MENU 2024 gastenboek Filmpjes, ook van langer geleden

Maandagmorgen 29 april. Gisteren het hele boek van Koos in één keer uitgelezen, daar was het echt weer voor. Het is zo ontzettend knap om eigenlijk over één erge gebeurtenis een heel boek, en nog vreselijk boeiend ook, te kunnen schrijven. Wát een schrijfstijl, je zou er jaloers op kunnen worden maar ik ben dan ook geen schrijfster. Inderdaad had ik het Complete Rekelboek ook al eens gelezen. Buiten is het ook nog grijs en o jee vanaf morgen barst het los hier, volop zon in bestelling, en dan zul je ook zien hoe snel alles echt gaat uitlopen, zo'n heerlijke tijd! Inmiddels komt de zon 's morgens al een uur eerder op dan in NL en de zonsondergang scheelt nog 1 minuut. Het is buiten een af en aan van vogels en als de voerhangers 's morgens nokkievol zijn, zijn zij halverwege de middag al leeg! Dit betekent dat wij nu bijna geen voer meer hebben voor de vogels en voor de eekjes nog genoeg. Daar heeft Dick een smakelijk mengsel voor gemaakt van zonnebloempitten, hazelnoten (uh mag wat kosten) en pinda's en het leukst vind ik als zij pinda's eten, dat gaat zo kneuterig tussen die kleine handjes. En ik steeds maar kijken Agnes of je al iets geschreven hebt . . . en nee hoor nog steeds niet . . . ☺ ---------- Zondagmorgen 28 april. Het regent vandaag pijpenstelen, loodrecht naar beneden en ook dat geeft niet want voor de rest van de week ziet het er picobello uit en het is goed voor de zich ontwikkelende plantjes. Gisteren wel de tv aangezet op Koningsdag en waarom? Simpel, niet omdat ik koningsgezind ben, dit onderwerp interesseert mij namelijk totaal niet en ik heb er zelfs geen mening over. Waarom dan kijken? Om te hopen dat alles op zo'n feestdag goed verloopt zonder inmengingen van vervelende gasten en het gevoel van 'vroeger' in NL weer even te krijgen. En dat is echt gelukt, het publiek was namelijk geen afspiegeling van de huidige maatschappij . . .  Vrolijke, blije mensen, veel oranje, vlaggetjes, gewoon ongecompliceerd 'gezellig'met een Emmense bevolking die er wat van gemaakt heeft! Nou Agnes je hebt mij wat aangedaan met het aanraden van het boek van Koos van Zomeren, tranen met tuiten, wat een prachtig verhaal over hond Stanley die het leven gelaten heeft in de bergen. Zo herkenbaar en zo mooi beschreven, zelfs niet hondenliefhebbers kunnen hier wat van opsteken, wat huisdieren betekenen voor veel mensen. Inmiddels bij de online bieb al de nodige boeken van Koos in mijn favorietenlijstje gezet. Huize weltevree ---------- Zaterdagmorgen 27 april. Koningsdag. Interesseert mij eigenlijk totaal niet en zie je hier uiteraard ook niks van. Het enige oranje wat ik zie als ik naar buiten kijk, de kepen met oranje buikjes, en wat goudvinken die een prachtige oranje buik hebben, maar vast niet omdat het koningsdag is. Ook de groenlingen en ringmussen zie ik weer en de eekhoorns eten in één dag het hele hokje leeg! Het is zoals het is met Roos, geen hele avondronde meer voor haar, maar een halve avondronde. Zij is nog lang niet 'ingedut' en is nog altijd bij de pinken, toch wel een stuk minder dan voorheen. Maar . . . als ik opsta en vooral iets te eten ga maken, of zij dénkt dat ik iets te eten maak, staat zij zeker op om wat te komen halen. Soms best irritant, maar is mijn eigen schuld omdat zij meestal ook iets krijgt, slik ik mijn irritatie in en kijk naar dat vreselijke lieve gezichtje met die zachte ogen.  Soms overvallen mij emoties, hoe lang kan ik nog naar dat bekkie kijken, jankerd als ik ben. Laat ik er maar verder niet over hebben, kost mij al tikkend toch weer een mist voor de ogen. We hebben weer een stralend blauwe lucht, heel rustig weer en ik geloof dat wij straks weer lekker buiten gaan zitten met een bakkie. Hoewel het zaterdag is heb ik niet zelf wat lekkers gebakken voor er bij, mijn eetlust is nog steeds niet zoals het was en dat is dus ook helemáál níet erg! ☺ Het 'teken' Klára op de foto heeft met de Vikingen te maken en wat precies ben ik nog niet achter. ---------- Vrijdagmorgen 26 april. Het is weer één en al leven om ons huis, een hele groep met kepen, al of niet al in broedskleed bevolken onze tuinen en voerplekken! Dick heeft toch weer zijn hand over zijn hart gestreken en zet in de ochtend een emmertje met maar 1 maatbeker brokjes voor de reeën in de tuin, we vinden het zo leuk. De winterbanden zijn weer van de Subaru, die nu op rust staat voorlopig en gebruiken wij in de zomer niet zo veel, dan weer de Peugeot. Het ziet er nu weer prachtig uit buiten en heeft het vannacht weer onder 0 was, de autoruiten waren bevroren. Even de ochtendzon er op en het ijs was weer weg. Het is inmiddels 9.30 uur, Dick is met pop en Elin weg en Roos ligt nog in haar minimandje en is er nog niet uit geweest. Het ene moment staat zij te dansen en huppelt door de kamer als zij denkt dat zij mee mag en soms blijft zij slapen zoals nu. De avondronde kost haar duidelijk wat meer moeite constateerde ik pas echt gisteravond, je hoort haar dan regelmatig een beetje slepen met een voetje langs de straat en loopt met haar hoofdje naar beneden. Vanavond nog eens goed observeren en dan besluit ik of ik met haar niet een korter stukje ga lopen, kennelijk is ong. 20 minuten toch te lang geworden. Het is wat als je ouder wordt maar geldt voor mensen ook. ---------- Donderdagmorgen 25 april. De eekhoorns en reeën zijn ook weer terug, net of zij het horen en/of ruiken, alleen bokkenman nog niet gezien. Verder ja, het gewone leven alweer opgepakt en gewend. Wat een ander weer is het hier toch, nog geen druppel regen gehad en ook geen wind. Wel is alles hier nog kaal en als je héél goed kijkt (bijna met een loep) zie je wat kleine blaadjes komen aan de vorig jaar sterk gekortwiekte struiken en ik vind dat zo dapper, hebben maandenlang onder een dikke laag sneeuw en ijs gelegen en toch komt het weer op! Inmiddels de Peugeot weer voor gaats getrokken, letterlijk want hij staat praktisch klem onder de carpoort en dat moet altijd met beleid gebeuren. Straks even de gordijntjes uit de camper halen, die zijn stiksmerig, heb ik ook nog nooit gewassen, zodra ik de camper uit ga vergeet ik dit soort dingen snel . . . Dick gaat daar nog even stofzuigen vandaag daar en ik doe de rest met de welbekende Franse slag, het enige waar ik wel veel tijd aan besteed is de koelkast en de badkamer, die moeten aprilletjesfris zijn nu het nog kan. O ja de epilooglink moet ik nog even in orde maken. ---------- Woensdagmorgen 24 april. Vandaag de epiloog geschreven op de reissite. ---------- Dinsdagmorgen 23 april. Weer thuis in het mooie stille Zweden! Gisteren ook weer een deel mooie route en een deel autobaan, nou kun je een autobaan niet vergelijken met zo'n grote drukke weg als in NL of ander Europees land hoor! Het blijft allemaal evengoed rustig en zonder agressie, dat zeker en is zo fijn. Wat ook fijn was dat hoe dichter wij bij huis kwamen hoe zonniger het werd en toen wij hier aan kwamen om 14.15 uur was het een stralend blauwe lucht! Snel het nodige uit de camper en de makkelijke stoelen, terrasdeuren open en hebben wij nog heerlijk uren in de zon gezeten, de meisjes pakten ook gelijk hun gewone leven weer op: blij en de speelgoedbak werd gelijk leeggehaald en de favorietjes er uit gevist. Wel ook de dekbedden gelijk uit de camper en over het terras gehangen, lekker luchten, in de zon en die gemene virusjes en bacterietjes er uit. Beetje bekrompen van mij, vast wel, maar ik had mij daar echt op verheugd . . . om de nacht weer te beginnen, na een lekkere douche en schoon fris bed . . . In de camper zijn wij duidelijk wat minder hygiënisch. Tegen zessen weer naar binnen en het nodige uit de camper getrokken, vandaag weer verder want het belooft een bewolkte dag te worden. We waren eigenlijk wel wakker om 6 uur, jeetje wat is het licht hier, de zon scheen naar binnen, in de camper is het echt donker. Toen Dick even naar de wc ging zag hij Elin al over de rand van de bank naar buiten koekeloeren en jullie hoeven je niet af te vragen waar zij naar keek hahaha ---------- Vrijdagmorgen 8 maart. We gaan wel weg maar is dubbel, ik ben gewoon ziek. Ook hierom getwijfeld maar toch, laten we maar gaan. Ook al begonnen aan de reissite, staat achter de schermen klaar maar kreeg gisteravond de linken niet werkend, gewoon omdat ik mij zo ziek voelde en de energie totaal op was, is dus. Ik laat het hier wel weten. Probeer HIER ---------- Donderdagmorgen 7 maart. Het was gisteravond net als nu, kraakhelder met een temperatuurtje van -8, dat was dus weer jasjes aan voor de meiden, is alweer een paar dagen terug dat pop en Elin die aan hadden, hoewel Roos nu eigenlijk altijd wel een jasje aan heeft. Ik ben een beetje ziekerig, voelde het al een paar dagen aankomen, erg hoesten en gewoon dood- maar dan ook doodmoe. Ook sprak Dick gisteren de dame waar ik zaterdag op bezoek was en zij had bijna geen stem meer, dus begrijp ik waar het bij mij vandaan komt. Gelukkig zien wij voor maandag geen andere mensen in onze nabijheid en kan ik niemand besmetten, behalve Dick dan. In de morgen kwamen Viking en Eric nog even afscheid nemen, gaan weer terug naar NL en in de middag Joke en Anne, die net als wij naar NL gaan en eventueel nog wat vakantie aan vast plakken. Wij vinden het altijd een gek idee om elkaar een tijd niet te zien en het zou zo maar kunnen dat wij in NL nog wel even afspreken. Ja die Roos, still going strong hoor en zij maakt zich nergens zorgen over, heerlijk toch voor een hond, er is geen gisteren en geen morgen alleen het moment van nu. Er is nog een hoop te doen vandaag, en gek genoeg heb ik dat gevoel niet eens, en toch moet ik zo aan de slag gaan, te beginnen bij de koel/vrieskast, die in de keuken moet leeg en schoon en in de kelder blijft de andere gewoon aan. Gelukkig is het een moderne koelkast die zelf ontdooid dus nooit een waterpartij. Wij maken morgen ook geen haast, is niet nodig, hebben maandag pas de boot.       Elin loert op de aankomende pop en het rechterplaatje is om jullie misschien op een ideetje te brengen☺ ----------- Woensdagmorgen 6 maart. Gistermiddag even een afscheidsbakkie bij onze buren gedronken en Luna was weer zó grappig, zij bezoekt sinds kort een aantal uur per week de Zweedse kinderopvang en begint nu al met Zweedse woordjes te strooien erg leuk en zo zie je hoe snel kinderen dit spelenderwijs aanleren! Om de één of andere reden, geen idee wat (is dit wel echt zo?), waren wij vanmorgen om voor 6 uur al wakker en besloten maar uit bed te gaan, voelde wel wat vreemd eerlijk gezegd en er de vinger opleggen waarom kunnen we ook niet. Had ik het gisteren nog over Roos en nu, toch best apart, zij heeft niet gemerkt dat wij opstonden en inmiddels is het al bij half 9 en is zij nog niet wakker geweest en ook niet gemerkt dat Dick met de andere twee weg is gegaan . . . Nee, ik houd niet van deze grappen eerlijk gezegd. Toen Dick zei 'moeten wij haar nu wel door half Europa heen slepen', kwamen bij mij de tranen. Gatver is voel mij nu zo labiel. Zij is zo ontzettend lief en zo weinig eisend, ik kan haar echt nog niet missen. Het kleine mandje vindt zij zo fijn! ---------- Dinsdagmorgen 5 maart. De dag begon verdrietig. Na het ontbijt pak ik mijn mobiel of er nog berichtjes zijn en het eerste wat ik las dat Veerle, de Engelse Setter van Peter en Astrid gisteravond onverwachts is overleden. Het hakte er in, wij kennen hen goed en Peter kan mijn broertje zijn, net zo emo als ik wat onze hondjes betreft. Dus toen straks de telefoon ging wist ik het al, samen huilen. Binnenkort, als mijn stemming daar naar is zal ik eens een lans breken tegen de import van al die Zuid Europese opvanghonden en voor het aanschaffen van een goed gefokte hond. Veerle was een goedgefokte NL hond hoor, dus over haar gaat dit juist niet! Dick heeft gisteren de camper van zijn plaats gehaald en staat nu op het pad voor de garage., het dooit namelijk erg en we waren bang dat als wij langer wachten dat het stuk wat hij door het gras moet rijden problemen gaat geven. Het bovenlaagje gras is al gesmolten maar vlak er onder zit nog de vorst aardig in de grond en kun je er beter over rijden. Ik ga iets eerlijk zeggen. Wij zien toch een beetje op om met de camper weg te gaan en de reden is Roos. Het bleek vanmorgen zonder dat wij het uitspraken tegen elkaar, bij ons beiden een rol te spelen. N.a.v het overlijden van Veerle gaven wij kennelijk lucht aan onze emoties. Hoewel het echt goed gaat met Roos, voor zover wij kunnen zien en ervaren, is zij nog goed gezond maar wel oud, dat kunnen we niet meer ontkennen. Erg op haar rust gesteld, slaapt het grootste deel van de dag, is nog altijd blij als wij thuis komen, té blij vinden wij eigenlijk, want dan danst zij door de kamer, wat we een beetje eng vinden met die slabberdekakkie achterbeentjes, eet, drinkt, poept en piest nog volkomen normaal. Ja zo af en toe valt er onverwachts een koekje uit haar trommeltje maar die kun je met je blote handen oppakken, doen we niet hoor en vinden wij helemaal niet erg. Maar ja, linksom of rechtsom, het camperleven is veel onrustiger dan thuis zijn. Wat voor 'niet honden mensen', die heb ik niet veel als lezers, vast wel een beetje apart lijkt om voor deze reden op te zien tegen weggaan . . . Dag lieve Veerle, je hebt een geweldig leven bij Peter en Astrid gehad. ----------  Maandagmorgen 4 maart. Nou Ardi gisteren weer met veel succes de slowcooker gebruikt hoor, ik had Joke en Anne voor ons vertrek nog een lekker maaltje beloofd en dat werd stoofvlees in pindasaus, en het leuke is dat zij altijd van die dankbare eters zijn. Leuk om te maken, lekker om de hele dag te ruiken en heerlijk om te eten! Ik heb inmiddels een apart receptenmapje gemaakt op m'n leppie en dat alles gaat ook mee in de camper, ik heb er zin an . . . Het vakantiegevoel wil nog niet echt lukken, maar dat is vaker en inderdaad Cilia eenmaal op weg komt het toch langzamerhand, is ook mijn ervaring. Het begint al met dat gezeik over kleding, wat moet je nou toch mee nemen, je kunt alles verwachten deze tijd maar je hebt ook de ervaring dat je het meeste niet aan trekt . . . Gelukkig bemoei ik mij nooit met Dick zijn kleding, wat veel vrouwen geloof ik wel doen, maar dat is hier dus niet pfff In principe ben ik ook een enorme huismus en voel mij fijn in huis en dat is maar goed ook. Eenmaal uit mijn comfortzone los gerukt zie ik ook de leuke dingen wel weer, anders hadden wij natuurlijk niet zoveel gereisd. We hebben nog steeds veel plannen maar omdat je woont op vakantie zijn die dingen toch wat op de achtergrond geraakt. Wel willen wij zeker nog naar de Baltische Staten, je weet nooit hoe lang dat in deze gekke wereld nog kan en Estland, Letland en Litouwen staan hoog op de lijst. Eigenlijk was Kaliningrad er ook bij maar dat kun je nu wel vergeten, zeker met ons Zweedse kenteken, dat vinden de Russen niet echt leuk meer geloof ik. Deze liefde is er altijd, of wij op vakantie of thuis zijn, onze stabiele factor☺ ---------- Zondagmorgen 3 maart. Gisteren kwamen we tijdens het boodschappen doen een NL dame tegen waar we mee in gesprek raakten, uiteraard over het wonen in Zweden. Als ik mij niet vergis woont zij al meer dan 20 jaar in Zweden en constateerde dezelfde dingen die wij ook hebben ontdekt in 3 jaar, zowel negatief als in positief opzicht. Zij vertelde over de Zweeds/Nederlandse Vereniging en over het blad wat 4x per jaar uitkomt. Wegens bezuinigingen van persoonlijke aard heeft zij dat opgezegd, vond zij jammer want het blad is echt leuk, met tips in het Zweeds en Nederlands en omgekeerd. Natuurlijk had ik wel van dat cluppie gehoord maar wij zij nou eenmaal niet van de cluppies en hebben daar verder nooit over nagedacht en nu nog niet. Zij bood ons de clubbladen aan waar zij een stapel van had en zei ook gelijk dat wij ze konden ophalen een gelijk een bakkie komen drinken☺. Dat ben ik dus gistermiddag gaan doen en was er om kwart voor 3 en was om half 6 thuis. Voor mijn doen wel erg lang, het was heel gezellig, net of wij elkaar al jaren kenden en de clubbladen mee genomen en bewaren wij voor straks in de camper. Wat ik hiermee wil zeggen, je ontmoet iemand, het 'klikt', al heb ik een hekel aan die uitdrukking maar dekt wel de lading en is toch weer hartstikke leuk! ---------- Zaterdagmorgen 2 maart. Meteorologische lente begonnen in NL? Nog steeds een laag sneeuw om ons huis en gisteren meer richting Karlstad zag je het minder worden, er is hier gewoon veel gevallen. Ik had afspraak om half 4 in het ziekenhuis en zijn we op tijd weggegaan om de boodschapjes voor die tijd te halen en daarna gelijk weer naar huis te kunnen gaan. Moest o.a. een nieuw filter hebben voor de luchtbevochtiger, hard nodig hier, regelmatig een luchtvochtigheid van 24%, (moet tussen de 40% en 60% zijn) en hadden op de site van Clas Ohlson al gezien dat het daar aanwezig was. Na het douchen zetten wij al de deur van de badkamer wijd open om maar meer vocht in huis te krijgen, maar is niet genoeg. Ook gelijk nog even twee gasflessen voor de camper laten vullen. We hadden de honden mee want je weet nooit hoe lang je weg blijft en dat willen wij in ieder geval Roos niet aan doen, stel dat zij nodig moet plassen, zou zielig zijn. Op een mooi plekje nog een stukje met hen gelopen zodat wij ook klaar waren toen wij thuis kwamen. Ik kom nog even terug op de race van pop, zij loopt weliswaar op het pad maar langs de rand waar het ijs korrelig dus stroef is, dit om jullie ongerustheid weg te nemen☺ Natuurlijk denk ik aan je lieve Klára, ff kijken hoe wij het in elkaar vorken! Ben trouwens wel benieuwd naar titel van het boek, is het ook in het Engels? Wachtkamer neuroloog, waar je overigens eigenlijk nooit hoeft te wachten, werken keurig op tijd Hoewel Elin een grote speelgoedbak heeft, ligt dit altijd stand by Piepbal in sok is momenteel favoriet en kan zo maar weer wat anders worden, er gaat echt nooit iets stuk, wel versleten! ---------- Vrijdagmorgen 1 maart. Verjaardag van onze zoon Marc! Godsamme weer een jaar er bij, hij leest geen krabbels dus heb ik hem uiteraard al gefeliciteerd! Dat zijn dan natuurlijk dingen waar je niet bij bent als je zo ver weg woont, maar het andere is, dat áls je elkaar ziet, het altijd voor wat langer is dan een koffietje met een gebakkie natuurlijk! Zo ervaar ik het leven hier ook, vriendschappen zijn dieper dan in NL, geldt natuurlijk niet voor je vaste vrienden in NL maar wel de oppervlakkige kennissen (ook leuk en waardevol hoor!), dat heb je hier eigenlijk weinig. Gisteren weer een geslaagde avond gehad met ons eetgroepje, dat bedoel ik dus, je zit een lange tijd bij elkaar en de gesprekken gáán ergens over, serieuze dingen, lachwekkende onderwerpen, en ook dat is weer fijn. Uiteindelijk gingen wij pas om half 1 vannacht naar bed, voor ons doen vreselijk laat . . . Was vanmorgen om voor zevenen het bed alweer uit, wakker gemaakt door mijn phpdtje en houd het dan niet meer uit. Handig wel, we zijn dan gelijk vroeg want Dick is solidair met mij, staat ook op en maakt de koffiegeur je weer vrolijk en natuurlijk, ook héél belangrijk, de begroeting van onze meisjes! Straks weer naar Karlstad, tijd voor mijn shotjes. Nog iets in NL te doen waar ik op zich niet tegen op zie maar wat bij mij wel het nodige denkwerk en afwegingen gekost heeft. Elin wordt op 13 maart  gecastreerd, in de volksmond noemt men dat bij teefjes gesteriliseerd, bij onze eigen dierenarts in Nederland. Ik wil dit laparoscopisch, minder belastend voor de hond en is daarbij in Zweden gillend duur, ook in NL duurder dan een 'gewone' castratie, maar is gewoon mijn keuze. Zij is een heel gezond, superlief en mooi hondje, ik heb serieus gedacht om een nestje met haar te fokken hier in Zweden, animo voor een pup genoeg. Toch ga ik het definitief niet doen, het belangrijkste is dat ik bang ben dat er tijdens de bevalling iets mis gaat en er hier in de nacht moeilijk tot geen dierenartshulp is, tenzij ik er een paar uur voor rijd. Die gedachte alleen al is voor mij voldoende om er wakker van te liggen, niet alle bevallingen verlopen vlekkeloos en hebben wij zelf ook mee gemaakt. Je moet er toch niet aan denken dat voor mijn plezier Elin gevaar loopt, dat zou ik nooit kunnen verwerken. Daarbij zijn de meeste Fauven hier kennelhonden vanwege de jacht en ik ga geen pups op de wereld zetten die een groot deel van hun leven moeten slijten in een kennel. Ik zeg niet dat die honden ongelukkig zijn maar mijn pups zijn familiehonden. Onze kleine aandachttrekker, jongleren met de bal in een sok en dat allemaal om Dick zijn aandacht te trekken om met haar te spelen! Ze gooit die bal dan gewoon over haar hoofd op haar rug☺ Zo leuk om naar te kijken en dat is ook haar bedoeling, succes verzekerd! Klaar voor de eetclub Niet normaal meer, pop met 24 km per uur rennen over een glad ijspad, waar Dick al moeilijk liep met spikeschoenen! Geen wonder dat zij zo slank (té slank) is! ---------- Donderdagmorgen 29 februari. Hoewel het een aardig portie sneeuw was gisteren stelde het toch niks voor en is het snel weggesmolten. De komende dagen dag en nacht boven 0 zodat er veel weg kan dooien. Niet erg, ik heb er wel een beetje genoeg van nu en over een week vertrekken wij zuidelijker zodat wij misschien in NL wel even lenteweer kunnen oppikken. De agenda stroomt alweer vol, was eigenlijk niet de bedoeling, en zijn toch echt niet de minst belangrijke bezoekjes! Het allereerste wat wij in NL gaan doen op 12 maart in de ochtend is naar Annemarie in Nieuwe Pekela, daar woont zij met 'onze' Kaya, het zusje van Emma die in mei al 16 jaar wordt! Ik ben zo benieuwd naar haar en zal toch wel de nodige emoties bij mij oproepen . . . Verder natuurlijk, ook allemaal leuke dingen, maar omdat wij hier zo rustig leven zal het toch wel weer 'anstrengend' zijn. Hoor mij nou, over anstrengend gesproken! Vanavond komt de club van 6 hier eten dus ga ik mij direct culinair uitsloven, heb gisteren al wat gedaan zodat ik vandaag niet alles hoefde te doen! Lieve mensen tot vanmiddag, gezellig weer! ---------- Woensdagmorgen 28 februari. Gisteravond viel het ons op dat wij de topjes van de struiken voor ons huis langzamerhand weer een beetje gingen zien, teken dat het al verder in het seizoen is en denken dat héél zachtjes lente in beeld komt . . . mis dus , , ,  wakker worden en alles weer onder een laag sneeuw en het sneeuwt nu ook nog steeds en de struikjes zijn weer onder gedoken. Dus heeft Dick de reeënemmer maar weer gevuld, we waren het al wat aan het afbouwen omdat wij zagen dat de reeën ook weer tussen de sneeuw van de grond aten en aan de twijgjes knabbelden. En ja hoor, Dick doet de garagedeur open en zie ik er 4 vanuit het bos aan komen rennen, zo leuk! Elin vindt het nog steeds geweldig en ook de eekhoorns zijn weer actief en renden met z'n drietjes achter elkaar aan en ik denk zo maar dat zij dat nog veel grappiger vindt, zij staat er hard bij te kwispelen voor het raam! Gisteravond had ik het indrukwekkende programma van Tim Hofman gekeken, de laatste uitzending van 'over mijn lijk' en maakte kennelijk zoveel indruk op mij (logisch!) dat ik niet kon slapen. Om 1 uur uit bed gegaan en zitten lezen, ik had ook een heel goed boek, ik denk zo maar dat menigeen dit wel een heel saai boek zou vinden. Het gaat over de klokkenluider in de bouw, Ad Bos en zijn vrouw, in de jaren 90 en daarna, de rechtzaken etc.. Zulke dappere mensen, wat een misstanden, en volgens mij gaat het nog steeds zo, wat een corrupte wereld. Hoe komt een mens er bij om zo'n boek te lezen, ja als het maar non fictie is, dan grijpt iets mij snel aan. Met romans hoef je bij mij niet aan te komen, het echte leven is niet zo romantisch. ---------- Dinsdagmorgen 27 februari. Als Zwedenlanders zijn wij blij dat Zweden officieel toegetreden is tot de NAVO! Geeft ons toch een wat veiliger gevoel . . . Het werd gisteren niet echt buiten bbqen, natuurlijk ook niet binnen, maar wel buiten bbqen en binnen eten! Het was toch te koud om buiten te zitten en ja we worden een daggie ouder natuurlijk en zijn kennelijk ook wat minder stoer . . . Uiteraard weer gezellig, jeetje hoe vaak heb ik dit woord al getikt! Wij waren niet laat thuis ivm met de hondenkinderen, Roos vooral, die altijd in de avond een paar keer extra moet plassen, ws door het eten eind van de middag en het drinken daarna. Het verbaast ons sowieso dat zij het in de nacht totaal volhoudt en er 's morgens niet eens gelijk uit wil. Er is bij Elin ook iets veranderd, sinds vorige week slaapt zij niet meer bij ons in bed maar gewoon bij Roos en pop in de kamer, gek genoeg ging zij ineens uit bed en ging naar de kamer, wij snapten er niks van, nog niet trouwens. De avond neemt zij nog even deel aan het dagelijkse ritueel, bij ons op bed wat lekkers eten en daarna hup springt zij er gelijk af om in de kamer te gaan liggen. Aan één kant vinden wij het niet leuk en aan de andere kant wel weer makkelijk, beetje dubbel dus. Kennelijk voelde zij zich ineens te groot om bij pap en mam in bed te liggen☺ Nou is het hier natuurlijk ook wel makkelijk, alle deuren staan open en vanuit ons bed hebben wij zicht in de kamer, dus ook op hen en liggen zij niet echt apart. ---------- Maandagmorgen 26 februari. Gisteren weer genoeglijke uurtjes gehad met de mannen, wat een stel is dat toch, maken nergens een probleem van en bezien de meeste dingen met een grote dosis humor! Daarbij schuwen zij ook ernstige gesprekken niet maar weten er altijd weer een draai aan te geven dat je met een lach eindigt, fijne eigenschap toch? Het werd geen kipstoof want bepaalde kruiden heb ik niet, mijn lijstje voor NL ligt klaar, was ook geen probleem want de homemade kipsaté en homemade appelmoes werd ook zeer gewaardeerd. Vandaag hoef ik eens niet te koken, ook fijn! Eind van de middag naar Joke en Anne, we gaan bbqen, gewoon op hun terras met de terraswarmer aan en warme kleding. Dick houdt zich even bezig met het overschrijven van mijn NL rijbewijs naar een Zweeds exemplaar, ineens realiseerde ik mij dat het verlengd moet worden, dit nav het verlengen van Dick zijn paspoort denk je dan aan zoiets. Of dit allemaal op tijd gaat lukken voor wij weggaan heb ik zo mijn twijfels over, we zien wel (Zweden hè), de aanvraag is in ieder geval op tijd gedaan dan. Ik moet er toch niet aan denken dat je geen rijbewijs hebt hier. Direct trek ik mij terug in de camper om daar weer wat recht te trekken (figuurlijk) en schoon te maken, niet dat het daar een puinhoop is maar toch. Dick maakt ondertussen iets simpels (ík vind dat het simpel kan maar Dick wil altijd de moeilijkste dus gecompliceerdste oplossing) van een plankje voor het bed van Roos, die ligt tijdens het rijden op het bankje achter mijn stoel op een bed met een dikke rand maar toch is het een paar keer gebeurd dat zij over dat randje kukelde bij een scherpe bocht en dat willen wij natuurlijk niet. Zij ligt altijd zo relaxt te slapen op haar rug en dan is het vreselijk sneu als zij er af rolt. Speluhh Slapuhh ----------  Zondagmorgen 25 februari. Een grijze dag en straks komt er geloof ik weer sneeuw maar wat ik al vaker zeg, eerst zien dan geloven. Gisteren weer een kokkereldag gehad en het meest is goed geslaagd, nou niet alles want mijn boterkoek is mislukt kan ik wel zeggen. Van zoiets makkelijks heb ik kans gezien om  te verknallen en alleen maar omdat ik dacht, laat ik eens een stenen quichevorm nemen om hem in te bakken en dat is dus niet gelukt, ik moet stukken er uit bikken en smeuïg is hij ook al niet, zonde van de roomboter eigenlijk. Gelukkig was de rest weer prima en ben ik in de ban van de slowcooker gekomen, leuke recepten verzameld en is ook makkelijk in de camper. Nou ja for the time being dan . . . weet je nooit bij mij. Het was erg gezellig met de buurtjes en Luna van 3 jaar vond het ook allemaal prachtig want zij mocht mij helpen, tafel dekken, afwasmachine inruimen en slagroom kloppen op een krukje bij het aanrecht, wat een schatje is het toch! Elin was weer erg blij maar na een half uurtje is zij uit beeld en vertrekt naar de slaapkamer of ligt in een hoekje onder de eettafel en we merkten, nadat iedereen weg was, dat zij écht moe was. Roos kreeg regelmatig een speeltje toebedeeld van Luna maar heeft daar geen interesse in en pop laat het ook voor wat het is. Het wordt eentonig want vanavond komen Viking en Eric hier frites eten, is ook altijd vaste prik als zij in Zweden zijn en heb ik een lekkere kipstoof in mijn gedachten voor er bij. Alle eetbezoekjes zijn wat geconcentreerd omdat wij straks tamelijk lang weg zijn en we elkaar toch nog wel even willen zien en spreken. Ook de camper staat om aandacht te gillen en moet ik ook wat mee, in de loop der tijd zijn er wat dingen verhuisd naar huis en moeten weer terug de camper in. ----------  Zaterdagmorgen 24 februari. De goulash gisteren was ontzettend lekker, en er de hele dag van genoten, want de kruidengeur had de overhand! Ondertussen een paar keer gekeken en geroerd, mag niet vaak want dan koelt het teveel af, het leek een beetje op een ouderwets geurtje. Het is omdat de kruiden van Jonnie er door zaten die het er nog iets aparts bij gaf, hmmm Dat ga ik vaker doen! Voor vandaag staat er een Bolognesesaus op het programma die ik ook in de slowcooker ga maken, de overbuurtjes komen vanavond eten. Ik heb wel een foto van het gerecht van gisteren maar ik vind dat eten op een foto vaak niet zo prettig overkomt, net of het al een keer gegeten is . . . vooral goulashachtige dingen dan. Het was echt een aparte dag gisteren buiten, maak je niet vaak mee hier, en het dooit nog steeds heftig en overal buiten hoor ik gedruppel. Ik maak mij geen illusies dat de winter voorbij is hier want vorig jaar kregen wij half april nog gigantisch veel sneeuw maar daar zijn we dit jaar dus niet bij. Voor Roos vind ik het wel fijn want het avondrondje kan zij nu weer wat behoorlijker mee zonder uitglijden, ik vind dat uitglijden namelijk zelf ook doodeng voor haar, want als er een beentje gebroken wordt weet ik het vervolg nog niet zo net. Pop gaat tijdens de grote rondes duidelijk minder ver weg, vindt het kennelijk ook niet zo leuk nu je door de sneeuw zakt en er ongelofelijk veel water staat in het bos. Gelukkig nooit vieze honden hier maar nu wel natte honden! ----------  Vrijdagmorgen 23 februari. Hmm wij hebben gek weer nu, ook een tikje Louis geloof ik, het waait en soms regent het. En alweer verzuchten wij 'weer een week voorbij', mijn god wat gaat de tijd toch snel. Bezig met allerlei min of meer kleine dingen en wordt de dag binnen een mum van tijd toch weer gevuld. Ik had niet gedacht dat wij na de emigratie nog zó bezig zouden zijn. Begrijp mij goed hoor, want het is allemaal prima, gelukkig wel! We houden ons bezig met leuke dingen, soms ietsjes minder leuk maar over het algemeen gaat alles ok. Zo hadden wij van de week bij Eric erg lekker gegeten en gebruikt hij een slowcooker en heeft mij met zijn enthousiasme ook weer aangestoken want . . . Al ongeveer 3,5 jaar heb ik zo'n pan onuitgepakt, spiksplinternieuw in de doos in de kast staan, gekocht kennelijk voor de 'heb', bij de Lidl. Via fb nodigde Eric mij uit op de 'slowcookerclub' en ben ik eens gaan rondsnuffelen en vond het eigenlijk steeds leuker worden! Gisteren boodschappen gedaan, moesten ook weer wildvoer hebben, denk laatste zak dit seizoen, paar potjes vogelpindakaas en gelijk de gewone boodschappen gedaan waaronder vlees voor een hopelijk lekkere goulash. Stond dus vanmorgen al om half 9 uien te snijden en later het vlees te hakken kun je wel zeggen. je koopt dat rundvlees in een groot stuk en het scherpste mes uit mijn la (vind ik zo'n leuke uitdrukking voor een 'nitwit'), was niet scherp genoeg en ik voelde mij net een slager. Sorry lieve Wendy. Half tien stond de slowcooker aan volgens een recept van gedeeltelijk Eric en een beetje van Jonnie Boer, ik gebruik zijn Zwolse stoofkruiden.  Ben wel erg benieuwd hoe het er uit ziet, nou ja dat kan ik door de glazen deksel wel zien, maar meer nog hoe het smaakt en of het echt wel draadjesvlees geworden is na 8 uur op standje medium. Morgen verslag ☺ Ik kwam jou ook tegen Ardi wat leuk! ---------- Donderdagmorgen 22 februari. Grote klappen vannacht, stukken sneeuw die van het overkapte terras afvielen, het leek wel of er een lading stenen gelost werd, komt natuurlijk omdat het grote ijsblokken geworden waren. Ook ontdekte Dick gisteren dat er een balk doorgezakt was, daar waar de zomerauto staat, ook vanwege de vele sneeuw, werk aan de winkel dus. Gistermiddag kwamen Joke en Anne nog even langs met zoon en vriend, die vandaag weer vertrekken naar NL, zij waren hier maar een paar dagen, wilden even sneeuw zien haha, altijd weer gezellig! Je kent elkaar natuurlijk ook al zo lang en geldt dan ook voor onze 'kinderen'. Zij brengen hen vandaag naar luchthaven in Oslo dus laten wij vanmiddag Dana en Rosa uit, nemen Elin maar mee, is weer leuk voor ze! Ook weer lang 'gevideobeld' met vriendin L. dat doen we zo af en toe om weer bij te kletsen en dat lukt ons eerlijk gezegd wel heel goed! Wel hebben we altijd een probleem, we krijgen beiden met onze mobiel nooit het gesprek afgelopen en is het 'hoor je me nog, ben je er nog steeds, het lukt mij maar niet om af te sluiten; ik zie je niet meer maar hoor je nog wel  . . . ' We snappen beiden nog steeds niet hoe dat nou toch gaat en vinden dit wel erg oenig, en uiteindelijk sluit ik mijn mobiel dan maar helemaal af  om later weer op te starten . . . Zeker! ----------- Woensdagmorgen 21 februari. Het dooit als een gek hier en buiten is het lopen/glijden. Net weer genoten van 7 reeën die als een speer komen aanrennen als zij de garagedeur horen, ik zag hen via het bos in een noodvaart aankomen, dat ga ik van de zomer weer missen! Zo zie je maar alle seizoenen hebben voor- en nadelen en iedereen die denkt dat het nog heel donker is hier kan ik wel vertellen dat het bij ons in de ochtend al een half uur eerder licht is dan in NL! Wij zijn ook bezig met de planning voor de vakantie maar gaan echt niet iedereen weer bezoeken, dat hebben we een half jaar geleden al gedaan . . . Lezen jullie dit?☺ Lachen toch, want we weten hoe dat altijd gaat, ff hier en ff daar naar toe. Wij willen in ieder geval de maand mei weer terug op honk zijn, zo'n prachtige tijd wat hier dan aanbreekt en daarbij moeten wij op 2 mei in Stockholm zijn. Dick moet zijn paspoort verlengen en moeten wij voor naar de NL Ambassade daar, of het niet wat makkelijker kan . . . nee dus. Er zijn nog een paar plaatsen waar dat kan maar is nog onduidelijk waar en wanneer dat is. Gisteren kon Dick nog net een plaatsje bemachtigen op die tijd. Onbetaalbaar hondje net als Roos en pop Tipje voor de twijfelaars . . . ---------- Dinsdagmorgen 20 februari. Niets beleefd en eigenlijk ook niks te vertellen. Het enige eigenlijk dat pop zich vandaag weer ernstig uitsloofde, bijna 10 km lopen achter haar Engelse kiesjes heeft, nou lopen kun je dit niet meer noemen, maar simpelweg rennen of in looppas. Dit hadden wij na 3, toch wel heftige operaties, niet meer kunnen bedenken. Gisteravond moest ik wel een beetje lachen hoor, kom je thuis na de avondronde ruik je aan de honden open haard, de houtkacheltjes branden hier in de buurt regelmatig lekker! Dat mag in NL vaak niet meer en soms kan ik het mij wel voorstellen hoor, in dichtbevolkte buurten kan dit behoorlijk overlast geven. Hier in Zweden is dat totaal geen punt van discussie, dat kun je de Zweden ook nooit afnemen, dat zou een gigantische volksopstand geven! Daarbij zijn er hier nog veel huizen waarin alleen nog maar een houtkachel aanwezig is voor verwarming. Je ruikt ook nooit een 'gekke' lucht van troep dat verbrand wordt maar gewoon alleen maar hout. Ik heb heel gevoelige luchtwegen maar hier echt nooit last van. Wat een totaal ander leven is het hier dan in NL, niet te vergelijken en ik vind het wel verklaarbaar dat er veel mensen uit NL de grote stap nemen om hier naar toe te komen. En ik denk zo maar dat dit gaat toenemen de komende tijd en niet alleen naar Zweden. Natuurlijk zijn er in NL ook rustige plekken om te leven maar ik vind het leven daar zo onzeker worden in vele opzichten. Lieve Til en Nico, heel veel sterkte. ---------- Maandagmorgen 19 februari. Dat wij vandaag over 3 weken de boot naar het zuiden hebben kan ik mij nog steeds niet voorstellen, we zijn net terug voor mijn gevoel. Plannen hebben we nog steeds niet, hangt echt van het weer af, om nou weken in NL met regen te zitten trekt ons niet erg aan. Gisteravond en vannacht is hier weer een laag sneeuw gevallen en is weer mooi! Of het zo langzamerhand niet gaat vervelen is de vraag . . . nou een beetje wel hoor, en dan ook alleen maar doordat het wandelen erg beperkt is. Het fijne is hier, door gebrek aan wind, ook de bomen betoverend mooi blijven, het bos is nog dun, daar kijken wij een end doorheen en zien altijd de reeën scharrelen en aan de twijgjes knabbelen, wat graven op de grond voor voer. Voor Elin is dit echt heel leuk en staat vaak op de vensterbank om te koekeloeren naar ze en zelf staan wij ook heel veel te kijken hoor! Gek genoeg interesseert het Roos en pop totaal niet, wel als zij even buiten zijn in het hondentuintje en staan de reeën ook op een afstandje naar hen te kijken. Zij weten ook dat er geen gevaar is voor ze en zullen ook nooit wegrennen, zo grappig. En ja gisteravond weer hartstikke leuk bij de mannen en heel lekker gegeten! Mijn stemming gaat weer wat vooruit en ach als je ziet en meemaakt hoe lief onze hondenkinderen zijn, kun je niet ontevreden of sikkeneurig zijn! Op de tracker te zien wat een gigantische afstand pop vanmorgen heeft afgelegd en dat door dat ruige terrein, eigenlijk moet zij bij de tracker ook nog een cameraatje op haar rug dragen om ook te zien wat zij allemaal ziet! ---------- Zondagmorgen 18 februari. Hoewel het gisteren een uitgelezen mooie dag was ben ik mijn shitgevoel nog niet helemaal kwijt. Misschien na vanavond dan eten we bij de Viking en Eric en dat staat garant voor een avondje gezelligheid. Die ellende met Eritreeërs is natuurlijk hier ook doorgedrongen, wij leven niet onder een rotsblok in het hart van de natuur maar hebben ook NL tv. Soms vraag ik mij af of je niet alles de deur uit moet keilen maar dan heb je je mobiel altijd nog. Ik zou er nog toe bereid zijn maar Dick absoluut niet, dat is een nieuwsvreter. Goed, we proberen maar weer te starten en ik moet maar vergeten hoe het 'vroeger' in NL was, ten tijde van mijn zeer gelukkige jeugd of er regelmatig op terug kijken en bedenken dat ik dit wel gehad heb. Roos vond het erg eng gisteravond en kan ik beter maar thuis laten, zeker als het overdag gedooid heeft en het gisteravond weer 6 graden vroor. Zij gaat dan aan de zijkant van de weg in de sneeuw lopen en durft dan daar niet meer af, kennelijk denkt zij dat de weg water is of zo, maar is gewoon één grote dikke grijze ijsplak. We hebben ook gemerkt dat zij slecht ziet en dan ook onzeker is, logisch, zij leunt figuurlijk heel erg op mij, dat is hier thuis ook en ik houd ook constant rekening met haar omdat zij eigenlijk de hele tijd dicht in mijn buurt wil zijn. Het is ook wat als je ouder wordt, geldt voor mensen natuurlijk ook. Hier in het dorp wordt wel sneeuw geveegd en ook gestrooid met kleine steentjes maar dat is het dan ook. Dan valt er weer een laag sneeuw en liggen de steentjes er onder, overdag dooien en in de avond weer vriezen maakt dat er hier op de weg een dikke onregelmatige ijskorst ligt en als je daar over heen rijdt, voel je telkens dat je heen en weer glijdt in die ijsgeulen. Alleen op de grote doorgaande weg, de 62 wordt zand met zout gestrooid. Wat dat betreft is zo'n tijd tussen hangen en wurgen hier niet zo makkelijk, dan maar superstrenge vorst, maar ook dat hebben we niet voor het kiezen. Het zootje ligt lekker op ons bed Prachtig aan het wolvenpad Zo ziet het pad er nu uit, een ijspad dus Wat is poppie nou? ---------- Zaterdagmorgen 17 februari. Soms, en dat is heel weinig voel ik mij wat 'zuur' en dat bekent dat ik het gevoel heb niet lekker in mijn vel te zitten en ben vandaag tamelijk serieus. Hoe dat komt? Allerlei dingen bij elkaar opgeteld en vooral nu, de moord op Navalny. Nee, dat is voor mij niet de 'ver van mijn bed show', het zit veel dieper. Ik vertel hier niet alles en zeker op politiek gebied heb ik geleerd dat het beter is sommige dingen maar niet in mijn krabbel te zetten en ik niet het achterste van mijn tong moet laten zien. Maar Navalny volg ik al vele jaren en heb een tijd lang gewacht op de docu die er gemaakt was en het eindelijk op o.a. Netflix te zien was. Indrukwekkend. Ik heb het boek van Ildar Dadin gelezen 'schreeuw in de stilte', een Russische activist die strijdt voor democratie in Rusland en ook hij heeft dat moeten bekopen met foltering in een strafkamp in de Goelag. Het verschil met Navalny is wel dat hij het heeft overleefd en wij daarom kunnen weten hoe dat in zo'n kamp gaat. Het ís zo, niet de vrolijkste boeken die je kunt lezen maar wel de realiteit en als je ook maar een tipje van de sluier wilt oplichten, hoe het leven van Navalny daar was, moet je dit lezen. Ja ook deze man is onder gedoken en woont en leeft in een ander land onder een andere naam. Wat een gotspe. Sorry voor de wat sombere krabbel. We hebben vandaag de hele dag zon, na gisteren een natte dag, laat dat een troost zijn. Zaterdag is bij ons al jarenlang 'patatdag'. . . ☺ ---------- Vrijdagmorgen 16 februari. En dan is het alweer vrijdag en echt, de tijd vliegt voorbij en dat terwijl het hier allemaal zo rustig is en wij ons niet druk maken. Gisteren de camper opgehaald en hij is weer als nieuw! Volgens mij had ik hier niet eens  geschreven dat wij schade gereden hadden aan de linker achterbumper, er zat al wat schade nog van tijdens de verhuizing dat bij een bocht de trekhaak van de aanhanger de bumper een zetje gaf. Eigenlijk kon het ons niet zoveel schelen maar toen wij bij het achteruit rijden een met gras bedekt stuk rots aantikte zag het er niet meer uit. Eerst wilde Dick het zelf repareren maar zag er erg tegenop, zelfs toen Anne die heel handig is met dit soort dingen, zijn hulp aanbood. Ook is de verzekering hier anders dan in NL, je bent altijd allrisk verzekerd en hebt een eigen bijdrage, er gaat nooit iets af van je no claim, dat kennen ze hier niet. Makkie dus. Gelukkig gisteren opgehaald want nu regent het af en toe (jawel dat kan dus ook nog!) en de wegen spiegelglad. Vannacht stond ineens pop naast ons bed en dan zie ik al aan haar bekkie dat er iets is, zij hoefde er niet uit dus wist ik al gelijk dat er een klap sneeuw, ditmaal van de andere kant van het huis, naar beneden gekletterd was. Wij vinden het zo verschrikkelijk lief en aandoenlijk van haar, dat zij gelijk onze steun zoekt wat wij ook belonen. Ik tilde haar direct op bed, zij vlijt zich neer en beweegt niets meer en slaapt! Wij zijn echt haar veilige haven en dat vatten wij op als een enorm compliment, zoveel vertrouwen in ons! Laatst was zij in het bos uit beeld en blaften er een groep honden in de verte, Dick keek gelijk op de tracker, zij was een endje weg en zij maakte gelijk rechtsomkeert in een razende vaart rechtstreeks naar Dick! Net heb ik nog een leuk filmpje gemaakt van Dick en de reeën, het waren er 7 vanmorgen, ook weer zo leuk. HIERRRRRR ---------- Donderdagmorgen 15 februari. Gisteren een belletje dat de camper klaar is en of wij hem kunnen ophalen omdat hij plaats inneemt en het kennelijk druk gaat worden in zijn stalletje, met een ander seizoen voor de deur . . . Stippeltje stippeltje omdat ik mij er nog niets bij kan voorstellen! We 'moeten' wel vandaag want het belooft morgen glad te gaan worden en dan wil je liever niet de weg op met de camper. Gisteren heb ik de hele dag voor de tv gezeten en het hele debattoneelstuk aan mij voorbij laten gaan, en ja dit vind ik heel interessant, Dick wat minder en verschil moet er zijn. We zouden vandaag 'eters' krijgen maar dat is even op 'on hold' gezet, de deelnemers stonden vandaag op met een fikse keelpijn en daar zitten wij zeker niet op te wachten! Dick zou alleen met de bus naar Karlstad gaan de camper ophalen, omdat ik het te druk zou hebben maar nu ga ik gezellig mee, ook weer leuk. We ontdekten wel iets héél aparts!  Dick schepte sneeuw weg van het grote terras en dat is gevallen in verschillende lagen, de onderste laag, die echt ijs geworden is stonden grote afdrukken van iets waarvan we echt niet weten wat het is. Niet van ons, we zijn daar niet meer geweest, ook de honden niet en het zijn dierensporen volgens ons maar wat? Gek genoeg denken wij toch echt dat er een (jonge?) eland op het terras geweest is en dat kan ook makkelijk want zij stappen met die lange benen zo het hekje onder aan de trap over. We hebben ook zeker een aantal maal iets in de nacht gehoord, daar heb ik nog over gekrabbeld, Elin een paar keer onrustig en pop naast ons bed. Kortom, voor ons echt een raadsel maar wel weer grappig! Wie het weet mag het zeggen☺ ---------- Woensdagmorgen 1 februari. Ja en toe kwam er nog meer sneeuw dat betekende nog meer sneeuw ruimen, en dachten wij dat het klaar was tot wij gisteravond met de honden weggingen . . . Jeeetjenogantoe, alweer gesneeuwd. Het was zoveel dat het in de middag weer met klappen van het dak viel op het terras, vinden wij geen grapje want als het gaat smelten kan het zijn dat het door de wanden van de kelder gaat doordringen, dus moet het weg, vandaar ook de noodzaak van sneeuwrekken, die echt komen dit jaar, maar heb je nu niks aan. Ook ons poppie vindt de lawines geen grapje en ging daarna op ons bed liggen, een eindje bij het raam vandaan. Elin heeft in haar korte leventje al heel veel sneeuw meegemaakt en vindt het helemaal geweldig, vooral om in die grote bergen te duiken en er door heen te klimmen, zo'n leuk gezicht, als zij zou kunnen schaterlachen had zij dit zeker gedaan! Het is buiten nu ongekend mooi want er ligt een dikke laag sneeuw op de bomen wat er nog op blijft liggen omdat het ook niet waait. Er liggen echt bergen sneeuw rondom ons huis en zal er straks een filmpje van maken. Ik zie trouwens dat het nu ook een heel klein beetje sneeuwt en de temperatuur gaat straks net boven 0 komen. Genieten voor Elin! Genieten voor poppie! ---------- Dinsdagmorgen 13 februari. Nog nooit heb ik in mijn leven zoveel sneeuw gezien, het sneeuwt al heftig vanaf gistermiddag en vandaag blijft dat ook nog even zo. Ongelofelijk wat een pak weer en Dick heeft zijn lichaamsbeweging ook alweer gehad . . . Als je niets hoeft is het buitengewoon mooi, maar ja dat wás het ook nog steeds en ik weet echt niet meer hoe de wereld er zonder sneeuw uit ziet☺ Gisteravond moesten wij al ploegen voor het avondrondje en dan zie je hoe weinig mensen dit eigenlijk doen, buiten dierensporen geen mensen voetafdrukken, nou als wij geen honden hadden gehad denk ik ook dat ik het alleen maar van achter de ramen zou zien hoor, wat het avondrondje betreft dan. De dierenarts keek gistermiddag verbaasd naar Roos en weer even in haar entingsboekje, 'oh 13 jaar, wat ziet zij er goed uit' en na onderzoek zei hij ook dat zij in een heel goede conditie is! Als hondenmoeder groei ik bij zo'n opmerking . . . Ook haar nageltjes zijn gelijk weer even geknipt, ik zou zo ver echt niet durven knippen en net als bij Elin, poeh wat kort en toch niet één keer in 'het leven' geknipt, knap hoor. Ik ben geen nerveus type maar bij dit soort dingen voel ik toch mijn hart wel in tempo verhogen, getver wat heb ik er een hekel aan. Op de terugweg nog even langs de kant van de weg gestopt om naar twee elanden in een tuin te kijken, ook dat blijft boeien! Vanmorgen liepen er hier weer 7 reeën rond, steeds naar binnen kijken of er al schot in de zaak zat, lachen toch!   ---------- Maandagmorgen 12 februari. Zo, dat was een bak vol haar wat ik van Elin kon afplukken en gek genoeg valt het eigenlijk niet eens op. Nou ga ik ook lang zo ver niet als een trimster hoor, er moet a. wat te plukken over blijven en b. wat extra bescherming tegen de kou kan hier ook geen kwaad. Ook Roos heb ik voor zover mogelijk netjes gemaakt en ben nog altijd verliefd op die propperige kattenvoetjes van haar, van die dikke bolletjes zijn dat. Ik laat haar maar kort op de trimtafel staan, eigenlijk alleen even een borstel er over en de oortjes scheren, zij houdt dat staan naar mijn idee niet zo lang  vol, voetjes knippen die ik als zij op de bank ligt. Vandaag is alleen pop nog aan de beurt en ook zij is een makkie, het meeste werk was altijd Emma, die had heel veel vacht, onze Gordons hadden sowieso erg veel haar. Toen Dick gistermiddag met de meisjes wegging stond ook de auto van Joke en Anne op de parkeer en kwamen zij elkaar tegen, en zijn zij op de terugweg even een bakkie komen drinken. Ik vind dat altijd zo gezellig en weer raken wij niet uitgebabbeld en staan we nog een kwartier in het halletje en moeten dan echt zeggen, nu stoppen we want we blijven kletsen! Volgens mij gaan wij een enorme bak sneeuw krijgen vanaf vanmiddag tot morgenmiddag . . . Moet vanmiddag nog wel even naar de da, geen probleem hoor, vind ik eigenlijk wel leuk, rijden in een sneeuwbui! ---------- Zondagmorgen 11 februari. Gisteren weer 'DeMol' gekeken en echt ik vind er deze keer niet veel aan. Vaak snap ik niet waar het om gaat, of bij nader inzien valt het kwartje (is dan te laat) en ik vind de deelnemers echt niet leuk. De minst leuke deelnemer bij mij is Kees van der Spek, bah wat een eigenwijze vent. Meestal heb je er wel een grappig typetje bij, een 'smaakmaker' maar helaas nu niet. Ook de nabeschouwingen kijk ik niet meer, veel te veel geschreeuw door elkaar heen, pff word je zo moe van. Kortom, het boeit mij niet meer en denk, terwijl ik al jaren een trouwe kijker ben, dat het de volgende keer aan mij voorbij gaat, oef zal moeilijk worden . . . Vandaag de honden maar weer eens trimmen, zij hebben slofjes aan en is niet mooi. Maar vooral Elin, poeh wat een haren, je trekt de penseeltjes er zo uit, het haar is goed plukrijp, maar ja zij is pas 28 maart aan de beurt bij de trimster, toch moet zij even gefatsoeneerd worden. Wandeling van vanmorgen, de wandelkeuze is niet reuze doordat veel kleine wegen afgesloten zijn door de sneeuwschuivers en door de sneeuwhoogte! Zo ziet het er nu uit bij ons naast het huis aan de ene kant en morgen komt er weer nieuwe sneeuw bij☺ De plek van de camper is nu leeg en komen de dieren uit het bos o.a. daar door de tuin in. ---------- Zaterdagmorgen 10 februari. Net even een afspraak voor maandag gemaakt hier bij de da omdat het tijd voor de rabiës enting van Roos is. Ik heb wel eventjes op mijn hoofd gekrabd of ik dit nog wel wilde gezien haar leeftijd had/heb in mijn twijfels maar het moet toch, in maart weer de grens over en ik heb geen zin in toestanden, ze zijn echt strenger geworden. Ook dat vind ik altijd een moeilijk punt want wij en onze honden moeten aan allerlei regeltjes voldoen, soms terecht overigens hoor vind ik, maar massa's mensen vanuit die moeilijke landen komen hier zo maar binnen wandelen, zonder dat er eisen aan hun gezondheid gesteld worden. Elin moet er ook aan geloven want ik laat bij de da altijd haar nageltjes knippen, ik heb daar zelf een enorme hekel aan en aangezien zij altijd op bosgrond lopen, groeien de nagels veel te lang omdat zij daar niet slijten. Roos en pop knip ik wel zelf, die geven geen krimp en knip ik meestal als zij gewoon liggen te slapen, doen hun ogen er ook niet voor open. Maar dat kleine verwende mokkeltje is echt een andere verhaal, zij wurmt zich in alle standen en trekt constant haar handjes terug . . . Met Dick kan ik deze acties niet doen, vindt alles zielig en word ik bloednerveus van, 'let op dit en let op dat, waarom doe je dat nou en ahh wat zielig', en zul je zien dat het dan juist fout gaat. En dát terwijl er niks zieligs aan is. Bij de da houd ik haar gewoon in mijn armen en de assistente praat rustig tegen haar en knipt, soms wel met wat moeite, toch rustig haar nageltjes en daarna krijgt zij wat lekkers. Elin, hoe vervelend zij dit ook vindt, zal echt nooit uitvallen en probeert de assistente alleen maar gunstig te stemmen door haar likjes te geven over haar handen en gezicht, ook weer zo schattig, zij hoeft ook echt geen muilkorfje of zoiets om. En dat zou ik trouwens ook nooit accepteren . . . Ik vermeld het hier eigenlijk niet apart maar ik plaats regelmatig filmpjes op youtube zie link bovenaan. ----------  Vrijdagmorgen 9 februari. Wakker worden en direct al buiten zien dat het goed koud was, is dus. Even mijn mobiel gekeken, ja hoor was -21. De zon schijnt, zo af en toe een wolkje en tot onze grote verbazing net ook hele kleine sneeuwvlokjes die door de zon naar beneden dwarrelen alsof er met glitter gestrooid wordt, jeetje wat apart en zo mooi. Inderdaad Agnes, voor zover als wij het konden zien, wij zaten op de voorste en duurste rij☺,en konden het overige publiek niet echt bekijken, ondergaan de Zweden dit soort dingen anders dan wij NLers, maar we pasten ons aan. Het lijkt onderkoeldheid, zij geven niet zo toe aan emoties, is de volksaard maar weet zeker dat zij net zo genoten als wij, dat wel! Er werd geklapt, gezwaaid en mee gezongen, maar alles op bescheiden wijze, enuh niet dringen bij de in- en uitgang, keurig rustig wachten bij de garderobe op je beurt, heerlijk toch! Eerlijk is eerlijk, het geeft eigenlijk best rust, je hoeft je niet te irriteren aan hen, zij verstoren het optreden niet. Nou is het zeker zo dat deze band een zekere leeftijd van de concertgangers behelst haha, de meesten van de leeftijd die The Eagles in hun glorietijd hebben mee gemaakt. Daarbij totaal geen afspiegeling van de huidige maatschappij . . . best fijn . . . En o ja, Dick en ik liggen ook niet op één lijn wat muziek en nog wel wat dingen betreft, haha lachen hè en ook wij zitten regelmatig gescheiden met van die doppen op onze oren. Nou ik dan want Dick gebruikt 'in ear' . Je  moet ook geen kloon van elkaar worden want dan word je een ANWB echtpaar, met dezelfde jassen etc Bevredigend antwoord Agnes? ---------- Donderdagmorgen 8 februari. En wat hebben we genoten gisteravond! Zo goed, prachtige stemmen, supergoede muziekbegeleiding, ik weet niet hoe ik het anders moet noemen. Op die momenten ben je even helemaal 'weg' van de wereld om je heen. Plotseling ontdekte ik dat mijn trui nat was, bleken de tranen over mijn wangen te lopen en daar had ik niets van gemerkt, tranen van ontroering, emotie wat dan ook. Muziek is al een passie van mij, urenlang kan ik met de koptelefoon op mijn hoofd zitten/lopen en het leven om mij heen aan mij voorbij laten gaan. Muziek is emotie en dat geldt in grote mate voor mij zeker. Grappig want de bekende hersenwetenschapper Eric Scherder heeft hier een boek over geschreven (Singing in the brain), wat muziek met je brein doet, hoe het hersendelen met elkaar verbindt en wat dat verder allemaal in je hoofd teweeg brengt. Erg interessant om te lezen maar blijft wel een wetenschapper die het schrijft, dus moet je wel bij de les blijven tijdens het lezen, en geen koptelefoon op☺ Kortom, een fantastische avond beleven met je gelijkgestemde vrienden is zeer ontspannend! De band pretendeerde geen Eagles te zijn maar een band, grote fans van The Eagles, die zo goed mogelijk hun muziek wil uitvoeren en verder ook nog een eigen repertoire te hebben, waar wij ook van konden genieten. O.a. virtuoos gespeeld gitaarspel, laten we de fantastische drummer niet vergeten en goh laat ik maar stoppen, het was groots, neem dat maar aan! Ik heb nog wat filmpjes gemaakt die ik op youtube zal zetten. ---------- Woensdagmorgen 7 februari. Gisteravond en vannacht is er weer met het  toverstokje gezwaaid om alles weer van een vers laagje sneeuw te voorzien. Gistermorgen toen ik achter Dick met de camper hier door ons dorp reed vond ik het eerst best wel een beetje spannend, er liggen van die dikke gladde ijsplaten over de weg maar die grote bak tufte daar gelukkig rustig overheen. Een maal op weg 62 niks meer aan het handje en onderweg rustig rijdend genoten van prachtige besneeuwde taferelen. De garageman was een heel sympathieke jonge Zweed die erg babbelig was en hij zei ook veel buitenlanders in zijn bedrijf te krijgen, en dat merkte je ook! Leuk gekletst over van alles en toen hij hoorde van de reeën om ons huis wreef hij als jager over zijn buikje . . . Ah nee hoor, hij begreep dat heel goed hoe leuk dat voor ons is en is niks mis mee! Hij vond het wel grappig dat wij, als niet jagers, 3 jachthonden hebben maar ja, 2 birddogs, waar hij al helemaal niets aan heeft, denk ik dan,  en een Fauve die hier voor de reeënjacht gebruikt worden. Verder nog wat boodschapjes gedaan en weer snel naar huis. Eind van de middag vandaag met Joke en Anne weer naar Karlstad omdat wij vanavond naar een 'Tribute van de Eagles' gaan, echt zin in!   'On a dark dessert highway, cool wind in my hair' tralalalalalalalala ---------- Dinsdagmorgen 6 februari. Nâh koud naggie, -18 of zoiets. Prachtige dag gisteren en toen ik vannacht naar de wc ging en altijd even door het raampje naar buiten kijk, was het weer zo mooi! Het boompje voor in de tuin, wit bevroren en door de straatlantaarn leek het net of er lichtjes in hingen, allemaal glittertjes! Het is steeds druk met reeën in de tuin die ook telkens het vogelhuisje omkeren om de zonnebloempitten er uit te smikkelen, een leuk gezicht. Als de eksters het doen vind ik het niet leuk maar ja kennelijk ben ik toch een ietwat racistisch . . . Voor Elin ook allemaal erg boeiend en fijn voor haar, toch iets te zien in deze rustige omgeving! Een kleine krabbel want we gaan zo de camper naar Karlstad brengen en gelijk wat boodschapjes doen. Deze moeder met zoon en dochter komen elke dag langs, vaak meerdere keren! ---------- Maandagmorgen 5 februari. Had ik het gisteren nog even over de 'waakzaamheid' van onze Engelsen, wat een flauwekul, daar hebben wij hen ook helemaal niet voor, daar hebben wij al elektronische bewaking voor, dat is iets wat wij zelf ook altijd vergeten. Behalve dan, als je per ongeluk, wat bezoek hier soms overkomt, hun hand op het kastje leggen als zij hun schoenen uittrekken, dan moeten wij super snel schakelen want binnen 2 minuten worden wij dan gebeld, gevraagd naar het wachtwoord, en  krijgen dan de vraag of er iets aan de hand is. Normaal hebben wij de camera's ook niet ingeschakeld, dat alleen als wij beiden langer van huis zijn, zoals op vakanties, verder nooit. Deze bewaking kun je ook gebruiken als er met één van ons beiden iets aan de hand is wat directe hulp nodig heeft, wel veilig dus. Toen Dick een keer bij de buitenmelder even de kap er af haalde werd er ook gelijk gereageerd. Verder is het hier nu prachtig winterweer, 8 uur zon vandaag, en de honden hebben weer de jasjes aan, kouder dan -5, Roos heeft nu eigenlijk altijd een jas aan voor de zekerheid. Heerlijk Cilia dat de lente weer aan komt, vinden wij echt ook hoor en dan dat grote veld wilde narcissen, mooi! Dát is hier voorlopig zeker nog niet en ik denk zo maar dat als wij in maart vertrekken dat er nog steeds sneeuw ligt. Grappig dat jullie al gaan snoeien, hier zie je de struiken nog niet eens, liggen onder een dikke laag sneeuw, Zelfs is er hier gisteren weer gestrooid in de straat en komen de temperaturen voorlopig overdag en 's nachts niet boven 0, vannacht iets van -18 of zo. Dat betekent wel heel helder weer en de nachten bezaaid met zoveel sterren, zo mooi omdat er ook geen lichtvervuiling is, heerlijke avondronde voor het gaan slapen. Het is echt een heel ander klimaat hier en daar moet je van houden! ---------- Zondagmorgen 4 februari. Vannacht gaf Elin een paar blaffen waar je bijna van tot het plafond vliegt, mijn god zo'n harde stem heeft zij. gelijkertijd hoorde ik het ook, net of er iets omgestoten werd op het terras. En nee ik ben niet uit bed gegaan om te kijken, de harde blaf van dat kleine mokkeltje moet het 'iets' dan zeker al verjaagd hebben. Ik denk absoluut niet aan een mens maar meer aan een dier en dat kan geen kleintje geweest zijn aan het geluid te horen. Er staat totaal niets eetbaars op de veranda, juist al niet omdat je daarmee dieren kunt lokken. Het waaide ook niet dus moet het iets levends geweest zijn en ik zag niets vanmorgen op het terras. Maakt niet uit verder, we zijn omgeven door wild hier en ben je gewoon nieuwsgierig naar wat het geweest kan zijn. Ook wel fijn dat Elin wat waaks is want van de Engelsen hoef je op dat vlak helemaal niets te verwachten☺ Oh Dick zei net dat het stapeltje tuinstoelen op het terras verschoven is! Vandaag hebben we nog een 'warme' dag, dus 0 of net daarboven of onder en ik zie voor de rest van de week zeer lage temperaturen, lekker! Beter dan die regen in NL . . . Wendy en ik hebben weer wat nieuws op de korrel, miniatuurfiguurtjes fotograferen en in scène zetten, daar kun je heel veel mee, alleen nodig om mijn fantasie weer eens wat aan te jagen. Ik zet wel even een foto hier om te laten zien wat ik bedoel. Dick heeft gisteren een pad gehakt en dat hakken was echt nodig want de sneeuw is allemaal tot ijs samen gedrukt en is best zwaar werk voor een 70 plusser . . . Poeh poeh Kleine mensjes scenery of hoe je dat ook noemt ---------- Zaterdagmorgen 3 februari. Sneeuw stelde gisteren weinig voor, soms veel dan weer natte regen/sneeuw, tot begin van de middag. Toch moet Dick vandaag veel sneeuw weghalen, er moet weer een pad komen vanaf de camper naar de straat omdat hij maandag of dinsdag naar Karlstad gebracht moet worden. Wordt een pittige klus, is allemaal ijs geworden. Gisteren de familie Jelies uit Tollenbeek gevolgd die geëmigreerd zijn naar Spanje? Ik wel, en aan één kant dapper met zoveel kinderen en aan de andere kant vraag ik mij af of die lieve moeder dit écht wel gewild zou hebben, Zij zijn zeer gelovig en het is totaal de wens van de vader en heb ik het gevoel dat die lieverd het als haar plicht én opdracht voelt om haar man te volgen . . . Ze zijn pas 1x samen in Spanje geweest en de kinderen, zelfs het meisje van 17 wist op de kaart niet aan te wijzen waar Spanje ligt! Hoe voorbereid is dit gezin dan? Misschien gaat alles goed hoor en laten wij dat hopen, zeker voor die kinderen. Met de jongste zal het wel ok gaan, maar die oudere kinderen, hoe vinden die zo maar aansluiting, de taal niet spreken en totaal andere gewoontes hebben en uit een enorm beschermde NL kerkelijke omgeving komen.  Het punt is dat ik het hier ook wel eens zie, gezinnen die met kinderen naar Zweden komen, zelfs ken ik een familie waarvan de vader alleen hier geweest was om een huis te kopen en mevrouw voor het eerst in Zweden kwam vorig jaar, toen zij het huis al gekocht hadden . . . Inmiddels hoorde ik dat het 17 jarige meisje al de nodige problemen geeft.  Mijn idee, maar ik kan het mis hebben, is mijn kijk op emigreren, dat je met kinderen onder de maximaal 10 jaar dit nog kunt doen maar als zij tegen de pubertijd aankomen, het toch echt een ander verhaal is. Dan kun je beter wachten tot je kinderen groot zijn om je wensen te vervullen. ---------- Vrijdagmorgen 2 februari. En weer sneeuwt het, wat een winter dit jaar, niet ongewoon natuurlijk voor Zweden, maar de hoeveelheden zijn wel wat meer dan normaal. Vanmorgen zat de garagedeur vastgevroren en de zijdeur een meter sneeuw er tegen op, van het dak af gevallen, dus was weer vroeg aan de bak voor Dick, had hij zin in net uit bed . . . Langzamerhand begint toch wel het verlangen naar het voorjaar hoor en dat heeft Dick dan eigenlijk nog het meest, en dat terwijl het helemaal geen zonzitter is (ik ook niet) Oh over 5 weken gaan wij al op vakantie, wat gaat de tijd toch snel, we hebben op 11 maart de boot geboekt. Een korte oversteek ditmaal, Rødby (Denemarken)- Puttgarden (Duitsland), duurt 3 kwartier, zonder overnachting omdat Roos al op leeftijd is en wij niet willen dat zij het moeilijk heeft om niet te kunnen plassen op de boot. Nee nog geen echte vakantieplannen, wel op 13- en 28 maart een klusje in NL en de rest, geen idee eigenlijk nog, zal ook wel sterk van het weer afhangen. Begin mei wil ik zeker weer thuis zijn dan wordt het hier weer zo mooi in een mum van tijd. Ik ben voor mijn gevoel nog helemaal niet toe aan vakantie en ben net weer thuis . . . ---------- Donderdagmorgen 1 februari. Eigenlijk realiseerde ik mij net pas goed hoe slank, nou te mager, pop geworden is en ook dat het té slank is. Zij mag absoluut niet te dik zijn ivm de toestanden die wij hebben mee gemaakt met het heup- en beenwerk. Ik vond het al een paar weken en toen ik net haar reflectiehesje af deed dacht ik 'hmmm dit is toch wat te heftig'. En als je dan ook gaat terug denken is zij eigenlijk pas echt weer 'los' gegaan 2x per dag sinds wij van vakantie zijn terug gekomen begin november 2023. Daarvoor zoveel toestanden gehad en zoveel weken revalidatie en voor de zekerheid nog meer revalidatie (lees: bang) en sinds wij dus terug zijn is zij langzamerhand weer in haar normale ritme gekomen. Laatst, toen zij, zoals echt elke dag, de sterren van de hemel liep zag je op de tracker, toen zij in rechte lijn over het pad terug kwam, dat haar snelheid 23 km per uur was! Tel daarbij op dat zij zelden op het pad loopt, alleen als zij haast heeft om weer bij je terug te komen, maar altijd door de ruige natuur rent,  door voor ons mensen, te zeer onregelmatig terrein dendert, gebruikt zij wel heel veel energie. Zij heeft inmiddels weer dikke gespierde billen waarvan wij echt lang dachten dat dit nooit meer terug zou kunnen komen. Dit was ons ook geadviseerd door de arts die haar geopereerd heeft, zij moest weer spieropbouw krijgen, jammer dat hij haar nu niet meer ziet, NOUUU aan één kant dus. Nee we zijn niet meer bang met haar en wel hebben wij nog altijd allerlei lelijke kleden hier in huis liggen (zijn wij zelf aan gewend maar valt mij soms ineens op op foto's☺) tegen het uitglijden op de gladde houten vloer, ook voor Roos natuurlijk. Voor ons stevige, kleine laagbenige blokje beton is het wat minder important! Maar terugkomend op de slankheid van pop, zij kreeg al een ietsje meer eten, maar ga er nu wel 10% bovenop zetten. Hier onder ff een leuk tipje die ik al een tijd op mn leppie heb staan, onze setters hebben nooit tegen mensen opgesprongen. Deze tip trouwens ook nooit gedaan, maar ons lieve kleine blokje begroet ook iedereen die hier binnen komt op deze wijze haha Nee ik ga haar dit niet afleren hoor, vind het zelf veel te schattig en ach zij is zo klein en zij doet het maar heel even . . . ---------- Woensdagmorgen 31 januari. Ik houd niet van dit zwabberweer, geen hom en geen kuit. Nu weer aardig gevroren vannacht, dan weer een aantal dagen boven 0. Gisteravond de ontdooide weg weer bevroren en hoewel ik zelf geen moment bang ben om uit te glijden, sinds mijn spikeschoenen, vind ik dit voor Roos wel even opletten. Ik blijf zoveel mogelijk midden op de weg lopen, daar waar er gestrooid is, Roos glijdt snel uit en vind ik niet zo gezellig, die broze oude botjes. Zelf ben ik niet zo productief momenteel, tegen het saaie aan eigenlijk, lees veel en luister muziek. Dick is in de kelder aan de slag en tussendoor houdt hij zich bezig met het hele gedoe en ellende in Israël en de Palestijnen. Ik heb hier al eens verteld hoe een ontzettend goede serie op Netflix, Fauda is, en dat is nu in het eggie gaande de daar! Zelfs de hoofdrolspeler Doran (Lior Raz), een superboy, voorheen in het leger, is ook weer aan het echte werk daar . . . niks acteerrol voor hem. Dappere mensen die vechten voor hun land. Prachtige reportage gezien gisteren die gaat over de 'making of' van Fauda en de gevaren die zij daar bij liepen. Je krijgt een juist beeld te zien van hoe het leven in Gaza en de grensstreek is. En ja, het bevestigt toch echt wat wij al jaren zeggen . . .  ----------  Dinsdagmorgen 30 januari. Was weer spannend voor de kleine Française vanmorgen, 5 reeën die achter elkaar aan jekkeren in de tuin. Wij blijven het ongelofelijk knap van haar vinden dat zij dit vol spanning staat te bekijken zonder geluid te geven, niks voor haar! Eigenlijk vinden wij dit zelf niet echt leuk, de kleintjes en vooral het jonge bokje wordt altijd weggejaagd. Bij de avondronde gisteravond zagen wij weer heel veel grote hoeven in de sneeuw en dat zie je gewoon niet dat er vaak elanden, meestal dezelfde denk ik, regelmatig om je heen bivakkeren. Elin duikt met haar hele hoofdje in zo'n gat en snuift heel hard om maar niets te missen denk ik.                Elin gaat altijd goochelen met haar speeltjes om het vooral maar aantrekkelijk te maken om met haar te spelen, vooral Dick heeft zij altijd op de korrel, hij luistert ook het meest naar haar . . . ☺ Dit speeltje 'leeft' nog altijd, gekregen van fokster Natasja toen wij haar ophaalden! ---------- Maandagmorgen 29 januari. Eigenlijk hebben we niks bijzonders gedaan gisteren, wel een weer een supergezellige afsluiting met Joke en Anne, die hier eind van de middag kwamen en zijn blijven eten. Mwah Ria wat maken jullie een lange en mooie reis zeg, heerlijk! Ja de temperatuur in het zuiden is nu heel aangenaam, vinden wij ook wel hoor, natuurlijk zou ik bijna zeggen, ook wij houden van rond een graad of 18 boven 0 wel te verstaan. Het lijkt wel of wij echte ijskonijnen zijn maar dat valt wel mee hoor want om in Zweden te wonen moet je wel van sneeuw houden maar het is hier gewoon qua atmosfeer heerlijk ondanks de kou en wij draaien ons hand niet om voor -20, dat is duidelijk. De reis die jullie voor de boeg hebben is ook heel aantrekkelijk, het enige is dat de Noordkaap in de zomer behoorlijk druk is en verder is er in Zweden natuurlijk genoeg plaats, ook in de zomer! Enuhhh we zijn thuis hoor in juni☺ ---------- Zondagmorgen 28 januari. Zo, het mooie is er al weer vanaf buiten, het dooit en blijft het de komende week ook. Laat het maar ff doorzetten anders krijgen wij weer die gletsjertoestanden. Toen Dick gistermorgen naar het wolvenpad ging met de meiden stonden er jagers compleet vast met hun auto in de sneeuw en vroegen zij hulp om ook te helpen en zelfs dat ging niet eens met ons werkpaardje en moest er grover geschut komen om hun auto er uit te trekken. In de middag stond er een totaal vast gereden prachtige luxe quad helemaal alleen te zijn in diezelfde regio. Wij zijn helemaal wég van zo'n ding maar vinden het een veel te duur speeltje voor ons maar gaf Dick wel even de gelegenheid om zijn fantasie er op los te laten en er wat plaatjes mee te maken alsof hij van hemzelf was . . . Ach ja mannen en machines hè, maar ik vind het ook kicken hoor zo'n quad en dit was dan ook nog wel een erge luxe inclusief sneeuwschuiver! En ook grappig, zelfs ervaren Zweden gebeurt het dus ook dat zij vast komen te zitten in de sneeuw! Stoerrrrrr Dat tongetje! ---------- Zaterdagmorgen 27 januari. Adembenemend mooi buiten, geen woorden voor, dit moet je gezien hebben voor je het kunt geloven. Strak blauwe lucht, zon, alle bomen besneeuwd pfffff Als je zo mooi woont dat je uit elk raam van je huis een prachtig wintersschilderij ziet, ben je bevoorrecht! Het heeft gisteren ongeveer 9 uur achter elkaar gesneeuwd, dan weer wat meer dan weer wat minder en is er zo'n 15cm gevallen wat de natuur weer helemaal betoverd heeft. Het was best ploegen met de avondronde en vannacht hoorde ik de sneeuwschuiver langs rijden en heeft ons straatje weer mooi schoon geveegd. Hier kun je volgens ons in NL alleen maar van dromen en misschien denkt niet iedereen er zo over en dat snap ik ook wel. Wij 'hoeven' niets en het is hier natuurlijk ook totaal rustig, weinig verkeer en zie je de mooie kanten van zo'n besneeuwde omgeving. Onze last beperkt zich tot het sneeuwschuiven om de auto uit de garage te kunnen rijden en minder goed wandelen met de honden omdat die hoge sneeuw niet lekker loopt uiteraard. En dan krijg je een foto van vriend Aad geappt waarop hij in zwembroek de zee in Portugal in gaat! Hou mij ten goede hoor, want ook dat lijkt mij heel fijn, heerlijke temperaturen daar nu. Ik ben blij met deze winter, wat het is tenminste een échte winter hoewel het van mij nog wel meer mag vriezen, nu -9. Vanuit de eetkamer De straat inkijken Vanaf de terrasdeuren De toppen van de hoge dennenbomen van de buren -------- Vrijdagmorgen 26 januari. Best een memorabele dag vandaag . . . ik (we) ben niet zo van de 'feestvierdagen' en verjaardagen vergeet ik meestal en is het maar goed dat er een agenda ligt die ik aardig bijhoud . . . Toch is deze dag ietsjes anders, vandaag kennen Dick en ik elkaar al 60 jaar! Ik ga hier geen romantisch verhaal houden van ik hou van jou en ik blijf je trouw maar neem van mij maar aan dat het allemaal ok is! En wat is er veel gebeurd in deze jaren en wat hebben wij ons leven geleefd tot nu toe met ups en downs en eigenlijk altijd een beetje de focus op alles zo goed mogelijk te regelen. Kijk, dat je niet alles, of eigenlijk veel niet zelf in de hand hebt en je er toch weer het beste van moet en weet te maken. Wij mogen onze zegeningen tellen, dat is voor iedereen wel duidelijk en voor onszelf ook! En ik denk zo maar dat wij nog wel even doorgaan . . . mits dus . . . Dick, die op 15 jarige leeftijd al wist dat hij een meisje had die hij altijd zou moeten delen met liefde voor dieren, speciaal dan met honden en was dit van huis uit niet gewend, en rolde zo naadloos in dit hele hondengebeuren bij mij thuis☺ Je bent op die leeftijd natuurlijk ook erg flexibel mede door de ernstige verliefdheid! Het heeft gisteren niet gesneeuwd, wel een paar vlokjes gezien maar vandaag gaat het heftig worden zegt zowel Dick als mijn app! Gisteren weer gezellige eet- en kletsuurtjes met A&D, ik had een zeer voedzame gevulde kerriesoep gemaakt die volgens mij vandaag nog wel een beetje doorwerkt . . . haha ----------  Donderdagmorgen 25 januari. Volgens Dick zijn weerapp gaan we veel sneeuw krijgen vandaag en volgens de mijne helemaal niet, we zijn benieuwd. Eigenlijk hoeft dit van ons ook niet meer, al zoveel sneeuw gehad en nog. Gisteren op tijd vertrokken naar Karlstad omdat wij beiden een boodschappenlijstje hadden en helaas nog voor ik de eerste winkel betrad was mijn lijstje foetsjie, kennelijk uit de auto gevallen of weet ik veel hoe. Knap lastig maar gelukkig had Dick zijn lijstje nog wel maar voor mij werd het natte vingerwerk met de wetenschap dat ik zeker dingen zou vergeten, en thuis gekomen is dat ook zo. De weg 62 was goed tot sommige plekken redelijk te berijden, zo af en toe nog van die ijsplaten waarop je duidelijk gas terug moest nemen. Winkel in en winkel uit, niks meer voor ons en op de terugweg val ik in de auto altijd wel een kwartiertje of zo in slaap . . . Wij doen boodschappen in een sneltreinvaart om maar weer zo snel mogelijk naar huis te kunnen, ja echt waar, naar onze hondjes. Nu de huisjes, en dat was meerdere mensen ineens opgevallen want ik heb vast wel eens meer een foto geplaatst waarop deze te zien zijn, maar weet ik ook niet zeker. De huisjes hebben voor ons grote emotionele waarde, ja dat kan dus ook nog. Zij zijn namelijk van onze veel te vroeg overleden schoonzoon Remko, hij overleed in 2012. Hij werkte bij de KLM reisde veel en was tevens reserve officier bij de Landmacht, een schoonzoon om trots op te zijn.. Omdat ik niet houd van foto's van overleden mensen en huisdieren om mij heen is dit voor ons een mooie herinnering aan hem. De 'Amsterdamplaat' er boven zag Dick op internet en vonden wij er mooi bij passen. Dit zijn ze dus, iets van 96 huisjes, we hebben er wat meer maar niet genoeg voor nog een plankje Langzaamaan komt de zon hoger en is het al een uur langer licht in de middag en dat is duidelijk te merken Overhangend sneeuw dat met een klap gaat neerkomen Pad in de hondentuin en kun je goed de dikte van de laag zien Héél belangrijk goedje in Zweden! ---------- Woensdagmorgen 24 januari. Aan één kant fijn dat er nu in ons straatje ook zand gestrooid is en loopt weer goed maar aan de andere kant is het mooie er nu vanaf. Het heeft erg gedooid, nog trouwens en dat geeft wel weer aparte en leuk plaatjes. Maar nu geen tijd om ze hier neer te zetten, gaan zo weg. Wel nog ff aan Cilia, wat leuk zeg van die Amsterdamse huisjes, misschien heb jij die van ons zelfs nog beschilderd! Kom er morgen op terug! ---------- Dinsdagmorgen 23 januari. In no time verdwijnt de sneeuw en dat geeft wat minder plezierige momenten, zoals gletsjerstraten en paadjes. Geregeld valt er met luid geraas een massa van het dak wat met een grote klap op de grond komt. Het terras aan de kamerkant ligt tot aan de verandarand vol met sneeuw en inmiddels heeft Dick de kerstboom verlost, lampjes uit het ijs gehakt en de boom is nog net zo mooi als dat wij hem neer gezet hadden! De noodzaak van sneeuwrekken is nu helemaal duidelijk geworden en kan geen winter mee mee gewacht worden want zelfs het overdekte terras voor liet de sneeuw door het schuiven van het dak af, op de grond denderen en ik schrok mij kapot van het lawinegeluid en dacht dat het dak in elkaar stortte. De auto kan nu niet eens de garage uit, zo'n sneeuwmassa en is buurman even aan het helpen om de sneeuw wat ijzig geworden is weg te helpen scheppen. Dick liet even een kreet slaken 'we hadden beter naar Frankrijk kunnen verhuizen'. . . ja maar dan zit je weer met die hitte in de zomer, ook geen optie! O ja gisternacht was Elin op een moment onrustig en lag zachtjes diep te grommen, kennelijk hoorde zij wat en dat zij gelijk had zagen wij gistermorgen, grote hoeven in de tuin langs onze slaapkamer, dus een eland geweest! Toen zij dat zware geluid gisteren overdag ook een keer liet horen ging ik gelijk kijken en  ja hoor, weer een eland die achter langs het terras liep en naar haar keek voor het raam! Hij liep rustig door en kon ik nog net een foto maken. In de middag liep Dick met Elin door de straat, liep langs een huis en 'voelde gewoon wat', keek opzij en daar stond hij op amper 5 meter afstand in een tuin, de grote elandenstier! Hij keek naar Dick, die zich gelijk niet safe meer voelde, ook omdat hij met Elin liep, ook die keek een keer en dacht 'o het is maar een eland ' reageerde verder totaal niet . . . Dick is maar via de omweg naar huis gelopen . . . Omdat ik hondengedrag zo boeiend vind is het ook echt leuk om te zien hoe Elin op elanden of op reeën reageert, bij elanden heeft zij een ander, wat onzekere uitdrukking, staart hangt laag, zachte brom en als zij reeën ziet is zij opgewekt, vrolijk hoofdje en daarbij staart fier overeind, ook zonder geluid. Zij is niet echt bang van elanden maar vindt hen geloof ik wel erg groot! Enuh we kunnen haar geen ongelijk geven. Daar staat meneer, nieuwsgierig is hij wel! Het andere kantje van Zweden . . . ☺ ---------- Maandagmorgen 22 januari. De dooi slaat hier toe en daar is Elin volgens ons erg blij mee! Zij kan weer voor het raam over de verandarand heen kijken naar de reeën, daar lag een dikke laag sneeuw op die er ineens afgekeild is zonder dat wij dat gemerkt hebben, waar zij wel overheen het bos kon inkijken maar niet op het voederplaatsje hiernaast. Grappig genoeg ontdekte zij dat gelijk bij het opstaan, in één run naar de rand van de bank, jammer dat zij (nog) niet kan praten en ik geloof ook zo maar dat dat dat ook nooit gaat doen anders had zij zeker gezegd hoe fijn zij dit weer vindt. Ik heb ooit maar één hond gehad die de oren van mij hoofd kletste en dat was Emma, en ik mis haar nog altijd. Gisteren een heel rustig dagje gehad en met de wandelrondes ons met een JvL vanaf gemaakt, tv gekeken wat hier niet zo heel veel gebeurt en is ook wel eens lekker. Jammer, geen besneeuwde grote dennenbomen meer in zicht maar zijn nu weer groen, ik ben geestelijk nog niet zo ver geloof ik. Met mijn rug gaat het weer wat beter maar als ik net uit bed kom ziet het geheel er droevig uit en voel ik mij ook zo. Voor het weekend had ik een koffiecake gemaakt en die was toch lekker, gelukkig voor direct bij de koffie nog een plakje! Hier onder een foto die Dick gisteren maakte omdat hij het zo'n grappig tafereeltje vond en jullie raden nooit wat ik daar kookte. Veel mensen zullen de rillingen over de rug lopen maar wij vinden dat heel af en toe zo lekker, een ouderwetse custardvla . . .   Verschillende mensen hebben deze foto al gezien, staat op FB. ---------- Zondagmorgen 21 januari. Sodeju zeg, dan is het in 24 uur zo maar ineens 26 graden hoger geworden want nu is het +1! Vannacht weer wat sneeuw gevallen en zal vandaag ook nog zijn gemengd met regen . . . en daar zitten we nou ook niet echt op te wachten. Gisteravond even een blik uit het keukenraam en liep er een vos door de straat en voor je je camera cq mobiel te pakken hebt, is het eigenlijk alweer te laat. Net uit bed vanmorgen liet Elin merken dat zij er nodig uit moest, ik was het eerst in de kleren en ging naar buiten met haar en het leek wel circus! Om mij heen renden 5 reeën, wat een prachtig gezicht zo door de sneeuw! Zij kwamen achter ons huis vandaan, renden langs ons heen door de voortuin van de buren, weggetje over, het bos in om vlak er na weer uit te komen achter ons huis daar waar de voeremmertjes staan! En Elin? Je hebt er geen idee van hoe krachtig een Fauve is, nou zij in ieder geval, ik hield haar amper (au rug), zo sterk! Het mooie vind ik ook dat zij echt geen kik geeft maar er wel dolgraag even lekker achter aan zou willen rennen, Kortom, zoveel wild als er rondom ons leeft, het blijft ons verwonderen! Daar gaat vosje! Nou zo gaat dat hier met die kou ook wel eens hoor! ---------- Zaterdagmorgen 20 januari. Het is echt niet overdreven maar jeetje wat worden wij hier onder gedompeld in de winter zeg, niet te geloven! nu weer -25 en als het -10 is gaan wij het warm vinden , , , Ik las net dat er voor vanavond weer sneeuw verwacht wordt en de temperaturen wat hoger gaan komen een aantal dagen, we zullen het zien en beleven. Sneeuw hoeft er van mij eigenlijk niet meer bij te komen, het is prachtig zo en goed te handelen, maar ja daar hebben wij niets over te zeggen natuurlijk. Hier gaat alles zo zijn gangetje zonder al te veel ups en downs. Roos weet steeds niet hoe snel zij na een plasje weer naar binnen moet komen en als zij dan in huis komt heeft zij een paar dolle minuten, zo blij om weer in haar warme huisje te zijn denk ik. Vandaag ook weer wildvoer halen want als de reeën met zijn 9en komen gaat het best snel en dat terwijl wij echt niet veel geven per dag, maar ja, ze hebben het via de tamtam door gegeven denk ik. Ook zagen wij weer grote elandenhoeven in de tuin staan en dat bezoek hebben we, Elin dus ook, gemist. Het schijnt dat met die heftige kou het wild ook graag in de buurt van huizen vertoefd, kennelijk wat beschutting zoeken en jaha regelmatig ook voer uiteraard. Mijn rug gaat ook weer een tikkie beter gelukkig. Dank je Cilia voor je update en we wachten verder af en ow wat zijn je handschoenen en sokken leuk geworden, die kleuren! Dick kreeg net via Google een leuk filmpje, zijn 'fluffy friends' het dat, een compilatie uit zijn fotobestand op zijn mobiel. Ik heb dat allemaal niet ingesteld maar Dick vindt dat echt leuk. Dus hier de LINK muziekje er bij is ook grappig! ---------- Vrijdagmorgen 19 januari. Alweer een mooie dag, wel ff -29 toen wij opstonden. Dick ging even het reeënemmertje vullen en vroor met zijn hand vast aan de buitendeurkruk, hij wist niet hoe snel hij zijn vingers van die kruk moest afhalen! Even dit om te laten zien hoe koud koud kan zijn . . . en je dus echt niet zonder dikke wanten buiten kunt zijn. Ik wil dan ook absoluut niet dat de honden lang mee gaan, best moeilijk, want eenmaal bij het bos gaat pop voluit en heeft er net zoveel zin in als altijd en moet je haar terug fluiten. Handenwringend strompelde ik door het huis toen Dick weg was en maar kijken op de klok en maar bang zijn voor afgevroren teentjes, en maar loeren op mijn mobiel of de tracker van pop inmiddels al uitgeschakeld was, want dan kan ik zien dat hij weer op weg naar huis is. Goh ik ben af en toe toch zo'n senuwelijer . . . Dit komt dan gewoon door machteloosheid omdat ik er zelf niet bij ben en de regie over de honden uit handen gegeven heb, ja zo voelt het toch nog altijd als Dick alleen met hen weggaat. Gelukkig gaat het met mijn rug wat beter en denk dat dit wel een paar dagen kost voor de strompelfase voorbij is. Oh Cilia, wat vervelend voor Mila, ben benieuwd wat er gevonden wordt/is, misschien ED of zo? Daar kunnen zij aan geopereerd worden. Laat het mij even weten! Uitzicht vanuit het keukenraam, de voortuin of hondentuin genoemd Het terras met wel erg veel sneeuw op de kerstboom . . . ---------- Donderdagmorgen 18 januari. Hoewel ik niet zo ben van het delen van phpdtjes moet mij nu toch even van het hart dat ik geveld ben. Gisteren kennelijk een verkeerde beweging en het was alsof er een elastiekje in mijn rug knapte en daar loop ik nou, zuchtend en steunend, niet kunnen bukken, draaien, pijnscheuten wat mij van die onwel klinkende kreten laten slaan en al de ellende die bij rugpijn hoort. Jammer, vandaag zo'n mooie winterdag, strak blauwe hemel, -16 en een enorme laag sneeuw wat ik alleen vanuit het raam kan bewonderen. Gelukkig veel ramen die uitkijken op al dat moois! Het heeft gisteren de hele dag zo heftig gesneeuwd er kwam geen eind aan, heel mooi dat dan weer wel. Zelfs ons overdekte terras is helemaal ondergesneeuwd door de windvlagen en jammer genoeg kan ik nu niks doen, Dick doet ook al genoeg en is daarbij in de kelder aan de knutsel, hondjes moeten uitgelaten worden en is van aard nou ook niet direct een verpleegkundige . . . hij doet wel zijn best hoor☺ Gelijk heb ik gistermiddag een cocktail van diverse pijnstillers genomen, mij in bed geïnstalleerd met de koptelefoon op (lastig terwijl je ligt) en een paar uur gelegen. Inmiddels weet ik dat je toch het beste in beweging kunt blijven, zeker regelmatig even lopen. Toen weer opgestaan want wij gingen eten bij Viking en Manja, afscheidsetentje, doen we altijd voor zij zaterdag weer vertrekken naar NL. Was weer heel gezellig en een welkome afleiding! Er is gisteren minstens 60 cm sneeuw gevallen en we hadden al zoveel, je kunt ons hekje ternauwernood nog door de contouren onderscheiden, alles is sneeuw en ligt er nog veel meer dan op de onderstaande foto van gisteren! ---------- Woensdagmorgen 17 januari. Gisteravond met hondjes lopen sneeuwde het al een tijdje behoorlijk en nu, 11.00 uur in de morgen sneeuwt het nog. Het is echt gigantisch, zoveel sneeuw en ik denk dat ik dit nog nooit gezien heb, misschien eens in mijn jeugd, maar zelfs dat betwijfel ik. O ja toen wij in Duitsland woonden, de winter van 1979, zei Dick net. Gisteren een heel koude dag en zijn de honden maar korte rondjes mee geweest en merk je eerlijk gezegd nergens aan dat zij het koud hebben. Elin heeft momenteel een hele dikke vacht en draagt natuurlijk ook een jasje net als pop en haar reflectiehes er over. Roos komt sowieso weinig buiten, met de heftige kou alleen nog in de avond en dan zo schattig, de superdikke winterjas nog van Emmaatje en zelfs haar oren zijn dan bedekt! Zij en pop moeten eigenlijk getrimd worden en de oortjes weer kort, maar ik laat het nog maar even zo, toch wat meer bescherming. Net heb ik pop en Elin moeten douchen met lauw water, één en al sneeuwbal. Vannacht slecht geslapen vanwege het drama in Drenthe, kent dus alleen maar slachtoffers. De wanhoop van die man kan ik mij helemaal voorstellen, waarschijnlijk tot het uiterste getergd. En dan die dwangwet, ook dat spookte door mijn hoofd, wat is goed en wat is niet goed en wat zijn daar nou weer de gevolgen van? Goed Yvonne, je woont in Zweden dus . . . Die sneeuwjasjes staan hen wel schattig! Ach er ligt maar een klein laagje sneeuw☺ Het is zo mooi! Gisteren eind van de middag, is al vroeg hier☺, weg van Munkfors naar Mossängen, weer dezelfde elanden! ---------- Dinsdagmorgen 16 januari. Mwah -29 vanmorgen bij het opstaan, ook voor hier erg koud hoor! De hondenwandeling was kort vanmorgen, gewoon een kwartiertje hier in de buurt gelopen, echt veel te koud, bang voor bevroren tenen bij hen. Wat wel vervelend is dat je nu, (hier heb ik voor de zekerheid maar wat tekst weggehaald) in de buurt knalgele hondenpis in de sneeuw ziet en ook niet opgeruimde kak, en als je zoals wij dan, altijd alles opruimen ben je toch bang dat anderen denken dat het van onze honden is. Die pis is echt knalgeel, tegen het oranje aan, zij mogen die hond wel eens wat meer water geven, dit is sterk geconcentreerde zooi! Gisteren ben ik in het middaguur, wanneer de zon schijnt een rondje van een half uur met Roos alleen aan de lijn gaan lopen want met die kou gaat zij geen gewone rondes meer mee, behalve dan de avondronde. Omdat ik niet wil dat zij langzamerhand in elkaar sukkelt, blijf ik dat tijdens deze kou maar gewoon doen, rust roest namelijk, het is duidelijk dat een half uur wel de max is voor haar. Ook de reeën en andere dieren vinden moeilijk voer volgens ons, er zijn hier regelmatig zeker 8 reeën in de buurt en de emmertjes zijn snel leeg en trouwens ook het vogelvoer gaat snel. Vanmorgen een groep kneuen in de tuin ook weer leuk! Eind van de middag, een paar dagen terug Het wordt steeds moeilijker voor haar om over de sneeuwrand van zo'n 30 cm op de verandarand heen te kijken! Verse elandenkeutels! ---------- Maandagmorgen 15 januari. En al wat kwam gistermiddag, geen sneeuw maar wat wel kwam was een appje van Joke of wij warme glögg kwamen drinken met eigengebakken rozijnencake en homemade goulash . . . Uiteraard zeiden wij hier ja op, heerlijk! Wij waren om een uur of half vijf bij hen, nog steeds geen sneeuw en eerlijk gezegd vergaten wij dat helemaal en hebben ook niet meer buiten gekeken, jezus wat kunnen wij kletsen zeg. Het was weer heerlijk gezellig, toen wij weggingen en de deur naar buiten openden om half tien waren wij helemaal verbaasd. Het had enorm gesneeuwd en er lag een beste laag, het was weer betoverend mooi! Zelfs onze auto was totaal, nou ingesneeuwd zal ik niet zeggen, maar er lag een dikke witte deken overheen. Ik heb heel rustig gereden op de terugweg, doe ik sowieso natuurlijk al, maar nu was het net alsof ik over een dikke laag watten reed, heel apart en leuk! Thuis gekomen gelijk honden jasjes aan riemen om en een rondjehondje gemaakt, wat heerlijk, het sneeuwde ook nog steeds. Elin is dol op sneeuw, die duikt telkens diep de sporen in, graaft zich er dan diep in en tussen het lopen door wil zij steeds lekker rollen door de sneeuw, zo schattig. Ook pop houdt van sneeuw maar wel om er los doorheen te rennen en Roos dan? Ach die maakt het niet veel uit, die gedraagt zich net als anders of er geen sneeuw ligt, hoewel wij ons dat al bijna niet meer herinneren, zo lang ligt er nu al sneeuw! Zó had ik mij het wonen in Zweden ook voorgesteld! ---------- Zondagmorgen 14 januari. Hoewel wij al een aantal maanden een aardig dikke sneeuwlaag hebben die alle minder mooie dingen prachtig bedekt, is er gisteren een klein laagje is bij gekomen die ook de boomtakken weer een suikerlaagje heeft gegeven. Maar ik geloof dat wij voor vanmiddag onze borst weer nat kunnen maken, er wordt aardig wat sneeuw verwacht, de winter is hier nog lang niet voorbij! De camper is ook weer helemaal goed gekeurd, zonder ook maar een kleine aanmerking en hij staat weer gereed klaar, vinden wij toch een fijn idee, de bumperreparatie zal nog even op zich laten wachten maar dat maakt ons niks uit. Toen wij nog in NL woonden leek mij camperen in de sneeuw helemaal geweldig, maar na 3 winters in Zweden, hoeft dat van mij niet meer. Het is veel te koud en te lastig met het tegenwoordig niet zo goedkope gas, je jekkert het er zo door heen en daarbij zijn de camperplekken vaak moeilijk te bereiken want er wordt sneeuw geruimd en opzij geschoven, veel P ingangen afgesloten daardoor. Daarbij liggen aanrijdingen op de loer waar je ook niet op zit te wachten. Natuurlijk kun je wel op geopende campings staan en juist dat vinden wij nou ook weer niet leuk. Gisteravond weer gekeken naar mijn favoriete tv programma, De Mol, waar ik deze keer vaak geen moer van snapte. Jammer genoeg vind ik ook de deelnemers tot nu toe niet echt leuk, kan nog komen natuurlijk maar ik heb een hekel aan die betweterige selfkicker Kees van der Spek en hoop dat hij er snel uit is en dat zal dan wel weer niet . . . Wel heel leuk, op 7 februari a.s. ga ik met Joke en Anne naar een (afscheids?) concert van The Eagles in Karlstad, tickets al gekocht! ---------- Zaterdagmorgen 13 januari. Het sneeuwt weer, soms wat meer soms wat minder, het vriest iets van -4 en vanaf maandag zitten wij weer onder de dubbele cijfers. Nog iets over cijfers, de Zwedenforumfoto is al 701 keer geliked . . . Heb ik nog meer over cijfers? Nee dus☺ O ja dat mij e reader nog maar op 10% staat en dus opgeladen moet worden want als ik ergens een hekel aan heb, zin in lezen en de e reader bijna leeg, of zin om met de koptelefoon muziek te luisteren en blijkt dat hij dood is . . . Interessante praat vandaag hè, maar ik heb niks anders te vermelden. Zie wel prachtige foto's overal van de late vurige zonsondergangen en zo'n foto heeft Dick gistermiddag aan de rivier gemaakt en zal ik hier ook plaatsen als hij straks weer thuis is. Dat duurt dus nog, kreeg net een belletje dat hij even langs de veiling gaat die hier om de paar weken plaats vindt.   ---------- Vrijdagmorgen 12 januari. Weer iets grappigs, de foto die ik gisteren hier plaatste van de drie elanden in de tuin vond ik zelf natuurlijk ook leuk maar dattie zó leuk gevonden zou worden, nooit verwacht! Ik had hem op het Zwedenforum gezet en er kwamen tot nu toe 644 likes op en dat is wel heel veel en zelfs van de Zweedse ambassade in Nederland! Vanmorgen 8 reeën in de tuin die 'en masse' kwamen aanrennen uit het bos toen ik uit bed kwam, dan horen zij de houten vloer kraken, toch ook wel van een afstandje, mwah wat een leven toch. Gistermiddag had ik een uurtje de oppas op buurmeisje Luna en toen zij iets deed wat ik niet wil en nee zei ging zij in de huilstand, wat ik zelf volkomen negeerde maar de hondenkinderen dus niet . . . Het bleek dat pop en Elin dit heel erg vonden en zo mooi, Luna lag piepend op de bank en die twee hondjes kropen bij haar en gingen haar troosten. Echt dit was zo ontroerend om te zien en kennelijk voor Luna enorm troostend want zij viel daarbij in slaap en dat gebeurde volgens de ouders nooit zo maar op de bank en dat nog wel gewoon bij 'vreemden', ook weer leuk toch. Lief filmpje wat ik ook op youtube zal zetten. Eind van de middag kwamen Viking en Manja en dat was weer lachen, tot een uur of tien in de avond . . . Ik heb bij velen de naam een maf wijf te zijn maar Manja overtreft mij hoor, jawel en dat zonder ook maar één druppeltje drank! Dat onze honden eindeloos lief zijn weten jullie al maar dat zij een 3 jarig huilend meisje zo kunnen troosten, dat zij zelfs in slaap valt, konden haar ouders ook niet bedenken!☺ Honden zijn, mits goed opgevoed natuurlijk, echt superwezens! De vroege morgen van 11 januari ---------- Donderdagmorgen 11 januari. En toen werd de woensdag nog een prachtige memorabele dag met veel verrassingen! Op de eerste plaats, ik had net Elin buiten een plasje laten doen en stond zij binnen weer voor de voordeur met een schel, kort alarmerend blafje. En dan weet ik gelijk dat er 'iets' moet zijn, óf er wordt aan het poortje gerammeld óf er staat iemand aan de deur, ik reageer altijd wanneer ik een ander soort blafje hoor omdat ik weet dat een hond, nu dan Elin want de Engelsen geven geen kik, dit niet voor niets doet. Toen ik opstond zag ik het direct, 3 elanden in de tuin! Grotegoden wat geweldig! Het is volgens mij weer de bekende moeder met haar twee kinderen die hier rond lopen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee dus foto's en filmpjes maken door het raam, de één wat beter gelukt dan de ander, jeetje zeg wat stond ik in de opgewonden modus! Zij namen alle tijd, liepen rustig van de appelboom twijgjes te eten en ook van de dennenboom, wat mij eigenlijk wel verbaasde. Inmiddels weet ik dat zij wel 10 kg per dag per eland naar binnen werken met die kolossale lijven! Zo fantastisch, geen woorden voor. Ondertussen wist ik dat Dick er aan kwam en probeerde hem te bellen om nog even niet hier te komen en ja hoor daar kwam hij al aan en zag gelijk de elanden in de tuin, begreep waarom ik gebeld had, en reed door om een stukje verder te stoppen en ook vanaf een afstandje te genieten van deze aanblik. Moeder eland schrok een momentje van de voorbijrijdende koelkast maakte een sprongetje en ging weer verder met eten! Op een gegeven moment dacht een jong dat het een stukje verder nog beter was en liep via de voorkant van ons huis over de weg het bos in naast ons huis. De andere twee namen de tijd en liepen zo vlak langs ons huis tussen de garage en huis door om even halt te houden bij het reeën/vogelvoerplekje. Pop zag hen ook en bekeek het ademloos en Elin heb ik even van de bank af gehouden want moeder eland keek over de verandarand naar binnen en was ik toch bang dat zij dan ging blaffen! Langzaam lopend trokken zij weer het bos in en kwamen gelijk de reeën weer hier! Nou is dit mooi of niet dan?☺ Andere nieuws is dat het met de camper goed gegaan is, prima rijden op de 62 en aardige lui bij de garage en de hele achterbumper moet vernieuwd worden, offerte gaat naar de verzekering en bij goedkeuring worden onderdelen besteld. Gaat wel een tijdje over heen, maar maakt ons niet uit. Duct tape is overal goed voor hè Joke! Geweldig! Weer eens wat anders dan reeën! Gekke vlek op moeder eland komt door het schuin fotograferen door 3 lagen glas. ---------- Woensdagmorgen 10 januari. Gisteren ging ik in m'n eentje boodschappen doen en heb volgens mij hele gesprekken met mezelf gehouden. Zon, blauwe lucht, alles wit bevroren, ik raakte niet uitgekeken. Ben onderweg een aantal keer gestopt om mij te verbazen over zoveel schoonheid en dacht dat ik een winterkalender aan het kijken was, maar het was/is ECHT! Wat een prachtige winter hebben wij en er ligt al een aantal maanden een laag sneeuw wat alleen maar mooi is. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar geestelijk en lichamelijk voel ik mij bij deze temperaturen dit deel van het jaar in deze situatie, op zijn best . . . We krijgen nu een paar dagen net boven 0, hoewel verschillende weerstations verschillende uitkomsten geven en vertrouwen wij eigenlijk alleen nog maar op onze eigen thermometers. Helaas ook iets minder leuks, vind ik dan. Dick rijdt net weg met de camper, hij startte trouwens in één keer, maakte wel wat protesterend geluid, om naar de garage in Karlstad te gaan, zij gaan kijken wat er aan onderdelen besteld moet worden. En waarom ben ik niet mee gegaan? Om dezelfde reden als dat de Koninklijke familie ook niet in één vliegtuig zit als zij op reis gaan . . . Vul dit zelf maar verder in. Gistermiddag kwam het bezoek van onze leuke overburen nog even afscheid van ons nemen, zijn vanmorgen vroeg weer naar NL vertrokken! 9 januari Rådasjön, panoramafoto Klarälvsbanan, vroegere spoorlijn, nu een heel lang fiets/wandelpad Niet overdreven hè, zo mooi, zie ook het totaal bevroren meer Rådasjön Dit is dus vanmorgen en zal ik blij zijn als hij weer terug is . . . ---------- Dinsdagmorgen 9 januari. Een stuk warmer vandaag, nu -16 Deze week wordt het hier ook wat hoger van temperatuur maar hoger dan +1 wordt het geloof ik maar één keer om vanaf het weekend weer de diepvrieskou in te duiken. Ja toch leuk hè Annemarie om het hier eens zo te bekijken op een filmpje hoe wij hier wonen! Verder heb ik niet veel te melden, het gaat zo z'n gangetje en niemand is hier onder de indruk van de winter, is men ook gewend en hoort er bij. Zelf slaken wij nog steeds oh's en ah's kreten, kijk eens wat mooi, moet je die boom nou zien en die reeën in de sneeuw en ga zo maar door. Dus gooi ik er nu nog maar een paar hondenplaatjes in want die sneeuw verveelt jullie nu ook wel eens . . . Momenteel haar lievelingsspeeltje, zit een piepbal in        Echt altijd pais en vree tussen onze honden, zo fijn! ---------- Maandagmorgen 8 januari. Adembenemend mooi is het weer, en ijs- maar dan ook ijskoud en thermo ondergoed aan was geen overbodige luxe vanmorgen. Kijk, als je eenmaal 10 minuten loopt voel je dat je zelfs warm gaat worden, alleen je handen blijven toch een klein probleempje wat de pret drukt, dus komen er hier verwarmde wanten, Gisteren heb ik filmpjes geplaatst, ook eentje van een moeder eland met 2 kinderen, Dick kwam die tegen op weg naar de berg en zij stoorden zich totaal niet aan de auto en kon hij rustig filmen en fotograferen! Dit stel leeft hier gewoon in de buurt en al menigmaal door vele mensen gezien, grappig toch! Inmiddels weten wij dat je beter niet je auto kunt uitstappen om hen te fotograferen, dat werd bijna iemand noodlottig wat nog gefilmd is ook door een collega sneeuwscooteraar . . . Best gek om dat te zien want hij en nog iemand schoten de man niet eens te hulp en filmden er op los terwijl die eland op luttele meters afstand die man volledig onder zich door schopte. Het liep toch met een sisser af, man had alleen een gebroken been . . . Met wilde dieren valt echt niet te spotten en zeker met die krachtpatsers van elanden. Gisteren eind van de middag kwamen Joke en Anne en hadden we weer genoeglijke uurtjes, makkelijk maaltijd, soeppie met wat garnituurtjes er bij. Dick heeft gisteren de weg naar de camper sneeuwvrij gemaakt, hij moet woensdag naar garage in Karlstad om te kijken wat er besteld moet worden ivm de reparatie en APK keuring. Ook moet de camper uitgeruimd worden, er ligt nog veel troep in en ook dat is niet echt fijn bij deze kou, dus vandaag gaat de camper binnen opgewarmd worden. Veel langer kunnen wij niet wachten want er komen één of twee dagen temperaturen rond 0 en dan kan het glad worden. Bah een rotklus vind ik. Daarbij vinden wij dat de camper altijd reisvaardig moet staan voor als je onverwachts naar NL moet. Wel is het hier supermakkelijk om hem tijdelijk in- en/of uit de wegenbelasting en verzekering te halen, kost niks extra's en gaat gewoon via internet. Wij kunnen geen selfies maken, staan er altijd zo maf op en weten gewoon niet waar je nou naar moet kijken . . . een lens, nooit van gehoord☺ Gistermorgen Even pad overgestoken naar de huizen waar appelbomen staan en wie weet zit er nog een verrot bevroren appeltje aan en anders zijn de takjes ook lekker -------- Zondagmorgen 7 januari, Jeetje wat had ik nu blij geweest als wij nog in NL zouden wonen, een beetje vrieskistjesweer, na al die regen! Inmiddels zwaar verwend en is vrieskistjesweer heel gewoon, lachen toch, het is zelfs nog stukken kouder dan in mijn vriezer in de keuken! Toch wat hogere temperaturen vandaag, nu -23! Gisteravond leek het een heel klein beetje dampig en het effect is nu weer zó mooi, overal een wit ijslaagje overheen Straks stonden er 6 reeën in de tuin en één in de voortuin, en eentje er naast, die gewoon over het hekje springen en daar de op de grond gevallen vogelzaadjes staan te eten! Gistermiddag gezellige uurtjes bij de buurtjes gehad, die het leuk vonden om ons hun ouders voor te stellen en waren daarbij ook erge leuke toegankelijke mensen! Men zegt wel eens dat het op oudere leeftijd moeilijk is om vriendschappen te sluiten maar dat geldt voor ons zeker niet en daar ben ik blij om! Direct ga ik een poging doen om mijn filmpjes te plaatsen op youtube en wacht nog even met de krabbel te uploaden zodat ik eventueel de linkjes kan plaatsen . . . ben wel benieuwd of het weer zo lang gaat duren. Zie net dat het weer een tijd gaat duren dus, of vandaag nog te zien of morgen! OEHOEE KLIK OP FILMPJES! ---------- Zaterdagmorgen 6 januari. We zijn niet kinderachtig maar nu is het toch echt wel koud hoor, wel prachtig weer maar oeiiii, vannacht de max van -28 graden, ja hier kun je wel schaatsen . . . Gisteravond bij -24 kwamen wij thuis van avondrondje en had Dick een bevroren snor en baard, het leek wel of wij op de Noordpool waren! Roos mag zelfs deze ronde even niet meer mee, ik vind het, ondanks een winterjas, veel te koud voor haar . Ook nu maar een kort rondje met pop en Elin, ben echt bang voor bevroren tenen. Wij hebben de meest geavanceerde ramen qua isolatie die je je kunt voorstellen, 3 lagen glas en toch, aan de binnenkant van het slaapkamerraam zie ik een randje ijs aan de onderkant! Ook voor hier zijn de temperaturen nu extreem hoor, laat staan in het echte hoge noorden! Zie onder de bevroren snorren en sikkenclub!☺ En geef het portie winter van Roos maar aan Fikkie . . . ---------- Vrijdagmorgen 5 januari. Gisteravond laatste rondje was het -22 graden en de gevoelstemperatuur -25, nou dan weet je echt wel dat je in Zweden woont. Wat een schoonheid buiten, net of er op de sneeuw talloze diamantjes lagen en het knisperde enorm onder onze spijkerschoenen, zo heerlijk! Bij het opstaan vanmorgen ook - 22 en het gaat nog kouder worden, Dick stuurde mij net dit plaatje, op weg naar het wolvenpad! Hij mocht van mij absoluut geen lange ronde maken, veel te bang voor bevroren hondenvoetjes en Roos gaat nu helemaal niet mee en daar heb ik in de straat een stukje mee gelopen, een minuut of tien. De filmpjes van gisteren zijn echt heel mooi geworden en heeft Dick uit de hand gefilmd terwijl ik reed. Eerst twijfelden wij nog ivm eventueel trillend beeld maar blijkt dat Dick nog wel een vaste hand heeft, mooi beeld! En geloof mij, wij genieten volop van dit extreme weer! We voeren de reeën nu wel meer bij en staan er 's morgens 5 te wachten . . . we geven hen een bodempie en voor de rest van de dag moeten zij zelf zoeken en doen zij ook, want zelfs dat kunnen wij vanuit ons huis bekijken, hoe prachtig toch. In de avond nog een beetje voor de nacht. Ook de vogels worden nu ruimer bediend, met vetbollen zónder netje en ik prop deze in jampotjes. Grappig want om het enige stuk waar een hekje om heen staat is het hondentuintje aan de voorkant van het huis, hoef ik verder vast niet uit te leggen want is al talloze malen op foto's te zien geweest. Maar goed, dat tuintje dus, soms doen de honden daar een plasje en er staat een boom met een vogelvoerhuisje en nu zien wij allemaal dierensporen de tuin in gaan, die kennelijk over het hekje springen om restjes vogelvoer van de grond te eten! Het is te rommelig om te zien wat voor sporen dat zijn, maar ook reeën! Het houdt ons lekker bezig hoor. Gisteren kregen wij een verrassing van het bezoek van onze overburen, een heerlijke worst en moesten ons bedwingen om hem niet helemaal soldaat te maken en wat over te laten voor vandaag! Wat lief van onze buurtjes! De honden merkten ook duidelijk dat er wat anders te smikkelen viel en stonden alle drie in de keuken en hebben een héél klein stukje gekregen . . .  Ja hebbes Sprookjeswereld! ---------- Donderdagmorgen 4 januari. Sorry voor gisteren geen krabbel, geen tijd, we zijn gelijk na rondjehondje naar Karlstad gegaan. En ja, ik heb tegenwoordig ook altijd een 'pechpakket' mee voor stel dat er onderweg wat gebeurt. Maar nu gaat het pakket uitgebreid worden want zie wat er in de buurt van Malmö en Denemarken aan de hand is, sneeuw, niet te filmen, zoveel. Dit hebben wij niet gehad maar zou ook zo maar zo kunnen! Grappig de ongeruste berichtjes over de kou hier die wij krijgen, maar wij redden ons prima hoor, natuurlijk ook hier koud en ligt er veel sneeuw maar alles is onder controle en zolang als ik nog liever in een T shirt door het huis loop is het wel goed toch? Wel realiseerden wij ons gisteren in Karlstad dat wij toch echt wel in een heel ander land dan NL wonen hoor en dat je toch wel bevoorrecht bent om dit alles te kunnen meemaken! In zo'n stad ook, iedereen met dikke jassen, geen bloot hoofd te zien, sleetjes, hoge bergen geschoven sneeuw aan de kanten, skibakken op auto's, parkeerplaatsen als een soort ijsbanen, bevroren Klarälven, uitverkoop in de winkels van winterspullen. Wij gingen naar van die specifieke sneeuwschoenen kijken, vroeger van dat model tennisracket en nu mooie moderne dingen, prachtig om in dikke sneeuw te lopen. Wilden ze nu niet kopen maar wel kijken uhh waar hoor ik dat meer? Nee de keuze was niet meer reuze en wel hebben wij nu enig idee wat zij kosten en ook dat je deze eerder in het seizoen moet kopen wil je nog kunnen kiezen. Het is hier nu kraakhelder, de zon is net op, 9.07 uur, wordt steeds kouder vandaag, nu nog -11 en vinden wij al niet eens koud meer, ook omdat het straffe noord oosten windje van gisteren weg is. Volgens mij gaat de kou nog wat zuidelijker zakken en zal ook NL een tikkie mee krijgen en zag ik alweer irritant elfsteden geleuter staan . . . Dick kwam net thuis met kouwe klauwuh, zelfs met wanten aan, was -15 en moeten we dus van die warmtedingetjes voor in onze wanten kopen. Direct gaan wij rondje met de auto en GoPro op dashboard aan, af en toe even stoppen om gewoon filmpje te maken, zo mooi om nu te filmen! Zal ik dit weekend op youtube zetten. ---------- Dinsdagmorgen 2 januari. Gisteren niks gedaan behalve wat in huis rommelen, voelden ons apegaar, en wat aan mijn site veranderen, zag dat er datums niet goed stonden en nog wat andere dingetjes. Ook nog even een andere krabbelfoto hier boven bedenken. Het sneeuwt sinds gisteravond heel licht en tegen de verwachtingen in, komen er nu toch geen grote sneeuwbuien. Is best wel ok, het is prachtig buiten, zo blijft de sneeuw ook zijn schoonheid houden en voorlopig zowel overdag als in de nacht behoorlijk, zo'n graad of 10 onder 0, prima dus.  Grappig dat dit zo makkelijk went en je het normaal vindt en niet eens erg koud☺ Roos gaat in ieder geval nog altijd 1x per dag zeker mee en vaak ook 2x, net hoe haar Engelse petje staat. Dick kwam gisteren met wat fotoboeken uit de kelder en dat is zo leuk als je die al jaren niet meer gezien hebt en daarbij ontdekten wij dat het schattige geruite jasje van Elin zeker als zo'n 35 á 40 jaar oud is en we Lotte onze ruwhaar teckel er mee zagen lopen! Best gek want ik zei al steeds dat het van Lotte geweest was en als je dan gaat uitrekenen en foto's van vroeger ziet, realiseer je de lange tijd geleden pas echt! Onze honden dragen echt hier elke dag een jas en dat kun je je in NL gewoon niet voorstellen, maar hier is dat dus echt nodig. Je ziet alleen maar honden mét jas, áls ik die zie bijvoorbeeld bij de winkels in de buurt, want in onze woonomgeving zie ik totaal geen hond! Ze zijn er zeker wel maar we komen ze nooit tegen, jaha wel gisteravond hondenkak in de sneeuw bij ons avondrondje! En ik wil niet generaliseren, maar in de straat zijn wel NLers op bezoek met een hond . . . en van onze honden kan het niet zijn, want wij ruimen alles op! ---------- Maandagmorgen 1 januari. En vanaf vandaag doen wij weer gewoon toch? Ach wij deden al aardig gewoon hoor,de dagen gevierd met leuke en lieve mensen en we hebben er van genoten. Gisteravond weer hartstikke gezellig met Joke en Anne, spelletjes gedaan, '30 seconden' heet dat en kenden wij helemaal niet. Je kunt er goed bij lachen en ondertussen lekker muziekje aan uit 'onze tijd' gepresenteerd door de pretentieloze omroep MAX (toch maar eens lid van worden?), heerlijk, zo herkenbaar allemaal! Hondjes alle 5 languit vredig slapend om ons heen, wat wil een mens nou nog meer? En toen was het zo maar half 3, zonder dat wij er erg in hadden en dat betekent toch wat voor mensen die echt altijd om 10 uur/ half 11 in bed liggen! Langzaam terug naar huis rijden, gelukkig maar 6 km, altijd voorzichtig ivm al die diertjes hier, gelijk thuis stukje lopen met de hondenkinderen en om 3 uur het bed ingestapt. Ja en dan toch om half 9 wakker, de honden niet die bleven gewoon slapen. Twee hebben we wakker gepord voor de ochtendronde en de derde, Roos ligt nog diep te slapen en het is al half 11! O ja direct moet ik natuurlijk aan de nieuwe krabbelbladzijde voor 2024 beginnen!