MENU 2024 gastenboek Filmpjes, ook van langer geleden

KRABBELS Op de foto Spraktjärn, met op de voorgrond een bankje met de tekst in Värmlands dialect : sätt dej e stônn vertaald denken wij zo ongeveer  'ga zitten en verbaas je'

Vrijdagmorgen 22 november. Lekker koud, was - 11 op de berg en het ziet er heel mooi uit. Van de week nog iets grappigs, Dick liep op de berg met de honden en plotseling pakte Elin iets van de grond en zag Dick dat zij dat in haar Franse kleppie hield zonder er iets mee te doen en gewoon doorliep. Hij wilde toch wel weten wat dat was en op het woordje 'los' liet zij het inderdaad gelijk los en bleek het een heel ei te zijn! Hoe komt dat ei daar nou, toch helemaal geen eierentijd zou je zeggen en daarbij was het een leeg ei met een klein gaatje, dus kennelijk een dier dat het ei leeg gezogen had of iets dergelijks. Ook komisch dat Elin het ei, zonder stuk te bijten in haar muiltje vast hield. Dit vinden wij eigenlijk best verrassend. Gistermiddag weer heerlijk gewandeld in het leuke gebied Vestra Skymnäs, de honden vinden het daar ook zo fijn. We proberen zoveel mogelijk afwisselend met hen te wandelen want daardoor houd je je honden geestelijk actief en geïnteresseerd en dutten zij niet in. Je ziet regelmatig, althans dat zag ik in NL waar we veel meer mensen zagen, bijvoorbeeld gezinnetjes met een uitgebluste Golden retriever naast de kinderwagen lopen. Deze honden leiden een saai leven lijkt mij, zonder enige spanning, en zijn geestelijk oud voor hun tijd.☺ Dat zegt dus niet dat zij ongelukkig zijn hoor, zij weten niet beter, en toch heb ik medelijden met ze. Wat grappig Klára dat je het hebt over grint met een d of t! Jeetje meid, echt knap, ik twijfelde zelf ook ernstig maar geen zin om op te zoeken. Net met mijn persoonlijke neerlandicus overlegd, heeft het opgezocht en het schijnt beide te mogen maar is oorspronkelijk toch echt met een d het komt van het Engels 'grindle' hetgeen malen betekent! Chapeau voor jou als Tsjechische! En natuurlijk, de kerstfoto's komen in de loop van de tijd wel! Hoe graag wij het ook willen, we durven Elin hier niet los te laten, zo'n groot gebied met heel veel wild en geen paden, behalve waar wij hier lopen. Elin is in opperste staat van paraatheid, ziet pop in de verte, kun je zien aan die sterk gebogen staart! Misschien zien jullie dit niet zo maar ik vind dit net een stierenkop ---------- Donderdagmorgen 21 november. Ook onze kerstverlichting hangt al, lang niet alles maar toch wel de rand langs het buitenterras. Apart hè, ik moest er 'vroeger' voor half december niet aan denken maar ja je wordt toch aangestoken, letterlijk dus☺ In huis verder nog niets, wel onze leuke sneeuwmannetjes met lichtjes weer op de vensterbank, dat is ook geen kerst maar winter. Vannacht leek ik wel een kleuter die in Sinterklaastijd benieuwd is of er 's nachts al wat in mijn schoentje zat maar nu ga ik kijken naar buiten of er al sneeuw is . . . Toen wij gisteravond rondje met de meisjes gingen sneeuwde het, zo leuk weer onder die brandende straatlantaarns. Vannacht wel wat sneeuw gevallen maar niet om over naar huis te schrijven, wel in de zuidelijke provincies las ik en best heftig ook. Op de berg vanmorgen was het niet echt aangenaam zei Dick, een stevige noordenwind bij -5 en vond hij het zo lekker om weer in huis te komen, lekker warm en koffie te ruiken, kneuterig hè! En had ik er nog, hoe winters ook, een stukje kaneelcake bij . . . De dagen zijn nu vrij kort, de zon gaat hier nog ongeveer dezelfde tijd op als in NL maar gaat al onder om 15.36 uur vandaag, en ik geniet er weer van, kaarsen en waxinelichtjes en von is weer happy. ---------- Woensdagmorgen 20 november. Een klein laagje poedersuiker buiten wat het net weer even leuk maakt en verder (nog) geen sneeuw. Gisteren bereikten mij uit NL wat berichtjes over de Zweedse overheid die een boekje met waarschuwingen/tips verspreid heeft onder de bevolking, in case of war or problems. Toevallig viel het bij ons ook gisteren in de brievenbus. Vandaag staat er een stuk in de T. over en zoals altijd zijn de meningen verdeeld (ja natuurlijk want NLers hebben gelijk overal een mening over), ook onder Zwedenlanders. Wat kennelijk niet iedereen weet dat dit om de paar jaar hier gebeurt en ik vind het persoonlijk prima. Ik hou niet van wegkijkerij, maar wel van realiteit. Zweden ligt op een strategische positie en de Russen azen al veel langer op bijvoorbeeld Gottland en helemaal sinds Zweden en Finland lid zijn van de NAVO. Daarbij is bekend dat er vaak Russische onderzeeërs over de bodem van de Baltische zee schuimen en dat is niet om van de natuur onder water te genieten. Ook wij hebben een voorraadje in de kelder van diverse dingen, o.a. water, als ook voer voor de honden. Het was vanmorgen een drukke toestand in de tuin, 5 reeën die het niet zo met elkaar kunnen vinden lijkt het en, nog nooit gezien, een fazant die er tussendoor liep te trippelen en ook niet gewenst was kennelijk☺ Kortom, Elin, maar wij ook hoor, hadden ogen tekort om dit te bekijken!        Zo makkelijk Google translate ---------- Dinsdagmorgen 19 november. Volgens mij gaat de sneeuwval die heftig leek voorlopig aan ons voorbij en vind ik best jammer en aan de andere kant nog wel even makkelijk ook. Gisteren dus het nieuwe huis van André en Manja bekeken . . . Echt geen worden voor, wat ongelofelijk mooi en sjiek, het overtrof onze verwachtingen die toch al hoog gespannen waren. Aankomend over een smalle grusweg, staan voor een elektronisch hek wat open gaat, camera's, lichten en dan omhoog een kronkelend grintpad op . . . Er kwamen twee gigantische Pyrenese berghonden op ons af gerend en waren werkelijk zo lief en aardig! En dan sta je voor dat landhuis, ik kan het geen 'huis' noemen, is geen gewoon huis, Werden op z'n Engels (meneer heet ook nog George, uitspreken met stiff upperlip) met de nodige egards ontvangen en na de koffie met eigen gebakken appeltaart door André zijn we door het pand geleid en ondertussen de nodige verwondering geuit. Zonder meer, uitzonderlijk mooi. En wat een aardige mensen, sowieso al om ons nog voor zij het huis zelf verlaten hebben, ons te ontvangen om het huis te bekijken. Grappig want toen wij weggingen moesten de honden even naar binnen want zij gaan prompt voor auto's staan die het terrein willen verlaten! Ja het was een hele leuke belevenis en 20 december komen André en Manja naar Zweden en zijn wij met kerstmis uitgenodigd daar voor een etentje. Leuke dingen toch. O ja, het is vandaag 51 jaar geleden dat onze eerste Ierse Setter Myra geboren werd! Nog iets, A&M hebben er totaal geen probleem mee dat ik hier hun namen noem en een foto van hun huis laat zien, bij deze dus.   ---------- Maandagmorgen 18 november. Wat een gezellige dag gisteren en daarbij ook nog eens verwend met lekkere dingen! Bij A&D was, volgens Dick dan, de eigen gemaakte wijn heel erg lekker, krachtig hoorde ik zeggen☺ (ik drink geen alcohol) Maar mijn homemade appelsap ook niet te versmaden en laten we ook de appeltaart bij de koffie niet vergeten! Daarbij aangenaam gezelschap en was ook alweer een tijdje geleden dat wij elkaar spraken, dus ja stof genoeg. Eind van de middag naar André en Eric waarbij de laatste weer uitstekend gekookt had, en ik zei gewoon even 'bami', maaruh dat kun je niet gewoon noemen hoor! Allerlei lekker dingen er bij want Eric kan perfect koken en is niet van de aardappelen groenten en een stukje vlees. Hij staat rustig een hele zondag te kokkerellen en heeft daarna dan ook dankbare eters! Vanmorgen al vroeg waren er 5 reeën in de tuin die met een concurrentieslag bezig waren wat Elin helemaal kicken vindt, van de ene bank naar de andere springt, door het raam kijkt, naar de keuken rent, daar tegen de terrasdeur aan staat en dat alles zonder ook maar één kik te geven! Wij blijven dit apart, maar vooral heel leuk vinden. Vanmorgen tijdens de wandeling had pop ook weer een triggermomentje, twee famous grousejes (korhoenders) die opvlogen! Nu is alles weer in diepe rust . . . Zo'n vredig tafereeltje Geloof mij, hier worden wij diep gelukkig van ♥ Nog even een foto van de kerstmarkt van zaterdag j.l. waar ik niks aan vond maar het gebouw waarin dit was is zo mooi! ---------- Zondagmorgen 17 november. En het klopte weer, ik vond er geen zak aan op die kerstmarkt, totaal geen sfeer, geen sneeuw, koude noordenwind, de entreeprijs was wel de helft van vorig jaar, kennelijk viel de opkomst vorig jaar tegen. Het is zo jammer want de accommodatie is zo mooi, een oude prachtig onderhouden Herrgård, en leent zich echt voor een mooie kerstmarkt. Nu stonden er weer kraampjes met dezelfde troep voor veel teveel geld. Ja dat weer wel, leuke mensen gesproken en ook de bbqman die hier in de buurt woont, ook een NLer stond er en die was nog het leukst eigenlijk! Het werd bij zijn negotie een NL feestje, dat was wel grappig. De organisatoren van zo'n evenement zouden eigenlijk eens in december naar een Duitse kerstmarkt moeten gaan kijken! Al met al maar een paar uurtjes daar geweest en totaal verkleumd snel naar huis gegaan, ik heb mij op een appeltaart gestort, om te maken dan, Dick is vlak daarna met de meisjes nog de middagronde gaan doen en ik het eten voorbereid want de 'mannen' kwamen bij ons eten. Het waren weer gezellige uurtjes, dat mag gezegd worden en hebben enorm gelachen, we hebben erge leuke vrienden aan hen! Toen zij om een uur of tien weg gingen was mijn batterijtje leeg en zijn we de honden gaan uitlaten en toch nog een uurtje rustig in de kamer gezeten met onze schoothondjes, ook fijne momenten vinden wij altijd. Dick is nu weer een grote ronde aan het maken en straks een bakkie doen bij D&A en ook dat is altijd weer gezellig! En ja vanavond eten wij bami bij de mannen, zij vertrekken deze week weer naar NL en het is onze gewoonte om altijd een keer bij de één en bij de ander te eten. Morgenavond gaan wij het nieuwe huis van André en Manja bekijken waar zij in december de sleutel van krijgen, zo leuk, is ook een soort herrgård . . . een landhuis met een giga stuk grond er om heen! Kortom drukke dagen hè voor ons als pensionado's. ---------- Zaterdagmorgen 16 november. Gisteren een mooie dag gehad en hebben wij weer de leuke, mooie afwisselende wandeling op Vestra Skymnäs gemaakt. De honden vinden het daar net als wij, geweldig, je ziet pop grote slagen maken om open stukken helemaal af te rennen,. Het is een gemengd bos met kleine meertjes, waar nu een vliesje ijs op ligt. Maar het aller leukste was toch wel even onderweg er naar toe, plotseling naast ons in een open stukje bos, moeder eland met twee kinderen en je bent er al voorbij voor je het je realiseert. Zij keken even op toen wij langs reden en wij zijn een stukje verder omgekeerd en teruggereden, stil blijven staan op de weg om er van te genieten. Grappig want je ziet gewoon dat zij auto's gewend zijn maar je moet vooral niets zeggen als je je raampje open doet om foto's te maken. Toen kwam er een auto met een geel kenteken aan en weten wij het wel, raampje open, enthousiaste gilletjes slaken en ja hoor, dan gaan de  elanden natuurlijk weg, deze mensen moeten nog wel wat leren dus . . . Je staat niet in een dierentuin maar aanschouwt wilde dieren in het eggie! Dick komt net thuis van de ochtend wandeling, hondjes lekker gegeten en liggen nu te slapen, wel moet Elin altijd nog een paar minuten afkicken, speelt nog even met Dick met bal in sok en dan is het totale rust. Het gaat hier elke dag hetzelfde en dat maakt de honden ook zo rustig, regelmaat is zo belangrijk voor ze. Het is weer een komen en gaan van vogels en ook de kuifmees weer gezien, een schatje vind ik dat met zo'n eigenwijs kuifje, De reeën waren er gisteren overdag ook weer en zijn vannacht ook langs geweest, voeremmertje leeg. Straks gaan wij naar een kerstmarkt in Ransäter en wat mij betreft mis ik dan nu al wat en dat is sneeuw. Ook vorig jaar zijn wij er geweest en vond ik er niet zoveel aan maar nu hebben een paar mensen gevraagd of wij er ook zijn en vooruit dan maar.  Genieten 1! Genieten 2! Genieten 3! ---------- Vrijdagmorgen 15 november. Al een beetje winters en voelden wij gisteravond al goed bij het laatste avondrondje, heerlijk! Bij het opstaan waren de reeën er ook alweer maar zijn nog een stuk schuwer dan vorig jaar, ook zij moeten weer even wennen. Daarbij zullen het ws ook niet dezelfde zijn als voorheen, je weet dat niet hè, we hebben hen geen halsbandje om kunnen doen☺ Bij de rivier sprak ik een mevrouw met een lieve Berner Sennenreu en de liefde tussen onze honden is wederzijds, maar hij doet echt veel te grof en kan dus niet los, hij legt zijn poot op een ruggetje en vermorzelt mijn honden bijna. Mevrouw vertelde mij, zij woont in een huis langs de rivier dat zij in de keuken stond en er een immense elandenstier gewoon langs haar raam liep! Ik denk dat het dezelfde geweest is die in het donker hier tegenover in de tuin stond, nou en als je daar als Zweedse, die daar al haar leven lang woont, al van op kijkt moet het toch wel giga geweest zijn! Hij mag ook wel even door mijn tuin gaan hoor . . . Ook Elin is alweer in haar 'oude' gewoonte vervallen en staat in de ochtend op het randje van de bank te kijken of zij de reeën ook ziet, zo schattig en gelukkig blaft zij nooit. O ja nog even over het elandenworstje, ik geloof dat ik wat tegen gevallen ben ivm mijn afkeer van de jacht. Die reactie snap ik. En aan alles zit dus ook een 'maar'. Die twee worstjes kwam iemand brengen omdat zij hoorde dat ik de Hema rookworst mis, nog nooit elandenvlees gegeten had, nog nooit met haar over de jacht gehad heb, zij ook niet eens op de hoogte is dat ik dagelijks een krabbel tik. Ik blijf een hekel aan de jacht hebben 'maar', daar heb je hem weer, ik weet dat het hier gebruikelijk is en wie ben ik om te protesteren, en wil er alleen graag in mijn buurt niks mee te maken hebben. Daarbij ben ik altijd bang dat jagers mijn hondjes op de korrel hebben wat eigenlijk gewoon echt flauwekul is, want dat doen zij echt niet. Zij zijn zelf heel zuinig op hun jachthonden en vandaar dat pop altijd een reflectiejasje draagt om goed zichtbaar te zijn vanuit de verte. Ik lees elke dag het Svenska Jakt blad en als er een hond kwijt is of door een wolf oid gepakt is, is Leiden in last en wordt de wolf gedood.   Van een Zweedse dame weet ik ook dat er veel afschot van elanden is die gewond zijn geraakt door ongelukken op de autowegen en daar wordt weer worst van gemaakt enuhhh die elanden hebben wel een heel fijn en vrij leven gehad in tegenstelling tot veel andere slachtdieren. Zo, de échte winter kan beginnen, het buitenwerk hier is klaar, bloempotten leeg en opgeruimd, de winterbanden zitten alweer om de bandjes van de Subaru en vind ik het jammer dat straks mijn Peugeootje weer aan de kant staat . . . de Subaru en ik zijn geen vriendjes. ---------- Donderdagmorgen 1 november. Goh ja, gisteren geen krabbeltijd, heb de hele dag het debat over het debacle van vorige week in Amsterdam gekeken, 12 uur aan één stuk voor de tv . . . Alle inn's en out's van alle partijen aangehoord en mijn eigen conclusies getrokken. De dag er voor hebben wij alle vogelvoersilo's en nestkastjes schoongemaakt en weer gevuld met voer wat wij in Karlstad gekocht hebben. Ook weer 40 kg reeënvoer daarbij, tegenwoordig is dit alles werkelijk een rib uit je lijf! En dat is dan weer zo leuk om te zien hoe snel de diertjes alles weer gevonden hebben, qua vogels meest kool- en pimpelmezen, boomklevers en een aantal ringmussen, andere soorten heb ik nog niet gezien. De reeën zelf nog niet in de tuin ontdekt maar emmertje was wel leeg. Er wordt voor volgende week meer winter verwacht en zag ik ook een paar te verwachten sneeuwvlokjes staan en dat wilden wij ook vóór zijn. Vorig jaar heb ik in een loppis een paar schattige, echt oude kleine hanglampjes gekocht van steen (?) die Dick nu opgehangen heeft voor het raam. Dat zie je hier heel vaak en gordijnen dicht kennen ze hier volgens mij niet en dat maakt het in de vroeg donkere tijd zo gezellig! Prachtige foto toch! Pop is met stip de grootste plakker! De nieuwe oude lampjes, beetje vertekend beeld door de 3 lagen glas Deze elandenworst smaakte echt heel lekker! ---------- Dinsdagmorgen 12 november. Gisteren in Karlstad weer een aparte belevenis. Ik had het gisteren over Sint Maarten . . . Toen wij de parkeerplaats bij de mannenwinkel opdraaiden zagen wij gewoon op een lege plek, tussen nog veel meer lege P's een mandje met snoep op de grond staan. Ook lag er wat snoep uit het mandje platgereden op de grond. Niemand er bij, niemand te zien. Wat gek, we bleven even staan om te kijken of iemand het kwam ophalen maar nee hoor en natuurlijk twijfelden wij, wel of niet meenemen. Dick zei nee en ik zei ja, maar gewoon eerst even afwachten. Auto's kwamen en gingen, reden er langs en niemand keek er naar. Toen hebben wij het maar opgepakt, in de auto gezet en goed zichtbaar op de voorstoel, stel dat iemand het op komt halen, dan zien we dat vanzelf, die zal dan wel even bij de auto wachten. Wij waren best snel klaar daar, wat ik wilde hebben hadden zij niet en hebben even een worstje en een ijsje gegeten. Bij terugkomst auto niemand dus, geen ingeslagen raampje☺ Nog steeds vragen wij ons af hoe dat mandje daar nou gekomen is, vergeten of zo? Maar dan nog, waarom zet je zoiets op de grond op een P? OK we denken maar dat wij getrakteerd zijn door toevallige NLers die Sint Maarten gingen vieren . . . Nog naar Ikea geweest omdat wij een nieuwe lamp willen voor boven de eettafel en hebben die ook gekocht. Daar nog even met de meisjes gelopen en hup naar huis, vertrokken bij Ikea om 16.00 uur en al snel werd het donker. Wij houden er niet van om hier in het donker te rijden vanwege het wild wat plotseling de weg op kan lopen wat ook heel veel gebeurt. Heeeeerlijk om dan weer thuis te komen, lampen en kaarsjes aan, bakkie choco, zonder slag, en tot de ontdekking komen dat de lampen bij de winkel veel kleiner leken dan hier in de huiskamer . . . Gaan dus weer retour. Dit is toch wel apart hè, je ziet duidelijk dat het voor de uitdeel is, en ik denk dat er iemand ontzettend baalde gisteren . . . ---------- Maandagmorgen 11 november. Sint Maarten vandaag, hier niet hoor. Dick en de hondjes hebben gistermorgen genoten van de prachtige wandeling in herfstsfeer. Het mooie van Zweden is, wat ik al vaker gezegd heb, de meestal afwezige wind waardoor je van die ongelofelijk mooie foto's met weerspiegeling kunt maken. Enuh de afwezigheid van andere mensen natuurlijk, de rust die dat je geeft. Ik hoorde gisteren dat het in NL de komende tijd gaat doorgroeien naar zo'n 23 miljoen mensen, dat is toch totaal van de zotte! Zoveel ratten in een val doen gekke dingen . . . Verder hebben wij een rustige zondag gehad, de stoofpot was heerlijk en ook de eigen gebakken boterkoek smaakte weer super. In de avond nog  gekeken naar Tropenjaren, dit hadden we nog nooit gezien, staat op NPO start en is wel grappig, niet alles is leuk maar toch. Op dit moment zijn we nog van plan om even naar Karlstad voor wat boodschappen te gaan maar het blijf angstvallig stil tussen ons . . . wij houden hier helemaal niet van maar moeten toch eigenlijk wat boodschappen van daar hebben. Het kan dus nog alle kanten op bij ons☺en wie gaat de knoop doorhakken? Hoe mooi toch! Even inzoomen en zie ons poppedijntje, ook in spiegelbeeld! ---------- Zondagmorgen 10 november. Er wordt heel wat afgeredeneerd momenteel over de gebeurtenissen de laatste tijd en de emoties lopen hier meestal hoog op, bij mij ook hoor. Polarisatie ten top. Ik praat hier met bijna niemand in mijn omgeving over, nou alla wel met Dick natuurlijk en verder haal ik mijn info uit diverse abonnementen op media en podcasts. Laat ik proberen het hier bij mijn hondjes en het leven in Zweden te houden. Dick ging vanmorgen op een afgelegen plek met de meisjes wandelen, leuke ronde, ik ken de plek maar maakt mij toch een beetje hufterig. Op het laatste moment heb ik hem nog een fluitje mee gegeven, om een eventuele wolf weg te jagen . . . Tot overmaat van ramp is daar ook slechte internet ontvangst maar betekent dat ook dat de trackers het niet doen. Dick vertrouwt Pop helemaal en zij vindt hem ook altijd terug, reageert heel goed op de fluit. Helaas zijn zulke wandelingen aan mij alleen niet meer besteed, daar ben ik te bang voor geworden. Zolang de tracker in beeld is vind ik het acceptabel. Mijn bezigheid vanmorgen was om de slowcooker in gang te zetten en hopen dat het een lekker maaltje wordt vanavond. Gistermorgen weer heel gezellig met I&O, was echt lachen, zij zijn stapelgek op onze honden en ligt O languit op de bank te spelen met Elin die dan ook helemaal uit haar Franse plaatje gaat en dan de gekkeritis krijgt wat zeer gewaardeerd wordt! Als wij eenmaal allemaal zitten met koffie en wat lekkers treedt de rust in en hoor je de hondenkinderen totaal niet meer en zo hoort het. Eigenlijk is het ook bij hen alleen dat ik het goed vind dat er zo gedonderjaagd wordt hoor. Zien jullie deze versteende paddenstoel op de auto liggen? Hier is wat geks mee gebeurd . . . Ik vond hem in het bos op de grond op een omgevallen verrotte berk, gaf hem even aan Dick toen ik daar een foto wilde nemen, Dick legde hem toen op deze plek op de auto. Na 7 km waren wij thuis en bij het uitstappen ontdekte ik de paddenstoel daar . . . Heeft daar gewoon de hele rit gelegen en ik er met mijn snufferd bovenop zat, zonder hem te zien. Hoe dom wil je het hebben?☺ -------- Zaterdagmorgen 9 november. Dat mijn hoofd vaak met andere dingen bezig is lazen jullie gisteren wel. Ik laat hier nooit het achterste van mijn tong zien, dat is geloof ik niet gewenst maar zo af en toe kan ik het niet laten om een puntje tong te laten zien. Er zijn heel wat mensen die zich dood moeten schamen dat zij dit hele gedoe jarenlang met oogkleppen op getolereerd hebben, Nee ik hoef mij niet te schamen en geen wonden te likken, weet dat wij dit al heel lang zo zien en op een, volgens mij, delicate manier hier heel soms aantik. Het is in de tweede helft jaren 80 dat de IKON een filmpje en interview gemaakt heeft van Dick tijdens zijn werk (Marechaussee), jaja over dit onderwerp, toen hij nog dienst had in de haven en de ellende begon. Wij zagen het aankomen en waren bang dat dit niet meer te beheersen zou zijn en helaas . . . Goed, over tot de orde van de dag. Eergisteren hadden wij een stralende zonnige dag en hebben een fijne wandeling met de meiden gemaakt en leuke foto's gemaakt. Gisteren een drukke dag met in de middag bezoek, en in de avond kwamen André en Eric waar ik nog lekker voor zou koken, en alles is goed gelukt. Het waren hele gezellige uurtjes met allen en om een uur of 10 in de avond was ik compleet ingestort en heb ik mezelf moeten voortslepen voor het laatste avondrondje. Nu alweer een race tegen de klok want direct komen I&O een bakkie doen. Mooie wandeling en om een uur of 3 in de middag al lange schaduwen Ik denk zo maar dat dit bootje nooit meer water zal zien Veel Zweden zijn echte rommelkonten en laten veel afval achter in het bos ---------- Vrijdagmorgen 8 november. Tja moet ik nou een gezellige krabbel tikken? Nee dat gaat mij echt niet lukken en ik wil er ook geen moeite voor doen. De totale breakdown in Amsterdam moet ik om janken, echt letterlijk. Wat een schandalige vertoning en wat een blamage voor NL en zeker schuif ik dit mede in de schoenen van die afschuwelijke woke burgemeester van Amsterdamnistan, er heerst daar totale anarchie. Er is een paralelle samenleving ontstaan. Kan er nou gvd niet eens keihard opgetreden worden? Mijn allerliefste dochter moest vanmorgen om 3 uur op om haar werk in Amsterdam te doen in de trein waar normaal werken vaak bijna niet meer mogelijk is. Jaren geleden heb ik hier al eens over geschreven en heeft mij een vriendschap gekost en ik kan gewoon wéér hetzelfde schrijven. Wendy die haar werk altijd met zoveel plezier gedaan heeft staat op het punt van een burn out, zij is het zo zat om altijd door dat soort gasten uitgekafferd, beledigd en bedreigd te worden. Wij hebben mateloos respect voor haar hoe zij dit nog altijd volhoudt en zelfs nog in staat is om de positieve dingen te benoemen. Maar hoelang nog? Nee dit soort dingen lees en hoor je niet in de media waar mensen die met hun poten in de klei staan geen podium krijgen en het dan nóg gek vinden hoe er gestemd wordt zowel in Europa als nu in Amerika.  Ook niet verwonderlijk hè dat er zoveel mensen uit NL vertrekken. ---------- Donderdagmorgen 7 november. Goh ja jeetje dat is toch ook wat, steeds meer wolvenproblemen, ook in Zweden. De jagers hebben al de noodklok geluid omdat er steeds meer jachthonden gegrepen, gewond en/of gedood worden door deze dieren, te lezen in een Zweedse krant voor jagers, Svenska Jakt. Gisteren in Kronoberg, zuid oostelijk van ons waar een teckel in het bijzijn van de eigenaar gegrepen werd, en gelukkig loste de eigenaar wat schoten af en vluchtte de wolf. Mwah eigenaar had ook een wapen bij zich en ja daar heb je dus een vergunning voor nodig die hij kennelijk ook had want hij heeft juist gereageerd volgens de mensen die dit moesten beoordelen. Teckel is ernstig gewond en moest direct geopereerd worden. Nee geen fijne berichten. En waarom denk ik hier nou aan? Dick kwam op de berg een 'in functie zijnde' loslopende jachthond tegen die vriendelijk ontvangen werd door onze twee meiden en hij zelf ook heel vriendelijk was en ging spelen met onze honden! Toen Dick hem 'in het snotje' kreeg heeft hij direct onze eigen honden aangelijnd, nou alleen pop dus want Elin loopt al aan de lijn. Je wil de jagers ook niet storen (zij hebben immers zo'n eng schietapparaat paraat), maar er was geen jager te bekennen. Dick is maar naar de auto terug gegaan in gezelschap van de 'Stövere', het ras waar hier ook veel mee gejaagd wordt. Hij wilde ook de auto in lachen toch! Maar goed vlak nadat Dick weggereden was, hij heeft eerst gewacht tot de hond terug liep, zag hij een jager met auto, waarschijnlijk op zoek naar zijn hond, maar ook die hond droeg een tracker dus geen probleem om hem weer te vinden! Hier wat foto's, geen goede kwaliteit want de objecten waren erg beweeglijk en Dick plaatjes moest schieten met twee trekkende honden aan de lijn . . .                Gewoon een gezellige hondenbegroeting! Ik ben blij om zulke sociale honden te hebben, maakt het leven zo makkelijk In de jachtstand Nee hoor, hondje was niet bang, werd niet weggestuurd maar sprong hier net uit de auto en was Dick juist te laat om foto te nemen, is dus momentopname ---------- Woensdagmorgen 6 november. Hoewel ik politiek interessant vind maken die verkiezingen in Amerika mij niet warm, wel vind ik het grappig om te zien hoe iedereen van verschillende attitudes over elkaar heen buitelen.  En ja om 7 uur zat Dick al voor de tv omdat je toch wel benieuwd bent. Verder gaat ons leven gewoon door linksom of rechtsom. De sneeuwrekken zijn helemaal af en het ziet er netjes uit, laat de sneeuw nu maar komen. Ik heb al gehoord dat zij voorlopig nog niet hoeven te bewijzen nuttig te zijn want nog geen winter in aantocht en wel menig sneeuwval in noordelijker gebieden gezien en in Noorwegen. Boven onze entree hebben wij al zo'n rek en inderdaad is daar nog nooit een klap sneeuw naar beneden gekomen, je ziet het ook op de meeste huizen hier. Gisteren de bevroren rook worsten opgehaald en eentje er uit de vriezer gehouden, die willen wij vandaag wel even testen. Vanmorgen stond er wel een leuk stukje in de Zweedse krant wat ik hier even vertaald neerzet en wel leuk heeft eigenlijk wel wat te maken met ons sneeuwrek! Persoonlijk maak ik mij al helemaal geen zorgen over het klimaat en laat mij al zeker geen angst aan praten, en uiteraard verandert het klimaat en dat is ook helemaal altijd al zo geweest en niet meer dan natuurlijk. Alleen de goot nog ff leeg vegen Nou zo zie je maar weer, goede keuze gemaakt! ☺ ---------- Dinsdagmorgen 5 november. Gisteravond toch wel puur Hollands gegeten hoor, zuurkool van AH, Gelderse rookworst en ik had nog wat piepers van AH . . . Eerlijk is eerlijk, ik ben de shock van de veranderde niet lekkere HEMA rookworst nog niet te boven en ik snap niet dat er nog geen actiegroep opgericht is van 'Red de échte HEMA rookworst' Hoe kan het nou dat er volgens mij niemand in opstand gekomen is? Ja het stoppen van de productie hiervan dus, de teloorgang van deze oude vertrouwde Hollandse lekkernij! Op de Veluwe kon ik bij AH wel een aardige vervanger vinden, de 'Veluwse rookworst' maar die is elders in het land niet te koop. Is onze bbqman hier in Mossängen de oplossing? Hij heeft zelf rookworsten gemaakt en gerookt, die je kunt bestellen en heb ik dan ook gedaan en geef hem zeker het voordeel van de twijfel. Ach ja het zijn de kleine dingen in het leven waar je je het beste maar mee kunt bezig houden want op de grote dingen die er in de wereld gebeuren heb je geen invloed en moet je machteloos toekijken. ---------- Maandagmorgen 4 november. In tegenstelling tot vorig jaar, hier nog geen sneeuw en uh is aan één kant natuurlijk nog even makkelijk. Wel grappig dat hier zo langzamerhand weer kerstverlichting te zien is aan de huizen, vanwege de lange donkere avonden dat geeft ons avondrondje toch weer wat gezelligs. Hoewel dit leuk staat zijn wij (geestelijk☺) nog niet zo ver. Vorige week nog naar een loppis al in kerstsfeer geweest, doet voor ons toch een beetje hmm hmm aan, we waren er snel klaar mee en niks gekocht hoewel het giga druk was en veel mensen met mandjes met prullaria. De sneeuwstokken staan weer langs de weg en aan het geluid te horen rijden veel mensen alweer met spijkerbanden. In het weekend waren de jagers weer op de berg en omstreken en vraag ik mij serieus af of zij niet al aan hun quota zitten en waar jagen zij dan in godsnaam nog op? Jagen? Ja natuurlijk accepteer ik het maar begrijpen doe ik het niet. O ja het stukje appeltaart met slag van Eric bleek gewoon een maaltijd te zijn . . . wel erg lekker! Het blijft leuk om te kijken naar onze eigen kleine jagertjes, je zal maar als hond in zo'n spannend gebied wonen . . . ----------  Zondagmorgen 3 november. Zo de latten zitten tegen het plafond en ook pop ziet er weer keurig uit. Een paar klitten en wat kleine knoopjes op haar buik waar dan takjes in zitten. Best gek, nu één hond echt trimmen, dat is jarenlang anders geweest en deed ik het in gedeelten, zelfs het uitborstelen deed ik niet achter elkaar. Elin vereist maar weinig wat vachtverzorging betreft, borsteltje er over en klaar, zij is natuurlijk ook tamelijk, wat zeg ik, te kort getrimd. Gelukkig ziet zij er weer acceptabel uit en ik was wat bang voor pluishaar ivm castratie maar dat valt gelukkig erg mee, geen pluishaar maar stevig haar wat terug groeit. Onze vrienden André en Eric zijn ook weer in Zweden en kwamen gisteren een bakkie doen en vertellen hoe de huiskoop van André is gegaan, namelijk met horten en stoten. En heeft André eergisteren zijn handtekening gezet onder het voorlopig koopcontract. André en zijn vrouw Manja hebben een werkelijk prachtig huis in Hagfors gekocht, een droomhuis kun je wel zeggen, eigenlijk een landgoed. Zij gaan zich volgend jaar, na afloop werkcontract van Manja in NL, definitief vestigen in Zweden! Het is niet te geloven hoeveel NLers hier komen wonen en geef hen eens ongelijk . . . Eric heeft een appeltaart gebakken en vanmiddag gaan wij die even proeven bij hen, altijd weer gezellig! ---------- Zaterdagmorgen 2 november. Vandaag 20 jaar geleden dat Theo van Gogh op een gruwelijke manier vermoord is. Persoonlijk had ik niets met hem maar het staat wel ergens voor . . . Het heeft vannacht gevroren en is nu mooi winterweer maar nog steeds zonder sneeuw. Ik heb mij al een versuffing geschild aan appels die nu allemaal in de slowcooker behandeld worden voor een lekkere appelmoes. Wel heb ik een leuk en handig apparaatje voor het delen in mooie partjes en dat gelijk het klokhuis er uit duwt. Die appels had ik al voor wij op vakantie gingen in het groene kastje op het terras bewaard en waren nog prachtig! Verder ach, niet veel te vertellen, ik zeur aan Dick zijn kop om nog een paar weekjes voor de winter invalt te gaan camperen, maar echt enthousiast is hij niet. Snap ik, camper is al helemaal leeg, waterleidingen leeg, boiler afgetapt, wegenbelasting afgemeld, hoewel dat laatste een fluitje van een cent is hier, één berichtje via internet en klaar. Ook moeten de sneeuwrekken nog het dak op en geloof dat ik dat inmiddels niet meer mag zeggen  . . . In de eetkamer zakken de plafondplaten wat door en moeten latten tegenaan, net als wij al in de gewone kamer hebben. Allemaal van die klusjes die nog wachten. Mij wacht nog het trimmen van pop, die ziet er niet uit, voelde zelfs een paar klitten in haar broek. ---------- Vrijdagmorgen 1 november. Ik had wat vrolijker willen beginnen maar lukt niet. Astrid en Peter hebben gisteren afscheid moeten nemen van die lieve Sophie en hun verdriet voel ik als mijn verdriet. Gistermorgen hebben Peter en ik nog samen gehuild om het naderende afscheid maar dat het nog zo zou aflopen hadden we niet kunnen bedenken. We spreken elkaar binnenkort. Sterkte lieverds. ---------- Donderdagmorgen 31 oktober. Saai grijs weer, echt zo'n tussenfase. Kaarsjes branden alweer aan het eind van de middag en vind ik echt zo rustgevend. De laatste twee avonden hebben we weer een Beck gekeken, wat zijn ze toch spannend en bijzonder goed. Gister eind van de middag, was met de meisjes weg geweest en zag ik twee elanden, moeder en volgens mij een dochter midden op de weg staan en het blijft boeiend. Uiteraard ben ik blijven staan en dat zien zij dan ook gelijk, gingen vlak er na naar de appelboom in een tuin lekker staan smikkelen. Dan word je toch weer wat opgedraaid door twee wachtende auto's achter je en daar zou ik mij eigenlijk niets van aan moeten trekken,maar zo werkt dat kennelijk niet. Ben wel aan de kant gaan staan maar had eigenlijk nog veel langer willen genieten van dit tafereeltje. Ook denk ik dan gelijk: 'fijn, jullie zijn aan het geweer ontsnapt en blijf maar lekker in de buurt van de huizen . . .' ---------- Woensdagmorgen 30 oktober. Alweer helemaal gewend in eigen land en alles gaat weer zoals het ging. Het gat wat Roos heeft achter gelaten is nog niet gedicht en duidelijk zicht- en voelbaar en dat is ook goed. Verder, het is heftig met pop en Elin, zij hoeven hier de deur maar uit te gaan en zijn in opperste staat van paraatheid, al die geuren rondom ons huis. Logisch hoor, er staat wel eens een eland in de donkere tuin van het lege buurhuis, eet van de berg oude appels en de reeën lopen weer over de straat hier. Heel leuk dat ik ook weer meer vogels zie en zo af en toe hoor, vooral de mezen zijn er weer en hangen aan de lege voerbakken. We gaan ze weer snel schoonmaken en vullen. Ik heb gezorgd dat het raam in de keuken weer vrij zicht heeft om naar buiten te kijken, straks weer naar de sneeuw en de vogels. Dat is precies waar ik zo van houd hier, de echte seizoenswisselingen en elk seizoen heeft weer zijn mooie en minder mooie kantjes. Op de berg heeft Dick zijn kerstboom ook alweer uitgezocht . . . sssttttt O jee, ik heb mensen ongerust gemaakt met mijn berichtje over Dick gisteren, is echt niet nodig hoor, het gaat weer goed en is niet dizzy meer. ---------- Dinsdagmorgen 29 oktober. Wij moeten haast gaan maken met onze wintervoorbereiding, nee geen sneeuw op komst maar wel vanmorgen de autoramen weer totaal bevroren en dat is lastig als je op tijd weg wilt. Bij de weersvoorspellingen zag ik die vorst in de nacht niet staan maar toch, een auto met ijsramen betekent echt wat anders. Vandaag moet eerst de camper maar weer op zijn plek onder de carport en kunnen we verder want die staat nu nog op de plek voor de garage. Dick was gisteren bezig de buitenkant, stond op het dak, aan het schoonmaken maar voelde zich niet helemaal ok en is gestopt, vervelend maar kan gebeuren. Ik schiet met zoiets gelijk innerlijk in de alarmfase en weet ook dat ik dit niet moet doen, maar hoe doe ik dat? Heb 100x liever zelfs iets dan mijn naasten of mijn honden. Storm in een glas water, laat ik het zo maar bekijken. Wat anders, Dick bekeek zo eens oppervlakkig wat ik in de loop der jaren allemaal geschreven heb en komt tot de conclusie dat ik wel een bijbel vol neer gekalkt heb en inderdaad, toen ik eens naar de oude krabbels keek was het een kijkje in mijn verleden. En dat zijn dan alleen de krabbels buiten mijn reisverslagen om. Best grappig want mijn schrijfstijl lijkt niet veranderd en tevens vraag ik mij af wie er in godsnaam na mijn verscheiden nog iets aan heeft☺ Misschien ga ik alles eens verzamelen en op een externe harde schijf oid neer zetten. Zo verbaast hij zich ook altijd als ik met iemand, speciaal met vriendinnen praat en hoeveel woorden ik gebruik, lachen toch! Nee om stof zit ik nooit verlegen hè Rijkje, was weer gezellig gisteren en helaas nog niet klaar met babbelen en nog een paar andere vriendinnen op het videobelprogramma staan! ---------- Maandagmorgen 28 oktober. Ja MarijkeO inderdaad een 'ouderwetse' vakantie voor ons, eentje die je altijd wel zo zou willen. Grappig is dat wij ons ook afvroegen waarom wij naar een ander land op vakantie gaan, Zweden heeft echt alles wat wij willen en zoeken! Nou ja, zeker deze tijd hè, andere vakantiegangers eigenlijk niet gezien en zeker op plekken die wij zoeken, daar is 'niks' vinden veel mensen die geamuseerd moeten worden☺ En natuurlijk gaan wij regelmatig met plezier naar NL voor bezoekjes aan mensen die wij missen (buiten onze kinderen om uiteraard) en het vervelende is ook dat vrienden, net als wij, steeds ouder worden en ook wat min of meer ernstige phpdtjes gaan vertonen. Voor aankomende zomer worden er alweer bezoekjes aan ons gepland en moet ik de agenda weer gaan invullen, hoewel het allemaal nog wat onduidelijk is. Is ook wel logisch het is niet naast de NL deur en reiskosten zijn vandaag de dag ook niet mis, de bootovertochten zijn daarbij behoorlijk gestegen. We gaan ons nu voorbereiden op de winter die er onmiskenbaar aan komt, hoewel het vorig jaar deze tijd al aan de gang was en vind ik ook weer een mooie tijd! Daar gingen de laatste buien gisteren ---------- Zondagmorgen 27 oktober. Weer over op de andere site. En dan kom je thuis en valt het gelijk weer over je heen dat Roos er niet meer is. Uit de brievenbus kwam een lieve kaart van A&F met een superlieve tekst, dus huilen. Pop en Elin blij, rauzen door het huis waarbij ook de speelgoedbak weer omgekeerd werd en Roos er niet meer zo koddig er tussen door rende, huilen. Camper uitpakken en daar was de halsband van Roos, de lijn en de camperetensbak, huilen. Allemaal moeilijke dingen. Omdat wij de camper nu winterklaar maken (heb een hekel aan dat woord maar ja toch) wordt alles er uit gehaald en nu dus de hondenbedden.  Eigenlijk hebben we alles in huis al opgeruimd en de wassen draaien, ook vandaag nog 'even' camper een beetje soppen. Het regent nu behoorlijk en morgen wil Dick de camper nog aan de buitenkant schoonspuiten. Ik vind wel dat wij twee heerlijke weken gehad hebben en onze zorgen, hoe zwaar het gemis van Roos ook is, even naast ons neer konden leggen en ook weer ongestoorde nachtrust gehad hebben. Want duidelijk is wel geworden hoe zeer wij de laatste maanden, of ik weet niet meer hoe lang, wij tot onze nek in de zorgen zaten en het niet naast ons neer konden leggen. Dag en nacht waren wij met haar bezig en hoop je dat je alles doet wat maar mogelijk is en je niets zal ontgaan. Uiteindelijk vinden wij dat wij al die tijd de juiste keuzes gemaakt hebben en ons tot het uiterste ingespannen hebben voor onze lieveling. Daarbij, ik móet het even zeggen, ben ik ook blij dat wij in de gelegenheid zijn, dit samen kunnen goed kunnen handelen.   ---------- Maandagmorgen 14 oktober. Het weer nodigt niet direct uit om op vakantie te gaan en ons warme huis niet om te verlaten . . . en toch gaan wij straks weg. Wel iets overwinnen, dat zeg ik eerlijk. Dat is echt leuk om te bekijken hè Marian, het gedrag van je honden als er opnieuw opgeschud moet worden en vooral omdat wij zulke softe honden hebben en je toch ziet dat er iets gebeurt! Jij hebt je pittige teckeltjes er bij en wij onze fauve, hoewel Elin totaal niet fel is maar wel een pittigje! Nou Cilia, we kunnen weer niet anders zeggen, maar de jam is weer onovertroffen, wel een beetje duur maar dat maakt niet uit☺ En ook ga ik weer mijn best doen om de reissite bij te houden, je weet het tegenwoordig maar niet met mij. Maar hierissie ---------- Zondagmorgen 13 oktober. Wel weer gezellig thuis! Gistermiddag even koffie gedronken, nieuwe huis bekeken bij onze ex buurtjes, nou niet echt ex hoor, het is zo'n 100 meter verder☺ Lieve Lunaatje weer gezien die momenteel ziek is, heel vervelend en ook naar. Eind van de middag kwamen André en Eric hier frites eten en is ook altijd weer leuk en lachen. Een aantal lieve belletjes gehad van mensen uit de buurt die zagen dat wij weer thuis waren maar het nog niet aandurven om zo maar bij ons langs te komen ivm het overlijden van Roos. Het doet mij (ons!) echt heel goed, die lieve belangstelling. Natasja de fokster van Elin belde gisteren, ook even gewacht om het stof te laten dalen, ook al zo'n lieverd. Verder nog appjes en direct komen andere buurtjes een bakkie drinken. Ik wist niet dat het toch bij zoveel mensen speelt en ook dat zij allemaal goed weten wat de honden voor ons betekenen. Toch zo langzamerhand pakken wij de draad weer op en zijn nu bezig om het huis weer in de oude staat te brengen dwz matten en kleden liggen weer waar zij horen en de wijdverspreide poepzakpakjes en Dettoldoekjes liggen weer in de kast en de rol met keukenpapier gaat ook niet meer zo snel. Ik slaap weer tamelijk rustig, nog niet zoals het ooit was maar dat geeft niet, komt wel weer. Geestelijk toch ook weer rustiger. Maar boven alles, wat missen wij haar ontzettend. ---------- Zaterdagmorgen 12 oktober. De dag begint vandaag net als gisteren maar het eindigde niet zoals wij gehoopt hadden: vette bewolking en een afnemende Aurora. Laat dat nou even fijn zijn dat wij zelf geen enkele invloed hebben op het weer, anders was ook daar weer een bak oorlog over begonnen. Dick is nu met de meiden weg en ik zette alvast weer de etensbakken klaar zodat zij gelijk kunnen aanschuiven bij thuiskomst. Had ik weer een huilmomentje. Twee bakken en eentje die aan de zijkant staat om naar de kast geplaatst te worden, de bakken stapelen zich daar ook op . . . Wat is het toch moeilijk, nog maar twee hondjes. Apart is wel dat Robbie telkens met speelgoed voor Elin komt aandraven en dan kan er best wild gespeeld worden. Ik denk als gt'er b.d. natuurlijk verder over het hoe en waarom. Zal Roos toch leader of the pack geweest zijn en is nu Robbie zogenaamd bezig positie te bepalen? Zou zo maar zo kunnen zijn. Vanaf haar wolkje zal Roos hier om moeten lachen, 'zíj leader of the pack?☺' Natuurlijk is het zo dat alles weer even moet settelen nu zij er niet meer is, dat geldt voor ons als mensen ook. Dank je Agnes en ja we hopen toch nog iets van een vakantie te beleven, kijken of het lukt. Ik heb jouw advies ivm de website goed nagekeken en ik wist dit ook niet maar vind het zo moeilijk uit te voeren maar wel een supergoed idee! Misschien moet ik even persoonlijk contact op nemen met dat cluppie.                           Robbie van de Zandplaat ---------- Vrijdagmorgen 11 oktober. Ruiten krabben vanmorgen . . . Het belooft vandaag een mooie zonnige dag te worden, met vanavond een eerst nog heldere lucht . . . oehoe tante Aurora! Dat Dick gistermorgen een met bessen gelardeerde berendrol op de berg vond maakt mij er niet geruster op . . . Daar had ik ff niet op gerekend toen wij naar Zweden emigreerden, mijn beeld was toch wat anders. Een lieflijk mooi rustig eindeloos bos, zonder wegen en met weinig tot geen andere mensen en verdwaalde rode huisjes Dit alles klopt nog steeds hoor maar de aanwezigheid van het vele wild heeft mij, om met dierentermen te spreken, wat bunzig gemaakt. Helemaal niet voor mezelf, ik ben zeker niet bang, maar wel voor mijn loslopende Robbie. Gelukkig luistert zij (meestal) heel goed, is nooit ver weg en heeft de tracker aan staan en altijd haar reflectievest. Ik heb al gekeken naar wild beschermvesten, dan moet je ook zeer diep in de buidel tasten . . . Dick vond er eentje met stekels tegen de wilde zwijnenbeten. Oh nee laat maar, de gedachten alleen al, het lopen met zo'n apparaat zal ook geen sinecure zijn, niet voor fanatieke jachthonden.   Daarbij is de elandenjacht weer begonnen, ik dacht dat het in september was maar het is dus nu. Opvallend vonden wij ook de vele dierenlijkjes langs de wegen toen wij terug naar huis reden van de week, waaronder vele dassen en die zijn toch zo mooi. Gatverdamme wat denk ik toch fatalistisch, zo is mijn stemming kennelijk ook. Gistermiddag kwam buuf (ex rode huis t.o. ons) nog langs met een schattige bos bloemen, ivm het het overlijden van Roos en ik weet dat zij heel andere dingen aan het hoofd heeft dan het overlijden van de hond van de buren . . . Dit is dus empathie, zelf veel ellende hebben maar toch ook nog denken aan het verdriet van een ander. Lieve Joke en Anne, dank voor je lieve berichtje vanuit Frankrijk, we missen jullie. Tja Marian, dat is het probleem, we hebben gewoon setterbloed door d'aadren lopen en zijn beiden nu veroordeeld tot één setter na zoveel jaar. Jouw leven verloopt qua honden bijna zoals mijn leven, komt ook door onze leeftijd én smaak natuurlijk, anders had er allang alweer een setterpupje door het huis gerend. ---------- Donderdagmorgen 10 oktober. Weer thuis. Kale boel, twee honden die blij zijn, ook Roos liep er altijd vrolijk door heen te stappen als wij thuis kwamen. Dat het een aparte vakantie zou worden vermoedden wij al maar met deze afloop geen of bijna geen rekening mee gehouden. Voorlopig blijft het moeilijk voor mij en de tranen zitten nog erg hoog en bij de minste vraag over Roos gaat het los. Langzamerhand kunnen wij ons wel wat meer ontspannen, zoveel zorg om haar gehad de laatste maanden. Vanmorgen zo tegen 8 uur kwam pop naast het bed en vroeg zich af waar wij bleven denk ik, natuurlijk moest ik gelijk weer huilen. Zo gewend om ook de altijd lachende Roos er naast te zien staan, met haar kwispelstaartje. Het laatste woord is er nog niet over gezegd. De terugweg was prachtig vooral door Zweden met weer die mooie herfstkleuren en ook thuis ontvangen worden door een kleurig bos. André en Eric waren aan het werk in de tuin van het lege huis tegenover ons en kwamen gezellig gelijk even een bakkie drinken, en even babbelen, fijne mannen zijn het. Zij hebben ook de pelletkachel weer op z'n plaats gezet in de kamer, is een zwaar werk. Inmiddels alweer veel opgeruimd maar de camper blijft nog klaar staan omdat wij volgende week nog een paar weken weg willen gaan, als het helderder weer wordt. Ik voel dat ik weer even 'op stoom' moet komen met de krabbel, gek toch hè, of misschien ook niet. De reissite moet ik ook nog afmaken vwb de foto's en is ook weer zo'n stap, plaatjes met Roos en teksten er bij. Goed dat je niet alles weet van tevoren.  Iedereen enorm bedankt voor die lieve reacties, dat doet ons goed. ---------- KLIK HIER voor de reissite Zondagmorgen 8 september Habo. Zojuist de onvoorstelbaar mooie kerk bezocht en wat hadden we geluk, een prachtige oudere Zweedse dame stond te zingen met pianobegeleiding. Zo ontzettend mooi, de tranen stroomden zo maar over mijn wangen bij het horen van Ave Maria. Soms best lastig zo'n emotionele eigenschap, gelijk je make-up naar de filistijnen☺ Wij waren de enige bezoekers en om 11 uur begint er een kerkdienst met zang van haar en gaan wij er weer naar toe. Misschien vallen wij nog te bekeren in deze roerige tijden. Gisteren zijn wij vertrokken om een uur of half 11 en hebben min of meer rustig aan gedaan. De laatste hand leggen aan al die acties viel toch weer tegen en kosten meer tijd en daarbij was het snikheet. Eigenlijk liep alles wel gesmeerd en hadden wij de dag er voor nog aardig wat gedaan maar toch wéér, teveel dingen waarvan je denkt 'ach dat kan nog wel even voor wij weggaan'. Uitgezwaaid door onze lieve buurtjes die onze buurtjes bij thuiskomst niet meer zijn, wat wij jammer vinden, maar goed zij wonen heel dichtbij waar zij een leuk huis gekocht hebben. Zelf had ik echt aardig wat moeite om mijn stulpje te verlaten . . .  We zijn in de middag naar het Rörstrand museum geweest in Lidköping, dat is een oude porseleinfabriek met echt heel oude prachtige stukken porselein. Daarna nog naar de outlet van die fabriek waar zij mooie dingen verkopen maar zelfs de outletprijzen vinden wij veel te veel, daar zijn wij geen mensen voor, mooie serviezen en zo. Onderweg 1x extra gestopt om Roos even uit te laten en verder ligt het spul altijd heerlijk te slapen en merk je niets van hen. Omdat ik het camperplaatsje echt niks vond, wil niet op een rijtje met andere campers staan, zijn we maar doorgereden naar de Habokerk, zijn hier al 2x geweest maar was de kerk gesloten. De P hier is heerlijk rustig en je kunt hier prima de honden uit laten. Nog een reden waarom ik niet in de buurt van anderen wil staat is natuurlijk Roos, vooral als zij er 's nachts uit moet wil ik niemand storen. Ik ben nog bezig aan de reissite en zet hem zsm online, nu nog even hier dus. ---------- Vrijdagmorgen 6 september. Gisteren niet geschreven, vroeg op pad, vertrokken om 10 uur na het hele ochtendritueel. Het was warm en we hadden Robbie en Elin mee, Roos thuis met alle deuren open, plafondventilator aan en kon zij zowel voor als achter naar buiten als zij hoge nood zou hebben. In Karlstad moest ik ook even naar de bank want sinds mijn mobiel gereset is was ik veel passwords kwijt en die van de bank kun je niet zo maar herstellen. Gelukkig daar een parkeergarage en was het ook snel geregeld. Wel komisch zoals het emancipatievirus zich hier heeft ontwikkeld, de bankmevrouw wilde duidelijk alleen met mij praten want het was míjn mobiel. Ik wist even mijn telefoonnummer niet meer en nog netaan mocht Dick dat zeggen maar verder moest hij zijn muil houden . . . werd niet zo gezegd hoor, maar nonverbale communicatie is het grootste deel van communicatie en was hier overduidelijk! Ja zo gaat dat, ik heet hier ook geen Yvonne Zwart meer maar gewoon overal alleen Yvonne en eventueel mijn meisjesnaam, dus als de dokter mij komt ophalen uit de wachtkamer zegt hij, 'hi Yvonne, how are you?' en stel ik de tegenvraag met 'hi Oscar how are you?'☺ Het heeft wel wat maar hoeft van mij eigenlijk niet, maar ja 's lands wijs, 's lands eer. Dick had een mooie ruime schaduwplaats bij het zh gevonden maar evengoed laten wij onze honden echt nooit alleen in de auto als het zo warm is en gaat Dick buiten de auto met het stel zitten en een bak water. Het boodschappen doen is ook een aparte belevenis, we zijn samen maar er gaat er altijd maar eentje naar binnen, het was nu dan ook zo'n 26 graden, en we zijn als de dood dat onze hondenkinderen het te warm zouden hebben. Al met al met die hitte nog een energievretende toestand, daar zijn wij al helemaal niet van en zijn dan zo blij om naar huis te kunnen gaan! Kwamen om 4 uur in de middag thuis en Roos kwam ons blij begroeten en zij had helemaal niets in huis gedaan, heel erg knap toch! Ik ga als eerste naar binnen en kijk hoe de situatie is, lijn Roos aan waar Dick gelijk mee naar buiten gaat. Zo en vandaag dus inpakken, het is nu nog 16 graden maar de temperatuur loopt wel heel snel op, bah. ---------- Woensdagmorgen 4 september. Toen ik gisteravond Roos uitgelaten had wist ik al dat zij er vannacht uit zou moeten. En ja hoor om 1 uur, terwijl je dan diep in slaap bent en evengoed nog op tijd aan Roos haar noden kan voldoen, kun je zien hoe wij op dit moment in haar dienst staan. Dick had al een pyjamabroek aan om zo snel mogelijk Roos te kunnen helpen, hij draagt namelijk nooit een pyjamabroek maar ja je moet wat hè. Na een kwartiertje was hij weer terug in bed en heb je wel het idee dat je een aantal rustige uurtjes voor de boeg hebt . . . dachten we dus. Om een uur of 5, weet de tijd echt niet meer werden we wakker van Robbie die naast het bed stond en seinde dat zij toch echt tussen ons in wilde liggen. Reden, geen idee nog totdat wij de regen hoorde neer kletteren en er bliksemflitsen kwamen, ja dan is het duidelijk. Huppakee pop tussen ons in en kwamen er behoorlijke donderklappen en hoorde ik Roos lopen. Roos liep trillend door de kamer, snapt er niets meer van en telkens wanneer er een lichtflits kwam hoorde ik bijna het skeletje rammelen. Intussen kwam ook Dick er bij en zat ik op de bank met Roos en dan is alles ok voor haar, pop kwam aan mijn andere kant en de hele familie was compleet, alleen Elin ging onder de eettafel liggen. Gek hè nooit gehad dat er een hond bang was voor onweer, bang is ook niet eens het juiste woord, maar laten duidelijk merken dat zij het niet fijn vinden en het liefst dicht tegen ons aan liggen. Dat doen we dan ook maar. Ipv vrijdag gaan we nu zaterdag weg omdat mijn afspraak bij de arts verzet werd van dinsdag naar donderdag en aangezien ik daarvoor naar Karlstad moet had ik geen zin om de dag er na gelijk weg te 'moeten'. Ja ik zeg 'moeten' tussen aanhalingstekens want echt waar, het vakantiegevoel is nog ver te zoeken. We zijn lekker in en om het huis aan het klojannen en dat bevalt ook goed, frambozenstruikbabies van Joke gekregen die ik geplant heb en nog meer van dat kleine werk. Gisteren kwam een andere buuf zelfgemaakte appelazijn brengen, schijnt gezond te zijn en ik kon haar een fles homemade, door mezelf hoor, appelsap geven. Ik vind deze tijd altijd erg fijn, de dagen al wat korter dus de nachten langer☺, verkleurende bomen en een beetje herfstachtig sfeertje vaak. O jee daar komen de bos- en padvernielers, tijd om weg te gaan . . . ----------   Dinsdagmorgen 3 september. Vandaag een verdrietig bericht en betreft niet Roos. Gistermorgen is Kaya van de Bisontocht overleden, 16 jaar en 4 maanden oud. Lieve Annemarie, heel veel sterkte en wat heb jíj alles goed geregeld en niet alleen het laatste proces maar haar hele leven lang. Onze grote dank, je bent een geweldige bazin voor Kaya geweest en een droom van een eigenaar voor de fokkers van een pup. Kaya heeft het werkelijk zo fantastisch bij jou gehad, niets was jou teveel voor haar, materialisme staat niet in jouw woordenboek, maar de liefde voor je hond in dikke letters. Jullie leefden samen in een symbiose, prachtig om te zien, een eenheid samen. We hebben al die jaren al regelmatig contact en we zijn blij dat wij dit voorjaar nog bij je geweest te zijn en ook Kaya, die ongelofelijke lieverd, nog te kunnen meemaken, heel bijzonder. Voor ons wás en ís Kaya ook speciaal, het zusje van onze Emma die ook voor ons al zo bijzonder was. Lieve Annemarie, voor jou weer opnieuw het leven uitvinden zonder je trouwe metgezel, hoe moeilijk. Je weet, altijd een luisterend oor en open hart bij ons, ook met tranen, ik huil mee. ---------- Maandagmorgen 2 september. Alles rustig hier en ik ben ook weer beter. Gisteren kwamen buren nog 1.5 kg lingonbessen  brengen (lief dank jullie wel!) en heb ik gisteravond nog 6 potten jam van gemaakt, lekker er gaat niets boven eigen gemaakte jam. Ook brachten zij nog twee potten bosbessenjam mee van eigen productie. Zelf ben ik niet zo creabea (meer) maar vind het altijd zo geweldig om iets eigen gemaakts te krijgen, daar kan geen jam uit de winkel, ook Bonne Maman niet, tegen op. Daarbij, het hoeft niet gratis, en wil er gewoon een winkelprijs voor betalen maar gek genoeg willen of durven die thuisbereiders dat niet . . .  Goed, misschien helpt het nu zij dit hier lezen☺ Wat wel jammer is, het barst hier van de vaak eetbare paddenstoelen en die eet ik echt niet, zelfs de goede cantharellen vind je bij bosjes. Daarom even een foto van Dick van een volgens mij, eetbare eekhoorntjesbrood. Om de grootte te laten zien, even de autosleutels er naast, hij mag in de natuur blijven staan. Roos vanmorgen, still alive, zo lief ---------- Zondagmorgen 1 september. Wat een vreselijke lieve reacties krijg ik zeg, via mail en app. Nee niet telefonisch, dat gaat niet zonder huilen en is ook lastig dan. Wat moet ik zeggen? Gelukkig kent iedereen mij en heb ik aan lieve ondersteunende woorden genoeg. Roos heeft geen pijn, geniet nog van veel dingen en als Dick straks met de andere twee meiden thuis komt loopt zij huppelend door het huis met die stramme beentjes, zo vertederend. Dit doet zij omdat zij weet dat er dan eten op het programma staat, dat blijft ook door gaan en is zo maskerend. Zij is daarbij nog net zo vriendelijk als altijd, staat kwispelend bij je en zoekt altijd veel oogcontact. Het aller fijnste vindt zij, als wij rustig zitten zoals gisteravond lekker een Beckje kijken, languit op haar rug, beentjes omhoog op de bank naast Dick. Denk dán maar eens aan het ergste. Eergisteren had Joke nog een sapontsapper voor mij meegenomen tijdens een toertje door de omgeving en hebben we gisteren even opgehaald. Lekker buiten zitten met een bakkie en je gewoon begrepen voelen met je verdriet om Roos. Niet dat het daar dan steeds over gaat, natuurlijk niet! Elin vermaakte zich weer kostelijk in de grote tuin, té kostelijk bleek later . . . Zij had een gat gegraven onder het hek, heeft een leuk rondje buurt gedaan en kwam terug op het geroep. Een seconde later, weer weg en toch heeft zij dus nog ergens een escape gevonden, de stouterd en was in de buurt van de hondenkennel van mensen in de buurt. Godzijdank de tracker om en luistert zij ook nog. Roos was thuis gebleven met de deur naar het terras open en toen wij het paadje op reden zagen wij haar van een afstandje op het terras verschijnen, keek even en ging toen naar de voordeur! Helemaal niets gedaan en uiteraard gelijk uitgelaten en vannacht ook alles rustig geweest. Ligt nu heerlijk te slapen en lijken definitieve beslissingen nog ver weg . . . Beetje late krabbel want er kwamen bekenden van ons even langs een bakkie drinken, gezellig en wilden eindelijk de camper eens van binnen zien. En ja dat doen wij graag natuurlijk!    Zie dat Elin links en rechts boven een uitstapje gemaakt heeft . . . ---------- Zaterdagmorgen 31 augustus. Gisteren gezellige uurtjes met heel gezellige onderhoudende én van honden houdende mensen, dit doet een mens weer goed. Konden wij gisteren goed gebruiken, ging/gaat met Roos niet echt fijn. Diverse malen erg dunne ontlasting, meestal net op tijd omdat zij het aangeeft en ook 2x haar moeten douchen en zag ik dat zij buikkrampen had, ook vannacht en dat was te laat, hoop werk om 2 uur in de nacht. Zelfs overdag een aantal keer de straat moeten schoonspuiten. We zijn in beraad en hoef denk ik verder niets uit te leggen. Kijk er niet raar van op als er een paar dagen geen krabbel is, hoeft niet het ergste te zijn maar kan ook zo maar zijn dat mijn hoofd er niet naar staat. O jee Peter, kun je nou niet eens meer normaal over het trottoir blijven lopen zonder schade en totaal in the mood zijn van je pupje? Stuur mij eens een  'stommeschoenfoto☺' Goed plan Cilia, doen we, stuur mij privé even je adres, zwartvon@gmail.com ---------- Vrijdagmorgen 30 augustus. Het heeft gisteravond enorm geregend en ook wat geonweerd, een paar klappen maar en toen was het alweer voorbij. Onze honden zijn niet echt bang voor onweer maar je merkt wel dat zij het niet fijn vinden en willen het liefst alle drie op schoot of op zijn minst tegen je aan liggen en wij vinden dat toch zo schattig! Het feit alleen al dat zij je directe nabijheid een veilig gevoel geeft vatten wij als een groot compliment op. Het hoesten was vannacht een stukkie minder en restte mij behoorlijke spierpijn waar een paar paracetamolletjes goede dienst bewezen, Dick is niet het bed ontvlucht en langzamerhand komt er weer verbetering in mijn welzijn. Vanmiddag komen er kennissen bbqen en we bedenken nog welk terras wij gaan gebruiken, wat een luxe toch, of voor of achter, beiden zijn mooi en voor is het overdekt. Nu verwacht ik eerlijk gezegd geen regen meer vandaag maar toch. Toen Dick gistermorgen de berg op reed kwam hem een bestelauto met overdekte aanhanger, Zweeds kenteken, tegemoet en werd hij wat wantrouwend en dacht aan illegaal afval lozen. Dat bleek niet echt het geval en kennelijk hadden zij daar overnacht en is op zich natuurlijk prima maar . . . er smeulde nog een vuurtje, ook niet erg maar er lagen etensresten en papier. Waarom ruimen mensen hun troep nou toch niet op en laten zij dit achter in de zo mooie ongerepte natuur? Ja Dick heeft de zooi opgeruimd . . . ---------- Donderdagmorgen 29 augustus. Wat een nacht zeg, de hele nacht door zo verschrikkelijk gehoest, nu nog, niet normaal meer. Van wie heb ik in godsnaam een virusje of bacterietje opgelopen, niemand in mijn omgeving heeft dit nu. Maakt mij ook helemaal niet uit hoor, ik moet hier ff door heen. Wel rekening met andere mensen houden nu natuurlijk. Voor Dick was dit vannacht afzien en heeft hij op het punt gestaan de echtelijke sponde te verlaten maar was tevens bang dat Roos hier wakker van zou worden en ja hoor, dán moet je er waarschijnlijk gelijk uit met haar. Hij heeft het dus maar uitgezongen, kiest vannacht denk ik wel een andere slaapplek . . . we hebben altijd nog de camper! Het was gisteren een warme dag, eigenlijk verloopt de zomer hier ook met horten en stoten en dat die langzamerhand voor de herfst plaats gaat maken is ook goed te zien. Het groen is moe, wordt dof en vaal van kleur, de geraniums hebben ook niet veel zin meer. Grappig want ik zie hier steeds een paar jonge roodborstjes, die hun borst langzaam aan het doorkleuren is en als dat voltooid is, zijn zij niet meer aardig voor elkaar! ---------- Woensdagmorgen 28 augustus. Rustige nacht qua Roos maar ik had een hoofd vol watten, een neus vol snot en verschrikkelijk hoesten zo af en toe. 's Nachts is alles altijd erger, ook je piekergedachten. Ja die kruiwagen met appels, vind ik ook wel jammer hoor maar . . . Joke heeft een mooi appelsap ding gekocht en stuurde mij gisteren wat plaatjes en het resultaat, minimaal 6 flessen pure appelsap! 'Kom ff kijken dan zie je zelf hoe het werkt enuh ik heb ook appeltaart '. . . en óm was ik☺ Dick legde de laatste handjes aan het schilderwerk en paste op Roos, ik met Robbie van de Zandplaat en Elin naar Joke. Wat een gaaf ding zeg, dat appelsap apparaat, wilikookwilikook, het heet trouwens een 'ontsapper'. Zij hadden er nog 1 bij Jem en Fix in Karlstad, ja jeetje zeg, wil ik dat op stel en sprong? Eigenlijk wel maar vind ik momenteel wat teveel moeite, je moet ook nog voldoende flessen hebben en die hebben we niet. Denk dus eigenlijk maar dat ik de appels van volgend jaar maar ga bewerken en deze voor de diertjes houd. De meest mensen hebben hier wel een appelboom in de tuin en bessenstruiken. Inmiddels zijn we ook nog niet uit de vakantieplannen . . . soms hebben mensen goede andere ideetjes, hè Joke! Noem het maar keuze stress of, en dat klinkt wat leuker, luxeprobleem. Genieten van de zon        De werking van de ontsapper en de pannen van Joke   ---------- Dinsdagmorgen 27 augustus. Rare nacht gehad. Sinds gisteren voel ik mij niet helemaal ok, wat verkoudheidsklachten niets ernstigs. Maar als je er op één nacht 2x uit moet en in de haast op je sokken in onderbroek en T-shirt buiten loopt voel je je niet echt helemaal tof. Ik hoorde dat Roos er uit moest en zoals ik al verteld heb, als een raket vlieg ik mijn bed uit en naar buiten met haar, maar ik was al te laat. De tweede keer deed zij buiten niets, keek wat verdwaasd en snapte er ook niks meer van en leek het alsof zij wat draaierig was en trilde. Het maakte mij dusdanig ongerust dat ik er daarna dus niet meer van kon slapen en ben nog een tijdje naast haar blijven zitten, dat maakt haar weer rustig en toen zij weer sliep ben ik het bed weer in gegaan, maar slapen ho maar. Na natuurlijk eerst hier het één en ander opgeruimd en de kamer gelucht had. Nu gedraagt zij zich weer normaal, slapen dus . . . Dit zijn van die piekermomenten, die ik al had ook trouwens. Vandaag komt er een monteur voor de oven, hij is niet echt kapot maar toch wat dingen die niet kloppen, de rubberen afdichtingrand hangt los, kun je niet meer vastmaken en het verwarmingselement zakt naar beneden, beetje lastig in gebruik☺ En o ja, wat ik gisteravond bij het uploaden fout gedaan heb ben ik nog niet achter, maar zowel deze- als de reisite maken bokkensprongen, heb hen door elkaar gehaald. Kan er ook nog wel bij . . . Deze kieperen we maar het bos in, voor de bosdiertjes met name voor de elanden, ---------- Maandagmorgen 26 augustus. Gisteren een rustig dagje gehad, alleen kwam buurmeisje Luna nog even op bezoek om een ijsje te eten, met haar mamma natuurlijk. De avond afgesloten met een 'Beckje' zoals wij dat noemen. Dick heeft de hele dag staan schilderen in de garage en is vast besloten om het af te maken. Roos neemt wel een groot gedeelte van mijn dagindeling in, ik laat haar heel vaak uit, soms doet zij niets maar ik ben een beetje panisch geworden voor dat gepoep. Lukt wel goed zo maar ik heb wel het idee dat ik de halve dag buiten loop met haar.  Daarbij loopt zij mij de rest van de tijd in huis erg achterna of houdt zij mij in de gaten, als ik even ergens anders ben staat zij verdwaasd in de kamer rond te kijken. Wij weten ook zeker dat zij niet meer zo goed ziet, zij aarzelt erg voor zij op de bank springt, bang dat zij op Robbie of Elin springt, gebeurt wel eens maar die maakt het geen fluit uit en schuiven gewoon een stukje op, vind ik ook zo verdraagzaam wat zij zelf trouwens ook is. In de tuin, onder de appelboom zien wij een paar grote voetafdrukken en is zeker weten een eland geweest die appeltjes kwam eten. Inmiddels hebben wij al een kruiwagen vol met appelen opgeraapt, we doen er niets mee, mij te klein, te hard en te droog, koop ik ze liever gewoon in de winkel. ---------- Zondagmorgen 25 augustus. Vannacht gigantische stortbuien gehad en zo lief, dan horen wij trippeldetrippel en daar komt Robbie. Robbie houdt niet van barre weersomstandigheden, je zou eigenlijk denken dat zij dat als zeehondje wel gewend is, maar niets is minder waar. Zij komt naast het bed staan en wacht totdat zij het bed op getild wordt, en wil dan even persoonlijke aandacht, want zij kan er gewoon, hoe hoog het bed ook is, wel zelf opspringen, maar nu dan even niet. Gelijk vleit zij zich tussen ons in, slaakt een diepe zucht en weg is zij om voorlopig niet meer wakker te worden. En wij? Wij schuiven met liefde een stukje op en genieten van dat lieve hondje helemaal tussen ons in . . . doen ook het licht even aan om het goed te zien☺zó gezellig vinden wij dat. Buiten met slecht weer maakt het ruige Robbie geen fluit uit of het regent! Ach mensen die van hun hondjes houden stunnikken wat af hoor. Dick is bezig met toch maar de laatste latjes voor boven het terras te schilderen, dat maakt het wel echt af, we twijfelden eerst nog. We moeten met diverse werkzaamheden nu rekening houden met het feit dat je er straks voorlopig niet meer aan toe komt. Na bezoekje NL komen wij hier nog even thuis om alles af te werpen, o.a. de pelletkachel die wij in de aanhanger meenemen voor onderhoud, daarna richting noorden en dan moeten wij ons echt voorbereiden op de winter. Maar dat heb ik al uitgelegd volgens mij. Heel langzaam zie ik hier al van een aantal bomen de blaadjes verkleuren, wat gaat de tijd toch snel. Als het goed is en gaat zoals wij willen, hebben wij in het noorden, hier trouwens ook hoor, de Indian Summer enuhh Aurora Borealis! It's only love! ---------- Zaterdagmorgen 24 augustus. Jeetje wat heeft het gisteren geregend, gelukkig weer droog toen ik de middagronde langs de rivier deed. Wat heel leuk was dat ik weer megagrote heel verse elandenvoetafdrukken zag en nog wat prentjes die je niet heel veel ziet eigenlijk, bleken dassenvoetjes. Zo leuk en ook zo goed te zien, mijn mobiel lag nog in de auto jammer . . . Tegen mijn karakter in heb ik mij een versuffing gepoetst op het interieur van de auto, mooi geworden en het voordeel van dit weinig doen is dat het verschil wel heul groot was. Zo apart, toen Dick vlak na het avondeten Roos even uitliet regende het weer en was Roos snel klaar en weer snel terug. Om een uur of tien de laatste ronde en was Roos nog steeds vochtig, niet te filmen. Wat gek dat zij dus kennelijk zo weinig warmte uitstraalt dat haar jasje niet droogt. Ach dat nietige lijfje gelijk lekker ingepakt in haar badjas . . . gebeurt mij niet weer en had zij bij de avondronde haar regenjas aan. Ha hier heb ik dus maar even de verkleinwoorden weggehaald, viel mij zelf op hoe vaak ik dit gebruik, doe ik dus uit kneuterigheid. De avondmaaltijd was ook wel apart, een Marokkaans gerecht met veel groenten en kruiden, koriander en ras el hanout, hmmmmmm Ik wilde vandaag een Italiaanse amandelcake maken maar ben amandelmeel vergeten, en de roomboter nog in de vriezer, dus maar een biscuitje dit weekend. Dick kwam vanmorgen op de berg een alleen lopende elandhond tegen, compleet in jachtoutfit met antenne, op de berg, kennelijk in training voor de aankomende jacht . . . Aiiiiiii Mooi zo, niet overdreven hè ---------- Vrijdagmorgen 23 augustus. Gisteren een gezellige middag gehad met heerlijk eten, een leuke ambiance (Golfclubrestaurant), één van de beste restaurants in Zweden (als ik dit moet geloven) voor een alleszins acceptabele prijs, om niet te zeggen, zeer goedkoop in NL beleving. Fijn om weer lekker 4 op 4 te babbelen met J&A, dat gaan we straks weer een tijdje missen maar in NL weer andere lieve contacten! Tonnetjerond rolden we van tafel en hoefden de rest van de dag niets meer tot ons te nemen . . . We zijn onze dagen aan het plannen vwb NL bezoek en zullen de afdeling NH links laten liggen, wordt teveel voor deze oude mensen. Daarbij zijn we maar kort in het land want ik wil heel graag terug naar Zweden om de herfst daar door te brengen, mooie najaarskleuren en meestal fijne temperatuur. Grappig want we vertrekken op dezelfde dag als J&A maar reizen niet samen, zij hebben andere bezienswaardigheden op de route dan wij. Je komt eigenlijk altijd alleen maar op doorreis door het zuiden van Zweden en we nemen daar nu echt even de tijd voor. We hebben de boot op dinsdag 10 september vanuit Trelleborg en stappen ws op vrijdag de 6e de camper in.  Direct gaan we even de Peugeot poetsen van binnen, met de Franse slag want Franse auto hè, hij moet vanmiddag naar de keuring en zo kun je echt je auto niet laten zien, zien zelf ook wel dat het een troep is maar nooit zin om daar iets aan te doen. Verder ja, tussen de bedrijven door lees ik makkelijke non fictie boeken, gun mezelf momenteel geen tijd voor iets zwaars, mijn geest is met andere dingen bezig, dat kun je zo hebben. Prettige luchtige aanrader: 'Achter de schermen bij Peter R, de Vries', geschreven door Kees van der Spek, een man waar ik een bloedhekel aan heb maar daar stap ik over heen, hij schrijft goed. Mwah luchtige aanrader?☺ Gaat over criminele activiteiten, moord- en doodslag oeps Voor de winter de greppel lekker bosmaaieren, is voor water- en sneeuwafvoer ---------- Donderdagmorgen 22 augustus. Geen fout weer maar ook geen zomer op dit moment, toch alles open want er moet gelucht worden. Roos had weer eens een ongelukje in de keuken en over het terras en zelfs het gordijn kreeg een spetter. Was niet fijn. Ik geef het eerlijk toe dat het soms wel eens even afzien is en je verbijten. Maar over tot de orde van de dag. Dick heeft de afgelopen dagen heel veel buiten gewerkt, eigenlijk de hele dag, om het groen te beteugelen want als je dat niet doet, neemt de natuur het gewoon over. Dan denk je, ach zoveel grond hebben we niet, het kleinste stuk van het buurtschapje hier, maar dan toch, en ik zei al tegen Dick 'het is wel goed voor je conditie. . . zíjn conditie dan☺' Ik heb mij bezig gehouden met poetsen van de camper aan de binnenkant, was ook weer nodig, als je natuurlijk met twee mensen die niet zo nauw kijken en 3 honden, bivakkeert in dat kleine huisje is het na 3 dagen al goed te zien en kun je zandkasteeltjes bouwen. Van mijn persoonlijke bioloog/vogelaar kreeg ik zo'n leuk berichtje wat ik hier even neer zet, het ging over het 'spelen' deze week van de zwaluwen met Elin. Het blijkt zo te zijn dat dit een heel functionele gebeurtenis is, de vogels zijn op weg naar het zuiden, en weten dat als er een zoogdier, koe, paard of hond in dit geval, over zo'n leeg veld rent/loopt, dat er veel insecten opvliegen en zij al etend hun weg naar het zuiden nuttig besteden en fourageren! Slimme diertjes want wij zagen ook als Elin stil stond, grote sprinkhanen in haar buurt! Vandaag gaan wij buiten de deur lunchen met Joke en Anne, ook weer gezellig want straks zien wij elkaar weer een tijd niet snif snif.  Nog iets, het berenschietquota was hier snel bereikt, begin van de middag waren en 3 neergelegd, het aantal voor Värmland . . . Gisteravond, ik vind die schaduw van de boom op het huis zo mooi, er staat een lantaarnpaal aan de andere kant van het weggetje, het ziet er op de foto wel lichter uit dan in het eggie. ---------- Woensdagmorgen 21 augustus. Hoe stil is het hier altijd? Net moest ik wel even lachen, Roos en Elin lagen buiten en ging er een vliegtuig over, helemaal niet hard, geen straaljager of zo, en daar kwamen ze, lekker naar binnen . . . Verwende mokkeltjes en aan één kant begrijp ik het wel want er gaat hier praktisch nooit een vliegtuig over dat kun je zien op die speciale site over het vliegverkeer boven Europa. Na het weekend waarin het geluid natuurlijk gigantisch was, vinden zij dit kennelijk het begin van weer zo'n demonstratie! Op de berg is inmiddels wat jachtactiviteit te zien, dat start binnenkort, er worden weer pijltjes neer gezet en zo af en toe een hondenauto met jagers die gaan trainen. Ik vind dit helemaal niet fijn en wil er persoonlijk niets van weten en heb er ook geen oordeel over, het is een Zweedse traditie. Net gelezen dat er zo'n 500 beren afgeschoten gaan worden. Ze zijn er hier niet kinderachtig in en volgens mij vinden ze dat gesoebat met al die wolven in dat drukbezette land als NL maar slap gedoe. Ja die Roos, gaat op zich goed met haar maar bezoek kunnen we eigenlijk niet meer ontvangen, het is vaak niet uit te houden van de smerige stinkende winden die zij laat en niet een paar keer op een dag, maar eigenlijk de hele dag door . . . Dat kun je 'normale' mensen niet aan doen. Gelukkig zijn wij altijd erg van het huis luchten en staat de terrasdeur overdag meestal open zodat het voor ons nog enigszins uit te houden is. Roos eet prima, nog altijd met smaak en de excrementen zijn acceptabel, niets meer in huis gedaan gelukkig en de nachten zijn zonder storingen als zij bij de laatste avondronde maar af gegaan is. Wat zeg ik dit alles weer beschaafd hè☺ Broodmager, maar still going strong, springt nog zelf op en af de bank en maakt regelmatig nog een huppeltje door het huis. ---------- Dinsdagmorgen 20 augustus. Gisteren een mooie rit gemaakt door het vriendelijke, groene, rustige Zweedse landschap. Veel over grüssvägen soms met van die dikke lastige ribbels, die je nieren een opzouter geven volgens mij. Hét voorbeeld van Zweden, licht heuvelachtig, schattige rode huisjes, veel koeien en paarden buiten, wat een vredige tafereeltjes en dat alles in de zon. Zulke schattige plaatjes maar tevens vragen wij ons dan af hoe dat in de winter gaat met een maandenlange dikke sneeuw/ijslaag. Hoe mooi en idyllisch ook, ik zou zo niet meer willen (kunnen) wonen en ben ik blij dat ik in een uiterst puntje van een kleine gemeenschap woon. Komt natuurlijk ook omdat je ouder wordt dat je zo denkt, onze allereerste emigratieplannen waren wel degelijk op zo'n woonomgeving, helemaal in de natuur geënt . . . En uiteraard de ervaring inmiddels van het winterleven hier speelt ook mee in je gedachten. We waren om een uur of 6 thuis en ik had nog een pizza in de vriezer en yoghurt als toetje, dus snel klaar. Camper in een uurtje leeg getrokken en op tijd klaar voor B&B vol liefde☺ Ik heb hier nooit naar gekeken en omdat ik veel enthousiasme in mijn omgeving hoorde ben ik ook eens gaan kijken en ja het is nou eenmaal zo, leedvermaak is ook vermaak . . . Dus die ongemakkelijke situaties tussen mensen is toch wel spekkie voor ut bekkie, wel vind ik elke avond een beetje veel, maar ja dan wint kennelijk toch je nieuwsgierigheid. Niks menselijks is mij vreemd. Zeker Agnes, die spanning met je hond zo'n end weg is lastig want je weet echt wel dat zij in ons geval Elin, wel weer terug komt. Wij zijn ons meer bewust van het feit dat het vele wild, tijdens onze vakanties in Scandinavië, nooit een rol gespeeld heeft, maar nu wij het zelfs in onze eigen tuin zien is er wat veranderd. Hier nergens hekjes of belemmeringen om een Fauve tegen te houden. Soms zie je een openbaar hondenuitlaat veldje met een hek er om heen, maar het formaat is belachelijk klein en heeft dus ook geen enkele zin om daar naar toe te gaan. Cilia, die Murretje zeg, als lokaas voor die hitsige Franse kereltjes, ik zie het voor mij! Lekker er wat aan laten doen, is voor haar ook veel beter en tegenwoordig een fluitje van een cent, daarbij zijn de Franse da kosten ook niet zo overdreven! O ja natuurlijk dit nog even, over de emigraties naar Zweden, heb ik gehoord, en zelf gelezen, heb abo op de T. Verschillende mensen ken ik, van gezicht of een klein praatje, wonen hier in de buurt. ---------- Maandagmorgen 19 augustus. Nog op het prachtige plekje, met moeite gaan wij ons straks hier vandaan losscheuren, wat een plek, wat een vrijheid, wat een land. Dat kan Elin ook zeggen . . . Wij staan met ons rug naar heuvelachtig bos met mooie wandelpaden, voor en zijdelings immense velden en een smalle onverharde weg. Jullie weten vast wel dat wij Elin niet meer los laten, tot ons grote verdriet kan dit echt niet, te bang voor het grote en minder groot wild en te onbegaanbaar voor ons als ouderen om de bush in te moeten als het nodig is. Hier gingen wij toch twijfelen, zulke enorme velden en als wij Robbie en Roos aan de lijn houden, blijft zij vast wel in de buurt. Na wat echtelijk gesteggel, Elin haar tracker aan, witte meisjes aan de lijn en dat kleine ratje los. Mijn god, zij kreeg gelijk de guts en spurtte weg, achter troepen laagvliegende zwaluwen aan die een spelletje met haar maakten, zo leek het. Zij ging verder en verder, stak in de verte het weggetje over en vertrok naar andere velden en was voor ons een stipje . . . Roepen, fluiten niks had zin en ook de aanwezigheid van de witjes bij ons deerde haar niet. Wij werden weer bevestigd en zien op het Fauven FB eigenlijk altijd Fauven aan een lange lijn, was met Muis destijds eigenlijk al niet anders maar waren wij nog niet bang en liep altijd los. Zonder tracker dat ook nog eens, scheuren door de Flevolandse aardappelvelden, vaak ook wel een uur zoek en dat weten de trouwe lezers hier nog wel. Geen zin meer in. Nu snel Roos en Robbie naar de camper gebracht en wij in looppas, ja toen was ik gemotiveerd genoeg en ging moeiteloos, door de wel begaanbare velden. Eindelijk was zij in de buurt, keek op en verbaasde zich dat wij er ook waren, zo totaal in trance als zij dan tijdens zo'n racepartij is. De laatste paar meter roep ik haar en moet zij zelf toch naar mij toekomen, je blijft dus gewoon opvoeden, al heeft dat eigenlijk geen enkele zin in zo'n situatie. Doe ik puur voor mezelf om mij toch nog iets van controle gevoel te geven☺ Via een mooie route gaan wij vanmiddag naar huis, eerst nog even langs Torsby waar ik een afspraak heb. Robbie van de Zandplaat is een intens tevreden (zee)hondje, wij noemen dit 'oh handje in dr mondje' en volgens ons doet zij dit expres omdat wij het zo schattig vinden en om haar heen lopen te kirren haha Mooi plekje En toch nog te weinig ruimte voor een Fauve? There she goes, en wij maar hopen op het psychologische effect door de andere twee aan de lijn te houden ---------- Zondagmorgen 18 augustus, Een heerlijk plekje, nee geen app plek oid maar zelf gezocht en gevonden in de buurt van het vliegveld waar wij gisteren waren. Precies zo'n plekje waarom wij wildcamperen zo fijn vinden, en dan moet je tegenwoordig wel inventief zijn, er zijn zoveel campers en ik wil gewoon echt wild staan, zonder andere koelkasten om mij heen. Over gisteren, wat hebben wij genoten, eergisteren in Karlstad trouwens ook, en laat ik daar eerst maar iets over zeggen. Prachtig weer, eigenlijk wel wat warm maar toch, een heel mooi plekje voor de camper gevonden, onder grote bomen bij een park waar wij heel makkelijk hondjes konden lopen. Betalen met een app en voor 2,5 uur was dat omgerekend nog geen 5 euro en we kregen nog een euro terug waar wij volgens ons geen recht op hadden. Daar moet je in Amsterdam voor komen en ook Karlstad is een grote provinciehoofdstad . . . Nadat gedaan te hebben, heilig kruisje geslagen dat met Roos alles maar goed ging, lopend naar het mooie oude plein in Karlstad, heel druk, prima sfeertje. Standjes, kraampjes en heel veel militair materieel uit de tweede wereldoorlog, ook een podium waar toespraken gehouden werden, voor mij niet te volgen maar als er niet te snel gesproken wordt, voor Dick te verstaan. Een paar dingen hebben op mij veel indruk gemaakt, het life zingen van het Värmlands volkslied door een dame met een loepzuivere stem. Ondertussen werd de Zweedse vlag gehesen en daarbij was het dood- maar dan ook doodstil en eenmaal vlag in top werd er geapplaudiseerd! Dan ben ik zo trots op mijn nieuwe homeland, dat dit zo zonder protesten of gezeur kan. Janken dus. Daarna langs de straat gaan staan waar een lange optocht, met heel oude militaire voertuigen, langs kwam met net zulke oude mannetjes aan het stuur, nog geen vrouwtjes kennelijk die tijd. Het plezier en trots straalde van de gezichten af, en dat vond ik nou ook weer zo tranentrekkend mooi. Enorm veel mensen in oude militaire kleding, ook zo leuk, verpleegsters in hele ouderwetse kleding. Daarna naar Brattforsheden gereden, zo'n 50km verder en naar het militaire vliegveld. We zagen 'wat' meer campers en hebben wij gevraagd of wij niet alvast op het 'gouden parkeerterrein' mochten gaan staan en dat mocht. Zelfs hondenhekje geplaatst en wij zaten eerste klas voor de demonstraties! Wat hebben wij ons vermaakt en Dick nog meer dan ik, omdat ik meer van de vliegtuigshow ben. Hij gaat alle militaire voertuigen, tentjes en bivakplaatsen en wat nog meer, zeer secuur bekijken. Ik ben tot het middag uur mee geweest en daarna terug naar de camper. Later kwam Dick ook terug en hebben wij heerlijk buiten in ons honden compartimentje gezeten om ons te laven aan de prachtige vliegtuigen en demonstraties. Vlak voor ons neus, we zaten naast de start- en landingsbaan en het lawaai was soms oorverdovend, maar ik vond het fantastisch en wat heb ik genoten! Demonstraties van straaljagers die vlak over ons heen denderden, koprollen maken, steil omhoog, steil omlaag, achter elkaar turning and turning, ik kick hier echt op! Zo ongelofelijk stoer vind ik dit, naar mijn idee allemaal Tom Cruisejes . . . Vooral zo'n vliegtuig een, 'Saab J35 Draken' op volle snelheid over je heen en ondertussen lichtkogels afvuren waaauwww Onze lieveling was eigenlijk een 'Saab B17' net of hij armpjes had, en lijkt op een insect! En onze meiden dan? Niet te geloven, hoe hard het lawaai ook was, zij gaven geen krimp en lagen languit in het gras bij onze voeten te slapen☺ Kinderen dragen hier met zo'n festijn wel van die oorbeschermers. Goed, ik zou nog veel meer kunnen vertellen maar dat wordt vervelend. En ja ik heb prachtige foto's maar dat kost even tijd, enuhn met Roos is ook alles probleemloos gegaan! Er waren ook ongeveer 10.000 mensen, wat een spectakel! Dag afgesloten op dit superplekkie met een bbqtje☺ Saab B17, vinden wij echt zo mooi, die 'armpjes' trekt hij in bij het opstijgen, ook deze maakte steeds van die koprollen! De immense rij voor een hamburger, wij niet hoor . . . Beetje confronterend . . . een Volvo bus uit Dick zijn bouwjaar . . . . Ik ---------- Vrijdagmorgen 16 augustus. Karlstad, helemaal aan de buitenkant langs het prachtige Vänernmeer. Gisteren na het stressvolle, toch wel weer zoals altijd, en goed voor de stemming onderling, op tijd vertrokken. Eerst naar Telia voor mijn mobiel. Dat was een grote tegenvaller waar ik even door van slag was. Keurig mijn inlogcode en pukcode mee en dat bleek niet genoeg, ook de beveiliging, die ik zelf nooit heb ingesteld moest ingevuld worden. Nooit aan gedacht, nooit gedaan en mijn mobiel is dan ook nooit beveiligd, dus de vinder/dief heeft er wel wat aan. Maakt mij niet veel uit, staat niks bijzonders op en bij je bankgegevens kunnen zij toch nooit. Dat was een groot probleem en konden zij niks mee bij Telia en het toeval wil dat er ook een afdeling van Samsung is daar in het winkelcentrum met een paar aardige knapen die je kunnen helpen. GVD ook zij konden niet zonder de beveiligingscode, het enige, de mobiel totaal resetten. Even gaan zitten op een bankje en ons afgevraagd 'wat nu', waar wij eigenlijk snel uit kwamen. Resetten dus en alles kwijt raken. Het is nogal wat, je contacten, telefoon nummers, dus net of je weer een nieuw mobiel hebt. Ik was er toch wel wat verslagen door. Maar geen andere keuze en huppakee aan de stroom daar en ik zag vele handelingen toegepast worden en vlak er na, daar was mijn totaal gereinigde telefoon. Omdat ik wel mijn google account kon reproduceren scheelde dat toch wat en zei knaapje dat het mogelijk is dat google toch weer wat dingen op mijn mobiel gezet zou kunnen hebben, let wel op mijn laatste woorden. In het grote winkelcentrum kun je lekker eten en dat hebben we gedaan om daarna mijn mobiel een zetje de goede richting te geven en langzamerhand kwamen er dingen tevoorschijn die mij bekend voorkwamen en zelfs de foto's terug. Er ontbreekt nog veel aan apps en wachtwoorden die ik niet meer weet maar doe ik thuis wel verder. Op naar dit heerlijk plekje en even bijkomen, na rondjehondje en om een uur of tien gingen de kaarsjes uit . . . Net weer met de meisjes weg geweest, eten gehad en nu wij aan de koffie en vertrekken direct naar het centrum om te kijken of wij een P kunnen vinden. ---------- Woensdagmorgen 14 augustus. Tja zooooo dom, onze Noorderlichtfoto's mislukt en nu via een vriendin kwamen wij er achter wat wij vergeten waren . . . gewoon de mobiel op de nachtstand zetten . . . Wat een eitjes waren wij, al veel vaker tante Aurora prachtig op een plaatje kunnen zetten met mobiel en de GoPro en nu gewoon vergeten hoe wij dat dan ook maar weer deden. Ach als dit het ergste ook is wat je kunt overkomen dan mag je blij zijn en dit zeg ik niet voor niks. Hier alles verder ok hoor en met Roos mogen wij ook niet mopperen. Zij wordt steeds nietiger en je ziet het kaarsje langzaam opbranden, maar niks ernstigs nu. Als ik even weg geweest ben loopt zij altijd gelijk naar de deur toe met de andere twee om mij of het bezoek wat binnen komt, te begroeten. Accepteren dat het leven eindig is lukt mij wel maar maakt het verdriet op dat moment niet minder, wel de acceptatie er na als je lievelingetje al oud is. Vandaag de camper in orde brengen, inpakken en water vullen en dan blijkt dat je toch altijd heel wat nodig hebt als is het voor een paar dagen. Ja jeetje wij hebben natuurlijk ook nog 3 kinderen☺ Wat makkelijk heb je het in dit opzicht eigenlijk als je geen dieren hebt maaaaar je mist ook wel héél veel liefde en plezier, daarbij zorgt het er ook voor dat je als mens niet egoïstisch wordt want je dieren staan altijd op plaats één en jij op plek 2 (bij ons dus!) De eerste stap morgen is naar Karlstad voor mijn mobiel en kijken of er nog iets mogelijk is. Ha Tilletje, zo gaat dat dus hè met opvanghondjes, ik denk ook dat er geen verandering zal optreden, zij is nou eenmaal zo geprogrammeerd in haar jeugd! ---------- Dinsdagmorgen 13 augustus. Toen wij gisteravond zo rond 10 uur een rondjehondje wilden gaan kwam er een Aurora waarschuwing via de app binnen, nu niet op mijn mobiel helaas, maar gelukkig heeft Dick de app ook. Gelijk kijken op de app en het was fenomenaal, we zaten in het oranje gebied, wolkeloos met een grote kans op noorderlicht, categorie 5. Gelijk honden in de auto op weg naar de berg, we vonden het nog wel aardig licht in het noorden maar toch, dan eerst maar even de honden lopen daar, is dan ook gelijk gedaan. Bij terugkomst auto werd het snel donkerder en de lichte verticale streep die wij al zagen werd steeds duidelijker en groter. Op een gegeven moment de hele lucht boven ons één en al stralenbundel en begonnen de kleuren te komen, wat prachtig toch! We hebben genoten en het nog nooit zo mooi in onze eigen woonomgeving gezien! Is er best al geweest maar vonden wij ons bed belangrijker . . . nu niet dus. Het was gelukkig niet koud en buiten zijn zo in het pikkedonker heeft wel wat. O ja ook nog, 3x een vallende ster, een uil rond de auto en Noorderlicht, wat wil je nog meer? Om half 12, het was nog niet voorbij, maar zijn wij naar huis gegaan, we werden geroepen door ons bed☺ Thuis gekomen en ontdekken dat de foto's totaal mislukt zijn, dat dan weer wel. Gelukkig krijgen wij zeker in het najaar de herkansing! Vanmorgen een andere verrassing, ik had jeuk op mijn rug en vroeg Dick eens te kijken, ik voelde wat . . . Getverdemme en volgevreten teek, nog nooit gehad! Dick heeft hem er uitgedraaid met de tang en we zullen het plekje maar even in de gaten houden of er geen ring om komt. Jammer genoeg een vreselijk lelijke foto, maar toch . . . Ieuwwwww blèhhhhhhhhh ---------- Maandagmorgen 12 augustus. Nog niet gelukt met mijn mobiel en aangezien er hier niets in de buurt is en niemand die ik ken en bekend is met deze materie, laten we dit maar in Karlstad doen bij de provider. Het is niet anders en Dick wilde er vanmorgen al naar toe maar naar mijn idee kunnen wij beter wachten tot donderdag dan gaan we toch naar Karlstad. Ik mis mijn mobiel wel degelijk want ik ben gewend om bij het ontbijt even de krant door te nemen, mailtjes te lezen en het weer grrrrr Ook kan ik nu niet op de tracker kijken . . . Hier gaan wij vrijdag naar toe, zo'n zin in en hoop met Roos dat alles een beetje goed verloopt en zullen er wat offers gebracht moeten worden omdat wij eigenlijk niet gelijk weg kunnen gaan. Hier gaan wij zaterdag naar toe en dat lijkt mij helemaal mooi!  Als je het in het Zweeds ziet, en je het niet kunt lezen ☺, even vertalen met google, als het je wat interesseert uiteraard. Wij hebben gelukkig al kaartjes gekocht en ook voor de parking. Zo is het nu, nog niet helemaal af hoor, verticale latjes bovenin nog en de voordeur is volgend jaar aan de beurt voor een verfje En zo was het! ---------- Zondagmorgen 11 augustus. Sinds gistermiddag zit mijn mobiel op slot en op geen enkele manier meer beweging in te krijgen, kan zelfs de inlogcode niet meer intikken, alleen noodoproepen nog maar ja hè . . . Van alles geprobeerd en hoe het komt geen idee, naar mijn gevoel geen gekke dingen gedaan. Ik tik dit gelijk hier even omdat ik via Dick al meldingen kreeg over mijn niet bereikbaar zijn. Wel whatts app op mijn laptop, gebruik ik nooit en moest even kijken hoe dat werkt. Vandaar, het gekke is dat opgebeld worden wel kan. We zien wel, morgen maar even contacten met de provider en straks wat trucjes uitvoeren die Wendy aangeraden heeft. Gisteren een gezellig dagje met onverwachte bezoekjes, leuk I&D! Tussendoor kwam ook bufie nog even kletsen en later kwam zij nog een keer terug om de tekentang te lenen, Luna had een teek tussen het haar op haar achterhoofd. Toen zij hier net was kwam Luna zelf ook en heb ik, als ervaren tekenplukker☺, de teek na veel gemier er heel uit gekregen. Onze honden hebben nooit meer ingeprikte teken door 'de pil', die ik maar eens in de paar maanden geef, tot nu toe nog maar 2x dit jaar. Soms na een wandeling loopt er eens eentje over hen, van die miniteekjes die ik gelijk weg haal want zij kunnen nog naar ons overlopen, maar dat gebeurt toch echt zelden. Goh, ook toevallig Agnes, wij denken hetzelfde over onze mannen hun haar, lachen toch, zal het toch het aloude hippiegevoel zijn? Beetje nostalgie omdat wij ouder worden? ---------- Zaterdagmorgen 10 augustus. Wat een regendag gisteren, ik dacht zelfs even aan het NL weer, regen en wind en ik moest mijn capuchon vasthouden. Nee ik vind dit niet erg, er staan zoveel mooie dagen tegenover, neem nu, wakker worden met een stralende zon en blauwe lucht. Dus de dag 'nuttig' besteed gisteren, het is maar wat je nuttig vindt. Omdat Dick buiten even niet verder kon is hij de camper ingedoken om het gasstel of hoe heet zoiets, uit elkaar te halen en schoon te maken. Als tegenwoordig verwende inductiekoker vind ik koken op gas niet echt fijn meer maar ja, je kunt niet anders. De gaspitten waren vervelend, eentje ging er steeds uit, de ander kon ik niet laag zetten en nummer 3 had een grote vlam aan één kant. Dat is geen doen dus had ik al gezegd dat er wat anders moet komen, Dick gaat dat ding dus eerst maar eens zorgvuldig schoonmaken en heb ik de plaat zelf met het onvolprezen middel Dash gekuisd, het vloog er van af.  Ben echt benieuwd als alles weer in elkaar zit hoe het gaat, en hoop maar dat er geen kleine onderdeeltjes overblijven . . . en niet meer weten waar zij eigenlijk horen te zitten. Volgende week gaan wij een aantal dagen weg en daar kom ik nog wel op terug. Vandaag, zie ons huis onderin met blauwe stipje Rechts het ingebrande stuk van die gekke grote vlam. ---------- Vrijdagmorgen 9 augustus. De dag startte vandaag omgekeerd. Normaal gaat Dick in de ochtend met de meiden weg en nu moest hij naar de kapper om 8.45 uur. Hier vlakbij woont een NL kapster en dat is best makkelijk, ik vind haar wel duur . . . zelf maak ik er geen gebruik van en soms hak ik zelf mijn haar aan de voorkant en de achterkant laat ik Joke graag doen. Hij kon eigenlijk pas op 19 augustus terecht maar er was iemand uitgevallen. Dus daarom heb ik de ochtendronde met de skatties gemaakt. Net komt Dick thuis en ik vind het best zonde, vond dat langere haar wel wat hebben, had ik niet gezegd tegen hem want dan gaat hij zelf weer twijfelen. Nu kon ik dat mooi wel zeggen en besloot hij om voorlopig toch maar niet meer naar de kapper te gaan . . . beetje Zweeds dat dan ook wel weer . . . Zie hier veel oudere mannen met wat langer haar en jonge mannen met knotjes, ook leuk maar niet meer voor Dick haha Gistermiddag werd het nog heerlijk weer en ook vandaag krijgen wij een bak regen, nu nog droog en dan pas tegen de avond weer, maakt mij niet zoveel uit en ga wat andere dingen doen zoals o.a. mailtjes beantwoorden☺ Ook weer even boeken downloaden want lezen doe ik tussen alle bezigheden ook graag. Net zo'n apart boek gelezen van Peter Middendorp, 'Neven', echt lezenswaardig Agnes! Ook ben ik halverwege een ander boek (lees vaak meerdere boeken tegelijk), zeer actueel onderwerp, ware het niet dat het vóór 7 oktober 2023 geschreven is en de zaken toch wat anders bekeken worden en ik dus ook ietsjes minder gemotiveerd ben om het in één ruk uit te lezen. Het heet 'Thuis bij de vijand' geschreven door Natascha van Weezel. Dit was het weer voor vandaag en Dick zit inmiddels in zijn oude groene overall, gekocht in een loppis, klaar om de trap te gaan schilderen. Fotobewerking heet 'lief' ---------- Donderdagmorgen 8 augustus. Het regent behoorlijk en is in het middaguur weer voorbij. Toen ik gisteren even naar het kleine strandje in de Klarälven ging moet je eerst een houten bruggetje over wat pop maar hmmhmm vindt en Elin don't give a shit, was er niemand. Het was warm en na de wandeling langs de rivier waar het strandje nog niet zichtbaar is, water zakt wel maar is nog geen strandje, besloot ik om de honden even te laten afkoelen op een ander goed bereikbaar plekje met een goed strandje. Ik had beide honden aan de lijn, gewapend met poepzakjes, omdat je er eigenlijk niet met honden mag komen en ik er van overtuigd ben niemand kwaad of schade toe breng. Lekker even in het water geweest, ik ook tot kniehoogte, en jaja aan de lijn gehouden waar zij eigenlijk niet veel aan vonden en ik ook niet hoor. Klein stukje terug naar het bruggetje kwam er een jong gezinnetje aan met 3 jongetjes van een jaar of 5 gemiddeld. Ik liep vlak langs de kant, zelfs tegen de bosjes om maar geen last te veroorzaken en wetende dat Elin stapelgek op kinderen is en ik voorbereid op haar enthousiasme. Bij het langslopen, ik had de honden strak aan de lijn begint één van die gozertjes toch te gillen, mijn god zeg, niet te filmen, ik schrok mij kapot, Elin wilde gelijk kind troosten ☺ ik struikelde en viel over een bij nader inzien gek metalen uitsteeksel in de grond en schoot Elin uit mijn handen. Moeder jongetjes schrok mompelde dat haar zoon erg bang was van honden en vader greep jochie en begon hem te troosten . . . Vader wierp mij blikken toe en als die konden doden had hij dat gedaan . . . Mevrouw vroeg wel keurig of zij mij kon helpen en of ik mij bezeerd had. Was gelukkig niet zo en ik stond dan ook gelijk op. Om kort te gaan, wat een slechte opvoeders die ouders, je zou je moeten schamen om kinderen zó bang van honden te laten zijn, wat een last voor die kinderen in hun leven want honden kom je overal tegen. Dat je je kind leert dat niet alle honden om te aaien zijn, de meeste natuurlijk niet, is normaal, zo hoort het ook. Dat moeder mij gelijk vroeg of ik mij bezeerd had vond ik wel weer een goeie. Ja wel wat reacties gehad (FB) op de pupjes maar hoe kan het dat mensen denken dat deze hondjes gratis af te halen zijn? Ben je wel van deze wereld vraag ik mij af. Zelfs die adoptiehonden uit het zuiden van Europa zijn niet gratis, die vind ik zelfs duur, als je daar 400 euro voor moet betalen en je ook niet weet wat je in huis krijgt. Zo gewoon maar toch zo mooi, misschien juist daarom Guldenroede en Springbalsemien ---------- Woensdagmorgen 7 augustus. Bewolkt maar een heerlijke temperatuur. Vanmorgen toen Dick met de meiden weg was zat ik lekker een half uurtje op het terras in het ouwelullenhoekje mét geraniums, genieten van de stilte, de natuur en het fijne sfeertje. Gekke nacht gehad vannacht. Toen wij net in bed lagen en steeds de verwarmingsketel (dachten wij toen) hoorde aan slaan en weer af slaan vroegen wij ons af hoe dat nou toch kon. Beiden gedoucht en veel water gebruikt? Nou nee dat kon toch niet, doettie anders nooit. Ik was er niet gerust op en ben naar beneden gegaan, was weer net afgeslagen, ik was niet op tijd want ik moest mijn bril nog pakken om op de display te kunnen kijken. Tijdje gewacht en er gebeurde niets, 'geen warmtevraag' stond er. Dick ook naar de kelder en zegt 'hij deed het net toch weer!', maar ik had het niet gehoord, apart toch ik stond er bij. Weer naar boven en dachten dat de koelkast niet goed gesloten was, nee dat was het ook niet. Terug naar de slaapkamer en hoorde ik het weer . . . bleek het de luchtbevochtiger te zijn die per ongeluk aan gegaan was omdat ik er kleding op gelegd had . . . jeetje wat stom. Wel blij dat het raadsel opgelost was. En toen konden we weer niet in slaap komen, zou dat door teveel zuurstof in het schone dekbed zijn? Gisteren bedden verschoond, alles gelucht, buiten gedroogde hoezen er om . . . Gek genoeg klopt er natuurlijk geen fluit van, dat er zoveel verse zuurstof aan die bedden hangt dat het onze slaap beïnvloedt ☺ Djieeee denken jullie nu, hoe kun je zoiets stoms bedenken, is ook zo hoor. Goed, kennelijk toch in slaap gevallen en hoorde ik op eens gerommel in de kamer, Roos was wakker, lag rustig, maar heb ik toch maar een kleertje aangetrokken en naar buiten met haar, een grote plas gedaan en daarna weer slapen. Getver wat een gekke nacht. Deze twee mooie Engelse Setterpuppies, reutjes van 8 weken, zoeken nog een leuk gezin om bij te wonen, gefokt door Christa Vogels, waar ook ons Rozenkind vandaan komt! ---------- Dinsdagmorgen 6 augustus. De zon staat al duidelijk lager, de dagen korter en de nachten donkerder, gek idee eigenlijk. Gisteravond zijn André en Eric hier geweest voor de afscheidsbbq en dan is hun Zweedse periode al weer voorbij en gaan zij morgen terug naar NL. Zij hebben heel hard gewerkt aan een pand hier een stuk verderop wat André met zijn broer gekocht heeft en nu bijna af is voor de verhuur. Wij vinden het altijd weer een beetje jammer dat zij vertrekken, het is erg gezellig met hen en vol Brabantse humor! Misschien komen zij in het najaar maar dan zijn wij er niet. Vandaag over 5 weken hebben wij weer het bootje richting NL en zoals het er nu uit ziet, gaat dat gewoon door, hoewel je nooit weet hoe de wind waait tegen die tijd. Dan bedoel ik voornamelijk natuurlijk met Roos. Het gaat ongekend goed met haar, zij produceert mooie koekjes en zijn niet meer in huis spontaan uit de trommel gevallen, zij redt het altijd net tot wij buiten ons hek zijn, daarbij hebben wij ongestoorde nachten en dat is heel veel waard! Ik hoop toch wel dat wij de maand oktober wat noordelijker in Zweden door te kunnen brengen omdat ik hoop op veel bezoek van tante Aurora . . . We zitten nu in jaar 10 van de 11 jaarlijkse cyclus van zonnevlamuitbarstingen, ook volgend jaar dus veel met kansen ook voor NL maar zo mooi als je het in Scandinavië ziet is in NL echt niet mogelijk vandaar mijn gretigheid voor het noorden. Het is niet de bedoeling om helemaal naar de Barentszzee te gaan hoor, te ver en hoeft ook niet voor mooi Noorderlicht. Zo, nu ga ik buiten het koffiehoekje en de hondenkussens weer klaar zetten/leggen, ready voor een mooie dag! ---------- Maandagmorgen 5 augustus. HUH gisteren een regenachtig dagje? Lachen dus, niets gevallen en de enkele bui die ik op de weerapp zag ging om ons heen. Net als in NL, ook hier zomer, heerlijk weer en goed te doen voor een persoon als ik die warmte niet echt fijn vindt. Toen ik gisteren rivierweggetje op reed stond er weer een ree aan de kant en bleef maar naar mij kijken, ik stond ook stil om een foto te maken, zag er zo lief uit, tussen de guldenroede, maar toch teveel ingezoomd en foto niet mooi. Over guldenroede gesproken, het barst er hier van, overal gele velden, zo mooi en net als hiervoor de lupineperiode die alles dan in paars/rose kleuren zet en o ja, evenals de mooie grote springbalsemien, in roze kleuren. De bloemetjes van deze plant lijken op een orchidee. Wat al deze planten gemeen hebben is dat zij 'invasief' zijn, dus van oorsprong niet in Zweden voorkwamen en voor- en tegenstanders hebben. Er zijn zelfs gemeenten die je betalen als je per vierkante meter lupines 'ruimt' . . . Onbegonnen werk lijkt mij en ik kan nog wel meer opnoemen wat invasief is en is ook onbegonnen werk om dit te kwijt te raken. Kortom, ik vind het prachtig en vul bloemenvazen vol met deze kleurige bloemen, we zitten straks weer lang genoeg met alleen de kleur wit☺ Wat een beeldspraak vandaag! Dit is Dani, het nieuwe kind van Wendy en kun je goed zien dat dit ras wel heel goed kan luisteren!☺ ---------- Zondagmorgen 4 augustus. Dat wij een heel ander leven leiden dan destijds in NL is wel duidelijk hè! Aan één kant rustiger en aan de andere kant, veel meer sociale contacten. Ja zeker, ik verkies dít leven en ik praat nu niet alleen voor mezelf hoor. Vandaag een echt rustig dagje, Dick aan de knutsel en ik aan de niets doen. Dick is vanmorgen met de meisjes weggeweest en ik ga vanmiddag en ook straks nog even naar huis van Jip en Janneke om hun 4 honden uit te laten, zij zijn een dagje weg. Gisteravond alle 5 afleveringen gekeken op Netflix van een grappige maar ook wel wat dramatische Deens/Noorse serie met Zweedse touch, 'Midtsommernatt'. Per aflevering een half uur dus waren wij 2.5 uur onder de pannen, lang voor ons doen. Prachtige beelden, heel zomerachtig en ook de kleuren en locatie erg aantrekkelijk! Ik had al een berichtje gelezen op Netflix dat deze serie binnenkort weer zou verdwijnen, dus voor het zover was toch maar snel gekeken. Vandaag zou een regenachtig dagje worden maar tot nu toe gewoon droog, zo gaat dat vaak hier, morgen weer zomerweer. ---------- Zaterdagmorgen 3 augustus. Gisteren een drukke dag gehad, Dick moest nog 'even' naar Sunne voor bepaalde verf en ik was druk met het schoonspuiten van de kelderingang en trap buiten waar een dikke korst mos op gegroeid was. Toen Dick thuis kwam is hij na een lekker watermeloenijsje weer aan de slag gegaan buiten met het terras. Tussendoor heb ik nog zeker wel 1.5 uur met Wendy gebabbeld, en het gaat heel erg goed met pup Daani en zal ik morgen wel een paar plaatjes van haar nieuwe kind hier neer zetten. Zij is al enorm gegroeid en ziet er prachtig uit! Daarna weer de hogedrukspuit ter hand genomen en was het zo maar kwart voor 4 en ben ik met de honden gaan wandelen, eerst droge broek aan met de modderspetters in mijn haar en op mijn shirtje, kom toch niemand tegen! Bij thuiskomst hoorde ik van Dick dat Joke ons al een tijdje probeerde te bereiken om te vragen of wij zin hadden in een kleine bbq voor de gezelligheid ☺ 'Ja natuurlijk', was ons antwoord! Ik snel de kipfiletjes voor de avond in stukjes gesneden en in de marinade gezet voor de saté, wat andere spulletjes bij elkaar gevorkt en op naar J&A. Heerlijk gezellig weer en zeiden wij ook tegen elkaar dat wij deze zomer wel heel erg van het ontspannen Zweedse leven genieten! Om een uur of 9 in de avond begint het fris te worden en moet je wel een truitje aan trekken en dan is het voor ons zo'n beetje tijd om naar huis te gaan. Roos was alleen thuis en was voor wij weggingen ook goed uitgelaten, en alles was nog pico bello toen wij thuis kwamen. Gelijk rondjehondje, blijven dan nog even gezellig met hen in de kamer zitten en gingen tevreden naar ons mandje, weer een fijne dag! ---------- Vrijdagmorgen 2 augustus. Wat een leuke dag gisteren! Werkelijk, ik heb genoten van het gezelschap en ow die Fauven met elkaar en natuurlijk Pop en Roos er bij, zo ongelofelijk tolerant, gelijk al bij binnenkomst. Elin vindt het vooral geweldig, zo spelen met Pleun, het Fauventeefje wat ook nog bij dezelfde kennel vandaan komt als zij, geen familie, dat niet. Zo leuk dat Irene en Jos de moeite genomen hebben om ons te bezoeken  terwijl je elkaar eigenlijk alleen maar 'kent' via FB! Toch zie je ook maar weer, honden verbinden en dat zal ik altijd blijven zeggen, wat een geweldige extra dimensie geeft dit je leven en ben ik wijlen mijn ouders, vooral mamma, nog altijd dankbaar voor de mijn aangeboren dierenliefde! De hele dag fijn buiten op het terras waar na een tijdje met elkaar donderjagen het hele zootje, minus de mensen☺, plat lagen uit te rusten. Wat hebben we toch een sociale honden, geen blafje geen grommetje, alleen maar leuk! Halverwege de middag vertrokken zij weer om hun Zweden vakantie wat zuidelijker te gaan vervolgen en wij eind van de middag bij Jip en Janneke werden verwacht voor eten en een worstje braden. Was ook weer gezellig! Eerst was ik nog met de meisjes naar de rivier gegaan om te wandelen, Dick Roos in de buurt uitgelaten zodat wij rustig weg konden gaan zonder doggies. Toen wij om een uur of 9 in de avond thuis kwamen was alles helemaal rustig en Roos geen hoge nood gehad heeft. Jaja ik heb mijn batterij weer opgeladen! Elin, Pleun en Bram Dick met 1 van onze 3 onmetelijke schatjes Worstjes bakken op z'n Zweeds Het illustere gezelschap ---------- Donderdagmorgen 1 augustus. Gisteren lekkere dag, fijn weer buiten en Dick is weer druk bezig geweest, terras is nog niet af hoor, maar mooi wordt het wel! Dag afgesloten met een kleine 2 persoons bbq, apart, gebeurt niet al te vaak meer maar is evengoed gezellig. Joke en Anne hun NL bezoek was net vertrokken en ik weet hoe lekker rustig dat weer even aanvoelt en wil ik de idylle niet verstoren☺ Wij krijgen straks ook weer leuk bezoek met twee Fauven, ik 'ken' hen van de Fauven Fb pagina, leuk hè! Dus stop ik nu, nog wat werkjes te doen. ---------- Woensdagmorgen 31 juli. Soms, nee heel vaak, denk ik dat ik maar geen kranten, nieuws etc moet lezen cq kijken. Regelmatig word ik hier behoorlijk onrustig van, ik ken zelfs iemand die 3 jaar geleden zijn tv weggedaan heeft en ook nooit meer tv gezien heeft en geen kranten leest. Hoe rustig zou je leven zijn, hoe zalig de onwetendheid. Helaas, ik kan dat niet, voel mij toch teveel betrokken bij zaken waar ik niets aan kan doen, ook dat nog. Zelfs nu ik ver afgelegen woon van veel narigheid. Ik heb totaal geen irritaties hier, nergens om, geen lastige buren of wat dan ook. Of zou het zo zijn dat je toch een bepaalde mate van irritatie nodig hebt om je adrenalinepeil zo af en toe eens omhoog te laten sjezen? Dan kan ik eigenlijk toch beter de trap een aantal keer op en neer rennen, wat ik trouwens al doe ook☺ en helpt dus niet. Dick kwam gistermorgen weer een eland tegen op korte afstand, kennelijk had hij Robbie van de Zandplaat al gezien en stuitte op Dick met de aangelijnde Elin, hij keek even rustig opzij omdat Elin blafte en vervolgde zijn weg verder. Godsamme wat wonen wij toch mooi, zo dicht bij de natuur en direct weer lekker koffie drinken in ons heerlijke boshoekje! Uh laat ik daar toch eens wat meer aan denken . . . ---------- Dinsdagmorgen 30 juli. Somber? Ik? Nee hoor, dat niet maar voel mij wel beperkt en dat is de realiteit. De wereld is gewoon klein momenteel en al wat langer dus. De meeste mensen weten van mij dat ik verjaardagen vergeet als ik het niet opschrijf en zie ik in de agenda wanneer mijn naasten jarig zijn . . . dit is hyperbool uitgedrukt want uiteraard vergeet ik mijn kinders en kleinkinders niet, maar wel wat er om heen is. Zelfs ons kleine schatje vergeten, Elin is deze week op 27 juli alweer 2 jaar geworden! Uitgegroeid tot een fantastisch leuk, lief en grappig meisje waar wij stik- maar dan ook stikblij mee zijn! Haar aanhankelijke en super vriendelijke sociale karakter heeft ons en menigeen die van honden houdt en haar ontmoet, helemaal ingepakt, en zo hoort het. Niet alleen leuk voor mensen maar zeer zeker ook voor andere honden! Dit jonge leven, met de leuke naam Yentl, is het mooie tricolor Engelse Setter teefje die vrijdag komt wonen bij Peter en Astrid! Gefeliciteerd lieve mensen en heel veel fijne jaren met haar! Zij is zich niet bewust in wat voor fijn en liefdevol gezinnetje zij komt☺ ---------- Maandagmorgen 29 juli. Overpeinzingen. In september/oktober gaan wij met vakantie en hoe alles gaat verlopen is nog onzeker, met een paar zekerheden. Het ging door mij heen hoe de laatste jaren verlopen zijn. In oktober 2020 een super najaarsvakantie naar het allerhoogste Noorden, wat een succes! Toen begon 2021 met veel coronagedoe, het voorjaar van de emigratie en een huis te kopen, wat heel vlot verliep en ook heel fijn was, uiteraard dat jaar verder niet op vakantie. Het jaar er na, 2022, in de zomer veel ellende met pop, gescheurde kruisband en 265 km verder geopereerd wat allemaal ok verliep, lange revalidatie en toen naar NL om Elin op te halen. Vlak na het ophalen weer een zorg, pop een gebroken meniscus, weer opereren in NL en weer revalideren met een pup er bij in de camper, voorwaar geen hele gemakkelijke periode waarbij wij ook nog eens corona kregen. Weer een lange revalidatieperiode voor pop en voor ons ook gelijktijdig een pupje wegwijs maken. Na 9 weken NL weer naar huis, wat een opluchting. Vlak daarna moest pop weer geopereerd worden, de ijzeren platen in haar beentje moesten wegens een stafylokokken infectie er acuut uit, weer ver weg in de gespecialiseerde kliniek in Strömsholm, verliep allemaal prima  Vakantie najaar 2023 op weg naar Frankrijk via NL en werd ik ongekend behoorlijk ziek, bleven wij in NL en zijn tijdig terug naar huis gegaan. Nu het najaar 2024, en verheug ik mij op de vakantie? Nahh niet echt kan ik wel zeggen, nu geeft Roos weer de nodige kopzorgen. We zijn van plan, let wel, van plan, een aantal weken in NL te blijven en dan weer even terug naar huis, wat spullen afwerpen, en dan nog een maandje oid naar het noorden van Zweden. Normaal gesproken iets om mij op te verheugen maar nu lukt het mij niet zo goed. Welke apen en beren zouden er nu weer op onze weg komen? Godzijdank wonen we fantastisch en dat maakt wel heel veel goed! Natuurlijk ben ik ook blij dat de ziektes en zeertes overwonnen zijn, met Roos een ander verhaal, zij is gewoon een oude hond en kun je niet verwachten dat dingen vlekkeloos verlopen. Ergens hier in de buurt loopt dit witte reebokje rond! ---------- Zondagmorgen 28 juli. Een stralende dag net als gisteren, na tot een uur of tien in de ochtend plensbuien. Buuf kwam nog even langs met Luna en was weer kicken voor Elin, wat een lol, spelen met de bal en de pluche, nou pluche, ezel. Op het hoge pad langs de rivier moest ik toch zelf ook door het water waden in de middag, het stroompje, nu stroom wat over het pad gelopen is, heeft het pad vernield op zijn weg naar de Klarälven. En ja ook dit vindt Elin weer prachtig! Er lopen daar weinig tot geen mensen meer en wel zie ik steeds meer sporen van reeën en elanden die daar komen drenken. Bij de auto terug had ik denk ik een vrouwelijk probleempje . . . Toen ik de motor afzette draaide ik het stuur op het stuurslot, geen probleem uiteraard. Maar toen ik de motor wilde starten stond het stuur muur- maar dan ook muurvast en geen beweging in te krijgen *&^%$ Ik vroeg mij af wat ik nou weer had gedaan en heb Dick maar gebeld die er gelijk aan kwam, niet helemaal gelijk want ik realiseerde mij ineens dat ik had gezegd dat ik op de berg was ipv bij de rivier. Dick zag niks op de berg en keek op zijn mobiel naar de tracker en zag dat ik niet op de berg was en vlak daarna belde ik hem dat ik mij vergist had. Geen probleem en toen hij er aan kwam, ik mij toch een beetje schuldig voelde ging hij achter het stuur zitten, gaf er een ruk aan en huppakee van het stuurslot af . . . Ik durfde zo'n hijs niet te geven voelde teveel weerstand, maar dat had ik wel moeten doen want ik had de wielstand al naar buiten gezet en dan schijnt dat dit effect ook te hebben, weer wat geleerd na 47 jaar autorijden . . . Gisteravond kwamen Jip en Janneke eten en hadden Peppa mee, een lief ruwharig  hondje uit Portugal en dat was geweldig weer voor Elin, mijn god wat hebben die gespeeld zeg, geen hond aan gehad. Goed te zien was hoe sociaal Elin is, met speelgoed spelen samen, geen probleem, geen agressie totaal niet hoewel Peppa wel eens haar tandjes liet zien, gooide Elin zich dan gelijk op de grond! Prachtig schouwspel. Wel lag pluche ezel vanmorgen op de operatietafel bij de plastisch chirurg, hij was goed mishandeld door Peppa . . . Uhh dat gezichtje, genieten alleen al van dat bekkie, nee, echt wij kunnen nooit boos worden om zoiets! ---------- Zaterdagmorgen 27 juli. Wij zijn geen sportliefhebbers maar wel gekeken naar de opening Olympische Spelen en we waren onder de indruk. Vooral toen bijna op het einde de Eiffeltoren als middelpunt gebruikt werd, de prachtige belichting, vooral de Europese sterren rondom, die ik helaas maar 1x gezien heb, daarna het laserspektakel, droneshots, wat prachtig, ik werd er emotioneel van. Wel werd het hondenuitlaat- en bedtijd en daar kun je bijna niet omheen, wat ons gevoel betreft dan. De diertjes zelf lagen gewoon rustig met zo af en toe een blik van 'uh is het niet eens tijd?' Toen het gebabbel en bedankjesronde werd zijn wij naar buiten gegaan en bij thuiskomst nog steeds geleuter, tv af en naar bed. Helaas dus de comeback van Céline Dion gemist en dat vind ik jammer. Maar kijk ik vandaag nog wel even terug. Laten wij in godsnaam hopen dat het allemaal zonder incidenten van buitenaf verloopt. Na een enorm regenachtige nacht (geloof ik dan, niks gehoord niks gezien) en opstaan met stortbuien is het nu bijna 9.45 uur, weer droog en het belooft een prachtige dag te worden! Synchroon genieten van de zon! Met dit uitstapje van Robbie was ik gisteren niet zo blij, voor mij de reden als Dick met hen weg is om NIET op de tracker te kijken . . . dit is maar een klein stukje van haar ronde ---------- Vrijdagmorgen 26 juli. Gisteren verliep eigenlijk ook hetzelfde en vandaag denk ik idem, de dagelijkse routine zonder ups en downs, goed voor de geest. Natuurlijk passeren er vele kleinigheden die ons bezig houden maar niet noemenswaardig om hier op te schrijven. Ook van de week nog jam gemaakt van frambozen uit de tuin van Joke, die heeft inmiddels al een winkel vol met jam! Ik vind het wel goed zo en als het op is koop ik het wel in de winkel of bij Joke! Zelf had ik nog een bakje aalbessen uit eigen tuin die ik er doorheen gefrot heb evenals een bakje aardbeien. Dat het aardbeienseizoen voorbij is vind ik wel jammer, ze zijn er mondjesmaat nog wel maar mij te duur. Lekker plukken bij Joke, ik vind dit zo'n ouderwets plaatje daarom maar in sepia☺ De jammetjes ---------- Donderdagmorgen 25 juli. Mooie dagen worden momenteel afgewisseld door dagen met plensbuien, goed voor de natuur en alles is ook uitbundig groen. Het blijft ook vermakelijk, Robbie van de Zandplaat die zo geïnteresseerd is in dieren op tv en niet alleen in zeedieren maar vooral vogels hebben toch de meeste belangstelling van haar, she is a birddog! Gisteren een topic op tv over Parvo bij katten, apart, onze honden worden al jarenlang tegen Parvo geënt en ik wist niet dat dit bij katten ook een rol kon spelen. Elin vindt het ook prachtig maar gaat gelijk in huis kijken waar die poes nou toch is . . . Er is er maar eentje die het allemaal worst is en dat is Roos, wel toen zij nog klein was maar daarna verflauwde haar interesse, of zij is gewoon heel slim en weet dat het niet echt is . . . Over Roos, het gaat echt goed met haar, de keutels vallen nog wel als koekjes uit de trommel maar zijn nu 'oppakbaar' en we hebben even tijd tussen de aankondiging en het ontsnappen. 's Morgens een heel klein beetje probiotica yoghurt met een theelepel psyllium en wat later haar echte eten waar dit ook in zit. Laten we hopen dat dit het voorlopig even is . . .  Het is toch zo'n lekker ding! ---------- Woensdagmorgen 24 juli. Grappig want dan kijk ik terug naar de vorige dag en zie wat in de ochtend de plannen en zijn en dan ontdekken dat de dag toch anders uitpakt dan de bedoeling was, niet negatief bedoeld! Het was warm, Dick heeft wat gesloopt aan het hekwerk van de trap en verder is het nog niet gekomen. Zelf ben ik niet zo actief geweest, jaha in huis geklungeld en dat is ook wel eens lekker en daarbij nog veel gelezen, mijn boek moet nog uit voor hij van mijn e reader verdwijnt en dat is nu over twee dagen, hurry up dus. Maakt eigenlijk geen klap uit want ik kan hem gelijk weer opnieuw downloaden, maar is dan mijn gevoel. Marc en zijn gezin zijn in Noorwegen en we krijgen de mooiste foto's toegestuurd, allemaal kalenderplaatjes, van lange wandelingen boven aan fjorden, zo mooi. Gistermiddag zijn wij naar J&A gegaan en hebben weer vreselijk gezellige uurtjes gehad en lekker gesnaveld. Ongelofelijk, we zien elkaar toch echt regelmatig en er is zoveel gespreksstof altijd, heerlijk! Ondertussen heeft Elin zich opgeworpen als verdediger en opletter van de buitengrenzen van het terrein en daar heeft zij het knap druk mee, echt lachen hoor! Zij heet nu Frontex  . . . Scheuren van links naar rechts en van voor naar achter en vaak vergezeld van haar bekende blafje (mag zij eigenlijk niet maar ja hè) En Dick en ik maar vertederd zijn, alles, nou niet alles, maar veel wel, vinden wij verschrikkelijk schattig, het is ook zo'n klein stevig pedant bonkie, zij loopt leuk en zij doet leuk. En dan is het vooral schattig omdat zo'n hondje zich nergens van bewust is, wel dat wij haar zo lief en leuk vinden en dat ook niet onder stoelen of banken steken☺ Onze Engelse meisjes zijn niet minder leuk en/of lief, maar minder in het oogspringend dan die kleine druktemaker. Het lijkt alsof zij druk is dan, is zij ook hoor, heeft hier dan ook succes mee, maar normaal gesproken is zij thuis, op haar speelmomenten na, heel rustig, gelukkig wel. De observaties van Frontex ---------- Dinsdagmorgen 23 juli. Lekkere dag gisteren en langs de rivier in de middag weer warm. Toen ik het paadje daar op liep sprong er vlak voor mij, op zo'n 3 meter afstand een ree vanaf de waterkant over het pad links van mij het bos in, wat is dit toch leuk! Robbie heeft niets gezien die liep al verder te loeren langs het water , logisch daar is het ook een robbie voor, Elin wel en die was helemaal in alle staten, zelfs zonder blaffen! Iets verder op is het grootste deel van het pad de rivier ingezakt en het strandje is totaal weg. Het rivierwater staat tot halverwege het kleine paadje naar beneden zo hoog nog nooit gezien. Onze honden gaan ook helemaal niet naar beneden nu, en ik stimuleer het ook niet. Ook de elanden waren kennelijk net langs geweest, ik zag grote voetafdrukken en ook kleine afdrukjes er bij, heb ik gemist dus. Nog even bij de  waterval geweest en het is nu prachtig, er is ook in het noorden van Zweden en Noorwegen, daar waar de Klarälven ontspringt, heel veel water gevallen en dat krijgen wij via de rivier naar hier. Dick gaat vandaag weer verder aan het hekwerk, nu is de trap aan de beurt en vanmiddag jawel, een bbq bij J&A!☺ Het gaat goed met Roos en zij geniet nog volop van het leven! ---------- Maandagmorgen 22 juli. Even op adem komen vandaag met de zon wat minder prominent aanwezig. Zoals jullie zien kon ik gisteren niet verder tikken want Dick kwam thuis, honden verzorgen en daarna weg om een koffietje te drinken bij J&A, en zo vliegt de tijd. Vanaf vandaag ziet het programma er wat rustiger uit hoewel het zo maar ineens kan veranderen. Eerlijk is eerlijk, zulke drukke dagen gaan ons niet (meer) in de kouwe kleren zitten en zijn we daarna echt moe. Gisteren ging het natuurlijk alweer en hebben we de moeite genomen weer eens een 'Beck' te gaan kijken. Halverwege moest Roos er uit wat Dick ging doen en ik haalde ondertussen de vaatwasser leeg en kwam wat later tot de ontdekking dat Robbie van de Zandplaat de Franse kaas naar binnen gewerkt had onder toezicht van Elin . . . Kennelijk lustte zij nu eens een stuk kaas ipv die eeuwige vissen ☺ Zij had wel wat moeite met die klont blauwe schimmelkaas en bij terugkomst was Dick not amused . . . en ik kreeg de schuld. Toch nog gezellig de rest van de spannende Beck afgekeken. Vandaag weer een nieuwe dag met nieuwe kansen, geen blauw schimmelkaas, doen wij niet door de week vanwege onze buikjes die te dik worden. Zo leuk, een persoonlijke boodschap van Marc voor ons, geschreven door Freek de Jonge, en krijg je alsnog de waardering van je eigen zoon☺     Ook lief, dank je Gerry en Frans! ---------- Zondagmorgen 21 juli. Te warm naar onze zin, het is niet anders. Gisteren weer gezellig bezoek gehad en ---------- Zaterdagmorgen 20 juli. Oei al dagenlang geen krabbel, is volgens mij nog nooit gebeurd. Geloof mij, echt gewoon te druk gehad van de ochtend tot de avond . . . Was beregezellig, fijne dagen met elkaar, prachtig weer en genoten! Wie ook zo genoten heeft is Elin, de kleinkinderen 21 en 17 jaar, zijn stapelgek op haar en hebben zoveel met haar gespeeld, volgens mij moet zij bijkomen . . . Elin kreeg er geen genoeg van en kwam telkens met ballen en ander speelgoed aandragen wat zij gelijk beloonden en als zij al niet zelf kwam, riepen zij haar wel! 's Morgens gingen we gelijk al naar buiten voor het ontbijt samen en verder de hele dag buiten en ook de hele dag reuring met twee vlotte kleinkinderen en superleuke ouders! Dat is dan een voordeeltje van ver weg wonen, áls je elkaar dan ziet is het voor veel uur achter elkaar en geen bliksembezoekjes. Gistermiddag zijn we mee gereden met hen tot bijna bij Torsby, zij wilden nog even naar een grote loppis en koffie drinken op de hoge Klättenberg. Daar hebben we afscheid genomen snik snik en zijn verder gereisd naar Oslo waar andere zoon aan kwam op de luchthaven en ook weer een weekje met hen meer reist. Kleindochter verlaat hen vandaag weer en stapt op het vliegtuig in Oslo om weer naar NL te gaan. Het zijn studenten die ook andere verplichtingen hebben, werken ook naast hun studie. Grotegoden wat een zelfstandigheid allemaal, alles regelen zij zelf en betalen het ook zelf van hun eigen verdiende geld, erg knap opgevoed, dat kun je wel zeggen! Inmiddels kregen wij een appje van Jip en Janneke of wij gisteravond zin en tijd hadden om bij hen te komen eten, hartstikke leuk natuurlijk en lagen wij aardig afgedraaid in bed om een uur of 11. Vanmiddag komen er ook weer NL vrienden die onderweg in Zweden zijn! Dat heb je natuurlijk ook deze tijd, allemaal vakantie. De groepsfoto, normaal ben ik niet zo van personen op mijn site maar vooruit, een goedmakertje voor dagenlang geen krabbel en zie de fantastische mensen waar het om is gegaan! Van links naar rechts, Marc, Dick, Yvonne, Madelief, Natasja en Berend op de hurken met Elin, ontbrekend op de foto kleinzoon Merlijn die in de avond in Oslo aan kwam. Goeiemorrege, de kleinkinderen sliepen in huis bij ons ---------- Dinsdagmorgen 16 juli. Nee we beleven niets momenteel en doen wel wat, althans Dick dan, ik houd mij vooral bezig met hh taken, dat zijn vaak gewoon veel kleine dingen die voor een buitenstaander onzichtbaar blijven, waar je het als vrouw, ja zo traditioneel zijn wij nog wel, aardig druk mee kunt hebben. Zorgen dat het huis 'aan kant' is om maar even heel ouderwets te zeggen. Boodschappen, het eten, de middaghondenronde, spannender wordt het voorlopig niet. Tikkerdetik, daar komt Roos aan, die zich afvraagt waarom wij niet buiten zitten, dat vraag ik mij eigenlijk ook af. Het is een heerlijke temperatuur maar wel bewolkt en is dan ook niet zo uitnodigend. Zo ik ga de stofzuiger weer ter hand nemen, Elin heeft een hekel aan dat ding maar ligt lekker buiten evenals pop, die tegenwoordig Rob of Robbie heet☺ Zij gaat vaak voor je zitten of komt op schoot en kijkt je aan met een zeehondenhoofdje, een ronde schedel met van die grote donkere ogen en nog wit gevlekt ook, net zo'n jonge zeehond, een 'huiler' dus! Dus denken wij dat zij op haar stamboom gewoon Robbie van de Zandplaat heet . . . Ach ja je wordt wel een beetje gek hè     Robbie van de Zandplaat en Robbie 2, een huiler zoals dat zo mooi heet Nog niet af hoor maar het begint al aardig wat te worden en we zijn er blij mee, het oogt veel lichter en ruimer! Vorig jaar augustus ook de struiken erg gekortwiekt en waren wij nog bang dat het te rigoureus zou zijn, maar groeien weer mooi En zo ws het toen wij hier in 2021 kwamen, ook nog geen terras achter en aan de linkerzijkant ---------- Maandagmorgen 15 juli. Heerlijk buiten en wat genieten wij daar van! Gisteren heb ik onze hele reis van het najaar 2020 naar het aller uiterste noorden nog eens bekeken, wat geweldig was dat en wat een noorderlicht, poeh wat mooi! En hoe kom ik daar nou op, simpelweg omdat wij zo heerlijk buiten zaten met een bakkie en alweer tegen elkaar zeiden, net of wij op vakantie zijn maar dan makkelijker . . . Op vakantie zijn met alle comfort die je thuis hebt, en we menen het nog ook. Neemt niet weg dat ik wel weer verlang naar een echte 'Noordenreis', mét tante Aurora op bezoek, en hopen dit toch echt in het najaar weer te doen! Woensdag komen onze 'kinderen' hier aan, gezellig, ja ondanks hun leeftijd blijf je het toch als 'je kinderen' zien☺ We hebben inmiddels erge leuke foto's van hen nu zij in Kopenhagen zijn om de stad te bekijken. Zij zijn echte stadsmensen, vinden natuur ook heel belangrijk waar schoondochter ook heel veel vanaf weet (zeker meer dan wij!), maar wat minder belangrijk voor een vakantie vinden dan Wendy, Dick en ik, dit komt ook zeker doordat wij honden hebben en een stad voor ons minder aantrekkelijk is.  Roos ligt momenteel uit te puffen in de keuken, werd haar zelfs te warm in de zon in het hondensanatorium! Het hek rondom de veranda schiet aardig op maar bracht uiteraard weer de nodige obstakels met zich mee, Dick is nou eenmaal geen bouwvakker! Helemaal af zal het woensdag ook niet zijn en was te verwachten, Dick is een perfectionist, ik ben meer van het gemak, 'grote stappen snel thuis . . .' ---------- Zondagmorgen 14 juli. Sinds vannacht veel regen en Dick zijn hondenwandelbeurt . . . De snelle ochtenduitlaat, als wij net uit bed komen, stortregen . . . vanmiddag weer droog. Gisteravond hadden wij om 22.00 uur de honden uitgelaten en lagen wij om 22.30 uur in bed, Roos dus ook en vanmorgen werd ik als eerste wakker om 8 uur! Niet te geloven toch met Roos, het enige is dus dat zij wel eens een koekje uit de trommel laat vallen, die nu meestal aardig compact zijn. Als ik haar dan even begroet bij het opstaan en zij gelijk overeind komt weet ik dat ik in een rechte lijn met haar naar buiten moet gaan en zij net het tuinhekje bereikt☺ Maar zo zie je, zo'n lange nacht geheel rustig door gebracht! Zojuist hoorde ik dat er een aanslag op Trump gepleegd is, dat krijg je nou met dat openbare, tv kranten, internet etc, gepolariseer. Daar zou in Europa ook eens over nagedacht moeten worden, je zet mensen zo tegen elkaar op en misschien wel de dood in, voorbeelden genoeg. Je kunt het wel of niet eens zijn met Trump, Biden, Wilders, Timmermans, Jetten, Paternotte of weet ik veel wie, maar hou nou eens op met elkaar voor oud vuil uit te maken! Ach ik kan de wereld ook niet verbeteren dus stop ik daar maar mee, paarlen voor de zwijnen geworpen . . . Het zal onze tijd wel duren . . . Après nous le déluge . . . ☺ In mijn volgende leven word ik hond bij heel liefhebbende eigenaren die in een klein suf dorpje in Zweden wonen. ---------- Zaterdagmorgen 13 juli. Eerst een correctie, de scheids bij die wedstrijd was geen Engelsman maar een Duitser, dank je Joke!☺ Het is warm buiten en een aardig windje, windkracht 3 geloof ik, is hier bijna nooit. Dick heeft net plafondventilator aan gezet, zo warm is het dus wel. Vannacht werd ik wakker van gerommel in huis en was het bed aan Dick's kant leeg. HUH Roos? Ja dus en ik had niets gehoord wat mij verbaasde, maar bleek later waarom. Dick werd wakker van een geurtje, dacht dat Roos gepoept had maar zij lag lekker te slapen in haar bedje. Voor de zekerheid lijnde hij haar aan nam haar mee naar buiten, bleek het pop te zijn die het plaatsje van Roos ingenomen had, Roos lag op de bank te slapen en toen Dick haar wakker maakte om haar toch naar buiten te laten zag hij het, 3 drollen op het schapenvachtje waar zij lag. Ach arme toosjehulpeloosje, niets in de gaten gehad, en dat is voor het eerst. Dick, in onderbroek, heeft haar toch maar even mee naar buiten genomen om een plasje te doen. Jullie lezen wel, het houdt ons lekker bezig. Overdag is het totaal geen punt (bekende uitdrukking hè Joke, vergeten wij ook nooit meer) dan zie je alles en daarbij hoeft zij er eigenlijk maar heel weinig uit. ---------- Vrijdagmorgen 12 juli. Apart dat mensen zo slecht tegen hun verlies kunnen, hoe komt dat nou? Niet meer gewend aan teleurstellingen? Nooit een keer het woord 'nee' gehoord? Jeugd die opgegroeid is met curlingouders die elk grassprietje voor hun kroost zijn/haar voeten verwijderen voor zij er over struikelen? De rubberen tegel maatschappij? Naar mijn smaak betekent opgroeien toch regelmatig je kop stoten, even wrijven over de bult en verder gaan? Ik denk namelijk aan wat ik net las, over de Engelse scheidsrechter die zich met eventuele matchfixing ingelaten heeft. Iedereen de schuld geven van je verlies maar nooit eens naar jezelf kijken waar je zelf een steek(je) hebt laten vallen en dat gebeurt in de politiek precies zo. Nou geloof ik ook dat die scheidsrechter niet van blaam gezuiverd is hoor gezien zijn verleden . . . Ach en verder interesseert dat voetbal mij ook helemaal niet maar ik vind 'gedrag' nou eenmaal wel interessant, daarom ook mijn belangstelling voor debatten. Praatprogramma's vind ik niks, kijk ik ook niet, dat geratel door elkaar heen van mensen die vaak geen verstand van zaken hebben maar wel een mening die iedereen moet horen. Geef mij maar communicatie tussen dieren en dan met name honden, dat is zo puur, daar zit ik met mijn neus 24/7 bovenop en dat al mijn hele leven. Gisteren het huis van onze buren bekeken, jeetje wat groot, heel leuk huis maar er moet ook heul veul aan gebeuren, maar goed, zij zijn nog jong☺ Perfecte communicatie tussen mens en dier die elkaar helemaal begrijpen, gelukkige hond, gelukkig mens☺ Hier maakt hond mens wijs dat het tijd is voor een wandeling en mens begrijpt het! ---------- Donderdagmorgen 11 juli en toen had NL verloren, sneu voor al die fans. Het heeft hier gisteren enorm geregend en ik heb in de middag eventjes lichte onweer gehoord maar las dat Zuid Zweden en ook Zuid Värmland de nodige klappen heeft gehad, bijna sensationeel te noemen! Onze overbuurtjes ook weer blij, die hebben gisteren de sleutel van hun nieuwe huis gekregen, zij blijven gelukkig in de buurt en hebben een huis schuin achter hun huidige huis gekocht. Het is een mooi groot huis met een lekker stuk grond er bij wat wij vandaag even gaan bewonderen. Kijk dat is het voordeel van een landklimaat, het is nu een heerlijke temperatuur, af en toe zon en we zitten weer fijn buiten, na zo'n regendag is het weer niet verknald maar start gewoon weer een nieuwe mooie periode. Ik praat hier altijd over koetjes en kalfjes maar er is veel wat mij bezighoudt, o.a. ben ik nogal van slag over het bombarderen van dat kinderziekenhuis in Oekraïne. Wat een ellende. Zie ik een foto van een moeder met een kind op schoot buiten op een bankje zitten, terwijl hij/zij met een chemo apparaat verbonden is. Hoe verschrikkelijk. Ik kan hierom spontaan in huilen uitbarsten. Soms zou ik willen niet zo gevoelig en zo nadenkerig te zijn. Zo spookte vannacht ook door het hoofd hoe ziek mijn lieve vriendin Marijke het weekend geweest is en zo blij dat zij nu alweer aardig opknapt. Ook onze vriend Aad heeft een naar bericht ontvangen en dan mis ik toch het echte directe contact wat je het liefst zou willen. Dit soort dingen spoken bij mij in de nacht door het hoofd en kan best zijn doordat ik tamelijk licht slaap door alle commotie, ook met Roos. Precies, meneer of mevrouw Schaap! Foto vanaf mijn stoel, Roos wil mij de hele dag in haar blikveld hebben ---------- Woensdagmorgen 10 juli. Of het nog komt weet ik niet maar ik had ook heftig weer verwacht maar tot nu toe alleen een klein beetje regen en de honden eigenlijk niet eens echt nat bij thuiskomst. Pop wel een nat onderstel want die dendert de bosjes door en neemt en passant ook nog wel eens wat kleine teekjes mee van die trip. Groot worden zij niet, sterker nog, zij nestelen niet eens vanwege het pilletje! Wel kijken wij hen na want het kan zo maar zijn dat er zo'n miniteekje een overstap naar ons maakt, dit jaar trouwens ook nog niet gebeurd. Nu over Roos. Het gaat heel goed met haar en het is eigenlijk niet te geloven wat voer kan doen! Ik ben 'om' en ben in staat gebleken mijn mening wat bij te stellen en mijn soms wat rigide mening over iets, niet alleen voer hoor, om te zetten, en dus inderdaad nooit te oud om wat te leren. Goh het is of ik mijn oma zaliger hoor praten, zij was sowieso een fijne, lieve, wijze vrouw. Toch krab ik ook wel eens op mijn hoofd over extra kosten en denk daarbij aan dierenartskosten, speciaal voer etc voor hondjes die net zulke liefhebbende eigenaren hebben als onze hondenkinderen, maar het niet kunnen betalen. Dit heb ik al eens meer ter sprake gebracht, als ik hoor en zie hoe duur alles is geworden. Het grote belang van niet teveel dieren in huis nemen en een dierenverzekering afsluiten! Pop en Elin zijn verzekerd en vooral Pop heeft al het nodige daarvan geconsumeerd een paar jaar geleden . . . helaas was Roos te oud voor een Zweedse verzekering en maar goed dat zij geen brekebeentje is, ook in het verleden niet! Roos is weer echt gelukkig en blij, niet meer dat douchegedoe, geniet van haar nieuwe voer wat kennelijk inmiddels ook goed aangeslagen is. Natuurlijk, nogmaals, ben ik mij bewust van haar hoge leeftijd en heb ik mijn momenten gehad van op een grens staan en ja die komen gegarandeerd ook weer, maar voor nu, ff rust in de tent en voor ons lieve Engelse meisje. Sttttt we hebben al twee nachten door kunnen slapen . . . ---------- Dinsdagmorgen 9 juli. Grote goden wat een regen hebben wij gisteren eind van de middag gehad en is niet erg want de op de dag was het verder prima en hebben wij nog lekker buiten gezeten. Ik dan, met een boek en Dick buiten voor op en aan het terras werken. Het is nu bewolkt, Dick was met de meiden naar de berg en heeft weer eens een eland gezien, altijd weer leuk. 'Vroeger', toen wij hier alleen op vakanties naar toe gingen zeiden wij wel eens dat elanden mythische dieren waren omdat wij hen nooit zagen. Wij bedachten toen dat het een trucje was om toeristen te lokken☺ en inmiddels hebben wij er al zoveel gezien, maar elke keer toch weer een verrassing! Nu de beren nog . . . of een lynx . . . hoewel ik deze liever niet zo maar tegen wil komen, jaha wel in de bescherming van de auto . . . Direct krijgen wij weer mooi weer en ik kreeg een waarschuwing voor morgen, veel regen, net als in NL denk ik maar zonder donder en bliksem. Oh Peter en Astrid, dat is écht balen en afzender onbekend . . . Elandenmeisje De appeltjes hebben er wél zin in maar niet voor ons want tegen die tijd zijn wij op vakantie, fijn voor de elanden! De aalbessen hebben er géén zin in, of te donker en te weinig zon (langs de boskant)of de struik is te oud ---------- Maandagmorgen 8 juli. Het was gisteren een lekkere regendag, tijd voor opruimen van kastjes met overtollige boeken en tijdschriften. Boeken bewaar ik voor in NL, en breng ze naar 'Odd Fellows' in Dronten, een prachtige grote zaak met gebruikte boeken voor een prikkie, Toen ik gisteren de oude tijdschriften naar de afvalbakken bracht stond ik wel even gek te kijken want uit de container met karton vlogen de eksters af en aan door die nauwe gleuf naar buiten en naar binnen! Wat zijn dat een ongelofelijke brutale vogels zeg, wel leuk om daar naar te kijken. We hebben vandaag weer een mooie buitendag en is Dick weer pittig aan het schilderen, gisteren ook hoor, maar dan in de garage met zijn planken of onder het afdak, maar geschilderd werd er! Ik heb vanmorgen weer langs de rivier gelopen en nog steeds is het strandje na al die regen, vooral in het noorden, toch nog steeds te zien. Verder heb ik niets te melden. Hier wordt gewerkt Het terras wordt ongeveer als het terras achter het huis ---------- Zondagmiddag 7 juli. Beetje laat maar, a. waren wij laat, pas om half 2 naar bed gegaan, dus ook later op, b. kijk/luister ik altijd op zondagmorgen 11.00 uur de live uitzending op youtube van Marianne Zwagerman en Maurice de Hond, politieke beschouwingen,  'dwarsnieuws' Was nu trouwens de laatste uitzending Dat was natuurlijk kasie voor mij deze week, veel gebeurd. Heerlijk om naar te luisteren en het is alsof zij aan je keukentafel zitten (ik héb helemaal geen keukentafel maar ok) Druilerig weer maar maakt mij verder geen fluit uit, als het net maar een tijdje droog is bij hondjes uitlaten☺ Zo dat voetballen ook weer even achter de rug en o.a. Den Haag een zooi schade meer door 'gefrustreerde' Turken die hun verdriet gevoelens toch kwijt moeten. Begrip mensen. Het was best een spannende wedstrijd volgens mij en heb ik maar 1x moeten vragen in welk doel die bal moest . . . voor de rest ben ik voor de catering toch? Een rol die mij best ligt hoor, vooral voor zulk gezellig bezoek is geen moeite mij teveel. Voor bij de koffie had ik een aardbeiencake gebakken, was lekker maar wel 'eterig'. Over tot de orde van de dag, Roos gaat voor zover goed en Joke keek wel op hoe zij toch echt verbeterd is, zij is vrolijk en voor haar doen actief, smult van haar nieuwe brokjes, poept wat minder haha, maar rust heb ik niet in mijn hoofd, de andere kant van de medaille. ---------- Zaterdagmorgen 6 juli. En dan is het zo maar alweer bijna 12 uur, het gaat zo snel. Lekker buiten in de buurt van de geraniums koffie gedronken, heerlijk en laten zij nou ook voor het eerst prachtig bloeien, dus toch wel leuk . . . hoewel het imago van die planten mij niet zo aanstaat. En dan is het vandaag voetballen. Wij zijn geen sportliefhebbers in tegenstelling tot Joke en Anne, hoewel wij wel altijd de tv aan hebben als NL iets kennelijk belangrijks moet spelen haha Nu hebben we afgesproken om dat gezellig samen te doen, dus komen zij bij ons vanavond en Joke wil, als NL wint, luid toeterend door Munkfors gaan rijden . . . ☺ Ik weet dan nog net waar die bal in moet maar verder geen idee, moet ook steeds vragen wie in welk doel nou die bal moet schieten,  en grappig want Dick kent evengoed de regeltjes toch wel! Wat hebben we weer gezellig gebabbeld hè Rijkje! Niet zo gek hè dat onze honden ook van die knuffelaars zijn, wij ook trouwens Hoewel Roos toch echt behoorlijk doof is, hoorde zij mij toch al aankomen met de auto en kennelijk zit er een vibratie in het motorgeluid wat zij voelt of hoort ---------- Vrijdagmorgen 5 juli. Dick is hard aan de slag met het terras en het is toch nog meer werk dan hij aanvankelijk dacht. Maar goed, hij heeft volgens mij nog een week of 9 voor wij naar NL vertrekken dan moet het af zijn want als wij terug van vakantie komen begint hier de winter weer denk ik. Op zich gaat het met Roos goed, zij is op een bepaalde manier veel rustiger geworden (zie je aan haar uitdrukking) sinds dat poepgedoe wat controleerbaarder is. Het verloopt nog niet zoals het eigenlijk zou moeten maar doorgaans echt acceptabel en laten we vooral haar leeftijd even niet vergeten. De meeste nachten zou ik door kunnen slapen als dat verdomde antennetje maar eens niet aan staat. Ik ervaar mijn leven momenteel als 'klein', we kunnen samen niet weg behalve als wij de honden meenemen en dan nóg. Met pop en Elin gaat het 100 punten, zo'n fijn stel, kan niet beter, leuker en liever. Dick is momenteel met die twee op pad en helaas ontdekte ik dat hij de halsband met tracker bij pop vergeten is om te doen, dat bezorgt mij dan weer onrust. Natuurlijk heb ik heb alweer gebeld en hij zei dat hij heel goed op haar zal letten en dat neemt niet weg dat ik blij ben als hij weer terug is mét haar! Als ik Dick was zou ik mijn wandeling direct afkappen . . . Zo ziet het rozenkind vaak geen kans om zelf op te staan ---------- Donderdagmorgen 4 juli. Gisteravond kon ik toch al slecht slapen, stuk debat gezien gisteren en de onbeschoftheid van de mensen waarvan ik altijd dacht dat zij weten hoe fatsoensregels werken tov van elkaar, gaven het slechte voorbeeld. Om het even of je nou links of rechts bent, doet er niet toe, we leven godzijdank in een democratie, waar je dmv stemmen je kunt uiten en of het jouw partij is die wint of verliest, accepteer dat, werk samen en maak er het beste van en zet je ego opzij. Ik hou van debatten dat is bekend en of het nou mijn kleur is of niet, ik vind het interessant om naar te luisteren, al die diverse meningen, via een podcast of te lezen en mag dan ook vrij zeggen dat ik van politiek aardig wat weet. Dick deelt mijn interesse niet, hoeft ook niet, die houdt zich meer bezig met buitenlandse politiek. Gelukkig kwam mijn leuke buuf met Luna even langs om te kletsen en heb ik die ellende maar afgezet en leidde zij mij weer naar een ander denkniveau☺  Goed, even terug komen op mijn slechte slapen. Om een uur of twee werd ik wakker van 'krabgeluiden' op de vloer en denk gelijk aan Roos uiteraard. Was ook Roos, zij lag met haar achterkant over het randje van de mand en de voorkant in de mand en kennelijk wilde zij anders liggen maar heeft haar achterkant dan niet de kracht om zich op te drukken op die houten vloer. Dus heb ik haar even geholpen, niks mis mee en ben gelijk maar met haar naar buiten gegaan, en loop ik gewoon in mijn onderbroek en t-shirt buiten en geen hond, behalve Roos dan, en die zal het worst zijn, ziet het. Dat is ook wel een voordeel van zo vrij wonen! Probleem daarna was wel dat ik echt de slaap niet meer te pakken kon krijgen en wat is dát vervelend. Vanavond maar weer in de herkansing. ---------- Woensdagmorgen 3 juli. Roos heeft mij een ongestoorde nachtrust gegeven maar ja, altijd staat ik 'aan', daar kun je niets tegen doen. Elk klein geluidje een plaatswissel van de meisjes, een bedopmaakgeluid, ik registreer het. Vanuit mijn bed kan ik net een hoek van de mand van Roos zien en als ik 's nachts naar de wc ga, inspecteer ik het geheel gelijk even. Controlfreak. Verder is het hier een saaie bedoening, je zou het ook gewoon rustig kunnen noemen, het is maar net in wat voor stemming je bent. Dick is zorgvuldig aan het terras bezig en daar is het goed weer voor, lekkere temperatuur en droog. Hij vindt het wel een beetje fijn om er een deadline aan te verbinden en dat is over twee weken, dan wil hij het af hebben en of het lukt hmmm weet ik nog niet. Dan komt onze zoon Marc met schoondochter Natasja en de kleinkinderen hier naar toe. Zij hebben sinds kort een mooie buscamper, maken een Scandinaviëvakantie en komen een paar dagen bij ons in de tuin staan, zo gezellig! Dan is het natuurlijk leuk als het terras klaar of grotendeels klaar is. We willen ook iets met die lelijke trap, en wat weten wij nog niet. Zoals vaak hier is het een soort metalen gazen trap, dit ivm de sneeuw en is waar, hij is ook met een dikke sneeuwlaag altijd te belopen omdat de sneeuw er voor een groot deel door heen gaat. Voor de honden hebben wij er aan de zijkant matjes op liggen waar zij echt altijd overheen lopen, Roos heeft 1x met een nagel in het gaas vast gezeten en dat is heel pijnlijk. Eigenlijk vinden wij een houten trap zoals op het terras achter veel mooier maar dat is niet echt handig met sneeuw en ijs en aangezien wij inmiddels bejaard zijn☺ moet je toch nadenken bij dit soort beslissingen. Vanmorgen na de wandeling, koffie, lekker knuffelen met die kleine schat ---------- Dinsdagmorgen 2 juli. Tv aan en kijken, meer luisteren nu dan, naar de beëdiging van het nieuwe kabinet en wens hen vanaf mijn, door hen natuurlijk niet gelezen krabbeltje ☺, veel wijsheid en succes toe. Hier in Zweden op zich merken wij van politiek niets in ons klein dorpje en dat is maar goed ook en ellendige toestanden zijn verre van ons, wel in de grote steden. De wind waait ook al een paar jaar in Zweden van een andere kant en volgens mij hebben 'ze' het hier redelijk goed in de klauw. En tóch ondanks alles zal ik Mark Rutte missen . . . Goed, dat was een ietsepietsie politiek in mijn krabbel, moet kunnen toch? Marian bedankt voor je tip qua Roos, ik heb het opgevolgd en ben er blij mee. Hoe het verder uitpakt moet je natuurlijk afwachten. Marian adviseerde een speciaal voer van Hill's, Gastrointestinal Biome, poeh poeh wat een naam, en daar kan ik in mee gaan, zeker goed gelezen (lekker googelen) wat de bestanddelen zijn. Gelijk naar de dierenarts gereden en daar was het gelukkig te koop en heeft zij het nu 2x gehad. Ik ben zo blij met meelezende en reagerende lezers en voor goede adviezen (in mijn optiek dus) sta ik altijd open! ----------  Maandagmorgen 1 juli. Dé zomermaand en inderdaad, alweer mooi weer. Wij hebben het wel erg getroffen dit jaar, een prachtig voorjaar, even een paar dagen felle regenbuien en is fijn voor de natuur en verder, meestal mooi weer en lekkere dagen buiten! Hondjes genieten hier ook erg van, 's morgens gelijk de hondenkussens naar buiten waar de hele dag gebruik van gemaakt wordt, dan in de zon en dan in de schaduw. Bij té veel warmte komen zij binnen en gaan midden in de kamer onder de ventilator liggen, slimmerdjes. Ja Agnes, ik heb ervaring met dit nare onderwerp, maar wennen doet het echt nooit en elke keer voelt het anders. Net jouw link aangeklikt en helemaal gelezen, al jankend. Of het mij wat geholpen heeft? Niet echt, maar wel bevestigd en voel dat ik een ouwe rot in het vak ben en blijft het voor mij net zo moeilijk. Ik kan mij zo goed voorstellen dat er mensen zijn die zeggen nooit meer een hond te willen vanwege dit bijna eindeloze verdriet. Mij houdt het op de poot omdat je gewoonweg weet dat je er weer overheen komt maar eerst door een diep dal moet gaan. Vannacht werd ik ook weer uit bed gelanceerd en nog steeds, vind ik het voor Roos toch zo erg. Haar uitdrukking spreekt boekdelen op zo'n moment en dat terwijl ik haar gerust stel, knuffel, en zij verder niks negatiefs mee maakt als het gebeurt.  Tja moeilijk hè. ---------- Zondagmorgen 30 juni. Vandaag, niet alleen vandaag maar vaker de laatste tijd, voel ik mij wat dubbel. Heeft te maken met Roos. Vannacht 2x een sprintje uit bed moeten maken en 1x te laat, nou ja zij te vroeg dan. Haar bedoeling is zo goed en zij kan er niets aan doen en is op weg naar de voordeur. Zij is gewoon nog een vrolijke, meestal alerte hond, eet goed, ligt graag bij je en haar grootste taak is om mij te volgen de hele dag. Als je haar buiten ziet lopen geef je er niets meer voor, nou ja bijna dan, daar heeft zij geen plezier meer in. De tegenstelling, hoe vlot zij gewoon op de bank springt, snap je er ook niets meer van. Daarom, maar ik word er zo af en toe wel wat moedeloos van en ook moe. De vezels doe  hun werk kennelijk ook niet zo goed meer. Er lag hier nog een klein matje maar die is nu ook opgerold en ligt te wachten op een schoonmaakbeurt, het zij zo. Het is weer de aloude gedachtegang, de afweging tussen hart en verstand. Vooralsnog krijgt ons hart voorrang en dat kan ook niet anders, je wilt als hondenouders helemaal geen afscheid van je hondenkind nemen en gaat dan misschien, zoals je later denkt, altijd verder dan je verstand. Niemand maar dan ook niemand kan deze beslissing voor je nemen, ik zou dat ook niet ook prijs stellen, ook adviezen zit ik niet op te wachten. Wij zien dat Roos nog altijd een gelukkige tevreden hond is met wat moeilijke momenten. Als je ook ziet hoe vriendelijk de honden hier met elkaar zijn, hoe zij elkaar begroeten en in het voorbij gaan altijd een snuffeltje en kwispeltje waar Roos nog helemaal in mee gaat, zo vertederend. Ook met z'n tweeën bbqen wij regelmatig☺ ---------- Zaterdagmorgen 29 juni. Heerlijk weer, lekkere temperatuur, Yvonneweer! Dick is nog steeds aan het schilderen, hij haalt het hele terras uit elkaar om alles apart te behandelen . . . djiee wat een werk. Toen hij even binnen kwam, nou buiten dan op het terras, hoorden wij ineens een geklop en dachten wij dat er iemand voor aan de deur was, wij hebben geen bel, maar een klopvogel. En wat bleek? Die eigenwijze zwart witte eksters waren de garage in gevlogen en bezig met de zak reeënvoer te openen wat hen al goed gelukt was. Vanaf dat moment zijn de eksters steeds in de nabijheid van de garage te vinden en moet Dick als hij even de garage verlaat, de deur dicht doen! Zij zitten gewoon in de tuin te wachten . . . aan één kant leuk en aan de andere kant irritant. Ik heb toch al een haat/liefde verhouding met die dieren, net zoals wat Wendy zegt, in Swifterbant met die duiven . . . Gisteren ging ik naar Hagfors en moest onderweg stoppen op de 62, er staken een moeder eland met jong over, zo leuk! Gelukkig is dat gedeelte best wel rustig en mijn mobieltje lag achter in de auto, dus geen foto. Ja Til, dat was even schrikken voor mij, Wendy een HH, daar had ik even niet op gerekend en uiteraard kende ik haar voorkeur maar had niet gedacht dat dit toch haar keuze zou zin. Dit, omdat dit soort honden vaak niet echt makkelijk zijn met andere honden en er achter aan jekkeren hun grootste pleziertje is. Maar ja, zij is een volwassen vrouw hè die haar eigen beslissingen neemt, dat is maar goed ook en daarbij begrijp ik 100% waarom zij dit zo gedaan heeft. Ik denk zeker wel dat zij dit kan managen maar toch, het karakter haal je niet uit de hond. Daarbij realiseer ik mij best wel dat ik praat vanuit een jarenlange ervaring, dit jaar dus al 51 jaar, zachte jachthondenbezit, honden die eigenlijk nooit problemen geven met wat dan ook. Gelijkertijd denk ik aan de teleurstelling van mijn ouders door in 1973 niet door te gaan met windhonden waar ik ook mee ben opgegroeid en zelf een Whippet uit huis mee genomen had toen ik het huis uit ging. Zij vonden het aanvankelijk ook niet echt leuk dat ik voor setters koos. Maar Til, eigenlijk een wijze beslissing van jou, de Corgi, want je ziet, nu je ouder wordt zijn zij nog steeds te handelen voor jullie! Ook onze keuze voor weer een Fauve kun je vanuit dat standpunt bekijken. Toch moet ik er bij zeggen, dat geen setter meer in de verre toekomst (hopen wij dus) nog steeds een nog go area is . . . ----------  Vrijdagmorgen 28 juni. Ff bijkomen van die intense hitte, wat een kruis. Op dit moment lekker een fikse regenbui met straks volgens mij nog onweer ook en om 12 uur is alles weer voorbij. We hadden al op 'het weer' gezien dat er flink wat regen aan kwam en is Dick met de meiden vroeg op pad gegaan om de stortbui voor te zijn en precies op tijd was hij met praktisch droge honden weer thuis! Sorry toch nog even over poep . . . De dierenarts belde gisteren over de uitslag van het poeponderzoek en geen van de 3 honden heeft een parasiet bij zich, toch fijn om te weten! Ontwormen doe ik 1x per jaar en tegen teken krijgen zij een tabletje, dus ergo, schone hondjes waar je gerust een kusje van kunt accepteren☺ Ach dat rozenkind, het gaat best goed met haar en zij voelt zich volgens ons heel lekker en tevreden. In de ochtend krijgt zij een bakje yoghurt met vezels en een gekookt eitje (verkleinwoord want het zijn ook kleine eitjes) en later gelijk met de andere twee, brokken, scheutje warm water en wat lekkers er door, dat is hetzelfde eten als pop en Elin krijgen, alleen heb ik voor Roos kleine brokjes gekocht. Zij slaapt normaal gesproken in alle rust de hele nacht door, heel soms met een storinkje, moet kunnen toch? Deze week heeft Wendy haar nieuwe pup opgehaald, een Hollandse Herder teefje van 8 weken oud, erg schattig om te zien. Vanmorgen een foto dat haar oren voor het eerst rechtop staan, dan is het gelijk ook meer 'hond'. Natuurlijk begrijpen jullie dat dit mijn raskeuze niet zou zijn maar Wendy heeft er wel gegronde redenen voor en heeft al eens een oud Duitse herder ook gehad, Jari, die kennen mijn trouwe lezers nog wel. Grappig want ik ben de eerste 12 jaar van mijn leven mede opgegroeid met een Duitse herder! Volgens mij heb jij een goede vakangie gehad Ria met mooi weer voor zover ik het kan zien dan, wel weet ik dat het noorden ander weer heeft dan wij hier, maar toch! Ik 4 jaar oud met Bea, leuk om te zien dat vroeger de foto's nog ingekleurd werden want de gespjes op mijn overgooier waren toch echt goudkleurig! Nog steeds vind ik dit een hele leuke foto en veelzeggend dat dus ook . . . Roos slaapt altijd in gekke houdingen Kijk die tong nou eens! En dit is pup Dani, net voor het eerst staande oren ---------- Donderdagmorgen 27 juni. Gaat met Roos weer goed en ik heb geen zin om telkens poepverhalen neer te zetten, het lijkt wel of ons leven totaal draait om down under momenteel☺ Door haar is het leven wel wat op een laag pitje komen te staan, is verder niet erg want normaal gaan wij deze tijd ook niet weg. Het is ook hier op veel plaatsen drukker dan buiten het hier korte seizoen. Vanaf midsommar treedt in Zweden de vakantie in en duurt zo'n 8 weken, daarvoor en daarna pure stilte. Veel dingen gewoon gesloten en artsen, als die er al zijn, werken op een zeer laag pitje. We zaten al vroeg buiten te ontbijten en dat is zo genieten, stil is het hier altijd al maar zo lekker fris nog in de vroege morgen en het is net of wij in het bos zitten dan met de voordelen van een huis. Het is en blijft gewoon een vakantiehuis waar wij wonen, neehee niet te huur hoor! We hebben de meisjes dan al een snelle uitlaat gegeven en zitten wij rustig. Daarna even de winterauto naar de garage gebracht voor een onderhoudsbeurt en is Dick met de meiden voor de dagelijkse wandeling gegaan en was eigenlijk te warm. Nu dus weer lekker buiten zitten tot de hitte ons weg schroeit.  ---------- Woensdagmorgen 26 juni. Getverdemme wat een gore hitte, bah. Op het terras aan de westkant van ons huis nog even uit te houden maar de zon neemt al steeds groter bezit van ons schaduwplekje tot nu toe. Het is niet anders, nog 1 dagje en dan krijgen wij een dag met buien, net als in NL, zal ook wel weer tegenvallen. Helaas had Roos vanmorgen om een uur of 5 weer een verrassing, jammer we hadden goede hoop (zij niet dus) en stonden wij om die tijd al het terras af te spuiten . . . Het kan ook zijn doordat wij twee dagen weg zijn geweest en zij zich kennelijk toch wat druk gemaakt heeft, zo buiten haar comfortzone. Thuis is zij echt op haar best en we hebben nu afgesproken, geen fratsen meer met haar, en het is maar net wat je fratsen noemt, want wij zorgen dat het in wat voor situatie dan ook, het voor haar toch echt het beste is. Zelfs D&A hadden gezorgd dat onze auto onder de carport praktisch naast ons in de volledige schaduw stond voor als wij Roos er even in wilden zetten. De achterklep van de auto helemaal open maar zij wil dat niet erg meer en zit maar te hijgen en gaat niet echt rustig liggen, dus de meeste tijd naast mij op een bedje. Verder was het feestje heel gezellig en ook zij hebben een heerlijk terras waar wij zo fijn in de schaduw van parasols en een grote boom zaten. Jammer ons favoriete NL ijsje, niet te koop in Zweden, maar gelukkig wel lekkere andere waterijsjes! ---------- Dinsdagmorgen 25 juni. Niet veel te vertellen vandaag, het is warm en blijft ook warm, niks voor mij maar goed, in huis prima. Roos gaat ook prima, eet zelfs weer gewoon, niet te geloven en is alweer wat dikker geworden! Weer leuke uurtjes met Joke en Anne gehad, lekker gegeten, heerlijk in de schaduw en dat Elin zich prima vermaakt heeft zie je hier op de trackergeschiedenis! Vanmiddag weer wat gezelligs, bij A&D een feestje, ook fijn in de tuin! ---------- Maandagmorgen 24 juni. Zo daar is de warmte weer, eventjes weggeweest en terug voor een lange tijd heb ik wel gezien. Vanmorgen al de nodige dingetjes gedaan, van 3 hondjes poepvangen en wegbrengen naar de dierenarts. Het wordt vandaag naar een groot laboratorium in Duitsland gezonden voor onderzoek naar, ik weet nu, bepaalde parasieten bij huishonden. Verder leuk rondje gelopen bij Mjönäs wat de meisjes weer leuk vonden en ook Roos het gevoel had er weer bij te horen! Het is een beetje voor de sier gegaan met haar, een klein stukje en toen weer terug naar de auto. IJs gehaald voor vanmiddag bij de bbq bij Joke en Anne, en inderdaad wij krijgen geen genoeg van bbqen☺ en nemen de meiden ook weer gezellig mee. Poeh poeh liever kan toch niet? Na een paar weken veel regen in het noorden van Zweden en Noorwegen is er eindelijk iets minder water in de Klarälven en is het strandje weer tevoorschijn gekomen! Heerlijk zo'n strandje in de buurt! ---------- Zondagmorgen 23 juni. Ja die gekke Roos, zij blijft voor verrassingen zorgen, het gaat nog steeds goed! Denk nou niet dat ik niet realistisch ben hoor, want natuurlijk weet ik de waarheid en steek echt mijn hoofd niet onder het zand. Ik heb ervaring genoeg met het aflopen van hondenlevens . . . maar ben op dit moment gewoon even blij en elke dag nog met haar is er één! Vannacht ben ik er nog uit geweest met haar, was mooi op tijd en dat scheelt. Verder gaat hier alles z'n gangetje en is Dick bezig met het terras voor het huis, dat moet gedeeltelijk vernieuwd en geschilderd worden. De entree was mij al die tijd, zolang als wij hier wonen al een doorn in het oog, ouwe, donkere, armoedige zooi vind ik het. En juist zo'n binnenkomer is toch belangrijk, de eerste kennismaking met het huis, en Dick had er geen moeite mee omdat hij er geen zin in had. Aan de achterkant is ons huis zo mooi, een tegenstelling. Goed, inmiddels van een paar verschillende kanten in bedekte termen hier iets over gehoord en heeft hem toch aangezet tot arbeid . . . Omdat Dick zo perfectionistisch is maakt hij er altijd een grote klus van, Wendy en ik hadden veel makkelijkere ideeën hierover maar dat past niet in Dick zijn mind en vindt, vooral mij dan, te gemakzuchtig en altijd de snelle weg kiezend. Daar kun je natuurlijk over denken zoals je wilt maar ja, we zijn totaal verschillend in dit opzicht en kan nogal eens voor wrijving zorgen, eufemistisch uitgelegd☺ Gelukkig zijn we dit stadium voorbij en houd ik mijn mond verder en wacht het maar af en zie het aan. Dank je Ardi, dank je Agnes. ---------- Zaterdagmorgen 22 juni. Wat positiefs over Roos, het gaat echt goed met dat middeltje waar zij 1x per dag 3 gram van krijgt in een beetje yoghurt, zij vindt het heerlijk en de bak wordt zelfs aan de buitenkant ook nog zorgvuldig schoongelikt! Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat dit middel, psylliumvezels, gelvormende vezels, eigenlijk de schilletjes van deze zaden, zoveel effect zouden hebben. Geen kledderzooi meer maar keurige praktisch vaste ontlasting . . . Ik ben niet zo van de huismiddeltjesbrigade en vertrouw eigenlijk het meest op een pilletje of prikje van de dokter, misschien fout, maar een mens is nooit te oud om te leren, dat zie je maar weer! Daarbij is dit dan ook het advies van de dierenarts. Zij voelt zichzelf ook duidelijk beter en toen wij gisteren bbq bezoek hadden, onze buurtjes met Luna, was Roos erg actief, erg bezig met eetwerk rondom de tafel, lopen van de buitentafel naar de keuken en dit talloze malen, en juist dát hebben we nog nooit mee gemaakt! Maar goed, laat ik de dag niet prijzen voor het avond is maar heb wel goede hoop. Het was erg gezellig met de buurtjes en met de 3 jarige Luna is het echt lachen, wat een babbelige komiek is het toch met een schattig bekkie! Dat neemt niet weg dat wij aardig moe waren na het bezoek☺, dat kleine dametje houdt je wel bezig, op een leuke manier gelukkig. Zo, de langste dag en kortste nacht hebben we ook weer gehad, gek idee eigenlijk. Ik ben niet zo van die lange dagen, vind het best vermoeiend, en het wordt bijna niet meer donker in de nacht, de meeste mensen hier denken daar anders over en dat begrijp ik ook, met de tamelijk lange winters. Vandaag even een bewolkte dag met een heerlijke temperatuur en bereiden wij ons voor op warme dagen de komende tijd. ---------- Vrijdagmorgen 21 juni. Roerige dagen en gisteren geen tijd voor een krabbel gehad. Ik begin het maar even chronologisch te betikken. Eergisteren dus naar Karlstad en net voor wij weggingen bezorgde Roos ons weer de bekende verrassing wat al geen verrassing meer is. Dat betekende, mezelf weer uitkleden, Roos onder de douche en ik zelf natuurlijk ook weer terwijl ik er net een uur van tevoren onderuit was gekomen. Dick heeft ondertussen de straat schoon gemaakt met water en bleek. Het zij zo. Ik besloot de dierenarts te bellen om de dag er op, gisteren dus ook Roos voor een consult mee te nemen en gelukkig kon dat gelijk met de nagelknipperij. Toen op weg, we zijn ongeveer 5x gestopt onderweg tussen de boodschappen door om Roos op een goed plekje even uit te laten, plek genoeg in zo'n groene omgeving, zelfs in de stad, nou ja buitenwijk dan. Ging helemaal goed, alleen maar 1x een plas gedaan . . . Toen wij 's avonds naar bed gingen voelde ik mij niet helemaal gerust want gepoept had zij niet meer. Gelukkig staat mijn antenne altijd op haar afgestemd en werd ik midden in de nacht wakker, uur of 2, schoot als een gek uit bed (lijk wel 18 dan en voel nergens een phpdtje) en vlieg naar de donkere gang (is verduisterd gezien het feit dat de zon 's morgens daar al vroeg nadrukkelijk aanwezig is). Roos bleek al te poepen daar en in de haast struikelde ik over een leeg verfemmertje en maakte een klap tegen de grond jawel totaal in de str . . . snel deur open maar natuurlijk voor Roos al te laat. Werkelijk de hele gang lag vol, en ik van onder tot boven onder de poep, en moest er van huilen dat zeg ik eerlijk, zowel voor Roos als voor mezelf. Ik had alleen schaafwondje op mijn elleboog en vind dat ik veel geluk gehad heb, voor hetzelfde geld breek je iets. Dick kwam af op de geluiden en heeft het meeste schoon gemaakt, ik Roos gedoucht en daarna mezelf weer. Na zo'n 3 kwartier weer naar bed waar ik niet meer kon slapen. Eigenlijk was dit een komische situatie natuurlijk en als Dick dit overkomen was had ik niet meer bij gekomen . . . lag nu wat anders. Gisteren naar de dierenarts en Roos is heel goed nagekeken en helaas er is geen enkel middeltje tegen deze toestanden en ook zei de erg aardige en ook lieve da heel eerlijk dat ik rekening moet houden mét, want dat dit toch echt wel het begin van het einde is. Natuurlijk weet ik dit zelf ook maar toch, het kwam hard aan en zelfs nu ik dit tik moet ik huilen. Het kan zijn dat zij iets , misschien een tumor oid aan de alvleesklier heeft en daar moet dan meer onderzoek naar komen, echo, bloedafname etc. Dit gaan wij Roos niet meer aan doen. Ik zie dit als nutteloze info waar je niets meer aan doet of kan doen en da geeft mij gelijk. Wel raadde zij mij een middeltje aan om de ontlasting in de darm wat te binden, een natuurlijk middel wat wij gelijk gekocht hebben en vanmorgen zagen wij toch de werking hier van al, zij krijgt dit met plantaardige yoghurt wat zij gelukkig met smaak op eet. Maandag even ontlasting brengen om na te laten kijken en da zei gelijk ook de ontlasting van beide andere honden, is een landelijke actie in Zweden om te kijken hoe het is met bepaalde bacteriën onder huishonden geloof ik, is gratis. Ook hebben pop en Elin weer mooie korte nageltjes. Daarna even kort een bakkie bij Joke en Anne gedronken en verhaaltje kwijt te kunnen. In de middag moest ik zelf naar de dokter en lieten de meisjes thuis. Helaas bij thuiskomst weer hele gang een puinhoop en hebben nu alle kleden weggehaald. Lang verhaal, is ook van twee dagen . . . Mijn incasseringsvermogen begint toch wel wat aangetast te raken. Is nu de langste dag hier in Zweden met veel festiviteiten en aardbeien eten, zijn hier nu stom duur. De altijd ontspannen Pop op de weegschaal, bij de dierenarts, dit terwijl zij al zoveel heeft mee gemaakt en kennelijk toch geen negatieve ervaringen! ---------- Woensdagmorgen 19 juni. Wel een krabbeltje, tandarts ziek en afspraak verplaatst naar vanmiddag bij een andere tandarts. Ik weet niet wat het is maar ik heb nu al zo vaak mee gemaakt dat de tandarts ziek is en een afspraak verplaatst moet worden. Voor mij maakt dit niet zoveel uit maar als je toch werkt lijkt mij dit goed balen. Wij nemen de honden maar weer mee en hebben nog wat meer boodschappen en doen wij nu om de beurt om Roos niet alleen te laten in de auto. Het gaat weer een mooie dag worden na behoorlijke buien, wel gewoon lekker buiten kunnen zitten, daar tussendoor. Met Roos, de ene keer ben ik optimistischer dan de andere keer en ik denk dat daar geen verandering meer in komt. Gister na mijn krabbel, alweer dus, na de krabbel, ging het weer mis. Niet dat het erg is, maar haar ontlasting gewoon papperig als ik het zo mag zeggen. Verder is het echt niet zo dat zij tig keren per dag er uit moet, nee helemaal juist niet maar als zij moet is er haast bij. Verder eet zij best weer goed met over elke maaltijd een gekookt eitje in stukjes, hmmmm Gisteren nog even langs de da geweest om te kijken wat zij hebben tegen deze toestand, nou niks dus, althans niks bijzonders, iets anders mogen zij niet 'ter hand' stellen. Dus op naar de humane apotheek en heb ik canikur gekocht, de pillen, toen ik thuis kwam en de verpakking opende schrok ik mij het apezuur. Mijn god wat een grote sleepboten moet je in zo'n hond proberen te wurmen, belachelijk gewoon, hoe bedenkt een fabrikant dit. Ik heb uiterst makkelijke pillenslikkers maar dit is de limit en dat 3x per dag, niet te doen bij zo'n oude hond, wil ik niet eens proberen. Terug brengen kan dus ook niet meer. Ik heb Roos net de 4e finidiarpil gegeven en vanmorgen zag het er wel wat beter uit. Morgen heb ik wel een afspraak bij de da voor nagels knippen met Elin en laat ik pop ook gelijk maar doen. Zelf knippen heb ik altijd gedaan maar bij Elin vind ik het een crime, zij probeert zich er constant onderuit te wurmen. Grappig genoeg, ook bij de da zal zij nooit snappen oid, maar alleen proberen overdreven kusjes te geven . . . Belachelijke grootte ---------- Dinsdagmorgen 18 juni. Dank je Marian, inderdaad heb ik gisteren 4 tabletjes Finidiar mee genomen bij Joke vandaan en gi avond de eerste gegeven. Tot op dit moment, net nr 2 gehad, nog niet gepoept en ik krijg weer wat hoop (Roos hopelijk niet teveel☺) Jammer dat het niet meer verkrijgbaar is, wel vervangers maar ja dat wil ik eigenlijk niet, want wat ik volgens NL googelen ontdek dat inderdaad diarstop (ook hier niet verkrijgbaar) dezelfde bestanddelen heeft. Hier bieden zij als vervanger canikur aan, maar ik zie toch dat daar andere bestanddelen inzitten. Het is niet anders helaas. Goed, het is nu op dit moment niet acuut en ik overleg maar even met mezelf. Verder best lastig dat je hier geen middelen via de da kunt kopen, alleen op recept en moet je bij de gewone apotheek ophalen. Geldt overigens niet voor deze middelen waar ik het over heb, die zijn niet receptplichtig. Het was gisteren weer leuk met Rosa en Elin, wat kunnen die samen spelen zeg, prachtig, pop wil ook graag wel eens mee doen maar zij komt niet tussen die twee! Net weer lekker buiten koffie gedronken en ik zie nu een donkere lucht aankomen, we houden het niet droog vandaag, ook morgen zo'n wisselvallige dag en daarna mooi weer. Weet nog niet of er morgen een krabbel is, moet om 11.50 uur in Karlstad bij de tandarts zijn. ---------- Maandagmorgen 17 juni. Nou Klára, ik denk dat het komt omdat wij ouder worden, ook al dus, de emoties worden sterker, mwah nóg sterker dan het al was? Elke dag is anders en elke dag een andere kijk op Roos. Gisteren na mijn krabbel was het weer herrie in de tent, nou ja bij haar zelf dus. Zo naar, omdat zij verder op de dag weer ok was. De pilletjes helpen dus niet en moeten wij met wat anders komen. Ik was gisteren aardig van de leg hiervan en zag het bijna niet meer zitten, temeer omdat ik haar ook met dat smalle kontje weer onder de douche moest zetten. Zij vindt dit totaal niet erg maar ik vind dit gevoelsmatig zo ontluisterend voor haar. Eten doet zij wel maar niet fanatiek en moet ik het versieren met stukjes gekookte kip, bouillon en een stukje van die zg hondenworst, daar gaat dan weer een klein handje brokjes in, dat gaat allemaal wel op. Ik vind het heel belangrijk dat er ook wat brokjes in gaan, geweekt en in kleinere stukjes omdat daar alle voedingsstoffen inzitten die zij nodig heeft, dat is de reden waarom ik geen rijst geef, zit niks bruikbaars in voor een hondenlijfje. Inmiddels is het nestje pimpelmezen uitgevlogen en de bonte vliegenvangers vliegen zich een versuffing om de jongen te voeren, met vliegen denk ik☺, zo leuk! Gisteren ook weer veel buiten gezeten en eind van de middag weer regen, ongelofelijk groeizaam weer en het groen om ons heen is dik en fris. Op dit moment ook zachte regen en vanmiddag schijnt het weer droog te worden en gaan we ff koffie drinken bij Joke en Anne, jawel mét kwarktaart en kunnen de hondjes weer lekker spelen en de mensjes lekker babbelen! ---------- Zondagmorgen 16 juni. Heel veel regen gisteravond en vannacht en dat is een heerlijk geluid als je in je bedje ligt, enuh er niet plotseling uit moet . . . Dat gebeurde vannacht ook niet, ik heb Roos gistermiddag en gisteravond een tabletje imodium gegeven, Joke had nog Finidiar en kon ik zo even ophalen bij haar. Natuurlijk geef ik ook liever iets wat een da mij voorschrijft maar ik had toch echt acuut iets nodig. Ik keek op internet wat er in zit en kwam tot de conclusie dat ik nog imodium had en dezelfde bestanddelen bevat. Even uitproberen dus en zij heeft de hele avond heel rustig gelegen en voelde zich volgens ons wel senang, ja zeker als wij rustig fillumpie kijken. Omdat wij niks met voetballen hebben zijn wij de aloude Zweedse crimi Becks gaan kijken en was weer spannend! We kwamen tot de ontdekking dat wij deze al eens gezien hadden maar het meeste kwam niet eens bekend voor. Roos heeft gisteravond niet meer gepoept en vanmorgen om 7 uur werd ik wakker omdat zij opstond en ben gelijk met haar naar buiten gegaan, waar zij gelijk een eitje bakte wat van acceptabele consistentie was ☺ We boeken dus iets vooruitgang. Blijft dat het mij momenteel bij tijd en wijle verdrietig maakt als ik naar haar kijk, maar ik weet zeker dat zij zelf het zo niet voelt en ik er voor zorg dat zij mijn verdriet niet hoort en/of ziet. Sanatorium hondenvreugd, vlak na het nemen van de foto kwam de zon ---------- Zaterdagmorgen 15 juni. Na een lange vermoeiende reis is Wendy gisteren ook weer thuis gekomen, het was een grote opgave voor haar, zij werd in de ochtend al wakker met migraine. Na een injectie gaat het meestal weer aardig en acceptabel maar moet je wel rustig in je bed kunnen liggen en dat kon nu dus niet. Dick heeft haar de hele dag gevolgd op de Polarsteps, je ziet haar dan rijden. Ik kan dat niet, dat maakt mij te ongerust, net als het volgen van de trackers wanneer Dick met de meiden weg is. Noem het maar gerust struisvogelig van mij, het is niet anders. Vannacht werd ik wakker van Roos die er uit moest, en dan weet je al dat je te laat bent of op het uiterste nippertje, ik moet dan ook nog de deur van het slot halen. Vannacht dus geen slot op de deur. Ik probeerde de deksel van de koektrommel nog even dicht te drukken maar resulteerde in een hand vol poep en gelukkig hebben we water en zeep. Zij stond onderaan het terrastrapje en die blik van haar ging tot diep in mijn ziel, zo ongelukkig als zij stond en keek. Toen Dick er aan kwam om haar het trapje op te tillen kwispelde zij gelijk en ging nog lachen ook, mijn god, wat raakt mij dit toch. Haar nog even schoongemaakt en heb ik haar extra geknuffeld, die lieverd. Het verbaast Dick dat ik het zo snel hoor in de nacht maar ja ik heb gewoon 24/7 een antenne uit staan op mijn hoofd, zo zie ik dat, net als dat de kinderen klein waren. Maandag bel ik even de da voor een consult ivm dat poepen. ---------- Vrijdagmorgen 14 juni. Toen wij gisteren op tijd weggingen ri Storfors en eerst nog even naar de winkel reden kregen wij bij terugkomst bij de auto een verrassing. Roos had gekakt in de auto, was dunnig en door de hele achterbak heen, Elin lag in haar benchje in een hoek vacuüm gezogen en hetzelfde was met pop in een hoekje van de auto . . . En ach die arme Roosje hulpeloosje . . . Het was een puinhoop en zijn wij snel naar huis teruggereden, honden er uit, kleed er uit en opgerold met poep en al, Roosje schoongemaakt, schoon kleed, honden er weer in en overheerste bij ons het medelijden met Roos. Dankzij onze geoliede samenwerking bij het schoonmaken waren wij maar een kwartiertje later dan de afgesproken tijd! We hebben gezellige uurtjes gehad buiten en lekkere bullars, ja twee, gegeten en toen wij bij de auto terug kwamen lag er weer een ietwat kleinere verrassing . . . Ook dit kleed weer opgevouwen, honden uitgelaten en op weg naar huis. We merken nu wel altijd hoe fijn Roos het vindt om weer thuis te zijn, slapen op haar eigen plekjes, lekker rustig, we doen haar geen plezier meer met meenemen, maar soms hebben we geen andere keuze. Goed beschouwd staat ons leven nu in het teken van Roos, daarbij hoe lastig soms ook, we doen dit met liefde voor haar. In de avond werd ik opgehaald, daarna nog een dame opgepikt en zijn samen naar de 'werkplaats voor knutseldames' gegaan en het was heel erg leuk en bovenal heel gezellig! Ontvangen met koffie en appeltaart, we waren met 7 dames en een gebabbel oeioei, we hebben allemaal mooie kransen gemaakt. Voor herhaling vatbaar! Enuh allemaal NL. Enuh nu nog de kleden schoonmaken blèhhhhh My homework gemaakt met alles wat rondom het huis groeit en bloeit 4 van de 7 van de knutselclub☺ ---------- Donderdagmorgen 13 juni. Eigenlijk een gekke dag gisteren, stil, saai, weer even wennen. Ik ben toch al zo slecht in afscheid nemen en had gedacht dat het na 3 jaar in Zweden wonen wel eens gewend zou zijn maar 'forget it'. Inmiddels is Wendy alweer aan de tweede etappe bezig van haar terugreis, vanuit Denemarken, waar zij overnacht heeft naar Noord Duitsland, om morgen het laatste stuk te rijden naar huis. Dit doet zij zo niet meer, zij reist veel liever lekker ontspannen per trein, dit was een experiment wat op zich natuurlijk goed gaat maar toch. Het leuke is dat wij haar op de voet kunnen volgen omdat zij Polarsteps heeft, erg grappig. We hebben hier pittige plensbuien gehad en tussendoor alweer heel wat uurtjes in de zon op het terras door gebracht gisteren, ff bijkomen☺ Straks vertrekken wij weer richting Storfors om daar in het Slusscafé (hmmm lekkere kanelbullar) de verjaardag van Kees te vieren! Dus weer gezellige dingen op ons pad en daarbij vanavond met YR naar Råda om een 'midsommar' krans te maken. Wel fijn weer Til een paar frisse hondjes! Laatste avond, bbq staat al te roken laatste blik van Wendy op Dick, doeiiiiiii ---------- Woensdagmorgen 12 juni. Natuurlijk moet ik weer janken, Wendy is net vertrokken, Dick brengt haar naar Grums zodat zij niet hoeft over te stappen en de trein rechtstreeks naar Göteborg heeft. Dit besluit is niet lichtvaardig genomen en Wendy haar eigen idee. En ik kon niet mee, auto helemaal vol en passen geen 3 honden bij, en het honden gebroed alleen thuis laten is geen optie met Roos. Gisteren nog een prachtige dag, mooi weer en super wandeling bij Brattfallet, een waterval in een heel mooi natuurgebied niet ver bij ons vandaan. Zij hadden Elin ook mee en die heeft genoten, zij vond het prachtig en hebben samen geklommen en geklauterd over en door rotsen. Halverwege de middag waren zij weer thuis, kwamen Joke en Anne en was uiteraard weer heel gezellig, babbeldebabbel en een lekkere bbq met mooi weer. Nu weer effe wennen zonder de gezellig kleppende Wendy☺ O ja Agnes, ik ken dit, daarom leest Dick de krabbels ook niet, wil ik ook niet, altijd commentaar op de zinsbouw en daar heb ik geen trek in. Sterker nog, ik word er boos van . . . míjn krabbel, míjn verantwoordelijkheid, míjn stijl . . .   Elin vond het ook helemaal geweldig! ---------- Dinsdagmorgen 11 juni. Mijn God, morgen gaat Wendy alweer weg, de gedachten alleen al . . . Over de terugreis en wat wij voor haar kunnen betekenen is nog een puntje, zij heeft teveel bagage. Natuurlijk kan zij onbelangrijke dingen (het meeste denk ik) hier laten en kunnen wij bij een volgend NL bezoek meenemen. Maar sowieso, een rugzak, hondje, wandelwagentje voor Dino, en een grote tas, stuk trein, stuk bus, weer stuk trein, stuk lopen naar de boot. Eenmaal aangekomen in Denemarken hopen dat je auto nog in dezelfde staat staat als achter gelaten. Kortom zeker voor Yvonne weer dingen zat om je nachtrust te laten verstoren. Daar heb je het weer: een mens lijdt het meest door etc etc Ik kán het niet met mezelf verenigen, haar op de trein in Karlstad afzetten en doeiiiii zij zoekt het zelf verder maar uit. Gek genoeg maakt zij zich daar helemaal geen zorgen over, ondernemend en oplossingsgericht als zij is. Direct gaan zij naar Brattfallet (natuurgbied met prachtige waterval) en vanmiddag komen Joke en Anne voor een afscheids bbq. Ik vergezel hen eigenlijk nooit want ik blijf bij Roos, die ik niet alleen wil laten en ook niet lang in de gewone auto wil laten reizen, zij is dan nogal onrustig wat zij in de camper totaal niet is. Toch weer tijd te weinig om alles te doen wat we eigenlijk wilden. ----------- Maandagmorgen 10 juni. AHH dat is niets voor mij maar ik zag net op de krabbel van zaterdag een dijk van een taalvertikking staan die ik ogenblikkelijk had veranderd maar vergeten te uploaden, écht dat vind ik zo erg. Zoals jullie wel zien, ik ben een beetje warrelig, heeft niets met mij leeftijd te maken hoor☺ maar wel door allerlei dingen die zich om mij heen afspelen. Dick en Wendy zijn weer thuis en hebben het hartstikke leuk gehad en zijn superenthousiast, vol met verhalen en Dick vindt Wendy echt een fijn reismaatje, brede interesse, wil alles weten en is reuze actief, wat zo af en toe flink aanpoten is voor hem! Ja zo'n dochter wil iedereen toch wel! Zij stonden met de camper op een camping, op een kwartiertje lopen  van het metrostation in Stockholm en hadden een ov kaart voor 3 dagen gekocht, heel makkelijk! Wendy wist niet dat Dick en ik voor hun terugreis gisteren een afspraakje hadden gemaakt om koffie met een super kanelbulle te eten/drinken bij het Slusscafé in Bjurbäckens. Ik ben er met de hondjes in de Peugeot naar toe gereden en kwam daar een paar minuten voor zij arriveerden aan en Wendy zei 'o net dezelfde Peugeot' en stapte ik er uit, zij vond het zo'n leuke verrassing! Het weer was niet echt top, ik had onderweg enorme hoosbuien, donder en bliksem. Het is een hele leuke omgeving bij die sluizen en het cafeetje beeldschoon, net een kleine huiskamer, wat het vroeger ook was. Daar lekker koffie gedronken natuurlijk met kanelbulle en in de buurt nog rondje gelopen en het was gelukkig droog. Daarna naar huis en was de wens, de fritespan aan . . . Het Slusscafé, zo knus en gezellig! ---------- Zaterdagmorgen 8 juni. Vandaag een soort actief dagje met hh bezigheden. Brood staat in de bakmachine, direct een kladkakka (Zweedse chocoladekoek) bakken en er ligt opvouwwas. Eigenlijk allemaal stomme dingetjes om te vermelden maar ja zo gaat dat dus. Ik moet wel lachen hoor om Elin, als de broodbakmachine gaat mengen maakt hij van die gekke geluidjes, vindt Elin dus en staat dan zo schattig te kijken met een schuin hoofdje, lief! Toen ik vanmorgen uit bed kwam en dan altijd eerst de hondjes gedag zeg en even met hen ga knuffelen ging Elin daarna naar naar ons bed om te kijken of Dick er toch niet stiekem in lag, ze mist hem echt. Dat is wel zo grappig aan Fauven, die leven met alles mee in tegenstelling tot Roos en Laura, die zal alles wat zich in huis afspeelt worst zijn. Daarentegen zijn Engelsen enorm relaxed en niet snel van hun stuk te brengen, Fauven in principe ook niet maar die willen alles zien en meemaken. Het is wisselend bewolkt met een fijne temperatuur voor mij, nu 15 graden en loop ik ook in een T shirt buiten. Vanmorgen weer naar de rivier geweest en gistermiddag het wolvenpad maar weer eens genomen en had ik ook Roos mee, anders vind ik het leven zo saai worden voor haar. Zij vindt het echt fijn, dat merk je aan haar en ben ik niet zo ver gegaan, vanmiddag maar weer. Je gaat toch niet weg zonder ons hè? ---------- Vrijdagmiddag 7 juni. Goh niet te geloven zo snel als de tijd gaat. Vanmorgen eerst met de eigen honden naar de rivier gegaan en ik vond er niet veel aan. Die vervelende honden eten constant oud verrot hout, aangevoerd door de rivier. Ik erger mij daar kapot aan, 'ga nou gewoon lekker rennen en in het water'. . . Hen naar huis gebracht, een snel bakkie koffie en toen stond Joke voor de deur met Dana. Dana heeft vervelende rugproblemen, het gaat gelukkig wat beter, maar is aanbevolen om hydrotherapie te volgen, dus net als wij wat met Laura gehad hebben. Wij hadden destijds een bepaald plekje waar je stukje door het water kunt lopen met je hond aan de lijn en vroeg Joke of ik wilde helpen. Het ging prima, wij hadden haar beiden aan de lijn en Dana liep tussen ons in door het water. Ik moest er wel om lachen hoor, twee dames op leeftijd in een korte broek met bleke stevige stappertjes en een hond tussen hen in door het water lopen☺ Dick en Wendy hebben het echt heel leuk en mooi in Stockholm en hebben gisteren zelfs nog de Zweedse koninklijke familie langs zien komen! Prachtige foto's van het mooie Stockholm met ook heel fijn weer. Deze geocache hing boven in een boom waar Dick zich geheel vrijwillig in heeft laten jagen, niet door mij dus! ---------- Donderdagmorgen 6 juni. Het is inderdaad best rustig hier en als ik zit op mijn stoeltje heeft Roos ook geen aandrang en dat is wel makkelijk. Ah maar die koekjestrommel van haar staat niet altijd open hoor en ook niet elke dag, gelukkig maar. Net weer een belletje van Dick, prachtige stadscamping zowaar aan het water en stampvol. Mooi dat zij gisteren op tijd waren en de camper 'ruim' hebben neergezet, met expres de luifel ook uit . . . Wij realiseerden ons ook later dat het 'National dag' is hier en iedereen vrij en aansluitend een lang weekend, ideaal dus deze tijd dus voor een stadsbezoek. De temperatuur is zo'n 10 graden gedaald en gisteren een aantal fikse buien gehad, heerlijk! Het is buiten zo genieten met die bloeiende lupinen en staat eigenlijk altijd gemengd met fluitenkruid, prachtig! Ik ging vanmorgen op weg naar de berg maar moest omkeren, er ligt een boom over de weg, wel de ervaring dat die hier snel weggehaald worden. Tja nu maar hopen dat dit ook nu zo is met die feestvierende, dus drinkende Zweden☺ Wegversperring Bergweg De overburen Bij de liefdevolle fokster Christa Vogels, waar ook Roos vandaan komt, is eergisteren een prachtig nestje Engelse Setters geboren, ze zullen blue belton en tricolor worden. Nog enkele reutjes beschikbaar. Hmm ja best moeilijk voor mij maar ik ben een 'orange teefjesfan' net als Roos en Laura van kleur zijn en hoef ik dus ook niet alweer te twijfelen . . .  ☺ ---------- Woensdagmorgen  5 juni. Vanmorgen stonden Dick en Wendy vroeg op, 6 uur ging de wekker en ja ik werd natuurlijk ook wakker. Net uit bed stond Roos op en liet gelijk natte koekjes uit de trommel vallen, lekker begin van de dag maar niet heus. Toen ik gisteren net in bed lag, zag ik vanuit mijn bed dat Roos opstond en ik sjeesde er achter aan, te laat . . . Dick ging gelijk aan de poets en net zie ik dat nog niet alles opgeruimd is, dus zit er niks anders op. Verder is het met Roos gelukkig prima en leidt nog een tamelijk normaal leven, waarbij zij wel veel slaapt maar tussendoor gewoon de 'gewone lieve' Roos is, vandaar dat je dit nog kunt opbrengen. Om tegen 8 uur vanmorgen zijn Dick en Wendy vertrokken naar Stockholm, korte tijd er na kreeg ik een appje van Wendy dat zij eerst een boshaas zagen, daarna twee reeën en toen ook nog een eland, leuk begin van de reis voor ze! Gisteren zijn Wendy en ik boodschappen gaan doen en Dick heeft de camper ingepakt. Verder zal ik mij wel gaan vermaken in mijn uppie☺ Vanmorgen, pas gemaaid gras☺ Wendy met in haar armen Dino en aan de lijn het Rozenkind ---------- Dinsdagmorgen 4 juni. De tijd vliegt voorbij, niet normaal meer. Maar dat wij veel te doen hebben is wel duidelijk hè! Zondag was hier in Munkfors een grote straat loppis en prachtig weer, dus aardig druk. In ons dorp Mossängen waren zeker al 11 deelnemers. We zijn er een aantal afgegaan en het leek eigenlijk wel een Hollands feestje, wel gezellig, veel mensen gesproken. Eind van de middag naar Joke en Anne waar wij lekker buiten gegeten hebben met de hondjes soms spelend en soms slapend om ons heen. Gistermorgen hadden wij ook een koffieafspraakje wat erg gezellig was, Wendy had geen zin en heeft op de hondjes gepast en gelijk de tijd nuttig doorgebracht door klusjes in de tuin te doen. In de middag hebben zij en Dick de tuin gemaaid, gras groeit erg hard momenteel, ook kwamen Lilianne en Luna nog even voor een 'praatje' wat de 3 jarige Luna zei☺ Dick en Wendy zijn nu met de honden weg en daarna gaan Wendy en ik even boodschappen doen en gaat Dick zich voorbereiden (camper inpakken) op reisje Stockholm morgen. ---------- Zondagmorgen 2 juni. Wendy was helemaal wèg van het boshuisje, logisch hoor, het ziet er heel romantisch uit maar ik weet hoe de winter daar was . . . Bevroren leidingen bij -30, sneeuw tot aan je ramen en niet bij je huis kunnen komen, eenzaamheid. Natuurlijk voor vakanties heel leuk maar om daar een totaal jaar te zitten lijkt mij niks en daarbij gaat zij zelf dit jaar ook voor het eerst overwinteren in NL! Goed, staat en blijft een superleuk huisje met kippetjes die sinds kort rondlopen, al vraag ik mij voor hoelang met al dat wild . . . ---------- Zaterdagmorgen 1 juni. Inderdaad, gisteren Dick en Wendy op de terugweg, stortregen en bliksem. Grappig genoeg niet zo ver hier vandaan zo maar ineens een droge straat en hier had het totaal niet geregend, kwam goed uit want wij gingen bbqen. We zaten heerlijk achter buiten, honden in de open auto in de schaduw, wij willen uiteraard Roos niet alleen laten, alleen Elin liep buiten te rauzen en het ging mij af en toe veel te fel, maar je wil geen zeikerd zijn. Verder allemaal prima, een aantal keer even hondjes uitgelaten en ook zij hebben achter hun tuin gelijk het bos, een makkie dus. Plotseling zagen wij vanuit het noorden de lucht bijna zwart worden, indrukwekkende wolkenpartijen, zo mooi, nee geen foto. De bbq was klaar en kwamen er wat druppels uit de lucht en ging het, toen wij eenmaal binnen het ijs aten, regenen, niet eens erg maar genoeg om nat te worden. Vanmorgen hadden we ook een koffieafspraak, tenminste dat dachten we maar eenmaal bij hen bleek Dick zich vergist te hebben, het was gisteren . . . Mensen waren nu hard aan het werk en natuurlijk welkom maar dat wilden wij niet, nu maandag afgesproken. Vanmiddag ook weer ergens een bakkie drinken en kan Wendy het boshuisje even bekijken. Poeh poeh wat een bezoekjes . . . Uh ja weer prachtig weer, dat is hier nou eenmaal zo, een vette regenbui en daarna weer het mooiste weer van de wereld, het wordt vandaag 26 graden . . . noem dat maar mooi . . . Stokstaartje Spelen met Miesje ---------- Vrijdagmiddag 31 mei. Het leven verloopt niet zo gestructureerd als normaal maar ik denk dat jullie dit wel begrijpen. Natuurlijk wel hartstikke leuk en andere dagindeling☺ Gistermiddag zijn we bij Jip en Janneke even koffie gaan drinken en zij wilden dat wij Elin mee namen om lekker met hun hondjes te rauzen en dat hebben we gedaan. Hun 3 hondjes  bekeken haar even met gemengde gevoelens geloof ik maar Elin is een ontzettend aardig en sociaal hondje ook voor andere honden, zij maakt nergens een punt van, zo fijn! Zij had een groot bot gevonden en liep er mee weg, staartje naar beneden, dan zie ik al haar ietwat onzekere gevoel er over want als zij echt zeker is met dat bot, draagt zij haar staartje als een handvat! Al met al, ook tijdens het spelen en rennen zie ik veel 'kalming signals' bij haar, dat is om de medespeler te kalmeren, zij wil duidelijk de vrede bewaren super hondje! Tijdens het spel zagen wij één van de andere hondjes best een beetje uitproberen maar Elin loste dat perfect op! Ik bemoei mij ook nooit met dat spel maar zou wel ingrijpen als het er op aan zou komen en vind dit zo mooi om te observeren. Op dit moment zijn Dick en Wendy met Dino en Elin weg om een vlot te huren, iets wat ik normaal ook heel erg leuk vind maar durf echt Roos niet zo lang alleen te laten. Ik hoorde net wat gerommel in de lucht en zie op 'het weer' dat het in de vlotvaaromgeving toch echt gaat regenen en onweren! Mmm even Dick gebeld, zij zien het ook en besloten om niet het water op te gaan, te gevaarlijk met onweer. Dus komen zij straks weer terug om volgende week maar te gaan vlotvaren. Straks bij J&J bbqen, gezellig en dan zijn de kleine buitjes alweer foetsie. Onze hartendiefjes Ons menselijke hartendiefje doet even klein tuigje om bij Peuk alias Dino om haar snel uit het water te kunnen vissen, Elin gaat aan de sleeplijn op het vlot. ---------- Donderdagmorgen 30 mei. Gisteren niets meer gekomen van krabbelen. Joke was hier om 9.15 uur om op te passen want ik moest naar de tandarts in Karlstad. Zo fijn dat dit dan mogelijk is want ik durf Roos niet meer langer dan een half uur alleen te laten ivm poeperatsja. Ik was om een uur of 1 terug en de honden waren niet opgestaan haha, al die tijd lekker liggen slapen. Daarna allerlei dingetjes gedaan die ik wilde doen voor Dick en Wendy aankwamen en dat bleken veel kleine dingetjes te zijn, zo gaat dat dan. Zij kwamen gisteravond  om een uur of tien thuis en mammie was weer blij . . . Babbeldebabbel en om half 1, ow wat laat, gingen wij naar bed en Wendy heel blij met haar nieuwe kamer in de kelder, lekker koel! Zij heeft geslapen als een os en vanmorgen zijn we met de honden naar de rivier gegaan waar inmiddels gelukkig weer een klein strandje is. Het was weer hartstikke leuk en vonden de honden ook! Het was weer heel erg leuk! Blij dat er weer een klein strandje is ---------- Dinsdagmorgen 28 mei. Vette buien gistermiddag, zonder onweer, anders dan Dick onderweg naar Gothenborg heeft gehad, moest stukken 35 km rijden vanwege het slechte weer! Mijn middag- rivierronde droog gehad en eigenlijk kon het mij niet schelen een regenbui op mijn hoofd, zou best wel lekker zijn na die hitte. Nou Ria jullie zijn elkaar dus gepasseerd op zee, grappig toch, verder wens ik jullie een heerlijke Scandinaviëreis! Vanmorgen heb ik een cadeautje van moeder natuur gehad, een elandenbaby midden op het weggetje naar de berg! Ik pakte uiteraard mijn mobiel voor een foto maar was toch te laat, kalfje sprong het bos in. Wat een enorme oren zeg had dat diertje! Moeder liep waarschijnlijk al voor kalfje in het bos, jammer, net te laat, moest op pop wachten . . . Verheugde ik mij eens op 2 nachtjes alleen in het grote bed en merkte ik er niets van, ook samen plaats genoeg dus. Moet ook wel want ik ben een enorme draaitol 's nachts, lastig maar kan er niets aan doen. Wat wel heul irri is dat wij veel muggen hebben, nog nooit zo gehad, ook in huis, in de badkamer hoor ik ze zelfs zoemen en al veel insectentroep gebruikt. Vanmiddag hebben de hondjes weer een speelafspraakje gemaakt bij Joke en Anne☺ Gistermiddag is ons weggetje weer gefatsoeneerd, altijd na de winter. De schraperd/strooierd Als laatste de sproeierd Dick in Denemarken, heerlijk, ik zie dat hij staat te dronen! ---------- Maandagmorgen 27 mei. Gisteren zoveel mogelijk binnen gezeten, onder de ventilator. Wat een hitte, nee hoeft voor mij niet. Voor de middag was er wat regen voorspeld maar is kennelijk niet door gegaan, jammer. In de ochtend kwam onze lieve buurvrouw nog een eigen gebakken brood brengen, erg lief en lekker, met roomboter en oude kaas werd het een gebakje! Later kwam Y nog een bos lupinen brengen, lieve mensen om ons heen, blij mee! Roos is weer opgeknapt en we weten echt niet hoe het komt, het enige is dat die bult natuurlijk geknapt is en misschien luchtte dat wel erg op. Zij kijkt weer helder uit haar ogen, is weer geïnteresseerd in alles, kortom, we hebben onze nare gedachten op 'on hold' gezet. Wel was zij vannacht onrustig en ben ik er even bij gaan zitten wat zij nou allemaal uitspookte en dat was niet zoveel. Ik hoorde telkens haar nagels op de vloer en kreeg het idee dat zij wilde opstaan maar het niet kon. Heb haar overeind getild, zij liep een klein rondje door de kamer en ging weer in haar mandje liggen. Je denkt eigenlijk altijd dat zij er dan uit moet, maar was dus niet zo. Het leven met een oudere hond geeft wel wat kopzorgen omdat je nare dingen voor wilt zijn. Pop heeft vanmorgen kennis gemaakt met een ringslang, die zijn gelukkig ongevaarlijk maar zij bleef instinctief toch op een afstandje! Wendy is gearriveerd in Denemarken en heeft alweer leuke foto's gestuurd, straks vertrekt Dick die kant op. Ik heb dan een paar dagen rust☺ Nou niet echt hoor, want nu 'moet' ik al die keren met de hondjes op stap. Wel ja doe maar ruig, witte boterham, roomboter en lekkere oude NL kaas, wat een traktatie! Doei, kijk uit, doe voorzichtig, tot woensdagavond en veel plezier samen!☺ O jee wat sneu, Elin vindt het helemaal niet leuk dat Dick weg gaat en zij niet mee mag, dat wordt 3 dagen wachten . . . Roos interesseert het niet, als zij maar lekker kan slapen! ---------- Zondagmorgen 26 mei. Alweer een mooi dag aangebroken . . . het gaat een warme dag worden van 27 graden pffff. Wat een leuke dag weer gisteren, aardige mensen, mooi weer, heerlijk op ons terras gezeten en wat zijn wij blij dat wij hier goed in geïnvesteerd hebben! Kost wat maar dan heb je ook wat☺ Eind van de middag naar D&A en ook weer lekker buiten gezeten, op een gloednieuw prachtig houten terras, net de vorige dag gereed gekomen. Was weer erg gezellig met het groepje en ook de kookkunsten van Dirk waren weer bewonderenswaardig! We hadden voor de zekerheid Roos mee en dat ging prima, lag lekker naast mij op een handdoek en met het eten gewoon even in de auto gezet, klep helemaal open en auto in de schaduw. Toen wij thuis kwamen zagen wij wel dat pop en Elin even gerausd hadden, de vloerkleden waren verschoven, is altijd als wij zonder hen weggaan . . . Inmiddels is Wendy al op weg richting Zweden en morgenochtend rijdt Dick naar Gothenburg, neemt daar de boot om als voetpassagier over te gaan naar Denemarken waar hij Wendy ontmoet om samen een aantal dagen in kunstenaarsdorp Skagen door te brengen. Woensdag komen zij hier weer naar huis, zo fijn! ---------- Zaterdagmorgen 25 mei. Hoe grappig kan het lopen. Onze schoondochter sprak een koorlid die graag naar Zweden wilde verhuizen, dit was vorig jaar. Lieve schoondochter vroeg of zij met mij contact mocht opnemen, 'ja natuurlijk'. Dit resulteerde in app- mail- en telefooncontact en konden wij haar een klein beetje op weg helpen. Inmiddels hebben zij een huis in Hagfors gekocht, waren hier om contract te tekenen toen wij in NL waren, jammer. Nu zijn zij er weer en komen vanmorgen bij ons koffie drinken, leuk toch! Voor hen is het voorlopig een vakantiewoning, het is trouwens een mooi huis op een leuke locatie. Beetje druk de afgelopen dagen, gistermiddag bij Jip en Janneke koffie gedronken en vanmiddag een etentje bij D&A, allemaal gezellige dingen! Hoewel wij buiten zitten heb ik toch het huis even gekuisd en dat heb ik geweten, lopend in mijn ondergoed en zweten als een beer, niet dat het extreem warm is maar toch, boven de 18 graden en Yvonne zweet peentjes. De muggen zijn vervelend en dat is echt voor het eerst sinds wij in Zweden wonen dat zij echt klierig in huis zijn. Het scheelt al een hoop dat ik de plafondventilator heb aangezet, daar houden zij niet van. en buiten ligt op de tafel al de Thermacel. ---------- Vrijdagmorgen 24 mei. Gelukkig wat bewolkt tot nu toe, jeetje wat was het warm gisteren, zo'n 27 graden. Wat zo grappig is dat Dick zich realiseerde dat het 58 graden scheelde met de temperatuur hier deze winter! Wij hebben weer genoten met Joke en Anne, van elkaar, van de honden, en van de bbq . . . Ook Roos hadden wij mee en hebben we het eerste half uurtje aan de lijn gehouden ivm die drukke spelers, die haar zo omver zouden lopen. Zodra Elin en Rosa elkaar zien is het feest, zo leuk voor die hondjes maar ook voor ons, bijna ademloos zitten wij met zijn allen als trotse ouders naar hun spelende, gelukkige kindertjes te kijken! Pop blies ook een aardig partijtje mee en het was mooi om te zien, echt spelen met zijn drieën zonder ook maar 1x een onvertogen blafje oid, knap hoor. Toen Roos ook los liep zag je dat zij zich echt vermaakte, beetje rondlopen, beetje snuffelen, kortom, fijn voor haar en geen spijt dat wij besloten hen alle drie mee te nemen. Natuurlijk weten wij dat zij daar altijd welkom zijn maar we vinden het zelf wel eens makkelijk zonder of met één hond te komen. Liggend spelen Setterspel Dit vind ik zo'n geinige foto, kíjk iedereen is benieuwd of Dana, onder de tafel, bij de after bbq, ook wel iets wil eten. Zij is niet helemaal ok. Zij zijn ook gewend dat Dick na het eten altijd hen op naam afroept voor een stukje lekkers! ---------- Donderdagmorgen 23 mei. Ja Peter, zo gaat het dus, maar aan de andere kant heeft Roos nog plezier, geen pijn en geen verdere ongemakken en vinden wij het leven voor haar nog steeds acceptabel. Zij vindt het heerlijk om naast mij in haar, te kleine, mandje te liggen met haar hoofdje mijn kant op want ja, je moet wel zeker zijn dat zij naast je zit als je je oogjes open doet☺ Gisteren had zij een TOP dag, de hele dag naast mij want ik heb echt het hele debat op tv gevolgd vanaf het begin tot het einde. Een hele zit waar Dick niets van snapt hoe mij dat boeit en heeft mij al een Tweede Kamer plaatsje aangeboden . . . Ik geniet van al die verschillende meningen over allerlei verschillende onderwerpen en interessant hoe andere partijen daar dan weer op reageren. Na de lunchbreak heb ik mijn koptelefoon opgezet omdat ik Dick niet langer lastig wilde vallen met mijn quilty pleasure haha! Dick is gistermorgen met de Subaru en de aanhanger naar de keuring geweest en alles weer ok, op een klein lampje na geloof ik. Eind van de middag vandaag hebben we weer bij J&A afgesproken om onze jongste hondenkindertjes weer met elkaar te laten spelen, grappig toch! Andere mensen, wij trouwens vroeger ook natuurlijk, doen dat met hun kinderen en wij nu met de honden! Gelijk plakken we er maar weer een klein bbqtje aan vast, het is er echt weer voor, en de avonden zijn lang licht en een heerlijke temperatuur. Altijd leuk om naar te kijken, zo'n keuring Langs de rivier waar altijd het strandje was, nu nog even niet, maar het water daalt wel! Heerlijk afkoelen in de middag ----------   Woensdagmorgen 22 mei. Tegen beter weten in, óf ik zit nog in de ontkenningsfase maar met Roos moet ik even bijstellen. Net na mijn krabbels gisteren stond zij op en wilde naar buiten, daar wist zij niet wat zij moest en keek maar wat rond en stond erg te wankelen, dusdanig dat ik Dick er bij riep om ook eens te kijken. Op dat moment dacht ik even dat zij neer zou gaan, maar niet dus en zij herstelde weer. Met de inmiddels aangekomen tilhulp gaat het heel goed om haar de 5 treden omhoog te hijsen, niet echt hijsen hoor, maar zij loopt terwijl wij tillen, gaat prima. Wij moesten om 13.00 uur weg en hebben alles open laten staan, speciaal voor Roos en er niet aan gedacht om het hekje van het terras open te zetten en ik inmiddels weet dat zij het trapje toch niet alleen af durft te gaan, zonder dat wij er bij zijn. Bij thuiskomst wachtte ons geen fijne verrassing . . . Zij is duidelijk op weg geweest naar de voordeur en terrashekje, kon er niet door en hield het niet meer . . . Buiten het feit dat het heel veel schoonmaakwerk gaf, vind ik het verschrikkelijk voor haar zelf want dit is iets wat een hond echt niet wil. Omdat wij overal kleedjes hebben liggen tegen uitglijden van hondenkinderen betekende dit dat ik één van de kleedjes weggegooid heb, teveel werk om schoon te maken en die zg 'voddenkleedjes' kosten hier bijna niks. Realiseren ons ook dat wij Roos echt niet lang zonder toezicht meer alleen kunnen laten, en meenemen is geen optie, als je 100 rijdt op weg 62 en zij er uit plotseling moet kun je ook niet op tijd stoppen. Kortom, het leven is niet echt makkelijk nu maar voor Roos ook niet. ---------- Dinsdagmorgen 21 mei. Volgens mij is er een vergissing in het spel, het lijkt al wekenlang zomer, als straks het potje maar niet leeg is. Ik las net terug dat wij alleen op 29 april een regenbui gehad hebben! Maar toch, wij vinden dat wij het wel verdiend hebben, na zo'n lange sneeuwwinter hier en ook daarna nog eens een waterige NL vakantie. Neeeee ik mopper niet, het klimaat hier in Värmland was en is één van de dingen die gezorgd hebben de grote stap te maken naar Zweden! Neemt niet weg dat het overdag wel erg warm is, voor ons dan, geen blaadje aan de bomen beweegt en het groen is er uit gespat! Ik vind dat toch zo wonderlijk, de struiken langs ons terras die maandenlang onder een dikke laag ijs/sneeuw lagen, alles komt gewoon op en zorgt dat het in zeer korte tijd in bloei staat, echt b(l)oeiend. Je hoeft hier dus ook geen in NL gekweekte conifeer oid te planten, gaan onherroepelijk dood dat wat ik uit NL mee gnomen had is ook al dood, overleven de strenge winters niet. Verder, met Roos gaat het goed, zij is opgewekt, eet goed en de rest ook ok, de wederopstanding zullen we maar zeggen! Ja Til dat is ons lot . . . Vanmiddag weer naar Karlstad blèhh naar de tandarts, kapotte vulling, ik vind tandarts niet erg maar wel weer naar de stad kachelen. ---------- Maandagmorgen 20 mei. Zo tot een uur of tien bewolkt, ook niet fout! Gistermiddag kwam Viking langs, net weer terug uit NL, hij is altijd zo'n gezellige onderhoudende prater. Toen nog even haast maken met de hondjes uitlaten want ook een belletje van Joke om te komen bbqen. Even overleggen, wat te doen met de meiden. We, ik dus, besloten om alleen Elin mee te nemen, ook weer leuk voor Rosa van J&A (Dana voelt zich niet zo lekker en heeft geen zin in een renpartij), dat was een schot in de roos, wat hebben zij enorm gerend achter elkaar aan en rollebollen, geweldig leuk stel samen! Roos en pop waren er ook goed uitgeweest en we besloten om de terrasdeuren open te laten, hekje weg zodat Roos eventueel in de tuin kon bij hoge nood. Kans was klein dat het nodig was want ik had haar goed uit gelaten. Na een oergezellige avond met onze lieve J&A, om een uur of half tien weer naar huis, ook fijn dat het maar 6 km is! Bijna bij huis een telefoontje van onze buren dat de honden erg blaften . . . Ohhh gebeurt nooit. Thuis gekomen bleek er een parasol op hol geslagen te zijn op het terras en pop kennende vond zij dat eng, zeker omdat wij niet thuis waren. Er was plotseling een windvlaag gekomen en die parasol stond los. Best vervelend. Alle buitenspullen opgeruimd, hondjes uitgelaten en nog een half uurtje bij hen blijven zitten en toen naar het mandje. Met Roos gaat het goed momenteel. Kijk hier eens hoe Elin en Rosa over het landgoed van J&A gerausd hebben, en dit is de opname van 1 uur en we zijn er 4 uur geweest, niet te filmen toch!☺ ---------- Zondagmorgen 19 mei. Weer wat rustig hier. Roos gaat naar omstandigheden goed. Na mijn krabbel van gisteren kwam Dick thuis en is het hondenetenstijd en tot onze grote verbazing kwam Roos aanhuppelen en at net als anders haar hele bak leeg. We stortten ons in de denktank over wat wijsheid- en voor onszelf ook nog te verantwoorden is tov Roos. Er moest iets met die wond. Ineens kwam Dick op het lumineuze idee van zilverspray maar ja alles moet hier via een dierenarts op recept en dan naar de apotheek. Helaas was alles gesloten. Tóch maar even de dierenarts in Mjönas gebeld nam niet op en belde een assistente vlak er na zelf terug. 'Even kijken of wij de spray hebben', na lange tijd, 'ja die hebben we maar houden we voor onszelf'. . . Wát een ontzettend onprofessioneel antwoord waar het laatste woord wat ons betreft nog niet over gesproken is. Op de vraag of zij een ander adres hier voor wist moest zij ook ontkennend antwoorden, ga maar naar Karlstad . . .  'Ok dank u wel voor het antwoord'. Toen Google ingeschakeld en bleek het te koop te zijn in Sunne, 25 km hier vandaan. Dick is in de auto gestapt en heeft het daar gewoon, voor de insiders, bij Granngården gekocht! Wij noemen het zilverspray maar is aluminium spray, perfect voor wondbehandeling. Ik spray het er op vlak voor zij uitgelaten wordt en dat gaat helemaal prima. Inmiddels is het geen gat meer maar een klein gaatje en ziet het er rustig uit en Roos zelf? Zij lijkt wel opgelucht dat die bult doorgebroken is en zal best, de spanning is er af. Verder gaat het zoals het al even ging/gaat, dus. Wij zijn en blijven realistisch en weten uiteraard zelf ook dat de hemelpoort voor haar open staat, maar gunnen onszelf met Roos nog eventjes. Zoals het nu is, is het echt acceptabel, dan ligt zij even buiten in de zon en wordt al snel te warm, ligt languit hier op de grond onder de ventilator of kruipt toch weer in haar kleine mandje. Gistermorgen kwamen onze overbuurtjes even op een bakkie, Roos kwam ook hen zelfs begroeten! Dank jullie wel voor de lieve meelevende reacties! Ondertussen vragen wij ons af of wij wel het juiste woonland gekozen hebben, het is toch geen Spanje?☺ Dit is buurmeisje Luna en Elin is de sociaalste hond die je je kunt bedenken, alles en iedereen is leuk! Ach ja dat diertje heeft ook nog niet één negatieve ervaring in haar leventje gehad en laat dit ajb zo blijven wat ons betreft! ----------- Zaterdagmorgen 18 mei. Ik weet niet hoe ik moet beginnen, emoties hebben de overhand. Met Roos gaat het niet zo fijn. Gistermiddag is de cyste die zij in haar huid op haar buik had, ter grootte van een pingpongballetje open gegaan en nu zit er een gat. Ik heb het schoongemaakt, waar zij geen bezwaar tegen had en het haar er om heen weggeknipt. Probleem is wel dat het te warm is om haar zo'n medisch petshirt aan te trekken en verbinden op die plek ook niet te doen. Daarbij vind ik zo'n open wond ook niet fijn met die warmte. Sinds een paar dagen heeft zij ook een andere uitdrukking, haar ogen staan anders. Vanmorgen werd ik wakker omdat zij intens lag te hijgen in de kamer, ben bij haar gaan zitten en bij het aaien werd zij rustiger. Zij stond niet op bij het uitdelen van een stukje kaas toen ik het ontbijt maakte, zij at het wel op bij mandbezorging. Dick ging de andere twee even uitlaten, ik merkte dat Roos er uit moest maar moeite had met opstaan, ik heb haar, met de lijn aan de ene hand, mijn andere arm onder haar omhoog gekregen. Buiten liep zij erg te wankelen en zag je dat zij met haar staart het evenwicht probeerde te houden. Snel weer naar huis waar Dick haar het trapje opgetild heeft. Nu ligt zij rustig als ik maar in haar directe omgeving ben. Naar ons idee heeft zij geen pijn, ook niet aan dat gat, Roos is versleten. Moeilijk dus en ik voel al aan dat wij een keuze moeten gaan maken. Vreselijk. ---------- Vrijdagmorgen 17 mei. De emmer met mooi weer schijnt voor hier nog lang niet leeg te zijn, ongelofelijk. Net ff gekeken en t/m 29 mei, verder kunnen we niet kijken, geen druppel regen. Is voor hier deze tijd niet ongewoon hoor, maar leg het naast de berichten die ik uit NL en Frankrijk krijg☺ Lees, zoals gewoonlijk mijn krabbel van gisteren door en er is na die tijd helemaal niks gebeurd hier. Net als bij iedereen, het gewone dagelijkse programma, daar voelt een mens zich doorgaans ook het beste bij. Ik hoor hier heel vaak een koekoek en toevallig las ik gisteren een leuk stuk over deze toch bijzondere vogel! Tot morgen maar weer. Ik trakteer jullie even op een plaatje van vakantie Frankrijk 2009 . . . Hoe snel gaat de tijd, nergens tegen op zien en alles kon, van links naar rechts: Muisje, Noor, Emma, Julia en ik. ---------- Donderdagmiddag 16 mei. Een latertje vandaag, gingen ook laat naar bed. We hebben lang tv gekeken en gingen vanmorgen vrolijk weer verder voor de buis (ouderwets woord, zit helemaal geen buis meer in een tv☺) Nee ik praat niet meer over politiek maar hoef niet alles onder stoelen of banken te steken en weet ook dat de druiven voor een groep mensen behoorlijk zuur zullen zijn. Wat gaan jullie een prachtige reis maken Ria, alle mooie dingen in het noorden bekijken, zou bijna zeggen dat ik jaloers ben . . . Het enige is, maar is onze mening, het stuk Finland is behoorlijk saai, maar de rest maakt het weer goed! Gezellig dat Beau er ook weer bij is, maakt het nóg leuker. Ja Cilia ik hoorde dat het weer in Frankrijk niet echt overhoudt, maar volgens mij zit er wel verbetering in. Het is hier wel warm maar zoals je weet, goed uit te houden voor iemand die echt niet van te veel warmte houdt, het is hier nooit 'klef' zoals in NL. Roos geeft zo af en toe wat probleempjes die niet zo fris zijn. Soms is zij ineens aan de dunne, is dan maar 1x, als zij het voelt aankomen ben je al bijna te laat en zeker als de tv je opslokt . . . zoals gistermiddag. Bah, op het terras, wat dan niet zo heel vervelend is maar ook een spoor door het huis en op de mat en dan ook net als je buren na hun bezoek uit NL weer even langs komen . . . Helaas moest ik zeggen dat binnen komen bij ons even geen optie was omdat ik alles nog moest opruimen. Uiteraard hadden zij hier begrip voor, maar ja, mooi weer dus gewoon even buiten blijven babbelen. ---------- Woensdagmorgen 15 mei. Eindelijk gaan de veel te kort geknipte struiken uitlopen, wij maakten ons al zorgen. . . En ook een beetje een discussie punt tussen ons, Dick zegt dat hij dat moest van mij en ik weet zeker dat zó kort mijn bedoeling nooit was. Toen ik in het najaar zag waar hij mee bezig was, al waren dat maar 3 struiken, dan kun je niet meer terug en zul je de rest ook moeten knippen op die hoogte. Maar komt goed denk ik en noem dit gekibbel van bejaarden☺ De appelboom begint ook alweer mooie bloesem te krijgen en nu maar hopen op voldoende insecten voor de bestuiving. Wat ik deze- en de komende tijd niet leuk vind is dat het zo vroeg licht is, ik word zo vroeg wakker en we hebben zoveel mogelijk verduisterd maar toch. Volgens mij delen veel mensen mijn mening niet en kan ik mij zelfs best voorstellen, ik ben van de donkerte . . . Wel iets fijns: over twee weken zie ik Wendy weer! Dick gaat de zondag er voor naar Denemarken, met de auto en boot waar Wendy ook aan komt en gaan zij een paar dagen in een B&B om in Skagen leuke kunstdingen te bekijken! Daarna komen zij hier naar toe, gezellig weer, maar daar blijft het ook weer niet bij want zij gaan ook nog een aantal dagen naar Stockholm samen, leuk toch! Ik blijf thuis met de hondjes en vind dat eerlijk gezegd ook wel eens fijn . . . Deze speel is een favorietje van Elin en heeft zij nog gekregen van de fokker! Zij speelt er dagelijks mee. de pieper zit goed beschermd achter dat kokertje waar zij hem mee in haar schattige bekkie heeft. Wel heeft hij al veel plastisch chirurgische ingrepen onder gaan☺ ---------- Dinsdagmorgen 14 mei. Verkoeling onder de ventilator . . . wij zijn geen 'Spanje- mensen'. Gisteren snel alles gedaan in Karlstad wat moest en nog even een ijsje bij de mannenwinkel, goedkoop, heel lekker en naar huis. Je bent sowieso altijd al een tijd onderweg, rekenen al een uur rijden enkele reis. Daarna is Dick met de meiden nog naar de rivier gegaan en is het paadje naar beneden gelopen zodat de hondjes even in het water konden afkoelen. Helaas geen strandje, er komt nog steeds veel water, lees gesmolten sneeuw, uit het noorden en het waterpeil is hoog, zo jammer. Vanaf het terras horen wij ook nog steeds de waterval ruisen, heeft wel iets hoor, puur natuur. Verder niets te melden, te warm voor acties, wij saai, honden saai. ---------- Maandagmorgen 13 mei. Wij hebben zonovergoten dagen en voorlopig is het eind zelfs nog niet in zicht! Gisteren vonden wij het wel te warm maar gelukkig vinden we altijd een schaduwplaatsje. In de ochtend is het nog heerlijk, nu volgens mij 19 graden en zitten wij, áls wij zitten, er is altijd wel wat te doen, op het plekje waar het ouwe lullenbankje stond. Nu nog niet, eerst wat hh dingen te doen en Dick is met de meisjes weg. Dat bankje hebben wij verplaatst en een gezellig zitje gecreëerd op die plek, hondenkussens er naast, want ja dat moet natuurlijk☺ En laat ik even niet vergeten dat wij tegenwoordig ook een aantal geraniums hebben, past wel bij de leeftijd al zitten we er (nog) niet achter. Roos geniet volop van de zon en moet ik er regelmatig uithalen want dan ligt zij zo amechtig te puffen dat ik bang ben dat zij er in blijft. Elin vindt het prachtig op het terras, ligt vaak te slapen maar houdt ook in de gaten of er geen wild langs loopt . . . en wild vindt zij het al snel. Er hebben aardig wat mensen in de buurt poezenbeesten die het in onze omgeving ook leuk vinden en gek genoeg blaft zij er niet tegen maar maakt een zacht piepend geluidje en rent over het terras en dan vliegen de katten weg. Zij en ook pop blaffen alleen kort en hard als zij een DH door de straat zien lopen, dat is ook geen lieverdje en kan ik hen gelijk geven: wegwezen! Jeetje zeg, ik moet weer opschieten met wat veranderen, het is nog winter op de site! Straks ook opschieten maar dan letterlijk, vanmiddag 2 uur in zh zijn bij de neuro, zó geen zin om weg te gaan, maar ja het is voor een goed doel. O ja ook zo leuk, vanaf ons terras zien we steeds een bonte vliegenvangerpaartje, druk bezig met hun nestkastje, helaas hebben zij wel een koolmezenstelletje weggejaagd. ---------- Zondagmorgen 12 mei. Helaas pindakaas vwb tante Aurora. Waren op de berg na half 11 gisteravond maar helemaal niets bij een prachtige strakke wolkenloze hemel en vooruitzichten op Noorderlicht, zei de app, die kun je dus ook al niet meer vertrouwen. Om 12 uur weer in de auto gestapt en naar huis ons warme bedje in, want in dat ruim een uur was ik toch behoorlijk koud geworden. Maar goed laat het een troost zijn dat wij het in het Hoge Noorden al een aantal keer spectaculair gezien hebben, en daar teren wij maar op. Nog ff gekeken wie het songfestival gewonnen had en bleek Zwitserland te zijn, met wel weer een item, non binair of hoe het ook mag heten. Wel vraag mij af of deze mensen een DNA test gedaan hebben, dan weet je pas écht zeker of je een jongetje of een meisje bent. Maar dat zal wel een bekrompen gedachte zijn tegenwoordig, wat mij totaal niet kan schelen, ik ga niet mee met dit soort uitspattingen. Ik vind het zo'n gedoe  allemaal, zo'n heel alfabet achter je geslachtsaanduiding of gewoon een X . . . Zo dat was het weer even voor vandaag, toelties staan al buiten. ---------- Zaterdagmorgen 11 mei. Zo dat hadden weer eens even nodig, een avondje onbekommerd ouwenelen en bijpraten! Ook de reeën kwamen weer eens langs met zijn vieren toen wij aan de eettafel zaten, weer zo leuk, uh eerlijk gezegd zijn wij het zelf natuurlijk wel gewend (klinkt wat blasé maar bedoel ik zeker niet zo!) maar toch. Inmiddels hangen de vellen aan het gewei van meneer de bok. Het was weer hartstikke gezellig met Joke en Anne, lekker gegeten en van de meeste inn's en out's zijn we weer van elkaar op de hoogte. Af en toe eens even kijken hoe het nou afliep met die leipe gozer in zijn blauwe gekke outfit die NL ook weer eens te schande gezet heeft. Kan er nou niemand weer eens 'normaal' doen vragen wij ons af? Wat is er aan de hand in NL, het tuig en de meelopers hebben het voor het zeggen gekregen, geen woorden voor. Ik ben bang dat het nooit meer goed komt. En dan tante Aurora, gvd hartstikke bewolkt hier en daar boven nog nooit zulke sterke en hoge waardes gezien wat Noorderlicht betreft, vanavond in de herkansing. Besloten om toch maar niet met de camper te gaan maar met Joke en Anne stekje dichterbij opzoeken mét chocomel? Was ook weer fijn Peter om lekker met jou te kletsen, heerlijk, wat kunnen we dat goed hè! En zo'n leuk bericht: puppy op komst en nu fingers crossed dat er een teefje bij zit, gaat vast wel lukken nav de echofoto! Daarbij uiteraard onze grote dank voor je tip met de tilhulp voor Roos en binnen 5 minuten had ik het besteld! Blijft maf dat ik daar zelf niet eens aan gedacht heb en ja daar heb je dan weer zo'n goede meedenkende hondenvriend voor hè☺ Deze voor Roos besteld. Zij kan meestal de 5 treden van de tuin naar het terras moeilijk tot niet op en/of af zonder hulp, prachtig hulpmiddel! Stipje wonen wij en kun je zien dat wij toch echt in het hoogste niveau van Aurora zitten, overdag niet te zien en hopen op vanavond . . . ---------- Vrijdag 10 mei. Prachtige zonnige dagen voor de boeg en volgens mij in NL ook! Daarbij zag ik tot mijn grote verrassing dat er een enorme uitbraak van zonnevlammen aan de gang is of geweest, die op weg naar de aarde zijn en dat betekent dat tante Aurora met een grote felheid op ons af komt! Jammer alleen dat de nachten niet meer zo donker verlopen maar goed, ik weet uit ervaring dat je dan evengoed nog bij schemer prachtig Noorderlicht kunt zien, dat hebben wij zelfs in het hoge noorden in september in de avond om half 8 nog gezien! Maar om nou even zó ver te gaan is wat teveel gevraagd maar het kriebelt wel om er iets aan te gaan doen, nu Dick nog over halen . . . Verder, nee wij kijken niet naar het Songfestival, wat een freakshow is dat geworden als ik zo van die stukjes voorbij zie komen. Ik ben wel al een paar dagen van slag als ik die ellende en vernielingen bij de universiteiten zie, geen woorden voor. Één van onze kleinkinderen studeert daar en ik hoorde van schoondochter dat hij en zijn zus die in Leiden studeert er 'anders in staan', poeh poeh was wel een opluchting! Kleinzoon studeerde op ongeveer 100 meter afstand stug door, TOP! Gezellig dat Joke en Anne eergisteren ook weer terug uit NL zijn en wij hen vandaag weer zien! ---------- Donderdag 9 mei. Geweldig Astrid en Peter, ja het bloed kruipt waar het bijna niet kan gaan hè, en échte Settermensen blijven wij altijd! is er al iets op komst en waar? Je hoeft dit niet openbaar neer te tikken hoor, kan ook mij persoonlijk per mail, appje of belletje ik ben wel erug benieuwd! Jullie gaan alweer door precies dezelfde situatie als wij, elke keer weer moeilijk. Roos had zich vannacht kennelijk omgedraaid in het mandje, liet een eitje vallen net buiten het mandje, ging weer slapen en lag met haar neus boven het gebakken eitje . . . Dick werd er in de slaapkamer wakker van de geur . . ., alle deuren staan hier ook open maar mij kon het niet wakker maken. Hij ging er naar toe, heeft het opgeruimd en Roos heeft niets gemerkt, ik ook niet trouwens☺ Gisteren naar de tandarts, zij zitten in een gloednieuw gebouw met alle moderne snufjes, mijn god wat een moderne toestanden. Logisch dat dat betaald moet worden, wij schrokken ons het apezuur wat wij moesten neerleggen voor deze niet leuke grap. Ik heb zeker een uur met de nodige vloeken en boosheid (gebeurt werkelijk zelden) moeten bijkomen. Daarbij had ik een Chinese assistente en een Syrische tandarts, zullen best goed zijn daar niet van, maar geen woord Engels spreken en dat stak mij behoorlijk. Je verwacht van aardig ontwikkelde mensen toch wel dat zij in een grote stad met heel veel buitenlanders toch wel een klein woordje Engels spreken en zelfs dat zat er niet bij. Goed ok, ik heb een scheurtje in een oude vulling (oh met koud water ga je door de grond) en een fractuurtje in een kies en heeft hij een kosten voorslag gemaakt . . . Het papier ligt hier naast en geloof mij, ik heb nog niet gekeken, één blik in de auto er op en was voor mij voldoende om weer van slag te zijn. Op 21 mei heb ik een afspraak, dag vakantiegeld. Je kunt nog beter met je auto naar de garage gaan hier. Op de terugweg nog even langs de aardappelboer, die een kraampje heeft langs de weg en zo zeg, de aardappels een kroon goedkoper (is 0,86 cent in Euro's) was dát effe een meevaller. Net komt Dick thuis en kwam vlak voor de berg dé twee jonge elanden tegen, nu verlaten door hun moeder die binnenkort of misschien nu al, haar nieuwe jong krijgt! Dit zijn eigenlijk zeker te weten die twee die wij ook in de tuin met hun moeder gehad hebben, zo grappig, die scharrelen altijd in de buurt rond. De eerste paar weken lopen zij een beetje verdwaasd rond, maar zo gaat het in de natuur, met de reeën precies hetzelfde. Gisteren op weg naar Karlstad ook een jonge eland, maar dan in zijn eentje. Misschien was dit vroeger wel een uthus (buitentoilet!), aardappelen uit Övre Ullerud ---------- Woensdagmorgen 8 mei. Klein stukkie vandaag want eigenlijk heb ik niks te vertellen en ook weinig tijd. Om 11.50 uur bij de tandarts in Karlstad zijn. Vind ik momenteel een beetje moeilijk, niet de tandarts maar wel Roos. We willen haar niet meer zo lang alleen laten omdat zij dit echt niet fijn meer vindt en vaak er even uit moet. Dus het gaat ritje op en neer worden of wij nemen haar mee, we zijn er nog niet uit. Punt van discussie . . . Inderdaad Agnes, ik had niet goed gekeken en vond je verhaaltje alweer geweldig en stoer ook! ---------- Dinsdagmorgen 7 mei. Ja Agnes elke keer weer met een oudere hond die twijfels maar bij Roos twijfel ik echt nog niet hoor, op zich loopt zij nog goed, wel ietsjes minder gecoördineerd en eigenlijk maar kleine stukjes. Nergens pijn en als zij maar even denkt dat ik in de keuken bezig ben komt zij er aan omdat er vaak toevallig iets op de grond valt . . . en zij vindt alles eetbaar wat in de keuken voor haar snufferd komt. Was gisteren wel een beetje irri hoor, ik had namelijk 4 kg asperges besteld en opgehaald, die liggen hier meestal niet zo maar in de winkel en moest ik schillen voor het de vriezer in kon. Best veel werk waar ik toch wel 1.5 uur volgens mij mee bezig geweest ben. Dus Roos had het druk liep constant heen en weer, bang om iets te missen. En dat heen en weer lopen vond ik zo irri, dat gestekker over die houten vloer, de hele tijd dat getik en vooral je ergernis niet laten blijken. Is mij wel gelukt overigens. Die hoes in de auto is speciaal gemaakt voor dit type auto en hebben wij uit Engeland laten komen, is voor veel automerken te bestellen, prima service daar! Bevalt echt heel goed en hebben wij al zo'n jaar of 6. http://hatchbag.co.uk/ Ga zo gelijk even kijken of je inmiddels geupload heb (uh nee dus), ja mooi gebied hè Baskenland! Dit heeft pop gelopen vandaag, de wandeling op de berg. Daar waar haar fotootje staat, staat ook de auto en zowel links als rechts is een cirkel in de weg te zien en tot daar loopt Dick of ik. Pop maakt extra lussen maar komt zonder roepen en/of fluiten altijd naar één van die drie plekken terug! ---------- Maandagmorgen 6 mei. Toch moet ik de realiteit onder ogen zien, Roos wordt, is oud. Op zich doet zij het nog ok, eet, drinkt, plast en bakt nog eitjes zoals het hoort, hoewel dat laatste eigenlijk niet helemaal waar is. Zij geeft keurig aan dat zij er uit wil maar laat de eitjes gewoon uit de pan glijden en soms als zij buiten is staat zij te kijken als een uil in de bijbel. Je ziet dat zij zich af vraagt wat zij nou eigenlijk moet, ook ziet zij slecht maar als zij naar mij kijkt, ik ben altijd in haar buurt, kijkt zij zo vreselijk lief op en kwispelt gelijk eventjes. Na een paar minuten wachten, waarbij zij ook lijkt te wachten, op mij kennelijk, neem ik haar maar weer mee naar binnen. Dit ontroert mij altijd zo, ook als zij staat te eten en ik in de buurt sta op te letten dat de kapers die op de kust staan, haar niet overvallen☺ Elin eet al in de gang omdat Roos gewoon een stapje opzij doet als zij uit Roos haar bak wil snoepen en dat vind ik zo sneu. Die kleine rooie mag ook niet eerder naar binnen voordat Roos de hele omgeving van haar lege bak geïnspecteerd heeft op restjes. Ondertussen heb ik pop dan ook al 2x weggestuurd . . . Jaja het is best een zorg een oudere hond en zie je ook wel dat wolven in de natuur geen schijn van kans meer hebben als zij oud worden. Verder slaapt het rozenkind ook de hele dag en wordt zij helemaal met rust gelaten, ook door Elin. Wat wel heel lief is dat als Elin langs de mand loopt zij vaak een klein likje over de neus van Roos geeft of even haar oogjes schoon likt en ik denk dat die zorgzaamheid alleen bij gedomesticeerde honden voor komt en zeker niet bij wolven! Gisteren een klap en vloog er een vogel tegen het raam. Dick is gelijk gaan kijken en lag er een keepje op zijn rug. Hij heeft hem in een bakje gezet en keepje kwam overeind. Vlak er na, toen wij een goede tip kregen van iemand die het heel goed weet ☺: zet er even een doosje over zodat het adrenalinepeil  zakt, vloog hij bakje uit en ging op een boomtak zitten. Gelukkig ook weer goed! Oehoe poppie waar ben je? Het mooie keepje heeft het toch maar gered! ---------- Zondagmorgen 5 mei. Godzijdank geen ellende tijdens de dodenherdenking. Wij hebben genoten van een prachtige lentedag het leek wel zomer, gistermiddag op de thermometer op de noordkant aan de buitenkant van het huis 26 graden! Wij zijn weer de hele dag buiten geweest, meestal in de schaduw van de parasol mét onze 3 lieve schaduwen op kussens, afwisselend in- en uit de zon. Dankbaar voor dat wij dit alles kunnen meemaken, echt we hadden weer een puur vakantiegevoel, wat wonen wij toch fijn! Dick zei nog, menigeen wil dit huis wel huren voor een aardige prijs . . . doen we niet hoor, ik wil geen andere mensen in mijn bed en ben ook bang dat mijn gekoesterde inductieplaat beschadigd. Beetje kleingeestig hè, maar ik zeg het maar eerlijk, juist omdat ik er zo zuinig op ben, bang voor krassen. Omdat het op het weer er toch echt anders uit zag voor vandaag hebben we 'alles' binnen gehaald, maar tot nu toe geen regen en hangen de dekbedden buiten en de terrasdeuren weer open. Geloof niet dat het helemaal droog blijft vandaag, dat ook nou weer niet maar toch. We wilden gister nog naar Ransätter gaan, naar een grote jaarlijkse loppis, maar vonden het zonde om ons huis te verlaten . . . ☺ Net nog even een foto van de lupinen gemaakt, die komen weer snel op, leuk! Elin is echt een pláátje, ook van karakter! En onbevreesd Daar komen de lunpinen! ---------- Zaterdagmorgen 4 mei. Hier geen Nederlandse driekleur, wel de Zweedse tweekleur. Op afstand voel ik mij wel wat nerveus en laten wij hopen dat er geen nare dingen gebeuren vandaag en zeker tijdens de stilte minuten. Ik ben en blijf een Nederlander (van de ouwe stempel, dat wel), er is zoveel veranderd dat ik mij niet echt meer thuis voel in mijn geboorteland. Ik vind dat erg jammer, had dat graag heel anders gezien. Zweeds word ik ook niet, hoewel ik hier niet meer weg wil. Zeg nooit nooit want je weet ook niet hoe de hazen lopen in de toekomst. De stilte hier, de rust voor je geest, de natuur, het stabiele weer, onbetaalbaar. ---------- Vrijdagmorgen 3 mei. Het wordt vervelend maar al weer een mooie dag en wordt hier gelukkig nooit afgestraft door onweer en regen! De kansen op tante Aurora zijn weer heel groot, er zijn grote zonnevlammen uitbraken geweest en ik kreeg veel meldingen. Gisteravond zou het prachtig zijn maar, om 23 uur was de lucht in het noorden nog behoorlijk licht en wij slaperig . . . Dick was pas om 17.00 uur thuis, dus 12 uur weggeweest voor een half uurtje werk in Stockholm. Omdat hij op een P stond waar het eigenlijk niet mocht, is hij na zijn werkje daar snel terug naar de auto gegaan, de boetes zijn behoorlijk hoog hier op dit soort ernstige misdaden. Wel heeft hij zichzelf culinair lekker verwend, koffie met wat lekkers in de koffie corner bij de Mek en later een maaltje bij de KFC, waar ik namelijk nooit naar toe wil☺ Ook heeft hij in Stockholm een goede plek gevonden waar je wel mag en kunt staan, ware het niet dat dit nu helemaal vol met gewone auto's stond, dan moet je dus op vrijdagavond daar gaan staan, na werktijd. Ik heb mij prima vermaakt met niks, beetje buiten zitten beetje binnen zitten. Er kwam er een jehovadame NL aan de deur, maar ik zei haar op voorhand dat ik het leuk vind om een gesprekje met haar te hebben en dat zij met alle plezier even binnen mag komen maar ik absoluut onder geen enkele voorwaarde over geloof wilde praten. Dat vond zij prima en we hebben gezellig gebabbeld wel een uur, buiten op het terras en zij was helemaal wég van de honden, voor mij natuurlijk ook weer leuk. Zij liet één keer vallen dat God liefde is maar ik kon dit onderwerp gelijk afsnijden. Toch heb ik bewondering voor deze mensen, zij stoten vaak op een grove wijze hun hoofd en dat is toch ook niet nodig lijkt mij. ---------- Donderdagmorgen 2 mei. De dag begon vandaag anders dan anders, de wekker ging al om 5 uur af. Dick moest vandaag naar Stockholm om op de ambassade zijn nieuwe paspoort op te halen, nee simpeler kon het niet. De afspraak was al langer geleden gemaakt en ging ook al niet al te makkelijk, je moet een tijdslot boeken. Aanvankelijk was het de bedoeling om dit op de terugweg vanuit NL te doen maar ja, we zijn eerder naar huis gegaan. Nog overwogen om met de camper te gaan en er wat dagen in de omgeving aan vast te plakken. Ook dat bleek geen ideale oplossing. Onze auto's en camper mogen vanwege milieueisen niet Stockholm in, ambassade ligt in zo'n zone blèhhh Betekent dat je buiten Stockholm op een P moet gaan staan en voor geen geld op de wereld laten wij onze levende have daar achter. Dus fiets mee en zou Dick op de fiets vanaf P naar ambassade gaan, is ook maar 8 km. Camperen op dit moment is niet echt fijn want we hebben geen trapje . . . natuurlijk wel iets wat er voor kan dienen maar is niet handig met Roos die je in en uit de camper moet tillen, je hebt dan wel een degelijk trapje nodig Kortom teveel apen en beren op de weg en is Dick nu met de Peugeot en fiets 'even', 351 km enkele reis op en neer . . . We waren wel benieuwd hoe dat met de honden zou gaan als hij zo vroeg zou opstaan, koffie en wat te eten. Grappig genoeg keken zij er, ook letterlijk, niet van op, bleven slapen en werden pas op de gewone tijd wakker, 7.30 uur, toen ik opstond! Zo nu ga ik weer lekker buiten zitten met een bakkie! Goh wat waren wij gisteren blij bokkenman weer te zien en zijn gewei weer een stukje langer! Apart, nog niet verveld, was vorig jaar deze tijd wel al. Geen idee hoe zoiets werkt. ---------- Woensdagmorgen 1 mei. Prachtig stabiel zomer weer en gisteren voor het eerst thuis weer gebbqd, een kleintje maar lekker. Hele dag buiten geweest, gezeten, gerommeld, gelezen en zo af en toe oogjes dicht knijpen (wel goed ingesmeerd hoor F 50!) Dick is vooral steeds bezig geweest, de grote houten tuinmeubelen uit de kelder en weer in elkaar gezet, is altijd wel een klusje. Dat is zo fijn met dit weer, ik had de dekbedden uitgewassen en zijn dan in een halve dag al droog op de droogmolen buiten en dan ruiken zij zo lekker fris. De luchtvochtigheid is weer zeer laag, gisteren zelfs 26 terwijl het tussen de 30 en de 60 moet zijn, en voor mij betekent dat helaas veel hoesten, 's nachts de luchtbevochtiger naast het bed, helpt natuurlijk wel maar neemt niet alles weg. We hebben ons weer kostelijk vermaakt met de eekhoorns, die racen achter elkaar aan rondom de bomen en maken van die leuke tsjilp geluidjes wat pop zeer activeert, dus Elin ook☺ Ook leuk is dat de eekhoorns nogal verschillen in kleur, van grijs tot bruin, nou worden de grijze wel bruiner in de loop van de zomer maar toch, echte verschillen. Van oudsher is hier 1 mei een vrije dag en merk ik verder niets van, stil is het hier altijd gelukkig. We genoten weer zo van ons huis en vooral dan deze tijd het terras, je zit gewoon in het bos en hoort in de verte de waterval ruisen, hoe mooi wil je het hebben? Eigenlijk, als je goed kijkt, een beetje gekke foto, Elin die op de tafel staat te kijken en net alsof Dick met het bbq rooster haar een meppie wil geven en het tegendeel is waar☺ Hij houdt juist het rooster in zijn handen, is gloeiend heet en bang dat ons klein schatje er aan gaat likken! Tuinmeubelen weer in elkaar zetten ---------- Dinsdagmorgen 30 april. A sunny day, stoeltjes staan al buiten! Gistermiddag had ik net alles buiten gezet, de zon is dan al lekker warm, kwám er toch een vette wolk en is het gelijk koud, dus de weermensjes gingen weer naar binnen. Toen ben ik mij maar nuttig bezig gaan houden met honden trimmen, nou ja dat klinkt nogal veel maar in principe alleen pop op de trimtafel en Elin voor de sier. Elin verbindt het geluid van de schaar met iets lekkers lachen toch! Pop weer gefatsoeneerd en heb ik het haar erg uitgedund op haar rug, staart en broek, allemachtig wat een pak haar zat daar op, zij is nu weer netjes. Elin mag daarna op de trimtafel krijgt een ieniemienie brokje en is dan ook weer tevreden en voor de leuk een borstel over haar rug. Roos hijs ik er niet meer op, zij is erg onzeker en vind ik sneu voor haar en knip ik haar voetjes en oren als zij op de bank ligt. Vindt zij trouwens ook niet fijn en kroop helemaal dicht tegen Dick aan, die een arm om haar heen deed en gek genoeg voelde zij dat als een soort bescherming kennelijk en kon ik zonder voetjes terug te trekken knippen! Eén achtervoetje kon ik niet bij, daar lag zij op en ik had geen zin dat er tussen uit te wurmen, dat komt dan nog wel dacht ik. Later liep zij door de keuken en heb ik het op die manier zonder moeilijk gedoe geknipt. Wel heel apart en aandoenlijk, dat laatste is zij zeker met dat zachte snuitje en die lieve ogen. De avondronde gaat zij helemaal niet meer mee . . . doet ons wel veel. O ja natuurlijk Agnes, dit weet ik! ---------- Maandagmorgen 29 april. Gisteren het hele boek van Koos in één keer uitgelezen, daar was het echt weer voor. Het is zo ontzettend knap om eigenlijk over één erge gebeurtenis een heel boek, en nog vreselijk boeiend ook, te kunnen schrijven. Wát een schrijfstijl, je zou er jaloers op kunnen worden maar ik ben dan ook geen schrijfster. Inderdaad had ik het Complete Rekelboek ook al eens gelezen. Buiten is het ook nog grijs en o jee vanaf morgen barst het los hier, volop zon in bestelling, en dan zul je ook zien hoe snel alles echt gaat uitlopen, zo'n heerlijke tijd! Inmiddels komt de zon 's morgens al een uur eerder op dan in NL en de zonsondergang scheelt nog 1 minuut. Het is buiten een af en aan van vogels en als de voerhangers 's morgens nokkievol zijn, zijn zij halverwege de middag al leeg! Dit betekent dat wij nu bijna geen voer meer hebben voor de vogels en voor de eekjes nog genoeg. Daar heeft Dick een smakelijk mengsel voor gemaakt van zonnebloempitten, hazelnoten (uh mag wat kosten) en pinda's en het leukst vind ik als zij pinda's eten, dat gaat zo kneuterig tussen die kleine handjes. En ik steeds maar kijken Agnes of je al iets geschreven hebt . . . en nee hoor nog steeds niet . . . ☺ ---------- Zondagmorgen 28 april. Het regent vandaag pijpenstelen, loodrecht naar beneden en ook dat geeft niet want voor de rest van de week ziet het er picobello uit en het is goed voor de zich ontwikkelende plantjes. Gisteren wel de tv aangezet op Koningsdag en waarom? Simpel, niet omdat ik koningsgezind ben, dit onderwerp interesseert mij namelijk totaal niet en ik heb er zelfs geen mening over. Waarom dan kijken? Om te hopen dat alles op zo'n feestdag goed verloopt zonder inmengingen van vervelende gasten en het gevoel van 'vroeger' in NL weer even te krijgen. En dat is echt gelukt, het publiek was namelijk geen afspiegeling van de huidige maatschappij . . .  Vrolijke, blije mensen, veel oranje, vlaggetjes, gewoon ongecompliceerd 'gezellig'met een Emmense bevolking die er wat van gemaakt heeft! Nou Agnes je hebt mij wat aangedaan met het aanraden van het boek van Koos van Zomeren, tranen met tuiten, wat een prachtig verhaal over hond Stanley die het leven gelaten heeft in de bergen. Zo herkenbaar en zo mooi beschreven, zelfs niet hondenliefhebbers kunnen hier wat van opsteken, wat huisdieren betekenen voor veel mensen. Inmiddels bij de online bieb al de nodige boeken van Koos in mijn favorietenlijstje gezet. Huize weltevree ---------- Zaterdagmorgen 27 april. Koningsdag. Interesseert mij eigenlijk totaal niet en zie je hier uiteraard ook niks van. Het enige oranje wat ik zie als ik naar buiten kijk, de kepen met oranje buikjes, en wat goudvinken die een prachtige oranje buik hebben, maar vast niet omdat het koningsdag is. Ook de groenlingen en ringmussen zie ik weer en de eekhoorns eten in één dag het hele hokje leeg! Het is zoals het is met Roos, geen hele avondronde meer voor haar, maar een halve avondronde. Zij is nog lang niet 'ingedut' en is nog altijd bij de pinken, toch wel een stuk minder dan voorheen. Maar . . . als ik opsta en vooral iets te eten ga maken, of zij dénkt dat ik iets te eten maak, staat zij zeker op om wat te komen halen. Soms best irritant, maar is mijn eigen schuld omdat zij meestal ook iets krijgt, slik ik mijn irritatie in en kijk naar dat vreselijke lieve gezichtje met die zachte ogen.  Soms overvallen mij emoties, hoe lang kan ik nog naar dat bekkie kijken, jankerd als ik ben. Laat ik er maar verder niet over hebben, kost mij al tikkend toch weer een mist voor de ogen. We hebben weer een stralend blauwe lucht, heel rustig weer en ik geloof dat wij straks weer lekker buiten gaan zitten met een bakkie. Hoewel het zaterdag is heb ik niet zelf wat lekkers gebakken voor er bij, mijn eetlust is nog steeds niet zoals het was en dat is dus ook helemáál níet erg! ☺ Het 'teken' Klára op de foto heeft met de Vikingen te maken en wat precies ben ik nog niet achter. ---------- Vrijdagmorgen 26 april. Het is weer één en al leven om ons huis, een hele groep met kepen, al of niet al in broedskleed bevolken onze tuinen en voerplekken! Dick heeft toch weer zijn hand over zijn hart gestreken en zet in de ochtend een emmertje met maar 1 maatbeker brokjes voor de reeën in de tuin, we vinden het zo leuk. De winterbanden zijn weer van de Subaru, die nu op rust staat voorlopig en gebruiken wij in de zomer niet zo veel, dan weer de Peugeot. Het ziet er nu weer prachtig uit buiten en heeft het vannacht weer onder 0 was, de autoruiten waren bevroren. Even de ochtendzon er op en het ijs was weer weg. Het is inmiddels 9.30 uur, Dick is met pop en Elin weg en Roos ligt nog in haar minimandje en is er nog niet uit geweest. Het ene moment staat zij te dansen en huppelt door de kamer als zij denkt dat zij mee mag en soms blijft zij slapen zoals nu. De avondronde kost haar duidelijk wat meer moeite constateerde ik pas echt gisteravond, je hoort haar dan regelmatig een beetje slepen met een voetje langs de straat en loopt met haar hoofdje naar beneden. Vanavond nog eens goed observeren en dan besluit ik of ik met haar niet een korter stukje ga lopen, kennelijk is ong. 20 minuten toch te lang geworden. Het is wat als je ouder wordt maar geldt voor mensen ook. ---------- Donderdagmorgen 25 april. De eekhoorns en reeën zijn ook weer terug, net of zij het horen en/of ruiken, alleen bokkenman nog niet gezien. Verder ja, het gewone leven alweer opgepakt en gewend. Wat een ander weer is het hier toch, nog geen druppel regen gehad en ook geen wind. Wel is alles hier nog kaal en als je héél goed kijkt (bijna met een loep) zie je wat kleine blaadjes komen aan de vorig jaar sterk gekortwiekte struiken en ik vind dat zo dapper, hebben maandenlang onder een dikke laag sneeuw en ijs gelegen en toch komt het weer op! Inmiddels de Peugeot weer voor gaats getrokken, letterlijk want hij staat praktisch klem onder de carpoort en dat moet altijd met beleid gebeuren. Straks even de gordijntjes uit de camper halen, die zijn stiksmerig, heb ik ook nog nooit gewassen, zodra ik de camper uit ga vergeet ik dit soort dingen snel . . . Dick gaat daar nog even stofzuigen vandaag daar en ik doe de rest met de welbekende Franse slag, het enige waar ik wel veel tijd aan besteed is de koelkast en de badkamer, die moeten aprilletjesfris zijn nu het nog kan. O ja de epilooglink moet ik nog even in orde maken. ---------- Woensdagmorgen 24 april. Vandaag de epiloog geschreven op de reissite. ---------- Dinsdagmorgen 23 april. Weer thuis in het mooie stille Zweden! Gisteren ook weer een deel mooie route en een deel autobaan, nou kun je een autobaan niet vergelijken met zo'n grote drukke weg als in NL of ander Europees land hoor! Het blijft allemaal evengoed rustig en zonder agressie, dat zeker en is zo fijn. Wat ook fijn was dat hoe dichter wij bij huis kwamen hoe zonniger het werd en toen wij hier aan kwamen om 14.15 uur was het een stralend blauwe lucht! Snel het nodige uit de camper en de makkelijke stoelen, terrasdeuren open en hebben wij nog heerlijk uren in de zon gezeten, de meisjes pakten ook gelijk hun gewone leven weer op: blij en de speelgoedbak werd gelijk leeggehaald en de favorietjes er uit gevist. Wel ook de dekbedden gelijk uit de camper en over het terras gehangen, lekker luchten, in de zon en die gemene virusjes en bacterietjes er uit. Beetje bekrompen van mij, vast wel, maar ik had mij daar echt op verheugd . . . om de nacht weer te beginnen, na een lekkere douche en schoon fris bed . . . In de camper zijn wij duidelijk wat minder hygiënisch. Tegen zessen weer naar binnen en het nodige uit de camper getrokken, vandaag weer verder want het belooft een bewolkte dag te worden. We waren eigenlijk wel wakker om 6 uur, jeetje wat is het licht hier, de zon scheen naar binnen, in de camper is het echt donker. Toen Dick even naar de wc ging zag hij Elin al over de rand van de bank naar buiten koekeloeren en jullie hoeven je niet af te vragen waar zij naar keek hahaha ---------- Vrijdagmorgen 8 maart. We gaan wel weg maar is dubbel, ik ben gewoon ziek. Ook hierom getwijfeld maar toch, laten we maar gaan. Ook al begonnen aan de reissite, staat achter de schermen klaar maar kreeg gisteravond de linken niet werkend, gewoon omdat ik mij zo ziek voelde en de energie totaal op was, is dus. Ik laat het hier wel weten. Probeer HIER ---------- Donderdagmorgen 7 maart. Het was gisteravond net als nu, kraakhelder met een temperatuurtje van -8, dat was dus weer jasjes aan voor de meiden, is alweer een paar dagen terug dat pop en Elin die aan hadden, hoewel Roos nu eigenlijk altijd wel een jasje aan heeft. Ik ben een beetje ziekerig, voelde het al een paar dagen aankomen, erg hoesten en gewoon dood- maar dan ook doodmoe. Ook sprak Dick gisteren de dame waar ik zaterdag op bezoek was en zij had bijna geen stem meer, dus begrijp ik waar het bij mij vandaan komt. Gelukkig zien wij voor maandag geen andere mensen in onze nabijheid en kan ik niemand besmetten, behalve Dick dan. In de morgen kwamen Viking en Eric nog even afscheid nemen, gaan weer terug naar NL en in de middag Joke en Anne, die net als wij naar NL gaan en eventueel nog wat vakantie aan vast plakken. Wij vinden het altijd een gek idee om elkaar een tijd niet te zien en het zou zo maar kunnen dat wij in NL nog wel even afspreken. Ja die Roos, still going strong hoor en zij maakt zich nergens zorgen over, heerlijk toch voor een hond, er is geen gisteren en geen morgen alleen het moment van nu. Er is nog een hoop te doen vandaag, en gek genoeg heb ik dat gevoel niet eens, en toch moet ik zo aan de slag gaan, te beginnen bij de koel/vrieskast, die in de keuken moet leeg en schoon en in de kelder blijft de andere gewoon aan. Gelukkig is het een moderne koelkast die zelf ontdooid dus nooit een waterpartij. Wij maken morgen ook geen haast, is niet nodig, hebben maandag pas de boot.       Elin loert op de aankomende pop en het rechterplaatje is om jullie misschien op een ideetje te brengen☺ ----------- Woensdagmorgen 6 maart. Gistermiddag even een afscheidsbakkie bij onze buren gedronken en Luna was weer zó grappig, zij bezoekt sinds kort een aantal uur per week de Zweedse kinderopvang en begint nu al met Zweedse woordjes te strooien erg leuk en zo zie je hoe snel kinderen dit spelenderwijs aanleren! Om de één of andere reden, geen idee wat (is dit wel echt zo?), waren wij vanmorgen om voor 6 uur al wakker en besloten maar uit bed te gaan, voelde wel wat vreemd eerlijk gezegd en er de vinger opleggen waarom kunnen we ook niet. Had ik het gisteren nog over Roos en nu, toch best apart, zij heeft niet gemerkt dat wij opstonden en inmiddels is het al bij half 9 en is zij nog niet wakker geweest en ook niet gemerkt dat Dick met de andere twee weg is gegaan . . . Nee, ik houd niet van deze grappen eerlijk gezegd. Toen Dick zei 'moeten wij haar nu wel door half Europa heen slepen', kwamen bij mij de tranen. Gatver is voel mij nu zo labiel. Zij is zo ontzettend lief en zo weinig eisend, ik kan haar echt nog niet missen. Het kleine mandje vindt zij zo fijn! ---------- Dinsdagmorgen 5 maart. De dag begon verdrietig. Na het ontbijt pak ik mijn mobiel of er nog berichtjes zijn en het eerste wat ik las dat Veerle, de Engelse Setter van Peter en Astrid gisteravond onverwachts is overleden. Het hakte er in, wij kennen hen goed en Peter kan mijn broertje zijn, net zo emo als ik wat onze hondjes betreft. Dus toen straks de telefoon ging wist ik het al, samen huilen. Binnenkort, als mijn stemming daar naar is zal ik eens een lans breken tegen de import van al die Zuid Europese opvanghonden en voor het aanschaffen van een goed gefokte hond. Veerle was een goedgefokte NL hond hoor, dus over haar gaat dit juist niet! Dick heeft gisteren de camper van zijn plaats gehaald en staat nu op het pad voor de garage., het dooit namelijk erg en we waren bang dat als wij langer wachten dat het stuk wat hij door het gras moet rijden problemen gaat geven. Het bovenlaagje gras is al gesmolten maar vlak er onder zit nog de vorst aardig in de grond en kun je er beter over rijden. Ik ga iets eerlijk zeggen. Wij zien toch een beetje op om met de camper weg te gaan en de reden is Roos. Het bleek vanmorgen zonder dat wij het uitspraken tegen elkaar, bij ons beiden een rol te spelen. N.a.v het overlijden van Veerle gaven wij kennelijk lucht aan onze emoties. Hoewel het echt goed gaat met Roos, voor zover wij kunnen zien en ervaren, is zij nog goed gezond maar wel oud, dat kunnen we niet meer ontkennen. Erg op haar rust gesteld, slaapt het grootste deel van de dag, is nog altijd blij als wij thuis komen, té blij vinden wij eigenlijk, want dan danst zij door de kamer, wat we een beetje eng vinden met die slabberdekakkie achterbeentjes, eet, drinkt, poept en piest nog volkomen normaal. Ja zo af en toe valt er onverwachts een koekje uit haar trommeltje maar die kun je met je blote handen oppakken, doen we niet hoor en vinden wij helemaal niet erg. Maar ja, linksom of rechtsom, het camperleven is veel onrustiger dan thuis zijn. Wat voor 'niet honden mensen', die heb ik niet veel als lezers, vast wel een beetje apart lijkt om voor deze reden op te zien tegen weggaan . . . Dag lieve Veerle, je hebt een geweldig leven bij Peter en Astrid gehad. ----------  Maandagmorgen 4 maart. Nou Ardi gisteren weer met veel succes de slowcooker gebruikt hoor, ik had Joke en Anne voor ons vertrek nog een lekker maaltje beloofd en dat werd stoofvlees in pindasaus, en het leuke is dat zij altijd van die dankbare eters zijn. Leuk om te maken, lekker om de hele dag te ruiken en heerlijk om te eten! Ik heb inmiddels een apart receptenmapje gemaakt op m'n leppie en dat alles gaat ook mee in de camper, ik heb er zin an . . . Het vakantiegevoel wil nog niet echt lukken, maar dat is vaker en inderdaad Cilia eenmaal op weg komt het toch langzamerhand, is ook mijn ervaring. Het begint al met dat gezeik over kleding, wat moet je nou toch mee nemen, je kunt alles verwachten deze tijd maar je hebt ook de ervaring dat je het meeste niet aan trekt . . . Gelukkig bemoei ik mij nooit met Dick zijn kleding, wat veel vrouwen geloof ik wel doen, maar dat is hier dus niet pfff In principe ben ik ook een enorme huismus en voel mij fijn in huis en dat is maar goed ook. Eenmaal uit mijn comfortzone los gerukt zie ik ook de leuke dingen wel weer, anders hadden wij natuurlijk niet zoveel gereisd. We hebben nog steeds veel plannen maar omdat je woont op vakantie zijn die dingen toch wat op de achtergrond geraakt. Wel willen wij zeker nog naar de Baltische Staten, je weet nooit hoe lang dat in deze gekke wereld nog kan en Estland, Letland en Litouwen staan hoog op de lijst. Eigenlijk was Kaliningrad er ook bij maar dat kun je nu wel vergeten, zeker met ons Zweedse kenteken, dat vinden de Russen niet echt leuk meer geloof ik. Deze liefde is er altijd, of wij op vakantie of thuis zijn, onze stabiele factor☺ ---------- Zondagmorgen 3 maart. Gisteren kwamen we tijdens het boodschappen doen een NL dame tegen waar we mee in gesprek raakten, uiteraard over het wonen in Zweden. Als ik mij niet vergis woont zij al meer dan 20 jaar in Zweden en constateerde dezelfde dingen die wij ook hebben ontdekt in 3 jaar, zowel negatief als in positief opzicht. Zij vertelde over de Zweeds/Nederlandse Vereniging en over het blad wat 4x per jaar uitkomt. Wegens bezuinigingen van persoonlijke aard heeft zij dat opgezegd, vond zij jammer want het blad is echt leuk, met tips in het Zweeds en Nederlands en omgekeerd. Natuurlijk had ik wel van dat cluppie gehoord maar wij zij nou eenmaal niet van de cluppies en hebben daar verder nooit over nagedacht en nu nog niet. Zij bood ons de clubbladen aan waar zij een stapel van had en zei ook gelijk dat wij ze konden ophalen een gelijk een bakkie komen drinken☺. Dat ben ik dus gistermiddag gaan doen en was er om kwart voor 3 en was om half 6 thuis. Voor mijn doen wel erg lang, het was heel gezellig, net of wij elkaar al jaren kenden en de clubbladen mee genomen en bewaren wij voor straks in de camper. Wat ik hiermee wil zeggen, je ontmoet iemand, het 'klikt', al heb ik een hekel aan die uitdrukking maar dekt wel de lading en is toch weer hartstikke leuk! ---------- Zaterdagmorgen 2 maart. Meteorologische lente begonnen in NL? Nog steeds een laag sneeuw om ons huis en gisteren meer richting Karlstad zag je het minder worden, er is hier gewoon veel gevallen. Ik had afspraak om half 4 in het ziekenhuis en zijn we op tijd weggegaan om de boodschapjes voor die tijd te halen en daarna gelijk weer naar huis te kunnen gaan. Moest o.a. een nieuw filter hebben voor de luchtbevochtiger, hard nodig hier, regelmatig een luchtvochtigheid van 24%, (moet tussen de 40% en 60% zijn) en hadden op de site van Clas Ohlson al gezien dat het daar aanwezig was. Na het douchen zetten wij al de deur van de badkamer wijd open om maar meer vocht in huis te krijgen, maar is niet genoeg. Ook gelijk nog even twee gasflessen voor de camper laten vullen. We hadden de honden mee want je weet nooit hoe lang je weg blijft en dat willen wij in ieder geval Roos niet aan doen, stel dat zij nodig moet plassen, zou zielig zijn. Op een mooi plekje nog een stukje met hen gelopen zodat wij ook klaar waren toen wij thuis kwamen. Ik kom nog even terug op de race van pop, zij loopt weliswaar op het pad maar langs de rand waar het ijs korrelig dus stroef is, dit om jullie ongerustheid weg te nemen☺ Natuurlijk denk ik aan je lieve Klára, ff kijken hoe wij het in elkaar vorken! Ben trouwens wel benieuwd naar titel van het boek, is het ook in het Engels? Wachtkamer neuroloog, waar je overigens eigenlijk nooit hoeft te wachten, werken keurig op tijd Hoewel Elin een grote speelgoedbak heeft, ligt dit altijd stand by Piepbal in sok is momenteel favoriet en kan zo maar weer wat anders worden, er gaat echt nooit iets stuk, wel versleten! ---------- Vrijdagmorgen 1 maart. Verjaardag van onze zoon Marc! Godsamme weer een jaar er bij, hij leest geen krabbels dus heb ik hem uiteraard al gefeliciteerd! Dat zijn dan natuurlijk dingen waar je niet bij bent als je zo ver weg woont, maar het andere is, dat áls je elkaar ziet, het altijd voor wat langer is dan een koffietje met een gebakkie natuurlijk! Zo ervaar ik het leven hier ook, vriendschappen zijn dieper dan in NL, geldt natuurlijk niet voor je vaste vrienden in NL maar wel de oppervlakkige kennissen (ook leuk en waardevol hoor!), dat heb je hier eigenlijk weinig. Gisteren weer een geslaagde avond gehad met ons eetgroepje, dat bedoel ik dus, je zit een lange tijd bij elkaar en de gesprekken gáán ergens over, serieuze dingen, lachwekkende onderwerpen, en ook dat is weer fijn. Uiteindelijk gingen wij pas om half 1 vannacht naar bed, voor ons doen vreselijk laat . . . Was vanmorgen om voor zevenen het bed alweer uit, wakker gemaakt door mijn phpdtje en houd het dan niet meer uit. Handig wel, we zijn dan gelijk vroeg want Dick is solidair met mij, staat ook op en maakt de koffiegeur je weer vrolijk en natuurlijk, ook héél belangrijk, de begroeting van onze meisjes! Straks weer naar Karlstad, tijd voor mijn shotjes. Nog iets in NL te doen waar ik op zich niet tegen op zie maar wat bij mij wel het nodige denkwerk en afwegingen gekost heeft. Elin wordt op 13 maart  gecastreerd, in de volksmond noemt men dat bij teefjes gesteriliseerd, bij onze eigen dierenarts in Nederland. Ik wil dit laparoscopisch, minder belastend voor de hond en is daarbij in Zweden gillend duur, ook in NL duurder dan een 'gewone' castratie, maar is gewoon mijn keuze. Zij is een heel gezond, superlief en mooi hondje, ik heb serieus gedacht om een nestje met haar te fokken hier in Zweden, animo voor een pup genoeg. Toch ga ik het definitief niet doen, het belangrijkste is dat ik bang ben dat er tijdens de bevalling iets mis gaat en er hier in de nacht moeilijk tot geen dierenartshulp is, tenzij ik er een paar uur voor rijd. Die gedachte alleen al is voor mij voldoende om er wakker van te liggen, niet alle bevallingen verlopen vlekkeloos en hebben wij zelf ook mee gemaakt. Je moet er toch niet aan denken dat voor mijn plezier Elin gevaar loopt, dat zou ik nooit kunnen verwerken. Daarbij zijn de meeste Fauven hier kennelhonden vanwege de jacht en ik ga geen pups op de wereld zetten die een groot deel van hun leven moeten slijten in een kennel. Ik zeg niet dat die honden ongelukkig zijn maar mijn pups zijn familiehonden. Onze kleine aandachttrekker, jongleren met de bal in een sok en dat allemaal om Dick zijn aandacht te trekken om met haar te spelen! Ze gooit die bal dan gewoon over haar hoofd op haar rug☺ Zo leuk om naar te kijken en dat is ook haar bedoeling, succes verzekerd! Klaar voor de eetclub Niet normaal meer, pop met 24 km per uur rennen over een glad ijspad, waar Dick al moeilijk liep met spikeschoenen! Geen wonder dat zij zo slank (té slank) is! ---------- Donderdagmorgen 29 februari. Hoewel het een aardig portie sneeuw was gisteren stelde het toch niks voor en is het snel weggesmolten. De komende dagen dag en nacht boven 0 zodat er veel weg kan dooien. Niet erg, ik heb er wel een beetje genoeg van nu en over een week vertrekken wij zuidelijker zodat wij misschien in NL wel even lenteweer kunnen oppikken. De agenda stroomt alweer vol, was eigenlijk niet de bedoeling, en zijn toch echt niet de minst belangrijke bezoekjes! Het allereerste wat wij in NL gaan doen op 12 maart in de ochtend is naar Annemarie in Nieuwe Pekela, daar woont zij met 'onze' Kaya, het zusje van Emma die in mei al 16 jaar wordt! Ik ben zo benieuwd naar haar en zal toch wel de nodige emoties bij mij oproepen . . . Verder natuurlijk, ook allemaal leuke dingen, maar omdat wij hier zo rustig leven zal het toch wel weer 'anstrengend' zijn. Hoor mij nou, over anstrengend gesproken! Vanavond komt de club van 6 hier eten dus ga ik mij direct culinair uitsloven, heb gisteren al wat gedaan zodat ik vandaag niet alles hoefde te doen! Lieve mensen tot vanmiddag, gezellig weer! ---------- Woensdagmorgen 28 februari. Gisteravond viel het ons op dat wij de topjes van de struiken voor ons huis langzamerhand weer een beetje gingen zien, teken dat het al verder in het seizoen is en denken dat héél zachtjes lente in beeld komt . . . mis dus , , ,  wakker worden en alles weer onder een laag sneeuw en het sneeuwt nu ook nog steeds en de struikjes zijn weer onder gedoken. Dus heeft Dick de reeënemmer maar weer gevuld, we waren het al wat aan het afbouwen omdat wij zagen dat de reeën ook weer tussen de sneeuw van de grond aten en aan de twijgjes knabbelden. En ja hoor, Dick doet de garagedeur open en zie ik er 4 vanuit het bos aan komen rennen, zo leuk! Elin vindt het nog steeds geweldig en ook de eekhoorns zijn weer actief en renden met z'n drietjes achter elkaar aan en ik denk zo maar dat zij dat nog veel grappiger vindt, zij staat er hard bij te kwispelen voor het raam! Gisteravond had ik het indrukwekkende programma van Tim Hofman gekeken, de laatste uitzending van 'over mijn lijk' en maakte kennelijk zoveel indruk op mij (logisch!) dat ik niet kon slapen. Om 1 uur uit bed gegaan en zitten lezen, ik had ook een heel goed boek, ik denk zo maar dat menigeen dit wel een heel saai boek zou vinden. Het gaat over de klokkenluider in de bouw, Ad Bos en zijn vrouw, in de jaren 90 en daarna, de rechtzaken etc.. Zulke dappere mensen, wat een misstanden, en volgens mij gaat het nog steeds zo, wat een corrupte wereld. Hoe komt een mens er bij om zo'n boek te lezen, ja als het maar non fictie is, dan grijpt iets mij snel aan. Met romans hoef je bij mij niet aan te komen, het echte leven is niet zo romantisch. ---------- Dinsdagmorgen 27 februari. Als Zwedenlanders zijn wij blij dat Zweden officieel toegetreden is tot de NAVO! Geeft ons toch een wat veiliger gevoel . . . Het werd gisteren niet echt buiten bbqen, natuurlijk ook niet binnen, maar wel buiten bbqen en binnen eten! Het was toch te koud om buiten te zitten en ja we worden een daggie ouder natuurlijk en zijn kennelijk ook wat minder stoer . . . Uiteraard weer gezellig, jeetje hoe vaak heb ik dit woord al getikt! Wij waren niet laat thuis ivm met de hondenkinderen, Roos vooral, die altijd in de avond een paar keer extra moet plassen, ws door het eten eind van de middag en het drinken daarna. Het verbaast ons sowieso dat zij het in de nacht totaal volhoudt en er 's morgens niet eens gelijk uit wil. Er is bij Elin ook iets veranderd, sinds vorige week slaapt zij niet meer bij ons in bed maar gewoon bij Roos en pop in de kamer, gek genoeg ging zij ineens uit bed en ging naar de kamer, wij snapten er niks van, nog niet trouwens. De avond neemt zij nog even deel aan het dagelijkse ritueel, bij ons op bed wat lekkers eten en daarna hup springt zij er gelijk af om in de kamer te gaan liggen. Aan één kant vinden wij het niet leuk en aan de andere kant wel weer makkelijk, beetje dubbel dus. Kennelijk voelde zij zich ineens te groot om bij pap en mam in bed te liggen☺ Nou is het hier natuurlijk ook wel makkelijk, alle deuren staan open en vanuit ons bed hebben wij zicht in de kamer, dus ook op hen en liggen zij niet echt apart. ---------- Maandagmorgen 26 februari. Gisteren weer genoeglijke uurtjes gehad met de mannen, wat een stel is dat toch, maken nergens een probleem van en bezien de meeste dingen met een grote dosis humor! Daarbij schuwen zij ook ernstige gesprekken niet maar weten er altijd weer een draai aan te geven dat je met een lach eindigt, fijne eigenschap toch? Het werd geen kipstoof want bepaalde kruiden heb ik niet, mijn lijstje voor NL ligt klaar, was ook geen probleem want de homemade kipsaté en homemade appelmoes werd ook zeer gewaardeerd. Vandaag hoef ik eens niet te koken, ook fijn! Eind van de middag naar Joke en Anne, we gaan bbqen, gewoon op hun terras met de terraswarmer aan en warme kleding. Dick houdt zich even bezig met het overschrijven van mijn NL rijbewijs naar een Zweeds exemplaar, ineens realiseerde ik mij dat het verlengd moet worden, dit nav het verlengen van Dick zijn paspoort denk je dan aan zoiets. Of dit allemaal op tijd gaat lukken voor wij weggaan heb ik zo mijn twijfels over, we zien wel (Zweden hè), de aanvraag is in ieder geval op tijd gedaan dan. Ik moet er toch niet aan denken dat je geen rijbewijs hebt hier. Direct trek ik mij terug in de camper om daar weer wat recht te trekken (figuurlijk) en schoon te maken, niet dat het daar een puinhoop is maar toch. Dick maakt ondertussen iets simpels (ík vind dat het simpel kan maar Dick wil altijd de moeilijkste dus gecompliceerdste oplossing) van een plankje voor het bed van Roos, die ligt tijdens het rijden op het bankje achter mijn stoel op een bed met een dikke rand maar toch is het een paar keer gebeurd dat zij over dat randje kukelde bij een scherpe bocht en dat willen wij natuurlijk niet. Zij ligt altijd zo relaxt te slapen op haar rug en dan is het vreselijk sneu als zij er af rolt. Speluhh Slapuhh ----------  Zondagmorgen 25 februari. Een grijze dag en straks komt er geloof ik weer sneeuw maar wat ik al vaker zeg, eerst zien dan geloven. Gisteren weer een kokkereldag gehad en het meest is goed geslaagd, nou niet alles want mijn boterkoek is mislukt kan ik wel zeggen. Van zoiets makkelijks heb ik kans gezien om  te verknallen en alleen maar omdat ik dacht, laat ik eens een stenen quichevorm nemen om hem in te bakken en dat is dus niet gelukt, ik moet stukken er uit bikken en smeuïg is hij ook al niet, zonde van de roomboter eigenlijk. Gelukkig was de rest weer prima en ben ik in de ban van de slowcooker gekomen, leuke recepten verzameld en is ook makkelijk in de camper. Nou ja for the time being dan . . . weet je nooit bij mij. Het was erg gezellig met de buurtjes en Luna van 3 jaar vond het ook allemaal prachtig want zij mocht mij helpen, tafel dekken, afwasmachine inruimen en slagroom kloppen op een krukje bij het aanrecht, wat een schatje is het toch! Elin was weer erg blij maar na een half uurtje is zij uit beeld en vertrekt naar de slaapkamer of ligt in een hoekje onder de eettafel en we merkten, nadat iedereen weg was, dat zij écht moe was. Roos kreeg regelmatig een speeltje toebedeeld van Luna maar heeft daar geen interesse in en pop laat het ook voor wat het is. Het wordt eentonig want vanavond komen Viking en Eric hier frites eten, is ook altijd vaste prik als zij in Zweden zijn en heb ik een lekkere kipstoof in mijn gedachten voor er bij. Alle eetbezoekjes zijn wat geconcentreerd omdat wij straks tamelijk lang weg zijn en we elkaar toch nog wel even willen zien en spreken. Ook de camper staat om aandacht te gillen en moet ik ook wat mee, in de loop der tijd zijn er wat dingen verhuisd naar huis en moeten weer terug de camper in. ----------  Zaterdagmorgen 24 februari. De goulash gisteren was ontzettend lekker, en er de hele dag van genoten, want de kruidengeur had de overhand! Ondertussen een paar keer gekeken en geroerd, mag niet vaak want dan koelt het teveel af, het leek een beetje op een ouderwets geurtje. Het is omdat de kruiden van Jonnie er door zaten die het er nog iets aparts bij gaf, hmmm Dat ga ik vaker doen! Voor vandaag staat er een Bolognesesaus op het programma die ik ook in de slowcooker ga maken, de overbuurtjes komen vanavond eten. Ik heb wel een foto van het gerecht van gisteren maar ik vind dat eten op een foto vaak niet zo prettig overkomt, net of het al een keer gegeten is . . . vooral goulashachtige dingen dan. Het was echt een aparte dag gisteren buiten, maak je niet vaak mee hier, en het dooit nog steeds heftig en overal buiten hoor ik gedruppel. Ik maak mij geen illusies dat de winter voorbij is hier want vorig jaar kregen wij half april nog gigantisch veel sneeuw maar daar zijn we dit jaar dus niet bij. Voor Roos vind ik het wel fijn want het avondrondje kan zij nu weer wat behoorlijker mee zonder uitglijden, ik vind dat uitglijden namelijk zelf ook doodeng voor haar, want als er een beentje gebroken wordt weet ik het vervolg nog niet zo net. Pop gaat tijdens de grote rondes duidelijk minder ver weg, vindt het kennelijk ook niet zo leuk nu je door de sneeuw zakt en er ongelofelijk veel water staat in het bos. Gelukkig nooit vieze honden hier maar nu wel natte honden! ----------  Vrijdagmorgen 23 februari. Hmm wij hebben gek weer nu, ook een tikje Louis geloof ik, het waait en soms regent het. En alweer verzuchten wij 'weer een week voorbij', mijn god wat gaat de tijd toch snel. Bezig met allerlei min of meer kleine dingen en wordt de dag binnen een mum van tijd toch weer gevuld. Ik had niet gedacht dat wij na de emigratie nog zó bezig zouden zijn. Begrijp mij goed hoor, want het is allemaal prima, gelukkig wel! We houden ons bezig met leuke dingen, soms ietsjes minder leuk maar over het algemeen gaat alles ok. Zo hadden wij van de week bij Eric erg lekker gegeten en gebruikt hij een slowcooker en heeft mij met zijn enthousiasme ook weer aangestoken want . . . Al ongeveer 3,5 jaar heb ik zo'n pan onuitgepakt, spiksplinternieuw in de doos in de kast staan, gekocht kennelijk voor de 'heb', bij de Lidl. Via fb nodigde Eric mij uit op de 'slowcookerclub' en ben ik eens gaan rondsnuffelen en vond het eigenlijk steeds leuker worden! Gisteren boodschappen gedaan, moesten ook weer wildvoer hebben, denk laatste zak dit seizoen, paar potjes vogelpindakaas en gelijk de gewone boodschappen gedaan waaronder vlees voor een hopelijk lekkere goulash. Stond dus vanmorgen al om half 9 uien te snijden en later het vlees te hakken kun je wel zeggen. je koopt dat rundvlees in een groot stuk en het scherpste mes uit mijn la (vind ik zo'n leuke uitdrukking voor een 'nitwit'), was niet scherp genoeg en ik voelde mij net een slager. Sorry lieve Wendy. Half tien stond de slowcooker aan volgens een recept van gedeeltelijk Eric en een beetje van Jonnie Boer, ik gebruik zijn Zwolse stoofkruiden.  Ben wel erg benieuwd hoe het er uit ziet, nou ja dat kan ik door de glazen deksel wel zien, maar meer nog hoe het smaakt en of het echt wel draadjesvlees geworden is na 8 uur op standje medium. Morgen verslag ☺ Ik kwam jou ook tegen Ardi wat leuk! ---------- Donderdagmorgen 22 februari. Grote klappen vannacht, stukken sneeuw die van het overkapte terras afvielen, het leek wel of er een lading stenen gelost werd, komt natuurlijk omdat het grote ijsblokken geworden waren. Ook ontdekte Dick gisteren dat er een balk doorgezakt was, daar waar de zomerauto staat, ook vanwege de vele sneeuw, werk aan de winkel dus. Gistermiddag kwamen Joke en Anne nog even langs met zoon en vriend, die vandaag weer vertrekken naar NL, zij waren hier maar een paar dagen, wilden even sneeuw zien haha, altijd weer gezellig! Je kent elkaar natuurlijk ook al zo lang en geldt dan ook voor onze 'kinderen'. Zij brengen hen vandaag naar luchthaven in Oslo dus laten wij vanmiddag Dana en Rosa uit, nemen Elin maar mee, is weer leuk voor ze! Ook weer lang 'gevideobeld' met vriendin L. dat doen we zo af en toe om weer bij te kletsen en dat lukt ons eerlijk gezegd wel heel goed! Wel hebben we altijd een probleem, we krijgen beiden met onze mobiel nooit het gesprek afgelopen en is het 'hoor je me nog, ben je er nog steeds, het lukt mij maar niet om af te sluiten; ik zie je niet meer maar hoor je nog wel  . . . ' We snappen beiden nog steeds niet hoe dat nou toch gaat en vinden dit wel erg oenig, en uiteindelijk sluit ik mijn mobiel dan maar helemaal af  om later weer op te starten . . . Zeker! ----------- Woensdagmorgen 21 februari. Het dooit als een gek hier en buiten is het lopen/glijden. Net weer genoten van 7 reeën die als een speer komen aanrennen als zij de garagedeur horen, ik zag hen via het bos in een noodvaart aankomen, dat ga ik van de zomer weer missen! Zo zie je maar alle seizoenen hebben voor- en nadelen en iedereen die denkt dat het nog heel donker is hier kan ik wel vertellen dat het bij ons in de ochtend al een half uur eerder licht is dan in NL! Wij zijn ook bezig met de planning voor de vakantie maar gaan echt niet iedereen weer bezoeken, dat hebben we een half jaar geleden al gedaan . . . Lezen jullie dit?☺ Lachen toch, want we weten hoe dat altijd gaat, ff hier en ff daar naar toe. Wij willen in ieder geval de maand mei weer terug op honk zijn, zo'n prachtige tijd wat hier dan aanbreekt en daarbij moeten wij op 2 mei in Stockholm zijn. Dick moet zijn paspoort verlengen en moeten wij voor naar de NL Ambassade daar, of het niet wat makkelijker kan . . . nee dus. Er zijn nog een paar plaatsen waar dat kan maar is nog onduidelijk waar en wanneer dat is. Gisteren kon Dick nog net een plaatsje bemachtigen op die tijd. Onbetaalbaar hondje net als Roos en pop Tipje voor de twijfelaars . . . ---------- Dinsdagmorgen 20 februari. Niets beleefd en eigenlijk ook niks te vertellen. Het enige eigenlijk dat pop zich vandaag weer ernstig uitsloofde, bijna 10 km lopen achter haar Engelse kiesjes heeft, nou lopen kun je dit niet meer noemen, maar simpelweg rennen of in looppas. Dit hadden wij na 3, toch wel heftige operaties, niet meer kunnen bedenken. Gisteravond moest ik wel een beetje lachen hoor, kom je thuis na de avondronde ruik je aan de honden open haard, de houtkacheltjes branden hier in de buurt regelmatig lekker! Dat mag in NL vaak niet meer en soms kan ik het mij wel voorstellen hoor, in dichtbevolkte buurten kan dit behoorlijk overlast geven. Hier in Zweden is dat totaal geen punt van discussie, dat kun je de Zweden ook nooit afnemen, dat zou een gigantische volksopstand geven! Daarbij zijn er hier nog veel huizen waarin alleen nog maar een houtkachel aanwezig is voor verwarming. Je ruikt ook nooit een 'gekke' lucht van troep dat verbrand wordt maar gewoon alleen maar hout. Ik heb heel gevoelige luchtwegen maar hier echt nooit last van. Wat een totaal ander leven is het hier dan in NL, niet te vergelijken en ik vind het wel verklaarbaar dat er veel mensen uit NL de grote stap nemen om hier naar toe te komen. En ik denk zo maar dat dit gaat toenemen de komende tijd en niet alleen naar Zweden. Natuurlijk zijn er in NL ook rustige plekken om te leven maar ik vind het leven daar zo onzeker worden in vele opzichten. Lieve Til en Nico, heel veel sterkte. ---------- Maandagmorgen 19 februari. Dat wij vandaag over 3 weken de boot naar het zuiden hebben kan ik mij nog steeds niet voorstellen, we zijn net terug voor mijn gevoel. Plannen hebben we nog steeds niet, hangt echt van het weer af, om nou weken in NL met regen te zitten trekt ons niet erg aan. Gisteravond en vannacht is hier weer een laag sneeuw gevallen en is weer mooi! Of het zo langzamerhand niet gaat vervelen is de vraag . . . nou een beetje wel hoor, en dan ook alleen maar doordat het wandelen erg beperkt is. Het fijne is hier, door gebrek aan wind, ook de bomen betoverend mooi blijven, het bos is nog dun, daar kijken wij een end doorheen en zien altijd de reeën scharrelen en aan de twijgjes knabbelen, wat graven op de grond voor voer. Voor Elin is dit echt heel leuk en staat vaak op de vensterbank om te koekeloeren naar ze en zelf staan wij ook heel veel te kijken hoor! Gek genoeg interesseert het Roos en pop totaal niet, wel als zij even buiten zijn in het hondentuintje en staan de reeën ook op een afstandje naar hen te kijken. Zij weten ook dat er geen gevaar is voor ze en zullen ook nooit wegrennen, zo grappig. En ja gisteravond weer hartstikke leuk bij de mannen en heel lekker gegeten! Mijn stemming gaat weer wat vooruit en ach als je ziet en meemaakt hoe lief onze hondenkinderen zijn, kun je niet ontevreden of sikkeneurig zijn! Op de tracker te zien wat een gigantische afstand pop vanmorgen heeft afgelegd en dat door dat ruige terrein, eigenlijk moet zij bij de tracker ook nog een cameraatje op haar rug dragen om ook te zien wat zij allemaal ziet! ---------- Zondagmorgen 18 februari. Hoewel het gisteren een uitgelezen mooie dag was ben ik mijn shitgevoel nog niet helemaal kwijt. Misschien na vanavond dan eten we bij de Viking en Eric en dat staat garant voor een avondje gezelligheid. Die ellende met Eritreeërs is natuurlijk hier ook doorgedrongen, wij leven niet onder een rotsblok in het hart van de natuur maar hebben ook NL tv. Soms vraag ik mij af of je niet alles de deur uit moet keilen maar dan heb je je mobiel altijd nog. Ik zou er nog toe bereid zijn maar Dick absoluut niet, dat is een nieuwsvreter. Goed, we proberen maar weer te starten en ik moet maar vergeten hoe het 'vroeger' in NL was, ten tijde van mijn zeer gelukkige jeugd of er regelmatig op terug kijken en bedenken dat ik dit wel gehad heb. Roos vond het erg eng gisteravond en kan ik beter maar thuis laten, zeker als het overdag gedooid heeft en het gisteravond weer 6 graden vroor. Zij gaat dan aan de zijkant van de weg in de sneeuw lopen en durft dan daar niet meer af, kennelijk denkt zij dat de weg water is of zo, maar is gewoon één grote dikke grijze ijsplak. We hebben ook gemerkt dat zij slecht ziet en dan ook onzeker is, logisch, zij leunt figuurlijk heel erg op mij, dat is hier thuis ook en ik houd ook constant rekening met haar omdat zij eigenlijk de hele tijd dicht in mijn buurt wil zijn. Het is ook wat als je ouder wordt, geldt voor mensen natuurlijk ook. Hier in het dorp wordt wel sneeuw geveegd en ook gestrooid met kleine steentjes maar dat is het dan ook. Dan valt er weer een laag sneeuw en liggen de steentjes er onder, overdag dooien en in de avond weer vriezen maakt dat er hier op de weg een dikke onregelmatige ijskorst ligt en als je daar over heen rijdt, voel je telkens dat je heen en weer glijdt in die ijsgeulen. Alleen op de grote doorgaande weg, de 62 wordt zand met zout gestrooid. Wat dat betreft is zo'n tijd tussen hangen en wurgen hier niet zo makkelijk, dan maar superstrenge vorst, maar ook dat hebben we niet voor het kiezen. Het zootje ligt lekker op ons bed Prachtig aan het wolvenpad Zo ziet het pad er nu uit, een ijspad dus Wat is poppie nou? ---------- Zaterdagmorgen 17 februari. Soms, en dat is heel weinig voel ik mij wat 'zuur' en dat bekent dat ik het gevoel heb niet lekker in mijn vel te zitten en ben vandaag tamelijk serieus. Hoe dat komt? Allerlei dingen bij elkaar opgeteld en vooral nu, de moord op Navalny. Nee, dat is voor mij niet de 'ver van mijn bed show', het zit veel dieper. Ik vertel hier niet alles en zeker op politiek gebied heb ik geleerd dat het beter is sommige dingen maar niet in mijn krabbel te zetten en ik niet het achterste van mijn tong moet laten zien. Maar Navalny volg ik al vele jaren en heb een tijd lang gewacht op de docu die er gemaakt was en het eindelijk op o.a. Netflix te zien was. Indrukwekkend. Ik heb het boek van Ildar Dadin gelezen 'schreeuw in de stilte', een Russische activist die strijdt voor democratie in Rusland en ook hij heeft dat moeten bekopen met foltering in een strafkamp in de Goelag. Het verschil met Navalny is wel dat hij het heeft overleefd en wij daarom kunnen weten hoe dat in zo'n kamp gaat. Het ís zo, niet de vrolijkste boeken die je kunt lezen maar wel de realiteit en als je ook maar een tipje van de sluier wilt oplichten, hoe het leven van Navalny daar was, moet je dit lezen. Ja ook deze man is onder gedoken en woont en leeft in een ander land onder een andere naam. Wat een gotspe. Sorry voor de wat sombere krabbel. We hebben vandaag de hele dag zon, na gisteren een natte dag, laat dat een troost zijn. Zaterdag is bij ons al jarenlang 'patatdag'. . . ☺ ---------- Vrijdagmorgen 16 februari. En dan is het alweer vrijdag en echt, de tijd vliegt voorbij en dat terwijl het hier allemaal zo rustig is en wij ons niet druk maken. Gisteren de camper opgehaald en hij is weer als nieuw! Volgens mij had ik hier niet eens  geschreven dat wij schade gereden hadden aan de linker achterbumper, er zat al wat schade nog van tijdens de verhuizing dat bij een bocht de trekhaak van de aanhanger de bumper een zetje gaf. Eigenlijk kon het ons niet zoveel schelen maar toen wij bij het achteruit rijden een met gras bedekt stuk rots aantikte zag het er niet meer uit. Eerst wilde Dick het zelf repareren maar zag er erg tegenop, zelfs toen Anne die heel handig is met dit soort dingen, zijn hulp aanbood. Ook is de verzekering hier anders dan in NL, je bent altijd allrisk verzekerd en hebt een eigen bijdrage, er gaat nooit iets af van je no claim, dat kennen ze hier niet. Makkie dus. Gelukkig gisteren opgehaald want nu regent het af en toe (jawel dat kan dus ook nog!) en de wegen spiegelglad. Vannacht stond ineens pop naast ons bed en dan zie ik al aan haar bekkie dat er iets is, zij hoefde er niet uit dus wist ik al gelijk dat er een klap sneeuw, ditmaal van de andere kant van het huis, naar beneden gekletterd was. Wij vinden het zo verschrikkelijk lief en aandoenlijk van haar, dat zij gelijk onze steun zoekt wat wij ook belonen. Ik tilde haar direct op bed, zij vlijt zich neer en beweegt niets meer en slaapt! Wij zijn echt haar veilige haven en dat vatten wij op als een enorm compliment, zoveel vertrouwen in ons! Laatst was zij in het bos uit beeld en blaften er een groep honden in de verte, Dick keek gelijk op de tracker, zij was een endje weg en zij maakte gelijk rechtsomkeert in een razende vaart rechtstreeks naar Dick! Net heb ik nog een leuk filmpje gemaakt van Dick en de reeën, het waren er 7 vanmorgen, ook weer zo leuk. HIERRRRRR ---------- Donderdagmorgen 15 februari. Gisteren een belletje dat de camper klaar is en of wij hem kunnen ophalen omdat hij plaats inneemt en het kennelijk druk gaat worden in zijn stalletje, met een ander seizoen voor de deur . . . Stippeltje stippeltje omdat ik mij er nog niets bij kan voorstellen! We 'moeten' wel vandaag want het belooft morgen glad te gaan worden en dan wil je liever niet de weg op met de camper. Gisteren heb ik de hele dag voor de tv gezeten en het hele debattoneelstuk aan mij voorbij laten gaan, en ja dit vind ik heel interessant, Dick wat minder en verschil moet er zijn. We zouden vandaag 'eters' krijgen maar dat is even op 'on hold' gezet, de deelnemers stonden vandaag op met een fikse keelpijn en daar zitten wij zeker niet op te wachten! Dick zou alleen met de bus naar Karlstad gaan de camper ophalen, omdat ik het te druk zou hebben maar nu ga ik gezellig mee, ook weer leuk. We ontdekten wel iets héél aparts!  Dick schepte sneeuw weg van het grote terras en dat is gevallen in verschillende lagen, de onderste laag, die echt ijs geworden is stonden grote afdrukken van iets waarvan we echt niet weten wat het is. Niet van ons, we zijn daar niet meer geweest, ook de honden niet en het zijn dierensporen volgens ons maar wat? Gek genoeg denken wij toch echt dat er een (jonge?) eland op het terras geweest is en dat kan ook makkelijk want zij stappen met die lange benen zo het hekje onder aan de trap over. We hebben ook zeker een aantal maal iets in de nacht gehoord, daar heb ik nog over gekrabbeld, Elin een paar keer onrustig en pop naast ons bed. Kortom, voor ons echt een raadsel maar wel weer grappig! Wie het weet mag het zeggen☺ ---------- Woensdagmorgen 1 februari. Ja en toe kwam er nog meer sneeuw dat betekende nog meer sneeuw ruimen, en dachten wij dat het klaar was tot wij gisteravond met de honden weggingen . . . Jeeetjenogantoe, alweer gesneeuwd. Het was zoveel dat het in de middag weer met klappen van het dak viel op het terras, vinden wij geen grapje want als het gaat smelten kan het zijn dat het door de wanden van de kelder gaat doordringen, dus moet het weg, vandaar ook de noodzaak van sneeuwrekken, die echt komen dit jaar, maar heb je nu niks aan. Ook ons poppie vindt de lawines geen grapje en ging daarna op ons bed liggen, een eindje bij het raam vandaan. Elin heeft in haar korte leventje al heel veel sneeuw meegemaakt en vindt het helemaal geweldig, vooral om in die grote bergen te duiken en er door heen te klimmen, zo'n leuk gezicht, als zij zou kunnen schaterlachen had zij dit zeker gedaan! Het is buiten nu ongekend mooi want er ligt een dikke laag sneeuw op de bomen wat er nog op blijft liggen omdat het ook niet waait. Er liggen echt bergen sneeuw rondom ons huis en zal er straks een filmpje van maken. Ik zie trouwens dat het nu ook een heel klein beetje sneeuwt en de temperatuur gaat straks net boven 0 komen. Genieten voor Elin! Genieten voor poppie! ---------- Dinsdagmorgen 13 februari. Nog nooit heb ik in mijn leven zoveel sneeuw gezien, het sneeuwt al heftig vanaf gistermiddag en vandaag blijft dat ook nog even zo. Ongelofelijk wat een pak weer en Dick heeft zijn lichaamsbeweging ook alweer gehad . . . Als je niets hoeft is het buitengewoon mooi, maar ja dat wás het ook nog steeds en ik weet echt niet meer hoe de wereld er zonder sneeuw uit ziet☺ Gisteravond moesten wij al ploegen voor het avondrondje en dan zie je hoe weinig mensen dit eigenlijk doen, buiten dierensporen geen mensen voetafdrukken, nou als wij geen honden hadden gehad denk ik ook dat ik het alleen maar van achter de ramen zou zien hoor, wat het avondrondje betreft dan. De dierenarts keek gistermiddag verbaasd naar Roos en weer even in haar entingsboekje, 'oh 13 jaar, wat ziet zij er goed uit' en na onderzoek zei hij ook dat zij in een heel goede conditie is! Als hondenmoeder groei ik bij zo'n opmerking . . . Ook haar nageltjes zijn gelijk weer even geknipt, ik zou zo ver echt niet durven knippen en net als bij Elin, poeh wat kort en toch niet één keer in 'het leven' geknipt, knap hoor. Ik ben geen nerveus type maar bij dit soort dingen voel ik toch mijn hart wel in tempo verhogen, getver wat heb ik er een hekel aan. Op de terugweg nog even langs de kant van de weg gestopt om naar twee elanden in een tuin te kijken, ook dat blijft boeien! Vanmorgen liepen er hier weer 7 reeën rond, steeds naar binnen kijken of er al schot in de zaak zat, lachen toch!   ---------- Maandagmorgen 12 februari. Zo, dat was een bak vol haar wat ik van Elin kon afplukken en gek genoeg valt het eigenlijk niet eens op. Nou ga ik ook lang zo ver niet als een trimster hoor, er moet a. wat te plukken over blijven en b. wat extra bescherming tegen de kou kan hier ook geen kwaad. Ook Roos heb ik voor zover mogelijk netjes gemaakt en ben nog altijd verliefd op die propperige kattenvoetjes van haar, van die dikke bolletjes zijn dat. Ik laat haar maar kort op de trimtafel staan, eigenlijk alleen even een borstel er over en de oortjes scheren, zij houdt dat staan naar mijn idee niet zo lang  vol, voetjes knippen die ik als zij op de bank ligt. Vandaag is alleen pop nog aan de beurt en ook zij is een makkie, het meeste werk was altijd Emma, die had heel veel vacht, onze Gordons hadden sowieso erg veel haar. Toen Dick gistermiddag met de meisjes wegging stond ook de auto van Joke en Anne op de parkeer en kwamen zij elkaar tegen, en zijn zij op de terugweg even een bakkie komen drinken. Ik vind dat altijd zo gezellig en weer raken wij niet uitgebabbeld en staan we nog een kwartier in het halletje en moeten dan echt zeggen, nu stoppen we want we blijven kletsen! Volgens mij gaan wij een enorme bak sneeuw krijgen vanaf vanmiddag tot morgenmiddag . . . Moet vanmiddag nog wel even naar de da, geen probleem hoor, vind ik eigenlijk wel leuk, rijden in een sneeuwbui! ---------- Zondagmorgen 11 februari. Gisteren weer 'DeMol' gekeken en echt ik vind er deze keer niet veel aan. Vaak snap ik niet waar het om gaat, of bij nader inzien valt het kwartje (is dan te laat) en ik vind de deelnemers echt niet leuk. De minst leuke deelnemer bij mij is Kees van der Spek, bah wat een eigenwijze vent. Meestal heb je er wel een grappig typetje bij, een 'smaakmaker' maar helaas nu niet. Ook de nabeschouwingen kijk ik niet meer, veel te veel geschreeuw door elkaar heen, pff word je zo moe van. Kortom, het boeit mij niet meer en denk, terwijl ik al jaren een trouwe kijker ben, dat het de volgende keer aan mij voorbij gaat, oef zal moeilijk worden . . . Vandaag de honden maar weer eens trimmen, zij hebben slofjes aan en is niet mooi. Maar vooral Elin, poeh wat een haren, je trekt de penseeltjes er zo uit, het haar is goed plukrijp, maar ja zij is pas 28 maart aan de beurt bij de trimster, toch moet zij even gefatsoeneerd worden. Wandeling van vanmorgen, de wandelkeuze is niet reuze doordat veel kleine wegen afgesloten zijn door de sneeuwschuivers en door de sneeuwhoogte! Zo ziet het er nu uit bij ons naast het huis aan de ene kant en morgen komt er weer nieuwe sneeuw bij☺ De plek van de camper is nu leeg en komen de dieren uit het bos o.a. daar door de tuin in. ---------- Zaterdagmorgen 10 februari. Net even een afspraak voor maandag gemaakt hier bij de da omdat het tijd voor de rabiës enting van Roos is. Ik heb wel eventjes op mijn hoofd gekrabd of ik dit nog wel wilde gezien haar leeftijd had/heb in mijn twijfels maar het moet toch, in maart weer de grens over en ik heb geen zin in toestanden, ze zijn echt strenger geworden. Ook dat vind ik altijd een moeilijk punt want wij en onze honden moeten aan allerlei regeltjes voldoen, soms terecht overigens hoor vind ik, maar massa's mensen vanuit die moeilijke landen komen hier zo maar binnen wandelen, zonder dat er eisen aan hun gezondheid gesteld worden. Elin moet er ook aan geloven want ik laat bij de da altijd haar nageltjes knippen, ik heb daar zelf een enorme hekel aan en aangezien zij altijd op bosgrond lopen, groeien de nagels veel te lang omdat zij daar niet slijten. Roos en pop knip ik wel zelf, die geven geen krimp en knip ik meestal als zij gewoon liggen te slapen, doen hun ogen er ook niet voor open. Maar dat kleine verwende mokkeltje is echt een andere verhaal, zij wurmt zich in alle standen en trekt constant haar handjes terug . . . Met Dick kan ik deze acties niet doen, vindt alles zielig en word ik bloednerveus van, 'let op dit en let op dat, waarom doe je dat nou en ahh wat zielig', en zul je zien dat het dan juist fout gaat. En dát terwijl er niks zieligs aan is. Bij de da houd ik haar gewoon in mijn armen en de assistente praat rustig tegen haar en knipt, soms wel met wat moeite, toch rustig haar nageltjes en daarna krijgt zij wat lekkers. Elin, hoe vervelend zij dit ook vindt, zal echt nooit uitvallen en probeert de assistente alleen maar gunstig te stemmen door haar likjes te geven over haar handen en gezicht, ook weer zo schattig, zij hoeft ook echt geen muilkorfje of zoiets om. En dat zou ik trouwens ook nooit accepteren . . . Ik vermeld het hier eigenlijk niet apart maar ik plaats regelmatig filmpjes op youtube zie link bovenaan. ----------  Vrijdagmorgen 9 februari. Wakker worden en direct al buiten zien dat het goed koud was, is dus. Even mijn mobiel gekeken, ja hoor was -21. De zon schijnt, zo af en toe een wolkje en tot onze grote verbazing net ook hele kleine sneeuwvlokjes die door de zon naar beneden dwarrelen alsof er met glitter gestrooid wordt, jeetje wat apart en zo mooi. Inderdaad Agnes, voor zover als wij het konden zien, wij zaten op de voorste en duurste rij☺,en konden het overige publiek niet echt bekijken, ondergaan de Zweden dit soort dingen anders dan wij NLers, maar we pasten ons aan. Het lijkt onderkoeldheid, zij geven niet zo toe aan emoties, is de volksaard maar weet zeker dat zij net zo genoten als wij, dat wel! Er werd geklapt, gezwaaid en mee gezongen, maar alles op bescheiden wijze, enuh niet dringen bij de in- en uitgang, keurig rustig wachten bij de garderobe op je beurt, heerlijk toch! Eerlijk is eerlijk, het geeft eigenlijk best rust, je hoeft je niet te irriteren aan hen, zij verstoren het optreden niet. Nou is het zeker zo dat deze band een zekere leeftijd van de concertgangers behelst haha, de meesten van de leeftijd die The Eagles in hun glorietijd hebben mee gemaakt. Daarbij totaal geen afspiegeling van de huidige maatschappij . . . best fijn . . . En o ja, Dick en ik liggen ook niet op één lijn wat muziek en nog wel wat dingen betreft, haha lachen hè en ook wij zitten regelmatig gescheiden met van die doppen op onze oren. Nou ik dan want Dick gebruikt 'in ear' . Je  moet ook geen kloon van elkaar worden want dan word je een ANWB echtpaar, met dezelfde jassen etc Bevredigend antwoord Agnes? ---------- Donderdagmorgen 8 februari. En wat hebben we genoten gisteravond! Zo goed, prachtige stemmen, supergoede muziekbegeleiding, ik weet niet hoe ik het anders moet noemen. Op die momenten ben je even helemaal 'weg' van de wereld om je heen. Plotseling ontdekte ik dat mijn trui nat was, bleken de tranen over mijn wangen te lopen en daar had ik niets van gemerkt, tranen van ontroering, emotie wat dan ook. Muziek is al een passie van mij, urenlang kan ik met de koptelefoon op mijn hoofd zitten/lopen en het leven om mij heen aan mij voorbij laten gaan. Muziek is emotie en dat geldt in grote mate voor mij zeker. Grappig want de bekende hersenwetenschapper Eric Scherder heeft hier een boek over geschreven (Singing in the brain), wat muziek met je brein doet, hoe het hersendelen met elkaar verbindt en wat dat verder allemaal in je hoofd teweeg brengt. Erg interessant om te lezen maar blijft wel een wetenschapper die het schrijft, dus moet je wel bij de les blijven tijdens het lezen, en geen koptelefoon op☺ Kortom, een fantastische avond beleven met je gelijkgestemde vrienden is zeer ontspannend! De band pretendeerde geen Eagles te zijn maar een band, grote fans van The Eagles, die zo goed mogelijk hun muziek wil uitvoeren en verder ook nog een eigen repertoire te hebben, waar wij ook van konden genieten. O.a. virtuoos gespeeld gitaarspel, laten we de fantastische drummer niet vergeten en goh laat ik maar stoppen, het was groots, neem dat maar aan! Ik heb nog wat filmpjes gemaakt die ik op youtube zal zetten. ---------- Woensdagmorgen 7 februari. Gisteravond en vannacht is er weer met het  toverstokje gezwaaid om alles weer van een vers laagje sneeuw te voorzien. Gistermorgen toen ik achter Dick met de camper hier door ons dorp reed vond ik het eerst best wel een beetje spannend, er liggen van die dikke gladde ijsplaten over de weg maar die grote bak tufte daar gelukkig rustig overheen. Een maal op weg 62 niks meer aan het handje en onderweg rustig rijdend genoten van prachtige besneeuwde taferelen. De garageman was een heel sympathieke jonge Zweed die erg babbelig was en hij zei ook veel buitenlanders in zijn bedrijf te krijgen, en dat merkte je ook! Leuk gekletst over van alles en toen hij hoorde van de reeën om ons huis wreef hij als jager over zijn buikje . . . Ah nee hoor, hij begreep dat heel goed hoe leuk dat voor ons is en is niks mis mee! Hij vond het wel grappig dat wij, als niet jagers, 3 jachthonden hebben maar ja, 2 birddogs, waar hij al helemaal niets aan heeft, denk ik dan,  en een Fauve die hier voor de reeënjacht gebruikt worden. Verder nog wat boodschapjes gedaan en weer snel naar huis. Eind van de middag vandaag met Joke en Anne weer naar Karlstad omdat wij vanavond naar een 'Tribute van de Eagles' gaan, echt zin in!   'On a dark dessert highway, cool wind in my hair' tralalalalalalalala ---------- Dinsdagmorgen 6 februari. Nâh koud naggie, -18 of zoiets. Prachtige dag gisteren en toen ik vannacht naar de wc ging en altijd even door het raampje naar buiten kijk, was het weer zo mooi! Het boompje voor in de tuin, wit bevroren en door de straatlantaarn leek het net of er lichtjes in hingen, allemaal glittertjes! Het is steeds druk met reeën in de tuin die ook telkens het vogelhuisje omkeren om de zonnebloempitten er uit te smikkelen, een leuk gezicht. Als de eksters het doen vind ik het niet leuk maar ja kennelijk ben ik toch een ietwat racistisch . . . Voor Elin ook allemaal erg boeiend en fijn voor haar, toch iets te zien in deze rustige omgeving! Een kleine krabbel want we gaan zo de camper naar Karlstad brengen en gelijk wat boodschapjes doen. Deze moeder met zoon en dochter komen elke dag langs, vaak meerdere keren! ---------- Maandagmorgen 5 februari. Had ik het gisteren nog even over de 'waakzaamheid' van onze Engelsen, wat een flauwekul, daar hebben wij hen ook helemaal niet voor, daar hebben wij al elektronische bewaking voor, dat is iets wat wij zelf ook altijd vergeten. Behalve dan, als je per ongeluk, wat bezoek hier soms overkomt, hun hand op het kastje leggen als zij hun schoenen uittrekken, dan moeten wij super snel schakelen want binnen 2 minuten worden wij dan gebeld, gevraagd naar het wachtwoord, en  krijgen dan de vraag of er iets aan de hand is. Normaal hebben wij de camera's ook niet ingeschakeld, dat alleen als wij beiden langer van huis zijn, zoals op vakanties, verder nooit. Deze bewaking kun je ook gebruiken als er met één van ons beiden iets aan de hand is wat directe hulp nodig heeft, wel veilig dus. Toen Dick een keer bij de buitenmelder even de kap er af haalde werd er ook gelijk gereageerd. Verder is het hier nu prachtig winterweer, 8 uur zon vandaag, en de honden hebben weer de jasjes aan, kouder dan -5, Roos heeft nu eigenlijk altijd een jas aan voor de zekerheid. Heerlijk Cilia dat de lente weer aan komt, vinden wij echt ook hoor en dan dat grote veld wilde narcissen, mooi! Dát is hier voorlopig zeker nog niet en ik denk zo maar dat als wij in maart vertrekken dat er nog steeds sneeuw ligt. Grappig dat jullie al gaan snoeien, hier zie je de struiken nog niet eens, liggen onder een dikke laag sneeuw, Zelfs is er hier gisteren weer gestrooid in de straat en komen de temperaturen voorlopig overdag en 's nachts niet boven 0, vannacht iets van -18 of zo. Dat betekent wel heel helder weer en de nachten bezaaid met zoveel sterren, zo mooi omdat er ook geen lichtvervuiling is, heerlijke avondronde voor het gaan slapen. Het is echt een heel ander klimaat hier en daar moet je van houden! ---------- Zondagmorgen 4 februari. Vannacht gaf Elin een paar blaffen waar je bijna van tot het plafond vliegt, mijn god zo'n harde stem heeft zij. gelijkertijd hoorde ik het ook, net of er iets omgestoten werd op het terras. En nee ik ben niet uit bed gegaan om te kijken, de harde blaf van dat kleine mokkeltje moet het 'iets' dan zeker al verjaagd hebben. Ik denk absoluut niet aan een mens maar meer aan een dier en dat kan geen kleintje geweest zijn aan het geluid te horen. Er staat totaal niets eetbaars op de veranda, juist al niet omdat je daarmee dieren kunt lokken. Het waaide ook niet dus moet het iets levends geweest zijn en ik zag niets vanmorgen op het terras. Maakt niet uit verder, we zijn omgeven door wild hier en ben je gewoon nieuwsgierig naar wat het geweest kan zijn. Ook wel fijn dat Elin wat waaks is want van de Engelsen hoef je op dat vlak helemaal niets te verwachten☺ Oh Dick zei net dat het stapeltje tuinstoelen op het terras verschoven is! Vandaag hebben we nog een 'warme' dag, dus 0 of net daarboven of onder en ik zie voor de rest van de week zeer lage temperaturen, lekker! Beter dan die regen in NL . . . Wendy en ik hebben weer wat nieuws op de korrel, miniatuurfiguurtjes fotograferen en in scène zetten, daar kun je heel veel mee, alleen nodig om mijn fantasie weer eens wat aan te jagen. Ik zet wel even een foto hier om te laten zien wat ik bedoel. Dick heeft gisteren een pad gehakt en dat hakken was echt nodig want de sneeuw is allemaal tot ijs samen gedrukt en is best zwaar werk voor een 70 plusser . . . Poeh poeh Kleine mensjes scenery of hoe je dat ook noemt ---------- Zaterdagmorgen 3 februari. Sneeuw stelde gisteren weinig voor, soms veel dan weer natte regen/sneeuw, tot begin van de middag. Toch moet Dick vandaag veel sneeuw weghalen, er moet weer een pad komen vanaf de camper naar de straat omdat hij maandag of dinsdag naar Karlstad gebracht moet worden. Wordt een pittige klus, is allemaal ijs geworden. Gisteren de familie Jelies uit Tollenbeek gevolgd die geëmigreerd zijn naar Spanje? Ik wel, en aan één kant dapper met zoveel kinderen en aan de andere kant vraag ik mij af of die lieve moeder dit écht wel gewild zou hebben, Zij zijn zeer gelovig en het is totaal de wens van de vader en heb ik het gevoel dat die lieverd het als haar plicht én opdracht voelt om haar man te volgen . . . Ze zijn pas 1x samen in Spanje geweest en de kinderen, zelfs het meisje van 17 wist op de kaart niet aan te wijzen waar Spanje ligt! Hoe voorbereid is dit gezin dan? Misschien gaat alles goed hoor en laten wij dat hopen, zeker voor die kinderen. Met de jongste zal het wel ok gaan, maar die oudere kinderen, hoe vinden die zo maar aansluiting, de taal niet spreken en totaal andere gewoontes hebben en uit een enorm beschermde NL kerkelijke omgeving komen.  Het punt is dat ik het hier ook wel eens zie, gezinnen die met kinderen naar Zweden komen, zelfs ken ik een familie waarvan de vader alleen hier geweest was om een huis te kopen en mevrouw voor het eerst in Zweden kwam vorig jaar, toen zij het huis al gekocht hadden . . . Inmiddels hoorde ik dat het 17 jarige meisje al de nodige problemen geeft.  Mijn idee, maar ik kan het mis hebben, is mijn kijk op emigreren, dat je met kinderen onder de maximaal 10 jaar dit nog kunt doen maar als zij tegen de pubertijd aankomen, het toch echt een ander verhaal is. Dan kun je beter wachten tot je kinderen groot zijn om je wensen te vervullen. ---------- Vrijdagmorgen 2 februari. En weer sneeuwt het, wat een winter dit jaar, niet ongewoon natuurlijk voor Zweden, maar de hoeveelheden zijn wel wat meer dan normaal. Vanmorgen zat de garagedeur vastgevroren en de zijdeur een meter sneeuw er tegen op, van het dak af gevallen, dus was weer vroeg aan de bak voor Dick, had hij zin in net uit bed . . . Langzamerhand begint toch wel het verlangen naar het voorjaar hoor en dat heeft Dick dan eigenlijk nog het meest, en dat terwijl het helemaal geen zonzitter is (ik ook niet) Oh over 5 weken gaan wij al op vakantie, wat gaat de tijd toch snel, we hebben op 11 maart de boot geboekt. Een korte oversteek ditmaal, Rødby (Denemarken)- Puttgarden (Duitsland), duurt 3 kwartier, zonder overnachting omdat Roos al op leeftijd is en wij niet willen dat zij het moeilijk heeft om niet te kunnen plassen op de boot. Nee nog geen echte vakantieplannen, wel op 13- en 28 maart een klusje in NL en de rest, geen idee eigenlijk nog, zal ook wel sterk van het weer afhangen. Begin mei wil ik zeker weer thuis zijn dan wordt het hier weer zo mooi in een mum van tijd. Ik ben voor mijn gevoel nog helemaal niet toe aan vakantie en ben net weer thuis . . . ---------- Donderdagmorgen 1 februari. Eigenlijk realiseerde ik mij net pas goed hoe slank, nou te mager, pop geworden is en ook dat het té slank is. Zij mag absoluut niet te dik zijn ivm de toestanden die wij hebben mee gemaakt met het heup- en beenwerk. Ik vond het al een paar weken en toen ik net haar reflectiehesje af deed dacht ik 'hmmm dit is toch wat te heftig'. En als je dan ook gaat terug denken is zij eigenlijk pas echt weer 'los' gegaan 2x per dag sinds wij van vakantie zijn terug gekomen begin november 2023. Daarvoor zoveel toestanden gehad en zoveel weken revalidatie en voor de zekerheid nog meer revalidatie (lees: bang) en sinds wij dus terug zijn is zij langzamerhand weer in haar normale ritme gekomen. Laatst, toen zij, zoals echt elke dag, de sterren van de hemel liep zag je op de tracker, toen zij in rechte lijn over het pad terug kwam, dat haar snelheid 23 km per uur was! Tel daarbij op dat zij zelden op het pad loopt, alleen als zij haast heeft om weer bij je terug te komen, maar altijd door de ruige natuur rent,  door voor ons mensen, te zeer onregelmatig terrein dendert, gebruikt zij wel heel veel energie. Zij heeft inmiddels weer dikke gespierde billen waarvan wij echt lang dachten dat dit nooit meer terug zou kunnen komen. Dit was ons ook geadviseerd door de arts die haar geopereerd heeft, zij moest weer spieropbouw krijgen, jammer dat hij haar nu niet meer ziet, NOUUU aan één kant dus. Nee we zijn niet meer bang met haar en wel hebben wij nog altijd allerlei lelijke kleden hier in huis liggen (zijn wij zelf aan gewend maar valt mij soms ineens op op foto's☺) tegen het uitglijden op de gladde houten vloer, ook voor Roos natuurlijk. Voor ons stevige, kleine laagbenige blokje beton is het wat minder important! Maar terugkomend op de slankheid van pop, zij kreeg al een ietsje meer eten, maar ga er nu wel 10% bovenop zetten. Hier onder ff een leuk tipje die ik al een tijd op mn leppie heb staan, onze setters hebben nooit tegen mensen opgesprongen. Deze tip trouwens ook nooit gedaan, maar ons lieve kleine blokje begroet ook iedereen die hier binnen komt op deze wijze haha Nee ik ga haar dit niet afleren hoor, vind het zelf veel te schattig en ach zij is zo klein en zij doet het maar heel even . . . ---------- Woensdagmorgen 31 januari. Ik houd niet van dit zwabberweer, geen hom en geen kuit. Nu weer aardig gevroren vannacht, dan weer een aantal dagen boven 0. Gisteravond de ontdooide weg weer bevroren en hoewel ik zelf geen moment bang ben om uit te glijden, sinds mijn spikeschoenen, vind ik dit voor Roos wel even opletten. Ik blijf zoveel mogelijk midden op de weg lopen, daar waar er gestrooid is, Roos glijdt snel uit en vind ik niet zo gezellig, die broze oude botjes. Zelf ben ik niet zo productief momenteel, tegen het saaie aan eigenlijk, lees veel en luister muziek. Dick is in de kelder aan de slag en tussendoor houdt hij zich bezig met het hele gedoe en ellende in Israël en de Palestijnen. Ik heb hier al eens verteld hoe een ontzettend goede serie op Netflix, Fauda is, en dat is nu in het eggie gaande de daar! Zelfs de hoofdrolspeler Doran (Lior Raz), een superboy, voorheen in het leger, is ook weer aan het echte werk daar . . . niks acteerrol voor hem. Dappere mensen die vechten voor hun land. Prachtige reportage gezien gisteren die gaat over de 'making of' van Fauda en de gevaren die zij daar bij liepen. Je krijgt een juist beeld te zien van hoe het leven in Gaza en de grensstreek is. En ja, het bevestigt toch echt wat wij al jaren zeggen . . .  ----------  Dinsdagmorgen 30 januari. Was weer spannend voor de kleine Française vanmorgen, 5 reeën die achter elkaar aan jekkeren in de tuin. Wij blijven het ongelofelijk knap van haar vinden dat zij dit vol spanning staat te bekijken zonder geluid te geven, niks voor haar! Eigenlijk vinden wij dit zelf niet echt leuk, de kleintjes en vooral het jonge bokje wordt altijd weggejaagd. Bij de avondronde gisteravond zagen wij weer heel veel grote hoeven in de sneeuw en dat zie je gewoon niet dat er vaak elanden, meestal dezelfde denk ik, regelmatig om je heen bivakkeren. Elin duikt met haar hele hoofdje in zo'n gat en snuift heel hard om maar niets te missen denk ik.                Elin gaat altijd goochelen met haar speeltjes om het vooral maar aantrekkelijk te maken om met haar te spelen, vooral Dick heeft zij altijd op de korrel, hij luistert ook het meest naar haar . . . ☺ Dit speeltje 'leeft' nog altijd, gekregen van fokster Natasja toen wij haar ophaalden! ---------- Maandagmorgen 29 januari. Eigenlijk hebben we niks bijzonders gedaan gisteren, wel een weer een supergezellige afsluiting met Joke en Anne, die hier eind van de middag kwamen en zijn blijven eten. Mwah Ria wat maken jullie een lange en mooie reis zeg, heerlijk! Ja de temperatuur in het zuiden is nu heel aangenaam, vinden wij ook wel hoor, natuurlijk zou ik bijna zeggen, ook wij houden van rond een graad of 18 boven 0 wel te verstaan. Het lijkt wel of wij echte ijskonijnen zijn maar dat valt wel mee hoor want om in Zweden te wonen moet je wel van sneeuw houden maar het is hier gewoon qua atmosfeer heerlijk ondanks de kou en wij draaien ons hand niet om voor -20, dat is duidelijk. De reis die jullie voor de boeg hebben is ook heel aantrekkelijk, het enige is dat de Noordkaap in de zomer behoorlijk druk is en verder is er in Zweden natuurlijk genoeg plaats, ook in de zomer! Enuhhh we zijn thuis hoor in juni☺ ---------- Zondagmorgen 28 januari. Zo, het mooie is er al weer vanaf buiten, het dooit en blijft het de komende week ook. Laat het maar ff doorzetten anders krijgen wij weer die gletsjertoestanden. Toen Dick gistermorgen naar het wolvenpad ging met de meiden stonden er jagers compleet vast met hun auto in de sneeuw en vroegen zij hulp om ook te helpen en zelfs dat ging niet eens met ons werkpaardje en moest er grover geschut komen om hun auto er uit te trekken. In de middag stond er een totaal vast gereden prachtige luxe quad helemaal alleen te zijn in diezelfde regio. Wij zijn helemaal wég van zo'n ding maar vinden het een veel te duur speeltje voor ons maar gaf Dick wel even de gelegenheid om zijn fantasie er op los te laten en er wat plaatjes mee te maken alsof hij van hemzelf was . . . Ach ja mannen en machines hè, maar ik vind het ook kicken hoor zo'n quad en dit was dan ook nog wel een erge luxe inclusief sneeuwschuiver! En ook grappig, zelfs ervaren Zweden gebeurt het dus ook dat zij vast komen te zitten in de sneeuw! Stoerrrrrr Dat tongetje! ---------- Zaterdagmorgen 27 januari. Adembenemend mooi buiten, geen woorden voor, dit moet je gezien hebben voor je het kunt geloven. Strak blauwe lucht, zon, alle bomen besneeuwd pfffff Als je zo mooi woont dat je uit elk raam van je huis een prachtig wintersschilderij ziet, ben je bevoorrecht! Het heeft gisteren ongeveer 9 uur achter elkaar gesneeuwd, dan weer wat meer dan weer wat minder en is er zo'n 15cm gevallen wat de natuur weer helemaal betoverd heeft. Het was best ploegen met de avondronde en vannacht hoorde ik de sneeuwschuiver langs rijden en heeft ons straatje weer mooi schoon geveegd. Hier kun je volgens ons in NL alleen maar van dromen en misschien denkt niet iedereen er zo over en dat snap ik ook wel. Wij 'hoeven' niets en het is hier natuurlijk ook totaal rustig, weinig verkeer en zie je de mooie kanten van zo'n besneeuwde omgeving. Onze last beperkt zich tot het sneeuwschuiven om de auto uit de garage te kunnen rijden en minder goed wandelen met de honden omdat die hoge sneeuw niet lekker loopt uiteraard. En dan krijg je een foto van vriend Aad geappt waarop hij in zwembroek de zee in Portugal in gaat! Hou mij ten goede hoor, want ook dat lijkt mij heel fijn, heerlijke temperaturen daar nu. Ik ben blij met deze winter, wat het is tenminste een échte winter hoewel het van mij nog wel meer mag vriezen, nu -9. Vanuit de eetkamer De straat inkijken Vanaf de terrasdeuren De toppen van de hoge dennenbomen van de buren -------- Vrijdagmorgen 26 januari. Best een memorabele dag vandaag . . . ik (we) ben niet zo van de 'feestvierdagen' en verjaardagen vergeet ik meestal en is het maar goed dat er een agenda ligt die ik aardig bijhoud . . . Toch is deze dag ietsjes anders, vandaag kennen Dick en ik elkaar al 60 jaar! Ik ga hier geen romantisch verhaal houden van ik hou van jou en ik blijf je trouw maar neem van mij maar aan dat het allemaal ok is! En wat is er veel gebeurd in deze jaren en wat hebben wij ons leven geleefd tot nu toe met ups en downs en eigenlijk altijd een beetje de focus op alles zo goed mogelijk te regelen. Kijk, dat je niet alles, of eigenlijk veel niet zelf in de hand hebt en je er toch weer het beste van moet en weet te maken. Wij mogen onze zegeningen tellen, dat is voor iedereen wel duidelijk en voor onszelf ook! En ik denk zo maar dat wij nog wel even doorgaan . . . mits dus . . . Dick, die op 15 jarige leeftijd al wist dat hij een meisje had die hij altijd zou moeten delen met liefde voor dieren, speciaal dan met honden en was dit van huis uit niet gewend, en rolde zo naadloos in dit hele hondengebeuren bij mij thuis☺ Je bent op die leeftijd natuurlijk ook erg flexibel mede door de ernstige verliefdheid! Het heeft gisteren niet gesneeuwd, wel een paar vlokjes gezien maar vandaag gaat het heftig worden zegt zowel Dick als mijn app! Gisteren weer gezellige eet- en kletsuurtjes met A&D, ik had een zeer voedzame gevulde kerriesoep gemaakt die volgens mij vandaag nog wel een beetje doorwerkt . . . haha ----------  Donderdagmorgen 25 januari. Volgens Dick zijn weerapp gaan we veel sneeuw krijgen vandaag en volgens de mijne helemaal niet, we zijn benieuwd. Eigenlijk hoeft dit van ons ook niet meer, al zoveel sneeuw gehad en nog. Gisteren op tijd vertrokken naar Karlstad omdat wij beiden een boodschappenlijstje hadden en helaas nog voor ik de eerste winkel betrad was mijn lijstje foetsjie, kennelijk uit de auto gevallen of weet ik veel hoe. Knap lastig maar gelukkig had Dick zijn lijstje nog wel maar voor mij werd het natte vingerwerk met de wetenschap dat ik zeker dingen zou vergeten, en thuis gekomen is dat ook zo. De weg 62 was goed tot sommige plekken redelijk te berijden, zo af en toe nog van die ijsplaten waarop je duidelijk gas terug moest nemen. Winkel in en winkel uit, niks meer voor ons en op de terugweg val ik in de auto altijd wel een kwartiertje of zo in slaap . . . Wij doen boodschappen in een sneltreinvaart om maar weer zo snel mogelijk naar huis te kunnen, ja echt waar, naar onze hondjes. Nu de huisjes, en dat was meerdere mensen ineens opgevallen want ik heb vast wel eens meer een foto geplaatst waarop deze te zien zijn, maar weet ik ook niet zeker. De huisjes hebben voor ons grote emotionele waarde, ja dat kan dus ook nog. Zij zijn namelijk van onze veel te vroeg overleden schoonzoon Remko, hij overleed in 2012. Hij werkte bij de KLM reisde veel en was tevens reserve officier bij de Landmacht, een schoonzoon om trots op te zijn.. Omdat ik niet houd van foto's van overleden mensen en huisdieren om mij heen is dit voor ons een mooie herinnering aan hem. De 'Amsterdamplaat' er boven zag Dick op internet en vonden wij er mooi bij passen. Dit zijn ze dus, iets van 96 huisjes, we hebben er wat meer maar niet genoeg voor nog een plankje Langzaamaan komt de zon hoger en is het al een uur langer licht in de middag en dat is duidelijk te merken Overhangend sneeuw dat met een klap gaat neerkomen Pad in de hondentuin en kun je goed de dikte van de laag zien Héél belangrijk goedje in Zweden! ---------- Woensdagmorgen 24 januari. Aan één kant fijn dat er nu in ons straatje ook zand gestrooid is en loopt weer goed maar aan de andere kant is het mooie er nu vanaf. Het heeft erg gedooid, nog trouwens en dat geeft wel weer aparte en leuk plaatjes. Maar nu geen tijd om ze hier neer te zetten, gaan zo weg. Wel nog ff aan Cilia, wat leuk zeg van die Amsterdamse huisjes, misschien heb jij die van ons zelfs nog beschilderd! Kom er morgen op terug! ---------- Dinsdagmorgen 23 januari. In no time verdwijnt de sneeuw en dat geeft wat minder plezierige momenten, zoals gletsjerstraten en paadjes. Geregeld valt er met luid geraas een massa van het dak wat met een grote klap op de grond komt. Het terras aan de kamerkant ligt tot aan de verandarand vol met sneeuw en inmiddels heeft Dick de kerstboom verlost, lampjes uit het ijs gehakt en de boom is nog net zo mooi als dat wij hem neer gezet hadden! De noodzaak van sneeuwrekken is nu helemaal duidelijk geworden en kan geen winter mee mee gewacht worden want zelfs het overdekte terras voor liet de sneeuw door het schuiven van het dak af, op de grond denderen en ik schrok mij kapot van het lawinegeluid en dacht dat het dak in elkaar stortte. De auto kan nu niet eens de garage uit, zo'n sneeuwmassa en is buurman even aan het helpen om de sneeuw wat ijzig geworden is weg te helpen scheppen. Dick liet even een kreet slaken 'we hadden beter naar Frankrijk kunnen verhuizen'. . . ja maar dan zit je weer met die hitte in de zomer, ook geen optie! O ja gisternacht was Elin op een moment onrustig en lag zachtjes diep te grommen, kennelijk hoorde zij wat en dat zij gelijk had zagen wij gistermorgen, grote hoeven in de tuin langs onze slaapkamer, dus een eland geweest! Toen zij dat zware geluid gisteren overdag ook een keer liet horen ging ik gelijk kijken en  ja hoor, weer een eland die achter langs het terras liep en naar haar keek voor het raam! Hij liep rustig door en kon ik nog net een foto maken. In de middag liep Dick met Elin door de straat, liep langs een huis en 'voelde gewoon wat', keek opzij en daar stond hij op amper 5 meter afstand in een tuin, de grote elandenstier! Hij keek naar Dick, die zich gelijk niet safe meer voelde, ook omdat hij met Elin liep, ook die keek een keer en dacht 'o het is maar een eland ' reageerde verder totaal niet . . . Dick is maar via de omweg naar huis gelopen . . . Omdat ik hondengedrag zo boeiend vind is het ook echt leuk om te zien hoe Elin op elanden of op reeën reageert, bij elanden heeft zij een ander, wat onzekere uitdrukking, staart hangt laag, zachte brom en als zij reeën ziet is zij opgewekt, vrolijk hoofdje en daarbij staart fier overeind, ook zonder geluid. Zij is niet echt bang van elanden maar vindt hen geloof ik wel erg groot! Enuh we kunnen haar geen ongelijk geven. Daar staat meneer, nieuwsgierig is hij wel! Het andere kantje van Zweden . . . ☺ ---------- Maandagmorgen 22 januari. De dooi slaat hier toe en daar is Elin volgens ons erg blij mee! Zij kan weer voor het raam over de verandarand heen kijken naar de reeën, daar lag een dikke laag sneeuw op die er ineens afgekeild is zonder dat wij dat gemerkt hebben, waar zij wel overheen het bos kon inkijken maar niet op het voederplaatsje hiernaast. Grappig genoeg ontdekte zij dat gelijk bij het opstaan, in één run naar de rand van de bank, jammer dat zij (nog) niet kan praten en ik geloof ook zo maar dat dat dat ook nooit gaat doen anders had zij zeker gezegd hoe fijn zij dit weer vindt. Ik heb ooit maar één hond gehad die de oren van mij hoofd kletste en dat was Emma, en ik mis haar nog altijd. Gisteren een heel rustig dagje gehad en met de wandelrondes ons met een JvL vanaf gemaakt, tv gekeken wat hier niet zo heel veel gebeurt en is ook wel eens lekker. Jammer, geen besneeuwde grote dennenbomen meer in zicht maar zijn nu weer groen, ik ben geestelijk nog niet zo ver geloof ik. Met mijn rug gaat het weer wat beter maar als ik net uit bed kom ziet het geheel er droevig uit en voel ik mij ook zo. Voor het weekend had ik een koffiecake gemaakt en die was toch lekker, gelukkig voor direct bij de koffie nog een plakje! Hier onder een foto die Dick gisteren maakte omdat hij het zo'n grappig tafereeltje vond en jullie raden nooit wat ik daar kookte. Veel mensen zullen de rillingen over de rug lopen maar wij vinden dat heel af en toe zo lekker, een ouderwetse custardvla . . .   Verschillende mensen hebben deze foto al gezien, staat op FB. ---------- Zondagmorgen 21 januari. Sodeju zeg, dan is het in 24 uur zo maar ineens 26 graden hoger geworden want nu is het +1! Vannacht weer wat sneeuw gevallen en zal vandaag ook nog zijn gemengd met regen . . . en daar zitten we nou ook niet echt op te wachten. Gisteravond even een blik uit het keukenraam en liep er een vos door de straat en voor je je camera cq mobiel te pakken hebt, is het eigenlijk alweer te laat. Net uit bed vanmorgen liet Elin merken dat zij er nodig uit moest, ik was het eerst in de kleren en ging naar buiten met haar en het leek wel circus! Om mij heen renden 5 reeën, wat een prachtig gezicht zo door de sneeuw! Zij kwamen achter ons huis vandaan, renden langs ons heen door de voortuin van de buren, weggetje over, het bos in om vlak er na weer uit te komen achter ons huis daar waar de voeremmertjes staan! En Elin? Je hebt er geen idee van hoe krachtig een Fauve is, nou zij in ieder geval, ik hield haar amper (au rug), zo sterk! Het mooie vind ik ook dat zij echt geen kik geeft maar er wel dolgraag even lekker achter aan zou willen rennen, Kortom, zoveel wild als er rondom ons leeft, het blijft ons verwonderen! Daar gaat vosje! Nou zo gaat dat hier met die kou ook wel eens hoor! ---------- Zaterdagmorgen 20 januari. Het is echt niet overdreven maar jeetje wat worden wij hier onder gedompeld in de winter zeg, niet te geloven! nu weer -25 en als het -10 is gaan wij het warm vinden , , , Ik las net dat er voor vanavond weer sneeuw verwacht wordt en de temperaturen wat hoger gaan komen een aantal dagen, we zullen het zien en beleven. Sneeuw hoeft er van mij eigenlijk niet meer bij te komen, het is prachtig zo en goed te handelen, maar ja daar hebben wij niets over te zeggen natuurlijk. Hier gaat alles zo zijn gangetje zonder al te veel ups en downs. Roos weet steeds niet hoe snel zij na een plasje weer naar binnen moet komen en als zij dan in huis komt heeft zij een paar dolle minuten, zo blij om weer in haar warme huisje te zijn denk ik. Vandaag ook weer wildvoer halen want als de reeën met zijn 9en komen gaat het best snel en dat terwijl wij echt niet veel geven per dag, maar ja, ze hebben het via de tamtam door gegeven denk ik. Ook zagen wij weer grote elandenhoeven in de tuin staan en dat bezoek hebben we, Elin dus ook, gemist. Het schijnt dat met die heftige kou het wild ook graag in de buurt van huizen vertoefd, kennelijk wat beschutting zoeken en jaha regelmatig ook voer uiteraard. Mijn rug gaat ook weer een tikkie beter gelukkig. Dank je Cilia voor je update en we wachten verder af en ow wat zijn je handschoenen en sokken leuk geworden, die kleuren! Dick kreeg net via Google een leuk filmpje, zijn 'fluffy friends' het dat, een compilatie uit zijn fotobestand op zijn mobiel. Ik heb dat allemaal niet ingesteld maar Dick vindt dat echt leuk. Dus hier de LINK muziekje er bij is ook grappig! ---------- Vrijdagmorgen 19 januari. Alweer een mooie dag, wel ff -29 toen wij opstonden. Dick ging even het reeënemmertje vullen en vroor met zijn hand vast aan de buitendeurkruk, hij wist niet hoe snel hij zijn vingers van die kruk moest afhalen! Even dit om te laten zien hoe koud koud kan zijn . . . en je dus echt niet zonder dikke wanten buiten kunt zijn. Ik wil dan ook absoluut niet dat de honden lang mee gaan, best moeilijk, want eenmaal bij het bos gaat pop voluit en heeft er net zoveel zin in als altijd en moet je haar terug fluiten. Handenwringend strompelde ik door het huis toen Dick weg was en maar kijken op de klok en maar bang zijn voor afgevroren teentjes, en maar loeren op mijn mobiel of de tracker van pop inmiddels al uitgeschakeld was, want dan kan ik zien dat hij weer op weg naar huis is. Goh ik ben af en toe toch zo'n senuwelijer . . . Dit komt dan gewoon door machteloosheid omdat ik er zelf niet bij ben en de regie over de honden uit handen gegeven heb, ja zo voelt het toch nog altijd als Dick alleen met hen weggaat. Gelukkig gaat het met mijn rug wat beter en denk dat dit wel een paar dagen kost voor de strompelfase voorbij is. Oh Cilia, wat vervelend voor Mila, ben benieuwd wat er gevonden wordt/is, misschien ED of zo? Daar kunnen zij aan geopereerd worden. Laat het mij even weten! Uitzicht vanuit het keukenraam, de voortuin of hondentuin genoemd Het terras met wel erg veel sneeuw op de kerstboom . . . ---------- Donderdagmorgen 18 januari. Hoewel ik niet zo ben van het delen van phpdtjes moet mij nu toch even van het hart dat ik geveld ben. Gisteren kennelijk een verkeerde beweging en het was alsof er een elastiekje in mijn rug knapte en daar loop ik nou, zuchtend en steunend, niet kunnen bukken, draaien, pijnscheuten wat mij van die onwel klinkende kreten laten slaan en al de ellende die bij rugpijn hoort. Jammer, vandaag zo'n mooie winterdag, strak blauwe hemel, -16 en een enorme laag sneeuw wat ik alleen vanuit het raam kan bewonderen. Gelukkig veel ramen die uitkijken op al dat moois! Het heeft gisteren de hele dag zo heftig gesneeuwd er kwam geen eind aan, heel mooi dat dan weer wel. Zelfs ons overdekte terras is helemaal ondergesneeuwd door de windvlagen en jammer genoeg kan ik nu niks doen, Dick doet ook al genoeg en is daarbij in de kelder aan de knutsel, hondjes moeten uitgelaten worden en is van aard nou ook niet direct een verpleegkundige . . . hij doet wel zijn best hoor☺ Gelijk heb ik gistermiddag een cocktail van diverse pijnstillers genomen, mij in bed geïnstalleerd met de koptelefoon op (lastig terwijl je ligt) en een paar uur gelegen. Inmiddels weet ik dat je toch het beste in beweging kunt blijven, zeker regelmatig even lopen. Toen weer opgestaan want wij gingen eten bij Viking en Manja, afscheidsetentje, doen we altijd voor zij zaterdag weer vertrekken naar NL. Was weer heel gezellig en een welkome afleiding! Er is gisteren minstens 60 cm sneeuw gevallen en we hadden al zoveel, je kunt ons hekje ternauwernood nog door de contouren onderscheiden, alles is sneeuw en ligt er nog veel meer dan op de onderstaande foto van gisteren! ---------- Woensdagmorgen 17 januari. Gisteravond met hondjes lopen sneeuwde het al een tijdje behoorlijk en nu, 11.00 uur in de morgen sneeuwt het nog. Het is echt gigantisch, zoveel sneeuw en ik denk dat ik dit nog nooit gezien heb, misschien eens in mijn jeugd, maar zelfs dat betwijfel ik. O ja toen wij in Duitsland woonden, de winter van 1979, zei Dick net. Gisteren een heel koude dag en zijn de honden maar korte rondjes mee geweest en merk je eerlijk gezegd nergens aan dat zij het koud hebben. Elin heeft momenteel een hele dikke vacht en draagt natuurlijk ook een jasje net als pop en haar reflectiehes er over. Roos komt sowieso weinig buiten, met de heftige kou alleen nog in de avond en dan zo schattig, de superdikke winterjas nog van Emmaatje en zelfs haar oren zijn dan bedekt! Zij en pop moeten eigenlijk getrimd worden en de oortjes weer kort, maar ik laat het nog maar even zo, toch wat meer bescherming. Net heb ik pop en Elin moeten douchen met lauw water, één en al sneeuwbal. Vannacht slecht geslapen vanwege het drama in Drenthe, kent dus alleen maar slachtoffers. De wanhoop van die man kan ik mij helemaal voorstellen, waarschijnlijk tot het uiterste getergd. En dan die dwangwet, ook dat spookte door mijn hoofd, wat is goed en wat is niet goed en wat zijn daar nou weer de gevolgen van? Goed Yvonne, je woont in Zweden dus . . . Die sneeuwjasjes staan hen wel schattig! Ach er ligt maar een klein laagje sneeuw☺ Het is zo mooi! Gisteren eind van de middag, is al vroeg hier☺, weg van Munkfors naar Mossängen, weer dezelfde elanden! ---------- Dinsdagmorgen 16 januari. Mwah -29 vanmorgen bij het opstaan, ook voor hier erg koud hoor! De hondenwandeling was kort vanmorgen, gewoon een kwartiertje hier in de buurt gelopen, echt veel te koud, bang voor bevroren tenen bij hen. Wat wel vervelend is dat je nu, (hier heb ik voor de zekerheid maar wat tekst weggehaald) in de buurt knalgele hondenpis in de sneeuw ziet en ook niet opgeruimde kak, en als je zoals wij dan, altijd alles opruimen ben je toch bang dat anderen denken dat het van onze honden is. Die pis is echt knalgeel, tegen het oranje aan, zij mogen die hond wel eens wat meer water geven, dit is sterk geconcentreerde zooi! Gisteren ben ik in het middaguur, wanneer de zon schijnt een rondje van een half uur met Roos alleen aan de lijn gaan lopen want met die kou gaat zij geen gewone rondes meer mee, behalve dan de avondronde. Omdat ik niet wil dat zij langzamerhand in elkaar sukkelt, blijf ik dat tijdens deze kou maar gewoon doen, rust roest namelijk, het is duidelijk dat een half uur wel de max is voor haar. Ook de reeën en andere dieren vinden moeilijk voer volgens ons, er zijn hier regelmatig zeker 8 reeën in de buurt en de emmertjes zijn snel leeg en trouwens ook het vogelvoer gaat snel. Vanmorgen een groep kneuen in de tuin ook weer leuk! Eind van de middag, een paar dagen terug Het wordt steeds moeilijker voor haar om over de sneeuwrand van zo'n 30 cm op de verandarand heen te kijken! Verse elandenkeutels! ---------- Maandagmorgen 15 januari. En al wat kwam gistermiddag, geen sneeuw maar wat wel kwam was een appje van Joke of wij warme glögg kwamen drinken met eigengebakken rozijnencake en homemade goulash . . . Uiteraard zeiden wij hier ja op, heerlijk! Wij waren om een uur of half vijf bij hen, nog steeds geen sneeuw en eerlijk gezegd vergaten wij dat helemaal en hebben ook niet meer buiten gekeken, jezus wat kunnen wij kletsen zeg. Het was weer heerlijk gezellig, toen wij weggingen en de deur naar buiten openden om half tien waren wij helemaal verbaasd. Het had enorm gesneeuwd en er lag een beste laag, het was weer betoverend mooi! Zelfs onze auto was totaal, nou ingesneeuwd zal ik niet zeggen, maar er lag een dikke witte deken overheen. Ik heb heel rustig gereden op de terugweg, doe ik sowieso natuurlijk al, maar nu was het net alsof ik over een dikke laag watten reed, heel apart en leuk! Thuis gekomen gelijk honden jasjes aan riemen om en een rondjehondje gemaakt, wat heerlijk, het sneeuwde ook nog steeds. Elin is dol op sneeuw, die duikt telkens diep de sporen in, graaft zich er dan diep in en tussen het lopen door wil zij steeds lekker rollen door de sneeuw, zo schattig. Ook pop houdt van sneeuw maar wel om er los doorheen te rennen en Roos dan? Ach die maakt het niet veel uit, die gedraagt zich net als anders of er geen sneeuw ligt, hoewel wij ons dat al bijna niet meer herinneren, zo lang ligt er nu al sneeuw! Zó had ik mij het wonen in Zweden ook voorgesteld! ---------- Zondagmorgen 14 januari. Hoewel wij al een aantal maanden een aardig dikke sneeuwlaag hebben die alle minder mooie dingen prachtig bedekt, is er gisteren een klein laagje is bij gekomen die ook de boomtakken weer een suikerlaagje heeft gegeven. Maar ik geloof dat wij voor vanmiddag onze borst weer nat kunnen maken, er wordt aardig wat sneeuw verwacht, de winter is hier nog lang niet voorbij! De camper is ook weer helemaal goed gekeurd, zonder ook maar een kleine aanmerking en hij staat weer gereed klaar, vinden wij toch een fijn idee, de bumperreparatie zal nog even op zich laten wachten maar dat maakt ons niks uit. Toen wij nog in NL woonden leek mij camperen in de sneeuw helemaal geweldig, maar na 3 winters in Zweden, hoeft dat van mij niet meer. Het is veel te koud en te lastig met het tegenwoordig niet zo goedkope gas, je jekkert het er zo door heen en daarbij zijn de camperplekken vaak moeilijk te bereiken want er wordt sneeuw geruimd en opzij geschoven, veel P ingangen afgesloten daardoor. Daarbij liggen aanrijdingen op de loer waar je ook niet op zit te wachten. Natuurlijk kun je wel op geopende campings staan en juist dat vinden wij nou ook weer niet leuk. Gisteravond weer gekeken naar mijn favoriete tv programma, De Mol, waar ik deze keer vaak geen moer van snapte. Jammer genoeg vind ik ook de deelnemers tot nu toe niet echt leuk, kan nog komen natuurlijk maar ik heb een hekel aan die betweterige selfkicker Kees van der Spek en hoop dat hij er snel uit is en dat zal dan wel weer niet . . . Wel heel leuk, op 7 februari a.s. ga ik met Joke en Anne naar een (afscheids?) concert van The Eagles in Karlstad, tickets al gekocht! ---------- Zaterdagmorgen 13 januari. Het sneeuwt weer, soms wat meer soms wat minder, het vriest iets van -4 en vanaf maandag zitten wij weer onder de dubbele cijfers. Nog iets over cijfers, de Zwedenforumfoto is al 701 keer geliked . . . Heb ik nog meer over cijfers? Nee dus☺ O ja dat mij e reader nog maar op 10% staat en dus opgeladen moet worden want als ik ergens een hekel aan heb, zin in lezen en de e reader bijna leeg, of zin om met de koptelefoon muziek te luisteren en blijkt dat hij dood is . . . Interessante praat vandaag hè, maar ik heb niks anders te vermelden. Zie wel prachtige foto's overal van de late vurige zonsondergangen en zo'n foto heeft Dick gistermiddag aan de rivier gemaakt en zal ik hier ook plaatsen als hij straks weer thuis is. Dat duurt dus nog, kreeg net een belletje dat hij even langs de veiling gaat die hier om de paar weken plaats vindt.   ---------- Vrijdagmorgen 12 januari. Weer iets grappigs, de foto die ik gisteren hier plaatste van de drie elanden in de tuin vond ik zelf natuurlijk ook leuk maar dattie zó leuk gevonden zou worden, nooit verwacht! Ik had hem op het Zwedenforum gezet en er kwamen tot nu toe 644 likes op en dat is wel heel veel en zelfs van de Zweedse ambassade in Nederland! Vanmorgen 8 reeën in de tuin die 'en masse' kwamen aanrennen uit het bos toen ik uit bed kwam, dan horen zij de houten vloer kraken, toch ook wel van een afstandje, mwah wat een leven toch. Gistermiddag had ik een uurtje de oppas op buurmeisje Luna en toen zij iets deed wat ik niet wil en nee zei ging zij in de huilstand, wat ik zelf volkomen negeerde maar de hondenkinderen dus niet . . . Het bleek dat pop en Elin dit heel erg vonden en zo mooi, Luna lag piepend op de bank en die twee hondjes kropen bij haar en gingen haar troosten. Echt dit was zo ontroerend om te zien en kennelijk voor Luna enorm troostend want zij viel daarbij in slaap en dat gebeurde volgens de ouders nooit zo maar op de bank en dat nog wel gewoon bij 'vreemden', ook weer leuk toch. Lief filmpje wat ik ook op youtube zal zetten. Eind van de middag kwamen Viking en Manja en dat was weer lachen, tot een uur of tien in de avond . . . Ik heb bij velen de naam een maf wijf te zijn maar Manja overtreft mij hoor, jawel en dat zonder ook maar één druppeltje drank! Dat onze honden eindeloos lief zijn weten jullie al maar dat zij een 3 jarig huilend meisje zo kunnen troosten, dat zij zelfs in slaap valt, konden haar ouders ook niet bedenken!☺ Honden zijn, mits goed opgevoed natuurlijk, echt superwezens! De vroege morgen van 11 januari ---------- Donderdagmorgen 11 januari. En toen werd de woensdag nog een prachtige memorabele dag met veel verrassingen! Op de eerste plaats, ik had net Elin buiten een plasje laten doen en stond zij binnen weer voor de voordeur met een schel, kort alarmerend blafje. En dan weet ik gelijk dat er 'iets' moet zijn, óf er wordt aan het poortje gerammeld óf er staat iemand aan de deur, ik reageer altijd wanneer ik een ander soort blafje hoor omdat ik weet dat een hond, nu dan Elin want de Engelsen geven geen kik, dit niet voor niets doet. Toen ik opstond zag ik het direct, 3 elanden in de tuin! Grotegoden wat geweldig! Het is volgens mij weer de bekende moeder met haar twee kinderen die hier rond lopen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee dus foto's en filmpjes maken door het raam, de één wat beter gelukt dan de ander, jeetje zeg wat stond ik in de opgewonden modus! Zij namen alle tijd, liepen rustig van de appelboom twijgjes te eten en ook van de dennenboom, wat mij eigenlijk wel verbaasde. Inmiddels weet ik dat zij wel 10 kg per dag per eland naar binnen werken met die kolossale lijven! Zo fantastisch, geen woorden voor. Ondertussen wist ik dat Dick er aan kwam en probeerde hem te bellen om nog even niet hier te komen en ja hoor daar kwam hij al aan en zag gelijk de elanden in de tuin, begreep waarom ik gebeld had, en reed door om een stukje verder te stoppen en ook vanaf een afstandje te genieten van deze aanblik. Moeder eland schrok een momentje van de voorbijrijdende koelkast maakte een sprongetje en ging weer verder met eten! Op een gegeven moment dacht een jong dat het een stukje verder nog beter was en liep via de voorkant van ons huis over de weg het bos in naast ons huis. De andere twee namen de tijd en liepen zo vlak langs ons huis tussen de garage en huis door om even halt te houden bij het reeën/vogelvoerplekje. Pop zag hen ook en bekeek het ademloos en Elin heb ik even van de bank af gehouden want moeder eland keek over de verandarand naar binnen en was ik toch bang dat zij dan ging blaffen! Langzaam lopend trokken zij weer het bos in en kwamen gelijk de reeën weer hier! Nou is dit mooi of niet dan?☺ Andere nieuws is dat het met de camper goed gegaan is, prima rijden op de 62 en aardige lui bij de garage en de hele achterbumper moet vernieuwd worden, offerte gaat naar de verzekering en bij goedkeuring worden onderdelen besteld. Gaat wel een tijdje over heen, maar maakt ons niet uit. Duct tape is overal goed voor hè Joke! Geweldig! Weer eens wat anders dan reeën! Gekke vlek op moeder eland komt door het schuin fotograferen door 3 lagen glas. ---------- Woensdagmorgen 10 januari. Gisteren ging ik in m'n eentje boodschappen doen en heb volgens mij hele gesprekken met mezelf gehouden. Zon, blauwe lucht, alles wit bevroren, ik raakte niet uitgekeken. Ben onderweg een aantal keer gestopt om mij te verbazen over zoveel schoonheid en dacht dat ik een winterkalender aan het kijken was, maar het was/is ECHT! Wat een prachtige winter hebben wij en er ligt al een aantal maanden een laag sneeuw wat alleen maar mooi is. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar geestelijk en lichamelijk voel ik mij bij deze temperaturen dit deel van het jaar in deze situatie, op zijn best . . . We krijgen nu een paar dagen net boven 0, hoewel verschillende weerstations verschillende uitkomsten geven en vertrouwen wij eigenlijk alleen nog maar op onze eigen thermometers. Helaas ook iets minder leuks, vind ik dan. Dick rijdt net weg met de camper, hij startte trouwens in één keer, maakte wel wat protesterend geluid, om naar de garage in Karlstad te gaan, zij gaan kijken wat er aan onderdelen besteld moet worden. En waarom ben ik niet mee gegaan? Om dezelfde reden als dat de Koninklijke familie ook niet in één vliegtuig zit als zij op reis gaan . . . Vul dit zelf maar verder in. Gistermiddag kwam het bezoek van onze leuke overburen nog even afscheid van ons nemen, zijn vanmorgen vroeg weer naar NL vertrokken! 9 januari Rådasjön, panoramafoto Klarälvsbanan, vroegere spoorlijn, nu een heel lang fiets/wandelpad Niet overdreven hè, zo mooi, zie ook het totaal bevroren meer Rådasjön Dit is dus vanmorgen en zal ik blij zijn als hij weer terug is . . . ---------- Dinsdagmorgen 9 januari. Een stuk warmer vandaag, nu -16 Deze week wordt het hier ook wat hoger van temperatuur maar hoger dan +1 wordt het geloof ik maar één keer om vanaf het weekend weer de diepvrieskou in te duiken. Ja toch leuk hè Annemarie om het hier eens zo te bekijken op een filmpje hoe wij hier wonen! Verder heb ik niet veel te melden, het gaat zo z'n gangetje en niemand is hier onder de indruk van de winter, is men ook gewend en hoort er bij. Zelf slaken wij nog steeds oh's en ah's kreten, kijk eens wat mooi, moet je die boom nou zien en die reeën in de sneeuw en ga zo maar door. Dus gooi ik er nu nog maar een paar hondenplaatjes in want die sneeuw verveelt jullie nu ook wel eens . . . Momenteel haar lievelingsspeeltje, zit een piepbal in        Echt altijd pais en vree tussen onze honden, zo fijn! ---------- Maandagmorgen 8 januari. Adembenemend mooi is het weer, en ijs- maar dan ook ijskoud en thermo ondergoed aan was geen overbodige luxe vanmorgen. Kijk, als je eenmaal 10 minuten loopt voel je dat je zelfs warm gaat worden, alleen je handen blijven toch een klein probleempje wat de pret drukt, dus komen er hier verwarmde wanten, Gisteren heb ik filmpjes geplaatst, ook eentje van een moeder eland met 2 kinderen, Dick kwam die tegen op weg naar de berg en zij stoorden zich totaal niet aan de auto en kon hij rustig filmen en fotograferen! Dit stel leeft hier gewoon in de buurt en al menigmaal door vele mensen gezien, grappig toch! Inmiddels weten wij dat je beter niet je auto kunt uitstappen om hen te fotograferen, dat werd bijna iemand noodlottig wat nog gefilmd is ook door een collega sneeuwscooteraar . . . Best gek om dat te zien want hij en nog iemand schoten de man niet eens te hulp en filmden er op los terwijl die eland op luttele meters afstand die man volledig onder zich door schopte. Het liep toch met een sisser af, man had alleen een gebroken been . . . Met wilde dieren valt echt niet te spotten en zeker met die krachtpatsers van elanden. Gisteren eind van de middag kwamen Joke en Anne en hadden we weer genoeglijke uurtjes, makkelijk maaltijd, soeppie met wat garnituurtjes er bij. Dick heeft gisteren de weg naar de camper sneeuwvrij gemaakt, hij moet woensdag naar garage in Karlstad om te kijken wat er besteld moet worden ivm de reparatie en APK keuring. Ook moet de camper uitgeruimd worden, er ligt nog veel troep in en ook dat is niet echt fijn bij deze kou, dus vandaag gaat de camper binnen opgewarmd worden. Veel langer kunnen wij niet wachten want er komen één of twee dagen temperaturen rond 0 en dan kan het glad worden. Bah een rotklus vind ik. Daarbij vinden wij dat de camper altijd reisvaardig moet staan voor als je onverwachts naar NL moet. Wel is het hier supermakkelijk om hem tijdelijk in- en/of uit de wegenbelasting en verzekering te halen, kost niks extra's en gaat gewoon via internet. Wij kunnen geen selfies maken, staan er altijd zo maf op en weten gewoon niet waar je nou naar moet kijken . . . een lens, nooit van gehoord☺ Gistermorgen Even pad overgestoken naar de huizen waar appelbomen staan en wie weet zit er nog een verrot bevroren appeltje aan en anders zijn de takjes ook lekker -------- Zondagmorgen 7 januari, Jeetje wat had ik nu blij geweest als wij nog in NL zouden wonen, een beetje vrieskistjesweer, na al die regen! Inmiddels zwaar verwend en is vrieskistjesweer heel gewoon, lachen toch, het is zelfs nog stukken kouder dan in mijn vriezer in de keuken! Toch wat hogere temperaturen vandaag, nu -23! Gisteravond leek het een heel klein beetje dampig en het effect is nu weer zó mooi, overal een wit ijslaagje overheen Straks stonden er 6 reeën in de tuin en één in de voortuin, en eentje er naast, die gewoon over het hekje springen en daar de op de grond gevallen vogelzaadjes staan te eten! Gistermiddag gezellige uurtjes bij de buurtjes gehad, die het leuk vonden om ons hun ouders voor te stellen en waren daarbij ook erge leuke toegankelijke mensen! Men zegt wel eens dat het op oudere leeftijd moeilijk is om vriendschappen te sluiten maar dat geldt voor ons zeker niet en daar ben ik blij om! Direct ga ik een poging doen om mijn filmpjes te plaatsen op youtube en wacht nog even met de krabbel te uploaden zodat ik eventueel de linkjes kan plaatsen . . . ben wel benieuwd of het weer zo lang gaat duren. Zie net dat het weer een tijd gaat duren dus, of vandaag nog te zien of morgen! OEHOEE KLIK OP FILMPJES! ---------- Zaterdagmorgen 6 januari. We zijn niet kinderachtig maar nu is het toch echt wel koud hoor, wel prachtig weer maar oeiiii, vannacht de max van -28 graden, ja hier kun je wel schaatsen . . . Gisteravond bij -24 kwamen wij thuis van avondrondje en had Dick een bevroren snor en baard, het leek wel of wij op de Noordpool waren! Roos mag zelfs deze ronde even niet meer mee, ik vind het, ondanks een winterjas, veel te koud voor haar . Ook nu maar een kort rondje met pop en Elin, ben echt bang voor bevroren tenen. Wij hebben de meest geavanceerde ramen qua isolatie die je je kunt voorstellen, 3 lagen glas en toch, aan de binnenkant van het slaapkamerraam zie ik een randje ijs aan de onderkant! Ook voor hier zijn de temperaturen nu extreem hoor, laat staan in het echte hoge noorden! Zie onder de bevroren snorren en sikkenclub!☺ En geef het portie winter van Roos maar aan Fikkie . . . ---------- Vrijdagmorgen 5 januari. Gisteravond laatste rondje was het -22 graden en de gevoelstemperatuur -25, nou dan weet je echt wel dat je in Zweden woont. Wat een schoonheid buiten, net of er op de sneeuw talloze diamantjes lagen en het knisperde enorm onder onze spijkerschoenen, zo heerlijk! Bij het opstaan vanmorgen ook - 22 en het gaat nog kouder worden, Dick stuurde mij net dit plaatje, op weg naar het wolvenpad! Hij mocht van mij absoluut geen lange ronde maken, veel te bang voor bevroren hondenvoetjes en Roos gaat nu helemaal niet mee en daar heb ik in de straat een stukje mee gelopen, een minuut of tien. De filmpjes van gisteren zijn echt heel mooi geworden en heeft Dick uit de hand gefilmd terwijl ik reed. Eerst twijfelden wij nog ivm eventueel trillend beeld maar blijkt dat Dick nog wel een vaste hand heeft, mooi beeld! En geloof mij, wij genieten volop van dit extreme weer! We voeren de reeën nu wel meer bij en staan er 's morgens 5 te wachten . . . we geven hen een bodempie en voor de rest van de dag moeten zij zelf zoeken en doen zij ook, want zelfs dat kunnen wij vanuit ons huis bekijken, hoe prachtig toch. In de avond nog een beetje voor de nacht. Ook de vogels worden nu ruimer bediend, met vetbollen zónder netje en ik prop deze in jampotjes. Grappig want om het enige stuk waar een hekje om heen staat is het hondentuintje aan de voorkant van het huis, hoef ik verder vast niet uit te leggen want is al talloze malen op foto's te zien geweest. Maar goed, dat tuintje dus, soms doen de honden daar een plasje en er staat een boom met een vogelvoerhuisje en nu zien wij allemaal dierensporen de tuin in gaan, die kennelijk over het hekje springen om restjes vogelvoer van de grond te eten! Het is te rommelig om te zien wat voor sporen dat zijn, maar ook reeën! Het houdt ons lekker bezig hoor. Gisteren kregen wij een verrassing van het bezoek van onze overburen, een heerlijke worst en moesten ons bedwingen om hem niet helemaal soldaat te maken en wat over te laten voor vandaag! Wat lief van onze buurtjes! De honden merkten ook duidelijk dat er wat anders te smikkelen viel en stonden alle drie in de keuken en hebben een héél klein stukje gekregen . . .  Ja hebbes Sprookjeswereld! ---------- Donderdagmorgen 4 januari. Sorry voor gisteren geen krabbel, geen tijd, we zijn gelijk na rondjehondje naar Karlstad gegaan. En ja, ik heb tegenwoordig ook altijd een 'pechpakket' mee voor stel dat er onderweg wat gebeurt. Maar nu gaat het pakket uitgebreid worden want zie wat er in de buurt van Malmö en Denemarken aan de hand is, sneeuw, niet te filmen, zoveel. Dit hebben wij niet gehad maar zou ook zo maar zo kunnen! Grappig de ongeruste berichtjes over de kou hier die wij krijgen, maar wij redden ons prima hoor, natuurlijk ook hier koud en ligt er veel sneeuw maar alles is onder controle en zolang als ik nog liever in een T shirt door het huis loop is het wel goed toch? Wel realiseerden wij ons gisteren in Karlstad dat wij toch echt wel in een heel ander land dan NL wonen hoor en dat je toch wel bevoorrecht bent om dit alles te kunnen meemaken! In zo'n stad ook, iedereen met dikke jassen, geen bloot hoofd te zien, sleetjes, hoge bergen geschoven sneeuw aan de kanten, skibakken op auto's, parkeerplaatsen als een soort ijsbanen, bevroren Klarälven, uitverkoop in de winkels van winterspullen. Wij gingen naar van die specifieke sneeuwschoenen kijken, vroeger van dat model tennisracket en nu mooie moderne dingen, prachtig om in dikke sneeuw te lopen. Wilden ze nu niet kopen maar wel kijken uhh waar hoor ik dat meer? Nee de keuze was niet meer reuze en wel hebben wij nu enig idee wat zij kosten en ook dat je deze eerder in het seizoen moet kopen wil je nog kunnen kiezen. Het is hier nu kraakhelder, de zon is net op, 9.07 uur, wordt steeds kouder vandaag, nu nog -11 en vinden wij al niet eens koud meer, ook omdat het straffe noord oosten windje van gisteren weg is. Volgens mij gaat de kou nog wat zuidelijker zakken en zal ook NL een tikkie mee krijgen en zag ik alweer irritant elfsteden geleuter staan . . . Dick kwam net thuis met kouwe klauwuh, zelfs met wanten aan, was -15 en moeten we dus van die warmtedingetjes voor in onze wanten kopen. Direct gaan wij rondje met de auto en GoPro op dashboard aan, af en toe even stoppen om gewoon filmpje te maken, zo mooi om nu te filmen! Zal ik dit weekend op youtube zetten. ---------- Dinsdagmorgen 2 januari. Gisteren niks gedaan behalve wat in huis rommelen, voelden ons apegaar, en wat aan mijn site veranderen, zag dat er datums niet goed stonden en nog wat andere dingetjes. Ook nog even een andere krabbelfoto hier boven bedenken. Het sneeuwt sinds gisteravond heel licht en tegen de verwachtingen in, komen er nu toch geen grote sneeuwbuien. Is best wel ok, het is prachtig buiten, zo blijft de sneeuw ook zijn schoonheid houden en voorlopig zowel overdag als in de nacht behoorlijk, zo'n graad of 10 onder 0, prima dus.  Grappig dat dit zo makkelijk went en je het normaal vindt en niet eens erg koud☺ Roos gaat in ieder geval nog altijd 1x per dag zeker mee en vaak ook 2x, net hoe haar Engelse petje staat. Dick kwam gisteren met wat fotoboeken uit de kelder en dat is zo leuk als je die al jaren niet meer gezien hebt en daarbij ontdekten wij dat het schattige geruite jasje van Elin zeker als zo'n 35 á 40 jaar oud is en we Lotte onze ruwhaar teckel er mee zagen lopen! Best gek want ik zei al steeds dat het van Lotte geweest was en als je dan gaat uitrekenen en foto's van vroeger ziet, realiseer je de lange tijd geleden pas echt! Onze honden dragen echt hier elke dag een jas en dat kun je je in NL gewoon niet voorstellen, maar hier is dat dus echt nodig. Je ziet alleen maar honden mét jas, áls ik die zie bijvoorbeeld bij de winkels in de buurt, want in onze woonomgeving zie ik totaal geen hond! Ze zijn er zeker wel maar we komen ze nooit tegen, jaha wel gisteravond hondenkak in de sneeuw bij ons avondrondje! En ik wil niet generaliseren, maar in de straat zijn wel NLers op bezoek met een hond . . . en van onze honden kan het niet zijn, want wij ruimen alles op! ---------- Maandagmorgen 1 januari. En vanaf vandaag doen wij weer gewoon toch? Ach wij deden al aardig gewoon hoor,de dagen gevierd met leuke en lieve mensen en we hebben er van genoten. Gisteravond weer hartstikke gezellig met Joke en Anne, spelletjes gedaan, '30 seconden' heet dat en kenden wij helemaal niet. Je kunt er goed bij lachen en ondertussen lekker muziekje aan uit 'onze tijd' gepresenteerd door de pretentieloze omroep MAX (toch maar eens lid van worden?), heerlijk, zo herkenbaar allemaal! Hondjes alle 5 languit vredig slapend om ons heen, wat wil een mens nou nog meer? En toen was het zo maar half 3, zonder dat wij er erg in hadden en dat betekent toch wat voor mensen die echt altijd om 10 uur/ half 11 in bed liggen! Langzaam terug naar huis rijden, gelukkig maar 6 km, altijd voorzichtig ivm al die diertjes hier, gelijk thuis stukje lopen met de hondenkinderen en om 3 uur het bed ingestapt. Ja en dan toch om half 9 wakker, de honden niet die bleven gewoon slapen. Twee hebben we wakker gepord voor de ochtendronde en de derde, Roos ligt nog diep te slapen en het is al half 11! O ja direct moet ik natuurlijk aan de nieuwe krabbelbladzijde voor 2024 beginnen!