2013 deel 1
deel 2
Zaterdagmorgen 1 juni. Ahh Dick vond kennelijk dat hij wat weinig aandacht kreeg en wilde ook graag een zeer vingertje . . . Even uitleggen. Gisteren eind van de middag zat ik als een braaf huismoedertje te wachten tot het gezinnetje compleet zou zijn voor de warme maaltijd toen er een telefoontje kwam van Wendy. 'Hoi Yvonne, ik zit nu in de auto met Dirkus (zo noemt zij hem altijd) op weg naar de EHBO'. . . TJEEZUSSSS wat nu weer?' Ja hij heeft met zijn duim tussen de cirkelzaag gezeten en het ziet er niet echt gezellig uit'. Resultaat? Duim zit er gelukkig nog aan maar wel met 5 hechtingen! Het werkt wel op onze lachspieren hoor, als je ons zo ziet, allebei onze linkerhand een vinger in het verband! Evengoed ging hij gisteravond weer knutselen in de stal . . . Gistermiddag ben ik nog lekker met de meiden naar het water gegaan en hoewel de honden heel graag in het water spelen en rennen is Muisje toch de enige die er echt in gaat om een stukje te zwemmen. Noor heeft ook gezwommen maar dat kwam door een eendenmotivatie. Uiteraard heb ik weer foto's gemaakt (ik vind het gewoon vervelend om ze te plaatsen want het is eigenlijk altijd hetzelfde!) Momenteel ben ik bezig om de krabbels te reorganiseren, keurig op volgorde te zetten en vanaf morgen (eigenlijk vandaag) start deel 2 van 2013. Moet nog iets verzinnen.
----------
Vrijdagmorgen 31 mei. Pinkie nog pijnlijk. Nog even over die arrogante club van staatsbosbeheer. Er wordt met name gesproken over het Zuigerplasbos bij Lelystad (dependence van Amsterdam). Ik ken dat fijne wandelgebied goed en heb er heel wat voetstapjes staan. Nu al jaren niet meer. En waarom? Omdat ík mij daar bedreigd ging voelen, de enorme opkomst van witte NL patsers en anders gekleurde NLers met vechthonden. 'Nee hoor hij doet niks maar wil alleen maar dat jouw hond (het liefst met jouw er bij) zich in het stof wentelt voor de mijne . . .' Mij is nooit iets gevraagd door sbb, waarom eigenlijk niet? Omdat ik een gewone, niemand last veroorzakende burger ben? Helaas heb ik wel 4 honden en een makkelijke prooi voor meneer de boswachter. Nee niet de bovengenoemde groep met die enge honden, dat durft ie niet! En dan nog even over de honden uitlaat service. Dat zijn mensen die wandelen met honden van een ander, die moet werken, ziek zijn o.i.d. en tóch wil dat zijn hond er behoorlijk uit komt, een perfecte oplossing! Veroorzaken zij last? Ik heb er nog nooit last van gehad, zij nemen echt alleen maar honden aan die volkomen betrouwbaar en vriendelijk zijn!
Bedreigend overkomen? Nou ik denk dat elke weldenkende burger wel minstens 10 dingen op kan noemen waar hij zich volkomen terecht bedreigd door kan voelen en dat is dan niet door honden! Kijk maar eens naar één uitzending van Opsporing Verzocht . . .
Zo ik heb mijn hart weer even gelucht.
----------
Donderdagmiddag 30 mei. Laat vandaag. Toen ik gisteravond even de 'mop' (dweil met sliertjes aan een stok) wilde uitwringen brak de stok, precies daar waar mijn pink zat. Toen bleek het dan ook geen houten stok te zijn, maar een holle metalen buis! Die buis groef zich direct in de basis van mijn pink . . . Het bloedde heftig en ik realiseerde mij al heel snel dat mijn pink zich niet echt top meer voelde, kon niet meer buigen. Ik dacht direct aan peesletsel en vond op internet dat je dan 72 uur de tijd hebt om dat weer aan elkaar te laten hechten. Ik dacht dus gewoon dat ik dan vandaag na het honden wandelen wel even langs de dokter zou gaan. En zo geschiedde. Dokter vond het niet handig van mij dat ik niet direct gebeld had want je blijkt maar 6 uur te hebben voor zoiets! OK, hij wilde er wel een foto van hebben om te kijken of er niet een stukje bot was meegetrokken. Dat blijkt niet zo te zijn. Nu een paar dagen afwachten, tot maandag, en als de beweeglijkheid niet is toegenomen moet ik maandag naar een plastisch chirurg, MWAH. Nu blijkt dus ook dat ik met tien vingers typ, want ik heb moeite met tikken op deze manier. Ja, ik kom nog terug op de ***staatsbosbeheer hoor Paul!
Haha die Til, dat had ik dus ook al voor ogen toen ik nog boodschappen moest doen, ik vind het ook prima hoor, dat daar op gelet wordt door onze medemens!
----------
Woensdagmorgen 29 mei. Zo, that's different cake today! Gistermiddag nog vanwege de warmte een wandeling met de meiden gemaakt waarbij zij in het water konden en vandaag hoef ik er geen moeite voor te doen en worden ze ook drijfnat. Na die wandeling gisteren moest ik nog wat boodschappen doen en heb ik eerst de honden thuis gebracht, anders zouden er dierenbeschermers bij mijn auto staan met 4 puffende honden er in. Toen ik thuis kwam wachtte mij een grote verassing . . . nee geen glimlach op mijn gezicht . . . Roos was met hulp van Noor (hou ouder hoe gekker) een groot gat gaan graven bij de schutting, het enige plekje waar nog een rand zand ligt. Roos had daar al een beginnetje gemaakt en nu the big boss even van huis was, zag Noor haar kans schoon! Aangezien zij nog nat waren van de wandeling kun je je wel voorstellen hoe zij er uit zagen, totaal gepaneerd. Roos had toch haar dagje wel want toen ik gisteravond even boven bij Wendy zat hoorden wij beneden een natte brul van Dick: ROOOOOOSSSSS. Huh, zegt Wendy, dat heb ik nou nog nooit gehoord . . . Zij bleek mijn paspoort alvast geperforeerd te hebben, slim hondje want zij wist gewoon dat het vandaag wel gedaan zou moeten worden. Hij lag klaar om vandaag een nieuwe aan te vragen . . . Nee, daar worden wij niet boos over hoor. Het is trouwens toch een beetje vervelend want ik heb gistermiddag onkruid weggehaald uit een perkje voor en daar heb ik kennelijk allergisch op gereageerd, allemaal rode vlekken op mijn armen en later kwamen zij ook op mijn gezicht, waar zij nog zitten, leuk voor de pasfoto!
----------
Dinsdagmorgen 28 mei. Haha die Tineke! Tuurlijk meid, van harte welkom hoor, ook als je verandert in een teckeltje! Hoewel ik mijn hart aan setters verpand heb, ben ik geen rasfanaat en vind veel andere rassen ook leuk! Maar je moet nou eenmaal een keuze maken en aangezien ik geen hok vol honden wil, zal dat beperkt blijven. Helaas leeft een mens nou eenmaal niet lang genoeg om alle leuke rassen een keer te hebben. Maar jij noemt een ruwharige teckel, die hebben wij ook 15 jaar gehad hoor en de opvolgster is ons Muizenbeestje, ja juist omdat ik die ook zo leuk vind! Dick en ik hebben afgesproken dat er bij ons geen hond meer bij komt en het op een 'natuurlijke' manier gaan afbouwen. En ja, er zal altijd (hoewel er niets zeker is in het leven) een setter blijven en of die rood/wit of zwart zal zijn zeg ik lekker niet.
hier nog even een goeie:
----------
Maandagmorgen 27 mei. Godzijdank mooi weer en waarom? Charlotte is vanmorgen met de klas op kamp gegaan en wel per fiets, zo'n 40 km rijden, naar Epe. Wendy is als één van de begeleidsters fietsend mee en komt vanmiddag weer terug, met de auto. Je moet er toch niet aan denken dat het regent . . . Wij hebben het stel uitgezwaaid en daarna is Dick (natuurlijk) naar de stal gegaan en ik met de meiden op pad. Inmiddels weer thuis, meiden gegeten, waterbakken verschoond, tuindeuren wijd open, planten buiten hoeven nog geen water, hondenbedden naar buiten en de wasmachine een gier gegeven. Nu is het dus even tijd voor koffie met de krabbel. En weer realiseerde ik mij vanmorgen wat de honden voor mij betekenen, ik ontdekte dat als ik naar hen kijk, ik 9 van de 10 keer een lach op mijn gezicht heb (niet altijd hoor . . . ) Zoals gistermiddag, ik was buiten nog wat planten in potten aan het zetten en Emma en Roos waren weer aan het donderjagen, prachtig om naar dat spel te kijken! Toen ik een leeg plastic plantenpotje naar Emma gooide was helemaal de beer los, tsjongejonge rennen samen, om de camper, dan de één het potje dan de ander, dit is zo'n prachtig schouwspel van heel gelukkige honden, daar word je als hondenmoeder gewoon toch ook blij van!
----------
Zondagmorgen 26 mei. Bah wat een ongezellig weer, de modderspatten vlogen in mijn oren en bij thuiskomst heb ik de verwarming aangezet! Lekker weer om te lezen en/of te knutselen. Dick is nog steeds heel hard aan het werk in de stal, van 's morgens vroeg tot 's avonds een uur of 8. Het wordt heel erg leuk en Wendy is er heel blij mee, en daar doe je toch alles voor? Als alles klaar is gaat zij een 'stalwarmingsparty' houden daar, leuk toch! Tja, we pakken de draad van het leven weer op en zo af en toe valt de draad uit je handen en moet je het klosje weer opwinden. Geeft niets, ook dát hoort er bij. Jullie weten misschien wel dat de foto's van onze meiden aardig verspreid over het internet vliegen en dat zij ook vaak gebruikt worden voor leuke dingen, ik zet hier even een werkstuk van Annet neer, die een foto van Roosje als pup gebruikt heeft, ik vind hem zelf ontzettend leuk, dank je Annet!
----------
Zaterdagmorgen 25 mei. Gisteravond lekker en super gezellig gegeten, ik weet echt niet meer wat, want mijn Italiaans is niet zo goed . . . Wel vind ik het altijd jammer dat je de volgende ochtend gewoon weer moet ontbijten, dan is alles alweer gezakt, zo zonde. De meisjes hadden vandaag lekker vis door hun brokken, wat zij echt overheerlijk vinden en dat vind ik fijn om naar te kijken. Na de wandeling laat ik hen tijdens het bereiden van hun eten altijd nog even in de auto zitten want anders kun je mij daarna overspannen afvoeren . . . Als zij binnenkomen ruiken zij het al en mogen zij niet blaffen wat zij eigenlijk graag willen, en omdat de deur volgens hen niet snel genoeg open gaat gaan zij piepen terwijl het water hen uut de bakke loopt! Nee, in die 40 jaar heb ik écht nog nooit een hond met eetproblemen gehad! Ik doe ook altijd mijn best om de brokken verantwoord wat op te pimpen, soms pens, soms een kattenblikje, of, en dat is helemaal super, een half pakje 'Renske' en dat verdeel ik dan over 4 bakken, een pietsie warm water er over en door de brokken roeren hmmmmm
----------
Vrijdagmorgen 24 mei. Haha een droge wandeling vanmorgen, en een bakkie koffie buiten in de zon gedronken! Net stap ik weer naar binnen omdat er vette donkere wolken aankomen, maar goed dit kwartiertje heb ik ook weer in de pocket! Gisteren heb ik een nieuwe 'coatking' gekocht en sta te popelen om die troela's weer lekker uit te pluizen, maar ja, dan moeten zij wel droog zijn! Hoewel, op internet zag ik een instructiefilmpje over de coatking en dat werd gedemonstreerd met een natte hond, dat schijnt nóg beter te werken. Voor diegene die niet weten wat een ck is, dat is een soort harkje waarmee je prima oud haar kunt verwijderen. Ik gebruikte nog steeds mijn eerste, ik denk dat dat ding een jaar of 15 oud was, dus vond ik het tijd voor een nieuwe. Verder hebben jullie wel gezien dat ik een verse indexbladzijde gemaakt heb. Niet dat ik die foto van springende Emma zat was, het tegendeel zelfs, maar het algehele beeld vond ik zo oubollig, vandaar.
Vanavond ga ik met een vriendin uit eten, bij de Italiaan (nee, geen pizza) gezellig, lekker weer bijkletsen!
----------
Donderdagmorgen 23 mei. Volgens mij ben ik niet de enige die met drijfnatte honden thuis kwam van de ochtend wandeling! Tsjongejonge wanneer stopt die nattigheid nou eens? Muisje heeft hier een 'status aparte' omdat zij altijd zo 'onzichtbaar' is, altijd rustig, nooit zeuren. De Setters zijn hier grote aandachttrekkers waaarbij zwart het nog wint van wit. . . Daarom mag Muisje altijd naast mij zitten op de passagiersstoel in de auto, en dat is zo'n lief gezicht! Zij zit met dat eigenwijze bekkie schattig in het rond te kijken en merkt alle honden en poezen op, waar bij zij alleen maar kijkt en nooit blaft! Vanmorgen vond ik het helemaal vertederend, haar zonneklepje was drijfnat, en hing druipend over die prachtige ogen, beeldschoon! In huis is zij de enige die de slagroompot mag uitlikken, en lekkere minirestjes krijgt. Zo dat was eens een update over het Muisje voor jullie denken dat alles Setters is wat hier de klok slaat!
Jaha gistermiddag met een paar goede zonmomenten heb ik weer foto's gemaakt waarbij ik later zag dat ik bij het uit de fototas halen een knopje ingedrukt had wat niet moest *&^%%$#
----------
Woensdagmorgen 22 november, oh sorry, ik bedoel mei. Het lijkt wel herfst! Bij de vorige warmte periode (wanneer was dat ook alweer?) heb ik de winterjassen al gewassen en hangen op zolder maar vandaag ga ik er weer eentje naar beneden halen. Ik moest zelfs nog een stukje tegen een straffe noorwester inlopen! Nou die boeren kunnen in ieder geval niet meer zeuren. Ik heb gisteren nog een foto gemaakt van een 'kort moment droevig Roosje', toen ik haar met koud water ging afspoelen in de tuin . . . ja daar zou je als hond ook wel droevig van worden . . . Ik had de vloerverwarming in de kamer al aangezet en dan zijn ze ook snel droog! Vanmorgen is het meegevallen wat smerig betreft, ik heb tamelijk schone paden gelopen. Dat was ook gistermiddag wel wat anders. Ohhhh, waar zij achteraan hebben gezeten weet ik niet maar ze zijn, allemaal, een behoorlijk tijdje weggeweest en toen zij terug kwamen, één en al modder, was ik niet blij, maar die gelukzalige gezichtjes zorgden er voor dat er totaal geen krachttermen uit mijn mond kwamen en ik hen zelfs hartelijk weer ontving, knap hè . . .
----------
Dinsdagmorgen 21 mei. Vandaag geen lange honden wandeling maar een korte uitlaatronde. Bah, wat een * weer, nou eigenlijk moet ik zeggen, wat een blubberpaden in het bos, want de regen viel mij erg mee. En net kom ik thuis na een half uur blubberen en realiseer mij dat de honden net zo vies zijn als na een lange wandeling . . . Had ik vandaag soms zelf geen zin?! Dát zal het dus zijn! Ik heb meer zin om lekker achter (voor) mijn lepje te kruipen en mooie dingen te gaan maken. Maar er wachten ook nog wat hhklussen op mij en dat ga ik dan zo maar eerst doen, anders heb ik een 'niet verdiendgevoel'. . . Ik heb al een paar weken geen foto's geplaatst want met dit weer vind ik het niet leuk om foto's te maken, allemaal zo grijs en somber, nou kan ik met mijn beeldbewerkingsprogramma best wel wat oppimpen maar dat is niet 'echt'.
----------
Maandagmorgen 20 mei. Wat een reacties en ideetjes op mijn ppverhaal van gisteren! Wat ik al zei, normaal gesproken houd ik mij niet zo bezig met die poepsnoeperij maar om de één of andere reden bereikte het eergisteren zo maar mijn irritatiegrens . . . Maar toch kom ik er verder ook nog even op terug want eigenlijk is het wel een voor iedereen herkenbaar onderwerp! Paarden mogen tijdens het bereden worden niet stilstaan om te mesten (jawel zo heet dat) maar wel als zij moeten plassen. Vandaar dat paardenpoep vaak in een heel spoor te zien is, zo om de meter een kledder. Wat mij betreft mogen die paarden wel even stilstaan en dan die schuif open trekken om de ballast in één keer te laten vallen. Ik kan dan als een politieagent erbij gaan staan en de honden makkelijk de weg er om heen wijzen (en als ik dan in gedachte ben heb ik er geen erg in dat zij terug rennen naar die lekkernijen) . . . Verder, is paardenpoep ongezond? Nou nee hoor en met die ontwormingsmiddelen valt het ook erg mee. Het is n.l. zo dat tegenwoordig paarden veel minder ontwormd worden, die middelen zijn niet meer vrij verkrijgbaar, alleen bij een dierenarts en dan nog na een test of het paard wel echt wormen heeft. Al 40 jaar heb ik honden die paarden wandelende snackbars vinden maar nog nooit is er ook maar één een dag ziek van geweest! Toevallig wilde Roos vorig week een keer niet eten en vlak daarna spuugde zij een bol uit, met met wel erg veel stro er in, dat was het.
En Kenna, de meiden hier zijn wel jaloers op jou, wij wonen in een landbouwgebied en daar zijn maar weinig van die vlekkenbeesten maar des te meer recreatieve ruiters!
----------
Zondagmorgen 19 mei. Heerlijk relaxed gewandeld zonder paardenpoepergernis. Dat was gistermiddag wel even anders. Kilo's hijsten die honden naar binnen, terwijl ik er anders eigenlijk niet op let, ergerde mij dit gisteren mateloos. Na de zoveelste kilo vlak onder mijn neus, ging bij mij het dak er af. Als de eerste de beste ordinaire slet krijste ik alle scheld- en schuttingwoorden die ik maar bedenken kon (het bleken er niet eens zoveel te zijn, dus trad ik maar in herhaling om het geheel toch wat body te geven) en eerlijk is eerlijk, ik keek wel steeds even om mij heen of er niemand was. Als een razende ging ik verbaal te keer, ongekend. En daarna zat ik jankend in de auto, met achter mij 4 vacuum gezogen honden . . . En luchtte het mij op? Nee hoor, helemaal niet, er overheerste bij mij maar één gedachte en dat was dat ik dít nooit meer zal doen. Niets voor mij om zo uit mijn plaat te gaan, ik kan het beter houden bij een groteske huilbui om mijn frustraties af te reageren.
----------
Zaterdagmorgen 18 mei. Ja inderdaad, ik vind Wendy ook vaak een pechvogel en . . . het beroerde is dat als er íemand is die dit níet verdiend, zij het wel is. Het is niet anders, maar met haar vingers gaat het gelukkig weer goed en lijkt het toch wel met een sisser afgelopen te zijn, dat is wel weer apart! Gisteren een drukke dag waar ik vandaag van moet bijkomen. Langzamerhand wordt ons bos weer omgetoverd in blubberbos, gelukkig dat er al zoveel onkruid gegroeid is want dat houdt de blubber nog wat tegen. Het kamertje in de stal bij begint echt al wat 'smoel' te krijgen, heel leuk en binnenkort zal ik wat foto's plaatsen.
----------
Vrijdagmorgen 17 mei. Vandaag eten we een gebakje, dat doen we wel vaker hoor, maar nu toch een speciaaltje . . . Ben ik gisteren vergeten te vertellen, toen wij eergisteren Wendy naar het station brachten met haar eigen auto, ging zij achterin zitten want dat was makkelijker, dan kon zij zo uitstappen bij het station. Dick zat al in de auto en Wendy en ik stapten gelijk in, ik voor, toen ik de deur dicht sloeg een harde schreeuw 'doe de deur open'. . . Ja echt waar de deur was helemaal dicht en er zaten twee vingers van Wendy vast tussen . . . *&^%$#@!(*& Ohh wat erg, zo'n pijn. Inmiddels gaat het wel beter . . . Een raar leven momenteel, Dick de hele dag aan het werk, ik alle hondenrondes, en s' middags haasten want de dames doen mee met de vierdaagse en dat was behoorlijk nat gisteravond . . .
---------
Donderdagmorgen 16 mei. Ja en toen dacht ik gisteren een lekker lang daggie te hebben, nou dat was het wel maar bleek de hele dag een race tegen de klok te worden! Allerlei dingen die daar voor zorgden en dus in de middag weer een korte wandeling . . . Dick werkt zich het apezuur (wat is dat eigenlijk?) in de stal en het knutselvirus heeft hem zwaar te pakken. Zelfs in de avond gaat hij door, zodoende stuiterden wij gisteravond om half 11, helemaal versleten, het bed in. Vanmorgen weer op tijd op en ik heb een lange wandeling met de meiden gemaakt, heerlijk! Op dit moment zijn zij nog aan het afkicken en toen ik net de planten buiten bewaterde ging het nog in volle vaart rondje campertje. Nu zie ik trouwens vanuit mijn ooghoeken dat zij één voor één op het punt staan om te vallen . . .
----------
Woensdagmorgen 15 mei. Een ander begin van de dag vandaag. De auto moest om kwart over 8 in de garage zijn. Dus vroeg uit mijn bed gerold en zonder ontbijt en met een slaperig hoofd liep ik om half 8 al in het bos waar een gezellige meneer met Ierse setter teefje met mij mee liep. Deze meneer heeft altijd opvang Iertjes al vanaf de jaren 70tig. Deze keer heeft hij een schattig rood meisje van 1.5 jaar oud. Helaas doodsbang voor andere mensen en vooral honden. Hij zag mij vanuit de verte het bos in gaan en kwam in sneltreinvaart achter mij aan om met mij en de honden mee te lopen. Mijn zwarte meisjes wisten eerst niet goed dat zij voor therapie meeliep en vonden het maar grappig zo'n bang hondje. Blaffend om haar heen rennen, waar zij alleen maar banger van werd. Gelukkig duurde die omarming maar heel kort en gingen alle hondjes hun eigen gangetje en langzamerhand ging het rode staartje wat in de normale stand. Jammer genoeg heeft dit jonge Iertje ook nog eens epilepsie wat meneer zijn vorige Ier ook had. Hij vertelde mij dat op de stamboom van de vader van zijn voorlaatste Ier wel 3x dezelfde reuennaam stond, over inteelt gesproken . . .
Gezien mijn vroege opstaan heb ik lekker een lange dag en heb ik zelfs nu, nog geen tien uur in de morgen al gestofzuigd! De honden zijn nog steeds aan het spelen, niet gewend aan zo'n korte ochtendwandeling . . . vanmiddag dan maar een lange ronde.
O ja, Dick heeft vanmorgen nog een teek uit mijn rug geplukt!
----------
Dinsdagmorgen 14 mei. Veel gemiste fotokansen vanmorgen. Emma en Roos, gevangen in een brede straal zonlicht, helemaal in trance naast elkaar bij een berg kreupelhout waar een konijntje onder zat, rennende honden door de paardebloemen, tegen de zon in zodat er allemaal waterdruppels rond vlogen, springende honden door hoog fluitekruid. Kortom, jammer dat ik mijn camera niet mee had. Het druppelde wat toen ik wegging maar dat bleek dan ook alles te zijn. Maar ik heb evengoed genoten hoor en heb die beeldjes op mijn netvlies staan maar kan ze helaas jullie niet laten zien! Ik krijg nu weer een enorme fotografeerbehoefte met al dat frisse groen en die bloeiende planten buiten, maar wel met een mooi zonnetje graag.
----------
Maandagmorgen 13 mei. Dit is toch echt ONGELOFELIJK! Gisteravond realiseerde ik mij dat ik de krabbel vergeten was . . . Ik was waarschijnlijk zó onder de indruk van al die moederdagliefde dat ik overrompeld was (ahum) Even over moederdag, ik vind zo'n dag klinkklare onzin, als je als moeder het daarvan moet hebben . . .
Toch wel een schattig beeldje hè!
Gisteren was ook een heuglijke dag, de hondjes van het laatste (tweede) nestje van Julia zijn 10 jaar geworden, gefeliciteerd allemaal!
Zaterdagavond was het heel geslaagd, een mooie voorstelling met prachtige decors, ik had af en toe moeite om het te verstaan maar dat kan de leeftijd wel zijn. Net begon ik met frisse tegenzin aan de wandeling maar toen ik eenmaal in het prachtige groene, lekker ruikende bos was vergat ik mijn aversie. Met de modder valt het tot nu toe reuze mee, gelukkig. Onze reetjes in het bos schijnen twee kalfjes te hebben, ik heb het nog niet gezien. Dat is nu natuurlijk ook veel moeilijker met die dichte begroeiing. Dick is hard aan het werk in de stal bij Wendy en het gaat heel leuk worden, zij krijgt daar een zg gezellig stalkamertje. Neehee niet om in te wonen hoor maar gewoon voor overdag voor een bakkie koffie of zo. Dat geknutsel van Dick betekent wel dat ik alle hondenrondes doe wat mij soms wel eens niet meevalt . . .
----------
Zaterdagmorgen 11 mei. Heerlijk gewandeld, gezellig met Wendy . . . Jari is een superlieve herder maar met andere honden een ramp, jammer hoor. Gelukkig is zij ook heel gehoorzaam en kun je haar tijdig terug roepen als er een hond aan komt maar met onze honden samen gaat zij wel een eindje vooruit en dan is het toch wat moeilijker. Één keer een confrontatie die goed afgelopen is. Ik snap er geen hout van maar dan kom je thuis van een heerlijke rauswandeling en gaan Roos en Emma met veel enthousiasme scheuren door tuin en huis met een ministokje! Inmiddels ben ik er ook achter gekomen dat de zwartjes hebben gerold in ikweetnietwat, maar wel stinkend vies. Direct ga ik de feestversiering weghalen, kwam gisteren niets van want onverwachts zat er gistermorgen een vriendin van mij in de kamer bij Charlotte, die gekomen was toen ik even weg was, haha, wel heel gezellig natuurlijk! Haar man is Dick aan het helpen in de stal van Wendy met allerlei leuke werkzaamheden. Vanavond gaan Wendy, Charlotte en ik naar Utrecht, naar het theater, de 'zeermeermin' bekijken. (alle honden liggen inmiddels lekker languit op de vloer, rust in de tent)
----------
Vrijdagmorgen 10 mei. Ik leef nog hoor, na een heel gezellige, leuke, maar drukke dag! Mijn grootste cadeau gisteravond, half 11, Charlotte helemaal gevloerd zegt tegen mij: 'omi, ik ben heel moe maar ik wil eigenlijk nog niet slapen want dan is deze leuke dag afgelopen'. . . Wij waren trouwens ook aan het endje en zijn direct naar bed gegaan, ja je wordt toch een daggie ouder hè. Muis, Noor en Emma heb ik veel in de auto gezet of in de camper want het was dus veel te druk, Emma wordt nogal onzeker van al die rennende en schreeuwende kinderen. Roos vindt het allemaal geweldig maar ja dan moet je weer erg op etenswaar letten . . . Maar gelukkig, alles is goed gegaan en er is geen snoep in het Engelse Settersnaveltje verdwenen en we hebben de kindertjes weer zonder perforaties kunnen afleveren aan de ouders!
----------
Donderdagmorgen 9 mei. En dan is Charlotte niet alleen jarig maar ook onze Emmaatje! Vijf jaar alweer en Charlotte 12, waar blijft de tijd . . . Zij heeft een paardenstal gekregen die opa nu met haar in elkaar aan het zetten is. Heerlijk dat zij zo lang 'kind' blijft! Gistermiddag is Wendy met haar vriendin en de kinderen plus alle honden naar een wandelgebied geweest mét een zwemplas. Jawel, de kindertjes hebben 'gewoon' gezwommen en de honden ook! Ik heb er helaas geen foto's van want ik was niet mee en hield mij bezig met onderstaande . . . ik had gisteren een enorme hoeveelhied regen verwacht maar niets van dat alles, alleen een klein buitje. Hoewel ik het een beetje sneu voor de boeren vind kan ik niet anders zeggen dat ik het wel fijn vind, een op alle paden bewandelbaar bos! Tja, en nu ga ik hier weer wat doen want vanmiddag komen de kotertjes met ouders. Ik maak mijn borst alvast maar nat . . .
----------
Woensdagmorgen 8 mei. Eigenlijk niet veel te vertellen vandaag. Veel te doen, morgen is Charlotte jarig, dus dat wordt een boodschappen- kook- en bakdag. Jeetje ja, een kinderverjaardag in je huis, dat is effe wat . . . ik moet momenteel rekbaar zijn als elastiek . . . lichamelijk lukt mij dat niet echt en of het mij geestelijk gaat lukken zien we morgenavond dan wel . . .
----------
Dinsdagmorgen 7 mei. Voor het eerst in 6 jaar gezellig gewandeld met mijn buurvrouw met haar twee honden, een Dalmatiner en een JR! We kwamen gelijk bij het bos aan en dit was dus nog niet eerder voorgekomen, gek hè! Ik wilde altijd nog vertellen dat ik het zo apart vind, zij heeft twee complete reuen en die hebben nog nooit, ook maar één keer gereageerd als een van onze meisjes loops is! Ook zij wandelt veel maar altijd op andere tijden dan ik, door haar onregelmatige werk. Ja, mij is het dus alweer veel te warm, zelfs vanmorgen. Gisteren geen hondjes uitelkaar gepulkt, andere dingen namen mij in beslag, vandaag dus maar. Inmiddels hebben zij ook hun lelijke witte Scaliborbanden weer om en vanf dag twee geen teek meer te bekennen.
----------
Maandagmorgen 6 mei. Een warme wandeling en in 'ons' Mora SE ligt weer een dun laagje sneeuw . . . nou hoeft dat van mij ook weer niet hoor . . . Er waren toch aardig wat dames met hondjes vanmorgen in het bos en iedereen is vrolijk, ik denk dat dát dus komt door de zon! En ik begin alweer te zeuren dat het van mij wel weer een tikkie minder mag. Wel vind ik het heerlijk en gezellig dat beide tuindeuren vanaf 's morgens vroeg alweer open staan en de 'tuin' weer helemaal bij de dagelijkse leefomgeving hoort en dat hond en mens kan kiezen voor het koele huis of voor de warmte buiten. Straks zet ik de trimtafel lekker buiten, in de schaduw en ga ik mij uitleven op mijn meisjes . . . Leuke foto's hè van een dansende Charlotte en Roos!
----------
Zondagmorgen 5 mei. Bevrijdingsdag, vlag uit. Zo, Dick is met de meiden weg, ook wel weer lekker, een paar uurtjes rustig aan rommelen, planten buiten water gegeven en wat meer van dat gekeutel rondom huis. Gisteravond zijn we naar de dodenherdenking in Dronten geweest, en Dick voor het eerst als veteraan . . . Hij voelde zich niet echt thuis tussen dat groepje krakkemikkerige heertjes die niet meer wisten wat links en rechts om was . . . Ik moest er wel om lachen hoor, want daar stond hij, fier rechtop, energiek als altijd, hij past er gewoon (nog) niet tussen. Ik had Roos mee en dat was ook weer zo leuk, die is nergens van onder de indruk, muziek, rennende kinderen, laagvliegende vliegtuigen, alles ondergaat zij met een wuivende staart, wat een cadeautje is dat hondje toch! Daarna was er nog een soort bijeenkomst in de Meerpaal waar Dick nog even heen ging maar hij wilde dat ik met Roos ook mee ging, tja hoe doen we dat met hondje? 'Gewoon niets' zei Dick, 'we doen net alsof onze neus bloedt' . . . Vanuit onze ooghoeken zagen we de portier bedenkelijk kijken, moesthijnouwel of moesthijnouniet. . . Nou toch maar niet, die meneer is vast een belangrijke veteraan met al zijn medailles . . . Dus Roosje is mee de Meerpaal in geweest en dat kunnen niet veel honden zeggen!
Oja, er zijn hele leuke foto's van de paardenverkleedpartij met Charlotte, maar die komen nog.
----------
Zaterdagmorgen 4 mei. Gisteravond Dick opgehaald van station Dronten en ik had het Rozenmeisje mee, ongelofelijk, zó verschrikkelijk blij als zij was dat zij Dick weer zag! Zo lief, met een breed lachend smoeltje, daar ga je bijna van huilen, puur van ontroering . . . Toen hij thuis kwam volgde er zo'n warme begroeting door de andere drie. Er wordt wel eens gezegd dat honden er geen erg in hebben of je lang of kort weggeweest bent, nou mooi niet hoor. Zij hebben wel degelijk in de gaten dat hij een tijd weggeweest was. Dick en Anne hebben het heel leuk gehad in Zweden en hebben lekker geklust en genoten van de honden! Inmiddels weten wij dat ook de vlucht van Joke naar Oslo goed verlopen is en vannacht hebben zij zelfs wat lichte sneeuw gehad en er lag ijs op het meer waar zij de nacht door gebracht hebben. Vandaag hebben Wendy en Charlotte met Cody een 'photoshoot', georganiseerd door een vriendin van Wendy ook met de kinderen. Compleet met verkleedkleren en schmink en versierde paarden, ik hoop er wat leuke foto's van plaatsen!
----------
Vrijdagmorgen 3 mei. Vandaag de laatste dag van Dick zijn Zweedse werkvakantie . . . Voor Anne en Joke is er nog een week in het noorden van Zweden heerlijk! Eigenlijk ook een beetje einde aan mijn vakantie . . . sorry Dick . . . Nee hoor, zonder dollen, we vinden het gewoon weer gezellig dat hij vanavond weer thuis komt! Dan kan hij in de stal bij Wendy weer verder aan de slag . . . Net hebben Charlotte en ik weer een leuke wandeling gemaakt en het lijkt wel zomer, gewoon in ons shirtje gelopen. Op dit moment is zij bezig om onze auto te stofzuigen maar eerst werden alle kleden er uit gehaald en liggen verspreid over het garagepad, ahhh wat een troep zeg. Ik ga maar zeggen dat alles in de was moet want het is geen pan zo buiten, zó kan ik de schijn van een 'net' gezin niet meer ophouden. Fijne zonnige dag vandaag!
Krijg net nog dit berichtje van Dick . . .
|
Hoi Joke en Yvonne,
Nog een paar fotootjes dan. Uit de laatste kan blijken dat het geen kwaad kan dat vanaf morgenavond alles weer normaal is, want de discipline onder de honden is momenteel ver te zoeken in dit mannenhuishouden. Bovendien is alle whisky op.
Groetjes
|
||
|
|
Donderdagmorgen 2 mei. Soms, heel soms kom je wat tegen wat je niet leuk vindt, een soort honden waar ik niet blij van word. En daar was mijn lieftallige, altijd goedgehumeurde, vriendelijke Rozenmeisje, een prooi voor vanmorgen, dat zag ik een klein stukje verder pas. In haar pootje gebeten, helemaal niet erg hoor, maar tóch.
Verder, ja gisteren lekker naar het Roggebotzand geweest en van grote afstand door de kijker naar het nest zeearenden gekoekeloerd, prachtig! Zij hebben nu jongen, we weten nog niet hoeveel. Vader en moeder gaan er regelmatig om de beurt op uit om eten voor het kroost te zoeken. Wij zagen hen beide met hun indrukwekkende koppen boven het nest uit kijken! Daarna zijn we lekker met de honden naar een vijver gegaan en zelfs Charlotte kon niet laten om in het water te gaan. Ik heb er leuke foto's van en de eerste heb ik hier al geplaatst, vandaag volgen er nog wat meer.
----------
Woensdagmorgen 1 mei. Zo, die oranje soes hebben we ook weer achter de knopen, de zware kroon heb ik van Noor haar hoofd getild en we hebben een koning en een koningin. Vol goede moed gingen wij naar Kampen en daar bleek niets aan de hand. Dan maar naar Lelystad, nou ja, dat was een heel ander verhaal. Talloze kraampjes en waar ik nog het meest op let zijn mensen. Goh, ik ben dat stadse dus gewoon niet meer gewend en zie duidelijk dat Lelystad een dependance van Amsterdam is. Toch wel eens leuk om te naar te kijken en je te verbazen als een provinciaaltje en blij zijn dat je 20 jaar geleden het westen verruild hebt voor het oosten (midden eigenlijk). Ik heb veel types gezien die rijp zijn voor 'Hotter than my daughter' en een man, absoluut ouder dan ik, met een kale kop waarop een tatouage met 'SHIT!', het zal je vader maar zijn die even met de juf op school gaat praten . . . mwaaaaahhhh Na de middagronde met de meiden, ja dát is wel even wennen, alle rondes zijn nu voor mij, heb ik de TV aangezet en genoten van het oranje spektakel en het enthousiaste publiek! Er beving mij ook een soort gevoel van 'I am proud to be Dutch' omdat het allemaal zo mooi verlopen is! Dat gevoel is lang geleden want ik heb mij er zelfs wel eens voor geschaamd . . .
----------
Dinsdagmorgen 30 april. Prachtig groen in het bos, weer eens wat anders dan al dat goud, oranje en rood, wit, blauw! Schrijf ik gisteren dat de lichamelijke kreukels weer een beetje glad gestreken zijn, terwijl de verdere dag zou gaan verlopen met geestelijke kreukels . . . We hadden een natte dag, die kun je zo maar ineens hebben en waardoor? Tja, niet alleen mijn geliefde dochter maar ook mijn geliefde vriendinnen hebben wel eens een offday en dat is dan makkelijk want ik brul net zo hard mee en weet wat zij voelen. Dat heb je met van die supervriendinnen, ook zij zijn een deel van mezelf geworden. Dan komt dan toevallig allemaal samen op één dag, dat werkt lekker af zullen we maar denken. We proberen toch altijd de humor er in te houden al is dat wel eens verdomde moeilijk. Vanmiddag zijn mijn gedachten bij vriendin Mieke in Schotland die hun lieve Gordon Ciaran moet laten inslapen, bijna 14 jaar, haar trouwe maatje in moeilijke tijden. En dan, lieve CR, vanmiddag krijg je een antwoord, daar ga ik even rustig voor zitten. Ik zie nu Wendy aankomen want wij gaan direct naar Kampen, een beetje Koninginnedag vieren . . .
----------
Maandagmorgen 29 april. Het leek vanmorgen wel of ik koeien aan het hoeden was, allemaal gras eten. Dat moet wel lekker zijn dat jonge malse gras! De afbeelding van koningin Noor heb ik maar wat kleiner gemaakt, mensen met een kleine laptop of tablet moeten anders teveel scrollen. Even een update over de familie kreukel. Wendy haar rug gaat alweer een stukje beter maar is het nog niet helemaal en ook is zij het vertrouwen in die normaal zo goedmoedige Sven een beetje kwijt en dat is jammer. Dat domme paard heeft niet in de gaten dat dit verregaande consequenties zou kunnen hebben . . . Charlotte haar knie is weer helemaal beter, volgens mij heeft Dick geen hoofdpijn meer of het moet nu van de whiskey zijn. Maar dan is hij zo slim om dat mij niet te vertellen omdat hij mijn antwoord al weet . . . en de snee in mijn duim geneest ook goed. Dus de kreukels zijn weer een beetje glad gestreken.
----------
Zondagmorgen 28 april. Zulk mooi weer en niemand tegen gekomen in het bos! Ja, over het verharde pad zag ik wel wat mannen die hun conditie alweer aan het opvijzelen zijn om indruk te maken op de vrouwtjes aan de Spaanse stranden van de zomer . . . Haha zoals jullie zien ben ik al in de 30 aprilstemming en heb Noor maar eens een kroon op haar lieve hoofd gezet, Noor vindt alles goed
!
Ik had ook al een wuppie digitaal uitgeknipt
maar vond het een beetje 'overdone'. De mannen
zijn goed aangekomen in het Zweedse paradijsje
en ook daar is het goed weer, wij zijn namelijk
al snel tevreden. Onderweg hebben zij nog veel
sneeuw en zelfs ijs op meren gezien! Volgens mij
smaakte de whiskey ook al lekker . . . ----------
Zaterdagmorgen 27 april. Beetje laat maar ja, het loopt een beetje anders vanmorgen. Na een onrustige nacht, ik mis dan toch echt wel dat warme massieve blok naast mij ben ik op de normale tijd opgestaan en na mijn ontbijtje met de meiden gaan wandelen. Na een bakkie even met Wendy naar Dronten geweest voor een nieuwe batterij voor het schrikdraad. Tussen Sven en de andere twee paarden hangt een draadje want Sydney vindt het altijd wel kicken om die twee pony's op te jagen . . . Vandaag ga ik eens even nadenken over de indexbladzijde in koninginnedagoutfit. Een wapperende vlag met een setter en een wuppie (AH)?
----------
Vrijdagmorgen 26 april. Ja hoor, het gaat helemaal probleemloos met de konijnen hier achter! Ik moest wel lachen dat Gerrit het een konijnenkasteel noemt maar wij vinden het maar behelpen hoor . . . Bij Wendy en Remko hadden zij een heel landgoed en dat krijgen zij straks ook weer als Wendy een eigen huis heeft, want het is niet de bedoeling dat zij op stal staan. Het beetje regen tot nu toe had het bos lekker opgefrist en ik heb aardig wat mensen en honden gezien, dat gebeurt ook niet al te vaak! Ook kwam ik Helma tegen, heel verdrietig, zij had IJslands hondje Olav moeten laten inslapen op de gezegde leeftijd van 17 jaar! Al zijn onze hondjes oud, het verdriet is net zo groot.
Vanavond vertrekt Dick voor een week naar Zweden! Hij gaat met Anne (man van Joke) en hun camper en honden naar hun huisje om daar samen een week te klussen, hij verheugt zich er erg op . . . mede door de flesjes met lekker spul die zij genoeg meenemen (denk ik zomaar hoor) . . . voor in de avond . . . Volgende week vrijdag brengt Anne hem naar Oslo en dan komt hij met het vliegtuig weer naar NL, en onderweg kan hij nog even zwaaien naar Joke die dan naar Oslo vliegt!
En ik? Ik vind het heerlijk om een weekje alleen te zijn, nou ja niet helemaal natuurlijk want Wendy en Charlotte zijn er natuurlijk ook, een lekker vrouwenweekje dus!
----------
Donderdagmorgen 25 april. Wendy is gisteren de dag doorgeschuifeld en vond het niet nodig (?!) om gisteravond nog wat snoepjes te nemen . . . en dát heeft zij geweten, helemaal mis vanmorgen. Goh, wat kunnen je 'kinderen' toch eigenwijs zijn . . . Gistermiddag is ons gezin weer uitgebreid met de konijnen Bo en Bram van Wendy. Zij stonden in een grote ren op de stal maar vanwege werkzaamheden daar moeten zij verhuizen dus, kom maar op jongens, plaats zat in circus Zwart. We hadden nog een leeg plekje in de tuin dus daar is gisteren de ren opgezet, een ren van puppykenneldelen, die ook al op stal stond. Die kenneldelen worden voor allerlei doeleinden gebruikt, heel makkelijk. Eerlijk gezegd zag ik er behoorlijk tegenop, ivm met onze honden . . . Uiteraard zag ik al die taferelen al voor mij en zag ik mezelf al opgenomen worden in een opvang voor overspannen oma's. Niets van dit alles. De honden vonden het wel grappig, vooral Roos benadert hen heel vriendelijk, ik had niet anders verwacht. Noor en Emma gewoon een gezonde dosis niet overdreven belangstelling en Muisje? Lachuh, die negeert het volkomen en doet net of er geen konijnen zijn! Nou scheelt het natuurlijk ook dat de nijnies Jari gewend zijn en niet schrikken van honden, dus ook niet gaan rennen dus ook geen jachtdrift bij de honden opwekken. Kortom, probleem ook weer opgelost.
Geniet van de leuke foto's van die prachtige konijnen, het zijn Nieuw Zeelanders.
----------
Woensdagmorgen 24 april. Een berichtje van de familie Kreukel. Het begon met het teentje van Noor. Eergistermiddag kwam Charlotte thuis, had de bocht te scherp genomen met de fiets, gevallen en een zere knie. Dat kwam even goed uit dat zij met veel enthousiasme een EHBO cursus mét praktijk volgt, dus voorzag zij zichzelf van een prachtig verband om haar knie. Diezelfde middag sneed ik mij in mijn duim terwijl ik een bloemkool slachtte en het bloedde heftig. Spekkie voor ut bekkie van Charlotte en mocht zij zich uitleven op een verse wond mét bloed! Met het instructieboekje er naast werd ik behandeld met Wendy als troostzuster naast mij. Toen alles klaar was kreeg ik een lollie van dokter Charlotte! Gister in het middaguur was de wondcontrole en kon verder volstaan worden met een pleister. Gistermiddag een telefoontje dat Wendy een grote smak van een in paniek geraakte Sven had gemaakt. Waarom de paniek, geen idee, wel iets wat hij over gehouden heeft na dat ongeval met Remko. Zij had enorm veel pijn maar wilde, naar goed familiegebruik, niet naar de dokter. Inmiddels had Dick barstende hoofdpijn omdat hij met de airco aan had gereden in de auto en daar kan hij absoluut niet tegen. Terwijl wij met dat zootje krukken aan tafel zaten had Charlotte het lumineuze idee om ons te laten zien hoe je de stabiele zijligging moet doen. De enige persoon die daarvoor in aanmerking kwam was ik, Dick zag scheel en Wendy zat in een bocht van 90 graden. Ik lag op de grond en werd behandeld en dat terwijl ik net gegeten had. Daarna moest mijn enkel nog gezwachteld en terwijl zij daar mee bezig was voelde ik mijn maag in opstand komen, dus toen Charlotte klaar was moest ik snel naar de WC om die te ledigen. Pff wat een dag. Toen ik naar bed ging moest ik eerst nog de zwachtel van mijn voet halen . . .
Wendy is gisteravond voorzien van de nodige pijnstillers en inslaapkomertjes als een blok in slaap gevallen en vanmorgen was het een klein beetje beter, en voor de rest gaat alles goed . . . Wordt vervolgd.
----------
Dinsdagmorgen 23 april. Altijd lees ik mijn krabbel van de dag er voor even over en lees dat ik tante Martine vandaag ga raadplegen. Nou effe niet dus. Gisteren heeft Noor een halve pijnstiller gehad en het gaat steeds beter, zij loopt er ook weer tamelijk normaal op. Ja, wij mensen verzwikken ook wel eens een enkel of zo maar je voelt je altijd zo verantwoordelijk voor je levende have en de wetenschap dat zij niet kúnnen klagen maakt je extra alert. Dick had vanmorgen niet zoveel zin in de wandeling, bah alles nat, dus ook honden vies, het zij zo. En omdat die bosvernielers erg huishouden in veel van onze wandelgebiedjes in de omgeving, dus er een zooi van maken, is het even uitpluizen waar je de meisjes het schoonst vandaan weer mee terug neemt . . . Zoals jullie op de foto's kunnen zien had ik gisteren een rose dag en mijn bureablad heeft nu dezelfde achtergrond, ik vind pioenrozen zulke prachtige bloemen. !
----------
Maandagmorgen 22 april. Zo, wat heb ík heerlijk gewandeld vanmorgen, super weer en de natuur die zijn best doet om er weer op z'n mooist uit te zien! Wel zijn de teken met grote getale weer ontwaakt en dat niet alleen maar hebben ook hun voedingsbron alweer ontdekt. Bah, vanmorgen weer zo'n uitelkaar gespatte viezerik in de keuken op de grond. Tijd dus voor de Scaliborbanden. Noor lijkt iets minder last te hebben van haar dikke teentje, maar ja, de pijnstiller kan dat maskeren. Morgen toch maar even naar tante Martine. Net ook weer fijn buiten koffie gedronken, dat vinden wij altijd zo gezellig met de meiden om ons heen. Roosje heeft haar zomermake-up ook alweer op! Doordat zij buiten al zoveel zon heeft opgepikt, zijn haar oograndjes weer donker geworden, zo schattig! Net ook weer een leuke foto van haar gemaakt hoe zij buiten na de wandeling en een bak eten ligt te ontspannen!
----------
Zondagmorgen 21 april. Het voetje van Noor lijkt er iets beter uit te zien, althans, zij liep er straks wel weer op. Ook door het camperen heb ik wat 'zelfredzaamheid' geleerd, je hebt in de bush nou eenmaal niet één twee drie een arts voorhanden. Daarbij behoren ook standaard een setje pijnstillers voor honden, Carprodyl, en dat heb ik haar gisteren dan ook gegeven. Straks krijgt zij er weer eentje en zal ik het teentje weer goed bekijken. Zij is ook zo supermakkelijk met dit soort dingen. Pootje in de Biotex, dan blijf je gewoon rustig staan of liggen tot mam het tijd vindt. De andere meiden 'lijden' ook een beetje mee want de wandelingen zijn nu korter. De twee jongste, Emma en Roos vermaken zich nog altijd geweldig met elkaar en lossen de overtollige energie gewoon door o.a. rondje om de camper te scheuren en het parcours te verlengen door de huiskamer er bij te nemen, de bank en stoelen als hindernissen te gebruiken en de mat in de zithoek als glijbaan . . . Dat is dus het voordeel van dat mooie weer, dan staat de tuindeur altijd open! En dan ga ik nu maar weer alle stoelen voor de honden buiten klaarzetten. Zijn wij nu gek of lijkt het maar zo?
----------
Zaterdagmorgen 20 april. Een korte wandeling vanmorgen (dus wéér een beetje niet blij) Sinds gistermiddag heeft Maura een zeer rechtervoetje. Ik heb al het haar weggeknipt tussen de voetzooltjes, goed bekeken en haar voetje in de Biotex gehad. Niets te zien. Vanmorgen was het middenteentje dik en staat zij er amper op. En natuurlijk is het zaterdag. Wel maak ik alvast een afspraak voor maandagmiddag bij de dierenarts en als het niet nodig blijkt te zijn kan ik hem maandagmorgen nog altijd afzeggen. Dick wilde al dat ik met spoed naar Ermelo ging . . . nou dat lijkt mij toch een beetje overdreven. Vroeger thuis, met die windhonden, heb ik vaak dikke teentjes gezien en die gingen vanzelf weer over . . . Het kan wel eens gekneusd zijn. Achter buiten lijkt het alweer of wij een hoop visite verwachten met al die lege zetels . . . En nu ik dit krabbeltje tik zijn alle schepseltjes ook naar binnen gegaan, alleen buiten liggen/zitten vinden zij maar niets.
----------
Vrijdagmorgen 19 april. Gistermiddag waren we weer niet blij . . . weer, nu twee, zwarte wentelteefjes . . . nu was Dick op een andere plaats. Maar ik geef toe, mensenpoep is erger, wat zeg ik? Niet te vergelijken! Gisteren heb ik alle winterjassen gewassen en wilde ze vandaag eigenlijk opbergen maar ze liggen nog keurig opgevouwen beneden (?!) In ons geliefde Mora SE is de sneeuw nu ook verdwenen en zal ons paradijselijke plekje weer schoon zijn! Natuurlijk wordt ons de vraag vaak gesteld of en wanneer wij weer op reis gaan. Ik kan er dit over zeggen: voorlopig echt niet, we hebben niets in de planning en het zou zo maar kunnen dat dit jaar gewoon overgeslagen zal worden. We hebben andere dingen aan ons hoofd die momenteel véél belangrijker zijn.
----------
Donderdagmorgen 18 april. Ondanks het mooie weer en de lekkere wandeling was ik niet blij vanmorgen. Noor heeft zich aan het begin van de wandeling lekker gewenteld in een heerlijk hondenparfum, n.l. Eau de Cadavre No 1 . . . Telkens als zij in mijn buurt kwam kreeg ik last van een oprisping. Daarbij zijn er van die leuke ruiters geweest die met hun paard buiten het ruiterpad gegaan zijn en mijn kleine paadjes weer eens aan het vernaggelen zijn. Toen ik thuis kwam dacht Dick zijn lievelingetje even met een zg vochtig washandje schoon te vegen . . . Het bleek te erg, dus onder de douche met haar. Terwijl ik dat deed stond ik werkelijk te kokhalzen, verschrikkelijk wat een vreselijke gorigheid waar zij zich in gehuld had. Ach wat zijn honden toch een verrijking van je leven . . .
----------
Woensdagmorgen 17 april. Nee, de kip heeft zij niet opgegeten en ook niet gesloopt zoals ik zei. Zij heeft haar alleen maar even hard vastgepakt en dat was alles, weet zij veel dat zo'n kippetje daar niet tegen kan . . . Waar Dick nu aan het wandelen is weet ik niet maar spannend is het altijd. Nou ja, ik las mijn krabbel van gisteren nog eens over en weer moet ik iets toevoegen. Het lijkt net alsof ik jullie uitnodig om in de voormalige kippenren te komen wandelen maar dat is natuurlijk niet zo, ik bedoel het Roggebotbos. Direct komen er lieve vrienden van ons die vorige week Gordon Saartje hebben moeten laten inslapen, dat zal confronterend worden, en dat er traantjes gaan vallen is ook wel duidelijk. Het zijn voor ons emotievolle tijden.
----------
Dinsdagmorgen 16 april. Vandaag val ik met de deur in de krabbel. Noor heeft een kip gesloopt. Gistermiddag, Dick was met hen in een afgelegen stuk bos waar geen levend wezen in de buurt woont. Plotseling zag hij 3 kippen maar het was al te laat. Eéntje vloog er in de bek van Noor, zij googelde er nog wat mee, ving hem weer op en zette haar tandjes een ietwat te hard in zijn nekkie. Kijk, dit vinden wij dus echt heel erg. Een stelletje onverlaten wilde dus kennelijk van hun toompje kippen af en heeft ze in het bos gedumpt om lekker te studeren voor scharrelkip. Dat soort studies duurt niet lang in de vrije natuur. Is het geen vos oid, dan komt er wel een Setter die wil spelen. De andere kippen konden ternauwernood ontkomen, maar ik wist zeker dat zij vandaag niet zouden halen. En dat klopt. Ik ben er vanmorgen weer geweest en waar ik de auto altijd neerzet lag een dode haan. Ik neem dan de buitenronde en vond op de terugweg nog een dode kip. Dat neemt niet weg dat de meiden dit stuk bos nu wel heel spannend vinden . . .
Nog even dit, toen ik mijn laatste zinnetje van gisteren las vond ik dat ik nog wel iets moest toevoegen en dat is dit: als er iemand met ons wil wandelen op die plek, jullie zijn altijd welkom hoor, stuur een mailtje en we maken een afspraak.
----------
Maandagmorgen 15 april. En wat hebben we gisteren een leuke dag gehad, leuke honden, leuke mensen, leuke wandeling, leuke pannenkoek! Het heeft ons ook weer goed gedaan, zoveel Bisontochtjes bij elkaar en daarbij dan zelfs nog twee Gordonmeisjes van bijna 14 jaar en een Engels meisje van bijna 13 jaar en ook die liepen helemaal, zonder problemen mee. Zo af en toe moest je een Gordon meisje op leeftijd opvangen want die was dan de weg (het baasje) een beetje kwijt, maar dat was geen probleem verder. Het weer was natuurlijk super voor zo'n wandeling. Onderweg stuitte we ook nog op vogelkijkers die, net als vorig jaar, een broedend zeearendpaar(heel uniek in NL!) in de gaten houden. Daarom is er momenteel een deel gesloten voor publiek. Ook wij mochten door de kijker loeren en voor mij was dat weer zoiets geweldigs en ik ga deze week zeker nog een keer kijken. Dan ga ik met Charlotte want ook die wil het graag eens zien. En wat moet ik hier nog meer over zeggen? Zoals Annemarie al zei ' een dag met een *!'
Ik heb aan deze wandeling weinig ruchtbaarheid gegeven omdat ik het wandelgroepje niet zo groot wilde hebben, omdat ik contact met iedereen wil hebben en dat anders niet mogelijk is!
----------
Zondagmorgen 14 april. Gisteren niets hhwerk. Toen Dick thuis kwam wachtte mij een grote verrassing, stiksmerige honden die zo echt niet op de bank konden liggen, tenminste, dat was mijn mening want die honden maakt het natuurlijk niets uit! Dus 3 honden onder de douche gezet. Toen vond ik dat ik wel weer genoeg gedaan had aan lichamelijke inspanning . . . Zij waren de natte kleivelden ingegaan en haasjes opgejaagd, leuk voor hen maar niet voor ons. Gisteravond in bed nam ik nog even het clubblad ter hand en daar kreeg ik nog een écht leuke verrassing! Een heel leuk stukje van Jos en Joke over Gordon Setter Loesje van de Bisontocht! Zo, de Bisontochtjes vlogen mij weer om de oren en vandaag ook . . . Straks ga ik er een heel stel terugzien vandaar dat ik nu stop met de krabbel, ik ga koffie zetten en de Brownies in stukken snijden.
----------
Zaterdagmorgen 13 april. Vandaag moet ik maar weer eens iets aan het hh doen. Een paar dagen regen en vieze honden en dat is weer goed te zien, ik heb gister al een blik vol zand van Dick zijn stoel afgeveegd, Roosje had daar gelegen. Ook de honden weer een beetje opkalefateren want ik moet morgen toch geen pleefiguur slaan . . . Ik ben nog lid van de NGSC en gisteren kwam het clubblad en dat was wel een verrassing, Gerrit heeft een heel leuk stuk geschreven over zijn honden (komen bij ons vandaan) Hoewel het hele hondengebeuren een beetje langs mij heen gaat vind ik dit natuurlijk wel erg leuk! Ook valt mij op dat er in een korte tijd veel pups geboren gaan (en al zijn) worden. Ik hoop voor de fokkers dat de crisis een beetje voorbij is . . . Voor mij is dit definitief voorbij en het enige wat ik ooit nog wil is een kat, en wel een BB of een BB in chocolate kleur. Maar ik moet dan wel opschieten anders gaat dat arme dier mij nog overleven . . . NEE ik heb niets in de planning hoor en misschien blijft het gewoon bij een wens en je kunt nou eenmaal niet alle wensen vervullen . . . Een raskat is tegenwoordig net zo duur als een rashond!
----------
Vrijdagmiddag 12 april. Pff hè hè poeh poeh, onze visite is net weg! We hebben een gezellige dag gehad met Yorkshire terrier Kesh en haar twee mensenvrienden. Wij kennen hen van het camperen en zij hebben de nacht in de straat doorgebracht in hun camper, makkelijk hoor! Zij zijn een half jaar in Spanje/Portugal geweest en kwamen eerst bij ons aan voor zij naar huis gaan! Toen ik vanmorgen thuis kwam met de meiden waren zij er ook alweer, zo gezellig! Gisteravond had die kleine Kesh wel 3 setters in haar broekzakje . . . Op een gegeven moment lag zij bij mij op schoot toen Emma er ook bij wilde en die is gewend dat dat ook altijd kan . . . nu effe niet dus . . . Emma sprong met een dubbele salto zijdelings van het voetenbankje af en stond van een afstandje helemaal onder de indruk naar dat kleine wurm te kijken! Muisje hebben wij er niet bijgelaten want die pikt dat absoluut niet en zal haar met gelijke munt terug te betalen en dáár zit ik dus echt niet op te wachten . . .
----------
Donderdagmorgen 11 april. Sorry lieve mensen, ik heb het zooo druk. Honden komen smerig terug van de wandeling en direct krijgen wij bezoek . . .
----------
Woensdagmiddag 10 april. Jaha laahaat . . . Na het ontbijt met de meiden weg, daarna snel douchen en hup naar de bottenkraker (sorry Arjen) toen gelijk naar Til voor een bakkie en nu ben ik net thuis. Even snel mijn krabbeltje en daarna kun je hieronder op de foto zien wat ik ga doen . . . Vandaag zijn mijn gedachten ook bij onze lieve vrienden Aad en Eefje, die vanmorgen afscheid moesten nemen van die verschrikkelijk lieve Saar (dochter van onze Julia) Zij was echt een duplicaat van haar moeder alleen in een supergrote uitvoering. Altijd zo blij als wij weer kwamen en Dick languit met haar op de grond ging liggen om met haar te knuffelen. Wat zullen onze vrienden haar vreselijk missen, het was hun allessie, lief voor de hele wereld. Wij weten hoe het voelt, wat een gemis, sterkte lieverds.
----------
Dinsdagmorgen 9 april. Gelukkig startte mijn laptop zonder problemen hoewel hij wel behoorlijk traag is . . . laat het geen voorbode zijn . . . Vandaag heb ik eigenlijk niets te vertellen, saai hè. Wel hebben we weer een heel rustige nacht gehad, zonder honden in bed . . . We hebben weer lekker ons camperbedje opgezocht, ow wat was ik het zat, die kleefhonden . . . Overdag vind ik het heerlijk, maar mijn nachtrust is heilig! Hier nog even een charmant plaatje van overdag . . .
Vandaag zal ik een nieuwe bladzijde toevoegen met seniorenbisontochtjes, want daar zijn er nog een heleboel van!
----------
Maandagmiddag 8 april. Laat hè! Met mij niets bijzonders maar toen ik mijn laptop aan zette kreeg ik de meest vreemde berichten waar ik geen hout van snapte, en het stond nog wel in het Nederlands (cyberaanval?) Ik heb gedaan wat ik kon en dacht wat ik moest doen, de zooi gesafed en op een externe harde schijf gezet. En ja, nu doetietut weer. Geen idee verder. Ik geloof dat er een eind aan de lange droogteperiode gaat komen, jammer, ik heb zulke schone honden de hele tijd, een verademing. Ook is het hele bos heel goed beloopbaar, wat een luxe! Natuurlijk zie ik ook wel dat de natuur dringend water nodig heeft, maar dit is toch wel heel makkelijk voor hondenwandelaars. Ik heb in ieder geval genoten van het stabiele hoge drukgebied boven Scandinavië en de wind uit het oosten!
----------
Zondagmorgen 7 april. Eerst het allerbelangrijkste, Roosje heeft niet meer gespuugd en de zorgen kunnen weer de kast in. Zij is weer helemaal toppie! Elke dag vinden wij haar nog zo'n rijke toevoeging aan ons leven, ongekend! Onze eerste (en laatste!) impulsieve hondenaankoop . . . Natuurlijk, zij komt uit een goed nest bij superfokkers vandaan, anders hadden wij dat niet gedaan hoor! Nee, dat werd gisteren geen buitenzitstoeltjesdag, veel te koud en hier was het gewoon bewolkt. Vandaag zou het leuker worden . . . Ik heb net al even snel op de buienradar gekeken en het duurt nog even voordat wij hier buiten kunnen zitten, chipzzz. Ook wil ik vandaag weer eens lekker buiten de meiden borstelen. Dick is hard aan het werk in de stal bij Wendy om daar het één en ander op te leuken, waarvoor eerst afgebroken moet worden (nu even niet, hij is nu met de meisjes aan het wandelen) Ik spoed mij nu naar de keuken om snel een applecrumble in elkaar te draaien, zodat Dick bij thuiskomst een lekker stukje te snavelen heeft. Fijne dag verder met nog wat uurtjes zon!
----------
Zaterdagmorgen 6 april. JEETJENOGANTOE wat een prachtig weer, ik heb genoten! Alleen het laatste stukje kon mij niet bekoren, Noor en Emma hadden ergens in gerold en dat rook niet bepaald naar viooltjes . . . We hebben een onrustige nacht gehad, vanaf gistermiddag heeft Roos veel gespuugd, ik kon er veel bosresten in ontdekken. Zij is net zo vrolijk als anders en heeft vanmorgen wel weer haar eten met smaak opgegeten. Er zijn bij mij inmiddels alarmlichtjes gaan branden want als die bak eten van net er ook weer uitkomt ga ik mij toch wel even op m'n hoofd krabben en zal er een ritje Ermelo gedaan worden, dit soort gebeurtenissen hebben we al eens meegemaakt . . . Eén dezer nachten verhuizen wij ook weer naar de camper want ik ben die honden in de nacht zat . . . Kijk, één hond in bed kan nog wel maar 3 is toch echt teveel. Zij houden helemaal geen rekening met ons en gaan gewoon liggen waar zij willen en dat is altijd op één of meerdere lichaamsdelen van ons, want contact moet er blijven, ook als je slaapt . . . Muisje doet niet mee met die festiviteiten, die ligt gewoon lekker op het voetenbankje naast het bed. En nu ga ik genieten van het mooie weer, jullie ook?
----------
Vrijdagmorgen 5 april. Eerst ga ik door ut stof . . . sorry ING, jullie zijn ok (nouwww niet helemaal hoor), maar ik ben gewoon armer dan ik dacht . . .
Gelukkig dat ik dat zelf al ontdekt had voor ik
de klantenservice belde . . .
Tja en mijn krabbel was nog nat toen de ING
himself al belde . . . Goed uitgelegd zo
Peter???????Nou ja en nu ik toch op mijn knietjes in het stof lig ga ik nog even door . . . Er zijn wat mensen teleurgesteld (terecht) dat ik niets van mij laat horen (wat een lafaard ben ik) Ik geef het toe, de laatste maanden zijn we (ik dus in dit geval) nogal met onze eigen sores bezig en lijkt het net alsof mijn hoofd vol is en er geen nare andere dingen bij kunnen. Om mezelf voor een volledige breakdown te behoeden laat ik momenteel nog veel dingen voor wat ze zijn, en dat betekent niet dat ik iedereen vergeten ben hoor. Langzamerhand komt alles weer goed, maar ik heb wél tijd nodig. Verder, ja Joke, wat heb jij goed opgelet, het is inderdaad mijn Schotse rode hoedje, en die club is ook in NL, de Red Hat Society!
----------
Donderdagmorgen 4 april. lekker gewandeld en nu ben ik boos, wat zeg ik? Woedend! Dat gedonder met de ING gisteren. Kijk ik net op mijn rekening is er € 400.00 te weinig!!!!!!!!!!
Wel gvd, en dát terwijl er staat dat alles weer ok is! Dus, geen hondenstukje vandaag maar ik ga direct naar de klantenservice van de ING, want ik ben stik maar dan ook stikboos.
----------
Woensdagmorgen 3 april. Oh geen foto's geplaatst gisteren, het werd wel een erge luie buitenleesdutjesmuziekluisterstoeltjesdag . . . We hopen vandaag op nog zo'n dagje! Wij voelen ons dan echt wel pensionado's. Ook slapen wij nog steeds op ons kermisbed in de kamer, het herstel van de verwarming in de camper heeft geloof ik geen prio bij de heer des huizes . . . De honden vinden het helemaal prima en zijn er aan gewend om het bed met ons te delen, ik niet trouwens. Menigmaal duw ik er s'nachts eentje opzij of word ik midden in de nacht wakker door een hondenkusje (lick lick lick slurp slurp) Het wakker worden vind ik wel een feestje, ze zijn dan allemaal blij en dat is zo lief, Roos staat breed lachend boven je en dat is een prachtig gezicht!
----------
Dinsdagmorgen 2 april. Gistermorgen had Muisje Dick weer bij z'n taas . . . Hij kwam weer thuis minus één hondje . . . Vergezeld van koffie en de krant is hij weer terug gegaan waar Muisje al breed kwispelend op hem stond te wachten, precies daar waar de auto altijd staat! No panic at all . . . Zelf heb ik haar met de middag ronde en trouwens ook vanmorgen lekker aan de rollijn gehouden, ik heb geen zin in die fratsen. Gister heb ik nog een heel mooie foto (al zeg ik het zelf) van een springende Emma gemaakt, dat is makkelijk want zij vindt dat een heel leuk spelletje! Vandaag zal ik weer wat foto's plaatsen, gewone niks bijzonders maar wel van ons dagelijkse leven. Hebben jullie mijn kunstwerk van Noor al gezien? Haha het gaat vandaag weer een 'buitenstoeltjesdag' worden!
----------
Maandagmorgen 1 april. Inderdaad is het goed te merken, dat ene uurtje meer in de avond. Ik ben natuurlijk een rare want voor mij hoeft dat niet. Ik hou van donkere, lange avonden, het geeft mij altijd zo'n rust in mijn hoofd. Als het zo lang licht is heb je het gevoel dat je nog zoveel moet. Het is dan ook wel logisch dat die Scandinaviërs met zulke lange dagen, na de zomer aan het eind van hun latijn zijn! Het is maar goed dat wij niet naar Zweden verhuizen (lieg ik nou?) Zoals het er nu naar uit ziet genieten wij vandaag weer van een aantal uur buiten op de stoeltjes inclusief de harige meiden! Eerst zal ik nog even een fotobladzijde in elkaar knutselen voor jullie want anders is het ook zo saai . . .
----------
Zondagmorgen 31 maart. Wat een heerlijk weer vanmorgen, het leek een heel klein beetje lente. Het was druk in het dorpsbos, veel hondengeblaf en mensenstemmen. We hebben namelijk twee naast elkaar liggende bossen, het dorpsbos en het Swifterbos van Staatsbosbeheer. Daar loop ik altijd, veel groter, spannender en bijna geen mensen, alleen de vaste fanatiekelingen . . . Heel grappig, ik werk al jarenlang met het beeldbewerkingsprogramma Paint Shop Pro en gisteren vond ik op YouTube nog allerlei lesjes met dingen die ik nog nooit gedaan heb, jeetje wat leuk! Vandaag zal ik het werkstukje hier neerzetten wat ik geknutseld heb. Toen ik net koffie gezet had en het dienblad nog in de keuken stond met een paar plakjes cake, draaide ik mij even om . . . Gezellige dag verder!
----------
Zaterdagmorgen 30 maart. Gisteren een raar begin van de dag met een gezellig einde! Zo'n avondje met lieve vrienden gezellig babbelen en eten is altijd zo ontspannend! Roosje was weer eens de bofkont, zoals meestal. Ik neem haar altijd graag mee, leuk tegen alles en iedereen. Ahh, kijk dat vind ik nou zieluggg voor de anderen want die zijn ook altijd superlief! Maar ik heb geen zin om 4 honden mee te nemen dus maak ik een keuze. En aangezien dat witte prinsesje nog wel eens kan blaffen bij 'alleen' thuis zijn is het gewoon vriendelijker voor de buren om haar mee te nemen . . . Alleen moeten de maaltijd bereiders wel rekening houden met hun gedrag . . . en zorgen dat alles Roosproof naar achteren op het aanrecht geschoven staat . . . Is weer prima gelukt en alles is zonder happen er uit op de tafel verschenen . . . Lieve M&G bedankt weer, en we zijn zonder politiecontrole thuis gekomen en ik was niet de BOB!
Nog even speciaal een cartoon voor jullie!
----------
Vrijdagmorgen 29 maart. Raar begin van de dag vandaag. Dick, Charlotte en Wendy dus ook, stonden vroeg op. Dick en Charlotte gingen met een buurman mee die vorig jaar zwaar mishandeld is door een paar jonge gasten. Vandaag kwam de zaak voor het gerecht en Dick en Charlotte gingen mee als supporters . . . Maar . . . Charlotte liet trots haar ID kaart zien en die ouwe azijnpisserige portier (of weet ik veel wat zijn functie is) vond dat zij er niet in mocht want zij is nog geen 12 jaar (wordt zij begin mei) Dat was balen natuurlijk, zij vond het bere interessant om dit eens mee te maken. Er zat niets anders op dan dat ik haar op ging halen bij de rechtbank in Lelystad waarbij ik de honden mee nam om hen op de terugweg even de beentjes te laten strekken. Toen wij thuis kwamen bleek Dick er ook al te zijn! De zaak werd verdaagd omdat zij vergeten waren de twee andere daders op te roepen . . . Goed, nu dus maar hopen dat bij de volgende ronde Charlotte al 12 is! Verder moet ik constateren dat wij steeds meer op het echtpaar van de 'dogcartoons' gaan lijken . . . Ik moest vannacht vechten voor een stukje dekbed . . .
----------
Donderdagmorgen 28 maart. Nou, alweer een mooie dag en volgens mij hoef ik mijn hoedje ook niet meer op! Gistermidag zijn we samen nog naar ijssculpturen gaan kijken want ik wilde dit met eigen ogen zien. Wonderlijk zoals dat zich gevormd heeft. Aan een steigertje bij het Ketelmeer leken het wel ijsgordijnen, maar in de eerste instantie dacht ik aan de visrekken in Noorwegen! Daarna nog een wandeling met de meiden weer op een ander plekkie. En op de foto's kun je zien dat het weer dik genieten was voor hen . . . Ik kon het ene reetje goed fotograferen . . . Nee echt waar, onze honden jekkeren er maar een klein stukje achteraan en zodra reetje wat verder het bos in gaan is het niet interessant meer voor hen. Dan kun je ook heel goed zien dat een ree nóg sneller is dan onze springveer Emma, en die is werkelijk supersnel! Goh, je zal als hond maar in zo'n spannende omgeving wonen en ook dagelijks 2x van al dat moois mag genieten . . . En die natuurbollen (ben ik zelf ook hoor) maar zeuren over die honden die het wild wegjagen, hier komt er elk jaar gewoon steeds meer wild, zo langzamerhand zie ik elke dag reeën!
----------
Woensdagmorgen 27 maart. Beetje laat vandaag, eerst met de meiden weggeweest en daarna naar de peut, die mijn heupen bespeeld. Kom net thuis en Dick zit heerlijk in de zon buiten in ons luwe hoekje met de dames allemaal op een stoeltje (mét kussentje natuurlijk) En wat is het verschrikkelijk mooi buiten en vooral in het bos, waar je beschut loopt, gewoonweg fantastisch. Dick heeft gisteren nog wat ijsfoto's gemaakt en ik kon niet mee . . . Ik baalde behoorlijk en ga vanmiddag zelf op pad om die ijssculpturen te bekijken, het zal wel de laatste keer zijn dit seizoen. Eigenlijk is twee maal per dag met de honden wandelen momenteel te veel voor mij, maar ik kán toch niet thuis blijven met dit mooie wer! Mijn fototoestel springt in zijn tas . . .
O ja, op de foto kun je zien wat Roosje gisteren gedaan heeft, ik ging net tartaartjes bakken toen de bel ging. Snel boter laag en vergeet de tartaartjes, dus Roos nam gelijk de gelegenheid om weer wat extra's naar binnen te werken. Door de haast om naar de deur te gaan (eigenlijk door dat uitzinnige geblaf) vergat ik die dingen. Toen ik weer terug de keuken in kwam stond ik wel erg guppig te kijken, een leeg bakje, maar waar had ik die tartaartjes nou toch neergezet? Kijkend naar het smoeltje van Roos, drong de waarheid heel snel tot mij door . . .
----------
Dinsdagmorgen 26 maart. Al bijna 5 jaar hield ik mij regelmatig bezig in gedachten met deze Ada de Jong, hoe zal het met haar zijn? Heeft het leven nog zin voor haar? Hoe kom je in godsnaam over zo'n drama heen? Kom je er ooit wel over heen? En toen las ik het interview met haar in de Volkskrant en las ook dat zij, met Christa Anbeek samen, een boek geschreven heeft. Nadat ik deze bewonderenswaardige vrouw bij P&W gezien had, wist ik zeker dat ik haar boek moest kopen. Dat komt natuurlijk omdat wij ook zo'n groot verlies geleden hebben en ook nog altijd een soort van troost/antwoord zoeken, wat je nooit gaat vinden. En als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog het boekenweekgeschenk van Kees van Kooten, een boekje van een heel ander kaliber maar voor mij net zo waardevol aangezien hij voor mij dé schrijver des schrijvers is!
Gister ook nog met Roosje naar tante Martine geweest voor de APK en zij is weer helemaal goed gekeurd, ik dacht ook al niet anders.
Wij slapen nog steeds gezellig in de huiskamer en de honden zijn al helemaal gewend . . . Dick heeft gister nog een 'mooie' foto van mij gemaakt met het hele spul op bed en waar moest hij nou toch liggen? Uhh na de foto heeft hij zich genesteld tussen Roosje en de bank . . .
----------
Maandagmorgen 25 maart. Vandaag alleen dit:
----------
Zondagmorgen 24 maart. Zo, zijn de kleuren nu wat vrolijker? Jullie zien dat ik gisteren lekker getekend heb . . . We hadden vannacht een hele rare nacht. Normaal vertel ik natuurlijk niet over onze nachten maar deze keer maar eens wel! Gisteravond ging Dick in de camper de verwarming aanzetten om die vrieskist voor te verwarmen voor de nacht. De verwarming maakte hele rare, onbekende, maar vooral enge geluiden, vind ik dan natuurlijk. Dick vindt er, zoals bij een goede testosboy hoort, niets engs aan. Nee daar ga ik niet slapen hoor, direct ontploft die hele handel. Zonder verwarming is voor ons nog wel te doen, een dik donzen dekbed en een elektrische deken en wij slapen wel. Maar voor de hondenkinderen vind ik dat veel te koud. Dus, matras uit de camper en in de huiskamer. Honden vonden het helemaal super, dat begrijpen jullie wel! Muisje vond het een beetje vreemde situatie en wilde persé naar de camper (dachten wij) ja zij ligt daar ook altijd op een warm elektrisch kussentje en vindt dat heerlijk. We lagen net in bed tussen twee setters, en het bed is maar 1.40 breed, toen Muisje weer begon te drammen. Plotseling een geluid alsof de brandweer een binnenbrand aan het blussen was, Muisje aan de poeperij. Toen ik dat vlot opgeruimd had en weer in bed lag, voor mijn gevoel een kwartier later, begon er eentje te kotsen, dit keer Maura. Dat heeft Dick gelijk opgeruimd. Zo, dat was dat. Een tijdje later, Emma lag in mijn armen en ik voelde een teek, een grote vette en die haalde ik er natuurlijk af, daar lag ik dan, met een teek in mijn handen, ingeklemd tussen slapend mens en hond. Er zat niet anders op dan mij er tussen uit te wurmen wat moeilijk ging, ik ben al niet zo lenig en momenteel al helemaal niet dus dat ging moeizaam. Dan nog de grote truc om op te staan vanaf de grond. Ja, iedereen wakker. Wat een verhaal hè en dan heb ik nog niet eens verteld dat ik mezelf getrakteerd heb op een mooi boek, maar daarover morgen dan maar weer.
----------
Zaterdagmorgen 23 maart. Hoedje op wanten aan, purol op de wangen en lippen (ja lekker ouwerwets hè, ach die goeie ouwe tijd) De meiden gingen totaal van God los vanmorgen, spelen, donderjagen samen, reetje een stoot adrenaline bezorgen, rennen achter opvliegende blaadjes, kortom, we hadden er allemaal zin in, dat kwam vast door die harde wind! Opwarming van de aarde? Ik denk meer dat er een ijstijd aankomt. Gister sprak ik iemand die enorm genoten had van de Aurora Borealis in Finland dit jaar . . . Het is ook constante hoge druk in Scandinavië en dus heel goed om het Noorderlicht te zien. Voor ons blijft dat voorlopig gewoon een droom, geeft helemaal niet hoor, ik zit daar totaal niet mee. Vandaag ga ik aan de site werken om het één en ander te veranderen, vind ik ook niet erg . . . Eerst maar eens even boodschappen doen.
----------
Vrijdagmorgen 22 maart. Ik weet nu al dat het lentejasje geen succes is. De groene kleur te somber (vindt Wendy) en de krabbels moeilijk te lezen door die madeliefjes links en de linken bijna niet te lezen omdat zij wit gekleurd zijn terwijl ik ze toch écht hier groen voor mijn neus zie. Dus, jullie begrijpen wel, knutselen dit weekend. Dat de krabbels niet handig zijn zo heb ik zelf ook gezien, ik heb namelijk een breed beeldscherm op mijn laptop en als je een wat smaller scherm hebt raken de letters tussen de bloemetjes. Dus, niet meer schreeuwen, het komt allemaal voor elkaar! Gisteravond weer gezellig gegeten bij vrienden, wel makkelijk als je een oppas thuis hebt! Vandaag staat er weer hondenpoetsen op het programma. Fijne dag verder!
----------
Donderdagmorgen 21 maart. Zo en nu is het dan lente maar of dat buiten ook zo blijft betwijfel ik. In ieder geval is de site in een lentejasje en of dat zo blijft moet je ook altijd maar afwachten bij mij. Ik heb altijd zoveel ideetjes dat ik zelf niet meer weet welke ik zal nemen . . . In ons geliefde Mora (Zweden) is het nog altijd vet winter met een dikke laag sneeuw en is er nog volop leven op de skibaan! Eind april gaat Dick met Anne (man van Joke) een weekje naar Zweden om te klussen aan hun huisje, ik benijd hem wel hoor . . . Momenteel schijnt de zon, ook met de wandeling vanmorgen, en Emma staat te piepen voor de achterdeur, zij wil dan met mij naar buiten om samen op een stoeltje in de zon te gaan zitten, maar het lijkt mij te koud. Ik ga nu stofzuigen getverdemme.
----------
Woensdagmorgen 20 maart. Kom net terug van de wandeling en geniet van de stilte hier, geen mens aanwezig. En als die honden nou eens ophouden met dat gestoei zou het hier helemaal stil zijn. Dat laatste snap ik eigenlijk nooit, zo fijn mee geweest, de longen uit het lijf gerend, thuis gekomen gaan Emma en Roos weer spelen, soms met Noor erbij, zoals nu. Zal het een soort afkicken zijn? Muisje wil rust en als zij langs haar plaatsje rennen, bromt zij, waar de spelers wel gevoelig voor zijn, niet op een brul van mij die véél harder is . . . Als het mij echt verveelt zet ik Noor een kwartiertje in de bench en is het gelijk over. Hoef ik nu niet te doen, de rust is al weergekeerd nu Noor zelf in de bench is gaan liggen. Dick is met Charlotte en haar school mee met een sponsorloop, water voor Bangladesh, zij loopt met 6 liter water in haar rugzakje, ik geloof 6 kilometer. Ik ben nooit zo voor dit soort acties maar goed, in het kader van de opvoeding zal dit wel goed zijn . . . Morgen zal de site in lentekleuren voor jullie neusjes verschijnen!
----------
Dinsdagmorgen 19 maart. En dan heb je zo'n dag, gewoon weinig te vertellen. Wel even dit: ik vind het ontzettend leuk, die positieve reacties op onze bijeenkomst van zondag en we gaan dit zeker weer doen hoor! En uiteraard, een heel goed idee om dit elk jaar te doen! Dick loopt met een gezicht als een baklap de huisman uit te hangen dus kan ik niet achterblijven . . . dat gaat niet goed in huize zwart . . . Oh, ik zie dat het al bijna lunchtijd is dus komt Charlotte thuis, wat gaat de tijd toch snel . . . als je (zelf invullen graag)
----------
Maandagmorgen 18 maart. Wat hebben we genoten gisteren! Het was heel erg leuk en zo fijn om al die hondjes en mensen weer terug te zien en te spreken! En wat zien 'onze' hondjes er allemaal goed uit, we zijn er stiktrots op! Onze complimenten voor de eigenaren die hen zo goed en vooral liefdevol verzorgen! De hondjes konden natuurlijk allemaal heel goed met elkaar opschieten en hebben ontzettend veel plezier gehad samen, rennen, dollen, geweldig! Stuk voor stuk mooie meisjeshoofdjes. Tel daarbij op dat wij het enorm met het weer getroffen hebben, dus de dag was 100 punten waard, het maximale. Daarna samen gezellig chocomel met slagroom en wat lekkers gegeten/gedronken in het pannenkoekhuis waar je ook mét hond welkom bent. Ik zet hen zelf altijd in de auto omdat ik dat wel lekker rustig vind en mij gewoon alleen met mijn mensen bezig kan houden. Daarna nog een pannenkoek spek/kaas verzwolgen, voor de rest van de dag hebben wij niets meer gegeten en kwamen wij moe en tevreden thuis. En weer prijzen wij ons gelukkig dat wij zo kritisch zijn in het kiezen van fantastische mensen voor onze pups én . . . dat wij aardig wat prachtige terreinen in de buurt hebben waar wij vrij met de honden kunnen wandelen!
O ja, vandaag komen er meer foto's hoor!
----------
Zondagmorgen 17 maart. Een klein stukje vandaag, nou eigenlijk géén stukje. We gaan direct weg en voor je weggaat is het altijd een rommelig geheel in huize Flodder. Het gaat anders dan normaal en mensen die heen en weer lopen met stressverhogende, springende en piepende honden op de hielen. Tot morgen!
----------
Zaterdagmorgen 16 maart. Tsjongejonge wat was ik weer in de bonen met de datum, en dat is niet voor het eerst . . . Het is dus 14 april, tijd en plaats horen jullie vanzelf in de week voor de wandeling. Zo kan ik een beetje inschatten hoeveel en wie er komen. Ah sorry Klara, een andere dag is in dit geval niet mogelijk, de datum is al in overleg gegaan met vrienden van ons die alleen dán kunnen. Maar goed, als er iemand met ons wandelen wil op een andere datum, geef even een seintje en dan kunnen we ook gaan hoor! Morgen hebben we een leuk wandelafspraakje met de 5 (helaas kunnen er maar 4) hondjes en mensen van ons laatste nestje, fijn om iedereen weer eens te zien en te spreken, vandaar dat wij dit afspraakje kleinschalig houden. En dan nu maar even bidden voor droog weer morgen . . .
----------
Vijdagmogen 15 maar. Nog steeds zit e toep tussen mij r, heel lastig, dus als e egens geen r staat, heb ik dat ove het hoofd gezien. Toen ik vanmorgen op stond viel het mij tegen, ik had een witte wereld verwacht, niets van dat alles. Wel heerlijk gewandeld met hoed op, lekker alles keihard bevroren. Op zondag 14 april april gaan wij 's morgens in het bos wandelen, ongeveer 1 á 1.5 uur, daarna een bakkie dinken o.i.d. in het pannenkoekenhuis, bij ons in de buurt (sorry, ik kan momenteel echt niet langer lopen). Wie heeft er zin om mee te gaan? Iedereen is welkom! Gister heb ik ook weer wat plaatjes hier neergezet maar kon geen verbinding krijgen met de provider, ik hoop dat het nu wel lukt.
Jeetje Dick leest mij net wat voor uit de krant (doet hij graag terwijl ik zit te tikken) ongeveer 1 op de 3 schoolmeisjes in Z-Afrika is besmet met HIV!
----------
Donderdagmorgen 14 maart. Op wat spierpijn na en zónder gipsbroek is alles ok met mij en het viel natuurlijk reuze mee! Behoorlijk wat ruk- en trekwerk aan mijn been (tot het klik doet) en thuisoefeningen (vinden de honden erg leuk, zo midden in de kamer) moet alles weer een beetje op z'n plaats gaan brengen, maar de verwachtingen zijn hoopvol. Geen versleten heupen, geen kunstheupen, pffffffffff. Volgens de therapeut heb ik een 'rollatorloopje' gekregen . . . Nu genoeg over die volgens mij, lichamelijke toch echt wel oude mensen kwaaltjes. Ziet het er bij jullie ook zo mooi uit buiten? Dick is nu met de meiden weg en eigenlijk had ik mee moeten gaan, zo mooi in het bos. Ben niet toegekomen aan de foto's gisteren maar zal ik vandaag wel doen. Fijne dag verder!
----------
Woensdagmorgen 13 maart. O wat heb ik heerijk gewandeld vanmogen. Ik heb weer de ochtendwandeling gedaan want vanmiddag kan ik niet. Zoals jullie misschien wel weten heb ik het op mijn heupen en de manueel therapeut gaat vanmiddag een tractie aanbrengen. Wat dat in godsnaam betekent weet ik niet, vergeten te vragen van schrik. Een lieve vriendin is gelijk gaan googelen (ik niet, struisvogelpolitiek) en zij kwam tot de heuglijke ontdekking dat ik misschien wel een gipsbroek krijg, net als babies met HD! Uiteraard zagen wij dit hele feest al voor ons en zal Dick dan zijn zusterpakje weer tevoorschijn moeten halen! Nee hoor, zonder dollen, het zal allemaal wel meevallen, hoop ik dan tenminste. Hoewel iets ten zuiden van ons veel sneeuw gevallen is, hebben wij gistermiddag nog heerlijk een uurtje zon gepikt buiten met de meiden ook allemaal op een stoeltje. Ik heb er natuurlijk een foto van gemaakt en zal ik vandaag neerzetten. Zoals jullie zien, en ik ook horen, mijn leppie voelt zich weer ok.
----------
Dinsdagmorgen 12 maart. En toen was Roosje pleitte vanmorgen . . . hulptroep gewaarschuwd en net toen hij wilde uitrukken kwam het meisje er aan, vanaf het pad waar ik de wandeling mee begonnen was, wat een opluchting! Gisteren ook iets shocking. Bijna hadden jullie geen krabbel meer kunnen lezen. Al een paar weken maakte mijn leppie het geluid van een startende F16 en ook al een paar weken dacht ik elke dag dat ik daar 'morgen' eens even iets aan moest doen, tot gisteren . . . Bij het vliegtuiggeluid kwam er ineens een hoop gekraak en op het moment dat ik vraagtekens in mijn ogen kreeg kwam er ook rook uit mijn leppie, MWAHHH JA ÉCHTE ROOK! Ik trok gelijk de stekker uit het stopcontact en hulptroep riep dat ik de batterij er uit moest halen. Toen kreeg hulptroep een fantatiek waasje voor zijn ogen en kwam aan met een te grote schoevendraaier, de fietspomp en de föhn. Hij ging wel eens even het zand en stof te lijf want de kompjoeterboer hier in het dorp vroeg daar de vorige keer €70.-- voor en dat kun je makkelijk uitsparen. Met lede ogen zag ik, met brilletje op mijn neus en er boven hangend, de operatie aan en zag schroefje voor schroefje in een bakje vallen terwijl ik mij in stilte (in dit soort situaties kan mijn stem hulptroep tot wanhoop brengen) afvroeg of die er ooit nog in zouden komen. 'We' kregen de leppie niet uit elkaar en moest en ons behelpen door een beetje gewrik en geblaas er tussen, de fietspomp en föhn hielpen hier niet bij.
Nadat er een zootje Swifterbos uitgeblazen was, de batterij er weer in en even uitproberen . . . En nu? F16 staat stilletjes in de hangar en in de laptop zitten alle schroefjes weer op z'n plek.
----------
Maandagmorgen 11 maart. En achter de schermen hangt al de frisgroene lentejas van de site. Vorige week had ik al de neiging om hem te plaatsen maar nu denk ik alweer over een nieuwe look als winteraanzicht . . . Vandaag gaat logeetje Freddy weer weg, baasjes zijn weer thuis gekomen vannacht. Wendy heeft er van genoten en wij hebben er amper iets van gemerkt. Roosje is op dag 16 van de loopsheid, dus is het weer voorbij. Vandaag heb ik eigenlijk niet veel te vertellen, Gisteren weer een gezellige middag/avond gehad met vrienden en wat wij gegeten hebben is op de foto's te zien . . . Maura flikte ook nog wat moois, in de gootsteen stond een bijna lege slagroomkan, zij sprong op de trimtafel, liep over het aanrecht naar de gootsteen en sprong er af met de slagroomkan in haar mondje . . . Kan het nog gekker familie Flodder?
----------
Zondagmorgen 10 maart. Droge honden, lieve honden, slapende honden. Goh, en dan is het zo maar weer winter. Toen ik de honden in de besneeuwde en beijsde auto wilde zetten bleken de portieren bevroren en dicht te zitten, alleen de achterdeuren kreeg ik open om de meisjes er in te zetten. 'HELP' riep ik, op deze momenten ben ik niet geëmancipeerd en roep ik de testoshulptroep in . . . Dick kwam er aan gesneld met föhn en de Zweedse coupéwärmer. Ik had als taak de portierranden met de föhn te bewerken, af en toe eens kijken of de deur al open ging want Dick hield met twee handen die Zweed vast. Er zat geen beweging in die deuren . . . Dick vond dat wel erg raar en probeerde op een afstandje even met de sleutel en . . . toen bleken de deuren gewoon op slot te zitten . . . Er is niet veel fantasie voor nodig om te bedenken wat Dick allemaal tegen mij zei . . .
----------
Zaterdagmorgen 9 maart. Natte honden, lastige honden, hangende honden. Ik heb het al meer gezegd, 'nat' betekent bij Maura en Emma dat je niet liggen kunt en je je natte (toch écht wel afgedroogde) hoofd voor een minuutje op de schoot van pap of mam legt en dan het weer op een ander plaatsje probeert. Muisje ligt bij mij op het voetenbankje en Roosje ligt op een rolletje op Dick zijn schoot terwijl hij de krant leest. Gek altijd toch die onrust als zij nat zijn. Buiten maakt het hen helemaal geen klap uit of het stortregent en vooral vanmorgen was het weer spannend. Emma vertelde bij thuiskomst dat zij een vos aan zijn staartje vast had en Dick zegt dat zij jokt. Wie moet je nou geloven?
----------
Vrijdagmorgen 8 maart. Soms vallen dingen mee, Dick was gisteren op de gewone tijd terug en Muisje heeft in zijn tijd gejaagd! Deze dagen zijn er weer veel hondenmensen naar de Crufts, dé grote hondenshow in Engeland. Ik ben er ook een aantal keer geweest en dat is een fantastische belevenis, vooral als je zonder hond daar naar toe gaat . . . Heerlijk om honden en mensen te kijken, of andersom, vooral als je nogal in mensen- hondengedrag geïnteresseerd bent! Janina doet met Julie mee dus ik ben benieuwd, ik geloof dat er zo'n 220 Gordon Setters meedoen! Hier in huis is het weer wat rustiger en Charlotte ontspannen, gisteren kwam de uitslag van de CITO test en het was gelukkig de uitslag wat zij hoopte. Al jarenlang zegt zij dat zij veearts (nee, geen 'gewone' dierenarts!) wil worden . . . dat wordt dus aanpoten de komende jaren . . .
----------
Donderdagmorgen 7 maart. Nee ik ga niet meer over het weer zeuren. Van Dick hoorde ik dat er op FB veel reacties zijn gekomen op het stukje over het postuum uitreiken van Remko's medaille aan Wendy, geweldig bedankt! Nog één keer leg ik uit waarom ik (nog) niet op FB zit. Het leven geeft mij momenteel zoveel input dat ik er niets extra's bij kan hebben aan info. Dat klinkt misschien een beetje wattig maar het is nou eenmaal zo. Die grijze massa in mijn hoofd maakt overuren en mijn 'gewone' bezigheden zijn dan ook net genoeg om het te kunnen handelen en s' avonds als een blok in slaap te vallen. Maar voor de rest gaat alles goed hoor! Wij zijn blij dat we zo intens van onze honden kunnen genieten, dat geeft je zo'n goed gevoel. Dick is momenteel met de meiden de grote ronde aan het doen waarbij Muisje altijd los mag (en vaak op jacht gaat). . . Morgen horen jullie hoe laat hij thuis is . . .
----------
Woensdagmorgen 6 maart. Een heerlijke buitendag gehad gisteren en heel gezellig gebabbeldebabbeld, de hele dag heerlijk met de levende have om ons heen! Alles is perfect gelopen, wervelwindje Lieke is een schat van een hond, een heerlijke Gordon met dikke racebillen! We hebben Freddy naar beneden gehaald en die heeft fijn buiten gerollebold met Lieke, onze eigen meisjes heb ik toen een tijdje binnen gehouden. Ik ben toch een beetje hufterig voor een reutje van 6 maanden bij mijn Rozenmeisje. In de middag lekker naar een stil bos geweest met het hele spul en zij hebben zich geweldig vermaakt samen, en hadden echt de lente in de kop! Noor heeft haar automatische staartklapgedeelte weer opgeborgen en Roos heeft kennelijk geen behoefte om dat apparaat te lenen, terwijl zij nu toch op dag 11 van de loopsheid is. Goed dat zij geen pups hoeft te krijgen want haar belangstelling gaat totaal niet uit naar het fabriceren daar van! En dat zij pups helemaal het einde vindt weten wij maar al te goed! Zo vaak denken wij er aan terug hoe zij omging met de Gordonpupjes van vorig jaar, een fantastische ervaring hebben wij dat gevonden!
----------
Dinsdagmorgen 5 maart. Oh gisteren languit op de Lafuma buiten gelegen, in de zon en wat was dát lekker! In ons geliefde Mora in Zweden ligt nog steeds een pak sneeuw, ook niet te versmaden hoor en zie ik hen dagelijks skiën in de 'Skidstadion', via de webcam. Vandaag komt wervelwindje Lieke hier de zaak opschudden, en we hebben natuurlijk ook al logeetje Freddy! Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat hij hier niet in de kamer komt want het is de logee van Wendy, zij neemt hem de hele dag mee naar stal. Vandaag zal ik hem er bij hebben want Wendy moet vanmiddag werken . . . Vanmorgen laat zij hem lekker afjakkeren in en rondom de stal met Jari dus hij komt straks uitgevloerd thuis zodat hij een paar uurtjes de bench in kan op Wendy haar kamer, en daarna zie ik het wel hoe wij dat gaan doen.
----------
Maandagmorgen 4 maart. Zo dat is andere koek hè vanmorgen, autoruiten bevroren, strakblauwe lucht, tjilpende vogels, prachtig! De honden hebben weer heerlijk gerend en ik lekker gewaggeld, ja want dat is het nog steeds. Gisteren nadat ik de meiden uitgeborsteld had snoot ik even mijn neus en tot mijn verbazing was dat compleet donkergrijs en van het zelfde spul als hier altijd op de meubels ligt, alleen was het nat . . . Ik ben begonnen aan een aparte site over de hondjes die wij gehad hebben en inderdaad, pff wat een werk al die foto's scannen. Je duikt gelijk weer helemaal in het verleden en in de oude fotoboeken. Daarbij, altijd leuk van meneer Gates, doet de scanner het niet op windows7 en moet ik de oude grote computer gebruiken en dan weer alles overzetten. Zo blijf ik inderdaad wel van de straat en kan ik geen stoute dingen doen.
----------
Zondagmorgen 3 maart. De weerlieden beloven ons wat, dat wordt lekker veel buiten verblijven de komende dagen! Vandaag krijgt Wendy een logeetje, wij eigenlijk ook dus . . . een puppy van 6 maanden, een reutje . . . lekker handig toch? Gelukkig is zijn eigen huis dichtbij zodat er uitwijkmogelijkheid is. Wel jammer voor Roos, die vindt dat spelen zo geweldig met hem, nu maar effe niet hoor. JAHA McKenna, die wandeling komt er heus wel hoor, volgens mij is Baardmans ongeduldiger dan jijzelf! Uit pure arremoede heb ik gisteren maar even nog een fotobladzijde in maart geplaatst met foto's van februari. Misschien dat de komende dagen het weer wat fotovriendelijker is dan al die grijze toestanden. Inmiddels is Roosje ook goed loops al merk je aan haar gedrag echt helemaal niets in tegenstelling tot Maura. Daar werd (word) ik af en toe geïrriteerd van, dat opdringerige gedoe, maar goed, dat is op z'n endje. Roos lekt behoorlijk en dat is goed te zien bij zo'n witte hond, het ziet er een beetje onsmakelijk uit, niet zo fotogeniek dus.
----------
Zaterdagmorgen 2 maart. Niet de gebruikelijke rustige wandeling vanmorgen . . . Een hond met twee trimmers en een hond met een wandelbaasje tegengekomen, alles reu . . . Dat heb je dus op zaterdag. Maar goed, alles is goed verlopen, alleen lanceerde ik Muisje van de rollijn doordat ik de lijn per ongeluk bevestigd had aan haar dogtag, die is dus nu verdwenen. Ook had ik een fijn klusje met een paar droge bruine blaadjes, Emma heeft zich gistermiddag vol gevreten aan de mest, wel getverdemme. De wandeling gistermiddag was voor hen echt een culinair rondje, er was een grote berg mest gelost op het land waar ik altijd langs loop. Ik kreeg een verhaaltje van iemand, ook met een GS, wat mij de rillingen over de rug bezorgde vanwege de gelijkenis met ons avontuur in Zweden bijna twee jaar geleden. Toen GSje poepte zag de baas dat dat niet helemaal lekker verliep en er hing nog iets. Hij trok er zachtjes aan en er kwam nog een stukje, en wat was het? Een zakje brokjes, verloren door een andere hondeneigenaar! Dit is gelukkig goed afgelopen, ons kostte het destijds bijna het leven van Emma en €1800.00 . . .
----------
Vrijdagmorgen 1 maart. Zo leuk, deze week kreeg ik weer een paar foto's opgestuurd van Faith (Yentl), een teefje uit het nestje van Eva uit 1999! Eerlijk waar, ik ben er trots op dat er nog zoveel leven uit dit nest! En dan krijg je foto's met ook de 'mensenkinderen' er op, en dat vind ik zo leuk, destijds nog van die kleintjes en inmiddels al jong volwassen en zo veranderd! Ik zal het topic 'oudjes' ook weer bijwerken want dit is toch wel heel leuk en inmiddels zijn er nog veel meer boven de 8 jaar. Ook heb ik een ideetje om al onze oude overleden hondjes een plekje te gaan geven hier, die foto's uit de oude doos moeten wel allemaal gescand worden en dat is een heel werk. Dan maar eens een boek aan de kant laten liggen . . .
----------
Donderdagmorgen 28 februari. Pff wat heb ik genoten vanmorgen van de wandeling. Een heel rustige atmosfeer. De honden met een bloedgang scheurend door de houtwallen langs de landerijen achter konijntjes aan, die zij nooit te pakken krijgen, en dat ook niet willen! Het leek wel steeplechase, rennen, springen, wenden en soms alledrie tegelijk, wat een conditie hebben die honden, super! Gelukkig hebben wij nergens prikkeldraad of hekjes. Ik (we) loop momenteel alleen in buitengebieden i.v.m de twee willige honden (wat een mooie uitdrukking hè) Nu ik het toch over dit onderwerp heb, nee ik heb 50 tinten niet uitgelezen en ga dat ook niet doen. Natuurlijk vind ik sommige stukken wel sappig (?!) beschreven, ik ben ook maar een mens, maar het plot kan mij totaal niet boeien, gewoon de 'vervanmebedshow'. Haha komt deze uitdrukking even leuk uit . . . Inmiddels heb ik tussendoor al 3 voor mij veel interessantere boeken gelezen en gaat morgen 50 tinten terug naar de bieb. Daar wacht al een ander gereserveerd boek op mij, namelijk de teloorgang van Diederik Stapel . . . hoe saai kan een mens zijn hè . . .
----------
Woensdagmorgen 27 februari. Goh, eigenlijk niets te kletsen, ja natuurlijk kan ik wel wat flauwekul verzinnen maar daar zitten jullie niet op te wachten. Ik hoop op dit moment alleen maar dat Dick Muisje stevig aan de rollijn houdt want direct moeten wij weg. Nee hoor, niks enstigs gewoon een verjaardag. De auto is ook alweer gerepareerd en heeft gelukkig weer wat eurootjes uit de portemonnee getrokken . . .
----------
Dinsdagmorgen 26 februari. Ik geloof dat ik de stofzuiger op mijn toetsenbod moet zetten. Soms doet die letter het wel en soms niet. Ik denk dat ik dit stukje maar eens laat staan zonder correctie dan kunnen jullie zelf eens zien hoe lastig dit is. Nog even over gisteren. Wij moesten om 13.00 uur weg, daar over direct meer. Maar toen Dick om 11 uur nog niet terug was van de wandeling kreeg ik weer zo mijn gedachten over Muisje. En ja hoor, hij kwam de setters thuis brengen en stapte weer in de auto met een thermosbeker koffie en de krant . . . Hij had hen allemaal, Emma voorop, die is supersnel, achter een vos aan zien rennen de akkers over. De anderen kwamen terug, met het skuum op de bakke en Muisje verdween ins Graue hinein . . . Om kwart voor 12 kwam zij terug bij de auto en toen Dick de motor startte gebeurde er iets vervelends, de motortemperatuur steeg in no time en hij is langzaam direct naar de garage gereden, iets in het koelsysteem kaduuk. Hij is met Muisje terug komen lopen, kon nog even rustig lunchen en toen moesten wij weg, naar Havelte. Daar kreeg Remko postuum nog een medaille en oorkonde uitgereikt aan Wendy. We dachten onze traanklieren goed onder controle te hebben maar toen er een foto van Remko bleek te staan was dat ijdele hoop . . .
----------
Maandagmorgen 25 febuari. Zaterdag begint de meteorologische lente. Nu al weer? Gisteren heb ik een digitale knutseldag gehad, heerlijk. Omdat ik nog al eens wat zit te snavelen tijdens het leptoppen zit er nu kennelijk wat kruim tussen mijn toetsen en de rrrrrrrrrrrrrrr zit vast, mits ik er hard op druk. Heel lastig want ik moet nu alle woorden met een r zorgvuldig nakijken en dat blijken er dan ook nog veel te zijn. Maura (ja weer die r) is momenteel verschrikkelijk lastig zoals zij nog nooit geweest is. Volgens mij is zij blij als wij 's avonds naar bed gaan en zij lekker kan gaan slapen op haar eigen plekje in de camper. Zij moet wel moe zijn van de hele dag dat gesteggel. Zij is verliefd op alle dieren hier in huis en staat zelfs wel eens voor Dick . . . nou vraag ik je . . . dat dát bij mij natuurlijk ernstig op mijn lachspieren werkt zal wel duidelijk zijn! (volgens mij 29 keer een r)
----------
Zondagmorgen 24 februari. Ik heb genoten vanmorgen van de kou! Grappig, de ene dag geniet je van de zon en de andere dag van de kou. Ik had mijn hoedje diep over mijn ogen en kon er goed tegen. Ben alleen wat trimmers tegen gekomen maar dat maakt mij verder niet uit, de honden negeren hen volkomen. Om de feestvreugde te verhogen is ook Roosje loops geworden, dat werkt zo lekker af. Het zal voor beide de laatste keer zijn want zij worden over een paar maanden 'geholpen'. Ook Youp gezien gisteravond? Jawel ik vond hem meestal leuk maar zijn platte grapjes worden er wel wat vaak bij gehaald, dat is natuurlijk ook vet scoren bij de meeste mensen . . . (bij mij ook hoor) Ik heb net een boekje gelezen, geschreven door zijn vrouw Debby Petter, over de jeugd van haar Joodse moeder. Heel mooi beschreven. Haha in een ander boek heb ik eens gelezen dat zij als ouders helemaal niet blij waren met Youp als schoonzoon . . . Ik vraag mij ook vaak af hoe dit soort mensen zich nou privé gedragen. Als grote fan van Kees van Kooten heb ik dat ook al zo vaak gedacht!
----------
Zaterdagmorgen 23 februari. Toen we opstonden, geen zon. En jullie maar denken wat zeurt ze nou toch over die zon, zij is toch een wintermens' . . . Ja dat ben ik ook hoor maar eerlijk is eerlijk, de vroege voorjaarszon en late najaarszon kan ik erg waarderen! Gisteren heerlijk languit in de zon gelegen met de meiden. Ook Maura heb ik weer uit elkaar geplukt, ik ben maar met de moeilijkste begonnen, nou moeilijk qua vacht dan natuurlijk. Tsjongejonge wat was die hond verwaarloosd . . . Zo op het oog zag zij er niet verkeerd uit maar zo tussen die lange gordijnen was het een zootje. Ik heb haar broek behoorlijk uitgedund wat zij heel lekker vind, zeker momenteel . . . 50 tinten black and tan . . . De laatste kleine handelingen (de leukste!) ga ik vandaag doen. Ook Roos is weer helemaal netjes, dat is een wezenlijk verschil de vacht van een Gordon of van een Engelse. Het haar van Roos knoopt helemaal niet, er vormen geen dreadlocks, zij heeft van dat engelachtige zachte haar.
----------
Vrijdagmorgen 22 februari. Mijn wandelbeurt vanmorgen en ik vond het heerlijk! Ik had de route dusdanig gekozen dat ik in de zon liep maar kon niet vermijden dat ik ook een stuk de noordenwind in mijn gezicht kreeg, pff aardig koud. Gistermiddag was Roos weer stinkend smerig geworden tijdens de wandeling en alweer moest ik haar afspoelen. Dat doe ik maar achter buiten, ja natuurlijk wel met warm water, anders kan ik daarna de badkamer weer schoonmaken. Ze zijn nu helemaal droog en schoon dus vandaag is het echt poetsdag voor hen en voor mij. Gister hebben Emma en ik, ja hoor, de anderen waren ook buiten, heerlijk op stoeltjes meer dan een uur van de zon genoten en ik hoop dat dat vandaag ook nog even kan. Ook nog foto's gemaakt die ik er vandaag weer op zal zetten.
----------
Donderdagmorgen 21 februari. Jeetje wat fijn om met zo'n prachtige zon en blauwe lucht wakker te worden! Dat geeft direct weer energie, mensenbedden naar buiten, hondenbedden uitgeklopt en nu allemaal lekker draaien draaien draaien in de wasmasjien. Dick is gisteren per trein met Charlotte naar Amsterdam geweest naar het Nemo museum, een absolute aanrader! Alles draait eigenlijk daar om natuurkundige proefjes die de kinderen zelf mogen doen. Charlotte en Dick zijn super enthousiast. Ik ging met mijn schaduw (Emma natuurlijk) even in een hoekje in de zon zitten maar de wolken joegen ons snel weer naar binnen. Maar ik wilde de nieuwe draadloze afstandsbediening van mijn fototoestel uitproberen, en daar mijn intimiteitje met Emma voor gebruiken. Goh, op elk plaatje zie je mij met dat domme knopje in mijn handen zitten, daar moet ik nog iets op uitvinden en Emma werd tijdens het intieme samenzijn telkens gestoord door het leuke piepje. Kortom, de sessie duurde maar kort en zijn we snel weer naar binnen gegaan. Ik heb wel een paar foto's die ik hier zal neerzetten en ook een leuke van Charlotte in het museum als laborante.
----------
Woensdagmorgen 20 februari. NEE niets aan de hand maar gisteren helemaal geen tijd om een stukje te tikken en toen ik wel tijd had, was mijn energie op
Ik had gistermorgen om 9 uur een wandelafspraak met een paar kennisjes die daarna met mij meegingen om een bakkie te drinken thuis. En toen was het zomaar ineens kwart voor 4 in de middag en alweer tijd voor ronde2! Zo gaat dat hier zo vaak en dat is alleen maar leuk hoor en gezellig! Zij konden ook heel goed meemaken waarom wij geen salontafel hebben, die plaats is namelijk de arena voor de meiden om lekker te kunnen stoeien met ons als klapvee er om heen . . . Zien jullie het voor je?
Gekke mensen zijn wij toch hè . . .
Peter, antwoord op je vraag in het gastenboek: JA natuurlijk Peter!
----------
Maandagmorgen 18 februari. Nou we kunnen er niet meer om heen hoor . . . ik zal een datum en plaats plannen waarop wij elkaar kunnen ontmoeten met onze hondenkinderen, waar we kunnen wandelen en een versnapering kunnen nuttigen. Het lijkt mij ook heel leuk om alles en iedereen weer eens bij elkaar te zien en lekker kletsen! En natuurlijk zijn niet alleen de honden en mensen van ons laatste nestje welkom, maar gewoon IEDEREEN die het leuk vindt! Gisteren heb ik Roosje zelfs nog moeten schoonspoelen, die is achter een haas aan gegaan ver weg de akkers op . . . Dick heeft mij voor nu een schone wandeling beloofd zodat ik die honden eindelijk eens kan uitborstelen . . .
----------
Zondagmorgen 17 februari. Gisteren geen honden uitgeborsteld en ze zien er werkelijk niet uit met die dreadlocks. We zijn weer in de smerige bos periode dus als zij net opgedroogd zijn van de boswandeling, vaak nog niet eens helemaal, gaan zij alweer voor walk2. Maura en Emma hebben zulke dikke franjes aan de voorpoten, dat duurt uren voor dat dat droog is. Ook heb ik net die zandtroep hier in huis weer gestofzuigd, gatsie wat vervelend, maar het knapt wel op. Maura is ongeveer op dag 4 van de loopsheid en godsamme wat is díe hond vervelend . . . Ze loopt al vanaf dag2 te paraderen voor de anderen, dat heb ik nog nooit mee gemaakt. Toch de invloed van dat boek hier in huis?
----------
Zaterdagmorgen 16 februari. Tja, Dick is door de mand gevallen . . . hij zegt dat hij nooit de Krabbels leest, maar nu kon hij zich niet meer bedwingen, zie gastenboek! Goh, ik dacht dat ik stiekem af en toe eens over hem kon roddelen hier tegen jullie, nu moet ik weer uitkijken wat ik schrijf. Maar goed, wij hebben persvrijheid dus wat let mij? Wel lachen dat ik vijftig tinten grijs lees, wat een reacties! Ik ben op blz. 50 van deel 1 en normaal gesproken zou ik het schrijfwerk van dit niveau al na twee bladzijden naast mij neer leggen en mevrouw E.L. James gezegd hebben dat zij beter kan gaan afstoffen. Maar wie weet wat voor spannende dingen er nog gaan gebeuren . . . Vandaag zal ik de honden weer eens goed uitborstelen, is wel weer nodig. Roos is momenteel stiksmerig, de anderen denk ik ook wel.
----------
Vrijdagmorgen 15 februari. Wat mooi gemaakt hè, de stal van Wendy! Hij staat hier in de kamer en telkens moet ik er naar kijken, zó echt. Vandaag zijn onze jongste puppenkinderen 1 jaar oud geworden, gefeliciteerd meisjes! Het blijft dus inderdaad ons allerlaatste nestje, jammer maar waar. Op de zolder en in de garage staan de spulletjes en de knuffeldieren worden één voor één uitgedeeld aan mensen die een pupje hebben in onze omgeving. In de stal bij Wendy staat een grote ren van kenneldelen waar de konijnen van Wendy in gehuisvest zijn tot dat zij een eigen huis heeft en de konijnen weer een tuin krijgen. Straks ga ik even naar de bieb om mijn gereserveerde boeken op te halen . . . vijftig tinten grijs . . .
----------
Donderdagmorgen 14 februari. Ik heb helemaal niets met Valentijn hoor maar had gewoon weer een reden om een knutselwerkje te maken. En vooral die softe Roosje, qua karakter en uiterlijk, leent zich uitstekend voor zo'n suikerzoet werkje! Net weer lekker gewandeld en de wind was aardig fris, maar ik was er goed op gekleed en had zelfs een 'beany' op mijn hoofd, ik geloof dat zo'n maf petje tegenwoordig zo heet. Gisteren heeft een vriend van ons Wendy een super verrassing bezorgd, een geheel op schaal nagemaakte stal, hun eigen stal. Zo ongelofelijk nauwkeurig nagemaakt, schaal 1 op 25, geen woorden voor, zo knap! Zelfs tot in de kleinste details! Wij wisten al dat hij daar een aantal maanden al zijn vrije uurtjes in stak, Dick heeft hem gedetailleerde foto's en de maten aangereikt. Het maakte bij ons allemaal zoveel emoties los, dat ik mij gistermiddag helemaal 'leeg' voelde. Iedereen wil voor onze lieve Wendy zo graag iets betekenen en onze vriend Aad laat het op deze manier merken! Fantastisch, geweldig! Ik zal vandaag een foto plaatsen van de stal.
----------
Woensdagmorgen 13 februari. Ja hoor, het bleef gisteren zo, niet uit mijn plaat gegaan. Nou moet ik ook eerlijk zeggen dat ik eigenlijk nooit uit mijn plaat ga, maar het klinkt wel lekker! Nu wij weer op de been zijn (Dick koestert zijn restjes verkoudheid en zorgt er wel voor dat hij in mijn buurt laat merken dat het nog steeds niet helemaal over is . . . ) zijn vannacht Wendy en Charlotte echt begonnen. Uiteraard is Wendy wel eerst de paarden aan het verzorgen, dat gaat gewoon door, ziek of niet, en Charlotte is goed beroerd, ook dat ken ik eigenlijk niet, zij heeft nooit iets. Honden hebben nooit een verkoudheid of zo, we kunnen hen kennelijk ook niet aansteken met ons gesnotter. Al de reetjes van gisteren bekeken? Leuk hè (vinden de honden ook)!
----------
Dinsdagmorgen 12 februari. Wat een prachtige ochtend wandeling, alles lekker bevroren, zonnetje, 3 reeën gezien en een specht die nu absoluut hoofdpijn moet hebben. Ik had mijn kleine fototoestelletje mee (ja, die waar ik geen goede relatie mee heb) en heb op de valreep de 3 reetjes kunnen fotograferen. Nou, ik kan je wel zeggen dat dat geen eenvoudige opgave is, een trekkende Muis aan de rollijn of een Muis die ik zelf moet voort trekken, wanten met afneembare vingers aan, en een cameraatje waar het klepje elke keer van open gaat en dan de batterij er mee stopt. Kortom, alle ingrediënten waren aanwezig om mij eens uit mijn plaat te laten gaan, maar nee hoor, ik was vandaag niet van mijn stuk te brengen . . . ik hoop dat dat zo blijft . . .
----------
Maandagmorgen 11 februari. Hebben jullie het verhaaltje van McKenna al gelezen in het gastenboek? Deze week worden de laatste pupjes alweer een jaar oud, niet te geloven zo snel als het allemaal gaat. Ook hebben wij dit jaar een jubileum te vieren . . . we hebben 40 jaar Setters! In 1973 kwam het eerste schattige Ierse Settertje Myra bij ons binnen en vanaf dat moment zijn we dus settergek geworden en de liefde is ook nooit meer overgegaan! Hoewel ik van alle hondjes die hier in huis zijn (geweest) veel foto's en boeken gemaakt heb, kun je dat toch niet meer vergelijken met al dat digitale werk van de laatste generaties! Grappig om te constateren dat het setterras van het moment altijd te maken heeft met de tijd waarin wij dan leven! In ons jonge gezin, twee maal een bruisende Ierse Setter en toen de kinderen groter werden en wij samen op vakanties in afgelegen gebieden gingen, kwam er een Gordon Setter, die over het algemeen wat minder toeschietelijk zijn naar vreemden. Nu wij grijzer worden (zijn) en niet meer zo fanatiek opvoeden (?!) komt zo'n geduldige, altijd tegen alles en iedereen vriendelijke Engelse Setter in beeld! Zo zie je maar, ook bij hondenrassen, voor elk wat wils, passend bij je eigen karakter en omstandigheden!
----------
Zondagmorgen 10 februari. De wandeling. Genieten van de stille, witte wereld, van de spelende en rennende honden in de sneeuw. Af en toe sta ik stil en kijk om mij heen en zie dat de sneeuw mooie accenten legt op dingen die je anders nooit opvallen. Ook doe ik regelmatig even mijn ogen dicht en luister naar helemaal niets. Hoog boven mij een vliegtuig, maar die hoeft niets van mij. Nu begrijp ik goed waarom ik zo graag alleen met de honden buiten wil zijn. Niemand hoeft er dan iets van mij en kan ik eventjes naar binnen kijken bij mezelf. Ik heb dat nodig.
----------
Zaterdagmorgen 9 februari. Charlotte is gisteren de hele dag Cleopatra geweest, wel een moderne, chipsetende. Wat de meiden gistermiddag tijdens hun wandeling naar binnen geschranst hebben weet ik niet maar vannacht was het onrustig, zowel Maura als Roosje moesten er uit. Ik kan gelukkig altijd blijven liggen want ik lig aan de binnenkant en vooral als het zo koud is vind ik dit helemaal niet erg en is mijn schuldgevoel tot een minimum gedaald . . . Net realiseerde ik mij dat ik deze week helemaal geen foto gemaakt heb, dat mag wel in de krant! Dick heeft van Emma en mij in het zonnetje nog wel een foto gemaakt maar om nou 1 foto hier neer te zetten vind ik ook een beetje weinig. Vandaag maar een paar kunstwerkjes neerzetten dan?
----------
Vrijdagmorgen 8 februari. Een ander begin van de dag. Charlotte heeft vandaag carnaval op school (zij liever dan ik) en is als Cleopatra verkleed. Ook heeft Wendy haar heel mooi opgemaakt en eigenlijk schrik je dan hoe je kleine meisje veranderd in een wufte lady . . . Ik ben even mee gegaan naar school om alles te bekijken. De juffen deden verschrikkelijk hun best om de stemming op het schoolplein er in te krijgen maar ik had eigenlijk de indruk dat de kinderen het maar uitsloverij vonden (net als de ouders en grootouders denk ik) Als nuchtere westerlingen zijn wij niet geschikt voor dat uitbundige werk. Daarna met de meiden gewandeld en dat was weer dikke pret. Roosje was een verschrikkelijk eind weg, ik denk achter de lucht van reeën aan, ik heb die dingen niet gezien vandaag. Wel een prachtige vos die voor mij uit rende. Inderdaad heb ik gisteren nog een half uurtje heerlijk met Emma in de zon gezeten, zo fijn!
----------
Donderdagmorgen 7 februari. Toen ik vanmorgen wakker werd vond ik het tijd om mezelf een schupke onder het kontke te geven en weer eens wat productiever te worden. Nu, amper twee uur verder, zit ik alweer, totaal uitgevloerd, compleet met flikkerende sterretjes voor mijn ogen, op mijn stoeltje een krabbel te tikken. Na het stofzuigen, waarbij ik een totale langharige Duitse herder in de stofzak heb laten verdwijnen, was mijn energie al tot onder het nulpunt gedaald. Ik zie de zon schijnen en hoop dat ik straks al even, al is het maar een kwartiertje, buiten achter in mijn hoekje met dichte ogen kan gaan zitten, zonder dat ik natuurlijk uit mijn tuig ril. Gisteren ging Emma al met een hoopvolle blik op dat plekje staan, zo schattig, zij rekende er op dat ik buiten kwam zitten en wachtte op de extra stoel, jawel mét kussen, die ik voor haar ging neerzetten! Ik kan voor haar alleen wel een stoel neerzetten, maar dát is nou net niet haar bedoeling . . .
----------
Woensdagmorgen 6 februari. Dit berichtje had ik per ongeluk gisteren al neergezet, dus snel maar even weggehaald en nu weer opnieuw! Voor ons weer een gedenkwaardige dag. Het is alweer 3 jaar geleden dat wij afscheid moesten nemen van onze lieve vriend Arie en ook hij is nog geen dag uit onze gedachten geweest. Ik heb dit werkje als kaart voor Nelly gemaakt en Dick heeft hem ook al op zijn veesboekpagina gezet, leuk hoor, zo vergeten wij ons Aartje ook nooit! Op de foto zie je Dick samen met hem bovenop de Canigou, een Franse berg die zij samen beklommen hebben tijdens één van onze veelgemaakte 'samen reizen', toen nog met de caravan!
Dick heeft zich vannacht rustig gehouden en, zo als een échte man, is hij nu weer goed bezig om zijn lichamelijke ongemakken ten toon te spreiden op een luide manier, compleet met alle primitieve geluiden die je daarbij maar kunt produceren . . . (hij leest mijn krabbel nooit!) De neusspray, ditmaal de originele Otrivin, mag wel eens een keertje, ik koop meestal 'eigen merk' van dit soort spullen, gaat hier van neus tot neus. Ons bent zuunig dus gebruiken we allemaal dezelfde spray die een standaardplaatsje gekregen heeft in de keuken. Ondanks de verkoudheid heeft Charlotte gisteren met plezier de CITO toets gemaakt, gelukkig.
----------
Dinsdagmorgen 5 februari. Dick heeft vannacht de act met de longen uitgevoerd (djiezusss wat is dát irritant zo naast je)
Ook Wendy en Charlotte zijn sinds gisteren mee gaan doen met ons feestje. Voor Charlotte heel vervelend want vandaag heeft zij de CITO toets. Met mij gaat het weer een stukje beter alhoewel Dick nu nog met de meiden weg gegaan is, morgen ik weer.
Gistermorgen heeft Muisje hem weer bij z'n veter gehad en kwam pas in het middaguur weer in beeld . . . Dick is tussentijds de andere meiden thuis komen brengen en heeft toen koffie en de krant meegenomen . . .
----------
Maandagmorgen 4 februari. En langzamerhand moet ik weer wat van mijn luxe, in fleece gehulde positie prijs geven . . . Ook de honden vinden dit wel jammer denk ik . . . Heerlijk bij het rustige, warme, vrouwtje liggen en dat urenlang, zonder dat zij op staat. Met andere woorden, het gaat alweer een beetje beter met mij. Wel zijn mijn benen nog van elastiek en zit mijn hoofd vol met een soort sop, van hetzelfde soort als wat zich uit mijn ademhalingswegen perst. Een pittige verkoudheid was dit dus. Het betekende wel een heel stil weekend met afgezegde afspraken. Mensen zien je zo niet graag op bezoek komen . . .
----------
Zondagmorgen 3 februari. Iets minder ziek, ik hoef niet meer mijn longen van het plafond te halen en terug te plaatsen.
----------
Zaterdagmorgen 2 februari. Ben ziek.
----------
Vrijdagmorgen alweer 1 februari. Toen Dick gistermorgen thuis kwam leek het wel een verzopen kater, geen droge draad meer aan zijn lijf, zelfs een laag water ín zijn schoenen! En de Blunt? Die lag lekker droog in de auto . . . Ik heb het weer getroffen vanmorgen, het was zelfs aardig schoon in het bos, natuurlijk niet op alle plekken maar ik weet mijn weggetjes. Haha ik weet dat jullie een foto van ons in de Gouden koets verwacht hadden maar nee hoor, hoewel wij er er 'gewoon' bij mochten komen, achter het touw, heb ik dat ding met geen vinger aangeraakt. Ja hoor wel een stomme foto van ons, voor de koets, door iemand genomen die voor het eerst een échte camera in zijn handen had en ik ondertussen instructie moest geven, niet echt een ontspannen plaatje dus. Ik zal een paar foto's uitzoeken en hier neerzetten. Van die honden zullen jullie zo langzamerhand wel eens zat zijn . . .
----------
Donderdagmorgen 31 januari. Het was gisteren een leuke, interessante middag, zonder triestigheid! Natuurlijk eventjes wel wat traantjes wegpinken toen Remko aangehaald werd, maar het was maar even. Heel leuk om de stallen te zien en opvallend was wel de hoge aaibaarheid van de paarden! Zelf ben ik helemaal wég van Friese paarden en ik kon mijn lol op! De Gouden koets van dichtbij eens kunnen zien, en ja wat moet ik daar nou van zeggen? Uhh, hmmm, wel een ietwat kitscherig . . . En onze honden? Héél braaf, we zijn om kwart voor twee weggegaan en kwamen om 8 uur in de avond weer thuis en alles stond in de kamer nog precies zoals toen wij ons hol verlieten! Dit is normaal gesproken niets voor ons om hen zo lang alleen te laten maar nood breekt wet.
----------
Woensdagmorgen 30 januari. We zijn wel een beetje nerveus moet ik eerlijk zeggen, logisch toch. Ik denk dat de weergoden ons vandaag goed gezind zijn! Maar goed, even over gisteren in Urk, ook dat was een tegenvaller, het had al teveel gedooid om nog mooi te zijn. Ach toch wel wat plaatjes gemaakt hoor. Gisteravond had ik de bladzijde al af maar zal hem direct uploaden. Ook nog een paar foto's van een stel verschrikkelijk verwende honden in de kamer . . . Goh wat een verschil bij ons met een jaar of tien geleden . . . toen alles nog keurig opgevoed was . . .
----------
Dinsdagmorgen 29 januari. Ik was niet de enige die er over dacht gisteren om mooie foto's te maken . . . en ook niet de enige die teleurgesteld weer naar huis ging . . . Eén klein plekje waar het ijs omhoog kroop en waar dan ook wel 5 mensen zonodig op moesten klimmen. Uiteraard had ik nog even kunnen wachten op een leuke foto van een mens tussen ijsschotsen maar dat heb ik maar niet gedaan. Straks ga ik naar Urk, daar schijnt wel wat te zijn. Ook kwam ik er achter dat het niet slim is om met loslopende honden dit moois te gaan bekijken, veel te gevaarlijk. En toch heb ik wel foto's gezien van honden en kinderen die over bergen ijs klauteren. Dick is nu de grote ronde met de meiden aan het doen en voor het eerst sinds een dag of 4 ga ik maar weer eens stofzuigen. Verder heb ik vandaag niets te vertellen. O ja toch wel. Toen wij gisteren hoorden dat wij 30 april een koning gaan krijgen was het wel even slikken, en dat niet alleen. Remko had zich heel erg verheugd op de troonswisseling omdat hij daar met het Cavalerie Ere Escorte een prachtige rol in zou spelen. Hij gaat het niet meemaken. Voor morgen zijn we (nou ja Wendy dus met begeleiding) uitgenodigd bij de Koninklijke Stallen en daarna een drankje op het paleis. Dit omdat Remko het afgelopen jaar zijn zilveren én gouden militair ruiterbewijs gehaald heeft. Daar gaan we wel naar toe.
----------
Maandagmorgen 28 januari. Prachtig weer buiten en ik hoop dat de zon nog een paar uurtjes blijft want dan spoed ik mij direct richting IJsselmeer! Zonder Dick, die is aan het verhuizen voor een vriendin van Wendy. De meeste mensen lezen eerst de krabbels en gaan dan naar de foto's kijken. Dit keer geen hondenfoto's maar een stukje over de leuke, leerzame cursus van de Vogelbescherming, hartstikke leuk om te doen, lekker vanuit je luie stoel! Ook de honden vonden het een leuke cursus, ik denk dat zij probeerden te raden welke vogel of er in huis gevlogen was . . . De cursus kost maar €7,95 en je steunt daarmee gelijk dat cluppie. En nu ga ik naar het 'hopelijk kruiende ijs'.
----------
Zondagmorgen 27 januari. Gatsie einde mooie witte winterpret . . . natte honne natte vonne. Het was slipping en sliding vanmorgen. Momenteel hangen er hier weer een paar zwarte honden rond die dus weer drijfnat zijn en dan niet willen gaan liggen, Muis en Roos zijn minder kieskeurig. Ik heb zo'n 20 minuten op Muis moeten wachten en wij hebben net zitten bedenken om een soort 'Muis-kit' in de auto te zetten, om de wachttijd door te brengen. Een koffiezetapparaatje, wat leeswerk en een extra leesbril in de auto. Toen ik een paar keer toeterde kwam zij er aan rennen, misschien toevallig, maar toch! Roosje was gisteren weer de bofkont, zij mocht mee op een gezellige visite en zij heeft zich weer keurig gedragen, precies zoals een Engels meisje zich hoort te gedragen . . .
----------
Zaterdagmorgen 26 januari. Denken jullie nou dat ik somber ben? Nee hoor, dat is niet zo, nouuuu, meestal niet dus. Wel vind ik het jammer dat de winter alweer bijna voorbij is, al kan ik mij ook wel weer verheugen op een ontbijtje buiten in het vroege voorjaarszonnetje, zo zit ik ook wel weer in elkaar! Maar dat is voorlopig nog niet zo ver en zullen wij ons eerst weer door een regenperiode moeten worstelen. Ook de meiden vinden het denk ik wel jammer dat er een einde komt aan de ijsjesvanbevrorenpaardenpoep periode. Het is niet te geloven maar de drollen die zij produceren lijken wel écht op pure paardenpoep, compleet met strostukjes! Ook hebben zij deze ijsjes al eens ontdooid neergelegd in de kamer, maar dan waren zij kennelijk wat te ijzig op de maag neergekomen, bah.
----------
Vrijdagmorgen 25 januari. Na mijn stukje gisteren kreeg ik al heel snel een reactie van een lieve, trouwe, lezeres. Ik vind het antwoord zo mooi dat ik, met haar toestemming , een gedeelte hier zal plaatsen. Het zou zonde zijn om er ook maar één woord extra aan toe te voegen.
Je mist pas iets of
iemand als deze belangrijk voor
je is geweest. Vóór het moment
van kwijtraken zijn er dus
(hopelijk) ontelbare momenten
van geluk, schoonheid, plezier
en liefde geweest.
Achteruitkijken stopt
niet bij de drempel van verlies.
Voor mij geeft
achteruitkijken warmte in mijn
hart, dankbaarheid dat ik zoveel
liefde heb mogen ervaren voor
degenen die ik heb verloren en
ook dankbaarheid en blijdschap
voor alle fijne momenten die we
gedeeld hebben door de tijd
heen.
Degenen die ik heb
verloren hebben me rijker
gemaakt, zowel in hun leven als
nadien. Natuurlijk blijft het
moment van afscheid rauw
herinneren. Maar er is zoveel
meer dan dat, gelukkig.
Zo ligt het voor mij en
misschien kun je hier nog
helemaal niks mee, prima, leg
het dan naast je neer.
Remko en al die anderen
komen niet meer terug in je
zichtbare nu. Maar je hebt ze de
hele dag bij je in je hart, kunt
met ze praten, lachen, plezier
maken, van ze houden, ze
herinneren en ze dankbaar zijn.
Voor wat ze jou gegeven hebben
en wat je hebt kunnen geven aan
hen.
Want een mand vol
prachtige appels en niemand om
ze aan uit te delen is ook maar
zowat.
----------
----------
Donderdagmorgen 24 januari. Dick is de lange ronde met de meiden en ik ben een beetje in huis aan het klungelen en nu natuurlijk even met mijn onafscheidelijke leppie op schoot om jullie weer iets voor te schotelen. Ik tik een beetje moeilijk, althans mijn zicht is een beetje moeilijk, Roosje had gisteren mijn leesbril te pakken en heeft het montuur in tweeën geknipt, daardoor past er een glas niet meer in. Lief hè! Ach, dit soort dingen raakte mij toch al niet zo erg en inmiddels heeft het relativeringsvermogen proportionele proporties aangenomen . . . (dat heb ik weer mooi gezegd, al zeg ik het zelf) Het is nog steeds genieten met het winterweer als is het einde al in zicht, jammer. Wel kan ik mij verheugen op het kruiende ijs volgende week aan de randen van het IJsselmeer, dit prachtige natuurfenomeen hoop ik mooi te kunnen fotograferen! Een mens moet toch iets hebben om naar vooruit te kunnen kijken . . . van achteruit kijken word je namelijk niet vrolijker . . .
----------
Woensdagmorgen 23 januari. Net weer heerlijk gewandeld met de meiden in een prachtig besneeuwd bos, het knisperde onder mijn voeten! En dan nog iets heel fijns . . . totaal schone honden en een totaal (bijna?!) schoon huis! Eergisteren heb ik alle dames getrimd dus kan ik volledig van hun schoonheid genieten, zo mooi vooral als zij buiten rennen! Gistermiddag heb ik mij weer kostelijk vermaakt met hen en zij met mij ook geloof ik. Tientallen keren laten springen over boomstammen en ondertussen fotograferen, wat wil een mens nou nog meer? Vooral Emma wordt steeds doldriester en weet van gekkigheid niet meer hoe maf zij moet springen en rennen! En dan prijs ik mij weer gelukkig met zo'n hondvriendelijke omgeving!
En op het eind nog een leuke verrassing waar Remko natuurlijk weer in mijn hoofd aan mee deed, er kwam een 'Fennek', een zeer geavanceerd verkenningsvoertuig van de Cavalerie op mijn pad (dank je Paul!)
----------
Dinsdagmorgen 22 januari. Gistermiddag hoorde ik van Kiny dat die lieve Finn (van de Bisontocht) rustig is gaan hemelen, hij was in zijn 14e levensjaar. Kiny, die twee honden van ons had, de twee jaar oudere Djoere (broer van onze Julia), en Finn, beide zonen van onze Eva. De jongens hebben het geweldig gehad bij haar, zij was (is!) een super hondenmoeder! Een heel moeilijk moment voor haar want het betekent een einde aan vele Gordon Setter jaren. Gelukkig heeft zij twee kleine superduiveltjes, schattige Jack Russels die haar nog voor menige verrassing zullen laten staan! Lieve Kiny, bedankt voor het zo goed verzorgen van onze jongens!
----------
Maandagmorgen 21 januari. AH wat is het mooi en fijn buiten! Nu wij definitief besloten hebben niet naar Zweden te emigreren ben ik toch wel heel blij dat Zweden een beetje naar ons gekomen is . . . De honden gingen weer helemaal uit hun dakkie en Muisje vond het nodig om haar snuit in elk spoortje te duwen, en dan ziet zij er zo schattig uit! Ik had geen camera mee want met Muisje aan de rollijn heb ik punten zat om mij staande te houden in de sneeuw. Als ik de ronde doe waar zij los kan neem ik weer mijn zwarte vriendje mee, morgenmiddag dus. Gistermiddag gingen wij op het juiste tijdstip weer naar huis, net voor de sneeuwbuien, dankzij buienradar!
Veel wandelplezier met de hondjes vandaag!
----------
Zondagmorgen 20 januari. En hoe vinden jullie die schitterende Gypsy Vanner Horses! Een streling voor het oog toch? Wat zal die enorme jas een verzorging nodig hebben . . . Waarschijnlijk hebben jullie niets of weinig met paarden maar ja, bij ons spelen zij toch wel een grote rol. Zelf heb ik vroeger ook paard gereden maar mijn sterkste herinnering er aan is; altijd koude voeten! Gisteren geen Emmaatje getrimd maar een bladzijde voor jullie in elkaar geknutseld. Vandaag staat er een hondenloos ziekenbezoek op het programma, nee niet leuk.
----------
Zaterdagmorgen 19 januari. Vanmorgen heb ik, mét camera, de Siberische kou getrotseerd om plaatjes te schieten van de reeën . . . Nou viel de kou eigenlijk wel mee, maar die oostenwind was heftig. En dan de reeën, ze waren er wel, maar twee minder en toevallig net een lastige boer met zijn brullende trekker op het land. Daarbij totaal geen zon. Missie dus niet echt geslaagd, volgende keer beter. Ik moest Maura een aantal keer uit haar betovering wakker roepen want zij rook en zag de reeën, maar zij mocht er natuurlijk niet achteraan. Zij stond een paar keer zo ontzettend mooi voor (daarbij heb ik haar gisteren getrimd) maar haar oor was binnenste buiten gedraaid, shit. Vandaag is Emma aan de beurt om op de trimtafel te springen en morgen Roos. IJsbaan is nog gesloten.
----------
Vrijdagmorgen 18 januari. Jaha mooi hè de foto van de buizerd! Ik moest er midden op de weg wel even een rare slalom voor maken maar goed, dat had ik er wel voor over. En Helma, wat leuk dat jij de reeën ook gezien hebt! Veel mensen denken dat wij in een platte saaie omgeving wonen maar niets is minder waar, er is hier heel veel te zien maar je moet er wel oog voor hebben. Morgenochtend ga ik dezelfde ronde waggelen en neem dan maar wel mijn fototoestel mee . . . Ik denk dat vandaag onze ijsbaan wel open gaat en dan ga ik wel even kijken, ik vind de sfeer altijd zo gezellig en denk dan aan vroeger . . . de tijd dat er ook veel leuke jongens aan het schaatsen waren . . .
Time flies . . .
----------
Donderdagmorgen 17 januari. Soms heb ik weer échte blije momenten, zoals gisteren en vandaag. Even uitleggen. Toen ik gistermiddag met de hondjes wegging nam ik mijn fototoestel mee want het licht is in die tweede helft van de middag heel mooi. Ik zag wel dat het wat wazig ging worden. Onderweg ben ik gestopt en heb een heel mooie foto kunnen nemen, nee niet van de meisjes! Vandaag zal ik hem met trots plaatsen, ik heb hem genomen door het voorraam van de auto dus hij zou normaal gesproken scherper zijn. Ik kon niet uitstappen want dan zou het voorwerp weg zijn. En dan vanmorgen, geen fototoestel mee (&^%$*&^$#%$), ik twijfelde wel maar het was nogal mistig. Toen ik aan de buitenkant van het bos waggelde zag ik op het boerenveld 5 reeën waarvan twee grote, ik denk dat dat mannetjes waren, en 3 kleinere, die lagen. OHHH zo leuk en gelukkig gingen de honden er niet achteraan en heb ik gewoon een tijd stil gestaan om dit beeld vast te leggen in mijn hoofd. En toen kwam ook de zon nog eens door . . . Godsamme wat was dít mooi!!!!! Ik heb wel een mobieltje bij mij maar ik heb de allergoedkoopste, die alleen kan bellen en smssen dus helaas geen foto . . .
----------
Woensdagmorgen 16 januari. Net lees ik mijn stukje van gisteren nog eens over en realiseer mij direct dat Roosje nog een eigenschap bijzonder goed ontwikkeld heeft, en niet zo'n handige eigenschap eerlijk gezegd. Zij kan zo geweldig pikken, gewoon waar je bij staat/zit . . . Aan de tafel, sneakt zij als een supersnelle krokodil een boterham van de tafel die gelijk dan ook helemaal in dat Engelse klepje zit zodat ontsnappen niet meer mogelijk is. Van de week graaide zij in een split second een donut van het dienblad waarvan ik dacht dat dit toch ver genoeg op het aanrecht stond! Geheel in tegenstelling tot haar dromerige uiterlijk is die eigenschap, onvoorstelbaar snel doet zij dat! O schande, wij moeten er om lachen (sorry Wendy, noem het maar de irritante machteloosheid van oude mensen . . . ) Wel grappig is eigenlijk dat ik dat ook zag gebeuren bij mijn eigen ouders en ik mij daar, als destijds (!) fanatieke hondenopvoeder, ook mateloos aan ergerde! Verder staat zij momenteel regelmatig voor de achterdeur te piepen om ook het vogelzaad naar binnen te kunnen schuiven . . . De heer en mevrouw merel zijn al helemaal gewend aan haar aanwezigheid en deelname aan de maaltijd, vandaar de foto die ik gisteren heb geplaatst! Ik weet niet wat voor exotische zaden er in dat voer zitten maar volgens mij gaan er op onze wandelplaatsen straks de mooiste plantjes bloeien . . .
----------
Dinsdagmorgen 15 januari. Ja ik heb mijn zin hoor! Momenteel liggen de meiden in een diepe slaap nadat zij even tijd nodig hadden om de voetjes vrij te maken van sneeuwballen. En wat hebben we genoten, één en al pret voor ze en voor mij ook! Ik had mijn kleine fototoestel mee maar die heb ik zojuist de oorlog verklaard, het batterijklepje springt elke keer open, net op het moment dat ik een foto wil maken. Het is omdat het buiten zo mooi is want anders had ik behoorlijk gaan stuiteren . . . Net heb ik gekeken en de paar foto's die ik heb gemaakt zijn helemaal KMP. Ik zal kijken of ik er nog 'iets' mee kan. Roos wordt met dag fanatieker met de jacht en evenaart Maura al goed! Het is echt een team met z'n drietjes, mooi om naar te kijken. Maura geeft altijd de toon aan en dat kon ik vanmorgen ook goed zien: zij staat stil, haar hoofd gaat omhoog en dat betekent voor de andere twee dat zij los gaan . . . Wat een stel!
----------
Maandagmorgen 14 januari. Dit noem ik nou een échte vrieskistjesdag, allemaal wit beijsde auto's (gek woord hè 'beijsd') Nu zo'n periode waarin ik wens dat ik nog zo goed zou kunnen schaatsen als vroeger . . . Maar ik durf niet meer, ben bang dat ik wat breek en dat zou namelijk net iets voor mij zijn. Daarbij wil dit krakende lijf dat ook niet echt meer denk ik . . . Laat ik het nou maar bij gewoon wandelen houden. Wat zeg ik nou? Zelfs dáár heb ik momenteel al punten zat aan (*&^%$ We kunnen nu wel mooi ervaren hoe het is om de nacht door te brengen in de camper met echte kou! Nou, we merken er niets van hoor, het kacheltje snort op een hele lage stand, de elektrische deken is de hele nacht aan en de honden liggen in ingepakte holletjes en je voelt de warmte er uit komen als zij opstaan! Geen probleem dus al jekkert het gas er op deze manier wel lekker doorheen. Tja, wij willen toch wel heel graag in een winterperiode naar Scaninavië en ook nogal ver noordelijk om naar de super mooie Aurora Borealis te kijken!
----------
Zondagmorgen 13 januari. Een vleugje Scandinavië vanmorgen! Het was heerlijk buiten en ik dacht er kennelijk niet alleen zo over, veel mensen met honden in het bos. Onze meiden hebben zich geweldig vermaakt en hebben eerst even lekker achter een paar reeën aangerend, en daarna heerlijk gedold met de honden die wij tegen kwamen. En we kwamen weer lekker schoon thuis zodat zij na het eten gelijk gingen liggen. Als zij nat zijn gaat dat niet en kunnen zij (alleen Maura en Emma) wel een uur blijven staan met hun kop op je schoot. Roos maakt het allemaal niet uit, ook als zij nat en modderig is gaat zij op schoot bij Dick liggen. Ik had geen fototoestel mee want als ik in de buurt van de auto kom, loop ik met 3 meiden aan een touwtje en vind zo'n apparaat dan te lastig. Ik ben veel te bang dat ik vlakbij de auto nog een ree tegen het lijf loop waar zij achter aan gaan en dan de weg op kunnen rennen . . .
----------
Zaterdagmorgen 12 januari. Gisteren, verschrikkelijk en hartverscheurend. Aan de andere kant, zij hebben de afspraak gemaakt samen nog iets van de laatste periode te maken, zonder droefenis, die tijd komt nog wel. Dus werden we ontvangen met koffie en gebak, en ik als notoire jankerd had het aanvankelijk heel moeilijk om die natte zooi binnen te houden maar . . . het is wel gelukt! We hebben gezellig gekletst en gelachen, ongelofelijk! Veel leuke oude herinneringen opgehaald. Na een uurtje hebben we afscheid genomen en we hopen volgende week nog een keer langs te gaan. De meiden zaten in de auto en op de terugweg hebben wij ze nog even op een superspannende plek in de schemering laten rennen, jaha Muisje aan de lijn natuurlijk . . . Je kunt hen geen groter plezier doen dan op dat tijdstip het bos in te gaan, wat ons wel even samen geknepen billen opleverde . . .
----------
Vrijdagmorgen 11 januari.
Het is kennelijk nog niet genoeg geweest.
Een paar jaar geleden nam een vriendin uit het verre verleden weer contact met ons op. We waren elkaar uit het oog verloren door veranderde gezinsomstandigheden bij haar. Zij bleek ons al een tijdje te volgen via de websites, heel leuk en de oude vriendschapsdraad werd weer opgepakt en verliep gezellig. Zij bleek een vorm van leukemie gehad te hebben die weer goed onder controle was na de nodige chemo's. Tot aan november j.l., toen stak de leukemie de kop weer op en zou er na kerst weer een chemo volgen. Zij kreeg ernstige longontsteking en om een lang verhaal kort te houden, deze complicatie is te heftig om verdere behandeling toe te laten en zij is gisteren naar huis gekomen en hopen op nog een paar fijne laatste dagen/weken samen met haar lieve man Roel.
Vanmiddag gaan wij naar hen toe.
----------
Donderdagmorgen 10 januari. Dick mazzelde gistermiddag en ook nu ziet het er knap uit buiten. Ik heb mij bezig gehouden met wat hhw maar dat viel dus wel tegen, ik wil weer eens te snel. Meer zeg ik er niet over want ik heb een vreselijke hekel aan kwaaltjes en het beschrijven er van. Hebben jullie mijn kunstwerken al bekeken? Het is meestal niet te zien hoeveel tijd er steekt in het maken van deze digikunst . . . Ik heb nog veel meer werken staan op mijn externe harde schijf en zal eens kijken of er nog mooie bijzitten en haal ik er weer wat mindere werken af. Ik heb dit gefröbel grotendeels geleerd bij de http://www.computerhobbyclub.nl/ Jarenlang heb ik daar bergen lesjes gemaakt en word je vanzelf handig met de computer en het programma Paint Shop Pro. Het was een fantastische leerschool bij dat cluppie en nog ben ik er lid van, maar de lessen zijn nu voor mij geen uitdaging meer. En omdat dit tóch een hondendagboek hoort te zijn: ik heb de eerste teek al weer van Roosje afgeplukt, een heel kleintje en ik vind het dan ook nog geen tijd voor de Scaliborbanden, dat is pas in het voorjaar.
----------
Woensdagmorgen 9 januari. Wat een kl.weer vandaag! De honden zijn er vanmorgen bekaaid afgekomen want dit weer was mij te heftig, niks aan als het zo stortregent. Het is vanmiddag hopelijk wat droger, als Dick met hen de lange ronde doet. Het betekende dus wel dat ik weer lekker op tijd thuis was en dus een lange dag voor mij heb om lekker te kunnen k . . . ik bedoel dus hhw te verrichten. Volgens mij heb ik mijn eigen glazen ingegooid door te juichen dat p+p aardig werk doen, en had beter mijn mond kunnen houden. Ik had een beetje aparte status hier in huis gekregen met mijn gewaggel maar time is over . . . Hebben jullie mijn knutselsite al gezien? Klik in het menu KUNST aan, kijken dus! Ook gisteren een fotobladzijde met onbenullige foto's geplaatst. Ik hoop dat het weekend mij wat meer mooie fotomomenten gaat bieden, want het zal gaan vriezen!
----------
Dinsdagmorgen 8 januari. Goed dat ik niks beloofd heb en de rest ziet er hier nog hetzelfde uit. Maar . . . het gaat goed met mijn digiknutsel site, hij wordt mooi! En wat ook mooi is dat prikje/pilletje goed helpt! Gek, ik verwachtte er eigenlijk niets van maar dat is wel even mee gevallen. Niet dat ik nu de Mount Everest kan beklimmen maar de trap op naar boven, naar de wasmachine gaat weer aardig (gelukkig hè huisgenoten). Een vrouw mag wel wat mankeren maar zij moet er vooral niet over zeuren en de dingen moeten ook wel normaal door gaan . . . Uiteraard overdrijf ik wel weer een beetje hoor (geloof ik, hoop ik) Vandaag moet ik toch echt wel weer iets gaan doen hier want de hele dag met mijn laptop op schoot zitten zou ik wel willen maar dan loopt het schuldgevoel mij zo langzamerhand dun door de broek . . . Maar vandaag zal ik toch echt wat januariplaatjes neerzetten, want oh oh dat schuldgevoel . . .
----------
Maandagmorgen 7 januari. Oh, van mijn beloften van gisteren heb ik niets waar gemaakt . . . De honden zien er uit als voddebalen, de foto's liggen onbewerkt te slapen in de map 'januari 2013'. . . Gistermiddag was het natuurlijk heel mooi weer (haha bij ons tenminste wel!) en heb ik buiten wat foto's gemaakt. Voor de rest van de dag werd in in beslag genomen door het bouwen van een nieuwe website, jawel een heuse nieuwe! Net of ik niks anders te doen had. Deze website gaat over mijn digitale knutselwerken. Ik heb zoveel mooie werkjes in mappen zitten die ik graag aan jullie wil laten zien, vandaar. Die website kun je bouwen in 10 minuten werd er gezegd . . . Mooi niet hoor, nou ben ik misschien ook niet zo'n licht, maar ik heb er behoorlijk lang over gedaan om uit te vinden hoe ik dat nou weer moest doen . . . Hij is wel al online maar ik zeg nog niemand wat het adres is want ik wil hem eerst nog wat verder uitwerken. Vanmorgen een korte ronde gemaakt met de meiden in een heel rustig en grijs bos, geen zuchtje wind en er was niemand. Ik doe voorlopig de korte rondes en Dick de lange, ik heb behoorlijk wat last van mijn heup (dat zijn dus de bekende Billy en Liesje) Ik heb er vanmorgen een gezellig prikje in gekregen en sterke witte snoepjes wat ik een maand moet volhouden en kijken wat het resultaat is. We zien wel. En ik beloof nu maar even helemaal niets . . .
----------
Zondagmorgen 6 januari. Vandaag eigenlijk niet veel te vertellen, dat heb je wel eens, zo'n dag. Dat betekent dus dat het leven zo z'n gangetje gaat, zonder al te veel ups en downs. Dat mag wel eens even. Vandaag heb ik honden trimmen op het programma staan, als zij er maar wel rekening mee houden met de wandeling op dit moment . . . Mijn scharen worden bot van al dat zand en blubber. Vandaag zal ik wel weer wat werkjes plaatsen en misschien wel weer even een nietszeggende foto waar ik er ook veel van heb. Fijne dag verder!
----------
Zaterdagmorgen 5 januari. Ja inmiddels weet ik een klein beetje meer van die Ierse Setterzaak, en dat er mensen goed garen bij spinnen is mij ook wel duidelijk. Deze goed gefokte Ierse Setter is helemaal geen inteelt, in de stamboom van die hond staan er in 4 generaties geen twee dezelfde namen! Er is een cluppie wat niets leuker vindt dan rashonden in een kwaad daglicht stellen! Natuurlijk zijn er (veel?) excessen maar er zijn ook zoveel goede fokkers, die gezondheid van hun honden het allerbelangrijkste vinden! Het gaat er niet leuker op worden in de wereld. Vele mensen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen en alleen uit zijn op het spekken van de kas. Nee geef mijn portie tegenwoordig maar aan fikkie . . . (leuke uitspraak in dit onderwerp)
----------
Vrijdagmorgen 4 januari. Even diep inademen en weer doorgaan. Gistermiddag weer een gezellig middagje/avondje gehad met twee vriendinnen, dat doet zo goed, samen lachen en samen ook af en toe huilen. Wat ben ik toch blij dat ik een flink aantal fantastische mensen om mij heen heb, zonder hen allemaal zou ik het niet meer weten denk ik. En dan de mails die ik krijg, nouuuu ongelofelijk wat verschrikkelijk lief, Paul je bent een enorme grote schat! Net stond er nog iets in de krant over een rechtzaak tegen een fokker van een Ierse Setter met epilepsie en wat wil ik graag de achtergronden van dit verhaal weten, eens kijken of ik daar achter kan komen . . .
----------
Donderdagmorgen 3 januari. Tja wat moet ik er van zeggen? De laatste dagen met Bora was het wel duidelijk, het ging niet meer. De pijnstillers kreeg je er niet meer in, het zien van het mank lopen deed pijn in je hart. We zijn inderdaad tot het uiterste gegaan, ook wij konden niet anders. Zij is 15 jaar en 8 maanden oud geworden. Maar in dit geval gaat het niet om de leeftijd van je hondje, je wilt haar gewoon nooit en te nimmer kwijt. Het verdriet ging dus naadloos over in verdriet om Remko, ons level is bijzonder laag.
EN NU WIL IK DAT HET STOPT, ALSJEBLIEFT!
Zullen we nu maar weer een normaal doen?
Net gewandeld en de temperatuur buiten vind ik abnormaal hoog, ook niet normaal. Wat ook niet normaal was, ik ben nu toch bezig, dat ik Roosje een tijd kwijt was in het bos . . . Net toen het rampenscenario in mijn hoofd begon te draaien variërend van verdronken in de sloot, tot plotselinge dood (die is toch al aanwezig in ons leven) en met de pootjes omhoog liggen . . . kwam zij er aan met de tong op haar Engelse pantoffeltjes, pffff wat een opluchting weer.
----------
Woensdagmiddag 2 januari. Ik ben laat en heb niet veel zin om te tikken. We hebben vanmorgen Bora in laten slapen en het verdriet is weer als een baksteen bovenop ons gevallen.
----------
Dinsdagmorgen 1 januari. Gelukkig dat het niet ontplofte vuurwerk van vannacht nu lekker zeiknat geregend is! Het is mij vannacht eigenlijk wel mee gevallen, hoewel, toen wij later in bed lagen er een paar carbidbussen in de straat afgestoken werden en wij daar in feite maar een meter of 10 vanaf liggen! Godzalmebeware de klappen zijn dan zo hard, je voelt de wand van de camper bewegen vanwege de luchtdruk! Niet normaal toch! Om kwart over tien gisteravond heb ik de honden in de auto gezet en hen even buiten Swifterbant uitgelaten en wij bleken niet de enige te zijn! Maar eerlijk is eerlijk, ik heb ook prachtig siervuurwerk gezien en ik blijf mij afvragen waarom vuurwerk nou juist moet knallen. Gelukkig zijn we er weer voor een jaar van af. Net heb ik trouwens weer 3 kwartier op Muisje moeten wachten, zij had het even druk buiten met de wandeling, de konijntjes een gelukkig nieuwjaar wensen . . . Ik heb de tijd benut in de auto om naar een interessant gesprek met een één of andere ir te luisteren die zich bezig houdt met aardappelteelt in China en Afrika en daarna naar ene dominee Klaas Vos, die ook wel een leuke babbel had. Dus ben ik ook weer een beetje wijzer geworden, dank je wel Muis!
O ja, de vuurwerkachtergrondfoto op het voorblad heb ik vannacht zelf gemaakt, deed ik toch nog iets nuttigs!