MENU

2023
gastenboek


De reissite staat ook weer online en kun je de mededeling van 'onveilige site' gewoon negeren, dit kan omdat er met mijn site geen betalingen gedaan worden!
www.dickenyvonne.nl

vanaf hier verder op de reissite!

 

Zondagmorgen 10 september. Een prachtige 'wilde' bosplaats op het randje in Duitsland.
Ik val gelijk met de deur in huis omdat ik zag dat er inderdaad wel veel mensen geïnteresseerd zijn in de uitslag van Elin op de show (zag dat er 64x gekeken was).
Zij kreeg een ZG en ik had echt gehoopt op meer, want ook dat zei de keurmeester, het is een excellente hond . . . maar helaas een witte borstvlek.
En uiteraard weten wij ook al vanaf haar geboorte dat een witte borstvlek door Franse keurmeesters niet gepruimd wordt, dat had Natasja de fokster ook gelijk gezegd toen zij na de geboorte van Elin belde.
Gek genoeg is Frankrijk ook het enige land wat dit een probleem vindt.
Ik had nu ook eigenlijk ingezet op de jongehondendag, die niet door ging.
Verder had zij inderdaad op alle punten een uitmuntend verslag en dat is ook wel weer grappig.
We hebben een hele leuke dag gehad, gezellige mensen ontmoet en na de CM werden we uitgenodigd om nog even gezellig met de hele club na te praten.
Ook leuk om diverse malen te horen dat zij Elin zo'n gelukkig, leuk en mooi hondje vinden, en de eerste twee vinden wij toch ook wel heel belangrijk!
O ja bijna alle klassen werden gewonnen door de fokster van Elin met bijna allemaal eigen gefokte honden, wat een prestatie!
Zowel gisteren als eergisteren heb ik momenten gehad gewoon ziek te zijn, met de nodige lastige gevolgen, van de enorme hitte.
Vandaar ons besluit om een rustdag in de schaduw in te gelasten vandaag.

Vrijdag onderweg een rustplaatsje Veluwe

's Morgens voor de show, het was mistig maar trok hier alweer aardig op om daarna dus 31 graden te worden blèhhh

Daar sta ik dan in de ring met mijn goudappeltje! 

----------

Vrijdagmorgen 8 september. Harderwijk. Gisteren weer een leuke, en communicatief drukke dag gehad!
Voor wij weggingen van de cp in Twente leuke afscheidsgesprekjes gehad, er stonden zulke gezellige mensen, best jammer om weg te gaan.
Had ik al verteld dat er daar nog een stel Nederzweden stonden die wij notabene ook kennen?
Hij was de man waar Dick de steiger van gehuurd had om het huis te kunnen schilderen, ook weer toevallig en ook weer leuk!
Op naar Harderwijk naar onze vertrouwde dierenarts Paul.
En ook dat was weer erg gezellig en hij had expres heel ruim de tijd voor ons genomen en wat hebben we weer lekker gebabbeld en echt niet alleen maar over honden, maar omdat je elkaar al zo lang kent gaat het ook over de kinderen, Zweden en noem maar op!
Onze honden zij daar zeer vertrouwd en liggen languit over de grond gewoon te slapen en Elin vond het ook heel leuk allemaal en trippelde frank en vrij door de spreekkamer!
Bij het weggaan dikke knuffel en ik kan mij voorstellen dat een dierenarts het leuk vindt dat je zoveel vertrouwen in hem hebt, dat er klantjes gewoon uit Zweden bij je terug komen, maar dat vertrouwen is ook wederzijds!
Daarna naar onze vreselijk lieve vrienden Aad en Eefje, Aadje stond al in de straat, bleek al een half uur te zijn, om een grote parkeerplaats in de schaduw voor ons vrij te houden, zo ontzettend lief  en meedenken!
Is niet zo maar voor zijn deur want zij wonen zelf in een appartement!, heerlijk en ja zij willen altijd onze meiden ook mee naar binnen, mogen zelfs op de bank bij hen.
Zo blij om elkaar weer te zien, daar komen zelfs tranen bij te pas!
Lekker gegeten en natuurlijk weer héél veel gepraat en in de avond zijn we naar de cp in Harderwijk gegaan.
Eigenlijk wilden wij al richting Heteren gaan waar wij vanmiddag willen aankomen, maar de drukte en de hitte maakten dat wij echt geen zin meer hadden en hebben hier naast de camper nog een paar uur fijn buiten gezeten.
Leuke dag weer gehad!
Veel woordjes leuk vandaag haha
Het belooft vandaag en morgen weer een snoeihete dag te worden en dat zijn geen grappen met een buitenshow en kregen nog een extra mail om vooral voor schaduw te zorgen, dus gaan we zo nog maar even een parasol kopen, thuis 3 van die dingen, en ook nog een prima schaduwtent, maar natuurlijk niet mee genomen . . .

Ons heerlijke plekje in Hertme 6/7 september

Pop laat zich gewoon zonder een kik te geven of zelfs maar te bewegen, als opstapje voor Elin gebruiken!

----------  

Donderdagmorgen 7 september. Gisteren bloedheet, voer de 30 graden en vandaag nog een tikkie meer, hoe erg. Aan de andere kant, we hebben hier echt nu een superplekje met de hele dag schaduw van een paar fruitbomen waar wij onder staan, kan echt niet beter!
Jammer dat wij het straks weer gaan verlaten want wij hebben vanmiddag de dierenarts en onze vrienden Aad en Eefje op het programma staan.
Waar wij vanavond overnachten weten we nog niet, altijd weer een verrassing maar morgen eind van de middag willen wij in Heteren zijn waar zaterdag de hondenshow is.
Gisteren nog een grote verrassing, Wendy kwam er aan appte zij, met de trein en met de fiets (niet elektrisch dus en net zo stoer als jij Til!)
Zo gezellig weer en zo lief van haar, het was haar eigen idee om niet naar Flevoland te komen, vanwege de warmte en gewoon op dit overdekte plaatsje te blijven.
Zij is nog even hier in de buurt met Dick gaan cachen en wat oudheden bekeken en ook had zij voor Dick een prachtig geschiedenisboek mee genomen waar hij enorm blij mee is!
Dus Klara vandaar nog even geen Flevoland voor ons, komt nog wel hoor!
Een wat die Coburgerworsten betreft, we kennen het niet en Dick heeft het nagekeken en denken wij op de terugweg via Duitsland te gaan en daar dus dat culinaire  fenomeen te verorberen!
Ik moest echt lachen om je 'frustraties' voor mij want grappig dat ik het zo niet eens had bekeken, en dat ik dat hier zo ventileer, nooit aan gedacht!
Ik heb gewoon kennelijk van die dagen dat het mij wel eens naar het strotje grijpt . . .

Zo trots op onze lieve, mooie dochter die al zoveel stormen in het leven heeft doorstaan

Geocachen met Dick

Ach weer eens een andere manier van je eten naar binnen werken☺ 

---------- 

Woensdagmorgen 6 september. Jeetje staan we toch weer in Hertme!
Gisteren in het middaguur hier vertrokken, als je na 12 uur weg zou gaan moet je 7 euro bij betalen en dat vinden wij toch zo kleinzielig en pietepeuterig dat we dat dus ook niet wilden doen, eigenlijk een beetje uit protest.
Naar het bos gereden en daar de lunchtijd doorgebracht en gezorgd dat wij om half drie in Borne bij de trimster waren.
Ik dacht dat het zo'n 1.5 uur zou duren en het even bijwerken was . . . forget it.
Zij is precies 3 uur aan één stuk door bezig geweest en zo secuur en zo alles volgens de regeltjes omdat Elin zaterdag uitgebracht wordt op de show.
Zij is helemaal wég van haar en ook zij had haar zo over willen nemen, lachen toch!
Al met al kwamen wij dus pas in de avond om half 7 aan bij Lonneke en is Dick gelijk eten gaan halen en hebben we gezellig gegeten en gekletst, altijd weer leuk!
Grappig want Lonneke was bezig met oude clubbladen van de NGSC en was het opgevallen hoe vaak ik stukjes geschreven heb voor het blad inclusief foto's, wat ik helemaal vergeten was!
Van de tijd dat wij met Arie en Nel op vakantie gingen met onze honden, dus 5 Gordon setters, zo leuk!
Ik weet echt niet meer hoe laat wij bij Lonneke weggingen maar we moesten nog wel een overnachtingsplekje zoeken en Dick wist er eentje, vlakbij deze camperplaats.
Heerlijk rustig, lekker geslapen, alle ramen open, gewoon een bosweggetje en slapen maar . . .
Vanmorgen lekker met de meiden gelopen en daarna besloten om toch maar een schaduwplekje op te zoeken op deze cp, onder de bomen omdat wij dan ook weer fijn het hekje voor de honden kunnen neerzetten en zij naar eigen idee binnen of buiten kunnen liggen.

Overnachtingsplekje Borne 5/6 september

Een keurig gekapte Fauve! 

---------- 

Dinsdagmorgen 5 september. Hertme of all places, in de buurt van Enschede. Het wordt hier vandaag veel te heet, 31 graden en ik hoef nu niemand meer iets uit te leggen.

Gisteren hier naar toe gereden omdat ik om half 3 vanmiddag bij de trimster moet zijn met Elin.

Staan nu op een betaalde camperplaats, wel mooi, alles goed georganiseerd hier, dat moet gezegd worden, all in prijs en is ook handig.

De eigenaren vind ik niet echt aardig, kortaf, gewoon niet vriendelijke en 'grappig' genoeg was dat niet alleen mijn constatering maar las Dick ook in de recensies en pas ná dat ik dat zei!

Het kleine weggetje waaraan het ligt hadden wij toch echt anders ingeschat, het is druk, veel autoverkeer waar wij vlakbij staan. Honden uitlaten? Een crime. Of je loopt langs die drukke weg waar veel te hard gereden wordt, op de weg, geen voetpad, of je loopt langs een heel smal greppeltje, ik denk 75 cm breed, met aan één kant schrikdraad.

We hebben geen andere keuze dus ik loop met samen geknepen billen met de honden aangelijnd er langs, niet fijn en dan ook die k** hitte, nee ik ben niet in mijn goede doen en daar kan Dick niet zo goed tegen . . .

Tot nu toe prijs ik elke dag dat wij in Zweden wonen waar het camperen, wandelen, autorijden én leven nog een plezier is, er moet alleen een AH zijn, dan was het pas echt af☺

Morgen gaan we een dagje Flevolanden, donderdag naar Harderwijk, honden enten bij onze vertrouwde dierenarts en daarna naar onze lieve vrienden Aad en Eefje.

Sorry voor de leegtes tussen de alinea's dat ontstaat zo maar en ik weet wel hoe dat komt maar nu geen zin om dat te veranderen en daarbij, het leest eigenlijk ook wel makkelijk.

Ik zit nu even in de camper te tikken, warm, maar buiten nog warmer.

Hertme overnacht 4/5 september

Zie het smalle drukke weggetje!

Dank je Appie, lekker en vertrouwd!

----------

Maandagmorgen 4 september. Groningen. Op deze camperplaats zijn wij al vaker geweest, niks bijzonders maar voor1 nachtje wel ok, het is rustig en ook goed honden uitlaten.
Net ook weer een leuke ronde gemaakt en er is veel ruimte hier alleen jammer dat je het wandelpad moet delen met fietsers en dat is geen grap.
Elektrische fietsen die met een bloedgang aankomen, die je niet hoort en maakt dat je je de pokken schrikt of als een schichtig hert om je heen loopt te loeren.
Volgens mij rijdt bijna niemand meer op een gewone fiets, o ja, onze dochter wel!
's Morgens rond het middag uur uit Marienhafe gegaan en eerst heeft Elin nog heel leuk gespeeld en gezwommen met een Jack R.
Scheuren over het zandstrandje, water in en water uit, jammer geen fototoestel bij mij, ik wilde haar alleen even laten zwemmen aan de sleeplijn maar ja toen kwam er een vriendje aan en moet je net bij Elin zijn, die vindt dat helemaal geweldig!
Na water getankt, vuil water geloost en wc schoon gespoeld zijn we vertrokken en het was goed dat wij nog niet wisten dat wij alweer in omleidingen terecht zouden komen, niet te geloven!
We gingen nog even naar Greetsiel maar dat blijkt dus het Volendam van OstFriesland te zijn, geen plaatsje voor de camper te vinden en we zijn onverrichte zaken vertrokken, komen nog wel eens terug als het minder mooi weer is en buiten het seizoen
Daardoor werd het toch weer veel later dan wij gedacht hadden en de eierballen naar binnen konden werken.
Ook hier heeft het toegeslagen, de oude uitbaters zijn er uit en er zijn nu chinezen voor in de plaats gekomen, het is effe wennuh.
Onderweg in Winschoten even naar mijn geliefde AH geweest, dik genieten voor mij en teveel gekocht, maar het komt wel op hoor☺


Er varen zwanen voorbij in het slootje!

----------

Zondagmorgen 3 september. Marienhafe in OstFriesland. Wat een mooie camperplaats, aan een klein meertje, een plek waar kiezelstenen uit gegraven zijn en nu een viswatertje is, met nog 2 campers.
Gisteren een warme dag en ook weer de nodige reistroubles die ik nu maar weer wil vergeten en daarbij ook alweer 'bijgetankt' ben.
In de middag nog naar die grote winkel Famila geweest waar ik nog iets wilde kopen.
Dat lukte binnen redelijk korte tijd en ook daar verdwaald in die enorme koopfuik, ook weer niets voor mij.
Ik ben veranderd dat voel ik wel en geef mij maar in alle opzichten de natuur, daar heb je geen stress en al die interacties met andere mensen, die over jouw persoonlijke grenzen heen gaan, al dat lawaai en al dat geklooi om je heen.
Buiten stond een échte originele Duitse worstenbaktent en jawel daar hebben we een super Krakauer gescoord en hoefde wij in de avond eigenlijk niet meer te eten, wel een salade voor de vitamientjes.
We kwamen eind van de middag hier aan en hebben zelfs voor de korte tijd het hekje om de camper gezet, voor de meiden ook fijn na zo'n reisdag.
Lekker buiten gezeten en in de avond is Dick nog een rondje met hen om het meertje gegaan en vanmorgen hebben wij hetzelfde gedaan.
Nu heb ik het warme water aan gezet om even te douchen en daarna vertrekken wij weer wat verder naar een schattig havenplaatsje Greetsiel, wat wij even willen zien.
Ja en dan komen we vanmiddag in Groningen aan en wachten de eierballen op ons . . .
Ik hoop verder vandaag mij nog te ontfermen over de reissite om hem te uploaden.
Ja nog leuke foto's ook.

Camperplaats Marienhafe

----------

Zaterdagmorgen 2 september. Alweer onderweg vanaf half 9 over een slechte hobbelige autobahn, ja dus toch weer.
Gisteren een mooie binnendoorroute met de nodige stops o.a. het beeld wat nog door de Duitsers 'gered' voor de zaak gebombardeerd werd, bij onze vorige locatie, heel lang geleden.
Dat beeld is verhuisd en staat nu op een prachtige plek in Duitsland en wilde Dick ook graag bezoeken.
Ik moet echt weer zo goed nadenken wat wij gisteren verder gedaan hebben, je krijgt zoveel prikkels (teveel) als je zo reist.
We zijn tot een bepaald punt gereden, en vanaf een uur of 6 gistermiddag tot een uur of 8 omdat wij het hectische Hamburg met Elbetunnel willen vermijden.
Ik was zo ontzettend moe, onderweg wat gegeten zodat wij echt twee uur lang konden relaxen.
Het eten viel echt tegen, geen normale imbiss meer te bekennen, het is allemaal kebab, pizza of Griekse tenten met buitenlandse uitbaters.
Ik wil een originele bratwurst van de grill maar we hebben ze niet meer gezien en al die dingen worden in de frituur gemikt, bah, niet leuk meer.
Zit niets anders op dan zelf de worsten maar weer op de grill te smijten.
We wilden een paar uurtjes staan op een camperplek maar helaas, ook gesloten . . . dus toen maar naar een grote parkeer van een bouwmarkt, ging trouwens ook prima.
Ik heb twee uur lang op bed gelegen met pop en Elin.
Toen weer gestart en konden het grootste deel keurig doorrijden en maar één klein oponthoudje wat vlot over ging.
We kwamen aan bij een overnachtingsplaats op de parkeer van een begraafplaats en daar stond al een camper model touringcar . . .
We zijn er voor gaan staan en vanmorgen al vroeg vertrokken omdat wij er geen fijn gevoel bij hadden, eigenlijk een soort respectloos idee.
Via mooie binnenwegen dachten we naar Oldenburg te rijden maar raakten totaal verdwaald wegens omleidingen in Bremen, wat een rot stad zeg, veel armoedige zooi gezien.
Wij keurig omleidingsbordjes volgen en kwamen uit regelrecht in een tramremise!
Foutje dus en omgkeerd, Tomtom op autobaan gezet en daar rijden we nu na 1.5 uur gedwaald te hebben door de allerlelijkste gedeelten van Bremen.
Nog geen koffie gedronken, honden nog niet gegeten, natuurlijk wel uitgelaten en we stoppen straks bij een grote winkel om even wat inkopen te doen.
Heel mooi weer en dat vergoedt veel.
Ja Cilia, is ook onze constatering hoor, veel teveel campers en die dingen worden maar groter en groter, met aanhangers waar kennelijk nog een vervoermiddel in zit.
Wij hebben het  beeld de laatste jaren wel erg zien veranderen en dat is toch ook weer jammer vinden wij.
Onze tijd zal het wel duren, klinkt fatalistisch maar ik denk toch echt wel een beetje zo.
Daarbij, geef mij Zweden maar, die drukte hier, ik word er geschoffeld van.
MWAHHH we staan weer stil, Dick leest net dat er een ongeval gebeurd is . . . iedereen moet van de autobaan af.
IK WIL NAAR HUISSSSSSSSSS naar mijn fijne huisje in de natuur . . .
Godverdegodver, we moeten weer een omleiding volgen, wat een pechdag.
Geen zin om foto's te plaatsen.
O ja Agnes, Dick heeft mij gevraagd die gymnastische toer uit de camper nog eens te herhalen maar dan omgekeerd, de schat.

----------

Vrijdagmorgen 1 september. Knivsbjerg. Wat een onverwachte, mooie plek, historisch gezien ook interessant en hebben we net een ronde gemaakt met de meiden, over het prachtige terrein hier, mag ook gewoon.
Na de desillusie gisteren over camperplekken die vermeld staan in een momenteel erg bekende camperapp, was dit een verfrissing!
Zo jammer van die site, overal kom je propaganda tegen en wij hebben nu 2 gehad die gesloten zijn, en twee die al bezet waren, waar wij echt met een beetje dringen nog wel bij zouden kunnen.
Kijk en dat is dus het probleem, een mooi plekje waar je hier toevallig door een smal dorpsstraatje moet rijden om er te komen en op de plek plaats voor twee, waar mensen gewoon hun camper als vijfde nog bij douwen!
Begrijpen zij nou niet dat dat erger gaat geven?
Daar gaan die dorpelingen over vallen natuurlijk, die overmaat aan campers!
Bah, wat een egoïstische mentaliteit vind ik dat, het verpesten voor anderen, want zo is het, de ikkeikkeikke mentaliteit.   
Een aantal jaar geleden zei ik al met die site dat het verkeerd zou gaan aflopen, mensen die zo nodig die mooie plekjes bekend moeten maken op fora etc en nu hun eigen nest bevuilen.
Ik zeg het netjes maar op die momenten hoef je geen vraagtekens te zetten hoe ik het dus echt zeg.
Goed, deze plek dus.
Historisch van grote waarde vanwege het feit dat dit heel vroeger een Duits gebied was en nu Deens, even kort uitgelegd dus.
Gisteren na die bak regen en geen zoab klaarde het gelukkig op en ook zijn we weer even genezen van die klote autobanen.
Vannacht werd ik wakker van pop die regelmatig met haar oren klapperde en vermoedde ik al iets.
Net nagekeken en ja hoor, oorontsteking.
Gelukkig ben ik op veel dingen voorbereid en had nog een dicht flesje medicatie tegen oorontsteking.
Volgende week voor de entingen naar de dierenarts in NL en neem ik gelijk weer een nieuw flesje mee.
Verder gaat alles goed, het is mooi weer, we hebben er zin in en vandaag gaan we via leuke binnenwegen richting Duitsland om vanavond na 8 uur langs Hamburg te rijden.
Aanvankelijk wilden wij nog een paar dagen verder Denemarken inrijden maar doordat wij niet van die racemonsters zijn, gaat dat toch teveel tijd kosten.
Dick heeft zich gisteren in het Vikingmuseum erg vermaakt, hij vond het prachtig en interessant en ik heb ondertussen een nieuwe site gemaakt, nog niet helemaal af, wel de basis.

Staat al vermeld op de reissite maar link nog niet geactiveerd
 
 
----------

Donderdagmorgen 31 augustus. Onderweg, rijdend door de tunnel na de beroemde 'The Bridge', altijd weer leuk.
We komen net uit Lomma, een gezellige badplaats in de buurt van Malmö, waar we op een grote P stonden.
Niet veel natuurlijks aan maar toch een fijn plekje en we hebben daar ook goed zowel gisteravond als vanmorgen met de honden kunnen lopen, belangrijk voor ons.
Grappig, zoveel Zweden hier hun ochtendduik in de zee komen nemen, meestal ouderen, zelfs vanaf vanmorgen 6.15 uur al toen ik de eerste zwemmers hoorde.
Gisteren geen reisinteressante dag gehad, veel autobaan en onderweg nog naar Engelsons geweest, een niet al te dure grote buitensportzaak, waar ik nog een jas gekocht heb want dit geitje heeft vergeten een jas mee te nemen.
Nou zeker ben ik een geitje want ik tilde vanmorgen Roos de camper uit, die is erg onzeker geworden en vooral als de camper op de blokken staat en het buitentrapje hoger, aarzelt zij erg om die stap te nemen.
Goed, ik tilde haar naar buiten, wat ik eigenlijk qua lijf niet meer moet doen, en viel met haar de camper uit in slowmotion waarbij ik mij gelukkig niet bezeerde en Roos ook niet maar wel hulp nodig had om weer overeind te komen.
Poeh poeh, dan merk je toch echt dat de jaren gaan tellen . . . en ben ik nog met de omschakeling bezig . . .
O ja vergeten te vertellen maar gisteren waren wij 56 jaar getrouwd . . .
Ah natuurlijk, al is het geen interessante reisdag, je ziet evengoed van alles wat normaal gesproken het fotograferen waard is maar mij dan teveel moeite, net in Lomma ook, een mooie rotonde kunst, allemaal vlinders.
Verder rijden wij nu langs Malmö in en enorme stortregen en geen zoab op de weg, een volledig regenscherm, dus is het voor ons kallempies an op de rechterbaan en vooral geen enkel risico nemen.
En wat zijn er toch veel lui die dat wel doen, ook met campers en vrachtauto's  . . .
Jetty en Kees, ook een goeie reis en veel plezier in NL!
Cilia, hetzelfde en ik ben benieuwd hoe alles met Muriel is verlopen!
Goh, Kopenhagen ook alweer voorbij.

Speciale parkeerplaats alleen voor auto's met honden er in, aan de schaduwzijde van de winkel, wat een service!



Het blauwe stipje onder de P zijn wij

Heerlijk wandelen langs de kade

Voor ons bijna nog nooit gebeurd, The Bridge in de regen!

----------

Woensdagmorgen Molla. Staan op punt om te vertrekken, jammer mooi plekkie met prachtig weer, lekkere wandeling gemaakt om na de koffie op de steiger weg te gaan.
Durfden met de wandeling ook pop niet los te laten, zo sterk gemotiveerd op de omgeving en wij allemaal wilde zwijnen woelsporen zagen en nou dat toch maar niet doen. 
Gisteren een kwartier later vertrokken dan eigenlijk de bedoeling was, niet slecht dus.
Dick was eerst met de meiden nog een uur gaan wandelen omdat wij een lang stuk zouden gaan rijden, wat wij uiteindelijk toch niet gedaan hebben.
We kozen voor een mooie binnendoor route die wij nóg meer binnendoor gingen rijden, zo mooi en zo afgelegen. om uiteindelijk op een leuk plekje aan te komen, pal aan het water, eigenlijk een bootaanlegplaats maar ach er komen nu toch geen bootjes meer . . .
Dát hadden we gedacht, vader en zoon kwamen om te vissen, dus hup alles weer verplaatst, terug gezet en na een uur of twee weer hetzelfde, hadden we afgesproken met de vissers.
Ik wilde namelijk persé 'we zijn er bijna' zien op tv en de schotel wilde erg graag op het zuiden gericht staan . . .
Gisteren bereikte ons van diverse kanten een best wel verontrustend berichtje, vlakbij ons huis liep een wolf over de weg . . .
Ik ga toch weer een aparte reissite maken met fotobladzijden, probeer er vandaag aan te beginnen.
Zit nu tijdens het rijden te tikken en vind ik best jammer want ik wil ook graag rondkijken, maar ja hè, keuzes maken dus.
 
Ik geloof dat ik nu toch iets minder fijn wandel . . .

Best een apart plekje


Bijna in het meer!

Mooi koffieplekje!

----------

Dinsdagmorgen 29 augustus. Geen krabbel, te druk. Over 1.5 uur gaan we weg en dat laatste endje is het hier niet echt ontspannen en kan ik geen krabbel tikken.
Hopelijk vandaag een start op de reissite, we gaan geloof ik 400 km wegtrappen, niets voor ons normaal, heeft een reden maar op dit moment weet ik ff niet meer waarom.

----------

Maandagmorgen 28 augustus. Het was gistermiddag/avond heel erg gezellig en we hebben ook heel wat afgelachen, dat doet een mens goed!
Mwah daar hoef ik normaal ook niet over te mopperen.
We hadden dat kleine Franse mokkeltje mee, vinden wij toch een fijner idee omdat je niet precies weet hoe laat je thuis bent.
Kortere tijden, gewoon even boodschappen doen of zo laten we haar wel thuis en gaat prima.
Met alle jonge honden heb ik altijd een bench gebruikt maar met Elin is dat niet zo gelopen vanwege de eerste 7 weken in de camper.
Wel ligt zij in de auto en camper altijd in een bench en is zij ook gewend.
Gisteren tot de tijd dat wij gingen eten had ik haar bij mij aan de rollijn met haar schaapje en een kluifje.
Zij is duidelijk ongeduriger dan de setters, die plak je neer en staan niet meer op en is met haar duidelijk anders.
Toen wij gingen eten is zij de auto in gegaan, met een bakje water in de bench en hoor je haar niet meer, vindt zij allemaal prima.
We hebben weer heerlijk gegeten en het meest uit eigen tuin, knap hoor!
Niet al te laat thuis, vanwege onze honden, gelijk rondje met hen gelopen en toen net op tijd voor kasteelvrouwe Emmy, was ook weer leuk en daarna naar bed, ook heerlijk.
Nu echt inpakken en na de middagronde naar Joke en Anne, ja sorry voor herhaling;  ook weer leuk!
Voor jullie gaan denken dat wij hier de hele dag lopen jodelen van blijdschap, en het leven vieren, nee dat is niet zo, ook hier zijn regelmatig minder of geen  leuke dingen!

Geef een man een lawaaimachine, oordoppen en hij krijgt een waas voor zijn ogen en maait alles kort . . .

Ziehier, volledig kaal en totaal zicht op de straat en met dat laatste heeft Elin wat moeite, het maakte haar wat onrustig en zij moet dan ook steeds het straatje in de gaten houden!
Ik heb er zelf ook wat moeite mee maar weet ook dat die stuiken in het voorjaar weer enorm snel uitlopen en wel leuk dat wij straks met sneeuw veel uitzicht hebben!

----------

Zondagmorgen 27 augustus. Godsamme wat een werk als je zo lang weggaat, en dan niet eens echt inpakken, want boodschappen neem ik niet mee, kleding zo weinig mogelijk, maar je huis eigenlijk.
Vriezer en koelkast moeten leeg, overgebleven dingen gaan in koel/vries in de kelder.
Hè bah wat een dom geleuter allemaal eigenlijk en ik heb ook verder weinig anders te vertellen.
Gisteren takkenweer en honden gistermiddag drijfnat en we hebben zelfs even de pelletkachel aan gehad, leek wel herfst.
Nu de terrasdeuren open, temperatuur ok en ik hoor de waterval weer brullen, zoals al wekenlang, de ene dag wat meer dan de andere.
Vanmiddag weer iets gezelligs, met ons 'nieuwe' eetgroepje, de aftrap wordt genomen door D&A, de anderen en wij uiteraard volgen daarna als wij weer op honk zijn.
Morgen een soort afscheidje van Joke en Anne, want ook hen zullen we een tijdje niet zien maar ach wie weet, komen we elkaar in Frankrijk nog tegen . . . dus doen we een bbq eind van de middag en hopen op een ietwat knap weer en anders op het overdekte terras, ook gezellig.
Uh ik weet echt nog niet of wij naar Frankrijk gaan, zou zo maar Duitsland kunnen zijn, ook een heerlijk mooi en fijn camperland!

Kijk dat Rozenkind eens gezellig liggen!

Zo fijn die badjasjes!

----------

Zaterdagmorgen 26 augustus. Gisteren weer 'even' naar Karlstad geweest voor mijn broodnodige injecties en daar zijn we dan nu ook weer even 3 maanden van af.
Bij alle planningen die wij maken voor vakanties of andere feestelijkheden, moeten we hier rekening mee houden.
Is niet erg hoor, blij dat deze mogelijkheid er is voor dit soort gevallen . . .
Gelijk een paar boodschappen doen en zoals altijd, we hebben er heel snel genoeg van en zijn blij om weer richting huis te kunnen.
Ja en dan onze vakantie die dinsdag begint.
Ik heb al verteld dat er vaste afspraken staan, en vriendenbezoekjes zullen we tussendoor zoveel mogelijk verdelen, anders wordt het teveel.
We hebben er echt zin in en fijn om velen weer even te zien!
De laatste week zien we weer regelmatig reeën om ons huis, zo leuk en ze zijn mooi van kleur, dus echt reebruin.
Grappig dat Elin ons als eerste hiervan op de hoogte bracht, zij is dan gewoon in huis en staat op de rand van de bank de tuin in te loeren en aan haar gespannen houding zie je dan dat zij weer een ree ziet!
Leuk, want zij houdt zich doodstil net als gisteravond toen er eentje voor ons neus de straat over stak, best apart eigenlijk.

Ik zeg al: dit zien de meeste honden niet vaak en al helemaal niet vanuit hun eigen woonkamer!


----------

Vrijdagmorgen 25 augustus. Getver wanneer worden we nou weer eens wakker met een stralende zon?
'Ach' zeg ik dan tegen Dick, (watch out: een cliché uitspraak), 'als het zonnetje maar in je hartje schijnt . . .'☺
Goed, een gegeven is dat juli en augustus grotendeels zijn verwaterd.
Even een update over onze skatties.
Met Roos gaat het prima, geen enkele klacht wat ik ook best bijzonder vind want volgend maand wordt zij 13 jaar.
Wel zien we dat haar achterhand zwakker is en zij wel wat sneller uitglijdt, vandaar en trouwens ook voor pop, liggen hier veel lelijke kleden op de houten vloer.
Het enige is dat ik haar een paar keer extra uit laat om te plassen want anders zou zij een natte broek kunnen krijgen, nou ja als dat alles is?
Sommige rondes, hangt ook van de temperatuur af, gaat zij halverwege terug in de auto met de achterklep helemaal open, zo fijn dat mooie hek er in.
Wij lopen in gebieden die totaal verlaten zijn dus kan dat geen kwaad en daarbij is het hier gewoon echt veilig en wij blijven in de buurt.
Zij komt altijd huppelend en enthousiast het huis weer want ja eten hè, Roos haar lievelingswerk.
Zo af en toe wordt zij wat stevig omarmd door Elin wat zij helemaal rustig ondergaat en weet dat het snel overwaait als zij totaal niet reageert, ook als zij aan de lijn op sleeptouw door die kleine duvel wordt genomen voor zij mee gaan.
Best knap eigenlijk want echt waar, nog nooit is zowel Roos als pop ooit uitgevallen naar Elin en dat zie ik wel eens anders bij mensen met volwassen honden en een pup er bij, wat ik overigens ook niet gek vind hoor!
En evengoed weet Elin precies tot hoever zij kan en mag gaan en kent haar grenzen.
De twee Engelse meisjes zijn ideale honden om een pup bij op te voeden, dat eindeloze geduld en lief gedrag, ook met eetwerk, samen gewoon een ovenschaal uitsopperen, prima, samen wachten op de uitlikbak bij het deeg maken, leuk.
En dan Laura, ja die is totaal weer op haar 'oude' niveau, gebruikt buiten veel ruimte, is enthousiast, loopt prima en heeft nergens last van.
Zelfs dusdanig dat zij weer met alle rondes een reflectiehesje draagt zodat jagers haar maar zien in case of . . . 
Als het spel met Elin te heftig wordt kiest zij altijd een veilig heenkomen op mijn schoot!
Nu Elin, wát een hondje, wát een enorm lief diertje, wát een vrijkont, wát een speels en happy meisje!
Stik- maar dan ook stikblij zijn we met haar, zoveel leven brengt zij in de brouwerij met haar leuke gedrag, ongelofelijk speels en zij luistert werkelijk geweldig, uh in en rond huis dan, buiten is het wel een heel ander verhaal . . .
Het hele huis ligt vol met speel en als ik het eens allemaal in de bak gooi komt zij er snel weer aan om alles er weer één voor één uit te halen want speel moet niet in de bak maar over de grond en op de meest onzalige plekken stap je weer op zo'n piepgeval en komt zij er snel aanrennen!
Net keek ik eens op de tracker, Dick is met hen weg, en zie wat voor afstanden pop gelopen heeft pfffffff, haar spierconditie is na een jaar ellende toch weer helemaal terug hoor!
En ja daar doen wij dus al die moeite voor, gelukkige, gezonde hondjes is ons devies.

Vanmorgen, erg blij met de sleeplijn, de gps tracker, het knipperende lampje en de dogtag . . . ☺


Waar is poppie?

----------

Donderdagmorgen 24 augustus. Dick heeft gisteren keihard gewerkt o.a. in de tuin, nou ja we hebben geen echte tuin maar er moet wel wat aan de begroeiing gedaan worden.
De veranda voor ging schuil achter een dikke haag die al ruim boven de verandarand uit kwam en aan de onderkant kaal was.
Daarbij nam hij zeker in de breedte al een meter van het pad naar de garage in beslag en de garage gaan we straks als wij terug komen, toch echt weer gebruiken.
Dick heeft een hekel aan mijn, in zijn ogen, rigoureuze kapneigingen maar heeft nu toch wel ervaren dat als je die enorme struiken maar eens goed kort knipt, zij naderhand veel mooier worden, dus ging hij aan de slag . . .
Hij ging daarbij zo voortvarend te keer dat ik hem de hemel in geprezen heb, wat een lef!
Godsamme wat was hij vorig jaar pissig op mij toen ik de heg voor het huis in behandeling nam . . .
Tja en toen kwam de buitenkant van de veranda tevoorschijn en daar moet ook nodig geschilderd worden maar kan dit jaar dus echt niet meer, nu geen tijd en als wij terugkomen is het te laat in het seizoen voor dit soort klussen, volgend jaar dus maar.
De entree moet toch heel nodig gedaan worden, ik vind het een armoedig zootje, Dick zegt dat ik overdrijf.
Eergisteren zijn Joke en Anne ook weer terug gekomen na een prachtige fjordenreis door Noorwegen, en ook heel mooi weer gehad!
Dat vind ik tegenwoordig wel heel leuk met dat internet en je mobiel, we werden goed op de hoogte gehouden van het reisverloop en  kwamen de mooiste plaatjes binnen, zo reisden wij toch een beetje mee.
Gistermiddag even een bakkie bij hen doen en natuurlijk had Elin weer dikke pret met Iertje Rosa, echt geweldig leuk, van Gordon Dana hoeft het allemaal niet.
En ja alleen even een bakkie doen, we kwamen voor 9 uur in de avond weer thuis, heerlijk bijgepraat en hapje gegeten, fijn weer.

Gistermiddag op de berg, een prachtige lucht die ik toch te vaak gezien heb deze zomer! Grappig want bij ons heeft het niet geregend maar bij Joke en Anne, die 6 km noordelijker wonen, kwam het met bakken uit de lucht!

----------

Woensdagmorgen 23 augustus. Geen idee nog wat ik ga tikken, ik zal het dus kort houden denk ik zo maar.
Gisteren weer gekeken naar 'we zijn er bijna', heerlijke slow tv, je hoeft je nergens aan te ergeren en hooguit zo af en toe eens lachen maar vaak glimlachen.
Zoveel onschuldige kneuterigheid op die campings en ik herken het ook wel.
Wij staan eigenlijk nooit op campings dus heel echt weet ik het niet meer, maar zie tafereeltjes die ik nog ken van vroeger: in je badjas over de camping met iets over je haar, 'want je ziet er niet uit', lachen toch, al heb ik dit zelf nooit gedaan.
Uh ik héb niet eens een badjas en hoef hem ook niet, geen emplooi voor.
Mij valt telkens weer al dat gepoets, geveeg en geklop op!
Afwassende mannen die clichéopmerkingen plaatsen die je van tevoren al weet, haha leuk!
In optocht langs de zee scharrelen, heerlijk om naar te kijken, samen lullige spelletjes doen zonder een onvertogen woord!
Zal er niet eens een rummicubje door de caravan vliegen?
Alles pais en vree.
Net als kasteelvrouwe Emmy, maar dat is een pittige tante die ook wel eens voor wat vuurwerk zorgt met haar uitspraken en die zij dan gelijk weer verzacht of omtovert in iets aardigs tegen meneer de tandarts, die wat drollig over komt, maar niet drollig is.
Kortom, héél wat beter dan die journaals van tegenwoordig, met één en al rampbericht of met zelf ingenomen, veel te rijke figuren (ons, ja ook ons, belastinggeld!) die NL wel eens even zullen opschudden.                   

----------

Dinsdagmorgen 22 augustus. Sommige dagen zitten gebeiteld in je brein en dat is o.a. dat mijn moeder vandaag 101 geworden zou zijn. . . still missing her.
Omdat ik nog steeds een afspraak met Viking had om samen brood te gaan bakken op ambachtelijke wijze, en hij morgen weer met zijn twee dochters vertrekt naar NL, besloten wij omdat gisteren te doen.
Gelijk bleven wij daar eten want de twee meiden gingen pasta carbonara koken, ook voor ons.
Hartstikke lief en leuk, en daarbij smaakte het heel erg lekker!
Viking en ik kneden en kneden tussendoor, rijzen en rijzen en het uiteindelijke resultaat, twee prachtige zeer smakelijke broden en ik weer wat geleerd!
Vanmorgen ging ik naar de rivier voor de ochtendronde én, hekken voor de ingang, afgesloten, ook voor voetgangers, gevaar voor instorting.
Vaak ben ik met dit soort dingen eigenwijs en neem ik liever zelf verantwoording voor mijn daden, deze keer toch maar niet, ik zie ook wel dat het kan instorten en ik mee gesleurd ga worden of één van mijn schatjes, ik moet er niet aan denken!
Huppakee, zootje ingeladen en weer naar de berg.
Inmiddels onze houten terrasset al in de kelder voor overwintering, ja toch wel aardig wat voorbereidingen voor wij nogal lang weggaan en is het al bijna november voor wij weer terug zijn.
En mijn minst geliefde onderwerp, kleding uitzoeken, blèhhh heb ik zo'n hekel aan want wat moet je nou allemaal meenemen, voor kou en warmte, voor net en onze dagelijkse kloffie wat niet al te netjes is.
In de camper hangt al Dick zijn officiële Marechaussee outfit voor Prinsjesdag waar hij als veteraan met nog twee collega's voor uitgenodigd is, wel keurig in zo'n kledinghoes natuurlijk.
Ik zie er nu al tegenop als hij zich in de camper moet verkleden, hondenharen en stof . . .
Ook de zakken voer voor de honden liggen al in de alkoof, onze meer dan ideale opslagruimte, net een zolder!
  
Serious business, brood bakken ☺

Nu dus echt afgesloten omdat het water er onder door stroomt

Pad naar de berg, lijkt wel herfst

Boven de rivier de Klarälven hangt nog bewolking en zie zo af en toe nog een dappere late lupine

----------

Maandagmorgen 21 augustus. Grijs weer maar beter dan gisteren, toen heeft het de halve dag geregend.
Het is best een gekke, wisselvallige zomer tot nu toe, Wendy heeft wel geboft en wij ook toen natuurlijk, al die tijd dat zij hier was, prachtig weer en kon er veel ondernomen worden.
Hoe het mogelijk is, het moment dat wij haar naar de trein in Karlstad brachten werd het ander weer en is het zo gebleven ook.
Ik vind dat aan één kant niet erg, je doet allerlei kleine karweitjes die met mooi weer blijven liggen en nu is de camper alweer op orde gebracht en dat gaat wel eens heel anders . . .
Als wij nu de avondronde maken hebben wij en de meiden alweer onze reflectiehesjes aan, gewoon donker nu.
Ik vind het niet echt leuk dat wij nu dan weer zo de winter induiken en laten we hopen op wat mooi weer tijdens onze twee maanden wat zuidelijker en nee nog steeds weten we niet wat wij na september doen.
De afspraak die Dick en ik maakten voor wij gingen emigreren dat als het één van ons zou vervelen, die lange winter, wij het zouden gaan verkorten door een paar maandjes Frankrijk oid zouden doen in de 'na winter'.
Dit geldt dus uit de praktijk niet voor mij, ik vind de winter echt heel fijn, vreselijk mooi en heeft mij totaal niet verveelt, maar ja, afspraak is afspraak en ook dat zullen we tegen die tijd wel bekijken.

Ons overdekte terras voor ziet er eigenlijk best leuk uit maar gebruiken we praktisch nooit, best een beetje gek toch!

Het was een lui en regenachtig weekend in Zweden


----------

Zondagmorgen 20 augustus. Weer thuis. Gisteren nog een tijd heerlijk in de zon gezeten en halverwege de middag via een binnenroute weer naar huis.
Ja en dan zeg ik 'binnenroute', dat betekent dus kilometers lang over grusvägen, volgens mij in 2 dagen zo'n 40km van dat werk . . .
Geeft niet, we veren wel mee en je ziet de mooiste dingen qua natuur, maar wild hebben we dus totaal niet gezien, dat vlucht al weg zodra wij aan komen rammelen met die grote witte bak natuurlijk.
Het gebruikte serviesgoed had ik al in keukenpapiertjes in de afwasbak gelegd tegen rammelen, al doende leert men toch?
De honden slapen gewoon door en Roos ligt op haar eigen bankje met alle beentjes omhoog!
Ja Til wij kunnen ons het heel goed voorstellen hoor dat er niet gefotografeerd mag worden, dat zou best lastig zijn voor iedereen en krijg je erger van!
Steeds op iemand moeten wachten die close-upjes wil maken en dan weer iemand die in de weg staat, oei ik voel hoe dat kan gaan en daarbij is het volgens mij een strak programma dat rondleiden in verschillende talen.
Wij waren eind van de middag thuis en gelijk alles weer uit de camper getrokken en vanmorgen even poetsen.

Typerend voor de rassen: Engels, gewoon rustig liggen zonder gedoe en Fauve, altijd in de weer!

Tijdens het spelen gewoon in slaap gevallen

Tja dit staat nu bij het rivierpad!

----------

Zaterdagmorgen 19 augustus. Ergens op een wild plekje aan een meer,  moet nog even opzoeken hoe het meer heet.
De rondleiding door het huis van de Larssons was echt de moeite waard, zo leuk en alles zo sfeervol, een Zweeds huis zoals je dat in je gedachten hebt.
Eerlijk gezegd de familie, nou ja Karin dan, was van goede komaf en heeft het huis van haar vader gekregen en Carl en zij hebben er een Zweeds sprookje van gemaakt, jeetje wat leuk!
Later zijn we nog naar het uitzonderlijk mooie kerkje geweest wat in de steigers staat, maar toch toegankelijk is.
Adembenemend mooi, zo eenvoudig en toch zo mooi en die kleuren, je denkt er niet bij om zulke kleuren te gebruiken maar hier gewoon uniek!
Op de begraafplaats een groot familiegraf waar alle Larssons van het gezin begraven liggen en de plek is ook al zo gaaf, met uitzicht over het meer, niet dat zij er iets aan hebben, maar toch, het doet de sfeer waarin je je op dat moment bevindt heel goed.
Eerst wilden wij daar nog een nachtje blijven (niet op de begraafplaats☺) maar gek genoeg voel ik mij niet zo heel rustig omdat wij binnenkort voor lang weggaan en er nog veel te doen is thuis, en ook het gevoel speelt mee.
Uitgekomen bij deze mooie plek en weer totaal afgezonderd en super stil.
Wij moeten hier echt met de honden aan de lijn lopen want zij zijn verschrikkelijk opgewonden van al die geuren hier en stel dat er eentje 'weg' is, het terrein is dicht bebost, heel onregelmatig met grote rotsblokken, totaal afgelegen
Je moet er toch echt niet aan denken om hieruit je hond te moeten ophalen . . .  zelfs op onze plek hebben wij hen aan een touwtje.
We hebben daarbij besloten om vandaag weer naar huis te gaan en ons voor te bereiden op een lange tijd van huis, snif snif.


              
Niet uit te leggen hoe mooi het is, vooral binnen waar je niet fotograferen mag, je móet dit zien als je in de buurt bent☺

Overnacht 18/19 augustus, Gammelgårdssjön

----------

Vrijdagmorgen 18 augustus. Sundborn. Begin met gisteren.
Voor wij weggingen toch eerst nog even lekker de honden in het water, vooral voor Elin is dat leuk.
Dick had de sleeplijn vastgezet met een pin aan de waterkant en dat vond zij helemaal geweldig en wij als jonge ouders genoten weer van haar gespeel . . .
Via een hele mooie route door de prachtige provincie Dalarna, de huizen meestal goed verzorgd en heel veel zeer oude huizen die op van die dikke stenen staan onder de hoeken.
Onderweg nog even naar Clas Ohlson waar wij een outlet wisten omdat wij wilden kijken naar een klein aluminium klaptafeltje die in Karlstad net uitverkocht waren toen wij er kwamen, en gelukkig hadden ze er daar nog genoeg.
Ook onderweg naar Leksand, van de knäckebröd, die winkel was ook leuk, ach stelt in feite niet zoveel voor maar hebben ze leuk opgezet en het was er dan ook best druk.
Eind van de middag kwamen we aan in Sundborn, ons uiteindelijke doel!
Lekker even de bbq aangeslingerd, weer op tijd naar bed en 7 uur er weer uit vanmorgen.
Snel hondenuitlaatje, ontbeten en daarna een wandeling met de meiden gemaakt door de tuinen van Carl Larsson, heel erg mooi maar ook hier veel wateroverlast gehad en de tuinen stonden grotendeels onder water wat op een ingenieuze wijze tegen gehouden werd tegen verdere schade.
Wij liepen daar met 3 brave honden en iedereen was even aardig, het was ook nog niet officieel open, pas om 10 uur, dus alleen eigenlijk werkmensen daar. 
Jaren geleden zijn wij hier ook al eens geweest en het is zo ontzettend leuk, Carl Larsson, zijn vrouw Karin en 8 kinderen hebben hier gewoond en een onuitsprekelijke indruk gemaakt met hun creatieve ideeën.
Wij konden toen alleen de buitenkant bekijken en in de tuinen want het was buiten het seizoen.
Het voert te ver om dat hier allemaal uit te leggen, vandaar de link en er zeker even op klikken!
Dick is hier een paar maanden terug met Wendy ook naar toe geweest en zij zou wel weer heen willen!
We hebben een rondleiding door het huis van de familie geboekt om 12.30 uur.
KLIK




Bakkerijboetiek

Overnachtingsplaats Sundborn 17/18 augustus

----------

Donderdagmorgen 17 augustus. Op dezelfde plek en straks vertrekken wij maar vinden het wel zó jammer . . .
Helemaal stil hier, staan hier alleen, strandje is weer wat groter, prachtig weer, kortom, ideaal.
Na de hondenronde koffie buiten, staat een oud bankje en de meiden vinden het geweldig, water, strand, bos én laten we vooral niet vergeten: de bbq plek, specialiteit van Roos☺
Best jammer dat zij altijd lopen te struinen als zij los zijn en wij bang dat zij iets naar binnen werken waar zij ellende van krijgen. of van uit hun mondjes gaan ruiken . . .
Toch gaan wij straks weg naar Leksand en daarna naar Sundborn, naar het museum van Carl Larsson.
Wel wat mooie plaatjes gemaakt!

Vanaf ons plekje

Veel plezier met onze meiden!

Elin vindt alles leuk

----------

Woensdagmorgen 16 augustus. Djuprämmen. Bekend gebied voor ons en ziet er nu wel even anders uit.
Water staat heel hoog en geen strandje, je ziet de kinderschommel onder water staan!
Er staan hier maar een paar campers, een bestelauto als campertje en een gewone auto met daktent, die in het bosachtige stukje staan . . . en nee wij durven daarom hier de honden niet los te laten . . . we kennen deze grappen . . .
Gistermiddag gezellige uurtjes buiten gehad met Jetty en Kees, ook oud Swifterbanters die morgen al 17 jaar in Zweden wonen!
Jaren geleden toen wij ook al emigratieplannen hadden zijn we al eens bij hen in Zweden geweest en het contact is gebleven, leuk toch!
Het was mooi weer en een lekker temperatuurtje en de kanelbullar weer ongekend lekker en je hoeft daarna ook niet meer te eten!
Er is een youtube filmpje van deze bakker en zal ik eens opzoeken waarop je ziet hoe hij die kanelbullar bereidt, schijnt heel apart te zijn.
Vlak voor wij weg gingen betrok het, ging regenen en onweren, snel hondjes uitgelaten en op weg naar deze plek, bar slecht weer onderweg gehad.
Het zandpad hier naar toe was ook een grapje, grote gaten, grote diepe plassen, ik ben uitgestapt en heb Dick gefilmd dat hij kwam aanrijden, erg leuk!
Het regende nog steeds en halverwege de avond werd het droog, vannacht een buitje gehoord en nu droog maar grijs en geen idee wat wij kunnen verwachten.
Nee Agnes wij zijn nog niet op vakantie maar gewoon een paar dagen weg omdat wij hier nog wat dingen willen bezoeken die maar een kort openingsseizoen hebben, dat heb  je in Zweden, buiten de maanden juli/augustus zijn heel veel dingen gewoon gesloten.
Ik denk dat wij zondag weer naar huis gaan, nog genoeg te doen voor wij echt naar NL gaan.
KLIK en zie het zandpad waar wij gisteren over reden om naar het mooie plekje te gaan!

Voor mij persoonlijk het lekkerste wat je in Zweden kunt eten!

Een onderwaterschommel

----------

Dinsdagmorgen 15 augustus. Onderweg met de camper naar Bjurbäcken Slusscafé waar wij koffie gaan drinken met de lekkerste kanelbullar van Zweden met Jetty en Kees, echt zin in!
Zij vertrekken binnenkort ook naar NL maar niet zo lang als wij en vinden het wel even leuk om nog even te kletsen samen.
Zo hebben we nog een paar leuke afspraken staan voor die tijd!
Daarna weten we het nog niet precies, dat is het makkelijke met een camper!
We hebben een aantal drukke dagen achter de rug en dat begon eigenlijk zondag.
Na het tikken van de krabbel en wat op mijn FB gezet klapte ik de laptop dicht om in de middag weer open te doen.
En toen zag ik maar één ding en dat was een zwart scherm!
Echt balen, wel zag ik dat hij connectie maakte met de wifi maar gaf verder geen krimp.
En aangezien veel communicatie tegenwoordig via internet gaat is dit te lastig.
Dick is van de snelle oplossingen en besloot om om 9 uur gistermorgen in Karlstad bij de computerdokter te staan.
Dus al met al vertrokken wij al om half 8 na het hondenrondje langs de rivier, om keurig op tijd daar te zijn.
Inmiddels kregen wij een berichtje van NL vrienden die op vakantie in Zweden zijn en langs wilden komen in de middag.
Hartstikke leuk dus maar betekende wel wat haast maken.
Onze ervaring bij dat bedrijf is zeer positief en verliep nu ook weer zo vriendelijk.
Dick vroeg of het mogelijk was of zij gelijk konden kijken ivm de afstand, wat het was zodat wij zekerheid hadden.
Na even bij de reparatieafdeling gevraagd te hebben zei hij dat dit ok was ook ivm eventuele bestelling van onderdelen.
Of wij een paar uur in de buurt konden blijven, uiteraard prima, als wij maar wisten wat er was!
 Na 1.5 uur een belletje, je kunt de laptop ophalen en hij is al gerepareerd ook!
Jeetje dat was echt een verrassing!
Bleek dus een kabel los te zijn geraakt van het scherm naar het toetsenbord en hebben zij gelijk gemaakt, jaja daar moest wel de hele lep voor open gemaakt worden.
Wij waren/zijn wel heel erg blij en . . . nee hoor wij hoefden niets te betalen!
Wat een service hè!
Ik heb hem gelijk beloofd dat als wij een nieuwe laptop nodig hebben, wij zeker bij hen terug komen!
Daarna terug naar huis, onderweg nog even hondjes uitgelaten en thuis gekomen hadden we het even gehad en hebben een half uurtje geslapen.
Toen kwamen G&F, en het was weer heel gezellig en gingen zij in de loop van de avond, bij ons gegeten natuurlijk, weer weg om een camping op te zoeken.
Zij zijn échte tentkampeerders en vertrokken naar een camping.
Wij waren afgedraaid en zijn om half 11 naar bed gegaan, vanmorgen wel om voor 7 uur op, er moest nog van alles ingepakt worden voor de camperdagen.
Ik zit nu te tikken in een vreselijk bewegende camper, de weg is prachtig maar niet best.

----------

Zondagmorgen 13 augustus. Zon!
Ik kwam vanmorgen langs de rivier weer een aardig man tegen met twee kleine hondjes, de ene een Jack Russell terrier, zo'n schatje, een ruwhaartje, wat een poepie, de andere een lief oud bassiedebas.
In eerste instantie schrok meneer omdat zijn honden los liepen en omdat ik vanaf een afstandje zei dat mijn honden ok zijn, liet hij hen lopen.
En wat ben ik dan weer blij dat Elin zo'n goed voorbeeld heeft aan Roos en pop, die zo kalm en aardig andere honden benaderen, zij heeft dit dus gelijk ook heel goed geleerd!
Daardoor heb je altijd een leuk babbeltje met een andere hondenbezitter, iets wat hier sporadisch voor komt . . .
Ja Ria, wat leuk dat jij die boten ook 'gedaan' hebt!
De vorige in Marokko, kon je geen dek op en inderdaad misschien deze wel, maar de snelheid waarop hij vaart weerhoudt mij er denk ik toch wel van en onze honden kunnen wel 2.5 uur zonder uitgelaten te worden.
Het was inderdaad even uitpluizen voor een raamplaats!
Elke donderdag in oktober zijn de goedkoopste dagen en dan ook snel volgeboekt.
Wij hebben nog een raamplaats kunnen boeken en hebben ook 3 stoelen gereserveerd ipv twee, dit omdat wij waarschijnlijk alleen Elin bij ons hebben, Roos en Laura denken wij in de camper laten.
Als wij dan even ergens willen kijken hoeft er voor ons niemand op te staan.
Ik vind het nu best een puntje om hen in de camper te laten en dat had ik echt nooit, want het is gewoon hun eigen huisje met hun eigen plekjes.
Daarbij duurt de overtocht maar 2.5 uur.
Hét punt voor mij is nu, die elektrische auto's in het ruim, ben bang dat zij in de fik vliegen, dan is er geen redden meer aan, voor ons denk ik ook niet.
Verschillende Noorse rederijen nemen geen elektrische auto's meer mee!
KLIK

De schilder komt even koffie pauze houden☺

Zo verschrikkelijk lief, voor ons onbegrijpelijk dat er mensen zijn die niet van honden houden

Zo, de boodschappen zijn binnen, nu nog even de kassabon nakijken!

----------

Zaterdagmorgen 12 augustus. Gisteren een prachtige dag en zelfs twee donzen dekbeden gewassen en gedroogd!
Nu weer grijs.
Eigenlijk wilden wij vandaag naar een verzamelaarsbeurs gaan maar we vinden het niet aantrekkelijk met dit weer om vooral buiten langs kraampjes te lopen.
Daarbij zijn wij totaal niet verzamelig meer en vinden het vaak zonde van het geld, en we hebben ook nog een kelder en garage vol rotzooi.
Ik denk tegenwoordig dat wij dan onze kinderen straks met al die troep opzadelen . . . lekker relativerend toch!
Ondertussen loopt onze agenda voor september wel erg vol en komen we weer tijd te kort.
Ik kan het niet meer, elke dag op bezoek gaan, en vooral dat heen en weer gerij door die drukte, mij veel te vermoeiend, ben zo'n rustig leven gewend inmiddels.
Maar goed, veel lieverds die dit lezen weten dat wij voor hen natuurlijk wel een plekkie hebben hoor, hoop ik dan maar, want al die lezers zijn er toch wel wat veel☺
Wij vertrekken denk ik op dinsdag 29 augustus nadat ik in het ziekenhuis mijn borsten heb laten pletten, ja ook die dingen gaan gewoon door.
Heen gaan wij via de bruggen en nemen ook een leuke route door Denemarken, lekker rustig aan want de eerste echte vaste afspraak is op 5 september.
De terugroute gaan we met de snelle catamaran via Sassnitz naar Trelleborg, dat is ook al besproken!
Makkelijk want bij annuleren krijg je je geld helemaal terug, fijn idee.
In 2009 zijn wij ook met zo'n boot naar Marokko gevaren, heel mooi, Algeciras-Ceuta.
Misschien maak ik wel weer een aparte reis op de site, zou zo maar kunnen.

Met deze boot gaan wij terug, mooi ding hè!

Alleen jammer dat je tijdens het varen niet op het dek kan/mag, logisch ik zie niet eens een dek en daarbij hij vaart ruim 80km per uur!

Boot naar Marokko in 2009, daar hoorde ik een mobieltje af gaan van een Marokkaan en was een ezelgeluid, erg komisch natuurlijk!

----------

Vrijdagmorgen 11 augustus. Gistermiddag halverwege op de weg naar de berg stond er een NL camperbusje en ben ik even gestopt om te kijken, wat en hoe, gewoon nieuwsgierig dus.
Man alleen met 2 honden en wilde zijn honden uitlaten daar, maar twijfelde om verder te gaan vanwege eventuele wolven . . .
Het gesprekje ga ik niet herhalen maar hij reed achter mij aan en hebben samen een gedeelte berg gelopen.
Ik zeg een gedeelte want hij had een pup van 13 weken, kruising dog/Newfoundlander, jeetje wat een kolos al en een bastaard Riesenschnauzer.
Hij zei dat het heel aardige honden zijn, die pup is logisch maar echt veel vertrouwen in die andere had ik eigenlijk niet.
Goed, honden uit de auto, mijn Engelse meisjes zijn 100% neutraal en vinden alles goed, ook van vreemde honden en Elin dacht 'hieperdepiep een speelkameraadje' en eerlijk gezegd deed ik het ook daarom, je komt hier nooit honden tegen en vind ik een beetje sneu voor mijn sociale Fauveje.
Een kolos, dat klopte ook, nou zeg wat een geweld voor zo'n pup, niet gemeen of zo maar onvoorstelbaar lomp en Elin tolde menig keer over de grond, deed zij bewust zag ik om zichzelf niet in de problemen te brengen, zo sterk was die pup al.
Pop was al afgeweken van het pad en Roos liep gewoon naast mij en negeerde die andere twee ook volkomen.
Plotseling vond die bastaard het nodig om Roos te corrigeren toen zij toevallig te dicht bij haar baas liep en daar schrok ik van want bij die uitval vloog er een pluk wit haar door de lucht!
Ik had er toen gelijk genoeg van en kwam in de buurt van de auto en heb ik er maar snel een einde aan gemaakt.
Kom niet aan mijn hondjes want dan verander ik in een tijger en ach mijn oude lieve Roosje.
Overigens wel een aardige man hoor, daar niet van, maar zijn honden had ik het niet meer zo op en gelukkig was hij maar een paar dagen hier en vertrekt zaterdag weer naar NL . . . 
Werd er wel weer even met mijn neus op gedrukt hoe ontzettend sociaal onze honden altijd zijn en echt waar, we hebben nog nooit een hond gehad die uitviel naar andere honden!
Eerlijk is eerlijk, dat zegt wél iets over de opvoeding . . .
Vanmorgen weer genoten, jawel van de hoge waterstand dus, rivierpad op het laagste gedeelte staat het water gelijk aan het pad!
Sterker nog, op sommige plekken zag ik scheuren in het pad en denk ik zomaar dat het vanaf daar wel eens kan inzakken de rivier in en liep ik expres maar een stuk daar van af.
Daarna naar de waterval gegaan en dat is nu sensationeel, wat een water en wat indrukwekkend!
Het fijne is ook dat je hier van zoveel kanten af naar de waterval, het water er naar toe en er vanaf, heel goed dichtbij kan bekijken.
Nu zit ik in de kamer op m'n plekkie, terrasdeuren open en hoor ik het brullen van de waterval helemaal!

Elin sprong af en toe maar een diepe plas in om die horzel even van zich af te schudden. Nee hoor is overdreven want zij vond het best leuk.
Deze plas is zo diep daar kan Elin in zwemmen!

In de verte zie je pop rennen over het pad

Overal kleine plassen die in een klein stroompje eindigen en uiteindelijk dan weer in de Klarälven terecht komt!

Rivierpad

Stukje waterval

Vlak boven de waterval

---------- 

Donderdagmorgen 10 augustus. Tja wat moet ik zeggen?
Nee geen zin in het weer, het is nu prima buiten en de was hangt, wappert niet, is windstil, volgens mij is Hans opgeduveld haha(?!), is trouwens alweer een keer verplaatst naar het overdekte terras, maar we blijven optimistisch toch?
Dick is al bezig met bootje boeken voor op de terugweg uit NL, willen met de grote catamaran, zal vast zo'n beetje eind oktober zijn . . .
Vroeg boeken haalt uit en is veel voordeliger.
Verder lees ik momenteel heel veel, luister muziek, kortom, ik vermaak mij wel maar wil eigenlijk ook wel weer eens even lekker buiten zitten.
We hopen op een prachtig najaar en of dat nou Duitsland of Frankrijk is, we zijn er nog niet uit en we zien wel.
WHUHHH krijg nou wat, hoor net van Dick dat de boot voor diverse klassen al helemaal volgeboekt is!
Hoe is dat mogelijk zeg, eind oktober!
Even verder zoeken dus, we willen een raamplek hebben voor die 2.5 uur en geen zin om bijvoorbeeld tegen de drijvers aan te kijken.
Nu nog eens even over Elin.
Nog even vertellen dat zij zo ontzettend leuk is, altijd vrolijk, super speels en volgens ons is zij echt diepgelukkig!
Het is nu met Elin anders dan met Muisje en komt volgens ons omdat destijds 4 maanden naar haar komst ook Noor als pupje arriveerde en dan verdeel je kennelijk de aandacht.
Zij is ook zo grappig om naar te kijken als zij achter een vlieg of mug aan zit, kostelijk hoe zij daar naar kijkt en gaat dan ook altijd kwispelen, van een beetje spanning denk ik!
Daarbij heeft zij ook veel publiek als zij de gekkeritis heeft en als een malloot door de kamer sjeest, over de banken, springen over Roos en pop, die daar ook vol belangstelling, volgens mij verbazing naar kijken, op stoelen, door de keuken, terras en weer terug!
Ondertussen grijpt zij wat, vooral piepend, speelgoed om het effect te verhogen!
Kortom zoveel plezier, daar worden wij zelf ook zo blij van!

Vanmorgen geplukt, Gulden Roede, bosje uit eigen tuin! De lupines zijn er maar kort geweest, de kwaliteit was niet best, veel te droog voorjaar gehad.

Elin wil en mag graag overal bij zijn om vooral maar niets te missen☺

We wonen echt op een heel mooi plekje, één en al privacy

----------

Woensdagmorgen 9 augustus. Ik treed vandaag even buiten mijn oevers, om maar in de sfeer te blijven, om jullie te vertellen dat dit herfstweer mij goed begint te vervelen.
Echt, het hangt mij de strot uit, al dat water.
Nee niet zo rampzalig als het NL nieuws het brengt hoe het hier is.
Ja wel plaatselijk maar Zweden is zo groot, vanaf begin tot eind ongeveer 1450km!
Dat is een afstand van Amsterdam naar Madrid of zo en dus logisch dat je veel verschillen hebt en Zweden dus ook in verschillende klimaat zones verdeeld is.
Neem nou Joke en Anne, die bofkonten, zijn in Noorwegen op de Lofoten en hebben vandaag gewoon wel even 25 graden en heldere hemel . . .
Of ik jaloers ben?
'Ach' zeg ik fatsoenshalve,' ik gun het hen natuurlijk van harte maar zou ook wel wat meer zon willen hebben' . . .
Ben dus gewoon simpelweg jaloers, ik beken het☺
Nou dit is maf, net nu ik dit tik schijnt de zon hier, zal niet voor lang zijn hoor.

Vanmorgen, pad langs de rivier en zie hoe de struiken en bomen in het water staan, ook aan de overkant goed te zien, het water vast wel 1.5 meter hoger dan normaal!


Hmm is dit een hondenbed? Nou nee hoor, gewoon een mensenbed . . .

----------

Dinsdagmorgen 8 augustus. Wat lief zeg al die meelevende berichtjes over het weer hier, nou maak jullie niet ongerust, hier weinig tot niets aan de hand hoor!
Zelf hadden wij ook gisteren een enorme regendag en ook nacht verwacht, maar niets van dat alles.
Toen wij uit bed kwamen vanmorgen was tot onze verbazing buiten alles nog droog en inmiddels een beetje regen.
Het was gewoon prima weer, soms een flauw zonnetje, lekker temperatuurtje en gek genoeg zo af en toe een grote windvlaag en dacht je dat 'het' zou gaan beginnen, nono dus.
Grappig want de wolken waren zeer dreigend om ons heen en we weten ook dat het in Värmland best heftig kon zijn maar waarom precies hier niet, geen idee, misschien zaten wij wel in het oog van de depressie.
Het enige is wel dat het gewoon erg wisselend is en wij daarom ook nog even niet gaan camperen, jammer, maar geen zin in, dat is niet de bedoeling van even weg gaan en daarbij zijn wij straks al misschien wel een maand of twee weg.
Echt leuk om weer even naar NL te gaan maar ik zie er wel tegen op om mijn huisje zo lang te moeten verlaten.
Weinig te melden vandaag.

Slijm slijm, pop zit in bad en Elin heeft zin in een bakkie

Mijn enige 4 binnenplanten krijgen een opfrissertje

----------

Maandagmorgen 7 augustus. Grotegodengodsgenadebroodjes wat een water is er gevallen!
Gisteren een prima droge dag en kon Dick zijn schilderwerk afmaken en de hondenrondes droog verlopen, en om 6 uur begon het te regenen.
Ik heb gekeken naar 'zomergasten' en vond Theo Maassen weer erg goed en zijn gast Khadija Arib interessant om naar te kijken en luisteren.
Het schijnt dat zij ook boek geschreven heeft en wil ik zeker lezen, wat een 'vol' leven heeft die vrouw tot nu toen en wat een misser om haar opzij te schuiven als voorzitter van de tweede kamer!
Wat een blamage van de huidige demissionaire 'dame' Bergkamp en ik hoop absoluut de de onderste steen boven komt, wat een vuil spel is er gespeeld.
Ben blij dat Khadija haar zegje gisteravond heeft kunnen doen!
Ondertussen keek ik regelmatig even op mijn mobiel naar de weerapp (ik geloofde hem weer even) en zag dat er een licht stukje rond half 11 zou komen, dus honden regenjassen aan en wij rondjehondje, goed gelukt, bijna droog weer terug!
Vanmorgen droog en ik zag dat de rivier enorm hoog stond en kon het dus niet nalaten om even naar de waterval te gaan, zo mooi en zoveel water, nog nooit zo gezien!

Op deze 3 foto's kun je dus zien dat de berg niet echt kaal is zoals op de satellietbeelden te zien is

Pop torent er vaak bovenuit, Elin dus niet. Zij zoekt echt elke kuil of greppel met water op, zo grappig

Moeilijk terrein hoor als je je vastgelopen hondje moet verlossen . . .

----------

Zondagmorgen 6 augustus. Vandaag een mooie dag. We hebben inmiddels heel veel regen gehad, vaak tussendoor droog en gelijk lekker, maar nu gaat het er anders uit zien.
Er worden bakken met regen verwacht de komende dagen, we zien wel.
Eigenlijk hadden wij morgen met de camper weg willen gaan maar wachten het nu nog maar een paar dagen af.
Inderdaad Marijke, zeker moerasachtige gebieden waar je rekening mee moet houden als je hondenkind daar in gaat banjeren en vast komt te zitten.
Daarbij heb ik zeker wel vertrouwen in mijn honden maar ook in de zoekopties van Dick, hij is niet voor niets militair geweest en heeft voor moeilijke klussen gestaan . . .
Ennnnn als je Dick kent, die gaat, zeker als het voor zijn hondje is, alle soorten terrein in hoor, geen enkele twijfel, linksom of rechtsom, hij komt zeker bij haar!
Maar ach zo erg is het hier in de buurt zeker niet hoor.
Je ziet op de kaartjes die bruine vlakken, dat is allemaal begroeid met lage struiken en beginnende boompjes, foto is kennelijk genomen toen er net gekapt was.
Wel is het een rommelig terrein maar ja die honden hebben 4 pootaandrijving en weten daar goed weg mee.
Laatste tijd weinig foto's gemaakt dus nu deze foto van net na de wandeling.

Zo tevreden, zo lief, Roos en Elin. Zij liggen nu niet op de schaapjes want héél soms plast Roos tijdens de slaap in haar Engelse broekje en dan zijn deze bedjes makkelijker uit te wassen dan de schaapjes.
We kunnen het eigenlijk meestal ondervangen door haar tussendoor een aantal keer extra uit te laten, maar soms vergeten wij dat gewoon of denk je, 'ach zij ligt zo lekker te slapen'☺

----------

Zaterdagmorgen 5 augustus. Vanmorgen langs de rivier een tegenvaller, het barst er nu van de muggen, kennelijk door de nattigheid van de laatste weken en de goede temperatuur.
Je kunt nu dus niet daar wandelen zonder je in te smeren en dat moet dan maar.
Gistermiddag op de berg, jezus wat een stresskip ben ik geworden.
Ik had het kleintje aan de rollijn, Roos en pop gewoon los, toen ik plotseling een stukje voor mij Roos wat zag opvreten en gelijk zag ik meerdere gekke stukken liggen.
Waren het gewoon beschimmelde kanelbullar . . .
Hoe komt dat daar in godsnaam en wie doet dat met wat voor nut?
Geen flauw idee, er komt daar eigenlijk nooit iemand en dat zien wij toch aan voet- en bandensporen.
Goed, ik riep Roos, maar dat is een snelle vreter, op die momenten dan, omdat zij weet dat ik het afpak en probeerde ik dus nu.
Omdat ik net een stijgend pad liep, ging rennen en haast had, knalde ik op de grond, gelukkig wel naast Roos en heb ik mijn hele scheldvocabulaire kunnen opentrekken en geloof mij, er was geen woord Spaans bij.
Daarbij had ik ook lak aan alle positieve opvoedingsmethoden.
Ik was gewoon bang voor iets wat vergiftigd was en zij het al naar binnen slikte!
Liggend op de grond peuterde ik het uit die onwillige muil en ondertussen probeerde Elin ook wat van dat lekkers te bemachtigen.
Pop had niets in de gaten die was off the road een stuk verder.
Ik ben weer opgeklommen, bekeek mijn beschadigingen, Roos en inmiddels pop ook weer letterlijk en figuurlijk in de hand en ben terug gegaan.
Eenmaal bij de auto besloot pop toch nog maar een extra rondje te maken waar ik niet zo blij mee was, zag het te laat.
Omdat ik op die k** tracker keek zag ik haar natuurlijk steeds verder van mij verwijderen en door alle commotie was mijn stresslevel erg laag.
Ja Dick gebeld 'kijk jij nu eens op de tracker waar pop is'.
Zijn nuchtere antwoord was dat ik niet zo stressig moest zijn want zij was in feite gewoon dichtbij maar ziet er dan op de tracker uit als een afstand terwijl het maar 150 meter was en om pop hoef je je sowieso nooit zorgen te maken, komt vanzelf terug.
En ja dat was ook zo, uitgeput zat ik terug in de auto . . . en ben wel nog het pad afgereden om alle troep op te ruimen en thuis in de vuilnisbak te gooien.
Uh die tracker maakt mij dus ook onrustig omdat ik hen nu kan volgen en voorheen wachtte ik onwetend gewoon even . . .
En toen kreeg ik nog een vraag van iemand die ook goed meedenkt en dat vind ik leuk!
Waarom Elin in dit stadium van haar opgroeien een sleeplijn nog zin heeft, dit ivm frustratie of paniek als zij vast blijft zitten.
De sleeplijn heeft niets met haar leeftijd te maken maar wel met nog enigszins controle over haar te hebben juist omdat zij op een gegeven moment toch een keer vast komt te zitten en zij bereikbaar is (wij hebben zelfs een dubbele knoop in het uiteinde gelegd)
Wat paniek betreft heb je gelijk, zou kunnen maar ik ken Elin goed en van paniek zal bij haar geen sprake zijn.
Hooguit gaat zij blaffen en dat is nog fijner om haar te lokaliseren, zelfs wanneer de satelliet verbinding met tracker uitvalt.
Honden hebben geweldige scheurkiezen (premolaar 4) waarmee zij botten in 1x door kunnen bijten en als je het gebit van een hond ziet kun je je dat goed voorstellen, maar dát hoef ik jou als bioloog niet te vertellen!
De sleeplijn is van heel licht materiaal gemaakt, biothaan en als een hond wil, bijten zij deze in 1x door, ik ken ook honden die dit gedaan hebben!
Best jammer want de lijnen zijn duur . . . 
Verder zit hij niet bevestigd aan de halsband, die zij ook niet draagt, maar een ring aan haar tuig op haar rug.
Is dit een bevredigend antwoord voor je?☺

----------

Vrijdagmorgen 4 augustus. Het was me het middagje wel gisteren, díe Elin.
Dick ging met de meisjes naar de berg en had besloten om Elin gewoon los te laten, en eens af te wachten hoe en wat er ging gebeuren.
Goed dat ik dat niet wist, maar eerlijk gezegd hadden we dat wel al eens overlegd om haar gewoon haar gang te laten gaan en kijken hoe het zou verlopen.
Alle Fauveneigenaren (nou bijna dan want velen lopen altijd aan de lijn) zeggen dat zij gewoon weer terug komen, het kán even duren maar toch . . .
Mwah en zelfs dát hebben wij met Muisje ook al vaak mee gemaakt!
Halverwege belde Dick mij met de mededeling dat ik eens op mijn mobiel op de tracker van Elin moest kijken, zij was ruim 600 meter bij hem vandaan!
Kijk, dan ga ik dus NIET kijken, maak mij ter plekke ongerust, vraag of ik de auto moet starten en ook daar naar toe zal komen.
'Nee', kreeg ik gelijk te horen, 'ik wacht af en als zij ergens vast staat met haar sleeplijn zie ik dat vanzelf en ga ik naar haar toe'
En het duurde en het duurde, elke minuut heb ik bewust mee gemaakt en zo af en toe kon ik het niet laten en zag haar gaan, zonder vast te raken met de sleeplijn, vond ik ook gek.
Uiteindelijk zag ik haar richting Dick lopen en grappig genoeg, zo kon ik toen wel weer denken, zag je dat zij haar eigen spoor weer terug liep!
Na precies 52 minuten was zij er weer en pas 3 meter voor hem raakte de sleeplijn vast!
Het blijft een struggle voor ons.
Fauven zijn absoluut voor 99% perfecte hondjes in echt alles, maar die ene procent, het loslaten is en blijft een punt, maar nogmaals, als je in een minder wildrijk gebied woont en loopt, ziet het er echt weer anders uit!
           
Dit kaartje is sterk uitgezoomd anders krijg je het niet in beeld, maar ingezoomd erg leuk om te zien want elke meter die zij aflegt zie je!
         
Speelgoed van Elin en ook vaak van pop, de oogst van de grond voor ik ga stofzuigen . . . rechts is de rest in de speelgoedbak.
De kinderen heb ik vroeger geleerd voor het naar bed gaan: bouwwerken van lego etc mogen blijven staan maar losse troepjes in de speelgoedbak te gooien, maar bij de honden is het mij (nog) niet gelukt.

----------


Donderdagmorgen 3 augustus. Het schilderen van het huis begint op te schieten, het was ook niet alleen maar een kleurtje er op maar er moesten ook planken vervangen worden en dat is best een klus voor een niet bouwvakker.
Mij duurt het allemaal veel te lang en ik wil nou wel eens even met de camper weg.
Gelukkig leest Dick de krabbels niet, anders dan zou hij het niet leuk vinden dat ik dit schrijf ☺
Vanmorgen een heel leuk gesprek gehad met een jonge man met een dwergpincher reutje van 11 jaar.
We kwamen elkaar tegen langs de rivier en hij vroeg keurig of zijn hond los kon en uiteraard kon dat.
Voor mij was deze man niet het prototype Zweedse man, hij was heel benaderbaar, geïnteresseerd, kortom, gewoon gezellig om mee te babbelen.
Dat is wat ik hier mis wat ik in NL wel had . . . 
Hij was helemaal wég van Elin, 'wat een gelukkig en vrolijk hondje' zei hij, ook haar compacte en sterke uiterlijk vond hij zo aantrekkelijk, jaha en ook de Engelsen vond hij heel erg lief!
Wat eigenlijk nog het leukst was dat hij zei dat hij nog nooit iemand was tegen gekomen met 3 honden die allemaal zo sociaal en vriendelijk waren!
Ja ik groeide bij die uitspraak en ik vind dat zelf eerlijk gezegd ook, onze meiden zijn tegen alles en iedereen vriendelijk, totaal zonder agressie.
Zijn eigen hondje, een pincher is nou niet echt het makkelijkste ras, was ook aardig en als Elin wat te doldriest was, gaf hij een snauwtje.
Daarop gaat Elin gelijk op haar zij op de grond liggen aardig te zijn, zo grappig!
Kortom, we namen afscheid en ik had een goed gevoel en wenste hem veel succes want over ongeveer 2 weken wordt hij voor het eerst vader van een zoon!

Hoe zij dit wilde meenemen wist ik niet, maar één ding weet ik wel, het lukte haar!



Gaat best goed met de appeltjes, maar deze mogen de elanden opeten!

Het resultaat van de tracker van pop, babbeldebabbel

Goed zo Zweden!

----------

Woensdagmorgen 2 augustus. Net als in NL is het hier wisselvallig met gewoon lekkere temperaturen.
We hebben ons 'oude' systeem weer opgepakt door wisselend met de honden te lopen, Dick nu de ochtendronde, ik vanmiddag weer en morgen omgekeerd.
De avondronde doen wij samen.
Het is toch wat fijner dat je niet elke dag weer 3x beiden 'moet' lopen, is ook wel eens lekker, zoals nu, dat ik thuis blijf en wat rond keutel en een krabbel tik.
Terrasdeuren wijd open, zo fijn die verse ochtendlucht binnen.
Op de foto zie je dat Elin in de auto nog in de bench zit net als in de camper.
Dit doe ik altijd met pups de eerst periode om hen aan te leren dat er bij het openen van het portier absoluut niet naar buiten gesprongen mag worden, alleen als ik 'ja' zeg.
Als ik nu het benchdeurtje open doe, blijft zij er gewoon in zitten, zo grappig, terwijl ik weet hoe graag zij er uit wil!
Eigenlijk hoeft zij allang niet meer in een bench, thuis overigens nooit gebruikt en is geen pluspuntje hoor, maar het is er niet van gekomen omdat wij natuurlijk de eerste weken in de camper door gebracht hebben en het heel anders verliep dan dat je gewoon in je huis bent die periode.
Het is mijn gevoel van controle hebben, stel dat je onverwachts moet uit stappen, of neem bijvoorbeeld tanken en je hond flipt uit de auto, ik moet er niet aan denken!
Langzamerhand komen de vragen of ik pups wil met Elin en ik kan daar eerlijk gezegd nog geen echt antwoord op geven maar de weegschaal hangt wel over naar 'niet doen'.
Probleem hierbij is mede dat ik mijn pups nooit wil verkopen aan Zweden, veel te bang dat zij in een kennel zouden moeten leven en alleen voor de jacht gebruikt worden.
Ik wil alleen pups verkopen aan NLers of Zweden (waar ik geen garantie voor krijg) die het als lekkere huishond zouden willen hebben.
Wij spraken zondag op de show een Zweedse man, een jager, met Fauve die ook voor de jacht gebruikt werd en zijn eeuwige dilemma was dat hij altijd, als hij de hond met jagen van de lijn klikte, een naar gevoel moest overwinnen omdat hij ook weet hoe groot het wolvenprobleem is en hij bang was zijn hond niet meer heel terug te krijgen . . .
Hij begreep ons probleem helemaal bij het loslaten van Elin, omdat onze honden, ook bij hem, niet alleen een jachthond is maar ook een familielid!
Ja het leven in Zweden is écht anders dan in NL . . .

Poppie heeft een 'bad hair day ☺'

Foto van internet gelukkig, maar wel een nightmare voor Dick, want dit zou echt wel kunnen gebeuren met zijn drone . . .

Dit is nou zo'n opruiend weerbericht wat ik echt haat, puur om mensen ongerust te maken!

----------

Dinsdagmorgen 1 augustus. Dank jullie wel voor de felicitaties en ook de leuke reacties!
Nou nee hoor Til, ik ben geen shower, dat weet iedereen.
Maar ik moet wel heel eerlijk zeggen, dat dit soort resultaten natuurlijk wel stimulerend werken.
Toch, nee shows hier in Zweden zijn minder 'gezellig', daar ben ik toch te Nederlands voor.
Hier geen bordjes met 1, 2, 3 of 4, niets van dat alles, geen uitslagenborden, geen felicitaties, geen geklap, echt totaal niets.
Je hoort gelijk wat voor kwalificatie je hebt, de ringmeester zwaait even met een papier, in mijn geval een rood papiertje en roept een keer 'Exellent', en dat is het dan!
Het geeft toch echt de over het algemeen onderkoelde Zweedse karakters weer, vooral niet enthousiast zijn.
Nou heeft dat ook zijn voordelen hoor, dat is zeker, concurrentie merk je hier ook niets van en in NL kun je verhitte taferelen mee maken, ik heb het nu alleen even over hondenshows.
Eigenlijk is een hond voor brengen hier best wel chill, geen mens die zich druk maakt, voordringt of wat dan ook.
En ach dat heeft dus ook wel wat  . . .
De enige show nu nog in beeld is in NL van de Fauvenclub op 9 september en mijn grootste concurrent zal daar zeker Natasja zijn, de fokster van Elin☺
Zij kan zo ontzettend goed een hond showen, heeft prachtige honden en zij ziet er zelf ook erg leuk uit en ja ook dat telt mee volgens mij.
Gistermiddag moest wij even naar Sunne, namen de meiden mee omdat wij weer eens ergens anders wilden wandelen en kozen voor een gebied tussen Sunne en Munkfors en grappig genoeg is dat ook het stuk waar ik altijd op de berg wandel maar dan een stuk westelijker.
Je rijdt een heel eind over een grüssväg en komt uit op een lus, een boswerkersweg dus.
Honden er uit, en ja hoor, daar ging pop . . . gelukkig tracker aan en Elin hadden we vast aan de sleeplijn, ook gelukkig.
Het was mooi om te zien dat pop er een totale puzzel van maakte waar zij liep en natuurlijk ook zelf weer buiten adem terug bij ons kwam en voor de rest heb ik haar ook vast gehouden.
Het gebied is zo ontzettend afgelegen dat móet veel wild bevatten, vandaar dat ik verder geen enkel risico meer wilde lopen. 

De berg vanmorgen, bewolkt maar zo mooi

Hondenauto

Vriendinnetjes

Skattie

----------

Maandagmorgen 31 juli. Een hele mooie dag gisteren, in de middag een paar buien en heel toevallig precies droog toen wij de ring in moesten!
Elin heeft het weer voor elkaar gekregen, 1U in de Juniorklas en beste Junior wat haar een punt oplevert voor een jeugdkampioenschap!
Nou weet ik helemaal niet of ik daar mee door ga hoor, en geen idee hoe het Zweedse puntensysteem werkt maar ja, het was een Internationale show dus denk ik dat dit wel meetelt ook als je in NL eerste zou worden.
Of dát lukt betwijfel ik hoor want dat zal een hele klus zijn op de Fauvendag, allemaal hondjes die voor show gefokt zijn en hier in Zweden veelal, op jachteigenschappen, en dat is dan te zien!
We hadden een mooie plek voor de camper en wat ongelofelijk veel campers en ongelofelijk veel honden, zoveel rassen die ik ook niet ken, vaak Scandinavische rassen die ook nog eens op elkaar lijken.
De show daar is een heel druk bezochte 'gelikte' operatie en goed georganiseerd er waren bijna 1200 honden op één dag en de show was twee dagen!
De laatste keuring, eind van de middag, was die voor beste junior en zijn van alle rassen de U honden aanwezig in een lange stoet en daar wordt de beste uit gekozen.
Hier werden wij niet uitgepikt, daar is de Fauve niet 'showy' genoeg voor, daar zijn toch andere rassen geschikter voor qua uiterlijk.
Er waren opvallend veel Noren met grote auto's en veel reclame voor hun rassen, best wel leuk om te zien.
Ik heb er wel altijd een smaakje bij en of dat terecht is weet ik niet, maar zijn dit allemaal fijne gezinshonden of zitten zij altijd in kennels?
 

Die blik van Elin naar mij, daar smelt je toch voor!

Hier kan de wereld om heen in storten . . . dan geven zij nog geen kik volgens mij

Heerlijk, avonden in de camper, alles in slaap, zo vredig

----------

Zondag 30 juli is er geen krabbel, neem voor die ene dag geen laptop mee.

Zaterdagmorgen 29 juli. Vandaag wordt een mooie dag en voor morgen lijkt het er toch anders uit te zien.
Dat is jammer want de hondenshow is buiten grrr
Ach misschien valt het allemaal mee.
Gisteren viel het ook erg mee, prachtige dag en halverwege de middag zou het gaan regenen en om ons heen werd het ook behoorlijk donker en hoorde je het rommelen.
Ik besloot op tijd naar de berg te gaan omdat ik onweer mooi vind om naar te kijken, buiten lopen dan vind ik wat minder.
Grappig genoeg kon ik mijn ronde zelfs in de zon lopen en om mij heen extreem donkere maar hele mooie luchten!
Uh regen hebben wij helemaal niet gehad . . . en was voor het schilderende Dirkje toch wel heel fijn.
Dank nog voor de leuke reacties op de eerste verjaardag van Elin!
Ja Rijkje ook jullie Beau is echt een makkelijke schat, ook Frans hè☺
Straks gaan we lunchen bij J&A en gaan de mannen de steiger afbreken en terug brengen.
Eind van de middag gaan we met de camper naar Ransäter, daar waar morgen de show is om ons daar neer te planten en ons gelijk even oriënteren, waar wij moeten zijn omdat wij morgen al als eerste zo'n beetje aan de beurt zijn, de Fauven dus.
Voor ons ook altijd makkelijk met de camper, gelijk een veilig onderkomen voor onze Engelse meisjes.
Net hoor ik dat de agenda voor september in NL alweer aardig aan het vollopen is . . . zo gaat dat dus als je in het buitenland woont en een bezoek gaat brengen in je geboorteland.
Nog even dit voor de aanmelders . . . we plannen alleen september want daarna gaan we lekker weg en waar naar toe weten we nog niet, kan alle richtingen op zijn!

De prachtige wolkenluchten, regen en onweer, ik liep in de zon!

Het pad langs de rivier

Er was daar ook weer een eland geweest!

----------

Vrijdagmorgen 28 juli. Vandaag geen huis- tuin- en keukenkrabbel maar iets anders wat ik op mijn lever heb.
Ik ben niet alleen maar een NL vrouw die met haar hondjes naar de mooie natuur in Zweden is gevlucht, ik ben maatschappelijk ook geëngageerd en wil dat eigenlijk hier niet ventileren maar soms doe ik dat toch maar eens.

De laatste tijd staat de tv hier zelden nog aan, en eigenlijk alleen maar als ik in de gids een bepaald programma zie wat mij interesseert.
Ik ben totaal uitgekeken op de media, word gek van die klimaatdrammerij, je kunt de tv niet meer aan zetten of het gaat over de dramatische ontwikkeling van het klimaat en ons schuld aan te praten en geld uit te zakken te trekken hiervoor.
Klimaat is tegenwoordig nauw verweven met politiek en écht ik haat dat.
Natuurlijk zie en vind ik ook dat het klimaat verandert, dat wij íets moeten doen, en dat wij ook wel wat invloed hebben wil ik geloven, maar om nou alles op het conto van de mensheid te gooien gaat mij echt te ver.
In 2009 waren wij met de camper en de honden in Marokko en zijn eind maart snel naar NL gegaan, vanwege de hitte, het was daar toen ook die tijd al 35 graden!

Hét grote probleem is eenvoudig, er zijn veel te veel mensen op deze aardkloot!

Zou het niet handig zijn (oh ik lijk de vakantieman wel 'zou het hier stoffig zijn?') om de landen waar de grootste bevolkingsaanwas plaats vindt, de vrouwen eens een prikpil aan te bieden, die kunnen zij niet vergeten in te nemen en gelijk de mannen maar even trakteren op een enkeltje vasectomie.

En die 'arme' vakantiegangers in Griekenland, wat een watjes, het is volkomen normaal dat daar nu temperaturen van 40 graden heersen en dat er bosbranden zijn, nota bene vaak aangestoken en ook daar heb ik mijn gedachten over.
Die Nederlandse jankerds, (letterlijk) op tv, einde van hun vakantie en waar blijft het medeleven met de Griekse bevolking die door die branden hun hele hebben en houwen verloren zijn?
Je wéét toch dat het in Griekenland en alle zuidelijke landen takkeheet is in juli, blijf anders gewoon thuis of zoek een andere bestemming!
Als je niet van sneeuw houdt moet je ook niet naar Zweden verhuizen, zo is het nou maar net.
Zo ik heb mijn hart gelucht en klik op onderstaande tekst is een link, lees en overdenk zou ik zo zeggen☺

----------



Donderdag 27 juli. Hiephiep hoera, vandaag is Elin 1 jaar geworden!
Als de dag van gisteren, Natasja belde met de mededeling 'pups geboren en er is 1 teefje bij en die is voor jullie!'
Dit soort dingen vergeet je gewoon nooit meer, de blijdschap, het kleurde de dag zo mooi . . .
Gelukkig wisten we toen nog niet dat ons nog veel boven het hoofd hing en ook dat van ons poppie.
Een jaar waarin zoveel gebeurd is en alles ook weer goed gekomen, het kostte wat moeite oef en geld maar dan heb je ook wat.
Nu in rustig vaarwater, nouuu rustig?
Elin is tot een echt een super leuk hondje ontwikkeld, één en al energie, vrolijkheid, blijheid, speelsheid, geen greintje agressie tegen alles en iedereen, en verder alles wat je nog positief aan een hondje wilt hebben!
In huis, gewoon rustig, als zij wakker is, heel graag spelen, wat wij ook veel doen met haar en de grond ligt hier nog altijd bezaaid met speelgoed en zij vaak haar favorietjes uitzoekt voor je!
Zo'n speelse hond hebben wij nog nooit gehad en ja zij heeft Dick totaal in haar Franse achterzakje zitten, hij kan de verleiding van die mooie ogen, dat lieve bekkie met een stuk speel tegenover hem, niet negeren, en dat weet zij!
Vaak, als hij opstaat, pakt zij snel een speel en tijdens het lopen drukt zij dit tegen zijn been aan en ja hoor, hij reageert altijd.
Mijn persoonlijke stijl van opvoeden is dit zeker niet maar ik heb liters water bij de wijn moeten doen, wat ik soms uiterst moeilijk vind omdat ik dondersgoed de consequenties hier van ken.
Goed, blijft overeind, zij is echt geweldig!
Qua formaat is zij ook ideaal, stevig, zij weegt 12 kg, compact, razend snel en kan tegen een stootje, ik vind het een echte gezinshond, erg leuk en geschikt voor een gezin met kinderen en dat zeg ik niet snel!
Als je in de stad of dorp woont en de jachtpassie een beetje binnen de perken kunt houden, is het 100 punten.
Dat laatste is mij hier dus niet gelukt, ligt aan mij, ik heb mezelf overschat en de passie van een Fauve onderschat . . . 

Dit is vandaag, de steiger redde het niet bij dit gedeelte en hebben de mannen gisteren opgebouwd bij J&A waar Anne ook de noordkant gaat schilderen.

----------

Woensdagmorgen 26 juli. Gisteren krabbelloos, en niet om onderstaand verhaaltje maar simpelweg omdat ik om 10 uur met Joke boodschappen samen doen had afgesproken.
Als ik dan met de meiden weg geweest ben en daarna een bakkie heb ik geen tijd meer, vandaar.
Ok de dag er voor:
Ik naar de berg waar we altijd alle hondjes lekker loslaten, het is er veilig, groot gedeelte door bomenkap goed te overzien, wel heuvelachtig met bospercelen.
Elin is bijna altijd in de buurt van pop en eigenlijk maak ik mij daar niet al teveel zorgen omdat er geen wegen lopen in de buurt.
Natuurlijk loop ik niet zo vrij als alleen met loslopende setters en dat was nu niet anders.
Totdat ik op de tracker keek en zag dat Elin wel erg ver ging en ik mijn maag voelde opspelen.
Dat zij wel weer terug komt weet ik eigenlijk wel, nou ook niet 100% natuurlijk . . .
De moeilijkheid is dan dus de sleeplijn die ergens achter blijft hangen en dat dat gebeurt is duidelijk, nu dus ook.
Helaas was dat  hemelsbreed niet echt heel ver maar toch, het gebied is te voet zo moeilijk toegankelijk dat ik eerst maar eens als een uil in de bijbel op de tracker bleef kijken wat er gebeurde.
Na een minuut of tien het beeld aanschouwd te hebben was het wel zeker, zij stond vast in een bosperceel. . . .
Niet fijn dus.
Ik ben nogal gemakzuchtig en heb gewoon Dick gebeld en vond hij niet echt leuk en ook dat begrijp ik.
Hij kwam er gelijk aan, nog een geluk dat wij twee auto's hebben, Roos en pop in de auto gezet zodat ik ook mijn handen en gedachten vrij zou hebben.
Dick wilde niet dat ik het terrein in ging dus bleef ik braaf wachten en ondertussen op de tracker koekeloeren en zag haar inderdaad heen en weer lopen voor zover als de sleeplijn dat kennelijk toeliet.
Wat heeeel fijn was dat zij ook begon te blaffen zodat je nog makkelijker richting kon bepalen en geeft mij nu ook gelijk zekerheid dat als de bevrijding haar zelf te lang duurt, zij haar snaveltje open trekt en het volume is niet mis.
En ja hoor daar vond hij haar, sleeplijn geslingerd om een boomstam en nog wat jaren 70 macramé lussen gemaakt.
Zij was blij maar totaal niet onder de indruk
Djieee wat ben je dan blij als je haar weer ziet!
Dit hele gedoe hebben wij met Muisje ook mee gemaakt en degene die ons en Muisje kent weet dit nog wel, alleen waren wij zelf toen een stukkie jonger en actiever.
Gistermiddag daar weer gewoon gelopen en niets aan de hand, Elin bleef keurig in de buurt . . .
Gisteravond op youtube wat Fauvenfilmpjes op jacht bekeken en het is zo herkenbaar, is heel normaal voor dit ras om zo zelfstandig op de rit te gaan en ook weer terug te komen en ja allemaal met trackers om!

Daar staat zij . . . ☺
   
Hier kun je dus duidelijk zien dat zij alweer op de terugweg was maar juist daar vast bleef zitten en er een mooi weefwerkje van maakte!

----------

Maandagmorgen 24 juli. Ja Til, het sluiten van het Dogcenter is een groot gemis voor de vele hondenliefhebbers, dat is duidelijk!
De Fauven CM wordt nu gehouden op Manege De Fruithof in Heteren, een locatie waar ik niet zo happig op ben.
Showende honden die constant met hun neus over de grond lopen snuffelen naar paardenmest, die snuffeleigenschap is al sterk aanwezig bij Fauven.
Grappig dat ik hierop het antwoord kreeg 'ach we hebben een Franse keurmeester en die houden van die eigenschap'
Ik moest er wel om lachen maar eigenlijk als een boer die kiespijn heeft en het maar gelukkig is dat het één en al snuffelende Fauven zijn dan daar!
Daarbij kan ik goed relativeren en zal het mij eigenlijk worst zijn, ik doe mijn best en verder zie ik het wel en vind het gewoon hartstikke leuk om zoveel Fauven te zien.
Hier vlakbij wonen twee Duitse dames, erg aardig, zeer creabea en heel goed in het restaureren van oude meubels!
Sinds vorige week hebben zij een klein koffiecafeetje geopend, allemaal zelf gebakken lekkers.
Gistermiddag zijn we daar even gaan koffie drinken en hebben zij o.a. echte Duitse Schwarzwälder kirschtorte in de aanbieding, oef wat lekker, ook Zweedse lekkernijen hoor!
Het is uniek daar, net of je in een echte Zweedse huiskamer zit, erg gezellig en alles hebben zij dan ook zelf geknutseld en bij elkaar gescharreld.
De spulletjes, allemaal antiek of gewoon oude dingen zijn ook te koop daar.
Super dat zij deze uitdaging aan zijn gegaan en nu maar hopen op succes, het is een mooi oud origineel pandje en ligt wel t.o. een museum. en wij zullen er zeker nog wel eens komen!
    
Zo grappig, links een stukje van de middagronde van Laura en rechts is Elin, daarbij zie je ook dat Elin Laura altijd weer opzoekt!

Goochelen met een stok, specialiteit van Elin

Ik houd helemaal niet van tuigjes bij honden maar met Elin noodzakelijk vanwege haar broodnodige equipement . . .

Leuk hè, Elka's kleine caféstuga!


----------

Zondagmorgen 23 juli. Mijn god wat gaat de tijd toch snel.
Gisteren de mannen de steiger opgezet en ook Joke kwam nog langs en hebben we samen lekker geluncht, heerlijk buiten!
Eind van de middag kwamen Viking en Eric, Jip en Janneke dus en hebben hier gegeten, is traditie want zij vertrekken morgen alweer naar NL.
Ik kon bijna niet geloven dat zij hier dan al weer 3 weken geweest zijn!
Iets wat ik niet leuk vind, die dingen zijn er ook want het leven is niet alleen maar 'leuk'.
Kreeg gisteren bericht van de Nederlandse Fauvenclub dat de Jonge Hondendag niet door gaat, wel de CM . . . jezus wat baal ik hier van, mij zo op verheugd om het hele nestje van Elin te zien bij elkaar.
Het zou een evenement van twee dagen zijn waar wij ook lekker met de camper konden staan, nu dus maar 1 dag.
Wel gaat de Kampioensclubmatch door, waar wij ook aan mee doen.
Maar aangezien ik niet zo'n showerd ben vond ik toch echt de Jonge Hondendag veel meer iets om mij op te verkneukelen.
Ik begrijp de noodsprong, in zeer korte tijd een andere locatie vinden, van de club heel goed hoor, daar niet van, zij hoorden dit ook pas begin juli.
Het werd elk jaar in Zaltbommel in het Dog Center gehouden maar helaas moet dat hele complex binnen een paar maanden gesloten worden (is het nu al) wegens verregaande door de staat opgelegde renovatie.
Zij moeten van 'het gas af', over gaan op zonnepanelen op alle daken van die gebouwen en heel veel investeren en aangezien er asbest op die daken ligt, wat eerst verwijderd moet worden, daar mogen geen zonnepanelen op liggen, waren de kosten voor hen op geen enkele mogelijkheid op te brengen.
Dus, complex verkocht, kregen er vanwege het asbest ook veel te weinig voor, mensen brodeloos met dank o.a. aan Timmermans met zijn Europese grootheidswaanzin.
Echt erg, heel veel cursussen werden daar gegeven, immens veel mensen die daar plezier hadden, nu de dupe van zijn, allemaal weg.
Door al dit soort ongein gaat het druk worden met nog meer NLers in Zweden . . .
Soms, maar dan ook heel soms verlang ik nog wel eens naar NL, maar het wordt met rasse schreden minder en dat is maar gelukkig ook.



----------

Zaterdagmorgen 22 juli. Momenteel zitten de mannen, Dick en Anne naar een youtubefilmpje te kijken hoe de steiger in elkaar gezet moet worden, die zij vanmorgen opgehaald hebben.
Grappig het lijken wel playmobielhandjes van die mannetjes!
Eerst even buiten koffie gedronken en nu dan aan de slag.
Dick gaat twee delen van het huis schilderen maar eerst moest hij planken vervangen.
Ja dat is wat anders dan een NL huis!
Er waren wat planken verrot aan de onderkant en had Dick, toen wij hier net woonden, al gevraagd bij de mannenwinkel naar 'houtvulmiddel' en toen keken zij hem wel wat wazig aan☺
Nu weet je dat dat logisch is natuurlijk, want zo werken zij hier niet, planken worden gewoon vervangen als zij niet goed meer zijn.
Schilderen is hier ook een vak apart, er wordt over het algemeen niet geschuurd, mits het huis met de échte goede verf voorheen geschilderd is, dus die typische verf voor noordelijke landen.
Het hout wordt schoon gespoten, laten drogen en daarna de nieuwe verf er op.
Soms zie je hier ook stenen huizen of huizen met van die nepstenen platen, brr zo lelijk!
Zweedse huizen horen naar ons idee gewoon van hout te zijn en met kleurtjes en dat is natuurlijk hier ook eigenlijk altijd gelukkig.

Lekker samen op bed

Relax . . .

----------

Vrijdagmorgen 21 juli. Gisteren toch onverwachts geen krabbel, veel te druk gehad.
Even een voorbeeldje van hoe het hier vaak gaat, ditmaal in de gezondheidszorg . . . ik zeg expres 'vaak' want er zijn ook dingen die wel goed gaan.
Om 'kort' te gaan, hoewel kort?
Zoals ik wel eens geschreven heb moet ik elke 3 maanden naar een neuroloog voor een behandeling en dat gaat hier normaal allemaal prima, Oscar (ja dus) is een aardig arts, goed benaderbaar en kun je ook afspraken mee maken, al vaker gedaan.
Vorige keer had ik hem gezegd graag de behandeling laatste week augustus wil omdat wij daarna gelijk naar NL vertrekken.
'Prima houd ik rekening mee'
Dan kan ik ook afspraken voor in NL maken en ditmaal o.a. eentje bij een trimster op dinsdag 4 september, vanwege dat Elin dat weekend erop naar een show gaat.
Tot mijn verbazing kreeg ik een brief met een afspraak op maandag 3 september.
Geen probleem dacht ik er staat een telefoonnummer waarop je je afspraak kunt wijzigen.
Dan krijg je een uitgebreid menu in het Zweeds wat snel ingesproken is en reageer je niet gelijk dan is het al afgelopen.
Nou is vooral Dick niet helemaal meer een nitwit wat de Zweedse taal betreft maar dit gaat toch echt te snel.
Wel bleek dat je geen nieuwe afspraak kunt maken maar alleen afzeggen.
Dat is dus niet de bedoeling want ik kan niet zonder die behandeling.
Goed, dan maar via internet op je 'eigen pagina'.
Bij het inloggen bleek dat dit tijdelijk niet  toegankelijk was.
Godsamme wat een gedoe.
Niet getreurd, wij naar de Vårdcentral (dokterspost) hier in Munkfors, die zou dit toch wel even kunnen regelen of op zijn minst even advies geven.
Receptiedame bleek één woord Engels te spreken, Dick ging over in Zweeds en zij snapte zelfs ook niet wat zij er mee moest en belde een collega die ook op de post was, zij ging dus even naar haar toe buiten ons zicht.
Zij kwam terug en zei, sorry zij wil u niet helpen, u moet zelf maar naar Karlstad gaan (uh heen en terug dus 130 km). . . , zij vindt het ook erg maar ja zei ze dit is 'het systeem' hier . . .
Ik moest mij ontzettend inhouden om niet boos te worden en mij goed te realiseren dat deze dame hier zelf ook niets aan kan doen.
Vandaar dat wij in de auto gestapt zijn, zelf naar het ziekenhuis in Karlstad en ik linea recta naar de afdeling neurologie ben gelopen met mijn brief.
De receptie op de afdeling was ook daar eigenlijk gesloten (in vakantietijd laat iedereen hier zijn werk uit handen vallen, vaak zonder vervanger!)  heb ik een verpleegster aangeschoten dat ik een vraag had.
Eindelijk luisterde er echt iemand, Oscar was op vakantie, en haalde zij een andere collega er bij opende de computer en ging in mijn dossier kijken.
Haar Engels was ook niet om over naar huis te schrijven, iets wat ik dus echt niet snap, er komen zoveel buitenlanders naar Zweden en de Zweedse taal is nou niet iets wat veel mensen spreken behalve dan de eigen bevolking en ijverige geëmigreerden, ik niet dus. 
Zij heeft mij beloofd een andere afspraak te fixen, iets wat Oscar altijd zelf regelt en er nu nog niet is.
Goed, ik geef haar het voordeel van de twijfel, mijn afsprakenbrief heeft zij gehouden dus ik heb wel goede hoop . . . maar geloof het niet eerder dan ik echt mijn brief heb voor een nieuwe afspraak anders wordt het weer ritje Karlstad en of ik dán nog vriendelijk ben betwijfel ik.
Dat is het lastige van Zweden, iedereen is aardig maar het is echt een doorschuifsysteem, enorm bureaucratisch. 
Dick had nog wat boodschapjes daar die mij ook veel te lang wachten duurden maar goed, weer mij ingehouden.
Onze honden thuis opgehaald, stukje mee gelopen en toen naar huis J&A om hun honden en logeerhond te verzorgen en hebben we eindelijk even rustig bij hen in de tuin in de schaduw gezeten tussen spelende honden.
Gisteravond had ik het dus helemaal gehad, niet van lichamelijke inspanning maar wel van frustratie.

----------


Woensdagmorgen 19 juli. Gestart om 7 uur met een prachtige dag, jammer rivierstrandje nog onbereikbaar maar goed, komt wel weer.
Net weer fijn buiten koffie gedronken en zo genieten van de stilte, de rustige sfeer en al dat groen om je heen!
Qua wild is het nu rustig voor zover wij zien dan.
Ik lees momenteel een biografie van Wubbo Ockels en waarom, geen idee, omdat ik simpelweg ergens stuitte op dit boek en biografieën mijn quilty pleasures zijn evenals zwart/wit lollies die ik hier niet kan kopen☺
Het is geschreven door zijn dochter samen met hem zelf, dus gewoon tijdens zijn leven, erg interessant, vooral een kijkje achter de schermen van al zijn belevenissen in vooral Amerika en hoe mensen daar met elkaar om gaan en ook hier in NL trouwens op de TU Delft.
Best grappig want ik herken dan dingen van onze zoon Marc die ook daar gestudeerd heeft.
Gistermiddag besloten we nog een klein bbqtje te doen en smaakte weer heerlijk en we merken duidelijk dat wij veel minder eten dan bijvoorbeeld een jaar of tien terug.
Joke en Anne zien we nu niet zoveel, die hebben steeds NL bezoek en ja dat kost altijd veel tijd, want bezoek komt niet om in je tuin te zitten maar willen ook wat zien van de omgeving.
 
Dit kost aardig wat zelfbeheersing hè kleine foof, dit mocht even voor de foto want daarna moest zij weer op de grond hoor
  
De skatties weten dat zij ná de maaltijd altijd iets krijgen wat van de vork gegeten wordt en ook de volgorde is bekend: Roos, Pop en Elin!

----------

Dinsdagmorgen 18 juli. Niks beleefd, niks gedaan en natuurlijk toch de hele dag bezig met wat gekeutel in en om het huis.
Gisteren Elin weer even op de trimtafel, wat zij met vreugde bekijkt als Dick hem neer zet.
De trimtafel associeert zij altijd met wat leuks en lekkers, zo heb ik het haar dan ook aangeleerd.
Zij moet, ik ben nog niet klaar, wat bijgepunt worden voor een grote show zondag over een week.
De 'Nordic Dogshow' duurt twee dagen en op zondag zijn wij aan de beurt en er zijn wel eventjes ruim 1100 honden ingeschreven!
Het is ook een Internationale Dogshow en natuurlijk zijn er niet zoveel Fauven hoor, volgens mij 19 stuks in verschillende klassen, maar wel heel veel andere rassen en jammer genoeg zijn de Setters zaterdag aan de beurt, misschien ga ik dan ook wel even kijken.
Alleen al de perfecte organisatie en accommodatie is de moeite van het bekijken waard!
Het enige wat ik bij Elin niet doe is nagels knippen, poeh ik vind dat bij haar zo'n k** werk, ik doe dat wel altijd bij de Setters zelf, is een makkie, maar Elin trekt vaak haar voetjes weg en dat vind ik zo naar en geeft mij spanning, en laat ik dat liever de dierenarts doen met mijn hulp, dat dan weer wel.
Als ik de setternagels knip staat zij er ook altijd met haar neus bovenop,om stukjes nagel op te vangen en op te eten, dus bang voor knippen is zij niet.
Het aparte is ook dat een nagelknipper voor mensen haar in de looppas laat aankomen, zij probeert geknipte nagels te  pikken en ook op eten!
Toen Wendy vroeger bij de paarden zelf de hoeven bekapte, lagen ook de honden altijd al te wachten op zo'n kauwstukje . . . zat natuurlijk ook nog lekker paardenmest aan en dat kan ik van onze nagels nou niet echt zeggen☺

-----------

Maandagmorgen 17 juli. Jeetje wat een verrassing Cilia, een Gordon Setterpupje, heerlijk en stuur je gewoon wel even een mail!
Verder ja die bruine beer, zijn we verder niet bang voor, en zeker niet dat hij om ons of andere huizen zou zwerven hoor Til, er is prooi genoeg voor hem/haar in de afgelegen stille bossen om ons heen!
Iedereen heeft hier ook afgesloten vuilnisbakken, juist ook vanwege al dat wild grut.
Naast onze tuin grenst een stuk bos van zeker 28 km voor je ergens anders uit zou komen, wel zag ik van de week weer een eland schuiven tussen de bomen, ook leuk en voor ons zeker minder gevaarlijk.
Beren zijn heel schuw en zullen absoluut contact met mensen vermijden en ik denk dat ik onze honden maar een belletje om doe, dat wordt ook geadviseerd aan mensen hun schoenveters als zij alleen door het bos lopen.
Gefeliciteerd Ria met je puppenkind, ah wat een klein hummeltje, 9 ons en ik kan mij er bijna geen voorstelling van maken, niet bang om op hem te trappen?
Wel uitkijken geblazen met zo'n frummeltje!
Wat mis je dan een hond hè, zeker als je er maar eentje hebt, dan is het leven wel erg leeg hoor.
Wij vinden Elin al klein met haar 11 kg . . .
Gistermiddag om kwart voor drie had ik een heuglijke mededeling: de geboorte van de gordijnen . . . het was een pittige bevalling, gelukkig geen ruptuur maar wel rugpijn☺
Natuurlijk gelijk opgehangen en we zijn dik maar dan ook dik tevreden over het resultaat, heeft wat lang geduurd maar dan heb je ook wat.

Typisch Engelse setter, de wereld kan om je heen in elkaar storten maar gewoon blijven slapen☺

Het resultaat want dicht doen zullen we zeker niet, grenst alleen maar een stil bos aan

Close upje

Playtime

Prachtig stel honden hebben wij!

----------

Zondagmorgen 16 juli. Dat wij omgeven worden door wild weten wij natuurlijk wel maar de laatste dagen zijn wij er wel met onze neus behoorlijk op gedrukt, nou figuurlijk dan!
Begin bij gistermorgen onze wandeling langs de rivier, helaas wat saai nu wij niet naar het strandje kunnen maar is niet anders.
Wat wel heel leuk was dat er grote verse voetafdrukken van een eland op het pad stonden en stom genoeg niet eens gefotografeerd en we hadden dan ook geen idee dat die elanden ook hier over dit pad zouden lopen, wel reeën die zien wij veel en komen kennelijk drinken in de rivier.
Was gistermiddag wel wat anders!
Op de berg, lag een grote aparte drol, vol met allerlei onbestemd spul en heeft Dick gefotografeerd, vlakbij een grote plat getrapte(?) plek waar ook iets ondefinieerbaars lag waar Elin in wilde rollen en net op tijd weggetrokken.
Van wat voor dier, wat hier leeft kon deze grote drol nou zijn?
De 'big five' hier zijn de eland, wolf, lynx, veelvraat en beer.
Qua grootte drol dachten wij aan de wolf maar . . . toen wij de foto gingen googelen op beeld en allerlei sites bezocht hebben, lijkt dit toch echt van een beer te zijn!
Niet één site gaf iets anders dan de bruine beer!
Hoe ruig wil je het hebben in je omgeving?
Nog steeds zijn wij nog een beetje ontsteld over deze ontdekking hoor maar kunnen toch echt niks anders bedenken.
Wie het weet mag het zeggen!
Gek hè dat wij toch wel eens twijfelen om onze honden los te laten lopen . . . 
Vannacht werd ik wakker van een onrustig poppie en ging ik maar eens kijken, zat zij rechtop op de bank de schemerige tuin in te loeren, ook kennelijk iets gezien of gehoord!

Nee mijn gordijntjes zijn nog niet af, vandaag wel.
Ik had gvd een knipfout gemaakt en moest nu van allerlei restjes een band van 3 meter maken . . . is gelukt hoor daar niet van maar kostte mij hoofdbrekens.
Cilia ik ben inderdaad héél nieuwsgierig en ben zo benieuwd naar de naam van de baby!
Inderdaad jaren 70 gordijntjes en of het typisch Zweeds is weet ik eigenlijk ook niet, je ziet ze hier wel veel en staat leuk bij die ramen in de oude houten huizen.
 
----------

Zaterdagmorgen 15 juli. Omdat Elin het gistermiddag ook weer aardig bont maakte en je er hier achteraan wilt of moet, zul je door de wildernis moeten struinen en berregie op want paden zijn er niet.
Helaas bleef de sleeplijn niet eens ergens aan hangen . . .
Het is een stuk terrein waar jaren geleden gekapt is en dat is een puinhoperige zooi en kost aardig wat moeite om daar door heen te ploegen.
Die honden hebben er geen enkele moeite mee en ook pop doet dit alles gewoon mee, Roos niet meer en die was ook thuis gebleven bij deze expeditie.
Ook merken we duidelijk dat wij ouder worden, het is wat strammer allemaal en de zin om een end de bush in te moeten is ook niet aanwezig en daarbij jaja de familie schijtbak natuurlijk.
Vanmorgen besloten wij om het rustig en zonder stress te houden en hadden we Elin aan de rollijn, ook geen grap trouwens, dat moet dan maar 1x per dag, al is het maar voor onze geest.
Net erg aardige NLers gesproken die een vakantiewoning gehuurd hadden en vandaag weer richting NL gaan en hoe toevallig, precies het huisje wat wij werkelijk járen geleden hadden willen huren!
De laatste paar dagen ben ik super ijverig bezig in huis om leuke typisch Zweedse gordijnen te maken en hoop vandaag de laatste af te krijgen en op te hangen, zal er zo even een fotootje van maken.
Gewoon rechte lappen met kant er tussen, lijkt makkelijk maar is wel secuur uitrekenen en dan vooral met stof wat scheef geweven is en ik al niet profi ben met dit soort dingen is dat wel een klussie.
 
Deze hangen dus in de eetkamer, heb ik gekregen en ben ze aan het namaken voor de zitkamer

----------

Vrijdagmorgen 14 juli. Was een beetje een tegenvaller want er is nu helemaal geen randje strand meer, alles onder water en zelfs het greppeltje niet meer te zien en geen paadje, maar alles water.
Uiteraard ging Elin in één ruk toch naar het strandje, dacht zij in haar jeugdige optimisme.
Ik hoorde haar in het water, zag haar niet en dat zit mij dan niet lekker want zij heeft wel die lange sleeplijn en kan dan makkelijk achter die begroeiing op de bodem blijven hangen en niet verder kunnen.
Ja hoor, het was weer zover, alle apen en beren kwamen gelijk op de weg dus ik broek opgestroopt, had hem beter uit kunnen doen en waden door het water, plotseling zag ik haar staartje en liep zij langs het water om de weg terug weer te vinden.
Gelukkig luisterde zij gelijk, kwam zwemmend de greppel over dus BRAAFFFFFF
Het is wel te merken dat zij dit terrein inmiddels op haar Franse duimpje kent en dus ook avontuurlijker geworden is, best lastig.
Op de berg in de middag kun je dat ook zien en moeten we er niet aan denken geen tracker te hebben!
Wat ook wel eens vervelend is dat tracker soms geen internet verbinding heeft, dat maakt je direct wel erg onzeker en peinzen wij er toch over voor haar zo'n professionele jagers tracker met kleine antenne te kopen . . . kassa . . .
Hij zal vast zijn geld wel opbrengen want zij is natuurlijk nu nog maar 11 maanden en kun je er een hoop plezier van hebben.
Wij zijn ook weer even naar de waterval gegaan omdat wij hier thuis het geluid zo af en toe kunnen horen en ja hoor, in één woord, prachtig!

De waterval van Munkfors

Stuk hek bij waterval zodat je niet met je auto het water inrijdt, denk ik dan eigenlijk . . .

----------

Donderdagmorgen 13 juli. Grote goden wat een regen gisteren, het leek wel een douche op volle sterkte en leek ook zo doordat het loodrecht naar beneden stortte.
Gistermiddag dus een natte hondenronde en gisteravond maar een kortje gemaakt omdat het nog steeds plensde.
Dit maak je zelden mee hier, dat het zo extreem regent.
Nu weer prima weer trouwens.
Gistermiddag kwamen Joke en Anne met hun zoon, die een paar dagen over is uit NL, even een bakkie drinken, gezellig weer.
Vanmorgen gingen we naar het strandje maar . . . er was helemaal bijna geen strandje, zoveel water gevallen dat het waterpeil erg hoog was.
Als we naar beneden gaan via een klein paadje moet je op rivierhoogte een klein greppeltje over en zelfs dat kon niet, ja de honden deden dit wel al zwemmend, zelfs Roos ging er door, en zagen we in de 'verte' Elin zo de rivier in stappen en zwemmen, zij bleef wel aan de kant gelukkig want wij konden er zo maar niet bij komen.
Vandaag was zij ook van 'god los' en maakte er een potje van met omleidingen die wij natuurlijk kunnen volgen op de tracker, godzijdank.
Daarbij luistert zij toch best redelijk naar de fluit en komt dan terug, maar niet gelijk natuurlijk (mag dat ook niet echt verwachten, is geen Setter) . . . je ziet haar dan stil staan op de tracker en kennelijk even nadenken wat zij dan moet doen en keert dan om, klein donderstraaltje.
Geeft ons (en hen!) wel een voldaan gevoel nu zij dan heel lekker liggen te slapen na een spannende ronde!
Maar eerlijk is eerlijk, ondanks alle maatregelen vinden wij het niet echt fijn zo'n 'exploring dog'. . .
Weer goed opgelost Peter en wat een fijn idee dat die knobbels ongevaarlijk zijn!

Zie in het midden Elin en bijna geen strandje!

Het kleine paadje naar het strand, diepe greppel!

Blij mee!

----------

Woensdagmorgen 12 juli. Moeilijk tikken met 1 vinger en leppie gedeeltelijk op de linkerzijde leuning stoel, op rug pop, maar ik weet dat zij hier snel genoeg van krijgt en dan wat gunstiger gaat liggen.
Haha nu dus al en komt er nog een Fauve ook bij om het gat tussen mijn leppie en pop op te vullen, lachen hoor, zoals je mij nu ziet zitten!
Onze ochtendronde is tamelijk droog verlopen, korte bui toen wij op het strandje waren maar mocht ons niet deren en de honden ook niet al was Elin wat minder gemotiveerd om 'haaitje' uit het water te halen.
Helaas moeten wij wel constateren dat Roos qua krachten beduidend minder wordt, het heuveltje naar beneden gaat nog wel maar naar boven zie je dat het haar moeite kost en wij paraat staan om te helpen.
De bespiering op de achterhand is zo goed als verdwenen en is ook goed te zien als zij op de bank op haar rug ligt, wat zij eigenlijk altijd doet, haar beentjes liggen dan als slappe stengeltjes opgevouwen,
Verder is zij absoluut prima, wil nog graag mee, is buiten evengoed enthousiast en maakt zelfs regelmatig nog een kort sprintje met Elin en we zien verder zeker geen verontrustende dingen aan haar.
Soms laten wij haar met die warmte in de middag thuis en de avondronde gaat zij ook gewoon mee.
Kortom, langzamerhand zie je toch wat beperkingen maar zoals zij nu is kan zij 100 worden . . .
Nou hoeft dat van mij ook niet want dat betekent dat zij mij gaat overleven en dat willen we zeker niet!
Gisteren gingen wij na het boodschappen doen even naar een steigerverhuurbedrijf wat donders mooi ligt in het bos, werkelijk zo schitterend!
Dick móet en dat zeg ik nadrukkelijk, namelijk het huis in ieder geval aan de voor- en zijkant schilderen waar hij eigenlijk geen zin in heeft maar gewoon wel moet.
Hij stapte uit de auto en ik bleef even zitten en zag het tafereel voor mij:
De voordeur stond open en er kwam niemand en was ook niemand te zien, hij riep 'hallo' en daar stormde een bastaard herderachtige hond de deur uit, sprong tegen hem op en beet in zijn arm die hij nog net op tijd omhoog trok om erger te voorkomen en gelijk wilde hond hem aan de achterkant grijpen.
Ja en toen kwam de vrouw naar buiten en vroeg Dick gelijk aan haar of zij die hond even wilde pakken want je zag duidelijk en ik zeker vanaf een afstandje, dat hond nog niet klaar met Dick was.
Echt ik heb dit nog nooit mee gemaakt of zelfs maar gezien, wel op filmpjes tijdens de opleiding tot GTer. en die waren trouwens nog wel even heftiger.
Man kwam ook naar buiten en zij vonden het echt heel erg wat er gebeurd was en 1000 en 1 excuses en later zelfs nog een appje met de excuses en dat het gedrag van zijn hond niet acceptabel was, netjes toch!
Ik hoorde niet wat er gezegd werd maar wist al zeker wat er zou komen en dat klopte dus ook 'dit heeft hij nog nooit gedaan' en 'ja het is een Griekse hond en heeft veel mee gemaakt'. . .
De verwonding viel mee hoor, maar duidelijk wel een gerichte zichtbare beet.
Toch knap, dat dit nog nooit eerder gebeurd is na zoveel ervaring met honden ook niet toen ik mijn professie nog uitvoerde!

Lief hè, samen een middagdutje doen

Leuk om te zien, printscreen van de tracker en zie je het strandje, wat eigenlijk dus een zandbank in de rivier is en meestal beloopbaar is, soms wat meer en soms wat minder afhankelijk van de regenval in het Noorden.

----------

Dinsdagmorgen 11 juli. Mij te warm gisteren, maar ja daar hebben wij zelf geen invloed op.
Gistermiddag kwamen de tijdelijke buren even kennis maken, aardige mensen en grappig of gek genoeg, het is maar net hoe je het bekijkt, buurvrouw was nog nooit in Zweden geweest én zag nu voor het eerst het huis waar zij in gaat wonen, wat haar man een paar weken terug hier gekocht heeft!
Uiteraard snappen wij daar geen moer van maar iedereen is weer anders en neemt op andere momenten en in andere situaties heftige beslissingen.
Wij vinden het wel stoer eigenlijk.
De tweede helft van de middag, na hondjes wandelen werden we bij de Viking uitgenodigd voor een bakkie met taart!
Zij hebben twee Duitse buurvrouwen die zelf taarten en koeken bakken en zijn deze week ook een soort koffietentje begonnen in Ransäter en bleek de vergunning nog niet op orde waar zij totaal niets aan konden doen maar moesten tentje gelijk sluiten en over twee weken mag het wel open . . .
Dus zaten zij met al dat zelfgemaakte gebak en het was toch lekker!
Gistermorgen was ik net te laat om het debat van de tweede kamer te volgen en heb ik dat gisteravond gedaan.
Ik vond het bij tijd en wijle grof en onnodig kwetsend.
Het afscheid van Mark Rutte heeft, en nóg trouwens, mij veel gedaan als jarenlange, inmiddels ex VVD stemmer.
Mijn partij was het allang al niet meer, na de tenenkrommende vrijage met D66 en natuurlijk vind ik het ook tijd voor een frisse wind.
Buiten nu ook lekker veel frisser, net met hondjes wandelen bewolkt, 17 graden, super lekker, het heeft vannacht wat geregend, maar mondjesmaat.
Elin heeft weer lekker gezwommen en stonden pop en Elin ademloos aan de kant te kijken naar een eend met een stuk of 6 pulletjes die langs dreven en nee zij gingen er totaal niet achteraan!

Nog een foto van Joke, die ik gisteren vergeten ben te plaatsen maar wel erg schattig vind!

----------

Maandagmorgen 10 juli. Gisteren heerlijke uurtjes op het water gehad maar ging niet zonder slag of stoot.
Het motortje had kuren zodat wij al visioenen kregen om vanaf het midden van het Grässjön te moeten zwemmen naar de kant of peddelen.
Het vervelendst was het natuurlijk voor Anne, de kapitein, hij moest heel wat lichamelijke arbeid verrichten om het motortje steeds weer aan de praat te krijgen . . . wel snö voor hem.
Wij zaten er wel relaxt bij eerlijk gezegd, nou Joke vond het ook geen grapje hoor en overlaadde Anne met een heleboel deskundige adviezen waar hij wonderwel zo rustig onder bleef, mijn complimenten aan hem.
Had bij ons zeker anders verlopen . . . .
Uiteindelijk toch keurig aan de kant gekomen en hebben het evengoed heerlijk gehad, zo midden op het water, het meer is niet zo heel groot dus konden we toch wel een pittig stukje varen, met horten en stoten.
Wat ons nog het meest verbaasde dat Elin zich gedroeg alsof zij dagelijks op de wilde baren vertoeft, gaf geen krimp en vindt alles leuk!
Stond met haar armpjes hihi op de railing verlekkerd naar het water te kijken en vond het ook wel apart als ons bootjes passeerden met zwaaiende mensen.
Bij het bootje opladen hebben we haar ook nog even laten zwemmen en hadden haar zwemspulletjes mee . . . ☺☺☺
Kortom, het was gewoon erg leuk en zoals altijd gezellig!
We besloten om daarna nog even een lekkere sorbet te scoren in een glasscafé, hmm zaten daar kostelijk in de schaduw en het ijs was weer prima.
Nu komen we net thuis van inmiddels de al bijna traditionele ochtend rivierwandeling met waterpret en moest ik nog even een boodschapje bij de ICA hebben.
Haha werden we aangehouden door de politie (zie je hier bijna nooit!) en moest Dick blazen, het was nog niet eens half 10!
Wij weten dat dat hier in Zweden vaak op de vroege maandagmorgen gedaan wordt om te kijken of je de avond er voor niet teveel gedronken had (nou niks dus, percentage is hier toch echt 0, de straffen hoog) en of het alcoholpromillage laag genoeg is om te rijden.
Alles ok natuurlijk en het plastic (waarom nog steeds geen karton?)blaaspijpje kregen wij mee als aandenken.
Ik zat te schuddebuiken van het lachen om je reactie Cilia!



Een onderonsje met Roos, ben al blij dat zij met haar voetjes in het water gaat

----------

Zondagmorgen 9 juli. Klein krabbeltje. Direct komen Joke en Anne ons ophalen en gaan we een paar uurtjes varen, gezellig!
We gaan al vroeg want Anne wil vanmiddag F1 kijken, oehoe Cilia☺
De ochtend is precies als gistermorgen verlopen, lekker weer met de meiden naar de rivier na het ontbijt met een bakkie koffie.
Het is uiteraard prachtig weer!
We laten voor Roos en pop gewoon de terrasdeuren open staan en nemen Elin voor de zekerheid maar mee, die wil nog wel eens bij, let wel voor háár, onraad, de sirene af laten gaan.
We hebben tijdelijk overburen in het rode huis, die op de sleutel van hun gekochte huis wachten en ook zij hebben honden en kinderen, daarbij is Elin is totaal niets gewend om haar heen wat geluiden betreft, wel even wennen voor haar.

----------

Zaterdagmorgen 8 juli. The day after. Uiteraard zeg ik hier iets over, ik kan het nou eenmaal niet zo maar laten passeren.
Ik heb tot vannacht 12 uur met toastjes brie en een glaasje jus (uh even wat anders dan water) aan de buis gekluisterd gezeten.
Ook totale onzin aan mij voorbij laten gaan maar ik houd er nou eenmaal van om dingen van twee kanten te horen.
Wij zagen wij de klap allang aankomen natuurlijk, NL is sowieso stuk wat ik al jaren zeg, jammer van ons mooie land, oude tradities die overboord gegooid worden en cultuur waar je je kennelijk voor moet schamen, reden voor ons om te vertrekken.
Het is niet voor niets dat er alleen al hier in dit gedeelte van Zweden complete Nederlandse enclaves ontstaan.
Goed ok, nu het belangrijkste voor ons, genieten in het mooie, rustige Zweden van wat het leven ons hier te bieden heeft, en dat is veel, zie de foto's van onze ochtendronde!

Ons kleine bevertje

Met haar nieuwe waterspeel, alles is gezekerd aan lijnen vanwege de stroming in de rivier

Echt waar, ik ben volledig in mijn element, dit is dus GELUK!
KLIK HIER voor nog een filmpje van vanmorgen

----------

Vrijdagmorgen 7 juli. Zeker Agnes jij begrijpt de dilemma's waar je tegen op loopt wat los lopen betreft met je honden.
Het eeuwige afwegen tussen hart en verstand.
Echt nooit gehad met de setters, waren op afstand bestuurbaar, de Gordons dan het meest, maar wel met onze vorige Fauve Muisje en teckel Lotte, exact hetzelfde en toch trap je er weer in omdat er zoveel positiefs tegenover staat.
Op dit moment zijn wij echt vast besloten om Elin elke dag gewoon weer los te laten lopen en ook vanmorgen hebben we mét haar en Roos en pop uiteraard weer genoten bij de rivier.
We hebben gewoon een privéstrand daar, er is echt nooit iemand, hoe is het toch mogelijk hè, kom daar in NL maar eens om!
Fillumpie HIER



----------

Donderdagmorgen 6 juli. Oh wat een weer hadden jullie in NL, best gevaarlijk ook.
Hier kabbelt het weer rustig voort met zo af en toe wat buien en tussendoor de zon, zoals nu ik dit tik, helemaal mijn weertje hoor!
Omdat het ons helemaal niet lekker zat dat Elin vaak aan de lijn loopt ipv lekker los net als Roos en pop, hebben we maar weer onze schijtbakkenpet in de kast gehangen en laten haar nu weer los.
Gistermiddag op de berg de hele ronde los, tracker aan, sleeplijn aan het tuig en gaan met die banaan.
Dick had de fluit en brokjes mee en het werkte als een tierelier . . . nog wel.
Vanmorgen naar de rivier, hetzelfde concept en het doet ons zo goed om haar los te zien genieten, heerlijk, zij heeft dit, zoals elke hond, gewoon nodig en wij ook eerlijk gezegd.
Ook weer eventjes in de rivier gezwommen, kortom het leven van een hond zoals het in onze ogen ook hoort.
Het is voor ons zó onbevredigend om met haar aan de lijn te lopen, zo niet onze way of life met de honden.
We hadden ook onze wildmomentjes weer even, zo mooi!
Op de weg naar de rivier plotseling in een sneltreinvaart een uil voor de auto en greep naast de weg een prooitje en weg er mee, ondertussen keek hij ons recht in ons gezicht!
Gelukkig rijden wij echt nooit hard en konden dit dus prachtig bekijken en vlak daarna stak er een mooie roodbruine ree over en o ja, gistermiddag op de weg van de berg af een das die voor de auto uit liep!
Ook was meneer de bok gistermiddag weer even in de tuin om jonge blaadjes van de boom af te plukken.
Tja dat is dus wonen in Zweden!
Dat afscheid ja Cilia, is wel een puntje maar aan de andere kant als je in NL woon zie je elkaar wel meer maar meestal kort en nu zijn zij erg gewoon veel langer achter elkaar!

----------

Woensdagmorgen 5 juli. Gisteren tranen met tuiten, zoals verwacht natuurlijk bij mij.
We gingen al op tijd weg en bij het station aangekomen vonden Dick en Wendy nog tijd voor een geocache daar in de buurt, ben ik met Elin achter gebleven en heb ik in m'n eentje daar in de omgeving een rondje gelopen.
En dan zijn zo maar weer de drie weken voorbij, wat vliegt de tijd toch.

Ik blijf afscheid nemen zo moeilijk vinden
Je merkt zelfs al dat de dagen een ietsepietsie korter worden en vind ik het alweer veiliger om onze reflectiehesjes aan te hebben met de laatste avondronde, hoewel het eigenlijk nog gewoon licht is hoor, maar toch.
Nog even over eergisteren, maandag dus.
Ook nog afscheid van Joke en Anne nemen en zijn wij naar hen toegegaan voor een bakkie in de middag, doen we ook voor Elin en Rosa om even te spelen samen, maar het gaat nu over de heenweg waar Wendy nog een afscheidscadeautje kreeg.
Er stond een grote eland midden op de weg!
In de haast wist ik niet zo snel Dick zijn mobiel te openen en stevende hij, het was een stier, langzaam de kant in en bleef daar gewoon staan kijken naar ons en ging zichzelf staan krabben en blaadjes van de boom plukken.
Goh wat zijn ze toch groot en mooi, het blijft telkens weer een verrassing als je hen ziet!



Prachtig!
Inmiddels weer overgegaan tot de orde van de dag, het is rustig, vaak wat bewolkt weer, zijn naar de rivier geweest vanmorgen en heeft Elin weer even gezwommen, pop ook in het water en Roos vindt het leuker om over het strandje te struinen, ook goed.
Lekkere temperatuur buiten en hebben ook op het terras koffie gedronken.
Net gehoord van Wendy dat zij inmiddels in de trein naar Hamburg zit, het bar slecht weer is en nu al weet dat er in NL veel treinen vanwege het slechte weer en storm niet rijden en dat is best balen voor haar.

----------

Maandagmorgen 3 juli. Eindelijk wat afgekoeld hier, heerlijk!
Tja en vandaag de laatste dag hier voor Wendy, nee ik vind dit niet leuk.
Lang bezoek van buiten je gezin is een ander verhaal dan je eigen vlees en bloed en verveelt eerlijk gezegd niet zo snel volgens mij.
Het is niet anders en 3 weken zijn voor iedereen ook wel lang genoeg, tijd om weer je eigen leven min of meer op te pakken☺
We hebben gewoon een leuke tijd gehad met veel dingen gedaan, nou vooral zij dan en Dick en zijn zelfs al bezig met een lijstje voor haar komst van volgend jaar, vooral ook mooie dingen!
Gistermiddag knapte het weer gewoon op en heeft zij nog een lange wandeling met Elin en Dino gemaakt en omdat zij natuurlijk ook van geocachen houdt is er altijd een doel voor een wandeling.
Ook nog een 'broeder' gemaakt die goed gelukt is en super smaakt.
Of ik morgen een krabbel tik weet ik nog niet want Wendy moet om 10.15 uur al bij de bushalte in Karlstad zijn want het eerste stuk gaat, in tegenstelling tot de vorige keer, met de bus.

Wandelen met Wendy

De 'broeder', gemaakt volgens een oud recept met een eigen twist, meer rozijnen, stukjes appel en vanillesuiker, het bruine laagje er bovenop is basterdsuiker met roomboter hmmmmmmm
Dit bak je niet in de oven maar in een pan water waar het zo'n 2 uur staat te borrelen.
De gebruikte vorm heb ik jaren geleden in een antiekzaak gekocht.

----------

Zondagmorgen 2 juli. Stortregen vanmorgen, evengoed langs de rivier gewandeld compleet met paraplu en volgens mij de eerste keer hier dat ik die gebruikt heb!
Elin lachte zich vanmorgen de kreukels toen zij zag dat Roos en pop hun badjasjes aan kregen, voor haar heb ik er nog geen.
Gistermiddag hebben Dick, Wendy en Anne een prachtige lange wandeling gemaakt met veel klimwerk en hadden Dino en Elin ook mee.
Eind van de middag waren zij allemaal weer hier op honk, met vele mooie foto's, enthousiasme en na wat drinken zijn we gaan bbqen, altijd zo gezellig!
Tot een uur of half tien buiten gezeten en werd het wat fris en zeker voor de wandelaars want dat treedt ook echt de vermoeidheid in.
Dus, opgeruimd, hondenrondje, douche en naar het mandje.
O ja zo gek, toen ik gistermiddag een boodschap gedaan had en bij de auto terug kwam, ik laat altijd de ramen open, lag er op de bijrijderstoel een dood roodborstje!
Rara hoe kan dat nou?
Ik was te kakkebroekerig om hem zelf weg te halen en heb ik een man gevraagd dit te doen, ja hij moest wel lachen.
     
Het waren dan ook aardige klimmetjes en gelukkig zat er niets in het vogelhuisje

Voor Roos was de wandeling te heftig gezien haar leeftijd en voor pop, die maar al te graag mee gaat, is dit teveel, bang dat zij last van haar beentje krijgt en wij weer 3 stappen terug moeten doen.
Dus gaat alleen de jongste loot mee.
Het stoere wandelteam


Grappige foto eigenlijk want je kunt hier een verhaaltje bij verzinnen: Dick vertelt iets droevigs, ik probeer hem te troosten en Joke schrikt van het verhaal en Anne neemt er nog maar een slok bier op haha

----------

Zaterdagmorgen 1 juli. Gisteren weer een leuke, voor mijn doen volle middag.
Eerst naar een grote loppis waar Wendy niet uitgekeken raakte en Dick trouwens ook niet en leggen dan de focus weer op bepaalde dingen dus kwamen we weer met spulletjes thuis.
Wel grappig dat Wendy alles opzoekt op google via afbeelding en dan kan zien hoe oud het is, de herkomst en wat voor waarde iets heeft en je er teveel of te weinig (dan is het pas interessant!) voor moet betalen.
Tja en of ík het echt mooi cq leuk vind is niet zo belangrijk geloof ik☺, ach ik laat ze dan maar gewoon gaan en accepteer dat ik ook dingen in huis heb die ik dus niet mooi vind, volgens mij heet dat in goed Nederlands 'polderen'. . . 
Daarna zijn we naar de Tosseklätten gegaan, dat is een steile berg op met de auto, de steilste in Zweden, een helling van  van 20%!
Bovenop een rondje gelopen, we hadden alleen Dino en Elin mee vanwege ruimte in de auto, Dick en Wendy de uitkijktoren in, waren wij al meerdere keren geweest en daarna nog wat gegeten/gedronken in het kleine restaurantje.
Jammer genoeg overgegaan in gemeentehanden en misten wij de lekkere zelfgemaakte ijsjes van de vorige uitbaters.
Waarom blijft nou nooit eens iets wat zo leuk was bij het oude?
Bij thuiskomst zijn Dick en Wendy gelijk met alle hondenkinderen naar het bos gegaan voor een schaduwronde en ik een pan vega macaroni gemaakt heb.
In de avond rust en ben ik blij dat ik om half 11 in mijn bed lig.
Direct gaan Dick en Wendy naar de waterval waar om 12 uur de sluizen weer open gaan, daarna Anne ophalen voor een knappe wandeling met z'n drieën en zorgen wij weer voor een bbq bij thuiskomst.
Zo dag ook weer gevuld.

Tosseklätten

Onze energieke dochter met Dino alias peukje, alias Senna

Mooi plaatje, mooi hondje

----------

Vrijdagmorgen 30 juni. Wat een verrassing Ardi, hartstikke bedankt en je lieve woorden doen ons goed!
Even uitleggen voor de anderen:
Gistermiddag kregen wij heel gezellig bezoek van Angelika en René uit Zierikzee, dat rijmt, zij kwamen een pakje brengen van Ardi ook uit Zeeland.
Ardi heeft ook altijd Gordon Setters gehad, nu niet meer maar wel twee beeldschone katten, en volgt de krabbels al jaren en zie je zo af en toe in het gastenboek, reacties op mijn FB en soms een privé berichtje op FB.
Nu had zij van Angelika gehoord dat zij naar Zweden gingen en precies in de omgeving waar wij wonen en kreeg Ardi een ideetje!
Echt zo leuk en zo gewaardeerd door ons!
Er zitten lekkere Zeeuwse snoepjes in en jahaaa ook drop natuurlijk en ook aan de hondjes is gedacht!
Ook A&R zijn aangestoken met het Zwedenvirus maar moeten vanwege werk nog even hun plannetjes in de koelkast zetten.
Grappig, nooit eigenlijk een link met Zeeland gehad en nu plotseling wel, ook door Elin die uit Zeeland komt!

Uh de honden zijn allemaal heel netjes getrimd hoor, maar van Roos maak ik tegenwoordig wat minder werk want zij kan niet zo lang meer op de trimtafel staan, geloof ik dan, misschien is het dat niet maar voel ik het zelf zo.
Daarbij is het ook wel makkelijk, zij heeft beduidend minder vacht dan pop, ik heb pop haar dijen goed uitgedund en je ziet nu eigenlijk het verschil niet meer tussen haar geopereerde beentje en de andere.

Verder hebben Dick en Wendy het ontzettend leuk gehad en waren niet eens echt afgedraaid en hebben zich geen seconde verveeld, toch leuk zo hè!
De tijd vliegt en dinsdag vertrekt zij weer en is hier dan toch echt 3 weken geweest, niet te geloven.
Vannacht heeft het erg geregend, nu heerlijk buiten met 18 graden en bedenken we wat wij nog gaan doen.
Vandaag geloof ik ergens naar een grote loppis.
 




Mee? Nou ff nog niet hoor . . .

----------

Donderdagmorgen 29 juni. Geen krabbel. Geen tijd. Auto garage. Bezoekje zh 10.30 uur in Karlstad.

----------

Woensdagmorgen 28 juni. Nou ik denk zo maar dat ik vanavond een totaal afgedraaide man thuis krijg, aangepakt door zijn energieke dochter . . . ☺
Wat doen zij weer veel in deze dagen en dat met die warmte, pfff ben ik ff blij de dans ontsprongen te zijn.
Gistermorgen rondleiding museum Carl Larsson, in de middag  Dalarna museum in Falun, daarna Falu Gruva, de kopermijn, en stond ook nog Nusnäs van de houten paardjes op de rol . . .
Vandaag naar Mora waar zij een rondleiding geboekt hebben in het Zornmuseum.
Zo dan, wat een cultureel voer!
Ja dan heeft Wendy aan Dick een goeie want ook hij houdt heel erg van dit soort uitspattingen.
Ondertussen geniet ik met volle teugen van de rust en nu redelijke temperatuur van 23 graden en gaat weer oplopen vandaag.
Gisteren heerlijk een paar heel pittige buien met een paar klappen onweer.
De kookplaat is ook weer in orde en was in feite maar een kleinigheid, iets met draden in het contactpunt.
Ik vroeg de monteur maar niet zo veel, hij sprak mondjesmaat Engels en daarbij zijn deze mensen vaak niet zo praterig en doen hun werk in stilte.
Zin heb ik niet maar de meisjes smeken om een trimbeurt en staat de trimtafel klaar.
Gek genoeg vind ik het dan weer zielig voor hen, zij liggen zo lekker te slapen en stel ik het steeds maar uit; eerst ff de krabbel, dan nog maar een bakkie koffie, ook even de was ophangen  . . .
Morgen horen jullie of zij echt getrimd zijn haha

Kleine godvergeten schat met haar eeuwige speelgoed en deze heeft al tot menige dubbelzinnige opmerking geleid ☺!

Onbetaalbaar

----------

Dinsdagmorgen 27 juni. Wat een gigantische verademing, stapte ik gistermiddag in de auto met een temperatuur van 35 graden (auto stond half in de zon) en werd het 31 graden, nu staat er 20 graden op de thermometer!
Hiep hiep hoera!
Ik ben de hitte allang al zat en moet het nog juli en augustus worden . . .
Natuurlijk snap ik mensen die de warmte fijn vinden maar snap dan ook dat ik het absoluut niet fijn vind.
Ook niet echt fijn was dat ik na het douchen ontdekte dat ik een teek in mijn bil had en die ik er onmogelijk zelf uit kon halen en nog alleen ben ook.
Joke geappt en na de middagronde naar haar toegegaan met Elin en zij heeft hem er uit gehaald, ging makkelijk uit het spek.
Het is wel geinig, onze honden hebben nooit teken, krijgen daar maar een paar keer per jaar een pilletje tegen maar wij wel, en dat zijn dan vaak suffe overlopertjes die bij de honden geen vat kregen!
Gelijk had Joke een ideetje voor een kleine bbq en natuurlijk zeg ik dan geen nee!
Was weer gezellig en Elin en Rosa hebben weer fijn gespeeld, zo leuk samen en vanwege de warmte lagen zij steeds languit met elkaar te donderjagen.
Om 9 uur weer thuis, half uurtje zitten, hondjes uitlaten en naar bed en heb de, volgens mij kleine regenbui, niet gehoord.
Op dit moment is er een monteur voor de inductiekookplaat, die had weigerachtige momenten.
Viel mij reuze mee, afspraak om 9. 30 uur en hij was er op de minuut, niet zo Zweeds eigenlijk☺







Elin boft wel met zulke sociale speelgenootjes in haar omgeving!

----------

Maandagmorgen 26 juni. Gistermiddag weer een gezellige verjaardag gevierd, natuurlijk lekker buiten!
We hadden de honden niet mee en waren een uur of 9 thuis in de avond en ben ik tussendoor een keer naar huis gegaan om te kijken of alles nog ok was, hen even een plasje laten doen en inspectie waterbakken.
Zeker voor Roos echt noodzakelijk, zij drinkt met deze warmte ook wat meer.
Natuurlijk alles rustig en ok gelukkig.
Helaas voelde ik mij steeds naarder worden en vannacht gewoon ronduit ziek geweest, bah.
Dit komt dus echt door de warmte, zo slecht kan ik er tegen dat ik er eigenlijk gewoon ziek van word.
Ik besloot vannacht gelijk om vandaag niet mee te gaan met Dick en Wendy.
Het vooruitzicht in die warmte met 3 personen en 4 honden in de camper is niks voor mij en ben ik een ander tot last.
Natuurlijk is het jammer en vinden zij het leuker als ik mee ga, maar zonder mij redden zij het ook wel.
Zij rijden vandaag naar Sundborn en zullen in de buurt van het Carl Larssons museum ( https://www.carllarsson.se/) overnachten om het morgen te bezoeken olv een gids en volgens mij staat ook het Dalarna museum nog op het programma en als de tijd er voor is ook nog de kopermijn in Falun.
Al die 3 dingen ben ik ook al eens geweest en met die hitte niet aantrekkelijk genoeg voor mij om die temperatuur ellende te ondergaan en ben ik liever thuis, in alle rust met de hondjes onder de ventilator . . .
Saai misschien?
Nou nee hoor, zeker niet en voor Roos ook veel beter.

----------

Zondagmorgen 25 juni. Net weer een mooie vroege wandeling gemaakt om dat leuke meertje, Spraktjärn, je komt nooit iemand tegen en de honden kunnen telkens in het water.
Pop heeft zich weer grandioos vermaakt en zien we vaak niet eens en plotseling komt zij weer opdagen, drijfnat en uiteraard met tracker die gelukkig ook waterdicht is!
Wij waren op tijd terug want het werd alweer te warm voor ons, en zeker voor mij.
Gistermiddag ook weer leuke uurtjes met Joke en Anne gehad, Wendy en ik zijn met hen mee geweest en hebben een aantal uur gevaren op Rådasjön, ook een prachtig heel groot meer.
Dick had de oppas want met vijf in het bootje is wat teveel qua zitplaatsen.
Haha er schijnt direct een NL verrassing voor ons aan te komen, uh en nu maar hopen op dropjes!☺
O ja ook belangrijk, Elin is weer helemaal beter!

Dit is bootje Wolf van Joke en Anne

Uitje van 'De Zonnebloem'. . . jeetje wat staan wij dom op dit plaatje

Vanmorgen Spraktjärn, Wendy fotograferen met Roos aan haar zijde

Deze ronde kan Roos nog goed meekomen maar vind ik met deze hitte wel de max en kan omdat je steeds ook in de schaduw loopt er langs het water!

----------

Zaterdagmorgen 24 juni. Prachtige dag gisteren op Midsommarafton in Ekshärad.

Wij gingen juist daar naar toe omdat er ook een huwelijk gesloten werd in het hele mooie kerkje waar wij regelmatig even langs gaan en waren vorig jaar in Kärnåsen geweest en volgend jaar weer ergens anders.
Het was echt heel erg leuk, sfeervol en typisch Zweeds, waar we echt van genoten hebben.
Van dat rappe Zweeds verstaan wij geen fluit van maar dapper hebben we meegezongen met de psalmen, ik had er gewoon voor mezelf een NL tekst bij gezongen wat niemand opviel en ik had Dick al gezegd dat hij op moest letten tijdens de preek, volgens ons best informeel, als er gelachen werd ook wij moesten lachen☺
Dick had zijn leesbril wel mee en zong gewoon de Zweedse tekst mee, erg knap maar ja hij volgt ook dus al heel lang Zweedse lessen een discipline die ik niet kan maar ook niet wil opbrengen.
Na de dienst ging iedereen in optocht achter het koetsje met bruidspaar aan, voorafgegaan door vele dragers met de Midsommerstång, die opgezet werd bij de Hembygdsgård.
Het was sowieso leuk omdat er heel veel mensen in klederdracht waren, zo mooi en veel mensen iets aan hadden met zomerbloemen, inclusief leuke bloemenkransen in het haar!
Het dansen om de paal werd geopend door het bruidspaar en na een half uurtje hadden wij genoeg gezien, het was ook erg warm, ik stond met Elin en Dino in de schaduw en werd ondertussen belaagd door muggen.
           
Het leuke echtpaar Ove Karlsson en Monica Fernqvist                                                    Ringen uitwisselen

Dé kus, zo lief!

De Midsommarstång

Vanmorgen, Elin houdt een lazy saterday

-----------

Vrijdagmorgen 23 juni. Iedereen weer thuis en wat hebben Dick en Wendy het leuk gehad!
Ze zijn erg enthousiast over de superstad Oslo, zo mooi, zo schoon, zo netjes en nergens graffiti oid.
Ook opvallend vinden zij het gedrag van de Noren daar, rustig, netjes ook voor fietsers, jeetje dat is toch leuk om te horen.
Tevens denk ik dan aan de verdorven sfeer in steden in NL, ook niet overal natuurlijk, maar neem nou de eigenlijk hele mooie stad Amsterdam als voorbeeld.
Naar mijn idee zijn dat steden waar een gebrek aan een goede adequate leiding heerst.
Het was mij gisteren met 30 graden echt veel te heet en als je dan met de honden naar buiten moet vind ik dat geen grapje en ook als pop dan even de ruimte neemt om bos onderzoek te doen, komt dat slecht uit en ben je blij dat zij een tracker om heeft en ik naar de auto in de schaduw gegaan ben.
Gelukkig duurde het maar even.
Vandaag is hier Midsommarviering en gaan wij dit vanmiddag ergens bekijken.

----------

Donderdagmorgen 22 juni. Na gistermiddag plensbuien is de zomer weer terug van maar heel kort weggeweest.
Eerst het belangrijkste en dat is Elin, en het gaat goed met haar.
Een heuglijke mededeling . . . vanmorgen weer de eerste bíjna normale drol gebouwd en daar is een hondenmoeder in dit soort situaties maar knap blij mee!
Zij eet ook weer bíjna normaal en speelt ook weer normaal, zonder het woordje bijna.
Vanavond komen onze mannen en dochter weer thuis van weggeweest en ik heb al gehoord dat man en dochter er nog wel wat dagen aan vast hadden willen knopen!
Nou dat is fijn om te horen en ook mij bevalt zo'n paar dagen alleen ook helemaal goed, maar moet niet te lang duren  . . .
Gisteravond zijn Joke en ik onze laatste eenzame☺avond gaan vieren en hebben in Sunne gegeten bij de Thai.
We zaten weer lekker gezellig daar hoewel wij het eten de vorige keer lekkerder vonden.
Ligt vast aan de kok!
     
Hier zitten we dan, ik wist niet dat Joke een foto nam, anders had ik wel even willen lachen hoor en dat stukje kip doorgeslikt!

Mammie please

Ach ach ach, het leven is één en al stress . . .

----------           

Woensdagmorgen 21 juni. Update Elin.
Het gaat weer wat beter en het gekookte eitje gisteren ging er graag in en terwijl ik eten voor de andere meiden maakte gooide ik wat brokjes over de grond en die at zij ook.
Vannacht helemaal rustig geslapen en vanmorgen om 6.15 uur zag ik dat zij rechtop zat maar maakte geen haast om er uit te gaan.
Ik wil dingen graag voor zijn dus ben ik even met haar naar buiten gegaan en poepte zij een gekke drol, nou drol, was het ook niet echt met een slijmerige substantie er om heen.
Dit betekent dus duidelijk dat haar darmen nog niet ok zijn en dat kost ook weer tijd.
Lekker praatje hè!
Ook gistermiddag alweer wat gespeeld met pop dus ik zie zeker verbetering.
Net na de wandelronde langs de rivier heeft zij weer 50 gram brokjes gegeten (normaal 90 gram) en een zacht gekookt ei.
Roos en pop profiteren ook hier van want ook zij krijgen dan een ei door de brokken hmmmm
Dick en Wendy vermaken zich ook erg goed en ik krijg al leuke foto's toegestuurd van het Vigeland park in Oslo, zo apart en hadden zij al op hun reisverlanglijstje staan vanwege de cursus 'Scandinavische kunst'.

Onder toezicht van de directrice naai ik hier een nieuwe piep in haar lievelingsspeel

Dit bevalt het schatje wel!

----------

Dinsdagmorgen 20 juni. Het lijkt momenteel met een sisser af te lopen maar prijs nooit de dag voor het avond is.
Fris, fruitig en kwispelend stapte Elin gistermiddag de speciale afdeling in, met in plastic gehuld personeel.
Dit alles ivm een eventuele besmettelijke ziekte, wel netjes allemaal dus.
De anamnese werd afgenomen door een aardige, softe Zweedse jongeman, zoals er hier velen van zijn en voor mij persoonlijk niet echt het type van een stoere man, maar goed, daar kwam ik ook niet voor.
Daarna kwam de dierenarts, ook een aardige vrouw zoals eigenlijk iedereen hier en zeker in de zorgsector.
Elin werd bevoeld en beknepen en haar maag en darmen voelden gewoon soepel aan, een goed teken, getemperatuurd en ook geen koorts, dus geen ontsteking.
Arts zei dat zij zich niet echt ongerust maakte.
Vanwege het feit dat er bloed bij de ontlasting zat wilde zij haar 24 uur opnemen en aan het infuus om vocht toe te dienen.
Wij hadden namelijk zelf al gezegd dat wij bang waren voor uitdrogingsverschijnselen, dit met name omdat zij nogal sloom was.
Zeker met die warmte én daarbij spugen én dunne poep, geen ondenkbare situatie.
Maar . . . haar opnemen voor 24 uur?
No way, daar viel met mij niet over te praten, dat wil ik wel natuurlijk als er echt spoed is of anderszins gevaarlijke dingen maar nu dus niet.
Ok, ging zij mee akkoord maar zij moest nu wel een infuus hebben en werd er subcutaan vocht toegediend, 7 dl. en zou een half uurtje duren.
Dat is dus gelijk gedaan en Elin ondergaat alles kwispelend en blijft het lieve hondje, ook toen het naaldje echt even pijn deed en de koude vloeistof naar binnen druppelde, dat duurde overigens maar een seconde.
Zij heeft nu een dikke bobbel op haar rug en zijkant die binnen een paar dagen verdwijnt maar zo heeft zij wel wat vochtreserve voor een paar dagen.
Gisteren bij thuiskomst heeft zij een klein beetje in kippenbouillon geweekte en fijngestampte brokjes gegeten en verder weinig tot geen eetlust nog.
Net wel weer kippenbouillon gedronken maar hoefde geen brokjes, straks maar even een zacht eitje koken voor haar.
Er werd ook speciaal links of rechts gedraaide smurrie en pro biotica pasta aanbevolen maar daar begin ik ook niet aan, allemaal geldklopperij in mijn optiek en daar heb ik nou net teveel ervaring voor met honden.
Daarbij heeft dit dierenartsbezoekje al genoeg gekost☺, eigenlijk schandalig veel.
Het ziet er dus naar uit dat zij iets fouts naar binnen gewerkt heeft en het geen virus oid is Til, anders had zij minstens wat verhoging gehad, dus ook geen ab kuur.
Elin toont inmiddels niet ziek, is wel geïnteresseerd in haar omgeving, maar echt zichzelf is zij zeker nog niet.
Zij heeft niet meer gespuugd en vanmorgen was haar ontlasting vla zonder bloed. 
Vanmorgen om 8.50 uur zijn Dick en Wendy vertrokken naar Noorwegen en ik hoop dat zij het leuk hebben, maar dat zal vast wel!

Vanmorgen vroeg heb ik al gehuild en ben oprecht heel erg geraakt door het feit dat alle mooie glazen herdenkingsplaten in het KWF herdenkingsbos in Dronten vernield zijn.
Ik was/ben in shock hier door.

----------

Maandagmorgen 19 juni. en dan gaat alles weer anders dan je het voor ogen had.
Gisternacht had Elin een keer gespuugd, dat kan gebeuren natuurlijk.
Overdag vonden wij haar wat mat, maar ook niet gek gezien de activiteiten die er plaats vonden.
Gistermiddag wilde zij niet eten, abnormaal want dat is nog niet eerder gebeurd en zeker omdat er gekookte kipstukjes door de brokken zaten, normaal het summum van lekker.
Eind van de middag kotste zij de brokjes van de ochtend er gewoon heel uit, ook gek.
Wendy en ik hadden met Joke afgesproken om bij haar te eten en dus gingen wij, Dick had de oppas.
Hij vond het leuker dat wij als vrouwen onder elkaar lekker kunnen babbelen, en gelijk heeft hij zeg ik eerlijk.
Wij kwamen om een uur of 9 in de avond thuis en troffen Dick met een zieke Elin die zo'n keer of 15 gespuugd had en een keer gepoept, een slijmerige substantie.
Dan houd je peptalk (tegen je zin in eigenlijk) en 'ach dat kan wel eens gebeuren', ondertussen keken wij alle drie naar welke dierenarts er dienst had.
Ja dat is een probleem hier, in NL hoor ik ook de laatste tijd vaker, overdag niet maar wel in weekenden.
En natuurlijk is het ook zo dat je hond wel eens een maag- darmstoornis kan hebben, daarbij heb ik van die honden die buiten in het bos altijd wel iets van wat voor aard dan ook, te vreten vinden (tot mijn grote irritatie en ik meestal te laat ben om het uit die muilen te vissen) . . .
We zijn 'gewoon' naar bed gegaan met het idee dat als het vanmorgen vroeg nog zo zou zijn wij gelijk om 7.30 uur een da zouden bellen.
Enfin zij leek wat beter en attenter en heeft vannacht maar 1x gespuugd, goed geslapen, wat water gedronken wat er in bleef.
We besloten om maar een klein stukje langs de rivier op het zandpad te lopen en niet naar het strandje.
Elin gedroeg zich eigenlijk tamelijk (wat mat dat wel) normaal totdat zij ging poepen en dat bleek een mengsel van dunne poep en bloed te zijn en dat zijn geen grappen.
Zij was duidelijk opgelucht dat het er uit was.
Thuis gekomen, honden eten maar dat wilde zij echt niet en liep juist weg naar een andere hoek van de kamer.
Het was duidelijk voor mij, ik wil naar een dierenarts en wel naar Evidensia in Karlstad waar wij dus straks om 2 uur een afspraak hebben.
Op dit moment is Wendy met Dick naar Sunne, ook naar een dierenarts om de voor Noorwegen benodigde anti wormenpil te laten geven.
Nee, daar wil ik niet heen met Elin, sorry maar ik wil een echelon hoger, wel voor iets simpels wil ik dat doen, maar als ik echt ongerust ben ga ik naar een grote kliniek. 

----------

Zondagmorgen 18 juni. Net terug van een mooie ronde én godzijdank lichte regendruppeltjes, geen zon en we hebben er echt van genoten en zelfs zo erg dat wij net bij thuiskomst zelfs buiten koffie gedronken hebben totdat het eigenlijk wel echt begon te regenen.
Het schijnt vandaag nog wat langer te regenen en daar zijn we blij mee, alles is gortdroog en de kans op bosbranden groot.
Brand is het natuurlijk ook wel een extra punt vanwege alle houten huizen en ik ben blij dat wij overal goede rookmelders hebben, maar toch.
Gistermiddag zijn Dick en Wendy naar een zwemplek gegaan met de honden en ik mij toch ernstig zorgen om Roos maakte en zelfs nog even gebeld heb naar ze om te vragen of alles wel ok ging met Roos.
Gatver wat ben ik toch vaak een bange poeperd geworden.
En toen zij thuis kwamen wist ik werkelijk niet wat ik zag, een vrolijk huppelende vlotte Roos en helemaal blij want, Wendy had haar opgetild het water in en naar de kant laten terug zwemmen wat zij allemaal gewoon in alle rust deed en daardoor kennelijk totaal opgekalefaterd was!
Gistermiddag kwam Joke ook weer gezellig bij ons eten, want Anne is nog in NL.
Donderdag a.s. komt hij weer aan in Oslo met het vliegtuig en Dick en Wendy met de camper dinsdag vertrekken naar Oslo, daar dingen gaan bezichtigen en Anne op donderdag weer mee terug nemen!
Zij gaan op de stadscamping staan wat normaal gesproken niets voor ons is, maar voor een kort stadsbezoek wel handiger en zij ook fietsen mee hebben.
Zij verheugen zich op hun Noorse uitje en ik verheug mij op een paar dagen alleen☺ en Joke en ik samen uit eten gaan!

Hier gaat Wendy met Roos en ik vind dit zo'n grappige foto, Wendy lijkt wel een 'Staphorstse' met die lange rok het water in!

O wat hebben we toch een prachtige zwemplaatsjes!

Wandelen met Wendy betekent voor mij ook vaak wel een uitdaging . . .

Nou ja voor de honden eigenlijk ook wel . . .
Dit is een onderdeel van een leuke educatieve route voor kinderen maar ook voor volwassenen!

----------

Zaterdagmorgen 17 juni. Gistermiddag zijn Wendy en ik naar Stor En gegaan, die mooie plek kennen jullie vast nog wel uit mijn krabbels of reisverslag.
Het is hier dichtbij en eigenlijk ben ik daar niet veel meer geweest nadat ik vorig jaar al gehoord had dat deze geliefde plek al vermeld was op een (gedoogplaats) camperplaatsensite en er kleine tentjes stonden.
Helaas was dat te merken en dan niet alleen omdat er nu een buscampertje stond maar wel om de afval wat er lag en jawel natuurlijk weer mensenpoep!
Overal weer witte papiertjes blèhhhhhh, er staat nota bene een uuthuus, een droogtoilet, met de deur wijd open en versmeerd!
Godsamme wat haat ik dit.
Wij hebben dus een stukje verder een plekje gezocht om veilig en schoon met de honden te zwemmen en wij zelfs zo netjes zijn om eerst de honden uit te laten, het op te ruimen voor wij naar een zwemplek gaan.
Goed, even mijn ergernis geuit.
Vanwege de warmte zijn Dick en Wendy nu een wandeling aan het maken, om de warmte voor te zijn en alleen Roos is thuis bij mij.
Nog even voor de goede orde haha . . .
Wendy is gisteren wel 3 uur met de Elin en Dino weg geweest maar zij loopt niet al die tijd kilometers hoor, in dit geval dan.
Haar wandeling ging grotendeels langs de rivier en er zijn voor haar altijd overal bezienswaardigheden, die zij fotografeert en bekijkt en wil weten waar en hoe dingen ontstaan zijn, dus dat kost tijd.
Zij neemt tussendoor ook veel tijd om de honden te laten afkoelen in het water!



Stor En


Kunst in een kinderpark

Elin ziet dat het een neppertje is

Ook in het kinderparkje

----------

Vrijdagmorgen 16 juni. Wat mij nou gebeurde, geen idee, net een krabbel getikt, foto's er bij en zo maar ineens huppakee alles weg.
Nu maak ik dus geen lange krabbel meer, geen zin en beperk mij tot het nodige.
Het was gistermiddag werkelijk veel maar dan ook veel te warm zie foto.

Wendy is vanmorgen om 8 uur al weggegaan en nog niet terug.
Gelukkig kan ik haar volgen op Polarsteps en zie dat zij met Elin en Dino ook steeds het water op zoekt.
Ik had vrij want Dick is met Roos en pop weg geweest en in de schaduw gelopen.
Met Roos vind ik het best moeilijk momenteel, ik maak mij dan ongerust over haar snelle vermoeidheid en last van de warmte.
Ja accepteren dat zij een oude hond is valt mij nog moeilijk.
Wendy is weer terug en is dus wel even 3 uur weg geweest en de hondjes zijn afgedraaid maar Wendy niet☺

Elin is 100% een Fauve zoals je wenst dat een Fauve er uit ziet en over je dochter met haar hondje dan al helemaal niet te spreken (jammer van dat stomme tongetje grrrr ☺

Hier was zij net het water uit geklommen

Hier gaat zij, druipnat

----------

Donderdagmiddag 15 juni. Veel te warm. Vroeg opgestaan en om 8 uur al naar de rivier en toch was het op de terugweg voor Roos te warm en hebben we een hitte protocol ingesteld.
Het was gistermiddag 33 graden, mij te heftig.
In de middag Roos ook niet meer meegenomen, kan niet meer, veel te bang dat zij hartmakke krijgt.
Hier in de kamer onder de plafondventilator ligt zij heerlijk.
Gistermiddag kwam Joke, Anne is voor een dingetje even naar NL, en we hebben weer gezellig gegeten en hebben zij kostelijk gelachen om mijn waterduikfilmpje.
Vooral Wendy komt niet meer bij, ja dat heeft zij echt van mij . . .
Zo tegen die tijd is het prima uit te houden buiten.
Vanmorgen met Wendy naar Hagfors geweest om o.a. bij de Lidl waterspeelgoed voor de honden te kopen, moet wel een touw aan want anders drijft dat hier weg in de rivier.
Maar . . . wel een dag met een *sterretje!
Vlak voor Hagfors keek Wendy naar links en riep 'ik zie wat, hup omkeren' en zij zei nog niet wat zij zag.
Ja jeetje ik reed 80 en dan stop je op weg 62 niet zo maar en daarbij moest ik dus nog keren ook en terug rijden , maar goed dat lukte!
En . . . ja hoor, een eland bij het water die nog druipnat op de kant stond want Wendy zag in het voorbij gaan dat hij in het water lag te badderen!
Toch prachtige foto's kunnen maken, die komen morgen, zitten nog op haar mobiel en zij is nu even met de honden naar de rivier.

Waar de speld staat wonen wij, veel te warm dus



Wendy op het wolvenpad

----------

Woensdagmorgen 14 juni. Ja hoor ons meisje is er weer, heerlijk en zo vertrouwd!
Alles gisteren goed en op tijd gegaan en gelukkig houdt Wendy erg van reizen want echt het is een hele onderneming.
Even een lekker ijsje gegeten en onderweg bij Sörtjärn een ronde om een meertje gelopen, hondjes lekker in het water en Elin weer gezwommen!
Mijn leppie ook weer ok en werkt wel makkelijker met de teksten ivm het die lastige dikke verticale lijnen die over mijn beeld gingen, en gek, ik was er toch aan gewend geraakt.
Gisteren zijn wij in het middaguur nog aan het Vänern geweest, even gegeten en waar de honden ook weer in het water geweest zijn, Elin mooi aan de sleeplijn gaat zo goed!
Gisteravond waren we allemaal behoorlijk moe en hebben rustig gezeten, om een uur of half 11 ronde met de honden en toen naar bed.
Vanmorgen gewone tijd op en zijn Wendy en ik naar de rivier gegaan waar we ons weer erg vermaakt hebben met ja wel . . . de honden . . .
Het was eigenlijk te warm voor Roos en gelukkig ging zij wel tot haar buik in het water maar op de terugweg, over dat zandpad in de zon, zag je wel dat haar batterijtje leeg was . . .
Jeetje Tineke wat heerlijk dat je op je fijne camping ook nog kunt zwemmen, is nu hard nodig!

Roos met een bijna leeg batterijtje

Wat ik al zei, Roos gaat wel graag even het water in maar hoeft niet te zwemmen



Fijn dat het strandje weer bereikbaar is en is pas sinds 1 week weer zichtbaar!

----------

Dinsdagmorgen 13 juni. Niet alles is leuk.
Gisteren heeft Dick 1.5 uur in de wacht gestaan bij Ikea ivm de kookplaat.
Eindelijk iemand aan de lijn, sprak Engels in een heel rap tempo op z'n Indonesisch, maar wel heel doetreffend en daar gaat het om, duurde ook een half uur.
Moeilijke toeren uithalen, kookplaat los want het speciale nummer wat er onder staat had hij nodig.
Verliep dus goed.
Eind van het verhaal: vandaag een leenkookplaat uit Karlstad ophalen en binnen een paar dagen worden wij gebeld dat er hier een techneut langs komt.
Gelijkertijd berichtje over mijn laptop dat de onderdelen binnen zijn en wij hem kunnen afleveren voor reparatie en hem ook vandaag dan weer kunnen ophalen.
Nou komt dat allemaal wel even goed uit nu wij Wendy gaan ophalen!
Wendy kun je zo mooi volgen via Polarsteps en zie net dat zij de haven van Göteborg in vaart!
Vannacht ook een missertje, Elin niet begrepen.
Ja zij heeft gewaarschuwd, moest er uit en is langs ons heen gegaan, niet helemaal maar niet wakker genoeg.
Helaas op de grond gekakt, kan zij natuurlijk niets aan doen en daarbij rollen wij nergens van om meer van om na al die kinder- en hondenjaren!
Schoonmaken en dat doet Dick.
Hoe dit nou kan geen idee, zij is namelijk helemaal niet echt los geweest waar zij iets kon op eten.
Vannacht is ons huisalarm ook in actie gekomen omdat er een storing op internet was, wat wij dus ook weer gemist hebben.
Jezus wij lijken 's nachts wel in coma te liggen, jawel zonder een slaappil hoor, puur natuur!
We gaan nu weg, lekker ons meisje ophalen, en ik kom nog terug op jouw berichtje hoor Tineke!
Enuh o ja ook de Peugeot werd afgekeurd en hebben afspraak garage en heeft met uitlaatgassen te maken hahaha, er was een vrouw die de auto keurde en was vast zo'n milieufanaat en dacht afkeuren die bak van die ouwe zak☺
Grapje hoor, voor jullie mij serieus nemen.

----------

Maandagmorgen 12 juni.
'O wat een hitte
'k ga in de schaduw zitten
'k wou dat ik een visje was
dan zwom ik in een grote plas'
Liedje van mijn moeder, want ook vroeger kon het aardig warm zijn☺
Ja mensen ook hier is het pittig en zitten wij onder hetzelfde hogedrukgebied, al in de 7e week.
Er mag niet meer gebbqd worden en ook niet in de speciale grote betonnen bakken die overal in de natuur staan, bij je huis ook niet meer tenzij het op gas of elektriciteit is en niet op de grond staat.
Gistermiddag zijn we met de honden naar een plekje aan de rivier gegaan en was het maar goed dat ik Elin aan de sleeplijn had want zij dreef met de stroom mee en dat ga ik dus niet meer doen.
Zonder nadenken met alle vertrouwen stort zij zich direct het water in en dat kan in een meer natuurlijk wel maar in de rivier en zeker waar wij stonden, vlak na de waterkrachtcentrale zijn dat geen grappen.
Soms onder- of overschat je dingen.
Momenteel zit Dick al 20 minuten aan de telefoon te wachten, Ikea bellen, onze inductieplaat heeft kuren.
Vanmorgen is Wendy ook van huis vertrokken en ging een uur eerder weg dan nodig was en dat het toch nodig bleek te zijn is inmiddels duidelijk, de trein naar Kiel vertrok een uur later . . .
Gelukkig zijn wij altijd van die 'op tijd' mensen en houden wij er van om gewoon veel vroeger weg te gaan om vooral nooit te hoeven haasten of stressen.

Roos en pop gingen alleen met de voetjes er in maar Elin, ons brutaaltje wilde gelijk zwemmen, zij moet nog veel leren dus!

Wat een snoeppie hè


----------

Zondagmorgen 11 juni. Jaha Yvonne, tis nu pas zondag . . .
Zoals jullie wel zien vergis ik mij toch echt vaak in de dagen en ik heb dat al eens uitgelegd, dat je hier niet veel of zeg maar gewoon niet, het verschil ziet wat dagen betreft.
Het is hier inmiddels al erg lang droog en het einde is ook nog niet in zicht en gisteren is er een sproeiverbod in werking getreden.
We maken geen lange wandelingen, is echt teveel voor Roos.
Vanmiddag even ergens naar toe waar water is voor de jongste twee want met water doe je Roos ook niet echt een plezier, zij is niet bang of zo maar meer dan natte beentjes hoeft van haar niet en om dan de tijd op te vullen gaat zij struien in de omgeving waar ik niet blij van word (hn)
Best jammer, want het zou op die momenten wel goed voor haar zijn.
Nog iets niet leuk, we hebben veel last van muggen en nog nooit zo gehad. en we hebben niet eens ergens water vlak in de buurt of in de tuin.
Gelukkig goede middelen er tegen en in de nacht ook geen last van, maar dat geluid van die zoemers alleen al is irritant.
Ik heb mij net al ingesmeerd want tijdens het tikken hebben zij het op mijn blote voeten gemunt en in je voeten gestoken worden vind ik toch wel de limit qua ergernis.
Net reageerde Elin op hondengeblaf in de verte en dan moeten wij wel lachen hoor, één blafje en zij gaat met het model van een oude strijkbout zelf al snel naar binnen!
Hoofdje plat naar voren, haren rechtop en staart ligt bijna in een krul op haar rug en is dan net zo'n ouderwets strijkbouthandvat!
Ach ja onze fantasie gaat vaak met ons op de loop.
Net kwam er een boomklever naar binnen vliegen maar vloog er gelukkig zelf ook weer uit.

----------

Zaterdagmorgen 10 juni. Weer thuis na een aantal hele fijne dagen en leuk kunnen afsluiten met een heerlijke lunch, gezellig gezelschap op een prachtige locatie!
Het leven is zo gek nog niet en ook zeker vanwege de fijne tijd die er aan komt met Wendy, zij vertrekt maandag om dinsdag in Karlstad door ons opgehaald te worden!
Inderdaad Til, dat was een onvrijwillige duik voor mij waar wij gisteren, filmpje op de tv bekeken, nog smakelijk om kunnen lachen!
Ik heb wat 'stills' gemaakt van het filmpje om hier neer te zetten maar natuurlijk lang zo leuk niet als de bewegende beelden van die schattige dikke beentjes van ons kleine meisje.
Velen kunnen het wel zien omdat ik het op mijn fb gezet heb en zal proberen er een linkje van te maken zodat je het op youtube kunt zien, geldt niet voor jou Til☺
Je hebt wel in de gaten hè Agnes dat ik niet (meer) zo loyaal ben om de mooie plekken te vermelden, mij teveel copycats . . .
Ik snap niet dat wildcamperaars die een leuk plekje vinden het allemaal propageren, ik heb mijn lesje wel geleerd na al die camperjaren en heb ook alle coördinaten van mijn site gehaald.
Ik merkte gewoon dat plekken die wij zelf gevonden hadden, later op P4N stonden en wij er daarna nog eens kwamen, er een slagboom of een grote steen lag waardoor het niet meer toegankelijk was!
Grof gezegd, men beschijt zijn eigen nest!
Gelukkig is Zweden heel erg groot en barst het van de mooie ongerepte plekjes die wij altijd wel weten te vinden!
Hier een paar plaatjes van het onderwaterfilmpje van Elin, onze eigen Ranomi Kromowidjojo of zoiets.
  
Leuk toch!
KLIK HIER en volgens mij gelukt!

----------

Vrijdagmorgen 9 juni. Allemensen wat een weer, wat een terrein!
Gisteren weer zo genoten van onze hondjes in het water en vooral Elin, die zwemt inmiddels als de beste!
Wij zijn zelf in ons onderbroek het water in gegaan, het is hier langzaam aflopend en wij zijn tot kruishoogte er in gegaan, stokken voor Elin gegooid en Dick heeft haar in het diepe al zwemmend onder water gefilmd met de GoPro, zo vreselijk leuk, die beentjes die door dat water malen, mwahh daar gaat een hondenmoederhart nog sneller van kloppen dan normaal . . .
Tja en hét moest gebeuren, net toen ik met stokken in het water liep en pop en Elin de stok wilden pakken gebeurde het en Dick filmde het ook nog  . . . ik viel want mijn sandalen zogen vast in de zanderige bodem.
Ja toch leuk hoor en zeker om terug te kijken, die smoel van mij, als dit Dick overkomen was ik nog in coma geweest van het lachen!
Tuurlijk nu vond ik het ook komisch hoor☺
Beetje jammer is wel dat juist daar aan het eind van dit soort schiereilandje, waar wij de honden ook los hadden, want superveilig, mensen nodig weer moesten poepen en Elin dit ontdekt had . . .
Het water is overigens heerlijk van temperatuur en komt omdat het al zo lang mooi weer is en het water ook tamelijk ondiep.
Filmpje blijkt in de allerhoogste stand te zijn opgenomen, mooie kwaliteit dus maar voor verdere verwerking even lastig is, ga het zo proberen.
Ik ga daar nu niet teveel tijd in steken, veel  te mooi weer om binnen te zitten en over 2 uur vertrekken wij voor ook weer iets gezelligs!
Een lunch in een leuke omgeving met J&K en D&A!

----------

Donderdagmorgen 8 juni. Ergens op een verlaten plaats . . .
Een mooie rustige lange, zo'n 30 km, grüssväg leidde ons naar dit prachtige plekje van zo'n 12 jaar geleden én . . . geen spat veranderd!
We wisten niet wat wij zagen, een totale verrassing, wat een goddelijke plek!
In de loop der jaren hebben we een aantal 'paradijsjes' in Zweden verzameld, waar deze er één van is en waren we nooit meer geweest en doodsbang dat de commercie zich er over gebogen zou hebben, en niets van dit alles.
Een groot bos met een strand aan een meer waar wij dus eigenlijk alleen zijn, wat wil je nog meer?
Supermooi weer en vanmorgen al een hondenronde met zwemmen voor hen gemaakt, ook Elin kan inmiddels al heel goed zwemmen, fantastisch!
Ergens op dit immense terrein staat nog een camper met een man alleen en hond, zag hem 1x van een afstandje.
Eigenlijk zouden we vanmiddag weer een stukje richting Filipstad vertrekken maar hebben besloten hier nog een dagje te blijven, té fijn om weg te gaan.
We zijn dus héél erg blij dat wij toch weggegaan zijn en zullen zsm hier zeker weer naar terug gaan, stukje paradijs op aarde.
De foto's zijn nog van voor wij vanmorgen gingen wandelen, op Dick zijn mobiel staan de zwemplaatjes, komen of vandaag nog of morgen.
Dronefoto, zie ons staan naast de pijl!



Als wij ergens langer dan 1 dag staan zetten we altijd het rennetje op, fijner voor de honden, ik heb een hekel aan een honden aan touwtjes



En zo ligt Dick dan altijd in de avond zijn Zweedse lessen te leren!

----------

Woensdagmorgen 7 juni. Brattfallet. Toch weg gegaan en geen spijt van.
We vertrokken om half 12, precies de tijd die wij afgesproken hadden, altijd nog zoveel te doen voor je weggaat, allemaal van die kleine dingetjes zoals je kamer een beetje christelijk achterlaten, komt anders niet fijn thuis, alle potplanten verplaatsen naar het overdekte terras waar de zon niet zo genadeloos op ze schijnt en noem maar op.
Dick wilde ook nog even naar het dorpscentrum om te kijken als de Zweedse vlag gehesen wordt met ondertussen een koor die het Zweedse volkslied zingt.
Voor mij hoefde dit niet, ik zat afgedraaid in de camper.
Via een mooie route, uitbundig groen en bloeiende planten kwamen wij hier aan.
We staan nu op een bos P bij een prachtige lange waterval als er genoeg water in staat en dat doet het nu niet☺
Ook in de winter is het hier spectaculair maar dat hebben wij nog nooit gezien, nog niet aan toe gekomen want ver weg is het niet bij ons vandaan.
Eigenlijk wilden wij gistermiddag nog een stukje verder gaan maar vinden het hier heel mooi en weet je ook dat iedereen hier rond een uur of 7 weg is en wij de bosparking voor onszelf hebben en je daarbij hier prima met  de honden kunt lopen.
Vanmorgen nog een leuk maar intensief stuk gelopen over grote rotsen en heeft Dick ook nog een cache gedaan.
Nu koffie en direct weer verder naar een plek waar wij geloof ik een jaar of 12 waren met onze vorige camper en zijn benieuwd wat er van geworden is, betaald overnachten of zo?

Overnachtingsplekje


Echt een mooie plek

Hier stort het water dan 10 meter naar beneden, nu ff niet dus

Brug uit 1923

----------


Dinsdagmorgen 6 juni.
Vandaag bestaat Zweden 500 jaar en dat wordt gevierd, met veel vlaggen en activiteiten, ook in ons dorp.
We zijn nog steeds van plan om vandaag met de camper weg te gaan voor een paar dagen maar we twijfelen daarbij ook nog steeds.
Er is toch iets veranderd in onze gedachtegang.
De motivatie om weg te gaan is aardig gedaald.
Gaan we weg met de camper om ergens in het bos te zitten?
Jeetje ja dat doen we thuis toch ook, zojuist koffie drinken op het terras, prachtig lied van de bonte vliegenvanger, rondom bos, wat willen we nou nog meer?
Weer een beetje verandering van omgeving?
Hm zal wel, maar ja, we zijn hier nog lang niet uitgekeken en daarbij is het warm en kunnen we het in huis wel koel houden.
Op een mooi camperplaatsje in de camper zitten vanwege de muggen?
Hm ook niet aantrekkelijk.
Kortom, we moeten een knoop doorhakken en geven elkaar lekker de schuld van het 'eigenlijk geen zin hebben'.
Wat een verwende nesten zijn wij toch, dit is een puur luxe probleem, schaam jullie D&Y!
Gisteren
Blèhhhhhhh

----------

Maandagmorgen 5 juni. De hele tijd gaat dat stomme liedje door mijn hoofd van 'beessies allemaal beessies' en dat komt niet zo maar.
In Zweden word je er erg mee geconfronteerd, klinkt negatief maar is alleen maar positief bedoeld, uh niet helemaal.
Ik zit nu in de kamer even te tikken, alles staat open en ja . . . muggen om mij heen, niet in grote getale maar genoeg om irritant te vinden, dus heb ik net anti mug op mijn armen en gezicht gesmeerd.
Gisteren op weg naar de berg een noodstop moeten maken, bijna een eekhoorn onder de auto, de honden schoven door de achterbak want in de Peugeot lag nog geen vetbed alleen een skai kussen, gelukkig eekje gered.
Dick had de dag er voor al dat er een grote bruine roofvogel mee vloog naast de auto met open raam, hij kon hem bijna aaien, en op de weg stond een reebok.
Toen wij gisteravond het rondjehondje deden zagen we plotseling vlak naast de greppel waar wij liepen op een paar meter afstand een das schuiven, die had ons niet eens in de gaten en we konden hem prachtig observeren.
Roos en pop zagen hem, maar staan dan roerloos stil en Elin zag hem niet omdat zij lager op de beentjes is, gelukkig dan maar want om laat in de avond zo'n sirene af te laten gaan is niet leuk.
Je zag dat zij hem wel rook en plotseling zag das ons en rende hij met een sneltreinvaart weg, en wat kunnen zij hard rennen.
Vanmorgen vlak voor de auto een prachtige grote bonte specht, hij vloog net in de zon zodat wij konden genieten van zijn mooie kleuren!
Ja dat is wonen in Zweden.

----------

Zondagmorgen 4 juni. Gisteren tóch een bbq, we konden het weer niet laten, het weer bleek te mooi te zijn om binnen te gaan zitten aan de nassi in de overigens prachtige keuken die Joke en Anne omgetoverd hebben!
Zij eten vandaag nassi☺
Het was weer vermakelijk hoe Rosa en Elin gespeeld hebben en door de tuin gerausd, achter elkaar aan en haken slaan als een haas.
Wij vinden dit voor beide honden heel fijn want Rosa heeft in dit opzicht niet zo heel veel meer aan Gordon Dana, die vindt dit maar korte tijd leuk en Elin heeft niet zoveel aan pop, die het wel heel graag wil, het ogenschijnlijk ook wel kan, en wij het een minuut of 5 goed vinden.
Het risico voor haar op blessures is te groot en daar zitten wij zéker niet meer op te wachten, nooit trouwens maar het overkomt je.
Enuh over Roos hoeven wij het niet meer te hebben op dit punt!
Wel voor mij in ieder geval een momentje van hoge stress, ik kan absoluut niet tegen, vooral teveel en onnodig hondengeblaf en heb ik hier absoluut al eens gezegd.
Nu had ik zelf ook nog eens een Franse sirene die naar hartenlust mee deed.
Buren gingen lopend voorbij met ik geloof 4 honden, andere buren die ook een aantal blaffende honden in een kennel hebben en voeg daar onze 3 blaffers bij en ik zag het licht niet meer . . .
Elin en Rosa scheurden heen en weer al blaffend en gillend en dat stopte ook niet zo maar en daarbij zag ik dat Elin overstuur raakte en bang was.
Ik voel mij dan zo machteloos en kén ik van mezelf eigenlijk niet, ik heb het altijd goed in de klauw al zeg ik het zelf, maar tegen zoveel geweld kan ik ook niet meer op.
Uiteraard werd het weer rustig, voorbijlopers weer weg, honden in kennel stil, honden J&A naar binnen en Elin aan de lijn bij mij.
En toen vanmorgen, ook weer een hoop gedoe bij een wandeling aan de rivier.
Net langs het pad liep er in de verte een stel met een hondje en daar kachelde pop naar toe op de haar bekende Engelse wijze, rustig, aardig en kwispelend.
Hondje werd omhoog gesjord, Elin haar sirene ging inmiddels af omdat zij daar ook naar toe wilde en ondertussen hoorde ik een zware hondenblaf en dacht ik aan die Berner Sennen hond.
Wij zijn maar even blijven staan, pop kwam terug, sirene was stil en ook de andere hond hield zijn muil.
Mensen liepen hard door, en ja hoor daar zat mevrouw met Berner Sennen, vastgebonden aan een paaltje bij een bbq plek.
We zijn doorgelopen en plotseling deed pop raar en kennelijk had zij iets in haar bek.
Je denkt gelijk aan een insect oid dus ik kijken in haar bek en zag niets maar het paniekerig schuiven over de grond ging door.
Godzijdank heeft zij zoveel vertrouwen in mij dat ik rustig haar bek kan openen, kijken en voelen en ik keek naar zwelling achter in haar keel wat ik niet zag, je staat er trouwens ook wel ongelukkig bij, zo buiten gebukt en je ongerust bent.
We zijn gelijk omgedraaid om zsm bij de auto te zijn en eventuele verder stappen te moeten ondernemen.
Het leek eventjes wat rustiger en zijn we snel naar huis gegaan waar zij weer begon te schuiven met haar bek over de grond.
Ik ben bij haar gaan zitten, bek ver open plotseling zag ik het, een stokje wat dwars over haar gehemelte klem zat tussen haar achterste kiezen.
Best moeilijk te zien want stokje viel niet op omdat zij ook een gevlekt gehemelte heeft.
Zelf kreeg ik het er niet uit en Dick lukte wel want je moest tamelijk kracht zetten.
Mijn god wat een opluchting, je bent toch bang voor iets ernstigs!
Ik had al anti histaminetabletten gepakt om haar die te geven, maar hoefde gelukkig niet.
Getverdemme wat een stress toestanden.
Toen wij thuis kwamen gisteravond was ons kleine schuimertje totaal versleten, zij had, net voor wij naar J&A gingen, ook al een uur op de berg rondgerend en volgens ons is zij nog steeds een beetje moe, ach zij is ook nog maar 10 maanden.

Roos met haar lieve witte hoofdje, 12 jaar, 8 maanden en 6 dagen!

Frans raddraaiertje met zwarte laarsjes

Lekker afkoelen in het beekje, zo veilig met haar sleeplijn!

----------

Zaterdagmorgen 3 juni. Wat is het toch heerlijk zo, de hele dag alles open en wat hebben wij een plezier van de grote terrasdeuren, je haalt buiten eigenlijk binnen vinden wij, het kostte wat maar dan heb je ook wat☺
Het is ook zo fijn voor de meiden, die lekker in de zon of schaduw op hun kussens kunnen liggen en Elin had van de winter een rose buikje en is nu een zwart buikje, pigment door de zon!
Verder klungelen wij maar wat aan, Dick legt de laatste hand aan de poortjes , het duurt wat lang maar dat is typisch Dick, veel te perfectionistisch naar mijn idee.
Maar hij kán gewoon niet anders, best lastig ook voor hem zelf trouwens, niet snel tevreden.
Ik leef in dat opzicht gewoon veel makkelijker en veel zal mij worst zijn.
Gisteren heb ik de mooie geknoopte halsband van pop weer uitgehaald, was te ruim, niet goed gemeten.
Dan baal ik wel, maar lekker rustig knopen met de koptelefoon op naar muziek, een podcast luisteren of naar debatten in de  1e kamer . . .
Straks ga ik een nieuwe band voor Elin knopen, ook weer leuk.
Direct even een cake bakken, ik heb onszelf wat op rantsoen gezet wat lekkers betreft, we worden te dik, dus nu nog maar 1x in de week wat bakken.
Vanmiddag weer naar Joke en Anne, de keuken bekijken, die is bijna klaar en bij hen nassi eten!

Zojuist met koffie drinken, eigenwijsje hoort in de verte een hond blaffen

Elin lekker los op de berg, in complete veiligheidsuitrusting, zo gaat dat bij de familie S.: tuigje, gps tracker, veiligheidshesje en de sleeplijn . . .

----------

Vrijdagmorgen 2 juni. Voor het eerst Elin weer los mét tracker en mét sleeplijn aan de rivier en dat hebben we geweten.
Ik liet haar los en daar ging zij, met een bloedgang vooruit en zij had zeker iets geroken of gezien.
Dick er achter aan rennen,  al mopperend, daar zat mevrouw, we kennen haar, op de grond met haar loeisterke Berner Sennenreu, zij houdt die hond totaal niet en daarbij heeft zij geen enkele zeggenschap over hem.
Onze honden vinden hem om de één of andere manier gewoon heel erg leuk, hij kwispelt altijd en er zit geen kwaad in, althans voor onze meisjes.
Mevrouw is een heel aardige dame en zij vindt het ook helemaal niet erg dat onze honden bij haar komen en toen Dick er bij kwam lag Elin al kronkelend en liefdoenerig op haar rug voor die grote hond!
We komen haar wel eens meer tegen is is zij altijd blij als er een boom in de buurt is waar zij gelijk de riem van die hond omheen bindt, mijn god wat een ellende voor haar.
Haar man wilde zo'n hond en ook is zij er gek op maar vindt wel dat zij een foute keuze gemaakt hebben door de grootte en haar man had en hartaanval gehad en kon nu al helemaal niet meer met die hond lopen.
Ja en hij is nog maar 3 jaar . . .
Klein leed zullen we maar zeggen.

Foto's uit de keuken met vers geplukte wilde bossen bloemen

Seringen wit en paars, fluitenkruid en jawel de eerste lupinen!

----------

Donderdagmorgen 1 juni. De meteorologische zomer is vandaag begonnen maar volgens mij geldt dat niet voor deze regio, want het is hier al begonnen.
Zonder dollen, vanmorgen prachtig weer maar met een pittig noordenwindje, 'Gentle breeze 4 from the North', zegt de YR weerapp vriendelijk, en 5 graden lager, dat voel je.
Dus dat is buiten wasdroog weer.
De dagen zijn al aardig lang en dat loopt nog 3 weken op en dan kachelt het heel langzaam weer terug.
Vanmorgen om 3.57 was de zon op en maakte mij om een uur of 4 wakker terwijl wij eigenlijk alles op het oosten afgedekt hebben.
Best gek, als wij naar bed gaan is het nog totaal licht, nou ja misschien gaan wij voor een ander wel met de kippen op stok . . .
Gistermiddag even leuk 'ergens' gewandeld en de weg er naar toe ging over een heel smal zeer hobbelig zandpad, niet te berijden met de Peugeot maar wel met de Subaru.
Grote stapels vers gehakt hout wat ons toch wel een ietwat bezig hield ivm die grote houttransporten en laten wij nou precies bij de auto terug komen toen er zo'n enorme vrachtauto over dat paadje aan kwam!
Even overlegd met de chauffeur en wij reden voor hem uit naar de draailus, waar hij ook kan keren, zodat wij weer terug konden voor hij hout ging laden.
Ik vind die stapels hout altijd zo mooi van kleuren ruikt ook heel lekker!

----------

Woensdagmorgen 31 mei. Gisteren alles verlopen zoals gepland en we waren om 16.00 uur weer terug.
Dick ging gelijk met de meiden naar de berg maar kwam toch wat eerder dan normaal terug.
Hij maakte zich ongerust over Roos, op een gegeven moment slofte zij met haar hoofdje naar beneden achter hem aan.
Te warm voor haar met 21 graden, hij is snel omgekeerd en was gelukkig al in de buurt van de auto, die hij normaal met een wandeling een keer passeert om nog een slinger aan de ronde te geven, nu dus niet.
Verder niets met haar aan de hand, kwam blij thuis, at lekker haar eten op en vleide zich neer op een koele plek.
Toch even een wake up call.
En wij konden het weer niet laten en hebben weer de bbq voor gaats getrokken, vandaag maar weer eens een normale maaltijd maken.
Gisteravond toen ik Roos wakker maakte voor de laatste ronde, kennelijk weer zo diep in slaap dat zij een 'natte droom' had, sorry mensen maar zo noemen wij dit altijd en dekt wel de lading.
Dus na de laatste uitlaatronde, Roos met haar achterkantje onder de douche, maakt zij totaal niets van, bank even gesopt, bedje in de was en konden wij naar ons mandje.
Vanmorgen stond om 6.45 uur de wekker omdat Dick met de Peugeot om 8 uur bij de garage moest zijn en wij daarvoor nog met de meiden naar de rivier wilden.
Ging prima en het was heerlijk om voor half 8 al daar te lopen!
Ik geloof niet in sterrenbeelden wijsheden, hoewel het regelmatig wel toevallig is, dit komt uit de Libelle☺

----------

Dinsdagmorgen 30 mei. Wat hebben wij toch een fantastisch voorjaar zeg, eigenlijk elke dag mooi weer en heel soms een wat bewolkte dag en sporadisch, ik geloof nu 2x wat regen en voor de rest constant de zon en blauwe lucht!
Voor mij echt ideaal deze temperaturen want ik kan niet tegen hitte, is bekend.
Direct naar Karlstad even naar de prikkendokter en nog niet naar de computerdokter, spullen zijn er nog niet.
Ik heb voor vanmiddag een afspraak maar we gaan direct al weg ivm in de middag weer op tijd thuis zijn voor de meiden.
Nog vergeten te vertellen, ook weer leuk: toen ik gistermorgen op het terras liep zag ik ineens een das rustig scharrelen in de tuin!
Hij maakte geen haast maar ik durfde toch niet naar binnen om mijn fototoestel te pakken, bleef liever gewoon even kijken.
De honden roken hem wel gelijk, Elin en pop werden helemaal opgewonden en kennelijk interesseerde de das dat helemaal niet, gelukkig blaften zij niet maar vooral Elin rende heen en weer over het terras op zoek naar de beste uitkijkplek!
Kijk nou, onderstaande stripje zijn wij gewoon!

----------

Maandagmorgen 29 mei. The day after, wat hebben we een gezellig weekend gehad!
Vroeg ik mij van tevoren af wat wij daar nou moesten bij die schietverenging, maar dat niet hardop zei, zielig voor Dick, en bleek het nog eens super leuk te zijn ook!
Wat kan een mens zich vergissen . . .
Prachtig weer, we stonden prima met de campers en . . . de honden hadden totaal niets van dat schieten, niet te filmen, zij reageerden nergens op!
Een aardige groep mannen, zo rustig, ook onder elkaar en ja dan merk je echt het verschil tussen luidruchtige NLers (wij ook) en die rustige ingetogen Zweden . . .
Het schieten was geen makkie en duidelijk was dat Dick het nog goed in de vingers heeft, ook Joke deed het super en ja die Anne, waar wij het niet van verwacht hadden, hij zelf trouwens ook niet, goed geschoten!
We gingen eind van de middag pas weer weg, even hondjes uitlaten daar, iedereen van de club was al verdwenen en hadden we daar mooi kunnen overnachten.
Niet gedaan want wij gingen naar Sunne en hebben daar nog heerlijk gegeten bij de Thai en mijn epipennen konden in de camper blijven.
Om een uur of 8 volgens mij weer thuis en het gevoel hebben lang weg geweest te zijn, zo grappig.
En NEE niet gekeken naar de toneelvoorstelling van D66, ik had aan de zg 'gelekte' trailer al genoeg.
Bah wat een schertsvertoning met een slechte b actrice die niet eens een echte traan kon produceren.
Geef mij maar een Scandinavische thriller!☺

50 meter schieten

Goed zo Boomer!

Nog moeilijker, 300 meter, zie in de verte de bordjes, op deze standaardjes liggen de geweren

Not only toys for boys, dit geldt voor heel Scandinavië want worden hier ook door veel vrouwen gebruikt 

Wij stonden achter de 300 meter baan en kun je wel na gaan dat onze honden, in de camper, goed konden mee genieten van het geluid!

Joke aan het werk☺

Je kreeg ook heel goede uitleg

Ik
            
Ik ga vreemd met een husky                            Gewoon lekker slapen dus

----------

Zondagmorgen 28 mei. Gräsmark bij de schietbaan. Gistermiddag kwamen Joke en Anne, het was/is weer hartstikke gezellig (altijd dus)
Onze honden gaan ook super met elkaar en zijn we met hen naar het meer gegaan en dat was kicken voor het spul en voor ons ook.
De enige die eventjes alleen natte voetjes wil krijgen is Roos en de rest ging echt het water in en . . . Elin ging zelfs voor het eerst zwemmen, wij trots!
Muisje zwom vroeger ook de sterren van de hemel en dat vind ik toch zo fijn!
De bbq ook prima geslaagd, altijd lekker en tot een uur of 9 in de avond bij het vuur gezeten, heerlijke Zweedse buitendag gehad.
Vanmorgen op tijd op want wij wilden toch wel tegen 10 uur bij de schietvereniging geweest en we hebben allemaal geschoten, Dick was de topper en ook Joke schoot een goed partijtje!
Anne en ik waren de losers, maakt niet uit, we hadden plezier☺
Nu even pauze en typisch op z'n Zweeds, een bbq met broodjes worst en wij mochten meedoen, zo leuk en aardig!
Direct gaan zij verder met lange afstand schieten en ik maak mijn tikkerijtje even af.
Tuurlijk leuke schietplaatjes maar heb ik nu nog niet bij de hand, zitten op Dick zijn mobiel en op de GoPro.
Daarna vertrekken wij via Sunne naar huis en gaan daar in Sunne met zijn vieren Thais eten.
Wordt voor ons de eerste keer, ik ben niet zo van dat soort eten en ben altijd bang dat er noten door heen zitten, wil geen spelbreker zijn, daarom speel ik op safe en heb ik mijn epipennen bij mij.



Roos staat er helaas niet op, die wilde niet in het water of zelfs maar aan de kant staan, die had bezigheden elders, dus een verlaten bbq plek . . .


----------

Zaterdagmorgen 27 mei. Gräsmark. Gistermorgen zijn wij na de koffie met de camper vertrokken naar een ongelofelijk mooie plek aan een meer, Rottnen.
Zondag is er in de buurt een open dag van een schietvereniging waar Dick zo maar eens een kijkje wil nemen, hij was 'vroeger' zelf scherpschutter bij de BBEK.
Dit was of is een uitgelezen groep specialisten, uit diverse takken van defensie, die opgeroepen worden, geen idee of het nog bestaat, bij calamiteiten, zoals destijds de bezetting van het Indonesische Consulaat in Amsterdam en de treinkaping bij Wijster.
Hij wil niets bij deze schietclub maar gewoon eens even kijken gelijk combineren met een weekendje weg.
Ook Joke en Anne hadden hier oren naar, vooral omdat zij al weken in de keukentroep zitten, eventjes wat anders en zij komen hier vanmiddag, ook met de camper en gaan we bbqen.
Een lange wandeling kun je hier niet maken, maar wel een korte en voor de honden een spannende en gelijk weer even in het water, er is hier een een heel mooi strand.
Het leuke is dat het een privé stuk is en de eigenares hier een stuk weg aan de overkant woont en het geld komt innen, nou innen, betalen per swish.
Je zal maar zo'n mooi huis en een privé strand erven!
Ja Peter, we weten het hè van elkaar . . . jij bent in dit opzicht exact zo als ik . . .
Ach lieve Cilia, het is ook nog zo vers en wat heb jij een grote zorg gehad en dat maandenlang, je was een totale mantelzorger voor Vidor.
Dat is echt bewonderenswaardig, dat valt dan zo maar ineens weg.
Ook is dan duidelijk dat honden, ook al van hetzelfde ras, onderling toch aardig kunnen verschillen.
Dat maakt het allemaal de moeite waar, zo hun eigen dingetjes.
Mensen die 'niets' met honden hebben, begrijpen hier helemaal niks van en daarbij weten zij echt niet wat zij missen en daar is ook geen discussie over mogelijk.
Denk daarbij vaak aan de woorden van fokker Elin: je hebt 'hondenmensen' en je hebt 'mensen met een hond'.
En zelfs tussen beide soorten zit een zee van verschil.

Mooi plekkie

Poppekoppie

Elin gaat gelukkig heel graag het water in en hier is het ijskoud, het ijs is nog maar net gesmolten!

----------

Vrijdagmorgen 26 mei. Ja en nu is het alweer 2 jaar geleden dat wij afscheid van onze geliefde Emmaatje moesten nemen.
Natuurlijk is de pijn verzacht, mede door onze Engelse meisjes en ook Elin draagt een grote steen bij.
Maar hoe de laatste dagen met haar verlopen zijn staat nog als de dag van gisteren in mijn geheugen.
Me and my shadow


Dag onvergetelijke fantastische hond

----------

Donderdagmorgen 25 mei. De zoveelste mooie dag! Gisteren een gewone dag zonder bijzonderheden.
Wel aan het eind van de middag even naar Joke en Anne om hun in opbouw zijnde keuken te bekijken en het wordt heel mooi!
Gelukkig kon Dick nog even wat adviseren voor er stappen gezet gingen worden die niet echt nodig waren, handig toch!
Elin heeft heerlijk gedold met Rosa, scheuren door de tuin, zo leuk.
De onderstaande foto is net gemaakt langs de rivier en pop staat er wat ongelukkig bij want het is niet te zien maar het loopt daar tamelijk steil naar beneden en vlak daarna was het 'run for your life'.
Ik was banger dat poes zou uithalen naar pop dan andersom want een kat in het nauw kan gekke sprongen maken.
Toen pop haar blafmachine aanzette wilde poes wel vluchten en dat lukt uiteraard met pop op zijn poezenhieltjes!

----------

Woensdagmorgen 24 mei. Vanmorgen weer ronde Spaktjärn gelopen, leuk voor de honden en leuk voor ons!
We gingen weg met nevelachtige weer, allemaal damp van de pittige buiten gisteren, compleet met wat slagen onweer.
Daarna weer even naar de waterval kijken, ik krijg daar geen genoeg van, zo'n indrukkwekkende hoeveelheid water wat naar beneden stort.
Het onweer begon gistermiddag toen wij buiten zaten en vooral Elin vond onweer wel iets geks, niet echt bang, wij geven immers ook geen sjoege en bekeken haar vanuit onze ooghoeken, zij liep heen en weer over het terras om steeds te kijken waar dat geluid nou vandaan kwam.
Gistermiddag op de berg ging was het helemaal raak, ik ging weg met mooi weer en de helft van de wandeling was mooi, ineens kleine spettertjes en toen brak het los, zeik maar dan ook zeiknat waren we!
Vind ik niet echt erg, temperatuur was prima en droge kleren thuis.
Net na het koffiedrinken buiten ook een grap, wij waren al naar binnen tot Dick zei 'kijk eens buiten' oh en ja hoor, daar stond ons kleine stouterdje, midden op de tafel, schoteltjes aflikken en een hapje aarde van de petunia's, genomen!
Was zij toch via de stoel de tafel opgesprongen, gaf wel weer leuke fotomomentje en boos worden wij toch nooit op haar, wij zouden niet eens weten hoe dat moet.
Wat leuk Klàra dat je Wendy ook volgt via Polarsteps of Komoot?

Lief klein stouterdje!

Slim schatje, zo zie je natuurlijk ook veel meer

----------

Dinsdagmorgen 23 mei. Vanmorgen na de rivierwandeling naar de waterval gaan kijken want al dagenlang horen wij het hier zelfs denderen!
Het was echt heel mooi en zo hoog hebben wij het water nog nooit zien staan, de rivier is een woeste bak water die hier naar beneden stort in het dorp.
Klopt natuurlijk want in Noord Zweden en in Noorwegen heeft het heel erg geregend en dat komt via de Klarälven , de breedste rivier van Zweden, het land in.
Er is inderdaad hier ook wat regen gevallen maar mondjesmaat en nu zie je de lucht alweer opklaren en zijn we ons weer aan het prepareren voor een zonnige periode . . .
Wendy is in Zuid Duitsland aan het wandelen en we worden constant op de hoogte gehouden, erg leuk, via Komoot, een wandelapp en via Polarsteps, zo grappig!
Wat een kilometers maakt die meid met Peukje, die vaak in haar speciale rugzak zit en waar zij zelfs een super mooie kerk mee bezocht heeft, de Wieskirche in Steingaden, hét doel waarom zij naar Zuid Duitsland gereisd is met de trein.
Jammer dat je met het ouder worden toch juist díe energie kwijt raakt . . .
Wij zijn nog niet in het aanvaardingssysteem terecht gekomen.
Gisteren gehoord dat het waarschijnlijk nog niet gaat lukken om mijn laptop te repareren, 1 deel, het scherm, moet zelfs uit Griekenland komen en de scharnieren ergens uit Duitsland.
Ach we zien wel.

----------

Maandagmiddag 22 mei. Ik zat al klaar voor de ochtendkrabbel toen Joke en Anne, gezellig een bakkie kwamen drinken en lekkere lemon flans mee hadden, dat is eigenlijk Engels natuurlijk, gebak met appel en citroen, hmmm lekker!
Nou spuug ik eigenlijk nooit in dat soort dingen hoor, laat ik even eerlijk zijn, maar laat er ajb geen ananas in zitten, dat lust ik niet.
We hadden uit Karlstad wat spullen voor hen mee genomen en kwamen zij ophalen en dan gelijk weer even een reden voor wat bijpraterij!
Lekker op het terras onder de parasol babbeldebabbel.
Hoewel wij nog steeds heel mooi weer hebben kan er vandaag en of morgen een paar buitjes vallen dat zou welkom zijn voor de natuur, want daarna is het gewoon weer zomer hier.
Er zit al een hele morgen een koekoek te koekoeken, en nu mag hij van mij wel even stoppen maar misschien zijn het er wel meer, ik hoor geen verschil en het is ook gebiedsafbakening.
O ik zie dat Dick de kussens van de stoelen gaat halen, daar is het buitje en ruikt het daarna weer zo lekker fris.
We hebben echt nog steeds het gevoel op een lange vakantie te zijn en net weer zo genoten van de eekhoorncapriolen, wat zijn ze toch leuk.
Ja Til ook jij bent door de wol geverfd wat shows betreft en weet precies wat ik bedoel!

Stereo wachten op de dingen die komen gaan, wandelen dus!

----------

Zondagmorgen 21 mei. Ik ga weer verder waar ik gisteren geëindigd ben, Dick kwam binnen dat de Fauven al begonnen waren!
Na een aantal andere klassen was ons foofke aan de beurt en zij deed het prima, liep goed, bleef keurig stil staan, gebitje bekijken, en bij het rondlopen ging het goed met zo af en toe een vrolijk huppeltje er tussen door en dat mag voor zo'n jonge hond.
Het resultaat?
Een prachtige U voor uitmuntend en hoger kun je niet, dit even voor de 'niet showmensen', zij werd niet geplaatst en dat komt door haar jonge leeftijd, zij kon net sinds 3 weken mee doen in deze klasse en was veruit de jongste en dus ook nog wat meer babyhondje (gelukkig)
Zij kreeg een ongelofelijk mooi keurverslag waar de 'excellent' van af druipt!
We zijn supertrots en weer bevestigd dat wij een pup bij een goede fokker gekocht hebben!
Het leuke was ook dat wij regelmatig aangesproken werden over haar mooie uiterlijk, haar open gedrag en vrolijkheid!
Ik had dit ook niet verwacht voor de doorgaans koele Zweden, maar ik liep gisteren echt naast m'n gympies van trots over zoveel lof!
Of ik ajb ook wil gaan jagen met haar 'je hebt een kampioen in je handen!'
Logisch toch dat ik m'n gympies maar uit deed omdat dat makkelijker liep ipv er naast te lopen☺
Grappig want wij hebben altijd mooie setters gehad en dat zeiden settermensen nooit tegen ons . . .
Kortom een leuke dag gisteren!

Noorse keurmeester die aan een Zweedse dame het keurverslag in het Engels dicteerde, zij vroeg mij dat zelf of ik dat wilde!

Alles is goed en mooi aan ons klein meisje, vooral leuk vind ik dat zij vermeldde dat zij excellent temperament heeft haha

Droomovernachtingsplaats aan het Vänern in Skutberget

---------

Zaterdagmorgen 20 mei. Karlstad. Even een snel stukkie. We staan nu op een P naast het showterrein, zonovergoten en een sublieme omgeving én met veel heel aardige toegankelijke Zweden, jaja, hondenmensen onder elkaar!
Daar voel ik mij dus echt heel lekker tussen!
Gisteren een toch veel te drukke middag gehad en veel heen en weer gerij, omdat het één dan weer net op een ander adres te krijgen was of zoals met mijn leppie, wij door een bedrijf doorgestuurd werden naar weer een ander adres.
Ik ben vaak in de camper blijven zitten, mij te warm voor al die exercities.
Maar goed, mijn leppie gaat de 30e mei, dan moeten wij sowieso hier in Karlstad zijn, naar de dokter en inderdaad, het scharnier en de omlijsting van het scherm is gebroken en hoe of dat nou weer komt, geen idee.
Kennelijk breken er bij mij stiekem dingen achter mijn rug om.
Omdat ik ook al minstens een jaar een brede streep door mijn scherm heb, komt er ook een nieuw scherm aan en hopelijk kan hij dan weer een paar jaar mee.
Vannacht stonden wij werkelijk op een eindeloos mooie plaats aan het Vänernmeer en daar woon je dan zo dichtbij, een adembenemende plek
Ik ben nu even teruggegaan naar de camper, even kijken naar de Engelse meisjes en in de ring was nummer 7 aan de beurt en wij zijn nummer 35, dus nog ff tijd.
Leuke en mooie Fauven gezien en ja dé hamvraag hier, 'jaag je met haar?'
Eigenlijk wordt hier met de meeste Fauven gejaagd dat is mij wel duidelijk en als ik zeg dat wij dat niet doe 'ah wat zonde'. . .
Mijn Nederlandse antwoord dat ik bang ben haar kwijt te raken en zij verscheurd door een wolf gaat worden, begrijpen zij maar komt zelden voor . . .

----------

Vrijdagmorgen 19 mei. Op tijd op, douchen, hondjes lopen, koffie drinken, ruzie om een niet te vinden broek, gaat weer lekker zo, de stemming zit er goed in.
Direct naar Karlstad, wat boodschapjes doen en daarna naar een leuke, hopelijk nog rustige camperplaats daar die mooi gelegen is.
Morgen hebben wij daar de show met Elin en gelukkig een goede concurrentie wat er zijn 34 Fauven ingeschreven.
En wat hebben we al een tijd mooi weer zeg, bijna hele dag buiten, 1 dag regen gehad waarvan de nacht nog wel en verder alleen maar zon!
En als je op de weerkaart kijkt zie je dat de regen inderdaad vanuit het westen tegen gehouden wordt door de hoge Noorse bergen en dat maakt het klimaat hier zo aangenaam.
Prachtige foto's Agnes van het mooie Schotse land en ik kan niet reageren want plotseling is je gastenboek verdwenen!

----------
 

Donderdagmorgen 18 mei. Het is ook hier Hemelvaartsdag, maar elke dag is hetzelfde dus altijd stil, heerlijk!
Gisteren weer een gezellige avond, lekker eten met Joke en Anne, altijd een plezier, waar ik heel graag voor kook!
Net al op het zonovergoten terras koffie gedronken na een lekker rondje rivier waarbij Roos ons weer eens heeft verrast maar niet heus . . .
Op de plek waar wij de auto neer zetten is een hoge heuvel met daarboven wat huizen.
Bijna op het eind van ons rondje werd en we bevangen door de prachtige helderblauwe lucht daarvoor berkenbomen, met het frisse groen.
Even niet opletten en ja hoor, Roos was voorbij de auto gelopen de berg op, wel gvd.
Op hetzelfde moment kwamen er 3 grote honden rechtstreeks de berg af denderen een Dog en twee kruising Berner sennenhonden en wij schrokken ons het apezuur.
Ik greep Elin en kon haar zo de auto in kieperen, Dick greep pop en Roos was in geen velden of wegen te zien.
Het lijkt soms wel of zij geestelijk niet meer zo bij de les is en godzijdank een tracker om.
Zij bleek dus al een stuk verder te zijn en zelfs de niet drukke, gelukkig dan maar, weg overgestoken te zijn.
Het jonge echtpaar wat op de heuvel woont van de honden boodt duizend excuses aan en wilden helpen mee zoeken (zij wisten niet dat hun honden niet de oorzaak waren van het verdwijnen van Roos)
Maar ja, dank zij de tracker kon Dick Roos snel vinden, ik was bij de auto gebleven om haar eventueel op te vangen.
Dick maakte een foto van haar hoe zij schuldbewust (???) richting auto liep nadat hij haar had gevonden, gekke Rozenkind toch!

Wat een intens blauwe lucht, zo mooi

Daar komt Roos . . .

Leven als God in Zweden

Behoeft geen nadere omschrijving, Roos met Elin

----------

Woensdagmorgen 17 mei. Gisteravond en vannacht enorme regen, super voor de natuur, nu wordt het voor de volgende lange tijd weer heel mooi weer!
Elke dag kijken naar de ontluikende lupines etc, blaadjes die zich ontvouwen, lelietjes van Dalen, zo mooi.
Het werken op mijn laptop vind ik nu maar een enge situatie, ben bang dat hij het begeeft en ben blij dat ik hem direct weer kan afsluiten.
Dick zit nu met Wendy aan de telefoon en zo leuk dat zij over 4 weken alweer hier is en wij ook leuke plannetjes hebben!
Zelfs eigenlijk zoveel dat zij nu al zegt 'maaruh ik vind het ook zo fijn om een paar dagen lekker in jullie huis cq terras te zitten'.
Lief hè!
We gaan ook een aantal dagen met de camper op pad om dingen wat verder weg te bezoeken.
Verder kabbelt hier alles rustig voort en we zijn zo blij met onze kleine Fauve, wat een aanwinst!
Roos gaat ook nog steeds goed hoewel je zo af en toe wel ziet dat haar achterhand wat verzwakt, zij is niet mager maar stevig ook niet meer, spieren verslappen en slinken op deze leeftijd.
De wandelingen zijn niet echt intensief, zeker voor Roos maar ook voor pop, het gaat goed met haar en ook loopt zij los, mits het geen te lange wandeling is.
Het blijft natuurlijk voor altijd ons lieve zorgenkindje and always keep an eye on her.
  
Elin is gek op bepaald speelgoed waarvan inmiddels het piepje stuk is en heb ik nieuwe piepjes besteld en keek er van op dat je ze zelfs van KONG (gerenommeerd hondenspeelgoedmerk) kunt kopen en ben ik niet de enige dus!

----------

Dinsdagmorgen 16 mei. Geen buitje maar een paar spetters toen wij net langs de rivier wandelden, het is, althans voor mij, een heerlijke temperatuur.
Als het geregend heeft is het niet ideaal om daar te wandelen want dan nemen wij 3 totaal gepaneerde honden mee naar huis en daar zit ik niet meer op te wachten, verwend als ik ben.
Want oh wat hebben wij altijd een smerige honden gehad als wij uit het Swifterbos kwamen, poeh en ik weet van Wendy dat de bosvernielers nog meer dan anders hun best gedaan hebben om het voor wandelaars zo onaantrekkelijk mogelijk te maken. . .
Ben ik een complotdenker?
Nou nee dat echt niet maar toch behoorlijk wantrouwend geworden met deze regering en ben zo maar bang dat er dan toch, omdat er immers zo weinig mensen gebruik van het Swifterbos maken (hoe gek) om er huizen neer te plempen, wat zij eigenlijk altijd al willen!
Zelfs de normale wandelpaadjes zijn al vernaggeld.
Een vooropgezet plan?
Geef SBB een zak met geld en ze zijn óm . . .
De reeën zijn niet meer fanatiek om hier te komen eten en dat is beter zo, gisteren was mevrouw de bok er nog even, heeft een paar hapjes uit de emmer genomen, een prettige amuse, en als diner begon zij aan de net zo mooi uitlopende bessenstruiken te knabbelen, nou ja ook goed hoor.
In twee weken tijd is de natuur omgetoverd tot een prachtige groene oase!

----------

Maandagmorgen 15 mei. Vanmorgen maar weer eens langs de rivier gewandeld, vinden de honden altijd erg leuk.
De rivier heb ik nog nooit zo hoog zien staan, totaal geen strandje meer te zien en dat komt mede doordat het in Noorwegen erg geregend heeft, laat nog sneeuw gehad en zien wij hier in de Klarälven.
We hebben een gezellig weekend gehad met gistermorgen lekker gerommeld, rondom huis en tuin en in de middag naar Joke en Anne voor een bbq en daar was ook Marcel een paar dagen over uit Frankrijk waar hij tegenwoordig woont.
Zijn vrouw was niet gelukkig in Zweden.
Hij heeft hier, ex achterburen van Joke, zijn huis verkocht en kwam troep opruimen.
Marcel kennen wij ook want hij heeft twee jaar terug hier met Richard de veranda gebouwd.
Het was erg warm, zo'n 27 graden, 9 graden boven mijn max, toch relatief weinig last van gehad, schaduwplaatsjes genoeg rond ons huis en binnen de plafondventilator op de hoogste stand.
We hadden alleen Elin mee en die heeft ongelogen, van ongeveer 16.00 uur tot 21.15 uur gespeeld en gerausd met Rosa!
Ongelofelijk zoals die spelen en rennen met elkaar, zonder een onvertogen blafje,  grommetje oid, echt leuk spelen.
Soms, als zij kennelijk moe of warm waren, liggend spelen tot de accu weer opgeladen was en daar gingen zij weer met een bloedgang achter elkaar aan jekkeren door die tuin scheuren!
Nu ook alweer een prachtige dag en ben benieuwd of er nog een buitje komt.

----------

Zondagmorgen 14 mei. Wat een weer zeg en er lijkt voorlopig nog geen einde aan te komen alleen zag ik voor de komende 3 dagen een druppel regen staan en ben benieuwd, zou niet erg zijn want alles is hier krukdroog.
Ook al een aantal keer een mooie vuurrode brandweer helikopter zien vliegen, dat is om een mogelijke brand in de natuur tijdig te ontdekken.
Gisteren overdag helemaal geen reeën gezien en ik was echt ongerust.
Totdat wij gistermiddag gezellig buiten op het terras zaten met A&Y en ja hoor daar kwam meneer de bok, helemaal ongeschonden!
Geloof het of niet, ik kreeg er tranen van in mijn ogen, zo blij was ik . . .
Tot een uur of 9 in de avond fijn buiten gezeten en wat zijn we elke dag blij met ons mooie bosplekje!
Heerlijk ontspannen babbelen met leuke mensen, die niet weten wat zij zien dat de reeën zo dichtbij ons komen en toen Dick de drone demonstreerde bleef bokkenman gewoon vlakbij ons liggen!
Ook net toen wij buiten koffie dronken, kwamen zij beiden weer, poeh poeh, wat kan een mens zich ongerust maken, is het niet om je eigen levende have dan is het wel om wat er inmiddels zo vertrouwd om ons huis heen scharrelt.
Onze lieve vrienden A&E hebben hun vakantie afgebroken wegens ziekte van A, (was al ziek bij vertrek, ernstige gordelroos) bleek toch te lastig in een kleine caravan en niet kunnen slapen.
Zij hebben vanmiddag de boot uit Göteborg en we zien hen weer in september.
Ik heb momenteel wel een probleem met mijn laptop, er is een scharnier afgebroken waar het scherm aan het toetsenbord zit en dat is een cruciaal punt, net waar de draden lopen.
Voorlopig rustig aan en klap hem niet dicht, doe alleen 's morgens de krabbel en werp een blik op fb en voor de rest laat ik hem met rust, is niet anders.
Van de week naar Karlstad en bellen we een computerdokter, misschien kan hij dit even oplossen.
Hopelijk houdt hij het nog vol tot september om bij mijn eigen persoonlijke computerdokter een nieuwe te kopen en dat hij lekker alles overzet.
Het is wel erg balen zo.

Elin heeft zich even terug getrokken

----------

Zaterdagmorgen 13 mei. Vanmorgen op tijd op, eigenlijk altijd maar wij wilden de warmte voor zijn met de meiden.
Dus lekker op tijd met hen naar het leuke meertje gegaan, Spraktjärn, totaal midden in de natuur.
Het was echt nog heerlijk buiten en, ook belangrijke, rondom het meer lopen en de honden kunnen steeds het water in om af te koelen en te drinken.
Wij houden Roos en pop steeds in de gaten, met onze ogen en de gps en zij blijven steeds in de buurt gelukkig, Elin aan de lijn.
Om een uur of 6 vanmorgen hebben wij buiten een hoop hondengeblaf gehoord en dan vrezen wij het ergste want, bokkenman lag er niet vanmorgen . . .
Het zal toch niet?
Wij vermijden met de honden helemaal het gebied naast ons huis om het wild niet te storen en daarbij worden er nu reekalfjes geboren.
Ik weet dat er mensen zijn met honden die daar nu nog gewoon met losse honden lopen en zeker niet zo oplettend als wij zijn en daarbij ook veel fellere honden hebben, de onze zijn maar sukkeltjes tegen alles en iedereen.
We wachten maar af.
Expres heeft Dick vanmorgen twee handjes brokken in de voeremmer gedaan en dat was op toen wij thuis kwamen.
Godsamme net nu het SD kaartje niet in de wildcamera zat, anders hadden we het kunnen zien.
Ja hoor Rijkje het valt allemaal best meer hoor, het was na de bbq en krijgen zij altijd het laatste stukje worst wat verdeeld wordt onder hen.
En voor het plaatje nam Dick foof even bij zich en is zeker geen gebruikelijke usance . . . . ☺
Maar toegegeven, we hebben met het ouder worden wel wat slappe knieën gekregen!
Wat apart zeg dat het nu bij jullie veel kouder is!

Heerlijke wandeling

Poppedijntje

Onze rijkdom

----------

Vrijdagmiddag 12 mei. Late korte krabbel, na rondjehondje, koffie, babbeltje met dorpsgenoot en boodschappen doen.
Het is warm en zag net op de thermometer, die in de schaduw hangt dat het 25 graden is en mij echt veulste warm.
Vanmorgen vroeg met de koffie, was heerlijk buiten op het terras en het heeft ons weer verbaasd dat bokkenman zo dicht bij ons kwam, wij zaten gewoon hardop te babbelen, hij ziet ons ook en 3 honden op het terras waar er twee van met hun snuit onder de rand lagen te snuffelen!
Hij ging ook gewoon naar de voeremmer en wij hoorden hem lekker knabbelen, wat apart toch!
Minstens zo apart vinden wij het dat onze honden, totaal stil dit aanschouwen, zelfs foof die eigenlijk altijd overal wat van vindt!
Grappig is ook met dat klein rode duiveltje dat als zij iemand in de straat ziet lopen, mag niet van haar, zij een blaf geeft en zelf snel al naar binnen gaat hahaha
Zij weet dat zij niet mag blaffen en weet ook dat áls zij blaft ik haar naar binnen stuur, dus gaat zij nu uit zichzelf, slim hondje toch☺
Gistermiddag nog ff wat gedronken bij Joke en Anne en ook Elin zich weer kostelijk vermaakt heeft met Rosa, een genot om naar te kijken!
Ik had geen zin meer om nog iets te koken en hadden nog een paar open verpakkingen met worstjes in de koel, dus de bbq even aangestoken voor een minikjoetje.

Huppakee daar vervliegt mijn zorgvuldige opvoeding . . .

----------

Donderdagmorgen 11 mei. En toen werd het gistermiddag ook voor mij te warm, en ben ik naar binnen gegaan om naar het debat te luisteren en te kijken, daar werd ik ook niet vrolijk van en ben daarmee gestopt.
Toen maar de plantjes in de bakken gepoot.
De honden lopen zo'n beetje in en uit, die weten precies wat goed voor hen is, ja ik ook wel hoor.
Even weer over de natuur.
Sinds een paar dagen hangt er een wildcamera bij ons aan een boom en gistermiddag na één dag de foto's bekeken en dat is pas echt leuk!
Hij fotografeert alleen als er beweging is en dat heeft dus 380 plaatjes opgeleverd, zoveel activiteit en slechts 1x een kat.
Wat een getal hè, en ja wat wij al wisten, een constant komen en gaan van reeën!
Gek genoeg heb je daar toch geen idee van wat er vooral in de nacht rondom huis gebeurt.
Overdag ging ik eens rustig op het bejaardenbankje zitten om te kijken of er in die 'stille tuin', want zo ervoer ik het toen nog, wat te beleven viel en dat is dan meer dan je denkt!
Eekhoorns die zich luid met elkaar bezig houden, of het ruzie of hofmakerij is weet ik niet, maakt niet uit, leuk om naar te kijken.
En toen ach ja, koolmezen die met hun nest bezig waren . . . daar kwam een brutale bonte vliegenvanger, net terug uit het verre zuiden die gelijk aanspraak op het nestkastje maakte.
Hij was bijzonder irritant bezig door constant op het vlieggat te gaan zitten en soms dook hij in de nestkast en kwamen er een koolmees en vliegenvanger als schreeuwend en fladderend uit.
Uiteindelijk kwam koolmees niet meer terug en vlak er na zag ik bonte vliegenvanger man met een vrouwtje van zijn eigen soort fladderend rondom het nestkastje, er in en er uit.
Het was kennelijk een bezichtiging, open huizendag denk ik.
Grappig genoeg gingen wij 's avonds de foto's van de wildcamera bekijken en ja hoor, de vliegenvanger stond er ook op en ik vind het daarbij een erg leuke foto!
Of zij werkelijk gekozen hebben voor dit nestkastje weet ik niet, ga straks maar weer een tijdje observeren.
Nou Ria, je had inderdaad beter vanuit het zuiden linea recta naar het noorden kunnen rijden wat het weer betreft, het is echt zomer hier en blijft voorlopig ook nog zo!
Ja, wat val je dan in een gat hè als je enige hond overlijdt, als je meerdere honden hebt is het verdriet hetzelfde maar blijf je wel in het normale ritme en vind je troost bij de andere honden.

Mooi toch!

Hier hangt hij voor de camera die hij kennelijk net ontdekte!

----------

Woensdagmorgen 10 mei. Het is hier totaal zomer, wat een temperatuur, zelfs voor Yvonne goed te behappen.
Gistermiddag wat plantjes in Sunne gekocht voor buiten en dat was een aderlating, jeetje wat duur zeg, een klein doosje verschillende plantjes was al omgerekend 55 euro.
Ik heb ook twee frambozenstruikjes meegenomen, vind ik wel gezellig bij de houten buitenhoek, we hebben al bessenstruiken maar daar ben ik niet zo gek op, mij te zuur.
Vlak nadat wij thuis waren, kwamen ook Aad en Eefje, we gingen samen koken, altijd leuk en we hebben ook erg gelachen vooral met Elin er bij, dat is ook zo'n gezellig schatje met haar eeuwige speelgoed!
Helaas komt aan alles een eind en hebben wij gisteravond afscheid genomen, zij gaan vanochtend weer een stukkie verder vanaf de camping  om een soort kleine ronde te maken.
Aad heeft talloze foto's van 'onze' reeën genomen en zo grappig, zelfs als wij met z'n allen op het terras zitten komen zij dichtbij en laten zij zich perfect fotograferen!
Zij komen overdag vaak langs om het voeremmertje te inspecteren maar Dick doet er alleen in de ochtend een paar handjes in en verder zoeken zij hun eten maar in de natuur.
Nou gistermiddag stonden zij er weer, altijd mevrouw en meneer de bok, Dick maakte een klein geluidje wat hij 's morgens altijd doet, en gelijk ging bokkenman staan smakken en als je dan even wacht zie je het kwijl uit zijn bekkie lopen!
Ahh toen heeft Dick zijn hand over zijn hart gestreken en toch maar een heel klein beetje in de emmer gedaan en ja hoor, succes!
Vanmorgen ook een lachertje, hij stond al in de voortuin te wachten, kijkt Dick na als hij met Elin loopt en zodra hij weer terug komt loopt bokkenman al naar de garagedeur!
Wat later, toen zij zich hadden neer gevleid in de zon kwam ook de moeder met twee jongen van vorig jaar nog op bezoek, die zijn duidelijk veel schuwer en meer op hun hoede.

Moeder met twee zoons van vorig jaar


Jonge bokje angst overwonnen en samen met moeder en broer in de emmer!

Niet zo'n duidelijke foto maar je ziet bokkenman in de voortuin, hij kijkt Dick hier na

----------

Dinsdagmorgen 9 mei. Allereerst feliciteer ik Annemarie met de 15e verjaardag van Kaya!
Wat een prestatie en natuurlijk weet ik ook wel dat je het lot niet helemaal in eigen hand hebt, maar wel de perfecte verzorging van ons Bisontochtje, een 'pup' uit het nest van Emma, haar zusje dus!
Stilletjes ben ik een ietsepietsie jaloers en had Emma ook graag zo lang bij ons gehad, maar ja, dat is niet elke hond gegeven om deze leeftijd te bereiken en daarbij, hoe oud ook, wij vinden het nooit genoeg.
Gisteren lukt het de Viking toch om nog een elektrische grondboor te huren in Ekshärad en zijn de mannen om 13.00 uur alsnog gezamenlijk aan de slag gegaan.
Eef en ik bleven thuis en hebben ouderwets gebabbeld zoals wij zo vaak deden . . .
Prachtig weer en de hele dag buiten, halverwege de middag met de meisjes naar de berg en daarna naar de mannen gaan kijken hoe de zaken vorderden en dat ging heel goed, zelfs de laatste palen aan het eind, daar waar het laatste de zon komt was nog even moeilijk, de grond op 20 cm diep nog bevroren!
Heet water er in en toen lukte het.
Manja had een grote pan heerlijke soep gemaakt met broodjes er bij en zaten wij om een uur of 6 met de hele club gezellig bij elkaar.
Wij moesten om 7 uur thuis zijn want NL kennissen hadden problemen met de de hotspot van hun mobiel naar de laptop.
Ik had het ook al geprobeerd omdat ik dit al jaren zo doe als wij op vakantie zijn maar het lukte niet en hebben we de hulp van onze eigen computerdokter in NL ingeroepen en hadden zij via onze verbinding een videocall met hem,
Ook hem is het niet gelukt maar wel weten we nu waarom, de mobiel is al een oudje en kan niet communiceren met hun nieuwe laptop.
Om half 11 stortten wij afgedraaid ons nestje in om vanmorgen om 7 uur weer fris en fruitig op te staan (nou dat laatste is toch wel wat overdreven hoor, het fruitige is er wel een beetje af☺).

----------



Maandagmorgen 8 mei. Echt zomer hier en gisteren weer hele dag buiten inclusief een bbq met z'n zessen.
Factor 50 weer in de aanslag en we hebben weer genoten, zo fijn op het terras en hebben het tot een uur of 6 uitgehouden, we waren ook al begonnen om 2 uur!
Je merkt nu duidelijk dat Elin ook ouder wordt, nog net zo enthousiast als er mensen komen en iedereen moet begroet worden en daarna is het rust in de tent want dan zie je haar niet eens meer, ligt op haar bedje buiten bij ons, zij heeft ook een mooi voorbeeld aan Roos en pop.
Ja Til zeker, nog niet het showen verleerd maar er spelen wel wat andere factoren mee, het ouder worden, met wat phpdtjes die het er niet makkelijker op maken!
Maar aan de andere kant, een setter showen zou mij nu toch echt teveel zijn hoor, dat harde rennen en maar rondjes en nog een rondje poeh, nee dat wil niet meer.
Vandaag gaan Aad en Dick de Viking helpen met een hek rond zijn tuin ivm hun honden en Eef blijft bij mij, gezellig weer!
O hoor net dat het niet door gaat, de elektrische grondboor is al uitgeleend.
Geen idee wat zij nu gaan doen.
Ik  weet wel 1 ding, koffie zetten.

----------

Zondagmorgen 7 mei. Thuis na gisteren toch een heerlijke dag, super mooi weer, een drukte die ik kan ontwijken door gewoon even naar de camper te gaan en nog succes hebben ook met je hondje!
Natuurlijk wist ik al dat ik een mooi hondje heb, met sterke punten op de goede plekken maar om dat van een echte keurmeester te horen en te lezen is dan best leuk, zeg ik bescheiden . . . ☺
Kortom, zij heeft het reuze goed gedaan met een prachtig keurverslag en zij kreeg nog een extra prijs ook: de  HP, is 'HedersPris en wordt toegekend aan een 'bijzonder veelbelovende pup/jonge hond'
Nou even, dat is leuk hè!
Het was een informele show en dat was ook goed te merken, Zweden zijn doorgaans nogal onderkoelde mensen en merkte je hier ook, alles ging rustig en relaxt, erg fijn!
Uh ik kreeg zelf ook nog een schriftelijke opmerking 'goed voorgebracht' en juist daar was ik dan ook wel erg blij mee!
Elin is een vlieger aan een touwtje, vindt alle honden en mensen helemaal geweldig en dat moet je zien te handelen aan een smal en ielig showlijntje, maar ging dus goed.
Instinctief denk ik, vond zij Rottweilers en herders nou niet echt toegankelijke types, NewFoundlanders vond zij ook wat te groot, maar zij is van geen hond bang maar je zag wel dat zij onder de indruk was en er ook geen direct contact mee hoefde (ik ook weer blij)
Na het middaguur waren wij al klaar en hebben lekker voor de camper in de zon gezeten, heerlijk.
Halverwege de middag een hele mooie route binnendoor naar Sunne genomen en daar ijs gegeten in de Hembygdsgård, tegen de avond weer thuis.



Een erg aardige keurmeester, hier knuffelt hij met Elin, maar ik hoef geen beschuitje met hem te eten☺


----------

Zaterdagmorgen 6 mei. Kil. Staan op het terrein van de gebruikshondenclub en we zijn net maar verkast, er stond een akelig blaffende DH in een auto naast ons en aan dat geblaf zat geen einde, het tegendeel eigenlijk want mevrouw kwam steeds even haar hond troosten omdat hij zo zat te blaffen grrrrr
Ik wilde al een plaid over die auto keilen, ik heb al eens meer gezegd dat ik niet alleen voor noten allergisch ben maar ook voor onzinnig hondengeblaf. 
Mevrouw hoort bij de organisatie en was er al om kwart voor 7 en dat heb je dat geblaf om een uur of 9 wel gehad temeer omdat wij een klein hondje hebben die er ook wat van vindt . . .
Wel goed geslapen, heel stil maar ik voelde mij geen 100 punten en had wat last van de uitgetrokken kies.
Gek genoeg wilden wij net eigenlijk vertrekken want volgens een persoon was er hier geen show maar alleen gebruikshondenproeven, wij snapten er niks meer van maar ja, wie weet gaat alles hier anders dan wij gewend zijn.
Dus toen Dick ons ging afmelden bleek dat er wel een show is om 11.00 uur . . . (wij blijken een mail gemist te hebben) en zijn wij verhuisd naar een rustiger plekje en blijven toch maar.
Eigenlijk hoeft het van mij niet meer, al dat gedoe.
De schotproeven hebben onze honden gelukkig niets van.
Het is gelukkig stralend mooi weer en na de krabbel ga ik lekker buiten zitten.

Clubgebouw, nu ik dit tik, stroomt het hier helemaal vol met auto's

De directrice van de club (denkt zij)

----------

Vrijdagmorgen 5 mei. Gisteren weer een erge leuke ontmoeting met de klokkenmaker en zijn vrouw en twee honden.
Zij vroegen gelijk of wij koffie kwamen drinken en dat deden wij natuurlijk, altijd ín voor een gezellige ontmoeting, wat een aparte mensen, wat een apart huis en inrichting en dan al die hobby's van hen, jeetje ik keek mijn ogen uit!
Het huis is van een voormalige onderwijzer en meneer zijn klokkenmaker hobbyruimte is in het voormalige schooltje en zo goed, alle vroegere details zijn bewaard gebleven, inclusief schoolbord.
We hebben het hele huis goed kunnen bekijken, zo leuk!
Ik hou van dit soort dingen en heb veel respect voor mensen die zo leven en ergens voor staan.
Ook ging het gesprek over honden uiteraard want zij hebben twee IJslandse honden en die ken ik ook goed van Theo en Helma in Swifterbant!
De andere hobby van mevrouw is handwerken en tijdens ons gesprek aan de koffie in de heerlijke overdekte buitenveranda zat zij ook gezellig een kleurig vestje te breien en ook het hele huis is handwerkhobby, wat een wol wat een borduurwerken wat een prachtige quiltwerken.
Daar krijg ik ter plekke een minderwaardigheidscomplex van en realiseer ik mij dat ik maar een lui mokkel ben.
Goed, ok, iedereen is weer anders piep ik dan maar beschamend zachtjes.
Enfin we bleven, natuurlijk zou ik bijna zeggen, weer veel langer dan de bedoeling en zijn daarna naar A&E gereden om hun plekje op de camping even te bekijken.
Zijn niet lang geweest want om 4 uur in de middag kwamen zij bij ons om lekker te smikkelen en het was weer reuze gezellig en het eten lekker. . . .
Nu camper inpakken en om half twee moet ik in Karlstad bij de tandarts zijn.

Dit is maar een heel klein deeltje van het grote huis van de klokkenmaker en zijn vrouw!

----------

Donderdagmorgen 4 mei. Leuke uurtjes gisteren want behalve A&E kwamen ook Viking en Manja koffie drinken, druk maar erg gezellig want zeker Manja is een pretletter, zij kan zo godvergeten lachen en dat werkt bij mij al snel aanstekelijk!
Heerlijk om A&E weer te zien, ja die missen wij ook echt uit NL en dat is wederzijds, niet meer even een belletje, we komen koffie drinken of we komen morgen (zodat E nog even tijd heeft ☺) hutspot eten . . .
Vanmorgen een soort verrassing, bokkeman zonder fluweel over zijn gewei, alles er af in één nacht, die heeft het druk gehad met vegen, nu alleen nog wat knalroze stokjes!
We hebben weer goed geluisterd MarijkeO, Dick heeft de zonnepitten vermengd met meelwormen voor de vogels, zij hebben nu eiwitten nodig, echt fijn zo'n kenner cq raadgever in je omgeving!
Toen ik straks de was buiten ging hangen voelde ik weer zoiets speciaals, moeilijk uit te leggen maar noem het opgenomen in de natuur.
Klinkt wat zweverig en dat ben ik helemaal niet, maar zo omgeven door echte natuur is zo fijn om te voelen.
De plek van de droogmolen kom ik zeker niet dagelijks, Dick wel om de reeën en vogels te bedienen.
Vanaf nog voor wij hier woonden hadden we al afgesproken dat wij dit gedeelte van onze tuin voor het wild laten en dat is wel enorm goed gelukt op deze manier.
Direct een leuk ritje naar Sunnemo om onze Duitse klok, gekocht in NL bij een Zweedse loppis, op te halen, is gerepareerd.
Foto van bokkeman komt morgen wel, nu geen tijd.

--------

Woensdagmorgen 3 mei. Ach ja, gisteren gaf het jonge vogeltje het toch nog op, hij zat constant naar adem te happen en plotseling viel hij om.
Best jammer want hij was zo mooi.
Dick was in de tuin bezig en vogeltje zat vlak bij hem zodoende kon hij dit bekijken.
anok eekje was constant in zijn omgeving en raapte de zonnepitten van de grond en later zocht hij het hogerop, wat mij weer een leuk fotomomentje gaf!
In de ochtend even een bliksembezoekje aan Joke en Anne gebracht, kort babbeltje, koffie en Elin even leuk met Rosa kunnen spelen.

Eind van de middag een fijn bericht dat onze vrienden goed aan gekomen zijn op de Storängen camping aan de Klarälven, wij ook weer opgelucht en direct komen zij hier naar toe.









Dit is toch grappig hè om te observeren!

----------

Dinsdagmorgen 2 mei. Volgens mij starten we vandaag met een aantal mooie dagen, heerlijk na gisteren een natte dag.
Dick heeft de hele dag in de regen staan knutselen, soms zou ik toch echt willen dat hij wat minder perfectionistisch was hoor, dan gaat alles sneller en ook veel makkelijker.
Ik heb al eens meer gezegd hier dat dat laatste woord niet in zijn vocabulaire staat en tot zijn vaak grote ergernis, wél in het mijne.
Dit strijdpunt zullen we dan ook nooit uitkomen, speelt natuurlijk ook maar zo af en toe op gelukkig.
We hebben al een twee keer een jong vogeltje gehad in de tuin, die je helemaal kunt benaderen, ze zijn dan ook nog pluizig.
Het ene was een pimpelmeesje en de andere vanmorgen een groenlingetje, verkleinwoordjes want het zijn ook kleine vogeltjes☺
Ik moest al mijn charme in de strijd gooien want Dick had alweer het idee dat er iets gered moest worden . . .
'Nee joh, je ziet toch dat zij zelf van de grond eten' en noem maar op wat ik allemaal uit kraamde, 'en daarbij kunnen zij nou eenmaal ook niet allemaal overleven'
Dát had ik nou net niet moeten zeggen, 'al die katten hier pakken hen dan toch'
Ik zag het toneelstuk alweer voor mij, in huis met zo'n diertje, voeren etc etc en dan toch dood gaan.
Zo dat heb ik ook weer ontlopen.
Wat wij niet kunnen ontlopen zijn de reeën, ik word er vast vervelend mee maar goed, dat zijn toch dingen waar het hier om draait zodat wij Timmermans even kunnen vergeten.
Hier volgen wat foto's van gisteren en vandaag in onze tuin.

Gisteren, zoals elke morgen en je ziet net door het dennenboompje ook nog de dame liggen

Totaal op hun gemakkie

Hier zien zij Dick lopen met Elin en weten zij dat het hun beurt nu is

Zien jullie bokkeman rechts achter Dick, ik heb speciaal de focus even op bokje gezet, hij heeft zo'n schutkleur

Het schattige stelletje

Vanmorgen

Daar komtie!

Leuk ventje toch?

-----------


Maandagmorgen 1 mei. Wat, 1 mei? Het weer is hier halen en brengen.
Vanmorgen gewandeld in de sneeuw, natte sneeuw dus daar word je zelf ook zeiknat van en gisteren een prachtige zonnige dag!
Hele dag buiten, Dick de laatste hand gelegd aan het verfwerk voor het hek en ik heb o.a. de door de vorst afgestorven planten uit de bakken gehaald en het één en ander wat afgeknipt.
Rozen snoeien werd een bloedbad en het leek of ik iemand vermoord had, en verbaasde het mij dat zulke gedachten in mijn hoofd opkwamen.
Ik zit nu moeilijk te tikken want foof wil telkens de pleister van mijn tikvinger afhalen.
Ook haar heb ik gisteren onder handen genomen, wat plukwerk verricht omdat zij zaterdag haar eerste show heeft.
Geen serious business hoor, gewoon een show van de Värmlandse hondenclub, maar toch wel 73 inschrijvingen, vind ik best veel.
Ik weet nu al dat Elin beste van het ras wordt, er is er namelijk maar 1 Fauve ingeschreven!
Het gaat mij er om dat zij dit eens ervaart omdat ik toch nog wat shows wil doen en ik het daarbij gewoon wel leuk vind zo'n hondensfeertje!
Iedereen weet van mij sowieso al dat ik het competitie-gen mis en het mij worst zal zijn wat zij haalt, nou lieg ik toch wel een beetje hoor want natuurlijk is het leuk om te winnen en een mooi keurverslag te krijgen!
Maar ja, zo niet dan niet hoor, mijn stemming verandert er geen spat door.
We gaan met de camper omdat ik vrijdag ook in Karlstad bij de tandarts moet zijn (kies trekken) en we dan al langs Kil gekomen zijn waar wij dan op de terugweg blijven hangen in de buurt.
Ik vind het altijd leuk om al die mensen met hun fris gekapte vaak wat gespannen honden zie aankomen, nog vol verwachting en zin in de dag!
Dick heeft zich inmiddels in regenkleding gehuld om palen te slaan voor het hek, hij had zich dat nou eenmaal voor genomen en moet het gebeuren ook.
Vandaag zal ik een bakdag hebben en zie gvd dat ik nog maar 3 eieren heb, blèhhh

Elin wil heel graag op de trimtafel staan, vanwege het lekkers wat zij daar altijd krijgt
 
Wat een bekkies hè!

----------

Zondagmorgen 30 april. Deze dag staat toch nog altijd als Koninginnendag in je geheugen gegrift, dan zie je dat wij echt tot de oudere generatie behoren en de 27e voor ons maar fake is, daar moet nog een generatie over heen gaan!
Gisteren naar Sunne en het werd een natte dag, zelfs dikke natte sneeuw onderweg, wat dus niet bleef liggen, gelukkig.
De loppis was, zoals vaak, gelukkig weer niks en ook geen verleidingen die je portemonnee pijn doen.
Laatst hoorde ik vanuit NL dat ook de elanden zuidelijker komen én dat is écht niet waar, klopt geen reet van
Elanden houden absoluut niet van hogere temperaturen en zelfs boven de 4 graden vinden zij het al warm worden!
Dit zijn van die berichten om de bevolking te verontrusten dat het klimaat verandert, en daarom klopt dit dus niet met de theorie dat het als maar warmer wordt, dan zouden de elanden namelijk noordelijker gaan en niet zuidelijker!
Goed laat ik mij hier nou verder niet mee in laten, brengt niets.

De loppis lag wel bijzonder mooi, een prachtig gebied en als ik 30 jaar jonger was geweest had ik daar zeker willen wonen, het is altijd leuk zo'n ritje over onbekende afgelegen weggetjes.
Daarna gezellig weer even een bakkie bij Joke en Anne en de lieve hondjes, Dana en Rosa.
We wilden in de avond nog een film kijken maar daar kwam niks van, lekkere appen met Wendy en muziek geluisterd,
Vandaag zijn onze vrienden A&E vertrokken vanuit NL en we zullen hen denk ik woensdag weer zien, ook fijn!
Hoewel onze omgeving langzaam wakker wordt uit de winterslaap (nog niet groen) moet ik toch echt nodig de indexbladzijde vervangen, we zullen zien wanneer ik tijd heb . . .
Pop was weer goed op dreef gistermiddag, dit is maar een stukje van de wandeling . . .

Toen Dick wegging regende het pijpenstelen en eenmaal op de berg, helemaal droog en bleef het de verdere wandeling, mwah daar liepen de hondenkinderen dan ingepakt in hun regenjasjes ☺

----------

Zaterdagmorgen 29 april. Eigenlijk niks te vertellen, gaan zo weg wat boodschappen doen en naar een grote loppis.
Ik geloof dat je daar contant moet betalen en Zweeds geld gebruiken we niet, wij betalen alles met plastic of met de Zweedse app Swish waar je op die plek dan internet moet hebben.
Nou dat komt dan goed uit zei ik tegen Dick want we hebben al rommel zat.
Dan even langs J&A die gisteren gelukkig ook weer gearriveerd zijn!
Daarna vind ik dat ik al lang genoeg van huis ben geweest . . .
O ja nog even dit, ik ben lid van het Fauven FB en daar zijn mensen die twee Fauven hebben die extreem leuke dingen plaatsen met echte leuke humoristische teksten, ditmaal van Koningsdag, die wil ik jullie niet onthouden!

Dit zijn Ties en Boraz en er kwam ook nog een vervolg☺

 
Echt, ik heb hier van genoten!

----------

Vrijdagmorgen 28 april. Afdeling dieren net als gisteren.
Vannacht een uur of 3 blurp blurp, Elin moest kotsen.

Als door een wesp gestoken tilde ik haar van het bed af en zag ik een stuk boomschors er uit komen, zo dat hebben we ook weer gehad en net niet op het bed.
7.15 uur werden we gewekt door enorm geroffel en hoorden wij een specht tegen het nestkastje buiten tegen onze slaapkamermuur rammen, je bent meteen wakker.
Nou dan gelijk maar opstaan en toen, ja ik moest er zo om lachen . . .
De reeën stonden al te wachten, de eekhoorns vlogen samen als malloten de paal met vogelvoerhanger in en de vogels vlogen zowel voor als achter ons huis in zwermen rond de lege voercontainertjes en ook Elin moest er uit!
Die kop van Dick: grote ogen een soort panische reactie van HELP wat en wie moet ik nu het eerste zo snel mogelijk uit zijn lijden verlossen?
Dit hele gebeuren bezorgde mij een lachstuip, zo komisch en voelde ik dat ik raad moest geven . . . doe eerst Elin maar even . . .
Jullie denken altijd wel : Yvonne met de diertjes, maar geloof mij, Dick is nog veel erger!
Al met al, dus voor wij zelf ontbeten, was het vee rondom ons huis al voorzien van eten.
Hij zei dat hij zich net de baas van de kinderboerderij voelde, lachen toch!
Ja Til, als dit de problemen van het leven zijn valt het nogal mee toch, dan denk ik maar niet even aan de klimaatpaus Timmermans . . .

----------

Donderdagmorgen 27 april. Wat hebben we vanmorgen weer genoten van de reeën!
Bokkeman lag in de tuin, zijn dame scharrelde er om heen en toen Dick Elin uitliet lag hij van een afstandje te kijken.
Toen Dick terug kwam ging hij de voeremmer pakken en ja hoor daar kwamen zij aanhuppelen, ik had pop even in de hondentuin gelaten voor een plasje en dat is aan de voorkant van het huis.
Er zit een schuin randje in dat hek en daar ging pop rustig zitten, durft bijna niet te ademen volgens mij en naar de reeën kijken.
Meneer de bok zijn oog viel plotseling op haar en ja hoor, daar ging hij haar richting op, driftig stampvoetend en blaffend, reeën blaffen dus echt, het was zo'n mooi schouwspel, de damp kwam uit zijn bek!!
Pop bleef rustig zitten en gaf geen kik, wat een 100 punten hondje is het toch. 
Er was totaal geen paniek bij de reeën en even later lag de bokkeman weer rustig in de zon.
Het leek net op een staaltje stoerheid tegenover zijn vrouwtje . . .
En binnen op de vensterbank stond Elin naar het toneelstukje te kijken, ook zonder haar muiltje open te trekken, knappe hondjes.
De eekjes zijn weer zeer actief en zie je steeds door de bomen achter elkaar aan rennen, ook al zo leuk.
En dan onze vogels, was/is ook niet normaal, zo veel en geen idee hoeveel en allerlei soorten gezien die zo af en toe een fittie met elkaar hadden wie het eerst bij de zonnepitten was.
Er gaat momenteel een kilo zonnepitten doorheen per dag en dat is geen sinecure bij de prijs van 2 euro de kilo, neem daarbij nog het eekhoornvoer waar ook speciaal extra hazelnoten voor gekocht worden en dan de reeënbrokken nog . . .
Straks moeten wij zelf nog naar de voedselbank.

Ik vind dit zelf een leuk plaatje, zie de keep bovenin, die ziet toe op de fladdderende goudvink en volgens mij een putter

Ik vind het heel moeilijk om vogels te fotograferen, zij zitten maar heel kort stil en er waren er zo ontzettend veel, dus veel gefladder en veel kleine ruzietjes

----------

Woensdagmorgen 26 april. Gisteren, hoe klein ook, de eerste blaadjes van een lupine kunnen ontdekken, het kleine begin van de zomer, nou ja voorjaar dan.
Ik had er een foto van moeten nemen maar (nog) niet gedaan.
Nu nog de zon eind van de week en dan gaan het snel en gek genoeg hebben we geen actieve herinnering aan vorig jaar wanneer dat was ☺

Ik blijf hem leuk vinden, de uitspraak dan, want Mark Rutte is toch aardig gedaald bij mij, maar dat terzijde.
Verder is het wel een beetje saai hier en houden wij ons veel bezig met de diertjes om ons heen en niet alleen de eigen viervoeters maar gisteren was eekje ook op het terras, zo leuk!
Pop is weer keurig getrimd, Roos vandaag aan de beurt en ook is zij weer helemaal beter en gekke plekje niet meer te zien, hoe apart.
Ook een lekkere amandelcake gebakken die hier niet lang leeft
Spullen voor de halsband liggen klaar maar eerst ga ik vazen vullen met afgeknipte appelboom takken waar al roze knopjes aan zitten en hoop ik dat zij in de vaas nog uitkomen.
Zo zie je maar allemaal kneuterige dingen waar wij ons mee vermaken, nou ik dan, Dick houdt zich bezig met andere dingen, zoals hek maken.
Inmiddels heb ik ook gehoord dan onze vrienden A&E zich toch voorbereiden op hun komst naar ons toe, zondag vertrekken zij uit NL.
Ik vind dat zo ontzettend lief van hen, zo graag naar ons toe willen komen ondanks de moeilijke dingen momenteel, échte vriendschap mag je wel zeggen!

----------

Dinsdagmorgen 25 april. Tja en dan word je wakker en sneeuwt het, niet erg, natte sneeuw.
Zo langzamerhand vinden we het tijd voor een échte lente maar die geluiden hoor ik ook uit NL daarbij zijn wij de laatste weken behoorlijk verwend.
Thermostaat staat weer wat hoger en gisteren eind van de middag hebben we de pelletkachel weer een uurtje aan gehad, langer niet want dan smelt ik.
Gistermiddag kwamen er voor ons twee kleine nieuwe reeënmeisjes in de tuin, geen jongen van deze tijd maar wel van vorig jaar en zij waren duidelijk schrikachtiger dan 'onze' reeën.
Oh ik kijk net buiten, dikke sneeuwvlokken en ik weet dat het nauwelijks 10 km noordelijker gewoon echt sneeuwt!
Maar toch weet ik dat het eigenlijk niks voorstelt, daar is de temperatuur toch te hoog voor, enkele graden boven nul.
Zo weer even een vlekje weggewerkt tussendoor:
Roos werd onrustig, ik zag iets aan haar rechterkant zitten, het leek wel bloed en de andere twee waren gelijk gealarmeerd.
Roos op haar zijkantje gelegd en stak er een één of ander soort blaadje uit en wij dachten aan een lege teek.
Schoon gemaakt met warm water en dat gekke stukje er uit gehaald.
Leek eigenlijk een soort klein blaadje met een scherp uitsteekseltje.
Ik denk tijdens de wandeling langs een struik gelopen en dat is in haar huid blijven hangen en ook gaan ontsteken.
Kortom, een raadsel, het plekje bloedt niet maar is een klein beetje dik, goed in de gaten houden dus.
Verder is alles weer helemaal normaal met haar en gistermiddag ook weer gewoon gegeten.
Direct lekker een amandelcake bakken, zin in en ook ligt het paracord klaar voor een halsband voor pop, en de trimtafel komt tevoorschijn, er moet onderhoud gepleegd worden.
Het is de bedoeling dat volgende week vrienden van ons met de caravan komen, maar of het allemaal door gaat betwijfel ik, ziekte in het spel.

-----------

Maandagmorgen 24 april. Regenachtige dag gisteren en nu ook grijs en gelukkig gisteren toevallig met de hondentijden droog, bij de avondronde lichte spettertjes.
Voor de rest heb ik er geen moeite mee, goed voor de ontluikende natuur.
De dag grotendeels gevuld met hhbh, ondertussen podcasts en muziek geluisterd én zo af en toe met Elin gespeeld.
Vannacht diverse malen meldingen gehad dat er echt gigantisch Noorderlicht was maar helaas helemaal bewolkt hier en dan zie je niks, de hele week wordt er veel activiteit gemeld.
Getver dat hadden we liever vorige week gehad toen het allemaal glashelder was, maar je hebt het niet voor het kiezen en dat is maar gelukkig ook, al genoeg ellende in de wereld.
Met de natuur valt niet te spotten en godzijdank ook niet te manipuleren, hoewel de Russen al in staat zijn om bij die megalomane parades de regenwolken weg te bonjouren boven Moskou.
Roos ligt momenteel bij mij en het maakt in haar buik extreme geluiden, wil steeds naar buiten om wat gras, nou gràs, te plukken en naar binnen te werken, eten wilde zij ook niet.
Gebeurt wel eens meer en is niets om je ongerust over te maken maar ja ik houd natuurlijk toch in mijn achterhoofd dat zij dit jaar 13 wordt en je niet weet wanneer er wat onregelmatigheden gaan optreden.
Laat dit ajb nog even wachten.

----------

Zondagmorgen 23 april. De dag begint vandaag bewolkt en voor straks zie ik regen staan. Gistermiddag peigerde ik het bijna af op de berg, 20 graden, en gelukkig wat van die diepe greppels met water, wat kort geleden nog ijsbakken waren.
Leuk en lekker voor de honden en Elin is inmiddels een echte waterrat geworden, dapper stappen door die diepe geulen en vooral in de wat minder diepe er door heen rennen.
Zijn we blij mee want ik wil altijd een hond die graag, zonder enige dwang, het water in gaat en bij ons is alleen Roos die er nooit van gehouden heeft, althans dieper dan haar borst wil zij er niet in.
Onze appelboom is weer heel mooi en enorm uitgedund en zoals zij hier zeggen, misschien elders ook, je kunt je hoed weer tussen de takken door gooien.
De fruitbomenman is er wel twee uur mee bezig geweest, het was gewoon een verwaarloosde boom en hij schat hem op zo'n 50 à 70 jaar oud, gelijk bij het bouwen van het huis kennelijk geplant.
Eind van de middag kwam Viking en heeft bij ons gegeten, hij is altijd erg gezellig en onderhoudend, ditmaal zonder vriend Eric, die had een bruiloft in NL.
Wel komt volgende week zijn vrouw Manja met het vliegtuig deze kant op voor een vakantie.

Het was weer een prachtige dag en zie dat ons groen nog niet is uitgekomen!

De reeënobservatrice is in slaap gevallen☺
                     
De fruitbomenman in actie

--------

Zaterdagmorgen 22 april. Vandaag de bergwärme maar eens lager gezet, de warmte begon mij te vervelen, hebben hem de hele winter op 19 graden gehad en dat is helemaal prima, zelfs met min 18 maar voor nu, mij te warm in huis.
Ook hier komt er vanaf maandag of zo weer een koude dipje en maar zien hoe dat verloopt.
Voorlopig nog even zomerweer, vandaag 20 graden!
Dick legde net alle kussens weer buiten op de stoelen en ook voor de meiden de kussens maar zij willen er alleen maar op liggen als wij ook buiten zijn, gekke hondjes toch.
Lekker gerommeld met mijn nieuwe fototoestel en je kunt er zoveel mee en mezelf kennende gebruik ik dat alles nooit, lekker op automatisch en verder geen gedoe.
Ik vond gisteren sowieso een grappige dag met leuke uitschieters, ten eerste de zege van Richard de Mos, in zijn onschuld heb ik altijd al geloofd (simpelweg een politiek proces) en het andere Inez Weski achter de tralies, en ook daarvan kijk ik niet van op . . .
Hieronder wat foto's, uitprobeerseltjes fototoestel, van vanmorgen met onze huisreeën.

Een perfecte schutkleur, mooi toch hè, zo in je tuin!

Hier staat bokkeman te kijken naar Dick die weg liep!
----------

Vrijdagmorgen 21 april. Vandaag de dag dat ik 'spulletjes' uit NL aangekregen en uitgepakt heb, meegenomen door de Viking.
Heel blij mee want eindelijk mijn nieuwe fototoestel, staat nu op te laden en straks lekker uitproberen!
Ook diverse spulletjes van Paracord om nieuwe halsbanden voor de meiden te maken, ja sommige dingen laten we uit NL komen, zolang dit nog zo makkelijk gaat want ook de Viking heeft plannen om zich hier definitief te vestigen en waarom moge duidelijk zijn . . .
Ook het boek 'De stikstof fuik' is er bij en leest Viking nu eerst.
Met de tandarts had ik een Babylonische spraakverwarring, want geen kies trekken maar ik had een afspraak bij de MH en dat deed de tandarts grotendeels zelf en het polijsten deed de assistente, en nu binnenkort kies trekken.
Deze twee behandelingen kunnen niet gelijktijdig.
Ik ben zeer tevreden over de behandeling in die privékliniek, aardige mensen, zeer toegankelijk.
Nog wat boodschapjes gedaan en eind van de middag thuis, even hondjes wandelen, we hadden alleen Elin mee, en daarna naar Viking, die net met horten en stoten, aanhangerpech onderweg, uit NL was gekomen.
Altijd gezellig dat ook hij weer in de buurt is.
Gisteravond afgedraaid en vroeg in het mandje.

----------

Donderdagmorgen 20 april. Het lijkt wel zomer maar . . . zie dat er volgende week een dagje sneeuw komt!
Maakt niet uit, nog nog een aantal dagen genieten.
Korte krabbel, of eigenlijk geen krabbel want we vertrekken zo weer naar Karlstad waar o.a. ik naar de tandarts moet, kies is lastig.



----------

Woensdagmorgen 19 april. Nahh, stonden vanmorgen de reeën naast de garage strak naar boven naar het raam te kijken hoe de zaken er voor stonden en of Dick al opschoot met zijn voer . . .
Jeetje we waren helemaal niet laat, het was net 7 uur en kregen we al een verwijtende blik!☺
Nu gaan we wachten op het getik van bokmans tegen de garage, hij weet dus al dat daar het voer vandaan komt, hij kan namelijk niet bij het raam tenzij hij zo slim en handig is om op het laddertje te klimmen.
Het lijkt zo net of zij tam zijn maar dat is helemaal niet zo hoor, het blijven schrikachtige diertjes, alleen weten zij inmiddels dat zij hier niets te vrezen hebben en verwijderen zij zich maar een stukje verder als Dick met het voer komt.
Gisteren alweer heerlijk gebbqd en was het 17 graden in de schaduw op de noordkant, heel lekker dus!
Wij zaten in het bejaardenhoekje op het zuiden en zagen we de reeën ook wat meer op afstand ons te observeren.
Ook voor hen weer even wennen, mensen op het terras en veel meer geluid we doen ook expres niet stil en leven ons leven.
Wel letten wij er op dat Elin niet gaat blaffen en dat gaat heel goed, zij luistert al prima.
Zij ligt constant onder de terrasrand door te loeren en te snuffelen en zolang zij het Bretonse bakkesje dicht houdt vinden wij dit goed.

----------

Dinsdagmorgen 18 april. Elke morgen hetzelfde ritueel, bij het opstaan gelijk een blik in de tuin werpen, figuurlijk dan.
Altijd ligt meneer de bok er in de zon (als hij schijnt dus zoals de laatste tijd zeker, blik naar het huis gericht.
Grappig want hij observeert ons gewoon vanaf een afstandje heel rustig, en luistert naar de huisgeluiden, de honden die over de houten vloer lopen, Elin die achter een bal aan rent, ik rammel met ontbijtspullen en als hij de voordeur hoort draait zijn hoofd met dat prachtige grote gewei die kant op.
Zodra hij de garagedeur hoort springt hij op en rent huppelend deze kant op en springt over het greppeltje, blijft een paar meter voor Dick staan en zodra hij zijn rug laat zien komt bokkeman gelijk eten! 
Hij is wel altijd in gezelschap van zijn dame, die op wat grotere afstand volgt, zij is duidelijk wat voorzichtiger op een natuurlijke wijze, zij zal drachtig zijn.
Bokje zit ook vast nokkievol testosteron!
Wat geweldig toch hè, dat is dus wonen in Zweden, zo dicht bij de natuur leven en ondanks wat onvolkomenheden hier, echt nooit meer naar dat drukke NL waar het zo langzamerhand uit zijn voegen barst.
Ik zeg wel 'nooit weer NL' maar laten we toch realistisch blijven, je weet het nooit van tevoren hoe de bal rolt.
Hoewel het vannacht ook weer een paar graden gevroren heeft gaan wij er van uit dat de winter voorbij is, de spijkerbanden zijn ook weer van de auto, de zon schijnt uitbundig en ik heb zelfs al de donzen dekbedden gewassen en buiten gedroogd!
Eigenlijk heb ik zin om de camper te pakken maar gek genoeg misschien, we vinden het thuis ook zo fijn, rondom natuur wat wij eerst altijd moesten opzoeken met de camper . . . .
Wonen op vakantie heet dat hè Anna!

Elin heeft nu goed door hoe je op de rand van de bank klimt

Het zal Roos allemaal worst zijn, al staat er een hele kudde reeën

----------

Maandagmorgen 17 april. Mwah weer een mooie dag en er volgen er nog veel meer heb ik al gezien, heerlijk toch, ook in NL volgens mij!
Gistermorgen koffie gedronken met weer een heerlijk stuk eigen gemaakte appeltaart bij A&D, lekker gebabbeld en hun opgefriste huis bekeken!
De verdere dag in de zon gezeten, wat eten wat drinken en Dick af en toe wat schilderen, er komt een stuk hekwerk bij aan de voortuin.
Een gedeelte zijn nog puppy kenneldelen en gaat hij vervangen.
De dag besloten met een kaasfondue waar wij beiden niet veel van op konden, de rest is voor vandaag.
Direct komen M&P even een bakkie drinken, die kwamen wij tegen met het rondjehondje.
Zeker Til, ik vergeet je niet hoor!
Ja Agnes ik kan mij jouw ouders van destijds helemaal voorstellen want de echte Hollandse gezelligheid, het inderdaad even ouwehoeren samen, vind je vaak niet in je nieuwe thuisland!
En zeker als het in die tijd helemaal Canada was, jeetje ja, kijk, zo ver zijn we hier niet van NL af en het is allemaal te berijden en daarbij al die communicatiemiddelen is het heel anders.
Ach zo grappig, Elin heeft lang geprobeerd om op het randje van de bank te komen maar lukte vanmorgen voor het eerst, jaha reeën kijken natuurlijk én . . . helemaal zonder geluid, erg knap hoor!
Haar pogingen sloegen wij als jonge ouders helemaal vertederd gade, 'kijk eens hoe schattig zij met die achterbeentjes trappelt!'

Jammer van dat stomme wasrek, wat er voor het eerst stond . . .

----------

Zondagmorgen 16 april. En vandaag wonen wij hier dus alweer 2 jaar, het klimaat, de natuur is precies voor mij bedoeld!
Vanmorgen lag bokkeman lekker in de tuin in de zon, oortjes gespitst, hoofd richting ons huis en heb gefilmd hoe hij, zij er op een afstandje achteraan, in een drafje kwam aan rennen toen Dick de voeremmer ging neerzetten!
Wij vinden dit zo geweldig leuk en ondanks dat je toch 3 honden hebt en er eentje nog wel eens een enkele keer een gilletje geeft, zijn zij totaal niet bang en zie je dat het heel vertrouwd is voor hen.
Later gingen wij met de meiden weg en zag ik dat hij gewoon weer in de zon lag op dezelfde plek en nog bleef liggen ook terwijl hij ons zag lopen met de honden!
Gisteren was ik ook weer blij en zag het eerste roodborstje weer in de tuin, misschien al meer geweest wat ik niet gezien heb, je moet maar net toevallig naar buiten kijken.
Vanmorgen vroeg weer luid gekrijs van de kraanvogels gehoord, jaja het is lente!
O ja Elin blaft niet meer tegen de reeën maar maakt een ingehouden piepgeluidje, en dat mag, het was eerlijk gezegd wel een staaltje psychologische aanpak om haar dat af te leren . . .
Ik heb ook mijn verslagje geupload en is hier te lezen.

----------

Zaterdagmorgen 15 april. Mijn god wat een geld zeg, wat zijn de prijzen van voer omhoog gegaan, de zonnebloempitten (oh Oekraïnse?) zijn ruim 2x zo duur geworden!
We twijfelden, maar niet lang, je kon zakken van 10 kg kopen maar dat is hier ook zo op, dus toch maar 20 kg genomen en ietwat zuiniger voeren . . . (gaat in de praktijk niet werken weet ik nu al)
Het echte wildvoer was op en nu maar een zak pellets voor paarden gekocht, is ook prima hebben wij gelezen en inmiddels gezien dat zij dit net zo graag eten.
We spraken daar ook nog nieuwe Nederzweden, wonen hier net twee weken, in een leuk huis hadden wij al via Zwedenforum gezien.
Mensen vol enthousiasme, verbouwen van hun huis en beiden nog werk zoeken en dat dat hier geen makkelijke opgave is, hebben wij maar niet verteld zoals nog wat andere dingen waar ik op terug kom in mijn Zweden verhaaltje.
Laat mensen het zelf maar ervaren waar je al of niet tegenaan loopt.
In het rode huis aan de overkant komt vanaf 1 juli meen ik, voor beperkte tijd een NL gezin wonen met een dochter van 17 en een kind van een jaar of 5 geloof ik.
Ook zij moeten beiden nog een baan vinden.
Ik heb deze mensen zelf niet gezien, Dick wel want zij kwamen voor bezichtiging even een sleutel bij ons halen en brengen van het huis.
Wel weet ik dat zij 2 honden, 4 katten en een paard hebben, nee die kan natuurlijk niet hier staan.
Zij willen in de regio een huis kopen en zijn wel met iets bezig maar dat loopt kennelijk nog. 
Voor de grap zou ik wel eens willen weten hoeveel NLers hier nu in alleen al Värmland wonen, dat zijn er enorm veel.
Ja mijn verhaaltje MarijkeO, dat is ook een idee!
Ik moet nu wel opschieten want morgen wonen wij hier 2 jaar . . .

----------

Vrijdagmorgen 14 april. Regenachtige uurtjes gehad en vannacht hoorde ik het zelfs kletteren, goed voor de natuur en het opruimen van sneeuwresten.
Grappig om te horen dat de gezellige belastingmevrouw en haar collega veel werk hebben van NL klanten en je komt graag bij hen, begroet worden door een jong poedeltje (houden jullie van honden?☺), bakkie koffie en lekker ouwehoeren zoals NLers dat met elkaar doen!
Ik kom hier zeker op terug in mijn Zweden verhaaltje wat ik inmiddels voor de 4e keer opnieuw tik . . . achter de schermen dan.
Het is telkens veel te lang en vind elke keer weer dingen die ik wil vertellen, de letters rollen vanzelf mijn toetsenbord uit.
Is niet de bedoeling dat het ellenlang wordt.
Toen wij al even onderweg waren gisteren was het plotseling 'o jezus ik heb de map vergeten'. . .
In zo'n geval zie ik kans om mijn mond totaal dicht te houden, vind ik eigenlijk wel knap van mezelf.
Omgekeerd en laagvliegend terug naar huis en laagvliegend weer richting Ekshärad waar wij precies 1 minuut te laat aankwamen, waren dus mooi op tijd weggegaan.
Bijna thuis en toen 'o jezus we zijn wildvoer vergeten'. . . en weer zei ik niets.
Het voer voor onze buitenvriendjes is namelijk helemaal Dick zijn 'ding' en daar bemoei ik mij nooit mee.
Gelukkig hadden we nog iets want vanmorgen toen Dick met Elin naar buiten ging, op zijn arm want dan houdt zij dr lieflijke bekkie dicht, stonden meneer en mevrouw de bok al te wachten voor het huis.
Ik heb het schouwspel staan bewonderen want toen hij terug kwam, waren zij al bij de emmer gaan staan.
Dick ruilt de lege voor een gevulde en op korte afstand staan zij te wachten, Dick loopt weg en achter hem aan liepen zij naar de emmer!
Er zit dus niets anders op dan straks naar Sunne te gaan en wildvoer te kopen . . .

Deze foto is een shotje uit een beeldschoon klein filmpje dat ik gisteren maakte toen mijn schatjes op schoot zaten!

----------

Donderdagmorgen 13 april. Vroegertje vandaag. 8.39 uur en ik zit al te tikken omdat wij zo weggaan.
Om 10 uur een afspraak in Ekshärad bij de belastingmevrouw (bekend hè Nel!)
Voor de verandering hadden wij gisteren zo af en toe wat regen en net toevallig dat het hondenwandeltijd was in de middag, dus natte hondjes, waar zij geen meter mee zitten.
Ach zo leuk weer net, meneer de Bok, nee Freek jij niet, stond weer te wachten op Dick met het gevulde voeremmertje!
Ik sta momenteel wel heel vaak voor het keukenraam en heb dan zicht op zoveel soorten vogels, het lijkt wel of allerlei soorten in een mum van tijd hier naar toe gevlogen zijn, o.a. een hele groep kepen, mooie vogeltjes met heldere pakjes aan.
Ook alweer regelmatig wat kraanvogels te horen, de natuur is echt ontwaakt hoewel je dat aan de begroeiing hier nog niet ziet.
Gisteren is de fruitbomenman nog even langs gekomen en komt binnenkort onze appelboom deskundig snoeien want het is een zootje en verkeerd gesnoeid de laatste keer, niet door ons.
Verder verdrietig nieuws uit Friesland.
Gordon Setter Lieke van Nel is vorige week na een kort ziekbed overleden.
Een grote klap voor haar, na het overlijden van onze grote vriend Arie was dit haar kameraadje die altijd bij haar was.
Samen hebben zij prachtige reizen gemaakt, die stoere Nelly alleen met Lieke met de caravan.
Lieke was uit ons laatste nestje Gordon Setters in 2012.
Bedankt lieve Nel voor de superverzorging van ons Bisontochtje.

Dag lieve Lieke

----------

Woensdag 12 april. Dank je voor de bruikbare tip Marian, nu nog ff een Zweedse arts rijp maken voor dit idee!☺
Ik hou echt van tips en ideetjes van mensen van wie ik weet dat zij de kennis en ervaring hebben!
De sneeuw is nu bijna weg op de greppels na en op de berg is het nu ook helemaal verdwenen, die ligt ook altijd in de zon.
Wel jammer dat de bosvernielers ook hier aardig het pad vernaggeld hebben met die immens grote houtvrachtwagens met aanhanger, zij hebben diepe sporen gemaakt.
De bovenlaag van de grond is nu ontdooid maar eronder nog bevroren en dat kost tijd, dus kan het smeltwater ook niet de grond in, dat zie je ook in onze tuin.
Maar deze hele week in ieder geval is de temperatuur dag en nacht boven nul dus kan het aardig dooien en gelukkig hebben wij goed doorlatende zandgrond, nog eventjes geduld dus.
Heb ik jullie al verteld dat er voor mij een leuk, helemaal door mezelf uitgekozen met wat hulp van Agnes, volgende week, een nieuw fototoestel bezorgd wordt?
Nou bij deze dan en hoop ik weer lekker mijn gang te kunnen gaan!
Het was een moeilijke bevalling met plussen en minnen en er is zoveel keus dat je echt door de bomen het bos niet meer ziet, dus ook daar waren dan tips weer welkom en ik heb er goed naar geluisterd.
Belangrijk voor mij is, snelheid en licht van gewicht omdat mijn nek geen zware camera meer kan dragen en 'zwaar' is het bij mij al heel snel.

Tekening van Wendy: aan een Zweeds meer, dank je creatieve skattie, ik tel de dagen af dat je het weer met eigen ogen kunt bekijken!

Zojuist, pop ziet rennende eekhoorns

----------

Dinsdagmorgen 11 april. Het Hoge Noorden was weer leuk, heerlijk dit soort slow tv met voor ons ook duidelijk herkenbare items!
Daarna ons weer even laten opnaaien door een deel Snabba Cash over een bende niet Europese gasten in Stockholm, een totaal andere parallelle samenleving.
We hebben nu een aantal afleveringen gezien en echt pakken doet het mij niet en dat komt mede doordat je geen affiniteit hebt met dat leven en de acteurs.
Zo werkt dat kennelijk bij mij, nou bij ons dan.
Geen muisje meer gezien, ook geen sporen en onze speurhond laat het ook verder voor wat het is , misschien issie alweer de open terrasdeuren er uitgefloept, hoop ik dan maar.
We hadden gisteren niet zo'n zonnige dag als de dagen er voor, maar alleszins acceptabel.
Even een update over de hondenkinderen.
Ik begin met Roos, de oudste.
In september wordt zij al 13 jaar en het gaat goed met haar, wel zien wij natuurlijk dat zij ouder wordt, slaapt veel maar gaat nog net zo graag mee als altijd, ook eten is nog hetzelfde.
Zij is smaller geworden en je ziet dat spieren duidelijk afnemen, zo gaat dat met ouder worden.
Eigenlijk heeft zij maar 1 soms lastig dingetje, het gebeurt wel dat als zij diep slaapt dat zij dan in haar slaap plast.
Als dat gebeurt merk je dat zij dat niet fijn vindt, daarom hebben wij geen schapenvachten meer op de bank maar onze oude vertrouwde vetbedjes, die makkelijk uit te wassen zijn.
Ook fijn dat wij alles van leer hebben waar de meisjes op liggen, dat maakt makkelijk schoon.
Ik zet haar als het gebeurd is gelijk met haar achterkantje onder de douche en was haar dan even lekker, vindt zij ook helemaal geen probleem en ik ook niet.
Dan krijgt zij een paar dagen het middel Propalin en is het weer voor een paar weken over, en laten wij haar over de dag een aantal keer extra uit.
Als doorgewinterde hondenliefhebbers weten wij zo langzamerhand wel hoe alles op te lossen is en vooral belangrijk: je nergens druk over maken.
Dan poppie, gaat heel goed met haar, je ziet niet eens meer de operatiewond, zelfs geen litteken!
Tot vrijdag nog aan de lijn en daarna langzaam weer los laten opbouwen.
Nee altijd aan de lijn houden is geen optie, er moeten weer spieren opgebouwd worden en daarbij zullen wij goed opletten dat zij niet uit haar Engelse plaatje gaat.
Stapelgek op Elin en je ziet dat zij zelf doseert hoe wild het mag gaan, té wild? Dan pakt zij snel een speel om er samen mee te spelen ipv dat gebijt in haar benen.
Als ik het zelf te heftig vind gaan leg ik pop op ons bed, daar kan die kleine terrorist niet bij, nog niet . . .
Tja en dan Elin, een waanzinnig zachtaardig en lief hondje, enorm energiek, enthousiast tegen alles wat leeft en dat is veel!
Gelukkig op zijn tijd ook heel rustig hoor en vooral als wij film kijken in de avond, is het totale rust, echt genieten vinden wij.
Dan voelen wij ons rijk, slapende hondjes om ons heen op de bank, wat lekkers te eten/drinken en fillumpie kijken, kleine geneugten des levens toch?
Ondertussen ben ik al voor de 3e keer opnieuw een stukje aan het schrijven over 'twee jaar in Zweden . . . '

In de greppel rondom onze tuin liggen ijskunstwerkjes
----------  

Maandagmorgen 10 april. Hier geen tweede paasdag, en ik denk dat wij alweer aardig wat vit C en D hebben gevangen de laatste week.
Belangrijk: bokkemans is er weer dus hij leeft nog, en daar zijn we blij mee!
Vanmorgen om een uur of 7 stonden zij alweer in het bos achter de camper, zo schattig en inmiddels heeft Dick hun emmertje weer gevuld, niet dat daar nou veel in gaat, zeker niet, het is gewoon wat lekker bijvoer voor hen.
Ik zie ze vaak over de bodem schrapen en dan iets op eten, en aan de twijgjes plukken.
Toen ik gisteren op de veranda zat dacht ik vanuit mijn ooghoek iets kleins zwarts het huis in te zien rennen . . .
Natuurlijk dacht ik gelijk aan een muis en hoopte dat ik het niet goed gezien had.
Ik heb de gedachten daaraan gelijk weggestopt in een ver hoekje van mijn brein maar kwam toch wat later tevoorschijn omdat ik Elin door de kamer zag speuren, langs de plinten . . .
Nóg stopte ik die gedachten weer weg om gisteravond volledig naar buiten te komen want zo fanatiek als Elin liep te speuren en snuffelen . . .
Echt, ik kreeg de kriebels in mijn maag en een wegtrekkertje.
Een totale Swifterbantse  deja vu . . .
Ik durfde vannacht amper naar de wc en heb het licht maar aan gedaan, niks gezien of gehoord en ook Elin loopt niet meer te speuren.
Daarbij ben ik sinds die muizentijd extreem opruimerig met etenswaren, alles is achter slot en grendel, het aanrecht totaal schoon, zeker voor wij naar bed gaan.
Maar goed, je weet het niet, even afwachten vandaag.

Hoe toevallig, dit bedoel ik dus . . . en ben dus niet de enige die er zo over denkt

----------



Zondagmorgen 9 april. En dan is het hier alweer 2e keer Pasen voor ons, waar blijft de tijd?
Dat veel mensen het voorjaar in de bol hebben is wel duidelijk, net of inderdaad de eieren uitgekomen zijn.
Zelf zijn we trouwens ook weer veel actiever, dat heb je ook met die langere dagen en uiteraard veel zon, nu nog even niet.
Gisteren eigenlijk de hele dag buiten geweest, Dick in de tuin opruimen van alles bij elkaar geveegd en geraapt wat onder het ijs en sneeuw tevoorschijn komt, meest takken en bladeren.
Je kunt je nu nog niet voorstellen dat wij straks weer een groene omgeving hebben, alles is nog kaal en als je heel goed kijkt zie je wel ontwikkelingen maar het barst straks in één week helemaal los en ook dat is zo boeiend.
Gistermiddag een end met de meiden gelopen langs de rivier en langs het oude industriegebied.
Zowel pop als Elin aan de lijn en ik geef toe dat niet is wat ik het liefste doe en zal het al wel weer een opluchting zijn als pop los kan, maar nu nog even niet en daarna gaat pop gedoseerd los op niet al te spannende stukken.
We zijn momenteel wat ongerust, bokmans nog niet gezien en gistermiddag horen schieten . . . het zal toch niet . . .

----------

Zaterdagmorgen 8 april. Is nog nooit gebeurd, tik op het verkeerde knopje en hup krabbel weg terwijl ik hem al had opgeslagen.
Nou maar weer opnieuw dus.
Jeetje wat had ik toch alweer getikt?
In ieder geval dat het mooi weer is, de zoveelste dag op rij en de enige regendag die wij ons kunnen heugen was op de operatiedag van pop, en ook daarvoor alleen maar sneeuw.
En dat het stom is dat wij niet met de camper weg zijn gegaan.
Getver ik weet het nu niet meer, ik tik altijd impulsief en bedenk maar zelden vantevoren wat ik ga schrijven.
Dick heeft gisteren nieuwe Zwedenlanders helpen verhuizen en ondertussen zat ik heerlijk buiten met F50 op mijn gezicht en koptelefoon op naar muziek te luisteren.
In mezelf zing ik zachtjes mee maar heb ik in de loop der tijd afgeleerd om dat hardop te doen, ik jaag Dick acuut de deur uit met mijn meezingen, klinkt natuurlijk ook voor geen meter, dat begrijp ik.
Inmiddels is het dorpje Mossängen tamelijk internationaal geworden, er wonen Zweden, veel NLers, een Belgisch gezin, wat Noren en een paar Duitsers.
Wij zijn elke dag blij met ons plekje in een uithoek aan het smalle onverharde weggetje, heerlijk heel veel privacy.
Verder merken wij totaal niets van anderen hier, daarom kun je uiteindelijk ook nergens meer tegen . . .
Zo leuk, de reeën, met baas bok voorop staan nu elke morgen te wachten in de tuin, of net er buiten op Dick met zijn voeremmertje!
Zelfs als zij de voordeur horen blijven zij staan, erg grappig.

Voor de verandering eens een selfie, ben er niet goed in en doe dit eigenlijk nooit, vind mezelf niet houdbaar op een plaatje.

----------

Vrijdagmorgen 7 april. Soms zit het mee en soms zit het tegen.
Mijn kies is reddeloos verloren, totaal verticaal door midden gebroken en het aller gekste is dan, ik heb het niet gemerkt!
Geen idee wanneer dit gebeurd is en voelde ik pas toen ik een brokstukje in mijn mond had, maar die breuk moet eerder hebben plaats gevonden, het afgelopen weekend dus.
Vrijdag j.l. nog foto's gemaakt en niets op te zien.
Ik vraag het mij verder maar niet af, heeft geen zin, de realiteit is nu dat hij er totaal uit moet en geen kroon meer mogelijk.
Er zat nog een zijwandje los en dat is er onder verdoving uitgetrokken en over het reststukje wordt nog nagedacht en besproken, of er nog wat mogelijk is.
Is wel gevijld om het glad te maken en nu voel ik de zenuw, ook vervelend.
Ik was wel wat van slag, daarom niet gelijk er uit gehaald, dit had ik niet verwacht en zit ook niet te wachten op het missen van elementen, het trekken op zich vind ik geen probleem.
Verder nog even door Bergvik gewandeld, een groot mooi winkelcentrum, maar niet aan ons besteed, wel nog wat boodschapjes gedaan en het was vreselijk druk.
Ik kan daar al helemaal niet meer tegen, al die mensen, al dat rumoer, al dat gedoe, nee niet meer voor ons.
Heel veel Noren die hier nu inkopen doen, lang weekend, veel goedkoper in Zweden dan in hun eigen land, veel campers zelfs op de parkeerplaatsen allemaal met een N kenteken.
Ook het aantal auto's met een skibak niet meer te tellen, allemaal richting noorden.
O ja, het is prachtig weer en ondanks dat het rond het vriespunt is vonden wij het al warm . . . lachen toch!

Gewoon even een mooi plaatje van Värmland, de rivier de Klarälven, de grootste rivier van Zweden

----------

Donderdagmorgen 6 april. Met moeite kon ik mij gistermiddag losscheuren van het politieke debat, nou zeg maar debacle, wat een circus en ik kan dit gedoe ademloos aanhoren en Dick snapt hier niks van, nou van mij dus, mijn interesse hier in.
Goed, we moesten dus weg voor een belangrijke klus en kwamen keurig op tijd aan, nou 10 minuten eerder, dat wil ik altijd.
Het is een tamelijk grote kliniek, niet te vergelijken met de medische fabriek in Strömsholm, maar toch, het werkt onder dezelfde paraplu.
Veel mensen met voornamelijk honden maar ik zag ook een vogel, cavia etc, en hoewel net binnen, even melden en werden we al binnen geroepen.
Grappig zoals zij hier Laura zeggen, wij met de klemtoon op de au en de Zweden leggen hem op de laatste a.
Pop is absoluut de makkelijkste hond op aarde, blijft altijd rustig, gaat gelijk naast de stoel liggen, nooit bang of terughoudend, en op de tafel één en al rust, al staande flitsend de hechtingen verwijderd en het ziet er perfect uit!
Geen ab kuur meer nodig, Metacam weer op het gebruikelijk lage niveau, voor 10 kg hond, wat zij altijd al krijgt, een onderhoudsdosis ivm artrose in haar heup. 
Zo af en toe moet ik pop en Elin afremmen, want dan is het hindernissen springen met een stuk speelgoed over banken en tafeltjes . . . leuk spelletje vinden zij beiden (vinden wij ook) maar mag maar voor een minuut of 5 van mij en dan stoppen.
Momenteel lees ik een boek (De mannen van de droomfabriek, alleen op e reader te lezen) over het ontstaan van de postcodeloterij, en ik weet zeker dat de meeste mensen niet weten wat dit cluppie allemaal doet en echt niet alleen maar leuke en goede doelen . . .
Het is één groot verdien- en geld model, voor een specifieke groep, ongelooflijk hoeveel mensen hier dus in trappen en de kans dat je wat wint nog veel kleiner is dan bijvoorbeeld de Staatsloterij!
Mensen die zoet gehouden worden met zo af en toe een cadeautje als een pcl trommel koekjes of een fiets of noem maar op (klantenbinding en ledenwerving).
Jaren geleden toen ik de eerste geluiden hierover al hoorde ben ik gestopt met die flauwekul.
Voorbeeldje, de grote blokken beton die greenpeace op de bodem van de zee gooit,, worden betaald door de pcl, het extreme groepje lui die de A12 blokkeren, jawel betaalt de pcl . . . je moet dit maar willen toch?
OK ik ben nog maar op bladzijde 31 van de 333 . . .
Ja en dan mijn kapotte kies, net een belletje tandarts ziek, afspraak over een week, en dat wil ik niet, dan ligt mijn hele tong open tegen die tijd.
Na wat Zweeds gebabbel met een collega wat ik niet verstond kan ik vanmiddag komen om 15.20 uur, poeh gelukkig.


---------- 

Woensdagmorgen 5 april. Gistermiddag weer terrasuurtjes gehad en ook Elin begint daar aan te wennen, maar de rust om net als Roos en pop te gaan liggen op een kussen, heeft zij nog niet.
Zij vermaakt zich met het graven in die sneeuwrand en loopt met grote stukken ijs in haar bek en kennelijk heeft zij geen last van de kou aan haar gebit, zou ik nu zeker niet kunnen doen  . . .
Ook doet zij een spelletje curling met die ijsbrokken en dat is zo'n leuk gezicht, totdat zij ze onder de rand van het terras mept en naar beneden vallen.
Ik kon vanmorgen om 8 uur al terecht bij de tandarts in Karlstad maar dat ging mij even te ver, dan moeten wij om voor 7 uur al op pad, nee dat maar niet, nu morgen een afspraak om 11.00 uur, dus twee dagen achter elkaar naar de echte grote stad.
Vanmiddag ook omdat de hechtingen bij pop er lekker uit gaan.
We hadden het liever gecombineerd maar dat lukte niet want er was bij de tandarts ook een plek vanmiddag om 3 uur en dat is vlak voor wij met pop bij de dierenarts moeten zijn.
Wat mij vooral opviel was het gemak en de vriendelijkheid om mee te werken hoe wij dit het beste konden regelen, dat is hier in de Vårdcentral, dus de gewone huisarts, wel even lastiger.
Als Scandinavië inwoners vinden wij het heel fijn dat Finland toegetreden is tot de NAVO, nu Zweden nog maar ik vrees dat wij dan eerst Erdogan nog even moeten aanknijpen.
 


----------

Dinsdagmorgen 4 april. Hetzelfde begin als gisteren.
Natuurlijk horen wij ook gelijk het nieuws uit NL, dus nu van de treinramp, heel erg en wat moet dat een enorme klap geweest zijn.
Toen wij gistermiddag naar de berg gingen met de meiden en wij bij het laatste huis reden voor wij naar boven gaan, stond daar een eland in de tuin.
Natuurlijk gelijk mobieltje pakken die helaas klem zat in een krappe jaszak.
Daarbij ontdekte Elin ook de eland . . .
Ogenblikkelijk gingen wij door de geluidsbarrière, waar ik helemaal niet tegen kan, mijn god wat een herrie en dan is er geen weg terug want dan kom ik echt niet door en is het maar goed dat zij in een bench zit en lichamelijk onbereikbaar voor mij . . .
Gelijktijdig nog een roeptoeter naast mij hoe stom het is dat ik geen foto gemaakt heb en nog wat meer dingen die ik niet gedaan had wat ik wel had moeten doen . . .
Híj was lichamelijk wel bereikbaar maar mijn beschaving belet mij om daaraan toe te geven . . .
Stress bij mij compleet en krijg ik vluchtneigingen en kan geen kant op.
Eland inmiddels overgestoken en stond in de bosjes naar ons gekke menselijke tafereeltje te kijken en te luisteren, want horen kunnen zij heel goed!
Iedereen weer rustig en we hebben lekker gelopen, heel zonnig, heerlijk.
Bij thuiskomst was ik in de keuken bezig en zag ik bokkenman door de straat lopen, ik blijf dat toch zo komisch vinden!
Net als vanmorgen, het reeëngroepje weer compleet en bokkenman nam een rustmomentje in de zon!
Ook gisteravond weer lekker gekeken naar Het Hoge Noorden en Dionne, ik vind je best aardig hoor, wel heb ik medelijden met Jesper die verlangt naar zijn NL vriendin.
Ik blijf het apart vinden dat mensen met kinderen van die leeftijd nog gaan emigreren, wacht gewoon nog een paar jaar tot zij hun draai na school/studie in NL gevonden hebben.
Dat echtpaar wat naar Noorwegen verhuist is snapten dit goed.
Nog even een aflevering Hit&Run gekeken en &^%$# hoe toevallig, breekt tijdens het eten van een simpel toastje mijn kies door midden!
Ja daar moet ik dus wat mee.
Dank je Marian voor de tip, doen we!

Daar loopt ie dan

Daar ligt ie dan

Het spelletje wat zij het liefste doen

De sneeuwresten liggen nog op het terras

----------

Maandagmorgen 3 april. Wat een prachtige dag gisteren en nu weer, lekker op het terras in de zon gezeten.
We hadden een relax dagje en ik had in de ochtend nog een slof gebakken (na-aperij van kleinzoon) omdat Sasja uit haar boshuisje kwam kruipen om even koffie hier te drinken en in de middag een lekkere pasta paprika salami ovenschotel in elkaar geknutseld.
Sasja bleef niet eten, zij moest bomen zagen met haar Zweedse buurman.
In de avond netflixen, Hit & Run, supergoed weer met dezelfde hoofdrolspeler als in Fauda, ook een aanrader!
Wel wat hekjes neer gezet op het terras vanwege onze kleine duivel, die in de gaten had dat de reeën wel heel dichtbij waren . . .
Gek genoeg, zij heeft trouwens ook maar één blaf gegeven, maar ja wát voor blaf, en de reebok bleef gewoon staan kijken, liep toen in een langzaam tempootje een stukje verder en bleef daar weer staan.
Dick vulde straks de reeënemmer en bokkeman stond een stukje verder te kijken en toen Dick weg liep kwam hij eten!
Op dit moment zie je hem gewoon in de tuin liggen, heerlijk in de zon met zijn mottige vacht (verhaartijd), wel altijd attent en ook dekking van een struik achter hem.
Met pop gaat het heel goed, wond is dicht, ziet er totaal rustig uit en vandaag de laatste ab pillen, en nu maar hopen dat wij het gehad hebben.
Alleen woensdag de hechtingen er uit en ook daarna nog even opletten want die kleine gaatjes waar hechtingen zaten noemen zij een 'porte d'entrée' en dat moet nog even dicht zodat ook daar geen vuil meer kan inkomen.

----------

Zondagmorgen 2 april. Gewoon een dag als alle anderen, we zien en merken hier geen verschil, lekker rustig!
Sorry dat ik het alweer zeg, maar strakblauw en zo typisch Zweeds, ons huis nog rondom in ijs en sneeuw en de krachtige zon knabbelt er elke dag iets van af maar omdat het in de nacht aardig vriest, weet niet hoeveel, blijft het toch mooi.
Nee totaal geen last van gladheid in tegenstelling tot vorig jaar.
De vogels vliegen alweer regelmatig de nestkastjes in en ook de eekhoornvoerkast en reeënbak moeten elke dag gevuld worden, de natuur heeft er weer zin in en wij ook.
Hebben jullie wel eens van 'ut Poeleke' gehoord?
Dat is zo ontzettend leuk, in Oeffelt, is een prachtig hondenzwembad met groot omheind terrein, je kunt dat per dagdeel huren, echt geweldig!
Op 14 mei heeft de fauvenclub het gehuurd, je kunt kiezen uit twee dagdelen om er deel te nemen en ik vind het zo leuk dat wij zelfs twijfelen om er niet voor naar NL te gaan . . .
Maar ja, aan de andere kant, wel erg duur om even 2 uur je hondje te laten spelen met rasgenoten en aangezien het geldboompje niet wil groeien, zal dit voor ons helaas niet door gaan.
Kijk, dat is dus zoiets, een nadeel van zover weg wonen . . .
Ook een nadeel is dat onze studentenkleinzoon van bijna 18 jaar, naast zijn fulltime studie en bijbaantje, een begenadigd hobbykok is en ik gisteren een foto toegestuurd kreeg van een heerlijke slof die wij niet kunnen proeven nu . . .
Deze maand wonen wij hier twee jaar en ik zal dan echt een stuk schrijven over wat hier wel en niet leuk is.

----------

Zaterdagmorgen 1 april. We zijn weer een beetje 'in to' Koot en Bie en hebben weer wat afleveringen gezien, niet 'keek op de week'
want dat vonden wij nou niet echt leuk vaak, maar wel de typetjes.
Gisteren dus voor het eerst naar de Zweedse tandarts en we waren wel verbaasd over de grote zorgvuldigheid waar mee het gedaan werd, gewoon een 1e controle en foto's.
Bij Dick was een stukje afgebroken van een kies en werd gelijk even gerepareerd, ik had helemaal niets en zij vond het er mooi uit zien.
Even gepolijst en volgende week naar de MH, wat ik ook in NL altijd al deed.
Het heeft wel twee jaar geduurd voor wij een tandarts hadden, hier in Munkfors is de wachttijd 5 jaar en in de dichtstbijzijnde plaatsen geldt ook een wachttijd en alleen in hoge nood kun je er terecht.
Dit willen wij dus niet, gewoon een vaste tandarts waar je regelmatig heen gaat en is nu dus gelukt, gelukkig.
Nog even naar de mannenwinkel en de Lidl en toen lekker snel weer naar huis waar Roosje op ons wachtte.
Dat laatste weet ik niet hoor, zij was wel erg blij dat wij thuis kwamen, even wat gedronken en huppakee weer weg met de meiden en daarna was het rust hier.
Het is alweer prachtig weer en was ook gisteravond weer zo helder, ontelbare sterren, ook geen lichtvervuiling hier, vannacht weer pittig koud en vorst.

Omdat de operatiewond er heel mooi uitziet mochten zij van mij weer even samen spelen, iets wat zij toch het liefste doen!

Het 'mooie' kantje van pop, andere beentje is helemaal kaal

Deze reeën komen meerdere malen per dag langs, dit noemen wij het echtpaar, zij zijn meestal samen of met een groepje van 5.
Moeders heeft een erge dikke buik waar natuurlijk kalfjes in zitten en vast wel twee!
Wat een cadeau elke keer weer om dit zo vanuit je huiskamer te kunnen meemaken!

----------

Donderdagmorgen 30 maart. Toen ik de laatste woorden gisteren tikte van de krabbel, was het sneeuwen gestopt en er lag een prachtig pak.
Ik zeg wel 'lag' want daarna smolt het eigenlijk snel weer weg en uiteraard blijft er altijd nog wel wat achter wat vannacht dus weer bevroren is, met zo'n -14 graden!
Vanmorgen weer wakker worden met zulk mooi weer en weer zo genieten buiten, zo stil, en zo vredig.
In de middag kwamen Jan en Nel nog even langs, bakkie koffie en ik had een lekkere cake gebakken, echt lekker want ik had een deeltje beslag met oploskoffie vermengd, hmmmm
Een rustige avond (altijd eigenlijk hoor, en ons vermaakt met 2 van de 3 delen van Koot&Bie, op NPO Start, wat een geweldige tijd was dat toch zeg!
Wij vroegen ons af of de jeugd van nu ook zoiets speciaals heeft of zijn wij de binding helemaal kwijt?
In ieder geval, wij  waren, net als velen echte fans en ook onze zoon kon/kan hen feilloos imiteren.
Hij vermaakte ons vroeger al op vakanties in de caravan waar hij, terwijl wij al in bed lagen, met een optreden van hen, kostbare herinneringen.
Cor van der Laak was eigenlijk onze favoriet want het leek/lijkt vaak erg veel op Dick zijn manieren☺☺☺
Deze uitzendingen zijn ook een terugblik van hen zelf en hun medewerkers op de wijze waarop de programma's gemaakt zijn en echt, de moeite waard, gewoon een kijkje achter de schermen!
Verbazend ook hoe weinig mensen er bij betrokken waren en hoe knap!
Morgenochtend geen krabbel denk ik, we moeten al om 9.50 uur in Karlstad beiden bij de tandarts zijn.

Een huiselijk tafereeltje

Het lievelingsspeeltje van Elin, er zit een zacht piepertje in en daar loopt zij je dan  mee achterna te piepen en uit te nodigen tot spel, grappig is dat het net zo'n kleur heeft als zij zelf en het net lijkt alsof zij haar staartje in haar bekkie heeft!

----------

Woensdagmorgen 29 maart. Hadden wij gisteren een prachtige lentedag, nu weer winter en vannacht, nu nog, een dik pak sneeuw gevallen!
We dachten toch echt dat het voorjaar hier ook begonnen was, alles ademde dat, de vogels, de warme zon en ook mijn lievelingetjes zijn er weer, de Noordse staartmezen, met hun witte hoofdjes!
Maakt niet uit hoor, we genoten weer van de prachtige taferelen buiten met die dikke laag en Elin is een totaal winterhondje geworden, sneeuw vindt zij gewoon heel leuk!
Maar het was wel weer een inpak- en uitpakdag voor je weg gaat en thuis komt, alle honden jasjes aan, Elin tuigje er onder, andere meiden halsbandjes om en wij, winterjas (was trouwens totaal niet koud) muts op en spikes aan.
Bij thuiskomst alles en iedereen weer uitpellen en jassen op hangertjes, staat wel schattig hoor, 3 kleurige hondenjasjes aan de kapstok, vooral Elin heeft een hele garderobe.
Wat dat betreft voldoet het wonen in Zweden totaal aan mijn verwachtingen!
Gisteren kregen wij wel weer veel energie door het lenteweer, dat is een feit, lekker buiten bezig geweest, hondjes ook fijn buiten en Elin moet wennen aan het 'gewoon' buiten zijn.
Het is dat er hier bijna nooit iemand langs komt maar áls er iemand langs loopt mag zij van mij niet blaffen.
Dat is met het type hondje toch ietsje moeilijker dan met een setter.
Blaffen op zijn tijd hoort gewoon bij een Fauve, zit er in gebakken omdat zij tijdens de jacht móeten blaffen om de jager te waarschuwen.
Dit zit in de genen en zul je er nooit helemaal uitkrijgen en dat moet ook niet.
Dick is gisteren bezig geweest met het eekhoornnestkastje en dat wil ik op een speciale plek hebben en dat bleek toch wel aardig hoog te zijn . . .
De ladder kwam zo ver niet en moest hij op die dikke dennentakken gaan staan, naar boven klimmen met huisje, boor en schroeven.
Bij nader inzien vond ik het toch wel een beetje heftig van mezelf door juist daar dat kastje te willen maar voor Dick is er dan al geen weg terug meer . . .
Dat klimmen met al die spullen ging niet dus een alternatieve methode bedacht, het huisje aan een touw en dat ophijsen, dat lukte maar viel er wat naar beneden, een bitje van de boor en was niet meer te vinden.
Uit met de pret.
Na het wandelen met de honden, o wat was het heerlijk op de berg, zonnig en warm, is hij de grond daar minutieus gaan afzoeken met een zaklantaarn over de grond schijnen en ja hoor, bitje is er weer!.
Nestkastje staat nu op de eetkamertafel en nu ligt er weer een dik pak sneeuw, dus moeten de eekjes nog even wachten☺
Ja Tineke jij had dezelfde vraag als ik, dat met het kind als je zo afgelegen woont, totaal geen sociale omgang, maar wie weet wat zij daar voor bedacht hebben, zien we vast wel in een volgende aflevering!
Lekker idee weer voor jullie, het spulletje weer opbouwen op de camping!
Nog even over 'Het Hoge Noorden',  ik lees veel commentaar over deze uitzending en met name dan, over de presentatie van Dionne Stax.
Ik ben normaal ook niet zo Staxerig, maar vind persoonlijk dat zij het juist aardig deed, jaha een grachtengordelmeisje blijft het gewoon.
Ook veel over waarom mensen naar het noorden gaan, uh vanwege het warmer worden in NL?
Laat mij effe niet lachen, dát is niet de reden, er wordt weer om de hete brij heen gedraaid!
Simpelweg het gegeven dat de immigratie totaal uit de klauw gelopen is en vele NLers als tweederangsburgers behandeld worden!
    
Zoek Dirkus☺

Kappelientje heet zij nu

Samen het lot dragen

Ook gewoon spelen kun je met een kap

Ja en dit was dus vanmorgen

----------

Dinsdagmorgen 28 maart. Ja die elanden hè, nog steeds vinden wij het zo leuk!
Schreef ik gisteren zo nonchalant dat nu de pleister er af mag bij pop, nou ik kan jullie wel zeggen dat mijn hart in mijn keel klopte bij deze exercitie.
Ik ben niet meer zo stressbestendig terwijl ik een paar jaar terug nergens, nou nérgens is ook overdreven, maar zeker voor dit soort dingen mijn hand niet omdraaide.
Er zitten tegenwoordig zulke prachtige pleisters op operatiewonden, met zo'n doorzichtig plaklaagje er langs en ook ik weet dat dit gewoon dagenlang, zo niet wekenlang kan blijven zitten.
Ik had ook zo'n plakkaat en kon er gewoon mee douchen zonder een enkel probleem.
Dus had ik al aan een hoekje gepulkt bij pop en het deed haar pijn . . .
Hier kan ik dus echt niet tegen, om mijn hondje pijn te moeten doen en ben gaan googelen, hoe een pleister makkelijk te verwijderen.
De handigste manier voor mij was met sudocrème (had ik toevallig in huis) er op smeren, even wachten en dan er af peuteren.
Hup crème wat zachter gemaakt door in een bakje warm water te zetten, op de randen gesmeerd en ondertussen wilde pop de geur kwijt raken en het is goed dat zij zo fijn luistert en ik haar kon vasthouden.
Daarna pop op de trimtafel, Dick met een bakje met lekkers voor haar neus en ik ondertussen pleister weg halen en dat ging buitengewoon goed!
Het plastic randje was slap en liet los, er gebeurt kennelijk iets chemisch met dat materiaal.
Dank je google!
Verder hebben we buitengewoon mooi weer, stevig gevroren vannacht, blauwe lucht, geen wind meer en de warmte van de zon al goed te voelen.
De dagen zijn al veel langer, eigenlijk net zoiets als in NL en jammer genoeg niet meer eten met kaarsen aan, dat vind ik dus iets minder leuk.
Gisteravond ook dat leuke programma over het Hoge Noorden gezien?
Het eerste stel met peutertje wat volledig off grid woont, woont ongeveer 120 km zuid westelijk bij ons vandaan.
Leuk om naar te kijken en ook heel bekend want onze omgeving ziet er eigenlijk ook zo uit.
Van die plekjes waar wij graag met de camper staan, maar dan zonder huisje natuurlijk.
De mensen in Noord Noorwegen bewonder ik wel, al 15 jaar zo afgelegen wonen en met die extreem lange donkere winters, poeh daar moet je echt tegen kunnen.
Maar ook zij hebben hier maatregelen tegen getroffen door een huisje voor de winter in Denemarken te kopen!
Ik verheug mij op de rest van de uitzendingen en in feite kunnen wij het al kijken via NPO Start of Plus, waar wij op geabonneerd zijn, maar gaan dat niet doen.
Wel is het zo dat met name Zweden steeds aantrekkelijker wordt voor toeristen, goed dat het zo'n groot land is . . .
Ach die arme Sam Til, hij vindt het dus heel vervelend zo'n kap en gelijk heeft ie!
Gek genoeg heeft pop helemaal geen hekel aan die kap en steekt gewoon zelf haar hoofd er in bij het omdoen, wel makkelijk en zij heeft ervaring . . .

----------

Maandagmorgen 27 maart. Met Laura gaat het echt goed, vandaag gaat de pleister er af, moest na 3 dagen, tenzij de pleister nat was van bloed of andere ellende, dan moest het eerder, dat zou dan een bron van bacteriën worden, pleister gelukkig kurkdroog!
Maar, dan nog iets . . . gisteren een dag met een gouden sterretje . . .
Eind van de middag, ik ben in de keuken bezig, afzuigkap staat aan, gerommel met potten en pannen, komt Dick in de keuken en zegt 'ohh Von kijken, elanden!'
Staan er gewoon twee elanden naast het terras, een moeder en een zoon van vorig jaar denk ik, rustig te eten van de stapel berkentakken!
Wij waren helemaal opgetogen, nog steeds trouwens, wat een gave belevenis!
Kijk, de reeën zien we elke dag, en nog vinden wij dat verschrikkelijk leuk, maar elanden zo dichtbij voor je neus, in je eigen tuin, is natuurlijk echt kicken!
Zij keken ons recht in ons potje, niet bang, geen vluchtgedrag, terwijl de afzuigkap aan stond en de opening op 2 meter afstand van hen!
Kortom, het was dik genieten, veel foto's gemaakt en een filmpje wat ik op fb gezet heb.
Het was alsof de natuur ons een cadeautje gegeven heeft na de doorstane vervelende toestanden!







Geweldig toch!

----------

Zondagmorgen 26 maart. Weer wat bijgekomen en we konden de rit gisteren naar huis gewoon afmaken.
De eerste tijd veel sneeuwval, maar autobaan ok, prachtige wintertaferelen, rode huisjes met schuren bedekt met een dikke laag sneeuw, hoe mooi!
Vanaf Kristinehamn werd de sneeuw steeds minder en lag er ook nog maar weinig, de weg smaller en sneeuw nam weer toe toen wij de Hagfors Kommun inreden en zagen tot onze verbazing ook later in Munkfors meer sneeuw, niet al teveel maar wel een hoeveelheid die het net mooi maakt.
Half vijf thuis, heerlijk.
Gelijk camper leeggehaald en aan de warme choco met slag, wat wil je nou nog meer?
Met pop gaat het goed en zij loopt gewoon op haar pootje, ik durf hier bijna geen beentje meer te zeggen, maar zeg dat normaal wel altijd.
Omdat zij vanwege die infectie echt strenge rust heeft en vreselijk moeten oppassen dat zij niet aan de wond gaat likken (zit pleister op) en ook de andere honden niet, oef moeilijk voor Elin, loopt zij zoveel mogelijk met de kap op en loop ik te politieagenten.
Ik weet niet of iemand weet hoe lastig zo'n kap is en vooral het geluid wat dat ding maakt, ergens tegen aan lopen of schuren.
Wij weten dit van de vorige operatie, toen hadden wij een klein rennetje in de kamer waar zij 's nachts lag met de kap op en aangezien ik altijd een oog op de honden wil hebben, staan alle deuren open en hoorde je steeds als zij ging verliggen rats weer langs dat hekwerk met die kap.
Dus bedachten wij nu wat anders, en ik heb eerlijk gezegd wel getwijfeld of ik het in mijn krabbel zou zetten . . .
Ik heb vannacht gewoon hier in bed geslapen met pop, zonder kap, en Dick in de camper op het grote bed met Elin☺
Kijk, 2 personen en twee honden in ons bed is echt teveel dan slaap je niet . . .
Ja Agnes en Annemarie, jullie weten het, honden staan hier op een hoog plan, trouwens, bij jullie niet anders!
Zeker, pop is een zorgenkindje, eigenlijk altijd al geweest, is niet anders.
Hier onder nog wat plaatjes van de afgelopen dagen.

Zo lag pop tijdens de reis op ons bed

Foof in de alkoof

Dick even naar de apotheek, mag eigenlijk niet van Elin, óf allemaal in de camper óf allemaal er uit

Onderweg

Net gebeurd kennelijk en wij net op tijd want ik denk bij het opruimen dat er wel een file kwam te staan

----------

Zaterdagmiddag 25 maart. Een late krabbel, (te) veel gebeurd wat ik moet verstouwen.
Maar één ding, het is met Laura goed verlopen en konden haar gisteravond om half 7 weer meenemen.
We kregen om 14.00 uur ongeveer een belletje dat Laura aan de beurt was en zoals altijd blijven wij bij haar tot zij onder zeil is.
Met ophalen was zij 'bij', arts had ons telefonisch al helemaal bijgepraat en kregen ook een lang verhaal op papier mee, keurig in het Engels over de do's en don'ts met ons poppie en dat is nogal wat.
We besloten om niet meer naar huis te rijden, het had de hele dag erg geregend, en de wegen zijn dan nat, niet verlicht en smal en wij takke vermoeid.
We zijn al een daggie ouder merken we regelmatig, de input is duidelijk minder maar de output ook.
Ook een reden om nog niet naar huis te gaan was de medicatie . . .
Ik heb al eens uitgelegd hoe dat hier gaat, de voorgeschreven medicijnen voor mens en dier gaan via de apotheek en in Munkfors was dan alles gesloten tot maandag en Laura moest absoluut vandaag aan haar nieuwe ab kuur beginnen.
Restte ons niet anders dan een apotheek daar in de buurt op te zoeken die weekend dienst had en dat lukte in Arboda.
We zijn daar naar een camperplaats toe gereden en dat was geen pretje met dat weer.
In de stortregen voor de nacht nog even hondjes uitgelaten grrr gelijk natte zooi in de camper en het kostte veel moeite om pop te laten plassen, net of zij niet durfde, uiteindelijk na zeiknat (pop droog, 2 jassen aan) geworden te zijn plaste zij.
Zij lag met kap op op haar bedje en halverwege de nacht werd ik wakker van zachtjes piepen en steeds haar hoofd naar dat geopereerde beentje.
Bah ik vind dit echt zo verschrikkelijk en voel mij dan zo machteloos.
Mocht haar geen pijnstilling geven, zij had al genoeg gehad voor 24 uur.
Ik vond haar ook te koud, dus kap af en haar gewikkeld in een plaid en bij haar blijven zitten, hoelang weet ik niet.
Dick werd op een gegeven moment wakker, zag mij in de stoel hangen en bedacht dat hij met Elin in de alkoof zou gaan liggen en ik in ons bed met pop, lekker onder het dekbed.
Ja en dat gaf dus rust en warmte voor pop!
Rest van de nacht aardig geslapen en bij het opstaan sneeuwde het licht en werd steeds heftiger.
Hondjes uitgelaten, ontbeten, koffie gedronken, hondjes eten, zelfs pop at haar bak leeg en op weg naar de apotheek.
Daar aan gekomen, er lag inmiddels een enorme laag sneeuw bleek apo het niet te hebben en weer andere apo opgezocht via internet.
Toen Dick terug bij de  camper kwam en ik het verhaal hoorde, hield ik het niet meer droog, wat een toestanden.
We moesten 20km terug, in ongelofelijke sneeuwbuien en daar bleken zij het te hebben.
Daar weer even hondjes uitlaten, wat te eten gemaakt voor onszelf en besloten de rit naar huis te aanvaarden.
Wel met een twijfelgevoel want als het weer of de weg te slecht zou zijn, gingen/gaan wij gewoon stoppen.
Op dit moment rijden wij over de autobaan, goed te berijden en wat zal ik blij zijn om weer thuis te zijn.
Er ligt zoveel sneeuw vooral natuurlijk buiten de weg, dat wij beiden een zonnebril op hebben, zo wit is alles!
Nog nooit vertoond.
Dit is het in best beknopte omschrijving.
Ik heb krabbel niet nagekeken op vertikkingen, batterij bijna leeg.

----------

Vrijdagmorgen 24 maart Strömsholm. Soms lopen dingen net wat anders dan je gedacht had, zoals nu.
We zitten in de camper, voor de kliniek en zijn al met pop binnen geweest voor de anamnese en alles is ok en wij dachten nu gaat zij haar narcose krijgen.
Nee, sorry sorry, er is anders besloten, vanwege de stafylokokken infectie zal zij als laatste geopereerd worden ivm besmetting.
Volkomen logisch dat begrijp ik, is altijd zo met dit soort enge bacterieën, maar ik dacht dat zij misschien wel een aparte operatiekamer hadden of zo.
Het is de bedoeling dat wij na de lunch hier weer in de buurt zijn en wij gebeld worden.
We hebben besloten om gewoon hier maar te blijven en ons te vermaken.
Dick is net met pop maar even gaan lopen en kon ik de andere twee eten geven, zo zieluggg.
Het luchtvaartmuseum gisteren vond Dick echt geweldig en normaal gesproken zou ik wel mee gaan maar vond het toch te lang voor de honden en loop ik daar op hete kolen en Dick wil alles helemaal minutieus bekijken.
Hij is er wel 3 uur binnen geweest en ik ben zo af en toe met de meiden om de beurt even naar buiten geweest, zeker voor Elin, want het museum ligt naast de luchthaven waar van die geweldig mooie snelle straaljagers de lucht in gingen met een hoop herrie!
Ik vind dit zo indrukwekkend en ook de straaljagers die kwamen landen en eerst vlak over je hoofd heen denderden!
Elin heeft daar niets van en kijkt niet eens op en snuffelt gewoon door en ik ben ook naar het museum zelf gelopen en . . . laat zij nou niet over het zebrapad willen lopen!
Zij leek het echt eng te vinden en datzelfde zag ik laatst op een filmpje dat een politiepaard het zebrapad waar hij toch echt over moest, totaal ontweek!
Kennelijk hebben zij daar gedachten bij van er tussen vallen of zo.
Het bleek nog een end rijden te zijn naar Strömsholm en vele mooie wegen en zo grappig dat je ziet dat wij hier een stuk zuidelijker zitten, totaal geen sneeuw, zelfs al wat groene knoppen aan bomen gezien en sneeuwklokjes.
Gek genoeg had ik daar helemaal geen rekening mee gehouden en loop ik nog steeds op mijn spikes . . .
We hadden al gezien dat er een groot 'gat' in de zon ontstaan is en de kans op prachtige Noorderlicht en vannacht 3 waarschuwingen gekregen.
Wij waren zwaar vermoeid en hebben het helemaal gelaten voor wat het was , het was hier 'groen' en in Munkfors 'oranje', moet zeker mooi geweest zijn.
Eigenlijk hadden we gedacht dat wij vanavond weer thuis zouden zijn, maar hebben nu onze twijfels, het is vanaf hier zeker nog 3.5 uur rijden en of wij daar eind van de middag nog zin in hebben betwijfelen wij, we zien wel.

----------

Donderdagmorgen 23 maart. Oei wat een mooi plekkie staan wij, stukje boven een meertje, natuurlijk niemand hier, met een bbq plek, prachtig uitzicht en eigenlijk zou je hier nog even niet vandaan willen.
Dick heeft dit uitgekozen, hij wil zo'n 50 km verder naar Linköping naar het luchtvaartmuseum en daarna naar Strömsholm waar wij morgen al zo vroeg in de kliniek moeten zijn.
Over gisteren natuurlijk, was erg gezellig met een zeer babbelige Zweedse trimster, gewoon weer leuk dus een écht Fauvenmens
Maar we kwamen natuurlijk om Fauve te trimmen en dat ging echt perfect.
Eigenlijk dachten wij dat wij er niet bij mochten blijven maar geheel in tegenstelling vroeg zij het zelf, vond zij leuk en kon ik ook gelijk zien hoe het zo'n beetje in z'n werk gaat.
Elin heeft dus 2.5 uur op de tafel gestaan en wij ondertussen maar babbelen en knuffelen met Elin, het was vermakelijk, niets met harde hand, geen harde stemmen, kortom, een trimster naar mijn hart!
Geen 'correctie (rot woord in case of dogs)', als zij even niet stil stond, het werd op gepaste wijze even afgewacht tot zij weer stil stond, heel grappig om mee te maken!
Wat een relaxte persoonlijkheid!
Ja en dan over Elin, iemand die echt heel veel van Fauven weet en al jaren naar shows gaat, ook veel buitenlandse Fauvenmensen kent en laat zij nou vragen of zij Elin mocht/kon overnemen . . .
Natuurlijk wist zij wel dat wij dit nooit of te nimmer doen, wat er ook geboden wordt (honden zijn erg duur in Zweden)
Zij vindt haar een hele mooie Fauve met een vacht die zij al jaren niet meer gezien heeft en haar karakter subliem!
Op zijn minst zou zijn in de toekomst een pup van haar willen . . .
Mijn god, ik heb haar gezegd dat ik dat écht nog niet weet en denk zelfs dat ik dat niet doe, haar hoop is groot, zeker omdat wij haar al als Zweedse Fauve hebben laten registreren en haar stamboom is overgeschreven naar het Zweedse stamboek én wij naar shows gaan met haar.
Kijk, dat ik een goeie hond gekocht heb, wist ik wel, bij een fokker om je vingers bij af te likken, maar dat er zó over haar gedacht wordt, was voor mij toch evengoed een verrassing!
Nou jee we moeten wel wennen hoor aan een kale Foof, we zien toch echt liever wat meer haar, maar goed dat komt vanzelf weer!

Staartje bleef wat moeilijk in stand met dat eeuwige gekwispel!
----------

Woensdagmorgen 22 maart. Vänersborg. We staan op een soort grote P en het lijkt een recreatieachtig gebied aan het Vänernmeer.
Mooie plek maar het terrein zelf is wat rommelig en ik denk dat er hier geasfalteerd moet gaan worden .
We kwamen gisteren eind van de middag aan, er stond ook een Duitse caravan, mensen niet gezien.
Bij het instappen in de camper vond Elin het in eerste instantie wel vreemd en het duurde even voor zij een 'aha- erlebnis ' had.
Alles werd gelijk besnuffeld en al snel was het goed en bij het rijden in de bench gezet en totaal geen probleem, eigenlijk hadden we dat kunnen weten want in de gewone auto zit zij ook in een bench bij de andere meiden, dus is zij het gewend tijdens het rijden.
Voor we hier aan kwamen nog een paar boodschappen gedaan, we verwennen onszelf altijd als wij met de camper weggaan, ditmaal geen prinsessentaart maar een Dagmartårta, ook heel erg lekker!
Ook een makkelijk puntje van dat kleine Franse dondertje, geeft geen kik als wij de camper verlaten evenals Roos en pop.
Denk nou niet dat alles zo geweldig gaat want buiten is het een duiveltje, we merken toch dat zij niet veel gewend is meer, andere honden wordt naar geblaft (vreselijk irritant), behalve als zij in de buurt komen dan wil zij gelijk, wat voor hond ook, spelen.
Ik ben bang dat zij nog eens van een koude kermis thuis komt . . .
Ach iets positiefs dan maar, zij is in de camper ontzettend rustig,  niet meer te vergelijken met de vorige keer, toen zij nog zo klein was en je elk moment naar buiten moest met haar en ook 's nachts, geen beweging in, net als de andere meiden.
Vervelend genoeg zijn de meeste Zweden ook behoorlijk truttig met hun honden, alles krampachtig aan de lijn, erg vermijdend, zelfs hier in dit mooie gebied!
Ja wij dan ook maar, behalve gisteren toen wij hier aan kwamen, Roos en pop los, nou daar ging pop, lángs het water, ín het water . . . eenden, dus weer aangelijnd.
De nacht verliep niet erg rustig, om een uur of 2 een hoop lawaai en leek het alsof er vrachtwagens grint in de buurt gelost werden en daarna iets van straatwerk.
We stonden op het punt hier te vertrekken maar toch maar gebleven en lawaai geaccepteerd.
Vanmorgen zo gek, we doen altijd eerst een snelle uitlaat met de honden voor wij ontbijten.
Daarna in de camper, ik had naast het buitentrapje een klein plastic zakje afval neer gezet om dat in de bak te gooien als wij met de honden weg zouden gaan.
Ik zag iemand met een fiets langsrijden en schielijk voor de camper omdraaien en zag ik een hond langs de camper rennen.
Toen we buiten kwamen was het plastic zakje totaal leeg gehaald ven verspreid voor de camper in allemaal kleine stukjes!
Heeft dus gewoon die hond gedaan en eigenaar dacht 'wegwezuhhh', bah wat een hufter.

 

Dinsdagmorgen 21 maart. Het is lente en ondertussen hoor ik het lekkere geluid van een auto die over ons weggetje rijdt, en dat klinkt als rijden over noppenfolie vanwege het ijs!
Er liggen op veel plaatsen nog plakkaten ijs en zeker altijd bij ons in het straatje, staat korte tijd zon op en wordt weinig bereden.
Gatver wat een rot werk altijd, camper inpakken en als is het maar voor een paar dagen, niet minder werk dat dat je twee maanden weg gaat.
Pop zit eigenlijk al weer goed op niveau wat bewegen betreft, zij heeft er weer echt zin in, en dan is het zo jammer dat zij overmorgen weer geopereerd wordt.
Weer maandenlang zo'n kaal beentje, nou ja voor het goede doel zullen we maar zeggen.
Ook hoop ik, omdat dit niet zo'n rigoureuze operatie betreft, dat zij snel weer de oude zal zijn.
Hier onder een paar psjes van haar activiteit van gistermiddag, we maken nog geen super grote rondes maar de rondes die zij maakt zijn best pittig.
Ik begrijp dat er mensen zijn die het een beetje dubieus vinden, dat zij weer gewoon los loopt maar wij vinden dat we geen ander keuze hebben, daarbij hebben wij de revalidatie wel over een heel lange tijd uitgesmeerd, vanwege onze naam: de familie Schijtbak.
Een Setter altijd aan de lijn wordt een ongelukkige hond, die het echt wel zal aanvaarden maar ook langzamerhand zal indutten.
Dat is geen leven vinden wij.
Naast de fiets vind ik hier ook geen optie en aangezien de arts gezegd heeft dat het noodzakelijk is dat er weer spieren opgebouwd moeten worden, doe we dat dus weer op deze wijze.
Met argusogen bekijken wij dan ook dit hele gebeuren tot en met haar voetsporen aan toe.

Staat klaar!
 
    
----------


Maandagmorgen 20 maart. Nog even over de wolven, dat speelt in NL nu ook natuurlijk, maar ja daar moet de weinige natuur gedeeld worden met 18 miljoen mensen op een geologische postzegel, wat een gotspe en komen daar jaarlijks nog eens duizenden bij ook.
Ook wij geven heel erg om de natuur, logisch anders hadden wij niet in Zweden gewoond.
Nu las ik over de goudjakhals die alweer in NL terug komt, veel juichende natuurmensen, begrijp ik ook.
Maar waar moeten in godsnaam dan al die huizen gebouwd gaan worden en de ruimte voor de broodnodige industrie én boeren om ons allemaal van eten en werk te voorzien?
Kortom, Nederland gaat een grote stad worden met als Central Park, de Veluwe en een iets rustiger oostflank als buitenwijk.
Conclusie: veel te veel mensen in NL, op de aarde dus.
Wij zijn op tijd naar Zweden vertrokken en houd ik mijn hart vast voor de volgende generaties, dan jeuken onze kiezen gelukkig niet meer . . .
Ook onze verantwoordelijkheid?
Nou ik denk het niet hoor, ik geloof niet dat mijn ouders zich zorgen gemaakt hebben over de toekomst van onze kleinkinderen.

----------

Met pop gaat het op zich heel goed, niets aan te merken maar gelet op het spoor wat zij in de sneeuw achterlaat kun je zien dat dat beentje toch wat sleept.
Wat zal ik blij zijn als dat ijzerwerk er uit is, de boel gespoeld, en hopen op een rustige, niet al te roerige periode in de toekomst.
De bouillongeur hangt in huis want er gaat een pan ouderwetse zelfgemaakte maaltijd soep mee, lekker makkelijk.
Voor Elin ook weer grappig en zij herinnert zich absoluut de camper nog wel, alleen ga ik haar nu in een bench in de camper zetten en of zij dat nou echt wil, geen idee en of ik het uiteindelijk zelf nodig vind weet ik ook niet haha
De enige reden is dat, hoe goed zij in huis ook luistert en zal in de camper niet anders zijn, en wij als aasgieren opletten, ik toch altijd een zekere angst heb voor onverwachts uit de camper springen.
Dit is een punt waar ik echt vreselijk streng op ben, ook uit de auto mogen zij echt nooit uit zichzelf springen, alleen op mijn 'instigatie☺', het kan op cruciale momenten het leven van je hond kosten! 
Ik heb hier naast mijn stoel ook een bench staan, altijd de deur open, warm bed er in, en gebruik ik meer als tafel dan dat zij er in ligt.
Natuurlijk ligt zij er wel eens in, altijd uit zichzelf maar dat hoeft zij helemaal niet, zij is een heel makkelijk hondje, ook nog nooit iets kapot gemaakt.
Uiteraard is het een jonge hond, geen pup meer, die op momenten dat je er geen zin in hebt, wil spelen of er uit moet.
Zo en nu ga ik de camper echt inpakken, morgen nog wel een krabbeltje, we gaan na de lunch pas weg.

----------

Zondagmorgen 19 maart. Grijs dagje, net als gisteren en ik vind dat dus helemaal niet erg, +2 graden en ik loop te zweten in mijn winterjas en daar is echt niets van gelogen!
De sneeuw verdwijnt natuurlijk in een rap tempo en vind ik ook al niet zo erg omdat wij dinsdag ook op pad gaan, pfff keek net even op 'het weer' en zie ook weer sneeuw aan komen die tijd, maar eerst zien en dan geloven toch?
We combineren de trimster voor Elin, woensdag 22 maart in Gunnerud met de afspraak in Strömsholm met pop op vrijdag 24 maart.
De camper maken we in orde en dat is nogal wat, er ligt veel van verspreid in huis, lekker dom dus, hadden we gelijk in november moeten opruimen en de 'natte washandjes' liggen bevroren in de kastjes.
Gelukkig wel alles afgewassen in november maar verdere discipline is ver te zoeken bij ons en dat geeft nu toch wat ongemak.
Bed is al opgemaakt, dat wel, wat lampjes gerepareerd, eerlijk gezegd is het geen grapje om nu in de camper te rommelen, alles is steenkoud.
Ik keek van de week even op de thermometer in het vriezertje (staat niet aan!) en terwijl hij open staat was het -5
Wel laten wij de camper vanaf maandag 'voorverwarmen', voor die ijskoude wanden ook weer op temperatuur zijn gaan er wel wat uurtjes over heen.
Gisteren kreeg ik een mailtje van een Zweedse setterdame, woont in NL en waarschuwde mij voor de wolven hier en zéker niet om mij ongerust te maken maar puur als waarschuwing.
Zij is zelf jager en heeft vooral in Zweden altijd veel gejaagd en is lid van de 'Svenskjakt.se', ontvangt het clubblad en stuurde zij mij digitaal door . . .
Het is een nuchtere constatering en artikel is vergezeld van feiten over wolven en het aantal hier, hoeveel er ongeveer zijn inclusief een kaartje.
De stippen op het kaartje vermelden de wolvenfamilies, de reu, teef en pups, en ik schrok hoeveel er zijn in onze omgeving.
Helaas ook een lijst met honden die aangevallen zijn door wolven en daar word ik niet blij van.
Wel zijn het meest jachthonden die met de jager op pad zijn en dan waarschijnlijk ook diep de bossen intrekken, want wolven zijn van nature schuwe dieren en vermijden contacten met mensen.
Kortom, een gewaarschuwd mens telt voor twee.
De natuur is nou eenmaal niet lieflijk, zoals wij vaak denken met die schattige reetjes bijvoorbeeld in je tuin . . .

Wij wonen boven de grote meren en dus precies in het gebied waar veel wolvenfamilies zijn.

Dit stuk is vertaald door google en bevat natuurlijk ook wat vreemde vertaalwoorden.

----------

Zaterdagmorgen 18 maart. Gisteren weer een fijne dag gehad, prachtig buiten!
Het sneeuwde de hele dag als een tierelier, hoe zo'n ding er uit ziet weet ik niet, maar goed dat is de uitdrukking geloof ik.
We hadden bijna geen reeënbrokken meer en zijn we begin van de middag naar Sunne gereden over één van de mooiste wegen in de buurt, een soort bergkam over.
Er was nog geen sneeuw geschoven en dan is het toch echt op z'n mooist en de weinige auto's die je tegenkomt rijden best voorzichtig.
We hadden de meiden mee om op de terug weg op een mooi plekje te wandelen met hen, daar waar wij met Joke en Anne laatste gebbqd hebben.
Dat is het grote voordeel van een dun bevolkt land, je loopt eigenlijk altijd ergens waar nog niemand gelopen heeft.
We waren ook de eerste die over het bospad reden en zetten de auto aan de kant en er lag zeker 12 cm sneeuw ongerept om ons heen!
Honden helemaal dol en zelfs Roos op haar leeftijd denderde er door heen!
Gelukkig pop ook haar tracker aan want . . . als vanouds vertrok zij en genoot met volle teugen.
Inderdaad, wij laten haar ook los en hebben ook besloten dat zij een kwaliteitsvol leven moet hebben en ja dat neemt ook risico's met zich mee.
Is een bewuste keuze die wij maken.
Elin hebben wij nog wel aan de rollijn want dat pakket sneeuw geeft geen zekerheid dat de sleeplijn ergens achter blijft hangen.
We hebben genoten, het was zo mooi en ook om de meiden zo te zien genieten, daar doen wij het ook voor!
Ik had er de meeste moeite mee, dat ploegen door die dikke laag sneeuw, heuveltje op en heuveltje af . . .
Terug bij de auto was ik aan het einde van mijn Latijn.
Uur of half 6 thuis en had ik oppervlakkig een recept voor een ovenschotel gelezen wat ik wilde maken en wat ik ook gedaan heb.
Ja het was heerlijk maar ik had mij enorm verkeken op het werk en we aten dan ook zo tegen 8 uur.
Dick zijn lessen gedaan, toen nog even 2 afleveringen Fauda gekeken waarin meer werd geschoten dan mij lief is.
Bij het rondjehondje, sneeuw was overgegaan in lichte regen, was duidelijk te zien dat Roos moe was . . . vanmorgen weer helemaal ok, gelukkig.

Onderweg naar Sunne

Prachtige tafereeltjes!

---------- 

Vrijdagmorgen 17 maart. Het sneeuwt weer en wij leven al wekenlang in een mooie witte wereld, precies zoals ik het mij had voorgesteld om in Zweden te wonen!
Neemt dus niet weg dat ook wij het weer fijn vinden om de lente te zien beginnen hoor, logisch, dat heeft ook weer zijn mooie kanten.
Ik hoor ook uit NL dat daar de lente toch wel duidelijk te zien is, dat kan ik van hier nog echt niet zeggen, hoewel ik wel de vogels alweer veel vaker hoor en zag ik gisteren zelfs dat er een pimpelmeesje haren van een vloermatje buiten haalde en met een bosje weg vloog.
We genieten ook erg van de reeën, een gemengd groepje van 5, die wel de hele dag hier lijken rond te lopen om het huis, en natuurlijk loer ik niet de hele dag in de tuin maar als ík niet kijk, kijkt Dick wel en krijg ik een verslagje wie er nou weer staat.
Ja wij houden ons bezig met dit soort kleine dingen.
Elin is praktisch aan het eind van de loopsheid en dat hebben we dan ook weer gehad, ze is er totaal niet lastig mee geweest en Roos en pop interesseert het ook geen fluit.
Wel grappig in NL denk je er altijd aan dat je geen reuen wilt tegen komen en hier hoop ik alleen maar geen wolven te lokken . . .
Verder is het wel lachen met onze kleine Franse duivel, alles wat zij doet, doet zij met passie!
Of het nou eten is, spelen, buiten lopen of settertjes plagen, alles doet zij even enthousiast . . .
En geheel in de trend van Fauda noemen wij haar nu Hamas, gelukkig doodt zij niet in tegenstelling tot Hamas, maar molesteren doet zij wel.
Soms zie ik dat pop het wel eens even genoeg vindt, dat gebijt in haar voeten en zeg ik tegen Elin alleen maar 'NEE', toegegeven het komt er bij mij stevig uit, geen twijfel over mijn bedoeling, en stopt zij ogenblikkelijk.
Het mooie komt daarna, dan gaat pop zelf weer naar Elin toe, vriendelijk uitnodigend met een stuk speel . . .
Wat blijft er dan over van mijn opvoeding pop?
Kennelijk vindt zij dat dit toch niet nodig is dat ik haar streng verbied.
Lachen toch!
O ja ook grappig, van de week voelde ik mij net die supernanny Jo Frost, ik heb Elin even in het halletje gezet met de deur dicht, 2x gewaarschuwd, toch door gaan, dus hup even afkoeluhh en laat het nou nog helpen ook!
Na een paar minuten deur open: 'wacht' 'keurig' en dan 'ja kom maar', en vrolijk huppelt zij de kamer weer in, zij blij, ik blij, helemaal duidelijk voor haar!
Elin is een slim hondje en jahaaaaa dat weet ik wel, dat zegt iedereen van zijn eigen hond maaaaar, zij is het écht!
Na het avondeten, gaat zij gelijk voor de buitendeur staan en wil zij plassen, nou dat is ok, zij plast niet in de tuin maar gewoon er buiten dus neemt Dick haar even mee.
Daarna gaat zij voor de slaapkamerdeur staan want Dick gaat dan altijd zijn Zweedse lessen maken waarbij hij op bed zit/ligt en neemt Elin altijd mee, die dan languit ligt te slapen daar.
Wijk niet af van deze regel want echt, je hebt geen rust meer en blijft zij hengelen om die slaapkamer in te gaan en ja ook dat nog, zij krijgt van Dick vaak haar zin, hij is verblind door liefde . . .
Zij krijgt niet helemaal de opvoeding die ik zelf voor ogen heb helaas, er zijn van mijn kant liters water nodig om bij die opvoedwijn te doen.
Ach het is maar een kleinigheidje, begrijp ik, maar dat heb je met die jonge ouders . . .

----------

Donderdagmorgen 16 maart. Uiteraard eerst het aller- maar dan ook allerbelangrijkste voor ons, het poppetje!
Gisteren belde da Marjolein en ik kan niet anders zeggen, wat worden wij ontzettend goed behandeld en begeleid, wat een empathie!
Ook begonnen met een pittige gerichte ab kuur, exact om deze nare bacterie te elimineren en volgens Marjolein gaat dat helemaal lukken, en gaat heel snel met dit middel.
Toevallig net een belletje gehad uit Strömsholm en wilden alles van pop weten en het gaat gewoon op zich heel goed.
Volgens ons is zij geen spoedgeval meer en is de operatiedatum volgende week op 24 maart, en zij is nu goed beschermd door de ab kuur.
Er is wel een hele serie maatregelen nodig voor zij geopereerd wordt o.a. wb wassen met speciale shampoo en haar totaal schoon te houden de dag voor de operatie.
De 24e moeten wij al om 7.50 uur in de kliniek zijn.
Natuurlijk geen punt voor ons want wij zullen de dag er voor, net als de vorige keer, al met de camper voor de deur liggen☺
Ook heel fijn, zij mag dezelfde dag weer met ons mee en hoeft daar niet te overnachten.
Zucht zucht een opluchting dat alles nu goed geregeld is.
Verder heb ik de laatste week bijna geen tv meer gekeken en was het gekissebis tussen al die partijen helemaal zat, men kan niet luisteren naar elkaar en al dat door elkaar heen gewauwel laten mijn hersenen exploderen.
Wel veel gekeken naar onze favoriete serie momenteel, Fauda, zo ook dus gisteren tot een uur of tien in de avond, rondje hondje en daarna afgestemd op de verkiezingen.
Ik kan en wil hier maar één ding over zeggen: de burgers hebben gekozen en gelukkig voert de nuchterheid de boventoon.

----------

Woensdagmorgen 15 maart. Tot onze grote verbazing cq verrassing belde er gisteren een NL dierenarts uit Evidensiakliniek Karlstad.
Praatte dát even makkelijk!
Zij belde over de uitslag van de kweek en kon direct stoppen met deze ab kuur, het moet een andere zijn, deze helpt niet tegen de stafylokokkeninfectie die pop heeft opgelopen.
Omdat het met medicatie totaal anders gaat dan in NL schreef zij direct een nieuw recept uit wat per mail binnen komt en gelijk naar mijn dossier (heet journaal hier, met een aparte afdeling 'huisdieren' er in) door gaat en je bij elke apotheek in Zweden dit kunt ophalen.
Je hebt een medisch dossier wat draait om je persoonsnummer en heb je echt overal voor nodig, dierenartsen geven zelf geen medicijnen uit, alles is apotheekplichtig.
Maar dit even terzijde.
Vandaag belt zij ons terug ivm de planning operatie en echt zo fijn dat je je ongerustheid in je eigen taal kunt delen.
Er bestaat ook geen enkele twijfel over al of niet uitnemen van het implantaat, dat is simpelweg nodig en het wordt dan gelijk van binnen gespoeld.
De erg aardige dierenarts, Marjolein, had al contact gehad met Hugo, orthopedisch chirurg die Laura geopereerd heeft in Strömsholm.
Blijft grappig die voornamen cultuur hier!
Het ziet er naar uit dat het geen moeilijke ingreep zal worden en in principe zei zij kan een goede dierenarts dit ook maar zij begrijpt helemaal ons vertrouwen in Hugo om dit toch liever in Strömsholm te laten doen.
Kortom, de scherpe kantjes zijn er een beetje vanaf bij mij, nou bij ons dan.
Wat vind ik al die aardige berichten ontzettend fijn, dat doet een mens zo goed, dank jullie wel voor het enorme meeleven met poppie en met ons!
Ook de appjes stroomden binnen en alles even lief en ook goede adviezen!
Dank je Marian, ik heb het bekeken en stelde mij gerust!
Pop heeft gistermiddag weer heerlijk gewandeld en genoten en ging diverse malen zelf het bos weer in en klauterde zelfs op een stapel boomstammen en op die momenten twijfel je zelfs nog, moeten we haar wel laten opereren?
Uiteraard, want zo'n bacterie is geen grapje, dat moet er gewoon uit.
Zal blij zijn wanneer de operatiedatum komt binnen rollen en de camper de tuin uit kan rollen en alles weer achter de rug is.
Hier nog even een foto van eergisteravond toen bokje gewoon lag te rusten in onze tuin en wij de lichten in huis aan hadden en hij naar ons lag te kijken terwijl wij door het huis liepen!
Het heeft vannacht stevig gevroren, bomen waren weer wit en nu, blauwe lucht, zon, temperatuur maakt niet uit, want het is heerlijk buiten!

----------

Dinsdagmorgen 14 maart. Arme arme poppie. Arme arme wij.
Helaas geen goed bericht.
Arts Karlstad heeft contact gehad met chirurg Strömsholm en het ijzeren rekje moet er uit.
Is niet anders.
Een bacterie in haar poot op die plek is een slechte zaak, kan haar verdere poot aantasten.
Geen direct gevaar momenteel omdat zij zwaar onder de ontstekingsremmers en anti biotica staat.
Ik voelde hem letterlijk al aankomen omdat ik gistermorgen merkte dat het er niet fout uitziet, niet dik en wondje eigenlijk weg, maar plek is warmer dan haar andere pootje.
Hoop vandaag door Strömsholm gebeld te worden voor afspraak operatie.
We zijn weer terug bij af.
Ik word hier echt moedeloos van en zie zo af en toe door de bomen het bos niet meer.
En dat in het bosrijke Zweden.
Zonder dollen, ik ben het zat en voel mij verslagen in dit opzicht.
Dat ongelofelijke lieve hondje met ogen die tot de bodem van mijn hart gaan, zoveel moeten verstouwen.
Dit alles in krap 8 á 9 maanden tijd, 3 grote operaties.
Weer zo'n eindeloze revalidatie?
Weer je zoveel zorgen maken?
Weer slapeloze nachten?
Weer van die onverwachte huilbuien op onverwachte momenten?
Het idee is dat het bot inmiddels sterk genoeg is om zonder metaal te kunnen functioneren.
Misschien valt het allemaal nog mee, dat kan natuurlijk ook.
Wel maken wij de camper vandaag in orde om er mee weg te kunnen rijden wanneer wij een operatiedatum hebben.
Ik gooi er vandaag even een tegeltje in . . .

----------

Maandagmorgen 13 maart. Zat ik gisteren nog als een wintersportmevrouw heerlijk op mijn stoeltje met voeten in de sneeuw in de zon en vandaag weer totaal in de winter gedompeld, er valt veel sneeuw momenteel!
Tuurlijk, ook dát blijf ik mooi vinden!
De stippeltjes vinden alles ook heel gewoon en Elin geniet duidelijk erg van de sneeuw om er door heen te rennen, vooral de greppels met diepe sneeuw vindt zij kicken, echt zo'n jonge hond!
Komt thuis van de wandeling en gaat gelijk al haar speelgoed weer voor gaats trekken en afwachten wat wij óf pop het leukst vinden . . . en vandaag was Dick het zaadje!
En nu ligt het hele zootje plat, lekker rustig.
Ben benieuwd wat de da vandaag zegt, wij vinden het goed gaan met pop in ieder geval, het wondje is dicht maar ik denk toch dat ik het fijner vind als de da het nog even goed bekijkt ivm eventuele zwelling.
Dick gaat direct met de gisteren gewassen Subaru naar de keuring.
Goh, wij wassen eigenlijk nooit de auto's maar het was nu dan ook wel heel erg nodig, vanwege de weg 62, naar Karlstad, die gestrooid wordt met zand en zout.
In de winter hier bij het huis wassen is geen optie, water blijft staan en bevriest, dan creëer je wel een ijsbaan.
Weinig klets vandaag, dan maar meer plaatjes☺

Gisteren

Vanmorgen en eigenlijk best geinig want de speel lijkt net het staartje van Elin, dus nu lijkt het een hondje met twee staartjes, eentje wel uit haar bekkie dan

Ook vanmorgen

Gisteren

Gisteren, camper en Peugeot staan lekker beschut, alleen komen er daar nu geen diertjes meer langs uit het bos want dit zijn mijn voetstappen.

----------

Zondagmorgen 12 maart. Weer zo'n superdag en ik zie op mijn leppie -5 staan, warm dus . . . gisteravond een heel klein mini sneeuwbuitje gehad.
De vogels gaan alweer steeds harder zingen, ze zullen dat in dit land wel gewend zijn want er kan nog een klap winter achteraan komen.
Toen ik net zag dat Dick de reeënemmer weer gevuld had en weg liep, zag ik het groepje alweer aankomen, zo grappig!
Het blijft ons boeien, en toch weer foto's maken, ook zo mooi die reeën in de sneeuw!
Met pop gaat het prima, je zou bijna zeggen 'niks aan het handje' maar ja ik kan er niet in kijken natuurlijk en we wachten morgen af wat de da zegt, zij moet in ieder geval nog een keer terug komen.
Er wordt wel een overload aan medicatie in gegooid momenteel, het is niet anders en ik denk ook dat dit grapje grof aan gepakt moet worden om verdere ellende te bezweren.
Ook fijn dat zij zo makkelijk is, zelfs met medicatie er in te krijgen, totaal geen punt en hoef ik niet moeilijk mee te doen.
Verder ahhhhh zij is jarig vandaag en al 7 jaar geworden!
Gisteren de laatste Mol gezien, jammer en het duurt een jaar voor we weer kunnen genieten en ben ik nu al benieuwd welk land er nu weer uitgekozen gaat worden.
Op de foto zie je hoe ik zelf gekookte appelmoes afkoel, doe ik met alles wat snel moet afkoelen, soep zet ik ook zo neer en dan staat Roos  regelmatig voor de terrasdeur . . .

----------

Zaterdagmorgen 11 maart. Een stralende dag met -10 tot nu toe.
Dank jullie voor de lieve reacties die bij mij weer voor traantjes zorgden.
Met pop gaat het goed, zij is net als anders, loopt niet mank oid, is vrolijk, eet en drinkt normaal en alles verlaat ook op een normale manier haar lijfje.
De kap is voor mij een groter probleem dan voor haar kennelijk, maar ja, het is niet de eerst keer dat zij met een kap moet lopen.
Dit brengt mij op het volgende.
Ik ga eens even lekker digitaal klagen, doe ik niet in het eggie want dat stelt Dick niet op prijs, zo'n man is het nou eenmaal.
Die is meer van 'wat klets (lul) je nou, het gaat nu toch goed'.
Ja inderdaad, het wondje met plek er om heen is veel minder vurig.
De arts heeft gisteren niet  gebeld en dat is ook een goed teken, we horen maandag dus verder.
Maar ik ben het 'zorgen' en de 'zorg voor' zo ongelofelijk zat, het is het één na het ander.
Je durft dit bijna niet uit te spreken omdat ik zo waanzinnig gek op pop ben, zij is zo buitengewoon lief en ook bij de artsen is niet te geloven.
Wat er ook gebeurt, wat zij ook doen met haar, altijd rustig en altijd lief en voor iedereen een kwispelstaartje in de aanbieding.
Het is ook nooit een klein dingetje wat zij heeft, maar gelijk van de ergste soort en één bezoekje aan de da is nooit voldoende.
Neem daarbij de kosten voor een Zweedse dierenarts mwahhhhh vreselijk zo veel geld hier!
Godzijdank zijn wij verzekerd en hebben wij een verzekering voor de hoogste kosten namelijk omgerekend voor 8000.00 euro per jaar, en vorig jaar zaten wij er al voor het jaar om was vet overheen, betekende rest eigen portemonnee, daarbij natuurlijk voor alle rekeningen een procentueel eigen bijdrage.
Apart genoeg zijn de dierenverzekeringen hier een stuk goedkoper dan in NL.
Neem alleen eens een gewoon consult in Zweden, is omgerekend 80.00 euro, voor dat bedrag mag je de drempel naar de kliniek over en een kwartiertje op de behandeltafel dansen, nou je hond dan (we heten niet allemaal Sigrid Kaag☺)
Uiteraard hoor ik dat de da kosten in NL ook heftig zijn en ik vind dat erg veroanturstend.
Het wordt bijna een luxe vandaag de dag om een huisdier te hebben en ook ben ik bang dat er toch een flink aantal huisdieren hierdoor ook de broodnodige zorg onthouden wordt, noodgedwongen dus omdat men het niet meer kan betalen.
Wat een rare ontwikkeling toch, waar moet dat heen?
Zo, dit zijn mijn geestelijke strubbelingen, en neem daarbij ook tussendoor nog eens het verantwoord, pedagogisch, geduldig, rustig, begeleiden van een Fauve tot een ordentelijke huishond hahaha en een mens komt niet meer aan zichzelf toe.
En ach die superlieve Roos, die wandelt (slaapt) overal gewoon rustig door heen zonder eisen te stellen, zonder extra aandacht te vragen!
Op de foto (van vorig jaar) zie je de plek waar de ontsteking zit, de pijl heb ik gisteren getekend.

----------

Vrijdagmorgen 10 maart. Gisteren om 18.30 uur thuis en totaal kapot, ook weer van het nodige denkwerk.
Waarom loopt bij ons nou nooit eens iets normaal?
We doen niets bijzonders, zijn zorgvuldig met onze levende have maar zijn niet overbeschermend tov onze honden en onszelf trouwens ook niet, zijn er razendsnel bij als er naar mijn idee éçht iets aan de hand is.
Goed, uitleg.
Laat ik bij het begin beginnen.
Na onderzoek door arts met pop voelde ik gelijk de urgentie.
Ook zij dacht dat het wel eens een schroef zou kunnen zijn.
Pop onder narcose, waar wij altijd bij blijven tot zij echt 'slaapt', bah klinkt zo aardig maar ik vind het elke keer weer zo bezwaarlijk en naar.
Moesten secure foto's gemaakt worden.
Inmiddels werd het tijd voor mijn zh afspraak, aan de andere kant van Karlstad.
Na overleg pop achter gelaten en wij naar zh waar het allemaal weer goed verliep, ik ben gewend geraakt aan de nodige injecties en onderga dit als een Engelse Setter☺
Weer terug naar da waar pop aan het bijkomen was en kwispelde toen zij ons zag, dan ben je alweer blij.
Uitslag:
Inderdaad uiteinde schroef waar probleem is.
Ontsteking, biopt genomen en wordt onderzocht wat voor bacterie hier schuldig aan is, da heeft het wondje verder open gemaakt en gespoeld.
Vandaag neemt zij contact op met Strömsholm want het kan zijn dat al het ijzerwerk er uit moet wat daar dan moet gebeuren.
Zij heeft een ab injectie gekregen, Metacam moet opgehoogd worden tot dosis voor haar gewicht en vandaag begonnen met zware ab kuur, 3x daags 14 dagen achter elkaar.
Ik moet het elke dag schoonspoelen en daarna droog maken, en een kap op.
Mogelijk krijgt zij een ander middel nav de uitslag biopt.
Worden eventueel vandaag terug gebeld over bespreking met arts Strömsholm en anders belt zij ons maandag en wordt verder besproken wat er moet gebeuren.
Maar dat dit kleine kloterige wondje (opgelopen in het bos?) ernstige gevolgen kan hebben is ons inmiddels duidelijk en lopen de rillingen over mijn rug en jank ik al wat de gevolgen kunnen zijn.
Het bot kan aangetast worden en dan zijn de rapen echt gaar.
Ik probeer de fatalistische gedachten weg te drukken, maar is zo moeilijk.
Laura blijft er rustig onder en als zij bij mij ligt doe ik kap af maar moet vreselijk opletten dat zij er niet aan zit.

Mijn zorgenkindje



----------

Donderdagmorgen 9 maart. En dan wakker worden en zien dat de natuur weer met haar toverstokje gezwaaid heeft en alles is weer mooi wit, een aardige laag trouwens.
Valt hier nog mee want ik hoorde al verhalen van wat zuidelijker en Göteborg waar de veerboten niet eens voeren gisteren, vanwege sneeuwstormen!
Wij gingen al voorzichtig denken dat het voorjaar aan kwam sluipen, maar nu nog even niet, wel de reeën die hier de hele dag lijken rond te dwalen, doen ze natuurlijk ook en er zijn nog meer mensen in de buurt die wat lekkers voor hen neer zetten, de bofkonten.
Na de koffie vertrekken wij naar Karlstad en nemen alle meiden mee, we weten niet hoe laat wij weer thuis komen.
Even naar Ikea, dierenarts en zh en je bent zo úren verder.
Wij zijn geen winkelliefhebbers en doen alleen het hoognodige mét boodschappenbriefje en vinden het dan alweer mooi geweest en snel naar huis . . .
Net heb ik weer een tijdje naar de vogels gekeken door het keukenraam, ik kan het niet zo goed meer zien want er staan nu ook wat planten.
Prachtig gezicht de mannelijke goudvinken met hun oranje/rode jasjes op de besneeuwde takken, werkelijk een schilderijtje!
Gisteren best een lange tijd gestoeid met een leuk fotobewerkings programmaatje wat Wendy mij doorstuurde, oef wat werkt dat verslavend!
Ook kwam buurvrouw Nel nog even onverwachts langs en hebben we lekker zitten kletsen, Dick ging met de hondjes weg en echt waar, heerlijk weer eens met vrouwen onder elkaar . . .
Wij konden er ook wat van hè Til, gewoon een half uur lullen, voornamelijk over hondjes ☺, bij AH binnen of gewoon op straat bij mooi weer!
Ja dat is iets wat ik mis hier . . . geen AH en geen Til. . . .

Dank je Wendy!☺

----------

Woensdagmorgen 8 maart. Dit is zo'n dag, totaal niets te vertellen, niets beleefd, gaat zoals de meeste andere dagen, en over het mooie weer ga ik maar niet meer zeuren.
De 'Cruftsgangers' wens ik veel plezier en succes de komende dagen en vooral een goeie reis ook!
Gisteren een Hollandse dag: boerenkool met Hema rookworst, hmmmm heerlijk!


----------

Dinsdagmorgen 7 maart. Wandeling bij -12, heerlijk! Gisteren hebben we ook genoten, een uur zon in de luie stoelen en daarna een wandeling op de berg en we waanden ons op wintersport en hoewel het gewoon 0 graden was, leek het voor ons wel voorjaar en hebben we onze vitamientjes weer binnen!
We hebben de plannen met pop gewijzigd.
Omdat het ons eigenlijk nog te lang duurt voor wij in Strömsholm zijn hebben we een afspraak voor donderdag in Karlstad, ook een Evidensiakliniek waar pop geweest is voor de hydrotherapie.
Daar is die dag ook een orthopeed aanwezig en dat kwam dus goed uit.
Je hoeft geen verdere papieren of iets dergelijks mee te nemen over wat er met Laura gebeurd is want zij zijn een dependance van Evidensiakliniek Strömsholm.
Zelf moet ik ook die middag in het zh daar zijn en vonden dit toch wel een betere oplossing.
Ja eerlijk is eerlijk, hier in Zweden gaat een afspraak maken met een arts voor je hond makkelijker en veel sneller dan voor een mens . . .
Mits je zoals ik elke 3 maanden bij een specialist moet zijn, dan loopt alles gesmeerd maar de eerstelijnszorg is wel eens ff tandenknarsend. 
Net zo grappig, Dick zag het reebokje, stond een meter of tien bij hem vandaan, maar helaas voor bokje, de gevulde emmer stond er nog niet.
Dick ging hem vullen, kwam weer terug, bokje stond er nog en kwam mooi aan lopen nadat Dick de emmer neer gezet had en weer weg liep!
Denk nou niet dat zij tam zijn hoor, willen wij ook helemaal niet, maar echt bang voor ons zijn ze niet meer en echt dichtbij komen is ook een stap letterlijk te ver voor ze!

Sorry een vreselijk stomme foto, maar zo lagen wij lekker in de tuin van de overburen.

----------

Maandagmorgen 6 maart. Zon zon zon! Toen wij opstonden was het -11 en nu, de zon wordt al lekker warm, is het alweer -3 en liepen wij net te genieten buiten.
Het is absoluut waar, je went aan kou en ik loop al de hele winter met korte mouwen door het huis, lang leven de probleemloze bergwarmte!
Wat grappig Jetty, je denkt er dus hetzelfde over wat dat door elkaar heen praten betreft, en we zijn vast niet de enigen!
De kamerdebatten laat ik even voor wat het is want ik ben gegrepen door een prachtig boek wat al maanden lag te lonken naast mijn stoel, 'Fortuna's kinderen', geschreven door Annejet van der Zeijl.
Boek kreeg ik van onze zoon, gaat over het slaven verleden, vooral in Amerika, een onderwerp wat mij eigenlijk niet boeit maar het boek 'pakt' mij toch wel.
Dank je Annet (dus géén Annejet) voor je input, je weet dat ik dat erg op prijs stel!
Voor de lezers, Annet is ook een profi op hondengebied, wij kennen elkaar al heel erg lang en zij leest hier ook altijd mee.
Ooit heeft een Gordon setterreu van haar bij onze Eva voor pups gezorgd en daar hebben wij destijds Julia uit gehouden, in 1997.
Haar suggestie dat het bij pop ook een achter gebleven hechting kan zijn waar littekenweefsel om heen gegroeid is, kan zeker zo zijn en hoop ik ook wel dat dat het is.
Toch gaan wij naar Strömsholm omdat ik, nou wij dus, er het beste bij voelen, professionaliteit is ons heel wat waard voor onze levende have.
Kost wat maar dan heb je ook wat ☺
Inmiddels is ons Bretonse schatje alweer 1 week loops en we merken er eigenlijk niet veel van, zij is iets onrustiger, wil wat vaker naar buiten en komt dat zo lief vragen en vraagt het ook meestal aan Dick, handig voor mij toch!
Hij zwicht totaal voor haar en ook als er pas een half uur voorbij is gaat hij toch met haar naar buiten en ach ze beloont hem dan toch met een miniplasje!
'Zie je wel zij moest echt plassen'. . .
Dick toverde mij gisteren nog even een superfoto voor ogen, vakantie 2020, een slaapplekje in Noorwegen van God en alleman verlaten, zooooo mooi!

Zie ons daar eens staan met de camper, links onder!

----------

Zondagmorgen 5 maart. Erg mooi buiten zonder wind en hopen dat wij straks weer een uurtje in de zon kunnen zitten, kon gisteren niet.
Gisteravond de één na laatste 'Mol', en vind ik wel jammer, weer een jaar wachten op de volgende.
Ditmaal echt geen enkel idee wie de mol zou kunnen zijn, alle drie komen in aanmerking.
De nabeschouwing kijk ik nooit, ik kan absoluut niet tegen dat door elkaar heen gepraat en niet naar elkaar kunnen luisteren, net als talkshows, geef mijn portie maar aan fikkie.
Ik hou van discussies om naar te kijken, mits dat geleid wordt door een gespreksleider die de touwtjes goed in handen heeft.
Daarom kijk ik heel graag naar Kamerdebatten op YouTube (tik van mij zegt Dick) daar laten mensen elkaar (meestal) uitpraten of een podcast waarin mensen hun belevenissen vertellen. 
En omdat in deze periode ivm de verkiezingen veel van dit soort debatten te volgen zijn, lees ik geen enkel boek, terwijl er een pittige stapel boeken ligt en ook op mijn e reader interessante dingen te lezen zijn.
Omdat Dick dit irritant vindt om naar te luisteren (volgens mij omdat hij dan zelf geen duit in het zakje kan doen haha) zit of loop ik met de koptelefoon op.
Na De Mol gisteravond nog lekker twee delen Fauda gekeken en liepen wij om half 12 pas buiten met de meiden, veel te laat voor ons . . .
Verder, heel vervelend, al een paar weken heeft pop een plekje aan de binnenkant van haar geopereerde knie waar zij steeds aan likt.
Aanvankelijk dacht ik dat het een kleine beschadiging was, opengehaald in het bos en ik hield het in de gaten en was eigenlijk niks bijzonders.
Omdat het maar blijft en het er soms uit ziet als een blauw plekje en een hard bobbeltje, ging ik eens nadenken want daar zit wel het stuk metaal waar geopereerd is en denk ik zo maar dat dat haar gaat irriteren, het voelt aan als een schroef.
De operatiefoto's bekeken en volgens mij zou dat kunnen.
We zijn altijd kort besloten dus morgenochtend belt Dick naar de Evidensiakliniek in Strömsholm, waar zij in juni geopereerd is en willen wij een consult bij de orthopedisch chirurg en hopen wij het te kunnen combineren rond de trimafspraak met Elin.
Denk nou niet dat dit dichtbij elkaar is hoor, want in Zweden is alles ver . . . 309 km van elkaar . . .
Onderstaande stukje vond ik ook nog op internet en weet niet meer waar vandaan, maar ik ben namelijk ook een stier en vind dit wel grappig.

----------

Zaterdagmorgen 4 maart. Fris noordenwindje vanmorgen ik geloof iets van -3, de tra en stroomden over mijn wangen, is normaal al niet zo moeilijk maar nu hoefde ik er geen gedachten bij te hebben alleen de wind was genoeg ☺
Gisteren eigenlijk niks gedaan buiten de gewone 'hondenrondjes', die natuurlijk ook niks bijzonders zijn, zeker nu dat kleine mokkeltje aan de lijn loopt, met moeite dat dan wel.
Moesten even naar Hagfors verzekeringskantoor en gelijk maar boodschappen gedaan, niets vermeldenswaardigs dus.
Wat leuk Marian dat jij Fauda ook zo goed vindt, maar jij bent dus al een behoorlijks tuk verder dan wij en wij hebben het nog vóór ons!
Gisteravond de laatste 2 afleveringen van serie 1 gekeken en de eerste van serie 2, nog aardig wat te gaan dus!
Wat een aparte man hè, ook aantrekkelijk trouwens, die Doron, met ogen die door iemand heen lijken te kijken!
Hmm ík vind hem aantrekkelijk en ben benieuwd hoe jij hem vindt haha, alleen dat kale hoeft van mij niet.
Regelmatig moet ik mijn vingers in mijn oren stoppen en mijn ogen dicht, grr wat naar zo af en toe, dat gemep is helemaal niets voor mij en moet ik Dick vragen of het al over is . . .
Ook ontdek je nu eigenlijk dat het een totaal andere wereld is daar in het midden oosten, je weet dat wel, maar nu kun je het zien en beleven, godzijdank op afstand.
Nu is gelijk duidelijk hoe anders asielzoekers die Europa overstromen in het leven staan en dat dit totaal niet fit in ons westerse bestaan, ook in Zweden gaan deze stemmen steeds meer op en worden passende maatregelen genomen.
Wij merken er hier in ons ons mooie stille dorpje Mossängen helemaal totaal niets van dit soort dingen en alles wat ik weet lees ik op de NL sites en op een paar blogs van naar Zweden geëmigreerde NLers . . . 
Net kregen we een leuk mailtje van een Zweedse dame, ook lid van de Fauvenclub hier, die ons kleine schatje wil trimmen op 22 maart.
We gaan dan een paar dagen met de camper op stap, heerlijk, want het is wel iets van 214 km hier vandaan.
En toch zie ik er tegen op, ik vind Elin haar vachtje nu zo schattig en ik vind een kale Fauve niet leuk, maar het is een puppyvacht die nu zeer los zit, je kunt er zo penseeltjes uittrekken, want zo groeit dat, en dat belet de goede vacht om door te komen.

----------

Vrijdagmorgen 3 maart. Inderdaad heb ik wel heel veel foto's gemaakt van de in de sneeuw spelende honden en zelfs een filmpje, speciaal voor jou Marijke, omdat je er om had gevraagd!
Maar ik vind dit zelf ook heel leuk hoor en kwam ook nog via FB op een filmpje van Emma, Roos en Laura, zo'n 6 jaar geleden, dat was even pijnlijk.
Onze kleine Française heeft ook weer een nieuwe naam die we ook op de stamboom hadden kunnen laten zetten maar toen kenden we die eigenschap nog niet:  . . . 'Fanatique', daarbij moest het met een T, maar kun je natuurlijk, net zoals wij doen, een andere roepnaam dan de stamboomnaam,
Grotegodengodsgenadebroodjes wat is zij fanatiek zeg en dan niet in huis, daar is zij een erg speels, zoetsappig, vreselijk schattig hondje, maar een stap naar buiten en verandert haar houding!
Staart in een krul zó ver dat ik wel eens aan haar vraag of we hem niet door de halsband moeten trekken, hoofd en uitdrukking standje attent, haartjes in de nek iets rechtop, driftig stappend en rondkijkend en ondertussen steeds maar snuffelen op sporen.
Nee dit gaan we dus niet meer afleren of wij moeten een half jaar in een stad gaan wonen, maar ja eenmaal terug in haar eigen habitat en zal zij ook snel weer vervallen in haar opsporingsgedrag, tja dat is toch echt het ras.
Thuis is zij gelukkig niet zo bezig met de reeën, die toch echt elke dag in de tuin komen en vooral overdag, hoewel zij regelmatig bij de terrasdeuren staat en precies de hele deurrand naar buiten besnuffelt.
Zij heeft de reeën natuurlijk gezien toen zij op de bankrand hing bij het raam maar toch, dat doet zij verder eigenlijk zelden.
Wij hebben gisteravond weer fijn zitten Netflixen en hebben 4 afleveringen van de heel spannende serie Fauda gezien.
Nooit gedacht dat dit soort films die niet in Scandinavië spelen maar langs de Westelijke Jordaanoever, mij zo zouden boeien!

----------

Donderdagmorgen 2 maart. Dank voor de reacties op mijn krabbel van gisteren en dan met name over die gehandicapte hond, waar al het oorspronkelijke uit gefokt is door dierenmishandelaars en gelddieven, want reken er maar op dat je de hoofdprijs voor zo'n  stakker betaalt.
Oud kunnen zij ook niet worden, ik geef ze een jaar of 4, 4 jaren vol met leed en pijn.
De mensen die dit soort dingen op hun kerfstok hebben, missen een cruciaal chromosoom en de ouders hebben vergeten een NIPTtest te doen . . .
Geen woorden voor.
Over tot onze eigen orde van de dag.
Gisteren (ook vandaag) weer een mooie zonnige dag en weer lekker buiten gezeten, pop en Elin in de sneeuw geragd hebben, ja ook Laura en je ziet dat zij het zelf aanpast, door liggend te stoeien en ik let op de tijd en uiteraard op haar houding en of zij het nog steeds leuk vindt.
Eind van de middag naar Joke en Anne, lekker fonduen en een beetje afscheid nemen wat ik moeilijk blijf vinden.
Zij gaan nu voor een wat langere periode naar NL, zij hebben dingen te regelen daar, zo gaat dat af en toe.
En dan ons babyhondje . . . baby-af . . .
Voor het eerst loops geworden en daar had ik nou nog net niet op gerekend, zij is 7 maanden en ik heb nog nooit in mijn leven een hond gehad die zo vroeg loops is geworden.
De consequentie is wel dat zij voorlopig niet meer los gaat in het bos want ook voor wolven zal zij aantrekkelijk ruiken en dat moeten we niet hebben natuurlijk!

Sneeuw is leuk!

Zoveel plezier samen

Ze kwamen met z'n vijven maar er was behoorlijk wat irritatie tussen de jonge mannen, ik denk dat het tijd wordt voor een 'eigen' zelfstandiger leven!

----------

Woensdagmorgen 1 maart. Tja dat Noorderlicht heeft heel wat gemoederen in beweging gezet in positieve zin, heel NL, maar ook hier in Zweden hét gesprek van de dag, nou bijna dan!
Weer eens wat anders dan Oekraïne, D66, Mark Rutte, en Sigrid Kaag, nou hebben die Zweden volgens mij ook niet veel met die laatste 3 genoemden.
Mijn stukje van gisteren is zeker niet negatief bedoeld maar wel realistisch.
De foto's op mijn reissite zijn gemaakt met een niet dure mobiel en ik weet zeker dat een goede camera met dé goede instellingen er ook veel meer uit zou halen.
Meer dan onze ogen in het eggie, so be it, want die hebben we (nog) niet, goede camera dus want met mijn ogen is weinig mis. 
Geleuter, want toen trouwens nog een goede camera, maar voor je door hebt hoe je alles moet instellen ben je al weer tijden verder want, 'dat moeten we toch nog eens een keer uitinden'. . .
En toen ben ik mijn goede camera uit de camper verloren bij het uitstappen en zo flauw dat de vinder hem niet terug gestuurd heeft want het nummerbord van onze camper had ik nog gefotografeerd en is het een fluitje van een cent om hem op te zoeken.
Maar goed, over die schrik ben ik allang al heen hoor, maar loop er nog wel regelmatig tegenaan.
Ander onderwerp.
Ik vraag mij bij het ouder worden af of het vroeger nou echt beter was allemaal, lijkt dat maar zo of is het echt zo dat het leven toen nog veel ongecompliceerder was?
Dat hoef ik mij eigenlijk niet af te vragen want het ís gewoon zo.
Ik denk dat o.a. social media, de uitgebreide functies van mobieltjes de mens vaak niet ten goede komen.
Ook ik schuifel af en toe digitaal door Instagram en kom daar de gekste, abnormaalste, smerigste, menselijke uitwassen tegen en dan doel ik niet op pornografische dingen, daar kijk ik dus zéker niet naar maar wel kwam ik onderstaande foto tegen.
Wat een ongelofelijke zieke mensen heb je toch, die dit soort honden fokken en er zelfs (illegale) tentoonstellingen mee houden.
En het is écht waar, altijd hetzelfde soort Amerikaanse achterstands types die zich hier mee bezig houden, wat een trash, veelal van dat menselijke vullus wat je bij Opsporing Verzocht tegen komt.

---------- 


Dinsdagmorgen 28 februari. Wat een dag gisteren, zoveel zon en we hebben nog een uur heerlijk in de tuin gezeten, ik al dik ingesmeerd want met mijn huid mag ik gewoon niet lang in de zon zitten.
Ons huis ligt nog grotendeels in de schaduw hoewel er de hele dag wel verder zon in de kamer komt, tussen de bomen door, maar nog te laag om buiten te zitten zonder koude benen te krijgen en zitten we lekker aan de overkant bij het onbewoonde rode huis.
Tja en dan tante Aurora, het zou heftig worden dus trokken we onze plannen met Joke en Anne, ow dat rijmt ook nog.
Om 20.00 uur afspraak op de berg, bbqtje mee en afwachten wat de natuur ons zou brengen.
Tot onze grote verbazing waren er meer mensen (uh drie auto's) en hoorde ik vanmorgen dat het op de FB van Munkfors gestaan had als goede plek om naar het natuurverschijnsel te kijken.
Het duurde even en vertrokken er alweer mensen, geen Noorderlicht binnen tien minuten, hup dan weg, koud in de sneeuw.
Het duurde ook best wel een tijdje want er was toch wat lichte bewolking gekomen, maar wij gebruikten de tijd voor glühwein en worst!
Wat dat betreft zijn wij al aardig gehard en hebben weinig tot geen last van kou.
Ook hadden J&N zich inmiddels bij ons gevoegd en iedereen probeerde het op de foto te zetten, wat heel niet makkelijk is, veel gepuzzel met instellingen wat je eigenlijk van tevoren al moet uitproberen.
Je ziet té vaak dat mensen meer met hun fototoestel bezig zijn dan genieten van het spektakel, later kijk je naar je foto's, een stil beeld en natuurlijk zijn ze mooi, maar in het echt zijn toch echt de bewegende beelden hét spectaculairst!
Daarbij zijn echt alle foto's niet zoals wij het met ons oog kunnen zien, de camera ziet veel meer kleuren en als ik de foto's van gisteren zie die in NL gemaakt zijn, weet ik het wel.
Ze zijn geflatteerd en gepimpt met fotoprogramma's, geeft niet hoor, de plaatjes zijn prachtig maar is toch echt bezijden de realiteit laat dat even duidelijk zijn!
Het meest benadert het nog in het échte Hoge Noorden, zo boven de poolcirkel, daar is de intensiteit heel heftig, ik spreek uit ervaring mag ik wel zeggen.
http://www.dickenyvonne.nl/Hethogenoorden2020/Index.htm
Neemt niet weg dat het hier gisteravond echt mooi was, ook bewegend boven onze hoofden!

Dit stukje is van Ruben Weytjens, fotograaf van Voigttravel, specialisten in Noorderlichtreizen.

----------

Maandagmorgen 27 februari. Veel berichten op 'het net',  omdat tante Aurora op bezoek was in de lucht gisteravond.
Beetje irritant dat dan weer wel al die mooie foto's van zeker hier iets noordelijker, ik maak die foto's veel liever zelf.
Het beloofde veel hier maar ja bewolkt hè en daar verschuilt tante zich dan achter en met een beetje gloed laat je ons niet uit bed gaan.
De hoop is nog lichtelijk op vanavond, ziet er zeer gunstig uit maar ja het weer kun je niet echt op vertrouwen, eerst zien en dan geloven.
Gistermorgen weer gezellig bijgekletst met A&D en in de middag is Dick met de meiden weg gegaan en helaas is dat bretonnetje toch ietwat van God los . . .
Eenmaal los en daar gaat zij, dook zeer verse elandensporen in en godzijdank de tracker en zie je dat zij dus eigenlijk niet eens ver weg is, maar ja het lopen daar is een crime, ook door de hoge sneeuw.
We weten eigenlijk nog steeds niet hoe wij hier nou tegenover moeten staan, zo twijfelachtig,
Gaan we dit goed vinden?
Hangen we niet gewoon de familie S. uit?
Moeten we haar laten gaan en er op vertrouwen dat zij uit zichzelf terug komt?
Vertrouwen dat het echte wild bang is voor haar knipperlichtje?
Haar maar altijd aan de lijn houden ivm met onze eigen al of niet terechte angst?
Dat laatste vinden wij geen optie, elke hond moet elke dag een periode vrij kunnen bewegen en zich kunnen uitleven.
Maar het kost ons veel energie en stress, soms vreet de angst om haar kwijt te raken mij half op.
Dick en ik zijn het er samen over eens dat als er iets met haar gebeurt, wij dit niet zouden kunnen handelen.
Het is maar dat jullie dit weten.
Grappig om te constateren dat ik toch zoveel weet over hondengedrag maar hierbij ook mijn twijfels heb en niet goed weet hoe ik er mee om moet gaan.
Had ik de site al geupload vergeet ik toch iets heel belangrijks!
Gistermorgen toen wij naar D&A gingen hebben we Elin voor het eerst alleen, ja met Roos en pop, thuis gelaten, nog niet eerder gedaan.
Wel regelmatig geoefend met haar, door de deur achter mij en voor haar neus dicht te doen en weg te lopen, bijvoorbeeld naar buiten, naar de wc en dat doe ik al van jongs af aan, maar echt wég is de eerst keer.
Zij is dus gewend om mij niet altijd achterna te lopen en ook dat de deur dicht gaat maar wij ook weer terug komen en dan net doen alsof er niets is, dus ook geen begroeting oid.
Gingen weg om 10.45 uur en kwamen terug om 13.45 uur en . . . alles nog heel, geen plasjes en geen hijgende honden!
Super geslaagd kleine Bretagne!

Verse elandenafdrukken waar Elin op 'los' ging . . .

----------

Zondagmorgen 26 februari. Gisteravond waren er weer ontelbare sterren en het was mogelijk wat Aurora Borealis te zien maar die moeite hebben wij niet genomen.
Wij zijn eigenlijk een beetje verwend met onze Hoge Noordenreis najaar 2020, mooier Noorderlicht is niet mogelijk.
Het enige is dat ik inderdaad graag in een najaar zeker weer eens die kant op wil om mij er weer aan te laven, languit (in de sneeuw?) op de grond liggen en maar naar de lucht turen, alles wat ik hier zou kunnen zien vind ik maar een slap aftreksel.
Klinkt gewoon verwend dus.
Gisteren weer zo mooi op de berg, wat een heerlijk winterweer, zo stel ik mij wintersport voor als ik daar plaatjes van zie, mensen gewoon in de sneeuw in de zon in een T-shirt, de zon was hier al best warm en je kon er makkelijk in zitten.
Aan de andere kant was het een gedoe want die kleine bretonia was 2x van het padje af . . . en ze was best ver weg toen zij vast stond.
Het beeld op de tracker doodstil en toen wij riepen hoorden we een paar blafjes.
Ja daar gaat Dick dan, al mopperend maar dat is meer omdat wij altijd bang zijn (de familie Schijtbak) en is hier heel lastig in dit ruige terrein wat ik al gezegd heb.
Het nadeel met die dikke laag sneeuw is dat het alle struikjes en obstakels bedekt zodat zij veel later vast komt te zitten met de sleeplijn, zo zie je maar weer, elk voordeel hep zu nadeel.
Vannacht een gebroken nacht gehad, Elin was misselijk, moest een paar keer spugen en als ik dat geluid hoor van kokhalzen is het alsof ik door een wesp gestoken word en vlieg mijn bed uit om haar op de grond te zetten.
Ik ben dan zo vlot, niet te vergelijken met het dagelijkse leven . . .
Dick had zich de eerste keer gelijk aangekleed om haar dan ook meteen maar even uit te laten . . .
Volgens mij was het een uur of 4.
Zo nu ga ik mij even opkalefateren omdat wij straks een bakkie bij D&A gaan drinken, even bijkletsen, is alweer een tijdje geleden.
Ja zeker Jetty, dat kan absoluut ook het probleem zijn met de printers, maar is nu te laat, de nieuwe printer is al in werking en de oude gaan mét uitleg over het probleem, naar de kringloop, misschien kan iemand er nog iets mee!

Altijd zoveel plezier!

Prachtig stel hebben wij!

----------

Zaterdagmorgen 25 februari. Er is weer een prachtig heldere, zonnige zaterdag gestart, alles nog bedekt met sneeuw, vannacht ruim onder 0, wat is het toch een uitzonderlijk mooi land!
Gisteren is Dick weer goed gekeurd voor zijn twee rijbewijzen, de één, het groot rijbewijs is voor 5 jaar geldig en het gewone 10 jaar, dus we kunnen weer even vooruit, ik volgend jaar de keuring.
We wilden nog wat dingetjes doen daar maar hadden uiteindelijk toch geen zin . . . wilden simpelweg weer naar huis . . . gekke mensen zijn wij toch.
Het allerliefste zitten wij toch gewoon fijn thuis met onze hondjes om ons heen, we hadden alleen Elin mee en onze gedachten zijn dan toch steeds naar thuis, waar die andere twee schatjes wachten.
Tóch nog steeds het gevoel dat hier wonen een soort vakantie voor ons is, en aan de andere kant ook wel zin in weer camperen hoor!
Maar ja de camper is ook een huisje voor ons natuurlijk.
Dick appte mij net, ja appte, terwijl hij gewoon naast mij zit ☺, een zonuren kaartje van Zweden en daarop is ook goed te zien hoeveel zon wij hier altijd hebben in tegenstelling tot wat veel mensen denken: 'Zweden altijd donker en altijd koud! '
Ik ben nu om een uur of 7 in de morgen al klaar wakker en ga uit bed, want het is dan ook al helemaal licht en ga ik ontbijtje maken.
Dick doet de snelle uitlaat met Elin, Roos en pop knopen nog een stukje nacht er aan vast en zijn nog niet 'in' voor een spelletje met Elin en zij weet dat ook heel goed!
Rond half 9, na ontbijt gaan wij rondjehondje en is het net zo rustig op straat als in de avond en nacht . . .
Zo grappig, toen ik gistermiddag aan het bellen was met Wendy liep het reebokje eerst door onze tuin en zag ik hem gewoon rustig over straat lopen, beetje rondkijken, altijd op zijn hoede en nog in bezit van fluwelen hoorntjes, straks krijgen we de bloederige lappen periode weer.
Kijk eens, bij de groene pijl wonen wij, precies op het randje oranje/rood, nou l....n jullie toch niet meer hè, Värmland heeft de meeste zonuren van Zweden!

          
----------

Vrijdagmorgen 24 februari. Mooi dagje gisteren en nu krijgen we ook nog wat sneeuw maar stelt weinig voor geloof ik.
Toen Dick gistermiddag naar de berg ging was er helemaal niemand geweest en ook de weg er naar toe nog maagdelijk. en rijden door een dik pak sneeuw.
Op de foto van gisteren zie je begin wolvenpad en dat is ook rechtdoor de weg naar de berg en daar komt eigenlijk nooit iemand.
Momenteel wat boswerkzaamheden, slopers dus, maar zie ik in een ander licht nu dan in NL.
Vooral voor Elin was het pittig rennen in zo'n dikke laag en zij vond het weer helemaal geweldig en wordt er dol van!
Spelen met pop, toch ergens een takje uitgegraven en constant proberen dit van elkaar af te troggelen, een leuk spel om te bekijken en vooral de enorme goedheid van pop valt dan weer op, zoals ook hier thuis met spelen.
Gisteren bij het avondrondje reed er in het donker een houtvrachtwagen voorbij, heel mooi om te zien, zoveel verlichting, het lijkt wel kerst!
Neem daarbij die heerlijke houtgeur die langs je stuift hmmmmm
Vooral zo opvallend weer, hoe zij uitkijken als je langs de straat loopt met je reflectieattributen, langzaam rijden, groot licht wordt direct gedoofd, je voelt je dan echt veilig én gezien, letterlijk dus.
Straks moeten wij naar Karlstad, Dick voor een groot rijbewijskeuring en daarvoor een snel bakkie koffie bij J&A omdat Dick hun printer even nodig heeft.
We hebben zelf 3 printers, waarvan 1 van mij, amper gebruikt en niet eentje doet het meer, alle adviezen ten spijt en alles uitgeprobeerd.
Vandaag komt er dus gewoon een nieuwe printer voor ons.
Gevraagd voor reparatie en alleen al het kijken kost bijna de prijs van een nieuwe printer.
Werkelijk ik háát dit soort dingen, wat een geldsmijterij en zo zonde, dus mee doen in de ratrace . . .

Wat een schatje toch hè!

Wie krijgt het stokje? Ik weet het wel . . . ☺

----------

Donderdagmorgen 23 februari. Je hebt helemaal gelijk Peter, ik denk niet alleen in een ander klimaat te wonen, wat ook zo is want ondertussen sneeuwt het hier al 12 uur aan één stuk, maar ook in een andere tijdzone!
Nog ff en ik ga denken nog in een andere eeuw te leven toen het leven nog veel mooier en beter in NL was . . . grapje, of niet eigenlijk?
Als je eenmaal een keer een foutje in de datum maakt kan dat zo maar een tijdje doorgaan omdat ik de vorige dag nog voor mij heb op mijn leppie.
Wat ik al zei, één en al sneeuw hier nu, prachtig!
Toen wij gisteravond met de meiden rondjehondje deden begon het te sneeuwen, ben midden in de nacht (natuurlijk) nog gaan kijken en nu net onze ochtendronde, nog steeds sneeuwen!
De schoonheid blijft voor mij en het ongemak went zelfs, je hebt hier ook eigenlijk nooit van die kapot gereden kledderzooi omdat het zo stil is op de weg.
Net hebben we wat foto's gemaakt en ja ons huis en omgeving blijft toch een geliefd onderwerp voor fotografie, maar wordt voor de lezers vervelend want dat gaat dan lijken op opscheppen of zo en dat is absoluut niet en nooit de bedoeling.
Wél een gevoel van trots om zo heerlijk te wonen in een klimaat waar je zo van houdt en ook nog eens een huis wat zo aan onze eisen voldoet.
Regelmatig zeg ik dat dit voor veel mensen ook 'te doen' is maar je moet wel durven en bereid zijn om voor- en nadelen te zien en te ondergaan, wat ook ons niet altijd even goed lukt.
Logisch want je altijd optimaal gelukkig voelen is ook niks, pieken en dalen daar bestaat het leven uit, anders is het saai.
Ha Klara, ik ben eigenlijk benieuwd of de plannen met Scarlet nog door gaan!

Hè Roos waarom kijk je nou net (alweer!) de andere kant op!

Ja hoor, daarissie weer . . .

----------

Woensdagmorgen 22 februari. Het is hier niet alle dagen feest en gisteren een rustig dagje gehad, geen bezoek geen belletjes.
Gelukkig want dat zou ook niet kunnen.
Wel veel gespeeld met Elin, wat zij geweldig vindt, met een voorkeur van bepaalde speeltjes.
Zo grappig want ook pop wil dan vaak mee spelen en komt ook met wat aandragen.
Soms, wát zeg ik, váák zeggen wij tegen elkaar dat die kleine Breton toch wel wat veel aandacht krijgt, ik kan gewoon bijna niet van haar afblijven . . .
Als zij langs mij loopt moet ik mij zo bedwingen om haar niet gelijk aan te halen, of tegen haar te praten.
Ik weet dat het pedagogisch niet moet en niet goed is maar o wat is het moeilijk met zo'n aantrekkelijk speelgoeddiertje om je heen.
Zij is zo verschrikkelijk lief, toont zoveel affectie  en is echt altijd blij en je tilt haar zo makkelijk op wat zij ook gewend is en voegt zich helemaal naar je.
Daarbij ruikt zij ook zo lekker en waarnaar? Geen idee, haar eigen luchtje gewoon.
Om een lang verhaal kort te maken, we zijn heel erg blij met dit kleine ondernemende ding!
Werkelijk, zij heeft totaal nog niets stuk gemaakt, of ergens aan gekauwd, zit nooit aan eigenlijk verboden dingen, laat de lange gordijnen hangen, in dat opzicht is het een makkie.
Buiten zie je haar andere kant en eenmaal een spoor in dat fauvenneusje en kun je het wel vergeten, dan is zij in trance.
Voor het wandelen straks zagen wij al steeds de reeën rondom ons huis in de tuin en heeft zij niet gezien, was er niet mee bezig, maar eenmaal buiten rook zij het direct!
Dan gaat ook totaal de knop om in dat bolletje en is zeker niet makkelijk in zo'n omgeving als hier.
Maar ik zeg wel eens, elke keuze, wat voor ras dan ook, heeft voor- en nadelen en dat weet je van tevoren.
Wij hebben natuurlijk al eens precies zo'n Muisje gehad . . .

Achter de auto is de ingang wandeling 'wolvenpad'. Zo braaf, je kunt er 100% op vertrouwen dat zij echt niet uit de auto springen, Elin zit nog in de bench in de auto en die ben ik ook aan het leren, dat zij alleen op commando uit de bench mag, is een ietsepietsie moeilijker bij een Fauve dan bij een setter, althans zo voel ik het dan☺

Samen de slagroomkloppertjes aflikken, elke keer weer een feestje!

----------

Dinsdagmorgen 21 februari. Gisteren alweer een leuke dag. Om een uur of 2 in de middag appje van Joke of we samen met de honden naar de berg zouden gaan, 'ja uiteraard, gezellig en daarna choco bij ons!''
Het weer was prachtig en het was daar één en al zon en natuurlijk sneeuw wat goed te belopen is.
We hebben genoten en de hondenkinderen ook, Elin is helemaal weg van Rosa de Ier en volgt haar een aardig end de bossen of de bush in, wat wij eigenlijk ietsjes minder leuk vinden, maar toch, leuk voor Elin!
Tja en toen moest Dick het ruige bergachtige terrein in want een stukje verder zat zij vast met de sleeplijn.
Dick zag aanvankelijk niets in zo'n sleeplijn maar is helemaal 'om',  het geeft je een veilig gevoel dat je haar altijd, niet al te ver weer terug kunt halen, want hij loopt in dat ruige terrein zeker een keer vast achter een tak.
De tracker had er wat meer moeite mee want kennelijk zat zij al eerder even vast en is weer los geschoten en een stuk verder bleef hangen en dat moest hij even verwerken, althans zo denken wij dat.
Kijk, je loopt maar te babbelen samen en normaal gesproken letten we nog beter op haar als zij volgens ons te ver gaat, maar ja, Rosa is zo'n supersnelle atleet die heel veel ruimte neemt maar absoluut altijd terug komt, en daar gaat die kleine Française achter aan.
Daarna naar huis en aan de choco met slag en maar kletsen en meedenken met plannetjes die Joke en Anne met hun huis hebben, heerlijk gezellig!
Was uiteindelijk tegen 7 uur en ik had om 7 uur een beeldbelafspraak, dus snel een boterhammetje en weer kletsen, zo fijn mijn NL contacten!
Net uitgebeld en belde de volgende lieve schat, ook beeldbellen!
Tegen tien uur in de avond was ik wel moe hoor en uitgekletst . . . rondjehondje en hup naar bed.
 
Het voordeel van een klein hondje, dit doen Roos en pop niet zo snel!

----------

Maandagmorgen 20 februari. Het wordt vervelend maar is weer zo mooi buiten!
Ik zag gisteren al dat er vannacht 'heavy snow' verwacht werd maar is bij ons altijd, eerst zien en dan geloven.
Vannacht voelde ik mij weer kleutertje 'zonnetje', zo werd ik vroeger genoemd thuis, die midden in de nacht ging kijken of zwarte Piet al iets in haar schoen gedaan had, omdat ik ging kijken of er al sneeuw gevallen was en daarbij hetzelfde verwachtingsvolle gevoel had!
En ja hoor, het sneeuwde hard en er is weer een behoorlijk pak gevallen, helaas is de temperatuur nu boven 0, dus hoe lang deze grap duurt weet ik niet.
Elin vond het weer helemaal geweldig, die gaat al tijgerend door de sneeuw en duikt met haar neus er onder, een leuk gezicht!
Het werd gisteren toch nog een roerig dagje, onverwachts koffievisite (haha met Hema rookworsten) die tot in de middag bleef en aan het eind van de middag een bakkie bij Jip en Janneke die vandaag vertrekken naar NL en helemaal geen zin hadden . . . .
Jip (Viking alias André) en zijn vrouw Manja zijn ook van plan om in de toekomst naar Zweden te verhuizen, vanwege talloze redenen die hen uit NL weg jagen, veel dezelfde als de onze.
Ook een berichtje van onze schoondochter die vrienden heeft met interesse voor een huis in Zweden . . .
Inmiddels schijnt de zon weer, gezellig gezicht in huis!

Even een ouwetje ☺, deze foto kwam ik tegen op mijn leppie en ik vind hem nog altijd leuk!
Vakantie Frankrijk 2009 van links naar rechts, Muisje, Noor, Emma, Julia en ik

----------

Zondagmorgen 19 februari. Een heerlijke zonovergoten dag gisteren en een lekkere ronde met de meiden gemaakt.
Uiteraard lopen we geen extreem lange wandelingen, een uur vind ik tegenwoordig zat, mede door leeftijd Roos, verleden Laura en de kleine, nouuu kleine, Elin.
Pop loopt de hele ronde ook gewoon los en begint alweer aardig op de 'oude' racepop te lijken, want hup daar ging zij gisteren.
We zagen het al, neus ging de lucht in, stond roerloos stil en daarna spurten met jawel in haar kielzog Elin, gelukkig met tracker (pop ook) en sleeplijn.
Wij lopen over het pad, wat vaak opletten is want alles is nog ijs waar de zon nog niet komt, maar de hondjes gingen dus of the road en niet zo'n klein beetje ook.
Het is ruig terrein met nu prachtige kleine beekjes, soms al kleine riviertjes door smeltwater, het heeft elders erg geregend.
We hoorden Elin af en toe zacht piepen, haar onvermogen kennelijk om pop bij te houden, die heeft ook wel veel ervaring in dit soort gebieden en is Dick de bush in gegaan.
Beide meisjes kwamen zelf terug en Elin heeft geen vastlopertje gehad door de sleeplijn.
Klinkt heftig maar is dichtbij, toch voor mensen moeilijker te lopen dan voor de vierbenigen . . . 
Grappig want we kregen nogal wat berichtjes hoe wij de storm doorstaan hebben en in eerste instantie dachten wij 'waar hebben zij het over?'.
Maar toen Dick het nieuws ging kijken bleek er in, voornamelijk Zuid Scandinavië aardige storm te zijn, wat wij hier in Värmland niet gehad hebben, wel wat wind maar gewoon weinig!
Ik heb het al meer uitgelegd door onze beschutte ligging achter de Noorse bergen die langs de grens lopen, blijft veel weerellende ons bespaard, ook heel veel regen blijft in het westen tegen de bergen aan kleven!
Wij wonen op ongeveer gelijke hoogte met Oslo, hier zo'n 200 km vandaan.

Gisteren, deze foto is van een stuk bos wat een paar jaar geleden gekapt is en je kunt wel zien waar de honden dan doorheen crossen!

----------

Zaterdagmorgen 18 februari. Zo dat is andere koek vandaag na een regendag gisteren!
Nu prachtig mooi weer met een strakblauwe lucht, heerlijk.
Wat we gaan doen weten we nog niet maar buiten zijn is toch wel een optie, nog erg ijzig rondom ons huis dus boompjes zagen is nog niet zo handig,
Grappig was het dat je kon zien dat Elin eigenlijk nog niet echt regen kent, sneeuw is zij aan gewend, hoe leuk, maar zo maar drijfnat worden is een ander issue kennelijk!
Zij had haar regenjas aan en telkens om de paar minuten uit schudden en bij de auto wilde zij er graag weer in!
Grappig genoeg maakt het Roos en pop geen fluit uit of het regent maar die zijn ook opgegroeid in NL!
Bij de avondronde spetterde het nog wat en vond Elin minder vervelend.
Juist die avondronde is altijd wel spannend voor haar want je merkt dat zij veel wild ruikt wat haar actief en attent maakt in het donker. 
Verder vandaag niets te babbelen.

----------

Vrijdagmorgen 17 februari. Weer lekker handig tikken met pop onder mijn laptop. Tegenwoordig is mijn schootje favo bij 3 honden, zelfs Roos, de minst 'plakkerige' wil nu vaak bij mij liggen.
Inmiddels heeft pop goed in de smiezen dat het wel zo is dat wie het eerst komt die het eerst maalt, dus zodra ik met de koffie na de gebruikelijke ochtendrituelen binnenkom en ga zitten, zij al klaar staat.
De sneeuw is nu praktisch weg gedooid, wel nog in het ene gedeelte van de tuin mooi wit maar de doorgaande straten zijn schoon (ons weggetje nog niet).
Het smelten van sneeuw op het dak kan hier een lawine veroorzaken want we hebben nog geen sneeuwrekken daar en dat moet echt voor volgende winter, want midden in de nacht komt poppetje naast ons bed staan, die vindt dat geluid waarschijnlijk bedreigend en zoekt veiligheid.
Enuh ja die vindt zij kennelijk bij mij en ik voel mij gestreeld.
Als dit overdag gebeurt kruipt zij op mijn schoot en gek genoeg toont zij helemaal niet bang maar wil toch een veiliger plekje.
We hebben aan mijn kant van het bed ook een lekker bedje liggen voor de komende en/of gaande hond waar pop graag gebruik van maakt.
Grappig Marian ik zag op jouw foto precies hetzelfde als hier!
Joke en ik hebben ons weer lekker leeg gekakt bij de Lidl, want lieve mensen ook hier zijn de prijzen behoorlijk gestegen en niet alleen met levenmiddelen.
Het grote voordeel van zo wonen zoals wij dat je praktisch geen winkels hebt onder handbereik die je verleiden tot onnuttige, overbodige impulsaankopen. .
Heeft uiteraard ook wel wat saais, daar ben ik eerlijk in.
En dan is het alweer vrijdag, wat gaat de tijd toch snel, zoveel plannen en niet de helft komt van de grond, in mijn optiek dan.
Ik hoop dat ik je dan ook maar een héél klein beetje telefonisch hebt kunnen helpen L., en ja misschien ben ik soms wat pittig in mijn antwoorden
maar ben op dit vlak inmiddels dan ook aardig gepokt en gemazeld, jij ook absoluut maar iets minder stevig denk ik ☺

Onze kleine schat, zie dat lekkere kontje nou toch eens!

----------

Donderdagmorgen 16 februari. Gisteren weer gezellige uurtjes gehad met de twee mannen Jip en Janneke, zo'n geinig stel, de Brabantse kwinkslagen vliegen over de tafel en daar hou ik wel van!
Ze zijn lekker ongecompliceerd eerlijk en er is nooit iets van de bruine beer bij.
Jullie lezen vooral wel dat wij hier in den vreemde niet eenzaam zijn, gelukkig!
Maandag vertrekken zij weer naar NL en komen in het weekend nog ff langs.
Straks ook weer leuk want Joke en ik gaan boodschappen doen in Hagfors bij de Lidl, samen is leuker dan alleen.
Ik had bij de koffie van die appelflapjes gemaakt met plakjes bladerdeeg en toen Dick hem at vroeg hij wat dít nu weer was en mijn god, ik dacht dat ik niet meer bij kwam, had ik zo'n velletje papier er tussen laten zitten en viste hij naar mijn idee een onderbroek uit zijn mond . . .
Dit zal je maar gebeuren als je het je bezoek voor zet, nou ja ook dan had ik niet meer bijgekomen en toen hij net bijna over het tuinhekje struikelde was dat voor mij ook weer zoiets . . .
Dick verbaast zich er na al die jaren nog altijd over dat ik mij dan een versuffing moet lachen, ja ik kan ook niet anders, erfelijk belast, ook weer van mijn moeder . . .
Nog even over het trimmen, Natasja de fokker van Elin vindt het best nog een beetje vroeg om haar jas al uit te trekken, niet vanwege de kou, maar het haar moet wel 'rijp' zijn en moet het 'los' zitten.
Maar mijn idee zit het ook wel los maar voor de zekerheid wacht ik nog een paar weken want ik wil vooral dat een eerste trimbeurt positief voor het kleine meisje uitpakt.
Vanmiddag een belafspraak met een kennisje uit B., zij heeft wat problemen met haar hond, geen gedragsproblemen, maar iets lichamelijks en wil dat met mij bespreken.
Wel heb ik gezegd dat ik geen da ben, niet op die stoel ga zitten, maar daar gaat het ook niet om.
Vind ik wel weer lief want ook zij is een echte profi wat honden betreft!

--------

Woensdagmorgen 15 februari. Gisteren zijn de ramen af gekomen en nu hebben we gezellige ruitjesramen, we vinden het helemaal leuk!
Omdat er nog sneeuw ligt leek mij het grappig om met lampjes aan in het donker foto's te maken en Dick is dat toen ook gaan doen.
En eerlijk, we zijn zo trots op ons fijne huis en ik heb altijd moeite tegenwoordig om weg te gaan, een snelle boodschap ok maar het idee van een lange vakantie is toch wat anders.
Natuurlijk gaan wij straks weer fijn met de camper weg en eenmaal de straat uitrijden en zo'n periode voor je te hebben is ook weer kicken!
Aan de andere kant, het is natuurlijk super als je zo blij met je huis bent, vooral omdat het in een heel ander land is en je dat allemaal toch maar moet afwachten.
Voor vanavond staat er weer een pan erwtensoep op het programma en komen Jip en Janneke eten, altijd als zij hier zijn eten wij een keer bij hen en zij bij ons.
Ook is er inmiddels contact gelegd met een Zweedse trimster via de Fauvenclub, zij heet ook toevallig Yvonne, en moeten we nog even en afspraak maken wanneer zij ons kleine bretonnetje gaat trimmen.
Nee ik vind het niet leuk dat haar schattige puppyjasje uit gaat, maar daarna groeit haar definitieve wat hardere jasje door en zal ik bedenken of ik dat zelf verder zal onderhouden (eigenlijk geen zin meer in na ruim 50 jaar setters trimmen)
De trimster woont ver weg, zoals alles hier eigenlijk, in Vänersborg, hier 214 km vandaan, de kortste weg . . .
Hoeft gelukkig maar 2x per jaar en als het kan gaan we met de camper, hoewel hij nu nog stil staat en uit de wegenbelasting is, met die sneeuw rijden we liever niet, hoewel de doorgaande wegen ok zijn.

Zeg nou zelf, niet om jullie jaloers te maken, zeker niet, maar het is toch net een sprookjeshuis!

----------

Dinsdagmorgen 14 februari. Voor ons geen Valentijnsdag vandaag, wij doen niet aan die flauwekul.
De chocomelronde gister ging niet door, ons plichtsgevoel kietelde.
Dick is bezig met de ramen een gezellig aanzicht te geven en ik wilde graag mijn halsbanden afmaken juist omdat Viking volgende week weer naar NL gaat.
Ik had een beetje pech, had maten opgekregen van Manja (vrouw Viking), deed er zelf maar een centimeter bij en toen ik ging passen, hij heeft één van zijn 3 hondjes mee, bleek het toch echt te krap te zijn.
Best balen want je kunt het dan niet zo maar langer maken maar moet de hele halsband uitgehaald worden.
Met die klus ben ik bij thuiskomst gelijk begonnen en als ik eenmaal los ga, ga ik ook goed los en heb gistermiddag de overige 2 halsbanden ook nog geknoopt en ze zijn echt leuk geworden.
Ik had al gezegd, totaal mijn kleur niet, maar vrolijke bandjes zijn het zeker!
Dick is nog met de meiden naar de berg gegaan en ook Elin maakte er weer een potje van en de drie hebben zich volgestampt met elandenkeutels.
Wij hebben geen elanden meer gezien maar dat zij er lopen is wel duidelijk.
Helaas betekende dat dat Roos er vannacht uit moest en dat is niet leuk, maar ook niet echt erg natuurlijk.
Gisteravond weer een sterren, niet normaal!
Dick heeft het 1x echt enorm mee gemaakt, moest voor het werk naar Teheran, ging 's avonds met het vliegtuig, mocht in de cockpit en vooral boven Teheran was het overweldigend, het Oosters sprookje dus eigenlijk.

---------- 

Maandagmorgen 13 februari. En wij gisteren maar wachten op de zon, dat die wat beter zou doorbreken, maar er was hier nogal wat grondmist wat ook nog moest verdwijnen.
Toch om 13.00 uur gegaan en wat hebben we het weer heerlijk gehad en zijn notabene 3 uur daar gebleven!
Thermo ondergoed aan,
gaan met die banaan!
We zaten op een heel stil plekje in de flauwe zon en toen hij om een uur of 4 achter de bomen ging werd het snel te koud.
Ik voel mij op die momenten zo fijn, lieve vertrouwde vrienden, in de sneeuw, vuur in de bbq, lekker kletsen en lekker eten en we zorgen altijd beiden voor eet- en drinkwerk.
Bij alles klaar zetten liepen onze hondjes rond, totdat we gingen eten, dan de auto in met jas aan, te gevaarlijk anders en na het eten en vuur weg, hondjes weer even vrij.
Toen snel opruimen en koffie drinken bij Joke en Anne en hadden we weer heerlijke buitenuurtjes achter de kiezen.
Vandaag ook mooi weer en kregen net een appje van Viking of wij komen koffie drinken en doen we ook en daarna gaan we weer met de honden en een thermoskan choco naar een mooi plekje om nog van de zon te genieten.
Werkelijk mensen hebben geen idee vaak wat een fijn land Zweden is, het rustige klimaat én de kou én de sneeuw én het totale gebrek aan wind maken dit zo aangenaam!
Je mag hier gewoon overal bbqen, vuurtjes maken, dat vinden Zweden helemaal bij het leven horen en ook de rokende schoorstenen, echt, je hebt er nooit last van, kennelijk stoken zij ook meestal goed hout.
Nou is het hier natuurlijk ook heel dun bevolkt en in NL al die krappe woonwijken met zoveel huizen bij elkaar is dat heel wat anders, ik moet er niet meer aan denken, last hebben van het roken van je buurvrouw blèhhhhhhh
Ja Peter, zo gaat dat dus weer, ook wij voelen het zwaard van Damocles boven ons hoofd hangen, hoewel het echt supergoed met Roosje gaat!

Dronefoto

Veel vrijheid voor Bretagne aan de sleeplijn, waar zij totaal geen last van heeft!

Wat een kostbaar bezit

----------


 


Zondagmorgen 12 februari. Gisteren geen tijd voor een krabbel gehad.
Al vroeg een appje van Joke dat er een grote loppis was in Råda van 10-14 uur.
Het ging hier gelijk in de eerste versnelling, snel wassen en aankleden, met de hondjes weg, hen eten geven en op weg naar Råda met alleen dat kleine snolletje mee.
De dag er voor ook niet niks gedaan, moesten naar Sunne voor wat administratieve dingetjes en ook heb ik 5 verhuisdozen (!!!) leeggehaald en opgeruimd in kasten, allemaal hobbyspul, veelal nog nieuw in de verpakking . . . mijn god waar haal ik de tijd vandaan om dit nog te gebruiken?
Nog iets belangrijks, er was een dikke laag sneeuw gevallen de vorige avond en alles weer prachtig, zonnetje er bij wat wil je nog meer?
De bedoeling was gisteren alleen naar de loppis gaan en Elin heeft daar nog leuk met een hondje op het terrein gespeeld, wel van NLers want die Zweden zijn niet ín voor dit soort dingen . . . en o ja nog een leuk oud Zweeds tafellaken gekocht, Dick een Zweeds kookboekje terwijl hij nog geen ei kan bakken . . .
Joke en Anne hadden Dana en Rosa mee en besloten wij om in de buurt nog even een wandeling op een andere berg te maken en het was weer heel mooi want er was ook daar nog niemand geweest en liepen we de berg op in een beste laag sneeuw.
Best gek voor ons en ook een beetje schuldig gevoel omdat onze twee spikkeltjes thuis waren, dat gebeurt dus echt nooit!
Omdat het in de zon zo lekker was werd het plan geboren om vandaag in de sneeuw te gaan bbq op een mooi plekje omdat het een mooie heldere zonnige dag ging worden.
Op dit moment is het nog grijs en -4 maar er gaat verandering in komen en hebben we om 13.00 uur afgesproken

Ja en toen ging Dick in de middag ook nog met Roos en pop weg, die moesten ook hun leuke ronde nog krijgen en vooruit dat kleine Bretonnetje ook maar weer mee.
In de avond lekker naar de Mol gekeken, ondertussen bezig met het knopen van een hondenhalsband, natuurlijk fouten maken en uithalen.
Dick zat op bed zijn Zweedse cursussen te doen en wordt dan vergezeld door vaak poppie maar altijd Elin, die vindt dat heerlijk, lekker op het dekbed liggen, net als 's nachts.
Direct nog even een cake bakken en de bbq spullen bij elkaar garen.
En zo vliegen de dagen voorbij,

Op de berg in BY, al die voetstappen hebben wij met onze honden gemaakt in het zo maagdelijke sneeuwdek!

----------

Vrijdagmorgen 10 februari. Jeetje wat een mooie dag, lekker rondje gelopen en ik voelde zelfs de zon al warmte geven, jaha toch wel Zweden in februari!
Gisteren een knappe storm een aantal uur, voor hier dan, windkracht 6, hebben wij hier nog niet mee gemaakt.
En bij de avondronde weer een heldere hemel met talloze sterren.
Bij de bergwandeling gistermiddag is Elin zowel links als rechts behoorlijk uit de flank gegaan en is het maar goed dat wij een knoop gemaakt hebben in het uiteinde van de sleeplijn!
Geeft een veilig idee want het kan even duren maar op een gegeven moment blijft hij hangen ergens achter, een struikje of boomstammetje.
Uiteraard is Dick dan de sjaak om haar los te gaan maken en moet 'even' door die negorij' een berg op, wel overzichtelijk gelukkig.
Het geeft ons echt een heerlijk gevoel dat Elin nu lekker los rent en uit haar plaatje gaat, dat heeft een hond nodig, ook een Fauve, ja zeker een Fauve maar moet je dus wat maatregelen voor treffen.
Geeft niets, wij doen dit met liefde.
Haaa ook Wendy heeft al een retour met de boot geboekt voor 13 juni, je moet dat echt heel op tijd doen want zeker de hondenhutten zijn al snel bezet.
Zo leuk, zij volgt ook twee cursussen kunstgeschiedenis over Zweden en Dick doet met haar mee, intussen weten zij dan ook al heel veel!
Als zij hier is zullen we ook een paar dagen met de camper weggaan om wat dingen te bezoeken die zij op haar lijstje heeft staan.

In het rode cirkeltje sta ik en hier kwam Dick de berg aflopen

Elin was dus boven op de berg en al op de terugweg toen zij een 'vastlopertje' had!

----------

Donderdagmorgen 9 februari. Druilerig NL weer en voor morgen kleurt mijn weerapp knalroze, betekent sneeuw maar of ik het geloof is een tweede, toch maar weer eens even gekeken.
Eigenlijk beleven wij geen moer momenteel en zijn aan het uitzoeken en plannen hoe wij onze najaarsvakantie gaan invullen.
Zeker, nu ik hoorde dat de Jonge Hondendag en de Kampioens Clubmatch van de Fauven al op 9 en 10 september is en vind dit wel erg vroeg om uit Zweden te vertrekken, juist zo'n mooie tijd hier.
Het was de bedoeling om een maand of 3 weg te zijn maar ik begin steeds meer te twijfelen, ik kan mijn huis en omgeving niet zo lang missen.
Goed, we zijn er nog niet uit en daarbij moet ik nou eenmaal elke 3 maanden naar het ziekenhuis voor injecties en moet je daar tussendoor plannen.
Ok luxeprobleem en er zijn erger dingen.
Neem die aardbevingen, verschrikkelijk.
Ik moest vanmorgen toch weer echt een traantje laten, de blijdschap op de gezichten van die reddingwerkers toen zij weer een levend iemand onder het puin vandaan haalden, dit doet mij zoveel.
Nou dat wij helemaal geen moer doen is natuurlijk ook niet waar, ik ben bezig met de halsbanden te knopen en Dick heeft uit de kelder, nog nieuw in de verpakkingen, latjes gehaald, speciaal gemaakt voor onze ramen die je er tussen kunt zetten en dat wilde ik gewoon wel eens proberen.
Het is natuurlijk neppie maar geeft je ramen wel wat kneuterigs.
Ik had het laatst over het klimaat hier maar ik zet even een kaartje neer en kun je de verschillende klimaatzones in dit immens grote land zien.
Al die zones staan dan ook vermeld op plantenkaartjes bij de kwekerijen en wat de winters hier kan overleven, ook dat zal wel verschuiven.
bij het blauwe pijltje wonen wij

Eigenlijk is het een soort rekje voor het raam, kan niet anders, het zijn 3 lagen glas

Kneuterig effect

----------

Woensdagmorgen 8 februari. Het dooit als een gek, jammer genoeg, maar je kunt nou eenmaal niet alles hebben en voor april krijgen wij nog sneeuw genoeg.
In de ochtend lopen wij tegenwoordig altijd een ronde met honden aan de lijn en aan één kant minder leuk maar aan de andere kant leren zij zo wel goed aan de lijn lopen en dat is toch echt iets wat bij de opvoeding van onze vorige honden geen aandachtspuntje was.
En daar loop je dan echt wel eens tegen aan.
Vanmorgen kwamen wij de vuilnisauto weer tegen en dat was een puntje voor Elin, dat grote lawaaiding en binnen korte tijd heeft zij hem nu geaccepteerd en is er niet bang meer van.
Nou was 'bang' wel een erg groot woord maar leuk vindt zij het niet.
Grappig via FB heb ik wat contact met de bazin van Tedje, een broertje van Elin, die in de binnenstad woont, waar weet ik niet.
Zij moet wel lachen om Elin met al die interesse in wild want zegt zij, 'voor Tedje zal het niet wilder dan een muis worden'.
Dat vind ik humor en zie het voor mij en begrijp je ook gelijk hoe de omgeving meespeelt in de ontwikkeling van deze eigenschap en om rustig met een Fauve te wandelen je beter in de stad kunt wonen!
Nou ik niet hoor, laat dat even clear zijn!
Maar daarom nuttig dat wij ook met hen aan de lijn over straat lopen en het leven niet alleen draait om los door het bos te jekkeren.
Inmiddels is Elin geestelijk aardig uitgebalanceerd, en vermaak ik mij kostelijk met het observeren van haar en hoe zij met Roos en pop om gaat.
Op Roos heeft zij niet veel vat, die draait zich gewoon om en moet af en toe een sprintje maken en op de bank springen om haar terroristische activiteiten te ontlopen, nou ontspringen dan.
Als Bretagne wil spelen en de spikkels liggen te slapen heeft zij een leuke tactiek, zij loopt rond, snuffelt eens aan de Engelse neuzen en kijkt of er al wat leven in zit en zo niet, dan gaat zij naar de speelgoedbak en kiest naar mijn idee, zorgvuldig, wat uit.
Springt tegen de bank en duwt het speelgoed in de snuit van poppetje, die dan wat reageert maar soms heeft pop geen zin, dan loopt Elin telkens opnieuw naar de speelgoedbak om wat anders te pakken, dit kan gewoon zeker 10x zijn en ligt de grond voor pop bezaait met speelgoed waar Elin steeds uitsloveriger mee doet.
Uiteindelijk staat pop op, wordt kennelijk het juiste aangeboden en wordt er gespeeld.
Werkelijk, ik kan tijden lang naar dit schouwspel kijken!
Honden?

----------

Dinsdagmorgen 7 februari. Wel grappig, ons hele leven wonen wij al in nieuwbouwwoningen, met vloerverwarming, tot nu in Zweden, en echt waar, nog nooit zo'n heerlijk huis gehad, terwijl ons huis dit jaar al 74 wordt!
Ik kreeg dan ook de vraag, omdat ik al gezegd had dat er zo enorm veel NLers, Belgen en ook Duitsers naar Zweden komen, of er zoveel nieuw gebouwd werd.
Nou niets van dat alles, iedereen koopt of huurt een gewoon Zweeds huis en maakt er wat leuks van!
Vooral onze regio is erg in trek en heeft ook te maken met de afstand tot NL, sommige mensen rijden in één of twee dagen naar NL, wat niks voor ons is, alleen in tijden van nood uiteraard.
Zo boven de grote meren, waar wij wonen begint het echte rustige gedeelte van Zweden met veel natuur, stilte en een fijn klimaat.
Ik ben een grote fan van Lapland, is duidelijk verder, maar toch té ver om echt te willen wonen.
Over de hondjes, alles is weer helemaal ok, geen stinkende winden meer gelukkig want Joke werd zo af en toe bedwelmd hier . . . Laura lag naast haar en het is verboden om honden hier van hun plaats te sturen☺grapje hoor!
Inmiddels heeft Elin de zaak hier goed in de Franse handjes en vooral Dick weet zij perfect voor haar Bretonse karretje te spannen, hij vliegt voor haar . . . zij heeft hem betoverd.
Ik zie dit regelmatig tandenknarsend aan, vooral op GT gebied.
Toen ik nog hoofdzakelijk alleen over de opvoeding ging, zowel honden en kinderen en geen man 24/7 om mij heen, was het absoluut veel makkelijker en ik kon veel consequenter zijn en vooral met een Fauve is het toch echt noodzakelijk om geen water bij de wijn te doen.
Dick vindt snel iets zielig of gewoon flauwekul, maar wel even eerlijk zijn Yvonne, met het ouder worden is ook mijn standvastigheid wel wat minder geworden!

Smelt . . .

Lekker stel en Roos blijft meestal buiten schot, de slimmerd!

----------

Maandagmorgen 6 februari. Opgestaan en alweer verrast worden door heel mooi licht, bevroren bomen en de zon zien opkomen, wonderschoon!
We hebben gisteren weer heel gezellige uurtjes met Joke en Anne gehad, lekker gesmikkeld en Joke had een taartje mee, zelf gemaakt die eigenlijk wel voor meer dan 4 personen bedoeld was . . .  gewoon gedeeld door vieren . . .
Ja en dan moet je nog eten ook en ik probeer er altijd wel wat van te maken, resultaat?
Ik lag vannacht met maagpijn in bed en wist niet meer hoe ik liggen of zitten moest, geeft niet, het was het waard.
Maar voor zij kwamen gistermiddag, Dick was met de meiden weg, had ik voor de hondenkinderen wat stukjes kip gekookt en ben iets gaan doen, vergat het en kwam de kamer in, alles blauw onder de rook!
Totaal zwart geblakerd pannetje snel buiten gezet.
Alle deuren en ramen tegen elkaar open, jezusss -6 graden buiten dus leek het wel een vrieskist hier en uiteraard rook iedereen die binnen kwam evengoed die helse lucht.
Snel pelletkachel aan en binnen een kwartier was het hier weer aangenaam, dat gaat razendsnel gelukkig!
Toen J&A weg waren ben ik de rommel in de keuken gaan opruimen, Roos wilde naar buiten voor een plasje dacht ik en opeens zag ik haar door het raam, pannetje open gemaakt, werkelijk brandschoon leeg gebikt, hoe krijgt zij het voor elkaar?
Gaf ook een aardig resultaat want Dick is er vannacht 3x voor haar uit geweest omdat zij moest kotsen.
Nu is alle leed weer geleden, hondjes ok, ik ook geen maagpijn meer en buiten is het een sprookje met die zon op de bevroren bomen, was bij het opstaan -12.
Ja gezellig hè Til, we zijn ook zo blij met ons oude, maar zo comfortabele huis!

----------

Zondagmorgen 5 februari. Opgestaan en verrast worden door een aardige sneeuwlaag en had ook geen idee dat wij  dit zouden krijgen.
Ik ben een beetje zat van die weerberichten, klopt vaak niet en ik heb geen zin om mij te laten beduvelen, dus kijk ik nog maar weinig en wacht het lekker af.
Gisteren hadden we weer een prachtige dag en zijn met de meiden naar de berg gegaan, daar is altijd zon en besloot ik zonder hoofdbedekking te gaan en wilde ook zonder handschoenen ivm de broodnodige vitamientjes, dat laatste lukte dus niet!
Was trouwens wel lastig want als lokmiddeltje voor onze kleine Franse snol heb ik gekookte kipstukjes bij mij en moet je telkens je handschoenen uittrekken, maar ach het is voor een goed doel.
Wij genieten erg van het feit dat wij ons kleine mokkeltje los zien rennen en het is daar ook lekker overzichtelijk.
De ene keer luistert zij geweldig en de andere keer kijkt zij vanaf een afstandje, war ik mij zogenaamd leuk en aantrekkelijk sta uit te sloven voor haar, en weegt zij af of ik mét het kipstukje nou echt interessanter ben dan het spoor wat zij volgt en gebeurt toch ook vaak het laatste . . .
Ach zij is dan ook nog maar 6 maandjes zeg ik dan.
Na de berg zijn we naar Edebäck gegaan waar ik een gebruikt fototoestelletje gescoord heb, voor omgerekend iets van 60 euro,best een aardig ding wat ik tijdelijk kan gebruiken voor ik in het najaar een echte hoop te kopen.

Op de berg

Achterkant van ons huis vandaag

----------


Zaterdagmorgen 4 februari. Wat een leuke reacties op de winterfoto's van zowel in mijn krabbel als op fb!
Ja jeetje, dat is dus typisch Zweden zoals ik al zei en ook absoluut de reden voor onze emigratie, het andere klimaat.
Maar lang niet alles is goud wat er blinkt hoor en in april wonen wij hier 2 jaar en zal ik dan eens écht een stuk schrijven over wat hier fijn is en niet fijn, althans vanuit mijn visie en soms Dick zijn visie.
Terug naar NL?
No way!
Wat een gekissebis allemaal daar, het lijkt wel of overal discussies over moeten zijn en ik schrik van de enorme polarisatie!
Wij leven hier eigenlijk in zalige onwetendheid, bemoeien ons nergens mee, lezen geen Zweedse kranten en kijken geen Zweedse tv, geen behoeft aan en ook lekker rustig in dit opzicht.
Trots zijn dat de ree op 5 meter afstand van je staat terwijl je het voeremmertje weer gevuld neer zet en ook direct aan komt lopen, de vogels die blij zijn als er weer goed gevulde voerbakjes hangen, de eekhoorns die je ziet snoepen van een pinda in die schattige handjes, kortom, geef ons de natuur maar. 
Het wordt vandaag alweer een schone dag, de zon schijnt en het is iets van -8 en vanmiddag, al op tijd, met de hondjes wandelen in zon!
Verder kregen wij deze week een berichtje van Jos en Joke dat zij afscheid van hun lieve Abby moesten nemen.
Abby was het zusje van Emma en jawel, bijna 15 jaar geworden!
Lieve mensen, we kennen de pijn maar al te goed en dat is ook volkomen logisch, zoveel jaren altijd in je buurt, zoveel liefde en hoe oud ook, afscheid nemen is verschrikkelijk zwaar.
Toen wij gisteravond zaten te eten en ik plotseling dacht aan het snuitje van Emma, hoe zij dan altijd vanaf de bank om Dick heen, naar mij keek, gewoon huilen, niks aan te doen en ik wil er ook niets aan doen, zoiets overvalt je gewoon.
Na een aantal jaar wacht mij weer een leuk werkje, 3 halsbanden maken van paracord, via NL weer de spulletjes aan gekregen.
Ook voor mezelf nog een rol met cappuccinokleur wat ik ga mengen met chocobruin voor mijn eigen meisjes.

Grappig toch hoe verschillend smaken zijn, ik hou van bescheiden kleuren maar degene voor wie dit is, is zelf een flamboyant type!
Voor Trudy 'Tutty frutti", voor Jelle 'blauw/groen', en voor Miesje 'Fireball'☺
Ik zal wel weer even een youtubefilmpje er bij moeten hebben voor het knopen . . . .
 
----------

Vrijdagmorgen 3 februari. Gisteren geen zin, geen tijd voor een krabbel.
Het was gisteren uitermate mooi weer, -6, en zonde om thuis te blijven, de zon is inmiddels best al sterker, de natuur buitengewoon mooi met dat sneeuwlaagje en de temperatuur helemaal 'Yvonne!'.
Ook inmiddels de sleeplijn ontvangen dus wat lette ons nog?
Wij weten een mooi wandelgebied waar echt nooit iemand komt en het pad lag helemaal in de zon en besloten wij om het met Elin uit te proberen.
Jaja de familie S. speelt helemaal op zeker, Elin had haar truitje aan, reflecterend tuigje om met daar bovenop een lampje, gps tracker, en ook nog eens een sleeplijn van 10 meter, zo moet het toch lukken zonder 3 kleuren in onze pantalon?
Het ging helemaal prima en toch hè, kriebels in mijn maag want wat zijn wij achterlijk benauwd om haar kwijt te raken, niet normaal dat beseffen we zeker.
We zijn zo'n 1.5 uur in het bos geweest en hebben ons kostelijk vermaakt en de honden ook en ja daar gaat het om.
Ook pop gaat gewoon weer los en maakt niet van die omwegen die wij van haar gewend waren, maar heeft natuurlijk ook een tracker om.

 Hartediefje maakt zich even ongerust omdat Elin uit beeld is . . .

Elin in volledige anti verdwaal uitrusting

----------

Woensdagmorgen 1 februari. Gisteravond weer zo prachtig, gesneeuwd en met de hondenronde sneeuwde het ook en dat is wat ik wil!
Dit heeft voor mij zoiets speciaals, moeilijk om uit te leggen, een sneeuwronde in het donker, uniek, niet voor hier trouwens.
Het lopen in de sneeuw heeft met Elin ook wel iets aparts . . . en niet makkelijk, al die dierensporen moet zij besnuffelen en als je ziet hoe fanatiek zij dat doet, ongelofelijk!
Toch vinden wij het ook wel eens zonde, wij ontmaagden hier altijd de sneeuw, er loopt gewoon niemand door de straat en ook de wat grotere weg, de Mossängsvägen, altijd stil op een enkele auto na en wij lopen dan ook midden op de weg.
De atmosfeer, ook vanmorgen, zo rustig en zo sereen, sneeuw dempt geluid, ook omdat het windstil is en je echt niets hoort, kom daar in NL maar eens om!
Natuurlijk zullen daar ook stille plekken zijn, maar niet te vergelijken met hier.
Onze gezellige NL buren zijn er ook weer een paar weken, niet helemaal buren meer, want hun rode huis t.o. ons blijft een huurhuis, zij hebben een ander huis hier in de buurt gekocht en zijn zij aan het werk daar.
Gistermorgen kwamen zij even koffie drinken en vanavond zijn wij uitgenodigd om te komen eten, ook weer leuk, het is lachen met dat stel.
En waarom nou zo grappig, zij hebben een totaal andere levensstijl waar ik hen eigenlijk wel om benijd, zo makkelijk en nergens een probleem van maken, dat moet je maar kunnen!
Natuurlijk lopen ook zij wel eens met de kop tegen de muur, maar goed, ze staan heel snel weer op daarna!
Soms naar ons idee wat 'walking on the fineline', maar ja heeft wel zijn charme.

Nu, ons huis en tuin rechts waar Dick gistermiddag al fijn met zijn zaag gespeeld heeft . . .

Tuin links

Gisteravond. Die witte vlek boven is de uitstraling van het bedlampje

----------

Dinsdagmorgen 31 januari. Ik ben heel blij, Wendy heeft weer mooi verlof kunnen regelen op haar werk en is de maand juni vrij en komt (natuurlijk☺?) hier, verheug mij er zo op!
Lekker met de camper weg en zij een tentje mee en lekker wild staan, wauwww zo leuk!
Gisteren zijn we naar Karlstad geweest want Dick wilde een kettingzaag kopen en moest een goeie zijn.
We kwamen bij Granngården en ja hoor, Elin werd weer met alle egards ontvangen, zij noemen haar het 'VID hondje', Very Important Dog, leuk hè!
Zij wordt uitgebreid geknuffeld en gevoerd, niet overdadig hoor, met kleine brokjes.
Dick heeft daar de zaag gekocht maar een tuigje hadden zij niet, ik wilde een 'Hurtta' tuigje hebben en helaas hebben zij de paardenafdeling erg uitgebreid ten koste van alle mooie Hurtta hondenspullen, zeker meer te verdienen in die paardenspullen.
Dus hebben we dat in Kil gekocht, ook een lampje voor op het tuig, hmm weer een speciaal ding natuurlijk, voor Dick zijn spullen voor de honden nooit goed genoeg (voor mij natuurlijk ook niet).
Het lampje kan 24 uur aan één stuk branden in een tijd van nood, zeer helder met een enorm bereik, binnenkort zullen wij eens een foto nemen van Elin in haar speciale anti verdwaal equipement . . .
Een tuigje met reflectie, er bovenop een lampje, een gps tracker, een dogtag met telefoonnummers en een sleeplijn.
Zal de familie Schijtbak nu gerust zijn?☺
Gister had ik Wendy vertelt dat wij ook nog een regenjasje voor Elin uit de koopjesbak gekocht hebben in een foute kleur, vandaar die koopjesbak natuurlijk.
Een rose!
Prompt stuurde zij mij een foto die van 5 december vorig jaar was en wij daar datzelfde jasje al gepast hadden, té lelijk vonden en daarbij té groot, lachen toch!
Wij waren dat zelf straal vergeten en alsnog heb ik hem gekocht met 50% korting en zie ik er het grappige wel van in, zo totaal niets voor mij eigenlijk!
HAA weer een lid toegevoegd aan de hondenmutsenclub, Annet welkom!

Foto van 5 december 2022, Elin 4,5 maanden oud, in het echt is kleur jasje meer rose, mooi hè♥♥

----------

Maandagmorgen 30 januari. Ziet er best gezellig uit buiten maar of het zo blijft weet ik niet, volgens mij staat er voor morgen sneeuw op de rol.
Overal liggen nog resten sneeuw en bij ons in de tuin ook nog ijs.
Gisteren keken wij nog even naar programma gemist , 'ik vertrek', en zag tot mijn verrassing dat het stel ook een Fauve had, schattig bekkie maar totaal ongetrimd.
Eerlijk gezegd trimde ik Muisje ook niet echt want ik vond zo'n ruig hondje wel grappig maar nu voel ik het anders, ik wil een 'nette' Fauve en dat betekent trimmen.
Ga ik niet meer zelf doen maar heb nog geen fauventrimmer gevonden, trouwens ook nog niet echt naar op zoek gegaan, wat ik vandaag toch maar eens ga doen.
Elin heeft nu een tamelijk lange puppyvacht wat er jammer genoeg wel af moet om het nieuwe stuggere haar door te laten komen.
Over tv gesproken, wij kijken eigenlijk nooit echte programma's maar zijn wel gek op Netflix en volgen nu de serie 'Brot' een IJslandse crimi.
Scandinavische thrillers hebben echt onze voorkeur omdat wij houden van een Noordse omgeving, maar IJsland kan ik nou niet direct een land van mijn keuze vinden, behoorlijk onherbergzaam, lees: eenzaam, niet in een grote stad natuurlijk.
Leuk, nouuuu leuk (wel lastig), Marian dat jij ook al hetzelfde gevoel hebt en net wat je zegt, we zijn een stel 'mutsen' geworden met onze honden!
Jeetje, het weer is inmiddels niet meer 'gezellig' te noemen, bewolkt nu, geen idee hoe het in NL is.

Foto van zojuist, Elin ziet reeën in de tuin! Gelukkig blaft zij niet, zou ik ook niet goed vinden . . .

----------

Zondagmorgen 29 januari. Een zeurende Fauve om mij heen, Dick is buiten rondom het huis boompjes kappen en daar wil zij bij zijn, maar ik vind het te koud voor haar.
We merken goed dat zij een heel ander karakter heeft dan de setters, zij wil overal bij zijn en ik doe heel vaak de deur voor haar neusje dicht en loop weg, haar volkomen negerend.
Dan geeft zij ook geen kik, maar nu Dick buiten is ligt zij óf bij de voordeur of komt bij mij vragen of ik ajb de deur open doe.
Dit doet zij ook als zij moet plassen, dus krijgt zij ook nog al eens haar zin . . . nu ff niet.
Het zijn echt hondjes die je het liefst de hele dag volgen, wil vooral niets missen, gewoon heel rustig, maar zij is er wel, zolang als wij rustig zitten ligt zij ook, dat gelukkig wel.
Ik had een slechte nacht vannacht en ik kijk bewust nooit op de klok, zie ik ook niks want die moet ik voor een lichtje aandrukken, maar ik heb wel heel lang wakker liggen draaien.
Zou dit gekomen zijn door de spannende aflevering van De Mol?
Het was echt zo'n goede aflevering, zo spannend!
Verder laten wij onze gedachten gaan over vakanties en wat we precies willen en daarom heb ik net onze Bretagne reis van 2009 bekeken, mijn god wat prachtig!
En ja overal de honden los ook Muisje, enuh soms lees ik iets over kliffen waar zij even aan de lijn gaan maar verder, zorgeloos los . . .
Hoe ben ik nou toch zo geworden en hoe draai ik dit weer terug?
Dit weekend nemen onze NL buren wat spullen voor ons mee uit NL waar onder een 10 meter lange biotane lijn . . . die ga ik aan de halsband van Elin doen en dan, o ja ook nog de tracker natuurlijk, laat ik haar weer los op de berg . . .
Natuurlijk evengoed met mijn tenen krom in de stappertjes.
Binnen luistert zij enorm goed, verbazend gewoon, weet en begrijpt echt alles maar buiten neemt haar neusje de zaak over, geheel passend bij het ras!

----------

Zaterdagmorgen 28 januari. Oef het is geen ochtend meer zie ik net maar alweer middag!
Zijn net thuis van een rondje Munkfors, eerst met de hondjes en daarna alleen Elin mee naar een loppis . . .
Nou dat bleek echt lachen te zijn, we waren er een paar minuten voor tien, het zou om 10 uur open gaan.
Het werd in een eethuisje gehouden en wij naar binnen . . . bleek er 1 tafeltje te staan met 3 nette rechtop zittende kindertjes met allerlei plastic speelgoedtroep, en dat was het!
Toen Dick aan de vader vroeg waar de loppis gehouden werd bleek het dit dus te zijn, er stonden nog 2 lege tafels en die moesten nog bezet worden.
Wij vonden dit echt lachen en zijn gelijk vertrokken, dit was echt absurd. en ik moest weglopen om niet in lachen uit te barsten!
Gelukkig was er wel in de buurt de veiling, die regelmatig gehouden wordt, er veel spullen zijn en zeer druk bezocht wordt.
Kijken is tot 11 uur geloof ik en daarna kun je gaan zitten en bieden.
Ik zag best wel leuke dingetjes maar had het er niet voor over om daar uren voor te gaan zitten wachten tot het voorwerpje voorbij zou komen.
Op de veiling waren ook D&A en A&Y en hoorden wij uit de eerste hand dat de verkoop van het huis hier in de buurt voor hen door gaat, bod is geaccepteerd!
Een felicitatie waard!
Omdat wij vanaf ons huis al de hele week de rivier horen razen zijn we even gaan kijken en hij was prachtig, het stort naar beneden met allemaal ijs op de rotsen.
Er staan daar nog prachtige oude ijzerindustrie gebouwen die nu door de jeugd aan de binnenkant en buitenkant met graffiti bespoten mogen worden en we zijn ook even naar binnen gegaan.
Voelt wel wat apart en Elin vond het ineens niet prettig meer en ik eigenlijk ook niet echt want ik zag er veel glas liggen en belachelijk veel verfspuitbussen.
De graffiti is vaak best mooi en zeker kunstig.
Maar met Elin, die inmiddels toch iets van 12 kg weegt, in mijn armen ben ik naar buiten gegaan.
Gisteravond weer hele gezellige uurtjes met Joke en Anne gehad, heerlijk gegeten en als toetje dé appeltaart, en het is echt knap dat wij er gisteren overdag toch afgebleven zijn . . .
Voor het eten, eerst ff wat drinken en kletsen hebben Rosa en Elin heerlijk gespeeld en uiteindelijk gingen zij beiden op de grond slapen, vlakbij elkaar, zo lief!
Die zijn nu al voor altijd dikke vriendinnetjes, niet met Dana, die ziet er de lol niet zo van in, ook goed.
Voor tijdens het eten had ik voor Elin een kauwding mee waar zij dan ook al die tijd onder de tafel op heeft liggen kauwen, dan zetten we de honden wel apart.
Een uur of half 11 weer thuis, rondje met de meisjes en naar bed, we hadden weer een leuke dag!
Fijn Agnes dat jij nu ook toegetreden bent tot de familie 'Schijtbak". . . ja joh, vast de leeftijd, bang voor verliezen uhhhhh








----------
 
Ben er best wel een beetje trots op
Vrijdagmorgen 27 januari. Gisteravond kraakhelder met een donkere lucht en honderden sterren, precies hoe het altijd was als wij in het najaar naar Zweden gingen, midden in een bos stonden en de laatste avondronde deden!
Verschilletje is wel dat wij de Gordons altijd los hadden en 100% vertrouwen in hadden, de Engelsen minder vertrouwen, iets van 90%, vaak aan de lijn en laten we het over een Fauve maar helemaal niet hebben en daarbij zijn wij veel banger (lees: ouder) geworden . . .
De familie Schijtbak met hondjes aan een touwtje, hè Wendy!
Natuurlijk is dit vaak tussen ons een punt van discussie, want hóe zijn wij in godsnaam zo geworden, maar zijn tot de slotsom gekomen dat je hier toch echt veel meer met wild geconfronteerd wordt en als je alleen maar op vakantie in Zweden bent, je gedachten niet zo ver gaan.
Gisteravond ineens een klap tegen de veranda en weten wij dat er een één of ander gewei tegen aan stoot en heeft geen zin om te gaan kijken want dan is het zeker weten al weg.
Gistermiddag weer erg gezellig en kennissen kopen bijna zeker het huis, zo leuk, hun enthousiasme en plannetjes aan te horen, zo bekend allemaal!
De appeltaart was ook echt heel lekker, volgende keer wat minder suiker gebruiken, was mij iets te zoet, verder gewoon een supertaart en dank je Rutger en ga zeker de andere variaties ook uitproberen!
Met grote moeite hebben we nog een stuk voor Joke en Anne bewaard die wij vanavond gaan verorberen, als er tenminste nog plek is na de gourmet . . .
En dan die gekke Elin, helemaal dol als er bezoek komt, echt kicken voor haar en uitsloven poeh, totdat ik het mooi genoeg vind en haar bij mij op de bank neem, even toespreek en is het gelijk rustig!

Ons lieve lammetje en kijk de zon zie je ook alweer tussen de bomen door!

----------

Donderdagmorgen 26 januari. Zo even een snel tussendoor krabbeltje. Het deeg staat in de koelkast en moet nog even flink afkoelen, schijnt zo.
Ik ben bezig met een mamma Rutger appeltaart uit het 'bakboek van 'Rutger bakt' en volg helemaal het recept, vind ik wel eens leuk.
Zelf had ik al amandelspijs gemaakt (een makkie)
Mijn supporters staan of liggen constant in de weg in de keuken, gewend aan dat er wel eens wat voor hen te smikkelen is, stukje deeg, stukjes appel en moet heel erg opletten dat die kleine Bretonse snol niet alles voor de Engelse neusjes weg kaapt.
De laatste weken teveel gebakken, ik heb weer een 'roomboterneus' en dat betekent dat hij gesierd wordt met lekkere rode puistjes . . .
Buiten een noten allergie heb ik kennelijk ook een gevoeligheidje voor roomboter, helaas mag ik wel zeggen, want ik bak graag en ook altijd met roomboter, maar goed, ik heb het er voor over.
Ja wat een verhaal hè van die wolven, het heeft aardig wat los gemaakt bij mijn lezers . . . natuurlijk ook veel hondenmensen, logisch, bij mij ook!.
Gisteren ook weer een grappige videocall met iemand van de gemeente Den Haag ivm de komende verkiezingen waar wij ook aan deel willen nemen al wonen wij in het buitenland.
Ivm fraude wordt alles zeer secuur nagegaan, je hoofd op het scherm met daarnaast je paspoort, formulieren digitaal invullen en zag je bij de aardige dame aan het bureau, door gemaild en bij ons weer gescand etc etc, veel werk en ik snap dat niet iedereen dit kan, best ingewikkeld om te kunnen stemmen in NL.
Vanmiddag komen er kennissen, ex collega's van Wendy die hier in de buurt een huis komen bekijken en willen het eventueel kopen, daarna hier een bakkie drinken en lekker hun ervaringen vertellen.
Vandaar dus die appeltaart en als het lukt Joke en Anne bewaren we een stukje voor jullie, als het lukt dus hoor . . . ☺
Uhh de zon schijnt!

----------

Woensdagmorgen 25 januari. Grijs en grauw vandaag, sneeuw bijna weggesmolten op ijsplaten in de tuin na dan waar Dick alweer zand over heen heeft gestrooid.
Wij vinden het warm buiten . . . +5 . . .
Gistermiddag naar Hagfors gegaan naar de Lidl en het leek wel een NL feestje daar.
Omdat ik een etiketje niet kon lezen zonder bril en Dick in geen velden of wegen te zien was (stond met een NLer te praten☺) vroeg ik het aan een andere NLer, ik had al gehoord dat zij uit ons moederland kwamen.
Bleek een aardig en apart stel te zijn en over 'off grid' gesproken zoals zij dat hier noemen als je van godenalleman verlaten woont.
Zij wonen werkelijk midden in het bos, moeten tot aan een kleine doorgaande weg 5 km sneeuwruimen, geen elektriciteit, geen stromend water, geen riolering, geen verwarming, geen internet, soms net wat verbinding met een sateliet voor de mobiel, behalve dan een houtkachel waar zij zelf hout voor kappen.
Hebben voor broodnodige elektra 1x per week een generator draaien want de twee zonnepanelen doen helemaal niets nu . . .
Daarbij hebben zij 7 wolfshonden (kruisingen Saarloos), zelfs een vondeling uit Roemenië, zelf met het vliegtuig opgehaald.
Twee oude wolven die er 's nachts nog vaak uit moeten dus hebben zij altijd hun deur open, ook als het -20 is en in de nacht geen kachel aan.
De Roemeen bleek geen lekkertje te zijn en heeft al menig keer mensen en honden gebeten . . . wat een lol.
Nou ja als het jezelf maar een goed gevoel geeft denk ik dan stiekem.
Zij waren van plan om ook hun eigen eten zelf te verbouwen maar dat gaat niet lukken, zij hebben rondom hun huis hoge bomen, weinig licht en dan zul je hier toch echt een kas moeten hebben en ja die moet je dan ook weer verwarmen.
Vier meter hoge hekken rondom hun huis omdat dit soort honden van die uitbrekers zijn en zij hun hart vasthouden als er eentje ontsnapt.
De eerst volgende ook eenzame buur is 7 km verder.
Echt piep zijn zij toch ook weer niet en ik zou toch altijd denken 'stel dat er eens iets is'. . . 
Ik vind het knap als je zo leeft en het nog leuk vindt ook', ik hou van zulke verhalen, je hoeft niets over jezelf te vertellen en laat de mensen maar ratelen, ik neem wel op hoor!
Toen zij Elin zagen, die ik even uit de auto haalde, werden zij enorm enthousiast, dit kennen zij niet, een vreemd hondje dat zo aardig en vrolijk vreemde mensen begroet!
Kortom, leuke ontmoeting en nee geen adressen oid uitgewisseld, heeft geen meerwaarde, totaal ander leven en wel interessant om te horen hoe zij leven.
Staat voor vandaag weer een videocall op het programma waar wij beiden deel aan gaan nemen, ook grappig!

Ik lijk koningin Wilhelmina wel op dit plaatje haha

----------

Dinsdagmorgen 24 januari. Tot mijn grote verbazing is het oude gastenboek weer online, ik moest hem wel activeren maar toch, ben er wel blij mee en vind het maar een gek en onbegrijpelijk gebeuren.
Ik surfte wat naar 'gratis gastenboeken' en kwam weer op MyGb en ik duvelde bijna uit mijn stoeltje want alles stond daar gewoon inclusief mijn inlogcodes!
Dit deed ik n.a.v. een bericht in het gastenboek van de 'dickenyvonne' reissite omdat Dick zei dat daar iemand een berichtje in had gezet.
Ene André die ook in Zweden woont en het leuk lijkt om met ons contact te hebben en dat vinden wij ook!
Maar helaas kan ik in de diepe krochten van dát gastenboek geen e mailadres vinden van deze André, jammer.
Bij MyGb is dat anders daar kan de gast zelf kiezen of hij/zij zijn mailadres wel vermeld wil of achter de schermen en alleen voor mij zichtbaar.
Twijfels waren er niet bij mij en huppakee weer het oude gb en vind dat daar veel meer mogelijkheden bij zijn, qua kleur en indelingen.
Dus vooralsnog laat ik het gb van de andere site nog even intact ivm eventuele reactie van André.
En langzamerhand gaat er weer geboekt worden op de Stormossvägen voor voorjaar/zomer en moeten wij toch ook in het snotje houden dat we zelf ook nog met de camper weg willen uiteraard.
Hoewel ik echt een wintermens ben verheug ik mij toch ook echt wel langzamerhand op het voorjaar hoor en weer genieten van ons superterras, hondjes lekker buiten liggen etc!
Hier onder even een stukje uit de brief van een specialist aan mij en gaat even niet om wat er gedaan is hoor, was trouwens een goed bericht maar gaat over de aanhef: 
Hej Yvonne!
Zo krijg je dus een uitslag als het goed is, als het fout is word je gebeld.
Komisch hè, voor Zweden is iedereen gelijk en je noemt elkaar bij de voornaam, zo ook artsen ☺

----------

Maandagmorgen 23 januari. Gisteren heb ik nog even de laatste aflevering van 'Dreamschool' bekeken en ik ben behoorlijk geschrokken en vond het confronterend.
Je wéét het wel maar dat het  toch zo heftig is had ik geen idee van, het drank- en drugsgebruik onder een groot deel van de jongeren.
Geen van onze kinderen cq kleinkinderen zijn hier mee bezig, godzijdank, staan totaal anders in het leven.
Wat vreselijk terwijl bekend is dat het de hersencapaciteit aantast en dat deze generatie het straks ook nog in het land te vertellen heeft.
Grote goden, waar moet dat heen?
Nou zullen dat niet specifiek dit soort jongeren zijn die in NL de scepter zullen gaan zwaaien (zal in Zweden niet anders zijn denk ik)
Maar het gemak en het zo gewoon vinden, dat roken en drinken verbaast mij en geeft tevens de vraag wat voor rol de ouders in de opvoeding gespeeld hebben of nog spelen.
Of ben ik te eng denkend?
Nooit gerookt, nooit gedronken en nog niet, geen druppel alcohol is er ooit in mijn lichaam gekomen.
Ach ja Dick en ik hebben toch wel een verslaving . . .
Wij knuffelen de honden wel heel erg veel denken wij . . . en produceren massa's oxytocine!



O jee dat is dan effe wat minder grappig Dick!☺☺

Mwahhh zie je wel!

----------

Zondagmorgen 22 januari. Zo'n winterdag waarvan je droomt als je in NL woont, en die hier min of meer gebruikelijk zijn, nou ja niet die zon hoor, die mis ik ook vaak hoor in de winter!
Alles weer zo fotogeniek en omdat je doggies hebt en je dus veel buiten komt, kun je hier ook zo van genieten!

Dit is de Mossängsvägen, niet onze straat, hier lopen wij wel over soms in de ochtend maar altijd in de avond.

Heel soms zien wij een auto en daarom onze reflectiehesjes, echt onmisbaar hier!

Gistermiddag weer gezellige uurtjes met Joke en Anne, met de honden afgesproken op de berg en alleen de weg er naar toe vinden wij al leuk en mooi terwijl dit dagelijkse kost is.
We hebben ons weer kostelijk vermaakt en als je ziet wat voor springveer het Iertje Rosa is, niet te filmen maar wel elke keer netjes terug komen en outgoing, zoals een Ier is, dit doet mij sterk denken aan onze Ierse Setters heuull lang geleden!
Daarnaast het wat 'loggere' gangwerk van Gordon Dana, geweldig. 
Het was iets van -5 maar heerlijk, zo totaal zonder een zuchtje wind.
Daarna bij ons thuis choco met slag gedronken en was weer helemaal fijn!
Niet al te laat gemaakt want de honden van Joke zaten in de auto en anders werd dat te koud.
Verder gisteravond natuurlijk De Mol en degene die er uit ging, best aardige man maar geen prominente rol in het geheel, vind ik dus.
Grappig want van Wendy kreeg ik een foto van een dierenwinkel in Nieuwegein die hun eigen praktische oplossing hebben voor markerende reuen in hun winkel!
Ik vind het echt een goeie want ook wij hebben wel eens met dit soort feiten te maken.
Men denkt, reueneigenaren dan, dat ik een hekel heb aan reuen omdat ik wil dat zij bij mij in huis of op de terrassen aangelijnd moeten blijven en dat is absoluut niet zo!
Reuen zijn gewoon net zo lief als teven maar ik wil absoluut niet dat er tegen mijn spullen aan gepist wordt, niet in huis, niet in de tuin en niet op het terras.
Het nadeel van een reu.

----------

Zaterdagmorgen 21 januari. De ergste kou is getemperd helaas, nu -4.
Zo lang als wij hier wonen zien wij regelmatig een foodtruck staan op bepaalde tijden en dat intrigeerde ons toch, met Grieks voer.
Ik ben niet zo heel erg van vreemd eten ivm een ernstige allergie voor noten, die toch stiekempjes vaak verwerkt zijn in veel eten.
Neem nou bijvoorbeeld pesto, wat ik zo lekker vind, nou forget it!
In veel pestosoorten zitten cashewnoten en het hoeft maar mijn lippen aan te raken en je kunt 112 bellen, weten we uit ervaring.
Dus na bestudering van de menu's de stap gezet en wij gisteren eten gehaald daar en ja het was inderdaad lekker en gzd zonder noten!
Ik zat in de auto te wachten met mijn blik op zo'n schattig verlicht huis, daar grossieren ze hier in, vooral in de sneeuw zijn het net woontijdschriftenplaatjes.
Jammer dat ik geen goed fototoestel heb want anders zou ik zeker in het donker eens op stap gaan en het 'vastleggen'.
Ach dat komt nog wel.
Dit plaatje, van internet geplukt, bedoel ik dus, zo verschrikkelijk mooi en echt waar, dit is hier heel gewoon en wat fijn dat ik in zo'n mooi land kan wonen!



Het huis waar ik op keek tijdens het wachten

De foodtruck en ik zit in de auto te appen met Wendy ☺

-----------

Vrijdagmorgen 20 januari. Vandaag gaat het steeds kouder worden en uiteindelijk morgen geloof ik -15, lekker!
Eigenlijk eens niets te vertellen, we beleven niet zoveel.
Het is hier net een rusthuis en ik denk zo maar dat ik langzamerhand al helemaal niet meer tegen drukte kan.
Elke dag zie ik reeën, gezellige eekhoorntjes die vooral zo schattig zijn als zij een pinda doppen.
Helaas lees ik nog wel NL nieuws en zou ik eigenlijk niet moeten doen, ik wind mij over veel dingen op, maar kan het toch niet laten.
Vandaag weer een super goed stuk van Ronald Plasterk gelezen, een wetenschapper naar mijn hart en als hij een fanclub zou hebben, zou ik lid worden . . .
Ook hier een hoge elektriciteitsrekening, kan ook niet missen natuurlijk, voordeel is wel dat wij geen gas hebben.
Als ik nu in NL gewoond had, was ik vast heel blij geweest, alleen wat het weer betreft hoor, eindelijk eens sneeuw maar betekent wel, nog hogere kosten voor de mensen.
Vooral Elin vindt sneeuw helemaal te woeppie, zij kruipt op haar buik over de grond, rollen en rennen.
Wij moeten vaak om haar lachen, haar gedrag is zo grappig, zij doet vanaf het begin eigenlijk net of zij al een grote hond is zoals zij tussen de meiden staat als er iets te halen valt of als wij weggaan.
Als er iets valt is zij er altijd als eerste bij, deels doordat zij laag bij de grond is maar nóg meer doordat zij zo snel en fanatiek is en Roos en Laura van die goedmoedige droppies!
Omdat zij heel snel eet en Roos het langzaamst staat zij apart in het halletje te eten met de deur dicht, want zij duikt gelijk in de bak van Roos die a step aside doet voor haar . . .
Het leuke is dat zij dan geen kik geeft en rustig zit te wachten tot we de deur weer open doen, tot vanmorgen dus, zij heeft nu door hoe zij de deur snel zelf kan open maken.
Nou is dat niet zo heel moeilijk want een duwtje en hij gaat open want het slot is kapot en moet dus vandaag gemaakt worden.
En bij haar is het zo dat 1x zelf doen is gelijk weten voor de volgende keer.
Momenteel zie ik dat zij op het oor van pop ligt te kauwen die het nog toelaat ook . . .

----------   

Donderdagmorgen 19 januari. Gistermiddag een mooi ritje gemaakt naar Sunnemo, daar woont een NL klokkenmaker waar wij even geweest zijn.
Was weer een leuke ontmoeting op een apart plekje, een voormalige school uit 1905, nog intact wat de klokkenmaker als werkruimte heeft, nog met alle oude details en voorwerpen!
Echt boeiend, het schoolbord, de kledinghaakjes, zelfs speelgoed van de kinderen, en noem maar op.
Wij hebben een oud niet lopend wandklokje, kitscherig ding, ooit op een Zweedse dag gekocht maar blijkt een 'Zwarte Woud-', dus gewoon Duits, schilderijklokje te zijn van zo rond 1800!
Vinden wij wel grappig want dat hadden wij nooit verwacht maar ja als je op de details let hadden we het kunnen zien . . .
Hij heeft nog nooit echt gelopen en aangezien wij nog een niet lopende klok hebben laten we deze maar repareren.
De weg er naar toe en natuurlijk terug, was adembenemend, wat vreselijk mooi, licht bergachtig, gemengde bossen en vooral die immense dennenbomen met sneeuw laten mijn hart een tikkie overslaan.
Hier onder het stukje van MarijkeO met haar kijk op de wolvenpopulatie, hoeft niet jullie kijk er op te zijn maar ik vind het de moeite waard om ook even onder de aandacht te brengen!



Een klein deel van de werkplaats

Ons klokje ligt op de werktafel

Prachtig toch!

----------

Woensdagmorgen 18 januari. Het ziet er weer mooi uit buiten, verse sneeuw vannacht gevallen.
Gisteravond bij het hondenrondje voor het naar bed gaan was het weer zoals ik altijd graag wilde, het sneeuwde en een deel van ons straatje, zonder lantaarns, loopt tussen bossen door en dan geniet ik met volle teugen!
De honden ook trouwens, verse sporen zorgen er voor dat Elin in een razende vaart dit volgt met haar neusje en ik er achter aan dender, ja tot aan de bosrand waar zij graag ook in wil maar ik niet.
Ook onze (kerst) boom op het terras laat zich weer zien van de allermooiste kant!
Het is geen dik pak wat er ligt maar net zoveel dat het mooi en behapbaar is, qua wandelen.
Gistermiddag kwam kapster Joke en die heeft een heel stuk van mijn haar afgeknipt want het was gegroeid tot aan mijn kadetten en dat is erg onhandig, zulk lang haar.
Daarna kwam Anne ook nog even langs, die had strooizand gehaald, koppie thee, even kletsen en toen was het alweer hondenwandeltijd, wat Dick ging doen en ik voor het eten ging zorgen, lekker rolbevestigend waar wij ons toch nog altijd het lekkerst bij voelen . . .
In de avond een programma over het werk bij de Marechaussee gekeken op programma gemist, opsporing verzocht, wat onze mening over NL betreft ook weer werd bevestigd, toen nog een deel Karppi en was het alweer bedtijd, enuhh ja alweer een hondenronde . . .
Ons bevalt het ook heel goed om nog een rondje te lopen voor het naar bed gaan.
Een mooie reactie gehad over wolven o.a. in NL van MarijkeO en die moet ik nog kopiëren knippen plakken en wil ik hier morgen neerzetten.
Ik vind dit weer een prachtig staaltje van 'dingen ook van een andere kant bekijken', vooral als je het zelf nog totaal niet bedacht had.  

----------

Dinsdagmorgen 17 januari. Ja Til, ik voel het ook zo hoor, geen krabbel is ontwenningsverschijnselen en helaas is daar geen luxe kliniek voor waar wij dan samen opgenomen kunnen worden om weer eens helemaal bij te praten!
Zonder dollen, ook ik vind het leuk om te tikken en nu is mij gevraagd om iets te schrijven voor het NL Fauvenblad en dat vind ik toch moeilijk!
Gek hè, maar het feit is dat ik zoveel te vertellen heb en anders het stuk weer te lang wordt want het gaat over onze honden en dan uiteraard Elin over de import en het leven in Zweden.
En zoals jullie weten, ik kan daar boeken vol over schrijven!
Daar moet ik nog even een modus in zien te vinden.
Verder las ik dat er weer een wolf is overreden in NL en ook dat er 16 schapen zijn doodgebeten.
Dit is toch verschrikkelijk!
NL is geen land voor wolven er eindigen er zoveel als vloerkleedje op het asfalt en dat niet alleen, er komen er steeds meer!
Als een land als Zweden, zo groot, zoveel bijna oneindige natuur, zo weinig mensen, al besloten is dat de tot nu toe beschermde wolf een halt toegeroepen moet worden, wat is dat dan in NL?
Al die natuurbollen die stonden te juichen bij de eerste wolf en wij al gelijk zeiden 'foute boel'. 
In onze omgeving is er ook al op wolvenjacht gegaan, dat doen zij als het donker is en wij hoorden de schoten vorige week laat op de avond..
Nee, ook dat vind ik heel erg, maar het is niet anders.
Er is wel een quota bepaald voor elk gebied en daar mogen zij echt niet over heen gaan en doen de Zweden ook niet.
Hier in Värmland werd een vrouw met aangelijnde hond achtervolgd door een wolf, gewoon over de straat, dit kan niet (niets gebeurd overigens).
Het heeft ook consequenties voor ons, ik durf Elin niet meer los te laten, ook niet met tracker om.
Zij neemt de ruimte, is klein, kwetsbaar omdat zij elk levend wezen en zeker gelijkend op een hond, vriendelijk zal begroeten . . .
Wij wandelen steeds op de berg waar echt niemand komt en dat zien wij natuurlijk aan de voetstappen in de sneeuw en na de sneeuwbuien dit weekend zagen wij dan ook een wolvenspoor, geen enkele twijfel daar over.
Zelf waren wij daar niet geweest op die lus, na de sneeuw en daar zagen we voetprints en kun je zelfs zien op de foto.
Roos staat links en het zijn niet haar voetsporen, we konden het mooi volgen totdat zij het bos ingingen.
Al dat wild maakt toch dat ik het een beetje moeilijk vind met de meisjes.

Rond een uur of 4 op de berg, al duidelijk langer licht!

Zie het spoor en echt niet van onze honden, dit loopt door tot in het bos er achter! Op dit punt moeten wij pop (rechts) in het snotje houden, eigenlijk wil zij rechts uit de flank . . .

----------

Maandagmorgen 16 januari. Prachtig rustig weer hier en ik vergiste mij wel degelijk, zonder spikes weg en na 20 meter moest ik constateren dat dit niet verantwoord was en ben ik terug gegaan om van schoenen te wisselen.
Gistermiddag zijn we bij kennisje van vorige krabbels op de koffie geweest en dat was erg leuk.
Zij woont in een ruim 100 jarig boshuisje met maar een paar huisjes in de omgeving, waarvan de dicht bijzijnde een vakantie/jachtwoning van Zwedenaren is.
Dit is echt zo'n droomhuisje, niet (meer) voor ons maar wel voor jonge natuurmensen en ik weet zeker dat dit helemaal iets voor Wendy zou zijn!
Met ernstige kou is het wel wat afzien, want niet voldoende geïsoleerd, geen dubbele ramen etc
In de keuken/kamer een ouderwetse vetspis waar op gekookt wordt en ook voor warmte.
Deze kachels een 'vetspis' worden in Zweden nog heel veel gebruikt en je stookt er hout in.
Kennisje heeft op de bovenverdieping, zolder, ook een houtkacheltje en daar heeft zij ook een mini chillruimte.
Verder nog een kleine badkamer en dat is het dan wel!
Het ligt buitengewoon mooi, groot stuk bosgrond waar haar eigen stookhout ook vanaf komt, heel idyllisch en nu met sneeuw een sprookjeshuisje.
Toen wij ruim 10 jaar terug emigratieplannen hadden was dit ook ons idee en nu zijn we blij dat wij toch voor meer comfort gekozen hebben, je wordt namelijk ook ouder . . .
Zij had een superappeltaart gebakken waar ik het recept van krijg.
Wij hadden alleen Elin mee, zij heeft buiten kennis gemaakt met haar twee hondjes en dat ging goed maar wel op een dusdanige manier dat ik Elin echt niet mee naar binnen durfde te nemen . . . dus is zij verder in de bench in de auto gebleven die wij helemaal afgedekt hadden en op te liggen nog haar dikke schapenvacht.

Zo'n ding dus, hier gewoon en in NL moet je er niet aan denken, daarbij met dat gemelk over hout stoken kán dat al niet eens meer.

----------

Zondagmorgen 15 januari.
Oh blame on me . . .
In mijn grote enthousiasme heb ik gistermorgen bij het berenbericht de verkeerde foto gezet.
Kennisje had twee foto's neer gezet, eentje van haar zelf en de ander van internet en ik heb mij daarin vergist.
De foto die ik hier had geplaatst was haar voorbeeldfoto van een Amerikaanse grizzlybeer, gewoon als voorbeeldje van een berenvoetprint.
Zij heeft dus ook nooit de intentie gehad om te stellen dat het háár foto was, domme Von.
Haar eigen foto zal ik nu even hier onder zetten.
Dank zij het factchecken van een trouwe lezers kwam ik hier achter!
Eigenlijk denk ik nu zelf dat het een voetprint van een das is en vanmiddag zie ik kennisje en hoor ik wel hoe groot het was . . .
Goed, het berenverhaaltje ging er goed in haha
Joke en Anne zijn ook weer terug uit NL en we hebben er alweer gezellige uurtjes opzitten, veel bij te praten maar toch nog tijd te weinig want ik wilde gewoon gisteravond om half 9 thuis zijn voor 'De Mol'. 
We zijn blij dat zij ook weer in het land zijn enuh Joke had als verrassing een fijne Hema rookworst voor ons mee, waar een mens al niet gelukkig van wordt!
Verder ach, vannacht zag ik dat het lekker sneeuwde maar nu regent het ook lekker, bah.
Hondjes liggen weer fijn te slapen na het wandelen met een gevuld pensje, ja ook wandelen in de regen . . .
Inderdaad Agnes, computerproblemen brengen je toch wel uit balans, allemaal onmacht volgens mij, gewend om zelf voor oplossingen te zorgen.
Ik moest net trouwens wel lachen om je filmpje op FB, Dick liet dit mij zien van je mudwalk!
Dank je Annemarie, ik vat het op als een compliment en wie is er vies van een complimentje?
De eigen foto van kennisje
     
Ik denk dus nu dat het van een das is, die wij ook eens hier onder het terras hadden en ook dankzij mijn persoonlijke factchecker achter gekomen!

----------

Zaterdagmorgen 14 januari. Waar blijft onze geliefde Zweedse winter nou toch?
Het is 4 graden en is ook te warm voor hier, grijs en saai.
Nog steeds een laag ijs in de tuin, natuurlijk wel veel gesmolten, en ziet er nu armoeiig uit.
Nog maar eens een updeetje over pop, het gaat goed met haar, ik ga nog niet juichen maar het ziet er vooralsnog beter uit met haar beentje.
We zijn weer begonnen met haar in de middagronde op de berg, lekker overzichtelijk, los te laten en er op te letten dat zij niet ver de bush in gaat.
Tot nu toe gaat dit helemaal goed en daar word ik blij van.
Omdat zij zo af en toe, hmm wel elke dag, regelmatig met Elin door de kamer raust, via de banken en ook dit zonder gevolgen bleef, hadden wij het gevoel dat wij toch buiten maar weer de stoute schoenen moesten aantrekken.
Haar spieren moeten toch weer opgebouwd worden.
Bij mij geeft dit nog wel steeds een dubbel gevoel, zo ook het spelen met Elin.
Wel is zij zo verstandig dat als het te wild gaat, zij er bij gaat liggen of op de bank springt en gaat liggen, wat Elin uit zichzelf gelukkig nog niet doet . . .
Roos is zó slim, die heeft het voor elkaar, die blijft altijd buiten schot!
Zonder ooit een keertje te grommen oid heeft zij het op een geheel natuurlijke wijze voor elkaar gekregen dat Elin haar met rust laat, niet te geloven en boeiend om te zien.
Roos draait haar hoofd af als Elin haar wil molesteren, blijft totaal stil staan zonder oogcontact als Elin in haar nek wil gaan hangen, dus is de aardigheid er voor het kleine duiveltje van af, prachtig!
Dit laatste gebeurt altijd als wij weggaan en zij aangelijnd worden, Elin is dan helemaal dol en blij en vertelt enthousiast aan de andere twee dat er weer wat leuks gaat gebeuren!
Pop dolt gelijk mee en is dan net zo blij en Roos is ook blij maar waakt er voor niet zo dol te doen waar Elin bij is.
Roos is zo'n hond van 'still going strong', mankeert nooit iets, ziet er prachtig uit voor haar leeftijd, inmiddels 12 jaar en 4 maanden oud, wel wat dun, maar ja dat is altijd bij oudere honden, eet, drinkt en slaapt prima, volkomen  probleemloos meisje  en nog superlief ook!
Zij springt zelf met gemak nog achter de auto in, loopt de rondes vrolijk mee, we hopen dan ook dat zij héél oud gaat worden.
Dan wat anders . . .
Wij hebben een kennisje die in het mooie gebied bij Store En woont, erg achteraf met buren een stuk verder op, zij woont met haar twee hondjes daar en werkt trouwens ook fulltime.
Zij is heel gek op de natuur en wandelt met aangelijnde hondjes ook heel veel en kijkt goed rond.
Nu deed zij toch wel een bijzondere ontdekking . . . ja het is écht waar, onmiskenbaar berenvoetprinten, vlakbij haar huis!
Hier haar foto en ik kan mij voorstellen dat haar wandelingen nu toch een wat andere lading hebben . . .
Je wéét dat het kan maar om het in het eggie te constateren is toch weer wat anders.

Duidelijk te zien dat beer daar even rond gekeken heeft op zijn achterpoten!
----------

Vrijdagmorgen 13 januari. Opgelucht, dat zeker!
Na een uurtje beeldbellen en teamvieuwer, had onze geweldige computerdokter uit Swifterbant, Johan Valstar het al voor elkaar en het was nog gezellig ook!
Samen, ook Dick, laptop open, koffie er bij, mobiel op beeldbellen en daar gingen we, zo grappig weer en ik weet zeker dat ook dit voor die stomme Flexwebhosting een peulenschilletje geweest zou zijn, maar je moet wel willen hè . . .
Dat ontbreekt vaak bij klantenservices, bah.
Ik lees net mijn vorige krabbels terug en ik moet er wel om lachen, de agressie, het onvermogen druipt er van af!
Wel gebruik ik dit jaar om van host te veranderen, en kijken of ik iets beters kan vinden.
Ik heb gisteren een paar beeldschone foto's gemaakt van ons jongste prinsesje, ik heb hem ook al op fb gezet maar niet iedereen die mijn krabbels leest heeft fb, dus dan ook hier maar even.

Zij ziet er sowieso al zo lief uit, maar in het echt is zij nog liever dan zij er uit ziet!

Onze redder in nood!

Het zenuwcentrum . . .

----------

Donderdagavond 20.32 uur, de wedergeboorte van de website . . . 

Donderdagmorgen 12 januari. Gisteren weer een dag vol ergernissen en nog geen spat verder gekomen.
Ons geduld is helemaal op.
In staat om iemand in Eindhoven van zijn bureaustoel te trekken en hem vol op z'n bek te slaan, jammer dat het zo ver weg is.
De stemming tussen ons is inmiddels ook om te snijden.
Wij hebben notabene extra betaald om de migratie goed te laten verlopen!
Jezus wat zijn wij kwaad zeg.
Ook wetende dat je dit niet kan ventileren tegen die gasten want dan doen ze al helemaal niets meer voor je, dus blijf je netjes en fungeren wij voor elkaar als figuurlijke boksbal.
Toegegeven, Dick bokst harder dan ik . . .
Daarbij is het nog steeds kloteweer, grijs en nat.
Wij constateerden net buiten dat de temperatuur wel lekker is en zeiden wij dat het wel voorjaar lijkt en dan tot de ontdekking komen dat het maar 3 graden is . . . nog kouder dan in de koelkast.
Dit kun je je in NL echt niet voorstellen, er is geen zuchtje wind en voelt gewoon prima aan.
De kerstboom staat nog op het terras, natuurlijk zonder verlichting en versiering maar hij is nog zo mooi dat wij het zonde vinden om hem weg te gooien.
Verder wens ik onszelf vandaag weer veel sterkte, the drill van een krabbeltje tikken gaat gewoon door, dus hebben jullie straks aardig wat te lezen.
Portretje van hoe ik er nu uitzie, scheel van nijd.

----------

Woensdagmorgen 11 januari. Gisteren een dag vol ergernissen met die Flexweb,
Net voor ik gisteren mijn krabbel ging uploaden hadden ze alles al veranderd en ging het niet meer, terwijl zij hadden gezegd dit om 13.30 uur te gaan doen,
Menig oproep via de livechat bleef onbeantwoord, telefonisch vandaag (gisteren dus) niet bereikbaar en noem maar meer van deze ongein op.
Eigenlijk was ik al echt van plan om het bijltje er bij neer te gooien maar vond dat op de eerste plaats tov van mijn vaste lezers niet ok.
Vandaag dus weer in de herkansing en ik weet gewoon hoe makkelijk de oplossing voor hen is!
Die lui denken kennelijk gewoon dat iedereen die een website heeft een it'er is en dat is niet zo.
Al meer dan 20 jaar werk ik met een vast programma en zij vinden het nodig om er een verandering in aan te brengen, wat mij nog eens veel geld kost ook, maar ik heb totaal geen verstand van dit soort technische dingen!
Staat er onder hun correspondentie dat zij je 'graag' willen helpen als je er niet uit komt . . .
Ik heb menige vloek geslaakt en schuttingwoorden vlogen als warme broodjes over de toonbank, uh toonbank zie je het voor je?
En reken er maar op dat ik er wat van kan op dat soort momenten, ongeremd smijt ik met geslachtsdelen door de kamer . . .
Als je een beetje kunt visualiseren zie je het voor je, nou ik wel hoor
Goed weer even normaal doen Yvonne.
Wat heel anders, de vuilnisman is hier ook nog een echte ouderwetse vuilnisman.
Hij zit alleen op de vuilnisauto, stapt uit bij elke vuilnisbak en met de hand pakt hij de bak en doet hem in die grote bek van de vrachtauto en met de hand weer uitgehaald en weggezet bij ons voor de deur.
Ja ik denk dat deze man echt wel moe thuis komt van zijn werk in tegenstelling tot boswerkers, daar gaat echt alles machinaal, wat ik trouwens wel boeiend vind om naar te kijken.

Vanavond heeft Dick een online sessie met bestuur JA21 in NL, hij is kandidaat op de buitenland kieslijst, wel grappig toch!
Zoals jullie zien blijven wij wel echt NLers hoor, hoe vaak ik mij ook erger aan veel dingen.

Ben benieuwd wanneer jullie dit zullen lezen . . .

----------

Dinsdagmorgen 10 januari. Hoe de dag vandaag verloopt met mijn site weet ik echt nog niet en zie er huizenhoog tegen op.
Vandaag moet de 'immigratie' plaats vinden en moet ik ook zelf het eea doen en ik heb er totaal geen verstand van.
Enfin we zien wel.
Gisteren kwam ik wel wat heel raars en onbekends tegen, gestreepte fauvenpups, net jonge wilde zwijntjes!
Het blijkt echt te zijn en ik hoorde van de fokker van Elin dat dit klopt, regelmatig als zij geboren worden zijn zij gestreept en na het opdrogen zie je er niets meer van, zo apart!
Als je dit niet weet schrik je je toch het apezuur als zij geboren worden!
Hier een fotootje van een nestje pasgeboren pups, schattige moedertje ook, niet van de fokker van Elin.
Uhm ik zie aan de 'kwaliteit' sowieso al dat het niet een 'Waaijpoldertje' is, sorry voor mensen die het verkeerd opvatten,
Klinkt arrogant maar is zo zeker niet bedoeld maar als je je hele leven al bezig houdt met goedgefokte rashonden (ik zelfs van huis uit) zíe je dit gewoon.
Ieder zijn meug.

 
---------- 

Maandagmorgen 9 januari. Het is een beetje druilerig weer, geen echte regen, soms een beetje, maar wel behoorlijke dooi en dan wordt de wereld er niet mooier op, net als in NL in zo'n periode.
Het enige wat ik wel weet dat onze Zweedse winter echt nog niet voorbij is en er nog behoorlijk wat op ons pad gaat komen, nou kom maar op hoor!
Voor Elin is het leven nog steeds één grote leerschool en neem nou net.
Ik was in de keuken bezig, hondjes hadden net gegeten en ik was met de koffie bezig, pakte iets uit een lage lade en ja hoor, babyhondje stond er weer bovenop.
Juist toen ik de lade een zetje gaf om dicht te doen stak zij haar neus er in . . . PIEPPPPP jammer dan, neusje er tussen.
Gaat nooit hard want er zit geen 'dranger' op die lade.
Ik zeg niets, doe niets en ga door met waar ik mee bezig was, en daar komt poppetje aan, snuffelt zachtjes kwispelend aan haar, 'hè gelukkig geen bloed' en gaat verder met haar troosten wat Elin echt fijn vindt, dat zie je zo aan haar!
Pop likt zachtjes haar snuitje en Elin trekt haar liefste zieligste bekkie en daar is pop gevoelig voor.
Na het troosten wilde babyhondje gelijk op de bank, wacht op 'een kontje', terwijl zij al makkelijk zelf op de bank zou kunnen springen, draait een rondje en gaat slapen.
Dat 'kontje geven' houden wij er voorlopig in want voor Roos en pop is het makkelijk want als Elin hen belaagt hebben zij nog een escapeplaats en dat werkt!
Daarbij is het zo vertederend als zij dat doet, zij staat op die dikke achterbeentjes, draait haar hoofdje naar Dick of mij, net wie het dichtste bij is, en draait zo met haar oogjes dat je het wit ziet, jeetje dan kun je haar wel opvreten!
Zien jullie dit wel voor je???????

Zo nu maar weer wakker worden pop!

----------

Zondagmorgen 8 januari. Oh het regent en blijft het ook nog doen deze week.
Nee, ik zit daar echt niet mee hoor, lekker in huis rommelen, buiten de hondenrondjes om dan.
Ja Cilia ik begrijp je volkomen dat je het heerlijk vindt in Frankrijk, is het toch ook met die lekkere temperaturen!
Ik hou persoonlijk nou eenmaal van een pittige kou en ben als bleke betje niet geschikt voor veel zon en als het hier warm is, en dat is zeker met een landklimaat, hebben we ook hier mooie schaduwplekjes.
Bruin word ik ook al niet en heb daarbij geen enkele behoeft aan een kleurtje.
Jij weet ook vast nog wel dat ook wij in Frankrijk gekeken hebben naar huizen, vandaar dat ik jou ken en dat is al héél lang geleden!
Daarbij hebben wij ook echt zin om in het najaar weer eens naar Frankrijk te gaan, dat is ook al zo lang geleden.
Maar goed, je weet het nooit maar het plan ligt er.
Mwah wat fijn dat De Mol weer begonnen is, een heerlijk programma met knap bedachte opdrachten!
Ik heb wel eens gezegd dat ik gewoon wel eens bij het brainstormen over opdrachten aan de tafel wil zitten, en niet om mijn mond open te trekken maar gewoon om lekker te luisteren hóe zij überhaupt op zulke ideeën komen!
Vanmorgen zo grappig, Dick had een handje hazelnoten in eekje zijn voerbak gedaan en zagen we dat hij er telkens eentje uit nam, naar het bos rende, even weg was en weer terug kwam en weer weg rende met een hazelnoot, wij weten dus nu wel hoe het komt als wij een hazelaar zien groeien!
Tipje: Briefje van Jan (elke dag gratis te lezen) was weer zo goed vandaag en dan vooral ook de linkjes aanklikken!
https://www.briefjevanjan.nl/

Genieten van de warme pelletkachel

Altijd een wazig staartje op een foto van Elin, zij kwispelt altijd als je in haar buurt komt!

----------

Zaterdagmorgen 7 januari. Eigenlijk kan ik gewoon 'een dag in de week' er boven zetten, want elke dag voelt hier hetzelfde, stil en vredig.
Er ligt een dik pak sneeuw nu en het is 1 graad boven 0 dus zal de dooi wel gaan inzetten, ook weer jammer.
Het is zo mooi in deze witte wereld, je blijft je verbazen, de reeën die met een witte sneeuwrug langs komen om te eten, de bomen zwaar van de sneeuw.
Dat altijd blije en vrije babyhondje geniet zo van het leven en de sneeuw doet er nog een schepje boven op, als een gek rennen en het liefst door de greppel zodat je haar amper nog ziet!
Zij schuift met haar neus onder de sneeuw door over de wildsporen, een leuk gezicht, zelden zo'n gelukkige pup gezien.
Komt ook door het ras, één en al enthousiasme, nieuwsgierigheid, elke kast die open gaat, elke lade die je open trekt, Elin is er bij.
Elk klusje in huis moet zij zien en beleven, en ik vind dat helemaal prima, het geeft haar zelfvertrouwen en overal leert zij van.
Als wij thuiskomen van de wandeling, vooral na de avondronde is het echt lachen hoor, zoals zij door het huis scheurt met ons als publiek en als je dan die hoofden van Roos en pop ziet, ook weer zo leuk!
Die vinden dit allemaal erg grappig en bekijken deze voorstelling vanaf de bank.
Wij wachten dan altijd een minuut of 10 voor wij naar bed gaan, eerst maar eens even uitrazen.
Op het bed krijgt zij nog wat lekkers en wordt er geknuffeld, licht gaat uit, zij vertrekt naar het voeteneind, een diepe zucht en dan de nacht door slapen, echt geweldig, wat een fijn hondje!
Met mij gaat het na de val al wat beter, wel behoorlijk spierpijn, logisch want je maakt dan wel een rare beweging geloof ik haha

Dikke sneeuwlaag en niet te geloven, net nu ik er aan bezig ben, valt er met een enorme klap een lawine van het dak bovenop de kerstboom, alle lichtjes er uit en de kerstversiering ligt onder de sneeuw, nahh hij zou vandaag toch weg gaan . . .

Het keukenraam ziet er ook grappig uit

----------

Vrijdagmorgen 6 januari. Het was gisteren een prachtige dag en we besloten om een ritje te maken door de sprookjeswereld, en hebben het verenigd met boodschappen doen in Hagfors.
Die, over het algemeen rode huizen, in de sneeuw zo kerstkaarterig!
We hadden de meiden ook mee om onderweg nog even een stukje met hen te gaan lopen en dat deden we aan het Rannsjön, bleek geen gelukkige keuze.
Uiterst mooi maar bleek onder de sneeuw spek- maar dan ook spekglad en daar kwam ik achter toen ik op m'n plaat ging.
Ik voelde niet eens dat ik uitgleed maar wel met een knal op de grond kwam, precies op mijn heup.
De rollijn met Elin liet ik los en omdat hij geen gekreunde of andere gekke geluiden hoorde vond Dick dat hij eerst maar Elin moest pakken.
Toen hij die eenmaal had zag hij dat ik weer op krabbeld en dacht 'die heeft geen heup gebroken' en ja datzelfde dacht ik ook.
Aan één kant verbaasde het mij dat hij gelijk Elin achterna ging maar aan de andere kant denk ik dat ik hetzelfde gedaan zou hebben . . . die ligt wel even goed daar . . .
En nu dan?
Slecht geslapen pijn in die heup, lopen gaat wel aardig maar vanuit zitten overeind komen is wel even een 'dingetje'.
Het zal wel gekneusd zijn  of zo en ik neem aan dat dit ook wel weer tijd gaat kosten gvd, dat heb je als je ouder wordt.
Het sneeuwt nu behoorlijk en zal de hele dag door gaan en vanaf morgen komt de temperatuur zeker weer een aantal dagen boven 0, dat belooft ook weer wat.
Blèhh straks contacten met de host van Flexweb omdat deze website 'gemigreerd' moet worden bij hen in het systeem.
Ik baal vreselijk van dit soort dingen en zie er het nut n iet van in, het ging toch goed zoals het ging.

----------

Donderdagmorgen 5 januari. Inderdaad begon het gistermiddag te sneeuwen tot vanmorgen vroeg aan één stuk door dus ligt er nu een dikke laag van minstens 12 cm.
Werkelijk weer zo mooi en het was gisteravond al ploegen door de sneeuw en net met de wandeling ook en zojuist hoorden we de sneeuwschuiver langs gaan.
Ons weggetje is maar smal en onverhard dus komt er niet zo'n indruk wekkend apparaat maar die zagen we straks wel op de doorgaande weg, jeetje wat mooi!
Het lijkt Canada wel, meters hoog werpt hij de sneeuw op en blaast het naar de zijkant, prachtig schouwspel.
Ook weer leuke eet- en babbeluurtjes gehad gisteravond!
Elin heeft weer totaal de show gestolen en is een enorme allemansvriend wat ik heel fijn vind, zo lief en zo vriendelijk en was zij aan het juiste adres bij onze bezoekers!
Wel moesten zij hun schoenen uit onze slaapkamer vissen maar een kniesoor die daar op let haha
Ja Marian, het is toch wat hè voor ons als settermensen, je grote liefde moeten beëindigen . . . maar gelukkig hebben we nu toch nog wel wat, maar de gedachten aan zonder een setter blijf ik moeilijk vinden.
Toevallig toch dat onze levens in dat opzicht parallel lopen en ook daarbij gek zijn op dat kleine ruwharige tuig!
 
Ons straatje vanmorgen

Het pretlettertje

Rust

----------


Woensdagmorgen 4 januari. Gisteravond de avondronde bij -14, heldere lucht, heel veel sterren, licht van de maan scheen op het besneeuwde pad en het kraakte onder onze schoenen, wat een heerlijk moment!
Dít is wat wij bedoelen met een échte Zweedse winter waar ik heel lang naar verlangd heb en wat je in NL eigenlijk nooit meer hebt.
Het schijnt straks behoorlijk te gaan sneeuwen en waaien,  Dick gaat eerst maar even op het gemeenteterrein zand halen om te strooien.
Net thuis van een heerlijke ronde weer eens naar Vestra Skymnäs, natuurlijk veel ijs en sneeuw maar dankzij onze spijkerschoenen voelen wij ons veel safer om daar te lopen, natuurlijk evengoed opletten dat je niet op je plaat gaat.
Dick stapt veel dapperder door dan ik en moet regelmatig mij even laten inhalen, ik blijf altijd een beetje hufterig voor vallen, logisch want zoiets kan grote gevolgen hebben . . .
Dat hij door de bank genomen altijd sneller loopt dan ik heeft hem ook de bijnaam Achmed gegeven . . . ik er achteraan en heet dan Fatima . . .
Ik zie dat het nu al meer gaat waaien!
Gistermiddag nog een leuk onverwachts NL bezoekje gehad en vanavond komen er ook NLers hier eten, gezellig toch!
Ook nog een grote pan erwtensoep gemaakt met NL spliterwten en rookworst, wat wij mee genomen hadden uit NL, helaas geen Hema worst maar goed, dat moeten we maar accepteren. 
Na een beetje afkoelen in vriesbakjes gedaan en op het terras gezet waar het nu ijsblokken zijn en kan ik zo in de vriezer zetten.

Oh net even buiten (overdekte terras bij voordeur) om deze foto te nemen en KOUDDDDDD, -5 een een ijskoude wind!

----------

Dinsdagmorgen 3 januari.
Conferentie moest natuurlijk conference zijn.
We hebben weer een overload aan vogels een groot deel van de dag, het merendeel kool- en pimpelmezen, een enkele kuifmees, soms een  zwarte mees, af en toe een goudvink en regelmatig een paar ringmussen.
Ook eekje is weer steeds bij het voerhuisje te vinden of klimt in dat gladde buisje van het vogelvoerhangding omhoog, vind ik zo knap!
En wat was ik blij om de reeën weer te zien na oud en nieuw, hoewel er hier natuurlijk maar zeer weinig knallen waren maakte ik mij toch wel zorgen.
Elke dag komt er een moeder met twee zoons, duidelijk van afgelopen jaar, even eten halen, erg leuk!
Toevallig blafte Elin een keer, niet tegen hen, zij keek een keer op en moeder at gewoon door en het is goed te zien dat de jonge reetjes duidelijk wat terughoudender zijn.
Ook zien we vaak een bokje wat zijn gewei net verloren is, met van die wat bloederige stompjes.
Dit alles bekijk ik dus vanuit het raam!
Ik las vanmorgen dat voor het eerst sinds 13 jaar er hier weer, door heel Zweden op wolven gejaagd gaat worden vanwege de grote hoeveelheid en dat zij steeds dichter in de buurt of zelfs door een dorp lopen.
Net als in NL maar dan een beetje anders . . .
Dus toen wij Roos vanmorgen met wandelen even uit het oog waren verloren (zonder tracker) zat ons dat niet lekker . . .
Het is weer een prachtige winterdag en ik heb gezien dat wij van de week wel een flink pak sneeuw kunnen verwachten, maar zeker is dat nooit.
Dick ging een spoor vooruit volgen en ik ging terug en hoopte dat zij er ineens weer zou zijn en gelukkig was dat ook zo en kon ik Dick bellen dat zij er weer waas, wat een opluchting!

---------- 

Maandagmorgen 2 januari. Vannacht is er weer een fee met een toverstokje langs geweest en heeft alles bedekt wat lelijk is en een  accent gelegd op de mooie dingen, sneeuw dus.
Normaal kijk ik regelmatig even op het weer maar heb ik al een paar dagen niet gedaan, geen idee waarom niet dus was de sneeuw een verrassing!
Wel een beetje verraderlijk want het laagje sneeuw ligt op het ijs en de spikes van onze schoenen gaan niet zo diep, desalniettemin, niet uitgegleden met wandelen.
Direct ga ik een wintercake bakken, er komen koffiedrinkers vanmiddag, ook weer gezellig.
Die wintercake is gewoon een pak van Koopmans en echt een aanrader, zo lekker!
Net attendeerde ik Dick op best wel een memorabel iets, dit jaar hebben wij 50 jaar setters en nooit een dag zonder geweest!
Het zal, net als de vorige keren wel weer even puzzelen voor jullie zijn, om weer op de krabbels te komen, maar als je gewoon de link volgt op de oude komt het wel goed en over een aantal dagen is het weer ok.
Dit gebeurt bij mij precies hetzelfde, heel gek en kennelijk niets aan te doen . . . 

De kerstboom op de veranda en volgend jaar krijgt de kerstboom buiten het terras ook lichtjes!

Hier echt wel winter!

----------



Zondagmorgen 1 januari. Een vers jaar met verse belevenissen, flauwekul natuurlijk, want het leven zal niet anders gaan dan zoals het al ging, maar wel weer een verse krabbelbladzijde.
Misschien met meer of minder ups en downs, leuke en minder leuke dingen, thats life.
Hoe ouder je wordt des te belangrijker ga je je gezondheid vinden en dat is bij ons niet anders.
Nieuwe voornemens?
Uiteraard en weer zal er niets van komen, misschien een ietsepietsie maar ja, ik ben vaak al heiliger dan de paus vind ik zelf, niet roken niet drinken en wel teveel eten, dat dan weer wel.
Gisteravond waren wij met zijn tweeën maar had ik denk ik al gezegd, het was hier godzijdank rustig.
Ik maakte mij best wel zorgen om een NL stel hier wat verder waar een feestje in de tuin was, maar ik troostte mezelf al dat dat nooit lang kon duren want het was een totale ijsbaan bij hen en dat vinden zeker gasten uit NL, wel eventjes leuk maar niet om een hele avond op te balanceren.
Ook hoorden we wat vuurwerk maar dat bleek later dus  enorm mee te vallen. en wat wij hoorden kwam volgens ons van de overkant van de rivier.
Wij hebben 2 afleveringen genetflixed, de Finse serie Karrpi, wel goed maar wel wat dingen die wij onrealistisch vinden en vooral ik heb daar een hekel aan.
Daarna rondjehondje om op tijd weer terug te zijn om Claudia de Breij te zien waar ik geen fan van ben.
OK ik vond haar best goed, ik heb niet hoeven schaterlachen, wel glimlachen en mijn conclusie is dat ik haar niet 'scherp' genoeg vind wat ik wel graag zie op een oudejaarsconferentie waarbij ook de politiek op de korrel genomen wordt er is namelijk genoeg over  te zeggen dit jaar!
Jeetje Ria wat een leeftijd heeft Jack behaald zeg en wat zal het stil zijn zonder hem! Nou zal hij niet zo luidruchtig geweest meer zijn op die leeftijd maar toch, dat mis je dan weer zo, alleen al zijn aanwezigheid.
Voor jullie natuurlijk ook Til en Nico!
Vanmorgen weer lekker gewandeld, prachtig weer, stralende zon, blauwe lucht en -5 graden en komt vandaag ook niet boven 0.

Foto van vanmorgen, het gekanaliseerde stukje van de Klarälven wat naar de waterkrachtcentrale leidt

Altijd mooi met al dat ijs!

----------