MENU                                     

2013
deel1  
         deel2

Woensdagmorgen 1 januari. Allereerst natuurlijk iedereen een gelukkig maar vooral gezond nieuwjaar! Verder ja, gatverdamme wat een knallen maar één troost, onze honden zijn er abslouut niet van onder de indruk, gelukkig! Gisteravond om half tien nog even naar het bos gereden voor een snelle uitlaat. Geen carbidbussen dit jaar, dat is verboden geworden, alleen mag dat nog op een speciaal terrein buiten het dorp, godzijdank.
Wel hoop ik dat mijn wandeling van vanmorgen geen voorbode mag zijn voor het hele jaar . . . Midden in het bos kwam ik iemand met 4 loslopende, felle Belgische k*herders tegen en daar word je als mens met 'normale' honden niet blij van . . . Ik heb de zaak beschaafd afgehandeld maar was wel twee honden kwijt . . . In de verte hoorde ik constant Emma blaffen en dat was maar goed ook want ik vermoedde dat Roos daar ook bij zou zijn en dat klopte. Ik vind dat je met zulke honden gewoonweg niet in een bos kunt lopen waar nog meer andere mensen met honden lopen. Mevrouw zei dat ook háár honden uitgelaten moeten worden. Maar ik vind dat is dan háár probleem er zijn in de buurt genoeg overzichtelijke stille fietspaden waar je met galbakken kunt lopen! Ik heb dus mijn adrenalineshotje voor vandaag ook weer gehad.
Eigenlijk hoort dit krabbeltje weer in een nieuwe serie en daar ga ik vandaag aan werken.

----------

Dinsdagmorgen 31 december. Ja hoor, ik ben weer helemaal bijgekomen! Djiezusssss wat was ík boos maar, eerlijk gezegd, ik heb toch wel even om mij heen gekeken hoor, toen ik flipte want ik wil daar toch liever geen toeschouwers bij hebben . . . Haha Til, het kleed is schoon gebleven! Noor maakte wel wat kotsbewegingen maar zij durfde kennelijk niet (????)
En dan is het nu alweer de laatste dag van een, toch wel, veel bewogen jaar. Laten we hopen dat het nieuwe jaar eens rustig zou kunnen verlopen en er weer eens een reisje voor ons in het verschiet ligt en dat die spalkenzooi eens ophoudt.
Verder wens ik al mijn lezers een heel fijn en vooral gezond 2014, en speciaal denk ik hierbij aan A & P!
Gisteren weer nieuwe foto's geplaatst hoor!
----------

Maandagmorgen 30 december. Even een waarschuwing, jullie kunnen nog de krabbel afsluiten NU. Het zal een grof stukje worden. Ik ben momenteel doodmoe. Waarom? Ik ben tijdens de wandeling compleet geflipt. Op 2 meter afstand stonden Noor, Emma en Roos, zich vol te plempen met paardenstront, en ik kon er niet bij want er zat een slootje tussen ons in. Dertig jaar geleden had ik met een energieke sprong er over gesprongen om het zootje uit elkaar te krijgen maar nu, één en al machteloosheid. Ik ging totaal uit mijn plaat met de nodige godvers en nog veel erger en niets hielp. Ze kéken niet eens naar mij. Wel Emma, die voelde dat dit toch niet klopte en kwam naar mij terug. Ik weet namelijk dat ik straks de zooi weer van het kleed kan opruimen en Roos niet hoeft te eten . . . En sinds gisteren hebben wij hier een ander kleed liggen, eentje van Wendy omdat ons eigen kleed nog de sporen te zien zijn van de vorige kotspartij. In de winter kunnen wij het kleed niet buiten afspuiten omdat het gewoonweg niet droogt. Uiteindelijk ben ik maar doorgelopen en had het zweet van ellende op mijn rug staan. Toen ik op de terugweg via een omweg weer de plaats van het delict heel slim omzeilde, bleek dat de honden slimmer waren . . . NEE HÈ . . .  Op dát moment heb ik alle schuttingwoorden en de bargoense uitdrukkingen van mannelijke- en vrouwelijke geslachtsdelen gebruikt die ik ken.
O ja, gisteren heb ik weer foto's gemaakt en dat valt niet mee met één hand, zal ze vandaag, als ik weer bijgekomen ben, hier plaatsen.

----------.

Zondagmorgen 29 december. En ik maar bedenken hoe de site er in het nieuwe jaar uit gaat zien. Ik heb net voor iemand een site gemaakt en daar aardig wat creativiteit in gelegd en nu 'moet' ik weer aan de slag voor mijn eigen site. Niet dat ik dat niet leuk vind hoor . . . nee maar het creavuurtje moet weer even aangewakkerd worden! Ik geloof dat ik oud ga worden (nou ja hoop ik!) en heb gisteren weer genoten van Doe Maar. Jeetje wat hadden die mannen een aantrekkingskracht op piepjonge meisjes en ik kán mij voorstellen dat dát de band genekt heeft. Zulke mooie muziek die, zo leek het toen, het meest geschikt voor kinderen werd! Zo jammer, want hun teksten zijn, gezien in het tijdperk van toen, heel mooi. Er is een raar verschijnsel buiten momenteel . . . de zon schijnt . . . Op de openingsbladzijde zien jullie mijn ontwerp van de kerstkaart die het eerst zou worden . . .

---------- 

Zaterdagmorgen 28 december. Jawel ook ik kwam thuis met stinkend smerige honden. Het is echt slipping en sliding in het bos, maar dat is het momenteel op elke wandelplek hier in de buurt. Toen Wendy en ik gistermiddag in de stortregen de honden uitlieten kwam Jari opeens met een groot, leek wel vers, bot. Uiteraard heeft zij het gelijk afgepakt want dit kan tot nare taferelen leiden (nou zeg maar gerust 'lijden') met 6 honden . . . Snel honden in de auto en kijken wat er nog meer lag. Er lag (ligt denk ik) een vuilniszak met een kadaver, volgens ons een schaap. Hoe komt dat daar nou weer in godsnaam? Ik realiseer mij dat er vlakbij wel een veld met schapen lopen en heb er nu dus zo mijn gedachten over . . . Straks maar even de milieufiguren bellen. Eerst wilden wij het meenemen maar dan ligt die zooi ruim een week bij ons in de vuilnisbak en dat vind ik niet zo'n fijn idee . . .

----------

Vrijdagmiddag 27 december. Oh ja al middag! Ik, nou wij allemaal, waren al vroeg geconfisceerd door Charlotte met haar nieuwe spel. Het heet 'hondopoly', zoals de naam al zegt een monopoly maar dan met de aankoop etc van honden, écht heel leuk! Het spel is nog niet klaar maar Wendy en Charlotte moeten de paardenstallen nog schoonmaken. Dus morgen het spel verder, Wendy moet daarna namelijk werken. Dick is vanmorgen met de honden hier naar het bos geweest om een 'nette' padronde te maken en hij kwam briesend thuis . . . teveel honden . . . teveel mensen . . . en toch vreselijk smerige honden . . .  Ik kan ook niet anders zeggen dan dat dat natte weer mij ernstig de keel uithangt, bah. ik verlang heel erg naar fotograferen maar dan wél met sneeuw!

----------

Donderdagmorgen 26 december. Gisteren is alles toch nog goed gekomen alleen heb ik de dag ongedoucht doorgebracht. Maar . . . het huis was netjes en dat scheelde niet veel. Dick kwam thuis met 4 onvoorstelbaar vieze honden, altijd makkelijk wanneer je bezoek krijgt . . . Ik keek niet vrolijk maar hield mij in (hoe knap!) Gelukkig kon ik dat hele handeltje in Dick zijn schoenen schuiven want met één hand kan ik geen honden afspuiten en afdrogen . . . Terwijl bezoek en ik al achter een bakkie zaten was hij nog bezig om de honden fris te krijgen . . . Vanmorgen weer gezellig met Wendy gewandeld en heb ik haar weer kunnen vermaken door een stunt, volgens haar ging ik winterpicknicken . . . langzamerhand gleed ik in de modder naar beneden . . .

----------

Woensdagmorgen 25 december. Iedereen een gezellig kerstfeest gewenst en eet alsjeblieft niet te veel hazeshit, zwijnestal, eendenreet, reeënkeutels of gevulde kippenkont.
Een klein stukkie vandaag want wij hebben ons grof verslapen . . . en direct komt er bezoek . . .

Oja, nog iets HEEL belangrijks, maak GEEN digitale kerstkaarten open van afzenders die je niet kent, daar zit een gemeen virus in!!!!!!!!
Ik kreeg er net eentje van Marieke Bakker, ken ik niet, en als je dan even met je cursor op de afzender gaat staan zie je iets raars!!!!!!!!

----------

Dinsdagmorgen 24 december. Zo, ik ben uitgewaaid! Nu een bakkie koffie met uiteraard een hondje op schoot en nadenken over de boodschappen . . . Ik vind dat in deze periode echt helemaal niet leuk, die heksenketel overal. Bah, dat gerace om zoveel mogelijk afwijkend vreetwerk in huis te halen. Gatver, wat baal ik daar toch van. Het is dat wij door de omstandigheden thuis zijn maar het liefst zou ik half december onderduiken ergens in de sneeuw in het noorden om beslist niet eerder dan half januari weer terug te komen. Want het allerergste gaat nog komen natuurlijk, dat verdomde vuurwerk. Vannacht lag ik strak in mijn bed, er was een reuzeklap.

----------

Maandagmorgen 23 december. Gisteren was het hier kotsdag. Bijna alle honden hebben wat geproduceerd en om het nog wat pikanter te maken, Dick ook! De laatste deed het keurig op de daarvoor bestemde plek maar kan nou iemand mij eens uitleggen waarom dieren het altijd op de foute plek neerleggen? Noor in de auto, uiteraard op de hondendeken, Muis op de mat in de kamer (het enige deurmatje) Emma heeft zelfs twee plekken gebruikt, eerst op het hondenbed en daarna op het kleed (het enige kleed in huis) Op het moment dat ik het hondenbed stond schoon te maken heeft Muis het opgeruimd van het kleed . . . Ajakkiebah. Je moet als hondenliefhebber wel een geest van elastiek hebben hoor en heel veel gevoel voor humor, ja wij kunnen ons zelfs een versuffing lachen om dit alles! Het is dan echt zo van 'kijk ons nou weer eens lekker bezig zijn'! De honden mankeerden verder niets en hebben gewoon gegeten ja dat hebben we wel gezien en Dick? Volgens mij is hij weer beter want tijdens het ontbijt ben ik alweer aardig op de hoogte gesteld van alles wat er niet deugt in de wereld . . .

----------

Zondagmorgen 22 december. Dit was dan weer de langste nacht, nu gaan de dagen al weer korter worden maar van mij mag dit nog een tijdje zo blijven. Vooral nu met al die lichtjes! Ik heb het al eens meer gezegd, jaha het voorgaande ook, maar nu bedoel ik iets anders. Hét woord wat hier in huis het meest gezegd wordt, LIEF. Ook vanmorgen tijdens het ontbijt viel het ons beiden weer op. Zo van 'o wat is ze lief, kijk eens wat lief en wat doet ze weer lief, wat ligt ze lief'! Zal dat woord in gezinnen zonder dieren ook zo vaak gezegd worden? Gisteravond was het weer even 'back in time' en heb ik genoten van The Rolling Stones! Vroeger was ik zo'n net Beatlemeisje en vond zo af en toe wat mooi van de Stones. Later veranderde dat en trok mij dat rauwe, ruige van hen wel aan, vooral die lelijke Mick Jagger 'deed' (doet) het wel bij mij! Grappig dat het dan net is alsof je weer die leeftijd hebt . . .

----------

Zaterdagmorgen 21 december. En dan komt de post je een prachtig kerstpakket brengen . . . en wel zo mooi, en zo'n lieve beschreven kaart, dat de tranen weer rijkelijk vloeiden! Sommige mensen voelen je zó goed aan en weten met hun woorden en presentjes de juiste snaar te raken . . . Er zat, buiten heel veel lèkkere dingen, ook voor de meiden, nog iets heel moois in, een prachtig kleed waar Dick een foto van zal maken, zodat jullie het ook kunnen zien! En vandaag zal ik mails beantwoorden. Tegenwoordig zet ik in de avond al op tijd mijn leppie uit omdat ik anders in de verleiding word gebracht om toch weer te gaan fröbelen wat met het harnasje niet zo makkelijk is en ik bang ben andere vingers te gaan overbelasten . . .

----------

Vrijdagmorgen 20 december. Een mooie morgen vandaag met de wandeling. Grappig die reacties over mijn fototoestel! Ik heb wel een klein cameraatje maar die heb ik aan Dick gegeven. Mijn relatie met de kleine Canon is verstoord. Eerst heeft Dick hem tijdens een vakantie leren zwemmen en daarna vond Canonnetje het nodig om steeds z'n batterijklepje los te gooien. Voor Dick maakt dat niet uit, die maakt alleen statische foto's maar aangezien ik het meestal van snelle acties moet hebben, kan een irritant batterijklepje je danig op de zenuwen werken. Maar dat ik wat moet, is mij inmiddels wel duidelijk, anders gaan jullie mij skippen geloof ik . . . Met A gaat het intussen naar wens, zij is goed bij gekomen van de zware operaties.

----------

Donderdagmorgen 19 december. Jullie zien wel dat het begin er is, de site in kerstsfeer! Ook mijn huisje begint er wat op te kijken en het staat wel weer gezellig, ik ben namelijk een lichtjesfreak, ook buiten de kerstdagen om. Het liefst heb ik overal slingers met lampjes  en dan vooral van die kleintjes. Wij hebben eens een Deens koninginnehoofd van gips meegenomen uit Zweden (!) en zij heeft altijd, het hele jaar door een krans van lichtjes om haar hoofd. Misschien ben ik daarom wel zo'n Scandinaviëliefhebber, je hebt daar van die lekker lange donkere winters waarbij je helemaal uit je plaat kunt gaan met lampjes! Waar ik momenteel wel erg van baal is het niet kunnen fotograferen, ik kan mijn fototoestel niet vasthouden met één hand en ik heb nog geen klein cameraatje. Gelukkig ligt er nog geen sneeuw en eigenlijk hoop ik, heel stiekem, dat de kerstman voor mij een klein cameraatje bij zich heeft . . . maar eerlijk gezegd geloof ik er niet echt in . . .

----------

Woensdagmorgen 18 december.

Lieve A, vandaag ben ik in gedachten dicht bij je, en bij P natuurlijk ook.

Nee we hebben er geen settertje bij, Mckenna heeft het prima naar haar zin bij Baarmans en Bea! Het is een échte grove boerendochter die daarbij verschrikkelijk lief is! Met mijzelf ben ik van de regen in de drup gekomen. Ik heb twee injecties gehad, één in mijn duim en de ander in mijn pols. Daarna werd ik gelijk doorgestuurd naar de handtherapie en daar is een harnasje aangemeten, jawel een forse spalk om duim en pols die er maar liefst 6 weken dag én nacht om moet blijven en om het nog wat leuker te maken moet ook de pinkspalk er 's nachts om heen en overdag zo om het uur. Toen mij gezegd werd dat dit toch echt voor 6 weken is hoorde ik dat onbewogen aan maar later realiseer je je de consequenties. Ik lijk nu wel de bionische vrouw, gelukkig is het huidkleurig. En dat ik zoals gewoonlijk, prima geslapen heb met die stellage verbaast mij dan ook niet, ik ben in de aanvaardfase beland.
Gisteravond ben ik geslaagd voor mijn 'Photoshopdiploma!!'

----------

Dinsdagmorgen 17 december. Vandaag zo'n dag met leuke en minder leuke, zeg maar nare dingen, en ik begin bij het laatste.
Ik wens P en A vandaag heel veel sterkte, A moet naar het ziekenhuis en ondergaat morgen een zware, dubbele operatie.
Zelf moet ik vanmiddag bij de plastisch chirurg zijn om daar een gezellig prikje in mijn duim te krijgen (natuurlijk peanuts vergeleken met het vorige)
Vanmorgen gaan wij wel wat leuks doen, op bezoek bij Baarmans en Bea om McKenna weer eens te bekijken en of dat beessie het daar wel goed heeft . . . noem het maar 'setterinspectie'!
Wat mijn cursus betreft, ik ben aan de eindopdracht bezig en hoop deze binnen een paar dagen af te hebben, dan kan ik in alle rust de site in een kerstjasje hijsen, net als het huis.

----------

Maandagmorgen 16 december. Een korte wandeling gemaakt maar wel lang weggebleven . . . babbeldebabbel . . . Gisteren een prachtige wandeling gemaakt met Klara en dog Charlie en het was erg gezellig! Zo'n 12 jaar geleden is Klara vanuit Tsjechië hier komen wonen en sprak geen woord Nederlands! En nu? Het is niet te geloven maar zij spreekt én schrijft keurig ABN! Zelfs woordspelinggrapjes snapt zij, ik blijf het ongelofelijk vinden, zij is natuurlijk ook wel een heel slim wijfie! En daarbij, toen zij destijds één voet in NL zette, heeft haar man geen andere taal meer tegen haar gesproken dan Nederlands, nee niets meer in het Engels! Dog Charlie is ook een schat van een hond en o wat issie groot! Hij heeft zich prima vermaakt met onze meiden, grappig om te zien dat onze meiden veel sneller wenden maar hij kan toch hard rennen, oeps, prachtig!

----------

Zondagmorgen 15 december. Dick is een klein uitlaatrondje met de meiden want ik heb om 10 uur een afspraak met Klara in het Roggebotzand om te wandelen, gezellig! En ik vind dat de meiden zo lang niet kunnen wachten. Net tijdens het ontbijt zit ik wat folders te bekijken met eetwerk en verbaas ik mij toch weer over het enorme aanbod, je ziet door de bomen het bos niet meer, en eerlijk gezegd vind ik  het een beetje boel decadent. Wij 'vieren' ook kerstmis maar zonder al die franje (wij zijn nou eenmaal mensen zonder franje). Wat zal er in de winkels veel overblijven van al dat spul, zo zonde. En nu heb ik geen tijd meer voor een verder praatje, ik moet in de benen komen.

----------

Zaterdagmorgen 14 december. Hoe ouder je wordt des te vaker je terug kijkt en zeker door bepaalde situaties, zoals het hemelen van Fanny, wat overigens in alle rust gisteren is verlopen.
Toen ik vanmorgen tijdens de wandeling een gebruikte condoom, zonder knoopje (tjee wat een nonchalance) zag liggen schoot ik helemaal terug in de 'vroeger' tijd. Ik vroeg mij af hoeveel uur ik van mijn leven buiten heb doorgebracht met de honden, ontelbaar bijna. Ik zag mezelf weer lopen, het Sloterpark en -plas rond in Amsterdam. Eigenlijk zou je die plekjes weer eens gaan bekijken, maar misschien valt het dan tegen. Wel hebben wij een aantal jaar geleden 'ons' plekje in Duitsland nog eens opgezocht. We hebben daar verschrikkelijk veel gewandeld in de tijd dat wij er woonden, dáár heb ik het echt buitenleven leren kennen. Goh wat een nostalgisch praatje vanmorgen . . .

----------

Vrijdagmorgen 13 december. Verwacht van mij vandaag geen leuk praatje, daar heb ik geen zin in. Mijn gedachten zijn momenteel bij onze lieve vrienden Gerard en Marijke, die, nu ik dit tik, de dierenarts op bezoek hebben. De lieve Fannefan (Fanny van de Bisontocht) gaat hemelen. Zij heeft de prachtige leeftijd van 14,5 jaar bereikt en het verdriet is groot.

----------

Donderdagmorgen 12 december. Volgens Dick lijk ik wel iemand met een drukke kantoorbaan . . . Ik tolde gisteravond laat doodmoe mijn bed in. Jawel de test heb ik in één keer goed gemaakt en ook gisteren alweer 6 nieuwe lesjes van de volgende 20 gemaakt! Nog 14 te gaan en dan zou ik een volleerd photoshopper moeten zijn, hmmmmm. Maar zie het als autorijden, je kan dan wel een rijbewijs hebben maar door ervaring leer je het meest! Natuurlijk scheelt het een slok op een borrel (niet voor mij want ik lust geen borrel) dat ik al jaren met een beeldbewerkingsprogramma werk. Nou Petri, een mens is toch nooit te oud om te leren, en dat geldt zéker ook voor jou hoor! Kijk dát doe ik jou nou weer niet na! Tja en dan volgende week weer een afspraak met de plastisch chirurg grrrrrrr, ik krijg een injectie in mijn 'trigger duim' en dat is geen grapje.

----------

Woensdagmorgen 11 december. Nou lesje van eergisteren had ik gister in een uur gemaakt! Nu deze 20 lessen zijn goed gekeurd kan ik beginnen aan de test, ik heb het bekeken en schrok van de moeilijkheidsgraad. Nou toen begon ik maar aan de kerstoutfit van de site. De inspiratie kwam opzetten en ik had al snel een mooi achtergrondje, jaha weer had . . . Emma kwam op schoot en sloeg met haar lieve pootje tegelijk zoveel toetsen in dat alles wéér weg is en ik zelfs mijn leppie opnieuw moest opstarten . . . niet te geloven toch! Nee hoor, kwaad worden doe ik nooit op mijn meisjes dus ook deze keer kreeg zij een dikke knuffel als beloning dat zij zo lief bij mij wilde liggen. Direct stap ik even onder de douche om daarna voor de verandering maar weer eens naar Zwolle te rijden (een never ending story, geloof ik)
Klara, tot zondag, we speken nog nader af!

----------

Dinsdagmorgen 10 december. Goh, wat een mooi wandelweer vandaag. Op 'mijn' wandelplekje van vanmorgen heeft iemand zijn hond getrimd, niet te geloven, er lag bijna, een complete witte herder! Ik heb inderdaad van de week gezien dat mensen daar bezig waren hun hond uit te pluizen maar dat zij hun resten zo massaal zouden achterlaten had ik niet gedacht, ik vind dat zo aso. Vandaag de oppas op kruimeltje en ik zit nu met moeite te tikken, twee honden op schoot . . . Op de leuning van de stoel moet ik mijn laptop in evenwicht zien te houden en links tikken is ook niet echt makkelijk met die peesontstekingen, nog pijnlijker dan alleen met pinkie. Door mijn photoshopcursus ben ik nog niet eens toegekomen aan een kerstoutfit voor mijn site, heel ongebruikelijk voor mij. Gisteravond een les gemaakt waar ik ruim 3 uur over gedaan heb en hij was klaar om naar het kluppie verstuurd te worden ter correctie . . . jaha 'was' klaar . . . Miepie slaat hem per ongeluk verkeerd op, sluit de afbeelding en wég is hij (*&^%$#@ Ga hem nu weer opnieuw maken, acht je leert er veel van op deze wijze!

----------

Maandagmorgen 9 december. Ja hoor, 'Homeland' had ons gelijk weer in de greep! Grappig, zo af en toe wijzen mensen (dit keer vriendin Mieke) je weer eens op iets wat je zelf gewoon vindt maar wat anderen heel leuk (of gek) vinden! Mieke heeft het zelfs gefilmd! En wat is dat dan? Nou ja, een beetje gek voor anderen misschien maar ik ga het jullie toch vertellen. Emma bidt altijd voor het eten . . . dit doet zij al jaren, 2x per dag . . . Voor zij haar eten krijgt duikt zij plat op de grond, ook met haar snuitje, en een zwaaiende staart, zij zegt dan een gebedje op (met mijn stem), na het woord 'amen' springt zij op en mag zij gaan eten . . .
Hoe maf kunnen mensen zijn met hun honden? Ach, het is allemaal zo onschuldig. Nu hoorde ik net dat ik haar een stukje uit de koran moet leren, want zij bidt als een moslima!

----------

Zondagmorgen 8 december. Gistermiddag was het weer eens zover . . . human nature . . . nog wel mét nootjes volgens mij, maar het kunnen ook kauwgomballen geweest zijn . . . Emma heeft na de snack zeker nog een minuut of 5 lopen herkauwen, wel gatverdamme. En vanmorgen kwamen wij in de buurt van het plekje en ik zag dat de dames de turbo aanzetten. Tja, ik heb mij omgedraaid, niet de moeite genomen om te roepen, ik denk maar zo, 'op is op' . . . Ik vind het buitengewoon smerig dat zij dat opvreten maar aan de ander kant beken ik eerlijk dat er in róllen nóg veel smeriger is. Vanmorgen alweer op tijd Dick op de trein gezet, hij is naar een lezing over 'Inferno' het boek van Dan Brown. Vanavond begint onze favoriete serie weer op tv,  'Homeland', daar kunnen wij ons écht op verheugen! O ja, ik heb weer nieuwe foto's geplaatst hoor!

----------

Zaterdagmorgen 7 december. Nee nog geen foto's geplaatst, geen tijd . . . Ik doe momenteel een cursus Photoshoppen en die lessen nemen aardig wat tijd. Het is een programma wat ik gebruik naast Paint Shop Pro, met PS kun je wat professionelere werkstukken maken zodat ik jullie nóg mooiere dingen kan voorschotelen haha. Er wachten nog veel meer digitale werken op mij maar tegenover mijn gezin kan ik toch ook weer niet de hele dag achter de computer zitten . . . ik zou dat wel willen hoor maar dat gaat op tegenstand stuiten. Verder moet ik toch ook echt opletten op die misselijke handjes van mij want dat linkerklauwtje remt mij toch behoorlijk. ik had eerlijk gezegd gerekend op een vrijdag met sneeuw, maar nee hoor, dat is mij weer door de neus geboord.

----------

Vrijdagmorgen 6 december. Stil in huis en we missen Mieke nu al . . . Lekker gewandeld vanmorgen en de meiden waren helemaal out of control door de wind, een prachtig gezicht, dollen met elkaar en rennen achter de blaadjes aan die zij uit de lucht probeerden op te vangen! Maar ik moest nogal stevig doorlopen want met mijn eeuwige optimisme had ik een veel te dun jackje aan, en koud dat ik het had! De afgelopen dagen heb ik nog wat huisfoto's gemaakt die ik vandaag zal plaatsen, het zijn de eerste plaatjes van december.
Tja en hier dan ook een plaatje van vandaag met mijn dagelijkse kijk op Mora, in Zweden, een plaats met een heel speciaal plekje in ons hart!

----------

Donderdagmorgen 5 december. Het laatste dagje met Mieke, jammer. Vandaag komen er ook andere vrienden een bakkie doen, dus weer gezellig! Nee wij vieren geen sinterklaas, maar wel altijd kerst. Uiteraard laten we de sint niet helemaal voorbij gaan nu Charlotte en Wendy bij ons wonen. Wat de meiden betreft heb ik eigenlijk niets te vertellen, aan één kant gelukkig natuurlijk! Verder heb ik ook geen nieuwtjes dus stap ik nu onder de douche want ik moet toch wel fris en fruitig voor mijn bezoek staan . . .

----------

Woensdagmorgen 4 december. Jammer geen rijp vanmorgen. Langzamerhand glijden we weer naar het einde van het jaar, het jaargetijde waar ik mij altijd zo enorm op verheug . . . Leuk om te horen van Mieke dat zij onze honden in huis zo extreem rustig vindt! Als je hier als vreemde binnen komt schrik je je het apezuur, zo gaan zij tekeer. Maar eenmaal je billen op een stoel geplakt gaan zij al snel liggen en het liefst op schoot . . . Vandaag heb ik een dagje 'vrij', Mieke en Charlotte gaan koken. Ik kom nog even terug op 'probleem' pupje van bevriende fokker. Helaas willen de mensen geen afstand van pupje doen en slaan zij ook hulp af, in zoverre, zij zoeken de oplossing bij de hondenschool en ik weet zeker dat dat niet gaat lukken. Tjiezussss nee, ik ga écht nooit meer fokken, dit soort toestanden houden je 's nachts uit je slaap als het jouw pupje betreft . . .

----------

Dinsdagmorgen 3 december. Wat een stilte in huis, Mieke is met Dick mee wandelen . . . Je moet ook wel echt van honden houden als je hier logeert want, en ik moest er zo om lachen, 's avonds zit je hier op je stoel helemaal begraven onder honden, dan de één dan de ander! Als een vreemde hier eens binnen zou kijken, je weet niet wat je ziet, alles ligt geplakt op de mensen! Momenteel loopt de kleine gremlin door de kamer te struinen, Wendy moest vroeg beginnen en Senna gaat niet mee met de lange wandeling. Of zij het daar mee eens is hoef je niet te vragen . . . Wat een mooie dag, ik zie het rijp op de bomen en het zonnetje schijnt! Mieke heeft heerlijke gerookt Schotse zalm mee genomen en als wij dat eten moet je onze meiden echt weg zetten . . .

----------

Maandagmiddag 2 december. Even tussen het geratel door, de ducktape komt goed van pas . . . Net gewandeld en we zijn ruim twee uur wegggeweest, babbeldebabbeldebabbel. Ik heb gehoord dat het eind van de week gaat sneeuwen. LEUK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! fotootjes maken! Verder niets te vertellen vandaag, sorry.

----------

Zondagmorgen 1 december. Even tikken met de boksbeugel af. Ja toch wel een veilig idee zo'n ding als ik alleen in het bos loop . . . Of het de komende dagen  nog zo gesmeerd gaat als altijd met de krabbel, moeten we nog maar even afwachten. Er komt vandaag een Schots/Nederlandse dame (nou ja dàme?) voor een paar dagen hier logeren en ik weet niet of zij mij de rust gunt om jullie weer even bij te praten in de morgen . . . Er zijn van die mensen waar een rol ducktape bij geleverd zou moeten worden . . . Nee hoor, zonder dollen, het is een schat van een meid en we zullen veel plezier hebben! Eergisteravond laat kreeg ik een benauwd telefoontje van een bevriende fokker, problemen met een geplaatste pup. Ik kreeg een prachtig filmpje toegestuurd met hét probleem waar de nieuwe eigenaren mee worstelen. Het was een heerlijk gevoel om tóch weer eens eventjes op de stoel van de gedragstherapeut te mogen zitten . . . Maar guttegut wat kunnen mensen toch raar stoeien met een jonge pup, niet te geloven en het dan nog gek vinden dat pupje vreemd reageert . . . Ook deze fokkers zijn net zo zorgvuldig als wij met het plaatsen van een pup, en dan nóg kan het enorm tegenvallen en zit er nog maar één ding op, pupje terughalen. Ben benieuwd hoe dit af gaat lopen.

----------

Zaterdagmorgen 30 november. In ons dorp bevindt zich een koninkrijkzaal van de Jehova getuigen. Bijna elk weekend is daar een feestje en verbaast het mij toch telkens weer hoeveel mensen zij bij elkaar weten te krijgen, menig clubje zou jaloers zijn op zo'n aanhang met allemaal nette mensen in pak, zonder hooligans! Vanmorgen zette ik de auto vlak bij de uitgang en liet de honden uit de auto en stak het weggetje over naar het bos. Hmm waar is Roosje? Ik keek om en zag haar vrolijk en vrij met een enorme zwaaistaart over het parkeerterrein lopen, op weg naar de verkeersbegeleiders (ja, die hebben ze zelfs ook daar) Zij werd daar hartelijk ontvangen en vond het allemaal erg leuk, kijk, dat zouden mijn andere honden nou nooit doen! Roos wel, altijd lief en altijd vriendelijk, springt nooit tegen mensen op, kortom, een fantastisch hondje, maar dat wisten jullie al! Omdat een aantal mensen mij vroeg hoe het met pinkie gaat, nu dan maar even een updeetje. Hij groeit krom en 's nachts heb ik daarom nog steeds een spalk. De laatste paar weken had (heb) ik behoorlijk wat last van mijn pols en duim en nu hoorde ik gisteren dat het overbelast is (té fanatiek geoefend?) en ik een peesontsteking heb ik mijn pols en om de feestvreugde te verhogen ook eentje in mijn duim. De eerste hopen we dat het vanzelf langzamerhand over zal gaan en de duim is een ander verhaal, helaas. Daar moet weer een plastisch chirurg aan te pas komen . . . en zo rol je van het één in het ander. De wet van Murphy. Gisteren is er een soort boksbeugel gemaakt die ik overdag om mijn hand heb om pinkie niet te veel te laten zakken grrrrrr

----------

Vrijdagmorgen 29 november. Soms heb je van die mensen die je weer eventjes heel netjes en lief op het juiste spoor zetten! Kijk dát vind ik nou zo fijn van mijn trouwe lezers, gewoon vertellen hoe jij er over denkt, ik stel dat erg op prijs, gewoon lekker meedenken! Als ik weer met een dilemma zit, kalk ik hem hier neer en hoop ik weer op veel reacties! Jaha McKenna dat is niet mis hè zoals Cilia woont in Frankrijk, jaha dát willen we allemaal wel . . . jaha ze zit nog steeds volop in de sneeuw en kon dus niet naar NL terug . . . goh zeg wat eruggggg (gelukkig zien jullie niet mijn jaloerse blik er bij) Haha wel heeft haar man (met lift van politie) boodschappen kunnen doen om een voorraadje in te kunnen slaan en zijn de bomen op hun toegangspad inmiddels verzaagd . . . O ja, mijn kerstkaarten zijn klaar en Petri er wordt achter de schermen hard gewerkt hoor! Direct voor de verandering maar weer eens een ritje Zwolle.

----------

Donderdagmorgen 28 november. Nou poeh jeetje, ik dacht gisteren dat ik niets te vertellen had maaruh . . . bedankt voor jullie reacties! Eentje kunnen jullie lezen in het gastenboek en één mail plaats ik hier mét toestemming van de schrijfster!
En ja, ik vind het een 'eye opener', ook een heel goede manier van bekijken en beoordelen. Enuh, ik heb er dus ook niets aan toe te voegen . . .

Hoi Yvon,
 
ik lees net je stukje over de prijs van de entingen...
 
Het is niet zo moeilijk hoor!
Jouw supergoede dierenarts kan zijn 24 uurs kwalitatief hoogstaande service
aanbieden, MEDE DOOR WAT HIJ VERDIENT OP DE ENTINGEN.
Als jij spoed hebt, is de dierenarts in het tuincentrum niet degene die je
uit de brand helpt....
 
Kortom, gewoon lekker je eigen fijne en betrouwbare DA blijven supporten
dan kan hij jouw hondjes ook de zorg geven die jij wilt dat ze krijgen..
 
Kus!!
Bibi

----------
 
Woensdagmorgen 27 november. Ik kom er nog één keer op terug en zonder foto, maar ik ben heel blij met de nieuwe stofzuiger, een Henry gold nog wel . . . en na verloop van tijd laat ik wel weten of hij bevalt! Nu is het over met die huishoudelijke praatjes. Maar eerlijk gezegd beleef ik momenteel ook niet zoveel, althans geen dingen die ik hier kan vermelden, dus is een stofzuigerpraatje eigenlijk het belangrijkste wat ik kan vertellen. Hoewel, mij kwam ter ore dat er tegenwoordig een dierenartsenpraktijk zit bij het tuincentrum Ranzijn en dat die wel heel goedkoop entingen aanbiedt, dus heb ik geïnformeerd, een cocktail kost daar  €20.00, ik wist dus niet wat ik hoorde! Wel word je er zo weer even met je neus op gedrukt hoeveel er wordt verdiend op entingen! Bij mij moeten er momenteel 3 een cocktail hebben en alleen Roos weer een rabiësenting, en dat gaat mij daar dan € 85.00 in totaal kosten . . . en bij mijn geliefde dierenartsen zo'n €200,00! Ik vind dit toch zo ongelofelijk moeilijk en een zwaar dilemma, of ontrouw zijn maar ook geen dief van je eigen portemonnee willen zijn! Nee ik ben er nog niet uit.

----------

Dinsdagmorgen 26 november. Vandaag gaat de vlag uit en wordt de rode loper uitgerold! We krijgen een nieuwe huisgenoot met de naam Henry . . . Net bericht gekregen dat hij onderweg is. Ik zal een mooie foto van hem maken zodat jullie hem ook kunnen bewonderen. De autoreparatie viel mee en was niet zo erg als wij dachten, een één of ander schroefje oid, dus niet het poelieding, soms valt er wel eens iets mee. Net gewandeld en kwam de doggenman weer tegen met z'n hond uiteraard. Een grote grijze dog die heel lief en groot is, vindt het helemaal geweldig als hij onze meiden tegen komt! Baasje vindt dat ook heel fijn want hij rent achter de meiden aan en krijgt daardoor veel meer beweging dan een 'alleen wandeling!' Grappig want hier in het bos komen we regelmatig iemand met een bange hond tegen die het ook altijd fijn vindt om mij met de honden tegen te komen, omdat mijn honden zo aardig zijn!

----------

Maandagmorgen 25 november. Langzamerhand is het mooie van de herfst af en verlang ik naar winterse plaatjes. Dan is het weer tijd om te fotograferen en is het ook tijd om inderdaad mijn meiden keurig te onderhouden . . . Direct komen zij weer vies en nat thuis en dat duurt dan weer een paar uur voor zij weer echt toonbaar zijn en dan is het al weer tijd voor de middagronde. Met mijn hart en hoofd, zit ik veel boven de poolcirkel en volg de natuur daar op de voet. Zo mooi met al die webcams overal. Jammer genoeg is er regelmatig wat gesluierde bewolking boven Lapland en komt het noorderlicht niet zo goed tot z'n recht, maar we hebben nog een flink aantal maanden voor de boeg! Volgens mij vindt menig mens mij maar een raar wijffie met mijn grote voorkeur voor de winter, zelfs Wendy vindt mij maar gestoord . . . Maar elke gek heeft toch z'n gebrek?

----------

Zondagmorgen 24 november. Ik had vanmorgen niet gerekend op regen met de wandeling, een beetje naïef natuurlijk, maar goed, we kwamen nat thuis. Gisteren heb ik eindelijk de moeite genomen om Noor te fatsoeneren, en ow wat is zij mooi geworden! Volgens mij heb ik haar halve vacht er uit geplukt maar dat valt totaal niet op.  Ja, zij is weer gladjes en de klitten heb ik er gewoon uitgeknipt, geen hond die dat ziet . . . De binnenkant van haar voorbeentjes is ook weer kort, zij heeft zulke dikke pakken haar aan haar voorpoten, daar kun je nooit met een kam door heen komen, nu wel weer omdat ik dat gewoon fors uitdun. Ik hoop en weet wel zeker dat dat ook troep uit het bos in huis moet schelen! En nu maar hopen dat ik de dicipline weer op kan brengen door hen weer wekelijks te borstelen . . .

----------

Zaterdagmorgen 23 november. Nou Cilia zit in Frankrijk nog ingesneeuwd hoor! Voor ons, en zéker voor mij, geweldig spannend en verschrikkelijk mooi, maar in de praktijk is het toch wel lastig voor hen (meen ik dit nou wel?) Wel heeft zij al een heel mooi plaatje voor een kerstkaart, dat supermooie huis in de sneeuw, kwijlen . . . Net lees ik de  zaterdagbijlage van de Volkskrant en daarin staan vaak grappige gadgets, maar nu zie ik toch wel iets belachelijks, een 'chew leg cover toy', een beschermhoes voor om je tafelpoot zodat je hond lekker kan knagen aan die poot zonder dat de stoel beschadigd . . . nouuuuuuu sorry hoor, maar dít vind ik de limit! En verder, toen de auto gisteren een grappig geluidje ging maken maakte ik mij geen zorgen, oh een gaatje in de uitlaat. Dick ging er gelijk mee naar de garage en nu blijkt het dus een andere oorzaak te hebben, iets met een poelieding, gevolg? Geen auto nu. Nog een klein bijkomstigheidje? Dat het natuurlijk weer geld gaat kosten.

----------

Vrijdagmorgen 22 november. Vandaag weer eens iemand anders dan een 'hondenmens' tijdens de wandeling gesproken, een schipper! Op één van mijn rondes kom ik langs een aanlegplaats voor boten waar eigenlijk nooit een boot ligt. Deze keer wel en de honden vonden het maar gek. Een tijdje met de man staan praten. Ik vind het altijd interessant om iemands levensverhaal (in een nutshell) te horen en dan zie je maar weer 'elk huisje heeft zijn kruisje'. Zo heb ik net de biografie van Bronia Davidson gelezen, heel aangrijpend. Inmiddels ben ik ook alweer in de volgende biografie gedoken, Hannah Shah, de dochter van de imam. Zoals jullie zien, stuur mij je levensloop maar, je mag het ook vertellen, ik luister en/of lees wel!

----------

Donderdagmorgen 21 november. Gisteren is Dick druk bezig geweest met het prepareren van de camper voor de winter, jawel wij slapen er nog steeds hoor! Uiteraard zijn wij dit helemaal gewend en is het geen enkel probleem. Dick heeft voor Roosje een dubbele bodem in haar slaapplaatsje gemaakt voor betere isolatie. De hondenbedjes zijn nu helemaal afgedekt en als het harder gaat vriezen komt er nog een dikker jasje over heen. Muisje had al een kruik maar voor haar heb ik een elektrisch kussentje . . . moet wel op de laagste stand staan anders ligt er 's morgens een plasje gesmolten Muis . . . En zo rommelen we maar wat aan want dat de meiden het niet koud mogen krijgen is natuurlijk wel heel belangrijk! Al jaren volg ik de blog van Cilia, zij heeft dankzij mijn website ook inmiddels een Gordon Setter! Zij heeft met haar man en beestenboel een tweede huis in Frankrijk, prachtig, waar zij momenteel zijn en nu lees ik net dat zij vannacht praktisch ingesneeuwd zijn, spannend hoor!
Gisteren weer foto's geplaatst hoor!

----------

Woensdagmorgen 20 november. Vanmorgen moest ik ijs krabben, de zon scheen prachtig en ja, dan voel ik mij fijn! Heerlijk met Wendy gewandeld en ook de kleine Senna heeft de hele ronde meegehuppeld! Ach en als je haar dan zo ziet, tussen die grote honden, zo blij en zij wil zo graag mee doen maar haar beentjes zijn te kort en kan zij het niet bij houden . . . Vandaag heb ik verder niets te vertellen, het leven gaat zo z'n gangetje. Vandaag zal ik weer wat foto's plaatsen van Roos en Senna.

----------

Dinsdagmorgen 19 november. Zo, vandaag trakteer ik jullie maar eens op een stukje huisvlijt, ik heb lekker geborduurd, al is het digitaal . . . Vroeguh hield ik mij wel eens bezig met dit leuke handwerk maar daar is al jaren niets meer van gekomen. Eigenlijk zou ik best wel weer eens ouderwets willen borduren, zo leuk met al die kleurtjes en ik heb mij voorgenomen de naald toch weer eens op te pakken, als wij wat langer weg zijn misschien . . . ooit . . . Hoewel mijn fijne motoriek er de laatste jaren niet op vooruit gegaan is, mede door pinkie natuurlijk. Deze maand is het 7 maanden geleden dat ik de meiden hun Scaliborband om deed en ik heb al die maanden maar één keer een teek gehad bij Noor, en dat terwijl wij in een tekenrijke omgeving wonen! Vandaag gaan zij de vuilnisbak in (o ik bedoel de chemisch afvalbak, want ik ben nóg heiliger dan de Paus) en volgend jaar april krijgen zij weer nieuwe. Tegenwoordig zit poes Kid, van Wendy, meestal hier in de kamer en is dan ook totaal geaccepteerd door de honden maar wat ik gisteren zag had ik niet verwacht . . . Emma ging spelen met haar en nog wel op een heel leuke manier! Kid is natuurlijk ook honden gewend en al gaat het allemaal een beetje onbeholpen (katten begrijpen honden gewoon niet door tegenovergestelde gedragsuitingen) het was heel leuk om naar te kijken!

----------

Maandagmorgen 18 november. Nog steeds een beetje onder de indruk van de film van gisteravond. Jawel gistermiddag zeiden wij 'kom laten we eens wat geks doen, en  naar de bioscoop gaan'. En zo geschiedde. Naar de 'voor première' van Captain Philips (subliem gespeeld door Tom Hanks), een waar gebeurd verhaal over een overval van Somalische piraten op een groot vrachtschip. Werkelijk, ik zeg het niet snel, maar dit was echt een geweldige film, fantastisch, boeiend vanaf het eerste tot laatste moment, een aanrader dus!
Gistermiddag gewandeld met Wendy en de honden, en dát hebben we geweten . . . Alles rende door bergen slik, gebaggerd uit de sloten en kwamen totaal getectyleerd er uit vandaan . . . Wij dachten in eerste instantie dat het 'gewoon' modder was maar toen wij zagen dat zij er tot hun buik inzakten werd het duidelijk, helaas te laat. Daarna moest uiteraard alles afgespoeld worden grrrrrr En jammergenoeg geen fototoestel mee!
Vandaag toch echt eens deze lelijke kitscherige achtergrond vervangen.

----------

Zondagmorgen 17 november. Pas om 9 uur wakker, het is op zondagmorgen ook zo stil buiten, geen gillende kindertjes die blij zijn om weer naar school te mogen (hoewel ik geloof dat de moeders dan blijer zijn) Dick is met de meiden weg. Hij heeft gisteren een interessante dag gehad, wel erg druk. Ja inmiddels weet ik dus wel waar het over gaat . . . Dit stukje schrijf ik met horten en stoten. Wendy komt ondertussen thuis en we hebben écht genoten van het spel tussen Senna en Kid, de poes! Vermakelijk om te zien hoe die twee spelen en het initiatief constant van poes uitgaat. Als Senna even niet naar haar kijkt springt zij gewoon met een kreetje op een stukje speelgoed om de aandacht te krijgen! Bedankt voor de leuke reacties op de foto's van gisteren en ja, speciaal die van Roos, ik vind hem ook goed gelukt! Mijn honden zijn gewend om gefotografeerd te worden dus laten zij zich niet storen door mij, ook niet als ik dichterbij kom met de camera!

----------

Zaterdagmorgen 16 november. Weer op tijd op om Dick naar de trein richting Assen te brengen. Hij gaat naar een lezing over 'de dode zeerollen'. . . nou ja, het is maar net waar je van houdt niet waar. Uiteraard wel eens gehoord over die dode zeedrollen, maar waar het werkelijk over gaat weet ik niet en heb ik hem niet gevraagd, dát is vragen om minstens een uur uitleg waar ik geen zin in heb . . . Gisteren Noor nog niet getrimd, Dick kwam thuis met honden die heel Camperduin in hun broeken hadden hangen en voor dat dát droog was, ging de bel voor de middagronde. Het zonnetje scheen nog mooi en ik heb weer eens wat foto's gemaakt. En toch, wat mijn oog ziet vang ik niet op een plaatje, die rennende honden door het mooie herfstbos. Net een wandeling in de mist gemaakt, ook leuk hoor!

----------

Vrijdagmorgen 15 november. Toch zo af en toe wel een beetje luxe gevoel, om de dag dus dat ik niet de honden wandeling 's morgens doe. Ik kan dan rustig de krant lezen en een beetje aan rommelen. Maar als de zon dan schijnt, zoals nu, vind ik het wel weer jammer. Het is ook nooit goed. Gisteren heb ik twee meiden, Emma en Roosje weer keurig getrimd en zijn zij klaar voor een fotosessie. Vandaag ga ik de zwaarste doen, Noor. Tsjongejonge wat heeft die een vacht, uiteraard wist ik dit vantevoren met haar half Amerikaanse achtergrond. Natuurlijk is het prachtig als zij uitgeborsteld en op gesnierkt is, maar dat mooie duurt hier maar zo kort, niet langer dan een paar uur. Ik ga vandaag het haar aan de voorbeentjes weer helemaal uitdunnen aan de achterzijde, dat valt dan helemaal niet op. Haar rug heb ik al grondig uitgedund met de coatking en die glanst weer mooi. Ook heb ik vandaag de oppas over het Märklinnetje.

----------

Donderdagmorgen 14 november. En iedereen maar denken dat wij in een saaie polder wonen, niets is minder waar! Natuurlijk zijn er veel platte stukken maar om na 20 jaar vlak in je buurt nog een stuk stil onontdekt bos te vinden is toch wel knap hè! Maar het is waar, bijna ongelofelijk. Ik had een tipje gekregen en Dick is er gisteren met de meiden geweest en het was verschrikkelijk spannend daar, de honden gingen compleet uit hun dakkie! Een prachtig veilig gebiedje waar Muis natuurlijk verdween en vlak achter een vos aan weer tevoorschijn kwam . . . Het grote voordeel is natuurlijk dat er bijna niemand komt dus ook de wildgeurtjes zijn nog heel interessant. En ja hoor, je mág er met de honden los lopen!

----------

Woensdagmorgen 13 november. Ja hoor, gisteren een heerlijk vrouwendagje, Wendy was ook mee en we hadden Roos, Jari en Senna mee. Jari en Mac van Marijke, bleek niet zo'n goede combinatie te zijn maar Roos en Senna werden hartelijk ontvangen door Fanny (ruim 14 jaar oud en Mac, beide Gordon Setters zijn bij ons geboren!) Kleine Senna heeft iedereen ook weer goed vermaakt met haar capriolen en de twee Oosterse korthaar katten van Marijke konden het zelfs goed vinden met haar, de grootte boezemt natuurlijk niet echt ontzag in . . . In de middag een fijne wandeling in het prachtige bos bij Bergen gemaakt en ja dan valt op, hoe rustig of wij wonen, wij komen hier zelden mensen tegen maar daar kun je allerlei soorten hondenrassen en mensen ontmoeten! Ook valt uiteraard op dat je daar in een fijn zanderige bodem bos wandelt ipv die kleffe klei . . . De dag werd afgesloten met een heerlijke, ons zeer bekende kaasfondue (als Marijke ons vantevoren vraagt wat wij willen eten is het altijd dit!)

----------

Dinsdagmorgen 12 november. Een kleine krabbeltje vanmorgen want ik ga direct een dagje weg. Ja hoor, weer een leuk dagje, lekker naar lieve vriendin Marijke! Vanavond kom ik pas weer terug. Jullie zien wel, ik barst van de leuke daggies . . . . Zonder gekheid, ik had niet geweten hoe ik, het laatste jaar in ieder geval, door had moeten komen zonder mijn geliefde vriendinnen enuh vrienden natuurlijk!

----------

Maandagmorgen 11 november. We hebben gisteren weer een heerlijke dag gehad, en ik wás al helemaal in de ban van het Noorderlicht maar nu ben ik helemaal van God los op dat gebied . . . Bijna had ik gisteren in een vliegtuig gestapt en op naar bijvoorbeeld Tromsö in Noord Noorwegen . . . Jammer genoeg is er altijd wat cruciaals/banaals als pecunia's wat je tegenhoudt . . . Nee hoor zonder dollen, zodra er een mogelijkheid is gaan wij die fenomenale natuuruitspatting eens bekijken. Een Belgische meteoroloog (ik zit vandaag geloof ik op de sjieke woorden stoel ipv op mijn stofzuiger)  heeft het allemaal mooi en duidelijk uitgelegd, zodat ook poldermiepjes het begrijpen. Daarna nog even een wandelingetje gemaakt met Roos en Muis (de Gordon dames waren bij Wendy), het oude gebouw van Radio Kootwijk bekeken, een lekker ijsje gegeten met veel slag en daarna had Joke een heerlijke Italiaanse maaltijd gekookt die super lekker was met een Italiaans wijntje er bij! Daarna de heren een lekker (bah) glas whisky en uiteraard was ik toen de BOB. Altijd makkelijk want ik drink nooit een druppel alcohol. Tja en dan nu weer over tot de orde van de dag. Dank jullie wel voor de stofzuigertips, ik neem ze in overweging en wat het gaat worden vermeld ik nog wel want hier onder is natuurlijk een grapje en heeft mij toch wel een leuk digitale knutselmomentje gegeven!

----------

Zondagmorgen 10 november. Zo, ik heb mijn sinterklaascadeautje al gehad . . . en volgens mij kan ik nu ook iets bijverdienen, bijvoorbeeld kantoren schoonmaken . . . Het is wel effe wennen zo tussen bank en stoelen door laveren en ook de trappen zullen wel voor wat problemen zorgen. Daarbij moet Wendy dat kleine hummeltje maar goed vasthouden.

----------

Zaterdagmorgen 9 november. Dick treft het met het weer maar op dit moment hebben we niet veel te kiezen uit wandelrondes, veel is er water, blubber en klei. En dan nog iets, de nieuwe stofzuiger is 'het' niet . . . dit is een leuk dingetje voor een één kamerzonderdierenhuisje, wij hebben meer aan een industriële stofzuiger . . . Goedkoop is dus duurkoop. Grappig de opmerkingen over Wendy van vroeguh, inderdaad, zij heeft nog steeds hetzelfde haar en zij lijkt er ook nog veel op! Net moest ik wel lachen hoor, Charlotte wil naar de markt in Lelystad en dat gaan zij nu doen, Wendy compleet op 'z'n Lelystads' met klein hondje in tasje om haar nek! Nee, ik ga niet mee, ik hou al helemaal niet van dit soort uitjes (Wendy ook niet) Ja en dan morgen, dan gaan wij iets héél leuks doen! Met vrienden (jullie weten wel wie) naar een Aurora Borealis dag (Noorderlicht) Een reisorganisatie houdt daar een dag over en uiteraard zijn wij niet geïnteresseerd in zo'n aangeboden reis, maar wél in het Noorderlicht! Wij hopen, als alles gaat zoals wij wensen, volgend najaar naar noord Zweden te gaan om het daar zelf te aanschouwen! We verheugen ons weer erg op een dagje 'Scandinavië snuiven!'
Gisteren ook weer foto's geplaatst hoor.

----------

Vrijdagmorgen 8 november. Prachtig buiten met die optrekkende mist, uiteraard weer foto's gemaakt die natuurlijk ook weer lijken op plaatjes die ik al eens gemaakt heb, het is niet anders. Hebben jullie die leuke foto's gezien eergisteren in de krant (Volkskrant)? Tja, dit soort plaatjes schiet ik al jaren, van 'dogs in motion' . . . Maar dat neemt niet weg dat ik het krantenartikel heel leuk vond. Een fotografe, met een supersnelle Nikon, heeft zich gespecialiseerd in honden in beweging en dit zijn foto's van de 'mid-wave', natte honden die zich uitschudden, super gaaf. Ook heel leuk, even googelen op 'underwater dogs'! Al een tijdje hangt er een site van mij in de lucht van onze honden die in de hondenhemel zijn, maar helaas ben ik de inlogcodes kwijt en moet ik die weer eens opsnorren. Wel plaats ik hier even een foto van Wendy met Myra onze allereerste Ierse setter, genomen in 1973. Zo leuk, een typisch jaren70 behangetje!

----------

Donderdagmorgen 7 november. Ja hoor, ik heb hem en ow wat heb ik hem gemist. Nu blijkt toch wel dat je geen dag zonder hem kunt. De nieuwe stofzuiger! Al die dagen hebben we de vloer met een bezem geveegd maar na één keer stofzuigen met het nieuwelingetje, was de stofbak (nee geen zak meer) al helemaal vol! We zijn hier hoestend en proestend de week doorgekomen . . . Vandaag zal ik deze bladzijde eens vernieuwen, de foto vind ik heel leuk maar die achtergrond hangt mij de keel uit. Ik ben momenteel bezig om kerstkaarten te ontwerpen en de één na de ander verdwijnt in de digiprullenbak. Ik heb de sfeer nog niet te pakken. Zo gaat het eigenlijk elk jaar en vind dan ook dat het al veel te snel weer tijd is voor een nieuw ontwerp. Ook de site zal dan weer een winterjasje aan moeten. En zoals elk jaar, het zal wel weer goed komen. Omdat ik niet veel te vertellen heb plak ik maar even een plaatje.

----------

Woensdagmorgen 6 november. Zo, alles ligt weer plat we hebben lekker gewandeld. Eerst lag Muisje bij mij op het voetenbankje, toen kwam Roos op mijn schoot en ging gewoon half bovenop dat Muizendiertje liggen en dat werd haar natuurlijk te zwaar. Roos deed net of zij niets merkte en uiteindelijk is Muisje vertrokken na bijna te zijn geplet. Haha en nu komt net Emma er aan die weer dat plaatsje gaat opeisen en gaat nu weer half bovenop Roosje liggen en ik ondertussen maar stug doortikken . . . Mijn schootje is erg geliefd (tjiezussss wat zeg ik nou weer ?) Nee hoor, Mckenna ik voel mij niet 'geharmd' hoor! Wel vond ik het gewoon leuk om eens een keertje uit te leggen waarom er hier ook andere onderwerpjes staan! Nou ja zeg, nu staat Muisje weer naast mijn stoel om te smeken om het plaatsje! Roosje ligt heel diep te snurken, trekt zich niets aan van de nog steeds half op haar hangende Emma en aan de stoel krabbend Muisje!

----------

Dinsdagmorgen 5 november. Het klopt mensen, de site lag er gisteren een groot deel van de dag uit. Ik heb de provider gebeld waar mijn sites draaien en daar hoorde ik dat zij een grote virus aanval voor de kiezen gekregen hadden en praktisch alles van hen plat lag. Ik was weer een beetje gerust gesteld, je denkt al snel dat het aan jezelf ligt. Heel grappig want de reissite werd niet gestoord en kon gewoon de info het world wide web inslingeren. O ja, nog even over de site. Lieve McKenna, deze gordonsite heb ik al ongeveer 14 jaar en in die tijd is er veel gebeurd, en die ontwikkeling kun je dus ook op de site zien! Het is nu meer 'Onze Honden' en dat schrijf ik ook heel vaak al op de indexbladzijde maar de domeinnaam 'gordonsetters' ga ik niet veranderen, dat is van oudsher al zo. Vandaar dat er ook wel wat andere diertjes die mij lief zijn een plekkie hier krijgen!Toen ik deze site begon was dat tamelijk uniek en had je alleen nog betaalde sites en dat is inmiddels wel veranderd. Mijn sites niet, die zijn nog ouderwets en daar betaal ik elk jaar een aardig bedragje voor . . .  Maar troost je met de gedachten, ik maak geen onderscheid en vind al onze dieren even lief en net hoe het uitkomt schrijf ik over hen en/of plaats hier een foto!
Heb ik het zo goed en duidelijk uitgelegd?

----------

Maandagmorgen 4 november. Kijk, dit bedoel ik dus niet met lekker herfstweer! En daarbij, ik vind het dan zo zonde dat mijn frisgewassen Rozenkind met haar spierwitte fluffy broekje (crèmespoeling) vies wordt . . . En dan gisteren, niet leuk. In de middag, ik had op de buienradar gezien dat de regenmassa net onder ons langs zou gaan, ging ik met de meiden weg. Uiteraard had ik het locomotiefje ook mee en besloot om een buitenronde langs het bos te maken. Je kunt dan over een stenen pad en dan is niet elke graspol een ondoordringbaar oerbos voor dat kleintje. Maar toch, een beetje verloren piepend wandelt zij mee, zij had het duidelijk  niet naar haar zinnetje.Toen ik langs de vaart, een stukje verder onze meiden in de jachthouding zag staan keek ik daar even naar, een prachtig gezicht. Het begon te  te regenen en ik wilde terug. Ik riep de meiden en op Emma na kwamen zij aanrennen. Waar is Emma nou toch? Zij is normaal altijd de eerste die terug komt. Eventjes wachten, het ging harder regenen en Senna harder piepen aan het rollijntje. Plotseling werd ik gegrepen door angst, zij zal toch niet in het water liggen en er vanwege de steile kant niet uit kunnen? Ik wist niet hoe snel ik er naar toe moest rennen, Senna krijsend achter mij aan. Ja, inderdaad, Emma krabbelde langs de kant en ik moest op mijn buik haar er uittrekken (godzijdank altijd een halsband om) Inmiddels stortregende het en Senna krijste alsof zij vermoord werd, ik keek even achterom en ik bleek haar zo'n 20 cm boven de grond te laten hangen aan het rollijntje, dat ik vastgezet had . . . Ahh, het flitste gelijk door mij heen, bijna min  twee honden . . . Ik was blij dat ik thuis kwam, drijfnat, en hier was alles droog . . . ik had mij niet gerealiseerd dat mijn bosje zuidelijker ligt en ik had dus gewoon de regen opgezocht, dom dom dom.

----------

Zondagmorgen 3 november. Ik was al op tijd op omdat Wendy moet werken en ik uiteraard weer de oppas over het stukje speelgoed heb. Zij heeft ons tijdens het ontbijt al een voorstelling gegeven, zo leuk! Het is een ongelofelijk vrolijk, energiek pupje en zij vindt alles om te spelen! Het is vermakelijk zoals zij hier door de kamer scheurt met haar speeltjes. Dat komt natuurlijk ook omdat zij zo mini is, alles ziet er koddig en vertederend uit. Zelf hebben wij nooit last van ochtendhumeuren maar als je dat wél hebt én zo'n leuk hondje, ben ik er van overtuigd dat je snel genezen bent van lastige stemmingen! Wij moeten altijd zo lachen om de capriolen en het gedrag van onze honden en zeggen dan 'jeetje arme mensen die niet van dieren houden, zij weten niet wat zij missen'! Wat is liefde voor dieren toch een enorme verrijking van je leven!

Ach Joke, ik overdrijf een beetje hoor, ik heb echt niet zo'n hekel aan stofzuigen hoor, net wat je zegt 'het knapt gelijk op'! Alleen jammer dat het maar zo kort duurt dat huishoudelijke pleziertje . . .

----------


Zaterdagmorgen 2 november. Dank jullie wel voor de stofzuigertips! De leukste en volgens haar beste, stofzuiger heeft Wil waarvan hier een plaatje Daar word je als niet liefhebber van stofzuigen toch gewoon blij van! Volgens mij heeft de huisman hier al een andere besteld, een zg dirt devil . . . ik ben benieuwd, hij had er eigenijk al moeten zijn maar volgens mij gaan we stofzuigerloos het weekend in en had hij hem beter in de winkel kunnen kopen . . .  Maar goed, er zijn erger dingen.
Vanmorgen tijdens de wandeling weer eens een social meeting met andere honden mensen gehad en daar was de giga rottweiler Dico bij, niet echt leuk voor Roos, hij rook nog dat zij loops geweest was. Zijn baas, een boom van een vent passend bij zijn hond, ziet helaas niet dat het voor Roos geen spelen was. Roos vond er niets aan om zo belaagd te worden maar kan zich tegen dat grote gevaarte niet handhaven. Voor mij dus reden om toch maar door te lopen. Vandaag ga ik Roos even in bad zetten om eventuele luchtjes uit haar broek te wassen. Momenteel loopt dat Märklinlocomotiefje door de kamer te piepen, we hebben de oppas dit weekend.

----------

Vrijdagmorgen 1 november. Gòh, dat is toch ook wat, mijn stofzuiger heeft het begeven. Ik moet eerlijk zeggen dat het een soort 'bevrijdend' gevoel geeft, ik hóef nu gewoonweg niet te stofzuigen, volkomen legaal kan ik nu niet stofzuigen . . . Hij maakte de laatste tijd al een gierend geluid door zuurstofgebrek en benauwdheid door zand in de longen (net als mijn laptop regelmatig). Ja dat kan ook niet anders met dat beestenspul hier. Dick is nu met de meiden weg en ik heb hem wel voorgesteld om een bepaalde route niet te wandelen vanwege het vele zand dat zij mee het huis in dragen. O ja en dan nog het verhaaltje van de wolf, ik had wel gelijk hè dat het een goeie grap moest zijn! Ik, als nuchtere poldervrouw, had het direct wel door en al die wetenschappers maar in de 7e hemel zijn met de vondst, echt lachen toch?

Ik lees net even het gastenboek en inderdaad Til ik hoorde ook 'ROOOOSSSSSSS' roepen en kwam er al aangesneld en gelijk kwam mijn Roos er aan dus ik had wel door wat er aan de hand was! En ik zag ook meneer Dico lopen, Roos is stapelgek op de Rottweiler! Dat pad wat ik uit kwam kon ik ook niet verder in vanwege de omgevallen bomen. Toen ik achter jou reed op weg naar het bos zat ik te genieten van het zicht op de kontjes van je honden, het was zo'n schattig gezicht!

----------

Donderdagmorgen 31 oktober. Vanmorgen Dick weer naar de trein gebracht richting Leiden, het oudheidskundig museum. Hij gaat momenteel museaal (ja, zélf bedacht) helemaal los en krijgt er geen genoeg van om zonder zijn lastige vrouw (hij blijft zo lang overal kijken en lezen . . . ) op stap te gaan! Na afloop ergens lekker wat eten en zijn dag is weer geslaagd . Ik ben niet zo van de musea, het hangt er natuurlijk wel van af wát voor uitstalling, die ouwe dingen interesseren mij niet, geef mij maar iets wat over natuur gaat. Vanmorgen ben ik weer een andere route in het bos gegaan en dat was van hetzelfde laken een pak, jeetje wat is er veel ontworteld en ligt over de paden. De waarschuwing om niet naar het bos te gaan met die storm was niet voor niets! Ik moet broodnodig eens onderhoud aan de meiden plegen, zij zien er niet uit en zelfs Emma heeft klitten in haar vacht . . . schande . . .

----------

Woensdagmorgen 30 oktober. Vanmorgen gaat Dick de gymoefeningen doen en kan ik op tijd een krabbel tikken. Gisteren is er niets meer gekomen van foto's plaatsen want onverwacht kwam vriendin Nel met Lieke een bakkie drinken want natuurlijk altijd uitloopt, gezellig! We gaan dan samen met Wendy en het hele hondenspul wandelen en dat is ook weer leuk! Zo af en toe moest Jari laten merken dat Lieke hier in de roedel niets voorstelt, zoals dat vaak met herders gebeurt . . . Gelukkig deed zij dat alleen verbaal. Ook zal ik vandaag wat mails beantwoorden, sorry dat ik daar regelmatig wat laat mee ben . . .
O ja, de browniedief leeft nog!

----------

Dinsdagmorgen 29 oktober. Zo ik heb mijn gymnastiekoefeningen voor vandaag ook weer gehad. Overal in het bos op de paadjes afgescheurde takken en omgevallen bomen, ik moest klimmen en klauteren. Wel heel jammer. Zeker van de prachtige oude lindeboom die op zo'n markante plek in het bos, aan het watertje stond. Ja, toch wel behoorlijk onder de indruk heb ik een stukje van zijn ingewanden meegenomen om te bewaren. Toen Wendy net thuis kwam vertelde zij dat de hond van de stalbuurvrouw gisteren en nu ook nog, ernstig ziek is. Het hondje heeft 15 brownies gepikt en opgegeten . . . Het is nog steeds afwachten of het hondje (ongeveer 15 kg) het gaat overleven. Chocolade kan levensgevaarlijk voor honden zijn! Vandaag zal ik nog wat plaatjes van het weekend plaatsen.

----------

Maandagmorgen 28 oktober. We hebben een gezellig maar erg druk weekend achter de rug. De Schotlandpresentatie, die Dick hield met af en toe een aanvulling van mij (die hij eigenlijk liever wijselijk voor zich zou houden!), doet hij verder helemaal. Je hebt publiek wat figuurlijk aan je lippen hangt omdat het voor hen een heel avontuur gaat worden, met camper op de boot naar het grote eiland. Heel leuk, schrijvende mensen om je heen die ook  veel vragen stellen. Uiteindelijk hadden wij Roos en Muis meegenomen omdat ik het voor Wendy toch wat veel vond om met 6 honden te balanceren. En wij konden toch lekker ons rondje maken in een schitterend herfstbos, en zonder honden vinden wij daar geen ruk aan. Wel jammer dat wij zelf niet met de camper waren maar in zo'n comfortabel maar suf huisje sliepen. Gistermorgen naar Haarlem om naar de Zwedenbeurs te gaan. Was aan één kant natuurlijk leuk maar aan de andere kant een puur commerciële business . . . allemaal spullen te koop van gerenommeerde Scandinavische merken, die hier veel te duur verkocht worden!
In de loop van de middag kwamen wij weer thuis om de rest van de dag te bankhangen, net als Engelse Setters van boven de 3 jaar  plegen te doen . . .
Veel plezier met de storm vandaag én, ga niet naar het bos, zei de weerman!

----------

Vrijdagmorgen 25 oktober. Het begint te wennen en ik heb best goed geslapen. Ik ben er achter gekomen dat na mijn schooltijd de ontwikkeling van mijn biologiekennis toch wel heel eenzijdig ontwikkeld is . . . En vanmorgen kon ik daar weer wat aan doen. Charlotte moest voor school blaadjes in het bos zoeken en drogen. Dat had zij gisteren gedaan maar een paar blaadjes waren niet mooi genoeg en ik kreeg een opdracht mee vanmorgen: gelobd, gekarteld, gegolfd, lange nerven, korte nerven. Het komende weekend zal er geen krabbeltje komen, we hebben het druk en gaan weg. Morgenochtend vroeg naar Beekbergen waar wij gevraagd zijn voor een praatje met powerpoint presentatie over onze Schotlandreizen met de camper, bij de C(amper C(lub) N(ederland. Zelf zijn wij lid van de N(ederlandse) C(amper) C(lub), zal wel weer een afgescheiden cluppie zijn, geen idee, maakt mij ook niet uit. Wij blijven daar morgennacht slapen in een caravan of zoiets om zondagmorgen vroeg naar Haarlem te vertrekken. Daar is een XL Zweden beurs, die wij natuurlijk niet mogen missen! En de honden kinderen? Tja, die blijven een keertje thuis . . .
Tot maandag en een fijn weekend!

----------

Donderdagmorgen 24 oktober. Vannacht weer een pupje in bed gehad en de komende nacht ook. Je slaapt gewoon onrustig, telkens voel ik waar zij is en schrik als ik haar nergens voel. Om een uur of 7 vanmorgen moest zij er uit en ik dacht dat zij alleen een plasje moest doen. Dick kwam er later achter dat er ook nog een bruin eitje lag en nam de resten mee in het profiel van zijn schoenzool de kamer in . . . Om kwart voor 8 vond zij het tijd en zat er voor mij dus niets anders op om op te staan en pupje te entertainen. Ik doe het met liefde hoor . . . Haha Mckenna, volgens mij zit er voor jou ook wel een cameraatje in hoor met zo'n groene baas! Momenteel loopt spookje te piepen door de kamer, wil wel op schoot en niet op schoot. Ik zie nu net tot mijn verbazing dat zij voor het eerst op het voetenbankje (annex hondenligplaats) is gesprongen, het is een lenige kleine atleet. 
Ja ze houdt mij lekker bezig  . . .

----------

Woensdagmorgen 23 oktober. Volgens mij weten jullie nog wel dat ik wel eens zeg dat ik zo benieuwd ben wat Muisje allemaal meemaakt als zij weer eens een uurtje op pad is en dat ik wel een cameraatje op haar Franse hoofdje zou willen binden. Tot mijn grote verbazing ontdekte ik gisteren dat dat bestaat! Gewoon een klein cameraatje aan de halsband! De prijs viel mij nog mee, €60.--! Nee hoor, vooropig doe ik het niet, heb andere prioriteiten. Maar goed, het staat wel op mijn wensenlijstje . . . Gistermiddag met het hele hondenspul weer naar een afgelegen terreintje geweest, waar écht niemand komt! Hoe is het toch mogelijk hè, ik heb er weer foto's van geplaatst.

----------

Dinsdagmorgen 22 oktober. Gisteren heb ik afscheid genomen van Bo en Beer, de konijnen  . . . Ze zijn verhuisd naar de stal waar Dick een prachtig konijnenkasteel gebouwd heeft. Van mij hadden zij hier mogen blijven, want ik miste hen vanmorgen gelijk al en ben gewend dat als zij mijn stem horen, gelijk naar het hek komen. Ook zíj zullen hun appeltje van oma in de ochtend wel missen . . . Wendy wilde hen graag voor de winter in de stal hebben omdat zij het veel te nat voor hen vindt worden. Kou is niet erg maar vocht is slecht voor ze. Vaak denken wij aan die arme konijnen die in kleine hokjes zitten helemaal zonder uitloop in weer en wind. Dat is dus helemaal niets voor ons. Met Senna gaat het super, zij is wel 70 gram aangekomen in een week . . . en dát als je Gordon Setterpupjes gewend bent, die met 1 kg in de week gaan! Het is een enorm vrolijk en pittig hondje en je ziet duidelijk dat er terrier in zit. En wat het allerfijnst is? Wendy is diep gelukkig met haar!

----------

Maandagmorgen 21 oktober. Net nu Roos op het hoogtepunt van haar loopsheid is zijn een paar van mijn afgelegen wandelgebiedjes niet toegankelijk. De één omdat het fietspad gerenoveerd wordt, jammer van die tientallen oude vossenvoetstapjes en bladafdrukjes in het beton, en de ander kan ik niet bereiken omdat er aan de toegangsweg gewerkt wordt. Dus, ben ik hier naar het bos gegaan en heb met toegeknepen billen, de stressfactor op het maximum, de wandeling gemaakt want ook giga Rottweiler Dico loopt er 's morgens . . . Zijn baas is werkelijk een  boom van een vent maar zelfs hij heeft moeite om zijn hond te houden! Noor is jaloers op de loopsheid van Roos want ook zij probeert nog wat mee te doen maar het staartklapmechanisme werkt niet meer . . .

----------

Zondagmorgen 20 oktober. Dick was naar het Maritiem museum en het viel het tegen, althans de grootte er van. Maar hij heeft wel genoten van de mooie stad Rotterdam met zijn enorme hoogbouw! Uiteraard moet ik dat ook eens zien als provinciaaltje. Wel was hij aan het eind van de middag tot op z'n lijf nat geregend en toen hij gisteravond om een uur of 10 thuis kwam was hij nog drijfnat! Enfin, échte mannen kunnen daar wel tegen natuurlijk . . . Hij is nu met Wendy en het hondenspul aan het wandelen en ik heb net als verrassing een lekkere (zal wel) appelcrumble taart gemaakt die we direct warm gaan eten uiteraard met slagroom. Er komt nu zo'n heerlijke geur uit de oven, zo gezellig als je het huis binnen komt!

----------

Zaterdagmorgen 19 oktober. Vanmorgen weer op tijd op om Dick naar de trein te brengen. Hij is een dagje alleen op pad, naar het Scheepvaartmuseum in Rotterdam. Inmiddels weten wij dat de treinreis niet echt vlot verloopt . . . Momenteel loopt het kruimeltje hier door de kamer te spoken maar geen van de meiden heeft er zin in . . . Grappig, ik krijg steeds vragen hoe Muisje het vindt. Dat is lachen, wat Muis negeert haar voor 100% en doet werkelijk net of zij er helemaal niet is. Maar, zij mag sowieso niet te dichtbij komen, ik neem aan dat zij een snauw kan krijgen en dát willen wij niet, vandaar dat ik Muisje zo af en toe in de auto of de camper zet, waar zij zelf al steeds om staat te vragen bij de deur! Maar dat zij dat wil heeft verder niets met Senna te maken, want dat wil zij 'normaal' ook al vaak. 
Vanmorgen tijdens de wandeling kwam ik toch een aantal reuen tegen, op zaterdag laten kennelijk veel mannen de honden uit. Roos is op dag 10 en kan ik geen enkel risico nemen en heb haar zelfs een stukje in het bos aan de lijn gehad, wat mij nog nooit gebeurd is!

-----------

Vrijdagmorgen 18 oktober. Beter geslapen vannacht, je moet er ook echt aan wennen, zo'n sleutelhangertje in je bed wat elk moment tussen een lakenplooi kan verdwijnen om vervolgens geplet te worden door mijn overtollige kilootjes . . . We zijn vroeg op gestaan want ik moest om 9 uur al in Zwolle bij de peut zijn. Ja nog steeds voor pinkie. Hij is krom geworden en moet mijn spalk niet alleen 's nachts maar ook overdag regelmatig dragen. In het februari/maart 2014 word ik opnieuw geopereerd om de inmiddels verkleefde pees vrij te leggen. Voor de rest gaat alles goed. In tussentijd ging Dick even naar het Office center wat vlakbij het ziekenhuis ligt. Met in z'n armen, het kleine hummeltje Senna, en ach, de winkelmeisjes waren helemaal vertederend en Dick interesseert het niets wat zij er van denken en of hij misschien wel tot de roze brigade behoort . . .

----------

Donderdagmiddag 17 oktober. Een beetje laat vandaag. Nadat ik met de meiden weggeweest ben en koffie gedronken, kwamen Roos en Senna bij mij op schoot liggen en aangezien ik niet echt lekker geslapen heb vannacht, ben ik zo maar in slaap gevallen, heerlijk die hondenwarmte . . . Wendy heeft vandaag en morgen vroege dienst, en dat is héél vroeg, daarom heeft Senna bij ons in de camper geslapen, en wel in bed! Naast mijn hoofd in een ieniemieniebontmandje maar na korte tijd wilde zij al graag tegen mijn hoofd aan liggen, zo schattig! Halverwege de nacht er één keer uitgeweest omdat zij moest plassen en poepen, knap hondje hoor! Het gaat echt heel goed met haar, zij eet keurig een ieniemieniebeetje 4x per dag en alles gaat op. Vooral Roos en Emma vinden haar geweldig en zo leuk om te zien hoe rustig zij met haar om gaan, geen wilde spelletjes, maar keurig gedoseerd. Inmiddels heeft zij zich weer genesteld in mijn arm en is het tikken wat lastiger. Ik heb weer leuke foto's maar die worden nu weer geweven tussen de 'normale' foto's.

----------

Woensdagmorgen 16 oktober. Gistermiddag zijn we met konijn Bo en pup Senna naar Ermelo, de dierenarts gereden. Met Bo omdat zij al een tijdje een traanoogje had en wij haar vacht niet zo mooi vonden (vinden) en Senna was mee, gewoon even voor controle. Charlotte had zich veel zorgen gemaakt om mijn verhaal over patella luxaties . . . . (loszittende knieschijfjes) wat heel veel voor komt bij klein rassen, met name bij Jack Russels en de mensen zijn dat al een 'typisch JR loopje' gaan noemen en denken dat het bij het ras hoort grrrrrrrr. In Ermelo is Paul, een zeer sympathieke dierenarts (nou ja dát zijn ze daar ook allemaal!), die het predikaat 'konijnendokter' heeft. Zo vakkundig als Bo werd nagekeken en behandeld, zij had een verstopt traanbuisje en werd gelijk daaraan behandeld! En dan de kleine Senna . . . Paul hoorde hoe Wendy aan haar is gekomen en gelukkig kon ook hij met humor begrijpen hoe dit is gebeurd . . . 'zo helemaal niet iets voor jullie' was zijn antwoord! Enfin, er was ook een co assistent en ook zij mocht Senna eerst helemaal nakijken voor Paul zijn oordeel gaf. Knietjes werden heel goed nagekeken en dubbel gecheckt en de uitslag? Een kerngezond pupje met gave knietjes! Pffff wat een geruststelling en daarbij dus eigenlijk het gevoel te hebben door het oog van de naald te zijn gegaan . . . En, zoals altijd, wij gingen met een heel goed gevoel weer terug naar huis, het gevoel dat je weer zo goed behandeld bent in Ermelo!
Ik heb gisteravond weer een fotobladzijde over Senna gemaakt maar de postduif was in een bepaalde deel van het land kennelijk wat vertraagd . . . Ik geef even een tipje, ververs de browser een paar keer als je mijn site bij je favorieten hebt staan!
Senna heeft een eigen topicje, kijk in menu en klik op Senna voor deze ene keer mag je nu ook hier op haar naam klikken . . .

----------

Dinsdagmorgen 15 oktober. Lekker gewandeld en we hadden wel een heel koor hoor, het leek wel een uitlaatservice: Wendy, ik, Muisje, Maura, Emma, Roosje, Jari, Senna en Freddy (vernoemd naar het merk lievelingsbier van zijn baasje), de laatste is even een logeetje voor vandaag bij Wendy. Het is vermakelijk om te zien hoe die kleine kruimel Senna loopt tussen de groten, totaal niet bang en zij weet precies hoe zij zich als hond hoort te gedragen, super! Neeee zij loopt niet de hele wandeling mee hoor, maar zo af en toe een stukje voor de rest zit zij in een soort hangtasje op Wendy haar buik . . . ik wil wel even zeggen dat zij véél kleiner is dan op de foto's lijkt, ik zal er vandaag een foto van neer zetten. (dat zei ik gisteren ook maar ben er niet aan toe gekomen)
Ja hoor Til, het snoeppie is wel gechipt en we hebben het met een reader nagekeken!

----------

Maandagmorgen 14 oktober. Eerlijk is eerlijk jullie hebben mij overtroffen met al die leuke positieve reacties! Nou ja, ik had de ruimte ook al aardig beperkt natuurlijk vwb negatieve reacties . . . Het gaat prima met dat kleine gremlinnetje, al helemaal gewend. Alleen s' nachts pikt zij het niet om in de bench te liggen notabene naast Wendy haar hoofd! Nee, zij wil geen ijzeren hekje tussen hen in . . . en vannacht heeft zij het voor elkaar gekregen, de hele nacht slapen als een osje in de nek van Wendy! Het is net een kitten zoals zij speelt, ook erg leuk! Gisteren was zij aan het dollen met een speelgoed leeuw, zo'n 4 keer zo groot als zij! Ik zal wat meer foto's plaatsen want zij had ook nog een zusje . . . Heel even speelde 'het' door mijn hoofd maar al snel kreeg mijn verstand weer voorrang boven mijn hart . . . O ja, gisteren heeft de site de hele dag roodgloeiend gestaan! Geen enkel idee wie er allemaal kijkt, maar wel superleuk natuurlijk!
Noor is gelukkig alweer aan het eind van de loopsheid en kan de spaarpot de kast weer in om er wat mij betreft nooit meer uit te komen, en zoals altijd, aan Roosje merk je totaal niets als zij loops is, ook wel heel makkelijk!

----------

Zondagmorgen 13 oktober. Nee Ans, je hebt het niet goed hoor hahahaha . . . Maar hier komt het verhaal, zitten jullie stevig op een stoel? Wendy is namelijk HEEL DOM geweest . . . Ik heb hier geen schuld of medewerking aan verleend . . . maar ja, je volwassen dochter kun je niet voorschrijven wat zij moet doen en vooral niet wat zij moet láten! Nog steeds deelt zij mijn mening voor 100% maar kon de verleiding niet weerstaan, net als ik destijds met Roosje had . . . Maar goed, dat is tóch natuurlijk een heel ander verhaal. Het is H-E-L-E-M-A-A-L FOUT, maar zij heeft een hondje via marktplaats gekocht en echt helemaal op de manier waarop het NIET moet. Vrijdag vroeg zij mij of ik mee wilde gaan kijken en uiteraard protesteerde ik (zachtjes). Maar wat Wendy betreft ben ik zo slap als een natte krant dus ben ik mee gegaan en voelde ook dat het geen zin heeft om haar te boycotten en daarbij wíl ik dat ook helemaal niet. We hebben samen zoveel meegemaakt dat ik ook dit foute traject met haar ben ingegaan. Na een lange rit kwamen wij aan in de Belgische grensstreek bij een keurig verzorgde ex varkensboerderij. Een aardige, ietwat vreemde dame ontving ons gelijk buiten en tot onze verbazing (o hoe naïef) gingen wij niet mee naar binnen maar naar een paardenbox. De halve deur ging open en daar kwamen twee minihondjes blij en vrolijk aangerend, zonder enig angstgedrag. Spelen met blaadjes en takjes en blij opspringend tegen mensen, niet bang om opgepakt te worden. En ja, dat was wel een soort troost, pupjes zagen er prima uit en voelde goed aan. Tja moeilijk moeilijk. Precies wat Wendy wilde, en ga dan maar eens zonder hondje weg . . .
Dus ja, deze neem ik, het meest stoere pupje.
Aan de tuintafel werden de zaken afgehandeld en zonder naar binnen geweest te zijn, zonder het moeder hondje gezien te hebben (had mevrouw niet, pups waren van een vriendin ahum ahum) en zonder een bakkie koffie gehad te hebben, na zo'n lange rit, gingen wij weg mét pupje.
Werkelijk alles in mij kwam in opstand, mijn haren stonden overeind, zelfs mijn maag protesteerde maar ja . . .
Wendy keek al veel langer naar zo'n minihondje, ze houdt nou eenmaal van kleine diertjes en we waren al eens naar een Chihuahua gaan kijken, maar dat was helemaal niets, die enge bolle kopjes met die uitpuilende oogjes grrrr
Zo dit is dus het verhaal!
Het is een verschrikkelijk lief en vrolijk pupje, al volledig geaccepteerd door zowel Jari als onze eigen meiden. Roosje is al gebombardeerd tot nanny!
Kortom ALLES is fout, maar lieve mensen vertel ons alsjeblieft niet hoe fout dit is, want écht waar we weten het . . .
Klik HIER om haar te bekijken.

----------

Zaterdagmiddag 12 oktober. Geen rustig daggie vandaag. Vanmorgen om half tien al weggereden met Wendy en Charlotte om 360 km te rijden om . . . Ben net thuis gekomen, na 3 uur, en ben afgedraaid. Wat wij gedaan hebben vertel ik morgen wel eventueel met foto's. Ik moet nog even een modus zien te vinden om het jullie te vertellen, het is een beetje shocking . . . ik ga het jullie eerlijk en zo zacht mogelijk uitleggen . . .

----------

Vrijdagmorgen 11 oktober. Vandaag maar weer een rustig daggie. Uiteraard was het gisteren weer heel gezellig en de campervrienden hebben ons niet achter gelaten met een kater. Hoezo kater denken jullie? Nou, omdat zij zondag voor minimaal een half jaar naar het zuiden vertrekken voor een lange camperreis en wij lekker niet. Onze tijd komt wel weer al zal dat nooit een half jaar zijn, geeft niet, er zijn nou eenmaal dingen in ons leven veranderd. Hun Yorkshire terrier Kesj heeft de boel hier gisteren ook weer goed vermaakt met haar kunstjes! Het is een heel pittig tantetje waar onze meiden toch wel behoorlijk respect voor hebben. Zij komt hier altijd onderdanig binnen wandelen en verlaat met opgeheven minihoofdje het pand weer 's avonds, 'zo die setters had ik vandaag in mijn kleine broekzakje'. . . Onze meiden vinden het een heel leuk hondje maar als zij één klein kefje geeft trekken zij zich onmiddellijk terug! Kesj is prima opgevoed en niet als een schoothondje maar als een 'gewone' hond en dat is goed te merken!

----------

Donderdagmorgen 10 oktober. Het oude zieke hondje leeft nog hoor! Wel heeft zij een heftige blaasontsteking en gaat er morgen verder onderzoek volgen.
Momenteel schijnt de zon hier genadeloos door de tuindeuren naar binnen, één heb ik er maar opengezet want heel goed te zien is dat mijn kwaliteiten zeker niet bij het huishouden liggen. En toen ik net nog even wilde stofzuigen moest ik daar helaas mee stoppen, de voet brak van de steel en NEE mijn hand zat niet op die plaats!
Dus lieve campervrienden, niet zo nauw kijken vandaag en we praten alleen maar over lekker camperen en topplaatsen!
Noor is vandaag op dag 15 van de loopsheid en zij is erg lastig, maar aan de andere kant vinden we het wel heel komisch! Als de andere meiden liggen te slapen duwt zij gewoon die spaarpot in hun snuiten maar zij hebben geen belangstelling om te (s)paren . . . Ook ligt Noor regelmatig voor de deur van de camper en kijkt je blaartrekkend aan, 'alsjeblieft, instappen en weg wezen naar mijn bruidegom'. . . En om de feestvreugde te verhogen is ook Roos vandaag loops geworden en dat werkt lekker af.

----------

Woensdagmorgen 9 oktober. Met het zweet op mijn rug (voor niets) typ ik dit stukje . . .  Mijn lieve vriendin komt niet vanmorgen en dat lees ik nu net na het stofzuigen . . . De reden is dus helemaal niet leuk. Het gaat niet goed met haar ruim 14 jarige hondenkind, we vrezen toch wel dat onze angst gegrond is. Je weet het met zo'n oude hond, maar zoals bij ons allemaal, het is altijd te vroeg en te onverwachts. Maar goed, laat ik niet op de zaken vooruit lopen, het tij kán nog keren. Nee ik doe niet aan 'wotseppen' en lees net haar mailtje van vannacht. Lieverds, heel veel sterkte en keeping contact.
Ja hoor, prachtige dakleitjes, uit een failliete inboedel en wat wíj er mee gaan doen zitten we nu over te brainstormen . . . Iemand een ideetje?
Hoe vinden jullie de 'mistbladzijde?'

----------

Dinsdagmorgen 8 oktober. Vandaag was onze Remko jarig, een dag die in de rest van ons leven van grote betekenis zal blijven, net als vele andere data en dingen die aan hem denken. Vandaag schijnt dus de laatste rustige herfstdag te zijn en ik heb hem dan ook rustig ingezet . . . Wendy heeft vroege dienst, Charlotte is naar school en Dick ging al vroeg met auto en aanhanger op pad om ergens via marktplaats een partijtje dakleitjes te scoren. Hij heeft er wat nodig voor bij Wendy op stal en wat hij met de rest gaat doen is nog een verrassing, dát weet hij zelf ook nog niet . . . Maar goed, altijd leuk, een partijtjes leitjes  . . .  Nadat ik met de meiden weg geweest ben, heb ik uitgebreid twee kranten gelezen, ik had gisteren nog liggen en wilde de sportkrant zien, op zich heeft dat gedeelte nooit mijn belangstelling maar de sensationele foto's van Epke wilde ik toch wel even zien, en het was helaas maar één foto. Sportfoto's vind ik altijd super om naar te kijken, die bevoren emoties en bewegingen vind ik zo prachtig, net als de honden in beweging. Daar heb ik toch nog wel een snellere camera voor nodig . . . Ik heb dus wat om voor te sparen.

----------

Maandagmorgen 7 oktober. Nog steeds erg mistig, ik had mijn fototoestel mee om spinnenwebben te fotograferen, maar is niet zo gelukt als ik eigenlijk voor ogen had. Fotograferen op je wandelstekkie in de mist, met een hoogloopse hond, die haar automatische staartklapgedeelte weer op volle toeren werkt, is niet handig. Je blijft toch altijd attent op het feit dat er plotseling een manshond uit de mist op duikt. Daarbij, als ik mijn buk voor een prachtig web komen er altijd wel een paar honden aansjezen om te kijken wat voor moois ik zag (met nadruk op dat laatste . . . )Toch zijn er wel wat aparte plaatjes bij die ik vandaag zal plaatsen, je moet toch wat hè. Gisteren een heerlijke buitenstoeltjesdag gehad, en heb een heel boek uitgelezen, 264 bladzijden, niet gek toch! Dick ging vandaag vroeg naar de stal want hij is bezig de laatste hand te leggen aan het superkonijnenkasteel daar . . .

----------

Zondagmorgen 6 oktober. De dag is rustig begonnen en wij werden pas om kwart over 9 wakker, écht nog nooit gebeurd! Die honden slapen dus ook maar gewoon door . . . Wendy had weer vroege dienst en het heeft geen verrassingen opgeleverd. Momenteel staan de tuindeuren alweer helemaal wijd open en waan ik mijn in een vakantiewoninkje, heerlijk. Deze tijd van het jaar en dan dit weer, ja daar hou ik wel van, wij noemen dit vakantieweer. Stoeltjesdag, oogjes dicht, fantasie op hol en ja hoor, we zitten aan een prachtig Zweeds meer . . . Langzamerhand begint het gevoel weer terug te komen en worden er weer plannetjes gemaakt en zo hoort het ook.
Van de week komen er vrienden afscheid van ons nemen omdat zij een flink aantal maanden met de camper naar het zuiden gaan en waarschijnlijk ook de oversteek naar Marokko gaan maken. Zij willen daar met ons lekker over babbelen, wat wij natuurlijk heel leuk vinden! Vooralsnog trekken vakanties naar het zuiden mij helemaal niet, Dick is daar iets minder stellig in en zou wel graag eens een reis naar Turkije of Griekenland maken. Ik heb gezegd dat wij dat doen als we groot zijn . . .
Geniet van de schone dag vandaag! O ja, ik heb nog nieuwe oktober foto's geplaatst.

----------

Zaterdagmorgen 5 oktober. Toen vannacht, eigenlijk vanmorgen heel vroeg, om tien voor 5 de telefoon ging, wist ik al dat het Wendy moest zijn, zij had/heeft vroege dienst vandaag. Grote schrik, ergens aan de buitenkant van Lelystad op weg naar het treinstation, had zij waarschijnlijk een hond aangereden, het leek een herdershond. Haar angst was dat het dier ergens gewond lag en zij had de omgeving in het stikkedonker al afgezocht. Uiteraard is Dick de auto ingestapt om haar te helpen. Daar stond zij, in haar nette dienstkleding, ongerust, drijfnatte broek en schoenen. Er was wat plastic plaatwerk van de auto af en er was verder niets te zien, Zij hebben nog een hele tijd gezocht naar een aangereden dier maar niets gevonden. Waarschijnlijk toch met de schrik vrij gekomen. Uhhh zal het soms weer een wolf geweest zijn??????????? Volgens Wendy zag zij de kop van een herdershond . . .
Gistermiddag in het bos nog een leuke ontmoeting gehad met 4 Ierse setters en hun mensen! Jawel, onze bezoekster van eergisteren en de fokkers van haar. Zij kwamen kijken hoe het met hun hondje ging, en de omgeving bekijken waar zij nu haar dagelijkse wandelingen maakt, gezellig gebabbeld en de honden vonden elkaar ook erg leuk!
O ja, Dick had gistermorgen mazzel, net toen hij aan kwam op de wandelplek werd het droog!

-----------

Vrijdagmorgen 4 oktober. Zo, wat een regen (zegt zij een beetje lachend, Dick zijn wandelbeurt) De honden wilden zelfs de camper niet uitspringen en moesten eerst kijken waar zij zouden gaan landen! Ach de natuur smeekte toch om water . Gistermiddag kwam een dorpsgenoot even zijn Ierse Setter showen, een schattig meisje via de herplaatsing. Een Iertje naar mijn hart, een flinke dame met een prachtige diep kastanjerode vacht. Uiteraard mocht hij binnen komen en zij werd heel vriendelijk ontvangen door onze meiden. Ik blijf het altijd wonderlijk vinden, zo hartelijk als onze dames altijd zijn tegen zo'n vreemde hond in hun eigen huis! Uiteraard vertonen de vreemdelingen altijd terughoudend gedrag en dat is natuurlijk ook de bedoeling. Na een paar minuten wilde Emma al lekker met haar racen door de tuin maar dat ging Iertje wat te ver maar ik zie zo al dat zij dat de volgende keer mooi wel gaat doen! Natuurlijk heb ik foto's gemaakt maar zij zijn helaas allemaal KMP, ik zal proberen er nog wat van te maken en de lelijke achtergrond, een droogmolen vol met shit, weg te poetsen.

----------
Donderdagmorgen 3 oktober. Zo, dat was effe een lekkere frisse herfstwandeling, heerlijk! Inderdaad was het bezoek gisteren niet hondig . . . Uit beleefdheid ook niet anti hoor, maar wel dusdanig dat wij ons tóch prettiger voelen als de meiden maar even in de camper zitten, anders kun je niet rustig praten . . . Wel vonden zij Roos heel apart van kleur, ach ja, je moet toch iets zeggen als je vriendelijk ontvangen wordt . . . Mijn interesse is helemaal gewekt vwb vleermuizen, weer een nieuw item om dingen over te lezen! Wat zijn het een leuke beestjes, ik heb wel al gehoord dat zij best heftig kunnen bijten (JAHA hondsdolheid, ik weet ut) Daar ben ik net zo bang voor als voor teken in het bos (ahum) Ik ben weer bezig om de meiden te fatsoeneren en moet dit nu wel in etappes doen, wat zij niet erg vinden, elke dag even op de trimtafel hebben zij geen bezwaar tegen.

----------

Woensdagmorgen 2 oktober. De tijd gaat veel te snel. Gisteren niet eens meer toe gekomen aan het plaatsen van foto's. Vandaag ga ik dat in ieder geval doen hoor . . . maar eerst moet ik hier in huis eens even aan de slag gatverdamme. Straks komt er bezoek die volgens mij niet hondig zijn . . . daar krijg ik nu al een knoop van in mijn maag en buikkrampen. Godzijdank gebeurt dat hier niet veel. Dick is nu met de meiden weg en ik heb hem op het hart gedrukt een 'schone' ronde te doen . . .

----------

Dinsdagmorgen 1 oktober. Gisteren weer wat leuks hoewel ik er zelf jammer genoeg niet bij was. Wendy wilde gisteren mest over het land gaan verspreiden en daar gebruikt zij haar zeer antieke trekker voor, zo eentje met een verticale pijp (uitlaat) naast de bestuurder. Hij wil niet altijd starten en gebruikt zij daar een zg quickstarter voor die zij mag lenen van de plaatselijke dorpsgarage, ja ons kent ons hier. Wel wil zij Dick daar altijd bij hebben dus gisteren ook. Toen dat brok antiek met een klap startte vloog de modder (dacht Dick) of het roest (dacht Wendy) hen om de oren. Dick keek nog eens goed naar het stuk op de motorkap en het bleek een vleermuis te zijn! Verder vonden zij nog twee vleermuizen op de grond en de buurvrouw kwam er ook met eentje aan lopen . . . Zij leefden allemaal nog en hebben zij hen in een doosje in het donker gezet en ik ben een vleermuizenkenner gaan bellen, want wat moet je nou met die diertjes? Hij vond het een leuk verhaal en goed gereageerd van Wendy en Dick. Advies: in de schemer het doosje tegen een boom aanzetten en als het goed was vlogen zij gelijk weg, en dat is dan ook gebeurd! Leuk toch! We hadden nog nooit vleermuisjes zo dichtbij gezien en wat opviel, die schattige kraaloogjes, ja natuurlijk heb ik er foto's van!

----------

Maandagmorgen 30 september. Vliegles geslaagd, keurig met een oorkonde en alle beentjes weer veilig op de grond! Het was uiteraard prachtig weer voor zo'n uitspatting en het was heel leuk, en mooie foto's gemaakt.
Dick komt net thuis met de meiden en dan realiseer ik mij zo goed dat het écht de kleine dingen zijn die het doen in je leven. Hij heeft genoten met de meiden. Hij vindt het ook zo leuk als zij aardappels pikken uit de velden, er mee spelen en gooien, verrotte rietstengels uit de slootkant trekken en er trots mee rond lopen om het vooral toch maar aan de anderen te laten zien wat voor moois zij hebben! En dan met dat mooie weer er bij, dat doet een mens zo goed en krijg je er gewoon weer zin in, heel belangrijk!
Noor is momenteel op dag 4 van de loopsheid en jawel het begint alweer te kriebelen. Ik had haar eigenlijk voor deze loopsheid willen laten steriliseren maar de tijd is voorbij gevlogen voor je er erg in hebt. Hierna zal Roosje wel volgen, hopelijk ook de laatste keer . . . hoewel zij absoluut nooit lastig is en de loopsheid praktisch geruisloos aan haar en ons voorbij gaat.
Verder, mensen geniet nog even van de mooie herfstdagen!

----------

Zondagmorgen 29 september. Nee mensen 'het' is niet gebeurd en ik kan mij ook niet voorstellen dát het eens gebeurd. En waarom niet? Omdat de honden bij ons een afwisselend leven leiden, tenzij 'het' met ons gebeurd natuurlijk. Soms zie je 'het' wel eens bij jonge Golden Retrievers die in jonge gezinnetjes opgroeien en die hun grootste uitdaging op een dag is, het weghalen van kruimels en etensresten onder de kinderstoel. Ik zal het onthullen, het is een onaantrekkelijke eigenschap en het is 'bankhangen'. Mij is gezegd door verschillende mensen dat een Engelse Setter met 3 jaar een saaie bankhanger is . . .  Jaha, s'avonds wordt er hier vet bank gehangen door ons allemaal, maar dat mag na een intensieve dag . . . Ik wil dus hiermee zeggen, geef je hond alsjeblieft, wat voor ras ook, een fijn, afwisselend leven, dan storten zij op latere leeftijd ook niet in! Maar dat dit een Engelse Setter eigenschap zou zijn bestrijd ik fel, daar moet je bij mij niet mee aankomen!
Verder gaan wij vanmiddag weer iets leuks doen. Nou ja ik persoonlijk niet want ik ga alleen maar kijken en fotograferen. Toen Dick in mei jarig was heb ik hem een vliegles in zo'n klein vliegtuigje gegeven en dat gaat hij vanmiddag doen op Teuge. Als mede passagiers gaan Charlotte en een vriend mee. Ik ben benieuwd, het waait nogal . . .
O ja, ik heb gisteravond weer een nieuwe fotobladzijde gemaakt, eindelijk! Hier is ook nog even een linkje naar het mooie schilderij wat wij van Petri gekregen hebben!

----------

Zaterdagmorgen 28 september. Gister in het middaguur ging de bel en stond er onverwachts een heel lieve dame voor de deur met een cadeau voor ons . . . Het was Petri, zo maar even vanuit Spijkenisse naar ons toegereden om het prachtige schilderij van Emma en Roosje te overhandigen! Niet te geloven, wát een verrassing! Samen lekker gebabbeld in het zonnetje buiten en daarna ging zij 'gewoon' weer weg . . . eventjes 300 km gereden voor ons . . . Lieve Petri dank je verschrikkelijk wel!
En dan vandaag, Roosje is 3 jaar geworden en dan zou 'het' moeten beginnen. Ja wat eigenlijk? Reken er maar op dat ik de hele dag goed op haar zal letten en morgen zal ik vertellen of zij 'het' heeft gekregen of niet. Misschien zijn het wel roddels van anti-Engelse setter mensen . . . ik kan mij absoluut niet voorstellen dat zij 'het' zal krijgen . . .

----------

Vrijdagmorgen 27 september. Goh wat een heerlijk wandelweer vanmorgen! Wendy is aan het werk dus had ik, geheel tegen mijn gewoonte in, Jari ook maar meegenomen. Die neem ik namelijk nooit mee want met vreemde honden is mevrouw de herdershond een crime en dan schaam ik mij dood. Maar omdat Wendy een lange werkdag heeft heb ik mijn hand maar over mijn hart gestreken en ben naar een totaal afgelegen gebiedje gegaan waar van ik eigenlijk zeker weet niemand tegen te komen. Wel weer een prachtige bruine ree gezien met een Engelse Setter op de hieltjes . . . Jari kijkt daar wel naar maar op mijn commando (hahahaha) blijft zij wel staan naast mij. Zij is niet echt geïnteresseerd in natuur of diertjes maar alleen in Emma en Roos, daar jekkert zij het liefst achter aan, voor Muis en Noor heeft zij diep respect maar die twee kleuters kan zij wel aan! Het is een levensgroot verschil, het karakter van een setter of een herdershond, voor elke smaak wat wils dus wat hondenrassen betreft.

----------

Donderdagmorgen 26 september. Toen ik gistermorgen de krabbel schreef wist ik nog niet dat ik er weer een uur of 7 knoppenrammen bij zou krijgen . . . Godsamme dit was echt monikken werk, wat een puinhoop had mieppie er van gemaakt. Tegen etenstijd, dat had ik tussen door even in elkaar geflanst, kon ik eindelijk zeggen dat het voor elkaar was. Toen vrienden gisteravond 'even' langskwamen moest ik gewoon recupereren . . . vierkante wazige ogen, een touchpadvinger (ik gebruik nooit een muis) en sprak HTML taal. Gelukkig kon ik mijn toen helemaal ontspannen en was het weer stikgezellig. Ik weet dondersgoed wat ik fout gedaan had maar hoe ik het toch weer voorelkaar gekregen heb weet ik nog steeds niet. We zitten in de week van dementie en ik zei al dat dit wel een heel goed therapie is om belegen hersentjes te triggeren om aan de slag te gaan . . . Wel heb ik gezien dat de vakantie Frankrijk 2007 van slag is, dus . . . NEEEEEEE vandaag effe niet hoor!

----------

Woensdagmorgen 25 september. De honden zien er nog verwaarloosd uit, de reissite doet het ook nog niet en inmiddels heb ik er alweer heel wat uur knoppenbonken opzitten en dát terwijl ik een stapel hele goeie boeken heb liggen en die vervelende stofzuiger ook staat te gillen in de gang. Maar goed, het allerbelangrijkste, het wandelen met de meiden is het enige wat er nooit bij inschiet. Net moest ik wel lachen, Roos kotste haar eten er uit en Emma kwam er bij om het samen te recycelen, dat zou je bij Muisje nooit kunnen doen want die vindt, wat er bij haar uit komt, blijft ook van haar en zal verdedigd worden. Noor is ook wat minder strak in haar opvattingen maar toch denk ik dat zij ook niet toe laat dat er een ander bij komt. Emma en Roos zijn gewoon twee lieve kleuters samen waar we zo intens van genieten! We vinden het nog altijd een enorme verrijking dat Roosje er bij gekomen is! Ow ik zie net dat ik zo bij de kapper moet zijn, nee mijn haar gaat er niet af alleen de voorpluk moet gefatsoeneerd worden.

----------

Dinsdagmorgen 24 september. Dank jullie wel voor de leuke reacties op de Zwedensite! Alleen heb ik nu even een probleem waar ik de hele nacht over heb liggen tobben, de moedersite www.dickenyvonne.nl is op de één of andere manier verschwunden. Normaal krijg ik 's nachts de briljantste gedachten maar nu even niet. Ik heb er gisteren al heel wat uur aan verspandeerd maar heb het dus nog niet opgelost. Op mijn laptop heb ik een speciaal programma, dat moet je zien als een postkantoor, vanwaar ik mijn site verstuur. Daar is het momenteel een zootje en het is maar goed dat jullie niet achter de schermen kunnen kijken . . . Gelukkig draait de Gordon site weer op een apart programma. Toen ik een jaar of 14 geleden met deze site begon, was dat alles nog héél anders en ik ben het op de oude manier blijven doen. Maar de reissite draait weer op een ander programma. Ja, die computers slokken lekker tijd op hoor! Vandaag heb ik honden borstelen op het programma staan maar of dat boven de site gaat, weet ik nog niet. En dan zal ik eerst nog mails van lieve mensen beantwoorden, Verder heb ik vandaag eigenlijk niets zinnigs te melden.

----------

Maandagmorgen 23 september. Zo, de dag Dolfinarium zit er weer op. Het was heel leuk en zeker om gewoon alleen met je kleindochter op stap te gaan, je ziet dan een ander meiske dan thuis! Duidelijk hangend tussen tafellaken en servet, schattig! Soms met uitspraken waar je van op kijkt zo wijs en slim en dan toch je weer vermaken in een speeltuin! Ik ben duidelijk niet meer gewend om mij te begeven in zo'n mensenmassa, met vooral veel jankende kinderen, sorry. Maar die dieren, ik vind het fantastisch, zoals de die dolfijnentrainers, zo mooi, dat kun je alleen maar voorelkaar krijgen met veel liefde en geduld met dieren! Daarom liep ik dan ook met opgeheven hoofd langs de demonstranten bij de uitgang van het Dolfinarium . . . Verder heb ik de afgelopen dagen ongeveer 13 uur besteed aan de site over het Zweden weekend. Leuk om te bekijken? http://www.dickenyvonne.nl/Zwedenweekend/

----------

Zaterdagmorgen 21 september. Zoals jullie misschien wel al gelezen hebben heeft Lady McKenna weer eens voor opschudding thuis gezorgd. Na lang stiekem hengelen met haar lange armen heeft zij onder de kast vandaan een muizenval met vieze korrels tevoorschijn gehaald. Zij is dit toen gaan slopen en misschien wel opgegeten . . . Met loeiende sirene naar de dierenarts en gelukkig is het allemaal goed afgelopen! Een waarschuwing dus, laat geen muizenvallen slingeren als je huisdieren hebt! Vanmorgen kwam Noor weer onder het één of ander zaad tevoorschijn uit de bosjes, ik weet niet wat het is maar het is dit jaar een rijk zaadjesjaar . . . Dames let dus maar op! Verder ja, ik ben alweer in het normale leven gerold net als dat wij 3 maanden weggeweest zijn, thuis zijn went heel snel. Gisteren weer even een bezoekje aan de peut gebracht en is mijn nachtspalk weer bijgesteld, waar ik wel effe aan moest wennen en over een maand weer terugkomen. Hoe het morgen met de krabbel gaat weet ik nog niet, ik ga met Charlotte al op tijd weg naar het Dolfinarium.

------------

Vrijdagmorgen 20 september. Vandaag hoop ik de foto's van Hilde te ontvangen, en mij daarna te kunnen storten op een minimini site. Nee Joke kon geen foto's maken . . . die had een fout sd kaartje gekocht en heeft dus geen plaatjes kunnen maken . Gisteravond weer gezellig bij vrienden gegeten en zij hadden een prachtig geschilderd portret van hun overleden Gordon Saartje aan de muur hangen. Gemaakt gewoon door een buurman met schilderstalent, ongelofelijk, zo mooi! Dick heeft er een foto van gemaakt dus zal ik die hier ook neerzetten. Het is heel stil op de site met nieuwe foto's, ik weet het, maar ik heb heel weinig gefotografeerd de laatste tijd, ja wel in Zweden, maar bijna geen hondenfoto's. Het is ook nu drijfnat tijdens de wandelingen en dan vind ik niet zo mooi, druipende honden op een plaatje, ze zien er dan zo armetierig uit.

----------

Donderdagmorgen 19 september. Wat een heerlijk weer vanmorgen met de wandeling. Een leuke mevrouw met een leuke hond tegen gekomen en de hondjes hebben ook leuk samen gespeeld. Alles weer leuk dus . . . Gisteren was ik de hele dag dood- maar dan ook doodmoe. Haha een jetlag geloof ik! Ik vlieg niet zoveel dus dit was een mooie ervaring, we vlogen met KLM een Boeing 737 en het leukste vind ik opstijgen en dalen, wat een sensatie als je gaat opstijgen, net of je gelanceerd wordt. Toen ik gistermiddag met Wendy en de honden wandelde en ik even tussen al dat geratel door een takje uit de broek van Emma trok, bleek dit geen takje te zijn maar een drolletje aan een lintje van gras . . . Uiteraard kon je Wendy daarna opdweilen! Ik kan nog niet aan het weekendsiteje beginnen want ik moet eerst de foto's van de andere dames nog er tussen weven.

------------

Woensdagmorgen 18 september. Jag är hemma! Dat betekent 'ik ben weer thuis!' Denk nou niet dat ik Zweeds spreek want dit heb ik gewoon even door de Google vertaalmachine gegooid . . . Gisteravond om kwart over 11 was ik weer thuis. We hebben het ontzettend verschrikkelijk hartstikke geweldig leuk gehad samen, net een stel pubers die voor het eerst van huis waren zonder ouders! Dit waren erge ontspannende dagen met heel veel gelach, hè snelle jengel . . . Al het levende waar ik van hou hier thuis en mijn leppie heb ik, sorry, niet gemist en we plannen alweer het volgende uitje mwahhhhhhhhh. We hadden een super huurauto (waar ik geloof ik te hard mee reed), weet het merk even niet meer, komt straks wel als ik de foto's weer zie. Dick kwam mij met het rozenmeisje van het treinstation in Dronten afhalen en dat is natuurlijk geweldig, zo blij als zo'n hondenkind is, ahh het mens aan de andere kant van de lijn ook hoor! Ik heb ruim 300 foto's gemaakt en ga deze zo eens bekijken. Ik wil even een miniminisaitje maken maar dat kost wel wat tijd, dus nog even geduld hè!

----------


Vrijdagmorgen 13 september. Gisteren heb ik Roosje proberen te knutselen in een pompoen voor boven de krabbels, maar het was geen succes. Dus nog effe geen ander plaatje hierboven. Vandaag is eventjes het laatste krabbeltje want ik kom dinsdagavond laat weer thuis, misschien woensdag weer een teken van leven. Voor het eerst sinds jaren word ik gescheiden van mijn laptop, hij gaat niet mee. Ik heb geen tablet oid, dus even geen computer. We gaan andere dingen doen en we hebben al gezien dat er in de buurt waar wij zijn een grote jaarlijkse herfstmarkt is, waar ik mij erg op verheug! Tja en ook een paar dagen geen gezin en hondjes om mij heen en ik zeg heel eerlijk, best wel eens lekker denk ik . . . Voor het eerst sinds de tsunami over ons heen gekomen is ga ik een paar dagen weg. Nou lieve fans, tot over een paar dagen en hopelijk kan ik jullie wat leuke foto's laten zien!
Ja, toch nog even een naar berichtje, gisteren hebben Malou en Ruud de moeilijke beslissing moeten nemen, Yentl is op ruim 14 jarige leeftijd naar de hondenhemel gegaan na een heel fijn leven bij hen. Sterkte samen.

----------

Donderdagmorgen 12 september. Jaha dat is weer eens wat anders hè, deze herfstoutfit! Jullie hebben geen idee hoeveel werk dat is, maar ow wat is het een heerlijk werk om digitaal te knutselen. Het is nog niet af, met name de krabbelbladzijde vind ik helemaal niet mooi maar het ontbrak mij gisteravond nog aan zin om er iets anders van te bakken. De foto hier boven 'staat' er ook niet bij. Geen pompoen te zien nog . . . Ik kreeg net een berichtje dat het gastenboek het niet deed of doet, dat zal ik zo even nakijken. En direct ga ik mijn tassie inpakken want morgenavond is het zover. Het weekendje Zweden is aangebroken! Morgenavond verzamelen wij ons en zaterdagmorgen om 7 uur vertrekken wij met het vliegtuig naar Oslo, waar wij een auto gehuurd hebben om mee naar Zweden te rijden. Ik heb er verschrikkelijk veel zin in!

Heb net even gekeken maar het gastenboek doet het weer hoor!

----------

Woensdagmorgen 11 september (memorial day). Ja inderdaad Joke, het lijkt (en ís) wel een beetje verwend om je kind naar school te brengen . . . is het natuurlijk ook. Maar om in de woorden van Charlotte te spreken 'doe niet zo 1800'. . . Enuhh 'vroegah' had mijn moeder of oma geen rijbewijs dus zat er niets anders op dan zelf te trappen. Ik ben er trouwens niet slechter van geworden. Vandaag trapt zij weer zelf lekker de beentjes uit de naad! Gistermorgen, Dick was naar de stal met Jari (voor de nieuwelingen, dat is de Oud Duitse herder van Wendy) belde hij mij dat ik direct een afspraak met de dierenarts moest gaan maken, Jari had verschrikkelijk last van haar oor, het hing scheef en zij rolde met haar kop over de grond. En dát terwijl er 's morgens voordat Wendy naar haar werk ging, nog niets aan de hand was. Ik heb de dorpsarts gebeld en kon gelijk komen, het was een beginnende oorontsteking en we waren er wel heel snel bij. Gelijk een medicijntje er in en na een uurtje was alles weer normaal, kuurtje moeten we wel 7 dagen volhouden natuurlijk. En als ik dan in zo'n praktijk ben valt mij wel direct het verschil op met de professionaliteit in Ermelo! Goed, als het maar helpt en dat deed het.
O ja, de badkamer is nog goor, ik ben nog steeds moe en heb gisteren lekker gelezen en aan de herfstsite gewerkt, maar de ideetjes willen nog niet echt van de grond komen. De pompoenen en herfstbladeren met foto's van de meiden vlogen uit mijn toetsenbord om vervolgens weer in de prullenbak te verdwijnen . . .

----------

Dinsdagmorgen 10 september. Een vroegertje vanmorgen. De hele nacht (nou ja de héle?) heb ik het flink horen regenen en had ik de wekker maar op 7 uur gezet, om Charlotte en fiets met de auto naar school te brengen. Wendy was al naar het werk en ik vind het dan vervelend dat zij 40 minuten moet fietsen in de stromende regen . . . (ahh moest ik vroeger ook!) Ja en dan natuurlijk vroeg weer thuis en ook weer vroeg met de meiden weg. Daarbij ben ik zooooooo verschrikkelijk moeeeeeeee en heb ik eigenlijk zin om weer mijn bedje in te duiken, maar dat ga ik niet doen, mijn calvinistische inslag weerhoudt mij er van . . . er wacht nog een gore badkamer.

----------

Maandagmorgen 9 september. Haha ja hoor, alle setterdames hebben inmiddels al kennis gemaakt met een schoppie van een paardenbeentje! Wat hen bij de grote paarden nog nooit gebeurd is, hebben zij kennelijk de grootte van Daisy en haar 'schopjesmaat' wel wat onderschat, maar goed het was wel weer een leermomentje en ook zij zullen niet zo vlak langs die beentjes meer rennen . . . Kijk, als zij die paarden nou alleen maar zien als zij in de wei staan, zou je het ze kunnen leren natuurlijk maarrrrrrr die paardjes gaan bij ons vaak aan de hand mee met de hondenwandeling en lopen dan op smalle bospaadjes en échte setters hebben geen zin in zo'n langzaam tempo achter haar aan te sjokken, dus willen zij passeren, met alle gevolgen van dien! De grote paarden 'staan niet kort voor de kar' en vinden het helemaal niet erg dat die honden langsscheuren maar die kleine paardjes kunnen felle bliksempjes zijn. Het is gewoon even een leerschool voor de meiden, als zij nu willen passeren doen zij het via de bosjes, slim toch!

----------

Zondagmorgen 8 september. Jeetje ja, wat moet ik nou zeggen? We waren zo drijfnat na de wandeling dat de blower in de auto het zaakje niet zonder condens kon houden. Wel erg schattig, kijk ik op zij en daar zit Muisje zoals altijd naast mij op de bijrijdersstoel, haar zonneklepje totaal verregend, zo vertederend! Alleen de familie labrador ben ik tegen gekomen en geen enkele fietser . . . nee nou durven zij niet . . . Muisje houdt niet van die familie en die familie niet van Muisje. Is een paar maanden geleden fout gegaan met onze relatie. Zij hebben twee labradors,  een oudje en eentje die nu inmiddels een maand of 8 is en toen het nog een jonger pupje was en veel te enthousiast op Muis af kwam, wist ik al zeker dat dat pupje dat dus NOOIT meer zou doen. Het was alleen flink afbekken van Muis zonder een schrammetje maar dat vond de familie labrador niet leuk. Toen ik haar uit wilde leggen dat er niets abnormaals was aan die reactie wilden zij daar niets van weten en ik heb gewoon een valse hond die hun kleine pup (toen een maand of 5) wilde molesteren. Ik ben er verder niet op ingegaan maar vriendjes worden wij niet meer. Net als  met kinderen, de kinderen krijgen ruzie en de ouders spreken niet meer tegen elkaar, BELACHELIJK! Ja hoor, ik zeg altijd vriendelijk goedemorgen en het wordt nu wel weer beantwoord, we gaan de goed kant op. Of moet het mij eigenlijk niets kunnen schelen? Nee, want zo zit ik nou ook weer niet inelkaar.

----------

Zaterdagmorgen 7 september. Ja het was een druk maar leuk dagje gisteren! O wat zijn dat een schatjes, 6 weken oude cockerpupjes, werkelijk om op te vreten. Ik zou daar dagen lang lekker bezig kunnen zijn met foto's nemen van die puppekindjes, languit over de grond liggen en maar plaatjes schieten van die droppies! Ik heb mijn plaatjes nog niet gezien, te laat thuis gisteravond maar verheug mij er direct wel op! De fam. B. trakteerde ons op een heerlijke en uiteraard weer heel gezellige bbq, zo fijn zulke vrienden! Het konijnenhok via 'Bokt'(paardenforum) bleek gewoon als nieuw en Wendy was er helemaal verbaasd over. Je vraagt je gewoon af waarom je nog nieuwe spullen koopt, er zijn zoveel mooie dingen via tweedehandssites en in kringlopen te koop. Tja en dan de peut. Nee ik ben er dus nog lang niet van af alleen wat minder frequentere bezoekjes, nu over 2 weken weer. Ik heb een spalk aangemeten gekregen voor, in ieder geval 's nachts, en regelmatig overdag, dit om te proberen mijn pink weer in het juiste standje te krijgen. Mijn pees blijkt verkleefd te zijn, ondanks al die oefeningen en alle zorg. Bah. Het komende half jaar blijf het allemaal gevolgd worden en daarna zien we wel weer . . .

----------

Vrijdagmorgen 6 september. Wel gatverdamme wat een rot weer, denk je dat je alles gehad hebt, krijg je nog een paar van die lamme dagen. Ik geloof dat het morgen over is. Vandaag een druk dagje. Net met de meiden gewandeld daarna gedoucht en om kwart voor 11 richting Zwolle. Ik denk en hoop dat het de laatste keer is. Jawel ik ben daar kind aan huis geworden . . . Vanmiddag gaan wij lekker puppie knuffelen bij Wil, zij heeft een nestje Engelse cockertjes in de Gordonkleur! Daarna gaan we bij vrienden even een bak met kachelhoutjes brengen, ach ja, in het kader van 'help de fam.B. de winter door' hahahahahah! En zij hebben voor Wendy weer een konijnenhok van marktplaats opgehaald die helaas niet in hun auto kon dus moesten moeder en zoon met die hitte hokje naar huis dragen ach zieluggggggg. We eten een happie bij hen en daarna gaan wij weer naar huis. Een volgepland dagje dus.

----------

Donderdagmorgen 5 september. Nog niet de foto's geplaatst want dan komen er zomaar allerlei andere dingen op mijn pad die weer moeten. Wel heb ik gisteravond nog een foto van het nieuwe paardenmeisje neergezet, klik even op de button 'Iris'in het menu. Het gaat fantastisch met het stel en het is gewoon vermakelijk hoe dat roedeltje paarden met elkaar om gaat. Binnenkort zal ik Roosje er eens even tussen zetten, dat past zo mooi! Maar die paardjes zijn niet echt vriendelijk voor honden, althans voor Jari niet maar die heeft ook de gewoonte om zo belachelijk dicht langs die paardenbenen te lopen.

----------

Woensdagmorgen 4 september. Lekker gewandeld, lekker temperatuurtje. Gisteren foto's gemaakt van de paardjes, draadjes gingen tussen hen open en wij maar wachten op het paardenspektakel, fototoestel in de aanslag om maar veel van het vuurwerk te kunnen vereeuwigen . . . HELEMAAL NIETS van dit alles, zij graasden allemaal in elkaars buurt en vonden het de gewoonste zaak van de wereld. Nou, toch wel heel fijn natuurlijk! Vandaag zal ik weer een fotobladzijde maken van de paardjes en ik heb ook nog wat foto's van Noor, die gezellig behangen is met die gore pilletjes . . .

----------

Dinsdagmorgen 3 september. Goh, nog maar weinig gedaan en toch heb ik het nu al warm. Wij hebben weer een paar drukke denk- en afwegingsdagen achter de rug en ik weet (bijna) zeker dat jullie ons toch wel een beetje gekke mensen gaan noemen . . . Maar, sinds gisteravond is er een prachtig klein paardje bijgekomen . . . weer een Appaloosa, net als Daisy en het lijken wel zusjes! Maar dit keer een paardje met het predikaat 'Stermerrie' een super sjiek paardje met een uiterst mooie afstamming. Dit hoort bij het 'nieuwe leven' wat Wendy langzamerhand aan het opbouwen is. Zij wil met dit ras doorgaan, heeft leuke plannen en wij gaan er voor 100% in mee, ook wij vinden het verschrikkelijk leuk! Wat ik al vaker zei 'never a dull moment in this family'! Vandaag zal ik wat foto's plaatsen en ook weer foto's maken want toen wij gisteravond om een uur of 8 met Iris (zo heet de nieuweling) arriveerden werd het al een beetje te donker om echt mooie foto's te maken. En écht waar, de mails worden vandaag beantwoord en komt er van hhw weer niks (goh wat naar nou)

----------

Maandagmorgen 2 september. Gistermiddag was het weer raak, één en al kleefbolletjes, zo erg is het nog nooit geweest. Eerst ben ik, voor ik naar huis ging, de borstels gaan halen en een stil plekje opgezocht om de dames uit te borstelen. Het was heel erg. Ik doe dit liever niet thuis want al die dingen gaan lekker kiemen tussen onze tegels. De dag er voor had ik ook wat leuks, maar niet heus. Dick belde tijdens de wandeling 'Von, leg alles maar klaar, Emma heeft in een bruine slappe massa gerold'. . . Wel getverdemme, human nature . . . Ja achter buiten lekker afgespoten en gewassen met afwasmiddel, ik had dus geen zin om weer naar hondenshampoo te moeten zoeken. Dat al die buitensporters nou toch maar zo open en bloot hun sporen moeten nalaten is mij nog altijd een raadsel. De meiden zijn vandaag weer lekker te keer gegaan in het bos en Muisje heeft menig keer gejodeld aan haar rollijntje, ik zie niets maar weet wel dat zij dan reeën ruiken. Noor heeft zo door de bosjes gerausd dat zij nu helemaal geïrriteerde ogen heeft, ik denk van de brandnetels, dus daar moet zo weer een oogdruppeltje in. Nou ja, we blijven lekker bezig toch?

----------

Zondagmorgen 1 september. Vandaag eigenlijk niets te vertellen. Krijg net ook een berichtje van lieve vrienden dat zij afscheid van hun oude settertje moesten nemen. Ja en dan voel je gewoon zelf dat verdriet weer. Ook weet je dat het hebben van nog een paar hondenkinderen het leed weer verzacht. Je blijft in het ritme van uitlaten. spelen etc. Maar elke keer weer is het afscheid nemen een drama. Ik zeg altijd dat je dit verdriet bij je pupje koopt.
Vandaag zal ik binnengekomen mailtjes beantwoorden . . .

----------

Zaterdagmiddag 31 augustus. Soms heb je wel eens een latertje zoals vandaag. Nadat ik met de honden weggeweest ben, ben ik na een snel bakkie koffie gelijk met Wendy en Charlotte op stap geweest. Wat een grappige reacties van 'showmensen'! Iedereen die mij kent weet ook dat voor mij ook het allerbelangrijkste is als ik een pup verkoop, een supergoed tehuis! En als ik daar om wat voor reden dan ook niet helemaal zeker van ben, gaat de koop gewoon niet door. Maar goed, dat soort vervelende situaties krijg ik niet meer want ik fok echt nooit meer een nestje (denk ik nu . . . ), ik ben er klaar mee en stel nu andere prioriteiten. De twijfel zal altijd blijven maar met dit spannetje hondenkinderen wat ik nu heb is er geen kans op pupjes. Daarbij hopen wij volgend jaar voorzichtig weer eens met de camper en hondjes op pad te gaan!
O ja er komt zo ook weer een nieuwe fotobladzijde aan, die met ik nog even controleren voor ik hem op het world wide web ga gooien.

----------

Vrijdagmorgen 30 augustus. Gistermiddag was Roosje eerst nog een beetje mat maar toen zij zag dat wij gingen wandelen schoof zij haar matheid aan de kant en ging zij er weer volop tegenaan! Nog even een update over het oortje van Emma, het is al bijna over, wat een wondermiddeltjes zijn die abkuurtjes toch. Ik heb ook de oortjes tip nog aan Martine gevraagd en inderdaad Wil, je hebt het bij het goeie endje! Maar ik heb zelf besloten om hem toch hier niet te vermelden, en waarom? Nou ik wil niet op de stoel van de dierenarts gaan zittten want soms is het het moeilijk om een onderscheid te maken tussen vieze oren en ontstoken oren en je moet deze tip niet doen als het laatste het geval is. Dus mijn advies, voor de zekerheid eerst maar even naar de dierenarts!
Ik heb jullie verteld over het tentoonstellingsucces van de twee Duitse Bisontochtjes van Jan en Janina. Janina is een beetje bang dat men zal denken dat zij geen leven als een Gordon setter leiden! Ik heb hier al regelmatig gezegd dat zij net zo'n fijn leven leiden als onze meiden maar ter bevesting zal ik even het stukje kopiëren wat zij aan mij schreef!

I was relieved that you wrote in your krabbels that my girls are not only show dogs. I often thought for my own what your readers will think about me when they always only read the show results. It is very important for me that the people know that I have my girls for and with my heart and not for the show ring. It is a little part with the shows. The main part and for me most important is, to give them a perfect life with all things Setters love…running, running, running, playing, cuddling, being a full part of the family. You know that I love them from the bottom of my heart and that I would do everything for them.

Dit is toch lief hè!! Janina I love you!
O ja ik heb een nieuwe seniorenbladzijde gemaakt!

----------


Donderdagmiddag 29 augustus. Vanmorgen aan het eind van de ochtend pas thuis en daarna allerlei andere beslommeringen die nog voor de krabbel moesten gaan. Nou het was wel een happening hoor, bij de dierenarts . . . dít heb ik echt nog nooit meeegemaakt . . . Roos, altijd de rust zelve ging compleet uit haar Engelse plaatje, met krijsen en al! En dat allemaal nog voordat zij ook maar één prikje gehad had. Het 'fixeren', dus alleen maar stevig vasthouden door de assistente  mij en bezorgde haar al een paniekaanval (beetje overdreven hoor) Zonder dollen, het was heftig, gelukkig totaal zonder agressie (is in ieder geval mijn rozenkind ook totaal onbekend) maar probeerde er constant onder uit te wringen. Eindelijk hadden we haar een beetje 'plat'. Het schoonspoelen ging prima, er kwam aardig wat  troep uit die flapjes, maar halverwege nog een beetje slaapmiddel er bij . . . zij ging met haar kop schudden en dan zijn dat geen grappen! Maar goed, binnen een half uurtje was alles weer voorbij en zaten wij, Roos op een plaid, op een rustig plekje bij te komen, ik had een bakkie koffie gekregen en wat leuks om te lezen. Ik was en ben écht moe. Het is ook niet niks als je je lieve meisje zo in paniek ziet, om niks, maar dat begrijpt zij niet.

----------

Woensdagmorgen 28 augustus en wat gaat de tijd toch snel. Van trouwe lezeres Wil, kreeg ik ook een goede tip om oortjes schoon te spoelen. Zij heeft de tip van dierenarts Martine maar voor de zekerheid zal ik hem, op verzoek van Wil, morgen nog even verifiëren voor ik hem hier ga plaatsen. Het is een prachtige 'tussendoor' tip maar bij Roos wil ik het eerst een keer grondig aanpakken voor ik mijn eigen kunsten er verder op los laat. Gelukkig zijn mijn meiden ook van die makkelijke pillenslikkers want de ab pilen die Emma in haar mikkie geschoven krijgt zijn niet mis, wat een knoeperds. Bij de stal naast Wendy, is een snoeperig klein Shetlander veulentje komen te staan en ik zal er vandaag een foto van nemen, té lief gewoon! Gisteren weer naar Zwolle geweest en ik dacht dat het de laatste keer was, maar nee, nu volgende week nog 1 keer, met een eindconclusie . . . en dan word ik losgelaten . . .

----------

Dinsdagmorgen 27 augustus. De vlierbessen (bah) beginnen alweer te rijpen en ook de bramen (lekker) zien er alweer goed uit. Inderdaad Heeft Emma een antibiotica kuurtje gekregen, er zit een dikke korst op die de dierenarts er niet af wilde halen. Het ziet er niet verkeerd uit maar het is nog wel ontstoken. Ik vond het heerlijk om voor het eerst weer even een langer stukje te rijden en luisterde ondertussen naar de fijne jazzy stem van Amy Winehouse! Al geruime tijd heeft Roosje last van overmatig oorsmeer, vooral na het vele zwemmen (geen oorontsteking) Zij heeft er helemaal geen last van maar ik vind het een vies gezicht en eerlijk gezegd hou ik wel van een beetje gepulk en gesmeer in die flappies en heb er ook al een aantal capsuletjes cleaner in gegooid. Roos begint het niet leuk meer te vinden dus heb ik een andere oplossing bedacht. Net als bij mensen worden donderdagmorgen haar oortjes uitgespoeld waar zij een licht roesje voor krijgt.

----------

Maandagmorgen 26 augustus. Gisteren hadden wij een lazy day. Nou niet helemaal eerlijk gezegd want al mijn meisjes lopen er weer piekfijn getrimd bij! Mijn hand kan ik toch wel weer aardig gebruiken en o, wat een wonder, ik typ ook weer snel met 9 vingers! Alles went, zo zie je maar weer. Ik kon niet langer tegen die scharrebakken aankijken, heb er rustig de tijd voor genomen en zat lekker op mijn stoeltje bij de trimtafel in de open tuindeuren. Ik ben niet tevreden over dat sneetje in het oor van Emma, ondanks dat ik het steeds schoongemaakt heb en zij er helemaal geen last van schijnt te hebben. Er komt nog steeds pus uit en dat vind ik geen lekker idee. Misschien heeft zij een antibiotica kuurtje nodig. Net heb ik tante Martine gebeld en rij straks 'even' naar Ermelo. Vandaag begint het 'grote' leven voor Charlotte, en dan zie ik dat kleine, tengere lijfje op de fiets weg rijden . . . ik heb dan echt een 'ahgossiegevoel'.

---------- 

Zondagmorgen 25 augustus. Zoals jullie misschien wel weten, of niet natuurlijk, gaan wij normaal altijd deze tijd een lang weekend naar Bremen (BRD) om daar mee te doen met de jaarlijkse settershow. Dit jaar en vorig jaar even niet dus. Wel bereikte mij het bericht dat 'onze' Julie (Lotte van de Bisontocht) van Jan en Janina de hele show gewonnen heeft! (ja, elk jaar weer onder een andere deskundige keurmeester hoor!) Dit is niet normaal meer, zij wint het nu voor het 4e jaar! Vorig jaar was zij tweede, toen won er een reu. Ongelofelijk toch! Het is daarbij ook een vreselijke lieverd, het is een zusje van onze Emma. Denk nou niet dat zij het leven van een 'showhond' leidt want dat is zeker niet zo, ook zij maakt elke dag lange wandelingen in buitengebieden, in modder en water!
Ook kleine zusje Leni kreeg een U1 (zij stond ook alleen in de tussenklasse) met een super keurverslag en de keurmeester vindt haar van dezelfde klasse als Julie, en ook zij zal ver komen volgens hem. Zij heeft nog wat meer tijd nodig.
Gisteren zag ik langs de weg alweer stalletjes staan met van die prachtige oranje pompoenen, het wordt nu toch echt wel een beetje najaar . . . en ga ik nadenken over de site in een najaarsjasje . . .

----------

Zaterdagmorgen 24 augustus. Mijn tafeltje is klaar en zelf vind ik het mooi geworden, maar natuurlijk is er weer iemand die druipers (HUH?) ziet. En behalve dat er verf op mijn lichaamsdelen zit loopt er nu ook een wit hondje met een rode vlek op het hoofdje rond en het staat haar erg schattig! Volgens mij lopen er ook zwarte hondjes met rode vlekjes maar dat zie je niet zo goed. Ik heb de smaak te pakken en loop nu speurend rond of ik nu niet nog iets rood kan maken in huis, ik heb nog zoveel van die mooie verf. Dick wordt bang en achterdochtig van mijn gedrag en bekijkt mij argwanend. Inmiddels zitten de 'dameskonijnen' Bo en Beer alweer een paar dagen bij elkaar, zij vechten niet maar de harmonie is nog ver te zoeken. Het is af en toe wel een rabitrace maar dat vinden de honden wel weer spannend! Vandaag zal ik weer wat foto's plaatsen en de bladzijde van Petri bijwerken met ware kunstwerken!

----------

Vrijdagmorgen 23 augustus. Ik heb genoten van de wandeling vanmorgen, zo mooi, dat late nazomerlicht. Ik had mijn fototoestel mee maar heb niet veel kunnen fotograferen, meneer met dog kwam er aan en hij vindt het denk ik heel gezellig om met mij te babbelen . . . nou ik ook wel hoor, het is een aardige man met leuke verhaaltjes. Ik hou van biografieën (boeken) en nu heb ik er eentje gehoord uit 's mans eigen mond, eigenlijk nu een soort luisterboek! En dan merk je weer dat elk huisje z'n kruisje heeft en dat niemand ongeschonden door het leven wandelt. Gisteren kreeg deze oma een scheut, een blank houten tafeltje moest 'Engels rood' worden en dat klusje zou ik wel eens even klaren . . . Op de buienradar had ik gezien dat de regen zuidelijk van ons langs ging. Nog nooit van m'n leven heb ik iets geverfd dus met frisse moed begon ik. Aan het eind van de rit had ik rode verf op mijn gezicht, broek (die ik later uitgetrokken had want je wordt wel warm van zo'n klusje) benen, de tegels en mijn haar. Maar goed, het meeste zit dus toch wel op het tafeltje! Direct even licht opschuren en dan nog een laagje (ja Geer, ik heb goed geluisterd!) O ja, net toen ik klaar was begon het licht te spetteren . . . altijd goed voor de stemming.

----------

Donderdagmorgen 22 augustus. Toen Dick gisteravond weer afgedaald was naar aards niveau en hij lekker naar Midsummer Murders zat te kijken, werden de meisjes stierlijk vervelend. Zij vinden het dan bedtijd en trekken hun hele trukendoos open om te kijken of je er op in gaat. Blaffend spelen met elkaar, op de bank springen en via de stoelen weer op je schoot. En jawel dat in drievoud. Daar word je als tv kijker niet echt vrolijk van. Dus besloot ik om hen maar even een plasje te laten doen. Ik naar buiten met 3 setters aan de lijn in één hand, dat is natuurlijk vragen om problemen. Toen ik de deur uitstapte rende Kit (poes van Wendy) als een speer onder de auto en dat was spekkie voor ut bekkie van de meisjes. Ik moest mij schrap zetten. Gelijk begonnen zij als malloten te trekken en te blaffen, kwam er net iemand aan met twee honden die achter de haag liep. . . Al scheldend en tierend stortte ik ter aarde maar heb de honden wel vast kunnen houden met 1 hand! Godsamme wat was ik boos. Ja hoor, zere kont, geschaafde elleboog en een  bult op mijn hoofd omdat ik tegen de auto viel. Emma was de enige die van ellende geen plasje meer wilde doen. Dat belachelijke gedrag vertonen zij sinds vorig voorjaar toen het hier barstte van de jonge speelse katten die geloof ik alleen 's avonds naar buiten mochten.
Voor de rest gaat alles goed.

----------

Woensdagmorgen 21 augustus. Tja en dan heb je zo'n dag eigenlijk niets te vertellen. Toen ik dat net tegen Dick zei, was zijn antwoord 'nou dan vertel je maar dat je mij de kast op hebt gejaagd' . . .  Bij deze dan! Toen ik net het bos uit kwam arriveerde de boswachter met een groep natuurbollen en geen van allen keurde mij en de honden een blik waardig . . . Bij het eerste het beste struikje stonden zij stil, wreven over een blaadje en met opgetogen stemmetjes, als ware het kleutertjes, stonden zij elkaar af te troeven over wat voor soort struikje het wel was. Dit soort mensen houdt meestal niet van honden en al helemaal niet van loslopende honden! Ben ik even blij dat ik mijn ronde er al op had zitten.

----------

Dinsdagmorgen 20 augustus. En toen belde gistermorgen om een uur of 11 de dierenarts . . . het spijt mij heel erg . . . (er ging een schok door mij heen en zag al gelijk het volgende drama opdoemen) maaruh . . . ik kán Beer niet castreren . . . want Beer is een meisje . . . Ik was werkelijk sprakeloos. Er hebben zich diverse 'kenners' over 'het' gebogen om te kijken wat voor geslacht 'het' is en kennelijk versta ik onder 'kenners' wat anders. Maar goed, het heeft toch wel even tijd genomen om bij te komen en toen ik het later Wendy vertelde was het alsof zij water zag branden. Want ja, dit geeft natuurlijk weer andere kopzorgen, twee voedsters bij elkaar kan een bonk herrie in de tent geven. Ik heb het al meer gezegd 'never a dull moment in this family'. . .
Zo en dan ook nog even een gezellige update over pinkie. Ik ben uitbehandeld. Vorige week, deze week en volgende week nog 1x naar de peut en dan houdt het op. Het is nog niet goed en ik heb zelf de beslissing genomen om het nog een half jaar af te wachten en dan inderdaad de chirurg nog een keer te laten kijken. De peut vindt dit een goed en verstandig besluit. Het kan namelijk zijn dat de pijn die ik heb nog komt van het aksiedentje waar er vorige week nog eentje van volgde . . . ik bleef met mijn pink pijnlijk hangen in de rand van van mijn shirtje, bij het uittrekken.
Jawel af en toe word ik wel moe van al die sores.

----------

Maandagmorgen 19 augustus. Zo heb ík even gezwijnd met het weer vanmorgen! Net, na de wandeling, toen ik in de auto stapte begon het te regenen. Het was weer goed raak met Muisje vanmorgen. Oh wat is die op jacht geweest. Eigenlijk in het begin al zag ik dat zij een spoor had en weg spurtte. De hele wandeling hoorde ik haar regelmatig joelen heel in de verte, ver over de akkers. Gelukkig weet ik dat zij altijd terug komt al kan dat natuurlijk wel even duren . . . Ach dacht ik, ik heb de tijd tot 12.15 uur want dan moet ik naar Zwolle. Ik heb ongeveer tien minuten bij de auto gewacht en daar kwam zij, nat, smerig, hoofdje helemaal onder de kleefbolletjes (grr) met haar tong als een lange rose lap links uit het muizenmondje! Toen Roosje gisteren steeds achter Emma aanliep om haar rechteroortje te soppen dacht ik dat er een oorontsteking was. Mijn neus, getraind op dit soort geurtjes kon niets ontdekken en omdat zij toch op de trimtafel moest vanwege alweer een lading van die *bolletjes ging ik gelijk even op inspectie. Ik ontdekte een bolletje geklit haar in  het randje van haar oor, nadat ik het eerst had schoongemaakt met lauw water en een beetje biotex. Toen ik het haar had wegggeknipt had ik zicht op een forse snee. Ook heb ik er wat Nestosyl op gespoten en zal het even goed in de gaten houden. Zo is er toch altijd maar weer wat . . . O ja, konijntje Beer ligt nu onder het mes, wij zijn veel te bang voor nageslacht!

----------

Zondagmorgen 18 augustus. Dick is met de meiden weg en heeft mijn Blunt mee, dát is al een tijd geleden! Vandaag maar het krantje lezen, kwam gisteren niets meer van. Weer een gezellige dag achter de rug en zij hadden voor Wendy mooie cadeautjes mee, foto's van de paarden op canvas, heel mooi gelukt! Zo lief, iedereen wil Wendy steeds maar een pleziertje doen, wij ook hoor. Gisteren heb ik inderdaad nog wel een fotobladzijde in elkaar geknutseld, ipv krantje lezen . . . Langzamerhand begint het 'normale' leven weer en dan bedoel ik dat je voelt dat de zomer gaat eindigen en maandag gaan de basisscholen hier weer beginnen. Ik hou wel van die rust en regelmaat die er dan weer is. De vogeltjes houden hun bekkies weer dicht, de eenden houden zich gedeisd en kunnen niet vliegen nu zij in de rui zijn. Laat dát voor de honden nou weer even leuk zijn . . . De enige schreeuwerds in het bos zijn alleen nog de jonge buizerds.

----------

Zaterdagmorgen 17 augustus. Alweer een heel programma afgedraaid op de vroege morgen. Dick heeft een geocaching event en vanmiddag komen er vrienden bbqen. Ja alweer, volgens mij hebben wij wel erg lekkere bbqen! Dus moest ik vanmorgen eerst met de meiden weg en daarna boodschappen doen. Het is allemaal binnen de geplande tijd gelukt en Dick is weg nu. Wendy en Charlotte zijn natuurlijk bij de paarden en zij hebben vannacht op stal geslapen met een vriendin en haar dochter, heel gezellig natuurlijk! En nu ga ik eens even lekker krantje lezen. Vandaag vind ik ook hopelijk nog de tijd om jullie weer te voorzien van leuke foto's!

-----------

Vrijdagmorgen 16 augustus. Allereerst iedereen bedankt voor de vele lieve berichten, heel fijn om te weten dat jullie deze nare dag met ons mee hebben beleefd.
Er zijn veel tranen gevloeid en de toon werd al in de morgen gezet. Er kwamen 3 collega's van Remko op bezoek, legergroen met de nodige hoeveelheid gouden sterretjes en balkjes . . . Voor Wendy best heel moeilijk, in feite allemaal Remkootjes voor haar  (voor ons ook trouwens) Vooral toen zij weg gingen en wij zicht hadden op die kortgeschoren nekken, dat had Remko ook altijd zo netjes.
En nu gaan we weer verder.
Vanmorgen al vroeg op om met de kleine Daisy naar Emmeloord te gaan, de paardenkliniek. Wij wilden zeker weten of zij al of niet drachtig zou zijn, er bleek namelijk al een paar weken een hengstje bij de kudde minidames te lopen . . . Aan één kant leuk maar aan de andere kant wil je liever zelf een geschikt hengstje uitzoeken. Zij blijkt niet drachtig te zijn en gek, je moet toch een beetje een klein teleurstellinkje verwerken. Nu gaan wij ons met frisse moed storten op het zoeken naar een lief, klein hengstje, toch wel weer leuk! (dank je Wil voor de tips, we gaan ons licht opsteken!)
Met Mac gaat het inmiddels gelukkig ook weer prima en ik heb een leuke foto van hem, net na de operatie met zijn hansopje aan!

----------

Woensdag 14 augustus, net middag. Vanmorgen eerst van alles gedaan en toen ik mijn leppie opstartte vond hij het nodig om het systeem te herstellen, nou vind ik dat niet zo erg maar dit keer blééf hij maar herstellen. En dan duurt het weer een tijd voor hij weer echt wil inademen. OK, het is klaar nu. Gisteren ook weer wat beleefd. Lopen Dick en ik in het tuincentrum komt er een telefoontje van mijn lieve vriendin Marijke, 'Von, Mac is ernstig ziek moet direct geopereerd worden aan zijn darmen en mijn dierenarts durft het niet aan, help!' Ik gelijk naar Ermelo gebeld en dat kostte nogal wat tijd en heen en weer gebel voor zij zo plotseling in staat waren om een 'niet-patiënt' snel in te plannen. Maar, dankzij mijn goede relatie met hen kwam er een oplossing maar ja, Marijke moest wel nog 1.5 uur rijden naar Ermelo. Martine Carriére zei tegen mij 'instappen en wegwezen', zo geschiedde. Toen zij aan kwamen werd er gelijk gestart met opereren en kwamen Gerard en Marijke naar ons om alles af te wachten. Ik had inmiddels de röntgenfoto's gezien en zag een vreemd vaag 'rondje' op de foto. Tijdens de operatie kregen wij een tussentijdse update en bleek dat Mac een kurk van een wijnfles in zijn darmen had! Zij waren nog niet klaar met opereren maar alles verliep goed. Later belde de dierenarts terug en hoorde wij dat alles weer prima was maar ook de maag moest open, er had zich een soort 'koek' gevormd van hard bamboegras, wat hij gegeten had tegen misselijkheid. Alles is met een sisser afgelopen en vandaag mag hij weer naar huis!
Poeh poeh, wat een dag, en wat zijn wij toch blij met onze dierenartsen in Ermelo!
Tja, en verder leven wij momenteel in een emotionele periode, het is morgen een jaar geleden dat onze lieve Remko ons verlaten heeft. Voor Wendy is het heel heftig, zij wilde deze dagen zo voorbij laten gaan maar dat is in de praktijk niet mogelijk. De lieve berichten en aandacht stroomt over ons heen.

----------

Dinsdagmorgen 13 augustus. Nee hoor, het animatieplaatje van gisteren heb ik niet zelf gemaakt, zo mooi kan ik het niet! Wel grappig om te weten dat het aquariumpje bestaat uit 48 verschillende plaatjes, heel snel achter elkaar afgespeeld! Vandaag zal ik weer een fotobladzijde maken, eindelijk . . . Niet dat ik nou zoveel heb gefotografeerd want dat heb ik gewoon niet, maar wel wat andere foto's van Dick en Wendy. Mijn beeldbewerkingsprogramma is een paar weken opstandig geweest en een trucje van een een andere verslaafde heeft hem weer op het goede spoor gezet, vandaar dat ik weer met frisse moed kan beginnen! Maar goed, ik heb wel héél veel gelezen en dus weer een beetje wijzer geworden . . . hoop ik dan . . .

----------

Maandagmorgen 12 augustus. Na veel tegenslag zit het dak er op, en het is niet zonder slag, stoot en water gegaan . . . één ding; de ambulance hoefde niet uit te rukken! Ik heb mijn dag in veel rust doorgebracht en dat was hard nodig, en nu kan ik er weer een beetje tegen. Vanmorgen, net toen ik aan de wandeling begon, zoefde Muisje al joelend weg en ik kon niet zien waar zij achteraan zat. De andere meiden scheuren dan natuurlijk ook mee maar laten zich al heel snel weer aan mij zien, Muisje niet . . . Na 3 kwartier in de auto wachten en naar de radio geluisterd kwam zij er blij aan huppelen, tong aan de zijkant uit het muizenmuiltje en helemaal nat, zij had dus ook even een verfrissende duik genomen voor zij weer terug kwam!

----------

Zondagmorgen 11 augustus. Godsamme wat ben ik moe, ik stond vanmorgen al moe op en dat belooft niet veel goeds voor vandaag. Inderdaad gisteren een drukke dag. Ook weer wat gedoe natuurlijk, iemand die beloofd had te helpen 'kon' op het laatste moment niet en dat was een tegenvaller voor de mannen. De betonnen dakplaten zijn zwaar en omdat te handelen met twee man is eigenlijk te veel. Maar ja, Dirkus is Dirkus natuurlijk, dus gewoon doorgaan, dán maar met een man minder . . . resultaat? Ja de helft van het dak ligt er op maar Dick is wel door een dakplaat gevallen en kon zich nog net aan een balk vasthouden . . . daarna vond hij het nodig om nog een kunstje met de ladder te doen en dat heeft hem erg veel schrammen, blauwe plekken en een gescheurde broek opgeleverd. Ik zal blij zijn wanneer de klus geklaard is. Het bezoek en bbq was zeer geslaagd en supergezellig, het zijn namelijk ook fantatieke Zweden gangers en we hebben genoten van hun prachtige foto's!
Zelf had ik gisteren ook een klein aksiedentje maar wel veel au. Toen er een emmer water van het aanrecht dreigde te vallen wilde ik hem opvangen en doe dat met twee handen en sloeg ik met links, precies mijn zere handje en precies met mijn pink en zijn maatje, met een forse klap tegen het aanrecht. Nee, niemand heeft mij horen gillen (tuindeuren staan open) maar ik wist van ellende niet meer waar ik het zoeken moest en ben maar onder de koude kraan gaan hangen. Heb momenteel het gevoel 3 stappen terug gegaan te zijn in de genezing . . .  grrrrrrr
Vanmorgen wel leuk gewandeld en kwam een gezellige man tegen met een grote Duitse dog reu die mijn meiden natuurlijk wel leuk vond maar die waren hem veel te snel af! Emma heeft zich de eerste paar minuten al blaffend in de bosjes verschuild maar zag toen dat die koe geen kwaad deed en de rest van de wandeling hebben zij met ons mee gelopen. Ik ben daar geen liefhebber van maar vond het dit keer best wel gezellig.

----------

Zaterdagmorgen 10 augustus. Druk daggie vandaag. De mannen zijn weer het dak op en ik ben voor de catering vandaag, Wendy moet werken. Ook zijn de hondenrondes voor mij en vanmiddag komt er bezoek om te bbqen . . . Momenteel word ik stapeldol van de honden, Roos en Emma vonden de wandeling kennelijk te kort, pff scheuren en blaffen door huis en tuin . . . Al tig keren heb ik nu gezegd dat zij moeten stoppen maar zij doen het niet en ben ik een machteloos roepende in de woestijn. Langzamerhand stroomt de adrenaline door al mijn poriën naar buiten, direct ga ik vluchten en wel naar de koele AH! Net, nu ik dit tik, zijn de honden omgestort, zo gek, zo maar ineens gaan zij liggen en binnen een paar minuten hoor ik zachtjes snurken van Roosje. Er komt een weldadige rust over mij heen en de adrenaline verdwijnt weer naar schuilplaatsjes in mijn lijf.

----------

Vrijdagmorgen 9 augustus. Een klein schrijfseltje nu want ik ga eerst alle losliggende troep (nee niet van mij . . . ) hier beneden opruimen en daarna snel douchen want ik moet om kwart voor 11 in z zijn. Ik vraag mij wel eens af hoeveel rotzooi ik achter anderen hun kont opruim zo in een week, volgens mij kan ik daar een afvalcontainer mee vullen. Ach nee, ik neem mijn huisgenoten niets kwalijk hoor, die hebben het druk met andere dingen. Dick is nu met de meiden weg, Wendy is alweer naar de paarden terwijl zij vannacht om een uur of 2 pas thuis kwam, na een laatste dienst. Charlotte slaapt nog, die zal straks moeten wennen aan een ander ritme als zij weer naar school moet . . .

----------

Donderdagmorgen 8 augustus. Bedankt voor de leuke reacties op mijn krabbeltje van gisteren! Tja zoveel succes is niet zo gewoon en ga ik direct twijfelen om nooit meer te fokken . . . Nee hoor, toch écht niet, ik heb bovendien geen enkele hond zelf meer waar ik op dat vlak iets mee kan. Noor en Muis (gesteriliseerd) zijn dit jaar 9 geworden, Emma is gesteriliseerd omdat ik vind dat zij niet het juiste karakter heeft en Roosje (haha nog niet gesteriliseerd) omdat zij aan één zijde doof is. Dat geeft wel rust hoor, eerlijk gezegd. Ik geef het fokstokje nu over aan Joke en Janina! Even een pinkupdeetje, ik heb er weer 3 weken, 2x per week, therapie bijgekregen . . . Nee het gaat niet echt goed met mijn ledemaatje en ik heb nog niet het niveau wat eigenlijk gebruikelijk is na zoveel weken . . .

----------

Woensdagmorgen 7 augustus. Vandaag alleen nieuws van het 'showfront', het is zo ongelofelijk mooi dat ik het móet vertellen aan jullie! Het afgelopen weekend was er een grote hondenshow in Bremen BRD, daar waren 2 Bisontochtjes aanwezig, van Jan en Janina. Julie (Lotte van de Bisontocht), nestzusje van Emma, en Leni (Lilly van de Bisontocht). Leni is van ons laatste nestje in 2012. Julie werd Best of Breed en daarna nummer 1 van groep 7! En dan die kleine Leni . . . ook zij werd Best Junior en daarna Best Junior van groep 7! Werkelijk uniek dat je met twee honden zo hoog eindigt! Heel erg gefeliciteerd Jan en Janina, super! Ik ben geen 'showmens' dat weet iedereen, maar dit bericht liet mij de tranen over de wangen stromen, ik ben zoooo trots!

----------

Dinsdagmorgen 6 augustus. Zo ik heb hem gehad hoor, de prachtige onweersbui gisteravond, eigenlijk nog niet heftig genoeg maar het lichtspektakel heb ik buiten 20 minuten staan bewonderen, totdat het eitjes ging hagelen! Nog nooit heb ik het zo hard op het camperdak horen hagelen, het leek wel een mitrailleur! Daar waren de echte eitjes die ons eens toegeworpen werden in Engeland maar watjes bij vergeleken! Gelukkig hebben we een hagelbestendig dak op ons buitenhuisje. Gisteravond ook nog wat leuks. Een telefoontje vannuit Lapland, 'hellup Dick we kunnen jullie camperplaatsje niet vinden', kun je ons door Jukkasjärvi loodsen? Ik moest er echt om lachen, zit je zelf in je platte NLdorp op ikweetniethoeveel km verder, vraagt iemand de weg aan Dick in een dorpje in Lapland! En hij heeft hen picobello de weg er naar toe gewezen tot zij op de plaats van bestemming waren!
 
http://www.dickenyvonne.nl./Hethogenoorden/5week7.htm

----------

Maandagmorgen 5 augustus. Dick zit uit te puffen van een weekend hard werken, maar het dak is af en zonder dat hij van het dak gestort is, dat zou trouwens wel weer net iets voor ons geweest zijn. Gisteravond om half 11 was het af. Maar ik moet niet te vroeg juichen want het volgende weekend is het dak van Wendy aan de beurt . . . Onder de bomen was het vanmorgen nog lekker wandelen voor de rest vandaag pianoaan. Dick heeft zichzelf vandaag een rustdag gegeven maar ik ben benieuwd of hij dat vol houdt. Ik geef mezelf doorlopend rustdagen maar ga direct wel even naar de bieb om een hele stapel weg te brengen en op te halen . . . goh, je zal toch maar een zeer vingertje hebben . . .
Nog even iets, ik lees net even een berichtje in het gastenboek . . . ahhhhhh nee hoor Til, wat een flauwekul, er is niemand door een plaat gezakt! Sodeju zeg, hahahahaha zo komen de sappige roddeltjes in het dorp!

----------

Zondagmorgen 4 augustus. Dick zit vandaag voor de 2e dag op het dak (niet met een bos uien) van de stalburen van Wendy. Hij helpt mee het dak te vervangen. Ik vind dat niet echt fijn, ik hou niet zo van die capriolen van een 60er in die warmte. Toen ik ging wandelen zag ik hem in de verte jongleren, boven op dat dak als een jonge bok . . .  De buurman helpt straks Dick weer met het dak van Wendy's stal. Zo komt meneer Dirkus de zomer wel door . . . Wendy heeft nog een lijst met klussen dus voorlopig is hij nog bezig en dat komt goed uit, zo'n jaar dat er geen bewegingen komen aan het camperreisfront. Haha vandaag over 6 weken zit ik in Zweden voor een lang weekend, ik heb er echt zin in!
Ik ben blij om te lezen dat ik niet alleen graag zwem in water wat doorzichtig is . . . !

----------

Zaterdagmorgen 3 augustus. Iets minder warm maar ik had toch echt gehoopt op een sensationele onweersbui, niet dus. Tja en dan gistermiddag . . . 'Ik heb geen behoefte om in dat natuurwater te duiken, ik weet dat er hele grote snoeken zwemmen!' waren mijn woorden van gistermorgen . . . Na héél maar dan ook héél veel gezeur, al werkend en misbruik makend van mijn omagemoed had Charlotte mij dan wel zo ver (en ik had ook al vet verloren bij potjes 'pesten') . Daar ging ik dan, ja heel snel was ik in het water en dacht een flitsende start te maken. Charlotte moest het voor mij met veel beengewapper en armgezwaai visvrij maken maar dat groene onderwatergroeisel wond zich om mijn benen, ik wilde even op de grond (zachte klei) gaan staan en zakte er tot over mijn knieën in en dat was de genadeklap. Ik wilde nog maar één ding, weg uit dat water. Ik weet het, ik was niet stoer en ik schaam mij er ook niet voor. Wel heb ik een andere stoere gezien en dat is toch echt wel Emma! Met wat aanmoediging ging zij weer met Wendy en Charlotte mee en zwom het kanaal diverse keren over. Aan de overkant is een beschoeiing waar zij even op getild moest worden en bij het teruggaan sprong zij met een grote sprong vanaf de kant het water in! Geweldig om te zien! Nee ik had geen fototoestel want die moest anders , terwijl wij heerlijk zwemmen, aan de kant blijven liggen . . . Kennelijk dacht ik eerst nog dat ik de zwemsmaak te pakken zou krijgen . . .
By the way, ik vind zwemmen heerlijk maar wel met een lekkere chloorlucht in mijn neus maar daar zijn mijn huisgenoten niet voor te porren, veel te gewoon!

----------  

Vrijdagmorgen 2 augustus. En we laten het maar rustig over ons heen komen. Dick is nu met de meiden weg en ik heb hem geadviseerd om maar een korte ronde te doen, veel te warm voor hem en de meiden. Gistermiddag toen wij naar z waren zijn Wendy en Charlotte weer heerlijk gaan zwemmen met de hondjes en zij hebben allemaal verschrikkelijk genoten! Emma is boven zichzelf uitgestegen en zwom het hele kanaal over en weer terug (Noor ook!), zonder aanmoedigingen ging zij met hen mee naar de overkant! Dat komt dus echt omdat ik er niet bij was! Ik heb geen behoefte om in dat natuurwater te duiken, ik weet dat er hele grote snoeken zwemmen! Vanaf volgende week moet ik krachtoefeningen gaan doen en wat dát nou weer in inhoud weet ik nu nog niet.
O ja, het ballenmesje mag nog een maandje in de kast blijven en de stamplessen worden vervolgd . . .  

----------

Donderdagmorgen 1 augustus. Gisteren in 1 dag een boek uitgelezen, best goed geschreven. 'De vliegende Hollander' van Rudi Dekkers. Dat is de man die twee van de  terroristen heeft leren vliegen die later verantwoordelijk waren voor de ramp '9/11'. Kort geleden heb ik nog op de tv gezien dat er een ontmoeting had plaats gevonden met zijn NL zoon, die hij nog nooit gezien had. Inmiddels zit meneer de vlieger in de cel vanwege drugssmokkel . . . zover ging het in het boek niet. Kortom, ik heb mij weer prima vermaakt gisteren en ben aan allerlei andere hhw niet toegekomen . . . Vannacht werd ik wakker van zacht 'getimmer' en ben buiten gaan kijken en zag niets. Toen Dick wakker werd ging hij ook maar eens kijken en ontdekte dat het konijn Beer was die kennelijk 'stamplessen' gaat volgen . . . oeps, Wendy heeft net gelijk de dierenarts gebeld en gaat vanmiddag even kijken of hij al rijp is voor het ballenmesje! Muis en Roos hebben een beetje stinkoortjes, natuurlijk door dat vele zwemmen en daar gooi ik nu een aantal dagen pipetjes in wat Roos helemaal niet leuk vindt.

----------

Woensdagmorgen 31 juli. Eindelijk lekker weer! Gisteren alleen maar de 'gewone' dagelijkse wandelingen gemaakt want gistermiddag moest ik weer naar Zwolle. Omdat mijn pink dus nog steeds niet doet wat tie moet doen en scheef staat, is er een soort soepel spalkje gemaakt welke ik dragen moet in rust, dus tijdens de nacht, tijdens het wandelen of boodschappen doen. Hij wordt dan zachtjes gedwongen om zich normaal te gedragen. Zodra ik wat hhw doe mag hij voorzichtig mee doen. Tijdens het wandelen, als de arm naar beneden hangt gaat het stuwen en blaast hij zichzelf bijna op. Zo had ik vannacht dus ook zijn jasje om en werd ik wakker van een slapende pink, die steenkoud aanvoelde . . . snel af dat ding want ik heb liever een scheve pink dan een zwarte pink . . . En zo rommel ik maar wat heen en ben toch stilletjes wel benieuwd hoe lang deze grappen mij nog bezig moeten houden.

Blauwe letters op blauwe vraagtekentjes....................... Quite a challenge!
Wat bedoelt dat baasje van je nou toch McKenna?
Volgens mij moet hij de bladzijde even verversen . . .

----------

 
Dinsdagmorgen 30 juli. Haha de foto van Dick is een beeldbewerkingsgrapje hoor, hij is helemaal niet gestoken, ik kan jullie ook vanalles wijsmaken! Net weer de grote ronde is ons eigen bos gemaakt en het viel mij tegen dat de andere wandelaars 'mijn' kleine paadjes niet vrij van onkruid, lees brandnetels, hebben gehouden . . . Op een gegeven moment stond ik voor zo'n bos ellende en gelukkig sprongen de setterdames er midden in zodat het voor oma wat platgetrapt was. Gistermiddag gewandeld in het Roggebotzand met 5 hondjes en een paardje en alles is weer in het water geweest, leuke foto's gemaakt.

----------

Maandagmorgen 29 juli. Het water loopt mij langs de rug, heb net gestofzuigd en dat is niet leuk, stofzuigen al niet, vooral met die hitte (die nog in huis hangt) en dán wát ik allemaal moet opzuigen . . . het huis ligt bezaaid met van die gore groene, inmiddels bruine, kleefbolletjes. De honden komen al een paar dagen totaal groen gespikkeld thuis en het gekke is dat alleen Roosje praktisch niets heeft! Komt door een andere haarstructuur. Nou Dick heeft gisteren (natuurlijk!) zelf het wespennest uitgeroeid en had daarvoor een ingenieus systeem uitgedacht, iets met een uitgesneden emmer en een gaatje . . .  en het is prima gelukt, alle wespen dood . . .

----------

Zondagmorgen 28 juli. 'Ik heb mijn eigen graf gegraven' zoals de uitdrukking zo eng omschrijft . . . Rijd je zelf alweer auto? Nou, dan kun je toch ook weer alles? Sorry mensen, het viel mij bar tegen, geen souplesse meer in mijn hand en pinkie vindt het allemaal maar niets. Het bochtenwerk is moeilijk en met rechts je portier openen of met rechts de gordel pakken is een gymnastische truc op deze wijze. Maar ik ga gewoon door hoor, dit laat ik mij niet meer afnemen maar weet wel dat ik er goed rekening mee moet houden en inderdaad zullen de toertjes in de buurt blijven. Gistermiddag en vanmorgen ben ik zelf weer met de meiden weggeweest en jawel dát voelt goed! Gatverdamme, Dick heeft een leuke opdracht gekregen van Wendy voor vandaag, een wespennest weghalen in de stal . . . ik vind persoonlijk dat hij dat niet zelf moet doen maar een één of andere ongediertebestrijdingsmeneer, maar mijn stem wordt hierin niet gehoord. Het schijnt vannacht pittig geonweerd en geregend te hebben en jammergenoeg heb ik het niet gehoord, van ons vieren kon Dick hier alleen verslag over doen.
Morgen een foto van Dick met een paar lekgestoken wangen . . .

----------

Zaterdagmorgen 27 juli. En hoe vinden jullie het nieuwe paardje? Het is echt een schatje maar toch een pittige dametje, vooral tegen de heren . . . een gilletje een schopje en de mannen zijn onder de indruk! Waarschijnlijk dit jaar wordt er toch een ander tehuis voor Sydney gezocht, heel moeilijk, maar wel noodzakelijk. Hij is het enige paard en daarbij een beetje moeilijk. Zolang er een draadje tussen hem en de anderen staat is het prima maar hij kan nooit los bij hen. Hij drijft hen in een hoek en is dan niet echt gezellig . . . De andere 3 zijn pony's en veel minder veeleisend, eten minder, kunnen veel langer buiten staan en heel belangrijk, allemaal bij elkaar! Nu staat zelfs Daisy al bij Sven en Cody, laat direct zien waar haar grensjes zijn en daar houden de heren zich aan . . . Bij de peut heb ik even gezeurd wanneer ik nou weer eens auto mag rijden, hij heeft zeker 10 minuten nagedacht en uiteindelijk zei hij dat ik een klein stukje mag proberen in mijn eigen dorp en voelen of het te doen is met die hand! Wat een verlossing! Toen wij op de terugweg waren belde Wendy dat zij bij onze zwemplek aan het wandelen was met Daisy en dat zij ging proberen of zij in het water wilde, hahaha. Wij zijn er ook naar toe gegaan en tot onze grote verrassing stapte zij zo het water in, leuk!!!!! Uiteraard weer foto's gemaakt.
Op de menubalk staat een knopje met 'Daisy' waar de foto's onder staan.

----------

Vrijdagmorgen 26 juli. Ik heb het al eens meer gezegd 'never a dull moment in our family'. . . Zitten jullie goed? Dan kan ik het vertellen . . . sinds gisteren is hier weer een wit/bruin gevlekt diertje bij gekomen . . . nee geen Engels Settertje, maar een minipaardje van 80cm met de lieve naam Daisy! Niet geheel onverwachts hoor, maar ik had er nog niet eerder over geschreven. Wendy wil stoppen met de grote paarden en overgaan op kleine paardjes. Het paardrijden heeft voor haar zijn charme  voor een groot deel verloren sinds zij niet meer met Remko rijdt en ook omdat zij al een aantal maal een vette smak van het paard gemaakt heeft. Naarmate je ouder wordt raak je toch wat van je 'lef' kwijt. Natuurlijk heb ik al heel veel foto's van dat schattige speelgoedpaardje maar ik heb gisteren eerst de zwemfoto's bewerkt en geplaatst, dat je daarmee uren zoet bent weet bijna niemand . . . Ook gisteren weer met de meiden gezwommen, heerlijk toch! Direct gaan we weer naar Zwolle dus nu nog even geen tijd voor geknutsel. De achtergrond van de krabbels bevalt mij helemaal niet, veel te fel, dus ook dat moet nog veranderd vandaag.

----------

Donderdagmorgen 25 juli. Ja hoor, gisteren heb ik genoten én gefotografeerd! We zijn weer gaan zwemmen met de meiden, nou ja, ik ben tot mijn knieën in het water gegaan maar Wendy en Charlotte zijn echte stoere meisjes! Eindelijk heb ik mijn hondenmeiden onbekommerd van het water zien genieten en geconstateerd dat zij écht goed kunnen zwemmen. Maar omdat ik niet mee zwom was er toch enige terughoudendheid om met Wendy en Charlotte ver te gaan zwemmen wat zij niet hebben als mam er niet bij is . . . Met vakanties zoeken wij altijd de mooie Zweedse meren op waar zij zich altijd kostelijk vermaken in het water maar wel de beentjes op de grond houden! Alleen Muisje niet, die zwemt of haar leven er van af hangt en geniet duidelijk van het zwemmen. Uhm ik durf niet te zwemmen in natuurlijk water . . . ben zo bang voor vissen . . . Pinkies buddy houdt het voor gezien, ik word helemaal gek van die aan elkaar geplakte vingers en kokertje past ook al niet meer, pinkie wordt snel te dik zonder drukverband. Volgens mij krijgen wij vandaag weer slecht weer. De leuke foto's van gisteren komen vandaag nog hoor!

----------

Woensdagmorgen 24 juli. We hebben gisteren een leuke dag gehad . . . Ikea ook . . . Het was er goed om uit te houden en godzijdank helemaal niet druk en/of warm. Om kwart voor 5 kwamen wij pas thuis en om 5 uur stapten we weer in om naar Zwolle te gaan. Peut is niet tevreden. Pinkie heeft een buddy gekregen en zit nu vast met tape aan zijn ringvingerzusje, hij moet weer een beetje mee gaan doen met het lichte werk, en daar heeft hij geen zin in. Ook is er een speciaal kokertje aangemeten waar hij diverse malen (jaja weer elk uur!) in moet en dan oefenen met topje. Ook zijn de afspraken alweer vastgelegd tot half augustus . . . Inderdaad, heel intensieve therapie, je houdt bijna geen tijd over om te lezen . . . Iedereen succes vandaag met dit verschrikkelijke rotweer.
En ja, vandaag zal ik weer mails beantwoorden . . . als ik tijd heb natuurlijk . . . 

-----------

Dinsdagmorgen 23 juli. Vandaag geen niets doen. Direct gaan Wendy, Charlotte en ik naar Ikea, altijd leuk op zo'n warme dag maar wel hopen dat er airco is daar . . . Om 18.00 uur moet ik bij de peut in Zwolle zijn, leuke tijd hè, maar het was niet anders, peut moet overwerken voor mij, ik mag geen enkele keer overslaan vandaar. Gistermiddag zijn Wendy en Charlotte samen gaan zwemmen met de meiden en zij vonden het allemaal heerlijk, zelfs Emma heeft gezwommen of haar leven er van af hing! Emma gaat heel graag in het water maar haar voetjes moeten wel de bodem blijven voelen, maar vandaag dus niet! Wat is het toch fijn dat wij hier zoveel plekjes hebben om je met de honden te vermaken of het nou wandelen is of zwemmen! Jammer dat ik er niet bij was om dit te fotograferen.

----------

Maandagmorgen 22 juli. Ow wat een slecht weer, nog erger dan een telkens terugkerende onweersbui in de Franse alpen . . . Gisteravond wel weer even buiten gezeten. Hondjes liggen lekker languit voor apegapen hoewel op dit moment niet, ze zijn aan het wandelen . . . Dick zoekt nu wel de schaduwpaadjes op in het bos dat is nog wel te doen. Dick heeft vannacht hier in de kamer gelegen met alle deuren open en ik lag in de camper met de meiden, ook alle deuren open. Eerlijk gezegd voel ik mij midden in een Zweeds bos veiliger . . . eigenlijk gek toch! Maar in het bos in Zweden wordt niet ingebroken en hier in de buurt wel! Het was de bedoeling dat Dick met de meiden in huis zou slapen omdat dat minder warm is en de ruimte groter. Maar toen het bedtijd was sprongen zij allemaal in de camper in hun eigen bedjes, tja en toen had Dick hier al een bed opgemaakt. . .  Vandaag weer hetzelfde recept, gewoon niets doen dus.

----------

Zondagmorgen 21 juli. Allereerst, gisteren ben ik iets heel belangrijks vergeten . . . lieve Fanny, Flannan, Faith en hun net zo lieve baasjes, gefeliciteerd met jullie 14e verjaardag!
En dan vandaag, wel gatverdamme wat een verschrikkelijk weer krijgen we een paar dagen, bijna niet om doorheen te komen. Nou eigenlijk wel, bij de bieb 8 boeken geroofd dus vandaag kan ik mij ongelimiteerd geheel overgeven aan de wereld van het boek . . . geen weer om naar buiten te gaan . . . ik leg zelfs buiten de kussens niet eens op de tuinstoelen. De foto's van eergister moet in nog bewerken ga ik ook vandaag doen, nee ik was er dus nog niet aan toe gekomen, was weer laat en gezellig vannacht . . . Jullie zien weer hoofdletters maar dat betekent alleen maar dat ik mijn stukje corrigeer en nog steeds niet met 10 vingers kan typen. Vanmorgen kregen we een verrassing . . . Konijntje Beer was naar Bo gesprongen en dat is niet leuk, maar voor hem ook niet, ik geloof niet dat hij hartelijk ontvangen werd. Zoals jullie weten staat er tot na zijn castratie nog een hekje tussen hen in, wij willen echt geen jonge konijntjes en zullen dus andere maatregelen moeten gaan treffen . . . hopend dat het nog niet te laat is.

----------

Zaterdagmorgen 20 juli. sorry, gisteren geen krabbel, geen tijd. Eergisteren kregen wij een berichtje dat onze vrienden Jan en Janina, die op vakantie op Ameland waren op de terugweg naar Duitsland bij ons langs wilden komen om ons en de honden weer even te zien en een fijne wandeling in het Roggebotzand te maken, uiteraard ' hartstikke leuk!'. Dus om 10 uur gistermorgen afgesproken en na de wandeling nog gezellig buiten op het terras van het pannenkoekenhuis gezeten. Wij waren om kwart voor twee weer thuis en om kwart voor 3 weer weg naar het ziekenhuis in Zwolle waar ik om kwart voor 4 moest zijn. Daarna naar Putten doorgereden naar andere vrienden waar wij ook weer leuke uurtjes doorgebracht hebben met een heerlijke maaltijd! Toen wij gisteravond om een uur of half 11 thuis kwamen had ik het end in mijn strotje . . . nog 'even' gewisseldbad' en toen naar bed. Einde heerlijke dag!
Foto's komen vandaag nog.

----------

donderdagmorgen 18 juli. zo, dat is even een dagtaak die wij zeer serieus nemen, al die dieren en onze voornaamste ijkpunten zijn, de hele dag voldoende fris water voor allemaal en het draaien van de parasol boven de konijnen . . . ja zij moeten ook een stukje zon hebben want dat vinden zij fijn maar ook weer niet teveel want dat is ook niet goed . . . maar ach wij blijven wel bezig op deze manier! dick is nu met de meiden weg en laat hen ook lekker zwemmen onderweg, niets is ons te veel . . . zelf heb ik deze week al 4 boeken gelezen, dat gaat goed zo! verder houd ik het wel aardig uit op deze manier. maar boodschappen doen met mijn karretje? mwahhhh niet echt leuk met die warmte, maar ik ga niet meer zeuren . . . ook niet als mij een stomme blog toegestuurd wordt met een afschuwelijke camperreis door het spuuglelijke scandinavië . . . met afschuw bekijk ik het en ben blij dat ik aan de via vendeliera zit in swifterbantia . . . huuuuuuuuuuuuuu

----------  

woensdagmorgen 17 juli. nee geen geprinte lijst maar wel eentje in haar mooie, o zo leuke handschrift en daar ben ik dan weer blij mee. ik zie jullie denken 'blij mee, wat is dat nou weer voor iets doms?'. dit soort geschriften bewaar ik altijd, net als haar 'kattebelletjes', op de één of andere manier hecht ik waarde aan deze dingen. ik heb ze ook nog altijd van mijn moeder, die al 15 jaar geleden overleden is. emotioneel doet dit mij veel. van mijn moeder bijvoorbeeld, zij bakte altijd een cake voor mij mét een klein briefje, als ik even haar oude hondjes uitliet als zij weg waren. soms was er een plakje afgesneden waar zij zich voor verontschuldigde omdat zij het niet meer 'hield' en de verleiding van die warme cake niet kon weerstaan! heerlijk, ik ga dan weer even terug in de oude vertrouwde tijd waarin er nog geen échte nare dingen in ons leven waren geweest. over tot de orde van de dag. deze week heb ik even een andere peut en zij heeft mij weer gerustgesteld en de apen en beren op de weg afgeschoten. ik ben veuls te ongeduldig en de vervelende dingen momenteel horen er bij. 'je zit nog niet eens op de helft van het revalidatietraject en geloof maar niet dat het daarna weer zo is als het was. dit is een ernstig letsel wat héél veel tijd kost'. . .
zo díe zat yvonne.
tja, ik denk, het is maar een pink en die is zo klein . . . maar zijn invloed is groot . . .

----------

dinsdagmorgen 16 juli. krijg vooral geen verkeerd beeld van mij hoor want ik had gisteren alleen gewoon niets te vertellen! gistermiddag kwamen er onverwachts vrienden langs en we hebben samen verschrikkelijk gelachen om iets onbenulligs! wendy en charlotte gaan direct een paar dagen weg, naar een vriendin met kinderen op een camping. dat betekent dus dat wij het hele dierenspul gaan verzorgen en aangezien wendy net zo'n typje is als ik, zal ik naar goed gebruik direct een geprinte lijst met gebruiksaanwijzingen krijgen . . . net weer fijn alle bloembakken gesproeid zodat zij er weer een aantal uur tegen kunnen, want bah, wat is het warm. het begint in onze omgeving steeds stiller te worden, veel zijn kennelijk op vakantie en dat is ook weer zo'n voordeel als je dit jaargetijde nooit weggaat. boven de konijnen staat een grote parasol en zij liggen heel relaxed languit met naar achteren gestrekte achterbeentjes, zo schattig! de honden wisselen van plek zodra wij dat doen . . .

----------

maandagmorgen 15 juli. eigenlijk weinig te vertellen. gistermiddag pas geschreven en verder niets beleefd. het enige is dat ik persoonlijk vind dat het met mijn hand niet zo gaat als ik gehoopt had. ik oefen mij een versuffing maar resultaat nihil. morgen weer naar de peut waar ik mijn ongerustheid maar weer neerleg. ik wist dat er een intensieve revalidatieperiode nodig zou zijn maar toch verkijk je je daarop. zo genoeg gezeurd, dat krijg je dus als je niets anders beleeft. en o wat mis ik het buiten zijn en fotograferen. stop nu von!

----------

zondagmiddag 14 juli. voorbij zijn alweer de heel gezellige uren! de mannen hebben gisteren lekker gewandeld met de honden en wij daarna heerlijk gebbqd. de rode en rood/witte ier vertrokken laat in de avond met hun baasje en wij bleven nog fijn buiten zitten. midden in de nacht vonden de dames het mooi geweest en zijn de camperbedjes ingedoken, de mannen daarentegen hebben tot over 4ren vannacht buiten zitten kletsen . . . tja vrouwen hebben de naam maar godzalmebeware wat kunnen die mannen ouwenelen met de nodige flessen wijn . . . om 10 uur vanmorgen stond er een, door de 1handige gemaakt,  ontbijtje buiten, weer kletsen natuurlijk . . . en nu is iedereen weer vertrokken, rust in de tent en heb ik mijn trainingsprogramma weer afgedraaid. de foto's van de honden net bekeken en zijn niet echt geweldig maar ik zal er nog wat van proberen te bakken vandaag en hier plaatsen.

----------

zaterdagmorgen 13 juli. het is weer groene balletjestijd, overal zijn ze weer te vinden en vooral in de hondenjasjes . . . de voorlopers waren die groene kleefslierten. vandaag krijgen we een soort 'setterinvasie' en alle soorten zullen hier te zien zijn, rood, rood/wit, zwart en wit! de zwarten blijven hier vannacht slapen met hun baasjes in de camper op onze oprit, gezellig! vanmiddag gaan de mannen wandelen met het stel en de vrouwen zorgen voor een lekkere bbq! ik zal dick vragen wat foto's te maken voor de site. dus maar een kort stukje want de 1handige heeft nog wel wat te doen. al de nieuwe kunsterken van petri gezien?

----------

vrijdagmorgen 12 juli. HAHAHA en met z'n allen zijn we lekker in het wolfverhaal getrapt! ik had er al een dubbel gevoel over maar deze stunt had ik niet kunnen bedenken! wat zullen die gasten een lol gehad hebben over de commotie die zij veroorzaakt hebben! zonder meer, grap geslaagd, ik zou bijna willen zeggen SUPER geslaagd! inmiddels heb ik er weer wat oefeningen van de peut bijgekregen . . . 3 maal per dag wisselbaden met mijn hand, 20 minuten lang en regelmatig lekker grutten in een bak ongekookte macaroni. de bak staat op het aanrecht en heeft inmiddels grote belangstelling van roos gekregen, voor haar is dit eetbaar! de wisselbaden zijn nodig voor een betere bloeddoorstroming, hand blijft veel te dik en te stijf. dit traject valt mij wel een beetje tegen. direct ga ik maar eens even het zichtbare fijnstof hier in de kamer verwijderen, schijnt slecht voor je gezondheid te zijn. dat moet je zeggen tegen 'iemand' die 4 honden heeft die 2x per dag ladingen fijnstof het huis in dragen terwijl die 'iemand' een laakbare huisvrouw is. gelukkig heb ik niet zo'n fijnstof app waar je zelf die troep mee kunt meten. ik heb niet eens een telefoon waar mee dat kan . . . (ook niet kopen dus)

---------- 

donderdagmorgen 11 juli. zoals altijd lees ik de krabbel van de dag er voor over en nu moest ik wel even lachen! van de wolf ga ik over naar emma, terwijl elke vergelijking van haar met een wolf op kant noch wal slaat. . . emma, mijn enorme lieverd die nog altijd blaft als er vriendinnetjes van Charlotte binnen komen, wat zeg ik? Vaak als Charlotte of wendy zelf binnen komen slaat zij groot alarm. ze is en zij blijft een onzeker hondje, volgens wendy stimuleren wij dat babygedrag van haar alleen maar . . . misschien is dat wel zo maar wij vinden het prima, om niet te zeggen heel schattig, nee niet dat geblaf hoor! bij dat 'puppygedrag' heeft zij namelijk ook het bijpassende smoeltje. gisteren toen wendy met hen thuis kwam wachtte mij een hele grote verrassing, 3 honden die door de rotte vis gerold hadden. nee het was écht té erg. wendy had kokhalzend in de auto met hen gezeten . . . human nature is erg maar rotte vis staat op een goede tweede plaats! met 3 handen hebben we hen in de tuin onder de tuinslang gewassen, bahhhhhhhh. alleen onze engelse dame heeft zich beperkt door er van te snoepen . . . nu ik mijn krabbeltje overlees zie ik dat er een paar aarzelende hoofdletters in staan, nee niet getikt door pinkie maar kennelijk heeft mijn ringvinger dat klusje geklaard . . .

----------

woensdagmorgen 10 juli. één wolf maakt nog geen zomer . . . zo is dat gezegde toch? mijn mening is nog niet veranderd en hier in het plaatselijke sufferdje meenden zij ook een mening over het 'beest' te mogen hebben. alleen het woord 'beest' al vind ik toch zo denigrerend, waarom niet gewoon 'dier'? natuurlijk ben ik wel nieuwsgierig naar de dna onderzoeken en pas dan wordt het duidelijk. nee mckenna, ik ben niet bang om er 1 tegen te komen, het tegendeel zelfs! in de bush van scandinavië weten wij altijd dat zij rondom ons kunnen (nee we weten het zeker!) zijn maar ik slaap er geen seconde minder om! schitterende, intrigerende dieren die heel schuw zijn. gisteren heb ik zelf, bij een slapende emmaatje op de trimtafel, de voetjes geknipt en het is nog netjes ook! met links ondersteun ik dat voetje en rechts knippen, gaat prima! wel merk ik nu dat mijn trimscharen nodig geslepen moeten worden. met 1 hand borstelen en coatkingen ging ook best goed.

----------

dinsdagmorgen 9 juli. een dag zonder trapeze en godsamme wat valt mij dát tegen. het is net of die hele hand niet meer bij mij hoort en wil steeds onder de koude kraan . . . de soepelheid is nog ver te zoeken, zie ik te snel apen en beren, o nee wolven, op de weg, of zal ik te ongeduldig zijn? gisteren heb ik iets heel onorthodox (goed hè) gedaan en heb de stofzuiger op alle roostertjes en uitgangetjes van mijn laptop gezet, hij begon weer te gieren en het was weer 'fasten your seatbells'. . . en voor dat er weer rook uit zou komen moest ik toch iets, en het heeft nog geholpen ook! goeie tip hè! vandaag ga ik mijn stasi-kinderen boek uitlezen, het is pittige kost maar wel steengoed!
nog even over de luttelgeestse wolf. wendy opperde heel ontnuchterend dat het misschien wel gewoon een wolf van een mensenmalloot was, die er genoeg van had. wolven zijn namelijk niet te handhaven als huisdieren. eerlijk gezegd denk ik dat ook. in de krant van vandaag staat er een heel stuk over en misschien heb ik na het lezen er van wel een heel andere mening . . . wordt vervolgd!

----------

maandagmorgen 8 juli. moest al vroeg bij de peut in zwolle zijn en . . . mijn hele stellage is er af, alleen nog een drukverbandje om mijn pink. is alles nu weer normaal? wanneer kan/mag ik weer autorijden? NEEEE je mag helemaal NIETS! autorijden/ fietsen op z'n vroegst 10 weken na de operatie, ik heb van schrik nog niet eens uitgerekend wanneer dat is. gekke gedachten van mij natuurlijk, vanaf het eerste moment zei de plastisch chirurg al dat het minstens een kwestie van 3 maanden is. het leven bestaat voorlopig uit oefenen en tikken met 1 vinger. jaja en uit lezen natuurlijk! heb voor morgen de trimster voor emma afgezegd, klungel liever toch zelf wat aan . . . bij mij liggen de meiden altijd rustig op de trimtafel en zit ik er op een krukje naast maar bij de trimster zijn ze veel onrustiger en dat wil ik mijn onzekere emmaatje niet aan doen. dan maar wat minder net geknipte voetjes, daar komen zij (nou ja ík in dit geval!) ook wel weer overheen . . .

----------


zondagmorgen 7 juli.
zoals elk jaar, gatverdamme wat een hitte. dick is alweer naar de stal, nee het is nog niet af . . . wendy is met de meiden weg. ik kan natuurlijk best mee maar heb mijn smoesje klaar om liever niet mee te gaan . . . hoewel het niet helemaal een smoesje is hoor maar met je arm een hele wandeling in een sling lopen is s* (sorry) heel vermoeiend. gisteren heb ik in 1 dag in bijna 1 ruk een boek uitgelezen en de volgende ligt al klaar. het boek ging over de ex hells angel, 'bad boy uli'. tsjongejonge wat een zootje criminelen van wie de meeste niet eens kunnen motorrijden en dat heb ik ook nooit geweten! vandaag staat er een boek over de 'stasikinderen' op het programma. eerlijk is eerlijk, ik zat buiten lekker onder de grote parasol met mijn lieverdjes allemaal languit om mij heen ook in de schaduw, zeer ontspannend mag ik wel zeggen.
vandaag weer zo'n daggie?

----------
zaterdagmorgen 6 juli.
het is maar dat jullie dat even weten!
weer in de dwangbuis, heerlijk, en dat meen ik echt. uiteraard is het met die warmte fijn een bloot handje maar de steun van de spalk voelt tot op dit moment in ieder geval nog erg fijn aan. net ben ik er via de bijlage van de volkskrant even fijntjes op gewezen dat het woord 'super'vaak, té vaak gebruikt wordt en ik heb mij er zelf ook op betrapt en heb mijn lesje voor vandaag weer even geleerd wel bewijst het weer eens dat taal 'leeft' iets wat ik vaak tegen dick zeg. hij is best conservatief op dat punt, alleen de scheldwoorden zijn van deze tijd (!?), maar verder moet hij niets van nieuwe trends hebben. maar je houdt dat niet tegen! ik vind het kostelijk om het commentaar van een 30 jaar oud programma te horen en mij te verbazen hoe keurig wij toen eigenlijk spraken! charlotte wordt groot en komt eigenlijk elke dag wel met een, voor ons, nieuw woord of uitdrukking thuis. wij mogen deze vooral niet gebruiken van haar, daar zijn we te oud voor . . . ja dat kan ook nog . . .
o ja, gisteravond de eerst juli fotobladzijde gemaakt.

----------

vrijdagmorgen 5 juli. Vanmorgen, na een onrustige nacht, want hoe moet je nou toch zo'n hand neerleggen, leek, lijkt, mijn hand wel een vleeskussentje, helemaal opgezet. het zal er wel bij horen. net heb ik hem weer in de spalk met dwangbuis gehangen, dat moet 3x per dag 3 kwartier minstens, na oefenen en masseren. ik heb bijna een dagtaak aan pinkie. en hoe vinden jullie de werkstukken van Petri? net kreeg ik er weer eentje opgestuurd van 'rooie goof' die ik er op haar bladzijde bij zal zetten, zó mooi, wat heerlijk als je dat kunt! ik kan alleen digitaal knutselen en het voordeel daarvan is dat het geen rommel maakt . . . wendy had gisteren een zware dag. elk jaar moet zij 2 dagen ehbo volgen en gisteren had zij de reanimatiedag, pfff uiteraard zag zij er erg tegen op maar zij heeft het weer gehad en het ging goed. net werd er een prachtige bos bloemen van haar baas gebracht met een kaartje er aan, 'je bent een kanjer'. . . natuurlijk raakt dit ons heel erg en de tranen vloeiden weer rijkelijk . . . zij mag dan een kanjer zijn maar haar baas en collega's van de NS  zijn niets minder!

----------

donderdagmiddag 4 juli. mijn spalk is er af! ik vond, eigenlijk vind, het doodeng. om mijn pols zit nog band waar een trapeze naar pinkie aan vast zit, een intrigerend beeld voor vreemden . . . maar dat was de spalk ook, vooral kinderen keken er ademloos naar! met pinkie moet ik oefenen en mijn andere vingers en pols mogen zachtjes weer aan het leven wennen, die waren natuurlijk medeslachtoffers buiten hun wil om! vandaag ben ik precies op 1/3 van de voorstelling, nog 8 weekjes te gaan, dan zou het weer moeten functioneren. gisteravond heb ik per ongeluk mijn map met achtergronden een opzoutertje gegeven, dus dat zal ik straks weer repareren. gistermiddag is roos gefatsoeneerd, zij rook weer aprilletjes fris en haar broekje leek wel een suikerspin, ik zeg wel 'leek' want vanmorgen dook zij alweer een moddersloot in, slik.
omdat ik 'meetrim' met 1 hand en kennelijk de andere dan ook span was het resultaat dat ik een hele dikke hand gekregen heb wat de peut wel een beetje stout vindt van mij, logisch. maar ik wil het eigenlijk ook allemaal zo graag zelf doen, ten eerste omdat ik het leuk werk vind en ten tweede omdat ik vind dat ik het zelf het allerbeste kan . . . 

----------

woensdagmorgen 3 juli. ja hoor noor is weer netjes en schoon, zelfs gewassen! vandaag is emma of roos aan de beurt, ik moet nog even kiezen. roos is het minste werk, een kwestie van goed uitborstelen en misschien even wassen. en muisje? ja die is nog mank maar kan deze paar dagen geen gaatje vinden om naar ermelo te gaan, het is hier erg druk momenteel met allerlei dingen en vooral omdat ik zelf natuurlijk niet mobiel ben. charlotte is net weg voor haar laatste basisschooldag na een aantal inspannende weken. gisteravond had zij de voorstelling van hun supergoed ingestudeerde en supergoed uitgevoerde musical en vanmiddag wordt zij verwacht op haar nieuwe school in dronten. wendy is aan het werk en dick is met het vee op stap. morgen weer naar zwolle naar de peut en kijken of ik daarna naar ermelo getaxied kan worden . . . op dit soort momenten voel ik mij letterlijk aan handen gebonden, bah.

----------

dinsdagmorgen 2 juli. de lamme helpt de blinde hier. sinds eergisteravond is muisje linksachter mank en geen idee hoe er iets gebeurd is. het enige was dat eergisteravond roos en emma druk aan het spelen waren en er plotseling een au kreet gehoord werd door wendy, wij waren er niet. zij denkt dat het muisje, was die zij hoorde. (wendy was boven) kennelijk in spel overhoop gelopen door de jeugd. het spel was namelijk direct over. muisje gaat nu natuurlijk niet mee met de wandeling maar wordt door mij uitgelaten. zie je het al voor je? maar muis is een verschrikkelijke lastpost met uitlaten in de wijk. we barsten hier van het groen maar zij weigert om ook maar iets te doen . . . geen plekje is goed genoeg. zelf had ik ook een probleempje, iedereen was al weg maar mijn haar was nog niet gedaan. met veel gewroet en gezucht heb ik er een klem in weten te stoeien maar toen ik net thuis kwam en ik de spiegel keek zag ik er uit alsof ik gevochten had . . . o o wat is het leven toch makkelijk . . .
o ja, vanmiddag gaat noor als eerste naar de trimster, wat zal zij opknappen!

----------

maandagmiddag 1 juli. vanmorgen op tijd naar de peut, net thuis en gegeten. pinkie heeft vooruitgang geboekt de laatste paar dagen! tóch waarschijnlijk door het dwangbuisje meerdere malen per dag. oeps donderdag (precies 4 weken na de operatie) gaat de spalk er af en daar zie ik zelfs best wel tegen op. de trapeze blijft er nog aan en wordt bevestigd aan een polsband. de hand mag ik daarna nog twee weken absoluut niet gebruiken. het moet heel voorzichtig opgebouwd worden. jeetje wat goed dat je daarbij zo intensief bij begeleid wordt. kennelijk heb ik mijn arm te weinig in de sling gehad (pff kan dat ook nog?) hand was weer dik en nu zit er weer een extra drukverband om heen. toch is de peut tevreden over de voortgang momenteel. gelukkig dan maar . . .
gisteravond weer een heel gezellige avond gehad met een superfondue en dat ik daarna een beetje dizzy was van de drank die er in ging heb ik maar niet gezegd maar de kokkin leest dat wel vandaag! Ik ben namelijk helemaal niets gewend want ik ben volkomen alcoholvrij want van een kersenbonbon zou ik nog gaan zingen, maar die dingen eet ik niet want die lust ik niet!

----------

zondagmorgen 30 juni. zo, alweer de laatste junidag. gisteren rekende ik eens even uit en kwam tot de ontdekking dat de zomer van 2013 geheel in het teken van pinkie staat, de aandachttrekker! vrijdag j.l. verzekerde peut mij dat ik 3 maanden moet rekenen voor ik hem weer 'normaal' mag gebruiken en dat zal dus begin september zijn . . . komt wel goed uit want op de helft van die maand heb ik een supergezellig uitje van een paar dagen naar zweden, met twee lieve meiden! over reizen gesproken, we hebben voorlopig niets in de planning, zou nu trouwens ook niet kunnen met 2x per week ziekenhuis. ik zal er wat op mijn reissite over zetten want een aantal 'reisfans' lezen niet de gordonsite, die gekke lui houden niet van honden  . . . en met regelmaat krijg ik daar mails over.
voor vanavond heb ik dick uit zijn knutselextase kunnen trekken en gaan we weer een gezellig avondje met fondue bij vrienden doorbrengen. je moet momenteel met grof geschut bij hem aankomen want hij is bijna niet te stoppen . . .

----------

zaterdagmorgen 29 juni, met links op de pijnbank, o ik bedoel dwangbuis. het gekke is dat het eerst erg pijnlijk is maar kennelijk went dat en na 10 minuten mag ik de dwangbuis strakker zetten, weer au en weer went dat. na 3 kwartier zit pinkje bijna in de gewenste stand en volgt hetzelfde traject weer terug. ach zo blijf je lekker bezig toch? net heb ik in het kader van bezigheidstherapie maar de 'tuin' op de foto gezet. iedereen weet natuurlijk wel dat wij een diermakkelijke stenen tuin hebben maar ik heb wel veel bloembakken (zijn nu toch niet op reis). voor het eerst sinds jaren laten de meiden deze tot nu toe geheel met rust . . . zelfs de aardbeien, die op afbijthoogte hangen hebben (nog) niets te vrezen. wendy vergaat momenteel van de rugpijn waar ik mij wel wat zorgen om maak, nog steeds sinds de val van haar paard. ze is al bij de fysio geweest maar moet eerst een foto laten maken, maandag dus.

----------

vrijdagmorgen 28 juni. slecht geslapen vannacht. het leek wel of ik in de garage van connexxion lag . . . emma verspreidt nog steeds die verschrikkelijke geur en zelf vindt zij het geloof ik geen probleem. ik heb haar gisteren met zo'n nat washandje (campergebruik) goed over haar rug gewreven maar ik denk toch dat ik een gezinslid vandaag een extra werkje moet geven . . . kijk, dat is dus best lastig, dingen die je anders, zonder veel nadenken, gewoon zelf doet moet je nu allemaal vragen en hopen dat het gezicht voor je niet al te geïrriteerd kijkt. bij de handtherapie gisteren moest er wel even tegen mijn pijngrens aangelopen worden gatverdamme. pinkie wil nog niet datgene wat hij op dit moment wel zou moeten, ietsjes meer strekken wanneer de trapeze even los is. tja, eigen schuld, nu moet hij 3x per dag zo'n 3 kwartier in de dwangbuis grrrrrrrr. het enige voordeel is dat ik hiermee gelimiteerd op mijn batterij mag zitten, want het moet in absolute rust . . . dus lezuuuhhhh. goed boek, 'de klokkenluider van bosnië' een aanradertje van simonne, dank je!

----------
donderdagmorgen 27 juni. pioenrozen, wat vind ik die toch prachtig, elk jaar verheug ik mij weer op deze korte periode! ik ken geen mooiere bloemen, vooral de lichtroze. gisteren heb ik mezelf verwend op 2 bossen die ik in een soort ouderwetse emaille kan gezet heb. wendy viel het niet eens op toen zij binnen kwam, na een dag van zuring uit het land trekken en bosmaaieren . . . 'ja mooi' zei ze beleefd, 'maar ik geloof dat ik toch meer met zuring heb'. . . kijk, na zo'n opmerking, typisch voor haar, moet je mij bijna van de grond oprapen van het lachen! zo ook vanmorgen, zij komt na het hondenwandelen binnen en ik zeg tegen haar 'tjee wat stink je', 'het lijkt wel of er een automonteur binnen komt', een pure olie/benzinegeur, dat is ook als zij gebosmaaierd heeft. zij zei dat dat absoluut nu niet van haar kwam, maar het bleek emma te zijn . . . geen idee hoe zij er aan komt. het lijkt wel of zij onder een landbouwmachine is doorgelopen, een raadsel voor ons want volgens wendy is zij daar niet eens bij in de buurt geweest. ik moet er altijd smakelijk om lachen als wendy zo ruikt, wij zeggen dan altijd 'jaja, all woman'! heerlijk zo'n dochter en écht waar, ik moet er niet aan denken dat zij weer op haar zelf zal gaan wonen, maar dat houd ik niet tegen en natuurlijk begrijp ik dat ook wel (weliswaar met moeite)

----------

woensdagmorgen 26 juni. nee, niet een echt vrolijk stukje vandaag. gisteren kreeg ik een telefoontje van heel lieve vrienden die hun oude engelse settermeisje, waar zij zo stapelgek op waren, in moesten laten slapen. en dat is nog niet alles, zij kregen ook juist op deze dag de mededeling dat borstkanker de komende periode hun leven gaat bepalen. zo'n mededeling hakt er bij hen, maar ook bij ons diep in. reken er maar op lieverds dat wij, in gedachten en ook lijfelijk zoveel mogelijk jullie willen bijstaan, en ook met 1 hand is een engels setterje hier welkom als logee!

verder ga ik zelf vandaag een stap nemen . . . afspraken maken met een trimster. ik kan het niet langer aanzien dat mijn meisjes rastavlechtjes in hun broekjes hebben. nee lieve mensen, want ik weet al dat ik hier reacties op ga krijgen van vriendinnen die mij willen helpen, maar dat wil ik écht niet. iedereen doet al zoveel voor mij en dit wíl en zál ik gewoon zelf oplossen!!!!!!!!!!

----------

dinsdagmorgen 25 juni. ohh even iets rechtbreien geloof ik . . . neeee ik ben helemaal niet depri hoor, gezien de reacties op mijn stukje van gisteren heb ik wel die indruk gegeven, i'm so sorry. natuurlijk voel ik mij wel beperkt maar dat heeft geen invloed op mijn humeur. ik heb al meer gezegd, wat is nou een zeer vingertje vergeleken bij het allerergste wat ons vorig jaar is overkomen? ik heb gisteren weer een fotobladzijde gemaakt van babykonijnbeer. nee joke, hij is niet zo petieterig, hij is 8 weken en gaat ook een groot konijn worden! het was gisteren weer deels weldadig bij de peut, na het douchen van mijn arm wordt het daarna fijn gemasseerd, ook de wonden, die aan mijn pink is nog erg gevoelig, zachtjes gezegd. ook gaat mijn pink qua beweging niet zo goed vooruit als wij hoopten, maar ook daar schijnt weer een oplossing voor te zijn . . . maar dat is van later zorg . . . ik geloof datie dan andersom in de trapeze moet klimmen. ik denk dat ik maar een kookboek ga schrijven voor éénarmige bandieten, hier is recept 1 voor een lekker, maar toch gezond soeppie;
pakje honig groentensoep
half bouillonblokje
restje gesneden uien van gisteren, het snijden; steek er een vork in en houd die met je mond op de plek, en snij zo je ui, let wel op dat het kwijl niet uit je mond op de ui loopt
restje verse peterselie van gisteren, geknipt met 1 hand
bakje kant en klare gehaktballetjes bij ah, die de helft van je gezin er tijdens de maaltijd met een jakkiebah gezicht weer uitvist en in opa's soepkom mikt
zakje kant en klaar gesneden soepgroenten, ook bij ah
beetje vermicelli, gekneed met 1 hand
stokbroodje erbij met wat franse kaasjes
beker vers geperste sinaasappelsap, vers bij deen

jammer dat je dit niet elke dag kunt eten . . .
doeiiiiiiiiiiiii

----------

maandagmorgen 24 juni. gatverdamme wat een saai leven heb ik nu. mijn actieradius is vanwege dat k**weer beperkt tot mijn eigen huis waar ik ook niet veel kan. zelfs mijn bloemetjes buiten in de bakken kijken treurig en de aardbeien huilen.

ik heb al veel gelezen en lees momenteel, om de beurt 3 boeken tegelijk, 1 in de camper in bed en de andere 2 hier in de kamer naar gelang mijn stemming hahaha en vergeet de krant even niet. ik ben geen fervent krantenlezer maar momenteel kan ik geloof ik wel meedoen aan een nieuwsquizzzzzz. ook de sportafdeling, wat mij voor normaal een no go area is, bekijk ik gretig. nou moet ik natuurlijk niet overdrijven want ik kijk wel altijd naar sportfoto's en dan speciaal de actiefoto's! daar kan ik echt ademloos naar kijken, dat vind ik zo mooi, dat heeft bij het zelf fotograferen van mijn meisjes ook mijn voorkeur, maar dat hoef ik niet meer te vertellen denk ik.
vanmiddag weer een uitje, naar zwolle, ja zelfs dát is een afleiding . . . hoe diep kan een mens zakken, pfff je verheugen op een ziekenhuisbezoek . . .

----------

zondagmorgen 23 juni. gisteren is babykonijn beer gearriveerd, hij heet nu dus beer en geen boris. het is een heel vertederend schatje van 8 weken. bo heeft hem niet proberen aan te vallen maar gaat rustig vlakbij hem liggen, dat valt dus weer mee. jaha, wendy heeft zich goed ingelezen in konijnengedrag om het goed te laten verlopen. onze meiden hadden al heel snel in de gaten dat er een andere flappie bijgekomen is, hij ruikt natuurlijk ook anders. vanwege de regen hadden wij gisteravond de tuindeur dicht en roos heeft regelmatig voor de deur staan piepen. verder gaat hier alles z'n gangetje. ik heb weinig pijn maar veel ongemak van die trapeze. de mensen om mij heen hebben volgens mij het idee dat ik weer alles kan met 1 arm, dus noodgedwongen vestig ik zo af en toe maar eens de aandacht op mijn ongemakje . . . zo zag charlotte mij straks stunniken met 1 1/4 hand om mijn haar in een staart te krijgen en kwam zij mij met die vaardige kleine klauwtjes even helpen. je ziet gewoon dat je omgeving went aan dit circus en gaan weer over tot de orde van de dag . . . alleen ik doe niet mee . . .

----------

zaterdagmorgen 22 juni. krabbel van gisteren eerst weer even overgelezen en moet nu toch even iets bekennen . . . nee ik oefen echt geen 10x per uur hoor, het zou wel moeten natuurlijk maar daar is mijn masochistische inslag niet groot genoeg voor. wendy was al vroeg op om de babykamer in orde te maken . . . jawel er komt vandaag een babykonijntje bij! uiteraard weer een bruine nieuw zeelander. hij komt met een groot hok in de ren bij bo te staan, zodat zij aan elkaar kunnen wennen. konijnen kun je niet zo maar bij elkaar zetten want dan vechten zij elkaar de tent uit. bo is een meisje (voedster) en de baby een rammetje, dus een paar maandjes blijven zij gescheiden totdat, zo vroeg mogelijk, baby boris gecastreerd is.

----------

vrijdagmorgen 21 juni. niet mee wandelen, ik had iets véél belangrijkers te doen . . . stofzuigen met 1 arm. je denkt dat het een makkie is maar dat valt effe tegen, telkens die bokkige stofzuiger weer op z'n wieltjes zetten, hij protesteerde kennelijk tegen mijn gestoetel en gooide zich uit protest op zijn zij. maar de klus is geklaard. ik zit inmiddels in mijn onderbroek, nee dat noem ik geen slipjes, dat laat ik aan wendy over, met beslagen brillenglazen te tikken. de honden komen natuurlijk met 16 natte sopsokken thuis en dan kun je niet stofzuigen. even een updeetje over mijn hand, gisteren zijn de hechtingen er uit gepulkt, het waren er maar liefst 22. hoewel het over de dag niet echt pijnlijk meer is, ik slik geen pijnstillers meer, zijn de oefeningen een crime die ik onderga met het zweet in de bilnaad. jammergenoeg moet ik die zo'n 10x per uur doen . . . elke keer moet ik mij er echt toe zetten om mezelf te pijnigen maar i have no other choice, wil ik in de toekomst weer kunnen fotograferen en op de knoppen bonken.

----------

donderdagmorgen 20 juni. gek weer buiten maar wel een lekkere temperatuur, het schijnt vanmiddag buiten bonje te worden. we leken wel een uitlaatservice vanmorgen, wendy heeft een paar dagen een hondenlogeetje, wat ons aantal dus op 6 brengt. niet naar het bos maar naar een rustig buitengebied gegaan. inmiddels ben ik al zover dat ik mij niet meer ga afvragen waarom bram nou overleden is. de tijd en ervaring heeft mij geleerd dat je er geen steek mee opschiet. ik verheug mij weer op vanmiddag op de zachte handen van de peut, heel wat anders dan die ruwe mannenhanden van dick . . . ik denk dat armpje het ook wel een verlichting zal vinden, eventjes die warme kunststof spalk er af. oeps ik bevind mij momenteel in een rodeoparcours, emma en roos leven zich uit, ach die beessies worden ook nooit goed uitgelaten . . .

----------

woensdagmorgen 19 juni. gisteren drama nummer zoveel. wendy gaat naar de konijnen, die hier ook een belangrijke rol spelen, en daar ziet zij bram op zijn zij liggen, dood. bram, het lieve konijn wat zij van remko gekregen heeft. niet langer dan een kwartier er voor, liep ik er nog langs en was er niets bijzonders te zien. hij was nog helemaal warm en het moet dus net gebeurd zijn. ja, jullie kunnen je vast wel voorstellen hoe toen de situatie hier was. en toch, even een nuchter moment, heel even maar, een dood dier kun je met deze warmte niet laten liggen, dus binnen een half uur was bram in het crematorium, wat hier in swifterbant is. de grote vraag is nu, en zal helaas altijd zo blijven, wat is er nou gebeurd, waar is hij aan overleden? ook hier zullen we nooit antwoord op krijgen.

----------

dinsdagmorgen 18 juni. getverdemme, niks voor mij die hitte, maar ik kan bijna geen nee tegen wendy zeggen, zij vindt het altijd zo gezellig als ik mee ga. ik vraag mij wel eens af wat er in godsnaam zo gezellig aan mij is, persoonlijk wandel ik graag alleen. vandaag verder kassiean, wat een gek woord, geen idee eigenlijk waar dat vandaan komt. de meiden zijn weer lekker afgekoeld in de poel in het bos. gisteravond nog wat gestoeid met foto's en staan al op de site, uiteraard fotografeer ik praktisch niet en heb uit arremoede maar een foto met 1 hand van mijn aardbeien gemaakt. het is een klein wereldje voor mij momenteel. om de 1 of andere reden ben ik ook niet zo creatief met de computer en dat komt denk ik door dat geklungel met mijn beeldbewerkingsprogramma, ik moet vaak voor een effect 3 knoppen tegelijk indrukken en dat kan dus effe niet.

----------

maandagmorgen 17 juni. net terug van handtherapie in zwolle, wel 2x per week een rit hoor, ben er 2,5 uur zoet mee. het gaat een paar dagen afzien worden en de peut heeft mij laten zien hoe ik, zeer omstandig, mijn arm af en toe even mag laten luchten in de hitte. tja het is natuurlijk ook een strakke kunststof spalk waar hij ook al luchtgaten in gemaakt heeft. ivm eventuele stuwing heeft hij afgeraden om in de zon te gaan zitten. is geen straf voor mij. alles is er vandaag weer af geweest en opgefrist, heerlijk. de peut heeft van die fijne zachte handen, die de zaak lekker masseren, ach ik ben al snel tevreden hoor . . .

----------

zondagmorgen 16 juni. en dan is het al weer half 12, ontbeten, samen honden gewandeld, koffie en dan de krabbel. net lees ik mijn krabbel van gisteren over en beving mij een soort van 'amerikaans' gevoel, letselschade . . . jee dat ík in zo'n situatie ben geraakt . . . inmiddels weet ik dat er meer mensen zo'n stok gebroken hebben, alleen dan zónder letsel. enfin, jullie horen de story vanzelf wel verder hier, verder valt het dick op hoe superhandig ik inmiddels ben met 1 hand, alles went kennelijk, jaaa ik weet het 'behalve een vent', leuk boekje van yvonne kroonenberg. haha, met een klein beetje hulp, tomaten en uien snijden bijvoorbeeld, maak ik zelf het eten. nou zeg ik natuurlijk wel heel eerlijk dat het gemakshappen zijn hoor. en wendy dan? nouuuuu, a. houdt zij niet zo van eten en b. houdt zij niet zo van koken . . . en mijn gemakshappen gaan er altijd goed in. en als je in een dorp woont is boodschappen doen ook een langdurige klus, de winkels zijn wel dichtbij maar je komt zoveel bekenden tegen . . . dick moet maar even een 'sandwichbord' voor mij maken waar het pinkverhaal op staat . . .

----------

zaterdagmorgen 15 juni. ja het is wel teamwork hoor hoe wij alles hier regelen. tot nu toe gaat het allemaal zonder gemopper maar of dat zo blijft moet je nog maar afwachten. zo af en toe zijn de hondendames onrustig en gedragen zich klierig, overdreven blij als er weer iemand komt en dat wordt begeleid door een hoop geblaf en gepiep. en dát kun je er eigenlijk niet bij hebben . . . zodra iedereen weer weg is en ik alleen met hen ben keert de rust gelukkig weer terug. ach ja, voor hen is alles ook anders. alleen is het nu niet mogelijk om met 2 tegelijk op mijn schoot te liggen en dat levert heel grappige situaties op. gisteren boodschappen gedaan met mijn nieuwe kar, nagekeken en uitgelachen door charlotte waar ik dan ook het komische van in zie, ik liep dus vrolijk met mijn kar. toen ik hem eergisteren kocht bij blokker, waar ik toevallig door de chef geholpen werd en hij mij vroeg wat er met mijn arm was, legde ik hem uit dat het door die blokkermopstok kwam. hij verschoot er helemaal van en gaat er werk van maken. jeetje, dat was mijn bedoeling helemaal niet. wilde al mijn gegevens hebben en voor ik thuis was, was er al een mail binnen van hem waarin hij mij aanraadde om blokker verantwoordelijk te stellen voor letselschade . . . inmiddels is de gebroken stok ingeleverd, en ook de foto's, voor onderzoek want dat kan verregaande consequenties hebben. is het een productiefout oid. . . enuhh werd er een mooie bos bloemen bezorgd door een medewerkster van de zaak, lief toch!

----------

vrijdagmorgen 14 juni. net heerlijk met wendy en de honden gewandeld, godsamme wat is die meid, wendy dus, belangrijk voor mij, in alle opzichten. daarna samen een bakkie en nu is zij weer naar de stal en heb ik een uurtje het rijk alleen want om 12 uur komt charlotte weer thuis om te eten, ook wendy trouwens. dick niet, daar wordt door wendy een luxe lunchpakket maar toe gebracht, thuis eten kost hem teveel tijd, vindt hij . . . de handtherapeut heeft mij gisteren heel lief behandeld. de hele stellage er af, gewassen onder de kraan, heerlijk. daarna alles weer schoon er om heen, alleen daartussendoor heb ik wat traantjes moeten laten van de pijn . . . de pink en hand is nogal opgezet door vocht en dat heeft hij zachtjes gemasseerd waarbij mijn gedachten aan zweden wreed verscheurd werden . . . ook de oefeningen met de vingers aan de elastiekjes is geen pretje. het is niet anders. vanwege het vocht zit er nu ook nog een drukverband om heen. en voor de rest gaat alles goed en ik heb een mooie boodschappenkar . . .

----------

donderdagmorgen 13 juni. pfff ik denk dat ik straks gewoon weer moet leren om met 10 vingers te tikken. ook de bewondering van charlotte voor mijn snelle geraas over het toetsenbord zal wel tot het verleden behoren. so what, er zijn erger dingen zeggen wij altijd in dit huis. het allerergste is ons al overkomen en dan ga je vanzelf de rest als peanuts beschouwen. vanmiddag weer naar de handtherapeut en hij weet het nog niet, maar ik ga effe lekker klagen . . . dat is zo'n man toch gewend. het is nog steeds behoorlijk pijnlijk, niet de hele dag maar wel zo af en toe met van die felle scheuten. vandaag ga ik zo'n bejaardenkarretje kopen voor boodschappen om een beetje krampachtig te proberen wat zelfstandigheid te krijgen . . . tjiesussss hoor mij nou, moet dat zitten in zo'n boodschappenkarretje zullen jullie denken. ja, voor mij wel op dit moment, voel mij een beetje gevangen, ben gewend om snel de auto te pakken en hier of daar heen te gaan met de meiden. nou zal ik hopelijk niet 3 maanden in spalk en mitella lopen, maar toch.

----------

woensdagmorgen 12 juni. godzijdank minder pijn met 8 paracetamollen per dag. ook goed geslapen. dick en ik hebben gisteren ook nog even instrumentenmakertje gespeeld, compleet met hete fohn en theelepeltje, om een oervervelend rimpeltje weg te werken in de kunststofspalk. haha ja hoor met de honden alles ok, die komen niets te kort, zijn prio nr 1. meestal gaat wendy met hen en als zij moet werken gaat dick. oeps wel ga ik het aan hun jasjes zien, een beetje rasta- achtig zijn ze, ik moet/mag nu niet zo precies kijken natuurlijk, ben zo afhankelijk van anderen. het douchen is een slapstick, met 1 arm en de ander in zo'n doeshoes. ga der maar aan staan om op die manier je lange haar te wassen en al je hoekjes en kiertjes . . . gelukkig heb ik alle tijd dus het komt heus wel goed. goh, je zult als precieze huismoeke maar zoiets mankeren, ik denk dat je die na zo'n periode overspannen op vakantie moet sturen . . . dick doet uiteraard ook zoveel mogelijk maar ja, het is een man met een missie . . . en die missie is niet thuis maar in de stal van wendy . . . gisteravond nog een bladzijde 'pinkie' gemaakt, zie in het menu. zo en nu een bakkie.

----------

dinsdag morgen 11 juni. ja, een trapeze waar epke zonderland jaloers op zou zijn . . . als het maar niet zo'n pijn deed. er is een soort kunsstof spalk aangemeten met een overkapping met aan twee vingers de turntouwen. ik hoorde gisteren ook dat ik 2 doorgesneden pezen heb en alleen de belangrijkste is gehecht. het oefenen met de vingers deed vreselijk pijn en ik probeerde uit alle macht te denken aan wat leuks en dat was 'ons' plekje in zweden aan het meer . . . ik kan niet zeggen dat het echt hielp. vannacht bijzonder veel pijn gehad, momenteel om uit te houden. de totale afhankelijkheid hangt mij nu al de strot uit. en dan ook, de eerste 3 maanden moet ik 2x per week naar het ziekenhuis in zwolle . . . ik heb al een heel regiment afspraken. en dat alles door zo'n simpele, stomme mopstok grrrrrrrr
als ik zin heb zal ik vandaag wat foto's neerzetten, onder een apart tabje 'pinkie' zodat je niet hoeft te kijken maar als je heeeeel nieuwsgierig bent, het toch effe kan zien.

----------

maandagmorgen 10 juni. gisteren een heel gezellige dag en lekker gewandeld, een beetje te lang voor een paar van ons . . . het groepje bevriende vrouwen bestaat al sinds 1999, vanaf de dag dat bij ons het derde nestje gordons geboren werd. we zijn allemaal bevriend gebleven met elkaar, leuk hè. van dit nest leven er nog twee meisjes, 1 is nu op vakantie, die ook bij onze groep hoort en de ander heeft nog vrolijk de wandeling meegelopen, heel knap. daarna lekker samen buiten gegeten bij het pannenkoekenhuis. eerlijk is eerlijk, ik was werkelijk totaal versleten na deze happening en toen ik thuis kwam viel ik op de stoel gelijk in slaap en werd na 1.5 uur weer wakker. ik kan momenteel niet veel hebben geloof ik, maar ja, dat wist ik al. vanmiddag laat ik mij ook weer lekker verrassen in het ziekenhuis met nieuw gips en een artistieke trapeze aan mijn vinger . . . zal er een foto van maken voor jullie hahaha.

----------

zondagmorgen 9 juni. hoe het hier gaat. natuurlijk loopt alles, ik probeer zoveel mogelijk zelf van alles te doen maar moet toch veel uit handen geven, en dat valt soms niet mee. geweldig natuurlijk dat wendy veel doet. iedereen is ingeschakeld en we hebben ook afgesproken dat wij niet zo nauw kijken en dat betekent dat wij zo af en toe met onze vormpjes op de grond zitten en zandtaartjes maken . . . ik ben er van overtuigd dat ik over een maand of 3 het servies zal moeten aanvullen. een minipillendoosje openen geeft ook een leuk effect. vandaag komen wij met een vriendinnengroepje bij elkaar in het roggebotzand met de honden en daarna lekker buiten bij het pannenkoekenhuis zitten. zoals jullie zien heb ik gisteren mijn verschrikkelijk lieftallige emmaatje net 1 hand op de foto gezet, ja ik word wel handig hoor.

----------

zaterdagmiddag 8 juni. het leven van een 1 armige bandiet valt niet mee. eigenlijk wil ik van alles maar dat gaat gewoon niet. het heeft al tot een aantal grappige situaties geleid. buiten de plantenbakken besproeien met een onwillige tuinslang bijvoorbeeld, met 1 hand slang opendraaien en dan ontdekken dat de kraan nog aan stond . . . maar het allermooiste is dit, er lag een hondendrol buiten die ik zonder verder nadenken oppakte met een poepzakje ja jee en wat nu. hoe vouw ik nou toch dat zakje met inhoud binnenste buiten, langs de tafelrand strijken had geen succes. nou ja, dan maar even de adem inhouden en zakje met mijn tanden naar binnen trekken . . . hooooo iets te diep in het zakje gekeken, neus in de poep . . . en een blikje open maken met 1 hand is ook niet handig . . . en voor de rest gaat alles goed . . . net de bieb leeggeroofd.

----------

vrijdagmorgen 7 juni. en toen ging het ineens snel. woensdagmiddag een telefoontje van de huisarts. morgenochtend kwart voor 9 in zwolle in het ziekenhuis zijn, nuchter, mogelijk word je die dag gelijk met spoed geopereerd. o, tjieeeee wat een toestand, keep it calm en dat deed ik ook. 
de plastisch chirurg legde ons uit dat dit geen kleinigheidje is en dat het minstens 3 maanden gaat duren, slik. gistermiddag om 4 uur begon de operatie en om 10 voor 6 was het klaar. pees was totaal doorgesneden en moest opgevist worden uit mijn pols. forse operatie dus, hoe gek kan het gaan. toen ik gisteravon weer wat gegeten had mocht ik naar huis. hele arm in het gips, ziet alleen mijn duim nog. waarschijnlijk maandag komt er weer ander gips om met een spalk met en elastiekjes en een haakje aan mijn vinger . . . nou ja we zien wel. tikken dus met 1 hand, valt niet mee. hoofdletters is mij nu teveel moeite. momenteel nog veel pijn.

---------- 

Woensdagmorgen 5 juni. Ik heb nog niet de kunstwerken geplaatst want ik moest en zou eerst die oude krabbels eens even sorteren en opnieuw uploaden en dat bleek dus meer werk te zijn dan ik dacht, al die linken moesten opnieuw gemaakt worden en dan nog controleren of alles klopt. Ik hoop dat zij allemaal werken en zoniet, geef mij dan even een seintje! Verder, ja mijn pinkie, getverdemme, het blijkt inderdaad dus zo te zijn dat het elastiekje in mijn vinger doorgesneden is en dat is niet zo grappig. Mijn pink staat fier omhoog en mijn hand gebruiken doe ik net als de deftige dame . . . Dat gaat plastische chirurgie worden, getverdegetver. Ik denk verder nog maar niet na over hoe dat gerepareerd gaat worden want (haha leve het internet grrrrrrr) weet ik dat er verschillende ontzettend leuke manieren zijn om het elastiekje weer te pakken te krijgen . . .

----------

Dinsdag 4 juni. Vandaag zal ik de aquarellen plaatsen die Petri van mijn honden gemaakt heeft en nog een paar van haar eigen dieren. Goh ik zou willen dat ik dat ook kon maar ik kan wat dat betreft alleen maar op de knoppen bonken en af en toe lijkt het dan ook net een nep aquarel! Ik tik nog steeds moeilijk, het wondje gaat goed in mijn pink maar de beweeglijkheid is nog ver te zoeken . . . Met Dick zijn duim gaat het prima, hij heeft geen vitale delen geraakt, gelukkig. Vanmiddag hoor ik 'hoe nou verder met dat ledemaatje'. O ja, nog iets, ik had het over mijn geperforeerde paspoort, de nieuwe kan ik al ophalen maar dat betekent dus NIET dat wij op reis gaan hoor! Ik begrijp de vragen heel goed maar we zijn geestelijk echt nog niet zo ver om alles hier achter te laten en vrolijk vakantie te gaan vieren. Mijn gedachten zullen constant bij Wendy en Charlotte zijn dus dat doen we mooi niet. Ik denk zelfs de de camper in 2013 geen kilometer zal maken. Geen punt hoor, we vermaken ons hier prima!

----------

Maandagmorgen 3 juni. Gisteren een gezellige dag gehad. Natuurlijk was het bezoek ook weer leuk en in de middag ben ik met alleen Roosje naar het Erkmederstrand gegaan waar de Nederlands Gordon Setter Club een funday hield en ik alleen de bbq bezocht heb. Leuk weer allerlei mensen te zien en te spreken. Wendy was met een vriendin en de kinderen ergens gaan zwemmen en had onze andere honden ook mee. Maar ja, ik wilde zelf mijn witte prinsesje meenemen . . . jawel naar een Gordon dag . . . Toen ik net mijn mailbox opende kreeg ik een verrassing te zien! Iemand, voor mij onbekend, heeft foto's van onze meiden geschilderd, zo mooi! De rillingen liepen over mijn rug. Dat deze dame de moeite neemt om foto's van mij voor haar werk te gebruiken, ik ben trots! Uiteraard heb ik haar net al teruggemaild en als het mag, zal ik haar werk hier plaatsen. Zij zegt zelf dat zij een beginneling is, zal vast wel, maar ik vind het dan een veelbelovende leerling!
Kijk, dát zijn ook weer eens leuke dingen en ik begin ze gelukkig steeds meer te zien!

----------

Zondagmorgen 2 juni. Wat een mooie dag! Momenteel een slagveld om mij heen . . . alles is verschoven . . . Na de heerlijke wandeling moesten Emma en Roos zonodig nog even een parcourtje doen in de huiskamer/tuin. Tsjongejonge en dan krijg je net een telefoontje, nee het gesprek duurde niet lang, we konden elkaar niet verstaan (schande toch!) Maar goed, zij komen straks voor een bakkie en hopelijk is de storm hier dan uitgeraast. Gelukkig ook 'hondenmensen'met heel veel begrip . . . zoals jullie zien heb ik weer geknutseld en ben nog niet klaar. Dus, nu ga ik hier even puin ruimen want het moet er toch wel een klein beetje behoorlijk uitzien.



Zaterdagmorgen 1 juni. Ahh Dick vond kennelijk dat hij wat weinig aandacht kreeg en wilde ook graag een zeer vingertje . . . Even uitleggen. Gisteren eind van de middag zat ik als een braaf huismoedertje te wachten tot het gezinnetje compleet zou zijn voor de warme maaltijd toen er een telefoontje kwam van Wendy. 'Hoi Yvonne, ik zit nu in de auto met Dirkus (zo noemt zij hem altijd) op weg naar de EHBO'. . . TJEEZUSSSS wat nu weer?' Ja hij heeft met zijn duim tussen de cirkelzaag gezeten en het ziet er niet echt gezellig uit'. Resultaat? Duim zit er gelukkig nog aan maar wel met 5 hechtingen! Het werkt wel op onze lachspieren hoor, als je ons zo ziet, allebei onze linkerhand een vinger in het verband! Evengoed ging hij gisteravond weer knutselen in de stal . . . Gistermiddag ben ik nog lekker met de meiden naar het water gegaan en hoewel de honden heel graag in het water spelen en rennen is Muisje toch de enige die er echt in gaat om een stukje te zwemmen. Noor heeft ook gezwommen maar dat kwam door een eendenmotivatie. Uiteraard heb ik weer foto's gemaakt (ik vind het gewoon vervelend om ze te plaatsen want het is eigenlijk altijd hetzelfde!) Momenteel ben ik bezig om de krabbels te reorganiseren, keurig op volgorde te zetten en vanaf morgen (eigenlijk vandaag) start deel 2 van 2013. Moet nog iets verzinnen.

volgende