KLIK HIER VOOR KRABBELS 2022!


Vrijdagmorgen 7 januari. Zo weer rust in de tent, jammer was heel gezellig maar zo ook wel weer lekker.
Gisteren een prachtige zonnige dag gehad en dat was erg leuk bij onze acties voor die dag.
Vooral het uitstekende vergezicht vanaf de uitzichttoren in Hagfors en uiteraard ook lekkere kanelbulle gegeten!
Om 16.15 uur vertrokken onze kinderen weer en dan blijf je toch wel even achter met een leeg gevoel.
Over tot de orde van de dag.
Wij moesten gisteren wel even op ons hoofd krabbel bij het nieuws (blèhhhhh) van RTL , met name het weer dan.
Te zien was op de overzichtskaart dat het bij ons blauw was maar -1 terwijl de thermometers hier op -13 stonden en het snot in je neus bevroor!
Kunnen we dan niemand meer vertrouwen alleen onszelf?
Helaas maken wij ons toch nog steeds druk om allerlei politieke beslissingen in NL, &^%$#
Djiee eigenlijk was die lange periode zonder tv wel lekker rustig en merken we wel dat wij nog veel moeten afleren omdat wij daar niet meer wonen.
Voor de komende dagen staat er hier veel sneeuw op het programma en net zo schattig, een reetje stond te eten en zijn rug was helemaal wit van de sneeuw!
Grappig, ik zit nu aan de eettafel bij het raam te tikken en telkens komen er koolmeesjes op 50cm afstand van mij eten uit het raamvoerbakje!
De komende dagen zal ik de site weer updaten!
nou doei   
----------

Donderdagmorgen 6 januari. Gisteren ook nog de bijna bevroren waterval en het oude ijzer industriegedeelte van Munkfors bekeken en dat viel heel goed in de smaak bij Marc en Natas, zij houden van dit soort historische culturele dingen.
Omdat wij gistermorgen met z'n vieren gewandeld en dit bekeken hebben zijn zij gistermiddag nog met de kinderen daar naar toe gegaan, noem het maar een soort educatie . . . .
Daarna kwamen zij weer hier en hebben uitgebreid koffie gedronken en had ik een soort 'lopend buffet' gemaakt.
Ja hartstikke gezellig natuurlijk maar ook echt druk en toen zij om een uur of 9 weer naar hun 'eigen huis' gingen waren wij behoorlijk afgedraaid.
Wij zijn niet veel gewend en ons normale leven is altijd heel rustig.
Het zijn werkelijk geweldig leuke kinderen die ook alle drie houden van handjes uit mouwtjes steken en pakken zelf letterlijk en figuurlijk veel op.
Je hoeft hen niet te porren maar zien in de keuken ook uit hen zelf dingen die zij kunnen doen voor je, erg leuk om hen gewoon eens een aantal dagen samen bij ons te hebben!
Hoewel het geen echte dierenmensen zijn is hun waardering voor onze spikkels wel enorm gegroeid deze dagen en dat kan ook niet anders, die hondjes zijn zo ontzettend lief daar kún je niet om heen!
Nu is Dick met Natas en Merlijn met de hondjes wandelen en straks gaan we nog naar Ekshärad om het mooie houten kerkje te bezoeken, wat tot 12 uur open is.
En ja aan alles komt een eind en vanmiddag vertrekken zij weer naar Stockholm waar zij vannacht in een hotel slapen om morgen weer naar NL te vliegen want Natasja heeft zaterdag weer dienst.
En dan zijn ook voor ons de drukke feestdagen weer voorbij.
Het is nu trouwens -11, er ligt een mooi sneeuwdek en vandaag zal de hele dag de zon schijnen, ook weer fijn toch!

----------

Woensdagmorgen 5 januari. Zo leuk, net een wandeling met zoon en schoondochter in een prachtige witte wereld, vannacht weer behoorlijk gesneeuwd wat het nu trouwens ook nog doet.
Wij zeiden net al tegen elkaar, ons zomerbezoek heeft het getroffen met het mooie zomerweer en het winterbezoek maakt de echte Zweedse winter mee!
Alles is mooi met een sneeuwlaag en ook voor hen grappig, al die dierensporen en daar is ook Natasja erg in geïnteresseerd, sluit zo mooi bij ons aan.
Gistermiddag aan het ons vertrouwde plekje aan het Stor En weer vuur gemaakt en bbq, voor hen sowieso natuurlijk heel apart!
De vogels vliegen hier weer af en aan, zowel aan de voor- als achterkant van het huis en ook de reeënbrokkenbak is elke dag weer leeg.
Veel tijd om te observeren hebben we niet met bezoek, dan is het toeval als je de reetjes ziet, want zij komen ook overdag gewoon.
Het is ook zo leuk dat onze honden zich totaal verweven met het bezoek op de bank en proppen zich er gewoon tussen in.
Haha eigenlijk best makkelijk een dokter in je huis want Natas heeft mijn, toch gekneusde teen, vakkundig ingetapet, was nodig volgens haar.
Grappig ook dat zij onze kleindochter Madelief, student geneeskunde, de anamnese heeft laten doen van wat er mogelijk met die gekke teen aan de hand is, mwahh dat ging er professioneel aan toe en leuk om te zien!


----------

Dinsdagmorgen 4 januari.
Nou dat werd een latertje gisteren, vannacht om 1.45 uur kwamen onze kinderen pas hier aan en tot onze grote verrassing was kleindochter Madelief ook mee!
Het laden van de elektrische auto hier in dit tamelijk dun bevolkte stuk van Zweden bleek geen eenvoudige opgave midden in de nacht . . .
Neem daarbij de ijzige gladde, donkere wegen en dan is je tempo laag hoor.
Kijk, dat proberen wij onze bezoekers toch echt uit te leggen, het rijden in Zweden is zo anders dan in NL. het wordt echt onderschat.
Met je NL brein denk je 'ach die 300km trap ik zo even weg met mijn snelle auto' en ja dat kun je hier echt wel vergeten, zelfs met een 4wheeldrive Jaguar!
Bergachtige kronkelige wegen, het idee van het vele wild maakt dat zelfs wij niet graag in het donker rijden.
Wij vinden het nog net acceptabel om van Joke en Anne naar ons huis te rijden, zo'n 6,5 km!
Je hebt hier geen autobanen en alles is tweebaans en er wordt hier niet gestrooid met zout maar met zand.
We waren blij dat zij aan kwamen want bij mij begonnen al de akeligste scenario's rond te zingen in mijn hoofd.
Gingen dus pas om 3 uur naar bed.

----------


Maandagmorgen 3 januari. Je hebt helemaal gelijk Cilia, afscheid nemen is heel naar vooral als het je kind is maar ook bij vrienden heb ik het maar ietsjes minder zwaar.
Toen de trein weg reed had ik er wel achter aan willen rennen of hem tegen willen houden, maar ben daar toch maar niet aan begonnen, ik geloof niet dat ik daar sterk genoeg voor ben . . .
Grappig want Dick en Wendy hadden een to do lijstje gemaakt en maar 1 ding niet aan toe gekomen en dat komt dan van de zomer wel.
Veel tijd om te simmen hebben we niet want vandaag de boel in orde maken voor Marc, Natas, Merlijn en Berend.
Wij hebben voor hen het huis hier aan de overkant voor een aantal dagen gehuurd, ons huis heeft geen plaats om 4 extra personen te huisvesten en daarbij, dit is wel zo makkelijk natuurlijk, voor hen en voor ons.
Net weer gewandeld op de berg en de weg was weer net een ijsbaan maar ik heb hem wel gewoon gereden en niet eens met samen geknepen billen, het went allemaal.
Het is vandaag boven 0 en dat vinden wij niet leuk, en ik heb gezien dat het vanaf vannacht weer gaat vriezen, hiephiephoera en vooral omdat ik net een appje van Wendy kreeg, hoe wandelmotiverend het weer in NL weer is en dat zij erg moet omschakelen . . .

Daar gaat zij . . . laat mij maar even met rust . . .

----------

Zondagmorgen 2 januari.
Een dag met een traan, nou veel tranen dan maar, is bij mij net zo makkelijk en momenteel een klomp in mijn maag.
Wendy vertrekt straks weer.
Het  voelt zwaar om weer afscheid te nemen van je dochter, ondanks haar leeftijd, dat telt gewoon niet.
Nu is zij met Dick met de hondjes weg en om 10.45 uur vertrekken wij naar Karlstad waar wij haar op de trein zetten.
De week is omgevlogen.
Gisteren hebben zij weer een mega wandeldag gehad, nee ik ga dan niet mee, mij te lang en te ver, die beker gaat aan mij voorbij.
In de ochtend hadden zij de honden mee en in de middag hebben zij een grote rondwandeling door en langs Munkfors gemaakt, ondertussen geocaches gedaan.
Dick is nu behoorlijk afgepeigerd van een weekje met zijn energieke wandeldochter . . .
In de middag heb ik met de meisjes de korte middagronde gemaakt.
Het heeft gisteravond behoorlijk gesneeuwd maar jammer genoeg is het nu volgens mij +1 en zie net de sneeuwschuiver weer door de straat gaan.
Wendy heeft enorm veel foto's gemaakt en de onderstaande is van het plankje in de keuken met de eigen gebakken en ook heerlijke boffert (of broeder) met een eigen twist!


-----------

Zaterdagmorgen 1 januari.
Jeetje ja, moet nu weer een nieuw krabbelhoofdstuk maken, komt nog wel, effe nadenken hoe ook alweer.
In mijn websiteprogramma is dit zo'n ontzettend lange site dat ik, uhm technisch verhaal, weer even moet omdenken maar goed dat is mijn 'probleem'.
Gisteren weer een rommelige dag vol met activiteiten en lekker geluncht, bbq, aan het Stor En, het is daar zo mooi en ook Wendy was er van onder de indruk, nou ja van alles hier eigenlijk!
Maar het meest dat je overal in de natuur gewoon alleen bent en niemand of bijna niemand tegen komt.
Rustig een bbqtje aan een superplekje aan het meer zonder dat er ook maar iemand langs komt.
Oh wij zijn het inmiddels gewend natuurlijk maar ook ons verbaast het nog altijd evengoed.
's Middags Wendy en ik oliebollen gebakken en een 'broeder' gekookt.

Begin van de avond naar Joke en Anne en weer hartstikke leuk uiteraard, ook naar PP gekeken en ik moest het eerste kwartier even wennen aan deze man maar vond het daarna wel goed en scherp.
In de verte waren wat knallen te horen buiten maar godzijdank heb ik het niet gehoord (er wonen hier aardig wat NLers die kennelijk die 'leuke traditie' ook naar Zweden willen brengen)
Kijk, en daar snap ik nou absoluut helemaal geen drol van, hoe kan dit?
Je kiest voor een land puur natuur omringd met wilde dieren en dan tóch knallen?
Dan ben je dit mooie stille land niet waard, zo denk ik er over.
Om een uur of 2 waren we vannacht thuis en rolden ons bed in om vanmorgen toch niet fris en fruitig op te staan, wij gaan normaal altijd vroeg naar bed, maar dat is bekend.

En dan vandaag de laatste dag met Wendy snif snif en zij wil het er niet over hebben, heeft al gekeken om het om te boeken, is mogelijk maar kost veel geld en over een week denkt zij er hetzelfde over als nu . . .
Wel grappig is dat onze beide kinderen vandaag in Zweden zijn want vanmiddag komen Marc en Natasja met de kinderen aan in Stockholm en zijn maandagavond hier!

Het is heel goed te zien dat wij er niet meer zo fris uit zien . . . Joke en Anne wel, dat zijn altijd al nachtbrakers

----------

Vrijdagmorgen 31 december.
Laatste dag van een bewogen jaar waarin alles veranderde.
Ik hoef natuurlijk niets uit te leggen, het is duidelijk.
Fijne dingen en een afschuwelijk iets.
Gekozen voor het leven in het mooie Zweden, waar wij heel gelukkig mee zijn.
Maar ook elke dag, zonder uitzondering, nog geconfronteerd worden met het verlies van Emma wat even zo vaak nog met tranen gepaard gaat.
Het is niet anders en je kunt niet meer dan het aanvaarden, maar accepteren is een ander verhaal.
Daarnaast kijken wij echt uit naar een Fauvenpupje, wat nog steeds niet in de maak is.
Ik stel hoge eisen aan de fokker en daarom ook aan de hondjes en ben net zo kritisch als dat wij zelf een nestje fokten.

Het is hier nu +1 en net heb ik de vogels gevoerd gewoon in mijn t shirtje, iets wat je je niet bedenkt in NL met deze temperatuur.
Gelukkig kan Wendy er nu over mee praten hoe het klimaat hier aan voelt en er een levensgroot verschil is met ons geboorteland!
Verder ja heerlijk om Wendy in huis te hebben en ook zij heeft, net als wij, grote moeite met het feit dat zij overmorgen alweer vertrekt, wat gaat de tijd toch snel.
We kunnen niet anders zeggen, dat elke minuut praktisch gevuld is en eigenlijk wil zij nog helemaal niet weg, nog veel teveel te doen hier!
Nou ja ook leuk dat zij in de zomervakantie hier komt dan zijn de dagen langer en 'kun' je ook wat meer.
Straks eten wij onze lunch bij Stor En met een ieniemienie bbqtje wat zij zo graag wil.
Vanavond vieren we oud en nieuw bij Joke en Anne en dat wordt vanmiddag oliebollen bakken!

Lieve lezers, een fijn en vooral gezond 2022 en dat jullie hier maar veel positieve dingen zullen lezen . . . dat betekent dan ook veel goeds voor ons . . .

----------

Donderdagmorgen 30 december. Alweer middaguur en vanmorgen gewandeld in Mjönäs, heel erg mooi.
Het heeft gisteren ook weer gesneeuwd en nu is het +2 graden, een sprookje in het bos en de hondjes hadden geen jas aan en dat misten we toch!
Anders zie je hen vanaf een afstandje en nu vielen zij een beetje weg tegen de sneeuwachtergrond, dus volgende keer weer jasje aan.
Gisteren een prachtige dag gehad, en genoten van het supermooie landschap, binnendoor naar Ekshärad naar de elandenfarm waar Wendy iets in het winkeltje wilde kopen, naar de uitzichttoren in Hagfors, er stond maar 1 autospoor de berg op en diegene kwamen wij tegen op de terugweg en wij waren er weer helemaal alleen.
Jammer genoeg een grijze dag dus weinig ver uitzicht, maar evengoed heel mooi.
Via binnenwegen weer terug naar huis en toen was het weer hondjesuitlaattijd en zijn Wendy en Dick naar het veld geweest en daar moeten onze meisjes nu wel aan de rollijn want zij gaan altijd richting rivier maar dat vind ik momenteel best eng.
Het water van de rivier die onder het ijs doorstroomt verandert van hoogte en is er wel eens een holte onder het ijs wat je niet ziet.
Mijn god wat ben ik bang dat zij onder het ijs terecht komen, vandaar zekerheid voor alles en hondjes binnen bereik.
Net vertrekken de bikkels weer om ergens te gaan geocachen en heb ik even het rijk alleen . . . ja best lekker . . . even rust . . .
Een sprookje toch en 'gewoon' ons eigen terras!

----------

Woensdagmorgen 29 december. Gisteren heel veel sneeuw gevallen, vandaag even niet en schijnt het vannacht weer te beginnen.
Net zag ik de sneeuwschuiver door de straat gaan en dat is best apart want wij wonen dus aan een onverhard weggetje wat normaal gesproken niet geveegd wordt, wel de grotere wegen.
Is toch weer een grappig zo'n schuiverd door je stille straatje maar ik vind het wel jammer dat de straat er nu minder mooi uit ziet.
Gisteren weer een drukke dag, niet helemaal voor mij hoor maar Dick en Wendy zijn gaan geocachen en dat was op een hoge berg waar zij met het stoere bakkie zo tegen aan klommen en er had nog niemand gereden, er is daar ook verder niets behalve dan die verborgen cache op de berg in een rotsspleet.
Was in de winter eigenlijk niet te doen maar die twee bikkels hebben hem wel gevonden, en moesten nog een heel end klimmen en terug op de billetjes naar beneden laten glijden!
Eind van de middag zijn we na het hondenrondje naar Joke en Anne gegaan, zij had ons uitgenodigd voor een kaasfondue, en ja het wordt eentonig, maar uiteraard was het weer heel gezellig en lekker!
Wendy heeft hun huis van top tot teen helemaal bekeken en vindt het ook een schattig knus huis!
Niet al te laat weer naar huis door de mooie stille donkere witte wereld!
We raken nog steeds niet uitgesproken over al dat moois hier . . .
Direct gaan we weer weg, Wendy en Dick zijn nu nog met de meiden weg, bakkie koffie end an een oud Zweeds rood houten kerkje bezoeken, wat maar een half uur open is.

---------

Dinsdagmorgen 28 december. Zo, Wendy en wij zijn al weer helemaal gewend en zij vindt het hier fantastisch!
Nou is het ook wel heel leuk dat het zo echt winters is, het sneeuwt momenteel enorm en wij zijn net terug van de mooie sneeuwwandeling in een prachtig winters landschap.
Jaha spekkie voor ons bekkie hoor!
Gisteren naar de bevroren waterval, rondwandelingetje op het hoefijzereilandje en naar nog meer leuke dingen geweest wat grappig is als je hier voor het eerst bent.
Wel lachen want Wendy en Dick hebben een programma gemaakt wat er nog allemaal bekeken moet worden . . .
Gaat volgens mij niet allemaal lukken hoor, want zij heeft energie voor 10 en wij al een daggie ouder, maar goed, zij heeft alweer haar zomervakantie hier besproken voor 2022!
Wat natuurlijk ook heel leuk was dat er op de allereerste dag, gistermorgen dus, gelijk al weer een ree in onze tuin was en Wendy daar net zo enthousiast voor is als wij!

--------

Maandagmorgen 27 december. Ja hoor, Wendy is na een lange maar goede reis prima aangekomen in Zweden, heel blij om elkaar weer te zien, logisch natuurlijk!
Op de weg naar Munkfors onderweg nog even gestopt om hondjes uit te laten bij een  (bevroren) meertje en we hoorden een enorm lawaai, hout zagen of motoren?
Dat was het niet maar zij waren met auto's over het ijs aan het crossen, echt geweldig om naar te kijken, loopings maken, scheuren, door bochten glijden, zo groot mogelijke sneeuwwolken veroorzaken kortom echte Zweedse jonge mannen winterlol!
Aangekomen en in ons huis Wendy totaal verrukt, wat een lekker huis, wat leuk en comfortabel, ja zelfs op de wc staat de verwarming aan . . .
Helemaal wég van haar slaapkamer boven, zij vindt het net een kabouterkamertje en dat komt omdat het plafond laag is en er onder het dak een enorme isolatielaag zit.
Na een tamelijk rustige avond, ik zeg tamelijk omdat Wendy zelf net een wervelwind is, op tijd naar bed gegaan en ook op tijd weer op.
Zij kwam beneden om even een kop koffie voor zichzelf te maken en weer naar boven te gaan maar ja, onze meiden vonden het natuurlijk wel weer gezellig dat zij beneden kwam, wij werden ook wakker en zijn gelijk maar op gebleven.
Daarbij wist zij niet waar hier de lichtknopjes zitten, hoe het koffieapparaat werkt, ff wennen dus!
Net een klein rondje rondom ons huis en nu zijn Dick en zij met de honden de berg op. 
Vanwege de teen ben ik nog niet mee gegaan maar wil dat absoluut niet de hele week zo doen, ik wil gewoon ook mee wandelen!
Toen ik gisteravond even het weer op RTL bekeek, zag ik dat het hier min 3 zou zijn, nou dat is echt lachen hoor, het is min 16, ook daar klopt dus weer geen fluit van.

----------

Zondagmorgen 26 december.
Gisteren uiteraard weer beregezellig met onze lieve vrienden Joke en Anne, mijn god waar halen we toch de gespreksstof altijd weer vandaan.
We moeten gewoon opletten om niet weer een nieuwe boom op te zetten bij het afscheid aan de open deur met -13 haha
En dan vandaag . . .  dé grote dag!
Wendy is inmiddels geland in Göteborg en staat voor het eerst op Zweedse bodem!
Dick volgt haar al vanaf 5 uur vanmorgen, we werden beiden wakker met de gedachten 'o ze zit nu in de trein' dus kon hij haar haar mooi een goeie reis wensen, ook heeft hij de vliegtuigapp en volgde later zo waar zij boven vloog.
Uiteraard beginnen dan de appjes te stromen, zo leuk die communicatie inclusief foto's en peukje die op alle plaatjes breeduit in beeld komt, zelfs voor het vliegtuigraampje!
Vanmiddag om 14.00 uur komt zij aan in Karlstad van waar wij haar gaan ophalen, heerlijk zo fijn!
Begin van de nacht werd ik wakker van de teenpijn en ben uit bed gegaan om het kennelijk knellende bandje er af te halen.
Ik deed dit in het donker omdat ik eerst een blik in de tuin wilde werpen om te kijken of er reeën waren (zelfs dát gaat voor mijn zere teen!) en ja hoor, er stonden er twee te eten!
Het was heel goed te zien tegen het wit van de sneeuw en het blijft ook zo boeiend, zij stonden te smullen uit de emmer met brokjes.
En een uurtje geleden waren er 3 reeën en stonden rustig in de tuin een beetje rond te kijken en zo af en toe wat te eten.
Dick vraagt zich wel eens af wat ik nou elke dag te krabbelen heb, zoveel interessants doen wij toch niet . . .
Maar ik vind het leven dusdanig interessant dat ik mij de meeste dagen moet bedwingen om niet veel meer te schrijven

Peukje op Schiphol

----------

Zaterdagmorgen 26 december. Natuurlijk voor iedereen:


Wat hebben we heerlijk gegeten gisteravond bij D&A, en wat kan D fantastisch koken!
Werkelijk we hadden het gevoel in een 3 sterren restaurant te eten en niet alleen het eten, pfff zo mooi versierd in huis.
Ik wist al dat zij erg kerstminded zijn maar het overtrof het toch, zo mooi, zo sfeervol.
Zij hebben ook een geel houten huis en aan de buitenkant bescheiden verlicht, het leek wel een kerstfoto!
Ik maak hier geen foto's van en ook noem ik geen namen omdat ik dat privacygevoelig vind.
Kijk, Joke en Anne zijn duidelijk voor jullie en ook voor veel van mijn mijn lezers persoonlijk bekend, vanwege de honden!
Onze spikkeltjes waren meer dan welkom en dat is dan ook zo fijn en rustig voor ons.
We nemen hen bij vreemden altijd aangelijnd mee naar binnen en ik wil niet dat zij door het huis gaan lopen en onderzoeken.
Goed uitgelaten met een vol buikje, hun schapenvachtjes mee en daarna liggen zij bij onze voeten en echt waar, de hele avond hoor en zie je hen niet.
Zo onmetelijk braaf zijn zij.
Het was enorm gezellig en om een uur of tien zijn we naar huis gegaan en reed ik met -14 over de stille, mooi besneeuwde wegen.
Zeker in Zweden rijd ik altijd terug want Dick had weliswaar maar een paar glazen wijn gedronken maar het is hier echt 0% bij een aanhouding en de boetes erg hoog.
Daarbij speelt het veiligheidsaspect denk ik ook mee, vanwege het vele wild wat zo maar kan oversteken, dat vereist een snelle reactietijd.
En toen kwam er gisteren weer een prachtig kerstpakket uit Duitsland en is elk jaar weer een grote verrassing wat er allemaal in zit en ook deze keer weer super!
Dank jullie Jan en Janina!
Bij het opstaan vanmorgen was het min 17 en hebben de meisjes hun jasjes weer aan, Dick is nu met hen wandelen.
Vanmiddag komen Joke en Anne en dat beloven ook weer gezellige uurtjes!
Het leven is zo slecht nog niet in Zweden maar was het ook in NL niet hoor!
Maar ja, hier in de al wekenlange witte wereld is het ook wel een typisch Zwedengevoel, iets waar wij erg naar verlangden!

Er zit ook altijd voor hen wat lekkers in!

----------

Vrijdagmorgen 24 december. Wakker worden en even op het weer kijken en een mooi plaatje zien . . .

Bedankt voor de teen adviezen en ik heb, wat mogelijk is, opgevolgd hoor, ze zitten nu met twee verpakt en doet nog steeds veel pijn.
Maar goed, ik ben niet de misselijkste dus gistermiddag 'gewoon' een middag rondjehondje en dat viel tegen.
Ik was op een leuk stukje, vlakbij het dorp en kwam ik een aardige man tegen met loslopende hond.
Niks bijzonders zou je in NL zeggen maar dat is het hier wel!
Sowieso kom je hier al weinig mensen met honden tegen en in de gebieden waar wij lopen echt niemand.
Maar goed, nu vlakbij het dorp kwam ik daar voor het eerst een Zweedse man tegen die het helemaal geweldig vond dat ik met 2 loslopende honden liep!
Hij had een kleine Münsterlander en was ook een vriendelijke hond die het gelijk goed kon vinden met onze spikkeltjes.
We raakten in een geanimeerd gesprek en plotseling zag ik Roos niet meer,
Omdat er op die plek beneden een stroompje loopt naar de Klarälven en dat deels bevroren is voelde ik hem gelijk opstijgen van binnen en de onrust mij acuut aangrijpen.
Meneer hielp mij mee zoeken, roepen en het werd al donker en ik moest mij beheersen om niet in paniek te raken.
Opeens zag hij haar in de verte lopen zoeken aan de andere kant van dat stroompje.
Na roepen en zwaaien had Roos het ineens door en daar kwam zij aan scheuren, en trad zij buiten zichzelf van blijdschap en opluchting, hijgen ohh zij was echt van de kaart, maar ik ook.
Zij moest ook omlopen om niet door het stroompje te gaan, toch weer slim van haar!
Dit gebeurt mij niet meer, gewoon lopen lullen en niet genoeg op de honden gelet . . . nee het was voor mij geen aantrekkelijke man, dat dacht Dick natuurlijk toen ik het vertelde.
Met deze kou en snel invallende duisternis, veel natuur, kun je je dit niet permitteren.

 Vanavond is het kerstavond en eten wij bij D&A en morgen komen J&A hier eten, en dan is het al zondag en komt Wendy!

----------

Donderdagmorgen 23 december. Stilte voor de storm, nou storm dat valt ook wel weer mee hoor.
Wel even goed nadenken wat voor boodschappen er moeten komen etc en dat geldt natuurlijk voor iedereen.
Alleen heb ik &^%$ even een handicapje.
Vorig jaar heb ik in de nacht een keer vreselijk mijn teen gestoten aan het bed in de slaapkamer en die teen is altijd dik en gevoelig gebleven, soms ook echt pijnlijk.
Ik denk zo maar dat hij gebroken geweest is.
Toen ik gisteren snel boodschappen in de kelderkoelkast ging leggen en mij realiseerde dat ik op mijn sokken liep was het al te laat en stootte op een enorme manier diezelfde teen aan een tegel die daar op de grond ligt.
Voor de verwerking heb ik het hele alfabet volgens mij 10x opgezegd in de lelijkste volgorde.
Gevolg?
Donkerblauwe teen in een gek model die vreselijk veel pijn doet.
Nee heeft geen zin om naar de dokter te gaan, er wordt normaal gesproken niets gedaan aan een gebroken middelste teen, voor zover ik weet.
Ik zit/loop de tijd wel uit.
Eerlijk gezegd herinner ik mij van héél lang geleden dat Dick eens een teen brak en hij 6 weken met zijn hele been in het gips gelopen heeft en dat lijkt mij vandaag de dag toch wel wat overdreven dus zoek ik het zelf maar uit.
Geen zin in dit soort toestanden.
Ha wat leuk dat het in NL ook even winterweer is, ik kreeg er diverse berichtjes over!
Ik was daar ook altijd zo blij mee en nu is het hier al wekenlang vrieskistjesweer en lijkt het alsof wij op een lange wintersport zijn!

----------

Woensdagmiddag 22 december. Sorry geen tijd gehad voor een krabbel, vanmorgen eerst met de meiden weg en daarna met Joke boodschappen gedaan en zoals jullie weten is dat hier niet naast de deur.
Gisteren nog een leuk filmpje gemaakt van het reebokje die het vogelvoerhoudertje als zuigfles gebruikt!
Vanmorgen nog even een mooi elandenvoetje gefotografeerd!

----------

Dinsdagmorgen 21 december. Vandaag is dus de echte winter begonnen, uh net of wij dat niet zien ahum.
Hier is de kleine ijstijd al ingetreden en voorlopig blijft het overdag en 's nachts ver beneden 0.
Nou Tineke en Evert, ik zal proberen wat sneeuw jullie kant op te blazen maar veel hoop dat het echt lukt heb ik niet . . .
Gezellig een paar dagen met Wendy (niet de onze) en haar gezin in een hutje op de hei, je kunt momenteel ook niet veel anders in NL.
Zijn jullie daar ook met oud en nieuw?
Hoe de ontwikkelingen op coronagebied of die andere ellendeling in zijn werk gaat in Zweden, geen idee., tot nu toe zie ik er niets van.
Maar goed, wij zitten hier in een uithoek en zien meer bomen dan mensen.
Soms moeten wij ook boodschappen doen uiteraard maar geheel in de aard van de Zweden houden zij automatisch al letterlijk en figuurlijk afstand van anderen!
Tot mijn grote plezier kon ik net in de voortuin een witkopstaartmees fotograferen!
Elke dag weer kijk ik veel naar buiten of er weer zo'n schattig vogeltje verschijnt, maar vanmorgen zag Dick er voor het eerst twee, zo leuk!
Het is een Scandinavisch staartmeesje die je soms wel eens in NL ziet.
Voor eind van de middag staat hier sneeuw op het programma, en hadden gisteren ook wel wat, weinig en vanwege de kou toch genoeg om het hier weer een totaal winters uiterlijk te geven!
Het lijkt wel een zwart/witfoto maar is het niet!

----------

Maandagmorgen 20 december. Toen ik met de meiden wegging straks kwamen er kleine sneeuwvlokjes naar beneden en omdat alles nog wit is van sneeuw en ijs verzuchtte ik (positief!) tegen Dick 'dit is toch wel het echte Zweden hoor'.
Volgens mij is dit vandaag voorlopig de laatste dag dat wij rond het vriespunt zitten en zakt de temperatuur met grote sprongen naar beneden, Wendy weet niet wat zij meemaakt!
Grappig want de aandachtige lezer hier weet wel dat ik het in NL regelmatig over het mooie vrieskistjes weer heb gehad, nou we komen goed aan ons trekken hoor hier, één en al vrieskist!
Vanmorgen was ik dus stoer en ben de ijsberg in een zeer langzaam tempootje op en neer gegaan en vond het niet eens eng.
Gisteren weer een stik gezellige dag gehad en het eten was inderdaad heel lekker en de accommodatie ook mooi.
Op de heenweg werden we nog getrakteerd op een prachtige elandenstier die overstak, maar ik niet zo snel mijn fototoestel bereid had helaas.
Goed te zien was dat zijn gewei alweer aardig aan het groeien is na de jaarlijkse afvalbeurt.
We kwamen om een uur of 4 thuis en dan is het al helemaal donker maar ja dan is het nog hondjesrondjestijd en is Dick alsnog in het donker met hen de berg opgegaan, ik had daar echt geen zin meer in . . .
Wel zie ik dan bij thuiskomst dat er enige opwinding bij poppie is, zij vindt het niet fijn om lang alleen te zijn, traumatische ervaring.
(nog altijd terug te lezen op een oude krabbel van 2016 deel b, 21 december)
Ik zie dat zij hijgt en ik negeer hen beiden dan volkomen om vooral maar geen aandacht te schenken aan hun onrust op dat moment.
Je bevestigt dan namelijk het gevoel dat het niet leuk is om alleen te zijn.
Het kost mij dan ook echt moeite om hen te negeren maar is gewoon het beste om te doen op dat moment.
Haha ik kan het niet laten om een GTer te zijn . . .
Uiteraard hoefden wij niet meer te eten en hebben ons vastgeplakt op de bank en stoel met hondjes en zijn fijn de Zweedse crimi Beck gaan kijken, heerlijk!
Zo leuk, Wendy heeft 'Polarsteps' aangemaakt om haar Zwedenreis te verslaan en heeft daarvoor een foto van mijn 'ijskunst' op de voorplaat gebruikt waar ik dus dat onderstaande printscreentje van gemaakt heb en nu boven mij krabbel ga zetten.
Dit past goed bij de winter!

----------

Zondagmorgen 19 december. Wat een prachtig weer en dan is het fijn wandelen, we waren vanmorgen in Mjönäs, en zo mooi met die opkomende zon.

Hoewel onze dag vandaag maar 6 uur duurt is het wel 6 uur zonneschijn met een compleet blauwe lucht . . .
Straks komen Joke en Anne een bakkie drinken en daarna gaan we uit eten, een 'Julbord', dat is een Zweeds lunchbuffet, op sorry hoor, alweer een heel mooi plaatsje, Nils Holgerssons in Sunne.
Nu dus maar een kort krabbeltje omdat ik nog wat te doen heb voor wij weg gaan.
Ook nog even een remindertje dat onze lieve Wendy heel binnenkort komt, we tellen de dagen af en verheugen ons er op om haar en het kleine peukje (haar hondje) weer te zien en het mooie Zweden te showen, althans een klein deeltje.


----------

Zaterdagmorgen 18 december. En alweer is er een week voorbij, de tijd gaat zo enorm snel dat we het bijna niet kunnen bijbenen, misschien komt dit omdat de dagen hier nu kort zijn, geen idee.
We hebben gisteren een hele gezellige lunch gehad met een klein gezelschap van 7 personen, 2 afwezig, waren ziek.
Een hele leuke ongedwongen locatie op een berg  met een prachtig uitzicht en heerlijk eten!
Heel erg bedankt Jetty en Kees!
En nu komt het . . . op de terugweg hebben we een uur in een file gestaan op weg 63, ongekend voor Zweden.
Wij hadden al gehoord en dat er een vreselijk ongeluk gebeurd was om half 7 in de ochtend, een personenauto frontaal op een vrachtauto en toen wij er op de heenweg langs kwamen zagen wij het.
Nou vreselijk zeg, beneden aan een heuvel op een brede weg lag aan de ene kant in de diepte een vrachtwagen op zijn kant, totaal door de vangrail gegaan en aan de andere kant van de weg lag het schroot, meer was het niet, van een personenauto in de diepte aan die kant door de vangrail..
Toen wij terug gingen werden de wrakken geborgen, wat een klus moet dat zijn geweest.
En wat zo ontzettend opvallend was, de rust in de file, gek gezegd natuurlijk, maar ondanks de brede weg stond iedereen heel rustig in de file en niemand stapte uit om te kijken hoe of wat en ook wij hebben ons maar aangepast hoewel het best beheersen was om toch niet te gaan kijken.
Dit maakt op mij zo'n enorme indruk dat ik er zelfs vannacht van gedroomd heb.
Ik denk dat het glad geweest was en de personenauto uit de bocht gevlogen is, de bestuurder is zwaar gewond, verder weten wij niets.
Net weer een mooie wandeling gemaakt en altijd belangrijk voor ons, je ziet de spikkels zo genieten, rennen, snuffelen en allerlei interessante luchtjes oppikken wat voor een hond een noodzakelijk ingrediënt is voor een gelukkig leven!
En nu liggen zij door en door tevreden met een vol buikje op een rolletje op de bank te slapen, dan kan de wereld om hen heen instorten, er komt geen beweging meer in de komende uren!
The Big Hill Lodge


----------

Vrijdagmorgen 17 december. Ja MarijkeO iets naast de footprint neerleggen en je kunt de verhoudingen, beter zien!
En omdat wij dat ook al zeiden zijn we teruggegaan na een paar uur en hebben ons best gedaan mét luciferdoosje, om juist dit mooie printje terug te vinden maar helaas had het in die paar uur behoorlijk gedooid en was het zoeken naar een speld in een hooiberg.
Gek genoeg gaf mijn mobiel ook niet de precieze coördinaten weer vanwaar de foto genomen is.
Dit gaat mij niet meer overkomen, dat weet ik zeker, zo dom, ik hád gewoon mijn autosleutel er naast kunnen leggen pff.
Maar dank voor je poepvolgtips, ga ik zeker doen, vooral omdat het volgende week weer gaat sneeuwen, dan is het zo duidelijk!
Het leven hier is zo verrijkend en zo stimulerend om je te verdiepen in de natuur om je heen, echt genieten maar dat hoef ik jou niet te vertellen!
En voor vandaag hebben we een uitnodiging van Jetty en Kees voor een lunch op een mooie locatie en wij verheugen ons er op!
Wij nemen de hondjes mee want het is best wel een endje weg en vinden wij dat wij al met al te lang niet bij hen zijn.
Ja we hebben een fijn leven zo, ik kan niet anders zeggen.
Inmiddels kijken we met spanning elke middag in de postbus naar wat voor kaarten wij nu weer krijgen, wat een leuke tijd is dit toch!
Ik moet zelf hier nog even een modus in zien te vinden want het kopen en versturen van kaarten vanuit Zweden is een dure zaak, heel gek.
Wel stuur ik vanaf hier een cadeautje naar jullie toe, écht Scandinavisch en veel plezier er mee!

----------
 

Donderdagmorgen 16 december. En ook hier hadden de weergoden het niet bij het rechte eind, het zou boven nul blijven maar het hekje was bevroren vanmorgen en het was -2.
Toen ik dan ook naar de berg ging was ik niet zo stoer als vroeger, hoewel ik een stoere bak onder mijn billen heb durfde ik op een gegeven moment niet verder te rijden.
Voor ik bij het eindpunt ben is het berregie op en berregie af en dat vond ik niet echt aantrekkelijk toen ik die glijbaan naar beneden voor mij zag, een totale ijsbaan!
Je moet namelijk weer terug ook . . .
Ik heb de auto op een plekje laten staan waarvan ik wist dat ik daar ook kon omkeren en ben gewoon maar verder gaan lopen, weer eens wat anders.
De hondjes hebben 4 pootaandrijving en Roos zag ik een keer glijden maar wist dan ook gelijk dat zij daar niet meer moeten lopen/rennen.
Het heeft overdag ook gedooid dan zijn dit soort weggetjes best wel link.
Dick heeft gisteren Anne geholpen met een kuub of 8 (?) brandhout te transporteren en netjes in hun schuur op te stapelen, ik heb mij maar 2 uurtjes nuttig gemaakt (ik heb altijd een 'nekexcuus', maar die dappere Joke heeft zich ook enorm ingezet!
En omdat het in de middag nu al om 3 uur donker gaat worden ontkom je er niet aan om ook in het duister te werken.
Zo leuk want ik zag net dat er vannacht behoorlijk gegeten is uit onze hooiruif en natuurlijk de vogelkoker ook weer leeg!



----------

Woensdagmorgen 15 december. Toen ik gistermorgen op de berg liep ontdekte ik toch wel wat bijzonders maar kon dat hier nog niet neerzetten omdat ik het eerst absoluut zeker wilde weten.
Het eerste stuk wat ik liep vielen mij verse grote pootafdrukken op, voor hondenvoetjes te groot, en daarbij liep Roos nog een stuk achter mij en poppie links uit de flank in het bos en verder ook geen mensenvoetafdrukken.
Ik heb het gefotografeerd en dacht dat het toch wel echte wolvenfootprints waren, ik volgde het en kwam ze af en toe op het pad tegen en ook weer meer de kant in.
Op een gegeven moment een heleboel van deze afdrukken rommelig bij elkaar en ook een paar printjes van een ree er tussen!
Volgens mij had hier een ontmoeting plaats gevonden maar zonder bloed en kon de ree ontvluchten, althans op die plek.
Dit waren dus mijn gedachten maar ik kan er ook niks anders van bakken.
Thuis gekomen heeft Dick de Zweedse jagers app opgezocht en geïnstalleerd waar de footprints van wilde dieren uit Zweden goed vermeld staan en we konden inderdaad niet anders dan bevestigen dat dit wolvenpaws zijn!
Wij vinden dit toch echt wel een leuke vondst want wolven zelf zie je niet zo snel in het wild.
Eind van de ochtend naar Karlstad, hondjes mee genomen want je weet nooit precies hoe lang of het allemaal duurt.
We hebben de achterbank (rijden nu in de winterauto) naar beneden geklapt en de meisjes hebben een heerlijk plek om languit te liggen wat zij ook van harte doen
En als wij winkel in en winkel uit gaan, blijven zij gewoon liggen, zelfs als wij terug bij de auto komen, zij tillen hun hoofdjes niet eens op.
Tussendoor een paar keer laten plassen, en zijn zij dik tevreden terwijl het aan ons knaagt dat zij geen lange wandeling gemaakt hebben in de middag . . .
In het ziekenhuis alle coronamaatregelen voorbij, met alleen de dringende boodschap van afstand houden en geen handjes geven, dus ook geen mondkapjes, hoe verschillend als er in landen mee om gegaan wordt.
Ik weet niet wat goed is, beter of slecht, ik houd mij er niet mee bezig en volg op wat 'men' van mij verwacht op zo'n plek.
En toen ja omdat het om 3 uur donker gaat worden rijd je dus in het donker naar huis en . . . net terwijl ik in de auto zat te appen rende er een wasbeertje onder de vangrail door en die heb ík gemist (om te zien dus), balen.
 
----------

Dinsdagmorgen 14 december. Jeetje wat was het mooi op de berg, dat licht, elke keer weer zo verschillend van kleur.
Wij zeggen wel eens dat maar weinig mensen dit echt zien, maar als je zeker een keer of 4 per week (we wandelen ook wel eens ergens anders hoor) in de vroege ochtend op de berg komt, zie je zo hoe gevarieerd het in feite is, dat gaat nooit vervelen.
Vandaag was het wat mistig, dunne mist, op een lage hoogte en wat dikker daarboven en zag je het langzamerhand dunner en lichter worden.
Hoewel wij nu een aantal dagen boven 0 komen ligt er toch nog steeds sneeuw en hopelijk blijft het wat liggen.
Gisteren is er in ons 'straatje' geveegd en gestrooid met zand.
Gisteravond hadden wij met Jip en Janneke (niet hun echte naam hoor maar zo noemt Manja, de vrouw van Jip hen altijd) een gezellige etentje bij ons thuis.
J&J zijn twee vrienden die zo af en toe in het huis van Jip komen om te knutselen en in februari komen Jip en Manja, eigenaren van het huis dus, samen en gaan ook nog eens een paar dagen snowboarden in Idre.
De mannen zijn gewoon een gezellig stel en je moet vaak om hen lachen, de opmerkingen  van die Brabanders!
Direct gaan wij naar Karlstad omdat ik daar mijn 3 maandelijkse injecties in het ziekenhuis krijg.
Ik ben heel blij dat dit allemaal voor elkaar is want het gaf mij in het begin wel wat zorgen of dit allemaal wel goed geregeld zou worden.
Nu hoef ik zelf niets meer te doen en word automatisch opgeroepen.



----------

Maandagmorgen 13 december. Dick vroeg zich af, leest eigenlijk nooit de krabbels, wat ik nou eigenlijk allemaal te vertellen heb en ook nog eens zoveel mensen kan boeien met mijn getik
Eerlijk gezegd weet ik het ook niet, en ook weet ik van tevoren nooit wat ik ga vertellen, dat gebeurt al tikkend.
Misschien omdat de 'gewone' dingen mij in het leven zelf al boeien?
Ik niet te wachten zit op schokkende mededelingen?
Eigenlijk ben ik een zeer tevreden mens, blij met kleine dingen.
Gewoon blij met dat hier bijvoorbeeld dagelijks reeën in de tuin zijn en al gelukkig ben dat zij zich hier kennelijk echt veilig voelen door ook overdag in de tuin te komen.
Al die vogels om ons heen en ons het gevoel geven dat wij hen verwennen?
Ons grootste geluk onze allerliefste hondjes zijn die laten zien dat zij in en in tevreden zijn met het leven wat wij hen bieden.
De rustige avonden met 2 afleveringen van een Zweedse crimi op Netflix, met een hondje op schoot of tegen je aan gedrukt, stukje kaas en een drankje ('saaie lullenwater' voor mij zoals onze zoon altijd zegt)
Jaha dat is het echt voor ons.
Volgens mij stond gisteren bij veel mensen het leven in het teken van F1 en heeft hen veel plezier bezorgd.
Helaas, zeg ik wel eens, kan ons dit voor geen meter boeien, wij hebben er niks mee.
Het lijkt mij erg leuk om je zo te laten meeslepen door zoiets en ik benijd de mensen die dit kunnen best wel.
We hebben gisteren eens zitten filosoferen waaróm ons dit niets doet.
Ben ik simpelweg jaloers op mensen die dit wel hebben?
Hmm ja kan best zijn maar tevens is het zo dat ik niet tegen van die flitsende beelden met veel kleur en zeker veel lawaai en geschreeuw kan en sport staat bij mij gelijk met schreeuwende fanatieke mensen.
Vanuit mijn jeugd misschien, ik werd overvoerd door sport om mij heen en vast zelf een antipathie hier tegen gekregen heb.
Mijn ouders, zus en zwager die zeer fanatiek in de windhondenrensport zaten (zitten) en het altijd het belangrijkste gespreksonderwerp was met de nodige frustraties en ruzies met andere mensen?
Ik heb mij daarom denk ik ook nooit aangetrokken gevoeld door de windhondenrensport en koos zelf een heel ander ras, destijds de Ierse Setter en werd ik acuut een 'afvallige'. . .
Ergo, ik denk dat het niet van sport houden van mij van veel dieper komt.
Gek of misschien ook niet, staat Dick hier precies hetzelfde in.
En ja hoor, ik heb gisteren het reebokje, nu zonder hoorntjes weer in de tuin kunnen fotograferen in de sneeuw, precies wat ik wilde!
 
----------

Zondagmorgen 12 december. Een grijze dag maar wel een heerlijke wandeling gemaakt in Västra Skymnäs, een mooi gebied wat onze honden ook geweldig vinden.
Poppie zagen we op forse snelheid ploegen door een dikke lag sneeuw op de velden en door het bos, dit móet toch echt veel moeite kosten, je ziet gewoon dat het een 'zwaar' terrein is, zelf liepen wij een heel stuk in een spoor van kennelijk een motor, wel zo makkelijk.
Wij vinden het ook zo genieten, de weg er naar toe, zo mooi, die gekleurde huizen, meest rood in de sneeuw.
Het is wel heel anders dan in NL met de wegen, hier wordt alleen geveegd en omdat de temperatuur laag blijft, smelt het ook (nog) niet op de weg en is het aangereden sneeuw.
Je rijdt hier niet harder dan maximaal 50km en hebben we nog wel spijkerbanden!
Op de grote wegen, zoals de '62' aan de andere kant van de rivier waar wij (niet) wonen, wordt geveegd en gestrooid maar met zand en steentjes, geen zout dus.
Tijdens de wandeling talloze verschillende sporen van wild en van die diepe grote gaten van de elandenvoetjes . . .
De spikkeltjes vinden die grote sporen erg interessant en duiken er met hun hele neus in om te snuffelen.
Ook bij ons in de tuin één en al spoor, meest reeën en ik moet er een sporenboekje bij hebben om uit te zoeken wat dit allemaal is.
Foto gemaakt vanuit de auto en kun je goed zien hoe de wegen er hier uit zien!
En natuurlijk begrijp ik dat niet iedereen in Zweden zou willen wonen vanwege de tamelijk strenge winters met korte dagen, en dat is dan maar gelukkig ook, haha voor ons dan!
De zon is ook fijn, vooral, vinden wij dan, in voor- en najaar hoewel de zomers hier ook aardig warm kunnen zijn.

----------

Zaterdagmorgen 11 december. Gisteren een prachtige sneeuwdag en nu dooit het helaas weer, is nog niet baggerig maar ben wel benieuwd of het dat wordt hier.
Natuurlijk hele mooie foto's gemaakt en nu nog even de zin krijgen om fotobladzijden te maken . . .
De plaatjes worden des te mooier omdat je je huis in de sneeuw met kerstverlichting maakt en dat geeft toch veel extra's!
Langzamerhand wordt ons huis wat in kerstsfeer en zoals met alles gebeuren dingen hier gefaseerd er zijn tussendoor dan altijd weer andere belangrijkere dingen.
Hoezo hoor ik jullie denken?
Pensionado's?
Ja inderdaad zoals mijn moeder zaliger vroeger al zei  'zo druk als een boer met 1 koe' en grappig dat je je steeds vaker dingen uit je verleden herinnert, vooral van mijn moeder.
Zij was humoristisch en haar vele uitspraken laten mij nog vaak even lachen en omdat Dick en ik al zo lang samen zijn herinnert ook hij deze dingen nog zo goed!
Ok over tot de orde van de dag en zien we net dat de reeën de voerkoker, die de vogeltjes niet eten, hebben liever meelwormen en zonnebloempitten, weer hebben leeg gegeten vannacht.
Gisteren overdag zijn zij ook meerdere malen geweest wat wij toch gemist hebben, had het zo leuk gevonden om de reeën in de sneeuw te fotograferen, maar goed, de winter moet nog beginnen . . .
Dick en ik zijn al een aantal avonden via Netflix aan het bingewatchen, de serie over de moord op Olof Palme, de Zweedse premier, erg goed en boeiend.
Toen wij gisteravond een plof hoorden en ik de kerstboom op het terras zag schudden dachten wij aan een eland maar de waarheid was minder romantisch, door het smelten van de sneeuw op het dak kletterde het op het terras.
Ook vannacht hoorde ik plofjes en dacht eerst nog dat Dick het deed haha, maar zal zeker smeltend sneeuw geweest zijn!
Ja MarijkeO ik heb mij inderdaad gloeiend vergist over de hoge en/of lage gearing . . . lachen toch, lekker technisch hè!

-----------

Vrijdagmorgen 10 december. Ja we wisten al dat het vannacht zou gaan sneeuwen maar toch was het een verrassing vanmorgen, een dik pak en nog steeds sneeuwt het en blijft voorlopig ook nog zo.
Was leuk, ik kon de berg ontmaagden want zoals altijd, nog niemand daar geweest.
Ik vond het best wel een beetje spannend hoe onze tractor de berg en nog een paar kleine bergjes zou nemen in die dikke sneeuwlaag
En daar ging ie hoor, rustig knorrend (hoge gearing aan wat dat dan ook moge betekenen), maar dat schijnt goed te zijn, omdat hij dan nog krachtiger is.
Hij reed gewoon zonder een enkel probleem, door de dikke verse laag sneeuw en ik voelde mij volkomen safe.
Het is totaal niet koud, -1 en ik had niet eens wanten aan, de honden hadden weer jasjes aan (dan blijven zij droog) en vonden het prachtig!
Je hebt gewoon ogen tekort want alles is mooi met een laag sneeuw, zelfs de troep die vele Zweden bij hun huis hebben staan.
Gisteravond weer gezellige uurtjes gehad met Jip en Janneke en echt heerlijk gegeten!
O ja elke morgen is de vogelvoerkoker helemaal leeg gegeten door de reeën en vult Dick hem weer en . . . ook eind van de dag is het weer allemaal op, dus zonder dat wij er erg in hebben staan die schatjes hier te smikkelen!


----------

Donderdagmorgen 9 december. De heftige kou is even verdwenen en het lijkt er op dat wij nu dagenlang sneeuw krijgen, ben benieuwd.
Gisteren hadden we om 12.30 uur afgesproken met J&A om te gaan bbqen bij het Stor En, een prachtig gebied waar jullie ons zeker meer over gehoord hebben, was zelfs zo af en toe overnachtingsplek voor ons met camperen.
Er is daar een grote vuurplaats en wij hadden hout mee en de bbq want we zijn niet handig genoeg om op een houtvuurtje te bbqen.
Wij waren er als eerste omdat Dick het vuur al brandend wilde hebben als zij aan zouden komen en dat lukte net aan.
Prachtig, de sneeuw was totaal maagdelijk en daar hebben wij verandering in gebracht, toch zonde.
Joke en ik onze koelkasten nagekeken wat er op het vuur kon en het was weer een groot succes!
Tijdens het bbqen was de pindasaus bevroren en de salade net aan nog niet en meer van die dingen waar je even niet bij nagedacht had
Ja is natuurlijk ook heel apart, vooral voor NLers die dit lezen, maar o zo gewoon voor de Zweden.
We waren dik aangekleed en hadden afgesproken het niet al te lang te maken ivm de kou, en zijn daar zo'n 2,5 uur geweest, toen werd het al wat schemerig en eenmaal thuis bijna donker en ja moest er toch echt nog een rondjehondje gedaan worden.
Maakt ons niet veel uit, ook dat zijn wij gewend.
Gek genoeg zijn wij het 'vakantiegevoel' mbt tot de camper momenteel even kwijt, we wónen namelijk net als dat je op vakantie bent!
De wegen die wij rijden, als 's morgens de luxaflexen open gaan, kortom zo wonen is gewoon net vakantie!
Daarbij is het echt te koud om te camperen, je kunt niet langer dan een uur buiten zijn als het -19 is.
Vandaag houden we een huisdag met allerlei kleine klusjes en vanavond eten wij bij Jip en Janneke, onze NL buurman en vriend.
Foto's komen nog hoor!
----------


Woensdagmorgen 8 december. Nou zeg, dat scheelt wel even 14 graden met gisteren, het is nu warm . . . -5 en dat is wel even duidelijk te voelen!
Het heeft de hele nacht gesneeuwd, niet hard maar wel gestaag en ziet er nu meer dan fantastisch uit!
Vanaf vandaag dus de winterauto, de Forester, in actie en ik was de eerste vanmorgen die hem de berg op wilde jagen en had er toch nog wat bedenkingen bij.
Maar omdat ik niet de flauwste ben wilde ik dit toch zelf en besloot Dick gewoon met mij mee te gaan wat ik wel prettig vond.
Goed, het is een fluitje van een cent gebleken, de berg op waar nog niemand geweest was, verse sneeuw, een 4wheeldrive met spijkerbanden, jaha dat is het toch wel helemaal hoor!
En dan het uitzicht pfff en weer zeiden wij tegen elkaar dat het toch wel superfijn is om in Zweden te wonen!
Grappig want ik heb hier geloof ik wel eens gezegd dat de woorden tussen ons die het meest gesproken worden, 'lief hè' zijn en altijd ivm de hondjes maar we hebben nu een goeie tweede 'mooi hè, en dat heeft dan altijd met Zweden te maken!
Gistermiddag met Joke nog naar de Lidl in Hagfors gegaan en zoals dat altijd gaat, daar nemen we veel tijd voor en betekende dat wij met donker zo net na 16.00 uur thuis kwamen en Dick ongerust was . . .
Dat komt volgens ons omdat het zo snel donker is en de wegen hier zo stil en denkt hij dat wij omgekeerd in een greppel zijn beland of zo . . .
De reeën vlogen ons bijna om de oren, zijn zo goed te zien in de sneeuw.
Inmiddels kijken we zo af en toe 's avonds een tv programma en ik geloof dat ik daar niet gelukkiger van word en toch probeer zo goed mogelijk te selecteren op leuk. 
Ook ben ik gelukkig nu aardig gewend aan een e reader en heb ik alweer menig boek gelezen, blijft absoluut dat ik liever een stapel boeken in de kamer heb liggen waar ik dan zo tevreden en hoopvol naar kan kijken, maar je kunt nou eenmaal niet alles hebben.

----------

Dinsdagmorgen 7 december. Heerlijke boswandeling met de meiden gemaakt bij -19, dat betekent dat je je zeer warm moet aankleden, ook je neus moet bedekken en hondjes een jasje aan!
Je kunt ook bijna niet stil blijven staan omdat het gelijk koud wordt aan je lijf
Daarna nog een autorondje in de omgeving gemaakt, zo prachtig met die opkomende zon en alles wit en de meren dik bevroren.
Voor hier is dit ook niet helemaal normaal hoor, zo koud al zo vroeg nou ja of zo laat in het jaar, wie weet wat ons nog meer te wachten staat!
Gelijk in Zweden in het diepe gesprongen!
Gisteren een ritje Karstad gemaakt via binnenwegen heen, omdat wij nog in Kil moesten zijn om reeënvoer te halen.
De NL buurman heeft voor mij stoofperen mee genomen en ga ik direct bereiden, dat ruikt dan weer zo lekker in je huis!
Nee MarijkeO we hebben geen last van dingen die bevroren zijn buiten, er staat niets buiten eigenlijk, auto in de garage en de andere twee staan met een zeildoek erover.
Nou Peter niet uit je bed komen met -19?
Ja maar we hebben toch geen andere keuze met onze hondjes?
Wij zijn trouwens ook niet zo vlot als in andere jaargetijden hoor, ook wij staan nu niet om 7 uur op . . .


----------

Maandagmorgen 6 december. Zo koud hebben wij het nog niet mee gemaakt hier, het was een ijzig rondjehondje heerlijk, met bevroren neushaartjes!
Net weer mijn wandeling met verwondering gemaakt, mijn god wat een mooie plaatjes om mij heen, ik raak er niet op uitgekeken, de zon die net op komt, bevroren berkenbomen die met hun witte, gewoon zilveren toppen al in de zon staan en er voor hoge donkere dennenbomen
Ik probeerde het te fotograferen maar dat lukt niet goed genoeg met mijn mobiel en bovendien had ik haast om snel mijn handschoenen weer aan te trekken!
Gistermiddag een mooie autoronde gemaakt en uiteraard tussendoor nog even een stukje met de meiden met jasjes aan.
Poppetje liep over een dik bevroren ijsvloer en Roos wilde dat niet en ik heb het ook liever niet omdat nu het ijs heel dik en sterk is maar als het gaat dooien, is  het een ander verhaal..
Zelf heb ik al de hele week thermo ondergoed aan, geen luxe hier!
Deze foto maakte ik toen ik thuis kwam en links zie je ons huis.

----------

Zondagmorgen 5 december. Een sprookje buiten, lichte sneeuw, alles prachtig wit en alweer het reebokje wat staat te eten in de tuin maar . . .
Hij heeft nog maar één stang, de andere is al afgeworpen, dus binnenkort gaat ook deze stang er aan!
Best zonde want hij kon zich zo mooi onderscheiden en ben ik wel blij dat ik plaatjes heb van hem in vol ornaat.
Ook leuk en een verrassing, er lag een sinterklaaspakje voor de voordeur en echt geen idee van wie het is, hartstikke leuk natuurlijk en er zat een grote zak kruidnoten in!
Dank je wel gulle gever, stukje Nederland in Zweden!
Gistermiddag zijn we naar de berg gegaan waar wij een kerstboom gescoord hebben, zij staan voor het uitzoeken daar, duizenden,
Was net een kerstplaatje, bovenop het dak van de beijste (of beijsde?) auto een besneeuwde boom, leuk toch!
Bij Blokker zie je decoraties op deze wijze en wij hebben het in het eggie!
Hij staat buiten op de veranda en krijgt vandaag een voetje en lampjes en natuurlijk maken we daar foto's van.

Ja Cilia dat is zeker heel vervelend, dat geschiet om je heen en wetende dat daar van die prachtige dieren afgeschoten worden, ook wij vinden dit echt vreselijk maar je doet daar niets aan.
Godzijdank is het bos hier bij ons heel rustig en mogen er per jaar maar een beperkt aantal elanden geschoten worden en, wel fijn, dat was precies in de tijd dat wij in NL waren.
Toch is ons bos kennelijk wel heel rustig genoeg voor de reeën om hier dagelijks langs te komen, zij lopen hier gewoon 3 meter voorbij ons huiskamerraam.
En super dat onze honden geen kik geven!
Neemt niet weg dat jagen ook in deze omgeving de gebruikelijkste vrijetijdsbesteding is . . . 

----------

Zaterdagmorgen 4 december. Vandaag begin ik met de allerliefste foto die ik de laatste tijd heb kunnen maken!
Ik heb hem ook op FB gezet dus er zijn hier wat mensen die hem al gezien hebben.
Daarbij moest ik wel lachen om de reactie van iemand . . . 'daar hoef je niet naar Zweden voor te gaan dat is bij ons dorp ook'.
Ach ja sommige mensen hebben gewoon wat moeite met iemand een complimentje te maken haha, geeft niet hoor begrijp ik (niet)

Ik vind dit zelf zo grappig omdat je gewoon dat tuutbekkie ziet van het reetje wat aan die vogelvoerkoker sabbelt, net of hij uit een flesje drinkt!
De laatste dagen komen er gewoon overdag meerdere reeën, zal dit misschien een stelletje zijn?
Misschien komen zij wel veel vaker op een dag maar je moet maar net toevallig naar buiten kijken.
Het fijne is dat zij totaal niet schrikken van ons, wij doen daar ook erg ons best voor, ik zou niet graag willen dat zij het gevoel hebben te moeten vluchten voor ons.
Dus als wij ze zien houden wij ons helemaal rustig en wachten wij met lopen over de houten vloer tot zij op hun gemakkie weer het bos in gaan.
In het 'echt' is deze foto veel mooier maar wordt gecomprimeerd voor ik hem publiceer, maar goed toch wel acceptabel.
Vanmorgen had ik even mijn twijfels of ik wel de berg op wilde met de auto maar Dick zei dat ik dat gewoon moet doen want ja je woont nou eenmaal in Zweden. Nou is het zeker zo dat ik met de 4wheeldrive niet zou aarzelen hoor, maar we rijden, zolang er nog geen laag sneeuw ligt, gewoon met de Peugeot, mijn echte hondenauto.
Ook hier onder even een plaatje (internet) van een witkopstaartmees, so cute!

----------

Vrijdagmorgen 3 december. Vannacht is er wat poedersneeuw gevallen en maakt de wereld nog mooier hier!
Als er een paradijs zou bestaan komt het hier toch wel heel dichtbij . . .
Gisteren met een stralende zon, niet zo heel veel uurtjes hier want de dagen zijn kort, mooie plaatjes gemaakt van de waterval, die nog niet bevroren is maar er om heen wel, en het gedeelte wat gekanaliseerd is voor de waterkrachtcentrale is dicht gevroren, althans aan de oppervlakte.
We prijzen ons heel gelukkig met ons comfortabele huis nu met deze enorme kou om ons heen!
Alles is hier zo goed te verwarmen, de hele 'leefverdieping' dezelfde temperatuur, het was voor ons ook echt afwachten hoe deze soort verwarming zou voldoen, volkomen onbekend voor ons.
Boven en in de kelder hebben we de radiatoren wat lager staan, moet in ieder geval vorstvrij blijven.
Onze NL overburen arriveerden gisteren en ik had hun warmtewisselaar in de kamer al op 18 graden gezet maar de rest van het huis was bar koud, want de pelletkachel (waar het hele huis mee verwarmd hoort te worden) daar doet het niet . . .
Gisteravond laat kwamen zij nog emmers water halen want de waterleiding is bevroren . . . nou dat is pas écht erg, vooral na zo'n lange reis uit NL.
Al wekenlang echte diepvrieskou hier en vandaag zal de hoogste temperatuur -8 worden, maar ons hoor je niet klagen hoor!
EN, sinds gisteravond hebben wij weer tv!
Geen idee of wij daar nou echt gelukkiger van worden want volgens mij komt dat corona gedoe iedereen wel eens de neus uit in NL, dat zag ik al gelijk!
Nee wij merken ook daar dus niets van in ons paradijsje.
O ja, zo leuk, eergisteren voor het eerst een écht Scandinavisch vogeltje in de tuin en hij/zij was te snel om te kunnen fotograferen, een witkopstaartmees en als er één vogeltje de prijs voor schattigheid verdient is dat deze wel!
Misschien al veel vaker hier geweest maar ik sta nou eenmaal niet de hele dag met mijn snaveltje voor het raam.
Nog een sfeerfoto van mijn ijskunst.

----------


Donderdagmorgen 2 december. Wat heb ik weer genoten vanmorgen, zelfs van het kleine stukje met de auto voor ik bij de berg ben.
Het is totaal sprookjesachtig buiten, -13, zon, windstil en alles is wit.
Voor de honden ook zo fijn, zij hebben nog niet eens een jas aan, het is zó droog en ze zijn constant in beweging, zijn heel blij en vrolijk buiten!
Jullie weten hoe ik altijd aanliep tegen die kwakkelwinters in NL, ajb eens een échte winter, zonder al die regentroep en ja dat is hier dus echt!
Prachtig droog weer, tot nu toe dus geen sneeuw en dat hoeft bij deze aanblik ook niet!
Straks ga ik even naar Munkfors en ga wat foto's nemen van de bevroren rivier en waterval.
Verder heb ik niks te babbelen vandaag en hier onder een foto van ijskunst, erg leuk om te maken!
Heb inmiddels ook ijstaarten gemaakt en versierd en gekleurd met voedingskleurstof die ik straks uit de vormen ga halen en ben benieuwd naar het effect en als het wat is zal ik dat hier plaatsen (snel binnenhalen als het gaat dooien anders wordt het een zootje!)
En uiteraard moet ik ook nog een reeën fotobladzijde maken!
We zullen zien vandaag hoe de pet staat.

----------

Woensdagmorgen 1 december. Gisteren niets meer van een krabbel gekomen. Toen ik thuis kwam met de meisjes zijn we gelijk naar Joke en Anne gegaan waar de bronboring voor de bergwarmte begonnen was en vinden we ook leuk om naar te kijken.
Ze zijn gisteren tot 80 meter diep gekomen en als het goed is komen zij vandaag tot 170 meter diep, daar waar bij hen de warme waterlaag zich bevindt.
Bij ons komt het van 130 meter diep, interessant hè allemaal, nou ja vinden wij dan.
Wij kenden het fenomeen 'bergvärme' niet, wel van gehoord en waren wij natuurlijk ook benieuwd hoe het zich met vrieskou hield en ik kan helemaal zeggen, fantastisch!
Het hele huis, inclusief boven en kelder is gewoon heel aangenaam en wij 'stoken' helemaal niet volop, alle deuren staan gewoon open maar alleen de buitendeuren niet natuurlijk haha.
Het is hier echt al wekenlang diepvriestemperatuur en als ik -4 zie staan (is afgelopen weken maar 1x gebeurd) vinden wij het niet koud . . .
En zo past een mens zich aan, grappig!
Vannacht was het -15 maar sneeuw is hier nog niet gevallen in tegenstelling tot grote delen van Zweden!
En dan onze reeën.
Dit is toch gewoon geweldig, gisteren kwam er een reegeitje, gewoon overdag, weer lekker de vogeltjesvoerconainer leeg eten!
Expres heeft Dick gisteravond alles bijgevuld inclusief een grote schaal onder het tafeltje en alles op vanmorgen!
De reetjes hebben geluk dat onze vogels verwende monstertjes zijn die alleen zonnebloempitten, gepelde pinda's, vetbollen en meelwormen eten!
Zij laten het 'gewone' vogelzaad links liggen, uh hangen.
In het bos vonden we een halfverrotte en kapotte voerruif en die hebben we mee genomen en gaat Dick in eerste instantie wat repareren en daarna namaken, hout genoeg, en daar komt een baaltje hooi in.

----------

Dinsdagmiddag 30 november. Morgen weer een krabbel.

Maandagmorgen 29 november. Nou de reeënfoto heeft aardig wat teweeg gebracht hoor, wat een reacties, zo leuk!
Het meeste nog via FB omdat nu we weer normaal internet hebben, ik ook daar de foto heb neergezet.
Voor ons ook precies wat wij bedoelden om hier naar toe te verhuizen, de natuur om ons heen!
Ook hadden we al voor wij hier woonden, bepaald dat wij geen hek om de tuin willen en ook het bos naast ons huis niet als hondenbos gingen gebruiken, ook niet voor een klein rondje.
Dít is wat wij voor ogen hadden, wilde diertjes in de tuin zonder zich bedreigd te voelen!
Daarom hebben we het gelijk afgezet, voor het huis een stuk groen waar de meiden mogen komen en ook dat zij en wij bijna rondom het huis kunnen lopen via de terrassen.
Toen ik gisteravond de meiden een plasje liet doen, ja op eigen stukje dus, hoorde ik gelijk vlakbij reeëngeblaf, zij waren dus weer rondom ons huis en hadden ons al opgemerkt!
Zo fijn dat onze hondjes totaal rustig blijven, zullen niet blaffen of nerveus heen en weer gaan rennen, nee zij blijven doodstil staan of zitten, kijken ons regelmatig even aan, worden bevestigd dat er niks bijzonders is, en zien dat ook wij helemaal rustig blijven, van enige opwinding is geen sprake!
Hier heb je dus als hondenbezitter echt het heft helemaal in eigen hand, als je zelf totaal rustig blijft, zijn je honden dat ook!
Dit kenmerkt zich in elke situatie, vooral in voor hen onbekende situaties en omgevingen, RUST is het toverwoord.
Nieuwe fotobladzijde HIER

----------

Zondagmorgen 28 november. Foto van het jaar, alle eer is voor Dick!
Geen woorden voor.
Toen ik met de honden weg was heeft Dick deze foto's en nog meer gemaakt van de reeën die weer in onze tuin op bezoek waren!
Als je zo'n foto in je eigen tuin kunt maken ben je zonder overdrijven, een gelukkig mens!

----------

Zaterdagmorgen 27 november. Net heerlijk gewandeld in Västra Skymnäs, jaja het gaat ons al aardig af met die Zweedse woorden.
Ik verbeeld mij helemaal niets hoor, maar het enige is dat ik het soms al wel aardig kan uitspreken (laat een Zweed het maar niet horen) en Dick kan het eigenlijk al goed lezen, en ook uitspreken, hoe knap!
Het was vannacht zo'n - 11 graden en nu is het -8.
Kijk, dit bedoelen wij dus, met een Zweedse winter, is beter dan dat gekwakkel in NL!
Ik heb vannacht slecht geslapen van leuke opwinding, Wendy komt een weekje logeren en heeft Peukje ook mee!
Tweede kerstdag komt zij met het vliegtuig naar Göteborg en gaat op 2 januari weer terug!
En op 3 januari komt onze zoon Marc met zijn gezin en logeert een paar dagen in het huis tegenover ons, geweldig toch!
Toevallig dat dit zo net niet samenkomt, heeft te maken met werk (Marc en Natas) en oppas voor dieren bij Wendy.
En ik wás al best van de leg gisteren want zo leuk, er stond een reebokje gewoon in onze tuin van het vogelvoer te snoepen!
Ik zag al aan poppie dat er 'iets' was, zij liep heen en weer, wilde graag buiten kijken, wat ik niet nodig vond en wat later zagen wij dat zij toch echt gelijk had, zij ging op de bank zitten en zat rustig het etende reetje te bekijken, geen opwinding, totaal niets.
Hoor net van Dick dat het reetje, of meerdere reeën het hele voercontainertje hebben leeg gegeten!
En o ja, zeker niet onbelangrijk, nog geen tv maar wel internet!



----------

Vrijdagmorgen 26 november. Nou mensen het is echt winter hier hoor en wij moesten er vanmorgen wel om lachen, min 10 toen wij opstonden!
Auto braaf in de garage en toen kon de garagedeur niet open, dicht gevroren . . . wel ging de gewone zijdeur open.
Daar moest de waterblazer weer aan te pas komen maar de voltage was te laag in de garage en klapte er uit, dus moest de stroom uit het huis komen.
Toen de auto bevrijd was en ik weg heeft Dick alle randen van de deur ontdooid en ingespoten met het allround middel wd40, een begrip voor ons!
Heerlijk gewandeld en lekker mijn Diderikson aan, hoofdband op en kun je er helemaal tegen.
Op dit moment zijn we met heel wat dingen tegelijk bezig, ook omdat wij weten dat het volgende week gaat sneeuwen en dus buitendingen niet meer mogelijk zijn.
Nu weten wij dus ook dat de onderrand van de garagedeur afgeschermd moet gaan worden want als er sneeuw ligt krijg je hem helemaal niet meer open!
Jaja effe wennen hoor zo'n Zweedse winter en is dit nog maar het begin . . .
Vannacht werd ik wakker van een reeënblaf buiten vlak naast de slaapkamer!
Eerst dacht ik dat het Roos of poppie was maar die lagen gewoon rustig op de bank, Roos had kennelijk niets gehoord, lag in coma en poppie zat overeind met gespitste oortjes!
Sodeju zeg wat een totaal ander leven hebben wij gekregen!

Hopelijk vandaag maar weer eens een fotobladzijde maken, want plaatjes schiet ik genoeg!
 
Net bericht gekregen dat de Telia benodigheden (internetprovider) onderweg zijn! 

----------

Donderdagmorgen 25 november. Eerst zien en dan geloven en jaha het is waar, de fiber is aangesloten!
Keurig om 14.00 uur kwamen de twee heren en zijn zeker nog een uur of  twee bezig geweest, wat wij ook niet verwacht hadden, maar het resultaat mag er zijn, alle lampjes branden!
Dat wil niet zeggen dat wij nu al internet hebben, want vandaag wordt de provider geregeld en is het nog uitzoeken wat wij eigenlijk willen, nooit geweten dat er zoveel mogelijkheden zijn.
Vanwege de taal willen wij namelijk ook Zweedse tv hebben.
Ja tuurlijk, er is enorm veel mogelijk, qua snelheid en hoeveelheid data..
Ik hoor het allemaal maar aan, heb er totaal geen verstand van, Dick ook niet maar goed die probeert het wel te begrijpen en ik dus niet.
Dit hádden we allang al uitgezocht kunnen hebben, ja hádden.
Het is altijd wel vermakelijk met die Engelse meisjes, rustig iedereen bij binnenkomst begroeten en vooral Roos kijkt of mensen een tas bij zich hebben die eerst geïnspecteerd moet worden!
Poppie heeft weer een andere specialiteit en dat zijn de schoenen van de mensen, iedereen die hier binnenkomt trekt zijn of haar schoenen uit.
Een typisch Zweedse gewoonte wat van ons helemaal niet hoeft, maar men is dit zo gewend en meestal zijn de bezoekers vergezeld van een plastic tasje waar pantoffels of slippers in zitten.
Maar goed, die schoenen staan dan in de gang en is het al een aantal maal gebeurd dat ik dan in de gang een geluidje hoor en dan al weet dat poppie een schoen gepakt heeft . . . gelukkig nog nooit met schade.
Daar ben ík namelijk weer op gebrand.
Vandaag gaat Dick ook de paal voor de liksteen voor de reeën en elanden in de grond zetten, moet snel want vanaf vandaag komt de temperatuur hier voorlopig niet meer boven nul en bevriest de grond steeds dieper.

----------

Woensdagmiddag 4 november. Wat laat, andere dingen te doen vanmorgen. Het is nu 13.45 en bijna 14.00 uur en we zullen zien, eerst zien dan geloven . . .
Gisteren een mooie rit binnendoor naar Storfors gereden, dat is echt genieten, altijd al maar nu in het winterse kleedje (nog niet helemaal dus) vind ik het super!
Gezellige uurtjes gehad bij Jetty en Kees en de zuurkooltaart was heerlijk en dat recept zal ik ook regelmatig gebruiken!
Ook nog verwend door Kees met leuke, zelfgemaakte houtsnijwerken, leuk voor de kerst!
Halverwege de middag naar Karlstad, was toch nog een end en daar weer naar diverse winkels geweest en omdat het snel donker is en het daarbij ook een drukke stad, vonden we dat niet echt fijn.
Karlstad heeft diverse mooie winkelcentra en we zijn zijn naar een aantal geweest omdat het ook niet allemaal dezelfde winkels zijn.
We hebben in Bergvik lekker gegeten en we waren stikblij om weer naar huis te kunnen gaan.
Weg uit de drukte, weg van al die felle koplampen, weg van al die mensenmassa's.
Tussendoor natuurlijk ook regelmatig een klein rondje hondje gedaan en om 7 uur afgedraaid thuis.

----------

Dinsdagmorgen 23 november. JA TOCH! Vlak nadat de speelpakmannetjes weg waren ging de telefoon, en daar was meneer fiber . . . of wij vandaag thuis zijn om de boel aan te sluiten . . .
Nee dus, al die tijd hebben we geen afspraken willen maken vanwege dat fibergeneuzel want stel dat en ja hoor, nu wilden zij precies vandaag komen nu wij een afspraak hebben.
Jee meneer was soepeltjes (ja hoor zoals altijd) en kon het ook morgen, dus morgenmiddag om 14.00 uur komen zij.
Afwachten maar.
Vandaag gaan wij naar Storfors en een bakkie drinken bij Jetty en Kees, de oud Swifterbanters enuh ook heeft Jetty ons wat lekkers voor de lunch beloofd, een zuurkooltaart!
Dus dit was het voor vanmorgen want over een kwartier vertrekken wij.
Nu is Dick nog met de hondjes weg, zij krijgen eten en gaan ook mee want daarna moeten wij nog wat boodschappen elders doen.
Wel de coupévärmer mee voor als zij wat langer in de auto moeten blijven liggen.
doei.
Prachtig buiten, min 5 en alles met glittertjes!
Foto, onze tuin vanmorgen.


----------

Maandagmorgen 22 november. NEE TOCH! Staan er nu weer twee fibermensen met grote apparaten naast de tuin en zijn ze bezig met zo'n persluchtapparaat!
Niet te filmen, kennelijk was er toch nog geen nieuwe kabel door heen geblazen . . .
Die Zweden blijven ons verrassen . . .
Het is onmiskenbaar winter hier nu en was het vannacht en ook vanmorgen nog - 8 graden!
Echt genieten voor mij, niet eens zo dik aan gekleed, geen muts op en wel wanten, vanwege geen wind toch prima.
Wij zijn heel blij met onze moderne bergvärme, dat kan het hier zo aangenaam warm houden, wat een uitvinding, we hebben zelfs de thermostaten nog niet eens hoger hoeven zetten en het hele huis inclusief kelder is prima van temperatuur.
Het kost wat maar dan heb je ook wat . . . gelukkie aan onze kant dat het bij de koop al in ons huis aanwezig was!
Bij Joke en Anne wordt het ook aangelegd, alleen kan dat pas in februari en houden zij het nu warm met de houtkachel (gezellig) en elektrische radiotoren.
De gourmet gisteravond was heerlijk en zo fijn weer samen, we overlopen elkaar totaal niet hoor en we hadden elkaar ook een week al niet gezien, zo houd je het toch leuk!
Anne heeft hun badkamer een totale make-over gegeven en konden wij nu goed bekijken, erg mooi geworden nu het helemaal af is, en zo leven wij met elkaar mee.
Ook fijn is dat onze honden het prima met elkaar kunnen vinden en alleen met eten houden wij hen gescheiden.
Wij nemen altijd de schapenvachtjes mee en tijdens het eten liggen onze meiden dan bij ons op de vachtjes en merk je niets van hen en Arwen en Dana liggen dan in de zitkamer met een hekje er tussen.
Na het eten hekje weer open en weer bij elkaar, zo houd je ook dát in goede harmonie!
Op de foto kun je zien hoe koud het bij het naar huis gaan was!

----------

Zondagmorgen 21 november. Nu -3 en Dick is met de meiden weg en het ziet er nu al naar uit dat wij een prachtige winterdag gaan krijgen, nog wel zonder sneeuw.
Het is wel even wennen aan de lage temperaturen, niet dat wij het koud hebben, in tegendeel zou ik bijna zeggen!
De auto staat dus binnen maar nu is ons toegangshekje dicht gevroren en moet je een deel hek opzij schuiven.
Toch nu maar eens serieus gaan nadenken over een ander hek, dat is al de bedoeling hoor, een gewoon wit houten hek met een vriendelijk poortje zodat ook Joke hem open kan maken!
Gisteren heb ik een gemaksdagje gehad en ben al een heel end in mijn boek, 'Het Hoge Nest' van Roxanne van Iperen, prachtig!
Toevallig is Wendy met schoondochter Natasja laatst in die regio gaan wandelen en zijn ook bij dat bestaande huis met die lange indrukwekkende geschiedenis geweest en stuurde zij mij een foto hier van.
Dick heeft het grootste gedeelte van de eetkamer behangen en gaat vandaag dat gedeelte verven, elke dag een stuk verder.
Eind van de middag naar Joke en Anne en gaan wij lekker gourmetten, gezellig!
De berichtje kreeg ik van Wendy en als je zoiets van je dochter krijgt kun je alleen maar blij zijn!

----------

Zaterdagmorgen 20 november. Gisteravond had Dick geen zin om de auto in de garage te zetten want het zou niet onder 0 komen, maar toen ik de honden een plasje liet doen om een uur of tien kwam ik met een bevroren blaadje binnen.
'Ah dat is niks, beetje vorst op de grond'
En jawel hoor, auto een vrieskistje vanmorgen en het is zijn taak dan om hem te ontijzen, wat een mooi woord eigenlijk!
Vanaf nu geen grappen meer want elke nacht gaat het vriezen en zag ik zelfs voor de komende week een keer -7 staan!
Over gisteren, gewoon overdag, wierp Dick een blik in het voorbijgaan in de tuin en ineens zegt hij 'jeetje Von kom snel en kijk eens'.
En ja hoor op hun dooie gemakkie stiefelden er twee reeën achter door de tuin en konden we hen door het raam mooi observeren maar omdat door het raam fotograferen toch een moeilijkheidje is, we hebben namelijk ook nog eens 3 lagen glas wat dan reflecteert, ging ik aan de voorkant van het huis heel zachtjes naar buiten.
Ik liep om het huis, in het gras met fototoestel in de aanslag en tóch hoorden zij het en van een afstandje bekeken zij mij en gingen langzaam weer het bos in, dus net wat te laat voor een goed plaatje helaas.
Na een paar plaatjes ben ik weg gegaan, ik wilde absoluut niet dat zij zich bedreigd zouden voelen en voor mij weg wilden vluchten, en dat lukte dus!
Wat mooi toch hè, zo in je eigen tuin reeën, daar droomt volgens mij ieder mens toch van!
Dit gebeurt natuurlijk veel vaker zonder dat wij daar erg in hebben, dat zie ik wel aan het gedrag van onze honden, die staan vaak achter met hun neusjes omhoog geurtjes op te vangen!
Gelukkig hebben we een hek . . . ook zo gedaan precies met het oog op deze dingen!
Gistermiddag kreeg ik ook weer een cadeautje, toen ik met de meiden weg ging.
De zon staat nu heel laag en gaat tegen half vier alweer onder en vlak daarvoor ging ik weg en wilde langs de Klarälven lopen en dat was toch een partij mooi!
Er hing mist boven de rivier, het waren van die vlagen en dat met de ondergaande zon was buitengewoon mooi!
Op deze foto zie je rechts die gele streep, dat is de zijkant van het terras.

----------

Vrijdagmorgen 19 november. Het waren gisteren zegge en schrijven 3 sneeuwvlokjes, maar goed, ik maak mij geen zorgen hoor hier in ons mooie Zweedse land!
Wij hebben ons weer goed vermaakt gisteren, met gekeutel in huis, en Dick was met de eetkamerwand bezig.
In de ochtend eerst via binnenwegen naar Olsäter gegaan naar Bolist (wel bekend voor een aantal lezers hier!), Dick moest nog een paar platen board hebben en ook omdat het er buiten zo mooi uit zag,
Vroeger was dit alleen een houtzagerij maar nu is het een grote wat rommelige houthandel en een grappig klein winkeltje waar zij van alles verkopen.
Normaal zijn mannenwinkels niets voor mij maar daar vind ik het leuk, aardige mensen (ja natuurlijk) en een mooie weg er naar toe.
Zo leuk die gekleurde Zweedse huizen, meest rood, die her en der lijken neer gekwakt te zijn, en ook zo mooi vaak van die bewerkte ramen en/of veranda's.
Rokende schoorstenen wat er kneuterig uitziet als het ook nog bevroren is buiten.
Ze zijn hier niet zo paniekerig met dit soort dingen als in NL, ook wel wat te begrijpen omdat je daar gewoon bijna op elkaar woont, hier is hout stoken en vuurtjes maken een cultuurverschijnsel haha
Tot onze grote verbazing om nog even iets er over te vermelden, bij Ikea is gewoon de kinderballenbak weer open en zie je nog zelden een mondkapje.
Neemt niet weg dat wij nog altijd de afstand tot anderen in acht nemen,, eigenlijk de meeste mensen hier wel.
O ja vervolg fiber . . .
Natuurlijk heeft Dick gebeld en ja de gemeentemevrouw wist het al dat er hier een gebroken kabel lag maar volgens haar was deze alweer vernieuwd . . .
HUH?
Dick ging kijken en ja hoor, dit hebben zij gewoon gedaan, is ook alleen buitenwerk, toen wij er kennelijk niet waren!
En jaha nu moet er weer een mannetje, waarschijnlijk nummer 14 als ik het goed bijgehouden heb, om de kabel in huis aan te sluiten.
Nee het spijt mij maar gaat deze week niet meer, u zal volgende week gebeld worden . . .
Inmiddels zie ik groen.

Foto is van vanmorgen, dit voerbakje zit op het raam van de eetkamer, gaaf hè!

----------

Donderdagmorgen 18 november. Lekker gewandeld bij min 2 vanmorgen. En omdat een slimme meid op haar toekomst is voorbereid heb ik eergisteren in Karlstad maar een thermobroek gekocht, lekker warm.
Ook heb ik gelezen dat jullie in NL de winterjas bij de hand moeten houden en of je dat leuk vindt of niet, de winter komt er ook aan!
Ik hoorde net van Dick dat er hier voor vandaag 3 sneeuwvlokjes staan en daarentegen gaat het morgen 12 graden worden, hoe gek.
Maar sowieso, de Subaru staat buiten omdat hij zijn spijkerbanden om krijgt, er rijden hier al veel mensen met spijkerbanden, dat hoor je aan het geluid.
Vanmorgen zag het er ook weer zo mooi uit, de lucht was blauw met rose gestreept, vlak voor de zon opging.
Net zo grappig, toen ik thuis kwam zag ik dat er tegen de garage waar het rendier gewei hangt een koolmeesje de snuit van het rendier aan het inspecteren was, voor een nestje in het voorjaar (?) en gelijkertijd werd door een andere koolmees het nestkastje bekeken.
De foto is niet mooi scherp want ik kan niet zeggen dat het raam van de auto nou zo schoon is, zoals altijd bij ons, en ik door het raam moest fotograferen, leuk geprobeerd, het is nog net wel te zien!

----------

Woensdagmorgen 17 november. Lees net mijn krabbel van gisteren over en moet gewoon accepteren dat niet elke krabbel gezellig kan zijn.
Het leven is nou eenmaal niet altijd gezellig.
Gisteren dus naar Karlstad geweest en wij zijn gewoon een gek stel, dat weet ik ook zeker.
Heb je een lijst met things to do en zeggen we gewoon halverwege, gatverdamme heb jij nog zin in dit gedoe, geslenter en gejekker door al die winkels?
'Nou nee ik ook eigenlijk niet en laten wij ons beperken tot het hoogst noodzakelijke'.
Dus hebben we dat gedaan.
Nog wat noodzakelijke spullen en rollen behang gekocht, o.a. 'renovatiebehang' dat zijn dikke rollen en bij de kassa vroegen wij ons af hoe dit zo prijzig kon zijn.
Shit ons verkeken en kennelijk in de war geweest met euro's ipv Zweedse kronen en ook nog eens dat de prijs per meter vermeld werd op de verpakking.
Dus ging Dick terug de winkel in om te kijken naar de prijzen en ja het klopte toch echt wel.
Ondertussen kiepte de kar met al die rollen om en tilde ik zo'n zware rol van de grond . . .
Wel GVDDD schiet het zo in mijn rug dat ik bijna geen kant meer op kon.
Wankelend naar de auto en naar huis (ons totale rustpunt), nou niet alleen vanwege mijn rug hoor, maar gewoon schoon genoeg van dat gewinkel.
Ik had eerst nog even naar een ICA Maxi gewild maar kon het niet meer opbrengen, die drukte, zo'n grote winkel waar ik het gevoel heb totaal te verdwalen.
Worden we nou echt oud of kan ik hier simpelweg helemaal niet meer tegen?
Bij thuiskomst is Dick gelijk met de meiden nog even een ronde gaan lopen en dan moet je vlot zijn want het is wel heel snel donker, ik snel gezellige (ja dat wel) lampen aangedaan, toen Dick thuis kwam hondjes eten, chocomel en wat lekkers en voelen wij ons weer senang.
Een heerlijke rustige ontspannen avond gehad met weer 2 delen Thicker than water.

En nee nog steeds geen fiber, Dick heeft net maar weer gebeld.
Je hebt het gevoel dat je hen constant moet opporren om tot daden te komen.
Ze zijn zo ineffectief met afspraken maken en werken, bah.
Dit ervaren wij niet alleen hoor maar is algemeen bekend, alles gaat over veel teveel schijven en zij weten van elkaar niet waar zij mee bezig zijn.
Zo lijkt het althans voor ons.

Uhh met mijn rug gaat het alweer een stuk beter gelukkig.


----------

Dinsdagmorgen 16 november. Net terug van de wandeling en niet veel tijd.
We willen zo naar Karlstad en omdat wij altijd ook weer op tijd terug willen zijn voor de meisjes, daarom heb ik nu haast.
Ik heb het er eigenlijk niet eens meer over gehad maar sinds ik mijn super fototoestel ben verloren voel ik mij toch wat ontheemd.
Heb dus gisteren mijn vorige, ook goede Nikonnetje, weer tevoorschijn gehaald.
Dick had deze de laatste jaren gebruikt, nu doet hij alles met zijn mobieltje.
Ik moest hem natuurlijk eerst opladen, fototoestelletje niet Dick, voor ik kon zien wat er op stond.
Ja en toen kwam het, allemaal, zo'n 410 (!!!!) plaatjes met enorm veel Emma er op . . .
Tranen met tuiten, ik heb de laatste tijd niet zo hard meer gehuild.
Vooral de foto's die Dick van mij en haar genomen heeft, dat je ziet hoe Emma met mij 'contact' tijdens de wandeling.
Hartbrekend.
Ik ben gestopt met kijken en Dick haalt ze van het kaartje af.
Dit is het voor vandaag, gezellig krabbeltje hè.

----------

Maandagmorgen 15 november. Weer het begin van een nieuwe week met weer nieuwe verwachtingen en zeker aangaande de fiber . . .
Gisteren eigenlijk een hangdag gehad met veel vingers in oren.
Hier in de eetkamer hebben wij twee smalle kasten naast elkaar en gaat Dick 1 van maken, ook om de muur net een stukje langer te maken voor een kast er voor.
Vast een beetje ingewikkeld uitleggen maar op een nieuwe fotobladzijde zal ik dit laten zien.
De eetkamer, hoewel netjes (nu niet meer) maar willen dmv verven en behangen toch onze eigen 'touch' er aan geven.
Niet te geloven zoveel hout als er uit kwam, het wandje tussen de twee kasten, wij hebben hier bewonderend naar gekeken, puur timmerlieden vakwerk en ook nog eens echt Zweeds met veel en vooral lange spijkers!
De breekherrie was voor mij niet om aan te horen.
Mijn probleem is dat ik erg slecht kan tegen harde geluiden, ook hondengeblaf vlak bij mij vind ik vreselijk, vandaar vast onze rustige honden haha, en ontsnappen was in huis niet mogelijk en ik kon ook niet naar Joke en Anne gaan.
Dat was van de regen in de drup want die keken naar autoracen en ook dat is killing voor mijn hoofd dus restte mij niet anders dan  af en toe vingers in de oortjes.
Uiteindelijk was het wandje er uit en heb ik wel mee geholpen met het hout op de veranda te leggen en op te ruimen.
En in de avond weer lekker 2 delen crimi gekeken.
Ja tuurlijk Jetty, gezellig!
Even deze week afwachten ivm afspraak jeweetwel . . .
Nou het is hier nu ook grijs en saai hoor en zeker niet zo mooi als op de laatste fotobladzijde!
Dus Til, troost je, het enige is dat het hier weinig regent maar als het regent valt het dan ook met bakken loodrecht naar beneden omdat het hier eigenlijk niet of bijna nooit waait.
We hebben nu al weken geen regen gehad en ook heb je hier praktisch nooit dat NL druilerige en dat is fijn.
Wij wachten met smart op de winter!
Ja Agnes, het is hier absoluut een paradijsje, de stilte is oorverdovend en dat is voor mij heel goed . . .
Nou poppetje heeft het wel ontdekt hoor, die wil nu elke avond in het donker wel even heel stil buiten voor het hekje zitten met gespitste oortjes (nou gespitst is een beetje overdreven met die lange flappen), zo schattig, ze zit onbeweeglijk en als ik haar naar binnen roep hoort zij mij niet, volkomen in trance!

En dit is nog niet alles, er is nog een bananendoos vol en een vuilniszak!

----------

Zondagmorgen 14 november. Dankzij mijn deskundige feedback, mijn persoonlijke assistente en trouwe lezeres, MarijkeO, zij is bioloog, weet ik nu dat het gekrijs/geblaf niet van een wolf maar van een ree is!
Niet te geloven toch wat een geluid er uit zo'n diertje kan komen!
Zij raadde mij aan eens te googelen naar reeëngeluid en dat heb ik gedaan en vergeleken met het geluid wat ik zelf opgenomen heb en ja hoor, super van Marijke, zo goed en ik ben echt blij met haar knowhow over de natuur en wat zij dan met mij deelt!
Ik heb haar ook nog het geluid opgestuurd en toen was het klip en klaar!
Zelf zou ik echt nooit aan een ree gedacht hebben en had alleen gegoogeld op wolvengeluid.
Weer wat geleerd!
Ik vind het werkelijk fantastisch om dit soort dingen te weten en te ervaren en vooral omdat ik er nog midden in woon ook, dit had ik echt nooit durven dromen!
Ja en dat ik zo heel anders woon dan in NL moest ik vanmorgen ook weer ervaren . . .
Op weg naar de berg, rijdend door het stuk bos, waar ik vaak met de meiden wandel en werkelijk nooit iemand is, werd nu gejaagd.
Mannetjes met geweren en fluorescerende petjes op en walkietalkies, stonden stil op afstand van elkaar en eentje zat op de jachtstoel, zij keken niet blij naar mij.
Natuurlijk begrijp ik dat maar er stond geen bord of lint dát er gejaagd werd.
Ik ben doorgereden tot buiten het bereik van de mannetjes, die geposteerd waren langs de bosrand en heb eigenlijk maar een klein stukje de overzichtelijke berg gelopen, vond het niet fijn.
Ik heb gelukkig niet horen schieten en ook geen dood dier gezien . . .
Aanvaarden dat 's lands wijs 's lands eer is.

Gisteravond hebben wij de eerste 2 delen van 27 van de Zweedse crimi 'thicker than water' bekeken, heel erg goed en je moet toch wat met een lange avond en geen tv!

Dank je voor de vaselinetip Nel, en inmiddels weten wij ook dat je hier het beste de onovertroffen WD40 voor kunt nemen, nog niet gedaan trouwens!
Grappig hè Nel dat wij je net al fotograferend troffen in je pyjamaatje, ook genieten van de mooie winterse tafereeltjes!
We hopen dat er nog veel zullen volgen . . .

Ook weer een nieuwe fotobladzijde gemaakt HIER

----------

Zaterdagmorgen 13 november. Vannacht weer gevroren maar nu geen zon en inmiddels 2 graden, maar verder nog net zo mooi als gisteren hoewel de zon altijd veel moois doet met winterplaatjes!
Wel fijn dat onze auto geen vrieskistje is meer in de ochtend en je niet hoeft te krabben en de zijportieren met de waterblazer open hoeft te maken.
Nu merk je dus al hoe nuttig een garage hier is!
Gistermorgen liep ik net de eetkamer in en een plofje tegen het raam, ja hoor een pimpelmeesje.
Hij ging aangeslagen op de rand van het raam zitten met aanvankelijk zijn snaveltje wijd open en langzamerhand zag je hem bijkomen.
Sneu voor hem, maar ik kon hem dus goed dichtbij fotograferen!
Leuke foto's maar helaas zijn de ramen aardig smerig, dat zie je wel heel goed op de foto's en normaal doet mij dat dus echt totaal niets, smerige ramen dus, maar om dit nou pontificaal hier neer te zetten, mwoah dat is toch wel 'een dingetje'. . .
Ik denk er nog even over na haha
Gisteren begin van de avond ook wat sensationeels.
Poppetje wilde naar buiten en gaat dan gewoon de terrastrap naar beneden waar dat hek om een stuk tuin zit.
Zij had kennelijk wat gehoord en ging op haar lieflijke kontje voor het hek zitten, onbeweeglijk, hoofdje richting bos.
Ik bekeek dat zo eens en riep haar na een tijdje weer binnen omdat ik dat te koud vond voor haar en vind dat ook niet fijn, zo in het donker.
Dus ik doe de deur open, roep haar, zij gaf geen krimp maar op een meter of 10 afstand in het donkere bos, ijselijke kreten en een geblaf erbij!
Een dier die zich rot schrok van mijn geroep!
Dit dier moet zeker een jonge wolf geweest zijn want gelijk hoorde ik de communicatie met een andere jonge wolf wat verder, die reageerde op dat luide blaf/geschreeuw, met een normale soort blaf, zonder paniek.
Gelijkertijd werd er een bosuil kennelijk verstoord en begon ook te krijsen, was wel wat spookachtig!
Nee poppie was totaal niet bang maar wel erg geïnteresseerd!
Wij wonen nou eenmaal eigenlijk in het bos en vanaf ons huis is dat wel ongeveer 28 km ongerept bos en ja Värmland heeft de grootste wolvenpopulatie van Zweden.
Mijn gedachten over een wolf is dus niet zo abnormaal.
In de avond gingen wij even een bakkie drinken bij J&A en hun nieuwe badkamer bekijken en ja hoor, onderweg, ook weer stikdonker dus, remmen want er stak een gigantische eland rustig de weg over!
Zo dat was ons portie wild voor gisteren, mooi toch!

foto ietwat opgesnierkt.

----------

Vrijdagmorgen 12 november. Net een heerlijke wandeling met de meiden gemaakt in Mjönäs, ligt eigenlijk tegenover ons maar aan de andere kant van de rivier.
Een prachtig wandelgebied en echt waar, nog nooit iemand tegen gekomen daar!
Zo af en toe staan wij dan stil en luisteren, waarnaar, naar niks dus eigenlijk.
Heel mooi vrieskistjesweer, heldere lucht, zon, alles wit berijpt en toen wij weggingen was het zo'n -3 graden.
Wij genieten enorm hiervan en ook van de hele natuur om ons heen.
Op de terugweg net langs de bageri gegaan dat is een originele houtovenbakkerij en hebben er we een lekker Zweeds plat donkerbruin brood gekocht, kaneel broodjes en een stuk 'Lakene kaas', dat is van een boerderij hier in de buurt aan het Lakenemeer, was eerst van NLers maar is verkocht aan Zwitsers, hoe internationaal wil je het hebben?
Deze bakkerij is echt ouderwets en is maar 3 dagen per week open.
Uiteraard niet goedkoop maar alles is handwerk en ow zo lekker, aan ons een vaste klant hoor, na de wandeling lekker een paar kaneelbroodjes kopen voor bij de koffie en straks een houtovenbroodje met Lakene kaas!
Zo komen we het leven wel door hoor . . .

Dick vult de vogelvoerbakken in de avond zodat zij gelijk kunnen eten als zij wakker worden en ook dat is zo leuk.
Net zagen we dat er een koolmees in het nestkastje ging en zo schattig, dat bolletje door de opening, lekkere schuilhut voor als het straks gaat sneeuwen en min 20 graden is . . .
Ook hing er gisteren weer een bonte specht aan het pindakorfje!
Maar waar eekje nou toch is, geen idee.

O ja nog iets, twee fibermannen zijn geweest en kwamen tot de conclusie dat de kabel gebroken is . . . komen ergens in de volgende week terug met een nieuwe kabel . . .
Ik moest mij behoorlijk beheersen.

----------





----------

Donderdagmorgen 11 november. Ja dus, uiteraard een te lage straf, had wat ons betreft ook nooit hoog genoeg geweest op één ding na dan, en zeg ik hier maar niet.


Het was maar gelukkig dat Wendy tijdens die gebeurtenis in de gaten had dat er gefilmd werd en dat door gegeven kon aan de politie die toen gelijk de mobieltjes in beslag nam.
Dat filmpje werd dus gisteren ook vertoond en de rechter was duidelijk.
De dader had een advocaat en zei zich bedreigd gevoeld te hebben door Wendy hetgeen de rechter af maakte als flauwekul.
De eis is 500 euro schadevergoeding (een lachertje), 100 uur taakstraf met aftrek van 40 uur voorarrest en een proeftijd van 2 jaar.
Dit schijnt een 'pittige' straf te zijn . . .
Dader was ook al bekend bij de politie, stuk vullus dus.
Nu nog maar afwachten of zij in hoger beroep gaat, dit soort uitschot weet altijd wel de weg te vinden, hebben zij ervaring mee.
Goed ok, wij gaan het achter ons laten.

En toen zou gisteren dus de fiberman komen . . . maar hij kwam weer niet . . .
Wél heeft hij keurig gebeld in het middaguur dat zij er niet meer aan toe kwamen en nu vandaag komen.
Hmmm.

----------

Woensdagmorgen 10 november. Gisteren was inderdaad een winters dagje en een voorproefje voor ons wat eventueel komen gaat.
Wij gingen naar Hagfors via Sunnemo en hebben genoten van de mooie uitzichten om ons heen.
Toch hadden wij een dubbel gevoel en voelde ons niet 100% zeker op de weg en dit zeker naar aanleiding van de crash van J&N afgelopen zaterdag.
Het heeft ons aan het denken gezet want ook Jan is geen roekeloze chauffeur.
Op de weg lag veel meer sneeuw dan bij ons en we hebben de 1e sneeuwschuiver al zien rijden!
Het is vast even wennen voor ons . . .
Nu is het weer gewoon 7 graden en ook vannacht niet gevroren.
Goed meegedacht MarijkeO, wel ligt de betonnen vloer van de garage nu wat hoger dan het pad er naar toe, eigenlijk best vreemd dat de vloer lager lag ivm waterafvoer!
Nooit water in de garage gehad trouwens.
De kleine ruimte betreft dus nu de naar binnen geopende garagedeur boven de vloer en auto, ik denk niet dat dat problemen gaat geven met vorst. 
Ja Peter dat is een gelukkie met de glasvezel voor jullie!
Hier in Zweden is dat echt anders geregeld en is het de gemeente die er over gaat en geen grote internetprovider.
Wij moeten dit dus geheel zelf betalen en kost ons zo'n 2000.00 euro, het is niet anders en hebben ook geen andere keuze want we gaan ook via internet tv kijken, wat wij dus nu ook nog steeds niet hebben.

Dick heeft net een roodborstjesnestkastje, is een 'open' kastje, opgehangen en zo grappig dat gelijk allerlei verschillende soorten vogels dit komen inspecteren!

Iets anders is dat momenteel de rechtszaak gaande is ivm die mishandeling van Wendy. Zij is daarbij zelf niet aanwezig, kon en wilde de confrontatie met daders niet aan, zij wordt vertegenwoordigd door een dame van slachtofferhulp en een vriendin.
Het OM heeft ook het door die mafklappers gemaakte filmpje toegevoegd.
Kortom, we zien wel maar maken ons op voor weer te lagen straffen . . .
Foto is van gistermorgen!


----------

Dinsdag 9 november. Dick is altijd een half uurtje eerder op dan ik, gaat eerst met de hondjes knuffelen, bakkie koffie zetten en dan de digitale krant lezen.
Toen ik er uit kwam hoorde ik al dat er voor vandaag de hele dag sneeuw op het programma staat, en ik dus blij!
Ja en toen zagen wij het, de eerste sneeuwvlokken die &^%$$ inmiddels over gegaan zijn in natte sneeuw en straks in regen . . . shit.
Iets noordelijker van ons gaat zeker 12 cm sneeuw vallen, wij zitten net onder dat gebied.
Maar goed, ik weet zeker dat wij ons portie dit jaar nog wel zullen krijgen hoor!
Toen Dick gisteren zat te piekeren over die garagedeur kreeg Yvonne een bright moment.
Het pad naar naar de garage, en zeker het stuk voor de deur liep rond en was net wat hoger dan de garagevloer en zei dat het mij een ook goed plan leek om dat stuk voor de garage te 'egaliseren', makkie want het zijn toch steentjes en het zo wat lager te maken want het scheelde maar een paar centimeter.
Zo gezegd, zo gedaan, kostte wel een paar uurtjes zwaar schepwerk hoor maar . . . de auto staat in de garage, moesten wel de dakdragers er af halen en het bleek een supergoed ideetje te zijn!
O ja, na 1x de gang naar het gemeentehuis en 2x bellen komt morgen de fiberman . . . alleen kijken?
Het is Zweden dus we kunnen maar één ding en dat is afwachten.

----------

Maandag 8 november. Portieren vanmorgen dicht gevroren en nou moet de winter nog beginnen!
Helaas passen onze auto's niet door de garagedeur, toen deze gemaakt is waren de auto's beslist nog kleiner!
Wij hebben natuurlijk ook stationcars, die altijd wat hoger zijn.
Dick gaat nu eerst de deur maar eens modificeren, het is niet anders.

Gistermorgen even bij Jan en Nel geweest om te kijken hoe het met hen gaat en het over het ongeval te hebben.
Volgens ons zijn zij dit prima aan het verwerken, het zijn ook namelijk optimistische 'doeners', dat weten wij allang!

Gistermiddag hadden wij een gesprek over de gebeurtenissen bij het koor en dat is goed verlopen maar dat wil nog niet zeggen dat wij terug keren.
Heel jammer want D&A, die het koor leiden, zijn ontzettend aardige mensen en we hebben het ook heel gezellig gehad, daarbij zijn zij zeker niet radicaal in hun opvattingen.
Kijk, en zo hoort het, verschil van opvattingen hebben, er over babbelen en met begrip voor beide standpunten!
Zij zijn ook niet de oorzaak van de toestand, waren er niet bij en toen zij het hoorden (een verdraaide versie van de anderen!) waren zij ook boos hoe wij behandeld werden.
Zij wisten niet beter dan dat wij bang waren/zijn voor ongevaccineerde mensen en het tegendeel is waar!
Juist een deel van het groepje is bang van ons omdat zij denken dat wij geïnfecteerd zijn met corona omdát wij onze prikken gehad hebben . . . (aanhangers van Willem Engel)
Goed, ok ze denken maar een end heen, wij zijn klaar met deze waanideeën en nou heb ik maar een tipje verteld.
Wij hebben denkbeelden gehoord waarvan wij denken dat die mensen opgenomen moeten worden in een psychiatrische kliniek.

En nu over tot de orde van de dag, we gaan onze energie niet langer steken in dit soort flauwekul.
Straks gaat Dick eens even naar de gemeente om te vragen hoe de fibervlag er nou bij hangt, want inmiddels is het alweer een week geleden dat het kastje is aangelegd maar het niet doet.

----------

Zondag 7 november. Vandaag begint de dag echt anders, gewoon nat van de regen en voor vanmiddag zie ik een sneeuwvlok staan.
Vriezend weer is niet altijd leuk, zeker als je de weg op moet, want Jan en Nel, via hen hebben wij dit huis gekocht, waren gisteren op de terugweg van hun leuke vakantie in NL.
Op 100km van huis zijn zij met de camper in de slip geraakt, de weg plotseling spekglad, camper kantelde en kwam op zijn zij links van de weg in de berm terecht.
Godzijdank kunnen zij het zelf zonder schade navertellen.
Ik denk dat de camper dit niet overleeft, de damage is wel heel erg, wat een ramp en wat een puinhoop en rompslomp dit geeft.

Wat leuk Cilia dat jij in je T shirtje in de zon aan ons dacht, en het grappige is dat je nog gelijk had ook!
Als de zon hier onder gaat is het heel snel donker en ook gaan de kaarsjes dan aan en dat heeft absoluut wel wat, zoals je weet haha
In de winter hebben wij korte dagen en in de zomer juist heel lang.
Dit is dus vandaag!

De meeste Zweden vinden november echt een k**maand, somber, vaak nat en nog geen winter.
In NL had ik veel meer kaarsjes aan en dat heeft te maken met het feit dat ik mij er terdege van bewust ben dat wij in een houten huis wonen en heb nu ook veel batterijlichtjes maar op de eettafel altijd 3 gewone grote kaarsen, die stoten de honden ook niet om!
Toen ik gisteravond wat uit de keuken pakte en een blik naar buiten wierp, figuurlijk dan, zag ik gewoon een ree door de straat lopen, zo leuk!
Zo zag het er gistermorgen uit, het bos is nu zo kaal, je ziet wat verderop de brandgang achter ons huis!

----------

Zaterdag 6 november. Onze eerste vrieskistjesdag in Zweden, het was vannacht en ook toen wij opstonden -2 graden en alles was wit van de rijp, zo mooi, en jullie kennen mij, daar ben ik heel blij mee!
Wolkeloze blauwe hemel, dat er nog maar velen zullen volgen . . .
Inmiddels weten wij ook dat wij het hier goed warm kunnen houden met de bergwärme, zonder dat wij bij hoeven te sturen op wat voor wijze dan ook, zo fijn en zorgeloos!
Wel werden wij met onze neus op de vriesfeiten geduwd vanochtend, auto dicht gevroren, portieren gingen niet open en vandaag zal Dick  de garage aan kant maken omdat de auto daar 's nachts toch echt in moet staan.
Voorlopig rijden wie nog gewoon met de Peugeot, zolang als er geen sneeuw ligt.
Gisteren zijn we in By naar een grote loppis geweest en we hebben aardig de hand op de knip kunnen houden maar wel een paar mooie kerstgordijnen voor 4 euro gekocht en hebben we al geprobeerd voor de tuindeuren en echt heel erg leuk.
In de maand december hebben vele huizen hier kerstgordijnen, grappig hè, wij nu dus ook!
De dagen zijn al veel korter en scheelt al een uur met NL, leuk hoor en gisteravond sinds maanden, nou volgens mij zeker een jaar, in de avond een Zweedse crimi gekeken.
Ja dat kunnen we wel, maar tv hebben we dus nog niet.

Kunstwerkje van moeder natuur tijdens de wandeling.

----------

Vrijdagmorgen 5 november. Het was vannacht behoorlijk koud en heeft twee graden gevroren en ik las net dat, o wat een irritante uitspraak, de 'Russische beer' al in aantocht is en Scandinavië er flink van langs gaat krijgen.
We zullen het zien en beleven!
Het is ook tevens de eerste en laatste keer dat ik 'Russische beer' zeg.
Gisteren nog op punt gestaan om naar het noorden te vertrekken met de camper ivm de enorme Noorderlicht verwachting, maar helaas gaf onze app ook aan dat het zwaar bewolkt was waar wij naar toe wilden.
En dan is er niets te zien.
Nu trouwens mistig.
Gisteravond weer heel gezellig, hoe kan het ook anders, met Joke en Anne, lekker gegeten en eindeloos gebabbeld!
Gisteren ook een minikeukengordijntje gemaakt, je ziet hier eigenlijk alleen maar van die kleine korte randjes en dat vind ik heel erg leuk.
Grappig, ik had stof besteld via een NL website en het laten bezorgen bij Wendy en toen ik het uitpakte zag ik dat het uit Zweden kwam!
De stof is erg schattig, met koolmeesjes op takken en dat vond ik wel passend hier, zeker voor het keukenraam waar ik veel sta te kwijlen bij het kijken naar de koolmezen en vanmorgen voor het eerst een ander soortje weer gezien, een zwartkop, leuk toch!
Ook echt leuk is dat de hele dag door de nestkastjes steeds bezocht worden door mezen die komen inspecteren.
Het is om ons huis vaak een gigantische drukte van heen en weer vliegende vogels en helaas zo af en toe een dof plofje dat er eentje tegen het raam vliegt.
Gelukkig nog geen dode vogels gehad.
Aan het eetkamerraam hebben wij zo'n doorzichtig voerbakje gehangen en net zat er voor het eerst, althans dat ik het zag, ook een koolmeesje in!
Wat een zeikerd ben ik hè met mn vogeltjes . . .

----------


Donderdag 4 november. Dank jullie voor de lieve berichtjes.
Klopt Til, de Golden Retriever is niet van haar zelf maar van haar buren, een gezin met kleine kinderen die weinig tijd voor hun hond hebben vandaar dat Wendy hem vaak mee neemt.
Gelukkig heeft Wendy het zelf alweer goed verwerkt en wilde zij ons op deze afstand niet dat machteloze gevoel geven wat je zeker als ouders krijgt op zo'n moment.
Kom niet aan je bloedjes, hoe oud zij ook zijn, ook niet aan onze hondjes, hetzelfde.
Ik had het hier niet willen vertellen, is zo privé maar ja toen ik gisteren dus het rapport en de foto's zag kwam het behoorlijk binnen (J&A!) en vond ik mijn uitlaadklep in de krabbels.
Dit bedoelen wij dus wel met 'NL is stuk' en daarom zijn wij naar Zweden vertrokken.
Het liefst hadden wij alles wat ons zo lief is willen mee nemen maar dat kan nou eenmaal niet.
Wij houden ons hier bezig met eigenlijk de kleine genoegens des levens haha
De hondjes, de natuur en vooral al die vogels om ons heen, zo leuk!
En niet te vergeten onze lieve belangrijke vrienden Joke en Anne, die vanavond weer gezellig komen eten!
Ik had dus 3 vogelhuisjes in Zweedse kleuren geverfd en Dick heeft ze gisteren opgehangen in het bos, vanuit ons huis op zichtafstand en . . . vanmorgen waren er al koolmeesjes een huisje aan het inspecteren, niet om nu al te broeden natuurlijk maar in de winter gebruiken zij die nestkastjes vaak als schuilhutje tegen regen en sneeuw, maar ziet er dan wel veel belovend uit voor volgend voorjaar!

Gisteren gingen wij voor het eerst sinds onze vakantie weer naar het koor, maar we werden buiten al niet hartelijk ontvangen . . . we waren niet welkom . . .
Wij waren totaal perplex.

Natuurlijk weten wij vanaf het begin dat wij ons begeven in een groepje NLers die zich niet laten vaccineren om verschillende redenen, maar moeten zij zelf weten en 'doen' wij niets mee.
Dick en ik hebben toen direct ook samen afgesproken er geen woord over te zeggen en er al helemaal geen discussies over te voeren.
Wij zijn liberaal denkend en iedereen moet maar zelf weten wat hij of zij het beste vindt.
Soms was het wel even moeilijk als wij hoorden hoe er over vaccinaties gedacht werd en wat er allemaal in die entstof zou zitten . . . vanaf embryo's tot dna strengen . . . maaaaar slot op de mond!

Nu bleek dat wij als wél gevaccineerden niet welkom waren en ja dat voelde toch wel even als de omgekeerde wereld!
Zij zijn, als níet gevaccineerden bang dat wij toch corona mee uit NL mee genomen hebben zonder het te weten en hen alsnog besmetten.
Je kunt daar begrip voor hebben maar viel rauw op ons dak.
We zijn omgedraaid en naar huis gegaan.
Zondag hebben we een afspraak bij de 'leider' van het zanggroepje om de gebeurtenissen te evalueren.

Dus, gelijk toch hier ook nog maar even, wij voeren geen discussies over dit onderwerp!

----------

Woensdag 3 november. Gisteren is Dick echt urenlang bezig geweest om alle voedercontainertjes, plankjes en eekhoornkastje schoon te maken.
De meeste zijn nu weer opnieuw gevuld en Dick maakte zich al ernstig zorgen of de vogels wel weer terug zouden komen . . . het wordt ook steeds gekker hier.
Hij is nu met de meiden weg en ik kan hem straks gerust stellen, ze zijn er weer en ook heb ik al 2 eekhoorns gezien maar hun schone kastje ligt nog op de verwarming . . . te drogen, er zaten beschimmelde nootjes in.
En wat heerlijk dat wij ons alleen maar druk hoeven te maken over dit soort dicht bij huis dingen.
Nou is niet helemaal waar hoor want ook ons leven wordt zo af en toe opgeschrikt, zelfs nu wij hier wonen.

Het was ons niet verteld maar op 11 juni is Wendy uit het niets, terwijl zij met twee honden wandelde op het industrieterrein van Dronten, mishandeld door twee vrouwen, de één deed het fysieke werk en de ander filmde het om het op FB te zetten . . . 
Hoe ziek zijn sommige mensen?
Wendy, die met die oude Jari (inmiddels overleden) alles en iedereen ontweek omdat zij geen confrontaties wilde.
Zij heeft 20 minuten aan de andere kant langs een sloot moeten lopen omdat die twee aso's haar er niet langs lieten gaan maar uiteindelijk moest Wendy toch de stap nemen om naar huis te gaan.
Volgens haar waren het net twee roofdieren zoals zij aan de andere kant langs de slootkant liepen, gelijk met haar op, wachtend op hun prooi.
Zij werd gegrepen, op de grond gegooid, gestompt, geslagen, aan haar hoofd (haar) over de straat gesleept en dat wijf hield met haar tanden de vinger van Wendy vast, ook grote plukken haar uit haar hoofd getrokken, 3 grote kale plekken!
(overal zijn foto's van)
Uiteindelijk liet zij los en kon zij ontkomen en is naar de Febo gerend waar de politie gebeld is die gelijk kwam.
De auto van die wijven, ander woord heb ik er niet voor, stond er ook nog en is de politie er naar toe gegaan en heeft mobieltjes in beslag genomen en toen was het duidelijk.
Wendy was behoorlijk gewond (nog steeds) en dan heb ik het alleen nog maar over het uiterlijk.
Zij moest naar een arts en toen naar het ziekenhuis.
Er is aangifte gedaan en op 10 november komt het voor.
Ja dit kwam ons ook nog ter oren in de vakantie.
Vreselijk als je kind dit overkomt, iemand die nog nooit een vlieg kwaad gedaan heeft, zelf loeisterk is maar de onmacht, dat zij dit gevecht niet heeft kunnen winnen, is nog steeds een item voor haar.
Zij kent deze vrouwen helemaal niet en had hen ook nog nooit eerder gezien.
En ja ik weet 100% zeker dat als wij nog in NL gewoond hadden, Dick deze wijven was gaan opzoeken en voor de rest van zo'n actie is voor mij duidelijk.
Dat was niet met een vermanend praatje afgelopen, hoe de gevolgen voor hem ook hadden geweest.
Net heeft Wendy mij het rapport inclusief foto's opgestuurd en ik ben er kapot van.

----------

Dinsdag 2 november. Kennen jullie het verhaal van de fiberaanleg nog?
Ach ik denk toch haast van wel . . .
(Dit zijn eigenlijk in andere zinnen, rijmpjes die mijn vader mij vroeger vertelde over Pietje Stuifzand, een boek zelfs nog uit zijn eigen jeugd!)
Goh dit kwam zo maar in mij op.
Ja de fiberman is gekomen gisteren en nog wel keurig op tijd ook, om 11.15 klopte onze specht op de deur, wij hebben geen bel maar een specht dus.
Een aardige Zweed, zijn ze trouwens allemaal en ook dat heb ik al vaker gezegd, en is snel aan de gang gegaan.
Buiten onder de veranda via de buitenmuur naar de kamer waar hij heel netjes twee mooie kleine kastjes gemonteerd heeft.
Toen het allemaal klaar was en hij het ging proberen werkte het niet . . .
Eén van de 7 voorgaande spuitbusjesmannen, welke kleur geen idee, heeft zijn werk niet goed gedaan, kink in de kabel, letterlijk dus.
Ja en wat nu vroeg Dick?
'Ach er komt vanzelf wel weer iemand langs hoor'. . .
Dus nog steeds geen internet.
Soms word je er moe van, soms moet je je beheersen om niet boos te worden maar we leren het steeds beter: een lachje en zeggen dat we het vanzelf wel zien . . .
Volgens ons moeten er weer spuitbusjes komen en ook de straat moet weer open.
Maar lieve mensen wat ben ík blij weer in het rustige Zweden te zijn op ons fantastische plekje, zo rustig, heerlijk! 

----------



Maandagmorgen 1 november. Home sweet home. Om half 4 gistermiddag kwamen we bij Joke en Anne aan want natuurlijk een klein beetje bijkletsen, bakkie koffie, speculaasjes en een lekkere bak soep, gezellig!
Uur of 5 geloof ik, zijn we naar huis gegaan, behaaglijk temperatuurtje hier (dank je bergwärme) en jeetje wat netjes hier, we keken rond alsof wij hier nieuw kwamen!
De reis terug was eigenlijk best verrassend, Zuid Zweden tamelijk druk, en na Göteborg werd het steeds rustiger en meer natuur en eenmaal voorbij de grote meren, dus in Värmland begon ons hartje sneller te slaan.
De bomen werden steeds kaler en de herfstkleuren zijn hier al voorbij en gelukkig hebben we gemengde bossen dus de dennen of sparren, ik weet nog nooit het verschil, blijven gewoon groen.
Ook viel ons op dat hier de wegkanten alweer van sneeuwpaaltjes zijn voorzien!
Fijn om weer thuis te zijn en ons te gaan verheugen op de kerstperiode in Zweden enuh het wil niet zeggen dat wij dan ook sneeuw hebben hoor, dat blijft een verrassing maar de kans is uiteraard groter hierop dan in NL.
Gisteren op de terugweg een paar Ikea's aangedaan om wat kerstdingetjes te kopen, zo leuk!
Toen de meiden het huis in gingen werd het een dolle boel en heb ik beide een paar maal moeten kalmeren, zij vlogen door het huis, springen op de bank en samen lekker gek doen.
Nou vind ik dat natuurlijk niet erg maar dat slipping en sliding over die gladde houten vloer is geen pleziertje om aan te zien en kan vervelende gevolgen hebben.
Dick heeft net met hen gewandeld en aangezien het behoorlijk regent liggen zij nu lekker te slapen met hun badjasjes aan. 
Ook effe wennuh dat het hier om 16.00 uur ongeveer de zon, indien aanwezig, al onder gaat.
Vandaag zal ik deze reis hier afronden met een schriftelijk afsluitertje en nog een fotobladzijde. en morgen weer verder op de Gordonsite met de krabbels.
Ja en nu maar afwachten of de fiberman tussen 11.00 uur- en 13.00 uur komt . . .

----------


Maandag 4 oktober, Het is gelukkig droog en dat scheelt.
Vanaf nu ga ik over op de reissite hoor!
KLIK HIER

----------

Zondagmorgen 3 oktober. Godsamme zeg wat een regen hebben wij de afgelopen week, niet te geloven, zo af en toe een paar uur wat rustiger maar toch.
Ook jammer van de mooie herfstkleuren want de blaadjes vallen nu sneller van de bomen.
Gek genoeg heb ik helemaal niet het gevoel dat wij morgen vertrekken, hoe kan dat nou?
Ik ken dit van mezelf gewoon helemaal niet.
Net heb ik wel alles wat stroom behoeft aan de laders gelegd, zoals de fototoestellen, e reader, koptelefoon, de tas staat klaar om de kleding in te doen en verder heb ik echt nog niets gedaan.
Totaal geen boodschappen, helemaal niets maar vandaag zal ik toch echt wat moeten doen want morgenochtend om 10 uur willen we vertrekken want het is naar Göteborg nog altijd zo'n 300 kilometer.
Aan de andere kant realiseer ik mij dat het een goed teken is dat ik eigenlijk niet eens weg wil, het bevalt ons hier gewoon 100 punten.
Ik denk wel dat als wij eenmaal in de camper onderweg zijn het gevoel wel komt en als het weer nou eens wat vriendelijker zou zijn zou dat schelen.
Gistermiddag weer gezellige uurtjes gehad met andere NLers, we waren uitgenodigd voor een Fika.

Ja Linda, je hebt het goed gelezen, er komt een hondje bij!
Maar wanneer weten we echt nog niet, de fokker waar wij gaan kijken heeft nog geen pupjes, waarschijnlijk volgend jaar.
De lijst voor de aanvraag van een Fauvenpupje is behoorlijk lang, maar wij zijn geduldig.
Je weet, we zijn heel kritisch op het kopen van een pup, ik wil kijken hoe de fokker met zijn cq haar hondjes om gaat en daarbij wil de fokker ons ook eerst ontmoeten en beiden gaan niet over één nacht ijs.
We kopen geen koelkast maar een pupje waar wij hopelijk héél lang plezier van hebben  . . .
Ook hier in Zweden zijn Fauvenpupjes, maar hebben mij een veel te sterke jachtpassie en ik vind het logisch dat dat er in zit maar er wordt hier speciaal op gefokt, en juist dat hoeft van ons niet.
Wordt vervolgd in mijn reisverslag natuurlijk!

----------

Zaterdagmorgen 2 oktober. Het heeft hier de laatste dagen zo enorm geregend dat het mooie strandje in de Klarälven niet meer te zien is!
En voorlopig zijn we nog niet van de regen af ook.
Nou zeker Agnes, de drukte zal ons tegenvallen, en al dat verkeer . . .
Staat natuurlijk tegenover dat wij weer leuke, lieve en fijne ontmoetingen krijgen maar zal niet onder stoelen of banken steken dat het vast weer heel fijn is om de grens met Zweden terug over te gaan en ons inmiddels zeer geliefde gele huisje in te stappen!
Want ja, dat overvolle NL is ons erg tegen gaan staan en is ook één van de redenen om naar het mooie noorden te gaan.
Wel leuk om mijn boodschappen weer eens bij AH te gaan doen en die rookworst van de HEMA hè, die doet ut hem ook . . .
De keus voor een Fauve is een puur rationele, we kennen natuurlijk dit geweldig leuke ras en weten dat dit ook heel goed bij ons past en zeker voor in de toekomst.
Hoewel, linksom of rechtsom, de setters diep in ons hart gegrift blijven staan.
Met Roos gaat alles weer prima, poppetje is totaal geen issue wat gezondheid betreft en is gelukkig ook nog maar 5 1/2 jaar en kan nog heel wat jaartjes mee!
Traantjes om Sjors terwijl Wally er al was?
Nou meid dat geeft toch niet, het zijn gewoon twee verschillende hondjes en de één is niets meer of minder dan de ander.
Toen ik gisteravond de laatste 2 fotobladzijden zat te maken en je ziet dat wij G&M ons Zweedse paradijsje laten zien, barstte ik in tranen uit.
Gewoon omdat ik direct ons Emmaatje daar weer zag genieten in gedachten, het is niet anders.
Gelukkig hoef ik Dick dan ook niets uit te leggen, hij voelt het hetzelfde alleen zonder tranen.
Inmiddels ben ik wel zo ver dat ik mij weer ga verheugen op een Fauven pupje, maar wanneer dat is, geen idee.
Het fijne is dat je altijd leuke dingen hebt om naar uit te kijken en zo hoort het in het leven!
Fotobladzijde KLIK HIER

Vogelhuisjes klaar!

----------

Vrijdagmorgen 1 oktober. Gisteren weer de nodige oh's en ah's toen wij onderweg waren naar Philipstad (Wasa museum) en via Sunnemo reden.
Ik begrijp best dat dit jullie niets zegt uiteraard maar vermeld het toch.
Een prachtige weg, jammer dat het regelmatig regende maar toch, die herfstkleuren, dit is zo uitzonderlijk mooi omdat wij hier gemengde bossen hebben met allerlei schakeringen, groen, geel oranje, prachtig!
Nog wat boodschapjes daar gedaan en via Karlstad vogelvoer gehaald, ach ja je moet wat over hebben voor je gevederde vriendjes . . .
Er gaat hier momenteel per dag een kilo zonnepitten door, vetbollen, en pinda's en dan is het nog niet eens winter!
Ik geloof dat ik er maar een poetsbaantje bij moet nemen om dit allemaal te voeden, of hier mijn oude professie oppakken: 'hundbeteende terapi', dank je google translate, maar ach wij vinden het zo verschrikkelijk leuk.
Het erge is namelijk nu dat wij maandag weggaan en voor hoelang weten wij nog niet, een week of 3 á 4, we hebben een open einde.
Hoe moet dat dan met die vogeltjes en eekje?
Het speciale eekhoornvoer kunnen wij hier niet kopen en zullen we in NL bij de Welkoop maar kopen.
Gelukkig hadden we gisteren onze meiden ook mee en zijn met hen onderweg naar een plekje gegaan wat ik al eens gelezen had en dolgraag wilde verkennen, en dat viel niet tegen, is heel mooi en voor herhaling vatbaar.
O ja ook nog naar een speciale dierenwinkel gegaan waar ze heel veel  'Hurtta' hondenspullen hebben, het merk waar o.a de mooie winterjas van Emma van is.
Ook leuke puppyspeeltjes waar mijn belangstelling naar uit gaat, en ook leuke puppyhalsbandjes en riempjes . . . niet gekocht overigens.
Ik vond het echt kwijlen daar . . .
En de bejaarden kwamen weer op hun tandvlees thuis zo om een uur of 6 . . .
Zeg Til, kun je even voor aardig weer zorgen in S'bant als wij het volgende weekend daar zijn?

---------- 

Donderdagmorgen 30 september. Je kunt wel zeggen dat het hier nu echt herfst is, wat winderig en de bomen zijn al heel mooi verkleurd en nu nog hopen op een zonnige dag zodat het allemaal nog veel mooier wordt.
Maar dat laatste betwijfel ik of dat nog gebeurt voor wij maandag weg gaan.
Gisteren hadden wij kennelijk onze 'wilddag', Dick moest nog even snel voor wij naar het koor gingen en dat is precies de andere kant op naar het dorp voor een boodschapje.
Halverwege, gewoon bij wat huizen stond een eland langs de kant van de weg en Dick stopte om hem over te laten steken, wat hij dus niet deed.
Hij bleef rustig staan en naar de auto kijken, wat een slimmerd!
Helaas lag Dick zijn mobiel nog thuis want er zat maar 2 meter tussen hem en de rustig wachtende eland in!
Jammer, gemiste fotokans . . .
Na het koor werd het inmiddels al donker en heb ik maar 30km gereden over die donkere onverharde bosweg, wel een hele mooie rit naar Sorby, vinden wij telkens weer.
Dick had 2 glaasjes wijn op en dan moet je hier in Zweden toch echt niet meer achter het stuur kruipen want als je controle krijgt ben je echt de l** uh het haasje.
Goed, een prachtige grote haas toevallig aan de zijkant van de weg en plotseling een grote vogel midden op de weg, weer een stuk verder, in een kalm tempootje 3 reetjes achter elkaar.
Vlakbij ons huis aan gekomen een eland aan de kant van de weg, we konden hem mooi even bekijken voor hij het bos weer in ging en nog ietsjes dichter bij ons huis, alweer 3 reetjes voor ons over de weg!
Ja dan kun je wel zien hoe handig het is om grote koplampen te hebben, hebben we helaas nog niet op de Peugeot, en zeer langzaam te rijden!
Kortom, leuke belevenissen gisteren, wát een prachtig land, dat Zweden!

----------

Woensdagmorgen 29 september. Time flies when you're  having fun toch?
Wat grappig MarijkeO dat jij een Brabantse bent, wist ik niet en dan ben je ook van het 'Bourgondische' waarschijnlijk!
Nou hebben Brabanders in onze ogen echt niet altijd een feilloze reputatie hoor, veel illegale hondenhandel, voorheen varkensgedoe daar.
Wij moeten er vaak om lachen want Dick zegt altijd dat Brabant dichterbij Napels ligt dan Swifterbant bijvoorbeeld en laten wij al helemaal maar niet praten over Munckfors . . .
Maar inderdaad we hebben ons kostelijk met de Brabanders vermaakt en zij komen nu pas eind januari oid pas weer.
Is natuurlijk eigenlijk helemaal niet leuk, er zijn aardig wat vakantiewoningen hier, van Noren, NLers, Duitsers en die staan grootste deel van het jaar gewoon leeg.
Toevallig het buurtschapje hier valt het mee en weten wij dat de Zweden die hier wonen het proberen tegen te houden en als er iets te koop staat hebben zij het liefst dat het permanent bewoond gaat worden en dat is logisch.
Dick is bezig de camper voor te bereiden op ons reisje maandag a,s, maar kreeg gisteren de schik van zijn leven, nou beetje overdreven gezegd natuurlijk maar er lag water in de camper, middenin.
Bleek dat de kitnaad van het grote dakluik behoorlijk lekte, en dat is balen zeker vlak voor je weg gaat.
Gelukkig gistermiddag droog en heeft hij alles gedroogd met de waterblazer en oude kitrand er uit gehaald en opnieuw gekit.
Vannacht regende het weer en is alles binnen droog gebleven.
Het is uiteraard een noodoplossing want voor maandag krijg je dat nergens meer echt gerepareerd, dan moeten wij een heel end weg naar een camper dealer.
Gisteren ook weer gezellige uurtjes gehad met de oud Swifterbanters en vanmiddag weer naar het koor . . .

---------- 

Dinsdagmorgen 28 september. Gefeliciteerd allerliefste Roos en Ginger met jullie 11e verjaardag!
Nou Gingertje, die heb je dus na alle ellende wel effe in the pocket dankzij je liefhebbende baasjes en een beetje van de doktoren!
Vanmorgen heb ik weer zo genoten van de eekhoorns, zij renden achter elkaar aan om de boom waar het voerhuisje hangt en of het spelen of concurrentiestrijd was, geen idee, maar kostelijk om naar te kijken!
Gisteravond het 'afscheidsdineetje' met onze NL buren die net weer vertrokken zijn.
Mijn god wat hebben wij gelachen zeg, niet te filmen, wat een stel, het zijn Brabanders, zal het hem daaraan liggen?
Het eten was goed gelukt en zij werden verwelkomd door een grote wolk knoflookdamp, dus ben ik nu de knoflookkoningin, een titel die ik trots draag, want ik hou ook erg van dat kruidje.
Het is nu somber weer met regen en de kaarsjes branden en het ziet er hier weer gezellig uit.
Komt goed uit want straks komt er koffie bezoek van Jetty en Kees, ook weer zulke lieve en leuke mensen, die van oorsprong ook uit Swifterbant komen!
Uh gisteren is er geen fibermannetje geweest en op dit moment ook nog niet, maar goed, dat weet je nou eenmaal in dit land en als dat nou het enige probleem hier is, nou dan tekenen wij er voor hoor, o dat hebben we al gedaan natuurlijk haha

----------

Maandagmorgen 27 september. Gisteren van onze buren het pas gekochte stuk grond en huis bekeken, ik hou van oude verwaarloosde huizen, mijn fantasie gaat er altijd mee op de loop.
Nou viel er in dit geval niet veel te lopen en te fantaseren want het huis is totaal gestript en staat al 20 jaar te verkommeren en zal dan ook helemaal gesloopt worden en van de dikke balken wordt een schuur gemaakt. .
Het huis en grond kostte dan ook geen drol en kun je je geen buil aan vallen.
Maar goed, een mooie plek vlakbij de Klarälven en niet al te afgelegen maar wel vrij.
De dronefoto's zijn mooi gelukt, het was ook goed dronefoto weer.
Het dwingt bij mij wel veel respect af als je in zoiets nog brood ziet, kennelijk moet je daar ook een stuk jonger voor zijn en ook echte klussers.
En dat zijn zij, ik weet even de link niet meer maar zij zijn zelfs in een tv programma geweest omdat zij in hun huidige woonplaats in NL een voormalige dierenwinkel hebben omgetoverd tot een designhuis, ongelofelijk zo mooi!
De muurgrote schilderijen van haar hand zijn zo apart en ik zal eens een foto hier plaatsen.
En zo ontmoet je gewoon allerlei verschillende mensen met allemaal hun eigen verhaal, heerlijk vind ik dat!
Morgen vertrekken zij weer voor onbepaalde tijd naar NL, er moet toch brood op de plank komen en vanavond komen zij nog even bij ons eten en douchen want hun verwarming heeft het begeven.
O ja jeetje nog iets, donderdag j.l. hoorden wij een soort motorgeluid, zagen we ineens mannetje 8 in speelpakje door de tuin lopen en vroeg Dick wat er was.
Nou ja zeg, waren zij al een fiber leiding door de buizen aan het persen naar ons huis!
Ging nogal moeilijk want er bleek een steen in de leiding te zitten, goh ik wist helemaal niet dat dit zo ging maar goed, hoef ik ook niet te weten toch.
En hoorden wij dat vandaag of morgen mannetje 9 komt om het in huis te plaatsen . . .
Dus is Dick vanmorgen onder de veranda gekropen, daar ligt/lag nog hout van ruim 70 jaar van de bouw van dit huis, om dit allemaal weg te halen zodat zij bij de muur van het huis kunnen komen.
Het leven in Zweden zit vol verrassingen.
Wordt vervolgd.
Foto's vanmorgen, hoek van onze kamer en we hebben geen gordijnen nodig!




----------

Zondagmorgen 26 september. Wat een mooie dag gisteren (nu ook hoor), ook nog lekker in onze luie stoelen in de zon gelegen.
Vannacht kraakhelder en bij het opstaan was het 2 graden en van de auto moest ijs gekrabt worden!
Toen wij gisteren eind van de middag bbqden op het overdekte terras voor, kwamen onze overburen thuis van een paar dagen Stockholm.
Gelijk kwamen zij naar ons om de belevenissen te vertellen en zijn gelijk aangeschoven bij de bqq, gelukkig had ik nog genoeg in de koelkast voor deze onverwachte actie.
Het was erg gezellig en het bakkie koffie after hebben we binnen gedronken en zijn zij daarna weg gegaan.
Zij hebben een stuk verder een lap grond gekocht met een oud huis er op, dat huis gaat plat en nu is Manja een tekening aan het maken voor een nieuwe soort bungalow daar, wat zij zelf gaan bouwen!
Grote goden wat een energie en ondernemingslust!
Zij hebben gevraagd of wij straks even mee gaan kijken en Dick wat drone foto's daar wil maken en uiteraard doen wij dat.
Ik heb het al vaker gezegd: never a dull moment bij de familie Zwart, zelfs niet nu zij in Zweden wonen . . .
Wij moeten echt gaan opletten om niet helemaal opgeslokt te worden door allemaal leuke en gezellige mensen.
Grappig Tineke dat jij dat zegt over die wagenwielen, ik verbaas mij er ook over want hoe moet je die dingen in godsnaam eten, is het de bedoeling dat je die in 1x naar binnen schuift of zo?
Ik ga het vragen aan de eerste de beste Zweed die ik tegen kom!
Jeetje Peter, wat hebben wij een klein aantal van onze rassen hè, geen wonder dat je lang op een pup moet wachten en bij de Engelsen is het helemaal een probleem en moet je naar Engeland om nog fatsoenlijk (?) een pup te kopen.
Als ik nu jonger was geweest had ik het wel geweten hoor, mij op de ES gestort en zeer goed alles uitgezocht en eens een nestje gefokt, maar helaas.
Het is bedroevend en zo verschrikkelijk jammer van het ras, wat volgens mij nu op de 'bedreigde' rassenlijst staat maar zeker weten doe ik het niet.
Ik ben totaal niet thuis meer in die wereld.
Foto van onze sneeuwruimer komt nog hoor Tineke, maar is niet elektrisch hmmmmmmmm

---------- 

Zaterdagmorgen 25 september. Wakker worden met een strakblauwe wolkenloze lucht, dat beloofde een mooie wandeling te worden!
En dat werd het ook, we zijn naar Mjönäs gegaan waar we vaker wandelen en hebben nu twee wandelingen gecombineerd en in één woord, prachtig!
De honden hebben weer verschrikkelijk genoten en plotseling zagen wij dat zij 'iets' roken, poppie schoot naar links het bos in en Roos rende er achter aan en ja hoor . . .
Wij hoorden hard gekraak en zware snelle voetstappen, op een afstandje 2 elanden, de één verdween al snel maar de ander rende een stuk voor ons het pad over vlak voor Roos haar neus en poppie kwam van een andere kant af.
Leuk toch voor ze en ook voor ons hoor!
Wij kwamen een erg aardige Zweed ( ja natuurlijk aardig!) tegen, haalde gelijk onze uiterst vriendelijke hondjes aan en hebben een leuk gesprek gehad, en viel hem op dat wij de honden zo goed onder controle hadden . . .
Hij vertelde dat de elanden in dit stuk een veilig heenkomen zoeken want in dit gedeelte mag niet gejaagd worden, slimme elanden dus!
Daarbij ook voor ons natuurlijk een fijn idee!
Ja en alweer zeiden wij dat wij en de honden toch wel bevoorrecht zijn om hier te kunnen wonen, want welke honden maken nou dit soort dingen allemaal mee?
En net toen wij zeiden dat het vuur er uit was na 1.5 uur lopen voor de meiden, kwamen wij vlak bij de auto en schoot er een vos over het pad en was het weer even rennen geblazen voor de witjes en niets te merken dat het vuur gedoofd was!
En zo fijn dat zij meestal na 1x fluiten direct terug komen, deze keer ook dus.
Ik heb gisteren niet de vogelhuisjes kunnen af schilderen want a. een telefoontje en b. bezoek dat om half 4 kwam en pas na 8ten naar huis ging, jaja echt heel gezellig, zeker weten!

----------

Vrijdagmorgen 24 september. Na de regen van gistermorgen was het in de middag weer mooi herfstweer en de zon die op de bomen scheen, prachtig.
Net weer naar de rivier geweest en de meisjes gaan totaal uit hun plaatjes daar, ik weet niet wat dat is, of het nou die zandvlakte is die het triggert, geen idee, maar leuk is het wel!
Ook had ik gisteren de drone foto van ons huis op mijn FB gezet, ik ben daar normaal ook totaal niet actief en o.a. nu vanwege het grote data gebruik al helemaal niet maar als wij weer internet hebben zal ik al die lieve en vooral leuke reacties zeker beantwoorden hoor!
Op mijn tafeltje hier naast mijn stoel ligt een lijstje voor boodschappen in NL en gek genoeg weet ik weinig en dan kun je dus constateren dat ik mijn draai hier wel goed gevonden heb!
Natuurlijk mis ik buiten mijn menselijke contacten wel wat dingen die hier niet te koop zijn zoals, niet lachen hoor, AH knäckebrood met sesam, hoe gek terwijl wij in het land van de WASA wonen maar dat verkopen zij hier niet, wel sesam met zeezout en dat extra zoutgebruik willen wij niet, oude kaas, en AH beschuit.
Uh over teveel zout gesproken haha, een lekkere rookworst van de HEMA zou er ook wel weer eens in gaan.
Ik verbaas mij wel over het hoge zoutgebruik hier en vooral in boter of margarine!
Eindelijk komen wij een beetje boel door het administratieve gedeelte van onze inburgering heen, en dat geeft aardig wat rust.
Vandaag ga ik schilderen, er staan 3 blanke vogelhuisjes op mij te wachten en die moeten toch echt voor wij naar NL gaan opgehangen zijn buiten.
Ook staat er achter de schermen een onaffe fotobladzijde te trappelen en te wachten op mijn inspanning.

----------  

Donderdagmorgen 23 september. Gistermiddag heeft Dick nog dronefoto's van ons huis en omgeving gemaakt en daarop is goed te zien dat bij ons de herfst al goed is begonnen, de prachtige kleuren beginnen al heel duidelijk door te komen.
Ik hoorde van Joke, die nu in NL is, dat het  hier bij ons al veel verder is dan nu bij hen.
Precies een jaar geleden maakten wij onze onvergetelijke reis naar het uiterste noorden en genoten wij ook enorm van die kleurenpracht.
Op dit moment regent het erg hard en belooft het weekend mooi te worden, ook in NL las ik net.
Uh de bbq staat al klaar . . .
Ja en toen kwam er gisteren weer een meneer met een geel groen speelpakje . . . alweer voor de fiber . . . en wat nu weer?
Het is al 3 weken geleden dat meneertje nummer 6 geweest is en nu kwam meneertje nummer 7, het bleek dat ook hij nu weer precies moest weten hoe de leidingen liggen hier en is hij degene die het op papier allemaal moet verantwoorden.
Nou ja het zal wel.
Na een telefoontje naar de gemeente, die over de fiberaanleg gaat, is ons gebleken dat zij ons niet vergeten zijn, maar dat nu eerst overal het graafwerk gedaan wordt en wij begin november aan de beurt zijn voor de aanleg in ons huis, het kon al eerder maar dan wij zijn natuurlijk weg  . . .
Nou ja ook dat zal wel.
Ik zal wel heel blij zijn als het zo ver is, er zijn dagen dat mijn data het raam uit vliegt en steeds extra internet kosten heb.
Zien jullie ook onze camper gezellig staan in de tuin?

----------

Woensdagmorgen 2 september. IHKV verken uw buurt zijn we vanmorgen een wandeling buiten Munkfors gaan maken, een kwartiertje bij ons huis vandaan en . . . niet te geloven zo mooi en zo stil!
Langs prachtige meertjes en kleine vennetjes.
We hadden de wandeling eigenlijk nog langer willen maken maar helaas gooide mijn phpdtje roet in het eten en hebben we de route wat afgesneden, maar goed desalniettemin evengoed nog ruim 1,5 uur gelopen hoor.
Hoewel het goed gaat met mijn klachtjes moet je toch opletten het niet te overdrijven want dan ben ik straks weer terug bij af en kan ik weer opnieuw beginnen.
Het bospad ging ook niet over 'a bed of roses', het was af en toe klimmerig, en gewoon echt door het bos, maar alweer onwezenlijk mooi en dat zo dichtbij huis.
Het laatste stuk was bij de hondjes het vuur er wel uit, ze sloven zich ook zo erg uit, poppetje zie je gewoon niet die raust door het bos heuveltje op en heuveltje af.
Godzijdank luistert zij direct perfect op de fluit en dat is fijn, anders zou je toch echt je tenen krom in je schoenen hebben, wat ik evengoed heb hoor.
We zijn er wel van overtuigd dat het nodig is dat poppie toch echt wel een tracker aan haar halsband nodig heeft voor vooral onze geestelijke rust.
We hébben zelfs nog een tracker, die was van Muisje omdat die altijd zo door de aardappelvelden rende zonder dat je haar kon zien!
Dick gaat hem zoeken en activeren.

Bij het overlezen net van mijn krabbel van gisteren werd ik toch bevangen door een soort schuld gevoel, of althans het gevoel dat ik iets uit te leggen heb aan jullie.
We zijn namelijk méér dan stapelgek op onze twee Engelse meisjes en echt waar, we hebben nog nooit zulke hondjes gehad die zo waanzinnig aardig, aanhankelijk, zacht en lief van karakter voor alles en iedereen zijn.
Zo makkelijk op te voeden en ik wil eigenlijk niet het woord opvoeden gebruiken want zo noem ik het niet eens, ik 'begeleid' mijn honden en doe dat met de intonatie van mijn stem.
Wij vinden de Engelsen het makkelijkst en soepelst van karakter van de 3 settersoorten maar we hebben gewoon de keuze nu gemaakt om de 'grote' honden af te bouwen en dat heeft dus totaal verder niets te maken met bepaalde voorkeuren!
Ik wil ook nog even benadrukken dat ook Emma een supermakkelijke en vooral tolerante hond was, alleen hield zij absoluut niet van vreemde mensen , maar ook zij heeft haar hele leven nog nooit naar een andere hond gebromd en was dikke maatjes met Roos en poppie.
Zo dat is er uit.
Foto is van de wandeling van vanmorgen.

Dit soort openbare vuur- en bbq plaatsen vind je overal in Zweden en waarom blijft dit in ons nieuwe woonland nou allemaal heel en onbeschadigd?
Kijk en o.a. daarom zijn wij vertrokken uit NL, dit is is een verademing om mee te maken!

----------

Dinsdagmorgen 21 september. Zo de herfst is begonnen en ons 3e seizoen hier, nu nog de winter . . .
Begint goed want het regent vandaag de eerste uren.
In de tuin voor de keuken staat een oude lelijke boom, die wel mooie rode blaadjes gegeven heeft deze zomer en wat voor boom het is, geen idee.
Maar goed, hij is bruikbaar voor de vogels want we hebben ook daar een leuke vogelvoederaar met zonnebloemzaden in gehangen en wat een succes!
Vlakbij het keukenraam en dat is echt zo grappig, tientallen vogels en ook weer een paar nieuwe soorten er bij, een glanskop, eindelijk weer een roodborstje, een grote groep ringmussen, groep vinken, kortom heerlijk om naar te kijken!
Naast onze voederplekken zijn ook struiken en vogels willen ook graag een veilig heenkomen kunnen zoeken bij gevaar en ja het bos aan 2 kanten van ons huis uiteraard.
Voor de meiden heb ik dunne, opvallend groene gevaarhesjes gekocht, dit ivm de komende jacht.
Gelukkig start dat hier op 11 oktober serieus en zijn wij al in NL . . .
Over NL gesproken, we hadden het voornemen om niet iedereen op te zoeken maar zo langzamerhand stroomt het alweer vol en zul je gewoon vaste afspraken móeten maken er zijn namelijk ook dingen te belangrijk.
Enuhh ja dat betreft toch ook een Fauvenkennelbezoekje, geen echte kennel hoor want ook de Fauven waar wij gaan kijken leven gewoon in huis.
Ik zeg het nu alvast maar, nee er is nog geen Fauve op komst bij ons, maar het zit wel in de planning!
Ook wij moeten, net als ieder ander en dat was bij ons ook zo als wij een nestje planden, op sollicitatiebezoek . . .
De wachttijd voor een Fauve is heel erg lang en dat is best lastig en aan de andere kant ook fijn, zo hebben we rustig de tijd om over het verlies van Emma heen te komen, een wond die nog steeds erg schrijnt.
Ja ik kan ook hier in Zweden een Fauve kopen, dat is duidelijk, maar alle Fauven worden hier voor de jacht gebruikt en op veel jachtpassie zit ik dus echt niet te wachten, vandaar liever uit NL.
Spannend weer hè en misschien kijken jullie er van op dat we weer voor een Fauve gaan en misschien ook niet.
Maar ik zeg ook heel eerlijk, de Setter en zeker de Gordon ís en blijft ons favoriete ras maar vooral ik, wil realistisch blijven.
Onze leeftijd gaat een rol spelen, een Gordon is een forse hond die ik nu zeker nog wel kan mannen, en lijkt het mij heerlijk om weer te begeleiden naar net zulke fijne gelukkige volwassen honden als wij nu hebben, maar we weten ook niet hoe de toekomst er uit gaat zien.
Ik weet niet of ik over 5 jaar nog wel van die ellenlange wandelingen wil of kan maken, wat een Gordon in mijn ogen nodig heeft.
Misschien stel ik wel veel te veel eisen aan mezelf hoor, maar ik kan iets niet half doen en vind gewoon dat zij een zeer actieve baas en bazin nodig hebben die hen geeft wat zij in mijn ogen toch echt dagelijks nodig hebben. 
Daarbij speelt er nog iets heel belangrijks voor mij, de Gordon is een hond die vaak wat neigt naar terughoudendheid en moet zeer goed gesocialiseerd worden en ik vind dat wij daar te afgelegen voor wonen.
Geen scholen in de buurt, geen kinderen, geen andere honden, geen winkels, geen druk verkeer, het enige positieve is natuurlijk de enorme ruimte en wandelmogelijkheid.
Zo nu weten jullie onze toekomstplannen en o ja, na zo'n 1.5 jaar wil ik er zeker nog een Fauve bij hebben.
Foto: de Glanskop, een vlotte jongen en ik moest wel heel snel fotograferen om hem een beetje knap op een plaatje te hebben, weer vanuit mijn keukenraam!

----------

Maandagmorgen 20 september. O dank je MarijkeO wat leuk om te horen, ik heb de foto door het raam genomen en sterk ingezoomd en is gelukkig acceptabel geworden!
Het leven is hier echt verrassend met dit soort ontdekkingen want vanmorgen zagen we een voor ons onbekende eekhoorn, met een bijna zwarte staart, zo leuk!
Heel wat anders dan gisteren . . .
Het was mooi weer en wij hadden zin in een mooi ritje en zijn via binnenwegen naar Charlottenberg gereden, grens met Noorwegen.
Daar is een groot koopcentrum en hadden wij 15 jaar geleden al eens gezien en wilden dat nu weer eens bekijken.
Wat een godvergeten tegenvaller zeg, bah wat een koopzooi, en veel winkels dezelfde meuk, volgeladen karren met vreetwerk en andere onnuttige zooi volgens ons.
Geen dingen waar je gelukkig van wordt.
Wij noemen dit troep voor een instant bevrediging . . .
Na een half uur waren wij het zat, winkelen is sowieso echt niks voor ons.
Ook weer via heerlijke, prachtige binnenwegen terug naar huis, wel eerst nog even een fijn hondenrondje gemaakt en bleek 9 km van ons huis te zijn en MOOOOIIII!
Voor ons dus weer een 'camperplekje' en dat is onze maatstaf voor iets moois, neem dat maar van mij aan.
Het leven in de natuur met onze meisjes is toch voor ons het aller-fijnst en geeft ons alles wat wij willen en laten wij wat dat betreft in Zweden nou volledig aan ons trekken komen!

----------

Zondagmorgen 19 september. Goh zondag vandaag en net zo'n dag als gisteren eigenlijk, we merken hier geen verschil, altijd rustig.
Geen noemenswaardige dingen gedaan gisteren en dus ook niets te vertellen, ik praat hier voor mezelf want Dick heeft toch wel het eea gedaan.
Ik zit weer vastgekleefd aan mijn e reader . . .
Wij hebben veel 'vogeldingen' in de tuin staan cq hangen en zo af en toe is het zo druk, ik ben gestopt met vogels tellen toen ik er ongeveer 25 had!
Wel weer een nieuwe verrassing, een vogel die ik hier nog niet eerder gezien had, ook een doodgewone hoor, maar toch, voor een beginnend ornitholoog wel heel leuk, namelijk de kleine bonte specht, de grote hadden we al hier.
Verder niets te babbelen vandaag.


----------

Zaterdagmorgen 18 september. We houden ons nu een paar dagen rustig, dus gewoon thuis en gaan in huis rommelen.
Dit vereist wel weer wat van ons want we hebben gezien, een waarschuwing op onze Aurora app, dat er weer prachtig noorderlicht is . . . maar helaas erg bewolkt, camper staat wel klaar om uit te rukken.
Wat een luxe toch, gewoon instappen en wegwezen als tante Aurora in de buurt is!
Het is rustig herfstweer hier en hebben maar 1 dag van de week regen gehad en er is nu geen zuchtje wind.
Ook zo mooi want het bos om ons heen zien we met de dag meer verkleuren, als je zo woont ben je gewoon 100% bij de natuur betrokken en dat is precies wat wij dus wilden!
Wij wonen hier nu precies 5 maanden en het is écht waar, ik ben met wandelen nog maar 1x iemand met een hond tegen gekomen, verder nog nooit, apart toch terwijl wij toch echt elke dag 2x een wandeling maken!
Vanmorgen weer fijn naar de rivier geweest en hebben de meisjes zich weer lekker uitgeleefd op het strandje.
Gistermiddag nog gezellig een bakkie gedronken bij R&N, die hier ook dichtbij wonen en hun huis prachtig aan het renoveren zijn.
Dick is momenteel naar de veiling om weer eens te kijken, voor de leuk, ik had geen zin.
Ja en dan onze vakantie in NL, gisteravond een boot geboekt op 4 oktober, ik geloof om half 7 's avonds, vanaf Göteborg naar Frederikshaven in Denemarken.
Deze doet er ruim 3 uur over en ik wilde gewoon weer eens een andere route.
We gaan een dag of 5 door Denemarken toeren en daarna naar NL, waar we alweer de nodige afspraken hebben, ik kom hier nog wel op terug.
Aan één kant verheug ik mij er op maar aan de andere kant weet ik zeker dat ik na een week of 4 (?) ook wel weer graag terug wil naar ons eigen paradijsje hier . . .

----------

Vrijdagmorgen 17 september. Gisteren weer een staaltje Zweden.
Naar Karlstad, naar de bank, de Nordea, we hadden gezien dat deze de hele dag open was (zou zijn dus).
Ja en dan moet je zorgen dat je er voor lunch time bent want o jee, dat is heilig hier.
Keurig om 11.30 uur daar en eenmaal aan de beurt een erg aardige jongedame (ja iedereen is hier dus gewoon aardig) en vroeg wat wij kwamen doen en vroeg ons de hemd van het lijf.
Alle papieren bleken aanwezig te zijn wat wij nodig hadden én dachten wij dat gaat goed.
Tja toen kwam het, 'kunt u om 13.30 uur terug komen, want het is zo time for lunch . . .'
Als NLers stonden wij wel even met een verbaasde blik te kijken, en zonder verder commentaar zeiden wij dat dat kon . . . ja je moet je aanpassen hè . . .
Blijken zij gewoon een break te hebben van 12-13.30 uur!
Dus zijn we maar wat boodschappen gaan doen en om half twee waren we er weer en moesten (weer) even wachten want haar telefoon deed het niet.
Uiteindelijk begon zij en mijn god zeg, wat een vragen, zelfs de politiek kwam nog aan bod, of wij 'iets' in de politiek gedaan hadden/hebben of een militair beroep hadden/hebben.
Dat laatste is natuurlijk waar, maar goed, was nu niet belangrijk ivm niet meer actief militair zijn.
Na ruim een uur waren alle vragen gevraagd, formulieren ingevuld en was het klaar.
Over een week kunnen wij alle papieren en pasjes, die dus ook weer figuurlijk deuren open laten gaan, per post thuis verwachten.
Geduld is een schone zaak hier en Zweden hebben dat geduld en ook in winkels merk je goed de beleefdheid tov anderen en eerlijk is eerlijk, dat is fijn.
Zagen nog een prachtig staaltje geduld en beheerstheid van de politie ook op straat.
Er werd een aanhouding verricht van een behoorlijk recalcitrante gekleurde man, die nog spuugde naar de agenten ook.
Hij werd tegen de politieauto aan gezet en de agenten vertrokken geen spier, zeiden geen woord en deden hun job, erg mooi om te zien en oogstten wel onze bewondering, van een afstandje hoor.
Zij deden rustig maar heel doortastend hun werk, chapeau.
Ja en dan mijn e reader, jullie weten al dat ik er hier niet onder uit kon en inmiddels heb ik het downloaden onder de knie en kan weer heerlijk lezen.
Wel kan ik hem nu met hoes vasthouden als een boek, het is ff wennen maar ja geen andere keus én ik blijf gewoon lid van de bieb in Dronten!
Gisteravond nog even afscheid van J&A genomen, zij gaan vandaag richting NL en wij nemen straks een beslissing wanneer wij vertrekken en zou het zo maar zo kunnen zijn dat onze reisjes elkaar gaan overlappen.

----------

Donderdagmorgen 16 september. Wat een mooie dag gisteren, in  de middag nog languit op onze luie stoelen in de zon gelegen.
Nooit verwacht maar ons sociale leven is hier nog meer uitgebreid, wel op een leuke relaxte manier.
Gistermiddag naar het koor, daarna even snel naar J&A voor een bakkie en wat babbelen, we komen daar namelijk ook langs.
Terwijl wij daar waren kregen wij een appje van onze NL overburen, 'de bbq staat klaar, komen jullie?'
Het was weer erg gezellig en ik was blij dat ik mijn lekkere plaid (dank je Anja en Freek!) mee had, die heeft mij goed warm gehouden!
Nu een kleine krabbel want we moeten alweer richting Karlstad, kreeg een berichtje dat de hoes voor mijn e reader is gearriveerd en moeten wij een Zweeds bank account regelen.
Net op de berg de laatste lupinen geplukt, ze zijn niet zo lang maar wel schattig, staan nu in een mooi vaasje.
Het wordt nu echt herfst hier, was net 9 graden en velen vinden hier november een nare maand, donker, vaak regen en nog geen winter.
We zullen het zien en beleven.

-----------

Woensdagmorgen 15 september. Talloze vogels bezoeken ons voederplaatsje en dat is zo ontzettend leuk, de hele dag vliegen zij af en aan, zelfs als wij achter lopen blijven veel gewoon op een meter afstand zitten!
Vooral de boomklevertjes zijn brutaaltjes en vliegen soms net boven mijn hoofd.
We verwennen hen ook erg denk ik, er hangen allerlei verschillende korfjes met verschillende soorten voer, dus voor elk wat wils.
Het zijn meest koolmezen, pimpelmezen, boomklevers, mussen en regelmatig ook tegenwoordig kuifmeesjes, zo vreselijk leuk!
Ik had bij de vogelbescherming al eens zo'n grondpaal gezien, waar je van alles aan kunt hangen, die ik wel wilde maar dacht dat ik Dick nooit zo ver zou krijgen om zoiets in de tuin te hebben, totdat hij hem bij de mannenwinkel zag en gelijk 'om' was en juist dát is zo leuk om naar te kijken.
Vooral als zij er bovenop gaan zitten en rond kijken of afwachten tot zij er bij mogen.
Ook ons eekje, nou het zijn verschillende eekjes weten we nu, we beginnen ze te kennen, zijn dagelijkse etertjes.
Gisteravond kwam onze NL overbuurvrouw nog even langs, net uit NL aangekomen en zij is toch zo'n grappige vrouw!
Ongelofelijk artistiek en maakt gigantische muurgrote moderne kunst, maar zo ontzettend mooi, zelden zoiets gezien en kletsen dat zij kan, daar ben ik echt niets bij!
Ook zijn zij in een tv programma geweest waarin hun NL huis getoond werd, heel apart.
Heerlijk ik houd van dit soort mensen, zij hebben namelijk écht iets te vertellen, zij stáán ergens voor!
Ik kom nog even terug op ziekenhuisafspraken.
Het is mij nu duidelijk dat ook in NL afspraken uitgesteld en lang wachten betekenen, dus sorry Zweden, het ligt niet aan jullie . . . en mag ik blij zijn dat ik toch nog relatief snel ben behandeld . . .



De mooie paal staat er niet op, die staat links, net buiten de foto

----------

Dinsdagmorgen 14 september. Eindelijk, ja echt eindelijk was het zover, een afspraak in het ziekenhuis voor mijn chronische lastige, maar niet dramatische kwaaltje, waar ik elke 3 maanden 4 injecties voor moet hebben wil het draaglijk blijven.
Dat bedoel ik dus in Zweden, alles gaat hier vertraagd, zelfs als je een urgentie hebt van een NL neuroloog voor zijn collega in Zweden . . .
Gelijk toen wij hier aan kwamen aan de medische bel getrokken maar de grote smoes was o.a. corona.
Goed, ik zeur er niet meer over want de arts gisteren was super aardig, zoals iedereen hier, toonde veel begrip en besloot geen onderzoek opnieuw te doen (gebruikelijk hier) maar wel gelijk de injecties te zetten.
Moet er wel even aan wennen dat de apparatuur in NL wat geavanceerder is, maar maakt mij verder geen fluit uit.
Ik zit nu 'in het systeem' en zal elke 3 maanden een oproep krijgen.
De geestelijke en daarbij uiteraard lichamelijke opluchting was groot.
Daarbij heb ik een vreselijk hekel aan kwaaltjes etaleren . . . dus klaar nu.

Nog wat boodschapjes gedaan in Karlstad en eigenlijk vonden we het jammer om niet thuis te zijn, het was prachtig weer, na een dag heftige regen.
Ongetwijfeld hebben jullie wel eens van J&S gehoord en ook zij hadden de camper weer van stal gehaald en kwamen vanuit NL ons gisteren ook bezoeken en huis bekijken, leuk toch!
Ook J&A kwamen nog een bakkie doen, dus was het weer volle bak.
Verder zijn we bezig om het 'programma' samen te stellen voor ons bezoek aan NL maar we weten nu al dat wij mensen gaan teleurstellen, want écht het wordt ons teveel om weer iedereen te bezoeken, nu alvast sorry daar voor . . .
Ook willen wij een aantal dagen weer fijn in Lottum bivakkeren, maar een race door NL hebben we geen trek in.
Poppie heeft ook weer genoten van de ochtendronde, heeft een ree op de hielen gezeten, maar gelukkig zijn zij toch te snel voor mijn kleine avonturiertje.
Ik heb net weer dikke warme tranen geproduceerd bij het maken van de nieuwe Indexfoto.
We missen Emma nog steeds enorm en de herinneringen aan haar geven ook nog steeds geen glimlach op ons gezicht, maar wel een diep verdriet.

----------

Zondagmorgen 12 september. De hondjes en mezelf weer getrakteerd op een rondje rivier en dan is er nu koffie.
Gisteren een rustige dag gehad met geklungel in en rondom huis.
Zoals jullie op de foto's misschien wel gezien hebben is ons terrein begrensd door een greppel, en is de bedoeling dat je deze wel vrij van begroeiing houdt ivm water afvoer.
De ouwe Stig had er de laatste jaren kennelijk geen zin meer in en als je de bomen hun zin geeft gaan ze zelfs je huis overwoekeren, en dat zie je regelmatig hier in Zweden bij oude onbewoonde panden of oude achter gelaten auto's en andere zooi bij huizen.
Wij waren van plan om dit in de winter te doen als alles kaal is en dan is het minder werk.
Aan de terras- en achterkant is het bij ons bos en daar waren dus bomen gaan groeien in de greppel, en is Dick gisteren aan de slag gegaan.
We hebben nu een stukje vrij uitzicht daar en meneer de jager zei dat ik daar de appels uit de appelboom, staat in de tuin voor, moest gooien want gegarandeerd zouden daar dan elanden komen.
Dus ik een grote schaal appels geraapt uit de zijtuin en daar verspreid neer gegooid.
Ja en 's nachts slapen wij maar was ik vanmorgen wel erg benieuwd en . . . inderdaad vanmorgen niet één appel meer te zien!
Hebben we dus wéér gemist . . .
Foto vanaf het terras genomen en zie je de greppel met een minibruggetje naar het bos, waar Dick net over heen gegaan is.
Het stukje achter Dick had ik dus de appels verspreid.
Morgen geen of een late krabbel ivm ziekenhuisbezoek al vroeg in Karlstad.
Nog een fotobladzijde HIER

----------

Zaterdagmorgen 11 september. De dag start vandaag grijs, windstil en vanmiddag gaat het regenen.
Maakt mij natuurlijk allemaal echt niks uit, de kaarsjes, waaronder ook nepperds, staan klaar,
Zeker ook nepperds omdat het wonen in een houten huis ook enige oplettendheid in dit opzicht vraagt . . .
Word ik vervelend? Nou sorry dan want ook gisteren weer een gezellige dag gehad.
Allereerst in de morgen een leuke ontmoeting in eigen tuin.
Ik hoorde Dick in de tuin praten maar tov de tuin is ons huis met veranda een stuk hoger (sneeuw in de winter!) dus ging ik maar even kijken.
Een stel, man en vrouw, niet meer zo piep, met een elandhond (Elkhound) aan een lange fluorescerende lijn met op zijn rug een zendertje, stond met Dick te praten.
Het bleken jagers te zijn die nu met hun hond aan het oefenen waren want op 11 oktober begint de elandenjacht hier.
Zij waren een stukje verder het bos in gegaan en vroegen of zij over ons terrein er weer uit mochten en dat mag natuurlijk.
Wij hoorden, wat wij ook al wisten, dat er hier veel elanden rondom ons huis leven en ook verder zeer wildrijk.
Natuurlijk heel leuk om te weten want wij hebben de elanden ook al in de tuin gehad maar de wildcamera is er nog steeds niet . . .
Deze mensen legden uit hoe dat gaat met dit soort honden, als zij op een spoor zitten wordt de hond los gelaten en eenmaal bij een eland, rennen zij er om heen.
Tja dit is ook weer zoiets, wij moeten er aan wennen dat dit heel normaal is in dit land en zeker op de plek waar wij wonen, als je in Stockholm woont merk je dat ook niet.
Zij vroegen of wij wilden bellen als hun hond tijdens de jacht ongewild op ons terrein zou komen dus heeft Dick het mobiele nummer genoteerd in zijn telefoon.
Wat ook grappig was dat deze mevrouw de verzorgster van Stig was, de vorige eigenaar van ons huis en zij wonen hier maar ong, 500 meter vandaan!
Minder leuk is dat eergisteren een eland hier op de doorgaande weg, dus niet ons weggetje, is doodgereden omdat er mensen appels aan de zijkant van de weg gegooid hadden, zo dom.
In de middag naar Torsby, bleek best wel een end, toch 120 km gereden, maar was wel een hele mooie rit en de markt werd goed bezocht, eigenlijk allemaal Zweeds, want dit is een jaarlijks terugkerend evenement compleet met kermis en enge dingen die mensen hoog de lucht in slingeren.
Werkelijk totaal afgedraaid kwamen wij tegen zessen weer thuis, je wordt zo intens moe van dat geslenter.
Het is ook gewoon leuk omdat je met z'n vieren gaat en mannen toch vaak andere interesses hebben dan vrouwen, dus kun je het toch samen delen!
Grappig dat het jullie ook opgevallen is Agnes, van die dure en vaak nieuwe campers en ook wij zeggen, zij kunnen nooit zoveel plezier hebben als wij met onze 16 jaar oude camper!
Slovenië lijkt ons ook heel mooi en moet dus ook maar op het wensenlijstje, goh wat hebben we het nog druk.

----------

Vrijdagmorgen 10 september. Nee geen tijd gehad om aan de site te werken.
Gistermorgen belde de NL overbuurman, die momenteel in zijn vakantiewoning is, of wij zin hadden in koffie, ja uiteraard, even gezellig babbelen.
Omdat het belooft wat minder weer te worden en de dagen snel korter worden hier, besloten wij om er ook nog even met Joke en Anne een bbqtje tegenaan te gooien.
Is altijd zo mooi, we rapen beiden allerlei grillbaars bij elkaar, draaien een salade in elkaar met een beetje van de ICA en een beetje van mezelf en huppakee, het vuur dr in!
Zij gaan volgende week naar NL voor een paar weken en wij gaan in oktober en hadden dus een goede reden om elkaar nodig weer even te zien.
Natuurlijk was het weer heel gezellig en hebben zelfs nog gezongen samen, de zeemansliederen van ons zangclubje . . . en een liedje over bier en nog iets haha
Net met de  meiden weg geweest en hoewel het grijs weer is, is het heel rustig herfstweer en een prima temperatuur.
Het schijnt in het weekend te gaan regenen, we zien wel.
Om 13.00 uur hebben we afgesproken met hen om naar Torsby te gaan, naar een grote jaarmarkt.
Kortom, röring genoeg hier toch?

----------

Donderdagmorgen 9 september. Weer thuis en ook weer fijn! We waren gistermiddag op tijd thuis om ons te voegen bij de leden van 'Dutch friends Värmland', zo heet het gezelligheids-/zangclubje.
Omdat het weer voor de eerste keer sinds 1,5 jaar was dat de leden bij elkaar waren in een erg leuke setting, een atelier waar wij al eens bij de opening waren, was er ook appeltaart, 2 hele grote met een giga bak met slagroom!
Eerst samen koffie en toen kregen wij het zangboek in handen, iedereen ging staan, en Anna begeleidde ons met de accordeon.
Dit soort evenementen is wel even wennen voor ons hoor . . . en nou niet direct onze stijl . . .
De sfeer is zeker gezellig maar elke week bij elkaar komen en zingen vinden wij persoonlijk wel wat veel maar ach, maar eens even uitproberen, want wij zullen vast niet elke woensdag kunnen
Verder hebben we echt weer genoten van ons mini camperreisje, en gewoon weer voelen dat dít is wat wij willen, lekker camperen in onze eigen mooie omgeving, jaha dat kunnen we nu zeggen dus!

Lieve Jetty en Kees, hele goeie reis naar NL en veel plezier!
Leuk om weer eens in je oude omgeving te zijn, met allerlei bekende mensen want ik denk dat het zo is en blijft, de reis Zweden NL is voor ons korter dan voor NLers naar Zweden, you know what I mean!
De camping in Idre ligt inderdaad heel mooi en ook wij stonden aan de waterkant waar ondanks de goede code de wifi slecht was, maar ach joh er zijn erger dingen toch?
Als jullie weer terug zijn zullen we echt snel weer afspreken!

En weer hebben wij regelmatig tegen elkaar gezegd dat wij boffers zijn om een deel van ons leven in Zweden te mogen cq kunnen meemaken, wat is het hier toch buitengewoon mooi en stil.
Direct ga ik de foto's uitzoeken en overspelen van camera/mobiel naar mijn laptop en weer een paar fotobladzijden maken.

----------

Woensdagmiddag 8 september. Mwah geen tijd gehad vanmorgen.
Misschien wordt het vervelend maar alweer een mooie rit gisteren naar Mora, zo stil terwijl je toch echt op een hoofdweg rijdt.
G&M ons geliefde plekje laten zien en ook zij vinden het een echt paradijsje, hadden we ook wel verwacht natuurlijk, dat kan niet anders.
Doorgereden naar Mora, het stadje bekeken, en uiteraard het hele grote Dalapaard, waar wij bij waren destijds toen deze onthuld werd.
Omdat zij liever op een camping staan hebben wij dat nu ook gedaan, de grote camping van Mora, naast het stadje.
Eerlijk is eerlijk een prachtige comfortabele camping met goede voorzieningen.
Ook nog naar een ICA Stormarknad geweest en zij keken hun ogen uit en dit terwijl zij toch die immense koopcentra in Frankrijk gewend zijn, maar vonden dit veel mooier.
Gisteravond, op ons verzoek, heeft Gerard nog gekookt, heerlijk een tomaten gerecht met héél veel knoflook, pff wat lekker!
Nog een laatste stukje avond in de caravan bij hen en snel ons bedje opgezocht.
Vanmorgen al vroeg wakker, waren vergeten het dakluik dicht te doen en de zon scheen al heftig.
Na het opstaan, de meiden hadden echt nog niet veel zin, eerst ontbeten, koffie en toen met de meisjes rondje camping gegaan en je kijkt je ogen uit . . .
Hebben veel mensen de pcl gewonnen?
Hoe komt het nou dat zoveel mensen een super mooie en dure caravan of camper hebben?
Wij weten het niet.
Na de koffie naar Nusnäs naar de fabriek van de Dalapaardjes.
Na al die jaren vonden wij het wel veranderd maar toch evengoed weer leuk totdat . . . een touringcar een hele lading Nederlandse ouderen uitbraakte . . .
Het leek wel een groep uitgelaten kleuters.
Toen waren wij er snel klaar mee.
Marijke heeft nog een paar paardjes gekocht en een verfpakketje om zelf een paardje te schilderen, erg leuk!
Wij hebben onze hand op de knip kunnen houden.
Ja en toen was het tijd om afscheid te nemen . . . dat wil ik het liefste snel omdat ik er zo slecht in ben.
We hebben hele gezellige dagen gehad, wat leuke dingen laten zien, wel te weinig kunnen laten zien vonden wij, en gelukkig heel mooi weer de hele tijd!
Altijd fijn als mensen voor het eerst in Scandinavië zijn en er toch een ander idee van hadden!
We rijden nu op weg naar Sorby, een plaats bij ons in de buurt omdat wij dan net op tijd voor ons eerste zangbijeenkomstje zullen zijn . . .
Daarover morgen dus . . .
Helemaal geen tijd gehad om foto's op te zoeken, geen tijd gehad om boeken bij de bieb te uploaden, dat is iets minder leuk dan.
Antwoordje Jetty komt nog hoor!

----------

Dinsdagmorgen 7 september. Nog heel even in Idre, we staan startklaar om naar Mora te gaan waar ons paradijsje is en leuk om aan G&M te laten zien, ze zijn er heel nieuwsgierig naar!
Eindelijk eens kunnen  meemaken wat voor leven wij leiden en zelf zien hoe vreselijk mooi Zweden is
Gisteren weer een super dag gehad met een mooi klein ritje naar de Nipfjället naar het mannetje van NIP en de magische weg.
Misschien kunnen jullie het je nog herinneren dat wij hier eerder geweest (vakantie 2014, nu precies 7 jaar geleden!)) zijn en is dé plaats waar wij voor het eerst het prachtige noorderlicht gezien hebben.
Zo leuk om al dit moois te laten zien aan Gerard en Marijke, hun eerste kennismaking met Scandinavië en bevalt het heel erg goed!
We hebben er ook prachtig weer bij we vermaken ons weer geweldig!
Nog weer grappig om op de magische weg even stil te staan en voor je gevoel de berg af moeten gaan maar als je je auto in zijn vrij zet en niets doet, rol je achteruit, het blijft zo'n aparte ervaring en dat heeft het 'mannetje van NIP' op zijn geweten!
Bovenop de berg was het buitengewoon druk met auto's, zeer veel campers/caravans maar eenmaal uitgestapt zag je bijna niemand!
Marijke en ik kregen, terwijl de mannen de berg op gingen, nog even een shock, er kwam een quad aan met twee mannen en die sleepten een dode eland achter zich aan, zo naar om te zien.
Kennelijk gejaagd hoewel ik geen geweren zag.
Jagen blijft voor een dierenliefhebber toch een moeilijk punt maar wij zijn inmiddels een beetje gewend aan dat gedoe hier en of het echt nodig is, hebben wij echt geen oordeel over.
Daar weten wij dus te weinig van.
Eigenlijk hadden de mannen de honden mee zullen nemen met de wandeling boven op de berg maar ja als je zoveel auto's ziet staan én het eigenlijk, nou niet eigenlijk, maar gewoon verboden is om je hond daar los te laten besloten wij om na deze exercitie maar naar een ander plekje plekje met de honden te gaan waar niemand was en een leuk meertje.
Het was inderdaad heel erg leuk en prachtig om te zien hoe zij zich daar vermaakten en Beau zijn atletische kunsten vertoonde, Poppie er geen genoeg van kreeg en wij zelfs nog wat moesten wachten op haar, Roos het niet zo heel veel meer uitmaakt.
Om nog even over Roos te hebben, ik vind dat zij zich wat mat gedraagt en dat zit mij ook niet zo lekker.
Eind van de middag weer terug op de basis, Dick een vuurtje gemaakt heeft en daarna de fik in de bbq, nog een paar uur in de zon gezeten en als de zon verdwijnt is het snel te koud en trekken wij ons lekker terug  in ons eigen huisje!
Hoewel de camping wifi had, we rijden namelijk inmiddels alweer, stonden wij teveel in een uithoek om er van te kunnen profiteren en daar baal ik best wel wat van.
Nog steeds geen leesvoer op mijn e reader.
Nu dus weer onderweg en wijst Dick mij telkens weer op de mooie omgeving en wij alweer tegen elkaar zeggen, 'goh in dit land mogen wij wonen'. . .

----------

Maandagmorgen 6 september. Idre Dalarna. Wat een mooie rit gisteren , we waren weer helemaal in ons element, weg met de camper!
Ook nog gepauzeerd op een mooi en fijn hondenlosloop plekje ware het niet dat, toen we er net stonden een stel kwam, die het nodig vond om vlak voor ons aan het water te gaan eten, tja dan kun je je honden dus niet meer loslaten ook . . . grrrr
Gelukkig voelden zij zich kennelijk toch wat ongemakkelijk en vertrokken sneller dan wij en konden onze hondenkinderen, want G&M hebben ook een leuke hond, een Barbet Beau, weer lekker los in en uit het water.
We hadden met G&M afgesproken om deze dagen ook op een camping te staan om het voor hen toch makkelijker te maken, aan de stroom.
Tja dat is effe wennen vooral omdat je in dit gebied langs vele aantrekkelijke 'lägerplaatsen' komt, van de Zweedse SBB en biedt erge mooie plekken, zonder enige voorziening, maar gewoon in de natuur waar je 6 euro voor betaalt per nacht, andere koek dan 30 euro per nacht.
Desalniettemin, we staan op een hele mooie camping aan het meer en alleen jammer is dat er een camper op ons lip kwam staan, dit betreft een Duitse dame en we snappen er niks van hoe je dit kunt doen.
Ze heeft haar camper dwars op de onze gezet, beneemt ons uitzicht en privacy.
Heel gek want er is ruimte zat.
Wij denken dat dit soort mensen gewend is om hutjemutje op een camperplaats te staan maar ja wij dus totaal niet.
OK het is voor 1 of 2 nachten en dan moet dat maar.
Omdat ons innerlijke wekkertje op 7.15 uur staat zijn we maar uit bed gegaan, snel hondenuitlaatje, ontbeten en daarna rondje hondje voor zover mogelijk hier.
Nu koffie en straks even overleggen hoe de dag verder invullen.
Vanmorgen vroeg scheen de zon nog en nu is het bewolkt.
Er is hier wifi maar op onze mobieltjes en laptops niet te vinden bahhh, ik had gehoopt mijn kobo e reader weer te kunnen upladen met biebboeken maar tot nu toe niet gelukt.

----------

Zondagmorgen 5 september. Gisteren een dag van in- en opruimen gehad en verder niks bijzonders gedaan of gezien.
Het is nu 9.15 uur en om 10.00 uur vertrekken we en hebben met G&M een parkeerplaats afgesproken langs de 62.
Dat zegt jullie waarschijnlijk niets maar dat is hier zeer bekend, gewoon het wegnummer.
Je hebt hier wel kleine wegen uiteraard naar de dorpen zoals de weg door ons buurtschapje maar de échte doorgaande weg ligt (gelukkig) aan de andere kant van de rivier en dat is weg 62.
Nou moet je je van die weg ook niet al te veel voorstellen hoor want enig vergelijk met een NL weg gaat mank!
De bedoeling is om vandaag een stukje te rijden naar Idre, best wel een endje.
Dat was het voor vandaag.
Wel trakteer ik jullie even op een unieke foto, gemaakt hier in de buurt door Pieter, een bezoeker van J&A die bij hen logeert.
Het is echt een heel aparte vos, een cross fox, en zoek maar uit op internet wat dat is.
Kijk en in zo'n omgeving wonen wij nou, prachtig hè!
Ik was/ben zwaar onder de indruk van dit schitterende dier en ben jaloers op de maker van deze foto, dank je Pieter!

----------

Zaterdagmorgen 4 september. Gisteravond om een uur of 9 werd het toch koud bij het gezellige vuur buiten, na de bbq, G&M zijn toen naar huis (caravan dus) gegaan, zij rijden hier niet graag in het donker.
Wij zijn nog een half uurtje binnen gaan zitten bij de houtkachel, hoe leuk!
Het heeft vannacht zelfs al gevroren en was pittig koud vanmorgen, wel met een strakblauwe lucht, was heel mooi op de berg vanmorgen.
Met vlag en wimpel, zonder 1 enkele opmerking is de camper door de APK gegaan en een keuring die je in NL nooit ziet.
De camper ging eerst met de voorwielen omhoog op een zg trilding boven zo'n smeerkuil en het apparaat werd in werking gezet.
Ah Dick had zelfs medelijden met de camper, ze lieten hem schudden niet te kort, van links naar rechts en voor naar achter en dit ook zo met de achterwielen en ondertussen stond er twee man met een schijnwerper de onderkant te inspecteren!
Kortom, een zeer grondige inspectie waar wij echt blij mee zijn, geeft een goed gevoel.
Als extra de gasleiding laten persen en nakijken op eventuele lekken, ook dat was 100 punten.
Bij thuiskomst zijn we wat gaan inpakken, camper was helemaal leeg voor de keuring en dan zie je pas wat een barang je altijd bij je hebt en er nu weer in moet.
Te weinig tijd gisteren om ook nog gras te maaien etc omdat wij in de middag weer naar J&A gingen.
Met G&M afgesproken om maar morgen weg te gaan, hebben we iets meer tijd.
Ja Cilia het is duidelijk hè, ik kom gewoon niet aan lezen toe en is het goed dat wij geen tv hebben . . .
Ondertussen zijn we voor volgende week uitgenodigd om met een zanggroepje mee te doen, maar we zeiden al dat wij niet kunnen zingen, maar dat geeft niet want het is ook voor de gezelligheid!
Maar nu moeten wij dus de eerste bijeenkomst al missen helaas.
Dus, nu aan de slag Yvonne

----------

Vrijdagmorgen 3 september. Allereerst een woordje voor jou, lieve lieve MarijkeO, haha dat is de andere dan de Marijke die hier momenteel is!
Dank je voor je heerlijke lange mail en ik ga er rustig voor zitten om je te antwoorden, echt zo'n mail die je gewoonweg goed doet!

Ook voor Cilia, ik heb weer genoten van je blog in het mooie Frankrijk!

Tja wat hebben we gisteren eigenlijk allemaal gedaan?
Uh Dick moest met de camper naar de garage een minuscuul zijlampje deed het niet en aangezien veel dingen, zeker verlichting een puzzel is met een camper, is hij naar de garage gegaan, waar 2 man 2 uur bezig geweest zijn . . .
Dat hele elektrische gebeuren in onze camper is een zootje, jaha het dóet het maar volgens Dick is het dradengedoe net een kluwen wol waar een kat mee gespeeld heeft.
De vorige eigenaar was een slordige knutselaar.
Zelfs de Zweden kijken daar van op en die zijn hier toch heel wat gewend want de meeste Zweden, op het platteland dan en zo noem je het toch echt waar wij wonen, knutselen zelf aan hun auto's.
Nou ja, het lampje doet het weer want straks moet de camper voor een nieuwe APK en moeten zulke dingen gewoon werken.
Eind van de middag kwamen G&M weer en had ik maar een makkelijke ovenschotel in elkaar gedraaid en hebben we weer heerlijk buiten gegeten, wat een fijne luxe toch!
Vanmiddag komen zij weer en gaat Gerard bij goed licht kijken wat voor kleuren wij hier in de kamer voor de wanden gaan gebruiken, hij is namelijk een echte kleurenexpert met ook heel veel smaak!
Na de kleurenactie gaan wij met zijn vieren naar Joke en Anne om daar samen met hen te bbqen en dat gaat Dick dan doen omdat Joke het de laatste week al heel druk heeft gehad met haar bezoek en kan zij nu eens rustig blijven zitten.
Joke is een heel verzorgend type en als je niet op let doet zij echt alles, heel lief maar willen wij toch echt niet.
En als de camper goedgekeurd wordt gaan we met Gerard en Marijke morgen een paar dagen op stap, zij met de auto/caravan en wij dus met de camper.
We gaan niet zo ver en zullen op campings staan.
Zij willen graag ons geliefde Lille Paradis eens zelf zien, waar wij al heel vaak geweest zijn en waar wij zoveel van houden en ook veel fantastische herinneringen hebben liggen (Emma en onze andere inmiddels overleden hondjes)
Misschien overnachten wij daar ook een nachtje met hen, wij hebben een goede generator waar zij dan met hun caravan aan kunnen hangen.
Verder staan er nog wat dingen op het programma o.a. Nusnäs waar de Dalapaardjes gemaakt worden.
Kortom, jullie lezen het wel!

----------

Donderdagmorgen 2 september. Het ging in Karlstad allemaal erg vlot, wat wij niet verwachtten toen wij aan kwamen, er stond een lange rij.
Er kwam een mevrouw naar buiten die ons riep met de vraag of wij voor een ID kwamen.
Was best grappig, voor een uiterst modern apparaat gaan staan en werd er een foto genomen, en moest je digitaal je handtekening plaatsen en daarbij werden we gemeten.
Opvallend vinden wij hier in Zweden dat alle Zweedse mensen waar je mee te maken hebt, stuk voor stuk aardig en behulpzaam zijn!
Nou alleen Bennie dan niet hè Joke☺
Jeetje Peter en Astrid, gefeliciteerd dat jullie na 3 jaar gezeur en gezanik eindelijk toestemming hebben en kunnen jullie nu met een lekker gevoel op vakantie gaan!
Dat gedoe met een verkeerd adres komt mij ook bekend voor . . .
Wat denk je?
Wij wonen hier officieel sinds half april, ingeschreven bij de gemeente en presteren zij het om nog steeds post naar ons oude adres in Swifterbant te sturen en om het nóg gekker te maken, onze post is zelfs naar Luxemburg geweest, met de postcode van Swifterbant!
Hoe werken die lui in godsnaam, allemaal langs elkaar heen of zo en interesseert het hen eigenlijk geen barst en kijken zij alleen naar hun loonstrookje eind van de maand?
Ook hoorde ik dat afspraken in ziekenhuizen in NL momenteel ook de nodige geduld vergen, hier hetzelfde.
Nog steeds is corona de smoes en zullen we hier ooit nog van af komen of heb ik gewoonweg geen verstand van die dingen?
O ja toen ik gistermiddag met de hondjes weg was, op een groot terrein in de buurt zag ik opeens een Corgi (jaha Til) boven het gras uitsteken, maar bleek geen Corgi te zijn maar een vosje, zo schattig!
Die had daar liggen slapen op een meter of 20 afstand van mij, Roos zag het eerst niet, vlak daarna wel en daar ging zij, poppetje was er effe niet en toen zij terug kwam was het zo'n leuk gezicht, zij rook het gelijk en struinde opgewonden in het rond.
Wel heb ik haar gelijk aangelijnd want ik weet zeker dat zij het spoor zou gaan volgen.
Ik heb gisteren nog 2 nieuwe fotobladzijden gemaakt augustus blz 4 en 5, KLIK
En nu maar hopen dat ik ze direct geupload krijg, ik doe mijn best.

----------


Woensdagmorgen 1 september. Jeetje dat is toch wat, alweer september, en wat hebben wij hier een prachtige zomer gehad en nog steeds is het fantastisch weer!
Volop gebruik kunnen maken van ons nieuwe terras en de keuken die ook zo goed voldoet aan onze eisen.
Gisteren heeft Dick nog de laatste muur geel geverfd op het terras aan de voorkant en verheugen ons nu al op de renovatie van dat terras volgend jaar en daar willen we in de winter al mee beginnen.
We schilderen dan alvast het hout in de kelder, daar staat het niet in de weg en is dan klaar voor montage in het voorjaar.
Ach ja, je blijft gewoon plannen maken en zo hoort het.
Gistermiddag hadden wij om 4 uur afgesproken bij Gerard en Marijke op de prachtige Storängen camping, een heerlijke plek daar en echt aanbevelenswaardig als je ons wilt bezoeken!
Het was weer stikgezellig en Gerard had een voortreffelijk maaltje voor ons getoverd en zijn tot 21.15 uur bij hen geweest totdat het te koud buiten werd.
Ook wil ik dan echt naar huis vanwege poppetje, die kan niet tegen alleen zijn in het donker.
Het is maar ongeveer 10 km en we misten op de Peugeot wel de grote koplampen, al snel was het erg donker, onverlichte weg en de wetenschap van al dat wild om je heen, maakt mij dan tot een uiterst geconcentreerde chauffeur.
Maar snel op deze auto ook schijnwerpers hebben, we gaan namelijk lange donkere dagen tegemoet.
Vandaag moeten wij pff alweer naar Karlstad, naar de belastingdienst om onze ID aan te vragen, dat kaartje heb je ook vaak nodig hier.
Vandaag ga ik zeker nog een fotobladzijde maken anders ga ik weer achterop komen.
 
----------

Dinsdagmorgen 31 augustus. Wat hebben we gisteren weer een gezellige dag gehad met Gerard, Marijke en hondenkind Beau!
Wij vinden het zo leuk en fijn dat zij ons al zo snel met toch veel moeite komen opzoeken, geweldig!
Heerlijk buiten gezeten, het was, is, echt terras weer, ouderwets gezellig. en we zullen de komende week nog wel heel wat uurtjes samen doorbrengen denken wij.
Ondertussen kwamen Joke en Anne met 3 bij hen logerende mannen, waaronder zoon Ivar, nog even ons huis bekijken.
Ja dan zijn we toch wel trots hoor op wat wij bereikt hebben in zo'n korte tijd!
En ondertussen kwamen er ook weer twee mannen in speelpakjes om te graven en zijn nu met een knalroze spuitbusje in de weer geweest en hebben tót het huis gegraven . . . weer een stapje verder . . .
Nu moet er nog iemand komen die dóór het huis gaat en dan komt er nog iemand die het kastje in huis plaatst . . .
Jaja in Zweden gaan dingen over heel veel schijven, je schijnt er aan te moeten wennen maar tot nu toe verbaast het ons alleen maar en ben je blij dát er iemand komt.
Net met de meiden naar de rivier geweest en was het vermakelijk om te zien dat poppie ging eilandhoppen in de rivier, voorzichtig zette zij haar beentjes neer, moest af en toe en stukje zwemmen maar zij heeft het eilandje bereikt en kwam ook op dezelfde manier weer terug, kostelijk om naar te kijken!
En waarom zij nou dat op eens ging doen, geen idee, voor de leuk kennelijk!

----------

Maandagmorgen 30 augustus. Weer het begin van een mooie dag, gisteren was het ook zo prachtig, gisteravond had ik helemaal 'de zon in mijn gezicht!'
Was ook weer eens tijd voor een kleine bbq . . .
Verder hebben we wat aangerommeld ondertussen hielden wij in de gaten waar G&M reden en eind van de middag kwamen zij aan op de Storängen camping waar wij hen eerst wilde verwelkomen maar dat toch maar niet gedaan hebben.
Ook wij weten hoe het gaat als je doodmoe van de reis en nieuwe indrukken op een camping aan komt en je je toch zo snel mogelijk wil installeren.
We hebben dus voor vandaag afgesproken zodat zij ook weer vers en uitgerust zijn, wel zo fijn.
Ook is het super dat wij zeker deze week nog heel mooi weer hebben en vinden wij vooral belangrijk voor hen, omdat het de eerste keer in Scandinavië is voor ze!
Als je auto bijna op de automatische piloot altijd richting Zuid Frankrijk rijdt is dit wel even andere koek . . .
Voor wij lang geleden totaal verliefd op het Hoge Noorden werden gingen wij ook veel naar Frankrijk en ook dat was echt zonder meer heel mooi en gaat onze voorkeur altijd sterk uit naar Bretagne/Normandië.
Ik ben helemaal gek van het prachtige landschap daar, de ruige natuur en de hoogteverschillen van de zee, vaak wel 4 meter tussen eb en vloed, lekker wandelen op de zeebodem en weer op tijd terug zijn!
Natuurlijk zullen wij dat ook weer gaan bezoeken in de toekomst, maar vooralsnog hebben wij hier punten zat.
Noorwegen lonkt en is nu zo dichtbij, als straks de camper weer APK heeft, we wachten op een keurafspraak, kun je zo voor een weekje er naar toe want op zich vinden wij Noorwegen het allermooiste land van Europa.
Het nadeel is alleen dat het a. reteduur is en b. slecht wildcamper mogelijkheden, zeker in het toeristen seizoen, maar dan gaan wij ook niet natuurlijk. Maar eerlijk is eerlijk, we weten altijd wel de plekjes te vinden hoor . . . 
Happy in Zweden ons nieuwe huis!

----------

Zondagmorgen 29 augustus. We moeten wel eens lachen want vaak pas als ik mijn krabbel tik zie ik wat voor dag het is, het maakt hier namelijk totaal geen verschil, het is altijd rustig!
Wat was het weer mooi op de berg met wandelen, zonovergoten en een mooie blauwe lucht!

Super Annemarie dat het zo puik met Kaya gaat, heerlijk dat zij nog zo fijn mee wandelt, geniet er maar lekker met volle teugen van!
Ook van Emmaatje genieten wij nog elke dag, in prachtige liefdevolle herinneringen, die nog voor menig traantje zorgen.
 
Oh Marijke en Gerard wat hebben jullie een intensieve reis gehad met zoveel regen, ik zag het al op de weerradar.
Ja en ook weet ik dat een verkeerde afslag niet erg stemmingverhogend werkt daarbij . . .
Poeh vervelend dat jullie zo'n drukte hadden bij Hamburg, je kunt er ook geen pijl op trekken behalve dan laat in de avond en in de nacht, dan is het goed doorkomen daar.
Jullie kwamen zo op een wel saai stuk Denemarken en vinden wij ook jammer voor jullie want het kan zo mooi zijn.
Nou vandaag in de herkansing, een mooi stuk Zweden vooral als je voorbij Karlstad bent op de 62 en onze richting op gaat en ook leuk, jullie worden begeleid door een prachtige zon!

Jeetje Peter is het alweer zover, op naar de berg in Frankrijk! En dan die lieve Ginger, wat hebben jullie adequaat gereageerd met haar ziekte!
Ongelofelijk zeg dat zij weer zo op de klavers is, deze verzorging die jullie haar geboden hebben en bieden doen niet veel mensen jullie na, werkelijk fantastisch!
Het is dat wij geen pupjes meer krijgen maar anders wist ik nog wel een superadres hoor!
Hele fijne vakantie voor jullie en de meiden!

Dit was het weer even, we krijgen zo koffievisite, gezellig!

Dank voor de leuke reacties weer in het gastenboek!

----------

Zaterdagmorgen 28 augustus. Ah Jetty en Kees wat jammer dat wij elkaar gemist hebben, maar we hebben nog tijd zat hoor gelukkig!
Gek genoeg hebben we het momenteel nog steeds drukker dan in NL, niet zo heel gek natuurlijk.
Alles is nieuw en alles geeft veel nieuwe indrukken en moet wennen.
De grote dingen aan ons huis zijn voorlopig even klaar en in de winter gaan we binnen aan de slag maar dat is niet zo spannend, gewoon wat muren behangen en schilderen en kan gewoon rustig aan.
De kelder is ook nog 'een dingetje' maar is het fijn dat dat niet de hele dag in beeld is . . .
Het 'grote' voor volgend jaar zal het terras voor worden en dat moet er net zo uit gaan zien als het nieuwe terras.
O jee ik bedenk nog veel meer dingen ineens maar laat ik daar maar even niet aan denken dan.
Gisteren naar Karlstad geweest en we kwamen pas eind van de middag op ons tandvlees thuis en hebben o.a. Ikea weer wat rijker gemaakt en ook de mannenwinkel heeft zijn deel gekregen vanwege buitenvogels aanschaffingen.
Bij thuiskomst zagen we uit de brievenbus voor aan de straat, onze kentekens uitsteken, POSTNORD was kennelijk aan de deur geweest en dan steken zij het gewoon in de brievenbus aan de weg . . . oef daar moet je in NL mee aankomen!
Dus we hebben nu alle nieuwe kentekens en die van de camper vinden wij gewoon een leukerdje, hè Joke en Anne!
Vandaag gaan we lekker klungelen in en om het huis en de trimtafel staat klaar, de meisjes zien er echt niet uit en zal ik zelfs klitten uit de vacht moeten knippen, foei  toch Vonnetje.
Het gaat de komende dagen prachtig weer worden hier en nu schijnt de zon ook al met een voor ons ook fijne temperatuur!
Bovenste is voor ons ouwe trouwe Peugeootje die we niet kunnen en willen missen en de onderste is voor de aanhanger.
Campernummer bord

----------

Vrijdagmorgen 27 augustus. Wat leuk dat jullie alweer mijn gastenboek hebben kunnen bereiken, heerlijk die berichtjes, dat doet mij echt goed!
Nee ik heb zeker geen heimwee naar NL, maar mijn contacten koester ik, dat is duidelijk!
Hoe gaat het Annemarie, met Kaya?
Leuk Til dat je Wendy weer gesproken hebt, dan hoor je nog eens wat, maar goed, je leest trouw de krabbels dan ben je sowieso van de meeste dingen op de hoogte!
Hoe is het Peter met de meiden en speciaal met Ginger?
Nou MarijkeO (de andere Marijke is nu onderweg naar ons!) ook jullie vakantie schiet op, heerlijk genieten en geef mij jouw album met foto's nog even door ajb!
Volgende week komt de fiberman heeft ie beloofd, eerst zien dan geloven natuurlijk.
Verder gaat alles hier aardig goed en gaan wij straks naar de échte grote stad om een lijstje af te werken, ja zo leef je hier dus, je gaat niet voor een pak suiker eventjes 65 km heen en terug rijden.
Gistermiddag met Joke naar het zwembad geweest en daarna naar de sauna, lekker warm pensionado water van 29 graden en daarna een stikhete sauna.
De gemeente Munkfors mag blij zijn met al die NLers hier want volgens mij blijft het zwembad daardoor drijven haha, wat een landgenoten daar . . .
Gisteren kregen wij al onze Zweedse nummer borden voor de Peugeot en de aanhanger en waren erg benieuwd naar de lettercombinatie want je ziet hier de gekste dingen in onze ogen dan, want zij gebruiken hier ook klinkers!
Maar het viel gelukkig mee en ik heb er een foto van maar nu geen tijd om deze hier neer te zetten, morgen maar.

----------

Donderdagmorgen 26 augustus. Hoewel Zweedse mensen er qua uiterlijk eigenlijk net zo uit zien als wij, zijn zij toch duidelijke anders.
Van de week hoorde ik op een ochtend Zweedse mannenstemmen buiten, en omdat dat op dit plekje toch wel apart is, er komt praktisch nooit iemand door deze 'straat', keek ik even.
Ik zag een paar mannen in van die werkspeelpakjes in fluorescerende kleurtjes en dacht gelijk dat daar spuitbusje 5 aan kwam, maar nee zij wierpen een blik op de oranje kabel hier voor en liepen weg.
Ik was nog niet aangekleed, deed snel een broek aan en ging kijken en weg waren zij.
Mijn gedachten waren al ohhh glasfiber . . . maar kennelijk niet dus.
Gistermiddag belde baas fiber en vroeg of zijn mensen hier aan de deur mochten aankloppen ivm graafwerkzaamheden, zij waren hier al voor de deur geweest . . .
Denk dus maar niet dat zij het hekje in gingen!
Ik baalde best wel want anders hadden zij al aan de slag gegaan en we zijn er wel aan toe.
Dat geneuzel met beperkte data begint echt te vervelen, daarbij wil ik echt graag weer eens wat op tv zien.
Ik heb er nu ook een nieuw gastenboek aan gehangen en mooi vind ik het niet maar dat moet ik nog even uitzoeken hoe ik dat verander, maar ja hè, dat kost dan weer data . . . en  beter iets dan niets.
Daarbij moet ik ook nog wat instellingen veranderen heb ik gezien.
Maar goed, zij komen binnenkort en baas fiber kon niet zeggen wanneer en dat is zo gek hier, er zijn toch ook veel werkende mensen, hoe moet dat dan met afspraken?
Sinds gisteren doet het weer hier herfstig aan en dat is ook nog vandaag en morgen en daarna zal het weer met een zonnetje worden.
Gelukkig, want ik denk zo na het weekend komen onze vrienden Gerard en Marijke, zij gaan met de caravan op het nabijgelegen Storängen staan, een camping.
Het is hun eerste keer in Scandinavië en het lijkt ons zo leuk om hen een ministukje van dit mooie land te laten zien!

Een waternest, weet je nog Nelly?

----------

Woensdagmorgen 25 augustus. Ik ben weer aan het rug tikken, Laura die languit op mijn schoot ligt.
Zo grappig, altijd als het kouder wordt heb ik een plaid op mijn stoel liggen en gaat dat poppie naast mijn stoel staan vragen, 'mammie leg plaid op je schoot'
Dan weet zij niet hoe snel zij bij mij moet komen!
Ach ja als het goed is en je een goede band met je hondje hebt, kun je met hen lezen en schrijven.
Dan merk je toch dat het frisser gaat worden. en voelden wij dat de verwarming, zonder dat wij ook maar iets instellen, een tikkie gegeven heeft, een heel klein tikkie dat wel, maar toch goed te voelen.
Gisteren, eind van de middag hadden wij een grote bui verwacht maar niets van dat alles, gewoon een beetje lichte regen en nu weer prima weer.
Heel apart, nu vanuit mijn stoeltje zie ik de bomen aardig heen en weer zwaaien, het waait namelijk zelden hier.
Vanmorgen waren we extra vroeg op want Dick moest met de camper naar de keuring in Hagfors en net belde hij, YES goedgekeurd!
Persoonlijk hadden wij geen twijfels maar wat mensen om ons heen wel, vanwege het overgewicht . . . haha
We hebben ons een versuffing gesleept om alles maar dan ook alles, zelfs de tv er uit te halen om gewicht te lozen!
Zijn we wel blij om want de camper is ons heilig zoals jullie weten . . .
Inmiddels is Laura gelukkig anders gaan liggen, die was het geram op haar rug ook zat kennelijk.
Onderstaande Dalapaardje kwam Nel tegen op een loppis, heel toevallig, en staat nu bij mijn verzameling! 

----------

Dinsdagmorgen 24 augustus. Vanmorgen had ik bij mijn gang naar de rivier met de meiden wel een vest aan, maar moest ik halverwege toch uittrekken.
Gisteren weer een heel zonnige dag gehad die wij besloten af te sluiten met een vuurtje bij Joke en Anne en ja als we dan toch vuren kan ook die bbq er wel weer bij . . .
Gelukkig hebben we beiden altijd wel wat in huis wat bbqwaardig is dus huppakee.
Het is duidelijk al veel frisser in de avond dus om 21.15 besloten we om het vuur te doven en naar huis te gaan, het vuur houdt je best lang warm maar op een gegeven moment wordt het klam en dat is niet lekker meer.
Het is wel echt het buitenleven hoor, als je zo woont zoals wij, wat is dat toch fijn!
Het fijne is natuurlijk ook dat wij dit kunnen delen met vrienden die net zo in het leven staan als wij zelf, nou ja bijna dan.
Gisteren hadden zij de 'bergwärme man' thuis en is het weer leuk om te horen wat hij allemaal te vertellen had en wanneer en hoe dit gaat plaats vinden!
Vanavond schijnt het te gaan regenen en ik zag inderdaad net op 'het weer' dat er boven Noorwegen toch een enorme buien hangen, niet ongebruikelijk voor dat land!
Gelukkig houden de Noorse bergen ons meestal in de luwte.
Ook verheugend is dat onze Peugeot en aanhanger goedgekeurd zijn en nu klaar zijn voor een Zweeds nummerbord wat volgende week thuis bezorgd zal worden.
Vandaag heeft Dick het druk want de camper moet helemaal leeg ivm de keuring morgen.

Gisteravond is Noud, 2.5 jaar, overleden.

----------

Maandagmorgen 23 augustus. Wat hebben we gisteren weer een superdag gehad!
Nee geen uurtje varen, het was zo leuk, een zijarm links en een zijarm rechts van het grote meer en omdat wij er geen genoeg van kregen ook nog het meer tot het eind afgevaren, mijn god wat hebben we genoten.
We zijn uren weg geweest, hebben 30km gevaren met een gangetje van zo gemiddeld 6 km per uur, nou als dat niet rustgevend is weet ik het niet meer!
Een paar vissersbootjes onderweg en verder niets dan natuur, rust en prachtig weer en het zachte gebrom van het brave motortje.
Joke had gelukkig koffie etc mee, ik niet, we dachten een uurtje te gaan varen . . .
Ook hier zijn de vakanties voorbij en dat is goed te merken, het is altijd natuurlijk al rustig maar nu zie je helemaal geen kip!
Dit keer geen hondjes mee, die waren in de ochtend al goed mee geweest en eind van de middag kwamen we helemaal 'rozig' thuis, en is Dick gelijk rondje hondje gegaan ik een douche gepakt en lekker eten gemaakt.
Normaal hadden we nog samen gaan 'vuren' maar ik wilde echt naar huis, naar de hondjes.
Leven als God in Zweden dus! ☺

----------

Zondagmorgen 22 augustus. Gisteren geen wildcamera gekocht, ja alles is hier op een aardige afstand en kost dan veel tijd.
Die tijd wilde Dick liever gebruiken om haast met de keuken te maken, en ik ben wel de laatste die hem hier in tegen houdt.
Inmiddels is de keuken al echt heel mooi, ook weer precies zoals wij het voor ogen hadden.
Zo leuk dat Joke en Anne het al een weekje niet gezien hadden en totaal verrast en enthousiast waren!
Het leuke is dat ook zij verbouwplannen hebben die wij dan natuurlijk weer op de voet gaan volgen en hebben zij, na onze goede ervaring ook gekozen voor dezelfde bouwers.
Weer een hele gezellig bbq gehad uiteraard en omdat het daarna al fris werd buiten, binnen een bakkie koffie.
Ook vanmorgen zien we elkaar want we gaan straks een uurtje varen samen op het Råndsjön, ook weer leuk want het is heel mooi weer daarvoor!
Natuurlijk doen wij veel samen of in samenspraak met elkaar, daarvoor wonen wij ook in elkaars buurt, maar dat wil niet zeggen dat wij elkaar overlopen of zo hoor, we spreken elkaar dagenlang ook gewoon niet (uh best moeilijk en moet je bewust aan denken haha)

Maar niet alles is leuk in mijn hoofd.
Want mijn gedachten zijn momenteel ook naar voor mij totaal onbekende mensen, die in een vreselijke situatie zitten.
Hun zoontje Noud, 2,5 jaar, heeft in huis deze week een dramatisch ongeval gehad en gaat het waarschijnlijk, eigenlijk wel zeker, niet redden.
Zij zijn dag en nacht bij hem in het ziekenhuis en houden nog steeds een sprankje hoop.
Ik hoorde hiervan via Wendy, deze mensen hebben nog niet zo lang geleden met hun gezin ook een wens kunnen waar maken en een leuk klein boerderijtje gekocht en hebben het kleine paardje Claire van Wendy over genomen.
Vreselijk.

----------

Zaterdagmorgen 21 augustus.
Is gevoel van geluk uit te drukken?
Ben ik in staat om jullie uit te leggen hoe dat voelt?
Het is niet tastbaar en zal ook voor iedereen verschillend zijn.
Neem gisteren, we zaten buiten aan een bakkie, en zeiden tegen elkaar wat wij toch geboft hebben in het leven en onze wens hebben kunnen vervullen.
Wonen in de natuur van Zweden, op je eigen terras rondkijken en beseffen wat ons ten deel gevallen is.
Zoals net, containertje voer (jaha zo heet het dus) voor de zoveelste keer bijvullen voor de vogels, het boomklevertje wat op een afstand van mij van amper een meter, op de aalbessenstruik zit te wachten tot ik klaar ben!
Twee jonge roodborstjes die voorzichtig rood doorkleuren en dan is het uit met de pret om samen hier te komen eten.
Minstens de 2e nacht dat de elanden in onze tuin geweest zijn om appels uit de boom te halen, wij niets horen, honden geven geen krimp maar de grote voetafdrukken staan in de tuin en je volgt zo het spoor hoe zij in en uit het bos komen!
Ook zag ik een kleine print dus is er een moeder met kind geweest, wat fantastisch toch!
Gaan we straks een wildcamera kopen om dit in de nacht met infrarood te kunnen bekijken?
Misschien wel.
Wakker blijven is geen optie voor ons . . .
Kortom, we hebben de juiste stap gezet om onze dromen te verwezenlijken, zeker een grote stap, maar we zijn er super trots op dat we dit gedaan hebben!
Vanmiddag komen Joke en Anne weer gezellig om te bbqen, het leven is goed voor ons!
Leven doe je maar één keer!
Nieuwe fotobladzijde!
                                                   eland was here

----------

Vrijdagmorgen 20 augustus. Nou zoals jullie zien, mijn bedoeling gisteren was goed maar toen kwam Piet en het was erg gezellig de hele dag!
Nieuwtjes uit Swifterbant etc, altijd grappig.
Dick heeft de muren in de 'bij' keuken behangen en start zo met schilderen en als dat droog is kunnen de kasten er tegen aan, die nog in elkaar gezet moeten worden.
Het gaat hier allemaal niet vlot genoeg naar mijn zin maar ja hè . . . het zijn klussen die ik zelf niet kan doen helaas en op mijn hulp zit Dick ook niet te wachten . . .
Ik verzin alleen telkens maar dingen zodat het makkelijker is en dus vlotter verloopt . . . en dat irriteert hem mateloos.
Hij is meer van het moeilijk en zó precies doen als het ook makkelijker kan, we zijn in dat opzicht totaal tegenover gesteld.
Vanmorgen weer lekker gewandeld en poppetje heeft zich hier ontwikkeld als een duiveltje en thuis is het de heiligste boon die je je maar kunt voorstellen.
Gisteren heeft Dick op een andere wandeling weer twee wolvendrollen gefotografeerd . . .

Donderdagmorgen 19 augustus. Mooi weer maar wel fris en ik heb niets te vertellen, lachen toch!
Direct komt Piet, een buurman/vriend uit Swifterbant een bakkie doen
Hij is op vakantie in Zweden en komt nu op de terugweg gezellig langs, hij staat op een hele mooie camping hier 10 km vandaan.
Dus mensen, zoeken jullie nog een leuke en mooie camping in onze buurt?
In Storängen, een prachtige plek aan de Klarälven, wij hebben hem persoonlijk goedgekeurd . . . maar maak haast want eind september gaat ie dicht om volgens mij in april of zo weer open te gaan.
Liever een huis huren, eigenlijk tegenover ons?
Nou dat kan ook, geef mij een seintje en kan ik dat doorgeven aan de NL eigenaar.
Nee we vangen geen commissie hoor, laat dat even duidelijk zijn!

---------- 

Woensdagmorgen 18 augustus. Gisteren de hele dag stortregen en het is nog nooit gebeurd maar de hondjes kregen na de wandeling hun badjasjes aan en moesten hem na de middagronde weer aan!
Wel eens fijn hoor, lekker zo'n dagje keutelen in je huisje, vonden wij helemaal niet erg.
Maar goed, vandaag ziet het er weer anders uit en ben ik weer naar de rivier gegaan met de meiden en we hebben genoten!
Wel wat wolken maar regelmatig ook zon en voelde het gelijk echt warm, de zon heeft nog veel kracht momenteel.
Er stonden verse reeënprintjes op het strandje en kennelijk net voor ons daar geweest!
Bepaalde wandelingen durf ik poppie niet zo makkelijk los te laten, zij is enorm jagerig en vooral op het pad in het bos wat wij inmiddels 'wolvenpad' noemen.
Zij speurt in het rond, pikt een geurtje op en wég is zij, wel altijd voor kort moment maar toch genoeg om mij de teentjes krom in de schoentjes te krijgen.
In NL had ik daar geen last van maar hier weet je dat er veel wild is en vooral in die dichte bossen.
Ik loop wel altijd hardop te zingen en te praten in mezelf om alles om mij heen weg te jagen.
Wat hier ook wel apart is dat ik nu sinds zoveel jaar de naam 'Zwart' kwijt ben geraakt, hier is alles met meisjesnaam en voornamelijk zelfs nog voornaam ook, het is effe wennuh.

Vanmorgen

Een ree

----------

Dinsdagmorgen 17 augustus. Het is nog niet vaak gebeurd maar we stonden op met regen en dat belooft vandaag de hele dag zo te zijn.
Ik lees op 'het weer' dat het in NL ook niet veel beter is, maar het is al de hele zomer kwakkelen daar.
Er zijn ook mensen gelukkig met die temperatuur daar en ik zou er ook eentje van zijn!
Wij hebben tot nu toe een prachtige zomer hier en goed uit te houden voor een niet van warmte houdt iemand als ik, Dick ook trouwens, en dat komt dan echt puur door de lage luchtvochtigheid.
Gisteren vroeg ik mij af of de zomer hier nu voorbij is en wees Dick mij er heel terecht op dat wij met vakanties in september/oktober hier altijd heel mooi weer gehad hebben, tsss dat was ik eventjes vergeten . . .
Daarbij heb ik gezien dat we hier vanaf morgen weer mooi weer hebben en dat moet ook, want de bbq moet nog vaak gebruikt worden maar . . . . dat doen we ook in de winter.
Dat hebben we in het verleden met Joke en Anne ook gedaan in de sneeuw, en is heel speciaal!
Volgende week worden onze NL voertuigen gekeurd voor een Zweeds nummer en kunnen als het goed is, dan ook de weg weer op, kan nu natuurlijk ook maar vinden we niet leuk, ik zie al genoeg gele nummerplaten hier, wel is het al een stuk minder nu de vakanties aflopen.
Ook kijk ik zo langzamerhand uit naar het aanleggen van de glasvezelkabel, nou ja hij ligt er natuurlijk al maar moet alleen nog van het hek naar huis aangelegd worden en daar is weer een ander mannetje met misschien wel een andere kleur spuitbusje voor, want zo af en toe iets leuks op tv kijken wil ik ook wel weer eens.
Inmiddels ben ik al aardig gewend aan de e reader, noodgedwongen maar toch, het is ook wel een hele goeie want ik wilde absoluut niet dat geveeg over zo'n schermpje en heb nu mooi een drukknopje om bladzijden om te slaan.
Niet alleen glasvezel voor tv kijken maar dat trage gedoe met internet, het uploaden van foto's voornamelijk, begint te vervelen.

----------

Maandag 16 augustus. Gisteren geen gordijnen gemaakt maar mij bezig gehouden met allemaal kleine keuteldingetjes zoals het bijvullen van de, jee hoe heet zoiets eigenlijk, in ieder geval het ding wat met voer gevuld is voor de vogels wat aan het vogelhuisje hangt . . .
Mij verbazen over het feit dat dat in een halve dag op is!
Het is werkelijk een komen en gaan van vogels, voornamelijk, kool- en pimpelmezen, een boomklever, volgens mij altijd dezelfde en een grote hoeveelheid jonge mussen, zo schattig!
Het was mooi weer dus tijd om bed te verschonen wat dan buiten kan drogen, ja ik zei het al, gewoon keuteldingetjes.
Gistermiddag weer een prachtige bos gulden roede geplukt voor op het terras, dat staat toch zo mooi!
Roos bezorgde mij nog bijna hartmakke toen ik aan het plukken was.
Ik was wat afgedwaald en ga er altijd van uit dat de honden in mijn omgeving zijn, was nu ook zo, maar ik was in de buurt van een weg gekomen, geen drukke, maar die drol had toch kans gezien om rustig langs de weg te kuieren en 4 auto's te laten stoppen . . .
Dan roep je haar en kijkt zij je aan, en vraagt zich af wat zij fout doet en komt in een volkomen relaxte houding en drafje naar je toe, is ook weer vermakelijk om te zien!
Wat mij vanmorgen verbaasde (ik verbaas mij vaak over kleine dingen en dat betekent dus dat de wereldproblematiek aardig langs mij heen gaat), ik wandelde beneden langs de rivier, aan de buitenkant van Munkfors waar ook hoog gelegen een woonwijk is wat je niet ziet door de hoge begroeiing en je komt geen mens tegen!
Ook dáár wonen toch honden die er uit moeten?
Ik probeerde nog even een foto van het terras met gulden roede te uploaden maar het internet gaat zo traaaaaaag, misschien lukt het vandaag nog . . .

----------

Zondag 15 augustus.
Vandaag precies alweer 9 jaar geleden dat onze Remko overleed, de tijd gaat snel maar vergeten, nee dat nooit, nog geen dag.
 
Rustige zaterdag gehad met lekker gerommeld in en om het huis.
We zien hier nu toch wel al wat gele blaadjes tussen het vermoeide groen hoor, ik weet niet of dat in NL ook zo is, of we zien het omdat wij er midden in wonen.
Vanaf vandaag gaat de zon hier 4 minuten eerder onder dan in NL en nog steeds begint onze dag een uur eerder, grappig hè.
Wij zijn heel benieuwd hoe ons alle Zweedse seizoenen gaan bevallen en kijken er echt naar uit om dit te beleven!
Dick heeft gistermiddag een hele mooie wandeling gemaakt, is door het water, klein stroompje, naar een eiland midden in de rivier gegaan en heeft dat rond gelopen en de honden en hij vonden het méér dan leuk!
Zij (de meisjes) kwamen dan ook nat en afgepeigerd thuis en dan moet het heel wat geweest zijn . . .
Na die wandeling begon het weer te betrekken en ja hoor, fikse stortbuien compleet met een donderklap en nu is het weer gewoon rustig, niet warm, zo'n 11 graden.
Vandaag weer een rustige knutseldag en ik denk dat ik maar eens gordijnen ga maken.
Gordijnen? Huh? Waarom eigenlijk? Niemand kan hier in huis kijken omdat alles op het bos uitkijkt, behalve dan het keukenraam.
Nou gewoon omdat ik dat toch leuker vind staan, nu zo kaal en als het straks vroeg donker is kijk je naar een donker gat.
Wat wel erg leuk is dat in alle Zweedse huizen altijd lampjes voor de ramen staan en vooral in de winter is dat heel leuk en hebben wij dus ook.
Ook nog een nieuwe augustus fotobladzijde gemaakt klik hier

----------

Zaterdag 14 augustus. Gisteren afscheid van L&A, na samen koffie gedronken te hebben, blijft nooit leuk afscheid nemen, dus nu weer stil hier.
De mannen zijn tot halverwege de middag aan de slag gegaan in de keuken met de plinten en opvulstukjes maar om een uur of  3 vond Dick dat het vrijmibo was, hij had totaal geen zin meer terwijl Anne eigenlijk nog wel energie had.
Wij wilden rondjehondje, het werd donker en bewolkt, en eenmaal op de plek aangekomen stortregende het en besloten we terug te gaan, stukje terug en het was weer droog . . .
Ander plekje opgezocht, en daar een half uurtje met de meisjes gelopen, zo spannend weer.
Daarna bij Joke en Anne langs en de camper opgehaald die tijdens ons bezoek bij hen logeerde.
Nog geven een update over de achterhand van Roos, gek genoeg totaal over!
Het was dus, denken wij, gewoon een verrekking in haar rug oid. nou mooi opgelost toch!
Wij gaan nu eens een rustig weekend houden met kleine klusjes, want dat gaat gewoon door natuurlijk.
Net nog buiten koffie gedronken maar het wordt wel bewolkter en voor vanmiddag staat er volgens ons regen op het programma, hoewel ik dat eerst moet zien en dan geloven.
Ik heb niet zoveel vertrouwen meer in geen van de 3 weerapps op mijn mobiel.
Het zou afgelopen week tamelijk regenachtig worden en we hebben prachtig weer gehad met alleen de laatste twee dagen laat in de middag een bui.
Tot nu toe heeft Dick altijd een betaalde weerapp gehad en gek genoeg had hij vaak mooi weer en ik op dezelfde app dan regen!
Rara hoe kan dat?
Is bijna alles met geld te koop dan?
Natuurlijk is dit een geintje, maar toch . . .

Vanmorgen, vers geplukt

----------

Vrijdag 13 augustus. De tijd vliegt, gisteren weer een volle dag gehad.
Uiteindelijk moesten wij nog racen naar Karlstad omdat wij ons toch een beetje verkeken hadden op de tijd en je gewoon op tijd in zo'n sjukhus moet zijn.
Gelukkig allemaal goed gegaan, het lijkt wel een fort daar, Dick kon niet mee naar binnen, ook niet nadat hij had gelogen dat ik geen Engels sprak en hij moest vertalen . . .
Nee daar trapte de dame niet in, want ik hoefde niet te praten voor dat onderzoek, lachen toch!
Na echt waar, 10 minuten liep ik de ellenlange gang weer naar buiten en zijn daarna gelijk naar Ikea gegaan voor wat keukenspullen.
Moesten op tijd terug zijn want Gerry en Frans zouden er om een uur of 2 zijn, en ook dat liep gesmeerd.
Erg gezellig en uiteraard op ons terras thee gedronken.
Daarna hadden we weer haast want om 17.00 uur hadden we afgesproken bij een pannenkoekenhuis om met L, A, J en A pannenkoeken te eten, om dat L&A vandaag vertrekken.
Het was weer gezellig en we hebben erg gelachen, het duurde namelijk hilarisch lang voor wij een pannenkoek op ons bord hadden en laten we het over de tweede pannenkoek al helemaal maar niet hebben!
Maar goed, we zaten fijn buiten in de zon, die wel steeds lager ging staan en na de pannenkoeken, wij durfden het toetje al niet meer te nemen, koffie gedronken bij J&A thuis.
Om een uur of tien weer thuis en zijn daarna snel het mandje in gedoken.
Alweer een leuke en mooie dag gehad!

----------

Donderdag 12 augustus. Een echt vroegertje vanmorgen omdat ik mijn krabbel wilde tikken voor wij naar Karlstad moeten.
Voor het eerst hier een ziekenhuis bezoekje, ook wel apart.
De keuken wordt ook echt heel mooi en kan ik nu gewoon gebruiken en is best spannend, de apparatuur voor het eerst, zonder de fucking manuel te lezen natuurlijk . . .
Was nog grappig want met 6 man is de oude koel/vriescombinatie via het terras, trapje naar beneden en dan nog de keldertrap ook nog omlaag gezeuld, compleet met touwen vastgesnoerd  op zo'n rolkarretje over latten op de trap.
Wel leuk en fijn om met zo'n cluppie samen aan de slag te gaan en dan lukt het ook nog, want dat ding is werkelijk loodzwaar.
We hebben een enorme hulp aan Anne, die fluitend en zingend hier aan het werk is!
Gisteren kregen we een berichtje van Zwolse kennissen die op vakantie in Zweden zijn, dat zij ook langs komen voor een bakkie, gezellig!
Ik mis wel heel erg de leuke feedback via mijn gastenboek, ik kijk altijd uit naar de berichtjes en ik moet daar maar snel verandering in brengen.
Het was net zo mooi buiten, een beetje mistig en het rook zo lekker in het bos, ze zijn een deel aan het kappen, ja hier trek ik dat nog wel met zoveel bos . . .

Vanmorgen

----------

Woensdagmorgen 11 augustus. Geen echte sensationele dag gisteren maar wel heel mooi weer en wel ga je al merken dat de dagen duidelijk korter worden.
Overdag zijn de mannen weer straf bezig geweest met de keuken en waren en onverwachts wat moeilijke, precieze klussen, die ook weer heel goed gelukt zijn.
Tja wat heb ík eigenlijk gedaan?
De hele dag bezig geweest maar als ik er op terug kijk, weet ik het niet.
Wel is de Subaru nog even naar de autodokter geweest want de airco deed het niet en bleek er een leiding totaal verroest te zijn, die gisteren ook gelijk vervangen is, dit zijn geen leuke dingen en hadden we ook niet verwacht.
Inmiddels doet hij het weer als een tierelier, wat dat dan ook moge zijn.
Maar goed, laten we hopen dat dit het laatste mankementje is.
Eind van de dag belletje van Joke, of we zin hadden in bbq en ja uiteraard is leuk en hebben we allemaal onze koelkasten gescand en hebben we weer een gezellige avond gehad compleet met een lekker vuurtje!
Direct komt Anne ook weer helpen want morgen is een klusvrije dag omdat wij naar Karlstad moeten.
Wel leuk omdat ik direct lekker ga koekeloeren en mij buigen over de inrichting van de keukenkasten.

----------

Dinsdagmorgen 10 augustus. Sorry hoor, maar alweer een mooie dag en heb ik alweer een leuke nieuwe wandeling gemaakt.
Wel houdt dat vaak in dat ik dezelfde weg terug ga maar dat vinden de meiden niet erg.
Vandaag besloot ik om weer langs de Klarälven te gaan lopen een stuk waar ik nog niet geweest was.
We hebben weer genoten maar wel moest ik een stuk afdalen naar de rivier wat betekent dat ik hem dan ook weer óp moet en dat is minder briljant.
Maar ik heb bíjna alles voor mijn meisjes over om hen weer een leuk uurtje te bezorgen en dat lukte vandaag weer goed!
Zij gingen totaal uit hun Engelse plaatjes en zijn ook lekker in de rivier geweest, wat ik zelf ook de leukste plekjes vind.
Onderweg moest ik mijn vest uit want het was warm omdat af en toe de zon tevoorschijn kwam.
De keuken schiet al aardig op en ziet er echt heel mooi uit en de mannen zijn gisteren weer de hele dag bezig geweest met pietepeuterig werk, laden in elkaar zetten waar ook nog eens extra inzetladen in bevestigd moeten worden daarna moet alles minutieus afgesteld worden en beide heren zijn zeer precies hierin, waar ik al veel sneller tevreden zou zijn.
Eind van de dag iedereen weer bij elkaar en koffie met gebak wat Annemarie en Leo mee genomen hadden, gezellig toch!
Zoals jullie weten wonen wij aan een grüsweg en is een zijweg van een geasfalteerde weg waar een zeer verwaarloosd huis leeg stond.
En toch, toen het in de verkoop kwam waren er genoeg mensen die er brood in zien om er wat van te maken en . . . dat zijn natuurlijk weer NLers.
Gisteren toen ik langs reed, even gestopt en kennis gemaakt, leuke mensen die er zin in hebben om dit tot hun paleisje te maken en er ook definitief gaan wonen, dus niet als vakantiewoning.
Zij werden op slag verliefd op Roos en Poppie en toen ik de achterklep open deed dook meneer gelijk op onze schatjes, die dat, ook van onbekenden, gelijk weer leuk vonden, iets wat Emma absoluut niet geaccepteerd had.
Binnenkort willen zij met mij over honden praten want dat er eentje komen gaat is duidelijk, grappig toch!

Vanmorgen

----------

Het gastenboek is 'out of order' en dat ligt hem niet aan jullie, niet aan mij, maar aan MY.GB.nl, daar zijn hackers aan de gang geweest!
Als je dus een foutmelding krijgt met 'onveilige site' kun je dat gewoon negeren want er worden geen betalingen gedaan met mijn site en daar gaat het om.
Er wordt gehengeld naar creditcard gegevens etc, en dat is op mijn site niet van toepassing!
Ik wacht het nog een weekje af en als het dan nog hommeles is daar, ga ik er een ander gastenboek op zetten.

Maandagmorgen 9 augustus. Gisteren weer een mooie warme dag vol werkzaamheden, die eindigde in een bak regen.
Annemarie en Leo gingen hun eigen gangetje en zijn ergens in de buurt gaan wandelen.
We hadden natuurlijk ook al gezegd dat zij vakantie hebben en hier het werk nog door gaat, dus minder tijd om samen op te trekken dan wij eigenlijk zouden willen.
Nu is, hopelijk voor de allerlaatste keer, de elektricien aan het werk, een leiding verleggen in de keuken en een buitenlamp installeren boven de tuindeuren.
Eigenlijk heb je daar geen lamp nodig want de tijd dat je buiten zit is alleen in de mooie maanden met lange dagen, maar wij willen dat omdat het ons mooi lijkt als het sneeuwt om daar dan een lamp te hebben, zo'n leuk gezicht.
Gisteren heeft Anne ook de hele dag geholpen met de keuken en dat is natuurlijk superfijn dat wij elkaar kunnen helpen in dit soort situaties.
Ook zij zijn van plan te (laten) verbouwen en kunnen dan onze hulp weer goed gebruiken.
Blij om te weten dat zij ook in de buurt zijn, daarbij erg gezellig!

----------

Zondagmorgen 8 augustus. Ja wat regen hebben wij inderdaad gehad eind van de middag gisteren, maar stelde weinig voor, onder de bomen bleef het droog.
Na de activiteiten in de morgen hebben we ons verder rustig gehouden, om vanmorgen weer kwiek wakker te worden.
Het was erg mistig maar je voelde al aan de atmosfeer dat het een mooie dag gaat worden.
Na het ontbijt zijn wij vroeg met de meiden weer een andere wandeling gaan maken die wij nog niet kenden.
Was erg mooi, langs de Klarälven en zo grappig kwamen uit bij een mooi zandstrand, verwacht je niet eigenlijk toch.
Wel hadden wij dit gezien vanaf de brug en ik was erg nieuwsgierig hoe je daar kon komen, dus gingen we dat vanmorgen doen in het kader van directe omgeving verkennen.
Een hele leuke wandeling die je nog verder kon uitbreiden maar die bewaren we voor de volgende keer.
Grappig, want weer geen mens tegen gekomen, was het mistig op heenweg en terug had de krachtige zon het meeste van de mist al verdreven en verheugden wij op onze thuiskomst en lekker buiten koffie drinken!
Hebben we dus gedaan en onze bezoekers zijn geen vroege vogels dus was alles nog volledig in rust toen wij thuis kwamen.
Ondertussen ben ik bezig om het inductie koken te leren . . . is effe wennen hoor.
Beginnersfoutje: opengebarsten knakworsten. 

----------

Zaterdagmorgen 7 augustus. Je houdt het niet voor mogelijk en ook wij hadden dit niet kunnen bedenken, maar tot nu toe hebben we een druk leven in Zweden . . . vandaar gisteren geen krabbel.
Na de wandeling gistermorgen (stelt nog steeds niet heel veel voor vanwege PHPD) kwamen Joke en Anne, want Anne ging Dick helpen met de keuken in te richten.
Joke, Annemarie en ik zouden naar Hagfors gaan voor de boodschappen.
Na een zeer lange koffieronde, fijn op het buitenterras met heerlijk weer, zijn de dames op stap gegaan.
Bij de Lidl daar was het alsof wij in NL waren, zeer veel van onze landgenoten hadden het idee gehad om daar naar toe te gaan (heel veel vakantiegangers).
Onderweg Annemarie nog wat leuke dingetjes laten zien en eigenlijk kwamen wij laat in de middag pas thuis.
Toen was het opschieten geblazen want wij moesten, nee wílden, om 18.00 uur in Eksharad zijn want daar hadden we gereserveerd op een 'Countrypaardencamping' bbq en met live muziek.
Het was echt geweldig, de bbq heel goed en zeer uitgebreid en de muziek was uit de kunst!
Eén Zweedse jongen die zo fantastisch zong en gitaar speelde, prachtig gewoon en hij wist mij erg te ontroeren met zijn uniek mooie stem!
Na het eten zijn wij bij een gezellig houtvuur gaan zitten, dat is hier altijd in Zweden, iedereen stookt vuurtjes, wij dus ook vaak!
Kortom we hebben enorm genoten en gingen om een uur of 11 terug en Joke en ik waren de BOB.
Nou mensen, de immens grote lampen op de auto zijn echt een must hoor, je rijdt door de natuur over smalle onverlichte wegen, je rijdt dan ook niet harder dan 50 á 60 km. en bent constant attent op wild voor je auto, wat gelukkig niet gebeurd is.
Nu ook een snelle tik, Dick is met de meisjes weg want over 3 kwartier vertrekken wij met iedereen naar de veiling, voor Annemarie en Leo ook eens leuk om mee te maken, daarna is het weer tijd voor de waterval en als we dán thuis komen ben ik er effe klaar mee, en wil ik rustmomenten . . .
Dat maakt het wel zo makkelijk als je bezoek hebt met eigen caravan of camper, ook voor hen fijn om zich weer een tijdje terug te trekken!
O ja, het schijnt nu ander weer te gaan worden, vanmiddag regen voorspeld.

Superavond mensen! Dick, ik, Anne, Joke, Leo en Annemarie

----------

Donderdagmorgen 5 augustus. Het bleek gisteren nog veel verwarrender te worden want de Bosch afwasmachine bleek niet te passen in de Ikea keuken, wel gdvd.
Het passen bleek geen probleem maar de deur kon niet genoeg open, kortom een technisch probleem wat er voor jullie niets toe doet maar ook niet eenvoudig of gewoon niet op te lossen viel.
We voorzagen al heel veel toestanden want de verpakking van de machine lag al op de stort en zie dan maar eens iets terug te brengen en hetzelfde geld (aardig wat in dit geval want ik wilde juist een afwasmachine met een lichtje op de vloer ahummm) terug te krijgen.
Kortom met die wetenschap en probleem stapten wij het bed in wat er in resulteerde dat Dick vannacht niet kon slapen en uit bed gegaan is.
Uiteindelijk kwam hij er weer in en had de oplossing gevonden dmv veel googelen!
Er is speciaal voor deze machines in Ikea keukens een mooie oplossing bedacht die Dick ook al gelijk besteld heeft, wat nog een fors schepje op de afwasmachineprijs gedaan heeft, maar geen ander keuze.
Maar desalniettemin gisteren weer een heel gezellige, prachtige zonnige dag met veel lachen gehad en afgesloten met een lekkere bbq op ons fijne buitenterras.
Het is niet allemaal kommer en kwel hoor.
Straks komt Olav om de elektriciteit in het plafond aan te sluiten en hopen dan dat alles het doet.
Dick gaat vandaag weer een dag aan de keuken besteden, Annemarie en Leo gaan de buurt verkennen en ik?
Nog geen idee, misschien Dick wel helpen hoewel dat ws niet hoeft . . . maar ik kan ook eens de gebruiksaanwijzingen van de keukenapparatuur bestuderen . . .
O ja, wel leuk weer, als nieuwe Zweed zijn we uitgenodigd om gratis Zweedse lessen te gaan volgen binnenkort en dat gaan we dus zeker doen, allicht steek je er iets van op!
Wij wisten al dat dit voor nieuwe inwoners bestaat, maar door corona heeft dat een wel een hele tijd stil gelegen en wisten ook niet dat zij hier weer mee gingen starten.
Er zijn  verschillende cursussen, eentje voor mensen zoals wij, die hier niet hoeven te werken en eentje die verplicht is voor immigranten die de arbeidsmarkt op moeten.

----------

Woensdagmorgen 4 augustus. Godsamme wat gebeurt er weer een hoop hier.
Soms loopt het ons wel wat dun over de schoenen . . .
Gisteren weer de hele dag de elektraman en helaas is het nog niet af en komt hij volgende week weer alleen wist hij niet nog welke dag . . .
En ontdekte wij gisteravond dat er geen elektriciteit is aan de linkerwand van de keuken, waar de kookplaat (die niet pastte, nu wel gelukkig)) en de afwasmachine die aan die wand zit.
Met veel moeite vanmorgen elektraman aan de lijn gekregen en via hem komt er morgen weer iemand anders om dat te herstellen, hij bleek een aansluiting vergeten te zijn . . .
Onze veel geprezen Marcel kwam vanmorgen om de afwasmachine te plaatsen en ook heeft hij zich over de inductieplaat gebogen en ja hoor, zit er nu keurig in en werkt ook nog, omdat hij op een andere groep zit.
Jaha een prachtige nieuwe stoppenkast, zo modern . . .
De vorige eigenaar van het huis, Stig Anderson, weet niet wat hij ziet als hij vanaf zijn wolkje naar beneden kijkt!
Ja inderdaad Anja, het is een paleisje aan het worden!
Grappig genoeg zei iemand laatst tegen mij dat het wel lijkt alsof ik geen heimwee heb en inderdaad, ik heb totaal geen heimwee naar NL.
'Heimwee' is Duits en betekent huispijn en als ik iets niet heb is het huispijn!
Wel zou ik kinderen en kleinkinderen wel weer eens willen besnuffelen, wat zij niet meer willen, maar jullie begrijpen mij wel.
Op dit moment zou ik wel bij Wendy willen zijn want gisteren is haar DH Jari ingeslapen, het ging echt niet meer, en voor een DH is zij best oud geworden, ruim 12 jaar.
Ja diep verdriet en dat gevoel is voor ons ook nog maar ruim 2 maanden geleden en bezorgt mij gelijk ook weer veel tranen.
Als er zoiets gebeurt voel je je toch wel een eind weg.
Verder ja Evert en Tineke, gistermiddag kwamen Leo, Annemarie en Freddy en staan hier heerlijk op een prachtig plekje en is uiteraard weer heel gezellig!
Op dit moment zitten ze nog fijn voor hun caravannetje in de zon omdat het hier een hoop kabaal is, binnen wordt er geboord en buiten een stukje verder zijn er diverse tuinlieden bezig met lawaai maken van maaien en met bosmaaiers, grrrrr
Ondertussen is Dick bezig met diverse mensen te bellen over 35 schijven proberen afspraken voor onze voertuigen te maken, nou dat is ook niet eenvoudig hoor, de één spreekt wat beter Engels dan de ander en daarbij die godvergeten herrie!
Zo een warrig verhaaltje vandaag en is precies zoals ik mij voel . . .

Foto van vanmorgen, stairway to heaven naar Emma, naar Jari?

----------

Dinsdagmorgen 3 augustus. Vanmorgen was Peter, de elektraman er al weer vroeg, om 7.40 uur! Hij is gisteren de  hele dag bezig geweest met leidingen in de kelder en keuken, stopcontacten aanleggen etc.
Voor vandaag staat er een nieuwe 'stoppenkast' op het programma, we hadden nog zo'n ouderwetse, met van die porseleinen stoppen!
Het hele huis is een enorme zooi, door de beneden verdieping verspreid staan half afgebouwde keukenkasten, geen stroom, afgebroken keuken, nou helemaal geen keuken dus en alles staat door elkaar en op elkaar.
Wat zullen wij blij zijn als dit voorbij is, pfff,
Maar goed, het is mooi weer, de zon schijnt.
Ook de Peugeot heeft weer een nieuw contactslot en wordt vandaag aangemeld voor de keuring, de camper en aanhanger moeten ook nog, maar de camper moet eerst naar de garage omdat één achterremlicht het niet doet en dan komt hij niet door de keuring, dat is duidelijk.
Maar ja hè, Zweden en vakantie, de meeste garages gaan vandaag weer open evenals het keuringstation.
De garage waar wij nu met de Subaru en Peugeot geweest zijn kan onze camper niet hebben, geen brug voor en te laag, dus daar moet iets anders voor komen.
Ook de Subaru wil graag weer even naar de garage  . . . de net vernieuwde airco doet het niet goed . . . afspraak voor volgende week.
Gisteren een gezellige afsluiting van de dag, onverwachts kwamen Joke en Anne even langs en ook Jan en Nel waren hier al, en dat is dan leuk babbelen!
Vandaag komen Leo en Annemarie en ook dat zijn gezellige mensen die niet om spraakstof verlegen zitten!
Hier even een foto van de knoppenkast op dit moment, maar of ik hem kan plaatsen zo weet ik niet want ik merkte net al dat het internet belachelijk traaaaaag is.
O ja nog een juli bladzijde gemaakt en er acheraan nog een augustuspagina KLIK HIER

----------

Maandagmorgen 2 augustus. Groot nieuws, de elektricien is er en al om voor 8 uur!
Dit is een reuze aardige man die zich van onze ergernissen totaal niet bewust is, en we laten dit ook zo, ook de vorige keren was hij zo mooi op tijd, dus hem treft geen enkele blaam.
Hij wordt gewoon ingehuurd als zzp'er door een groot bedrijf, waar ze de communicatie op zijn Zweeds uitvoeren.
Laatst had Dick een wandeling gemaakt op een erg afgelegen stuk bos waarvan ik vertelde van dat compleet ingerichte overnachtingshutje en daar in de buurt had hij een groot frambozenveld gezien.
Dus wij gisteren met de auto daar naar toe en wilde Dick ook eens met deze auto echt terrein rijden, dus in de lage gearing (wat dat dan ook moge zijn, iets met tandwielen geloof ik)
Nou hij deed dit op z'n gemakkie hoor, prachtig, diepe modder plassen, wel over een soort paden waar de Peugeot zijn neusje voor ophaalt.
Het deed mij denken aan héél lang geleden, toen hadden wij een lange Landrover, een auto die nog veel ruiger is, dat vonden onze kinderen toen ook puur kicken!
Daar deden we échte stoere dingen mee (en ik gewoon de boodschappen haha) maar wij nog een stuk jonger en absoluut avontuurlijker . . .
Maar de tand des tijds heeft ook fors aan ons geknaagd en hebben we het verder gehouden bij frambozen plukken.
De oogst viel erg tegen, we hadden samen maar 355 gram maar goed, toch 2 potjes jam van kunnen maken.
Ons bezoek doet een dagje langer over de reis, groot gelijk, had ik al voorspeld, het eind hier naar toe valt tegen, vooral als je die lange einden rijden niet gewend bent.
Als je hier naar toe rijdt met camper cq caravan kun je gerust, om het leuk te houden, 4 dagen uittrekken en wat wij ook altijd zeggen, je vakantiereis begint als je instapt!
Het is ook zonde als je overal langs heen jaagt, vooral als je voor het eerst in de Scandinavische landen bent!
De eerst volgende keer dat wij weer naar NL rijden, willen we ook een relaxte leuke route en zullen zeker door Denemarken gaan, ik hoef niet snel maar wel leuk!
O ja Agnes ik had die ratels eigenlijk beter kleppers kunnen noemen en om Wally van het wild af te houden, oei dat is moeilijker, ook wij zien niet altijd wat er gebeurt en eigenlijk is dat natuurlijk best eng!
Dit vogeltje, volgens mij een jong sijsje, komt hier regelmatig, wat water drinken en lijkt ook uit te rusten.

----------

Zondagmorgen 1 augustus. Gisteravond voor het eerst een kaarsje aan en dat betekent dat het dus al duidelijk donkerder wordt maar nog altijd is het hier een uur langer licht dan in NL!
Ook Joke en Anne zijn weer terug van een mooie reis door het noorden en kwamen gelijk hier kijken naar de ontwikkelingen, gezellig weer!
Zij gingen met een bezwaard hart weg vanwege hulp bij de verbouwing maar dat vonden wij toch echt niet nodig, daar hadden of hebben we de mannen voor.
Wij verheugen ons ook weer op het camperen maar vooralsnog geen tijd voor en ik denk zo maar dat het voor het eerst in oktober gaat worden als wij naar NL gaan.
Hopelijk ziet volgend jaar het er weer anders uit en gaan we weer heerlijk op pad en zal ook regelmatig een weekje of zo met hen zijn, geweldig vooruitzicht toch!
Net bij de wandeling weer een geel boeket geplukt, boerenwormkruid en gulden roede, mooie combi en heb ook een bosje op de tafel staan, met een paar laatste kleine lupinen.
Omdat wij waarschijnlijk morgen ons bezoek verwachten hebben we ook opgeruimd . . . jeetje wat een verschil én . . .
Zo leuk toen we gisteren aan de eettafel zaten bij ons nieuwe raam tijdens het eten, kon ik eekje en vele vogels bekijken, geweldig!
Met Roos gaat alles ok en zij wordt nu in- en uit de auto getild, maar gelukkig heb ik morgen de 'hondenauto' (Peugeot) weer terug en hoeft dat niet meer, is een veel lagere opstap door de zijschuifdeur.
Haha ik moest echt lachen Agnes om je vraag over die wildratel!
Geloof zeker dat je dit niet kunt vinden want dit woord komt uit mijn eigen vocabulaire!
Ik heb deze twee dingen, volgens mij home made, gekocht bij een loppis (rommelmarkt) en daar was de uitleg dat je daarmee het wild weg jaagt, vandaar mijn eigen creatie, ik verzin ze waar je bij staat
 
----------

Zaterdagmorgen 31 juli. Ha Marian, ja zeker veel werk maar het is natuurlijk wel zo dat al het zware werk voor ons gedaan wórdt! Blijft trouwens nog genoeg over hoor want de mannen ruimen niets achter hun kont op, alleen het puin nam Marcel mee om zijn eigen straatje op te hogen.
Het is ook grappig om de foto's van vóór en na te zien maar dat komt hier nog wel, als we echt klaar zijn.
En Dick doet zelf ook een groot deel, zoals het installeren van de keuken, maar ja dat staat nu even stil omdat die . . . elektricien niet is gekomen en daar hadden we toch wel opgerekend.
Want vandaag zijn in NL weer hele leuke vrienden ingestapt en komen met auto en caravan deze kant op, en ja we hadden zo graag gehad dat de keuken dan klaar zou zijn.
Ik moet bijna (wat? dat doe ik al ) een schema maken om de bezoeken te stroomlijnen!
Gistermiddag zijn we naar Olsätter geweest naar de Bolist, ook al zo'n mannen winkel, ik zie helemaal geen andere winkels meer geloof ik.
We hebben gele verf tekort en dat moet dan gemaakt worden vanwege de speciale kleur geel.
Ik sta altijd gebiologeerd naar dat automatische mengen te kijken, een druppeltje groen, een druppeltje rose en nog wat meer en daarna in dat rammelvak en huppakee klaar is de verf met exact de kleur die je daarvoor had.
Eigenlijk niks bijzonders hoor, dat weet ik, en heb dat in NL bij de Gamma ook wel eens staan bekijken.
Maar ach, we beleven niet zoveel dus is verf mengen al een happening geworden . . .
Niet alles is rozengeur en maneschijn hier.
Vorige week zag ik dat Roos tijdens het spelen met poppie buiten even snel door haar achterhand zakte, ik schrok maar dacht gelijk dat dit een enkelvoudige actie was, althans dat hoopte ik natuurlijk.
Ik vertelde dat tegen Dick en het was o hmm totdat hij het gisteren hier in de kamer zag en er van schrok.
Toen hij net met hen wegging sprong zij niet de auto in en bleef met een lage achterhand voor de auto staan, Dick riep mij en ja duidelijk.
Zij is verder totaal normaal, actief en vrolijk en absoluut geen pijn, maar dit moeten we toch wel even in de smiezen houden natuurlijk, want gewoon is het niet uiteraard.
Bah wat hangt ons nou weer boven het hoofd?
Maar we hebben wel een goed aalbessenjaar . . .


----------

 Vrijdagmorgen 30 juli. Allereerst gisteren, niks aan de hand met de honden of Dick hoor, gewoon weer een nieuw wandelplekje met op het eind een leuke overnachtingshut onderweg midden in het bos!
Zo mooi, zelfs hout, lucifers, een transistorradiootje en nog veel meer bruikbare dingetjes!
Alles is heel en gewoon vrij te gebruiken, daar moet je in NL nou eens mee komen . . .
Verder zoals al verwacht, geen elektricien vanmorgen . . . dat is de andere kant van Zweden . . .
Je hoeft niet te bellen, wordt niet opgenomen . . .
Nu maar afwachten of hij maandag komt . . .
Soms word je er een beetje moedeloos van want je wilt gewoon voort in je huis!
Dick is alle kastjes in elkaar aan het zetten en we verbazen ons steeds weer over die verpakkingen, wat een innovatieve oplossingen zeg, een wetenschap op zich!
We vinden het gewoon jammer om alles naar de stort te brengen want zelfs de verpakkingen zien er mooi uit.
Vanmorgen ben ik met de meiden weer een ander stukje gaan lopen, langs de Klarälven en heb geprobeerd voor de allerlaatste keer om Roos, heel nonchalant het bruggetje over de rivier te loodsen, zij trapte er niet in, niet óp dus.
Ik heb het verder niet geprobeerd met haar want ik zag zoveel stresssignalen, dat doe ik haar dus nooit meer aan.
Grappig want zodra ik mij na 5 meter omdraaide, was zij zó opgelucht, schudden (is afwentelen van stress bij honden waar ik jaloers op ben!) blij heen en weer rennen en springen, zo leuk om dat te zien!
Toen ben ik maar de andere kant langs gegaan en was alle geestelijke leed weer geleden.
Omdat ik gisteren de vraag kreeg om foto's te plaatsen van onze 'verbouwing', heb ik mij er maar toe gezet want wilde eigenlijk een apart hoofdstuk hier over maken, maar zo is het ook ok.
KLIK HIER
O ja, gisteren had ik haast met tikken en zag later wat tickvauten staan die ik inmiddels verbeterd heb, deze doen zeer aan mijn ogen, maar ben mij er terdege van bewust dat ik ook wel eens een taalfoutje maak hoor. 

----------

Donderdagmorgen 29 juli. En elke dag weer een stukje verder in de ontwikkeling van de keuken.
Gisteren de eerste straal water uit de nieuwe kraan, oh how exiting . . .
Waar een mens al niet blij van kan zijn, gewoon dus niet meer hoeven afwassen in de wc annex badkamer, in de wasbak.
Er moet nog veel gebeuren hoor en denk maar niet dat dit zo maar gaat.
Gisteren hebben de werkmannen (gelukkig NLers waar je afspraken mee kúnt maken en ze dan ook nakomen) wel een gat geboord naar buiten waar de afzuigkap komt, ook dat is al een klus, door die dikke wand heen.
Straks gaan we 'even' naar Hagfors naar de ultieme mannenwinkel, nog meer dan die waar ik het al eens over gehad heb, dingen kopen waar ik geen verstand van heb en ook niet van wil krijgen.
En dat 'even' is dus 35 km verder.
Als het goed is, mind you, komt morgen de elektriciën . . . maar het is in Zweden zo, eerst zien en dan geloven.
Het is echt omdat je er in het dagelijkse leven normaal niet zo veel mee te maken hebt, maar dit land heeft wel aparte dingen hoor, zoals als de vele schijven waar dingen over lopen.
Zweden is een afwachtend en vooral geduldig volk en het gevolg is dan ook dat niemand hier een stap harder doet, dat is echt de cultuur hier.
Die mentaliteit heeft voor- en nadelen waarvan wij voorlopig vaak alleen nog maar de nadelen van zien . . .
Het is een extreem tolerant gedoe hier wat zich nu al goed gaat wreken, zie de grote steden met hun enorm hoge misdaadcijfers waar ze zich geen raad meer mee weten.
Nederland is gewaarschuwd, koekel er maar eens op los . . . 
Godzijdank hebben wij de keuze voor een minidorpje gemaakt en genieten van de stilte en de rustgevende natuur, hoewel Dick nu toch wel errug lang met de meiden weg is . . .
Ben benieuwd of hij genoten heeft van de natuur of met de tenen krom in de schoenen gelopen heeft . . . horen jullie morgen.

----------

Woensdagmorgen 28 juli. Gisteren eind van de middag pittige stortbuien gehad, een mooi gezicht en daarbij gewoon een lekkere temperatuur en tuindeuren open!
Nu weer heerlijk buiten met af en toe zon en wolken maar ik heb al gezien dat er vandaag ook weer regen komt.
Van de week vroeg een Deen aan Dick, hij logeert aan de overkant in het NL vakantiehuis, waarom die Zweden nou zulke gekke grote koplampen op hun auto's hebben.
Hij vond dat gevaarlijk omdat je je tegenligger verblindt, maar dat ziet hij niet juist want het is gewoon ons grote licht, wat je als normale burger uit doet als er een tegenligger aan komt.
Ik kan mij die vraag voorstellen als je zelf in een plat, overzichtelijk land woont net als NL.
Dus leg ik het hier ook maar even voor jullie uit want ook ik zou het uitsloverig vinden hoor, wat ik vroeger natuurlijk ook vond!
Hier, zeker vanaf de grote meren heb je alleen maar onverlichte 2 baanswegen, veel bochten en allemaal bossen en ja het barst hier van het wild.
In dit land is er elke 10 minuten een aanrijding met wild, en dat zijn dan alleen nog de geregistreerde gevallen!
Reken maar uit, 6 per uur en dat 24x per dag!
Bij de autoverzekering heb je normaal zoals in NL een eigen risico, dat is hier ook, behalve als je een wildaanrijding krijgt, dan geldt er geen eigen risico.
In de auto heb je ook een reflecterende band die je, als je een aanrijding krijgt, op de plek om een boom moet doen en ook gelijk 112 bellen.
Inmiddels heb je ook van die ledstrips maar die schijnen toch minder te bevallen dan de grote koplampen.
Die lampen zijn dus gewoon bedoeld om een breed en lang stuk weg te verlichten en heel nuttig hier, in de winter zijn de dagen hier heel kort en de nachten lang.
Gisteren ook weer een nieuwe fotobladzijde gemaakt KLIK HIER

----------


Dinsdagmorgen 27 juli. Dank jullie wel voor de ongeruste berichtjes over o.a. het gevaar van de wolven!
Is helemaal waar, het is duidelijk opletten geblazen, er valt met wilde dieren zeker niet te spotten.
Over het algemeen zijn wilde dieren schuw en mijden contacten met mensen maar ja, als zo'n vriendelijk kwispelende Engelse setter in het territorium van een roedel wolven terecht komt, is er geen houden meer aan, dan helpt een nederige houding en zachtjes lief kwispelen echt niet meer.
We zullen nog voorzichtiger worden maar gevaar is er altijd.
Als je in NL je hond kwijt bent geraakt tijdens het wandelen sterf je duizend doden bij het idee alleen al dat zij op een drukke weg terecht komen en inderdaad Lia, vergeet de wilde zwijnen op de Veluwe niet en die zijn volgens mij een nog veel groter gevaar!
Eerlijk gezegd zijn we ons na al die jaren camperen in het wild en meestal in Scandinavië, nooit zo echt bewust geweest van gevaren, ook omdat wij al veel menselijke en dierlijke geuren verspreiden op locatie waar wilde dieren nou niet echt op zitten wachten.
Toevallig zei ik gisteren, we lopen al 48 jaar jaar met meerdere honden elke dag door natuurgebieden en daarvan héél veel in de Noordse landen en er is echt nog nooit iets gebeurd of bijna iets overkomen.
Wel is járen geleden onze Gordon Julia in Drenthe eens door een adder in haar lip gebeten en wij zsm naar een da zijn gegaan, en honden worden veelal in hun lip gebeten door deze dieren omdat zij er aan snuffelen.
En juist de beet in een lip is niet desastreus.
Ook wil ik nog even iets nuanceren, ik gebruikte gisteren het woord 'jekkeren' maar dit is behoorlijk overdreven want wij hebben geen fanatiek jagende honden en daarbij zijn zij verschrikkelijk gehoorzaam en is normaal gesproken 1x roepen of fluiten voldoende om hen in een sneltreinvaart weer bij ons te krijgen.
Juist dit gegeven maakt dat wij hen ook heel makkelijk los laten lopen in vreemde gebieden, we vertrouwen hen bijna volledig, ik zeg 'bijna' omdat er voor ons echt geen gehoorzamere honden zijn dan onze Gordons altijd zijn geweest, bij onze Engelsen nemen wij dit begrip wat ruimer haha
Maar wij, en onze honden zijn ook niet heiliger dan de paus, want eventjes een tiental metertjes achter een ree, vos of konijntje rennen is het ultieme voor onze meiden en daarbij, nog nooit heeft dan ook maar één van onze honden iets gepakt!

Wij vinden dat onze honden een fijn leven met veel vrijheid en belevenissen moeten hebben en vooral geen bankhangers mogen zijn, jaha na de wandelingen!
'Bankhangers' zijn er al veel teveel van helaas . . . hondjes die alleen een rondje aan de lijn om het huis maken . . . 

----------

Maandagmorgen 26 juli. Een rustig wandelingetje vanmorgen in een rustig maar niet afgelegen gebiedje.
Was gisteren een ander verhaal.
Toen ik gistermiddag met de meiden naar een afgelegen gebied ging, waar ik dagelijks kom (ligt gewoon achter ons huis!), zag ik plotseling dat Roos en poppie ergens achter aan jekkerden.
Ik kon niet zien wat, want het was tussen de bomen tegen een beboste, rotsenhevel op, waren totaal uit beeld.
Ik riep 2x en daar kwamen zij aan met een vrolijke bek en houding, het was kennelijk leuk geweest.
En hóe leuk merkte ik binnen 10 minuten toen ik in de buurt van de auto kwam en ik heuvelopwaarts ging en net het dak van de auto zag.
Poppetje rende voor mij uit en eenmaal uit beeld, een vreselijk geblaf, paniekerig gegil,en angstig gejank duidelijk van een erg bange jonge hond, dacht ik dus nog
Ik schrok maar hoorde gelijk dat dit Laura niet was . . . . en weet meer dan 100% zeker dat mijn honden een andere hond nooit kwaad zouden doen.
Er is daar echt nooit iemand en nu ook niet, geen wandelaar of enkele auto, helemaal niets.
Toen ik poppetje in zicht had stond zij met een verbaasde belangstellende blik heuvelopwaarts te kijken en wist ik het al, dit moet een ontmoeting met een wolvenpup geweest zijn!
Volwassen wolven blaffen eigenlijk nooit maar wolvenpuppen, en zeker eentje die bang is, blaft wel.
Ik weet het gewoon zeker en dat kon ik ook aan de houding van onze meiden zien, zij dachten gewoon met een angstige hond te maken te hebben, want met ander wild  zijn zij veel fanatieker.
Jammer dat poppie voor mij uit liep anders had ik hem/haar zeker gezien!
En toch, nee ik zit absoluut niet te wachten op deze ontmoetingen maar is hier niet ongewoon gezien het feit dat in dit deel van Zweden de grootste wolvenpopulatie leeft.
Wel is mij nu toch wel duidelijk dat ik de wildratel mee moet nemen het bos in als afschrikking, hij ligt nu braaf op de kapstok te wachten . . .

----------

Zondagmorgen 25 juli. Het wordt weer een warme dag vandaag. We stonden vroeg op omdat er veel te doen is vandaag en we ook de dringende behoefte hadden om weer eens samen met de meiden onze directe omgeving wat te verkennen.
Dick heeft een supergoede app ontdekt met topografische kaarten en hebben in de nabijheid  van onze woonplaats mooie plekken opgezocht.
Het waren weer allemaal ohhh's en ahhh's vannmorgen, mijn god je zult toch maar in zo'n omgeving wonen . . . je komt ook geen ziel tegen.
Ons huis is al een droomhuis maar de omgeving is fantastisch met zoveel prachtige camperplekjes, waar het kwijl ons van door de bakkes loopt.
Wij zijn ons er echt terdege van bewust dat we echt bofkonten zijn en toch de stap hebben durven nemen!
Ik geef toe, we hebben hem snel gemaakt, al lag hij natuurlijk al jaren in de week, en zijn dan ook heel blij dat we het waar gemaakt hebben, ik weet zeker dat wij er anders altijd spijt van hadden gehad.
Helaas laten mijn phpdtjes het niet toe om een echt lange wandeling te maken, heel lastig maar daar moet ook nodig eens iets aan gebeuren.
De meiden hebben genoten want er lag ook een klein plasje waar zij konden afkoelen, én stinken én smerig, oh niet tekort, maar vinden wij verder niet erg. 
Alweer lekker buiten koffie gedronken mét prinsessentaart, en Dick staat nu de keukenmuur te verven waar de mannen morgen aan de gang gaan met het aanrecht en de kraan.
De volgens ons tientallen jaren oude wasmachine (stond hier nog in het huis) staat lekker te draaien en maakt grappige geluidjes . . .
Ja hoor Agnes, wij weten het, de echte grote projecten voor dit jaar zijn bijna achter de rug, de keuken is het laatste wat wij voor de winter doen en daarna allerlei kleinere dingen in huis, zoals onze slaap- en de logeerkamer.
Maar zoals zo vaak wegen de laatste loodjes het zwaarst en hopen toch echt eind van de week bijna klaar te zijn met de keuken en verheug ik mij als een klein kind op de afwasmachine, speciaal uitgezocht met een lichtbeampje op de grond die de tijd aan geeft hoelang hij nog moet . . .
Voor volgend jaar is het grote project, een nieuw dezelfde terras aan de voorkant van het huis en een carport.
Dat laatste hadden wij al willen doen, maar willen net niet de bodem van de portemonnee zien dus laten we dat ook tot volgend jaar wachten.
Alles heeft al bakken met geld gekost.
Foto van de wandeling van vanmorgen, zie de girls in het watertje terwijl Roos helemaal niet 'waterig' is.

----------

Zaterdagmorgen 24 juli. Ongelofelijk wat hebben wij een prachtige zomer hier, elke avond buiten zitten tot bedtijd zo'n beetje, komt natuurlijk ook omdat wij geen tv hebben!
Volgende week schijnen wij een paar dagen buien te krijgen en ik denk dat de natuur hier blij mee zal zijn.
Helaas gisteren geen krabbeltijd gehad.
We besloten om gelijk na het honden wandelen in de vroeg ochtend naar Karlstad te gaan voor wat keukenboodschappen en een Peugeot garage op te zoeken want het contactslot van onze Peugeot heeft vervelende kuren, je moet heel wat pielen voor je hem tot werken toe kan bewegen, ook moet hij binnenkort voor de keuring ivm een Zweeds kenteken.
En uiteraard ben je bang dat dit (kapot slot dus) op een gegeven moment helemaal niet meer zal gaan en dan sta je daar.
Wij willen altijd op tijd weg omdat poppetje het echt niet fijn vindt om lang alleen te zijn en wij zelf er ook steeds meer moeite mee krijgen om hen sowieso alleen thuis te laten.
Uiteindelijk kwamen wij toch om tegen vieren in de middag pas thuis, blèhhh
Nieuw slot voor de auto besteld en verder wat keuken spulletjes gekocht, niet de leuke 'aankleeddingetjes' maar de noodzakelijke voor het inbouwen.
Het 'leuke' werk wil ik bewaren totdat het echt af is.
Eergisteravond had ik een aantal uur besteed aan fotobladzijden maar het uploaden werd mij niet gegund, te traag en ik zag foute foto's en dit heb ik gisteravond nog voor elkaar gemaakt dus nu wel KLIK HIER, begint gewoon weer op pagina 1
Foto van vanmorgen, daarna snel de parasol op!


----------

Donderdagmorgen 22 juli. Een hoop gekrijs buiten, net heb ik de vogelvoerbakjes met gedroogde meelwormen en zonnebloempit kernen en het water weer bijgevuld en die grote zwart witte vogels, ik geloof eksters zijn er als de eksters bij.
Ze ergeren mij wel een beetje want zij jagen de kleine, leuke vogels weg
Van Dick mag ik dat niet zeggen want het zijn ook vogels en die willen ook eten.
Eigenlijk heb ik vandaag niet zo heel veel te vertellen want we hebben niet zo veel gedaan . . .
Jeetje hoe kan ik dít nou zeggen in godsnaam, we zijn gewoon de hele dag bezig!
Maar ik bedoel dat er geen shocking dingen gebeurd zijn en het keukenvloertje is zo prachtig geworden!
Wij wilden eerst de hele beneden verdieping iets nieuws maar Joke kwam met het idee om het zeil uit de keuken te slopen en de houten vloer te gebruiken net als in de kamer waar de houten vloer al gewoon in gebruik was.
Dat verwijderen was geen sinecure, het zeil was geplakt op een onderlaag en die onderlaag was gespijkerd met honderden kleine spijkertjes op de vloer.
Het blijkt een supergoed idee van Joke te zijn!
Hier in Zweden zijn ze ongelofelijk gek op spijkers, werkelijk overal talloze spijkers en ook van die enorme joekels.
Ik zei al dat als een Zweeds huis afbrandt er een stenen schoorsteen en een berg spijkers over blijft . . .
Na het verwijderen van het keukenzeil bleek er inderdaad ook een mooi houten vloertje te liggen, effe schuren en lakken.
Het schuren heeft onze onvolprezen Marcel gedaan en het lakken gaat Dick nu aan beginnen, dit moet 2x maar is droog binnen een paar uur.
Hier onder een foto van het boeket uit de natuur wat Dick vanmorgen meenam van de wandeling, mooi hè, voor mij echt de mooiste boeketten en veel mooier dan de gearrangeerde boeketten van een bloemenzaak!
Ook een nieuwe julibladzijde gemaakt KLIK HIER, ben al aan de volgende bezig.
En oh ja, Dick kwam gistermiddag ook thuis met een 'verrassing', cantharellen, zelf geplukt.
Maar ik weet echt niet wat ik er mee moet, ik lust geen paddenstoelen en daarbij heb ik geen tijd en zin om een recept op te zoeken en is mijn kookgelegenheid nou ook niet om over naar huis te schrijven.
Afwassen en water halen doe ik in de wasbak in de wc.
Nee hij vond mijn reactie beneden peil en dat kan ik mij dan ook wel weer voorstellen.
  
----------

Woensdagmiddag 21 juli. Nu is het wel duidelijk voor ons, het verschil tussen NL en Zweden als je je in een landklimaat bevindt!
Zo stabiel als het weer hier is, zo fijn, soms een paar dagen wat meer zon en dan weer wat minder net als de temperatuur, maar veel verschil zit er niet tussen.
Ook komen wij er achter, nouuu dat was al zo, hoe ongelofelijk veel dingen over enorm veel schijven gaan, vanmorgen ruim een uur bij de artsencentrale gezeten om een simpel pilletje te bemachtigen, even hier wachten even daar wachten, op 4 verschillende plekjes gezeten en toen ik eenmaal het recept had, uh per mail naar de apotheek gestuurd was, bleek dat zij het daar nog niet ontvangen hadden.
In NL is een telefoontje van de apotheek voldoende naar de huisarts die er trouwens ook nog eens naast was maar hier heb je een ander verhaal.
Ik werd terug gestuurd naar de dokter voor een papieren recept en helaas, lunchtime dus gesloten en naar de apo hoefde ik ook niet te gaan, ook lunchtijd . . .
Dus gewoon vanmiddag maar weer terug gaan en dan hopen dat het er is.
Momenteel weer een hoop lawaai want de keukenvloer wordt geschuurd en ook dat wordt weer erg mooi, zeker weten.
De mannen gaan ons maandag a.s. voorlopig even uit de brand helpen met de keuken wat water betreft, zij gaan dat maandag a.s. aansluiten zodat de keuken geplaatst kan worden.
Helaas zijn zij niet gecertificeerd hier voor dus daarna moet er toch de loodgieter Björn voor komen . . .
En zo klooien we maar door en uiteindelijk komt alles goed, dat weet ik zeker.
En inderdaad Jetty, ik weet het, we willen zoveel in een korte tijd en zijn dat gewend vanuit NL maar hier verlopen de dingen veel trager.
Het is ook eigenlijk het leukst om het weer te zien als de keuken klaar is!
Grappig want jullie zijn qua bezoek de eersten die het in de oude staat gezien hebben, zelfs nog met de oude meubelen van Stig!!
Daarbij is ons leven in een snel tempo veranderd in een korte tijd en ook dat speelt mee.
Het verlies van Emma heeft hier ook diepe sporen achter gelaten en is nog praktisch dagelijks, soms een aantal keer per dag, afhankelijk van de situatie goed voor tranen.

----------

Dinsdagmorgen 20 juli. Het eetkamerram zit er in en wat een verschil, zoveel licht en ook leuk dat wij onze eettafel er tegen aan gaan zetten en hebben dan ook 'boszicht!'
Vandaag komen de mannen voorlopig voor de laatste keer om het hier binnen en het raam aan de buitenkant af te timmeren.
En dat niet alles halleluja is begrijpen jullie ook wel.
Na een zeer onrustige nacht, ik werd gek van de jeuk en een soort pijn in mijn gezicht en hals en dat komt doordat ik een allergische reactie kreeg op een zonnebrandmiddel.
Dit gekke gedoe had ik al eens meer gehad maar het toen niet in verband gebracht met dat middel.
Ik heb nu dan ook een knalrood, opgezet gezicht en zie er niet uit.
Dat kan mij nou niet zoveel schelen maar die pijn en jeuk, net of je zwaar verbrand bent.
Ik hou mijn hoofd nu zoveel mogelijk nat, dat koelt het beste.
Vanwege mijn allergische aanleg heb ik altijd anti histamine tabletten bij de hand die ik nu dus ook al heb ingenomen en ben benieuwd wanneer ik daar iets van merk.
Ook begon de troep hier gisteren mij zo maar naar het hoofd te stijgen, als ik moet koken moet ik van allerlei plekken spullen vandaan halen en of zoeken.
Daarbij hoorden wij dat de loodgieter die wij eind van de week broodnodig hebben, op zijn motor naar Noorwegen (heel leuk voor hem natuurlijk) gaat en vandaag horen wij als het goed is (is een Zweed natuurlijk) wanneer hij weer thuis komt.
Dit brengt dus onze planning heftig in de war.
Nee, ik ben het ongelofelijk zat al die troep en daarbij zit werkelijk alles onder het stof, bah.
Maar ben wel blij met het nieuwe raam en de andere dingen die wél voor elkaar zijn . . .

----------

Maandagmorgen 19 juli. Dat was hard werken gisteren, eerlijk gezegd ben ik dat niet gewend maar ja Dick was hard aan het werk en dan kan ik natuurlijk niet op mijn kont blijven zitten voor mijn fatsoen.
Gelukkig was het een graad of 5 kouder dan de dag er voor en heb ik mij op het 'oude' terras gestort.
De muren waren (zijn) daar van blank hout met een laklaag en dat vonden we gewoon niet mooi en wil ik ook geel hebben net als het huis.
Eerst alles licht geschuurd, toen afgenomen met ammoniak en daarna in de grondverf gezet.
Maar gepiel helemaal bovenaan moest ik toch echt aan Dick over laten, daar is mijn nek nou eenmaal niet geschikt voor.
Ineens had Dick er straal genoeg van en besloten wij te stoppen en ontdekten wij dat het al 7 uur in de avond was, zo intens als wij bezig geweest waren.
Natuurlijk ben ik tussendoor ook nog met de meiden weg geweest.
Om half 8 zaten wij buiten aan de gemaksmaaltijd en langzamerhand werd  het toch echt kouder met bewolking.
In de avond nog wat kleine dingetjes gedaan en toen hup naar bed en als ons hoofd het kussen raakt zijn we weg.
Vanmorgen om 7 uur weer present want de mannen zouden komen en aangezien zij altijd op tijd zijn en wij nog wat aan de eetkamer moesten doen was het ook weer snel na het ontbijt in de benen.
Nu hebben zij even koffiepauze en zitten fijn buiten in de schaduw.
Het is weer een hele klus, in de eetkamer wordt een groot gat gemaakt waar het 'oude' keukenraam dus in gaat.
En ja, na nog even gehoopt te hebben dat alleen de lange muren van steen waren onder het hout, viel het toch een beetje tegen dat dus inderdaad het héle huis van steen is.
Dat is toch echt buffelen hoor met boren en beitels, en dus een hoop herrie.
Dick is nu in de keuken bezig want we zitten totaal in de werkflow.
Het volgende weekend, dus niet het aankomende, krijgen wij weer leuke vrienden met de caravan en hopen dan hier heel eind verder te zijn.
Ik heb de hondenronde net gemaakt en ga direct  weer verder met mijn verfklus, ik moet nog een klein stukje in de grondverf zetten.
Het droogt snel en hoop het vanmiddag voor de eerste keer in de gele verf te kunnen zetten.
Jezusss zijn we daar al op leeftijd voor geworden?
Lachen toch!
Gemaksmaaltijd en goed dat Google vertalen bestaat.


----------


Zondagmorgen 18 juli. En dat is het kwart voor tien, al ontbeten, Dick is met  de meiden weg geweest en we hebben al buiten koffie met prinsessentaart gegeten!
Eigenlijk zijn wij net kippen, vroeg op stok en vroeg er weer uit.
Sorry dat ik jullie nu nog even ga prikken, maar ja de bedoeling is ook dat ik jullie op de hoogte houd van onze welletjes en weetjes in Zweden en daar hoort dus ook 'prikken' bij . . .
Het is alweer stralend weer met een strakblauwe lucht en vanmorgen om 7 uur zaten wij al op het terras voor te ontbijten en terwijl Dick met de meiden weg was heb ik het grote achterterras weer voorbereid.
Niks bijzonders hoor, tussenties op de toelties, lopertje over de tafel en de hondenbedden neer gelegd.
Er waait een licht briesje en hoeft de parasol niet op, het is nu nog uit te houden in de zon en dat gaat straks zeker weer anders worden.
Ook leuk is dat nu alle markiezen opgehangen zijn, dan hoeven wij de luxaflex niet meer dicht te doen en houden wij toch zicht op buiten,
Dick heeft vanmorgen tijdens de wandeling een drol gefotografeerd en we kunnen eigenlijk wel met zekerheid zeggen dat dit van een wolf is, na het op internet opgezocht te hebben, haha, spannend toch, zo allemaal in je woonomgeving!
Nu wij onze persoonsnummer dus hebben kunnen wij, dachten wij dus, hier zsm, nadat de fiber is aangesloten, internet aanvragen maar hoooo dat gaat hier niet zo maar!
We moeten hier eerst een half jaar wonen voordat je dat kunt aanvragen . . .
Altijd gedacht dat NL bureaucratisch is, maar in Zweden is het gewoon extreem en daar bij werken zij ook nog eens heel traag!
Ook kan ik nu poppie verzekeren, ook dat kan alleen mét een persoonsnummer.
Hier in Zweden bestaat privacy totaal niet, je kunt alles van iedereen te weten komen, gewoon legaal via internet, zelfs wat iemand verdient en uit hoeveel personen het huishouden bestaat en of zij honden hebben, zelfs de rassen!
Mij interesseert het persoonlijk geen moer hoor, niets te verbergen maar een beetje apart is het wel.
Natuurlijk ook weer gebbqd gisteren . . .

----------

Zaterdagmorgen 17 juli. Al dagenlang hebben we hier het mooiste weer van de wereld en is het genieten vanaf het moment dat je uit bed komt totdat je weer naar bed gaat, enuh o ja dat is natuurlijk ook fijn, na zo'n hele dag buiten.
Gisteravond toen wij weer zo heerlijk buiten zaten, totaal zonder muggen, zei ik tegen Dick dat ik mij eigenlijk af vroeg wanneer ik wakker zou worden.
Is dit allemaal echt?
Wonen wij hier echt?
Waar hebben wij dit allemaal aan te danken?
Is dit een droom?
Zó wonen zo midden in de natuur, één en al groen om je heen, wie wil dat nou niet?
Tuurlijk zijn er ook mensen die er niet aan moeten denken om zo afgelegen te wonen, dat begrijp ik wel, hier moet je écht van houden.
Geen winkels niets in de buurt, je leeft wel zuunig hoor op deze manier, geen enkele verleiding om je portemonnee te trekken!
Echt waar, we kunnen er maar niet over uit en ik hoop niet dat ik jullie verveel hier mee, maar uit mijn gevoel hier.
Al vanaf de verhuizing geen tv, nou niet helemaal want ik heb 2x een programma in de camper gezien maar aangezien ons contract met de failliete Joyne stopte en wij over gegaan zijn op Canal Digitaal, is alles gestopt.
Na één mislukte poging om het te installeren in de camper zijn we daar mee voorlopig gestopt.
Ook koken is sinds die tijd niet meer gegaan zoals ik altijd gewend was, daarbij héb ik nu helemaal geen keuken en is het gewoon echt aanknoeien en bbqen.
Ik zou in de camper natuurlijk kunnen koken maar van de 3 gaspitten doet er nog maar eentje het goed en de anderen moeten schoongemaakt worden en dat is best een klus waar nu niemand de tijd voor neemt.
Ook onze hondjes vinden het hier heel fijn, dat merk je aan ze, ook zij zijn de hele dag bijna buiten, tenminste als wij buiten zijn natuurlijk . . .
Poppie neemt vaak een strategische positie in om een stukje weg af te kijken want 3x per dag komt er een vriendelijke Zweedse meneer met zijn lieve hondje langs lopen en dat vindt poppie erug leuk.
Verder kom je hier echt nooit een hond tegen, ook op onze wandelingen niet, hoe is het mogelijk hè!
O ja Peter, ook mij is dit probleem bekend!
Veel mensen denken dat ik een computerfreak ben maar het tegendeel is waar, ik weet er eigenlijk niets van.
Het moet het gewoon allemaal maar doen want problemen of overzetten van dingen brrr daar heb ik ook hulp voor nodig hoor.

Gisteravond om half 11, Poppie wakker worden, we gaan naar bed!

----------

Vrijdagmorgen 16 juli. Toch weer het onvermijdelijke waar ik zo slecht in ben en dat is afscheid nemen.
Het is niet anders en zal nog heel vaak gebeuren, dat heb je als je in een ander land woont.
Net onze lieve vrienden Aad en Eefje uitgezwaaid en daar gingen, zij, eerst nog een klein rondje Zweden om met een omweg weer naar de boot te gaan.
Het voelt gelijk weer 'kaal' maar heeft ook weer goede kanten hoor, weer een beetje gewoon leven.
Nou voor een paar dagen dan want maandag komen de mannen weer om een raam in de eetkamer te zetten, het raam waar nu in de plaats de supertuindeuren voor in gezet zijn en voor de afwerking van de tuindeuren.
We moesten een dagje wachten voor de deuren open gezet mochten worden ivm het harden van het purschuim rondom, maar vanmorgen kon ik niet langer wachten . . . . purschuim toch keihard.
Ik kwam uit bed en huppakee de tuindeuren naar het terras wijd open, jullie kennen dit nog wel van mij vanuit Swifterbant!
Het verschil met daar dat ik nu geen sigarettenrook ruik en kindergejank hoor, maar boslucht en stilte!
Ik zou het wel persoonlijk aan jullie allemaal willen laten zien, wat een weelde hier!
Enuh we zijn nu geen statenloze burgers meer want net een weekje een persoonsnummer en daar komt de eerste mededeling dat ik voor bevolkingsonderzoek moet komen!
En zo komt alles langzamerhand op z'n pootjes terecht, ook de airco van de Subaru is gemaakt en nu is de Peugeot voor een misselijk rammeltje bij de garage en kunnen we vandaag weer ophalen.
Nou ja mijn geliefde hondenauto is ook al 13 jaar dus is het logisch dat er eens iets vervangen moet worden.
Eigenlijk is dit onze zomer auto en de Subaru hebben we hier zeker nodig in de winter om dat het een 4wheeldrive is.
Nu de keuken nog, volgens mij gaat Dick vandaag de muren glad schuren, Aad heeft alle gaten en geulen, waar de nieuwe leidingen lopen, dicht gemaakt.
In de kamer hebben we nog de originele houten vloer waar wij eerst iets over heen wilden leggen maar bij nader inzien vinden we dit toch zonde, net als in de keuken.
Daar ligt een houten vloer onder het zeil en hebben we al gedeeltelijk weggehaald en besloten om ook daar de houten vloer te upgraden.
Zo nog werk zat dus.

----------


Donderdagmorgen 15 juli. Het belangrijkste, Roos is weer de oude!
Verder, grote goden wat hebben wij ook een slecht weer gehad gisteravond, een onweer zoals wij dat nog nooit gehoord hebben, knetterende donderslagen, en flitsen waarvan volgens ons een datacenter van Google wekenlang op kan draaien.
Waarom wordt er niet iets met deze energie gedaan?
Het schijnt dagelijks te onweren al merken wij dat niet, dus een energie wat er verloren gaat, zonde toch!
Het kwam hier in huis dubbel over omdat onze kozijnen er nog niet in zitten maar er een grote lap plastic wat er voor hangt en zelfs geen regen binnen gehad!
We hadden het gevoel gewoon buiten te zitten en onze meiden die echt nooit bang of schrikkerig van onweer cq vuurwerk zijn, vonden dit toch ook wel een beetje te gortig.
Roos kwam bij mij op de stoel zitten, draaide een rondje en ging slapen, poppie ging tegen mijn benen aan slapen, dat dus gewoon wel!
Grappig ze zochten mij dus op voor een veiligheidsgevoel, wat ik hen met mijn allergrootste liefde voor hen ook geef dan!
Vanmorgen vroeg waren de werkmannen er ook alweer en het is echt nog een heel gedoe om die deuren er in te krijgen, alles moet secuur op de millimeter.
Zij hebben met 4 man het kozijn moeten tillen, zo zwaar, ja is ook met 3 lagen glas!
Jammer genoeg vertrekken Aad en Eefje morgen weer om na bijna 3 weken langzaam huiswaarts te keren.
Aad heeft hier heel wat kleine klusjes gedaan en kwam eigenlijk om Dick te helpen met een carport voor de camper, maar wij zijn zo ver nog niet.
Groot gelijk bezoekers aan ons, het is een lange vermoeiende reis en daar moet je absoluut de tijd voor nemen, die ervaring hebben we zelf ook wil je niet totaal afgedraaid thuis- of aan komen.
Daarbij is het ook jammer om overal, zeker in Zweden, voorbij te racen.
Kijk dat is het mooie met het weer hier, gisteravond heel veel regen en onweer, vannacht helemaal rustig, vanmorgen nog wat dampig en nu begint langzaam de zon zich af en toe te laten zien.
Al is het hier slecht weer, het blijft nooit gelijk dagenlang sudderen.
Heerlijk land, heerlijk klimaat!
Zojuist was ik getuige van het plaatsen van de tuindeuren, super mooi!

Ook feliciteren wij hier even onze oudste kleindochter Charlotte, die haar propedeuse Verpleegkunde gehaald heeft, als enige van haar studiegroep!
En omdat het niet op kan in de familie, ook onze andere kleindochter Madelief heeft haar propedeuse Geneeskunde gehaald!
Beiden in de verzorgende beroepen dus!
We zijn enorm trots op hen!

foto vers van de pers!

----------

Woensdagmorgen 14 juli. As you know, never a moment whithout dull here . . .
Bij gistermorgen beginnen.
Dick kwam thuis met de meiden en Roos rende door het huis en tuin al hijgend, nou doet zij wel meer van die maffe dingen maar dit vond ik een beetje té gek eigenlijk, af en toe hoesten en snel gras eten.
Eten wilde zij niet, wat ook al abnormaal is.
Het was warm en zij had zich buiten uitgesloofd dus denk je nog dat het door de warmte komt.
Omdat wij haast hadden om weg te gaan naar de elandenfarm en een tijdslot hadden, heb ik haar wel voor wij weggingen helemaal nat gemaakt en de plafondventilator ook hoog gezet.
Gelukkig bleef Eef thuis bij de meiden en dat stelde mij wel gerust want als er iets ernstigs zou zijn zou zij bellen.
Zij bleek veel te hoesten hoorden wij later, maar verder niks bijzonders, toonde ook totaal niet ziek.
Na het uitlaten in de middag at zij ook weer normaal maar het gehoest bleef.

Wij naar de elandenfarm en dat was echt zo ontzettend interessant, ik hing aan de lippen van de guide, wat vertelde hij het fantastisch, godzijdank in het Engels, zelfs zonder Zweedse tongval wat ons deed vermoeden dat hij van Engelse afkomst was.
Ik natuurlijk gewoon gevraagd en dat was zo!
Jeetje wat was dit leuk en wat heb ik veel geleerd over elanden!
Ja ik bekijk ze buiten nu eerlijk gezegd wel anders hoor en is het niet voor niets de koning van het woud hier in Zweden!
En heb ik wel geleerd dat je deze dieren met heel veel respect moet behandelen en loop ik eerlijk gezegd niet meer zo vrij met de meiden los door het bos met die moeder elanden met kalfjes . . .
Hier in Värmland is de grootste groep wolven van Zweden en daar maken elandenmoeders korte metten mee, zij kunnen zelfs 4 wolven in 1x aan, door hun lenige benen schoppen zij alle kanten uit en kunnen een wolf door midden schoppen!
Goed, wij lopen hier al jaren en de oren en neus van elanden zijn zeer ontwikkeld en bemerken zij ons al van verre en wachten ook niet op een confrontatie.

Vannacht werden wij beiden wakker van enorm gehoest van Roos, met klodders schuim, en zij wist niet waar zij het zoeken moest en wij dus ook niet.
Gewoon rustig blijven is het adagio.
Dick heeft het gefilmd om vandaag eventueel goed beslagen ten ijs te komen bij de da.
Ik had zo maar het idee dat zij tijdens de wandeling bij het gras eten een insect naar binnen gekregen heeft die in haar keel gestoken had.
Langzamerhand werd zij iets rustiger en zijn we nog een paar uur gaan slapen.
Om 7 uur ben ik uit bed gegaan en was zij tamelijk rustig en minder hoesten.
Ben met hen gaan wandelen en er zat geen spirit in Roos, is ook erg warm en ging zij in het waterstroompje, voornamelijk om te drinken denk ik.
Volgens mij is zij gewoon heel moe.
Ik heb een korte ronde gemaakt en langzamerhand is het hoesten praktisch gestopt, heeft zij normaal gegeten.
Loopt met een sisser af denk ik.

Op weg gistermorgen kregen wij een telefoontje van Richard dat onze tuindeuren er waren en we een afspraak konden maken voor plaatsing!
Er wordt nu hard getimmerd, geboord en gesloopt want . . .
Tot ieders verbazing blijkt dat wij in een wit stenen huis wonen wat betimmerd is met gele planken!
De mannen hebben nu een hoop werk om dit allemaal weg te slopen!
Kennelijk vonden de mensen een wit huis toch niet zo mooi en hebben zij het een Zweedse facelift gegeven!

----------

Dinsdagmorgen 13 juli. Vanmorgen vond ik het om half 8 zelfs al te warm om op het terras om te ontbijten, er wacht ons weer een warme dag.
En toch is er vandaag actie want we gaan straks naar het bekende Moose park in Eksharad waar wij een tijdslot geboekt hebben.
Ongelofelijk zeg, zo vol als dat is en geliefd waarschijnlijk ook bij toeristen, haha en dát zijn wij hier niet meer!
Veel toeristische dingen zijn hier alleen in juli en augustus open en dan de laatste weken van augustus moet je het maar afwachten.
Een B&B beginnen in dit deel van Zweden is dan ook geen vette bek.
Dick heeft gisteren markiezen opgehangen op de huiskamerramen bij het grote terras, dat is echt nodig deze tijd.
Jammer genoeg is de lupinentijd al helemaal voorbij maar nu begint straks in grote getale de Gulden roede te bloeien, ook mooi!
Zo grappig, ik stond mijn pleegkinderen te begieten op het terras en zie ik opeens op 2 meter afstand eekje zitten eten in het vogelhuisje en wij stonden er gewoon pratend bij om foto's te nemen!
Ook nog 2 fotobladzijden gemaakt van juni. KLIK HIER
Ik zat volledig in the flow om ook juli te maken en toen was mijn batterij van de laptop leeg, die houden jullie dus te goed.
Peter tipje, let op dat je altijd anti muggenmiddel neemt met een DEET van 50%!
Ik haalde deze altijd bij Etos.

----------

Maandagmorgen 12 juli. Gisteren een mooie zonnige dag en ook vandaag de lucht weer knalblauw en dat blijft voorlopig ook zo!
Grappig want de meeste mensen denken aan Zweden als een land van kou, regen en muggen!
Het regent hier bijzonder weinig en als het zo is, zijn het heftige plensbuien die niet lang duren, kou ja zeker in de winter is het hier pittig en muggen, ja die zijn er wel maar wij hebben het nooit erger dan in NL mee gemaakt!
Wel als je noordelijker zit, in Lapland, daar zijn muggen zeer heftig in de zomer maar hier in Värmland kunnen wij tenminste, zonder insmeren gewoon zelfs 's avonds op het terras zitten hoor!
Dit terwijl wij toch in bos en vlakbij moerasachtige gebied zitten!
Het schijnt ook dat muggen in het gras zitten en zolang je niet over het gras loopt, je er geen last van hebt.
En ja als je natuurlijk kampeert en op gras staat is het logisch dat je die klieren om je heen hebt.
Expres hebben wij zo'n mooi muggenapparaatje gekocht (Thermacell) maar nog niet eens gebruikt!
Eerlijk is eerlijk, het hangt er ook absoluut vanaf waar je woont, ook hier in de regio, want ook Joke en Anne hebben meer muggen dan wij en al veel plezier van het mooie apparaat!
Het voordeel van die giga regen zaterdag jl, is dat de stroompjes langs het wandelpad in de morgen, vol staan met water waar poppie ook dankbaar gebruik van maakte vanmorgen!



----------

Zondagmorgen 11 juli. En toen werd het toch leuk op die veiling, eerst was er een kijkuurtje, wij waren net op tijd om toch wat leuke door ons begeerde dingetjes te zien!
Er was een enorme opkomst want het was de eerste veiling weer sinds coronatijd dat het hier in Munkfors gehouden werd en het schijnt een bekende happening te zijn hier.
Maar we verstaan de taal niet en wisten niet hoe dit alles werkt en we besloten te blijven en gewoon mee te doen.
Dick had buiten een mooie kajak zien liggen en zijn hart ging uit naar een bosmaaier die wij hier ook goed kunnen gebruiken.
Binnen viel mijn oog op een leuke groepje stenen tomtes, kabouters die in Zweden ook erg geliefd zijn en dit waren, zijn echte oude schatjes!
Ik heb mij in geschreven, kreeg een groot nummer waar je mee moet zwaaien.
Toen de tomtes aan de beurt kwamen kreeg ik kramp in mijn maag want ik vond het toch reuze spannend!
Het werd tegen elkaar opbieden in het Zweeds en ik had geen idee wat er voor prijzen geboden werden maar bleef mee doen en zwaaien met mijn kaart en het ging daarbij ook razendsnel.
YES ik had ze en geen idee wat ik eigenlijk geboden had!
Op een gegeven moment ging iedereen naar buiten en besloten wij om er maar achter aan te lopen en kennelijk was het bieden al begonnen en kwam Dick in de race voor zijn bosmaaier en ook daar hebbes.
Gek genoeg zagen we mensen in de verte met die kano slepen naar hun auto . . . bleek dat ding net geveild te zijn toen wij nog aarzelden om naar buiten te gaan . . . GVD
Nou ja dat moet je dus accepteren op een veiling waarbij het zo snel gaat en dan nog een andere taal ook, Dick kent in ieder geval nu wel alle getallen in het Zweeds!
Ook scoorde Dick nog een prachtig oud boek over Värmland waar hij heel blij mee is en ik nog 3 vesten, het kavel bestond uit 3, het zijn twee truttenvesten en ik ging eigenlijk voor eentje.
Wel waren we te laat voor de sluizen in de Klarälven maar ook dat werd per mobiel geregeld dat wij daar maar in de middag naar gingen kijken, met de auto en hondjes mee waar wij dan gelijk even konden lopen op het eilandje.
Eenmaal eind van de middag thuis begon het toch gigantisch te regenen zoals wij dat echt nog nooit in Zweden hebben mee gemaakt, een complete wolkbreuk met sterke windvlagen waarbij ons overdekte terras, waar wij lekker naar het onweer keken en luisterden, totaal nat werd en wij naar binnen gevlucht zijn!
In de avond kwamen Joke en Anne even de geraniums brengen . . . het werd 2 uur in de nacht en natuurlijk weer erg gezellig!
Het is nu bewolkt maar weten dat straks de zon weer gaat schijnen en het het weer heel mooi weer wordt!
Nee vervelen doen wij ons hier niet hoor . . .
Dick en Aad zijn nu een grote wandeling met de meiden aan het maken en dat wordt straks weer koffie drinken samen, allemaal leuk dus!

----------

Zaterdagmorgen 10 juli. Gisteren een erge warme dag en de mannen zijn naar Karlstad gegaan om spullen voor de keuken te kopen, zij liever dan ik . . . een auto zonder airco is voor mij dan helemaal niets.
Wat wel leuk was dat Dick hard moest remmen omdat er een eland uit de greppel kwam en zo de weg over stak, zeker voor iemand zoals Aad die hier op vakantie is!
Ik heb niet veel anders gedaan dan een beetje gekneuter in en om huis.
Sinds vannacht, ik heb geen idee hoe laat, stortregent het hier, ook gezellig hoor!
Vandaag niet veel bijzonders te doen, er is een veiling waar wij even gaan kijken en vandaag om 12 uur worden de sluizen in de Klarälven weer open gezet, dus gaan we kijken met ons bezoek.
Vanmiddag komen Joke en Anne want we hebben een aantal weken de oppas, op de geraniums, zij gaan op vakantie.
Haha kunnen we eindelijk eens áchter de geraniums zitten, zoals het geloof ik hoort op onze leeftijd!
Hondjes waren natuurlijk drijfnat na de ronde en liggen weer heerlijk met hun badjasjes aan!

----------

Vrijdag morgen 9 juli. Gisteren een leuke, drukke dag gehad met veel activiteiten.
Joke appte of we zin hadden om te varen in de avond, JA NATUURLIJK!
Wij naar Stor En, een heerlijke plek aan het meer waar wij al veel geweest zijn en degene die mijn reisverslag lezen zich dit zich misschien wel kunnen herinneren.
Een prachtig natuurgebied aan het meer en konden ons nooit bedenken dat wij er zo dichtbij zouden gaan wonen!
Aad en Eefje  besloten ook mee te gaan, Joke zorgde voor de koffie en hout voor het vuur, want dat hoort er bij ons ook altijd bij, en ik had de chocoladecake mee.
Omdat het leuke motorbootje het meest geschikt is voor 4 personen besloten wij om het gezelschap op te delen en gingen de mannen met Dick aan het roer, Anne en Aad het eerst een grote ronde te maken.
Daarna zijn Joke en ik, Eef wilde niet mee, met Anne aan het roer een grote ronde gaan maken.
Écht we hebben zo genoten!
Het was zulk mooi en rustig weer en dat licht, zo verschrikkelijk mooi, manman wat is het hier toch uitzonderlijk mooi en zijn we zo blij dat wij hier wonen!
Daarna weer aan wal, bij het vuur koffie gedronken en rond een uur of half 11 zijn we weer naar huis gegaan.
Wat een heerlijke dag!

Neem daarbij nog wat positieve dingen, de elektriciteit is keurig aangelegd én . . . de post bezorgde ons ook dé grote verrassing, we hebben ons persoonsnummer gekregen!
Ik heb al eens het belang van dat nummer hier neer gekalkt, en dat het hier zo extreem belangrijk is, kun je je in NL niet voorstellen.
Werkelijk bij álles vragen ze er naar, we hoeven het nog net niet op ons voorhoofd te hebben staan.

Maar omdat het leven ook uit tegenvallers bestaat, kregen wij toch een dompertje gistermiddag, het zal eens niet zo zijn.
Vlak nadat we met de 'nieuwe' auto reden merkten we toen dus dat geluid bij het achterwiel en ook dat de airco het niet deed, en is voor ons met honden in de auto met die warmte onontbeerlijk (daarom heb ik met de meiden meestal nog in de Peugeot gereden, heeft ook airco (kapot) maar wel groot hondencompartiment met ramen die open kunnen, dus lekker doorluchten) 
Goed, dan denk je nog dat hij bijgevuld moet worden.
Gisteren afspraak met garage en bleek dat ding gewoon kapot te zijn, niets bijvullen dus.
Onderdeel is nu besteld (kassa) en wordt het donderdag gemonteerd en laten we hopen dat het voorlopig hierbij blijft.
Shit happens.




----------

Donderdagmorgen 8 juli. Ja toch positief, de elektramannen kwamen precies om 8 uur vanmorgen! Er worden in de keuken leidingen gemaakt, stopcontacten etc nog meer van dat spul op de plekken waar de apparatuur in de keuken gaat komen en extra groepen in de meterkast (we hebben geen meterkast want dat spul zit gewoon op de muur bij de keldertrap)
Ik moet wel lachen om die honden hoor, die kachelen gewoon tussen alles en iedereen door, liggen languit voer de vloer en vertrouwen er volledig op dat die mensen over hen heen stappen, wat zij ook keurig doen.
Wij zaten bij de camper met Aad en Eefje koffie te drinken en de ene man had zijn 'fika', (koffie tijd) en zat met zijn boterhammetje op het terras en ik zag dat de honden bij hem lagen.
We hebben hem wel gewaarschuwd voor pikkende honden . . . 
Ja en toen kwam er een auto met aanhanger met gravertje én . . . een rood spuitbusje, die kleur hadden we nog niet!
Deze mannen zijn nu bezig met de leiding op de openbare weg naar het huis voor het internet, zij gaan tot de erfgrens want voor het volgende traject komt er weer iemand anders waarschijnlijk met een paars verfje!
Nu heb ik geen tijd meer.


----------

Woensdagmorgen 7 juli. Wat erg wat er nu weer gebeurd is in NL.
Peter R. de Vries gaat in het rijtje komen van Pim Fortuijn en Theo van Gogh?
Het is toch voor hem eigenlijk wel te hopen, als je 5x van dichtbij door je hoofd geschoten wordt lijkt mij een normaal leven niet meer mogelijk.
Hoe komt het in godsnaam dat 'onze' regering het ooit heeft toegestaan om al dat verrotte schuim uit andere, vaak zuidelijke landen toegestaan heeft om onze democratie om zeep te helpen met die verregaande tolerantie?
We hebben van ons zelf toch in NL al genoeg vullis?
En nóg steeds komen zij met zo'n 500 man per week naar binnen.
Kijk en dát is dus de echte reden waarom wij uit NL vertrokken zijn.
Ja hoor ook hier in Zweden vindt dit plaats, alleen hebben wij ons voor de rest van ons leven, hopen wij dus, teruggetrokken om in een rustig deel van Zweden ons leven te vervolgen.

Zo, nu dan even een mopje.
Kennen jullie die van die Zweedse elektricien die gisteren een afspraak had met ons?
Nou, die kwam niet . . .

Nog een mopje?
Hij belde net dat hij morgenochtend om 8 uur komt . . .
Wordt vervolgd.

Nog een mopje?
Kennen jullie die van het Ikea aanrecht?
Hij belde straks dat hij hier over 10 minuten is.
En nu belt hij dat hij er over een half uur is.
Wordt vervolgd.

Het blijft toch lachen met die lui!


----------

Dinsdagmorgen 6 juli. Komt alles weer goed?
Ach ik denk het wel maar met horten en stoten.
Gistermorgen/middag dacht ik even dat ik het niet meer zou trekken, wat een herrie wat een puinhoop hier.
Er moest in de keukenvloer geboord worden en de vloer is 15cm dik van gewapend beton en telkens knalde die boor op het ijzer.
Neem daarbij het zuchten en steunen van die goeie man en ik liep bijna over en ben ik blij dat ik hier in de buurt iemand met een AED weet . . .
Zonder dollen, Björn is een vreselijke aardige man, een harde werker, grappig ook, maar zijn gezondheid lijkt ons niet 100 punten.
Hij is gepensioneerd, heeft een titanium deel in zijn enkel, versleten knie, geopereerd aan zijn schouder en constant pijn in zijn rug.
Ik ben bang dat het zijn longen zijn (uh ik ben geen arts hoor en zit ook niet op die stoel maar ja hè), hij heeft zo weinig lucht en rookt daarbij ook dus, 1 + 1 is 2.
In de middag gevlucht met Eefje naar Joke en effe bijkomen.
Bij thuiskomst was het lawaai over maar de puinhoop groter.
Geen stromend water meer, geen douche, geen toilet.
Toen was het maar gelukkig dat we de sleutel van de NL overburen hebben en wij even geappt hebben of wij hun douche, toilet en afwasmachine mochten gebruiken.
En natuurlijk was dat helemaal ok.
Ook de elektricien was er inmiddels en heeft de zaak bekeken en vandaag komen er lui voor dit werk.
Om half 8 vanmorgen hoorde poppetje het hekje buiten en ja hoor, stond een schuchtere Zweed (van het type 'sorry dat ik besta') omdat hij een kleurtje in de tuin wilde spuiten waar de elektrische leidingen lopen.
Dat was meneertje nummer 3 voor de aanleg van de glasvezel, die gasten komen allemaal met een andere kleur spuitbusje en verder nog niets gebeurd.
Bij Emma had hij echt niet zo maar bij de deur kunnen komen hoor, die had dat echt niet gepikt, Roos en poppetje vinden het alleen maar leuk en ontvangen iedere vreemde heel hartelijk . . .
Die mannen mogen wel opschieten want vannacht was er een vette bui en nu nog een keer zo'n bui en kunnen ze weer opnieuw komen met hun verfje.
Goed ok, net is Björn weer geweest en we hebben weer water etc.
Ook net een telefoontje van Ikea dat ons bestelde aanrecht boven water is en zij het morgen komen brengen.
Dus zo langzamerhand komt er toch kleur aan.
Verder ach, kregen wij gisteren per post weer zo'n prachtig cadeau van die lieve Janina, een herinnering aan Emma, met verlichting, heel mooi en ik heb weer erg moeten huilen, ook nu ik dit neer tik.
Het is en blijft zo'n zwak punt want zij wordt nog zo gemist hier, wat was zij toch belangrijk voor ons.

----------

Maandagmorgen 5 juli. Goed dat wij gisteren een soort rustdagje hadden, het was weer zo'n 29 graden.
Het is nu heel wat beter met ongeveer 22 graden op de teller en vandaag wordt er wat regen verwacht.
Ik vind het wel prima zo en had het evengoed warm met honden wandelen, het was benauwd.
Gistermiddag van allerlei klein eetdingetjes bij elkaar gescharreld en we hadden een gezellig maaltje op ons heerlijke buitenterras.
In de avond de vuurschaal aan gemaakt en met een heerlijke temperatuur tot een uur of 11 buiten gezeten en, jullie geloven het vast niet, maar totaal geen last van muggen!
We hebben een prachtig apparaatje tegen die pestkoppen gekocht maar nog niet hoeven gebruiken!
'Men' denkt over het algemeen dat het in Zweden vaak regent en barst van de muggen in de zomer en dat is niet helemaal waar.
Er zijn op bepaalde plekken, vooral in het noorden, in Lapland wel veel muggen in de zomer maar hier in Värmland volgens mij niet meer dan in NL.
En dat van die regen is al helemaal niet waar.
De keuken is nog steeds een puinhoop en vanmorgen hadden we een afspraak met een Zweedse loodgieter maar . . . hij kwam niet . . .
Uiteindelijk heeft Dick hem toch maar gebeld en zei hij, over een uurtje kom ik er aan . . .
Nee Zweden zijn geen lekkertjes om afspraken mee te maken hoor, dat is zeker.


----------

Zondagmorgen 4 juli. Wat een leuke, lange, warme, mooie en gezellige dag gehad!
We vertrokken met onze camper om half negen bepakt en bezakt en moesten maar afwachten wat wij op het vlot kwijt konden.
Ook de parasol met voet wilde Dick mee en ik had daar zwaar mijn bedenkingen over, maar bij Dick is er geen 'kan niet' mogelijk, want met wat moeite kan alles . . . (oef)
Op de heen weg naar Hagfors zijn we eerst naar de uitzicht toren gereden waar je een prachtig uitzicht hebt over de wijde omgeving en op de vele meren hier in de buurt.
Daarna even snel naar de Lidl in die plaats voor wat extra boodschapjes.
Toen via Gustav Adolf, een beeldschoon minidorpje met een prachtig heel oud Zweeds rood houten kerkje naar de vlottenverhuur camping gereden.
Kwamen gelijk aan met Joke en Anne en bij de receptie werden ons reddingsvesten uitgereikt en was het passen en meten.
Ja hoor de parasol kon er ook bij en daar hebben we toch wel heel veel plezier van gehad en waren blij dat wij hem mee hadden!
Minder blij waren Roos en poppie, zij wilden sowieso al niet over die drijvende loopplanken lopen, vooral Roos wil dat echt niet.
Eenmaal op het vlot lagen er twee uiterst stressige, hijgende, maar rustige honden op het dek op hun schapenvachtjes . . .
Het varen ging supergoed en was echt een leuke belevenis, nee we gingen niet hard varen, daar heeft geen van ons de leeftijd nog voor haha
Halverwege, toen wij onze camper in de verte weer in zicht hadden zijn we daar even gestopt om onze meisjes in de camper te zetten, alle ramen tegen elkaar open, dakventilator op hoogste stand, het hekje in de deur, grote bak water en zijn wij weer verder gaan varen.
Het was heerlijk op het water en was een matig windje, heerlijk!
En wat zei ik toen weer?
'Godsamme wat wonen wij toch mooi!'
Om 16.00 uur uur stapten wij weer aan wal en zijn met z'n allen naar het landgoed van Joke en Anne gegaan waar wij gezellig en lekker gebbqd hebben na de koffie en daarna nog een half uurtje bij het vuur gezeten.
We waren in de avond om een uur of tien werkelijk totaal afgedraaid weer thuis en het was een fantastische dag en dat vlot varen?
Gaan we snel nog eens over doen!
Leuke dronefoto's die ik er vandaag of morgen nog bij zal zetten.
Vandaag houden we een soort rustdagje.

----------

Zaterdagmorgen 3 juli. Korte krabbel om te zeggen dat ik geen tijd heb.
Het is nu 7.45 uur en om 8.30 uur vertrekken we wat noordelijker met de camper, voor 1 dagje.
We gaan met z'n 6en vlot varen, hebben we gehuurd voor 4 uur op het meer bij het dorpje Gustav Adolf.
Het gaat hier een warme, nou zeg maar gewoon hete dag worden, ongeveer 29 graden.
Nee daar ben ik zeker niet blij mee, maar we zien wel.
Zonnebrandspul, zonnebril, proviand en een zonnehoed mee.
Ook de meisjes gaan mee het vlot op.
Morgen verder.

----------

Vrijdagmorgen 2 juli. Gistermorgen na het opstaan was er gelijk actie, mannen gingen met de meiden weg en de vrouwen gingen de keukenkasten uitruimen en ergens anders,op ons bed deponeren.
Ik had mij vergist want het was dus gisteren en niet eergisteren dat de keuken gesloopt werd.
De nieuwe keuken was keurig op tijd gebracht maar nu ontbreekt nog het aanrecht . . .
Om 10 uur kwamen ook Joke en Anne om de handjes uit de mouwtjes te steken en alles ging gesmeerd!
Wat een klus zeg en wat hard werken, het was mooi weer maar gelukkig vaak met bewolking.
In de tuin heeft Aad de kasten uit elkaar gesloopt, nuttige onderdelen neemt hij mee naar NL voor een klusser en de rest in de aanhangwagen en zijn ze nu naar de stort aan het brengen. .
Het ziet er niet uit nu hier maar alles functioneert nog wel, hetzij provisorisch.
Want . . . vandaag zóu de elektricien komen . . . ja zóu dus . . . maar heeft zich ziek gemeld.
Uiteraard balen wij als een stekker want je hebt niet zo maar een andere en zeker hier in Zweden niet want ook de vakanties, waarin zij hier alles gelijk neer- en dichtgooien voor 2 maanden is begonnen . . .
In de middag hebben we de kasten die in de keuken stonden en van onszelf waren, in de slaapkamer gezet en daar moet ik nu dus gewoon proviand en servies vandaan halen.
Ach het is effe wennen.
Ik denk dat vandaag alle registers open getrokken worden  om alsnog iemand bereid te vinden hier de zooi aan te sluiten.
Ook kwam er vanmorgen weer een andere fiberman kijken . . . helaas bleef dit ook bij kijken, zal natuurlijk nuttig zijn, maar voor mij voelt het zo en wel heeft hij gifgroene strepen op de weg gespoten waar de kabels lopen.
Wij zijn nu al zover dat wij denken, 'o ze zijn ons toch niet vergeten'.
Bellen, mailen, appen heeft in dit land allemaal geen zin, gewoon afwachten is het devies.
klusjesman Anne  keuken nu

-----------

Woensdagmorgen 30 juni. Gisteren toch ondanks de panne, weer een leuke dag gehad met Aad en Eefje, we zijn in de middag een ronde in de omgeving gaan maken en via binnenwegen naar Sunne, wij wilden even langs de Subaru garage.
Toen wij vorige week uit Karlstad kwamen maakte het wiel van de auto rechts achter een vreemd geluid.
Dick besloot om zsm naar Sunne te gaan omdat hij het niet vertrouwde.
Daar aangekomen kwam gelijk iemand naar de auto kijken, reed een rondje over het terrein en hoorde dat het de rem achter was en het kón zijn dat er een steentje in lag maar het kón ook erger zijn . . .
We mochten er geen meter meer mee rijden en hij ging gelijk op de brug en er ging twee man direct mee aan de slag en ja helaas was het dus erger.
Gebroken remblokken, dus twee wielen er af, gelijk alles vernieuwd aan twee kanten, vraag mij niet wat verder want ik ben niet technisch.
Ja daar sta je dan met 4 man en 2 honden.
Aan één kant natuurlijk erg, maar aan de andere kant heel erg blij dat zij dit gelijk gingen repareren!
Toen het klaar was en de portemonnee lichter, zijn we een ijsje gaan eten en langs prachtige stille kleine wegen terug naar huis gegaan.
Leuk om ook daar weer eens rond te rijden want dat was de buurt waar wij ongeveer tien jaar geleden op zoek geweest zijn naar een huis!
Bij thuiskomst de bbq weer tevoorschijn gehaald en toen nog uren op het terras gezeten, ja alweer tot het bedtijd was.
Nou moet ik ook wel eerlijk zeggen dat bedtijd bij ons nooit laat is hoor, we zijn niet van de kleine uurtjes maar wel van het op tijd op staan.
Vandaag staat er een drukke dag op het programma, de keuken gaat gesloopt worden want ook vandaag wordt de nieuwe keuken gebracht.
Dat gaat koken worden in de camper en hoe lang deze grap gaat duren, geen enkel idee.
Vannacht werden we beiden gelijk wakker van het klapperen van de luxaflex voor het raam en vanmorgen zagen wij dat het vannacht geregend heeft, verder niets van gehoord, volgens mij zijn wij gelijk dood als wij ons hoofd op het kussen leggen.
Nu trouwens weer prachtig weer evenals gisteren en hebben we alweer, (ja sorry) heerlijk samen in de zon op ons superterras koffie gedronken en nu gaan we weer een paar uur ieder ons eigen weg.


----------

Dinsdagmorgen 29 juni. Het wordt vervelend maar vanmorgen heb ik alweer een eland gezien!
Ik had wel een fototoestel bij mij maar de batterij bleek leeg, mijn mobieltje maakt lang zulke mooie foto's niet dus laat ik hem hier ook niet zien.
Hoe vaak ik ook deze dieren zie, ik vind dit elke keer toch weer een cadeautje van moeder natuur, ook een reden waarom wij hier zijn gaan wonen!
Inmiddels de namen van de vogels veranderd met grote dank aan mijn 'speciale' MarijkeO!
Superfijn dat ik jou heb Marijke met al je kennis!
Zo gistermiddag zijn onze eerste NL vrienden dus hier aangekomen, gezellig!
De grensovergangen zijn ook makkelijk gegaan en hoefden zij alleen maar hun gewone certificaat van 2x corona enting te laten zien.
Het was prachtig weer en we hebben tot gisteravond bedtijd met wat onderbrekingen, hondjes wandelen, buiten op ons nieuwe terras gezeten, wat een leven!
Aad en Eefje staan met hun camper op de plek die wij ook voor camper of caravan geschikt (laten?) maken, door de grond te verharden.
Grappig want de volgende gasten hebben die plek ook al besproken!

Mooi plekkie op de privé camping!

----------

Maandagmorgen 28 juni. Nog even over eergisteren, het was toen een warme dag en zijn we naar de waterval gefietst en dat was wel de moeite!
Heel erg mooi en vooral spectaculair en dat zo maar op 5 minuten van ons huis af!
Op vaste tijden, zo om de paar weken herhaalt dit zich en de volgende keer willen wij er een half uur eerder zijn om het water te zien aankomen, ook leuk is dat je gewoon op een paar meter afstand op allerlei verschillende plekken er naar kunt kijken.
Gisteren een drukke rommelige dag gehad met opruimen en toch ook nog een keer naar Karlstad om markiezen te bestellen.
Straks komen onze vrienden met de camper en dat zal vast een emotioneel weerzien worden vanwege het missen van Emmaatje.
Ook zij hebben al eens een pup van ons gehad en Saar is ook 13 jaar geworden en de pijn bij het verlies hetzelfde.
O ja nog even iets rechtzetten . . .
Dick keek gisteren de foto's van de site en werd een ietwat getroffen door mijn uitspraak dat wij niet romantisch zijn . . .
Hij vindt dat wij juist wél romantisch zijn alleen niet 'kwijlerig' zoals hij dat dan noemt maar houden beiden van knusse dingen en vindt het tafereeltje met die bloemen op dat tafeltje juist wel passend bij ons . . .
Zo het is maar dat jullie dit even weten
Nou gisteren had ik wel haast om te uploaden want ik zag later tikfouten en de achtergrond van een fotobladzijde vergeten was te uploaden.
Foto: een klein deel van de waterval.


----------

Zondagmorgen 27 juni. Een korte krabbel vanmorgen, geen tijd, ja dat heb je als je een pensionado bent . . . druk . . . druk . . . druk
Wel even een fotootje van vanmorgen, I was the lucky one!
Wel 2 nieuwe fotobladzijden! HIER

----------

Zaterdagmorgen 26 juni.
Het was gisteren weer een heel mooie warme dag, en ik hoor jullie denken, Yvonne? En een mooie warme dag?
Dat hoort niet bij elkaar.
Nou zo zwart/wit is het natuurlijk niet, en zeker hier in Zweden is de warmte absoluut goed uit te houden en daarbij leent ons huis zich hier ook uitstekend voor, met ook een terras op het oosten.
We hebben echt een buitendag gehad met afwisselend nieuw en oud terras  en sloten de dag af met een lekkere en natuurlijk zoals altijd,  gezellige bbq op het landgoed van Den Blaauwen Otter!
Zo makkelijk, stukje met de auto van 6 km en we zijn weer thuis, hoe leuk.
Het is wel telkens even slikken hoor, als die twee Gordons van Joke en Anne ons uitbundig begroeten, maar wel heel fijn, dat enorme enthousiaste van die schatten.
Dick is nu met de meiden op stap, ik stap onder de douche en straks op de fiets naar Munkfors naar de watervallen kijken.
Verder zal ik een bak- en braaddag hebben want overmorgen komen, deo volente, onze lieve vrienden Aad en Eefje aan die vandaag de bootovertocht Denemarken-Zweden maken!
Ook wil ik vandaag tijd vrij maken voor een nieuwe fotobladzijde, ik doe mijn best.

----------

Vrijdagmorgen 25 juli. JIPPIE terras is echt helemaal af en wat zijn we er blij mee!
Onze meubeltjes er gisteren gelijk op gezet, een vers boeket lupinen, koffie en het feest kan beginnen!
Overdreven natuurlijk, we zijn namelijk totaal geen feestgangers, wel houden we van gezelligheid met een fijn beperkt gezelschap, lekker overzichtelijk.
Ook moest de parasol op want het was erg warm en hebben we ook nog een uurtje languit op de luie stoelen liggen genieten van alles om ons heen en de gedachten dat dit echt allemaal van ons is en wij in zo'n verschrikkelijk mooie omgeving wonen!
Jeetje zeg, wat hebben wij het goed en dat realiseren wij ons echt ten volle!
Vanmorgen het ontbijt op het terras aan de voorkant van het huis en net na het honden wandelen koffie gedronken op het nieuwe terras.
Zo ontzettend stil hier en zo mooi, we zijn er zo af en toe sprakeloos van, nog net niet emotioneel . . .
Dat hoofdstuk had ik al tijdens het wandelen gehad.
Nog steeds word ik een aantal maal per dag overvallen door een huilbui met dikke warme tranen die van ver uit de diepte komen.
Overal zie ik Emma lopen, liggen, snuffelen en mij met een attente blik volgen, kijken wat ik ga doen en vooral of zij er ook bij kan zijn.
Wat een gemis, zij was totaal versmolten met mij.
Het is goed dat het leven verder voor ons zo veranderd is en wij met zoveel, meest leuke, dingen bezig zijn anders weet ik het nog niet zo net met mij.
Ik kan al in huilen uitbarsten als ik zie dat Dick het gekookte eitje bijna in drie stukjes snijdt ipv van twee.
Ok, weer wat anders nu.
Het is hier nu 'Midsommer' en dat is voor Zweden net zo belangrijk als voor ons kerst.
Ik heb mij nog totaal niet verdiept in gebruiken hier, dat komt nog wel.
Wel weten wij dat morgen de sluizen in de rivier de Klarälven open gaan en dat is mooi, we gaan kijken, want hier heeft de rivier een verval van 17 meter en dat is volgens ons een spectaculair gezicht!
KLIK HIER

----------

Donderdagmorgen 24 juni. Goh wat vliegt de tijd en wat hebben we veel te doen en te regelen.
We wisten ook wel dat het eerste jaar veel dingen stroef gaan en de nodige tijd kosten.
Toch komt er langzamerhand schot in de dingen die wij willen en net is de 'fiberman' gekomen om te kijken waar de glasvezel leiding moet gaan komen.
Dinsdagmiddag in de stromende regen naar Örebro, hier 165 km vandaan, met de aanhanger om een afwasmachine op te halen bij Ikea die er eindelijk was.
En toen . . . kwamen we er aan . . . 'ah jammer zeg net een uur geleden verkocht . . .'
Ik zag even sterretjes en het is omdat die man achter een plastic scherm stond, mooie bruine ogen had en ik mij ook gelijk realiseerde dat hij er niets aan kon doen . . . anders had hij nu een blauw ipv een bruin oog gehad . . .
Waarom niet via internet vragen jullie je natuurlijk af, logisch maar dit is Zweden . . . wij hebben nog steeds ons persoonsnummer niet en dat moet je hier absoluut hebben, eerder kun je niets via internet kopen of bijvoorbeeld een abonnement afsluiten.
Ik wil poppetje ook verzekeren vanwege de extreem hoge dierenartskosten hier maar ja hè, nog geen persoonsnummer . . .
Roos kan al niet meer verzekerd worden, ahh hoe erg, zij is te oud. 
Het blijkt dat Ikea evenals vele andere zaken een ernstig tekort aan artikelen heeft en ja natuurlijk door corona en omdat dat schip zolang in het Suezkanaal heeft vast gezeten met een slinger collega's achter zich aan.
Goed, een ander plan trekken en naar een andere grote Zweedse winkel de Elgiganten, een erg mooie zaak waar zij ook Bosch afwasmachines hebben.
Om het verder kort te houden, we zijn daar geslaagd en hij komt volgende week donderdag en de keuken wordt woensdag gebracht.
Dat gaat hard werken worden de komende weken.
Gelukkig zijn ook onze vrienden Aad en Eefje onderweg om hier te helpen (en omdat zij ons én de hondjes of misschien nog meer andersom haha, graag weer willen zien!) en jaha uiteraard komt Anne ook zijn handjes uitsteken, dat gaat weer gezellig worden!
En nu zijn de timmermannen bezig met de trap buiten aan het terras.
Gistermorgen op tijd op, hondjes wandelen en om half 10 met Joke afgesproken om naar Hagfors, hier 35 km vandaan, om naar de Lidl en de Dollarstore te gaan, vinden we ook leuk zo samen!
Kortom, jullie lezen wel, nog steeds geen dull moment hier en ook kilometertjes vreten . . .


----------

Dinsdagmorgen 22 juni. Wij dachten gisteren een halve regendag te hebben maar dat viel heel erg mee, de hele dag droog en zelfs nog zon in de middag!
Dat kwam heel goed uit voor de terrasbouwers en het is nu al zo mooi geworden, en het is bijna klaar.
Donderdag leggen zij de de laatste hand er aan want dan maken zij de trap en daar moest nog wat extra hout voor gekocht worden wat wij vandaag gaan verven.
En wat zijn we er blij mee, precies zo geworden als wij graag wilden!
In de middag kwamen Joke en Anne nog even langs fietsen, waren zo benieuwd hoe het wordt, dat is dan weer echt gezellig!
Nu nog de tuindeuren en het ene raam verplaatsen en dan is het grote werk klaar.
Nou eigenlijk niet helemaal natuurlijk want er komen nog aan de andere kant van het huis plekken waar onze camper en een kampeermiddel van bezoek kan staan enuh onze keuken uiteraard ook nog, o ja en ook nog nieuwe vloerbedekking op de hele beneden verdieping . . . 
Goh ja, nog punten zat dus!

De eethoek van het terras

----------

Maandagmorgen 21 juni. De langste dag en vooral hier in Zweden betekent dat, dat het bijna niet donker wordt 's nachts, niet dat ik daar nou zo blij mee ben hoor, eigenlijk wil ik het gewoon stikdonker hebben in de nacht.
Maar misschien praat ik van de winter wel anders, als het hier heel lang donker is, we zullen het zien en beleven, ik vind het echt zo leuk om hier alle seizoenen eens goed mee te maken, heerlijk!
Vanmorgen moesten wij voor de eerste intake bij de arts zijn en dat is ook een verhaal op zich wat teveel is om hier uit te leggen.
Maar om kort te gaan, we hebben een Oost Duitse vaste vrouwelijke arts hier die blij is dat zij met ons Duits kan spreken en daarbij is zij een grote hondenliefhebber, dat praat dus makkelijk voor ons!
Er moest bloed afgenomen worden en dat ging gelijk maar even om 9 buisjes, in NL was één buisje genoeg voor allerlei verschillende onderdelen.
Tja en toen gisteren, ik moest nodig weer een fotobladzijde van mei maken maar ja hè, dat waren weer traantjes alom.
Voor altijd zal de maand mei en een gedeelte van juni 2021 in het teken van Emma staan.
En eerlijk gezegd, nog geen dag zonder tranen geweest en er is bij mij niets voor nodig om zo weer een huilbui te krijgen want het gemis is en blijft bijzonder groot.
Gek genoeg vinden wij het ook zo vreselijk saai in huis zonder haar en dat terwijl Roos en poppie er ook gewoon zijn en daarbij ook Emma zo'n rustige hond was.
Duidelijk is dus dat Emma een beslissende factor bij ons was, haar altijd attente aanwezigheid, bij mij in de keuken liggen, haar blijdschap bij het gaan wandelen, dat vreselijke lieve smoeltje met die prachtige ogen die mij de hele dag in de gaten hielden, die supermooie lange oren die zo mooi heen en weer zwiepten als zij in dat prachtige gangwerk voor mij uit liep, haar grote gehoorzaamheid, op afstand bestuurbaar, altijd betrouwbaar voor ons.
Ik kon 100% van haar op aan bij het wandelen, waar wij ook waren, altijd gelijk terugkomen als je haar riep.
Kortom, een tophond.
Onze Engelse meiden zijn ook ontzettend lief, té lief eigenlijk, ongelofelijk makkelijk in elke situatie, maar minder attent dan Emma en dat is het grote verschil.
Als ik hen buiten roep kijken zij eerst om zich heen of zij wel echt bedoeld worden als er geroepen wordt, wat ook grappig is hoor, dat moet je gewoon kunnen begrijpen én waarderen, typisch Engelse setter!
En dan moet ik toch echt zeggen dat onze Engelsen voor het ras bijzonder goed luisteren hoor . . .
Vraag mij naar de verschillen tussen Gordon en Engels en ik kan het je haarfijn uitleggen!

Momenteel een hoop getimmer en geboor want ons terras wordt in elkaar gezet, leuk hoor!
Gistermiddag hebben wij nog gebbqd in de regen en onweer onder de waterdichte parasol op ons bosplekje in de tuin, dat had ook wel weer wat aparts!
fotobladzijde klik hier

----------

Zondagmorgen 20 juni. Ja hoor, het was weer eens zover gisteren, geen tijd voor een krabbel. Op tijd op, met de meiden gewandeld, thuis gekomen, hondjes eten wij koffie en toen kwam Joke om samen naar Karlstad te gaan voor wat boodschappen, o.a. gele verf en een kloofbijl . . . 
Gek genoeg moest ik mij wel even 'ergens 'over heen zetten om daar naar toe te rijden.
Hoe is het mogelijk, ik rij al 44 jaar, elke dag en ook overal naar toe en nu zo maar vond ik het een 'dingetje'.
Komt ook door de andere auto, waar ik nog maar 1x een stukje in had gereden en Karlstad is een grote stad, druk en vreemd voor mij, overal rotondes en kruisingen.
Maar goed, natuurlijk gewoon ingestapt en we zijn weer heel en zonder schade thuis gekomen, mét verf en bijl, en natuurlijk was het hartstikke gezellig en wel zo gezellig dat wij op de terugweg de afslag voorbij reden en Joke gelukkig wist dat je via het plaatsje Kill over een prachtige weg terug naar huis kon rijden.
Beiden vinden wij dat het toch wel een voorrecht is om in zo'n schitterende omgeving te wonen!
O ja, vergeet ik nog te vertellen dat ik gistermorgen, door het bos reed en een echt, enorme eland gezien heb!
Hij, absoluut een stier, was net overgestoken en ik kon hem goed bewonderen, hij had ook al een tamelijk gewei in wording, zijn nieuwe voor dit jaar.
Het was een hele grote zware eland en ik kon hem nog net een stuk (als bewijs voor Dick haha) op de foto zetten met mijn mobiel, toen hij weer weg liep het bos in.
Nou zeker weten Ardi, een enorm gemis, een huis zonder Gordon . . .

---------- 

Vrijdagmorgen 18 juni. Ja ik weet het MarijkeO de lupinen zijn niet zo geliefd door de echte biologen maar hebben wel als goedmakertje dat zij wel handig zijn voor vegetariërs om als alternatief voor vlees als eiwitbron te dienen!
Daarbij trekken zij veel insecten aan en zijn ze nog eens een lust voor het oog ook!
Maar inmiddels zijn deze prachtige bloemen zo ingeburgerd hier dat zij niet meer weg te denken en zijn en bestrijden lijkt mij een onmogelijke opgave.
Men noemt ze invasieve planten, zij horen dus niet thuis in dit landschap, zijn hier bewust naar toe gehaald en verdringen langzamerhand de 'originele' beplanting,
Maar gaat het in de mensenwereld eigenlijk niet precies zo?
Ik zie in dit opzicht aardig wat parallellen . . .
Ook wij zijn hier in Zweden geen originele bewoners . . .
Gisteravond hebben wij zeker een half uur genoten van het zingen van een vogel, Dick heeft het geluid opgenomen en via 'birdnet' kunnen ontdekken dat het een zanglijster was, een 'gewone' vogel maar zo betoverende mooi!
Mijn verfklus zit er op en ja ik kom toch even met getallen, vind ik leuk, 44 meter geïmpregneerd, toen in de grondverf en daarna 2x gelakt, dat is dus 44 x 4 kanten = 176, dat keer 4 = 704 en dat ook weer x 4 = 2816 meter!
Dan nog de balustrade 22 x 2 = 44, dat keer 4 = 88 meter.
Dit bij elkaar heb ik dus 2904 meter geverfd!
Jaja ik had hier wel een rekenmachine voor nodig hoor!
Straks zal Dick even uitrekenen wat hij geschilderd heeft.
Maandag a.s. komen de mannen de veranda afmaken, leuk toch, jammer genoeg zijn de tuindeuren er nog niet.
Wil nu wel weer eens tijd hebben om andere dingen te doen.
Nog maar eens een foto van eek, zo'n schatje!
Willen jullie de nieuwe indexfoto eens goed inzoomen dan zie je wat liefs en onvergetelijks.

Die handjes!
----------

Donderdagmorgen 17 juni. Nee sorry gisteren geen krabbeltijd gehad en nu is het 11.13 uur en heb ik al die tijd al geen internet!!
Te druk met verven, Dick kwam terug van de ochtendwandeling en ik was al met mijn missie bezig . . .
Zal de verfgekte mij nu al in de kop geslagen zijn?
Nou nee kan niet, we schilderen met superdure verf op waterbasis wat ook lekker uitstrijkt en daarbij, het moet in het weekend af zijn.
Goed ok, Dick kwam thuis en vroeg of ik zin had om gelijk na een bakkie 'even', qua afstand is niets hier 'even', naar Eksharad te gaan om naar markiezen te kijken.
Ja tuurlijk, hup verfkleren weer uit en ipv mijn krabbel tikken in de stoere auto gestapt en dan komen we langs Joke en Anne, daar even een boodschapje afgegeven en nog een bakkie gedronken, zó gezellig en Gordons geknuffeld . . .
Voelt voor ons nog onwerkelijk, einde Gordontijdperk, hoe moeilijk dit ook is.
Ik kom hier tzt nog op terug.
De markiezenman was niet thuis, zo kan dat hier gaan, een bedrijf met website en dan gewoon gesloten zijn.
Dick heeft de man gebeld en ja hij was 'op klus' en komt volgende week hier thuis langs, maar ja het zijn Zweden hè en moet je dit dus maar afwachten . . .
Weer thuis, snel wat eten, verven, hondenronde en weer stoeien met de verfkwast en dan moet er 's avonds ook nog eten op tafel komen.
Het gaat goed, ik begin direct dus aan de laatste 44 meter en als jullie straks foto's zien van het terras, al het witte werk is van mijn hand en Dick ontfermt zich over het gele gedeelte en ik denk er het mijne over . . . maar het gele zal wel véél netter zijn!
Maar ja geven en nemen toch in het huwelijk?
Voor de rest, ja we hebben ons weer aardig bij elkaar geraapt en elke dag vallen er nog tranen om het gemis van mijn zwarte schatje.
Foto speciaal voor Cilia maar eerlijk gezegd heb jij niets te klagen hoor want Margrieten en al je andere foto's zijn ook beeldschoon en voor mij weer benijdenswaardig, elke keer weer een feestje om een berichtje van je te krijgen!


----------

Dinsdagmorgen 15 juni. Gistermiddag een enorme bak regen gehad, in de avond een wolkenloze lucht, en nu weer een mooie zonnige dag met een fijne temperatuur, een graad of 20 en ik weet dat het nu zuchten geblazen is in NL!
Zo gaat dat hier, een middag regen en dan is het weer niet gelijk van slag, maar gaan daarna vrolijk verder met de zomer!
Nou, ik heb gistermiddag wel mijn best gedaan hoor en heb 22 meter balustradebalk geschilderd en daarbij nog eens 44 meter latten aan 3 kanten.
Het ging mij goed af en had ondertussen de koptelefoon op en heb mijn Spotifylijst wel 2x gehoord.
Het heeft mij wel wat paracetamolletjes gekost en een halve nachtrust . . .
Maar goed, het is effe doorbijten, helaas is de verf op en zal er nieuwe moeten komen, en geen Gamma om de hoek.
Gisteren kregen wij ook het kentekenbewijs van onze stoere Zweedse auto en nu nog even wachten op de verzekering en dan kunnen we sjorsen.
Het heeft allemaal lang geduurd want o wat draaien die ambtelijke Zweedse molens tergend langzaam . . .
Als NLer wordt je geduld hier danig op de proef gesteld en ik vertel hier nog lang niet alles waar we zo mee bezig zijn, het zou gewoon vervelend worden.
De prachtige natuur en ons heerlijke huis houden de zaak in evenwicht!
vanmorgen
----------

Maandagmorgen 14 juni. Gisteren een gezellige dag en daarbij ook weer prachtig weer!
Het was weer een schilderdag, het is een race tegen de klok want vrijdag moet het af zijn en we zijn er nog lang niet.
Eind van de middag kwamen Joke en Anne en hebben lekker gebbqd op ons nieuwe terras, weliswaar zonder leuning maar er is niemand achterover gekukeld, het is ook ruim genoeg.
En wat hebben we het toch gezellig samen, zo fijn dat zij in onze buurt wonen en we hopen ook nog vele fijne uurtjes samen te beleven, ook met de camper.
Gewoon eens zeggen 'jongens zullen we even een paar dagen weg gaan?', kijk dat is toch geweldig!
Nu kan dat nog niet, ook zij hebben het te druk met allerlei dingen die rondom en in hun huis geregeld moeten worden voor een lang verblijf hier.
Vandaag gaan wij echt weer aan de bak met de kwasten en we wisten al dat het vandaag kan gaan regenen, ik zag 'heavy rain today' staan dus ja, dat was vroeg aan de slag vanmorgen om alles wat in de tuin staat qua schilderwerk over te laden naar de overdekte veranda en de garage.
Ik ga schilderen in de garage en Dick op de veranda.
Om voor 8ten liepen wij al met houten planken te sjouwen en nu is Dick met de meisjes weg voor een lange wandeling en ben ik benieuwd of hij en de hondjes droog thuis komen!
Morgen weer een solig dag.

De groetjes van de bonte specht!

----------

Zondagmorgen 13 juni. Gisteren zouden wij een kwastdag hebben maar dat verliep even wat anders.
Bij terugkomst van de wandeling zag ik aan het eind van de straat, waar een groot verwaarloosd huis staat, veel auto's staan en er bleek een soort loppis te zijn.
Loppis is eigenlijk gewoon verkoop van ouwe zooi, wat je hier om de haverklap op de weg ziet staan en particulieren hun overtollige spulletjes voor een klein prijsje te koop aan bieden.
Goed, wij er naar toe en bleek dat huis inderdaad leeg te staan, eigenaar in februari overleden en de familie, na eerst een geweldige zooi naar de stort gebracht te hebben, een loppis hield.
Echt hartstikke leuke spulletjes en je kon gewoon door het hele huis dwalen, zo grappig, er hadden zelfs 4 gezinnen gewoond, allemaal familie!
Erge leuke toegankelijke mensen waar wij leuke gesprekken mee gehad hebben in het Engels, zij wonen in Göteborg.
We zijn daar wel een paar uur geweest en we kregen er geen genoeg van.
Daarna snel naar Munkfors voor wat boodschappen en toen even langs een NLer, waar wij het adres van hadden gehad ivm de keukeninbouw.
Een keuken inbouwen in een oud Zweeds huis is echt een klus op zich hoor en niet te vergelijken met een stenen NL huis!
Ik bleef even in de auto zitten, er kwam net een stortbui maar Dick kwam mij al snel halen, het bleek dat wij deze mensen al eens ontmoet hebben bij de opening van een galerie laatst!
Daar gezellig koffie gedronken en gekletst en Dirk (ja ook) komt even naar ons huis om advies te geven, hij bouwt zelf niet meer.
Uiteindelijk kwamen we pas thuis toen het weer honden wandeltijd was en is Dick dit gaan doen en ik mij bezig gehouden heb met de avondmaaltijd.
De NL mannen, André en Erik vertrekken vanmiddag weer en kwamen bij ons eten.
Dus zo gezegd zo gedaan,
Erik heeft nog even gekeken naar onze grasmaaier en verdomd hij doet het nog gewoon, en heeft André bij ons het gras gemaaid.
Ja en toen was het inmiddels alweer half tien in de avond en nog totaal dag maar horen we toch al zachtjes het bedje roepen . . .
Kortom, we hadden een drukke maar gezellige dag en nee we hoeven niet te klagen over contacten hier.

Beetje truttig hè, maar wel typisch Zweeds!

----------

Zaterdagmorgen 12 juni. Ja hoor Cilia, zo voelt het ook, we zijn rijk en het is een droom die uitgekomen is dat we dít nog eens zouden meemaken, zo wonen in de natuur!
Jouw verhaaltjes uit het mooie Frankrijk hebben mij ook altijd en nog natuurlijk, erg geïnspireerd en zoals vandaag, dat hazelmuisje, djiee wat een schatje toch en wat zijn we bevoorrecht dat we dit zo kunnen beleven en er ook zo intens van genieten!
Toen wij gisteravond om een uur of tien al gapend zeiden dat het tijd was voor het bedje kreeg Dick een appje van de NL buurman.
Hij is hier een week met een vriend om te werken in zijn huis omdat het ook in de verhuur gaat.
Hij vroeg of wij zin hadden in een stukje van het 'gebraad' op de grill omdat zij dat samen niet op konden.
Eerst aarzelden wij maar zoiets aardigs kun je niet weigeren dus gingen we en hadden er geen spijt van, het was heel gezellig en daarbij ook nog eens lekker!
Hij heeft een overdekte veranda gemaakt en daar zaten we, grappig hoor en eigenlijk zijn we helemaal niet zo, we zijn van vroeg naar bed en vroeg op.
En ja dat laatste was dus vanmorgen ook gewoon weer het geval.
Gelijk deur open naar het terras voor, heerlijk, zó genieten, we hebben een enorme seringenboom in de tuin staan, die je bijna bedwelmd, en ook kwam de bonte specht weer op visite en hij wordt steeds brutaler!
De natuur is hier momenteel zeer uitbundig met gigantisch veel lupines die broederlijk tussen het fluitenkruid staat, zo mooi.
Straks ga ik maar eens een flinke bos plukken, de vazen heb ik al opgezocht uit de vele dozen die nog onuitgepakt in de kelder staan . . .

Ha zie op de achtergrond onze besjes rijpen!
----------

Vrijdagmorgen 11 juni. Gisteren een verfdag gehad en toch weer een soort mijlpaaltje want na het impregneren, en grondverven konden we met de lak beginnen.
Dick had de primeur door een bus met gele lak te openen en de staande latten voor het terras te verven, ja toch weer leuk.
Ik 'moet' de bovenste latten verven en die zijn nog met witte lak, geen sensationele gebeurtenis.
Eerlijk gezegd weet ik dat hij mij de dingen laat verven die het minste kwaad kunnen als dat niet al te netjes is, zo zegt hij het niet hoor, maar ik voel het gewoon!
Kijk, daar ken ik hem veel te goed voor . . . verven relatietest toch?
Soms moet je je maar bij dingen neerleggen anders krijg je weer zo'n eindeloze discussie die ik niet verlies maar wel het eerst mijn mond maar dicht houd . . .
Zo dat is even een privé ontboezeming hè!
Ik vind het best leuk werk en we staan op zo'n mooi plekje en dan het gegeven dat het onze eigen tuin is, godsamme zeg, we staan gewoon in een bos te schilderen, hoe mooi is dat?
En toen stonden we gisteravond ook daar én . . . ja hoor, achter elkaar aan, een camper met aanhanger en een auto met fietsen achterop . . .
YES daar kwamen Joke en Anne en namen de moeite om ondanks hun enorme vermoeidheid, het is in twee dagen met zo'n karavaan een heel eind, om, voor zij bij hun eigen huisje waren, eerst nog even bij ons langs te komen!
Benieuwd naar onze vorderingen en ja hoor bij Yvonne kwamen de traantjes weer, ik vond dit zo'n lief gebaar!
Gezellig koffie gedronken met prinsessentaart en zij kwamen weer een beetje bij van de lange vermoeiende rit.
Wij vinden het beregezellig dat zij weer in onze buurt zijn en serieus, we overlopen elkaar echt niet hoor!

Zeg nou zelf, is dit geen droomplek?

----------

Donderdagmorgen 10 juni. Het kwam gisteren weer goed hoor met mij, een NL lezeres hier kwam een troostboeket brengen, zo lief en juist het mooiste boeket wat je kunt bedenken, niet een gearrangeerd bloemetje uit de winkel, nee een écht boeket uit de natuur!
Een als je mij ergens blij mee kunt maken is het zoiets!
Iemand die de moeite neemt om voor je te plukken en het nog zelf te brengen ook, dan ben je in mijn ogen een échte lieverd met een goed hart!
Verder ja Peter en Til, we kennen elkaar goed en staan ook het zelfde in het leven wat onze levende have betreft, en NEE Peter, je bent geen watje maar wel een man naar mijn hart!
Er zijn teveel mensen die maar toneel spelen, maar jij laat zien dat je puur bent!
En toen kwamen Jetty en Kees, ook zulke fijne mensen, zij kwamen houten plankjes brengen die Kees voor ons persoonlijk gemaakt heeft voor een deco in ons huis!
Het zijn hele mooie plankjes, Kees is echt een kei in deze dingen, hij heeft laatst ook dat leuke hondje/mens uit hout voor ons gemaakt!
Zij zijn gezellig de hele dag gebleven en onze hondenkinderen hebben zich daarbij weer van hun uiterst goede kant laten zien en om de beurt dienden zij als steuntje voor de zere voet van Jetty!
Kortom, een fijne gezellig dag gehad die aan het eind van de middag vette regen buien gaven en dat niet alleen, we hebben nog nooit zulke harde onweersklappen gehoord!
Het was precies boven ons hoofd en de messcherpe ontladingen scheurden door de lucht!
Nel heeft nog een prachtige foto gemaakt met het naambordje van onze straat er op, een wonderschone foto, waarvoor mijn dank!
 
----------

Woensdagmorgen 9 juni.
Ik begon de dag best goed vandaag, na in bed eerst nog wat traantjes om het grote gemis.
Lekkere temperatuur, lieve begroetingen door onze meiden (en Dick ook hoor), na het ontbijt gaan wandelen.
Toch overviel het verdriet mij weer in grote mate.
Van binnen nog steeds verscheurd en overal die herinneringen, zelfs de afdrukken van Emma haar bekkie op de rand van het autoraam, haar plekje op de bank, haar etensbak die nog in de keuken staat en haar riem die nog aan de kapstok hangt en de halsband, die ik niet mag wassen van Dick, dan gaat haar geurtje er af, ligt nog op de kast.
Gelukkig bestaat onze vriendenkring uit mensen die ons zo goed begrijpen en weten wat het is om zo intens van je hond te houden en die te moeten verliezen.
Soms ontmoet je mensen die het gewoon echt niet begrijpen en juist dát begrijp ik ook hoor, laat ik duidelijk zijn hier over, die precies de verkeerde dingen zeggen.
'Dan koop je toch gewoon een nieuwe', of 'je hebt er toch nog twee'.
Jaha dat weet ik, maar je zegt ook niet tegen iemand die een kind verliest, 'ach je hebt er toch nog eentje' ofuh 'ach ja jammer dat je arm er af moet, maar goed je hebt er nog eentje'.
Dit soort opmerkingen doen zo'n pijn.
Nee ik word daar echt niet boos om of ga hier over door, nee maar denk wel bij mezelf dat je als niet-hondenliefhebber toch echt iets mist.
Om op onze manier van honden te houden betekent een enorme verrijking van je leven en maakt je als mens in sociaal opzicht veel rijker en absoluut minder egoïstisch.
Nou betekent het niet dat als je geen hond hebt dat je een egoïst bent hoor, maar wij zijn gewend om onszelf altijd eerst opzij te zetten sowieso voor de belangen van je hond.
En hoe kom ik nou in deze stemming en misschien wel belerende  woorden?
Ik lees het boek van Rutger Bregman 'de meeste mensen deugen', waarin een grote link gelegd wordt naar dieren en met name huisdieren en het grote belang er van.
Ook een heel goed boek voor mensen die ons niet begrijpen en ons misschien wel willen leren begrijpen is deze, ik heb hem al eens aangehaald in mijn krabbel:

---------- 

Dinsdagmorgen 8 juni. Gisteren was een natte dag, het begon ook voor mij persoonlijk al en later op de dag, nou eind van de middag, buiten ook.
Met de middagronde liep ik in het bos en voelde mij toch niet safe, er kwam een hele donkere lucht aan en af en toe een bliksemflits.
Toen maar omgedraaid en naar huis gegaan, lekker op ons overdekte terras het weer afgewacht tot dat het water dan ook met bakken uit de lucht viel, erg fijn voor de natuur!
En wat zag het er prachtig uit na de regen, zo fris en zo uitbundig groen!
Wat ook heel leuk is dat wij een beriggie kregen van onze lieve vrienden Aad en Eefje die een boot geboekt hebben naar Zweden van 26/27 juni, om met de camper naar ons toe te komen, zij kunnen niet langer wachten!
Ja we missen hen ook, dat is duidelijk, kortom, echt weer iets om naar uit te kijken, ook komen Joke en Anne deze week weer naar hun huisje en ook daar verheugen wij ons op!
Zo wisselen dingen in het leven elkaar af.
En wat hebben we weer geverfd gisteren, pff, we stonden onder de parasol achter de garage waar het nog het langst koel blijft maar op een gegeven moment helpt niets meer om de zon tegen te houden en leg ik de verfkwast neer, nou niet echt want eerst moet ik dat ding uitspoelen van meester Dirk.
Zonder meer een relatietest dat verven van ons samen . . .
Dick die zo verschrikkelijk precies is, die in mijn ogen de grondverf er op staat te schilderen alsof het al de lak is en er tegenover sta ik met de mentaliteit 'waarom moeilijk doen als het makkelijk kan, grote stappen snel thuis . . . ' wat wel eens een druiper oplevert, verf dan.
Dat dit regelmatig voor wrijvingen zorgt hoef ik vast niet uit te leggen . . .

----------

Maandagmorgen 7 juni. Goh wat een hitte zeg, sinds vanmorgen vroeg alle ramen aan de, nu nog schaduwzijde wijd open.
Het zijn ook heel aparte ramen, 3 lagen glas, die zelfs kunnen draaien en je ook gewoon aan de buitenkant kan lappen (uh dat doe ik eigenlijk toch nooit)
Poppetje vindt dit helemaal geweldig, gaat op de bank zitten en luistert naar al die vogelgeluiden, zo schattig!

Het wandelen vond ik vanmorgen niet echt een pretje, mij al te warm en daarbij viel het gemis van Emma weer als een blok op mij.
Ik mis dat vrolijke huppeltje, na elke 5 meter voor mij uit lopend draaide zij telkens haar hoofdje naar mij, god wat hield ik toch veel van haar.
Thuis ook, altijd lag zij op een strategische plek waarbij zij mij in elke situatie kon bekijken en alleen als ik rustig op mijn stoel zat ging zij naast mij liggen op een andere plek en kon zij echt slapen op haar rug met haar beentjes in de lucht.
Ik vroeg haar regelmatig of zij niet eens moest gaan slapen, voor mijn gevoel was zij altijd wakker met haar blik op mij gericht.
Mijn allerliefste meisje, ook zo typisch Gordon Setter.

Met regelmaat zullen jullie zoiets lezen, het is niet anders, ik schrijf zoals ik denk en praat, dat is bekend.

Gisteren was het 29 graden en hebben wij er heel wat verfuurtjes opzitten in de schaduw, Dick staat nu alweer een aantal uurtjes te verven en ik moet zo ook aan de slag.
O ja naar alle waarschijnlijkheid is dat aparte vogelgeluid in de nacht een ransuil geweest, leuk hè!

----------

Zondagmorgen 6 juni. Fijn gewandeld in V. Skymnäs, haha dát hoef ik Joke niet uit te leggen, we passeerden jullie huis en hebben weer even gezwaaid en gezegd dat jullie er aan komen hoor!
Grappig want in februari deze winter, en ook sinds wij hier wonen al een aantal maal daar gewandeld en vandaag leek alles anders, zo groen en de paadjes daarom een stuk smaller geworden en wij ons nog vergisten in de route ook!
Wij vinden ons huis ook een echt boshuis, rondom bos, alles prachtig groen, zo stil en zo vredig, wat een weelde om zo te wonen, dat hadden we in onze stoutste dromen nooit kunnen bedenken.
Nou MarijkeO de boomklever is het niet en eigenlijk denk ik nu dat het een uil geweest is, maar welke, geen idee.
Ik ben bezig geweest met luisteren naar uilengeluiden maar de honden vinden dit extreem spannend en geeft onrust in huis, dat moet ik dus nog doen met de koptelefoon op.
Gisteren heb ik weer eens een ouderwetse Groninger boffert gemaakt in de stokoude pan, en hij is prachtig en lekker geworden en kan zo in de winkel bij een patisserie staan!
Wel geef ik hem een extra eigen touch want anders vind ik het een ietwat saai baksel, d.m.v. een theelepeltje vanille extract, zakje vanillesuiker en rozijnen, hmmmmmmm en er over heen gesmolten roomboter en bruine suiker . . .
Het mooie bruine laagje bovenop komt doordat ik in de pan een klein laagje suiker en kaneel gestrooid heb voor het beslag er in gaat.
 
---------- 

Zaterdagmorgen 5 juni. Nee ik ga jullie niet plagen met opmerkingen over het mooie weer hier . . .
Gisteren de keuken besteld en we verheugen ons ook daar weer op en zoals jullie zien, we blijven echt, ondanks het enorme verlies van Emmaatje, de leuke dingen zien.
En dat is maar goed ook, vallen en weer opstaan.
De keuken wordt al eind van de maand gebracht, viel ons mee en ook de elektricien kan in week 2 van juli komen en dat betekent dat wij in de eerst week van juli hier de keuken gaan afbreken, dat wordt koken in de camper.
We hadden een paar zeer gedetailleerde kaarten besteld van onze woonomgeving en ook opgehaald inmiddels en dat is echt ook weer zo leuk, wat een paden en paadjes, meren en 'boslussen' kun je hier op zien!
Natuurlijk, als wij hier wat uitgeklust zijn gaan we lekker op stap met de camper, maar ook gewoon met de auto hoor en zullen er dan fijne dagjes van maken.
Bijna elke morgen horen wij heel vroeg een voor ons onbekende vogel(?) die een apart geluid maakt, een soort stoomfluitje, net zoiets als een koekoek maar dan één toon.
Weet jij het MarijkeO?
De foto hier onder is van onze andere vaste gast, de bonte specht en volgens mij een vrouwtje want ik zie geen rode nekvlek . . .

----------

Vrijdagmorgen 4 juni. Nu is goed te merken dat wij toch echt in een ander klimaat leven dan in NL en dan met name de stabiliteit hier van het weer en de extreem lage luchtvochtigheid.
Dat laatste maakt ook dat je de hoge temperaturen absoluut makkelijker kunt handelen.
De dagen zijn inmiddels al erg lang hier en de zon ging vandaag om 3.52 uur al op om vanavond om 22.15 uur pas onder te gaan!
Nog even en de zon gaat praktisch niet onder en ja dan begint al gelijk natuurlijk weer het afbouwen van de dagen.
We vinden het erg spannend om eens een heel jaar alle seizoenen me te maken met alle voor- en nadelen.
Stiekempjes verheug ik mij toch al op de kerstdagen hier in Zweden, het bezoeken van zo'n prachtige kerstmarkt en hoop ik eigenlijk dat wij tegen die tijd ook weer naar Noorwegen kunnen, want kerstmarkt in Oslo lijkt mij erg leuk.
Maar goed, niet zeuren en nu eerst maar eens genieten van dit jaargetijde en nee MarijkeO we maken ons niet echt druk hoor, daar voelen wij ons niet eens toe in staat momenteel.
We zijn zoals je dat zo kunt noemen, een beetje lam geslagen en maken er het beste van en dat onze natuurlijke omgeving hier positief op in werkt is zeker zo!
De liefde voor de natuur en dieren heb ik in de genen zitten en mee gekregen van mijn ouders, honden (dieren dus), kamperen en reizen was toen ook al hun grote passie!
Ach en daar zaten wij gisteravond, lekker buiten met een boekje op het bankje op ons terras, heerlijk toch, wel goed ingesmeerd tegen de muggen, ons te verbazen dat dit moois op onze weg gekomen is.
Vanmorgen is Dick met de meisjes weg en is al vroeg op pad gegaan omdat mijn middagronde ook op tijd zal zijn omdat wij vanmiddag een afspraak voor de definitieve plaatsing voor de keuken hebben bij Ikea, wij moesten eerst afwachten of het technisch (loodgieter en elektricien) haalbaar is wat wij hier willen.
O ja nog een veel gestelde vraag over Roos en Laura of zij Emma missen.
Daar kan ik kort en bondig in zijn, nee dus.
Als je 3 Gordon setters hebt en er gebeurt zoiets is de kans groot dat er weer op nieuw even opgeschud moet worden ivm de rangorde, maar dat kwam bij onze 3 totaal niet op.
Ook Emma was nooit of te nimmer bezig met een rangorde en Engelse setters zijn de grootste goedzakken die ik ooit in mijn leven met honden heb gezien!
Emma was ook best een speciaal meisje want van andere mensen moest zij totaal niets hebben, alleen wij stonden op haar netvlies gebrand maar andere honden is nog nooit een punt geweest.
Ik heb wel eens iemand uit het bos met hond naar huis gebracht en er gewoon een vreemde hond bij hen achter in de auto stapte en maakte alle drie geen fluit uit, wat eigenlijk ook echt wel heel apart is hoor.
Nog een fotootje van eek


----------

Donderdagmorgen 3 juni. Het is voorbij.
Dinsdagmiddag hebben we Emma opgehaald en zij werd keurig met de brancard naar de auto gereden, verpakt in een doos, en heeft Dick haar met de assistente de camper in getild en op ons bed gelegd voor haar laatste camperreisje.
We hebben geprobeerd het voor alle partijen zo aangenaam mogelijk te maken, voor zover als mogelijk en zijn via een beeldschone route binnendoor naar Fjugesta gereden.
Heel veel groen, enorme bossen, heuvelachtig, prachtig bloeiende koolzaadvelden, kortom in één woord prachtig.
In Fjugesta werden we heel netjes en aardig ontvangen, en alles mocht en kon daar, zo enorm klantvriendelijk.
Emma werd op een brancard weggereden en wij zijn naar een fijn plekje gegaan om te overnachten, had Dick weer goed uitgezocht.
Toen we daar aan kwamen was het een verrassing en bleken wij 7 jaar geleden hier ook al eens geweest te zijn, totaal vergeten maar ik herkende direct die krakkemikkige reddingsboot.
De volgende morgen, gisteren dus, om 9 uur vertrokken omdat wij er om 9.30 uur zouden zijn, maar dat liep even anders.
Op een zeer idyllisch weggetje stond een giga houtvrachtauto te laden en moesten wij een eind omrijden, via een alweer prachtige route.
Dick had even gebeld naar crematorium en was totaal geen probleem, 'doe maar rustig aan'.
Kijk, dat is tenminste lief en doet je goed.
Uiteindelijk kwamen wij maar 10 minuten te laat.
Ik ben niet uit de auto gestapt omdat ik het echt niet meer aan kon en bang was voor een totale breakdown.
Dick heeft afscheid van Emma genomen, foto's gemaakt, die ik nog niet wil zien, en is bij haar gebleven tot het letterlijke eind.
Zij lag er heel mooi bij zei hij en gewoon nog echt Emmaatje.
Wij mochten daar blijven maar wilde ik echt niet en zijn naar een parkeerplaats van een natuurgebied gereden, zo verschrikkelijk mooi daar, stoeltjes buiten, wij koffie en Roos en poppetje een lekker bot gekregen.
Om 12 uur konden wij de as van Emma ophalen en dat hebben we gedaan, zij werd keurig overhandigd in een mooi blank houten kistje, kennelijk omdat je individueel hebt laten cremeren want anders krijg je de as mee in een nette kartonnen doos.
Weer over de prachtige binnenweg naar huis gereden en bij thuiskomst lag er al een lieve condoleance kaart van de dierenarts, hand geschreven.
En ook alweer waren wij totaal afgedraaid, rustige avond gehad en vroeg naar bed waar ik vanmorgen dus ook alweer huilend wakker werd.
Het zij zo, het is ook allemaal in 1 week gebeurd, een ware rollercoaster over ons heen.

Ik vind troost ook in de natuur en verbaas mij elke dag weer over wat ik in mijn eigen woonomgeving allemaal zie, zoals vanmorgen, de lupines die hun best doen om zich op hun allermooist te laten zien, de eekhoorn, die een vaste gast geworden is evenals de bonte specht.

----------

Dinsdagmorgen 1 juni. Je zegt het precies goed Ardi, een schreeuwende pijn, dat is het.
Ik kan er niet over uit, zulke lieve en troostende woorden wij hebben gekregen.
 
Vandaag belooft het alweer een prachtige dag te worden waarin wij weer lekker kunnen verven ahum . . .
Als je zo'n uur of 3 achter elkaar op je benen staat, voel je hem goed hoor en 's avonds kruip je finaal afgedraaid je bed in.
Komt natuurlijk ook door alle emoties, we zijn nog van slag en doen ons best.
Gistermiddag ook weer leuk, ik heb het wel eens over spechten in Swifterbos gehad, altijd gehoord nooit gezien maar nu wel!
Jaha gewoon in mijn eigen tuin terwijl wij stonden te painten, we hoorden wat getik vlak achter ons en daar staat een vogelhuisje op een dun boomstammetje wat wij uit het bos hebben gehaald.
Daar zat de bonte specht op de tikken en ontdekte toen ineens dat er vlak voor zijn neus een bakje met gedroogde meelwormen stond en hoefde hij ook niet meer te tikken!
Wij vinden dit uitzonderlijk want we stonden op 3 meter afstand en hielden ons niet eens stil!
Zo net even snel aangekleed, (ik loop hier de hele dag gewoon in mijn ondergoed . . . ) ik hoorde een auto en daar was de loodgieter en geheel tegen Zweedse gewoonte in was hij veel te vroeg, wat ik wel fijn vind hoor!
Björn is een Zweed en wordt hier door veel NLers gevraagd vanwege zijn betrouwbaarheid, want met veel Zweden is het best moeilijk afspraken maken, ze vinden het vaak normaal om niet of te laat te komen . . .
Hij komt hier in de keuken een verwarming weghalen, daar komen de tuindeuren, wat altijd door een gecertificeerd iemand moet gebeuren en daarbij is het niet zo simpel  want het water van onze verwarming komt van 130 meter diep.
Ook is er al een elektricien geweest om ons keukenplan te bekijken, en heeft het goedgekeurd, voor inductiekoken worden er wel eisen aan je installatie gesteld en zeker als je in een oud huis woont, vandaar dat er ook extra groepen moeten komen.
Er hing een rookwalm om Björn heen en ik hoor hem constant hoesten, niet best volgens mij.
Nog iets over het verven, dat is echt iets wat wij onderschat hebben, we hebben 22 meter houten hekwerk rondom het bijna 40 vierkante meter terras en alles moet dus 4x onder onze handen door gaan . . .

Vanmiddag onze laatste gang met Emmaatje.

----------

Maandagmorgen 31 mei.
De vraag die verschillende mensen aan mij gesteld hebben en die door meer mensen niet aan mij gesteld durfde te worden denk ik.
Maar waar is Emma nu?
Aangezien wij in een ander land wonen met andere gewoontes loopt het iets anders dan wij normaal gewend waren.
Wel hebben we het aardig naar ons hand kunnen zetten voor zover mogelijk.
Emma is nog bij de dierenkliniek en daar komt 2x per week een busje om overleden dieren op te halen en naar een crematorium of destructie bedrijf te brengen.
Zo zal het onze Emmaatje niet vergaan, ons meisje gaat niet op een hoop andere dieren.
Met veel medewerking van de dierenkliniek en een huisdieren crematorium hier zo'n 165 km vandaan hebben we het kunnen regelen.
Morgenmiddag halen wij haar zelf op en gaan met de camper naar Fjugesta, ten zw van Örebro, waar zij woensdagmorgen 9.30 uur individueel in ons bijzijn gecremeerd gaat worden bij de Lekebergs Huisdierencrematorium.
We zullen zorgen dat zij tot op het laatste moment met liefde begeleid wordt en vandaar ook dat wij met de camper gaan, haar laatste gang.
Haar as zal keurig bij ons thuis terug bezorgd worden.

Ondertussen pakken wij hier de draad weer op en dat is het fijne dat je nog 2 hondjes hebt, je komt niet uit je normale ritme van wandelen, knuffelen, verzorgen en blije begroetingen.
De wandelingen blijven nog gek, je ziet steeds Emma lopen.

Inmiddels hebben wij al meters en meters en meters hout geïmpregneerd voor de veranda, de vloer ligt natuurlijk al en is werkelijk prachtig en we hebben afgesproken de balustrade, zelf te verven.
Mijn god wat een werk, nu nog alles in de grondverf en dan nog eens 2x met gewone verf . . .
Dit alles is uren maar dan ook uren werk.
Wij willen de balustrade namelijk in de kleuren van het huis, de staande latten worden geel en de bovenrand wit.
Als wij uitgekwast zijn komen de mannen weer om het in elkaar te zetten.
Gelukkig hebben we er prachtig weer bij, uh het was gisteren hier 28 graden en doen we deze klus helemaal buiten, op een schaduwplek.
Ondertussen vermaakten wij ons met de eekhoorn, wat een schatje en ook had hij of zij had het kennelijk warm en ging slapen op de voederplank, hazenslaapjes denk ik want als eekhoorn moet je altijd op gevaar letten.

----------

Zondagmorgen 30 mei. Hoe gaat het?
Bij tijd en wijle erg slecht.
Het gemis is zo groot en voor ons nog steeds onbevattelijk.
Denk nou niet dat wij de hele dag huilen want er zijn ook wel leuke momenten, maar de tranen bij ons beiden zitten erg hoog.
De tastbare herinneringen, haar halsband, de etensbak, haar plekje, haar schapenvacht.
De herinneringen, hoe zij een week geleden nog zo tevreden met haar beentjes omhoog op haar ruggetje op de bank lag, springen bij de deur en als eerste overal bij willen zijn, het pikken van de dingen uit de gootsteen omdat zij daar nu gewoon bij kon, het aanrecht is hier ouderwets laag.
Duizenden herinneringen.
Ik zal proberen weer de krabbel te tikken maar zal gelardeerd blijven met Emma en tranen.

Wel wil ik iedereen bedanken voor de ontzettend lieve berichten in het gastenboek, mails, telefoontjes en appjes.
Wij vinden hier troost in.

Normaal is het gewoon míjn krabbel en alles in de ik-vorm, maar het verlies van Emma kan ik totaal in de wij-vorm schrijven.
Het voelt voor ons hetzelfde en dat is maar gelukkig ook, vreugde samen delen maar zeker ook de enorme emoties die rondom dit verlies spelen.
Dan overvalt het gemis de één en dan de ander en het vervolg is dat wij samen huilen.

Natuurlijk weten wij als doorgewinterde hondenliefhebbers dat de berusting gaat komen, en vinden dat wij het goed gedaan hebben, maar zover zijn we nog niet en geven wij het alle ruimte om ook deze fase door te komen.

Iets leuks dan maar. Gisteren hoorde ik het klepje van het eekhoorn voederhuisje en vanmorgen toen wij bij het ontbijt buiten zaten zag ik hem ineens, wat een prachtige schattige diertjes zijn dit toch!
Ja om dit soort dingen wonen wij in Zweden!

----------
 


Vrijdagmorgen 28 mei.
Grenzeloos verdriet.
Totaal verscheurd.
Wanhopig.
Radeloos.

Zo was het

Zo is het

----------

Donderdagmorgen 27 mei.
Gistermiddag om 16.30 uur hebben wij afscheid van Emma moeten nemen.

Ik kan er totaal nog niet over praten en schrijven is ook moeilijk, maar voor mij wel een mogelijkheid om het van mij af te schrijven. .

In de nacht van zondag op maandag ben ik er 4x met Emma uitgeweest omdat zij moest plassen, wat mij wel bevreemdde hoewel het mij wel al opgevallen was dat zij wat meer dronk dan gebruikelijk.
Maandagmorgen bij de ontmoeting met de eland waarbij zij blafte, viel mij haar 'iele' blafje op en ook vond ik haar wat 'mat' lopen.
Gewoon gegeten en wij na de koffie weg met de camper waarbij zij altijd haantje de voorste is, en als eerste op haar eigen plekje duikt, nu dus ook.
De camper staat voor haar synoniem voor iets heel fijns.
Karlstad is ongeveer 65km hier vandaan en wij gingen er een paar leuke inkoopdagen van maken met ruimte voor de meiden om te wandelen en een knusse avond in de camper samen.
Zij wilde 's avonds niet eten, dit is totaal afwijkend voor haar, maar goed, zou eens kunnen gebeuren maar voor mij al een wake up call.
Gewoon een rustige nacht maar de volgende morgen zagen wij als snel bij de wandeling dat er geen animo bij haar was en ik terug ging naar de camper en Dick met de andere meiden de verdere ronde ging maken.
Alweer wilde zij niet eten en vertoonde mat gedrag, wel drinken.
Ik zei tegen Dick dat ik een afspraak bij de da ging maken voor de volgende dag, als wij weer thuis waren.
Wij zijn nog wat boodschappen gaan doen en bij terugkomst had zij gespuugd op haar bedje en lag er gewoon middenin.
Voor ons gelijk een slecht teken, alles opgeruimd, bedje van Emma verschoond, en wegwezen en linea recta naar de dierenkliniek, zonder afspraak in Mjönäs, 10 km bij ons huis vandaan.
Ik had een bijzonder slecht gevoel bij deze ontwikkelingen en vreesde voor ernstige problemen.
Wij werden daar vriendelijk ontvangen en geloofden mij toen ik zei dat het urgent was.
Dierenarts onderzocht haar, vond haar er niet verontrustend uit zien en hij vond haar wel attent doordat zij telkens van Dick naar mij en andersom keek.
Bij het onderzoek zag hij wel dat zij wat last van haar buik had.
Ik wilde een uitgebreid bloedonderzoek op werking vitale functies, misschien een mogelijke infectie?, daarop ging hij haar temperaturen en had zij verhoging.
Bloed werd afgenomen en na een half uur, hebben wij op gewacht, de uitslag en dat was ernstig.
O.a. bijna uitgedroogd en vclkomen verstoorde leverfunctie.
Dan wordt er een behandelplan gemaakt en wordt het een centenkwestie, voor ons is juist dát deel onbespreekbaar.
Alles wat kan en mogelijk is móet gebeuren.
Gelukkig zijn wij in een positie waarbij je dit kunt zeggen.
Beginnen met een echo.
Dat is wel even wennen voor ons als NLer, hier in Zweden mag je als eigenaar bij geen enkele handeling blijven, zelfs geen bloedafname!
Tijdens de echo werden wij al binnen geroepen.
Daar lag ons schatje, rustig op haar zij in totale overgave met een kaal geschoren buikje en viel op hoe dik dat buikje was geworden in zo'n korte tijd.
De echo liet zien dat haar lever en pancreas vol zat met óf ontstekingen óf tumoren.
In beide gevallen inoperabel en desastreus.
Biopt nemen?
Nee dat wilde ik absoluut niet, vind ik een nutteloze ingreep bij onze 13 jarige lieveling die een ongeneeslijke ziekte heeft.
Ik hoef niet te weten wat het is, het is slecht en dat is voor ons voldoende.

De mokerslag.

Advies da, gelijk aan het infuus met pijnstilling en medicatie tegen het spugen en een paar dagen opgenomen worden.
Dat ging mij te ver.
Ik wilde haar persé in de nacht gewoon bij mij thuis hebben, Emmaatje die zo aan mij vast zit, geen nacht alleen in de kliniek, geen denken aan.
Ok 5 uur infuus was goed, om 10 uur in de avond konden wij haar weer ophalen en om 8 uur de volgende morgen telefonisch horen hoe het gaat en eventueel weer terug voor volgende infuus en controle.
Zij toonde iets beter en liep gelijk met kap op, zij had immers de aansluiting infuus nog, naar de waterbak en zij mocht niet drinken ivm overgeven en medicatie die zij gehad had.
Dit was niet om aan te zien, een hond die dorst heeft en niet mag drinken.
Wij zijn een paar uur naar bed gegaan, Emmaatje was rustig door een forse hoeveelheid opiaat tegen de pijn.
Gelukkig slapen wij beneden met alle deuren open en kon zij vanaf haar plekje zo naar mij kijken terwijl ik op bed lig.
Diverse malen ben ik naar haar gaan kijken en lag zij op de plek waar de waterbakken normaal staan en ons hart brak.
Met Dick overlegd en besloten dat wij haar gewoon laten drinken, kap af, dit was niet om aan te zien, alleen geen hele sloten laten drinken.
We zijn direct op gebleven en bij haar gaan zitten en eindeloos gepraat en gehuild wat voor beslissing wij zouden nemen.
Er was geen kans op genezing en wij waren veel te bang voor een lijdensweg voor onze lieveling.
Ik hoef denk ik niet uit te leggen wat dit betekende.
Om 8 uur in de auto gestapt, Emma mee en nog niet om te laten hemelen maar wilden haar niet alleen laten, en zelf naar de praktijk voor een persoonlijk gesprek.
Alle honden mee en eerst nog even klein stukje bos, ook met Emmaatje, jas aan want het regende een beetje.
Gek genoeg was zij gewoon weer eventjes blij maar zakte al snel in.
Zonder meer, wij worden hier in de dierenkliniek erg goed behandeld en ik leg nog wel eens uit wat de gewoontes zijn hier bij een da en dat wij toch een kruiwagentje hadden.
Goed gesprek gehad en de dierenarts wilde, hoe is het mogelijk in Zweden, bij ons thuis komen of, ook een optie voor ons, in de camper.
Alles was goed en kon gistermiddag al plaats vinden.
Wij zijn naar huis gegaan, en toen ik Roos en poppie eten gaf ging Emma zelf naar de gang . . .
De dag is met heel veel huilen en praten verlopen.
We zagen Emma met de minuut afglijden, zij was vreselijk ziek geworden in een zeer korte tijd, zocht geen contact meer met ons en ging afgelegen liggen, een slecht teken.
Ik dacht nog dat zij 4 uur niet zou halen.
Om een uur of half vier, we besloten om met de camper te gaan waar Emma nog tamelijk gewoon, met wat hulp graag in ging en dan uiterst tevreden ging liggen op haar bedje.
Onderweg op een mooi plekje nog een ministukje met de drie meisjes gelopen, dit deed zo'n vreselijk pijn bij ons, wetende dat dit het leven was met onze schat.
Dierenarts kwam de camper in, wij stonden achter de kliniek op een afgelegen plaatsje, met assistente, Emma gaf nog een klein blafje en ging weer rustig liggen en kreeg een kalmerings injectie waar zij gelijk heerlijk op ging slapen.
Na een kwartier een sedatie injectie en weer een  kwartier later de definitieve.
Het is allemaal uiterst rustig gegaan en ik heb dit nog nooit zó rustig zien verlopen.

We denken eigenlijk dat als wij niets hadden gedaan zij zelfs de avond niet gehaald had, zo ziek was zij geworden.

We zijn totaal kapot en ons hart is gebroken.
We hebben een afschuwelijke keuze moeten maken tussen hart en verstand en juist dat is het moeilijkste wat er is.
Geen eindeloze, voor ons meisje belastende behandelingen, die nergens op slaan.

----------

Woensdagmorgen 26 mei.
Even geen krabbel.
Een mokerslag.
Emma is ernstig en ongeneeslijk ziek.
Wij moeten dit verwerken en willen maar één ding en dat is rust en ons voorbereiden op het ergste.

----------

Maandagmorgen 24 mei. Een geweldige gebeurtenis vanmorgen!
Ik reed via een smalle bosweg, slingerde door heuvelachtig terrein naar het gebied waar veel gekapt is, wat jaren geleden en iets langer geleden.
Een fijn groot terrein en prima overzichtelijk met de meiden.
Ik rijd altijd maar ongeveer 10 km per uur omdat je weet dat er plotseling iets kan opduiken en nu gelukkig maar . . .
Plotseling links van mij een eland, naast de auto, torende boven mij uit omdat hij op de heuvel naast mij rende, tss ik wist niet wat ik zag zeg, wat een grootte en wat een benen!
Hij rende even langs mij heen en sprong voor de auto om over te steken en ik was even totaal confuus.
Emma begon te blaffen, ik stopte, zette de motor af maar Emma kon d'r smoeltje niet houden,  stapte uit voor een foto, Emma was stil, maar bleef het piepertje van de brandende autoverlichting nog jengelen.
Enfin, stukje verder op stond hij stil en kon ik toch een foto nemen.
Zo leuk om dit mee te maken en op de terug weg weer een reebokje.
Over gisteren en inderdaad wij zijn lekker aan het doorpakken en ja hoor Joke, Dick heeft volledig door hoe ik het bedoel wat die gewenning betreft . . . gelukkig dan maar.
Nu snel wat troep bij elkaar graaien en we gaan weg met de camper.
Leuk Tineke om weer wat van je te horen en inderdaad was ik die datum dus absoluut vergeten!
Je hoort nog verder van mij.

Als dit naast je auto rent heb je wel een ander idee van de grootte hoor!

----------

Zondagmorgen 23 mei. Geen schokkende dingen gebeurd gisteren of gedaan, gewoon rustige dag gehad.
Jan heeft een nieuwe wc pot hier geplaatst, de oude was een vies ding wat ik niet langer kon aanzien.
Nou echt vies was hij niet maar ik denk dat hij jarenlang met agressief schoonmaakmiddel is behandeld want het glazuur was er aan de binnenkant af en dat oogt niet zo smakelijk.
Dick heeft een eekhoorn voerhuisje opgehangen maar tot nu toe hebben wij geen eekhoorn gezien, maar ja we hangen ook niet de hele dag voor het raam natuurlijk.
Eigenlijk zouden wij hier ramen tot op de grond willen maar dat heeft ook wat nadelen, je mist dan wanden om je bank tegen aan te zetten en daarbij, last but not least, een kostbare geschiedenis.
Dick is nu met de meiden weg en straks beginnen we aan het in ieder geval witten van de hal, we hebben het gevoel nu eens iets te moeten aanpakken, vooral ik heb dat gevoel.
Ik vind het gevaar namelijk dat je gewoon gaat wennen aan dat lelijke behang op de slaapkamer, het ouderwetse behang in de hal en zo nog veel meer dingen.
De lampen hier aan het plafond zijn ook echt vintage, en daar moet je van houden . . . en aangezien wij op het punt van gewenning staan moet er echt iets gebeuren.
Momenteel nog de zon maar volgens de weerradar begint ook hier om een uur of 10 de regen om de eerste dagen niet meer te verdwijnen, o wat jammer.
Had ik al verteld hoeveel beton er in de fundering van het nieuwe terras zit?
Niet schrikken hoor, maar dat is wel 2075 kg en 1 pijler moet nog volgestort dat was er tekort!
Het kan zijn dat wij morgen met de camper naar Karlstad gaan, o.a. naar Ikea waar wij een keukenafspraak hebben en we willen nog meer zaken bezoeken en omdat wij er tamelijk snel genoeg van hebben, lijkt het ons handig om dit uit te smeren over twee dagen en gewoon op de parkeer bij Ikea te overnachten.
Ons niet onbekend want in het verleden hebben wij daar ook al eens overnacht en je kunt er een prima hondenronde maken, ook dat!
Jullie horen het nog wel.

----------

Zaterdagmorgen 22 mei. Mijn dag vandaag, ook zo'n reden om naar Zweden te verhuizen, de geweldige natuur hier!
Vanmorgen heb ik gezien, een sneeuwhaas, ik denk dé sneeuwhaas want we zien hem altijd in hetzelfde stukje, een voor mij uit rennende ree, een enorme grote roofvogel (weet niet welke) én als klap op de vuurpijl, een elandenmoeder met kalfje en net met koffie drinken buiten op het terras een eekhoorntje in de boom!
En jawel dit alles in onze directe woonomgeving!
Geen enkele foto gemaakt, de eersten gingen te snel en de elanden stonden op een voor mij fotografisch ongunstig plekje, ik stond in de zon en moest tegen de zon in fotograferen terwijl de elanden tussen de bomen stonden, mijn toestel kreeg dit niet scherp gesteld en daarbij was de eekhoorn ook te snel (of ben ik zo langzaam?).
Jammer maar daar zit ik verder niet mee, ik heb ze gezien!
Ook het terras begint al lekker 'smoel' te krijgen en de bouwers zijn super aardige gasten die het hier wel relaxt werken vinden haha, lekker pauzes in een bossfeertje en tot nu toe prachtig weer!
Uiteraard heb ik er leuke foto's van maar die zal ik neerzetten op een nieuwe fotobladzijde.
22 mei
----------

Vrijdagmorgen 21 mei. Zo dat was hard werken hoor gisteren met dat gaten graven, nou wij zelf niet natuurlijk . . .
Het loeizware graafapparaat begaf het ook nog dus telefonisch gingen de mannen kijken of er een andere in de 'omgeving' beschikbaar was, en ja juist dát is hier tamelijk rekbaar.
Nee, niet ff een Gamma oid in de buurt, en na ongeveer 1,5 uur, 'oh het was dichtbij', kwamen zij weer terug en toen ging het snel met dat nieuwe moderne apparaat.
De hele dag verliep zonovergoten en toen de kartonnen kokers, waar vandaag beton in gestort gaat worden, er in stonden kwam ik met de mededeling dat ik gezien had dat er wel eens een vette bui aan het eind van de middag aan zou kunnen komen.
Tja andere koek dus en kregen alle 14 de palen een vuilniszak om zich heen, want beton storten in natte kartonnen kokers is geen optie.
En inderdaad, eind van de middag werd het steeds donkerder en kwamen er fikse regen- en onweersbuien!
Ik had een berichtje gekregen dat in het dorp Munkfors op een depot van PostNord, een pakketje voor mij lag dus 'even' ophalen want we waren erg nieuwsgierig want ik heb namelijk zelf niets besteld.
En ja, bleek een groot breekbaar pakket en de nieuwsgierigheid steeg ten top, het kwam uit Duitsland van Jan en Janina!
Thuis gekomen snel uitgepakt en de verrassing was enorm, wat ontzettend leuk, mooi, hoe zeg ik het?
Heel erg leuk voor op ons gele huis en vandaag komt het er ook op!
Thank you so very much dear Janina and Jan!
Rest mij toch nog iets minder fijns te vertellen, helaas.
Gistermiddag liep Emma naar de waterbak en we zagen haar plotseling wankelen, dreigde om te vallen, trok een beentje op en Dick snelde naar haar toe en tilde haar op en legde haar op de bank, ondertussen kreeg hij kusjes (likjes) op zijn arm van haar.
Verder niets aan de hand met haar, ze keek normaal en zij deed normaal en is niet even 'weg' geweest.
Dit was typisch een kortsluitinkje in haar hoofd, misschien wel een kleine tia, zonder verdere gevolgen maar we schrokken ons het apezuur.
En iedereen die mij maar een beetje kent weet wat er dan met mij gebeurt, de Klarälven is er niets bij  . . .
 
----------

Donderdagmorgen 20 mei. Weer zulk ongelofelijk mooi weer (sorry MarijkeO) en fijn gewandeld!
Gisteren zijn we naar o.a. Ikea geweest en hebben definitief gekozen voor een keuken en de juiste apparatuur uitgezocht.
Nog niks besteld want wij zagen ook nog een iets andere bruikbare opstelling die wij eerst in 3D willen zien maar helaas schoot gisteravond onze internet te kort, bahhhhhh zo lastig.
Ook nog naar wat andere zaken geweest met bouwmaterialen maar we hadden het endje al in de strot zitten, ook vanwege de warmte (ja 20 graden dus)
Eind van de middag kwamen we thuis en ik was totaal af, versleten.
Dick is nog even met de meiden weg geweest, wij hadden ze voor de verandering maar eens thuis gelaten, juist vanwege de warmte, dan heeft het geen meerwaarde om achter in de auto te zitten.
En dan is het zo fijn om een terras uit de zon op het oosten te hebben, waar wij weer bijgekomen zijn!
Momenteel zijn de mannen bezig om 2 meter diepe gaten te boren voor het terras.
Langzamerhand komen wij er wel hoor!


----------

Woensdagmorgen 19 mei. Wij hebben gisteren een prachtige buitendag gehad en o.a. heerlijk languit buiten op onze relaxstoelen gelegen bij een temperatuurtje van 17 graden!
Hoewel ik mijn gezicht ingesmeerd had is het nu toch net of ik verbrand ben.
En telkens verzuchten wij dat het net lijkt alsof wij op vakantie zijn, een echte vakantiewoning hebben wij!
Eind van de middag weer naar binnen omdat wij een opdracht hadden, nou ja een opdracht van onszelf dan.
We zijn met de Zweedse IKEA keukenplanner aan de gang gegaan, en dat was niet altijd makkelijk.
Het was in 2006 dat wij dit voor het laatst gedaan hadden en wisten niet echt meer hoe dat nou ook alweer ging, maar uiteindelijk zijn wij er wel uitgekomen.
Het is dus zo dat in NL andere apparatuur is dan in Zweden en dan die namen, waar je over struikelt.
Maar gisteravond om een uur of 11 hadden we het plan klaar, helemaal vergeten om ook maar een slok te drinken of een hapje te eten de hele avond, het nam ons totaal in beslag.
We hebben hier ook een gek model keuken, klein, smal met een grote verticale helemaal door het huis lopende schoorsteen die je niet weg kunt halen want anders stort het huis misschien in elkaar , een kolom van 87/102cm!
Morgen komen ze dus de palen slaan voor het terras, ook weer een soort mijlpaal, letterlijk en figuurlijk!
En dat NL stuk is, constateerde ik gisteren alweer tijdens het journaal (in de camper haha) toen het ging over het songfestival . . . mijn god zeg, verworden tot een gay- cq dragqueenshow, en ik kijk niet meer naar zoiets, voor mij passé.
Het was al weken geleden dat ik het journaal gezien had, maar was nu benieuwd naar de versoepeling van maatregelen, maar daar ging het eigenlijk niet over . . . niet belangrijk meer, er zijn andere belangrijkere dingen voor in de plaats gekomen . . . een circus wat een gigantische hoeveelheid geld kost . . .
Over tot de orde van de dag en ons leven, net heeft poppetje een stuk cake gestolen en het rustig mogen opeten, ja ook dat nog.
Het is, na een mistige nacht, nu alweer stralend mooi weer met een wolkenloze lucht!

---------- 

Dinsdagmorgen 18 mei. Prachtige dag vandaag en net al heerlijk in de zon koffie gedronken, dat er nog maar vele dagen zo volgen!
Nu even een krabbel tikken en dan weer naar buiten.
Inderdaad Ger, leuk hè die kåta, vooral als het dan buiten sneeuwt is het zo gezellig, dat hadden we in februari ook!
Tijdens de ochtendronde werden we getrakteerd op twee reeën en een sneeuwhaas, die al half in zomerkleding was, grappig.
In 'opdracht' van een NLer hebben we vanmorgen al op tijd een bos bloemen in Munkfors gekocht die wij zo nog even moeten brengen naar mensen die gaan trouwen vandaag.
Ja zo leer je inderdaad wel mensen kennen hoor!
Overigens, een bos bloemen kopen hier is een aderlating . . . 2 bosjes simpele lelies voor 16 euro, nog de beste van het stel, verder rozen die je morgen al kunt weggooien, een miniboeketje voor 18 euro.
Echt zonde van het geld!
 


----------

Maandagmorgen 17 mei. Sinds gisteravond en vannacht is de regen met bakken uit de lucht gevallen, dan lijkt het wel een stortdouche!
Nu is het iets minder en het schijnt in het middaguur droog te worden.
Gisteren een rustig dagje gehad en kwam Nel vragen of wij in de middag om een uur of 5 saté kwamen eten in de kåta, dat is een Finse soort hut met open vuur in het midden waar je dan kunt bbqen, erg leuk!
We hebben weer een paar gezellige uurtjes gehad met saté die mijn eigen gemaakte saté met glans overtroffen heeft!
Tss wat was dát lekker zeg, zonder dat ik slijmerig of overdreven wil doen . . .
Hier in de immense kelder was ook een aardappelhok, dat was vroeger natuurlijk nodig met die lange donkere winters en geen winkels in de buurt en ws alleen een fiets waar je in de sneeuw niet ver mee komt.
Goed, Dick heeft dat houten hok gisteren gesloopt en er kwam een enorme hoeveelheid hout uit, precies het overgebleven hout waar het huis van gemaakt is!
Dit is geen echt welvarende gemeente en dat was het vroeger al helemaal niet.
Ik denk zo maar dat de vele immigranten hier, die wat meer money in the pocket hebben, de gemeente een boost gegeven hebben.
Vandaag horen wij wanneer de sterke mannen de poeren voor de veranda komen inslaan, daar heb je een grondboor voor nodig want het moet nogal diep schijnt.
De grond bestaat hier uit een relatief dunne laag aarde, dan een laag zand en dan komt er nog een laag van een soort turf en daaronder schijnt het keihard te zijn.
Ik zeg telkens 'schijnt' want ik weet het ook niet zeker!
Wat leuk Yvonne wat van je te horen!
We hadden echt geen puf om iedereen gedag te zeggen en natuurlijk zouden wij het heel leuk vinden om jullie met het campertje op ons stekkie te verwelkomen!
Onderstaande foto is dus van de kåta, uitgesproken als kohta, goed hè Nel, ik heb expres even een winterfoto neer gezet, zoveel sfeer als het vriest!
            
----------

Zondagmorgen 16 mei. Net thuis en aan de koffie, het is droog zonder zon, niet veel anders dan in NL volgens mij.
We zijn vanmorgen naar een klein eilandje, een natuurgebiedje, geweest wat ons al langer intrigeerde.
Het ligt in Munkfors en ligt in de rivier de Klarälven, je kunt het bereiken via een bruggetje.
Wij waren er al een paar keer maar de brug werd vernieuwd en kon je er niet over.
Ditmaal vond Roos het doodeng om op die houten brug over het stromende water te lopen en poppetje die hier nooit 'iets' van heeft, volgde het voorbeeld van Roos, lekker makkelijk.
Dick heeft laatst Roos al eens over zo'n soort brug over de rivier getild maar voor mij was de maat vol.
Huppakee lopen, vooruit.
Eerst een metertje aan haar trekken, toen even rustig stilstaan, een paar kleine stapjes 'keurig zo hoort het', en liep zij er langzaam met gespreide beentjes over.
Het is echt een leuk eilandje om rond te lopen en te zien hoe de natuur zijn best doet om over een paar weekjes in volle glorie te stralen!
Dank je MarijkeO, lekker zo'n kundige biologe als feed back, die mij dingetjes kan leren, ik heb de tekst al verbeterd hoor bij de foto!
Gisteren ben ik bezig geweest om weer dozen en vuilniszakken met kleding uit te zoeken en ik wist niet dat ik toch zoveel troep heb en vooral dingen die ik toch echt nooit meer zal dragen hier in dit 'andere leven' . . .
Inmiddels vind ik dat wij al goed gewend zijn hier en slaag er zelfs in om maar 1x per week boodschappen te doen, dat vereist even een andere logistiek haha.
Wij hebben hier geen wifi en alles gaat via mobiele data en dat spurt er door heen en is ook niet altijd snel of bereikbaar.
Je kunt hier wel 'fiber', grappig zo noemen zij dat hier, laten aanleggen maar is puur prijzig en wij laten dat toch maar doen.
We moesten voor 7 mei dit bij de gemeente aangeven om het nog dit jaar voor elkaar te krijgen . . . en dat terwijl er al glasvezelkabel ligt en moet het alleen onze woning nog binnen gebracht worden . . .
Ach ja, Zweden hè, een hoogontwikkeld land maar de arbeidsethos ligt toch wat lager dan wij in NL gewend waren.
Goed, ok, dit betekent dus aanpassen.
Ik heb gisteren weer een vierde bladzijde foto's geplaatst, ja hm veel honden in de natuur!

----------

Zaterdagmorgen 15 mei. Het was gisteren alweer een mooie dag en we besloten om na de lunch met de meiden weg te gaan om weer een leuk wandelplekkie op te zoeken.
Kijk, dit doen wij uiteraard tevens om thuis te raken in onze directe omgeving en echt waar, het is een genot!
Route van een paar uur gemaakt en gewandeld op alweer een bosweg, de Galgeberget, een lekker veilige bosweg die aangelegd en gebruikt worden door boswerkers, met van die grote apparaten.
Deze wegen eindigen altijd in een keerlus en hoef je dus ook nooit bang te zijn voor eventueel verkeer!
Je loopt dan ook vaak in kort of lang geleden stukken gerooid bos en vaak zijn zich dan alweer aan het herstellen met jong groen, meest berken- of dennenbomen.
Wij vinden dit altijd erg fijne plekjes om te camperen omdat zij altijd eindigen in een lus in afgelegen gebieden en ow wat hebben wij een heerlijke camperplaatsjes gevonden!
Dit is totaal veilig voor loslopende hondjes want je kunt het grootste gedeelte ook goed overzien.
We hebben nog een boomstammetje op het dak van de auto mee genomen die als poot voor het vogelhuisje gaat fungeren. 
Verder nog naar ons heel bekend gebied geweest het Stor En, en uitgekomen op de plaats vanwaar wij vorig jaar in oktober midden in de nacht vertrokken zijn omdat Emma niet ok was.
Kortom, we hebben enorm genoten van de uitgestrekte verlaten natuur!
Het is nu overal al weer mooi groen, de berkenbomen hebben weer blaadjes en de lupines komen ook boven de grond.
Nog een paar weken en dan is het weer overal kleurig door deze, eigenlijk invasieve, prachtige planten!
Er gaan stemmen op in Zweden, dat dit uitgeroeid moet worden, nou ik kan die wetenschapper nu al vertellen dat hem dat niet meer gaat lukken, zo wijdverbreid als zij zijn en veel te veel mensen vinden het mooi.
Gisteravond heb ik nog fotobladzijden gemaakt KLIK HIER

---------- 

Vrijdagmorgen 14 mei. Gisteren een uitgesproken zomerdag en we zijn de hele dag buiten geweest en het was 25 graden.
Jullie kennen mij, dus té warm voor Yvonne, godzijdank altijd overal een schaduwplekje te vinden. 
Starten met een ochtendronde, koffie buiten, en daarna zijn we weer aan de slag gegaan met buitenkant huis.
Is geen sinecure hoor, je hele huis met een sponsje schoonmaken, maar het resultaat mag er zijn, nog een paar kleine voor mij onbereikbare stukjes.
In het middaguur, de uurtjes vlogen voorbij, een snelle lunch en daarna op naar Sörby, een plaatsje hier ong. 20 autominuten vandaan.
Jetty en Kees, bekend hè Til, zijn namelijk ook ex Swifterbanters, hadden gevraagd of wij mee gingen naar de opening van een zeg maar, museum/loppis/galerie.
We hebben een binnendoor grusväg genomen en het was in één woord prachtig, slingerende weg door uitgestrekte afgelegen bossen en echt niemand tegengekomen!
Daar aangekomen, een klein buurtschapje met verspreid staande nette (zie je niet zo heel vaak in Zweden) rode en witte houten huizen, hoe idyllisch!
We kwamen gelijk aan met Jetty en Kees, die hadden een schattig cadeautje bij hen voor ons voor in het nieuwe huis, en het was een echte verrassing, zo leuk!
Kees zijn hobby is allerlei dingen van hout maken, hout draaien en dat kan hij ook zo goed!
In het groen, inmiddels is hier het groen ook ontploft, stond wat verder een gezellig gedekte tafel met een groep mensen er om heen, jawel allemaal NLers, die hier al jarenlang wonen.
We werden ook heel hartelijk ontvangen!
Duke de kunstenares is een echte duizendpoot en we hebben onze ogen uitgekeken, wat prachtig!
Een hele grote aparte 'schuur' die als museum is ingericht en dingen waar geen prijsje op staat zijn niet te koop, verder waanzinnig leuke dingen!
Ik heb veel leuke foto's en ga het anders aanpakken met de foto's.
Achter de schermen ben ik vanaf februari de bladzijden aan het opbouwen maar omdat dit voor jullie nu eigenlijk ouwe koek is begin ik vandaag maar alvast met de maand mei, dat is actueler.
Ik ga mijn best doen vandaag.,
Dank je Kees!
----------

Donderdagmorgen 13 mei. Hemelvaartsdag, dus een zondag, maar hier merk ik geen verschil tussen een dag door de week of een zondag.
Zo stil als het hier is, er wonen hier ook maar een paar mensen aan deze onverharde weg en kennelijk zijn dat ook rustige, lees oudere mensen . . .
Gisteren net als vandaag, weer een prachtige dag, zon, wat wolkjes en windstil, het was in de middag zelfs 24 graden en uiteraard weer de bbq op de tafel buiten.
Net buiten koffie gedronken en het werd mij zelfs te warm in de zon!
Die vervelende honden van ons hebben ontdekt dat je in de zachte grond lekker kunt graven als pap en mam niet kijken, best irritant, maar zij zijn ook geen zachte grond gewend want in S'bant hadden we alles betegeld.
Het is boeiend om te zien dat zij bij het laatste avondplasje zij heel attent zijn en vooral poppetje staat in de tuin achter het hekje met gespitste oortjes, voor zover mogelijk met die lange flappen, strak het bos in te te kijken en te luisteren.
Ik weet ook zeker dat hier enorm veel wild is buiten onze tuin wat waarschijnlijk in de avond vlak langs ons huis loopt.
Goed dat wij hekjes geplaatst hebben.
Inmiddels weten wij dat Ginger de operatie goed doorstaan heeft en er een 15 cm grote tumor uit haar lijfje gehaald is!

Dick kijkt uit over zijn landgoed haha

----------

Woensdagmorgen 12 mei.

Lieve Peter en Astrid, heel veel sterkte vandaag met de operatie van Ginger, dikke knuffel voor jullie.

Nou voor het eerst gisteravond even tv gekeken in de camper, die staat weer op het pad van de NL buren die weer naar hun homeland zijn, ja wel met toestemming staan wij daar hoor.
Op ons eigen terrein geen tv ontvangst, er staat een grote dennenboom in de weg.
Het is een voor mij technisch moeilijk uitlegbaar verhaal waarom wij in huis nog geen tv hebben maar alles komt goed.
Binnenkort komt Wim Satelliet hier om de zaak af te stellen en de schotel op ons dak (ja echt waar) te richten.
Ik wilde de persconferentie zien en Dick vroeg zich af waarom, omdat wij toch in Zweden wonen!
Ja hoor, helemaal gelijk maar mij gaat het om of onze bezoekers wat makkelijker deze kant op kunnen komen, hetgeen ik nog even betwijfel.
Gaat Zweden voor NL open en vice versa, nu ook veel corona in de grote steden, waar van die clusters niet Zweden bij elkaar wonen en elkaar makkelijk besmetten.
Hier in Värmland is corona het laagst van Zweden, laat dat een troost zijn.
Een hele lieve vriend van ons, een echte knappe knutselaar heeft dmv foto's ons huis in miniatuur gemaakt, zoals het gaat worden met de nog te maken veranda!
Het is ontzettend leuk en het is het ook praktisch helemaal!
Hij, en zijn vrouw uiteraard wil het zelf komen brengen maar ja, het is even wachten op het juiste moment dus!
 
Linkerfoto is de boskant van ons huis, en rechts is de entree, leuk hè en zo knap gemaakt!

----------

Dinsdagmorgen 11 mei. Net weer heerlijk gewandeld bij een bewolkte lucht met een fijne temperatuur.
Goh wat laat die Emma ons toch telkens weer verbazen, zoals vanmorgen ook, huppelen en blij zijn als een jonge hond en is ook goed te zien dat zij weer wat dikker geworden is!
Geen keer heeft zij meer gespuugd en zij zit weer goed in haar velletje, overal in geïnteresseerd, voor ons uit rennen, prachtig!
Gisteren niet meer huis gepoetst aan de buitenkant, net als wij wilden beginnen kwam er weer een bui . . . hè bah wat vervelend nou . . .
Verder was het echt heerlijk buiten en daar tussen door hebben we lekker gestoeid in de tuin met paaltjes, meetlint en touwtjes spannen.
We hebben bepaald waar er terras gaat komen en kunnen het plan voorleggen aan de timmerman, die alleen de basis neer legt, zoals de poeren en het frame.
De rest gaat Dick zelf doen en hopelijk zijn Joke en Anne dan inmiddels ook hier en gaat Anne Dick helpen, gezellig!
Ik verheug mij er echt op dat zij deze kant op komen, niet dat wij elkaar zullen overlopen, dat hebben wij nooit gedaan maar het is ook het idee!
Voor de liefhebbers: het rode huis bij ons aan de overkant gaat half juni in de verhuur, dus heb je zin om deze kant een keer op te komen, er is een leuk huis vlak bij ons tot je beschikking!
Kijk, hoe grappig en zie je dat de dagen hier in Zweden nu langer duren dan in NL!
 
----------

Maandagmorgen 10 mei. Gisteren een druilerige dag en hadden we geen zin om buiten te cleanen, dus heb ik net al geopperd om er vandaag nog even tegen aan te gaan.
Ik voelde dat de animo bij Dick niet groot is want ook vandaag en de komende dagen blijft het hier regenachtig.
Eén ding is fijn, het waait hier eigenlijk zelden dus de regen valt loodrecht naar beneden.
Toen Dick gistermiddag met de meiden weg ging liep er ook een eland langs de weg, zo grappig!
O ja nog even over mijn elandensessie, ik kwam aan bij het wandelgebied en zag ze staan, 2 jonge elanden, ik denk van vorig jaar.
Ze bleven op een afstandje naar mij staan kijken, zelfs toen ik uit de auto stapte en hun kant op ging, de honden zaten nog in de auto en hebben hen denk ik niet gezien.
Daarbij denk ik dat zij hen zien als paarden en daar hebben zij ook niets mee en kon ik ze goed bekijken en fotograferen!
Verder wat ons bezig houdt, de honden van J&A mochten gisteravond om 19.00 uur het zieken huis verlaten, de ene wel met een ab kuur ivm een longontsteking.
Het betekende wel een enorme opluchting en zo geruststellend om te zien dat zij gisteravond weer fijn languit op de bank ik de kamer lagen!
Met Ginger gaat het nog steeds niet best en we wachten vandaag maar weer verder af.
Gisteravond was zo leuk, onze zoon en schoondochter wilden virtueel zien hoe ver wij nu zijn in ons huis en of het al een beetje 'ons huis' geworden is!
Dat is dan weer leuk deze tijd, dat je hen gewoon via je mobiel door en om het huis kan leiden, we hadden net afscheid van hen genomen, toen weer de telefoon ging voor de volgende rondleidsessie!

Echt mooi vind ik elanden niet, wel grappig, vooral die dikke billen!

----------

Zondagmorgen 9 mei. Vandaag is het een feestje want onze schat Emma is al 13 jaar geworden!
Hoewel zij een fikse opzouter heeft gehad van de verhuizing en alle stress er rondom heen, is zij weer totaal de oude geworden en lacht het leven haar weer toe!

Deze foto heb ik vanmorgen genomen net nadat ik een elandenfotosessie had!
Omdat Emma vandaag het belangrijkste is, plaats ik de elandenfoto's vandaag nog niet.
Daarbij hebben wij de laatste dagen extreem veel zorgen gehad om de hondjes van zowel Joke en Anne als ook om het zusje van Roos, Ginger van Peter en Astrid.
De honden van J&A liggen beide al een aantal dagen in een dierenziekenhuis in Nieuwegein aan het infuus en waren er bar slecht aan toe.
Zij hadden vrijdag eind van de middag mensenpoep (JA GVDDD) gegeten van een drugsverslaafde!
Zwalkend met vergrote pupillen werden zij doodziek 's avonds opgenomen en het is kantje boord geweest,
Pas vanmorgen hoorden wij dat het een ietsje beter ging dan gisteren. 
Bij Ginger is dmv een scan een tumor tussen milt en lever ontdekt en wacht de zware operatie af.
De tumor zit op een nare plaats precies daar waar veel grote bloedvaten lopen.
Kortom, vreselijke dingen die ik maar moeilijk kan verteren.

----------

Zaterdagmorgen 8 mei. Weer het begin van een stralende dag, Dick is nu met de meiden weg, we wisselen net als voorheen vaak af en net wie er zin heeft gaat ook mee.
Gisteren naar Hagfors geweest voor de 2e Covid prik en dat was grappig.
We waren behoorlijk op tijd, je bent altijd bang te laat te komen en werden met open armen in het Nederlands ontvangen met de woorden "WELKOM",  een NL verpleegster!
Alles was goed geregeld hoewel er bij een paar verpleegsters wat aarzeling was omdat wij uit het 'coronarode' NL kwamen, maar goed toen zij hoorden dat wij al vanaf 10 april in Zweden waren, stelde dat hen gerust.
En toch apart, want de corona in Zweden is behoorlijk opgelaaid inmiddels, maar je moet het aantal zien tegen de grootte en aantal mensen hier in dit land.
Leuk en leerzaam gesprek gehad met de verpleegster en zij vertelde dat zij met haar collega's weken van 80 uur gemaakt hebben en veel doden gehad, zelfs ook in haar privé omgeving.
Nee corona is echt geen griepje hoor, laat daarover geen misverstand bestaan!
Enfin over 10 dagen zijn wij écht beschermd en dat is toch ook wel een fijn idee!
Het ritje naar Hagfors vinden wij telkens weer zo mooi, al die natuur, langs het Rådasjön, een prachtig meer, de echte Zweedse natuur en nog steeds knijpen wij onszelf in de arm met de woorden 'jaha wij wonen hier hoor!'
In Swifterbant hadden wij in alle opzichten een modern en comfortabel huis en dan woon je nu in een oud Zweeds houten huis en we zijn er stikgelukkig mee, wat een fijn huis!
Die bergwamte is ongelofelijk comfortabel, gelijke temperatuur in je hele huis en ik word zo blij als ik uit het raam kijk, en zicht op bomen en natuur, totale vrijheid.
De stilte is onvergelijkbaar met wat dan ook.
Net heb ik even op de veranda gezeten in de zon, op het oosten en luister naar de vogels en dan ook totaal geen ander geluid!
Zo genoeg gezwijmeld en nu eten voor de meisjes maken en als Dick thuis komt hebben we koffie met prinsessentaart . . . uhhh nog maar de 2e hoor sinds wij al een maand in Zweden zijn!
zoek poppie

----------

Vrijdagmorgen 7 mei. Net weer naar binnen gegaan, wel buiten in de zon koffie gedronken en het heeft vannacht 5 graden gevroren, was kraakhelder!
Net een prachtige wandeling gemaakt, ja alweer iets nieuws en ook in de buurt, Dick is heel goed in dit soort dingen opzoeken net als onze camperplekjes!
De foto's van roodborstjes zijn niet echt mooi en dat komt omdat mijn fototoestel niet goed raad weet met 3 lagen ramen, het beeld is vertekend daardoor.
Wel jammer maar als straks het terras klaar is ga ik daar lekker zitten in mn eentje, hoewel dat nog wel even kan duren vrees ik.
Nou Tineke laat het een troost zijn, de krabbels komen echt niet in het Zweeds hoor, daar zijn we te oud voor . . .
Als je jong bent en emigreert kan ik het mij voorstellen dat de taal je makkelijk eigen gaat worden, maar geldt voor ons echt niet en daarbij wij zien en spreken wij praktisch geen Zweden!
Wij wonen hier echt geïsoleerd en door de ligging van ons huis komt er niemand voorbij, jaha een reetje dus en hopelijk nog andere diertjes.
Daarom willen wij ook een wildcamera aan een boom hangen die het opmerkt als er iets langs loopt.
Gisteren hebben wij ons weer lekker uitgesloofd aan de buitenkant van het huis en het schiet lekker op en het werkt ook zeer motiverend, dat kun je wel zeggen!
Toch loop je tegen dingen op zoals nu.
Je kunt hier niet zo maar naar een huisarts gaan, hier maak je een afspraak en krijg je per brief de datum van je afspraak en laat dat in mijn geval nou gewoon pas op 9 juni zijn en heb dan pas een afspraak om te 'praten' over de injectie in mijn schouder cq heup!
Kijk, dat is een groot verschil met wat wij gewend zijn, wij hadden al 27 jaar dezelfde huisarts, als ik op maandagmorgen belde voor een prikje in mijn schouder oid, werd er altijd geprobeerd of ik op die dag nog terecht kon en anders de dag er op en kreeg ik gelijk mijn prikkie!
Goed, het is wel even wennen dus in dit opzicht.
By night
----------

Donderdagmorgen 6 mei. Zo grappig, er zit hier een paartje roodborstjes en dat is wel uniek hoor want normaal gesproken vechten zij elkaar het territorium uit, soms tot de dood er op volgt!
Maar goed, zij hebben nu andere plannen en zo schattig, ik kon er net een prachtige foto van maken, de ene met zijn vuurrode borstje net in de zon!
Trouwens nog een leuk weetje over die 'schatjes', hun jongen hebben de eerste tijd nog geen rood borstje want anders zien de ouders hen als vijand, en dat moet je niet hebben natuurlijk!
Hoewel de ambtelijke molens hier langzaam draaien hebben we inmiddels dankzij Åsa van de Vårdcentrale (dokterspost) veel bereikt en we hoeven niet terug naar NL voor onze 2e Covid injectie, die krijgen wij hier vrijdag!
Nu nog een vaccinatiepaspoort waar zij hier in Zweden al tamelijk ver mee zijn.
Verder heeft zij nog wat meer medische dingetjes geregeld en dat is erg fijn, wel belangrijk als je niet zonder die dingetjes kan.
Ja Peter, we zijn 'gewoon' geëmigreerd en inderdaad gaan we met Zweedse kentekens rijden, ook als ons rijbewijs verlengd moet worden, zal dat Zweeds zijn.
We hebben wel een internationale ziektekosten verzekering via NL en houden ook ons NL paspoort.
Je kunt niet eerder Zweeds worden nadat je hier 5 jaar woont, en dan nog is het je eigen keuze, maar verder ja alles Zweeds.
Ik heb dit nu even geschreven omdat je dit als vraag stelde maar weet uiteraard dat jullie hoofd nu totaal naar iets anders staat.
We leven enorm met jullie mee en bij elke traan van jullie zit ook een deeltje van ons. 

----------

Woensdagmorgen 5 mei. Geen dodenherdenking en geen bevrijdingsdag hier, Zweden was 'neutraal' in de oorlog.
Ook hebben we geen tv en heb ik alleen de speech van André van Duin net gezien op mijn mobiel.
Er schijnt zeer lovend over gesproken te worden maar ik vond het niet sensationeel behoudens dan dat dit zeer serieus door een komiek werd voorgedragen, zonder zijn scheve mondje.
De échte problemen worden niet aangehaald maar blijven, logisch hoor in deze situatie, onbesproken.
Over tot de orde van de dag, het is hier sinds gisteravond behoorlijk nat, zelfs nog natte sneeuw gezien en Dick is er met winterjas, muts en Emma haar jas aan, op uit gegaan.
Volgende week wordt het hier ook heel mooi weer en dan zul je zien hoe explosief de natuur in een paar weken ontwikkelt!
Wij denken er aan om met de camper er op uit te gaan maar dat idee ligt nog in de Biotex.
Wat was dat leuk hè gister met dat reetje en we hopen dat er nog vele keren zullen volgen, toch sowieso wel apart vinden wij want het moet hier en in de omgeving toch echt naar hond ruiken!
Ja hoor Peter, je wordt op je wenken bediend ik ben druk bezig met de foto's en zeker met dit weer is dit een leuk klusje!
Aan de andere kant jammer van dit weer want er gebeurde eergisteren nóg iets sensationeels!
Het blijkt dat wij de buitenkant van het huis helemaal nog niet hoeven te schilderen maar het groene zeepsopje van Yvonne deed wonderen!
Er komt onder het 'lelijke', prachtig onbeschadigd keurig geel hout tevoorschijn, het leek echt wel of ik aan het schilderen was!
Dit was ook zo'n onverwachte verrassing!
Zie hier de foto van de metamorfose en helaas dit natte weer want anders hadden we verder gegaan, ik de onderkant zoveel mogelijk van het huis en Dick op de ladder het hoge gedeelte.
Natuurlijk moet er toch nog het nodige geschilderd moeten worden maar in ieder geval niet zoiets groots!
Het was ook al een meevaller dat eigenlijk alleen de noord muur er zo uit ziet, daar komt ook geen zon op.

----------

Dinsdagmorgen 4 mei. EEN GROTE VERRASSING!!!!!!!
Vlak voor wij vanmorgen met de meiden weggingen, half 9, en ik even een blik in onze tuin wierp, zag ik hem!
Een reebokje liep rustig door het bos langs onze tuin!
Hij waande zich onbespied en stond achter zijn oor te krabbelen met zijn achterpoot.
Natuurlijk geen fototoestel paraat, hoe dom, maar Dick pakte gelijk zijn mobieltje en heeft een paar plaatjes gemaakt.
Toen hij uit beeld was zijn wij gaan wandelen en bij thuiskomst, hondjes verzorgd, koffie gezet en keek ik even uit het keuken raam en . . . daar liep reebokje weer door de greppel te grazen langs ons huis om vervolgens achter de camper langs in onze tuin te stappen!
Nu wel fototoestel en hij kwam notabene gewoon onder ons huiskamerraam langs!
Jeetje wat was dat gaaf zeg!
Kijk, en dit is nou ook één van de redenen om naar Zweden te verhuizen, gewoon in de natuur!
foto genomen door het raam!

----------

Maandagmorgen 3 mei. Hoewel niet echt fanatiek, de zon schijnt wel weer en het is toch wel opvallend dat zolang wij hier nu wonen, dus vanaf 15 april, we elke dag mét zon wakker worden!
De voorspellingen voor deze week zijn wel iets minder weer maar niet dramatisch, niet veel regen.
Gek genoeg toen ik gisteren opkeek van mijn laptop na het tikken van de krabbel, het ineens hagelde, korte bui en toen was het weer voorbij!
Gistermiddag een fijne wandeling langs de Klarälven gelopen in een mooi bos, helaas kunnen de rondes voor mij nog niet echt lang vanwege mijn PHPDtjes waar ik stevig van baal.
Verder rommelen wij hier in en om het huis, wat uitgeschoten groeisels weg gehaald, mos van de keldertrap buiten verwijderd en opgeruimd.
De staart van Emma is rustig maar nu zit er weer een gekke bult naast haar staart.
Nou ja ook voor haar geldt, ouderdom komt met gebreken.
Maar we mogen niet mopperen met haar, ze is nog altijd even vrolijk gaat zonder beperkingen mee wandelen, is nog in alles geïnteresseerd en eet als de beste!
Vanaf vandaag gaat Dick weer verder met administratieve dingen, die ook echt moeten, de invoer en keuring van onze auto en camper, de medische zaken, en natuurlijk hopen wij snel iets over de covidprik te horen.
De bureaucratische molens lopen hier langzaam, daar moet je echt aan wennen in Zweden.

----------

Zondagmorgen 2 mei. En vanmorgen had ik een ree voor de auto, gelukkig reed ik maar 20 km en hoefde ik niet eens af te remmen, maar toch.
Met wandelen stond ik zo af en toe stond ik stil om te genieten van hoe stil nou echt stil is, zonder een enkel bijgeluid.
Hoewel ik het bos naast het huis heb zoek ik toch een ander terrein op met de meiden voor de langere ronde want . . . de slimmeriken, als ik hier een ronde doe ben ik hen zo maar kwijt en zijn zij al naar huis gegaan, want ja daar wacht hen een bak eten . . .
Een korte ronde in de middag vind ik dit niet zo heel erg maar wil het toch liever niet want het dichtstbijzijnde huis, van een Duitse mevrouw, die katten heeft en ze kennelijk buiten voert, vond het niet grappig dat Roos uit kwam bij haar tuin . . .
Ach dat hondje kende de weg nog niet precies en ging haar neusje achterna.
Ja hoor Gerry, het is hier zeker een paradijsje en uiteraard verwacht ik jullie een keer, als ook echte Zwedenliefhebbers!
Nou het is gelukt hoor, met een aantal kunstgrepen om de kasten de slaapkamer in te krijgen en ik heb het overleefd met een paar pijnstillertjes extra gistermiddag.
Ook is gistermiddag mijn langverwachte verrekijker met de post aangekomen en ik ben er erg blij mee, geen gedoe meer met elke keer weer op mijn ogen instellen want het is MIJN verrekijkert!
Net hebben we buiten koffie gedronken, mét kanelbullar en na deze krabbel ga ik ook weer heerlijk buiten zitten, jawel mét verrekijker!
Grappig dat je dat zegt Cilia over die appelbomen!
Want ja hoor die doen het hier ook, misschien wel soorten die meer op dit klimaat gericht zijn of zich gewoon aangepast hebben!
Wij hebben twee appelbomen en je ziet nu pas klein de blaadjes komen en de bloei is hier duidelijk later want ik heb uit NL een appelboompje in een pot mee genomen en die bloeit wel op dit moment en offie het waar gaat maken moeten we nog maar afwachten!
De appelbomen die hier stonden schijnen al heel oud te zijn maar nog altijd vruchten te geven.
Ik ben ook heel benieuwd hoe de natuur in onze tuin zich gaat ontwikkelen.
Er staan hier vooral veel verschillende soorten winterharde bessenstruiken, waar ik mij ook al op verheug!

----------

Zaterdagmorgen 1 mei. Geen spannende dingen gebeurd, o ja toch wel!
We hebben een stoere auto gekocht, een 4wheeldrive nog wel, met grote lampen voorop!
Niet dat ik dit feature nou zo mooi vind hoor, maar is hier gewoon echt noodzakelijk met die stille wegen en ontzettend veel wild.
Kortom, zonder voorbij te gaan aan de emancipatie, ik vind dit wel een mannenauto, hoewel ik er uiteraard ook zelf in ga rijden.
Kijk, wat ik wel leuk vind, dat wij nu een echt Zweeds kenteken hebben!
Het is een Subaru Forester die de sneeuw van de winter aan zijn spijkerbandjes lapt.
Net op weg met de auto naar de wandeling weer twee reeën gezien die Dick juist op de foto wilde nemen maar ik het te onduidelijk vond tussen de bomen met dezelfde kleur.
Dat leverde een pittige discussie op . . .
Vandaag moeten we met 3 kasten slepen, vanuit de garage over het grindpad, 4 terrastreden op en dan naar de slaapkamer.
Ik zie er echt tegen op want ik heb maar 1 arm met kracht vanwege die schouderontsteking.
Maar nu liggen alle handdoeken etc nog allemaal op de grond dus daar moet ook weer 'iets mee', en ja je wil niet kinderachtig zijn.
Kortom, aan de slag Yvonne en klinkt een beetje gek nu, maar schouders er onder!


----------
Vrijdagmorgen 30 april. Ah Til, ja het weer is typisch NL dus, veel regen . . . (zegt zij lachend terwijl hier de lucht knalblauw is )
Nou laat ik maar niet al teveel zeggen hoor want volgens mij krijgen wij hier volgende week ook regen en is het ws wel einde vriezen in de nacht.
Maar een gegeven is zeker, hier in dit gedeelte van Zweden, in Värmland regent het het minst van Zweden en veel minder dan in NL maar goed ook dat heb ik al eens vermeld hier en voor jullie mij irritant gaan noemen, laat ik het hier maar bij . . .
Wij hebben gisteren eind van de middag nog lekker gebbqd op de plek waar het terras gaat komen.
Zo leuk, je hebt gewoon het idee dat je in een bos zit, hmm zitten wij ook natuurlijk!
We hebben al wekenlang geen tv meer gezien, niet dat je daar slechter van wordt hoor, het tegendeel waarschijnlijk, maar toch, soms wil ik wel eens even iets zien.
Daar moeten we dus iets mee, zoals je met zoveel dingen 'iets moet'.
Ik heb wel het gevoel dat je het eerste jaar, nou hopelijk half jaar, tegen veel dingen oploopt waar je dus 'iets mee moet', en de taal is dan wel wat lastig.
Goed dat veel mensen hier wat Engels spreken en daar red je het dan ook wel aardig mee.
Omdat hier elke dag de zon op gaat, haha overal dus hè, en ons slaapkamerraam op het oosten ligt, schijnt hij hier om 5 uur al op ons bed en hebben we een verduisteringsscherm opgehangen en dat is superfijn!
We zijn altijd al vroegopstaanders maar 5 uur is toch wel wat teveel gevraagd.
Gisteren

Vanmorgen wandelen

----------

Donderdagmorgen 29 april. Dag lente? Prachtig weer vandaag maar vannacht heeft het wel 5 graden gevroren, grappig dat om 6 uur het bevroren dak van de aanhanger al stond te dampen in de zon, zo sterk issie dus al.
In een ochtend hebben wij al een ander huis, zo ruim, de tussenmuur er uit, we zijn er erg blij mee.
De échte afwerking komt nog als het raam er uit gaat en er twee tuindeuren voor in de plaats komen (zijn besteld).
Lastig dat Dick zijn pasje kwijt is want we zijn de pincode van mijn pasje (wat ik nog nooit gebruikt heb van die rekening, kwijt.
Ja voor je dan je nieuwe pasje hebt als je in het buitenland woont, duurt het wel even.
Maar alles komt goed is mijn slogan.
Dick is nu de ochtendronde aan het doen en ik vanmiddag weer.
Het was gisteren een enorm lawaai van boren en schuren maar die honden?
Don't give a shit . . . keep it cool girls!
Ach ach wat genieten wij toch van ons vakantiehuis, nu nog 'effe' een groot terras achter en voelt het helemaal compleet, nou ja op een andere keuken na dan.
Ik zeg elke keer 'alles op zijn tijd' maar aan de andere kant ben ik zo ongeduldig als de pieten (netjes gezegd toch).
Ook gezellig dat Jan en Nel gisteren weer even voor een bakkie langs kwamen!
Onze mee genomen planten hebben het volgens ons niet overleefd, kan ook niet anders eigenlijk, dat had de verhuizer al gezegd, gewoon een ander klimaat hier.
Muur er uit, kijk die honden nou gewoon liggen!

----------

Woensdagmorgen 28 april. Om 9 uur vanmorgen kwamen de bouwers en wordt er momenteel lekker gezaagd en het gat zit er al en dat is nu al een heel verschil!
Ik zou de honden in de camper leggen maar tot nu toe pruimt Emma het allemaal wel, Roos en Poppetje denk ik niet eens aan, die vinden alles goed.
Zelf ben ik al met de meiden op stap geweest en het was weer fijn, rustig en wat bewolkt weer!
Onze werkzaamheden gisteren zijn allemaal bevredigend afgelopen, eigenlijk ging alles sneller dan wij gedacht hadden.
Bij het belastingkantoor waren we wonderlijk genoeg gelijk aan de beurt, we wilden een zg 'dropinn appointment', zoals zij dat noemen op hun website.
Maar niets te dropinnen, we werden gelijk geholpen en we bleken alle juiste papieren mee te hebben en hopen over een week of 6 (?!) onze persoonsnummers te krijgen.
Daarna een worstenbroodje bij de mannenwinkel waar Dick helaas zijn betaalpas óf verloren óf gerold is . . .
Ontdekten we eigenlijk binnen een kwartier en heeft Dick hem gelijk geblokkeerd en dat was ook op tijd, nog niets er af gepind.
Grappig om te zien dat vanmorgen de sneeuwstokken weggehaald werden, dat gebeurt ook volledig automatisch.
Een autootje met mannetje aan de rechterkant het stuur, klein kraantje met een grijpertje en hopsa zo werd stokje uit de grond getild en automatisch in de achterbak vrachtautootje gegooid.
Dag winter, welkom lente!

----------

Dinsdagmorgen 27 april. Net een ronde naast ons huis gemaakt en dat viel weer reuze mee, vorige week amper door te komen vanwege de nattigheid die door de bevroren bodem niet weg kon komen en nu een totaal verschil!
Nog enkele natte plekken maar verder gelukkig prima te lopen.
Wel word ik nog steeds behoorlijk lastig gevallen door PHPD, juist met lopen op onregelmatig terrein.
Nee geen door SBB gebaande wandelpaden maar wel allemaal wild paadjes.
En dat het hier barst van het wild is wel duidelijk te zien aan de meiden . . .
Als zij het te bont maken naar onze zin, door uit beeld te gaan, fluiten wij hen terug en gaan zij weer even aan de lijn.
Nog steeds hebben wij het gevoel in een vakantiewoning te verblijven maar dan wel met onze eigen spulletjes, in één woord geweldig!
Werkelijk waar, wij wonen op een droomplek en we zijn blij dat wij dit in ons leven toch nog een keer waar gemaakt te hebben!
We hebben een groot stuk tuin voor de meiden afgezet maar zij willen daar alleen maar verblijven als wij er ook zijn en dat ziet er straks met wat warmer weer natuurlijk ook anders uit.
Momenteel worden wij aardig bezig gehouden door de Zweedse bureaucratie, nog erger dan in NL.
Je moet hier een persoonsnummer hebben, vergelijkbaar met het NL het Burger Service Nummer, alleen is dat nummer hier veel belangrijker en heb je overal voor nodig, zelfs als je op het Zweedse equivalent van MP iets wilt kopen!
Als je naar Zweden verhuist is het allerbelangrijkste en eigenlijk het eerste wat je moet doen, je melden bij de belastingdienst.
Daarvoor moet je eerst de nodige papieren bij elkaar scharrelen, zoals bijvoorbeeld vanuit NL een formulier voor je ziekteverzekering, het CAK, Centraal Administratie Kantoor.
Dat cluppie doet er zo'n 6 á 8 weken (!!!) over om het formulier naar je toe te sturen wat wij toen wij nog NL woonden al hebben aangevraagd. en kwam hier vrijdag binnen.
Straks dus weer naar Karlstad, 65 km hier vandaan, naar het belasting- en verzekeringskantoor, waar bij je ernstig rekening moet houden met de heilige tijden van lunch- en fika, dat laatste is een koffiepauze, en typisch Zweeds, dan laten zij alles uit hun handen vallen behalve hun koffie dan, mag je hopen.
Ook gelijk even bij Ikea twee bij ons bed passende nachtkastjes kopen, dat moesten we eerst uitrekenen omdat de slaapkamer nou eenmaal geen balzaal is.
Ook zijn we bezig met de 2e Covid injectie om die hier te bemachtigen ipv in NL, eerlijk gezegd krijgen we hier veel medewerking van van het plaatselijke huisartsencentrum, tot nu toe dan.
Verder ja Petri, het is toch echt de Zweedse vlag hoor, hij ziet er zo op de foto toevallig wat verfrommeld uit!

----------

Maandagmorgen 26 april. Zo, het begint toch echt steeds meer ons huis te worden hoor, met het uitpakken van de dozen komen ook de persoonlijke prullaria weer tevoorschijn.
Het is wel plussen en minnen hoor wat kan wel en wat kan niet, het is hier uiteraard kleiner, althans de woonverdieping.
Vanmorgen voor het eerst alleen een Zweedse hondenronde gemaakt en ik heb genoten, kraakhelder en droog met een lage luchtvochtigheid, heerlijk wandelweer!
Wel moest ik de autoruit krabben, ik wilde namelijk een speciale wandeling maken.
Even een Emma update, zij is weer helemaal tot rust gekomen en ook totaal weer de oude, zoals wij haar kennen!
Eerlijk gezegd doen we er ook veel aan om hen weer gelukkig te maken, zoals onze rust nemen door lekker bij hen in de kamer te zitten of wat te rommelen.
Is trouwens voor onszelf ook beter, het is allemaal, niet niks dat is duidelijk.
Ja Peter en Til, en misschien nog anderen ook, dat gebeurt wel meer dat het een paar dagen duurt voor het nieuwe wat ik gemaakt heb, ook daadwerkelijk te zien is.
Het enige is wat ik kan aanraden wat ook meestal helpt om gewoon, het totale webadres opnieuw in je browser te zetten.
Geen idee hoe zoiets kan maar hebben we al vaker mee gemaakt.

----------

Zondagmorgen 25 april. Nou wat betreft het aantal dozen was ik gisteren wel aardig optimistisch want ik heb nog een keer globaal geteld en kwam tot 117, dus als het effe gaat Til, zijn we er in augustus van af . . .
Gisteren een mooi bed (jaja Zweeds berkenhout hoe kan het ook anders) inclusief matrassen gekocht dus vannacht weer een mijlpaal, de eerste nacht in ons huis geslapen in het nieuwe bed!
Kan niet anders zeggen dan dat het heel goed beviel, lekker zo vanuit de douche je bed op dezelfde etage instappen, heerlijk.
Uh wat gek eigenlijk dat ik dit zo zeg want dat hadden we op de Vendelier toch ook!
Goed dan, vanuit de huiskamer naar de douche en zo je bed instappen dan maar.
Na het laatste uitlaatje gingen de meiden wel bij het hekje buiten staan want we moesten toch naar de camper?
Huppakee meisjes op de bank, wat lekkers, slapen en dat deden zij dan ook heel braaf en zijn niet 1x bij ons bed gekomen, terwijl wij alle deuren open hebben!
Ik wil gewoon 24/7 weten hoe het met hen is en of er toevallig niet eentje uit moet of zo vandaar die open deuren.
Vanmorgen weer een andere wandeling gemaakt, we hadden een aanhanger vol karton verpakkingen en dat moet je in Munkfors in de kartonbak gooien, dus hondjes mee en daar een ronde gemaakt.
Voor Joke: naar Laxholmen, waterval over via de bruggetjes en uitkomen bijna bij het begin van de Mossängsvägen (fietspad) en daar langs de rivier gelopen, leuke wandeling.
Ook voor jou Nel wel bekend!
Het is momenteel echt prachtig weer maar een ijskoude wind uit het noorden, mijn vingers bevroren bijna toen ik de was buiten op hing en lag er ijs in de regenton!
Ik heb al aardig wat gedaan aan de Zweedse afdeling hier KLIK, nog niet klaar hoor.

----------

Zaterdagmorgen 24 april. Zo, gisteren weer een stapel dozen uitgezocht, nog geloof ik zo'n 50 te gaan . . .
Grappig ook weer een weetje, ik vind het koude water uit de kraan hier zo takkekoud, dat ik niet eens voor mezelf een fles water in de koelkast hoef te zetten en ook dat ik bij de bakken water voor de honden een scheut warm water er door heen doe.
Nu weet ik het, in NL liggen de waterleidingen ongeveer 60 cm diep en hier 1.5 meter, vanwege bevriezen!
Volgens mij is in NL qua natuur de lente wel begonnen en hier is alles nog echt kaal en vanmorgen zag ik toch een klein begin van blaadjes in onze appelboom komen en dat belooft veel goeds want de lente is hier een zg explosie!
Wat boodschappen betreft is het wel wennen want wat ik al eens zei, geen AH en geen Deen vlak om de hoek en dat vereist een andere aanpak en logistiek.
Gisteren naar Hagfors geweest, 35km verder en daar veel ingeslagen voor zover ik het dan ook kan bedenken.
Tuurlijk is in Munkfors ook een ICA en een COOP, maar niet zo heel groot.
Omdat wij in NL ons bed inclusief matras naar de stort gebracht hebben wilden wij hier nog even op 2 bedden slapen, de logeerbedden, maar helaas kan Dick de schroeven nergens vinden en slapen wij nog in de camper!
Dus elke avond spoeden wij ons, inclusief hondenkinderen én schapenvachten in optocht naar het huis op wielen, die nog op de oprit van onze afwezige NL buren staat.
En toch begint dat nu te vervelend dus gaan wij direct naar IKEA in Karlstad o.a. een nieuw bed kopen.
Het Zweedse gedeelte van de site begint gestalte te krijgen hoor en zal ik weer gewoon zoals het hoort meer foto's plaatsen!

----------

Vrijdagmorgen 23 april. Net als altijd, vroeg naar bed en ook vroeg weer op en dat is hier heerlijk, want wij zijn nog maar 1 dag opgestaan met bewolking en voor de rest, zon en een helblauwe lucht al was het gisteren overdag behoorlijk koud met een noordelijke wind.
Dat neemt niet weg dat het hier 's nachts nog altijd 1 à 2 graden vriest.
Ja Nelly, was het maar zo makkelijk, je hebt dus 3 keuzes waar je iets in deponeert, dat klinkt super makkelijk, maar ja wáár en in wélke bak gooi je dan zoiets?
Eerlijk is eerlijk, er is al heel veel naar de loppis gegaan maar . . . dat is van die ouwe meuk die hier al stond of hing . . .
Verder rommelen wij maar wat aan met die kleine dingen en gaan tussendoor af en toe zitten, een soort van nadenken ofuhhh gewoon uitrustuhhh.
Ik had gisteren een totale offday en voelde dit al bij het opstaan en werd steeds slimmer.
Zelfs heb ik een half uurtje op de bank gelegen en dat is normaal echt niets voor mij, moe en misselijk.
Om 9 uur in de avond is onze pijp leeg, wat drinken en naar bed, allemaal pure vermoeidheid.
Nee het is echt niet niks hoor, zo'n verhuizing cq emigratie, ik denk dat er maar weinig verschil zit tussen beide.
O Ria ken jij Jan en Nel ook dan???????
Volgende week wordt hier al de muur tussen de kamer en het zitkeukentje verwijderd, lekker snel dus!
De tuindeuren zijn besteld en over 6 á 8 weken worden die geleverd en dan zsm geplaatst.
Het grote terras aan d boskant gaat ook aan gewerkt worden en het technische gedeelte laten we aan de bouwer over en de rest, zoals het hout doet Dick zelf.
Plannen voor een carport en een pad er naar toe voor de camper en een extra plaats voor bezoekers met camper cq caravan.
Keuken wachten we tot het najaar en ook de badkamer moet wachten omdat je deze tijd alle buiten werkzaamheden moet doen en in de winter kun je beter binnen aan de slag. .
Kortom, jullie horen het wel, plannen genoeg en of alles te realiseren valt moeten we nog maar afwachten, dat geldboompje zullen we extra water moeten gaan geven . . .
de eetkamer in ontwikkeling

----------


Donderdagmorgen 22 april. Gisteren geen krabbel want . . .
Toen wij eergisteren eind van de middag uitgeteld languit op de veranda in de schaduw lagen uit te puffen, a. van de warmte b. van de drukte en c. van het sjouwen met zooi naar de loppis, keek Dick eens even op zijn mail.
We hebben hier geen internet en moeten dus dan even onze eigen mobiele hotspot gebruiken, was er een mail van de verhuizer en bleek dat over een uur de verhuizers al voor de deur stonden of dat wel uit kwam!
Grotegoden, toen was het wel even aanpoten hoor, camper van het terrein, hondenhekjes weg en noem maar op.
De enorme vrachtwagen met aanhanger, kon hier sowieso niet op het terrein staan, de grüssväg is smal en ligt er een greppel naast, en hebben zij de aanhanger maar ergens anders geparkeerd, met heel veel moeite de vrachtwagen neergeplant, knap stukje chauffeurwerk trouwens en zijn tot half 11 begonnen met uitladen.
Wat een godvergeten tsunami kwam er over ons . . .
Ik was eigenlijk de dirigent van het verhuisorkest en besliste waar alles naar toe moest, de 2 verhuismannen en Dick deden het sjouwwerk.
Natuurlijk heb ik ook dingen aangepakt en wilde niet kinderachtig zijn maar heb het wel moeten bezuren, met mijn slijmbeursontstekingen . . . is niet anders (heb ik al vaker gehad Linda op dezelfde plekken helaas)
Daarna zijn de mannen gaan slapen in hun truck, met een stapelbed om gistermorgen om 8 uur weer present te zijn voor de koffie.
In het middaguur heb ik wat wraps gemaakt voor allemaal, die erg in de smaak vielen, gelukkig dan maar.
Om 3 uur in de middag, na ook het uitladen van de aanhanger, en even douchen hier, zijn zij vertrokken.
Tss wát een baan zeg, verhuizer!
Uiteraard staat nu alles vol met dozen en andere troep maar hebben we, de kamers, eet- en huiskamer weer een beetje ingericht.
Deels voor onze eigen geestelijke rust maar nog meer voor de geestelijke rust voor de hondjes, en inderdaad, zij laten erg merken dit op prijs te stellen, waarvan de foto's.

dat spuuglelijke  rode lampje voor het raam is NIET van ons hoor!


----------  

Dinsdagmorgen 20 april. Weer een stralende dag! Vanmorgen in de buurt gewandeld wat de honden een super mooi terrein vinden waar ik al eens over geschreven heb.
Een gigantisch stuk, waar bomen gekapt zijn, heuvelachtig en totaal verlaten!
Dit zoeken wij voor de lange uitlaat nog even op want 'ons' bos is nog steeds in de grond bevroren (het vriest elke nacht) en de bovenlaag is sopperig.
Het schijnt dat de grond hier tot zo'n 1,5 meter diep bevroren is!
Goed voor de kortere uitlaat maar ik heb namelijk een probleempje, nou eigenlijk 2 lastige probleempjes.
Een slijmbeursontsteking in mijn schouder en nog lastiger, in mijn heup wat het lopen op onregelmatig terrein tot geen pretje maakt.
De meiden zijn totaal tot rust gekomen en soms spuugt Emma nog wel eens maar niet elke dag meer.
Ik ben wel begonnen met haar brokjes fijn te maken met de blender en er een soort dikke pap van te maken wat zij dan ook heel graag eet!
Ik kreeg de indruk dat de vertering van brokjes voor haar maag niet zo fijn meer was en kennelijk helpt dit dus.
Dick heeft net foto's gemaakt van ons mooie bankstel, tafel, wandmeubel en nog wat spullen en is nu naar de gemeentelijke loppis (kringloopwinkel) om te vragen of zij deze spullen morgen kunnen gebruiken.
Donderdag komen onze eigen spullen natuurlijk en daar kijken we wel naar uit, toch weer 'eigen' spulletjes maar tevens krabben wij wat op ons hoofd want waar moeten wij in godsnaam alles kwijt?
Wel is het zo dat wij hier een gigantische kelder hebben, onder het hele huis, kurkdroog en verdeeld in allerlei ruimtes met grote kasten en daarbij gebruiken wij de boven verdieping hier ook (nog) niet.
Ook is de grote garage helemaal leeg en daarbij mogen wij ook nog de garage van onze buren gebruiken . . .
Kijk, en dat is lief aangeboden maar toch wel het allerlaatste wat wij zouden doen.
Maar ach ook dat zal wel weer goed komen.
Wij denken dat wij toch gelijk weer spullen gaan schiften . . .
O ja, gisteren hebben we voor het eerst op onze eigen veranda (oostkant) lekker gebbqd, de andere kant van het huis was ons echt te warm . . .
Wat wel vreselijk jammer is dat de schilder pas tegen de herfst tijd heeft om ons huis te schilderen &^%$#@!
Zo, de fik er in!

Wat een luxe toch!

----------

Maandagmiddag 19 april. Toch later dan ik gedacht had want vandaag kwam er iemand, Richard, van een bouwbedrijf hier om wat plannetjes met ons door te spreken en ons te helpen met de dingen systematisch aan te pakken.
In de keuken ligt het ontwerp van de keuken zoals wij hem denken te willen maar hebben mede met Richard besloten om dit nog even tot het najaar te laten liggen en eerst het buitenwerk aan te pakken.
Allereerst het schilderen van de buitenkant, daarna een raam verplaatsen, openslaande tuindeuren maken en een groot terras rondom het huis.
Jaja alles is natuurlijk mogelijk maar het heeft wel zijn grenzen uiteraard, en is een kwestie van prioriteiten stellen.
Kortom, veel info gehad wat wij even moeten verwerken.
Dick is vanmorgen al vroeg met de meiden weg gegaan en ik heb een appeltaart gebakken, lachen hoor, bakken met de mogelijkheden die je hebt als je spullen nog allemaal in de opslag zitten.
Maar het is goed gekomen en de appeltaart was erg lekker, gewoon in een ovenschaal gemaakt!
Het is prachtig weer en Zweden heeft een patent op blauwe luchten!

----------

Zondagmorgen 18 april. Gek genoeg, zonder onze eigen spullen, zonder dat er ook maar iets naar onze smaak hier veranderd is, voelen wij ons hier heel erg lekker!
Wij vinden het een superhuis en zijn er al totaal verliefd op, dit is dus écht een vakantiehuis, overal zit je vrij en uitzicht op het bos!
Gisteren een heel rustige dag gehad, languit in de tuin in de zon gelegen, en was na 5 minuten al te warm.
Gelukkig kunnen wij hier ook altijd een schaduwplekje vinden.
Voor de meiden een stukje afgezet met puppyren zodat zij ook in en uit het huis kunnen, naar een stuk tuin en op de veranda, waar wij de hele dag de deur open hadden staan.
Wel kook ik nog in de camper omdat ik mijn camperpannetjes niet durf te gebruiken op een elektrische kookplaat en ja slapen doen wij er ook nog natuurlijk.
Het bos achter ons huis is momenteel best erg nat want de grond is nog bevroren en loopt niet echt fijn nu en daarom gistermiddag ergens anders gaan wandelen.
Vanmorgen zijn we de weg over gestoken en langs de rivier de Klarälven gelopen en zo proberen wij onze omgeving in stapjes, letterlijk dus te ontdekken.
De mensen hier zijn erg vriendelijk (haha er zijn volgens mij gisteren wel 2 mensen langs gelopen!) en het is een zeer gemengd gezelschap wat hier in dit buurtschapje woont, Nederlands, Duits, Engels, Noors en jawel ook Zweeds!
Kortom, we zijn hier echt op onze plek hoewel ik nog wel eens even niet weet welke kant ik naar bijvoorbeeld de keuken moet komen . . .

---------- 

Zaterdagmorgen 17 april Mossängen, want zo heet het buurtschapje waar wij wonen, gemeente Munkfors maar dat ligt 5 km verder.
Het leven is een rollercoaster maar nu zijn we een klein beetje tot rust gekomen en Emma ligt heerlijk op haar ruggetje als vanouds op de prachtige rose bank naast mij . . .
De honden lijken wel heel snel gewend aan het nieuwe huis en dat is ook erg fijn!
Er zijn spullen achter gelaten waaronder dus de bank met 2 stoelen en een salontafel, grappig want wij hebben nooit een salontafel!
Het is wel lachen hoor want deze meubels zijn totaal onze smaak niet, maar lekker dat zij zitten!
Nog even over gisteren, in de middag kwamen Jan en Nel met gebak, een bloemetje en een leuke kaart als welkom in Zweden!
Zij waren eind van de middag amper weg toen de 'overbuurman', ook NLer even kennis maken en dat mondde uit in een tamelijk lang koffie drinken bij hen en daarna wilden zij onze meiden zien en ons huis.
Zij wonen er sinds 2 weken en gebruiken het als vakantiehuis.
Kortom, laat in de avond (nou voor ons dan) weer ons eigen huis in en echt waar, totaal gesloopt.
De boel de boel gelaten, meiden laten plassen en hup snel in de camper ons bed opgezocht.
Wakker worden met een stralende zon, en geheel in tegenstelling wat je verwacht op de foto's van boven af, hebben wij de hele dag zon hier!
Vanmorgen ook gezellig koffie gedronken op onze veranda, geen rooklucht en volop vogels, godsamme wat een paradijsje!
Omdat de verhuisauto pas 22 april komt hebben wij alle tijd om even rustig aan het huis te wennen, plannetjes maken en de troep uit de aanhanger, auto en camper op te ruimen.
O ja voorlopig houd ik nog gewoon mijn 'oude' e mailadres hoor, en zodra dat verandert over een paar maanden, zal ik dat hier zeker neer zetten!


----------

Vrijdagmorgen 16 april, Mossängen(Munkfors). Het negatieve stukje van gisteren weggehaald, problemen zijn opgelost.
Nou eerst nog even over gisteren.
Een werkelijk adembenemende rit gemaakt, ja sorry alweer moet ik zeggen.
Omdat ik nog zo af en toe contact had met een naar Zweden geemigreerde familie uit Swifterbant in Storfors kregen wij onderweg een berichtje of wij zin in koffie hadden en ja natuurlijk!
Zo leuk, ook bekenden van jou Til, hartstikke gezellig gebabbeld en via alweer een mooie route, onderweg veeel reeën, kraanvogels en een jagende vos gespot.
Ook nog veel ijs op de meren en op veel plaatsen liggen nog resten sneeuw.
We kwamen halverwege de middag aan op een plek waar wij in februari al met de honden gelopen hadden, heerlijk rustig ook weer aan een 'boslus'.
Vanmorgen om 9 uur bij ons huis en daar kwamen ook de eigenaren, inspectie gedaan nog wat gekletst en dan nu op weg naar Sunne om de échte koopovereenkomst te tekenen.
We hebben er zo'n zin in en net ook het huis in weer andere omstandigheden kunnen bekijken, overdag met een stralende zon!
Opvallend is dat het er ontzettend stil is, zo fijn!
We popelen om aan de slag te gaan daar maar het schilderen van de buitenkant is nu prio 1!
Ik stop nu met tikken, ik wil genieten van de weg naar Sunne, ook weer prachtig . . .
O ja nog iets leuks, de eerste kaarten zaten al in de brievenbus, dank je Lonneke en Gerry en Frans, wat een verrassing!


----------

Donderdagmorgen 15 april. Vismenästorp. Daar staan wij dan weer, zó typisch Zweden, zó mooi!
Gisteren een prachtige rit over kleine weggetjes, dito dorpjes en door mooie natuurgebieden.
Dick had dit plekje op GE uitgezocht en zou een plaatsje aan het meer zijn, is het ook maar daar voor moeten wij wel een smal, steil, modderig weggetje naar beneden en dat hebben we er toch maar niet opgewaagd met die hele karavaan.
Dus staan we op een uitsparing naast een doodlopend weggetje en hebben al een paar keer de weg naar beneden gelopen met de meiden maar zijn vanmorgen deze doodlopende weg een heel stuk, tot het eind, een boslus, afgelopen, dit zijn boswerkerswegen.
We kwamen langs twee leegstaande huizen, die kennelijk wel gerenoveerd worden en kregen weer alweer zo'n typisch Zweedse verrassing!
Een heel oud schuurtje waar de deuren van dicht gegroeid zijn, met wel een spleetje er tussen en een klein raampje zonder glas waar wij door konden kijken en . . . ja hoor, een zeer klassieke SAAB, wat een vondst!
Het aparte is hier dat je vaak een oud huis koopt met alles er om heen inclusief schuurinhoud en kennelijk is dat hier dus die SAAB.
Ik ken verschillende mensen die hier van zouden kwijlen, ook onze zoon Marc!
Het was weer echt een wandeling naar ons hart en gaf eigenlijk ook precies aan wat één van de redenen is om hier naar toe te verhuizen!
De stilte, de natuur, de prachtige sterrenhemel gisteravond, pfff en vanmorgen alles bevroren, vette ijspegel aan de camper!
Natuurlijk zijn er ook minder leuke dingen zoals een haperende koel- vrieskast.
Helaas heb ik gisteren de totale inhoud weg moeten gooien, zo zonde en heel erg.
Het was 2x ontdooid geraakt en ook weer bevroren en dan ga ik het niet meer eten.
Ik heb 1x een campylobacter infectie doorgemaakt en dat hoeft geen tweede keer.
vanmorgen

----------

Woensdagmorgen 14 april. Habo. Vanmorgen waren wij om 6.30 uur al op want poppetje wilde gras eten buiten en aangezien wij niet willen dat zij zonder toezicht alleen buiten is, zijn we maar opgestaan.
Dick heeft gelijk de korte uitlaat met hen gedaan, ontbeten en zijn daarna samen de langere ronde gemaakt.
Ook via het haventje gegaan waar nu ook totaal niemand is en dat is voor de honden ook leuk, overal tussendoor rennen achter vogeltjes aan.
Het weer is nu ook prachtig, een hele blauwe lucht, en het heeft gevroren vannacht.
Na de wandeling, het was toen tegen 9 uur, buiten in de zon bij 2 graden koffie gedronken mét pt, we zijn er vroeg bij vanmorgen.
Dit is zo'n fijn plekje en we maken geen haast.
Nu nog zo'n 270km bij ons huis vandaan en hebben besloten om het toch weer in 2 stukken te doen, lekker ontspannen.
We verheugen ons erg op vrijdag, dé dag voor ons!
Nu stop ik want ik ga lekker buiten zitten met een boek, 'het zoutpad', geschreven door Raynor Winn, een prachtig boek!
gisteren

vandaag

----------

Dinsdagmorgen 13 april. Habo, een paradijselijk plekje aan het meer Vättern. Uiteindelijk gisteren nog een lange rit gemaakt om uit te komen op deze mooie plaats, dank je Joke!
Omdat wij hier 2 nachten blijven hadden we het er voor over om ongeveer 300 km te rijden, het weer was meestal 'vriendelijk' en soms een heftige sneeuwbui.
Door Jönköping rijden was ook een vak apart dat had ik wel in de gaten en gelukkig had ik google maps aan staan en ook hield ik Dick goed in de gaten.
Maar ja door de drukte (spitsuur) en mijn onbekendheid met de verkeerssituatie dringen er regelmatig andere auto's tussen ons, nou ja dat laat ik dus gewoon maar gebeuren al leunend op mijn google maps, figuurlijk dan.
Het is hier net een Spaans strand maar dan met een andere temperatuur en ook de honden vonden het heel verrassend en gingen uit hun plaatjes!
Vanmorgen langs het strand gelopen tot aan het haventje en omdat het zandgrond is denk ik dat hier wel konijnen  zitten, gezien het fanatisme bij de meiden, scheuren of hun leven er van af hing, inclusief Emma!
Terug langs het weggetje en het is maar een kort stukje in feite maar wel met kwaliteit voor hen!
Ja en dan nu, we hebben het eerste stuk prinsessentaart achter de knoopjes maar moeten nu nog een modus vinden hoe dit in te passen in ons leven, want je kunt niet elke dag taart eten toch?
Emma voelt zich altijd happy in de camper!

----------

Maandagmorgen 12 april. Vomb. Gistermiddag kwamen wij na een mooie (net Denemarken!) helaas zeer regenachtige rit, om een uur of 12 hier aan, een bosparkeerplaats, er stonden veel auto's, wat wij niet verwacht hadden, .
Er was een herdergroep bezig met oefeningen en omdat het regende dachten wij wel dat dit snel over zou zijn maar we zagen ook een bbq met worstjes dat beloofde niet veel goeds in dat opzicht . . .
Maar dat viel mee want om een uur of 3 was iedereen weg en werd het nog droog ook!
De wind was weg, wij staan beschut tussen de bomen en zijn met de meiden gaan wandelen en hebben een werkelijk prachtige wandeling gemaakt om uit te komen bij het Vombmeer en via bospaadjes weer terug naar de camper.
De hondjes en wij hebben genoten van weer eens een echte ouderwetse wandeling!
Na de wandeling ging het weer regenen en ook vannacht kwam het aan één stuk door met bakken uit de lucht en bij het opstaan werd het weer droog, hoe is het mogelijk!
Het gekke is dat je totaal niet ziet hier dat er zoveel regen gevallen is, alles is al opgenomen in de bodem!
Na de snelle uitlaat en ontbijt ben ik alleen met de meisjes weggegaan, is soms wel eens even nodig haha en bij terugkomst ging zelfs de zon schijnen!
Goed, nog een bakkie koffie, meisjes bakkie voer en direct starten we de motoren weer om verder te gaan.
Jullie kunnen gerust zijn hoor (Klára), want ik ga echt weer fotobladzijden maken en start eigenlijk dan opnieuw zoals ik het altijd al gedaan heb.
Het zijn voor ons drukke, vermoeiende, warrige en vooral ook emotionele tijden en dat heeft gemaakt dat ik niet up to date ben gebleven.
Als ik tussendoor momenteel een soort van 'vrij gevoel' heb pak ik een boek.
Vervelend is wel dat ik dit nu niet kan uploaden omdat ik geen internet heb, gek, Dick wel!
O ik ga even uploaden via Dick zijn mobiel!
Klára, ons Zweedse huis staat zo'n 1350 km vanaf Swifterbant!

----------

Zondagmorgen 11 april. Smygehuk, leuke naam hè, aan de Zuid Zweedse kust, gisteravond om 22.30 uur voet op Zweedse bodem gezet, ons nieuwe thuis land!
Deze plek zijn we in augustus vorig jaar ook geweest maar in totaal andere omstandigheden, weet je nog Joke?
Bloedheet en ook druk, nu precies het tegenover gestelde!
IJs- maar dan ook ijskoud, een keiharde wind vanaf zee, af en toe regen.
Het is zo koud dat Emma zelfs een jas aan gehad heeft en ik het koud had met mijn gewone winterjas, wat nog nooit gebeurd is, en kwamen met bevroren vingertjes weer binnen!
Mijn winter Dideriksons zit in de verhuisspullen evenals Dick zijn dikke Tensons!
Jee wat waren wij blij dat wij aankwamen gisteravond, het is een lange zit hoor, op die boot en inderdaad kun je voor zo'n tijd toch maar beter een hut (met huisdieren) huren, maar goed, die was voor ons niet meer beschikbaar, hoewel ik geen andere hond gezien heb!
Wel heb je een speciale lounch met heerlijke stoelen, waar wij nu ook zaten, voor mensen met honden, wat een service toch!
Er waren flink wat onrustige gasten aan boord, die gewoon zonder mondkapjes constant heen en weer liepen (roken buiten), uitgelaten jongeren uit een zuidelijk land.
Ik denk dat het voor het Stena line personeel onbegonnen werk is om hier aanmerkingen over te maken, maar ik vind het niet raar dat in die landen waar deze gasten vandaan kwamen de corona zegeviert.
Wij hebben ons verre gehouden van dit soort.
Al die uren heeft poppetje languit bij onze voeten gelegen en kwam 1x overeind om wat te drinken!
De andere twee lagen gewoon rustig in de camper, goed uitgelaten, van tevoren, gegeten en 2 grote bakken water.
Dat kleine verwende mokkeltje kan nog wel eens na een tijdje gaan blaffen en vandaar dat wij haar mee nemen en dat is zo'n makkie!
Zij is gewend om mee te gaan en op haar schapenvachtje aangelijnd bij mijn benen te liggen, je hoort en ziet haar niet meer.
Direct gaan wij naar Vomb en dat is maar 50 km verder en blijven daar vannacht staan.
Zo gaan wij in een rustig tempo naar boven om in ieder geval vrijdag ons huis in te wijden!
Ik had de site al in een Zweeds jasje willen steken maar het ontbrak mij aan zin, tijd en inspiratie en daar komt de komende tijd absoluut verandering in!

---------

Zaterdagmiddag 10 april midden op zee tussen Rostock en Trellenborg.
Na het inbouwen van de omvormer, nog even gebabbeld uiteraard bij J&S en daarna zijn we weer vertrokken.
O ja we zijn  nog een 'rondje hondje' gaan doen maar dat was zeker geen succes.
Je kunt daar maar moeilijk lopen want je loopt gewoon over de weg en om de haverklap rijden er auto's en boerenverkeer langs, niet te doen vind ik, je moet dan telkens met 3 onwillige aangelijnde honden de kant in duiken.
De negatieve uitslag kregen wij gisteren om een uur of 6 en hebben wat gegeten en zijn gaan rijden.
Gestopt in Sittensen waar wij al eens meer gestopt zijn op een grote stille parkeerplaats in dat stadje.
Het was een pittige rit en ik ben zelf niet die hele lange afstanden gewend te rijden maar het ging mij goed af.
Geen geen enkele controle gehad en lekker op tijd naar bed gegaan.
Op tijd op vanmorgen en je kunt daar ook makkelijk een rondje hondje doen, snel op pad en onderweg nog gas gehaald en dozen wijn voor J&N in Zweden.
In Rostock hadden we nog tijd genoeg om even naar de 'camperplaats' te rijden omdat wij weten dat je daar goed je honden kunt uitlaten en dat was wel nodig want de boottocht duurt een uur of 6.
Wel een gedegen controle van de papieren voor je de boot op gaat en dat is niet meer dan logisch.
Nu zitten we op heerlijke luie stoelen en poppetje ligt op haar schapenvachtje bij onze voeten.
De boot vertrok zonder enige uitleg een uur later en wij hadden toch wel wat geluk, zaten op een plekje in de zon op een bank in een soort hoekje, helemaal privé.
Eigenlijk is het een bevrijdend gevoel, we hoeven nu niets meer en gaan op een rustige manier richting ons nieuwe huis!

----------

Vrijdagavond 9 april. Nieuwschans. Staan nu in afwachting van uitslag covid test bij de grens met Duitsland. Ik kon vanmorgen niet uploaden want mijn laptop was leeg en ik kon niet opladen.

Vrijdagmorgen 9 april. Plaats? In Zwolle voor het Coronalab, hier hebben we ook overnacht en was lekker rustig op dit industrieterrein, maar hondjes wandelen is niks, het is niet anders.
Gisteren niets getikt, totaal geen tijd.
Het waren tot nu toe weer een paar enerverende dagen.
Het etentje in Swifterbant was weer heel gezellig, ongelofelijk lekker en uitgebreid en maakte toch het afscheid nemen op deze manier wat lichter.
Daar stonden ook onze gewone auto en aanhanger en vandaar richting Harderwijk, maar dat ging niet zo maar, natuurlijk niet zou ik bijna zeggen.
Het licht van de aanhanger deed het niet en dat lag aan de camper, daar klopte ineens niets meer van en gelukkig hebben we een goede band met de garage eigenaar, die ons, ondanks alle drukte gelijk hielp!
Bij vriendjes Aad en Eefje uiteraard zoals altijd weer een heerlijk sfeertje met een, op mijn verzoek, superlekkere hutspot!
Vanwege de avondklok toch weer op tijd richting Zwolle waar wij nu staan.
Direct de test en daarna nog even door naar Rolde waar wij ook even bij mensen gedag moeten zeggen en daarna richting Vlagtwedde waar JenS wonen en gaat Jan 'even' onze inmiddels bij A&E ontvangen omvormer inbouwen.
Hopelijk vanmiddag de testuitslag en kunnen we door naar Duitsland.
Sinds vorige week heb je daar ook de PCR test nodig!
Het is bar ongezellig rijden want ik rijd in de gewone auto achter Dick in de camper aan en hieronder een foto van het uitzicht wat ik de komende dagen heb . . .

----------


Woensdagmiddag 7 april. Plaats? Dijk Enkhuizen - Lelystad. Na een pittige winterse, winderige rit gisteren in de middag aan gekomen bij Gerard en Marijke, die ook een mooi plekkie vrij gehouden hadden voor onze camper.
In de middag nog even met alle hondjes gewandeld waarbij we helaas wel op wat korte lontjes gestoten zijn van de NL bevolking en geen zin om dat hier uit te leggen.
Het was weer zó gezellig bij G&M dat wij in de avond de tijd totaal vergaten en het plotseling half 2 in de nacht was!
Gezelligheid kent geen tijd was hier toch echt van toepassing!
Korte rustige nacht en vanmorgen ontbeten bij hen en daarna vertrokken richting Flevoland, onderweg even brood gekocht en onze pauzeplaats voor een paar uur is hier dus.
Camper opgeruimd, schone was in de kast en ja zo moet je ook in de camper af en toe wat aan het huishouden doen.
Eind van de middag bij vrienden Annemarie en Leo waar nog wat meer mensen uitgenodigd zijn voor een soort afscheidsdineetje!
Misschien loop ik morgenochtend nog een rondje Swifterbos, dat kan zo maar zo zijn!
Ik vind het met Emma redelijk gaan, zij is niet 100 punten maar hoe of wat is toch onduidelijk, zij gaat gewoon graag mee, de natuurlijke afgang gaat normaal en eten en drinken doet zij ook, eten minder dan normaal en ja toch regelmatig keilt zij het er uit om het meestal weer op te eten daarna.
Ook voor haar houden we hier een aantal uur rust en dat vindt zij heerlijk, datzelfde doen wij morgenmiddag ook voor we naar ons één na laatste afscheidsmoment naar Aad en Eefje gaan.
Daarna rijden wij nog door naar Zwolle om in die buurt alvast te zijn en te overnachten omdat wij vrijdagmorgen al vroeg voor de PCR test daar moeten zijn en in Rolde hebben we nog een laatste afscheidje. 
Uh zijn wij nou echt pensionado's of lijkt het er maar op?

----------

Dinsdagmorgen 6 april. Voorhout op een P bij een sporthal. Niet te geloven zeg, gisteren alweer zo enorm verwend door onze vrienden Donné en Maya, niet dat zij echt afscheid namen hoor, zij komen namelijk in juli een weekend, tijdens hun eerste trip naar Zweden, bij ons!
Vanmorgen gaan wij naar Dick zijn zus in Zaandam, door corona ook alweer een tijd geleden omdat zij een slechte gezondheid heeft.
Daarna naar vrienden, Gerard en Marijke in Bergen, ook weer gezellig!
Waar wij vanavond overnachten weten wij nog niet.
Toch is niet alles grappig.
Onze waterpomp is kapot en nu provisorisch gemaakt, de omvormer (stroom) heeft het begeven en dit alles geeft aardig wat ongemak, maar ja, wij kunnen het nog aan, fris en fruitig als wij weer zijn
Helaas is gisteren de staart van Emma weer opengegaan, (zelf geknabbeld?) en wacht ik even af wat ik er mee moet.
Zij heeft net een paar dagen terug haar laatste ab pillen gehad.
Vanmorgen een rondje sportvelden en volkstuin en hadden te laat in de gaten dat er achter een vreselijk smerig prutsloot een kippenren stond . . .
Zowel Emma als Laura namen een grote sprong en belandden naast het hekje, dat vonden zij ontzettend gaaf . . . wij niet.
Zij waren namelijk ook in de sloot beland pikzwart en stinken als een beer.
Altijd handig in de camper vooral als je water voorziening niet ok is . . .
Emmer water afgetapt en poppie haar achterbeentjes er één voor één in gezet, en nu hebben we stik smerige handdoeken.
Gelukkig kan ik vanmiddag de zooi bij Marijke in de wasmachine kieperen.
Tijdens die kippensprong heeft Emma kennelijk haar voorpootje verzwikt, loopt nu mank en ik heb haar al een pijnstillertje gegeven.
Never a dull moment.
Nog even dit, het is niet gebruikelijk hoor om de moeizame weg te bewandelen die wij nu gedaan hebben ivm de covid vaccinatie!
Dit is zo gelopen vanwege onze emigratie, dus ik kan jullie geen tips geven hoe je versneld aan het prikkie komt . . .
Normaal gesproken zouden wij dit ook nooit gedaan hebben en keurig op onze oproep blijven wachten!
Jeetje Tineke wat een grappige uitspraak van die bejaarde dame, zij voelt het kennelijk net zo aan als ik!
Inmiddels zit ik alweer in een rijdende camper op weg naar Zaandam, de plaats van mijn roots en waar ik nooit maar dan ook nooit meer zou willen wonen!

----------

Maandagmorgen 5 april. Boswandeling in de regen en het is eigenlijk niet te geloven maar in al die keren dat wij hier toch al geweest zijn was dit de eerste keer dat wij een paraplu nodig hadden!
Inmiddels liggen de meisjes, lekker gewandeld met een vol buikje, afgedroogd en gehuld in badjasjes te slapen, en van die aanblik genieten wij zelf ook altijd!
Zo wij nog even douchen hier en langzamerhand op weg naar Voorhout.
O ja, ook heel belangrijk: wij zijn gisteren beiden met veel moeite op volkomen legale wijze gevaccineerd tegen Covid-19 mét Pfizer!
Het is een pak van ons hart, dat kan ik rustig zeggen en hoe wij de 2e enting op 9 mei gaan scoren weten wij nog niet.
Kijken of wij in Zweden dit kunnen bemachtigen en met dezelfde entstof natuurlijk en anders gaat het een toertje NL worden, niets aan te doen.
Wij vinden dit té belangrijk om nonchalant mee om te gaan.
We zijn volgens ons al weer aardig uitgerust maar zoals altijd in de camper, wij gaan met de kippen op stok en maken lange nachten.

-----------

Zondagmorgen 4 april. Gisteren erge gezellige uurtjes gehad met onze 'kinderen', blijft voor mij een moeilijk woord gezien hun leeftijden, maar ja het zijn onmiskenbaar toch echt onze kinderen!
Zo leuk, schoondochter Natas had een Hema tas vol met NL spulletjes en een hele leuke foto plus foto album van hun gezin, dat wij hen vooral niet moeten vergeten als wij in Zweden wonen!
Nou absoluut niet hoor!
Samen nog een leuk rondje hondje gemaakt en voor het gemak maaltijden op de camping laten bezorgen.
Morgen vertrekken wij van hier om naar Voorhout te gaan waar vrienden wonen die zelfs ook deze zomer al naar Zweden komen!
Omdat zij daar voor het eerst naar toe gaan, moeten wij wat dingen uitleggen aan hen, hoe het gaat met de boot etc.
Nou ja laten wij hopen dat iedereen gevaccineerd is dan en ook over een vaccinatiepaspoort beschikken, daar hopen wij ook sterk op!
Gek idee dat wij over een week al in Zweden zijn!

----------

Zaterdagmorgen 3 april. Lottum. Wel fijn maar toch is het hier nu een heel ander beeld dan dat wij gewend zijn.
Wij hebben een prima plekje achteraan met vrij zicht maar het is hier verder eigenlijk best vol, er staat een grote groep 'sologangers', volgens mij leden van de NKC, de Nederlandse Kampeerauto Club.
Het meest vrouwen die erg uitgelaten zijn met elkaar en allemaal met een hondje, veelal van die kleine bastaard mormeltjes, sorry dat ik het zo zeg maar het is niet anders.
Het zijn volgens ons veel Brabanders en ik heb zomaar het gevoel dat zij ons maar arrogant vinden haha, zijn we ook natuurlijk!
Wij vinden het netjes als je op zo'n terrein staat om je even vlug voor te stellen aan je buren en toen Dick zei dat wij 3 honden hadden, was het antwoord dat het niet gaf want zij was hondentrainer!
Nou lekker interessant dan . . . kennelijk dacht zij voer voor haar kennis te krijgen . . .
Ik groet hier keurig als het moet en verder dan ook niet, totaal geen behoefte aan en dan merk je toch echt dat wij niet op dit soort plekken passen en échte wildcamperaars zijn.
Wij hebben ook het gedrag van onze honden mee want die negeren alles, ook als wij met hen er langs lopen.
Gistermiddag was het behoorlijk koud maar we hebben toch gebbqd en na een uurtje kregen wij het te koud en is het zo heerlijk om je terug te trekken in je warme campertje.
Dank je Simonne voor je seintje gistermiddag, Dick heeft inmiddels een afspraak op 7 april voor een Covid vaccinatie, helaas ben ik te jong . . . maar we gaan zeuren en geef mij dan maar een overgebleven Astra Zenica!
Vanmiddag komen Marc en Wendy samen om nog even met ons eigen gezin samen te zijn, lief hè!

----------

Vrijdagmorgen 2 april. Zo daar ben ik weer, homeless. We zijn nu in Lottum na een aantal enerverende dagen waar we nog niet geheel van gerecupereerd zijn.
Godsamme wat een gedoe, nu begrijp ik het wel hoor als iemand zeg dat dit toch wel een hele onderneming is, wat het ook zonder meer is, dat is duidelijk.
Ik vind dat wij dit alles onderschat hebben maar gelukkig zijn wij best soepel en weten wij ook dat weer te handelen.
Eerst dachten we redelijke rustige dagen te hebben als de verhuisauto vertrokken zou zijn maar niets is minder waar.
Daarbij komen de emoties de laatste dagen vanwege het afscheid nemen ook om de hoek kijken, wat zeg ik, niet om de hoek maar volledig in beeld!
Huilende buurvrouwen ja dat ook en ik lekker mee janken natuurlijk.
Maar goed mijn aller- allergrootste zorg was toch echt mijn lieve Emmaatje die totaal van slag was.
Ik kan nu zeggen 'was' want zij heeft zich aardig, zo niet helemaal hersteld.
Eenmaal de deur in Swifterbant achter ons dicht getrokken en aangewezen zijn op de camper, trad bij haar al snel de rust in, weer het normale ritme voor haar.
Gisteravond zagen wij tot onze grote blijdschap dat zij weer totaal relaxt op haar rug lag te slapen en dat is wat wij willen, zij eet haar eten weer gewoon op, doet mee met de heerlijke wandelingen hier.
Een pak van mijn hart, en echt waar mijn grootste zorg.
Ik, met die emotionele instelling begon te denken dat ik mijn schatje naar de andere wereld aan het helpen was, ja echt zo dacht ik en als eenmaal die gedachten post vatten in je hoofd zijn zij er bijna niet meer uit te rammen.
Zelf waren wij ook helemaal van ut padje en de warmte deed ook zijn werk . . .
De enorme vermoeidheid was en is niet op te lossen met een paar nachtjes goed slapen, dat kost even tijd hebben we ontdekt.
We staan nu tot maandag hier en dat is echt heel fijn en vanaf die dag gaan we wat vrienden bezoeken en vrijdagmorgen moeten wij in Zwolle zijn voor de PCR test.
Gisteren zijn we bij Anja en Freek geweest en genoten van hun Engelse setter pupje Donna, Gordon Luna en hen zelf!
Zij hebben ons schandalig verwend met allerlei lekkers en leuke presentjes, zo lief!
Ik doe mijn best om elke dag een krabbeltje te tikken maar je weet nooit hoe de volgende week verloopt.

----------

Dinsdagmorgen 30 maart. BAH wat begint dit te vervelen, al die zooi die er nog staat al dat werk wat nog verricht moet worden.
Daarbij hebben niet alleen wij er genoeg van maar vooral Emmaatje.
Zij is nu totaal van slag, loopt mij of Dick als ik er niet ben, de hele dag achterna en 's nachts onrustig, dan wil zij het huis in en dan weer naar de camper, het eten gaat niet goed.
Zij eet niet eens haar bak leeg, geeft regelmatig over.
Kortom ik ben het verschrikkelijk zat.
Vanmorgen vroeg op, hondjes bos en om half 9 moest ik in de grote stad zijn naar de kapper, er was niet eerder plaats.
Het wordt echt tijd voor rust, zeker voor Emma, alleen in de camper zal zij tot rust komen.
Toen ik net thuis kwam hoorde ik dat Roos, toen Dick regelmatig naar de aanhanger liep, verdwenen was.
Hij de straat op en zoeken, kwam een mevrouw tegen die haar net gefotografeerd had (FB?) gelukkig kwam zij er toen net aan.
Dit is typisch Roos, gezellig buurten en gewoon bij iedereen even de tuin in om te snuffelen.
Gekke maar wel erg grappig hond hoor!
Ik stop nu want direct komt Nelly nog even afscheid nemen maar helaas zitten wij krap in de tijd.

----------

Maandagmorgen 29 maart. Zoals vaker de laatste tijd, gisteren geen tijd meer om te tikken bij thuiskomst na een paar weer oergezelige dagen!
We (Joke, Anne en wij) verheugen ons enorm op ons Zweedse leven, veel ontspanning en leuke dingen doen en natuurlijk lang niet alles samen hoor!
Het geeft wel veel rust en plezier dat ook zij over gaan naar Zweden maar op een iets andere manier dan wij, zij houden hun huis in NL nog aan.
Er ligt hier her en der troep wat nog opgeborgen moet worden maar Dick heeft in de aanhanger zelfs een etage gemaakt en dat is zo handig, met veel meer ruimte.
Het enige wat mij wat zorgen baart is de covid vaccinatie, omdat ik bang ben tussen de wal en het schip te vallen.
Te vroeg nog voor de NL prik en nog niet aan de beurt (?) in Zweden vanwege de overgang van ziektekosten toestanden.
Maar zoals altijd, men lijdt het meest door het lijden etc etc
Emma is het onrustigst van onze hondenkinderen, zij loopt het vaakst achter mij aan, Roos en poppie liggen gewoon languit in de zon en daar moet je constant over heen stappen of omheen lopen.
Nu ik zit te tikken binnen ligt Emmaatje weer aan mijn voeten.
Vannacht vloog ik ineens overeind en dacht dat de verhuizers onze tassen met kleding ook hadden ingepakt, was gelijk klaar wakker en lag te bedenken hoe en waar ik nou kleding moest bestellen, zonder moeilijk te doen.
We zien onze spullen namelijk pas weer op 22 april in Zweden terug!
Zo lastig dat de winkels alleen op afspraak open zijn.
Gelukkig bleek vanmorgen dat het loos alarm was en stonden de tassen in de logeerkamer achter een muurtje poeh poeh.

----------

Zaterdagmorgen 27 maart. Totaal afgedraaid waren wij gistermiddag toen de verhuizers weg waren. Natuurlijk deden zij het werk maar het gekke is dat je daar als toeschouwer ook doodmoe van wordt.
Het was steenkoud in huis, alles tegen elkaar open en toch heb je het gevoel dat je er uit een soort 'beleefdheid' bij moet zijn.
Zij wisten dat wij ook nog in de opslag het nodige hadden waar zij na het lege huis naar toe gingen, zij schrokken zich het apezuur wat daar ook nog stond (hadden nog gezegd dat zij dit beter even konden bekijken voor zij gingen inladen en was niet nodig zeiden zij).
Maar toch, hoe knap, de verhuisauto en aanhanger, het leken wel legpuzzels!
Ongelofelijk hoe zij dat inpakten, ik heb er bijna ademloos naar staan kijken.
Op een gegeven moment dacht ik dat die verhuisauto toch echt vol was en, niet te filmen, zagen zij kans om er nog 18 zakken hondenbrokken van 18kg per stuk in te krijgen, en tussen de kleine spleetjes werden nog het tuingereedschap en de sneeuwschuiver gestoken!
Voor mij was het wel een sjokkie om te moeten constateren dat er zoveel troep onder kasten, banken en gordijnen te voorschijn kwam, volgens mij kon ik er wel een trui van breien!
We lagen al vroeg in bed, sliepen volgens mij meteen en voor de tweede achtereenvolgende nacht moest ik er uit voor Emma!
Nee niet omdat zij moest plassen oid maar zij wilde gewoon naar binnen, het huis in naar haar eigen plekje!
Er liggen hier ook nog 3 hondenbedden waar zij dus gelijk op ging liggen, nou ja ook goed dan.
Gek toch hè, ach ja je kunt ook niet zien wat zich in de hoofdjes af speelt.
Vanmiddag gezellig naar Joke en Anne met de camper waar wij ook overnachten.
Een leeg huis . . .


----------

Vrijdagmorgen 26 maart. Ik ben even de hectiek ontvlucht, 4 verhuizers die zeer vlot de spullen uit het huis trekken.
Zij waren hier om 8 uur, bekeken wat er zoal mee moet, bakkie koffie en gelijk aan de slag in een moordend tempo!
Gisteren natuurlijk een drukke dag gehad en we konden de slaap niet vatten in de camper wat normaal nooit een punt is.
Overbelaste hersentjes zullen we maar zeggen.
Vanmorgen om 6 uur op en na het ontbijt ben ik met de meiden naar het bos gegaan en nu liggen zij heerlijk hier te slapen.
Wel weer superfijn en makkelijk om een camper als 2e huis te hebben!
Lieve Annemarie, bedankt voor je leuke kaart en lieve woorden!
Gaat vast helemaal lukken hoor!
Alles met Kaya ook nog ok?

----------

Donderdagmorgen 25 maart. The day before, grotegodengodsgenadebroodjes wat een troep heeft een mens.
Ik houd mij vast aan de uitdrukkingen: de laatste loodjes wegen het zwaarst én als de nood het hoogst is, is de redding nabij . . .
Kom net met de honden terug en Dick staat in de hoogste versnelling en gelukkig houden we de stemming er momenteel nog aardig goed in, maaaar, we moet beiden echt ons best doen hier voor.
Het klinkt hier hol nu de gordijnen er af zijn en gelukkig houden de hondenkinderen nog tot op het laatst hun lekkere plekjes op de bank op de schapenvachten.
Hoewel het huis figuurlijk om hen heen in elkaar stort vinden zij alles ok, zijn net zo rustig als altijd en dat is ook de reden dat wij de hun vertrouwde plekken tot morgen in stand houden.
Toen ik net weg was heeft Dick de decoraties boven de banken weggehaald zodat zij daar ook niets van merken.
Wij blijven het een gek en onrealistisch idee vinden dat wij hier weggaan, maar tot nu toe heb ik niet gejankt hierover.
Misschien, omdat wij nog een aantal dagen, tot de 31e grotendeels hier achter in de camper verblijven, is het afscheid straks makkelijker omdat het lege huis in feite ons huis niet meer is.
Binnenkort zal ik de voorpagina van de site anders indelen omdat het ook over ons nieuwe leven in Zweden zal gaan.

----------

Woensdagmorgen 24 maart. Wat een schitterend weer vanmorgen! Gek, gisteren had ik het over mijn laatste dagen hier maar ik ben geloof ik een beetje koekoek (Anouk bij The Voice) want we zijn hier nog t/m woensdag!
We bivakkeren vanaf vrijdag gewoon in de camper hier achter bij een leeg huis en volgens mij kom ik dan al aardig bij . . .
Dat zijn de dagen van poetsen in het huis, zie er niet eens tegen op want alles is leeg en dat 'poetst' volgens mij wel makkelijk.
Konden jullie het Zweeds een beetje vertalen zonder google translate?
Wij zijn volgens ons wel een stapje verder al want het lukte ons zonder hulpmiddelen, en nee hoor is niet knap.
Omdat wij al zoveel jaar en langere tijd in Zweden komen is dit een soort hobby geworden om zonder google teksten te vertalen die wij zoal tegen komen.
Vooral Dick heeft een grote talenknobbel, dat is zo goed te zien als wij in den vreemde zijn, hij heeft het binnen een mum van tijd door, ook omdat dit al zijn hele leven zijn interesse heeft!
Uh hij is op de HAVO geslaagd met een 10 voor Engels, niet normaal en de andere talen, ik weet niet meer precies welke maar met 8ten en 9ens.
Dus bij hem komt het zeker goed!
Het staartje van Emma ziet er redelijk uit en soms maak ik mij zorgen en soms denk ik dat het goed gaat.
Vanmorgen zag ik weer een open gaatje en met spoelen spuit ik dat desinfectiemiddel er in.
Zij geeft geen krimp en vindt alles wel goed als zij maar na de behandeling wat lekkers krijgt, wat zij uiteraard ook in ruime mate krijgt dan!
Hier nog even een vertaling van het Zweedse stukje van de makelaar!

----------

Dinsdagmorgen 23 maart. Lekker gewandeld en toevallig al 2 dagen dezelfde dame die met mij mee liep, maar het wel eerst aan mij vroeg!
Nou, zeg dan maar eens 'nee duvel op' hahaha
Ik realiseer mij echt dat dit toch één van de laatste dagen zijn hier in het bos en bedenk dat ik toch wel heel veel hondenmensen hier ken, waar ik alleen een echt leuke honden- bosband mee heb.
Dat ga ik in Zweden niet krijgen, dat weet ik nu al zeker, er zijn niet veel wandelpaden in het bos achter ons huis daar, maar wel heel veel wildpaden waar ik mijn weg in moet gaan vinden.
We hebben al gezegd dat wij het moeten gaan merken of zoiets.
Dick heeft van geocaching hele kleine, een soort punaises die natuurlijk totaal niet opvallen, maar zie je wel als je er op schijnt met een zaklantaarn om in een boom te drukken.
Het lijkt mij echt leuk om jullie op de hoogte te houden van ons leven daar!
Nou Ria we zien vanzelf wel die vette Concorde op ons pad verschijnen lijkt mij!
Grappig Tineke ik heb wel gehoord van een NL dame die iets van een handwerkwinkeltje oid hád, maar nu geloof ik niet meer.
Daar kom ik vanzelf wel achter en inderdaad, we zullen onze weg zeker weer vinden daar qua vriendschappen, dat geloof ik zeker!
En vrienden van ons, lees je hier regelmatig, Joke en Anne, hebben op ruim 6 km een (vakantie) woning waar zij ook veel meer zullen gaan wonen in de toekomst!
Daarbij hebben wij ook Jan en Nel, hoe Hollands kun je het hebben, in de buurt, zij hebben ons dit huis op een presenteerblaadje kunnen aanreiken!
Kortom, we hebben er zo'n zin in en zijn aan het aftellen, als eerst die verhuisauto maar eens weg rijdt van hier . . .


----------

Maandagmorgen 22 maart. Net terug uit Ermelo en soms vallen dingen wel eens een beetje mee.
In geval van Emma, ja uiteraard een serieus probleem maar Paul denkt en hoopt het met elke dag spoelen en een ab kuur te kunnen bezweren.
Dat spoelen heeft hij nu vandaag gedaan en een ab tablet heb ik haar net gegeven. 
Zij is waarschijnlijk in het bos ergens met haar staart tegen aan geslagen en de huid is op haar staart natuurlijk al wat kwetsbaar, na de operatie van alweer 4 jaar geleden.
Daarbij heeft zij weer een talgklier die kliert en die nu is leeg gedrukt, wat je trouwens zo min mogelijk moet doen, je stimuleert daarmee namelijk de talgproductie.
Roos heeft tussen haar teentjes een soort schaafwondje, wat mede komt door dat gelik er aan.
Haar voetjes zijn sowieso altijd al snel geprikkeld door iets wat hier in het bos groeit want met vakanties heeft zij nergens last van.
Nu een zalfje wat er in ieder geval 10 minuten op moet blijven zitten.
Verder is het hier natuurlijk wel een puinhoop, nou best een georganiseerde puinhoop dan.
De meeste deco's zitten in dozen en de kwetsbare dingen hangen of staan nog, waarvan ook dingen die de verhuizers doen.
We nemen zelf ook spullen mee in de aanhanger.
Volgens mij slaak ik zaterdag een zucht van verlichting . . .

----------

Zondagmorgen 21 maart. Vriendin rijdt net weg en we hebben weer gezellige uurtjes achter de rug!
Tja en dan nu wordt het menens met inpakken, nu begin ik aan de kamer afbraak, en hebben we alle tijd nodig tot vrijdag om in te pakken.
Roos sabbelt nog steeds op haar teentje en het gat, nou zo immens is het nou ook weer niet hoor, op de staart van Emma is aardig rustig en ze zit er eigenlijk ook niet aan, of maar heel zelden.
Als het een talgklier is, is het alleen maar gunstig dat het open gesprongen is, maar blijft gek dat ik dat niet gezien heb.
Inmiddels heb ik de verhuiskaarten ontvangen, heb ik zelf ontworpen en vind ze erg mooi geworden.
Ik heb ze af laten drukken bij 'fotokaarten.nl' daar had ik ook de kerstkaarten laten drukken en zij doen dat echt perfect.
Nee voor deze reclame heb ik geen korting gekregen hoor!
Op een rustig momentje straks in de camper ga ik ze schrijven.
Zo, dit was het voor vandaag want ik ga aan de slag.

----------

Zaterdagmorgen 20 maart, ipv een late krabbel werd het dus gisteren géén krabbel, sorry.
Ik wist 'het' al want ik was expres al om voor 8ten met de meiden naar het bos gegaan want vrienden hadden voor ons iets in petto!
En ja hoor klokslag 9 uur, ik was net thuis, Dick wist nergens van, stiefelden zij ons huis in met een grote schotel in haar handen, een grote tas en een koelbox vol met lekkers voor een zeer uitgebreid champagne- afscheidsontbijt!
Het was zo verschrikkelijk gezellig en we hebben nota bene tot 13.15 uur aan de tafel gezeten!
Dick kreeg nog een extreem cadeau . . . een fles exclusieve Bollinger 007 champagne . . . gekke lieve vrienden A&L!
Ik heb er totaal geen verstand van en voor mij was er een fles Hugo champagne, zonder alcohol . . .
Uiteraard vloeiden er tranen bij het afscheid en dat is bij mij niet zo moeilijk zoals jullie weten.
Ik zeg liever heel snel 'nou doei en tot ziens'. . .
Zij komen van de zomer al bij ons op bezoek met de caravan, heerlijk gezellig!
Tot zover alles leuk.
Roos heeft al een aantal dagen last van een teentje, het is rood en zij zit er steeds aan te smakken dus was ik al van plan om volgende week de dierenarts zijn portemonnee nog even te spekken.
Toen net bij het bos de meiden uit de auto sprongen kreeg ik werkelijk letterlijk een steek door mijn lijf en voelde acuut mijn maag opspelen.
Ik zag dat Emma weer een gat op haar staart had waar zij destijds geopereerd is, is dus in 1 nacht gebeurd.
Ja ook daar heb ik om lopen janken en heb in tranen net de da gebeld voor een afspraak maandagmorgen.
Natuurlijk maak ik mij ernstig zorgen en eigenlijk kan ik dit er nu geestelijk niet bij hebben, maar daar wordt niet naar gevraagd.
Direct komt een vriendin nog even een dagje babbelen en slapen voor wij weggaan, wel weer een fijne afleiding!
Dick heeft een mooie aanhanger gekocht, die heb je echt nodig in Zweden en is hij nu aan het ophalen.
Gisteren weer op corona getest en straks de uitslag.
Deze krabbel heet 'van de hak op de tak'.

----------

Donderdagmorgen 18 maart. Zo dat PR verkiezingscircus hebben we ook weer gehad en ik hoop dat het voor jullie allemaal bevredigend is afgelopen.
Nu nog dat corona geneuzel en dan schieten we aardig op en ben je benieuwd wat dan weer het nieuws in de media gaat domineren, maar ik vrees dat het voorlopig bij corona-vaccinaties-bijwerkingen blijft.
Mijn hoofd staat naar andere dingen en dat lijkt mij ook wel logisch.
Nog 1 week en dan staat die grote verhuisauto voor de deur.
Tot de overdracht op 31 maart hebben we dus een leeg huis waar wij nog wel gebruik van kunnen maken, heel gek idee.
Hoe ons leven gaat verlopen, op verschillende plekken, lezen jullie hier wel, en reken er maar op dat de agenda behoorlijk vol is en we wel af en toe wat rustige dagen in Lottum er tussendoor gepland hebben.
Het is wel zeker dat wij op 8 april NL gaan verlaten en ik zal een zucht van verlichting slaken, niet om NL hoor, maar meer door al dat geregel.
Jeetje ja MarijkeO ik begrijp absoluut dat het voor jou een woonplekje om te kwijlen is en reken er maar op dat wij contact houden en ik je ga trakteren op bosgeluiden!
Naast het raam komt een vogelposter te hangen zodat ik vogels kan gaan herkennen.
Aan de lange kant van het huis komt een groot terras met openslaande tuindeuren (ik weet het, had ik al gezegd) en dan kan ik lekker stil op mijn stoeltje dit alles bekijken en beluisteren!
Vooral van de winter zal de camper zeker stand-by staan voor als wij een Aurora melding krijgen en gelijk op stap gaan naar het noorden.
Zoals jullie wel lezen, we hebben er stikveel zin in!
Morgen een late krabbel.
O ja, door de overgang naar Outlook ben ik echt al mijn e mailadressen kwijt, dus als jullie iets in het gastenboek krabbelen, graag je e mailadres er bij, dit heb ik afgeschermd en zie je dus niet in het gb.

----------

Woensdagmorgen 17 maart. Ik eindigde mijn vorige krabbel met 'effe rust hier'.
Nou dat kon ik wel vergeten dus.
Ik kreeg het koud en wilde de verwarming een tikkie geven maar de thermostaat gaf niets meer aan.
Naar boven naar de ketel, die gaf totaal geen sjoege meer en ik voelde hem al aankomen, iets met de ketel niet goed.
Altijd leuk een week vlak voor je verhuizing.
Gebeld met de storingsdienst en kreeg ik een niet aardige vrouw aan de lijn die mij meldde dat het abonnement per 28 februari was opgezegd per mail.
Ik geloofde daar geen reet van, Dick kennende en zou dat gewoon per 1 april doen natuurlijk.
Dame bleef voet bij stuk houden en ik moest maar iemand in de buurt zoeken.
Toen heb ik Dick maar gebeld die bij de computerdokter zat en die was totaal verbaasd en heeft ook gebeld met die 'aardige' dame.
Wat bleek?
Dick heeft op 28 februari de mail verstuurd met de tekst dat het per 1 april in ging . . .
'Oh sorry niet gezien, zal vandaag iemand sturen'. . .
In de middag kwam er iemand en die heeft er een nieuw printplaatje ingezet (kassa!) en de ketel ging met frisse moed verder.
Zo en aangezien die kringlopen nog steeds dicht zijn, zijn we even gaan surfen en bleek je in Kampen wel je spullen te kunnen brengen, godzijdank.
Wij auto en aanhanger ingeladen en weg met die zooi en jahaaa dat hadden wij gedacht, nee zij wilden niets hebben want zij hadden al spullen genoeg! Vijftig km voor niets gereden en sacherijnig thuis gekomen en heeft Dick alles weer uitgeladen . . .
Bij de computerdokter had Dick gelijk gezegd dat ook mijn laptop voorzien moest worden van Outlook en ik was not amused  over dat besluit.
Het is nu dus echt passé met mijn geliefde Incredimail en weg mijn mooie en zelfgemaakte postpapiertjes.
Soms heb je dingen dus gewoon niet in de hand en wórdt er voor je bepaald en daar kan ik totaal niet tegen!
Wel begrijp ik het hoor, want het openen van dat programma ging met steeds meer problemen gepaard en hier hebben wij nog een dokter dichtbij . . .
Dat was dus de reden dat er gisteren geen krabbel was, ik had geen leppie.
Ja MarijkeO wij hebben inderdaad een Zweeds huis op een TOP plekje, heel veel mazzel, juiste moment met de juiste contacten!
Leuk dat je het hebt gevonden en ook zeker knap!
Gek genoeg realiseerde ik mij toen pas dat ik hier nog helemaal niet had verteld waar wij naar toe gingen, komt ook doordat ik eerst echt zekerheid wilde hebben voor ik er mee voor de dag kwam.
We gaan wonen in Munkfors, niet in het dorp zelf maar eigenlijk een soort buurtschap aan de andere kant van de grote rivier de Klarälven, Mossängen.
Er wonen hier behoorlijk wat NLers maar ook veel Noren en Belgen, eigenlijk allemaal vluchtelingen, met dát verschil dat iedereen zijn eigen broekje ophoudt! . . .
Hier even een plaatje van GE en bespaar jullie de moeite om het op streetview te bekijken, het ligt aan een onverhard weggetje waar de Google auto niet komt!
       
----------

Maandagmorgen 15 maart. Jeetje ja Cilia, wat moesten jullie destijds lang wachten voor je de sleutel kreeg, maar voor jullie is het natuurlijk ook al heel lang geleden!
Wij hadden al eerder de oplevering van het huis in Zweden kunnen krijgen maar het punt is dat het belastingtechnisch haken en ogen heeft.
Hier moet ons huis echt opgeleverd zijn, de centjes op de rekening voor wij het definitieve kunnen tekenen in Zweden anders moeten wij belasting betalen in Zweden op de overwaarde van dit huis, dat is 25% en dat zijn geen grappen!
Vandaar dat wij op zeker gespeeld hebben en dat op 16 april doen, de Pasen en goede vrijdag zitten er ook nog tussen.
Het is zeker een spannende tijd, er valt zoveel te regelen, zeker met een emigratie, je ziektekosten, belastingzooi en noem maar op.
En dat is dan hier in NL en straks in Zweden weer een hele riedel, en inderdaad we zouden blij zijn als dat voor elkaar is.
Nu is er zeker een probleem opgetreden want Dick zijn mailprogramma is vanmorgen gecrasht . . .
Na wat zinloze opmerkingen van mijn kant, volgens Dick dan, had ik er genoeg van en ben lekker met de meiden naar het bos gegaan en maar hopen dat alles achter de rug is als ik weer thuis kom . . .
Dat bleek helaas ijdele hoop en hij zit nu midden in onduidelijk computergeneuzel met de computerdokter.
Ik bagatelliseer dit niet hoor want alles is verdwenen van zijn mails en dat zijn ook o.a. de tickets voor onze overtocht.
Gisteren ons Zweedse huizenfilmpje vertoond bij onze zoon en zijn gezin en poeh poeh, zij vinden het heel leuk en prachtig liggen.
Zo grappig, we hebben ook bij hen gegeten en staat er dwars op hun tafel een andere tafel waarbij wij met de nodige afstand aan eten!
Blijft overeind staan dat zij het niet leuk vinden dat wij weggaan, maar begrijpen het wel dat wij onze droom nog willen waarmaken.
Natuurlijk voel ik hetzelfde wat het afscheid betreft maar daar moeten we gewoon even door heen.
Uiteindelijk werd het nog een race tegen de klok omdat wij met sperrzeit thuis moesten zijn en dat lukte want om 20.53 uur stapten wij binnen.
Dick heeft inmiddels de deur achter zich dicht getrokken en de laptop naar de computerdokter gebracht, effe rust hier.

----------

Zondagmorgen 14 maart. Net gewandeld in een fors beschadigd bos, nu goed te zien omdat alle paden blubber zijn geworden.
Het is in principe ook een productiebos en het recreatieve staat op plaats 2.
Wel leuk om te horen dat de vogels al aardig hun best gaan doen en wat mij vooral opvalt dat ik veel meer spechten hoor dan voorheen, maar misschien ligt dat aan mij.
Ik heb al zo vaak stil gestaan om te kijken waar zo'n diertje hangt te timmeren maar zij schijnen altijd aan de andere kant te hangen van ons.
Maar het is mij van de week 1x gelukt om te zien hoe snel dat snaveltje in het hout timmert, zo leuk!
Wij verheugen ons enorm op het kijken naar vooral vogels in de tuin in Zweden, onze eettafel komt onder het raam te staan, genieten dus!
Wie weet word ik ook nog eens een echte vogelaar MarijkeO, dat zou wel leuk zijn!
Inmiddels zitten er al nieuwe nestkastjes in de verhuisspullen . . . en heb ik al een leuk eekhoorn voederhuisje, hopelijk trakteer ik jullie in de toekomst op leuke foto's.
Grappig want de eerste logés én werkers hebben zich al gemeld en zijn en er al afspraken gemaakt, maar ja mensen, als jullie de eerste maanden komen zullen jullie toch ook echt de handjes uit de mouwtjes moeten steken hoor!
We houden ons aanbevolen voor schilders . . .

----------

Zaterdagmorgen 13 maart. Dank je Til en Peter!
Ja daar keken jullie vast wel even van op, hoe het weer in onze toekomstige woonplaats zal zijn en dat is juist ook een reden om daar naar toe te verhuizen.
Die onbestemde winters hier, waarbij je bijna niet weet of het nou herfst of winter is, ben ik zat en ook weet ik dat die zomers daar voor mij, als niet echte zomerliefhebber, meer te behappen zijn qua drogere lucht.
Het huis heeft op het oosten, de ingang, een prachtig terras en daar zal het zomers als het warm is heerlijk vertoeven zijn.
Aan de andere lange kant van het huis komt een heel grote veranda wat wij dit jaar allemaal nog willen realiseren.
Het komt dus goed uit dat de dagen heel lang zijn in de Zweedse zomers!
Het is niet zoals je wel eens bij 'ik vertrek' ziet dat het een soort klushuis is.
We kunnen er zo in wonen ware het niet dat het totaal onze smaak niet is maar juist dát is leuk!
De ideetjes vliegen hier in het rond, maar je moet het huis eerst gewoon 'voelen', er wonen en dan rustig bekijken wat en hoe wij het willen.
Heel voortvarend hebben wij wel al contact met een NLer die huizen in Zweden renoveert en hij komt al bij ons kijken voor de verhuisauto arriveert!
Het gaat om het verplaatsen van een raam, en het installeren van twee openslaande tuindeuren, naar het terras wat ook nog gebouwd moet worden.
Dit zijn dingen die al zeker zijn die moeten gebeuren en verder zien wij wel.
Spannend hè en ook zo leuk dat ik dit met jullie kan gaan delen!

----------

Vrijdagmorgen 12 maart. En vandaag is ons poppetje alweer 5 jaar geworden, de tijd met haar is werkelijk omgevlogen, wat een geschenk is zij toch!
Tja en toen kreeg ik gisteren foto's van Joke en Nel van onze woonomgeving in Zweden . . . weer totaal winter en er is een enorm pak sneeuw gevallen!
Of het zal blijven liggen weet je natuurlijk niet want volgens mij is het overdag een graad of 3, maar zo te zien is zo'n laag niet zo maar weg.
Nu ik het toch over het weer daar heb, nog even dit, het is maar dat jullie dit even weten haha:

Nog 2 foto's van Joke, eentje van de tuin en de andere foto staan Arwen en Dana voor het hekje te smachten naar de sneeuw om in te rennen!



----------

Donderdagmorgen 11 maart. Ja zeker Peter, een keertje extra uitlaten verkleint het probleempje ook!
Het waait aardig en ik heb dan ook maar het verharde pad in het bos genomen, ze zijn zo aan het hakken in het bos dat ik bang ben dat er sommige bomen geen steuntje meer hebben!
En het zal je maar gebeuren dat je zoiets op je pet krijgt . . .
Zo langzamerhand begint het hier in huis toch op te lijken, gisteren Dick zijn kledingkasten opgeruimd en wat een ouwe zooi lag daarin!
Typisch iets voor hem en ja hoor, ik mocht helpen uitzoeken, en het is zonder ruzie verlopen, op een klein rafelrandje na dan.
Einde resultaat?
Vier vuilniszakken vol en 3 paar schoenen en op mijn advies, snel in de auto zetten en linea recta naar de kledingcontainer!
No way back.
Het is wel goed nadenken want wij leven natuurlijk ook 4 weken in de camper en moet je daar toch echt rekening mee houden, eigenlijk net als een gewone vakantie.
Maar als je naar het noorden vertrekt deze tijd, kun je gerust extra warme kleding mee nemen, het vriest daar 's nachts nog altijd!

----------

Woensdagmorgen 10 maart, Ik kom nog even terug op dat onderwerpje 'in de broek piesen' van gisteren.
Heel toevallig heeft Roos vorige week 2x in haar slaap geplast en dat is niet apart of eng, wel vervelend voor haar en een beetje voor mij.
Dat zie je regelmatig bij gecastreerde teefjes, vaak zijn zij dan al wat ouder (Emma heeft het nog nooit gehad!)
Gelukkig is hier bijna alles 'honds' en wasbaar in huis en het was nu op mijn stoel (leer) op mijn voetenplaid (wasbaar).
Wel heb ik na de 2e keer de da gebeld voor een kuurtje Propalin en dat heb ik inmiddels in huis.
Als Roos het nog 1x krijgt begin ik aan dit kuurtje met haar, 3x is immers scheepsrecht.
Hoewel wij ook in Zweden brave Hendrikjes en Hendrikaatjes geweest zijn ivm corona, hebben wij ons eergisteren toch voor de zekerheid maar weer even laten testen en wij beiden negatief.
Toch wel weer fijn.
Het testen is makkelijk ons dorp, vanwege de 'pilot 'van ik geloof 6 weken, die hier loopt en kun je zelfs zonder afspraak 3x naar de teststraat.
Ik blijf het geen fijne test vinden maar goed, het zij zo.

----------

Dinsdagmorgen 9 maart. Tegenwoordig duren mijn wandelingen toch wel een half uurtje langer, als je mensen tegen komt vragen zij naar de plannen, leuk toch!
Vanmorgen ook weer iemand gesproken die ik al jarenlang ken door het honden wandelen maar ik heb 'iets' ondefinieerbaars tegen haar en dat is best lastig.
Zij kan zulke ongelofelijke onbenullige dingen vertellen o.a. de de aarde plat is en dat de vaccinaties niet veilig zijn omdat daar iets in zit wat ons volgt . . .
En dan is dit nog maar een kleine greep uit haar wetenschap, dus vermijd ik haar eigenlijk altijd door afslagen te nemen door het bos waarvan ik zeker weet dat zij dat niet doet.
Vanmorgen kwam ik haar rechtstreeks tegen en was er geen ontsnapping meer mogelijk, ze is op zich best aardig maar staat naar mijn idee volslagen buiten de wereld en vooral over honden zegt zij zulke maffe dingen die gewoon niet kloppen.
Dan moet je net bij mij zijn met deze flauwekul.
Maar ja, agree to disagree . . .
Zij heeft een 9 jarige hond, kruising chow chow met elleboogdisplasie en laat haar niet opereren want dat kost te veel.
Kijk dat is al trigger no. 1 bij mij.
Ik; 'ja maar dat is heel pijnlijk voor haar hoor'
Zij; 'zij is heel hard maar af en toe piest zij in haar broek en dan weet ik dat zij pijn heeft
Ik: 'ahh wat erg maar krijgt zij wel pijnstilling?'
Zij; 'ja hoor'
Vlak daar na antwoordde zij dat zij al jarenlang niet bij een da geweest is want haar 2 hondjes hebben nooit wat . . .
Volgens mij krijgt haar hond dus helemaal geen pijnstilling!
Ik zei maar je komt toch wel 1x per jaar bij een da ivm de jaarlijkse APK en entingen?
'Nee hoor, ik laat ze niet enten want daar worden zij juist ziek van'
Zo nu begrijpen jullie vast wel dat voor de tijd dat ik hier nog woon, vanmorgen genoeg gespreksstof gehad heb met haar . . .

----------

Maandagmorgen 8 maart. Het werd gisteren toch nog een soort van rustige dag, onze schoondochter lag met koorts in bed, kleindochter en kleinzoon onduidelijke klachten en werden gistermiddag op corona getest.
Kijk, daar ga je dan natuurlijk niet heen, jammer maar wel logisch.
De kopers van ons huis bleken enorm leuke mensen te zijn en hadden ook hun Labrador mee en hebben we zelfs samen nog een bosronde gemaakt!
Ach ja hè, hondenmensen kunnen vaak goed met elkaar overweg, als het tenminste een 'normaal' soort hond is!
En aangezien onze 3 meiden ook van die makke schaapjes zijn gaat dat gelukkig altijd goed!
Zij zijn heel enthousiast over ons, nu dus eigenlijk al bijna hun huis en ook dat is leuk.
Daarna lekker piano-aan gedaan en toch weer een fijne dag gehad!
Direct ga ik een makkelijk en lekker maaltje in elkaar frunniken want onze lieve vrienden komen, alleen voor een bakkie maar dat ken ik . . .
Verder is Dick vooral bezig met veel administratieve dingen te regelen, er komt nogal wat bij een emigratie kijken.
Hoewel er nog veel te doen is, is Dick van mening dat alles goed komt maar met zijn mentaliteit weet ik dat het de laatste week een race tegen de klok gaat worden.
Ik kan persoonlijk niet veel meer doen, de meeste van mijn taken heb ik volbracht . . . maar eerlijk gezegd zie ik zijn houding tegenover deze dingen met lede ogen aan . . .
Net de blog van Nel in Zweden gelezen en zij hebben tijdens een wandeling in de omgeving een foto van ons huis gemaakt, dank je Nel!


----------

Zondagmorgen 7 maart. Kleine krabbel vandaag, ben net terug uit het bos en ja er vragen nu steeds mensen naar hoe het er voor staat met ons Zweedse avontuur.
Daarom ben ik dan veel later thuis dan ik wil want direct komen de kopers van ons huis even, willen wat dingen opmeten.
Betekende dus wel dat ik gisteren weer poetsen moest . . . grrr
Maar uiteraard vind ik het logisch dat zij nog een keer willen komen!
Vanmiddag naar Bloemendaal naar onze zoon met zijn gezin.
Morgen komen er vrienden, die ons vreselijk zullen gaan missen (au doet ons ook pijn hoor!) en lappen we de corona 1 persoons maatregel echt aan ons laars.

----------

Zaterdagmorgen 6 maart. De dag begint weer met mooi weer!
Ik heb al heel wat bananendozen gehaald bij AH en van de week zei een jongen daar dat er niet veel meer zullen komen want iemand anders van AH heeft ze ook nodig . . .
Binnensmonds liet ik een vloekje maar de aanhouder wint, dus ik vanmorgen naar AH en hoopte dat dát jongetje er niet zou zijn en nee hoor hij was er niet!
Maar liefst 12 bananendozen hadden zij voor mij en aangezien ik de honden ook in de auto had, was het even stapelen!
Ik durfde het er niet op te wagen om na de wandeling dit te komen halen want wie weet werd er iemand wakker daar . . .
De makke schaapjes keken wel een beetje gek maar alla, als mam die nou wil moet het maar.
De eerste de beste bocht die ik maakte viel natuurlijk de stapel om en ik hoorde wat gerommel maar ben eerst maar naar huis gereden om de dozen te lossen.
Het tafereeltje wat ik aan trof was vermakelijk, hoofdjes tussen en onder die dozen, gelijk even een foto gemaakt!





----------

Vrijdagmorgen 5 maart. Zo dat is even mooi wandelweer zeg, een bevroren bos, lekkere pittige frisse lucht!
Aan één kant is het toch wel grappig om te horen dat wij niet de enigen zijn die ons land wíllen en daarbij ook kúnnen ontvluchten, aan de andere kant is het te erg voor woorden want niemand wil in eite zo maar zijn/haar moederland uit.
Ik, die zo hecht aan mijn fijne vakantiehuis, zoals ik het altijd noem, de kinderen en kleinkinderen, vrienden en kennissen, geliefde kundige dierenartsen, huisarts etc, het is nogal wat.
Het is voor 100% te danken aan onze slappe regeringsleiders, die dit allemaal laten gebeuren, altijd maar weer dat verdomde 'poldermodel', geen hom en geen kuit.
Straks verkiezingen (ja ik ga zéker stemmen), voor mijn gevoel een lachertje, ik geloof allang al niet meer in een democratisch NL.
Gelukkig hebben wij een camper én de mogelijkheid om het vliegtuig te pakken om alles wat wat mij lief is en ik hier achter laat te bezoeken en verder een rustig leven in de natuur te leiden.
Zo dat was dat.
Jeetje dat is ook een grote stap Wil, maar inderdaad, ik weet dat dit jouw grote wens is, doen dus, zolang het nog kan!
Niets blijft zoals het is Agnes en zeker naarmate je ouder wordt gaat dat meer moeite kosten, ook omdat je weet met bepaalde beslissingen genomen door de leiders van ons land, gatenkaas is en zij over 20 jaar zeggen, 'o jee zo hadden we het toch niet moeten doen destijds'.
Wij als individu hebben nergens invloed op hoewel dat moet ik wel zeggen, met name Dick zijn inzet en met nog een paar mensen, hebben wel kunnen voorkomen dat 1/3 van het bos gesloopt zou worden voor die g**** windmolens!
Maar . . . dit zegt totaal niets over de toekomst want er kunnen stiekem listige plannetjes in achterkamertjes bedacht worden die plotseling het beleid gaan bepalen!
Ik heb mijn hart gelucht en ga vrolijk verder!

----------

Donderdagmorgen 4 maart. Nog maar weinig coronahondenwandelaars over zo langzamerhand in het bos!
Dit was ook te voorzien, het nieuwtje is er af en het blijkt toch wel vaak een opgave te zijn, elke dag met de hond het bos in , , ,
Honden, vaak aangeschaft voor de kinderen, maar die hebben er na 2 weken al genoeg van, zo gaat dat nou eenmaal.
Ook zie ik net aan de buitenkant van het bos activiteiten ontplooien voor de gigantische windmolens die er gaan komen en dat is niet leuk.
Wat ik ook heel erg vind is dat er daar een beverburcht kapot gereden is door zo'n bos vernieler, en dat terwijl bevers en hun omgeving beschermd gebied zijn!
Niet is meer heilig en allemaal voor het grote geld en het klimaat geneuzel.
O.a. bij Zeewolde komen enorme grote gebouwen, datacenters die gaan draaien op windmolenenergie, hoe schandalig!
En in advertenties geven zij aan dat die windmolens energie geven voor 800.000 huishoudens, maar er niet bij vermelden dat die energie daar helemaal niet voor gebruikt wordt
Dit allemaal om het ons door de strot te duwen!
Ik kan hier niet meer tegen en ik denk dat dit ook in Zweden gebeurt hoor, laat dat duidelijk zijn maar wij trekken ons terug in een dorp in de mooie natuur.
Regelmatig de vraag of wij nog gaan camperen en ik kan alleen maar zeggen, natuurlijk, we zitten ook vlakbij het prachtige Noorwegen en dichtbij alle gebieden waar wij zo van houden, sterker nog, wij wonen er midden in!
En als wij een lange winter zat zijn pakken we de camper en gaan naar het zuiden voor een paar maanden, dat zou zo maar Griekenland of Turkije zijn, die landen staan ook nog op ons lijstje!

----------

Woensdagmorgen 3 maart. Hè gelukkig begrip voor mijn gezeur over vermoeidheid . . .
Wij zeggen wel eens tegen elkaar dat wij nog net zo leven als dat wij 40 waren (nou dat proberen we dan) en dat moet niet, je loopt tegen je beperkingen op en dat is knap frustrerend.
Ik kan nog wel geremd worden en toegeven aan vermoeidheid omdat ik in feite aardslui ben en erg op mijn gemak gesteld, maar Dick is een ander geval, die laat zich niet remmen en met goed bedoelde adviezen hoef ik al helemaal niet aan te komen.
We hebben zin om het Zweedse huis naar ons eigen zin te maken en gelukkig is de basis helemaal ok en moet alleen aan onze smaak aangepast worden wat wij rustig aan in fases kunnen doen want op zich kunnen we er zo in wonen, alles is aanwezig, zelfs een wasmachine.
Huizen in Zweden worden inclusief witgoed verkocht, apart toch!
De keuken is ook compleet maar ow jee, totáál niet onze smaak . . .
Of de hondjes zullen moeten wennen? Nou nee dat geloof ik niet eens, zij zijn veranderingen van omgeving wel gewend en daarbij, wíj zijn er bij en dat is voor hen toch het belangrijkste!
Wel zeg ik al dat het eerste onze zitbank uit de verhuisauto het huis in moet want dat is toch waar zij het liefst op liggen!
Verder werken wij momenteel tegen onze deadline aan, 26 maart staat de verhuisauto voor en er is nog een hoop te doen.

----------

Dinsdagmorgen 2 maart. Alweer een beetje in het normale ritme geduwd, zeg wel een beetje want ook gisteren stond in het teken van onrust.
Auto naar de garage voor de APK, in de grote stad, moesten nieuwe banden besteld worden dus niet gelijk klaar, zeuren om een leenauto, eenmaal weer thuis telefoontjes over dingen die wij gedaan wilden hebben maar belachelijk duur waren, zoals nieuwe lampjes en dergelijke, in de middag weer terug om leenauto op te halen, net thuis toen er gebeld werd dat auto toch klaar was,.
Nou al dit soort dingen kan ik nu net even niet hebben, ben ik tot mijn grote spijt gewoon te moe voor.
Wel vanmorgen weer de gewone hondenronde gemaakt waar geheel tegen de gewoonte in, poppetje weg was en na een minuut of 10 pas terug kwam, ongekend voor haar.
Net gelijk weer bananendozen opgehaald bij AH en nu effe tikkuh.
Direct weer boodschappen doen, kan dit alles niet tegelijk doen omdat de meisjes in de auto veel ruimte innemen, dus hak ik dit soort dingen in stukjes waarbij ik zo weer moeite heb om weer op te staan en verder te gaan . . .

----------

Maandagmorgen 1 maart. Weer thuis, sinds gistermiddag een uur of 3 na een zeer vermoeiende reis.
Nou ja ook vermoeiend doordat wij gewoon al moe waren en een overnachting op een ferry in een hut mij nou ook niet echt een pleziertje doet.
Het is met mijn claustrofobisch aangelegde aard toch wel een beetje slikken hoor, zo midden in de buik van een boot in een kleine ruimte, te bereiken via smalle gangetjes . . .
Godzijdank was de temperatuur aardig uit te houden daar, in tegenstelling tot de heenreis, toen was het er zo onaangenaam heet, dat de meiden ook erg lagen te hijgen en menigmaal van hun bed af kwamen om te drinken!
Ik had zelfs gewoon de toegangsdeur open gezet en open gehouden met een hondenwaterbak er tussen!
Nee geef mij maar ontelbaar veel liever een camperreis en overdag gewoon op de boot, met uitzicht op de zee.
Dat lange zitten in een gewone auto is ook niets voor mij, in de camper heb je gewoon veel meer bewegingsvrijheid.
Ons wel weer verbaasd over het aanpassingsvermogen van onze meiden, ongelofelijk, alles ondergaan zij zonder blikken of blozen en zijn dan ook nooit nerveus, ook niet in de lift op een boot, echt nergens voor terug deinzen!
Net zo rustig als anders lopen zij door het lawaaiige schip, tussen aankomende gigantische vrachtauto's, terwijl die dingen een hels kabaal maken, het resoneert daar erg, als zij komen aanrijden in de boot.  
Goed dat was dat.
Inderdaad is het huis in Zweden echt onze toekomstige woonplek geworden en hebben gisteren al 10% overgemaakt, huis kopen daar gaat anders dan in NL.
Makelaar zit tevens op stoel van de notaris en ook heeft hij connecties met een bank, jammer voor hem, die hebben wij niet nodig . . .
We hebben een ontzettend gezellige week gehad met Joke en Anne en ook onze 5 honden kunnen prima met elkaar overweg, en alleen met eten hebben wij hen apart gehouden.
Ook lekker gebbqd buiten bij 4 graden.
Ik moest wel lachen hoor, jullie zaten met 17 graden buiten en ik heb pas gisteren de 'stijgijzers' van mijn laarzen gehaald (dank je MarijkeO!)
We hebben al aardig onze directe woonomgeving verkend en vanuit uit huis kunnen wij zo het bos in stappen, wat een luxe!
Dan nu het serieuze opruimen, dat is wel even wat.
Over het verloop van de rest houd ik jullie hier op de hoogte.
Nu toch even eerst een paar dagen pas op de plaats en even bijkomen van alle gebeurtenissen!


----------

Donderdagmorgen 25 februari. Oh nee het is alweer middag. Vanmorgen zijn wij weer een hele fijne wandeling gaan maken en we beginnen het al te leren hier, het was dezelfde wandeling als gistermiddag.
Je komt dus echt niemand tegen!
Werkelijk de natuur is zo mooi hier en de sneeuw smelt bijna waar je bij staat, maar zulk mooi weer als in NL, nee dat is hier niet.
Net lekker samen ontbeten, nou gebruncht dus en direct gaan we weer naar ons huis waar Dick de keuken wil opmeten.
We willen nog van alles bekijken en kennelijk is het nog niet echt door gedrongen dat wij hier straks zelf wonen en alle tijd hebben om dingen te bekijken!
Gistermiddag ook gezellig in de Köta (vast fout hè Nel) gezeten bij een vuurtje bij Jan en Nel, ook lekker gebabbeld.
We reden in het donker terug en dat vonden we niet echt fijn, zoveel wild als er hier is een dan zo'n onverlichte weg.

----------

Woensdagmorgen 24 februari. Even eerst een bedankje voor de hartstikke leuke reacties in het gastenboek, whatsapp en mails, hartverwarmend!
Alweer twee dagen verder en godsamme wat gebeuren er veel dingen en ook, wat móet je veel!
Gistermiddag zijn we naar Ikea Karlstad geweest, jaha gewoon open hier en volgens ons zijn wij één van de weinigen die met een mondkapje lopen!
We gingen naar keukens kijken, en dat was weer echt leuk en gezellig, zoals wij het doen komt er inderdaad bij het 'leuke' ook nog een 'het gezellige' want Joke en Anne vergezellen ons met al deze activiteiten!
En hoe is het mogelijk, ook hebben we gegeten bij Ikea, dat kan daar allemaal eigenlijk moeiteloos met inachtneming van de corona maatregelen en dat loopt rustig hier!
Gisteravond kregen wij de voorlopige koopovereenkomst en Dick is druk doende het vertalen uit het Zweeds . . .
Vrijdagmorgen tekenen  wij de voorlopige koopovereenkomst!
Tussendoor maken wij op de geijkte tijden onze rondes met de meiden en vanmorgen leek de wandeling wel een soort glijden want het was spiegelglad en voor Roos de auto uit stapte keek zij een bedenkelijk naar de grond of zij er wel op kon springen!
Ietsjes verder op liepen wij weer in de sneeuw maar ik denk dat het binnen een week wel weg zal zijn want het dooit behoorlijk.
Ook van de week nog gekeken naar de bevroren Kläralven, de grote rivier die hier langs Munkfors loopt, zo mooi, enorme ijsschotsen!
Elke dag van de week hebben we activiteiten gepland en hopen morgen toch eindelijk eens te kunnen bbqen, ja bij een temperatuurtje van een graad of 4!
Hier is een drone foto waarop je goed ziet hoe ons huis ligt, zo mooi, er lagen elanden- en reeënkeutels in de tuin!


----------

Maandagmorgen 22 februari. Inmiddels 3 dagen verder en héél veel gebeurd . . .
Het aller belangrijkste is inderdaad, JAHA wij hebben een huis gekocht en inderdaad het huis wat wij op het oog hadden!
We zijn er heel blij mee en de besprekingen met de erven van het huis, twee zussen, verliep soepeltjes en we hadden er een NL tolk bij die hele goed Zweeds spreekt, heel fijn dus!
We hebben het huis goed bekeken en werden ontvangen in een warm huis waar gezellige kaarsen brandden, op hun manier dus een 'gestyled', opgeruimd en schoon huis en dat was prima.
We hadden al heel veel foto's van het interieur die gemaakt zijn op het moment dat zij het huis aan het opruimen waren, ik geloof een week of 6 terug.
De foto's laat ik nog niet zien hier want ik wil eerst nieuwe plaatjes maken nu het echt opgeruimd is.
Ik heb al gezegd dat het binnen, netjes maar zeer gedateerd is en we vinden dat niet fout, en hebben al veel ideetjes hoe het gaat worden.
Hopelijk kunnen we deze week nog alle administratieve zaken regelen, en gaan we zaterdag naar huis met een Zweeds huis in onze achterzak!
Deze week nog een keer kijken en foto's maken.
Een foto van de buitenkant laat ik nu zien want zo ziet het er nu gewoon ook uit en zal over een jaar waarschijnlijk ook wel anders zijn want we hebben grootse plannen!
We gaan aan de buitenkant van een dorp wonen en onze tuin grenst direct aan het bos waar geen hekjes tussen staan, apart toch!
Net een prachtige wandeling gemaakt waarbij wij echt het gewoon het gevoel hadden op wintersport te zijn!
De dames met skistokken en van die spikes onder onze schoenen en blije honden!
Volgens mij kunnen jullie je op dit moment dit totaal niet voorstellen net zoals wij ons het weer in NL niet kunnen voorstellen!
Ik zou nog veel meer te vertellen hebben maar weet niet waar te beginnen, alles moet nog wat besterven in mijn hoofd . . .


----------

Vrijdagmorgen 19 februari. Net gewandeld en het had licht gevroren in het bos, de omgezaagde dennenbomen roken heerlijk, wat in kersttijd niet zou misstaan!
We waren vroeg op, ja beetje logisch hè, toch gespannen om alles wat er gaat gebeuren.
Emma is er niet gerust op en staat al steeds bij de achterdeur omdat zij camper ideetjes heeft, de lieverd!
Gisteravond de uitslag PCR test en natuurlijk prima en alles is voor elkaar nu.
Ik vind het zo leuk hoe jullie mee leven en ook nieuwsgierig zijn en ja, zelf hebben wij wel al een prachtige foto van het huis (nee niet huisJE dus) waar wij zondag gaan kijken maar ik houd hem nog even voor mezelf tot . . .
Hopelijk valt het jullie niet tegen en ik verklap dan wel dat er aan de binnenkant heel wat moet gebeuren, het is zeer gedateerd, zoals veel Zweedse huizen.
Ook wij hadden altijd het idee dat alle huizen in minstens IKEA stijl zouden zijn maar niets van dat alles hoor!
Jaha in de grote steden denk ik wel maar op het 'platteland' echt niet.
Wij vinden dit heel fijn want dan kunnen wij onze eigen 'touch' er aan geven!
Kortom, jullie zien zsm wat het gaat worden!
O ja grappig gisteren, ik stond al midden in de wasstraat en er plotseling ernstig getoeterd werd, alles werd gelijk stil gezet en bleken er twee auto's op elkaar gereden te zijn . . .
Dame had kennelijk gas gegeven hahahahaha
Dat was nog niet alles want de één zat met de trekhaak achter de bumper van de ander, en de twee vrouwen stonden er maar bij te lachen, zou ik ook gedaan hebben hoor!
Met moeite zijn die twee samen de wasstraat uitgesleept en daar stonden zij buiten, gekoppeld!
Ik had nog willen zeggen, jongens laat maar lekker staan, misschien straks wel jonge autootjes!

----------

Donderdagmorgen 18 februari. Zo dat hebben we ook weer gehad, een PCR test (staafje in neus en keel poeren) in Zwolle en vanmiddag de uitslag.
Over de uitslag maak ik mij geen zorgen, net van de week al een negatieve melding gehad en ik ben verder bij niemand in de buurt geweest.
Die uitslag hebben we uitgeprint nodig om Zweden in te kunnen.
Ja en verder staan we bijna in de startblokken natuurlijk, goh wat spannend allemaal!
Zo nog even de auto door de wasstraat trekken, want hij ziet er niet uit, en voor de rest allemaal van die last minute dingetjes, die al met al dan toch wel weer veel zijn.
Wanneer ik weer een krabbel tik weet ik nog niet, hangt van tijd en omstandigheden af.
Morgen misschien nog wel, we hoeven niet zo immens vroeg te vertrekken, maar ja op zo'n heel eind rijden wil je niet het gevoel hebben krap in de tijd te zitten, je weet nooit wat je tegen komt onderweg.
Ook wel leuk dit en ik ben op een bepaalde manier ook weer opgelucht . . .
Wel zal ik het uiterlijk in de toekomst wat gaan aanpassen op onze leven in Zweden, maar zeker de krabbels blijven zoals zij zijn!

----------

Woensdagmorgen 17 februari. Jeetje Til, wat kunnen we toch stoetelig zijn hè!
Wat voor mij dan weer mee valt dat ik er niets van voel, zelfs ook geen spierpijn (ach arme Rozenkind) en mag ik blij zijn dat ik geen Chihuahua's heb, die had ik echt geplet!
Net wat je zegt, 'gelukkig' een mondkapje, hoewel dat bij mij niet alles bedekt, maar goed dat is nou eenmaal zo.
Dank je MarijkeO ik heb goed naar je geluisterd, dat zie je maar weer!

Verder bereiden wij ons mentaal voor op de komende spannende tijd en iedereen heeft zo weer zijn eigen manier om dat te doen . . .
Ik ben deze week aan mijn 3e boek bezig en de titels wil ik jullie niet onthouden, echt ook weer de moeite waard.
Nou ja, anders zou ik het hier natuurlijk ook niet vermelden!
'Meisje met de 7 namen', Noord Koreaanse ontvlucht haar geboorteland, geschreven door haar zelf, Hyeonseo (what's in a name?) Lee.
Het andere boek is van een ander kaliber en heb ik in 2 dagen er door gerost, 'Verslavende liefde', het waargebeurde verhaal van een ontwrichtende passie ook geschreven door haar zelf, Annemiek van der Laan.
Nu ben ik op de helft van het boek 'Statiegeld voor mijn moeder', verhalen over het leven in de DDR, geschreven door Manon de Heus en Marijke van der Ploeg.
Eigenlijk nog onnodig te vermelden dat ik alleen non-fictie lees en romans ook mijn deurtje voorbij laat gaan.
Verder hier onder even een fotootje van onze nieuwe kamerdecoratie . . . waarmee ik even wil bewijzen dat je met een man als Dick een ruimdenkend iemand moet zijn

----------

Dinsdagmorgen 16 februari. Ik heb al vaker met het blauwe ogenbijltje gehakt maar echt wennen doet het niet.
Men kijkt wat besmuikt en de meeste mensen vragen niks maar denken fiks . . .
Goh ik word er niet mooier op . . .

Nou zonder dollen, ik vind het vervelend om er zo uit te zien maar ik lijd er niet echt onder.
Omdat hier in Dronten een 'pilot' loopt en wij allemaal in 6 weken 3x op corona getest kunnen worden hebben wij dit gisteren voor de eerste keer laten doen en kregen vanmorgen vroeg al de uitslag, beiden negatief.
Wel fijn want anders hadden wij die dure test donderdag a.s. de 'reizigerstest met certificaat' nog op tijd af kunnen zeggen.
Ik vind het geen prettige test eerlijk gezegd en ik ben echt niet lullig met dit soort dingen, maar ik krijg liever 4 nekinjecties . . . en daar snapt Dick nou weer helemaal niets van.
Hij is daar 1x bij geweest en vond het maar een enge toestand, gek toch, ik helemaal niet!
Nou gelukkig dan maar want dat krijg ik morgen weer.
Ik voelde mij met wandelen erg onzeker vanmorgen, zo'n fondantachtige ijskoek in het bos gaf mij niet veel vertrouwen.

----------

Maandagmorgen 15 februari. Oh ik zie er weer eens niet uit en heb een blauw oog!
Toen ik gisteravond de honden uit liet, leuk hoor 3 aan de lijn op een gladde weg, er wordt bij ons in de straat niet gestrooid, realiseerde ik mij ineens dat ik nog op mijn pantoffels liep . . .
Ik gleed uit en knalde bovenop Roos en kwam precies met mijn oogkas op haar schedel terecht!
Ik voelde gelijk dat dit niet zonder zichtbaar resultaat zou zijn en kwam thuis en zei het tegen Dick . . .
En omdat mannen absoluut van een andere planeet komen dan vrouwen was het allereerste wat hij zei 'godsamme (nou hij zei het ietsjes anders hoor) daar krijg ik de schuld van!'
Niet even goed kijken en vragen hoe het nu is en of het pijn deed, nee hoor, niets van dit alles.
Het zag er nog niet echt ernstig uit, wel wat dik, maar vanmorgen, ohhh totaal blauw, de oogkas en er om heen!
Eigenlijk denk ik, ik hou van positief denken, dat Roos mij toch met het opvangen van mij met haar zachte lijfje, behoedt heeft voor verdere schade, zoals een lekker armbreukje of zo.
Vervelend (nou voor Dick dan haha) want er staan voor deze week heel wat dingen op het programma waarbij wij andere mensen ontmoeten.
Mij maakt het verder geen fluit uit hoor, men denkt maar wat hij wil en zal mij worst zijn.

Nog een voorbeeldje van het anders denken van mannen.
Het was een totale ijsbaan vanmorgen, zeker hier in de straat en ja ik ga natuurlijk altijd met de auto met de honden weg en stelde ik Dick maar voor dat hij maar even moest rijden, want . . . ik weet gewoon dat als ík een deuk in de auto rijd het véél erger is dan dat hij de hele auto aan puin rijdt . . .
Snappie?

---------- 

Zondagmiddag 14 februari. Een latertje vandaag, ik was helemaal niet laat maar heb mij heerlijk onderhouden met lieve vriendinnen, zowel per telefoon als per app!
Ja ik begrijp dat iedereen heel nieuwsgierig is naar onze plannen, wij ook hoor, maar nog een weekje en dan zal ik het vertellen.
Voor mijn gevoel wil ik dat echt niet eerder voor wij het 100% zeker weten.
Wel weten wij dat de eigenaren het aan ons willen verkopen maar wij, hoewel wij er op de foto's en filmpje helemaal weg van zijn, wachten toch tot wij het eerst in het eggie gezien hebben, voor ik er echt mee naar buiten treed.
De moed gehad om onderstaande stuk te lezen over de Scandinavische winterstijl?
Ach zo zwaar is het niet hoor voor ons, Zweden is zo'n groot land en wij komen in ongeveer net onder het midden te wonen.
Ook wij vinden Lapland helemaal geweldig, maar dat is ons toch te veel afgelegen en in de winter te heftig, kijk als je nou 30 bent, is het een ander verhaal.
Maar we moeten simpelweg realistisch blijven en ons niet helemaal afzonderen, en wat wij nu hebben, is in het bos, helemaal vrij maar niet afgelegen.
Zo en nu ga ik even een napje doen, moe maar voldaan van al dat gebabbel, poppie ligt al heerlijk warm op schoot.

----------

Zaterdagmorgen 13 februari. Scandinavische winter stijl, kijk dit bedoel ik dus!
Ja ik weet het, het eind is alweer in zicht, maar goed, dit is even mooi mee genomen!
En wat ben ik blij dat ik zo'n mooie winterjas voor Emma heb gekocht (en voor mezelf!), zij steekt haar hoofdje zelf al uit als ik hem aantrek, zij vindt het kennelijk helemaal niet vervelend.
Inmiddels staan er hier al aardig wat ingepakte dozen en ja dan krijg je het dat je iets nodig hebt wat al ingepakt is en in de opslag staat.
Zoals vanmorgen, er brak een sluiting van de halsband van poppetje en dat is lastig, wat zelfs de reserve banden zijn opgeborgen . . .
En ook het materiaal waar ik ze zelf van maak, balen dus en snel maar een simpele nieuwe gekocht.
Ook had ik alles al klaar staan om een cake te bakken en  *&^% cakeblikken al ingepakt en zo nog wel wat dingen.
Dat gaat de komende weken nog wel meer gebeuren denk ik zo maar.
Vandaag vertrekken Joke en Anne naar Zweden om alvast hun huisje op te warmen voor als wij volgende week komen, lief hè!
Wel heel leuk om er deze tijd te zijn ivm de lage temperaturen waarbij zelfs de waterval in de buurt prachtig bevroren is en wij hopen dat dit nog een weekje zo blijft ook!