Fijne kerstdagen en een gezond 2023!
Zaterdagmorgen 31 december. The last day. Een feestje hier?
Forget it, we houden niet van feestjes en daar bij houden wij het eigenlijk niet eens uit tot na 12 uur . . .
Geen idee wat wij vanavond in petto hebben, maar wat ons betreft een normale avond.
Heeft natuurlijk ook te maken met de honden, in NL waren wij ook het liefste thuis of gewoon samen naar een vuurwerkvrije plek, vanwege al dat vuurwerkgedoe en ik lees en hoor dat het ook niet minder wordt daar.
Het enige is eigenlijk dat ik echt hoop net als vorig jaar hier niets te horen, maar ja er wonen inmiddels aardig wat NLers in de buurt en kan alleen maar wensen dat zij de wilde dieren niet zullen verontrusten met vuurwerk . . .
Vanmorgen een mooi stuk gewandeld op de weg naar de berg en eerlijk is eerlijk, zonder onze icebugs en zonder spijkerbanden om de autobanden is dit nu niet mogelijk.
Het is één grote lange ijsbaan, erg mooi om te zien en aan de kanten lopen mét de voorzorgen goed te doen.
Gisteren weer even huisinspectie bij J&A, de in ruste zijnde begoniae even wat water gegeven en zie hoe het er buiten bij hen uitziet en kun je je gelijk een voorstelling maken van de buitenwegen hier.
Lieve mensen vanuit Zweden wensen wij jullie vooral een gezond 2023 en ik weet dat wij sommige van jullie weer zullen zien op ons mooie plekkie!
Niet overdreven hè
Privé schaatsbaan
Goh, ik blijf nog wel het gevoel hebben een beetje 'vreemd te gaan'. . .
----------
Vrijdagmorgen 30 december. Slipping en sliding gaan we nu door het bos en dat is niet echt leuk, geef mij maar een bak sneeuw.
Natuurlijk weet ik dat het wel weer komen gaat hier maar voor nu is het slabberdekakkie.
Gistermiddag zijn we naar Kil gegaan voor wat dingen, ik wilde graag weer wat vers speelgoed voor Elin er bij hebben er liggen wel geteld 22 stuks speel door ons huis en 2 paar crocs die zeer favoriet zijn bij haar.
Het is vooral lachen als zij 2 crocs tegelijk in haar muiltje probeert te houden en er ook nog mee gaat lopen, zij is ook zo leuk!
Gek genoeg zie je totaal niets aan die crocs terwijl zij echt al vanaf het begin dus met 7.5 week, er mee speelt en er op ligt te kauwen.
Het liefst koop ik speel waar zij samen iets aan hebben, pop en zij dus want dat is vermakelijk om naar te kijken, ieder aan een kant.
Goed speel is duur dus heb ik mij beperkt tot drie, stuk touw en nog iets anders, een soort duikelaar van Rogz en een hoorn van een groot schaap geloof ik, de laatste twee liggen nog ingepakt, niet alles tegelijk . . .
Overal waar je hier op de woonverdieping loopt ligt speelgoed en het grote voordeel is dat Elin echt nog nooit aan iets 'verbodens' heeft gezeten, er nog niets gesneuveld is en zelfs de op de grond hangende kerstgordijnen met strik en verlichting waar zij bij kan, helemaal met rust laat!
Het was wel een € aderlating, we hebben ook weer voer voor de buitenkinderen mee genomen.
De route ging via binnenwegen en dat hebben we geweten, spekglad op wat hogere gedeeltes en plotseling in een bocht, voor ons omhoog kwam er een grote patserbak met aanhanger, waar een een hottub met houten bank op stond, aanzeilen,
Hij vloog de bocht uit en dankzij de Zweedse stuurmanskunst, gewend om met dit soort weer te rijden hield hij hem nog net, wel geschaard op het randje van de weg, wat aan de zijkant steil naar beneden liep.
Gek genoeg schrokken wij niet en dachten dat het een uitslovertje was . . .
Terug toch maar een stukje om gereden over de grote weg, de 62 voor insiders.
----------
Donderdagmorgen 29 december en ons weer bij elkaar geraapt en een beslissing genomen.
Ik kán en wíl geen afscheid nemen van mijn sites en na een heftige correspondentie toch besloten om bij die galbakken te blijven.
Het ziet er inmiddels iets anders uit en betaal ik voor twee websites dit bedrag per jaar en sterker nog, er mogen nog 3 websites bij gemaakt worden.
Nou hebben Dick en ik al de meest uiteenlopende onderwerpen bedacht, die ik hier toch echt niet kan herhalen, om die sites te vullen maar toch . . .
Ik zou ook niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen (HUH??), wel ideeën zat.
Nee Anna FB of een gewone blog is geen optie voor mij, ik heb meer dan een jaar of 20 geleden geleerd websites te bouwen, geeft mij veel plezier en de andere mogelijkheden zijn mij te vluchtig.
Daarbij vind ik het lastig als ik geen internet heb tijdens reizen omdat ik mijn mobiel als hotspot gebruik en nu alles offline kan maken en het alleen maar gecomprimeerd hoef te uploaden als ik verbinding maak en dat gaat supersnel.
Anders jekker je de data als een gek er door heen en geeft mij een stress gevoel.
Maar ik geef volmondig toen dat de 'andere mogelijkheden' veel sneller en veel makkelijker zijn om te bewerken maar in deze kies ik daar toch niet voor.
Het is hier nu een aantal graden boven nul en kwakkelig weer, niet leuk.
Vannacht nog wel een laagje sneeuw er bij gekomen maar nu regent het licht en o wee als het nu weer gaat vriezen.
Gisteren heeft Dick hier zand met grintjes gestrooid op ons pad en dat scheelt glijpartijen, daarbij prijzen wij onze schoenen met dubbdäcks, gewoon spijkerschoenen!
We moeten wel lachen hoor als wij 's avonds hier, terwijl het zo takkestil is met onze schoenen door de sneeuw knerpen, maar het geeft enorm veel zekerheid tegen uitglijden!
Tegenwoordig gaat Elin totaal uit haar Franse plaatje met de avondronde, zoveel sporen en overal moet zij met haar neusje in drukken, zij heeft tijd tekort en je ziet de ontwikkeling voortschrijden bij haar vwb jachtinstinct . . .
Logisch want wij zien in de avond de reeën voor ons uit in het donker op het pad lopen en overdag zo vaak als wij even uit het raam kijken, lopen zij door de tuin of om het terras.
Voor geen goud laten wij haar nog los bijvoorbeeld op het wolvenpad, ook niet met tracker . . .
Tja en zo gaat dat dus . . .
----------
Woensdagmorgen 28 december. Het is nog wel even afwachten of mijn sites op deze wijze blijven bestaan.
De host van mijn beide sites, Flexwebhosting, bezorgde ons een leuke verrassing en gaf een zeer onbevredigend antwoord op onze vraag waarom dit is.
In 2019 betaalde ik per site, per jaar nog iets van 41 euro, vorig jaar ineens ruim 80 euro en . . . nu krijgen wij een rekening voor het nieuwe jaar van ruim 188 euro per site!
Kijk, dat zijn geen grappen meer en alleen al het feit dat je niet op de hoogte gebracht bent maar gewoon een rekening krijgt wat je per 1 januari moet gaan betalen, maken ons werkelijk ongelofelijk kwaad, maar we houden het netjes.
Deze site bestaat al sinds 2001 en de reissite sinds 2004!
Ik maak mij hier toch zorgen om want ik vind het zó zonde.
Zelf heb ik alles op de externe harde schijf en op mijn eigen laptop maar daar hebben jullie niets aan.
We beraden ons momenteel op eventuele andere stappen, bijvoorbeeld overgaan en mee nemen van de sites naar een andere host.
De vorige keren, toen de kosten ineens zo maar verhoogd werden hadden we ook al onze vragen die niet normaal beantwoord werden.
Ik raad echt niemand nog Flexwebhosting aan, wat een onsympathieke galbakken daar!
----------
Dinsdagmorgen 27 december, al bijna middaguur en daar zitten wij dan, gewoon lui te zijn.
Buiten best mooi weer maar spekglad en geen weer om ook maar enig risico op botbreuken te lopen.
Gisteren weer oergezellige uurtjes gehad met D&A en lekker gegeten.
Ik ben geen keukenprinses maar vind lekker eten maken wel leuk en doe mijn best om er wat van te bakken, ook letterlijk.
Ook realiseren wij ons goed hoe belangrijk het is om wat leuke en betrouwbare mensen om je heen te hebben, mensen waar je jezelf bij kunt zijn.
Dat gevoel hebben wij altijd al maar helemaal als je in het buitenland woont, je moet een beroep op elkaar kunnen doen.
We houden het vandaag makkelijk en er zijn aardig wat lekkere eetrestjes en daar gaan wij het mee doen.
Poeh wat een ellende in NL met dat oerstomme vuurwerk, ben ik ff blij dat wij dat hier niet hebben, althans ik geloof niet in die mate dat het zal storen en heb ook 'geen actieve herinnering hier aan'. . . (dank je Mark Rutte voor deze legendarische uitspraak!)
Je moet er hier toch ook niet aan denken met al dat wild en die schrikkerige reeën!
----------
Maandagmorgen 26 december. Ja Agnes dit zijn van die dingen die je compleet van je stuk brengen en het herstel duurt dan wel eventjes bij mij.
Al regelmatig met Muisje mee gemaakt en het went nooit.
Godzijdank bestaan er trackers die je je kunnen helpen en het gebeurt ons zo dus ook zeker niet meer, een ervaring rijker in dit soort omstandigheden.
Gisteren eind van de middag naar onze NL buren en was het weer heel gezellig, heb mij een versuffing gelachen, lekker gegeten en niet al te laat naar huis en waren blij weer in bed te liggen . . .
Vannacht stond poppie ineens naast ons bed en wilde niet meer terug op de bank en ook dan sta je als een uil in de bijbel te kijken want wat is er loos?
Een eland langs huis gelopen?
We zagen al snel dat er met haar op zich niets aan de hand was maar er was een remming om op de bank te gaan liggen.
Dick en ik om de beurt even bij haar gaan zitten, samen op de bank en ja hoor gelijk slapen.
Maar als wij eenmaal in bed lagen kwam zij weer, toen 1x streng terug gestuurd, hielp ook niet.
Uiteindelijk slaapkamer deur dicht gedaan en toen ik een uur of wat later naar de wc ging (mooie boom ontdooit helaas) lag zij er nog steeds.
Het bleek inmiddels 7.45 uur te zijn en tijd om op te staan.
Toen viel onze blik op de kerstboom op het terras, die zag er een tikkie verfrommeld uit, dingetjes lagen op de grond en vlak erna gerommel en kwam er een lawine van het dak!
Dus dat moest het zeker weten vannacht ook geweest zijn!
Ook moest midden in de nacht Elin spugen en is het alsof ikdoor een wesp gestoken werd en zet haar op de grond, licht aan en kijken wat er uit komt en opruimen uiteraard.
Ik schrok want er zaten een paar spoelwormen tussen, shit!
Kan mij niet herinneren dat ik dit ooit gezien heb!
Ze heeft vast een één of ander smerig kadavertje opgegeten.
Midden in de nacht opzoek naar anti worm tabletten, weet dat er ergens iets moet zijn, niet gevonden.
Vanmorgen gekeken of de da open was en we dachten van wel.
Nee godver, dat dus ook niet en toen Joke gebeld die nog in NL zit en vragen of zij nog ergens in huis pillen zou hebben.
Zij schrok aanvankelijk van mijn belletje, logisch natuurlijk en ik moest maar even daar en daar, dat kastje, die plastic zak kijken want het kón zijn dat er nog iets in zat.
En jaar hoor gelukkig, hulp op afstand en was er genoeg voor drie de honden, want één hond geven heeft geen zin in dit soort gevallen!
Kortom, een drukke nacht gehad . . .
Nu direct aan de slag want eind van de middag komen D&A gezellig hier eten, ook weer leuk!
---------
Zondagmorgen 25 december. Eerste kerstdag die wij niet meer zullen vergeten, vanmorgen is dus voor het eerst gebeurd waar wij altijd bang voor zijn . . . daar hielpen zelfs kilo's visbrokjes niet meer bij.
Elin weg.
Speciaal gingen wij naar de berg omdat het daar heel veilig loopt, een groot deel overzichtelijk is en wij nog relatief weinig wild daar gezien hebben.
Toen wij net uit de auto stapten moesten wij toch wel gewaarschuwd worden, Elin rende voor ons uit, begon te blaffen en zette van spanning haar nekharen rechtop, de rest kon ik niet zien, jasje aan.
Ze bleef wel gewoon bij ons maar zat op een spoor en ineens ging spoor rechtsaf, een onregelmatig terrein met kleine heuveltjes waar je een Fauve niet zo maar meer in ziet richting bos.
Als je dan weet dat dit terrein zo'n 28 km ver is voor er weer 'iets' is, raak je lichtelijk in paniek.
Mijn god, daar ging zij, het rode jasje werd steeds minder vaak zichtbaar.
De lichte paniek ging over in zware paniek en Dick reageert hier heel anders op dan ik . . . zoals vele mannen doen, gelijk een ander de schuld geven 'JIJ hebt haar de tracker niet om gedaan' en nog meer van dit soort overbodige onzinnigheden.
Ik word stil en concentreer mij op een oplossing en wat is wijsheid in dit geval.
Blijven staan?
Het bos in?
Dat laatste heeft Dick min of meer gedaan, híj móet dan ook dat rottige terrein in (daarom zijn reactie over die tracker denk ik) want hij is bang dat ik daar val en een heup breek of zo.
Aan hem om Elin weer terug te vinden, een zware klus en verantwoordelijkheid bij deze Noordpool omstandigheden.
Zijn geroep werd minder luid, omdat hij steeds verder ging.
Ik liep terug naar de auto om alvast Roos en pop er in te zetten en dan ook toch het terrein in te gaan, kom ik bij de auto issie op slot.
Stom genoeg had ik ook geen mobiel bij mij, kortom allerlei vreselijk stomme dingen.
Dus maar weer terug lopen en . . . zie ik in de verte Dick aankomen met Elin aan de lijn!
Kijk, wat er dan door je heen gaat is met geen pen te beschrijven, wat een opluchting.
Tijdens de jacht en ook gewoon particulier raken Fauven regelmatig weg en komen zij altijd weer terug op de plaats waar je hen voor het laatst gezien hebt, maar in NL kan ik mij daar nog iets bij voorstellen want hebben wij met Muis ook mee gemaakt.
Maar hier, in deze temperatuur met zoveel sneeuw en vele wilde dieren is het een ander verhaal.
Kortom, geen wandeling meer zonder tracker en zonder dogtag aan de halsband, we zijn er klaar mee, tenzij zij natuurlijk aangelijnd blijft.
De stress heeft ongeveer 20 minuten geduurd en later konden wij er wel een beetje om lachen en zagen al de leuke foto's voor ons als de reddingshelikopter mij met een gebroken heup oid uit de sneeuw moest takelen . . .
Ah nee toch, hou op, zijn helemaal geen grappen.
Yvonne in Siberië, paar kilometer van ons huis!
----------
Zaterdagmorgen 24 december. Vanmorgen met hondenlopen bevroor het snot in mijn neus bij -13.
Het was zó koud dat ik moest opschieten om 'met zonder' handschoenen aan honden weer in de auto zetten, en een brokje voor goed gedrag uit te delen (Elin dus)
Ik moest in mezelf wel lachen, had ik het voorheen over het zeldzame verschijnsel 'vrieskistjesweer' in NL, nou dat is nu voor ons dus geen zeldzaamheid meer hoor en ik geniet er met volle teugen van!
Elin past inmiddels in het jasje van Muis, wel met een aanpassinkje, moet wat strakker en is logisch want ons kleintje wordt volgende week 5 maanden.
Gisteren eind van de middag wat gezellige uurtjes met J&N, moesten nodig weer even bijkletsen.
In de avond deel 2 van de prachtige serie 'Land of the far North' gekeken, ging uiteraard ook over Noord Scandinavië en was adembenemend!
Het idee dat wij daar ook gewoon rond gereden hebben in the middle of nowhere, ik zou zo weer terug willen, neehee niet om te wonen maar wel om te camperen!
Het werd deze week uitgezonden op Canvas en is nog terug te kijken, de moeite waard, zo chill . . .
Ik heb wel de uitzending over Queen gemist maar ga ik vandaag eind van de middag lekker kijken.
Dit is vanmorgen, links zie je nog net ons huis. Inmiddels worden ook de dagen al een paar minuten langer dus komt de zon wat hoger . . .
Onze baby
----------
Vrijdagmorgen 23 december. Gisteren een echte regendag gehad en gisteravond transformeerde het in sneeuw en niet zo'n klein beetje ook.
Wat een verrassing, Dick zou vandaag de kerstboom verder versieren maar de natuur deed prachtig mee door er verse sneeuw op te laten vallen!
Zo leuk gisteravond in de sneeuw met de hondjes lopen en Elin probeerde sneeuw vanuit de lucht op te vangen, ach zo'n pup vindt ook alles leuk!
De wandeling vanmorgen ook, zó genieten en ik vind dan alles mooi, zelfs een vuilnisbak met sneeuw bedekt.
Nu ik deze twee regels nalees lijk ik eigenlijk wel op mijn puppy mwahhhhhhh
Nou zonder dollen, mij vallen allerlei details op die met sneeuw bedekt zijn die ik normaal gesproken zou fotograferen maar nu dus ff niet, zo ook Elin die door de hondentuin rausde vanmorgen, zo grappig weer!
Vannacht wel 3x naar de wc geweest waar ik dan even uit het raam kijk en de lelijke boom bewonder die met een laagje sneeuw bedekt is, kaal oerlelijk zijn en prachtig met sneeuw en een superboom voor de vogels, hij mag blijven!
----------
Donderdagmorgen 22 december. Een zeiknatte man met 3 zeiknatte honden en ik kan mij niet heugen dat hier gehad te hebben, zal best wel maar dat heb ik gewist.
Het regent hier behoorlijk en laten we hopen dat alle sneeuw wegsmelt voor het weer gaat vriezen, het was gistermiddag ook nog aardig glad op de berg, maar toch goed te doen.
Vannacht werd ik wakker van Elin die heel zachtjes binnensmonds blafte en rechtop zat met haar snuit naar het raam gewend en dan weet ik het al . . .
zij hoort reeën voorbij lopen en er ligt daar nog een laag sneeuw en dat knerpt.
Gelijk het raam maar dicht gedaan en de rust keerde weer.
Zij hoort ze zelfs overdag als zij in de kamer ligt en de reeën langs het terras lopen, het gehoor van honden is ook buitengewoon, zij staat dan zo lief tussen de verlichte sterretjes door de tuindeuren te loeren, ook weer een foto waard!
Het is een geluk dat het ras totaal niet blafferig is, je hoort haar eigenlijk nooit, net als Muis vroeger, nou ja dan had ik ook niet voor dit ras gekozen hoor, ik ben allergisch voor, vooral nutteloos, hondengeblaf . . .
Het was een hele administratieve klus maar Elin is nu officieel ingeschreven in het Zweedse hondenstamboek, wij vinden dat grappig maar ook nodig voor als ik haar een keer op een show hier wil uitbrengen.
Inmiddels staat er ook weer een prachtige kerstboom op het terras die alleen nog opgetuigd moet
worden.
Uh ja een kerstboom die nog heerlijk naar kerstboom ruikt, vers gekapt!
----------
Woensdagmiddag 21 december. De ochtend is wel heel snel gegaan door allerlei kleine dingetjes
Gistermiddag had ik een pedicure momentje voor de honden, nageltjes knippen.
Nodig, doordat zij maar weinig op straat lopen en gewoon bosnagels hebben en de nagels te lang worden en ik dit met Elin zeker wil voorkomen vanaf het begin.
Maar helaas moet ik dus een brevet van onvermogen hiervoor krijgen want ook mij lukt niet alles.
Terwijl ik met Roos en Laura bezig was pikte ondertussen Elin de stukjes nagel om ze naar binnen te werken, nou ja onschuldig en ook niet schadelijk.
Ja en toen was zij aan de beurt en wij altijd al steeds aan haar voetjes zitten, staartje, bekkie en noem maar op, had zij toch echt geen zin in nageltjes knippen.
Ik was eigenlijk best een beetje verbijsterd hierdoor, ik vind het altijd al een k** werk en de setters zijn daar erg makkelijk in maar toch, je bent altijd bang in het leven te knippen.
Het ging mij niet lukken, ook niet met al mijn trucjes.
Toen het worstelmoment aan brak wist ik dat ik moest stoppen, dit wil ik zeker niet en besloot dat dit anders moet.
Vanmorgen da gebeld en gevraagd of ik kom komen om even nageltjes te laten knippen en dit was ok en ook daar ging het niet voorspoedig.
Ik had Elin op schoot maar ik zag al snel dat dit niet de oplossing was en zei tegen de da dat het beter op de behandeltafel kon omdat zij dan wat 'impressed' zou zijn door die situatie en ws minder zou worstelen.
En ja dit klopte en gingen we met een blij -, ja evengoed, en keurig geknipt hondje terug en ik 13.65 armer (omgerekend dus naar euro's) naar huis.
Zo, werk aan de winkel mevrouw de gter met je eigen hond.
Vanaf vandaag ga ik haar dus desensibiliseren, haha dat vonden wij het lastigste woord in de gedragstherapie en betekent niets meer en niets minder dan de prikkel (in dit geval nagels knippen) laagdrempelig opbouwend toedienen, belonen, steeds een stapje verder.
Eigenlijk deden wij dit dus al want je begint met aan de voetjes komen, 'braaf', en in de loop der tijd verder gaan.
Kortom een uitdaging voor mij.
Getver ons eekhoornhuisje was nog niet bezorgd bij onze NL buren voor zij naar Zweden vertrokken, in tegenstelling van wat Bol.com mij beloofd had.
Verder, wat vreselijk leuk al die kerstkaarten die in de bus komen, zo gezellig met leuke en lieve teksten en beloftes om naar Zweden te komen!
Even dit voor mensen die het rode huis t.o. ons willen huren, geef ons een seintje dat je belangstelling hebt want het gaat van airbnb af en kunnen wij het regelen met de buren.
----------
Dinsdagmorgen 20 december. Wat een lol zo'n pup in je huis en regelmatig zeggen wij ook tegen elkaar dat wij hier echt bewust van moeten genieten omdat het zo snel gaat.
Neem nou de gekkeritis, dit treedt elke dag wel een keer op, Elin scheurt dan met een bloedvaart door het huis en is zo'n koddig gezicht met dat cobby lijfje en een prethoofd!
Zij is verzekerd van grote belangstelling van ons, Roos en pop die dit geïnteresseerd gade slaan, het is ook zo komisch, een vliegende kroket op pootjes door de kamer en keuken!
Wij vinden deze voorstelling zo leuk en ja dat stimuleert haar natuurlijk ook om er nog een scheppie bovenop te doen!
Soms doet zij dat op ons bed als wij er net in gaan en dan begint de grap, achterstevoren springen, alleen dat is al lachen en daarna rauzen over het dekbed.
Het duurt niet lang en dan ploft zij tussen ons in voor tweekantige knuffels en zodra wij het licht uit doen is zij direct stil en vertrekt zij naar het voeteneind, erg makkelijk!
Dit is toch wel heel schattig hè!
Gistermiddag ging ik haar even een plasje laten doen en liep het trapje buiten af en stond gelijk oog in oog met een ree, die Elin ook direct zag.
Ik kon niet voorkomen dat zij een blaf gaf, een harde 'houndblaf' die speciaal bij dit ras hoort ivm de jacht.
Ree keek, bleef gewoon staan op misschien 10 meter afstand en ik snel naar binnen met mijn kleine monstertje.
Toen wij de tuin in keken vervolgde ree gewoon haar pad richting voerbak, totaal niet bang of terughouden, hoe apart!
Achter in onze tuin is ook precies te zien hoe het reeënparcours is langs het terras en natuurlijk kennen zij de geur van de honden maar hebben nog (wat ook niet zal gebeuren, daar letten wij als aasgieren op) geen enkele negatieve ervaringen met hen opgelopen.
Als het goed is komen één dezer dagen onze NL buren weer voor een paar weken en hebben een bestelling voor ons mee, een eekhoornhuis, dus niet zo'n voerbak, maar een echt nestkastje.
Ik weet al waar ik hem ga plaatsen, nou Dick dan, er zit een leeg stuk stam op een grote dennenboom bij het huis en we hopen dan uiteraard op baby eekjes!
----------
Maandagmorgen 19 december. Vanmorgen gewandeld bij Gravrösen, bekend hè Joke!
Elin was daar nog niet eerder geweest en vond het een feestje, de anderen ook en die kennen dit al, helaas pop aan de lijn.
Roos vindt het ook interessant, loopt los en ze is niet onbestuurbaar, dat merk je gleijk.
Het is een smal bosweggetje wat omhoog loopt en er komen weinig tot geen mensen en je ziet talloze diersporen.
Vanmorgen behoorlijk grote, net hondenvoeten maar we denken dat het wolvenprenten waren.
Poppetje liep te stuiteren aan de lijn en Elin had van spanning haar haartjes rechtop en dook in elke afdruk en ik vond haar zo heftig reageren dat ik ook haar aangelijnd heb want ik was toch bang dat ik het niet ging redden met mijn gedroogde visblokjes . . .
Daarna even naar huis J&A, noem het een controleronde, alles was ok en konden we weer even appen naar Joke, die dan ook weer gerustgesteld is!
Gistermiddag naar voetballen gekeken, ík die totaal niet om sport geeft maar ik had een mooie tussen oplossing, koptelefoon op, lekker muziekje en ondertussen hield ik Frankrijk/Argentinië in de gaten en vond het uiteindelijk best wel spannend, en heeft het wat gezelligs.
Het is hier die tijd al helemaal donker, lekker warm, hondjes mee geweest voor de tweede ronde, vol buikje wij aan de chocomel met slag,de kerstverlichting aan, en na de wedstrijd een kaasfondue.
Vanaf hier, de felicitaties voor de fokkers van Elin, Natasja en Marco, die, net als op de Winner haar succes geprolongeerd heeft door alweer zeer succesvol te zijn op een grote kerstshow in Gorinchem met eigen gefokte hondjes!
Goh ja ik ga langzamerhand geloven dat ik ook naam moet maken met Elin in Zweden . . . maar daar is nog wel een rigoureuze omschakeling in mijn brein voor nodig hoor . . .
Gelukkig weet Natasja dat.
----------
Zondagmorgen 18 december. Jullie moeten nu lachen denk ik om wat wij zeiden vanmorgen 'goh het lijkt ineens wel voorjaar', en dat terwijl het 3 graden is!
De sneeuw smelt nu snel weg en het is te hopen dat het voor eind van de week echt weg is want dan begint het grote vriezen opnieuw en krijg je weer van die gletsjertoestanden, liever niet dus.
Dick vraagt zich vaak af wat ik nou in godsnaam allemaal te tikken heb, er gebeurt hier toch niets.
Hij leest zeer maar dan ook zeer zelden de krabbels en dan krijg je dat.
Natuurlijk heb ik regelmatig eigenlijk niet veel te babbelen en denk ik later 'o ik had dit of dat nog kunnen neerleggen voor jullie'.
Wij observeren erg vaak de honden, hoe zij met elkaar omgaan en hoe zij met óns omgaan en dat is uitermate boeiend.
Neem gisteren, Roos en pop lagen languit op de bank te slapen, Elin lag aan de zijkant maar wilde eigenlijk graag achter een Engels ruggetje in een hoek liggen en je zag haar denken, prachtig!
Zij keek eens of zij achter langs kon, toen aan de voorkant, dacht even na, dat doet zij dan op haar kontje zittend, zo vertederend en daar ging zij, heel voorzichtig stapte zij gewoon eerst op- en over Roos en toen op Laura en ja hoor zij had haar plekje bereikt!
Die stippels zijn ook zo verdomde makkelijk, kijken niet eens op, sterker nog, hun ogen gingen ook niet open toen Elin over hen heen wandelde!
Uniek vinden wij dat en zeker als gter bekijk ik dit met tevens met verbazing, wat een grenzeloos vertrouwen heeft Elin in Roos en pop, ongelofelijk.
Wij laten hen dan ook onderling alles samen uitmaken, daar leert Elin het meeste van.
Alleen soms, als het echt te wild gaat voor poppetje, racen over de houten vloer bijvoorbeeld, maak ik er met één woord een eind aan, het magische woord STOP en verder zeg ik niets.
Pop gaat dan gelijk op de bank liggen en Elin gaat ter plekke op haar gat zitten en mij van een afstandje bekijken en wachten op het woord 'keurig' en is de spanning weer weg.
Leuk hè, ik geniet hier zelf ook zo van, als je ziet en merkt dat de honden je begrijpen en niet in het duister tasten wat ik nou bedoel, juist dáár krijg je van die rustige honden van, we snappen elkaar!
----------
Zaterdagmorgen 17 december. Een mens moet soepel van geest en lijf zijn, zeg ik altijd al, een verschil in temperatuur in één dag van 21 graden!
Is nu 0 graden met veel sneeuw, heerlijk, daar krijg je het al helemaal niet koud bij!
Na een lekker rondjehondje liggen de meiden nu languit op de bank, zo kneuterig, kerstverlichting aan, terwijl het buiten prachtig is met dikke sneeuwvlokken, hoe Zweeds wil je het hebben!
Volgens mij heb ik het nog nooit gezegd maar de avondronde vind ik altijd zo heerlijk vooral nu dus, met sneeuw en de kerstverlichtingen overal.
Opvallend is vooral het verkeer wat zo enorm rekening houdt met ons als voetgangers.
Niet dat wij veel verkeer zien hoor, we lopen de helft van het rondje over ons eigen onverharde weggetje en komen uit op de doorgaande weg en daar zien we heel soms een auto en als het erg druk is twee haha
Maar goed, we lopen keurig links, Dick met de twee stippels en ik er achter met de kleine Fauve, Dick en ik hebben een reflecterend hesje aan.
Al van ver zien autobestuurders ons lopen en worden gelijk de grote lampen uitgeschakeld, gaan langzaam rijden en gaan ook totaal aan de andere kant van de weg rijden, ik vind dat super goed en fijn!
Ik zwaai dan altijd even om te bedanken en als ik in een emo bui ben schieten de tranen zelfs nog in mijn ogen ook, zo netjes vind ik dat.
Laatst hadden we dat zelfs met zo'n immens grote houtvrachtauto met aanhanger, die kroop over de weg aan de andere kant en lachend zwaaide hij naar ons, gek toch dat dit mij emotioneert.
Het is steeds een drukte van belang rondom ons huis, vooral 's nachts kennelijk, één en al reeënbeentjesprenten, zo grappig, wie het ook erg interessant vindt is Elin, zij is ook een typische sporenjager, dat is goed te zien!
Zij drukt haar neusje helemaal tot diep in zo'n afdruk en vervolgens met een poedersuikerbekkie weer verder te gaan!
----------
Vrijdagmorgen 16 december. Sodeju zeg vanmorgen bij het opstaan was het -21!
We zijn om een uur of 9 met de honden naar de berg gegaan en onderweg werd het wat warmer namelijk -20 . . .
Het is niet te beschrijven zo mooi, met die opgaande goudkleurige zon, wat een droom om dit zo te zien, daar krijgen wij geen genoeg van!
Wij lopen nu ongeveer een half uur en dat is lang genoeg met deze temperatuur, ik vind het voor onszelf niet te koud maar wel voor de honden, vooral voor de 12 jarige Roos en trouwens voor de anderen ook, zij krijgen last van hun voeten.
Aangezien je een Fauve buiten anders moet begeleiden dan een setter krijgt zij bij het terugkomen een kleine beloning, jaha de anderen dan natuurlijk ook.
De setters heb ik echt nooit met een voertje beloond, mijn belonende stem is genoeg maar een Fauve moet iets extra's krijgen, anders gaat zij zeer snel haar neusje achterna en kun je haar nooit meer loslaten.
Maar zelfs het pakken van een minibeloning is bijna niet te doen, je moet je handschoenen uit en binnen een paar minuten gaan je handen ongelofelijk pijn doen door de kou.
Elin luistert ook al goed op de fluit maar die gebruik ik nu helemaal niet, ik heb al een keer gehad dat die fluit aan mijn lippen bevroor en dat is niet grappig dat kan ik je vertellen!
Nu kun je ook wel zien dat een jasje hier geen overbodige luxe is!
Ze til net haar li achterpootje op, koud denk ik.
----------
Donderdagmorgen 15 december. Nog even terug grijpen op dinsdag de 13e. Hiephiep hoera ik heb weer een mobieltje en is mijn lijntje met de buitenwereld weer wat hersteld haha, want zo werkt het ook uiteindelijk, zeker als je in een ander land woont!
We lieten hem door de mobieltjesman installeren en de simkaart van de oude in de nieuwe zetten zodat ik niets hoefde te missen.
Nou dit ging met horten en stoten en duurde een aantal uur, we zijn nog wat andere boodschappen gaan doen, wat lopen met Elin en weer terug het grote winkelcentrum in maar ja daar mag je geen hond.
Ik ben ik en het duurde en het duurde en ben ik Elin gaan ophalen en aan het begin in het winkelcentrum binnen op een bankje met haar gaan zitten.
Geen enkele vervelende opmerking en eigenlijk alleen maar geen of- aardige reacties, kijk zo wil ik het!
Een ander hoeft niet van mijn honden te houden, ik hou zelf al genoeg van hen . . . maar mensen die ik notabene ken, in een klein gezelschap bij elkaar, die zelf honden heeft (weet ik) en die zo'n aanbiddelijk 4 maanden oud braaf pupje totaal negeren en geen blik waardig keuren, dat kan en wil ik niet begrijpen, we vinden dit letterlijk asociaal gedrag.
Deze persoon heeft het voor eens en voor altijd verpest voor ons, wij hebben dit van haar al eens meer mee gemaakt en het zal niet onze honden betreffen maar vooral mij denk ik, we hebben kennelijk geen match, haha prima hoor.
Een aantal lezers weet wie ik nu bedoel.
Even verder met mijn mobiel, ik dacht alle wachtwoorden en spullen mee te hebben, ja je ID kaart is hier erg belangrijk met je persoonsnummer, alles aanwezig maar . . . toen bleek ik mijn google account wachtwoord niet meer te weten , dat gebruik je ook nooit, ik niet tenminste.
Dus uiteindelijk naar huis ( 19.00 uur thuis gvd) en heeft Dick de hele avond gestoeid met mijn mobiel en veel moeite moeten doen om whatts app aan de praat te krijgen, lukt niet en na een tip van Wendy ging het gisteravond wel plotseling!
Alle oude berichten weg en alle adressen moest ik dmv mijn telefoonlijst weer invoeren, ach dat kun je doen terwijl je warm en droog zit met een kop koffie.
Gisteren stonden wij op tijd op en werden verrast door een flinke bak sneeuw, had ik in de nacht al een beetje gezien en verontrustte mij ook al want wij gingen gisteren weg naar de verjaardag van Jetty, 80 km verder naar het zuid oosten.
Wij waren van plan de spikkeltjes thuis te laten, lekker warm op de bank maar ik vond dat dat niet kon.
Het zijn zeer rustige wegen naar Storfors en het sneeuwde nog steeds en dan ben ik bang dat als er met ons iets gebeurt niemand weet dat er hondjes thuis zitten.
Joke en Anne waren ook al op weg naar NL en D&A zouden ook op de verjaardag komen, dus eigenlijk kon iemand hier iets voor ons betekenen met de honden.
We hebben enorm genoten van de weg heen en terug, bakken sneeuw, een sprookjesrit!
Dus huppakee honden ook mee genomen.
Bij Jetty de auto aan de stroom en de coupévärmer aan, dat is gebruikelijk hier in Zweden en wij hebben ook nog een losse die wij mee hadden.
Roos en pop vinden het altijd heerlijk in de auto, ook nog jasjes aan en een bak water.
Na een paar uur zijn we een rondje met hen gaan lopen en na de lunch weer naar huis.
Het kleine mormeltje hadden wij mee naar binnen, houd ik aan de lijn, eigen schapenvachtje mee en en een kauwstaaf en we hebben geen hond aan haar gehad.
Nog bedankt Jetty en Kees dat wij haar mee mochten nemen want dit is een uitzondering op jullie regel en ik denk dat zij het ook niet verpest heef!
----------
Dinsdagmorgen 13 december. Eind van de middag gisteren kwamen Joke en Anne, even 'afscheid' nemen, zij gaan morgen voor 14 dagen naar NL, dit mede ivm de nog in gips gewikkelde enkel van Anne.
De verdere behandeling moet in NL van de verzekering, natuurlijk begrijp je dat er vaste regels voor zoiets zijn, maar dat het op z'n minst gezegd wat vreemd overkomt is duidelijk.
Heeft er mee te maken dat zij hun huis hier in feite als vakantiewoning gebruiken en wij Zweeds ingezetenen zijn.
Goed ok, zo is het nou eenmaal en we hebben er weer gezellig uurtjes van gemaakt, ik had een paar lekker ovenschotels gemaakt die erg in de smaak vielen.
Bij de ICA hadden ze verse spruiten die zeer acceptabel waren en daarmee ben ik gaan goochelen, vorige week hadden ze ook spruiten maar godsamme zeg, die hadden ze bij AH niet eens durven neer leggen in de winkel . . .
Het even afscheid nemen duurde dus tot halverwege de avond, heerlijk, we zijn ook heel blij met hen zo dicht in de buurt en toch gewoon je eigen leven leiden.
Vandaag een drukke dag, straks naar Karlstad voor een zh bezoekje en . . . eindelijk een nieuwe telefoon kopen, daarbij ook nog wat boodschappen doen daar.
Of ik er zin in heb?
Neuhhh ik ben liever thuis maar het hebben van een nieuwe mobiel lokt mij deze keer, ik vind het gewoon niet fijn om de hondjes thuis te laten voor zo'n tijd, Roos en Laura dus.
Het is nu -13 en geen temperatuur om de honden lang in de stilstaande auto te laten liggen.
Het is een constante afweging, thuis laten in de warme kamer maar wel alleen, of mee nemen met bovenstaand gevolg en je daar ook weer niet prettig bij voelen.
Elin laten we wel al alleen thuis maar voor een hele korte tijd dus die gaat mee en zullen we tussendoor steeds even mee lopen, of de één een winkel in en dan de ander.
Leuk om te horen Ria dat je op afstand geniet van ons fauvenkind, wij vinden het zelf ook een cadeautje!
Ja wat moeilijk toch hè als je hondje al zo oud is, jeetje 16 jaar en nog blijft het zo erg om daar eens afscheid van te nemen.
Ik denk wel dat de aangename temperatuur in Spanje hem wel goed zal doen en ook daar zijn natuurlijk dierenartsen die ok zijn.
----------
Maandagmorgen 12 december. Even een kleine toelichting op de bergvärme, dit is ook niet gratis hoor!
Zo'n installatie is erg prijzig maar zat gelukkig al in ons huis toen wij het kochten, zelfs een belangrijk koop argument.
Als het erg koud is, is de opgepompte warmte niet genoeg en wordt er dmv een elektrische pomp bij verwarmd, kost dus ook energie.
Maar zorgeloos is het zeker!
Met onze hondjes gaat het helemaal prima, ik realiseer mij dat ik dit al gewoon vind maar is het eigenlijk niet toch, met een pup van ruim 4 maanden in je huis!
Elin heeft inmiddels ons hart al helemaal gestolen en we zijn voor haar gevallen als een blok . . .
Zij ziet er sowieso al zo schattig uit met van die dikke armpjes, beentjes, koddig kontje, een kroketterig lijfje en een pientere blik, zij loopt ook stoer, is ook stoer én heeft totaal nog niets vernield in huis, knap toch!
Je breekt je nek hier over het speelgoed en als zij zich toch een beetje loopt te vervelen, Roos en pop willen ook wel eens rust, tover ik het grote bot tevoorschijn en vermaakt zij zich daar weer mee en daarna leg ik het weer weg in een bakje in de gootsteen, zo blijft het leuk!
Zij loopt zelf naar de voordeur als zij er uit moet, slaapt 's nachts meestal door en zo niet, dan gaat Dick met liefde (hoe is het toch mogelijk wat zo'n diertje met je geest doet) met haar de diepvrieskou in.
Als wij naar bed gaan ligt zij eerst even tussen ons in en hebben we knuffelminuutjes met haar van twee kanten en zodra je het licht uit doet gaat zij naar het voeteneind waar zij praktisch de hele nacht ligt, ingebed in het dekbed en vindt zij echt heerlijk!
Als wij wakker worden komt zij weer tussen ons in, gaat op haar ruggetje liggen en wil zij weer geknuffeld en geaaid worden, wat een droppie toch.
Zij gaat 3x per dag een ronde mee en alleen de avondronde loopt zij, net als de andere meiden, aan de lijn.
Ook luistert zij al erg goed en is zeker in huis, erg contacterig, zit vaak in de keuken, alles rustig te bekijken wat ik doe en ik heb het gevoel dat zij alles op dat kleine harde schijfje opslaat, zij weet al zoveel!
Zo dat was een ode aan onze babyfauve, slijmerig hè . . .
Kan mij geen r*** schelen hoe jullie er over denken maar ik wilde het wel even kwijt!
O ja, gisteren weer 4 reeën gelijk in de tuin, zo leuk!
's Morgens komt Pop ook altijd in bed, blijft er nog even in als wij opstaan, Roos heeft hier geen behoefte aan!
----------
Zondagmorgen 11 december. De hele morgen sneeuwt het heel zachtjes en dat is een leuk gezicht.
Gisteren even bij ons buurhuis aan de overkant de verwarming aangezet, dat is pelletverwarming, niet zoals wij gewoon een pelletkachel voor de leuk in de kamer maar in de kelder staat een immens apparaat met een hele grote bak er aan vol met pellets, hoeveel kg, geen idee.
Die warmte wordt door het huis geleid naar de radiatoren.
Omdat het huis vanaf vanmiddag verhuurd is hebben we nog even gecontroleerd, temperatuur in huis goed maar de pellets jekkeren er door heen en net zoals hout zijn de prijzen voor de pellets verdubbeld in korte tijd!
Wij constateerden dat er in één dag een zak van 16kg door heen gaat . . .
Nou denk ik ook wel dat het huis niet zo goed geïsoleerd is maar toch.
Wat zijn wij blij met onze comfortabele 'bergvärme', geen omkijken naar en het hele huis een aangename temperatuur.
Nu besef ik ook gelijk waarom het niet goedkoop is om een huis te huren in de winter in Zweden, de temperaturen zijn meestal erg laag en draait de (tegenwoordig net als in NL dure energie) verwarming op volle toeren.
Zo
krijgen wij het lekker warm in huis, bij ons
komt de warmte van 135 meter diep!----------
Zaterdagmorgen 10 december. Fris en fruitig zit ik weer te tikken want het was echt genieten buiten en met een klein laagje sneeuw is alles weer betoverend mooi!
Nou in NL kunnen jullie ook, je borst níet nat maken maar wárm houden, want ik zie dat onze diepvrieskou naar beneden zakt!
Nu komt hier ook echt weer de mooie Zweedse winterkou die ik niet wil missen en zullen we volgend jaar zeker weer voor die tijd terug in Zweden zijn.
Tja goede adviezen vwb mijn kapotte mobiel maar ik denk dat er geen beginnen aan is om hem te repareren.
Mijn scherm is al een tijd kapot en vond 60 euro te veel om hem te laten maken, daarbij is hij al oud en als ik laat nakijken wat er kapot is kun je ook nog eens onderzoekskosten betalen, dat issie niet meer waard.
Het enige probleem vind ik dat ik dan een Zweeds mobiel heb terwijl ik alles gewoon liever in NL heb en ik echt niet weet hoe dat werkt.
Wij hebben tv en internet van Telia en gaan maar naar de Teliawinkel dinsdag en hopen dat zij alles van mijn oude mobiel kunnen overzetten op een Zweeds . . .
Gek genoeg werken bepaalde Zweedse apps niet op een NL mobiel, hoezo een Verenigd Europa?
Praat mij er niet van want tegen deze blaaskakerij zijn wij al regelmatig op gelopen.
Inderdaad Klára wij spreken nog geen Zweeds en ik voel ook niet (meer) de behoefte om het te leren omdat ik mij in het Engels goed kan redden.
Toch iets genuanceerder uitleggen, Dick leert al lang elke dag Zweeds, slaat geen dag over, kan alles lezen en weet ook hoe je het meeste moet uitspreken maar zelf spreken is een vak apart, daarbij zijn er vele dialecten, veel meer dan in NL.
Dat komt omdat vroeger hier de mensen veel geïsoleerder woonden en er veel kleine gemeenschappen waren.
Pfff we hebben de laatste twee voetbalwedstrijden van NL gezien, en vonden het gisteren best spannend, duurde mij alleen veel te lang.
Gingen om 11 uur, allang bedtijd dus, nog een rondjehondje maken en daar heb je dan eigenlijk totaal geen zin meer in en aan de andere kant, eenmaal buiten, na die hele verkleedpartij, vinden we het toch weer lekker, daarbij ook grappig want de meeste Zweedse huizen zijn al heel leuk verlicht!
----------
Vrijdagmorgen 9 december.
Het allereerste bedanken wij lieve Tineke en Evert, dank je wel voor de leuke selfmadekaart en de lieve woorden!
Wat zijn jullie toch een trouwe fans, zoals velen maar ik ken lang niet iedereen persoonlijk denk ik.
Wat foto's betreft zijn jullie er wel bekaaid afgekomen het laatste jaar en hoe dat komt?
Geen idee, minder gemotiveerd denk ik omdat ik zelf nu niet fotografeer . . . gvd nu weer een nieuwe mobiel nodig . . .
Ik had gehoopt op wat sneeuw gisteravond maar tot nu toe niets, temperatuur wat hoger, is nu -6.
Helaas is mijn mobiel nu echt kapot, super maar dan ook superlastig.
Geen mobiel als ik met de honden wegga geeft mij geen goed gevoel, als er iets gebeurt en ik Dick niet kan bereiken is dat waardeloos.
Dus houden we daar nu maar even rekening mee en gaat Dick alle rondes ook mee, voor de zekerheid.
Ik mis mijn appjes met Wendy erg, nu merk je pas hoe dat nou eigenlijk werkt, die korte berichtjes even over en weer.
En als weervrouwtje mis ik het kijken op de google weer app met zijn leuke tekeningetjes met de kikker voor de dag.
Ook mijn dagelijkse 'Jan Dijkgraafje' moet ik missen en daarbij omdat ik een betalende abonnee van hem ben (minimaal bedragje hoor) mis ik mijn 'toetje', zo heten zijn stukjes van 99 woorden, in de avond.
Maar bedenk ineens dat ik hem ook kan lezen op mijn leppie, waar ook al een jaar lang een vette storingsstreep over mijn beeld loopt en ik daar aan gewend ben . . .
Goed nog ff geduld tot dinsdag.
-----------
Donderdagmorgen 8 december. Jeetje wat was het mooi op de berg, alles wit door de rijp, heel koud ongeveer -14, de zon kwam op en vanaf die kant was de lucht nog helder, het leek werkelijk wel een kerstkaart.
Inmiddels wel weer bewolkt, het is niet anders.
De reeën lijken wel de hele dag zo rondom ons huis te bivakkeren, als ik tussendoor even het bos in kijk zie ik hen heel vaak!
Ik denk zo maar dat zij de gevulde emmer weer erg fijn, en zeker makkelijk vinden, nou daar doen wij dat dan ook voor.
Momenteel baal ik verschrikkelijk, mijn mobiel is bijna kapot, ik zeg bijna omdat hij het soms even doet en een heel gek scherm heeft.
Aangezien wij niet dichtbij winkels wonen zal een nieuwe mobiel nog even moeten wachten tot volgende week als wij dinsdag naar Karlstad moeten.
Gisteravond was ik aan het beeldbellen met vriendin Marijke en liet ik haar zien hoe mooi de rijp buiten was en vergiste ik mij in de traptrede waar ik met mijn handen inclusief mobiel op klapte, precies op het open scherm.
Goh zij moest niet eens lachen, als het andersom zou gebeuren waar ik getuige van zou zijn, zou ik niet meer bijkomen . . .
Dus, vaste appertjes, het is nu moeilijk om mij te appen!
De reeën blijven kakkebroekjes die heel voorzichtig naar de voeremmer gaan!
----------
Woensdagmorgen 7 december. Prachtig weer vandaag!
Ik
vind de google plaatjes over het weer altijd zo
leuk.Toen wij opstonden was het buiten sprookjesachtig, was nog donker, lantaarns aan en overal een witte glinsterlaag overheen, precies zoals je die witte nep kersttakken kunt kopen, maar dan echt!
De wandeling langs de rivier, doe ik vaak maar verveelt niet, ook zo winterachtig maar toch nog zonder sneeuw.
Nu ik naar buiten kijk zie ik de zon tussen de bomen door schijnen en dat is niet zo heel lang hier nu want om 15.04 uur gaat de zon alweer onder, een erg mooi beeld vanuit mijn stoeltje!
De kou vereist wel een hele aan- en uitkleedpartij ivm aantrekken hondenjasjes en ook wij uiteraard meer kleding aan hebben.
De huiskamer staat nu op zijn kop want plotseling laten de plafondplaten los en worden nu gestut door een houten constructie, jammer want zij staan zo netjes en hoe lang deze daar zitten weten we niet.
Dit behoeft dus een aardige renovatie waar we en zeker ik, nu absoluut geen zin in hebben.
Je bent deze tijd zo aangewezen op je comfortabele huiskamer dat ik geen zin in gewerk heb nu, moet maar wachten tot het voorjaar.
Dick gaat het provisorisch maken want ik was bang dat die platen, wegen bijna niets hoor, op de bank, dus op de honden zou vallen.
----------
Dinsdagmorgen 6 december. Nee sinterklaas doen wij niets aan, zeker sinds wij van 1976 tot 1982 in Duitsland woonden was het helemaal passé want daar is het kerst met cadeautjes en vonden onze kinderen ook leuker destijds.
Gisteren op jacht geweest naar een hondenjasje en dat viel niet mee.
In Kil, prachtig ritje daar naar toe, wat sneeuwresten en zagen wij dat op de skibaan de sneeuwkanonnen in bedrijf waren, maar eind van de week krijgen wij echte sneeuw.
De jasjes dus,
Ik wilde uit de koopjesbak iets hebben want ik vind het een beetje zonde om voor 1 jaar een dure jas te kopen, maar dat had ik al gezegd,
Wel vond ik nog een 'truitje' in de maat van Elin en heb ik maar gekocht en ach dat diertje moest maar passen en vond het helemaal niet erg.
truitje
wel
jasje
niet
foute
kleur fout model
truitje,
best lullig maar wel lekker warmOok nog een stomme kleur jasje gepast (bovenstaande foto) maar was eigenlijk een regenjas, dus ook maar niet gedaan.
Dick kwam op het idee naar Granngården in Karlstad te gaan, zo'n 22 km verder, mijn god net of brandstof niks kost . . .
De grote bak die ik mij daar herinner van toen Wendy hier was, was er niet meer en nu nog een klein bakje met eigenlijk niks.
Grappig want het personeel daar kent ons en vooral Elin al helemaal en zijn totaal wég van haar!
Al joelend wordt zij ontvangen met kleine brokjes en veel aanhalen en geknuffel . . .
Dit aanschouwen wij toch wel met verwondering want ik vind het niet zo 'Zweeds', dat uitbundige!
Men wist nog precies dat onze dochter daar die mooie hondenrugzak gekocht had en vroegen er ook naar, wel leuk dus.
Trouwens ook in Kil vinden zij Elin erg lief en wordt door iedereen aangehaald.
Uiteindelijk wel een warm jasje gekocht met 50% korting en moet ik nog wat aanpassen voor ons schatje.
Zijn al met al dure jasjes geworden . . .
----------
Maandagmorgen 5 december. Op dit moment nog -7 en toen wij gisteravond naar huis reden -8, dussss hondenjasjesweer.
Weer hele gezellige eet- en babbeluurtjes gehad met Joke en Anne, elke keer weer een feestje!
We hadden alleen Elin mee en die heeft zich weer prima vermaakt met Rosa, zo schattig!
Rosa speelt op dezelfde manier met haar als pop.
Toen wij aan tafel in de eetkeuken gingen hebben we hen apart gezet, Elin bij ons op haar schapenvachtje met een grote kauwstaaf en toen zij die na lange tijd op had ging zij slapen, Dana en Rosa in de kamer.
Gisteravond tamelijk helder en veel sterren aan de hemel, erg mooi.
Ik rijd nooit harder dan 50km, alle verlichting aan wat maar kan en ondertussen maar rond loeren want je weet het nooit met het wild en een klap met een eland is hard hoor.
Onze grootste nachtmerrie op dit vlak is eigenlijk dat je iets aan rijdt en niet dood is maar gewond . . .
Vanmorgen een wandeling rondom ons huis wel in de natuur en dat viel mij niet mee.
Achter ons huis is een moeras, niet het soort moeras waar je als NLer aan denkt, maar heel ongelijk terrein met in de kuiltjes wat dieper water een soort kussens eigenlijk.
Was Dick zijn idee maar ik ben weer gelijk genezen, ik vind het niet te lopen met mijn polderpoten die van vlak terrein houden.
Direct gaan we naar Kil, hondenjasje kopen.
Nou Marian dat is zeker vlot van Jozefientje!
Wat de jasjes betreft, ook ik moet weer even wennen aan een laagbenig hondje en die natte buiken blijft altijd wel een puntje!
Laatst had Elin het Hurrta regenjasje van Dino (van Wendy) aan en dat zat prima op dat moment.
Ik ben nu van plan een goedkoper jasje te kopen en voor de volgende winter een goede mwah dus dure.
Emma had een prachtige Hurtta, die ik natuurlijk ook nog heb maar uit emotioneel oogpunt kan ik deze gewoon (nog) niet voor Roos of pop gebruiken . . .
De Engelse meiden hebben er eentje van Zooplus en die bevallen ook goed, maar een flinke regenbui kunnen ze vast niet hebben en gek genoeg een half uurtje in de sneeuw gaat prima!
Gelukkig regent het hier, zeker in de jasjestijd, relatief weinig en kijk ik het meest naar of het warm genoeg is vanwege de vrieskou.
Ik stuur je vandaag nog wel een pbtje wat de keuze geworden is en waarom.
Elin is inderdaad echt een vreselijk schatje en voor ons liggen ook de ruwhaar teckels op hetzelfde vlak!
----------
Zondagmorgen 4 december. Eigenlijk ben ik best benieuwd wie er de docu gezien heeft of nog wil bekijken, wij vonden het een eyeopener die onze gedachten over dit fenomeen al hadden maar ook bevestigd werd.
Toch is niet alles zo maar uit te leggen, ook hoe wij het hier ervaren.
Zweden zijn vaak niet makkelijk toegankelijk en per definitie niet echt geïnteresseerd in anderen.
Vandaar dat wij ook meer met NLers omgaan, en vanavond weer gezellig (dat woord kennen ze hier niet!) met Joke en Anne gaan gourmetten.
Natuurlijk ook in deze bevestigen uitzonderingen de regels.
Het is inmiddels ruim onder 0 en besloot ik om morgen naar Kil te gaan, daar is een grote dierenwinkel met mooie en veel jasjes.
Ik vind het best moeilijk om voor Elin een jasje te kopen ivm haar groei maar met de aankomende kou kan ik er toch echt niet onderuit.
Mijn stelregel is dat met -5 het hondenjasjestijd is.
Dick heeft hard gewerkt en de camper, Peugeot en aanhanger staan onder dak, en nu nog de garage uitruimen voor de Subaru, potplanten staan op het overdekte terras voor, dus sneeuw kom maar op!
Vanmorgen is Dick met de meiden weg geweest en als ik nu rond kijk, zie ik 3 tevreden hondenkinderen met een vol buikje heerlijk liggen slapen.
Nog even een klein aanvullinkje bij mijn zinnetje gisteren over de puppytijd bij de fokker want het grote punt blijft altijd, of de nieuwe eigenaren ook zo goed in staat zijn om op die ingeslagen weg door te gaan.
Het komt helaas regelmatig voor dat mensen het hebben én begeleiden van een pup onderschatten en moet er voor het inmiddels soms wat verknalde pupje een goed nieuw tehuis gezocht worden.
Op de foto pop op een schapenvacht en Elin, hoe Zweeds, slapend in een rendiervacht!
----------
Zaterdagmorgen 3 december. Vanaf vanmiddag komt de temperatuur hier zowel overdag als 's nachts voorlopig niet meer boven nul, de winter gaat dus beginnen, van ons mag het!
Ja Til onze meiden zijn met elkaar verschrikkelijk aardig, of het nou om eten, speelgoed of kauwbotjes gaat, alles verloopt in goede harmonie en dat is ook met dank aan die onmetelijk lieve tolerante Engelse Setters hoor!
Voor een pup een ideale omgeving om uit te groeien tot een fijn en sociaal hondje, maar ja, ook de fokkers hebben de basis gelegd natuurlijk!
Als ex fokker en gter weet je als geen ander dat een verrijkte puppytijd je hondje maakt en/of breekt.
Nou is ook een Fauve uitgerekend een meutehond die alleen maar echt goed gedijt in een gezin en vooral met andere honden er bij!
Kenmerk van het ras is ook dat het échte mensenhonden zijn, kinderen (mits ook goed opgevoed) leuk vinden en heel goed met soortgenoten.
Ook Muis was altijd een schatje en blij als zij kinderstemmetjes in de verte hoorde en ik er gloeiend de pest in had als er een bange moeder met
kinderen voorbij liep en zelfs hufterig waren voor zo'n klein vriendelijk kwispelend Muisje . . .
Ja ik trok dan echt mijn niet aardige waffeltje even open hoor . . .
Dat heb je goed gezien Klára!
Vanaf dat wij als 'Zweeds' door het leven gaan móest ik mijn meisjesnaam weer aannemen hier.
Alles, zelfs de honden, verzekeringen etc staan nu op een andere naam.
In Zweden heerst het verregaande individualisme, té ver gegaan zoals uit de geschiedenis blijkt.
Even een wetenswaardigheidje over dit land.
In 1972 vond een groep mensen dat individualisme vóór het familiegevoel moest gaan en kwam er een totale omslag.
Nu 50 jaar later blijkt dat de Zweden de eenzaamste mensen op de wereld zijn hier door . . .
Er is een prachtige realistische reportage over gemaakt welke je op o.a. youtube, viaplay kunt bekijken, echt de moeite waard!
KLIK op de vlag en neem de moeite om deze documentaire op een rustig moment af te kijken!
Het is Engelstalig een zeker voor jou Klára geen probleem.
Vrijdagmorgen 2 december. Jeetje wat hebben Roos en Elin zich uitgesloofd vanmorgen, beiden liggen nu totaal in 'coma', Roos op de bank en Elin op Dick zijn schoot.
Eigenlijk heeft hij geen tijd maar ja, slaap hondje gaat voor . . .
Ook pop is altijd evengoed tevreden na de wandeling, we gaan 3x per dag een ronde, voor haar dus, anders wordt het leven te saai voor het meisje.
Gisteren huis Uddeholm geïnspecteerd en laatste bewoners, ook NLers, die wij al kenden, hadden hun teckeltje Saar mee en dachten dat hun hondje het wel leuk zou vinden om met Elin te spelen.
Helaas vond Elin het wel leuk en die weet zich enorm goed te gedragen maar teckeltje Saar blafte haar telkens af en gelukkig voor haar zijn we daarna een bakkie gaan doen bij Joke en Anne waar zij weer heel erg leuk kon spelen met Iertje Rosa!
Heerlijk om naar te kijken, spelen is voor Elin ook een leerschool, grenzen leren kennen en ook opzoeken, daar is zij heel goed in voor de rest van haar leven!
Eindelijk is het zo ver, lid van de Zweedse kennel Club, Svenska Kennel Klubben, afdeling Basset Fauve De Bretagne, het heeft wat moeite gekost maar dan heb je ook wat.
In Zweden kun je alleen maar lid worden van de Fauvenclub als je zelf een Fauve met stamboom hebt, dat is is NL heel anders.
----------
Donderdagmorgen 1 december. Ja Til, zeker wat een grote kalveren hè die honden en ik denk dat wij maar even langs die mensen gaan om te vragen of zij in ieder geval kunnen zorgen dat het hek stevig genoeg is, die blaffende honden maken mij verder niet uit.
Gisteren is de kleine ingreep bij mij wel door gegaan in het zh in Torsby, ik moest er om 13.00 uur zijn en om 14.45 uur was ik pas aan de beurt.
Inmiddels heb ik wat geduld geleerd in dit land . . .
Iedereen is zo ontzettend aardig dat je gewoon niet ongeduldig kúnt zijn en niet de moed hebt om te vragen wanneer je nou eindelijk eens aan de beurt bent . . .
Of ik het al verteld heb weet ik niet meer maar de seringenboom is geveld o.a. door de Subaru én de kabel knapte zelfs maar de boom is om!
Hij had dit jaar maar aan één kant bloemen, was buitengewoon lelijk van model met een enorme bos waterloten waar dus nooit bloemen aan komen.
Goh wat hebben wij nu een ruim terrein aan de andere kant en ff bedenken wat wij daar nu gaan planten, niet iets hoogs want dat is zonde van de zon in voor- en najaar.
Straks even naar Uddeholm om een huis over te dragen wat verhuurd gaat worden, wij nemen de honneurs waar voor Viking die in NL zit en het zijn huis is.
In o.a. Torsby staan al mooie verlichte kerstdeco's, die worden daar kennelijk niet vernield . . .
Torsby
Dag seringenboom
----------
Woensdagmorgen 30 november. Hier in de buurt is een St. Bernardfokker en zijn terrein aan de overkant loopt naar beneden kennelijk tot vlakbij de rivier, staat een hek om wat niet uitmunt in stevigheid volgens mij.
Er langs loopt een pad wat wij wel een leuk klein rondje vinden maar vlak voor wij daar zijn doe ik Elin aan de lijn want de mazen in het hekwerk zijn zo groot dat zij er door kan.
Nieuwsgierig en onderzoekend als zij is ging zij er al een keer door maar godzijdank geen honden daar, wel in de verte bij hun huis blaffen.
Ging nu iets anders en gelukkig had ik haar al aangelijnd en daar kwamen zij aanstormen, ik had het al eens van iemand anders gehoord maar zelf nog niet mee gemaakt.
Werkelijk wij schrokken ons kapot, wat een geweld, een stuk of 8 van die blaffende gevaartes en springen tegen dat hek wat ik zag wijken.
Eenmaal daar voorbij moest ik weer even bij komen en uitpuffen.
Bah wat vervelend toch.
Als je nou weet dat het een degelijk hek is maakt het mij niet eens zoveel uit maar nu vind ik het buitengewoon eng, want wat doet zo'n groep honden als er een klein hondje op hun terrein verschijnt of het hek bezwijkt?
Mensen, je hebt er vaak last van, die honden kunnen er niets aan doen.
Lieve Ardi en Agnes dank jullie wel, lief!
Dick zou snel een foto maken maar werd van schrik een filmpje, waarvan hier een beeld. Hier sleep ik Elin achter mij aan . . . WEGWEZUHHHHH
----------
Dinsdagmorgen 29 november. Vanmorgen werd ik wat overvallen door emoties, niet zo apart voor mij.
Ik liep langs de rivier en de honden vermaakten zich weer kostelijk, vooral natuurlijk Roos en Elin, zo leuk om naar te kijken.
Maar wat deed het mij plotseling pijn om die naar meedoen snakkende Laura te zien, jumpen aan de lijn met een vrolijke blik.
Mijn grote pechhondje, mijn o zo vreselijk lieve poppie die hier al gewend was om zo door het mooie land te daveren en nu niets meer kan en mag, misschien wel kán maar dan, ook misschien, met de nodige gevolgen.
Ik stond even stil, zij ging voor mij zitten en keek mij zo langdurig aan, zonder met haar ogen te knipperen, het raakte mij tot in mijn ziel.
Geen woorden voor hoe ik zou kunnen uitleggen wat ik dan voel, zo intens verdrietig, warme tranen stroomden over mijn wangen.
Ik heb haar in mijn armen genomen en gehuild in haar lekkere zachte vacht.
Zal dit echt nog goed komen?
Lijdt zij hier nou onder?
Kijkend naar haar gedrag geloof ik niet dat zij lijdt, ze is vrolijk, gaat heel graag mee en doet verder alles wat zij normaal ook deed en blij met haar nieuwe Fauvenzusje.
Kijk ik toch teveel met een menselijke blik?
Ach misschien heb ik dan toch gewoon een emobui.
Gisteravond een bericht van Paul en Bea dat hun Gordon (Mc)Kenna van De Bisontocht in de middag is overleden na een ernstige ziekte.
Zij was van ons laatste nest in 2012 en leek sterk op Noor, haar moeder, en die is ook nog net geen 11 jaar geworden, te jong om al afscheid te moeten nemen.
Van die honden die zo supersterk waren dat het bijna lijkt dat zij het eeuwige leven hebben.
Vanaf hier nogmaals bedankt voor de perfecte verzorging met heel veel mooie wandelingen wat jullie haar gegeven hebben.
----------
Maandagmorgen 28 november. Wat leuterde ik nou weer gisteren, we volgen een Finse crimi, speelt op een kantoor in Helsinki, wat een taal zeg, daar versta je echt werkelijk geen fluit van!
Gisteren een tam dagje, wel nog even met Joke naar Munkfors geweest waar zij, ja ook dát kan hier, een paar mooie schoenen met spikes gekocht heeft, super handig want dan hoef je die tracks er niet meer om te doen.
Dick is in de tuin bezig want eind van de week gaat de winter hier echt beginnen en zijn er nog wat klusjes te doen, zoals een paar struiken weghalen zodat ook de Peugeot en aanhanger onder dak kunnen, voor de grond weer maandenlang bevroren is.
De dagen zijn nu heel kort hier dus moet je dit alles toch in een beperkt aantal uur voor elkaar boksen, de zon gaat al onder om 15,14 uur vandaag.
Het is ook dringend tijd om eens wat aan de foto's hier te doen en dat komt eigenlijk ook dat ik geen fototoestel meer heb en aangewezen ben op mobielplaatjes van Dick en de laatste weken van Wendy, hoewel eerlijk is eerlijk, zij mooie foto's maken.
Géén fototoestel werkt voor mij demotiverend, zijn mij veel te langzaam die mobielen, jaha ook de dure Apple mobielen hoor, ik wil gewoon weer een snelle camera punt uit.
Dat komt omdat ik erg van honden in beweging op foto's houd.
Verder ook wel grappig, ik werd door de fokster Natasja afgelopen vrijdag gebeld, zij was op de Winner (een grote hondententoonstelling) waar zij sprak met een Zweedse Fauven fokster die de foto van Elin zag . . . en bleek zeer geïnteresseerd in mijn toekomstplannen met Elin.
Ik heb haar notabene zelf ook even aan de lijn gehad maar het was zoveel lawaai op de achtergrond en zij sprak zo slecht Engels, dus dat duurde maar kort.
Dit is best grappig omdat dus een Zweedse vanuit NL belt met een NLer in Zweden en nu al over Elin haar toekomst, maar nee laten wij eerst maar eens afwachten hoe zij zich verder ontwikkelt en hoe ik ontwikkel, minstens zo belangrijk. . . .
Natasja had weer veel succes, werd Jeugdwinster met een eigen gefokt teefje en ook nog eens Best of Breed en kreeg dus ook nog eens de Winstertitel!
----------
Zondagmorgen 27 november. Een dag zoals altijd hier, o zo rustig en al die weken NL is het nooit zo stil geweest als op ons fijne Zweedse plekkie!
We voeren de vogels weer en ook heeft Dick gisteren de reeënvoerbak weer gevuld, maar er is vannacht nog geen ree bij geweest.
Vanuit NL had ik een pak cakemix van Koopmans wintercake, meegenomen en die is écht aan te raden, heerlijk!
Je moet er een soort crème over heen doen, zit ook in de verpakking, smaakt wat honingachtig met kruiden en ook de meiden vonden dit heerlijk!
Zodra zij de mixer horen komen zij naar de keuken gesneld, altijd wat lekkers en als top slagroom . . .
Verder genieten wij van de rust en in de avond altijd een Scandinavische thriller, nu trouwens een Deense die gisteravond begonnen is op NPO3.
Of ik hem echt goed ga vinden is nog even afwachten, het speelt zich tot nu toe af in een kantoor in Stockholm maar ik hou meer van films waarbij je veel van het land ziet.
Maar goed, hij krijgt nog even het voordeel van de twijfel.
Vanmorgen weer lekker met de meiden naar de rivier geweest, dan bedoel ik wandelen langs de rivier en dat is zo veilig, ook voor Elin.
We denken dat zij erg gelukkig is, altijd blij, vreselijk speels maar toch ook al goed luisteren, wat een lekker ding is het toch en wat zijn we blij met haar!
Het is wel lachen hoor zoals zij bij ons in bed ligt, languit, soms tussen ons in maar meestal op het dekbed bij het voeteneind, hard snurken en je kunt rustig naar de wc gaan want zij blijft gewoon doorslapen, zelfs toen pop vannacht moest plassen (zeldzaamheid) blijft zij liggen, hoe makkelijk!
Eerlijk
zullen we alles delen, dus ook het aflikken van
de kloppertjes----------
Zaterdagmorgen 26 november. Grijs weer hier en gelukkig ben ik geen type voor depressieve gevoelens over zoiets maar toch, nu de sneeuw grotendeels gesmolten is lijkt het mij wel weer fijn om het wat kouder te hebben, mét sneeuw!
Wendy ook weer veilig thuis gekomen gistermiddag om een uur of 5, een grote reis maar eigenlijk niet langer dan dat je met de auto gaat!
Daarbij heef reizen met het ov ook zijn aantrekkelijke kanten, je kan lekker naar buiten koekeloeren, lekker lezen, dus is niet verkeerd, vindt Wendy ook absoluut!
Vanmorgen is Dick weer voor het eerst met de meiden weggegaan, ook Elin er bij, dit heeft hij nog niet eerder gedaan.
Elin mag nu een half uurtje mee en gaat gewoon ook los, net als Roos en dat is handig want Roos blijft altijd in de buurt en waaiert niet uit zoals poppie als zij los is.
Zo leert dat kleine ding ook gelijk in de buurt te blijven en inmiddels luistert zij geweldig op de fluit, dat is zo makkelijk!
Met Laura gaat het best goed al durf ik niet te optimistisch te zijn want helemaal ok is het zeker nog niet.
Het is af en toe best naar, zij speelt zo graag met Elin maar je moet toch altijd opletten, overal kleden op de houten vloer maar er zijn ook nog kale stukken waarop zij kan uitglijden.
Je kunt namelijk niet alles verbieden en zit je soms met je tenen krom en waar is de scheidslijn tussen wel of niet toelaten?
Hierin moet je als hondenmoeder zeer duidelijk zijn want stop is ook echt stop en dat weten zij dan ook goed, zelfs Elin.
Voor het eerst in haar leven heeft Roos gisteren de hele dag niet gegeten, bah, dat geeft mij gelijk een onrustig gevoel.
Verder gedroeg zij zich normaal en gelukkig heeft zij vanmorgen weer met smaak haar bakje leeggegeten.
Die ongerustheid ligt ook altijd op de loer als je een oudere hond hebt, lastig hè.
Dus beste mensen, honden geven niet alleen vreugde maar ook wel zorgen, maar dat hoef ik jullie niet meer uit te leggen . . . hoewel dat eerste natuurlijk altijd de overhand heeft.
---------
Vrijdagmorgen 25 november. De eerste morgen zonder Wendy, dat is weer even wennen.
Ik heb gisteren niet gehuild bij het afscheid en dat is toch wel knap al zeg ik het zelf, jankerd als ik ben.
Wij hebben haar weggebracht naar het treinstation in Karlstad waar zij met de trein van 12.13 uur vertrok naar Göteborg om daar de boot naar Kiel te nemen.
Een hele reis voor haar want de boot kwam vanmorgen om 9.15 uur aan in Kiel en de rest gaat zij met de trein doen.
Zij stuurde nog een foto van de 'hut' op de boot, echt een gezellig stulpje voor één nacht.
Zo leuk, we krijgen steeds foto's van de vordering van de reis en volgen haar dus nu precies!
Doordat zij nu zo'n mooie (honden)rugzak heeft waar Dino comfortabel in zit kon zij ook gewoon de winkel aan boord in!
Daarna zijn wij met een sneltreinvaart nog boodschappen gaan doen in Karlstad en snel naar huis, naar onze meiden.
Elin hadden we mee, die zit braaf in het benchje in de auto en hoor je zelfs niet als wij er uit gaan om boodschappen te doen, dat rustige gedrag heeft zij al totaal van Roos en pop over genomen!
Als wij terug bij de auto aankomen kijk ik gelijk even achterin en ligt zij altijd languit te slapen, hoe fijn!
Natuurlijk laten wij haar tussendoor even uit en ook bij het treinstation had ik haar mee en kon zij weer vele harten van passagiers veroveren, zo lief en voorbij rijdende treinen doen haar ook al niets!
Dick had er nog een foto van genomen maar zowel Elin als ik staan er zo achterlijk op dat ik hem hier niet neer zet.
Wij zijn werkelijk stapelgek op haar, het is echt een heel fijn hondje met een superleuk blij karakter en voor ons al helemaal onmisbaar en uiteraard is zij lekker ondeugend, maar toch alles binnen de perken.
Wij struikelen of staan, hier meer malen overdag over speelgoed waar krijsende geluiden uitkomen en moet ik wel om lachen, als jonge mensenkinderen ouders sta je op legoblokjes die erg veel pijn doen en als puppyeigenaren breek je je nek of schrik je je het apezuur over die vreselijke geluiden af en toe, je bent namelijk dan bang dat je per ongeluk op een hondenpootje staat . . .
Enuh, ja zij slaapt bij ons in bed . . . en is het wakker worden 's morgens een feestje met haar!
Ook zijn wij ons er van bewust dat wij deze puppytijd moeten genieten van haar, het gaat allemaal zo snel.
Nou zeker Cilia, we komen absoluut jullie bezoeken hoor als wij in Frankrijk zijn!
Wat een verschil zeg qua natuur momenteel, jullie nog in de herfstsfeer en hier alles kaal en sneeuw, wat overigens nu aan het dooien is.
----------
Woensdagmorgen 23 november. Er ligt hier inmiddels een knappe laag sneeuw en op dit moment sneeuwt het nog maar is het wel rond het vriespunt.
Nou ja alles is beter dan dat grauwe natte weer en sneeuw is altijd leuk!
De tijd vliegt voorbij, ook omdat wij natuurlijk al starten met na het ontbijt een ochtendronde, daarna koffie, wat gebabbel en bespreken hoe de rest van de dag er uit gaat zien.
Eergisteren eind van de middag een paar uur in de gezellige grill kåta bij Jan en Nel koffie gedronken, heel knus en Wendy vond het heel erg leuk, wij ook natuurlijk, maar zij zag het voor het eerst.
Verder doen we eigenlijk geen shocking dingen maar gewoon de dagelijkse dingetjes, er zijn ook wel wat remmingen.
Wij hebben momenteel geen wandelhonden, ja Roos kan wel een uurtje natuurlijk, maar Laura mag niet en Elin, die ook wel net als Laura zou willen, mag ook al niet.
Dino, (Peuk) van Wendy heeft een onbekende pootblessure, al een aantal keer naar arts en fysio geweest en soms speelt het op, dus kan er ook niet echt mee gewandeld worden.
Lekker een vuurtje maken buiten is ook al niet aantrekkelijk en komen we er weer op uit dat wij november geen fijne Zwedenmaand vinden.
Voor Wendy is voorjaar ook veel fijner, dan zijn er meer mogelijkheden, dus ik denk dat zij in juni weer hier komt!
Zelf hebben wij bedacht om volgend jaar in september pas weer naar NL te gaan, dan is er een jongehondendag van de Fauven waar wij graag bij willen zijn en daarna een maandje of meer Frankrijk.
Maar ja, je kunt plannetjes maken en dat hoort ook zo, maar alles moet je afwachten, dat zie je nu met Joke en Anne, Anne zijn been in het gips vanwege een gebroken enkel, wat veel consequenties heeft.
Vandaag Wendy haar laatste dagje hier en voelt wel weer vervelend, voor haar toch ook wel weer fijn om naar huis te gaan, een goed teken.
Voor ons betekent het toch weer in het oude patroon vallen, ook niet fout.
Vanmorgen met de sneeuwwandeling hadden onze honden allemaal een regenjasje aan, voor de échte winterjas nog niet koud genoeg.
Elin heeft zelf nog geen kleding, heb ik nog niet gekocht, zij moet eerst uitgegroeid zijn.
Ik wil alleen maar goede kleding hebben en die is prijzig en dat is zonde als je puppekind nog groeit.
Vanmorgen
Het regenjasje van Dino past nog maar net bij Elin!
----------
Maandagmorgen 21 november. Goh ja, wel te zien is dat alles nog niet draait hier zoals gebruikelijk!
Dan merk je dat je eigenlijk normaal gesproken toch wel volgens een misschien wel strak, patroontje leeft, waar wij zelf vrede mee hebben, maar nu door Wendy met onze neusjes er op gedrukt worden haha
Natuurlijk kost het op onze leeftijd wel even tijd om te recupereren na ruim 2 maanden een afwijkend leven.
Het wás hier best saai grijs weer maar nu er sinds gisteren weer een leuke laag sneeuw ligt ziet het er weer anders uit, veel leuker dus!
Vanmorgen lekker gewandeld en ook Elin vindt dit wel erg grappig, scheuren door die witte laag en vooral Roos is nu haar maatje, niet te geloven dat zij al 12 jaar is.
Best een beetje dubbel gevoel want dat hadden we met Emma ook en was in 3 dagen voorbij . . . au nog steeds pijnlijk hoor.
Goed, even wegdrukken die gevoelens en blij zijn met wat wij nu hebben.
Pop loopt tot mijn grote ellende nog steeds aan de lijn en nog steeds ben ik niet tevreden, zij is zo actief en popelt van verlangen om mee te rennen met die kleine Fauve.
Elin is een onvoorstelbaar schattig hondje, zo lief en zo zacht en natuurlijk zo af en toe een duiveltje, haalt lekker de nachten door (soms een halve nacht in bed haha) en overdag moet je haar regelmatig even buiten zetten en soms geeft zij een klein blafje bij de voordeur.
Zij kan zo intens spelen dat zij vergeet dat zij moet plassen.
'Zindelijk' worden alle honden en zijn wij nooit echt zo mee bezig, ik vind het allerbelangrijkste dat zij zich goed voelen in onze omgeving en zij laten zien door hun gedrag dat zij gelukkig zijn.
Super Cilia, gelukt, kostte wat moeite maar dan heb je ook wat, zicht op mijn Zweedse hondenplaatjes!
Wat een goede leerschool toch voor onze kleine Fauve!
Grappig door die twee bekkies en kun je zien aan de vacht van Elin dat zij dit best wel wat spannend vindt!
Ondeugend opvretertje
----------
Zaterdagmiddag 19 november. Koud vandaag, een koude noordenwind blies over de rivier, maar loop je eenmaal, met muts en sjaal, dan gaat het wel weer.
Gistermiddag hebben Wendy en ik weer een lekkere broeder gebakken, die we vanmiddag gaan verorberen, met gesmolten roomboter en bruine basterdsuiker . . .
Jeetje ik krijg nog steeds berichtjes de de krabbel niet te bereiken is en dat vind ik vervelend, want het is echt niet moeilijk.
De browser verversen, maar nog beter is om de site gewoon even opnieuw in te tikken.
Ik zal het zo maar even in het gastenboek van de gordonsite ook zetten.
Het heeft eigenlijk geen nut om het hier te zetten want ja dan bén je dus toch alweer op de krabbels.
Goed, dan toch maar wel even.
Handmatig www.gordonsetters.nl, maar wél letter voor letter intikken!
Leuk is dat de bokkenman weer aanwezig was gisteren in de tuin!
We hebben geen voer voor hem staan maar hij likte aan de sporen van de liksteen aan de paal.
Tot onze grote schrik is het voer 2x zo duur geworden, dat zijn geen grappen!
Zo, die is het geweer ontsnapt . . . ook alweer zijn winterkleur
Het is zo wel makkelijk een krabbeltje tikken
----------
Vrijdagmorgen 18 november. Gisteren heeft pop weer de watertherapie gehad en ik kon niet echt constateren of de fysio haar ok vond of niet.
Die Zweden zijn vaak zo mat, zo ondoorgrondelijk, zo niet communicatief, dat vind ik wel eens lastig.
Constant maar stil op de computer tikken, en wat tikt zij nou eigenlijk allemaal?
We hadden het operatierapport keurig mee waar alles in staat en ook mijn verhaal er bij én de hond waar het om gaat.
De orthopeed in NL had gezegd dat de behandeling vanaf dat moment in handen lag van de fysio in Zweden met mogelijk watertherapie en nog 2x om de maand een anabolen injectie.
Dat eerste snapte zij uiteraard maar die injectie had zij nog nooit van gehoord en dat begrijp ik, dat zij dat natuurlijk eerst moest overleggen met de orthopeed.
Omdat pop de vorige keer na de eerste behandeling erge spierpijn had, werd het nu 3x 2 minuten lopen in de waterbak en tussendoor 2 min. rust.
Inderdaad geen spierpijn deze keer, ik blij!
Verder zijn we nog naar wat leuke dierenwinkels geweest en heeft Elin een nieuw tuigje gekregen, Dino een truitje en heeft Wendy een prachtige speciale rugzak gekocht waar Dino in kan.
Zij kan namelijk geen lange stukken meer lopen wegens een chronische pootblessure en Wendy graag lange wandelingen maakt.
Even tuigje scannen bij een heel enthousiaste verkoopster, zo grappig!
Roos vindt het heel leuk om te donderjagen met Elin, Pop ook maar helaas . . . .
En daarna lekker slapen
----------
Donderdagmorgen 17 november. En toen stonden we vanmorgen op in een witte wereld, het sneeuwde, niet veel hoor!
Gisteravond behoorlijk glad na de laatste avondronde maar goed te doen.
En dan . . . Dick is gezwicht (ik ook eigenlijk) . . . nadat wij in de vorige eeuw (oef) hadden gezegd dat wij in het vervolg geen honden meer in bed zouden nemen vanwege de krappe ruimte, onze twee Ierse setters lagen altijd bij ons in bed, een bed van 120 cm breed . . . is het onze kleine hartendief gelukt om de belofte te doorbreken.
Zij lag eerst op haar plekje en toen Dick het bed in stapte stond zij met die schattige dikke voorpootjes tegen het bed en had haar allerliefste gezichtje opgezet met die oortjes strak in haar nekkie, ja zeg dan maar eens dat zij moet opzouten.
Dick pakt haar op, neemt haar liefdevol in zijn armen, lekker knuffelen en huppakee het bed in en we hebben haar dan ook totaal niet meer gehoord en moesten wij haar zelf vanmorgen uit bed plukken . . .
Mijn god wat een slappelingen zijn wij geworden.
Ach er zijn erger dingen toch!
Verder gaat alles goed hier hoor, tot rust gekomen en de vermoeidheid grotendeels voorbij.
Gisteravond heerlijk zitten 'çhillen' (bah ik haat dit modewoord eigenlijk), weer twee delen van onze favoriete scandiserie momenteel, The Hunter, gekeken.
Zelf hadden wij deze afleveringen al gezien maar Wendy nog niet en voor wij aan de volgende serie gaan beginnen wilden wij ook ons geheugen opfrissen en hebben weer met net zoveel plezier gekeken!
Heerlijk weer die lange avonden!
Straks gaan wij naar Karlstad met de camper, die gisteren op alle punten weer goed gekeurd is tot januari 2024, vinden wij makkelijk.
Voor het eerst in de sneeuw in de 'hondentuin'
Spelen met een verrotte dennenappel
----------
Woensdagmorgen 16 november. Dit is nog nooit vertoond, al dagen geen krabbel.
Ik begin bij zaterdag na het tikken van de krabbel.
Elin was de hele dag bezig met wennen aan het huis op een pittige manier, hondjes molesteren, vooral Dino moest het ontgelden, racen en allerlei gewone dingen die een pup doet.
Normaal allemaal grappig maar nu wij toch echt wel moe waren, was het behoorlijk energievretend, voor haar en voor ons dus ook.
Uiteindelijk was ik het toch een beetje zat en heb haar de grenzen aangegeven met begrip dat het leven weer totaal anders voor haar geworden was.
Fauven zijn echte meutehonden, moeten eigenlijk ook nooit als hond alleen in een gezin zijn, houden van tegen elkaar aan plakken, wat met Engelse setters echt ideaal is en ook mensen zijn een hobby van hen.
Zij hebben veel duidelijkheid nodig, zowel buiten als in huis, zijn goed gehoorzaam en na één of twee keer een verbale correctie en zij weten het.
Zondagmorgen benchje in de kamer en in de Peugeot gezet en zij gaat er in alsof zij nooit anders gewend is, heel apart!
Gewoon begonnen met haar etensbak (zéér belangrijk voor dit kroketje) in de bench te zetten, appeltje eitje verder.
Hele nacht totaal stil naast ons bed in een warme mand met schapenvacht en vanmorgen om 6.15 tikte zij Dick aan en moest plassen, daarna lekker bij ons in bed, gaat allemaal supergoed.
Maandagmorgen moest ik voor een kleine ingreep in Torsby in het ziekenhuis zijn, lag daar keurig in operatiekleding, infuus in mijn arm en werd de operatie afgeblazen, spoedgeval wat 3 á 4 uur opereren werd.
Daarna eindelijk tijd om weer even naar Joke en Anne te gaan voor een bakkie en spraken af voor gisteravond kaasfondue bij ons.
Tja en toen maakte Anne midden in de nacht bij het honden laten plassen een pirouette in de tuin met nog al heftige gevolgen, met 1 persoon minder gefondued . . .
Verder alles tamelijk ok hoor.
Gistermiddag naar dierenarts in Mjönas met Elin voor een controle ivm verzekering.
Nu is Dick met Wendy (ik ff rust) naar de APK met de camper.
Maar dit alles elke dag nadat Wendy en ik een leuke rond met de hondjes gelopen hebben, deze actie gaat altijd elke dag weer, vóór het dagelijkse programma.
Morgen met pop naar Karlstad, fysiotherapie.
Dus verder echt niet toegekomen aan een krabbel.
Prinsessan på ärten!
Zij
kan inmiddels Dino met rust laten!
Ochtendwandeling vanmorgen, pad langs rivier
----------
Dinsdagmiddag 15 november. We leven nog hoor!
Morgen wat meer uitleg maar maak jullie geen zorgen ajb!
Vrijdagmorgen 9 september. Nu over gaan naar;
http://www.dickenyvonne.nl/Nederland2022/Index.htm
----------
Donderdagmorgen 8 september. Het is nu kwart over 11 en vanaf 7 uur constant bezig.
Na het ontbijt met de honden naar het wolvenpad, koffie een daarna het onvermijdelijke inpakken wat dan nog meer werk is dan je gedacht had, al die kleine dingetjes kosten een hoop tijd.
Maar, nu hebben we nog even tijd gelukkig voor de finishing touch.
Als je je huis minstens 9 weken moet achterlaten (ja met heel veel pijn in mijn hart en het is omdat wij echt iets leuks gaan doen natuurlijk) moet je echt aan veel dingen denken.
Ik ben vooral altijd bezig met eetwerk en restjes van alles op te bergen want ik ben o zo bang voor muizen, die wij hier godzijdank nog niet gehad hebben!
Eén keer een aantal mieren op het aanrecht en Yvonne werd panisch, dat aanrecht moet en zal schoon en leeg zijn en sinds die tijd geen mier meer gezien.
Gisteravond bij Joke en Anne een afscheids bbq gehad, zo lief!
Gelukkig zien wij hen in NL ook nog wel een paar keer en zullen we zeker afspreken op de camperplaats in Lottum!
Vanavond zal ik hier een link zetten naar het reisverslag, staat achter de schermen al klaar maar de linken kreeg ik nog niet werkend.
Wij lopen de hele tijd van en naar de camper, deuren staan open, poortjes staan open en deze ijskonijnen vinden het allemaal prima, hoe relaxed kun je zijn als hond!
----------
Woensdagmorgen 7 september. Net op de berg talloze spinnenwebben, door onze veel te vroeg overleden vriend Arie, waternesten genoemd en zo heten zij bij ons dan nog altijd, een mooie herinnering toch?
Die waternesten zijn echt allemaal kunstwerken, net of het kanten kleedjes zijn die door een machine geweven zijn, zo regelmatig en zo mooi.
Vandaag nog even aanpoten, dan blijkt toch dat je op het laatst best nog wel veel te doen hebt.
Voor Dick heel vervelend gisteravond en bleek de 220V het in de camper niet meer te doen.
Ik kom dan voorzichtig met ideetjes wat het zou kunnen zijn, maar om de breekbare lieve vrede kan ik dat beter niet doen . . . zeer slecht voor de stemming.
Het is echt wel k** al dat gekl*** aan de camper, altijd wat met campers hè Joke . . .
Uiteindelijk is het weer goed gekomen en hij weet niet hoe dat komt, ook lekker handig.
Verder erger ik mij vandaag kapot aan die zwart witte eksters, wat een klieren zeg, je hangt een vetpotje op wat gewoon in een beschermkooitje met een haakje zit en ja ze weten het toch te molesteren!
Sorry, het zijn ook dieren maar ik ben op het punt van haten gekomen.
Morgen in het middaguur vertrekken we richting Karlstad waar ik in het zh nog even injecties krijg voor wij verder gaan naar Strömsholm, waar poppie vrijdag een afspraak heeft in de ochtend in de dierenkliniek.
Ik hoop eigenlijk wel dat dit het laatste bezoek daar is, volgens ons gaat het supergoed met haar.
Komt natuurlijk goed uit omdat er binnenkort ook een pupje bij ons komt wat best wel wat energie gaat kosten van onze spikkeltjes en van ons ook natuurlijk!
Zo schattig en de expansiedrift is groot nadat zij al lekker buiten gespeeld hebben, dat smaakt naar meer!
----------
Dinsdag 6 september. Natuurlijk weet ik globaal wat er aan de hand is met de boeren, het klimaatgeneuzel etc.
We leven hier niet onder een steen, maar proberen wel afstand te houden tot al die ingrijpende maatregelen en discussies die wij hierover willen vermijden.
Bij ons laatste bezoek aan NL vielen ons de enorme hoeveelheden windmolens op, gigantische velden met zonnepanelen, ook in Duitsland overigens, wat lelijk allemaal.
Hoeveel van dat afzichtelijke materiaal moet er in godsnaam neer geplempt worden in dat overvolle land om iedereen van energie te voorzien?
Gisteren heb ik onze twee spikkeltjes weer netjes getrimd en wat zijn ze nu weer mooi, wat een plaatjes!
Poppie is soms wat lastig omdat zij zo slaperig wordt van dat gepriegel aan haar en het liefst een rondje draait en wil liggen op de trimtafel.
Het is nu prachtig weer hier, midden in een hogedrukgebied maar de nachten zijn best al fris, vanmorgen 7 graden toen wij opstonden.
Onderstaande uitnodiging kregen wij laatst en eigenlijk vind ik het best jammer dat wij niet in Zweden zijn want anders hadden wij er zeker heen gegaan, we zijn niet koningsgezind maar hadden dit wel een grappige belevenis gevonden!
----------
Maandag 5 september. Werkelijk, de tijd vliegt voorbij.
Gisteren na babbeldebabbel met koffie en eigengemaakte slagroomsoesjes, hmm lekkerrr, weer naar huis gegaan.
Vraag mij niet wat ik gedaan heb verder want ik weet het niet meer.
O ja een beetje wel, een nieuw deel van de reissite gemaakt en gewoon gekeutel in huis met wasgoed en andere klusjes.
Vandaag staat er honden trimmen op de rol, jeetje wat zien zij er uit, flossige oren, sloffen aan de voeten.
Door poppetje (smoes?) een beetje laten versloffen, leuk woord nu.
Nu ik het zo neer schrijf lees ik mijn flauwekul, had het gewoon al veel eerder kunnen doen.
Geen zin om naar NL al mijn trimspullen mee te nemen dus zit er nu niets anders op.
Wel is het zo, dat als het te lang geleden is, het resultaat na het trimmen weer erg mooi is.
Net voor het eerst weer met de meisjes naar de berg geweest en ja dat is leuk voor ze maar poppie loopt nog altijd in haar tuigje.
Ben weer benieuwd wat de arts vrijdag zegt en of wij langzaam haar weer eens los kunnen laten.
Ik houd dan mijn hart vast en krijg er nu al een hartverknettering van . . .
Zij is zo'n racemonster en er zit dan zoveel passie in, een beetje langzaam starten zit er niet in dat weet ik nu al.
Het zal dan misschien om 5 minuten gaan of zo . . .
Nog een paar dagen en wij vertrekken weer naar het land van onze omgekeerde nationale driekleur.
De vlaggenindustrie in NL heeft overuren moeten maken, wij wisten niet wat wij zagen, overal omgekeerde vlaggen en boerenzakdoeken aan auto's.
Hoewel ik best zie dat boeren boos zijn, waarom precies weet ik niet, ik weet niets van hun problematiek, doen de omgekeerde vlaggen mij wel wat en vind het niet kunnen.
Het enige wat ik heb gelezen, maar alles wat je leest hoeft niet waar te zijn, dat er ongeveer 90% van hun producten wordt geëxporteerd, dus de slogan 'no farmers no food' is toch een ietwat overdreven.
Jarenlang vette subsidies gekregen van de EU en stappen terug doen is moeilijk en dat begrijp ik.
En ik houd mij aanbevolen voor mensen die het mij eens precies kunnen uitleggen.
Verder zal het mij HEMAworst zijn wat er in NL allemaal mis is, en dat is veel geloof ik.
Ook in Zweden zijn de prijzen, zeker voor energie sterk omhoog gegaan en verder houden wij ons hier echt nergens mee bezig, lekker rustig.
----------
Zondag 4 september. Sorry sorry sorry, anders kan ik niet zeggen, maar ons sociale leven heeft ons de laatste dagen opgeslokt en geen tijd voor krabbeltjes gehad.
Het begon vrijdag laat in de middag, eventjes een bakkie doen bij NLers die een ander huis gekocht hebben, liep uit tot in de avond.
Gistermorgen al op tijd zelf bezoek krijgen, nog even een kladkakka (Zweedse chocoladekoek) bakken en een soepie maken.
Ook dit bezoek liep uit tot in de middag en bij het afscheid nemen van hen, hondjes mee en rondjehondje.
Daarna op de stoel geploft en net toen ik mijn dekentje over mij heen had was het 'hallo hallo zijn jullie daar?' en kwamen anderen weer afscheid nemen omdat zij ons een tijd niet gaan zien wegens hun vertrek naar NL.
Hartstikke gezellig allemaal, zeker weten!
Om half 9 plofte ik in mijn stoeltje om naar 'Ik vertrek' te kijken, daarna de avondronde en snel naar bed.
Nu net met de meiden gewandeld in het bos en we maken de stukjes nu alweer langer met poppie en is de lijn ook wat langer.
Even een krabbeltje tikken en straks ook weer gezellig koffie drinken bij D&A!
Ach ja, zo gaat de tijd in Zweden snel hoor!
Toch, na vandaag doen we geen bezoekjes meer omdat wij ons gaan voorbereiden op ons lange NL bezoek en er nog wat dingen moeten gebeuren voor die tijd.
Natuurlijk is er een uitzondering vwb bezoek en die hoef ik niet te vertellen . . . maar die behoren ook niet tot bezoek maar bij de inrichting.
Fijne zondag verder!
----------
Vrijdagmorgen 2 september. Hem kära hem, dank je google, gewoon dus home sweet home, in perfect Nederlands . . .
Het voelt weer goed, het voelt weer fijn en vanmorgen ook alweer de reeën gezien, moeder en haar 2 kindertjes en nu maar hopen dat dit idyllische tafereel blijft bestaan, daar over zo.
We kwamen gisteren om een uur of half 12 in de morgen thuis na weer een mooi ritje. Dick had nog even de tijd voor een rustmomentje voor hij aan de verhuizing moest beginnen.
Dat viel op zich ook mee, zij waren met 3 personen en hoefden allemaal maar 1x te rijden met auto en aanhanger.
Daarna even koffie drinken hier, ff babbelen en ondertussen een appje van Joke of we zin hadden in een kleine bbq eind van de dag, ja dus!
Weer gezellig en lekker, maar de avonden zijn hier nu al snel fris, ook bij een vuurtje, en we gingen om half negen weer naar huis, knappe tijd dus.
We willen altijd weer even bijpraten over wat ons en hen overkomen is in zo'n NL periode, daarbij waren wij erg nieuwsgierig hoe het er nu bij hen uitzag, er zijn heel veel bomen om hun huis gezaagd en dat is echt opgeknapt, zo licht geworden!
Gek genoeg hadden we het idee veel langer weg geweest te zijn en ook best een beetje apart, we gingen voor een crematie naar NL en vonden het uiteindelijk, ondanks de diverse obstakels, een gezellig en ontspannen weekje . . .
Je kunt dus zoals in ons geval, van iets naars iets leuks maken.
Het eerste wat ons opviel hier was dat de appelboom totaal gestript is en alleen helemaal boven in de boom nog appels hangen, en er vele elandsporen door de tuin liepen!
Die hebben zich een ongeluk gegeten want ook aan de achterkant van ons huis had Dick een kruiwagen met appels neer gestort en alles is op en ook de liksteen is gehalveerd, het is kennelijk druk geweest rondom ons huis!
Vanmorgen zijn we naar het bos gegaan met de meiden, het wolvenpad en jee wat zijn zij gemotiveerd, snel de gele hesjes weer aan en de tracker van Roos weer aan de halsband!
We zagen een paar auto's staan en ik dacht gelijk aan de jagers, en op de terugweg zagen we dat ik gelijk had, 3 jagers met hond en geweer.
Ja ik snap dat dat hier normaal is, het jachtseizoen komt er weer aan, maar ik vind dat voor mezelf best moeilijk.
Vorig jaar hetzelfde, eerst zijn ze wat met hun honden aan het oefenen en in oktober begint de ongein weer en ben ik toch blij dat wij toevallig ook dit jaar hier niet zijn.
Vandaar mijn uitspraak over de reeën in onze tuin.
Dick met mooie Rosa van Joke en Anne
----------
Donderdagmorgen 1 september. Net 8 uur geweest, en rijdend naar huis vanuit Trollhättan, ik tik nu even aan de tafel omdat de zon zo op mijn leppie schijnt op de voorstoel, goh zo deed ik het 'vroeger' eigenlijk ook maar vindt Dick zo ongezellig, we willen kunnen delen wat wij onderweg zien.
De rit gisteren, ging ook weer prima, wel erg druk bij Göteborg, waar je eigenlijk gewoon door heen moet, ook zonder stilstaan door heen gereden.
Trollhättan kenden wij eigenlijk al vluchtig vanwege het Saab museum waar wij al eens geweest zijn maar de camperplaats sloeg echt alles!
Wat een mooie plek, ja alweer dus, via een leuke, smalle slingerweg naar beneden waar je uitkwam tegenover de prachtige in gebruik zijn de waterkrachtcentrale uit 1910.
Het was nogal druk maar bleek dat er een politieke partij dit ook een mooie omgeving vond voor een dronefilmpje en foto's van zijn/haar leden ivm de komende verkiezingen.
Stukje met de meiden gelopen, even kijken wat de directe omgeving biedt, wat daar ook super kon, eten voor hen en voor onszelf gemaakt en daarna was iedereen dan ook weg en de rust weer gekeerd.
Dick heeft weer prachtige foto's genomen en ook een dronefilmpje.
Wat een verrassende plek!
Gisteravond, ook heel apart, was de waterkrachtcentrale van binnen verlicht en het leek wel glas in lood al die ramen!
Kijk, en daarom rossen wij dus niet van plek naar plek, maar vinden het veel leuker om iets van je reis te maken en geeft je ook een veel beter en ook uitgeruster gevoel.
Het is nu omdat Dick straks om 13.00 uur een afspraak heeft want anders hadden we zeker op een paar plekken nog een dagje zullen blijven staan, ook met de wetenschap dat wij volgende week alweer op pad gaan.
Net zeiden wij ook tegen elkaar dat wij in ons leven al zoveel mooie plekken gezien hebben en onze vrijheid danken aan voorheen de caravans en sinds 2006 uiteraard aan de campers.
De camper is echt heilig voor ons, kost een hoop geld maar is totaal onze vrijheid, en geeft ons de gelegenheid al dat fraais te beleven!
Zo zag de waterkrachtcentrale er uit toen wij er net stonden
Vanmorgen, jammer dat er net een auto naast ons was komen staan
----------
Woensdagmorgen 31 augustus. Onderweg van Fredericia, Denemarken, waar wij overnacht hebben, waar ik zo nog even op terug kom.
Het was gisteren in de garage nog niet zo simpel, bleek het wel te zijn maar tot onze grote verbazing moeten professionals dit toch eerder moeten zien!
Huppakee weer 1.5 uur arbeidsloon wat eigenlijk in 10 minuten gezien had moeten zijn . . .
Nou ja, het is voor elkaar en daar gaat het om en begonnen we aan de rit van ruim 600km.
Is prima gegaan, we maken de nodige stopjes onderweg,lopen een stukje met de meiden, eten en drinken regelmatig en dan gaat het allemaal goed.
We kwamen om een uur of 7 in de avond aan in Fredericia, jeetje wát een plek zeg, fantastisch mooi!
Stukje lopen en Dick nog even met de drone gevlogen, soepje gegeten wat gelezen en op tijd naar bed.
Heerlijk geslapen, overdag ook prachtig weer en in de nacht best fris.
Vanmorgen een leuke wandeling gemaakt en ik haakte onderweg af, foute schoenen aan en Dick heeft de ronde met de meiden afgemaakt en . . . Dick kwam nog eerder bij de camper terug dan ik.
Dit is echt voor het eerst dat er met poppie weer een knappe ronde gemaakt is en het gaat dan ook voortreffelijk!
Wij zorgen er altijd voor, hoe krap wij ook de tijd hebben, dat de honden voor een lange rit een leuk rondje of ronde gemaakt hebben, eten gehad, gedronken en dan kunnen zij er weer uren tegen.
Toegegeven, dit is niet onze manier van reizen, zoveel kilometers in een paar dagen, maar nu kan het niet anders.
Vandaag zullen we weer zo'n rit maken om in de buurt van Göteborg ongeveer aan te komen en morgen een kleiner stuk naar huis.
O ja nieuwsgierige Aagjes, we waren gisteren 55 jaar getrouwd en het is nog steeds niet saai, maar dat lezen jullie ook wel haha.
----------
Dinsdag 30 augustus. Kampen, hoog en ook droog boven op een brug in een garage zit ik te tikken.
Gisterenmorgen helaas geen startmotor in Malden en zijn we onderweg maar eens over het internet gaan surfen en zagen een bedrijf in Kampen en we moesten toch in Dronten zijn, voor klus 1, de tv wegbrengen.
Ondertussen kwam Wendy ons even bezoeken vanuit Swifterbant om ook gelijk de bosmaaier te brengen die wij van haar gekregen hebben, zij heeft geen werk meer voor dat apparaat nu zij geen stal meer heeft, en omdat zij in november met ons terug reist, is het handiger om dan wat meer plaats in de camper te hebben.
Ook hebben we tussendoor in Waalwijk om die reden nog even 6x 18kg zakken ProPlan mee genomen . . .
Terug naar de tv, Meneer Brandt, grappig dit is zijn voornaam, rook het al en dat was niet best.
De tv wordt opgestuurd en het lijkt zo te zijn dat het een fabrieksfout is, er zijn nog 3 tv's met hetzelfde euvel wat de fabrikant al ontdekt heeft.
We hopen op wat coulance dus want hij is nog maar 3 jaar oud en amper gebruikt.
Helaas was er net een man voor ons dus heeft het al met al veel tijd gekost die we eigenlijk hadden willen gebruiken om al in Duitsland te zijn.
De startmotor bleek aanwezig te zijn op dat adres in Kampen en omdat de zaak eigenlijk dicht was besloot eigenaar om toch voor ons even te openen en inderdaad, we hadden de startmotor maar ja, nu er nog inzetten natuurlijk . . .
Hij adviseerde ons om even te gaan vragen bij een garage iets verder op wat wij gedaan hebben en hij vroeg of wij vanmorgen om 8 uur konden komen, dan gingen zij het repareren.
Vandaar dus deze vroege actie.
Onze honden kijken nergens van op, ook niet als er een vreemde zo maar de camper in stapt en ook niet als wij omhoog gaan met de brug, zij deden zelfs hun ogen niet open, gekke honden toch!
Vannacht stonden wij op een prima camperplaats in Kampen, hebben ons het makkelijk gemaakt en gisteravond een bezorgdienst gebeld om eten te brengen.
Het gaat vandaag een lange rit worden, evenals morgen om donderdag niet zo'n lange rit te maken want Dick heeft om 13.00 uur in Hagfors afgesproken om mee te helpen met een verhuizing . . .
Onderstaande foto is om dat het vandaag de dag is dat wij al héél lang geleden trouwden . . . De jurk, er zat ook nog een cape bij, was destijds een ontwerp van Dick en gemaakt door mijn schoonmoeder.
----------
Maandagmorgen 29 augustus. Milsbeek. Totaal uit de route eigenlijk maar ja als de camper weer niet wil starten is dat echt wel een beetje lastig en niet bevorderlijk voor de stemming dus, op naar Malden.
Daar is een bedrijf die gebruikte Fiat onderdelen heeft en zoeken wij een gereviseerde startmotor.
Het is hier een mooie camperplaats naast de Duitse grens, een toeristisch knooppunt.
Gisteren hier heel druk met fietsen, mountainbikes en meer van die ongein die gedeeld moeten worden met wandelaars op de paden.
Langs flitsende wielrenfiguren, ouderen op hun te snelle elektrische fietsen met te trage reacties.
Verder valt ons de agressie op onder automobilisten, korte lontjes als je even wat langzamer rijdt of stopt om te kijken hoe je moet rijden en totaal geen overlast bezorgt.
Dit vinden wij typisch Nederlands wat in Zweden, zeker in onze omgeving echt niet gebeurt.
Op deze camperplaats stonden we met nog 1 camper die ons vanmorgen even geholpen heeft met zijn booster om de motor te laten starten.
Het is wel grappig met zo'n Zweeds kenteken en de leukste opmerking die ik gisteren hoorde was 'ah deze Zweden spreken Nederlands!'
Soms komen mensen wat aarzelend naar je toe en willen toch wel even weten hoe dit nou toch zit, een Zweeds kenteken met mensen die NL spreken, ook is al eens gevraagd of wij deze camper in Zweden gehuurd hebben.
De honden zijn ook vaak een aanleiding om contact te maken.
Zo en nu zijn we op weg naar Malden en moeten om 13.30 uur weer in Dronten zijn en zijn benieuwd of er nog een oplossing is voor de gesmolten tv . . .
Enuh, ik zit nog steeds na te genieten van het bezoek aan onze pup, wat een heerlijk hondje!
Overigens, het gaat met poppie ontzettend goed, zij hinkt totaal niet meer, ook niet na het slapen!
----------
Zondagmorgen 28 augustus. Heel veel beleefd de afgelopen dagen, teveel om allemaal te beschrijven en ook voor jullie niet interessant genoeg.
Ik snap toch al niet hoe het komt dat al mijn prietpraat zoveel gelezen wordt!
Jeetje ik moet zelfs denken hoe het allemaal ook weer gegaan is en laat ik bij een vast punt beginnen, dat is dat wij vrijdag einde van de dag aan kwamen op de Krammersluis een camperplek waar wij vorig jaar ook al eens gestaan hebben, onder een windmolen en o wat hou ik toch van die dingen, maar niet heus, goed, dat is weer een ander onderwerp.
We hebben lekker bruin brood van AH gegeten met rookworst van de HEMA, en met veel plezier liep ik weer door AH en mij te vergapen al al die lekkere dingen.
Gistermorgen kreeg ik al vroeg een fantastisch leuk filmpje van de fokker van onze Fauvenbaby, zo schattig en we konden bijna niet wachten.
Hadden om half 11 afgesproken en we stonden er 20 minuten vandaan.
Toen wij de motor wilden starten gaf hij geen sjoege *&^%$# buitengewoon irritant, gelukkig stonden er meer mensen daar die gelijk een handje duwhelp boden en na 5 meter duwen sloeg de motor aan en wij op weg.
Inmiddels weten/denken wij dat de startmotor er geen zin meer in heeft, lekker makkelijk als je op reis bent.
Maar nu het leuke dus!
Aankomen bij Marco en Natasja, de fokkers dus, een erg leuk stel en verwelkomd worden door 9 blije Fauven, wat een feest!
Tranen stroomden over mijn wangen, zo lief en zo leuk.
Zij hebben een heel gezellig huis, leuk ingericht en alles voor de Fauven en trouwens veel meer dieren, katten, sierkippen, grote volières met vogels, hobby van Marco, papegaaienopvang, kortom echte dierenmensen.
Natuurlijk wisten wij dit allemaal al maar ik heb vanwege hun privacy en de lange puppywachtlijst bij hen hier verder niet over gesproken omdat wij bij hen een aparte positie innemen, waar wij hen uiterst dankbaar voor zijn, dat is duidelijk!
Het enige teefje in het nest is voor ons!
Gezellig de pups met hun moeder in de huiskamer waar zij ook gewoon blijven tot zij opgehaald worden door de nieuwe eigenaren.
Beschuit met muisjes, roze voor ons, eigen gebakken pruimencake, kortom, een feestje.
Ongelofelijk vrije en blije pups die al zeer positief in het leven staan met hun ruim 4 weken en zo wil ik ook alleen maar een pup kopen!
Daarom wilde ik ook wel een jaar wachten, net zoals wij pups gefokt hebben, die geen betere start kunnen hebben, met zoveel liefde!
We hebben heerlijk geknuffeld met ons meisje en zij heeft een onophoudelijk kwispelstaartje, zo schattig en daarbij een beeldschoon hoofdje!
Prachtig om te zien hoe ook hun volwassen Fauven omgaan met de pups, alles zo vriendelijk, pups lopen een paar keer per dag even tussen die grote honden door en alles kwispelt en is aardig voor elkaar!
Ik plaats hier 1 of 2 foto's en de rest doe ik wel als wij weer in Zweden zijn of ik ergens een wifiverbinding heb, kost mij nu teveel data.
In de middag weer terug naar de Krammersluis en langzamerhand liep het terrein vol met campers, dit terwijl er maar 4 mogen staan.
De sfeer bleek enorm gezellig te zijn en onze buurman had ook een drone dus contact was snel gelegd, Dick kreeg van hem een nieuwe soort mini joystick die hij in het gras op de vorige overnachtingsplaats verloren was en vroegen wij buurman gelijk bij de bbq.
Een andere buurman kwam kijken, een langs lopende Belgische dame zei ook nog iets en binnen een mum van tijd allemaal stoeltjes naast onze camper en hebben we een oergezellige avond gehad!
----------
Vrijdagmorgen 26 augustus. Amsterdam, grens met Zaandam aan het Noordzeekanaal vlakbij de pont die ons straks over vaart.
Voor ons een gigantische going back in time omdat wij hier in deze regio het grootste deel van onze jeugd hebben door gebracht.
Staan nu aan de Amsterdamse kant, de weg waar wij met de Puch, ik op dat smalle metalen achterzitje naar Amsterdam gingen.
We zijn nog van de flowerpowertijd en de memories vliegen ons door het hoofd.
Ik heb nu geen tijd meer om verder te tikken, ik moet van kledij gaan verwisselen voor en heel andere situatie.
%20op%20de%20Puchb.JPG)
Wat een puppy was ik toen nog, die Donald Duck schoenen, gekocht bij Zwartjes in Amsterdam, wat mijn vader spuuglelijk vond . . .
Het is nu 14.00 uur en alles achter de rug, alweer onze dagelijkse plunje aan en op weg naar Zeeland om ons pupje te bezoeken.
De plechtigheid was ingetogen, netjes en tegelijkertijd hartbrekend.
Onze zus respectievelijk schoonzus zat al 17 jaar vast aan een lengte van 4 meter wat met haar zuurstofapparaat verbonden was.
Zij leidde, zeg ook maar leed, een klein leven maar wel veel liefde van haar man, kinderen en kleinkinderen.
Bewonderenswaardig wat haar man al die jaren heeft kunnen doen voor haar.
Zijn kwetsbaarheid nu trof mij tot diep in mijn hart, zijn verdriet, eigenlijk te groot om uit te leggen.
De foto's die getoond werden kon ik niet aanzien, zo confronterend, die totale aftakeling van haar lichaam door COPD.
Twintig jaar geleden al gewaarschuwd dat zij eens moest stoppen met dat heftige roken, té laat dus.
Wel hebben de familieleden allemaal vrede met haar overlijden wat je in feite al jaren aan zag komen.
En zoals het vaak gaat met crematies, begrafenissen, het heeft wel weer wat aparts ook omdat het weer leuk is je oude al jaren niet meer geziene familieleden te ontmoeten.
Ik kom nog even terug op de reis gisteren en echt waar, ik vond het hels, die hitte niet om te pruimen.
Op zich ging alles gesmeerd maar grotegoden wat een ramp die killing hitte, dat verkeer, al dat dorre gras.
Nee duidelijk voor mij, geen NL meer.
Die drukte is niets meer voor ons en al die wegen en al die afslagen en al dat gekrioel én het gemis aan natuur.
Dat heb je natuurlijk als je door de randstad rijdt.
Het plekje waar wij vannacht stonden was wel heel grappig, we stonden dus aan het kanaal en daar stond een giga kissing couple, waar wij zelf ook uitdeelbeeldjes van hebben, mochten wij in het buitenland hulp nodig hebben, als bedankje.
We zijn nog met de meiden een stukje gaan lopen en misten de Hembrug die er vroeger was.
De huizen staan er nog en ook de plek waar wij in het Noordzeekanaal gingen zwemmen!
Omdat Dick en ik al met elkaar gingen toen wij 14 en 15 jaar waren, delen wij ook heel veel jeugd met elkaar en dat is echt zo leuk!
Toen wij voor de pont stonden kreeg Dick ineens een soort gek onrustig gevoel, ook omdat wij al een pont later hadden besloten en het duurde wat langer voor de pont kwam, besloot om te keren en via de weg naar het crematorium te rijden, was maar een paar minuten meer.
We waren dan ook keurig op tijd.
Morgenochtend hebben we afgesproken om met onze pup te komen knuffelen, heerlijk vooruitzicht!
----------
Donderdagmorgen 25 augustus. Oef wat een domme fout had ik gemaakt bij het noemen van onze overnachtingsplaats . . . Karlskrona ligt héél ergens anders, heb het al verbeterd hoor.
Nu onderweg naar Zaandam via een autobaan, warm en druk.
Gisteren een bloedhete dag, en ja we hebben airco in de camper maar die kan echt niet de hele camper koel houden en/of maken.
Met regelmaat de hondjes even nat gemaakt en in de gaten gehouden, Roos is uiteindelijk ook volgende maand al 12 jaar.
Wat een ellende die hitte.
De reis verliep vlot en we hebben gezorgd dat wij zo'n 45 km voor heksenketel Hamburg om een uur of 4 in de middag aankwamen op een bekend plekje voor ons.
Het was aardig druk op de P bij een prachtig recreatiegebied.
Een lekkere bos P en we konden in een schaduwrijk hoekje staan, honden even laten plassen, bbq naar buiten en fijn tot een uur of half 8 in de avond lekker gezeten, daarna afgewassen en nog een rondje hondje.
De zon stond inmiddels laag, camper weer gestart en weg.
We doen dit altijd zo omdat wij absoluut onze tijd niet in een file willen doorbrengen en we dit op deze wijze kunnen ontwijken.
Dus zoefden wij gewoon met een vaartje van ongeveer 90 km, zonder enig oponthoud door en langs Hamburg!
Vijftig km na Hamburg hadden wij een overnachtingsplaats in Sittensen waar wij al vaker gestaan hebben, niet echt mooi, maar ruim, rustig en prima voor 1 nacht.
Gisteravond kreeg ik weer 4 schattige filmpjes van onze Fauvenbaby en haar broertjes, zij hadden voor de 2e x een wormenkuurtje gehad en nageltjes geknipt, vinden zij nooit echt leuk.
Ik vond het altijd vervelend om dat te doen bij mijn puppies.
Vannacht hebben we geslapen met alle ramen helemaal open, zelfs de deur stond wijd open met het hekje er in, zo warm was het.
----------
Woensdagmorgen 24 augustus. Landskrona, een mooi stadje wat erg Deens aan doet, logisch, het was vroeger ook Denemarken.
Vannacht stond ons bedje in Landskrona op de P van de Citadellkliniken, een prachtige plaats.
Gisteravond kwamen wij hier om half 1 aan en waren stikmoe, niet gek want ik was dat ook al.
We reden gistermiddag een uur of half vijf uit Karlstad en besloten even flink eind te gaan rijden, anders schiet het ook niet op.
Met poppie heel goed en zij heeft in ieder geval voorlopig haar laatste hydro gehad, de fysio keek enorm op van haar vooruitgang in zo'n korte tijd (mede door de extra watertherapie die ik haar geef!)
We zijn tot de Ikea parkeerplaats in Göteborg gereden voor een pauze, daar rondje hondje, allemaal gegeten, gewoon in de camper dan, een gezond maaltje.
Er was dat programma van de Britse Adel op tv én 'we zijn er bijna', wat ik erg leuk vind dus was het de bedoeling om dat even te kijken en daarna nog een stuk te gaan rijden.
Dat 'even kijken' ging niet door want om een onverklaarbare reden trad er kortsluiting in de tv op en er kwam zelfs een rookwolk uit . . . uiteraard gelijk de stekker er uit.
En ja, ik heb een man die van probleemoplossingen houdt dus heeft hij gelijk contact opgenomen met 'onze raadsman' op dit gebied in Dronten, kregen gelijk antwoord en hebben maandag afgesproken om de tv daar te brengen en hem de volgende reis, eventueel gemaakt weer op te halen . . .
We hebben het al eens vaker gehad over a dull moment toch?
Goed, nu onderweg en hopen vandaag voorbij bottleneck Hamburg te komen, een flinke rit.
Wij hebben eigenlijk een bloedhekel aan dit soort ritten, wij houden van kallempies an met de camper, maar hebben nu geen andere keuze.
De terugweg doen we zeker langzamer en zullen ook wel een dagje later aankomen thuis.
Maar goed, dat is weer van later zorg.
Vanmorgen een leuke ronde, wat een mooie omgeving, met de meiden gelopen wat zij ook prachtig vonden, veel aardige mensen en honden tegen gekomen.
----------
Dinsdagmorgen 23 augustus. Het is een beetje mistig hier nu en het zal weer een mooie dag worden.
Net met de hondjes weg geweest, is nog vroeg en direct even verder inpakken.
En zoals altijd, zal ik weer blij zijn wanneer we vertrekken, dan ga je zo kort weg en toch, moet je aan zoveel dingen denken.
Eenmaal op weg hebben wij altijd de filosofie, 'iets vergeten, geen probleem, dan kopen we het onderweg wel'.
Dat neemt niet weg dat ik nog steeds intens moe ben, zelfs als ik net uit bed kom, goh heeft eigenlijk niets te maken met de vorige zin.
Naast alle ellende ook wel wat positiefs dit beladen reisje ingebouwd, zaterdagmorgen hebben we een afspraak om puppy te snuffelen . . . jawel ff doorrijden naar Zeeland vanuit de Zaanstreek, leuk toch!
Tegenwoordig zijn Dick en ik 's avonds lid van de gele hesjesclub, ow daar hoor je eigenlijk niets meer over.
We lopen dan nog een rondje in het donker en een stuk over de, totaal niet drukke doorgaande Mossängsvägen en hopen elke keer dat er maar eens een auto aan komt, gekke mensen zijn we hè.
Het is zo grappig, ze zien ons vanuit de verte oplichten, grote licht gaat uit en rijden zij aan de overkant van de weg ons langzaam voor bij, echt dat doen ze allemaal.
Wij steken dan even onze hand op om te bedanken.
Langs die weg staat ook zo'n leuk zelf gemaakt bordje waarop er bedankt wordt dat je uitkijkt voor de overstekende dieren, de eland, ree en een kat.
Nog geen idee waar de krabbel morgen vandaan komt.
----------
Maandagmorgen 22 augustus. Datums datums datums, vandaag is het 100 jaar geleden dat mijn moeder geboren is.
Vrijdag a.s. 26 augustus is de plechtigheid voor mijn schoonzusje Els, zelfs te volgen via livestream.
Wij vertrekken dus morgenmiddag en hebben rustig de tijd om op tijd in Zaandam aan te komen.
Bedankt voor alle berichtjes die ons via diverse stromen bereiken.
Volgend jaar koop ik geraniums en wee degene die mij er achter uit probeert te trekken . . .
Vanmorgen weer met poppie gehydroot, gaat heel goed en wat fijn dat wij zo'n mooi plekkie voor deze activiteit in de buurt hebben!
Iets moet ik wel overwinnen en dat zijn al die visjes die ik zie rondom mijn voeten en het is omdat het voor poppie is en ik mijn afkeer hiervan aan de kant moet zetten.
Ik ben zelf totaal niet van natuurwater, geef mij maar een doorzichtig chloorbad.
Dit is een kort krabbeltje want ik heb nog wel aardig wat te doen voor wij weg gaan.
Lieve Annemarie, hoe gaat het met Kaya, prachtig toch maar mooi al 14 jaar!
Het is maar goed dat wij de tijd van het jaar mee hebben!
----------
Zondagmorgen 21 augustus. Gisteren een hele rare verwarrende dag.
Kregen bericht dat Dick zijn zus Els, mijn schoonzus dus, overleden is in NL, niet geheel onverwachts maar dan toch ervaar je het als onverwachts.
Naast de emotionele kant moeten er beslissingen genomen worden en maken onze gedachten overuren.
Natuurlijk vinden wij altijd al dat de camper daarvoor rijvaardig moet staan, en dat is nu ook zo.
Maar omdat wij binnenkort sowieso naar NL gaan liggen de zaken toch wat gecompliceerder en wat is is zo'n geval wijsheid.
Dick alleen met het vliegtuig?
Best lastig, eerst naar Oslo, Götenborg of Stockholm en op Schiphol auto huren, terug misschien uren wachten op de luchthaven.
Kortom alle mogelijkheden passeerden de revue.
Joke en Anne willen op de honden passen en dat is heel lief maar heeft ook nadelen.
Normaal uiteraard prima maar de zorg voor poppetje geef ik nog moeilijk uit handen.
Daarbij weten wij nog totaal niets hoe alles met de crematie verloopt en wanneer.
Uiteindelijk hebben wij nu beslist om dinsdag na de hydrotherapie met de camper naar NL te vertrekken en zijn dan hoe dan ook op tijd en zullen hooguit een week in NL verblijven om dan weer terug naar huis te keren.
Definitief al naar NL gaan kan ook niet doordat er nog diverse medische verplichtingen hier op het programma staan die niet uitgesteld kunnen worden.
Dit soort dingen kun je natuurlijk ook verwachten als je emigreert.
Toch de dag positief afgesloten met een leuk etentje bij Nederzweden.
Hier nog wat plaatjes van onze tuin en ik zie er erg tegen op om ons mooie plekje zo lang te moeten verlaten.
We hebben al emmers en een kruiwagen vol met appels die niet om te eten zijn maar wel voor een mooi plaatje zorgen.
----------
Zaterdagmorgen 20 augustus. Gistermiddag ben ik met poppie naar de rivier gelopen en met haar in het water gegaan, op advies van de fysio, om ook met haar zo af en toe hydrotherapie te doen, is heel goed voor haar.
Het plekje waar ik was, eigenlijk aan de overkant van de weg was niet echt ideaal, ministukje modderig zand.
Maar poppie deed tot mijn grote verbazing net alsof zij op die loopband liep!
Ik kreeg een ander idee omdat ik een mooi strandje weet en wilde ik gelijk naar toe gaan maar ja vrijdagmiddag en warm weer.
Dus vanmorgen op tijd op en was wat minder weer dus zou er wel niemand zijn en dat klopte.
Het ging zo goed met poppie en nu merkte ik pas goed hoe zwaar het eigenlijk is om door kniehoog water te lopen!
Pop deed het helemaal geweldig en dit gaan we meer doen, tien minuten is dan lang genoeg.
Geen mobieltjes bij ons voor een foto, die lagen nog in de auto.
----------
Vrijdagmorgen 19 augustus. Eigenlijk niet veel te babbelen en krabbelen vandaag, alles gaat goed, gelukkig dan maar.
We zien poppetje dagelijks vooruit gaan en loopt weer helemaal op haar 4 beentjes, soms als zij opstaat, even een hipje, maar dat is het dan ook wel.
Masseren doe ik vele keren per dag en dat vindt zij heerlijk, dat kleine mokkeltje.
Zij ligt alleen 's nachts nog in de kamerren en overdag verder bijna niet meer.
Wel zoals gisteren toen Joke en Anne hier kwamen met bezoek en hond, dan vind ik het veiliger voor haar en dat maakt haar dan ook nog eens helemaal niet uit.
Zij is supermakkelijk.
Toevallig zei Dick ook nog hoe verbazend het eigenlijk is, zij zijn toch echt pittige dagelijkse wandelingen gewend en nu dus die kleine stukjes en je merkt totaal niets aan hen!
Wel merk je in het bos wel heel sterk dat zij het liefst weer los zou zijn en lekker rennen, maar dat komt er voorlopig toch echt niet van, ik denk zelfs tot na ons bezoek aan NL!
Net weer een schattig filmpje ontvangen waarop je ziet dat de pups nu het speelgoed gaan ontdekken en ook elkaar, die ontwikkeling gaat dan ook razendsnel!
----------
Donderdagmorgen 18 augustus. Zo dat hebben we ook weer overleefd, overdreven hoor!
Mijn ingreepje is prima gegaan en is het even wennen dat een zh in een ander land ook weer andere gewoontes heeft, maar helemaal prima, zeker weten!
Gek
genoeg vond ik die slobkousen best lekker zitten
en mocht ze mee naar huis nemen . . . vindt Dick
leuk als ik daar mee in bed lig . . .
Aanvankelijk was het de bedoeling om dit onder volledige narcose te doen maar ik mocht gistermorgen toch zelf kiezen en koos voor locale anesthesie, dus kon ik om een uur of 11, na koffie met wat lekkers Dick bellen om mij weer op te halen.
We hebben in Sunne nog een lekkere sorbet gegeten, op een prachtig buiten terras en het allereerste werden onze meiden bediend met een keurig schone bak water, jaha dan scoor je bij mij natuurlijk al gelijk!
Ik kan mij de tijd niet heugen maar gistermiddag ben ik een paar uur naar mijn mandje gegaan, ik was er wel aan toe.
En dan poppie na haar zwemlesje, niet te geloven, totaal geen last deze keer!
Zij deed het weer uitstekend en mevrouw de fysio zei dat menig hond dit doodeng vindt maar het poppetje totaal niet, al kwispelend legt zij haar parcourtje af!
Zij vindt het een 'happy hondje', ja wij ook!
Ook vond zij haar al sterk verbeterd en vooral hoe zij alweer haar beentje gebruikt.
Al met al, weer pien in de buke gemaakt voor niks . . .
Vanmorgen, de terrasdeuren stonden al open en ik liep in de keuken wat met serviesgoed te goochelen en zond even een blik naar buiten en zag net mamma ree met twee kleintjes de tuin uit lopen, gealarmeerd door mijn gerommel!
Het ging te snel om mijn fototoestel er bij te halen, maar leuk was het wel, ook gisteravond bij de laatste hondenronde weer een ree voor ons uit.
Ze zijn hier constant in de buurt, zo gaaf!
Gisteravond ook weer een update van onze pup en haar broertjes, nu 3 weken oud en zo schattig, stevige levendige pups!
Onze kleine schat weegt inmiddels al 1260 gram, als op één na de zwaarste van het nest, zegt niets over de toekomst hoor.
----------
Dinsdagmorgen 16 augustus. We dachten een rustig weekje te creëren toch?
Hoewel ik er een hekel heb aan onze lichamelijke ongemakjes te beschrijven in de krabbel dan nu toch maar een kleintje ivm het het niet verschijnen van een krabbel van gisteren.
HUH zeggen jullie nu, maar ik lees daar juist veel over en zeg ik 'jaha alleen over onze hondenkinderen dan!'
Binnenkort moet ik naar het zh voor een kleine ingreep wat ik al wist.
Ik was vergeten uit te leggen aan de arts dat wij vanaf 8 september tot half november in NL zijn dus was ons er veel aan gelegen om dat nu zo snel mogelijk te laten doen.
En dan ja bellen dus, maar het is Zweden en gaan dingen over veel schijven en heb je te maken van kastje en muur principes.
Dick nam het op mijn verzoek van mij over en heeft gistermorgen vanaf 9 uur, je kon tussen 9 en 11 uur afspraak maken, 50x (!) gebeld zonder dat hij iemand te pakken kon krijgen dus . . . huppakee we gaan gewoon zelf naar het zh en kijken hoever we komen . . .
Dat is wel ff 75 km hier vandaan, maar ik blijf het altijd een mooie route vinden en heb genoten van de prachtige wolkenpartijen die er uit zagen als uit elkaar gehaalde plukken watten.
Het zou ook erg gaan regenen en onweren, wat het tot op dit moment totaal niet gedaan heeft, maar dit terzijde.
Eerst inderdaad kastje muur en toen er eindelijk iemand van de Akuten eens écht luisterde en hoorde dat ik gewoon een persoonsnummer heb, dus officieel Zweeds ingezetene, ging ineens alles gesmeerd.
Om een lang verhaal kort te houden, arts wilde inderdaad niet zo lang wachten met de ingreep en . . . we kwamen zelfs tot aan de deur van de operatiekamer voor een afspraak met de nurse om de papieren te overhandigen!
Morgen om 9 uur word ik geopereerd, dagbehandeling.
Maak jullie geen zorgen want dat doe ik ook niet, heb ik al genoeg bij mijn honden.
Dus morgen GEEN krabbel.
Na een paar boodschapjes en een bosrondje meiden waren wij om een uur of 2 thuis en vielen beiden in slaap op de luie stoel buiten.
Na een uurtje met tegenzin in actie gekomen want het was nog droog en moest er nodig gemaaid worden en gras bij elkaar geharkt en in een grote zak gedaan, dat brengen we naar de vuilstort, dan is de tuin toch wel groot hoor.
Ondertussen nog een klein bbqtje en in de avond tot een uur of 10 weer verder gegaan, gelijk daarna een ronde met de meiden lopen, toen was het godzijdank bedtijd.
Verder gaat het met poppetje met de dag beter en als zij opstaat ben ik er als de kippen bij om haar beentje te masseren en het een aantal keer te laten strekken voor zij ook maar één stap zet, en dat helpt heel erg goed!
Vanmiddag weer naar Karlstad voor de hydrotherapie en eerlijk, ik zie daar echt tegenop, bang dat zij weer zo'n spierpijn krijgt, net nu wij op de goede weg zitten . . . is natuurlijk gek gezegd want ook die therapie is bevorderend voor haar rehab.
----------
Zondagmorgen 14 augustus. Vandaag treedt denk ik, geloof ik, hoop ik, eventjes een stille periode op . . . dat wordt ook weer wennen haha.
Joke en Anne ook weer terug uit NL en waren natuurlijk razend benieuwd hoe de carport geworden is want na volgende week beginnen ze aan de carport van hen, best handig, want de moeilijkheden waar Dick tegenop liep kunnen nu voorkomen worden bij Anne!
Dus waren wij gistermorgen bij A&E en het afscheid was uiteraard weer moeilijk en verheugen zij zich alweer op september/oktober wanneer wij in NL zijn en dan onze fauvenbaby bij ons hebben!
Eind van de middag kwamen J&A en ik had een wraptaart gemaakt die echt lekker was, buiten bij het vuur opgegeten, gezellig weer!
Vanmorgen zijn wij met de meiden voor het eerst weer naar het bos geweest, want poppetje moet op geaccidenteerd terrein lopen om haar pootje weer goed te móeten gebruiken.
Dit is voor mij wel erg bekend want zo heb ik 5 jaar terug ook de benen uit de naad gelopen toen zij aan haar heup geopereerd is.
Natuurlijk geen lange ronde, maar 20 minuten was lang zat, zij is uiterst gemotiveerd buiten en zeker op het 'wolvenpad'.
Zij stuwt erg met haar achterhand en dat zal de spieren weer opbouwen, deze actie mag maar 1x per dag voorlopig en de rest van de dag kleinere rondes op vlakkere bodem.
Ook bij ons Fauveje weer een mijlpaal, oogjes open en tot onze verbazing zie je haar zelfs al kwispelen toen fokker Natasja dichtbij aan het filmen was!
Dat is echt wel vroeg hoor, dat contact zoeken, zij is 17 dagen oud en heeft net 2 dagen oogjes open!
Belooft veel goeds waar wij ons mateloos op verheugen!
Ja dat is haar dus, 17 dagen oud en haha ze kijkt al pittiger uit haar oogjes dan de broers!
De drie broertjes!
----------
Zaterdagmorgen 13 augustus. De verlossende uitslag: operatie heel goed geslaagd, ziet er van binnen prachtig uit, geen enkele aanmerking, geen infecties niets, en dat laatste gebeurt toch nog wel eens.
In haar geval, heel mooi allemaal . . .
Lang gesprek met de chirurg gehad, wat een fantastische empathische mensen daar, zo zeg, daar valt goed mee te praten, niets ivoren toren, duidelijk en vooral realistisch.
Er wordt goed naar je geluisterd en al je vragen perfect beantwoord zonder dat je het gevoel hebt op te moeten schieten of wat dan ook, daarbij voor ons heel belangrijk, super aardig voor je liefste bezit.
Je bent daar geen nummer, maar daar komt Laura!
Nog zoiets waar ik (natuurlijk) weer emo van werd . . . in één van de kamertjes lag alles klaar, een brancard met een vetbedje er op, hondenmensen weten nu wat ik bedoel.
Zij werd geaaid en geknuffeld, kreeg haar injectie om even onder zeil te gaan, werd netjes op haar zij neer gelegd, het licht werd gedempt, alles stil en binnen 10 minuten ben ik weer terug . . .
Ik heb al vaker gezegd, ik voel mij zo bevoorrecht dat dit allemaal mogelijk is voor niet alleen mijn maar ook andere dieren, écht ik ben daar dankbaar voor.
Wel even een zijdelingse maar wel belangrijke aanvulling, uiteraard hangt aan alles een prijskaartje en is het verschrikkelijk als je net zoveel van je dieren houdt als wij maar het eenvoudig weg niet kunt betalen, hier denk ik ook wel aan.
Dan moeten er toch onmenselijke beslissingen genomen worden.
Ook mocht ik zelf weer helpen bij het röntgenen, en dat is niet niks zeg, voor zij in de juiste posities lag, tsss wat een werk, zandzakje hier, gewichtjes daar, banden om het andere been vast te houden, en ondertussen stond de chirurg achter de computer in een andere ruimte, die ik ook kon zien door het raam, ja millimeter naar links, centimeter rechts, meer naar boven etc etc . . . duurde ongeveer een half uur voor de foto's gemaakt werden!
De chirurg zei dat het inderdaad spierpijn is wat zij had, de bespiering is totaal plat momenteel en moet zorgvuldig weer opgebouwd worden en zeker in haar geval, met maar één heup die ook al niet ok is.
Met de operatie, misschien heb ik het al verteld, is het bot doorgezaagd, een kwartslag gedraaid en in een andere hoek op elkaar gezet, vandaar al dat ijzer in haar beentje.
Dit heeft haar knie rechter gezet en zal in de toekomst ook sterker zijn en minder belastend, daarom krijgen de spieren ook een andere stand en dat kost tijd om weer te settelen.
In die kliniek hebben ze ook een speciale gang met stroeve vloer om het gangwerk te demonstreren.
Het kán beter bij poppie maar gezien haar achtergrond is het ok voor zover.
Over 4 weken weer terug komen, ondertussen doorgaan met de max aan pijnstilling, oefenen opbouwen en inderdaad 1x per week hydrotherapie.
Dank je Marian, ook jij stelde mij weer wat geruster!
Heerlijk die reacties uit de praktijk!
Uiteindelijk waren wij om 7 uur in de avond weer thuis en ik zeg maar niet hoe wij ons voelden, maar het bedje voelde in ieder geval goed!
----------
Vrijdagmorgen 12 augustus. Ja wat een treurnis gisteren hè, inmiddels weer wat opgevijzeld.
Nadat ik mijn krabbel had verstuurd belde Wendy en zij heeft mij weer wat op het rechte pad kunnen trekken, aan zo'n dochter heb je gewoon wat!
Volgens haar kon dit heel goed spierpijn bij poppetje zijn want lopen in het water is zwaar en vereist nogal wat van spieren die al een maand stil liggen.
Heel aannemelijk is dan dat zij na een dag spierpijn krijgt en daar had ik zeker niet aan gedacht.
Kortom ik geloof haar zeker, daarbij heeft zij vaak zulke goede ideeën en luister ik ook altijd goed naar haar.
Ik heb poppie gisteren dus rustig gehouden, paar kleine stukjes gelopen en haar diverse malen goed gemasseerd, wat ook bij de therapie hoort.
Vanmorgen was zij duidelijk opgewekter, hebben een klein stukje gelopen en het ging beslist al beter.
We waren vroeg op en hebben de meiden vroeg uitgelaten want dan kon zij, Roos natuurlijk ook, nog eten, 6 uur voor het foto's maken mocht dat nog net.
Straks om 10 uur vertrekken wij en dat wordt een lange dag vandaag, 258km heen en eind van de middag weer terug.
Wat een lieve berichtjes heb ik ontvangen en ja Til, ook jouw idee is hetzelfde!
Gistermiddag nog in Sunnemo ijs gaan eten met A&E, daarna naar huis, vuurtje maken en buiten gezeten met een koppie soep, was ontspannend.
Was toch al een beetje afscheid van hen, want vandaag gaan wij de hele dag weg, morgen lunchen we bij hen op de camping en zondag vertrekken zij weer naar NL.
Gisteren ook weer leuke filmpjes van ons fauvenkind gekregen en ow wat groeien zij goed!
Ik had al gehoopt op open oogjes maar dat zijn ze nog niet wat ik apart vond, maaaaar Wendy had alweer een verklaring, ze zijn 3 dagen eerder geboren en is het normaal dat zij dan net wat later de oogjes open hebben dan gebruikelijk . . .
Ja Wen alweer dus . . .
Nog geen tijd gehad om met de filmpjes te stoeien.
----------
Donderdagmorgen 11 augustus. Het gebeurt eigenlijk nooit maar ik heb een 'bad day' en geen 'bad hair day', dat gaat meestal wel, maar gewoon mijn geest.
Ik ben zó moe, moe van alle zorgen, moe van al het gedoe rond mij heen.
Het heeft vooral te maken met poppetje, sinds gisteren vind ik haar weer niet goed lopen, kijk dat zij hinkt bij het opstaan kan ik begrijpen maar dat zij nu ineens niet soepel genoeg loopt baart mij ernstig zorgen.
Aan de andere kant, morgen naar de chirurg en worden er weer foto's gemaakt die het in ieder geval ook voor mij, misschien wat duidelijker maken.
Kortom, ik ben echt niet in de stemming om een langere krabbel te maken, ik ben simpelweg verdrietig en tranen vloeien rijkelijk.
Mijn totale leven draait om dat schatje en ik voel mij zo machteloos en verantwoordelijk voor haar welzijn.
----------
Woensdagmorgen 10 augustus. Enerverende dag gisteren maar wel weer fijn en leuk.
Om 6 uur opgestaan, rondjehondje en daarna naar Karlstad waar we keurig om 8.05 uur aanwezig waren maar . . . toen Dick zich ging melden bleken we bij de verkeerde kliniek te zijn, wel waar de hechtingen er uit gehaald zijn maar voor de fysio moesten wij ergens anders zijn. &^%$
Snel weer in de auto gestapt en omdat Dick al bijna feilloos de weg weet in die stad (hoe knap) kwamen wij maar 10 minuten te laat.
En ja dan ben je in Zweden waar men niet zo nauw kijkt. . . heeft wel wat makkelijks maar moeten we toch ook wel aan wennen.
Fysio mevrouw keek dan ook helemaal niet gek op toen wij aan kwamen en wij vonden het maar een beetje apart zoals zij reageerde.
Vastgekleefd aan haar computerscherm begon zij traag met vragen die wij inmiddels al talloze malen bij vorige bezoeken aan artsen en wat allemaal per mail voor haar neus stond, aan ons te stellen.
Wij keken elkaar eens aan en vroegen ons af wat wij met dit lethargische gedrag aan moesten.
Uh wij zijn gewoon actie gewend.
Zij bleek daarbij nogal onzeker te zijn om Engels te spreken maar langzamerhand kwam zij op stoom.
Uiteraard poppetje onderzocht, moest diverse keren lopen, na haar even wakker geschud te hebben, want overal waar wij komen gaan die gekke honden van ons gewoon languit op de grond liggen slapen, en werd er besproken wat de bedoeling van de behandeling is.
Zij was al zeer te spreken over haar situatie en gebruik beentje/voetje (tje) en had ook niets aan te merken op hoe wij haar begeleiden in dit proces.
Toen vroeg zij of wij er klaar voor waren, voor de hydrotherapie, ja uiteraard en ik stond gelijk op, kom op actie!
Op de foto kun je al zien dat het een grote bak is met een deurtje en loopplank en zonder aarzelen liep spikkeltje er op en de bak in en ik ging aan het hoofdeind staan. Deurtje dicht en langzaam zag je het water stijgen vanuit de bodem.
Poppie keek wat rond en naar beneden en bleef totaal rustig ook toen het water geluidloos hoger kwam.
Even praten met haar en toen startte de loopband in het water, het duurde maar heel even en had zij al door wat de bedoeling was en het ging totaal goed!
Drie minuten lopen, 2 minuten rust en zo 3x.
Volgens de fysio worden zij hier niet alleen lichamelijk moe van maar ook geestelijk omdat het allemaal vreemd is.
Daarna liep het water weer geluidloos weg, deurtje open en werd zij afgedroogd door de fysio, dit terwijl haar staartje niet ophield met kwispelen en werkelijk, zij heeft het geen moment eng gevonden!
Verdere therapie besproken, zij mag weer een kort boswandelingetje maken, alles aangelijnd en ook mag ik zelf met haar het water in, maar ook 3 minuten per keer en niet elke dag.
Eerlijk gezegd zit ik niet te wachten op een boswandeling met haar, zij is zo sterk gemotiveerd en geïnteresseerd in wat er om haar heen gebeurt, dat loopt niet echt makkelijk zullen we maar zeggen.
Verder nog wat boodschappen in Karlstad gedaan en hadden we voor de lunch met A&E afgesproken, dat werd dus pas om 1 uur en is voor sommige mensen te laat voor een lunch haha.
Nog een paar uurtjes gezeten en gekletst en zijn we naar huis gegaan en A&E gingen boodschappen doen.
Aad is direct om 10 uur weer present om verder te gaan met de carport.
----------
Maandagmorgen 8 augustus. Dat wij een ander leven in Zweden zouden krijgen wisten wij wel maar dat het zó zou lopen hadden we niet verwacht want eigenlijk hebben we het in sociaal opzicht drukker dan in NL!
Toegegeven, het is echt heel gezellig allemaal en ook gisteren weer, leuke, lieve mensen, lekker bbqtje en daarna in de andere tuin knus bij het vuur gezeten, het kan niet op.
Nu hoor ik Dick met de grasmaaier, en ook dat geluid ken ik niet met onze stenen tuin in NL.
Gisteren zaten we te bbqen op ons achter terras en hebben we een paar keer meneer de bok weer kunnen bekijken, grappig toch!
Nee NL ons zien jullie niet meer terug.
Straks zijn we wel een week of 9 in ons geboorteland maar ik weet al hoe graag ik dan ook weer terug wil naar ons eigen stekkie . . . waar de rust en de natuur ons omarmd, wat klinkt dat prozaïsch . . .
Wel denk ik dat dan de winter alweer voor de deur staat te jengelen en is ook weer mooi!
Toch weer een mijlpaal, de camper staat onder de nieuwe carport en dat geeft een goed gevoel want dat hij geleden heeft onder de dikke sneeuw- en ijslaag van de winter is duidelijk.
Gelukkig geen schade of lekkerij hoor, maar een een laag ijs van minstens 20 cm maandenlang op je dak kan nooit goed zijn natuurlijk.
Of er morgen een krabbel komt weet ik nog niet, hangt er van af hoe laat wij thuis zijn uit Karlstad waar waar wij al om 8.15 uur moeten zijn, ben wel benieuwd hoe het gaat met lolliepopje bij de fysio!
Zeker Agnes, die drukke plekken die je noemt in Italië zouden wij ook inderdaad nooit opzoeken, we zullen ons eens bezinnen op dat land waar wij tot nu toe geen enkele info over hebben!
We barsten van de reisboeken, maar die gaan niet verder dan t/m Frankrijk.
Nou Ria ik denk zo maar dat jullie dochter precies tegenover onze vrienden staat, morgen zijn we daar om te lunchen en ga ik even kijken!
Daar staatie dus! De afwerking moet nog, zijn nu bezig aan de dakgoten.
----------
Zondagmorgen 7 augustus. Uiteraard gisteren weer een gezellige dag, met heul veul gebabbel en eerlijk is eerlijk, we stuiteren 's avonds ons bed in, niet zonder rondjehondje, en kunnen zo ongeveer maar 1 bladzijde lezen.
Maar, je kunt beter moe zijn van leuke dingen dan van zorgen, want ook die hebben wij genoeg (gehad?)
Het is zo dat wij geleerd hebben flexibel te zijn, en aan onszelf redelijk weinig eisen te stellen.
Ook wij hebben onze phpdtjes maar gewoon te weinig tijd om je er echt zorgen om te maken.
Onze zoon Marc is met zijn gezin ook een prachtige vakantie aan het houden, wel op een heel andere manier dan wij ooit zouden kunnen doen maar alla, hij heeft ons toch wel wat aangestoken om ook eens Italië te bezoeken.
Voor ons eigenlijk een no go area vanwege warmte, drukte, onveilig gevoel in zuidelijke landen en overvolle peperdure campings maar toch, Toscane in het voorjaar begint ook te lonken!
Ja plannen zat dus, eerst maar eens zorgen dat ons lolliepopje weer goed op de beentjes staat, het allerbelangrijkste voor ons, daarbij een lang NL bezoek en als kers op de taart, ons pupje ophalen!
Wat leuk Til, dat er nu twee Corgi's van 'jouw' in Zweden wonen, maar het land is zo immens groot dat de kans op tegenkomen nihil is, maar goed, je weet het nooit en reken er maar op dat áls ik ze zie, er gelijk naar toe ga!
Nou Ria, dat is ook toevallig zeg dat jullie dochter in Storängen op de camping staat!
Wij komen daar deze week ook nog wel want onze vrienden gaan volgende week zondag weer weg, zij staan op het hoekje richting rivier met hun caravan.
Ik heb natuurlijk geen idee hoe jouw dochter er uit ziet, ook met een camper of caravan?
Ja hoor, we zien onze fauvenpup ook echt weer als een verrijking van ons leven en hebben er zin in om haar ook een fijn leven te geven, zoals eigenlijk alle honden verdienen!
Ja hoor, bezoek wordt hier breed ingezet . . .
----------
Zaterdagmorgen 6 augustus. Gaat weer een stevig weekend worden, was gisteren eigenlijk al begonnen, met bezoekjes dan.
Gistermorgen nog even koffie bij A&E op de mooie camping Storängen geweest, wat een aanrader die camping!
Het begint er al duidelijk rustiger te worden, de vakanties van de Zweden schiet volgens mij ook alweer op.
Je kunt dat moeilijk opzoeken want het verschilt per regio, daarbij snap ik er geen jota van hoe dit in elkaar zit.
Maakt mij verder ook niet uit.
Gistermiddag kwam Erik, voor de insiders Janneke van het rode huis, nog even wat drinken hier met zijn NL vriendin, gezellig!
Vanmiddag weer koken voor 2 extra personen en morgen een bbq voor 2 extra personen . . .
Jaja kwamen wij voor onze rust in Zweden ofuhhhh?
Wat zijn wij blij nu niet in NL te zijn, sowieso met die hitte en ook dat ik de atmosfeer daar niet meer vind om over naar huis te schrijven.
Boerenacties, al of niet terecht, veel agressie vooral in de grote steden, die stikstof ellende, zwalkende politici, nee geef mijn portie maar aan fikkie, heerlijk rustig in Zweden.
Vooral buiten de grote steden natuurlijk want ook daar is de problematiek net zo erg als in de NL grote steden!
Wel zien wij en dat is logisch, steeds meer gele nummerplaten in onze omgeving met mensen die op huizenjacht zijn . . .
----------
Vrijdagmorgen 5 augustus. Ik heb een paar lange leuke mails ontvangen, waarvoor mijn dank, ben ik echt heel blij mee en ga ze snel beantwoorden!
Hoewel onze honden nu aan lijntjes lopen is het leven toch niet saai voor ze . . . zoals gisteravond.
We zagen al gelijk dat er iets moest zijn, de neuzen omhoog, de lijfjes strak gespannen en wij dachten al dat er net reeën waren geweest of nog in de buurt.
Plotseling, ook weer vlak voor ons rende er een das over het pad en de honden waren bijna niet meer te houden!
Volgens mij de eerste keer dat zij zo'n diertje zien maar dat zegt niets, wat wij denken, zij lopen normaal los in het bos dus wie weet wat zij dan in hun blikveld krijgen.
Het is ook vermakelijk als je de levensvreugde van Roos ziet, volgende maand 12 jaar oud en nog totaal niet ingedut, nog net zo actief buiten als een jonge hond, overal in geïnteresseerd, dat doet ons zó goed!
Onze vrienden A&E zijn ook weer terug op de camping en zijn 3 dagen in Oslo geweest en hebben genoten van die mooie stad en hadden toevallig ook prima weer er bij!
Een meevallertje want de zomer verloopt hier niet waterloos mag ik wel zeggen.
Nooit echte lange regendagen en de temperatuur is gewoon heerlijk.
Zij zijn in Oslo lekker toeristisch met een 'hop on hop off' bus gegaan, groot gelijk, je ziet de mooiste plekken in een korte tijd, al zittend bovenop het dek!
Inmiddels is de carport praktisch klaar op wat kleinigheden na en heeft Dick besloten om hem aan te sluiten op de garage en dat ook te overkappen voor de auto die we in dat seizoen bijna niet gebruiken en zodra het echt af is zet ik hier wel een foto.
Nog iets, ik ben weer eens lid geworden van een honden club, de Nederlandse Fauve de Bretagne Club . . .
Is voor mij best een grote stap als intense setterliefhebber en voelt een beetje ontrouw.
Maar goed, ook weer leuk om je op te concentreren en daarbij hebben wij bij de setters ook altijd een ander kleiner ras gehad en wat dat betreft verandert er dus niets.
Heel zachtjes zeg ik er ook bij dat de setterdeur altijd op een kiertje open blijft staan . . .
Nee nee niets van plan hoor maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt!
----------
Donderdagmorgen 4 augustus. Nou inderdaad Agnes, dat was echt een benauwde plee ervaring gisteren!
Gek eigenlijk, die totale paniek want je weet dat aan de andere kant van de deur 2 monteurs aan auto's bezig waren en ook Dick mij zou missen, hoop ik dan maar.
Klopte trouwens ook want toen ik naar buiten kwam hij er net aan en vroeg hij zich al af waarom het zo lang duurde . . .
Ook toevallig want ik droom wel eens van zo'n situatie en word dan altijd wakker omdat ik weet dat het niet waar is op dat moment.
Een menselijke geest kan gekke sprongen maken.
Ohhh vanmorgen, we lopen over ons pad en . . . daar kwam weer een ree en daar achteraan 2 kleine reetjes, zo dichtbij!
Deze dingen maken ons toch echt zó gelukkig en blij met onze Zwedenkeuze!
Nog altijd moet ik een stuk schrijven over onze ervaringen na ruim een jaar, komt echt nog wel want geloof mij, niet alles is fijn en mooi hier.
Met een (lees deze) emigratie win je veel en verlies je ook veel en zouden wij in NL gebleven zijn, zouden wij altijd spijt gehad hebben om de stap niet gemaakt te hebben!
De rest bewaar ik voor m'n stukkie.
Tegenwoordig lopen wij voor het naar bed gaan ook nog altijd een rondje met de meiden wat zij uiteraard reuze spannend vinden, vooral de kleine kikkertjes die over de weg springen vinden zij leuk!
Met lolliepopje, zo heet zij nu weer, ben ik een paar stapjes terug gegaan in de rehab, letterlijk dus.
Zij kan zich zo uitsloven met Roos, die de aanstichter is en dat móet ik dus afremmen.
Vooral die uitsloverige sprong op de bank bezorgde mij echt hartmakke.
Ook wil zij na het eten altijd uit haar Engelse plaatje gaan.
Het kleine terrastrapje op mag zij ook niet meer zelf, dan tilt Dick haar, er af kan ik goed in de hand houden en houd haar dan kort aan de lijn.
De keren dat zij mank loopt was telkens na zo'n activiteit.
Het is en blijft toch echt ons zorgenkindje.
Misschien willen wij wel te snel want het is wel zo dat het nu 3 weken geleden is en zij 6 weken lang de hoogste dosering pijnstilling moet hebben.
Eigenlijk word je als hondenmoeder zo onzeker van dit alles, je twijfelt aan jezelf of je alles wel goed doet en daarbij ook niets over het hoofd ziet.
Zo rustig liggen zij altijd te wachten als ik hun eten maak, terwijl zij zo stapelgek op hun eten zijn! Lelijk anti glijkleed hè . . .
----------
Woensdagmorgen 3 augustus. Soms begint de dag anders dan je vewacht had, zoals vanmorgen.
Eerst een rondje met de meiden en dat ging gelukkig heel goed totdat bij thuiskomst kennelijk wat al te jolig poppie de 3 traptreden nam . . .
Ze gaf geen kik maar ik zag gelijk wel dat zij weer met haar achterpootje trok.
Ik moet mij afschuwelijk beheersen op zo'n moment en proberen totaal de 'keep it cool methode' te blijven handhaven.
Is gelukt.
Na haar eten heb ik pop weer in het rennetje gezet, ondertussen kwam Dick binnen omdat ik met de Subaru de camper moest slepen uit de tuin grrrr, alleen de gedachten al bezorgen mij innerlijke stress.
Mijn god zeg, ik hou wat stress binnen . . . terwijl ik het liefst even zou willen gillen.
De camper wilde al een aantal dagen niet starten en wij dachten dat het de accu was, dus nieuwe accu gekocht en nog steeds niet nadat de accu lang geladen had.
Zou het de startmotor kunnen zijn?
Ik voel mij nu net die man van Max, dat reisprogramma die hotels inspecteert, 'zou het hier stoffig zijn?'
Er zat dus niet anders op dan met de camper naar de garage gaan, een heikel punt hier in Zweden, de meeste dingen liggen plat deze tijd, iedereen moet zo nodig op vakantie.
Maar, de camper de tuin uitslepen is ook wel een dingetje (ja ik zeg het tóch).
Het is allemaal wat krappies en aan de zijkant van de ingang tuin en overkant paadje, zitten diepe greppels en het groen is veel te dik, ik zeg altijd dat als je hier de tuin in rijdt het net lijkt alsof je met je auto door de wasstraat gaat.
De camper is lang en heeft ook een behoorlijke uitzwaaiende achterkant.
Enfin, met de nodige koppelingsplatenstank van de Subaru, het pad ligt wat hoger dan de tuin, ging het prima zonder schade en na 10 meter startte de camper, voor de zekerheid reed ik er achter aan.
Ik had geen mobiel bij mij en zag onderweg dat de uitlaat van de camper los hing! &^%$#@
Goed, we hebben het gered tot de garage en gzd was baas garage, die ons wel gezind is, aanwezig en zette de camper op de brug.
Hij heeft hem provisorisch vastgemaakt en uitlaat is gebroken.
Nieuwe besteld en op 19 augustus afspraak.
Gek genoeg startte de camper zelf toen ook weer en wij snappen er al helemaal niets meer van.
Garage meneer gelooft niet in kapotte startmotor en wij zullen de komende tijd de camper elke dag eens starten.
Gelukkig hebben we nog 5 weken voor wij naar NL vertrekken.
Dat was nog niet alles.
Nog even naar de wc in die garage, deur achter mij op slot en . . . kreeg deur niet meer van het slot . . . ik met mijn hoogtevrees- en claustrofobische afwijking.
Dus rammen op die deur en roepen, gelukkig kwam er iemand en moest het slot er uitgeschroefd worden . . .
Poeh poeh ik was blij dat ik thuis aan een bakkie zat en verblijd werd door fokker met filmpje van ons nieuwe hondenkind!
En was ook poppie niet meer mank.
Een
week oud en groeien als kool!----------
Dinsdagmorgen 2 augustus.Toen wij gisteravond nog even een stukje met de meisjes gingen lopen, over de Stormossvägen sprong er vlak voor ons een ree het pad over, ze zijn hier heel vaak rondom ons huis aanwezig maar meestal of gewoonweg vaak, zie je hen niet of denk je er niet aan.
Omdat zij regelmatig met meer zijn keken wij even achterom en heel rustig op ongeveer 20 meter achter ons stond er nog eentje, wij liepen door en ree ging gewoon rustig lopend achter ons langs het bos weer in.
Dit is toch wel zo fantastisch, terwijl wij met honden aan de lijn lopen en babbelen, een stukje verder hoorden wij zware stappen vlak naast ons in het bos die zich verwijderden, dat moet een eland geweest zijn!
Wonen wij in een natuurreservaat of zo?
Dick heeft zich intensief bezig gehouden met terugreis naar vanuit NL naar Zweden in november.
Wij hadden al geboekt maar hebben een week eerder terug kunnen omboeken ivm dat onze pup wat eerder dan wij dachten geboren is.
Zij is nu op de dag dat wij weer in Zweden komen precies 15 weken!
Het leuke is ook dat Wendy met ons terug reist en weer een paar weken kan blijven, heerlijk, ook zij verheugt zich heel erg op onze pup en kan haar nu lekker een tijdje mee maken!
Dank je voor het compliment Brigitte, we zien je in 'ons verlof!'
----------
Maandagmorgen 1 augustus. Voor mij gisteren een rustige dag en voor Dick tot in de avond een werkdag.
De carport vordert goed en is het de bedoeling dat hij vandaag met Aad de dakplaten er op gaat leggen maar het stortregent steeds dus geen idee of dat door gaat, of het wordt tussen de buien door.
Verder heb ik niets te vertellen behalve dan dat alles ok gaat zowel met poppie als met de nieuwe pup.
Haar naam wordt vandaag doorgegeven aan de RvB en zal ik hier tzt ook neerzetten.
Inmiddels weegt zij al bijna 400 gram, best veel voor een relatief klein ras, ik zeg relatief, want zij wegen als volwassen hond toch zo ongeveer tussen de 13- en 16 kg.
Onze
nieuwe Fauvenbaby 5 dagen oud, zie de spekkige
achterbeentjes!
Over achterbeentje haha gesproken, Laura al duidelijk minder kalkoenig hè!
Dick begint zo al echt op een Zweed te lijken! Uiteraard loopt het dak naar rechts af en is niet goed te zien op de foto.
----------
Zondagmorgen 31 juli. Vandaag een soort rustdag, Dick is alleen met de carport bezig, ik hoor hem fluiten, dus het gaat goed en hij heeft er zin in, het is lekker weer en hebben net buiten koffie gedronken.
De ochtend van gisteren heb ik al beschreven en de middag verliep ook weer heel leuk, met een bbq in de romantische hoek haha, met Aad en Eefje.
Wij hadden tot 20.30 uur de tijd voor hen omdat wij daarna lekker naar Beck wilden kijken en zo is het ook gegaan.
Halverwege ook de hondenkinderen bij ons aan een touwtje want we vonden het sneu voor hen, onze stemmen horen buiten en zij in huis.
A&E zijn ook stapelgek op onze meiden en vinden het ook fijn als zij er bij zijn.
Je kunt Roos en pop er ook zo makkelijk bij hebben, ze zijn echt nooit vervelend of opdringerig, ook niet met al dat eten op de tafel en vooral knap van Roos die erg op eten gericht is.
Met poppie gaat het echt goed maar het is wel opletten geblazen!
Zij wil gewoon veel meer dan zij mag.
De voordeur, waar ook een terras is met een trapje naar de voortuin, houden wij dicht en de terrasdeuren in de kamer staan open maar het trapje naar de tuin is gebarricadeerd.
Trapjes op en af mag zij alleen door ons gecontroleerd, dus aangelijnd, als wij weg gaan.
Vorige week, in een onbewaakt moment roste zij zo met Roos de trap af met een bloedgang en gebruikte daarna niet meer haar geopereerde pootje.
Ik ben dan geestelijk gelijk totaal van slag, je hoort mij niet maar van binnen stormt het dan van ellende.
Wat gaan we nu weer krijgen?
Wat is er kapot?
Wanneer moet ik aan de bel van de dokter trekken?
Het rennetje in de kamer staat er nog steeds en als wij even weg gaan, gaat zij er in, dat vindt zij helemaal prima, ook 's nachts en ik heb het gevoel dat er dan niets met haar kan gebeuren waar ik geen zicht op heb.
Toen dit akkevietje passeerde, ging zij gelijk in het rennetje, 's avonds een korte uitlaat en de volgende morgen liep zij er weer op . . .
Toegegeven, het is een grote zorg voor ons om het allemaal in zo goed mogelijke banen te leiden.
De hele kamer en keuken zijn bedekt met oude vloerkleden tegen het uitglijden.
Maar ik moet gewoon zeggen, dat het goed gaat met haar en zij wel degelijk keurig op dat beentje staat en loopt.
Ik
ken maar weinig mensen, buiten Dick en mij om
die zo ontzettend gek op onze honden zijn, dan
Aad en Eefje, zij waren trouwens ook idolaat van
al onze vorige hondjes! Daarbij hebben zij ook
een Gordon setter van ons gehad, Saar, een
lieverd die ook 13 jaar is geworden.
De rommel op de voorgrond heb ik er maar wat afgeknipt, dat zie je dus pas later maar vind het toch wel een leuk plaatje.
----------
Zaterdagmorgen 30 juli. Hoe is het mogelijk, vanmorgen voelde ik mij toch weer als een vis in het water op een hondenshow, als publiek dus . . .
In de zomer is hier in Ransäter Munkfors, jaarlijks een grote Nordic Dog Show, de laatste paar jaar niet vanwege corona.
Wij hebben dit verder nooit mee gemaakt omdat wij deze tijd nooit vakantie hielden in Zweden.
Het begon om 9 uur en ook toevallig, in ring 7 begonnen zij met in totaal 3 soorten Zweedse jachthonden, Stövare en daarna de 16 Fauven!
Mijn hart ging weer open en wat heb ik een leukerdjes gezien, wel veel typeverschil en zelfs de meetlat werd gehanteerd, wat ik vaker bij Zweedse keurmeesters gezien heb.
Ik heb mijn ogen uitgekeken, wat een perfecte organisatie, wat een goed geregisseerd geheel en echt daar kunnen NLers een puntje aan zuigen . . .
Daarbij is ook het terrein meer dan geschikt met oude rode, goed onderhouden Zweedse bebouwing, het is ook een Hembygsgård wat een oude hoeve betekent.
Voor mij nieuw, nog nooit zoiets gezien, alles tot in de puntjes verzorgd, veel personeel wat het verkeer netjes in de juiste vakken lieten parkeren.
Groot terrein vrij gehouden waar een traumahelikopter kon landen.
Poeh poeh, dit is pas echt op grote schaal organiseren.
Immens groot terrein met allemaal campers, groot apart terrein met overnachtingstentjes van exposanten.
De showringen allemaal uitgelijnd met linten over de grond die met een 'grote drukker' in de grond zaten en langs alle ringen werden paden vrij gehouden, je kon dus overal kijken!.
Ik zou bijna zeggen Dutch kennelclub take a look at this Swedish Dogshow!
Trots op mijn nieuwe homeland!
Natuurlijk hebben wij gekeken t/m de eindkeuring van de Fauven en mwah mijn favorietje werd beste van het ras en kampioen!
Jammer genoeg morgen pas de Setters en het zijn er ook weinig, 2 Engelse- en 1 rood-witte Ierse setter.
Die mooie oude Zweedse gebouwen en de strakblauwe lucht maken het plaatje af!
----------
Vrijdagmorgen 29 juli. Bedankt voor de erge leuke reacties!
Weer een nieuwe fase, zeg maar gerust verrijking, in ons leven!
Moest net wel lachen, het is nog vroeg maar Dick moet even naar Olsäter om nog wat spulletjes voor de carport te halen en weet je wat hij zei?
'Goh, ik heb eigenlijk helemaal geen zin om weg te gaan, sterker nog, ik wil gewoon de honden de hele dag om mij heen hebben en elke minuut zonder hen in mijn blikveld is een minuut te veel . . .'
Erg met ons hè.
Vanmorgen hebben we alweer een rondje van een kwartier gemaakt met de meisjes, gaat echt goed met poppie, uiteraard alles aan de lijn.
Maar goed, de carport vordert goed en Aad en Dick werken goed samen, wat al heel wat voor Dick is omdat hij geen teamplayer is.
Gezellig, want Eef en ik zitten regelmatig het werken vanaf ons nieuwe tuinsetje te bekijken, en het is echt zo'n leuk hoekje om rustig te zitten, gewoon romantisch te noemen.
Deze kant van de tuin gebruiken wij eigenlijk nooit omdat er geen hekje om heen zit en dan ook de honden niet bij ons, wat zij dus niet leuk vinden, maar wij eigenlijk ook niet en daar moeten we nog een modus voor verzinnen, maar om nou alles te 'omhekken' vinden wij ook weer niet zo leuk.
O ja Cilia, de naam Muisje komt van meisje! Eigenlijk heette Muisje Céline, mooi Frans voor een Frans hondje maar ja in dit huis worden alle namen verbasterd.
Dit kleine meisje krijgt op de stamboom ook een prachtige Franse naam maar de roepnaam gaat toch Scandinavisch worden!
Het
zijn stevige beertjes!
Pauze
en overleg
Camper
wordt gebruikt als opstap----------
Donderdagmorgen 28 juli. HOERAAAAAA, gisteravond om 19.10 uur is ons Fauvenmeisje geboren, keurig op dag 61, ik had de datum voor mezelf best een beetje ruim genomen, dan kon het alleen maar meevallen!
Zij is als enige meisje met 3 broertjes en inderdaad dus 4 pups.
Heel leuk dat de fokster mij 10 minuten na de geboorte van haar al belde en mij live liet mee kijken!
Hakkelend en huilend (natuurlijk) hoorde en zag ik alles aan en wist gewoon niet veel uit te kramen.
Toen Dick deze foto zag, geknipt uit een filmpje, zei hij 'pupje rose strikje gaat een heel fijn leven krijgen'. . .
----------
Woensdagmorgen 27 juli. Waar blijven nou toch de geraniums, ah die staan bij J&A en zal ik goed verzorgen terwijl zij weg zijn haha.
Even serieus nu, het gaat echt heel goed met poppie, de dokter was erg tevreden en wij dus ook heel blij!
Foutje van mij, we kwamen dus gisteren nog niet voor de fysio maar de hechtingen, die gingen er uit en controle door een orthopedische dierenarts.
Zo fijn om te horen dat alles er heel goed uit ziet, mooie wondgenezing, niets gezwollen of wat dan ook, poppie geen pijn, gewoon eten, drinken etc.
Well done D&Y!
Ik moest diverse malen met haar door de gang heen en weer lopen onder supervisie van, volgens mij 5 man en voelde mij even als op een hondenshow en wist ook gelijk weer dat ik daar echt geen zin meer in heb . . . . dat geloop, ik was helemaal achter adem . . . is niet goed natuurlijk, schaamde mij voor mijn eigen verarmde conditie.
Laura gebruikt weer goed haar achterpootje, hinkt zo af en toe als je sneller of langzamer gaat, zij weet dat zij op 3 beentjes gewoon sneller is, nu nog wel.
Voor 2 weken na de operatie ziet alles er supergoed uit.
Gek genoeg was ik erg gespannen voor wij er waren, je weet het niet hè, wat voor eisen er gesteld worden op dat moment.
De hechtingen zijn er uit en we zagen gelijk dat dat haar echt opluchtte!
Nog 2 dagen kap op (ivm kleine gaatjes waar hechtingen gezeten hebben) en mag zij wat langer lopen, dus 10 minuten per keer, ook in huis mag zij haar vrijheid terug mits er niet gedold wordt en als er bezoek binnen komt haar even vast houden.
Nou is het natuurlijk ook fijn dat zij in huis een zeer rustige hond is en Roos ook, daarom mag zij wel af en toe op de bank springen, ook weer, mits dat niet te vaak gebeurt op een dag.
Gisteravond lag zij zo ontzettend ontspannen bij mij op de bank, probeerde totaal niet meer aan haar wond te komen dat wij besloten dat zij vannacht zonder kap op de bank mocht blijven liggen.
Was best spannend voor ons maar inderdaad, alles ziet er nog piekfijn uit en zij en wij hebben lekker geslapen.
Was ook wel nodig, we waren gisteravond helemaal afgedraaid, ook van de spanning denk ik.
Dit hele gebeuren met ons schatje is ons niet in de koude kleren gaan zitten . . .
Op 9 augustus hebben we de eerste fysio met haar.
Is niet echt nodig maar volgens arts bevordert het wel de genezing, dus doen we dat, ook vanwege haar heupverleden.
Ja Til, spannend ook dat hè, hoeveel pups er uit mamma Fauve zullen rollen, er zijn er 4 gezien op de echo, maar jij weet net als ik, dat zegt niet alles, we laten ons verrassen en uiteraard zal ik dat hier gelijk neerzetten!
Hechtingen er uit door assistente
Heerlijk op de bank, zie dat kalkoenenpootje!
----------
Maandagavond 25 juli. Gisteravond besloot Dick dat wij vanmorgen om 8 uur zouden vertrekken naar omgeving Arvika, zo'n 129 km hier vandaan omdat hij een leuke houten tuinset had gezien op een loppis site.
Ik moest wel even slikken maar we zijn gegaan.
Via een prachtige binnenweg kwamen wij daar aan en ontmoetten een erg aardige Zweed (ja dat kan dus) en hebben de tuinset gekocht en natuurlijk mee genomen, we hadden de aanhanger mee.
Begin van de middag thuis en kwamen Aad en Eefje die hier zijn blijven eten. Morgenochtend ook geen krabbel want wij moeten om 7.15 uur al weg omdat wij om 8.40 uur in Karlstad moeten zijn bij de fysio met poppie.
----------
Zondagmorgen 24 juli. Na de werkzame zaterdagochtend besloot Dick gistermiddag gewoon eens even niets te doen.
Het 'niets doen' is niet echt languit op de bank of zo hoor, maar hij had geen zin in de carport.
Hij loopt tegen wat moeilijkheden op wat hij kennelijk even in zichzelf moet verwerken hoe op te lossen . . .
Na zeker een aantal maanden gisteravond weer een nieuwe aflevering van de crimi Beck gekeken op NPO3, heerlijk!
Ook poppie zonder kappie lekker op de bank languit op een dekentje, wat zij zo fijn vindt en Dick en ik rustig op de bank.
Dat willen onze meisjes toch echt het liefst, rust in de tent.
Eerlijk gezegd kijken we liever naar Netflix want dan kun je het beeld even stil zetten om naar de wc te gaan of zo.
Er zit op de tv ook een feature waarbij je het beeld stil kunt zetten als je even pauze wilt maar na 12 jaar deze tv weten we nog niet hoe dat moet.
Wat tv betreft, de meeste dagen komt hij niet 1x aan, nieuws zijn we niet echt benieuwd naar, highlights zie je overigens op je mobiel al, en verder is er alleen maar sport waar wij niet van houden.
Waarom is er zoveel sport, hele avonden lang zie ik gewoon op diverse zenders voetbal oid staan, wij zijn toch echt niet de enigen die niet van sport houden maar ook wij betalen er aan mee . . .
Kan er niet gewoon één, wel of niet betaalde zender zijn waar ze dat op uitzenden?
Gisteren kreeg ik van de fokker van onze, hopelijk toekomstige pup, een fotootje van mamma Fauve die aan de laatste loodjes begonnen is, a.s. zaterdag is zij uitgerekend en is het toch weer heel spannend voor ons!
----------
Zaterdagmorgen 23 juli. Après nous le deluge . . .
Nou dat kun je dus wel zeggen!
Na die afschuwelijke hitte volgde gisteren enorme regenbuien, niet te geloven, ook nog nooit zo gezien, vooral het westen van Värmland, waar wij dus wonen, heeft er van langs gekregen.
De foto die ik hier onder plaats is genomen vlak nadat Dick en Anne hier over heen reden!
Zij zagen wel al kleine stukjes afgebroken weg met een kolkend riviertje er naast maar dat dit nog zou volgen bedenk je niet.
Zij hebben geluk gehad, de weg is nu voorlopig helemaal afgesloten, mijn favoriete weg in de buurt, slingerend naar boven, met alleen maar natuur, zo mooi!
Het wild doet nu een vreugde dansje want op deze weg wordt vaak wild aan gereden en al het wild wat bekend staat in Värmland is hier aanwezig in de uitgestrekte bossen rondom.
Ik weet dat van iemand die 's morgens altijd heel vroeg in Sunne moet zijn en elke morgen weer verrast wordt.
De nieuw geopende bouwzaak waar de mannen naar toe waren was ook al een sensatie op zich, lange rijen files van diverse kanten en het duurde een hele tijd voor zij het chaotische terrein op konden rijden.
Uiteindelijk kwamen zij om een uur of 2 in de middag weer terug met een aanhanger vol spullen voor de carport, waaronder regengoten (hoe ironisch!) etc.
Niet overdreven hè!
----------
Vrijdagmorgen 22 juli. Helaas veel te weinig tijd gisteren voor een krabbel.
In de ochtend op de koffie, tegen 1 uur thuis, loopje met poppie, vlak daarna kwam Joke Anne brengen voor het bouwen van de carport, we zaten nog even wat te drinken en te kletsen en kwamen Aad en Eefje, weer samen babbelen.
Mannen gingen aan de slag, Joke was inmiddels weg en Eef en ik kletsen, hondjes lopen, voorbereidingen voor de bbq doen voor 6 personen, en om 5 uur buiten aan de tafel tot gi avond een uur of tien.
Tussendoor de mannen telkens voorzien van water, een soepje, koffie en later bier.
Yvonne was gesloopt, was ook rond de 30 graden de hele dag.
Nog nooit zo'n warme nacht gehad, blèhhhh
Nee hoor ik bagatelliseerde zeker niet de warmte in NL, poeh elke graad boven de 18 is mij er eentje teveel, maar ik vind dat er zo belachelijk veel aandacht aan geschonken wordt want elke warme dag wordt uitgemolken op de media allemaal om ons maar een schuldgevoel aan te praten aangaande de klimaatverandering en iedereen dure maatregelen aan te smeren.
Dit is mijn opinie op de zaken en hoeft niet de jouwe te zijn.
Ik kreeg al verontrustende reacties op het uitblijven van de krabbel en men dacht dat er met ons hondenkind iets aan de hand was.
Gelukkig niet, gaat goed met haar, pleister er af en dat luchtte volgens mij erg op en de wond ziet er mooi rustig uit!
Net zijn de mannen vertrokken naar een bouwmarkt die om 10 uur nieuw geopend gaat worden en zij hebben nog bouwmateriaal nodig en vandaag 20% korting.
Het is hier heerlijk rustig nu, het regent behoorlijk en de temperatuur is 15 graden lager dan gisteren, wat een weelde!
----------
Donderdagmiddag 21 juli. Tot zo ver kwam ik gisteren.
----------
Woensdagmorgen 20 juli. Met verbazing heb ik gisteren een stukje NL journaal gezien en vind het zo verschrikkelijk overdreven hoe er met de hitte omgegaan wordt.
Twee dagen echt warm en het hele land is van slag, belachelijk.
Ik kan mij de zomers van 'vroeger' ook nog zo goed herinneren, op de Lagere School, zo heette dat toen nog, hadden wij in de zomer een hoop lol op het schoolplein omdat vanwege de warmte de brandslang op het schoolplein aan gezet werd!
Na school zwommen we in een openluchtbad een gedeelte van de Zaan, waar allerlei fabrieken op loosden!
Uh nooit ziek van geworden hoor.
Ik vind het in NL een piepend en krakend geheel geworden, niets is meer duidelijk en mensen wordt met een een grote greep geld uit de portemonnee getrokken met al die strenge milieu eisen.
Dat er íets aan gedaan wordt ok, maar men moet niet denken dat je het klimaat in één generatie kan veranderen.
Daarbij geloof ik zeker dat de krachten van de natuur het van de mensen overstijgen en verandering van klimaat is er altijd al geweest en heb ik al eens meer aangehaald in mijn krabbel.
Winterswijk lag vroeger aan de zee . . .
Ik weet helemaal niet of dit onderstaande jullie een fluit interesseert maar mij wel dus vandaar, en niemand hoeft het te lezen hoor!
Smelt Alaska ??
Momenteel wordt er veel gesproken over het zich
terug trekken of smelten van gletsjers. Zo zagen
we op
TV
beelden van Alaska waar een cruiseschip langs
ijswanden vaart die dan op plaatsen afbrokkelen
(zie foto). Er werd vermeld dat het ijs en
gletsjers aan het smelten zijn. Niets is minder
waar. De afbrokkelende ijsmassa is het uiteinde
of de ‘tong’ van een ‘groeiende’ gletsjer,
meestal vele tientallen meters hoog. De bovenste
(zich voorwaarts en naar beneden bewegende)
ijslaag wordt voortgestuwd en breekt af wanneer
deze de open zee bereikt. Het is duidelijk te
zien dat er geen smeltwater naar beneden stroomt
maar alleen grote brokken ijs die in zee
storten.
Ja, vele gletsjers zijn zich aan het
terugtrekken, maar dit is niets bijzonders
gedurende een interglaciaal
(periode tussen twee ijstijden) zoals het
Holoceen waarin wij ons in bevinden.
Onderzoekers van de Universiteit van Calgary en
de Universiteit van Westelijk Ontario hebben
aangetoond dat gletsjers in de Lake Louise regio
en in de Athabaska ijsvelden in het verleden
zich ook hebben teruggetrokken, tot ver boven de
huidige grenzen.
We moeten wel rekening houden met de
omstandigheden die het uitbreiden en
terugtrekken veroorzaken. De reden van
uitbreiding van een gletsjer is hoofdzakelijk
toename van sneeuwval aan de top van de gletsjer
(de aanwas zone; het ‘fern’-bekken genaamd). De
druk van nieuw glaciaal ijs aan de top van de
gletsjer zal veroorzaken dat het gletsjerijs
zich sneller naar beneden begint te verplaatsen
dan het ijs aan de voet (de ‘fern’ tong) van de
gletsjer smelt. Koudere temperaturen daarentegen
zonder een toename van sneeuwval zullen
hoogst waarschijnlijk het terugtrekken van de
gletsjer niet stoppen.
Gegevens van de "World Glacier Monitoring
Service" in Zurich, Zwitserland laten zien dat
tot 1940 gletsjers mondiaal aan het terugtrekken
waren maar dat na 1940 de helft van de gletsjers
weer groeide. Gletsjerspecialist Keith
Echelmeyer van de Universiteit van Alaska wijst
erop dat in Alaska sommige omvangrijke gletsjers
doorgaan met het aangroeien in dezelfde regio
waar andere gletsjers aan het terugtrekken zijn.
Gletsjers ontstaan boven de sneeuwgrens en
vormen ijskanalen die in een punt of tong ver
beneden de sneeuwgrens eindigen. Dat zij
inderdaad ‘vloeien’ werd bevestigd toen
materialen en zelfs lichamen van mensen die hoog
op de gletsjer waren omgekomen tientallen jaren
later beneden werden teruggevonden. Door de
enorme inwendige druk smelt het ijs enigszins en
het daaruit voortvloeiende smeltwater
functioneert als een smeermiddel. Het grootste
gedeelte van glaciale bewegingen ontstaat door
de eigen plasticiteit van het ijs.
IJskristallen, gedeformeerd door het enorme
gewicht van boven, glijden over elkaar zoals
gladde plastische schijven doen.
Dinsdagmorgen 19 juli. Het werd gisteren een heel aangename dag en zijn de mannen weer bezig geweest aan de carport.
Ik hou mij vnl bezig met kletsen, rondjehondje, nou geen rondje maar wegje op en af, en een lekker maaltje bereiden.
Wij snappen niet hoe het kan dat poppie zich zo enorm aangepast heeft aan de situatie, wat een flexibiliteit en evenwichtigheid!
Met regelmaat doe ik haar kap even af en laat haar gewoon in de kamer liggen, mits ik tijd heb om op haar te letten en dat gaat ook weer heel goed.
Gisteravond heb ik haar bij mij op de bank gelegd en lag zij weer heerlijk tegen mij aan.
Ook ga ik elke dag een tijdje met haar op het terras zitten, buitenlucht is goed voor haar, op een kussen naast mijn stoel.
We tellen de dagen af naar volgende week dat de hechtingen er uit gaan en het weer een stapje makkelijker wordt voor haar en voor ons.
Ik denk wel dat één ding tegenvalt voor haar, zij krijgt drastisch minder eten, Roos ook trouwens.
We houden tijd over nu er geen echte hondenrondes gemaakt worden, voor Roos hoeft dat kennelijk ook niet echt nu, zij maakt een super ontspannen en tevreden indruk!
Wel erg opletten als zij aangelijnd worden want Roos maakt er een wild spel van en pop wil graag mee doen.
De komende paar dagen stroomt ook hier de warmte vanuit het zuiden over het land blèhh
Heerlijk even zonder kap!
----------
Maandagmorgen 18 juli. Het gaat goed met Laura, zij heeft zeker geen pijn en loopt buiten alweer op 4 poten (ik zeg trouwens nooit poten maar goed, in de krabbel let ik er nu op om niet altijd zo infantiel over te komen)
Bij ons mogen de honden gewoon écht hond zijn met alle respect en zijn we echt niet bezig met antropomorfisme hahaha.
Gisteren weer een leuke dag gehad, in de ochtend op de koffie bij A&E op de mooie Storängencamping, prachtige plek aan de rivier.
Toch zien wij dan wel dat wij absoluut geen camping mensen (meer) zijn, al die kampeermiddelen bij elkaar, goeiemorrege, goeiemiddag brrrr nee niks voor ons.
Natuurlijk zijn er op zo'n camping wel mooie plekken die voor ons geschikt zouden zijn, maar toch, we love the wild.
In de middag kwamen Joke en Anne met hun bezoek een bakkie drinken, ook altijd leuk!
Volgens mij is het in NL nu takkeheet, hier gzd niet en regende het vanmorgen een beetje.
Dat houdt wel in dat er vanmorgen niet aan de carport gewerkt gaat worden, ik denk vanmiddag wel.
Het kleine leventje van poppekoppie, totaal geaccepteerd, terwijl zij het zo héél anders gewend is
----------
Zondagmorgen 17 juli. Een heel onrustige nacht gehad, poppetje ook.
Het was ons al opgevallen dat wij weer regelmatig reeën zien hier om het huis en in de straat, de laatste week.
Voor wij gisteravond naar bed gingen was er ook een mooie rode reegeit in de tuin en bij het kribbetje.
Grappig genoeg zagen wij dat zij ook naar het tafeltje ging waar altijd de voerbak stond en helaas pindakaas.
Al lange tijd voeren wij niet, er is genoeg in de natuur.
Was een leuk gezicht dat zij de blaadjes van struiken, gewoon in het bos hoor, af plukte.
Ik werd wakker van Laura omdat ik de kap hoorde tegen het hekwerk, ik ging kijken en zij zat rechtop.
Wij schieten dan gelijk in de kleren om haar te gaan uitlaten, dat doen we samen omdat zij het terrastrappetje afgetild moet worden.
Eenmaal buiten was het duidelijk.
Een luid geblaf van de reeën vlak in de buurt, alarmfase één en dat kwam niet door ons.
Dat klinkt poppie als muziek in de oren en kan zij niet anders dan om zich heen kijken en pie of poe ho maar.
Ook weer een ree over het pad en dan kan ik wel naar huis gaan en naar bed want dat wordt dan niks met haar en hoeft zij er volgens mij niet nodig uit.
Dit gebeurde nog een keer in de nacht maar zijn wij er niet uit gegaan en poppie weer gaan liggen.
Makkelijk want zij geeft geen kik verder, ik hoor dan alleen die kap langs het hek.
Er was dus duidelijk gevaar voor de reeën en dat kan makkelijk een wolf zijn want gisteren heb ik gelezen dat er twee wolven in onze omgeving geschoten gaan worden, want er is ook een hond van een wandelaar aangevallen.
Lekker idee dus en wel iets om rekening mee te houden, wat wij ook zeker zullen doen.
Goed idee Peter, die tip ga ik neerleggen bij de fysio de 26e!
----------
Zaterdagmorgen 16 juli. Bewonderenswaardig hoe poppetje zich gedraagt, niet te geloven.
De hele dag en nacht ligt zij in de ren en geen enkel piepje, gezeur, ook niet als zij moet plassen, nee echt totaal niet, net of daar dus geen hond ligt.
De kap wurmt zij ook niet af.
Maar dat zij barst van de energie en er veel leven in zit, zien we die 6x per dag dat wij een klein stukje lopen, één en al attentie, en jee toen stak er vanmorgen voor ons neus in ons straatje nog een ree over ook . . .
We zien haar met sprongen, nou figuurlijk dan, vooruit gaan en steeds meer op haar pootje staan.
Als zij na 1 week dat pootje nog niet zou gebruiken moesten wij bellen want dan was er iets niet goed.
Dat zal volgens ons dus niet nodig zijn.
Zoals je op de linkerfoto ziet, kun je zien dat haar scheenbeen boven dwars door midden gezaagd is om het gedraaid terug te zetten zodat er een andere, minder zware belasting op de knie komt en het sterker zal zijn.
Grote goden, wat een kunstwerk, het kost wat maar dan heb je ook wat . . .
Vanmorgen krabde zij zelfs met haar geopereerde beentje aan haar kin, verbazend toch!
Nu ligt zij nog languit op de mat in de keuken, na het loopje en eten, zonder kap.
Net nu ik dit laatste tikte stond zij op en was ik net op tijd omdat zij op de bank wilde springen . . . . mwah.
Ook moet ik haar 2 x per dag masseren en haar dij 'kneden' om de bloeddoorstroming te activeren, iets wat zij met plezier ondergaat.
Voor de geïnteresseerden, het is een Tibea Plateau Levelling Osteotomie operatie.
----------
Vrijdagmorgen 15 juli. Gistermiddag nog een late krabbel dus verder niet zo veel bijzonders te melden.
Het gaat prima met Laura, geen probleem hele dag in haar rennetje, het is overigens net of wij puppies hebben, daar gebruikten we dit hekwerk ook altijd voor!
Dit is iets minder gezellig zou ik zo zeggen.
Gelukkig gaat het echt goed met haar en de 6x per dag een loopje door de straat gaat ook goed en we zien echt dat zij steeds meer gaat staan op dat beentje.
Haar mand in de ren heb ik vervangen door twee platte hondenmatrassen omdat dat echt comfortabeler ligt met die kap op, ze kan nu zonder probleem languit liggen.
Ook zijn gisteren onze vrienden A&E gearriveerd en kwamen gisteren op een lange koffie!
Gelukkig zijn zij net zo 'hondig' als wij en begrijpen helemaal dat onze gedachten en het leven voor ons nu om poppie draait.
Ach en pop was zo blij dat zij hun stemmen hoorde, maar toch zoals altijd, blijft zij keurig rustig, een ingetogen blijdschap kun je wel zeggen!
Wel is het opletten als zij uit de ren komt want Roos wil dan gelijk keet schoppen met haar en ja dat vindt poppie ook helemaal geweldig en houd ik haar superkort aan de lijn.
Buiten moet Dick met Roos naast of achter mij lopen anders gaat zij stuwen met haar achterhand en dat moet niet.
----------
Donderdagmorgen 14 juli. Tja alweer 5 uur in de middag en de tijd vloog weer voorbij, met allerlei dingen, die gedaan moeten worden of geregeld.
Maar goed, wij komen altijd overal uit.
Toen wij gistermiddag poppetje kwamen ophalen bleek dat ook niet zo maar te gaan, eerst een gesprek met een arts, daarna nog een babbel met de fysio.
Beiden hebben ons veel uitgelegd en tips gegeven waar wij op- moeten letten, wanneer wij contact moeten opnemen etc etc en dat is nogal wat.
Voor het poppieprogramma kunnen we een aparte agenda gaan bijhouden . . .
Ook een map mee met het operatieverslag en de foto's, goed te zien is hoe de ijzeren plaat in haar poot zit.
Het is veel omvattender dan wij ooit hadden kunnen bedenken.
Maar jeetje wat een begeleiding en wat een klantvriendelijkheid, nog nooit zoiets gezien, nou ja bij Carrière is het natuurlijk ook fantastisch, maar dit is veel grootschaliger en lijkt helemaal op een humane kliniek.
De fysio haalde poppetje op en zij bleek wat gestrest te zijn, wij zagen dat niet want gelijk dat zij ons zag kwam de ommekeer.
Het is inderdaad een grote wond en zij moet als zij even niet onder de aandacht is zeker een kap op.
En dan: bellen als er dit, bellen als er dat, niet afwachten en nog meer van die dingen.
Uiteindelijk duurde de overdracht 1.5 uur en stapten wij weer in de camper en op naar huis.
Het was warm en druk op de weg en eenmaal zo in de buurt van de noordelijke punten van de grote meren werd het rustig en voelden wij dat als thuiskomen. Poppie heeft de eerste twee weken totale benchrust, 6x per dag 5 minuten lopen en zodra wij zien dat zij haar voetje meer gebruikt mag dat 10 minuten zijn.
Niet op de bank, niet springen, geen trappen lopen.
Bij thuiskomst gelijk camper leeg gemaakt, ik dan en Dick hield zich bezig met een klein rennetje maken in de kamer wat haar domicilie is voor in ieder geval twee weken.
Zij had sinds dinsdagmorgen niet meer geplast, weigerde om dat daar buiten te doen, dus hier kwam er buiten een sloot waar geen einde aan kwam.
Ook weer gewoon gegeten en gedronken, gelukkig.
De acceptatie voor haar beperkte ligplaats was er gelijk, godzijdank.
Vannacht werd ik een paar maal wakker doordat zij met die kap langs het hek ging en ik er gelijk naar toe en 2x had zij de kap af gefrunnikt, de sluiting nog wat strakker en toen kon ik zelf weer niet slapen, bang dat het te strak zat en zij zou stikken. . .
En zo is er altijd wat waar ik ongerust om kan zijn.
Inmiddels hier in Karlstad bij de Evidensia kliniek een afspraak om de hechtingen er uit te halen op 26 juli en dan wordt er gelijk gekeken of zij al klaar is voor de echte rehab, o.a. lopen over de band.
Op 12 augustus terug voor een foto, wel weer naar Strömsholm omdat de chirurg diet zelf wil doen en haar zien, zo ook op 9 september.
Oh ja, ik zeg wel eens dat de behandeling die onze dieren krijgen voor het merendeel van de wereldbevolking niet eens voorhanden is, wij zijn werkelijk bevoorrecht en dat meen ik uit de grond van mijn hart.
Iets om toch echt dankbaar voor te zijn en dat zijn wij ook.
Zij ligt hier op haar geopereerde kant
----------
Woensdagmorgen 13 juli. Strömsholm. Gistermiddag om 4 uur kwam eindelijk het verlossende bericht dat de operatie goed verlopen was en poppetje aan het bijkomen was.
De arts die Dick aan de lijn had was net een spraakwaterval en hij had veel te vertellen en uit te leggen, erg duidelijk en goed dat wij de Engelse taal behoorlijk machtig zijn, Dick meer dan ik hoor.
De kruisband was in zijn geheel afgescheurd en ik weet dat er diverse methoden operaties zijn hoe dit gerepareerd wordt en ik weet zo niet welke, dat zullen we straks nog wel even vragen.
Zij is op dit moment nog in de kliniek want de arts wilde haar vannacht nog houden ivm eventuele complicaties na de operatie en vandaag zal hij bellen wanneer wij haar kunnen ophalen.
Vanwege haar voorgeschiedenis zal de rehab wat langer duren dan gebruikelijk en moet zij daarvoor ook in therapie.
Dat kan hier maar is voor ons natuurlijk te ver en zag ik al dat er zo'n kliniek in Karlstad is.
Kortom, het zal ons voorlopig nog even bezig houden.
Wat wel grappig was dat zowel Dick als ik haar een stukje verder gisteravond met een verzorger zagen lopen en mij had zij kennelijk van een afstand in de gaten, we liepen beiden met Roos, en misschien rook zij dat.
Ik stond achter een bosje, zag haar hoofdje heel attent richting mij en strak haar ogen op mij gericht.
Nee we hebben beiden natuurlijk niets gedaan om haar te contacten oid en zagen haar daarna weer hinkend met de verzorger mee lopen.
Het was gisteren een erg warme dag en wij hebben fijn de hele dag voor de camper onder de bomen gezeten en zijn na het telefoontje even wat gaan eten in Västeras.
De bedoeling was om het stadje te bekijken maar de zin ontbrak volledig, veel te warm en verlangden weer naar ons plekje in de schaduw . . . toch in de buurt van poppie.
Gek is dat toch, je gedachten zijn ook constant bij haar, ach misschien ook niet gek natuurlijk.
Eigenlijk was het een relaxdagje geworden waar wij hard aan toe waren, op tijd naar bed en om kwart over 8 werden wij wakker vanmorgen.
Roos vindt het allemaal wel goed zo, af en toe een rondje in de buurt, haar lekkere mandje, knuffels en een bakje eten, en tevreden is zij!
Voor ons wel gek en confronterend, bij het uit bed gaan verwelkomd worden door maar 1 kwispelende blije hond, dit hoort niet zo en past ons niet.
----------
Dinsdagmorgen, nou eigenlijk al middag, 12.05 uur in Strömsholm.
Ja lieve mensen wij kúnnen gewoonweg nog niet achter de geraniums gaan zitten, maar langzamerhand ga ik soms wel eens naar de geraniums verlangen hoor.
Het zit zo.
Gistermorgen kreeg ik dus van Paul 4 verschillenden klinieken waar zij dit soort operaties doen in Zweden.
Dick gaat dan gelijk aan de slag, overal van die Zweedse keuzemenu's, waar je deels wat van verstaat en zo niet dan maar gewoon aan de lijn blijft hangen.
Overal begrijpt men je en vinden ze het vervelend om te zeggen, maar dit is geen spoed, vakantietijd en te weinig personeel . . . blablabla.
Bij de laatste kliniek verliep het hetzelfde maar werd Dick iets fanatieker, wel netjes natuurlijk, maar toch wat heftiger en kon hij er na overleg een consult uit persen tussen 8 en 10 uur vandaag en zijn we alvast 'binnen'.
Nou dat was stap 1, stap 2 was de afstand, dus camper ingepakt en wilden wij om 6 uur vanmorgen vertrekken.
We besloten na het eten anders, snel inpakken en weg wezen en alvast hier op het terrein gaan staan.
Dat was dus aanpoten want 258 km trap je niet zo maar even weg . . .
Uiteindelijk kwamen wij hier vannacht om 12 uur aan, nog wat gedronken, rondje hondje en naar bed met de wekker op 7 uur.
Slecht geslapen, té moe en té gespannen, dus voor 7 uur al op met een knallende hoofdpijn (heb ik nooit)
Ontbeten en ondertussen zagen wij al mensen aan komen, vlot hondjes uitlaten en om tegen 8 uur naar binnen gestapt.
Na de administratieve handelingen waren wij aan de beurt maar laat ik eerst even zeggen, wat een enorme kliniek het hier is, zo mooi en zelfs een paardenziekenhuis, alles even prachtig, hier kan zelfs Utrecht een puntje aan zuigen!
Poppetje werd uitgebreid onderzocht, door verschillende mensen, artsen en kennelijk co assistenten en al snel zagen zij dat het inderdaad de kruisband moest zijn.
Veel foto's gemaakt en jawel ik mocht er bij zijn en zelfs mijn hulp werd op prijs gesteld en dat voor Zweden!
Het punt was wel dat er alleen 'akuten' geopereerd werden maar na het verhaal achter het verleden met de heupen van Laura werd zij bestempeld als toch akuut!
De bedoeling was om haar na de lunch te opereren mits er niet nog 'akuters' aangemeld werd, en gelukkig dat werd er niet!
Dus nu op dit moment ligt zij op de operatietafel en daarna worden wij gebeld door de arts en moet zij de nacht over blijven.
Dit is voor mij echt een moeilijk puntje maar de professionaliteit straalt er hier van af, alles efficiënt en iedereen even aardig voor poppie en voor ons.
We staan hier op een grote parkeerplaats bij de kliniek, mooi plekkie onder grote bomen, heerlijk wat het is erg warm.
Hier hielp geen lieve moeder aan, protocol dat alle honden die gesedeerd zijn een muilkof om krijgen omdat het nogal eens gebeurd dat zij happen als zij aan het bijkomen zijn, het hielp niet dat ik zei dat mijn lieve ESje dat echt niet doet . . .
Erg lief personeel
----------
Maandagmorgen 11 juli. Na het koffie drinken in de warme zon zijn Lonneke en Yolanda weer vertrokken en ik hou helemaal niet van afscheid nemen . . .
We hebben het heel gezellig en leuk gehad en laten zien in wat voor prachtig land wij wonen wat zij dan ook vinden!
Even naar gisteren, helemaal geen krabbeltijd gehad want nog veel te doen!
Terug naar zaterdag, ook een vol dagje maar wel hebben we elke dag wat uurtjes rust in gebouwd en ja dan had ik echt geen zin om mijn laptop te pakken.
Goed, zaterdag werden dus de sluizen in de Klarälv geopend en het was weer erg indrukwekkend, vonden onze gasten ook, daar in een klein koffiehuisje koffie gedronken en kanelbullar gegeten, lekker.
In de middag heb ik L&Y even mee genomen naar het lege huis (ze zijn een weekje op vakantie met de camper) van Joke en Anne want dat wilden zij natuurlijk ook graag zien, uh ik had er toestemming voor gekregen hoor!
Daarna zei ik dat ik hen mee ging nemen naar een mooi plekje en waren zij erg benieuwd, logisch.
Ik had met Dick afgesproken dat hij al voor ons uit naar het mooie plaatsje aan de rivier zou gaan om te bbqen, had ik thuis al voorbereid en Dick zorgde voor het vuur.
Verliep allemaal zoals wij bedacht hadden en hebben we heerlijke uurtjes op dat unieke plekje lekker gegeten en gekletst, dat kunnen we goed!
Misschien herinneren jullie de foto's nog van J&A en wij midden in de sneeeuw en ijs op dat plaatsje in de rivier bbqen.
Gisteren hadden wij voor na de koffie ook weer een aantal dingen op de rol en gingen wij op weg naar Sörby waar een prachtige grote loppis is, maar eerst nog even de berg op met de auto waar wij vaak met de honden lopen om te laten zien.
Dick bedacht via het 'wolvenpad', midden door het bos een leuk paadje naar Sörby . . . en ja hoor, we kwamen op die afgelegen plek totaal vast te zitten met de auto in water en modder . . . geen grap dus.
Uitgestapt, takken gezocht voor onder de wielen en lukte niet.
Uiteindelijk zijn wij met de honden terug naar huis gaan lopen . . . Dick bleef daar en verzekerde ons dat hij de klus in zijn eentje zou klaren.
Wij dus terug en de honden vonden het weer erg leuk, is bekend terrein voor hen, was leuk tot dat we een piep van poppetje hoorden en zij mank uit het bos kwam.
In zo'n geval wrijf ik dan vaak stevig en meestal helpt dat maar nu dus niet en zij liep totaal niet meer op haar linker beentje.
Balen dus.
Ik heb Lonneke en Yolanda achter gelaten met poppie en ben zelf naar huis gaan lopen met Roos om de auto op te halen want voor pop terug lopen kon niet meer.
Ik had er stevig de pas in maar zag dat het voor Roos ook wat teveel werd en was van plan bij een hapering van haar gewoon een auto aan te houden om mij naar huis te brengen, bleek niet nodig.
Tot mijn grote verbazing zag ik Dick bij ons huis lopen, totaal onder de modder evenals de auto, hij had hem los gekregen en in één ruk over dat pad gescheurd, want sta je eenmaal stil dan kun je het helemaal vergeten.
Hij is toen de drie achterblijvers op gaan halen. kwam thuis is gaan douchen en een stuk graspol tussen de wielen uit gehaald en zijn alsnog naar Sörby gegaan wat weer erg leuk was.
Daarna een uurtje thuis gezeten en weer in de auto gestapt op weg naar Sunne waar Lonneke en Yolanda ons een etentje aanboden, het was heerlijk!
En nu met poppie?
Ik heb haar bij thuiskomst de maximale dosis pijnstilling gegeven, haar voetje uitermate zorgvuldig nagekeken, totaal geen reactie en verdenk haar van een gescheurde kruisband en heb vanmorgen voor 8ten al geappt met da Paul uit Ermelo, ik weet dat zij goede NL dierenartsen weten in Zweden en kreeg na 5 minuten al reactie terug en hoor ik verder vandaag.
Nee ik heb geen vertrouwen in de dierenarts hier in de buurt . . .
Het is al zeker dat wij een aardig eind moeten gaan rijden en ook al praktisch zeker voor mij dat zij geopereerd moet worden.
Als wij dus gaan zal het met de camper zijn, kortom even afwachten vandaag.
Gelukkig niet echt spoed maar toch, zij heeft geen pijn gelukkig.
Een heel verhaal maar het is even bijkletsen natuurlijk!
Vinden jullie het gek dat wij best een beetje moe zijn?
----------
Zaterdagmorgen 9 juli. Op de dagen, doen we om de beurt, dat Dick met de meiden wandelt in de ochtend doe ik hier in no time allerlei werkjes en is er ook een vroege krabbel.
Om de dag besproeien we de lange rand met Spirea's, net dus gedaan, die dit met vreugde ontvangen, niet dat zij dat zeggen, maar zij belonen ons met mooi groen en zeer vlotte groei!
Lonneke en Yolanda zijn gistermiddag naar Karlstad geweest maar vinden dit hier maar een saaie bedoening haha.
Toegegeven, het zal in Stockholm etc wel anders zijn, maar de overige steden steeds noordelijker is eigenlijk niet zo veel aan.
Je moet erg van de natuur en de stilte houden wil je hier kunnen wonen en dat begrijp ik heel goed.
Als je in NL een uurtje gaat fietsen is het een steeds veranderend tafereeltje voor je ogen en dus ook veel prikkels.
Zeg ik expres zo omdat ik weet dat veel NLers gewoon overprikkeld zijn in die overvolle maatschappij.
Ga je hier een uur fietsen, is er voor die mensen niet veel aan want je ziet alleen maar bomen, maar ja ook die kunnen heel verschillend zijn hoor want wij hebben een gevarieerd bos om ons heen, dat dan weer wel!
Toch blijven wij ook wel bij NL gedeeltelijk betrokken hoor, al is het door kinderen, kleinkinderen en vrienden.
Gistermiddag kunnen kijken naar een gestreamde life uitzending vanuit de Sint Bavokerk in Haarlem waar onze kleinzoon zijn toespraak en diploma Gymnasium uitgereikt kreeg, zo leuk om te zien en zagen wij gelijk zijn klasgenoten!
Net realiseerde ik mij ineens dat wij met L&Y nog praktisch niet binnen hebben gezeten!
We starten de ochtendkoffie al buiten op het terras en sluiten de dag af in de tuin bij een vuurtje, zo ook gisteravond en dat is echt heel fijn en ontspannend, je komt tot mooie gesprekken samen.
Inmiddels lopen andere vrienden van ons zich in NL weer warm omdat zij morgen deze kant op komen en doen ook een aantal dagen over de reis, leuk weer!
----------
Vrijdagmorgen 8 juli. Het is nu 11.45 uur een L&Y zijn net, na de koffie, vertrokken naar Karlstad.
Wij gaan niet mee want een stadsbezoek is echt niets voor ons en dan zijn we daarbij ook niet echt gezellig gezelschap . . .
Ja wel jammer dat er eigenlijk weer tijd te kort is want er zou nog veel te doen zijn maaaar, zij hebben al gezegd volgend jaar terug te willen komen, leuk toch!
Morgen gaan hier de sluizen weer open en is prachtig om het water in de waterval naar beneden te zien storten, zo'n 17 meter.
Gisteren kwamen zij eind van de middag ook weer thuis, na de elandenfarm en diverse loppis(s?)en bekeken te hebben.
Dat op zich is al leuk want het leidt over diverse mooie rustige (uh is het overal hier) routes.
Toen zij thuis kwamen zaten wij bij een gezellig vuurtje in de tuin en kwamen zij bij ons zitten met een glaasje wijn en . . .
Plotseling zei Yolanda 'snel kijken', maar helaas toen wij keken was het weg.
Bleek er een eland te zijn op de rand van onze tuin, die rustig weg liep en Yolanda net zijn achterkantje nog zag!
Ook verrassend was dat ik een vreemde plant bij de vogelboom voor in de tuin zag en toen Dick ging determineren met zijn app bleek het 99,5 % zeker een hennepplant te zijn, ja in vogelvoer zit kennelijk ook hennep!
Dat wordt een jointje vanavond . . .
Gezellig bij het vuurtje
Cannabis van eigen kweek
----------
Donderdagmorgen 7 juli. Gisteren was een prachtige dag voor een uitkijk van boven en besloten wij naar Tossebergsklätten te gaan, daar zijn wij zelf laatst ook geweest en het uitzicht over de meren is daar subliem.
We zijn trots op onze mooie omgeving en vinden het erg leuk om dat te delen met bezoek en vooral ook dankbaar bezoek!
De dames zaten om beurt voor naast de chauffeur om te genieten van al dat moois.
Op de berg nog even de klimtoren in geweest, Lonneke en ik tot halverwege vanwege mijn lastige hoogtevrees, schattig mini handwerkzaakje bezocht en ook het aardbeien/zwarte bessenijs was weer verrukkelijk.
Daarna nog naar een hele grote loppis geweest, de dames een paar kleine dingetjes gekocht en via Torsby binnendoor, mooie route weer terug naar huis.
Kwamen om half 7 thuis waar ik nog een ovenschotel in elkaar gedraaid heb en onze avond samen eindigde om 9 uur, knappe tijd toch!
Direct om 10 uur is het weer gezamenlijk koffietijd en daarna rijden we naar Ekshärad naar het mooie houten kerkje wat vandaag een aantal uur open is.
Vervolgens gaan Lonneke en Yolanda naar de Moosefarm, wij niet, zijn er al 2x geweest, en zo vullen onze dagen zich lekker hoor!
----------
Woensdagmorgen 6 juni. Elke dag lijkt hier wel een weekenddag, zo rustig.
Gisteren trouwens een aardig drukke dag gehad.
Tot half 2 in de middag lekker buiten op het terras gekletst, koffie gedronken en met z'n vieren een hele kladkakka gegeten (chocoladekoek)! Die bak ik altijd zelf en ik moet eerlijk zeggen, dat ik dat lekker kan, met de hulp van Yvon Jaspers kookboek.
Zij is ook een Scandinaviëfan en heeft een leuk kookboek geschreven, al jaren geleden hoor.
Daarna gingen Lonneke en Yolanda weer even naar hun eigen stekkie om eind van de middag weer terug te komen toen Joke en Anne hier kwamen voor de bbq.
Ja dan ben je toch weer een tijdje zoet met de voorbereidingen.
Het was weer beregezellig en ook voor Lonneke en Anne leuk, want jaren geleden waren zij collega's op dezelfde school, dus altijd stof tot praten!
Om een uur of 9 ging iedereen weer weg, opgeruimd en waren wij total loss . . . en zijn om 10 uur naar bed gegaan.
Net kom ik terug met de meiden en direct drinken we weer koffie buiten, het is prachtig weer en bespreken wij ons verdere programma!
Ochtendwandeling op de berg
----------
Dinsdagmorgen 5 juli. Sorry voor gisteren, geen tijd.
Werd een onverwachts lang bezoekje in Torsby en dat is hier sowieso al ruim een uur rijden vandaan en was ik om 14.00 uur pas thuis.
Snel wat aan de slag want in de middag kwamen L&Y.
Was wel komisch want wij wonen natuurlijk net in een hoek en alles is dik met groen begroeid en zie je niet zo makkelijk vanaf het weggetje en ja hoor, we zagen hen voorbij kachelen, ik zwaaien maar nee hoor.
Even appen en daar kwamen zij aan, het was inmiddels 18.00 uur en we hadden uiteraard weer veel te babbelen!
Zij slapen in het rode huis tegenover ons, fijn voor ze, een eigen stekkie is toch makkelijker dan bij iemand in huis.
Eigenlijk is ons huis ook gewoon te klein voor meerdere personen tegelijk, met maar 1 badkamer met toilet.
Maar goed, alleen Wendy, ook natuurlijk je eigen kind, is prima te doen.
We zijn wel van plan om een gedeelte van de kelder om te toveren tot een extra kamer want de logeerkamer boven is gewoonweg veel te warm in de zomer.
Over dit item moeten we nog eens goed nadenken.
Gezellig want vanmiddag komen ook Joke en Anne, die L&Y ook goed kennen, uhh we zijn namelijk allemaal grote Setterliefhebbers!
----------
Zondagmorgen 3 juli. Het letterlijke modderen met die auto's heeft gisteren nog tot 13.30 uur geduurd, en weet Anne nu zeker dat deze actie hem de rest van zijn leven nagedragen zal worden, hij hád al een reputatie van wat onhandige acties en dit wordt er nog bijgevoegd!
Leuk idee dat vandaag ons bezoek voor het eerst voet op Zweedse bodem gaat zetten en morgen komen zij hier aan, en nu maar hopen dat het een beetje knap weer is.
Het is hier tamelijk wisselvallig momenteel, maar het is gelukkig dat wij dit als mens niet zelf in de hand hebben, hoewel ik gelezen heb dat als er in Rusland zo'n megalomane parade is, zij de regenwolken met een bepaald middel, weet niet wat, kunnen laten oplossen!
Gistermiddag kwamen onverwachts J&H langs, NLers, die wij een al keer ontmoet hadden, zij moesten iets ophalen aan de overkant en kwamen gelijk even langs om te babbelen, erg leuk!
Inmiddels hebben we al een mooi kringetje aardige mensen om ons heen, die wij zo af en toe ontmoeten.
Ik heb wel eens gelezen dat je op oudere leeftijd vaak geen vriendschappen meer sluit maar dat is in ons geval gewoon het tegendeel en zeker fijn als je in het buitenland woont.
Dick en ik staan er wel bekend om dat wij nogal op onszelf zijn, maar ligt hier toch kennelijk wat anders.
Het is ongelofelijk, de planten die wij 12 dagen geleden als kale takjes geplant hebben, staan er allemaal fris en fruitig bij, mét blaadjes en al wat bloempjes (ja het 'tje' woord want het zijn echt kleine bloempjes)
Nooit verwacht maar van de 70 planten is er niet één dood gegaan, complimenten voor de kweker.
Eerst hadden wij ze in september in NL willen kopen maar dat werd sterk afgeraden, als je hier iets plant moet dat ook hier gegroeid zijn vanwege de andere klimaatzone, logisch natuurlijk.
21
juni
2
juli----------
Zaterdagmorgen 2 juli. En dan kan ik nu wel zeggen dat ik niets te vertellen heb, en dat is niet zo.
Maar de dingen die ik zou kunnen vertellen interesseren jullie vast helemaal niets!
Toch, dat het al een bewogen ochtend is tot nu toe is wel waar.
Anne belde vanmorgen net voor ik met de meiden wegging dat hij hulp nodig had, hij had zich finaal vast gereden met de auto op een modderig pad.
Dick er naar toe met de Subaru maar ook die kreeg hem er niet uit en zat op een gegeven moment ook vast maar toch na veel poepen en douwen weer los.
Marcel, ook een NLer, buren van J&A gebeld ook met een Subaru en die kreeg hem ook niet los en die kwam daarna finaal vast te zitten. Dick met de honden van J&A terug, naar huis Marcel, hij heeft een tracker.
Nu op dit moment, bijna 12 uur zijn zij bezig met die tracker om die twee auto's los te krijgen.
Je ziet, een verhaaltje van niets maar wat ons, nou mij verder natuurlijk niet, al aardig bezig houdt de hele morgen.
Ach ja, wel weer wat anders natuurlijk en er zijn geen mensenlevens bij betrokken.
Gisteren weer 2x een ree in de tuin, erg mooi, prachtig reebruin.
Foto; typisch Engels, gewoon rustig wachten tot mam er aan komt!
En ja ik weet het, deze kant van het huis moeten we nog opknappen hahaha
----------
Vrijdagmorgen 1 juli. Gisteravond om 22.48 uur werd de belastingsaanslag gemaild, volgens ons de laatste die wij hier ontvangen vanuit NL maar daar kan ik mij heilig in vergissen want het is niet mijn pakkie-an in dit huishouden.
Het werd voor de mannen gisteren nog 'a hell of a job', en zij kwamen pas om een uur of 5 in de middag weer thuis, afgedraaid, mede natuurlijk door de warmte.
De lange houten planken moesten zij van een 4 meter hoge stelling afhalen en dan eenmaal beneden bleken zij krom . . . en brachten zij die plank weer naar boven en zo tientallen keren heen en weer.
Er werd hen door een personeelslid water gebracht, koffie, wat lekkers en later een ijsje!
Het bleek dat zij dat heel apart en goed vonden dat zij de kromme planken weer netjes terug brachten, Zweden laten alles gewoon liggen zei hij!
Om een uur of 5 kreeg ik een belletje van Dick, eerst naar huis Anne, afladen wat voor zijn cp is, even een lekker koud biertje drinken dus het zou nog even duren voor hij thuis was.
Ik gelijk Joke gebeld, 'ik heb nog wat spullen voor een bbq en kan nog een salade maken'.
Joke is altijd gelijk enthousiast voor zo'n ideetje dus ben ik direct in actie gekomen en na een halfuurtje met de meiden naar hen toe gereden en hadden we weer een leuke en lekkere avond!
Is ook wel een voordeel van de zomer, het mooie weer en de lange dagen natuurlijk!
Vannacht werden we wakker van een enorme stortbui, nu bewolkt, heel rustig weer en een uitstekend temperatuurtje.
----------
Donderdagmorgen 30 juni. Zo de laatste dag dat je je belastingpapieren kunt inleveren, en dat gebeurt hier dus altijd na de nodige stress en uitstelmomenten.
Gisteren een drukke warme dag vol frustraties en ergernissen die ik niet allemaal hier meer zet, dat leest niet zo gezellig.
Gelukkig kwamen Joke en Anne om 16.30 uur om onder gezellig bbqen te bespreken hoe de mannen de dag van vandaag gaan indelen.
Ze zijn net vertrokken naar Sunne om hout in te kopen voor 2 carporten, of carports, geen idee hoe ik dat moet zeggen.
Hun komst gistermiddag zorgde weer voor wat balans in mijn hoofd en kon ik van mij af babbelen, trouwe luisteraars als zij zijn . . .
Het kostte de nodige moeite om de honden gevaccineerd te krijgen, wie had dat nou verwacht?
Blijkt dus dat zij het hier maar apart vinden, we hadden overigens een verse Macedonische vrouwelijke dierenarts die blij was dat wij Engels spraken.
Maar dat was niet het ergste.
Zij snapte niet waarvoor wij kwamen, en bleek gvd ook nog eens dat Dick per ongeluk het entingsboekje van Emma mee had ipv Roos.
Het mocht niet baten dat ik zei dat ook Roos dezelfde enting moet hebben als Laura en dan vandaag wel even met het boekje kwamen om in te vullen.
Nee zij wilde zekerheid, juiste hond, juiste boekje, juiste chipnummer (wat zij al bij beide honden afgelezen en genoteerd had!) en kon Dick terug naar huis om het entingsboekje op te halen.
Ik moest mij enorm beheersen op zo'n moment om die tante te vertellen dat ik niet uit een corrupt ontwikkelingsland kom.
Naar buiten gegaan met de honden omdat het binnen zonder airco niet te pruimen was en ik onder een boom ben gaan staan wachten tot Dick weer terug kwam.
Ook moest ik constateren, wat ik eigenlijk al wist, dat alle dierenarts bezoekende honden die mij passeerden daarbij, gewoon totaal geen andere honden gewend waren, wat een nutteloze agressie tegen mijn lieve witte schaapjes die geen kik geven.
De da keek ook op dat onze honden tegen leptospirose geënt worden, dat is in Zweden nooit en zij bleek nog net voor 2 honden entstof in huis te hebben en dat moet ik voortaan wel twee weken van tevoren zeggen.
Ow.
Gaat zij mij vertellen wat ik moet doen als wij naar Noorwegen gaan, WTF net of wij dat niet weten en ik ook niet eens gezegd had dat wij daar naar toe gingen.
Zij ging de honden temperaturen, ook nog nooit mee gemaakt en zeker 10 minuten bezig geweest per hond om naar het hart te luisteren met als uitslag, beide super goed en helemaal gezond. Goh wat een nieuwtje.
Ook ben ik gewend dat zij goed nagekeken worden op bultjes en andere ongein, nou niks van dat alles.
Na 1.5 uur zaten wij weer in de auto, het was 29 graden en met die temperatuur treed ik al snel buiten mezelf en ontdekte ik notabene dat zij alleen tegen ziekte van Weil (leptospirose) geënt zijn.
Schop mij maar om, ik ben klaar met die Macedonische, ik heb werkelijk 0 vertrouwen in haar en in september ga ik naar Carrière. Dat was niet het enige die dag, handtekening op belastingpapieren even laten zetten + stempeltje in Hagfors en opsturen naar NL dachten wij.
NEEHEE zo gaat dat niet, moet naar Malmö opgestuurd worden, sturen het weer naar ons, maar ja vakantietijd en kan wel eens weken duren, en dan weer naar NL sturen . . .
Sorry hoor, Zweden is een prachtland om te wonen maar veel gaat hier zo traag, zo stroperig, zo zonder eigen initiatief, via afschuifsystemen, daar worden wij wel eens zat van.
Fijn dat J&A kwamen met hun superlieve settertjes. daar knapt een mens van op!
Foto's, onder de tafel tijdens bbqen, daar worden we gelukkig van!
----------
Woensdagmorgen 29 juni. Nou zeg, wat een reacties heb ik gekregen op mijn berichtje van gisteren!
Vanwege de privacy van de fokker heb ik verder nog geen gegevens hier neer gezet.
De wachtlijst voor een Fauve pup is heel lang en als ik hier meer vertel staat hun telefoon helemaal niet meer stil en ja, hoe groot het nestje ook zou zijn, alles is al verzegd.
Wij hebben enorm veel geluk gehad, dat is duidelijk!
Ook bij dit ras zijn er fokkers die profiteren van de vraag en juist dáár wil ik dus ook niet zijn.
Ik heb al meer gezegd dat wij gezien onze leeftijd grote honden gaan afbouwen maar reken er maar op dat dit een uiterst moeilijke beslissing is én blijft voor ons.
We doen ons niet stoerder voor dan wij zijn en ook wij wankelen nog steeds en kruipt het setterbloed waar het eigenlijk niet gaan kan en je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt.
Lekker cryptisch allemaal hè, ach zo blijft het dus spannend!
Gisteren hebben we een natte dag gehad, en dat was heerlijk verfrissend en voor vandaag staat er weer mooi weer op het programma dus . . . lekker bbqen vanmiddag . . .
Eerst even naar de dierenarts want Roos en Laura moeten beiden hun jaarlijkse vaccinaties hebben en was van plan om te wachten tot wij in NL zijn, maar dat duurt te lang en uiteindelijk moet ik ook hier mijn draai zien te vinden in dat voor mij o zo belangrijke aspect . . .
----------
Dinsdagmorgen 28 juni. Al een groot gedeelte van ons BLIJ!
Er zijn 4 pups gezien en nu hopen op 1 of 2 teefjes zodat wij nog iets hebben om uit te kunnen kiezen! JIPPIEEEE
Zeg Peter, wat krijgen wij nou? Een ietwat gammel? Maar goed, als je van Purmerend naar Amsterdam kan fietsen valt het vast een beetje mee, en red je het met een e bike wel tot aan Zweden! liefs van ons ook aan Astrid!
----------
Maandagmorgen 27 juni. Weer een warme dag en morgen hoera regen!
Wel moet ik eerlijk zeggen, dat regen ook snel verveelt natuurlijk maar ja zo gaat dat nou eenmaal.
Gisteren stond 112 Dick ook weer paraat om uit te rukken . . . de bonte specht had zich in het pindakaaspotkooitje gewurmd en kon er niet meer uit en raakte in paniek.
Op het moment dat Dick er naar toe liep kreeg hij kennelijk een scheut adrenaline en vloog door zo'n smal gaatje de vrijheid tegemoet!
Jammer net te laat voor een foto maar fijn voor specht.
Verder houden wij ons totaal low profile, te warm en staat de ventilator op z'n hoogst.
Dick is op tijd met de meiden weggegaan want het was nu nog maar 22 graden en de temperatuur loopt heel snel op.
Ik heb nu echt niets te vertellen want we doen niets.
Dat is niet helemaal waar want Dick legt de laatste hand aan het entreehekje en dat was nog niet zo'n eenvoudige opgave, een hekje om een hoekje maken en djieee wat moet dat precies.
Ik ken hem ook niet anders, wij zijn duidelijk uit een andere plank hout gezaagd.
De nieuw geplante Spirea's doen het heel goed en overal komen al kleine blaadjes aan, zijn we blij mee.
Gisteravond nog gekeken naar Floortje Dessing? Ging over Zweden en zagen wij precies waar het ons ook om gaat in dit ongelofelijk mooie land.
De moeite waard om even op programma gemist te kijken en met eigen ogen zien waarom wij hier wonen . . . . wij leven iets noord oostelijker van waar dit is opgenomen.
----------
Zondagmorgen 26 juni. Volop zomer en wordt vandaag 31 graden, leuk hoor ahum. Gistermiddag een gezellige middag buiten in de schaduw gehad.
Wij hadden de meiden thuis gelaten, hoewel zij bij hen echt altijd welkom zijn, maar wij vonden het thuis, onder de ventilator toch fijner voor ze.
De gastheer- en vrouw hebben zich weer van hun allerbeste kant laten zien, knappe catering!
Oef de lat wordt steeds hoger gelegd voor als wij iets organiseren . . .
Wel zo knap dat ik vannacht erg veel last van mijn maag had, diverse keren uit bed gegaan ben, in de kamer rechtop gezeten en andere lichamelijke ongemakjes waar Dick in bed bijna het loodje van legde . . .
Op een gegeven moment was de boel kennelijk wat verteerd en ben ik in slaap gevallen.
Mijn ongemakjes komen ook door deze extreme warmte hoor, en waarschijnlijk was dat ook de boosdoener, daar heb ik zo langzamerhand ervaring in.
Het wordt een rustig dagje vandaag.
Ook van het rondjehondje heb ik mij met een Jantje van Leiden afgemaakt.
Ik heb zoveel mogelijk een stuk schaduw genomen maar Roos had er totaal geen zin in, poppie merkte ik niets aan, die heeft energie voor 10 buiten, ook als het warm is.
Geheel tegen mijn gewoonte in had ik gisteren de droogmolen niet binnen gehaald en Dick zag vanmorgen wat een leuk speeltuig het voor de eekjes was, balanceren op die 'armen' en over de lijnen, zij klimmen ook gewoon die gladde middenpaal in!
Morgen een spannende dag, bij de moeder van ons pupje (?) wordt een echo gemaakt om te kijken of zij drachtig is, en dan wordt het weer spannend over 5 weken of er toch minstens 2 teefjes bij zitten waar ik uit kan kiezen . . .
Hoewel een klimroos voor ons een hoog een truttigheids gehalte heeft bloeit hij prachtig en is nog van de vorige bewoners.
Wij vinden het toch leuk om dit aandenken te bewaren en hebben van de week een net zo'n truttig muurrek er voor gekocht, past wel bij dit huis.
Vorig jaar heb ik hem tot op de grond afgeknipt en gewoon gewacht wat hij dit jaar zou doen en zie het resultaat!
Herinnering aan Stig Andersons
----------
Zaterdagmorgen 25 juni. Heerlijk al om voor 8ten buiten zitten ontbijten in alle stilte en ondertussen de eekhoorns bewonderen en nooit geweten dat het, buiten dat het gewoon roofdiertjes zijn, toch zulke grappige beestjes zijn!
Het wordt vandaag een warme dag, 29 graden wat het gisteren ook was en not my piece of cake.
Tja gisteren het Midsommarfeest.
Ik had er té hoge verwachtingen van en dacht dat het zoals op de plaatjes zou zijn, schattige meisjes met bloemenkransen in het haar, en jongens in traditionele kledij in een kring rondom de meiboom.
En dat was het niet.
Het was op een prachtige accommodatie, de Hembygsgårdkärnåsen (jaja ik weet zelfs nu hoe je dit moet uitspreken haha), zie dit als een soort Zaanse Schans, maar dan midden in een bos.
Wel leuk hoe die meiboom op een bepaalde manier aangedragen werd en neer gezet, toen muziek en wat toespraken.
Volwassenen en kinderen werden opgeroepen om naar de boom te komen en een kring te maken en Zweedse lullige liedjes te zingen.
Was wel grappig maar totaal niets in traditionele kledij, wat een tegenvaller.
Best komisch, onwillige kindertjes die mee liepen maar er duidelijk geen fluit zin in hadden en die zwetende moeders maar sjorren aan hun kroost om het ajb toch maar leuk te vinden.
Enfin, na een uur of 2 (nog lang) hadden we er schoon genoeg van, ook veel te warm hoewel wij met de honden een schaduwplekje hadden, daarna met Joke en Anne mee naar huis en lekker koud drankje buiten en begin van de avond weer thuis.
Vanmiddag hebben we weer een verjaardag met leuke mensen en zal zeker ook buiten zijn.
Ja Agnes dit had je niet verwacht van ons, niet zoveel reiszin, nou wij ook niet hoor.
Maar bedenk je wel dat dit de eerste, ook rustige zomer is in ons nieuwe huis, nieuwe omgeving die enorm veel biedt, vorig jaar heel druk met werkmensen vanwege terrassen, veel bezoek en mijn grote verdriet wat er als een felrode draad doorheen ging.
En als wij eenmaal weer in de camper zitten, wat wij een paar weken terug deden, voelen wij gelijk weer hoe fijn wij dit vinden!
Ook voor ons meestal niet langer dan 2 dagen op een plek en dan weer wat ander moois opzoeken en heus dat komt vanzelf weer!
Maar ja, wat je zegt Cilia, ons huis is ook ons heilig geworden en daar zijn we toch wel heel erg blij mee!
----------
Vrijdagmorgen 24 juni. Haha ja die verkleinwoordjes, ik weet het en ik gebruik ze dan ook graag, ik schrijf zoals ik praat!
En heel vaak betreft het onze hondJES omdat Dick en ik eigenlijk altijd verkleinwoordJES gebruiken voor hen en zeker ivm het liefheidsgehalte' en wat wij voor hen voelen, het heeft wat kneuterigs . . .
Zeg nou zelf, als je zegt 'onze honden zijn schatten' óf 'onze hondjes zijn schatjes', dat zegt toch alles, wij hebben het over oogjes, hoofdjes, handjes en voetjes en zo over alle delen waar een hond uit bestaat!
Soms gebruik ik het om kleinerend uit te drukken zoals gisteren over die regeringsballen en ik het egootjes noem, daar bedoel ik dus heel wat anders mee met die verkleinwoordjes . . .
Gisteren had ik een afspraak in Torsby en we wisten niet hoe lang die grap zou duren dus namen wij de hondJES mee, Dick ging ondertussen een wandeling met hen maken maar het was veel te warm, 28 graden, dan kun je niet gaan wandelen en heeft hij een fijn schaduwplekje opgezocht.
Het blijft telkens weer een feestje om de weg naar Torsby te rijden langs het meer het Övre Fryken en we hadden eigenlijk terug via een andere route willen gaan maar moesten nog wat boodschapjes doen en besloten dezelfde weg terug te nemen.
Mijn afspraak bleek bij lange na niet zo'n tijd te duren als wij dachten dus tijd genoeg.
Op de terugweg zijn we naar een schattig restaurantje (sorry voor de tje maar het is ook een kleine accomodatie) op een berg, Tossenbergsklätten.
Via een kleine weg omhoog de berg op , mijn god wat mooi, wat een uitzicht!
Bovenop een klein rondjehondje gedaan, ook te warm en nog nooit zulk lekker ijs gegeten als daar, eigengemaakte aardbeienijs, hmmmm dus hebben we er twee genomen . . .
Puur slagroomijs en we zaten na 2 ijzen ook zo vol dat wij in de avond niet hoefden te eten maar heb ik in de loop van de avond maar een klein slaatje gemaakt.
Wat hebben we genoten van ons ritje en wat prijzen wij ons gelukkig met onze Zwedenkeuze!
Neem nou vanmorgen, na het hondjes lopen op het terras in de schaduw, genietend rondkijken, en maar zeggen, 'wat wil je nou nog meer, en zouden wij nog wel op vakantie gaan?'.
Ja zo erg is het inmiddels met ons, zo sterk nooit verwacht.
Vanmiddag om 2 uur gaan we naar het Midsommarafton en kijken hoe zij die boom gaan opzetten en er om heen gaan dansen, en daarna, mwahhh weer heerlijk naar huis, dat weten we nu al.
Zo mooi en zo dichtbij huis
Heeft een vakantie voor ons nog meerwaarde?
----------
Donderdagmorgen 23 juni. Dank je voor je leuke stukje in het gastenboek MarijkeO over de kauwen, waarom zegt men eigenlijk meestal kauwTJES, zo klein zijn ze niet!
Maar goed, ik ga hen vanaf nu anders bekijken en proberen te accepteren met de wetenschap die ik nu heb . . .
En wat grappig die uiterlijke verschillen met de zuidelijkere kauwen!
Op dit moment volg ik een beetje tot mijn grote ellende eigenlijk, de ontwikkelingen in NL vwb stikstoftoestanden, protesterende boeren, EU maatregelen etc en ik word ook daar op afstand (godzijdank) niet vrolijk van.
De enorme polarisatie die het als resultaat heeft is een slechte zaak.
Veel van die egootjes die gestreeld moeten worden.
Wij hebben net het laatste allernieuwste deel van de Deense politieke serie 'Borgen' bekeken en ook daar word je wijzer van, hoe er in achterkamertjes veel handjeklap begonia gedaan wordt, want in alle landen gaat dit gewoon hetzelfde, bah.
Goed, genoeg daar over want ik las toch ook wel een heel leuk initiatief in Flevoland.
Daar hebben ze een pop up camping gemaakt voor bejaarden, dit vind ik een supergaaf idee, wat zij in de NOP doen, voert te ver om dat hier uit te leggen maar google maar eens als je er interesse in hebt.
Gistermiddag zijn onze NL klus buurmannen (Jip en Janneke) weer gekomen voor een paar weken en hebben lekker buiten bij gekletst met hen.
Net mijn laptopscherm een mep gegeven, niet omdat hij stout is maar omdat er een hele klierige vlieg op zat, dan weer op mijn arm, dan weer op mijn scherm en ondertussen zoemen.
Dat doet hij nu dus niet meer.
Nee ik wil geen vriendjes zijn met alle dieren in- en rondom mijn huis . . .
----------
Woensdagmorgen 22 juni. We hebben gisteren een oergezellige buitendag gehad met Joke en Anne en, mind you, 70 Spireastruikjes geplant!
Het was een heel karwei maar zo met z'n vieren goed te doen en we hadden allemaal onze taken.
Tussendoor regelmatig even een rust/eet/drink pauze in de schaduw, want het was wel echt warm, 26 graden.
De hondjes lagen alle vier her en der verspreid, dan in de afgesloten hondentuin, dan op de veranda of in huis en hebben we totaal niets van gemerkt de hele dag, wat braaf toch, zelfs die lieve kleine rooie heeft zich al helemaal aangepast!
Eind van de middag een bbq in elkaar gedraaid en was ook weer gezellig en lekker! Kortom, dit was echt weer zo'n topdag waarbij je je realiseert hoe goed en fijn wij het hebben!
Voor jou MarijkeO even de foto van dat prachtige kauwtje, want dat zij echt mooi zijn vind ik ook hoor!
Zij dit nou echt bejaarden?
----------
Dinsdagmorgen 21 juni.
Traditioneel midsommar hier in Zweden, met van oudsher veel festiviteiten. De dag is vandaag maar echt gevierd wordt het a.s. vrijdag.
We gaan in de buurt ook maar eens een kijkje nemen, hoewel ik geen liefhebber ben van dansen om de meiboom, maar dat is weer een ander verhaal.
Toen ik op stond vanmorgen voelde ik hem al, niet mijn dag, niet vanwege dat feest maar meer vanwege de warmte die gaat komen en er trouwens al is.
Ja massa's mensen die dit heerlijk vinden maar helaas ik floreer niet bij temperaturen boven de 20 graden en ik heb dat al bijgesteld want in NL was dat 18 graden maar omdat de luchtvochtigheid hier niet te vergelijken is met ons geboorteland kan ik die twee graden extra wel handelen.
Momenteel steeds een immens geschreeuw van jonge Vlaamse gaaien, word ik ook niet blij van.
Straks worden onze planten gebracht en komen Joke en Anne handje helpen en ik denk dat dat mij wel weer wat oppept.
Goh wat klinkt dat dramatisch nu ik het overlees en is echt wel even hyperbool uitgedrukt hoor!
Het is hier in huis heerlijk en hoewel de hele dag de zon op het huis staat, aan elke zijde ramen, toch geen last van hitte en zijn we blij dat wij vorig jaar van die zonneschermen geplaatst hebben.
Gisteravond nog tot laat buiten gezeten en zo gek, je gaat gewoon met daglicht naar bed!
----------
Maandagmorgen 20 juni. Inderdaad Agnes ik dacht wel even na over je woorden dat wij hier een relaxt leven leiden, je hebt helemaal gelijk!
Gek genoeg moet iemand je er kennelijk zo af en toe op wijzen en je het je weer realiseert, ons leven in de natuur met onze hondjes en leuke diertjes rondom ons huis.
Ik kan mij een leven in het drukke, overbevolkte NL niet eens meer voorstellen, overal veel mensen die iets 'moeten' of 'willen'.
In september gaan wij dus 2 maanden naar NL en ik weet nu al zeker dat ik opgelucht op de terugweg op de boot stap . . .
Wel denk ik er aan dat het dan alweer november is en wij een stuk van de mooie herfst hier gaan missen, maar goed, ook in NL is het in die tijd mooi en of het rustig is, dat weet ik natuurlijk niet.
Ons wachten hier nu toch wel weer wat drukke leuke weken en ook daar heb ik weer zin in!
Mensen laten zien hoe mooi en vredig het hier is.
Vandaag heb ik poppie weer 1/3 van de wandeling los gelaten en zij ging eigenlijk niet eens echt uit haar plaatje.
Expres op de berg gebleven daar waar de minste prikkels zijn voor haar.
Eerst een stuk aan de lijn, toen een stuk los en daarna het laatste stukje weer aangelijnd.
Nu ben ik wel benieuwd hoe het gaat als zij straks weer op staat en heb deze week niets vreemds meer gezien aan haar.
Hoewel Roos nog gewoon Roos is, een overmaat aan vrolijkheid, lief- en verdraagzaamheid, begin ik wel haar leeftijd wat te zien.
In september wordt zij 12 jaar en ik zie duidelijk dat haar achterhand wat minder krachtig is, zelf zit zij er voor geen meter mee en ja helaas doet dat weer pijn in mijn geest.
Een onomkeerbaar iets.
Zeg nou zelf, dit is toch een vakantiestulpje! Nu goed te zien dat rondom de veranda, voor die betonnen palen, de struiken gaan komen.
----------
Zondagmorgen 19 juni. We kunnen het niet laten en hebben toch weer een emmertje met een klein bodempje brokjes voor de reeën neer gezet.
Met succes dus, want vanmorgen om 7 uur stond de dame er weer!
We hopen nog steeds eens te zien dat zij met een kleintje staat en misschien ligt het kleine reetje wel vlakbij in de buurt in het bos.
Nee ik ga daar niet naar op zoek natuurlijk!
Verder heeft Dick het druk met het hek, zoals te voorzien, dat moet perfect.
Maar ja soms loopt hij er wat tegenop dat hij geen timmerman is en moet dan even diep nadenken hoe zo'n slot er nou toch op moet . . . en de scharnieren . . .
Uiteindelijk lukt alles wel natuurlijk. Het is ook fijn dat hij echt de hele dag buiten bezig is, is goed voor een mens!
De verwaarloosde rozen die ik vorig jaar maar gewoon tot bijna op de grond heb gekortwiekt doen ook hun best, tegen de verwachting in, grote struik geworden met enorm veel knoppen die op uitkomen staan, naast het terras.
Ook de totaal uit hun kracht geschoten bessenstruiken hadden we in maart met de grond gelijk gemaakt en ook die beginnen weer mooi te worden maar of het een bessenoogst gaat worden dit jaar betwijfel ik, maar dat geeft niet.
Gisteren ook ik praktisch de hele dag buiten gebivakkeerd, heerlijk op het terras en dan heb je ook totaal geen last van muggen, die zitten namelijk in het gras.
Op dit moment hoor ik een stuk verder in het moerasachtige gebied een stukje verder waar ook een grote plas is, de kraanvogels krijsen, verdedigen kennelijk hun jongen.
Net zat ik even buiten te mijmeren, wat is het toch prachtig hier en we zeggen dit ook dagelijks tegen elkaar.
Wat je zo mooi zegt Anna, 'wonen op vakantie', en dat is o zo waar.
Dit was een van de hak op de tak krabbeltje!
Ze zijn altijd op hun hoede
----------
Zaterdagmorgen 18 juni. Alweer zaterdag, de tijd vliegt werkelijk voorbij.
Gisteravond zitten uitpluizen wanneer wij naar NL gaan, welke overtocht wij zullen nemen, wat voor hut of geen hut.
Het is met die boten nou eenmaal zo dat hoe vroeger je boekt des te goedkoper is het, maar ja alles staat of valt met de komende pup.
Eigenlijk kunnen we pas echt iets vastleggen wanneer zij geboren zijn, dan weet je of er een teefje bij zit, anders heeft het geen zin.
Natuurlijk wil ik diverse mensen wel weer eens zien, dat is duidelijk, maar met de huidige brandstofprijzen zijn het geen grappen meer die ritjes naar NL en daar ook nog eens rond te kachelen.
Wij zoeken naar een andere modus om iedereen weer eens te zien en hebben diverse opties om hier aan te voldoen.
Verder is alles hier weer fris en fruitig na veel regen vannacht, overigens niets van gemerkt.
Ja Til, leuk die jonge spechten maar wij balen nog steeds verschrikkelijk van spechten en kraaiachtigen, hoe leuk die beessies eigenlijk ook zijn.
Als ik geklepper hoor van het eekhoornvoerhuisje weet ik het al, de kraaiachtigen, zo noem ik hen tegenwoordig ook maar, hadden snel in de gaten hoe dat klepje open moet.
En inmiddels weten zij ook dat wij machteloze schaapjes zijn in het wegjagen van dat stel lastpakken.
Zij geven niet meer om handjeklap en ook niet meer om gezwaai voor het raam.
Daar moet dus echt een laserstraaltje aan te pas komen . . . is besteld maar bleek na afrekenen dat hij uit China moet komen &^%$#, dus moet je blij zijn als hij eind van het jaar in de brievenbus ligt.
----------
Vrijdagmorgen 17 juni. Toen wij gisteren gingen bbqen en ik op 'het weer' gekeken had kon het eigenlijk alle kanten op en keek naar het noorden, sodeju zeg wat een donkere lucht, maar goed, wij zeggen altijd dat dat niet bij ons komt.
Keek je naar het oosten of het westen idem dito, ook donker . . .
Om een lang verhaal kort te houden, we hebben heerlijk gebbqd, en alleen bij het allerlaatste worstje ging het spetteren, dat was het dan!
Ondertussen keken wij ook naar een ander leuk schouwspel en dat was eekje weer!
Hij werd zeer fanatiek, klom gewoon tegen de muur van de garage op en probeerde het pindakaaspotje te bereiken en dat lukte niet en werd werd steeds sacherijniger, sloeg met zijn staart fel heen en weer, stak zijn kop door de tralies waarbij wij onze tenen krom in de schoenen hadden omdat wij bang waren dat hij klem kwam te zitten.
Gelukkig kwam het niet zover.
Wij vonden het aan de andere kant sneu dus is Dick wat eekhoornvoer uit de garage gaan pakken en gooide dat voor hem op de grond waar hij dankbaar gebruik van maakte en totaal niet bang was!
Toen ik vanmorgen de luxaflex open deed bij de eetkamer hing hij helemaal gekronkeld om het vogelvoerkokertje, ook weer zo schattig.
Ik liep door naar de keuken, deed de tuindeuren open en jawel, daar was weer een ree en dat was totaal anders nu, mooi roodbruin tussen het groen!
We hadden hen al een paar weken niet gezien, misschien wel langs geweest maar wij gemist, we voeren ook niet meer nu.
De afgelopen week waren er heel veel jonge vogels, ook erg schattig en nu zijn alle nestkastjes weer leeg volgens ons en de vogels houden zich aardig stil nu.
Zo dat was weer even een verslagje het vee rondom ons huis.
----------
Donderdagmorgen 16 juni. Gek genoeg merk je er totaal niets van dat de meisjes geen lange stoere wandelingen maken, thuis net zo rustig als altijd!
Hoewel ik helemaal niets zie meer aan poppie houd ik dit toch nog even vol, ben veel te bang dat je een 'terugslag' krijgt en je weer opnieuw kunt beginnen.
Maar eerlijk gezegd overdrijf ik het echt wel hoor, want het is namelijk helemaal niet erg en ook niet erg geweest, maar ja ons bent zuunig op de hondjes . . .
Net kregen we een berichtje dat onze 70 planten er dinsdag a.s. aan komen, poeh poeh dat wordt een 22 meter lange geul graven voor Dick . . . en sjouwen met 22 grote zakken koeienpoep, volgens mij zijn dat er veel teveel.
Nog effe volhouden poppie
----------
Woensdagmorgen 15 juni. Nog een weekje en dan is hier alweer de langste dag, het wordt nu al bijna niet meer donker.
Wij hebben alle op het oosten gerichte ramen inclusief voordeur met ramen geblindeerd, ik kan er niet tegen dat ik het om 3.45 uur gewoon licht zien zijn, daar word ik wakker van.
Tot nu toe hebben wij steeds wisselend weer met voor ons de perfecte temperatuur van zo rond de 20 graden en af en toe een bui en van mij mag dit wel de verdere zomer zo blijven . . .
Hoewel ik in feite genoeg te vertellen zou hebben vind ik die dingen niet de moeite waard om hier neer te tikken.
Gisteren boodschappen gedaan bij de Lidl in Hagfors en ik waande mij weer eens in NL, veel gele nummerborden van mensen die hier kennelijk een vakantiehuis hebben of huren.
Wij houden altijd wijselijk ons mond in de Lidl en als we iets tegen elkaar willen zeggen doen wij dat heel zachtjes.
En toch is dat grappig om de discussies tussen echtparen te horen over welke kaas zij nou toch moeten nemen en ook leuk omdat zij het vaak niet met elkaar eens zijn en zij zich dan totaal niet realiseren dat er een NLer naast hen staat haha
Heel bekend trouwens ook.
O ja, gisteravond gingen wij eten en opeens, jezus waar is Roos? Was Dick vergeten dat het buiten open stond en ook de tuindeuren.
Ja hoor Roos was op stap en hoewel Dick haar een stuk verder zag lopen en haar riep, keek zij een keer op en ging verder waar zij mee bezig was . . . tuininspectie bij de buren . . . hij moest nog hard rennen om haar bij te houden . . .
Hek + poort maken
----------
Dinsdagmorgen 14 juni. Al een paar dagen geen pittige wandeling voor onze meiden, maar een half uur per keer aan de lijn.
Roos niet maar Laura wel want een paar dagen terug was zij mank links achter, niet erg maar toch.
Gezien poppie haar verleden zijn we extra alert op haar.
Aan de lijn loopt zij niet mank, sterker nog, dan zie je niks en ook gewoon in huis niet, maar als zij geslapen heeft en opstaat zie je het wel.
Dus een weekje aan de lijn en volgende week eens 5 minuten weer los en kijken hoe het verloopt.
Vandaag heb ik vlak bij huis boven langs de rivier gelopen, althans langs het gekanaliseerde stuk richting elektriciteitscentrale, is een half uurtje in totaal heen en terug, niets spannends aan voor de meisjes maar ja het is niet anders.
Verder is Dick druk met het hekje en ik rommel maar wat aan.
Buiten zie ik tientallen fotomomenten, zo mooi en zo helder groen is alles, het is net of de natuur nu extra zijn best doet om alles mooi te maken na de lange winter en raak er niet op uitgekeken.
Jammer dat ik geen goed fototoestel heb nog (andere prioriteiten) en maak maar plaatjes met mijn mobiel.
Ik moet eigenlijk niet zeuren want ik heb in feite wel een goede Nikon Coolpix die zeer goed inzoomt maar gewoonweg niet snel genoeg is en te groot om mee te nemen met wandelen.
Ook van Wendy kreeg ik straks nog een mooie foto terwijl zij aan het werk is, zij heeft nu vroege dienst.
Zo fijn dat zij ook altijd terwijl zij werkt, oog heeft voor mooie fotomomenten, daar ben ik echt trots op!
Onze seringenboom wat in feite een heel lelijke uit zijn kracht geschoten boom is maar als hij bloeit maakt hij alles weer goed
Een ander beeld dan 2 maanden geleden . . .
Erg mooi Wendy!
----------
Maandagmorgen 13 juni. Vanaf half 8 tuindeuren heerlijk open en zo fijn, geen rokende buren met schreeuwende kinderen, echt daar ben ik elke dag nog blij om!
Wel krijsende kraaiachtigen, dus 1x handjeklap.
Sinds gisteren hebben we steeds 3 eekjes in de tuin, zo gezellig en straks hangt er weer een dekbed over de droogmolen en kijken of zij dat ook grappig vinden.
Het tuinhek vordert gestaag en ow wat gaat dat allemaal precies.
Vandaag over 3 weken komt er leuk bezoek voor 8 dagen, zij huren het huis to ons, en aansluitend komen er ook andere vrienden die op een camping in de buurt gaan staan, voor 4 weken.
Ook wil Wendy nog proberen om een weekje vrij te krijgen bij NS maar dat gaat moeilijk worden, ernstig personeelkrapte.
Tussendoor gaan de twee mannen nog een carport bouwen, nou 2 dus, en zo kruipt de zomer langzamerhand door naar september wanneer wij weer naar NL komen met een missie . . .
Het blijft voorlopig natuurlijk spannend met ons pupje, eerst maar eens de echo met 32 dagen dracht, dan afwachten of er een meisje bij zit.
Geduld is een schone zaak in deze.
Een pupje is geen koelkast die al in de winkel staat, maar omdat ik een kritische koper ben, is het logisch dat je moet wachten.
Ook bij Fauven zijn er een paar fokkers die het er niet zo nauw mee nemen, maar dat wil ik dus niet.
Nou vooruit dan smijt ik er nog maar een paar eekjes in!
----------
Zondagmorgen 12 juni. In een kwartiertje tijd heb ik nu al 5 teken van de op schoot liggende poppetje geplukt.
Eigenlijk kan ik ze beter laten lopen want binnen korte tijd zijn zij dood en kun je ze er verdroogd afhalen.
Nu vermorzel ik ze in een restje koffie in mijn kopje dat naast mij staat.
Dick is druk bezig met het hekje en perfectionist als het is, ik hoef niet te helpen . . . dat heb je met mensen met deze eigenschap . . .
Gistermiddag heb ik een bosje Lelietjes van Dalen geplukt en maakte er een mooie foto van, liet aan Dick zien, met de mededeling dat je hier wel een mooie kaart van kan maken, uh vindt hij het net een rouwkaart!
Gaat weer lekker vandaag.
Omdat ik de eekhoorntjes sneu vond, kwamen telkens naar het voerhuisje kijken, hebben we toch weer wat voer in het huisje gedaan en . . . ja hoor daar kwamen die zwarte donders weer, een groep van 5 en klap maar 1x in mijn handen en weg zijn zij.
Maar ja je zit nou eenmaal niet de hele dag buiten of naar buiten te staren dus daar profiteren die slimmeriken van.
Het was wel weer leuk met die eekjes, zij jagen die kauwtjes gewoon weg en dat vind ik best dapper.
Ook vonden zij gisteren de droogmolen wel een interessant ding om in de klimmen, werkelijk kostelijk om naar te kijken!
Ook wel grappig om te zien dat zij steeds met z'n tweeën waren, nog niet eerder hier gezien, ja wel toen zij achter elkaar aan joegen.
Makkelijk zo'n hulpje bij het was ophangen!
Balen dat hij daar niet bij kan
Cirque du Soleil
----------
Zaterdagmorgen 11 juni. Ja alweer ga ik het zeggen 'het was weer super gezellig gisteravond' en na de bbq zitten we knus bij de vuurschaal in de tuin.
In Zweden mag dat nog allemaal, is daarbij ook typisch Scandinavisch, je kunt op heel veel plaatsen in het bos of aan het water, en omdat wij allemaal eigenlijk royale tuinen hebben, ook lekker in je eigen tuin fikkie te stoken.
Ik word wel eens wat verdrietig, zachtjes gezegd, als ik lees wat er allemaal in NL gebeurt, zoveel wat niet kan en/of mag, zoveel mensen, zoveel problemen en weten wij zeker de juiste beslissing genomen te hebben door te emigreren.
Dat neemt niet weg dat het mij, op afstand, dus niet niks doet.
Om te beginnen is NL werkelijk veel te vol en is er een resolute regering nodig om al dat woke gedoe eens goed aan te pakken.
Soms word ik er 's nachts wakker van en kan niet meer slapen en moet dus nog leren dat ik zelf in een heel andere, fijnere situatie zit, kost tijd kennelijk en eigenlijk geen nieuws meer kijken.
Maar toch ben je NLer genoeg om daar interesse voor te blijven houden, jammer.
Even terug naar gisteren, het is een genot om ook bij Joke en Anne te genieten van hun hondjes, die kleine rode duivel is een innemend, actief en energiek schatje!
Het is wel wennen aan het veel fragielere dan wat wij van de Gordons en Engelsen gewend zijn, vooral het fijnere hoofdje en die beentjes!
Onze meiden hadden gistermiddag een pittige wandeling gemaakt en wij besloten hen maar eens thuis te laten, waar wij later toch spijt van hadden.
We zaten fijn buiten, nog licht en bleek het al 23.15 uur te zijn!
Normaal laten wij onze schatjes nooit zo lang alleen . . . het werd laat omdat wij zo gezellig hebben zitten bomen en ook omdat Dick en Anne zowel bij hen als bij ons deze zomer een carport gaan bouwen voor de camper en dat wilden zij even goed doorspreken.
En o ja al de klusjes die ik voor gisteren wilde doen zijn ook echt gedaan, bravo Von!
Straks beginnen we aan het verven van het hout voor het hekje, dat willen wij dit weekend gereed hebben, hek niet al echt af, maar wel het verven.
----------
Vrijdagmorgen 10 juni. En toen werd het gisteren nog een heerlijke dag en besloten wij om maar weer eens naar Olsätter te gaan.
Daar is een mannenwinkel en een houtzagerij, dat laatste was er als eerste.
Wij gaan hier om de één of andere reden graag naar toe, lekker rommelig daar, hele aardige behulpzame mensen, die je met rust laten en alleen aardig komen zijn als je hen nodig hebt en daarbij het ruikt er lekker naar hout.
Onze ingang van het huis en tuin moeten nog gepimpt worden en nu vonden we het ineens tijd om een deel van een wit hek te voorzien met een normaal poortje, we gebruiken nog steeds de puppykenneldelen.
Dat bevalt ons nog goed maar komt toch niet zo vriendelijk over als je op bezoek komt omdat je altijd een overheenstapje moet nemen.
Verder heb ik niet veel te melden, vandaag is het kleine klusjes dag en ga jullie niet vervelen met wat er allemaal moet gebeuren.
Eind van de middag weer naar Joke en Anne, hmm ja alweer bbqen . . .
Denk niet dat wij elkaar overlopen want dat is zeker niet zo, we leven beiden ons eigen leven maar zo'n 1x per week komen wij bij elkaar om samen te eten en elke keer verheug ik mij er weer op om hen en de hondjes te zien!
De ongedwongen ingang van kantoortje houtzagerij en hier heb ik dus ook de INDEXbladzijde van gefröbeld
Deze grappige meneer, ik vind het net een kaboutertje, bedoel niet Dick haha, weet altijd precies wat je nodig hebt
----------
Donderdagmorgen 9 juni. Wat een natte dag gisteren en ik heb al gezien dat er voorlopig nog geen echte zomer op het programma staat.
Maar ja, ik ben natuurlijk ook niet zo van de warmte en als het droog is zoals nu ben ik al aardig tevreden en uiteraard vind ik het het fijnst als wij op het terras kunnen zitten.
Inmiddels heeft Dick het gras rondom het huis gemaaid en ziet het er weer gelikt uit, voor zover mogelijk.
Helaas maakte hij daarbij wolken muggen wakker en dat is iets minder grappig.
Wij hebben de ervaring dat je totaal geen last van die klieren hebt zolang je maar uit het gras blijft, maar je moet toch eens gras maaien. Gelukkig in huis geen muggen.
Wel heel veel teken en bij ons zelf al een paar weggehaald en we zien ze ook over de meiden marcheren, zij nestelen niet bij hen omdat zij een pilletje daar tegen krijgen.
Het is een drukte van belang bij en in de nestkastjes en je ziet constant heen en weer vliegen met een wurmpje in het snaveltje.
Toen Dick bij het pimpeltje het ijzeren plaatje tussen het voeren van de jongen door heeft bevestigd, was het grappig om te zien dat pimpeltje het eerst een beetje vreemd vond maar binnen een paar minuten toch weer gewoon in en uit vloog.
Of de bonte vliegenvanger nog in het kastje zit betwijfel ik eigenlijk, ik heb niets meer gezien en zie de de haksporen van de bonte specht er op zitten.
Wel zag ik net mannetje vliegenvanger en was een leuk gezicht want ik zag dat hij inderdaad een vlieg ving!
Ik vind het best vermoeiend al die diertjes om je heen waar je op moet letten . . . jaja de natuur z'n gang laten gaan, weet ik best maar toch hè . . .
Zweden is een groot land en dat hoef ik niemand te vertellen maar je hebt hier zelfs ook verschillende klimaat zones en was goed te zien toen wij wat zuidelijker waren, daar zag je de lupines al bloeien terwijl zij er hier net aan beginnen.
Wel zie ik ze hier op beschutte zonnige plaatsen al wat verder zijn maar verder zien ze er zo uit als op onderstaande foto.
Het blijft toch zo leuk!
----------
Woensdagmorgen 8 juni. Tja weer thuis en ook fijn hoor!
We hebben nog even getwijfeld om na onze afspraak hier weer verder noordelijk te gaan maar realiseerden ons dat de planten elk moment gebracht kunnen worden.
De zin om de voordeur achter ons dicht te doen was nu toch anders dan vroeger, wij wonen ook gewoon zoals wij vroeger op vakantie gingen, dezelfde omgeving zo'n beetje.
En toen wij daar met de camper overnachtten zeiden wij ook, goh, net als thuis, rondom groen . . .
Wel is het zo dat wij totaal overrompeld waren door de hoeveelheid campers op de weg, niet te filmen.
Zal dit nu het 'normale' zijn?
We hopen eerlijk gezegd van niet.
Het is natuurlijk ook wel zo dat Zuid Zweden en dan vooral t/m de grote meren, waar wij een stuk boven wonen, het meest in trek is bij toeristen want vanaf onze stek eigenlijk is het veel dunner bevolkt.
Kortom, we gaan Zuid Zweden houden voor de heen- en terugweg vanuit NL en het noorden meer opzoeken voor fijn rustig camperen.
Net met de meiden naar de berg, het stortregende echt verschrikkelijk en zo erg, dat de hondjes de auto maar zeer aarzelend uit sprongen en ik niet eens een ronde gemaakt heb, maar alleen uitgelaten.
De berg af had ik het gevoel naar beneden te drijven, was misschien ook wel een beetje zo, leek een stromende rivier.
We hebben wel veel geluk met het weer gehad onze paar dagen uit en gek genoeg leek het ook alsof wij veel langer weg waren!
Zullen we dit nou wel doen?
Nou vooruit, toch maar even plassen . . . winterjasjes-regenjasjes-badjasjes-veiligheidshesjes, aan jasjes geen gebrek♥
----------
Dinsdagmorgen 7 juni. Net met spijt weggereden vanuit het ongelofelijk mooie Hindens rev.
Gistermorgen besloot de reisleider om nog een slinger te maken naar dit mooie 5km lange smalle schiereiland, hij wilde graag naar het eindpunt lopen, hij heeft altijd een doel voor ogen.
Het was niet te geloven maar het hele parkeerterrein stond vol toen wij er aan kwamen, dat was echt balen en niet verwacht.
Je bereikt het via een lange smalle onverharde weg en steeds een kruisje slaan en hopen dat er geen tegenligger aan komt.
Omdat er net iemand weg ging konden wij de camper er tussen drukken.
Hier worden we niet blij van.
In de middag zijn we met de meiden aan de rollijn, de lange wandeling begonnen en ik ben halverwege afgehaakt, mij te warm en van drukte totaal geen sprake, gek genoeg.
Dick is met de meiden tot aan het eind gelopen en toen hij terug kwam waren zij, de hondjes dus, aan het eindje van hun latijntje, door de warmte.
Lekker in de schaduw laten afkoelen, duurde wel een half uurtje, daarna bakkie eten en wij bbqen.
Inmiddels was de P praktisch verlaten, heerlijk.
Omdat de avonden hier nu extreem lang duren, wordt bijna niet donker, gingen we met licht naar bed.
Uiterst stille nacht en wakker worden door een gigantische hoeveelheid vogels, wat mooi, de één zong nog harder dan de ander.
Leuke wandeling weer met de meiden gedaan en halverwege zag ik een pad en ging volgens mij ook naar het water en ja hoor, we kwamen op een prachtig zandstrandje terecht!
Was echt een verrassing voor ons en de hondjes, lekker los en lekker het water in!
Toen de belangstelling meer uit ging naar het groen ipv het water hebben wij hen weer aangelijnd, veel te bang voor human nature op zo'n plek zonder sanitair waar talloze mensen de hele dag gerecreëerd hebben . . .
Dus al die mensen van gisteren waren niet zo stoer om helemaal tot het eind te lopen maar er zijn langs het pad talloze paadjes die naar het water lopen.
We gaan hier zeker nog weer eens naar toe maar dan op een doordeweekdag, zonder dat de Zweden vrij zijn en buiten het seizoen!
Eigenlijk hebben we nog geen genoeg van het camperen nu, zijn weer helemaal ingeschoten, maar ja je hebt ook toch nog wel verplichtingen.
Dank je Jetty!
Gisteravond en vanmorgen
Gisteren bij aankomst . . .
----------
Maandagmorgen 6 juni Parkeerplaats Dimbo bij uitzichttoren Kinnekulle.
Laat ik beginnen met gistermorgen, deels middag.
Prachtige locatie bij een sluisje aan het Bergslagskanaal, gezellige verjaardag en inderdaad de állerlekkerste kanelbullar die ik ooit in mijn leven gegeten heb!
Het was daar zo mooi en zo'n gezellige sfeer, echt weer een ontdekking, dank je Jetty en Kees!
Omdat we nog niet besloten hadden waar wij naar toe gingen kwam op eens Kinnekulle in gedachten omdat dat een heel aparte verlaten steengroeve is waar je mag camperen.
Het was nog een heel eind bleek toch maar toen we in die regio aan kwamen begon het ons te dagen, belachelijk veel campers, niks voor ons.
Maar goed toch maar naar de Kinnekulle gereden en wat wij daar zagen tart alle verwachtingen, er stonden minstens 75 campers (niet geteld) hutjemutje, reden een rondje daar én weg wezen.
We zijn richting uitzichttoren gereden omdat daar vaak een P bij is en de toren inmiddels gesloten en leek ons wel wat.
Viel tegen.
P langs de wel rustige weg en hebben we maar gedaan.
Was inmiddels begin van de avond en wij waren het zat.
De dag er voor had Dick volgens de regeltjes de watertanks gevuld en kranen door gespoeld met van die gebitsschoonmaakblokjes met een mint smaak . . . daarna weer alles doorgespoeld met veel water maar toen ik wat water dronk proefde ik nog steeds mint en dat leek mij voor de hondjes en voor koffie geen succes.
Dus, na wat gemopper ('godver jij ook altijd met je gezeur, uhh IKKK?')
Schoon water weggekeild en toen weer nieuw water tanken en dat was wel even een klusje op zondag met zelfbedieningspompen waar de waterkasten op slot zijn en uiteindelijk op een camperplaats water kunnen tanken.
Lekker soeppie gegeten en na het eten met de meiden de berg opgelopen naar de toren.
Een leuke wandeling, veel te spannend voor de meisjes, dat zagen we al aan het fanatisme van poppie, dus gewoon aan de lijn.
Ik vond het nog een hele klimpartij, maar goed, wel gered.
Bij terugkomst nog wat gedronken en om 10 uur naar bed .
We stonden langs een verse stapel gerooide dennenbomen dus een natuurlijke geurverfrisser, heerlijk!
Vandaag een feestdag in Zweden maar kennelijk niet voor bosarbeiders, dus om volgens ons een uur of 7, kan ook 6 geweest zijn hoorden wij al een groot apparaat aan komen.
Onze naam is haas dus bleven we gewoon liggen en wachten tot zij ons kwamen wekken, wat niet gebeurde.
Nu ontbeten, meisjes een plasje en direct klimmen we de berg weer op want Dick wil in de uitzichttoren kijken, ik niet en daarna gaan we weer wat noordelijker.
Ha leuk Til dat je weer eens met ons meisje hebt gewandeld, ik mis haar wel hoor!!
----------
Zondagmorgen 5 juni. Gisteren weer gezellig uurtjes buiten op het terras met Joke en Anne gehad.
Ik had een aardbeien/rabarbertaart gemaakt en die was echt heerlijk, als verrassing had ik ook maaltje gemaakt en iedereen vond het lekker.
Uiteindelijk hebben we besloten om toch vandaag maar een paar dagen te gaan camperen.
Vandaag gaan wij namelijk naar de verjaardag van Kees in Storfors en daar gaan we in de buurt koffie drinken met de aller-lekkerste kanelbullar van Zweden!
Waar we overnachten weten we nog niet.
Dus voor nu is het dit weer even, we gaan inpakkuhhhhhh
----------
Zaterdagmorgen 4 juni. Nee niet mooi hoor wat ik hier boven gemaakt heb, te kitscherig, totaal mijn smaak niet.
Na gisteren pittige regenbuien met soms een klap onweer, verwachten wij nu heel mooi weer, sterker nog, dat is het nu al.
Onze camper is weer gerepareerd, via NL heeft Dick het benodigde onderdeel weten te bemachtigen en met youtube filmpjes dus weer in elkaar gezet en . . . alles doet het!
Uh misschien had ik dit al verteld.
We waren van plan om dit weekend met de camper een paar dagen weg te gaan maar helaas hebben we het te druk en is het toch teveel werk voor een paar dagen.
Er is veel in huis beland wat eigenlijk in de camper hoort, watertanken moeten schoongemaakt, en zo nog meer.
Daarbij hebben we de beplanting voor langs de veranda besteld, liggen er 22 zakken koeienmest in de auto en moet er een lange geul gegraven worden voor wij kunnen planten.
Dick is gisteren onderweg gegaan om van die metalen plaatjes te kopen voor de vogelhuisjes want die specht met zijn gerammel op de nestkastjes werkt op ons gemoed en kunnen we niet meer aan zien/-horen.
Plaatjes nergens te verkrijgen en werd hij door gestuurd naar een plaatwerkbedrijf en daar hebben ze het voor hem even gemaakt, voor niks, aardig toch, van afvalplaatjes.
Dick heeft de gaatjes keurig geveild zodat de vogels niet onthoofd worden en ook tweezijdig plakband er op, zeer zorgvuldig en als hij straks thuis komt gaat hij dat op de nestkastjes plakken.
In het najaar als de kastjes schoongemaakt worden schroeft hij de plaatjes er definitief op.
Jeetje wat apart Linda, ik vind die dieren ook best mooi maar in mijn territorium wel een beetje lastig . . .
----------
Vrijdagmorgen 3 juni. Wij moeten heel vaak lachen om elkaar zoals wij met al dat gespuis om ons heen bezig zijn!
Nou ja, het leidt je wel af van je eigen phpdtjes, dat is een mooi feit.
Neem vanmorgen, luxaflexen open en volg onze conversatie:
'Goh, het zou toch gaan regenen
Jeetje kijk eekje nou toch weer en al het voer is al op
T..... daar komen die kauwtjes weer gvd, (want dat het kauwtjes zijn weten we inmiddels)
Mijn god kijk, die bonte specht is bezig het gat van het bewoonde pimpelmezennestkastje groter aan het maken
Hup snel naar buiten en klap in je handen.
Ja hij vliegt weg hoor
Jezzusss hij gaat nu naar het andere nestkastje
Ik had toch al gezegd dat er van die ijzeren plaatjes met gat op die nestkastjes moeten zitten
Dat kan nu niet meer maar ik kan ze toch er op lijmen voorlopig
Nee joh (zei ik niet) dat kan niet dat stinkt toch die lijm
Heb je wel gezien dat het koolmeeskastje ontruimd is en er nu bonte vliegenvangers in zitten'
Deze inbeslagname is niet zonder geluid gegaan, dit is de wand van onze slaapkamer ter hoogte van ons hoofd en we hebben dit dus gistermorgen gehoord . . .
Inmiddels al weer uren verder, ik met de meiden weggeweest en Dick naar Sunne voor wat andere boodschapjes.
Dit kleine stukje heb ik getikt met 3x een intermezzo, met mijn klepper de bonte specht van het mezenkastje weggejaagd . . .
Gewoon flauwekul want als de deuren dicht zijn hoor ik dat niet en moet net mijn oog er figuurlijk op vallen.
We volgen vanaf vandaag het advies van MarijkeO op, zij raadde aan om voorlopig te stoppen met voeren en de vogels zelf maar eens insecten moeten gaan vangen en voor hun eieren zorgen.
Een wijs plan waar we zelf nooit aan gedacht hadden!
Net zat er een prachtige voor mij onbekende vogel in de tuin, volgens mij een appelvink ja dat heb je natuurlijk als je voert . . . .
Nou Til wat een leuk stuk in de Flevopost van jullie met de Corgi's, ik kreeg het van Wendy doorgestuurd!
----------
Donderdagmorgen 2 juni. Zo, ergernissen van gisteren gedeeltelijk opgelost zonder iemand in elkaar gebeukt te hebben en zonder een scheldwoord of stemverheffing . . . heb je in Zweden allemaal niet nodig . . .
Wat was er nou?
Onze veranda is, zoals je kunt zien, gebouwd op lange betonnen palen die 2.50 meter diep de grond in gaan, lekker stevig dus, daar kun je een huis op bouwen, maar dit terzijde.
Om het terras zit ook nog een houten rand maar daaronder is het open en dat is van begin af aan de bedoeling om dat daar te beplanten, net als het oude terras voor.
Maar omdat wij regelmatig zo traag zijn als dikke druk, was er nog niks van gekomen en opeens is het dan zo ver.
Wij naar Plantagen in Karlstad, een groot en prachtig tuincentrum en wij wisten al ongeveer wat het moest worden.
Werden best aardig geholpen en omdat wij 6x 10 planten namen vroeg Dick of er nog wat korting gegeven kon worden, de totale lengte waar het om heen moet komen is wel 22 meter.
Nee korting kon niet.
Omdat wij de honden mee hadden en we hen niet klem willen zetten in de auto besloten wij om ze te betalen en gisteren zónder honden op te halen.
Eergisteravond gingen wij eens goed kijken hoe of wij hen moesten planten en verzorgen en kwamen tot een rare ontdekking.
Bij hetzelfde bedrijf betaalden wij veel meer dan dezelfde planten via internet en kregen via internet ook nog eens 30% korting!
Nou ik zal jullie wel zeggen, wij waren boos, echt we voelden ons bedonderd.
Het totale prijsverschil bleek dus omgerekend ongeveer € 140.00
We besloten om terug te gaan, gewoon geld terug vragen, planten laten staan natuurlijk en daarna even naar de dame te vragen die ons de dag er voor geholpen had.
Zo geschiedde.
Zij schrok van de directe benadering door ons, begon te stamelen en bleek notabene ook nog dat zij dit wel wist . . .
Toen konden we ineens de planten wel voor de internetprijs kopen en . . . nee dat hoefde voor ons echt niet meer.
Dat was het dus en geen Plantagen meer voor ons.
Dan die eksters.
We hadden al eens een tip uit Swifterbant gehoord om dmv een groene laserpen de eksters te verjagen.
Uiteraard vinden wij dit heel vervelend maar die krijsende eksters werken ook niet bevorderend voor mijn ziel dus, wij surfen en zijn 4 winkels afgeweest voor zo'n pen en overal uitverkocht en hoorden dat wij niet de enigen zijn met dit 'probleem'.
We lijden niet onder deze futiliteiten hoor maar zijn gewoon wat ergernisjes waar we iets aan willen doen, die ik hier lekker uitvergroot neer kalk.
Nou Cilia, dat bij jullie met die koeien vind ik veel erger, al je werk voor niks!
Wat wel grappig is dat eek zijn voerhokje tot onze grote verbazing is gaan gebruiken als schuilhutje en dat is werkelijk vermakelijk om te bekijken!
Hij duikt er in, gaat lekker zitten eten en o wee als hij een andere eekhoorn aan hoort of ziet komen, als een duveltje uit een doosje schiet hij met zijn kop er uit en hangt met zijn schattige armpjes over de rand te krijsen!
Kennelijk vinden die andere eekjes dit wel erg grappig en lijkt het alsof zij expres telkens in de buurt van het hokje te springen, kortom, het is net een komische film!
O ja tot onze grote blijdschap was meneer de bok gisteravond ook weer in de tuin, we hadden hem gemist!
Ik dacht al dat ik 112 moest bellen om eek te redden . . .
Bleek dus niet nodig te zijn . . .
----------
Woensdagmorgen 1 juni. Veel ergernissen momenteel.
Direct alwéér naar Karlstad en waarom leg ik morgen wel uit, geen tijd voor nu.
Ook een giga ergernis zijn momenteel die lastige eksters, ik had wat anders neergezet maar vind dit te grof om terug te lezen, maar reken er maar op dat ik het heel anders zeg.
Een groep van zo'n stuk of 10 van die grote zwarte ellendelingen, kauwen en een stel van die zwart/witte eksters teisteren ons vredige leefgebiedje.
Zij schreeuwen, jagen de bonte specht weg van zijn vetbolletje, pikken er zo hard in dat alle takken mee zwaaien en zorgen voor grote onrust onder de eekhoorns.
Echt voor ons was de limit dat zo'n zwarte rover het klepje van het eekhoornvoerhuisje open maakte en er uit ging eten!
Zij irriteren mij mateloos want de gewone kleinere vogels, krijgen ook geen kans meer.
Dick heeft net de vetbolhouder maar weggehaald en dat leverde als snel een verbaasd rondkijkende bonte specht op, wat wij weer erg vinden.
Nu op naar Karlstad waar wij onze frustraties even gaan botvieren op een persoon/bedrijf . . .
----------
Maandagmorgen 30 mei. Toen ik onderweg vanmorgen op de tracker app keek zag ik wat grappigs, poppie had een hondje gelopen!
Gisteren was het weer zo vermakelijk, Dick was het stuk bos aan het opruimen waar ook het voerbakje voor de eekjes hangt en dat hebben we geweten!
Omdat hij er vers en ander voer ingedaan had (goed op internet gekeken wat goed voor eekjes is en zij lekker vinden), waar onder ook rozijnen waar zij dol op zijn, was het een spektakelstuk geworden!
Verschillende eekjes kwamen er op af maar zij kregen ook ruzie en dat was zo grappig (voor hen niet natuurlijk), achter elkaar aan jekkeren door de bomen de één maakt een nog grotere sprong dan de ander, er werd luid gepiept tegen elkaar en heftig staart zwaaien!
Uiteindelijk brak de rust aan en kwamen zij om de beurt bij het voerhuisje, kennelijk was de rangorde bepaald.
Maar ja, Dick was daar ook steeds bezig en sprong er menig keer een eekje boven zijn hoofd door de bomen en zo af en toe zat er eentje in zijn buurt en begon hem uit te schelden, echt kostelijk om naar te kijken!
Weer eens wat anders dan een bloedbad in Oekraïne . . .
Inmiddels is het bos keurig opgeruimd en brengt Dick nu de troep naar de vuilstort.
Alle nestkastjes zijn bezet, 2 met pimpelmezen en 2 met koolmezen en daar net zag ik aan de voorkant van het huis jonge ringmussen met elkaar spelen, althans zo lijkt het en ik heb geen idee of jonge vogels ook spelen.
Morgen geen krabbel, afspraak in Karlstad om 9 uur.
Daar zit zo'n brutaal acrobaatje!
----------
Zondagmorgen 29 mei. De laatste week overdag de reetjes niet gezien maar Dick is ook bezig dat gedeelte bos aan het opruimen.
Vorige eigenaar had daar een enorme bult hout liggen onder een stuk plastic wat mij al 13 maanden in de weg ligt, niet letterlijk maar wel om op uit te kijken.
Ook zo'n werkje wat je maar voor je uitschuift terwijl ik dacht dat dit een fluitje van een cent zou zijn, niet dus.
I.v.m. de pup dit jaar hebben we eigenlijk geen afspraken voor bezoeken kunnen plannen maar omdat de tijd vorderde kwam daar ook een vanzelf een oplossing voor.
Dus nu zijn we eigenlijk alweer tot september volgeboekt want zo'n rond 10 september pas gaan wij naar NL, dan is de pup ongeveer 6 weken en ik haar graag in het nest wil zien natuurlijk en hopen op meerdere teefjes waar ik uit kan kiezen.
Nu even een paar weken geen gasten en begin juli weer leuk bezoek en ik zie de lupines al goed boven de grond komen dus dat beloven kleurige dagen L&Y!
We hebben een paar dagen zo af en toe lekkere buien gehad en dat is goed te zien, prachtig allemaal.
Nu net weer lekker buiten koffie gedronken en genoten van eekje, hij deed weer zo grappig en dat vindt poppie ook!
Zij ligt dan onder de verandarand heel stil te kijken, zo lief.
Apart toch dat het Roos niets interesseert.
Na een lange, ijzige winter toch weer boven de grond gekomen!
----------
Zaterdagmorgen 28 mei. Gisteren weer zo'n gezellige avond met Joke en Anne gehad, zij hadden ons uitgenodigd voor een etentje en samen besloten dat het Sunne zou worden. Heerlijk gegeten, afgesloten bij ons thuis met een bakkie koffie.
Vier hondjes om ons heen, pelletkachel aan, zo knus!
Niemand had er een drupppel alcohol gedronken want het limit is hier echt 0% en als je gecontroleerd wordt rook je een zware pijp. Normaal rijden Joke en/of ik dan maar Joke rijdt na de operatie nog geen auto en Dick besloot solidair met Anne te zijn, dus aan de cola. We reden apart vanwege de hondjes die allemaal mee waren, J&A vanwege Rosa het Ierenpupje en wij omdat poppie 's avonds niet alleen wil zijn.
Net heb ik een belletje gekregen dat de dekking prima gelukt is bij de Fauven en dan nu maar hopen op succes!
Betekent dat wij nu weer uit gaan kijken naar de echo wat zij op dag 32 laten doen.
Vanmorgen heb ik een korte opname gezien van een rendier die niet uit de ijsmassa in een rivier kon komen die gered werd, en echt waar, ik moest er van huilen, wat een dappere mensen!
Het worstelende rendier werd gespot door een vogelaar die direct 112 gebeld heeft en die ook zeer snel en doeltreffend actie ondernamen.
https://www.svt.se/nyheter/sapmi/har-raddas-renen-fran-issorjan-pa-tornealven
----------
Vrijdagmorgen 27 mei. Wat lief dat er mensen zijn die aan de dag van Emma dachten en mij dat ook lieten weten, mijn dank.
Toch ook wel apart gisteren, Hemelvaart en precies een jaar geleden dat Emma overleed, zij is niet naar de hemel gevaren want daar geloof ik niet in, maar zoals ik altijd zeg, een imaginaire 'ticket tot the moon', komt ook omdat ik dat zo'n prachtige song van E.L.O. vind en de tekst zo passend.
Zo dat was even de afdeling emo en ook daar schaam ik mij niet voor want nog steeds eventjes langer denken aan Emma en zijn er weer tranen.
Toch is het zo dat leven en dood wel heel dicht bij elkaar zijn, want als het goed is wordt vandaag of morgen de kiem gelegd van onze nieuwe Fauvenpup!
Deze maand was het tijd voor de rabiësprik van poppie en ging Dick na de wandeling even langs de da voor een afspraak, maar het kon gelijk wel even, nou ok dan.
Echt voor het eerst dat Dick alleen met een hondje bij de da was, dit is gewoon mijn afdeling!
Ik vond het prima hoor maar . . . zij ging even op de weegschaal enuh dat was effe een puntje . . . 27.5 kg, dat was Emma ook op zijn mooist!
Voor ons poppie echt wel een kilootje of 2 te zwaar en het dingetje rent zich buiten de sterren van de hemel, elke dag weer en eten krijgt zij ook echt niet veel, maar ja toch dus.
Omdat zij je altijd zo lief recht aankijkt met die prachtige ogen die appelleren aan de verzorgingsdrift voor een baby, noemen wij haar dus nu 'dikke baby' en zij luistert er ook al naar!
De appelboom in de tuin bloeit prachtig en nu maar hopen op voldoende insecten voor bestuiving zodat wij in het najaar appels hebben, niet echt voor onszelf, maar wel om elanden weer in de tuin te krijgen!
----------
Donderdagmorgen 26 mei.
Mijn grote liefde Emma, 9 mei 2008 - 26 mei 2021
Grieve is the price we pay for love
----------
Woensdagmorgen 25 mei. Zo af en toe regent het sinds gisteren en wat is het groen dan mooi groen, het knalt er uit!
Bij Munkfors is een stuk groen met bomen aan de rivier wat men hier parkje noemt, dat is geen parkje in onze NL gedachten hoor, een lekker wild stuk met enorme velden van lelietjes van dalen om de bomen, echt zoveel heb ik nog nooit bij elkaar gezien.
Zo mooi, in feite heel gewone bolletjes, je ziet de bloemetjes nu voorzichtig verschijnen maar over een weekje lijkt mij dit helemaal mooi!
Eekje zat gezellig de zonnebloempitten te eten en plotseling schoot hij als een raket de boom in,en ja hoor daar kwam een vos, ook weer leuk om dat te zien in je tuin!
Hier vlakbij zijn NLers die in het najaar bezig waren een kippenhok bij hun huis te maken en ik had er mijn twijfels over die ik uitsprak, wat zij niet zo op prijs stelden.
Het leek mij niet vos- en andere klim roofdiertjes bestendig, het hek zul je diep in de grond moeten graven en een betonnen bodem er in.
Was niet nodig en alleen een hooghek met gaas, bovenkant open, leek hen voldoende . . .
En jawel hoor, kort geleden alle 12 kippen door een gat heen getrokken en gepakt door een vos.
Sneu voor die kippen dus.
We wonen hier midden in de natuur en dat vereist een andere mindset dan dat je in NL woont, maar ook daar moet je kippen beschermen tegen vossen.
Ook wij hebben met deze winter moeten wennen aan een andere situatie en door schade en schande word je dus wijs!
O ja, onze camper nog even.
Was een goeie tip MarijkeO maar kon niet ivm de APK keuring, dan moet alles werken.
Dick heeft zelf het onderdeel uitgebouwd met hulp van youtube filmpje (super!), heeft in NL een nieuw onderdeel besteld wat daar wel aanwezig was, en dat is nu onderweg!
Het in- en uitbouwen blijkt een fluitje van een cent en scheelt ons toch ook een paar honderd euro!
Een heel klein stukje van het lelietjes van dalen veld!
----------
Dinsdagmorgen 24 mei. Gisteren een zeer luie dag gehad, nou voornamelijk ik dan.
De meiden zijn weer veilig en onbeschadigd thuis gekomen, ook altijd weer fijn.
Die bootreis, welke wij nog nooit gedaan hebben, er zijn vele soorten overvaarten, was hen heel goed bevallen.
Misschien proberen wij dit ook eens maar wij vinden het nadeel dat het wel 15 uur duurt en is voor ons een puntje ivm de honden, hoewel zij ook 2 honden bij zich hadden.
Op het dek is een uitlaatplekje maar dat stelt helemaal niets voor en ik betwijfel of honden daar wel op willen plassen . . .
Dick heeft zichzelf vandaag een tuindag in de maag gesplitst, nou echt tuinieren is het hier niet natuurlijk, wij hebben godzijdank geen siertuin maar dat betekent niet dat je niets moet doen.
Naast ons huis, in het bos, zicht vanuit de eetkamer ligt een stapel hout nog van de vorige eigenaar, ik heb niets tegen die bult hout maar wel dat lelijke plastic wat er over heen ligt.
Dick is nu een bruggetje aan het maken waar de kruiwagen over kan om het allemaal op te ruimen.
Ook is hij voorbereidingen aan het treffen voor het bouwen van een carport voor de camper, want dat hij onder een dakje moet staan de komende winter is wel duidelijk.
Daarvoor moest hij een grote boomstronk uit de grond halen en wie niet sterk is (uh issie wel) moet slim zijn dus heeft hij het werkpaardje er voor gezet en dat ging perfect!
----------
Maandagmorgen 23 mei. Inderdaad Til, er wordt alweer een vakantie hier gepland door Wendy, maar ja er moet ook gewerkt worden natuurlijk en bij de NS zijn vrije dagen opnemen wel een moeilijk puntje!
Wat leuk Ger dat ik je een groot plezier doe met mijn stukkies en voor jou vaak veel bekende dingen, maar foto's, oefff moet echt broodnodig weer een plaatjesbladzijde maken, foto's zat!
Veel plezier in Zweden en kom langs als jullie zin hebben!
Daarom zet ik tegenwoordig vaak een foto bij de krabbels een beetje ter compensatie . . .
Inderdaad zijn wij aardig ingeburgerd en hebben absoluut geen heimwee naar NL, wel naar een aantal dingen maar dat beschrijf ik binnenkort nog wel eens.
Gisteren een gezellig feestje met aardige mensen, een aantal kenden wij al en de gastheer en - vrouw zijn geweldig en hebben ons ook heerlijke dingen voorgeschoteld!
Zo grappig, leg net tussendoor de kussens op het bejaardenbankje buiten, kijk even op en zie gewoon op 2 meter afstand eekje zitten eten van de zonnepitten totaal niet geïnteresseerd in mij!
----------
Zondagmorgen 22 mei. Tranen, de meiden zijn weer vertrokken. Wat ik al zei gisteren, het was heel moeilijk voor Wendy om van hier te vertrekken, zij vindt het hier fantastisch en ja toch ook bij haar vertrouwde vader en moeder natuurlijk . . .
Wel is zij blij dat wij hier wonen omdat zij, wanneer zij wil en wanneer zij ook tijd heeft, een reden heeft om naar Zweden te gaan, zonder dat coronageneuzel.
Zij gaan terug met de boot Götenborg-Kiel en dat is een aardige bootreis die je ook autokilometers bespaart en eigenlijk je reis in 3 gelijke delen deelt.
De hondjes waren gisteren erg moe van de enerverende wandeling maar hebben net als Dick en Wendy enorm genoten van ons super mooie wandelland.
In de avond nog een kleine ronde en vanmorgen een stuk berg gedaan en aan Roos was te zien dat het niet voor niks is dat zij vandaag een dag rust houden.
De meiden wilden graag een 'boffert' maken onder mijn supervisie dus hebben we dat gisteravond gedaan en daarna gelijk voor de helft warm opgegeten . . . jawel met roomboter en bruine basterdsuiker . . .
Nu hebben we even rust en zijn vanmiddag om een uur of half 4 bij D&A voor een feestje, altijd leuk natuurlijk!
----------
Zaterdagmorgen 21 mei. Heel stil in huis. Iedereen weg. Alle honden ook.
Ja best fijn even . . .
Dick en Wendy zijn met onze twee meiden en Peukje van Wendy een wandeling van ruim 13 km aan het lopen rondom een meer en Annemarie doet een andere, kortere ronde met Freddy want die heeft artrose in zijn ellebogen, waar hij al aan geopereerd is, dus moet daar rekening mee gehouden worden.
En ik?
Gewoon rustig thuis, wat aan gekeuteld na het douchen en straks even een boodschapje.
Gisteren weer super gezellig en lekker bij J&A gegourmet, altijd weer leuk.
Annemarie wilde voor morgen alvast wat spulletjes bij elkaar garen maar oh dat wilde Wendy beslist niet . . . zij wil nog niet naar huis . . . vindt het in Zweden zo fijn . . . gaat dat pas doen op het allerlaatste moment . . .
Toegegeven, het is inderdaad echt een land voor haar, net zo'n of misschien nog meer, natuurbol als wij.
Zij heeft inmiddels al heel wat outdoorspullen van Dick gekregen, die wij ook nog altijd hadden, 1 persoonstentje en verder nog veel dingen die ook mee verhuisd zijn en verder nooit meer gebruikt, en wil in NL lekker in haar eentje naar natuurkampeerplaatsen op haar vrije dagen.
Dick en Wendy in hun element!
----------
Vrijdagmorgen 20 mei. Oh het gaat zo snel voorbij allemaal, zondag vertrekken de meiden alweer.
Gistermiddag waren wij om een uur of 2 weer thuis na bezoek aan kerkje, kapel en staafkerkje, de laatste is gebouwd zonder spijkers in oude stijl en kwamen helaas tot de ontdekking dat dit nog maar 20 jaar oud is, vonden wij toch een tegenvaller, hoe leuk ook.
Het oude prachtige kerkje stamt uit 1686 en wordt zeer secuur onderhouden met een heel mooie begraafplaats.
Via mooie binnendoor wegen weer terug.
Wij zelf hadden de honden thuis gelaten en bij thuiskomst is Wendy nog met hen weggegaan, wat uiteindelijk nog een spannende wandeling werd . . .
Twee Engelse setters buiten beeld zonder actieve tracker . . . is geen lolletje hier.
Gelukkig kennen onze meiden de omgeving erg goed en kwamen weer terecht op het pad wat hen bekend is en waar Wendy inmiddels ook weer liep.
Ik hou niet van deze grappen.
Ondertussen kwamen Joke en Anne ook nog even voorbij en gezellig buiten koffie gedronken.
Lekker buiten gegeten met de wetenschap dat het vandaag zou gaan regenen, klopt dus ook, wat een super intens groene natuur oplevert!
Voor vanmorgen stond er een wat kortere wandeling op het programma in Mjönas, ook een leukerdje hoor en eind van de middag naar J&A met het hele spul en gaan wij gourmetten.
Volgens mij zijn er honderden foto's gemaakt, de één nog leuker cq mooier dan de ander.
Oehoee eten, en voorlopig genoeg plaatjes met mezelf er op hier neer gezet.
----------
Donderdagmorgen 19 mei. Wandelen is hier een belangrijke, wat zeg ik, dé belangrijkste factor waar wij en de hondjes het meeste plezier aan beleven!
Straks gaan wij naar Ekshärad naar het mooie kerkje wat open hoort te zijn vanmorgen, we zijn daar al diverse malen geweest maar Wendy wil het nu graag in de zon en het groen zien, dus doe je dat als liefhebbende ouders . . .
Gisteren heeft zij ons getrakteerd op een heerlijk etentje in het ongedwongen restaurantje, Big Hill Lodge in Filipstad, je kunt daar echt heerlijk eten.
Geen uitsloverige dingen maar gewoon heel lekker en ook super goede vega maaltijden, wat voor Wendy heel belangrijk is, zij eet al jaren vleesloos.
Er staat daar ook een heel oude toren die je tegen betaling in kunt en dan heb je veel zicht op de prachtige omgeving.
Eigenlijk niets voor mij die hoogte maar je wilt niet altijd nee zeggen dus ging ik mee, via lange trappen.
Eenmaal boven stond ik als aan de 'grond' genageld en niet in staat om rond te kijken en ben als eerste weer snel naar beneden gegaan.
Bij thuiskomst zijn Wendy en Annemarie weer met de meisjes de berg opgegaan.
Werkelijk, ik snap nooit waar Wendy (altijd de grote aanjager voor dit soort acties) de energie vandaan haalt maar ja dat zeiden mijn ouders ook toen wij die leeftijd hadden . . .
Een vader, moeder en een kind boven in een toren in Zweden
----------
Woensdagmorgen 18 mei. Dick is weg met alle meiden en nog een jongetje, dat is Freddy, de Cocker van Annemarie, voor een mooie wandeling, vanmiddag ga ik ook gewoon weer mee.
Gisteren weer een leuke dag gehad en Joke en Anne zorgden ook dat zij op tijd arriveerden voor de bbq en fijn dat zij er weer zijn!
Zo maar ineens stormde er een Ierse setter pupje het terras op, wat een verrassing en wat heerlijk en ook weer bekend, zeker nadat wij de avond er voor onze eigen Iertjes gezien hadden op de film.
Het is echt een heel mooi schatje die het hier ook dikke pret vond met zoveel andere aardige honden!
Het is weer even wennen zo'n slank dingetje nadat je al jaren Gordon en Engels hebt!
Een kleine Bambi eigenlijk, met van die fijne pootjes, maar ja, ze is ook nog maar ruim 6 maanden dus heeft nog even groeien en ontwikkelen voor de boeg.
Wij dachten 6 jaar terug ook dat Poppetje een fijner typetje was dan Roos, kun je je nu niet meer voorstellen!
Ook leuk want terwijl wij op het terras zaten te eten en te kakelen met z'n zessen kwam bokkenman ook nog op het toneel om rustig bij ons in de buurt te gaan grazen, apart toch hè.
Het laatste bbq worstje wordt altijd uitgedeeld aan de honden, en kijk van dit stel word ik nou echt blij!
Wel moest ik net vreselijk lachen om Dick toen hij deze foto zag zei hij dat hij er bij staat als een pas uitgescheten drol
Zelfs nu ik dit schrijf barst ik weer in lachen uit
----------
Dinsdagmorgen 17 mei. Eigenlijk een bijzondere dag met een gebakje, wat wij al achter de knopen hebben.
Wendy vindt het hier weer helemaal geweldig omdat zij nu alles heel anders beleeft dan in de winter toen het hier bedekt met sneeuw en ijs was!
Het is echt genieten met dit prachtige weer en zoveel buiten zijn, de avonden lekker in huis en hebben we gisteravond een paar oude filmpjes uit de seventies/eighties bekeken, zo leuk!
Jonge ouders, want ja dat waren wij zeker en Marc en Wendy zo jong in Duitsland met onze Ierse settertjes , Myra en Ellis.
Wij stortten gelijk weer in het verleden bij die leuke beelden van die, ook al vreselijk lieve glanzend rode Ierse setters, die wij over de Duitse velden zagen scheuren vol enthousiasme.
Het maakte ons wel wat emo dat is duidelijk . . . moet je net bij mij zijn.
Volgens ons hebben wij geen gewoon bloed door onze aderen stromen, maar zit er een extra component in, een forse scheut setter of minstens een hondenplaatjes!
Binnenkort kunnen wij ook weer mee genieten van een jong Ierse setter meisje, die Joke en Anne mee uit NL nemen!
Gistermiddag hebben Dick, Wendy en Annemarie 4 uur gewandeld en gecacht, wat een energie.
Zij hadden alleen hondje Wendy mee met de buggy . . . onze honden mochten niet mee omdat zij 's morgens la zo'n lange ronde gemaakt hadden.
Uiteraard zijn ze ook vanmorgen weer heerlijk mee geweest en liggen zij nu fijn relaxt languit op de bank want wij zitten even binnen, gaan wij naar buiten, dan gaan zij ook naar buiten, de skatties.
De bonte vliegenvanger voelt zich bij ons erg thuis, ik zie hem een aantal keer per dag en hij zit dan op de hoogste tak van de boom in de voortuin te zingen, nou zingen kan ik het ook niet echt noemen maar het is een lief geluidje.
----------
Maandagmiddag 16 mei. Zo zo poeh poeh, dat is ff wat anders dan met z'n tweeën zijn haha
We vermaken ons uiteraard prima, vanmorgen een prachtige wandeling gemaakt die nog extra lang duurde omdat poppie haar eigen route besloot te maken en echt alles in een bloedgang want ook dat kun je dan zien . . .
Godzijdank de tracker om en zagen wij hoeveel rondes zij gelopen heeft, wat een snelheid!
Gisteren was er hier in het dorp een straatloppis waar Dick ook met zijn kraampje stond en wij een dorpsronde zijn gaan maken.
Viel eigenlijk erg tegen, veel kinderkleding troep waar wij niks mee hebben.
Ook wel leuke kraampjes met voornamelijk NLers wat nog enigszins de moeite waard was.
Wendy en Annemarie hebben op de weg hier naar toe ook 5 elanden gezien wat zij natuurlijk super vonden!
Ook hier om het huis lieten de reeën zich weer van hun goede kant zien en raken zij niet uitgesproken over al die soorten vogels hier, en gaf de bonte specht weer een leuk showtje al hangend aan het voerbakje.
Het klinkt blasé maar ik absoluut niet zo bedoeld maar wij merken aan onszelf dat ook wij hier alweer aan gewend zijn . . .
Wandelen met Wendy is ook altijd spannend!
----------
Zaterdagmorgen 14 mei. Toen ik gistermiddag bij de rivier rondjehondje ging maken zag ik net een sporty dame voorbij lopen waar ik dan van baal omdat die Zweden met losse honden vaak zo kakkerig doen.
Besloot om eventjes te wachten tot de dame wat verder was, zij had mij amper in de gaten want zij liep op haar mobieltje te koekeloeren.
Enfin, honden uit de auto en zag de dame wat verder op lopen en zij draaide zich om en liep terug naar mij toe . . .
Nouuu was het Petra, de geocacher, die in de buurt nog even een cache deed voor zij naar ons kwam, logisch dus dat zij op haar mobiel keek!
Wat een verrassing, even babbelen, zij ging de cache afmaken en binnen een uurtje bij ons zijn.
Was weer zo gezellig, je 'oude' buurvrouw, ze is een stuk jonger dan wij, weer even te zien en te spreken!
De avond is voorbij gevlogen, wij en zij ook, die altijd rond 10 uur naar bed gaan, was het zomaar bijna 1 uur in de nacht voor zij haar campertje ging opzoeken!
Ik vind haar zo stoer, in haar eentje met een buscampertje, zelfs geen hond, lekker op vakantie en ondertussen fijn geocachen, zij heeft er inmiddels al bijna 13500, opzitten, hoe knap!
Zij hoopte, zoals iedereen die hier komt, ook wat wild te zien rondom ons huis en het lukte, eerst kwam eekje en daarna nog een ree die zij goed kon fotograferen!
Toen ik vanmorgen met de meiden terug kwam zat zij al lekker aan de koffie met Dick, nog even babbelen en nu net is zij weer vertrokken om weer 150km verder te gaan.
Ondertussen volgen wij Wendy en Annemarie en worden wij op de hoogte gehouden van de reis en voor het eerst op de boot voor Wendy, dikke pret!
Ook Joke en Anne die onderweg zijn, via de bruggen, houden ons op de hoogte hoe hun reis verloopt, heerlijk!
Zeg Nelly wanneer krijg jij nou eens de hik en stuur die auto eens deze kant op!
----------
Vrijdagmorgen 13 mei. Ja gisteren voelde ik mij de hele dag toch wel een beetje blij hoor en net wat je zegt Linda, een soort van zwanger zijn maar dan zonder misselijkheid.
Alle gekheid op een stokje, we verheugen ons echt heel erg op een pupje, maar het begint voor mij toch pas echt wanneer de echo met zo'n week of 4 dracht gemaakt is en dan blijkt dat mamma Soleile (betekent zonnig) echt pups verwacht.
Alle pups krijgen bij hen Franse namen en wij gaan daar van afwijken, want het gaat toch echt een Zweedse naam worden!
Nu 4 weken geleden dat het onderdeel camper besteld is en Dick ging vandaag maar eens polshoogte nemen bij de garage.
Meneer is er ook heel erg mee aan maar het onderdeel is er nog steeds niet en dat is flink balen natuurlijk.
Hij adviseerde om de bestelling ook in NL uit te zetten, daar is Dick nu mee bezig.
Verder zijn we druk met het huis nog wat op orde te brengen, altijd fijn als er bezoek komt want dan zie je meer de noodzaak in van diverse werkzaamheden, waar we anders behoorlijk laks mee zijn.
Noem zoiets maar gewoon een stok achter de deur . . .
Vanmorgen al vroeg kregen wij de eerste foto van de meiden onderweg al binnen, ze zijn lekker op tijd!
Ook gaan Joke en Anne vandaag op pad richting Zweden, ook weer heel fijn en gezellig!
Wat ook heel leuk is dat zij een jonge Ierse setter van 6 maanden mee terug nemen, het heeft gewoon zo moeten zijn en hopelijk verzacht het wat de pijn van het verlies van Arwen.
Deze gebeurtenis heeft ons ook weer eens opgeschud, hoeft eigenlijk nog niet want het gemis van Emma is nog zo voelbaar.
Tot nu toe gaat het met onze meiden nog helemaal fijn al zie ik wel dat Roos haar jaren ook gaan tellen, hoe erg ook, maar het is niet anders.
Stop nu met dit onderwerp Yvonne, té pijnlijk.
Ik ga nu nog even een kladkakka maken, nee dat is niet op de wc maar in de keuken, een Zweedse chocoladekoek.
Hoop wel dat dat kleine monstertje mij niet in de weg gaat liggen, dat doet zij namelijk heel graag als ik aan het koken ben.
Zij vertrouwt er ook volledig op dat ik niet op haar ga staan wat dan ook nog nooit gebeurd is maar wel vaak in de raarste standjes in de pannen sta te roeren of de afwasmachine moet vullen.
Kijkje in de keuken, ja ik heb ook al een boterkoek gebakken . . . en is Dick nu bezig om een plint onder de verwarming te maken haha
----------
Donderdagmorgen 12 mei, alle vogeltjes leggen een ei en ik ben ontzettend blij!
Jippie we kunnen eindelijk aftellen, plannen maken want . . . ben net gebeld dat moeder van ons toekomstige Fauvenpupje loops geworden is!
En ik zou ik niet zijn als ik geen lijstje heb in mijn agenda met hoe de planning kan gaan worden . . .
Dit telefoontje heb ik erg naar uit gekeken en natuurlijk ging ik weer janken, wel lastig hoor.
Wel moeten wij veel dingen evengoed afwachten, wordt een spannende tijd, lukt de dekking, is zij werkelijk drachtig (echo), verloopt de bevalling goed, zijn de puppen gezond, zit er een teefje bij, deze dingen weten wij zelf als fokkers vanzelfsprekend ook.
Kortom, ook weer een leuke tijd natuurlijk!
Als alles gaat zoals wij wensen kunnen wij half september een kleine Française in de armen sluiten.
Wij gaan als de pups 6 weken zijn al naar NL omdat ik uiteraard de pups in het nest wil bekijken.
We kijken uit naar een hartstikke leuke tijd, met fijn en gezellig bezoek en als afsluiting van de zomer een pup!
----------
Woensdagmorgen 11 mei. Nu heel mooi weer maar vanmiddag weer een middagje regen, net als gisteren, het wordt ons gedoseerd toegediend.
Daarna ziet het er weer goed uit met geloof ik een klein storinkje op vrijdag, dat is wel erg leuk als je bezoek uit NL krijgt, niet dat storinkje dus.
Ik dacht dat het even over zou zijn met vogels maar ze zijn er weer en vooral de grote bonte specht, als je die ziet hangen aan dat voerbakje, ziet er wat ongelukkig uit!
Het grappige is dat hij pikt in dat bakje alsof hij op de boom pikt naar insecten, daarbij gooit hij veel voer overboord wat dan de grondetertjes weer opeten.
We voeren nu speciaal voer voor deze tijd, dus gepelde zonnepitten in stukjes en kleine hennepzaadjes, ik volg daarbij de adviezen van de vogelbescherming op.
Gisteren weer een ritje Karlstad gedaan, we moesten nog iets hebben voor het logeekamertje.
Toen wij daar naar buiten kwamen zagen wij dat het echt regende, dat is lang geleden dat wij dat gezien hebben en bij thuiskomst ging Dick gelijk met de meiden rondjehondje, het was nog droog, toen wel . . .
Mijn taak voor vandaag is de keukenplinten aflakken en maakt niet uit of het regent, dat doe ik op de veranda voor, dus onder dak.
Verder geen spannende dingen.
----------
Dinsdagmorgen 10 mei. Grappig dat het mensen opvalt dat het hier nog niet zo groen is en dat is waar!
Zelf heb je daar niet zoveel erg in maar het is niet te geloven hoe snel het ineens de laatste paar dagen gaat, zo is dat hier.
Voor vandaag staat er regen op het programma en dat is hard nodig want ook hier is het erg droog en snakt het jonge groen naar water.
De speech van dat stuk ellende uit Rusland viel mij eigenlijk mee, maar aangezien hij niet te vertrouwen is moet je toch een slag om arm houden en ondertussen kost het elke dag weer veel levens, onbegrijpelijk.
Waarom is er nou niet iemand in zijn inner circle die hem omlegt?
Heerlijk om te lezen elke dag wat Wendy en Annemarie al aan het doen zijn ter voorbereiding van hun Zwedenreis, ik geniet echt mee met hen!
Gisteren kreeg ik een leuk berichtje van Swifterbantse buurvrouw die nu in Zweden is en waarschijnlijk vrijdag of zaterdag ook langs komt!
Zij had dit al beloofd en dóet het ook, geweldig en had al eerder willen komen maar door corona kon dat niet.
Het leuke is dat zij ook heel veel reist om overal te geocachen, ik hou van mensen die ergens voor gaan.
Dit is een hak op de tak krabbel omdat ik mij momenteel niet zo goed kan concentreren, Dick fluit hard mee met een filmpje op zijn mobiel . . .
We gaan zo boodschappen doen, maar ik geloof dat ik hem eerst uit zijn trance moet trekken . . .
----------
Maandagmorgen 9 mei. Alweer zo'n memorabele datum, 14 jaar geleden werd Emma geboren.
Hoe ouder je wordt des te meer denk je aan dit soort dingen, ach ja je hebt niks anders om te doen natuurlijk . . .
Gekkigheidje hoor, we zitten gelukkig nog vol met plannen.
Wel even een openbarinkje, gisteren ontdekten wij eigenlijk dat de hoge nood om met de camper weg te gaan, toch minder hoog is.
Als je woont in een omgeving, waar je eigenlijk naar op vakantie zou gaan, voelt het anders.
We zaten zo gezellig in de zon op ons bejaardenbankje rond te kijken en met volle teugen te genieten, en vroegen ons af wat je nou eigenlijk nog meer wilt.
Let dus op wat ik zeg 'minder hoog', want we hebben zeker plannen maar nu is het nog steeds wachten op dat k*& onderdeel van de camper.
Maar waar heb ik het over?
Een deel Europa staat in brand!
Net de tv aangezet omdat de speech direct begint van die Russische rioolrat.
Ik vind het niet om aan te zien omdat het simultaan vertaald wordt en meer dan de helft dus niet overkomt en bovendien doorspekt met NL taalfouten.
Maar wacht wel tot het goed vertaald wordt.
Ondertussen keek ik naar die uitgestreken koppen achter hem, prent ze in mijn hoofd en vraag mij gelijktijdig af of zij het allemaal met die engerd eens zijn.
Hier wat plaatjes van gisteren van ons paradijsje waar wij zo vreselijk blij mee zijn.
Ook goed te zien is hoe gekortwiekt de struiken zijn wat de reetjes dus niet echt leuk vinden, maar ook dat went kennelijk want zij komen toch gewoon weer.
----------
Zondagmorgen 8 mei. Gisteren geen tijd gehad om te krabbelen, al vroeg op om ook op tijd te vertrekken naar de Rådastrands camping vanwege een loppis.
We hadden de dag tevoren wat troep bij elkaar geraapt en dat is niet zo moeilijk met al die volle dozen in de kelder.
Maar hadden het nog niet geprijsd en dat was toch dom van ons.
De Zweden zijn niet zo outgoing en vaak ook te bescheten om wat te vragen dus als zij geen prijsje zien en ook nog eens NL horen praten, lopen zij door.
Maakt verder niet uit, we waren met A&D, waar we onderweg mee afgesproken hadden omdat wij naast elkaar wilden staan voor de gezelligheid.
We zaten heerlijk op een mooi plekje, hele dag lekker buiten en na een paar uur kwam de zon, daarvoor was het wat bewolkt.
De camping daar is echt een aanrader als je een mooie Zweedse camping zoekt, gelegen aan het meer met een eigen strand, alleen mogen daar geen honden komen maar verder gewoon wel.
Wij hadden onze meiden mee en lagen bij ons, wel in de auto met de klep open, wat een schatjes zijn het toch, zo ontzettend makkelijk en zo rustig als zij zich weer gedroegen.
Toen er om een uur of half drie eigenlijk niemand meer langs kwam zijn we gaan inpakken.
We waren net een paar kilometer op weg toen wij een raar geluid hoorden, wat eigenlijk steeds harder werd en Dick zei dat we maar eens moesten stoppen want dit was niet ok . . . en ook ik zag blauwe rook achter de auto in de zijspiegel . . .
Nog even de weg afgedraaid en bij het uitstappen kreeg ik bijna een hartverzakking, het neuswiel van de aanhanger stond in de fik!
Vergeten op te draaien . . .
Snel een grote fles water uit de auto getrokken en er over heen gegooid, foei dat was wel even schrikken.
En dit is niet de eerste keer dat dit gebeurd is, is ook met de caravan wel eens gebeurd, maar niet met dit vurige effect.
Achterkant en voorkant aanhanger zit nu vol met gesmolten rubber spetters.
Net komt Dick naar beneden, is nog boven met het kamertje bezig, tuindeuren staan open, zet het koffiezetapparaat aan, loopt heen en weer, praat tegen mij en ziet ineens gewoon twee reeën vlakbij ons huis liggen rusten.
Het blijft toch steeds weer een cadeautje voor ons!
----------
Vrijdagmorgen 6 mei. Vandaag zijn onze gedachten bij Joke, Anne en Ivar.
Zij moeten vandaag afscheid nemen van hun geliefde Gordon Setter Arwen,
Nog maar heel kort geleden was zij nog het gewone energieke hondenkind die wij heel goed kennen en die bij ons 12 jaar geleden geboren is.
Lieve allemaal, wij weten dat jullie ook meer dan alles voor haar gedaan hebben en nog doen, op dit moment.
Hoe zwaar is dit weer.
Die immense beslissing, jullie hebben echt geen andere keuze.
Heel veel sterkte en erg bedankt voor de verzorging die jullie 12 jaar gegeven hebben aan 'onze' Arwen, dochter van Noor, halfzus van Emma.
De echte knuffels hopen we binnenkort weer te kunnen geven aan jullie.
Veel liefs Dick, Yvonne, Roos en Laura xxx
----------
Donderdagmorgen 5 mei. Goh ik lijk wel een reclamemaker voor de Kärcher, ben ik niet hoor maar vind het wel leuk om te horen dat ik er van een afstandje vandaag al 3 verkocht heb!
Peter, dit middel zat bij mij in de doos en je kunt het gewoon los kopen, is iets van 10 euro en je doet er lang mee, 1 dopje per keer in dat reservoirtje. Er zit in ieder geval een klein proefflaconnetje in voor 1x, waar ik dus sowieso al de ramen mee gedaan heb!
Verder waren, nou zijn dus, we weer ernstig gebiologeerd door de natuur!
Toen ik gisteren de bessenstruiken aan het knippen was keek ik even op en zag op 10 meter afstand van mij de reeën rustig voorbij lopen, dit is toch wat hè!
In de middag zaten we op het grote terras even wat te drinken met natuurlijk de blik op het bos gericht en zoeffff renden er twee vossen achter elkaar voor ons neus langs .
Ik zal geen uitroeptekens meer neerzetten maar eigenlijk verdienen deze berichten het wel in mijn ogen, het klinkt anders zo koeltjes terwijl wij er helemaal niet koel onder blijven.
Pure verrukking.
Maar we zijn er nog niet . . .
Ik moest even wat pakken van het terras voor en hoorde een typisch geluid en keek op, zat er een eekhoorn op het garagedak, maar gleed telkens naar beneden de regengoot in en vroeg mij af waarom dat nou was.
Uiteindelijk sprong hij op de grond om via achterkant garage waar een boomstam tegen aan staat, weer omhoog en toen bleek wat hij wilde, naar het vogelvetpotje .
Het lukt hem om het te bereiken maar er bij kon hij niet.
Jammer dan, sprong naar beneden om zijn heil daar te zoeken en nog wat leuke kunstjes ging doen op een paar balken die daar liggen.
Vanmorgen alweer een verrassing die jij al voorspeld had MarijkeO, daar was een bonte vliegenvanger die het nestkastje van de pimpeltjes kwam inspecteren!
Morgen de foto.
----------
Woensdagmorgen 4 mei. Super Peter en Astrid met jullie meiden, zo willen we het zien!
Tikte ik gisteren dat het een korte krabbel zou zijn en werd het alsnog een lange.
Dat komt omdat ik het eigenlijk eerst niet wilde vertellen wat ons overkomen was bij de ICA, maar ook hier, een gewaarschuwd mens telt voor 2!
In Karlstad hebben we een raamcleaner van Kärcher gekocht, nooit verwacht dat ik nog eens zoiets zou kopen.
Maar goed, we wonen hier een jaar en ik heb de ramen nog nooit gelapt, wel eens een doekje met Glassex gehaald over de terrasdeurramen want ja hondenneus afdrukjes.
En ook, nee ik ben hier niet trots op hoor, laat dat even duidelijk zijn, maar puur te lui en te gemakzuchtig.
Omdat ik de ramen toch wel ongegeneerd smerig vond vroeg ik eens rond of er hier zemenlappen te koop zijn, niet dus.
Die vieze ramen ook erg lastig bij fotograferen er door heen want het fototoestel zoomde telkens in op die vlekken, ja dat is wel even confronterend dus.
Kreeg een enthousiaste tip over dit apparaat, eerst maar eens op youtube gekeken en toen wat prijzen vergeleken waar wij die dag in de buurt zouden komen.
Dus kwamen wij thuis met een raamcleaner, gebruiksaanwijzing gelezen (wat we normaal ook nooit doen) en was fluitje van een cent wat het in eerste instantie niet deed vermoeden, zo uitgebreid die tekst en uitleg.
Ik kon niet wachten en ging gistermorgen gelijk aan de slag en ik ben betoverd door dat ding!
Alle ramen binnen en buiten 'gelapt' en vandaag ga ik met mijn apparaatje maar bij de buren langs of zij nog iets te cleaneren hebben . . .
Nee hoor zonder dollen, het is een topapparaat en zeer geschikt voor mensen die niet staan te springen om dit soort hh karweitjes!
Ik ga niet uitleggen hoe het werkt maar kijk maar eens op youtube.
Pijltje betekent niets meer dan dat er ook een klein wissertje in deze verpakking zit.
----------
Dinsdagmorgen 3 mei. Beetje laat, ik moest vanmorgen al om 9 uur in Torsby zijn, toch een uurtje rijden.
Was geen straf, mooi weer en een prachtige weg, ik rijd hier heel graag.
In Torsby zag ik menig kersenbloesem vol in bloei staan met afwisselend ook forsythia, leuk dat ik dat weet, wil ik ook wel hier hebben, zo'n gezellige gele in het voorjaar.
Om iets van 11 uur weer thuis, buiten een bakkie en toch maar even een korte krabbel.
Gisteren pas eind van de middag thuis en ja weer volkomen afgedraaid en we snappen maar niet hoe dat nou kan.
Er is wel iets geks gebeurd,
We deden boodschappen bij een ICA Maxi waar zij ook kleding hebben en was op zoek naar een simpele charmante, haha, grijze joggingbroek voor in huis.
En inderdaad direct links hing er eentje, keek of het mijn maat was en huppakee in de kar, steekt niet zo nauw bij zo'n hobbezak.
Zag nog wat meer leuke dingetjes en ik ben al absoluut geen kledingkoper, noodzakelijk kwaad, maar op aandringen van Dick toch maar wat gepakt en gepast.
Moest wel passen want je rijdt niet zo maar even terug 130km retour om het terug te brengen maar ohh dat passen wat een gruwel, vooral omdat mijn li arm niet mobiel is.
Daarna nog wat boodschappen, nee Nel de veel te dure asperges toch maar niet gekocht . . .
Bij de kassa verdeelden wij de boodschappen in twee delen, kleding apart omdat wij verschillende rekeningen gebruiken.
Ik betaalde en pakte de gewone boodschappen in en Dick deed de kleding.
Opeens riep kassamevrouw en hield een doosje om hoog, 'is dit van u?'
Ik 'nee hoor'
Bleek parfumdoosje leeg te zijn, zat in de hobbezakzak.
Jezus wat voel je je dan ellendig.
Zij voelde nog eens en toen . . . kwamen er voor meer dan 100 euro afgeknipte kaartjes van kleding uit die zakken!
Mijn god, wat erg, en we schrokken ons helemaal de touwtjes (netjes gezegd)
Heeft kennelijk iemand kleding gestolen en in een pashokje misschien wel alles aangetrokken na de kaartjes er af geknipt te hebben en die mooi in die hobbezakzak gedaan!
Nou echt, ik kan niet uitleggen hoe ik mij voelde en van ellende ging ik janken.
Je voelt je een dief terwijl je totaal niets op je geweten hebt!
Eerlijkheidshalve toch wel opmerken dat kassamevrouw geen seconde aan ons getwijfeld heeft, godzijdank, en zij troostte mij ook.
Zij was zelf ook volkomen flabbergasted.
Dit alles heeft ook wel enorme indruk op mijn gemaakt, er ook aan denkend, hoe je dit durft, bah rotvolk.
En dan, je hoeft niet te passen bij de ICA maar hebt een jaar tijd om het ongeschonden terug te brengen, gelukkig en ook voortaan zakken nakijken dus.
Hoe bedenk je dit?
----------
Maandagmorgen 2 mei. Opgestaan met werkelijk weer prachtig weer en toch balen we wat.
Dick is nu met de meiden weg maar straks moeten we naar Karlstad waar we hélemaal geen zin in hebben, maar soms moet je, terwijl je eigenlijk veel liever heerlijk thuis blijft.
Het is echt nodig, te lastig om geen kruiwagen te hebben en nog wat andere dingen, wij sparen dit altijd op tot we een lijstje hebben en er écht niet meer onderuit kunnen.
We zijn bezig om het grondstuk te fatsoeneren, had al veel eerder gemoeten maar ja lekker uitstellen hè.
Dat onze beveiliging goed werkt hebben we ook kunnen testen . . . ongewild hoor.
Dick was boven aan het behangen, moest even het cameraatje weghalen en had in de gebruiksaanwijzing (een heel boekwerk) gelezen hoe dat moest jaja . . .
Hij had hem er echt net af of de telefoon ging, eerst codewoord zeggen en toen de vraag wat er aan de hand is . . .
Een hele mooie, rustige, donkere, Engels sprekende mannenstem en kon Dick uitleggen dat alles ok is en waarom de camera er even af was,
En, eerlijk is eerlijk, het is een fijn idee, er zit ook een noodknop op voor als er hier plotseling medische hulp nodig is!
Grappig genoeg staan de camera's altijd uit, behalve als wij weg zijn en de honden ook mee, en als de honden thuis zijn, staat hij op een gedeeltelijke beveiliging.
Dit is het weer want ik ga mij aankleden, direct weg blèhhhhhhh
Dit stuk hoort ook bij ons, ook aan de achterkant en aan de andere zijkant, je moet er wel wat aan doen want als je de natuur zijn gang laat gaan zit je binnen no time helemaal onder de begroeiing. Op deze stukken komen de honden ook absoluut niet en zijn er ook nog nooit geweest, is voor de wilde diertjes!
Inmiddels is dit alles gekortwiekt en zullen we dit jaar geen bloemetjes heben, was vorig jaar toch ook al niks, hier was al jarenlang niets meer aan gedaan
----------
Zondagmorgen 1 mei. Nou dacht ik toch vandaag nog een dagje april te hebben waarop ik dus foto's van april nog kon plaatsen maar nee hoor, zo snel gaat alles dat ik het bijna niet meer kan bijhouden.
Zo ongeveer een uur verder, appen met je dochter kost altijd veel tijd, heerlijk!
We kunnen nu al zeggen 'volgende week zaterdag komt zij!"
Beiden zijn we niet van het 'facetimen' of hoe dat dan ook allemaal heet, dus appen we ons een versuffing . . .
Doordat onze pup ook steeds meer vooruit schuift komen ook de bezoekjes aanvragen weer binnen!
Natuurlijk was er een aantal al gewoon besproken hoor omdat wij dachten dat wij half juli wel naar NL zouden moeten, maar voorlopig dus nog niet.
Gistermorgen zaten we op ons bejaardenbankje, genieten van de zon en kwamen ook de reeën er aan, dit terwijl wij gewoon zaten te praten.
Wat aarzelend kwam bokkenman uit de emmer eten terwijl poppie met haar snuitje onder de veranda door lag te kijken!
Na het eten ging hij weer op een afstandje liggen rusten en zo af en toe naar ons kijken terwijl ik gewoon heen en weer liep al pratend!
Het neusje van pop maakte toch al overuren, terwijl zij net een superlange wandeling gemaakt had met Dick, want ook de eekhoorns waren weer in actie.
En ja hoor, zo rond 6 uur in de middag lag hij er weer, eventjes graven, pootjes vouwen en hup daar lag hij weer, voor zeker een uur!
Gek genoeg interesseert het Roos echt geen ene fluit wat er rondom ons huis allemaal te zien valt.
Bejaardenbankje
Poppetje snuffelt naar de reeën
----------
Zaterdagmorgen 30 april. Jeetje ja krabbel ik gewoon wat data hier en word ik er op gewezen door mede Nederzweden dat ik iets fout doe en daar ben ik blij om!
In de agenda stond het wel goed en dat is ook wel eens anders hè Anna en Dirk . . . daar kunnen jullie over mee praten!
Goed, op 7 mei is dus de grote Rådastrandcampingloppis en de 15e de straatloppis.
We moeten en kunnen nog aardig wat troep bij elkaar scharrelen, onuitgepakte dozen zat na een jaar, en weet ik nu al zeker dat er bij elke doos die open gaat iets komt van 'ah nee hoor, dat wil ik toch echt niet kwijt'.
Bestaat er niet een één of andere workshop 'ontspullen?'
Ik had hier geen teken verwacht Til, met die enorme kou die wij nog maar kort geleden gehad hebben, zo zie je maar, en ook van vorige vakanties kan ik mij geen teek herinneren.
Gisteren een luie leesdag gehad en eigenlijk de hele dag met de zon mee gedraaid tot in de middag een uur of 4, makkelijk als je rondom je huis een terras hebt!
En die arme man maar stunnikken daar op dat kamertje, vindt ie niet erg hoor, zeker als je blij bent met het resultaat.
Om een uur of 5 in de middag ging ik de kussens van het terras binnen halen en zag toen dat er net twee reeën, ook bokkenman, in de tuin waren.
Geitje liep in versnelde draf weg en bokkenman liep 3 meter, draaide zich om en wachtte even, draaide zich weer om en ging daarna uit de emmer snoepen en vleide zich een stukje verder neer.
Tijdens het eten en lang daarna, zeker zo'n 1,5 uur, heeft bokkenman op een afstandje van 30 meter van het raam heerlijk liggen dutten, oogjes gingen een beetje dicht, hoofdje zakte wat, en toch attent op gevaar blijven!
Hij heeft nog steeds een schutkleur
Dit is best stoer van het reegeitje want bokkenman hoeft maar 1x zijn hoofd omhoog te doen en even licht zijn gewei naar haar toe keren en zij neemt een reuzensprong opzij!
Vandaar denk ik toch die beschadigingen aan de zijkant van haar lijf, zit aan de andere kant ook.
----------
Vrijdagmorgen 29 april. Het water in de rivier staat zó hoog dat het totale strandje weg is en poppie een beetje verbaasd rond keek.
Het is heerlijk weer en gek genoeg met 6 graden, volle zon, heerlijk om te lopen.
Helaas vanwege een phpdtje kan ik niet langer dan een half uur lopen, maar toch.
Koffie gedronken buiten op het terras, genieten in de zon, wat is dat toch fijn deze tijd.
Dick was vanmorgen getuige van een mooi staaltje stoerheid van een eekhoorn, wie had dat verwacht!
Ik was net te laat om het te zien &^%$#@
Eekje zat bovenop zijn voerhuisje en rondom hem in de boom zaten 8 kauwtjes, eek sprong heel fel van tak naar tak om hen weg te jagen wat nog lukte ook!
Ik denk toch dat hij zich al langer irriteerde aan die brutale vogels want zij zitten ook steeds op de grond waar eekje vaak struint, die vogels hadden de vetbol gesloopt en alles lag op de grond.
Dick heeft de vetbolresten opgeraapt en een stuk verder gegooid om die grote zwarte vogels op een afstandje te houden, zij zorgen namelijk ook voor onrust onder de kleine vogeltjes.
Zo grappig, zit je koffie te drinken, net voor ons neus buiten, zagen wij dat er een pimpelmeesje een ander pimpeltje, kennelijk een vrouwtje, steeds iets te eten kwam brengen!
Ik dacht dat alleen kleintjes gevoerd werden maar kennelijk hoort dit bij hofmakerij, goh wat schattig!
Ook twee roodborstjes samen in de tuin, uniek, moeten man en vrouw geweest zijn want roodborstjes dulden anders geen soortgenoten in hun buurt!
Nog steeds komen elke dag én nacht de reeën, emmertje gistermiddag bijgevuld (5 handjes per keer) en vanmorgen weer leeg.
Gisteravond stond ik in de kamer, bokkenman stond er en keek mij gewoon recht in mijn gezicht aan, terwijl ik in het volle licht stond en ging weer verder met eten!
Wat een leven!
Wel kreeg ik gisteren een berichtje van iemand die het echt weten kan, een voormalige Zweedse jager die nu in NL woont en nog altijd de jacht in Zweden volgt.
Het is een stuk uit een jachtblad waar jager lid van is en waarvan ik even een uit het Zweeds vertaald psje van gemaakt heb, het is namelijk wel héél dicht bij ons in de buurt . . . sterker nog, wij wonen er midden in.
----------
Donderdagmorgen 28 april. Je merkt hier dat het leven weer wat gaat bewegen zo na de winter, met Pasen als startsein!
De oude vaak supermooi opgeknapte Amerikaanse auto's verschijnen, en daar worden ook een soort showtjes voor geregeld, om hun trotsen te showen.
Er worden vele loppissen (rommelmarkten) georganiseerd en heel veel gewoon bij mensen thuis op hun eigen terrein.
Je ziet dan langs de weg een meestal handgeschreven aankondiging met een pijltje waar het is.
Wij gaan ook mee doen dit jaar en hopen van heel wat spullen af te komen . . .
Ook een plaatsje gereserveerd met A&D op een camping, volgens mij op 15 mei, de Rådastrandcamping.
Gisteren de eerste teek op mijn arm, ja terwijl poppie op schoot lag dus makkelijk te raden waar hij vandaan komt!
Zij zelf heeft inmiddels al de eerste anti tekenpil gehad, dus nu moeten wij gewoon opletten!
Godsamme nog steeds geen bericht van garage over camperverlichting . . .
----------
Woensdagmorgen 27 april. Rondom ons zijn er toevallig momenteel heel wat hondjes die wij kennen, of ziek of overleden, een paar jong, een paar op leeftijd.
Als zo'n bericht bij mij binnenkomt word ik zo verdrietig.
Niet dat ik het niet wil weten hoor, maar voel zo enorm mee, weet precies hoe het hen vergaat, diep maar dan ook diep verdriet.
Weten dat je de juiste beslissing neemt met toch altijd dat gemene stemmetje op de achtergrond van 'hadden we niet nog . . .
Maar liefde is ook loslaten.
Onze meiden maken met Dick altijd enorme mooie en vooral ook spannende wandelingen en voor het eerst kwamen zij gisteren vreselijk smerig thuis, dat is lang geleden.
Hij was behoorlijk afgeweken van de paden, en zelfs daar moet je je al niets bij voorstellen, vaak gewoon een spoor en is het maar goed dat hij via de mobiel op de trackers kan kijken en je verdwaalt dus nooit!
Gelukkig was het mooi weer, dus buiten op de kussens gedroogd zodat de troep er bijna vanzelf af viel . . .
Rest mij nu nog een paar armoedige, gore, slordige honden en dat zie je natuurlijk ook goed bij een witte hond en smerige reflectiehesjes.
Het allerbelangrijkste is dat zij ook echt plezier hebben!
----------
Dinsdagmorgen 26 april. Tot onze grote vreugde kan ik jullie mededelen dat bokkenman nog fris en fruitig in het leven staat!
Zoals eigenlijk elke avond tussen 6 en 7 uur komen zij weer de tuin in lopen en we waren blij dat hij er ook weer bij was!
Zijn gewei ziet er weer helemaal normaal uit maar nu zonder de fluwelen bekleding, geen lappen en geen roze meer, eigenlijk vond ik met fluweel mooier, het zijn nu smalle stangetjes.
Ach dit zijn zo de onschuldige dingen waar wij ons mee bezig houden . . . was dat bij iedereen maar zo . . .
Gisteren weer heerlijke uurtjes buiten, nou ik dan voornamelijk, want Dick is nog boven bezig.
Toen wij in de ochtend buiten op het rode bankje zaten, markies een stukje naar beneden zodat ons hoofd koel bleef, beker koffie, hondjes op de kussens aan onze voeten, voelden wij ons al echte bejaarden zónder geraniums maar mét viooltjes.
Ondertussen eekje vlakbij ons en die trekt zich van ons totaal niets aan.
In de middag kwamen er wat wolken die voor een mooi speltakel zorgden, silverlining en als klap op de vuurpijl, een prachtige halo!
Ik had dit volgens mij nog nooit gezien maar schijnt hier vaker voor te komen, heeft met ijskristallen in de lucht te maken en dat kan zijn omdat het hier, ook zeker hoog in de lucht, nog behoorlijk koud is.
Hoewel het nu nog maar 6 graden is met zon en een zwakke noordenwind, heb ik het bankje buiten al in gereedheid gebracht voor de koffieronde straks.
'Uit de wind in de zon', deze uitspraak heeft voor ons altijd iets knulligs, die hoor je nog al eens op het weer op tv.
Mooi toch!
Uhh vreemde vogel . . .
----------
Maandagmorgen 25 april. Al vroeg afscheid van Jip & Janneke genomen, die gaan weer terug naar NL.
Zij hebben 3 weken hard gewerkt aan een aantal projecten en komen nu in juni weer terug om het schilderwerk af te maken.
Gisteren heeft Dick verder aan de logeerkamer geklust en is nu bezig met de vloerbedekking, het wordt echt mooi.
Toen wij gisteren buiten zaten hoorden wij een knal en werd ik vannacht wakker met het gevoel dat onze bokkenman het slachtoffer was geworden en waarom ik dat dan denk weet ik niet.
Dus vanmorgen gelijk in het emmertje gekeken en het was leeg, gelukkig reetjes wel geweest, nu maar afwachten of ik bokkenman vandaag kan spotten.
Geen idee of er nu reeën geschoten mogen worden, ik kan mij dat niet voorstellen maar ja, geef sommige mannen een geweer en zij doen er rare dingen mee, vooral hier in Zweden diertjes schieten.
Vanmorgen ben ik met de meiden weer de berg opgegaan, zo mooi met dit weer, een knalblauwe lucht, die stilte, het uitzicht.
Ondertussen ben ik achter de schermen weer met de site bezig om hem weer aan het seizoen aan te passen.
Net koffie gedronken buiten in de zon en daarom is het fijn zo'n groot terras aan diverse kanten te hebben, je vindt altijd een lekker zon- of schaduw plekje.
Hier een foto van het mooie kunstwerk wat wij van de week gekregen hebben!
Je kunt nog meer van hem zien op FB, Dirks-vinylsilhuetter.
----------
Zondagmorgen 24 april. Voor mij toch altijd weer een datum met een herinnering, mijn vader had anders vandaag 103 jaar geworden, is dus nu 10 jaar geleden overleden.
Nee hoor, geen traantjes voor mij, echt niet, ik jank alleen om mijn hond . . . ohhh sorry hoor, grapje, mijn vader was een prima man/vader.
Ja Til, wat een naar gezicht hè, die vellen aan dat gewei, vinden wij ook en je hebt de neiging om hem even te helpen verlossen van die lappen . . . ik geloof zo maar dat hij dat niet op prijs zal stellen
Vandaag over 3 weken is Wendy hier met vriendin Annemarie, ik tel de dagen af!
En zo leuk want zij was hier natuurlijk in de winter met volop sneeuw en dat is nu een totaal ander beeld en zo rond die tijd zullen J&A ook weer terug zijn, fijn toch!
Onze pup schuift steeds verder vooruit, zit nu al in het najaar volgens de berekeningen en soms geloof ik er bijna niet meer in.
Als het nest door die nare omstandigheden bij hen toch niet door gaat zal ik hier in Zweden gaan kijken, doe ik nu ook al stiekem hoor.
De oude, volgens mij nog net aan levende boom in de voortuin biedt nog wel voeding voor de bonte specht en in de winter hangen hier alle voercontainertjes in, dus mag lelijke boom blijven!
Wij vinden de bonte specht echt een schoonheid.
----------
Zaterdagmorgen 23 april. Toen ik net begon te tikken krabde ik even op mijn hoofd en kon ik bijna niet geloven dat het al zaterdag was en scrolde even terug om te zien of ik mij niet in de data vergist had, nee dus.
Gisteren weer een buitendagje en toen wij in de middag J&N op bezoek kregen hebben we koffie buiten gedronken en omdat de wind toch wel fris werd zijn we daarna naar binnen gegaan, het was toen ook inmiddels etenstijd.
Was weer grappig want toen wij aan de tafel zaten kwamen de reeën ook weer en zo 'mooi', bij bokkenman is zijn gewei aan het vervellen, de lappen hingen er bij.
Best een beetje naar gezicht want wat dan rest, zijn kale nog roze stangen, net of hij gewond is, is in feite ook zo natuurlijk, was moeilijk fotograferen want hij schuurde constant heftig langs de takken.
Wel een leuk weetje is dat je vaak aan de geweien kunt zien of zij in een voedingsrijk gebied wonen, dan zijn de stangen mooi ontwikkeld en zo niet, dus in een arme omgeving, zie je vaak kleine en/of slecht ontwikkelde geweien.
Ook is duidelijk dat het reegeitje hoogdrachtig is, haar melkklieren zijn al erg ontwikkeld en dat is heel snel gegaan deze week.
Mwah de reeën hier hebben het dus goed en ik denk ook niet dat wij de enigen zijn die hen wat bijvoeren!
Wat vogels betreft is het stil bij de voederplekken, niet als wij buiten zitten, dan hoor je veel gezang, maar extra voeding hebben zij niet meer nodig.
We laten een paar dingen hangen en de rest wordt schoongemaakt en opgeborgen tot het najaar.
De bonte specht komt regelmatig nog even aan een vetbol knagen, dus die laten we voorlopig ook hangen,
Vanmorgen voor het eerst weer met de Peugeot naar de berg gegaan en alle sneeuw/ijs is nu weg, er ligt bovenop de berg nog een klein stukje naast het pad, daar waar de 'gletsjer'was.
Eerlijk, ik vind het wel weer fijn, zonder snowsteps en je gewone bergschoenen weer aan.
Foto's zijn van slechte kwaliteit, bokkenman bleef niet stilstaan, jeukt vast erg.
----------
Vrijdagmorgen 22 april. Dat is toch wel genieten zeg met al dat mooie weer en er lijkt nog geen einde aan te komen!
Ja Natas, koffie met taart lekker buiten!
De lunch hebben we toch binnen gedaan want er kwam zo af en toe een fris noordenwindje, tweede deel middag weer buiten.
We kregen een heel leuk en apart cadeautje van A&D, ik zal er een foto van maken en het hier laten zien!
Ook kwam er nog een leuke kaart met een sd kaartje er in van onze schoonzus (zus Dick) en zwager.
Hij heeft daar uren werk aan gehad en heeft allerlei oude foto's en films van zeker 50 jaar terug gedigitaliseerd en dat is zó gaaf!
Gisteravond al een paar uur genoten van o.a. een film van ons toen wij nog in Duitsland woonden (1976-1982) met ons gezin en de twee Ierse Setters, je zag Dick met de auto rijden, uitstappen en de Iertjes gingen gelijk in de racestand door de uitgestrekte boerenvelden, prachtig!
Ze glommen met hun rode lijfjes als een spiegeltjes, goh wat leuk, lief en mooi.
Was echt going back in time . . .
Ook een opname van Dick die woordvoerder van de KMar was in een film van het actualiteiten programma van destijds 'Kenmerk', het item ging toen over illegale Nigerianen op een schip . . . ja toen ook al . . .
Jezusss wat had, uh heb ik een knappe vent zeg!
Op zich beleven we verder niet zoveel want met de camper weg kan niet helaas.
Wat we niet eens wisten dat je hier met licht aan móet rijden, ook overdag, dus dat is het probleem.
Geen straf hoor om thuis te moeten zijn in ons vakantiehuis, zo kom je er toch aan toe om wat andere dingen die ook moeten gebeuren, aan te pakken en frisse buitenlucht komen we ook niet tekort
Wat ons geduld betreft met een nieuwe pup, begint toch wel wat op te spelen, het wordt steeds later in het seizoen.
Maar de natuur kun je niet dwingen, dat weten wij ook maar al te goed.
Deze puppen liggen niet in een schapje in de supermarkten en komen ook niet in een vrachtauto vanuit de oostbloklanden aan, dat is maar goed ook.
Poppetje wil tegenwoordig heel vaak gewoon buiten zitten, bovenaan de trap met zicht op het bos, de eekhoorns hebben haar grote belangstelling gekregen door hun leuke capriolen!
Oef ik moet nu toch echt weer iets aan de foto's doen hier en aan de kleuren van de site, het is wel voorjaar.
----------
Donderdagmorgen 21 april. Gisteren een heerlijke buitendag gehad en eind van de middag kwamen J&J hier gezellig bbqen.
Altijd leuk met hen en nu was het nog eens extra leuk want . . .
Grappig genoeg gaf eekje weer een komische voorstelling en . . . bokkenman kwam ook kijken op zo'n 30 meter afstand vleide hij zich neer en bekeek het gedoe bij ons rustig!
Ongelofelijk toch, ben je met 4 man die echt totaal niet rustig zijn en een bbq.
Vanmorgen weer met de meiden naar de rivier en de Klarälv stroomde erg hard en het zandstrandje was een strookje, smeltwater van de Noorse bergen en dat gaat nog veel meer worden, ook weer zo boeiend om naar te kijken.
Nu kort weer stukje want direct komen A&D hier koffie drinken.
Foto van de nog nette tafel.
----------
Woensdagmorgen 20 april. En nog steeds is er geen 'jaarverslagje' geschreven over een jaar in Zweden wonen.
Dat heeft een reden.
Ik wilde er ook wat foto's bij zetten maar dat gaat mij nog steeds zo moeilijk af, al die foto's zien waar ook Emma op staat.
Ze is zo onlosmakelijk verbonden met die begintijd.
Ook is dat de reden waarom ik van ons huis en tuin nog geen bladzijde gemaakt heb met foto's van voor en na.
Terugkijkend is het een zeer emotionele tijd geweest, allereerst natuurlijk het emigreren op zich, veel drukte en als enorme dreun het verlies in 3 dagen tijd van Emma.
Maar het komt goed hoor, moet eerst wat overwinnen.
Behalve het ontzettende mooie weer zien we ook aan andere dingen dat de lente echt begonnen is, het wol voor de nestkastjes is niet aan te slepen, wat leuk toch!
Vorige week zag Dick in het bos een citroenvlinder, helgeel, dus een mannetje en ook hadden we nog een prachtige rouwmantel op het terras, althans hij fladderde om ons hoofd.
Als íets mij geleerd heeft het afgelopen jaar, is het veel meer oog voor de natuur hebben, wat een rijkdom, je zoekt dan namelijk ook veel meer op internet over wat je ziet.
----------
Dinsdagmorgen 19 april. Vanmorgen in T shirt naar de rivier geweest om daar te wandelen en de meisjes hebben weer genoten.
Het blijft heel apart dat we nooit mensen met honden tegen komen, maar die Zweden zijn ook heel schijterig, ander woord heb ik er niet voor wat de lading dekt, met andere honden.
Dit fenomeen kenden wij ook al voor wij hier woonden.
Dit betekent dus wel dat je met een pup ivm goed socialiseren dingen moet gaan opzoeken anders wordt mijn eigen pup straks ook een Zweedse sch uhh bangerik.
Nou wat Dick gisteren meemaakte is toch ook uniek te noemen!
Hij ging het eekhoornhuisje bijvullen en let dan altijd op of er geen diertjes net in de tuin zijn, want zelfs een eekhoorn die voor ons op de loop gaat vinden wij vervelend.
Dus hij met de ladder tegen de boom, kijkt hij op misschien 20 meter afstand in de ogen van reebokkenman en . . . die bleef gewoon staan maar begon tegen hem te blaffen!
In reeëntaal betekent dat een waarschuwing 'gevaar' en laat hij het zo ook aan zijn soortnoten weten.
Maar goed, Dick vervolgde zijn werkje, keek verder niet naar bokkenman die zich langzaam omdraaide en rustig een stukje verder ging staan.
Dick was klaar liep weg met de ladder en ja hoor binnen een paar minuten stond hij uit de emmer te eten!
Volgens mij zijn wij de reeën aan het tam maken . . .
Telkens weer leuk, het strandje in de rivier
Er ligt maar één kussentje in de zon dus: samen delen
----------
Maandagmorgen 18 april. Wat ga ik vertellen? Dat wij bijna niks doen? Alleen het hoognodige?
Volgens mij doen de meest mensen in NL dat ook.
Natuurlijk zijn er dingen die je gewoon elke dag moet of wil doen en momenteel besteden we tussendoor toch wel wat tijd aan de zolder, pff dat hadden we van de winter toch moeten doen.
Zonder dollen, we hebben gisteren de kerstspullen maar eens opgeruimd, dat werd wel tijd toch?
Straks is onze logeerkamer weer bezet en dat moet er wel een beetje aardig uit zien.
En tussendoor zoeken we een smoes om toch weer even buiten te gaan zitten, ik hou helemaal niet van thee en koffie, 2 kopjes per dag is genoeg voor mij, maar dat is dan de reden.
Het was gisteren dusdanig warm dat wij voor het eerst de parasol opgezet hebben en de markiezen naar beneden!
Toen wij aan de eettafel zaten te fonduen viel ons wat op, we zagen 'gewone' dieren, 4 duiven, groepje meeuwen krijsend boven het bos, en twee kauwtjes, hadden we hier ook nog niet gezien.
Gistermiddag kwamen de reeën terwijl wij op het terras zaten te praten ook weer, zeer schuchter en bleven wel op afstand en kwamen niet eten, dat was een brug te ver voor ze.
Hoe snel poppie ook ruikt dat zij er zijn is ongelofelijk, juist aan haar zien wij dat er reeën zijn, zeer behoedzaam loopt zij naar de balustrade om adem- en geluidloos bijna oog in oog met een ree te staan, en zij rennen niet eens weg.
Net zag ik ook dat een pimpeltje een enorme bos wol in zijn nestkastje sleepte, wat is dat toch schattig, alle 4 de nestkastjes zijn druk in gebruik!
Alleen het 'open' nestkastje is nog niet in gebruik, zover als wij het zien natuurlijk.
Het onderstaande stukje is bedoeld voor iemand die tot vervelends toe probeert mij te overtuigen van zijn mening vwb corona en Oekraïne.
----------
Zondagmorgen 17 april. Net als bij jullie zitten we in een groot hogedrukgebied en zulk mooi weer!
Net leuke wandeling gemaakt waarbij poppie weer lekker uit haar plaatje gegaan is en wij niet ongerust vanwege de tracker en je gewoon ziet dat zij altijd, niet zichtbaar, toch in je buurt is.
Wel komt zij elk moment even 'contacten' met ons, zo fijn!
De wandeling verloopt daar van open veld naar beneden naar een stroompje waar zelfs nog forse ijsresten lagen en beneden aangekomen was de temperatuur echt veel kouder, grappig want de meiden gaan daar echt het water niet in, voelen kennelijk dat het echt te koud is.
Ook apart want het water uit de kraan is ook kouder dan uit de koelkast omdat de waterleidingen hier zo diep liggen en de grond daarbij ook nog bevroren is.
Ik ben een grote waterdrinker maar heb ook een fles op het aanrecht staan voor een snelle beker water en dat kan ik niet uit de kraan, te koud!
Net thuis gekomen, tuindeuren open en de hele santenkraam weer buiten gezet/gelegd en koffie gedronken.
Gisteren naar Karlstad geweest en zoals altijd weer, snel onze boodschappen bij elkaar gerausd, wat oude auto's gezien, viel tegen, kennelijk foute tijd foute plaats.
En dan . . . . weer heel snel naar huis en de hondjes . . .
Toelties in de zontie en hondjes op de kussens, later in de middag nog een rondje hondje, zo vergaan hier de dagen.
----------
Zaterdagmorgen 16 april. Vandaag precies zijn wij al een jaar op vakantie in Zweden!
Volgens mij geloven jullie dat wel want wij zelf denken het ook, want hoe wij wonen, zou je wel willen huren als vakantiehuis, dat zeggen wij zo vaak tegen elkaar!
Natuurlijk kom ik daar in een speciale editie nog op terug, nu geen tijd.
Gisteren een totale buitendag gehad inclusief bbq en de eerste zonnebrandmiddel op ons gezicht gesmeerd!
Zie de sneeuw/ijs nog links op de foto!
----------
Vrijdagmorgen 15 april. En toen kregen wij gisteravond weer een Auroraseintje en het zag er uitstekend uit, maar schijn bedroog . . .
Ipv rond 22.00 uur in bed te liggen gingen wij om 23.00 uur de berg op, de condities waren super.
Al snel zagen wij een dikke wolk boven het noorden die ons dwars ging hangen.
Na een uur turen en slaperig worden zijn we weer naar huis gegaan, alweer zeggen we 'volgende keer beter'.
Vannacht weer een graad of 4 gevroren en is het nu schitterend weer en op de berg was het weer warm.
Vandaag gaan wij er een buitendagje van maken en ik denk zo maar dat de bbq ook aangezwengeld gaat worden, oehoeee J&A we missen jullie!
Of er morgenochtend een krabbel komt weet ik nog niet, we gaan op tijd weg naar Karlstad want daar is een jaarlijks festijn met van die oude, mooi gerestaureerde Amerikaanse sleeën.
Niet dat zoiets mij nou echt boeit maar Dick vindt dat leuk en we moeten gelijk daar wat boodschapjes doen.
Poppetje gisteren langs de rivier, er ligt nog een ijsrest
Roos houdt er niet meer zo van om over stroompjes of over houten bruggetjes te lopen!
----------
Donderdagmorgen 14 april. Nee er is bij ons niets aan de hand hoor, ik merkte dat ik met mijn berichtje wat onrust gezaaid heb, maar het ligt iets anders dan veel van jullie denken.
De fokker van de hopelijk toekomstige pup (?) heeft gehoord dat hij ongeneeslijk ziek is, al in een vergevorderd stadium, onbehandelbaar.
Hij voelt zich lichamelijk gelukkig goed, heeft ook nog geen klachten.
Een mokerslag noem je zoiets, niets meer en niets minder, zij willen de draad toch gewoon weer opnemen waar zij mee bezig zijn.
We wachten het voorlopig gewoon rustig af en ondernemen zelf ook verder niets, dus ook niet verder kijken naar een andere pup.
Geestelijk kan ik dit ook niet, zou mij een egoïstisch gevoel geven.
Het onderdeel van de camper is besteld en moet uit Italië komen bij de Fiat vandaan, nou dat wordt dus wachten geblazen.
Neemt niet weg dat wij wel gewoon met de camper weggaan en alleen maar met daglicht gaan rijden en als het zou moeten, een tunnel bijvoorbeeld, dan doet het licht het wel, mits je het knopje vast houdt.
De vogelvetspiraal is weer in beeld, hij lag in de andere tuin onder de boom, dat moet een grote vogel geweest zij die hem uiteindelijk toch kennelijk te zwaar vond, jammer dat wij dat grapje niet zelf gezien hebben.
Dick kwam er vol trots weer mee binnen hoewel ik liever had dat hij, de spiraal dus, weg was en weg bleef.
Nu moest ik dat ding net weer volproppen.
Gisteravond heerlijk gegeten bij J&J, zij hadden nog een groot stuk 'gebraad', zoals zij dat noemen, teveel voor 2 en het moest gewoon op.
Zij zijn hier eigenlijk altijd een week of twee en we eten dan een keer bij ons en wij dan weer bij hen, altijd erg gezellig en lachen met die mannen!
----------
Woensdagmorgen 13 april. Dick is met de camper naar de garage, de knop, ik weet niet hoe zo'n ding echt heet, van de verlichting is defect, al langere tijd maar vanwege de sneeuw is er al 2x een afspraak afgezegd door ons, te groot risico om met zoveel sneeuw te rijden.
Maar nu sowieso het mooie weer er aan komt en de camperkriebels bijna niet meer te houden zijn, moet het nu gemaakt worden.
Gisteren geen leuke mededeling gekregen, ik zal het één dezer dagen nog wel uitleggen maar ons lange reisje naar NL om een Fauvenpupje op te halen gaat waarschijnlijk niet door.
Dit heeft best verstrekkende gevolgen voor ons ivm de planning, maar zinken in het niet bij de reden waarom het misschien niet door gaat.
Om de dag toch nog wat gezelligs te geven zijn we met de meiden naar Stor En gegaan om te wandelen en even de mannen (J&J) te bezoeken en te kijken naar de klus waar zij mee bezig zijn.
Er lag nog heel veel ongerept sneeuw daar, ja jeetje toch weer mooi hoor!
Op de terugweg nog even naar het huis van J&A plantjes water geven en kijken of alles er nog goed bij staat, niet dat wij daar aan twijfelen maar toch.
Ook weer een verrassing in eigen tuin!
Baas reebok vindt het bij ons vast wel heel veilig want hij boog zijn voorpootjes in en ging gewoon liggen rusten terwijl hij ons toch echt door het raam zag!
De circusacts van de eekjes heeft ons ook weer een tijd bezig gehouden, ogen tekort hier.
Dit is toch wel geweldig hè en werkelijk ik zat gewoon op mijn stoel voor het raam!
----------
Dinsdagmorgen 12 april. Nou daar zit ik dan en heb eigenlijk niks te vertellen, totaal leeggestort hier gisteren.
Natuurlijk weet je altijd wel wat maar of dat het vermeldenswaardig is of teveel privé, daar loop ik dan wel eens eventjes tegen aan.
Wel wat geks, er hing zo'n soort spiraaltje buiten aan de boom waar van dat gevulde vet in gewurmd moet voor de vogels, gewoon met een haakje aan de boom.
Gisteravond was het vet alweer bijna op en was een klusje voor vandaag, geen leuk werk, dat gewriemel met die troep tussen de spiraaltjes door.
Laat dat ding nou helemaal weg zijn!
Het hang, hing in de voortuin die helemaal omheind is wat je op de foto's wel kunt zien.
Dan denk je nog dat dat ding er af gevallen is maar Dick heeft hele tuintje nagekeken en doet dat zorgvuldiger dan ik, daarbij ligt er nog ijs/sneeuw en zou het makkelijk te zien zijn, maar spiraaltje is en blijft weg!
Wij peinzen ons een versuffing want welk dier kan dit nou van de boom afhalen en het hek over nemen, geen flauw idee.
Nee geen mens haalt dat in zijn hoofd hoor, het is een waardeloos ding, wij wonen hier praktisch alleen, dus is beslist geen optie.
Vanmorgen was er een domme nerveuze eekhoorn die het klepje van het voerbakje niet open kon maken en had ook geen geduld, logisch want er cirkelde zo'n lastige ekster om hem heen!
Eigenlijk wil je als mens dan ingrijpen maar ja hè, het is de natuur, net als dat baas bok zo af en toe in ons beeld kleine bokje achterna zit.
Zo dit is het weer en gaan we weer genieten van een mooie dag!
Foto van een zeer tevreden stel lieverdjes!
----------
Maandagmorgen 11 april. Gisteren zijn we een tijd bezig geweest om al het sneeuw van het terras te scheppen en over de balustrade te kieperen.
Het laatste dunne laagje sneeuw smelt vanzelf weg en nu is het terras alweer helemaal droog en de zon schijnt volop!
Soms ben ik bang teveel in superlatieven te spreken/schrijven, maar ja ik kan het ook niet anders verwoorden.
In de avond hele gezellig uurtjes gehad met Jip en Janneke en zeker tot 23.00 uur aan de tafel gezeten.
Even dit, Jip en Janneke zijn twee mannen, twee vrienden en de vrouw van Jip (een ontzettend humoristische vrouw) noemt hen altijd zo.
Zij komen hier samen en klussen aan het huis van Jip of aan één van zijn andere huizen, soms komt de vrouw van Jip mee maar zij heeft een hele drukke baan en hij is zzp'er.
Was een grote verrassing voor hen want terwijl wij aan de tafel zaten, het is natuurlijk ook nog lang licht, kwamen de reeën weer en dat hadden zij nog nooit gezien, zo dichtbij!
Zo leuk want je hebt echt oogcontact met de reeën en zij blijven daarna dooreten of lopen gewoon wat rond.
Langzaam gingen zij weer het bos in om wat later alweer te verschijnen, fantastisch en wat genieten wij hier van!
Dit is dus wat ik bedoel, in superlatieven praten.
Goed, vlak erna zegt Dick, die naast het raam zit, 'jongens even kijken', en liep er een prachtige vos door de tuin, bleef even stilstaan, ook weer op een paar meter afstand en ook deze keek gewoon naar binnen!
En toen vanmorgen alweer, sorry hoor, ik móet het gewoon weer vertellen, was baas bok er ook weer, ontdekte dat het emmertje leeg was (wat Dick gelijk weer zó zielig vindt) en liep naar het hooikribje en daar staat ook een liksteen op de paal en nam hij daar maar genoegen mee, ook weer leuk om naar te kijken.
Ondertussen telkens onze richting op kijken terwijl wij achter het raam stonden, wij bewegen ons expres zodat zij daar aan wennen dat wij geen kwaad doen.
En toen . . . kwam hij gewoon langzaam onze richting oplopen terwijl hij naar ons keek, ging weer naar de emmer, en helaas nog leeg!
Dick wilde hem gaan vullen maar hoorde geluid uit het nestkastje boven de garagedeur en besloot dat hij maar even zou wachten tot pimpeltjes er weer even uit waren.
Ondertussen kwam Janneke onze trap halen die in de garage lag.
O jee een dilemma voor Dick zeker . . .
Dan moest toch de garagedeur open en komt het op een ander toch ietwat suf over om te zeggen, 'nee dat kan nu nog niet want de pimpeltjes zitten in het nestkastje . . .' (inmiddels garagedeur dicht en de zijdeur binnen in de garage vrijgemaakt)
Ja toch maar gedaan en ondertussen heb ik de auto gestart en ben met de meiden weggaan, naar de berg en jahaaa ik heb daar mijn jas uitgedaan en liep in mijn T-shirt in de warme zon en konden de snowsteps van mijn laarzen!
Bij thuiskomst even in de auto blijven zitten en gekeken of de pimpeltjes niet verdwenen waren, en gelukkig ik zag hen weer!
Zo, een lange krabbel met allemaal prietpraat, maar zo zit ons leven dus hier in elkaar, kneuterigheid ten top en wij zijn er blij mee!
Vanmorgen dus.
----------
Zondagmorgen 10 april. Geloof het of niet maar het is hier nu 5 graden en de tuindeuren staan wijd open en nee ik heb het (nog) niet koud en zit in mijn T-shirt.
Daarbij ook net trouwens mijn dagelijkse oefeningen gedaan dus is het logisch dat de kou nog niet doordringt.
Zo heerlijk, die fijne, frisse zuivere lucht hier, ondertussen luisteren naar de kwetterende vogels, en dat is heel wat anders dan in NL het laatste jaar met die smokey buurvrouw, wat een ellende.
Van de zomer eens vragen aan de nieuwe bewoners of zij er ook last van hebben . . .
Volgens mij hebben we deze week al de 5e 20kg zak zonnebloempitten gekocht en daar blijft het ook nooit bij, vetbollen in soorten en maten, met en zonder pinda's (jaha zónder netje hoor) gedroogde meelwormen, zak hennepzaad, 20 kg wildvoer voor de reeën en nog wat ander spul.
Het bakje met wol is hier binnen een halve dag leeg geplukt en moet ik ook zo weer bijvullen, dat doe ik maar mondjesmaat want dat is mijn wol om te naaldvilten, beetje zonde beetje duur, uhh duur??????
Gisteren een appel in zo'n speciaal houdertje gedaan en huppakee binnen een uur was het op!
Het heeft ons dit jaar een vermogen gekost maar we hebben er zoveel plezier van!
De zon schijnt en de sneeuw smelt lekker, viooltjes net buiten gezet, kortom, kom maar op mooi weer!
Straks begin ik aan het kokkerellen, niet overdreven hoor want vanavond komen onze NL buren, Jip en Janneke bij ons eten, gezellig!
J&A zijn nog in NL en we missen hen, maar zal nog even duren voor zij hier weer zijn.
Gisteravond lekker zitten bingewatchen, de 'Kastanjemannen", jeetje wat goed en spannend en wilden graag weten hoe het af zou lopen, de dader dus en hebben tot 12.30 uur ongeveer gekeken . . .
----------
Zaterdagmorgen 9 april. Gisteren precies een jaar geleden dat wij vertrokken uit NL, de tijd vliegt, pff wát een prachtig leven hier in Zweden!
Dick zei ook nog dat het opvallend is hoe wij hier ín en mét de natuur leven, wat een verschil met ons vorige leven.
Had ik het gisteren nog over de vele vogels, wat ook de hele dag bleef en nu ook weer, het werd ook nog eens een reeënmiddag en tot gisteravond heb ik er steeds 4 gezien rondom ons huis.
Om 20.00 uur ben ik gestopt met kijken want daarna wordt het snel donker en werd ik moe van mezelf, telkens van het ene raam naar het andere.
Het mooie is natuurlijk dat wij bijna in het bos wonen, de bomen nog kaal zijn en er veel sneeuw ligt en dan kun je hen heel goed gewoon door het bos zien lopen, beetje aan twijgjes happen, beetje over de grond krabben voor wat voedsel.
Het zijn steeds twee bokken en twee reegeiten, en ik denk zomaar dat het gezien de grootte een reegeit is met een jonge bok van vorig jaar en een jonge geit.
Daarbij loopt baas bok en dat laat hij vaak zien ook!
Ook dat is weer zo leuk om te observeren!
Vooral het jonge bokje met zijn mini geweitje is het bokje bij de bok, met regelmaat moet hij een eindje opzouten en als baas bok uit de emmer staat te eten moeten ook die vrouwen opbokken!
Vanmorgen weer lekker gewandeld en het gaat erg makkelijk nu, zelfs in de sneeuw.
Poppie vond nog een vers half afgekloven reeënbeentje en liep er trots mee rond maar uiteindelijk moest het toch begraven worden.
Zo mooi om te zien dat er tussen Laura en Roos totaal geen concurrentie is, zij staan gewoon samen aan dat bot te kluiven en dan heeft Roos hem even en dan poppie.
Toch vond Roos kennelijk dat het kluifje toch echt van pop was want zij liet hem elke keer vallen voor haar, en juist dát deed zij niet toen zij zelf eens een bot vond!
Het is echt supersociaal gedrag hoe zij met elkaar om gaan, zo tolerant en zo aardig.
Ja geweldig hè MarijkeO dat van die kepen, en wat een leuke uitleg!
Het jonge bokje
Dit vind ik zelf zo'n mooi winterplaatje en wat ben je rijk als je dit vanuit je eetkamer ziet!
Keep mannetje in broedkleed, zie je aan zijn bijna zwarte hoofdje
----------
Vrijdagmorgen 8 april. Goh ik weet gewoon even niet hoe ik mijn krabbel moet beginnen.
Gistermiddag gingen wij even naar Sunne om wat raamlijsten te kopen, dit voor de binnenkant van de keuken.
Foto: onderweg naar Sunne, het is een prachtige berg weg .
Wij kijken nog altijd in de keuken tegen een geraamte aan en gek genoeg went imperfectie ook . . .
Maar toch, we krijgen straks weer het nodige bezoek en hebben afgesproken dat het klaar moet zijn voor zij komen.
Té vaak dat ik zeg 'o dit moet nog en o dat moet nog', tot grote ergernis van Dick want die heeft vaak geen zin in dat soort klussen.
Laat hem maar uren met de meiden wandelen, dan komt hij pas echt goed tot zijn recht!
Grappig want rondom Sunne hebben wij zo'n 12 jaar geleden serieus gezocht naar een huis wat toen toch niet door ging.
Onderweg begon het licht te sneeuwen en keek ik even op m'n mobiel wat wij konden verwachten, nou ja sneeuw zag ik maar dat zal wel weer loslopen en ja hoor, dát had ik gedacht!
We hadden de meiden mee en hebben nog een leuk stukje gelopen maar het werd best koud, het sneeuwde wat en er was een koude noorderwind, nu nog trouwens, evengoed een prachtig rondje en thuis wachtte de chocomel met slagroom . . .
In één nacht, en het sneeuwt nu nog licht, zijn wij weer in de winter geduikeld en is er ongeveer 12 cm gevallen.
Natuurlijk vinden wij het verschrikkelijk mooi maar zo langzamerhand krijgen wij er toch wel genoeg van, dit is nu al vanaf half november en vooral die lastige ijslaag waar we een tijd last van hadden is vervelend en die begon juist weg te smelten.
Sneeuw is hartstikke leuk, maar dat dooien en weer vriezen is geen grapje en ben je toch altijd bang te vallen en iets te breken.
Wat wel weer superleuk is dat het werkelijk een vogelinvasie is hier, zowel voor als achter, de mooiste kleuren, formaten en het gedag is kostelijk om naar te kijken!
Het is nu bijna 11.30 uur en ik heb verder nog geen steek gedaan en kan mij bijna niet van het raam scheuren, maar de batterij van fototoestel was leeg dus was er geen andere keuze meer dan maar even en paar appelflappen te bakken voor bij de koffie.
Dick was met de meiden weg en ik hoorde dat zij het weer dikke pret vonden, die laag sneeuw!
Oh heeft Dick zich het schompes sneeuw geruimd en net harde klappen en denderde het weer van het dak het terras op en kan hij weer opnieuw beginnen.
Volgens mij is dit een spreeuw en heb ik hier nog nooit gezien!
Oehoee MarijkeO is dit een keep? Ja dus, een mannetje al in broedkleed!
Dit is een keepmannetje nog in winterkleed, wel zie je dat zijn kop al wat zwart gaat worden bij zijn ogen, met een zonnepit in zijn snaveltje, dank je MarijkeO!
----------
Donderdagmorgen 7 april. 'Even stil staan' zei ik gisteren, dat bleek een understatement te zijn.
Ik had de foto van Dick, hij kreeg die herinnering via Google binnen.
Het zette hem aan tot het pakken zijn zijn externe harde schijf en ging alle foto's (veel!) bekijken van ons laatste nestje, ik zeg nestJE zo ziet het er uit, 5 pups.
Bij de geboorte waren het 12 pups, allemaal teefjes, een echt meidennest en dat bedoelde ik met een zee van tranen en verdriet, na 2 dagen afscheid nemen van meer dan de helft van je ogenschijnlijk gezond geboren pups.
Ik zat tegenover Dick aan de tafel nieuwe bandjes aan de hondendekjes te naaien en hij liet steeds foto's aan mij zien en ik werd overvallen door emoties.
Het was alsof het de dag van gisteren was en de hele film werd weer afgedraaid in mijn hoofd.
Tranen waren niet meer te stuiten en ik heb vreselijk gehuild en het kwam weer van heel diep, net als met het overlijden van Emma.
Het heeft mij de hele dag eigenlijk achtervolgd.
Ja inderdaad Nelly dat was wat met die foto's maken, achter de boomstam lagen, Wendy, Charlotte en ik en hielden de ietwat onwillige pups omhoog ☺ en Dick als niet de meest geduldige hondenfotograaf maakte het tot een hele operatie . . .
'The making of' plaatjes zijn trouwens ook erg leuk maar ik was niet in de stemming om die er nu bij te zetten.
Maar nu is verdriet weer over hoor en ben weer over gegaan tot orde van de dag.
Fijn gewandeld en vooral poppie ging weer los . . . dit maal langs de rivier en vooral de veel lawaai makende watervogels (weet niet wat het was) midden op de rivier hadden haar belangstelling maar gelukkig dat zij het water veel te koud vond!
Ja hoor Tineke, ik zag het, het is Kristianstad in de mooie provincie Skåne Län!
En ook krijgen jullie volgende week weer heel mooi weer, dus dat wordt lekker naar de caravan!
Vooral de merels en de roodborstjes vinden dit heerlijk en ik vind de verpakking heel leuk!
----------
Woensdagmorgen 6 april. Even stil staan bij een hele mooie periode, ons laatste nestje Gordons Setters, geboren op 15 februari 2012.
In totaal hebben wij 8 nestjes gefokt en besloten toen om het er bij te laten.
Het hebben van een nestje kost enorm veel energie om het goed en verantwoord op te laten groeien, de 8 á 9 weken dat zij bij je zijn.
Neem daarbij ook de nazorg en je bent maandenlang onder de pannen, leuk hoor, zeker weten, maar na die tijd ben je totaal gesloopt, althans dat waren wij . . .
Naast een geweldige tijd hebben wij ook heel verdrietige momenten gehad, slapeloze nachten, zeeën vol met tranen vergoten en nare beslissingen moeten nemen.
We konden dit niet meer aan en lieten cq laten het fokken nu aan anderen over, die misschien een sterkere geest hebben in dit emotionele gebeuren dan wij.
Van de 8 nestjes zijn er maar 2 pups bij ons gebleven in al die jaren, Julia (van Eva in 1997) en Emma (van Noor in 2008), onvergetelijke hondenkinderen, zoals alle hondjes natuurlijk die bij ons geweest zijn.
Tóch geeft een hondje wat bij je geboren is nog iets extra's.
We onthouden de heerlijke honden, fantastische dingen en de fijne vrienden en kennissen die wij aan onze nestjes hebben overgehouden!
----------
Dinsdagmorgen 5 april. Wat grappig Tineke van je buren, maaruh zijn zij echt wel naar Zweden, want Kristiansand ligt in Noorwegen!
Jazeker MarijkeO wij zijn ons er ook terdege van bewust dat de trekvogels moeten aansterken en met de kraanvogels was onze bedoeling ook niet . . . helaas gaat er soms ook wel eens iets nét wat anders bij ons dan de bedoeling is/was!
Al met al viel er gisteren toch nog aardig wat sneeuw wat later over ging in natte sneeuw en aan het eind van de dag leek het op grove regen, wat gelukkig maar heel kort duurde, want ja als het dan in de nacht weer gaat vriezen heb je in de ochtend weer een ander glibber en glijverhaal.
Wakker worden vanmorgen met een stralende zon en alles weer bevroren, zo ontzettend mooi!
Wel moest ik even nadenken waar ik met de meisjes naar toe zou gaan en welke auto ik dan pak.
De weegschaal sloeg door om met de Subaru de berg op te gaan en hoe de weg zou zijn zou ik onderweg wel meemaken, kon altijd nog stoppen en verder lopen, er komt daar namelijk nooit iemand.
Stoere von ging dus gewoon de berg op en dat ging helemaal probleemloos, alles went dus.
Ik waande mij op wintersport, godsamme wat een schoonheid, strakblauwe lucht en alles wit, de warme zon, hier word ik zo gelukkig van!
berregie op
Afdruk van mijn laars met snowstep
Happy Roos
En toen ik thuis kwam kreeg ik dit cadeautje, elke morgen doet Dick echt een heel klein laagje wildkorrels in de emmer en de reeën weten dit al precies!
---------- ,
Maandagmorgen 4 april. En dan sta je op en word je verrast door een aardige laag sneeuw en nog sneeuwt het gestaag.
Ik hoorde herfst in NL maar wij hebben weer even winter!
De bedoeling was jullie op nog wat voorjaarsplaatjes (vogels) te trakteren maar ja, april doet wat ie wil en ook, wel Zweden natuurlijk.
De temperatuur is prima, gewoon 0 zonder een zuchtje wind.
Vanmorgen toch al weer wat leuks mee gemaakt, wij hadden niets in de gaten en poppie wilde even op het terras, zij mogen 's morgens in het hondentuintje altijd eerst even plassen, maar zij ging naar links, dus waar onze eethoek buiten staat.
Doodstil stond zij daar, oog in oog met het reebokje, zat 3 meter tussen!
Kijk dat ons poppie zo rustig is weten wij maar dat het bokje totaal rustig stond te kijken, zonder een spoortje paniek vonden wij helemaal geweldig!
Laura liep naar het hondentuintje voor, waar het hekje een stukje schuin naar buiten staat zodat zij het bokje nog beter kon zien, zo mooi!
Bokje liep heel ontspannen weg, keek zo af en toe achterom, stond weer even stil naar poppie te kijken en vervolgde zijn weg zonder ook maar zijn pas te versnellen!
Wij vinden dit zo super, de reeën kennen uiteraard de geur van onze honden (neehee zij stinken niet!) en vinden hen dus niet bedreigend, is ook wel logisch want zij zijn hen nog nooit achterna gerend.
Jeetje wat zijn wij blij met hoe wij dit om ons huis hebben afgezet en het wild onze tuin gunnen en ons de blik op hen, totaal onze bedoeling van 'wonen in Zweden'.
Vlak er na ging Dick met de meiden weg en ik kijk nog even naar buiten en ja hoor, daar is bokje weer en nu kon ik wat foto's maken!
Ondertussen hebben wij ook het nestkastjeswol al 3x aangevuld . . .
Dick is nu met de meiden weg, heeft mijn beurt even over genomen en mag vandaag van mij niet zo lang, hij heeft gisteren een wandeling van 9.5 km gemaakt en uh zonder ook maar 1 mens tegen te komen!
----------
Zondagmorgen 3 april. Alweer zo'n stralende dag maar de dag niet prijzen voor het avond is toch?
Er staat voor vanavond en morgen sneeuw op de rol en vind ik aan één kant leuk, maar aan de andere kant, kom maar op met de lente!
Goed, de sneeuw die er zal vallen smelt nu ook (hopelijk) weer snel.
Het wolkastje voor de nestjes was gisteren helemaal leeg geplukt en hebben er snel weer nieuwe wol in gelegd, grappig.
Gistermiddag een hele tijd in in de zon gezeten op het terras, hondjes ook op hun kussens, heerlijk, maar de noorderwind was niet echt fijn.
Daar bedacht Dick iets op, wij hebben aan de camper zo'n inschuifwindscherm, weet niet goed hoe ik dat moet uitleggen, maar die is demontabel en heeft hij aan de muur op het terras gemaakt en zaten wij totaal uit het windje, hoe fijn.
Ook leuk is dat het een ietwat doorzichtig is want wij willen ons voor de buiten wereld niet helemaal afzonderen, we wonen hier al zo apart en dat is genoeg.
Net heb ik een kladkakka, een Zweedse chocoladekoek gebakken, recept uit Yvon Jaspers kookboek, en echt zo lekker!
Nou Agnes jij heb op je Hollandse stekje ook niets te klagen dus, dat lees ik wel, wat veel soorten vogels en wat leuk voor Ron!
Ik ben ook al gelukkig met een doodgewoon roodborstje!
----------
Zaterdagmorgen 2 april. Vanmorgen voor het eerst weer langs de rivier en op het strandje gelopen, en wat was het weer mooi!
Toen ik thuis kwam, ook weer grappig, ik stapte uit de auto en hoorde een keihard getik, bleek een pimpelmeesje, die kennelijk meubeltjes aan het versjouwen was in het nestkastje!
Dit kastje hangt (hing er al voor wij hier kwamen wonen) boven de garagedeur en binnenkort gaan we de garageklapdeur niet meer gebruiken, laten de auto's buiten staan en kunnen aan de zijkant door een deur naar binnen, om de pimpeltjes ongestoord te kunnen laten broeden.
Gisteren een soort drukke dag ahum, ik ging mij pas om 13.30 uur aankleden, té druk met buitendiertjes spotten.
Tot onze grote vreugde weer een nieuwe vogel in de voortuin, een grote bonte specht, wel kleine bonte spechten gehad maar dit was de eerste grote (wat wij dus zien), en wat zijn ze mooi!
Inmiddels weten de vogels dat zij gewoon het kooitje in en uit kunnen én . . . kwam eekje er ook in en het 'elastiekje' kwam er ook zo weer uit!
Vlak er na rende hij hier over het terras, zo leuk, maar te snel om daar een goede foto van te nemen.
In de middag bij de winkels kwam ik een Zweeds echtpaar met twee Ierse Setters tegen en hoewel ik geen Zweeds spreek en mevrouw 3 woorden Engels konden we toch een begrijpelijk gesprekje voeren, inclusief handen en voeten gebaren.
Ik had de meiden achter in de auto omdat ik gelijk ging wandelen en mevrouw wilde hen graag zien, dus klep open, en die twee lieverdjes lieten zich weer van hun goede kant zien, ze hebben ook geen slechte kant natuurlijk.
Net zo rustig blijven zij in de auto staan en na de lieve begroeting draaiden zij zich om en gingen weer in een rondje liggen, wat een schatten zijn het toch.
Mevrouw vroeg of ik het niet leuk vond om naar de 'brukshundklubb' te komen, is voor alle soorten honden en op woensdag om 18.00 uur en ik ben van harte welkom!
Natuurlijk ga ik zeker een keer kijken en straks (?) is het ook leuk om met mijn Fauvenpupje daar naar toe te gaan, je ziet hier in het dagelijkse leven eigenlijk zelden een hond.
De grote bonte specht, wat een verrassing!
Elastieken eekje
----------
Vrijdagmorgen 1 april. Geen grapje maar er kwamen leuke filmpjes en foto's via apps en mailtjes binnen vanuit NL, ja hoor eindelijk sneeuw!
Goh wat had ik er blij mee geweest als ik nog in NL zou wonen . . .
Nu nog hoor, maar zo langzamerhand mag de tuin toch wel weer eens groen worden, vanaf half november hebben wij een witte tuin, maar nu wel van het ijs!
Nog steeds staan de plantenpotten vast gevroren aan de grond, geen beweging in te krijgen.
Denk nou niet dat ik baal want ik vind het klimaat hier meer dan super!
Gisteren in het middaguur zelfs bbq op het terras, een kleine bbq maar toch, we zaten heerlijk in de zon en net toen we het laatste stukje naar binnen schoven kwam er een dikke wolk en ging het sneeuwen, stelde niets voor hoor, maar toch!
Heerlijk om elke morgen weer op de thermometer te kijken en zien dat het lekker onder 0 was.
En regen, wat is dat eigenlijk? En wind wat is dat eigenlijk?
Van de week hadden wij het over dierenliefde en was het net wel komisch, Dick leest namelijk nooit de krabbels.
Ik had voor de vogels, die van de grond eten, jaha o.a. roodborstjes, ook weer wat bedacht . . .
Zegt Dick tegen mij, 'wat heb je weer liefdevol een liefdevolle schaal voer gemaakt, echt weer iets voor jou' haha
Ik heb een platte schaal, wat droge havermout er in, wat rozijnen in klein stukjes geknipt en een klein vetbolletje verkruimeld en er over heen een kooitje (geraamte van een lampenkap) omdat a. er dan geen grote vogels in kunnen, en b. de honden de rozijnen niet kunnen opeten.
Rozijnen kunnen namelijk giftig zijn voor honden!
Vond het wel sneu voor de merels want ook zij houden van rozijnen en . . . keek ik net, zit er toch een merel in en wachtte ik maar even af of hij er uit kon komen en ja hoor, met gemak, problem solved!
Thats our life in Sweden!
Ow
die prachtige staart in de zon!
Volgens mij zit er wel een kalfje in haar dikke buikje!
----------
Donderdagmorgen 31 maart. Oef Jetty ik heb wat recht te breien geloof ik
Zoals altijd lees ik mijn krabbel van gisteren nog eens door en weet zeker dat je mij verkeerd begrepen hebt!
Natuurlijk, niets in het leven is zwart/wit, ik druk mij wel eens wat hyperbool uit en betreft ook onszelf dus, wantuhh we zíjn helemaal niet oud en daarbij hebben wij ook zeker nieuwe spullen!
Wat de diepere strekking is van mijn episteltje leg ik nog wel eens mondeling uit.
Gisteren dus op ziekenbezoek in Torsby, via een mooie rit, en je ziet dat het vlak langs de Noorse grens is, al meer bergachtig.
Gelukkig gaat het met de patiënt een stuk beter en gaat zij verder revalideren in NL
De coronapaniek bleek ook minder te zijn dan ik had verwacht, alleen bij het door de gang lopen een mondkapje en het personeel droeg daar ook niets, behalve als zij bij de patiënt in de kamer komen.
Dick heeft een hele mooie wandeling gemaakt in de buurt van het plaatselijke vliegveld en het was weer dik genieten voor de 4 voetertjes en het 2 voetertje!
We hadden niets afgesproken qua tijd maar ik kon dus op mijn mobiel zien waar Dick met de honden liep en wanneer hij zo ongeveer terug bij de auto was en hij mij kon ophalen!
Zo hebben de trackers dus ook nog een functie!
Vanmorgen ben ik met de meiden weer de berg opgegaan, er liggen nog wat ijsstukken maar daar ben ik vrouwmoedig over heen gereden
Het was heerlijk boven, gek genoeg -5, ook even in de zon gezeten, op een rotsblok.
Omdat de winterjassen mij de strot uithangen had ik een dik vest aan en echt waar, het zweet liep over mijn rug!
Haaa mijn roodborstje nu al 2x gezien, mits het dezelfde is natuurlijk, foto van gisteren en vanmorgen kwam hij alweer goeiedag zeggen!
Hier zie je dus een héél klein beetje hoeveel zonnebloempitten er deze winter door heen gegaan zijn, dit zijn allemaal dopjes . . .
----------
Woensdagmorgen 30 maart. Werkelijk prachtig weer, beetje fris maar de zon is toch al warm en ik denk dat niemand gelooft dat je hier nu toch ook echt al in de zon kunt zitten!
Net ben ik al vroeg naar de COOP gegaan om viooltjes te kopen, waren gisteren al uitverkocht en vind een bak violen zo gezellig staan op de buitentafel.
De Peugeot had buiten gestaan vannacht en dat was heftig ruiten krabben vandaag en dat gaf weer een mooi plaatje wat ik hier onder zal plakken.
En waar een mens al niet blij van kan worden, het eerste roodborstje in de tuin, vanuit het zuiden aangekomen, zo boeiend om te weten, had hier echt naar uit gekeken omdat ik ze zo leuk vind!
Nu hopen dat zij het halfopen nestkastje kunnen vinden, eerst even aansterken na de lange reis.
Ik moet altijd lachen hoor Tineke om jouw antwoordjes en voel mij dan ook erg gevleid, maar ja zo zijn wij, we kunnen niet anders.
Daarbij zijn we gewoon blij met onze dieren- en natuurliefde, het geeft je een grote verrijking van je leven!
Ik heb al vaker gezegd, als je niet van dieren houdt, mis je iets maar ja wat je niet kent mis je ook niet, want zo is het dan ook weer!
Vaak verval je dan, in onze optiek dus, in materiële zaken om te hebben en te kopen.
Daar hebben wij geen last van en moeten er soms om lachen want alles wat wij bezitten is oud, inclusief wij zelf zo langzamerhand
Dick is nu een half uurtje met de meiden weg want straks gaan we naar Torsby, op ziekenbezoek waar ik alleen maar naar binnen mag want corona is hier in dit ziekenhuis nog wel een item.
Gek genoeg moest ik laatst in ziekenhuis Karlstad zijn en daar was het al helemaal geen 'dingetje' meer, zelfs personeel liep zonder mondkapje!
De behandelend neuroloog droeg wel een mondkapje want hij had de week er voor corona gehad!
Dick gaat met de meiden een mooie wandeling in Torsby maken waar hij weer veel zin in heeft.
----------
Dinsdagmorgen 29 maart. En dan kijk je zo af en toe naar het nieuws en de ontwikkelingennatuurlijk in Oekraïne maar ook hoe het in NL vergaat.
Ik vrees met grote vrezen dat het nog eens fout zal gaan, nog fouter dan wij het al vonden en waarom wij naar Zweden zijn gegaan, naar een klein buurtschapje van een dorp, vlak aan de bosrand.
Met al die vluchtelingen die (terecht!) onder gebracht moeten worden en waar gezinnen liefdevol hun huis voor open stellen en er waren al zoveel onterechte . . . .
Ik ken een oud gezegde 'visite en vis blijven 3 dagen lang fris'. . . nee dit gaat in de toekomst nog veel meer onrust geven.
Wij hebben ons terug getrokken en volgens ons net op tijd.
Laat ons maar genieten van elkaar en de natuur om ons heen.
Gistermiddag heerlijk in de zon gezeten met de koptelefoon op, fijn muziekje, leuke podcast, wij zitten de rest van ons leven hopelijk hier wel uit.
En omdat het toch niet allemaal goud is wat er blinkt kwam er een vette wolk in beeld en ben ik weer naar binnen gegaan
Vandaag vertrekken Joke en Anne weer voor een aantal weken en mogelijk nog een paar weken Frankrijk, weer naar NL, we zullen hen weer missen.
Maar ja dat weet je als je in het buitenland woont, weten wij uit ervaring omdat wij al eens 6 jaar in Duitsland gewoond hebben.
Was vanmorgen ook grappig, ik lag nog in bed en aan de andere kant van de muur, buiten hangt een vogelnestkastje en hoorde ik precies dat het bed opgemaakt werd!
De vette wolk en vlak er na kwamen er nog meer.
----------
Maandagmorgen 28 maart. Vanmorgen kwam poesje ook weer op bezoek en hij of zij wordt steeds brutaler en wij vinden het leuk!
Nu stond zij met de voorpootjes tegen de terrasdeur en vroeg om naar binnen te mogen . . . maar daar beginnen wij natuurlijk niet aan.
Die drollige Engelse setters hadden alweer niets in de gaten, wat een goedzakken zijn dat toch.
Ik weet ook zeker dat als er hier een inbreker zou komen, (neehee gebeurt in Zweden toch niet) zij allerhartelijkst ontvangen worden door deze twee spikkels.
Gordon setters zijn duidelijk anders en ik weet zeker dat Emma dit allang in de gaten zou hebben, zij was ook de enige die even blafte tegen mensen die binnen kwamen.
Waarom poesje hier nou komt, geen idee, er staat niets te eten en is ook een wake up call om straks de kussens buiten van de stoelen te halen als wij er niet zijn.
Ik heb er totaal niets tegen als zij er op zou gaan liggen maar je weet het met katten nooit, voor hetzelfde geld plassen zij er op om hun geurmerkje achter te laten.
Toen ik gistermiddag met de meiden wegging viel mij het enorme lawaai van de rivier op en besloot ik even om naar de waterval te kijken en het was echt prachtig, nog veel sneeuw daar en het water raasde naar beneden, smeltwater vanuit de Noorse bergen.
----------
Zondagmorgen 27 maart. Op dit moment leven we een ietwat saai en hebben ons ook verplicht wat dingen te doen die nodig zijn in huis.
Jeetjenogantoe, deze krabbel gaat met horten en stoten, begon om een uur of half 10 en nu is het 12 uur geweest.
Stofzuigen en bedenken dat WNL op tv is en dat wil ik soms wel eens zien omdat zij vaak interessante mensen aan de tafel hebben.
Ondertussen een paar appjes beantwoorden, tv aan en Leon de Winter zien, een hele goede schrijver en spreker.
Daarna zag ik een fractie van Ivo Niehe en die vind ik ook wel grappig en ondertussen kwam Dick thuis, hondjes eten en koffie zetten.
Nu is Buitenhof, ook interessant, dus dit was mijn krabbel voor vandaag.
----------
Zaterdagmorgen 26 maart. Zo de apen en beren zijn ook weer weg. De hele dag gisteren twijfelde ik omdat poppie zo af en toe behoorlijk heen en weer liep en zelfs niet bij mij wilde liggen, dat wílde zij wel maar hield dat niet vol.
In de middag gingen wij naar de mannenwinkel in Olsätter, een voormalige houtzagerij waar ík het zelfs nog leuk vind.
Heen de vlotte weg en terug de langzame mooie, hondjes mee en onderweg een mooi wandelplaatsje uitgezocht.
Glooiende velden langs de Klarälven die op een goede afstand van ons stroomde want anders had ik daar weer de kriebels van gehad want ijskanten, verder stukken bos.
Het is hier nu kennelijk echt voorjaar want in de verte telden wij 11 kraanvogels, weer terug uit het zuiden, op het veld en poppetje zag het ook wat wij niet verwacht hadden.
En hád ik nog enige twijfels omtrent haar gezondheid, nou dan vervlogen die in no time . . . daar ging zij.
Kraanvogels vlogen al krijsend op en poppetje genoot en uiteraard is zij lang zo snel niet en heeft ook niet de intentie om er echt bij te komen, maar zij rende de longen uit dat Engelse lijfje en daar genoten wij dan weer van, weliswaar een beetje dubbel maar toch.
Ook zagen we onderweg nog reeën op een veld staan en gek genoeg, die zie ik elke dag van dichtbij, vinden we dit nog steeds erg leuk!
Vanmorgen zaten we te ontbijten en zei Dick ineens 'kijk eens', en zat daar een poezenkind zo maar voor het raam naar binnen te loeren, die zat buiten op een stoel onder het raam!
Eigenlijk zat poesje gewoon boven Roos, die niets in de gaten had, wij vonden dit wel heel komisch!
Ja het is waar, ons leven draait om dieren!
----------
Vrijdagmorgen 25 maart. De sneeuw begint aardig te smelten en volgens mijn weerapp zou het vannacht +1 zijn, nou niet dus, het autoraam was bevroren, en belooft het een knappe dag met zon en +13 te worden, maar dat is het nu zeker nog niet.
Vanaf vanmorgen voelt poppie zich niet lekker, wil steeds naar buiten, spugen, randje gras langs het huis eten, kortom geen idee wat er is.
Wij worden helaas altijd zo snel ongerust en letten als een aasgier op haar.
Zij is wel gewoon mee geweest waar zij zich normaal gedroeg en ook haar eten heeft zij opgegeten en dat vind ik dan wel weer apart.
Je ziet duidelijk dat zij buikpijn heeft, rekken en strekken en onrustig zijn.
Nee hier hou ik niet zo van en moet ik weer letten op al die apen en beren . . .
Zij hebben wel beide de irritante gewoonte om vermolmd hout te eten en wat ik er ook aan doe, het helpt niet.
Ik heb gisteren weer twee fotobladzijden gemaakt KLIK HIER
KIEKEBOE reebokje, kwam hier onze tuin in gisteren.
----------
Donderdagmorgen 24 maart. Dat was zeker een vroegertje gisteren, ook omdat er altijd hoe dan ook, eerst een rondjehondje gemaakt moet worden voor wij weggaan.
Hoewel onze meisjes er niets aan hebben om mee te gaan, vinden wij dan, hebben wij ze toch mee genomen omdat je gewoon weet dat zij het allerliefste in onze buurt zijn en daarbij vinden zij het fijn in de auto.
Maar al met al, na het broodnodige nog even wat boodschapjes gedaan in Karlstad en zijn daar eigenlijk altijd snel mee klaar, niets voor ons en verlangen altijd weer naar ons huisje . . .
Gekke mensen zijn wij toch, we kunnen maandenlang met de camper op stap zijn en hebben we dat niet, ow dat komt natuurlijk omdat de camper ook gezien wordt als ons eigen huisje!
Rondom huis is het heel rustig nu, weinig vogels en zij laten zelfs de meelwormen voor wat het zijn, terwijl zij kort geleden nog 2x per dag een vol bakje leeg aten.
Ja en we missen het echt, het is zo leuk om naar te kijken, er zijn er nog wel maar gewoon weinig, de reeën komen nog elke dag in wisselende samenstelling.
Gister aten we vrij laat en hadden het licht al aan, uh kaarsen en konden de reeën ons gewoon zien zitten, maar kwamen toch eten, wel heel op hun hoede, maar toch!
Over kaarsen gesproken, eten met kaarsen is nu wel voorlopig de laatste week, het is hier sowieso al langer licht en vanaf het weekend ook nog eens zomertijd.
Wol
voor vogelnestjes
En
zo ziet het er toch echt nog uit in de tuin----------
Dinsdagmorgen 22 maart. Vandaag heb ik eigenlijk geen babbeltjes en niet omdat ik dat niet wil of kan maar heb gewoon geen stof, ja onder de bank zag ik net maar daar hebben jullie niets aan.
Dick is met de Subaru weg want hij wilde de wandeling van gisteren toch afmaken, ergens diep het bos in en dan naar een verborgen meertje.
Dat is hier niet zo moeilijk hoor, even het dorp uit en vind je dit soort plekken, hij gebruikt op zijn telefoon de Zweden topomap, komt overal en hij houdt erg van kaarten bestuderen naar leuke wandelingen en afwisselingen.
Voor hem geen twee dagen achter elkaar dezelfde rondes geheel in tegenstelling tot mij.
Ik heb al die jaren in onze woonplaatsen veelal op gelijke plekken, weliswaar regelmatig met variaties in hetzelfde gebied gelopen.
Dick heeft altijd uitdagingen nodig en ik ben tamelijk straight op dit gebied, gedachten geboren uit 'het gemak dient de mens' en 'waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan'.
Deze verschillen zorgen bij ons nogal eens tot, ja wat zal ik nou zeggen, wrijvingen, mijn gemakzucht en zijn perfectionisme.
En voor de rest gaat alles goed hoor☺
Wel ga ik binnenkort ook weer voor de lange ochtendrondes als het ijs weg is.
Gistermiddag naar de rivier gelopen waar het pad nu redelijk te bewandelen is, maar naar de zandplaat durf ik nog niet, daar liggen nog van die sneeuw/ijsplaten die over de rivier heen hangen en ik natuurlijk bang ben dat, zeker poppie, Roos doet dat niet, daar over heen gaat lopen en er door zal zakken brrrrrr
Tja en dan onze Fauvenpup, en wij maar wachten en wachten. . .
Deze of volgende maand wordt mamma Fauve loops en dan weer wachten en wachten, is zij dan drachtig en dan maar weer wachten en wachten, zal er een teefje bij zitten.
Kortom, het is nog lang niet zo ver.
Toch wel wat stof en morgen denk ik geen krabbel want ik moet om 9.00 uur al in Karlstad zijn en dat is zeker al een uur rijden.
Zelfs Zweden ziet de noodzaak er van in . . .
----------
Maandagmorgen 21 maart. Na de datum tikken kreeg ik een telefoontje van Dick, hij had zich vast gereden midden in het bos . . .
Omdat de 'gewone' wegen nu goed berijdbaar zijn en eigenlijk helemaal schoon, rijden we ook weer met de Peugeot en daar was hij dan ook mee weg.
Maar ja als je van die bergachtige bospaadjes neemt, die vaak nog helemaal ijs zijn, kom je zonder spijkerbanden dus niet ver en moest ik met de Subaru er naar toe om hem los te trekken.
Gelukkig hondjes een tracker om en kon ik precies zien, nou dacht ik dus, waar ik moest zijn en snapte niks meer hoe ik nou eigenlijk reed.
Totdat ik ontdekte dat ik mijn mobiel op zijn kop moest houden want ik reed precies de verkeerde kant op en dat schijnt typisch vrouwelijk te zijn.
Ik kan alleen maar kaart of op zo'n schermpje rijden als ik in de juiste rijrichting rijd . . .
En daar zat hij, op een heerlijk bosplekje midden in de zon, auto een stukje verder en het was een fluitje van een cent, hij had maar een klein trekje aan de sleepkabel nodig, toch handig zo'n krachtpatser auto.
Gelijk was ik van mijn sombere gedachten af, niet helemaal maar wel een beetje.
Ik stond op met een stralende zon, heerlijk om zo wakker te worden.
Dick is meestal een kwartiertje eerder op en mijn eerste vraag aan hem is altijd 'leeft Zelensky nog?'. . .
Na het ontbijt even nieuws kijken, mijn god wat vreselijk, wat een totale disruptie.
Wanneer legt nou iemand uit zijn omgeving die Poetin nou eens een keertje om en spat die rotkop uit elkaar?
Zo dat was het even en excusez les mots, moest effe hart luchten.
Gisteren heerlijk 2.5 uur (ohhhh) in de zon gezeten in eigen tuin, vandaag weer!
Leuk Til dat je ook aardig wat af weet van vogels en inderdaad, mijn Zwartkop is een Mat- of Glanskop!
Foto vers van de pers, net in het bos.
----------
Zondagmorgen 20 maart. Natuurlijk zijn er uren, nou ahum half uurtjes, uhh kwartiertjes, dat ik niet even naar buiten kijk en dan mis je tussendoor vast toch ook wel veel want toen ik gisteren weer even een snelle blik in de tuin wierp, figuurlijk dan, zag ik een vogeltje wat ik hier nog nooit gezien had, wat een schoonheid!
Snel camera gepakt, snel vogeltje vereeuwigd, en toen hij weg vloog snel naar Dick met deze belangrijke mededeling.
Hij gelijk het Zweedse vogelboek gepakt en laat deze nou op de voorkant staan, het bleek een putter te zijn kostte wat moeite om deze naam te pakken te krijgen want daar hadden we google vertalen voor nodig.
En uiteraard gelijk naar MarijkeO geappt en zij antwoordde ook weer vlot, heerlijk toch!
Wij wonen op het randje van zijn verspreidingsgebied want iets noordelijker is hij niet meer aanwezig, wat een gelukkie!
En zo keutelen we hier maar aan en raken niet uitgekeken op onze woonomgeving en is het ook boeiend om te zien hoe de vogeltjes achter elkaar aan vliegen in een straaljagertempo en ook steeds een kijkje en een plukje nemen van de net opgehangen viltwol.
Het lijkt mij zo grappig om in het najaar als wij de nestkastjes schoon gaan maken kijken of wij 'onze' wol herkennen!
MarijkeO is bioloog en 'vogelaar', heeft net een week op Terschelling doorgebracht om prachtige vogels te bekijken en ik benijd haar om haar enorme kennis en juist zij heeft mij mede zo enthousiast gemaakt hier voor.
Ook van haar deze week schitterende profifoto's gekregen , een slechtvalk op het strand, zo mooi en met zon gefotografeerd.
Ik hou van mensen met een passie!
Mijn foto van de putter is niet denderend, je moet sowieso heel snel zijn, door drie lagen raam en ook nog schuin er door heen gefotografeerd maar ach, ik ben er toch blij mee.
Lieve Cilia, dank je wel!
Putter,
mooi toch!
Volgens mij een zwartkop . . .
----------
Zaterdagmorgen 19 maart. Volop lente met vannacht -4.
Gisteren eind van de middag naar D&A dus niet J&A voor gezellige uurtjes en een heerlijk etentje en we hebben al afgesproken dat we 'die er in houden', zo om de paar maanden om de beurt bij elkaar eten, zonder verplichting en net hoe het uit komt.
Fijn is altijd dat wij dan uitgenodigd worden met apart vermeld dat onze meisjes ook welkom zijn!
De liefjes gedragen zich dan ook altijd zo netjes, gaan gelijk naast ons liggen op hun mee gebrachte schaapjes en zijn het zelf ook net van die makke schaapjes.
Zij mogen van mij niet rond lopen en accepteren dat ook totaal, zij weten niet beter, zelfs toen wij naar boven gingen, naar de vide om een mooie nieuwe jukebox te bekijken.
En NEE ook mijn honden worden niet zo geboren, dat denkt men wel eens, dit vereist een consequente duidelijke opvoeding.
Gistermiddag hondjes getrimd op de veranda in de zon en poppie vond dat erg spannend want zij kon nu zo over de rand kijken het bos in!
Normaal moet ik haar tijdens het trimmen vaak wakker porren of met moeite overeind hijsen, maar was nu niet nodig!
De oortjes doe ik altijd met de tondeuse en dat is helemaal het summum van 'lekker', dan moet zij blijven zitten maar stort bijna in elkaar met oogjes dicht . . .
Net hebben wij wat vogeldingetjes met viltwol gevuld en op twee plekken buiten gehangen, voor de vogelnestjes!
Het is best druk bij alle nestkastjes, als je kijkt bij alle 4 gaan er steeds koolmeesjes of pimpelmeesjes in.
Het 'halfopen' nestkastje wordt nog niet bezocht, het wachten is op een roodborstje die nog uit het zuiden moet komen.
Wat
een lol hè!
Ook
wij hoeven niet te klagen over het weer de
komende week!----------
Vrijdagmorgen 18 maart. Hier een nieuwtje . . . het heeft vannacht een paar uur geregend en volgens mij is dat niet meer voor gekomen sinds het najaar.
Is aan mij voorbij gegaan, het late avond uitlaatje heeft Dick met de meiden gedaan en hij zei toen dat er een vreemd verschijnsel buiten was.
Op het weer gezien dat het de komende week mooi weer gaat worden en heb zelfs 12 graden zien staan, dat is hier echt heerlijk en kun je gewoon buiten in de zon zitten en ja, voor de nacht staat er weer vorst op de rol.
Alleen vannacht boven nul geweest.
Langzamerhand verlang ik toch echt wel naar sneeuw/ijsloze wandelingen hoor, alles is zo glad nu en je loopt constant met je neus naar de grond gericht.
We hebben gisteravond weer een aflevering van Arne Dahl bekeken, zoals de laatste avonden steeds, die opgepompte, schreeuwerige verkiezingsuitzendingen hoeven wij niet te zien, wat een overdreven gedoe zeg.
Wel hadden we zeker gestemd hoor als wij in NL zouden wonen.
Zeggen en schrijven één uitsloverige vrouw in het journaal gezien en mijn buik was gelijk vol, dus ook geen journaal meer, tot dit overgewaaid is.
De merels stellen zich nu al verwend op, zij lusten geen tomaten . . .
Eekje zit met zijn schattige billetjes op een doppenbedje van zonnebloempitten. Die oude bijna dode (volgens mij) boom laten we staan en daar hangen vogelvoerdingen in en daarbij vindt de bonte specht er ook eten in.
----------
Donderdagmorgen 17 maart. Hoewel het nog steeds net lijkt alsof wij op Nova Zembla wonen begint het toch langzamerhand lente te worden.
Ik zag al dat de eerste kraanvogels gezien zijn, en zojuist hadden we 9 uitgehongerde merels in de tuin!
Kennelijk net gearriveerd uit het zuiden en zich nu lekker vol laden bij de zwartjes, mag hoor, doe maar lekker, net alles weer bijgevuld!
Gisteren had ik twee overgebleven niet lekkere maar toch al rijpe peertjes neer gelegd en dat was binnen een mum van tijd verorberd door twee merels, en misschien lust eekje dit ook wel.
Ook zag ik een koolmeesje met een bosje takken in zijn snavel en probeerde ik nog te kijken waar hij naar toe ging, maar hij raakte uit beeld.
Al veel vogelgezang buiten en dat brengt je toch wel in een lente-mood, paaseieren in de winkel en bakjes met narcissen en bossen tulpen (duur!)
Ik heb het afgelopen jaar zaadjes verzameld van lupines, afrikaantjes en hennep (Limburg) maar kan de potjes nergens meer vinden, alles nagezocht maar kennelijk toch nog niet alles.
Er staan nog wat potten met planten buiten, stijf bevroren en zelfs vast gevroren aan de grond en ben wel benieuwd of de planten dit overleefd hebben als NL planten die kwakkelige winters gewend zijn . . .
Ben
benieuwd of er nog appeltjes aan komen . . .
Maar dit hebben we deze week ook al gehad!
----------
Woensdagmorgen 16 maart. Gisteren hoorden wij dat die jonge vrouw met dat protestbord (nog) niet zwaar gestraft is en het tot nu toe met een sisser is afgelopen voor een gedeelte van haar 'overtreding'.
Niet te vroeg juichen want we weten hoe sluw die Russen zijn, zodra zij uit de wereldse belangstelling is, zal zij de rest van haar straf krijgen . . .
Nalvalni heeft ook weer een extra portie gekregen . . .
Ja MarijkeO jij hebt mij inmiddels echt wel veel wijzer gemaakt want die jagerstaal zie ik nu inderdaad ook want ik kijk veel op Zweedse (jacht) sites, waar je vaak vanzelf op komt als je info zoekt en daar bezigen zij hun eigen jargon.
Dank je voor je prachtige foto's van vogels uit Terschelling, een pure biologieles voor mij met jouw uitleg!
Ach Til, inderdaad die eekhoorntjes zijn zulke komische, vertederende diertjes met hun mooie kleur, pluimstaart en flapjes aan hun oren!
Het doet ook wat 'menselijk' aan als zij een zonnebloempit aan het pellen zijn, wij roepen dan al 'oh die handjes'. . .
Het wachten straks is op een reegeit met haar kalfje, daar is het nu nog veel te vroeg voor hoor, maar wij hopen dit wel in de tuin eens te zien.
De kans hier op is niet zo groot want tegen die tijd zullen wij ook veel zelf op het terras zijn en ik geloof nooit dat zij dan de tuin in komen.
Onze bedoeling is om voor een lange tijd deze zomer in NL te zijn en gek genoeg, we gaan natuurlijk voor iets heel leuks, maar zie er wel tegenop om mijn huis zo lang te verlaten, ik ben hier inmiddels wel helemaal geworteld.
Ik denk zo maar dat ik niet meer tegen die drukte daar kan en gelukkig zijn wij dan met de camper en kunnen we het ons zelf makkelijker maken indien nodig.
Goed, zo ver is het helemaal nog niet want eerst krijgen we nog leuke bezoekers hier in het voorjaar!
O ja, het gewei wat op de garage hangt is van een rendier, zelf gevonden in een bos in Noorwegen, jaren geleden.
Pappa en mamma ree? In ieder geval is het wel altijd hetzelfde bokje, die herkennen wij wel.
----------
Dinsdagmorgen 15 maart. Met enorme bewondering net een deeltje van het Russische journaal gezien met die ongelofelijk stoere, dappere jonge vrouw die plotseling met dat protestbord op het scherm verscheen!
Wat een heldendaad, wat een moed en ik moet er niet aan denken wat nu haar lot is . . . zoals zoveel duizenden andere mensen die protesteren of hebben geprotesteerd tegen Poetin.
Ik heb gelezen dat zij of naar een strafkamp zijn of vermoord . . .
Over tot de orde van onze Zweedse dag, het is niet anders.
Gistermiddag zijn we met de meiden naar een mooi wandelgebied gegaan waar het zoals overal eigenlijk, helemaal stil en veilig is voor hen.
Niet om te wandelen want dat doen zij al genoeg, maar wij hadden onze luie stoelen mee en de hondjes konden daar gewoon fijn los lopen en de omgeving verkennen, wat zij natuurlijk ook van harte deden, mét tracker aan de halsband want stel dat zij . . .
Omdat wij even met onze oogjes dicht wilde liggen in de zon heb ik ze aan het lijntje bij onze stoel gelegd op een deken, dat vonden zij ook helemaal goed en lagen ook languit te slapen.
De deken bleek daarna soaking wet te zijn, de grond was ook nog bevroren, het is nog wel het ultra dikke hondenbed wat achter in de auto ligt en gaat dagen duren voor het droog is.
Dat brengt mij op het volgende natuuraspect: Dick heeft hem in de tuin opgehangen op die ouderwetse tapijtklopperhangding en zagen we net dat eekje dit wel erg interessant vindt, zo schattig!
Kennelijk ruikt het niet bedreigend voor hem en ook daarna kwam er een koolmeesje plukken aan het kleed en gaat dat vast voor een nestje gebruiken!
We zien ook dat de vogels momenteel minder met het voer bezig zijn en ook de nestkastjes worden frequent geïnspecteerd wat ik dan ook weer met belangstelling gade sla!
Aan de garage hangt ook een kastje en heb ik gisteren een tijd naar staan kijken want een pimpelmeesje ging er steeds in, haalde er iets kleins uit, ging op het gewei zitten en liet het vallen, dat ging maar door.
En ik weet zeker dat het kastje helemaal schoon is, en denk dat er ook eigenlijk al een andere vogel mee bezig is.
Je ziet, ik houd mij bezig met totaal onschuldige dingen!
Gisternacht hebben wij spectaculair noorderlicht gemist jammer, maar hebben het al vaker gezien en op zijn allermooist in het uiterste noorden van Noorwegen en zijn nu in de gelegenheid om het nog veel vaker te zien, omdat het voor ons nu wel een stuk dichterbij is dan 'vroeger'.
----------
Maandagmorgen 14 maart. Gisteren erg genoten van het prachtige weer met en van Joke en Anne, het was alweer stikgezellig!
We hadden afgesproken te gaan bbqen op een zonnig eilandje in de rivier de Klarälven, die daar nog erg bevroren is, te bereiken via een houten bruggetje.
Het was in één woord geweldig, volgens mij zijn wij er geweest van 1 tot 4 in de middag en daarna even bij hen nog een bakkie gedronken.
De bbq plek is heel apart, we zaten op een heuveltje met picknickbank met rondom ons ijs en daarom hadden we ook geen hondjes mee, te gevaarlijk, je hoorde het ijs regelmatig kreunen onder de warme zon.
Natuurlijk zijn de gesprekken ook nog over het erge in de wereld gegaan maar laten dit niet de boventoon voeren.
Voor wij weggingen van huis kon ik nog een mooie foto van ons huisbokje maken met zijn fluwelen nieuwe gewei, wat groeit als kool en je ziet nu zelfs de zijenten komen!
Ik weet niet of dat zo heet maar mijn leermeesteres MarijkeO kan mij dit zeker vertellen!
Ook heeft zij mij uitgelegd dat het klopt dat wij in de winter geen merels zien en de merels die wij nu hier zien komen uit het zuiden, uit NL waar zij overwinterd hebben.
Toen wij thuis kwamen hadden we weer 4 reeën o.a. dit bokje ook weer in de tuin!
Gisteren,
hij is zo mooi!
Leuk plekkie hè!
----------
Zondagmorgen 13 maart. Het wordt eentonig want ik kan dezelfde eerste zin neer zetten als gisteren.
Het is toch zo apart wat een totaal ander weer het hier is dan in NL, zo rustig, je kunt wel zeggen dat er nooit wind is wat wij in NL niet gewend waren, de bomen zijn zelfs op grote hoogte bijna nooit in beweging.
Net bij -7 even in de tuin en de zon voelde al warm maar de sneeuw is nog lang niet weg en dat komt dan weer omdat het elke nacht vriest.
Dit is toch echt werkelijk mijn weertje hoor, zo had ik het in gedachten!
Grappig genoeg zijn de dagen hier al best lang, de zon is eerder op dan in NL. en gaat nu nog even eerder onder, jaha wel wat kouder natuurlijk, maar zo voelt het niet!☺
Gisteravond weer een aflevering van de spannende maar niet bloederige Zweedse crimi Arne Dahl gekeken, erg goed
Ook het volgende boek is weer uit en dit keer een biografie van Olga de Haas, balletdanseres en leefde van 1944-1978.
Ik heb totaal niets met ballet en heeft ook mijn interesse niet maar toch lees ik dan zoiets en kreeg een kijkje achter de schermen van de balletwereld, van toen, hopen we dan maar, want dat dat drama is en of was, is duidelijk . . .
Nooit geweten.
Vanmorgen met mijn gewone fototoestel een leuke foto van eekje en een merel gemaakt maar willen de foto's niet op mn leppie overgespeeld worden, nou morgen dan maar.
Er is nu telkens een merelstelletje in de tuin, deze vogels zijn er maanden niet geweest.
En dan zie ik dit beeld nu naast mij op mn mobiel en vraag mij af wat die honden nou toch doen, ze zijn met Dick aan het wandelen . . .
----------
Zaterdagmorgen 12 maart. Vannacht was het -8 en nu stralend mooi weer, heerlijk, knisperend fris, precies waar wij zo van houden.
Ook mevrouw ree kwam weer op bezoek maar zij had pech, de reeën van vannacht hadden het emmertje al leeg gegeten en inmiddels heeft Dick er weer een laagje in gevuld.
De vogels die we telkens bij de vogelhuisjes zien, er in gaan en er best lang in blijven, heel leuk.
Wat een leven hier, zo dichtbij de natuur!
Gistermiddag wilde ik met dat mooie weer de berg weer op en toen ik halverwege zag dat er verder nog niemand gereden had en ook de auto tussen de ijsrichels zwabberde besloot ik maar de auto aan de kant te zetten en verder te lopen.
Het was in één woord heerlijk, ik kwam op een stuk waar de hele dag de zon al scheen en het ijs verdwenen was en het voelde heel apart, lopen zonder glibberen.
Er was vannacht weer een Aurorawaarschuwing maar als wij eenmaal in ons nestje liggen, zijn we er moeilijk uit te porren hoor, wel in de ochtend maar midden in de nacht . . .
De voorstelling schijnt vannacht ook weer te spelen en de toegang is gratis!
Het tikken momenteel gaat wat haperend omdat de tv aan staat en ik net de toespraak van Zelenksy gezien heb . . .
Goeiemorrege reetje!
Weg naar de berg
----------
Vrijdagmorgen 11 maart. En dan gisteren opeens een verrassing, ja dat is het toch inderdaad nog steeds voor ons . . .
Het begon weer te sneeuwen, totaal niet verwacht en dat is het tot begin van de avond blijven doen.
Niet dat het erg veel voorstelde hoor maar net genoeg om de verraderlijke ijsplekken weer te verdoezelen en dat aspect vind ik dus wat minder.
Maar wat is het weer mooi en toen ik gistermiddag met de meisjes wegging en het dus sneeuwde hadden zij weer dikke pret!
Nou Peter hartstikke goed van Sophie en laat het nu eens een tijdje rustig blijven bij jullie en wat is het in zo'n korte tijd enorm veranderd.
Wat is 2 honden dan weinig hè, zo ervaren wij het ook nog steeds.
En eerlijk is eerlijk, wij verheugen ons erg op een nieuw hondenkindje dit jaar!
Ik stoei al even om het sneeuwfilmpje hier te plaatsen maar ik weet echt niet meer hoe ik dat moet doen, staat wel op FB maar zal het uitzoeken vandaag.
----------
Donderdagmorgen 10 maart. Regelmatig ben ik wat van slag en blijven de beelden van die Oekraïense vluchtelingen door mijn hoofd spoken.
Die arme mensen, alles moeten verlaten, je huis, je omgeving, je spulletjes, alles wat je vertrouwd is.
Oude mensen, met hun hondje onder hun arm geklemd die geholpen worden om over de puinhopen te klimmen, dit doet mij zo vreselijk veel pijn, ik moet er steeds van huilen.
Ik zag zelfs iemand met een po stoel slepen, hoe afschuwelijk triest.
Denk dan ook hoe ík dat zou voelen, zo maar ineens je huis en haard verlaten, dit is toch niet voor te stellen?
Mensen die net zo gek op hun huis zijn als wij.
Dit wilde ik gewoon even kwijt.
Moeilijk om het nu weer over gewone dingetjes te hebben maar doe het toch maar.
Onze Subaru is ook weer volledig goedgekeurd gisteren, dat is fijn, voor het eerst ben ik er bij gebleven en vond het leuk om eens te zien.
Op de brug al schuddend, dat vind ik nog het leukst!
Voor het raam daar stond een plant, een overbekende kamerplant (weet naam even niet) met van die lange sprieten waar dan weer kleintjes aan komen en heb ik gevraagd of ik daar iets van mocht mee nemen.
Uiteraard vond die meneer dat goed en hielp mij ook nog de mooiste stekjes uitzoeken en ja ik was de eerste die hier om vroeg!
Ze staan nu in aarde in kleine potjes en hoop dat zij uitgroeien tot mooie planten, staat weer gezellig.
Net voor het eerst een eekhoorn in de voortuin, lekker snoepen van de zonnebloempitten op de grond, hij is dus wel over het hek geklommen.
Niet dat het een probleem is voor een eekhoorn, maar toch, het is het hondenstukje.
HIER nog een fotobladzijde, de laatste van februari.
Even een leuk bbqplekje bekijken
----------
Woensdagmorgen 9 maart. Grote goden wat een ongelofelijk mooi Zweeds weer, prachtige zon, knalblauwe lucht en bij een mooi temperatuurtje van -8!
Ik liep even buiten en voelde hoe het ijs kraakte onder mijn toffeltjes, zo'n lekker geluidje.
Dick is met de meiden weg en ja MarijkeO, die ijslaag is best lastig maar Dick zal het echt worst zijn!
Hij maakt prachtige wandelingen off the road en loopt over wildpaadjes en vindt dat dit gewoon heel goed te doen is met snowsteps onder zijn laarzen.
Ik zou dat normaal ook geen punt vinden (hoor je Joke, we houden em er in hoor) maar dan wel met sneeuwstokken en omdat ik een bursitis in mijn li schouder heb kan dat gewoon niet, volgend jaar beter hoop ik.
De fysio heeft mijn schouder voor 2 weken ingetapet en moet ik 3x per dag oefeningen doen.
Zo grappig, die heb ik net bij -8 op de veranda buiten gedaan en dat was echt heerlijk.
Hoewel ik weet dat het nu in NL ook heel mooi weer is, meer lenteachtig dus, zou ik echt niet meer willen ruilen, die prikkelingen van de seizoenen en vooral dan hier in de winter, zo fijn!
Om zó in de natuur te wonen is absoluut goed voor je geest en er is de hele dag buiten wat te zien en niet alleen bomen!
Over een half uurtje gaan wij naar Hagfors omdat de Subaru voor de APK moet, zal hier wel anders heten maar weet ik even niet.
Gelijk even boodschappen doen en dan wil ik zo snel mogelijk weer naar mijn huisje . . .
----------
Dinsdagmorgen 8 maart. Ik dacht vanmorgen weer eens even langs de rivier te lopen omdat ik ook weet dat het pad er langs 's middags in de zon ligt en het ijs vast wel gesmolten zou zijn. . .
Niet dus, een dikke gladde ijskoek om te wandelen is dat eigenlijk niet te doen want een arm breek je toch ook zo maar bij een val, ondanks de extra vitamine D☺ en aangezien ik niet met stokken kan lopen vanwege mijn schouder loop je teveel risico.
Verder genoot ik van het prachtige weer, zo rustig, -5 , zonnetje, wat wil je nou nog meer?
Dan maar een kort rondje met de meiden, dat maakt Dick vanmiddag wel weer goed.
Ik kwam een vrouw met Berner Sennenhond tegen, nou tegenkomen, zij stond in de bosjes gedrukt met hond aan de lijn, te wachten tot ik voorbij was.
Roos had ik al aan de lijn gedaan want die is altijd erg nieuwsgierig en super maar dan ook superaardig voor vreemde honden en ik wil niet dat zij met al haar liefheid een blauwtje loopt, Laura los die gaat er toch niet naar toe.
Vanaf een afstand riep ik al dat onze honden vriendelijk zijn en zij antwoordde haar hond ook maar nog jong was, 2 jaar en erg druk, nog een reu ook dus beresterk.
'Nou lekker dan' denk ik, een vrouw van mijn leeftijd neemt nog een hond die zij eigenlijk totaal niet kan handelen.
Dat is dus mismatching . . .
Een hele aardige dame met een veel te grote en te sterke hond, wat heb je daar nou aan, je maakt het jezelf alleen maar moeilijker en voor een hond niet leuker.
Op onze leeftijd moet je keuzes maken en dat is niet leuk en vaak toch confronterend, vandaar onze keuze straks voor een Fauve, ook te handelen als het moeilijker zou gaan worden en dat terwijl setters mij door de aderen stromen . . .
Ik denk dat veel mensen van onze leeftijd met dit item zitten, nú kan alles nog en ben je samen om eventueel komende problemen op te lossen en is het maar gelukkig dat je niet in de toekomst kan kijken maar nu kún en móet je wel een realistische keuze maken.
Gisteren kwam er hier een man voor de bergvärme, hij was vorige week ook al geweest en bedenk mij opeens hoe dat toen ging.
De meeste Zweedse mannen jagen hier en ook Niklas denk ik.
Hij stond in de kamer, keek naar buiten en riep op eens heel opgetogen 'oh you have visitors in your garden!'.
'Oh RÅDJUR!', dat betekent reeën, hij kwijlde nog net niet . . .
Ja ik moest er echt om lachen en zag hem wat verdeeld kijken toen ik zei dat wij hen nog voeren ook!
Hier even een foto op weg naar de berg, je denkt dat het nat is maar is heel gewoon ijs!
----------
Maandagmorgen 7 maart. Ja zeker Agnes, je hebt gelijk, wij onttrekken ons zoveel mogelijk aan dagelijkse afschuwelijke gebeurtenissen, maar helemaal kun je er niet onderuit natuurlijk want ook wij leven niet onder een steen.
Maar de meeste praatprogramma's gaan aan ons voorbij, soms kijk ik even wat voor 'gasten' er zijn en er zijn er zeker wel waar ik graag naar luister en dat zijn dan de echte realisten, mensen die werkelijk verstand van zaken hebben, van historie en met name van de beweegredenen van die Russische psychopaat.
Ook vind ik de podcasten van Maarten van Rossum, die brombeer de moeite vaak wel waard, hij is natuurlijk ook historicus, al moest ik even wennen aan die zeikstem.
Ik zit niet te wachten op politici, daar heb ik allang geen vertrouwen meer in, wat een opportunisten . . . zo de wind waait, waait mijn jasje . . .
Momenteel verslind ik boeken van de meest uiteenlopende onderwerpen, wel allemaal non fictie en zeker geen romans.
Misschien kom ik daar ooit nog eens toe maar daar gaat mijn voorkeur zeker niet naar uit.
Toen ik dit tikte dacht ik gelijk aan een boek wat ik vorig jaar las en écht, zeker deze tijd de moeite waard is om te lezen!
is
er ook in het Nederlands hoor, met dezelfde
titel.----------
Zondagmorgen 6 maart. Haha voor jullie in NL, het Scandinavische hogedrukgebied hangt ook boven je hoofd en dus mooi weer!
Wij hebben gisteren een soort rustdagje gehad en ook nog fijn ruim een uur in de zon gezeten voor de broodnodige vitamientjes.
Dick is nu met de meiden weg en ligt mijn mobiel naast mij op het tafeltje en zie ik waar hij en de meisjes lopen!
Hij heeft gistermiddag nog een mooie wandeling met de meiden gemaakt en voelt zich volkomen safe als poppie even niet in beeld is, dankzij de trackers.
Voor je gevoel is zij wel eens een eind bij je vandaan maar ook altijd op dezelfde hoogte in de buurt waar je loopt met af en toe zo'n haak naar links of rechts of een plek waar zij er een rommeltje van maakt, kennelijk loopt zij dan daar overal te snuffelen.
Het
leven is best uitdagend voor onze meiden!Verder was De Mol ook weer hartstikke leuk en jammer dat het weer voorbij is.
Omdat wij niets gedaan hebben dus ook niets te vertellen én de reeën én de eekhoorns jullie nu ook wel eens de neus uit hangen, nog maar een eekhoornfoto ook☺en een foto van mezelf op de place to be . . .
Was voor iedereen het leven maar zo rustig en vredig . . .
----------
Zaterdagmorgen 5 maart.
Wat een prachtige dag gisteren en ook vandaag ziet het er weer hetzelfde uit!
Gistermorgen zou Dick een kleine wandeling maken maar werd het uiteindelijk nog een grote ronde, vinden de meisjes niet erg hoor en hij trouwens ook niet.
In de middag zijn we naar een ander plekje gegaan (dank je Joke en Anne!) zonder chocomel, dat gingen we daarna thuis wel drinken met een stuk warme kaneelkoek . . .
We gingen weer eens met de Peugeot want we wisten dat we geen ijs cq sneeuwwegen zouden rijden en wat we zouden rijden kunnen de all weather banden wel handelen.
Het was een leuke en vooral ook mooie wandeling, wel dezelfde weg terug, dat kon niet anders, wij lopen eigenlijk het liefst een ronde.
Ik ga nu iets heel eerlijk zeggen, ik hou van de winter, dat is duidelijk, sneeuw? I love it!
Maar toch zou ik zo langzamerhand ook wel eens een wandeling willen maken zonder dat ik loop te glibberen en uit moet kijken om niet op mijn plaat te gaan, wat mij tot nu toe aardig gelukt is gelukkig.
Maar laat ik de dag niet prijzen voor het avond is . . .
Dick loopt gewoon veel zekerder dan ik en ik voel mij dan ook wel vaak een ouwe sukkel en ben inmiddels totaal niet meer gewend om door te stappen.
Straks als het echt voorjaar is zal ik aan mijn conditie moeten werken . . .
Gisteren hebben we weer zo genoten van de eekhoorncapriolen, geweldig!
Hij stond tegen de ijzeren paal van de voederstandaard op en volgens mij was dat veel te glad voor een eekhoorn, en dát had ik gedacht!
Hij klom zo omhoog en liet zich daarna makkelijk weer naar beneden glijden, at van het vogelvoer en rausde door de tuin en in bomen.
Wat een heerlijk schouwspel daar kan geen tv tegen op!
Ook de reeën waren er weer diverse malen en het leuke was dat poppie buiten op het terras stond, het leek wel of zij bevroren was zo stil stond zij te kijken, en de ree liep gewoon door de tuin en heeft haar niet gezien of geroken!
En echt, we vinden het zo mooi van onze honden, er komt ook geen blafje uit!
Kan ook wel zijn dat de reeën de geur van de honden wel ruiken maar weten dat dit hier totaal niet bedreigend voor hen is
----------
Vrijdagmorgen 4 maart. En toch voelt het gek, nou ongemakkelijk eigenlijk meer.
Onze 'Europese achtertuin' staat in brand, zoveel ellende en toch ga ik zeggen dat wij gisteren weer een fijne dag met een heerlijk gezellige avond afsluiting hadden.
Ik probeer het leven normaal door te laten gaan en sluit dus echt mijn ogen niet voor wat er in de wereld gebeurt.
Maar ook ons leven gaat door en proberen wij er het beste en het leukste van te maken.,
Wat een mooie zonnige dag en ja wij wonen voor 3/4 in het bos en op elk moment van de dag staat er ergens zon op het huis en schijnt door de ramen, maar op het terras is het toch nog wat te koud om te gaan zitten.
We zijn uitgeweken met onze stoeltjes en hondjes naar het rode huis tegenover ons en hebben daar een uurtje in de warme zon gezeten, en is heel fijn dat wij de beschikking over dat huis hebben als de eigenaren er niet zijn.
Nou weet ik dat als zij er zijn wij er ook gewoon kunnen gaan zitten, maar dat doe je natuurlijk niet, en daarbij, ik denk nog één of twee weekjes en dan zitten wij ook hier op de veranda in de zon en ja we hebben er momenteel wel behoeft aan.
Eind van de middag kwamen J&A en daar hebben we altijd stik gezellige uurtjes mee met veel gelach en gebabbel en sparen elkaar niet met leuke en minder leuke opmerkingen, zo hilarisch!
Lekker gegeten, dat vind ik zo gezellig, kaarsjes aan, smikkelen en kletsen.
Ondertussen kwamen er nog NLers even de sleutel ophalen van een ander huis waar zij voorlopig met hun gezin in gaan wonen tot zij iets anders gekocht hebben.
Inderdaad ja alweer NLers, er zijn er hier ontzettend veel inmiddels waar wij verder totaal niets van merken.
Ik vraag mij wél af of de regering er van op de hoogte is hoeveel mensen NL ontvluchten want wij zien en horen alleen dit kleine stukje van Zweden waar het plaats vindt maar het is in heel Zweden en ook naar andere Europese landen!
Värmland is heel geliefd omdat het hier heel mooi, dun bevolkt en 'aan te rijden' is vanuit NL.
Dat laatste gaat trouwens ook steeds meer een itempje worden met die torenhoge brandstofkosten en een auto die 1 op 10 rijdt, zoals onze Subaru, waar wij overigens niet mee naar NL rijden, maar wel met de camper die hetzelfde gebruikt.
Ook leuk, dat onze geliefde Peugeotje ook weer zonder 1 opmerking door de pittige APK keuring hier is, 333.000 km gereden en 14 jaar oud!
Dick is nu een kleine ronde met de meiden aan het maken en we gaan aan het begin van de middag met dit super mooie weer een lange wandeling maken, chocomel in de thermoskan mee.
Uh ja het was vannacht -8 en moest Anne ruiten krabben voor zij gisteravond weggingen.
----------
Donderdagmorgen 3 maart. Wat een prachtig weer en we zitten in hetzelfde hogedrukgebied als in NL, alleen is het hier wat kouder.
Het heeft vannacht ongeveer 5 graden gevroren en overdag is de zon nog niet niet krachtig genoeg om alle sneeuw te laten smelten, gevolg; ijsbanen waar ik wil wandelen.
Daarbij reed ik een smal ijsbaantje in met dikke sneeuwrand aan de zijkanten en &^%$# stond daar om een hoekje een grote trekker van de gemeente.
Ik kon niet anders dan dat bochtige smalle ijsbaantje helemaal in z'n achteruit terug rijden . . . niet leuk.
Gisteren huppelde er zo maar opeens een klein teckeltje hier door het huis en onze meisjes vonden het wel apart zo'n klein hondje!
Deze mensen kwamen iets ophalen uit de garage van de overburen die er niet zijn en waarvan wij de sleutel hebben.
Dick had hen al gezegd dat wij hele lieve betrouwbare honden hebben en zij zo naar binnen konden gaan.
Grappig dat mensen dan altijd zo verbaasd zijn (en wij trotse hondenouders) hoe onze meisjes rustig reageren op toch een vreemde hond plotseling in hun huis, want dit mini teckeltje was een beetje angstig voor grote honden maar door de rustige ontvangst door de spikkeltjes was zij totaal niet bang voor hen!
Bij de winkels vanmorgen zag ik een grote vette vrachtwagen met extra wielen ook nog, die flessen op kwam halen bij de supermarkt, de chauffeuse was een klein iel vrouwtje en dat vond ik zo grappig en aan de overkant stond een grote vrachtwagen, zo'n lange dubbele en ook daar zat een jonge vrouw achter het stuur en zij zwaaiden naar elkaar.
Ik moest hier echt om lachen, zo leuk en zo typisch Zweeds, natuurlijk zie je dit in NL ook, maar hier is het helemaal gebruikelijk.
Vanmiddag komen Joke en Anne en gaan we kaasfondue eten, dat beloven ook weer gezellig uurtjes!
Juist dit soort dingen moet je gewoon doen en ook de tv zo veel mogelijk uit laten staan.
Niet omdat je altijd je kop in het zand moet steken, maar die overload aan ellende heb ik echt geen zin in, het is erg genoeg dat je machteloos moet toekijken.
Wat ook leuk was dat toen die mensen hier gistermorgen waren de eekhoorns ook weer een showtje gaven door de bomen en kennelijk een nieuwe eek, een heel smal dingetje, nog niet weet hoe het klepje open moet van het voerbakje maar ik denk dat hij het snel van de anderen gaat leren!
Was echt leuk voor die mensen met 3 kinderen, net zaterdag uit NL gekomen en als stadsmensen dit nog nooit gezien hadden!
----------
Woensdagmorgen 2 maart. We waren gisteren toch op tijd thuis want afspraak Karlstad in de middag werd afgezegd, ook een dokter kan ziek worden☺.
Toen wij vertrokken begon het weer te sneeuwen en de rit er naar toe voert over een prachtige bochtige weg en zijn volgens mij maar 2 auto's tegen gekomen..
Grappig om te zien dat je zo maar een stuk met weinig van die witte watten ziet en dan weer ineens waan je je op wintersport.
Het was weer heel gezellig bij J&K, zij wonen ook al 20 jaar in Zweden naar volle tevredenheid!
Omdat ik helemaal in de ban van de barmsijsjes ben, heb ik eergisteren een hele tijd voor het raam gestaan en ontdekte dat er inderdaad veel meer van die mooie vogeltjes in de tuin zijn, zij eten alleen van de grond en niet uit de voerhangers.
Ook vallen zij eigenlijk niet op, zij zijn heel snel, zitten maar kort op de grond en vliegen weer weg en in eerste instantie denk je dat het gewone vinkjes zijn en dan zie je opeens het rode petje of roze borstje.
Het is goed dat ik er op gewezen ben want anders had ik het vast niet ontdekt.
Helaas ontpopt de situatie in Oekraïne zich steeds meer tot een hopeloze ellende voor de bevolking.
Natuurlijk Cilia weet ik dat niet iedereen zo denkt als wij, gelukkig maar want anders zou het wel een grauwe eenheidsworst worden in Europa, zie Rusland.
Enuh ook fijn dat wij dit hier gewoon kunnen zeggen of schrijven in alle vrijheid zonder dat wij opgepakt en zonder eerlijk proces ingesloten worden, en daar moeten we zuinig op zijn.
Ook wij hebben mensen om ons heen die iets (niet alleen over dit onderwerp) óf genuanceerder óf totaal anders denken, moet kunnen toch!
Daarbij houd ik van 'polderen', je weet wel water bij de wijn, oftewel beiden je zin niet krijgen haha
En kom je er niet uit, gewoon over gaan op een ander onderwerp!
----------
Maandagmorgen 28 februari. Geheel tegen onze principes in hebben we het barmsijsje gisteren niet begraven maar gewoon achter een boom in het bos gelegd,
Normaal zouden wij een diertje in een doosje begraven maar omdat wij midden in de natuur wonen hebben we dit maar niet gedaan.
Wel nog een paar foto's van hem/haar gemaakt.
Vanmorgen ging Dick de vogels weer voeren en stond er een ree, hij liep een stukje opzij, bleef kijken en rende niet eens weg!
Kneuterig als wij zijn met dieren, dit deed ons zo goed!
Ik kan maar één ding hopen deze rare tijd, laat ons in vrede leven en net als de meeste mensen willen.
De tv staat hier nog maar beperkt aan, je wordt er zo naar van en daarbij die eindeloze herhalingen en al die mensen die zo nodig ook een plasje moeten doen over het hele gebeuren.
Eerlijk is eerlijk, sommige mensen vind ik wel heel goed om naar te luisteren.
Gisteravond alleen BZV gekeken, lekker ontspannen programma en vanmorgen maar weer eens het nieuws.
Toch wil ik nog iets kwijt.
Regelmatig komt het voor dat Dick en ik ergens niet hetzelfde over denken en dat kan gezellig maar ook niet gezellig verlopen.
Vaak is het iets wat ik denk dat je beter niet of wel kunt doen of andersom.
Dan zie ik apen en beren op de weg die Dick dan weg wuift met de woorden, 'flauwekul, aanstellerij oid, gebeurt niet'.
Ik hóef mijn gelijk niet te hebben, nee liever niet zelfs want dan gebeurt datgene wat ik voorzien had . . .
Over één ding zijn wij het altijd al en nu zeker roerend eens.
Al tientallen jaren lang verzetten wij ons (in stilte want dit kon en mocht je niet hardop uitspreken, want fascistisch) tegen de afbraak van onze defensie, juist omdat wij veel weten van de bedoelingen van het communisme en zij een lange adem hebben om hun plannen ten uitvoer te brengen.
Nu beluisteren en bekijken we tenenkrommend en hoofdschuddend hoe politici, die voorheen dé grote krachten waren achter de afbraak, over elkaar heen buitelen met de uitspraken dat er veel meer geld naar defensie moet . . .
Nog maar kort geleden konden militairen niet eens oefenen omdat er geen munitie was en zij maar pief paf poef moesten zeggen!
Nee op dit punt zeker, we hadden helemaal geen gelijk willen hebben maar helaas heeft onze realistische kijk hierop de tijd ingehaald.
Ik denk morgen geen krabbel, gaan al vroeg op pad om koffie te drinken bij Jetty en Kees in Storfors, 85 km hier vandaan, en daarna afspraak in Karlstad, wordt een latertje morgen.
----------
Zondagmorgen 27 februari. Groot leed, klein leed, en ook wel wat leuks.
Ik bewaar het grote leed voor het laatst.
Het kleine leed zagen wij toen Dick een blik wierp op het bankje wat buiten op het terras staat.
Niet te geloven wat een toeval, een vogeltje met een rood gevlekt borstje, op zijn rug, dood, een barmsijsje, kennelijk tegen het raam gevlogen.
Hoe kan het dat deze vogeltjes nu zo maar ineens ons pad kruisen?
Het leuke was dat er weer 3 reeën in de tuin stonden toen wij de gordijnen open deden, het blijft toch ook zo boeiend!
Overdag zien wij hen ook regelmatig rustig door het bos lopen rondom ons huis en altijd het bokje met 2 geiten.
Van de week heb ik per abuis een reegeit een hinde genoemd maar dat is echt fout, een hinde is een hertendame en een hert is echt wat anders dan een ree!
Gek genoeg zag je dat het bokje hoorde en zag dat de gordijnen open gingen, keek op en toen weer verder ging met zijn zuigflesje met vogelvoer, een vertederend gezicht.
Wij vinden dat wij een goede keuze gemaakt hebben door niet de hele tuin toegankelijk voor de honden gemaakt te hebben, zo geniet je ook van het wild, wat anders zeker niet zou gebeuren!
De foto is van vanmorgen toen Roosje stond te denken hoe of zij de gletsjer zou oversteken☺
De afdeling groot leed.
Ja Linda ook onze gedachten zijn sterk bij de bevolking en zeker ook bij president Zelenskiy, wat een gouden man voor zijn land!
Ik hoop met heel mijn hart dat de Europese landen alle hulp en opvang van de (ECHTE!) vluchtelingen op zich nemen.
Daarbij heb ik dan momenteel ook heel veel moeite met de duizenden economische gelukszoekers die Europa overstroomd hebben (slapheid, open grenzen) en die nu zoveel ruimte, wat al krap is, zeker in NL, innemen.
Ja en ik sta toch ook even stil bij de individuele Russische soldaat . . .
Jonge jongens, vaak eenvoudige boerenzonen uit van die afgelegen armoedige dorpjes die opgeroepen zijn die totaal niets van de westerse wereld afweten en wij afgeschilderd worden als aggressors!
Door de achterlijke propaganda van Poetin totaal om de tuin geleid zijn en denken dat zij in Oekraïne als bevrijders ontvangen worden . . . en laat dat nou even tegen vallen . . .
Kijk, mensen uit de grote steden zijn uiteraard meestal veel meer ontwikkeld en weten hoe de vlag er bij hangt.
Fijne zondag verder.
----------
Zaterdagmorgen 26 februari. Wat leuk Til dat jij dit leuke vogeltje ook al kende, ja wel in een volière en wij in het wild, zat gewoon op een boomtak, vlak naast een goudvink, ook al zo'n mooierd!
Eigenlijk zou ik de hele dag wel op mijn stoeltje bij de ramen willen zitten en het speelt zich rondom ons huis allemaal af en als ik in de keuken bezig ben word ik ook al steeds afgeleid door de vogels in de voortuin, op die oude boom.
Bij de eetkamer zie ik ook heel veel vogels, ook daar voeren wij en is daarbij ook de reeënplek, kortom, tijd en ogen te kort!
Verder, best moeilijk om een 'gewone' krabbel te tikken, hoe naar ook, staat ons leven in het teken van de oorlog in Oekraïne en die ontzettend dappere president Volodymyr Zelenskiy, deze man met zijn medewerkers verdienen heel veel lof, wat een moed een échte leider!
Ook heeft Zweden hulp aangeboden, geen lid van de NAVO.
Helaas trek ik mij dit zo erg aan dat ik er midden in de nacht wakker van word, en niet omdat ik bang ben maar zo intens medelijden heb met die mensen daar, een wapen in hun handen gedrukt krijgen waarvan velen nog niet eens ooit een wapen gezien hebben.
Dick heeft al voorgesteld om die rotkop van Poetin uit te printen en dat ik er met een windbuks op mag schieten . . .
Misschien ben ik té bekrompen, té Noord Hollands nuchter of té dom, maar ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen dat er in het zuiden gefeest wordt.
Natuurlijk gaat ons leven ook door, dat is logisch, maar toch, sta je dan zo aan de zijkant van het leven of is dit puur egoïsme van 'ik wil eindelijk weer eens feesten?'
----------
Vrijdagmorgen 25 februari. Hieronder stonden twee stukjes, het eerste van gistermiddag, het tweede van vanmorgen.
Ik heb het weggehaald, wel achter de schermen bewaard.
De reden komt zo.
Gisteren was een zeer verwarrende dag en ik denk eigenlijk voor iedereen.
Dick werd al vroeg wakker en ging om 5 uur even tv kijken naar een natuurfilm, nee zo'n film niet dus, ik maak nu geen grapjes, daar is het te erg voor, maar wel een prachtige rustgevende natuurfilm over de elanden in Zweden, zonder commentaar.
Hij ontdekte toen dat de oorlog in Oekraïne begonnen was en om 7 uur ben ik ook daar naar gaan kijken.
Ja ik heb zelfs gehuild, wat afschuwelijk, wat vreselijk voor al die gewone mensen die alleen maar een normaal leven willen en nergens wat aan kunnen doen.
Een psychopaat in actie.
Al vaker heb ik gezegd dat ik hier geen politiek wil bedrijven maar ontkom er nu niet helemaal aan en dat is de reden waarom ik de stukjes heb weggehaald, ik luchtte gewoon mijn hart.
Zo'n 50 jaar geleden was dit al onze angst en ook Dick heeft als militair ( officier bij de Marechaussee van zijn 18e tot zijn 55e) en wij met ons gezin, 6 jaar in in Duitsland dienst gedaan ten tijde van de koude oorlog.
Wij wísten/weten van de Russische dreiging, leefden daar mee, bezochten regelmatig de grenzen met het oosten en zagen letterlijk het gevaar, maar een groot deel van de NL bevolking predikte love and peace . . .
Wij uiteraard ook maar bleven daarbij wel realistisch!
Slapheid en naïviteit ten top vonden wij toen en nu nog steeds.
Goed, wij hebben dit echt aan zien komen, vooral het laatste jaar, en vooral Dick die enorm veel weet van de historie van o.a. Rusland en wij ook heel veel gelezen en gesproken hebben over dit onderwerp.
Dick heeft zelfs in de jaren 80 nog 2 maanden dienst gedaan op de NL ambassade van Moskou, vandaar onze interesse en ik heb veel gelezen over de tsarenperiode.
Deze kant van ons kennen jullie niet en ik wil hier eigenlijk alleen maar praten over onschuldige dingen, zoals onze hondjes en de natuur om ons heen.
Onze button in de jaren 80.
Gistermorgen moest ik om 10.30 uur in Sunne zijn en had ik geen tijd voor een krabbel.
Wat erg grappig was dat MarijkeO in het gastenboek geschreven had en hoopte dat ik eens een barmsijsje zou zien.
Nou ik had van dat vogeltje nog nooit gehoord, laat staan gezien en zag hem voor het eerst op google!
En toen, niet te geloven, ik keek naar buiten, kennelijk doe ik dat heel vaak en . . . nouuuu ik was perplex en riep Dick 'een barmsijsje!'
Hij geloofde het niet dacht dat het een goudvink was maar ik wist het zeker, kon niet missen.
Snel mijn camera gepakt, en met trillende handjes (honger) een lens die niet scherp wilde stellen en wetende dat je maar een kleine tijd hebt om te fotograferen maakte dat ik een zeer onscherpe foto kon maken waarop je toch echt wel een barmsijsje ziet, wat een schattig vogeltje!
----------
Woensdagmorgen 23 februari. De dagen vliegen voorbij en wat doen we allemaal, goh geen idee eigenlijk, gewoon gekeutel in en om het huis en een beetje met die honden buiten sjouwen.
Gistermiddag even een mooie net aangeschafte camper bekeken bij J&N, blijft altijd leuk en ook om te constateren wat een ander belangrijk vindt en jij dan weer niet en andersom.
De keuze is reuze bij campers is dan ook een kwestie van lijstjes wat wel en wat niet afstrepen en zo is iedereen zijn situatie weer anders.
Bij ons staan de honden altijd voorop en beïnvloedt dan natuurlijk voor het grootste deel wat voor inrichting je kiest maar de hoofdzaak voor ons is dan ook altijd veel ruimte en ook ik wel zie wat er mooi is en voor ons niet haalbaar.
Kortom, zij hebben een prachtige luxe twee persoonscamper gekocht en hopen wij dat zij vele mooie reizen maken die wij uiteraard ook altijd volgen!
Toen ik gistermiddag even een snelle blik in de tuin wierp, nou figuurlijk dan, stonden er weer 3 reeën rustig te eten, beetje in de sneeuw te krabben, achter hun oor werd niet vergeten en ook het hooikribbetje werd in het rondje opgenomen.
Grappig om te constateren dat, als zij met meerdere zijn, het schrikkerige ook duidelijk minder is, want vlak er voor was er 1 reetje geweest die met de nodige voorzichtigheid de tuin in kwam.
Vooral de hindes zijn behoorlijk schrikkerig en altijd rekening houdend met het bokje in het gezelschap, dat zie je mooi als zij staan te eten, misschien ook omdat zij waarschijnlijk drachtig zijn.
Opvallend is dat zij er prachtig uit zien met een mooie gelijkmatige vacht en stevige lijfjes.
Nu het bos rondom ons kaal is en nog sneeuw ook zie je hen vaak door het bos lopen, heel ontspannen en zo leuk omdat gewoon vanuit je stoel in de eetkamer te kunnen bekijken!
En voor mij, omdat ik dierengedrag (uh ook mensen gedrag) erg interessant vind geeft dit toch echt een extra dimensie!
Voor ik vanmorgen met de meiden wegging heb ik nog een filmpje gemaakt van de tuin omdat er kennelijk een reeënparty is geweest vannacht, ongelofelijk wat een sporen.
Onderstaande foto kon ik vanuit mijn stoel nemen en reetje keek naar het even oplichtende rode lampje van mijn camera om het licht te meten, maar schrok er niet van en bleef ook gewoon staan!
Dank je MarijkeO en ik zie inderdaad tamelijk kleine grijs gestreepte vogeltjes en ik zal eens kijken of hij een rood vlekje heeft, wat leuk zeg!
----------
Dinsdagmorgen 22 februari. Nou dat werd gisteren wat, een giga laag sneeuw en ik denk, heb het niet meer gemeten, maar dat het zo ongeveer 20cm geworden is!
De natuur is werkelijk zo mooi en ik raak er niet op uit gekeken, alles met een grote witte hoed, zelfs de vuilnisbak vind ik mooi . . .
Vanmorgen zijn we naar Mjönäs geweest om te wandelen, er is daar namelijk een wandel- langlauf parcours door het bos wat zelfs in de winter verlicht is.
Wij lopen vaak een deeltje hier van en de rest volgen wij ons eigen pad en dat wilden we vandaag ook doen.
Ik had de stille hoop dat het pad geveegd was maar dat was ijdele hoop.
Het eerste stukje had nog iemand voor ons gelopen maar die had er snel genoeg van dus gingen wij maar verder ploeteren door een dikke sneeuwlaag met een heldere zon en strakblauwe lucht!
We hebben uiteindelijk maar een kleine ronde gemaakt, ons te heftig ploegen, daarna nog een klein rondje rijden door de natuur om te genieten van al dat witte moois.
Gisteren heb ik ook nog een fotobladzijde gemaakt en nu staan de sneeuwfoto's nog achter de schermen.
KLIK
Hier onder een foto van vanmorgen en ook een foto voor MarijkeO, ik vind hem zelf ook erg leuk hoor!
De voor- en achterkant van een goudvink en daarnaast een vink (?) Ik zie vaak niet echt het verschil tussen een groenling oid . . .
----------
Maandagmorgen 21 februari. Wat een dag vandaag, een late krabbel want ik heb ogen en tijd tekort!
Gisteravond begon het om 9 uur te sneeuwen en dat doet het nu nog, al die tijd aan één stuk door, tot vanmiddag een uur of 3!
Er is tot nu toe 16 cm sneeuw gevallen en we genieten enorm!
Eerst met de hondjes gewandeld, vonden we leuk om de berg op te rijden met ons stoere bakkie, niet voordat Dick het garagepad sneeuw geruimd had . . .
De honden vonden het ook echt kicken en na 3 kwartier vond ik het welletjes, zowel voor mezelf als voor de meisjes, het loopt best zwaar in de sneeuw waar nog niemand geweest is.
Bij thuiskomst bleek dat het geruimde pad weer totaal onder gesneeuwd is en nu wacht Dick maar tot vanmiddag, na de sneeuw.
Morgen schijnt een zonnige dag te worden, onder 0 en belooft het een sprookje te worden met die sneeuw!
De vogels vliegen 'en masse' af en aan en daar krijg ik ook geen genoeg van!
Grappig ook dat er een groepje witkopstaartmeesjes samen aan de vetbolletjes hingen en uiteraard foto's gemaakt maar moet ik nog bewerken . . . geen tijd hè . . .
En wat zijn de goudvinkjes weer mooi in de sneeuw!
Kortom, helemaal 'mijn ding' momenteel en één van de redenen om naar Zweden te verhuizen, de échte seizoenen beleven!
Ook apart want gistermiddag hebben we nog ruim een uur in de warme zon thee gedronken op het terras bij de buren en moest ik mijn jas open doen!
Na het dollen in de sneeuw, lekker bakkie eten en dan heerlijk liggen!
Uh noemen ze dit nou een hondenleven????????
----------
20 februari. Het wordt weer een schone dag vandaag!
By the way, gisteravond bij RTL weer, +2 bij ons ,lachen toch, of zullen ze overdag bedoelen?!
Gistermiddag buiten gezeten aan het Rådasjön van 13.15 uur tot ongeveer 16.00 uur, prachtig in de zon aan een totaal bevroren meer,
Het was goed uit te houden mits je natuurlijk dik aangekleed bent en dan nog, wel even af en toe wat heen en weer lopen.
Tegen vieren begon de wind (restje Eunice?) wat aan te trekken over het ijsmeer en zijn we maar weer gaan inpakken.
Zo leuk want er kwam met een enorme vaart een quad aan rijden, zoefde de de bootsteiger af en maakt een lekkere ronde over het meer, ja hij wel, wij als NLers stonden er wat benepen bij en vroegen ons af of wij wel op het ijs konden lopen, die Zweden zijn dit zó gewend dat is duidelijk!
Ik zie ook heel vaak kinderen ijshockeyen, op een geïmproviseerd ijsbaantje bij hun huis, een nationale sport hier.
Nog even een leeg huis bekeken waar wij de sleutels van hebben, is van onze overburen wat zij net gekocht hebben.
We waren erg nieuwsgierig naar de afmetingen van een bepaalde kamer beneden maar hadden geen meetlat en stelde Anne zich gratis beschikbaar als alternatieve meetlat van 1.92 m . . . haha languit over de grond!
Goed, we hebben weer een lekkere dag gehad met fijn gezelschap, lekkere worstjes gegeten en voelen ons op die momenten echt wel een beetje Zweeds en ook dat wij toch echt bevoorrecht zijn . . .
Ook net weer zo leuk, bijna ademloos zitten kijken naar de spelende eekhoorntjes in de bomen, zo grappig, het zal wel paartijd zijn of worden. Het zijn toch wel vreselijk schattige bosdiertjes hoor.
Man op quad.
----------
Zaterdagmorgen 19 februari. Life goes on. Gisteren hebben we zo af en toe gevolgd op tv hoe de situatie in NL was, jeetje wat een storm zeg!
Kreeg net van Wendy al foto's binnen van het Swifterbos waar veel bomen gevallen zijn, logisch want het is een voze bodem en kort geleden heeft SBB daar weer lekker gerausd, dus veel bomen geen steun meer.
Heel ander weer hier, een prachtige zonnige dag, zonder een zuchtje wind en ook vandaag weer zoiets dag wel met wat meer bewolking volgens mij.
Om 13.00 uur hebben we afgesproken met Joke en Anne om te bbqen op een leuke plek aan het Rådasjön, gezellig toch!
Wel warme kleertjes aan natuurlijk.
Gisteravond hebben onze NL buurtjes, Viking (bijnaam, zo noemen wij hem ook) en Manja, die direct weer naar NL terug gaan, bij ons gegeten en was ook weer erg geslaagd!
Het is een apart stel, ik denk dat er geen tweede van bestaan, lachen hoor!
Inmiddels is het een gewoonte dat als zij hier zijn wij een keer bij hen en zij een keer bij ons eten, leuke traditie.
Wat leuk Peter (een andere dan onderstaande) en Ineke wat van jullie te horen en ook een leuke foto van Peter en Zublime!
Van de zomer komen wij weer in NL en zullen wij elkaar zeker spreken.
Ach ja wat heeft Zublime nu ook een grijs snuitje zeg!
Net hebben wij weer Zweedse lekkers bij de koffie gehad een Semla!
----------
Vrijdagmorgen 18 februari.
Gisteravond moesten Peter en Astrid binnen 4 weken alweer afscheid nemen, nu van hun allerliefste Ginger, zij is het zusje van Roos.
Hun verdriet is onmetelijk groot, het verliezen van twee van je lievelingen in 4 weken is niet te bevatten.
Nu voel ik de letterlijke afstand want het liefst had ik hen beiden in mijn armen genomen en samen huilen, dat laatste doe ik evengoed en dat weten zij.
Je worstelt op deze momenten de dagen gewoon door, niets anders dringt meer tot je door, alleen dat diepe verdriet.
Dag lieve Astrid en Peter, dikke kus
----------
Donderdagmorgen 17 februari. Gekke wandeling vanmorgen, het ging eigenlijk best het lopen, maar was wel even uitkijken en toen ik bij het grote ijsveld aan kwam en ik een sliding maakte en zag hoe voorzichtig de meisjes dat deden ben ik maar omgekeerd en een veiliger route genomen.
Het is eigenlijk heel verraderlijk, rond 0, gisteravond weer alles bevroren.
Dick heeft gisteren een hele mooie wandeling gemaakt en vond dat het gewoon prima ging, zo door het bos en poppie heeft ruim een kilometer meer gelopen dan Roos!
Grappig want je ziet ook dat het meer bevroren is!
Persoonlijk vind ik dit de max voor de honden, uiteindelijk wordt Roos dit jaar 12 en ook voor poppie, met haar niet zuivere achterhandje.
Je merkt werkelijk totaal niets aan haar, ze loopt en scheurt langs je heen door het bos en ook voor Roos lijkt de afstand peanuts.
Sinds eergisteren zit poppie, Roos soms, behoorlijk te krabben en ik schoot al in de kramp, ergens een vlo opgelopen?
Ik kan mij werkelijk de tijd niet heugen dat zij die gehad hebben, ja vroeger toen we zelf katten hadden maar dat is al zo lang geleden.
We hebben haar allebei heel goed nagekeken, makkelijk want zij ligt meestal languit op haar rug te slapen, en hebben geen vlo of vlooienpoep kunnen ontdekken.
Wel een zwart korreltje op een natte tissue gelegd en gekeken of het rood/bruin werd maar ook dat niet.
Dus gisteren er gelijk weer een pil bij beide in gestopt, gelukkig heb ik ze op voorraad en altijd voor de zekerheid in huis, niet ivm een vlooienbesmetting maar al jaren lang tegen de tekeninvasie, die wij in Swifterbant hadden.
Vannacht, we sliepen toch al slecht vanwege de bergwarmteinstallatie die zich sinds gisteren luidruchtig gedraagt en waar vandaag iemand voor komt, maar ook vanwege het gepieker waar eventuele vlooien vandaan komen.
Toch kreeg ik ook een brainwave een andere kant op, ik had nog een bakje leverpastei staan, die wij beiden niet lekker vinden en heb al twee dagen de hondjes een lepeltje door hun eten gegeven . . . en misschien is het wel een allergische reactie op dat volgens mij, varkensvlees!
Mwah ook had dokter Yvonne nog een paar tabletjes cetirizine 10 mg in huis en heb ik die haar net ook gegeven.
We zullen het afwachten, ze liggen nu heerlijk te slapen.
----------
Woensdagmorgen 16 februari. Het zou vannacht gaan sneeuwen maar volgens mij heeft het warm water geregend, de dooi is flink ingezet.
Voor vandaag staan er ook weer sneeuwvlokjes vermeld maar ik geloof er niets van.
Ik zou ook wel graag willen dat alles nu maar smelt en dat die ijslaag eens verdwijnt en er dan opnieuw sneeuw komt.
Nou das leuk, kijk net even op de weer app en sneeuw weg voor vandaag en vannacht weer lichte vorst . . .
Voor vandaag hebben we, net als gisteren geen echte dingen op het programma staan, Dick moet de slaapkamerkast weer op zijn plek zetten en mijn taak is om hem weer in te richten.
Het leven kabbelt zo rustig voort en is ook wel weer fijn.
Ben helemaal gewend aan mijn e reader, lees veel hoewel ik een boek blijf prefereren, sterrenbeeld stier en die houden niet van veranderingen . . .
Hoe kan ik dit nou zeggen?
Ons hele leven is bewust totaal veranderd dit jaar!
Plingpling, ik hoor op mijn mobiel de trackers ingeschakeld worden, zie dat Dick weer een mooie wandeling gaat maken, en ook dat geluidje ga ik af zetten, ik word er onrustig van.
Ik kijk telkens waar de meisjes lopen en als ik zo'n grote haal naar links of rechts zie, altijd poppie, voel ik mijn maag al omdraaien . . .
Gek toch, ik heb dit echt nooit gehad maar sinds Emma overleden is heb ik niet veel reserves meer in dit opzicht en ben meer dan normaal bang om mijn hondjes kwijt te raken.
Het overlijden van Emma heeft een hele diepe wond veroorzaakt die lang nodig lijkt te hebben om te helen.
Emma,
deel van mijn hart----------
Dinsdagmorgen 15 februari. En toen werd het uiteindelijk gisteren nog een hele dag weg en gelukkig hadden we ook de hondjes mee, anders hadden we dit natuurlijk ook zo niet gedaan.
Het was een prachtige rit naar Torsby, een middelgrote provincieplaats, waar wij eigenlijk niet veel aan vinden, maar soms moet je wel eens iets wat in ons dorp niet te vinden is.
Apart was wel dat lang niet overal zoveel sneeuw lag als bij ons, de 'hoofd'wegen waren aardig goed te berijden en op de terug weg zijn wij binnendoor gegaan en dan is het nog wel goed oppassen omdat er niet overal geruimd is.
Nog wat boodschapjes gedaan en ook voor Joke nog een zak zonnebloempitten voor de vogeltjes gekocht, jaja dat gaat hier dus gewoon met 20kg zakken tegelijk!
Na het rondjehondje bij hen langs gegaan, gezellig een bakkie met een pannenkoekje gedronken/ gegeten en daarna weer op huis aan.
Het is nu ongezellig weer, en van mij mag de dooi nog even doorzetten want toen ik net naar de berg ging ben ik halverwege gestopt.
Een berg af en weer op met zo'n laag fondant en daaronder ijs vind ik niet echt aantrekkelijk om naar beneden te suizen.
Maakte de meiden niet uit, want ik ben toen lopend dat pad gaan doen en vinden zij ook ok.
Leuk Petri om weer eens wat te horen!
----------
Maandagmorgen 14 februari. Wakker worden en buiten weer een sprookjesland, voorlopig blijft het deze week heel vaak sneeuwen en ziet het er weer prachtig uit!
Wij moeten straks een ritje Torsby maken, uurtje rijden naar het noorden, en gaan op tijd weg ook om te genieten van het mooie decor.
Dick heeft gisteren de slaapkamer behangen en is erg leuk geworden, nog niet af maar al erg gezellig.
Zo makkelijk dat wij op één verdieping slapen en eten, dus vinden we het ook belangrijk dat de slaapkamer er goed uit ziet, alle deuren staan hier altijd open.
Gisteravond heerlijk gegeten bij onze overburen en was weer erg gezellig, het zijn heel aparte en ook zulke grappige mensen, niet echt alledaags te noemen en dat heeft wel wat haha
Nee volgens mij lezen zij de krabbel niet, nog nooit over gehad en daarbij, zij weten hoe ik over hen denk . . .
Zij zijn hier nu maar twee weken vorige week waren zij een aantal dagen snowboarden en deze week moet Manja werken en zit de hele dag te 'beeldwerken', vergaderen en meetings en dat vereist toch wel veel discipline.
Hier nog even een fotootje van net, Dick had gisteravond geen zin om de auto in de garage te zetten . . .
----------
Zondagmorgen 13 februari. Het dooit als een gek hier en onze straat is inderdaad toch nog steeds wit!
Vannacht ging ik even naar de wc en werp dan altijd even een blik naar buiten en was er een prachtig vers wit laagje bovenop gekomen en was het weer heel mooi maar . . . is nu al weer weggedooid.
De Zweden vinden dit een kwakkelwinter, telkens rond het vriespunt en eigenlijk hoort er nu een dikke laag sneeuw te liggen en temperaturen ver onder 0.
Maar wij zijn hier allang blij mee!
Grappig dat je ziet dat er alweer behoorlijk wat activiteit onder de vogels is, ik zie ze langs het raam suizen alsof het allemaal Tom Cruisejes zijn, net ministraaljagertjes.
En wat nou ook zo grappig is dat de zon hier nu al eerder op komt dan in NL!
Zon op 7.49 uur, zon onder 16.52, en in NL zon op 8.00 zon onder 17.43, bij ons dus wel zo'n 51 minuten eerder onder!
Gek genoeg verschilt dat ook per site waar je kijkt maar is het wel zo ongeveer dus.
Gisteravond weer genoten van De Mol en ik heb wel mijn twijfels wie De Mol nou echt zal zijn en ik denk Kim Lian.
Nieuwe fotobladzijde HIER
----------
Zaterdagmorgen 12 februari. Grijs weer vandaag en er wordt veel sneeuw voorspeld voor de komende week, ook vermengd met regen trouwens, enfin we zullen wel zien.
Gisteravond weer een Aurora pushbericht en we, nou ik dan, twijfelde, zullen we wel zullen we niet.
We hadden een lange film gekeken van Arne Dahl en zijn daarna toch maar lekker naar bed gegaan.
Het noorderlicht zou wat minder spectaculair zijn en ik had geen zin om alleen de berg op te gaan om half 11 en niet omdat ik bang ben maar omdat ik altijd ervaringen wil delen.
Stel dat ik toch prachtige Aurora zou zien en dan in mn eentje, en niemand om mijn verwondering tegen te kunnen krijsen, nee dat is niet leuk.
Gistermorgen wilde Dick een bepaalde wandeling langs het Stor En maken maar omdat de trackers geen GPS dekking bleken te hebben daar, zag hij maar van de wandeling af.
Er is veel water, nu ijs dus daar, uiteraard want het Stor En is een groot meer, en is het niet fijn om de honden niet te kunnen volgen, zeker met al dat ijs.
Ach en evengoed heeft hij fijn gewandeld daar maar is op het hoofdpad gebleven, voor de hondjes ook leuk hoor, en eigenlijk gaat het daar altijd over, als zij maar een fijne wandeling hebben, het zijn verwende mokkeltjes.
Gisteravond hoorden wij ook weer het stoten van kennelijk een gewei tegen de veranda en elke dag is het emmertje voer leeg hoor, maar we doen er echt maar een klein laagje in want de reeën moeten het wel als extraatje beschouwen en gewoon hun voedsel verder uit de natuur halen!
Ja Cilia zeker, het is echt zo grappig te weten dat er zoveel wild om en in je tuin is, echt genieten! De eekhoorn vind ik zeker het vertederendste (gek woord om te tikken) diertje wat in ons beeld verschijnt maar ah die reetjes met die prachtige ogen ook hoor en niet te vergeten het groepje goudvinken, vooral die heertjes met hun prachtige rode jasjes.
En de reeën hoeven hier in de buurt van ons huis voor jagers absoluut niet bang te zijn, want die jagers komen hier niet zo dichtbij!
En tuurlijk lijkt het mij heerlijk zoals jullie in Frankrijk al zo fijn in het warme zonnetje zitten met je thermosflesje!
Onze tijd komt ook weer . . . maaruh voorlopig volgens mij nog niet . . .
De foto's hier onder zijn dus van gisteren.
----------
Vrijdagmorgen 11 februari. De installateur heeft gisteren keurig op tijd gebeld, een uur van tevoren, was netjes op tijd en heeft prachtig werk verricht, zo kan het dus ook!
Daarbij was het een zeer 'toegankelijke' jongeman, wilde zelfs een paar keer koffie en ook dat is wel eens anders in Zweden . . .
Wij hebben een brand- en inbraak alarm laten installeren, en dus niet omdat wij denken hier niet veilig te wonen, dit om even de wind uit de zeilen te nemen van sommige mensen, maar simpelweg omdat wij straks weer wekenlang van huis (lekker camperen) zijn en er hier totaal geen zicht van buren op ons huis is.
Brandalarm vinden we sowieso met een houten huis een must.
Ook als wij zelf acute hulp nodig hebben zitten er speciale knoppen voor.
De installatie gebruiken we normaal ook alleen maar als wij weggaan, uiteraard niet de brandalarm, dat werkt altijd.
Het was wel lachen hoor, man kwam binnen, honden stonden niet op maar lagen op hun rug op de bank te kwispelen naar hem en hij kon rustig aan het werk, moest ook nog even op de bank staan, waar de meisjes lagen, vanwege een camera in de hoek van de kamer.
Het zal die honden allemaal worst zijn . . .
Uiteindelijk moest alles uitgeprobeerd worden zowel de brand- als inbraakalarm, grote goden wat een herrie en die honden?
Nou nee niet normaal, lagen even op ons bed omdat het daar het minst hard zou klinken en gaven werkelijk geen krimp!
Verder hebben we al de hele week heel mooi zonnig weer en kraakheldere luchten (vannacht -8) en kregen we gisteravond een pushbericht van de Aurora app!
Wat gaan we doen daar mee, die vraag stelden wij ons even.
Joke wilde wel maar Anne had geen zin, nog niet bijgekomen van de deceptie na de laatste keer haha
Wij besloten om niet ver te gaan maar gewoon naar de berg hier en dat was een super goed idee!
Groot ruim beeld, en volop zicht op de groene bewegende gordijnen, wat een schoonheid is het toch!
Ik heb op de berg even heel hard geroepen; 'YES WIJ WONEN IN ZWEDEN!'
De juiste stap genomen en er van overtuigd te zijn dat alle keuzes die je in je leven maakt voor- en nadelen heeft, net als deze stap.
Nieuws uit NL hoef ik echt niet meer te zien, die 'metoo' berichten en 'grensoverschrijdende dingen' komen mij de neus uit . . .
O ja, gelukkig was tante Aurora zo genadig dat ook J&A het gezien hebben vanuit hun eigen tuin!
Om half tien zijn wij weer naar huis gegaan, genoeg gezien en ja hoe arrogant het ook klinkt, wij hebben het al vaker gezien en ook wel veel heftiger . . . maar zo vanuit je eigen dorp is natuurlijk toppie!
Gisteren een grote pan erwtensoep gemaakt maar helaas geen HEMA worst maar knakworstjes . . . roeien met de riemen die je hebt heet dat.
Foto's van de Go Pro op het dak van de auto geplaatst
----------
Donderdagmorgen 10 februari. Op tijd op want vanaf 8 uur kón er een Zweedse installateur komen, maar het kán ook nog om 15.00 uur . . .
Enfin we wachten maar af, Dick is thuis en ik ging met de hondjes weg.
Sinds twee weken ben ik zelf vanmorgen voor het eerst weer de grote ijsberg opgereden en dat ging prima, niet harder dan 20 km per uur op en af . . .
Gelukkig lag er een dikke sjaal in de auto want eenmaal boven op de berg, prachtig weer, strakblauwe lucht maar een ijskoude wind en daar had dit mieppie even niet opgerekend, want bij ons rondom huis gewoon windstil.
Op een stukje waar de wind geen vat op had was de zon al lekker warm!
Ja Jetty wat kan het toch verschillen hè met de sneeuw, dit vinden wij prachtig maar die ijsplakken zijn niet handig.
Er zit niets anders op dan met je kleindochter noordelijker te gaan, onze buren zijn in Sälen.
Maarrrrrrr dat is toch ook weer een behoorlijk endje van Storfors af!
Gistermiddag weer met Joke boodschappen gedaan, we hadden bijna niks nodig maar zien altijd weer kans om uren weg te blijven, en veel te veel mee te nemen . . . zo gezellig!
En hét grote nieuws . . .
Eekje was er weer gistermiddag, en zat heerlijk uit zijn eigen hokje nootjes te eten!
In oktober hadden wij ze voor het laatst gezien en zij gaan niet echt in winterslaap maar wel in winterrust en worden wakker om zo af en toe een nootje op te zoeken die zij zelf verstopt hebben in de zomer en herfst.
Ook hebben zij een soort nestje in een boom wat zij kunnen afsluiten, heb ik nooit geweten!
Wij waren/zijn helemaal blij!
Jeetje Nelly, wat leuk opgemerkt van Dick met die boom, ik zag het pas toen jij dat zei!
En toch, het went absoluut dat sneeuw en ijs, simpelweg een beetje opletten, ik ben na 1 winter hier al gewend hoor en rij net zo makkelijk met de auto over die ijswegen als over schone wegen en had dat van mezelf ook niet echt verwacht.
We hebben natuurlijk ook al vanaf begin november dit weer en als je dan niet durft heb je een groot probleem hier!
----------
Woensdagmorgen 9 februari. Gisteren een prachtige zonnige dag en de dagen zijn al weer aardig wat langer, sterker nog, de zon gaat hier al 5 minuten eerder op dan in NL!
Het onder gaan van de zon is nog anders, dat is hier een minuut of 50 eerder.
Ik kreeg hele leuke foto's en filmpje van onze NL buren die nu met de hondjes in de sneeuw spelen (hondjes zijn beide nog geen 1 jaar oud)en zij zelf aan het snowboarden zijn!
Wie had dat kunnen bedenken dat er zo dichtbij ons gewoon geskied wordt en een dikke laag sneeuw ligt.
Bij ons in de straat is alles ook nog sneeuw in tegen stelling tot 20 km zuidelijker, grappig hè!
Er komt natuurlijk ook eigenlijk geen verkeer hier, soms een bewoner die langs rijdt maar die keren zijn op een dag op 1 hand te tellen dus blijft de sneeuw ook zo mooi en met koude nachten er bij werkt dat allemaal mee aan het mooie plaatje.
En ach die reeën, komen tegenwoordig vaak met zijn vieren naar de drive-in en sommige herkennen we al.
Nee ik maak eigenlijk geen foto's meer, ze zijn allemaal hetzelfde maar we genieten er niet minder om!
Er is 1 bokje die zo'n enorme spiegel heeft (die witte vlek aan de achterkant), die ziet er zelfs heel fluffy uit en daarbij zijn zijn horens ook al aardig ontwikkeld.
Zal wel een belangrijke heer zijn voor de dames . . . als hij maar geen dickpics gaat versturen . . .
Zo ziet het er nu uit bij ons, foto is van vandaag 9.30 uur.
----------
Dinsdagmorgen 8 februari. Temperatuur net boven 0 en vannacht weer een klein wit laagje er bij gekomen wat wel weer netjes staat over het pas gestrooide weggetje waar aan wij wonen.
Natuurlijk is het goed dat er gestrooid wordt maar ik vind een besneeuwd pad mooier dan zo'n zandpad.
Gisteren via een mooie route naar Olsäter gereden, naar de Bolist, is o.a. een houtzagerij, waar wij een lange plank wilden kopen, gewoon eigenlijk een onbehandelde lange boomschijf.
Ik heb gewoon 'iets' met die planken en ik weet eigenlijk niet wat, ik denk het natuurlijke, pure, wat wij als plank boven het bed gaan hangen.
Daarna wat verder met de meisjes een klein weggetje ingeslagen waar wij even wilden lopen, maar vergeet het maar, totale ijslagen, niet te lopen.
Wel gedaan maar was niet eenvoudig en Dick beende met zekere tred voor mij uit . . . dus vroeg ik Achmed of hij wat langzamer wilde lopen en hij antwoordde 'ja Fatima dat doe ik'. . .
Hij is nu met de meiden weg en hem maakt het niet veel uit (zegt hij) dat gladde en vertrouwt op zijn snowsteps, net als dat hij vertrouwt op de spikes onder de auto.
Gisteren bleek dat hij in V. Skymnäs een afdekdopje van de dakdrager is verloren en hij weet nog ongeveer waar er een boomtak aan bleef hangen, en is hij nu daar naar op zoek, met de meiden natuurlijk.
Grappig dat ik dus nu dat heen en weer geloop op de tracker zie en hij kan hem zeker toch niet terug vinden!
plank op het dak.
----------
Maandagmorgen 7 februari. Gisteren weer een goed bestede dag gehad, in de middag heb ik naar De Mol gekeken en wist toen ook nog niet wie er uit gegaan was de avond er voor.
Expres zorg ik dat ik dat niet weet voor ik ga kijken.
Daarna rondjehondje, wat niet echt handig is momenteel omdat het overal zo spekglad is.
Eind van de middag kwamen Joke en Anne op de choco met slag en had ik weer een broeder' gekookt, die heerlijk was/is (heb nog een stuk)
Ja is natuurlijk altijd weer leuk en ook kwamen onze NL overbuurtjes even langs met hun twee hondjes, die uit NL kwamen.
Zij zijn hier weer voor een paar weken en gaan morgen tot zaterdag wat noordelijker, wintersportgebied Sälen, om te gaan snowboarden.
J&A zijn blijven eten en ik geniet van deze momenten, zo gezellig samen aan tafel!
En dan zie en hoor ik hoe het weer in ons geboorteland is en moet ik wel een beetje lachen, sorry hoor, het is hier echt winter en de hele week schijnt de zon, die ook echt steeds warmer wordt!
Godsamme ik volg net even Dick met de honden en ik zie dat poppie toch scheuren zeg, mijn hart klopt er helemaal sneller van . . . maar niet meer volgen denk ik.
Hoe ouder hoe ongeruster, wat lastig is dat toch, ik zie haar met een bloedgang over mijn mobiel rennen . . .
Nou ja ik heb het dan ook wel sterk ingezoomd voor mijn neus staan natuurlijk en je ziet elke draaiing.
Ja Til voor vriesweer moet je toch echt in Zweden wonen (vannacht -7), maar ach ik begrijp natuurlijk dat niet iedereen die wens heeft hoor enuh ook ik zal het straks best weer leuk vinden als het voorjaar wordt en we weer normaal kunnen wandelen en op het terras zitten!
Foto van ijsweg en in de verte kun je zien tot hoe ver dit weggetje gestrooid is.
----------
Zondagmorgen 6 februari. Na urenlang gezwoeg is de camper los van de grond.
Dit gaat ons dus niet weer gebeuren, buiten het feit dat die kilootjes ijs op het dak niet echt fijn zijn, is het ook niet handig voor als wij hem plotseling moeten gebruiken en hij vastgevroren staat.
Stel dat wij plotseling naar NL moeten, uiteraard kun je in grote nood met het vliegtuig maar vanwege onze meisjes gaan wij uiteraard liever in een sneltreinvaart met de camper die kant op.
Langzamerhand, hoe mooi wij ook wonen, begint het campergevoel weer op te spelen, vooral na die mislukte noorderlicht exercities . . .
Onze laatste lange noordentrip van oktober 2020 (met uniek veel en heftig noorderlicht) staat in ons geheugen gegrift en zouden we ook heel graag weer eens die kant op willen.
Natuurlijk niet deze tijd, veel teveel ijs en sneeuw.
Voor dit jaar staat er ook nog een lange NL trip op de rol en hoe alles verder verloopt weten wij nog niet.
Wat wij wél weten is dat half mei Wendy weer hier naar toe komt, zo fijn, misschien met vriendin Annemarie, dat weten wij nog niet.
Dan zijn wij zeker nog niet weg want op dit moment is er nog geen Fauvenpupje op komst, still waiting . . .
Het wandelen is overal hier nu een crime, alles is bedekt met een dikke laag ijs die niet van wijken weet, overdag net boven 0 en in de nacht vriest het weer.
----------
Zaterdagmorgen 5 februari. Het leven in Zweden en dan met name in de winter betekent een andere mindset hoor!
Poeh poeh hadden we al een dikke ijslaag op het dak van de camper en gisteren bleek dat hij met de wielen totaal vastgevroren zit in kuiltjes in de bodem!
Omdat wij willen dat hij altijd stand by staat én omdat hij binnenkort naar de garage moet zat er niets anders op dan iets te bedenken hoe hij los zou komen.
Van alles lieten we de revue passeren en uiteindelijk na lang denken en uitproberen heeft Dick de Subaru er achter gezet, daarbij moest het hekwerk weggehaald worden en ook dat zat vast gevroren . . .
Goed dat lukte dus, camper in zijn vrij en trekken en jaha dát hadden we gedacht, zelfs de stoere boy kon er geen beweging in krijgen en dat voornamelijk omdat de wielen over het ijs doorslipte.
Toen Dick in de camper, motor aan, in zijn achteruit en ik met de Subaru gassen, het leverde een rookwolk en een stank op en zijn we ook daar mee gestopt, lukte niet.
Platen hout met haringen in het ijs getimmerd en daar de auto op en gassen, ook niet dus.
Het was al eind van de middag en dan wordt het snel donker en heeft Dick de camper opgekrikt en staat hij nu aan één kant met de wielen van de bodem, dat dus wel, platen hout er onder en was er geen tijd meer voor de andere kant, dat moet vandaag.
Verder waren de omstandigheden voor tante Aurora super gunstig dus om 22.30 uur in de auto gestapt, Joke en Anne ook.
Prachtige rit door stikdonkere bossen, en bij het Lakenesjön stonden we buiten met warme grög, warme choco en uiteindelijk koude voeten om GEEN noorderlicht te zien en dat was balen maar evengoed grappig en daarbij was de hemel zo verschrikkelijk mooi, één en al sterren, duizenden!
We lagen om kwart over 1 weer in bed enuhh vanavond weer een kansje?
O ja en dit jaar komt er zeker een carpoort . . .
februari blz. 1
----------
Vrijdagmorgen 4 februari. Gek weer vandaag, gisteravond sneeuw, op dit moment +4 dooi en het regent een beetje.
Liep ook een beetje apart in het bos, soms was het glad en soms was het fondant.,
En jeetje wat ben ik toch blij met de tracker en dan dus ook zie dat ik poppie vaak niet in het snotje heb maar dat zij gewoon wel in mijn buurt is!
Het heeft alles van mijn onrust weggenomen en ook zo fijn dat Dick die thuis is, haar dan ook kan volgen, dus in case of emergency gelijk actie kan ondernemen.
Om naar de berg te gaan is een klein stukje met de auto en als je het op de kaart ziet loop je eigenlijk gewoon achter ons huis en zag Dick dat zij 1.6 km bij hem verwijderd was.
Krijgen net van UPS bericht dat de tracker van Roos afgeleverd is in de brievenbus aan de straat, dus ook die kan gevolgd worden . . .
Gisteren wilden wij boodschappen doen en besloten er een leuk ritje van te maken en even naar de plek te gaan waar wij de avond daarvoor naar toe hadden zullen gaan ivm het noorderlicht.
Prachtig, we zagen zelfs op de Klarälven ijsvissers die met een soort immens grote kurkentrekker een gat in het ijs boren en daar met hun hengel in vissen terwijl zij op een krukje zitten.
Stuk verder aan het Lakenesjön, een mooi meer, stond gewoon een auto op het ijs en verderop een ijsvisser en aan de andere kant weer zo'n mannetje (?) die met een auto over het ijs croste!
Ook nog een bezoekje gebracht aan de Stavkirke van Ekshärad, wat een mooie ding zeg en ook al het weggetje er naar toe en konden we weer even de auto uitproberen door een heuvel op te rijden in een dikke laag sneeuw waar nog niemand geweest was.
Dit soort grappen hoef je met die brave Peugeot niet uit te voeren.
Achter de schermen staan alweer foto's klaar waar ik nog een bladzijde van moet maken.
O ja het vogelgeluid gisteren was/is de boomklever.
Verder komen hier echt dag en nacht de reeën en vinden we dit inmiddels al heel normaal, hoe blasé klinkt dit maar is zeker niet zo bedoeld!
Zelfs als wij voor het raam staan of over de soms krakende houten vloer lopen raken zij niet ongerust meer.
----------
Donderdagmorgen 3 februari. Gisteren hadden we best een spannende dag, ach ja hóe spannend kan het leven zijn hè in Zweden . . .
De aankondiging van tante Aurora liet ons niet los de hele dag, het zag er veel belovend uit maar werd steeds minder belovend.
Hadden al met Joke en Anne een plek afgesproken hier ongeveer 20 km vandaan en ons te installeren met thermoskan koffie/choco en koekjes.
Maar in de loop van de dag werd het steeds duidelijker dat de bewolking ging opschuiven voor ons doel en om 21.00 uur gisteravond besloten we om onze actie jammer genoeg af te blazen.
Zeker voor J&A want zij hebben na al die Scandinavische jaren nog nooit het Noorderlicht echt goed gezien.
Maar goed, nog kansen zat hoor en het liefst ga ik gewoon met de camper, veel makkelijker en comfortabeler.
Hoewel het nog volop winter is en blijft, hoorde ik net zo'n mooi liedje zingen buiten en welke vogel het was weet ik nog niet, ik heb er niet ademloos naar staan luisteren en opgenomen.
Je hoort mij namelijk ook ademen, dom geluid.
Dick is nu met de meisjes weg en dat belooft zeker altijd een fijne wandeling, bij mij komen zij ook niks tekort, maar hij maakt er helemaal een feestje van!
Onderstaande printscreentje is van de wandeling van gisteren.
Even ter verduidelijking voor als je niet helemaal weet hoe de tracker werkt, dit is wat ik zelf ook gelopen heb en al die kronkeltjes en uitschietertjes zijn de extra metertjes die poppetje dan maakt.
Vooral daar bovenaan zie je dat zij daar heen en weer loopt cq rent, zij niet in mijn beeld was, toen zij er weer was ben ik weer terug gegaan.
Het dunne grijze lijntje links is de berg op voor een andere wandeling.
----------
Woensdagmorgen 2 februari. De avond en de nacht hebben ons weer een vers pakketje sneeuw gebracht, zo mooi, de inmiddels wat ontdooide lelijke plekken zijn ook weer bedekt.
Zo prachtig, in de avond, licht aan op het buitenterras, zie ik vanaf mijn stoel zo mooi de sneeuwvlokken naar beneden vallen, het blijft boeiend.
Toen ik straks met de meiden weg ging was het nog -11 en er had nog niemand door de straat gereden, het knerpte onder de wielen en toen ik terug kwam waren de enige sporen ook van mij!
Op weg naar de berg, ook totaal maagdelijk en heb ik er nog een foto van genomen.
Ook ben ik heel blij met de tracker want poppie was, zag ik, zo'n 140 meter bij mij vandaan, en ja wat is dat nou voor een kippen afstandje.
Als je door een verlaten bos loopt en je weet dat je hondje daar door dat tamelijk dichte bos struint ben je toch blij dat je haar op je mobieltje ziet lopen!
Toch had ik mijn teentjes krom in mijn laarsjes want ook Roos, nog zonder tracker, zag ik niet en kon ik het niet nalaten om toch (ondertussen dus het wild wegjagen) te roepen.
Gelukkig kwamen zij er snel aan en ook fijn dat de tracker van Roos onderweg is.
De Peugeot heeft ook gisteren weer een stukje gereden, Dick had hem met de Subaru losgetrokken, de camper staat nog in de ijskuilen.
Vanmorgen
----------
Dinsdagmorgen 1 februari. Volgens mij een kortere krabbel vandaag.
Wel gisteren weer een wintergrapje . . .
Toen ik gistermorgen met de auto thuis kwam vergat ik, omdat Dick met het dak van de camper bezig was en ik gelijk een foto wilde maken, de sleutels uit het contact te halen dus . . . in de middag startte de auto niet, lege batterij.
Geen probleem we hebben de Peugeot nog en na al die weken in de kou buiten, startte motor direct maar . . . de wielen zaten vastgevroren in een kuil . . .
Toen is Dick maar met de meiden naar het bos achter ons huis gegaan, beiden aan een rollijn, en is dus niet te doen.
Het barst van het wild en de dames raakten in opperste staat, doen we ook niet meer.
Subaru aan de stroom en uiteraard startte hij vanmorgen ook gelijk en gaan we straks, zowel de camper als de Peugeot even lostrekken met de stoere boy.
De sneeuw vannacht is niet door gegaan, wel wat witte poeder, ja ook sneeuw dus en niet dat spul wat sommige mensen in hun neus snuiven.
En hoe kom ik daar nou op ineens?
Ik lees de biografie van Kurt Cobain . . .
----------
Maandagmorgen 31 januari. Eigenlijk is deze krabbel nav een berichtje van een vriend van ons die denkt dat het hier ook niet echt wintert net als in NL omdat hij dat ziet op de NL tv!
Zo de wind is weer verdwenen en nu een prachtige zonnige winterdag en toen ik vanmorgen voor ik weg ging even op het 'weer ' keek zag ik dit!
Toen wij nog in NL woonden keek ik het liefst naar RTL4 om een mooi overzichtskaartje van Europa te zien wat de temperatuur betreft, en keek dan uiteraard naar Zweden.
Dus toen wij nu weer tv hadden en ik een paar keer gekeken heb weet ik dat het eigenlijk nooit klopt!
Je ziet wel dat het blauw is bij ons, dus koel, maar dan staat er gewoon 0 graden terwijl het hier dan - 9 is!
Ik ben dus helemaal klaar met het weer op de NL tv.
De echte storm is aan ons voorbijgegaan, wel wat meer wind dan normaal maar ik zag bijvoorbeeld in Malmö dat het aan de kust heftig was en ook in NL.
Zweden is een immens groot land en heeft zelfs verschillende temperatuurszones, wij leven in Midden Zweden met een landklimaat en Zuid Zweden heeft een zeeklimaat en dat zijn duidelijke verschillen.
.jpg)
Zie
hier hoe groot Zweden is tov NL!Inmiddels zijn wij er ook achter dat je als Nederlander geen idee hebt hoe de winters hier zijn, wij hadden dat ook echt niet hoor!
Vanaf begin november hebben wij sneeuw en ijs, soms wat dagen iets boven 0 zodat het wat dooit en in de nacht vriest het weer en dat heeft consequenties waar ook wij nu kennis mee gemaakt hebben en vereist dus een andere aanpak.
Het kabelsnoer wat van het terras naar de garage loopt, nog van de kerstboom, ligt al vanaf begin december onder het ijs en sneeuw vast gevroren!
Wij dachten gewoon even een zeil over de camper te gooien ivm de sneeuw en ja dat hadden we gedacht . . .
Toen het gisteren wat opgewaaid was en Dick het terug wilde hangen langs de zijkant kwam hij letterlijk van een koude kermis thuis. Vastgevroren en op het dak lag een gigantische dikke ijslaag, en dat is niet leuk want dat gewicht ligt dus gewoon op je camper dak.
In het donker gisteravond is hij aan het bikken geslagen, het zou vannacht ongeveer - 8 worden, dus het ijs nog harder.
Vanmorgen vroeg is hij weer verder gegaan en de grote brokken ijs vliegen door de tuin en vandaag moeten er andere maatregelen genomen worden want vannacht gaat het weer sneeuwen.
Ik ging straks mijn wandeling langs de rivier en ook dat was een probleempje, daar was de sneeuw ook ontdooid geweest en het pad was veranderd in een ijsparcours.
Al vanaf begin november loop ik met spikes onder mijn laarzen en schoenen.
Dit verhaaltje even om een beetje te illustreren hoe het leven hier in de winter is!
Maar . . . wij vinden het echt heerlijk, precies waar wij van houden en koud?
Nee absoluut niet, ik heb het hier nog nooit koud gehad!
----------
Zondagmorgen 30 januari. Het weer is hier zoals ik hoorde zeggen 'aan het jojo-en', gisteren een beetje regendag gehad en er is veel sneeuw gedooid, vannacht heeft het wel weer wat gesneeuwd.
Op de weg liggen grote richels ijs in het midden en aan de zijkanten dus een beetje rekening mee houden met het passeren van tegenliggers.
Nu waait het behoorlijk en dat schijnt een staartje van storm Malik te zijn.
Nou het zal wel maar we zien hier nu toch echt blauwe lucht, ja met wind dus, apart voor hier.
Vannacht begint het hier weer lekker te winteren en zakken de temperaturen weer onder 0.
Gisteren eind van de middag naar Joke en Anne om te gourmetten, zo gezellig weer en mondde het alweer uit in een latertje vannacht . . .
Het was (is) bij hen een complete ijsbaan in de tuin en onze auto staat vlakbij het huis en toch een gevaarlijke onderneming om er zonder vallen bij te komen, gelukkig had ik de spikes onder mijn laarzen.
De stille donkere terugweg rij ik dan niet harder dan 40km want je bent constant bezig met het uitkijken naar wild want je wilt echt niet graag een eland op je motorkap krijgen . . .
Alles weer goed gegaan en bij thuiskomst een snelle douche en hup het nestje in en even lezen.
Ook de januari fotobladzijde is klaar januari blz. 1
----------
Zaterdagmorgen 29 januari. Een latertje gisteravond, maar het was weer heel gezellig met de Zwedenlanders D&A!
We zijn echt blij met een aantal leuke mensen om ons heen waar je zo af en toe contact mee hebt want van de Zweden zelf hoef je het niet echt te hebben en zullen zuinig zijn op onze NL contacten hier..
Als ik hier een jaar woon, op 16 april kom ik hier wel op terug.
Van de week hebben wij op youtube, via de tv, een geweldig goede documentaire gezien over Zweden en de uitleg waarom ze zijn zoáls ze zijn, een eyeopener!
Het gevoel hadden wij al en ook het idee er achter maar werd nu wel bevestigd.
Uiterlijk vallen wij niet op tussen de Zweden maar innerlijk totaal verschillend!
Ik zal zo even kijken of ik de link hier kan neer zetten, het is het bekijken waard ook al ben je geen Zwedenganger.
https://www.youtube.com/watch?v=0UfkSthddCE
Vannacht sneeuwde het en daarna is het kennelijk weer gaan dooien en dat maakt de wegen hier spekglad.
De foto is van gistermorgen van onze straat als ijsbaan.
Dick is nu met de meiden weg en hij heeft gisteren ook een prachtige wandeling van 7.5 km gemaakt en zo leuk dat ik dat thuis kan volgen!
Ik heb gezien dat wij vanaf zondagnacht weer temperaturen dag en nacht onder 0 krijgen en dat wordt wel weer eens tijd, mij te warm . . .
----------
Vrijdagmorgen 28 januari. Oh Klára wat een groot compliment geef jij mij, dank je wel!
Eerst was ik even stil toen ik het las en toen ik het voor de tweede keer las kreeg ik tranen in mijn ogen, het doet mij wel wat dus . . .
Maar toch ga ik het compliment terug kaatsen, jíj die zo mijn bewondering heeft hoe jij je, als Tsjechische, in zo'n snelle tijd de Nederlands taal hebt eigen gemaakt!
Dat is echt ongelofelijk, grammaticaal zo goed en slechts uiterst zelden kan ik je betrappen op een minimaal foutje en menig Nederlander kan een voorbeeld aan jou nemen!
Gisteren las ik een stuk van een universitair opgeleid iemand en zelfs in zijn boekje vond ik toch echt twee cruciale vervoegingfouten, en kijk, dát vind ik pas echt erg!
Tegenwoordig kun je daar niets meer van zeggen zonder uitgemaakt te worden voor een 'taalnazi', bah.
En uiteraard als wij in NL zijn maken wij een lange gezellige afspraak om weer uren bij te kletsen!
Dick reed net weg met de meiden en onze straat is een complete ijsbaan geworden, gisteren dooi, eind van de middag wat spettertjes regen, vannacht weer lichte vries er over heen en voila, de Jaap Edenbaan!
Net gaf mijn mobiel een seintje en kan ik vanuit huis precies volgen waar Dick met de meiden is en kan ik poppie zien lopen, grappig toch!
En of de duivel er mee speelde, Roos was gister, zonder tracker een kwartier uit beeld en toen hij thuis kwam werd er direct nóg een tracker besteld voor haar . . .
Het nare met Roos is dat zij geen stereo hoort, zij is aan haar linkeroor doof geboren.
Dick vindt die goedkope trackers met een simkaart maar niks dus huppakee weer een Tractive.
En nu komt het, een week geleden was dat ding nog 14 euro duurder dan nu . . .
Gekke wereld.
En nu ga ik zo'n 20 teentjes knoflook schoonmaken, we krijgen gezellige eters vanavond en zal ik zorgen dat de wurmen geen kans krijgen bij ze!
En ook omdat de halsbandplaatjes niet meer klopten, weer nieuwe besteld.
----------
Donderdagmorgen 27 januari. Het was warm vanmorgen met de ochtendronde, wel +4.
Sinds gisteren zijn we aan het stoeien en uitproberen hoe de 'Tractive' werkt, de tracker aan de halsband van poppie.
Wat een leuk werk zeg en wat een mogelijkheden!
Gistermiddag had ik hem mee met een kort rondje en het ging goed maar inmiddels hebben we het beter door hoe alles werkt, erg leuk.
Heeft ook te maken met de wetenschap van die eindeloze bossen hier, zo achter ons huis is bijvoorbeeld ong. 28 km bos voor je weer huizen tegen komt.
Maar ja, het fijnst is dus, geen stress meer als poppie even uit beeld is, daarbij we zijn haar ook nog nooit 'kwijt' geweest.
Roos is eigenlijk altijd in de buurt, maakt niet meer van die omwegen.
En zo gek maakt poppie het niet hoor, maar hoe ouder ik word des te ongeruster ook kennelijk.
Kijk nou, veiligheidsvestjes, een tracker aan de halsband,(extra vast gemaakt met een tiewrap) hoe veilig wil je het hebben want we zijn o zo bang een hondje kwijt te raken . . .
----------
Woensdagmorgen 26 januari. Scheelt nu met gistermorgen wel even 10 graden! Net boven 0 en ik hoor grappige geluiden, schuivend sneeuw over het dak en dan plofjes omdat de sneeuw op het terras valt.
Gisteren een heleboel voer voor het wild gekocht en het was nog even zoeken want de winkel waar wij het normaal kopen heeft het niet meer . . . einde seizoen.
Zoiets belachelijks, het is hier nog wel 2 maanden winter, dit doen wij volgend jaar anders, gelijk grotere voorraad kopen,.
Uiteindelijk hebben we wel alles hoor, vogelzaden, zonnebloempitten, pinda's, grote zak wortelen en 3 grote zakken wildvoer, het kan niet op . . .
Wat ik al eens zei, het is een kostbare geschiedenis al dat wild om je heen wat bijvoeren, maar we hebben er gewoon heel veel plezier van!
Kijk naar zo'n lief smoeltje en je begrijpt het!
Kijk, zijn geweitje begint alweer te groeien!
----------
Dinsdagmorgen 25 januari. Wandelingetje bij -9 vandaag, en opkomende zon, wat wil je nou nog meer?
Dít is pas winter en we zijn blij van die NL kwakkelwintertjes af te zijn . . .
Nou ja het is maar net waar je van houdt natuurlijk, maar ik heb nog nooit iemand gesproken die graag dat grijze kwakkelweer heeft!
Gisteren weer gezellig bijpraatuurtjes met Joke en Anne gehad en kwamen om een uur of 8 in de avond thuis.
We hadden de meiden mee dan hebben we ook geen haast om weer naar huis te gaan.
Direct gaan we via een mooie route naar Karlstad voor wat boodschappen en o.a. wildvoer.
Warm water in een fles mee voor de honden . . .
Ja het is even omschakelen hoor om in zo'n land te wonen, heerlijk toch!
Foto, uitzicht vanuit de huiskamer.
----------
Maandagmorgen 24 januari. De tijd vliegt werkelijk voorbij, de dagen alweer beduidend langer.
Schijf ik gisteren net dat de temperatuur in de nacht nog niet boven 0 geweest zijn en ja nu is het zover . . .
Het is momenteel 1+ en het gaat iets van 4+ worden, jammer van de sneeuw, maar ik heb al gezien dat het deze week wel weer kan gaan sneeuwen . . .
Dick is met de meiden weg en zij hebben nu alleen hun veiligheidsdekjes aan.
Eigenlijk heb ik vandaag niets te melden, geen bijzonderheden gehad of gedaan, daarom maar alleen een grappig fotootje van onze lievelingetjes achter in de auto want voor ik de auto gestart heb liggen zij al zo!
Natuurlijk Annemarie mag jij dat en weet ik ook zeker dat zij dit lezen!
----------
Zondagmorgen 23 januari. Sinds begin november is het hier 's nachts al niet meer boven 0 geweest en dat betekent altijd wandelen bij een min, heerlijk!
En, al meer gezegd, werkelijk altijd schone honden en dat betekent ook altijd een zandloos huis en nooit meer zand op de bank!
Goed, vanmorgen -4, beetje mistig, dus de bomen met een ijslaagje, voorzichtig zag ik zo af en toe de zon proberen door te komen, mijn god wat een sprookje toch hier en laat ik hopen dat mij dit nooit verveelt . . .
Ook vanmorgen, niet een echt dikke jas aan, geen muts oid, handschoenen halverwege uitgedaan, totaal windstil.
Nu weer thuis en uit elk raam hier zie ik bomen en geen takje beweegt er!
Gisteravond weer genoten van 'De Mol', ik was eigenlijk afgehaakt, vond de personen die meededen niet echt grappig, maar gisteren de draad weer opgepakt en vond het een prima uitzending en best spectaculair dat afzakken in die toren.
Vandaag komen Joke en Anne terug uit NL, ook weer gezellig.
Ik heb gisteren de decemberbladzijden afgemaakt en kun je HIER zien.
Ook zo leuk, gisteren 2 paartjes goudvinken, In het Zweeds, domherre, grappige naam en mooie vogels, een vinkensoort.
----------
Zaterdagmorgen 22 januari. Gisteren een rustige dag (lachen toch) gehad met gewoon wat gerommel in huis.
Hoewel Dick er vaak geen zin in heeft moeten er toch nog wat kleine en grote dingen gebeuren hier en moet ik er iets van zeggen wat niet in dank afgenomen wordt (stemmingverhogend dus)
Maar begrijpen doe ik het wel maar ik weet dat als het straks weer buitenzitweer is, de motivatie ook ontbreekt.
'Ja jij zit lekker achter je computer', een gevleugelde uitspraak, is dan ook zo maar is eigenlijk bijna een kantoorbaan, wat je niet zou zeggen zo.
Maar gisteren heb ik wel de december/januari foto's bewerkt en kan ik nu gaan plaatsen hier.
Ook hebben we voor ogen dat wij dit jaar, zo'n ruim 2 maanden in NL vertoeven ivm de pup.
NEE nog steeds niets op komst hoor en we zouden zo graag meer zekerheid willen hebben en tevens weten wij als ex fokkers, dat je de natuur niet kunt dwingen en alles moet afwachten.
Wel wist ik altijd wanneer zo ongeveer de teefjes loops moesten worden maar ja hè, niet iedereen is hetzelfde . . .
Volgende week maar weer eens informeren . . .
Volgens mij hebben we dat nog niet eerder gehad, maar gisteren gewoon 4 reeën in de tuin die rustig rond lopen te stekkeren en te eten.
Eerlijk is eerlijk, het kost aardig wat pegulantjes om dat volkje te voeden!
Vannacht was poppie onrustig en gaf zelf twee zachte blafjes en als je dan ook kijkt hier rondom het huis, één en al dierensporen en op die plaatsen komen onze honden niet.
Wij zijn blij dat wij direct al de beslissing hebben genomen om hen alleen op de terrassen en via het omheinde stukje voortuin te laten komen, en wij zo voldoende gelegenheid hebben om wild te zien.
Ook liep er gewoon een ree kallempies an door de straat!
wel
altijd oplettend!
Humor! Een ritje met de auto en kom je dit waarschuwingsbord op een afgelegen weggetje tegen, kinderen, dieren en 70*sers!
----------
Vrijdagmorgen 21 januari.
Lieve Peter en Astrid, totaal onverwachts, een paar dagen geleden, volgens mij eergisteren, spraken wij elkaar nog.
Wat waren we optimistisch en geloofden er zelf ook volledig in.
En dan nu dit, het plotselinge overlijden van die lieve Bowientje, zo plotseling.
We kennen elkaar goed, al vaker gezegd dat de liefde voor onze diertjes grenzeloos is en heel ons hart en ziel in beslag neemt en voelen wij ongelofelijk mee in wat voor situatie jullie nu zitten.
Heel veel sterkte en geef je verdriet en vele tranen de ruimte.
Elkaar spreken gaat nu even niet, té veel verdriet.
Dag
lieve Bowientje----------
Donderdagmorgen 20 januari. Neem nou gisteren, er was regen voorspeld en aangezien ik 4 verschillende weer apps op mijn mobiel heb, die elkaar volgens mij het licht in de ogen niet gunnen, en zij dit allen aangaven, geloofde ik dat . . .
Ja ik heb er 4 want dan kan ik kiezen welk weer ik het liefste heb en kies dan ook altijd de appp met de prognose die mij het meest aan staat . . .
Dus heb ik niet meer gekeken en wel mij de hele dag afgevraagd wanneer die regen nou toch eens kwam.
Het was 6 graden boven nul en de sneeuw ging goed smelten, er ligt hier namelijk nog steeds een aardig pak omdat het elke nacht vriest.
En toen Dick om een uur of 4 van de middagronde thuis kwam regende het inderdaad een beetje . . .
Om een uur of 6 ging het over in sneeuw en hóe, nou ongelofelijke gewoon!
Het ging waaien en we kregen een heuse sneeuwstorm, echt geweldig om naar te kijken!
Zelfs ons overdekte terras ligt onder de sneeuw en is er weer een dik pak gevallen, mooi weer die verse sneeuw!
En nu?
Een prachtige witte wereld, de zon schijnt wat het allemaal nog een extra tintje geeft!
Oh Nel bestaat die wolwinkel dan nog? Dat was toch vroeger in die tweedehandswinkel in het dorp? Is het nu op haar huissadres (heb wel bordje in de tuin gezien) en kun je daar zo naar toe dan?
Goh wat een toestanden in NL met die Voice ellende, jammer ik vond het een heel leuk programma maar ben allang afgehaakt vanwege de vele reclame tussendoor.
Het is natuurlijk ook totaal fout wat die mannen doen of hebben gedaan maar wordt het ook niet allemaal een beetje overtrokken door de dames (geldzucht, bekendheid?)
Als man heb je het tegenwoordig niet makkelijk meer, geen arm meer even om iemand heen of je wordt aangeklaagd.
Misschien ben ik dan nog ouderwets maar ik kan van zoiets niet van slag raken, het hoort er toch ook bij als je met elkaar om gaat.
Vanmorgen het eetkamerraaam
Het overdekte terras voor hield het niet sneeuwvrij met die storm!
----------
Woensdagmorgen 19 januari. Ha wat een leuke reacties op mijn 'wolverhaal', zelfs wil Anja wol naar mij opsturen, de lieverd!
Dank je voor je tip Cilia want inderdaad heb ik dé wol gevonden, ook in Zweden te bestellen en, hoewel ik geen breister (meer) ben, kwijlde ik bij al die leuke kleuren.
Vroeger heb ik trouwens veel gebreid voor de kinderen, ach jee, toen woonden we nog in een flat in Amsterdam Osdorp en zaten we met een groepje moeders beneden bij de zandbak met de spelende kindertjes te breien en elkaar breitips te geven!
Doen de huidige moeders dit soort dingen nog ofuhh geen tijd?
Gelijk nog maar even een leuke anekdote, we waren met 4 vrouwen gelijk zwanger en gingen met een oude lelijke eend naar zwangerschapsgymnastiek, de eend zakte totaal in, dat moet een komisch gezicht geweest zijn bij het in- en uitstappen . . .
Eigenlijk zou je heel graag willen weten hoe het met al die vrouwen en kinderen gaat, maar ik weet van de meeste alleen maar een voornaam, jammer toch.
Over tot het heden.
Even een omgevingsnatuur update, gistermiddag hadden we 5 reeën in de tuin, gaaf hè!
Ook was er gisteren een voor mij onbekende 'nieuwe' vogel en dat bleek een goudvink te zijn, maar het vrouwtje.
Dick heeft toen ik met de meisjes op pad was nog een mooie foto van het mannetje kunnen maken waar ik dan weer heel blij mee ben.
Doordat je hier zo bij de natuur betrokken bent leer je ook veel want ik ga dan ook gelijk van alles opzoeken (lang leve internet!) en weet dat goudvinken relatief weinig te zien zijn, ze zijn schuw, leven in kleine groepjes of gewoon als paartje.
En juist die hebben we dus gezien!
Hier een foto van een paar uiterst relaxte, luie, lieve, tevreden honden.
----------
Dinsdagmorgen 18 januari. Tante Aurora begint een soort obsessie te worden, althans bij mij want Dick maakt zich er minder druk om, 'we hebben het namelijk al vaak gezien . . . '
Als hij dát zegt kan ik hem wel slaan maar doe ik niet hoor.
Gisteren een rustige dag maar hebben we dat niet altijd al?
Een aantal mensen figuurlijk rondom mij, houden zich bezig met sokken breien of anderszins creabea hun tijd te besteden.
Ik heb er eigenlijk ook best zin in, sokken breien of zo, Cilia in Frankrijk maakt echt de mooiste sokken in zulke leuke kleurige wol, ik kan er bijna niet onderuit meer.
Wel een 'dingetje' is dat ik hier nergens wol kan kopen of moet zo'n 65km rijden, trouwens ook een 'dingetje'(zal dit woord nu nooit meer gebruiken) dat ik een slijmbeursontsteking in mijn schouder heb (waar ik NL allang al een injectie in gekregen zou hebben maar de Zweedse arts geen zin in heeft, nutteloos vindt zij, gewoon een tijdje pijn lijden)
Volgens mij breit dat niet zo ontspannen . . . maar goed ik ga het wel proberen.
Gisteren weer aardig gecommuniceerd met NL, zo gezellig,o.a. beeldbellen wat mij dit keer nou eens aardig lukte
Zonder toestemming van Cilia plaats ik hier haar sokkenfoto en als zij het niet goed vindt hoor ik het wel en verwijder ik hem!
----------
Maandagmorgen 17 januari. Ja hoor Til, ik heb alles weer onder controle, maar had wel even tijd nodig om te verhapstukken dat ik mij zo kon vergissen.
Gisteren hebben we de hele dag in een soort spanning gezeten vanwege het Noorderlicht, het zag er veel belovend uit . . .
Het zou om 1 uur in de nacht wolkenloos zijn en de Aurorakracht zat op 4 en dat is aardig te zien dan.
Dick is geabonneerd op de app en krijgt een seintje wanneer het in de buurt goed te zien zou zijn, maar appje kwam maar niet.
En omdat ik vaak, tegen beter weten in, een optimist ben had ik weer ergens anders gezien dat het toch echt wel raak zou zijn om een uur of 1.
Het heeft veel moeite gekost om wakker te blijven maar het lukte dankzij Netflix, ik dan want Dick was zijn drone met het gebroken armpje vakkundig uit elkaar aan het slopen.
Wel zagen we steeds meer dat het groen, wat aan geeft hoe sterk het licht is, meer naar het noorden verdwijnen, maar nóg ging het er niet in bij mij dus . . .
Daar gingen wij, om 1 uur in de nacht, thermoskan met chocomel mee, het had ook weer licht gesneeuwd en op de weg zag je toen goed dat er geen andere idioten waren die op Aurorajacht gingen, en klommen wij de ijsberg op en af en weer op en weer af, ging goed en af en toe voelde je wat glijden, maar mag geen naam hebben.
We hebben tot 2.15 uur gewacht en vonden het welletjes en geen fluit gezien, jammer genoeg, het was echt wolkenloos, dus de ideale omstandigheid!
En wat hebben wij een takkespijt dat wij vrijdag niet zo attent geweest zijn, dit gebeurt ons echt niet weer.
Hondjes nog even op de berg laten plassen en op naar huis, het warme bedje in gedoken.
Helaas zijn wij geen uitslaapmensen, lukt ons echt niet, dus om 8 uur zaten we alweer aan het ontbijt.
Het is nu heel mooi weer, temperatuur rond 0 en net zijn de reetjes weer geweest.
Het doet ons zo goed dat je ziet hoe rustig zij hier door de tuin lopen, uit de emmer de wildbrokjes eten en langzaam weer weg lopen en ondertussen wat van de grond pakken en wat twijgjes plukken.
Zij voelen zich hier volkomen op hun gemak en dat willen wij juist ook!
Onze meisjes zijn nu lid van de 'gele hesjesclub', met oranje dus, vanwege het zicht, ik heb tegenwoordig geen rustig moment meer als zij uit mijn beeld verdwijnen want ik merk wel dat de jachtpassie hier behoorlijk is ontwikkeld . . .
Krijgen net een berichtje dat de 'trackers' voor aan de halsbanden onderweg zijn . . .
Ergens hebben wij er nog eentje maar weten niet meer waar. en dit zijn dus échte goede.
Kijk als ik hen nou altijd zo in het snotje had maar dat is niet (meer) zo!
----------
Zondagmorgen 16 januari.
Krijg nou wat, ik snapte niet waarom mijn leppie en mobiel maar op zondag de 16e bleef staan . . .
Hoor ik net van Dick dat het namelijk ook zondag de 16e is . . .
Sorry hoor, gaat het toeslaan bij mij of zo?
Voor de mensen die dus dit net lezen, ik had een maf stukje getikt wat ik alweer heb weggehaald, algehele verwarring, maar nu ben ik er uit hoor . . .
Ik was er werkelijk stellig van overtuigd dat het vandaag maandag was . . . gelukkig heb ik hier al vaker gezegd, geen verschil tussen een door de week dag of een zondag, altijd stil, geen verkeer.
Ja als je ook zo rustig woont gaan er veel van de dagelijkse dingen en ook veel ellende langs je heen, zo fijn, hier verder totaal niets te merken van C. toestanden!
----------
Zaterdagmorgen 15 januari. Stil in Zweden: ja. Saai in Zweden: nee.
Gistermorgen na de koffie, het was stralend mooi weer, blauwe wolkenloze lucht en zelfs wat wind, zijn we snel boodschappen gaan doen.
Het leek ons ideaal weer om nog eens op zoek te gaan naar de nog steeds vermiste zoon, de drone, omdat Dick wist waar het ongeveer moest zijn en had de boom gemerkt met een hondenpoepzakje . . .
De sneeuw was van de bomen gesmolten en we hoopten dat de wind hem naar beneden gekieperd had.
Maar eerst de boodschappen in Hagfors toen op de terugweg een grote verrassing, eigenlijk alweer dicht bij huis, daar stond moeder eland met een kind gewoon langs de kant van de weg!
We reden er langs, stukje verder omgekeerd en weer terug stond zij er nog, rustig aan de kleine takjes te eten, jeetje wat mooi toch!
Goed foto's kunnen maken terwijl zij ons regelmatig even aan keek en toen er een bestelwagen achter ons kwam staan werd het haar teveel en schoof zij met kind en al kalmpjes het bos in!
Dat was cadeautje nummer 1 vandaag!
Eenmaal thuis snel een boterhammetje en op zoek naar de verloren zoon.
We stapten tussen de bomen, zagen al snel de boom met poepzakje en . . . daar lag de drone aan de voet van de boom!
Natuurlijk wel beschadigd, gebroken armpje en een paar vleugeltjes die inmiddels al weer besteld zijn . . .
Het voelt inderdaad als cadeautje nummer 2 dat hij weer terug is omdat het een onbevredigend gevoel was dat hij ergens in de boom om ons huis hing en we niet zagen waar.
Vanmorgen ook weer iets aparts, na de wandeling reed ik door het bos en vlak voor mij stak een ree over met een vos op zijn hielen, 2 meter er tussen, ik denk zo maar dat reetje toch wel een prooitje voor vosje ging worden, ja ook vossen moeten eten.
Daarbij kan ik mij bijna niet voorstellen dat een gezonde ree zo maar te vangen is voor een vos.
Ben blij dat ik het vervolg niet gezien heb.
Tja en dan was er ook hier gisteravond prachtig noorderlicht te zien . . . en wij, stomme drollen als wij zijn, zaten gekluisterd aan de buis om weer een paar afleveringen te scoren van onze serie . . .
We zijn van plan om vanavond met de auto op pad te gaan, mits het niet bewolkt is.
De camper heeft nog geen dubbdäcks en vind, vooral ik dus, het niet verantwoord om er mee op pad te gaan, de gewone doorgaande wegen zijn prima berijdbaar maar de wat kleinere wegen en vooral als je het hogerop wilt zoeken, zijn totale ijsbanen.
O ja heel belangrijk, vanaf vandaag heb ik een nieuw telefoon nummer en e mailadres, ben overgegaan op een Zweedse provider.
Mobiel: +46 700389755
Email : zwartvon@gmail.com
----------
Vrijdagmorgen 14 januari. Sorry voor gisteren geen krabbel, geen tijd.
Tijdens de ochtendwandeling vond poppie het nodig om nog een extra rondje te maken zonder mijn toeziend oog . . . tenenkrommend heb ik staan wachten met mijn oortjes gespitst en hopend dat ik geen enge geluiden zou horen en gelukkig kwam zij blij, onbeschadigd met een lange lap tong uit dat schattige mondje aan rennen.
Kon mij nog net verkleden en hondjes eten geven toen Jan en Nel op een bakkie kwamen.
We hebben zo geanimeerd (oef wat zeg ik dat netjes) gepraat over hun nieuw aan te schaffen camper dat de tijd totaal aan ons voorbij gegaan is.
Toen zij opgestapt waren keek ik op de klok en moest echt even nadenken of dat wel klopte, 14.30 uur . . .
Volgende keer een bakkie soep oid hoor mensen . . .
Ja en toen was het ook alweer tijd voor de middagronde voor de spikkels.
Inmiddels weten wij ook dank zij onze onvolprezen MarijkeO, die notabene zelf op vakantie is en toch de krabbels leest, dat de voetstapjes onder en rond ons terras niet van een vos maar van een das zijn!
Ik weet het, het is écht tijd voor een wildcamera maar ja hè . . .
Ha dank je Peter en Astrid voor de update over jullie spikkels en ik ben blij dat het allemaal goed gaat, jeetje die Bowientje zeg, die gaat ook maar lekker door, zo willen we het zien!
Is de Frankrijkvakantie ook alweer geboekt voor dit jaar?
Bij ons volgende NL bezoek staan jullie hoog op de lijst hoor!
JIPPIE aankomst wandeling wolvenpad!
----------
Woensdagmorgen 12 januari. Nou en of, er kwam sneeuw en niet zo'n klein beetje ook, urenlang gaf het weer een prachtig beeld buiten!
Maar ja, ook vannacht was het +1 en nu dan even nog -1 dus het grote smelten kan gaan beginnen.
Poppetje was vannacht zeer onrustig en ik hoorde haar diverse malen door de kamer lopen en als ik ging kijken zat zij voor de terrasdeur naar buiten te staren en dan weten we het wel, er loopt wild langs het huis.
Voor de gewone reeën doet zij dit eigenlijk niet meer dus dacht ik aan elanden.
Ik heb haar wel even naar buiten gelaten en verder dan de terrassen en het omheinde 'hondenstukje' kan zij niet en zij stond roerloos met haar neus in de hoogte tot ik haar weer binnen riep en toen trad bij haar de rust in.
Gelijk op sporen gaan kijken vanmorgen maar geen elanden maar het leek wel of er een kudde reeën door de tuin gegaan was!
Vooral nu er sneeuw ligt kun je zo goed zien welke paden zij nemen, een erg leuk gezicht.
Gisteren kwamen wij ineens tot het besef dat wij sinds wij hier wonen, nu toch alweer 9 maanden, zij echt niet één keer smerig geweest zijn, geen modder hier!
Dat betekent dus ook totaal geen zand meer in huis, dat mag toch wel even vermeld worden vind ik, wat heerlijk!
Gisteren weer even 2 fotobladzijden gemaakt KLIK HIER
O ja net ontdekte Dick dat er vossensporen langs en onder het terras doorlopen, dus dát is wat poppie hoorde vannacht!
----------
Dinsdagmorgen 11 januari. Een grijze dag vandaag want vanmiddag komt er weer sneeuw, tenminste als ik de weerapp kan geloven.
Het was behoorlijk koud op de berg, er stond zowaar een ijzig windje, een voorbode van ander weer want ook hier gaat de temperatuur van de week toch echt boven nul komen, jammer want dit willen wij helemaal niet.
Inderdaad Ardi die rode jasjes zijn voor ons ideaal met die spikkels!
Zeker omdat ik vanmorgen op een bepaald punt, terwijl ik poppie niet in het snotje had, een schot hoorde, gelukkig wel op een afstandje maar toch.
Mijn meiden zijn niet bang voor die geluiden en omdat ik er toch niet gerust op was, riep ik haar en kwam zij aan zeilen gelukkig en ben ik maar omgekeerd.
Toch geeft dan zo'n knalrood jasje wel een veilig gevoel, wat ik normaal gesproken nooit in deze kleur gekocht zou hebben, er was toen geen andere kleur meer, want ook voor jagers van een hele afstand in de sneeuw zichtbaar!
Zojuist een enorme klap als een lawine, wat het ook eigenlijk is, kwam vanaf het dak een lading sneeuw naar beneden op het terras.
Net als boven de ingang voor het huis moeten ook hier achter nog daksneeuwrekken komen, een klusje voor de zomer!
----------
Maandagmorgen 10 januari. Gisteren hadden we ons veel voorgenomen maar omdat er niemand met een zweep achter ons staat, hebben we toch andere dingen gedaan dan wij van plan waren.
Dick is nog diverse malen vanaf verschillende punten naar de drone gaan zoeken maar 0 op het rekest, jammer maar niks aan te doen.
Ach zeg ik dan, het is maar materiaal wat vervangen kan worden . . .
Goh ja je moet toch wat positiefs zeggen op zo'n moment wanneer je husband in de mineur is . . .
Wel de hele avond gebingewatched . . . de Zweedse serie 'Vår tid är nu', leuke serie over familie intriges zonder bloed vergieten.
Ook geen muren geverfd, wel wat afgeplakt en ik heb nog een november fotobladzijde gemaakt over de reetjes.
KLIK HIER en ben stellig van plan om vandaag verder te gaan, ik heb werkelijk honderden foto's en de één nog mooier dan de ander.
Net heb ik zeker een kwartier met fototoestel voor het eetkamerraam gehangen, Dick had net de reeënvoeremmer gevuld, hij reed met de auto weg en daar kwamen ze, het echtpaar ree.
Maar wat ik wel gezien heb dat moeder ree, dus het reegeitje, niets in te brengen heeft bij pa, als hij uit de emmer staat te eten moet zij opzouten wat zij dan ook snel doet, emancipatie is nog niet doorgedrongen bij de reeën.
----------
Zondagmorgen 9 januari. Het heeft gisteren enorm gesneeuwd en wilde ik graag een dronefoto van ons huis hebben en daar ging Dick mee aan de slag.
Tja en toen is gebeurd waar wij eigenlijk al die tijd al een beetje hufterig voor waren, drone is in een boom vast komen te zitten en dé grote vraag: welke boom?
De eerste tijd gaf hij nog zachte piepjes maar dat stopte toen de batterij leeg was, ook de reden waarom Dick hem terug naar huis stuurde vanuit de lucht . . .
Er zit ook een klein rood knipperlichtje op maar was niet te zien, misschien scheen dat net naar boven of zo.
Het sneeuwde daarbij ook nogal en wel weet Dick waar hij ongeveer moet hangen, maar ga er maar aan staan, zoeken in een besneeuwd bos . . .
Maar ik ken hem en hij zal niet eerder rusten voor hij hem gevonden heeft.
De stemming raakte dus onder het vriespunt passend bij Zweden zullen we maar zeggen.
Vanmorgen gewandeld op een alweer maagdelijk pad met alleen voetprints van de hondjes en van mij, het is -3, ik had mijn dunste winterjas aan, geen sjaal, geen muts en mijn handschoenen moest ik uit doen . . .
Geloof het of niet.
Voor vandaag hebben we de kamermuur verven op het programma staan . . .
Eigenlijk hoeven zij bij -3 geen jasjes aan maar het geeft mij een veilig gevoel in zo'n afgelegen bos, ze zijn zo zichtbaar
----------
Zaterdagmorgen 8 januari. Ik hoop dat de link naar de krabbels goed werkt.
Langzamerhand, vooral niet te snel, zijn we de kerstspullen aan het opruimen.
Maar één ding mag voorlopig blijven en dat is de kerstboom buiten op het terras, we raken er niet op uit gekeken, een levensgroot schilderij, maar dan echt, voor de terrasdeuren buiten.
Al veel foto's van gemaakt en hij staat na heel veel sneeuw, in volle glorie mooi te zijn!
's Avonds met de buitenlamp aan, dit is zo prachtig en komt zeker door de sneeuw die al sinds gisternacht valt, dan weer even hard en dan weer fijne sneeuw en zo gaat het vandaag nog door ook.
Onze kerstkaarten zijn dit jaar de mist in gegaan maar ik beloof iedereen eind van dit jaar een prachtige kaart en weer eigenhandig gemaakt . . .
Werkelijk we leven in een sprookjeswereld, precies zoals wij het bedacht hadden.
Wat een natuurcadeaus, ook al zo'n mooie zomer gehad, zo Zweeds!
Jeeeee ik kijk net naar buiten en er valt nu heel veel sneeuw, dikke vlokken wat wegens gebrek aan wind, loodrecht naar beneden vallen!
Ik ga kijken of ik er een foto van kan maken.
Is gelukt en het sneeuwt inmiddels enorm!
O ja gisteren een weer voor ons onbekend vogeltje, beeldschoon maar toch eigenlijk zo gewoon, een goudvink mannetje, prachtig rood met een zwart bolletje en was moeilijk te fotograferen.
Hij was snel maar ik niet want kaartje fototoestel zat nog in mn leppie . . .
----------
Vrijdagmorgen 7 januari. Zo weer rust in de tent, jammer was heel gezellig maar zo ook wel weer lekker.
Gisteren een prachtige zonnige dag gehad en dat was erg leuk bij onze acties voor die dag.
Vooral het uitstekende vergezicht vanaf de uitzichttoren in Hagfors en uiteraard ook lekkere kanelbulle gegeten!
Om 16.15 uur vertrokken onze kinderen weer en dan blijf je toch wel even achter met een leeg gevoel.
Over tot de orde van de dag.
Wij moesten gisteren wel even op ons hoofd krabbel bij het nieuws (blèhhhhh) van RTL , met name het weer dan.
Te zien was op de overzichtskaart dat het bij ons blauw was maar -1 terwijl de thermometers hier op -13 stonden en het snot in je neus bevroor!
Kunnen we dan niemand meer vertrouwen alleen onszelf?
Helaas maken wij ons toch nog steeds druk om allerlei politieke beslissingen in NL, &^%$#
Djiee eigenlijk was die lange periode zonder tv wel lekker rustig en merken we wel dat wij nog veel moeten afleren omdat wij daar niet meer wonen.
Voor de komende dagen staat er hier veel sneeuw op het programma en net zo schattig, een reetje stond te eten en zijn rug was helemaal wit van de sneeuw!
Grappig, ik zit nu aan de eettafel bij het raam te tikken en telkens komen er koolmeesjes op 50cm afstand van mij eten uit het raamvoerbakje!
De komende dagen zal ik de site weer updaten!
nou
doeiii
----------
Donderdagmorgen 6 januari. Gisteren ook nog de bijna bevroren waterval en het oude ijzer industriegedeelte van Munkfors bekeken en dat viel heel goed in de smaak bij Marc en Natas, zij houden van dit soort historische culturele dingen.
Omdat wij gistermorgen met z'n vieren gewandeld en dit bekeken hebben zijn zij gistermiddag nog met de kinderen daar naar toe gegaan, noem het maar een soort educatie . . . .
Daarna kwamen zij weer hier en hebben uitgebreid koffie gedronken en had ik een soort 'lopend buffet' gemaakt.
Ja hartstikke gezellig natuurlijk maar ook echt druk en toen zij om een uur of 9 weer naar hun 'eigen huis' gingen waren wij behoorlijk afgedraaid.
Wij zijn niet veel gewend en ons normale leven is altijd heel rustig.
Het zijn werkelijk geweldig leuke kinderen die ook alle drie houden van handjes uit mouwtjes steken en pakken zelf letterlijk en figuurlijk veel op.
Je hoeft hen niet te porren maar zien in de keuken ook uit hen zelf dingen die zij kunnen doen voor je, erg leuk om hen gewoon eens een aantal dagen samen bij ons te hebben!
Hoewel het geen echte dierenmensen zijn is hun waardering voor onze spikkels wel enorm gegroeid deze dagen en dat kan ook niet anders, die hondjes zijn zo ontzettend lief daar kún je niet om heen!
Nu is Dick met Natas en Merlijn met de hondjes wandelen en straks gaan we nog naar Ekshärad om het mooie houten kerkje te bezoeken, wat tot 12 uur open is.
En ja aan alles komt een eind en vanmiddag vertrekken zij weer naar Stockholm waar zij vannacht in een hotel slapen om morgen weer naar NL te vliegen want Natasja heeft zaterdag weer dienst.
En dan zijn ook voor ons de drukke feestdagen weer voorbij.
Het is nu trouwens -11, er ligt een mooi sneeuwdek en vandaag zal de hele dag de zon schijnen, ook weer fijn toch!
----------
Woensdagmorgen 5 januari. Zo leuk, net een wandeling met zoon en schoondochter in een prachtige witte wereld, vannacht weer behoorlijk gesneeuwd wat het nu trouwens ook nog doet.
Wij zeiden net al tegen elkaar, ons zomerbezoek heeft het getroffen met het mooie zomerweer en het winterbezoek maakt de echte Zweedse winter mee!
Alles is mooi met een sneeuwlaag en ook voor hen grappig, al die dierensporen en daar is ook Natasja erg in geïnteresseerd, sluit zo mooi bij ons aan.
Gistermiddag aan het ons vertrouwde plekje aan het Stor En weer vuur gemaakt en bbq, voor hen sowieso natuurlijk heel apart!
De vogels vliegen hier weer af en aan, zowel aan de voor- als achterkant van het huis en ook de reeënbrokkenbak is elke dag weer leeg.
Veel tijd om te observeren hebben we niet met bezoek, dan is het toeval als je de reetjes ziet, want zij komen ook overdag gewoon.
Het is ook zo leuk dat onze honden zich totaal verweven met het bezoek op de bank en proppen zich er gewoon tussen in.
Haha eigenlijk best makkelijk een dokter in je huis want Natas heeft mijn, toch gekneusde teen, vakkundig ingetapet, was nodig volgens haar.
Grappig ook dat zij onze kleindochter Madelief, student geneeskunde, de anamnese heeft laten doen van wat er mogelijk met die gekke teen aan de hand is, mwahh dat ging er professioneel aan toe en leuk om te zien!
----------
Dinsdagmorgen 4 januari.
Nou dat werd een latertje gisteren, vannacht om 1.45 uur kwamen onze kinderen pas hier aan en tot onze grote verrassing was kleindochter Madelief ook mee!
Het laden van de elektrische auto hier in dit tamelijk dun bevolkte stuk van Zweden bleek geen eenvoudige opgave midden in de nacht . . .
Neem daarbij de ijzige gladde, donkere wegen en dan is je tempo laag hoor.
Kijk, dat proberen wij onze bezoekers toch echt uit te leggen, het rijden in Zweden is zo anders dan in NL. het wordt echt onderschat.
Met je NL brein denk je 'ach die 300km trap ik zo even weg met mijn snelle auto' en ja dat kun je hier echt wel vergeten, zelfs met een 4wheeldrive Jaguar!
Bergachtige kronkelige wegen, het idee van het vele wild maakt dat zelfs wij niet graag in het donker rijden.
Wij vinden het nog net acceptabel om van Joke en Anne naar ons huis te rijden, zo'n 6,5 km!
Je hebt hier geen autobanen en alles is tweebaans en er wordt hier niet gestrooid met zout maar met zand.
We waren blij dat zij aan kwamen want bij mij begonnen al de akeligste scenario's rond te zingen in mijn hoofd.
Gingen dus pas om 3 uur naar bed.
----------
Maandagmorgen 3 januari. Je hebt helemaal gelijk Cilia, afscheid nemen is heel naar vooral als het je kind is maar ook bij vrienden heb ik het maar ietsjes minder zwaar.
Toen de trein weg reed had ik er wel achter aan willen rennen of hem tegen willen houden, maar ben daar toch maar niet aan begonnen, ik geloof niet dat ik daar sterk genoeg voor ben . . .
Grappig want Dick en Wendy hadden een to do lijstje gemaakt en maar 1 ding niet aan toe gekomen en dat komt dan van de zomer wel.
Veel tijd om te simmen hebben we niet want vandaag de boel in orde maken voor Marc, Natas, Merlijn en Berend.
Wij hebben voor hen het huis hier aan de overkant voor een aantal dagen gehuurd, ons huis heeft geen plaats om 4 extra personen te huisvesten en daarbij, dit is wel zo makkelijk natuurlijk, voor hen en voor ons.
Net weer gewandeld op de berg en de weg was weer net een ijsbaan maar ik heb hem wel gewoon gereden en niet eens met samen geknepen billen, het went allemaal.
Het is vandaag boven 0 en dat vinden wij niet leuk, en ik heb gezien dat het vanaf vannacht weer gaat vriezen, hiephiephoera en vooral omdat ik net een appje van Wendy kreeg, hoe wandelmotiverend het weer in NL weer is en dat zij erg moet omschakelen . . .
Daar gaat zij . . . laat mij maar even met rust . . .
----------
Zondagmorgen 2 januari.
Een dag met een traan, nou veel tranen dan maar, is bij mij net zo makkelijk en momenteel een klomp in mijn maag.
Wendy vertrekt straks weer.
Het voelt zwaar om weer afscheid te nemen van je dochter, ondanks haar leeftijd, dat telt gewoon niet.
Nu is zij met Dick met de hondjes weg en om 10.45 uur vertrekken wij naar Karlstad waar wij haar op de trein zetten.
De week is omgevlogen.
Gisteren hebben zij weer een mega wandeldag gehad, nee ik ga dan niet mee, mij te lang en te ver, die beker gaat aan mij voorbij.
In de ochtend hadden zij de honden mee en in de middag hebben zij een grote rondwandeling door en langs Munkfors gemaakt, ondertussen geocaches gedaan.
Dick is nu behoorlijk afgepeigerd van een weekje met zijn energieke wandeldochter . . .
In de middag heb ik met de meisjes de korte middagronde gemaakt.
Het heeft gisteravond behoorlijk gesneeuwd maar jammer genoeg is het nu volgens mij +1 en zie net de sneeuwschuiver weer door de straat gaan.
Wendy heeft enorm veel foto's gemaakt en de onderstaande is van het plankje in de keuken met de eigen gebakken en ook heerlijke boffert (of broeder) met een eigen twist!
-----------
Zaterdagmorgen 1 januari.
Jeetje ja, moet nu weer een nieuw krabbelhoofdstuk maken, komt nog wel, effe nadenken hoe ook alweer.
In mijn websiteprogramma is dit zo'n ontzettend lange site dat ik, uhm technisch verhaal, weer even moet omdenken maar goed dat is mijn 'probleem'.
Gisteren weer een rommelige dag vol met activiteiten en lekker geluncht, bbq, aan het Stor En, het is daar zo mooi en ook Wendy was er van onder de indruk, nou ja van alles hier eigenlijk!
Maar het meest dat je overal in de natuur gewoon alleen bent en niemand of bijna niemand tegen komt.
Rustig een bbqtje aan een superplekje aan het meer zonder dat er ook maar iemand langs komt.
Oh wij zijn het inmiddels gewend natuurlijk maar ook ons verbaast het nog altijd evengoed.
's Middags Wendy en ik oliebollen gebakken en een 'broeder' gekookt.
