus zodra ik met de koffie na de gebruikelijke ochtendrituelen binnenkom en ga zitten, zij al klaar staat. De sneeuw is nu praktisch weg gedooid, wel nog in het ene gedeelte van de tuin mooi wit maar de doorgaande straten zijn schoon (ons weggetje nog niet). Het smelten van sneeuw op het dak kan hier een lawine veroorzaken want we hebben nog geen sneeuwrekken daar en dat moet echt voor volgende winter, want midden in de nacht komt poppetje naast ons bed staan, die vindt dat geluid waarschijnlijk bedreigend en zoekt veiligheid. Enuh ja die vindt zij kennelijk bij mij en ik voel mij gestreeld. Als dit overdag gebeurt kruipt zij op mijn schoot en gek genoeg toont zij helemaal niet bang maar wil toch een veiliger plekje. We hebben aan mijn kant van het bed ook een lekker bedje liggen voor de komende en/of gaande hond waar pop graag gebruik van maakt. Grappig Marian ik zag op jouw foto precies hetzelfde als hier! Joke en ik hebben ons weer lekker leeg gekakt bij de Lidl, want lieve mensen ook hier zijn de prijzen behoorlijk gestegen en niet alleen met levenmiddelen. Het grote voordeel van zo wonen zoals wij dat je praktisch geen winkels hebt onder handbereik die je verleiden tot onnuttige, overbodige impulsaankopen. . Heeft uiteraard ook wel wat saais, daar ben ik eerlijk in. En dan is het alweer vrijdag, wat gaat de tijd toch snel, zoveel plannen en niet de helft komt van de grond, in mijn optiek dan. Ik hoop dat ik je dan ook maar een héél klein beetje telefonisch hebt kunnen helpen L., en ja misschien ben ik soms wat pittig in mijn antwoorden maar ben op dit vlak inmiddels dan ook aardig gepokt en gemazeld, jij ook absoluut maar iets minder stevig denk ik ☺ Onze kleine schat, zie dat lekkere kontje nou toch eens! ---------- Donderdagmorgen 16 februari. Gisteren weer gezellige uurtjes gehad met de twee mannen Jip en Janneke, zo'n geinig stel, de Brabantse kwinkslagen vliegen over de tafel en daar hou ik wel van! Ze zijn lekker ongecompliceerd eerlijk en er is nooit iets van de bruine beer bij. Jullie lezen vooral wel dat wij hier in den vreemde niet eenzaam zijn, gelukkig! Maandag vertrekken zij weer naar NL en komen in het weekend nog ff langs. Straks ook weer leuk want Joke en ik gaan boodschappen doen in Hagfors bij de Lidl, samen is leuker dan alleen. Ik had bij de koffie van die appelflapjes gemaakt met plakjes bladerdeeg en toen Dick hem at vroeg hij wat dít nu weer was en mijn god, ik dacht dat ik niet meer bij kwam, had ik zo'n velletje papier er tussen laten zitten en viste hij naar mijn idee een onderbroek uit zijn mond . . . Dit zal je maar gebeuren als je het je bezoek voor zet, nou ja ook dan had ik niet meer bijgekomen en toen hij net bijna over het tuinhekje struikelde was dat voor mij ook weer zoiets . . . Dick verbaast zich er na al die jaren nog altijd over dat ik mij dan een versuffing moet lachen, ja ik kan ook niet anders, erfelijk belast, ook weer van mijn moeder . . . Nog even over het trimmen, Natasja de fokker van Elin vindt het best nog een beetje vroeg om haar jas al uit te trekken, niet vanwege de kou, maar het haar moet wel 'rijp' zijn en moet het 'los' zitten. Maar mijn idee zit het ook wel los maar voor de zekerheid wacht ik nog een paar weken want ik wil vooral dat een eerste trimbeurt positief voor het kleine meisje uitpakt. Vanmiddag een belafspraak met een kennisje uit B., zij heeft wat problemen met haar hond, geen gedragsproblemen, maar iets lichamelijks en wil dat met mij bespreken. Wel heb ik gezegd dat ik geen da ben, niet op die stoel ga zitten, maar daar gaat het ook niet om. Vind ik wel weer lief want ook zij is een echte profi wat honden betreft! -------- Woensdagmorgen 15 februari. Gisteren zijn de ramen af gekomen en nu hebben we gezellige ruitjesramen, we vinden het helemaal leuk! Omdat er nog sneeuw ligt leek mij het grappig om met lampjes aan in het donker foto's te maken en Dick is dat toen ook gaan doen. En eerlijk, we zijn zo trots op ons fijne huis en ik heb altijd moeite tegenwoordig om weg te gaan, een snelle boodschap ok maar het idee van een lange vakantie is toch wat anders. Natuurlijk gaan wij straks weer fijn met de camper weg en eenmaal de straat uitrijden en zo'n periode voor je te hebben is ook weer kicken! Aan de andere kant, het is natuurlijk super als je zo blij met je huis bent, vooral omdat het in een heel ander land is en je dat allemaal toch maar moet afwachten. Voor vanavond staat er weer een pan erwtensoep op het programma en komen Jip en Janneke eten, altijd als zij hier zijn eten wij een keer bij hen en zij bij ons. Ook is er inmiddels contact gelegd met een Zweedse trimster via de Fauvenclub, zij heet ook toevallig Yvonne, en moeten we nog even en afspraak maken wanneer zij ons kleine bretonnetje gaat trimmen. Nee ik vind het niet leuk dat haar schattige puppyjasje uit gaat, maar daarna groeit haar definitieve wat hardere jasje door en zal ik bedenken of ik dat zelf verder zal onderhouden (eigenlijk geen zin meer in na ruim 50 jaar setters trimmen) De trimster woont ver weg, zoals alles hier eigenlijk, in Vänersborg, hier 214 km vandaan, de kortste weg . . . Hoeft gelukkig maar 2x per jaar en als het kan gaan we met de camper, hoewel hij nu nog stil staat en uit de wegenbelasting is, met die sneeuw rijden we liever niet, hoewel de doorgaande wegen ok zijn. Zeg nou zelf, niet om jullie jaloers te maken, zeker niet, maar het is toch net een sprookjeshuis! ---------- Dinsdagmorgen 14 februari. Voor ons geen Valentijnsdag vandaag, wij doen niet aan die flauwekul. De chocomelronde gister ging niet door, ons plichtsgevoel kietelde. Dick is bezig met de ramen een gezellig aanzicht te geven en ik wilde graag mijn halsbanden afmaken juist omdat Viking volgende week weer naar NL gaat. Ik had een beetje pech, had maten opgekregen van Manja (vrouw Viking), deed er zelf maar een centimeter bij en toen ik ging passen, hij heeft één van zijn 3 hondjes mee, bleek het toch echt te krap te zijn. Best balen want je kunt het dan niet zo maar langer maken maar moet de hele halsband uitgehaald worden. Met die klus ben ik bij thuiskomst gelijk begonnen en als ik eenmaal los ga, ga ik ook goed los en heb gistermiddag de overige 2 halsbanden ook nog geknoopt en ze zijn echt leuk geworden. Ik had al gezegd, totaal mijn kleur niet, maar vrolijke bandjes zijn het zeker! Dick is nog met de meiden naar de berg gegaan en ook Elin maakte er weer een potje van en de drie hebben zich volgestampt met elandenkeutels. Wij hebben geen elanden meer gezien maar dat zij er lopen is wel duidelijk. Helaas betekende dat dat Roos er vannacht uit moest en dat is niet leuk, maar ook niet echt erg natuurlijk. Gisteravond weer een sterren, niet normaal! Dick heeft het 1x echt enorm mee gemaakt, moest voor het werk naar Teheran, ging 's avonds met het vliegtuig, mocht in de cockpit en vooral boven Teheran was het overweldigend, het Oosters sprookje dus eigenlijk. ----------  Maandagmorgen 13 februari. En wij gisteren maar wachten op de zon, dat die wat beter zou doorbreken, maar er was hier nogal wat grondmist wat ook nog moest verdwijnen. Toch om 13.00 uur gegaan en wat hebben we het weer heerlijk gehad en zijn notabene 3 uur daar gebleven! Thermo ondergoed aan, gaan met die banaan! We zaten op een heel stil plekje in de flauwe zon en toen hij om een uur of 4 achter de bomen ging werd het snel te koud. Ik voel mij op die momenten zo fijn, lieve vertrouwde vrienden, in de sneeuw, vuur in de bbq, lekker kletsen en lekker eten en we zorgen altijd beiden voor eet- en drinkwerk. Bij alles klaar zetten liepen onze hondjes rond, totdat we gingen eten, dan de auto in met jas aan, te gevaarlijk anders en na het eten en vuur weg, hondjes weer even vrij. Toen snel opruimen en koffie drinken bij Joke en Anne en hadden we weer heerlijke buitenuurtjes achter de kiezen. Vandaag ook mooi weer en kregen net een appje van Viking of wij komen koffie drinken en doen we ook en daarna gaan we weer met de honden en een thermoskan choco naar een mooi plekje om nog van de zon te genieten. Werkelijk mensen hebben geen idee vaak wat een fijn land Zweden is, het rustige klimaat én de kou én de sneeuw én het totale gebrek aan wind maken dit zo aangenaam! Je mag hier gewoon overal bbqen, vuurtjes maken, dat vinden Zweden helemaal bij het leven horen en ook de rokende schoorstenen, echt, je hebt er nooit last van, kennelijk stoken zij ook meestal goed hout. Nou is het hier natuurlijk ook heel dun bevolkt en in NL al die krappe woonwijken met zoveel huizen bij elkaar is dat heel wat anders, ik moet er niet meer aan denken, last hebben van het roken van je buurvrouw blèhhhhhhh Ja Peter, zo gaat dat dus weer, ook wij voelen het zwaard van Damocles boven ons hoofd hangen, hoewel het echt supergoed met Roosje gaat! Dronefoto Veel vrijheid voor Bretagne aan de sleeplijn, waar zij totaal geen last van heeft! Wat een kostbaar bezit ----------   Zondagmorgen 12 februari. Gisteren geen tijd voor een krabbel gehad. Al vroeg een appje van Joke dat er een grote loppis was in Råda van 10-14 uur. Het ging hier gelijk in de eerste versnelling, snel wassen en aankleden, met de hondjes weg, hen eten geven en op weg naar Råda met alleen dat kleine snolletje mee. De dag er voor ook niet niks gedaan, moesten naar Sunne voor wat administratieve dingetjes en ook heb ik 5 verhuisdozen (!!!) leeggehaald en opgeruimd in kasten, allemaal hobbyspul, veelal nog nieuw in de verpakking . . . mijn god waar haal ik de tijd vandaan om dit nog te gebruiken? Nog iets belangrijks, er was een dikke laag sneeuw gevallen de vorige avond en alles weer prachtig, zonnetje er bij wat wil je nog meer? De bedoeling was gisteren alleen naar de loppis gaan en Elin heeft daar nog leuk met een hondje op het terrein gespeeld, wel van NLers want die Zweden zijn niet ín voor dit soort dingen . . . en o ja nog een leuk oud Zweeds tafellaken gekocht, Dick een Zweeds kookboekje terwijl hij nog geen ei kan bakken . . . Joke en Anne hadden Dana en Rosa mee en besloten wij om in de buurt nog even een wandeling op een andere berg te maken en het was weer heel mooi want er was ook daar nog niemand geweest en liepen we de berg op in een beste laag sneeuw. Best gek voor ons en ook een beetje schuldig gevoel omdat onze twee spikkeltjes thuis waren, dat gebeurt dus echt nooit! Omdat het in de zon zo lekker was werd het plan geboren om vandaag in de sneeuw te gaan bbq op een mooi plekje omdat het een mooie heldere zonnige dag ging worden. Op dit moment is het nog grijs en -4 maar er gaat verandering in komen en hebben we om 13.00 uur afgesproken Ja en toen ging Dick in de middag ook nog met Roos en pop weg, die moesten ook hun leuke ronde nog krijgen en vooruit dat kleine Bretonnetje ook maar weer mee. In de avond lekker naar de Mol gekeken, ondertussen bezig met het knopen van een hondenhalsband, natuurlijk fouten maken en uithalen. Dick zat op bed zijn Zweedse cursussen te doen en wordt dan vergezeld door vaak poppie maar altijd Elin, die vindt dat heerlijk, lekker op het dekbed liggen, net als 's nachts. Direct nog even een cake bakken en de bbq spullen bij elkaar garen. En zo vliegen de dagen voorbij, Op de berg in BY, al die voetstappen hebben wij met onze honden gemaakt in het zo maagdelijke sneeuwdek! ---------- Vrijdagmorgen 10 februari. Jeetje wat een mooie dag, lekker rondje gelopen en ik voelde zelfs de zon al warmte geven, jaha toch wel Zweden in februari! Gisteren een knappe storm een aantal uur, voor hier dan, windkracht 6, hebben wij hier nog niet mee gemaakt. En bij de avondronde weer een heldere hemel met talloze sterren. Bij de bergwandeling gistermiddag is Elin zowel links als rechts behoorlijk uit de flank gegaan en is het maar goed dat wij een knoop gemaakt hebben in het uiteinde van de sleeplijn! Geeft een veilig idee want het kan even duren maar op een gegeven moment blijft hij hangen ergens achter, een struikje of boomstammetje. Uiteraard is Dick dan de sjaak om haar los te gaan maken en moet 'even' door die negorij' een berg op, wel overzichtelijk gelukkig. Het geeft ons echt een heerlijk gevoel dat Elin nu lekker los rent en uit haar plaatje gaat, dat heeft een hond nodig, ook een Fauve, ja zeker een Fauve maar moet je dus wat maatregelen voor treffen. Geeft niets, wij doen dit met liefde. Haaa ook Wendy heeft al een retour met de boot geboekt voor 13 juni, je moet dat echt heel op tijd doen want zeker de hondenhutten zijn al snel bezet. Zo leuk, zij volgt ook twee cursussen kunstgeschiedenis over Zweden en Dick doet met haar mee, intussen weten zij dan ook al heel veel! Als zij hier is zullen we ook een paar dagen met de camper weggaan om wat dingen te bezoeken die zij op haar lijstje heeft staan. In het rode cirkeltje sta ik en hier kwam Dick de berg aflopen Elin was dus boven op de berg en al op de terugweg toen zij een 'vastlopertje' had! ---------- Donderdagmorgen 9 februari. Druilerig NL weer en voor morgen kleurt mijn weerapp knalroze, betekent sneeuw maar of ik het geloof is een tweede, toch maar weer eens even gekeken. Eigenlijk beleven wij geen moer momenteel en zijn aan het uitzoeken en plannen hoe wij onze najaarsvakantie gaan invullen. Zeker, nu ik hoorde dat de Jonge Hondendag en de Kampioens Clubmatch van de Fauven al op 9 en 10 september is en vind dit wel erg vroeg om uit Zweden te vertrekken, juist zo'n mooie tijd hier. Het was de bedoeling om een maand of 3 weg te zijn maar ik begin steeds meer te twijfelen, ik kan mijn huis en omgeving niet zo lang missen. Goed, we zijn er nog niet uit en daarbij moet ik nou eenmaal elke 3 maanden naar het ziekenhuis voor injecties en moet je daar tussendoor plannen. Ok luxeprobleem en er zijn erger dingen. Neem die aardbevingen, verschrikkelijk. Ik moest vanmorgen toch weer echt een traantje laten, de blijdschap op de gezichten van die reddingwerkers toen zij weer een levend iemand onder het puin vandaan haalden, dit doet mij zoveel. Nou dat wij helemaal geen moer doen is natuurlijk ook niet waar, ik ben bezig met de halsbanden te knopen en Dick heeft uit de kelder, nog nieuw in de verpakkingen, latjes gehaald, speciaal gemaakt voor onze ramen die je er tussen kunt zetten en dat wilde ik gewoon wel eens proberen. Het is natuurlijk neppie maar geeft je ramen wel wat kneuterigs. Ik had het laatst over het klimaat hier maar ik zet even een kaartje neer en kun je de verschillende klimaatzones in dit immens grote land zien. Al die zones staan dan ook vermeld op plantenkaartjes bij de kwekerijen en wat de winters hier kan overleven, ook dat zal wel verschuiven. bij het blauwe pijltje wonen wij Eigenlijk is het een soort rekje voor het raam, kan niet anders, het zijn 3 lagen glas Kneuterig effect ---------- Woensdagmorgen 8 februari. Het dooit als een gek, jammer genoeg, maar je kunt nou eenmaal niet alles hebben en voor april krijgen wij nog sneeuw genoeg. In de ochtend lopen wij tegenwoordig altijd een ronde met honden aan de lijn en aan één kant minder leuk maar aan de andere kant leren zij zo wel goed aan de lijn lopen en dat is toch echt iets wat bij de opvoeding van onze vorige honden geen aandachtspuntje was. En daar loop je dan echt wel eens tegen aan. Vanmorgen kwamen wij de vuilnisauto weer tegen en dat was een puntje voor Elin, dat grote lawaaiding en binnen korte tijd heeft zij hem nu geaccepteerd en is er niet bang meer van. Nou was 'bang' wel een erg groot woord maar leuk vindt zij het niet. Grappig via FB heb ik wat contact met de bazin van Tedje, een broertje van Elin, die in de binnenstad woont, waar weet ik niet. Zij moet wel lachen om Elin met al die interesse in wild want zegt zij, 'voor Tedje zal het niet wilder dan een muis worden'. Dat vind ik humor en zie het voor mij en begrijp je ook gelijk hoe de omgeving meespeelt in de ontwikkeling van deze eigenschap en om rustig met een Fauve te wandelen je beter in de stad kunt wonen! Nou ik niet hoor, laat dat even clear zijn! Maar daarom nuttig dat wij ook met hen aan de lijn over straat lopen en het leven niet alleen draait om los door het bos te jekkeren. Inmiddels is Elin geestelijk aardig uitgebalanceerd, en vermaak ik mij kostelijk met het observeren van haar en hoe zij met Roos en pop om gaat. Op Roos heeft zij niet veel vat, die draait zich gewoon om en moet af en toe een sprintje maken en op de bank springen om haar terroristische activiteiten te ontlopen, nou ontspringen dan. Als Bretagne wil spelen en de spikkels liggen te slapen heeft zij een leuke tactiek, zij loopt rond, snuffelt eens aan de Engelse neuzen en kijkt of er al wat leven in zit en zo niet, dan gaat zij naar de speelgoedbak en kiest naar mijn idee, zorgvuldig, wat uit. Springt tegen de bank en duwt het speelgoed in de snuit van poppetje, die dan wat reageert maar soms heeft pop geen zin, dan loopt Elin telkens opnieuw naar de speelgoedbak om wat anders te pakken, dit kan gewoon zeker 10x zijn en ligt de grond voor pop bezaait met speelgoed waar Elin steeds uitsloveriger mee doet. Uiteindelijk staat pop op, wordt kennelijk het juiste aangeboden en wordt er gespeeld. Werkelijk, ik kan tijden lang naar dit schouwspel kijken! Honden? ---------- Dinsdagmorgen 7 februari. Wel grappig, ons hele leven wonen wij al in nieuwbouwwoningen, met vloerverwarming, tot nu in Zweden, en echt waar, nog nooit zo'n heerlijk huis gehad, terwijl ons huis dit jaar al 74 wordt! Ik kreeg dan ook de vraag, omdat ik al gezegd had dat er zo enorm veel NLers, Belgen en ook Duitsers naar Zweden komen, of er zoveel nieuw gebouwd werd. Nou niets van dat alles, iedereen koopt of huurt een gewoon Zweeds huis en maakt er wat leuks van! Vooral onze regio is erg in trek en heeft ook te maken met de afstand tot NL, sommige mensen rijden in één of twee dagen naar NL, wat niks voor ons is, alleen in tijden van nood uiteraard. Zo boven de grote meren, waar wij wonen begint het echte rustige gedeelte van Zweden met veel natuur, stilte en een fijn klimaat. Ik ben een grote fan van Lapland, is duidelijk verder, maar toch té ver om echt te willen wonen. Over de hondjes, alles is weer helemaal ok, geen stinkende winden meer gelukkig want Joke werd zo af en toe bedwelmd hier . . . Laura lag naast haar en het is verboden om honden hier van hun plaats te sturen☺grapje hoor! Inmiddels heeft Elin de zaak hier goed in de Franse handjes en vooral Dick weet zij perfect voor haar Bretonse karretje te spannen, hij vliegt voor haar . . . zij heeft hem betoverd. Ik zie dit regelmatig tandenknarsend aan, vooral op GT gebied. Toen ik nog hoofdzakelijk alleen over de opvoeding ging, zowel honden en kinderen en geen man 24/7 om mij heen, was het absoluut veel makkelijker en ik kon veel consequenter zijn en vooral met een Fauve is het toch echt noodzakelijk om geen water bij de wijn te doen. Dick vindt snel iets zielig of gewoon flauwekul, maar wel even eerlijk zijn Yvonne, met het ouder worden is ook mijn standvastigheid wel wat minder geworden! Smelt . . . Lekker stel en Roos blijft meestal buiten schot, de slimmerd! ---------- Maandagmorgen 6 februari. Opgestaan en alweer verrast worden door heel mooi licht, bevroren bomen en de zon zien opkomen, wonderschoon! We hebben gisteren weer heel gezellige uurtjes met Joke en Anne gehad, lekker gesmikkeld en Joke had een taartje mee, zelf gemaakt die eigenlijk wel voor meer dan 4 personen bedoeld was . . .  gewoon gedeeld door vieren . . . Ja en dan moet je nog eten ook en ik probeer er altijd wel wat van te maken, resultaat? Ik lag vannacht met maagpijn in bed en wist niet meer hoe ik liggen of zitten moest, geeft niet, het was het waard. Maar voor zij kwamen gistermiddag, Dick was met de meiden weg, had ik voor de hondenkinderen wat stukjes kip gekookt en ben iets gaan doen, vergat het en kwam de kamer in, alles blauw onder de rook! Totaal zwart geblakerd pannetje snel buiten gezet. Alle deuren en ramen tegen elkaar open, jezusss -6 graden buiten dus leek het wel een vrieskist hier en uiteraard rook iedereen die binnen kwam evengoed die helse lucht. Snel pelletkachel aan en binnen een kwartier was het hier weer aangenaam, dat gaat razendsnel gelukkig! Toen J&A weg waren ben ik de rommel in de keuken gaan opruimen, Roos wilde naar buiten voor een plasje dacht ik en opeens zag ik haar door het raam, pannetje open gemaakt, werkelijk brandschoon leeg gebikt, hoe krijgt zij het voor elkaar? Gaf ook een aardig resultaat want Dick is er vannacht 3x voor haar uit geweest omdat zij moest kotsen. Nu is alle leed weer geleden, hondjes ok, ik ook geen maagpijn meer en buiten is het een sprookje met die zon op de bevroren bomen, was bij het opstaan -12. Ja gezellig hè Til, we zijn ook zo blij met ons oude, maar zo comfortabele huis! ---------- Zondagmorgen 5 februari. Opgestaan en verrast worden door een aardige sneeuwlaag en had ook geen idee dat wij  dit zouden krijgen. Ik ben een beetje zat van die weerberichten, klopt vaak niet en ik heb geen zin om mij te laten beduvelen, dus kijk ik nog maar weinig en wacht het lekker af. Gisteren hadden we weer een prachtige dag en zijn met de meiden naar de berg gegaan, daar is altijd zon en besloot ik zonder hoofdbedekking te gaan en wilde ook zonder handschoenen ivm de broodnodige vitamientjes, dat laatste lukte dus niet! Was trouwens wel lastig want als lokmiddeltje voor onze kleine Franse snol heb ik gekookte kipstukjes bij mij en moet je telkens je handschoenen uittrekken, maar ach het is voor een goed doel. Wij genieten erg van het feit dat wij ons kleine mokkeltje los zien rennen en het is daar ook lekker overzichtelijk. De ene keer luistert zij geweldig en de andere keer kijkt zij vanaf een afstandje, war ik mij zogenaamd leuk en aantrekkelijk sta uit te sloven voor haar, en weegt zij af of ik mét het kipstukje nou echt interessanter ben dan het spoor wat zij volgt en gebeurt toch ook vaak het laatste . . . Ach zij is dan ook nog maar 6 maandjes zeg ik dan. Na de berg zijn we naar Edebäck gegaan waar ik een gebruikt fototoestelletje gescoord heb, voor omgerekend iets van 60 euro,best een aardig ding wat ik tijdelijk kan gebruiken voor ik in het najaar een echte hoop te kopen. Op de berg Achterkant van ons huis vandaag ---------- Zaterdagmorgen 4 februari. Wat een leuke reacties op de winterfoto's van zowel in mijn krabbel als op fb! Ja jeetje, dat is dus typisch Zweden zoals ik al zei en ook absoluut de reden voor onze emigratie, het andere klimaat. Maar lang niet alles is goud wat er blinkt hoor en in april wonen wij hier 2 jaar en zal ik dan eens écht een stuk schrijven over wat hier fijn is en niet fijn, althans vanuit mijn visie en soms Dick zijn visie. Terug naar NL? No way! Wat een gekissebis allemaal daar, het lijkt wel of overal discussies over moeten zijn en ik schrik van de enorme polarisatie! Wij leven hier eigenlijk in zalige onwetendheid, bemoeien ons nergens mee, lezen geen Zweedse kranten en kijken geen Zweedse tv, geen behoeft aan en ook lekker rustig in dit opzicht. Trots zijn dat de ree op 5 meter afstand van je staat terwijl je het voeremmertje weer gevuld neer zet en ook direct aan komt lopen, de vogels die blij zijn als er weer goed gevulde voerbakjes hangen, de eekhoorns die je ziet snoepen van een pinda in die schattige handjes, kortom, geef ons de natuur maar.  Het wordt vandaag alweer een schone dag, de zon schijnt en het is iets van -8 en vanmiddag, al op tijd, met de hondjes wandelen in zon! Verder kregen wij deze week een berichtje van Jos en Joke dat zij afscheid van hun lieve Abby moesten nemen. Abby was het zusje van Emma en jawel, bijna 15 jaar geworden! Lieve mensen, we kennen de pijn maar al te goed en dat is ook volkomen logisch, zoveel jaren altijd in je buurt, zoveel liefde en hoe oud ook, afscheid nemen is verschrikkelijk zwaar. Toen wij gisteravond zaten te eten en ik plotseling dacht aan het snuitje van Emma, hoe zij dan altijd vanaf de bank om Dick heen, naar mij keek, gewoon huilen, niks aan te doen en ik wil er ook niets aan doen, zoiets overvalt je gewoon. Na een aantal jaar wacht mij weer een leuk werkje, 3 halsbanden maken van paracord, via NL weer de spulletjes aan gekregen. Ook voor mezelf nog een rol met cappuccinokleur wat ik ga mengen met chocobruin voor mijn eigen meisjes. Grappig toch hoe verschillend smaken zijn, ik hou van bescheiden kleuren maar degene voor wie dit is, is zelf een flamboyant type! Voor Trudy 'Tutty frutti", voor Jelle 'blauw/groen', en voor Miesje 'Fireball'☺ Ik zal wel weer even een youtubefilmpje er bij moeten hebben voor het knopen . . . .   ---------- Vrijdagmorgen 3 februari. Gisteren geen zin, geen tijd voor een krabbel. Het was gisteren uitermate mooi weer, -6, en zonde om thuis te blijven, de zon is inmiddels best al sterker, de natuur buitengewoon mooi met dat sneeuwlaagje en de temperatuur helemaal 'Yvonne!'. Ook inmiddels de sleeplijn ontvangen dus wat lette ons nog? Wij weten een mooi wandelgebied waar echt nooit iemand komt en het pad lag helemaal in de zon en besloten wij om het met Elin uit te proberen. Jaja de familie S. speelt helemaal op zeker, Elin had haar truitje aan, reflecterend tuigje om met daar bovenop een lampje, gps tracker, en ook nog eens een sleeplijn van 10 meter, zo moet het toch lukken zonder 3 kleuren in onze pantalon? Het ging helemaal prima en toch hè, kriebels in mijn maag want wat zijn wij achterlijk benauwd om haar kwijt te raken, niet normaal dat beseffen we zeker. We zijn zo'n 1.5 uur in het bos geweest en hebben ons kostelijk vermaakt en de honden ook en ja daar gaat het om. Ook pop gaat gewoon weer los en maakt niet van die omwegen die wij van haar gewend waren, maar heeft natuurlijk ook een tracker om.  Hartediefje maakt zich even ongerust omdat Elin uit beeld is . . . Elin in volledige anti verdwaal uitrusting ---------- Woensdagmorgen 1 februari. Gisteravond weer zo prachtig, gesneeuwd en met de hondenronde sneeuwde het ook en dat is wat ik wil! Dit heeft voor mij zoiets speciaals, moeilijk om uit te leggen, een sneeuwronde in het donker, uniek, niet voor hier trouwens. Het lopen in de sneeuw heeft met Elin ook wel iets aparts . . . en niet makkelijk, al die dierensporen moet zij besnuffelen en als je ziet hoe fanatiek zij dat doet, ongelofelijk! Toch vinden wij het ook wel eens zonde, wij ontmaagden hier altijd de sneeuw, er loopt gewoon niemand door de straat en ook de wat grotere weg, de Mossängsvägen, altijd stil op een enkele auto na en wij lopen dan ook midden op de weg. De atmosfeer, ook vanmorgen, zo rustig en zo sereen, sneeuw dempt geluid, ook omdat het windstil is en je echt niets hoort, kom daar in NL maar eens om! Natuurlijk zullen daar ook stille plekken zijn, maar niet te vergelijken met hier. Onze gezellige NL buren zijn er ook weer een paar weken, niet helemaal buren meer, want hun rode huis t.o. ons blijft een huurhuis, zij hebben een ander huis hier in de buurt gekocht en zijn zij aan het werk daar. Gistermorgen kwamen zij even koffie drinken en vanavond zijn wij uitgenodigd om te komen eten, ook weer leuk, het is lachen met dat stel. En waarom nou zo grappig, zij hebben een totaal andere levensstijl waar ik hen eigenlijk wel om benijd, zo makkelijk en nergens een probleem van maken, dat moet je maar kunnen! Natuurlijk lopen ook zij wel eens met de kop tegen de muur, maar goed, ze staan heel snel weer op daarna! Soms naar ons idee wat 'walking on the fineline', maar ja heeft wel zijn charme. Nu, ons huis en tuin rechts waar Dick gistermiddag al fijn met zijn zaag gespeeld heeft . . . Tuin links Gisteravond. Die witte vlek boven is de uitstraling van het bedlampje ---------- Dinsdagmorgen 31 januari. Ik ben heel blij, Wendy heeft weer mooi verlof kunnen regelen op haar werk en is de maand juni vrij en komt (natuurlijk☺?) hier, verheug mij er zo op! Lekker met de camper weg en zij een tentje mee en lekker wild staan, wauwww zo leuk! Gisteren zijn we naar Karlstad geweest want Dick wilde een kettingzaag kopen en moest een goeie zijn. We kwamen bij Granngården en ja hoor, Elin werd weer met alle egards ontvangen, zij noemen haar het 'VID hondje', Very Important Dog, leuk hè! Zij wordt uitgebreid geknuffeld en gevoerd, niet overdadig hoor, met kleine brokjes. Dick heeft daar de zaag gekocht maar een tuigje hadden zij niet, ik wilde een 'Hurtta' tuigje hebben en helaas hebben zij de paardenafdeling erg uitgebreid ten koste van alle mooie Hurtta hondenspullen, zeker meer te verdienen in die paardenspullen. Dus hebben we dat in Kil gekocht, ook een lampje voor op het tuig, hmm weer een speciaal ding natuurlijk, voor Dick zijn spullen voor de honden nooit goed genoeg (voor mij natuurlijk ook niet). Het lampje kan 24 uur aan één stuk branden in een tijd van nood, zeer helder met een enorm bereik, binnenkort zullen wij eens een foto nemen van Elin in haar speciale anti verdwaal equipement . . . Een tuigje met reflectie, er bovenop een lampje, een gps tracker, een dogtag met telefoonnummers en een sleeplijn. Zal de familie Schijtbak nu gerust zijn?☺ Gister had ik Wendy vertelt dat wij ook nog een regenjasje voor Elin uit de koopjesbak gekocht hebben in een foute kleur, vandaar die koopjesbak natuurlijk. Een rose! Prompt stuurde zij mij een foto die van 5 december vorig jaar was en wij daar datzelfde jasje al gepast hadden, té lelijk vonden en daarbij té groot, lachen toch! Wij waren dat zelf straal vergeten en alsnog heb ik hem gekocht met 50% korting en zie ik er het grappige wel van in, zo totaal niets voor mij eigenlijk! HAA weer een lid toegevoegd aan de hondenmutsenclub, Annet welkom! Foto van 5 december 2022, Elin 4,5 maanden oud, in het echt is kleur jasje meer rose, mooi hè♥♥ ---------- Maandagmorgen 30 januari. Ziet er best gezellig uit buiten maar of het zo blijft weet ik niet, volgens mij staat er voor morgen sneeuw op de rol. Overal liggen nog resten sneeuw en bij ons in de tuin ook nog ijs. Gisteren keken wij nog even naar programma gemist , 'ik vertrek', en zag tot mijn verrassing dat het stel ook een Fauve had, schattig bekkie maar totaal ongetrimd. Eerlijk gezegd trimde ik Muisje ook niet echt want ik vond zo'n ruig hondje wel grappig maar nu voel ik het anders, ik wil een 'nette' Fauve en dat betekent trimmen. Ga ik niet meer zelf doen maar heb nog geen fauventrimmer gevonden, trouwens ook nog niet echt naar op zoek gegaan, wat ik vandaag toch maar eens ga doen. Elin heeft nu een tamelijk lange puppyvacht wat er jammer genoeg wel af moet om het nieuwe stuggere haar door te laten komen. Over tv gesproken, wij kijken eigenlijk nooit echte programma's maar zijn wel gek op Netflix en volgen nu de serie 'Brot' een IJslandse crimi. Scandinavische thrillers hebben echt onze voorkeur omdat wij houden van een Noordse omgeving, maar IJsland kan ik nou niet direct een land van mijn keuze vinden, behoorlijk onherbergzaam, lees: eenzaam, niet in een grote stad natuurlijk. Leuk, nouuuu leuk (wel lastig), Marian dat jij ook al hetzelfde gevoel hebt en net wat je zegt, we zijn een stel 'mutsen' geworden met onze honden! Jeetje, het weer is inmiddels niet meer 'gezellig' te noemen, bewolkt nu, geen idee hoe het in NL is. Foto van zojuist, Elin ziet reeën in de tuin! Gelukkig blaft zij niet, zou ik ook niet goed vinden . . . ---------- Zondagmorgen 29 januari. Een zeurende Fauve om mij heen, Dick is buiten rondom het huis boompjes kappen en daar wil zij bij zijn, maar ik vind het te koud voor haar. We merken goed dat zij een heel ander karakter heeft dan de setters, zij wil overal bij zijn en ik doe heel vaak de deur voor haar neusje dicht en loop weg, haar volkomen negerend. Dan geeft zij ook geen kik, maar nu Dick buiten is ligt zij óf bij de voordeur of komt bij mij vragen of ik ajb de deur open doe. Dit doet zij ook als zij moet plassen, dus krijgt zij ook nog al eens haar zin . . . nu ff niet. Het zijn echt hondjes die je het liefst de hele dag volgen, wil vooral niets missen, gewoon heel rustig, maar zij is er wel, zolang als wij rustig zitten ligt zij ook, dat gelukkig wel. Ik had een slechte nacht vannacht en ik kijk bewust nooit op de klok, zie ik ook niks want die moet ik voor een lichtje aandrukken, maar ik heb wel heel lang wakker liggen draaien. Zou dit gekomen zijn door de spannende aflevering van De Mol? Het was echt zo'n goede aflevering, zo spannend! Verder laten wij onze gedachten gaan over vakanties en wat we precies willen en daarom heb ik net onze Bretagne reis van 2009 bekeken, mijn god wat prachtig! En ja overal de honden los ook Muisje, enuh soms lees ik iets over kliffen waar zij even aan de lijn gaan maar verder, zorgeloos los . . . Hoe ben ik nou toch zo geworden en hoe draai ik dit weer terug? Dit weekend nemen onze NL buren wat spullen voor ons mee uit NL waar onder een 10 meter lange biotane lijn . . . die ga ik aan de halsband van Elin doen en dan, o ja ook nog de tracker natuurlijk, laat ik haar weer los op de berg . . . Natuurlijk evengoed met mijn tenen krom in de stappertjes. Binnen luistert zij enorm goed, verbazend gewoon, weet en begrijpt echt alles maar buiten neemt haar neusje de zaak over, geheel passend bij het ras! ---------- Zaterdagmorgen 28 januari. Oef het is geen ochtend meer zie ik net maar alweer middag! Zijn net thuis van een rondje Munkfors, eerst met de hondjes en daarna alleen Elin mee naar een loppis . . . Nou dat bleek echt lachen te zijn, we waren er een paar minuten voor tien, het zou om 10 uur open gaan. Het werd in een eethuisje gehouden en wij naar binnen . . . bleek er 1 tafeltje te staan met 3 nette rechtop zittende kindertjes met allerlei plastic speelgoedtroep, en dat was het! Toen Dick aan de vader vroeg waar de loppis gehouden werd bleek het dit dus te zijn, er stonden nog 2 lege tafels en die moesten nog bezet worden. Wij vonden dit echt lachen en zijn gelijk vertrokken, dit was echt absurd. en ik moest weglopen om niet in lachen uit te barsten! Gelukkig was er wel in de buurt de veiling, die regelmatig gehouden wordt, er veel spullen zijn en zeer druk bezocht wordt. Kijken is tot 11 uur geloof ik en daarna kun je gaan zitten en bieden. Ik zag best wel leuke dingetjes maar had het er niet voor over om daar uren voor te gaan zitten wachten tot het voorwerpje voorbij zou komen. Op de veiling waren ook D&A en A&Y en hoorden wij uit de eerste hand dat de verkoop van het huis hier in de buurt voor hen door gaat, bod is geaccepteerd! Een felicitatie waard! Omdat wij vanaf ons huis al de hele week de rivier horen razen zijn we even gaan kijken en hij was prachtig, het stort naar beneden met allemaal ijs op de rotsen. Er staan daar nog prachtige oude ijzerindustrie gebouwen die nu door de jeugd aan de binnenkant en buitenkant met graffiti bespoten mogen worden en we zijn ook even naar binnen gegaan. Voelt wel wat apart en Elin vond het ineens niet prettig meer en ik eigenlijk ook niet echt want ik zag er veel glas liggen en belachelijk veel verfspuitbussen. De graffiti is vaak best mooi en zeker kunstig. Maar met Elin, die inmiddels toch iets van 12 kg weegt, in mijn armen ben ik naar buiten gegaan. Gisteravond weer hele gezellige uurtjes met Joke en Anne gehad, heerlijk gegeten en als toetje dé appeltaart, en het is echt knap dat wij er gisteren overdag toch afgebleven zijn . . . Voor het eten, eerst ff wat drinken en kletsen hebben Rosa en Elin heerlijk gespeeld en uiteindelijk gingen zij beiden op de grond slapen, vlakbij elkaar, zo lief! Die zijn nu al voor altijd dikke vriendinnetjes, niet met Dana, die ziet er de lol niet zo van in, ook goed. Voor tijdens het eten had ik voor Elin een kauwding mee waar zij dan ook al die tijd onder de tafel op heeft liggen kauwen, dan zetten we de honden wel apart. Een uur of half 11 weer thuis, rondje met de meisjes en naar bed, we hadden weer een leuke dag! Fijn Agnes dat jij nu ook toegetreden bent tot de familie 'Schijtbak". . . ja joh, vast de leeftijd, bang voor verliezen uhhhhh ----------   Ben er best wel een beetje trots op Vrijdagmorgen 27 januari. Gisteravond kraakhelder met een donkere lucht en honderden sterren, precies hoe het altijd was als wij in het najaar naar Zweden gingen, midden in een bos stonden en de laatste avondronde deden! Verschilletje is wel dat wij de Gordons altijd los hadden en 100% vertrouwen in hadden, de Engelsen minder vertrouwen, iets van 90%, vaak aan de lijn en laten we het over een Fauve maar helemaal niet hebben en daarbij zijn wij veel banger (lees: ouder) geworden . . . De familie Schijtbak met hondjes aan een touwtje, hè Wendy! Natuurlijk is dit vaak tussen ons een punt van discussie, want hóe zijn wij in godsnaam zo geworden, maar zijn tot de slotsom gekomen dat je hier toch echt veel meer met wild geconfronteerd wordt en als je alleen maar op vakantie in Zweden bent, je gedachten niet zo ver gaan. Gisteravond ineens een klap tegen de veranda en weten wij dat er een één of ander gewei tegen aan stoot en heeft geen zin om te gaan kijken want dan is het zeker weten al weg. Gistermiddag weer erg gezellig en kennissen kopen bijna zeker het huis, zo leuk, hun enthousiasme en plannetjes aan te horen, zo bekend allemaal! De appeltaart was ook echt heel lekker, volgende keer wat minder suiker gebruiken, was mij iets te zoet, verder gewoon een supertaart en dank je Rutger en ga zeker de andere variaties ook uitproberen! Met grote moeite hebben we nog een stuk voor Joke en Anne bewaard die wij vanavond gaan verorberen, als er tenminste nog plek is na de gourmet . . . En dan die gekke Elin, helemaal dol als er bezoek komt, echt kicken voor haar en uitsloven poeh, totdat ik het mooi genoeg vind en haar bij mij op de bank neem, even toespreek en is het gelijk rustig! Ons lieve lammetje en kijk de zon zie je ook alweer tussen de bomen door! ---------- Donderdagmorgen 26 januari. Zo even een snel tussendoor krabbeltje. Het deeg staat in de koelkast en moet nog even flink afkoelen, schijnt zo. Ik ben bezig met een mamma Rutger appeltaart uit het 'bakboek van 'Rutger bakt' en volg helemaal het recept, vind ik wel eens leuk. Zelf had ik al amandelspijs gemaakt (een makkie) Mijn supporters staan of liggen constant in de weg in de keuken, gewend aan dat er wel eens wat voor hen te smikkelen is, stukje deeg, stukjes appel en moet heel erg opletten dat die kleine Bretonse snol niet alles voor de Engelse neusjes weg kaapt. De laatste weken teveel gebakken, ik heb weer een 'roomboterneus' en dat betekent dat hij gesierd wordt met lekkere rode puistjes . . . Buiten een noten allergie heb ik kennelijk ook een gevoeligheidje voor roomboter, helaas mag ik wel zeggen, want ik bak graag en ook altijd met roomboter, maar goed, ik heb het er voor over. Ja wat een verhaal hè van die wolven, het heeft aardig wat los gemaakt bij mijn lezers . . . natuurlijk ook veel hondenmensen, logisch, bij mij ook!. Gisteren ook weer een grappige videocall met iemand van de gemeente Den Haag ivm de komende verkiezingen waar wij ook aan deel willen nemen al wonen wij in het buitenland. Ivm fraude wordt alles zeer secuur nagegaan, je hoofd op het scherm met daarnaast je paspoort, formulieren digitaal invullen en zag je bij de aardige dame aan het bureau, door gemaild en bij ons weer gescand etc etc, veel werk en ik snap dat niet iedereen dit kan, best ingewikkeld om te kunnen stemmen in NL. Vanmiddag komen er kennissen, ex collega's van Wendy die hier in de buurt een huis komen bekijken en willen het eventueel kopen, daarna hier een bakkie drinken en lekker hun ervaringen vertellen. Vandaar dus die appeltaart en als het lukt Joke en Anne bewaren we een stukje voor jullie, als het lukt dus hoor . . . ☺ Uhh de zon schijnt! ---------- Woensdagmorgen 25 januari. Grijs en grauw vandaag, sneeuw bijna weggesmolten op ijsplaten in de tuin na dan waar Dick alweer zand over heen heeft gestrooid. Wij vinden het warm buiten . . . +5 . . . Gistermiddag naar Hagfors gegaan naar de Lidl en het leek wel een NL feestje daar. Omdat ik een etiketje niet kon lezen zonder bril en Dick in geen velden of wegen te zien was (stond met een NLer te praten☺) vroeg ik het aan een andere NLer, ik had al gehoord dat zij uit ons moederland kwamen. Bleek een aardig en apart stel te zijn en over 'off grid' gesproken zoals zij dat hier noemen als je van godenalleman verlaten woont. Zij wonen werkelijk midden in het bos, moeten tot aan een kleine doorgaande weg 5 km sneeuwruimen, geen elektriciteit, geen stromend water, geen riolering, geen verwarming, geen internet, soms net wat verbinding met een sateliet voor de mobiel, behalve dan een houtkachel waar zij zelf hout voor kappen. Hebben voor broodnodige elektra 1x per week een generator draaien want de twee zonnepanelen doen helemaal niets nu . . . Daarbij hebben zij 7 wolfshonden (kruisingen Saarloos), zelfs een vondeling uit Roemenië, zelf met het vliegtuig opgehaald. Twee oude wolven die er 's nachts nog vaak uit moeten dus hebben zij altijd hun deur open, ook als het -20 is en in de nacht geen kachel aan. De Roemeen bleek geen lekkertje te zijn en heeft al menig keer mensen en honden gebeten . . . wat een lol. Nou ja als het jezelf maar een goed gevoel geeft denk ik dan stiekem. Zij waren van plan om ook hun eigen eten zelf te verbouwen maar dat gaat niet lukken, zij hebben rondom hun huis hoge bomen, weinig licht en dan zul je hier toch echt een kas moeten hebben en ja die moet je dan ook weer verwarmen. Vier meter hoge hekken rondom hun huis omdat dit soort honden van die uitbrekers zijn en zij hun hart vasthouden als er eentje ontsnapt. De eerst volgende ook eenzame buur is 7 km verder. Echt piep zijn zij toch ook weer niet en ik zou toch altijd denken 'stel dat er eens iets is'. . .  Ik vind het knap als je zo leeft en het nog leuk vindt ook', ik hou van zulke verhalen, je hoeft niets over jezelf te vertellen en laat de mensen maar ratelen, ik neem wel op hoor! Toen zij Elin zagen, die ik even uit de auto haalde, werden zij enorm enthousiast, dit kennen zij niet, een vreemd hondje dat zo aardig en vrolijk vreemde mensen begroet! Kortom, leuke ontmoeting en nee geen adressen oid uitgewisseld, heeft geen meerwaarde, totaal ander leven en wel interessant om te horen hoe zij leven. Staat voor vandaag weer een videocall op het programma waar wij beiden deel aan gaan nemen, ook grappig! Ik lijk koningin Wilhelmina wel op dit plaatje haha ---------- Dinsdagmorgen 24 januari. Tot mijn grote verbazing is het oude gastenboek weer online, ik moest hem wel activeren maar toch, ben er wel blij mee en vind het maar een gek en onbegrijpelijk gebeuren. Ik surfte wat naar 'gratis gastenboeken' en kwam weer op MyGb en ik duvelde bijna uit mijn stoeltje want alles stond daar gewoon inclusief mijn inlogcodes! Dit deed ik n.a.v. een bericht in het gastenboek van de 'dickenyvonne' reissite omdat Dick zei dat daar iemand een berichtje in had gezet. Ene André die ook in Zweden woont en het leuk lijkt om met ons contact te hebben en dat vinden wij ook! Maar helaas kan ik in de diepe krochten van dát gastenboek geen e mailadres vinden van deze André, jammer. Bij MyGb is dat anders daar kan de gast zelf kiezen of hij/zij zijn mailadres wel vermeld wil of achter de schermen en alleen voor mij zichtbaar. Twijfels waren er niet bij mij en huppakee weer het oude gb en vind dat daar veel meer mogelijkheden bij zijn, qua kleur en indelingen. Dus vooralsnog laat ik het gb van de andere site nog even intact ivm eventuele reactie van André. En langzamerhand gaat er weer geboekt worden op de Stormossvägen voor voorjaar/zomer en moeten wij toch ook in het snotje houden dat we zelf ook nog met de camper weg willen uiteraard. Hoewel ik echt een wintermens ben verheug ik mij toch ook echt wel langzamerhand op het voorjaar hoor en weer genieten van ons superterras, hondjes lekker buiten liggen etc! Hier onder even een stukje uit de brief van een specialist aan mij en gaat even niet om wat er gedaan is hoor, was trouwens een goed bericht maar gaat over de aanhef:  Hej Yvonne! Zo krijg je dus een uitslag als het goed is, als het fout is word je gebeld. Komisch hè, voor Zweden is iedereen gelijk en je noemt elkaar bij de voornaam, zo ook artsen ☺ ---------- Maandagmorgen 23 januari. Gisteren heb ik nog even de laatste aflevering van 'Dreamschool' bekeken en ik ben behoorlijk geschrokken en vond het confronterend. Je wéét het wel maar dat het  toch zo heftig is had ik geen idee van, het drank- en drugsgebruik onder een groot deel van de jongeren. Geen van onze kinderen cq kleinkinderen zijn hier mee bezig, godzijdank, staan totaal anders in het leven. Wat vreselijk terwijl bekend is dat het de hersencapaciteit aantast en dat deze generatie het straks ook nog in het land te vertellen heeft. Grote goden, waar moet dat heen? Nou zullen dat niet specifiek dit soort jongeren zijn die in NL de scepter zullen gaan zwaaien (zal in Zweden niet anders zijn denk ik) Maar het gemak en het zo gewoon vinden, dat roken en drinken verbaast mij en geeft tevens de vraag wat voor rol de ouders in de opvoeding gespeeld hebben of nog spelen. Of ben ik te eng denkend? Nooit gerookt, nooit gedronken en nog niet, geen druppel alcohol is er ooit in mijn lichaam gekomen. Ach ja Dick en ik hebben toch wel een verslaving . . . Wij knuffelen de honden wel heel erg veel denken wij . . . en produceren massa's oxytocine! O jee dat is dan effe wat minder grappig Dick!☺☺ Mwahhh zie je wel! ---------- Zondagmorgen 22 januari. Zo'n winterdag waarvan je droomt als je in NL woont, en die hier min of meer gebruikelijk zijn, nou ja niet die zon hoor, die mis ik ook vaak hoor in de winter! Alles weer zo fotogeniek en omdat je doggies hebt en je dus veel buiten komt, kun je hier ook zo van genieten! Dit is de Mossängsvägen, niet onze straat, hier lopen wij wel over soms in de ochtend maar altijd in de avond. Heel soms zien wij een auto en daarom onze reflectiehesjes, echt onmisbaar hier! Gistermiddag weer gezellige uurtjes met Joke en Anne, met de honden afgesproken op de berg en alleen de weg er naar toe vinden wij al leuk en mooi terwijl dit dagelijkse kost is. We hebben ons weer kostelijk vermaakt en als je ziet wat voor springveer het Iertje Rosa is, niet te filmen maar wel elke keer netjes terug komen en outgoing, zoals een Ier is, dit doet mij sterk denken aan onze Ierse Setters heuull lang geleden! Daarnaast het wat 'loggere' gangwerk van Gordon Dana, geweldig.  Het was iets van -5 maar heerlijk, zo totaal zonder een zuchtje wind. Daarna bij ons thuis choco met slag gedronken en was weer helemaal fijn! Niet al te laat gemaakt want de honden van Joke zaten in de auto en anders werd dat te koud. Verder gisteravond natuurlijk De Mol en degene die er uit ging, best aardige man maar geen prominente rol in het geheel, vind ik dus. Grappig want van Wendy kreeg ik een foto van een dierenwinkel in Nieuwegein die hun eigen praktische oplossing hebben voor markerende reuen in hun winkel! Ik vind het echt een goeie want ook wij hebben wel eens met dit soort feiten te maken. Men denkt, reueneigenaren dan, dat ik een hekel heb aan reuen omdat ik wil dat zij bij mij in huis of op de terrassen aangelijnd moeten blijven en dat is absoluut niet zo! Reuen zijn gewoon net zo lief als teven maar ik wil absoluut niet dat er tegen mijn spullen aan gepist wordt, niet in huis, niet in de tuin en niet op het terras. Het nadeel van een reu. ---------- Zaterdagmorgen 21 januari. De ergste kou is getemperd helaas, nu -4. Zo lang als wij hier wonen zien wij regelmatig een foodtruck staan op bepaalde tijden en dat intrigeerde ons toch, met Grieks voer. Ik ben niet zo heel erg van vreemd eten ivm een ernstige allergie voor noten, die toch stiekempjes vaak verwerkt zijn in veel eten. Neem nou bijvoorbeeld pesto, wat ik zo lekker vind, nou forget it! In veel pestosoorten zitten cashewnoten en het hoeft maar mijn lippen aan te raken en je kunt 112 bellen, weten we uit ervaring. Dus na bestudering van de menu's de stap gezet en wij gisteren eten gehaald daar en ja het was inderdaad lekker en gzd zonder noten! Ik zat in de auto te wachten met mijn blik op zo'n schattig verlicht huis, daar grossieren ze hier in, vooral in de sneeuw zijn het net woontijdschriftenplaatjes. Jammer dat ik geen goed fototoestel heb want anders zou ik zeker in het donker eens op stap gaan en het 'vastleggen'. Ach dat komt nog wel. Dit plaatje, van internet geplukt, bedoel ik dus, zo verschrikkelijk mooi en echt waar, dit is hier heel gewoon en wat fijn dat ik in zo'n mooi land kan wonen! Het huis waar ik op keek tijdens het wachten De foodtruck en ik zit in de auto te appen met Wendy ☺ ----------- Vrijdagmorgen 20 januari. Vandaag gaat het steeds kouder worden en uiteindelijk morgen geloof ik -15, lekker! Eigenlijk eens niets te vertellen, we beleven niet zoveel. Het is hier net een rusthuis en ik denk zo maar dat ik langzamerhand al helemaal niet meer tegen drukte kan. Elke dag zie ik reeën, gezellige eekhoorntjes die vooral zo schattig zijn als zij een pinda doppen. Helaas lees ik nog wel NL nieuws en zou ik eigenlijk niet moeten doen, ik wind mij over veel dingen op, maar kan het toch niet laten. Vandaag weer een super goed stuk van Ronald Plasterk gelezen, een wetenschapper naar mijn hart en als hij een fanclub zou hebben, zou ik lid worden . . . Ook hier een hoge elektriciteitsrekening, kan ook niet missen natuurlijk, voordeel is wel dat wij geen gas hebben. Als ik nu in NL gewoond had, was ik vast heel blij geweest, alleen wat het weer betreft hoor, eindelijk eens sneeuw maar betekent wel, nog hogere kosten voor de mensen. Vooral Elin vindt sneeuw helemaal te woeppie, zij kruipt op haar buik over de grond, rollen en rennen. Wij moeten vaak om haar lachen, haar gedrag is zo grappig, zij doet vanaf het begin eigenlijk net of zij al een grote hond is zoals zij tussen de meiden staat als er iets te halen valt of als wij weggaan. Als er iets valt is zij er altijd als eerste bij, deels doordat zij laag bij de grond is maar nóg meer doordat zij zo snel en fanatiek is en Roos en Laura van die goedmoedige droppies! Omdat zij heel snel eet en Roos het langzaamst staat zij apart in het halletje te eten met de deur dicht, want zij duikt gelijk in de bak van Roos die a step aside doet voor haar . . . Het leuke is dat zij dan geen kik geeft en rustig zit te wachten tot we de deur weer open doen, tot vanmorgen dus, zij heeft nu door hoe zij de deur snel zelf kan open maken. Nou is dat niet zo heel moeilijk want een duwtje en hij gaat open want het slot is kapot en moet dus vandaag gemaakt worden. En bij haar is het zo dat 1x zelf doen is gelijk weten voor de volgende keer. Momenteel zie ik dat zij op het oor van pop ligt te kauwen die het nog toelaat ook . . . ----------    Donderdagmorgen 19 januari. Gistermiddag een mooi ritje gemaakt naar Sunnemo, daar woont een NL klokkenmaker waar wij even geweest zijn. Was weer een leuke ontmoeting op een apart plekje, een voormalige school uit 1905, nog intact wat de klokkenmaker als werkruimte heeft, nog met alle oude details en voorwerpen! Echt boeiend, het schoolbord, de kledinghaakjes, zelfs speelgoed van de kinderen, en noem maar op. Wij hebben een oud niet lopend wandklokje, kitscherig ding, ooit op een Zweedse dag gekocht maar blijkt een 'Zwarte Woud-', dus gewoon Duits, schilderijklokje te zijn van zo rond 1800! Vinden wij wel grappig want dat hadden wij nooit verwacht maar ja als je op de details let hadden we het kunnen zien . . . Hij heeft nog nooit echt gelopen en aangezien wij nog een niet lopende klok hebben laten we deze maar repareren. De weg er naar toe en natuurlijk terug, was adembenemend, wat vreselijk mooi, licht bergachtig, gemengde bossen en vooral die immense dennenbomen met sneeuw laten mijn hart een tikkie overslaan. Hier onder het stukje van MarijkeO met haar kijk op de wolvenpopulatie, hoeft niet jullie kijk er op te zijn maar ik vind het de moeite waard om ook even onder de aandacht te brengen! Een klein deel van de werkplaats Ons klokje ligt op de werktafel Prachtig toch! ---------- Woensdagmorgen 18 januari. Het ziet er weer mooi uit buiten, verse sneeuw vannacht gevallen. Gisteravond bij het hondenrondje voor het naar bed gaan was het weer zoals ik altijd graag wilde, het sneeuwde en een deel van ons straatje, zonder lantaarns, loopt tussen bossen door en dan geniet ik met volle teugen! De honden ook trouwens, verse sporen zorgen er voor dat Elin in een razende vaart dit volgt met haar neusje en ik er achter aan dender, ja tot aan de bosrand waar zij graag ook in wil maar ik niet. Ook onze (kerst) boom op het terras laat zich weer zien van de allermooiste kant! Het is geen dik pak wat er ligt maar net zoveel dat het mooi en behapbaar is, qua wandelen. Gistermiddag kwam kapster Joke en die heeft een heel stuk van mijn haar afgeknipt want het was gegroeid tot aan mijn kadetten en dat is erg onhandig, zulk lang haar. Daarna kwam Anne ook nog even langs, die had strooizand gehaald, koppie thee, even kletsen en toen was het alweer hondenwandeltijd, wat Dick ging doen en ik voor het eten ging zorgen, lekker rolbevestigend waar wij ons toch nog altijd het lekkerst bij voelen . . . In de avond een programma over het werk bij de Marechaussee gekeken op programma gemist, opsporing verzocht, wat onze mening over NL betreft ook weer werd bevestigd, toen nog een deel Karppi en was het alweer bedtijd, enuhh ja alweer een hondenronde . . . Ons bevalt het ook heel goed om nog een rondje te lopen voor het naar bed gaan. Een mooie reactie gehad over wolven o.a. in NL van MarijkeO en die moet ik nog kopiëren knippen plakken en wil ik hier morgen neerzetten. Ik vind dit weer een prachtig staaltje van 'dingen ook van een andere kant bekijken', vooral als je het zelf nog totaal niet bedacht had.   ---------- Dinsdagmorgen 17 januari. Ja Til, ik voel het ook zo hoor, geen krabbel is ontwenningsverschijnselen en helaas is daar geen luxe kliniek voor waar wij dan samen opgenomen kunnen worden om weer eens helemaal bij te praten! Zonder dollen, ook ik vind het leuk om te tikken en nu is mij gevraagd om iets te schrijven voor het NL Fauvenblad en dat vind ik toch moeilijk! Gek hè, maar het feit is dat ik zoveel te vertellen heb en anders het stuk weer te lang wordt want het gaat over onze honden en dan uiteraard Elin over de import en het leven in Zweden. En zoals jullie weten, ik kan daar boeken vol over schrijven! Daar moet ik nog even een modus in zien te vinden. Verder las ik dat er weer een wolf is overreden in NL en ook dat er 16 schapen zijn doodgebeten. Dit is toch verschrikkelijk! NL is geen land voor wolven er eindigen er zoveel als vloerkleedje op het asfalt en dat niet alleen, er komen er steeds meer! Als een land als Zweden, zo groot, zoveel bijna oneindige natuur, zo weinig mensen, al besloten is dat de tot nu toe beschermde wolf een halt toegeroepen moet worden, wat is dat dan in NL? Al die natuurbollen die stonden te juichen bij de eerste wolf en wij al gelijk zeiden 'foute boel'.  In onze omgeving is er ook al op wolvenjacht gegaan, dat doen zij als het donker is en wij hoorden de schoten vorige week laat op de avond.. Nee, ook dat vind ik heel erg, maar het is niet anders. Er is wel een quota bepaald voor elk gebied en daar mogen zij echt niet over heen gaan en doen de Zweden ook niet. Hier in Värmland werd een vrouw met aangelijnde hond achtervolgd door een wolf, gewoon over de straat, dit kan niet (niets gebeurd overigens). Het heeft ook consequenties voor ons, ik durf Elin niet meer los te laten, ook niet met tracker om. Zij neemt de ruimte, is klein, kwetsbaar omdat zij elk levend wezen en zeker gelijkend op een hond, vriendelijk zal begroeten . . . Wij wandelen steeds op de berg waar echt niemand komt en dat zien wij natuurlijk aan de voetstappen in de sneeuw en na de sneeuwbuien dit weekend zagen wij dan ook een wolvenspoor, geen enkele twijfel daar over. Zelf waren wij daar niet geweest op die lus, na de sneeuw en daar zagen we voetprints en kun je zelfs zien op de foto. Roos staat links en het zijn niet haar voetsporen, we konden het mooi volgen totdat zij het bos ingingen. Al dat wild maakt toch dat ik het een beetje moeilijk vind met de meisjes. Rond een uur of 4 op de berg, al duidelijk langer licht! Zie het spoor en echt niet van onze honden, dit loopt door tot in het bos er achter! Op dit punt moeten wij pop (rechts) in het snotje houden, eigenlijk wil zij rechts uit de flank . . . ---------- Maandagmorgen 16 januari. Prachtig rustig weer hier en ik vergiste mij wel degelijk, zonder spikes weg en na 20 meter moest ik constateren dat dit niet verantwoord was en ben ik terug gegaan om van schoenen te wisselen. Gistermiddag zijn we bij kennisje van vorige krabbels op de koffie geweest en dat was erg leuk. Zij woont in een ruim 100 jarig boshuisje met maar een paar huisjes in de omgeving, waarvan de dicht bijzijnde een vakantie/jachtwoning van Zwedenaren is. Dit is echt zo'n droomhuisje, niet (meer) voor ons maar wel voor jonge natuurmensen en ik weet zeker dat dit helemaal iets voor Wendy zou zijn! Met ernstige kou is het wel wat afzien, want niet voldoende geïsoleerd, geen dubbele ramen etc In de keuken/kamer een ouderwetse vetspis waar op gekookt wordt en ook voor warmte. Deze kachels een 'vetspis' worden in Zweden nog heel veel gebruikt en je stookt er hout in. Kennisje heeft op de bovenverdieping, zolder, ook een houtkacheltje en daar heeft zij ook een mini chillruimte. Verder nog een kleine badkamer en dat is het dan wel! Het ligt buitengewoon mooi, groot stuk bosgrond waar haar eigen stookhout ook vanaf komt, heel idyllisch en nu met sneeuw een sprookjeshuisje. Toen wij ruim 10 jaar terug emigratieplannen hadden was dit ook ons idee en nu zijn we blij dat wij toch voor meer comfort gekozen hebben, je wordt namelijk ook ouder . . . Zij had een superappeltaart gebakken waar ik het recept van krijg. Wij hadden alleen Elin mee, zij heeft buiten kennis gemaakt met haar twee hondjes en dat ging goed maar wel op een dusdanige manier dat ik Elin echt niet mee naar binnen durfde te nemen . . . dus is zij verder in de bench in de auto gebleven die wij helemaal afgedekt hadden en op te liggen nog haar dikke schapenvacht. Zo'n ding dus, hier gewoon en in NL moet je er niet aan denken, daarbij met dat gemelk over hout stoken kán dat al niet eens meer. ---------- Zondagmorgen 15 januari. Oh blame on me . . . In mijn grote enthousiasme heb ik gistermorgen bij het berenbericht de verkeerde foto gezet. Kennisje had twee foto's neer gezet, eentje van haar zelf en de ander van internet en ik heb mij daarin vergist. De foto die ik hier had geplaatst was haar voorbeeldfoto van een Amerikaanse grizzlybeer, gewoon als voorbeeldje van een berenvoetprint. Zij heeft dus ook nooit de intentie gehad om te stellen dat het háár foto was, domme Von. Haar eigen foto zal ik nu even hier onder zetten. Dank zij het factchecken van een trouwe lezers kwam ik hier achter! Eigenlijk denk ik nu zelf dat het een voetprint van een das is en vanmiddag zie ik kennisje en hoor ik wel hoe groot het was . . . Goed, het berenverhaaltje ging er goed in haha Joke en Anne zijn ook weer terug uit NL en we hebben er alweer gezellige uurtjes opzitten, veel bij te praten maar toch nog tijd te weinig want ik wilde gewoon gisteravond om half 9 thuis zijn voor 'De Mol'.  We zijn blij dat zij ook weer in het land zijn enuh Joke had als verrassing een fijne Hema rookworst voor ons mee, waar een mens al niet gelukkig van wordt! Verder ach, vannacht zag ik dat het lekker sneeuwde maar nu regent het ook lekker, bah. Hondjes liggen weer fijn te slapen na het wandelen met een gevuld pensje, ja ook wandelen in de regen . . . Inderdaad Agnes, computerproblemen brengen je toch wel uit balans, allemaal onmacht volgens mij, gewend om zelf voor oplossingen te zorgen. Ik moest net trouwens wel lachen om je filmpje op FB, Dick liet dit mij zien van je mudwalk! Dank je Annemarie, ik vat het op als een compliment en wie is er vies van een complimentje? De eigen foto van kennisje       Ik denk dus nu dat het van een das is, die wij ook eens hier onder het terras hadden en ook dankzij mijn persoonlijke factchecker achter gekomen! ---------- Zaterdagmorgen 14 januari. Waar blijft onze geliefde Zweedse winter nou toch? Het is 4 graden en is ook te warm voor hier, grijs en saai. Nog steeds een laag ijs in de tuin, natuurlijk wel veel gesmolten, en ziet er nu armoeiig uit. Nog maar eens een updeetje over pop, het gaat goed met haar, ik ga nog niet juichen maar het ziet er vooralsnog beter uit met haar beentje. We zijn weer begonnen met haar in de middagronde op de berg, lekker overzichtelijk, los te laten en er op te letten dat zij niet ver de bush in gaat. Tot nu toe gaat dit helemaal goed en daar word ik blij van. Omdat zij zo af en toe, hmm wel elke dag, regelmatig met Elin door de kamer raust, via de banken en ook dit zonder gevolgen bleef, hadden wij het gevoel dat wij toch buiten maar weer de stoute schoenen moesten aantrekken. Haar spieren moeten toch weer opgebouwd worden. Bij mij geeft dit nog wel steeds een dubbel gevoel, zo ook het spelen met Elin. Wel is zij zo verstandig dat als het te wild gaat, zij er bij gaat liggen of op de bank springt en gaat liggen, wat Elin uit zichzelf gelukkig nog niet doet . . . Roos is zó slim, die heeft het voor elkaar, die blijft altijd buiten schot! Zonder ooit een keertje te grommen oid heeft zij het op een geheel natuurlijke wijze voor elkaar gekregen dat Elin haar met rust laat, niet te geloven en boeiend om te zien. Roos draait haar hoofd af als Elin haar wil molesteren, blijft totaal stil staan zonder oogcontact als Elin in haar nek wil gaan hangen, dus is de aardigheid er voor het kleine duiveltje van af, prachtig! Dit laatste gebeurt altijd als wij weggaan en zij aangelijnd worden, Elin is dan helemaal dol en blij en vertelt enthousiast aan de andere twee dat er weer wat leuks gaat gebeuren! Pop dolt gelijk mee en is dan net zo blij en Roos is ook blij maar waakt er voor niet zo dol te doen waar Elin bij is. Roos is zo'n hond van 'still going strong', mankeert nooit iets, ziet er prachtig uit voor haar leeftijd, inmiddels 12 jaar en 4 maanden oud, wel wat dun, maar ja dat is altijd bij oudere honden, eet, drinkt en slaapt prima, volkomen  probleemloos meisje  en nog superlief ook! Zij springt zelf met gemak nog achter de auto in, loopt de rondes vrolijk mee, we hopen dan ook dat zij héél oud gaat worden. Dan wat anders . . . Wij hebben een kennisje die in het mooie gebied bij Store En woont, erg achteraf met buren een stuk verder op, zij woont met haar twee hondjes daar en werkt trouwens ook fulltime. Zij is heel gek op de natuur en wandelt met aangelijnde hondjes ook heel veel en kijkt goed rond. Nu deed zij toch wel een bijzondere ontdekking . . . ja het is écht waar, onmiskenbaar berenvoetprinten, vlakbij haar huis! Hier haar foto en ik kan mij voorstellen dat haar wandelingen nu toch een wat andere lading hebben . . . Je wéét dat het kan maar om het in het eggie te constateren is toch weer wat anders. Duidelijk te zien dat beer daar even rond gekeken heeft op zijn achterpoten! ---------- Vrijdagmorgen 13 januari. Opgelucht, dat zeker! Na een uurtje beeldbellen en teamvieuwer, had onze geweldige computerdokter uit Swifterbant, Johan Valstar het al voor elkaar en het was nog gezellig ook! Samen, ook Dick, laptop open, koffie er bij, mobiel op beeldbellen en daar gingen we, zo grappig weer en ik weet zeker dat ook dit voor die stomme Flexwebhosting een peulenschilletje geweest zou zijn, maar je moet wel willen hè . . . Dat ontbreekt vaak bij klantenservices, bah. Ik lees net mijn vorige krabbels terug en ik moet er wel om lachen, de agressie, het onvermogen druipt er van af! Wel gebruik ik dit jaar om van host te veranderen, en kijken of ik iets beters kan vinden. Ik heb gisteren een paar beeldschone foto's gemaakt van ons jongste prinsesje, ik heb hem ook al op fb gezet maar niet iedereen die mijn krabbels leest heeft fb, dus dan ook hier maar even. Zij ziet er sowieso al zo lief uit, maar in het echt is zij nog liever dan zij er uit ziet! Onze redder in nood! Het zenuwcentrum . . . ---------- Donderdagavond 20.32 uur, de wedergeboorte van de website . . .  Donderdagmorgen 12 januari. Gisteren weer een dag vol ergernissen en nog geen spat verder gekomen. Ons geduld is helemaal op. In staat om iemand in Eindhoven van zijn bureaustoel te trekken en hem vol op z'n bek te slaan, jammer dat het zo ver weg is. De stemming tussen ons is inmiddels ook om te snijden. Wij hebben notabene extra betaald om de migratie goed te laten verlopen! Jezus wat zijn wij kwaad zeg. Ook wetende dat je dit niet kan ventileren tegen die gasten want dan doen ze al helemaal niets meer voor je, dus blijf je netjes en fungeren wij voor elkaar als figuurlijke boksbal. Toegegeven, Dick bokst harder dan ik . . . Daarbij is het nog steeds kloteweer, grijs en nat. Wij constateerden net buiten dat de temperatuur wel lekker is en zeiden wij dat het wel voorjaar lijkt en dan tot de ontdekking komen dat het maar 3 graden is . . . nog kouder dan in de koelkast. Dit kun je je in NL echt niet voorstellen, er is geen zuchtje wind en voelt gewoon prima aan. De kerstboom staat nog op het terras, natuurlijk zonder verlichting en versiering maar hij is nog zo mooi dat wij het zonde vinden om hem weg te gooien. Verder wens ik onszelf vandaag weer veel sterkte, the drill van een krabbeltje tikken gaat gewoon door, dus hebben jullie straks aardig wat te lezen. Portretje van hoe ik er nu uitzie, scheel van nijd. ---------- Woensdagmorgen 11 januari. Gisteren een dag vol ergernissen met die Flexweb, Net voor ik gisteren mijn krabbel ging uploaden hadden ze alles al veranderd en ging het niet meer, terwijl zij hadden gezegd dit om 13.30 uur te gaan doen, Menig oproep via de livechat bleef onbeantwoord, telefonisch vandaag (gisteren dus) niet bereikbaar en noem maar meer van deze ongein op. Eigenlijk was ik al echt van plan om het bijltje er bij neer te gooien maar vond dat op de eerste plaats tov van mijn vaste lezers niet ok. Vandaag dus weer in de herkansing en ik weet gewoon hoe makkelijk de oplossing voor hen is! Die lui denken kennelijk gewoon dat iedereen die een website heeft een it'er is en dat is niet zo. Al meer dan 20 jaar werk ik met een vast programma en zij vinden het nodig om er een verandering in aan te brengen, wat mij nog eens veel geld kost ook, maar ik heb totaal geen verstand van dit soort technische dingen! Staat er onder hun correspondentie dat zij je 'graag' willen helpen als je er niet uit komt . . . Ik heb menige vloek geslaakt en schuttingwoorden vlogen als warme broodjes over de toonbank, uh toonbank zie je het voor je? En reken er maar op dat ik er wat van kan op dat soort momenten, ongeremd smijt ik met geslachtsdelen door de kamer . . . Als je een beetje kunt visualiseren zie je het voor je, nou ik wel hoor Goed weer even normaal doen Yvonne. Wat heel anders, de vuilnisman is hier ook nog een echte ouderwetse vuilnisman. Hij zit alleen op de vuilnisauto, stapt uit bij elke vuilnisbak en met de hand pakt hij de bak en doet hem in die grote bek van de vrachtauto en met de hand weer uitgehaald en weggezet bij ons voor de deur. Ja ik denk dat deze man echt wel moe thuis komt van zijn werk in tegenstelling tot boswerkers, daar gaat echt alles machinaal, wat ik trouwens wel boeiend vind om naar te kijken. Vanavond heeft Dick een online sessie met bestuur JA21 in NL, hij is kandidaat op de buitenland kieslijst, wel grappig toch! Zoals jullie zien blijven wij wel echt NLers hoor, hoe vaak ik mij ook erger aan veel dingen. Ben benieuwd wanneer jullie dit zullen lezen . . . ---------- Dinsdagmorgen 10 januari. Hoe de dag vandaag verloopt met mijn site weet ik echt nog niet en zie er huizenhoog tegen op. Vandaag moet de 'immigratie' plaats vinden en moet ik ook zelf het eea doen en ik heb er totaal geen verstand van. Enfin we zien wel. Gisteren kwam ik wel wat heel raars en onbekends tegen, gestreepte fauvenpups, net jonge wilde zwijntjes! Het blijkt echt te zijn en ik hoorde van de fokker van Elin dat dit klopt, regelmatig als zij geboren worden zijn zij gestreept en na het opdrogen zie je er niets meer van, zo apart! Als je dit niet weet schrik je je toch het apezuur als zij geboren worden! Hier een fotootje van een nestje pasgeboren pups, schattige moedertje ook, niet van de fokker van Elin. Uhm ik zie aan de 'kwaliteit' sowieso al dat het niet een 'Waaijpoldertje' is, sorry voor mensen die het verkeerd opvatten, Klinkt arrogant maar is zo zeker niet bedoeld maar als je je hele leven al bezig houdt met goedgefokte rashonden (ik zelfs van huis uit) zíe je dit gewoon. Ieder zijn meug.   ----------  Maandagmorgen 9 januari. Het is een beetje druilerig weer, geen echte regen, soms een beetje, maar wel behoorlijke dooi en dan wordt de wereld er niet mooier op, net als in NL in zo'n periode. Het enige wat ik wel weet dat onze Zweedse winter echt nog niet voorbij is en er nog behoorlijk wat op ons pad gaat komen, nou kom maar op hoor! Voor Elin is het leven nog steeds één grote leerschool en neem nou net. Ik was in de keuken bezig, hondjes hadden net gegeten en ik was met de koffie bezig, pakte iets uit een lage lade en ja hoor, babyhondje stond er weer bovenop. Juist toen ik de lade een zetje gaf om dicht te doen stak zij haar neus er in . . . PIEPPPPP jammer dan, neusje er tussen. Gaat nooit hard want er zit geen 'dranger' op die lade. Ik zeg niets, doe niets en ga door met waar ik mee bezig was, en daar komt poppetje aan, snuffelt zachtjes kwispelend aan haar, 'hè gelukkig geen bloed' en gaat verder met haar troosten wat Elin echt fijn vindt, dat zie je zo aan haar! Pop likt zachtjes haar snuitje en Elin trekt haar liefste zieligste bekkie en daar is pop gevoelig voor. Na het troosten wilde babyhondje gelijk op de bank, wacht op 'een kontje', terwijl zij al makkelijk zelf op de bank zou kunnen springen, draait een rondje en gaat slapen. Dat 'kontje geven' houden wij er voorlopig in want voor Roos en pop is het makkelijk want als Elin hen belaagt hebben zij nog een escapeplaats en dat werkt! Daarbij is het zo vertederend als zij dat doet, zij staat op die dikke achterbeentjes, draait haar hoofdje naar Dick of mij, net wie het dichtste bij is, en draait zo met haar oogjes dat je het wit ziet, jeetje dan kun je haar wel opvreten! Zien jullie dit wel voor je??????? Zo nu maar weer wakker worden pop! ---------- Zondagmorgen 8 januari. Oh het regent en blijft het ook nog doen deze week. Nee, ik zit daar echt niet mee hoor, lekker in huis rommelen, buiten de hondenrondjes om dan. Ja Cilia ik begrijp je volkomen dat je het heerlijk vindt in Frankrijk, is het toch ook met die lekkere temperaturen! Ik hou persoonlijk nou eenmaal van een pittige kou en ben als bleke betje niet geschikt voor veel zon en als het hier warm is, en dat is zeker met een landklimaat, hebben we ook hier mooie schaduwplekjes. Bruin word ik ook al niet en heb daarbij geen enkele behoeft aan een kleurtje. Jij weet ook vast nog wel dat ook wij in Frankrijk gekeken hebben naar huizen, vandaar dat ik jou ken en dat is al héél lang geleden! Daarbij hebben wij ook echt zin om in het najaar weer eens naar Frankrijk te gaan, dat is ook al zo lang geleden. Maar goed, je weet het nooit maar het plan ligt er. Mwah wat fijn dat De Mol weer begonnen is, een heerlijk programma met knap bedachte opdrachten! Ik heb wel eens gezegd dat ik gewoon wel eens bij het brainstormen over opdrachten aan de tafel wil zitten, en niet om mijn mond open te trekken maar gewoon om lekker te luisteren hóe zij überhaupt op zulke ideeën komen! Vanmorgen zo grappig, Dick had een handje hazelnoten in eekje zijn voerbak gedaan en zagen we dat hij er telkens eentje uit nam, naar het bos rende, even weg was en weer terug kwam en weer weg rende met een hazelnoot, wij weten dus nu wel hoe het komt als wij een hazelaar zien groeien! Tipje: Briefje van Jan (elke dag gratis te lezen) was weer zo goed vandaag en dan vooral ook de linkjes aanklikken! https://www.briefjevanjan.nl/ Genieten van de warme pelletkachel Altijd een wazig staartje op een foto van Elin, zij kwispelt altijd als je in haar buurt komt! ---------- Zaterdagmorgen 7 januari. Eigenlijk kan ik gewoon 'een dag in de week' er boven zetten, want elke dag voelt hier hetzelfde, stil en vredig. Er ligt een dik pak sneeuw nu en het is 1 graad boven 0 dus zal de dooi wel gaan inzetten, ook weer jammer. Het is zo mooi in deze witte wereld, je blijft je verbazen, de reeën die met een witte sneeuwrug langs komen om te eten, de bomen zwaar van de sneeuw. Dat altijd blije en vrije babyhondje geniet zo van het leven en de sneeuw doet er nog een schepje boven op, als een gek rennen en het liefst door de greppel zodat je haar amper nog ziet! Zij schuift met haar neus onder de sneeuw door over de wildsporen, een leuk gezicht, zelden zo'n gelukkige pup gezien. Komt ook door het ras, één en al enthousiasme, nieuwsgierigheid, elke kast die open gaat, elke lade die je open trekt, Elin is er bij. Elk klusje in huis moet zij zien en beleven, en ik vind dat helemaal prima, het geeft haar zelfvertrouwen en overal leert zij van. Als wij thuiskomen van de wandeling, vooral na de avondronde is het echt lachen hoor, zoals zij door het huis scheurt met ons als publiek en als je dan die hoofden van Roos en pop ziet, ook weer zo leuk! Die vinden dit allemaal erg grappig en bekijken deze voorstelling vanaf de bank. Wij wachten dan altijd een minuut of 10 voor wij naar bed gaan, eerst maar eens even uitrazen. Op het bed krijgt zij nog wat lekkers en wordt er geknuffeld, licht gaat uit, zij vertrekt naar het voeteneind, een diepe zucht en dan de nacht door slapen, echt geweldig, wat een fijn hondje! Met mij gaat het na de val al wat beter, wel behoorlijk spierpijn, logisch want je maakt dan wel een rare beweging geloof ik haha Dikke sneeuwlaag en niet te geloven, net nu ik er aan bezig ben, valt er met een enorme klap een lawine van het dak bovenop de kerstboom, alle lichtjes er uit en de kerstversiering ligt onder de sneeuw, nahh hij zou vandaag toch weg gaan . . . Het keukenraam ziet er ook grappig uit ---------- Vrijdagmorgen 6 januari. Het was gisteren een prachtige dag en we besloten om een ritje te maken door de sprookjeswereld, en hebben het verenigd met boodschappen doen in Hagfors. Die, over het algemeen rode huizen, in de sneeuw zo kerstkaarterig! We hadden de meiden ook mee om onderweg nog even een stukje met hen te gaan lopen en dat deden we aan het Rannsjön, bleek geen gelukkige keuze. Uiterst mooi maar bleek onder de sneeuw spek- maar dan ook spekglad en daar kwam ik achter toen ik op m'n plaat ging. Ik voelde niet eens dat ik uitgleed maar wel met een knal op de grond kwam, precies op mijn heup. De rollijn met Elin liet ik los en omdat hij geen gekreunde of andere gekke geluiden hoorde vond Dick dat hij eerst maar Elin moest pakken. Toen hij die eenmaal had zag hij dat ik weer op krabbeld en dacht 'die heeft geen heup gebroken' en ja datzelfde dacht ik ook. Aan één kant verbaasde het mij dat hij gelijk Elin achterna ging maar aan de andere kant denk ik dat ik hetzelfde gedaan zou hebben . . . die ligt wel even goed daar . . . En nu dan? Slecht geslapen pijn in die heup, lopen gaat wel aardig maar vanuit zitten overeind komen is wel even een 'dingetje'. Het zal wel gekneusd zijn  of zo en ik neem aan dat dit ook wel weer tijd gaat kosten gvd, dat heb je als je ouder wordt. Het sneeuwt nu behoorlijk en zal de hele dag door gaan en vanaf morgen komt de temperatuur zeker weer een aantal dagen boven 0, dat belooft ook weer wat. Blèhh straks contacten met de host van Flexweb omdat deze website 'gemigreerd' moet worden bij hen in het systeem. Ik baal vreselijk van dit soort dingen en zie er het nut n iet van in, het ging toch goed zoals het ging. ---------- Donderdagmorgen 5 januari. Inderdaad begon het gistermiddag te sneeuwen tot vanmorgen vroeg aan één stuk door dus ligt er nu een dikke laag van minstens 12 cm. Werkelijk weer zo mooi en het was gisteravond al ploegen door de sneeuw en net met de wandeling ook en zojuist hoorden we de sneeuwschuiver langs gaan. Ons weggetje is maar smal en onverhard dus komt er niet zo'n indruk wekkend apparaat maar die zagen we straks wel op de doorgaande weg, jeetje wat mooi! Het lijkt Canada wel, meters hoog werpt hij de sneeuw op en blaast het naar de zijkant, prachtig schouwspel. Ook weer leuke eet- en babbeluurtjes gehad gisteravond! Elin heeft weer totaal de show gestolen en is een enorme allemansvriend wat ik heel fijn vind, zo lief en zo vriendelijk en was zij aan het juiste adres bij onze bezoekers! Wel moesten zij hun schoenen uit onze slaapkamer vissen maar een kniesoor die daar op let haha Ja Marian, het is toch wat hè voor ons als settermensen, je grote liefde moeten beëindigen . . . maar gelukkig hebben we nu toch nog wel wat, maar de gedachten aan zonder een setter blijf ik moeilijk vinden. Toevallig toch dat onze levens in dat opzicht parallel lopen en ook daarbij gek zijn op dat kleine ruwharige tuig!   Ons straatje vanmorgen Het pretlettertje Rust ---------- Woensdagmorgen 4 januari. Gisteravond de avondronde bij -14, heldere lucht, heel veel sterren, licht van de maan scheen op het besneeuwde pad en het kraakte onder onze schoenen, wat een heerlijk moment! Dít is wat wij bedoelen met een échte Zweedse winter waar ik heel lang naar verlangd heb en wat je in NL eigenlijk nooit meer hebt. Het schijnt straks behoorlijk te gaan sneeuwen en waaien,  Dick gaat eerst maar even op het gemeenteterrein zand halen om te strooien. Net thuis van een heerlijke ronde weer eens naar Vestra Skymnäs, natuurlijk veel ijs en sneeuw maar dankzij onze spijkerschoenen voelen wij ons veel safer om daar te lopen, natuurlijk evengoed opletten dat je niet op je plaat gaat. Dick stapt veel dapperder door dan ik en moet regelmatig mij even laten inhalen, ik blijf altijd een beetje hufterig voor vallen, logisch want zoiets kan grote gevolgen hebben . . . Dat hij door de bank genomen altijd sneller loopt dan ik heeft hem ook de bijnaam Achmed gegeven . . . ik er achteraan en heet dan Fatima . . . Ik zie dat het nu al meer gaat waaien! Gistermiddag nog een leuk onverwachts NL bezoekje gehad en vanavond komen er ook NLers hier eten, gezellig toch! Ook nog een grote pan erwtensoep gemaakt met NL spliterwten en rookworst, wat wij mee genomen hadden uit NL, helaas geen Hema worst maar goed, dat moeten we maar accepteren.  Na een beetje afkoelen in vriesbakjes gedaan en op het terras gezet waar het nu ijsblokken zijn en kan ik zo in de vriezer zetten. Oh net even buiten (overdekte terras bij voordeur) om deze foto te nemen en KOUDDDDDD, -5 een een ijskoude wind! ---------- Dinsdagmorgen 3 januari. Conferentie moest natuurlijk conference zijn. We hebben weer een overload aan vogels een groot deel van de dag, het merendeel kool- en pimpelmezen, een enkele kuifmees, soms een  zwarte mees, af en toe een goudvink en regelmatig een paar ringmussen. Ook eekje is weer steeds bij het voerhuisje te vinden of klimt in dat gladde buisje van het vogelvoerhangding omhoog, vind ik zo knap! En wat was ik blij om de reeën weer te zien na oud en nieuw, hoewel er hier natuurlijk maar zeer weinig knallen waren maakte ik mij toch wel zorgen. Elke dag komt er een moeder met twee zoons, duidelijk van afgelopen jaar, even eten halen, erg leuk! Toevallig blafte Elin een keer, niet tegen hen, zij keek een keer op en moeder at gewoon door en het is goed te zien dat de jonge reetjes duidelijk wat terughoudender zijn. Ook zien we vaak een bokje wat zijn gewei net verloren is, met van die wat bloederige stompjes. Dit alles bekijk ik dus vanuit het raam! Ik las vanmorgen dat voor het eerst sinds 13 jaar er hier weer, door heel Zweden op wolven gejaagd gaat worden vanwege de grote hoeveelheid en dat zij steeds dichter in de buurt of zelfs door een dorp lopen. Net als in NL maar dan een beetje anders . . . Dus toen wij Roos vanmorgen met wandelen even uit het oog waren verloren (zonder tracker) zat ons dat niet lekker . . . Het is weer een prachtige winterdag en ik heb gezien dat wij van de week wel een flink pak sneeuw kunnen verwachten, maar zeker is dat nooit. Dick ging een spoor vooruit volgen en ik ging terug en hoopte dat zij er ineens weer zou zijn en gelukkig was dat ook zo en kon ik Dick bellen dat zij er weer waas, wat een opluchting! ----------  Maandagmorgen 2 januari. Vannacht is er weer een fee met een toverstokje langs geweest en heeft alles bedekt wat lelijk is en een  accent gelegd op de mooie dingen, sneeuw dus. Normaal kijk ik regelmatig even op het weer maar heb ik al een paar dagen niet gedaan, geen idee waarom niet dus was de sneeuw een verrassing! Wel een beetje verraderlijk want het laagje sneeuw ligt op het ijs en de spikes van onze schoenen gaan niet zo diep, desalniettemin, niet uitgegleden met wandelen. Direct ga ik een wintercake bakken, er komen koffiedrinkers vanmiddag, ook weer gezellig. Die wintercake is gewoon een pak van Koopmans en echt een aanrader, zo lekker! Net attendeerde ik Dick op best wel een memorabel iets, dit jaar hebben wij 50 jaar setters en nooit een dag zonder geweest! Het zal, net als de vorige keren wel weer even puzzelen voor jullie zijn, om weer op de krabbels te komen, maar als je gewoon de link volgt op de oude komt het wel goed en over een aantal dagen is het weer ok. Dit gebeurt bij mij precies hetzelfde, heel gek en kennelijk niets aan te doen . . .  De kerstboom op de veranda en volgend jaar krijgt de kerstboom buiten het terras ook lichtjes! Hier echt wel winter! ---------- Zondagmorgen 1 januari. Een vers jaar met verse belevenissen, flauwekul natuurlijk, want het leven zal niet anders gaan dan zoals het al ging, maar wel weer een verse krabbelbladzijde. Misschien met meer of minder ups en downs, leuke en minder leuke dingen, thats life. Hoe ouder je wordt des te belangrijker ga je je gezondheid vinden en dat is bij ons niet anders. Nieuwe voornemens? Uiteraard en weer zal er niets van komen, misschien een ietsepietsie maar ja, ik ben vaak al heiliger dan de paus vind ik zelf, niet roken niet drinken en wel teveel eten, dat dan weer wel. Gisteravond waren wij met zijn tweeën maar had ik denk ik al gezegd, het was hier godzijdank rustig. Ik maakte mij best wel zorgen om een NL stel hier wat verder waar een feestje in de tuin was, maar ik troostte mezelf al dat dat nooit lang kon duren want het was een totale ijsbaan bij hen en dat vinden zeker gasten uit NL, wel eventjes leuk maar niet om een hele avond op te balanceren. Ook hoorden we wat vuurwerk maar dat bleek later dus  enorm mee te vallen. en wat wij hoorden kwam volgens ons van de overkant van de rivier. Wij hebben 2 afleveringen genetflixed, de Finse serie Karrpi, wel goed maar wel wat dingen die wij onrealistisch vinden en vooral ik heb daar een hekel aan. Daarna rondjehondje om op tijd weer terug te zijn om Claudia de Breij te zien waar ik geen fan van ben. OK ik vond haar best goed, ik heb niet hoeven schaterlachen, wel glimlachen en mijn conclusie is dat ik haar niet 'scherp' genoeg vind wat ik wel graag zie op een oudejaarsconferentie waarbij ook de politiek op de korrel genomen wordt er is namelijk genoeg over  te zeggen dit jaar! Jeetje Ria wat een leeftijd heeft Jack behaald zeg en wat zal het stil zijn zonder hem! Nou zal hij niet zo luidruchtig geweest meer zijn op die leeftijd maar toch, dat mis je dan weer zo, alleen al zijn aanwezigheid. Voor jullie natuurlijk ook Til en Nico! Vanmorgen weer lekker gewandeld, prachtig weer, stralende zon, blauwe lucht en -5 graden en komt vandaag ook niet boven 0. Foto van vanmorgen, het gekanaliseerde stukje van de Klarälven wat naar de waterkrachtcentrale leidt Altijd mooi met al dat ijs! ----------