2010 deel 1
deel 2
Vrijdagmorgen 31 december.
Ohh sorry mensen, nee hoor niets aan het handje hier maar gisteren gewoon echt
geen tijd gehad om te schrijven. Na de ochtendwandeling (mijn beurt), snel
hondjes eten gegeven, bakkie koffie en hup de auto in naar NH. Een bakkie
drinken en lunchen bij vriendin Nelly. Het was voor mij toch weer zeer
emotioneel om weer zo herinnerd te worden aan onze geliefde vriend Arie. We
kwamen laat in de middag thuis en toen vond ik het niet nodig om nog wat te
schrijven, en dacht 'dat doe ik morgenochtend wel'. We hadden alleen ons kleine
ijsprinsesje mee en Wendy heeft de andere meiden in de middag meegenomen. Dat is
altijd heerlijk, als je thuis komt hoef je er ook niet meer uit (dank je Wen!).
Ook een tamelijk lange autorit (1,5 uur) is voor Roosje geen probleem, zij ligt
heerlijk in haar stoffen benchje te slapen. Bij Nelly was zij ook weer braaf . .
. Ik houd haar binnen wel aan de lange lijn, met allerlei kauwspeeltjes. Ik wil
niet dat zij bij een ander als een wervelwind door het huis rent en op de mooie
leren bank springt, de hydrokorrels uit de plantenbak vist, probeert hoe sterk
de gordijnen zijn, de eikenhouten tafelpoten test, censuur toepast op het
leesvoer etc etc. Op de terugweg zijn we langs de grote (dat slaat alleen op de
hoeveelheid artikelen) dierenzaak Casper gegaan. Wij werden ontvangen door een
uiterst onvriendelijk meisje die bij onze binnenkomst gelijk zei dat wij met een
reutje niet naar binnen mochten . . . gezellig binnenkomertje. Natuurlijk
bergijp ik wel hoe ergerlijk het is als reutjes gelijk hun poot optillen tegen
de spullen maar de manier waarop dat gezegd werd is niet leuk. Ik had een
superdeluxe riem voor mijn showgirl willen kopen maar de lust was mij al
vergaan. Daarbij zag ik niks moois, in mijn ogen dan. Wel van die giga lederen
colliers voor de vechthonden . . . compleet met patronen etc. Gelukkig had ik
eergisteren via internet een schattige riem gekocht, passend bij mijn kleine
meisje. Zodra ik hem binnen heb zal ik een foto maken als zij hem om heeft.
Jullie hebben wel gezien dat ook de markt een makkie voor het meisje is, maakt
haar allemaal niets uit. Ook werd er een supermarkt net bevoorraad met grote
rammelende ijzeren karren, nee hoor, geen probleem! Heerijk toch! O jee, een
superknal net hier. Dick is met de andere meiden weg. Oudejaarsdag, BAH. Nog
steeds aarzelen wij om de kapotte camper op te halen uit Friesland en vannacht
dekking te zoeken in een bos in Drenthe. Maar het is weer zo'n onderneming. De
camper is helemaal leeg en toch heb je voor twee nachten met 4 honden evengoed
aardig wat troep mee te nemen. Hè bah wat vind ik dit toch een rottijd. Ik druk
mij nu heel netjes uit hoor. Weer een knal. O ja, nog iets. Gisteren is
schoonzusje weer uit het ziekenhuis gekomen. Zij heeft COPD en krijgt 24 uur per
dag extra zuurstof, verder gaat alles goed . . . Nee, het komt niet door het
roken hoor
Gezellige jaarwisseling iedereen!
----------
Woensdagmorgen 29 december. Hebben jullie al een beetje genoeg van die speelfoto's? Zelf raak ik er namelijk niet op uitgekeken. Spelende honden is zo verschrikkelijk leuk om stilletjes naar te kijken! Ook Roosje is fotograferen inmiddels al helemaal gewend en zij kijkt niet eens meer op van de flitser. Honderden plaatjes heb ik al van haar gemaakt. Emma en Roosje spelen zo lief met elkaar, heel vertederend! Maura en Muisje lenen zich niet voor die activiteiten. Wel hebben zij dat kleine sproetenkind helemaal geaccepteerd en zullen ook nooit lelijk doen tegen haar. Eigenlijk negeren zij haar gewoon. Nee Jan, mijn breiwerk ligt in ruste . . . is niet mogelijk momenteel . . . Als het witte tornadootje slaapt ga ik andere dingen doen. Verder is het met haar weer helemaal ok en wat het die halve dag geweest is weet ik niet. Zij moet natuurlijk ook weerstand opbouwen tegen van alles. De dag er voor had zij wel een stuk bevroren paardenpoep bij de stal gegeten, mogelijk is dit de reden geweest. Vandaag staat er een marktbezoek en de bieb voor haar op het programma. Ja hoor, ik neem haar gewoon mee de bieb in, maar wel op de arm!
----------
Dinsdagmorgen 28 december. Ik heb een superrustige nacht gehad, niet één keer er uit voor Roosje . . . Dick sliep beneden met haar. even uitleggen. Gistermiddag, zomaar, uit het niets, begon zij midden in de kamer te poepen en niet zo maar, nee, werkelijk waterdun, er kwam geen eind aan. Vlak daarna was de voorkant aan de beurt, haar bak met eten van die ochtend, verder allemaal water. Het gekke was dat zij aanvankelijk niet 'ziek' toonde. Na nog een aantal maal deze hele voorstelling ging zij slapen. Urenlang heeft zij geslapen, heerlijk in haar zachte mandje vlakbij de verwarming. Gisteravond wilde zij weer even wat drinken en dat bleef er in, gelukkig! We besloten dat Dick beneden bleef met haar, dat is toch makkelijker als zij onverwachts moet spugen of poepen. Dat is niet meer gebeurd en zij heeft rustig geslapen en was vanmorgen weer net zo actief als altijd, heeft weer normaal gegeten en zelfs weer een redelijk normale drol geproduceerd! Het was dus alweer . . . (waar ik mijn stukje gisteren mee begon!)
----------
Maandagmorgen 27 december. Een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest enz enz. Roosje heeft zich heel keurig gedragen en heeft de kindertjes heelhuids weer naar huis laten gaan, zelfs zonder één perforatie! Ik heb haar bij mij gehouden aan de lange riem met wat lekkers om op te kauwen en dat heeft prima gewerkt. Ik wil toch dat geraus niet meer want die honden raken daar veel te opgewonden van. Je zou er ongelukken van krijgen. Met Emma speelt zij ook heel veel maar dat is om de één of andere reden een 'ander' spel. Bij een Duitse Herder zit er toch vaak een meer 'opvoedend' ondertoontje aan. Verder zie ik met lede ogen aan dat het buiten weer dooit . . .
----------
Zondagmorgen 26 december. Een heerlijke wandeling in een prachtig decor! Plotseling werd ik overvallen door emoties toen ik mij realiseerde dat de 1e kerstdag van vorig jaar gedeeltelijk net zo is verlopen als die van dit jaar. Ook gisteren zaten wij in het ziekenhuis, Dick zijn zus is ernstig ziek. Vorig jaar zaten we bij onze lieve vriend Arie. En dan bedenk je je dat het leven 'gewoon' doorgaat. Nee niet 'gewoon', maar met een verdriet wat nog dagelijks voelbaar is. Hè bah laat ik nu stoppen.
Vandaag wordt de dag, dat Roosje de kleinkindertjes en hun ouders testen mag . . . Hangen in handjes en kleren, kijken of je die kindjes kunt perforeren . . . Een hoop geschreeuw en veel kabaal, ja hoor we beleven het allemaal . . . Wanhopige ouders, huilende kinderen, het zal de kerstpret hoop ik niet verminderen . . .
Enfin, we zien wel, veel plezier iedereen deze 2e kerstdag!
----------
Zaterdagmorgen 25 december. 1e Kerstdag! Een dag die gewoon begint net als alle andere dagen, althans bij ons. Dat heb je met een hondenfamilie! Niks gelijk kerstontbijt, sjieke kleding of iets dergelijks. Vannacht heerlijk geslapen en Roosje moest pas om half 6 een plasje doen, hmm fijn. Zij was gisteravond dan ook best wel moe. Naar Wendy gewandeld (10 minuten) door de sneeuw, en daar gespeeld met Jari en weer terug gelopen. Ook was zij een beetje moe van emotie . . . Jari vond het vandaag nodig om haar eens een beetje op te voeden, dat uitsloverige gedrag werd haar een beetje te gortig. Zij is natuurlijk een echte Duitser en Ordnung muss sein . . . Het 'niet lekker zijn' van Roosje heeft dus maar kort geduurd en er is niets meer aan haar te merken, gelukkig!
Gezellige kerstdagen iedereen!
----------
Vrijdagmorgen 24 december. Ik wilde dit stukje beginnen met; Roosje voelt zich niet lekker . . . Dat was ook zo, maar inmiddels heeft Emma haar tot spelen bewogen en zie ik even niets meer van dat 'niet lekker zijn!' Vannacht moest Dityhhhhhiuhy6t54 (haha Roosje springt op mijn toetsenbord) Nou ja, Dick dus, is er vannacht 3x met haar uit geweest voor een plasje. Toen ik naar beneden ging vanmorgen en haar mee wilde nemen sliep zij nog als een Engels osje. Eenmaal beneden ging zij gelijk in haar mandje liggen. Bah daar hou ik niet van. Ik ben er al aan gewend dat zij met smart op haar bakje eten zit te wachten maar vanmorgen niets van dat alles. Zij is gisteren geënt tegen rabiës en ik denk dat dat de reden is. De APK is prima verlopen bij dokter Martine en zij vindt het een geweldige pup! Zonder dollen, Roosje liet zich weer van haar beeldigste kant zien, één en al vriendelijkheid, dikke pret in de wachtkamer, andere hondjes uitblaffen en veel kusjes uitgedeeld aan assistenten en tante Martine! Op de behandeltafel vond zij het helemaal geweldig, al die mensen gezichten lekker dichtbij! Zij is ontzettend vriendelijk en dan dat verschrikkelijke lieve sproetensmoeltje, je smelt er toch van . . . Zij is in een krappe twee weken bij ons al ruim 2 kg aangekomen, dat gaat ook prima dus! Gisteravond kregen wij weer kraamvisiste en ook die zijn helemaal weg van haar . . . o gutteguttegut ga ik de ES populair maken?
----------
Donderdagmorgen 23 december. Zo grappig, nu ik mijn krabbeltje tik ligt Roosje bij mij op het voetenbankje. Haar hoofdje legt zij regelmatig even op mijn toetsenbord (lekker makkelijk) zij vindt dat bewegen van mijn vingers erg leuk! Gelijk weer een paar foto's gemaakt. Ja er ligt altijd wel een fototoestel bij mij in de buurt. Ik zal hem zo gelijk even op de site zetten, als het mij gegund wordt natuurlijk . . . Emmaatje ligt altijd op dezelfde manier! Ook Roosje is er al helemaal aan gewend dat er foto's genomen worden van haar, zij kijkt een keertje en gaat verder gewoon door met waar zij mee bezig is! Om half twaalf straks hebben we een afspraak bij de dierenarts in Ermelo. Ook dat zal weer vastgelegd worden!
----------
Woensdagmorgen 22 december. Gistermiddag weer druk gesocialiseerd met ons kleine meisje. Dick moest naar de kapper in Dronten en wij hebben haar meegenomen naar deze metropool . . . Het was druk in het winkelcentrum en alles was weer grappig! Bij de speelgoedwinkel stond een meer dan manshoge opblaassneeuwpop en ik moest opletten want Roosje wilde er in bijten! Zij huppelt vrolijk rond en is werkelijk nergens terughoudend voor. Bij AH werd net de glasbak geleegd, nee hoor geen enkel probleem! Bij de kapper naar binnen, ook leuk! Daarna is zij voor het eerst even met onze andere meiden mee geweest voor een minironde in het bos! Jullie zien wel, we hebben het er maar druk mee! Ja inderdaad Joke, Zweden is aardig naar ons toe gekomen! Ik moet wel lachen want kennelijk ben ik een Engelse Setter aan het promoten! Ik ben ook altijd zo enthousiast, dat is af en toe wel eens lastig . . .
----------
Dinsdagmorgen 21 december. Ik heb niet geboft vannacht. Nee, dát bedoel ik weer niet hoor. Om kwart voor vier vannacht vond bloemetje het nodig om mij uit mijn warme mandje te jagen . . en oh wat was het koud vannacht. Binnen drie minuten ben ik weer terug. Roosje valt ook direct weer in slaap en geeft geen kik meer. Zij piept ook helemaal niet als zij er uit moet maar ik hoor haar een beetje onrustig draaien en dat is genoeg voor mij om er uit te gaan. Het gaat werkelijk fantastisch met haar, zij is verschrikkelijk lief en aanhankelijk. Daarbij is zij ook heel ondernemend. Overal staat zij bij met die sproetenkop, waar je ook mee bezig bent. Vandaag ga ik even een afspraak maken met de dierenarts voor de rabiësenting. Want dat hele circus van bloedtesten gaat nu ook weer beginnen. Anders kunnen we niet naar Zweden of Schotland. Dat kunnen we voorlopig nu niet en alleen al het idee vind ik niet fijn. Onze camper? Nee nog steeds niet gerepareerd &^%$(*&. Vorige week gehoord dat het ontbrekende onderdeel 15 januari 2011 (GRRRRRR) pas afgestuurd gaat worden . . . Niet te geloven hè! Het ergste vind ik nu dat wij met oud en nieuw 'vast' zitten aan huis. De carbidbussen vliegen hier tegen die tijd om ons huis en dat is op zijn zachts gezegd niet echt leuk . . . Toch maar even voor een weekje die kapotte camper ophalen en ons ergens in de natuur schuil houden?
----------
Maandagmorgen 20 december. Dick heeft geboft vannacht, NEE dát bedoel ik niet hoor . . . Maar ons kleine bloemetje heeft de hele nacht doorgeslapen! En aangezien wij om de nacht puppydienst hebben was Dick de gelukkige vannacht. Om kwart voor 6 werd zij wat onrustig en heeft Dick haar een plasje laten doen. Gisteren heeft Muisje voor het eerst contact met haar gezocht door even aan haar te snuffelen. Ook Maura vond het tijd om eens met haar te spelen en over Emma hoeven wij het niet te hebben! Ook ruikt Roosje inmiddels helemaal naar 'ons gezin', dat betekent dat er een wasmiddelenluchtje aan haar hangt. Toen ik gisteravond met Roosje een rondje ging lopen kwam er vlak langs ons een grote sneeuwschuiver/strooiwagen met zwaailicht. Nee de kleine dame was er totaal niet van onder de indruk, knap hoor! Mijn Gordon pupjes moeten in zó n geval altijd wel even gaan zitten om dat te bekijken, maar Roosje kijkt een keer en gaat door met springen en spelen aan de lijn. Het was vanochtend weer zo mooi in het bos, ja bij jullie ook natuurlijk. Ik houd van die gedempte geluiden, dat egale wit en de rustig rijdende vrieskistjes op straat, niemand heeft haast. Heerlijk!
----------
Zondagmorgen 19 december. En als je een pup hebt kun je dus zien hoe het in de nacht sneeuwt . . . Jeetje wat is er een pak bij gekomen! Met Roosje gaat het helemaal fantastisch! Zij is een enorm blij en vrolijk hondje, alles is leuk! Vooral de aandacht van mensen vindt zij het einde! Ik moet zeggen dat zij wel een hoog knuffelgehalte heeft hoor, je komt niet ver met haar op straat! Zij ziet er natuurlijk ook snoeperig uit met dat zachte kleurtje! Met de ander meiden in huis kan zij ook prima om gaan. Muisje doet echt net of zij er niet is en maakt geen enkel contact met haar. Is ook makkelijk. Maura heeft haar helemaal geaccepteerd maar moet niet veel hebben van dat drukke gedoe. En Emmaatje? Lachen, gieren, brullen! Als zij kon praten had zij ons bedankt voor dat leuke zusje! Ik raak niet uitgekeken op het spelen van dat stel! Dat gaat niet de hele dag zo hoor!!!! Mijn fototoestel heeft wel wat moeite met een witte en een zwarte hond gelijk op een plaatje te zetten.
Vergeten jullie onze vogeltjes buiten niet met deze sneeuw!
----------
Zaterdagmorgen 18 december. Hoe ik het buiten vind hoef ik jullie niet te vragen! Echt helemaal mijn weertje hoor! Vervelend voor mensen die over de weg moeten (ook mijn eigen kinderen) maar voor mij kan het niet mooier! Volgens mij krijgen wij een goedmakertje omdat wij niet naar Zweden gaan . . . Gisteravond ben ik met Roosje wandelend in de sneeuw naar Wendy gegaan. Werkelijk schitterend vindt dat kleine ding de sneeuw! Bij Wendy heeft zij als een dolle gespeeld eerst met Charlotte en twee vriendinnetjes en daarna met Jari, de Duitse herder. Wat is dat toch een schat van een hond, ongelofelijk verdraagzaam voor puppen! Roosje springt met 4 poten bovenop haar en nog geeft zij geen krimp. Roosje is stik brutaal en ik hoop dat zij toch van de andere honden een stukje opvoeding zal mee krijgen . . . Natuurlijk hebben we weer veel foto's gemaakt en nu nog even de tijd om er iets mee te doen . . . Verder geef ik jullie een advies voor dit weekend, trek er op uit en ga het bos in, het is zo verschrikkelijk mooi!
----------
Vrijdagmorgen 17 december. Ik denk niet dat het vaak voor komt maar mijn ES pupje heeft ook een stukje socialsiatie gekregen in de tandartsenpraktijk! Toen ik gistermorgen op 'de stoel' zat en er iets moest uitharden in mijn mond, zei tandarts Hilbert ineens, 'ah wat een leuke naam, het is ècht een Roosje' . . . Achter mijn rug zat hij mijn site te bekijken! En ja hoor, 's middags moest ik haar komen showen! Toen ik binnen kwam zorgde mijn kleine meisje voor aardig wat opschudding! Uit alle hoeken en gaten kwamen tandartsen (overdreven hoor, het zijn er twee) en een heleboel assistenten! Roosje op de balie en werd uitgebreid bewonderd! En Roosje zelf? Ongelofelijk, alles ondergaat zij met een kwispelstaart en is werkelijk nergens bang of terughoudend voor! Na nog even gespeeld te hebben met tandarts Hilbert zijn we weer naar huis gegaan. Weer een paar Setterfans rijker . . . Op deze plaats ook nog even mijn complimenten voor de foksters, Christa en Belinda Vogels! Zij hebben voor een perfecte socialisatie gezorgd de eerste 10 weken! Kan niet beter! Nu ik dit 'rustig' zit te tikken hoor ik dat zij weer probeert te baden in de waterbak . . . en net heeft zij al geprobeerd om een gat te graven in een raampje van de kast waarachter kinderspeelgoed ligt . . . springt met een speeltje via de stoel op de bank . . . heeft een drol gebakken op een hondenbed . . . armleuningen op bijtvastheid getest . . . kussens van de bak omgekeerd . . . en zo kan ik nog veel meer dingen opnoemen . . . maar o wat is zij lief . . .
----------
Donderdagmorgen 16 december. Even terug komen op mijn stukje van gisteren. Ik schrijf dat onze honden nooit op straat komen . . . pfff dat is een beetje hyperbool uitgedrukt natuurlijk . . . Ik heb er gewoon geen plezier in om met hen aan een lijn te lopen maar op onze vakanties gaan zij regelmatig mee op een stadswandeling, waar zij geen fluit aan vinden en wij ook niet trouwens. Vannacht ben ik er twee keer uit geweest voor ons kleine meisje. Zij plast buiten direct en dan kan ik gelukkig snel mijn warme bedje weer opzoeken . . . eigenlijk niets voor mij die nachtelijke onrust . . . maar ja je hebt er wat voor over . . . Op dit moment, koffietijd, moet zij altijd verplicht gaan slapen. En dat is niet zo gek natuurlijk want zij is al vanaf half acht vanmorgen in touw. Ik heb weer een zootje puppyspeel tevoorschijn getoverd om het schatje af te leiden van al die verboden dingen. Het is echt pappen en nathouden met een puppy. Daarbij heb ik een vreselijke hekel aan 'correcties' dat zul je bij mij ook niet snel horen. Afleiden is hier de tactiek, dat kost wat moeite maar geeft een goed gevoel! Zo en direct ga ik maar weer eens een uurtje op de tandartsstoel plaats nemen om te proberen het verval wat af te remmen . . .
----------
Woensdagmorgen 15 december. Ervaring met pupjes kan mij niet ontzegd worden maar waarom vergeet een mens nou toch elke keer weer hoe het ook alweer is om een pupje te hebben . . . Zijn Gordon Setters nou van die heilige boontjes . . . ofuh zijn Engelse Settertjes kleine onbevreesde duiveltjes in een engelenverpakking? Kortom, ons geduld wordt weer aardig op de proef gesteld! Maar wat is ze lief! We zijn stapelverliefd op ons sproetenkoppie! Zij voelt zich al helemaal thuis hier en begrijpt al aardig de regeltjes die hier gelden. Dat laatste is niet zo heel moeilijk want wij hebben er niet zoveel . . . De buitenwereld vindt zij geweldig en vooral de kinderen op het schoolplein bij Charlotte! Ik loop diverse malen per dag hier in de buurt met haar rond, iets wat ik met de Gordons nooit doe en dat is helemaal fout! De enige maal dat zij hier op straat komen is 's avonds voor het laatste avondplasje. Verder gaan zij twee maal per dag mee met de auto om naar het bos te gaan. Dat ga ik nu helemaal anders doen, een mens is nooit te oud om te leren . . .
----------
Dinsdagmorgen 14 december. Overweldigend, dat is wat wij vinden van de reacties op de komst van Roosje bij ons! Werkelijk, dit is ongekend. Geweldige berichtjes in het gastenboek, ik ga blozen van complimenten, een stroom van e mails en hele leuke telefoontjes! Ja inderdaad hebben wij in de jaren 80 zelf al een keer een Engels driekleurig meisje gehad en ook hebben wij die tijd een hele lieve reu opgevangen die thuis niet meer gewenst was. Ik zou inderdaad eens alle oude fotoboeken moeten nakijken en foto's van alle hondjes moeten scannen zodat jullie kunnen zien wat voor lieverds hier door de jaren heen geweest zijn, ze zijn de aandacht waard! En dan ons kleine Roosje. Het gaat helemaal top met haar! Jeetje wat een stuk ondeugd . . . We hebben in de kamer een puppyren gezet en daar heb ik haar net in gedumpd, luid protest natuurlijk. Zij liep al vanaf 8 uur over de grond te dazen en te ratten (noemen wij zo), heeft Dick buiten geholpen met een plank afzagen, de garage geheel geïnspecteerd, gekeken of er nog kabels lopen waar je aan kunt eten, het riet van de bank getest, geprobeerd een gat te graven in de plinten, geplast op het kleed, kijken of mijn sjaal hondproof is, binnenzooltjes uit mijn slippers gehaald en de krant gelezen . . . Is dat genoeg? Zo nu even rustig koffie drinken en mijn dagboekje tikken. Inmiddels slaapt het poppie.
----------
Maandag 13 december. Weer begin ik met een vraag. Zijn jullie bekomen van de verbazing, schrik? Enuh zien jullie groen en geel van jaloezie? NEEHEE ik ben NIET van mijn Gordongeloof gevallen hoor!! Zonder dollen, wij zijn zelf ook net aan bekomen van verbazing hoor! Ik zal het even uitleggen. Zoals jullie misschien wel weten, of misschien ook niet, ik ben regelmatig te vinden op het Engelse Setterforum, en voor het splinternieuwe digitale magazine schrijf ik stukjes. Toen verschenen er vorige week twee foto's van een pupje waar een goed tehuis voor gezocht werd. Ik werd getroffen als door een bliksemflits . . . Helemaal weg was ik van haar. Echt liefde op het eerste gezicht! Na contact met de fokster bleek dat zij, Roosje dus, eenzijdig doof is en zij wegging als 'huishondje'. Dus, uiteraard niet mee fokken. Dat is voor ons helemaal geen bezwaar en na wat gestrubbel tussen het echtpaar Zwart ( . . . ) hebben we de knoop doorgehakt! We zijn inmiddels stapelverliefd op haar! Onze Gordon meiden vinden het een grappig dingetje en vooral Emma is duidelijk blij met haar! Muisje is een ander verhaal. Zij is bezig om een stoere reputatie op te bouwen . . . Ik zal een nieuw gedeelte aan deze site hangen, als dat kleine sproetenkopje mij de tijd gunt . . . waarin ik haar deelname aan ons leven zal beschrijven. Dat wordt natuurlijk niet zo uitgebreid als deze site want zij gaat hier natuurlijk ook gewoon 'tussendoor vloeien'.
----------
Zondag 12 december. Uitzending gezien? Geschrokken? Nee, ik niet. Dit is juist waar wij al jaren voor strijden! Daarbij was deze uitzending een heel slap aftreksel van de uitzending op BBC een paar jaar geleden. Natuurlijk kan ik ook kritische kanttekeningen plaatsen maar over de gehele linie ben ik het er mee eens. En nu stop ik over dit onderwerp in mijn dagboek.
Wij gaan vandaag iets leuks doen . . .
----------
Zaterdag 11 december. Ik begin vandaag met een
serieus onderwerp. Het gaat over 'zieke' rashonden. Vanavond 22.35 uur op Ned.2,
Zembla. Het zal geen grappige uitzending worden. Ik heb een paar jaar geleden al
een soortgelijk (Engels) programma gezien en het was shocking. Na het bekijken
van deze uitzending zullen jullie wel goed begrijpen waarom wij alles op alles
zetten om gezonde Gordon Setters op de wereld te zetten, en waarom wij zo
kritisch zijn op de gezondheid van onze honden en fokkerij. En ook waarom wij er
zo op hameren dat je alleen maar moet fokken met gezonde, HD vrije honden! Wij
hebben een gezond ras, dat moet zo blijven en we zullen vinger aan de pols
moeten houden! Aan ons zal het niet liggen.
----------
Vrijdag 10 december. Het blijft mij elke dag toch weer verbazen (nou niet helemaal, ik leg dat zo uit), zo blij als de honden toch twee keer per dag in het bos zijn, vol enthousiasme, vol energie! Het bos, waarvan zij toch echt elk paadje, hoe smal en moeilijk ook, kennen. Het geheim? Heel grappig . . . Zij hebben niet in de gaten dat zij de route grotendeels eigenlijk zelf bepalen . . . Op de momenten waarop zij denken dat ik links af zal gaan, ga ik rechts af! Bij een kruising staan zij meestal even te wachten op mij met een verwachtingsvolle blik, een dikke gaap (overspronggedrag!) Als zij dan denken dat ik naar rechts ga, ga ik naar links! Op deze manier houd je je honden scherp en bij de les! Het was vanmorgen weer mooi in het bos. Het dooit dus overal van die mooie waterdruppeltjes aan de bomen waar de zon als een vergrootglas door heen schijnt. Zo heeft elk jaargetijde toch weer zijn mooie dingen, maar je moet het wel zien en willen beleven natuurlijk!
----------
Donderdag 9 december. Tsjongejonge, wat gaat de tijd toch snel. Over een maand zijn we alweer beland in 2011. Volgens de meteorologen gaan wij een vette winter krijgen! Dus hoef ik niet al te veel te treuren dat wij niet naar Zweden kunnen. Want dat dat zo is, geloof ik inmiddels wel. Dick is nu met de meiden naar het bos en het ziet er allemaal weer heel mooi uit. Het heeft een beetje gesneeuwd en dat is voor hondenneusjes toch wel heel spannend! Ach zo sneu voor Maura gisteren. Zoals jullie weten ligt zij altijd graag bovenop een bench te slapen. Zo ook gisteren sprong zij er met een lichtvoetige sprong op. In één klap zakte het hele dakje door . . . Zij stond wel een beetje verdwaasd rond te kijken en Emma schrok zich helemaal een versuffing. Aangezien Maura schop- en slagvast is (in figuurlijke zin hoor, zo noemen wij dat hier thuis) was zij toch weinig onder de indruk. Vandaag gaat Dick een echt stevig dakje er op maken zodat dit niet meer kan gebeuren.
----------
Woensdagmorgen 8 december. Een vroegertje vanmorgen. Dick ging al om 7 uur weg met Remko naar het ziekenhuis in Arnhem. Ook werd Charlotte hier gedropd met twee 'oppaskindertjes', dat is dus gewoon vroeg wakker zijn . . . En net heb ik alweer heerlijk een grote frisse neus in het bos gehaald. Gisteren belde de camperchirurg. Ja, op één onderdeel na waren alle transplantatiedelen binnen . . . maar laat dat éne ontbrekende onderdeel nou juist dát deel zijn waar hij mee moet beginnen! Voor de kerst verwacht hij nog één vrachtauto met spullen . . . Ik had dit al voorzien. Na de aanrijding in oktober heeft Dick de foto's direct gemaild naar de dokter. Hij kan er ook niets aan doen. Hij is totaal afhankelijk van de importeur GRRRRRRRRR (dag Zweden)
----------
Dinsdagmorgen 7 december. Helaas heb ik het wandelstokje van de ochtendwandeling weer aan Dick over moeten laten. De, wat kortere, middagwandeling wordt weer voor mij. Ik mis mijn frisse ochtendronde wel hoor! Je bent altijd gelijk wakker. Ik vind het leven momenteel een beetje saai. De camper is ook nog steeds niet gerepareerd, gatsie wat duurt dat lang. We durven geen vakantieplannen te maken omdat je nooit weet hoe lang of die grappen duren. Tja, onderdelen bestellen . . . leveranciers schieten niet op . . . zijn niet op voorraad . . . moeten uit Verwegistan komen . . . En dan die gekke Muisje. Zij eet altijd in de garage omdat zij erg veel prijs stelt op privacy tijdens de maaltijd. Toen ik gisteren een vreemd geluidje hoorde ging ik gelijk kijken. Zij had de rand van de vogelvetbolletjesbak (mooi woord voor een woordspelletje!) gehaald, de deksel geopend en daar stond zij, weer met een big smile en een vetbolletje in dat lekkere smoeltje! Daar kun je alleen maar om lachen! Wat is het toch ook een komisch hondje! Hebben jullie de mooie Schotlandfoto's al gezien?
----------
Maandagmorgen 6 december. Vanmorgen werd ik al vroeg wakker door gekras en gekraak. Gekras, doordat beijsde ruiten werden gekrabd en gekraak door het rijden van een auto over de straat. Dat betekent voor mij dat ik geen honden wandeling maak vanmorgen. Dat staan Billy en Liesje niet toe. Jammer hè! Dick is dus nu weer met hen. Ik hoop dat het vanmiddag weer mijn feestje is. Je merkt in het bos echt dat de honden ruiken dat de reeën veel meer door het bos struinen op zoek naar eten. Vooral Muisje is er extreem op gericht. Haar neusje gaat constant over de grond en daarbij duikt zij dan zo schattig met haar neusje helemaal diep een sneeuwspoor in. Ik ga zo eerst mijn gevederde vriendjes weer verzorgen. Ik krijg daar bijna geen gelegenheid voor want er zitten altijd vogeltjes bij en dan vind ik het zo zieluggg om hen te storen!
----------
Zondagmorgen 5 december. Net lees ik mijn stukje van gisteren nog even door en realiseer mij dat ik een foto van Schotland beloofd had, die komt nog vandaag. Het dooit hier nu en dus zal Dick straks wel met natte meiden thuis komen, jammer. Dat ik heel gek ben op de natuur weten jullie al, zeker de mensen die mijn reisdagboek altijd lezen. En dat ik gewoon van alle dieren houd is ook bekend. Daarom heb ik het nu eens even over mijn andere vriendjes, de vogeltjes om ons huis. Ik heb de laatste week al heel wat voor het raam gestaan om naar de vogels te kijken. De tafel in de achtertuin is een waar paradijsje voor hen. Dick heeft zelfs een dakje gehangen boven de tafel om de voerbak enigszins droog te houden. Zo leuk om naar te kijken! Er liggen slingers met trosgierst en dat is ook vermakelijk, zo als zij er mee slepen, want een ander mag er vooral niet gelijktijdig aan pikken. Roodborstjes, die hebben mijn hart helemaal gestolen, zij zijn echte sologangers. Die dulden geen andere vogel in de buurt! Met die kou zien zij er zo schattig propperig uit en zou ik hen het liefst even willen knuffelen maar ik denk dat zij dat niet echt op prijs zullen stellen . . .
----------
Zaterdagmorgen 4 december. Die Arwen, wat een heerlijk knuffelbeertje, zowel qua uiterlijk als innerlijk! Een hartstikkel leuk en heel vrij hondje. Zo leuk om te zien dat er net zo mee omgegaan wordt als bij ons! Ook de oude Fleurtje en Queenie zijn werkelijk zulke lieverds! Het was weer oergezellig jongens en heel lekker! Ik heb net de ochtend wandeling in winterwonderland er op zitten. Mooi mooi mooi. En wat ook heel fijn is, ik heb al drie dagen niet hoeven stofzuigen! De meiden blijven heerlijk schoon! Gister kreeg ik prachtige foto's van Mieke uit het dik besneeuwde Schotland, een sprookje gewoon! Vandaag zal ik 'december' weer gaan bijvullen en jullie laten kwijlen bij een paar plaatjes van 'Schotland in de winter'. O ja Edith, ik bewerk mijn foto's in het programma Paint Shop Pro.
----------
Vrijdagmorgen 3 december. Jeetje wat een geweldig weer hebben we toch! Hier hoeven wij toch niet voor naar Zweden? Hoewel, daar sta je dan gewoon helemaal midden in het bos met je kampvuurtje! En dát hoef je in NL niet te proberen . . . 'mevrouwtje waar zijn wij nou helemaal mee bezig'. . . Langzamerhand vind ik NL te klein worden en te pietepeuterig. Maar vooralsnog is de camper nog niet terug. En nog een probleempje. Voor die oervervelende tweeling Billy en Liesje moet nou toch eerst eens een ander tehuis worden gezocht want ik heb veel last van dat stel . . . Dus, ter overname aangeboden, gratis en voor niets . . . Vanavond gaan wij lekker naar Arwen! En oh wat zijn we weer benieuwd!
----------
Donderdagmorgen 2 december. Helemaal van God los waren de meiden vanmorgen . . . wat een lol! Sneeuw, verse wildsporen . . . Vooral Muisje heeft het weer bont gemaakt. Al joelend volgde zij de sporen in de sneeuw en weg was zij. Ik ben gewoon doorgelopen en heb niet één keer geroepen. Plotseling staat zij dan ineens weer voor je op een plek waar je haar helemaal niet verwacht. Met een big smile en kwispelstaart. Amper bekomen van mijn blijdschap om het weerzien, zie ik haar weer een spoortje opnemen en weg is zij weer. Dit keer vond ik het niet echt leuk want ik had een afspraak om 10.40 uur en het was inmiddels 10.10 uur. Ik moest nog douchen en mij verkleden. Toen hoorde ik heel hard mijn naam roepen en daar kwam Wendy aan met Sven en Jari. We hebben samen nog een stuk gelopen en ondertussen hoopten wij Muisje tegen te komen. Niet dus. Wendy is de ene kant van het bos in gegaan en ik de andere, het was inmiddels bij half 11. Plotseling zag ik Muisje aankomen, pff, gelijk naar de auto gerend en op weg naar mijn afspraak. Dan voel je je toch wel een beetje genant hoor, ongedoucht en op rubber laarzen . . .
Nog even over Maura van gisteren. Het was werkelijk zo'n ongelofelijke opluchting om te zien dat de milt er prima uitziet. Er viel gelijk 10kg van mijn schouders. Kennelijk heeft zij gewoon een grote milt. Het schijnt dat Duitse Herders dat standaard hebben. En weer is het Martine gelukt om mij weer met een heel goed gevoel de praktijk te laten verlaten. Ik ben verschrikkelijk blij met zulke fijne dierenartsen! Dat is toch wel super belangrijk! Ach en die lieve Mauraatje, zo lief, zoals zij dat allemaal onderging, eerst buikje kaal scheren, en toen al dat geduw en zij bleef er helemaal rustig onder. Doodstil lag zij op dat zachte bedje en viel er zelfs bij in slaap!
En ook ben ik heel blij met al die lieve meelevende reacties! Bedankt allemaal!
----------
Woensdagmorgen 1 december. De afgelopen week heb ik mezelf niet toegestaan om mij druk te maken . . . Maar nu begint het toch te komen. Kan ook niet anders. Om half tien vertrekken wij naar Ermelo waar er een scan van Maura gemaakt gaat worden. We gaan kijken wat de vergrote milt van vorige week te betekenen heeft. Nee ik ben niet als een gek over het net gaan surfen wat het allemaal kán zijn . . . daar heb je niet veel fantasie voor nodig. Ik heb alleen een blik geworpen in een medisch handboek om de exacte werking van de milt te bekijken. We zien wel. Vanmiddag zal ik hier nog een stukje schrijven over de bevindingen van vanmorgen.
JA we zijn blij! Godzijdank geen enkele afwijking te zien!!! Het ziet er allemaal perfect uit, geen enkel probleem! Ja ook heb ik wat traantjes van opluchting laten vallen . . . Zo braaf was Maura weer, volkomen rustig, lag zij op dat kussen op haar zij! In vol vertrouwen laat zij alles over zich heen komen!
----------
Dinsdagmorgen 30 november. De meiden en ik hebben vreselijk genoten met de ochtendwandeling, heerlijk, wat is winter toch fijn! We kwamen ook hun grote vriend, de Rottweilerreu Diko nog tegen dat maakte de pret helemaal compleet! Die vrolijkheid van de honden, rennen en springen, ik geniet daar al bijna 40 jaar van . . . (en daar komt dan natuurlijk nog eens 20 jaar jeugd bij mét honden) Times flies when you're having fun . . . En wat ben ik blij dat ik dat erfelijke hondenvirus bij mijn geboorte heb meegekregen! Binnenkort, ja als ik tijd heb, zal ik eens in oude foto's duiken en er een topic van maken. Dat lijkt mij wel leuk. Ik ben in mijn leven nog nooit een dag zonder honden geweest! En ik stel mij zo voor dat als ik echt heel oud ben, en lid van de rollatorbrigade, dat er in het boodschappenmandje een Chihuahua zit! Maar wel een langharige! Jan, ben je tevreden met de foto op de indexbladzijde?
----------
Maandagmorgen 29 november. Wat een leuke reacties op mijn 'winteroutfit'! Over de indexbladzijde ben ik niet tevreden. Daar moet wat anders voor komen. Ik zal mijn gedachten daar even over laten gaan. Ik heb nog een mooie sneeuwfoto van Emma van vorig jaar, nee van dit jaar natuurlijk, het is al weer winter! Ik zal kijken of ik die foto in een wintercreatie kan gieten met het idee van de herfstcreatie (snappen jullie het nog?) Ja hoor Es, ik vind dat ook altijd leuk van tentoonstellingen om weer de oude bekenden te ontmoeten! En Agnes, ook ik vind het geweldig om zoveel Gordon Setters, op en top opgesnierkt, te zien! Maar nog veel mooier vind ik het om hen buiten op een natuurlijke manier te zien voorstaan voor een vogel! En hen zien rennen op volle snelheid achter een konijntje oid aan. Wetend dat er een gezond lichaam onder dat vreselijke mooie jasje zit! Dat bedoel ik met betrekkelijkheid. Het gaat op shows alleen om het uiterlijk. Maar dat weten jullie van mij wel. Ow Agnes, wat zul jij gisteren gebaald hebben, loop je met je fototoestel te sleuren, zit er geen batterij (of geheugenkaartje) in . . . Maar wel een goede reden om 's middags weer op pad te gaan . . . Ik moet de foto's van gisteren nog op de site zetten, geen tijd gehad. Onze kleindochter was gisteren jarig en wij hadden een feestje!
----------
Zondagmorgen 28 november. Ja en toen was het winter . . . een beetje kale boel hier nog hè! Langzamerhand zal de site weer gevuld worden. Ik zal ook nog een topic 'nieuws' maken en daar gewone babbeltjes in schrijven. Als jullie iets leuks weten, stuur maar op, misschien plaats ik het dan ook! Ik heb werkelijk genoten van de ochtendwandeling en had natuurlijk mijn fototoestel mee. In zo'n land zou ik wel willen leven, waar het de hele winter tenminste écht winter is. De honden helemaal droog en schoon, heerlijk toch! Mijn foto's zijn niets bijzonders geworden maar goed, ik zal er toch wel wat van plaatsen. Hoe vinden jullie de winteroutfit? Ik heb de basis van de site hetzelfde gelaten, daar is iedereen zo aan gewend in de loop der tijd. Vandaag (en gisteren) is de 'Winner', de grootste jaarlijkse hondententoonstelling van NL. Normaal gesproken ga ik daar vaak heen, om te kijken, maar momenteel staat mijn hoofd helemaal niet naar dit soort activiteiten. Ik ben al nooit zo 'fanatiek' geweest maar ik ga ook steeds meer de betrekkelijkheid van dat wereldje in zien. Voor 5 minuten in de schijnwerpers staan voor een klap geld en dan nog eens twijfelen aan de oprechtheid van keurmeesters . . . nee geef mijn portie tegenwoordig maar aan fikkie . . . ik weet wel wat ik liever doe met mijn geld . . . zoals bijvoorbeeld brandstof voor het campertje . . . Maar goed, ieder zijn meug hoor!
----------
Zaterdagmorgen 27 november. Ik ga stilletjes aan geloven dat ik mijn zin ga krijgen, het sneeuwt! Moeten wij wel helemaal naar Zweden voor dit fenomeen? Het wordt steeds moeilijker . . . dit ongelooflijke luxeprobleem . . . Ik vind het herfst uiterlijk van mijn site niet erg actueel meer. Het is nu toch echt tijd voor lichtblauw, wit en een beetje zilver . . . Wel vind ik mijn creatie van de indexbladzijde nog heel mooi maar ja die kleuren hè . . . Als ik hem nou eens maak in winterkleurtjes? Ik zal dat nog 'even' bedenken. Als ik jullie was zou ik maar snel zijn met de site nog eens helemaal (!) te bekijken want misschien is zo van het ene op het andere moment alles er af! Het kan zijn dat het hier morgen echt winter is . . .
----------
Vrijdagmorgen 26 november. Genieten vanmorgen! Geen witte wereld maar wel een little bit frosty! Nou ik had toch niet gedacht dat Emma zo ver zo gaan in haar competitie met de bol wol . . . Maar het is wel 1-0 voor haar . . . Ik was even weg, Dick was in de kamer op 3 meter afstand . . . ja hij zat achter zijn laptop . . . maar zag het pas toen zij er al een tijdje mee aan het gooien was . . . Hij had wel iets gehoord maar ja Emma speelt zo vaak met haar eigen dingen en maakt echt nooit iets stuk . . . Dat was nu ook haar opzet niet maar de bol wol is wel helemaal uit elkaar gehaald en ik heb inmiddels al een paar uur besteed aan het uitpluizen. Maar nu geef ik het op. Ja, ik ga een nieuwe bol kopen. Het heeft geen zin. Het is mohair en de kleine haartjes draaien allemaal in- en om elkaar. Zonde, maar er zijn erger dingen. Hebben jullie de foto's al gezien?
----------
Donderdagmorgen 25 november. De dag van gisteren heeft mij maar 4 paracetamols gekost en dat is dus erg mee gevallen! Mijn fietsenrek is weer keurig opgevuld met een noodvoorziening en aan de definitieve wordt hard gewerkt. Op mijn stukje van gisteren heb ik wel reacties gehad maar helemaal geen vragen! Was ik zo duidelijk dan? Vanmorgen trok ik hoopvol de gordijnen open en werd wel teleurgesteld, nog geen witte wereld. Met spanning wacht ik hier op. Buiten het computeren heb ik weer een oude liefhebberij opgepakt en wel . . . breien! Aangestoken door een vriendin heb ik weer een mega bol wol gekocht en breipennen no 7! Dat hapt lekker snel weg. Voor Emma een beetje moeilijk te verstouwen dat er nu geen laptop samen met haar bij mij op schoot ligt maar zo'n enge grote bol wol naast haar op het tafeltje. Zij heeft er even stevig tegen geblaft maar het ding rolde niet weg. Ook Muisje heeft een ontwenningpseriode. Zij ligt ook heel veel bij mij en is gewend dat ik tik met rechts en kriebel met links! Verwende hondenbeesten . . .
O ja, gisteren schreef ik dat Muisje en Emma geënt moesten worden maar ik heb mij vergist. Het moet zijn; Muisje en Maura!
----------
Woensdagmiddag 24 november. Zo ik heb er nu dus precies een uur en 55 minuten tandartsstoel opzitten . . . Gisteren een leuke, gezellige en deels leerzame dag gehad. Laat ik met het leerzame, medische gedeelte beginnen, het is uiteindelijk een 'hondensite' hier! We hebben een lang gesprek gehad over het Canine Herpus Virus, vanaf nu CHV genoemd. Op dit moment is ongeveer 60 à 70 % van het totale huishondenbestand 'besmet' met dit virus. Is helemaal niet erg, kan helemaal geen kwaad. Alleen op het moment dat teefjes drachtig zijn en vlak voor de bevalling de 'natuurlijke' temperatuursdaling inzet, wordt het virus actief en besmet tijdens de geboorte of daarna, de pups. Het enige wat je hiertegen kunt doen is, de moederhond vlak voor of na de dekking te enten en een week voor de bevalling. Ook dit wil niet zeggen dat dit 100% bescherming geeft, maar het leven zit al vol risico's. Meer kun je niet doen. Nu over Maura zelf. De sectie op een pup heeft ook niet 100% bewezen dat het het CHV is geweest. Haar bloed nu nakijken heeft geen enkele zin. Het virus houdt zich nu rustig in een zenuwknoop in het ruggemerg, zoals bij alle besmette honden. De dierenarts ziet geen enkel probleem, sterker nog, het is zelfs nuttig, om dezelfde combinatie nog een keer te herhalen maar dan met de nodige voorzorgen. Dus geen dekking maar KI. Maura twee maal enten. En op dag 61 een keizersnede doen zodat je dat besmettingspunt, dus die lagere temperatuurperiode, kunt omzeilen. Misschien kiezen wij hiervoor. Het geeft misschien een antwoord op de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Iets waar andere fokkers ook weer profijt van kunnen hebben. Verder heb ik natuurlijk ook allemaal antwoorden gekregen op al mijn vragen maar dat voert te ver om dat hier allemaal uit te leggen. Mochten er vragen zijn dan kun je deze natuurlijk altijd aan mij stellen cave.canem@chello.nl Maar een ander punt nu. Minder grappig. Muisje en Maura moesten gelijk geënt worden en daar hoort bij Martine altijd een groot onderzoek bij . . . Vooral de buikregio wordt intens bevoeld en bekeken. Bij Maura ontdekte zij *&^%$ een milt die duidelijk vergroot is. Geen paniek. Hoeft niets te betekenen maar moet toch wel onderzocht worden. Beter voor niets kijken dan te laat zijn. Volgende week woensdag een echo. En ook is de paardenbak van Wendy en Remko gisteren met champagne ingewijd! Gefeliciteerd jongens en heel veel plezier in die schone, droge bak. En ook onze Saartje, de dochter van Julia, was weer zooooo lief!
----------
Dinsdagmorgen 23 november. Vroeg vanmorgen. Dick is met de meiden naar het bos. Om half tien gaan wij naar Ermelo, gewapend met mijn vragenlijstje. Daarna gaan wij lunchen bij vrienden in Putten. Zij hebben ook een dochter van Julia, zij lijkt sprekend op haar moeder, met dezelfde gewoontes! Ik vind het altijd heel leuk om haar weer te zien maar ook wel een beetje confronterend. En dan hebben we vanmiddag de officiële opening van de net gedraineerde paardenbak bij Wendy en Remko! Zij gaan er iets leuks van maken waarbij Charlotte het lint mag doorknippen! Kortom, weer een gezellig dagje! Tja en dan Remko zijn been. De arts was niet ontevreden. Het kuitbeen zit weer aan elkaar maar het scheenbeen is nog verdeeld . . . Gelukkig wel nieuw botvorming te zien. Maar naar Remko's idee gaat het natuurlijk helemaal niet snel genoeg. Omdat hij nog veel pijn heeft wordt er een MRI van zijn knie gemaakt. De pijn lijkt daar vandaan te komen. Wordt vervolgd. Uhm ik heb ook weer wat nieuwe foto's geplaatst.
----------
Maandagmorgen 22 november. Mensen wat heb ik genoten van de ochtendwandeling! De pittige noord oostenwind geeft mij echt het gevoel dat de winter er aan komt! Toen ik mijn wandeling begon, kwam er net een waterig zonnetje wat alles zo'n lekker sfeertje geeft. Nu schijnt de zon volop, geweldig. Sorry dat de foto's er nog niet zijn. De bedoeling was goed maar soms wordt er roet in het eten gegooid . . . Morgenochtend heb ik een afspraak met de dierenarts in Ermelo, Martine Carrière. Ik ga met haar bespreken wat wijsheid is, ivm eventueel nog een nestje met Maura. Zoals jullie weten is dat, zachtjes gezegd, niet helemaal feilloos verlopen het afgelopen jaar. Wij gaan de zaken goed doornemen en kijken wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn. Natuurlijk zal ik dat hier uitgebreid vertellen! Dick is momenteel met Remko naar de arts in Arnhem. Ben benieuwd hoe de situatie er uit ziet op de foto's . . .
----------
Zondagmorgen 21 november. Als jullie mijn site bij je favorieten hebt gezet is het handig als je hem eventjes 'ververst'. Ik ben dan ook heel benieuwd of jullie van de popups af zijn. Inmiddels heb ik ook weer foto's van Maura jr en Laila (zusje van Emma) binnen gekregen en ik zal vandaag gaan knutselen. Evenals een foto van het bruidspaar van deze week. Helaas zijn die foto's helemaal niet goed gelukt. Het was een zeer verliefd, beweeglijk stel . . . Dus moet ik wel wat knip- en plakwerk verrichten en dat kost veel tijd. Het ziet er buiten mooi uit en het is gelukkig al een flink aantal dagen lekker droog. De meisjes zien er na de wandeling dan nog een beetje schappelijk uit. Net, toen ik aan het stofzuigen was, realiseerde ik mij dat ik elke week een nieuw zak in dat apparaat moet doen, elke week totaal vol. Wat een verschil met de vakantie. NEE ik heb geen stofzuiger in de camper, maar de honden worden lang zo smerig niet. Op dit moment verlang ik weer verschrikkelijk naar 'natuur' om mij heen. In gedachten ben ik al in Zweden in de sneeuw . . .
----------
Zaterdagmorgen 20 november. Nee hoor, niets aan de hand met jullie computer en ook ik kon er niets aan doen. Mijn host had onoverkomelijke problemen met de server. Die was gecrasht en had ook alle backups mee gesleurd in de vrije val . . . Niet dat ik daar nou verstand van heb hoor, maar dat vertelde zij mij. Dus heeft zij in één dag grijze haren gekregen . . . en vannacht een slapeloze nacht. Alles moest overgezet worden, dus alle sites die onder haar draaien, naar een andere server. Vandaar dat gisteravond na heel veel tijd de site weer online was! Dank je Karin voor alle moeite! Zo lief, zij heeft allereerst de sites gedaan met de meeste verslaafden en daar hoort, ongelofelijk gewoon, ook de mijne bij! Verder weet ik nu definitief dat de gratis teller op de site die vervelende popups de hele tijd gaf! Ik heb hem er nu dus afgeknikkerd. Kennelijk word je dan gestraft als je voor een dubbeltje op de eerste rang wilt zitten . . .
----------
Vrijdagmorgen 19 november. Gisteravond een verdrietig telefoontje, Dwayne van Hetty en Jaap overleden. Dwayne was ook een broertje van Julia. En zo langzamerhand blijven er nog maar een paar over van dat nest. Sterkte Hetty en Jaap, Ik weet wat hij voor jullie betekende. Liefs van ons.
Nou Joke, jij hebt wat aangericht met je berichtje in het gastenboek! Positief hoor! We gaan ons beraden over een maandje Zweden . . . je hebt ons lekker gemaakt en de fanatsie ging op hol slaan. Oliebollen bakken in de sneeuw? O ja dat is altijd nog een wens van mij! Op een afgelegen besneeuwde plek kerst vieren met zijn tweetjes en de meisjes? Ja hoor, ook dat behoort daar bij . . . Dus heb ik mij alweer een versuffing gesurfd over het net. Er moeten winterbanden komen, zo voordelig mogelijk natuurlijk. Een bedekking voor het voorraam van de camper en ga zo maar door . . . Hoe gaan we dat doen met gas? hoeveel zul je gebruiken tijdens de winter en heftige kou in Zweden? Dank je wel Joke, we hebben weer wat te doen!!!!
----------
Donderdagmorgen 18 november. Zo, ik ben weer op de klavers, zo heet dat toch? Hilde heeft helemaal een mooie uitdrukking hiervoor: 'Zo, ik heb de kop weer door ut halster'! Bedenk dit dan even met een noordelijk accent! Gisteren las ik in de krant dat de kans op een èchte winter, een herhaling van vorig jaar, toeneemt. Dat heeft te maken met de straalstroom . . . En wat moeten wij nou? Toch richting zuiden volgende maand? Of een lekkere Hollandse sneeuwwinter meemaken? Hier mooi winterweer betekent namelijk dat het regent in het zuiden . . . Nou voorlopig hebben wij nog geen keuze want de camper is nog niet gerepareerd. Achter de schermen ben ik al hard bezig om de site weer een winterjasje aan te trekken. Er zal een heleboel verdwijnen want, dat zien jullie niet, mijn websiteprogramma is behoorlijk vol. En het is ook leuk om alles weer opnieuw op te starten. De opzet blijft totaal hetzelfde hoor en wat van de 'oude' dingen zal er zeker op blijven staan. Ik zal op tijd waarschuwen zodat jullie, als je dat wilt natuurlijk, nog eens alles kunnen bekijken, zoals o.a. de puppysite van 2010. Want ook die gaat er weer af.
----------
Woensdagmorgen 17 november. Hè hè, poeh poeh, was dat ff feesten. Gistermiddag tegen de avond kwamen wij thuis van de twee dagen durende bruiloft. Het was een mooi, gezellig feest met hopelijk een geweldig resultaat . . . Het bruidspaar zag er stralend uit en waren heel erg verliefd. De bruid is een mooi schatje en de bruidegom een uiterst charmante beeldschone heer waar menig dame voor zou vallen! Al met al een paar vermoeiende dagen en nu ga ik even uitrusten.
----------
Zondagmorgen 14 november. Geen schragen gekocht. Die bleken heel mooi en degelijk te zijn maar véél te zwaar! Daar schieten wij dus niets mee op. Gistermiddag, Dick was met de meiden in het bos, toen hij mij belde. Emma weg. Groot alarm. Kom alsjeblieft op de fiets hier naar toe. Zij is weggejaagd door 4 grote zwarte Bouviers. HUH??? Ik wist niet hoe snel ik, zonder jas bleek later, op de fiets moest springen om naar het bos te gaan. In de buurt van het bos hoorde ik in de verte haar bekende blafje. Godzijdank. Ik ben daar naar toegegaan en daar stond zij, midden in een paardenveldje. Staart tegen haar buikje gedrukt aan één stuk door te blaffen. Zij geloofde haar oogjes niet toen ik er aan kwam. Pas toen ik helemaal bij haar was, kon zij immens blij zijn. Pff wat een opluchting voor ons beiden . . . Onze Emmaatje, gelukkig niet naar huis gerend en wegen over gestoken. Direct ga ik, tamelijk onverwachts, eventjes op en neer naar Duitsland met Hilde en Abby. Abby, ook een Gordon Setter treedt, als het goed is, in het huwelijk met Movie. Hij is ook de pappa van het Emma! Morgenochtend dus geen Krabbeltje!
----------
Zaterdagmorgen 13 november. Ik tik nu met Muisje half op mijn schoot. Ja hoor, ze is weer heelhuids terug! Ze is gisteren ongeveer 3 kwartier op jacht geweest en ineens stond zij weer naast Dick. En dan dat onweerstaanbare bekkie van haar, zo lief! Zij kijkt dan met een gelukzalig gezichtje, net of zij lacht, en maar kwispelen! Om op te vreten! Nee wij vinden deze uitstapjes van haar niet erg. Wij zeggen altijd, 'ach als zij maar plezier heeft!' En als je weg wil of moet, moet je haar aan de rollijn houden. Het enige waar waar wij aan denken als zij op stap is 'laat zij in godsnaam ongeschonden weer terug komen'. En biebboeken? We hebben er toch nog 22 gekocht voor 9 eurootjes. Direct ga ik even naar de Aldi, daar zijn momenteel schragen in de aanbieding. Daar zal Dick een alternatieve trimtafel van maken (dank je voor de tip Es!) voor als wij camperen. De ouderwetse 'huistrimtafel'is veel te zwaar om mee te nemen.
----------
Vrijdagmorgen 12 november. Gisteren kreeg ik na mijn ochtendkrabbel een hele lieve mail van de eigenaresse van Joey. En wel zo lief, dat ik er behoorlijk emotioneel van werd. Een mail waarin zij even terug ging in de tijd. En weer moet je je realiseren dat de tijd wel erg snel gaat. Wij begonnen toen ons eerste nestje met de letter B. Ik vond dat wel leuk, die alliteratie met Bisontocht. Het toeval wilde dat de nieuwe eigenaren hun achternaam ook met een B begon en de voornaam van meneer Bart was (is)! En toen . . . de familienaam van de andere pup begon ook met een B en laat meneer zijn voornaam nou ook Bart zijn! Allemaal toevalligheden!
Zo, die st. Maarten hebben wij ook weer gehad, elk jaar weer een 'feest'. . . Zelf vind ik die zingende kindjes heel schattig maar dat geblaf van die honden . . . grrrr daar word ik helemaal dol van. Dat doen wij gedeeltelijk natuurlijk ook zelf! Drukke kindertjes met lampionnetjes die langslopen, dan gaat de bel, wij staan direct op, en zij horen ons dan ook weer gezellig babbelen daar achter die deur! Ja, als je in een dorp woont ken je ook veel mensen. En de hondendames moeten maar in de kamer blijven terwijl zij eigenlijk iedereen van die deur willen wegblaffen! Kortom, een paar uur commotie. Het viel gisteravond eigenlijk best mee want het begon te stortregenen. Direct gaan wij naar de bieb, er is weer boekenuitverkoop, om weer een voorraadje aan te leggen. Eerst heb ik gisteren veel uitgelezen boeken uitgezocht en naar de kringloop gebracht. Je kan natuurlijk niet blijven stapelen in je huis.
Pff ruim een half uur later . . . Dick is nog niet thuis met de meiden . . . kreeg net een telefoontje van hem dat Muisje op jacht is . . . luid joelend in de verte . . . hoe lang zal dit nou weer duren . . .
----------
Donderdagmorgen 11 november. Gisteravond kreeg ik een telefoontje dat Balder van de Bisontocht op de leeftijd van 14 1/2 jaar overleden is. Daarom knoop ik er maar even een klein stukje geschiedenis aan vast. In de 'intro' staat dat wij vanaf 1973 Setters hebben en vanaf 1990 Gordon Setters. Wij zijn begonnen met twee keer een Ierse Setter, daarna twee keer een Engelse Setter en Emma is nu onze vijfde Gordon Setter. Alles heeft elkaar 'overlapt' want wij hebben altijd meerdere honden gehad. Maar dat wij èchte setterfans zijn is wel duidelijk! Onze allereerste Gordon Bonnie, had ernstige HD. Eva bleek superheupen te hebben, was heel erg lief en ook mooi. Toen kwam de gedachte op om eens een nestje te fokken. Het allereerste Bisontochtnestje kwam op 21 mei 1996 ter wereld. Het waren twee reutjes waar ik intens van genoten heb! Eén daar van was dus de nu overleden Balder. Broertje Boy Joey is vorig jaar overleden. Heel veel sterkte Bart en Corrie, jullie hebben heel goed voor Balder gezorgd en hij heeft een heel fijn leven gehad! Vandaag maar weer een digicreatie op de site gezet.
----------
Woensdagmorgen 10 november. Wat zijn mensen toch lief maar ook vaak dom moet Muisje vannacht gedacht hebben. Vannacht om 2 uur werd ik wakker van een zacht piepje van Muisje. Natuurlijk ga ik er dan direct uit en kleed mij aan. Muisje leek iets anders in haar gedachten te hebben. Zij ging bij de kamerdeur staan. Nee Muis, kom op, even plassen. Zij stond verschrikkelijk lief te kwispelen naast mij met haar allerliefste snuitje. Toen ik de voordeur open deed rende zij voor mij uit en ik dacht 'zie je wel, je moet gewoon plassen'. Maar nee hoor. Muisje stond midden op de straat haar lieve act op te voeren waar ik helemaal van smelt. En daar sta je dan, midden in de nacht, midden op straat met je hondje te knuffelen. Zij weigerde om op het gras te gaan en liet mij duidelijk merken dat zij naar huis wilde. Nou vooruit dan maar. Toen ik in huis kwam ging zij weer bij de kamerdeur staan. Ik liet haar naar binnen, zij snuffelde aan de waterbak en liep twee stapjes achteruit. Dan weet ik het al, vers water moet er in die bak . . . En ja hoor, na het drinken stond zij weer bij de deur en wilde zij naar bed . . . En daarna natuurlijk niets meer gehoord . . . Wat een poepie hè! Hè hè eindelijk had mam door wat er moest gebeuren . . . Nee Es, de dwarrelende herfstblaadjes zijn weg, ik had vreselijke ruzie met die dingen om ze knap op het scherm te krijgen . . . 0mdat ik niet zoveel leuke fotomomenten heb op dit moment, heb ik nu maar weer eens een digitale creatie op de site gezet en ik hoop dat jullie dit ook leuk vinden.
----------
Dinsdagmorgen 9 november. Jeetje wat een leuke reacties op mijn fotobladzijde van gisteren! Bedankt! En jullie begrijpen nu vast wel dat ik ook een 'redhatter' wil worden! Het is toch nog steeds wennen thuis. Ook vanmorgen weer een beetje saaie wandeling. We zijn ook zo gewend aan variatie van omgeving . . . De meiden vonden het wel weer leuk, op konijnenjacht waarbij de modder om mijn oren vloog! Jammergenoeg wilde ook Liesje weer heel graag mee en Billy bleef thuis . . . Natuurlijk vind ik het fijn om weer in mijn vertrouwde huis te zijn in de buurt van mijn kinderen maar dan heb je het ook wel gehad. Bah, wat een grijs weer maar het vervelendste is toch echt wel dat verschrikkelijke modderbos. Twee maal per dag stiksmerige honden is niet leuk. Gister hebben we gehoord hoeveel de schade bedraagt aan onze camper . . . bijna 6000 eurootjes . . . Onderdelen zijn besteld en nu maar hopen dat dat allemaal een beetje vlot wil verlopen want wij willen naar Portugal . . .
----------
Maandagmorgen 8 november. Ahh gisteren geen krabbel, dat behoeft enige uitleg . . . Niets bijzonders hoor! Toen ik gistermorgen thuis kwam van de wandeling bleek dat wij na anderhalf uur een afspraak hadden 100 km verder in NH. Dus snel honden verzorgd, snel een bakkie koffie, snel douchen en weg. Nog even over zaterdag. Het is zo mooi en je voelt je zo trots als je je dochter rustig in zo'n stoet ziet rijden! Remko en Charlotte reden mee op een wagen, Erg leuk! Lang geleden dat ik Wendy in zo'n keurige outfit heb gezien . . . Haar nette zwarte jasje had zij voor 2.50 euro in de kringloop gekocht . . . En waarom ben ik zo trots? Omdat Sven, na het ongeluk met Remko in april behoorlijk schrikkerig geworden is en Wendy veel vertrouwen in hem is kwijt geraakt. En paardrijden is een samenspel dus versterken zij elkaars reactie! Wendy werkt erg hard aan een come back en heeft daarvoor zelfs weer rijlessen met Sven genomen. Ja, ook dit is een nasleep van het ernstige ongeluk. Het is niet 'alleen maar' bij een beenbreuk gebleven . . .
----------
Zaterdagmorgen 6 november. Pff gelukkig, net heb ik even op de buienradar gekeken en zie dat de regen weg trekt. Fijn want Wendy doet vandaag met haar paard Sven mee met de St. Hubertus rit in Epe. Direct gaan wij daar ook naar toe. Heel grappig, voor de rit worden paarden, honden en ruiters ingezegend door meneer pastoor bij de katholieke kerk! Zij zullen in optocht door Epe gaan en daarna een bosrit maken. Heel leuk! Je kunt dit ook op internet bekijken. Gewoon even googelen; sinthubertusrit epe. Wij gaan zonder honden want dat vind ik op zo'n dag toch wel handig, even de handjes vrij. Uiteraard ook om foto's te maken. Even een paardendag dus vandaag!
----------
Vrijdagmorgen 5 november. Zo eindelijk weer eens wat foto's geplaatst! Ja dat is wel ff andere koek dan de afgelopen twee maanden . . . Gisteren werd Fynn heel hartelijk ontvangen door onze meiden, direct bij binnenkomst werd hij geaccepteerd. Binnen 10 minuten liep hij met Piep door het huis! De foto's zijn natuurlijk helemaal niet mooi maar het was buiten geen leuk weer om plaatjes te schieten. Ook een wandeling door ons blubberbos nodigt dan niet echt uit . . . Vanmorgen heb ik wel mijn fototoestel weer mee genomen maar ik moet de plaatjes nog bekijken. Ik heb nog steeds de 'slag' van het thuis zijn niet echt te pakken. En dan wordt je gebeld door een overwinterende vriendin in Spanje . . . Op zo'n moment vragen wij ons af wat wij hier in dit natte land doen. O ja, realiseer je je dan, er moeten nog wat dingen gebeuren. En de camper staat nog niet op zijn vertrouwde plaatsje bij ons achter.
-----------
Donderdagmorgen 4 november. Ahh wat zonde, daar gaan al die prachtig gekleurde blaadjes en moet ik weer tot volgend jaar wachten! Waait het overal zo lekker? De honden vinden die wind altijd helemaal leuk, lekker achter die blaadjes aanrennen. Vandaag wordt weer een leuke dag voor hen (ook voor ons hoor!), althans dat geloof ik . . . Neefje Fynn van 5 maanden komt vandaag op bezoek. En ik mij maar uitsloven met de stofzuiger . . . geen hond die dat natuurlijk vanavond nog ziet . . . ik denk dat mijn meiden het wel leuk zullen vinden om met dat kleine jongetje te spelen en door het huis te jakkeren . . . Weer eens iets om te fotograferen? Het is wel saai voor jullie op deze manier. Er moeten hier nodig weer eens wat nieuwe plaatjes bij komen!
----------
Woensdagmorgen 3 november. Het nieuwe plaatje is er maar de rest ben ik nog niet aan toe gekomen. Voor alles klaar is kan ik alweer aan de 'winteroutfit' beginnen! Gisteren hebben we de kamer weer ingericht zoals het was voor de puppyperiode . . . dat werd dus wel tijd. Het was dringen met de meiden, de 'oude' hondenbedden werden weer neergezet en ja, die schone, naar wasmiddel ruikende bedjes, hebben op hen altijd een onweerstaanbare aantrekkingskracht! Emma lag er snel op en Maura heeft wel een half uur boven haar staan hengelen in de hoop dat zij eens dat uiterst lekkere plekje zou verlaten . . . maar dat deed zij niet. Pas na ons avond eten kwam het plaatsje vrij want er moest natuurlijk voorgespoeld worden in de keuken. Na de corvee spurtte Emma in een razend tempo weer terug en had die goedzakkige Maura weer het nakijken . . . Ook hebben we weer een bench neergezet want dat vinden zij ook altijd heel lekker. Maura wil er altijd bovenop liggen en kan dan zo af en toe ook eens naar buiten kijken (om te blaffen) Dick doet weer de lange wandeling momenteel want ik heb veel last van mijn tweeling Billy en Liesje. Ik heb daar al eens over geschreven in mijn reisdagboek en ik dacht dat ik die lastpakken wel achter kon laten in Engeland maar dat was ijdele hoop . . . Direct moet ik weer op 'de stoel' om het volgende probleem aan te pakken. Ja hoor Joke, de meiden hebben hun regenpakjes wel aan gehad hoor in de vakantie, zie week 2 bladzijde 6 van de reissite! Nee Jan wij konden niet langer weg blijven, er wachten verplichtingen in NL! O.a. de tandarts waar ik zo naar toe moet!
----------
Dinsdagmorgen 2 november. Oh wat hebben we er moeite mee om de dagelijkse saaie draad weer op te pakken. e honden hebben er duidelijk minder moeite mee . . . Op ooghoogte vind ik het bos weer prachtig maar daar heb je het dan ook mee gezegd. Als ik naar beneden kijk zie ik een blubberige massa waar ik door heen glij. Allerlei dingen die je weer bespringen, net als voor wij weggingen. Ook dingen die gewoon niet leuk zijn. Ach, ik moet niet zeuren, dat heeft iedereen. Laat ik potdikke (nu zeg ik het niet op mijn manier) blij zijn dat wij de mogelijkheid hebben om zo af en toe eens van omgeving te veranderen. Gisteren de camper weggebracht en de dealer vond de schade behoorlijk heftig . . . Nu zijn we toch wel even blij met de all risk verzekering zonder eigen risico . . . Maar het addertje is natuurlijk dat de no claim naar beneden zal storten . . . maar die was al niet zo hoog . . . Dick glijdt zich momenteel door de ochtendwandeling heen en ik ga mij met volle tegenzin weer storten op huishoudelijke werkzaamheden. Alleen vanmorgen want vanmiddag ga ik weer aan de site knutselen want de Krabbels zijn nog niet naar mijn zin natuurlijk met dat rare witte plaatje bovenaan!
----------
Maandagmorgen 1 november. Gisteren niet geschreven, oei. We vertrokken al om 8 uur 's morgens naar Zaltbommel en kwamen om 7 uur gisteravond thuis. We hebben een hele leuke dag gehad! Prachtig om ons, bijna complete, nest bij elkaar te zien! Zelfs Jan en Janina waren helemaal uit Duitsland gekomen om hun toppertje Lotte (Julie) te komen laten zien! Zo leuk om de eigenaren weer te spreken en de hondjes te vergelijken! En, ik ben enorm trots, trots op die liefhebbende eigenaren en trots op onze lieve en mooie pups! Ze zagen er allemaal prachtig uit, eentje was er met een schattig pruikje en dikke sokken aan! Maakt ons niet uit, als de eigenaren er maar blij mee zijn, en dat zijn ze! Liesje, (Kaya) uit Groningen, altijd een ruige boerendame, was door een trimster keurig omgetoverd tot een prachtige dame die zo op een show uitgebracht kon worden! Zij en Anne-Marie showden alsof zij dit dagelijks deden! Jeetje wat knap! Wij waren 's morgens al aan de beurt dus in principe kon iedereen in het middaguur alweer vertrekken, wat niemand gedaan heeft! Hartstikke bedankt iedereen! Wel vond ik dat er toch twee 'jammerpuntjes' waren. Teefje Lieke (Laila) was niet aanwezig en Emma gedroeg zich uitermate slecht . . . Vreselijk vindt dat meisje deze toestanden . . . Mensen die onze reissite regelmatig bekijken kunnen zich misschien enigszins voorstellen hoe dit komt . . . Nee hoor, ik praat niets goed en ik vind het enorm vervelend. Toch ben ik niet van plan er veel aan te doen. Showen is niet 'ons ding'. Zo, en nu gaan wij de camper wegbrengen naar Friesland voor reparatie!
----------
Zaterdagmorgen 30 oktober. Nou het is mij gelukt, met een dichte portemonnee, om de site weer aan de praat te krijgen! Het heeft eerlijk gezegd veel denkwerk gekost, tijd die ik eigenlijk anders had moeten besteden . . . Getver, die dagelijks stomme dingen weer, stofzuigen en zo. Ik denk dat wij maar nomaden moeten worden . . . De afgezaagde routine is weer begonnen. Nu is Dick de lange wandeling aan het doen en ik vandaag de korte, en morgen weer omgekeerd. Nee morgen nog niet want wij moeten heel vroeg weg. We gaan naar Zaltbommel waar wij de nakomelingendag van de NGSC hebben. Ook 'ons' nest van 2008 is aan de beurt om acte de présence te geven! Dat betekent dus een weerzien met de broertjes en zusjes, van Emma! En natuurlijk hun eigenaren! Leuk! Maura heb ik al gefatsoeneerd en nu Emmaatje nog. De indexbladzijde heb ik al enigszins in herfststemming gebracht en nu de rest nog. Ik ga deze site helemaal leeg halen, op wat vaste dingen na, die ik weer overzet. Dus . . . lekker werk voor mij . . .
----------
Vrijdagmorgen 29 oktober. Zo even testen of het nu werkt! We zijn weer terug van onze lange reis en nu ga ik hier weer verder en ik hoop dat jullie hier net zoveel plezier beleven als tijdens onze reis!
Zondagmorgen 29 augustus. En dan is het zo ver. Het laatste 'krabbeltje' voorlopig! Het is nu bij half acht, ontbijtje is naar binnen gewerkt en nu ga ik aan de last-minute dingen beginnen. En dat blijkt dan altijd meer werk te zijn dan je gedacht had. Nog ff dit nog ff dat. De meiden liggen nog boven in bed. Die laten zich 's morgens werkelijk nooit horen. Het huis kan hier op zijn kop gezet worden maar zij blijven totaal stil. Maar direct gaat Dick hen wakker porren en gaan zij mee voor een wandeling. Dit was het weer voor vandaag. Gaan jullie gezellig digitaal meereizen met ons? groetjes en tot ziens op het reisdagboek!
doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii www.dickenyvonne.nl
----------
Zaterdagmorgen 28 augustus. Ja we zijn nog thuis hoor! Druk druk druk. Nu even snel een krabbeltje. Morgen voorlopig de laatste op dit plekje! Gistermiddag ben ik weer een grote ronde met de meiden in het bos gaan maken, oh dat was wel twee dagen geleden, en ècht dit is nog nooit gebeurd! Maar ik schrok wel in het bos, alles staat onder water! Voor dat dat hier in de kleibodem is weggezakt zullen we wel een paar weken verder zijn . . . Ik hoop dat wij over zee meer geluk hebben . . . Wat een grappige reacties op mijn regenpakkenitem! Dat zullen ze merken bij de fa. Transgroom in België! Daar heb ik ze dus gekocht via internet. Prima bedrijf, snelle vriendelijke service! Ik ben echt benieuwd hoeveel settertjes er straks met een regenpak zullen lopen! Ik heb een leuk idee, stuur alsjeblieft een foto van je Settertje of ander ras mag ook hoor, in dat regenpak, dat maak ik er hier een apart topic van! Doen hoor!
----------
Vrijdagmorgen 27 augustus. Jeetje jongens wat een takkenweer hè! Nou Es, ik heb het gezien hoor, in Enschede kregen jullie de volle mep! Daar helpen ook geen regenjasjes tegen hoor . . . en zeker als je de regenjasjes lekker droog in de camper hebt liggen . . . Jij had gewoon meer aan zwembroekjes! En Brigitte en Joke, ik zie het al voor mij, die pupjes die (nog) niet zo veel gewend zijn wat regen betreft! Morris bakte er helemaal wat moois van! Wat een komisch gezicht zal dat zijn! Volgens mij gaat het morgen wat droger worden . . . Ik zie net dat het mij de zoveelste keukenhanddoek gekost heeft . . . gepikt door Emma en samen met haar mamma een leuk krachtspelletje gedaan . . . Ach, zo vernieuw je nog eens je linnenkast . . . Gisteren de hele dag geen internet gehad, dat is afkicken zeg! Wel heb je dan zo maar ineens tijd over . . . Ik heb dan ook hard aan mijn vakantiesite zitten knutselen. Al nieuwsgierig? www.dickenyvonne.nl Inmiddels ligt de handdoek in tientallen flarden over de grond verspreid en is het wasbeertje het slachtoffer. Zal hij stevig genoeg zijn om zich staande te houden? Enuh, ik mag straks weer lekker op 'de stoel'. . . OWW ik hoor een hoop gekraak en nu hebben zij een sok van mij gepikt . . . is minder grappig . . . ach sokken genoeg . . .
----------
Sorry geen internet vandaag.
Donderdagmorgen 26 augustus. Hoe dom kan een mens toch zijn. Stortregen, prachtige regenpakken, prima regendekjes en alles ligt in de camper . . . En Dick vertrok vanochtend vroeg naar Zwolle met de camper voor wat technische aanpassingen . . . Volgens mij ben ik goed aan vakantie toe. Mijn hoofd lijkt wel een zeef. Ik had geen zin om te wandelen in die regen en heb de meiden maar kort uitgelaten, op een doodlopende weg langs het bos. Duidelijk te weinig want nu zijn Maura en Emma als dollen aan het spelen en alles vliegt weer door de lucht. Wat de feestvreugde ook erg verhoogt, dat Muisje weer speelgoed heeft verzameld in haar mand en laat dat nou net het speelgoed zijn wat Emma graag wil hebben! Op dit moment, nu ik dit schrijf, gek dat je nog altijd gewoon 'schrijft' zegt, terwijl ik alleen nog op boodschappenbriefjes 'schrijf', hebben wij geen internet. Dus uploaden kan nog niet.
----------
Woensdagmorgen 25 augustus. Ja wat staan die regenpakjes schattig hè . . . Maar toch hoop ik dat zij deze niet veel hoeven te dragen . . . Op de foto lijken zij wel heel erg te glimmen maar dat is in het eggie niet hoor! Zij hebben ook al regendekjes gedragen maar dat is niet zo'n succes met hen. Ja, dat kan wel als je honden keurig aan een lijn lopen maar niet met deze vrijheidsliefhebbers . . . De keren dat zij dit tijdens een wandeling droegen moest Dick altijd wel het bos in om een verloren jas te zoeken . . . En ik dacht ook nog wel dat ik genoeg op de tandartsstoel gezeten had . . . nou niet dus. Acht dagen na de behandeling bij de kaakchirurg, 32 paracetamols en een nog steeds kloppende kaak verder, dacht ik gisteren dat het toch weer tijd was voor 'de stoel'. Ja hoor, vette verdoving er in, tandje er weer uit en veel krab- en spoelwerk. Een dijk van een ontsteking is mijn deel nu. Loop nu met een gat in mijn mond, mag niet lachen, althans waar mensen bij zijn, 3x per dag spoelen en een antibiotica kuur en vrijdag mag ik weer fijn op 'de stoel'. Altijd leuk zo vlak voor je vakantie.
----------
Dinsdagmorgen 24 augustus. Een heerlijke frisse wandeling vanochtend. Langs de winderige buitenkant van het bos, althans een groot gedeelte dan. De meiden vinden dat prachtig en hebben vandaag gekozen voor de agrarische route. Eerst een ronde scheuren door de aardappelvelden, daarna namen zij het korenstoppelveld en als toetje een rondje uienveld . . . En dat laatste is te ruiken! Ik prijs ons wel gelukkig hoor dat mijn honden zo kunnen genieten en vrij rond kunnen rennen! Nergens een hekje of bordje te bekennen! Ik heb dat al eerder gezegd, dat weet ik. JIPPIE net gaat de bel en daar zijn mijn regenjasjes voor de dames! Lekker straks even passen en ja hoor, zij gaan er mee op de foto!
----------
Maandagmorgen 23 augustus. Met bakken komt het water uit de lucht. Ik heb maar een korte ronde gemaakt vanmorgen. En wat hebben wij gisteren weer een geluk gehad! Veel dreigende wolken om ons heen maar boven ons bleef het, op een kwartiertje wat druppels na, helemaal droog! Het was weer eens een oergezellige Gordondag met leuke, gezellige goed gemotioveerde mensen! Geen onvertogen blafje tussen de honden, heerlijk! Alle hondjes hebben kunnen meedoen aan een parcourtje behendigheid, setterrennen en een lekkere wandeling. Zelfs de andere rassen onder onze Settertjes, waaronder natuurlijk onze eigen Muisje, een teckeltje, een Friese staby, Amerikaanse cockertjes en een Jack Russell! Muisje heeft ook de hele dag rondgescharreld tussen de mensen en honden en er was niets meer te merken van haar loopsheid, wat toch echt net over was! Helemaal geen verliefde reuen vandaag! Kortom, weer zo'n dag die je wel vaker dan één maal per jaar mee wilt maken! En nu de bulk foto's bekijken . . .
----------
Zondagmorgen 22 augustus. Een vroegertje vandaag. De meiden hebben het al in de gaten. Ik ben al diverse keren naar de camper gelopen met springende honden naast mij . . . Direct gaan wij weg. Vandaag is de 'Gordondag' van de Nederlandse Gordon Setter Club. Deze wordt gehouden aan het Erkemederstrand in Zeewolde. Het begint om half 11. Het was nog een hele klus om in korte tijd van alles te regelen hiervoor. Gelukkig dat er altijd actieve mensen in een vereniging zijn die dit op zich nemen. De vereniging bevond zich in slecht weer maar wij hopen dat de goede tijden weer terug zullen keren. En er is veel hoop! Er hebben zich veel nieuwe leden aangemeld en dat stemt hoopvol Ik heb hier in mjn dagboek niet eerder over geschreven en dit zal ook tevens het laatste hierover zijn. Althans over problemen natuurijk. Met zijn allen niet zeuren en schouders er onder! Hoewel ik nog veel meer foto's heb van ons zege weekend ben ik er nog niet aan toe gekomen om er verder iets mee te doen. Mijn nieuwe laptop en de installatie van mijn Paint Shop Pro filters hebben heel wat tijd opgeslokt. Daarbij wilde mijn website programma niet wat ik wilde en ook dat heeft een aardige stoeipartij gekost. Alles nu in orde voor onze vakantie.
----------
Zaterdagmorgen 21 augustus. Een latertje vandaag. Alvast naar de kapper geweest. Dat hoort ook bij de vakantievoorbereidingen. Voor de meiden is ook alles al aan boord, Nou niet helemaal, alleen nog de zakken met brokken. Een giga hoeveelheid lekkere kauwspulletjes voor ze. Ik hoef helemaal niets voor hen te kopen als wij op reis zijn. Dat vind ik altijd zo'n fijn idee. Gek hè, eten voor de meiden vind ik het allerbelangrijkste . . . En ja, we gaan natuurlijk ook naar Schotland en waar denk je dan aan? Aan regen natuurlijk! Dus, ik heb prachtige regenjasjes voor de meisjes besteld. Die gebruik ik alleen voor de avonduitlaat want ik wil in geen geval dat zij nat naar bed gaan. Maura en Emma hebben forse pakken haar aan hun voorbenen wat heel lang nat blijft. Zodra de jasjes binnen zijn zal ik een foto met hen in jas maken!
Nu nog even het medische gedeelte over Remko. Inderdaad nog steeds geen of minimale botaanmaak. De arts vindt de stukken bot te ver uit elkaar liggen en nu worden binnen 3 weken de bovenste schroeven er uit gehaald. Ook mag hij dan het been ietsjes belasten, dit in de hoop dat de botjes wat meer naar elkaar toe zullen zakken. Over twee maanden terug komen. Dan wordt er gekeken wat het reslutaat is en dan wordt er bepaald of er een soort 'pasta' (oeps zeer simpel gezegd hoor!) tussen de botstukjes geplakt gaat worden. Die 'pasta' is een soort gemalen bot met nog van alles er in . . . Als dat niet het gewenste resultaat zal geven wordt er een stuk bot uit zijn heup gehaald en er tussen gefrot. Het zal allemaal nog minstens anderhalf jaar duren . . . Voorlopig dus even rust aan het front.
----------
Vrijdagmorgen 20 augustus. Andere koek vanmorgen. Ik had het gewoon warm met de wandeling. Ook Jari had ik er bij en ow wat had zij het weer druk met Emma haar vrijheid te beteugelen . . . Nee, Muisje en Maura zijn geen partij voor haar, die zijn te hoog in rang! Emma kan zij wel aan en ja, dat is ook een eitje . . . Vandaag weer zo'n spannende dag. Wendy en Remko zijn naar Arnhem voor een 'second opinion' naar een bekende arts. Het gaat nog niet goed met Remko zijn been. Botaangroei vindt nog steeds niet plaats en hij heeft heel veel pijn. Het is goed dat het zo'n levenslustig en positief stel is want anders weet ik het niet zo net . . . hier een fotootje van de breuk dan kunnen jullie eens zien wat er aan de hand is (wàs natuurlijk want bij de operatie zijn de stukjes tegen elkaar aangelegd met een titanium buis er langs). . . niet schrikken . . .
----------
Donderdagmorgen 19 augustus. Wat een heerlijke wandeling vanmorgen. Prachtig het licht dat zo diffuus door de bomen schijnt, geen enkel vogelgetjilp, alleen zo af en toe het gekrijs van een jonge buizerd die mij en de honden in de gaten had. Dit is echt waar ik zo van hou. De stilte van de nazomer en dan direct mijn lievelingsseizoen, de herfst! En dan dat heerlijke vooruitzicht van een vakantie . . . Zondag over een week vertrekken wij voor twee maanden. Ongeveer die tijd hoop ik ook dat de nasleep van het overlijden van mijn vader een beetje achter de rug is. Gisteren is zijn huis leeggehaald. Ik ben daar niet bij geweest. Het doet mij toch veel meer dan ik aanvankelijk gedacht heb. Zoals jullie zien heb ik weer even een paar bladzijden over ons 'amazing' weekend gemaakt.
----------
Sorry maar de site lag er vanochtend een tijdje uit!
Woensdagmorgen 18 augustus. Zo dat was wel weer even genoeg tandartsstoel voor de komende tijd. Het viel allemaal reuze mee en mijn gezicht is, tot nu toe, niet dikker of blauw geworden. Toch fijn als je zo'n voorkeursbehandeling krijgt . . . Mijn tandarts heeft een keurige stevige noodbrug met mijn eigen tand gemaakt welke er gisteren al gelijk in geplaatst is . . . Niets meer aan mij te zien dus! Wel te voelen maar daar wil ik het niet over hebben. Na de kaakchirurg ben ik gelijk door gegaan naar mijn eigen tandarts die het werk in zijn lunchpauze heeft gedaan . . . THANX Hilbert! De wandeling vanmorgen is droog verlopen! Toen ik Muisje voor het laatste stukje aanlijnde veegde ik daarna kennelijk zonder er bij na te denken langs mijn neus . WAH gatverdamme, zij had in een een of ander kadaver gerold! Ik zag toen pas dat haar hele nek onder de stinkende drab zat. Nog steeds hangt die smerige geur in mijn neus. En Muis heb ik net met een sopje van afwasmiddel schoongemaakt. Wel weet ik dat die stank de komende dagen nog wel even zal blijven. En dan nog even over ons succes zondag . . . De Indexbladzijde van mijn site heb ik al vele malen bekeken, ik krijg er maar geen genoeg van . . . En ik denk dat jullie je wel kunnen voorstellen dat ik gisteren echt geen zin had om nog een bladzijde in elkaar te flanzen. Hopelijk vandaag wel.
----------
Dinsdagmorgen 17 augustus. Een bosronde over het pad met de paraplu vanochtend. Wat hebben wij een geluk gehad zeg met dit weekend, geen druppel regen! Jeetje iedereen hartstikke bedankt voor de leuke reacties, zowel mail als gastenboek! Jullie krijgen nog een reactie van mij hoor, ben nu nog druk aan het stoeien met al die foto's en heb al een eerste bladzijde klaar welke ik direct gelijk zal uploaden. Iedereen die mij kent weet dat ik de showfoto's echt niet als eerste zal plaatsen . . . Haha die komen middenin! Lachen momenteel, Dick ziet het niet . . . Maura en Emma doen een krachtspelletje samen met een sok van hem . . . Nu nog even het medische gedeelte. Direct heb ik een afspraak met een kaakchirurg, getverderrie, de afgebroken wortel moet er uit . . . Denken jullie aan mij om 11.45 uur?
----------
Maandagmorgen 16 augustus. Tja en dan moet je wel even bijkomen hoor van zo'n supergaaf weekend! Wat een resultaten, dat overkomt een mens niet jaarlijks . . . Ongelofelijk. Julie (Lotte van de Bisontocht) heeft, net twee jaar oud, nu al 5x een show gewonnen! Niet te geloven!!!!! Je voelt je toch enorm trots als je in de ring staat met moeder en twee dochters en keurig op een rijtje geplaatst wordt! Emma werd dus Reserve en Maura 3U. Toen kwam Fanny met haar 11 jaartjes de ring in en werd tweede met U. En dan Magic Arwen van de Bisontocht, die pittige, heerlijke baby van Joke en Anne. Zij deed het fantastisch met haar 4 maandjes en huppelde door de ring, alles was leuk! De keurmeester vond haar 'gorgieus' . . . En als je dan met het hele stel nog eens uitgekozen wordt als beste Fokkersgroep gaat helemaal het dak er af . . . Wij hebben werkelijk de hele show gestolen met onze Gordons! Dit is onvoorstelbaar! O ja, onze MacMovie deed natuurlijk ook mee . . . althans dat was de bedoeling . . . hij werkte voor geen meter mee. . . en was helaas niet te keuren . . . Het weer was fantastisch en de sfeer? Nou dat hoef ik denk ik niet meer te vertellen. En dat echt niet omdat wij zoveel succes hadden maar de mensen daar, dat zijn èchte hondenliefhebbers waar wij ons als een vis in het water bij voelen. De feestavond zaterdagavond was ook van grote klasse, zo supergezellig. Al elf jaar komt daar Donné, een Nederlandse man, altijd met een Ierse Setter. Hij speelt super gitaar en kan geweldig mooi zingen. Dat doet hij dan ook op het feest 's avonds. Iedereen zingt en danst mee. En nu was het helemaal fantastisch want Anne, de man van Joke, was er ook en toen zij vrijdagavond hoorden dat Anne keybord speelt was het een uitgemaakte zaak . . . Zaterdagavond was er ook een keybord en die twee hebben werkelijk super muziek gemaakt! Jeetje wat hebben we genoten. Kortom, dit was niet alleen een honden weekend maar ook een mensenweekend! Ik zou nog veel meer kunnen vertellen maar ik denk dat ik dat verder maar aan de foto's over laat. . . Daar moet ik nog mee aan de slag want dat zijn er honderden . . . Oeps, mijn tand heeft het godzijdank dit weekend gehouden maar direct moet ik naar de tandarts.
----------
Zaterdagmorgen 14 augustus. Bremen B.R.D. Ik waan mij in een waar Setterparadijs op dit moment! Wat is dit toch geweldig leuk en relaxed! Om ons heen staan o.a. Joke en Anne met Fleur, Queeny en Arwen met hun camper en Gerard en Marijke met Fanny en Mac met de caravan. Om ons heen loopt een enorme hoeveelhied settertjes, Gordon, Engels, Iers, Iers rood wit. Veel volwassen honden en ook pupjes er tussen door. Ik heb al een tijdje met een poepig Engelse Settertje op mijn arm rond gelopen, 8 weekjes oud! We werden gisteren hier weer zo gastvrij en gezellig ontvangen, hartverwarmend. We staan op een groot veld naast het veld waar de tentoonstelling gehouden wordt. Alle honden lopen los. Wij moeten de deur van de camper dichthouden want wij hebben een hoogloops Muisje . . . uitkijken dus . . . Maura en Emma vinden het buiten niks aan als wij er ook niet bij zijn.
----------
Vrijdagmorgen 13 augustus. En als jullie nu dachten dat wij genoeg op ons '2010- boterhammetje' gehad hadden hebben jullie het mis. ^%$(*#@%^ toen ik gisteren op de terugweg van Dronten naar huis reed beet ik kennelijk iets te enthousiast op een hard snoepje . . . pats . . . voortand afgebroken . . . bij de wortel. Niet helemaal de voortand maar voor kenners de 2.3. (ik was tandartsassistente, haha Marijke ook!)) Er was al eens een kanaalbehandeling aan gedaan en dat verzwakt dusdanig dat dit kon gebeuren. Leuk, de dag voor je weggaat . . . Gelijk doorgereden naar de tandarts. Hij heeft hem provisorisch vastgemaakt aan de buur tanden, dit moet houden tot maandag . . . Maar ik voel nu al dat hij weer los zit . . . grrrrr. Wat een ramp. Ik kan mij toch niet vertonen met een gat in mijn mond! En zo is er telkens wat. Maar goed, ik ga direct de laatste hand leggen aan de meiden en zal hen nog even douchen. Om een uur of 1 straks gaan wij lekker weg, dan maar lachen en praten achter mijn hand. Morgen en zondag zal ik niet kunnen uploaden dus ik denk, tot maandag! Liefs van mij
----------
Donderdagmorgen 12 augustus. Ja hoor Jan, ik ben mij er heel goed van bewust dat wij onze handjes samen mogen knijpen om zoveel vrij wandelgebied hier in de buurt! Ik kan zelfs kiezen uit diverse bossen/bosjes. En ja, dan neem je uiteraard die kleeflastpakjes op de koop toe! Maaruh, het doet mij wel goed dat ik niet de enige ben . . . Ja Agnes en Tiny, die grote klevers zijn helemaal een toestand, die moet je gewoon helemaal uit elkaar plukken voor je ze er uit hebt. Ik denk dat de Setters ook wel een speciaal jasje aan hebben want Jari, de oud Duitse Herder van Wendy heeft er lang zoveel last niet van. Ik moet natuurlijk wel er bij vermelden dat dat niet zo'n bosjesduiker is! Die heeft het druk met het bij elkaar houden van de roedel . . . Vanochtend stelde de wandeling niet zoveel voor. Jaja, ik heb geprobeerd de honden toch een beetje vrij te houden van die bosplagertjes. Vandaag ontbreekt mij de tijd om een aantal uur aan de dames te besteden. Morgen vertrekken wij voor een paar dagen naar Bremen (BRD) En hoewel de camper altijd gereed staat voor vertrek moet je, hoe dan ook, de dag voor je weggaat nog het een en ander regelen. Gisteravond wel een fotobladzijde in ekaar geknutseld en de rest komt vandaag nog (hoop ik) Mijn fotobewerkingsprogramma, zeg maar mijn schilderspalet, werkt nog niet voor de volle 100% op deze laptop en dat is echt balen. Met behulp van mijn computerhobbyclub ben ik bezig dit op te lossen. Daarbij werk ik nu met Windows 7 en dat is een wezenijk verschil met Windows XP.
----------
Woensdagmorgen 11 augustus. Al een paar dagen heb ik het niet gehad over die afschuwelijke kleefballetjes, maar de ellende is nog niet afgelopen. Twee keer per dag moet ik de meiden ontdoen van die zooi. En tot mijn grote schrik heb ik er sinds vanmorgen nog een bosgesel bij. Kleefbollen, van die grote dingen met veel tentakels die zich helemaal in het haar innestelen gezellig bij de kleefballetjes. Dit is niet te geloven. Je plezier om te wandelen verlies je toch wel een beetje op deze manier. Die grote dingen plakken ook vast tussen de voetzooltjes. Wel schattig, vooral Emma komt dan met haar allerliefste gezichtje (zij heeft trouwens geen ander gezichtje!) naar mij toe en moet ik die dingen er uit pulken. Toch maar uitkijken naar kortharige honden in de toekomst? Nou nee, dat is ook geen optie. Ik heb dus geen keuze. Hopelijk, over twee weken, zijn we verlost van die troep en is de natuur in GB vriendelijker voor ons . . .
----------
Dinsdagmorgen 10 augustus. Vanmorgen naar 'De Aal' geweest, een klein maar veilig stuk bos. Vanaf dat bos loopt er ook een superstil fietspad richting Dronten en na de bosronde loop ik altijd dat fietspad een stuk af. Met de Gordon dames kun je overal wandelen want die luisteren als een speer maar met Muisje is het toch echt een ander verhaal. JAHA zij wil wel luisteren maar al die luchtjes zijn toch zo interessant voor haar . . . En zij moet gewoon ook elke dag een wandeling los van de lijn maken dus is dat een prima gebied voor haar. Gisteren heeft Dick nog een teek verwijderd uit mijn spek. Domme teek, weinig bloed, veel spek op dat plekje op mijn heup . . . Zal ik vandaag echt toekomen aan mijn foto's? Ik hoop het. Ik heb zo zitten klojannen met mijn nieuwe leppie dat ik er nu al een puinhoop van gemaakt heb v.w.b. mijn websiteprogramma . . . grrrr.
----------
Maandagmorgen 9 augustus. Op dit moment zit Charlotte op mijn plaatsje met mijn oude lapje op schoot. Maaruh, ik heb gisteren al gepast met Emma en ja hoor, ook met mijn nieuwe leppie past het nog op schoot! Wel zie ik nu dat het een beetje vreemd effect heeft, ik maak mijn site altijd op een breedte van 1280 pixels. Door dat brede scherm gaat aan de zijkant het ontwerpje zich herhalen. Daar moet ik nog iets op bedenken. Ik heb weer wat gewone 'huisfoto's' gemaakt en op de site gezet. Ook ga ik nog aan de slag met foto's van Maura junior.
----------
Zondagmiddag 8 augustus. Oeps dat is ff wennuh. Ik heb een prachtig nieuwe laptop maar als je ruim vier jaar op je oude vertrouwde metgezel heb zitten rammen is dit toch wel eventjes wat anders. Omdat het een groot scherm is zal ik straks wel wat moeite hebben om hem samen met Emmaatje op mijn schoot te hebben . . . ik geloof nooit dat dat hoofdje van die kleine meid hier nog bij kan . . . en dat zou toch wel zielig zijn, voor haar en voor mij. Alles nu opnieuw uitproberen. Kijken of het uploaden lukt, kijken hoe ik mijn foto's hierop moet toveren. Ach, al doende zal ik wel leren. Wel makkelijk, er zit nog folie over het toetsenbord en ik denk dat ik dat voorlopig maar laat zitten. Ik zit nogal eens wat te eten tijdens het tikken en er zijn al heel wat graankorrels tussen mijn letters gekomen. En natuurlijk ook van die lekkere groene kleefballetjes!
----------
Zaterdagmorgen 7 augustus. Nee de meiden zijn nog niet getrimd, er kwam weer van alles tussen. Gaat vandaag (denk ik hmmm) gebeuren. Ons Muisje heet de laatste paar weken hier in huis 'Loepie de leeuw' een naam die zij dankt aan de enorme kraag van haar die zij heeft (had). Ik heb hem vanochtend achter gelaten in het bos. Muis heeft een prachtige plukvacht en als dat haar rijp is kun je het er zo uit plukken. Ik vind dat zo'n heerlijk werk dat het kwijl erbij uit mijn mond loopt . . . Muisje vindt het minder leuk . . . Dank je Jan voor de leuke foto's van Maura junior! Ga er dit weekend aan werken hoor! En joepieee ik heb een nieuwe laptop gekocht! Ik hoop hem vandaag helemaal geïnstalleerd thuis te krijgen . . . Ik durf het risico niet te nemen om nog langer met dit trouwe apparaat verder te gaan. Straks zijn wij twee maanden weg en stel dat mijn leppie het begeeft . . . nee dat zou echt niet kunnen . . . dan zullen jullie mijn reisdagboek moeten missen . . . dan wordt het dringen in de Jellinek kliniek . . .
----------
Vrijdagmorgen 6 augustus. Het belooft een prachtige dag te worden dus de handjes gaan weer uit de mouwen. Dick is momenteel de lange wandeling met de meiden aan het maken. Hij heeft vandaag late dienst maar moeder de vrouw heeft hem er op uit gestuurd, dat is eens goed voor hem, een lange wandeling! Niet dat hij zich zo makkelijk laat sturen hoor, maar deze keer dus wel . . . Vandaag is het ook hoog nodig tijd om de dames weer eens op de trimtafel te zetten, nog een weekje en dan moeten zij optreden! Vanochtend al een gezellig telefoontje gehad van Jan, de pappa van Maura junior, teefje wit, weten jullie nog wel! Het gaat fantastisch met haar, ze weegt inmiddels al 16 kg en is 50 cm hoog . . . een beste dame dus! Ook groeit haar jasje heel erg goed en als het goed is krijg ik vandaag nog foto's van ons kleine meisje. Als wij eind augustus richting boot naar Engeland gaan zullen wij hen opzoeken! Lieve Rijkje, je kunt gerust zijn, ik ben naarstig op zoek naar een nieuwe laptop . . .
----------
Donderdagmorgen 5 augustus (hee hij wil weer cijfertjes tikken!) Zo dat was een huilwandeling vanochtend. Ja je hebt van die momenten dat het wel eens allemaal teveel wordt. Alles wat gepasseerd is en wat nog moet passeren benamen mij de adem. Getverdegetver wat vervelend. Om dit te verwerken is een frisse boswandeling heel goed. We proberen momenteel toch echt zoveel mogelijk leuke dingen te doen maar dat neemt niet weg dat de realiteit niet weg te poetsen valt. Dit jaar is voor ons een zware. Gelukkig dat wij heel veel hebben om dit te compenseren.
----------
Woensdagmorgen vier (mijn leppie wil ineens geen cijfers meer tikken) augustus. Grappige reacties op mijn Herderstukje! Natuurlijk weet ik dat er ook ontzettend lieve herdertjes zijn en natuurlijk is het heel belangrijk wie het baasje c.q. bazinnetje van de hond is! Maar je kunt er niet om heen dat een herder zijn taak als hoeder vaak zeer serieus neemt. Dat is in de genen ingebakken. Wel is het zo dat dat gedrag goed begeleid moet worden en daar ontbreekt het helaas vaak aan! Ook is bij veel mensen (vooral bij mannen) nog de stelregel dat de manieren er letterlijk ingeramd moeten worden en daar ben ik het helemaal niet mee eens! Ik geloof niet in lichamelijke aframmelingen en heb daar ook nooit in geloofd net zo min als bij de opvoeding van kinderen! Gezag en respect moet verdiend worden. Zo dat was even een wijze les van Von vandaag . . .
----------
Dinsdagmorgen 3 augustus. Vanmorgen al voor 8 uur in het bos, heerlijk! Zo stil en zo'n heerlijke temperatuur. Ik heb gisteren nog even een foto gemaakt van het oogje van Muisje, zielugggggggg. Het gaat goed hoor met haar. Precies vandaag over 4 weken dobberen wij op zee, wat een heerlijk idee, dat rijmt ook nog! Ik zal maar van die hondenregenpakjes gaan kopen want als je die kant op gaat moet je zeker rekening houden met hemelwater . . . Een kort stukje vandaag want direct gaan wij weg, haha zonder hondjes . . .
----------
Maandagmorgen 2 augustus. Nou, dat is nog niet veel gebeurd hè, geen krabbeltje gisteren . . . We hebben een heerlijk weekend gehad en hebben ons weer geweldig vermaakt! Ik heb wel eens gezegd, familie heb je en vrienden kies je uit. Uiteraard bedoel ik niet onze kinderen en kleinkinderen, want die zijn zo ongelooflijk super, daar kan niets en niemand aan tippen! En dan onze vrienden, ze zijn allemaal echt goud waard. Marijke en Gerard hebben ons weer stik verwend en dat voelt toch zo goed! Volgens mij krijgt restaurant Kamp binnenkort een Michelinster . . . Ik heb MacMovie en Fanny getrimd want zij gaan alle twee mee doen met een tentoonstelling in Duitsland. De ochtend wandeling had nog een vervelend tintje. Er kwamen twee ongeleide projectielen in de vorm van twee Mechelse herders, op ons af stormen . . . Eerst werd Emma een heel eind opgejaagd en op de terugweg grepen van pure opwinding de twee MH's elkaar. Toen de ene kon ontsnappen kreeg de ander Muisje in het oog. En helaas was de agressie nog niet helemaal weggevloeid en werd Muisje het slachtoffer (dit heet in vaktaal ' redirectie', het afreageren op een derde) Het ging zo razendsnel en voor ik het mij realiseerde greep ik die MH . . . oeps, dat moet je natuurlijk nooit doen! Maar ik kwam natuurlijk voor mijn aangelijnde Muisje op . . . Gelukkig zonder gevolgen voor mij. Toen ik mijn wandeling hervatte zag ik plotseling dat Muisje een bebloed oogje had. Die takkenhond had haar dus mooi te pakken gehad. En de eigenaar van de hond? Die kon alleen maar in het wilde weg schreeuwen naar zijn hond, precies dat soort mensen wat je kunt verwachten met dat soort honden . . .
En dan nog een super bericht uit Duitsland!!!! Ik kopieer hier even het bericht van Janina, oh wat zijn we toch trots op Lotte van de Bisontocht! En natuurlijk op Janina die er voor zorgt dat dat lieve hondenmeisje altijd in zo'n superconditie is!
Hello Yvonne & Dick,
I know you are on tour, but I must tell you something…
Oh my dear, what a great dog you gave us… We have had an amazing weekend… There was the double show “Bremen bellt” this weekend… And this are the results from Lotte van de Bisontocht:
Saturday 31.7. / Internationale CACIB Bremen
Judge: Mrs. Hana Ahrens, A
V1 Open Class, Best Bitch, Best of Breed
Sunday 01.08. / Nationale CAC Bremen
Judge: Mrs. Lilliane De Ridder-Onghena, B
V1 Open Class, Best Bitch, Best of Breed, 4th Place in group 7
Isn’t that amazing? We are absolutely happy and proud!
Thank you for breeding Gordon Setters in this special way!
Big Kiss
Janina
----------
Zaterdagmorgen 31 juli. Alweer weekend.
Dick is nu 'rondje hondje' en direct vertrekken wij weer voor een paar daagjes
camperen en bezoekjes afleggen. Ja hoor, ook weer hondenbezoekjes! Kan niet
missen hè . . . Vanochtend gaan wij kinderen en kleinkinderen weer besnuffelen
en vanmiddag zullen wij onze Mac en Fanny weer eens opzoeken en hun baasjes
natuurlijk
Dat gaat ook weer gezellig worden! Ik hoop weer eens wat leuke foto's te kunnen
maken want het is wel een beetje saai zo.
----------
Vrijdagmorgen 30 juli. Gistermiddag na de wandeling had ik geen droge draad meer aan mijn lijf, vanochtend weer stralende zon! Je merkt wel dat de zomer al vordert want de vogels zijn ook niet meer luidkeels aanwezig. Muisje slaapt sinds een week of twee ook weer gewoon bij ons boven. Met die warmte lag zij af en toe zo te puffen, daar word ik dan wakker van. Zij heeft dus een paar weken beneden geslapen. Er voltrok zich buiten ons gezichtsveld 's nachts een apart fenomeen, zij verzamelde dan al het rondslingerende speelgoed bij elkaar om het allemaal in de mand te leggen en er vervolgens bovenop te gaan slapen! Heel grappig, soms een gevoel van veiligheid of eenzaamheid? Honden? Het blijven boeiende wezens!
------------
Donderdagmorgen 29 juli. Voor het eerst weer laarzen aan, voor het eerst weer drijfnatte honden! Jammer, we hebben nu in één nacht weer een baggerbos gekregen. Ach, het is ook nooit goed. . . ik lijk wel een boer (boerin) die 'klagen' ook altijd over het weer, althans, zo lijkt het natuurlijk! Het is hier één en al boer om ons heen dus zie ik ook wel hoe belangrijk het weer voor hen is, en dus ook gewoon voor ons! Aardappelen die of verdrogen of verdrinken zijn geen grapjes. Maura en Emma lopen weer onrustig rond hier in huis, dat is altijd als zij nat zijn, zo vreemd. Hebben jullie honden dit nou ook? Gisteren was vriendin Nel weer een dagje bij mij en is tot de conclusie gekomen dat onze honden verwend zijn tot en met het puntje van hun staart . . . is dat zo?
----------
Woensdagmorgen 28 juli. Een minder leuk bericht. Eergisteren is Djoere overleden, in zijn 13e levensjaar. Ook een broertje van Julia. Hij was helemaal op na een geweldig fijn leven bij Kiny. Meid, wij weten hoe je je voelt als hondenmoeder. Aan één kant is het kaal om je heen maar aan de andere kant, je hebt weer een knoop doorgehakt. Het kon gewoon niet meer. Mijn ervaring, en ook de jouwe, is, dat de aanvaarding snel komt. Hij heeft een prachtige leeftijd gehaald en een heerlijk leven bij jou, de andere Gordon Finn en Charley de Jack Russell gehad. Sterkte.
Ja wat een aparte foto hè Brigitte, die van Morris tegen de zon in, vind ik zelf ook! Dat bedoel ik dus met tegen de zon in fotograferen, dat geeft vaak zulke leuke effecten. Ik moest net wel even lachen; de 'z' deed het niet meer op mijn toetsenbord . . . er bleek zo'n fijn groen kleefballetje tussen te zitten . . . ja Emma ligt vaak met haar bolletje op mijn toetsenbord . . .
----------
Dinsdagmorgen 27 juli. Wat gaat de tijd toch snel. En wat een lekker temperatuurtje vanmorgen! Van mij mag het de rest van de zomer zo blijven. Nog even dit, ter geruststelling van veel mensen . . . de zaken omtrent het overlijden van mijn vader hebben wij in handen van derden gegeven. Er valt met de andere partij, mijn zus, niet te praten. Ik moet wel zeggen dat dit wel een stuk rust geeft in mijn hoofd. Gister heb ik de bladzijde met 'Morris foto's' gemaakt en de rest volgt natuurlijk nog.
----------
Maandagmorgen 26 juli. Het was een heerlijk ontspannen weekend met leuke lieve mensen en leuke lieve honden! Pupje Fynn is een dotje met een beeldschoon hoofdje. Morris is 4 weken ouder en dat is enorm goed te zien! Tsjongejonge wat groeien pups toch hard. Geen wonder dat daar een goede kwaliteit eten in moet en je je goed moet realiseren wat voor kostbaars je in handen hebt! Met het hele hondenspul hebben we nog een leuk rondje gelopen. Fynn werd natuurlijk steeds een stuk gedragen maar hij was helemaal versleten toen wij thuis kwamen . . . We hebben hem dan ook niet meer gezien/gehoord. Na de sandwichesronde, dank je wel Sebas, ze waren heerlijk, zijn wij weer naar huis gegaan. En dan ga ik vandaag aan de slag met de paar foto's die we gemaakt hebben . . . .
----------
Zondagmorgen 25 juli. Hoogvliet. Eerst even over gisteren. In de ochtend ben ik bij een heerlijk nestje IJslandse hondjes gaan kijken. Wat een schattige beertjes! Acht weken oud en dan kun je goed het verschil zien tussen een Gordon van 8 weken en zo'n pupje! Gistermiddag op naar Morris . . . en hij heeft ons verrast! Watissiemooi en watissielief! Natuurlijk is het een stuk onbevangen ondeugd, gelukkig . . . nergens bang voor en alles is leuk! Ja zo zie ik het graag! En ja, hij herkende ons wel degelijk! En jeetje wat werden wij weer geweldig ontvangen . . . oeps kokkie Okke de lasagna was heerlijk! Heerlijk de hele tijd buiten gezeten. En Morris? Nou ik vond hem wel heel erg braaf hoor! En dan 'onze' Dylan, van bijna 13 jaar. Het broertje van onze Julia. Wat een lieverd en wat vertederend toch zo'n oude hond. Vooral die schorre blaf vind ik zo lief, ik smelt voor die hond. Gisteravond zijn wij naar Hoogvliet gereden waar wij op een heerlijk rustig plekje bij het Bonaire park overnacht hebben. Ook een lekkere wandeling gemaakt waarbij Maura ons ook weer fijn getrakteerd heeft . . . eerst in het water achter de eenden aan en daarna lekker gepaneerd in het zand . . . dat is altijd leuk als je twee dagen weg bent in een spiksplinter schone camper . . .
----------
Zaterdagmorgen 24 juli. Vanmorgen gewandeld met 5 honden. Ook Jari en de oude Spaniel Bora, 13 jaar, had ik mee. Omdat ik vandaag nogal krap in de tijd zit had ik Muisje en Bora aan de rollijn . . . dat loopt erg makkelijk hoor over die smalle paadjes . . . Muisje had ik aan de rollijn omdat ik geen tijd had (heb) voor langdurige expedities vandaag en Bora is bijna doof en kan, als zij de gelegenheid zou hebben, wel een kwartier op één plek staan snuffelen. Roepen heeft geen zin want zij hoort mij toch niet. Vandaag gaan wij wat leuks doen, ja eindelijk weer! We gaan pupje Morris opzoeken! Ik verheug mij hier heel erg op, zou hij ons nog kennen, hoe ziet hij er uit . . . We gaan met de camper want morgenochtend gaan wij naar Rotterdam om ook een Gordon pupje te bekijken. Monica en Evert hebben vorige week Fynn opgehaald uit Duitsland. Ook een pupje van Marlon! Waar wij vannacht slapen is nog onbekend! Ik denk dat ik morgenochtend dus geen 'Krabbeltje' kan uploaden!
Jeetje wat leuk Mike en Ardi, 'de liefde spettert er van af'! Ja dat is ook zo. Volgens mij houden we gewoon teveel van onze honden, zou dat kunnen? NEEEE zeg ik dan meteen, dat kan niet!
----------
Vrijdagmorgen 23 juli. En nu weet ik het zeker, hoe wij de klus moeten klaren weet ik nog niet maar . . . in mijn volgende leven wil ik een hond zijn bij Dick & Yvonne. De dag blij en dansend beginnen en eindigen. De helft van de dag weten dat je immens geliefd bent bij je mensen en de andere helft heerlijk ontspannen en veilig slapen in de nabijheid van je mensen, in de zomer lekker koel en in de winter lekker warm! Wat een zorgeloos leven. Dick en ik zeggen zeker elke dag wel een keer tegen elkaar dat je kunt zien hoe gelukkig onze meiden zijn. Wat hebben wij mensen dan een ballast mee te dragen. Vanmiddag op bezoek in het ziekenhuis bij lieve vriendin Nel (ik heb alleen maar lieve vriendinnen) . . . is gisteren gevallen en ligt met een gebroken heup en pols in het ziekenhuis . . . is gelijk geopereerd . . . Wanneer houdt het nou eens op?
----------
Donderdagmorgen 22 juli. Eindelijk weer eens een wat frissere wandeling, wat eeneen opluchting. Het was een pieker- en nadenkwandeling. De afwikkeling van zaken omtrent mijn vader lopen, zoals je had mogen verwachten van een bepaald soort mensen, niet vlekkeloos . . . Tegenvallers incasseren is ons lot momenteel. Ik vraag mij werkelijk af wanneer wij eens in wat rustiger vaarwater zullen komen. Ik denk niet eerder dan dat wij de straat uitrijden met de camper . . . en dat duurt nog even. JA er zijn natuurlijk ook leuke dingen hoor! Neem nou bijvoorbeeld dat berichtje van Cilia in het gastenboek! Leuk toch! Daarbij hebben wij zoveel aardige en lieve mensen om ons heen, daar ben ik hen ook super dankbaar voor, en dat weten zij. Nog even over 'Bosrob' haha daar kwamen wat vragen over! Hij heet gewoon Rob maar omdat ik hem ken vanuit het bos noem ik hem altijd 'Bosrob'! Nu tevreden? Hebben jullie de foto van mijn giropasjes al gezien? Ik heb wel mijn nummers even met een kruisje bedekt, niet voor jullie hoor, maar voor 'vreemden'.
----------
Woensdagmorgen 21 juli. En dan kom je Bosrob tegen en ben je zomaar een uur verder. Het was minstens een jaar geleden dat wij elkaar tegen kwamen. Bosrob is een heel creatieve, (hij ontwerpt, maakt en verkoopt exclusieve verlichting) man in de leeftijd van onze zoon Marc. Hij heeft een oude Border Collie en zo heel af en toe komen wij elkaar tegen in een afgelegen bos. We zien elkaar weinig maar toch is hij van grote waarde voor mij. Ongelofelijk zoals wij samen kunnen babbelen! De honden lagen op een gegeven moment languit op de grond om ons heen, zelfs Muisje! Het is voor mij, zeker op dit moment, heel belangrijk om dit soort contacten te hebben. Het was dus wel een korte wandeling voor ons . . . maar goed, het is toch veel te warm . . .
----------
Dinsdagmorgen 20 juli. Jullie zouden nou eens moeten zien hoe ik mijn dagboekje vaak tik . . . Telkens moet ik het hoofdje van Emma opzij schuiven omdat zij altijd met dat bolletje op mijn toetsenbord ligt, lekker handig dus, maar wel hééééél erg lief! Zal er ff een foto van maken. Zo, is gebeurd komt vandaag op de site. Ik blijf mij altijd verbazen over de honden, zoals zij gewoon rennen in dat bos met die warmte, het lijkt hen niets uit te maken. En ow jee, er zat een haas in het bos en dat kan natuurlijk niet . . . wat een plezier heeft die gegeven . . . mij ook . . . totaal verstrikt in de kleefbolletjesslingers kwamen de dames weer tevoorschijn . . . Daar helpt de hele dagproduktie van Schwarzkofp anti klit echt niet meer tegen . . . Ik kreeg nog een leuke, handige en voordelige tip van mijn trouwe lezeres Ester (ja, zonder H) voor een trimtafel:
Zag bij je krabbels iets over trimtafels
staan......Wij hebben een work-mate en daar hebben we een plank opgekocht (groter
dan een trimtafel zodat je lekker ruimte hebt). Daarop hebben we met kit/lijm de
ruwe kant van vijverfolie geplakt zodat het goed schoon te houden is en niet
glad....
Aan de onderkant de folie vastnieten en een balkje plaatsen zodat je hem vast
kunt klemmen op de work-mate en voila een trimtafel...
Makkelijk weg te bergen en werkt prima.......voor ongeveer 10 euro!!
Dank je Es!
Maandagmorgen 19 juli. Een latertje vandaag. Na de wandeling een paar langdurige telefoontjes gehad, gezellig hoor! Hoewel ik vroeg op pad was, waren de stukken lopen in de zon al heel warm. Ik had Jari vanmorgen ook mee want Wendy is aan het werk. Zij was wel een stoorzender voor de meiden bij het wakker maken van de konijnen . . . een Duitse Herder snapt ook het hele jachtverhaal niet. Ik kom nog een keertje terug op de vachtverzorging. Het allerbelangrijkste artikel heb ik niet genoemd! Heel dom, en dat is een simpele trimtafel! Die is absoluut onontbeerlijk! De eenvoudige tafels zijn niet duur en kun je ook vaak via marktplaats.nl kopen. Nog iets, een tipje van Wendy. Gisteren heb ik voor ik ging wandelen de buik, pootjes en borst met 'anti klit' ingespoten, je legt dan een laagje over het haar. En ja hoor, het heeft zeker geholpen, die groene kleefballetjes vonden de honden minder aantrekkelijk als lift! Ook moet je niet de pilletjes er uit halen als de vacht nog nat is. Dan kost het veel meer moeite en beschadig je het haar sneller, ik wacht altijd tot zij opgedroogd zijn .
----------
Zondagmorgen 18 juli. Gisteren leuke foto's
gemaakt maar ik heb deze nog niet 'verwerkt'. Soms heb ik wel eens andere dingen
te doen. Lezen, is ook zoiets fijns, of muziek luisteren! Maar vandaag zal ik de
plaatjes er op zetten. Dan upload ik die morgenochtend weer. De wandeling
van vanmorgen was eigenlijk de korte middagwandeling . . . niets menselijks is
mij vreemd . . . ik eet veel fruit . . . een kilo kersen achter elkaar gaat
moeiteloos . . . tja dan kan het zo zijn dat je de terugweg met de auto
laagvliegend verkeersdrempels over gaat . . .
Oeps Thyra, nee joh, ik ben helemaal niet goed in vachtverzorging . . . en ik een workshopje geven, nou dat is lachen hoor . . . Het 'grote' werk laat ik normaal gesproken aan mijn vaste trimster over! Julia liet ik de laatste jaren om de paar maanden scheren en dan gingen daarna de andere meisjes ook de tafel op. NEEEE die worden niet geschoren hoor! Julia was gesteriliseerd en dan worden vachten soms flossig en zo'n oude hond vindt het vaak geen pretje meer om geborsteld te worden. Deze drie meiden zijn nog 'compleet' en hebben goed behandelbare vachten, mits je het heel goed bijhoudt natuurlijk! Zij staan gemiddeld twee keer per week op de trimtafel om geborsteld te worden. En nu met die groene pillen wat vaker . . .
Thyra stuur mij even een mailtje want ik heb, na mijn harde schijf wisseling, je e mailadres niet meer!
----------
Zaterdagmorgen 17 juli. Oeps het begint weer te kriebelen . . . ja wat denken jullie nu . . . Nou het 'campergevoel' natuurlijk! Toen Dick vanochtend het motortje startte begon dat . . . Nee, we gaan nog niet weg maar hij moet even naar de garage. Over 4 weken gaan wij naar een hondententoonstelling (jawel) in Bremen (BRD). Ik heb er echt zin in! We gaan met een leuk groepje mensen en hebben allemaal onze settertjes ingeschreven. Het is daar altijd een heel gezellig gebeuren! We staan daar met onze eigen kampeermiddelen op hun terrein voor een paar dagen. Als er nog lezers onder ons zijn die ook mee willen, geef een seintje! Het kan nog! Met de wandeling vanmorgen had ik weer mijn fototoestel mee om vooral de 'voorstaande' Emma te fotograferen. Zij heeft zoveel jachtpassie (pappa Movie?) en staat zo prachtig in stand, dat is werkelijk een streling voor het oog! Zij let eigenlijk maar op één ding en dat is Maura. Zodra zij ziet dat Maura iets in haar blikveld heeft, staat zij als een standbeeld, roerloos. En vaak komt dan die kleine Française roet in het eten gooien door als een speer, al joelend, de vermeende prooi te verjagen . . .
Peter en Marijke, bedankt voor je complimenten!
----------
Vrijdagmorgen 16 juli. En daar gingen zij . . . Het was weer een schitterend gezicht! Scheuren door die knollenvelden en dat maakt zo'n lekker geluid! Haasjes? Zal vast wel maar ik heb ze niet gezien. Wel zie ik heel veel vossenkeutels gelardeerd met kersenpitten! Er groeien hier veel wilde kersenbomen, ik denk dat dat komt omdat er veel fruit- o.a. kersentelers zijn in Flevoland. Muisje heeft zich ook goed gedragen tijdens de vrije wandeling . . . De wandeling in dit gebied is tamelijk groene pilletjes vrij . . . Helaas, vlak bij mijn auto, in een pilletjesstruik, dachten de dames nog een konijntje te scoren . . . (*&^%$# . . . dus weer werk aan de winkel.
----------
Donderdagmorgen 15 juli. Mensenkinderen wat een verademing buiten! Hier in Flevoland is het weer gisteren niet zo hels geweest. Bij mijn grote kriskras bosronde vanmorgen heb ik niet één omgevallen boom gezien! Het wild was ook duidelijk weer actiever dat kon ik aan de meiden zien . . . Gelukkig had ik Muisje aan de lange rollijn want anders weet ik het wel weer, dan zat ik nu nog niet met een bakkie koffie mijn krabbeltje te tikken . . . Muisje is super in het uitwerken van een warm spoor, een heel mooi gezicht. Met haar neusje over de grond, af en toe joelend, regelmatig niezend, zij snuift natuurlijk ook stof op, volgt zij een spoor. De Gordon dames worden daar behoorlijk door getriggerd! De leuke foto's van Maura jr. en Morris krijgen vandaag een plaatsje op de site hoor!
----------
Woensdagmorgen 14 juli. Sorry, nog even terug komen op mijn woorden van gisteren . . . nee, ik voel mij geen échte Remi hoor! Ik heb een geweldige man, dito kinderen, kleinkinderen, vrienden en kennissen! Wat wil een mens nou nog meer?
Grappig dat er meerdere berichtjes kwamen over die gehate groene pilletjes! En de vraag wat ik daar nou aan doe. Ik heb lekker een bladzijde geknutseld voor jullie zodat het een 'beeldend' verhaaltje geworden is! Ook kon ik het niet laten om zomaar tussendoor foto's van mijn lieve kleine meisje te maken. Mijn fototoestel lag in de keuken waar ik aan het eten bezig was. En ja, ik word altijd in de gaten gehouden door Emma. Zij trof mij diep op dat moment en dat wilde ik gelijk vastleggen. Niets bijzonders dus voor jullie maar voor mij zó speciaal . . .
----------
Dinsdagmorgen 13 juli. Nog één keer wil ik terug komen op de afgelopen weken. Het is mij goed duidelijk geworden dat het jaar 2010 voor ons wel een is waarin afscheid nemen een hoofdrol heeft gekregen. Ook moet ik er aan wennen dat ik nu een soort 'Remi' ben.
Nee hoor ik ben niet kinderachtig maar had geen tijd om een creatie te maken. Op de foto's is goed te zien waar ik gisteren veel tijd aan besteed heb . . . Het is onvoorstelbaar hoeveel van dat kleefkruid hier groeit. Bar en boos. Ik ben altijd erg trots op de vachten van mijn meiden maar dit is wel een nadeel . . . Vooral in de vacht van Maura is het een ramp, al die groene pillen. Volgens mij wentelt Maura zich expres in die rotzooi want dan is zij verzekerd van een uurtje aandacht op de trimtafel . . .
----------
Maandagmorgen 12 juli. Een heerlijke wandeling gemaakt door een opgefrist bos! Wel heel erg vochtig zodat ik er nu uit zie alsof ik net uit de douche gestapt ben. Gisteren had ik (alweer) een nieuwe, nu oranje, indexbladzijde gemaakt voor als . . . ook leuke foto's van de meiden gemaakt voor als . . . Lachuh, ik houd helemaal niet van voetballen! Maar goed, ook bij mij was de oranjekoorts toegeslagen en ik heb ook gezellig gekeken! Enuh, ook nog, in oranje outfit ontvingen Dick en ik Wendy, Remko en Charlotte toen zij hier kwamen . . . Als ik vandaag tijd heb zal ik de foto's evengoed plaatsen, hierin zal ik niet kinderachtig zijn . . .
----------
Zondagmorgen 11 juli. Wordt de waarheid altijd achterhaald door de leugen? Zal het recht zijn loop hebben? Duurt eerlijkheid echt het langst? Kan ik nog wel geloven in de mensheid? En zo kan ik nog meer van deze wijsheden opschrijven. Het laatste ga ik, ondanks vele teleurstellingen toch bevestigen. Ontzettend lieve reacties, kaarten met troostende woorden, mails die om in te lijsten zijn, telefoontjes waar de rillingen van over je rug lopen van emoties. Ik heb het momenteel heel moeilijk. Tegenstrijdige gevoelens. Ik hoop dat binnenkort de zakelijke kant van dit gebeuren de overhand gaat nemen op de emokant van deze toestanden.
Heeft het bij jullie ook zo geknetterd vannacht? Ik heb er van genoten. De meiden? Nee hoor, die maken er helemaal niets van. Een paar keer was er zo'n geweldige klap dat ik dacht dat het dak van het huis af vloog . . . De honden bewegen zich niet eens, alleen Emma sloeg een diepe zucht en ik hoorde haar denken; 'stoor mij niet in mijn slaap!' Wij hebben vorig jaar in Marokko zulk verschrikkelijk onweer mee gemaakt dat alles in het niet zinkt bij wat het hier is . . .
Jullie zien wel, ik probeer weer over te gaan tot de orde van de dag, het zal niet altijd zo goed lukken maar toch. Geef mij even de tijd. En dat doen jullie, daar ben ik in ieder geval zeker van! Ik heb voor jullie een lekker opfrissertje op de indexbladzijde gezet!
----------
Zaterdagmorgen 10 juli. Familie heb je, vrienden kies je uit.
----------
Vrijdagmorgen 9 juli. Iedereen bedankt voor de lieve reacties! Dat doet mij heel goed. Helaas is deze emotionele tijd voor mij omgeven door negatieve acties van familieleden (familielid moet ik zeggen). Dat maakt het allemaal nog een stukje moeilijker. Gister ben ik met een vriendin even in het huis van mijn vader geweest en ik heb daar afscheid van hem genomen. En een mooie pioenroos op zijn stoel neergelegd. Daarbij hem bedankt voor de lieve, zorgeloze jeugd die ik gehad heb. Natuurlijk is dit heel privé maar dat moet dan maar. Ik kan, als gevoelsmens, dingen een beetje moeilijk scheiden. En ja als je een dagboek bijhoudt heb je niet alleen leuke dingen te vertellen.
----------
Donderdagmorgen 8 juli. Gistermorgen is mijn vader overleden. Nu verder even niets.
----------
Woensdagmorgen 7 juli. En stilletjes aan zakt mijn vader dieper weg. Hij ligt nu alleen op een kamer en krijgt met ademhalen hulp. Een naar gezicht.
En ook gebeuren er wel leuke dingen in ons leven,
zoals gisteren. We hdden een kleine (privé
)
overwinning te vieren en hebben we bij Wendy en Remko gegeten. Toen wij na het
eten thuis kwamen waren de honden, zoals gewoonlijk, weer erg blij . . . ietsjes
meer dan dat eigenlijk . . . De reden werd als snel duidelijk . . . Er was een
duif naar binnen gevlogen die positie had genomen voor het keukenraam! Tja, wij
wonen in een dorp en wanen ons tamelijk veilig dus hier staat alles wagenwijd
open als wij weg zijn . . . Dick heeft de duif, die er gewoon gezond uit zag,
kennelijk alleen maar moe, opgepakt en buiten neergezet. En wat denken jullie?
Een kwartier later stapte hij gewoon parmantig de kamer weer binnen via de
tuindeuren! Dat werd ons een beetje te link met de meiden. Na het foto's maken
hebben we hem weer buiten gezet en de tuindeuren maar dicht gedaan. Tot nu toe
hebben we hem niet meer gezien! Haha eindelijk weer wat leuks te fotograferen!
Ook heb ik de nieuwste, beeldschone, foto's van Arwen weer op de site gezet!
Dank je Joke! Jeetje Simonne, wat een goeie!
----------
Dinsdagmorgen 6 juli. De situatie met mijn vader is onveranderd.
Grappig Til, zo zie je elkaar weken niet en gisteravond was jij de laatste die ik sprak en vanochtend de eerste die ik weer zag! Ik moest wel lachen Agnes om jouw 'barfreactie'! Ik zie Sjors al helemaal met zijn kippetje aan de slag! Dat is geen goed idee als je meerdere honden hebt want ik denk dat het dan gaat lijken op de Savannen in Afrika! Dan veranderen je lieftallige hondjes acuut in wilde dieren! Emma stoeit ook dagelijks met een kippetje, hij is alleen van plastic . . . Jullie zien niet veel nieuwe foto's van mij, ik fotografeer momenteel niet veel. Het leven is een beetje saai. En met die warmte heb ik ook geen zin om dat zware fototoestel om mijn nek te hangen. Vandaar dat ik af en toe dan maar eens een 'hondenknutsel' kunststuk op de site zal plaatsen. Want dat gaat gewoon door hoor bij mij.
----------
Maandagochtend 5 juli. Mijn vader ligt nog steeds in diepe slaap, of noem je dit coma? Zelf heb ik het gevoel dat hij steeds verder weg zakt.
Eindelijk weer eens een ouderwets lange ochtendwandeling in een, voor mij dan, fijne temperatuur! Hoewel, nu ik dit tik, de zon alweer zijn 'best' gaat doen . . . Leuke reacties op mijn 'Barfstukje'! Hoewel ik niet één reactie van een echte 100% Barfer gehad heb! Wel grappig om te lezen dat de meeste het precies zo doen als ik en allemaal toevallig hetzelfde merk brokjes voeren! Zijn 'Settermensen' dan geen specifieke doelgroep voor Bones And Raw Food? Moet ik het dan meer in de 'krachtpatsers' groep zoeken? Wat grappig, het lijkt wel psychologie!
----------
Zondagmorgen 4 juli. De situatie met mijn vader is onveranderd.
Gistermiddag heb ik met regelmaat smachtend diverse malen op de buienradar gekeken. Komen die buien nou over Flevoland of niet? En ja hoor, vlak nadat ik met de honden van de middagwandeling thuis kwam barstte het los . . . ik heb in mijn hemdje achter gestaan en mij lekker drijfnat laten regenen. Zien jullie het voor je?
In het blad 'Hondenmanieren' nummer 7/8 2010 staat een heel goed stuk over de, op dit moment, actuele manier van honden voeren. De BARF methode ( Bones And Raw Food). Ik zal het stuk straks scannen en op mijn site zetten. Misschien wel aardig om te lezen. Deze manier van voeren zou voor ons nooit te doen zijn i.v.m. met onze vele reizen. Maar afgezien daarvan, ik heb de indruk dat mensen elkaar aansteken hierover en of het nou zo goed is, geen idee (of toch wel?) Lees het stuk en oordeel zelf! Mijn honden eten brokken, ProPlan, en een aantal keer in de week een 'Rodi schijfje' of een pakje 'Smuldier' er door heen. Zij zien er altijd prachtig uit, glanzend, vol in vacht, zelfs na een nest! Altijd in topconditie. Ben benieuwd naar jullie reacties!
----------
Zaterdagmorgen 3 juli. Het leed: met mijn vader gaat het niet goed.
Ik heb nu 10.45 uur, al diverse mailtjes gehad dat mijn site niet te bereiken is. Aan mij kan dat niet liggen. Ik denk gewoon dat de provider de hitte naar het hoofd gestegen is . . . of verkeert nog in de roes van de overwinning van het Nederlands elftal van gisteren . . . Kortom, ik heb geen idee hoe het komt en zo af en toe probeer ik het maar eens. Verder is het hier gewoon saai. Ik kan echt niet tegen de warmte en verkeer de hele dag in het 'tempo doeloe' stadium. En net als waarschijnlijk bij iedereen, de honden liggen de hele dag voor Pampus. Behalve als wij in het bos komen . . . Ik hoop op een ontzettend vette regenbui vandaag . . .
----------
Vrijdagmorgen 2 juli. Het leed: met mijn vader gaat het slechter. Toekomst Remko? We hebben en houden goede hoop maar zullen een lange adem moeten hebben. Rekenen op een jaar.
Verder? Getverderrie wat een hitte. Vanochtend redelijk vroeg met de meiden weggegaan maar evengoed al te warm. Ik vind het altijd ongelofelijk om te zien hoe actief zij evengoed zijn. Het is dit jaar heel opvallend dat ik veel konijnen heb gezien en tegelijk daar mee ook veel meer vossenkeutels! We gaan nu elke middag naar het vijvertje, heerlijk voor de meiden! Is in huis ook goed te zien . . . Ook is er veel kleefkruid, hele slingers nemen zij mee uit de bosjes. Elke dag worden zij buiten uitgeborsteld anders vind ik zelfs in mijn bed die groene bolletjes. Gisteren weer heel leuke foto's van Maura jr. ontvangen! Zijn hier zo snel mogelijk weer te bekijken.
----------
Donderdagochtend 1 juli. Eerst maar even de afdeling leed? Dan hebben we dat ook maar weer gehad. Mijn vader is stabiel, reageert weer wat op vragen. Onze Remko en Wendy kregen gisteren wel weer even een teleurstelling te verwerken. Nu, zo'n beetje 3 maanden na het ongeluk is er nog steeds geen nieuwe botgroei te zien op de foto's. Weer over twee maanden terug komen. Lieve mensen, bedankt voor de meelevende reacties!
Het was erg broeierig in het bos vanmorgen. De meiden liggen hier nu uitgevloerd languit op de koele grond. Van teken hebben wij helemaal geen last meer! Ik hoor regelmatig dat Frontline niet meer zo goed zou werken. Gelukkig kan ik dat niet beamen, ik vind het echt topspul! Misschien ligt het er aan dat de meeste mensen een ampul in de nek doen, ik spray hen helemaal van kop tot staart. Voor het hoofdje spuit ik altijd eerst wat op een washandje en wrijf het dan voorzichtig over het bolletje. Zo doe ik het bij pupjes ook altijd. Natuurlijk vinden honden die spray niet echt leuk, maar mijn meiden zijn er aan gewend en blijven dan ook, al niezend, rustig staan.
----------
Woensdagochtend 30 juni. Walking in the rain vanmorgen. En ik vond het niet erg. Het past bij mijn stemming. Nee geen leuk hondenpraatje vanochtend. Gistermorgen, net na het tikken van mijn dagboek, kwam er een telefoontje. Mijn 91 jarige vader heeft een hersenbloeding gehad. Hij woont zelfstandig met zijn hondje bij ons in het dorp. Hij rijdt (zal nu wel reed zijn) zelfs nog auto. Nee ik heb geen goede relatie met hem. Het is wel heel privé natuurlijk wat ik schrijf maar mijn lezers kennen mij inmiddels. Ik kan natuurlijk geen gezellig praatje schrijven als er zo iets ernstigs aan de hand is. Ik ben met de ambulance mee gegaan naar het ziekenhuis. Hij is buiten kennis en het is afwachten hoe het zich ontwikkelt. Je hoeft geen pessimist te zijn om te bedenken hoe het verloop zal zijn. Wel heb ik gisteravond nog even foto's op de site gezet anders wordt het wel erg saai uit deze hoek.
----------
Dinsdagmorgen 29 juni. Wat een . . . . Een tijdje geleden heb ik geschreven over ons 'baggerbos'. Wij hebben hier ook kleigrond waar het water maar moeilijk door heen weg zakt. Vooral nadat er 'groot onderhoud' gepleegd was. In het voorjaar was de puinhoop compleet. Ook hebben zij het vijvertje uitgebaggerd en veel groter gemaakt en tot onze grote vreugde kunnen honden daarin nu lekker baden! Dus elk nadeel hep zun voordeel! Ik heb er gisteren foto's van gemaakt en ja, ik beloof het, vandaag zal ik weer foto's plaatsen. Het is er niet meer van gekomen. Maar o wee als het gaat regenen . . . dan zal het zand er om heen een regelrecht modderbad gaan worden die ik in die tijd wel moet vermijden . . .
----------
Maandagochtend 28 juni. Wat een hitte . . . Toen wij gisteravond thuis kwamen zagen wij dat de meiden 's middags goed uitgelaten waren door Wendy . . . Zij stonden net aan op, om ons te begroeten wat heel ongewoon is! Snuiten nog vol met zand en in de kamer ook overal zand! Ik denk dat zij heerlijk in het water geweest zijn! Fijn hoor, dat je rustig weg kunt gaan en weten dat je hondjes perfect verzorgd worden! Het gebeurt niet vaak dat wij zonder hen weggaan maar soms kan het niet anders. Zeker als het zo warm is weet je gewoon dat zij thuis beter af zijn. Ook weer schattige foto's van Morris ontvangen, dank je Brigitte! Er wordt aan gewerkt! En verder wordt het vandaag gewoon afzien voor mij, o wat heb ik een hekel aan deze verzengende hitte.
----------
Zondagochtend 27 juni. Wat een hitte. Gisteren hebben wij gezellig in de avond gebbqued met Wendy en Remko bij de stal. Dat is gewoon hun buitenhuisje! Maura zorgde weer voor een handige zet . . . sprong onverwachts midden op de tafel en er viel een, ongeopende, fles wijn in stukkkkkkkkkkkken op de grond . . . Heel vervelend want precies op het stuk waar 's nachts de paarden staan en overdag de honden lopen. Dat was dus wel een tijdje glas ruimen . . . Ik heb zulke vreselijk leuke foto's van Charlotte en haar vriendin met de paarden dat ik het gewoon jammer vindt dat de gordonsite eigenlijk geen plek is waar ik deze neer kan zetten. Maar misschien verzin ik hier nog iets op. Alleen nu niet want direct gaan wij weg. Het is trouwens heel goed te lezen dat onze drie pups geweldige tehuizen hebben! Heerlijk alledrie zijn zij echte huisgenoten! Zo leuk, ook de verhaaltjes in het gastenboek van Maura jr!!!!
----------
Zaterdagmorgen 26 juni. JAAAA zij herkende ons nog! Wie? Ons kleine meisje Arwen! Gisteravond zijn we naar Joke en Anne geweest omdat wij zo graag weer eventjes wilden puppyknuffelen . . . Het was geweldig! Jeetje wat een schatje, en wat is zij lief en wat ziet zij er prachtig uit! Een ongecompliceerd hondje, zelfs de vuvuzela (?) kan haar niet van haar stuk brengen! Wat een 'hebbedingetje' is dat hondje . . . Joke en ik hebben nog een rondje met de fietskar met haar gelopen en wij voelden ons eigenlijk net de 'oma's'. Zo leuk! Het was echt een heel fijn maar toch ook echt wel emotioneel weerzien. Wat kan een mens toch intens veel van honden houden! Aan alles is te zien dat Arwen zich heel gelukkig voelt bij Joke, Anne en Ivar. Niet in de laatste plaats door Gordon Setter Queenie! Die twee spelen heel leuk samen! De oude Gordon Setter Fleurtje, 13 jaar oud, verdient ook een dikke pluim voor haar gedrag! Zo tolerant, prachtig! Maura herkende haar ook direct maar wilde niet meer contact dan een paar snuffeltjes en kwispeltjes. Emma zag na een paar minuten de lol er wel weer van in! Kortom, we hebben genoten en kijken alweer uit naar de volgende bezoekjes! Uiteraard heb ik ook foto's gemaakt maar die moet ik nog verkleinen en uitzoeken voor op de site. Misschien dat ik dat vanmiddag doe als de hitte mij naar binnen drijft en de bbq mij nog niet naar buiten trekt!
----------
Vrijdagmorgen 25 juni. Een latertje vandaag. Tja, dat heb je als je een Basset Fauve de Bretagne hebt die, zodra zij uit de auto springt, haar horloge in het gras gooit, dropjes in de oortjes propt, blik op oneindig, neus op het spoor . . . Dan kàn het wel eens een tijdje duren. Zoals vanochtend. Ik was met Wendy en de honden en wij hebben altijd veel te babbelen. Maar als wij dan een half uurtje terug zijn bij de auto en van Muisje nog geen spoor en ook geen geluid (over dat laatste maak ik mij toch de meeste zorgen) begint de gespreksstof langzamerhand te stagneren en krijgen wij toch wel een bezorgde blik . . . Dan moeten wij opletten dat wij elkaar niet gaan bestoken met rampenscenario's . . . Zal zij ergens vastzitten? Zal zij gevochten hebben met een vos? Zal zij ergens gewond liggen? Zal zij, héél in de verte, naar de weg gelopen zijn en onder een auto zijn gekomen? En in dat laatste geval is de dader natuurlijk doorgereden . . . Kortom, ik weet dat ook bij Wendy dit soort gedachten spelen maar uitspreken doen wij dat niet . . . En plotseling, JA HOERA, daar is Muisje weer. Helemaal vies, vol met van die groene klittenballetjes, lachend smoeltje en de tong hangt bijna op de grond! Een grote opluchting maakt zich van ons meester . . .
----------
Donderdagmorgen 24 juni. Pff wat was het al warm om half 9. Ik heb alleen maar onder de bomen gewandeld, lekker in de schaduw. Gister weer het vervolg op 'verzorging hond'. Maura lekker gewassen. Zij heeft zo enorm veel haar aan haar voorpoten dat ik daar zelfs met een borstel niet door heen kom. Ik heb er veel antiklit in gedaan na het wassen en gisteravond kon ik het dus beter doorborstelen. Eigenlijk moet het gewoon uitgedund worden maar ik vind het zo mooi en dus zonde om dat te doen. Muisje en Emma in de Frontline gezet. Ik gebruik altijd de spray en maak hen dus helemaal nat. Nee, dat vinden zij niet echt leuk maar heel erg vinden zij dat nou ook weer niet. Toen deze sessie weer achter de rug was kregen zij wat lekkers van mam . . . Emma kwam met een enorme vaart aanrennen, greep het kauwstaafje uit mijn hand en helaas . . . mijn duim en wijsvinger zaten er tussen . . . Nou, eerlijk waar, ik kon het wel uitschreeuwen, zo zeer deed dat (heb ik niet gedaan hoor). Mijn duim kan ik bijna niet bewegen en er is een blauwe plek onder mijn nagel gekomen. Het onderhoektandje kwam precies op mijn nagelriem en dat is al een gevoelige plek. Ik loop telkens naar de kraan om er koud water over te laten stromen. Van de pijn heb ik vannacht slecht geslapen. Neem direct zelfs een pijnstiller. Het is pittig aangekomen. Hebben jullie ook al gezien dat de laatste foto, een printscreen, onze bevestiging is van de reis naar Schotland? Ik vond het zo grappig om dat zo op de site te zetten, weer eens wat anders! Ook heb ik weer een paar foto's van Maura jr neergezet. Zo komisch, een nijver hondje hoor, zij wil zelfs al haken . . . Ik heb ook gelezen dat zij lekker gejodeld heeft in haar nieuwe luxe fietskar! Grappig, ook Arwen heeft een nieuwe luxe fietskar gekregen!
----------
Woensdagmorgen 23 juni. Ja hoor mijn laptop is weer beter, hij is weer een stuk sneller en ik hoop dat hij met zijn nieuwe hartje weer een tijdje mee kan! Gisteravond zag ik dus dat ik de mededeling van maandagmiddag niet geupload had voor ik hem wegbracht. En toen kwamen er reacties op mijn oninteressante foto's . . . dacht ik . . . Nou goed, als jullie elke keer weer getrakteerd willen worden dan doe ik mijn best gewoon weer, ok? Gistermiddag heb ik de meiden weer lekker getrimd. Het is niet te geloven dat Maura pups gehad heeft en nog maar zo kort geleden! Zij straalt je tegemoet in een prachtige vacht! Wat is dit toch? Ik hoor van andere fokkers dat hun teefjes volkomen uit vacht raken na een nestje en dat heb ik nog nooit meegemaakt! Ik kan haar zo op een tentoonstelling uitbrengen want zij ziet er zo mooi uit. Toen Wendy gistermiddag even langs kwam kon ook Bora de trimschaar niet meer ontspringen . . . Als laatste was Muisje aan de beurt. Haar kan ik pas 'behandelen' als de andere meiden al in de auto zitten, dus vlak voor de wandeling . . . Het geeft Muisje altijd zoveel spanning, volgens mij omdat zij dan zo hoog op die trimtafel staat. Dan maakt zij weer gorgelende 'Rottweiler geluiden' als de andere meiden in de buurt komen . . . ik vind dat zielig voor haar, al die spanning, dus vermijd ik dat gewoon. En dan is er niets aan de hand. Ja, dat Muisje heeft wel een gebruiksaanwijzinkje hoor!
----------
Maandagmiddag. Vanmiddag belde de computerdokter dat mijn hartje aangekomen is. Vanavond gaat mijn laptop naar het ziekenhuis waar hij getransplanteerd gaat worden. Uiteraard moet hij dan een dagje op de IC verblijven dus . . . morgen geen Krabbeltje. Daarom heb ik vanmiddag maar goed mijn best gedaan om er oninteressante foto's op te zetten . . .
----------
Maandagmorgen 21 juni. Zomer! Ik heb vanochtend een heerlijke wandeling gemaakt. Prachtig weer, met 4 hondjes (ook Jari was mee) en natuurlijk mijn onafscheidelijke fototoestel. Direct ga ik even kijken of er iets de moeite waard is om hier neer te planten. Wat leuk dat onze puppymensen regelmatig een berichtje in het gastenboek schrijven, dan blijft iedereen weer op de hoogte! Ik besef dat ik natuurlijk niet zoveel te vertellen heb. Het is hier een rustige tijd. Dat is wel eens anders geweest . . . een zieke dierbare vriend . . . een oude hond . . . en dan weer pupjes. Ik denk dat dit wel eens een tijdje goed voor ons is, even helemaal niets. Vandaag hebben wij onzelf een 'leesdag' buiten gegeven . . . Jaha dat is andere koek hè verse puppyeigenaren . . . zei ze lachend . . .
----------
Zondagochtend 20 juni. Ik ben vroeg vandaag. Ja toch ook al gestofzuigd hoor! Zoals jullie zien heb ik lekker geknutseld tijdens het voetballen. Ach als Nederland voetbalt vinden wij het nog wel grappig. Voor de rest boeit het ons niet. Al meerdere malen heb ik de vraag gekregen of wij niet eens gaan reizen nu . . . nee dus. In de zomermaanden is het bijna overal druk en ons vaak te warm. Dan zijn we gewoon liever thuis. Ook vind ik het behoorlijk vervelend dat je in dit land niet gewoon een nachtje 'vrij' kunt staan. Wel moet ik zeggen dat het behoorlijk kriebelt hoor, alleen al het aanzien van die camper achter in de tuin . . . Wel zullen wij af en toe eens een paar dagen weg gaan, de fietsen meenemen en blijven dan in NL. Onze meiden zijn ook alweer helemaal in hun gewone doen en spelen en rennen weer als vanouds samen! Maura krijgt nog steeds gedeeltelijk puppybrokjes, niet omdat het moet maar omdat ik deze toch op moet maken.
----------
Zaterdagochtend 19 juni. Drijfnat kwam ik thuis van de ochtendwandeling en Dick wist niet wat hij zag . . . het had hier amper geregend . . . Ik had er zin in vanochtend. Kleine cameraatje mee en ik zou lekker foto's maken van natte honden in de zon . . . Ik vind die waterspetters op de foto's altijd zo gaaf en het weer leende zich er uitstekend voor, dacht ik. Op sommige plekken zijn de mini paadjes manshoog begroeid met, nu drijfnat, riet en bloeiend gras. De paadjes worden dus ook maar heel weinig belopen daar, het is nogal afgelegen. Dat betekent dus ook dat mijn broek al snel doorweekt was maar ach, foto's maken is leuk en maakt mij dat dus niet veel uit . . . Na drie foto's bleek mijn batterijtje leeg te zijn, de zon verdween achter de wolken en het begon eerst zachtjes te regenen . . . Al snel stortregende het, ik heb Muisje kunnen aanlijnen toen zij net mijn pad kruiste en heb snel de wandeling afgeraffeld. Gelukkig kreeg ik weer geweldig lieve foto's van Morris en Arwen, dus heb ik wat te doen tijdens het voetballen vanmiddag . . . Joke, nog heel erg bedankt voor de mooie complimenten van de dierenarts over Arwen, ik voel mij zeer gestreeld! En wat geweldig voor Arwen dat zij in Queenie zo'n lief vriendinnetje gevonden heeft! Ook al zo'n supersociale hond!
----------
Vrijdagmorgen 18 juni. Schrijf ik gisteren stoer dat het gemis over is, nou mooi niet dus. Tranen met tuiten vanochtend, en waarom? Omdat ik zo'n lief mailtje van Joke krijg en ik getroffen word door de puppyverhaaltjes. Ik heb het werkelijk nog nooit zó moeilijk gehad als met dit nestje. Ook gister weer van die schattige puppyfoto's van Jan gekregen. Daarop zie je Maura jr. met, in plaats van Charlotte, hun kleindochter er op staan met haar. Huiluhhhhhh. Jeetje wat een slap emotioneel mens ben ik toch. Het lijkt met het klimmen der jaren wel erger te worden. Maar goed, nu even mezelf bij elkaar rapen. We zijn weer in ons oude patroon gestapt en nu is het Dick zijn beurt om de lange ochtendwandeling te maken. Ik doe de wat kortere middagronde en morgen weer andersom. Ik had grote huishoudelijke plannen voor als de pups weg zouden zijn . . . tot nu toe heeft het stofdoekenvirus mij nog niet kunnen pakken . . .volgens mij ben ik er immuun voor geworden . . .
-----------
Donderdagmorgen 17 juni. Ja, daar ben ik weer! Mijn leppie draait weer, gelukkig. Hij was niet gecrasht maar wel is er een groot gedeelte van de harde schijf stuk. De leppiesdokter heeft hem weer zo ver mogelijk hersteld en binnenkort ondergaat hij een harttransplantatie. Het hartje is besteld. Alles draait weer een beetje als normaal, hoewel ik echt ALLE E- MAILADRESSEN kwijt ben!!!!!!!!!! Dus, lieve fans, alsjeblieft, stuur mij weer even een mailtje met je adres! Ik heb een compleet leeg adresboek!
Verder gaat hier alles weer zijn gewone gangetje. Ik heb de pups de eerste dagen enorm gemist en heel wat traantjes gelaten. Dat is nu over. Ook omdat ik weet dat het heel goed gaat met onze hondenkindertjes! Ik schrijf weer keurig een krabbeltje elke dag maar of er elke dag nieuwe foto's verschijnen weet ik nog niet. Zo opwindend is ons dagelijkse leven nou ook weer niet! Maura ziet er ook alweer als vanouds uit, prachtig in vacht, glanzend en haar geweldige melkfabriekje is al bijna weer tot de normale grootte geslonken! Gisteravond toen ik mijn leppie uit het ziekenhuis gehaald had heb ik er gelijk foto's van Maura jr. opgezet! Wat een droppie!
-----------
Maandagochtend 14 juni. Alles alweer voorbij. Het 'gewone' leven begint weer. We zullen wel moeten afkicken. Ik hoop dat ik jullie evengoed nog kan vermaken met mijn 'Krabbels' al gaat het niet meer over pupjes. Vanaf nu zal mijn fototoestel weer gericht worden op onze 3 meiden! Ik hoop dat ik jullie weer net zo kan boeien als met de puppysite, ik doe mijn best. Ook hoop ik dat jullie het nieuwe gezicht van de site leuk vinden! En nu ga ik proberen of ik alles kan uploaden en dat is nog een heel werk, het zal misschien een beetje met horten en stoten gaan. Ik moet telkens kijken of alles wel goed over komt.