MENU 2020

	Nu HIER over naar de krabbels van 2021! Donderdagmorgen 31 december. Heel cliché maar ja dat heb je, een mini overpeinzing van het afgelopen jaar. Ik ga je toch een beetje nadoen Cilia, al is het niet in de sneeuw . . . Goed daarissie dan. Het jaar 2020, ach ik ben niet zo van het terug kijken maar meer van het vooruit kijken maar helemaal ontkom je er niet aan. Dit jaar heeft ons een fantastische reis gebracht en eigenlijk ook het allerlaatste zetje om voor een periode van ons leven, hoe lang weet niemand, Zweden tot onze domicilie te maken. Al eens meer heb ik gezegd dat Zweden niet het land van melk en honing is en dat het voor ons ook aangenaam is daar komt ook omdat je niet aangewezen bent op werk daar en je als pensionado relatief onafhankelijk bent en wij onze aparte (dure, dat dan weer wel) NL ziektekostenverzekering houden. Ik zeg dit hier even omdat deze vraag mij al een aantal keer gesteld is. Verder valt er enorm veel te regelen en we laten alles rustig over ons komen en hebben gelukkig ook onze contacten daar die wij vragen kunnen stellen. Over gisteren, dat was kwijlen hoor, beeldschone Engelse setterpupjes en natuurlijk is de verleiding groot, dat begrijpt iedereen wel! Toch houden wij het hoofd tamelijk koel en ondanks het feit dat de fokster Christa o zo graag een pupje in ons gezin zou willen plaatsen, blijven wij op ons standpunt staan! We hebben een leuke dag gehad en zijn nog samen met Christa en Anja en Freek, die hier écht een pupje van nemen, een rondje park gaan doen met onze settertjes, 7 in totaal, 5 Engels en 2 Schots, een mooi stelletje zo samen! Eind van de middag weer terug op de camperplaats en hebben we een erge lekkere maaltijd besteld die keurig op de camperplaats bezorgd werd, typisch Limburgs zoervleisj, heerlijk! Vanmorgen weer een prachtige, aanvankelijk droge boswandeling gemaakt en op het laatst toch nog wat meer regen en liggen onze meisjes nu lekker te slapen met hun badjasjes aan! Haaaa vanmiddag komen Anja en Freek met Gordon Luna en nemen oliebollen mee, JIPPIEEE, en natuurlijk samen wandelen! Rest mij nu jullie een gezellig oud en nieuw en een heel gezond (met of zonder Covid prikje) 2021 te wensen en . . . als wij in Zweden wonen, jullie zijn van harte welkom, nou niet tegelijk natuurlijk, maar we zouden dat wel heel gezellig vinden! ---------- Dinsdagmorgen 29 december. Wilden toch weer eens de bekende veldenroute nemen en waren benieuwd hoe het er nu uit zag en dat viel 100% mee, dat heb je met deze zandbodem, alle nattigheid was alweer weg, dat is bij ons in het bos echt heel wat anders, de bijna ondoordringbare kleilaag belet dat. Er komen nu wel steeds meer campers hier maar je merkt er helemaal totaal niets van, wat een rustige mensen en praktisch iedereen, heeft één of meerdere honden. Stuk voor stuk kennelijk camperhonden want je hoort geen blafje, wel hoorde ik vanmorgen, gelukkig een end bij ons vandaan, de haan van de campingeigenaar kukelen. Gisteren zo gezellig, onze vuurschaal uitgeprobeerd en hout hadden wij van thuis al mee genomen en lekker gebbqd. Langslopende mensen vonden dat wij er maar gezellig bij zaten en dat vonden we zelf ook. Vandaag een piano-aan dagje, wat administratieve dingen regelen, we hebben hier prima internet. Gisteravond, na één aflevering 'Trapped', vielen onze oogjes bijna toe, het was ook al bijna 10 uur hahaha. Ik ben niet zo weg van deze serie, er gebeurt te weinig, wel mooie beelden van IJsland waar het speelt, en de namen zij voor ons echt grappig maar de hoofdrolspelers vinden wij nou ook niet echt toppie. Morgenochtend geen krabbel denk ik want wij gaan al om 9 uur weg richting Doetinchem waar wij ES pupjes gaan kijken, leuk, dat is bij de fokker van Roosje! En voor wij weggaan moet altijd eerst het ritueel afgewerkt worden . . . ontbijten, rondjehondje, alles eten geven en wij nog een bak koffie. Vroeg opstaan is gelukkig nooit een punt voor ons. ---------- Maandagmorgen 28 december. Opgestaan met een heldere lucht en zon, andere koek dan gisteren. Onze reis gisteren, na eerst even naar de wilde zee gekeken te hebben, oef wat mooi, ging niet bepaald over rozen. Grote goden wat een storm zeg, op sommige stukken voelde je de camper gewoon naar links over hellen en nee ik heb niet gekermd van ellende hoor Agnes, en heb mij gewoon keurig ingehouden. Leuk vond ik het niet maar wilde wel de stemming d'r in houden . . . Eigenlijk dacht ik dat wij de enige mafklappers waren die met een camper de weg op gingen maar dat bleek dus niet zo te zijn. Eerlijk is eerlijk, ik zat met strak gespannen schouders op mijn stoeltje en was blij dat wij in Lottum aan kwamen. Het deed denken aan de tijd met onze Landrover, die net een te smalle spoorbreedte had en je zeilde bij van die diepe vrachtwagen wegsporen (zie je niet veel meer tegenwoordig) over de weg, doodeng vooral met een natte weg.  Er staan een stuk of 12 campers hier en we hebben een fijn besproken plekkie, voordeel als je het terrein kent natuurlijk. Normaal hoef je hier niet te bespreken maar in deze tijd ivm oud en nieuw moet dat wel. Gingen gelijk met de meiden wandelen maar djiee de velden waren niet veel beter dan ons Swifterbos . . . Vanmorgen besloten wij dan ook aan de andere kant van de camperplaats een boswandeling te maken en dat was uitgesproken heerlijk, schoon, droog en mooi! Nu direct de bbq spullen even voorbereiden en het gaat weer als vanouds. ---------- Zondagmorgen  27 december. Bloemendaal op een parkeerplaats bij het gesloten sterrenrestaurant De Bokkendoorns, waar we nooit zouden staan als het geopend was . . . Gisteravond weer zo'n gezellig avond gehad en zo heerlijk gegeten! Wat een leuk gezin is het toch, staan zij met z'n vijven rondom het kookeiland te koken en het eten te bereiden, echt teamwork en vermakelijk om naar te kijken en mee te maken! Dit moet je toch echt maar kunnen hoor, je gezin als zo'n geoliede machine te besturen en iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid neemt. We stonden met de camper bij hen op het terrein en zijn laat in de avond naar hier vertrokken, vinden wij toch makkelijker met de hondjes, dan kun je gelijk wandelen vanuit de camper, oh individualisten als wij zijn.  Het is hier nu een komen en gaan van vette auto's met honden, je ziet wel dat je hier in een welvarend deel van NL zit . . . Ja en dan de storm, we staan beschut en af en toe deint de camper maar we hebben voor hetere vuren gestaan zoals in Vardö in Noorwegen . . . weten jullie dit nog uit mijn reisverslag? Dit stukje zal ik ook in mijn reissite zetten, weekje Lottum apart aanmaken. ---------- Zaterdagmorgen 26 december. Godsamme zeg, zag ik toch een dijk van een taalfout (in mijn ogen dan) in mijn krabbel van gisteren, moet ik het voor het publiceren nog maar eens over lezen, zo dom. Ik hoop dat jullie hem niet gezien hebben en ook hoop ik dat meester Wim niet toevallig deze krabbel voor zijn Nederlandse lessen gebruikt heeft . . . Oh ja het is kerstvakantie dus de kans daarop is klein! Goed, het volgende ik ben stikjaloers op Cilia mijn Frans/Nederlandse lezeres, zij heeft toch een prachtige sneeuw in Frankrijk, sodeju zeg, ik ga een foto van haar blog plukken om jullie lekker te maken want (mag wel hè Cilia en ik zal niet vermelden waar het is!) . . . Het gedeelte in Zweden waar wij willen gaan wonen ligt nu helemaal geen sneeuw, lachen toch! Kijk dit is dus een écht kerstgevoel hoewel er in Frankrijk volgens mij maar 1 kerstdag is. Dick is nu druk met het witten van de keukenmuren . . . dat ontlokte mij net het volgende 'het huis is nog nooit zo netjes geweest als vlak voor de verkoop'. . . Zelfs al 14 jaar ontbrekende plinten worden geplakt en de brandmelder die het al jaren niet meer doet, lag in de kast en er staken al die jaren een paar draden uit het plafond, heeft een nieuwe batterij gekregen . . . Omdat het in de keuken nu een zootje is ga ik maar het nodige naar de camper brengen, gaan om half 3 weg. Volgens mij gaan wij uitgelezen weer krijgen de komende dagen Hieronder het droomhuis van Cilia! Vrijdagmorgen 1e kerstdag, 25 december. Gekke kerst eigenlijk, volop in de rommel zitten, weinig kerstversiering terwijl ik dat altijd erg leuk vind. Maar ja, hopelijk volgend jaar anders enuhh misschien wel sneeuw! Ook zal ik mij dan nog wat meer verdiepen in leuke kerstkaarten. Kijk Annemarie, dát vind ik nou hartstikke leuk van je, origineel bedacht! Grappig dat er al heel wat verzoekjes zijn om volgend jaar bij ons kerst te komen vieren, djieeee dat zouden wij wel heel leuk vinden hoor en van een paar weet ik al zeker dat zij aanwezig zullen zijn! Tussen de drukte door mijmeren en dromen wij over het leven in de natuur en ik hoop dat ik jullie dan nog steeds kan boeien met mijn krabbel! Het zal wel een andere vorm gaan krijgen omdat ik hem als subsite onder de reissite ga hangen en ook daar heb ik nog veel hersenenkrakerij voor nodig. Zeg Cilia, ik was echt verrast toen ik jouw kerstkaart net bekeek, jeetje wat grappig en precies zoals ik het bij jou vind passen in gedachten, wat een grapje zo! En uiteraard hoop ik dat jullie het ook gezellig hebben en dat gaat in zo'n omgeving zeker lukken! Ook volledig in de natuur, die liefde hebben wij echt gemeen! Ik heb wat oude winterjassen, die klaar lagen voor de kringloop maar gewoon weer ingepakt, daar letten die Zweden toch niet op, die zijn ook zo nononsens! Back to basic! ----------- Donderdagmorgen 24 december. Zo de planning weer veranderd en nog niet naar Lottum. Een misverstandje tussen schoondochter en - moeder, geen ernstige hoor, zeker niet! Zij dacht dat we een afspraak hadden en ik dacht dat die afspraak in de lucht was blijven hangen ivm de strengere maatregelen vwb corona, schoondochter is zelf namelijk arts en houdt zich ook strikt aan de regels, zeker omdat wij in een risicogroep vallen ahummmmmmm Dus gaan we kerstdag 2 naar Bloemendaal! En ja dat is altijd leuk en gezellig, dat heb ik al eens meer verteld. Hebben nu dus besloten om nog een paar dagen hier in huis te gebruiken voor verdere onteigening van nogal wat spullen . . . en nu maar hopen dat de vuilcontainer hier niet afgesloten is ivm die kl** jongeren die er vuurwerk in gooien!! Gaan zaterdag met de camper naar Bloemendaal, overnachten daar ergens in de buurt en rijden de dag er op naar Lottum. Het leven is erg rommelig momenteel en al dat geregel en gedoe, maar goed, ééns krijgen we het rustiger . . . hopen wij dan maar . . . Ik wens mijn lezers fijne feestdagen toe en de krabbels gaan gewoon door hoor! ---------- Woensdagmorgen 23 december. Ja gekke dag gisteren, het verliep aanvankelijk zoals ik zei, maar dan komt ineens, met een gemeen smoeltje het duiveltje op mijn schouder zitten die mij vernietigend aan kijkt. 'jij moet eens in de benen lui wijffie, werk aan de winkel' . . .  Dus daar ging ik met veel tegenzin, stofzuiger pakken, aan het werk met mijn koptelefoon op . . . toen ontdekte ik zelf dat ik vrolijk mee zong! Gelukkig niemand hier want als iemand mee zingt met zo'n ding op zijn hoofd hoort dat werkelijk belachelijk. Uiteindelijk kwam het toch weer goed met mij gisteren en heb ik toch wel aardig wat gedaan. Vanmorgen liep ik in het half duister met mijn meisjes in het bos, in de motregen, maakt mij niet uit, daarna snel naar de winkel voor de boodschappen. En nu dan? Direct een bakkie koffie met wat lekkers en kunnen die schreeuwerige vreetfolders bij het oud papier, ik ben er klaar mee, met die consumeerratrace! Straks even de camper inladen, dat vind ik wel weer leuk! ---------- Dinsdagmorgen 21 december. Ik weet het nu al, vandaag heb ik een off day, goed geslapen maar stond al moe op en heb het gevoel dat ik plichtmatig mijn ronde gewandeld heb. Saai grijs weer, zweet over mijn rug, te warm voor een winterjas en zoooo moe. Dat wordt een daggie weinig doen en na mijn krabbel een bakkie koffie en muziek op mijn hoofd en oogjes toe. Hoe komt een mens zo duf? Nou eigenlijk weet ik zelf het antwoord wel hoor, lichamelijk veel gedaan, opruimen etc en vooral Dick, dozen vol naar de opslag gebracht, dozen die ik vul en uitzoek, wat een gesleep. En telkens verzucht hij dat wij veel te veel rommel hebben en mag ik vooral niet zeggen dat ik hier al jaren tegen op loop . . . Soms ontvalt mij een dergelijke opmerking maar soms, gelukkig niet al te vaak, zijn de lontjes hier nogal kort, ook wel eens geheel afwezig en kan ik dus ook beter mijn snavel maar dicht houden, lost niets op en de stemming komt onder nul. Ook emotioneel gezien stroomt er veel door je heen, een emigratie is niet niks. Heen en weer en op en neer met je gevoelens en ook de vraag hoe en wat moet ik allemaal regelen. We kijken erg uit naar ruim een week Lottum, vanaf donderdag (we zouden langer gaan maar we knabbelen er steeds een dag je meer af vanwege de geplande bezichtigingen de eerste week van januari). Even weg, even alles achter ons laten. Ha Peter, dat doen jullie goed! Dat zijn ook de enige series waar wij al jaren naar kijken . . . Nou je zal maar besmet zijn met zo'n Scandinavisch virus, het kan slechter zou ik zeggen . . . Leuk, gisteravond weer de aftrap van de nieuwe reeks van De Mol! ---------- Maandagmorgen 21 december. Oh dat was ook wat vanmorgen in het bos, kom ik een jongeman tegen met twee kleine hondjes, een mopshondje en een bastaard mops, pff wat een uggly diertjes zeg. Maar daar gaat het niet om, ik wilde die mops een aaitje geven omdat hij zo vragend bij mij stond, en net toen ik hem aanraakte voelde en rook ik het, hij had met zijn 'Juliustuig' in de mensenpoep gerold! Jeetje, ik heb mijn hand aan bladeren afgeveegd en angstvallig opzij gehouden, zo erg! Meneer deed tuig hond uit en grilde er helemaal van enuh hij was nog maar aan het begin van zijn wandeling en ik weet het niet zeker, maar ik kan mij voorstellen dat hij de wandeling een stuk korter gemaakt heeft dan misschien zijn bedoeling was . . .  Ik weet momenteel diverse plekken in het bos waar ik de honden van tevoren bij mij roep, tot nu toe lukt dat maar door het grote aantal  coronawalkers weet ik ook niet waar zich opnieuw HN bevindt. Jezuss wat erg toch. Gisteravond had ik als verrassing voor Dick gourmetten in petto (hij vindt dat altijd zo lekker), onze beloning voor alweer een dag hard uitsloven . . . Ook heeft hij gisteravond een bootticket Zweden besproken voor 22 februari, gaan met Joke en Anne weekje sneeuw, zij blijven twee weken langer, gezellig vooruitzicht toch! We gaan met de gewone auto en slapen bij hen in het Zweedse stulpje, tijd is tekort om met de camper te gaan. Ga nu direct een lekkere winterjas voor Emmaatje bestellen! Uiteraard hebben we een flex ticket omdat je niet weet hoe het met de grensovergangen gaat die tijd. ---------- Zondagmorgen 20 december. Van veel kanten hoor ik nu dat ik niet de enige ben die constateert dat er veel verandert hier, hoe druk het in ons bos wordt, en aangezien er een hele nieuwe wijk gaat komen, vlakbij het bos, is het nu tijd voor ons om te verkassen. Nou toch een fijn idee dat er nogal wat dingen zijn die wij niet leuk meer vinden, dat sterkt ons toch wel en in een negatieve momentje (oh heb ik bijna nooit hoor) houd ik mij daar aan vast en tover ik de leuke dingen voor mijn geest! Denken aan een liksteen op een paal achter in je tuin waar elanden komen, een wildcamera, allerlei verschillende voerbakken voor verschillende dieren, veel soorten vogels, en ik met m'n verrekijkertje maar loeren! Misschien stel ik mij het allemaal wel te rooskleurig voor maar aan de andere kant, ik weet hoe het leven daar is en volg diverse mensen die nog minder afgelegen wonen dan wat wij willen en die toch dezelfde wildervaringen hebben! Gisteravond waren wij even bij vrienden hier in S'bant die hun huis terdege verbouwd hebben om dit te bekijken, prachtig, zo mooi. Hun reactie op onze plannen waren zo enthousiast, die zullen regelmatig met hun caravan onze kant op komen, heerlijk vind ik dat en zo gezellig! En verhuizen? 'Ah joh dat gaan we lekker samen doen, vrachtwagen huren en wij nemen hem weer mee terug . . .' Pff dat is wel een 'dingetje' voor mij hoor, ik heb liever een verhuisbedrijf (oeps wat duur!) daar moet dus nog terdege over gesproken worden. Ja zij vinden alles gezellig om met ons te ondernemen en inderdaad is het heel fijn om zulke positieve mensen om je heen te hebben! Laten we eerst alles maar eens even afwachten en vandaag is het weer inpakken geblazen en naar de opslag brengen. Na de kerst, oud en nieuw, na de geplande bezichtigingen zien we wel verder. ---------- Zaterdagmorgen 19 december. Goh ik wist niet dat ik toch nog veel mensen verrast heb met ons plan. De krabbel zal nu dan ook wel vaak best persoonlijk zijn en minder over de hondjes gaan en beschouw de krabbel momenteel maar als een uitlaatklep voor mij.  Het is ook zo dat de emoties (geheel naar mijn aard) zo af en toe hoog oplopen zowel in negatieve als positieve zin. Zó verheug ik mij er op dat we echt in de natuur gaan wonen en zó barst ik in janken uit om de dingen (voornamelijk de kinderen natuurlijk) die ik ga missen. Ook mijn geliefde o zo vertrouwde dierenarts natuurlijk, die wij al een vliegretourtje Oslo gaan aanbieden voor in tijden van hoge nood . . . vertrouwde huisarts die wij al 27 jaar hebben, tandarts idem dito, mwoahhhh de bieb. Nee hoor zonder dollen, het begint nu echt door te dringen wat wij gaan doen. Ook kijk ik graag naar 'Ik vertrek' en troost mij bij de gedachten dat ik daar ook al heel wat traantjes heb zien vloeien. Onze jongste kleinzoon wilde ons al opgeven voor dit programma, heel spannend voor een 13 jarige natuurlijk, hij ziet al voor zich dat hij kan gaan snöskoeteren daar! Waar wij ongeveer willen gaan wonen, trek een lijn van Oslo (Noorwegen) naar Stockholm (Zweden) en zo rond die lijn zal het zijn. Ach we zien wel, we houden wel van een grapje, dat is bekend. ---------- Vrijdagmorgen 18 december. Oef wat een leuke, lieve en grappige reacties, dank jullie wel! Het was een rare dag gisteren, vol met emoties eigenlijk wel. Ik was gewoon een soort van nerveus, nou eigenlijk een leuke spanning maakte zich van mij meester en Dick moest hier om lachen, ik was springerig en ja dat nog wel met een pijnlijke slijmbeursontsteking in mijn heup, ik danste er door heen! Kriebels in mijn buik en noem maar op, het leek wel een soort verliefdheid, lachen toch! Het begint nu toch écht te worden. Ik had nooit verwacht dat er al zo snel bericht van de makelaar zou komen met aanvragen. We hebben namelijk helemaal geen haast en dat weet de makelaar vandaar de bezichtigingen na de feestdagen. Hij had ons al gezegd dat als je dit op Funda zet het binnen 2 weken verkocht is, dat is niet onze bedoeling, heb nog geen zin om zo snel al, in de winter naar Zweden te rijden om op huizenjacht te gaan. Trouwens we zijn ook nog weg met de camper voor de kerst tot na oud en nieuw.  Ik ga proberen de meeste vragen te beantwoorden. Iedereen die ons volgt en kent weet dat dit plan niet uit de lucht is komen gevallen. Zo langzamerhand ken ik 'mijn eigen vertrouwde NL' niet meer terug, veel teveel mensen hier, veel teveel invloeden van buitenaf, verlies van onze eigen cultuur, nee zo kan ik nog wel even doorgaan. Wij krijgen gewoon steeds meer het gevoel ons te willen onttrekken aan deze samenleving en terug te gaan naar de basis, naar elkaar en in de natuur met onze hondjes. En ook is het niet vanwege de buren hoor, laat dat even duidelijk zijn, speelt wel een klein rolletje.  Wij wonen in dit opzicht in een zeer comfortabel huis, ik noem het ook altijd mijn vakantiewoning met die fijne openslaande tuindeuren zodat wij in het voorjaar al min of meer buiten wonen vanaf 7 uur in de ochtend. Wel was het zo dat wij zeker twee weken nodig gehad hebben na de vakantie om ons weer te settelen in ons eigen land. De drukte speelt mij inderdaad parten, het gemis aan de échte seizoenservaringen, hier is winter, herfst en voorjaar bijna hetzelfde, met uitschieters. Het wordt ook hier in ons dorp en bos steeds drukker, zeker nu met die corona thuiswerkers. Alle nitwits hebben een hond (of ook een paard) genomen en ik moet mij vaak bedwingen om niet iets te zeggen over zoveel onbenulligheid. En natuurlijk gaan wij dingen die ons lief zijn hier missen, logisch, maar het gevoel om nog deze wens te vervullen is groot! Nu kunnen we het nog allemaal en daarbij, bevalt het niet om wat voor reden dan ook, terug kun je als NLer altijd, maar dan hebben we het wél gedaan! Ook het camperen zal blijven zoals het is. Nee we hebben nog geen huis, wel wat op het oog maar je kunt niet van papier een huis kopen en de afstand eventjes heen en weer is te groot. De bedoeling is nu om, als dit huis verkocht is en opgeleverd, spullen opslaan en met de camper naar Zweden om daar rond te toeren en huizen te bekijken. We zien wel! Tja ik heb het de honden wel verteld maar ik geloof niet dat zij het begrijpen, toen ik het hen vertelde waren er 3 paar hondenoogjes op mij gericht, Emma met een zeer attente, wakkere blik, hoofdje ging van links naar rechts, beeldschoon en eigenlijk een filmpje waardig, en Roos en Laura met hun typische zachte oogjes en kwispelende staarten hoorden mijn relaas aan! Wel voelde Emma enorm de spanning hier in huis en liep telkens naar de camper, zal zij toch iets begrepen hebben? Ja inderdaad, daarom die opruimwoede en jammer genoeg is de kringloop gesloten en blijven we nog even met de zooi zitten, verder staat er al heel veel in een gehuurde opslagruimte. Vragen, stel mij deze gerust en voor zover mogelijk beantwoord ik ze. ---------- Donderdagmorgen 17 december. Nee niemand in het gastenboek heeft het goed, en nee geen puppy, maar . . . Gisteren om 16.00 uur is ons huis in de stille verkoop gegaan . . . We gaan verhuizen en wel naar Zweden, emigreren dus . . . Er zit wat tijd tussen regel 1 en regel 2, telefoontje makelaar, al bezichtigingen gepland (amper 19 uur na aanmelden!) . . .  1e week januari. Stille verkoop betekent, niet op Funda, geen bord in de tuin en alleen persoonlijke aanvragen van makelaar voor soortgelijk huis. Ik had meer willen tikken maar doe het morgen wel, ben nu even flabbergasted, gewoon overrrompeld dus. ---------- Woensdagmorgen 16 december. En langzamerhand worden jullie nieuwsgieriger en ben ik benieuwd of iemand een idee heeft wat ik morgen te vertellen heb, de al ingewijden mogen niet mee doen Nou voor ons persoonlijk dus . . . Oh misschien vinden jullie het niets bijzonders, dat kan natuurlijk ook! ---------- Dinsdagmorgen 15 december. Zo een échte lockdown nu, en eerlijk gezegd moet ik nu toch wel bekennen, dat is de reden dat er gisteren onverwachts geen krabbel was . . . We móesten nog even naar IKEA voor wat dingetjes die ons gelukkiger maken haha, nee hoor grapje, het was echt noodzakelijk dat we dat hebben voor het 19 januari is. We hebben er namelijk al eentje maar willen graag twee dezelfde hebben. En toen bleek IKEA Zwolle het niet te hebben en hebben wij ons op een bank in de koopjeshoek geposteerd (waar één deel van het gewenste stond voor een prikkie) en is Dick op MP gaan kijken en bleek er in Zeewolde het geheel compleet te koop staan voor nog minder. Gebeld en toen van Zwolle naar Zeewolde. Gekocht en op de auto geladen en bleek het ene deel wat voor een prikkie in Zwolle stond, bij dit ding niet goed was . . . Wel gvd en zijn we weer van Zeewolde naar Zwolle gereden waar het gzd nog in de koopjeshoek stond. Ja en toen weer naar S'bant. Daarna hadden we het gehad en is Dick gelijk met de meiden naar het bos gegaan. Dit soort acties gaan niet in de kouwe kleren zitten en was ik gisteravond opgebrand. Snappen jullie het verhaal nog? Wat deze versluierde taal betreft, dat leg ik van de week nog wel even uit. Nou Linda, zul jij de enige zijn die PHPD heeft opgezocht, ik vind het wel heel grappig! O net heb ik echt de schrik van mijn leven gehad, niet normaal zeg! Ik was na het wandelen bij AH geweest en had nogal wat boodschappen waar ik van wat bij de honden gezet had, dus de schuifdeur even open had. Thuis gekomen, deur open kijk in de auto, de witjes waren er al langs mij uit gesprongen, geen Emma!!!!! Ik stierf bijna ter plekke en wilde snel Roos en poppie in de gang zetten en met een sneltreinvaart terug naar AH waar ik in gedachten mijn Emmaatje al zag dwalen! Zie ik haar ineens bij de voordeur staan, was zij al als eerste uit de auto gesprongen en dat had ik even gemist. Mijn god, wat was de opluchting groot en moest ik echt van schrik even bij komen, het zal je maar gebeuren! ---------- Zondagmorgen 13 december. Misty morning vanmorgen, oef gisteravond ook, vond ik niet fijn bij het naar huis rijden. En wat is het toch makkelijk om met de camper op bezoekjes te gaan en gewoon te blijven slapen bij hen in de straat, heerlijk en dan de volgende morgen samen ontbijten! Weer een supergezellige en lekkere avond gehad en prijs ik het hebben van zulke fijne vrienden! Niet geoefend met de fluit vanmorgen, ik had er geen zin in en daarbij heb ik niet zo'n lange ronde gemaakt, PHPD speelt mij parten. Al wat langer trouwens en ja daar móet ik zo langzamerhand toch iets mee. Ik denk altijd dat dingen die vanzelf komen ook vanzelf weer verdwijnen maar dat blijkt dus nu niet zo te zijn. Vandaag weer wat aan de slag, we gaan de zolder uitmesten . . . jaja, het wordt nog wel eens wat bij ons . . . zo verschrikkelijk lief! ---------- Zaterdagmorgen 12 december. Dat was lachen vanmorgen zeg! Even uitleggen, zoals jullie weten zijn onze Gordons altijd op afstand bestuurbaar geweest en op dit moment wil Emma dat nóg wel maar helaas is zij aardig hardhorend. Soms wil je haar wel eens even roepen maar dan moet ik zo'n raar achterlijk schel stemmetje opzetten, dat kan ik niet maken waar andere mensen bij zijn. Als Dick er bij is is het totaal geen probleem, die fluit 1x op zijn vingers en er komen gelijk 3 hondjes aan gesneld. Op die manier fluiten kan ik echt niet dus een andere oplossing, een gewone fluit. Van Wendy heb ik een prachtige NS fluit kunnen lenen dit weekend om uit te proberen, eentje met een drukknop en ik durfde er thuis niet op te drukken, bang voor zoveel herrie, maar vanmorgen ging ik dus oefenen in het bos, zakje met stukjes Rodi worst mee en huppakee daar gingen we. Nou 1x fluiten en daar was Emma al, zij had echt gelijk door wat de bedoeling was en de beloning? Mijn god zeg, natuurlijk moet ik gelijk 3x uitdelen en ben ik blij dat ik nog 10 vingers heb! Je kunt op deze wijze niet met één hond oefenen en uiteindelijk is Roos ook al 10 jaar en aan één oor doof geboren en de andere heeft natuurlijk langzamerhand ook wel kans op slechter horen. Tja en die kleine raddraaier, die kijkt eerst vanaf een afstandje of ik het plastic zakje wel in mijn hand heb, daar moet nog even strakker mee geoefend worden. Emma, en de anderen trouwens ook bleken er enorm veel plezier in te hebben en die blik van Emma, zo attent en verwachtingsvol, net een puppy! Zo zie je maar dat je ook met oudere honden nog wel iets bereiken kan en ik voelde mij echt weer even een gter, grappig toch! O ja, ik kom nog even terug op het woord wat ik gister niet meer wist ivm teveel mensen cq dieren bij elkaar en dat heet 'crowding' en als je dan 'supercrowding' hebt, dus extreem veel exemplaren bij elkaar krijg je een soort 'berusting' wat je kunt vergelijken met apathie. Dank je Wendy, jij kwam weer op het juiste woord! Eind van de middag weer gezellig naar Joke en Anne, hmmmm kaas fondue, deze keer blijven wij niet overnachten, dan zijn we morgen weer zo laat thuis en we hebben het nogal druk momenteel. Mokkeltje gaat mee en Emma en Roos passen op het huis en tussendoor laat Wendy hen even plassen, goed geregeld dus. Dé NS fluit ---------- Vrijdagmorgen 11 december. Vandaag geen roodborstje, geen ree maar wel een lieve dochter! Als zij niet hoeft te werken plannen wij onze ochtendrondes regelmatig en dan duurt de ronde toch echt minstens een half uur langer . . . Zij is net als ik altijd babbeldebabbel. Nu zijn mijn buren weer lastig . . . niet met rook maar wel met lawaai, zij hebben een dak vol zonnepanelen maar nu ziet het er uit dat er ook een zijwand van het huis wordt behangen, dat wordt er dus niet mooier op. Maar is mijn zaak natuurlijk niet. Verder gebeuren er hier geen spannende dingen en kabbelt alles gewoon voort met wel één ding en dat is toch echt nog steeds opruimen. Ik las laatst dat een opgeruimd huis geldt voor een opgeruimd hoofd, maar ik kan met zekerheid zeggen dat dit niet voor Dick geldt, dus ben ik vaak aangewezen op stiekeme acties. Zo had ik vandaag weer een zak en stapel met hondenbedden mee, die kan Wendy ook altijd gebruiken. Tja Linda ik weet precies wat je bedoelt, het gekke is dat je vaak met een groepje honden afkeurend bekeken wordt en de tolerantie om daar even rekening mee te houden, wat bijvoorbeeld snelheid van langs fietsen oid betreft, zeer laag is. Ik vergelijk het dan wel eens dat als er iemand met 3 kleine kinderen loopt, dán vinden mensen het vaak schattig en gaan zij met begrip opzij of stappen van hun fiets maar met honden is het een ander verhaal, zo gek! De wereld staat op het punt ten onder te gaan aan intolerantie . . . we zitten als ratten in een val door de overbevolking. In de hondengedragstherapie is daar een heel mooi woord voor wat ik nu even kwijt ben. Grappig want door de opruimwoede kwamen mijn oude boeken van de opleiding weer tevoorschijn en wil ik toch nog eens rustig doorlezen voor zij naar de stort gaan! ---------- Donderdagmorgen 10 december. Geen roodborstje vanmorgen maar wel een ree, ook leuk! Er komen niet alleen steeds meer mensen in het bos, gelukkig niet op 'mijn' tijdstip, maar ook veel meer paarden, coronaruiters? Het vervelende is weer, die kapotte wandelpaden wat mij gistermiddag dus weer eens een 'fittie', (straattaal), opleverde. Godsamme, ik breng het gewoon netjes en zeg dat als zij niet op zompige klei willen ruiteren zij naar de Veluwe moeten verhuizen daar zijn zandpaden, krijg ik als antwoord van zo'n stom mokkel  'ga zelf lekker op een zandpad op de Veluwe lopen'. Toen heb ik mij maar omgedraaid en verder niks meer gezegd, dat is paarlen voor de zwijnen werpen met dat brutale onopgevoede jeugdtuig, wat een stomme griet weer zeg, zij riep mij nog van alles na wat ik lekker niet verstond Ook zag ik weer dat er veel bomen een knal oranje verfband en/of letters gekregen hebben, dat belooft niet veel goeds voor de aankomende tijd.  En laten we maar gewoon eerlijk zijn, mag volgens mij niet hardop gezegd worden, maar er zijn veel teveel mensen op de wereld en zeker in het dicht bevolkte NL! Daarom maar even een zeer rustgevend plaatje van Emma . . . ---------- Woensdagmorgen 9 december. Nou zo mistig heb ik het zelden gezien hoor, weer eens wat anders en ik merkte dat het sterkst aan Emma in het bos, die liep maar te kijken of er in de verte iets aan kwam wat zij niet leuk ging vinden. Zij is naarmate zij ouder wordt ook wat onzekerder en als ik dat zie lijn ik haar aan en voelt zij zich beter, beschermd kennelijk door the leader of the pack! Grappig, een heel stuk vloog er een roodborstje met mij mee, telkens een stukje vooruit en dan weer op een tak zitten en was ik eenmaal voorbij, ja hoor daar kwam hij weer, en ik vind het al van die schattige vogeltjes! Ik kreeg gelijk een ideetje om roodborstjes te gaan sparen, geen echte hoor, maar gewoon net wat er op je pad komt. Ook zelf maken en weer eens te gaan vilten, wat ik een aantal jaar geleden ook deed. Kan iemand mij vertellen waar ik een flink pakketje tijd kan kopen? De afwasmachine  doet het gewoon weer, niet te geloven toch, maar blijft wel dat hij het op zich niet goed meer doet en moet ik alles goed nakijken of het wel echt schoon is. Gisteren maar weer een voorraad Duracelletjes gekocht, ik heb hier heel veel lampjes aan, zo heerlijk deze tijd! Leuk glazen kerstboompje gekocht bij de Hema, ook natuurlijk verlicht! ---------- Dinsdagmorgen 8 december en heerlijk gewandeld en dan zegt iemand 'goh wat koud hè'. . . Dan geef ik het gewenste antwoord en zeg dat het inderdaad zo is, maar ik denk echt heel wat anders hoor! Ik hoef niet iedereen met mijn wintersyndroom lastig te vallen. Wel las ik dat er kans is op wat meer winters weer, maar dat moet je allemaal maar afwachten en dat weet je pas wanneer het zo is en ik krakend sneeuw onder mijn laarzen voel, ja dan ben ik echt happy! Nou Peter inderdaad, ik zei al tegen Christa 'zwart vlekje?',  dan is dat iets voor Peter en Astrid! En ook weet ik dat als jullie gaan kijken, als slappe was zijn, net als wij . . . Je moet voor dit soort bezoekjes wel enorm sterk in je schoenen staan en wel volledig overtuigd zijn dat iets niet kan ofuhh  is dat wel zo? Nou nee echt niet bij ons, afspraak is afspraak toch? Net moest ik wel weer lachen hoor om die gekke Roos, zó verzot op eten en ik kijk even niet staat zij naast haar bak en staat er een zwarte en een witte hond uit te eten . . . godsamme om over verdraagzaamheid te spreken! Toen gisteravond hier de stroom in de keuken en tuinkamer uitviel snapten wij er geen fluit van, er stond niets aan, o ja toch, wel de afwasmachine, uh die kon het toch niet zijn? En ja toen ik hem open deed moest ik wel even lachen, totaal vol schuim, geen afwas meer te zien, ik had een beetje afwasmiddel in het bakje gedaan, de tablets waren op, kennelijk had ik er teveel in gedaan. Tss wát een effect zeg, het schuim was in het bedieningspaneel gekomen, ach hij deed het toch al niet goed meer dus heb ik hem maar een extra exit zetje gegeven. ---------- Maandagmiddag 7 december. Wijlen mijn moeder (helaas, ik mis haar nog altijd) zei vroeger altijd 'die heeft het zo druk als een boer met één koe' en ik weet dondersgoed hoe zij dat bedoelde! Goed, om een lang verhaal kort te maken, we hadden veel te doen vanmorgen en dat betreft niks bijzonders maar wel noodzakelijke dingen haha. Niet dat wij nou één koe hebben maar wel 3 hondenkinderen die niet zoveel tijd eisen eerlijk gezegd, 2x per dag naar het bos, 's avonds een quick uitlaatje en dat is het dan wel. Mwah gisteren heeft de fokster van het rozenkind een nestje Engelse setters gekregen, 6 meisjes nog wel! Tuurlijk gaan wij kijken, als zij een week of 5 zijn en daar kan ik mij nu al op verheugen! Neeee geen pupje voor ons hoor, hoe afschuwelijk moeilijk dit ook zal zijn en o zo verleidelijk. Engelse setters zijn best moeilijk om aan te komen vandaag de dag, er wordt bijzonder weinig mee gefokt en je gaat gewoon op een wachtlijst, is trouwens voor veel rassen zo tegenwoordig. Maar . . . ik ken één iemand van mijn lezers, die het geluk heeft hiervan eentje te bemachtigen en ow wat zal zij blij zijn! Hier een foto van mamma Apple, zo relaxed maar haar kindertjes, ik heb de foto een kwartslag gedraaid anders zie je het niet zo goed, beeldschoon toch! ---------- Zondagmorgen 6 december. Wat hebben we weer een gezellige uurtjes gisteren gehad inclusief sublieme hutspot! En dat verschrikkelijk verwende mokkeltje? We hadden haar schaapje mee genomen en daar lag de prinses, languit op de bank op haar eigen schaapje! En ach wat willen onze vrienden graag het poppetje, of op z'n minst te logeren hebben. Helaas voor hen is dat niet mogelijk, wij kunnen geen dag buiten haar, ook niet buiten de andere meiden en logeren, dat alleen puur in uiterste noodzaak. Godzijdank is dat eigenlijk nooit nodig omdat wij beiden thuis zijn en als wij weggaan het hele zootje mee nemen. Wij hebben absoluut geen vakantiegevoel als onze honden niet bij ons zijn. Voor ons geen verre exotische reizen. Maar wij willen dat ook helemaal niet, geef ons maar Europa, mooi zat inclusief onze levende have! In het bos spreek ik wel eens mensen die vroeger een Yorkshire terrier hadden en toen ook al vaak naar van die oosterse landen gingen en hondje uit logeren en het nu fijn vinden hun 'handen vrij' te hebben, goh wij kunnen ons dat voor ons zelf niet voorstellen . . .  Ja dat is een keuze in je leven, net als de keuze die wij maken.  ---------- Zaterdag 5 december. Vanmorgen werd ik wakker en stond op met een giga kater, althans ik dénk dat een kater zo aan voelt, dat moet van een glas gemeentepils zijn gisteravond. Ik drink namelijk geen druppel alcohol, Dick dacht gelijk natuurlijk aan corona, ik niet. Gelijk een stroom aan adviezen, laat je testen, ik ga met de honden etc etc. Maar dan ben ik wie ik ben en laat mij ajb even met rust, een paar paracetamolletjes, een beker koffie, geen ontbijt, dat lukte niet en nog even een uurtje rustig zitten. Daarna natuurlijk zelf met de meiden weg. Tot mijn grote verrassing was het wat vriezerig en heb ik een gewone ronde gemaakt en . . . nu weer helemaal de oude! Je wordt absoluut niet beter van in bed liggen, maar gebruik je hondjes als medicijn, lekker een ronde wandelen, dat is pas echt goed voor je. Zoals het nu buiten was vind ik het fijnste wat er is, heerlijk zo fris en nog een ree gezien ook op korte afstand die gewoon bleef staan en keek welke kant wij op gingen, en zij hebben hem/haar niet eens gezien. Vanmiddag weer een gezellige vriendenafspraak en we gaan heerlijke ouderwetse Veluwse hutspot eten met bruine bonen er door, zo lekker! Hier nog even een foto, gistermorgen van het mooie plekje in Zweden wat onze laatste overnachtingsplaats was van onze laatste vakantie waar vandaan wij head over heels zijn vertrokken en ooit hoop ik het ook eens op deze manier te zien, zo mooi met wat sneeuw en ijs! ---------- Vrijdagmorgen 4 december. Vanmorgen een extra grote ronde met de meiden gemaakt, dat hadden zij toch wel verdiend met een mam die veel weg was de laatste paar dagen! Eigenlijk natuurlijk pure flauwekul want we waren ook veel thuis en ze zijn ook gewoon mee geweest naar het bos, maar mijn schuldgevoel speelde parten . . . de rondes de laatste paar dagen, waren toch wel wat korter . . . Verwende beestjes. Wel is goed te merken in het bos, nou meer op de parkeerplaats eigenlijk, dat er veel mensen kennelijk thuis werken en een hond genomen hebben! Ik probeer zo vroeg mogelijk te gaan (goh wat laat licht momenteel) wandelen en de middagronde doe ik totaal of the road en dat doen weinig mensen, gelukkig! Net boodschappen gedaan en net als gisteren in de grote stad, het is aardig druk. Nou vind ik dat al heel snel hoor, ik denk dat ik geen goede maatstaf ben voor dit soort dingen, ik hou ernstig van rust om mij heen, waar ik dan ook ben. Nog even over de grote gebruikte boekenzaak Odd fellows maar heb mij vergist, het cluppie bestaat in heel NL maar zij hebben maar 1 boekenzaak en dat is in Dronten. Mijn logeetje was helemaal opgetogen hiervan, net zo'n leesbol als ik en hier de boeken voor 1 en 2 euro! Hier weer even een foto van een deeltje van mijn grote liefdes!  ---------- Donderdag 3 december. Sorry gisteren niks dus, nou niks dat hoef ik eigenlijk ook niet te zeggen want logeetje (neehee geen hondje) en ik hebben aardig wat gedaan, buiten de hondenrondes om. Heel leuk naar Schokland geweest naar het museum waar wij dus de enigen waren, heerlijk toch! Straks gaan we naar de grote stad daar is Odd Fellows dat is een landelijke keten van een cluppie fanatieke mensen, met ik weet niet meer wat hun doelstelling is, gebruikte boeken, grote zaken met boeken voor een prikkie. Niet veel over de hondjes te vertellen, die zijn alleen maar super rustig en lief, lijkt gewoon wel of wij geen honden hebben. Volgens mij vinden zij het wel gezellig dat er weer eens iemand logeert, die wordt dan ook zo vriendelijk begroet 's morgens. Nu stop ik weer, tandjes poetsen en naar de MH. ---------- Dinsdagmorgen 1 december. Ja dé dag vandaag dat ons de mond gesnoerd wordt, en het is natuurlijk maar net hoe je het bekijkt. Nee hoor, je hoort van mij geen discussie hier over, het is zoals het is. Net weer gewandeld met Wendy die GVD ontdekte dat er troep in mijn auto stond en ik probeerde het alweer voor haar ongezien te houden . . . niet gelukt dus. Nou ja beter in haar dan in mijn huis dan maar. Nu een klein krabbeltje want direct komt mijn logeetje voor een paar nachten en gelukkig dat dat nog net mag . . . Ja Agnes ik moest wel lachen om je antwoordje, jij stelt dus voor dat ik de ene zak voor de andere verwissel, dit zag ik gelijk voor mij! --------- Maandagmorgen 30 november. Ja Til, ik hoorde het al dat het op FB stond over de bevers, jammer, ik had dat zelf nooit gedaan ivm de toeloop van mensen hier naar toe. Nou Agnes nog een update over opruimen en de stemming hier . . . Toen Dick er zaterdag even niet was had ik snel een kast uitgeragd met ALLEEN SPULLEN VAN MIJ, en moest ik nog in plastic zakken doen om weg te gooien en wel zo snel mogelijk . . . Helaas kwam hij vroeger thuis dan ik dacht, ontdekte die troep op de grond in het logeerkamertje en ja toen was de boot aan, héél zachtjes uitgedrukt en toch hoefde ik niet naar de eerste hulp.  Midden in deze echtelijke twist kwam Wendy thuis die ik uitlegde dat de stemming niet echt top was tussen ons en waarom. Nou dat viel effe tegen voor mij, zij heeft een aardje naar haar vaartje en gaf pappa groot gelijk. Inmiddels had ik de twee tassen, één met schoenen voor de schoenenstort en de ander met kleding voor de kledingbak, al in de gang gezet, op een naar ik dacht vrij onzichtbare plek. Toen Wendy wegging hoorde ik haar in de gang rommelen en . . . ja hoor, gerommel in de tassen, een kreet; 'ah wat zonde',  en toen ik later de gang in kwam was Wendy weg en de tassen foetsie . . .  Ow en nu staan er nog twee tassen voor de kringloop die ik straks ongezien nog moet weg brengen en of mij dat gaat lukken betwijfel ik. Ik heb namelijk ook nog een aantal jaargangen Linda's staan die Dick naar de kringloop gaat brengen (wat ik al zei hè, spullen van mij gaat hem soms dus makkelijk af om weg te keilen) . . . OK de stemming tussen draaide weer bij tijdens het bezoek van Wendy en gistermiddag zijn wij naar Bloemendaal gegaan naar onze zoon en dat was weer takke gezellig en poppie was mee! ---------- Zondagmorgen 29 november. Zo leuk dat weerstation (haha vindt Dick ook hoor!) knipperde vanmorgen een ijskristalletje, heerlijk koud dus! En denken jullie nou nog steeds dat het saai wonen in is Flevoland? Nou dan hierbij een paar foto's van vanmorgen gewoon in ons eigen bos, de natuur dus echt wel dichtbij!        ---------- Zaterdagmorgen 28 november. En zachtjes tikt de winter aan de deur volgens mij, het gaat vannacht een beetje koud worden, zullen wel weer speldenprikjes zijn en meer dan ook niet. Net na rondjehondje weer even naar de grote stad geweest, daar is een Aldi die grappige weerstations voor een klein prijsje vandaag in de verkoop hadden. Dick heeft em nog niet gezien maar ik weet al wat hij gaat zeggen . . . 'kan nooit wat zijn'. . . Maakt mij niet uit, ik ben voorbereid en daarbij moet ik het toch zelluff weten? Net mij even gebogen over de tarieven van de site host Flexweb.nl, de schatjes. Op dit moment betaal ik voor 2 sites per jaar €90.00 en dat gaat eventjes voor de 2 sites €144,00 worden, zijn ze nou helemaal van de ratten besnuffeld? Kijk, dat bedoel ik dus, ook niet leuk meer. Wat ook niet leuk was straks bij AH, ik sta keurig als enige, op de nodige afstand te wachten bij de kassa met 3 boodschappen in mijn karretje, totdat de kassadame op haar stoeltje zit, komt van rechts een wijf (ja zo noem ik dat dus) aanscheuren, en duikt zo voor mij met een barstensvolle kar en pleurt in no time alles op die rolband! Ik walg van deze mentaliteit en heb er uiteraard wat van gezegd, eigenlijk niets voor mij, maar dit vond ik echt te gek. Antwoord van die trol? 'heb je een probleem?' . . . Het leven gaat mij momenteel niet echt makkelijk af geloof ik, al die interacties met andere mensen getverdegetver. Vandaag gaat Emma onder het 'trimmes', zij begint een krullenbol te krijgen en dat vind ik echt lelijk en schaadt haar mooie hoofdje. Ik heb het haar nog maar niet verteld, zij heeft hier echt geen zin meer in. Ook doe ik altijd haar rug met de coatking en daar kan ik mij iets bij voorstellen dat zij dit niet leuk vindt, hoewel het nog altijd helemaal goed gaat met haar, wordt zij wel wat schonkig met een klein kontje en zal dat geros met een coatking niet fijn voelen. Dit terwijl zij veel meer eten krijgt dan de andere meiden, maar kennelijk 'doet' dat niet zoveel meer, je ziet dat vaker bij oudere honden.  Ja dit is ook BAH natuurlijk. Gelukkig kan ik mij zo af en toe volledig verliezen in een goed boek, nu lees ik 'From Russia with blood', geschreven door Heidi Blake en gaat over de moordcampagne van Het Kremlin en Poetins geheime oorlog tegen het westen. Ook een eyeopener. ---------- Vrijdagmorgen 27 november. Soms zijn dingen niet leuk om te vertellen zoals wat er nu gaat komen. Ik denk dat ik met deze website ga (moet?) stoppen en niet omdat ik het niet leuk meer vind maar omdat de host, waar deze site draait, het nodig vindt om de nodige vernieuwingen door te voeren die (mij!) veel geld gaan kosten . . . Zij brengen het met het nodige enthousiasme en ik weet dat achter die ronkende teksten gewoon het woord 'geld' gaat. Ik heb al eens uitgelegd dat deze site, die ik al heb vanaf het jaar 2000, dus gewoon al ruim 20 jaar notabene, een betaalde site is. Toen had je niet anders en was dit al heel wat, een eigen site. Nu bestaan er allerlei blogs en weet ik veel hoe dat allemaal heet, waar je gratis je verhaaltje op kwijt kunt, en had ik nou maar één site daar draaien maar het is ook nog eens de reissite, als sinds 2006 dus daar geldt het ook voor.  Nu denk ik er dus over om deze site, wel een beetje technisch uitgelegd maar kan niet anders, maar ga 'hangen' aan de reissite, dan ben ik geld kwijt voor één site. Begrijpen jullie het nog? Dan zal het zo worden dat, net als de reissite, je de hoofdpagina hebt, www.dickenyvonne.nl en daaraan hangen alle vakanties, zoals bijvoorbeeld www.dickenyvonne.nl/huppeldepup. Een nieuwe naam moet ik nog verzinnen. Ik word wel voor het blok gesteld en zal snel actie moeten ondernemen want het schijnt al op 18 december te veranderen. Het mailtje kwam op Dick zijn computer binnen en dat komt omdat hij altijd al de sites vanaf zijn rekening betaalt. Zelf heb ik het nog nog niet eens gelezen, de verbazing was te groot. Kortom, ik baal verschrikkelijk en zal de naam www.gordonsetters.nl na al die jaren kwijt raken. Regelmatig verzucht ik dat niets blijft zoals het is en ik er behoorlijk mee zit dat er zo ontzettend veel, voor ons dan, rare dingen, in de media, het nieuws, sinterklaas uhh zwarte pieten, corona, enorme polarisatie in de politiek etc, om mij heen gebeuren waar ik geen invloed op heb. Ik vind de wereld nu dan ook totaal op zijn kop staan en veel begrijp ik niet meer en heb er ook geen zin meer in óm het te begrijpen. We krijgen dan ook steeds meer het gevoel ons te willen onttrekken aan deze mallemolen (de camper is blij met deze woorden ) En NEE we zijn beslist niet depri of despared hoor, het tegendeel eigenlijk, maar wel ongerust over vele ontwikkelingen en zijn hard op weg om voor onszelf een weg hierin te vinden. Dit stukje is een andere kant van mij. ---------- Donderdagmorgen 26 november. Gisteren had ik het best fris met mijn te dunne jack dus dacht ik vandaag maar eens een winterjas aan te trekken. Nou dat heb ik geweten zeg, het was alsof ik in een sauna liep, en bedenk dus dat ik nog niet op de wintertoer hoef. En óf dat überhaupt hier in NL nog gaat gebeuren betwijfel ik. Met weemoed denk ik toch echt (ach oud wijf) aan de tijd dat wij nog echt sneeuw hadden in de winter en wat heb ik daar altijd van genoten, vooral de tijd dat wij in Duitsland woonden van '76- '82, heerlijk! Het is daar ook een landklimaat met dus koudere winters en warmere, goed uit te houden door de droge atmosfeer, zomers. Eigenlijk hadden wij dit jaar onszelf beloofd om dit te gaan opzoeken met kerst en oud en nieuw maar door die k** corona valt dat idee in duigen. Dan maar hopen op een volgend jaar met kerst sneeuw . . . dan hebben we inmiddels hoop ik een prikje tegen die ellende gehad. We hebben nu dus de campercamping in Lottum besproken voor een dag of 12 en las ik van de week dat zij helemaal volgeboekt zijn! Meest hondenmensen die verschrikkelijk balen van dat vuurwerk! Zij garanderen dus echt vuurwerkvrij, met vet gedrukte letters! Nou hopen wij alleen niet, gekke toch wel wat individualistische  mensen als wij misschien zijn, dat er gezamenlijke activiteiten gehouden worden, daar gaan wij zeker niet aan mee doen! Niets voor ons, kortom we zien wel. Wij willen simpelweg alleen maar met onze hondjes gezellig in de camper zitten met ons kleine kerstboompje . . . ---------- Woensdagmorgen 25 november. Gisteren was ik snel klaar in Emmeloord, mij veel te druk. Ook vroeg iemand mij of ik maandagavond IDFA gezien had over dat dierenasiel in Amsterdam. Ja dat heb ik dus en ik vond het een trieste zaak met ook wel mooie dingen er tussen. Triest, dat die vechthonden, terecht, in moesten slapen, een groot gevaar voor mens en dier: verpest door mensen, want dat is het wel. Al die domme drollen die denken hun eigen ego te moeten versterken met het hebben van een vechthond maar er de ballen verstand niet van hebben, die eindigen in een dierenasiel, niet te herplaatsen zijn, wat een geknoei toch met dieren. Wel heel prachtig vond ik die mevrouw die zo schitterend zong bij die katten, dat deed mij echt wel wat. Ook die vrouw had een vreselijk verleden, maar wat had zij een mooie stem en zij genoot er zelf ook van dat hoorde je gewoon. Zo af en toe kom ik in het bos een vrouw op leeftijd tegen die altijd allerlei opvanghonden heeft. Ook nu loopt zij weer met zo'n zootje ongeregeld van een stuk of 6 honden, sommige bang, sommige vreselijk bang, sommige agressief, sommige die niet ophouden met blaffen en verder geen van allen luisteren. Ik zie aan die vrouw dat zij haar allerlaatste cent zal besteden aan die dieren, zeker weten, maar waar doe je dit nou voor? Zij heeft het totaal niet in de hand, doet niet anders dan schreeuwen tegen die honden, wat een lol. Een nobel streven maar waarom nou niet gewoon 2 hondjes, dan heb je toch punten zat en hoef je ook niet zo te brullen want ook dat zorgt voor zoveel onrust bij die opvanghonden. Maar goed, ik zeg er niets van (heb ik het recht niet toe) maar zie zoiets met lede ogen aan. En net als met zo'n programma op tv, ik zit comfortabel in mijn warme huis, languit op de bank, met 3 honden die totaal ontspannen bij mij liggen slapen en het maar getroffen hebben, zoals het dan ook hoort in mijn ogen! ---------- Dinsdagmorgen 24 november. Nou dat is weer lekker makkelijk tikken vanmorgen, dat kleine mokkeltje neemt het grootste gedeelte van mijn schoot in beslag en doet net of zij mijn druk, om even opzij te gaan, niet voelt. Straks ga ik even naar een andere grote stad dan gebruikelijk, ik moet even naar Emmeloord. Gek toch, ik heb tegenwoordig helemaal geen zin meer in dit soort activiteiten waar veel mensen bij elkaar komen, of dat door corona komt of door andere dingen, geen idee. Ik heb keurig mijn boodschappenlijstje, werk dat in een moordend tempo af en wil altijd snel weer naar huis, 'winkelen' is aan mij niet besteed.  Emmeloord heeft een specsavers waar ik even naar toe moet met mijn orenhulpmiddeltje. Het hulpmiddeltje heb ik eigenlijk alleen nodig als ik iets op tv wil zien, nou horen dus, waar Nederlands gesproken wordt. Het is voor mij vaak niet verstaan omdat mensen soms niet goed articuleren, binnensmonds praten en gewoon heel simpel slecht NL spreken (en laten wij het over het schrijven al helemaal maar niet hebben!) Vanmorgen weer gezellig gewandeld met een boskennisje, kijk en dat vind ik dus wel leuk en heb duidelijk mijn voorkeuren hoor, met wie ik wel een ronde wil wandelen en met wie zéker niet. En dat komt ook vaak door het soort hond wat zij hebben. Djieee ik zie nu dat ik nog moet opschieten, moet zo al weg. ---------- Maandagmiddag, het is 13.40 uur, 23 november. Gewoon teveel andere dingetjes vanmorgen gehad, niet de moeite waard om hier neer te leggen. Nou dat is toch weer een meevaller, ik had het over die Haagse vuurwerkman en die heeft gistermiddag toch zijn keutel ingetrokken en heeft besloten geen carbid te verkopen! Ik keek er wel van op en realiseer mij dat ik toch kennelijk niet de enige ben die hier zeer negatief op gereageerd heeft! Ook zie ik dat steeds meer gemeenten het gaan verbieden. Nou ben ik eerlijk gezegd eigenlijk niet zo van 'het verbieden' en regeltjes omdat ik, als liberaal denkend persoon, gewoon vind dat iedereen zijn eigen verantwoording moet nemen maar in dit geval met dat kl**vuurwerk kan het mij niet streng genoeg zijn. Helaas weten die gabbertjes het wel op andere manieren binnen te hengelen en das nou jammer. Verder, ja ik voel mij af en toe zo weemoedig en dat komt eigenlijk door Emma. Niet dat er ook maar een kleinigheidje aan de hand is, het gaat nog steeds helemaal prima met haar maar gevoelsmatig begint de tijd te dringen. Ik heb daar enorm veel moeite mee, zelfs om het hier op te schrijven. Natuurlijk en juist daarom, weet ik dat het onafwendbaar is en onze tijd beperkt. Maar is er een recept om nóg meer van haar te genieten? ---------- Zondagmorgen 22 november. Jeetje wat kan een mens zich toch ergeren, zoals nu, Roos zit constant aan haar voetjes te knagen, het gras in het bos is weer gemaaid en dat kan ik niet vermijden met mijn wandelingen. Er lopen veel greppels en die hebben zij van onkruid ontdaan en gelijk die paden gemaaid, daar kan Roos dus helemaal niet tegen maar godzijdank bijt zij het niet stuk. Voor de vakantie had zij het ook en tijdens onze vakantie ging het na week 1 al totaal over, we zijn weer thuis, die maaiers zijn geweest en het feest begint weer, wat een k** geluid dat gesop en geknaag. Dan nog iets, nee er komt geen eind aan geloof ik. De tv staat hier echt altijd alleen maar bewust aan om iets speciaals te zien en geloof mij, dat is niet veel, maar gisteren heb ik weer eens het journaal gezien en ik heb weer gegeten en gedronken. Brengen zij gewoon van de NOS een gratis reclame voor 'vuurwerkland' uit Den Haag, die droleigenaar mag gewoon uitleggen dat hij nu geen vuurwerk verkoopt maar lekker overgegaan is op carbid! En tot mijn grote ontzetting werd het bedrijf met naam en toenaam genoemd, geloof mij, daar komt nu een run op want er is ook keurig uitgelegd hoe je carbid moet gebruiken . . . en dat heeft gvd nog ergere uitwerking dan zwaar vuurwerk! Is er nou niemand die die NOS eens corrigeert? Werkelijk, dit sloeg voor mij echt alles, ik kén dat carbidschieten uit onze regio en dat zijn geen grappen! Schandalig deze propaganda gewoon op het 'neutrale????' nieuws wat al jarenlang helemaal niet neutraal is, maar dat is dan ook weer een totaal ander onderwerp.  Pure reclame voor die simpele proleet uit Den Haag en ik ga bijna denken dat die journalisten steekpenningen krijgen om dit te brengen! Goed dat was dat en dan heb ik het nog niet eens gehad over die uitzending van Zembla deze week over de inzet van politiehonden . . . breek mij de bek niet open . . . Volgens mij pas ik niet meer in deze wereld. Uh fijne zondag zou ik zeggen. ---------- Zaterdagmorgen 21 november. Vandaag eigenlijk niets te vertellen behalve dan dat ik het een koude wind vond, zeker aan de buitenkant van het bos. Dat ik baal dat wij geen echte seizoenen meer hebben, je glijdt van de herfst in de herfst, en winter, wat is dat eigenlijk? Ook ergerlijk is dat mijn afwasmachine het niet goed meer doet en ik alle opties geprobeerd heb en er ws niets anders op zit dan een andere te kopen. Er gisteravond weer behoorlijke vuurwerkknallen waren. De parkeerplaats in het bos weer vol troep lag. Er weer een paard op het zandpad sommige stukken totaal vernaggeld heeft. Het enige lichtpuntje vandaag is, behalve dan de aanwezigheid van mijn hondjes, ik net nog een vergeten doos heerlijke Zweedse troostkoekjes vond, over van de vakantie, zij heten Vanilj drömmar en dat betekent 'Vanille dromen', hmmmmmm heerlijk! ---------- Vrijdagmorgen 20 november. Ik geniet deze tijd weer heerlijk van het vroege donker eind van de middag en stamppot eten met kaarslicht! 's Morgens vind ik het altijd wel een beetje bijzonder, gewoon om een uur of 7 op en dan is het ook nog donker, en ik die alle tijd heb om uit te slapen. Nee heb ik nog nooit gedaan en zal ik volgens mij ook nooit doen en gelukkig hebben Dick en ik hierover ook dezelfde mening. De hondjes ook . . .  Maar toen ik vanmorgen om 6.15 uur enige onrust hoorde van poppie ben ik er met haar uitgegaan en moest zij al een ei bakken op de vroege morgen. Ik deed de achterdeur open en . . .  smokie zat ook al buiten volgens mij bij het licht van haar mobiel, getverdemme. En dat poppie een ei moest bakken keek ik niet raar van op, zij heeft in het bos deze tijd een gekke, lastige en vooral ook niet ongevaarlijke gewoonte . . . zij eet paddenstoelen die waarschijnlijk laxerend werken! Ja wat een mafketel hè, nou is het wel zo dat zij maar één soort eet die kennelijk niet giftig is want dit deed zij vorig jaar ook al. Uiteraard probeer ik het toch te voorkomen maar dat lukt maar voor een klein gedeelte, ik zie ook niet alles. Net na het wandelen kwam Emma bij mij op schoot en dat doet zij niet zo heel vaak meer sinds wij van die schapenvellen op de comfortabele bank hebben liggen. Dat is jammer want ik vind het zo fijn als zij bij mij ligt en ik haar lekker kan knuffelen en aaien. Buiten dat gewriemel zit ik dan heel stil, pak niet eens mijn leppie maar zit verder roerloos met mijn mobieltje te klooien, bang dat zij bij een beweging van mij weer weg gaat. Zij heeft het ongeveer een kwartiertje vol gehouden en dat is lang tegenwoordig! Kijk, als ik ook op de bank zit, gaat zij altijd tegen mij aan liggen, dan wel, maar ik zit in de ochtend altijd te tikken op mijn eigen gewone stoel met een bakkie. ---------- Donderdagmorgen 19 november. Grappig hè van die herkenbare dingen die kennelijk bij veel mensen hetzelfde gaan! Ook Dick hoor ik regelmatig  verzuchten '*&^%$ nou heb ik het nodig en net weggegooid, godver ik moet ook gewoon helemaal niet naar jou luisteren . . . '. Vanmorgen zo lief, poppetje heeft minutenlang stil bij de schutting gezeten want er zat een merel, die ook maar bleef zitten, ik kon rustig dichtbij een foto maken want beide lieten zich niet storen! Vanmorgen lag ik op mijn snufferd in het bos, ik ging een onregelmatig paadje in en bleef met mijn voet achter een lange bramentak hangen, broek en jas helemaal smerig. Zo gek, je kijkt gelijk om je heen of iemand het gezien heeft, wat ik op zich ook weer komisch vind want als ik dit van iemand anders zou zien, zou je mij daarna bij elkaar moeten vegen, mits degene niet gewond is natuurlijk . . . helaas zie je dat dan weer pas later als je weer bijgekomen bent . . . Vanmorgen 2x Roos 'kwijt' geweest, ik loop gewoon door en vertrouw er op dat ik haar wel weer een keer tegen kom en dat was ook zo. Ik loop echt zo vaak andere routes, hoe is het mogelijk in een bos waar je al 27 jaar dagelijks loopt en elk paadje kent. Ook kwam ik die Ridgebacks weer tegen, een ras waar ik niet zo dol op ben, ook omdat zij voor andere honden best verwarrend 'te lezen' zijn vanwege die ridge op hun rug en is het net alsof zij met hun haar overeind aan komen! ---------- Woensdagmorgen 18 november. Ik geloof dat mijn krabbel van gisteren even een correctie behoeft Het is namelijk zo Agnes dat ik, Yvonne Kondo, echt nooit iets van Dick zelf zal weggooien maar . . . en nu komt het . . . let op het springen van de lintworm . . . Híj kijkt de dingen na die ik van mezelf weggooi en staat op zijn kop in de vuilniszak om dat na te kijken! Gisteren stond er hier in de gang een doos met troep van mij voor de kringloop en wat denk je? Heeft ie dat ook nagekeken zegt tegen mij 'ik denk dat je iets verkeerds hebt weggegooid', ik 'uh wat dan?' Staat hij met een lullig plastic hondenspeldje! Dus ja, de dingen liggen soms toch iets genuanceerder  en is het vaak niet wat het lijkt! En laten we het al helemaal niet over kleding hebben, uit het jaar nul, want 'ah dat staat je zo leuk' (20 jaar en 10 kg geleden dus) of  'jee zeg dat heb je bijna nooit aan gehad, ook zonde van het geld' Verder issie best te pruimen hoor! Ja en zo kan ik mijn krabbel wel vullen hoor, humor toch! ---------- Dinsdagmorgen 17 november. Vandaag heb ik mezelf een vrije dag beloofd en dat wil wat zeggen . . . De afgelopen dagen hebben wij hier veel opgeruimd, schoongemaakt en weggegooid én we zijn nog lang niet klaar. Al een aantal jaar liep/loop ik hier tegen aan maar vond geen gehoor bij mijn wederhelft die liever alles bewaart want stél dat. Soms ben ik best wel stoer en als hij voor een tijdje zijn hielen gelicht had cq heeft ging ik snel óf kasten opruimen en zo snel mogelijk de zooi in een doos en hup naar de kringloop of vuilstort! Het gekke is dat hij dat ook nooit gemerkt heeft, dat er iets miste, maar kennelijk ging of nou ja gaat er een knopje om en ziet hij ook wel in dat er eens iets moet gebeuren. Dat heet tegenwoordig 'ontspullen'. Emma vindt er niets aan als wij met dit soort klussen bezig zijn en zij wil in feite maar één ding; mam rustig op een stoel met een boek of laptop. Zij wordt er onrustig van en zie ik haar steeds overeind komen als zij een geluid hoort en dat vind ik zo sneu voor haar. Die Engelsen don't give a shit . . . blijven slapen zelfs als de wereld om hen heen in elkaar stort, het grote verschil hier tussen Gordon en Engels! Ik zeg expres 'hier' want uitzonderingen bevestigen de regel. Dus vandaag, lekker lezen en muziek luisteren! ---------- Maandagmorgen 16 november. Ja Til dat was zeker een gelukje dat Wendy haar mobiel vond en ook nog eens omdat zij het geluid meestal uit heeft als zij wandelt en nu toevallig niet omdat wij al met elkaar gebeld hadden! Zonder zo af en toe een gelukje vaart niemand wel toch? Gisteren kwam mij ter ore dat er een handgemeentje plaats gevonden heeft in het bos, eergisteren, tussen een man met hond en ruiter . . . Die man scheen behoorlijk uit zijn plaat gegaan te zijn vanwege die ruiter op het zandpad, ja ik kan mij daar uiteraard wel iets bij voorstellen . . . Het vervelende is alleen dat dit soort dingen nu breeduit uitgemeten wordt op social media. Met mijn akkevietje zo'n 2 jaar geleden volgens mij, had ik het gelijk aan mijn kant, heb ík het niet op FB gezet en die twee galbakmeiden hielden zich ook totaal rustig . . . Kijk, dat doe ik de volgende keer natuurlijk ook niet meer, maar echt uit mijn plaat gaan, nee dat is werkelijk niets voor mij tenzij . . . zij mijn honden iets aan zouden doen, dan heb ik echt geen natuurlijke remmingen meer! Met deze man zaterdag lag het ook ietsjes anders hij schijnt zijn bastaard herder op dat paard te hebben opgehitst en dat is natuurlijk ook weer zoiets. Je hoort het verhaal van één kant natuurlijk, nou niet helemaal want ik heb het verhaal van de ruiter gelezen, werd aan mij doorgestuurd en die man, die ik ken, heb ik gisteren gesproken. Nou nee ik heb hém niet gesproken maar hij mij, hij ging weer finaal uit zijn dakkie toen ik hem zei 'goh ik heb gehoord dat je gezocht wordt' . . . Hij was niet boos omdat ik dat zei maar hij beleefde het voorval kennelijk opnieuw en ook zijn verhaal was anders dan wat ik gelezen had. O jee, we wonen in een dorp hè en dan met dit soort acties sta je er toch gekleurd op! Meneer mag wel opletten want zijn hart heeft al 3x een kunstmatige opzouter moeten hebben, zijn bloeddruk is veel te hoog en ook zijn BMI is zorgwekkend. Hij werd zo boos, dat ik mijn ogen bijna niet van zijn hoofd kon afhouden want zijn grote onderkin zwabberde tegengesteld aan de beweging van zijn hoofd en ik voelde dat ik iets moest lachen daarom. Ach toch arme man. ---------- Zondagmorgen 15 november. Onderstaande was dus mijn krabbel van gisteren. Wendy en ik hadden samen gewandeld en plotseling kreeg zij het erg warm en gooide haar jas en sjaal af en toen moest het gebeurd zijn dachten wij. Ik was al even thuis, had hondjes verzorgd, koffie gedronken en begon aan mijn krabbel toen Wendy binnen kwam storten, wat zo kun je het wel noemen, temperamentvol als zij kan zijn (aardje naar haar vaartje haha). 'Mijn mobiel verloren!'en dat is voor haar zeker erg want het is haar 'werkmobiel', met alle nodige adressen, info en werkroosters etc er op. Zwetend kwam zij hier en had inmiddels al 3x heen en terug onze ronde gemaakt en geen telefoon, daarvoor was zij op stal geweest en ook daar geen mobiel.  Dit was echt KMP en heeft zij de mijne  mee genomen om nog een keer de ronde te maken en heeft 76 keer gebeld en ja hoor met succes, zij vond hem in de kant van het pad juist daar waar zij dus niet haar jas had uitgetrokken, maar gebukt was om Peukje (naam van haar hondje) even aan te halen! Daarna kwam zij mijn mobiel weer terug brengen en zoals dat met moeders en dochters gaat, zo veel stof om over te praten en zoveel opluchting dat maakte dat ik mijn krabbel voor gisteren maar heb laten zitten, dus vandaar. Zaterdagmorgen 14 november. De dag is gisteren goed verlopen en geen troubles hoor. -------------- Vrijdagmorgen 13 november. 'Getver' zei ik van morgen nog tegen Dick toen hij dit opmerkte. Gelukkig zijn wij totaal niet bijgelovig en is vrijdag de 13e net zo'n dag als anderen. Totdat ik vanmorgen op een smal bochtig paadje in het bos onverwachts een grote American Bulldog tegen kwam . . . nee, tóch een ongeluksdag? Aanlijnen had al geen zin meer en kon ik nog net Emma bij de halsband pakken en voor Roos en Laura was het 'God zegene de greep'. Het bleek een enorme verrassing, wat een lieverd zeg die grote loebas dit had ik dus echt nooit verwacht! Meneer had hem voor de zekerheid wel al gepakt en zei dat hij echt ontzettend lief is en dat bleek dus ook, totaal ontspannen, niet opdringerig en op geen enkele manier angstaanjagend, op zijn uiterlijk na dan. Zelfs Emma vond hem gewoon aardig. Twee Rhodesian Ridgebacks durfden niet bij onze meiden te komen, dankzij die AB en dat zijn toch echt geen lieverdjes die gelukkig maar weinig in het bos komen. Vlakbij de auto aangekomen hoorde ik zo'n nerveus hoog Belgische herder geblaf en zag ik dat het iemand was, die ook iedereen moet vermijden met 3 k** honden. Eigenaresse is ook altijd op haar hoede en ik had mijn hartelapjes al aangelijnd, en ging zij snel de andere kant op. Had ik op vrijdag de 13e mijn geluksdag soms offuhh moet ik de dag niet prijzen voor het avond is? ---------- Donderdagmorgen 12 november. Ik had anders verwacht maar de wandeling is helemaal droog verlopen! Toen ik gistermiddag bij het bos parkeerde kwam er vlak achter mij aan nog een auto. Ik was vlot, heb geen zin dat er mensen vlak achter mij lopen maar hoorde wel een enthousiaste stem die kennelijk een pupje bij zich had, grappig om te horen! Toen ik na een half uur terug kwam hoorde ik haar nog op dezelfde plaats en zag dat zij aan het oefenen was, pff al een half uur dus met een Cavalier King Charles Spaniel pup, van ik dacht een week of 10. Mijn honden mochten niet snuffelen aan dat hondje want anders kwamen de riemen door elkaar . . . nou ja ieder zijn ideetjes natuurlijk. Ik vroeg vriendelijk hoe oud het pupje was en bleek een half jaar te zijn, djiee dacht ik, wat een min puppie zeg. Gelijk viel mij iets op, het hondjes kneep oogjes steeds dicht, vooral het rechteroog en knipperde constant. Dan kun je als honden liefhebber echt niet anders dat voorzichtig zeggen dat ik dacht er iets met die oogjes was en mevrouw reageerde geprikkeld . . . Ja dan weet je gelijk waar je staat natuurlijk en was voor mij een reden om er juist wat dieper op in te gaan. Ik zei haar wat ik zag, zei er gelijk maar bij dat ik niet op de stoel van de da ga zitten, en mevrouw vond dat er niets aan de hand was, was haar nooit opgevallen, ja zij had wel vaak traanogen . . . Hoe kan dit nou? Ben je dan zo'n ongelofelijke nitwit en heb je je niet gerealiseerd wat voor problematisch ras je hebt aangeschaft? Ik liet haar eens kijken en vergelijken met de ogen van mijn honden, maar ik kon haar toch niet overtuigen. Het enige wat ik toen zei is dat zij tóch maar eens naar een dierenarts moest gaan want die oogjes zijn beslist niet ok. Ook vroeg ik of zij nog contact met de fokker had, 'nou nee, ik ga dan maar naar een dierenarts', nu maar hopen dat zij dit ook doet, ik ben benieuwd en hoop haar nog eens tegen te komen. Typisch een broodfokhondje. Heel sneu voor zo'n diertje, zeer pijnlijk. Volgens mij op zijn minst ingegroeide oogharen, distichiasis en dat moeilijke woord heb ik tegen dat dametje maar niet eens uitgesproken. Vraag ik mij tevens af of zij niet voor entingen bij een da geweest is want die zou dit toch ook zeker moeten zien? ---------- Woensdagmorgen 11 november. Ach zo leuk gisteren! Volgens mij had ik al eens geschreven dat ik iemand ken met Sheltiepupjes die mij gevraagd had of zij eens bij mij thuis mocht komen met haar 3 puppen, om te socialiseren met andere honden en ja . . . omdat zij mijn honden kent en weet dat zij ongelofelijk lief en aardig zijn! Dus daar was zij gistermiddag met 3 hummeltjes in een benchje. Benchje open en ja hoor Roos en Laura vonden het erg interessant en heel rustig en belangstellend lieten zij hen ook uit de bench kruipen, wat zij eigenlijk ook heel snel al deden. De kleintjes zagen en voelden dat er totaal geen gevaar bij was! Mijn god wat ben ík trots op mijn écht wel opgevoede honden (zegt zij onbescheiden), zo lief en vol begrip voor de kleintjes zonder dat zij ook maar één keer schrokken van die onbekende grote honden in een onbekende omgeving! De tolerantie van mijn meiden kent ook volgens mij geen grenzen en zelfs het speelgoed was geen item, alles was goed. Op een gegeven moment werden de kleintjes echt moe van al die nieuwe indrukken en gingen zij slapen onder een stoel, Laura ging er ook bij liggen slapen! Geen enkele keer hebben Roos en Laura wild gedaan, alles verliep rustig. Zelfs toen Dick binnen kwam en de spikkeltjes natuurlijk blij waren liepen ook die pups er rustig tussendoor, net alsof zij hier woonden! Emma had ik in de camper gezet, ik wilde haar dat jonge grut niet meer aan doen en dat was ook prima zo. Leuk hè! ---------- Dinsdagmorgen 10 november. We kijken terug op een paar fijne zonnige dagen, en niet aan het IJsselmeer natuurlijk maar het Markermeer. Het bleek uiteindelijk niet een gewone saaie rustige dijk te zijn maar er was wat (?)verkeer daar ook . . . Wij zaten dus zo'n meter of 20, ik kan niet schatten, bij het hek aan het eind van de dijk, toch genoeg om nog een paar personenauto's achter ons te parkeren. Vonden wij wel een ietwat vreemd, zoveel plaats vóór ons maar ja, NL is dicht bevolkt en niet alles is van ons. Het viel op dat het toch steeds mannen waren die niet uit hun auto kwamen, toen wij opeens zagen dat zij naar elkaar lonkten werd het duidelijk! Ow zit dat zo hier. Maakt ons verder niet uit, we hadden er geen last van en jeuk is lastig. In de middag gingen wij weer met de meiden de dijk op en neer, moeilijker kun je het daar niet maken, en wij langs een veel te dure Audi met een pigmentverwend stel liepen en ons oog werd getrakteerd op twee enorme grote ballonnen in die auto, wisten wij genoeg! Deze dijk wordt nog op heel andere manieren  gebruikt dan door twee babyboomers met hun hondjes in hun camper. Dit maakte evengoed niet dat wij hier niet genoten hebben en pas om 16.00 uur stoeltjes inklapten en de motor opdracht gaven om naar huis te rijden. Jaja we hebben écht een fijn weekend gehad met aardig wat onverwachte afleiding! ---------- Maandagmorgen 9 november, ergens buiten Almere op een strekdam aan het IJsselmeer en uiteraard met de camper! Nee hoor helemaal niets aan de hand maar geen tijd, nou zeg maar gewoon andere prioriteiten dan de krabbel tikken. Gebeurt mij niet vaak natuurlijk maar kleine uitleg. We hebben een heerlijk en vooral vreselijk gezellig weekend gehad en gingen na het ontbijt gistermorgen met Joke en Anne, was ook niet al te vroeg, want het was 's nachts toch laat geworden, ook nog met de meiden wandelen. En ja daarna nog een keer koffie drinken en toen vertrokken wij in de middag naar dit door ons van te voren al bekeken plekje met de camper. Prachtig, zo fijn, we zitten al een paar uur in de zon voor de camper met de meiden los om ons heen, totaal veilig aan het eind van deze strekdam, wat wil je nou nog meer? Wat zijn er toch een mooie plekjes om gewoon heerlijk rustig te overnachten, zelfs in NL! Veel mensen 'durven' dit niet en daar hebben wij nou totaal geen last van en wij vinden het toch echt het mooiste wat er is en gelukkig is niet iedereen hetzelfde! We hadden gisteravond zo'n prachtige zonsondergang en dat is zo genieten en ook nog eens omdat wij aan de hondjes zien dat zij dit ook heel fijn vinden, nou niet die zonsondergang natuurlijk, dat interesseert hen geen fluit. ---------- Zaterdagmorgen 7 november. Dit weer doet 'iets' met een mens, althans bij mij wel! Ik krijg hier positieve energie van en de wandelingen krijgen allemaal een extra slingertje, heerlijk! Gisteravond 'droomhuis gezocht' op tv, wat over een huis zoeken in Zweden ging. Een leuk stel mensen met een gezin en geloof ik wel 3 of 4 restaurants in NL, die naar Zweden willen verhuizen. Nou ik denk zo maar dat deze mensen zich gaan verkijken op het leven daar, het is in Dalarna en daar ligt toch aardig lang sneeuw en zijn de winters lang. Drie prachtige huizen bekeken, met een groot stuk grond voor hun paarden en eentje had echt de voorkeur. Volgens mij gaat het toch vies tegen vallen, het leven daar is zo rustig en met 3 puberende kinderen en komend uit de randstad mwaoh. Daarbij willen zij elke maand een week naar NL gaan om toch een oogje op de zaken te houden. Ik kan echt al zeggen, dat het heen en weer gereis pittig wordt, het is een end weg van NL. Hoor mij dit nou allemaal brabbelen . . . nu ik dit over lees kan ik maar één ding concluderen, IK BEN STIK JALOERS . . . zíj durven, wij niet. Maar goed, nuchter bekeken geloof ik dat ik toevallig in dit geval wel gelijk heb hoor, die mensen zijn 1x in Zweden in de zomervakantie geweest en dat is heel wat anders dan daar wonen. Ja dit onderwerp blijft 'jeuken' bij mij . . .    ---------- Vrijdagmorgen 6 november. Goh ik heb en weet niets te babbelen vandaag, volgens mij moeten wij weer eens op vakantie . . . Nou morgen een beetje dan, een weekendje met de camper op stap. Eerst een gezellig middagje/avondje met vrienden, jahaaaaa ik weet het, we blijven écht wel op afstand! Overnachten in ons eigen mobiele huisje, hmmmmmm heerlijk en zondag gaan we 'ergens' een stil camperplekje opzoeken. Kijk onderstaande heb ik nou ook regelmatig en vooral als ik commentaar heb op mijn medeweggebruikers en gelukkig kan ik thuis altijd mijn leuke grapje kwijt want Dick vindt dit heel apart en eigenlijk meestal ook leuk! ---------- Donderdagmorgen 5 november. Zo grappig, ik hoorde van een hondenboskennisje dat er een bever aan de buitenkant van het bos is! Kijk, dat is spekkie voor mn bekkie! Vanmorgen ben ik gaan kijken, en ja hoor, een gangetje vanaf het bos door het riet naar het water en in het stukje bos, zie je duidelijk de door een bever afgeknaagde stukken boom! En dan zeggen mensen dat het saai is om in 'de' polder te wonen! Kennisje heeft hem zelfs gezien en gefilmd, terwijl zij ook met haar hond (ouwetje al) daar liep. Zij hoorde tussen het riet gerommel, fototoestel paraat en ja hoor, een snel hoofdje boven water en weer weg, knap van haar gefilmd, meestal kun je ze niet betrappen! Ik vertel dit aan niemand door want ik wil niet dat het verstoord wordt en ook zij vertelt het niet door, een geheimpje tussen ons twee! Volgens mij lezen er niet veel mensen uit ons dorp mijn krabbel, en daarvan komen niet veel mensen op deze afgelegen plek in het bos én de mensen die ik ken die lezen, verstoren zeker niet! Hebben jullie gisteravond Eric Scherder gezien op tv? Hij heeft mij helemaal gelukkig gemaakt want volgens mij is het met de witte stof in mijn hersenen wel ok, ik wandel elke dag en ik lees haha Over lezen gesproken, gistermiddag kwam er nog een berichtje dat ik mijn bestellingen in de bieb kon ophalen en nu liggen er dus 11 boeken . . . ja zo kom ik de 14 dagen wel door hoor . . . Neehee uiteraard lees ik dit niet allemaal in 2 weken, maar voel mij heerlijk dat ik kan kiezen! Ook fijn dat wij nu een paar mooie herfstdagen beleven en de groetjes van 3 verwende mokkeltjes, thuis liggen op schaapjes en in de camper op rendieren . . . ---------- Woensdagmorgen 4 november. Shit dacht ik gisteren toen ik de  nieuwe maatregelen hoorde, bieb ook dicht. Ik heb nog maar 1 boek liggen en een stuk of 5 in bestelling, dus wist ik al wat ik vanmorgen na het wandelen ging doen. Hup naar de bieb in de grote stad om daar een voorraadje te halen, ik heb een groot abonnement en kan dus veel mee nemen, 7 stuks vond ik wel genoeg, en had er 10 uitgezocht maar bleek er al 3 gelezen te hebben, wat ik dus niet meer wist. Normaal bestel ik via internet en haal het op in de bieb Swifterbant, dit allemaal om de bieb hier te stimuleren, maar had nu geen andere keus. Hier is veel minder sortering in mijn categorie boeken dan in de grote stad, vandaar. Ja hoor Til ik heb het doorgegeven aan de Sheltie mevrouw, en uiteraard prima dat je het spreukje 'geleend' hebt, ik heb het ook van internet geplukt en vind Rumag vaak zulke leuke en rake uitspraken hebben! ---------- Dinsdagmorgen 3 november. Dit temperatuurtje gaat er weer wat op lijken, lekker zonnetje en leuke mensen gesproken in het bos. Twee serieuze 'kleine' fokkers en dan hoor ik weer eens waar het vaak over gaat vandaag de dag o.a. met fokken. Realiseer mij dat ook dát vroegâh aardiger was allemaal, iedereen denkt alles te weten en vooral hoe een ander het moet doen want zij doen het namelijk hélemáál niet goed . . . Heeft absoluut geen betrekking op de mensen die ik vanmorgen gesproken heb hoor, dat is wel mijn categorie! Zeker social media, internet en al die ongein maken het niet leuker! Mijn ouders, destijds vooruitstrevende zeer serieuze fokkers van Whippets hadden het er toen ook al over en als zij nu plotseling weer tot leven zouden komen, weten zij niet wat zij zouden horen en meemaken. Geef mijn portie maar aan fikkie, en dat 'gezellige' wereldje van afgunst, roddel en geld is niets voor mij. Ik weet ook zeker dat dat niet alleen geldt voor honden fokken, maar ook andere dieren en niet te vergeten de gewone sport, ook dat draait allemaal om prestaties en geld! Mij is gevraagd of zij volgende week met haar 3 Sheltie puppen thuis mag komen voor socialisatie met andere honden, nou dat vind ik echt hartstikke leuk enuh eerlijk gezegd voel ik mij wel wat gestreeld hoor, want zo staan mijn honden bekend: alleen maar lief! ---------- Maandagmorgen 2 november. Jeetje wat had ik het warm met wandelen zeg, is voor ons ook al maanden geleden, volgens mij in augustus toen wij op vakantie gingen, dat wij zo'n hoge temperatuur hadden! Vanaf vanmorgen 7 uur staat hier de tuindeur al wijd open, nou ja zeg en dat in november. Ik raak niet uitgekeken op het in de wind waaien van al die bladeren, grote groepen zag ik in het bos en ook op straat voorbij razen, vroeger gingen mijn honden daar achter aan maar helaas doen zij dat niet meer, kennelijk alleen voor jeugdige honden geschikt. In het bos sprak ik een man die vreselijk baalde van al die bladeren in zijn tuin, ik zeg dan maar niets. Gisteravond hebben wij een 25 jaar oude aflevering van de Zweedse detective Wallander gekeken, het was alsof het in een ander tijdperk speelde, alles zo anders en dan zie je goed hoe dingen veranderen in een relatief korte tijd. Ik geniet alweer zo van deze tijd, lekker vroeg donker, eten met kaarsen en 's avonds knus samen met de hondjes op de bank (blij dat wij zo'n grote bank hebben!) serietje kijken! O ja weer een boekentip, ik heb hem nu bijna uit maar is ook weer zo boeiend, en uiteraard ook 'waar gebeurd', Yvonne houdt niet van sprookjes, grappig want als kind ook al niet! Het boek heet 'moeders lichaam' en is geschreven door Joris van Casteren. Persoonlijk vind ik de titel wat onsmakelijk klinken en het ís ook onsmakelijk want de zoon van die vrouw heeft het lichaam van zijn dode moeder nog ruim twee jaar in een kist in zijn huis gehouden. En op het eerste gezicht denk je dat die man gestoord is, en een beetje is dat natuurlijk ook zo, maar als je het boek leest krijg je nog begrip ook voor die man, niet voor het strafbare feit wat hij dus pleegde maar wel hoe zijn gedachtegang is ontstaan.   Het is allemaal eigenlijk kort geleden gebeurd want die vrouw overleed in 2013. Goh dit alles heeft niets met honden te maken natuurlijk maar is volgens mij wel wetenswaardig want ik weet dat er hier net van die leesbollen als ik mee lezen! ---------- Zondagmorgen 1 november. Pff alweer november zeg, wat gaat de tijd toch snel! Hoe het bij jullie is weet ik niet maar hier is al redelijk vaak vuurwerk te horen en de knallen zijn niet zo zuinig ook. Ook is bekend hoe verschrikkelijk ik hier van baal, Emma vindt het nu ook heel naar en dat vind ik dan nog het allerergste. Ik hoorde gisteren dat er in het bos ook jongens met vuurwerk bezig waren en . . . die werden bij de uitgang opgewacht door de politie! Vier jongens van 13 t/m 16 jaar, allemaal een rugzak vol met verboden vuurwerk! Uh hoe zit dat nou toch met die ouders? Weten die niet wat hun kinderen uitspoken en hoe komen die gozertjes in godsnaam aan het geld om die zooi te betalen? Daarbij is het allemaal internet troep en dat wordt dan toch ook thuis bezorgd! Nou ik begrijp tegenwoordig al heel veel niet meer wat er gebeurt in NL en daar buiten dus verwonder ik mij er maar niet meer over. Althans ik doe mijn best om het te negeren. Of ben ik nou toch op een leeftijd gekomen van 'vroeger was alles beter?'. Kijk, ik ben realistisch genoeg om te weten dat er uiteraard dingen veranderen, niets blijft zoals het is, maar er is zoveel ongrijpbaars aan de hand en ik weet zeker dat ik, en ook onze kinderen een veel veiligere en zorgelozere jeugd gehad hebben. Persoonlijk hoeven wij niet te mopperen want ook onze kleinkinderen hebben en doen het daarbij ook zonder uitzondering alle vier heel goed, allemaal fijne mensen die nu al hun verantwoordelijkheid kennen, maar wat leven zij in een totaal andere wereld. Nee mijn wereld is het niet meer en vandaar dat wij ons zo graag terug trekken in de natuur, met onze eigen hondjes. Dit is even mijn persoonlijke keek op de week . . . ----------  Zaterdagmorgen 31 oktober. Halloween? Goh nee ook al niet aan mij besteed, wel jammer dat er geen St. Maarten is, dat vind ik altijd wel grappig met die kleine zingende schuchtere kindertjes, met van die trotse ouders op een afstandje! Ook deze week geen camperweekendje, wel volgende week als het goed is. Eerst maar afwachten wat ome Mark dinsdag zegt. Wat een gek jaar is 2020, want aparte kerstdagen zullen het ook zijn lijkt mij. Vakantieplannen voor volgend jaar, geen idee, alles is onzeker en ik denk dat mensen dit wel onder druk zet, het is niet anders. Ik moest echt lachen MarijkeO want ook jij bent volgens mij geen echte huisvrouw en bent ook véél liever lekker buiten waar de vogeltjes fluiten, al of niet met verrekijker! Maar ja soms moet je iets wat niet leuk is en uiteindelijk valt het allemaal toch wel mee en nu ik zie dat mijn postbusje, weer keurig aluminiumkleur zonder vogelpoep, aan het huis, mij weer toe lacht, geeft mij dit toch een goed gevoel . . . Trouwens wij hebben sowieso een beetje opruimerig gevoel en dat mag bij Dick wel in de krant hoor, dat is een verzamelaar! Hier moet ik ook niet al te vaak iets over zeggen want dan kan het zo maar afgelopen zijn . . . Maar goed, ik wil echt ontspullen . . . Ik heb al eens meer gezegd dat ik hier een rubriekje wil maken van, voor ons overtollig spul, wat ik wil weggeven of verkopen. Het komt er maar niet van en ergens voel ik ook een remming. Er zijn nogal wat hondenspulletjes die ongebruikt op de zolder zich liggen te vervelen. En ja ik weet het nu toch écht zeker, bij ons geen puppen meer, ik heb er vrede mee en heb ik nog een prachtige SPAT werpkist en veel van dit soort aanverwante dingetjes. MP is natuurlijk ook een goede optie. ---------- Vrijdagmorgen 30 oktober. Gisteren weer een paar gezellige uurtjes gehad en ow wat is het moeilijk om afstand van geliefde vrienden te houden, maar we hebben bewust ons best gedaan. Grappig dat vriendin mij over probeert te halen tot het maken van 'diamand paintings' wat eigenlijk echt niets voor mij is haha! Ik kreeg van haar twee kleine werkjes om te maken, als opvulling voor lege uurtjes . . . Tuurlijk weet zij helemaal wat voor leven ik leid en dat ik mijn 'overuurtjes' meestal gebruik voor mijn boeken, maar ja ik moet toch ook eens wat anders proberen vindt zij! Gistermorgen had ik die werkjes nog niet en heb ik mij, ach ja voor het eerst sinds jaren weer eens bezig gehouden met de 'buitenboel' en ik schaamde mij kapot. Mijn god wat zag het er uit zeg! Ik zag het al maandenlang dat dit eigenlijk niet kon maar ja geen zin hè en geen tijd . . . Eerlijk gezegd geeft het mij tot nu toe wel een bevredigend gevoel, alles schoon. De honden vonden het maar niks en dachten eerst dat er een vreemde voor het raam verscheen met een rare lap in haar hand, mij zien ze niet zo vaak door het raam en zeker niet met een zemelap (gek woord zeg). . . Wat bezielt mij eigenlijk, ik heb namelijk van de week ook al de auto door de wasstraat getrokken, wel fijn dat ik dan kan blijven zitten, radiootje aan en de machines doen hun werk! Zou ik voor thuis eigenlijk ook wel willen. ---------- Donderdagmorgen 29 oktober. Vanmorgen 2x een irritante aanstormende DH tegen gekomen.  'Nee hoor hij doet niets' en 'o jij bent het en bij jouw honden kan ik hem wel loslaten' . . . Ben ik nou zo'n watje, ben ik nou een schijtebroek, ben ik nou zó conflictvermijdend? Nou ik denk gewoon simpelweg dat ik al die eigenschappen heb. Ben ik daar happy mee? NEE DUS.  Heb ik nog hoop om mezelf assertiviteit aan te leren? NEE DUS. Ergo, het is kennelijk te laat om echt assertief te zijn en zal ik er voor de rest van mijn leven mee moeten om gaan, hoe lastig ook, tenzij ik eens mijn mond open trek. Gaat dus niet gebeuren. Goed, verder lekker gewandeld hoor, mooi buiten, herfstkleuren met de zon. En ja net als jij Cilia, aan één kant maak ik mij zorgen over dat coronageneuzel en aan de andere kant weet ik ook niet hoe het dan wel opgelost moet worden en kunnen we alleen maar hopen op een spoedig vaccin. Een totale lockdown in Frankrijk, ik las het en ik denk zo maar dat wij er hier ook niet ver van af zijn, ook Flevoland is inmiddels donkerrood gekleurd . . . We kunnen nog wel steeds naar Zweden . . . dat land is nog geel, minus Uppsala, en was ik niet van plan om daar naar toe te gaan.  Één kilometer van je huis vandaan, grote goden dat zou betekenen dat ik de honden in de wijk moet uitlaten . . . en echt waar, dát ga ik dus echt niet doen! Afwachten maar. Vanmiddag komen er vrienden een koppie soep eten en jahaaaa we houden afstand hoor (en ik mis de knuffels zo) en ben ik bang dat wij elkaar voorlopig alleen nog buiten zullen ontmoeten . . . Onze zoon wil buiten bij zijn huis al een soort overkapping maken met een houtkachel zodat wij evengoed kunnen komen . . . Ahh das lief toch! Ik lees alweer zo'n goed boek, een eyeopener, namelijk 'de langste adem', van Arielle Veerman, zij is de ex van Joost Zwagerman die in 2015 een eind aan zijn leven gemaakt heeft. ----------  Woensdagmorgen 28 oktober. Heerlijke herfstronde gemaakt en aardige honden tegen gekomen. Honden die willen spelen en rauzen, waar ik niet echt dol op ben maar poppetje vindt dit kicken. Van mij mag zij dit maar korte tijd en als ik zeg STOP KLAAR, komt zij gelijk naar mij toe en kan ik haar aanlijnen, dat is toch zo fijn! Grappig dat zij toch voor dit soort activiteiten een jachthond of kruising jachthond dit maal, opzoekt, kennelijk stralen die toch iets positiefs uit voor haar. Wij hebben het nog vaak tegen elkaar over wat er met haar gebeurd is met die heupen en dat zij is zoals zij is, nooit maar dan ook nooit ondervindt zij er hinder van, ook niet na een beste wandeling zoals tijdens de vakantie, op best moeilijk begaanbare paden. Natuurlijk zorgen wij er dan voor dat het een, voor haar 'verantwoorde' wandeling is en voor de zekerheid krijgt zij dan ook altijd een kleine extra dosis pijnstilling op de minimale dosis die zij elke dag krijgt. Zij moet een zg spiegel houden in haar bloed. Maar aan haar zelf merk je totaal niets en we hebben haar toch zien scheuren en als de dronefilmpjes klaar zijn en ik ze op youtube zet, geef ik wel een seintje en kun je haar zien rennen, prachtig! Ha gelukkig waren anderen ook niet positief over dat programma met dat stuk onbenul, daar ben ik blij om Til! Nou Tineke wat let jullie als pensionado's om de caravan eens naar het noorden te sturen achter die Peugeot aan, hup, óp naar de prinsessentaarten! Mwaoh alleen daar om zou je al die kant op willen . . . ---------- Dinsdagmorgen 27 oktober. Vorige week heb ik de epiloog (reissite) nog aan gepast omdat ik bij de kleine opsomming een feitje vergeten was en dat is dat wij in die 9 weken ook 9 prinsessentaarten hebben gegeten! Ohhh dat moeten we bezuren nu en samen met al die bbq's en worsten hebben zij hun vetsporen nagelaten, dus beiden zijn we aan het minderen. En wat zijn nou die Überlekkere prinsessentaarten? Ik heb een leuk schemaatje gevonden hoe die in elkaar gedraaid zijn en zal ik zo hier neer zetten. Voor de hondjes verandert er tijdens de vakanties niets qua voeding, ik heb werkelijk alles voor hen mee t/m kluifjes en 'naar bed gaan' lekkertjes aan toe! Gisteravond heb ik een hondenprogrammaatje gekeken op programma gemist, het was de dag er voor uitgezonden op NPO3 en heet 3lab. Grote goden zeg, die instructeur was uit grof hout gebeiteld, wat zijn houding betrof en ook zijn woordenschat. Ik kan maar één ding hopen en dat is dat mensen zijn opvoedingstechnieken niet serieus nemen en ook niet denken dat je met op die manier je hond opvoeden veel zal bereiken, jaha agressie! Tss wat een stomme vent zeg en hij kwam zelfs bij iemand thuis, voor advies! Er klopte werkelijk geen hout van wat hij, en het gebrabbel van zijn assistenten deden. HELP wildgroei onder zelfbenoemde gedragstherapeuten voor honden! Dit zul je op elk vlak hebben, maar ja dit is toevallig wel mijn heilige gebiedje!     ----------  Maandagmorgen 26 oktober. Latertje vandaag, eerst wat anders te doen. Gisteren een rustige thuisdag gehad, niet met de camper weg want wij dachten dat het weer niet echt fijn was. Ja bij nader inzien hadden we makkelijk weg kunnen gaan, maar goed, we beslisten anders, volgende weekend maar weer. We hebben ons prima vermaakt, Dick is met de dronefilmpjes van de vakantie bezig en ik heb weer een aantal uiterst goede boeken. Op dit moment lees ik 'confettiregen' van Splinter (zachtjes gezegd wel een aparte naam haha) Chabot, echt een aanrader! Die jongen heeft de schrijfgenen van zijn vader, prachtig boek. Verder heb ik echt niets bijzonders te vertellen, het is misschien ook wel eens goed, om wat saaier te leven een tijdje. Ik weet eigenlijk niet waar het goed voor is maar dat prent ik mezelf dan maar in! Wel moet ik broodnodig deze site ook weer eens updaten, maar dan moeten die mensen niet van die goede boeken schrijven . . . Ja Peter het blijft moeilijk hoor die situatie met smokie, ik heb geen zin in een confrontatie wat het naar mijn gevoel dan toch kan gaan worden, bij verstokte rokers is dit natuurlijk ook wel een gevoelig item (snap ik). ---------- Zondagmorgen 25 oktober. Gisteravond, we lagen een uurtje in bed en toen, gigantische klappen, een vuurzee . . . Mijn god, niet normaal zeg, het was alsof het oorlog was, althans zo stel ik mij oorlog voor. De klappen waren zo enorm hard, zo heb ik het nog nooit gehoord, het was al vuurwerk. Uiteraard gingen wij kijken waar het vandaan kwam en ja hoor een stuk verderop is, achter een rij huizen achter ons, is een asorijtje. Onvoorstelbaar. Nu al? Enuh klappen zijn toch verboden? Niet moeilijk om te raden, gewoon illegaal zwaar vuurwerk, dat belooft wat voor oud en nieuw . . . Godzijdank hebben wij al een plaatsje in Lottum besproken voor die tijd . . . Willen ons eigenlijk liever afzonderen op een mooi plekje op de heide in Duitsland maar we geloven niet dat nog doorgang gaat vinden met die coronaoplevingen. Ik heb heel even gewacht tot de klappen voorbij waren, ging rustig naar beneden en daar stond zij, mijn grote schat, hoorde mij totaal niet aan komen, achterbeentjes uit elkaar, staartje tegen de buik, starend naar de tuindeur, daar waar de harde klappen te horen en de vuurzee te zien waren. Mijn hart brak en mijn verstand won het gelukkig. Ik gaf haar een zacht tikje om te laten zien dat ik er was en zij werd direct blij. Ben gewoon met een boek op de bank gaan zitten, lamp aan, plaid over mijn benen en Emma kroop lekker bij mij. Zo heb ik ongeveer 3 kwartier zitten lezen totdat ik zag dat de schrik echt helemaal weg was bij haar. En Roos en Laura? Ach die liggen bij ons op de slaapkamer daar heb ik niet eens naar gekeken, die ondergaan dit soort dingen zonder met hun ogen te knipperen. Emma 'vroeger' ook maar naarmate zij slechter hoort, is zij toch in dit opzicht wat onzekerder geworden en haar aanhankelijkheid naar mij des te groter. En ik voldoe graag aan haar behoeftes, zonder paniekerig of troostend te doen. ---------- Zaterdagmorgen 24 oktober. Ja dus jullie,Til en Annemarie, hebben dezelfde ervaring met de vachtverzorging van oudere honden! Het kan best zijn dat de huid gevoeliger is hoor, geen idee, maar kan ook zijn, 'laat mij nou lekker met rust'. Ik heb hier wel eens meer verteld over het rookgedrag van onze buurvrouw, nou inmiddels heeft zij het jong geworpen en heb ik zelfs vanuit het noorden nog een felicitatiekaartje gestuurd, maar ook niet meer dan dat. Gistermiddag, heerlijk zonnetje, even een uurtje buiten zitten . . . dat had ik gedacht, smokie was ook thuis en is in dat uur 4x buiten gekomen om te roken, niet normaal. Kijk, dat zij rookt zal mij een worst zijn, leven en laten leven, maar moet ík hier last van hebben? Vanmorgen 7 uur, als ik beneden kom zet ik altijd gelijk de tuindeuren een half uurtje open, dat vind ik lekker om de kamer weer vol frisse lucht te hebben. Dat deed ik dus vanmorgen ook en ja hoor, de sigarettenrook dreef de kamer in, dus deur maar weer dicht. Net kom ik thuis van wandelen en dacht nou dan de deur nu maar even open en . . . ja hoor alweer zat smokie te paffen! Ik heb hier toch zo grondig de pest in, en ik kalk dit nu neer omdat ik vol van ergernis zit. Wat moeten we hier nou mee? Zij paft in haar eigen tuin dus vind ik dat best moeilijk om iets van te zeggen, daarbij spreek ik haar echt nooit en heb haar ook nog nooit gesproken in die twee jaar! Volgens haar man wil zij geen contact met buren, dus ook aan de andere kant niet en het ligt niet aan ons. 'Nou lekker wijf heb je' schoot zo maar uit mijn mond . . . hij moest er om lachen, gelukkig. Maar één ding, als er problemen zijn van wat voor aard dan ook, wij zijn niet thuis. Smokie werkt in de zorg en als ik haar voor de telefoon of met een sporadische iemand op bezoek, hoor praten, zit zij niet om stof verlegen, wat een maf mens is het toch. Zij maakt eerlijk gezegd wel, dat verhuisideetjes opborrelen. Jammer want ik vind dat ik in mijn leven nog nooit zo'n fijn huis als dit heb gehad, het is altijd mijn vakantiewoning, maar goed, het schijnt ook dat je oude bomen niet moet verplanten dus zal er toch een gesprek moeten gaan komen, linksom of rechtsom. Dit was geen praatje hond maar praatje privé en dat komt omdat het mij op dit moment dan ook zeer hoog zit. ---------- Vrijdagmorgen 23 oktober. Zo weer geregeld hè, de juiste dag en datum! Net lekker gewandeld, had afgesproken met N., hoewel niemand volgens mij van jullie haar kent heb ik geen toestemming aan haar gevraagd om haar naam te noemen en ja je moet tegenwoordig kennelijk erg opletten wat je schrijft. Ik dacht eigenlijk dat wij persvrijheid hebben maar in het eggie zit dat toch iets genuanceerder in elkaar geloof ik. Momenteel heb ik toch wat moeite met de wereld, er is zoveel in elkaar gestort door corona, niet te geloven! Kijk ik alleen even in het hondenwereldje, geen shows meer en ik sprak een kleine fokker van rashonden die het ook moeilijk vindt, je kunt nu niet je benodigde kwalificaties halen. Voor sommige is dit misschien stiekem wel een voordeeltje maar voor de serieuze kynoloog cq fokker toch wel een item. Maar goed, in het licht bezien van de hele economie zijn dat uiteraard peanuts, maar iedereen bekijkt het toch vanuit zijn eigen, misschien wel kleine, wereldje. Nu niets meer te vertellen want nu moet ik zelf naar de trimster en ik zal niet in slaap vallen op de stoel. ---------- Donderdagmorgen 22 oktober. Nou mooi weer zeg, ik zie de camper alweer springen achter . . . helemaal schoon staat ie te wachten. Geen idee nog wat wij gaan doen het weekend, misschien wel gewoon thuis blijven. Vanmorgen weer gewandeld met Wendy en wat leuke mensen gesproken in het bos en dat is dan natuurlijk weer het fijne van thuis zijn, toch ook leuk . . . (hoor mij dit nu zeggen) Ik heb kennelijk een heel goed humeur en begin thuis weer wat te wennen . . . nou laat ik zeggen, en dat kan Dick beamen, ik heb eigenlijk nooit een slecht humeur, kan wel eens ergens de pest over in hebben, maar sacherijnig ben ik gelukkig nooit. En dan onze Emmaatje, klitten er uit geknipt en zij heeft nu een kort broekje en dat staat haar schattig, een beetje puppig eigenlijk! Volgens mij is dat nog nooit gebeurd dat ik klitten er uit moest knippen, zo ver laat ik het nooit komen. Zo zie je maar wat een vrijbuiterig leven wij een aantal maanden gehad hebben, dit soort dingen, zoals vachtonderhoud, komt dan op de laatste plaats, je gelooft het allemaal wel. Dit gaat mij dus niet meer gebeuren. Roos en Laura hebben een ander soort vacht en klitten minder, maar goed daar heb ik ook nog wel een uurtje werk aan. Met Emma komt ook eigenlijk doordat zij trimmen absoluut niet leuk meer vindt en dat was een paar jaar terug nog heel anders, toen sliep zij gewoon op de trimtafel. Er is helemaal niets gebeurd, nooit ergens in geknipt of zo maar tóch en datzelfde had destijds onze Julia. Die heb ik de laatste paar jaar van haar leven netjes laten scheren om de 3 maanden en dat zag er altijd verzorgd uit, wel gewoon met keurige franjes, dus niet te zien dat zij geschoren was. Maar dat wil ik met Emma niet, die heeft van haarzelf gewoon een mooie vacht en vind ik zonde, maar vereist dus toch wat meer van mezelf! ---------- Woensdagmorgen 21 oktober. Net realiseerde ik mij dat het voor ons dit keer wel een heel lange herfst is! In het noorden begint de herfst echt duidelijk eerder en toen wij weggingen liep het al praktisch  op zijn eind, enorm genoten van die vele kleurschakeringen! Kwamen wij hier terug en zie je dat het hier later herfst is en de bomen nog vol met bladeren hangen, zelfs vaak nog groen! Nou zal dit ook niet lang meer duren want volgens mij is nu echt de herfst begonnen, hoewel het zweet over mijn rug liep vanmorgen. Het bleek ook sinds wij terug zijn, dat wij veel te dikke kleding droegen, alsof het al winter was, maar ja, het was in het noorden ook veel kouder en kennelijk went dat dan ook. Het thermo ondergoed, goed gebruikt deze vakantie, ligt alweer gewassen in de kast en ik kan mij van vorige winter ook niet herinneren dat ik dat gedragen heb, tja was het maar waar . . . Wel vind ik het snelle donker zijn weer heerlijk en dat weten jullie ook, kaarsjes weer aan en verwarming is voor ons nog niet echt noodzakelijk, onze persoonlijke thermostaat is nog wat van slag! Aan de honden merk ik duidelijk dat zij het hier in het bos (ook!) maar saai vinden, zij zijn véél minder actief, véél minder oplettend en doen hun loopje met af en toe een rennetje. Poppetje is niet meer uit beeld en hoewel dit voor mijn geest rustig is vind ik het jammer voor háár geest, zij heeft minder plezier. Het is ook altijd zo leuk en voor de mens bevredigend, dat als wij met de camper ergens aan komen, zij stik nieuwsgierig zijn naar weer een andere omgeving, honden zijn hier dus wel duidelijk mee bezig! Vandaag gaat de eerste op de trimtafel en het is echt waar, zij hebben behoorlijke klitten in hun vacht, zo op het oog zien zij er best aardig uit maar ow als je met je handen door hun broekjes woelt, dat ga ik er met kammen niet uit krijgen dus daar gaat op een forse manier de schaar aan te pas komen. Het groeit vanzelf wel weer aan . . . ---------- Dinsdagmorgen 20 oktober. Zo de eerste reeën alweer gezien in ons bos, goh ja des te meer realiseer ik mij weer de grootsheid van de natuur in het noorden en ons drukbevolkte, vol bebouwde land, en overal mensen tegen komen. De paden langs de greppels zijn gemaaid en juist daar zag ik er twee lopen, poppetje ook. Maar dat vindt zij geen interessante dieren meer, ziet en ruikt hen zoveel, dat beschouwt zij volgens mij net als honden, die alleen niet blijven staan om even te snuffelen! Gisteren voor het eerst de hondenbedden uit de camper gewassen en heb ik eerst laten voorweken in de Biotex . . . nou ik wil niet veel zeggen, maar het was wel lichtelijk nodig! Alle wassen zijn gedraaid en veel ligt alweer in de kast. Camper is ook bijna klaar en staat op de volgende trip te wachten en dat zullen voorlopig wel weekendjes zijn. Ha Rinus, wat leuk om je hier eens te zien, ja uiteraard weet ik dat je altijd mijn hersenspinsels leest, dat wel! Wij hopen ook dat Emma nog lang mee zal gaan en zoals zij nu is hebben we goede hoop, ik ben erg gerustgesteld door die foto's van haar buik en gezien dat het er allemaal heel goed uit ziet. Zij 'toont' ook nog totaal niet oud, haar enthousiasme, haar drive om mee te gaan, we zijn er zo blij mee. Stiekem denk ik dat het ook te maken met het feit dat wij denken, maar het eigenlijk niet hardop durven/willen zeggen, dat zij onze laatste Gordon zal zijn . . . En echt waar, het grijpt ons af en toe zó bij de strot, dat wil je niet weten. Het eeuwige dilemma, de strijd tussen hart en verstand en ook jij weet daar alles van. Maar goed, voorlopig genieten wij nog heel erg van haar, zij is écht ons hartelapje! Dan dilemma 2. Ja Cilia een 2e huisje in Zweden is inderdaad wel een optie maar heeft ook echt nadelen. Het punt vinden wij, dat het sowieso een end rijden is voor een tweede huisje, wij het camperen heel fijn vinden, en dan is het altijd een keuze maken, ben je in je huisje, dan staat de camper stil en andersom. Ik weet dit omdat onze vrienden Joke en Anne met hetzelfde zitten en zij hebben wél een huisje in Zweden en een camper hoor ik dit ook. Schaar het onder de noemer 'een luxeprobleem', want dat is het natuurlijk wel. Kijk, ik zou het liefst daar bijvoorbeeld nog een jaar of 10 gewoon wonen en daarna terug naar NL voor onze ouwe dag. Het is ook niet dat Dick bijvoorbeeld niet wil hoor, want als ik vandaag zeg, ja we gaan, dan trek ik hem zo mee, maar ik vind het zo'n grote beslissing, en niemand kan mij adviseren en eerlijk gezegd wíl ik ook geen advies haha Maar ik maak van mijn hart geen moordkuil dus als er ontwikkelingen zijn lezen jullie dat hier . . . never a dull moment . . . Enuhh GTST is er niets bij hè Tineke! En maar balanceren tussen hart en verstand . . . ---------- Maandagmorgen 19 oktober. Niet veel meer te vertellen dan dat ik met de hondjes ben weg geweest, boodschapjes gedaan op dit stille tijdstip, en Dick staat de camper te soppen aan de buitenkant, de binnenkant doe ik meestal behalve het stofzuigen. Gisteren een aanklungel dagje, met was gevuld en nog wat meer kleine dingen die je de hele dag bezig houden. Omdat wij Scandinavië zo missen hebben we gisterenavond een antieke Wallander uit 2005 gekeken . . . En weer hebben we net onder het genot van een bakkie overlegd of wij hier alles zullen verkopen en alsnog naar Zweden verhuizen. Maar ja, alles heeft zijn voor- en nadeel natuurlijk, en we kunnen soms heel stoer overkomen maar zijn het eigenlijk helemaal niet! We komen niet uit deze discussie, het grote punt is dat wij ons zo thuis voelen in die natuur en de stilte maar ja de kinderen hè . . . En dat natuurlijk niet alleen, maar je wordt wel steeds ouder en nu kun je alles nog zelf en ben je samen, en als ik al liever een NL dierenarts heb hoe gaat dan dan als we zelf iets gaan mankeren, geen woord Zweeds spreken, het wel aardig kunnen ontcijferen, maar daar heb je ook geen drol aan. Kortom, we zijn gewoon veel te laat met deze beslissing en hebben spijt als haren op ons hoofd dat wij niet eerder die stap genomen hebben. Zo dat is dat. Jeetje Tineke, is het zo erg met ons, hebben we zelf geen erg in, zo zijn wij altijd al geweest, vaak impulsief, regelmatig op het naïeve af en dan ook zelf op de blaren moeten zitten. Onze omgeving is die stunten wel gewend, zien het hoofdschuddend aan en we komen ook altijd overal weer uit! Gisteren heb ik een epiloog over de vakantie geschreven en als het je iets interesseert kun je HIERRRRRRR klikken. ---------- Zondagmorgen 18 oktober. Ja daar zijn we weer. Gistermiddag een uur of 2 weer thuis gekomen en ja dat is even wennen, hoewel het groter klinkt dan het is want je rolt zo weer je vaste gewoontes in. Niet dat we dat fijn vinden, want eerlijk is eerlijk, we vinden het gewoon echt absoluut hélemaal niet leuk. Ik weet nog wel eens  dat ik een keer huilde op vakantie dat wij ook in het hoge noorden zaten en ik graag terug wilde, maar dat had een andere reden. Dat was begin juni, we bevonden ons in dat vermaledijde maffe kerstdorp in Finland in Rovaniemi, in de winter met sneeuw best leuk hoor, maar toen stik heet en het barstte van de muggen . . . Toen was ik er echt helemaal klaar mee en zijn we aan de terugtocht begonnen, wel rustig aan maar langs de snelste weg, dat wel. Dick is nu aan het nakijken en uitrekenen hoeveel kilometers, hoeveel brandstof en nog meer van dit soort dingen die ik in de epiloog wil neerzetten. Maar goed, de eerste wandeling met Wendy heb ik er gistermiddag ook alweer opzitten, en uiteraard dat is ook weer leuk! Vanmorgen ook weer de gebruikelijke ronde en poppie is duidelijk tammer en is het minder spannend dan dat wij in die wildrijke gebieden hebben mee gemaakt met haar, wel wat rustiger voor mijn geest hoor. Gisteravond weer eens De Mol gekeken, lekker ontspannen voor de doos hangen, hondjes geplakt bij mij op de bank dat gebeurt in de camper echt zelden, nou tv kijken dus. Dit jaar voor het eerst een grote tv en grote schotel, ik lieg want we hadden dat in de vorige camper ook, toen een kleinere tv en een kleinere  schotel dus ook een minder ver bereik. Met dit spul bereik je gewoon het noordelijkste deel van Europa  maar hebben we zeer weinig gebruikt, je vergeet dat kennelijk gewoon, wel af en toe een cd, maar meestal lagen wij om voor 10 uur al in bed . . . ach ja je wordt toch ouder hè.! De honden leken wel blij weer thuis te zijn, althans er werd door huis en tuin gerend en Emma was maar steeds bang dat zij iets zou missen, niet echt bang natuurlijk maar verwachtte door dat heen en weer geloop naar de camper dat wij weer zouden vertrekken, zij bezweek mij niet! Nu wachten de blèhhhhh dingen, de zooi opruimen, dat is goed te zien na 9 weken bivakkeren in deze kleine ruimte met twee personen die het niet zo nauw nemen en 3 honden. En de prinsessentaarten en de vele bbq's met braadworsten eisen zijn tol . . . offuhhh? ---------- Zaterdagmorgen 15 augustus. Ik begin met iets wat nog elke dag minstens 1x door ons heen gaat en dat is het verlies van onze schoonzoon Remko, vandaag precies alweer 8 jaar geleden. Denk niet dat wij treurig (soms wel) zijn want de gedachten aan hem zijn echt meestal leuke en mooie herinneringen en uiteraard vreselijk dat hij veel te jong overleden is. Dit zeg ik niet zo maar want ook Wendy zelf denkt er zo over, het is een man die zoveel indruk op ons gemaakt heeft, kennelijk juist door zijn enorme bescheidenheid en zo passend bij Wendy en in ons gezin. Net lekker gewandeld en een paar bekenden tegen gekomen die onze afwezigheid van 2 maanden wel heel bijzonder vinden, uh wij ook hoor, hoewel wij al veel vaker lang weg geweest zijn. De vriezer staat te ontdooien (oh zulk k**werk) en dan nog wat kleine dingen doen zoals kleding inpakken. Gek hoor, je winterjas, sjaal en muts in de bagage . . . en laten wij nou hopen dit nodig te hebben want wij willen toch wel graag Lapland bereiken! Eigenlijk had ik nog veel meer willen doen voor wij weg gaan maar die hitte heeft mij laten verlammen. De honden gaan slordig mee, ik heb echt geen zin meer gehad om hen te fatsoeneren en heb mijn spulletjes wel mee want stel dat ik daar nog zin in krijg . . . Lieve mensen, dit is het weer even wat de krabbels betreft en ga ik vanaf morgen verder op het reisverslag op de andere website. http://www.dickenyvonne.nl/Hethogenoorden2020/Index.htm Ik heb er al wat in geschreven en gaat over the struggle vwb ons reisdoel! bedankt voor de leuk berichtjes en tot ziens tijdens onze vakantie! ---------- Vrijdagmorgen 14 augustus. Na een denderende lichtshow vannacht boven het IJsselmeer, is het een ietsje beter nu. Hoewel op dit moment de temperatuur alweer aardig stijgt, helaas. In het bos was het echt fijn maar naarmate mijn wandeling vorderde liep het zweet over mijn rug, want het is heel erg vochtig. Tja en dan nu, waar gaan wij heen met vakantie. Wij vertrekken zondag op tijd in de ochtend en rijden naar Lübeck, Duitsland om de dag er op door te tuffen naar Rostock. Vandaar vertrekt 'onze boot' op dinsdag 18 augustus om 7.30 uur naar Trelleborg, Zweden . . . Het is dus toch Scandinavië geworden en we weten, bij terugkomst betekent het 2 weken in quarantaine. Nou moet ik eerlijk zeggen dat wij nu al maandenlang in een soort afzondering leven en natuurlijk, wij ontmoeten familie en vrienden maar dat speelt zich allemaal op afstand en buiten af! Door al dat coronageneuzel en landen die op slot gingen/gaan hebben we al 3x een boot afgezegd en nu voor de 4e keer besproken op telkens verschillende plaatsen. En nu maar hopen dat er weer niets veranderd t.a.v. Zweden. Ook híervoor hadden we alweer een escape, die sinds gisteren ook niet meer kan, namelijk Engeland/Schotland. Enfin we zien wel. Het mooie is dat zoals wij reizen, verder volkomen onafhankelijk zijn en  helemaal ons eigen veilige gangetje gaan. Morgen zal ik de reissite uploaden waar vanaf zondag weer alles op te lezen en kijken is.   ---------- Donderdagmorgen 13 augustus. Na de wandeling gelijk boodschappen gedaan en dat kost dan toch altijd weer meer tijd dan je wil, maar ja ik moest dan ook naar de grote stad natuurlijk . . . Altijd voor je weggaat heb je veel te doen. Gisteren heeft tante Martine de hechtingen uit het armpje () van Emma gehaald en het ziet er prachtig uit, helemaal dicht, ik had er zelf ook al wat uitgeplukt maar een paar kreeg ik er niet zo maar uit. En bij honden is het zo, dat als je teveel nadruk op een plekje legt, zoals nu haar uhh pootje (dát zeggen wij nooit), zij het daarna ook interessant gaat vinden en het smikkelen wordt. Ik had het er nog met Martine over wat een fantastisch stel honden deze 3 met elkaar zijn, zo beleefd en aardig voor elkaar, nooit maar dan ook nooit zul je onderling een brommetje oid horen, in geen enkele situatie. Het is altijd echt opletten met hun eten, want de eerste die de bak leeg heeft gaat bij de ander mee smikkelen en dat wil ik gewoon niet, dan heb je er geen controle meer over wat zij binnen krijgen, en dat terwijl ik alles voor hen zo netjes op de gram afweeg . . . Tóch is er een rangorde onderling en dat zie ik echt alleen maar aan het feit dat Roos en Laura nooit bij de bak van Emma komen mee eten, maar andersom altijd wel! En, ook nooit geoefend maar dat gaat op een natuurlijke wijze, Emma gaat als eerste door de deur en daarna Roos en Laura en die hebben geen vaste volgorde. Dit alles komt ook omdat het leven voor hen volkomen duidelijk en voorspelbaar is! Verder ja MarijkeO, moeilijk moeilijk moeilijk hè, nou voor jullie eigenlijk niet echt natuurlijk! ---------- Woensdagmorgen 12 augustus. Ik kan met dezelfde zinnen beginnen als gisteren . . . Wat een afschuwelijk weer, als dit ons voorland is. Camper staat weer in de tuin, poeh poeh echt een 'dingetje' voor mij hoor, en APK was helemaal prima, op een lampje na. Dick heeft gisteren ook nog een brandblusser opgehangen want dat was ook iets wat nog altijd moest en vooral na het verhaal van onze zoon Marc zaterdag, wat hij ons eigenlijk niet had willen vertellen, maar ja de kleinzoon van 13 hè! Hij heeft een klassieke sportauto, een Saab, die alleen in de zomer uit de stalling komt. En net als vorig jaar was de accu leeg en stallinghouder, een onaardige niet welwillende man, kwam met een startaccu en deed de polen verkeerd om . . . Nogal ruw behandelde hij dat tot afschuw van Marc, die wijselijk zijn mond hield en verschoof kennelijk het hitteschild (nooit van gehoord hoor) Op de terug weg naar huis kwam er rook uit de motorkap en moest hij stoppen wat bijna niet kon, de rondweg van Amsterdam . . . In een bocht toch de kant in gedrukt en kwamen de vlammen al uit de motorkap, uiteraard hulptroepen gebeld maar voor die er waren stond de auto aan de voorkant in brand (gelukkig benzinetank aan de achterkant!) Ja we schrokken van de foto's. Jammer genoeg nog geen brandblusser wat hij in zijn andere auto's wel heeft, hij had het dan in de kiem kunnen smoren, het kwam inderdaad door het verschoven hitteschild! Inclusief brandweer, politie en ambulance werd het een hele happening en moest Marc zelfs zijn longen laten testen in de ambulance, en waarom zoon Berend niet, geen idee. Kortom, Marc is van 'keep it cool en geen paniek', dus Berend is geen moment bang geweest maar vond alles reuze spannend en heeft het zelfs gefilmd! Saabje is total loss en houdt hij wel voor de onderdelen want binnen 3 dagen had hij alweer een andere gekocht (ja hij wel) Tja en dit is voor ons toch wel de aanleiding voor het kopen van een  brandblusser geworden. Onderstaande foto van vanmorgen half 8 terwijl ik buiten mijn ontbijtje eet, mooi toch! En o nee, geen spat regen hier gisteren . . . ---------- Dinsdagmorgen 11 augustus. Zal ik de camera op mijn laptop afplakken? Tot nu toe niet gedaan maar als ik gehackt word sta ik er leuk op hoor, alleen in mijn onderbroek tik ik dit krabbeltje, een lekker verheffend tafereeltje . . . maar niet heus. Soms, als ik thuis kom word ik bevangen door een soort paniekgevoel en moeten al mijn kleren uit, zoals net dus. Het was in het bos best om uit te houden maar zodra ik in de auto stap begint het rare gevoel. Die hitte is werkelijk niks voor Dick en mij, sterker nog, het wekt irritaties tussen ons op . . . Ik slaakte gisteren al de kreet dat als wij echt uit elkaar zouden willen, ons gewoon een maandje in de zomer naar Spanje moeten sturen, dan komt het helemaal voor elkaar! Soms zou ik willen dat ik een hond was en ook bij ons thuis woonde, alles maar dan ook alles wordt aan hun comfortgevoel gedaan, zoals gisteravond ook na de laatste uitlaat. Mijn god wat was het nog warm en heb ik de meisjes lekker nat gemaakt voor ik naar bed ging. Emma slaapt beneden en de ventilator op hoog laten staan, Roos en poppie gaan mee naar boven, ook drijfnat en alles tegen elkaar open en ook ventilator op de max. Nee ik heb hen dan ook niet horen hijgen . . . Ook nu ligt alles heel rustig languit in de kamer op het koele marmoleum. Op de buienradar zag ik dat het vanavond best eens zou kunnen gaan regenen maar ach die buienradar vertrouw ik eigenlijk ook niet helemaal meer, zeker op de lange termijn niet. Ik zei al tegen Dick dat ik echt ga genieten van een stortbui met donder en bliksem en dat ik echt in mijn blootje in de tuin ga staan! Gelukkig ziet niemand mij hier. Dick vindt mij vaak een gek wijf, maar wel leuk, zijn woorden hoor! ---------- Maandagmorgen 10 augustus. Zo langzamerhand hangt dit weer mij werkelijk de strot uit en ja ik weet ook wel dat niemand er iets aan kan doen. Maar ik ga mij steeds onpasselijker voelen met lichamelijke kleine klachtjes die eigenlijk geen naam mogen hebben maar wel bijzonder irritant zijn. Die gore hitte vind ik zo vreselijk en verlammend werken, ik zou hier aan willen ontsnappen maar weet niet hoe. En de hondjes? Nee hoor, echt totaal nergens last van, dat ligt lekker de hele dag onder de ventilator en vinden het kennelijk soms wat te fris en duiken zij weer voor een kwartiertje op een schapenvacht op de bank . . . Vanmorgen de normale boswandeling en vanmiddag een poep- en piesrondje waar zij ook tevreden mee zijn want ja hè, als je weer thuis komt wacht er een bak met een heerlijk maaltje! Ja één ding was wel fijn en dat was gisteravond, nog tot lang buiten gezeten. Morgen de camper voor de APK keuring en worden er ook andere banden om gelegd en als hij dan weer thuis is, ga ik echt inpakken, het kan mij niet snel genoeg gaan. Nog steeds is het reisdoel niet echt duidelijk en in mijn reisverslag zal ik uitleggen hoe het komt dat wij heen en weer zwalken en dat heeft zeker ook met de temperatuur te maken. Verder niks te babbelen. ---------- Zondagmorgen 9 augustus. Nu net, bijna 10 uur in de morgen, en langzaam komt de koperen ploert tevoorschijn . . . Jammer, want dan gaat direct alles weer dicht, maar goed, we hebben fijn gewandeld en buiten koffie gedronken. Daarbij zijn onze buren ontwaakt en kunnen we weer genieten van kindergedrein en sigarettenrook . . . Het is niks dat zij nu met zwangerschapsverlof is maar dat impliceert ook dat zij nu veel achter buiten zit te paffen, grrrrrrr arme baby. Wij hebben gisteren weer stik gezellige uurtjes gehad bij onze zoon en zijn gezin, echt lachen hoor, met 3 jongelui in de puberleeftijd! Zo deze week gaan wij de laatste (dus altijd toch nog veel) voorbereidselen treffen voor onze reis. Het is en blijft, ook voor ons nog altijd een raadsel wat wij gaan doen en hebben al veel ideetjes gemixt, alle ideetjes hebben weer voor- en nadelen. Hopelijk zijn we er voor het weekend uit . . . Op de foto is te zien hoe de passiebloem het naar zijn zin heeft en zijn er prachtige, naar niets smakende vruchten aan gekomen! ---------- Zaterdagmorgen 8 augustus. Vroeg naar het bos en het was nog uit te houden en hoor mij dat nou zeggen bij een temperatuur van 23 graden, terwijl ik boven de 18 al niet meer om te pruimen vind . . . Het is niet anders en ben ik blij dat ik een relatief koel huis heb, zeg wel relatief want in de loop der dagen gaat je huis toch ook echt warmte vast houden, alles strak dicht en ventilator op de hoogste stand. Maar ja soms heb je wat verplichtingen zoals vandaag. Ahh niet echt een verplichting hoor is het om naar onze zoon, schoondochter en kinderen te gaan, laat ik dat eerst even zeggen, het is er altijd heel gezellig en we willen ze toch graag nog even zien voor wij weg gaan. Maar godsamme die killing hitte, hoe kom ik er door heen? Gelukkig hebben wij eind van de middag afgesproken. De afgelopen dagen 2 boeken van mijn vakantievoorraadje uit gelezen, verder niets gedaan. Alle drie de meisjes moeten ook nog gefatsoeneerd worden voor volgende week zondag, maar dat kan gewoon niet nu. Tot mijn grote vreugde beginnen de rozenbottels al oranje te kleuren en dat doet mij denken aan het volgende jaargetijde . . . Emma en Roos laten wij vanmiddag thuis en daar komt Wendy een keertje extra voor om hen een plasje te laten doen, en kijken of de waterbakken nog gevuld zijn, dat verwende jongste mokkeltje nemen wij mee. En om de warmtefeestvreugde te verhogen ga ik nu even een cake bakken om mee te nemen. ---------- Vrijdagmorgen 7 augustus. Ja ik ben wel geschrokken van de persconferentie gisteren, het was al te voorzien natuurlijk, zo nonchalant als veel mensen er toch mee om gaan, hoewel het in mijn buurt en de mensen waar wij mee om gaan toch echt wel een item is en blijft voorlopig! Ik denk dat er niet eerder rust is in dit opzicht voor er een vaccin tegen is. Gisteren heb ik het verband van het pootje van Emma gehaald en het ziet er erg mooi uit, even sokje er afgelaten en later zag ik dat het toch nat gesmikkeld was. Sok weer aan natuurlijk en gaat niet eerder af voor dat de hechtingen er uit zijn en dan nog een dagje extra. Nog eens een muizen update . . . Het is hier totaal rustig nu 's avonds en poppetje is alleen geïnteresseerd in vogels op de tv en vervelende vliegen maar verder is het over. Dus denken wij dat het muisje in de keuken die een partijtje wilde voetballen en het leven er bij gelaten heeft, tóch de uiteindelijke boosdoener was. Maar toch blijf ik oplettend hoor, geen eetbare waren op het aanrecht, net als een echte poetsvrouw maak ik vaak het aanrecht schoon met een sopje . . . Wel denk ik dat ik evengoed straks, als wij met vakantie gaan, bakjes gif neer zet, voor de zekerheid. Dat had ik het vorige weekend ook gedaan maar zijn onaangeroerd gebleven. Ik vond het enorm vervelend want ik voelde mij gewoon niet fijn meer in mijn eigen huis en was er erg onrustig door geworden. Verder hoef ik niet uit te leggen wat ik van dit weer vind denk ik . . . Foto: rust in de tent en lekker liggen cq hangen onder de plafondventilator. ---------- Donderdagmorgen 6 augustus. De tijd gaat wel heel snel vind ik nu en het kan mij eerlijk gezegd niet snel genoeg gaan met deze hitte. Laten we toch in godsnaam hopen op een vakantie zonder deze hitte . . . Alleen al het inpakken van de camper volgende week is een opgave boven de 25 graden, ik zei al tegen Dick dat dit nachtwerk gaat worden. Wat is dat toch Agnes met de combinatie scrabble/mannen? Hun eergevoel, toch nog altijd het testosterongehalte wat mee speelt? Ik weet het niet, in tegenstelling tot Ron, heeft Dick nog nooit gewonnen van mij en ik bespeur dan ook een zekere gespeelde nonchalance van hem . . . Nou Cilia hier moet ook wel eens een woordje opgezocht worden hoor en gek genoeg trek ik hier 9 van de 10 keer echt aan het kortste eind, wat dan mijn irritatie weer opwekt! Volgens mij komen de juiste (!) diepere verhoudingen man/vrouw boven tafel met zo'n spel, lachen hè, ik vind ook dit pure humor! Gisteren met onze vrienden gewoon binnen gegeten want het was mij buiten, ondanks onze mooi begroeide overkapping, te warm. Hier in de kamer met de plafondventilator op de max stand prima uit te houden, enuh jaha die 1.5 meter echt hoor! Ach het is altijd zo lief, zij zijn zo stapelgek op onze honden en hopen altijd op een logeerpartijtje bij hen maar wij willen dat écht niet. De nood zou wel heel hoog moeten zijn voor zo'n grote stap voor ons en zij weten dat zij, buiten Wendy om, toch echt het enige adres zouden zijn voor een noodsituatie. Hét ultieme vakantiegevoel voor ons is absoluut, reizen met hen in de camper en hen én ons zelf, elke keer verrassen met een fijne wandel- en kort durende verblijfsplek. Nu was de hoop gevestigd op Emma, dat het misschien teveel zou zijn die lange periode, nou mooi niet dus! Stel dat wij het teveel voor haar zouden vinden, dan gaan wij niet of passen de trip gewoon aan haar aan. Emma is en blijft de kers op de hondentaart voor ons, hoewel onze andere twee meiden ook echte zoete kersjes zijn hoor! Ik wil alleen even uitleggen wat een grote rol zij, alle 3 onze honden dus, in ons leven spelen. Maar eerlijk gezegd hoef ik hier niemand iets uit te leggen . . . naast Dick zijn stoel een stapeltje reisboeken . . . ---------- Woensdagmorgen 5 augustus. Vandaag nog wat uit te houden, dat komt goed uit want vanmiddag komen er vrienden eten en dan kunnen we gewoon buiten zitten (o o o corona) Nu maar eens niet bbqen maar ik ga een grote schaal lasagne maken, vind ik altijd leuk om te doen. Ook leuk, net afspraakje met Helma in het bos want we hebben Scandinavische crimi's geruild voor de vakantie, beiden hadden we lijstjes gemaakt van onze eigen cd's en zo hebben we bij elkaar uitgezocht, en nu maar hopen op lange camperavonden . . . Gisteren op MP een scrabble draaitafel gevonden en nog wel in Dronten ook, dus gelijk in de middag opgehaald! Dick was not amused en voorziet dat ik lastig ga worden met mijn gescrabble . . . Tja ik zal het waarschijnlijk wel in mijn reisdagboek beschrijven hoe strak de spelletjesboog gespannen zal staan . . . Geintje hoor! Jeetje ja een zandlopertje heb ik ook niet meer, dan maar de stopwatchapp downloaden op mijn mobieltje . . . Ik heb zo'n grote stapel boeken en tijdschriften mee, volgens mij zijn de avonden te kort voor al dat lezen, crimi's kijken en spelletjes doen! O en dan vergeet ik nog zelfs te zeggen dat ik een lange Spotify lijst op mijn mobiel heb met mijn geliefde muziek! Godsamme volgens mij tijd te kort, want overdag houden wij ons bezig met het buitengebeuren.  Jeetje welke kant zal nou toch die camper ons op gaan sturen, we hebben afgesproken dat volgende week vrijdag de beslissing gaat vallen lachen toch! Was ook een goeie oplossing Anja, maar dan toch zou ik bang zijn voor onbespied smikkelwerk! ---------- Dinsdagmorgen 4 augustus. Wat een hoosbuien vannacht en vanmorgen vroeg! Net gewoon droog met de wandeling en weer gezellig gebabbeld met deze en gene. We gaan ons preparen voor de ramp die ons de komende dagen gaat overvallen . . . die afschuwelijke hitte. Gek genoeg kun je je daar nu nog niets bij voorstellen maar toch. Zondag over een week vertrekken wij en hopen dat de weergoden dan wel met ons zijn. Wel een troost is dat de zon al wat lager staat, schaduwen langer zijn en de zon eerder onder gaat . . . Ja Anja ik kom nog even terug op jouw Ducttape ideetje. Ik ken ook mensen die zweren bij dit spul (haha wie de schoen past trekke hem aan!) en het is natuurlijk ook prima tape maar om dit nou op een hondenvacht te gebruiken, mwoah dat lijkt mij nou niet echt fijn voor een hond! Je moet sowieso natuurlijk al opletten dat je niet alles afsluit en daarbij, het is toch vervelend om dit uit de jas te peuteren? Maar goed ongetwijfeld geef je mij de oplossing voor deze vraag . . . Nou Cilia, je scrabble verhaal kwam mij bekend voor hoor, ook wij hebben dit spel jarenlang in huis en zelden gebruikt (stinkt niet ouzig) . . . totdat ik het weer op mijn heupen kreeg en Dick na veel gezeur eindelijk bereid was een spelletje te doen. Inmiddels heb ik hem zo ver dat het wat vaker in de camper op de tafel staat maar een echte liefhebber is Dick er niet van ondanks mijn ideetjes om alleen vieze woorden te maken. Hij vindt het volgens mij gewoon niet leuk dat ik het echt altijd win en niet alleen met vieze woorden hoor, hoewel dat wel mijn favorietje is . . . Daarom vind ik het kennelijk zo leuk, winnen smaakt naar meer en spel ligt ook alweer in de camper, moet alleen nog even zo'n draaitafeltje hebben, dat is toch makkelijker, we hadden er wel eentje maar die is onvindbaar. ---------- Maandagmorgen 3 augustus. Weer een hartstikke gezellig weekend gehad en zo grappig, dat noemen wij camperplaats Leusden. We staan dan op de parkeerplaats tegenover hun huis want hun eigen camperplaatsje is net effe te kort voor onze wat langere camper. Zaterdagavond een lekkere bbq en zondagmorgen getrakteerd worden op een gezellig ontbijt in de tuin, ja dat biedt die camperplaats daar dan en ik ken geen enkele met deze service! In de middag via binnendoorwegen weer naar huis. Ook ons licht eens opgestoken bij een sjieke en voor ons veel te dure autozaak en gekeken naar de Fiat Abarth, wat wij zo'n grappig autootje vinden maar grotegodengodsgenadebroodjes wát een geld kosten die kruimels! Ja hoor met Emma helemaal ok en de wond ziet er erg mooi en rustig uit, het verband zakte af wat ik aangebracht had, je bent ook zo bang om dat beentje af te knellen . . . maar goed, het zit er nog om en ook de sok laat zij nog steeds onberoerd. ---------- Zaterdagmorgen 1 augustus. Het gaat prima met Emma en zij heeft nog niet één keer haar sokje uitgetrokken! Wel heb ik de uitvinding wat geperfectioneerd, een kortere, smallere zwarte sok en dat zit duidelijk beter. Zij houdt hem om tot ik in het bos aan kom want ik denk dat zij gelijk aan het verband gaat smikkelen zonder sok. En na de wandeling, voor zij de auto in stapt, krijgt zij sokkie alweer aan. Verder gaat vandaag het verband er af, moet na twee dagen ververst worden en nou hoop ik maar dat ik het net zo mooi ingepakt krijg als dat het bij de da gebeurd is en dat betwijfel ik. Vanmiddag wordt het campertje weer gestart maar niet voor een echt weekendje, we gaan gezellig naar Joke en Anne bbqen en blijven  vannacht op hun oprit overnachten, dat is makkelijk met de meiden. Vooral nu ook omdat er een extra oogje op Emma gehouden moet worden. Hè ik denk er net aan maar heb van de week nog een fotobladzijde gemaakt, KLIK HIER ---------- Vrijdagmorgen 31 juli. Zo dat hebben we ook weer gehad. Ik kon Emma gistermiddag om 3 uur alweer ophalen en het was heel goed gegaan onder plaatselijke verdoving en zij liet zich ook erg makkelijk behandelen. Zij was totaal niet blij toen ik haar kwam ophalen en wil maar één ding en dat is WEGWEZUHHH Ik heb het knobbeltje gezien en het is twijfelachtig of het een talgklier is. Hij staat op sterk water en houden zij voorlopig daar een jaar want mocht ik toch willen weten wat het is dan kan dat altijd nog. Maar zoals ik er nu over denk, of het nu kwaad- of goedaardig is, er verandert voor haar en voor ons verder niets en kost alleen maar nog meer geld, vandaar deze keuze. Ik kan mij voorstellen dat als je een jongere hond hebt, dat je dat wel wil weten om voorbereid te zijn. Op de terug weg heeft zij het gepresteerd om al rafelrandjes aan het verband te maken en er een gaasje tussen uit te plukken, ik zag het niet zelf, zij lag achter mij maar zag in de achteruitkijkspiegel twee witte samen geknepen bekkies bij de achterdeur zitten haha. Ik wist dus ook toen dat ik mijn creatieve ader moest activeren om er iets van te bakken zodat zij er niet aan kon komen en omdat ik anti kap ben, ook de opblaasbare kraag niks vind, (te warm nu en kunnen zij er vaak evengoed nog bij) moest ik iets anders bedenken en dat is een ouwe sok met bretels geworden. Vannacht wilde ik haar nog mee naar boven nemen maar zij lag gisteravond al zo lekker met d'r ouwe sok dat ik haar maar het voordeel van de twijfel gaf. Ben vannacht om half 3 nog even gaan kijken en zij lag rustig te slapen.. Met wandelen net sok uit en nu weer aan en zij 'heeft er niets van', fijn dus! Zij heeft voor 10 dagen een AB kuur en 12 augustus haalt Martine de hechtingen er weer uit, en het zijn er wel 10, pittig sneetje dus!    vanmorgen vroeg. ---------- Donderdagmiddag 30 juli. Hectische morgen. Even terug in de tijd ahum. Toen wij maandagmorgen Roos kwijt waren en wij door het bos worstelden, want zo kon je het wel noemen, hoorde ik even een heel zacht piepje van Emma, niks bijzonders. 's Avonds lag zij aan de bovenkant van haar voorpoot te likken en toen ik keek zag ik een knobbel die open was en dacht direct aan de talgklier die daar zat, die ik al geruime tijd in de gaten hield, deze zat 'los' in haar velletje en gaf totaal geen problemen. Midden in de nacht, dan ben ik geestelijk regelmatig té productief, en dacht ik aan dat zachte piepje en het stuk prikkeldraad wat ik daar zag liggen en combineerde ik direct met die open talgklier. Gelijk, nou de volgende morgen dus, nam ik maatregelen door het haar er rondom af te knippen en schoonmaken met een speciaal middeltje voor honden wat ik ook altijd in huis heb.  Ik zag geen verbetering en besloten we gisteravond om vandaag maar even de da te bellen en kon ik gelijk komen vanmorgen, wij dachten al dat dit gewoon weggehaald moest worden. Gelukkig had Martine dienst en nog een plekje vrij (zij werkt deeltijd) en vanwege onze vakantie vond zij ook dat er snel actie genomen moest worden en knobbel moet er uit. Na lang gepuzzel heeft zij Emma er vanmiddag tussen gezet om 14.00 uur en onder plaatselijke verdoving wordt het weggehaald. Dit betekende, o god wat erg, dat ik Emma daar heb gelaten, een paar uurtjes thuis ben, ik had namelijk de andere twee thuis gelaten, en ik haar straks weer na 15.00 uur kan ophalen. Dit is zó niets voor mij maar had nu echt geen andere keuze want voor onze vakantie moeten natuurlijk ook de hechtingen er nog uit gehaald worden en moet het gewoon echt genezen zijn, logisch. ---------- Woensdagmorgen 29 juli. Goh wat is het stil hier overal en ook in het bos, meestal is mijn auto de enige die er staat, hmm zo wil ik het eigenlijk. Ja en nu komen langzamerhand de vragen, dat is duidelijk, wat of wij nou met de vakantie gaan doen, wanneer en vooral waarnaar toe? Laat dat voor ons nou ook nog niet zeker zijn, net zo onzeker als waar de corona oplevingen optreden. Grappig dat achter de schermen, dus in mijn website programma, diverse opties staan waar ik eigenlijk alleen de indexbladzijde zal moeten verwisselen, net waar wij naar toe gaan. Zweden is nog steeds oranje en dat is vervelend en ik heb ook niet het gevoel dat het binnenkort geel gaat worden,. Toen het hele coviddrama begon had je dit toch niet kunnen bedenken. Wij hebben besloten om pas vlak voor wij weg willen gaan een definitieve beslissing te nemen en dat kan zowel naar het oosten, zuiden of noorden zijn. Ik ben wel bezig met de voorbereidingen en er liggen al 4 boeken klaar van de 10 die mee moeten, 5 heb ik besteld bij de bieb en 1 boek heb ik gekocht en moet nog thuis arriveren. Daarbij nog ongeveer 20 Margrieten en Libelles, dank je Joke en Eef! Dick is van de afdeling reisboeken en ja daar liggen er verschillende van te schreeuwen om graag mee te willen! Extra Metacam voor poppetje gehaald, en godzijdank was mijn da zo attent geweest om 2 verpakkingen voor mij apart te houden want het middel is praktisch niet verkrijgbaar momenteel! Ik heb altijd een basisvoorraadje middeltjes mee voor de kleine ongelukjes of kwaaltjes. Hier een foto van de achterkant van de camper, grappig hè! ---------- Dinsdagmorgen 28 juli. Thuis, sinds gistermiddag een uur of 6. Binnen no time hebben wij de spullen uit de camper gehaald en zitten aan de tafel met de knisperige kreukelfrietjes, ook een traditie als wij weer thuis komen. Het leven zit eigenlijk vol tradities en gewoontes volgens mij, dat geeft een mens zekerheid . . . Verheugend vond ik wel dat het muizengif wat ik op het aanrecht gezet had, niet aangebroken was! Ook gisteravond ging poppetje niet in de attente pose, maar dat kan ook zijn omdat zij na het camperen thuis altijd gelijk in de relaxstand gaan. Maar goed, ik zal voorlopig toch oplettend blijven uiteraard maar het ziet er nu tamelijk muisloos uit . . . Zowel op de heen- als de terugweg zijn we binnendoor gegaan en over leuke wegen en door schattig dorpjes gereden en dan zie je pas dat er heel wat mensen aangenaam wonen! Ja Agnes ook wij horen en lezen dat het heel druk is in NL maar tóch zijn er ook heel wat rustige, niet toeristische plekjes maar je moet ze weten te vinden haha. Belangrijk is ook dat je gewoon moet 'durven' wild te staan en niet bang zijn voor koddebeiers en stel dat we weggestuurd worden, is er nog geen man overboord, je wordt er niet om vermoord en daarom hebben wij altijd nog wat reserveplekjes opgezocht voor wij weggaan! Onze aardige camperervaring heeft ons veel geleerd en niet te vergeten onze vriend  Google Earth! De reserveplekjes die wij voor dit weekend hadden waren ook prima, maar haalden het niet bij de eerste! ---------- Maandagmorgen 27 juli. Nou de ongesteldheid van Dick heeft niet lang geduurd, om een uur of 2 in de middag wilde hij graag een kop koffie, bij gebrek aan thee (nemen we de volgende keer dan ook maar mee) In de ochtend hebben we nog een vette onweersbui gehad die aan hem volkomen voorbij gegaan is, zo diep sliep hij! Even nog rustig gezeten en ja toen was het hondenwandeltijd en wilde hij mee, ging prima hoor, niets meer aan de hand. Bij terugkomst weer koffie (met appeltaart) en wilde hij toch bbqen, ik vond het niet echt verstandig maar wat meneer Zwart in zijn kop heeft, heeft hij niet in zijn kont dus. Lekker gebbqd, heerlijk buiten gezeten en in de avond nog een laatste deel van een Zweedse crimi gekeken waarbij Dick ook nog een glas whisky naar binnen gegoten heeft, die is dus weer helemaal in orde. Vanmorgen een werkelijk prachtige wandeling gemaakt want godsamme wat is het hier mooi en wat hebben we weer een leuk plekje! Wel een beetje vervelend was, dat Roos ons kwijt was en wij haar. Het gebied is kennelijk weer zo spannend dat neemt hen helemaal in beslag Dick en ik zijn beiden een andere kant opgegaan waarbij ik Emma en Poppie aan de lijn had (anders gingen zij misschien op zoek naar pappie) en door de hoge begroeiing moest lopen want ik zou op een zandpad uitkomen, nou niets van dat alles. Op een gegeven moment zag ik plotseling Roos in de verte langs rennen en ik geen mogelijkheid had om door dat hoge gras te gaan rennen. Roos roepen is moeilijk, want zij is natuurlijk echt totaal doof aan één kant, hoort zij geen stereo en kan zij het roepen wat zij zeker wel hoort, niet lokaliseren! Gelukkig is het een absoluut slimme hond en wist mij vlak daarna toch weer te vinden gelukkig, enuh plotseling zag ik waar ik was en kon ik zo naar de camper lopen waar Dick vlak achter mij ook weer aan kwam! Direct vertrekken we, alweer met spijt, van dit mooie stille plaatsje en gaan nog een paar plekjes bekeijken die wij ook op het oog hadden, maar dit valt hier niet te overtreffen maar zijn toch gewoon wel benieuwd. Maar eerst nog even een burgerplicht doen, hier vlakbij op een bospaadje hebben een stelletje aso's afval achter gelaten wat wij gaan opruimen en weggooien in een daarvoor bestemde plek . . . ---------- Zondagmorgen 26 juli. Op mijn buienradar staat dat wij in Haarlo zijn, en dat is dus niet Overijssel maar Gelderland, maar zeker weet ik dat niet, ergens in een bos in de buurt van Diepenheim en MOOOOIIIIIII! Wij kwamen hier gistermiddag op tijd aan, even snel hondjes een vlot uitlaatje en wij aan de koffie met appeltaart (gewoonte als wij met de camper weg zijn) Daarna zijn we een echte wandeling gaan maken, en jeetjenogantoe wat is het hier weer prachtig! Dansende honden om ons heen want ja, alweer een fijne plek en daar komt ook nog eens bij dat wij aan een piepklein plasje met heel schoon water staan! Dick had zijn stoel, tafeltje met drone spullen er naar toe gebracht en met de honden lekker spelend en rommelend in het water om hem heen, is hij met zijn drone gaan oefenen, ik zat binnen even te lezen en ben daarna een maaltje in elkaar gaan draaien. Na het eten ben ik hem gaan vergezellen, zo zielig zat hij daar zo alleen (vindt hij zelf van niet hoor), honden op een gegeven moment naar binnen, lang genoeg geweekt in het water. Wij zelf hebben nog tot een uur of 9 aan het watertje gezeten, Dick dronen en ik koptelefoon op en muziek luisteren, daarna naar binnen een Zweedse crimi gekeken. We hadden weer een fijne dag! Vandaag startte de dag helaas anders en zal ook anders verlopen dan wij gedacht hadden. Ik werd om 6 uur wakker en als een 18 jarige (volgens Dick dan) sprong ik uit mijn bed omdat poppie spugen moest en ik dat toch wel graag buiten heb. Daarna bleef zij onrustig en nog een keer naar buiten. Inmiddels zei Dick dat hij zich niet lekker voelde en ging ook diverse keren naar buiten om te spugen (kwam niets uit), toen wilde Roos naar buiten en moest poepen. Godsamme zeg, toen had ik het wel gehad en ben opgestaan, wil net een bakkie zetten en Emma vond dat zij toch ook iets moest toevoegen en moest ook spugen. Nee om die honden maak ik mij dan geen enkele zorg hoor, zij spugen zo makkelijk en hebben gisteren in dat water van die verrotte rietstengels opgedoken en kennelijk ook opgegeten. Maar dat Dick iets mankeert is een unicum en baart mij meer zorgen. Doet hij teveel? Zou zo maar kunnen . . . Dus heb ik net alleen met de meisjes gewandeld, bah niks aan in een vreemd gebied alleen lopen, ik heb totaal geen richtingsgevoel en ben dan bang dat ik verdwaal . . . Dick ligt nog in bed en we zien wel hoe de dag verder verloopt en ik denk zo maar dat ik geen zandsculpturen te zien krijg. ---------- Zaterdagmorgen 25 juli. Even krabbeltje tikken, camper staat klaar en straks naar Overijssel en we hebben nog geen idee waar wij vannacht zullen zijn. Morgen naar kasteel Warmelo, zandsculpturen kijken. Kwam die drol weer tegen met zijn bastaard herder, ja hoor los en ik was not amused. 'ga es effe mooi zitten', dit x 4 en toen, 'nou dan maar niet' Grijp grijp naar zijn halsband, hond dook weg . . . Gaat lekker daar. Gisteravond heeft poppie nog een loopje naar de hoek van de kamer gemaakt maar was niet zo fel . . . Zo en nu ga ik opschieten en zien jullie morgen wel waar wij uithangen. ---------- Vrijdagmorgen 24 juli. Hè hè dat is ook weer voorbij en het gaat prima met Emma en alles is ook heel goed gegaan! Was grappig, Paul, de da, kijkt zo van een paar meter afstand naar Emma, die daar met een attente blik rond staat te kijken en zijn woorden 'jeetje zeg, dit is jouw oudste hond en wat ziet zij er prachtig uit!' Jaha dan straalt mijn hondenmoeder hart hoor, zeker weten! En? Bij de controle voor de narcose, zei hij dat zij helemaal geen seniorenbehandeling hoeft te hebben! Dat gebeurt wel meestal bij oudere honden maar haar hart, zij heeft volgens hem een sporthart, is zo mooi gelijkmatig, zonder ook maar het geringste ruisje, een hele rustige pols, super conditie en is het echt niet nodig om haar al die extra dingen te laten ondergaan! Natuurlijk vond ik dit prima, hij weet het beter dan ik, en zo is het ook gegaan en na een uurtje kreeg ik al een telefoontje dat het goed met haar ging, oogjes alweer open maar zij wilden toch nog een uurtje wachten met ophalen zodat zij weer 100% bij zou zijn. Zo geschiedde, onderweg weer even laten plassen en bij thuiskomst rende zij naar de keuken voor haar eten! Toen Dick gisteravond een plaid uit de tuinkamer haalde was te zien dat er een muis een nest mee had willen bouwen, pluizen er uit en veel muizenkeutels . . . zal dit van die overleden muis zijn? Geen idee, maar gisteravond was poppie rustig . . . ---------- Donderdagmorgen 23 juli. Vandaag een klusje waar ik echt tegen op zie. Om 13.00 uur moet ik met Emma bij de da zijn, haar gebit wordt schoon gemaakt. Ik wilde dit persé nog dit jaar, want het tandvlees ziet er nog heel mooi uit maar op de achterste kiezen zit tandsteen en als tandartsassistente b.d. weet ik dat dat niet moet, niet gezond is en daarbij vind ik het geen werkje voor mij, ik ga geen hondengebit poetsen. Nu kan zij dit met haar goede conditie, dus narcose, nog goed handelen maar je weet niet hoe de toekomst er uit ziet en dan hebben we dit in ieder geval achter de rug. Zij krijgt een speciale seniorenbehandeling met een + en dat betekent dat zij een infuus krijgt, voor in 'case of emergency', en extra  bewaking bij de narcose. Nog iets extra's is van tevoren bloedonderzoek maar dat vind ik niet nodig, haar gezondheid is nog helemaal ok en anders vind ik dat net alsof je alvast een paracetamol neemt voor dat je hoofdpijn krijgt. Ook nog aardig wat traantjes weggepinkt bij de hele uitzending over Queen . . . Ja MarijkeO je hebt gelijk . . . Gisteravond in de keuken: 2 mensen, 3 honden en 1 muis. De laatste heeft het niet overleefd. ---------- Woensdagmorgen 22 juli. Bosmuisje is weer terug naar de plaats waar hij hoort: het bos! Dank je MarijkeO, jij wist dus dat dit een bosmuis is en dat was handig voor ons want ja er zijn ook huismuizen en waar moet je die nou naar toe verplaatsen dan? Bij mijn buren? Ja en toen evengoed gisteravond rond 21.00 uur . . . poppetje werd weer onrustig . . . Ging een paar keer in de bekende hoeken kijken maar heeft niet door de kamer geragd en dat viel dan wel weer mee. Het kán natuurlijk zijn omdat zij dit van de laatste weken gewoon gewend is, laten we dat dan maar hopen en dat muisje zijn familie nog in het bos woont. Maar 100% gerust ben ik er zeker nog niet op. Vervelend is dat ik wel weer voer moet bestellen en dat sla ik altijd op in een hoek van de tuinkamer en 10 zakken van 18 kg stop je ook niet zo maar even in een afgesloten ton of iets dergelijks.  Ik merk wel dat muis mijn gedachten beheerst en ik ben geen paniekeling, ga ook niet gillen als ik hem zie, maar vind het toch wel een beetje griezelig. ---------- Dinsdagmorgen 21 juli. Na gisteren een lang epistel nu vandaag een korte maar wel een zeer belangrijke! Kom ik net thuis met de meiden heeft Dick muisje gevangen op de overloop boven! Ik vond al dat het al een paar avonden rustig was en poppetje niet op jacht ging, nou behalve dan achter vliegen aan, alles wat fladdert of weg vlucht heeft haar grote belangstelling (nee niet fijn hoor), zolang het stil zit of ligt blijft zij er alleen maar naar staren, een typisch 'settergedrag!' Eergisteravond was muis wel in de kamer en werkelijk waar, het scheelde echt een haartje of zij had hem en daarop vluchtte hij weg naar? Je hoopt dan dat hij zich de takjes geschrokken is en niet meer terug durft te komen in de kamer, is kennelijk ook zo! Ik ben erg opgelucht nu hij gevangen is en als jullie dit lezen heeft hij alweer de vrijheid gekregen, een stuk van ons huis af! Laten we nou in godsnaam hopen dat het er bij 1 blijft . . . ---------- Maandagmorgen 20 juli. Vanmorgen een lange ronde + gemaakt, ik zag bij het aankomen op de parkeerplaats een stuk voor mij mensen lopen die ik niet graag tegen kom, althans de combinatie mens/hond dan. Gelukkig weet ik welke ronde zij altijd lopen, de saaie harde padronde, en ben ik de buitenronde gaan maken en gezorgd dat ik ze niet tegen zou komen en dat is gelukt. O ja gisteren heb ik nog een prachtig gedragsweetje van iemand gekregen, die ik ook niet kende, maar goed, nooit te oud om te leren! Een heel verhaal hoor komt er nu! Meneer, een zeer dominant persoon had een paar jaar terug een grote spuuglelijke vette bastaard (en daar kan ik nog overheen stappen, nou figuurlijk dan) een zeer onaangename hond die o.a. trimmers wilde opvreten maar mijn honden aardig accepteerde. Hond liep op een gegeven moment mank en had een grote knobbel aan zijn poot. Ik vroeg hem of hij al bij een da geweest was maar meneer vond dat niet nodig hij had geen pijn want als hij een brokje door de kamer gooide rende hij er hard achteraan. Meneer duldt geen tegenspraak dus kreeg hij die niet van mij, lafaard die ik ben, ik had namelijk al eens een onenigheidje met hem gehad en dit betrof toen Laura. Toen hij hoorde dat Laura aan haar heup geopereerd werd vroeg hij als allereerste wat het kostte en omdat ik een beetje overruled was zei ik het ook nog waarop hij zeer verontwaardigd reageerde met 'belachelijk, dat je zoveel uit geeft voor een hond, je kon dan beter een nieuwe kopen en nee hij zou dat nooit doen, dan maar een spuitje'. . . Ja kijk en toen had hij mij natuurlijk en volgde er een pittige discussie, waar ik mij nu nooit meer toe zou verleiden. Enfin zijn hond werd steeds manker, bult steeds dikker en ja hij wilde niet zo graag meer mee want hij was oud (een jaar of 9) en zo maar plotseling wassie dood en de reden is mij, ondanks vragen, nooit duidelijk geworden. Zo'n maand of 3 geleden had hij plotseling een nieuwe hond, een bastaard herder van een maand of 5 die nog nooit buiten zijn tuin en hok geweest was, dit beloofde naar mijn idee niet veel goeds. Totaal niet gesocialiseerd en ik heb hem het advies gegeven om deze voorlopig aan de lijn te houden in het bos want er kwam ook nog bij dat die hond helemaal geen respect voor andere honden had (heeft!) en al met die jonge leeftijd staart omhoog, haren overeind andere honden benadert, nee totaal niet bang maar wel standing up. Meneer vindt aan de lijn flauwekul maar toch als hij mij ziet lijnt hij hem aan. Gisteren kwam ik hem tegemoet op een smal paadje en omdat ik geen lelijke gezichten wil (en ik daarbij zijn vrouw wel erg aardig vind) en aanspreekbaar wil blijven vroeg ik hem hoe het ging. Uiteraard ging het fantastisch en ja je hoeft honden volgens hem niet op te voeden want dat doen honden onderling zelf. (ik weet dat hij dit zegt omdat hij zelf geen kans ziet om zijn hond normaal op te voeden en laat dan gewoon de verantwoordelijkheid over aan een ander en zijn wel goed opgevoede hond) Ik; 'o' Hij ; 'mensen denken een hond te moeten opvoeden maar is niet zo want een hond voedt mensen op'. Ik zei weer 'o' maar kon mij niet meer inhouden en zei dat ik daar heel anders over dacht. Hij keek mij geringschattend aan en liep zonder wat te zeggen weg. Wat een godvergeten lul die vent en vanaf nu negeer ik hem volkomen als hij die k** hond maar vast houdt. Excusez le mot. En natuurlijk weet ik waarom hij zo reageert, hij weet gewoonweg dat ik meer verstand van honden heb dan hij en dat kan dominantje niet hebben! Ahh Joke K. wat ontzettend lief zeg dat je met Abby nog steeds naar een hondenschooltje gaat en wat leuk dat je ook gebarentaal met haar geleerd hebt, dat komt nu goed van pas! KLIK HIER om te zien dat het Dick al aardig lukt om met zijn drone te filmen, zo leuk voor de vakantie! Mooi hè! ---------- Zondagmorgen 19 juli. Lekkere en gezellige bosronde met een boskennisje gemaakt, er viel weer veel te babbelen na haar vakantie. En babbelen hebben we gisteren ook heel veel gedaan en ook toen weer supergezellig gehad! Wij prijzen ons echt gelukkig met een aantal hele goede en fijne vrienden, ieder verschillend en ieder weer hun eigen dingetjes, het houdt je wel fris en bij de tijd al die gesprekken! Eerlijk is eerlijk, het zijn toch ook meestal hondenmensen en ook zij hebben een superlieve beeldschone Ierse Setter en het was zo leuk hoe hij met poppetje speelde! Wel moeten wij hen af en toe wat afremmen want ik vind dat niet goed voor poppie als zij teveel gaan rauzen, wat zij maar al te graag doet. O ja nog even dit, bedenk wel dat onze gesprekken eigenlijk heel weinig echt over honden gaan maar vaker over reizen, al of niet werk, soms politiek, relaties en allerlei andere maatschappelijke dingen. De bbq smaakte ook weer heerlijk en dat is zo fijn met dit weer, heerlijk buiten zijn tot ver in de avond! Dick pakt vanmiddag even alleen de camper om naar een stil stuk te gaan, oefenen met de drone en ik ga niet mee, effe geen zin. Daarom gaat hij met de camper zodat ik vanmiddag gewoon met de meiden weg kan. Fijne vakantie Cilia en Henk en gefeliciteerd met de goede berichten! Ha Wil, leuk om je weer eens tegen te komen en ja die klotemuis is er nog . . . Er staat inmiddels grof geschut in een doosje boven op de kast maar na het lezen van de gebruiksaanwijzing ben ik er niet geruster op geworden, en zal er een duidelijke, maar vooral veilige strategie aan te pas moeten komen, uiteraard ivm de honden. ---------- Zaterdagmorgen 18 juli. Zweet op mijn snor en beslagen brillenglazen, zo tik ik nu. Heb al zoveel gedaan en zelfs de boodschappen voor het weekend. Krijgen vanmiddag vrienden voor een bbq, ja dat heb je met mooi weer, buiten en 'ze' zijn eens een weekend thuis . . . Ja hartstikke gezellig, zeker weten en afspraken moeten wij nu best snel maken vanwege het feit dat wij natuurlijk binnen niet al te lange tijd best wel voor een tijd weg zijn. Wel jammer dat het knuffelen en zoenen achterwege moeten blijven . . . Gisteravond maakte muis weer een tour de chambre en de muizenvallen zijn nog steeds leeg . . . Toen Dick eindelijk zijn bureau weer eens ging opruimen, (intimi weten hoe dat hier altijd gaat) lagen er zelfs muizenkeutels tussen zijn spullen! Ook vond ik keutels op het wasbakje in de toilet, hij heeft zich vergist en moet toch gewoon op de pot gaan! Sommige steken er met kop en schouders boven uit, zoals deze hortensial ---------- Vrijdagmorgen 17 juli. Het is al een paar weken dat ik de gedachten probeer te negeren en weg te duwen maar nu kom ik er maar mee voor de draad en kan het niet langer ontkennen. Ik heb geconstateerd dat Emma niet zo goed meer hoort. Deze erkenning is voor ons een vervelend moment dat kan ik jullie wel zeggen. Het betekent onmiskenbaar dat . . . Nou moet ik zeggen dat er vervelender ouderdomsprobleempjes zijn maar toch, voor ons een wake-up call. Daarbij heeft zij er zelf natuurlijk totaal geen last van, zoiets gaat langzamerhand. Al meerdere ochtenden merkt zij af en toe niet dat ik 's morgens in de kamer kom en dat is echt een gekke belevenis voor mij. Ik loop dan naar haar toe, soms merkt zij dat ik er ben maar het is ook al eens gebeurd dat zij lag te dromen en ik haar zachtjes over haar bolletje streek, haar een kusje gaf en zij ineens haar ogen open deed, gelukkig schrok zij niet van mij . . . dat zou ik helemaal shocking vinden. Buiten is zij ook wat minder ondernemend en heeft zij meer oog voor mij dan voor haar omgeving, logisch wat zij moet mij, als leader of the pack, goed in de gaten houden en vertrouwt kennelijk meer op haar ogen (?) en neus dan op haar oren! Vooral als wij met de camper weg zijn is het echt zwaan kleeft aan, in huis valt dat gedrag erg mee, is natuurlijk ook altijd dezelfde omgeving. Ik merk bij mezelf dat ik als ik aan de toekomst denk met, nee zonder haar, ongewild diep moet zuchten en mijn tranen nu al moet bedwingen. Goed, sluiten nu dit onderwerp. Muizenvallen nog leeg . . . ---------- Donderdagmorgen 16 juli. Ik heb nog één keer mijn hand over het hart gestreken toen ik bij Welkoop voor het muizenschap stond. Veel lege vakjes, erg veel overlast van muizen hoorde ik van meneer Welkoop. Toch nog een keer gezwicht voor twee muisvriendelijke vallen en op internet nagekeken wat muisjes lekker vinden . . . Gisteravond rond een uur of 9 kreeg poppetje weer haar attente blik en lag pootjeswrijvend op de bank rond te kijken en ja hoor, zo rond een uur of tien ging de arena open! Huppakee daar sjeesde zij weer en vooral onder het hondenbed en wist ik gelijk waar ik de twee vallen moest neerzetten, met in het huiskamertje een beetje havermout en bij de voordeur een druppeltje jam. Wat wil je nou nog meer als muis? Ik heb deze neer gezet na het laatste hondenuitlaatje en Roos en poppie al naar bed boven waren. Het móest toch lukken zou ik zeggen. Maar niets is minder waar, nog steeds geen muis, en een leeg huiskamertje met havermout. Nog nooit van mijn leven heb ik muizen in huis gehad en ik denk nu zo maar omdat mijn nieuwe buren konijnen hebben in een rennetje tegen onze schutting aan, die natuurlijk hun eten daar krijgen. We hebben al eens op een empatische wijze gevraagd of het lawaai wat minder kon en dat heeft zeker goed geholpen (met behoud van relatie). Maar om nou ook nog eens te beginnen over een konijnenren gaat ons te ver. En helaas erger ik mij ook kapot aan haar rookgedrag wat zij lekker buiten achter doet, de ene sigaret na de andere en dat is niet fijn als ik 's morgens de achterdeur open doe en gelijk een rookwalm binnen krijg. Buiten dat, zij is ook nog eens drachtig en vind ik het zo sneu voor zo'n baby wat over twee maanden verslaafd ter wereld komt. Kans op een huilbaby is groot, kindje moet na de geboorte afkicken en het gekke is dat men dat dan totaal niet relateert aan het roken van de moeder tijdens de zwangerschap. Kortom, hoewel wij destijds de juiste beslissing genomen hebben, is het wel jammer dat onze Zweden emigratieplannen van toen niet door gegaan zijn al zul je daar dan wel weer wat anders irritants hebben, maar in ieder geval dan niet van buren maar in een boshuisje vast wel last van bosmuizen! That's life, that's what all people say (FS) KLIK voor de laatste Lottum foto's. ---------- Woensdagmorgen 15 juli. Ja die k** muis moet het nu maar weten want ik ben er echt klaar mee. Ook gisteravond weer een door de kamer sjezend Engelse settertje! En kijk op zich vind ik dat vermakelijk hoor, ze doet net als een kat, oortjes helemaal naar voren, voor zover een hangoor dat kan natuurlijk, attente oogjes en een zwabberende hoogstaande staart, een kostelijks schouwspel. Ik zou dat nog leuk vinden als het niet om een verdomde muis gaat! Daarbij is het weer voer bestellen tijd en moet er dan niet aan denken dat er dan 10 zakken dure brokken liggen die aangeknaagd gaan worden, dus jammer muisje . . . Ja Cilia zo is het wel hoor, met die drone en Dick! Het deed mij denken aan lang geleden toen onze zoon een op afstand bestuurbare auto kreeg en hij er net zo enthousiast over was! Het toeval is, dat onze zoon Marc nu net vorige week ook een ABA gekocht heeft voor zijn zoons en ook hij dit weer zo leuk vindt! Typisch mannenspeelgoed dus, maar ik vind het ook leuk hoor! Gek genoeg hebben mensen kennelijk, voor ons totaal vreemde, gedachten bij het hebben van een drone . . . Dat merkte Dick dan, die het op zijn FB gezet had, dat hij nu een dronepiloot is! Opmerkingen als 'jaja gluren bij de buren' etc . . . Mijn god, daar zouden wij nou werkelijk nooit aan gedacht hebben, voor ons is het een leuk vakantiespeeltje voor inderdaad Peter, leuke filmpjes en foto's van mooie camperplekken! ---------- Dinsdagmorgen 14 juli. Weer thuis. Het was gisteren best spannend om het huis in te gaan, nou Dick dan natuurlijk, ik vind muisjes een beetje griezelig, dat snelle en toch weet ik dat muisje banger is voor mij dan ik voor hem. Maar goed, Dick kijken in de vallen . . . geen  muis te zien ^%$#@! Hij zette de pindakaas vallen op het aanrecht vanwege de honden. Zit ik gisteravond op de bank, Laura diep slapend languit over de grond en daar wassie weer, zo'n 10 cm voor poppie haar rug draaide hij om om vervolgens weer langs de plinten weg te snellen! De tuindeur stond open en maakte ik mezelf wijs, eigenlijk tegen beter weten in, dat hij via die deur weer naar buiten was gegaan. Toen ik kort daarna in  de keuken kwam om een sinaasappel te pakken schoot hij over het aanrecht en kwam achter de pindakaasval van vandaan! Ja écht godverdegodverdegodver, wat nu? Hij had zich klem gelopen in een hoek van het aanrecht onder een bord en ik bleef stil staan en bewoog niet, mobieltje (moet ik schoonmaken zit onder de pindakaas) in de aanslag . . . en plotseling ja hoor, ik zag hem er onder uit komen maar toen ik mij bewoog sprong hij van het aanrecht en verdween onder een keukenkast. Zo langzamerhand word ik toch een beetje wanhopig van dit beestje en kon er gewoon moeilijk van slapen. Weer een valletje met pindakaas neer gezet onder de keukenkast en vanmorgen nee hoor, geen muis. Ik meen het serieus, ik ben dit zo zat en weet echt niet meer wat ik moet doen om dit diertje te vangen. En ja aan Dick heb ik normaal gesproken veel maar in dit geval heb ik geen reet aan hem, ik tik het nu precies zoals ik het zeg. Hij doet er zo laconiek over;  'ach zo'n klein muisje wat geeft dat nou . . . '(ik denk stiekem dat hij het ook niet meer weet!) KLIK HIER voor een Dick zijn nieuwe speeltje! Weer thuis en lekker bij mammie opschoot! ---------- Maandagmorgen 13 juli. We genieten echt met volle teugen, ik kan niet anders zeggen, en dan zeggen wij echt tegen elkaar dat wij het toch wel heel goed hebben! Dit klinkt wel een beetje zweverig misschien maar zo beleven we het wel, samen, mét de hondjes in de camper, wat wil je nog meer? Maaruh denk vooral niet dat het hier altijd pais en vree is hoor, want er kunnen ook pittige botsingen zijn tussen ons, als je natuurlijk in een klein ruimte zit samen gebeurt er wel eens wat, we kunnen beiden best wel op onze strepen staan! Ook de wandeling vanmorgen was weer fijn met een super temperatuurtje! Gisteren weer erg gezellige uurtjes gehad met A en F, ik weet niet of ik hun volledige namen kan noemen, niet over gehad en dus ook geen toestemming, zo doe ik dat altijd in mijn krabbels. Ook hun Gordon meisje Luna is zo'n schat en uiteraard vinden onze meiden alles ok, alle vreemde hondjes en ja dan zeker setters zijn hier altijd welkom! Gisteravond weer een aflevering van  de Zweedse serie Rebecka Martinsson gekeken, die hebben we gekocht op CD en vinden het heerlijk om in de avond lekker te kijken. Wij kopen deze ook speciaal voor onze campertijd! Tja en vanmiddag gaan we weer naar huis en als we dan weer thuis zijn hebben we echt het gevoel een tijd weg geweest te zijn, zo apart! En Dick moet eerst het huis in gaan want ik ben erg benieuwd of de muisjes in de nieuwe vallen getrapt zijn . . . Inmiddels wel de foto's klaar gezet maar moet de bladzijde nog maken  en heb ik nu geen zin in, ik ga buiten lezen. ---------- Zondagmorgen 12 juli. Jawel toch in Lottum op camperplaats 'indeverte!' Omdat er geen webcam meer van dit terrein is was het gissen of wij er met fatsoen bij konden en met pien in de buuke (ik dus) reden wij hier naar toe omdat ik werkelijk volle bak verwachtte en dan echt gelijk rechtsomkeert zouden maken. Wel hadden we een wilde uitwijkplek en dat is in NL echt niet zo makkelijk, vooral in dit seizoen echt overal mensen. Wij kwamen hier aan en tot onze meer dan grote verbazing cq verrassing was het helemaal niet vol! Sterker nog, de laatste keer dat wij hier waren hadden wij al gezegd dat wij in het late najaar wel weer eens terug wilden komen maar . . . nu staan er veel minder mensen dan toen en overal zijn lege plekken tussen en zelfs veel dubbele lege plekken, en stukken waar niemand staat! Ik ben blij, voel mij happy hier en de honden vinden het weer fantastisch. Noem het maar gerust een ouwe lullen plek (no kids) maar een feit is dat je niemand hoort en mensen eigenlijk ook geen contact met elkaar zoeken, en wij vinden dat helemaal prima. Wel grappig, want net hebben we weer een grote ronde gemaakt, dat het er nu weer heel anders uit ziet dan de vorige keer! gewassen zijn gegroeid of inmiddels geoogst, asperges zijn nu mooie grote groene planten. Het is hier een rozenkwekerijen gebied en ook prachtige rozenvelden te zien nu. Vanmiddag komen A en F en gaan wij de hondenronde maken samen met hun Gordon Setter Luna, vroeger hebben zij van ons een Gordon gehad, dus we kennen elkaar ook al een tijdje, gezellig! ---------- Zaterdagmorgen 11 juli. Ik behoor tot de categorie mensen die om haar eigen uitspraken en gedachten regelmatig moet lachen, ook mijn eigen grapjes die zo maar, ook als ik alleen ben, mijn mond uitkomen, vind ik dan wel leuk  . . . Uh Dick vindt dit maar vreemd En waarom zeg ik dat nou? Gewoon omdat ik mijn stukje van gisteren over lees, wat ik altijd even doe voor ik weer wat nieuws tik en dacht aan die Griekse klier en hoe guppig ik op zo'n moment sta te koekeloeren, net of ik gvd niet tot 10 kan tellen! Maar goed, verder niets te vertellen want we gaan over een kwartier de motor van de camper aanzwengelen en waar wij uit komen weten wij nog niet, diverse opties en gaan eerst eens even kijken wat het meest bevalt qua drukte. ---------- Vrijdagmorgen 10 juli. Nou die muis of muizen weten wat hoor hier! En inderdaad MarijkeO, Dick kennende wordt er aan jouw ideetje gehoor gegeven en zal muisje niet verhongeren daar op die bodem van zijn nieuwe speeltuin, volgens mij gaat hij er ook een bakje water in zetten! Nee Til, geen Calvé pindakaas, dat gaat mij te ver, dan zit ik al met een ontbijtkoek en een pot pindakaas in mijn maag, figuurlijk dan, ik eet altijd 1x per dag een boterhammetje met die  pure pk zonder toevoegingen van AH, heerlijk! Soms ontmoet je mensen waarbij je even moet nadenken over hun opmerkingen, ik ben namelijk nooit van de spontane gevatte antwoorden, die komen later pas als ik weer thuis ben. Vanmorgen zei de dame met die altijd aanstormende Griekse klier, waar ik zo ongelofelijk de schurft in heb, dat haar hond dat doet omdat mijn honden van een afstandje zo vriendelijk stil staan en kwispelen. Kijk dit stemde mij tot nadenken en ik dacht later 'ooo dit is dus weer het zogenaamde omdenken'. . . Want niet háár hond is het probleem maar de mijne met hun gekwispel, goh dat ik daar nou niet aan gedacht heb. Ik heb ook weer wat geleerd vandaag en ik dacht al dat ik veel weet over honden. Deze mevrouw is een natuurtalent wat hondenkennis betreft, nooit van haar leven een hond gehad en vorig jaar deze volwassen bastaard uit Griekenland laten komen. Dát bedoel ik dus, je hoort zoveel geleuter het is onbegonnen werk en zonde van je energie om hier iets mee te doen en daarom val ik jullie er maar even mee lastig, ik moet toch wat met mijn frustraties. ---------- Donderdagmorgen 9 juli. Regenjas, laarzen en bij thuiskomst honden afdrogen en ik geloof dat de boeren het nog niet genoeg vinden, het zal wel. Het muizen probleem is ondanks de heerlijke ontbijtkoek van Peijnenburg nog steeds niet opgelost, heb ik het verkeerde merk soms muisjes? Ja maar we willen zelf ook nog wat aan die ontbijtkoek hebben lieve muisjes en een 'eigen' merk wil er bij ons weer niet in. Kortom, ik kreeg een mooie tip van Simonne, die zelf een muisvriendelijke val gemaakt heeft en ja dat gaat hem hier dan ook maar worden, dat wordt knutselen. We willen in het weekend met de camper weg en hebben de vriendjes hier vrij spel en we zullen zorgen dat er wat verrassingen voor hen staan, mét pindakaas! Toen ik gisteravond rustig zat te lezen, helemaal stil in de kamer, zelfs Dick praatte niet, is een wonder want als hij ergens mee bezig is word ik tot mijn grote irritatie de hele tijd op de hoogte gehouden van zijn vorderingen en vooral zijn niet-vorderingen, dit even terzijde. Poppetje lag bij mij op schoot en plotseling schoot zij als een raket omhoog, werd helemaal dol en rende om mijn stoel en probeerde er onder te komen, zo ook onder de bank. Kijk toen was het voor mij wel duidelijk, daar wassie weer! Hier is de muisvriendelijke val, papier met inkepingen ingesmeerd met pindakaas. Jezus als nou het merk pindakaas maar goed is, het is de puur natuur versie van AH, ja we blijven vriendelijk voor de muisjes. ---------- Woensdagmorgen 8 juli. Een typisch gevalletje dat het gras bij de buren altijd groener is Cilia! Nou onmiskenbaar leiden jullie een fijn leven zo heerlijk buiten in dat prachtige Franse huis en ach die rugpijn is ook maar tijdelijk en is eerder over dan al die potten jam op zijn! En ja ook wij hebben het fijn, dat is zeker zo, maar weer op een andere manier, leuk toch, zo hebben wij beiden wat te schrijven en te lezen! Daarbij gewoon hartstikke leuk dat wij elkaar al zo lang volgen! Je ziet het helemaal voor je hè Agnes, lekker struinen door die kampeerwinkels en eerlijk gezegd vind ik het de laatste paar jaar wat leuker omdat de dingen kwalitatief beter geworden zijn want ik had echt mijn bekomst van al die, overal dezelfde goedkope plastic shit zooi! De ANWB spulletjes vind ik vaak best leuk maar ik heb geen zin in HN op mijn kleding, zo snobistisch ben ik dan ook wel weer, geef mij maar Jack Wolfskin of Fjällraven . . . Maar toch een bekentenis, ik heb wel die Ibiza sandalen van HN, a. lopen zij fantastisch, b. zijn ze erg sterk en c. kun je er gewoon mee het water in stappen enuhh goedkoop zijn ze ook! En als ik snel doorloop kun je het merkje niet lezen ---------- Dinsdagmorgen 7 juli. Gisteren waren wij even typisch een ANWB echtpaar, ja hoor Agnes je leest het goed! Maaruh geen dezelfde kleding, geen kort en pittig kapsel en ook geen spiegels op onze fietsen maar we hebben die gratis routekaarten opgehaald in tweevoud en kunnen we lekker aanklodderen op 1 en de ander houden we voor netjes . . . Het gaat goed met het Human Nature echtpaar haha, hoewel ik bij die naam echt altijd andere hersenspinsels heb! Ik had nog niet verteld dat ik zaterdag weer een teek had en wel in mijn bovenbeen en niet één tekentangetje kon vinden terwijl wij er wel 3 ergens in huis hebben, dus moest ik een nieuwe kopen en kon de teek er zelf uithalen. Gisteren weer een teek, naast mijn oor en die heeft Dick er met succes uit gehaald, het wordt geloof ik tijd dat ik ook een anti tekenpilletje ga slikken. Mwah ook het ontbijtkoek onaangeroerd in het muizenvalletje en dat terwijl ik gisteren toch echt zag dat Emma ineens opsprong en achter de stoel rende en daarna nog even bleef rondsnuffelen . . . Zo grappig, alleen Laura kijkt hier tv en vooral dan dieren en met name honden vindt zij altijd erg leuk, zij snuffelt dan ondertussen zachtjes kwispelend  aan het beeldscherm en zij ziet ze al als zij nog in de verte bijvoorbeeld in een weiland lopen! Maar ow gisteren kwam er een pikzwart prachtig herdershondenhoofd vol in beeld en dat vond zij enorm bedreigend en liet een heel diep gegrom horen, een geluid wat ik van haar echt nog nooit gehoord had en stond zij niet eens op om er aan te snuffelen! Cilia wat prachtig weer je foto's en die bosbessenjam, die lijkt mij ook heerlijk en een goed idee wat kaneel er door. Eigenlijk geeft elke dag bij jullie wel een verrassing van wat er nu weer opkomt van je zaailingen en de onverwachte bloeiers, jullie leiden een fijn ongecompliceerd leven, zeker weten! ---------- Maandagmorgen 6 juli. Dan weer harde regen dan weer droog en dan weer alleen wat druppels. Ik had een bosbabbelafspraakje met een hondenkennisje en over de ronde hebben we nu 1.5 uur gedaan normaal een klein uurtje! We hadden vandaag een serieus onderwerp en dat wist ik van tevoren al. Soms denk ik dat ik niet alleen een honden gedragstherapeut ben maar ook een mensen gedragstherapeut en ben ik echt blij dat ik dan een luisterend oor voor iemand kan zijn. Nou is het natuurlijk wel zo dat wij op dat vlak tijdens de studie veel over mensengedrag leren vanwege het feit dat een hond met probleem gedrag zichzelf niet kan veranderen en wij de mensen moeten uitleggen hoe het werkt bij een hond en dat zíj degene zijn die hun gedrag tov hun hond moeten veranderen! En ik kan je wel vertellen dat juist dát vaak niet meevalt en het ook één van de dingen is waarom ik niet meer 'praktiseer'. . . . Mensen zijn vaak zo takke eigenwijs en het ligt ook nooit aan hen maar aan 'die vervelende hond'. De  k** smoesjes: 'ja het is nou eenmaal geen makkelijk ras, hij is eens gebeten door zo'n hond, ja iemand anders heeft hem tijdelijk uitgelaten toen ik ziek was', kortom ik heb al zoveel smoesjes gehoord. En echt geloof mij, de meest eigenwijze mensen zijn die al jaren honden hebben en alles denken te weten maar tóch een probleem met hun hond hebben, lachen toch! Mij maak je echt niets meer wijs en tegenwoordig houd ik gewoon mijn mond bij dit soort verhalen en zoeken ze het zelf maar lekker uit. In het geval van vanmorgen ging het niet over honden hoor! Gisteren weinig gelezen maar wel al een vakantiesite opgezet want vandaag over 6 weken is het zover . . . ---------- Zondagmorgen 5 juli. Herfst, dat leek het wel aan de buitenkant van het bos met een lekker stevig windje! Vandaag gaat een dag worden waar mijn boeken een hoofdrol gaan spelen en ik moet mezelf toch eens even aanspreken want ik lees er momenteel 3 tegelijk, en dat is wel een beetje gortig. Eentje wil ik hier vermelden en ook dat is een pittige die ik steeds even naast mij neer leg en de zaak moet laten landen. Het is waar gebeurd en gaat over een Noord Koreaan, Jang Jing-Sung, een hofdichter en insider van het Noord-Koreaanse regime en al die voor ons vreemde namen gaan je duizelen. Het boek is zeer interessant en geeft een goed beeld van hoe het leven in het communistische Noord Korea verloopt. Hij moet op een gegeven moment vluchten naar Zuid Korea vanwege een 'vergrijp', wat in dat land dan ook al heel snel is, nl dat hij een geheim buitenlands boek aan een vriend uitleent die het vervolgens liet liggen in de metro . . . Inmiddels werkt de man als tijdelijk hoogleraar Koreastudies aan de Universiteit van Leiden. Heel interessant om eens een kijkje te krijgen in dat land van binnenuit! Ja zware kost om te lezen, dat is duidelijk, vandaar dat ik er 2 lichte boeken tussendoor lees. Dank je MarijkeO en jammer dat de rest van je verhaal is verdwenen in het digitale riool! Mijn deel van het leeghalen van de camper heb ik gisteren al gedaan dus daar ben ik klaar mee. Ik zei dat wij met zonnepanelen dan nóg onafhankelijker zijn maar eigenlijk waren wij al erg onafhankelijk, we hebben namelijk ook altijd een vette Honda generator mee, die heel weinig lawaai maakt in tegenstelling tot onze vroegere brulaapjes! Wij hebben zo'n ongelofelijke zin om met vakantie te gaan, we kunnen bijna nergens anders over babbelen en Dick zit bijna vastgebakken aan google earth en telkens moet ik ook kijken, hoe mooi en hoe leuk! Gisteren had ik een 'slofje' gebakken die was zooooo lekker, dit laatste stukje hebben we net bij de koffie verorberd! Ben je nou jaloers Joke? ---------- Zaterdagmorgen 4 juli. Het viel mij vanmorgen op dat ik nog nooit zoveel vossendrollen met kersenpitten gezien heb in het bos. Nou zijn er er aardig wat vossen maar die kunnen toch ook niet allemaal leven van wilde kersen zou je zeggen. En konijnen zie ik eigenlijk nooit, daar is ook natuurlijk wat meer zandgrond voor nodig en geen kleibos. Ik weet dat vossen alleseters zijn en dat zij zelfs een jonge ree niet te versmaden vinden maar toch, zouden zij zich ernstig te goed doen aan grondbroeders? Volgens mij krijgen we wel een antwoordje van MarijkeO, zij is bioloog en weet zo ontzettend veel hier over! Tja en dan het muizenvraagstuk. Gisteravond huppelde, nou zeg maar rende, er een  muisje voor mij uit naar de keuken en nu heb ik gezien waar hij een in- cq uitgang gevonden heeft, dat is dan wel weer fijn! Hij ging een werkelijk piepklein gaatje in tussen de plint in de keuken om achter het aanrecht te verdwijnen! Dus vanavond krijgt hij ontbijtkoek in zijn valletje! Soms eet ik een bakje doppinda's zoals gisteravond en vond ik er net eentje naast mijn stoel en dan verbaast het mij toch dat hij niet aangevreten is door een muis! Ik dacht het al dat muis nog niet weg was want poppetje vindt het erg grappig, en haar had ik al rond zien rennen door de keuken en onder het bureau. Zo dit weekend gaan wij de camper leeghalen, niet helemaal maar wel de alkoof en de bovenkastjes want dinsdag worden er twee zonnepanelen op het dak geplaatst om ons nóg onafhankelijker te maken! Gisteren had ik het over onze vakantie planning en ik zal jullie hier op de hoogte houden van de huidige stand van zaken . . . Plan op dit moment en wordt uitgewerkt (hoe leuk!), ronde Duitsland en Frankrijk en ow wat hebben we al een prachtige plekjes gevonden! Enuhh in Duitsland is een bratwurstmuseum en daar móet ik natuurlijk eens naar toe! Hier een foto van onze voormalige vijver die ik vorig jaar beplant heb met boerenhortensia's omdat deze altijd bloeien in de zomer wanneer wij thuis zijn! ---------- Vrijdagmorgen 3 juli. Niemand gezien en mijn auto was de enige op de parkeerplaats vanmorgen, heerlijk! Het is wel balen want mijn fototoestel doet het op zich goed maar wat ik al zei, het is de lens, die heeft geen zin meer in inzoomen. Helaas een mechanisch defect zoals zij dat zo mooi zeiden en nee niks meer aan te doen, toestel is niet meer leverbaar en zelfs geen reserveonderdelen . . . (Stiekem geloof ik er geen moer van en denk dat er gewoon vuil tussen zit maar ja, wie ben ik hè?) Als ik hem laat repareren wordt hij opgestuurd naar Nikon en dat gaat minstens €150.00 kosten, en ja voor dat geld kan ik geen nieuwe systeemcamera kopen, dat dan weer wel. Kijk, dit zijn van die dingen waar ik echt zo pissig om kan worden, wat een wegwerpmaatschappij! Op dit moment heb ik voor mezelf besloten dat ik dan maar niet inzoom als hij daar geen zin in heeft. Dick verwacht(te) dat ik alwéér (hmmm) een nieuwe camera wil terwijl het huis er 'vol' van ligt, jezussss wat kan die man overdrijven zeg. Dit weekend blijven wij weer eens thuis en niet omdat het geloof ik geen echt mooi weer wordt, het is namelijk bij ons al heel snel mooi weer genoeg, maar puur om het gevoel, je kunt niet elk weekend weggaan . . . (zeggen we nu hoor) We zijn ernstig bezig met vakantieplannen maken en het één na het ander valt af of komt opduiken waar wij dan weer enthousiast van worden, reisboekjes uit de bieb en reisboekjes kopen en ligt het boekje in de brievenbus dan zijn de plannen alweer veranderd, lachen toch! Vinden wij gewoon leuk dat plannen en over het internet struinen wat het bekijken waard is. Maar voorlopig zit er nog heel veel op slot in Europa en zei ik gisteren al dat wij maar 'gewoon' rondje Duitsland/ Frankrijk moeten doen, gvd wát een luxeprobleem zeg. Maar goed, in gedachten hebben wij al heel Europa door gecrost en hebben al ideetjes genoeg voor de komende jááááren! Gelukkig hebben wij een 'flex' bootticket voor de overtocht naar Zweden en bij annuleren krijgen wij ons geld terug. De planten in onze tuin doen het allemaal ongelofelijk goed, hier een foto van de oleander. Een plant die zo ontzettend mooi is, keurig overwinterd in de tuinkamer maar . . . ik vertrouw hem voor geen meter en ik denk toch echt dat ik een goed tehuis voor hem zoek. Hij is voor huisdieren namelijk ontzettend giftig, zowel de blaadjes als de bloemen! Ik heb geluk dat mijn honden niet talen naar de tuinplanten maar toch, helemaal safe voel ik mij niet. Jammer hè! ---------- Donderdagmorgen 2 juli. Ik ga eens een keer niets over het weer zeggen maar hoor dat ik nu moet rennen . . . Net dat ik dit tikte hoorde ik dat het regent, en er lag een hondenbed buiten. Eigenlijk heb ik vandaag niet zo veel te babbelen en babbelen heb ik in het eggie vandaag al genoeg gedaan . . . Gewandeld met Wendy en toen zij wegging kwam er een ander hondenkennisje aan en ook daar gezellig mee gekletst. Direct even naar Urk naar camera.nu want de lens van mijn fototoestel hapert en dat is erg lastig. Ook heb ik weer twee fotobladzijden toegevoegd en is het deel weekendjes op de reissite bijgewerkt. Hieronder een foto, was vanmorgen, Dick lag met Emmaatje te knuffelen en Poppie wachtte rustig op haar beurt met haar geliefde touwtje in dat schattige bekkie! ---------- Woensdagmorgen 1 juli. Zo de eerste dag van de twee door mij zeer geliefde maanden maar niet heus. Kijk, zoals de temperatuur nu is, mag het van mij blijven, dan blijf ik ook nog enigszins actief. Langzamerhand gaan wij twijfelen en denken dat het met Zweden deze zomer of najaar niets meer wordt, maar goed, we blijven toch hoop houden, het duurt nog even voor wij weg willen. Uiteraard hebben we wel een planB, welke wij nu aan het uitzoeken zijn en eerlijk gezegd is ook dit een leuk plannetje en alleen al de voorpret is leuk! Gisteren ben ik bezig geweest aan de foto's van het afgelopen weekend, is nog niet klaar maar ik zet hier wel de link neer evenals een link naar youtube waar ik een paar filmpjes opgezet heb. Het zijn natuurlijk geen filmpjes maar gewoon fragmenten van wat wij en vooral dan de honden doen! Foto's klik HIER Fragmentjes youtube klik HIER ---------- Dinsdagmorgen 30 juni. Thuis. Gistermiddag, het was wat bewolkt en besloten wij om die prachtige mezenroute nog een keer te maken voor wij naar huis zouden gaan want uiteindelijk vonden wij de ochtendronde toch wat te minnetjes . . . arme honden hè . . . We hebben hem in een stevig tempo gelopen en daarna liep het zweet over onze ruggen maar heb je wel een compleet gevoel! Tijdens de wandeling zagen we dat inderdaad de weg waarop wij terug wilden afgesloten was vanwege bomen kortwieken en waren benieuwd of het ons zou lukken er langs te slippen . . . Hoefde uiteindelijk niet want de weg was in gedeeltes dicht en kwam voor ons goed uit. Was anders geen probleem geweest hoor want dan hadden we gewoon na vieren weg gegaan, het was geen straf om daar te moeten blijven. Terug bij de camper meisjes maaltijd 2 van de dag, wij een paar glazen water uit de koelkast, en binnen 10 minuten zaten we in de camper op de terugweg. We zijn weer via een andere alternatieve route gereden en was leuk, maar toch iets minder leuk dan de heen weg en om een uur of 5 waren we weer thuis, na een paar lekkere dagen in een mooi gebied. *** Nog even dit, ik krijg momenteel steeds mailtjes via de website, ik zie dat aan de 'aanhef' die ik zelf ingesteld heb. Het zijn mailtjes op een familiaire toon van mij bekende mensen, en bleek, ik had er al een dubbel gevoel over, dat zij mij helemaal niet gemaild hebben! De bedoeling is dan dat ik een foto in een MSN bericht moet aanklikken, wat ik dus godzijdank niet gedaan heb omdat ik al wantrouwend was! Best vervelend, want er zullen ook 'goede' berichten bij zijn, dus hierbij, dat is dan ook de reden dat ik het niet beantwoord! 'Iemand' heeft via deze site mij opgezocht op FB, wat ik overigens maar zeer weinig gebruik en alleen af en toe een foto van de honden plaats, maar ik heb je door hoor viespeuk en zoek een ander tijdverdrijf! (*&^%$#@! Het leven is goed voor ons! ---------- Maandagmorgen 29 juni. Staphorst, dezelfde plek. Een heerlijke dag gisteren gehad, zo fijn buiten en zo rustig, af en toe zagen we wat verder mensen over het wandelpad lopen en hadden we totaal geen last van, hondjes de hele dag los (zonder hekjes) bij de camper en die brave borstjes gaan totaal niet weg bij ons vandaan, zo fijn! Gistermiddag zijn we dus de zwarte mezenroute gaan doen en ook dat was een surprise, wat een mooie wandeling door verschillende gebieden, prachtig! Na de bbq geen zin meer om nog naar het meertje te gaan en ook de honden lagen totaal ontspannen te slapen en hadden ook geen wandelbehoefte meer. Gisteravond zo tegen tienen zagen wij een auto aan komen en ja hoor, de politie. Klopklopklop op de deur 'goedenavond' en kwamen zij eens even polshoogte nemen wie en wat wij waren. Gewoon een leuk gesprekje gehad en uitgelegd waarom en hoe wij daar waren en zij hadden hier nog nooit een camper gezien en wisten niet eens dat dit een dagrecreatiegebiedje is, wel apart! Zij nemen dit altijd mee tijdens hun gebruikelijke avondronde omdat zij hier wel eens problemen hebben met misselijke jeugd, drugs,  rotzooi etc, hier al niet anders dan elders in het land. Grappig want wij stonden buiten te praten, de deur van de camper gewoon open en zij hebben geen hond gezien, wel een korte blaf toen zij aan klopten. Een gezellig praatje gehad en wij hebben gewoon gezegd dat wij de nacht hier doorbrengen en dat was kennelijk ok want het gesprek is hier ook verder niet over gegaan . . . Vanmorgen om half 7 totaal wakker, wat babbeldebabbel en opgestaan, snelle hondjesuitlaat en ontbeten. Daarna alweer een ronde om het nu totaal verlaten meertje gemaakt, ik nog even over een tokkelbaantje gesjeesd en dat vonden de honden echt kicken! Voor de rest van de dag, lekker lezen etc. en wanneer wij weer naar huis gaan weten wij nog niet en ik denk dat dat na de hondenmiddagronde zal worden. ---------- Zondagmorgen 28 juni. Staphorst, recreatiegebied 'De zwarte dennen'. Vanmorgen snel hondjes uitgelaten in het bos en om 9 uur zaten wij in de camper om via binnenwegen en -weggetjes hier naar toe te rijden en we hebben er van genoten! We kwamen weer op plekjes waar wij nooit eerder geweest zijn, zo verrassend! Hier is ook een heel mooi zwemmeer met strand er om heen waar het weliswaar zelfs verboden voor honden is, tja wij hebben wel het meertje rond gelopen met hondjes aan de rollijn en gewapend met voldoende poepzakjes, die we niet nodig hadden. Maar goed, het hele bos is het hier honden aan de lijn en eenmaal buiten dit supermooie, stille plekje zagen wij ook best aardig wat mensen en mountainbikes. Maakt ons verder niet uit want eind van de middag is er hier absoluut niemand meer en gaan wij  de 'zwarte mezenroute' lopen en als er niemand meer bij de plas is mogen onze meisjes er echt wel in hoor, zo zijn wij dan ook wel weer. Of wij hier de nacht door brengen weten wij nog niet, normaal gesproken ja, maar we zagen aan het begin van de weg hiernaar toe dat het, o hoe toevallig, vanaf morgen ochtend 6 uur tot 16.00 uur afgesloten is voor verkeer. We zien dus wel, kan zijn dat wij na de bbq ergens anders gaan overnachten. Zo en nu ga ik snel lekker buiten zitten met een boek! Ja dus een foto hier onder, vers van de pers waar wij vandaag zijn! ---------- Zaterdag 27 juni. Godzijdank wat opgefrist en nu het huis nog afkoelen, maar dat gaat de komende dagen zeker wel lukken. Ja inderdaad Lonneke precies op de dag 2 jaar geleden die hitte bij de heks op Skye! Op dit moment hebben wij nog niet echt iets gepland voor dit weekend maar wel in onze gedachten om morgen een dagcamping op te zoeken voor een dagje in een voor de hondjes ook leuke omgeving. En ja net heb ik voor de zekerheid maar weer even bbq spullen gekocht en nadat ik de boodschappen opgeruimd had wilde ik mijn AH zegeltjes inplakken en kwam tot de schokkende ontdekking dat mijn portemonnee weg was en zeker bij AH moest zijn. Ik prentte mezelf goed in niet in paniek te raken en dat lukte helemaal want ik realiseerde mij gelijk dat er bijna geen geld in zat maar wel al mijn pasjes en dat geeft veel ongemak maar is niet onoverkomelijk. Gelijk terug naar AH en toen ik aan kwam zei een dame van AH al 'ja hoor je portemonnee vergeten!'. Ja toch blij dus. Gistermiddag weer een HEMA afspraakje met Klára gehad, buiten op het terras in de schaduw en dat is altijd zo gezellig, zij kan met gemak mijn dochter zijn en het leeftijdsverschil merken wij totaal niet, erg grappig! Wij leiden ook heel verschillende levens, zij, volop in het leven met een gezin, man en twee puberzoons, ook uiteraard een hond, want zo hebben wij elkaar jaren geleden leren kennen en ik een ouwe taart met man en hondjes! Tot mijn grote vreugde ontdekte ik gisteravond dat mijn vorig jaar geplante passiebloem ineens vruchten heeft! ---------- Vrijdag 26 juni. Kom net thuis met 3 zwaar hijgende honden en echt niet omdat zij uit hun plaatjes gegaan zijn maar wel vanwege die gore hitte, ook in het bos nu, bah. Gelukkig morgen uitzicht op verbetering. Ik ben niet echt tegen de zomer hoor, laat dat even duidelijk zijn maar boven de 20 graden begint mijn bloed kennelijk ook een te hoge temperatuur te krijgen en treed wat buiten mezelf. Absoluut niet overdreven weet Lonneke nog wel . . . Schotland precies 2 jaar geleden, 1 dag en 1 plek was hels. Maar gistermorgen, ow wat was het heerlijk en er was daarbij ook een windje aan het Erkemederstrand, dus goed uit te houden! Roos doe je geen plezier met in het water gaan in tegenstelling tot Emma en Laura. Roos heeft een taak als zij daar aan komt en gaat acuut in de rol van onbezoldigd vertegenwoordigster van de voedsel- en waren autoriteit controle en legt zich toe op door andere mensen meegebrachte tassen . . . Het was weer erg gezellig en Joke en ik zijn ook een paar uur lang in het heerlijke water geweest. Joke had alleen Arwen mee, halfzusje van Emma, dus ook een dochter van Noor, want Dana was de dag er voor loops geworden. En mijn god, we waren best vroeg, maar wat een mensen en honden al! Zoveel honden en geen aanvaring gezien, ja uiteraard wel wat opdringerige jekkerende honden, maar die werden dan gelukkig weer snel afgeleid. Roos presteerde het zelfs om op inspectie te gaan bij een tas waar een grote herder bij lag, nou dat deed zij dus ook maar 1x! Na afloop even koffie gedronken en gebabbeld in de schaduw bij de auto. Bijna thuis hen nog even snel een plasje laten doen en om half 1 kregen zij pas hun eten en ik maar denken dat ik de rest van het dagprogramma ook maar een aantal uur zou opschuiven. Maar het innerlijke wekkertje bij de dames tikte toch wat anders, en om half 4 keken zij mij aan en vroegen zich af wanneer wij naar het bos gingen! Dat heb ik dus om 5 uur maar even gedaan, een kleine bosronde, verwende mokkeltjes . . . Wel grappig dat zij niet gaan zeuren of bij de deur staan maar ik zie het aan de 6 oogjes die mij constant volgen! Haaa muisje niet meer gezien hoor MarijkeO maar je tip hou ik in gedachten en nee uiteraard is gif wel het allerlaatste wat ik zou doen maar ja hè . . . Ik vind je wel buitengewoon tolerant met het wespennest hoor en ik denk dat Dick ook hiervoor zou kiezen! Honden hijgen al niet meer, liggen hier languit onder de op de hoogste stand draaiende plafondventilator, zo fijn! ---------- Woensdagmorgen 24 juni. OOOOO gisteravond zat ik met mijn beentjes op de bank lekker (????) Opsporing Verzocht te kijken, zie ik plotseling die muis! Hij kwam onder mijn stoel vandaan en muis schrok, nee ik gaf geen kik, de honden sliepen en vloog hij onder de bank. Ik zat totaal verstijfd van schrik. Het is namelijk niet een klein schattig wit muisje, nee joh, het is een flinke bruinachtige muis, ik heb gelezen dat dit soort 'huismuis' heet. Toen het muisvriendelijke valletje gepakt, stukje kaas er in en dat onder de bank gezet toen de hondjes al in de gang stonden om uitgelaten te worden, anders weet ik het wel. Vol goede hoop vanmorgen in het valletje gekeken en nee hoor, geen muis wel kaas GVDDDDD Weet inmiddels dat je geen kaas, maar pindakaas moet gebruiken! Dus zit ik absoluut niet rustig meer op mijn stoel en is het muisitem bij Dick al bijna niet bespreekbaar meer . . . Muis mag absoluut niet dood, ik moet mij niet aanstellen, muisjes doen niets. Mijn god zeg, hoe kun je zo denken, muizen zijn gewoon ongedierte en moeten in je huis bestreden worden! Dick wil altijd poezelen met dieren, tot op grote hoogte ben ik het met hem eens maar in dit geval dus echt nee, geen consideratie met muizen! Kennelijk wil hij dit gewoon toestaan, een muis als huisdier, nou eerlijk is eerlijk, je begrip kan ook te ver gaan hoor. We zullen er straks toch nog eens een hartig woordje over spreken en anders, zeg ik niks meer maar haal ik morgen een lokdoosje met gif wat ik buiten hondenbereik onder de bank zet . . . Oef een huwelijkscrisis door een muis . . . Morgen denk ik een late of geen krabbel, ik heb al vroeg met Joke afgesproken, honden zwemmen Erkemederhondenstrand, leuk! ---------- Dinsdagmorgen 23 juni. Zo de langste dag hebben we gelukkig al weer achter de rug, sorry voor de echte zomerliefhebbers, maar zo denk ik er dus over. Het was weer zo koel in het bos en jeetje zeg wat een vogels en zoveel geluiden om mij heen, heel mooi. Ik heb tegenwoordig een klein hulpstukje aan 1 kant in mijn oor en komen de geluiden nog intenser tot mij. Het hulpstukje is ws voor een beperkte tijd omdat er vocht achter het rotsbeen in mijn oor zit, wat er niet zo maar uit te peuren is, en hopen op een natuurlijke afvoer, het zij zo. O ja er zit hier ergens een muis in de tuin die wij zo af en toe zien en de stouterd rende van de week door de keuken en natuurlijk zag poppie het als eerste en had geen moment rust meer. Nou doe ik stoer maar vind het zelf ook niet echt leuk hoor, het is een klein grijs muisje die zo af en toe ook over het buitenterras rent. Kijk, zolang als hij buiten is maakt het mij niet uit (uh is dat wel zo?) maar in huis zit ik niet op dat schatje te wachten want ik ben o zo bang dat hij of zij direct met zijn hele familie aan komt zetten . . . Hier staan meestal de tuindeuren open (nu niet) en kunnen ze zo binnen stappen en ik denk zo maar dat hij gisteravond ook binnen was want Emma liep door het huis te stekkeren met haar neus omhoog en dan weer op de grond wat weer aanstekelijk voor Roos en poppie werkt. Was een ietwat irri als je tv kijkt. HIER nog een mooie foto van Emma op de opgefriste indexbladzijde poppie met haar hoofdje op mijn benen in holladieebroek ---------- Maandagmorgen 22 juni. Een heerlijk gezellig weekendje buiten gehad en . . . dus gingen Joke en Anne gisteren in de loop van de middag pas weg en goh eigenlijk waren wij nog lang niet uitgebabbeld . . . Nu gaan wij ons mentaal voorbereiden op de hitte van de komende tijd brrr, wat erg. De tuindeuren staan nu nog wijd open en we hebben een heerlijke frisse bosronde gemaakt, maar ja dat gaat er anders uitzien en denk ik zo maar dat de plafondventilatoren overuren gaan maken. Ik wil in zomerslaap. Nou Agnes, ik heb dat gevoel zeker niet zelf want ik denk bij het lezen vooral aan de hondjes die ik niet meer heb en waar het nog zoete herinneringen zijn. Het toekomstbeeld van Emma heb ik niet voor ogen, die gaat nog járen mee . . . De échte pijn heb ik bij de gedachten aan het overlijden van ons Muisje, wat ik niet zelf heb kunnen (en vooral niet dúrven) bepalen, dat steekt mij nog altijd en hoop ik dat ik hier weer van geleerd heb. Nooit te oud om te leren. Ach ja Peter, wat een prachtig boek hè, wat mooi toch als je een boek kunt schrijven wat mensen de tranen over de wangen laat stromen. Heel soms heb ik dat bij een boek en het laatste non fictie boek waarbij ik het had was van Jim de Koning 'De zaak Ronald V.', gaat over een politieagent die moest schieten. it's only love ---------- Zondagmiddag 21 juni. Morgen weer hoor, geen tijd gehad! ---------- Zaterdagmorgen 20 juni. Geen weekend weg deze keer maar we gaan zeker weten wel een leuk weekend krijgen! Oh nee je moet de dag niet prijzen voor het avond is . . . Jaja weer een bbq met Joke en Anne, die met hondjes en camper komen en vannacht ook hier blijven, gezellig! Eerst vanmiddag samen rondjehondje zodat het stel uitgerausd is. Dit is voor het eerst weer sinds een hele tijd, bah dat coronagedoe ook, je mist elkaar gewoon, maar ook nu houden we echt afstand hoor en de bbq is natuurlijk buiten. Verder ben ik al een week bezig met een heel mooi boek, Ik heb wel eens gezegd dat je verschillende soorten camperaars hebt maar je hebt ook verschillende soorten hondenbezitters. Je hebt hondenliefhebbers en hondenhouders en dat is een wezenlijk verschil, waar iemand zonder hond geen idee van heeft. Omdat ik, nou wij dus, dik tot de eerste categorie behoren, is dit boek werkelijk zeer indrukwekkend. Al een week pak ik het op en leg ik het neer vanwege het feit dat alles zo herkenbaar is en regelmatig een waas van tranen voor mijn ogen krijg waardoor ik even niet verder kan lezen, en het boek even weg moet leggen om het geschrevene tot mij door moet laten dringen. De schrijfster, zij is ook een wolven expert, heeft het over haar leven met haar oude hond. Hoewel ik eigenlijk ook een oude hond heb, de hare is in het boek 13 en Emma 12, kan of wil ik de dingen nog totaal niet op Emma betrekken. Is vast psychologisch verklaarbaar en ik weet wel waarom. Jammer dat mensen die niet in honden geïnteresseerd zijn zo'n boek niet lezen want het zou tot veel meer begrip kunnen leiden, maar ja dat is met zoveel dingen zo. Kortom, boek en de prachtige foto's van oude honden, is een echte aanrader! De titel is 'oude wijze honden' en de schrijfster 'Elli H. Radinger'. ---------- Vrijdagmorgen 19 juni. Gisteren naar de tandarts geweest, nou dat is nu ook wel een aparte belevenis hoor, met die coronamaatregelen. Doet gewoon imaginair (aha mooi woord voor een NL of Franse les) aan. Vandaag alweer veel gedaan op dit vroege moment, maar het belangrijkste, lekker met de meisjes gewandeld! En ow wat kwam het weer goed van pas dat zij zo ongelofelijk tolerant zijn! Kwam iemand tegen met een JR die vanaf een afstandje al tandjes bloot had en als een piranha op mijn meisjes af sprong, tss, zij deinsden even achteruit, keken wat verdeeld en dachten, laat dat aso engerdje maar zitten. En dan kijken zij ook totaal niet meer naar hem, lopen er een keer langs en tolereren weer een attaque en snuffelen gewoon verder op de grond. Ach hondje is ook wel sneu hoor, is 8 jaar uit een asiel en zij is het 4e bazinnetje, mevrouw denkt dat hij angstig is maar dat heb je dan weer als mensen een hond niet kunnen 'lezen', want ik zie totaal geen angst alleen maar echte agressie! Met zo'n hondje moet je ook niet de verkeerde hond, die het niet pikt, wat ook normaal is hoor, tegen komen want dan is het zeker bingo . . . Zij vertelde dat zij 'lastige buren' heeft want hondje blaft als zij (fulltime) werkt  en hij kan niet alleen zijn, o jee, ik voorzie problemen ook bij deze nieuwe eigenaar. Hier is de foto van de gekke vondst van afgelopen zondag, hoe je het ook bekijkt, vreemd is het wel. ---------- Donderdagmorgen 18 juni. Lekkere buitjes gehad, nu tevreden boeren of is het nu weer te nat voor de aardappels? O ja nog iets geks mee gemaakt afgelopen weekend, of niet echt mee gemaakt maar wel ontdekt. Toen wij zondagmorgen vroeg wandelden over het dijkje langs het water, waarvan de filmpjes, zagen wij iets liggen. Het waren twee lege bierflesjes en . . . zo'n milieuvriendelijke huisdierenaskoker, die ik hier ook heb staan. Dan denk je nog dat er mensen onder het genot van een biertje (?!) hun koker ritueel hebben leeg gestrooid op een plek waar zij vaak met hun hond kwamen maar . . . de koker bleek gewoon vol te zijn! Dit is toch vreemd hè! Dick wilde het nog allemaal netjes opruimen, de flesjes in de glasbak en de as uit koker verstrooien maar daar heb ik hem van weerhouden, dit gaat mij te ver en hem uiteindelijk toch ook. Gewoon laten liggen en de eigenaren komen vast nog wel terug . . . en anders maar niet, we kunnen ons niet verantwoordelijk voelen voor alle troep die mensen achterlaten. We hebben er ook nog een foto van die ik hier wilde plaatsen maar kan hem niet vinden en ik denk dat hij nog op Dick zijn fototoestel zit, morgen dan maar. De dag er op was alles weg. Nog een fotobladzijde HIER ---------- Woensdagmorgen 17 juni. Lekker tikken zeg, hond op schoot, steeds beslagen brillenglazen en 2 klierige vliegen om mij heen. En helaas, door hondje op schoot kan ik niet bij mijn flapper om ze te meppen. Kom net met de meiden thuis en ik heb het zweet op mijn voorhoofd staan, en ook moest ik een natte broek en sandalen uit trekken. Nee niet dáárom maar gewoon omdat ik weer van het padje was en daardoor drijfnatte broekspijpen gekregen heb. Tegenwoordig ga ik het bos in met blote voeten in mijn ANWB sandaaltjes en dat bevalt mij helemaal goed. Ik hoop vandaag tijd te vinden (?!) om de foto's van het afgelopen weekend te plaatsen. Grappig hè die vreselijk amateuristische filmpjes . . .  en ach het gaat mij er om dat ik iets heb voor later als ik in Huize Avondrust zit en te zien hoe het ooit was . . . En ondertussen zit Dick de mooiste wandelingen mét moeilijkheidsgraad uit te zoeken voor onze vakantie en zo af en toe verstoor ik zijn ideetjes met opmerkingen zoals 'te ver' en 'te moeilijk' voor mij en/of de hondjes. Hij zocht er eentje uit dat je uitkomt bij een steile afgrond zodat je 250 meter de diepte in kijkt. 'Nou nee écht niet Dick, dan ga je maar lekker alleen'. En ja hoor dat gaat hij dan ook echt doen, groot gelijk, maakt mij niet uit als hij maar heel terug komt en zijn telefoon niet vergeet. Maar zover is het nog niet, eerst maar eens kijken wanneer die Zweden weer bij hun positieven komen en eens realistisch gaan nadenken. ---------- Dinsdagmorgen 16 juni. Thuis. Ik was helemaal vergeten te vertellen wat een mooi deel van Friesland Gaasterland is, ons verbaasde het en we waren er nog nooit geweest, althans niet op deze manier en langs deze weg. Beeldschone huisjes en wat ons opviel, erg veel wilde bloemen bij huizen en langs de akkers. Het negatieve vind ik daar wel de drukte, veel fietsers, motoren met veel lawaai, volle campings met afgeladen volgepropte camperveldjes, voornamelijk gevuld met Duitse campers. Kijk, dan ben je geen echte camperaar hoor, als je met zoiets genoegen neemt, met net een meter of zo tussenruimte! Grappig MarijkeO dat jij wist waar wij waren, best prima voor 1 á 2 nachten maar verder dan ook niet, mij te weinig 'uitloop'. Daarbij vond ik het ook erg en bijzonder storend dat mensen het bosje er achter als openbaar toilet gebruiken, gatverdegatver wat smerig. Dick heeft een vuilnis zak aan troep daar opgeruimd, vooral clopapier, inlegkruisjes en meer van die zooi en had toen nog moeite om het door dat gat van die vuilnisbak te wurmen. ! Als wij ergens gecamperd hebben is het daarna altijd schoner dan voor dat wij er kwamen, jammer dat veel mensen hier niet over nadenken want ik ben altijd bang dat bij zo'n handig overnachtingsplaatsje een bordje komt met 'verboden te overnachten'. Uh wij hebben de picknickbank ook gebruikt waar hij voor is hoor en daarvoor was hij gewoon voor iedereen toegankelijk, maar vond men het kennelijk te dichtbij ons en heb ik hem alleen voor het bbqen even veilig gesteld.  Het is dit jaar voor het eerst dat wij weekenden weg gaan met de camper, heeft onze voorkeur ook zeker niet, maar soms is het niet anders. De maanden juli en augustus vind ik sowieso al niet om te pruimen en laat staan met de camper weg . . .  En camperplaatsen kunnen ons ook gestolen worden, maar wild staan in het dicht bevolkte NL met zijn kritische publiek word ik ook niet vrolijk van. Kijk in Lottum was het wat anders, daar stonden wij in de coronaperiode, maar nu het al veel drukker is daar, zul je ons niet zien. Geef ons, net als jullie MarijkeO maar Scandinavië, dat is pas het echte leven van een camperaar! Nog een paar grappige kleine filmpjes gemaakt en zo mooi om te zien hoe Emma spurt met haar 12 jaar vooral filmpje2 dus en toen zij  zo ver gingen ben ik gestopt met filmen ! Filmpje1 Filmpje2 De grijze golf hahaha ---------- Maandagmorgen 15 juni. Friesland Gaasterland. Gisteren weer een fijne dag gehad, zo af en toe kwam er een auto parkeren en een paar fietsers kijken of zij de picknickbank konden gebruiken . . . nee dus . . . sterker nog, wij hebben heel sneaky een thermoskan met een paar bekers er bij gezet . . . BEZETTTTT Het was ook weer, zoals altijd heel gezellig met vrienden bbqen, daar genieten wij zo enorm van. Wij vonden het wel opvallend dat er op dit afgelegen plekje wel een paar keer buscampertjes kwamen kijken maar vanmorgen ontdekten wij dus hoe dat kwam . . . Vanmorgen gingen we onze wandeling maken en loop je over een heuvel en toen wij daar langs de weg naar beneden keken zagen wij de alkoof van onze camper gewoon staan, vandaar dus die andere campertjes, we brachten hen kennelijk op een ideetje! Het wordt dus echt tijd voor een camouflagenet over de camper, en ja dat meen ik serieus! Wat het was vanmorgen weten wij niet maar de meisjes waren bijzonder jagerig en er is toch volgens ons niets op die dijk, maar toen wij het laatste stukje langs de weg liepen zagen wij een immense haas en godzijdank, net de honden aan de lijn! Wat zijn wij blij dat wij onze honden zo'n fijn leven kunnen geven, nou ja onszelf ook natuurlijk! Eigenlijk nog iets bijzonders, alleen gisteravond hebben wij hele lichte regen gehad, verder totaal niets en nu moet Dick net toch echt uit de zon gaan, zelfs te warm, hoe kan dit hè. 15 juni ---------- Zondagmorgen 14 juni. Friesland Gaasterland. Tja, ik durf het bijna niet te zeggen maar wat hebben we weer een fijn plekje! Plaatsje nummer 1 was niets, is eigenlijk niet helemaal waar, prima voor mensen zonder honden maar voor ons niets, geen uitloopmogelijkheid en een weggetje te dichtbij naar onze smaak. Jullie weten, bij ons zijn de honden prio één met stip! Dit is een verdekte P plaats, en we staan aan de voet van de dijk bij het IJsselmeer en daarbij hebben wij ons nog volledig terug getrokken in de bosjes. . Wel hebben we het rennetje er los omheen staan want . . . mensenpoep in de bosjes, dat zie je vaak bij van die afgelegen P plaatsen.  Kennelijk lopen er soms ook wel schapen langs de dijk maar nu dus niet en vind je leuke kleine strandjes (en veel schapenpoep) waar gistermiddag mensen zaten en dat vinden wij iets minder comfy vanwege onze nieuwsgierige witte honden . . . die  geïnteresseerd zijn in meegenomen tassen. Gelukkig is de dijk heel breed en konden we het meeste wel vermijden en vanmorgen was het helemaal fijn, niemand daar! Direct ga ik even mijn spulletjes voor gaats trekken want vanmiddag komen er vrienden hier naar toe om te bbqen, we hebben hen al een tijd niet gezien vanwege de coronatoestanden en kunnen nu hier toch de 1.5 meter in acht nemen. Getverdemme wat begin ik te balen van dit geneuzel. O ja, wij hebben geen druppel regen gehad maar vannacht was het wel net of wij telkens geflitst werden, toch electriciteit in de lucht, maar niets gehoord. Tuurlijk Joke, je hebt gelijk hoor met een ongeval en de werking van een bench (die dan wel verankerd moet staan), maar is ook sterk afhankelijk van de snelheid van die botsing! Als het met de klap zou zijn die de mensen met dat buscampertje vrijdag gemaakt hebben, komt je hond als gehakt door de spijltjes van een metalen bench en een stoffen bench scheurt gelijk! Tsss wat een eng praatje, verder maar niet aan denken maar wel rekening mee houden. Maar eerlijk is eerlijk, we hebben al gigantisch veel camperkilometertjes er op zitten en nog nooit een noodstop hoeven maken, altijd defensief blijven rijden ! HAAAA gisteravond zelfs al een fotobladzijde gemaakt van gistermiddag KLIK HIER! 14 juni ---------- Zaterdagmorgen 13 juni. Helemaal zeker weet ik het niet maar ik geloof dat het vannacht aardig geregend heeft, bah dat ik daar nou niks van merk hè. Volgens mij gaat het met de tekenbeet ok hoor Til, lief dat je het vraagt, hij is gisteravond door de inspectieronde heen gekomen en we keep an eye on it, nou Dick dan met 2 ogen. Nog steeds jeukt het geregeld en vooral als ik er aan denk, maar goed, dan kun je krabben natuurlijk haha Ben nu het nodige mensen- en hondenvoer aan het inruimen in de camper, we gaan straks weer een paar dagen weg, 'had je al geschreven Yvonne' We hebben op google earth twee plekken in Friesland geprikt en gaan kijken of het goed is en zo niet dan wijken wij uit naar een camperplaats, willen we eigenlijk niet, maar laat ik niet te vroeg oordelen. Er is hier in de buurt op of bij de Ketelbrug gistermiddag een ernstig ongeluk gebeurd, een buscamper is op een vrachtauto geknald met 2 zwaar gewonden die uit het busje bevrijd moesten worden, heel eng. Dan laat je ook je gedachten wel eens gaan over je eigen situatie met 3 honden . . . daar helpt geen gordeltje of bench tegen hoor. Maar we zullen goed opletten. Hieronder zet ik een fotootje van onze kersenboom, die ziet er zo mooi uit, geen eetbare kersen, mag wel maar raad ik niet aan, je trekt gelijk vacuüm van de zuurgraad en heb ze gewoon voor de vogels geplant. Ook nog even een link naar een kort filmpje van Roos en Laura, zo ongelofelijk cute! https://youtu.be/me77MZRZCW4 ---------- Vrijdagmorgen 12 juni. Eerst Cilia, jeetje wat een prachtige foto's van je 'tuin', nou dat is gewoon geen tuin meer natuurlijk maar een heel groot grondstuk en prachtig dat je alles zo mooi laat groeien en bloeien! Echt een grondstuk naar m'n hart hoor, je huis trouwens ook, dé ultieme droom voor velen! Ja Anja, de humor ligt op straat, en nu dan gewoon op en naast de bank . . . Ik vond het vanmorgen gewoon warm buiten, gek weer eigenlijk wat ons niet belet om er morgen toch weer een paar dagen op uit te trekken en hopen op een vette onweersbui terwijl wij in de camper in ons bedje liggen, hoe knus kan het leven zijn! Hoewel de bieb wat mij betreft weer prima te handelen is zo, kreeg ik wel een mailtje dat vanaf volgende week alles, nou ja bijna dan, weer als normaal gaat! Nu nog even die Schengengrenzen openen . . . Op de foto zie je Emma, en de andere twee ook maar die je zie je net niet, wachten op Wendy, op de parkeerplaats van het bos gistermiddag, voor de lange ronde! ---------- Donderdagmorgen 11 juni. Een kort rondje vanmorgen en niet omdat het regent maar omdat ik dacht dat ik het gas aan had laten staan onder een klein beetje hart. Eigenlijk wist ik zo zeker dat ik het gas uit gedaan had maar als die twijfel eenmaal vat op je heeft wil je nog maar 1 ding, terug naar huis. Ik heb dit namelijk wel eens gehad, dat ik de voordeur in kwam en de blauwe stinkende walm mij tegemoet kwam . . . En ja hoor het gas was uit, dan vanmiddag maar de lange ronde. Het is vandaag 'hartjesdag' voor de hondjes, dat is 1x per week, ik laat dan de kook even over 100 gram hart gaan (ja hoor afgewogen)  en heb dan gelijk een beetje lekkere bouillon voor over de brokjes. Die 100 gram hart verdeel ik in 2x over 3 bakken, dus is het een iemiemienie beetje wat zij zo ontzettend lekker vinden en zo doe ik dat ook 1x per week met vis. Dan het teek verhaal, niemand heeft mij hier iets gevraagd en ook had ik de indruk dat men normaal naar mij keek, gelukkig dan maar, hoewel ik zelf wel de humor er van in zie en mij daarbij ook nog eens nergens voor schaam! De teek had zich inmiddels zo ingegraven dat er een verdovingsprikje nodig was om dat viezerikje er uit te krijgen, wat ook gelukt is! Wel uiteraard even in de gaten houden of er geen rode kring om heen komt de komende weken. Leuk klusje voor Dick dus! ---------- Woensdagmorgen 10 juni. Zo gezellig gewandeld met Helma met haar IJslands hondje Skadi, haar hondjes hebben sowieso altijd heel aparte echte  IJslandse namen. En die Skadi is toch zo'n Skatje, het is daarbij ook net een vosje om te zien. Zij heeft mijn hart gestolen en nee, ik ga geen IJslands hondje nemen hoor! Ja steeds vaker wordt mij de vraag gesteld wanneer ik er weer eens een pup er bij neem . . . en dat komt natuurlijk om dat zowel Emma als Roos hondjes op aardige leeftijd komen. Ik ben trouwens echt niets van plan en laat uiteraard wel eens mijn gedachten over de toekomst gaan. Maar nu het heden. Gisteren ben ik naar de kapper geweest en het corona debacle was dus goed te zien, ik was zo stom aan het knippen geweest dat er wat te herstellen was. Nu zie ik er niet uit, mijn pony moest tamelijk kort geknipt worden door mijn acties en nu lijk ik net op Eppo Spaargaren (omstreeks 1970) en als je niet weet wie dat is of was, ga je maar googelen. Verder heb ik vanmiddag een afspraak bij de huisarts want jawel, ik heb een teek in mijn bil, die zich inmiddels diep in het spek gegraven heeft. Och en vanmorgen realiseerde ik mij wat ergs, ik ben benieuwd hoe de overburen naar mij kijken vandaag, want ik heb wel wat uit te leggen . . . Toen ik gisteravond op de bank zat kreeg ik jeuk aan een bil en voelde ik er wat zitten. Dick ging kijken en inderdaad een teek, dus daar kwam de tekentang er bij. Hij op de bank, ik broek naar beneden stond gebukt voor hem en een grote lamp er op. Na een minuut of tien gestuntel was teek er nog niet uit, Dick geïrriteerd en gefrustreerd en ik boos omdat hij niet geloofde dat het pijn deed en hij van mij de pot op kon met zijn gepoer in mijn bil. Teek zit inmiddels zo diep dat er wel een sneetje in gemaakt moet worden wil je hem en mij bevrijden. Maar goed, vanmorgen bedacht ik ineens wat een maf tafereel dit voor een buitenstaander of overburen moet zijn geweest, die dachten toeschouwer van een seksscène te zijn volgens mij, daar had het alle schijn van! Het gordijn was namelijk gewoon open en ook nog eens een felle lamp aan . . . FUCK dat we daar nou niet aan gedacht hebben. Never a dull moment . . . ---------- Dinsdagmorgen 9 juni. Jeetje ja Lonneke toen ik je berichtje las kwam het weer boven en herinnerde ik mij dat! Mijn antipathie voor dit soort dingen komt dus echt uit het diepst van mijn hart! Ik ben waarschijnlijk voer voor psychologen en sterker nog, men kan op mij afstuderen . . . En toch heb ik er gisteren regelmatig aan terug gedacht waar dit gevoel bij mij toch vandaan komt. Deels kan ik het misschien wel wat verklaren. Jarenlang in een militaire wereld geleefd waar het gaat over de buitenkant, gelijk zien wat voor rangen, standen, strepen, sterren en balken en ja hoe meer je op je schouders aan decoratie hebt, hoe dikker de portemonnee. Ook ik moest regelmatig mee naar van die opgeklopte sterren en balken feestjes en ik vond het nooit fijn en de reden is duidelijk. De mannen had ik meestal geen moeite mee, maar o juist die vrouwen vaak, dat geaffecteerde praten, dat uiterlijke vertoon en de schone schijn ophouden, blèhh daar ben ik zo wars van! Ik noemde het altijd plastic feestjes, allemaal nep, allemaal fake. Zich totaal anders voordoen hoe zij in feite in het echt zijn, alleen omdat hun eega een hoge rang heeft! Nee geef mij maar het échte leven waar het om draait (honden en camper dus haha) en geldt bij mij absoluut 'what you see is what you get'. Ook ik loop vaak met gaten in de tenen van mijn sokken en vind het dan toch nog zonde om ze weg te gooien. Ergo, ik denk dat mijn aversie deels hier vandaan komt, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Ben trouwens ook zo opgevoed. Ja ook wel typisch Nederlands eigenlijk . . . Hier nog een fotootje van onze tuin, ik vind hem zelf zo mooi en nu bloeit nog niet eens alles! Kon mooi foto maken zonder camper, die stond even op straat, daar had Dick meer ruimte voor de ladder om dak schoon te maken. ---------- Maandagmorgen 8 juni. Zeik- maar dan ook zeiknat kwam ik straks thuis, niet van de regen maar wel van het hoge natte gras op de leuke kleine paadjes. Het is goed te zien dat maar weinig mensen deze paadjes lopen, ze zijn bijna overwoekerd, het is natuurlijk ook zeer groeizaam weer, en met nog een paar mensen hou je dit niet open. Minifilmpje KLIKKEN Gisteren beleefde ik toch wel iets waarbij ik met mijn mond vol tanden stond (minus 2 kiezen) en waar ik mij zó niet op mijn gemak voelde. Ik ken dit soort momenten eigenlijk niet en weet mij normaal gesproken wel overal uit te redden. En wat was dat dan? Nou, bij Dick was een speciaal Marechaussee veteranenpak aangemeten, was nu klaar en kon opgehaald worden en nog een keer passen uiteraard, bij een sjieke winkel (Rick Moorman) op het Gelderlandplein in Amsterdam op de Zuidas . . . Djieeee wat een sjiek winkelcentrum en een uitermate deftige herenmodezaak. De honden zaten in de auto omdat wij ook nog naar een vrijetijdszaak wilden en daarna nog met de meiden lopen, daarom had ik mijn normale outfit aan met wel een paar nette schoenen ipv mijn bergschoenen . . . Dan kom je in zo'n dure bedoening, ik direct naar prijskaartjes kijken en bijna een appelflauwte kreeg, een ongevoerd heren zomercolbertje voor €1500.00 een doodnormaal, in mijn ogen dan, bodywarmer voor €400.00 . . . Heel gek, ik voelde een paniekerig soort gevoel opkomen en dacht maar aan één ding, ik wil hier weg! Maar dat kon natuurlijk niet en heb ik mezelf moeten toespreken, en gelukkig was het personeel daar absoluut heel aardig en de cappuccino heerlijk. Dick pak gepast, werkelijk héél erg mooi, zonder meer en toch zat er iets in schouders niet 100% en gaat het pak nog een keer naar de kleermaker. Godsamme wat was ik blij toen ik weer in de auto zat, zo ongelofelijk niets voor mij dit gedoe, totaal buiten mijn comfortzone, waar het geld vanaf druipt maar wel leuk om dit eens te zien.                        ---------- Zondagmorgen 7 juni. Hoewel het niet echt mooi weer is, net in de auto gestapt na de wandeling en kwam er toch een stortbui, grotegoden zeg en wij lekker droog in het autootje! Nog maar een paar dagen geleden zei ik dat wij voorlopig even niet met de camper weggaan maar eerlijk gezegd, het kriebelt alweer en weet ik het nu al zeker, het 'thuis zijn' gaat niet lang duren . . . Gisteravond al lekker op GE gekeken en alweer grappige plekjes ontdekt in Friesland, en ik denk zo maar dat wij al heel snel weer in ons rijdende huisje stappen . . . Voor de zekerheid zoeken wij altijd zo'n 3 plekjes op en dan zal eentje toch wel ok zijn voor twee nachtjes? Voor de verandering zet ik nu wat plaatjes neer van onze tuin, nou ja een echte tuin hebben we niet maar zoals wij 14 jaar geleden dachten, alleen maar tegels en grind (uh mag ook met een t hoor), nee dat is het zeker niet meer! Vooral de passiebloem is zo ontzettend mooi en er zitten werkelijk minstens 100 knoppen in!                              Best leuk toch! ---------- Zaterdagmorgen 6 juni. Droge wandeling zelfs met zon en hoewel het gisteren best heftig was zo af en toe kon ik ook de middagwandeling nog mooi droog maken tussen de buien door! Het bos ziet er weer fris en fruitig uit, stof er af gespoeld en zie je weer de heldere groene kleuren. Nee ik maak mij totaal niet druk meer over droogte, wel fijn voor de natuur en de boeren die regen maar ik heb langzamerhand een ander standpunt ingenomen. Ik vind het persoonlijk wel makkelijk als het droog is, lekker egoïstisch, ik hou de boel schoon . . . Het punt is namelijk, dat je als individu gewoon niets, of relatief weinig, kunt doen aan die grootse dingen zoals klimaatverandering etc. Misschien is ons aandeel ook wel voor een klein deel verantwoordelijk (er zijn simpelweg veel te veel mensen op deze planeet) maar aan de andere kant denk ik dat dit een volkomen normale cyclus is. Neem nou bijvoorbeeld  de mooie grote plaats Luleå in Zweden. Dit ligt in Lapland, oost Zweden aan de Botnische golf en heeft een prachtig oud gedeelte, (Gammelstad = is oude stad) wat zo'n 1000 jaar geleden gebouwd is, als kerkdorp. Dit ligt op een verhoging want de zeespiegel was destijds 10 meter hoger dan nu! Weten jullie trouwens dat ons eigen Winterswijk vroeger ook aan de zee lag? Kijk, dit bedoel ik dus, en daarom kan ik mij niet meer druk maken om klimaatsores. Dank je Joke K., en wat heerlijk dat jullie Duitse tijd ook weer aangebroken is, nou bijna dan! ----------  Vrijdagmorgen 5 juni. Dank je voor je reactie Til en laten we hopen dat het allemaal mee zal vallen. Vanmorgen een kleine ronde omdat de auto al vroeg naar de garage in Dronten moest en Dick dan ook met de fiets terug moet komen. Ik vond dat heel vervelend omdat ik op de buienradar dikke vette regenbuien aan zag komen, en ja hij heeft het net gered! Gisteren zat ik eens even zo maar in wat oude krabbels te lezen en ben verbaasd over mezelf, jeetje wat heb ik al veel getikt zeg, het lijkt wel een boekwerk. Dan klik je niet toevallig dus, op perioden van ernstige gebeurtenissen in ons leven en dan kun je lezen dat het leven vallen en weer opstaan is en wij dat kunstje best aardig onder de knie hebben! Op dit moment houden wij ons tamelijk bezig met de Scandinavische landen en dan met name Zweden en volgen we de corona toestanden op de voet. Het ziet er niet echt rooskleurig uit hoewel wij nog een tijdje te gaan hebben voor het zover is. Wij vertrekken half augustus maar er zijn vrienden in onze omgeving die volgende maand al heen gaan en de boot besproken hebben, gelukkig wel met een annulerings mogelijkheid! Ook wij hebben al een boot besproken en ook gelukkig met annuleringsverzekering. Eigenlijk zie ik dit als luxeprobleem, want vakanties kun je ook ergens anders doorbrengen, wat wij indien nodig dan ook echt wel zullen doen. Gelukkig ook goede berichten in onze omgeving, oudste kleindochter geslaagd voor HAVO en ingeschreven voor HBO-V en de kleindochter die daar op volgt geslaagd voor Gymnasium en ingeloot voor studie Geneeskunde! Gisteren ook weer nieuwe fotobladzijden gemaakt op de reissite, nu de Gordonsite nog. KLIK HIER ---------- Donderdagmorgen 4 juni. Gisteravond in bed hoorde ik het rommelen en dacht 'huh onweer?' Ik keek even op de buitenradar en ja hoor een kleine rode stip net boven onze omgeving en ik zag dat er een grote plens water ging komen wat ik zo heerlijk vind als ik lekker in mijn bedje lig. Maar helaas was ik kennelijk al in dromenland toen het begon, niets gemerkt en vanmorgen was eigenlijk alles buiten droog en had ik mijn twijfels of het wel echt geregend heeft. Wel drijfnatte schoenen omdat ik of the road gelopen heb vanmorgen. Ja en toen kwam ik een leuke, mij bekende, jonge vrouw tegen die een DH van iemand heeft overgenomen, die deze hond 3 weken gehad heeft (!) heeft van ik geloof een maand of 7 of iets ouder. (Jij kent haar wel Til, zij heeft ook een Corgi, Charley) Totaal niet gesocialiseerd, ja alleen op herders, kwam uit een DH kennel in Duitsland en helaas zie ik het nu al gebeuren. Ik vraag mij af wat er in die tussen liggende maanden met die hond gebeurd is, heeft een slap oor omdat er een stuk uit is! Natuurlijk, zo'n vrouw heeft hele goede bedoelingen, absoluut, maar ik vraag mij echt af of zij wel de benodigde capaciteiten heeft om deze, toch probleemhond, op te voeden tot iets bruikbaars, en dan met name voor andere honden. 'Normaal laat ik haar altijd los om te socialiseren met andere honden', en waarom nu dan niet toen ik er aan kwam weet ik niet. Zo ongelofelijk fout om zo'n onzekere hond los te laten om te socialiseren, dat moet gewoon aan de lijn gebeuren met dit gedrag! Sterker nog, het is veel beter om zo'n hond andere honden leren te negeren, dus niks spelen, maar gewoon doorlopen, zonder krampachtig te doen en zonder nadruk op andere honden te leggen.  Deze hond moet voelen dat degene aan de andere kant van de lijn de leiding heeft en het ok is, dat geeft steun aan een onzekere hond, daar heeft hij wat aan! Als je die hond los laat geef je het sein dat hij het zelf mag/moet uitzoeken en juist dát kan zo'n hond niet! Daarbij is een herder van die leeftijd al behoorlijk groot en voor veel doorsnee honden imponerend met dat geblaf en er om heen spring gedrag, waarbij andere honden zich terug trekken en dat geeft zo'n onzekere hond 'winnaars ervaringen' die naar meer smaken, dus wordt hij beloond voor zijn onzekere gedrag en juist is dit iets wat dan ontwikkeld wordt op deze wijze. Jeetje weer eens een GT lesje vandaag mensen, ik kán het niet laten maar komt ook omdat ik zoveel gebroddel om mij heen zie. Ook zo typisch menselijk noem ik dat, wanneer zij een probleem hebben met hun hond, naar mensen gaan die met hun honden hetzelfde probleem hebben en wat zij daar dan aan doen . . . ipv aan mensen te vragen die dat probleem niet hebben en hoe dat komt dat zij dat probleem juist niet hebben! Ja ik weet het wel hoor, dat kan namelijk behoorlijk confronterend zijn en omdat het honden betreft die niet kunnen praten, ligt het altijd aan de hond en nooit aan hen zelf, maar niet heus. En er achter aan knal ik dus nog even een lesje psychologie hahahahahahahaha Nog even een linkje naar een filmpje uit Duitsland met een ree en is goed te zien dat onze honden niet fanatiek op deze prachtige diertjes zijn! Op het filmpje is niet te zien dat de ree halverwege stil bleef staan en achterom keek of zij op de hielen gezeten werd, niet dus! HIER KLIKKEN ---------- Woensdagmorgen 3 juni. Thuis na een mooie rit gistermiddag over binnenwegen. Ook nog 3 plaatsen bezocht midden in een bos waarvan wij dachten dat het iets voor ons was, maar dat viel tegen. De ene was vlak in de buurt van een paardenfokkerij, het stonk er verschrikkelijk naar paardenmest en dan kun je de vliegen er ook bij bedenken. De andere twee waren het ook niet. Voor ons is bij het zoeken naar een goede plek prio één dat we goed met de honden, zonder lijnen uit de voeten kunnen en anders wordt zo'n plek direct afgekeurd. Het leuke is wel dat wij gistermorgen bij de ochtend wandeling in de buurt van waar wij stonden, nóg een zeer aantrekkelijk plekje vonden en willen daar de volgende keer ook eens gaan staan. In NL hoef je bijna geen wilde plekjes te zoeken, daar kun je aardig gedonder meekrijgen, en dat terwijl wij zo onschuldig bezig zijn, maar goed dat is ons land nou eenmaal (er is in dit opzicht trouwens heel veel wat ik momenteel niet meer begrijp) In Duitsland denken ze heel wat ruimer over dit onderwerp alleen mag je daar vaak niet met honden los lopen, maar ja hè . . . De honden zijn saai vandaag, ook in het bos vonden zij het vandaag niet echt interessant, misschien zijn zij wel moe. Ik ga mij nu weer even bezig houden met het uitruimen van de camper en dat vind ik niet erg, ik ben graag in dat huisje aan het rommelen! Toen wij thuis kwamen weer een grote verrassing, Wendy had vóór ons huis en de lange zijkant alles vrij van onkruid gemaakt, oef dat is zo fijn! Straks ga ik mij verder buigen over de foto's en filmpjes. ---------- Dinsdagmorgen 2 juni. Met een bezwaard hart verlaten wij straks weer dit superplekkie, maar goed, ik zeg altijd dat je op het hoogtepunt het feest moet verlaten, zo hou je een positieve herinnering. Ik ben ook een mooie hoor, gisteren tik ik nog neer dat wij de camper nooit verlaten vanaf een wilde plek en wat hebben we gisteren gedaan? Ja hoor, samen op de fiets even naar Haselünne gefietst om daar een geocache te doen, nou Dick dan, op een Joodse begraafplaats en dat is iets wat ook mijn belangstelling heeft. Dit durfden wij ook omdat er hier niemand langs gekomen is, ja alleen twee meisjes op een paard. Camper stond al in de schaduw, ramen toch ook open gelaten en de 'MaxFan' aan, dit is trouwens ook in de camper een heel fijn en bruikbaar apparaat gebleken! Dit ipv de lelijke airco op het dak die ook alleen op 220V draait. De begraafplaats is ook heel apart en er zijn maar 18 graven, van twee families uit de vorige eeuw en in de tweede wereldoorlog wilden de nazi's hier een sport accommodatie van maken maar dat stuitte teveel op verzet van de plaatselijke bevolking en hebben zij het gelaten voor wat het was. Daarna even het centrum in en naar een ijssalon, nou ja zeg, mondkapjes op als je naar binnen gaat en dat kan ik natuurlijk begrijpen maar . . . je kon alleen maar contact betalen! Wij denken dat de ijsjesmaker gewoon lekker contantjes in zijn portemonneetje wilde hebben vanwege het niet aan de belasting te hoeven af dragen . . . na de corona toestanden . . . Je moest bij binnenkomst je handen desinfecteren maar het geld werd gewoon aangepakt, teruggegeven en het ijshoorntje met dezelfde hand gevuld zonder handen wassen oid! Goed, ok dit is een aanname van ons hoor . . . Ach en vanmorgen zo'n staaltje van dat wij ongelofelijke lieve honden hebben . . . Tijdens de wandeling zag ik hen samen ergens naar iets interessants staren en snuffelen op de grond, ik snel er naar toe en was het een jong vogeltje met open gespert bekkie. Zij raakten geen van drieën het diertje aan en we konden hen zo mee nemen weg van het vogeltje! Toen wij wat verder omkeken zagen wij er al een ouder vogel bij zitten. Wat een geweldige lieve honden hebben wij toch, maar dat weten jullie al! Ik ben nog terug gelopen en heb er een prachtige foto van gemaakt, die jullie nog te goed hebben. Ook gisteravond nog een fotobladzijde gemaakt. HIER Foto; in twee dagen een prachtig boek uitgelezen, 'mijn vaders hand' van Bart Chabot. ---------- Maandagmorgen 1 juni. Ja MarijkeO ik moest net lachen om mijn woordje 'superlatieven', ik dacht dat ik niet in die stijl sprak maar toch wel! Het is hier zo ontzettend fijn, zo ongelofelijk genieten hier in de totale vrije natuur, volgens ons kan daar niets tegen op! Net weer lekker gelopen en ow die hondjes vinden het ook zo fijn en die Emma, verbazend en aan de andere kant logisch dat zij zo 'jong' blijft. Elke dag weer wordt zij positief getriggerd met de wandelingen, dat houdt haar geest en ook haar lijfje optimaal! Rennen naar een bosperceel met de andere twee en ja hoor, er kwam een ree uit en ik heb het nog gefilmd ook! Het leuke is ook dat je ziet dat zij niet echt fanatiek zijn, zij ging er zelfs niet achter aan en de ree bleef halverwege staan, midden in het veld, draaide zich om en Emma kwam naar ons terug! Roos en poppie hebben die hele ree niet gezien volgens ons alleen maar geroken want die kwamen pas later, toen ree al weg was, uit het bosje. Gistermiddag is Dick op de fiets gaan geocachen hier in de buurt, ik bleef bij de camper want als wij zo staan laten wij de camper niet verlaten staan, en plotseling zag ik dat poppie iets zag in de verte en toen ik snel op stond, zag ik een grote groep reeën nog net het bos in rennen! Je merkt aan onze honden dat zij bijna dagelijks reeën zien en het wel leuk maar nou niet echt bijzonder vinden, wel makkelijk.  Jammer is wel dat Dick vanmorgen de bbq uit zijn handen liet vallen en kapot is, gelukkig gisteren nog gebruikt en morgen gaan we weer naar huis. Op google earth hebben we nog een paar, naar het lijkt leuke plekken, in de buurt gezien en gaan wij voor wij morgen weggaan ook nog even bekijken. Gisteravond hebben we even naar het blauwe lichie gekeken wat er op de schotel kan branden, zo grappig, kijk als wij wild staan zul je natuurlijk wel zorgen dat het uit is, want je moet jezelf niet verraden . . . Nou inderdaad MarijkeO, ik weet dat de porta potti's niet aan te slepen zijn en dat zagen we al laatst ook bij De Wit in Schijndel, zoveel karren met een porta potti en zo grappig met een tentje, goeie oplossing toch! Een tv is ook voor ons absoluut geen eerste levensbehoefte, zeker niet, maar als je in het najaar voor een behoorlijke periode naar Scandinavië gaat, is het met vroeg donker toch wel eens leuk wil je niet helemaal de draad met NL kwijt raken . . . Het enige jammere is hier dat het internet zeer moeizaam is, maar goed, in de ochtend lukt het nog net om de krabbel te uploaden. ---------- Zondagmorgen 31 mei. Haselünne Duitsland. Ik kan nu wel in superlatieven gaan praten maar lijkt mij vervelend voor jullie om te lezen want de jaloezie zal er uit spatten, we staan zo fantastisch, geen woorden voor, dit is absoluut het ultieme wild camperen! Kijk, híer is een camper met al zijn voorzieningen nou voor bedoeld! We kwamen aan in het stadje en wisten dat er een officiële camperplaats is aan een meertje maar ja, we wisten natuurlijk al dat het daar giga druk zou zijn met Duitse campers . . . maar dit overtrof zelfs ónze verwachtingen nog! Niet normaal zeg, camper aan camper zonder nog oog te hebben voor de corona afstand . . . nergens waarschuwingen oid! En zonder mondkapje kom je geen winkel in . . . hoe dubbel. Gelukkig hadden wij google earth thuis al goed bekeken en wisten wel een leuk plekje maar dat het zó super was hadden ook wij weer niet kunnen bedenken! Een onverhard smal zanderig boerenpad in, rijden tussen de boerenvelden, hobbeldebobbel, grote bospercelen en uitkomen op een stukje aan de bosrand met een uitsparing waar een dikke boomtak lag. Dick speelde even voor Hercules en heeft de tak wat versleept, camper in z'n achteruit en daar staan we dan! De honden waren uitzinnig van vreugde en wij ook, jaha dit is het! Geen hondjes aan touwtjes, doodstil en geen doorgaande weg in de buurt, godverdegodver wat heerlijk! Vanmorgen een fijne ronde met de meiden gemaakt waarbij Roos nog achter een grote haas aan ging, geen probleem ruimte zat. Ik heb nog leuke filmpjes gemaakt maar uploaden gaat hier zeker niet lukken want het internet is ongelofelijk traag hier, en zelfs mijn mobiele hotspot vindt het niet om te verstouwen. Gisteravond nog een fotobladzijde gemaakt wat na veel poepen en douwen is geupload. KLIK HIER Nog een plaatje van die camperplaats waarvan wij vinden dat je als camperaar totaal geschoffeld bent als je hier gaat staan! ---------- Zaterdagmorgen 30 mei. Zo net gewandeld en weer veel gebabbeld met Wendy. Even een krabbeltje tikken want straks gaan we weer met de camper op pad en zullen dit keer eens naar Duitsland gaan, net over de grens om een rustig 'wild' plekje op te zoeken . Alles goed bestudeerd op Google earth maar dan nog in het eggie natuurlijk, en soms valt het mee en het kan ook tegen vallen, we zien wel. Omdat wij eigenlijk zeker weten dat het in Lottum best druk zal zijn en wij bovendien wel eens weer wat anders willen, zoeken wij het deze kant op. Wel mondkapjes gekocht want stel dat wij nog bratwurst willen kopen (hihi) dan moet je die in Duitsland dragen in de winkels. Verder denk ik dat wij het de komende weken wel even voor gezien houden, mij te warm en te druk overal, lijkt ons. Vanaf half augustus gaan wij lang met vakantie en denk dat ik de zomer dan echt wel gezien heb en verheug mij op de al duidelijk kortere dagen in Scandinavië. Het is nu nog mei en dan al zomer, niks voor mij. Gisteren de camper opgehaald en zit er een prachtige platte schotel op het dak en tv in de camper, die nog niet werkt. Dick wilde zelf de tv ophangen maar de koelkast moet daarvoor uit de nis en dat ging niet, dus doet de camperdokter dat volgende week. Ben benieuwd waar vandaan morgenochtend mijn krabbeltje komt! ---------- Donderdagmorgen 29 mei. Sorry voor geen krabbel gisteren. Ik kwam met de hondjes om 9.20 uur thuis en moest om 9.30 in de auto stappen richting Alkmaar . . . Ik was aanvankelijk vroeg genoeg maar heb in het bos gebabbeld. Kijk, begin met mij over honden, het mooie noorden, Wallander en boeken dan ben je zo minstens een uurtje verder! Het woord 'bucketlist' vind ik ook al een irritante maar we hebben hem in het eggie wel degelijk en het zijn dingen die toch gewoon bereikbaar zijn. Noem 'Wallander' en onze gedachten gaan naar Ystad in Zuid Zweden waar heel veel over hem te bekijken is omdat daar en in de omgeving alle afleveringen opgenomen zijn en je een heuse 'Wallander toer' kunt maken en dan zien waar alles, nou ja veel waarschijnlijk, zich afgespeeld heeft. Wij zijn daar takken nieuwsgierig naar en willen een reis plannen waar we dit gaan doen. Je kunt zelfs in 'zijn' café een Wallandertaartje eten, een politieblauw prinsessentaartje! Jaren geleden toen het nog geen hype was, zijn wij er al eens geweest omdat Dick daar toen in dat stadje een 'Wallander geocache' gedaan heeft, helaas had het mijn belangstelling toen totaal nog niet. Goed we zijn dus erg bezig met het plannen wat we gaan doen , maar eerst moet alles eens goed te bereiken zijn ivm die coronabepalingen, maar we schieten op . . . Foto, Laura vanmorgen om half 8 toen ik al in de tuin liep te stunniken. ----------    Woensdagmorgen 27 mei. Vanmorgen poppetje kwijt, zeker een minuut of 20. Inmiddels waren er al hulptroepen, bekenden die ook dagelijks in het bos lopen en werd een strategie besproken. En ja hoor daar kwam zij aan, helemaal uitgeput, tong op haar Engelse voetjes Ik heb het zien gebeuren op een smal begroeid paadje, geritsel in de struiken en daar ging zij, maar ik had nooit verwacht dat ik haar na zo'n lange tijd pas terug zou zien . . . Ja Agnes ook wij hopen dat Indeverte op hetzelfde niveau blijft maar wij vinden die kans klein. Eigenaar Jaap zei ons dat er in ieder geval twee gegadigden zijn die op dezelfde voet verder willen maar ik heb zo mijn twijfels en heb zoiets al eens meer mee gemaakt op een hele leuke kleine provisorische camping in Wapserveen, pal naast de heide. Jaap wil zelf ook gaan camperen en heeft al een buscamper besteld . . . Nee ik rij nog niet in de camper en ben op zich totaal niet bang om rijden maar die bochten hè met dat lange ding, dat is voor mij toch 'een dingetje', om het maar even irritant te zeggen. In Emmeloord woont een rij instructrice die je in zo'n geval 2 uur les geeft in je eigen camper en die stap moet ik even nemen. https://www.vrouwrijdtcamper.nl/ Maar het feit dat wij nu dus met twee auto's waren kwam omdat wij op zo'n plek, waar ik dus een week stond, dan het hekje plaatsen en Dick als zorgzame man, dat voor mij allemaal wil regelen en hij tussendoor nog een keer naar Zwolle moest. Toch heb ik de indruk dat door die coronaperikelen en je wel met een zelfvoorzienende mogelijkheid weg mag, er bij diverse zakenlui een lampje gaat branden. Verder ga ik mij straks in het hol van de corona begeven en heb een afspraak voor mijn nekinjecties in het ziekenhuis in Harderwijk en jeetje zeg, wat een voorzorgsmaatregelen allemaal, logisch hoor en ik ben blij dat ik weer opgeroepen ben voor mijn broodnodige shotjes . . . Ik had hier een, dacht aantrekkelijke camperlocatie neer gezet maar toch weer weggehaald, totaalprijs voor 1 nacht kwam nog boven de €20.00, zijn ze nou helemaal van de ratten besnuffeld, terwijl je totaal zelfvoorzienend bent? ---------- Dinsdagmorgen 26 mei. Thuis. Met pijn in ut hart verlieten wij gisteren Lottum. Het was er weer zo stil, nog maar een paar campers en dan vinden wij het natuurlijk het fijnst, maar is nou eenmaal niet anders. Gescheiden reden we weer de weg terug en het is best wel een endje, 175 km. Ik reed in de gewone auto en Dick met de camper en de meisjes. Het was een fijne ontspannen rit terug en vind het regelmatig heerlijk om eens een lang stuk lekker te tuffen en er is duidelijk wat veranderd op de weg maar ook in mij! Normaal gesproken ben (was!) ik een pittige rijder en hoewel Dick echt nooit commentaar op mijn rijden heeft, vindt hij mij wel vaak 'scherp' rijden, maar ja dat is mijn rijstijl nou eenmaal na 42 jaar dagelijks auto rijden. Maar, er is dus iets veranderd en bij mij is dat toch echt die 100km grens en ik vind het, wat ik nooit verwacht had, heerlijk rijden! Weg is dat gerace, dat inhalen en soms gekleef achter je. Ja en daarbij . . . de auto heeft 1 op 20 gereden, een bijkomend voordeel dus! Ik ben wel altijd als eerste thuis en zet de poort dan helemaal open, oprijblok voor de stoeprand op de straat en kan hij zo naar binnen rijden. En dan die hondjes, zo leuk als zij dan blij de camper uit springen en laten zien dat thuis ook weer fijn is! Vanmorgen snel een korte bosronde gemaakt (vanmiddag de lange) en daarna weer samen naar Emmeloord de camper naar de dealer gebracht omdat er een mooie schotel óp en tv ín de camper gebouwd gaat worden, ook weer leuk! Foto die Dick tijdens het rijden maakte, als hij zou moeten remmen moet hij eerst het hoofdje van poppie weghalen . . . HIER nog even een stukje film vlak voor wij weggingen sniksnik ---------- Maandagmorgen 25 mei. Zo dit is het weer even en we gaan opruimen. Net de laatste ronde gemaakt waarbij vooral poppetje het er weer ernstig van genomen heeft, mijn god wat kan dat diertje scheuren tussen die rijen coniferen door! Ja Tineke inderdaad dat denk ik ook, wij zijn nog van de 'oudere' generatie, die de fatsoensnormen ietsjes hoger gesteld hebben. Kijk, als je op een camping 3 weken naast elkaar staat vind ik het ook helemaal logisch dat je even kennis maakt met elkaar, maar op camperplaatsen is dat duidelijk anders. Daar sta je meestal maar 1 à 2 dagen. Onze oude Lafuma's hebben jammer genoeg ernstig versleten armleuningen en die zijn niet meer te koop van dit type en hebben zelfs al bij de fabriek geïnformeerd en ook wij hebben al een aantal maal nieuwe elastieken er door gewurmd. Staat een beetje arremoeig maar ja, we vinden het toch zonde om ze weg te doen want wie wil ze nog hebben en ze zitten nog prima. Daarbij zijn nieuwe van dit type ongeveer €325.00, geen kattepis dus. Menigeen heeft weer verbaasd gestaan van de rust van onze honden en dat je hen nooit hoort, vind ik altijd leuk om te horen uiteraard, iedereen houdt van een complimentje. Het is natuurlijk ook zo dat wij de dag altijd starten met een forse wandeling en de hondjes daarna altijd heerlijk languit gaan en totaal geen interesse meer hebben in langslopende mensen of honden. Nee hoor Cilia we zitten niet opgesloten, dat lijkt kennelijk zo, maar die sunblockers zijn gewoon doorzichtig en gebruik je ook alleen maar als het extreem zonnig is, zoals van de week met 29 graden met de zon de hele dag op je camper. En je weet, ik ben geen zonnebader en voor de honden is het ook niet goed. Verder hangen ze gewoon opgerold onder de luifel. Zeg Tineke ik zei gisteren zo optimistisch dat de zon scheen maar na mijn krabbel tikken begon het te spetteren en dat heeft het de hele dag verder gedaan, ook hier dus! Het was niet erg want de middagbosronde waren we niet eens nat geworden. En nu ga ik dus de camper opruimen, ik ben voor de binnenkant en Dick verzorgt alles aan de buitenkant, zo lopen wij elkaar ook niet in de weg. Ohhh kijk Roos eens elegant slapen . . . die tong . . .  ----------  Zondagmorgen 24 mei. Jeetje wat is het hier toch fijn, zo stil en zo'n mooie omgeving en ook zo fijn voor de hondjes! Wij zijn net van die ouders die vinden dat als de kindertjes het fijn hebben, zij ook een fijn gevoel hebben en alles moet er voor wijken . . . Gisteren een rustige dag gehad die wij besloten met natuurlijk alweer een bbq. Opvallend hier is wel dat de camperaars praktisch geen contact hebben met elkaar, sommige zeggen zelfs niet eens goedemorgen oid. Het kan natuurlijk zijn door de bewuste afstand ivm corona maar ik denk toch ook wel dat men weinig in contacten investeert als camperaar vanwege het feit dat je er meestal maar kort staat en het niet de moeite is om contacten te leggen. Maar eerlijk gezegd vind ik dat dan toch weer wat anders dan gewoon simpel vriendelijk zijn tegen elkaar en zelfs dát doen velen niet! Momenteel zien we hier toch wel wat reuring, het is een typische vertrekdag, tja en wij gaan ook morgen, vind het wel jammer maar er zijn toch dingen die ons roepen volgende week, zoals in Alkmaar, Zwolle, Emmeloord en Harderwijk. Vandaag houden we een rustige dag en geen bbq maar het worden vanavond pannenkoeken, gemak dient de mens. Het gaat lekker lezen worden want ik heb onverwachts eigenlijk, een goed boek, 'Zweedse laarzen' van de bekende schrijver Henning Mankell, de schrijver van onze zeer geliefde detective serie van 'Wallander'. Grappig want dat boek was door de bieb uitgekozen voor mij nav de door mij geleende boeken, toen de bieb nog op slot zat! Nog even een fotootje van een zeer relaxt hondje, poppie op haar bedje in de camper. Had ik ons plaatsje eigenlijk al laten zien, ik geloof het niet en anders maar 2x dan. KLIK HIER ---------- Zaterdagmorgen 23 mei. Een giga temperatuursdaling, heel fijn! Gisteren dachten wij dat we een bewolkte dag zouden krijgen met een lagere temperatuur en besloten om eens naar die grote kampeerwinkel in Schijndel te gaan voor wat kleine dingetjes (was uiteindelijk toch verder dan we voorzien hadden, hoewel we wisten hoeveel km het was) We hebben natuurlijk ook nog onze gewone auto hier staan en daar zijn we mee weg gegaan. Hondjes mee want wij wisten niet hoe lang wij weg zouden blijven en wilden 's middags met hen naar een natuurgebied met water. Op de heenweg bleek het gewoon al 29 graden te zijn en vinden dat niet echt prettig met de meiden in de auto, wel tijdens het rijden maar niet om rustig door zo'n grote winkel te banjeren. Wel hebben wij onze auto dusdanig ingericht dat de achterklep helemaal open kan staan, met een hangslot, zodat zij frisse lucht genoeg hebben en er ook nog eens twee waterbakken bij staan. De zijdeuren zijn ook verzegeld en binnen met elkaar verbonden door spanbanden. Goed, daar aangekomen bleek er een werkelijk hugh parkeerplaats te zijn waar wij de auto zonder langslopers en in de schaduw konden neer zetten en dat hebben we ook gedaan. Eenmaal in de winkel met al die nodige coronaregels en het idee van de meisjes daar op die parkeerplaats gaven ons toch een onrustig gevoel. Snel onze spulletjes bij elkaar gezocht en weer terug . Gek toch, ik heb altijd een unheimisch gevoel hier in Zuid NL met zijn louche illegale hondenfokkerijen . . . Daarna was het weer tijd voor de hondjes en zijn we naar de Schadijkse bossen gegaan waar het mooi lopen is en ook nog eens fijne meertjes waar de honden weer helemaal opgefrist zijn! Ja en toen was het al weer eind van de middag en we weer 'thuis' kwamen, na een leuke maar warme dag en was het inmiddels heel maar dan ook heel zachtjes gaan spetteren, en dat is dan ook al het water wat er naar beneden gekomen is. ---------- Vrijdagmorgen 22 mei. Gelukkig wat frisser, bewolkt met een vage zon, jeetje wat was het vreselijk warm gisteren en wat hadden we veel aan onze sunblocker! De hele dag geen moer gedaan, liggen in de Lafuma, die inmiddels al zo'n jaar of 20 oud zijn, en verder in de middag een korte bosronde met de meiden. Toch geeft zo'n hele dag echt niets doen, zelfs te lui om te lezen, geen bevredigend gevoel en zijn we gisteravond nog een ronde met de meiden gegaan, en toen was het al wat aangenamer. Net weer thuis van een heerlijke, voor de honden kwaliteitsvolle wandeling, aardige Limburgse gesproken en vooral poppetje erg leuk gespeeld met een beeldschoon, voor de duvel niet bange ruwhaar teckel, wat een schatje was het! Poppetje heeft vandaag wel wat extra 'onderhoudsmiddeltje' gehad vanwege haar abnormale gescheur door de velden en het spelen met het teckeltje, en nu liggen zij allemaal uitgevoerd buiten in het gras, even af koelen. Wij hadden koffie met een lekker stukje hazelnootgebak (hazelnoot ben ik gelukkig niet allergisch voor!) , wat ik in de vriezer had mee genomen, wat een luxe . . . Vaag zonnetjePoppetje en teckeltje ---------- Donderdagmorgen 21 mei. Gezellig weer om hier samen te zijn hoewel ik eerlijk gezegd alleen zijn ook wel eens even fijn vind, je hoeft niks maar hoeft van mij niet zo lang te duren. Wij hebben een redelijk traditioneel huwelijk en dat betekent toch ook wel dat ik degene ben die vaak op staat voor de inwendige mens. Geeft niet hoor, want Dick doet niets liever dan het leven voor mij verder zo aangenaam en makkelijk mogelijk te maken, dat is duidelijk en ook wel bekend in mijn omgeving! Het is al aardig warm en gelukkig aan de lange zijde velden waar een fris windje over waait en hebben een groot deel van de ronde vanmorgen door het bos gelopen, waar het nog redelijk koel was. Het is wel kurkdroog overal en de boeren of moet ik telers zeggen, hier in de buurt zijn veel aan het sproeien. Gistermiddag even naar AH in Horst geweest wat ik niet fijn vind vanwege het feit dat wij toch echt hier in het hart van corona zitten en ik nog meer dan anders erg op mijn hoede ben en tamelijk obsessief bezig ben met afstand houden. Snel boodschappen gepakt en snel weer de winkel uit en terug naar ons veilige plekje! Ook weer een lekker bbqtje gedaan, jeetje de zoveelste al dit jaar en we eten steeds minder lijkt het, bewust geen ijs toe maar keurig aardbeien. Zo opvallend stil hier terwijl er nu echt weer heel veel campers staan, wat een weldaad die rust! Vanmorgen ---------- Woensdagmorgen 20 mei. Dick besloot de klusjes te laten voor wat zij zijn en kwam vanmorgen toch al hier weer naar toe, fijn gezellig! Ik had al een heerlijke ronde gemaakt en net toen ik de camperplaats afliep kwam er een mevrouw met een Friese stabij en vroeg of zij met mij mee mocht lopen . . . en ik zeg natuurlijk geen nee, hoewel ik veel liever alleen loop om te genieten van mijn eigen honden en de natuur. Maar goed, een heel aardige vrouw met een lieve hond waar, hoewel 4 jaar oud, geen leven meer in zat. Hoe krijg je het als eigenaar voor elkaar om van je hond al zo'n uitgeblust wezen te maken! Dit betekent voor mij toch echt dat het leven niet veel inhoud heeft voor zo'n diertje. Uiteraard keek mevrouw erg op van de 12 jarige Emma, die vrolijk huppelend en rennend met veel plezier voor mij uit de wandeling maakt! Had ik het gisteren over de drukte hier . . . niet te geloven maar er zijn inmiddels alweer 12 campers vertrokken! Ook moet ik gewoon niet zeuren want het is hier zo ontzettend rustig en je wandelingen, echt je komt niemand tegen! Iedereen die hier komt is hier voor de rust, zeker weten en dan heb je toch een speciaal soort publiek. Kortom, het leven is zo gek nog niet hè! KLIK HIER voor een paar seconden camperlife! Natuurlijk ook naar de persconferentie gekeken op mijn laptop, Irma of die andere dame, afgeplakt omdat ik dat zo vind afleiden van de tekst van Mark Rutte. ---------- Dinsdagmorgen 19 mei. Lottum. Inderdaad gisteren geen tijd meer voor een krabbel, op tijd op en om 7.30 uur liep ik met de meiden in het bos. We vertrokken met twee auto's om 9 uur en ik arriveerde hier met de gewone auto om 11.00 uur en Dick een minuut of 20 later met de camper. Dit vinden wij bar ongezellig natuurlijk maar Dick wil graag nog wat klusjes doen en komt donderdagmorgen hier weer naar toe. Nu ben ik dus een paar dagen hier alleen. Nouuu alléén . . . dat kan ik nou ook weer niet zeggen, er staan hier geloof ik 27 campers en we hadden nog moeite om een naar ons idee goed plaatsje te vinden en te accepteren dat het niet zo is als dat wij hier in april voor het eerst kwamen . . . Wel hebben wij al gezegd dat het voor dit seizoen de laatste keer hier is, dan in het najaar of winter weer. Hoewel de sfeer hier uiterst rustig is en ik ook vanmorgen weer een lange stilte wandeling gemaakt heb, willen wij dit niet zo. Dit lijkt op een camping en daar hebben wij dus totaal geen trek in. Wel kun je nu goed zien dat caravanners die altijd op campings staan een andere categorie is dan de échte camperaars, waar wij onder vallen. Je hebt namelijk ook camperaars die altijd op campings staan en hun caravan daarvoor ingeruild hebben en voor geen prijs 'wild' durven staan. Groot gelijk hoor, zouden wij ook niet durven . . . Nou laat dat maar lekker zo blijven . . . Ja Nelly, je hebt gelijk, maaruh zó oud is Dick nou ook weer niet hoor . . . Anja, ik denk telkens aan jou als wij het bord  'Malden' passeren en ja het is notabene ook aspergetijd! KLIK HIER voor filmpje van gisteren toen Dick met de camper hier aan kwam. Youtube is vernieuwd en ik weet nog niet hoe het allemaal werkt hoor, ook nog geen zin om het uit te vogelen dus hoop ik dat het lukt! Ha ik kijk het net even na en het is gelukt! ---------- Zondagmorgen 17 mei. Jee wat waren wij vroeg vandaag, het is nu 9.30 uur, hebben het ontbijt al gehad, honden gewandeld en buiten koffie met een gebakje gegeten! Vroegte haalt uit, een ouwelullen opmerking maar hij klopt wel! Dick gaat knutselen aan de camper, vindt ie leuk en ik ga hier in huis even wat doen en een lekkere pan soep maken van verse 'buitenbeentjes' asperges. Het is prachtig weer en waarschijnlijk komen onze kinderen een bakkie halen, jaja uiteraard op 1.5 meter buiten in de tuin! Ook zijn we al wat voorbereidselen aan het treffen om morgenochtend voor een weekje naar de camperplaats 'Indeverte' te gaan. En waarom dan niet vandaag al? Nou omdat het mij toch wat te druk is daar momenteel, tuurlijk alles op keurige afstand van elkaar, zeker weten, maar voor ons als doorgewinterde wildcamperaars, staan wij toch het liefst alleen. Wel vinden wij voor deze coronaperiode Lottum een prima alternatief. En omdat het weekend is heb ik gisteren weer een lekkere appelkaneel cake gebakken waarvan deze foto. ---------- Zaterdagmorgen 16 mei. Ja Cilia ook hier zie ik nog wel eens een enkele keer een teek, van de week een half volgezogen dode, de engerd! Maar goed, als je niets doet heb je bakken, in mijn geval dan glaasjes vol, volgens mij! Vanmorgen ging ik het eerste stukje over het zandpad en verbaasde mij dat er weer diepe paardenpotengaten in zaten. Het hele bos inclusief de paardenpaden zijn zo geweldig te belopen en tóch moeten zij dan weer het wandelpad vernachelen en beschijten grrrr De hondenkinderen liepen een stukje voor mij uit en ik kon de bocht niet overzien en ja hoor, net na de bocht stonden er 3 in de snackbar. Ik keek snel even zover als mogelijk om mij heen en liet een paar vette vloeken mijn mond uit denderen. Zij schrokken zich het apezuur, en waanden zich een momentje buiten mijn blikveld . . . Hoe zij dan daarna naar mij kijken is eigenlijk een film waard, samengeknepen billetjes, ogen in de tearjerkerstand en de staartjes lager dan normaal zachtjes kwispelen en als makke schaapjes lopen zij achter mij aan . . . Wachten op het verlossende 'ja hoor ga maar weer' en als ik dat dan zeg, spatten zij totaal uit hun hondenplaatjes en gooien zij nog een extra schepje op hun uitsloverij, van pure opluchting! En kijk, zoefffff daar gaat mijn irritatie en vind ik dit weer zo schattig! ---------- Vrijdagmorgen 15 mei. Heerlijk, het paardenpad is gemaaid en dat vergroot heel makkelijk mijn wandelingen en variaties in het bos, mede omdat het zo droog is! Hoewel ik er nog niemand over gehoord heb, constateer ik dat er nog nooit zoveel teken geweest zijn dan nu. Standaard heb ik nu na de wandeling, naast mijn bakkie koffie, een glas water met een paar druppels afwasmiddel er in naast mij staan. Tijdens het tikken van deze krabbel heb ik al een stuk of 5 teken van poppie afgehaald. Doordat zij iets krijgen tegen teken, nestelen de kleine viezerikjes niet in maar maken zij een tripje door de vacht. Kijk, dan zijn witte honden dus wel makkelijk! Eigenlijk wel verbazend dat wij zelf nog geen teek tot nu toe gehad hebben, je zou zeggen, zij kunnen eenvoudig een overstapje maken. Ik heb het gevoel dat als zij eenmaal een keer bij de meisjes geweest zijn, zij al ten dode opgeschreven zijn doordat zij toch al iets hebben geprobeerd bij hen. Ik heb vandaag een vlotte dag geloof ik, om half 8 hing ons dekbed al buiten over de droogmolen en nu ga ik de was buiten hangen, lekker huisvrouwtje hè . . . Nou, dat is dan het enige huishoudelijke werk waar ik plezier in heb en o ja, koken en bakken vind ik ook wel leuk. wie komt er aan? ---------- Donderdagmorgen 14 mei. Soms spreken Wendy en ik af als zij vrij is en soms komen wij elkaar gewoon tegen, zoals vanmorgen. Gek toch hè hoeveel je eigenlijk altijd te babbelen hebt, er lijkt geen eind aan te komen . . . Zelfs na het wandelen nog samen 3 kwartier in de auto gekletst, waarbij wij alle 'ins en outs' de revue laten passeren en nieuwtjes uitwisselen, we kennen veel dezelfde mensen dus . . . Haar dienst begint vanmorgen om 12 uur en heeft zij 3 uur lang videogesprekken, pff, wat lang zeg en lijkt mij behoorlijk vermoeiend. Zelf is zij ook niet zo gek op dit soort van werken, maar ja, het hoort er bij. Het is toch echt duidelijk te merken dat het nu veel rustiger in het bos is en dat vinden wij heerlijk! Volgens mij zijn de maatregelen tot nu toe goed en hopelijk hoeven we geen stap terug te doen en wordt het meer uitgebreid op 1 juni. Je hoort ook steeds over openen van grenzen maar dit betreft eigenlijk altijd óf naar Duitsland of naar het zuiden maar nooit over de grens Duitsland/Zweden, waar wij dan weer op wachten. Ook wij zijn al alternatieven aan het bedenken (lukt ook wel hoor), de bedoeling is nog steeds om half augustus richting Scandinavië te gaan, maar is natuurlijk nog totaal niet zeker en je wilt toch iets! Voorlopig blijft het gewoon NL en dan vooral naar Lottum uiteraard! ---------- Woensdagmorgen 13 mei. Ja hoor weer een lief wit gestippeld hoofdje op mijn linkerarm en tik weer zo makkelijk, maar lief is het wel, en wegduwen kan ik niet! Vanmorgen ging ik na het kijken op de buienradar op tijd met de meisjes weg vanwege de grote bui die er aan kwam en besloot een korte ronde te maken. Het gekke was dat ik dat kennelijk gelijk vergat want ik ging toch een grote ronde zonder er bij na te denken! Macht der gewoonte. En toch, halverwege mijn wandeling kreeg ik hem, de bui dus, en heb het positief bekeken, het rook zo heerlijk in het bos! Ik heb altijd het gevoel dat deze geur je op de één of andere manier energie geeft en ik heb het vast fout hoor, maar is mijn gevoel. Op een smal bospad lag een neergestorte boom en belemmerde toch echt wel mijn looppad en krabte (?) ik even op mijn hoofd hoe ik dit nou moest doen. En dan de honden, Emma neemt een grote sprong om er in 1x over heen te springen zelfs poppie en Roos was dat te gortig, Roos kroop er helemaal onderdoor en poppie ging onder het eerste stuk door, nam een sprong en ging er over. Zo grappig om te kijken hoe die honden zoiets zelf oplossen, ik bemoei mij daar ook helemaal niet mee maar ben een toeschouwer en kijk naar hun oplossend vermogen! Maar ja ik moest ook nog (en dát interesseert die dames ook niet!). . . tssss dat viel effe niet mee, ik moest zo'n grote stap nemen er over dat ik bijna uit scheurde, maar ik heb het gered. Het was weer echt genieten en zo stil in het bos . . . Nog even een slechte foto van de neergestorte boom. ---------- Dinsdagmorgen 12 mei. Ja hoor Til, je hebt helemaal gelijk, ik denk er ook zo over! Toevallig heb ik het laatst ook al over 'grenzeloze' honden gehad, hetzelfde concept. Soms denk je dat het komt omdat je ouder wordt en misschien wel wat minder soepel van geest, speelt ook misschien een klein rolletje, zou zo maar kunnen. Wel is het zo dat ik altijd al behoorlijk consequent ben in de opvoeding van kind en hond en dat heeft mij, al zeg ik het eerlijk, toch wel ver gebracht. Ik kan naar eerlijkheid zeggen dat er echt nog nooit iemand last van mijn honden gehad heeft in wat voor opzicht dan ook. En jullie kinderen dan, hoor ik jullie nu vragen OK, zeg ik dan, toen zij nog onder mijn supervisie waren hebben zij ook nooit aanstootgevende dingen gedaan, zij hadden, zoals dat in de jaren 70 gebruikelijk was, een grote mate van vrijheid, die zij echt nooit misbruikt hebben. Daarna weet ik het natuurlijk niet en daarbij ik wíl dat niet eens meer weten! Maar dat het slappe leidingloze gedoe met zowel kinderen als honden, vervelende gevolgen heeft is mij wel duidelijk. Slecht opgevoede honden leiden vaak geen, in mijn ogen dan, optimaal leven omdat zij zich niet hebben leren gedragen in verschillende situaties, dus moeten zij meestal thuis blijven. Grenzeloos opgevoede kinderen voelen zich vaak niet ok, hebben weinig zelfvertrouwen, kunnen nergens tegen, hebben niet geleerd dat er ook wel eens tegenslagen te verwerken zijn omdat zij gewend zijn ouders te hebben die zich als grasmaaiers gedragen. Nou moet mij ook wel van het hart dat opvoeden van kinderen vandaag de dag ook geen sinecure is hoor, de invloeden van social media moeten niet onderschat worden en ben ik blij dat er tijdens onze kinderopvoedingsperiode geen mobieltjes, FB etc en al die ongein waren! Voor nu, geef mij maar honden! ---------- Maandagmorgen 11 mei. Winderige frisse wandeling vanmorgen. Boswachter nog even gesproken omdat hij mij weer eens zag opruimen. Het schijnt hopeloos te zijn met afval dumpen in bosgebieden. Ik heb dit allang geleden voorspeld omdat de kosten voor particuliere afval verwijdering een stuk omhoog gegaan zijn en uiteraard keur ik zwaar af dat het dan maar gewoon in het bos gesmeten wordt! Maar dit was gewoon te voorzien. Bosko zijn zoon in Kampen had een oud bankstel wat hij naar de stort bracht en moest er €60.00 voor af tikken! Helaas hebben wij hier weer een rumoerig weekend achter de rug met een blèrende peuter naast ons en ouders die hier niet mee om kunnen gaan . . . dat maakt mijn gemoedsrust er niet beter op. Het enige positieve is dat hij in de middag 2 uur slaapt, er jankend in gaat, en daarna weer jankend wakker wordt. Wat moet je nou toch met zoiets? Mensen er op aan spreken? Nou nee dat gaat echt niet werken, met hoeveel empathie je zoiets ook brengt, kom niet aan hun nachwuchs hoor, dat zijn tegenwoordig allemaal prinsjes en prinsesjes, waar het gras voor de voetjes wordt weggemaaid . . . Constant wordt er gevraagd aan dat kind van net 2 jaar wat hij wil of wat hij niet wil, en vooral dat laatste is heel veel, daar zou je als kind toch stapelgek van worden, hij loopt nooit eens tegen een grens op, hij mag alles zelf al weten. Als hij eens iets niet mag (hond op zijn kop slaan!) gaat hij hard krijsen en doet hij het alsnog . . . dan jeuken mijn handen achter de schutting . . . Daarbij hebben mijn buren ook nog eens een kruising vechthond met een takkeharde blaf waar ik recht van overeind schrik. Onze honden reageren totaal niet op een blaf van die hond, het is daarbij ook geen echte blaffer hoor, godzijdank maar als hij blaft krijgt je bijna een hartverknettering.  Zo dat was vandaag even een mopperstukje, moet kunnen toch zo af en toe? Tegenwoordig zet ik soms een foto hier in de krabbels, volgens Dick is dat voor de lezers leuker Nieuwe fotobladzijde HIER! Roos met haar verbleekte bekkie! ---------- Zondagmorgen 10 mei. Dank jullie wel voor de leuke reacties! Jaha ook jullie gefeliciteerd natuurlijk, Abby en Kaya! Goh die mijlpaal hè, dat is altijd mijn idee over leeftijd van honden, met een goede verzorging en natuurlijk goede gezondheid hoop ik altijd dat mijn honden dit in ieder geval halen en zeg ik altijd dat elke dag ná het 12e jaar een cadeautje is, een soort extraatje. Helaas is dat ons met die lieve Noor, mamma Emma, niet gelukt en verder met al onze honden wel, vóór deze 3 nog 10! Noor had alles in zich om oud te worden en wij boden de optimale omstandigheden, maar toch, je hebt niet alles in de hand wat dit betreft. Misschien is dit maar goed ook, 'het maakbare leven' is ook niet alles. Was wel weer leuk om die fotosessie met hen te maken! Bedenken en uitvoeren, gebakjes maken van een blikje Natura hondenvoer van AH, slagroom er op, wat een combi hè, en daar op een staafje kip. En wat doe ik eerst, hondjes op de plekjes of gebakjes op de tafel en met zo'n dievegge als Roos is dat even een trucje. Ik had eerst de gebakjes op de tafel, genoeg motivatie voor hen om op de bank en stoel te springen. Dan natuurlijk, 'blijf' en gelukkig luisteren mijn meisjes best goed en toen zij de mededeling kregen dat zij het mochten opeten wilden of durfden zij niet! Zij keken mij echt zo guppig aan met een vragende blik en voor Roos kostte het de minste moeite om er aan te beginnen en bij Emma, dat heilige boontje, moest ik eerst wat slagroom om haar snuitje smeren! Laura volgde direct het voorbeeld van Roos, is ook haar grote voorbeeld. En dan vind ik dat weer zo lief dat alles in pais en vree verloopt, nooit concurrentie tussen de drie, echt zo fijn en altijd relaxed! ---------- Zaterdagmorgen 9 mei. Een fantastische dag vandaag want onze Emmaatje is 12 jaar geworden! Heel gek, ik vind 12 jaar een echte mijlpaal en laten we hopen dat er nog een aantal van deze fijne jaren volgen en zoals het er nu uitziet, geloof ik daar stellig in! ---------- Vrijdagmorgen 8 mei. Wat er gebeurd is vannacht weet ik niet, niets gehoord terwijl de honden toch bij ons in de slaapkamer liggen. Maar er stonden twee witte hoofden omgedraaid op hun lijfjes vandaag . . . Ik ging een 'spannende' ronde doen, voor zover mogelijk dus. Laarzen aan en weer kriskras door het bos maar nu over geen-paden maar gewoon door o.a. fluitenkruidbossen en af en toe kwam ik op een stukje pad, weer eens wat anders dan. Gelukkig laarzen aan want ik had later een drijfnatte broek, dat dan weer wel. Maar ik hoef mij niets te verbeelden want de honden kennen het bos op hun hondenduimpjes, en ik ook trouwens. Vandaag was eerst Roos weg, die leperd, zij wist precies waar ik in de buurt kwam van dus die enorme grote paardenhoop, ik ben gewoon door gelopen in de vaste overtuiging dat ik haar wel weer eens tegen zou komen. Roepen heeft bij Roos sowieso geen zin, ten eerste is zij in zo'n situatie Oost-Indisch doof en daarbij, zij is écht doof aan haar linkeroor en hoort geen stereo, dus weet zij niet van welke kant roepen komt. Uiteindelijk zag ik haar mijn pad kruisen, vlak daarna zag ik dat de twee Engelsen ergens stonden te snuffelen en ik een ander weggetje in ging en ik heb niet geroepen. Ja toen was poppie dus weg en dat duurde toch wel lang, té lang naar mijn zin. Maar ik had mij vast voor genomen om niet te roepen en ook niet te wachten. Ik vertrouw op haar oren en superneus. Daarbij had ik een vers uit de was vestje aan waarvan het wasmiddelgeurtje zelfs steeds tot mij door drong dus moeten zij het helemaal goed ruiken. Toen ik de auto in zicht kreeg zag ik poppetje er bij staan, toch knap en fijn dat zij naar de auto terug gegaan is . . . Ondertussen stond ik stil want Roos moest kotsen . . . grotegodsgenadebroodjes wat daar toch uit kwam, de paardenmestproductie van een dag volgens mij en was ik wel blij dat het nog voor het in de auto gaan was . . . En wat denken jullie? Zij trok aan de lijn en wilde terug om het nogmaals op te eten! JIPPPIEEEEE maandag gaat de bieb weer echt open! ---------- Donderdagmorgen 7 mei. Rustige leuke wandeling met soms Roos aan de lijn en geen bevallingen hoeven leiden, ook gistermiddag niet,  kriskras gelopen over zoveel mogelijk Roosveilige paadjes. Het is al duidelijk rustiger in het bos, ook in de middag, en kennelijk begint het bos de mensen toch wat te vervelen en mag het nieuwe hondje rondje om het blokje. De maatregelen zijn sowieso aan het versoepelen natuurlijk en zal het ook op de weg weer drukker worden, das nou jammer. Dick vertelde ook dat hij vanmorgen aardig wat campers op de weg gezien heeft . . . Hoe erg ook, die corona toestanden gaven wel een vorm van rust, alleen niet in het bos dus! Waar ik nou het meest blij om ben? Dat de bieb weer open gaat op 11 mei! Nou is de afhaalbieb ook een hele goede oplossing hoor, alleen had ik niet de door mij bestelde boeken, die waren dan niet aanwezig in onze dorpsbieb. Wel kon je jouw favoriete genre opgeven en eventueel je eigen lijstje van boeken door geven. Gelukkig kan ik die dan in de grote stad wel bestellen! Heb ik lekker alles buiten gezet en gelegd liggen die 3 druiloren gewoon ook weer binnen, bij mij. Nog een fotootje van Dick zijn broek, gemaakt tijdens de bbq, shit happens . . .  ---------- Woensdagmorgen 6 mei. Flippy moment today . . . Eerst over gisteren nog even, toen Roos moest kakkuh en zij mijn hulp nodig had . . . Omdat mij dit al veel vaker overkomen is was ik eerst van plan om het haar lekker zelf te laten uitzoeken (het starten van mijn irritatie) maar ik had al gezien dat er in de verte iemand achter mij aan liep dus moest ik toch iets. Toevallig geen zakdoek bij mij en moest ik, gelukkig grote boombladeren in mijn buurt, de bevalling leiden . . . Zeker een sliert hooi of gras met mest van ongeveer 20 cm . . . Dus vanmorgen en gistermiddag die plekken vermeden maar helaas nieuwe kak en kon ik Emma en poppie met mijn stem nog er grotendeels van af houden. Maar toch, even snel nog een hap naar binnen werken natuurlijk grrrrr toch weer een beloning voor hen . . . Roos liep toen tamelijk ver weg over de akker en kwam in mijn richting rennen. Maar toen ik achterom keek was zij pleite en wist ik het al . . . Alle tijd en mogelijkheid om een enorme hoeveelheid shit naar binnen te werken. Ik heb haar niet geroepen omdat dat volkomen nutteloos is en zij totaal buiten mijn reikwijdte was en daarbij zag ik haar niet eens want het was om de hoek. Al kokend van binnen liep ik gewoon door en had er hevig de pest in. Bijna weer terug bij de auto kwam zij er aan, huppelend als een koe die voor het eerst in de wei is, oren die als pannenkoekjes van haar hoofd staan en dat doet zij omdat zij gewoon weet dat ik haar zachtjes gezegd, letterlijk hoor, niet hartelijk ontvang . . . Ik zinde echt op wraak en was van plan om haar met haar volgevreten mestpens geen eten te geven bij thuiskomst. Godverdegodver wat was ik pissig, uit pure onmacht en frustratie. Hond, en mens vaak ook, hebben geluk dat ik netjes opgevoed ben héél vroeger, en mij aardig kan beheersen. Goed, ik heb haar vergeven en haar toch haar eigen maaltijd gegeven maar vanmiddag zal ik de prijs wel weer moeten betalen en weer een bevalling van een strontjong moeten leiden. Ja ik weet het, een lekker praatje vandaag. ---------- Dinsdagmorgen 5 mei. Bevrijdingsdag, een beetje anders dan vorig jaar. Vanmorgen liep ik al om voor 8ten met Wendy in het bos en het was best fris, behalve dan de stukken waar we in de zon liepen. Vroeg weg en dan ook vroeg weer thuis en dat vind ik genieten. Hondjes eten gegeven, tussenties buiten en al even in de zon gezeten omdat het nog zo rustig is buiten, zelfs nog vóór een bakkie koffie, zo'n haast had ik! Om een uur of 10 gaat ook bij de buren de achterdeur open, alle plastic shit weer naar buiten en kan het kinderfeestje weer beginnen, pff. Omdat buurvrouw een harde stem heeft met het bereik van een megafoon hoorde ik dat er weer een jongetje op komst is, fijn toch. Nu weet ik pas hoe rustig wij altijd gewoond hebben en misschien kan ik wel nergens tegen hoor, en ben ik in dat opzicht toch wel verwend, kan zo maar zo zijn. Godzijdank hebben we een camper waar we ook dit weekend weer niet mee weggaan, komt niet goed uit en willen volgende week wel gaan. Maar Lottum is echt te ver om elk weekend naar toe te sjezen vinden wij. Ook kunnen we in de nabije omgeving een rustig plekje vinden om bijvoorbeeld gewoon zondag te gaan staan, we zien wel. HAA heel fijn, de bieb is gestart voor leden met een soort afhaalbieb, een supergoed initiatief! Ik kon 4 boeken bestellen en heb een tijd gekregen, morgen van half 11 tot 11 uur om ze af te halen, leuk toch en ben hier errugg blij mee! Onze vlag wappert weer mooi! ---------- Maandagmorgen 4 mei. Al dagenlang een hoop vogelkabaal hier achter. Kennelijk zitten er in de leilindes een paar nesten musjes want ik zie ook steeds in de tuin kleine musjes die met trillende vleugeltjes gevoerd worden door pa of ma, zo schattig! Vanmorgen in het bos weer eens een aparte route genomen over paadjes waar ik een aantal weken niet geweest ben en tot mijn grote verbazing knetteren de berenklauwen als een gek de grond uit! Ik heb een foto met Emma gemaakt op het smalle paadje er door en ja ik weet het, ze zijn giftig en kunnen gekke dingen tevoorschijn toveren bij mens en dier. Maar ja, ik woon al 27 jaar in de polder met veel  berenklauwen en ons is tot nu toe nog nooit iets gebeurd. Natuurlijk zoek ik ze, die prachtige planten, niet bewust op maar goed, nu ging mijn paadje er tussen door. Marie Kondo, de opruim goeroe zal trots op mij zijn, ik heb gisteren drie kasten met kleding en ander onduidelijk textiel opgeruimd en heb 3 volle vuilniszakken weggebracht. Ach misschien wordt het ooit nog wel eens wat met ons. Ook voor MP hebben wij nog veel spullen, die gewoon vaak nog nieuw in de verpakking zitten, ah dat is toch om je kapot te schamen! Gekocht in de tijd van overvloed kennelijk . . . Ik speel wel eens met de gedachten om hier een rubriekje te maken met spullen die ik wil verkopen . . . ---------- Zondagmorgen 3 mei. Oh poppie ligt weer zo handig op schoot en ik heb al 8 kleine teekjes van haar afgeplukt en ik heb ze verzopen in een restje koffie wat naast mij staat . . . Poppie vindt dit gerommel aan haar zo heerlijk, beetje tegen de haartjes instrijken, beetje plukken, kusjes tussendoor. Godsamme wat een teken dit jaar zeg, het lijkt wel of zij net allemaal uit het ei gekropen zijn! Eigenlijk realiseer ik mij dat ik niet veel van deze insecten af weet behalve dat ik er niet van hou, toch eens even na zoeken waar dit soort diertjes nou nog nuttig voor zijn. Het begint aardig te vorderen met de werkzaamheden in huis en heb ik er nu toch wel spijt van dat wij niet naar Lottum gegaan zijn . . . Wij hopen nu natuurlijk wel dat wij half augustus naar Scandinavië kunnen en de grenzen weer open zijn en zo niet, dan stellen wij de vakantie gewoon uit, het is niet anders. Nou Til, inderdaad, jij weet hoe het moet met honden, en dan vooral met herdershonden, dat is mij wel duidelijk maaruh dat wist ik natuurlijk ook al! Het middel wat jij noemde ken ik alleen van naam en eerlijk gezegd heb ik dit soort medicijnen nog nooit voor mijn honden gebruikt. Nou klopt dit natuurlijk ook niet helemaal want poppie zit al 4 jaar lang op de Metacam! Zij krijgt een hele lage dosis, maar 8 eenheden, zij moet een lage spiegel in haar bloed houden omdat zij aan één kant nog HD heeft en zij absoluut geen pijn of ontstekingen mag hebben of krijgen! Elk jaar krijgt zij een spiermeting om te kijken of beide zijden nog gelijk bespierd zijn want zo niet, dan zou dat kunnen betekenen dat zij die kant minder zou gebruiken vanwege pijn. Vandaar dat dit soort dingen voor mij echt een item zijn, ik zit er bovenop, nou niet letterlijk natuurlijk, dat zou niet goed voor poppie zijn! ---------- Zaterdagmorgen 2 mei. Volgens mij is de natuur op zijn mooist nu, bloeiend fluitenkruid en daslook, in ruime mate aanwezig in ons natte polderbos. Om een uur of 7 vanmorgen nog een paar forse onweersklappen en een hoop regen, ja zo wordt het wel mooi in het bos! Net heb ik het zeiknatte poppetje van mijn schoot verwijderd, wel een beetje sneu, maar ik wilde mijn krabbel tikken en mijn laptop stond nog op tafel. En aan de andere kant, ik zag 3 miniteekjes lopen over haar een aangezien zij bij onze honden geen kans hebben is er een grotere kans dat zij bij ons komen, en ook dat willen wij niet. Ik heb ze dus fijn geplet onder mijn nagels, bah wat een ellendelingen toch. Gistermiddag kwam ik bij AH een echtpaar tegen die ik vroeger, nog niet zo lang geleden regelmatig in het bos tegen kwam met hun DH, geen lastige hond overigens, altijd aangelijnd. Ik zei dat het een tijd geleden was en het antwoord was dat hun hond niet zo lang meer kon wandelen want ja hij werd oud hè . . . 'HUH' dacht ik en vroeg hoe oud hij was. 'Nou hij wordt al 9'. . . Jezusss dacht ik toen, 8 jaar en dan al accepteren dat hij oud is, en vroeg wat er met hem was. Hij bleek moeilijk op te kunnen staan en ik zei dat het misschien wel artrose was of zo en dacht gelijk aan HD, wat ik dus niet hardop zei. Ik ben altijd heel voorzichtig met mijn antwoorden. Dat dachten zij ook en ik vroeg wat hij er tegen kreeg. 'Nou niets hoor want hij heeft geen pijn'. . . Kijk, dan haak ik geestelijk af hoor, hoe kun je zo krom denken? Natuurlijk heeft je hond pijn als hij moeilijk kan opstaan, dat is totaal de vraag niet! Moet hij eerst 'au au' zeggen of zo? Ik blijf dit toch zo wonderlijk vinden als je van je hond houdt! Deze mensen zijn gelijk gedegradeerd als hondenliefhebbers in mijn optiek . . . Vanmorgen, konijntjes??????? ---------- Vrijdagmorgen 1 mei. Lekker gelopen met Wendy, wij ontmoeten elkaar alleen buiten met wandelen want zij komt tijdens haar werk met veel mensen in contact en veel er van houden zich echt niet aan de 1.5 meter en vindt zij dat voor mij toch te link. Gek hè Til, we komen elkaar nu ook helemaal niet meer tegen bij de winkels! Jeeeeee Cilia, wat leuk zeg die vroedmeesterpad, nog nooit gezien, ook nog nooit van gehoord! Dank je MarijkeO voor je vlindertip (ha ook leuk in dit geval!) en inderdaad ik dacht ook wel aan jou en kijk er niet van op dat je mij zo keurig antwoordt en wat heerlijk dat jij er zoveel van af weet, dank je! Mensen, de vlinder die wij ook zo mooi vinden, net als Marijke is een Oranjetipje, en heel toepasselijk dat hij deze tijd rond Koningsdag te zien is! Ja mijn haar, ik heb mijn 'ponnie' ook zelf al geknipt maar aangezien ik veel van die kwasten in mijn haar heb, is dat niet echt makkelijk. Het is aan de achterkant te lang en aangezien ik het altijd omhoog draag, valt het niet op maar krijg ik steeds meer moeite om dat in een speld te wurmen. Ik wil zo graag Dick zijn haar kortwieken maar ik krijg niet de kans omdat ik volgens hem al verlekkerd kijk bij de gedachten er aan en hij mij voor geen meter vertrouwd in dit opzicht . . . En inderdaad kan ik mij daar iets bij voorstellen hoor, hij weet dat ik wel van een grapje houd en ik niet schuw om het resoluut aan te pakken haha Gistermiddag mijn twee spikkeltjes weer goed geborsteld en uitgeplozen, lekker de trimtafel achter buiten, dus heb ik mij daar maar eens goed op uit geleefd! Nu staat Emma nog op de rol en ach zij wil dit eigenlijk helemaal niet (meer), maar aan mij met m'n gereedschap valt niet te ontkomen! Ik roep haar niet meer maar ga gewoon met de riem naar haar toe, lijn haar aan en loop met haar naar buiten waar zij mij dan volgt als een mak schaapje wat naar de slachtbank gaat. Ook zeg ik helemaal niets op zo'n moment, til haar op de trimtafel en dan beloon ik haar met knuffeltjes en kan ik verder rustig mijn gang gaan. ---------- Donderdagmorgen 30 april. Hoewel ik persoonlijk van de coronabeperkingen relatief weinig voel beginnen toch de kleine dingetjes wat te irriteren. Bijvoorbeeld het feit dat ik al wekenlang niet naar de bieb kan, ik mijn oude gebruikte, gekochte biebboeken laatst allemaal naar de kringloop gebracht heb, mijn haar te lang is, Dick zijn haar er niet uit ziet, en nog wat meer uiteindelijk in feite niet ernstige dingen. Ook die 1.5 meter vind ik niet gezellig. Normaal moet ik elke 3 maanden naar het ziekenhuis voor mijn nekinjecties en die afspraken zijn ook gecanceld, geen levensbelang bij en dat is best heel vervelend. Ach wat zeur ik eigenlijk, we zijn tot nu toe gezond en hebben verder dan ook niets te klagen . . . Eigenlijk wilden wij dit weekend weer naar Limburg maar hebben vanmorgen besloten om het maar niet te doen, we willen toch de kamer hier nog even verder afmaken, nou ja 'willen', zeg maar gewoon 'moeten' O ja update uiltje! Uiltje leeft nog, op zich gaat het goed, hij eet weer goed, is levendig maar helaas doet het linkerpootje het nog niet goed. Aangezien het voor een roofvogel toch echt van levensbelang is om zijn klauwen goed te gebruiken om prooi te vangen, heb ik met Martine afgesproken dat zij het nog even aan wil zien, het pootje is al wat sterker geworden, maar het moet gewoon 100% zijn. Anders is het helaas . . . Ik heb gisteren de reissite met de afdeling weekendjes weer helemaal bij gewerkt en als je het leuk vindt, is hier de LINK ---------- Woensdagmorgen 29 april. Weer thuis en weer de gewone bosronde gemaakt, niks mis mee hoor. Het bos is prachtig vers groen en door de regen ruikt het heerlijk! Kwam weer een paar bekende honden tegen waarvan eentje uit Griekenland, een grote bastaard, een ongeleid projectiel waar ik Emma en poppetje altijd even voor bij mij houd, aan de lijn. Zo'n hond staart vanaf een afstand in een lage houding en wordt dan als een zelfontbrandende traploze raket afgevuurd, ik zou dit als eigenaar nooit goed vinden en is uit opvoedkundig opzicht ook absoluut niet ok. Punt a weet je nooit waarom een hond aangelijnd wordt, die kan wel net geopereerd zijn of in het geval poppetje, dat ik daar toch voorzichtig mee moet zijn, of punt b, je komt een hond tegen die dit gedrag zeker niet pikt, wat ook normaal is! Ja deze eigenaar kent mij en zijn mijn honden watjes en ook dat weet zij, maar toch hè. Bij dit soort mensen en eigenaren speelt gewoon mee dat zij absoluut geen tot weinig controle over hun hond hebben en eigenlijk een té sterke hond hebben, die zij bijna niet kunnen handelen. Dus laat maar gaan en leg de verantwoordelijkheid bij de andere partij! Zo simpel is het. ---------- Dinsdagmorgen 28 april. En dan is het zo maar ineens ander weer! Prima hoor, af en toe zon en voor wij gingen wandelen hoorden wij een beetje getik op het camperdak maar dat was het dan ook wel. Net gewoon lekker buiten koffie gedronken, de zon komt af en toe een beetje door, maar ja nu gaan we naar huis . . . We staan hier nog maar met 6 campers en o zo aantrekkelijk om te blijven maar ja, er zijn alweer wat plichten die roepen helaas. Ik word niet geroepen maar Dick wel en eerst speelde ik nog met de gedachten om zelf hier te blijven maar uiteindelijk toch maar niet en waarom weet ik eigenlijk niet. Gisteravond zijn Joke en Anne weer vertrokken, haha ook Anne werd geroepen, en hebben weer een leuke fietsronde gistermiddag gemaakt en daarna samen lekker gegeten. Net als zij houden wij niet echt van 'uit' eten (uh zonde van het geld) en dat komt dus prima uit en zorgen Joke en ik samen altijd voor het eten, we rapen wat bij elkaar en hebben we altijd een leuke gevarieerde maaltijd! Trouwens, 'uit' eten is er natuurlijk ook helemaal niet bij, anders hadden we zeker wel eens ergens een heerlijke aspergemaaltijd gaan nuttigen, dat dan weer wel! Onderstaande foto is van de fietstocht langs de Maas en ik moest er net echt om lachen want alleen de fotografe heeft een vrolijke kop, wij waren alle drie typisch in de foto-afwachthouding, vooral die hoofden van die mannen vind ik zo komisch! ---------- Maandagmorgen 27 april. Wat treffen wij het zeg, nog steeds stralend weer op deze Koningsdag. Grappig want toen wij gisteravond het laatste uitlaatrondje deden lag er een klein pakje op de buitentafel, van de camping baas een rolletje King pepermunt met een kaartje, zo origineel! Gistermiddag hebben wij met zijn vieren een mooie ronde gefietst door het Noord Limburgse landschap, wij wisten eigenlijk niet hoe mooi deze omgeving wel is! Prachtige ronde gefietst over mooie paden, langs de Maas op een picknickplaats wat gegeten en gedronken, kortom, heerlijk! En de bbq daarna was ook weer de moeite waard en heeft Anne met een ongewilde ballet act, de boel nog even verder vermaakt, hij heet nu dus Anne Noerejev . . . Nee Joke vond het eerst niet echt leuk want hij brak met zijn act de poot van het zonnescherm, maar goed, voor ons was dit werkelijk zo komisch en bij zoiets moet je echt bij mij zijn hoor . . .  Tussen de bedrijven door heb ik de laatste dagen ook nog 2 april fotobladzijden gemaakt, klik HIER ---------- Zondagmorgen 26 april. De ochtendwandeling was weer met heel mooi weer en inmiddels alle dagelijkse ochtend basis rituelen achter de rug. De honden hebben zich al compleet aangepast aan de vegetatie hier . . . kennelijk halen ze, de telers dus, steeds wat asperges er uit om te kijken of zij al rijp zijn en gooien daarna de resten op de grond. Nou waren mijn honden altijd al gek op asperges, net als wij overigens, maar nu is het spekkie voor ut bekkie voor hen. En dat kan ik zelfs constateren en niet alleen omdat ik ze zie eten, maar vanmorgen om kwart over 7 moest poppie er uit en om te kotsen en ja hoor, allemaal verhouten stukjes aspergestelen. Later met de wandeling had Roos moeite met poepen en ook daar ja hoor, stukken asperge . . . Gistermiddag/beetje avond weer beregezellig met Joke en Anne bbqen en inderdaad, zoveel dat voor wij vanavond nog genoeg over hebben. Om een uur of 7 werd het te koud en zijn we naar binnen gegaan, want met elkaar babbelen doen we alleen buiten en zitten niet met elkaar binnen, ja tante corona hè . . . Verder noemde ik het gisteren barcode maar het is natuurlijk QR code! Jeetje Cilia, ik ben in principe ook wel van no nonsens maar een smartphone is toch wel erg makkelijk hoor! We zijn ook blij dat we dit plekje ontdekt hebben in Limburg, het voldoet aan al onze verwachtingen, tenminste, het mag wel wat minder druk en dat durf ik bijna niet te zeggen want het is hier echt met inmiddels toch 18 campers werkelijk dood- maar dan ook doodstil! Het is ook een camperplaats zonder kinderen, met huisdieren en rustzoekers en iedereen houdt zich daar perfect aan, anders ben je hier niet welkom, een uniek concept!  ---------- Zaterdagmorgen 25 april. Nog net zo rustig maar toch wel eventjes anders hier, om te beginnen 'het weer'. Niet zonnig maar toch lekker, eigenlijk fijner vind ik dus, in een fors tempo mijn heerlijke wandeling gemaakt en van uitputting door de hitte is geen sprake! Gisteravond zelfs nog een half uurtje de kachel aan gehad, evenals vanmorgen bij het opstaan. Ook staan er nu veel meer campers dan wij gewend zijn maar gelukkig houdt de baas hier wel een plaats tussen 2 campers en daarbij hebben wij toevallig wel een heel grote plek. Allemaal hondenmensen hier waarvan de meesten volgens mij erg aardig want ik heb al menigeen gesproken. Veel honden in alles soorten en maten maar het meeste wat ik zie zijn uit de 'wilde fok', lookalikes dus. Ik maak nu maar weinig foto's want anders zijn het gewoon allemaal dezelfde. Straks komen Joke en Anne met de camper ook hier naar toe en we hebben beiden spullen voor de bbq en dat zou vandaag én morgen wel eens bbqen worden, net als we doen in Zweden! Jezus wat verlang ik naar dat land zeg . . . O ja, nu net begint de zon een beetje door te komen! Wel heb ik iets leuks gemaakt, namelijk deze barcode en je hebt wel een telefoon met een barcodelezer nodig om te zien wat het is, het is 100% veilig hoor! ---------- Vrijdagmorgen 24 april, oh vandaag zou mijn vader 101 geworden zijn haha. Surprise, wij zijn dus nu al in Lottum! Gek stel zijn wij toch, ja dat heb je met een camper, met een zucht en een scheet ben je onderweg! Gistermiddag zei Dick, 'goh we kunnen eigenlijk toch nu wel naar Lottum gaan?' 'Jeetje ja dat kan', nou huppakee dan gaan we . . . even klein rondje bos met de meiden, bak eten er in geschoven, wij koffie en daar gingen we om 4 uur! Het was erg druk op de weg maar toch nergens file en om 18.15 uur kwamen wij hier aan. Ik had mij verheugd op ons vorige plekje maar helaas, bezet. Maakt uiteraard verder geen bal uit, het zijn hier allemaal leuke en vooral mooie plekjes en het voordeel van het plekje nu is dat wij bij de achteruitgang staan en dus direct op de velden met de meiden! Vanmorgen weer een heerlijke ronde gemaakt en vooral poppie gaat finaal uit haar Engelse plaatje en het laatste stuk voor de cooling down houd ik haar aangelijnd. Zij liggen nu languit buiten en ik tik even mijn krabbel, wat een intense stilte hier terwijl er 9 campers staan, waarvan 8 met hond(en). ---------- Donderdagmorgen 23 april. Zo, snel even naar de toilet en wetende dat er een plakje Fries suikerbrood op het aanrecht ligt maar  onbereikbaar voor hondjes, nou niet voor Roos dus. Wat kan dat toch ook een enorme snelle slimmerd zijn zeg, een hupje, een graai met haar poot, hebbes en dan graag in twee happen doorslikken. We konden nog net op tijd een foto maken, omdat ik haar mondje in de klem hield, dit alles gebeurt zo belachelijk snel! En ja wij blijven dit toch zo komisch vinden, gelukkig dan maar voor Roos want ik moet er bijna niet aan denken wat voor behandeling veel honden krijgen na zo'n steelsessie . . . Het gekke is dat als je haar iets geeft uit de hand, zij bijna sloom te noemen is want zij pakt het altijd zo traag en vooral zacht aan. Bij de andere twee moet ik om mijn vingers denken . . . Nou ja typisch Roos dus. Ben nu lekker de camper weer aan het voorbereiden omdat wij zaterdag weggaan, 'nu al inpakken denken jullie nu?' Uiteraard tijd zat en helemaal niet nodig maar . . . ik vind het zó leuk dat gestuntel in de camper, het is mijn lust en mijn leven, maar net als met het houden van honden, ik hoef jullie niets meer uit te leggen. Update uiltje. Gisteravond een belletje dat het al beter gaat met haar, al gegeten en ook gedronken maar het lijkt alsof er iets met het ene pootje is en Martine wil het nog even aankijken, dus verblijft zij nu nog in het uilenziekenhuis. Gelukkig want daar zit uiltje helemaal goed! ---------- Woensdagmorgen 22 april. Zo volgens mij werd het weer tijd voor een beetje reuring in Huize Zwart . . . Dick kwam vanmorgen thuis met een kerkuiltje (is al eens meer gebeurd!) in apathische toestand, het uiltje dus. Hij zag hem aan de kant van de A28 zitten net naast de witte streep . . . En ja stoppen dus en hij heeft hem opgepakt en mee genomen. Toen ik hem zag aankomen met het uiltje liefdevol in zijn armen in een sjaal gewikkeld dacht ik al 'o jezusss daar gaan we weer. . .' En ja hoor, gelijk naar Ermelo gebeld en ik had al gezegd dat hij hem maar in een doosje moest doen en hem rustig moest laten dood gaan . . . Neehee dan moet je niet bij Dick zijn, voor diertjes, maar ook voor mensen in echte nood, wordt hier alles uit de kast getrokken en daar gingen wij, Dick naast mij met op schoot getraumatiseerd uiltje, zat nog weinig leven in, en we zagen helemaal geen verwondingen, maar zijn beentjes met die schattige (?!) klauwtjes vreemd gestrekt, maar dood wassie zeker niet. Gelukkig had Martine dienst, zij werkt nog maar weinig want ook zij is aan het afbouwen net als man Bob en zij zijn beiden ook echte vogelkenners. Na onderzoek bleek dat hij een 'zij' te zijn, uiterlijk niets mankeerde na heel zorgvuldig onderzoek, en heeft kennelijk een duikeling langs de kant van de weg gemaakt doordat zij in de slipstream van een vrachtauto terecht kwam en in shock geraakt. Toen Martine met haar uit de spreekkamer kwam zag ik tot mijn enorme verbazing een ander uiltje (vanwege corona maar 1 persoon mee naar binnen en het was per slot van rekening Dick zijn uiltje!)! Slaan met de vleugels, happen en weer normale klauwtjes! Martine ging haar gelijk vocht toedienen en vlees geven en vanmiddag hoor ik hoe het is. We hebben afgesproken dat als zij weer ok is wij haar weer ophalen en in de buurt van de vindplaats weer loslaten, dat zelfde hebben wij ook al eens met een uitgeputte buizerd gedaan, erg mooi om te zien als zij dan weer frank en vrij weg vliegen, daar doe je het ook voor! Het is inderdaad geen wet van meden of Perzen hoor Cilia dat Gordons gevoeliger zijn en Engelse setters ijskonijnen, maar die specifieke eigenschappen komen bij deze rassen op zich wel vaker voor! En ja ook Emma heeft dat, als er hier eens een zeldzame woordenwisseling tussen ons plaats vindt (lachuhhhh) peert zij hem gelijk naar de uiterste hoek van de keuken terwijl Roos en poppie niet eens een oog open doen! En dat alleen al is een reden voor mij om bij dit soort situaties gewoon maar mijn mond te houden, uh zoveel mogelijk dus. En als ik dan écht niks zeg, klimt Emma bij mij op schoot! Leuk toch, die verschillende eigenschappen van je hond, juist dát maakt hen zo dierbaar, allemaal toch weer net eventjes anders! Zo en dan nu boodschappen doen en het was weer een heel verhaal . . . ---------- Dinsdagmorgen 21 april. Gekke dag vandaag, althans zo issie begonnen. Om voor 7 uur al veel lawaai en gelukkig had ik het gisteravond al van de buren gehoord dat er vandaag een dakkapel geplaatst ging worden. Verder nog meer rommelige dingen die niet interessant genoeg zijn om jullie mee lastig te vallen. De kamer is hier weer aardig op orde en het ziet er netjes uit, met genoegen kijken wij rond en eerlijk is eerlijk, dat is een tijd geleden. Dus langzamerhand zijn wij alles weer aan het herschikken hier. Er is er eentje die het echt verschrikkelijk vindt en dat is Emma, die jaag je er mee de kamer uit. Het geluid van die metalen trap, waar Dick tientallen keren heen en weer op en af gaat, verplaatst, vindt zij sowieso al een ramp en dan laat hij regelmatig iets uit zijn handen vallen ook (met een godver er achter aan), nee niks voor het tere zieltje van Emmaatje. Zij heeft gisteren al een aantal uur in de camper gezeten en ook al een uurtje in de gewone auto, maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet, zij hoort altijd in mijn buurt te zijn maar omdat ik zelf ook onrustig ben maakt dat het nog vervelender voor haar. Constant loopt zij maar achter mij aan en kijk mij met die vragende ogen aan en ik weet wat zij wil en dat is dat ik gewoon op mijn stoeltje zit en zij bij mij ligt. Gelukkig voor haar hebben we vandaag een soort rustdagje, niet echt want het is hiernaast steeds een hels kabaal, en gek genoeg vindt zij dat dan weer helemaal niet erg, zolang ik maar op mijn stoeltje zit! En dan Roos en poppie, wat een godvergeten ijskonijnen zijn dat zeg, die raken echt nergens van onder de indruk, liggen onder de trap, tussen de boor en ander werktuig in en valt er iets naast hen neer en zij kijken niet eens! Ik moet zeggen dat ik het wel vermakelijk vind en ook supermakkelijk, ze zijn schop- en slagvast zoals wij het zo oneerbiedig noemen! ---------- Maandagmorgen 20 april. Nou zeg, net waar ik het van de week over had was gisteravond in het journaal. Tenenkrommend bekeek ik het item, een jong gezinnetje met zo'n foute Franse buldog pup, 'ja hoor hondje er bij kwam nu zo goed uit nu zij thuis waren . . .' Ik zag dat geknoei op de bank met dat pupje, en maar met die handen aan dat hondje klooien, baby in de andere arm en pupje steeds in de handen bijten. Hoe fout! Daarna zag ik dochtertje pupje hard omrollen op de grond, mijn god zeg, dit is voorgeprogrammeerd om fout te gaan. 'Ja hij moet wel alleen zijn wennen want inderdaad straks zit hij de hele dag weer alleen . . .' Dit soort opwellingpups kunnen niet anders dan uit een hondenfabriek komen (lees Oost Europa) want goede fokkers verkopen niet op zo'n manier hun pups. Daarbij zijn die Franse buldoggen één van de discutabele rassen met een zeer slechte gezondheid, waar door goede fokkers in NL hard aan gewerkt wordt om dit te verbeteren. Goed, evengoed snap ik niet waarom je nou juist zo'n soort hondje kopen moet, maar dit is weer een andere discussie. Ik heb meer verontrustende verhalen gehoord en aan den lijve mee gemaakt de laatste tijd en mijn fatsoen beperkt mij toch omdat hier neer te tikken, maar ik vrees dat het grootste deel van de nu aangeschafte honden, pups of volwassen, over een half jaar weer aangeboden worden op MP of in een asiel belandt. ---------- Zondagmorgen 19 april. In tegenstelling tot gistermiddag, vanmorgen een heerlijke rustige wandeling gehad, genoten van het frisse groen en aan de buitenkant van het bos prachtige bollenvelden in de kleuren roze, rood en oranje. Best verleidelijk om er met de meiden naar toe te gaan voor foto's . . . Haha Dick heeft een foto gemaakt van mij met Emma met uitzicht op de bollenvelden en ik lijk wel een chinees in de Keukenhof, die maken ook zulke foto's, geen bek dus! Bij thuiskomst lekker buiten koffie met een stukje appeltaart wat Dick altijd deelt met Emma . . . (nee vind ik niet leuk en hij heeft mij beloofd om dit bij de andere honden nooit te doen) En dan nu weer aan de slag, ik een krabbeltje tikken en hij de muren aan het leegmaken, de verlichte boom langs de eettafel, allemaal er af, er moet gewit worden. Het moet deze week echt af komen want het volgende weekend wordt het weer camperen geblazen, als alles mee zit. Dick heeft ook nog een leuk plaatje van poppetje gemaakt die grote interesse in de eenden had in de bosvijver! ---------- Zaterdagmorgen 18 april. Was een zeer rustige wandeling vanmorgen en niet omdat ik alleen in het bos was, nee dat niet. Vandaag heb ik alleen over de paardenpaden gelopen en geloof het of niet, ik heb dit gedaan om paardenkak te vermijden. Dit is toch de omgekeerde wereld hè, de gewone paden liggen vol met die zooi en de paardenpaden zijn schoon! Hoe gek is dit! Volgens mij mankeert er dan toch echt wat aan de mentaliteit van de ruiters die van het bos gebruik maken (jammer genoeg zie ik het nooit eens gebeuren met eigen ogen!) Ook gelijk weer even boodschappen gedaan en de stemming onder de mensen is niet leuk, maar bar ongezellig. Iedereen ontwijkt elkaar angstvallig, logisch hoor, ik doe dat zelf ook, moet van MR, maar ik vind het erg ongemakkelijk, dat krampachtige gedoe. Het klussen gaat hier in huis goed, en wordt mooi cq leuk. We vonden het wel weer eens tijd worden voor opknapperij want het begon wel echt een hondenhuishouden te worden, voor zover het dat al niet was en ook zal blijven, maar ach jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel. Het lastige is altijd wel dat als je het één overhoop haalt er gelijk weer andere ideetjes oppoppen en blijf je voorlopig aan de gang. Maar onszelf kennende zullen die buien niet echt lang duren . . . ---------- Vrijdagmorgen 17 april. Heftig stukje van gisteren, ik lees het net nog eens over en dat ik geen flauwekul uitkraam lees je wel in het gastenboek! Zo zie je maar Til, ook jullie is het opgevallen! Ik heb het al eens meer gezegd dat veel kennis over een bepaald onderwerp lang niet altijd makkelijk is en je een goed slot op je mond moet hebben. Wat ik best jammer vind want vaak zie ik dat ik mensen met een kleine tip toch echt wel kan helpen maar hulp wordt 9 van de 10x niet op prijs gesteld, men voelt dit kennelijk als een brevet van onvermogen. Dit is absoluut niet mijn bedoeling maar het gaat mij dan ook altijd om het welzijn van de hond, wat direct weerslag heeft op de baas en andersom. Net na het wandelen al snel even naar de grote stad geweest en moest naar twee mannenwinkels, bij de één had ik een zekeringetje op een papiertje geplakt mee gekregen van Dick en bij de andere winkel moest ik een bepaald soort behangplaksel hebben en daar had ik een foto van op mijn mobiel! Kijk, dat zijn weer dingen waar ik de ballen verstand van heb maar mij interesseert het geen moer dat ik hulp moet vragen hoor! Jezus nou dat klinkt ook wel weer lekker geëmancipeerd zeg, lachen toch! Jullie lezen het goed, dat wordt niet naar Lottum dit weekend er moet behang geplakt worden . . . ---------- Donderdagmorgen 16 april. Ook vanmorgen weer iets gezien in het bos wat ik eigenlijk hier zou willen neer tikken maar ja, ik weet echt niet wie mijn krabbels leest en ruzie of minstens lelijke gezichten wil ik ook niet . . . Het is al aardig gewaagd vind ik zelf door iets over mijn buren te roddelen . . . Maar goed, het is mij wel duidelijk, momenteel veel nitwits in het bos met een pas aangeschafte hond, meestal afstandshonden met een verleden, de één een wat langer verleden dan de ander . . . Ook zie je dit bij mensen die eigenlijk geen geld voor een hond willen uitgeven maar nu barsten van de vrije tijd en zich niet realiseren dat een hond aanschaffen toch wel wat meer zou moeten zijn dan een impulsaankoop. Kruisingen herder en/of vechthondenmixen zijn in de meerderheid helaas: Ja Klára, Rottweilers zijn en blijven nou eenmaal HR honden, High Risk dus! De mensen waar ik bij thuis was destijds zeiden ook dat het voor hen zulke schatjes waren, en de hond die de vriendin gebeten had kende de honden al vanaf 8 weken en kwam dagelijks bij hen! Het slachtoffer was totaal niet voorbereid op die aanval, zij stond bij de kamerdeur met de deurknop in haar handen en zei nog iets tegen haar vriendin waarbij de hond plotseling opveerde en haar greep! Er zit geen aan- uitknop op honden en bij dit soort honden kan hij zo maar uit het niets aan staan en dan krijg je dit: Nou en om toch maar wat leuks te zeggen aan het eind van mijn krabbeltje is HIER de link naar de laatste foto's die ik op de reissite heb gezet! ---------- Woensdagmorgen 15 april. Weer thuis en net buiten mijn bakkie koffie gedronken en de buren zijn er niet. Met pijn in ons hart verlieten wij gistermiddag na de middagronde Lottum, we stonden er nog maar met 3 campers. Ik heb de middagronde mee gelopen en het leek weer aardig te gaan, tot vannacht dus. Hetzelfde laken een pak en ben ik zachtjes naar beneden gestrompeld om een pijnstiller te pakken en kennelijk omdat ik zelden iets slik, helpt dit goed. Net weer met de meiden naar het bos en ik voelde mij weer écht thuis al heb ik een korte ronde gemaakt. . . Er heeft weer eens iemand in het bos gekakt die ik aanraad om zo snel mogelijk naar een arts te gaan, óf degene moet bietjes gegeten hebben . . . Genoeg gezegd toch? Ik haatte mijn honden met die droevige smoelen met bruin/rode lippenstift achterin de auto. Schuldbewust? Forget it, zij kijken alleen maar zo tranentrekkend omdat ik liep te mopperen dat ik het een stel vieze vuile k**honden vind. Ook direct een foto naar SBB sturen, er zijn 10 autobanden inclusief velgen gedumpt bij de ingang van het bos. Ja echt weer thuis dus. Kan iemand mij uitleggen waarom die gemeente straatveeg auto's zo'n takkeherrie moeten maken????????? Nee hoor Tineke mijn honden zullen niet door de tv vliegen als zij daar iets interessants op zien, hooguit kijken zij achter- of opzij van de tv waar dat diertje, want daar gaat het altijd om, zich bevindt! Rottweilers zijn absoluut niet mijn soort honden, ik vind ze ook gewoon eng. Ben 1x in Swifterbant als GTer op advies van een da bij twee Rottweilers geroepen met een agressieprobleem, eentje had de arm van een vriendin door midden (echt waar!) gebeten omdat zij naar huis wilde gaan . . . Toen ik daar was moesten die twee met een riem aan de stoelpoot van de 'baas' vast gezet worden anders hadden zij mij gegrepen! Grrr enge honden, ik had ook destijds doorgegeven aan de dierenarts dat dit stel engerds het roze spuitje moesten hebben voor er iets nóg engers zou gebeuren . . . Na dat advies waren de eigenaren voor altijd boos op mij en zijn ze nooit meer naar de desbetreffende da gegaan . . . en hoe het met die honden is afgelopen weet ik niet. En ik? Voor mij als GTer nooit meer naar Rottweilers. Foto: zo zaten zij en ik heb de foto maar even zwart/wit gemaakt, anders zo'n onsmakelijk tafereeltje. Voor de goede orde, Emma heeft niets gedaan. ---------- Dinsdagmorgen 14 april, natuurlijk nog Lottum In het middaguur gisteren begon flauwtjes de zon door te komen en al heel snel werd het totaal zonnig met af en toe een wolkje en hebben we de rest van de dag gewoon buiten door gebracht, heerlijk! Het recept: gezeten/gelegen/gelezen/gelopen/gegeten/gedronken/geslapen/gedommeld/gepraat/gelachen en dan dat hele rijtje van achteren naar voren. 's Avonds de laatste twee delen van de Zweedse crimi MODUS bekeken, spannend weer. En toen vannacht, nee geen privédingen hoor maar ik werd wel wakker met een vreselijke pijn in mijn voet, ging uit bed maar kon totaal niet op mijn voet staan. Geen idee wat er aan de hand was/is, ik heb een paar pijnstillers ingenomen en nu gaat het ietsje beter, maar kan bijna niet lopen, zo maf. Dick is alleen met de meiden weg en dat is werkelijk niets voor mij. Mijn idee is eigenlijk dat met wandelen gisteren mijn sok dubbel in mijn schoen zat en ik daarom gewoon een andere stand van mijn voet had de hele ronde, vaag had ik ook toen al dat idee. Het lijkt een soort heftige spierpijn. Ach we zien wel, rust roest dus loop ik een beetje door en om de camper te hampelen. Vanmiddag weer naar huis. ---------- Maandagmorgen 13 april. Jeetje totaal ander weer vandaag, na gisteren zo'n prachtige dag, natuurlijk bij jullie ook! Wel was het mij veel te warm hoor, moge dat even duidelijk zijn, het was wel goed dat wij aan de camper een zonnescherm hebben en daaraan ook nog een 'sunblocker', dat is een doek van speciaal spul wat lucht en licht door laat maar geen zon. Erg fijn want dat houdt dus ook veel warmte tegen en lagen ook de meiden heerlijk languit op de grond in de schaduw. Gistermiddag in de beschutting van het bos nog een kleine ronde gemaakt en daarna lekker bbqen. Omdat er ander weer op komst was, keek ik zo af en toe eens op de buienradar en zag toch echt donkerblauwe plekken met zelfs een rode kern er in aankomen! Net toen wij alles op hadden begon het wat te waaien en werd de lucht donker maar regen hebben we dus eigenlijk niet gehad, zo gek! Een paar spettertjes maar dat was het dan ook wel. Vanmorgen de hondenronde, oef wat koud, dat was wel weer even wennen zeg maar de meiden vonden het helemaal geweldig en ik dacht al dat het door de stevige wind kwam, zij scheurden over de velden!. Nu zitten we binnen met de verwarming aan en heb ik net even boer zoekt vrouw op programma gemist bekeken, wát een gedoe daar zeg en wat een onaantrekkelijke boeren, sorry . . . Ook komt de zon zo af en toe weer door zie ik. Kortom weer even wat anders en ik heb nog heerlijk veel te lezen en zou ik ook eens de Lottumfoto's kunnen uitzoeken natuurlijk . . . ---------- Zondagmorgen 12 april. Jottum in Lottum, dat is hoe wij en de hondjes er over denken! Op dit immense terrein staan er op grote afstand van elkaar 10 campers en wij staan nog meer afgezonderd aan de buitenkant waar echt niemand langs komt. De plaatsen zijn hier sowieso al 15 meter per stuk breed en stel dat er iemand in je buurt zou willen staan dan moet er zelfs nog een plaats tussen vrij blijven ivm de 1.5 meter samenleving . . . Maar dit soort camperaars die je nu ziet zijn vaak behoorlijk individualistisch en dat komt dus heel mooi uit! Ik zal het wel op een printscreentje proberen te laten zien. De weg hier naar toe gisteren was aardig rustig, vooral de toeristische route die wij deden maar op de grote wegen was het druk, niet gewoon druk natuurlijk maar veel meer verkeer dan je eigenlijk zou denken, veel vrachtwagens en ook kom je regelmatig campers tegen die er dus net zo over denken als wij. Mark Rutte zal trots op ons zijn, wij gaan intelligent om met de intelligente lockdown en daar hebben wij toch wel geluk mee hè Linda, en je mooie nieuwe campertje maar wachten . . . Ach en zo leuk, de 'campingbaas' kwam gisteren langs met een doosje paaseitjes om ons een vrolijke pasen te wensen! Gisteravond in het donker de laatste uitlaatronde, de spikkeltjes aan de rollijn en zoefff daar ging Emma in het pikkedonker, het veld in en het bos door . . . en ja dan is het niet zo handig dat zij zwart is, gelukkig komt zij altijd snel weer terug. Weer een mooie ronde gemaakt vanmorgen en we waren beiden ons fototoestel vergeten en hadden toch mooie fotomomentjes en plaatsjes gezien dus is Dick net weer even mét fototoestel op de fiets de ronde gaan doen en de foto's zijn ook erg mooi! ---------- Zaterdagmorgen 11 april. Sorry mensen, geen echte krabbel. Ben al vroeg met de meisjes naar het bos geweest en nu is het 8.00 en we gaan zo weg naar Lottum! Morgen weer een tikkertje van mij! doei ---------- Vrijdagmorgen 10 april. Ik voel mij not amused vandaag . . . Het hele zandpad verknald door paardenpoten en op veel plaatsen ook nog eens paardenkak, gvddd wat kan ik mij daar toch aan ergeren! Het hele bos, ook buiten de ruiterpaden is goed te berijden met een paard en tóch moeten zij zo nodig op het smalle wandelpaadje lopen. Ik sta niet voor mezelf in als ik zo'n knollenzitter tegen kom, echt niet. En dit is nog niet alles . . . Bij het boodschappen doen sprak ik iemand die mijn buren kent en . . . hoorde ik dat er naast ons weer een baby bij komt *&^%$#@(* Zij zullen wel blij zijn maar ik zeker niet daarbij had ik het ook nooit verwacht want hebben zij echt plezier in een kind? Gek genoeg rookt zij ook nog kennelijk want ook dat, de rook waait regelmatig over de schutting bij mij de kamer in. De krabbel is laat vandaag want ik zat net te tikken toen een vriendin belde, en kon ik dus effe lekker stoom afblazen over al mijn ergernissen! Dank je lieve Rijkje voor je begripvolle en luisterend oor! Morgen lekker weg met de camper. MANTRAAAAAAAAA ---------- Donderdagmorgen 9 april. Stil hier . . . ik zag de buurtjes op de fiets weg gaan . . . for the time being dus . . . Aan de andere kant, ik vind het nu vaak al te warm om buiten te zitten en we moeten zelfs de parasol nog uit de winterslaap halen. De ochtendwandeling vind ik heerlijk, dat doe ik in een vlot tempo en zowaar maar één mens gezien vandaag. Dat was net bij het boodschappen doen wel andere koek. Gelukkig wonen wij in een dorp en valt die drukte uiteraard erg mee en hoeven wij niet in de rij voor de winkel te wachten tot er weer plaats is. Wel moest ik even een etiketje lezen op de pesto ivm mijn notenallergie en stond er achter mij iemand te wachten, lastig dat wel. Je zal nu toch maar in een grote stad en dan met name de grootte van Amsterdam wonen! Zo net weer de koelkast/vriezer in de camper aangezet en we hebben er weer zin in, we noemen het ook echt ons buitenhuis! Wij vinden het ook zo geweldig dat Emma zo enthousiast is, als zij maar denkt dat wij met de camper op stap gaan, rent zij er als eerste naar toe en knalt op haar eigen plekje neer! Ik praat nu alleen voor onszelf, maar die corona maakt het leven wel rustig zo . . . ---------- Woensdagmorgen 8 april. Uiteraard weer thuis, jammer dat dan weer wel . . . Je hebt als normaal mens namelijk ook je verplichtingen (ondanks corona) waar je nou eenmaal niet onder uit komt. Wel gaan wij dit weekend weer naar Lottum, dat is zeker! Nu net weer hier in het bos gewandeld en ik kom vooral veel mannen met honden tegen . . . die beginnen zich volgens mij vaak kapot te vervelen thuis. Zoals iemand al tegen mij zei 'muurtje geverfd, muurtje gemetseld, muurtje behangen', ook hij was al 4 weken thuis en hebben buren met 4 kinderen . . . Bij thuiskomst tuindeuren open en gelijk o mijn god, dit is dus de reden dat ik gewoon weg wil, hoe erg je eigen huis ontvluchten vanwege een 2 jarige dreiner. Nee ik heb totaal geen hekel aan kinderen en we hebben zelf kinderen en kleinkinderen maar nutteloos gejank en gedrein kan ik echt niet tegen. Ik zou wel eens willen weten hoe er gereageerd zou worden als één van mijn honden een kwartier lang achter elkaar zou blaffen, ik weet zeker dat ik op protest kan rekenen! Maar de prinsjes en prinsesjes van vandaag de dag, oeiii daar mag je niets over zeggen, alles mag. Goed ok, de dag is net begonnen en het is nu al 5 minuten stil . . . Fijne dag verder! Geef mij maar honden (mijn mantra). ---------- Dinsdagmorgen 7 april. Het wordt eentonig, dat heb je als wij niet reizen maar op dezelfde plek blijven staan. Maar ons verveelt het deze keer totaal niet, je komt hier volledig tot rust. We staan hier nu met 6 campers, allemaal een groot eind van elkaar en als je iemand spreekt is het op drie meter afstand. Er staan hier alleen hondenmensen, dat is grappig toch! Maar volgens mij wandelt niemand zoveel als wij, zijn ook een aantal van die kleine hondjes die meer voor gezelschap alleen zijn en hebben meestal geen wandel eigenaren. Helaas zit het er voor ons vandaag ook weer op en gaan wij na de middagronde weer naar huis . . . getverdegetver. Ik denk zo maar dat wij hier zaterdag weer naar toe gaan en ik de week er op blijf . . . weet het nog niet zeker hoor, want als het regent doe ik dat niet. Foto van vanmorgen vanaf mijn stoeltje! ---------- Maandagmorgen 6 april. Wat een prachtige dag gisteren, de hele dag buiten en de bbq, de eerste van dit jaar, smaakte weer prima! We hebben onze draai helemaal gevonden en hebben hier al verschillende hondenrondes die ook van verschillende lengtes zijn. Vanmorgen vroeg moest ik er uit en wel voor poppetje . . . gebeurt nooit. (Ja hoor Dick wil dit ook wel doen maar doet die uitspraak pas wanneer ik mijn schoenen al aan het aantrekken ben, jullie begrijpen mijn reactie vast wel . . . ) Gistermiddag was tijdens het wandelen Roos een tijdje weg en toen zij terug kwam stond het bruune skuum op de bakke . . . en dan weet je het wel . . . Ik verwachtte dus er vannacht voor haar uit te moeten maar niet zij dus. Begin van de avond moest Emma er uit voor een plasje, Dick bleef lang weg en dat verwonderde mij maar toen bleek waarom, net op het veld zag Emma van 2 meter afstand een fazant, grotegoden en weg was zij,. Natuurlijk Emma is Emma en maakt er nooit een potje van dus was snel terug. Ik wilde voor het naar bed gaan nog even een rondje in het donker omdat de maan zo mooi scheen en je gewoon alles goed kon zien buiten. Maar de opgewonden toestand van de 3 dames belette mij toch echt om de spikkeltjes los te laten en inderdaad, ook zij trokken gelijk achter Emma aan naar de plek waar de fazant gezeten had! Het viel niet mee een ronde wandelen met twee aan de rollijn trekkende honden, Dick nam poppetje over, die was bijna niet te houden en we zeiden al dat als zij los zijn, ze echt op jacht zouden gaan. Emma is net zo fanatiek maar gaat niet zo ver bij ons vandaan, typisch Gordon! Met de ochtendwandeling natuurlijk alles zonder lijn mee maar eerlijk gezegd, ze zijn hier totaal van god los en geeft ons niet zo'n makkelijk gevoel . . . Zij racen zo'n ongelofelijk eind weg en poppetje is dan nog het ergste, dat ik haar op ongeveer de helft van de wandeling aanlijn, ik vind het dan mooi genoeg geweest voor haar. Ik moet toch een beetje zuinig op dat hondje zijn . . .  Gelukkig kunnen zij hier in de wijde omgeving totaal geen kwaad en is er ook geen enkele weg, anders zou ik hen denk ik bijna niet los durven laten. ---------- Zondagmorgen 5 april, Lottum en nog maar 10.20 uur en al aan de koffie na het hele dagelijkse ritueel! Wat is het hier ook goddelijk zeg, wat een heerlijke omgeving en wat een fantastische camperplaats! Hoewel best een endje bij ons vandaan, de rit is echt de moeite waard om hier naar toe te gaan en zullen wij regelmatig in op deze plek terug komen voor een paar dagen NL. Op dit grote terrein staan wij met nog 4 andere campers, allemaal op een grote afstand tot elkaar en hebben nog niemand gesproken, alleen de eigenaar Jaap van dit terrein en ook hem op een grote afstand want . . . Niet te filmen maar wij staan hier toch echt in het oog van het corona gebied met het hoogste aantal coronadoden en zieken! Vanmorgen al weer een heerlijke ronde met de meiden gemaakt en niemand gezien, zelfs niet in de verte! Gisteren vertrokken wij nog vroeger dan de planning, nog nooit gebeurd denk ik en dus waren wij ook op tijd hier na eerst nog even in Horst naar een dierenwinkel geweest te zijn . . . Dit geitje ontdekte halverwege de rit dat ik de bak met brokken voor de meisjes vergeten was *&^%$# , wat godvergeten irritant hè. Voor de Action naast de dierenwinkel stond gewoon een rij met mensen die een heel eind uit elkaar stonden en werden één voor één naar binnen gehaald na ontsmetting karretjes etc. Ik kon zo naar binnen gaan bij de dierenwinkel, er was dan ook niemand binnen en de kassadame stond een heel eind van mij af. Ja en toen moest ik dus een zak met 3kg ProPlan hebben . . . mijn god wat een geld zeg, zeker 3x zo duur dan waar ik het zelf voor koop, maar goed ik was allang blij dát ik het kon kopen! Zo en nu even de bbq spullen bij elkaar rapen en gaan we lekker buiten zitten, neehee nog niet bbqen hoor. ---------- Zaterdagmorgen 4 april. Camper staat ingepakt klaar en de afspraak is om 11 uur vertrekken. Net de normale hondenronde gemaakt in een stil bos en de laatste boodschapjes bij een rustige AH gedaan. Gek eigenlijk, ik moest clopapier hebben en nam een pak met 12 rollen en voelde mij toch besmuikt, belachelijk hè, maar zo is het dus geworden! Tja als de drones in bosgebieden boven je hoofd gaan vliegen krijg je toch helemaal het 'big brother' gevoel, kan ik helemaal begrijpen hoor, daar niet van! Dit was het weer voor vandaag en zie jullie morgen weer! ---------- Vrijdagmorgen 3 april. Ha Agnes, even je 'zen' beeld over mij aanpassen dus, lachen toch! Ik ging tekeer als de eerste de beste polderwerker met de nodige godverrrrs en ernstige infectieziektes . . . Kwam ook door al de irritante paardenstrontvreet momenten die ik had gehad, waar het bos nu bezaaid mee ligt! Ja wel weer logisch, er is naast het bos een pensionstal gekomen en kennelijk zijn veel paardenbollen ook vrij en zien hun kans schoon om door het bos te jekkeren en van opwinding en/of schrik gaan paarden vaak kakken. Goed ok, meestal ben ik wel zen of líjk ik gewoon zen, ik kan mijn ergernissen of irritaties doorgaans aardig voor de buitenwereld verbloemen, wat voor mezelf ook vaak niet handig is. De laatste paar weken zet ik de trimtafel 2x per week achter buiten en borstel ik de meisjes ook buiten en laat ik de haren lekker wapperen, wat momenteel zo grappig is, hele hordes musjes achter die met snaveltjes vol haar door de tuin vliegen, zo schattig! Morgen gaan wij weer een weekendje naar Lottum met de camper, heerlijk, het wordt mooi weer en de bbq gaat mee! Natuurlijk ken ik het advies van MR om zoveel mogelijk binnen te blijven, maar aangezien wij liberaal denken (hij ook!) en ik zelf goed weet wat mijn verantwoordelijkheid is tov van mijn medemens en mezelf, zie ik geen enkel bezwaar om dit te doen. Wij stappen hier in de tuin in de camper, in Lottum op de camperplaats stappen wij weer uit en daar is niemand (misschien een enkele eigenwijze camperaar) en zien we tot dinsdag, als wij weer terug gaan, minder mensen dan wanneer ik 5 minuten bij AH binnen ben!   ---------- Donderdagmorgen 2 april. Vanmorgen weer eens  met Wendy gewandeld en dat ging niet allemaal van een leien dakje . . . Senna, voor ons altijd Peukje, is loops en voor het eerst in 7 jaar vindt zij de heren zeer interessant . . . Daarbij lopen er tot mijn grote irritatie heel veel mensen in het bos met een hond . . . iedereen is uit zijn hol gekropen. Roos en poppetje schoten een akker in waar een boer met een groot apparaat het land aan het bewerken was en ik weet dat die lompe gasten lak hebben aan honden die daar lopen en gewoon door crossen. Luisteren ho maar, ik heb de longen uit mijn lijf geschreeuwd maar nee hoor, niet snel genoeg naar mijn zin terug komen en ik voel dan toch zo'n enorme kwaadheid in mij opkomen, niet te geloven. Uiteindelijk kwamen zij terug en ik moet mij dan zo bedwingen om geen schoppie of klappie uit te delen, godzijdank heb ik een behoorlijke remming op dit gebied maar het liefst zou ik toch echt wel meppen. Gelukkig weet ik dat meppen niks zou oplossen, het tegendeel namelijk, bange honden en een vrouw die een hekel aan zichzelf zou hebben. Stukje verder stuitten we op een diepe modderplas waar wij niet verder konden maar de honden waren er al door en moesten ook weer terug . . . Ja hoor, zij kwamen deze keer direct maar wel nóg een keer dóór de modder, dus net alles afgespoeld . . . Voor de rest gaat alles goed en smaakte mijn bakkie koffie lekker, ik vond dat ik die wel verdiend had met 4 biscuitjes, die ik lekker in de koffie kon soppen, dit was dus echt een bakkie troost! ---------- Woensdagmorgen 1 april. O ja dat ook nog en moet ik mijn geijkte grapje tegen Dick nog maken . . . De nieuwe maatregelen zijn gelukkig niet aangescherpt en volgens mij, (heb ik hier ook al verstand van dan?) is dit wel goed zo. Ik zie iedereen een afstand van mij houden alsof ik melaats ben (geldt voor iedereen hoor) en ook in de winkels vind ik mensen best wel prikkelbaar . . . De kassadame zei vanmorgen tegen mij dat de mensen zelfs geen gedag meer durven zeggen als zij binnen komen! Ohhh dat gaat toch wel een beetje ver geloof ik, 'nou ja' zei ik ook tegen haar, 'iedereen lijkt wel wat van slag te zijn'. We leven nu in een surrealistische wereld vind ik. Ik heb al een paar middagen mensen in het bos gezien die ik echt nog nooit daar gezien heb, maar ken hen dan van gezicht, door de winkels. Goed, we ademen rustig verder en maken er het beste van. Mijn dagelijkse programma is niet erg veranderd, behalve dan dat ik no time mijn boodschappen bij elkaar graai op vreemde tijdstippen. De honden wandelingen is niets aan veranderd en bepalen eigenlijk altijd al mijn dagelijkse ritme. Nou Peter ik zal vragen aan meneer/mevrouw Kruidvat of zij mij niet kunnen sponsoren als ik reclame op mijn site maak . . . Mijn gratis gastenboek betaal ik trouwens ook al maandelijks extra om hem reclamevrij te houden! ---------- Dinsdagmorgen 31 maart. Mooie wandeling in een beetje bevroren bos, heerlijk! Zaterdag j.l. heb ik toevallig met mijn mobiel zo'n mooie foto van Emma gemaakt (vind ik zelf dus) die ik jullie niet wil onthouden. Zij lag voor mijn stoel te wachten tot ik het plastic van de bank zou halen, wat er lag vanwege het muur verven. Daarom heb ik de foto nu op de indexbladzijde gezet want als jullie mijn site bij de favorieten hebt staan en opent op de krabbels, zien jullie hem niet, nu dus even de link HIER Nou Joke ik denk nooit dat mijn buren de krabbels lezen hoor, ze weten niet eens dat ik twee websites heb volgens mij en daarbij zal dit hun niks interesseren lijkt mij. Jee Tineke dat is zeker toevallig met die muurverfkleur, ja prachtig hè en ook toevallig, momenteel is de muur er naast ook nog zachtgrijs maar daar komt een schattig beschaafd Zweeds behangetje op! Beriggie voor Evert: ik ga direct mijn pony maar zelf knippen . . . Dat is ook wat voor jullie, nog een leeg plekkie in Zeewolde, maar mogen jullie de caravan nu niet neerzetten ook dan? Gelukkig houden jullie wel van fietsen en dat is niet verboden! Maar stel dat je wel op die camping mag zijn en alleen de toiletgebouwen gesloten, dan heb je toch je pleetje in de caravan? En als je hem dan niet kan legen daar, kun je toch even naar huis gaan? Je kan ook altijd nog een porta porti in de voortent zetten, dat geeft gelijk situaties om te lachen! Dat deden wij vroeger toen er nog geen toilet in de caravan zat en was echt vaak hilarisch! Als camperaar zijn wij gewend om te improviseren en dan douchen wij ook echt niet elke dag hoor (zonde van het water!), 2x per week en de andere dagen poetsen wij de cruciale lichaamsdelen met een wegwerp oplossing van het Kruidvat! ---------- Maandagmorgen 30 maart. Haha Til dat deed ik gisteren mooi even expres, effe Tilletje pesten, ik vind het altijd zo lief als ik je zo met de hondjes en je wandelwagentje zie lopen . . . Nou inderdaad Joke, voor jullie nu ook 'even?' geen Duitsland! Wij mogen tot nu toe nog blij zijn met de min of meer beperkte maatregelen hier want net lees ik een stuk over hoe het er momenteel in Madrid aan toe gaat, echt verschrikkelijk! Onze schoondochter, zelf arts, draait momenteel ook overuren en verwacht deze en volgende week nog meer werk omdat er waarschijnlijk meer mensen thuis behandeld gaan worden. Zij verwachtte dit al eind april, waarop wij haar nog min of meer uitlachten . . .  Verder doen wij ons best, luisteren naar Mark Rutte en het RIVM, meer kunnen we niet, ik lees verder geen rampverhalen en prognoses. Aan één kant wil ik graag lekker lenteweer maar aan de andere kant vind ik het geen pretje want onze buren zijn duidelijk niet gewend om dagenlang achter elkaar de zorg over hun 2 jarige peuter te hebben . . . Hij is normaal heel vaak bij zijn oma en volgens mij verwendt die hem tot op het bot als ik dat zo hoor, jeetje wat een dreinend kind zeg, bah. En nu maar hopen dat zij mijn krabbel niet lezen. Geef mij maar honden. ---------- Zondagmorgen 29 maart. Zo de muur is prachtig geworden en dat met 1x verven, prachtig kleurtje van Flexa Tranquil dawn, is zacht groen. Gelijk even Ali E. overvallen en kussentjes besteld in dezelfde kleurstijl. De meiden vonden dat gerommel in de kamer maar niks en dan vooral nog omdat over de bank een stuk plastic lag waar zij dan ook gewoon op gingen liggen, maar wel naast de bank. Honden houden over het algemeen niet van dat gedoe in hun vertrouwde omgeving, die willen het liefst alles laten voor wat het is. Maar ja wij mensen hebben andere prioriteiten zo af en toe. Ik voel mij momenteel zeer tevreden over mezelf . . . alle drie de honden zijn getrimd en zelfs nagels geknipt! Uiteraard gebeurt dit vaker maar alle drie tegelijk netjes dat is niet zo vaak, dan moet de één nog voetjes en dan de ander nog nageltjes, en waar je dan weer te lang mee wacht zodat het mooie van het nette eigenlijk nooit compleet is. Nu dus wel en dat is andere koek! Wel diverse wondjes op mijn vingers omdat ik altijd mijn hand onder de verschrikkelijk scherpe schaar houd zodat ik in mijn eigen vingers knip ipv in hondenvelletjes. Jaja zelfs gisteren nog weer fotobladzijden gemaakt van het vorige weekend! KLIK HIER. ---------- Zaterdagmorgen 28 maart. Eigenlijk had ik dus weg willen gaan vandaag . . . maar het is aan de andere kant ook nodig dat na 14 jaar in dit huis wonen, de muren eens geverfd worden vandaar dus. Toen ik gisteren gestofzuigd had was goed te zien dat de witte waas verdwenen was en de kleuren van het kleed mij weer helder toelachten! Ik heb letterlijk en figuurlijk de laatste weken wel wat laten liggen, dat is duidelijk. De meeste witte haren zijn van Roos en die vindt het kennelijk nodig om wat haar los te laten, úit die winterjas. Ik heb haar buiten op de trimtafel gezet en haar eens heel goed geborsteld, en een haar dat er af kwam! Zij ziet er weer prachtig uit en niet bloot of zo, maar gewoon keurig, en haar staart heb ik ook gekortwiekt, die was buiten proporties lang geworden. Normaal zou ik dat niet doen maar nu zag ik zelf dat de verhoudingen voor het mooie uit dat hondje waren . . . Het leuke was dat ik gistermiddag een musje zag, op de schutting met een pluk wit haar in zijn snaveltje en van Dick hoorde ik dat er vanmorgen weer een musje (dezelfde misschien?), ook met een pluk haar zat! Vanmiddag neem ik poppetje onder handen maar die verhaart praktisch niet hoewel zij wel een dikke vacht heeft. Nou mensen geniet vandaag nog even van het mooie weer, dat ga ik ook doen hoewel mijn genot momenteel toch wel geweld aan gedaan wordt. Het is al erg genoeg dat iedereen 'thuis moet blijven', maar als je een jong gezin als buren hebt is het ook niet altijd echt leuk achter buiten . . .  Voor het eerst sinds 27 jaar dat wij sinds vorig jaar een jong gezin naast ons hebben . . . ---------- Vrijdagmorgen 27 maart. Dat was even schrikken vanmorgen. Ik reed naar het bos en net, bijna bij het bos, rende er een vos over de weg, ik schrok mij het apezuur, en voor remmen was het te laat. Hij moet vlak voor of achter mijn voorwielen zijn geweest en ik zag hem zo aan de zijkant van de auto het bos in duiken . . . Dit heeft werkelijk een haartje gescheeld want voor remmen was het absoluut te laat wat ik dus ook niet deed en is zelfs vast nog zijn redding geweest. Nou de mijne ook hoor, je zal toch maar een diertje aanrijden wat daarna nog niet dood is ook . . . ow ik moet er niet aan denken. Genieten jullie ook zo van dit mooie weer? Nou ik wel en dat is in huis goed te zien, al dagenlang niet gestofzuigd en de ramen kun je eigenlijk niet meer doorheen kijken, nou als de zon er op staat dan. Er was weer niemand in het bos en vanmiddag is het wel anders . . . Hoewel ik in de middag toch de sluippaadjes neem kan ik niet voorkomen dat ik zo af en toe een stukje gewoon pad mee neem, zo ook gisteren. Ja, net om de bocht kwamen zij er aan, nog nooit gezien, twee traag in tropentempo lopende pikzwarte rastamannen mét jawel . . . een vechthond en ik deed het van ellende bijna in m'n broek. Emma en poppie kon ik nog net aanlijnen en Roos mocht weer eens de bliksemafleider zijn, wat haar weer zo goed af ging! De mannen maakten totaal geen aanstalten om die hond, nou hondje, een Staffordshire- bulterrier, aan te lijnen en dat vind ik zo maf. En toch, eerlijk is eerlijk, het was een vriendelijk diertje, waarschijnlijk overrompeld door de setterroedel. Dit bedoel ik dus, je ziet mensen die je normaal gesproken echt nooit in het bos ziet want ook de vaders cq moeders met kindertjes al of niet zeurend/jankend, met bakfiets of kleine fietsjes kom je tegen! Althans dat hoorde ik van andere diehards wandelaars . . . Eigenlijk kunnen we dit niet zo hebben want we voelen het als 'ons bos', flauwekul natuurlijk maar kennelijk werkt het zo wel in je brein . . . Tja, we zitten het maar uit met zijn allen, het is niet anders. De Indexpagina heb ik maar in lentestemming gezet, nu de rest nog. ---------- Donderdagmorgen 26 maart. Wat een mooie morgen weer, nog eentje geloof ik en dan weer even diep inademen én laarsjes aan denk ik. Maar goed, ik ben blij met deze mooie dagen met een voor mij perfecte temperatuur en heerlijk overdag regelmatig in de zon zitten met een boek. Daarbij heb ik gisteren toch echt een aantal uur met de laptop gezeten binnen want ik heb weer 3 (!!) foto bladzijden gemaakt, nog niet helemaal af, want ik moet nog van het afgelopen weekend, maar toch! Achter de schermen ben ik ook aan de reissite bezig om een hoofdstuk 'weekendjes' te maken. En net zoals iedereen ben ik geestelijk toch wel bezig met hoe de toekomst er uit gaat zien vanwege dit corona gedoe, want dat het consequenties zal geven is mij wel duidelijk. Ik denk zo maar dat er vele zomervakanties in het water zullen vallen met de huidige situatie en ben ik zelf ook momenteel niet echt gemotiveerd met onze plannen voor half augustus. Ja wat een fotogeniek bekkie heeft poppetje hè Joke, maar ach dat hebben ze alledrie, alleen is Roos vaak wat moeilijk goed op een plaatje te krijgen, óf zij kijkt net de verkeerde kant op, óf haar tong hangt lullig uit de zijkant van haar bekkie, óf haar oren zitten als een brandweerhelm! Ga nu maar kijken naar de 3 nieuwe fotobladzijden! ---------- Woensdagmorgen 25 maart. En dan had ik het gisteren niet eens over ons eigen bos, waar je nu zo fijn wandelt! In de vroege morgen kom ik gewoon niemand tegen. Voor de middagronde neem ik de achteringang en weet dan ook de stille off the road plaadjes te vinden, want dan zijn er echt wel wat meer mensen in het bos. Parkeerplaats: schoon, die galbakken mogen nu natuurlijk ook niet samen klonteren, oef ik geloof dat dat chillen heet . . . Picknickbankplek: schoon, te ver voor een enkeling Paden: schoon, en helemaal droog en kan ik voor het eerst sinds lange tijd mijn rondes op bergschoenen maken ipv laarzen! Thuis komen, meisjes eten en huppakee tuindeuren open en tussenties enz enz Vanwege de corona perikelen heb ik mijn ochtendroutine ietwat aangepast en mogen de meisjes voor ik wegga met hen, in de tuin plassen en voor degene die nodig moet, zelfs nog poepen. Neehee Emmaatje begint niet aan die banaliteiten, Roos en poppie wel hoor, kennelijk ligt hun moraal toch iets lager haha. Ik doe dit omdat ik dan voor ik naar het bos ga nog in een hele stille AH boodschappen kan doen, niet elke dag hoor. Verder ach, het leven kabbelt voor ons gewoon rustig verder en maken we volgens ons weinig kans vieze beestjes op te lopen die ons ziek kunnen maken. Maar goed, je weet het niet natuurlijk, dat is ook zo jammer dat je dat virus niet ziet, het had handiger geweest als zij als kleine felle lampjes door de lucht zouden vliegen! Gisteren wat huis foto's geplaatst die nog voor ons vorige weekend gingen, mwahh ik loop achter! Best lastig dus dat mooie weer, want ik moet dan gewoon buiten zitten en niet computeren . . . HIER KLIKKEN ---------- Dinsdagmorgen 24 maart. Nou ik weet niet waar ik beter af ben hoor, in Lottum of thuis, o ja ik weet het wel, in Lottum! Ik zag daar geen mens of op een enorme afstand twee wandelaars, twee mensen die ons op gepaste afstand passeerden en verder, allemaal frisse lucht en natuur! Even nog met de gedachten gespeeld om daar te blijven maar ja, dan miste ik toch wel wat, o.a. niet genoeg eten voor de meiden mee en natuurlijk kun je daar in dat gehucht ook wel wat kopen, maar is mij toch te lastig. Kijk, als wij echt op reis zijn is het een ander verhaal (uh heb ik júist altijd wel genoeg eten voor de honden mee!), maar nu had ik er niet opgerekend, dus vertrokken wij halverwege de middag gisteren weer naar huis . . . Joke en Anne ook en hoewel het ook een vreemde situatie was zo met elkaar vanwege de 1.5 meter afstand, hebben we het natuurlijk weer heel gezellig gehad! Niet dat wij nou zoveel zoenen hoor met elkaar, maar je was je nu toch constant bewust van de noodzakelijke afstand en kwamen niet bij elkaar in de camper, niet gebruikelijk dus. Eigenlijk spelen wij met de gedachten om het volgende weekend weer te gaan maar weten nu nog niet of het terrein dan open is vanwege eventuele sluiting Corona. Het terrein ligt- en is zo geweldig, en alleen maar toegestaan voor campers met mensen die selfsupporting zijn, dus geen gebruik van faciliteiten hoeven te maken zoals toiletten, douches etc. Wel hadden we daar stroom (ja is makkelijk) en konden water tappen (niet nodig, zelf genoeg mee) en wifi (ook niet persé noodzakelijk als je geen tv wilt kijken zoals wij) Kortom, we, de hondjes ook, hebben intens genoten en geboft met dit super mooie weer natuurlijk! Deze week tijd genoeg om site en foto's te plaatsen vanwege 'social distancing' en geen bezoekjes van- en aan vrienden en familie! ---------- Maandag 23 maart Lottum, stralend mooi weer, even snel een krabbeltje tikken en we hebben al een superfijne wandeling achter de kiezen en o ja, ook de koffie met paaseitjes is al verdwenen in onze maagjes . . . HAHA Dat heb je met ons soort mensen, het normale ritme houden we aan met de hondjes, net als thuis! Nou eerlijk gezegd is de wandeling toch iets anders verlopen hoor, poppetje was op jacht . . . We hadden de tenen krom in de schoenen en besloten ieder een andere kant op te gaan en uiteindelijk zag ik haar in de verte rennen richting camperplaats! Oeff ik wist al wat er komen ging )(*&^% 'GVD waarom heb je nou nooit eens een telefoon bij je', en dan nog een woord van 3 letters beginnend met een k. Bij de camperplaats aangekomen kon ik Joke gelijk vragen Dick even te bellen . . . Toch een prachtige wandeling van ongeveer 1.5 uur, kan ook niet anders in zo'n omgeving met dit prachtige koude weer en mijn gedachten van wat er komen ging, kwam niet . . . Vanaf nu gaat poppie echt een tracker aan haar halsband krijgen, wij hebben die nog van Muisje, ook zo'n vrijbuiter. Nou Agnes, je zult geen spijt krijgen van een weekendje Lottum hoor, want eigenlijk wil ik gewoon niet meer weg. Er is hier niemand en je komt ook niemand tegen met de wandeling, en we voldoen dus prima aan de lockdown, nou niet helemaal want in de middag drinken we wel samen koffie met Joke en Anne en daarna een borrel (nee ik niet dus) Maar alles buiten in de frisse lucht. Inderdaad Anja, veel aspergevelden ook hier en vele vele boomkwekerijen waar het heerlijk tussendoor wandelen is! Emma laat ons weer enorm verbazen met haar gedrag, niet te geloven wat is die in een super conditie en toont na zo'n intensieve wandeling, waarbij ook zij steeds 'op jacht' gaat helemaal geen extra vermoeidheid als we weer thuis zijn. Het scheelt natuurlijk ook dat zij altijd 2x per dag in het dagelijkse leven een goede wandeling maakt. Ik kan niet vertellen hoe blij wij hier mee zijn! Nog even Agnes, het was gisteren vast best een emo dag voor jullie . . . ---------- Zondagmorgen 22 maart Lottum, stralend mooi weer, even snel een krabbeltje tikken en we hebben al een superfijne wandeling achter de kiezen en o ja, ook de koffie met appeltaart is al verdwenen in onze maagjes . . . Kortom, heeeeerlijk hier en van mij part wordt nu de lockdown ingesteld en zitten wij hier heerlijk! Wat een fijne omgeving, wat een rust, honden gaan hier totaal uit hun plaatjes, kennelijk veel wild en ook al een ree gezien. Natuurlijk heb ik al de praatjes gehoord van niet meer je huis uit komen etc. Maar naar de supermarkt mogen we blijven gaan, (logisch hoor) Maar 5 minuten in een supermarkt heb ik al veel meer contact gehad met andere mensen dan een weekend op dit camperterrein in Lottum! Er staan hier nog 3 campers op geruime, lees grote, afstand en 1 er van zijn Joke en Anne, die vrijdag ook besloten met ons mee te gaan! Gezellig toch en we hebben gistermiddag tot 6 uur buiten gezeten, toen werd het echt te koud en scheiden onze wegen tot de volgende dag. We zitten op een behoorlijke afstand van elkaar en gaan niet met elkaar de campers in, we doen dus wat we kunnen. Goh schrik ik mij net de takken, een gillende NL alert . . . ----------- Zaterdagmorgen 21 maart. Zo nu is het dus lente! Ja Cilia het is in Frankrijk nog strenger dan bij ons momenteel, maar wat niet is kan nog makkelijk komen dus! Wel is het zo dat wij er wel rekening mee houden hoor, straks verf ophalen voor onze muren in de kamer voor het geval we dus ook niet meer de deur uit mogen . . . nu dus nog even wel. Verder verheugen wij ons heerlijk op ons weekendje en hebben volgens ons een mooi zonnetje deze dagen! We staan dus niet op een camping maar op een soort eco camperplaats wat ik nog wel nader zal beschrijven. Ja Peter, we hebben wat te stellen hè met aso lui, we zullen wel moeten maaruh jíj iemand in elkaar beuken als zachtmoedige Engelse setterman? Hmmm nou nee lieve Peter, daar zie ik je niet voor aan, wel met een lekkere vocale Amsterdamse sneer uithalen, dat kun je zeker! Maar dat dit soort uitlatingen zeer pijnlijk voor jullie zijn, is logisch, die doen al pijn bij mensen zonder die ervaring! kusje d'r op. ---------- Vrijdagmorgen 20 maart. Nou Roos wist nog precies waar zij gisteren dus de chipresten opgegeten heeft en ging linea recta in een drafje via een omweggetje naar de plek des onheils, maar pech voor haar . . . De etterbakjes vonden het gisteren kennelijk te koud en bleven in hun warme auto op de parkeerplaats waar je afval makkelijk uit je raampje te kieperen is . . . Het volgende, ik ging na het wandelen gelijk even naar AH waar ik buiten op 2 meter afstand even met een achterbuurvrouw stond te praten die begon te huilen. Maar wat het dan ook is, jullie kennen mij dus al snel liepen ook de tranen uit mijn ogen, daar is nou eenmaal niet veel voor nodig. Maar wat zij mij vertelde ís ook om te huilen. Haar 16 jarige kleindochter, heeft een bijbaantje bij Deen als vakkenvuller voor een schijtloontje, zo ook gisteren. Er kwam een vrouw aan die een leeg vak trof en begon het meisje uit te schelden voor o.a. kankerhoer . . . Oma zei dat als zij er bij geweest was, zij die vrouw aangevlogen zou zijn, nou ik ook hoor, ik zou er met al mijn kracht inklimmen ook als het mijn kleindochter niet zou zijn! Nog onder de indruk van dit gesprek ging ik AH binnen en ik had een gewoon boodschappenlijstje met spulletjes voor het weekend, niets bijzonders. Zelf had ik schoonmaakdoekjes voor het winkelwagentje bij mij, maar dit bleek ook al bij de karretjes te staan. Mijn lijstje afgewerkt en ik had écht alle boodschappen die ik nodig had en het liep af en aan met personeel met volle bakken en karren. En zo maar ineens, stroomden de tranen over mijn wangen en begon ik zelfs echt te huilen. Het personeel, net zo aardig als altijd, werkt zich daar uit de naad en hoe is het in godsnaam mogelijk dat je deze mensen uitscheldt? Hoe kan dit? Wat is dit voor mentaliteit? Soms voel ik mij machteloos en heb veel moeite met de veranderende wereld, vooral met het hufterige gedrag van mensen, en zou mij het liefst helemaal in de natuur willen terug trekken. Maar dat gaat dus niet, we doen ons best en gaan morgen weer lekker een weekendje met de meiden met de camper weg, naar Noord Limburg op een mooi plekje. ---------- Donderdagmorgen 19 maart. Sodemieter de klootzakjes hebben dus nu het mooie picknickbankje in het bos ontdekt en . . . ik heb er weer een opruimplek bij gvddddddd Irritante wietzakjes, vreetwerkresten en van die lege blikjes energiedranken die ik háát. Die gozertjes zijn te stom om uit hun ogen te kijken, geesten op jonge leeftijd al beneveld en verpest. Nee mensen de wereld zal het in de toekomst toch echt niet van dit soort uitvreters moeten hebben hoor . . . Zagen jullie op tv ook die rij met sneue lieden voor de coffeeshops? Is het niet om te janken? Het 'mooie' is dat iemand mij al waarschuwde dat ik een opruimplek er bij heb, en dan denk ik echt WTF waarom ík altijd? Anderen, zeker degene die mij al waarschuwde kan het zelf toch ook eens doen of zie ik zo bleek? Zo dit is er uit en ik heb mijn hart even gelucht. Nou Agnes, een voltreffer hoor, die documentaire, zo indrukwekkend en wat een verrassend einde! Dank je voor de tip! Ik heb nog een bladzijde met een paar maart foto's gemaakt, nog niet die van het strandweekend, KLIK HIER ---------- Woensdagmorgen 18 maart, tot nu toe geen zonnige dag maar wat niet is kan nog komen. Net kreeg ik een appje van Wendy, zij wandelt ook altijd 's morgens, zij is trouwens veel fanatieker hierin dan ik hoor, maar ik ben dan ook geen jonge blom meer en stuurde zij mij een foto . . . Een hele nare foto van een kennelijk aangereden dode ree, dat is toch zo naar om te zien. O jee daar kan Wendy al helemaal niet tegen . . . Ik heb haar verder nog niet gesproken maar het diertje lijkt op het fietspad te liggen. Ja Cilia, ik heb ook die tactiek hoor tov corona, geen mening, dat laten we maar aan de wetenschappers over. Ook volg ik op social media helemaal niets hierover, dus hoef ik mij ook niet op te winden over veel onzin die leken verspreiden. We leven ons leven en doen ons best en houden ons aan de regels en ik heb daar verder ook geen problemen mee. En ja die clopapierrun verbaast mij ook heel erg, gistermiddag heb ik een pak met 6 rollen kunnen scoren en het is zelfs zo erg dat ik het pak met een stuk of 16 rollen heb laten liggen. Ik schaam mij zelfs nu om een pak clopapier te kopen, wát een maffe wereld! ---------- Dinsdagmorgen 17 maart. Weer thuis en inderdaad het gevoel langer weg te zijn geweest, grappig is dat. Net weer naar het natte bos en jeetje, het is toch al aardig opgedroogd na die aantal droge dagen, fijn dus. Niet fijn was dat ik daarna gelijk even boodschappen ging doen . . . nu al druk. En nee ik héb en gá niet hamsteren maar . . . ben wel bezig aan de laatste rol clopapier . . . niet meer te verkrijgen dus. Wel fijn was dat ik net al heerlijk in de zontie op een toeltie met een tussentie mijn bakkie koffie heb gedronken! Inmiddels ligt het hele beestenspul natuurlijk alweer binnen, ja mammie naar binnen, hondjes naar binnen. Jezus wat ziet het leven er momenteel toch vreemd en een ietwat unheimisch uit zeg, zo stil op straat, gisteravond het laatste hondenuitlaatje, totaal stil er reed geen auto, is ook wel eens lekker natuurlijk. Zelfs de bieb gesloten, das erg toch! Gelukkig had ik vorige week net een heel dik boek over het leven van Juliana gehaald, komt dat effe goed uit. Ook nog even de finale van De Mol bekijken op programma gemist want ik heb wel de echte uitslag gezien en weet wel wie De Mol was maar aangezien ik mijn MBtjes op mijn mobiel er door heen zag vliegen ben ik gestopt met kijken in de camper en heb ik dat dus nog te goed. Hoewel ik met dit mooie weer uiteraard niet tv ga kijken, dan hoor je gewoon buiten te zitten! Ook nog erge leuke strandfoto's te plaatsen, maar dat komt ook nog wel. ---------- Maandagmorgen 16 maart. Gisteren een hele mooie en gezellige duin- strandwandeling gemaakt, aardige mensen, aardige honden en dat kan ook eigenlijk niet anders hè met setters! Er werden heel wat honden en mensen uitgelaten op het strand maar desalniettemin, het strand is daar zo ontzettend breed dat wij toch heel rustig liepen. Daarna weer naar de camper terug, met de groep koffie drinken ging em niet worden, alles was gesloten . . . toen dus ook al. Toen er steeds meer mensen eind van de middag vertrokken zijn wij gaan verkassen, we stonden namelijk voor een appartementencomplex en wilden daar niet overnachten, dat hebben we een stukje verder gedaan, ook bij een strandopgang. Rustig geslapen vannacht en vanmorgen om half 9 gingen wij weer dezelfde wandeling met de meiden lopen en nu was het helemaal totaal verlaten op het strand. We staan nu op de havenkop in IJmuiden omdat Dick hier weer eens wilde kijken, hij is vroeger gestationeerd geweest op de Brigade IJmuiden en hij is een schepenliefhebber. Straks naar Wormer waar wij even een wandlamp gaan bekijken die wij op MP zagen en misschien wel willen kopen. O ja, nog iets geks. Toen wij zaterdag in IJmuiden aan kwamen en nog even moesten tanken bleek dat gewoon voor ons neus, op de mortorkap, tussen de ruitenwissers tegen het raam een plakbandrol in een zware houder stond . . . die had Dick een paar dagen voor wij weggingen gebruikt in de camper en is ons dus niet opgevallen, nou ja zeg . . . Wel had ik gezien dat daar iets zat cq stond, maar dacht dat het een soort klosje was wat bij de ruitenwissers hoorde . . . domdomdom. Vanmiddag weer naar huis en dan hebben we toch een een kleine strandvakantie gehad en heb je écht het gevoel er totaal uit geweest te zijn! Wel ga ik mij inmiddels ernstig zorgen maken over het coronavirus, het is toch erg immens geworden, meer dan wij aanvankelijk dachten. ---------- Zondagmorgen 15 maart. IJmuiderslag. Was weer zo leuk gisteren, de tuindeur open en 3 hondjes renden als een gek, slipping and sliding naar de camper wie er het eerste was en . . . jaha het was toch echt Emma, die is dan ook het aller fantatiekst! Snel op haar plaatsje liggen zodat wij haar niet konden vergeten, zo schattig. Onderweg nog even langs Hornbach om naar een keukenkraan te kijken maar wat waren wij er snel weer uit, niets voor ons die Amsterdamse zaterdagdrukte . . . Eerst maar eens naar IJmuiderslag, waar wij vandaag dus een setterwandeling hebben, om te kijken of er wel een plaats voor de camper zou zijn daar . . . Grotegodengodsgenadebroodjes, helemaal vol, de smalle slingerende weg met parkeerplaatsen aan de zijkant met plekjes niet groter dan een personenauto. Wij besloten om een andere overnachtingsplek te zoeken en hadden hem snel, al in het voorbijrijden gespot. Gewoon een grote parkeerplaats bij een zwembad en als klap op de vuurpijl bleek dat precies naast het hondenlosloopgebied te zijn, kasie dus. Wel viel mij iets bekends op, namelijk het hoekje waar wij uit zicht stonden lagen veel sigarettenpeuken en wietzakjes en dan weet je het wel. We bleven gewoon gaan staan en als het erg werd met dealers of langs rijdende auto's oid dan zouden wij verkassen. Enkele auto gehoord vannacht maar totaal geen last van gehad. Vanmorgen vroeg op, om half 9 al naar IJmuiderslag rijden om er zeker van te zijn dat wij een goede camperplek hebben, dus gewoon twee personenautoplekken in beslag te nemen. En dat is dus helemaal gelukt, we staan en hebben de koffie mét ook al achter de knopen. Hondjes zijn totaal rustig, die hadden we op de overnachtingsplaats al goed uitgelaten en die verwachten nu dus ook niets. Om half 11 start de wandeling en het is nu nog geen 9 uur, heerlijk en goed uitgevogeld! ---------- Zaterdagmorgen 14 maart. Ik had eigenlijk verwacht nu met een stralende zon te wandelen maar niets van dat alles, ik liep in een dichte mist met 3 graden! Hoorde net wel op de radio dat het een zonnige dag gaat worden, we will see . . . Goed, nog even over gisteren, en misschien vandaag ook nog die totale gekte, inmiddels al erge leuke grapjes ontvangen waarvan 1 van mijn trouwe lezer Peter die ik jullie graag wil laten zien en ik zet hem onder mijn krabbeltje. Camper is bijna ingepakt, je moet altijd op het laatst toch nog dingen bij elkaar graaien en dat heeft ook te maken dat ik op safe wil spelen. Ik neem dus mijn 'kostbaarste' dingen sowieso mee: de honden, maar ook bijvoorbeeld mijn externe harde schijf, tablet (gebruik ik verder nooit) en wat ongebruikte maar goede fototoestellen, boekje met alle wachtwoorden en zo nog wat dingen die ik bij een eventuele inbraak toch niet kwijt wil raken. We hebben gelukkig geen sieraden of antiek haha! Zoals altijd ben ik wel weer benieuwd waar wij vannacht nou weer slapen, we hopen bij het strand maar dat is tegenwoordig moeilijk geworden met al die bij een pakje boter gratis verkregen campers. Ik moest net 3x niezen en inderdaad heb ik daar nu wel mijn gedachten bij, gelukkig was er niemand om mij heen, maar goed, een ernstige zaak is het, . . . ja dat toch wel. ---------- Vrijdagmorgen 13 maart. Nu weet ik het écht zeker, de wereld is gek aan het worden als het dat al niet was. Compleet maffe situaties gezien. Na het wandelen ging ik gelijk even naar Dronten, helaas hebben ze in ons dorp lang niet alles wat je regelmatig toch nodig hebt. Dus even vlug naar de grote stad . . . en ik wist niet wat ik zag, lange rijen overal, overvolle parkeerplaatsen, grote karren vol met vreetwerk en vooral veel closetpapier! Echt, ik kan dit niet meer handelen, ik ben de Aldi, daar had ik maar 1 boodschap, zonder wat uitgelopen en hetzelfde bij AH. Allemaal lege schappen zelfs. Wat hebben mensen nou toch met een 'geen-clopapier-angst?'. Of dát het ergste is, we hebben toch water en zeep, o ja dat laatste schijnt ook een dingetje te zijn. Nu merk ik dat ik een minimalistisch mens ben, en dat heb ik geleerd door a. noodgedwongen zuinig zijn aan het begin van ons huwelijk en b. door het camperen en het vaak ver van winkels af zijn leren improviseren. Je leert met bijna niets iets in elkaar te draaien en lukt altijd. Eerlijkheidshalve gebiedt mij wel te zeggen dat dit mensenvoer betreft want hondenvoer ligt toch effe ietsjes anders . . . . Zou ik daar geen genoeg van hebben, ja dan zou de paniek toch wel lichtelijk toeslaan . . . Gelukkig heb ik, lach nu niet, nog 8 zakken van 18 kg in voorraad . . . Morgen gaan wij lekker een paar dagen naar de kust met de camper en zal ik mijn mobiel hotspot gebruiken om naar de, totaal uitgeklede zonder publiek, Molfinale te kijken. Ja Til en Peter, de foto's zijn best leuk hè en ik hoop dit weekend ook leuke strandfoto's te maken! ---------- Donderdagmorgen 12 maart. Op deze winderige maar prachtige zonnige dag feliciteren wij ons allerliefste poppetje met haar 4e jaar! Vier jaar vreugde dat kunnen we wel zeggen, ook wel wat verdriet gehad maar daar kon zij niets aan doen en daar denken wij nauwelijks nog aan. Wat hebben wij? Nou, een in- en in gelukkige, vrolijke en volgens ons ook verder gezond hondje met een hele hoop levensvreugde wat zij deelt met ons en Emma en Roos! Leuk Agnes dat jij ook die docu gezien hebt, je bent dan ook de enige reactie, en ook ik vond het aandoenlijk, mooi en ook grappig! Cilia, gefeliciteerd met de prachtige uitslagen, heerlijk idee! Direct gelijk even boodschappen en doen en dan straks . . . jaha lekker in de zon zitten met een boek! Ik heb mijn hhplichten al gedaan en liep al om 7 uur te stofzuigen, eigenlijk best eng hè . . . Gisteren heb ik nog een februari fotobladzijde gemaakt, zelfs met een diapresentatie haha KLIK HIER ---------- Woensdagmorgen 11 maart. Wij hebben de smaak te pakken, het heeft even geduurd maar toch, we gaan zelfs de muren verven . . . Uh mag wel eens hè na 14 jaar . . . wat nieuwe meubelen ook kunnen bewerkstelligen! Eigenlijk hadden we dit weekend weg gewild met de camper maar ik denk dat het hem weer niet gaat worden. Komt natuurlijk ook bij dat het de laatste 'De Mol' is, de eindaflevering en wij geen tv in de camper hebben en ik geen 'molloot' ben maar wel een grote fan van het programma. Net hoorde ik in het bos van iemand dat het mooi weer gaat worden en zij had het zelfs over 20 graden en nou eerlijk gezegd, dát hoeft van mij nou ook weer niet. Wel verheug ik mij weer op fijn de hondenbedjes in de tuin en hen weer zo heerlijk languit in de zon te zien liggen, dat is ook voor hen zo goed! Ik had gisteren nog willen vertellen dat ik zo'n prachtige documentaire op tv gezien heb, jullie misschien ook wel, mij heeft het veel gedaan, zo aandoenlijk, op NPO2, 2Doc: Oma en Chris & de rode auto. Nu ik toch met tips bezig ben heb ik er nog twee, goede boeken, 'Begeerd en verguisd', biografie van Silvia Kristel, geschreven door Suzanne Rethans, was toch niet zo'n mooie leeghoofd als haar reputatie is, was een slimme vrouw. Het andere boek wat ik nu lees en mij mateloos boeit, wat ik ook bijna niet kan weg leggen is, 'Het land van heimwee', geschreven door Patty Harpenau. Geen idee of jullie hier iets mee doen maar ik wilde het gewoon even kwijt enuhh o ja, nog een goeie 'Frank Starik met de titel 'Klaar'. ---------- Dinsdagmorgen 10 maart. Nou Wil je hebt gelijk hoor, inderdaad beter verwend dan verwaarloosd! Maar ik weet zeker dat ook jouw cockertjes op de bank liggen, al issie nog zo mooi en al issie nog zo duur! We hebben een gezellige dag gehad gisteren, nou halve dag eigenlijk, en bij aardige mensen op bezoek geweest. Grappig als je iets van MP koopt (wat wij wel leuk vinden), kom je gewoon bij totaal verschillende mensen thuis en is het elke keer weer een verrassing! Nu dus in Purmerend waar wij zelf gewoond hebben van 1982-1993 en niets is meer te herkennen, tenminste in het gedeelte waar wij waren dus, een totaal nieuwe wijk wat nog weilanden waren dat wij er woonden. Toen wij van huis gingen stond ook Roos bij de deur en hebben we die ook maar mee genomen, Emma keek met één oog en vertrouwde het wel, zij lag heerlijk op haar schaapje, met een vol buikje en net lekker gewandeld. Bij het vulstation in Amsterdam boften de Engelse meisjes, een aardige dame die voor bezoekende hondjes altijd een koekje had maar . . . hoewel mijn meiden vreetmonsters zijn, willen zij eigenlijk van anderen niet echt iets aanpakken. Nou denk ik zelf dat het dan niet aan het koekje ligt maar aan de hand waaruit zij het krijgen, deze dame rookte dat was voor ons zelfs duidelijk, dus misschien vonden zij haar hand vies ruiken, lachen toch! Ach en ik vond het toch ook een beetje sneu voor die dame . . . kennelijk komen er toch vaak minder kritische, lees verwende, honden! ---------- Maandagmorgen 9 maart. Het gaat lastig worden, poppie heeft weer totaal beslag op mij gelegd, letterlijk en figuurlijk. Nog nooit heb ik zo'n aanhankelijke plaksetter gehad, zij slaat werkelijk alles. Ik tik nu op een heel aparte manier, ik hang schuin in mijn stoeltje en heb m'n laptop op een hoek van de bank staan, niet te doen eigenlijk. Je zou hier een hernia van oplopen maar daar heb ik geen zin in, ik heb al 2x een herniaoperatie in het verleden ondergaan. Jezusss Til dus jij hebt ook al een ruime ervaring met die herderdame, ik had haar nog nooit in het Swifterbos gezien. Na een rustige zondag hebben wij vandaag wel weer aardig wat  te doen, direct om 11 uur een afspraak in Purmerend voor iets van MP, een 'Jacob Jensen weerstation', voor in de camper en thuis, gasfles laten vullen in Amsterdam, kaarsenbestand aanvullen bij IKEA en zo nog wat andere kleine klusjes. Net gewandeld met de meiden en alleen het verwende mokkeltje gaat weer mee. Nog een fotobladzijde gemaakt gisteren KLIK HIER! ---------- Zondagmorgen 8 maart. Jawel ik ben weer een poppierugtikker dus direct weer veel corrigeren of ik moet het gewoon niet doen en jullie het leuke resultaat laten zien. Zoals altijd waren we weer op tijd op en om 8.15 uur gingen we richting Roggebotzand en hebben daar een fijne wandeling gemaakt. Het was zo af en toe improviseren omdat er veel geknakte bomen over paden lagen en wanneer dat gebeurd is, geen idee. We bleken niet de enige wandelaars daar te zijn maar omdat het gebied zo groot is heb je van niemand last. De meiden vonden het weer kicken. Ik had gedacht dat het droger zou zijn dan ons eigen bos, het ligt daar immers op zandgrond, een vroegere zandbank! Maar toch, ook hier veel wateroverlast op sommige paden. Vandaag een rustig dagje, we hadden eerst met de camper weg willen gaan maar omstandigheden maakten dat wij beslisten om toch maar thuis te blijven. Hopelijk volgende week wel weer eens, we zien wel. ---------- Zaterdagmorgen 7 maart. Mooie zaterdagmorgen in het bos en dat was goed te zien . . . Mensen met honden die ik echt nog nooit gezien heb en hopelijk zijn ze ook snel genezen . . . Ik zag een vrouw op grote afstand al in paniek raken toen zij mij met 3 (totaal niet geïnteresseerd in haar honden) losse honden zag lopen, zij had 3 herders, twee witte en een gestroomde, en waren geen makkies geloof ik. Zij stoof het bos in al schreeuwend, maar ik ging namelijk al een andere kant op dus had ze van mij en zeker mijn meisjes niets te vrezen. Jezus lekker zeg, om op zo'n manier honden te houden, dit klopt toch niet! De zandpaden in het bos zijn op veel plekken nog een totale modderbende en kijk, mij maakt het niet zoveel uit, nou ja, makkelijk gezegd dus, maar het voordeel is dat het mensen scheelt op mijn wandelingen . . . Het is een keer mooi weer en zij komen onder hun steen vandaan met hun aso honden, bah. Bij de auto stond ik even te praten met een hondenkennisje en in de verte stond al een man met een grote vechthond te wachten tot wij kennelijk uitgebabbeld waren totdat hij weer verder kon, ook zoiets. Goh, waren we nou toch maar naar Zweden geëmigreerd . . . Gisteren las ik ergens nog een stukje dat ruim 70% van de honden gedragsproblemen heeft, waarvan de meeste problemen niet genetisch bepaald zijn . . . Dit zegt mij genoeg, al dat gestuntel met honden en ik kijk er ook niet van op. ---------- Vrijdagmorgen 6 maart. Nee, Dick had gisteren niets goed te maken met mij hoor, en de geschreven woorden zijn mij niet onbekend, dat zegt hij in het eggie ook regelmatig haha. Hij weet niet dat zijn woorden op mijn krabbel staan en ik maak hem ook niet wijzer want ik denk echt dat hij dit niet leuk vindt . . . Vandaag ben ik weer eens tot de conclusie gekomen dat niets blijft zoals het is, maar dat kan ook komen omdat je ouder wordt . . . Krijg ik gisteren bericht dat Incredimail (betaalde versie) wat ik al zo'n jaar of 20 gebruik als e-mailprogramma miv 20 maart (!!!) gaat stoppen! Vannacht werd ik er gewoon wakker van, ik gebruik het al zo lang en heb een massa eigen gemaakte 'briefpapiertjes' en ben dan die ook gelijk echt allemaal kwijt! Het is altijd zo leuk om mensen een mail te sturen passend bij hen, met hun hond (of mijn eigen honden!) er op afgebeeld oid, getverdegetver wat erg. Nu naarstig op zoek naar een ander mailprogramma en dat bezorgt mij stress, ja dáár kan ik nou stress van krijgen. Ik heb echt nog nooit met iets anders gewerkt en zal nu iets van outlook of zo moeten doen. Gisteravond heb ik mij al een versuffing gesurfd maar ben er nog niet uit gekomen. ---------- Donderdagmorgen 5 maart. Dat was even leuk thuiskomen straks . . . dit stond op de tafel!               Zo nu horen jullie het eens van een ander toch! En omdat ik weet dat jullie nieuwsgierig zijn wat er nou toch in die pakjes zit: de rol is een nieuwe Blunt paraplu, de oude plu is stuk en het grote roze pak zijn nieuwe Aigle laarzen, ook die oude zijn kapot. Best een beetje privé eigenlijk hè, dit berichtje, maar ach het is toch leuk als je als je al zoveel jaar met elkaar bent! ---------- Woensdagmorgen 4 maart. De ergste zwembaden in het bos zijn weer verdwenen, niet helemaal maar het is geen zwemparadijs meer. Vanmorgen sinds lange tijd weer eens een ronde met ene Peter, nee niet jij hoor; 'onze Peter', maar degene met de Ierse Setter Subliem. Ik vind het nog altijd zo'n grappige naam en het is ook een lieverd, zij is net 10 jaar oud maar kun je zelfs niet met Emma vergelijken! Emma, die altijd nog 2x per dag staat te springen bij de deur om mee naar het bos te gaan, nadat zij over de leuning van de stoel is gesprongen waar zij dan net lag . . . Peter stond al te wachten op het parkeerterrein omdat hij weet dat ik zo rond die tijd altijd naar het bos ga en onze meiden stonden te dansen, springen en blaffen in de auto van enthousiasme maar . . . daar maakt mam echt een eind aan en wordt er niet eerder uit de auto gegaan voor zij zich normaal gedragen. Zij mogen van mij echt nooit zonder een kleine commandootje (ik zeg bijna fluisterend 'ja ga maar') uit de auto springen, veel te gevaarlijk! Stel dat wij met de camper weg zijn en we even moeten tanken oid en ik zou niet op hen kunnen rekenen dat zij in de auto blijven als de deur open gaat, je zou voor nare taferelen kunnen komen te staan, vandaar mijn strengheid op dat moment. Het gebeurt héél soms wel eens, dat als er eentje tussendoor glipt naar buiten, ik die weer terug roep, de auto in, en de deur gewoon dicht schuif en wacht tot de rust weer is ingetreden en juist dan mogen zij er uit. Ik ben zeer rigide met deze actie. Ja de rozen zijn gesnoeid en er staan primulaatjes op de tafels, laat het voorjaar maar beginnen! ---------- Dinsdagmorgen 3 maart. Wat een mooie morgen vandaag, zo begint het er weer wat op te lijken! Direct ga ik in de 'tuin' aan de slag, de rozen moeten gesnoeid worden en ik ga wat gezellige plantjes kopen voor op de tafels, ik heb er zin in! Het gebeurt niet vaak maar eigenlijk heb ik niets te babbelen vandaag, het vervelende is dat nog steeds 'het drama' door mijn hoofd speelt. De vraag van 'hoe komt iemand zo ver om zoiets ergs te doen, zeker tov je kinderen, die hier de rest van hun leven mee moeten dealen', is iets wat maar door mijn hoofd spookt. Ik ken de vrouw oppervlakkig omdat zij de stal naast Wendy heeft, maar ook Wendy had geen contact met haar, het is altijd al een vreemde tante geweest, maar dat maakt het absoluut niet minder erg. Ja Til, ik geloof zeker dat je in het dorp niets van dit drama gehoord hebt, zelfmoord wordt altijd angstvallig uit de publiciteit gehouden. Vanaf nu ga ik er verder niets meer over zeggen en ga mij met leukere dingen bezig houden want ik kan er niets aan veranderen. ---------- Maandagmorgen 2 maart. Sorry gisteren echt geen tijd gehad. Ik liep al om 7.45 uur in het bos maar wij moesten om 9 uur al weg. Onze zoon Marc was jarig en zij hadden weer eens iets aparts bedacht. Een rondleiding door het dorp waar zij wonen, Overveen gemeente Bloemendaal, met een gids en daarna koffie met taart. Het was weer gezellig en ook interessant en de taarten, altijd alles zelf gemaakt door de kleinkinderen, waren weer erg lekker. Ik heb het al eens meer gezegd, ik kom zonder meer heel graag bij onze zoon en zijn gezin, maar toch altijd wat dubbel, ja ook dat. Poppetje gaat altijd mee, is één en al rust en betrouwbaarheid maar we bevinden ons in een kring mensen waarvan je weet dat zij totaal niets maar dan ook echt niets met dieren hebben, maar wel met kleine kinderen . . . Dieren- en speciaal dan hondenmensen hoef ik niets uit te leggen lijkt mij. Kom ik nu toch op het gebeuren in het bos bij ons. Té triest voor woorden, de jonge moeder met twee kinderen van 7- en 4 jaar heeft zelfmoord gepleegd. Nee ik hoef ook hier verder niets te zeggen. Ik heb nu (ja weer dus) weinig tijd, gaan bij vrienden koffie drinken maar eerst onze oude bank en stoelen naar de stort brengen. Ik heb nog veel leuke foto's te plaatsen maar dat ga ik één dezer dagen zeker doen want ik wil ze graag delen met jullie. ---------- Zaterdagmorgen 29 februari. Een wandeling met een heel dubbel gevoel in het bos vandaag. Gistermiddag is er iets ernstigs gebeurd hier en we weten nog steeds niet wat. Het heeft met de stal te maken naast Wendy haar stal. Ziekenauto's, veel politie, SBB en een paard die alleen naar de stal terug kwam met het hoofdstel nog om . . . Later een forensisch team compleet met pakken en handschoenen het bos in. Toevallig liep Wendy net richting haar stal en zag al die commotie en omdat zij niet de ramptoerist wilde uithangen is zij weer naar huis gegaan. Wel nog even aan een agent gevraagd wat er was maar die wilde niets zeggen, logisch hoor, mag hij ook niet. Ondertussen schijnt er op FB driftig gespeculeerd te worden, zal vast wel maar kán en wíl ik niet lezen. Het niveau van dit soort gesprekken is, weet ik van Wendy, bedroevend laag en respectloos. Eigenlijk heb je niet veel fantasie nodig voor deze situatie en is het alleen afwachten hoe het gebeurd is. Met Emma gaat het weer prima en erg lief dat jullie zo mee leven! ---------- Vrijdagmorgen 28 februari. Heerlijk gewandeld vanmorgen, eindelijk weer eens droog en een lange buitenronde gemaakt, jawel met Emma ook, daarover nu meer. Toen ik gistermorgen mijn krabbel gemaakt had en Emma heel dicht tegen mij aan lag voelde ik haar warmte en haar min of meer gesloten ogen maakten mij ongerust. Ik voelde dat zij gewoon koorts had en heb verder niet geaarzeld en de da gebeld. Omdat ik echt letterlijk een * bij mijn naam heb in de computer bij de da, weten de assistenten dat als ik bel dat het serieus is en geen uitstel duld en ook mijn grote voorkeur voor een arts heb. Natuurlijk, ik verbeeld mij niets en ben echt niet de enige die een * heeft hoor er zijn meer mensen zoals wij! Maar eerlijk is eerlijk, het is fijn dat je toch een klein streepje, uh sterretje dus, voor hebt . . . Goed, afspraak in de middag om 5 uur (oh na einde dienst da), en vlak daarna een telefoontje of ik 20 minuten eerder kon komen omdat er ws wel een foto of echo gemaakt moest worden. Omdat ik de afspraak had vond ik het niet nodig om zelf te temperaturen Annemarie want dan moest ik Emma van de bank porren en dat vond ik zo sneu, zij lag zo fijn op haar schapenvachtje. Zij had 39.4 en dat is te hoog, dus inderdaad een één of andere infectie. Omdat zij duidelijk buikpijn had besloten we om een foto te maken om te kijken of er een obstructie was, die kans was klein gezien de klachten maar toch, voor mij geldt zekerheid voor alles en ben liever te vroeg dan te laat. Foto liet zien dat er inderdaad een darmprobleem was maar verder zag alles er heel mooi uit en dan heb ik het met name over de conditie van bijvoorbeeld haar rug, totaal gaaf zonder een spoortje artrose of slijtage! En dat is best heel knap voor een hond van deze leeftijd en ook geen enge knobbels of bobbels te zien want daar werd ook gelijk naar gekeken. Bleef dus over een simpele darminfectie en ja dat kan dus ook zonder diarree! Zij heeft een injectie ab gekregen, iets tegen de buikpijn en pilletjes tegen misselijkheid. En toen ik thuis kwam, niet te geloven, zag je al een andere Emma die weer belangstelling had voor wat lekkers! En nu is zij praktisch weer de normale Emma en ben ik alweer blij zo snel actie ondernomen te hebben! Och en arme da gisteren . . . vlak na mij kwam er een spoedgeval binnen die na een echo direct geopereerd moest worden, het werd dus een latertje voor dokter Paul . . . ---------- Donderdagmorgen 27 februari. Afgunstig bekeek ik de weerplaatjes toen ik zag dat het in het midden en zuiden van het land wit was . . . Het is ons niet gegund. Aan de andere kant heb ik nu wat anders aan mijn hoofd, sinds gisteren eigenlijk is Emma niet fit, zij is wat kucherig en soms wat spugerig, zij komt wel naar de keuken of staat bij Dick als wij eten (ow zooo verwend, zeg maar verpest) maar eet toch niks op wat hij haar aanbiedt. Het gekke is dat zij wel gisteren gewoon 2x haar eigen maaltijd heeft opgegeten, en omdat ik bij het opstaan vanmorgen een grote plas overgegeven water zag liggen heb ik haar net maar een klein portie eten gegeven wat zij dan ook tamelijk gewoon op at. Zij is niet aan de diarree en had een normale drol. Ook vond ik haar nogal onrustig, telkens van plaats wisselen en ligt veel naar mij te kijken, verder gedraagt zij zich mat, af en toe net een dood vogeltje. Ik heb dan het gevoel dat ik wat met haar moet maar weet nu echt niet wat. En dan vraagt Dick mij 'en wat denk jij er nou van?', 'Ja gvd wat móet ik er van denken?' Hij denkt altijd dat ik minstens een dierenarts ben of helderziend . . . Ik hou niet van deze onzekere situaties en voel mij erg snel ongerust (Dick ook niet vandaar dat hij dan hoop op mij heeft). In ieder geval vandaag even nog aanzien en anders morgen da. Nou Cilia de schapenvachtjes zijn hier nog ongedeerd hoor, zelfs nadat ik een paar uur was weggeweest, dus is er nog hoop voor Vidor en Mila! Geweldige foto Peter, ik ga hem zeker hier plaatsen, maar wie van je meisjes is het eigenlijk? ---------- Woensdagmorgen 26 februari. Natte zooi weer vandaag (nu schijnt de zon trouwens) en de kleine greppels waar normaal een klein laagje water, lees modder in staat zijn nu complete sloten die tot aan de rand van het naastliggende gras vol staan met water! Nou denk ik eerlijk gezegd ook dat die verbindende duikers verstopt zijn, maar ja ook SBB is aan het bezuinigen geloof ik . . . Wij hadden 3 bruine Texelse schapenvellen besteld voor op de bank, wilde Dick graag voor de hondjes, maar daar had ik toch wel wat bedenkingen tegen. Ik zag mijn geest al dwalen, als ik even boodschappen had gedaan er bij thuiskomst 3 gesloopte schapen door de kamer zouden liggen . . . Ach eigenlijk erg want onze meiden zijn helemaal niet sloperig maar ja zo'n velletje . . . En toen kwamen ze gisteren, en natuurlijk stonden er 3 honden met hun snuiten bovenop toen ik het uitpakte maar dit ging allemaal heel bedaard. Emma liep als eerste gewoon weg en de sproetenkopjes interesseerde het wat meer, maar ook dat duurde niet lang. Binnen 2 minuten lagen zij er al op! Ik had nog gedacht dat het problemen zou geven vanwege de geur, maar totaal niets van dat alles! Nou wist ik al dat de meisjes bij Joke ook niets doen met die vellen maar ja hè, dat zegt toch ook niet alles. Missie geslaagd dus! ---------- Dinsdagmorgen 25 februari. Ik begin weer met het begin van gisteren haha. De donkere wolken zijn weer weggetrokken en het echtpaar is weer ietsjes nader tot elkaar gekomen met het nodige gepolder en ik heb al eens uitgelegd wat dat in de praktijk betekent. Zo mooi dus 'water bij de wijn' doen, ergo, beiden niet onze zin krijgen . . . Er is wel iets naar de stort en kringloop gegaan maar niet genoeg naar mijn zin maar ik heb al geleerd om blij te zijn met een klein beetje . . . Wij hadden een best nog keurig  IKEA tv kastje, voor de verandering netjes afgestoft door Dick en . . . de kringloop wilde hem eigenlijk niet eens hebben want zij hadden daar al meerdere van! Kijk ik begrijp hen wel hoor, want met het stijgen van de afvalkosten brengen steeds meer mensen hun ouwe zooi naar de kringloop en ook die willen geen troep kennelijk meer hebben. Nog maar kort geleden kon je gewoon zelf je zooi bij het hek zetten en nu komen ze helemaal controleren! Ik maak mij ernstig zorgen voor de toekomst van de natuur want dat daar gedumpt gaat worden is mij nu wel zeker! Over natuur gesproken, de paden in het bos zijn op sommige plekken totaal ondergelopen en omdat ik een gaatje in mijn laars heb, ben ik bij zo'n onverwachts meer maar terug gegaan en mijn wandeling over het gewone pad gaan doen. ---------- Maandagmorgen 24 februari. Mijn laatste zinnetje van de krabbel van gisteren heeft hier nu gezorgd voor een broeierige sfeer . . . Ik sta klaar om dingen naar de stort en de kringloop te brengen maar mijn eega denkt er duidelijk anders over . . . Zou het soms een 'hoarder' zijn . . .? Ik heb nog nooit zo'n uitzending van mijn man is klusser bekeken maar wel in het voorbij gaan een stukje er van en dan ook de wanhoop van, altijd die vrouwen, gezien en ja ik kan het mij voorstellen hoor! Mannen zijn vaak bang dat je iets weggooit wat je later misschien ooit nog eens kan gebruiken en dat gebeurt dus zelden. Goed, dit was wel even een stukje privé ontboezeming hè. Ondertussen hebben we veel plezier van onze nieuwe spulletjes maar die honden zijn echt om te lachen hoor, ik heb al een ligplaats weggehaald want zoveel plaatsen voor honden zijn nou ook weer niet nodig, in elke hoek van de kamer staat of ligt iets voor hen. En laten we wel zijn, ze hebben nu volgens mij wel 3 extra metertjes ligplaats er bij gekregen! Ja hoor Til, ik zal de antivlooien tip doorgeven aan de dames als ik hen weer eens tegen kom en misschien vinden mijn lezers het ook een goeie. Dus mensen, Til die ook een hele ruime honden/katten ervaring heeft zweert er bij om de honden elke dag wat karnemelk te geven en heeft daar door geen vlo meer gezien bij haar diertjes! Ja Joke ik weet ook voor 99% zeker dat die huidproblemen bij die honden door de vlooien komen, die viezigheid zit ook voornamelijk boven de staart einde rug, daar waar vlooien erg graag zitten, och arme honden toch. ---------- Zondagmorgen 23 februari. Jaja wat een gedoe, ten eerste wat een godvergeten regen zeg, alles werkelijk onder gelopen in het bos en ik heb er zo langzamerhand echt genoeg van. Wat ook een gedoe was dat wij gisteren een prachtige Montel hoekbank gekocht hebben maar voor hij in je huis staat moet er nogal wat gebeuren. Ik reed heen met de aanhanger en ook dat was met die regen en harde storm tegen niet echt grappig, stuur stevig vasthouden wat mijn arme schouder niet echt fijn vond.  Het plastic om hem te beschermen tegen regen in de aanhanger bleek te klein en onderweg kregen we wat regen, (we zaten met samen geknepen billen) gelukkig viel de hoeveelheid regen mee. En toen het gesjouw naar binnen, ik heb niet veel kracht en dacht eigenlijk dat ik het wel kon en Pipi Langkous haar slogan, 'ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan', ging hier niet op. Ik liet de bank werkelijk zo patsboem uit mijn handen op de straat keilen en Dick was not amused . . . en nu zeg ik het wel heel zachtjes en heel netjes . . . ('sorry ik kon hier echt niets aan doen, mijn schouder weet je wel'. . . ) Uiteindelijk hebben we hem binnen gekregen, op een plank met wieltjes, en voor de twee delen aan elkaar zaten moesten wij er telkens honden af sturen, die de bank gelijk geconfisqueerd hadden. Het is een prachtige bank maar we moeten wel even wennen, de meiden duidelijk niet, en eigenlijk heb ik nu het gevoel dat wij dit voor de honden gekocht hebben! Probleem is nu dat Dick geen afstand van ouwe zooi kan doen dus nu kunnen we met gemak 3 huizen inrichten . . . ---------- Zaterdagmorgen 22 februari. Korte uitlaat van 20 minuutjes in het bos en een korte krabbel van een paar woorden. Is nu 8.45 uur en om 9.00 uur moeten wij weg om iets van MP op te halen uit Rosmalen dus . . . tot morgen! ---------- Vrijdagmorgen  21 februari. Eindelijk weer eens goed weer en wat heb ik weer een prachtige fotomomentjes gezien . . . zonder fototoestel, en mobiel zoals altijd in de auto. Emma die zo mooi tegen een berg takken op stond, op haar achterbeentjes, kennelijk zat er iets verscholen daar, aan één kant, helaas niets gezien. Gisteren net over gehad, 'nog geen teken' en jawel, poppetje heeft nu een teek boven haar oog, dus start ik vandaag gelijk weer met de pillen. Owww wat ontmoet je zo af en toe een vreselijke domme maar vooral irritante mensen zeg . . .zoals vanmorgen. Een vrouw, zij bleek 5 jaar jonger te zijn dan ik, en ik dacht echt dat zij wel tien jaar ouder was, maar dit even terzijde, die allemaal van dat opvangwerk heeft. Zeven stuks (honden) de een nog lelijker en vormelozer dan de ander, kijk dat zij lief zijn geloof ik zeker maar ik heb het nu dan even over het uiterlijk. Er liepen er twee bij met van die onsmakelijke grote wratten, bijna tumoren volgens mij, 1 met verschrikkelijke viezige huidproblemen . . . nee niet mijn pakkie an hoor. Goed, zij vertelde dat zij zo'n vreselijke last van vlooien heeft, nou haar honden dan. Toen vroeg ik of zij katten had die buiten kwamen, 'jawel 9', ik deed slikslik en zei dat de honden daar vlooien kregen van krijgen over het algemeen. Maar ik bleek het mis te hebben, die katten hadden gewoon hondenvlooien die zij over kregen van andere honden in de buurt . . . Nou, na nog meer van dat onzinnige gewauwel had ik het wel gehad, zij vond die vlooienmiddelen ook allemaal veel te duur. Héél maar dan ook héél zachtjes zei ik dat zij misschien wat minder dieren moest aannemen dan kon zij ook met minder antivlooienmiddelen toe. O jee nee toch, dan moeten 'ze' die middelen maar eens goedkoper maken . . . Ik blijf het toch echt niet snappen, mensen die van een minimuminkomen moeten leven, zoveel dieren maar geen geld hebben voor de goede verzorging van dat stel, en niemand die er iets van zegt kennelijk . . . Voortaan sla ik een ander pad in als ik haar met die vlooienbunkers zie aankomen. ----------   Donderdagmiddag 20 februari. Sorry niet eerder tijd gehad vandaag. Gistermorgen kwam er een vriendin die vannacht is blijven slapen en net na de lunch weer is weggegaan. En iedereen die mij een ook maar een heel klein beetje kent weet wat voor babbelaar ik ben en heb dan ook altijd mensen om mij heen die net zo babbelig zijn dus . . . We hebben weer enorm gezellige uurtjes gehad en vallen er nooit leegtes tussen onze gesprekken, stof zat hahaha En de hondjes? Ach ja die liggen heerlijk rustig te slapen en geloven het allemaal wel, ook die schaapjes weten niet beter. Natuurlijk zijn zij de gewone rondes mee geweest hoor, mét vriendin uiteraard want als je hier bent zul je mee moeten draaien met het gewone programma! Verder nu niets te kletsen want dat heb ik al genoeg gedaan. ---------- Woensdagmorgen 19 februari. Jeetje wat worden de dagen nu snel langer zeg . . . Vanmorgen heb ik de kaarsen van doos 6 in de kandelaar gezet, vanaf november tot nu heb ik 5 dozen met 20 kaarsen gebruikt, buiten waxinelichtjes dus nog. Haha het scheelt wel dat wij altijd op tijd naar bed gaan natuurlijk, dat dempt nog iets het gebruik. Nog even of de avondmaaltijden zijn ook zonder kaarsen, hè jammer. Maar voorjaar is ook fijn hoor, samen met de meiden weer lekker op de toelties in de zontie. Inmiddels heb ik mij totaal ingegraven in de info over vooral Finland, één van de landen waar wij het najaar naar toe gaan. Uiteraard ja alweer Scandinavië, deze landen hebben ook zoveel voor ons en veel vrijheid voor de honden! En toch, heb ik volgens mij al eens gezegd, wil Dick in het hele vroege voorjaar weer eens naar Z Spanje en neeeeeee niet aan de kust hoor, wij zullen ons echt niet voegen bij die hordes campers die daar op elkaar geplakt zijn! ---------- Dinsdagmorgen 18 februari. Het bos is inmiddels alweer overal zeiknat en modderig en dan heb je nog een hondje die van die nattigheid houdt ook, gelukkig zijn de greppels nu eigenlijk kleine sloten geworden en spoelt zij zich ook weer tamelijk schoon voor ik weer thuis kom! Dus elk nadeel hep zn voordeel. Over dit soort uitspraken gesproken, op Pinterest vind je allemaal van deze grappige uitspraken van Johan Cruijff, erg leuk. O ja dit had ik nog willen zeggen, ik ben nog zelden op FB te zien om een paar redenen, ik lees al veel boeken en heb geen tijd voor dit gedoe en daarbij krijg ik in het normale leven al genoeg input, lees prikkels, waar ik mee moet dealen. Wel krijg ik in mijn digi postbus bericht als iemand een pbtje naar mij geschreven heeft en dan open ik natuurlijk wel FB, kijk gelijk wat bij bekende mensen en zo heel af en toe knal ik er zelf nog iets op. FB heb ik alleen op mijn laptop dus niet op mijn mobiel, zelfs daar heb ik alle geluid uit staan, alleen ben ik telefonisch 24/7 te bereiken, want dat geluid staat altijd aan. Ik kruip dus niet helemaal weg hoor, het tegendeel zou ik bijna zeggen, maar probeer wel overbodige info te vermijden, dus voor mij ook geen journaals etc . . . En voor de rest gaat alles goed ---------- Maandagmorgen 17 februari. Nou dat was alweer buffelen hoor! Ik heb mijn looproutes momenteel zo berekend, dat ik de paardenhopen kan vermijden, wat mij aardig lukt. Goed, we hebben een relatief rustige dag gisteren gehad, voor mij althans en ik heb al leuke dingen op de reisroutes bekeken en opgeschreven, wat een heerlijk werk! Allerlei reisboekjes er bij en op internet koekeloeren en Dick gaat het dan op google earth bekijken hoe de omgeving is voor camperaars . . . nou voor 1 camperaar dan natuurlijk! Gistermiddag had Dick de airco van de camper te koop gezet, er af gehaald op ons verzoek door de dealer. Wij hebben totaal geen airco nodig op het dak, wij gaan nooit met die extreme hitte weg en meestal naar het noorden ook nog eens. Daarbij heb je 220V nodig en wij staan in het wild natuurlijk niet aan de stroom, en ook vind ik zo'n bak op het dak spuuglelijk. Nou ja zeg, ook daar liep het storm voor en is er boven de vraagprijs geboden en wordt hij direct opgehaald! Ik krijg de smaak van verkopen op MP te pakken en kijk al rond in huis wat ik nog meer kan verpatsen en dat is héél veel. Het probleem is hier dat Dick de dingen niet kwijt wil . . . Nieuwe fotobladzijde hier! ---------- Zondagmorgen 16 februari. Dat was ff buffelen zeg langs de buitenkant van het bos, wat een wind! Ik hoop ook dat het gaat stortregenen want dat vind ik zo gezellig als je binnen zit. Wij gaan ons vandaag eens toeleggen op de reis die wij in het najaar willen maken en gaan uitzoeken wat wij willen bekijken. Vandaag weer eens een weekend zonder bezoek of op bezoek gaan (is trouwens ook gezellig hoor laat ik dit vooral even zeggen!) Ach ja plannetjes maken is gewoon leuk en tegenwoordig kun je zoveel via internet uitzoeken. Ik houd hoofdzakelijk van mooie natuurfenomenen, Dick ook gelukkig maar die is tevens geïnteresseerd in musea. We zoeken musea op die mij ook wat lijken, het is namelijk altijd leuker om dingen samen te bekijken want je wilt kunnen delen. Blijft natuurlijk ook, dat ik niet naar alle musea mee ga, ik heb het al eens over onze verschillen gehad hoe wij dingen beleven. Geschiedenis kan mij over het algemeen niet echt boeien, Dick wel. Daarbij gaat het ook altijd over de bereikbaarheid, het liefst met de camper op parkeerterrein van een bezienswaardigheid of anders op een superveilige bewaakte plaats, ja uiteraard vanwege de hondjes en bij natuurdingen lukt dat zeker altijd. Nou Peter, ik kan niet anders zeggen dan dat Veerle een heel moderne hond is, lekker recycelen! O ja, ik ben weer een rugtikker vandaag . . . ---------- Zaterdagmorgen 15 februari. Nou dat zou zo maar kunnen Joke K. dat het in de familie zit hoewel ik hier ook andere mensen ken met dit vreetprobleem bij hun viervoeters! Maar nee onze honden zijn ook niet aan de 'rees', het zijn prachtige drollen die je met je blote hand kan oprapen, doe ik niet hoor . . . Het is dan ook vermolmd hout met mest, gelijmd met een beetje eigen poep volgens mij, hier bouwden ze vroeger in de veendorpen vast hun hutten mee en misschien doen primitieve volkeren dat nog wel. Wat zeg ik? Zelfs in Marokko heb ik gezien dat zij op deze manier stenen maken en laten drogen voor hun huizen! Nou zullen zij daar geen hondenpoep voor gebruiken maar kamelenmest! Lekker praatje hè ---------- Vrijdagmorgen 14 februari. Nee ik vind mijn honden echt niet altijd leuk hoor, sterker nog, ik erger mij soms hélemaal kapot aan ze! Vannacht ben ik er 2x uit geweest, zowel voor Roos als voor Laura, nee geen koosnaampjes als ik het serieus bedoel . . . Het waren beide nachtkakkers en waarom? Ja top ergernis, dat gevreet in het bos van vermolmde stukjes hout en mest, en dat doen ze vooral als ik even sta te babbelen met iemand. En daarbij zie ik ook niet alles wat zij naar binnen werken want ik loop meestal gewoon door en dan ineens komen zij aanrennen. Vanmorgen was ik toch zó boos, ^%$#@* Ik voelde mij al wat dubbel omdat ik mij goed realiseerde dat we geen winter krijgen en ik door een grote wolk muggen liep en ook het feit dat de parkeerplaats weer vol troep lag. Ineens zie ik Laura een andere kant oprennen en ik dacht dat zij wild rook . . . zij dook de kant in en ging vreten, ja hoor, ook Emma en Roos naar het lekkers . . . Ik zag al aan hun houding dat het paardenkak was, zij staan het dan haastig naar binnen te werken en ik roepen met een boze stem. Zelfs Emma luisterde niet en ik dacht zelfs een opgestoken middenvinger te zien! Roos was degene die de door mij gesmeten hondenriem opving . . . Ik heb hen alle drie aangelijnd en ben krappe rondjes om die immense hoop gaan lopen en ondertussen voelde ik mij toch zo verschrikkelijk geërgerd (gefrustreerd meer denk ik), geen woorden voor. Verbale beschaving was ver te zoeken bij mij op dat moment . . . Ik stopte met rondjes lopen omdat Laura voor mij ging zitten met zo'n vragend gezichtje, zij snapte er helemaal niets van dat mam zó boos was, haar ogen gingen recht mijn ziel in. Genoeg om mij weer bij mij positieven te brengen. Paar meter verder hen weer los gelaten en renden zij opgelucht en vrolijk rondjes om mij heen. Bij de auto aangekomen was ik hét nog niet helemaal kwijt en bij het starten van de motor ging de radio aan en begon het nummer 'I feel love' van Donna Summer, ik heb het kei- maar dan ook keihard aan gezet en voelde zo mijn kwaaie bui weg smelten, echt letterlijk en figuurlijk! Voor mij betekent niet alleen wandelen goed tegen spinnenwebben in het hoofd, maar ook goede muziek! Mijn bui is weer helemaal over en ik hou weer van mijn hondenkinderen! ---------- Donderdagmorgen 13 februari. Zoals dat dus gaat met honden en bezitters die onmetelijk gek op hun honden, cq dieren zijn. En ja Til, je leeft zoveel mogelijk mee met de hondjes die bij je geboren zijn maar wel is het absoluut zo, dat het ook van de puppykopers afhangt hoe je er nog bij betrokken bent. Soms hoor je nooit meer wat en sommige worden vrienden voor het leven, waarbij de gesprekken lang niet altijd alleen over honden gaat of zelfs juist helemaal niet. Op de keper beschouwd (een oude uitdrukking die met weven te maken heeft heb ik net op gezocht) hebben al onze vrienden affiniteit met honden, dieren, campers, caravans, reizen, soms wat politiek waarbij het wel grappig is dat wij meestal eenstemmig in onze oordelen zijn, dus altijd stof genoeg om te babbelen . . . Ook is er een aantal behoorlijk Scandinavisch gericht wat ook zo'n fijn gespreksonderwerp is want wij staan vooraan om ideetjes te delen en zeker te ontvangen! ---------- Woensdagmorgen 12 februari. Helaas weer een vreselijk bericht, Julie is gistermiddag overleden. Zij is bekend bij velen van de krabbellezers omdat zij naast een fantastisch leven als gezinshond ook een prachtige showcarrière gehad heeft. De stamboomnaam is Lotte van de Bisontocht. Haar eigenaren zijn momenteel niet in staat om ook maar enigszins te reageren, totaal in shock. Julie was voor Janina werkelijk 'the once in a lifetime dog', zoals zij dat altijd noemt. Haar verdriet is zo intens en ik weet hoe dat is bij haar, en zal lange tijd nodig hebben om te verzachten. Sinds maandag j.l. was eigenlijk pas bekend dat zij botkanker had en dit heeft zich in een sneltreinvaart ontwikkeld, er was geen kruid tegen gewassen. Lieve Julie, a ticket to the moon, naar haar moeder Noor en haar zusje Leni, die hen nog maar zo kort geleden ook ontvallen is. Wij wensen hen, Janina, Jan, de zoontjes Julius en Cornelius, die vanaf hun geboorte opgegroeid zijn met Julie, alle sterkte van de wereld toe. ---------- Dinsdagmorgen 11 februari. De APK is prima verlopen gisteren en we kunnen er weer een tijdje tegen! Bij Emma voelde ik wat kleine bultjes die ik zelf al als een aasgier in de gaten houd en nu heeft dokter Paul er een beetje uitgehaald en onder de microscoop bekeken en . . . gewoon talg en een kleine cyste, niets bijzonders, JIPPIEEE en volgens hem kan zij nog wel een tijd mee en is zij in een hele goede conditie! Jaha ik ben hier wel stikblij mee hoor en dacht dit uiteraard zelf ook al, maar ja hè. Tevens moet je ook altijd een slag om arm houden natuurlijk want met een hond van bijna 12 jaar kun je sowieso zo maar voor een verrassing komen te staan. Ook bij Roos heeft hij diep in haar buikje gegraven op mijn verzoek want ik dacht laatst wat te voelen toen zij op haar rug bij mij op de bank lag. De dag er op voelde ik niets meer maar wilde toch zekerheid hebben en nu? Totaal niets te voelen en hij denkt dat ik gewoon zo diep groef dat ik wat stukjes poep in haar dunne darm voelde, lachen toch! Poppie ook helemaal ok, op tante analia na en daar heeft ie ook wat aan gedaan brrr wat vies toch. Emma blijft altijd, hoe wonderlijk ook, op hetzelfde gewicht en de beide spikkeltjes zijn 1 kg te zwaar geworden! Na al deze juichberichten toch weer iets naars. Ik kreeg een berichtje dat Rodin, een broertje van Emma vorige week na diverse heftige epilepsie aanvallen is ingeslapen. Gek genoeg is hij de enige uit dit nest die epilepsie had. Zij hebben hem als herplaatser op de leeftijd van 4 jaar in huis genomen en hebben ruim 7 jaar veel plezier van hem gehad. Ook hij ging altijd mee met de camper en daar kreeg ik nog leuke foto's van, die ik hier zal plaatsen. Lieve Aniek en familie, heel veel sterkte en erg bedankt dat jullie 'onze' Rodin al die jaren zo goed verzorgd hebben! ---------- Maandagmorgen 10 februari. Ik ben geloof ik een soort thrillseeker of zo want ik was zo benieuwd hoe het bos er uit zag! Eigenlijk heb ik gisteren niet eens zoveel van de storm mee gekregen in huis, zeker als je bezoek hebt en het babbeldebabbel is. Maar goed, in het bos zag ik vanmorgen wel wat ongevallen bomen, viel mij eigenlijk ook nog mee, maar het was zo af en toe toch wel hink-stap-sprong. Wat ik wel een beetje huiverig vind, is dat op sommige plekken de bomen kraakten en er grote bomen nog net leunen op een andere boom en ik bang ben dat zij met een stevige windvlaag omvallen waar ik of de meiden net loop. Nou Linda je hebt gelijk hoor, ik denk dat het met jouw Afghanen best een opgave is om ze zo op een rijtje op een tafel te laten zitten! Ik ben opgegroeid met windhonden en de Afghanen hadden toen al de naam niet echt goede luisteraars te zijn en eigenwijsheid hoog in de oosterse hoofdjes te hebben! Maar wat zijn het toch een schoonheden en die ogen, die tot diep in je ziel lijken te kijken!  En ach, dan ga je dit niet eens proberen met deze honden, is ook beter toch? Vanmiddag met 3 hondjes naar de da voor de jaarlijkse APK en de entingen, nee ik laat geen titerbepaling doen, maar ben nog van elk jaar gewoon enten. De entingen zijn al tot veel minder gereduceerd dan zo'n 10 jaar geleden en ik kan mij hier goed in vinden. ----------  Zondagmorgen 9 februari. Een kortje vanmorgen. Net met de meiden weg geweest en ik heb hen al verteld dat het vanmiddag waarschijnlijk geen boswandeling wordt, en gelukkig hadden zij begrip voor mijn uitleg haha. Ik vind het toch een beetje eng want er zijn namelijk veel broze bomen in het bos en ben toch bang dat die op hen of op mij toevallig gaan vallen met die storm. Ja inderdaad Ardi, die hoofden hè en dat komt omdat ik dan een keertje min of meer streng zeg 'blijf' want anders springen zij er gelijk af, en vanwege dat woordje 'blijf' denken zij dat het een zeer serieuze business is . . . Ook had ik Emma op een boomstam gezet en ja die blijft er dan ook echt gewoon op zitten zolang als ik wil maar owww dat gezicht van haar, dan is de foto gelijk niet leuk meer! Zo dit was het voor vandaag, ik moet steeds mijn benen optillen want ik heb Dick aan het stofzuigen gezet want direct komen er vrienden een bakkie drinken en lunchen en zij gaan voor code oranje weer naar huis. Let op vandaag met die storm en eigenlijk vind ik dit best leuk en spannend! ---------- Zaterdagmorgen 8 februari. Zo we gaan ons prepareren voor de storm! Net nog een prima wandeling gemaakt maar nu zie ik het toch echt al donker worden, zal de voorbode voor morgen worden denk ik. Gistermiddag was het natuurlijk prachtig weer en heb ik nog wat plaatjes van de meiden geschoten in het bos. Tot mijn grote verbazing hebben ze, SBB dus, een picknickset geplaatst  . . . Wel mooi van dikke houten planken maar hufterproof? Nou nee zeker niet en ik ben echt benieuwd hoe lang dit er zal staan, of het wordt uit elkaar gesloopt omdat mensen met een lage moraal dit hout wel kunnen gebruiken of human trash gaat hier de fik in steken, dat weet ik nu al! Ik heb nog wel wat grappige plaatjes kunnen maken met de meiden op de picknicktafel, hadden ze helemaal geen zin in natuurlijk en zij kijken alsof zij op de slachtbank moesten plaats nemen en ik mijn messen aan het scherpen was! ---------- Vrijdagmorgen 7 februari. Tja Annemarie, ook ons wacht het en de tijd die wij gehad hebben met onze lievelingen is langer dan de tijd die wij nog hebben. Ook ik vind dit regelmatig moeilijk te pruimen en kan het mij ineens bij mijn kladden grijpen, hoe ouder we zijn hoe moeilijker het ook lijkt te worden. Daar kun jij Til ook over mee praten en bij jullie is het de laatste jaren wel heel snel gegaan. Daarbij weet ik heel zeker uit veel ervaring, dat je altijd nog hondjes over hebt en je ook in je normale dagelijkse ritme blijft voor hen en dat het juist dát is wat je overeind houdt met horten en stoten. Mensen die niet zo van honden houden als wij kénnen dit gevoel gewoon helemaal niet en ja eerlijk is eerlijk, ik vind dat je dan iets heel waardevols mist in je leven. Verder, een mooie wandeldag vandaag en ook weer een aantal leuke mensen gesproken. Trouwens ook gisteren nog iets grappigs, ik vind een complimentje op zijn tijd namelijk best aangenaam: bij AH kwam ik een bekende tegen, niet van honden deze keer, en zij vroeg mij of die grijze auto van mij was. 'Ja hoezo?',en ik dacht gelijk dat er iets met de honden was . . . Het bleek dat zij naast mij geparkeerd was en verbaasde het haar zo dat de honden niet 'verblikten of verbloosden' en gewoon bleven liggen zonder blaffen! 'Ach ja netjes opgevoed hè'. . . , mijn idee meer geluk dan wijsheid want vaak blaft Emma wel degelijk als er iemand naast de auto staat . . . En vanmorgen in het bos. Plotseling een trim-mevrouw naast mij op het pad en ik schrok mij de takken, mijn gehoor is niet zo geweldig. Mevrouw vond het sneu dat ik zo schrok en zij zei dat de honden achter mij haar wel al gezien hadden en tot haar grote verbazing (jezusss ja alweer iemand verbaasd) gingen de honden gelijk naast mij lopen met z'n drietjes wat zij erg knap vond . . . Nou volgens mij 2x gewoon toeval hoor, maar wel leuk om te horen! Ha toch wel weer een fotobladzijde, een kleintje vandaag, februari nr 3! ---------- Donderdagmorgen 6 februari. Wazig tik ik mijn krabbel, er zijn al veel tranen gevloeid. Het zusje van Emma, Julie van Janina en Jan in Duitsland heeft het met haar baasjes op dit moment heel zwaar en waarschijnlijk moet er snel een beslissing genomen worden. Wij leven enorm met hen mee en ik onderga het bijna alsof het mijn eigen hond is, we kennen elkaar ook zo goed. Daarbij is het zo confronterend omdat het Emma haar nestzusje is en net als met Mac van Gerard en Marijke, we voelen het ook zo diep. Het is inderdaad dat honden gewoon te kort leven maar als wij eerlijk zijn is het verdriet als zij 30 jaar zouden worden, net zo pijnlijk. De keuze tussen hart en verstand is ontzettend moeilijk en toch kún en móet je die alleen echt zelf nemen en zit je al helemaal niet te wachten op een oordeel van anderen, en dat moet ook niet. En dat het bij de één meer tijd kost dan bij de ander is een simpel gegeven, iedereen ervaart dit weer anders en daar kunnen wij alleen maar respect voor hebben. Ik kan niet meer dan luisteren, troosten en mee huilen lieve schatten. Zo simpel is het niet Cilia, helaas krijg ik af en toe een gemeen tikkie van de tand des tijds en soms moet je daarvoor even het medische circuit in en ook dat kost weer tijd. Nee denk nou niet dat er met mij iets ernstigs is hoor, dat is zeker niet zo maar behoeft gewoon enige aandacht. Ook nog een nieuwe fotobladzijde geplaatst HIER ---------- Woensdagmorgen 5 februari. Vanmorgen alles een heel klein beetje bevroren . . . maar de hoop op een lekker stuk winter heb ik al laten varen. Wel is in Mora Zweden, Värmland waar wij zo graag zijn en waar ons paradijsje is, eindelijk weer sneeuw gevallen! Maar ja, daar heb ik dus niets aan, veel te ver voor een weekendje. Vooral vanmorgen constateerde ik duidelijk, ook door het heldere weer, dat het alweer beduidend vroeger licht is, ja ik weet het, er zijn veel mensen die dit fijn vinden maar inmiddels weet ik ook dat er veel mensen er hetzelfde over denken als ik! Hieronder plaats ik zo een foto voor jou Agnes, ik moest direct aan je denken toen ik deze gepimpte camper zag en vind het ook echt iets voor jullie! Ik moest door een hek heen fotograferen en kon niet dichterbij komen maar toch . . . Verder heb ik ook een nieuwe fotobladzijde gemaakt over zondag, maar moet er nog wat maken, KLIK HIER ---------- Dinsdagmorgen 4 februari. Het is weer eens zo ver, tikken op een wiebelrug. Het is tegenwoordig 'in' bij poppetje om gelijk maar over mijn hele schoot te gaan liggen en zich niet meer te beperken tot het voetenbankje en de helft op mij. De bullbar gisteren is niet door gegaan, we stonden al op de brug, die drol van dat bedrijf bleek de verkeerde maat besteld te hebben . . . Daar sta je dan en nu kwamen wij uit Voorhout maar voor hetzelfde geld waren wij hiervoor speciaal uit Flevoland gekomen! Goed ok, hij stuurt nu dat ding op en maakt Dick er zelf onder, en krijgen hem dan €35.00 goedkoper. Nu nog maar afwachten  wanneer, want het meeste van die troep komt natuurlijk uit China. Verder zijn we op de terugweg nog even naar Huizen gegaan waar wel een aardige camperplaats voor een nachtje is dat wilden we wel eens bekijken en hebben daar gelijk een rondjehondje gemaakt wat de meiden weer erg leuk vonden. We kwamen daar wel veel honden tegen maar ook gelukkig aardige honden en vooral poppetje had een leuk vriendje waar zij van ons toch wel even mee mocht spelen. Het ging namelijk keurig netjes en het hondje had volgens mij toch iets 'vechterigs' in zijn genen, hij liet het initiatief totaal aan poppie over, hij was ook nog jong en dan is het voor mij ok. Natuurlijk vind ik dit ook maar korte tijd goed hoor maar de foto's geven een ander beeld, ik maak namelijk op die momenten foto's op de sportstand en dan heb ik 60 beelden per seconde! Vandaar dat het heel wat lijkt maar in feite binnen een paar minuten gemaakt! Ga er vandaag mee aan de slag. Wat een leuk stadje trouwens dat Huizen! ---------- Maandagmorgen 3 februari. Breda. Eerst natuurlijk over gisteren. We werden ontvangen met een uitgebreide heerlijke lunch! Daarna naar de duinen, leek ons voor de honden toch wat leuker dan het strand en vooral de Ierse setter reu Finn van 8 maanden met 4 zwabberbenen was weer vermakelijk! Het deed ons erg aan vroeger denken toen wij ook twee Ieren hadden, vooral in de jeugd, dat enorme energieke, zo snel als een bliksemschicht! Hij merkte al heel snel, en daar hoefde de meiden geen enkele moeite voor te doen, dat zij hem geestelijk totaal de baas waren, prachtig om naar te kijken. Na de wandeling weer aan de koffie en aangezien onze vrienden koffie liefhebbers zijn met de nodige knowhow over koffie kregen we natuurlijk weer een superdeluxe bak koffie, nou ik cappuccino natuurlijk! Toen gingen wij op ons verzoek aan de eigen gemaakte nasi, hmmmmm, met saté ook hmmmm Om een uur of tien in de avond zijn we naar onze slaapstek gegaan, een parkeerplaats bij sportvelden waar wij weer een heerlijke rustige nacht gehad hebben, waar ook een pad naar een hondenlosloopgebied, prima dus. Om 9 uur weer op pad richting Breda waar Dick een afspraak had voor de camper, daar wilde hij graag een bullbar op hebben, hadden we op de vorige ook, waar in Zweden van die grote koplampen op komen. Ach ja, dat is nog altijd het jongensachtige in hem . . . Kortom, we hebben weer een erg leuke en bovenal gezellige kletsdag gehad! Nog even over de weg naar Breda, mijn god zeg wat een drukte, wat een heksenketel, en vanmiddag weer fijn om het bord Flevoland te zien . . . Haa lieve Aadjeeefje, deze week even contacten! www.gordonsetters.nl ---------- Zondagmorgen 2 februari. Ja Til, het is ernstig in ons dorp en nou moet ik eerlijk zeggen dat ik er hier in de buurt totaal geen last van heb, van niets of niemand maar ja die vernielingen in en buiten het dorp zie ik natuurlijk ook. Net ook weer bij de andere bosingang ballonnetjes en gasampullen weggehaald en de ook daar open gerukte balk op zijn plaats gesjouwd . . . Ik raap die zooi op en heb ook altijd plastic zakjes voor dat doel in de auto plus het containerpasje en gooit het op de terugweg gelijk weg. Normaal vertelde ik dat thuis altijd gelijk, maar het is al zo gewoon geworden dat ik dát zelfs niet meer zeg. Ik vind het zo erg dat die stukken vullus niet gegrepen worden, of zullen we overal camera's moeten plaatsen? Je zou toch ook zeggen dat zij via social media op te sporen zijn? Of heeft dat ook weer geen prioriteit? Kortom, we kijken er naar en kunnen vervolgens niets doen als goede burger. En het is echt waar, ik vraag mij regelmatig af in wat voor wereld ik tegenwoordig leef, alles lijkt wel losgeslagen. En ik weet wel deels hoe dat komt maar op dat stoeltje ga ik hier niet meer zitten. Maar laat ik het nu maar bij mezelf houden, punten zat, want net heb ik een korte bosronde gemaakt en straks gaan wij weg met het campertje om naar Voorhout te gaan, waar wij bij vrienden gaan lunchen en daarna naar het strand met de honden. Wij overnachten daar ergens in de buurt en hebben morgenochtend om 11 uur een afspraak voor een boodschap in Breda. Vrijdag jl. hebben wij de camper weer opgehaald met een gloednieuwe verwarming er in en hij doet het als een tierelier (HUH wat is dat eigenlijk?), zo fijn, dus gisteren gezellig koffie mét gedronken in de warme camper hier achter! ---------- Zaterdagmorgen 1 februari. Ik eindigde gisteren met de vraag of er erger dingen zijn. En nu zeg ik dus 'ja', en natuurlijk begrijp ik dat dit dingen zijn in feite op kleine schaal maar het betreft wel onze woonomgeving! Dit trof ik aan bij de ingang van het bos vanmorgen. Ook nog een printscreen van Instagram wat Wendy naar mij stuurde. En zoals zo vaak vraag ik mij af uit wat voor nest dit soort wanproducten komen en waar blijft de verantwoordelijkheid van de ouders die deze jongen geworpen hebben? Ze werpen hun jong, vinden het 3 jaar leuk en schoppen ze dan de straat op volgens mij, want dát is hun mentaliteit!   ---------- Vrijdagmorgen 31 januari. HAHA MarijkeO natuurlijk begrijp ik je, ook ík vind hondenpoep aan mijn schoenen verschrikkelijk smerig, buiten kijf! Dit gebeurt mij regelmatig bij het avondplasje, op mijn pantoffels ook dat nog, buiten op een plantsoentje, ik vind dat mensen de kak in de bebouwde kom moeten opruimen maar ja hè . . . Kijk, in het (honden)bos is het een ander verhaal natuurlijk, want ook onze honden hebben recht op een vrije wandeling en de meeste mensen zullen niet buiten het pad struinen, dat kun je in een echt natuurgebied beter doen. Enuh laat ik het maar niet over mensenpoep hebben, dat is het ergste wat er is! Waar het mij om gaat, en dat heb je hier al regelmatig kunnen lezen, dat zij met de paarden niet op het ruiterpad lopen maar gewoon op het wandelpad, wat voor hen toch echt verboden is! En dat ík vaak buiten de paden loop met mijn honden en niet alleen over ruiterpaden, wat ik als voetganger trouwens wel mag, is mijn eigen pakkie an en daar zul je mij ook niet over horen. Paardenpoep is per definitie niet fout hoor voor honden, maar wij als baasjes balen het meest er van want soms valt de mest wat zwaar op de maag en zijn wij voor de onsmakelijke gevolgen. Vroeger en dat is nog niet zo heel lang geleden ontwormden de paardeneigenaren hun paard vaak en waren die anti wormenspuiten vrij te koop, maar dat is niet meer zo. Voor zover ik weet moeten zij nu voor zo'n wormenspuit naar de da en krijg je niet eerder voor er een mestonderzoek naar wormen geweest is. En juist dat wormengif kon honden behoorlijk ziek maken. Zo dat was praatje poep vandaag! En verder? Ach er zijn erger dingen in de wereld . . . ---------- Donderdagmorgen 30 januari. Gistermiddag met de middagronde heb ik heel goed op Roos gelet en dus vannacht geen nightshi(f)t! Ik gun iedereen zijn lol hoor en zeker paarden vind ik zelf ook leuk maar om nou zoveel overlast te bezorgen voornamelijk voor honden en hun eigenaren vind ik toch wel een puntje. Laatst ben ik met wandelen in Grolloo een hondenriem verloren dat is jammer want het is een tamelijk aparte kleur, ik heb 3 dezelfde en daar heb ik zelf 3 verschillende bij de meiden passende halsbanden bij gemaakt. En laat ik nou gisteren in een dierenwinkel nog zo'n riem vinden! Ik ben er stikblij mee want de kleur is al uit het assortiment, want ook hondenriemen zijn aan mode onderhevig! Het us mimneteel weer lekker tikken opd e rug van poppetje  . . . Kijk, zo ziet het er uds uit, tokken op wiebeleende een rug, zonder corrigeren. ---------- Woensdagmorgen 29 januari. &^%$#@* Voor de tweede nacht op rij moest ik er vannacht uit voor Roos, zij moest kakken en heet vanaf nu dan ook 'Roos de nachtkakker'. Toen ik de drol aan een nadere inspectie onderwierp moest ik even op mijn hoofd krabben en dacht dat er een paard achter in de tuin was geweest, het was gewoon pure mest! Als je door het bos loopt heb je haar ook niet constant in het snotje en die kans neemt zij gewoon waar, de slimmerd. En toch hou ik van haar hoor, zo gaat dat hè Peter, onze liefde is eindeloos voor die viervoetertjes! O ja Marian, dat zou zo maar zo kunnen zijn, dat het een dempend effect op een vorm van stress is, nou ja stress, laten we gewoon leuke spanning zeggen! Bij ons doet alleen Laura dit, met speeltjes aankomen en dan alleen nog als Dick thuis komt! Maar vooral dat uitzoeken vind ik helemaal grappig, zij maakt een duidelijke keuze en als hij er niet genoeg aandacht aan besteed komt zij met het volgende speeltje, de lieverd. Veel plezier vandaag lieve Klára, het was gisteren weer gezellig en de koffie hmmmmmm! ---------- Dinsdagmorgen 28 januari. Ja hoor verkocht en ook al mee genomen, en ons wat verdwaasd achter latend . . . Nou Agnes zeker, mocht het ooit zo ver komen dat de camper te duur wordt, het zijn namelijk geldverslinders, dan zeker weer een KIP, ook voor ons! Maar goed, we gaan ons eerst maar eens storten en verheugen op een paar lange camperreizen! Lang geleden volgens mij, maar de wandeling is drijfnat verlopen en alleen de echte diehards tegen gekomen. Nu fijn de verwarming aan en slapen, nou ik niet hoor. Eerlijk gezegd weet ik best veel van hondengedrag maar nu heb ik toch een dingetje waar ik echt over denk waar dat voor is. Als Dick thuis komt hoeft poppetje maar de auto te horen, staat hard kwispelend op, loopt naar haar speelgoedhoek en zoekt er wat uit. Dat zie je haar heel bewust doen, dit niet, dat niet, maar o ja deze wil ik hebben. Als hij dan binnenkomt begroet zij hem met dat stuk speelgoed in haar lieve mondje en waarom zal dat zijn? Het kán zijn dat zij spelen wil, dat doet hij vaak met haar, het kán zijn dat zij hem iets aanbiedt omdat hij binnen komt en hem 'gunstig' wil stemmen, het kán ook een simpele aangeleerde gewoonte zijn waarvan zij weet dat wij het leuk vinden omdat zij beloont wordt met knuffels en lieve woordjes! Kortom, geen idee waar dit gedrag wezenlijk voor dient, maar het is zeker dat het verschrikkelijk lief en vertederend is! Ha straks weer een Hemacappuccinobijkletspraatje met Klára, gezellig! ---------- Maandagmorgen 27 januari. Al maandenlang zeurde ik aan Dick zijn hoofd dat die caravan eens verkocht moest worden en elke keer verzon hij een uitvlucht. Eigenlijk kan hij er namelijk geen afstand van nemen, zo'n leuke mooie caravan, zo jammer . . . wij zijn daarbij ook echte KIP caravan fans, hiervoor ook 2x een nieuwe KIP gehad. Totdat ik hem eergisteren een zelf in elkaar gedraaide advertentie onder zijn neus duwde en ik hem echt voor een dilemma zette, voelde hij dat het menens was bij mij. Ik heb hier namelijk niet verteld dat de verwarming van onze camper totaal vervangen moest worden (€€€€) en aangezien wij helaas geen geldboompje in de tuin hebben, was verkoop van Kipje toch een goed excuus. En ja hoor, om 3 uur gistermiddag stond hij er op en het is niet te geloven . . . binnen 10 minuten een reactie en voor de rest van de dag bleven zij dan ook binnenstromen. Dit hadden wij dus nooit verwacht en werd er gistermiddag al de vraagprijs voor geboden. Zelfs iemand die hem vanmorgen al in de stalling wilde komen bekijken en gelijk meenemen. Om 11 uur halen wij hem uit de stalling en vanmiddag om 3 uur komen de eersten kijken, die het gevraagde dus geboden hebben. Oh lieve Evert en Tineke als we dit geweten hadden, maar mócht dit niet doorgaan dan . . . Klik op kipje ---------- Zondagmorgen 26 januari. Zo, het behang bij Joke en Anne is er ook weer van af . . . Lieve mensen wat hebben we weer super gezellige uurtjes gehad samen en heerlijk gegeten! Alle hondjes hebben zich ook weer keurig gedragen en hebben we weinig tot niets van gemerkt. En dan neem je je voor om het om diverse redenen niet te laat te maken en dat lukte uiteraard weer niet en was het maar gelukkig dat Wendy Emma en Roos in de avond nog had uitgelaten. Net weer een bosronde gemaakt en dan nu voor mij . . . YES De Mol! Het was mijn bedoeling om dat gisteravond bij thuiskomst nog te doen maar ja ik ben absoluut geen nachtvlinder en was het bedje veel te aantrekkelijk! Daarbij kan ik (nou wij beiden gewoon) niet uitslapen, zijn we niet gewend en vinden dat ook zonde van de dag en zielig voor de hondjes. ---------- Zaterdagmorgen 25 januari. Wat een grijze dag. Maakt mij verder niet zo uit hoor, ik loop evengoed wel lekker. Ik probeer voor mijn conditie eigenlijk altijd een beetje snel te lopen, net wat harder dan mijn comfortgevoel. Kijk, dat is dan ook een reden voor mij om meestal alleen te lopen, tenzij ik net zo'n gekkie tegenkom, met een rustige hond zoals met vriendje Morris en zijn vrouwtje! Vanmiddag moeten wij een boodschapje doen in de buurt van Joke en Anne dus rijd je niet zo maar langs hun dorrepie en  . . jaha lekker fonduen samen! En hoewel zij net vorige week bij ons gegeten hebben en wij het behang van de muren hebben gekletst, (huh, ik heb geen behang of is dat er al van af gekletst dan?) is het toch weer gezellig en verheug ik mij er op! We nemen alleen poppetje mee voor ons eigen gemak. Ik noemde gisteren niet Roos bij het ons in de gaten houden met een setterwandeling want dat is de enige die zich nog wel eens van ons verwijdert en lekker tussen alles en iedereen rond schuift en ondertussen ons echt wel in de gaten houdt. Emma en Laura zijn onze plakkers en ik zeg wel eens dat zij met Bizonlijm aan ons vast gekleefd zitten, hoe grappig onze kennelnaam is 'van de Bisontocht!' Vernoemd naar de snelstromende rivier in ons dorp, 'De Bisontocht', jawel met een s. ---------- Vrijdagmorgen 24 januari. Toen ik gistermiddag met de meiden weg wilde bedacht ik mij om eerst eens even de auto door de wasstraat te halen in de grote stad. Het is wel lachen hoor, Emma blaft even als de shampoomeneer met zijn pinapparaatje naast de auto staat en daarna gaat zij gewoon liggen evenals Roos en poppetje. Ik had een uitgebreide behandeling dus duurde het ff en die lappen maar herrie maken, zwaaien om en tegen de auto, en die hondjes? Nou ja zeg, die blijven gewoon languit slapen net alsof er niets aan de hand is en dit verbaast mij altijd zo! Net of ik elke week naar de wasstraat ga en dat gebeurt misschien 2x per jaar als ik die smerige auto écht zat ben. Ja Peter grappig is dat hè als je een roedeltje honden hebt, dan hebben zij geen behoefte aan andere honden lijkt wel! Poppetje wil ook alleen maar spelen met een enkele bekende hond hier en voor de rest, zoals met die setterwandelingen houden zij en Emma zich alleen maar bezig met opletten of wij wel in de buurt zijn! Komisch is ook dat wij hen dan op de terugweg voordat wij naar huis gaan, nog uit moeten laten . . . ze plassen en poepen zelfs niet eens als wij met zo'n groep lopen . . . Wij zeggen ook altijd dat zo'n wandeling van hen ook echt niet hoeft en wij het alleen maar voor ons zelf doen omdat wij weer eens bekenden willen zien en spreken! ---------- Donderdagmorgen 23 januari. Ahhh het concert is afgelast gisteravond, ziekte in de band . . . Nu pas op 1 april, jammer toch maar niets aan te doen. Grappig Anja dat jullie er ook geweest zijn en ja die herrie, ik geloof het maar in dit geval is het voor mij misschien makkelijk dat ik niet zo goed hoor . . . Haha inderdaad Klára, ik wandel graag alleen maar met liefde maak ik ook voor jou een uitzondering, dat weet je! Maar nu een verklaring, mijn 'alleen loop gevoel' heeft ook met poppetje te maken, zij mag absoluut niet rauzen met andere honden, wel eventjes maar op sommige honden zit geen rem en is voor poppie niet goed. Sinds ik die heupfoto's gezien heb met die eikeltjesaffaire, weet ik namelijk genoeg en wenste ik dat ik ze nooit gezien had. Haar geopereerde kant is ontzettend mooi hersteld, zelfs zo dat je het bijna niet kunt geloven, omdat er weer een soort heupkop gevormd is, heeft het lichaam zelf hersteld! Maar haar niet geopereerde heup baart mij ernstig zorgen, het ziet er niet uit, zoveel artrose en zo lang als het goed gaat wordt er niet geopereerd en misschien hoeft het ook nooit, maar toch, een gewaarschuwd mens telt voor twee. Dit is dus de échte reden voor mijn terughoudendheid om met andere honden en mensen samen te wandelen, want dat ik van gezellig babbelen hou is wel bekend. Probleem met poppetje is ook dat zij het zelf helemaal geweldig vindt om te spelen met andere honden, maar ik vind persoonlijk dat zij aan haar eigen hondenzusjes hier in huis genoeg heeft én heeft zij een mensenpappa die graag`op de juiste wijze met haar speelt! Het is en blijft ons zorgenkindje and I always keep an eye on her . . . ---------- Woensdagmorgen 22 januari. Vanmorgen had ik afgesproken met het vrouwtje van Morris de Viszla. Soms heb je tijden dat je elkaar regelmatig tegen komt en nu was het alweer even geleden en moest er bij gepraat worden. Zo gezellig, het motregende maar we hebben er niet eens erg in gehad en er was nog iets waar ik geen erg in gehad heb . . . paardenpoep dus. De honden hadden dus ook een gezellige wandeling zonder remmingen en ik neem aan dat er goed geschnackt is! Ik hoop dat zij mij straks niet trakteren op een golf uit de bovenkant, poep met brokken, dat is zo vies. Vanavond heel leuk, ik ga met Wendy naar de 'Dutch Eagles',  de naam zegt eigenlijk al genoeg, in de Meerpaal, en daar voor even een pizzaatje eten oid. Nog nooit had ik van ze gehoord maar Joke en Anne waren er naar toe geweest en er erg enthousiast over. Verder niets te babbelen vandaag en ja, ik heb al 1,5 uur gebabbeld . . . ---------- Dinsdagmorgen 21 januari. Nou wat een mooie morgen, lekker fris en een prachtige zon! Ja hoor, ook ik verlang best wel naar de lente met mooi weer, kijk als het dan toch geen winter meer wordt, dan maar lente. Grappig want na mijn shitstukje van gisteren was mijn eigen belangstelling voor het onderwerp eigenlijk wel aangewakkerd en ga maar eens googelen op paardenpoepzak, leuheukkkk! Er bestaat zelfs bij een manege een 'shitfiets!', ontworpen door een manege eigenaar die veel klachten kreeg dat zijn cliënten de mest lieten liggen op straat! En inderdaad is het zo dat ik niet de enige ben met mijn ergernis hierover. Maar goed, er zijn erger dingen in de wereld hoor, dit zijn gewoon de dagelijkse kleine irritaties waar met een beetje goede wil toch duidelijk iets aan te doen valt. Ah gisteren heb ik met trimmen in Roos haar voetje geknipt . . . Ik ben ook zelf altijd een ietwat gespannen met die voetjes omdat zij in zo'n snelle reflex soms haar voet weg trekt als zij de schaar maar een tipje voelt, en juist dat gebeurde dus nu. Het hele gekke is dat zij het niet eens gevoeld heeft, en totaal niet reageerde en gewoon door bleef kwispelen. Ik deed ook net of er niets aan de hand was, pakte een keukenpapiertje en depte er snel even op. Na het trimmen dacht ik dat zij er wel aan zou likken maar nee hoor, totaal niet, hoe is het mogelijk! Die trimschaar is ook loeischerp en ben je er altijd op bedacht, maar ik ben zo voorzichtig, dat dit mij nog nooit gebeurd is en ik mezelf wel al een aantal keer behoorlijk geknipt heb in mijn vingers, ik hou altijd mijn hand onder de schaar zodat ik geen hondenvelletjes kan mee knippen, maar bij een voetje gaat dat niet. ---------- Maandagmorgen 20 januari. Eén en al paardenkak in het bos, op het gewone pad en ook op het wandelpad. En in plaats dat zo'n ruiter even afstapt, paard aan de boom zet en de dan gewoon eens even de productie met je voet in de kant schuift, wat ik dus net wel gedaan heb, maar nee hoor lekker egoïstisch doorlopen met dat knol. Heel lastig als je drie honden hebt die wel een hapje lusten maar wat je dus niet wilt. En het vervelende is ook dat je zoiets nooit ziet gebeuren! Maar ja, ook als je het aan de kant schuift, weten de honden het te vinden en is het nog een leuk zoekspelletje geworden ook . . . Héél lang geleden, toen wij nog eens met de kinderen naar een holladieee camping aan de Spaanse kust gingen, kwam er elke dag een ezeltjesman de camping op, en waar voor weet ik eigenlijk niet meer, maar dat ezeltje had een poepzak onder zijn staart hangen, best heel goed natuurlijk en kennelijk mocht hij anders niet de camping opkomen. Ik vond dat destijds een leuke oplossing maar daar zie ik die verwende paardenmeisjes niet mee lopen hoor, zo'n zak onder de staart van hun net zo verwende paard, en ook dat begrijp ik wel hoor, dat schaadt hun image! ik ben dus niet de enige die er zo over denkt! ---------- Zondagmorgen 19 januari. Heerlijk gewandeld weer en toevallig zowel gisteren als vandaag voor Roos een vervelende ontmoeting. Gisteren met een ruwhaar teckeltje die haar gewoon naar de strot vloog en vandaag een kooikerhondje. Ik vind dat ten eerste sneu voor Roos, maar goed, die weet hier fantastisch op te reageren maar ook sneu voor dit soort hondjes! En helaas ja, beide hondjes een baasje die totaal geen verstand van honden hebben, ach arme hondjes. Wat een kruis om als hond zo door het leven te moeten, je komt namelijk zoveel honden tegen.  Angstvallig aan lijntjes en zo bang van andere honden, en als zij al bang zijn van ónze honden, dan moet het wel extreem zijn, wat echt nooit meer goed komt. Dick zei nog dat onze meiden heel gelukkige honden zijn en dat komt ook doordat wij hen zo goed begrijpen en ook daarnaar handelen. Dat is absoluut helemaal waar. Ik ontken niet dat ik ook fouten maak, dat doet iedereen, alleen is het zo dat je fouten kúnt en mág maken als er maar veel goede dingen tegenover staan. Nog altijd vergeet ik nooit zelfs Emma met haar bijna 12 jaar te belonen als zij op mijn roepen bij mij komt en nog een extra aaitje krijgt ook. Vaak weten mensen ongewenst gedrag goed te 'corrigeren' (bah wat een rot woord) maar vergeten goed gedrag te belonen, wat véél belangrijker is, en daarmee valt en staat elke opvoeding, ook met kinderen trouwens! Zo tot u sprak weer eens een keer mevrouw de gedragstherapeut . . . haha Ja Peter inderdaad een SSD schijf! Hij is nu nog sneller dan het geluid, nou ja bijna dan, wel grappig. ---------- Zaterdagmorgen 18 januari. Nou dat was geen krabbel gisteren! Eergisteravond had de computerdokter tijd om mijn laptop eens even schoon te blazen en er een nieuwe soort schijf in te zetten wat hem nóg sneller zou maken. Ik heb er geen verstand verder van maar sneller is hij zeker geworden alhoewel dit van mij eigenlijk niet hoefde, maar goed kennelijk wilde de dokter er graag iets op verdienen en deze dombo's trappen daar dan gewoon in. Toch was het gisteren een gek begin van de dag, geen krabbel tikken, kijk als ik weg moet is het wat anders maar nu kwam ik thuis van wandelen en toen . . . niks. Nog even over Hella de Jonge, het interview vond ik erg goed en mooi, je krijgt er gelijk een echt beeld bij. Vader Eli was behoorlijk communicatief op de film maar ik weet van haar laatste boek dat hij na de film opname gelijk weer in zijn oude gedrag terug viel. Inmiddels lees ik alweer 2 andere boeken tegelijk maar daar zal ik jullie verder niet mee lastig vallen. Volgens mij is vandaag de vakantiebeurs maar gek genoeg hebben wij daar totaal geen belangstelling meer voor, vroeger wel, toen verheugden wij ons er op. De trend momenteel is, van die ver weg vakanties naar van die exotische landen, brr aan ons niet besteed hoor (komt ook omdat wij NOOIT zonder honden op vakantie willen) Jaha allemaal met het vliegtuig natuurlijk, dat wordt ook steeds meer en van vliegschaamte heeft geloof ik niemand last, want die kun je tegenwoordig gewoon afkopen, om je geweten te sussen . . . lachen toch, hoe dubbel! ---------- Donderdagmorgen 16 januari. Godsamme weer lekker tikken zeg, laptop links op de leuning van de stoel, met linkerhand vasthouden en tikken met rechtervinger want ja, poppetje (die nat is van het afspoelen) languit op schoot. Nee die mag je in dit huis niet wegsturen . . . Dat wordt direct corrigeren, allemaal fout getikte letters. Net poppetje weer ernstig moeten afspoelen en waar zij in geweest is in het bos, geen idee ik heb het niet gezien maar dat het modderig en diep was is mij wel duidelijk. De laatste dagen heb ik 3 boeken gelezen van Hella de Jonge, ja vrouw van Freek en dochter van Eli Asser, Nooit geweten dat deze vrouw zo ongelofelijk boeiend over haar leven met Joodse achtergrond kan schrijven zeg, daarbij is het ook nog een duizendpoot want zij is ook kunstenares op veel gebieden. Nou was het voor mij geen moeite om 3 boeken te lezen want het zijn geen dikke pillen en als je eenmaal leest kun je ze bijna niet meer neerlegggen. In het laatste boek 'verlies niet de moed' zit ook nog een CD met een interview onder andere met haar vader, waar zij een problematische verhouding mee had. Deze staat voor vandaag op het programma evenals stofzuigen . . . ---------- Woensdagmorgen 15 januari. Bedankt voor de berichtjes en ik ben blij dat weer alles te zien is! Mijn leppie is eventjes bij de leppendokter geweest voor een nieuwe virusscanner, en ja die heeft er wel bijna 24 uur over gedaan om alles te scannen . . . Gelukkig kon ik er ondertussen gewoon mee werken. Dick heeft tot mijn grote ergernis al minstens een jaar problemen met zijn laptop, wat hij dus ook al die tijd luid en duidelijk telkens moest ventileren . . . Nee ik reageerde er maar niet meer op (moeilijk!) want ik had al 10x gezegd dat hij dat ding eens weg moest brengen (computerkennis hier in het dorp notabene) of een andere kopen, het eerste heeft hij nu gedaan, en de rust is even (?) weer gekeerd in huis . . . Hij had ook de mijne mee vandaar die nieuwe virusscanner die er gelijk even opgezet is. Zo al aardig wat zichtbare dingen gedaan vanmorgen, met de meiden gewandeld en al voer gehaald in Kampen. Dick leest nooit mijn krabbels en toevallig heeft hij gisteren wel de reissite gelezen en constateerde dat ik een cruciale fout heb gemaakt. Toen wij bij die twee destijds gescheiden dorpjes Zicherie en Böckwitz waren zei ik dat er een gevluchte journalist was doodgeschoten, maar het was een West Duitse journalist Kurt Lichtenstein die door een Oost Duitse grenswacht is dood geschoten, in 1961. Ik zal het in mijn reisverslag ook nog maar veranderen en kan ik gelijk even die Tsjechische namen verbeteren, hè Klàra! O ja nieuwe fotobladzijde jawel van januari, dus weer helemaal 'bij!' KLIK ---------- Dinsdagmorgen 14 januari. Nou het weer viel mee vanmorgen, in volledige regenoutfit ging ik wandelen maar het was niet eens echt nodig. Kijk inderdaad, als de winters hier zo gaan worden, alleen maar natte zooi, dan weet ik het zo net nog niet voor de toekomst en zou het best kunnen dat wij ook het zuiden eens gaan opzoeken . . . Maar dit jaar komt er niets van, onze plannen zijn gemaakt en daarover vertel ik nog wel een ander keer, het is nog zo ver weg. Zeg Cilia kun je niet weer eens even mopperen? De vorige keer heeft het wel geholpen, althans bij jullie in Frankrijk . . . Ach zo schattig gisteren, Emma lag na de wandeling en onze koffie heerlijk te slapen en wilden wij alles zo normaal mogelijk (lees; stilletjes) laten verlopen, omdat wij de camper weg gingen brengen. Natuurlijk voelden de meiden precies dat het toch want anders ging . . . en toen zij achter de motor van de camper hoorden starten ging er een gejuich op! Grote goden zeg, die Emmaatje, zo blij en vol verwachting naar ons kijken en dansen bij de deur, Roos en poppetje net zo blij maar toch iets minder luidruchtig. Omdat ik er met de gewone auto achteraan reed heb ik ze maar mee genomen. Wat ik dus zeggen wil, die honden zijn zo enthousiast om mee te gaan met de camper, ongelofelijk! Wij noemden onze vorige camper ook altijd de 'blijbak' en deze heeft het al overgenomen! En ja ook weer genoten van De Mol en voor mij is na één uitzending Buddy 'de mol'. Ik geloof dat ik hier echt wat moet renoveren want ik heb zo maar de indruk dat de nieuwste foto's niet door komen, hoewel er nog niemand er iets over gezegd heeft. Dus, van november zijn er 2 bladzijden en december 1. Laat mij even weten of jullie het wel of niet zien. yvonne.z@solcon.nl of natuurlijk in het gastenboek! ---------- Maandagmorgen 13 januari. We kunnen alweer terug kijken op een gezellig weekend, zoals echt heel vaak, gelukkig! Wel een zeik- maar dan ook zeiknatte wandeling met de settertjes en ach dat maakt verder ook niet uit, iedereen en alle honden waren nat, gedeelde vreugde dus. En wat ben ik dan weer blij met het campertje, niet te filmen, hondjes afdrogen en ja lekker hun badjasjes aan, en op hun eigen warme bedjes (hoe kneuterig doe ik, alles met verkleinwoordjes haha) Daarna naar huis, kacheltje aan en 'ik vertrek' kijken, en alvast wat dingetjes bekijken op internet hoe wij onze reis in augustus gaan plannen, in grote lijnen. Nee 'De Mol' heb ik nog niet gezien, dat staat voor eind van de middag op het programma. Nu direct eerst de camper (weer gvdgvd) naar de garage brengen omdat die k** verwarming het nog niet doet en wil ik hem zo snel mogelijk weer hier achter hebben want als wij de hik krijgen wil ik wel gelijk weg kunnen. ---------- Zondagmorgen 12 januari. Was niet van plan om vandaag een krabbel te tikken maar ach, ik heb even tijd nu. Na een gezellige avond in Grolloo gisteravond rijden wij nu richting Apeldoorn, na overnacht te hebben in een prachtig zeer rustig bos, zoooooo stil ergens in de omgeving van Schoonloo. Ja ik weet het, veel mensen vinden dit eng maar wij dus helemaal niet en vinden het toch elke keer weer kicken om zo'n superleuk plekje te vinden en ook daar 's nachts te zijn! We hadden ons 's middags dus al georiënteerd, daar gewandeld en koffie gedronken en na het gezellige avondje zijn we er midden in de nacht weer naar toe gereden De meiden vinden dit ook zo ontzettend leuk, dat is aan hun hele gedrag te merken, bij aankomst gistermiddag eerst even met ze gewandeld en alwéér een andere omgeving, dat is zo leuk! Wel een beetje jammer dat het nu regent, dat is minder leuk om te wandelen maar ach we zien wel hoe het in Apeldoorn is. ---------- Zaterdagmorgen 11 januari. Dank Marian voor je reactie en foto's! Je ziet het kán wel eens goed gaan, natuurlijk, zo zijn er ook 'aardige' pitbulls . . . Maar of Lizzy het écht zo gezellig vindt betwijfel ik gezien haar mimiek. Wat wel van belang is dat er een probleemloze niet competitieve hond tegenover staat en ja daar zijn onze settertjes wel bedreven in! Maar ook daar zijn uitzonderingen bij, Emma zou het doodeng vinden een hond met zo'n wolfachtig uiterlijk, zal weg lopen, poppetje mag van mij dit helemaal niet aan gaan en Roos kan alles handelen en zal altijd voor vrede zorgen. Daarbij zijn er zeker Gordon Setter reuen dit niet pikken en absoluut in gevecht gaan.  Roos heeft al menig, als agressief bekend staande hond of gewoon een hond met een kort lontje, van verbazing in zijn hemdje (?) laten staan en dat is werkelijk prachtig om te zien! Van de 11 setters die wij in de loop van de jaren gehad hebben of nog hebben, is Roos de meest aparte met zo'n speciaal karakter en zo onvoorstelbaar goed in hondentaal, ik heb dit nog nooit verder gezien! Blijft, dat die Indian Dogs geen honden zijn voor een doorsnee eigenaar en helaas vindt een bepaalde categorie mensen dit wel een 'uitdaging'. Degene die ik dus sprak en zo'n hond wil, houdt er van om zo eens in het half jaar een confrontatie met haar hond aan te gaan om eens te laten weten wie er de baas is . . . Persoonlijk vind ik dit een ongelofelijke foute instelling, dat je dat überhaupt wil met je hond! Wél kan ik mijn voorstellen dat dit bij werk- politiehonden zoals herders of Rottweilers of iets van deze strekking wel gebeurt en of ik moet aanvaarden dat dit er bij hoort is een ander verhaal. Verder ja ik heb weer 2 fotobladzijden gemaakt, van november en eentje van december. KLIK HIER ---------- Vrijdagmorgen 10 januari. De laatste tijd hoor ik wel eens mensen over honden en soorten spreken en vraag mij af waar zij het over hebben en of zij hun verstand wel op een rijtje hebben. Nu weer iemand die helemaal gek is van Indian Dogs, een 'ras', ís namelijk geen echt ras, maar een soort smeltkroes van geen makkelijke type (geen ras) honden. Hebben we de hausse aan vechthonden gehad en komt nu dit in beeld? En omdat ik nooit de eigenwijze ouwe (jaja dat gaan ze volgens mij zo langzamerhand denken) belegen gedragstherapeut wil spelen hoor ik alles gedwee aan. Wel sputter ik soms wat over agressie, angst en rekening houden met je medemens met wat minder heftige honden en zo, maar ach dat wordt allemaal gewoon opzij geduwd want zij kunnen wel een hond opvoeden jahhhh! Nou als ik regelmatig zie wat ik tegen kom heb ik toch ernstig mijn twijfels, maar ook hier geldt weer, na ons de zondvloed . . . Nee ik ga mij niet meer druk maken om dit soort dingen, ze zoeken het maar lekker uit, het zal mijn tijd wel duren . . . Ik pas gewoon dezelfde instelling toe als ik heb met mijn kijk op milieu en klimaat . . . Het idee dat ik kan helpen de wereld te verbeteren ben ik allang verloren. Daar ben ik trouwens niet rouwig om hoor, het geeft wel rust in mijn geest. ---------- Donderdagmorgen 9 januari. Ja Cilia ook hier van dat miezerige prutweer, het is niet anders. Iedereen weet dat ik een wintermens ben maar om nou te zeggen dat ik dat gevoel dit jaar al gehad heb, nou nee dat dus echt niet, zelfs niet op onze vakantie! Ah gelukkig wel korte dagen en fijn kaarsjes aan . . . Maar één troost, nou een soort troost dan, in onze geliefde omgeving in Zweden ook geen vlokje sneeuw, wel al iets gehad maar was niet de moeite. En wat zei Dick gisteren tot mijn stomme verbazing? Dat hij genoeg heeft van dit k**weer en ook wel eens een winter in het zuiden wil door brengen . . . Nou Agnes het was voor mij vloeken in de kerk op dat moment, ja helaas alweer dat gevloek maar ben er toch eens over gaan nadenken. We zijn geen 18 meer en een graadje of 18 in Portugal momenteel, waar vrienden van ons nu zijn, klinkt eigenlijk wel heel aantrekkelijk . . . ach wie weet. Toch zal er dan nog heel wat aan mijn hersens geschroefd moeten worden, en een massa vooroordelen en gedachten (bejaarden allemaal gymnastieken op het strand van Benidorm en zo) er uit pitten. Daarbij is het op de meeste plekken in het zuiden, aan de kust dan, vergeven van de campers en ook dat trekt ons niet aan, sowieso de kust ook niet. Jaha het binnenland van Spanje of Portugal is werkelijk prachtig en beslist niet overlopen maar daar kan het in de winter wel weer behoorlijk koud zijn vanwege de hoogte. Kortom, een luxeprobleem. Ha leuk zondag, Peter, Astrid, Anja en Freek! ---------- Woensdagmorgen 8 januari. Lekker tikken nu op de rug van poppetje. Na het wandelen en eten ga ik altijd even mijn krabbel tikken en dan is het wel lachen hoor, er staan er dan twee te dringen voor mijn schoot en het is net wie er even vlotter is met doordrammen die wint. Geen concurrentie verder maar het overlaten aan de vlotste en soms is dat Emmaatje maar nu is poppie het. Het interesseert hen geen fluit of ik het lastig vind want net steeg mijn leppie even omdat poppie een diepe zucht slaakte en het betekent wel dat ik alles moet corrigeren want je tikt door dat wiebelige ondergrondje steeds letters verkeerd. Gisteren heb ik mijn reissite verder afgemaakt en dat stelde niet veel voor hoor, ik had de laatste reisdag maar 3 foto's gemaakt van de laatste overnachtingsplaats in Oldenburg. Dit weekend gaan we weer even een nachtje met het rijdende huis weg want wij hebben een nieuwjaarsreceptie in uhhhhh, weet ik even niet meer en overnachten dan ergens in de buurt omdat wij dus de meisjes ook mee kunnen nemen. Owwww zo erg . . . ik ga De Mol missen zaterdagavond . . . Op zondagmorgen rijden wij door naar Apeldoorn naar Het Leesten voor een setterwandeling met snert er na. Nou mijn liefde voor kaarsen heb ik wel even zuur moeten bekopen, bij het uitblazen, ik had gedoucht en mijn haar was net droog, vergat ik even mijn 'ma Flodder haarstijl' en had het dus los, ja en toen vloog mijn haar in de fik en niet zo'n beetje ook! Het haar leek wel stro en het knisperde hard toen het fikte en het ging ook heel snel! Volgens Dick bleef ik zó koel (hij zat aan de andere kant van de tafel en zat eerste rang) en handelde ik gelijk door met mijn hand het vuur snel te doven en nu dan? Nou links mis ik dus wat, valt niet op, en ook mijn oogharen zijn bijna weg aan die kant en mijn gezicht voelt links een beetje branderig. Lekker dom hè! Kom ik gelijk op dat superdomme liedje van dat stel op die scooter, 'oeteroeteroeter met Romana op de scooter', want Romana ligt in het ziekenhuis omdat zij haar gezicht verbrand heeft bij het opsteken van een sigaar . . . hahaha sorry hoor, maar ik vind dit wel komisch en toevallig. Ik heb het gisteren de hele dag verder gezongen en ook met Dick er nog allerlei variaties op bedacht o.a. ukkelukkelukkel Yvonne is een sukkel. ---------- Dinsdagmorgen 7 januari. Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke, lieve en mooie kerstkaarten en vooral de kaart met twee schattige jonge vosjes stemt ons tot nadenken vanwege het feit dat er niets in staat . . . Kijk dát maakt indruk want van wie is die nou eigenlijk met het poststempel Amsterdam?! Helaas hebben jullie van ons dit jaar geen kaart ontvangen, schaam schaam en was echt niet de bedoeling. Het gekke is dat ik het steeds uitstelde door gebrek aan inspiratie en als dan de tijd gaat dringen krijg ik dat normaliter meestal wel maar deze keer dus niet. Ook kwam het door allerlei andere zaken aan ons hoofd en gingen wij natuurlijk al ruim voor de kerstdagen weg. Maar ik beloof: eind van het jaar krijgen jullie weer een eigen gebakken gedrocht hoor! En ja, dan weer net als elk jaar, gek genoeg online nog niet mijn 2020 krabbel te zien, terwijl ik het net als anders gewoon geupload heb! Ik probeer te doen wat ik kan hier aan en denk toch dat ik de menu bladzijde maar eens moet renoveren. Verder gaat alles gewoon z'n gangetje, net als altijd. ---------- Maandagmorgen 6 januari. Ow jee het is nu natuurlijk 2020 en dan moet ik de krabbels verversen en dat zal ik ook vandaag doen. We kwamen gistermiddag om een uur of 4 weer thuis en hebben natuurlijk eerst de meiden weer even uitgelaten in 'ons' bos. Grappig zoals zij dan doen als je weer thuis bent, net of er geen tijd tussen gezeten heeft en zij rollen direct weer in hun eigen normale leventje, dwz languit op de bank en op de stoelen. Binnen een uur hadden we de meeste spullen alweer uit de camper gesleept, ik wil dat altijd zo snel mogelijk doen want anders blijf je heen en weer lopen. Vanmorgen weer de gewone wandeling en heb ik een tijd nodig gehad om de parkeerplaats bij het bos weer op te kuisen wat een vreemde uitlating van een dame tot gevolg had . . .  'ik had al gedacht dat je weg was omdat er zoveel troep ligt'. . . Uiteraard zei ik dat ook zij dit dan wel eens kon opruimen en haar antwoordje? 'Ja maar ik heb zo'n tang niet'. . . Wel lachen hoor, het is gewoon een hele leuke aardige vrouw maar ik vind dit toch wel een beetje vreemd, kennelijk gaat zij en ook misschien wel andere mensen er gewoon vanuit dat ik hier de grote vuilnisopruimer ben! Goed, we zijn dus weer thuis haha en dank je o.a. Til en de anderen voor hun leuke support tijdens onze reis en Nico heb ik alweer even gezien! De reissite zal ik ook nog even een endje aan breien.