| MENU 2019 |
|
|
|
Nou dan zo maar klik
HIER
voor krabbels 2020 Maandagmorgen 6 januari. Ow jee het is nu natuurlijk 2020 en dan moet ik de krabbels verversen en dat zal ik ook vandaag doen. We kwamen gistermiddag om een uur of 4 weer thuis en hebben natuurlijk eerst de meiden weer even uitgelaten in 'ons' bos. Grappig zoals zij dan doen als je weer thuis bent, net of er geen tijd tussen gezeten heeft en zij rollen direct weer in hun eigen normale leventje, dwz languit op de bank en op de stoelen. Binnen een uur hadden we de meeste spullen alweer uit de camper gesleept, ik wil dat altijd zo snel mogelijk doen want anders blijf je heen en weer lopen. Vanmorgen weer de gewone wandeling en heb ik een tijd nodig gehad om de parkeerplaats bij het bos weer op te kuisen wat een vreemde uitlating van een dame tot gevolg had . . . 'ik had al gedacht dat je weg was omdat er zoveel troep ligt'. . . Uiteraard zei ik dat ook zij dit dan wel eens kon opruimen en haar antwoordje? 'Ja maar ik heb zo'n tang niet'. . . Wel lachen hoor, het is gewoon een hele leuke aardige vrouw maar ik vind dit toch wel een beetje vreemd, kennelijk gaat zij en ook misschien wel andere mensen er gewoon vanuit dat ik hier de grote vuilnisopruimer ben! Goed, we zijn dus weer thuis haha en dank je o.a. Til en de anderen voor hun leuke support tijdens onze reis en Nico heb ik alweer even gezien! De reissite zal ik ook nog even een endje aan breien. ---------- Donderdagmorgen 19 december. Op de valreep want over een uur gaan wij weg. Ik moest nog een paar boodschapjes in de grote stad doen en ergerde mij toch wel een ietwat. Sta ik met twee dingetjes in de rij bij de Trekpleister en moeten de mensen voor mij zondig hun pakjes laten inpakken grrr Net realiseerde ik mij dat dit waarschijnlijk toch wel de laatste krabbel van dit jaar wordt! Ik ga nu straks verder op de reissite en geef zo de link door. Ja ik wens iedereen gezellige dagen toe en hopelijk tot ziens tijdens de vakantie en daarna weer terug op de krabbels. Tik HIER voor de reissite. O ja ook jij Agnes ik hoop op een paar leuke weken voor jullie met een aangenaam temperatuurtje van een graad of 18! ---------- Woensdagmorgen 18 december. Volop in de voorbereidingen en hoewel het nu niet koud is bereiden wij ons ook wel voor op vorst cq sneeuw, ik heb mijn sneeuwlaarzen klaar gezet, mag hopen dat ik ze nodig heb en de homemade erwtensoep staat in het vriezertje . . . Dus veel warme kleding mee en het zibrootje staat al in de doucheruimte. Maaaaaar, onze camperverwarming doet het weer en uiteraard heeft dit weer de nodige centjes gekost maar bij lange na niet zoveel als een totaal nieuwe ketel, dankzij de niet aflatende inventiviteit van een monteur in de Bürstner garage! Ja Agnes het terug fokken of behouden van een oud en/of numeriek klein ras is niet eenvoudig en gaat gepaard met de nodige ups, downs en terugvallen. Dit komt mede doordat er vanwege de geringe fokbasis andere rassen (of look-a-likes) in gekruist moeten worden, ook is dat weer nodig voor de gezondheid en niet eens alleen voor het uiterlijk. De peperdure labradoodles staan inmiddels op de zwarte lijst qua gezondheid en gedrag, de commercie heeft zich hierover gebogen en dan gaat het fout. De eerste fokker en 'ontwerper' van de labradoodle Wally (ja Agnes ook toevallig!) Conron heeft spijt als haren op zijn hoofd dat hij dit in 1989 gedaan heeft! Laten we in godsnaam hopen dat de Barbet, die veel heeft van het uiterlijk van zo'n doodle, dit bespaard blijft en is het aan de fokkers om hier over te waken en kritisch de aspirant pupkopers te bekijken en de gedachten aan de pecunia's op het laagste plan te stellen . . . ---------- Dinsdagmorgen 17 december. Gisteren weer een heel gezellige dag gehad met onze vrienden en hun aanbiddelijke pupje, het is werkelijk zo'n schattig hondje, bruin met een wavy vacht (goed hè Rijkje en Agnes) en een paar prachtige bijpassende kleur ogen! Jaja het is rommelig in onze kerkjes hè Agnes, maaruh wat zou er mis zijn met een poedel, ook een ontzettend leuke gezinshond hoor, met een leuk uiterlijk als de mensen er maar niet zo maf aan zouden knippen/scheren! Voor een leek (neehee ik niet hoor haha) lijkt een Barbet zeker wel op een poedel of poedelmix net zoals een Engelse setter pup verward wordt met een Dalmatiner en een jonge Gordon een kruising Rottweiler zou kunnen zijn, so be it. Zo leuk, we zijn met onze honden en pupje het eerste bosrondje gaan maken, mwahh wat een opvretertje die zich al heel goed kan handhaven tussen andere honden door zich afwachtend en rustig te gedragen, super goed! Onze honden zijn daarbij ook heel aardig voor andere honden en dat voelde pupje Beau ook gelijk, heerlijk! Wel een mini incidentje, wat toch wel weer grappig was, Beau dacht dat hij Jezus was en op water kon lopen en ging totaal even koppie onder, nou ja kwam goed uit het is namelijk een Franse waterhond! Daarna nog gezellig een pannenkoekje gegeten bij Duinvermaak en oude tijd herleefde voor ons allemaal . . . Dit deden we vroeger ook vaak met een groep Gordon mensen. Natuurlijk Beau ook mee naar binnen voor de broodnodige socialisatie wat hij dus al slapend onder de tafel volbracht. Ha leuk Tineke en Evert weer een levensteken en ik zal voor jullie mijn best doen op een beetje knappe foto's wat mij het vorige weekend niet echt gelukt is door gebrek aan motivatie . . . Nou ja Cilia laten we hopen dat het geen rat was en daarbij, we hebben totaal niets meer gezien en de kaas zit nog in het vangbakje, en ja ik draag altijd al sokken in bed, dus zal de tenenkaas hopelijk ongemoeid blijven!  ---------- Zondagmorgen 15 december. Zo grappig om te zien dat Emma het helemaal geweldig vindt als Dick en ik samen de ochtendronde maken, zij danst er dan nog vrolijker op los dan normaal, wanneer ik dus alleen ben! Gisteren hebben wij ons nieuwe Zibrootje geprobeerd in de camper en dat gaat helemaal super, er zit 'geurloze' brandstof in en dat scheelt natuurlijk. Het was wel even uitzoeken wat wij voor dit doel konden gebruiken waarbij veiligheid en zeker ook voor kwispelende hondenstaarten voorop staat! We hebben er weer zo'n zin in en ik ben zelfs alweer bezig om een site op te zetten voor deze vakantie, wij zijn niet te stuiten in ons enthousiasme, gelukkig dan maar! Gisteren heb ik ook het afgelopen weekend op de reissite gezet en kunnen jullie HIER bekijken, het is natuurlijk niet veel want het waren maar 2 dagen. Verder zal er mogen geen krabbel komen want we staan vroeg op om eerst een hondenronde in het donkere bos te maken, dan de camperverwarming nog een keertje extra te laten nakijken in Emmeloord en dan gaan wij in NH op kraambezoek! Nee niet voor een mensenbaby maar voor een nieuw hondenkind bij vrienden van ons die Mac, broertje van Emma hadden die overleden is. Er komt vandaag daar een ander ras het huis in, een Barbet, waar de meesten van jullie nog nooit van gehoord zullen hebben! Het is een Franse jachthond met een beetje poedelachtig uiterlijk, ik weet ook niet hoe ik het anders moet omschrijven . . . ---------- Zaterdagmorgen 14 december. Eindelijk maar dan ook eindelijk heb ik een antwoord van de Universiteit Utrecht gekregen op mijn klacht over de behandeling (lees; het niet kunnen vinden van de eikel) van poppetje op 23 oktober j.l. En laat ik het nou nog een bevredigend antwoord vinden ook! Het is een uitleg van 1.5 A-viertje en heel duidelijk over het hoe en waarom van hun behandelwijze. Daarbij ook de vermelding dat zij het hadden moeten communiceren dat de mogelijkheid bestond dat er nog een eikel in de dikke darm zou zitten, die daar geen kwaad kon en op een natuurlijke manier tevoorschijn zou komen (wat dus ook is gebeurd) Kortom, goed zo en voor mij nu een afgesloten hoofdstuk. Uh wanneer wordt het hier nou een winter? Een heel klein troostje is dat wij volgende week naar de Harz gaan waar wel sneeuw ligt! ---------- Vrijdagmorgen 13 december. Schijnveiligheid: het muisje blijkt gewoon onder de deur door de kamer in te kunnen (godsamme Dick dát had je nou net niet moeten zeggen) Verder ja Agnes, Ron heeft helemaal gelijk hoor! Het hebben van een camper is meer dan geweldig maar trekt ook meer dan geweldig je portemonnee leeg, ik noem het al een financiële aderlating . . . En ook ja, 'aan de paal staan' is inderdaad zoiets als vloeken in de kerk voor ons,  Daarbij hebben we niks aan zo'n paal vwb warmte, elektriciteit hebben we genoeg en gas ook maar dan moet de kachel het wel willen natuurlijk en daar zit het hem dus juist in! Ach ok momenteel denk ik een beetje zo, nu al weer minder dan gisteren, het heeft even tijd nodig om te landen bij ons en dan gaan we weer vrolijk verder hoor! Wij hebben heel wat over voor onze vrijheid en alleen al het feit dat wij het ongelofelijk fijn vinden om met de hondjes in de vrije natuur te zijn en dan in de vroeg vallende avond, samen gezellig in de (wel warme!!!) camper te zitten maakt dat wij altijd in oplossingen denken en ze nog vinden ook! ---------- Donderdagmorgen 12 december. Muisupdate: ik heb inderdaad gelijk dat er ergens een muisje zit, er lag een zakje winterwortelen en dat was aangevreten, de schattige tandjes stonden er in! Vanmorgen ben ik voorzichtig via buiten de kamer ingegaan en hoopte een muisje in de val te zien zitten, maar nee hoor de kaas is kennelijk niet lekker genoeg en heeft hij liever een worteltje. Camperupdate: Zijn geen grappen. Kachel moet uitgebouwd worden en naar de Truma fabriek om daar onderzocht te worden. Het uitbouwen gebeurt op 13 januari. Dus tot die tijd geen kachel in de camper. Gelukkig (?!) had Wendy nog een kleine Zibrokachel in de stal staan en die heeft Dick gisteren opgehaald. Jaja en toen hij er mee thuis kwam bleek de petroleum leeggelopen te zijn in de auto over het dikke bed van de honden . . . wel godverdegodver, sorry for that. In het hondenbad schelpje warm water met biotex achter buiten en daar dat bed in gelegd, vanmorgen heb ik het er uit gehaald en is het lood- maar dan ook loodzwaar. Op de grond ingerold en er op staan trappen om zoveel mogelijk water er uit te krijgen. Daarna met veel moeite over de tuintafel gelegd en ben ik gaan spoelen met de tuinslang. Ik laat het nu zoveel mogelijk uitdruipen en stinkt nog steeds gruwelijk en ja dan moet ie toch maar de wasmachine in . . . Gelijk gisteravond een andere kachel besteld, een laser Zibro, die totaal veilig is voor mens, dier en camper. Owww wat heb ik genoeg van al dat gezeik zo langzamerhand. ---------- Woensdagmorgen 11 december. Nou ik hou heel erg van dieren dat weet iedereen maar nu heb ik waarschijnlijk toch een diertje in mijn huis wat ik liever niet heb . . . Ik hoorde vanmorgen typisch geritsel in de aangebouwde kamer hier beneden en toen ik het slot een keertje omdraaide was het over. Er staat daar een grote oleander te overwinteren in een metalen pot en daar hoorde ik het geluid ongeveer. Totdat ik weer in de kamer zat en het opnieuw begon en zelfs Emma hoorde het. De spikkels zullen het ook wel horen maar het zal hen kennelijk worst zijn . . . de ijskonijnen! Dat is dus ook het enige wat ik durf, het slot een keer omdraaien, maar een confrontatie met een muis oid hoef ik niet echt. Direct moet ik toch naar de grote stad, en dan maar even een muisvriendelijke val kopen. O ja, de verwarmingsmonteur hoorde gisteren dat de ketel niet helemaal dood is want hij verwarmt nog wel het water in de boiler, laten we duimen dat het niet al te erg is, want 'erg' betekent namelijk altijd veel geld aan camper reparaties. ---------- Dinsdagmorgen 10 december. Zo weekend alweer voorbij, en toch als je maar een paar dagen in een andere omgeving bent lijkt het toch weer langer. We hebben een paar leuke maar zeer koude dagen gehad. Leuk omdat de kerstmarkten, we zijn op zondag ook nog naar Monschau gegaan een erg toeristisch plaatsje maar als kerstmarkt subliem te noemen, de moeite van een bezoekje waard zijn. Maar goed, ik heb al een stukje geschreven voor de reissite, maar is nog niet af en ook nog niet geupload, zodra het klaar is zal ik dat hier wel vermelden. Het was buitengewoon koud omdat de verwarming in de camper het zaterdag al begaf . . . hij deed zo af en toe al moeilijk, maar nu was het helemaal passé en eerlijk is eerlijk, het verblijf in een onverwarmde camper kun je in deze tijd niet echt gezellig noemen. Nu is gebleken dat wij het zelf veroorzaakt hebben door 2 van de 4 uitstroomopeningen dicht te doen, en juist dát had niet gemoeten, nee wij lezen nooit gebruiksaanwijzingen en daar heb je het dan al weer, want ja het stond er toch echt wel in. Nu vanmiddag de camper naar een verwarmingsspecialist in Elburg brengen en het ziet er eigenlijk niet echt fraai uit, kan wel eens zijn dat er grote schade is ontstaan. Afwachten dus en zou het zo maar kunnen zijn dat onze vakantie volgende week in het gedrang komt . . . Gelukkig had ik jasjes voor de meiden mee en genoeg vetbedjes, dat nam niet weg dat gistermorgen Emma om 5 uur naast het bed stond, die had het koud en hebben we tussen ons in genomen, met jas en al, en binnen een paar minuten lag zij te snurken, wij lagen iets minder comfortabel in ons bedje van 120 cm breed, maar ja hè, je hebt alles voor je hondje over, zelfs je nachtrust . . . Net weer lekker gewandeld met Wendy en straks de camper toch wat opruimen voor hij vanmiddag weer weg moet. ---------- Zaterdagmorgen 7 december. Gewone ronde met de meiden gemaakt, inmiddels alweer veel gedaan want we gaan zo een paar dagen weg, maar dat had ik al verteld. Zo makkelijk dat de camper op eigen terrein staat, je kunt rustig je spulletjes over brengen en dat is trouwens niet zoveel hoor. Ik heb veel dingen gewoon dubbel en moet alleen koelkast en vriezertje bevoorraden en de kleding pakken, ook weinig. Voor een weekend weeg ik de brokjes voor de meisjes per portie af, dat vind ik makkelijk. Ik verheug mij weer mateloos op de avond, na de kerstmarkt weer heerlijk in het kempertje zitten! Oh ik kan geloof ik weer blijven babbelen maar moet nu stoppen, we vertrekken over een kwartiertje. Misschien schrijf ik nog iets op de reissite maar zover ben ik nu nog niet. ---------- Vrijdagmorgen 6 december. Dag winterweer . . . Maar goed, heerlijk als ik in de middag om een uur of 4 met de meiden thuiskom, verwarming aan, kaarsjes aansteken en alle andere kleine lampjes, heerlijke tijd! Ja hoor Linda, ik denk er hetzelfde over en net wat je zegt, wat jij hebt mee gemaakt met Sissy is ook verschrikkelijk en een ramp als dit je overkomt. Dan maar beter een keertje extra naar de da! Heel grappig, onze achterburen hebben voor het eerst een camper gekocht en die gaan wij straks even bewonderen en weet je wat nou zo stik toevallig is? Dat zij ook nog eens Dirk en Yvonne heten! ---------- Donderdagmorgen 5 december. (wij doen niet aan dat feest). Beetje cliché, maar het was een klein wereldje vandaag en ook dat vind ik weer grappig, vooral die aangevroren takken! Dan het aller- maar dan ook allerbelangrijkste, het gaat prima met poppetje en wellicht ben ik te bezorgd geweest, dat kan zo maar zo zijn . . . De da had al gezegd dat die pilletjes heel snel werken en dat is ook zo, gisteren niet meer horen hoesten en vandaag 1x. En dat kwam dan nog omdat ik haar bij een zeer enthousiast hondenvriendinnetje altijd even aanlijn omdat er naar mijn smaak veel te wild gespeeld wordt en de halsband haar keeltje aansnoerde. Vannacht ook geen enge geluiden gehoord van haar, gelukkig dan maar weer. Het voordeel van de zorg voor 3 honden is dat je ook bijna niet op je eigen lichamelijke ongemakjes let! ---------- Woensdagmorgen 4 december. Never a dull moment bij de zwartjes . . . heb ik al vaker gezegd. Net weer een dierenartsbezoekje gebracht met poppetje . . . Maar bij het begin beginnen, sinds zondag j.l. hoestte zij zo af en toe wat, kwam er een rocheltje achteraan, dus ik was geattendeerd. Maandag en dinsdag idem dito, niet veel hoesten maar voor mij genoeg om het als niet normaal te beschouwen. Vannacht hoorde ik haar niet hoesten maar af en toe wat gereutel en ging bij mij alarmfase 2 in werking. Toen ik vanmorgen naar beneden ging en zij mij niet achterna kwam, trad alarmfase 3 in werking en besloot ik gelijk om 8 uur de da te bellen voor een consult. Ik wil namelijk niet te laat zijn en met een poppie met longontsteking aan te komen. Uiteraard dacht ik aan kennelhoest maar dat blijkt het niet te zijn. Het is een lichte verkoudheid, longen klinken als normaal en zij heeft geen koorts. Haar dagelijkse metacam dosis is zeer laag en moet nu voor 5 dagen opgehoogd worden en tegen de hoestprikkel 3 dagen twee codeïnetabletjes. Misschien, en ik weet het eigenlijk wel zeker, maakte ik mij te snel ongerust en dat komt ook omdat het poppetje is, toch een beetje mijn zorgenkindje. Ik telde de drie klachten bij elkaar op, alle drie afzonderlijk hadden mij minder laten alarmeren. OK goed, beter te vroeg dan te laat toch? ---------- Dinsdagmorgen 3 december. Na de wandeling gelijk even naar de grote stad voor wat boodschapjes. In gedachten ben ik al bezig met onze vakantie, lekker op tijd hè, ik bedoel dan ook donderdag over 2 weken hoor! Even naar de Action voor een aanvulling hondenpoepzakjes, naar mijn idee de beste en de goedkoopste die er zijn. Ook een simpel wasrekje gekocht voor in de badkamer (ach wat heet haha) in de camper, en natuurlijk past hij niet, ik had fout gemeten en de doucheruimte overschat! Het aankomende weekend gaan wij naar Maastricht, mooie camperplaats aan de Maas en kijken of de kerstmarkt leuk is. De belangrijkste vraag is altijd of wij de honden goed kunnen uitlaten op zo'n plek en daar is google earth altijd perfect voor en dat schijnt ook zo te zijn! Verder mezelf getrakteerd op 2 witte- en 2 lichtbruine roomborstplaatjes bij de patisserie vandaan hmmmmm ---------- Maandagmorgen 2 december. Gisteren eenmaal in Hilversum aangekomen en op de hei, werd het prachtig weer. De opkomst was niet wat wij gewend zijn en ik denk dat de mist de reden was voor veel mensen om niet de weg op te gaan. Het was weer een leuke wandeling en daarna bij een snackbarachtig tentje met een heel klein groepje iets gedronken en gegeten. We waren al met een relatief kleine groep en kennelijk zijn de meeste mensen daarna ook nog eens weg gegaan, beetje jammer dus. Onze honden zijn niet zo van in een groep wandelen, verwende honden als het zijn, maar goed ik zag dat Emma deze keer iets minder terughoudend was, waarschijnlijk omdat zij de groep te behappen vond en ons ook niet makkelijk kwijt kon raken, en dat geldt ook voor poppetje. Roos niet hoor, die keutelt overal rustig tussen door, hier een snuffeltje en daar een aardig kwispeltje, 'keep it cool' is haar devies, ook erg makkelijk! Vanmorgen was ik volgens mij de enige in het bos! Wanneer begint het nou eens écht winter te worden, dit gekwakkel hebben we ook niks aan . . . ---------- Zondagmorgen 1 december. Had ik het gister over vrieskistjes weer, nou vanmorgen was ook onze auto een vrieskistje en ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik vind het heerlijk! Ik ben écht geboren in het verkeerde land hoor, en toch is er nog steeds twijfel om er nu op onze leeftijd alsnog wat aan te doen . . . Toen wij gisteravond uit Bloemendaal kwamen, onze kleindochter vierde haar verjaardag, werd het al mistig. Ook mokkeltje hadden we natuurlijk weer mee en die heeft al die tijd onder de tafel liggen slapen en ja dán vinden niet hondenmensen het wel een lieve hond hoor . . . Wij gaan met niemand meer in discussie over houden van honden, dat is niet haalbaar bij geen dierenmensen, die wel totaal in zwijm vallen bij baby's en ander jong menselijk grut . . . En ja die tijd hebben wíj helemaal gehad, maar dát kun je dan ook weer niet zeggen. Maar nee hoor, we hebben gewoon een heel gezellige avond gehad met leuke mensen en moet je ook politiek gewoon mijden in gesprekken in die kringen, lachuhhhh Net een korte uitlaatronde gemaakt want over een half uurtje vertrekken wij naar Hilversum voor een setterwandeling. ---------- Zaterdagmorgen 30 november. Heerlijk vrieskistjes weer en ik heb fijn gewandeld en werd getrakteerd op prachtige ietwat winterige doorkijkjes, mooi zo met wat damp en de opkomende zon. Gisteren loste het uitlaat probleem zich makkelijk op. Bezoek kwam al ruim voor de afgesproken tijd en bestond ook uit 1 manspersoon (wisten we), een oudere vroegere collega van Dick, was erg leuk! Maar ik vond dat ik na een uurtje wel even gemist kon worden en ben gewoon met de meiden weg gegaan, niet zo lang hoor. Het was wel weer komisch, Emma wil niets weten van vreemden, blaft bij binnenkomst en gaat daarna op een stoel zitten om het van een afstandje te bekijken. Als degene dan niets tegen haar zegt en ook niet naar haar kijkt, komt zij in de loop van de tijd zelf naar de persoon toen, likt zachtjes een hand en gaat er, als er plaats is, naast liggen op de bank en dan is het ok voor haar. Tja Roos en Poppetje verwelkomen iedereen al hard kwispelend bij de deur en houden van bezoek! Poppetje is zo vreselijk vertederend altijd, zij komt telkens met een stuk speelgoed naar het bezoek, legt het op schoot, gaat er voor zitten, kijkt met een smekende blik, waar zij super in is, constant van gezicht naar handen. Nooit zal zij zich verder opdringen of blaffen, maar als de persoon geen aandacht geeft gaat zij een nieuw speeltje zoeken en doet weer hetzelfde. Zij heeft veel speelgoed dus herhaalt zich dit vaak! En als allerlaatste in het charmeoffensief pakt zij haar Kong en gaat op de bank naast de persoon zitten en smijt die natte Kong op schoot . . . Ja kijk, en daar kan niemand meer omheen, en zo grappig, zij weet dat gewoon! Misschien vinden 'niet honden mensen' dit wel vies of niet leuk, maar wij als totaal betoverde liefhebbende ouders van het hondje, vinden dit werkelijk te gek, zo schattig! En laat hier nou eigenlijk altijd dierenmensen op bezoek komen, gelukkig was oud collega ook niet afkerig van honden! ---------- Vrijdagmorgen 29 november. De ovenschotel was gisteren goed geslaagd en uiteraard was het weer erg gezellig! Vriendin Eefje munt altijd uit in originele presentjes, nu kreeg ik een HEMA rookworst, zij weet hoe gek wij hier op zijn en een zak waxinelichtjes, en ook dat is hier altijd welkom! Tja en weer kwam de smeekbede of poppetje nou écht niet een weekje mocht komen logeren . . . sorry nee, hoe lief wij jullie ook vinden, wij kunnen haar zelf geen week missen . . . Als je ook ziet hoe Eef met poppetje (de meest slijmerige van ons drietal) op de bank ligt te knuffelen, zo lief! Ook vanmiddag komt er weer bezoek, wat een drukte zo af en toe, maar wel heel leuk hoor! Wel een beetje lastig dat bezoek vanmiddag precies valt in mijn hondenwandeltijd, daar ben ik toch eerlijk gezegd wel een beetje strak in. Normaal gesproken moet echt alles daar voor wijken, en maak ik afspraken voor - en na wandeltijd, maar ik heb nu echt geen andere keus. Hoe ik dat ga oplossen weet ik nog niet en daarbij moeten wij na vieren de camper ook ophalen, kortom we zien wel. ---------- Donderdagmorgen 28 november. Sodeju zeg wat een weer vanmorgen en ik heb maar een kort uitlaatrondje in het bos gemaakt, binnen een half uur was ik weer thuis! Hondjes liggen alweer lekker met een volle buik, lege darmen en blaas, in een rolletje, goed afgedroogd, niet gewaterblaast omdat ik dat niet goed voor de vachten vind omdat te vaak te doen. En dan nu, lachen toch, half 10 in de morgen heb ik kaarsjes aan, zo donker en ik vind het nog leuk ook . . . Toch direct even boodschappen doen want vanmiddag komen er vrienden die een hapje blijven mee eten, gezellig weer! Het gaat maar weer eens een ovenschotel worden, makkelijk omdat ik dat van tevoren kan maken en geen tijd in de keuken hoef door te brengen als zij er zijn. Ja Klára, wij gaan rond 20 december weg en komen terug als alle vuurwerk ellende voorbij is én opgeruimd, rond 5 januari. En het museum idee is een goeie voor het nieuwe jaar! Hoewel het hier in de buurt best rustig is weet ik dat in andere gedeelten van S'bant het al ernstig is met gigantische knallen die eigenlijk lijken op handgranaten, ow wat is dat toch erg. En dan woon je in een relatief klein dorp, zo'n ruim 6000 inwoners en het afgelopen weekend zijn er enorme vernielingen aangericht in het mini centrum. Vreselijk toch. ---------- Woensdagmorgen 27 november. Getver, poppetje ligt nu op mijn schoot en laat een boer en zij heeft net een pluk pens over haar brokken gehad . . . grrrr en ondertussen kijkt zij mij weer met haar allerliefste gezichtje aan. Maar zij hééft helemaal geen ander gezichtje! Vanmorgen in het bos wel 5 mensen gezien en dit terwijl het geen mooi weer is, gek hoor. Gistermiddag gezellige uurtjes met Klára gehad onder het genot van een paar bakkies cappuccino bij de HEMA, weer even bijgepraat maar ons gelijk realiseren dat wij tijd te kort hadden! Vanmiddag de camper naar de garage brengen daar wordt de airco er af gehaald en een dakluik met ventilator ingebouwd. Ja ik weet het, er zijn mensen die een airco ideaal vinden, geloof ik zeker, maar wij zijn nou eenmaal geen warm weer camperaars, bovendien vind ik die bak op het dak buitengewoon lelijk. O ja en dan ook nog, een airco werkt alleen op 220V en dan sta je dus op een camping, wat wij niet willen. De maanden juli en augustus zijn voor ons een 'no go area' . . . ja tenzij het normale temperaturen zijn, voor ons dan! We zitten momenteel te dubben of wij volgend jaar in het voorjaar of in het najaar twee maanden weg gaan, er is voor beide wat te zeggen. Schaar dit maar onder het hoofdstuk 'luxe problemen'. ---------- Dinsdagmorgen 26 november. Weer thuis en dat was gisteren niet voor het donker, echt balen hoor. Daarbij had ik vlak voor wij vertrokken nog met mijn vinger tussen de camperdeur gezeten en het eerste moment voelde ik even niets maar daarna, ik jankte bijna van de pijn en heb de hele terug weg met een natte doek om mijn vinger omhoog gezeten. Het gaat nu wel weer hoewel het nog steeds pijnlijk en dik is. Goed, dat was de afdeling klagen vandaag. Hoe fijn is het om weer een camper te hebben, zo makkelijk ook met de hondjes, als je ergens bent, gewoon hun eigen huisje, verwarming aan, heerlijk wij in ons eigen bed 's nachts, ideaal. Gistermiddag leuk gewandeld langs het brede zandpad met aan de ene kant een kanaal en aan de andere kant boerenvelden, dat zijn mijn meisjes ook gewend en dat zag je . . . scheuren over de velden achter kraaien aan! Van Emma heb ik nog een paar prachtige foto's gemaakt, al zeg ik het zelf, eentje staat dus nu op de Indexbladzijde en wat ben ik toch trots op haar, zo mooi en in zo'n topconditie met haar 11 en half jaar! Ik zeg dit speciaal omdat veel mensen mijn site bij hun favorieten hebben staan en dan gelinkt aan de krabbels die dan gelijk opent. Dus neem even de moeite en kijk naar bladzijde 1 HIER DUS KIJKUHHHHH O ja ook nog foto bladzijde november gemaakt en alles meer in herfstsfeer. ---------- Maandagmorgen 25 november. Vlagtwedde. Net gezellig samen koffie gedronken en nu ben ik weer terug gegaan naar het campertje om even een krabbel te tikken en mijn meisjes gezelschap houden, Dick is bezig met laminaat leggen. Gisteren ontdekte ik hier in de buurt een zandpad langs een kanaal en daar gaan Simonne en ik straks naar toe om met de honden te wandelen. Vannacht ben ik er voor Roos niet uit geweest en haar keutel was vanmorgen weer bijna normaal, gelukkig. Het gekke is dat ik het eigenlijk niet eens echt erg vind om er midden in de nacht uit te moeten, het is daarna weer lekker warm in je bedje! Dick wil dat ik hem wakker maak om Roos uit te laten maar dat wil ik niet, waarom hem wakker maken terwijl ik al wakker ben? Om een uur of 3 vanmiddag gaan we weer terug want het licht van de aanhanger doet het niet en willen wij voor donker weer thuis zijn. Jeetje ja Cilia, dit had dus een mooie gelegenheid geweest voor een bakkie samen, maar goed, wat in het vat zit verzuurt niet! Ik lachte mij weer het apezuur om je muisjesverhaal, zo leuk en inderdaad een cameraatje zou geweldig zijn! Mijn god, ik zie nu allemaal boeren met trekkers langs rijden met spandoeken, is het nou nog niet over? Ik weet ook nog wel iets om met spandoeken te gaan demonstreren maar zal dan mijn zin niet krijgen vrees ik . . . ---------- Zondagmiddag 24 november. Vlagtwedde. Ja daar zitten we dan, midden in het Groningse land waar vrienden van ons neer gestreken zijn na bijna 5 jaar alleen camperen! Dat is wel even een overgang natuurlijk, maar het leuke huisje maakt het helemaal goed! Gistermiddag, -avond en vanmorgen weer erg gezellig bij Joke en Anne waar wij altijd weer met moeite vandaan gaan . . . net zoals in Zweden . . . Achter de camper hadden wij een aanhanger met spullen van onze nu Groningse vrienden 
en helpt Dick even mee om vandaag en morgen
laminaat te leggen.Vannacht was het weer onrustig omdat Roos er weer uit moest, zij is nog niet helemaal ok hoewel je verder niets aan haar merkt. Zij heeft ongetwijfeld iets in het bos gegeten wat haar niet bekomen is, maar helaas, zij leren er niets van. Toen ik met haar over straat liep midden in de nacht was het maar goed dat ik niemand tegen kwam, het leek wel carnaval, mijn haar los als een ragebol, een blauwe wijde flanellen pyjamabroek met grote witte sterren (speciaal voor koude nachten in de camper) bergschoenen en een groene winterjas, het zag er echt niet uit. Omdat het hier aan een tamelijk drukke weg ligt met fietspad er naast, is het even aanpassen met honden wandelen, nou eigenlijk niet wandelen dus. Goed dit overleven wel weer een voor dagje. ---------- Zaterdagmorgen 23 november. Een gebroken nacht gehad en er maar liefst 4x uit geweest voor Roos, zij moest poepen en gelukkig wilde zij dit ook achter doen deze keer, de nood was kennelijk hoog. Ik heb net 1 halfzachte drol opgeruimd en wat natte klodders, niet veel dus. Jaha eten wilde zij wel natuurlijk . . . Ik heb het eten wel aangepast, haar gewone brokken, niets er door en de helft van normaal. Bij mij geen ander eten want het is helemaal bewezen dat met dit soort kleine darmongemakjes je het beste normaal, wel ietsjes aangepast dus, eten kunt geven anders geef je die vervelende darmbacteriën volop de gelegenheid zich nog verder te vermenigvuldigen en nu worden zij gelijk met een portie brokken naar buiten getransporteerd. Lekker praatje hè, maar ook dit hoort er bij. Vanmiddag vertrekken wij voor een weekendje weg met de camper en aanhanger met spullen van vrienden, die net een huis (je) hebben in het noorden. Dick gaat daar helpen met laminaat leggen. En ik? Ik ga mij bezig houden met een boek denk ik . . . Maar eerst rijden we met de hele karavaan naar Joke en Anne voor vanavond een gezellig avondje fonduen, en daar overnachten wij ook lekker in ons eigen huisje in de straat om morgenochtend vroeg weer fris en fruitig richting noorden te gaan. En alweer 2 fotobladzijden geknutseld HIER ---------- Vrijdagmorgen 22 november. Oh Linda, je hebt helemaal gelijk hoor! En jouw figuurlijke schop onder m'n kont heeft al succes gehad en heb ik gisteravond 3 fotobladzijden gemaakt . . . Gelukkig heb ik foto's altijd keurig gesorteerd in mijn afbeeldingen staan, in een map, met de juiste jaargang en maand, dus kan ik het altijd snel weer terug vinden. Ik heb nog een juli bladzijde gemaakt en 2 van augustus en hoop vandaag weer verder te gaan, goed hè! Dus KLIK HIER en je komt op bladzijde 2 van juli en vanaf daar weer verder naar augustus. ---------- Donderdagmorgen 21 november. Teleurgesteld keek ik vanmorgen naar de autoruiten van mijn overburen, geen ijs &^%$ Onze auto staat op de oprit dichterbij ons huis en zit er zelden ijs op de ramen, vandaar dat ik naar de overkant kijk. Vanmorgen weer met Wendy gewandeld, die heeft een paar dagen vrij. Dan is het voor mij wel opletten geblazen (wat ik dan dus niet doe) want door dat gebabbel heb ik niet snel in de gaten wat vooral de spikkeltjes doen en wij in ieder geval altijd de buitenkant bos lopen. Een snelle sprong over de greppels en daar gaan zij, de akkers op, wat ik absoluut niet wil want vooral de voormalige aardappelvelden zijn 'in', vanwege de resten rotte aardappels die er nog liggen. Dit is elk jaar weer zo. Als ik alleen ben waarschuw ik hen dat zij niet de greppels over gaan, wat zij dan ook echt niet doen maar als je loopt te kletsen ben je altijd te laat en laten zij zich maar zeer moeilijk terug roepen van die delicatesse . . . Dit resulteerde dus in aardig wat gebrul van mijn kant tijdens de ochtendwandeling, dat deed de wenkbrauwen van Wendy lichtelijk fronsen  Ook Emma profiteerde van de wat mindere attentheid van mijn zijde en deed zich tegoed aan paardenpoep . . . hetgeen ik zojuist al moest bezuren . . . Nét gaan zitten, nét aan mijn bakkie koffie hoorde ik kotsgeluid, ik kon niet snel opstaan omdat poppetje zich al heerlijk genesteld had op mijn schoot en ik dat zo sneu vind . . . Voor ik haar er af had was de kots al op de deurmat terecht gekomen, want Emma gaat wel braaf bij de achterdeur staan, getverdegetver. Ach ja houden van honden kent vele kanten en variaties! ---------- Woensdagmorgen 20 november. Zo, helemaal mijn weertje vanmorgen, alleen nog even een dikker laagje ijs op de greppels en dan ben ik helemaal blij . . . Gisteren een leuke dag gehad en de lunch was heerlijk in een heel leuk theehuis op de Lage Vuursche. Mijn god was is het druk op de wegen en wat een vrachtauto's en ben ik even blij dat wij eigenlijk nooit iets te maken hebben met files etc. Ook heel opvallend zo druk rond de Lage Vuursche en dat op een doordeweekse dag, gewoon zoveel mensen, dat ben ik echt niet meer gewend en zoeken wij tijdens vakanties ook altijd de rustigste plaatsen op die er zijn. Ja hoor Agnes, ik heb em, bij Bol.com, ik geloof het laatste exemplaar, maar hij moet nog even wachten, op dit moment nog teveel biebboeken die ik moet lezen!  ---------- Maandagmorgen 18 november. Nog ochtend en ik ben nou al moe, moe van het vele geleuter wat ik vandaag al gedaan heb. Geleuter in het bos, net uit het bos, onderweg, telefoon en thuis. Nee eenzaam ben ik dus niet, gelukkig maar! Gisteren was het pas na anderhalf uur hondenwandeltijd, ik heb namelijk Roos getrimd, de muziek werkte kennelijk stimulerend! Ik dacht aan een half uur genoeg te hebben maar dat bleek een vergissing. Roos heeft eigenlijk het minste haar maar ik heb haar lekker uitgeplozen en alle drie de meisjes hebben toevallig nogal lange dikke behaarde broeken en lopen nu allen met een kort uitgedund broekje door het leven, lekker makkelijk en het leuke is eigenlijk, dat het totaal niet opvalt! Het geknabbel aan voetjes is bij Roos praktisch over en is dus ook duidelijk een contactallergie door bepaalde groeisels in het bos en ben ik ook blij dat ik er verder totaal niets aan gedaan heb en het zonder enge pilletjes, of prikjes is overgegaan, tot volgend jaar weer misschien . . . Of ik morgenochtend tijd voor een krabbel heb weet ik nog niet want ik heb een koffie/lunchafspraak in Baarn en moet op tijd weg, nadat ik met de meiden ben weggeweest, dus geen paniek als er geen krabbel is. ---------- Zondagmiddag 17 november. Allerlei things to do en bezoekjes (haha) hielden mij vanmorgen van mijn krabbel af . . . Toch nog maar even wat, maar toevallig heb ik niet veel te vertellen behalve dan dat The Rolling Stones nu lekker door de kamer brullen, daar heb ik zo maar behoefte aan nu ik weer even alleen ben! Lekker hoor, totaal uit mijn plaatje gaan, ik zag namelijk ook dat mijn naaste buren weg zijn. Jaha nu willen ze wel met dat mooie weer . . . WAUWWWWWW nu lekker Meat Loaf, Paradise by the dashboardlight, weet je nog Joke? Grappig want van mijn gedans en geswing kijken de meiden niet eens meer van op! Uh over een half uur alweer hondenwandeltijd zie ik. O ja Agnes het boek van Koos van Zomeren is hier alleen in een e book, hè getver. ---------- Zaterdagmorgen 16 november. Tja hét boek is uit . . . Gisteren kreeg ik een melding van de bieb dat er weer twee gereserveerde exemplaren klaar staan en normaal neem ik dan gelijk de uitgelezen boeken mee en nu dan ook, minus eentje. Gek toch, ik kán het boek nog niet terug brengen en wil het gewoon in mijn bezit hebben om zo af en toe het nog eens in te kijken. Dus ga ik het nu gewoon maar bij Bol.com bestellen en zolang als ik deze niet in huis heb, blijft het biebboek op mijn leestafeltje liggen. Dick heeft nog gekeken of het bij Bol niet gebruikt te koop is en de kans achtte ik al klein, je wíl dit boek niet eens verkopen! En omdat hij toch aan het surfen was stuitte hij op een uitzending van DWWD, iets waar ik echt nooit naar kijk, en daar was de schrijfster met Barry Hay (Golden Earring), die ook in het boek geïnterviewd wordt. Heb ik uiteraard even bekeken, maar is echt te kort om een juist beeld te krijgen. Dat is dan ook precies de reden dat ik niet naar dat soort hapsnap programma's kijk, geef mij maar een echte documentaire. ---------- Vrijdagmorgen 15 november. Ha dank je Peter! Ik heb inmiddels mijn best gedaan . . . maar ik denk dat het trage gedoe met mijn krabbels komt omdat het al zo'n lang bestand is want 'vroeger' deelde ik het jaar in twee delen en ging het beduidend sneller Ik denk dat ik dat volgend jaar ook maar weer doe. Ow Agnes wat een bijzonder boek is het toch: 'dan neem je toch gewoon een nieuwe'. Eigenlijk zouden alle niet-honden- dierenliefhebbers dit eens moeten lezen, al zouden het maar bepaalde passages zijn, ze zouden er nog heel wat van kunnen leren! Jammer genoeg leest dit soort mensen zoiets niet, het zou trouwens wel het begrip vergroten en daar mee ook het respect voor échte dierenmensen. Dr. Nienke Endenburg ken ik zelfs nog, ach zij mij niet meer hoor denk ik, uit de opleiding tot GTer en toen was zij al erg sympathiek en had zij altijd een Cairnterrier mee, toen nog die professor Melton! Ik hoef maar even aan de tijd na het hemelen van Muisje (uiteraard omdat zij de laatste is) te denken en aan de weken er aan vooraf en ik pas zo als verhaaltje in het boek . . . Jij trouwens ook, en Marijke ook en zo velen die ik ken in dezelfde situatie . . . Één ding is zeker, ik heb mij werkelijk nooit geschaamd voor mijn verdriet en zal dat nog nooit doen als het weer eens op komt! Komt goed Klara! ---------- Donderdagmorgen 14 november. Het opnieuw opstarten heeft totaal niets geholpen en moet ik volgens een vriend 'gewoon' even defragmenteren . . . Dat woord en de betekenis ken ik maar als je W10 hebt en het nog nooit gededingest hebt, zul je moeten googelen. Dat doe ik dus direct maar eens. Vanmorgen voor het eerst poppetje weer water geblazen, jeetje wat is dat toch ideaal. Ik blaas haar niet eens helemaal droog maar binnen 5 minuten is het meeste water er al uit! En ach dat schattige schaapje vindt alles prima en je hoeft haar zelfs niet eens vast te houden, zij vindt af en toe een knuffeltje en een kusje tussen haar oogjes tussendoor al genoeg reden om stil te blijven staan, die lieverd! Djieee Cilia wat moest ik vanmorgen weer lachen om die vieze neus, échte humor! Maar een oplossing weet ik niet en zou het zo houden, zo grappig! ---------- Woensdagmorgen 13 november. Er reed zo'n groot apparaat door het bos die de greppels nog verder uitbaggert en ook het vijvertje heeft hij vernaggeld, nou voor hem schoongemaakt dan. Natuurlijk weet ik dat dat nodig is en natuurlijk weet ik dat die schade over een jaar al niet meer te zien is, maar ja hè. Dus had ik vandaag weer poppetje-afspoeldag, eigenlijk gewoon een klein werkje en daarbij maakt het poppetje helemaal niet uit. Toen ik vanaf een afstandje op de parkeerplaats een groepje dames spastische oefeningen zag doen en ondertussen van die kirrende kreetjes slaakten, heb ik de meisjes maar even aangelijnd, ik denk zo maar dat zij dan toch vinden dat die mensen wel erg grappig doen! En zeker Roos en Laura vinden dat helemaal geweldig en zullen er absoluut naar toe gaan maar helaas houdt niet iedereen van honden, zelfs niet van sullige Engelse setters. Mijn leppie is klierig, als ik tik duurt elke letter een halve minuut voor ik hem zie en dan tik ik wel erg snel, lastig dus. Zo maar eens even opnieuw opstarten. ---------- Dinsdagmorgen 12 november. Ja echt november hoor buiten en toch had ik een meevallertje vandaag! Ik had op de buienradar gezien dat ik echt een paraplu nodig had en nu ligt er toch een droog hondje (wel met natte beentjes) op mijn schoot! Wat stiekem gespetter maar dat was het dan ook, maar straks wordt het geloof ik menens, maar goed dan zitten we binnen. Nou Agnes dat was wel toevallig, ik had wat opmerkingen gehad dat ik niet gereageerd had op een paar PBtjes op FB, dus keek ik weer eens even en plaatste ook nog een foto van poppetje, die ik zo vertederend vind. Nou wil het dat ik een speciaal mail programma heb die mij met een visueel blaffend hondje (uh ik heb nooit geluid aan op mijn leppie) waarschuwt dat er mail binnen komt en dat was jouw berichtje! Ja heerlijk die sneeuw in de Harz en nu maar hopen dat het over een week of 5 nog zo is. En ja ach dat boek, inmiddels alweer wat bladzijden gelezen en niet gehuild, maar heb wel besloten om het te lezen als ik alleen hier ben en lekker toe kan geven aan emoties, waar mannen eigenlijk niet zo goed mee om kunnen gaan . . . Maar het is niet allemaal tranentrekkend gelukkig, wat een leuke, lieve verhalen van BNers, die over hun dieren vertellen! Ook dat verhaal van Eva Jinek over die vogel, met zijn eigen pakje roomboter, prachtig zoals zij dat beschrijft! En tóch, ik weet het zeker, er is niemand die zó van zijn cq haar dieren houdt dan ik  ,
maar er wel heel dichtbij komen ---------- Maandagmorgen 11 november. Sorry mensen, gisteren geen tijd gehad voor een krabbel en toen ik tijd had was het eigenlijk al te laat. De reünie was heel erg leuk en gezellig, ik had al niet anders verwacht. En het idee was opgekomen bij een crematie van een oude oom . . . tja dan ontmoet je elkaar weer eens en besef je hoe leuk het is om weer eens familieleden te spreken. Gistermorgen rondjehondje met 2 honden, getver wat kaal en daarna poppetje ophalen en zo als ook dat dan weer gaat, gezellig koffie drinken en ach jullie blijven toch ook wel lunchen . . . Dus kwamen wij in de middag pas weer thuis. Al een aantal weken had ik een biebboek liggen waarvan de titel en de tekst op de achterflap mij erg aanspraken maar waar ik toch niet aan durfde te beginnen . . . Het boek gaat over de rouw na het overlijden van je hartelapje en schijnt tips te geven over hoe je hier mee om moet gaan. Ik geloof niet dat ik wat aan tips heb, heb het al veel keren mee gemaakt in mijn leven en telkens weer is er een lange periode van rouw wat na jaren nog steeds zo nu en dan kan opspelen. Uiteindelijk heb ik de moed maar bij elkaar geraapt en ben begonnen . . . nog maar op de inleiding op bladzijde 14, ik voelde hem al aankomen, werd ik overspoeld door een tsunami van emoties wat bij mij altijd gepaard gaat met veel water . . . Ik stortte mentaal weer in met de gedachten aan ons lieve Muisje . . . (Dick irriteerde zich hier aan, 'waarom lees je dan ook zo'n boek?') De titel van het boek, 'dan neem je toch gewoon een nieuwe', van Antoinette Scheulderman, behoeft waarschijnlijk geen verdere uitleg. Wat een prachtig boek en zij beschrijft onomwonden, zonder enige terughoudendheid, precies wat zij voelt (en ik dus ook) en wat ik zelfs in mijn eigen krabbel nooit zo durf te vertellen, maar wel de totale waarheid is. In de inleiding heeft zij het over het verlies van haar eigen hond, nog een ruwhaar teckeltje ook en godsamme wat grijpt mij dit aan. Ook ík luister altijd als Emma staat te eten, het geluid van dat genietende gesmikkel klinkt mij als de mooiste muziek in de oren en dat wil wat zeggen, want ik hou ook erg van muziek en totaal niet van bij het eten smakkende mensen! En zo zijn er talloze dingen die je als groot dierenliefhebber herkent, daarbij ben ik nog maar op bladzijde 20 van de 331 dus dat belooft nog wat . . .  ---------- Zaterdagmorgen 9 november. Nou Cilia ik kan mij heel goed voorstellen hoor, dat jij en nog veel meer mensen dat weer in Zweden niet aantrekkelijk vinden! Ik steek ook niet onder stoelen of banken dat ik ook van zon hou maar ja, boven de 18 graden begin ik al figuurlijk op mijn bolletje te krabben . . . Maar onze, want ik spreek echt voor ons beiden, liefde voor die landen komt ook door de ongelofelijke ongerepte natuur en stilte. Toch vergeten veel mensen dat Zweden echte droge, mooie zomers kent vanwege het landklimaat en dat het er relatief weinig regent vanwege de beschutting van de Noorse bergrug. Dit betekent meer winter dan hier en daar moet je ook van houden. Vanmiddag gaat poppetje weer een nachtje uit logeren bij vrienden van ons, wij hebben een familiereünie in Utrecht vanavond. Wendy laat Emma en Roos uit. Misschien weten jullie nog wel dat wij eens iets hebben mee gemaakt met poppetje (natuurlijk ga ik bijna zeggen) toen zij een maand of 9 was, en eens alleen thuis was met de andere meiden en er iets gebeurd is waar zij kennelijk enorm van geschrokken was. Dat liet ons toen nog midden in de nacht met spoed naar Ermelo rijden met een poppetje in shocktoestand . . . Sinds die tijd kan zij 's avonds niet meer alleen, zij blaft de hele buurt bij elkaar en dat geldt dus niet voor overdag! Ben vanmorgen ruim 2 uur weg geweest en dan is het geen enkel probleem. Dus als wij iets in de avond hebben en zij écht niet mee kan, gaat zij gewoon naar vrienden van ons, helaas hebben die een probleem . . . Zij willen haar veel langer hebben dan 1 nacht en juist dáár hebben wij weer een probleem mee, want wij kunnen haar echt niet missen en vinden 1 nacht al te lang . . . Je maakt het jezelf ook niet makkelijk als je zo intens van je honden houdt. Maar kijk eens, de onderstaande foto is van hetzelfde stadje, dezelfde webcam een andere kant op, vanmorgen om 7.19 uur, hoe romantisch toch?  ---------- Vrijdagmorgen 8 november. Mooi weertje vandaag en in alle rust gewandeld, eerst eindelijk weer eens even met Til bijgepraat en dat was lang geleden! Daarna boodschappen gedaan en viel mij op hoe 'gehaaid' sommige mensen (eigenlijk altijd vrouwen) ook zijn om zo snel mogelijk en vooral net voor jou, bij de kassa aan te komen. Om dan buiten iemand ontmoeten waar zij een half uur mee blijven babbelen! Lachen hoor, dit soort dingen, mij raakt het voor geen meter, uh behalve als ik zelf haast heb. O ja inmiddels ook poppetje weer gefatsoeneerd en moet alleen Roos nog, die heeft ook het minste haar en is het makkelijkste dus. Gistermiddag weer lekker gewandeld met Wendy in het buitengebied en ja hoor, het regende daarbij lekker, ook dat maakte ons dan ook weer niet uit! De honden van Wendy zijn geen regenliefhebbers maar mijn 3 meiden vinden het helemaal niet erg en gedragen zich precies hetzelfde als anders, sterker nog, ze zijn nóg enthousiaster in het buitengebied! Mwah Wendy zelf houdt van regen en vooral om daarna thuis te komen en gezellig op de bank met je hondjes te zitten, zij heeft dit dus niet van een vreemde! Hier gaan er elke 2 dagen weer 3 grote kaarsen en minstens 3 waxinelichtjes door heen, I love it! OHHHHHH foto van vanmorgen 'ons' gebied in Zweden!!!!!!!  ---------- Donderdagmorgen 7 november. De boswandeling van vanmorgen eiste aardig wat van mijn creativiteit . . . Net voor mij ging mevrouw met korthaar Hollandse herder (geen schatje, de hond dus, vrouwtje wel aardig) het pad in wat ik ook wilde. Ik besloot een andere kant op te gaan maar moest wel attent blijven bij bepaalde kruisingen, dat wist ik van tevoren dus al. Vlak achter mij zag ik een auto stoppen met mevrouw met twee vechthonden, godverdegodver, ook niet fijn en ik weet dat zij alleen op het hoofdpad blijft. Ik moest dus behoedzaam mijn routes kiezen, mijn honden zijn totaal geen probleem, voor geen hond en voor geen mens maar ja hè, iedereen heeft recht op een boswandeling . . . Na een uur, gelukkig iedereen met k** honden kunnen vermijden, reed ik naar huis en zag onderweg mevrouw met vechthonden vlakbij haar huis aan de lijn honden uitlaten, zij had dus kennelijk eieren voor haar geld gekozen en is bij de aanblik van o.a. mij, ik zag achter haar namelijk nog een hondenauto aan komen, ingestapt en naar huis gegaan. Ik vraag mij wel eens af, wat heb je nou aan dat type hond? Altijd ogen in je nek hebben en nooit ontspannen kunnen wandelen. Maar goed, ook zij zullen hun reden voor dat type hond hebben. Gisteren weer oergezeliige vrouwenuurtjes gehad met warme appeltaart en eigen gebakken cake een lekkere lunch! Het was weer erg gezellig meiden en we zijn weer lekker bijgepraat hoewel wij nog wel wat uurtjes kunnen gebruiken! ---------- Woensdagmorgen 6 november. Niets dramatisch hoor met mij! Gisteren Emma getrimd en waaauw wat is zij weer mooi, ik zeg al tegen haar, 'je lijkt wel een meid van 18!' Zonder dollen, het is niet te filmen wat een jeugdig uiterlijk en ook innerlijk zij nog heeft, zij gaat nog altijd dansend door het leven, vooral in het bos. Wel is het zo dat zij erg oplettend is over wat of wie er aan komt. Dit heeft zij totaal niet op afgelegen wandelplekken, bijvoorbeeld zoals in Zweden . . . Ja alleen al voor voor Emma haar plezier willen we o zo graag die kant weer op en daarbij, het 'wintert' daar lekker momenteel! Maar goed, we zijn nu niet in de gelegenheid om dat te doen. Het is en blijft behelpen met de winters in NL. ---------- Dinsdagmorgen 5 november. Wat een natte zooi in het bos, grrr het is een tijd geleden dat ik dit verzuchtte . . . Emma en Roos gedragen zich toch iets netter dan dat poppetje, die twee hoef ik niet af te spoelen. Onder mijn lezers zijn ook wat FB vrienden en nee ik plaats momenteel niks op FB en kijk er niet eens op. Ik heb rust in mijn hoofd nodig, wat teveel input gehad de laatste tijd dat voel ik gewoon. Met vakanties brabbel ik dan dan altijd iets van een overvolle externe harde schijf, het voelt hetzelfde aan nu. Geestelijk even pas op de plaats, ik heb sowieso nog een hoop te doen de komende tijd. Ik ga lekker dagen (nou weken dan) aftellen tot onze vakantie in december, en ow wat hebben we er zin in! Over 6 weken is het zover . . . ---------- Maandagmorgen 4 november. Oh gisteren helemaal geen hond getrimd! Ik wilde namelijk ook persé twee goede boeken uitlezen en dat heb ik dus wel gedaan . . . Eén boek heb ik regelmatig even weggelegd om het te laten bezinken, heb er wel een paar weken over gedaan en tussendoor las ik iets 'lichters' maar het ik wil het boek hier wel even noemen want ik weet dat er ook boekenwurmen onder mijn lezers zijn. Het heet 'zout op mijn huid' geschreven door Benoîte Groult, een onvoorstelbaar mooi boek, een psychologische roman, romans lees ik eigenlijk nooit maar dit is wel waar gebeurd. Dit boek is zo mooi, zo goed geschreven in prachtige Nederlandse volzinnen, hoe krijg je het voor elkaar. Verder heb ik gisteren nog naar de radio geluisterd en hoorde daar onze zoon uit naam van Shell een mooie verhandeling houden! Oef wat zijn we dan trots! Nou dit is geen echte hondenkrabbel dus behalve het feit dat zij er nog steeds verwaarloosd uit zien . . . In het bos zijn de greppels uitgebaggerd en ik geloof meer dat zij ingebaggerd zijn dus vanaf morgen kan ik poppetje weer gaan afspoelen! ---------- Zondagmorgen 3 november, Inderdaad een ontzettend leuke dag gehad gisteren en aan één stuk door gekletst vanaf 11 uur in de morgen tot 5 uur in de middag . . . Lang leve de TomTom anders had ik nooit Amersfoort in die drukte kunnen doorkruisen want daarna moest ik nog even een zootje kaarsen kopen bij Ikea (vinden wij de beste kaarsen) en was ik best blij dat ik om half 7 totaal afgedraaid weer thuis was. En . . . verrassing, onze vrienden waren er nog en die hadden voor een heerlijke soepmaaltijd gezorgd! Jeetje als ik zo mijn krabbels eens doorlees lijkt het wel of wij in een commune wonen maar dat is niet zo hoor! Na het eten vertrokken zij weer en wij zochten om 21.15 uur ons mandje op om te slapen tot 7.15 uur . . . Vanmorgen weer een gebruikelijk rondjehondje en ik verder vandaag rust. Dick niet want die gaat straks weer op de stal bij Wendy aan de slag. Mijn plan voor vandaag is eigenlijk om Emma eens te trimmen, dat is onvoorstelbaar ernstig nodig, zij heeft complete sloffen aan. Roos en Laura zijn ook broodnodig maar ja, of ik daar ook nog zin in heb betwijfel ik. ---------- Vrijdagmorgen 1 november. Jawel gisteren foto's gemaakt maar ik vind ze gewoonweg niet mooi. Eigenlijk was ik al een beetje te laat en heb de honden verkeerd geposeerd, Roos en Laura zaten teveel in de zon en worden zij nog witter dan zij al zijn. In het ziekenhuis moest ik, nog nooit gebeurd, een half uur wachten zodat alles wat ik verder voor die middag op mijn programma had verschoof en als je dan min of meer afhankelijk bent van de zonnestand ivm foto's, is dat lastig zo tegen het eind van de middag. (Vanuit Harderwijk eerst nog even snel naar Intratuin in Lelystad geweest voor een leuke kerstdeco voor in de camper). Toen ik in het bos bij de auto terug kwam was ik een riem verloren &^%$#, dus weer terug, wat de meisjes erg leuk en verassend vonden, nóg een ronde! Riem weer gevonden en toen was Roos weg *&^%$ Gewacht bij de auto, ik roep haar niet want dat is verwarrend voor haar omdat zij aan één kant doof is, geen stereo hoort en niet weet waar geluid precies vandaan komt. Daar kwam zij aan, tong op haar schoentjes (voetjes) Kortom, toen ik thuis kwam had ik het gehad en kwamen onze vrienden ook en besloten zij om patat te halen en hoefde er niet gekookt worden, oh das fijn! Ik weet niet of ik morgenochtend tijd voor een krabbel heb want ik heb al vroeg in Amersfoort een leuke bijkletsafspraak met een nichtje die ik al jaren niet gezien heb, zo leuk! Haha ik heb de Parijssite even door gekeken en zag wat vervelende slordigheidsfoutjes, zijn nu hopelijk weg en zo ja wordt er nog eentje gevonden, of meer, dan hoor ik dat graag! Uh is dat wel écht zo Yvonne? ---------- Donderdagmorgen 31 oktober. Alweer zo'n mooie dag en ik heb begrepen dat dit de laatste weer even is. Grappig de geparkeerde auto's waren weer vrieskistjes en dat doet mij goed . . . Voor het eerst weer een winterjas aan, en dan moet ik er vooral geen trui onder hebben want tijdens het wandelen heb ik het altijd warm. Ook had ik mijn fototoestel mee en heb wat foto's gemaakt maar realiseerde mij dat het vanmiddag op bepaalde plekken mooier is met de zon op de herfstbladeren, dus neem ik hem vanmiddag ook maar weer mee. Ik wil weer een mooie foto van Emma op de indexbladzijde zetten of van hen alledrie, even uitproberen vanmiddag. Wel hoop ik op tijd terug te zijn want eerst straks even naar Harderwijk voor mijn 3 maandelijkse shotjes. Inderdaad MarijkeO, Parijs is echt een schitterende stad en ook ik ben geen stadsmens en hou in feite veel meer van de natuur, maar zo af en toe een paar dagen de highlights bekijken is best interessant! Ik heb de 'Parijssite' nu ook helemaal klaar en zal alles straks gelijk uploaden. HIER ---------- Woensdagmorgen 30 oktober. Wat een prachtige dag vandaag! Ja zo wil ik er nog wel een paar hebben hoor . . . En alweer ben ik snel in mijn normale programma gerold, dat gaat vloeiend over, zo loop je in de wereldstad Parijs en zo loop je weer door het Swifterbos te hobbelen. Ik geniet weer met volle teugen van mijn meiden en zij volgens mij van mij, hoop ik dan maar. Lekker bij mij liggen als het kan en constant in de gaten houden wat ik ga doen. Wel grappig, wij hebben al sinds jaar en dag geen bel aan de deur maar er hangt een inmiddels verbleekt briefje met 'kloppen aub'. Nou en als er geklopt wordt breekt hier de hel los en heeft Dick gisteren eens een keer een bel gekocht bij de Action . . . Ik geloof dat dat ding € 3.00 kostte dus ik ben benieuwd. We hebben een basis klingeltje uitgezocht en zijn dit nu steeds hier in de kamer aan het uitproberen en de honden geven geen krimp. Zo laten wij hen wennen aan het geluid zonder enige reactie van ons. Belletje zit nog niet aan de voordeur maar gewoon in de keuken en bellen we zo af en toe, zonder dat er verder iets gebeurt. Ik hoop dat wij dit effect zo kunnen houden maar ik heb mijn twijfels! ---------- Dinsdagmorgen 29 oktober. Weer thuis na een hartstikke leuk weekend Parijs, goh ik had dat net nodig hoor, maar dat begrijpen jullie vast wel, ik had het gevoel vast te lopen. En dan nu? Nou al op zaterdag kreeg ik een berichtje van Dick dat het goed ging met poppetje en dat er geen bloed meer bij haar ontlasting zat en zij al tieriger was. Op zondag kreeg ik een foto van een mooie drol, en écht waar, je kon mij op dat moment nergens blijer mee maken en mocht poppetje weer los mee met wandelen! Lonneke is nu net vertrokken naar huis en vandaag ga ik de reissite verder afmaken natuurlijk! ---------- Donderdagmorgen 24 oktober. Vanmorgen zat er behoorlijk wat bloed bij de ontlasting van Laura en zat er niets ander op dan weer naar Ermelo bellen, zoals afgesproken met Martine, dan zou zijn een ab kuur krijgen. Dus ben ik even heen en weer naar Ermelo gereden . . . Ik probeer zoveel mogelijk normaal mijn dingetjes te doen, kost soms wat moeite om mijn gedachten op orde te houden. Ik heb een keurige klachtbrief geschreven zonder hulp van Martine, ik houd haar figuurlijk achter de hand. Verder gaat het met poppetje hmmhmm, zij eet wat en drinkt wat, is buiten, wel aan de lijn, attent. Laat 's morgens braaf haar twee pillen achter in het keeltje duwen en 2x per dag een injectiespuitje met een één of ander vloeibaar goedje, wat ik tussen haar kiezen spuit en uiteraard volgt daarna een lekker hapje. Inmiddels heeft zij ook al de eerste ab pil naar binnen gekregen en we hopen er het beste van. En vanaf morgen geef ik de zorg een paar dagen uit handen omdat Lonneke en ik ons Parijsweekendje hebben. Voelt natuurlijk wel wat raar maar ook Dick kan haar goed observeren met de nodige instructies van mij, als er dit, dan moet je dat en stel dat er, dan moet je zus. Ik heb een kleine reissite gemaakt en kunnen jullie ons weer volgen. www.dickenyvonne.nl en ook zal ik daar uiteraard wat over poppetje vertellen maar of Dick mij de volledige waarheid dan vertelt, weet ik natuurlijk niet. Cilia je hebt het gepresteerd om mij weer een lach op mijn gezicht te toveren en niet alleen om je leuke blog weer! Maar wel omdat je mij 'druktemakertje' noemt want ik ben juist totaal het tegenover gestelde en ben van aard juist heel rustig! Uhhhhh kom niet aan mijn hondjes want dan verandert er wat . . . En wat mijn idee over de behandeling in Utrecht betreft, sta ik gelukkig niet alleen, en is het juist het idee van mijn, als zeer kundig bekend staande dierenarts, Martine Carrière om dit niet zo maar te laten passeren! ---------- Woensdagmorgen 23 oktober. Dank je MarijkeO voor je pittige reactie, zo zie het graag! Natuurlijk is het zo dat mijn vorige twee krabbels geheel uit gevoel geschreven zijn en dat komt omdat bij emoties wat mijn honden betreft, al snel het hart het overneemt van het verstand en het hart ook veel luider roept! Ook heb je gelijk dat niet alles op een foto of echo te zien is en dat heb ik ook met mijn da gisteren besproken, maar daar kom ik zo op terug. Haha nu ben ik aan de beurt om de zaak even te nuanceren . . . Toen de co assistente Laura onderzocht kon zij niets abnormaals vinden bij het palperen van haar buik, het leek haar allemaal geheel soepel. Daarna kwam de dienstdoende arts en die ging wat doortastender en ook harder te werk en werd het duidelijk dat zij op één plek in haar buik veel pijn had bij het betasten. Een Engelse Setter is een flegmatieke hond die ook laat pijn aan geeft en Laura in het bijzonder. Dit gaf bij de da gelijk het sein dat er het liefst een protocol gevolgd ging worden en werden gelijk de kosten opgenoemd alsmede de hoge kosten van een operatie die eventueel direct zou plaatsvinden. Uiteraard gingen wij hier mee akkoord en werd er bloed afgenomen, vanwege de nierwaarden en dus röntgenfoto's gemaakt en Laura werd mee genomen. Is voor mij al heel wat want bij mijn reguliere da mag ik altijd overal bij zijn inclusief röntgenopnamen en met een groot loodschort aan mag ik assisteren, nu even slikken dus. Na verloop van tijd kwam een andere da terug met haar en riep ons om de foto's te bekijken en was duidelijk dat er wat beschadigingen in de darm zaten en was het voorstel om een echo te maken, waar veel meer op te zien zou zijn. Wel moest er een specifieke röntgenoloog opgeroepen worden en werden ook gelijk de kosten weer mede gedeeld. OK weer akkoord natuurlijk (net of je een andere keuze zou hebben!) Na weer een tijd wachten kwam die da met Laura terug en zei ze tegen ons, dat zij goed nieuws had, alles schoon, het hele traject heel goed bekeken! De echo na twee dagen was niet nodig ter controle van een eventueel achtergebleven eikel, nee dat was puur om de ontstekingen te bekijken, want dat moest dan al minder zijn. Er is geen woord gezegd over het feit dat zij het niet goed konden beoordelen of enige twijfel hadden! Kijk, ja dán had ik er natuurlijk heel anders mee omgegaan! Wij waren uiteraard ontzettend opgelucht dat dit met een sissertje was afgelopen. Na nog wat gebabbel konden wij naar de kassa om €548.30 af te tikken. Misschien kun je na dit verhaal mijn ontsteltenis begrijpen toen ik zag dat zij de dag er na een grote eikel uitpoepte. Ik blijf er bij, hoe kan het dat zij het gemist hebben, temeer daar zij precies de locatie wisten waar het haar veel pijn deed en gisteren bij da Martine heb ik het verslag gelezen waar dit zelfs in vermeld is! Martine vind dit een ernstig verhaal en vindt dat ik een klacht moet indienen en bood aan om mij hierbij te helpen. Zij vond het op dit moment nog niet nodig om een echo te maken en heb ik een soort 'darmbeschermer' mee gekregen en hoefde geen consult te betalen. Hoe het nu gaat met poppetje? Op zich gaat het wel, zij eet en drinkt normaal, gedraagt zich als normaal maar over haar ontlasting kan ik nog niet juichen, er zat vanmorgen een beetje bloed bij, vervelend maar ik probeer niet gelijk in paniek te raken (oef wat moeilijk) en bekijk het vanmiddag weer even. ---------- Dinsdagmorgen 22 oktober. Ben ik boos? Ben ik teleurgesteld? Ja wat ben ik eigenlijk? Ik ben gewoonweg RAZEND!!!! Niemand heeft mij ooit zó zien flippen en het wordt ook steeds erger naarmate ik er langer over denk. Ik doe het niet maar grote delen uit mijn krabbel van gisteren zou ik het liefste weghalen. Wat is er gebeurd? Gistermiddag wilde poppetje naar achter buiten, en omdat ik strak in de gaten hou wat er in- en uit gaat, liep ik met haar mee. Ik stond er bij en zij poepte, nog een beetje slapperig doordat ik de brokjes nog week, en toen . . . kwam er een grote, nog hele eikel uit! HOE KUNNEN DIE GELEERDE MENSEN IN DE UNIVERSITEIT, DIE IK ZO VERTROUWDE, DIT GEMIST HEBBEN? Godverdegodver en nog veel meer afschuwelijke lelijke woorden met de nodige verschrikkelijk ziektes vliegen uit mijn mond, ja nog steeds, breek mij de bek niet open, hoeft trouwens niet opgebroken te worden want hij staat wagenwijd open. Sterker nog, ik werd gisteravond gewoon écht misselijk met kotsneigingen van emotie. Hoe is dit in jezusnaam mogelijk, om dit te missen op 3 röntgenfoto's en een echo? Er is nog speciaal een röntgenoloog opgeroepen, had die gezopen zaterdagavond of zo? Moeten deze mensen jonge artsen opleiden? Ik kom daar met een glashelder verhaal, een zieke hond, geen koorts, met maag/cq buikpijn die eikels opgegeten heeft, hoe duidelijk moet een verhaal zijn? Nee mensen, ik ben werkelijk des duivels! En waarom groeit mijn kwaadheid? Omdat ik mij heel goed realiseer dat dit Laura haar dood had kunnen betekenen, waar geen haan in Utrecht naar gekraaid had want dan was het het verhaal van een vergiftiging geworden, zeker weten! En wij ook niet beter geweten hadden. Vanmiddag dus de echo bij Martine en ik heb de eikel mee, uit de poep gevist. Ik hoop niet dat dit typisch 'een hand boven het hoofd houden van een collega' gaat worden . . . Nee een excuus is voor mij véél te weinig en reken er maar op dat dit uitgezocht wordt tot op de bodem, want dan ben ik een ijzervreter. Ik vind dit een onvergetelijke gigantische medische misser. ---------- Maandagmorgen 21 oktober. Als je wat wil beleven moet je bij de familie Zwart zijn . . . Uiteraard heb ik gisteren in de loop van de ochtend de da gebeld en helaas mijn eigen dapraktijk gesloten en werd ik telefonisch door verbonden: effe wachtuh, weer door verbonden, nog effe wachtuh, nog 1 persoon voor u, weer effe wachtuh . . . Uiteindelijk werd ik door verbonden met de spoedkliniek in de Uithof, de universiteit! Grote goden, moeten we helemaal naar Utrecht? Ja dus en ik had ook absoluut geen zin meer om nog iets anders te regelen, daarbij toch ook wel blij dat wij bij het hoogste echelon terecht konden . . . en wel direct. Je hebt wel echt het gevoel dat je daar goed zit, zo zorgvuldig als je hondje behandeld wordt. Eerst door een co assistent en daarna de dierenarts. Er is bloed afgenomen om de nierwaardes te bekijken, ivm vergiftiging looizuur (eikels) en 3 röntgenfoto's gemaakt waar toch wel wat dingen te zien waren in de darmen, wat mogelijk obstructies waren. Maar om alles echt goed te bekijken was een echo nodig en werd er een röntgenoloog opgeroepen waar wij ook op moesten wachten. Gelijk werd ons verteld dat wij ons moesten voorbereiden (€!) op een operatie . . . Ja en toen kwamen dus de tranen bij mij. Uiteindelijk kwam de arts ons een tamelijk goed bericht brengen dat er niets in de darmen of maag zat maar wel was te zien dat er een aanzienlijk aantal zweertjes in de darmen zitten, dit kán zijn door het passeren van die eikelresten maar kan ook komen door de minimale pijnstilling die zij nog altijd krijgt na de heupkopresectie. Aanvankelijk wilden zij poppetje ter observatie opnemen maar omdat zij weet dat wij dat zelf ook goed kunnen, wij kennen toevallig de spoedarts, zij heeft bij Carrière gewerkt, mochten wij haar toch meenemen met de nodige instructies! Een keer of 8 kleine porties eten, maagzuurremmers en morgen bij eigen arts nog een buikecho, die afspraak heb ik ook al gemaakt en doet Martine C. morgenmiddag. Bij thuiskomst heb ik haar wat eten gegeven en tot onze grote vreugde at zij het en voor het naar bed gaan nog iets. Rustige nacht gehad en alles lijkt nu ok en heeft vanmorgen weer wat brokjes gegeten, wat ons ook geadviseerd was want de darmen moeten in actie blijven. Het was een enerverende dag, waren pas een uur of 7 in de avond thuis, en dat konden wij aan poppetje zien gisteravond, heerlijk geslapen in de warmte voor de pelletkachel! ---------- Zondagmorgen 20 oktober. Bah vervelende situatie momenteel. Laura heeft geen rust, ligt ergens een seconde en staat weer op. Begon vannacht om een uur of 3, ik werd wakker omdat zij onrustig was en spuugde. Ik ben gelijk met haar naar beneden gegaan, naar buiten waar zij nog wat over gaf. Weer naar boven, wat zij zelf wilde, toen ik haar bespuugde bedje er uit haalde hoorde ik plonk op de grond en er viel iets uit en dat bleek een eikel te zijn . . . (Ik wist het gelijk, gistermiddag toen ik in het bos even stond te praten, iemand vertelde mij iets heel ernstigs en kon ik niet anders dan even luisteren zag ik dat zij eikels op at, wat ik uiteraard ook gelijk verbood) Na weer een half uur, onrust en naar beneden, weer naar boven en op de trap spuugde zij weer, meest water. Toen zij voor de derde keer naar beneden wilde, inmiddels half 6, ben ik beneden gebleven om haar te observeren en ik was niet blij en ben ik nog niet. Uiteraard speelde en nog speelt een maagtorsie door mijn hoofd, kijk steeds haar buikje na en let goed op de verschijnselen die er bij horen, die ik niet constateer. Om 8 uur de andere meiden naar beneden en ben ik een rondje bos gaan doen en hoopte op verlichting door wat beweging, is dus niet zo. Wel heeft zij gras gegeten en ook gespuugd en bij een maagtorsie hoort geen spugen, wel spuug bewegingen maar dan komt er niets uit. Nu nog steeds enorme onrust en af en toe zachtjes piepen en ik denk zo maar dat ik dit niet zo heel lang meer kan aan zien en natuurlijk is het weekend. ---------- Zaterdagmorgen 19 oktober. Het is weer fijn wandelen in het bos nu de meeste leuke stukken, buiten de gewone paden weer gemaaid zijn. Dit vergroot de mogelijkheden om weer voor de meiden en voor mij ook, afwisselende rondes te maken. Wel is het zaak laarsjes aan te hebben . . . Hopelijk doet dit de voetjes van Roos ook weer goed, we zullen het zien. Roos is nu 9 jaar en heeft dit nog nooit gehad, toch wonderlijk. Vandaag heb ik ook mijn brave burgerplicht weer voldaan en heb de parkeerplaats bij het bos opgeruimd, allemaal van die stomme energydrankblikjes, leeggehaalde filtersigaretten, die zij gebruiken om er 'genotsmiddelen' in te doen en McDoresten. Ik heb mij inmiddels maar met veel moeite (moeten!) neerleggen bij de veranderende mentaliteit en je merkt wel dat je je, met het ouder worden, steeds meer moet aanpassen of veranderen kan ik wel zeggen. Maar dat geldt niet alleen op dit gebied. ---------- Vrijdagmorgen 18 oktober. Wat een luxe bij ons huis, er staan nu 2 campers op ons terrein en die van ons is even verhuisd naar het garagepad. Onze vrienden, jullie weten wel, de man is een échte knutselaar, zijn weer een paar maanden in NL en hij gaat wat elektriciteits dingetjes verbeteren in onze camper. Gezellig weer hoor, samen koffie drinken, samen eten! Verder, gek idee, maar precies over een week zitten vriendin Lonneke en ik in de trein op weg naar Parijs voor een weekendje en we hebben er zo'n zin in! We hebben wat leuke dingen opgezocht wat wij gaan doen en in ieder geval leuk langs de Seine wandelen! Ach ach wat hebben we het slecht, nee hoor mij hoor je niet mopperen . . . Roos is ook weer begonnen met jeukvoetjes, de laatste week in Zweden was het over! Nu dus wel duidelijk hoe het komt, grrrrrr en daar kan ik toch echt niks aan veranderen. Ook Emma heeft een 'aandachtspuntje' gekregen, niet ernstig maar toch even opletten. De laatste tijd spuugt zij nog al eens een paar uur na het eten en komen er de brokken allemaal uit, die zij er na gewoon weer opeet en dan blijven zij er in, gek hè. Dus nu, ik zet altijd de bakken al klaar voor ik ga wandelen, doe ik er een scheut warm water over bij haar zodat zij alvast geweekt zijn en het lijkt te helpen. Maar niet te vroeg juichen dus. ---------- Donderdagmorgen 17 oktober. Ook van de week Ellie Lust gezien, met de uitzending over al die hondjes uit de oostbloklanden? Wanneer leren de mensen het nou eens, dat vraag ik mij af. Ik heb de uitzending helemaal gezien en moest mij erg bedwingen om niet al dat leed op mijn schouders te nemen, maar feit is dat dit al jarenlang zo is wat inmiddels is uitgebreid met opvang jachthonden uit Zuid Europa! Mensen beseffen gewoon niet dat zij zelf dit afschuwelijke fenomeen in stand houden, voor elk hondje wat er 'gered', hoe eufemistisch gedacht, er daar weer een hondje geboren wordt! Zachtjes denk ik wel eens dat al dat soort hondjes geïmporteerd wordt omdat het de mensen zélf een goed gevoel geeft van o o kijk eens hoe goed ik bezig ben . . . Omdat ik labradoodles best leuke honden vind (uh vónd) heb ik mij daar eens goed in verdiept, gesprekken met Martine Carrière, mijn dierenarts, over gehad en ben tot de slotsom gekomen dat het 'ras' al totaal kapot gefokt is door de commercie! Ik dacht een leuke goede kennel op het oog te hebben (NEEHEEEEEE niet kopen hoor!) en het eens via internet te volgen. Een leuk vlot gezin, met een stuk of 6 doodles, hondjes in huis, alle gezondheidsonderzoeken werden gedaan en noem maar op, veel eisen waar ik mij in kan vinden. Totdat mijn aandacht wat verslapt was en ik mij realiseerde dat ik al een paar maanden niet meer op die site gekeken had. Toen ik weer eens ging kijken kwam ik van een koude kermis thuis, 4 nestjes in één maand allemaal van dezelfde reu . . . Ja en grif €2200.00 euro voor een pup vragen, stamboomloze hondjes . . ., kennel is inmiddels verhuist naar een villa in Spanje, want jawel meer ruimte voor de hondjes . . . En zo kun je belazerd en op het verkeerde been gezet worden! Niet de gek die het er voor vraagt maar de gek die het er voor geeft! ---------- Woensdagmorgen 16 oktober. Dwarrelende blaadjes in het bos, echt herfst! O ja hoe Dick de badjasjes vond? Eerst een beetje hmmhmm maar toen ik het hem uitlegde en ook poppetje na haar badpartijtje het weekend drijfnat was, vond hij het best een goed plan . . . en dat viel mij weer reuze mee . . . Verder niets te vertellen, dat heb je wel eens. Natuurlijk gebeuren er elke dag wel dingetjes die best de moeite van het vertellen waard zijn maar die hebben dan weer niets met honden te maken en moet ik mij bedwingen om het niet neer te kalken, hoewel ik daar niet altijd buiten kan blijven. ---------- Dinsdagmorgen 15 oktober. Zo weer thuis dus, gisteravond om een uur of 7. Omdat ik alles 'dubbel' heb hoeven wij relatief weinig spullen uit de camper weer naar binnen te slepen. Dat doen we dan ook maar direct en nu zo alleen even koelkast en wc schoonmaken, vloertje vegen en klaar. Of de honden het thuis leuker vinden dan in de camper? Zo langzamerhand ga ik denken van de camper (wij ook hoor!), want telkens gaan zij weer terug zolang als de deuren open staan en wij nog wat heen en weer lopen Vooral Emma springt er steeds weer in met zo'n vragende attente blik en oortjes wijd, zo schattig! Peter en nog wat meer lezers, jullie hadden helemaal gelijk hoor dat de link niet werkte, ik had een lettertje teveel in de hyperlink gezet met dit als resultaat! En ook ben ik er fijntjes op gewezen dat ik hier vanaf juli geen foto's meer geplaatst heb (niet alleen jij hoor Joke!), ook helemaal gelijk en daar ga ik iets aan doen, foto's zat! ---------- Zondagmorgen 13 oktober. Ergens in de Achterhoek. Net een prachtige wandeling gemaakt en zelfs de zon gezien! Met het zicht alweer op de camper kwam er een pittig buitje wat snel over was. Nu ben ik bezig op de reissite waar ik verder ga met mijn verhaaltje en de foto's. In de loop van de dag hoop ik het klaar te hebben. www.dickenyvonne.nl ---------- Zaterdagmorgen 12 oktober. En ach wat staan die jasjes toch schattig, maar daar doe ik het dus niet voor hoor as you know! Ook ik zie vaak honden met jasjes lopen waarbij ik mij af vraag of dat nou echt nodig is, vanwege dubbele vachten enz, maar ben nu toch wel zo ver dat ik denk dat er misschien iets is met zo'n hond, want dat kan natuurlijk weet ik uit ervaring. Ja Til die grote tuigen zie je steeds meer en ik vind dat persoonlijk ook helemaal niet mooi en of het nuttig is, kan zijn maar weet ik niet. Regelmatig zie ik foto's van honden van ons ras en dan vind ik het zo zonde dat zij zo'n apparaat met of zonder grote letters en/of felle kleuren om hun lijf hebben, anders had het een prachtige foto kunnen zijn . . . Goed, zal een kwestie van smaak zijn denk ik en gelukkig leven wij in een vrij land waar we lekker zelf uitmaken wat we doen, maar stiekem voor jezelf er een mening er over hebben kan natuurlijk. Er zullen ook wel mensen zijn die een mening hebben over het feit dat wij met dit weer lekker weggaan straks met de camper, en ons er nog op verheugen ook, lachuhhhhh Scrabbel spel is mee, een kratje met lekkere, lees dikmakende vreterij en kijken uit naar een heerlijke lange avond in het campertje! Heerlijk deze herfstperiode (van mij mag het wel wat minder regenen hoor) en thuis eten we trouwens ook al weer bij kaarslicht, ja hoor gewoon bruine bonen met spekjes en een glas water, no nonsens dus  ---------- Vrijdagmorgen 11 oktober. Toen ik dat item over die badjasjes tikte moest ik al lachen om jouw reactie hoor Cilia, en ja hoor daar kwammie!  Zelf vind ik het ook een komisch gebeuren, zeker weten maar . . . het heeft wel een serieus ondertoontje. Het zit namelijk zo dat het heel vervelend is om 3 grote zeiknatte honden in de camper te hebben, ik kan hen niet droogföhnen want wij staan nooit aan een stroompaal en is de waterblazer te heftig voor onze accu's. De honden mogen en gaan dan ook, namelijk op alle beschikbare plekken liggen en dat betekent dat wij telkens een natte kont hebben! Het volgende punt is voor mij eigenlijk het belangrijkste en dat is dat ik de 11 jarige Emma niet zo lang nat wil laten liggen, is slecht voor haar en ook voor ons 'zorgenkindje' poppetje is het buitengewoon slecht, zij koelen dan veel te veel af, dus . . . vandaar de badjasjes! En omdat Roos anders jaloers wordt 
als zij de mooie jasjes ziet van de andere twee
dan huppakee ook zij eentje HUH? Is dit antropomorfisme? Nou nee hoor, zo zitten wij niet in elkaar maar wel willen wij zo goed mogelijk voor onze honden zorgen en als het even kan problemen voorkomen! En weet je, het is allemaal zo onschuldig en we betalen ook nog eens alles zelf, als iedereen in de wereld zo onschuldig bezig was, zag het er een stuk mooier uit!  Goed Annemarie, ik heb ze besteld bij Bitiba en heb vooralle drie de maat 73 cm en zij kosten iets van €8.-- per stuk, incl. verzendkosten! Ich bin gespannt, zij kunnen elk moment bezorgd worden . . . haha  Verder Anja, nee ik bagatelliseer mijn crash niet, zeker niet en ben er ook van overtuigd dat als Dick er niet was geweest het er voor mij (ons) toch wel even anders uit had gezien. En omdat ik er voor 99.9% van overtuigd was (nu ben), dat het niet door pinda's komt heb ik gisteravond, wel in het bijzijn van Dick en de spuiten, toegegeven aan mijn guilty pleasure . . . en lekker een bakje doppinda's gegeten! Jezusja hoe durf ik hè! ---------- Donderdagmorgen 10 oktober. Sorry mensen, ben niet ziek, niks aan de hand maar na het honden wandelen ga ik gelijk weg! ---------- Woensdagmorgen 9 oktober. Net weer een langer rondje hondje gemaakt en ging helemaal goed, dus ben ik nu wel even klaar met dat gedoe. Natuurlijk is ons weekendje met de camper in het water gevallen en gaan wij dit weekend over doen, heerlijk! Gewoon heel simpel, paar dagen Duitsland en gelijk even naar een leuke grote kampeerwinkel. Nu er weer een camper achter staat, word je wel weer getriggerd hoor om leuke dingetjes te kopen. Omdat regenjasjes voor onze honden gewoon helemaal niets is, zij verliezen ze of gaan kapot als zij door het bos rauzen, enfin dat hebben jullie in het reisverslag wel gelezen. Nu heb ik voor hen badjasjes besteld, zodat zij, als zij nat thuis komen, eerst even afgedroogd worden en daarna gezellig hun blauwe badjasjes aan krijgen . . . lachen toch!  Lijkt mij heerlijk voor ze in de camper . . . Heb het nog maar niet tegen Dick verteld want die gaat zich afvragen of er iets mis gegaan is met mij het afgelopen weekend, maar goed hij zal zien hoe fijn dit voor ze is  Jullie meiden hebben ze ook hè Peter! Ach ja Agnes, wat een tragisch figuur was Wally Tax toch eigenlijk! ---------- Dinsdagmorgen 8 oktober. Dank jullie wel voor de lieve reacties! Nee Nelly, ik kan mij dat niet herinneren met die pistache ijs, óf het moet zijn in die winkel . . . Dat onze mannen ijs gingen uitzoeken en Arie een forse wind liet daar, niet qua geluid maar wel qua geur . . . . mijn god wat heb ík toen vreselijk gelachen en de gedachten daaraan, lieten (wat zeg ik 'láten') mij alweer hardop lachen! Maar goed, dat bedoel je vast niet Vanmorgen heb ik zelf weer rondje hondje gedaan en heb het klein gehouden, een minuut of 20 en dat ging goed. Ook gistermorgen wat boodschapjes gedaan en gistermiddag een uurtje naar vrienden omdat wij nog iets terug hadden te brengen. Kortom, zo snel mogelijk weer in het normale ritme, dat bevalt mij altijd het beste. Nog even over die nacht, het is tenslotte mijn hondenkrabbel! Roos en poppetje lagen al in de slaapkamer in de bench toen het gebeurde maar Emma ligt sinds de zomer altijd beneden en juist die, dat gevoelige zieltje, heeft alles mee gekregen, zo sneu. Haar heb ik in een flits langs mij zien vliegen naar boven. Dick heeft hen alle drie ook mee genomen in de auto toen hij naar het ziekenhuis ging, hij wilde hen niet in zo'n nare situatie achter laten. Verder voel ik mij best weer aardig en kamp denk ik nog met wat adrenalinerestjes . . . En nee ik ben absoluut niet allergisch voor pinda's (zijn geen noten maar peulvruchten) maar kennelijk hebben er andere noten in dat, niet afwasbare, bamboebakje gezeten en heb ik dus aan een spoortje genoeg van met name cashew- en pistachenoten. Voor de zekerheid eet ik ook alleen maar gewone doppinda's. Jammer want ik vond vroeger de verboden vruchten, uh noten dus, heel lekker en was ik er nog niet allergisch voor! ---------- Maandagmorgen 7 oktober. Gisteren geen krabbel, stil maar, ik maak het met deze goed, geen zin en de reden leg ik uit: Normaal ben ik er niet zo van om mijn ziektes en de zeertes hier uit te spinnen maar nu doe ik het wel een keer want het had niet veel gescheeld of er was écht nooit meer een krabbel gekomen en dat is toch ook écht serieus . . . Eerst deze laatste zin even uit vorige krabbel: Ach ja soms heb je zo'n dag en ik ben benieuwd wat mij vandaag weer met beide beentjes op de grond gaat zetten, wat ook dat gebeurt er dan altijd. Maar dat het zo'n 'hard return' ging worden wist ik gelukkig nog niet. In de avond gingen wij bij vriend Piet een bakkie drinken en even bijpraten en kwamen er drankjes en hapjes op tafel. Nou wil het dat ik al jarenlang erg allergisch ben voor cashew- en pistachenoten, duidelijk niet voor pinda's en uiteraard hou je daar altijd rekening mee want dat zijn geen grappen als ik er per ongeluk eentje binnen krijg. Een heftige lichamelijke reactie van een paar uur is dan het gevolg. Ik nam dus 1 pindaatje (!) met een jasje van suiker en voelde gelijk foute boel en ik probeerde mij uit alle macht te verzetten tegen de verschijnselen maar er was geen weg terug en had inmiddels een mond als een gorilla. We zijn naar huis gegaan en ik naar bed, Dick liet de hondjes even uit en sliep snel, ik ben er uit gegaan vanwege de hevige jeuk over mijn hele lijf. Ik liep een beetje radeloos heen en weer en werd steeds beroerder, had al anti allergiepillen ingenomen en voelde dat ik flauw ging vallen. Naar de gang, lag op de trap en riep Dick wat hij godzijdank hoorde en verder weet ik praktisch niets meer, wat vage dingen en ondertussen kotste ik golven uit (dus ook de pillen). Uiteraard schrok Dick zich finaal kapot toen hij mij languit in de gang op mijn buik zag liggen en totaal niet aanspreekbaar was en heeft gelijk 112 gebeld en in mijn beleving stonden zij al op de stoep. Er werd adequaat gehandeld en kreeg een adrenaline injectie, zuurstof, aan een hart- en bloeddruk kastje, en werd overeind gehesen en ik direct weer in elkaar zakte. Toen gelijk op de brancard naar het ziekenhuis. Eerst nog infuus etc en toen ik aangaf dat ik het benauwd kreeg (je keel zwelt van binnen op en dat is heel eng) werd de sirene en het blauwe zwaailicht aan gezet en vloog ik midden in de nacht naar Harderwijk waar een team al klaar stond. Weer adrenaline en de jeuk was inmiddels over maar de bloeddruk en hartslag gemeen laag. Allerlei slangetjes en nog meer prikken met ik weet niet wat en ik kwam weer aardig bij en werd helder. Toen ik eenmaal weer een normale kleur had, alle metingen goed en het gigantische getril over mocht ik weer naar huis met de mededeling dat Dick erg goed op mij moest letten en bij meer benauwdheid gelijk weer 112 bellen. Dus kwamen wij om kwart over 4 in de nacht weer thuis en Dick had alles al opgeruimd en schoongemaakt in een sneltreinvaart toen ik al in de ambulance lag! Kortom een angstaanvarende ervaring rijker . . . want ik weet nu dat als Dick er niet geweest zou zijn ik geen krabbel meer hebben kunnen tikken, en dit is zonder overdrijving. Ik was op het randje van een shock en het heet anafylaxie. Vanaf nu zal er constant een epi pen in mijn omgeving zijn om mezelf te kunnen injecteren en daarna moet er altijd 112 gebeld worden. Het is maar dat jullie dit weten als je mij vraagt voor een notenparty! Hoewel het met mij al snel weer goed ging ben ik nog steeds intens moe, van je lichaam worden olympische prestaties gevraagd op zo'n moment. Wat een verhaal hè, enuhh prijs dus nooit de dag voor het avond is! ---------- Zaterdagmorgen 5 oktober. Zo dat is effe mooi wandelen vanmorgen, de opkomende zon en daarbij die nevel! Maar ik begon de dag al met een lach want toen ik beneden kwam dacht ik even dat ik een puppie had, die een paar uurtjes alleen geweest was . . . Haa dit was dus Emma! Zij had het zakje van de overheerlijke, ja daar komtie Cilia, gedroogde eendenstripjes van het aanrecht afgepakt en versnipperd! Ik had het lege zakje helemaal verstopt achter op het aanrecht en zie je haar dan al gaan? Heel lachwekkend vond ik het voor een hond van die leeftijd! Toen ik wegging, de motor startte en de radio aan zette begon net de gouwe ouwe 'get back' van The Beatles, heb hem keihard gezet en wat heb ik mee zitten swingen en zingen zeg, heerlijk en ik voelde mij 18 . . . Ach ja soms heb je zo'n dag en ik ben benieuwd wat mij vandaag weer met beide beentjes op de grond gaat zetten, wat ook dat gebeurt er dan altijd. O ja dit vind ik ook een leuk vervolgje als reactie op mijn berichtje van een week geleden! 
---------- Vrijdagmorgen 4 oktober. Dierendag. Mijn honden zijn zielige diertjes, ik doe niets aan dierendag . . . Als het plezier in het leven voor onze dieren moet afhangen van één dag, haak ik af, heb trouwens ook nog nooit aan die haak gehangen. Wel heb ik hen tijdens de wandeling nog even, ongewild dan, kunnen verwennen. Op 3 meter afstand stak er een vos over het pad, Emma liep net naast mij en zag het, zoefffff uit de startblokken daar ging zij, natuurlijk zagen Roos en Poppetje dat, dus is er iets te zien! Prachtig gezicht, vosje was allang verdwenen maar ow die sporen van hem/haar, zo mooi als je hen dan fanatiek ziet volgen. De twee witjes hebben vosje totaal niet gezien maar vinden de sporen al genoeg leut! Jeetje wat een regen hè de laatste tijd en wij willen dit weekend, vanaf zondagmorgen dan, nog een paar dagen met de camper weg maar of het echt meerwaarde heeft betwijfel ik eigenlijk, hoe een enthousiaste camperaars we ook zijn. We zien wel en jullie ook haha. ---------- Donderdagmorgen 3 oktober. Gisteren een saai dagje? Now forget it! Ik weet dat ik kan babbelen als de beste maar gisteren spande de kroon, grote goden wat heb ík gekletst gisteren met allerlei mensen waarmee nodig weer eens bijgepraat moest worden . . . dat heb je zo wel eens. Telefonisch, lijfelijk en (a)eppelijk  en
ik ben (bijna dan) weer helemaal op de hoogte!Eind van de middag was ik er moe van, gespreksstof voor Dick was op haha, vindt ie niet zo erg hoor, en had geestelijk veel te verteren . . . Niet alleen leuke dingen, maar ook de serieuze dingen komen aan bod in dit soort gesprekken en echt niet alleen over hondjes hoor! Sterker nog, het gaat relatief weinig over de honden. Eigenlijk had ik vandaag ook een babbelafspraak, over ernstige dingen, maar die gaat even niet door. Sterkte meid! Uiteindelijk bleek ik voor Dick toch ook nog wat stof over te hebben, daar kan ik mij ook altijd over verbazen, na zoveel jaar nog zoveel te kletsen, gelukkig maar dus! ---------- Woensdagmorgen 2 oktober. Plu op de rug, en geen druppel regen gehad, fijn dat wel. Vandaag heb ik echt gewoon niets te babbelen, het leven heeft weer z'n normale, vaak wat saaie loop genomen. Straks even naar de tandarts + MH en dat is het dan wel weer voor vandaag. Ach en saaiheid is ook wel even rustig eigenlijk en heb ik 2 behoorlijke boeken uit gelezen, de ene is van Astrid Holleeder, familiegeheimen, en de ander is de biografie van Karin Bloemen. Twee pittige boeken, dat kan ik wel zeggen. ---------- Dinsdagmorgen 1 oktober. Gisteren een heerlijke dag gehad, hele dag mooi weer en fijn buiten gezeten en gerommeld, ook de hondjes vonden het wel weer eens fijn! Wij hebben wat klusjes in- en rondom de camper gedaan en ik heb zelfs lusjes aan handdoeken gemaakt . . . dat heb ik dus wel even binnen gedaan. Ik geloof dat ik zoiets nog nooit gedaan heb, maar was wel nuttig, de hand- en theedoeken hingen over het tv scherm in de camper, die gebuiken we toch (nog) niet, dus wel iets nuttigs gedaan. Verder, ach ja we kunnen het niet laten dus, het motortje gestart en even naar een camper bedrijf gereden om de kitnaden te laten nakijken. En gelukkig is bijna alles ok, één stukje laten wij voor de zekerheid even opnieuw kitten en we denken er over om de airco er af te halen en gewoon een dakluik met ventilor er in te laten zetten. Nou Cilia ik had al hele visioenen gekregen van eendenpootjes hoor En dat jullie heerlijk weer hebben zie ik zo af en toe (als toevallig het nieuws aan staat, niet door mij overigens) op 'het weer!'  ---------- Maandagmorgen 30 september. Jee net fijn buiten achter in de zon koffie gedronken, wel weer even lekker na al die regen! Ja hoor Peter, ook mij hing al die nattigheid wel even het keeltje uit en wat een gelukkie dat jullie zo'n droge zonnige vakantie gehad hebben met een mooi temperatuurtje! En dan die gekke Astrid . . . pechvogel . . . Ik heb net weer fijn in Het Roggebotzand gewandeld en had weer eens met Wendy afgesproken. Wij wandelen niet zo heel veel meer samen want zij moet vaak werken, zo gaat dat dan Kijk Cilia, bij dat bord patat heb ik weinig voorstellingsvermogen nodig maar die eendenpootjes hoezo? Wat moet ik mij daar bij voorstellen? Het is wel echt genieten zeg in Frankrijk op jullie stekkie, zo heerlijk in de natuur met de twee Gordon Setters en dat jullie beter weer hebben dan wij hier is wel even duidelijk! ---------- Zondagmorgen 29 september. Ahh toen ik gisteren mijn krabbel tikte was ik nog even niet op het idee gekomen dat ons Rozenkind alweer 9 jaar geworden is, dus broertjes en zusjes ook nog gefeliciteerd! Doet mij nu gelijk aan jullie denken Peter en hoe of jullie vakantie was! Vanmorgen om 7 uur hoorde ik de regen heftig tikken op het schuine badkamerraam en dacht ik even dat het een snelle uitlaat voor de meiden ging worden maar we kwamen toch op een ander idee. Na het ontbijt ons voorbereid op regen gingen wij stapperdestap en besloten naar het Roggebotzand te gaan, hier een klein stukje vandaan met de auto vlakbij Kampen nog net in Flevoland. Het is daar voor de meiden veel spannender dan in ons eigen bos, en we vonden dat zij dat toch echt weer even nodig hadden. Daar aangekomen bleek dat maar weinig mensen op dat idee gekomen waren en was het er totaal stil, ik zag twee auto's op de grote parkeerplaats staan. En dan loop je buiten en vind je de regen toch eigenlijk veel minder dan je gedacht had en datzelfde hebben wij nou ook altijd als we met de camper weg zijn en is het maar zeer zelden dat het echt aan één stuk door regent! Dus lekker gewandeld, hondjes thuis afgedroogd en eten gegeven, liggen nu fijn te slapen en wij aan de koffie, wat wil een mens nou nog meer? O ja, gisteren ook weer gezellige uurtjes met vrienden door gebracht en prinses poppetje gaat dan ook altijd mee, mag ook bij hen gewoon languit op de bank liggen, verwend meisje . . . Enuhh vriendin Eefje vond het een heel mooi boeket . . . Haha fijn om te lezen Cilia dat ook jij dit soort ergernisjes kent, en mij vergaat hetzelfde want ook ik ga niet meer naar deze bloemenzaak voor een struikje, dan kan ik beter naar AH of Deen gaan, veel goedkoper, jammer maar waar. En ja die honden van jou zijn helemaal alle vrijheid gewend zeg, gewoon eigenlijk altijd want je bent nog maar zelden in NL (logisch!) ---------- Zaterdagmorgen 28 september. Zo weer met beide beentjes op de grond hoor! En ik weet waarom het saai is in het bos. SBB maait praktisch niet meer, misschien 2x per jaar (bezuinigingen!) en op alle leuke tussendoorpaadjes staat hoog of minder hoog onkruid en vooral bramenstruiken hebben hun lange stengels over de grond verspreid en op sommige paadjes, vaak geniepig onder het gras door. Gisteren had ik de euvele moed om toch weer zo'n paadje te nemen en dat heb ik geweten, 1x gevallen doordat mijn voet achter zo'n bedekte doornige slinger bleef hangen, en een aantal keer bijna, nou dan loop je ook niet rustig meer. De honden vonden het ook helemaal niets en dan ook vooral volgens mij omdat zij het maar raar vonden dat ik viel (oef zwakke roedelleider) en ook nog eens raar voorzichtig liep. Ja die Emma Agnes, inderdaad, zij laat ons ook dagelijkse versteld staan, met haar energieke acties! Zij is nog steeds ontzettend soepel en gedraagt zich als een 3 jarige, écht geweldig! Als er een god zou zijn, bedank ik hem op mijn blote knietjes voor Emma! Momenteel voel ik mij wat katterig en dat komt zo: Vanmiddag wilde ik naar vrienden een leuk herfstboeket mee nemen en ging er voor naar de plaatselijke bloemist voor een bos van ong. 15 euro, vond ik best een mooi prijsje voor een boeket. Zij ging het maken en toen het klaar was vond ik het wat ielig, dus 3 takjes er bij. Om een lang verhaal kort te houden, ik vind dat ik een ielig k** boeket heb voor €16,50 en . . . ik heb er met mijn laffe kop niet eens iets van gezegd, heb het nog betaald ook. En juist dát geeft mij een katterig gevoel, dat ik het niet eens durfde te zeggen! Dus eens maar nooit weer. ---------- Vrijdagmorgen 27 september. Het is niet leuk, ik vind de honden nogal mat in het bos. Zou dat echt komen door de vakantie met al die intrigerende prikkels? Zullen zij moe zijn? Vinden zij het hier maar een saaie bedoening? Nou ik kan hen niet anders dan gelijk geven, helaas. Ik moet ook wel eerlijk zeggen dat onze emigratieplannen van een aantal jaar geleden toch weer boven zijn komen drijven . . . Wij zijn werkelijk zo gek op dat land met al die natuur, die rust, het leuke taaltje en leven in eenvoud, dat wij bijna geneigd zijn om de stap toch te zetten maar ja hè . . . Zoveel dingen die ons binden hier en neem daarbij de enorme rompslomp die een verhuizing te weeg brengt en ik weet niet of wij hier (nog) wel tegen bestand zijn. Elke dag heb ik wat 'smoesjes', zogenaamd iets te doen en ga ik een paar keer de camper in, mijmer en fantaseer. Alles is door deze vakantie weer aangewakkerd. Let wel, dit zijn mijn gedachten gewoon van dit moment hè, ik gebruik mijn krabbel hier namelijk ook voor, als een soort uitlaatklepje, dus neem alles niet voor 100% serieus aan, het zijn gewoon hersenspinsels die mij bezig houden! Ik heb het niet alleen voor het zeggen hier, ook dat komt er nog bij hahaha ---------- Donderdagmorgen 26 september. Buienradar had mij weer verlinkt vanmorgen en ik kwam aardig nat thuis in m'n vestje . . . Ik ben inmiddels ook begonnen met de honden ontklitten, klinkt zwaar maar valt wel mee hoor. Er draaien allerlei stukjes onkruid, takjes etc in het haar en binnen een mum van tijd wordt dat een dreadlock. Ik heb er nu wat met een klittenmesje uitgesneden en ook wat uitgeknipt. Zoals nu, zij liggen allemaal zo lekker te slapen na de wandeling en vind ik het zonde om hen te storen en weer op die trimtafel zetten, zou wel moeten natuurlijk. Het is ook weer tijd voor een herfstoutfit voor de site maar ik heb ook een paar hele goede boeken liggen, fijn met dit weer! Net het gevoel alsof het geoorloofd is om verder niets uit te voeren . . . De epiloog van onze reis moet ik nog wat bijschaven en wil ik vandaag ook uploaden en heb net ook nog een paar fragmentjes op youtube geplaatst over de rust in de camper tijdens het rijden, grappig hoor. Ook moet ik nog een bladzijde met een lullig tikfoutje opnieuw uploaden voor ik het vergeet. Camper staat er weer spic en span bij met . . . jahaaa met een volle gasfles! Ook moet ik nog even wat knutselen aan de hoezen voor de hondenbedjes voor wij weer weg gaan. ---------- Woensdagmorgen 25 september. Gewoon snel weer in het normale ritme. Ja inderdaad Til, het is echt genieten voor de hondjes hoor, zo vrij in de stille natuur met al die heerlijke wildgeurtjes (net zo fijn voor ons alleen zeggen wildgeurtjes ons niets haha) Wat moet het leven ook spannend zijn voor hen met die wandelingen, zoveel indrukken! Op sommige plekken houden wij wel eens ons hart vast of doe ik Roos en Laura aan de rollijn . . . ze kunnen zo fantatiek op een wildspoor duiken dat ik dan op zo'n moment bang ben dat zij zichzelf verliezen en ons kwijt raken. Eigenlijk flauwekul natuurlijk want net zo goed als zij een wildspoor volgen kunnen zij ons van een lange afstand al ruiken en ons weer opzoeken! Uh toch de volgende keer krijgen deze twee dames toch wel weer een tracker aan hun halsband . . . Goed, dan is het Swifterbos wel een beetje saai hoor voor ze, teveel mensen- hondengeurtjes en dat merk ik dan ook zeker aan Emma, zo enthousiast als zij op vakanties is, is zij hier niet. Ik merk zelfs al het verschil aan haar als ik naar het Roggebotzand ga en daar op afgelegen stukken loop, dan zie ik de echte Emma weer! Het is zo, ze zijn wat dat betreft wel een beetje verwend bij ons, afwisseling troef en juist daarom blijven ze absoluut altijd zo actief tot op hoge leeftijd! En wij? Ja ook wij varen hier wel bij! Zo zie je maar Rijkje, als kampeerder kun je voor onverwachte momenten komen te staan cq rijden en dat houdt het leven spannend ---------- Dinsdagmorgen 24 september. Thuis en vakantie alweer voorbij, 3 weken is écht te kort! En dat idee komt natuurlijk ook doordat wij toch verder noordelijker gegaan zijn dan eigenlijk de bedoeling was en ja dan moet je dat stuk weer terug ook en iedereen weet nu wel wat een hekel ik heb aan dat gejekker op die Duitse autobahnen, terwijl onze camper toch echt niet de sloomste is hoor! Jan en Nel, het was ons ook een waar genoegen hoor en we doen het zeker nog eens dunnetjes over! Ha en nu mag ik weer los gaan over de honden! Nou laat ik beginnen met hun gedrag, wij vinden het bijna niet normaal meer, zo rustig, vooral onderweg, hoeveel kilometers wij ook rijden, zij liggen altijd rustig. Zo af en toe staat er eens eentje op om een beetje aandacht te vragen, makkelijk bij onze voeten te liggen, vooral voor de chauffeur natuurlijk, of een slok water te drinken. Grappig dat zij al snel hun eigen plekje vonden en wel zo af en toe eens stuivertje wisselen. De nieuwe benches liggen nog opgevouwen in de alkoof en hebben we nog niet een keer uitgevouwen. Het reizen met de honden op deze manier is ons uitstekend bevallen en hen kennelijk ook. Wel al direct geleerd dat er niet uit de camper gesprongen mag worden voor zij toestemming van ons hebben, en daar ben ik dan ook behoorlijk strak in, zelfs voor Emma, die een keer onverhoopt naar buiten sprong, dan roep ik haar direct weer binnen, sluit de deur en de hele ceremonie start opnieuw maar dan wel zoals ik het wil . . . zo doe ik het trouwens met de gewone auto ook. De laatste jaren zei Dick steeds dat hij zo hoopte om Emma weer met de camper mee naar Zweden te kunnen nemen voor het te laat zou zijn (ohh niet aan denken dus) en dat is gelukt! En jeetje wat is zij happy zeg met die vakanties en jullie kunnen het een klein beetje zien op de filmpjes die ik net geupload heb op youtube. Het zijn maar korte fragmenten hoor (minutenwerk), ik ben nog niet goed in filmen maar het is wel grappig. KLIK HIER ---------- Donderdagmorgen 29 augustus. Bedankt voor de lieve woorden reaguurders! Net thuis met de meiden en ik genoot van het weertje vandaag, wat heerlijk zo! Alles is nu klaar, zelfs hondjes getrimd gisteren en Dick ligt na een nacht werken nog even op één oortje en komt om 11 uur uit zijn mandje. Ik stond om 6.45 uur op en als ik een stappenteller had gedragen had je kunnen uitlezen hoe vaak ik de laatste dagen op en neer naar de camper ben geweest, maar alles is reisvaardig nu! Ik denk wel eens dat mannen veel zichtbaar werk doen, uh kastplanken maken etc, en daar uitbundig voor geprijsd worden maar vrouwen veel onzichtbaar werk doen wat ook niet zoveel bewondering oogst. Op mijn manier probeer ik het huis ook altijd netjes achter te laten want stel dat je iets overkomt en de kinderen hier moeten opruimen . . . he gatsie wat zeg ik nou weer? Zonder dollen, de stemming is rustig hier nu en we hebben er ontzettend zin in! Het hele toevallig is eigenlijk, dat het nu precies 5 jaar geleden is dat wij met onze vorige camper een reis naar Zweden gemaakt hebben! Lieve mensen, nu stop ik hier en ga verder op de REISSITE! Veel plezier Peter en Astrid! ---------- Woensdagmorgen 28 augustus. Zoals altijd voor je weggaat, lees ik terug in mijn reisverslagjes, ben ik het helemaal zat. Dit niet vergeten dat niet vergeten, o jezus, dit moet ik nog doen etc etc, en dat is mensen die op vakantie gaan niet vreemd, hè Peter! Hét moment voor ons, als je de straat uit rijdt en denkt, nu interesseert het mij geen bal meer, als ik iets vergeten ben koop ik het wel . . . Maar o god die laatste paar dagen zoals nu, grrrr wat een toestanden en ga je je afvragen of je echt wel zo graag weg wilt. Komt ten eerste door die godvergeten hitte, ten tweede is Dick heel druk met de stal verbouwing, dus weinig tijd en ook energie raakt op en ten derde is de camper nieuw voor ons en moet totaal op onze manier aangepast worden. Tijdens de reis komen op ons bed twee benches te staan voor Roos en poppetje, dat gingen wij dus gisteren uit proberen in de hitte . . . Nouuuuuu dat was geen onverdeeld genoegen en dan komt je relatie (alweer!) onder druk te staan . . . Goed ok, we hebben het weer doorstaan maar die zware metalen benches bleek geen succes. Als een gek rond gebeld voor stoffen benches maar niemand kon mij gistermiddag om 5 uur garanderen dat zij vandaag nog bezorgd konden worden en dat begrijp ik natuurlijk wel. Nou dan maar niet en heb ik net de fa Witjes in Emmen gebeld en de bestelling geplaatst en kunnen we morgen op de heenreis afhalen, pfff opluchting. We hebben nu twee stoffen benches besteld en dat was eigenlijk nog niet de bedoeling want de centjes zijn de portemonnee al uitgevlogen, maar is niet anders. Vandaag zelfs nog poppetje trimmen en gelukkig ziet zij er niet echt slordig uit dus denk ik dat het wel mee valt. Nog een giga opluchting dat het einde van de hitte in zicht komt! Ook heb ik gisteren het beginnetje van de reissite al geupload! HIER KLIKKEN ---------- Dinsdagmorgen 27 augustus. En nu ga ik het echt lekker toch een keer zeggen, maar zal het beschaafd houden, wat een afschuwelijk takkenweer zeg, niet te geloven wat een ellende. Dit weer maakt mij totaal afgepeigerd nog voor ik iets gedaan heb (erg hè Linda!) Gelukkig is mijn dagelijkse ritme dat ik 's morgens al met de meiden wegga en in de middag is het een kort in de schaduw uitlaatje. Maar ook vanmorgen, BAHHHH, ik voelde gewoon dat ik liep te slenteren en terwijl iemand tegen mij zei dat ik er fruitig uit zag vandaag . . . 'Nee meneer helemaal mis hoor, dat is het uiterlijk kennelijk alleen maar'. Ik was op tijd op omdat ik om precies 8 uur bij Deen wilde zijn, daar was vandaag een staafmixer in de aanbieding voor €15.00, met gereedschappen er bij, geen neuzenmerk maar een keurige Inventum. Net had ik in het weekend gezegd dat ik er eentje wilde kopen voor in de camper, ik gebruik zo'n ding vaak en heb geen zin om hem telkens van huis in de camper te transporteren en vice versa. Nu ga ik hem zo lekker uitpakken, leuk werkje. ---------- Maandagmorgen 26 augustus, Jawel, ik moest ook wel even lachen om mijn krabbel van gisteren, maar ik vertelde het echt zonder franje of het mooier te maken dan het was. Want alles is weer goed gekomen, een flinke nachtrust en elkaar een paar uurtjes niet zien, doet wonderen . . . En al doe je het alleen al voor je hondjes. Kijk, die Engelsen interesseert het ook niet als het gereedschap een harde landing maakt op de tegels maar ow die Emmaatje . . . De arme ziel kruipt in tijgersluipgang naar binnen om dan achter mijn stoel te gaan liggen om te wachten wanneer de bui overgedreven is. Ik vind dat zelf nog erger dan een harde woordenwisseling tussen Dick en mij! Maar vanmorgen weer op tijd op en heerlijk fris mijn wandeling gemaakt, daarna hondjes eten gegeven en ging ik naar Emmeloord waar ik een vroege afspraak had bij een opticien. Bij wat langer lezen en/of computeren een beetje bibberige letters, niet fijn en had ik de indruk dat mijn ogen geen genoegen meer wilde nemen met de Action leesbrilletjes van €1.00, en dat klopte, maar de ooguitslag was verre van shocking, gelukkig! Zelfs met autorijden heb ik nog geen bril nodig. Ach iedereen nog bedankt voor de grappige reacties op mijn krabbel van gisteren! En ja de kastplankjes zitten er keurig in hoor, wel een ietsje korter dan de bedoeling was, maar dát komt door dat k** gereedschap! ---------- Zondagmorgen 25 augustus. Ik heb dit weer niet besteld maar net ging het gelukkig nog. Wel mijn bakkie stress en irritatie al gehad vanmorgen in het bos. Ik hou het kort want het gegeven is wel bekend onder jullie: vrouw- fiets- loslopende herder- aan komen stormen- schreeuwen vanuit de verte dat ik mijn honden los moet laten- geen riem bij zich- niet aanspreekbaar voor mijn uitleg- herder al blaffend rondjes om ons heen jekkerend- snapt niet waarom iedereen bang is voor haar lieve hond. Zo genoeg gezegd toch? Ik ben moe, niet lichamelijk maar in mijn hoofd en aan vakantie toe, Dick helemaal. Die hitte, stikheet in de tuin en camper (o die airco kan toch aan!), en zijn de lontjes kort, ook hier hoef ik niets bij uit te leggen denk ik. Dick: werkzaamheden die niet lopen zoals je wilt en dat betekent zo af en toe door de tuin vliegend k** gereedschap. Gaat lekker hè in Huize Zwart! ---------- Zaterdagmorgen 24 augustus. Inmiddels zijn wij druk bezig geweest en nog trouwens met het gereed maken van de camper en dat is best aardig wat werk. Gelukkig hoef je dit niet telkens voor je weggaat te doen maar vanwege onze persoonlijke wensen moet hij eerst aangepast worden, zoals o.a. de hangkast, daar komen planken in. Ik ben geen jurkjestype en natuurlijk al helemaal niet op vakantie! Dus een hangkast hebben wij niet nodig, ook Dick neemt geen 'nette' broeken mee! Wij keren weer heerlijk terug naar een soort hippiebestaan, en uiterlijke dingen interesseren ons niet zo veel, uhh zo denken wij nu hoor . . . Het is inmiddels ook al behoorlijk dogproof, ik heb van die monteurshoezen gekocht voor over de stoelen en op de bankjes liggen nu waterdichte moltons met daarover heen zwarte handdoeken, vast gezet met van die kleine bretels, heel handig! Voor ons bed, waar ook de honden op mogen als wij stil staan, heb ik een autobeschermdeken gekocht, nog groter dan het bed, dus ook dat is zo ok. Nou, je koopt een camper maar daarna moet er nog knap geïnvesteerd worden voor hij is zoals wij willen! Verder weerspiegelt in ieder geval Emma, ons eigen gedrag . . . erg onrustig, erg blafferig (nou ja dát doen wij nog net niet haha) wat zij normaal echt nooit is. Zij is helemaal chill als ik ook rustig zit en die momenten bouw ik nu steeds in, speciaal voor haar. Het is ook wel logisch, want wij lopen zo vaak heen en weer en komen er vaak mensen uit de buurt of vrienden even naar de camper kijken. De bleekscheetjes zijn echt ijskonijnen, die maken zich nergens druk om. ---------- Vrijdagmorgen 23 augustus. Vandaag een ode aan mijn honden. Mijn Honden: Mijn Leven. Ik kan dit zeggen zonder overdrijven, het plezier wat zij mij geven met hun aanwezigheid en hun gedrag, niet te meten. Elke dag weer een feestje om hen bij mij te hebben, te wandelen en hen te observeren, zoals vanmorgen. Ik zag een vosje in de verte, zij nog niet maar toen ik in de buurt kwam waar hij gelopen had gingen er 3 neusjes omhoog en namen zij de jachthouding aan, zo prachtig! En huppakee daar gingen zij, hun neuzen achterna en kwamen na een paar minuten met een big smile weer bij mij terug. Zij kunnen nog nét niet praten, (nou Emma eigenlijk wel) maar ik denk dat het nog wel komen gaat, maar dat hoefden zij op dat moment niet! Hun gezicht sprak boekdelen, zo mooi en het fijne is dat ik ook nooit bang hoef te zijn dat zij iets zouden pakken, want zo fanatiek zijn zij niet, alleen al het spoor volgen vinden zij geweldig! Ik weet ook zeker dat ik mijn lichamelijke- en geestelijke conditie dank aan hen, zonder meer! Uiteraard heb ik ook een hele lange hondenervaring en daarbij nog eens een gedragsstudie gedaan, wat het allemaal nog veel interessanter heeft gemaakt, door de kennis die ik heb en veel kan verklaren en begrijpen. En hoe kom ik nou tot deze bloemlezing vandaag? Eigenlijk iets simpels: ik was aan het opruimen en kwam onderstaande certificaat tegen, zo leuk! 
 Het 'krulletje' bij de oefening 'hier' staat er omdat zij dat zo mooi uitgevoerd vond door mij ---------- Donderdagmorgen 22 augustus. Voor mij weer volop genieten met dit nazomer weer, maar ja, toch komen er weer wat Yvonne-onvriendelijke dagen aan . . . Een troost voor mij zijn dan wel die lange schaduwen en dat de zon vanavond alweer om 20.49 uur onder gaat, en de nachten vaak lekker fris zijn. Jeetje wat heb ik gister veel uitgezocht aan overbodige troep die je altijd mee sleept maar nooit gebruikt! En ook een belachelijke hoeveelheid bedjes voor de honden, dat ga ik dus ook niet meer doen: bedje voor als het koud is, bedje voor als zij nat zijn, bedje voor als het warm is, bedje voor buiten als het gras nat is, en dat alles keer 4 nou ja nu dus keer 3 . . . Dit hoor je altijd van iedereen, je neemt ook meestal veel te veel kleding mee voor 'je weet nooit wat er gebeurt'. Nog even wat anders. Ik heb mij laatst zeer laatdunkend uitgelaten over de NKC, maar dit heeft natuurlijk wel een reden; in het verleden hebben wij een negatieve weekend beleving gehad met een aantal leden, vandaar. Zo en nu ga ik weer verder, met boodschapjes voor de vakantie want dat dit soort stress weer is toegeslagen mag volkomen duidelijk zijn . . . Goh, ik ben het niet meer gewend geloof ik en dat terwijl wij altijd zoveel gereisd hebben, ik moet er gewoon weer even inkomen. Hier even een printscreentje van aanbevelingen van Pinterest, speciaal voor mij, is dit niet verschrikkelijk lachen????? 
---------- Woensdagmorgen 21 augustus. Heerlijke temperatuur vanmorgen om te wandelen, wel laarzen aan want het gras is behoorlijk nat. Gisteravond in de stalling de caravan leeg gehaald en gek genoeg vond ik het wel zielig voor het kippie, hij ziet er toch zo leuk uit . . . Ik hoop wel dat wij een fijn nieuw gezinnetje voor hem gaan vinden, hij is zo compleet en in zo'n goede staat. Tot volgend jaar staat hij gewoon nog in de stalling want ik geloof niet dat het nu de juiste tijd is om een caravan te verkopen. Maar godsgenadebroodjes wat is er veel troep uitgekomen dat wij nu allemaal in de camper gekieperd hebben en waar ik nu straks mee aan de gang ga. Nee vind ik niet erg hoor, ik ben er toch nooit alleen in want mijn furry friends zijn mij altijd zo trouw. Ach ja familie Gorssel, natuurlijk ik vergiste mij in dat andere, in onze ogen topmerk camper, de drie staan bij ons in hoog aanzien, dus ook een Carthago! Wat leuk dat jullie naar Salon Dusseldorf gaan, staat ook op ons lijstje, maar niet dit jaar. Nog vergeten te vertellen dat ik eergisteravond met Wendy naar de film geweest ben van The Lion King in 3D, prachtige film en niet te geloven dat het 'niet echt' is! Gistermiddag nog een tripje naar Harderwijk want vrienden hadden de sleutel van hun nieuwe appartement gekregen en dat wilden wij zien natuurlijk! Kortom, jullie lezen wel, veel reuring hier en we zijn écht toe aan vakantie want ondertussen werkt Dick ook nog en als hij vrij is verbouwt hij met een vriend aan de stal bij Wendy . . . Hoezo pensioen?????????????????? ---------- Filmpje van aankomst camper op ons eigen camperperron in de tuin! KLIK HIER Dinsdagmorgen 20 augustus. Heerlijk heerlijk heerlijk: lekker stunniken in de camper met de hondjes om mij heen! Emma zit dan op de voorstoel en houdt nauwlettend in de gaten of ik niet naar buiten ga, Roos ligt languit diep te slapen op het bed en poppetje ligt op het bankje en houdt mij ook in de gaten, maar minder nauwlettend dan Emma.  Om Emmaatje te plezieren heb ik op een gegeven moment, toen ik genoeg van dat stomme poetsen had, een boek gepakt en op de andere stoel een half uurtje gaan zitten lezen. Inmiddels de meeste cruciale dingen uitgetest, de koekast en vriezertje doen het super en ook de airco heeft er zin in, maar of wij in de praktijk zoveel zin in de airco hebben betwijfel ik eigenlijk. Ik heb dus een ietwat gepoetst en de koelkast was wel een beetje nodig (hoor mij nou, het propere huisvrouwtje) en ik denk dat alles nooit meer zo schoon zal zijn als nu . . . Wat leuk familie uit Gorssel, bedankt voor het leuke bericht! Inderdaad, wij voelen ons ook echte camperaars, je hoort tegenwoordig vaak dat mensen met een camper meestal op campings staan, dus alleen maar een caravan voor een camper geruild hebben en in onze ogen is een camper daar niet voor! Jaja een Concorde camper, daar zeg je zo wat . . . dat is in dezelfde stijl als de camper van onze vrienden die hier regelmatig zijn, een Niesmann en Bischoff, dáár kunnen wij niet aan tippen hoor! Nee wij gaan niet in de alkoof slapen, dat wordt opslagruimte en de honden gaan tijdens het reizen in een stoffen bench op ons bed en Emma ligt onder de tafel in een mand. Wij hebben de ruimte in de alkoof echt nodig, daar ligt o.a. altijd het voer voor de honden als wij lang weg gaan en dat is aanzienlijk hoor met 3 middelgrote honden . . . kijk dán is het weer makkelijk als je een JR hebt! Grappig dat er weer uitgekeken wordt naar onze reissite, werkt wel motiverend voor mij, straks 3 weken Zweden en eind van het jaar een paar weken Oost Duitsland. Dat is althans nu het plan, maar bij ons kunnen plannen zo maar gewijzigd worden, maar goed, Zweden vanaf volgende week donderdag staat vast! ---------- Maandagmorgen 19 augustus. Gistermiddag had poppetje weer privileges, we gingen naar onze zoon omdat er rondom zijn mooie jaren 30 woning op bijpassende wijze is bestraat met echte oude klinkers en grint. Heerlijk buiten gezeten en gegeten, poppetje gedroeg zich zoals altijd weer super netjes. Ik heb haar als zij mee gaat op bezoek, aan de lijn en wil dan ook absoluut niet dat zij los door huis of tuin gaat. En het is makkelijk, zij weet niet beter, eigen bedje mee. Zoonlief had gehoopt dat wij met de camper kwamen maar hebben wij bewust niet gedaan, ik wilde geen aandacht voor ons maar voor hen, vanwege de nieuwe tuin. Daarbij willen we de camper eerst nog hondproef maken en dwz, kleden over de banken en hun eigen plaatsen nog in orde maken. Direct staan camperkastjes en koelkast schoonmaken op mijn programma, werk wat ik o zo graag doe maar niet heus. Nou ja, in de camper heeft het tenminste nog iets leuks . . . Leuk om te weten dat er hier ook mannen mee lezen en ook dat zij weer uitkijken naar de reissite en zelfs een persoonlijk berichtje sturen! Dank je John! ---------- Zondagmorgen 18 augustus. Misschien hadden jullie het wel een beetje verwacht maar gistermorgen dus geen tijd gehad voor een krabbel wantuh het was natuurlijk D-Day! We waren om 11 uur precies in Oldenzaal en daar stond hij op ons te wachten, de camper bedoel ik natuurlijk want de verkoper had de dag er voor de centjes al op zijn rekening gestort gezien . . . Nee hoor, zonder dollen, meneer is echt heel aardig en geen (zicht- of merkbare)' handelaarsmentaliteit', als jullie begrijpen wat ik bedoel. Na de overschrijving gingen wij op pad en eerst reed ik voor met TomTom om uit de bebouwing te komen en daarna ging ik achter Dick aan rijden, omdat ik anders te hard rij en ik toch ook wilde genieten van het kontje van de camper! Ja wel jammer dat ik de eerste glorieuze rit niet mee kon rijden natuurlijk maar so be it. Omdat ik in Zwolle dacht een snellere route te rijden, wat dus ook klopte (haha!) ging ik ergens links af en Dick rechtdoor waar hij giga van baalde . . . Nee ik ben geen klakkeloze volger want ik kan namelijk ook zelf denken Dick! Uiteraard was ik toen het eerst thuis, hoe was het mogelijk want ik ben onderweg nog naar een WC gegaan en moest ook nog voor de brug bij Kampen wachten! Goed, thuis aangekomen heb ik de poorten wijd open gezet en toen gewacht op het 'moment suprême' met mijn mobieltje in de aanslag voor een filmpje. En daar kwam hij, rustig ronkend het 'perron' op rijden en onder tussen rondkijken of het allemaal wel veilig was, ja wij personaliseren vaak onze auto's, net als onze hondjes! Gistermiddag gebak en koffie in de camper en gisteravond vrienden ook weer koffie met gebak ohhhhhhh, vandaag liever niet meer maar het gebak is nog niet op . . . Uiteraard hebben de hondjes ook al kennis gemaakt met de camper en zij vonden het kicken hoor, zeker Emma, die normaal terughoudend is met dit soort nieuwe dingen, sprong die camper in en werd helemaal blij, zo leuk! Het leek echt of zij het herkende! Roos ging gelijk in een sneltreinvaart het bed inspecteren en poppetje had de meeste belangstelling voor het motorische gedeelte! Ik zal proberen het korte filmpje hier te plaatsen, even kijken hoe dat ook al weer moet, het is al zo lang geleden dat ik dat gedaan heb. Toch moet ik het leren want wij willen ooit ook nog eens een drone kopen voor leuke filmpjes . . . maar moet eerst nog even door sparen in mijn eland . . . Na het wegen heb ik het geld geteld en er zat €505.00 in aan hoofdzakelijk één en twee euromunten, wat ik nu ga gebruiken om dingetjes voor de camper te kopen!  ---------- Vrijdagmorgen 16 augustus. Grote goden wat een leuke reacties, bedankt iedereen! Net de dag er voor had ik geschreven over onze impulsiviteit en dit is er een mooi staaltje van! Tussen het lezen van de advertentie en het besluit om hem te kopen zat nog geen 24 uur . . . Enuhh nee zelf geen vochtmeter mee, maar de verkoper van de camper wel! We hadden over deze man een prima beoordeling gelezen bij de club van ouwe zeikerds . . . De Nederlandse Kampeerauto Club. Deze camper is een typisch geval van 'polderen', door het echtpaar Zwart. Jij dit niet en ik wel, jij dit wel en ik niet, lachen toch, lekker allebei niet 100% je zin krijgen! Maar goed, in dit geval is de weegschaal toch wel een beetje naar mij door geslagen. Het fijne is ook dat wij garantie hebben en daar valt precies ook onze vakantie in, dus kunnen we hem mooi uitproberen door er een pittig eindje mee te gaan rijden. Uiteraard hebben we eergisteren ook een proefrit gemaakt en ik was zo blij en moest huilen, zo bekend allemaal en zo ontzettend 'ons ding!' Mwoah groot? Net zo groot als onze vorige maar een andere indeling, wat niet echt Dick zijn pakkiean is . . . En ja Wil er moeten wel zeer comfy 6 middelgrote flaporen in vervoerd worden, vandaar! En toch een rare dag gisteren met een erg dubbel gevoel. Het ging gisteren zo snel bergafwaarts met Mac, van Gerard en Marijke, we hadden door de dag regelmatig contact en het ging niet meer. Hij is gistermiddag ingeslapen en kon praktisch niet meer op zijn beentjes staan, dan wordt het leven lijden . Dat is wel het laatste wat wij willen voor onze lievelingen. Lieve schatten, heel veel sterkte en direct zien wij elkaar en kijken we niet op een zakdoekje meer of minder. Wij delen samen mooie en leuke dingen maar ook de nare dingen, en zo hoort het in een goede vriendschap. Ook nog gisteren, precies 7 jaar geleden dat onze Remko zo plotseling overleden is en ook die is absoluut nog dagelijks in onze gedachten. Maar het leven heeft ons geleerd dat het vaak vallen is, soms heel diep, maar we staan ook weer op. Blijft allemaal een rollercoaster van emoties en lag ik gisteravond op tijd in bed, volkomen afgedraaid. ---------- Donderdagmorgen 15 augustus . . . KLIKKKKUUUHHHH op ons!  ---------- Woensdagmorgen 14 augustus. Mijn god Peter, dat is ook wat zeg, en dan moet het ook gelijk in de duizenden euro's kosten ook . . . We zijn totaal afhankelijk van onze auto's, het is niet anders. Inmiddels likken wij onze camperwonden en het gekke is dat je dan ook weer de positieve kanten gaat zien want hij was wel erg mooi maar had voor ons met de meiden toch ook wel een aantal nadelen, die wij vanwege zijn mooie bekkie voor lief wilden nemen, maffe mensen zijn we toch. De nuchterheid heeft het weer (even) over genomen, gelukkig. Maar hoe je het ook wendt of keert, wij blijven van die impulsieve en snel enthousiaste mensen wat soms wel eens lastig is want dan laat de nuchterheid ons echt wel in de steek hoor! Door schade en schande wijs geworden denk je dan, maar ik geloof niet dat wij het ooit echt helemaal leren. Ach ja, het maakt deel uit van onze persoonlijkheden zullen we maar denken . . . ---------- Dinsdagmorgen 13 augustus. Het werd gisteren dus helemaal niet leuk. We hadden al een paar weken oog op een camper maar wij wilden dat deze absoluut goed gekeurd ging worden door specialisten voor wij tot de echte koop zouden over gaan. Eigenaren vonden dit helemaal ok en die keuring was gisteren dus. Het zou een dagdeel in beslag nemen omdat het woongedeelte, dus de camper uitgebreid onderzocht ging worden en voor het technische gedeelte moest de camper naar een garage op een brug. Nou na een kwartier wisten wij al dat het hem niet ging worden . . . het eerste wat gedaan wordt is een vochtmeting, de grootste vaak onzichtbare ellende die je met een camper kunt hebben, is vocht in de wanden en het dak. Nergens was zoiets te zien of te ruiken, geen schimmelgeur oid, en geen maskering van een luchtverfrisser. De vochtmeter sloeg gevaarlijk hoog uit op werkelijk alle plekken, kwam op 14 á 15 terwijl 2 net aan mag. Helaas is je camper dan op slag niets of bijna niets meer waard! Sneu voor de eigenaren en jammer voor ons. Nou ja jammer is niet eens het goede woord want zo'n keuring kost een aardig bedrag en we zijn blij dat wij toch die moeite genomen hebben, het heeft ons behoed voor een bak ellende! Volgende keer nemen wij dus zelf eerst een vochtmeter mee . . . heel dom eigenlijk dat wij dit niet gedaan hadden, zo overtuigd waren wij van de goede staat van die camper . . . ---------- Maandagmorgen 12 augustus. Kleintje krabbel vandaag. Weinig tijd, we gaan zo weg en of het vandaag leuk, minder leuk óf helemaal niet leuk wordt horen jullie morgen . . . ---------- Zondagmorgen 11 augustus. Zoals altijd was ik vanmorgen weer lekker vroeg, heerlijk vind ik dat, en een avondmens ben ik al helemaal niet. De meeste avonden komt de tv hier niet eens aan, soms eens voor het nieuws wat mij ook al niet interesseert, al dat negatieve geneuzel, vooral dat gezanik over het klimaat, waar ik persoonlijk niets mee kan, behalve dan keurig het afval scheiden Dick leest die troep via zijn mobiel, het enige is dat ik 'het weer' nog wel eens wil zien. Gistermiddag weer heerlijke koekjes gebakken, Svenska drömmar, vertaald is dat Zweedse droom. Misschien heb ik het al eens verteld (och arme leeftijd?) maar ik had daar dus die speciale hjorthornssalz voor nodig, die Joke voor mij uit Zweden heeft mee genomen. Goed, ik heb dus gisteravond een super goed boek uitgelezen, 'de omstanders' geschreven door Jorien Meerdink, en nu liggen er nog 6 te wachten . . . Eigenlijk had ik deze al tijdig besteld in de bieb voor de vakantie maar ja, zo lang kunnen ze toch niet blijven liggen, dat gaat bij mij niet. En omdat ik een duur abonnement heb, kan ik ze ook langer houden en hoef ik bij 'te laat' niet eens boete te betalen. Mijn hondjes boffen met een leesmamma (met vaak een zwart/wit lollie in haar mond), die altijd rustig zit en waar je dan gezellig urenlang bij kunt liggen! ---------- Zaterdagmorgen 10 augustus. Jaja leuk vanmorgen, een aardige wind en een lekkere temperatuur! Ik was net even in Dronten en daar was, nou is, braderie en ik vond het vermakelijk zoals iedereen met die wind aan het stoeien was en moesten zij met man en macht hun troepjes bij elkaar houden! Alleen daarom al vind ik het grappig om daar even te lopen, want die troep op die kramen interesseert mij geen hout. Misschien heet zoiets leedvermaak maar ik vind het komische taferelen . . . Verder heb ik vandaag niets te babbelen, heb niet zoveel beleefd en datgene wat indruk op mijn maakte gisteren heb ik al verteld. O ja nog even over Mac. Nee hoor Annemarie, op deze leeftijd spreek je niet meer van iets erfelijks en wie weet zit er iets in de genen, maar bij een hond van ruim 11 jaar, gaat het daar niet meer over. Tot voor kort ging hij nog mee naast de fiets, geen hele einden hoor, maar tot aan het bos waar hij dan verder los liep. Gelukkig Joke inderdaad, je moet met zo'n prognose even je weg weer zien te vinden, hoe je het je hondje zo makkelijk mogelijk maakt om hem zo min mogelijk te belasten. En dat gaat Marijke en Gerard hartstikke goed lukken! ---------- Vrijdagmorgen 9 augustus. Vandaag toch wel heel vroeg omdat ik om 10.00 uur in Nieuwegein moet zijn voor een crematie. Om 6.45 uur zat ik aan mijn ontbijt en zag dat er na half 8 een behoorlijke bui zou komen dus dacht ik laat ik mijn ontbijt maar snel naar binnen knagen en weg wezen met de meiden. Vandaar. En voor een crematie moet je je toch nog een beetje opsnierken ook dus ben ik nu keurig op tijd en de meisjes voelen al dat het anders gaat. Tja tot zo ver vanmorgen . . . toen kwam vriendin binnen om even afscheid te nemen omdat zij ook weer gingen vertrekken met de camper. Inmiddels half 3 in de middag en heb ik alles achter de rug. Voor mij was dit een crematie van 'going back in time', de broer van mijn moeder is overleden, 97 jaar oud. Er werden foto's en filmpjes vertoond, mijn oom was vanaf heel vroeger al een enthousiast fotograaf en filmer en onze families waren zeer hecht en nauw verweven met elkaar. Bijna alle vakanties en feestdagen werden met elkaar gevierd en daar waren veel foto's van, o.a. samen in de tent aan het Comomeer in Italië, wat een prachtige herinneringen aan een superfijne jeugd. En daar zag ik dus o.a. mezelf en heel veel herinneringen van vroeger, ja dit deed mij aardig wat, jankerd als ik ben. Vandaar dus de late krabbel. ---------- Donderdagmorgen 8 augustus. Zo wat een dag gisteren, vol emoties maar. . . we hebben niet gehuild! Het tegendeel eigenlijk. Niet dat het er nou zo gunstig uit ziet voor Mac maar toch, de prognose is niet helemaal hopeloos. Hij heeft inderdaad botkanker, maar de vorm is niet ongunstig en nu maar hopen dat het niet snel groeit en eigenlijk ziet dit er wel zo uit. Er zijn veel foto's gemaakt waarbij Bob en ik als een goed geoliede machine, volgens hem dan, hebben samen gewerkt, zonder dat Mac een roesje gehad heeft! Jaha het is wel een reu van 37kg en dat ben ik zelf ook niet gewend! Het voert véél te ver om hier schriftelijk uit te leggen wat wij in 5 kwartier hebben gehoord, maar het is Bob Carrière weer gelukt om ons toch met een redelijk goed gevoel naar huis te laten gaan. Wel heeft Mac zeer veel artrose in zijn rug en had inmiddels al een prachtige loopplank om in de auto te komen omdat zij dat zelf ook al in de gaten hadden. Hij gaat vanaf nu een aangepast leven leiden en volgens Bob hoeft hij helemaal niet persé in de toekomst te overlijden hieraan en kan het net zo goed aan een andere kwaal zijn. Maar voorlopig nog lekker genieten van die immens lieve hond en ook mag hij best nog wel naar het strand, waar zij dichtbij wonen en hij dit het toppunt van leuk vindt, maar wel korte tijd en langs de vloedlijn! Daarna zijn we gisteren nog gezellig gaan lunchen op een leuk terras in Ermelo en op de weg naar huis had ik keihard de radio aan en heb ik uit volle borst mee gezongen, effe afreageren van spanning denk ik! ---------- Woensdagmorgen 7 augustus. Eerst even een kleine aanvulling, ik had het gisteren over domme dingen die ik vaak hoor van andere hondenmensen maar daar bedoel ik dus absoluut mijn vriendin met Mac niet mee hoor! Zij is juist het tegendeel en een voorbeeld van hoe het zou moeten door gelijk in overleg te gaan met iemand die net een fractie meer weet! Ik realiseerde mij dit net toen ik mijn krabbel van gisteren over las. Vanmorgen toevallig weer Wendy tegen gekomen en gezellig met haar gewandeld, zo komen wij elkaar nooit tegen en nu ineens twee dagen achter elkaar. We spreken ook zelden iets af want zij heeft onregelmatige diensten. Direct rij ik naar Ermelo omdat ik ook bij de bespreking van Mac wil zijn, en ik zie er een beetje tegen op, Marijke en ik zijn beiden jankebollen. Vanmiddag komen ook onze campervrienden weer langs zeilen en dat leidt dan gelukkig wat af. ---------- Dinsdagmorgen 6 augustus. En toch moest ik iets overwinnen vanmorgen en was ik stiekem een beetje blij dat Wendy met mij mee wandelde . . . Heel maf want ik zit zo helemaal niet in elkaar dat ik een soort van terughoudendheid heb om in het bos te lopen. Deze man heeft mij wel wat geïmponeerd door zijn verschijning, het zij zo en het zal wel weer slijten bij mij, hoop ik dan. Ik ga zo wel even googelen op een soort alarmpje wat ik in mijn zak kan hebben . . . en wat een hoop geluid maakt . . . Verder heb ik gisteren een heel naar bericht gekregen van een vriendin die het broertje van Emma heeft, Mac. Na een paar weken wat mank met een voorpoot en waar pijnstilling niet hielp, toch maar eens een foto gemaakt en zag het er uit als artrose. We ontdekten zelf wel een vreemd plekje op een ander gedeelte van het bot en hebben de foto doorgestuurd naar Bob Carrière voor een second opinion en dat was maar goed ook . . . Geen artrose dus maar botkanker en morgenochtend wordt er een goede foto gemaakt bij hem om de zaken op een rijtje te zetten en wat nu te doen. Omdat ik uiteraard veel mensen met honden spreek en ook vaak de meest domme dingen hoor vwb gezondheid en medicatie, waarbij ik 9 van de 10x gewoon geen oordeel geef, denk ik ook net zo vaak dat er veel knoeiers zijn onder dierenartsen! Soms zeg ik wel eens 'ga eens naar een goeie dierenarts', en dan hoor je meestal 'ja ik heb een goeie'. . . Dan ben ik al uitgesproken hoor. ---------- Maandagmorgen 5 augustus. Nou MarijkeO ook jij zal vaak tegen vooroordelen aan lopen vanwege het wonen in de polder, en laat zij maar lekker denken, wij raken niet overspannen van drukte! Net wat je zegt, veel dingen via internet en is het al voldoende dat er een AH in het dorp is, een bos is vééééél belangrijker! Goh ja, vanmorgen liep ik met een hondenkennisje en waren wij blij dat wij samen waren . . . We kwamen een man tegen, kale kop, model kleerkast, hemdje en trainingsbroek aan, een typische sportschool figuur (anabolen?), zonder hond of fototoestel . . . Hè getsie nee, wat een engerd, met zijn staalblauwe ogen. Hij was wel vriendelijk maar rookte ook, en dan kan ik het 'sportieve' niet meer combineren met zijn uiterlijk, en ook liep hij gek langzaam. Toen ik zei dat hij voor ons onbekend is zei hij dat hij daar elke dag loopt . . . hè bah dachten wij. Zullen wij ook bevooroordeeld zijn? Misschien zijn wij te wantrouwend maar ja, ik heb net het boek over Anne Faber gelezen, de zoektocht en het verloop van de rechtzaak tegen die psychopaat die haar vermoord heeft en eerlijk gezegd is dat niet fijn voor je gemoedsrust. . . En aan onze honden heb ik al ervaren, heb je bij een aanval ook niets . . . ---------- Zondagmorgen 4 augustus. Wat een rustige sfeer in het dorp deze tijd, veel mensen zijn kennelijk weg. Ook in het bos is het rustig en als ik rustig zeg dan is er eigenlijk niemand . . . Mensen uit de randstad hebben vaak geen idee hoe fijn het wonen is hier, die denken, ach een platte polder wat heb je daar nou. Maar als je inderdaad van 'shoppen' (bah rot woord) houdt is het wat anders natuurlijk, maar goed, daar zijn wij beiden geen liefhebbers van. Wij gaan er van uit dat rustig wonen belangrijk en goed voor de geest is, drukte kun je opzoeken en weer weggaan als het je verveelt, terug naar je comfortabele omgeving. Net weer lekker buiten koffie gedronken, dat vinden wij echt genieten en ondertussen lekker babbelen over de vakantie! ---------- Zaterdagmorgen 3 augustus. Wat moet ik vandaag nou eens vertellen? Alles ligt rustig te slapen met een vol buikje na een lekkere wandeling met een prima temperatuurtje. De jeuk aan de voetjes van Roos lijkt wel wat minder te zijn, maar over is het zeker niet. Maar dat heftige gekluif, net of zij in trance is, doet zij niet meer. Ongeveer vlak voor onze vakantie gaat zij weer over op haar eigen voer en ook ben ik benieuwd wat de andere grond met die voetjes gaat doen, dit kunnen we dan mooi uitproberen. Vanmorgen sprak ik iemand die haar Viszla exact hetzelfde heeft, maar dan een graadje erger. Eerlijk is eerlijk, Engelse Setters zijn duidelijk gevoeliger voor dit soort dingen dan bijvoorbeeld Gordon Setters. Is eigenlijk ook bij andere witte vachten rassen zo. Ook mensen met een lichte huid, ik dus, hebben gevoeliger huid. Zo en dan nu naar de bieb. ---------- Vrijdagmorgen 2 augustus. Emma loopt te klagen en de insiders die hier lezen, weten dat zij echt kan praten! Zij loopt te klagen omdat zij zich schaamt in haar blote kont . . . Ik ben even lekker te keer gegaan met mijn trimgereedschap en heb Emmaatje lekker gekortwiekt . . . Onder de fraaie franjes zaten dikke klitten en omdat zij geen geduld meer heeft voor dat geneuzel heb ik het gewoon rigoureus kort geknipt en word dan steeds enthousiaster knipperdeknip. Zij heeft heel veel haar, vooral haar broek en voorpoten, niet normaal meer, zulke dikke pakken. Ik heb alles uitgedund en nu ziet zij er uit als een hondje van een jaar, want ook de lange haren van haar oren heb ik geknipt, ja aan één kant zonde, vind ik zelf ook hoor, maar zij hangt altijd met die lange oren in de etensbak en zij mogen ook vaak pannen etc. uitlikken. Dat haar ging je gewoon ruiken met die warmte, niet echt hygiënisch vond ik eigenlijk. En omdat mijn liefde voor haar eindeloos is, vond ik zelfs dát nog lekker ruiken ook . . . toch, er zijn grenzen hè! Daar komt ook simpelweg bij, dat dat haar ook gewoon weer aan groeit! ---------- Donderdagmorgen 1 augustus. Was gisteren een flitsbezoekje van de campervrienden, als zij in NL zijn is er altijd haast en veel te regelen. Vanmorgen liep ik al voor half 8 in het bos omdat ik op de buienradar gezien had dat het iets later, nog net in mijn wandeltijd zou gaan regenen. Niet dat ik smelt hoor, ik geniet met volle teugen van deze temperatuur, maar ik vind het voor de honden gewoon fijner om droog te zijn. Te meer omdat er hier een hond schreeuwt om getrimd te worden . . . al een paar weken van plan en nog steeds niet gedaan, schande. En dat is Emma, komt mede omdat zij het niet leuk meer vindt en telkens weer denk ik, juist daarom moet ik er korter tijd tussen laten zitten omdat het dan minder werk is en je dus korter bezig bent per keer. Ja dat zijn zo van die dingen, je neemt het voor en in de praktijk ben je bezig met uitvluchten te verzinnen, en de laatste uitvlucht was de warmte . . . Ook neem ik mij al minstens een week voor om weer foto's te plaatsen maar dan word ik weer in beslag genomen door een boek oid. Haaaaa en achter de schermen hangen al de begin bladzijden van onze vakantie straks! ---------- Woensdagmorgen 31 juli. Oh nee juli heeft natuurlijk 31 dagen! Nou Peter in jouw geval kan ik mij het goed voorstellen hoor, ivm de lengte van de dagen, geen pretje om weg te gaan en thuis komen in het donker, maar dat is wel het lot van veel werkende mensen! Maar voor jou altijd die vervelende dijkoversteek bah. Toevallig heb ik naast mijn bed een tijdschrift liggen met de uitleg over wat het met je lijf doet, de zomer- en wintertijd en toch blijkt dus dat de meeste mensen gewoon het beste gedijen bij de ouderwetse wintertijd! Gelukkig heb ik het niet voor het zeggen en zijn er hogere goden die deze beslissing volgens mij dit jaar gaan nemen. Op dit moment staat die superluxe camper hier achter mijn ogen weer te verblinden en voor hoelang weten de eigenaren nog niet haha! Goed één ding is zeker, volgend jaar staat de onze hier weer, mijn god wat een heerlijk vooruitzicht! Maaruhhhhh die zal absoluut véél minder luxe zijn, dat is namelijk aan ons niet besteed . . . de basis daar hebben wij genoeg aan, gelukkig eigenlijk wel, scheelt een klap geld. Ook fijn dat Dick en ik er precies hetzelfde over denken! ---------- Dinsdagmorgen 30 juli. Zo deze maand ook weer bijna voorbij en de zon gaat vanavond onder om 21.33 uur, het gaat de goeie kant op!Neem daarbij dat het vandaag de laatste voorlopige hittedag is dus gaat het met Yvonne weer helemaal goed en geen last van warmtestuwingen meer . . . De ochtendwandelingen zijn nu heerlijk, vanmorgen was alleen de geur niet zo gezellig. Er lagen al weken lang bergen met mest bij de rand van het bos op de akkers en nu zijn zij dat over de velden aan het verspreiden, het is inmiddels helemaal ingedroogd, dus stuift dat behoorlijk. Al dat stinkpoeder zweeft door de lucht en is hier zelfs in huis te ruiken. Het heeft voor- nadelen om in een landelijke omgeving te wonen maar die nadelen neem ik helemaal voor lief hoor! ---------- Maandagmorgen 29 juli. Wandeling en koffie met een heerlijk Zweeds koekje ook al achter de knopen. Over die koekjes, ik had eens een recept van een Zweedse dame gekregen want die koekjes, een beetje spritserig, eigenlijk niets bijzonders, vind ik zo lekker! Maar je moest een speciaal ingrediënt, hjorthornssalz, hebben wat niet in NL te koop is. Dit is een soort bakzout maar toch niet dat wat hier te koop is en het schijnt toch een cruciaal iets te zijn, dus bij Oetker geprobeerd want dat merk verkoopt het wel in Zweden, maar nul op het request. Dat spul is van oorsprong een soort mineraal wat in de hoorns van rendieren zit en of dat nog zo is betwijfel ik hoor. Toen heeft Joke het de laatste keer voor mij mee genomen uit Zweden, en eindelijk ben ik maar gaan bakken, het is weer koeler en dan krijg ik weer energie! Zoooooo lekker die koekjes en ze moeten vandaag gewoon op want normaal eet ik door de week totaal geen koek, dan zou ik boven mijn BMI uitgroeien! ---------- Zondagmorgen 28 juli. Eindelijk weer wat lucht buiten en vannacht zelfs prima temperatuurtje. Jezussss dat ik nog eens blij zou kunnen zijn met 24 graden had ik een paar weken terug nog niet kunnen bedenken. Gisteravond, zoals de laatste week steeds, hondjes voor het naar bed gaan met de tuinslang hun buik en beentjes afgespoeld, zodat zij lekker fris konden gaan slapen. Datzelfde doe ik als zij 's middags uitgelaten zijn. Dat helpt echt super, poppetje heeft voor de helft in haar (grote) bench een koelmat (nog altijd mijn grote dank Hetty!) liggen waar zij met een deel van haar lijfje op gaat liggen. Voor de andere meiden ga ik ook zo'n, toch wel prijzige koelmat kopen. Vanmorgen ook weer de normale ochtendronde gelopen en was lekker buiten hoewel het laatste stukje toch in de zon is, dat kan niet anders en dan voel je wel dat het weer warm is. Ik realiseer mij wel dat ik met die stikhitte de hele dag bezig ben met de mogelijkheden om de honden en mezelf te kunnen afkoelen, ook in deze volgorde! ---------- Zaterdagmorgen 27 juli.  Jaja gisteren kwam dus het stoom uit mijn oren! Na de krabbel kreeg ik al snel de reactie van Wendy: 'mensen denken vast dat je overspannen bent' Ik: o  Toen er in de loop van de dag nog meerdere reacties kwamen ben ik een aantal maal mijn krabbel gaan overlezen (toen ik alles weer onder controle had) met een andere blik en kwam inderdaad tot de ontdekking dat ik kennelijk lichamelijk absoluut niet tegen de warmte kan maar dat ook mijn geestelijke vermogens er onder gingen lijden . . . Lachen toch Ja hoor Til lach maar lekker hardop, hoeft niet stiekem want ik zag er zelf ook wel de humor van in! En Agnes een boekie, de ventilator en een frisse raket doen wonderen!  Goed, maar blijft wel overeind dat ik toch echt wel meen wat ik gezegd heb, dat komt niet zo maar uit de hete lucht vallen! Tijdens die akkevietjes heb ik mij beschaafd gedragen en toen ik thuis kwam zag ik dus de krabbel als uitlaatplek en jongens gun mij ook mijn uitlaatplekkie, ik ben toch zelf ook al een halve hond! En vandaag begon de ochtend godzijdank ietsje koeler en heb ik weer een lange ronde met de meiden gemaakt én . . . niemand tegen gekomen . . . Ik maakte ook een slingertje langs de vijver en heb poppetje onderschat, daar ging zij, dook het water in en toen zij er uit kwam? Ohhhhh totaal getectyleerd en heb ik haar net buiten gewassen. Hopelijk is de hitte nu een ietwat voorbij.  ---------- Vrijdagmorgen 26 juli. Oh gisteren geen krabbel, sorry. Té druk met babbelen met mijn logee . . . We hebben weer een leuk dagje gehad, enorm gezellig en we hebben zelfs nog wel wat gedaan ook, naar een kringloop en buiten de deur geluncht (Hema heerlijk!) ondanks dit achterlijke weer. Uiteraard 's morgens hondjes gelopen, wandeling ietsjes aan gepast qua lengte en snelheid. Vanmorgen liep ik niet over van wandelzin en werd nog bevestigd door galbakhonden ook. Halverwege het bos hoorde ik een vreselijk geblaf van verschillende honden en herkende ik tussendoor zo'n jankerige, vaak Mechelse herderblaf, eigenlijk een veel te licht geluid voor een herder, vind ik dan natuurlijk hè. En ja hoor, de jonge vrouw kwam met die vreselijke rothond mij tegemoet over een heel smal paadje. Gelukkig snelde zij achteruit en ging aan de kant staan. Roos ging door de bosjes, Emma moest ik aanlijnen, doodsbang en ook poppetje was erg bang, staart helemaal naar beneden en ik had moeite hen er op een afstandje langs te krijgen, zoveel geweld werd er vertoont. En die godvergeten galbak maar blaffen, 1 seconde stil en de dame zei 'goed zo Nena, zo hoort het, zie je wel dat je het kunt' met een zalvende stem. En wat zou ik deze jonge vrouw graag wat willen vertellen, die hond is namelijk helemaal niet braaf! Die stille seconde dankt hij alleen maar aan de sociale houding van mijn honden en mij, maar dat ziet zij dus niet! Mijn stem hoor je niet in zo'n geval, mijn honden zijn stil én met hun gedrag, alle conflictvermijdende gedragingen tonen die er bestaan! En áls zo'n hond alsnog tot de aanval zou over gaan verdient hij maar één ding, en dat is een harde schop over de regenboogbrug! Dit soort honden is gewoonweg niet geschikt voor een slappe aanpak en in mijn ogen verdient die hond evengoed een rot schop om hem eens even tot de orde te roepen want met zoete broodjes bakken bereik je met dit soort honden totaal niets, het tegendeel zelfs! Ik kan mij giga opwinden over deze manier van honden houden, een hond omdat hij stoer is maar totaal er niet mee om kunnen gaan, maar een schoothondjes benadering bij zo'n stuk felle Mechelse herder grrrrrr Wat verder zag ik de aanleiding voor dat geblaf, een vrouw met 3 bastaardkeeshonden die normaal gesproken ook iedereen vermijdt door het gedrag van haar eigen honden. Zo dat was dat en sta ik even te praten met een man die een zeer slechte ervaring met zijn kleine hondje heeft gehad door dat brok herder. Zijn lijn brak, hondje rende weg opgejaagd door die MH. De rest van zijn verhaal heb ik (nog) niet gehoord want . . . er kwamen 2 uitzinnig blaffende loslopende Rhodesian Ridgbacks aan gerend . . . grote goden wat een engerds! Eigenaresse kwam er aan gescheurd en wist er eerst eentje en daarna de ander te grijpen, die andere meneer en ik zochten snel een veilig heen komen . . . De vrouw van de RR heb ik wel eens gezien, woont op een boerderij ergens in de buurt en heeft een stuk SBB bos naast haar huis waar ik ook wel eens kwam, maar niet meer kom vanwege die k**honden! Wat doet zo iemand hier gvd in het bos????? Kortom, stress alom en ik denk dat die lui hier op dit tijdstip komen vanwege de ergste hitte vermijding. En dan nu een bak koffie en fijn dat ik even mijn hart kan luchten in de krabbel, al is het niet echt damesachtig hoe ik het heb beschreven, maar ik pretendeer ook niet een echte dame te zijn. ---------- Woensdagmorgen 24 juli. Tja wat moet ik zeggen hè, ik ben niet zo babbelig met deze temperaturen. Ik probeer, net als jullie denk ik, het onszelf zo aangenaam mogelijk te maken en altijd oog op de hondjes te houden en ik denk zo maar dat zij niets te klagen hebben. Emma slaapt met deze warmte gewoon beneden, zij liet duidelijk merken dat zij dat nu het fijnste vindt, dus doe je dat natuurlijk. Zij ligt in de kamer heerlijk op de bank met de plafondblazer aan. De sproetenkoppies gaan gewoon mee naar boven, ramen wijd open, 's avonds toch wat afgekoeld en ook hier hangt zo'n grote ventilator. Ik heb hen ook nog nooit horen hijgen 's nachts dus dat zit wel snor. Zelf slaap ik niet echt lekker, ik hoor echte koude lucht in mijn neus te hebben en dat is nu ver te zoeken. Straks komt er een vriendin gezellig en blijft een nachtje slapen en ook haar ventilator staat klaar! We gaan ons Parijse weekendreisje voor eind oktober (is sneller daar dan je denkt) bespreken, welke highlights we willen zien, de trein is al besproken! Dit bezoekje leidt mij ook weer even fijn af van dat k**weer! ---------- Dinsdagmorgen 23 juli. De wandeling bewust vanmorgen zoveel mogelijk door schaduwpaadjes gelopen en dat ging prima, maar is vanmiddag een ander verhaal. Nu alles dicht hier, plafondventilator op de één na hoogste stand, boodschappen in huis dus . . . en de meisjes liggen heerlijk, zonder puffen languit. Dat worden dus gewoon binnendagen, ook niet fout hoor. Natuurlijk gisteren weer een paar gezellige uurtjes met veel lachen, ook was het verwende mokkeltje mee en zoals altijd stal zij weer de show! Ach valt wel mee hoor, zij voelt zich bij hen helemaal thuis en ligt fijn over voeten onder de tafel waarbij niemand zich meer wil bewegen omdat zij anders wakker wordt. Jaja ook je vrienden krijg je wel gek hoor! ---------- Maandagmorgen 22 juli. Weinig tot niets te vertellen vandaag omdat wij gisteren een leesdag gehouden hebben, ook wel eens fijn! Daarbij heb ik nu weinig tijd want wij gaan bij vrienden in Putten een bakkie doen en lunchen, is wel met een soort weemoedig gevoel. Zij verhuizen binnenkort van hun ontzettende leuke huis naar een appartement, vanwege het klimmen der jaren, ja zo gaat dat dan. Nog niks aan de hand met hen maar zij zetten in op de toekomst en hun huis is nu met een vette overwaarde verkocht. Het enige voordeel is dan dat wij wel dichterbij elkaar wonen! Dus, dit is het weer even! ---------- Zondagmorgen 21 juli. Vandaag een ballonnen wandeling gemaakt, kennelijk een trouwerij met speurtocht en overal ballonnen en geknapte ballonnen, alles hebben wij opgeruimd en mee genomen, veel te bang dat jonge diertjes die stukken ballon opeten. Gisteren weer een heel gezellige dag gehad, met goed weer, gek toch! Op de heenweg wel wat regen soms heftig en wat bliksemflitsen gezien en verder goed weer gehad, volgens mij was al die paniek met code rood, oranje, groen etc volstrekt niet nodig. Ik krijg steeds meer het gevoel dat mensen nergens meer tegen kunnen, een beetje kou paniek, beetje regen paniek en ga zo maar door. Eerst campertje (nou laat dat 'tje' eigenlijk maar weg Yvonne) gekeken en ja, erg mooi, is en blijft een serieuze kandidaat. Daarna naar onze vrienden met puppenkind en hmm wat een snoepje, wij zijn natuurlijk totaal settergek en dit lieve Iertje, een heerlijk vrij en vrolijk pupje! Zo schattig, hij leeft samen met een 15 jarige Beagle en een 11 jarige Ierse Setter, die ongelofelijk tolerant zijn! Eigenlijk zou zo'n jong Ierse setter jongetje eens goed tegen grenzen aan moeten lopen maar nee hoor, hij zit praktisch vastgeplakt aan de grote broer. Als grote broer ergens gaat liggen knalt hij er gewoon boven op of zoekt een gerieflijk slaapplekje tussen zijn poten! Na de koffie en bewondering van pupje zijn wij nog naar een recreatiegebiedje in de buurt gegaan en hebben een leuke wandeling gemaakt, aangepast aan de pup en de oude, toch wel wat krakkemikkerige Ier (goh net zo oud als onze kwieke Emma!) waarbij onze meiden zelfs nog even heerlijk het water in geweest zijn. Op de parkeerplaats onze meiden eten gegeven en daarna gezellig mee naar huis en wij lekker gegeten. Gisteravond vlak voor wij thuis waren nog even met de meiden naar het donkere bos en thuis gekomen ons mandje opgezocht. Kortom, fijne dag gehad en weer stikblij om de grens met ons rustige Flevoland over te gaan ipv die achterlijke drukte in de randstad!  ---------- Zaterdagmorgen 20 juli. Ja en alweer heb ik genoten met de wandeling, heerlijk langs de hele buitenkant van het bos gelopen, er was een lekker windje en dan die wolken, donkerblauw in de verte, zo mooi! Ook nog een ree gezien in zo'n sjieke bruine jas en ik verwisselde hem eerst nog met een mij bekende Viszla. Toen ik in de auto stapte voelde ik een paar drupjes maar verder dan ook niet. Net keek ik op de buienradar en straks gaat het geloof ik los, en dat moet je dan ook altijd maar afwachten. Zelf gaan wij vanmiddag naar Z- Holland op puppybezoek, het Ierse Settertje waar ik het al eens over gehad heb, zo schattig! Daarvoor gaan wij naar een campertje kijken, let wel KIJKEN hoor, noem het maar weer oriënteren . . . Ik was eerst niet van plan de meiden mee te nemen maar doe het toch maar wel. Stèl dat het enorm gaat onweren hier en zij alleen thuis zijn, nee zij hebben 'niets' van onweer maar stèl dat hier de bliksem in slaat, daar moet je toch niet aan denken! Misschien vinden jullie (en Dick ook!) mij wel een zeikerd hoor, maar dat interesseert mij geen bal! Fijne vakantie lieve Cilia en Henk op dat prachtige plekje in Frankrijk! Fijne vakantie lieve Joke en Anne en tot over een aantal weken in ons mooie Zweden! ---------- Vrijdagmorgen 19 juli. Lekkere temperatuur maar wel broeierig in het bos door het hoge vochtgehalte. Kijk dat maakt Zweden ook zo fijn, droge zomers waardoor je nauwelijks last hebt van hoge temperaturen. Soms wel van muggen maar op de tijdstippen dat wij daar zijn hebben we dat nog nooit mee gemaakt! Goed, die Zweden woonwens is dan maar voor ons volgende leven. Lees ik mijn gisteren-krabbel terug en zie ik dat ik knullig tuinwinkel schreef terwijl het natuurlijk gewoon tuincentrum moet zijn. Van Dick hoorde ik net dat het volgende week rampzalig wordt met de temperatuur . . . Ik ga eens even bedenken waar ik met de meisjes naar toe ga om hen in het water te laten, zonder van die vervelende mensen die honden niet leuk vinden. Water zat hier in de buurt maar om een rustig en veilig plaatsje te vinden is vers 2. Rustige plaatsjes wel genoeg maar veilig is een ander verhaal, óf in de buurt van een weg, óf eerst over gladde rotsen klauteren óf de steil aflopende kant. Mijn wens voor Flevoland? Een veilig hondenstrand, er is namelijk plek genoeg voor realisatie van deze wens maar heeft geen prio hier . . . Ja die waterfoto's zijn leuk hè, ik heb er nog zo'n 30 van maar heb de mooiste geplaatst. ---------- Donderdagmorgen 18 juli. Bijna 11 uur en al een hoop gedaan. Zelfs al naar Dronten geweest naar een 'groenwinkel' die per 1 september het moede hoofd in de schoot legt. Kunnen ook tegen internet niet meer op volgens mij. Aan één kant jammer, niet dat ik er veel kocht hoor, maar vond het soms wel relaxt om door die tuinwinkel te lopen en te kijken als een soort therapie, jaha ook daar heb ik wel eens behoefte aan . . . Dick lacht zich het apezuur en vindt dat ik wel een heel rustig leventje leidt met als grootste zorg, de verzorging van de hondjes! Ja is waar, ik doe ook niets liever maar toch, ieder mens heeft dingen waar hij/zij over loopt te piekeren. Vandaag ga ik Emma maar weer eens op de trimtafel zetten en het nodige knipwerk aan haar doen, ik voel allerlei kleine klitjes in haar vacht, die ik er niet meer met zorg uit pluk maar gewoon rigoureus de schaar in zet. Emma, die vroeger ook languit op de trimtafel lag met trimmen, vindt er nu niets meer aan en is erg ongedurig. Ja hoe zoiets nou zo langzamerhand kan groeien weet ik ook niet, ik doe niets anders volgens mij. O ja nog een fotobladzijde gemaakt HIER. ---------- Woensdagmorgen 17 juli. Gistermiddag weer een zak afval vol bij de achteringang van het bos en ook op het weggetje er naar toe zag ik veel troep liggen, vooral blikjes, chipszakken en snoep papier en dit heb ik op de terugweg maar mee genomen. Telkens even stoppen. Volgens mij zal men mij gaan missen als ik plotseling dood ben of het niet meer kan doen . . . Ik voel mij dan wel een schoonmaakmiep maar het tegendeel ben ik dus thuis! Gek hè, ik kan absoluut niet tegen afval wat zo maar in de natuur ligt en altijd denk ik aan de diertjes die zich te goed gaan doen aan die zooi. Thuis kan ik heel goed rommel zien liggen en al ligt er veel, vooral wit haar, geplakt op het vloerkleed, ik heb er niets van en kan er een paar dagen rustig naar kijken en over heen lopen. Net zie ik de zon door komen, wel fijn, maar laat ik hopen dat de hitte ons bespaard zal blijven. Nou Marian, net lag de drycoat in de bus hoor, en wat een prachtig ding, op maat gemaakt en vooral 'lekker op tijd!' haha Als poppie wakker wordt ga ik hem passen en een foto maken! ---------- Dinsdagmorgen 16 juli. Elke morgen als ik op de buienradar kijk, spiek ik gelijk even de zonsop- en zonsondergang en dat maakt mij ook weer een beetje blij . . . de dagen worden alweer korter . . . vanavond onder om 21.53. Het is nu heel rustig in het dorp en laten wij het over het bos maar helemaal niet hebben! Altijd als de vakanties begonnen zijn, is het rust. Vanmorgen ook weer niemand gezien of gehoord. Gelijk na de wandeling heb ik de auto naar de garage gebracht en terug ook weer gelopen, kortom beweging zat dus want vanmiddag weer ophalen en daarna ook weer wandelen. Straks op de fiets boodschappen doen waarbij ik altijd even een extra omtrek om het dorp maak. . De auto? Gaat gelukkig geen geld kosten deze keer, er is laatst een nieuwe startmotor in gezet en die maakt een vervelend piepje bij het starten. Auto's zijn leuk maar zij moeten wel rijden en niets mankeren! ---------- Maandagmorgen 15 juli. Deze oude mensen hebben gisteren een rustige zondag gehad en uiteraard de gebruikelijke wandelingen gemaakt, dat dan weer wel en ook vanmorgen al lekker in de benen geweest. Momenteel tel ik de weken af want donderdag over 6 weken gaan wij met vakantie en we hebben er zo'n zin in! Beetje gek idee, de laatste keer met de caravan . . . Ik zei al tegen Dick, misschien bevalt het zo goed dat wij niet eens meer een camper wíllen kopen, hoewel ik dat sterk betwijfel hoor. Uh het zou wel een klap geld schelen . . . Als achterdeurtje houden wij wel dat als in de praktijk een camper toch te duur uitvalt wij altijd nog terug kunnen (auuuuuuu), we hebben immers jarenlang gecaravand. Ondertussen struinen wij veel over het internet en bekijken tallozen modelletjes koelkasten (zo noem ik die witte campers altijd), en er zijn maar weinig die onze goedkeuring kunnen dragen, we stellen behoorlijke eisen. En dat heeft altijd te maken met onze hondenkinderen, die moeten zeer comfortabel kunnen reizen, zelf zouden wij het wel met een buscampertje aan kunnen . . . Ach het is een luxeprobleem toch? ---------- Zondagmorgen 14 juli. The day after. Goh wat klinkt dat zwaar maar we hebben een heerlijke buitendag gehad met af en toe een licht buitje. Onze nieuwe Coleman Shelter is uitstekend bevallen en de meiden lagen er fijn in een ren. Kijk, een show is niet echt mijn ding, dat weten jullie inmiddels maar zo'n buitenshow vind ik echt heel fijn, zolang de hondjes als ik frisse lucht in de neuzen hebben is het al snel goed. Hartstikke veel en leuke mensen gesproken, super mooie honden gezien en ook voor het ras minder minder mooie exemplaren. Ja natuurlijk, ik weet het dat die net zo lief zijn en de eigenaren het de mooiste en de liefste vinden, godzijdank, maar ok, je bent op een show en dan draait het een dagje om het uiterlijk! En ik ben blij dat er mensen zijn die de moeite nemen om hun honden te showen en er mee te fokken om het ras op een goed peil te houden (in deze tel ik niet meer mee helaas). En dan ons poppetje, ze zag er prachtig uit, eigenlijk vond ik haar de mooiste van het ras (hahahaha) maar de keurmeester, een Engelse dame met enorm veel ervaring, zag toch iets onregelmatigs in haar 'movement', en dat is volkomen logisch en gewoon totaal acceptabel voor mij! Zij kreeg een ZG (zeer goed) en had een prachtig keurverslag met dus alleen een opmerking dat haar 'movement a bit erratic' was wat in het NL betekent, onregelmatig. Nou kijk, als dat alles is vind ik het een super beoordeling, hondje zonder heupje ja! Voor wij naar huis gingen, eerst nog even in Uchelen waar een uitzonderlijk goede ijstent is een heerlijke ijs(je?) gekocht. Thuis gelijk Emmaatje gepakt en naar het bos gereden met de meiden, heerlijk! We waren keikapot en lagen om een uur of 9 in bed, vanmorgen om 7 uur er weer uit en om 8 uur liepen wij na het ontbijt alweer in het bos! Het leven is zo slecht nog niet . . . ---------- Vrijdagmorgen 12 juli. Ik was vanmorgen voorbereid op enorme regen maar tot nu toe is het hier prachtig weer en staan de tuindeuren wijd open . . . misschien juich ik wel te vroeg. De laatste week was ik mijn ochtendwandelingen voor verandering van spijs maar bij een andere ingang begonnen, ik wil niet dat de meiden van tevoren al weten welke kant ik op ga. Dit houdt hen scherp en oplettend en vervallen zij niet in een saaie ronde, ik kom evengoed wel op alle bekende paden. Vanmorgen dus de hoofdingang maar weer eens gepakt en het was goed te zien dat ik er ongeveer een week niet geweest was . . . godsamme wat een zooi! Ja en dan krab ik echt wel eens op mijn hoofd hoor, er zijn veel mensen, de meesten, die hun wandeling op die parkeerplaats beginnen en kennelijk stappen zij gewoon over de troep heen! Hoe kún je dat! Toen ik weer ingestapt was rook ik kak, geen HN maar HK, gatverdegatver. Snel een boodschapje en bij de winkel zag ik dat ik zelf in de kak getrapt had en was het al over mijn gaspedaal en het matje gesmeerd . . . Direct dus even een vies klusje, maar goed, HN is veel erger dan HK. O ja, ik denk morgen geen krabbel, gaan al vroeg naar Apeldoorn voor de hondenshow. Ik denk dat wij Roos ook mee nemen maar Emma blijft zeker thuis. Ja eigenlijk wil zij niets liever dan bij ons zijn maar zij gaat onze spulletjes nogal verdedigen tegen ander mensen en het gekke is dat zij daar dan zelf van schrikt! Ik doe haar absoluut geen plezier om mee te nemen. ---------- Donderdagmorgen 11 juli. Gisteren geen krabbeltijd meer gehad, toevallig om 8 uur kwamen er vrienden van ons nog wat ophalen hier, dus even babbeldebabbel maar ik moest, voor ik om kwart over 9 naar Rotterdam zou gaan, mijn honden programma ook nog afwerken, vandaar. Vandaag een lekker regentje gehad met wandelen maar ik kan er tegen, lang leven mijn fantastische Noorse regenjas (Nordic Weather) en mijn Aigle laarzen, een onontbeerlijke outfit voor hondenwandelaars. Eerst eergisteren, was heel erg leuk, en ach die kinderen zo schattig en dan vooral natuurlijk je eigen kleinzoon! Wel de laatste trein vanuit Haarlem en ik op Amsterdam CS nog maar 2 minuten had om de echte allerlaatste trein te halen naar Dronten . . . grrr Ik heb gesprint bij het leven want ik weet niet of jullie het CS kennen, maar ik stapte uit op perron 1, moest de trap naar beneden, de hele lange gang beneden naar perron 13b, en toen nog een trap op en dat in 2 minuten tijd! Ik kon nog net in het laatste rijtuig (? heet dat wel zo) springen en de deuren sloten. Jawel ik heb een record gebroken en vraag niet hoe, was zeker 10 minuten totaal van de rel en kwam ook spanning bij want anders had ik Flevoland midden in de nacht niet meer kunnen bereiken. Vanuit Dronten door Wendy opgehaald met de auto, kwart over 12 thuis en toen nog een uurtje met de meiden gezeten. Gisteren ook weer een paar gezellige uurtjes bij een handige setter mevrouw gehad en een keurig poppetje mee naar huis genomen ! De soezen waren zooo heerlijk Marian! En o jee zij heeft buiten 3 Engelsen ook twee ruwhaar teckeltjes die mijn hart diep raken . . . Maak je geen zorgen Peter, ik weet het, ik kan de site 'beveiligen' voor mezelf maar moet dan 'gewoon' een prijzig abonnement betalen, ook zoiets mafs. Ik zie het maar net als dat overdreven klimaatgeneuzel, een hoop paniek, er worden je dingen aan gepraat waar je veel voor moet betalen . . . ---------- Dinsdagmorgen 9 juli. Ik ben gisteren wel wat openhartig geweest zeg met uitleg over mijn met honden gelardeerde jeugd, ja zo gaat dat af ten toe. En dat mijn keuze destijds op setters viel, vonden mijn ouders in eerste instantie niet echt leuk, zij hadden toch gedacht dat ik wel in de windhondengroep zou blijven. Het is wel zo, mijn keuze was eigenlijk tussen een Afghaanse windhond en een setter maar door gesprekken met 'Afghanenmensen', bleek dat in een gezin met kleine kinderen een Afghaan nou niet echt een handig ras is. Daarbij had ik mijn buik vol van dat gedoe met windhondenrennen, wedstrijden, trainingen, voerschema's en vooral dat gezeur (lees ruzie over honden die 'storen' tijdens de wedstrijden) en over andere mensen, die altijd wat fout deden . . . Ik moet er wel eerlijk bij vermelden dat dit niet vaak mijn ouders waren met dit geneuzel maar hoofdzakelijk mijn fanatieke zus. Nu maar hopen dat zij niet stiekem mijn krabbel leest, nou en anders maar wel! En dan ga ik mij nu voorbereiden (beetje overdreven hoor) op mijn reisje vanmiddag. ---------- Maandagmorgen 8 juli. Ja Joke, zo zie je maar weer, een ongeluk zit echt in een klein hoekje en later kun je jezelf wel voor je hoofd slaan en ook nog eens, de meeste ongelukken gebeuren in of rondom huis, zie ook mijn valpartij. Vanmorgen weer regen, nee vind ik niet zo heel erg hoor en heb gewoon mijn wandeling gemaakt en genoten van het apekontje van Emma, harige beentjes, met haar gepaneerde voetzooltjes, daar kijk ik dan altijd naar als ik achter haar loop! Ik zou daar het liefst een grote foto van hebben en misschien lukt mij dit nog eens. Er komen twee drukke dagen aan voor mij, morgen in de herkansing met de trein naar Overveen . . . Woensdag naar Rotterdam met poppetje, waar een ter zake kundig iemand mij gaat helpen hoe ik het oogappeltje goed moet trimmen want ja hè, zaterdag gaat zij naar een show . . . Diverse mensen hoor ik nu lachen, 'jij naar een show?' Ja dus en gewoon omdat ik het leuk vind om zoveel honden van mijn geliefde rassen te zien en mensen te spreken. Niet om het winnen, ik mis het 'win-gen', óf ik heb het nooit gehad óf het is bij mij thuis vroeger in de kiem gesmoord. Opgegroeid in een behoorlijk fanatiek windhondenrennen gezin, mijn zus is nog steeds zeer actief en een gerespecteerd fokster van Whippets (Van de Groene Golf), heeft mij altijd die vaak genadeloze mentaliteit gestoord. Wat ik wel heel leuk vind is dat de kennelnaam van mijn ouders nog altijd bestaat (Van Saenhaja), door onenigheid (natuurlijk) niet overgenomen door mijn zus maar wel door vrienden van mijn ouders. Haha ik zet expres de kennelnamen er bij zodat jullie dit ook eens kunnen zien! By the way, ik heb al jarenlang geen contact meer met mijn zus, dezelfde hobby, liefde voor honden, maar op een totaal andere manier waar wij elkaar niet in konden vinden, en nog meer verschillen uiteraard. Dit soort fanatieke mensen is meestal 'rasblind' terwijl ik in veel andere rassen interesse heb, maar helaas een te kort leven om alles te kunnen hebben wat ik leuk vind. ---------- Zondagmorgen 7 juli. Zoals verwacht, Roos eet de brokjes met smaak, gelukkig, zoals ook verwacht kwam de vraag wat voor brokjes dit nu eigenlijk zijn. Het is 'Hills Derm Defense', en de reden dat je dit niet langer dan 3 maanden geeft is dat het 'enkelvoudig' voer is en de ingrediënten moeten zorgen voor een opbouw van antistoffen tegen de vervelende grassen. We zullen het zien en hopelijk beleven maar ik verwacht geen resultaat binnen 6 weken, die tijd heeft een lichaam zeker nodig voor acceptatie. Gistermiddag ben ik mij de takken (eigenlijk zei ik het anders) geschrokken en deed mij bijna in huilen uitbarsten en nóg voel ik mij naar bij de gedachten . . . What happens? Toen het gistermiddag stortregende en het honden wandeltijd was ging ik de meiden in de auto zetten, bij het openen van de zij schuifdeur zag ik dat er nog twee grote zakken voer in de auto lagen en besloot ik acuut om de honden nog even in de gang te zetten maar Emma was mij voor, sprong in de auto, jumpte over de zakken voer heen. Maar ik was net bezig om de deur snel dicht te schuiven, ik stond in mijn blouse in de regen. De twee witjes had ik nog aan de lijn en net toen ik die deur dicht klapte sprong poppetje . . . OHHH grote goden, een harde schreeuw en ik kon nog net de deur tegenhouden voor hij dicht klapte maar kon niet voorkomen dat hij met een klap tegen het schattige bolletje van mijn lieve meisje aan denderde. Godverdegodver. Gelijk met haar naar binnen waar zij liefdevol opgevangen werd door Dick die op het gekrijs aan kwam rennen. Zij heeft nog een minuut of 5 zachtjes gehuild, wat je werkelijk door merg en been gaat. Ik was bang dat haar kaakje gebroken was en heb haar goed bekeken en het leek allemaal mee te vallen. Samen hebben wij haar lekker getroost en geknuffeld en vertelde Dick haar wat een stomme trut mamma is. Toen weer net als normaal aangelijnd en naar de auto waar zij weer, nog wel wat gedrukt, in de auto sprong. De normale wandeling gemaakt, in de regen, wat ik fijn vond, effe bijkomen, effe afkoelen . . . Zij hield haar hoofdje nog wel wat schuin en klapperde met haar oortje. Thuis door het eten een pijnstillertje gegeven en daarna was er niets en nu ook, meer te zien. Pff wat een ellende, en wat greep dit in bij mij. Eigenlijk had ik verwacht dat zij vanmorgen zou aarzelen om in de auto te springen (bevestigd door ons getroost), maar niets van dit alles. 'Vroeger' werd ons geleerd dat je niet moest troosten maar daar zijn de meningen wat over veranderd en heb ik dat ter plekke ook uitgevoerd en ook het resultaat dus gezien! Weer wat geleerd. ---------- Zaterdagmorgen 6 juli. Sinds gistermiddag krijgt Roos haar speciale brokjes, nog wel voor de helft gemengd met haar normale brokken. Als je dit voer wil kopen moet je bevestigen dat je het geeft met toestemming van je da en het is dan ook niet gewoon in de winkel te koop en ook staat er voor maximaal gebruik 3 maanden en waarom dat is weet ik nog niet. Ook krijg je je geld terug als je hond het niet eet, waar bij Roos weinig kans op is haha Roos is een enorme vreetzak en pikt als zij de kans heeft maar het eten eet zij altijd heel rustig en kauwt het ook nog netjes! Ik moet altijd opletten want poppetje is het snelst klaar en duikt dan gelijk in de bak van Roos, die dit allemaal goed vindt, sterker nog, zij stapt nog opzij ook om een ander de ruimte te geven . . . Hoe is het toch mogelijk hè van een hond die zo gesteld is op eten! ---------- Vrijdagmorgen 5 juli. Vandaag weer fijn gewandeld en heb weer eens een totaal andere route gedaan omdat er nu lekker gemaaid is, heerlijk! Soms kom ik iemand tegen, soms zijn het leuke mensen die met mij mee lopen of een stukje, maar normaal loop ik alleen wat ik het fijnste vind. Als je samen loopt gaat dat altijd ten koste van mijn gewone tempo en ook vind ik dat met sommige, absoluut leuke en sociale honden, het te wild gaat en zeker voor poppetje. Hoewel het natuurlijk fantastisch met haar gaat en het ook niet te zien is wat voor verleden zij heeft en maar één heupje bezit, hou ik echt niet van dat wilde gedoe. Eventjes, misschien een minuut of tien mag zij zich totaal uitsloven maar daarna houd ik haar aan de lijn of de andere hond gaat aan de lijn. Ik wil dat niet dat uitheinige gedoe en als ik alleen loop dolt zij met Roos of met Emma maar dat gaat dan net een tikkie beheerster. Maar goed, zij zelf vindt het gaaf dat geraus! Nu stop ik want ik heb weer een cappucino afspraakje, hier in het dorp bij het leuke tentje 'De Meiden'. Ach ja het leven is toch een feestje? Jaja maar je moet zelf de slingers ophangen toch? Mwoahh Peter, dan vallen dan vergeten, en dan weet je nog niet eens alles! Toen ik van de week een reactie op FB tikte kreeg ik gelijk een tikkie terug . . . ik had een afspraak een endje weg, maar ik dacht volgende week (fout in mijn agenda gezet) . . . OHHHHHH ---------- Donderdagmorgen 4 juli. Kijk, zo zou voor mij een zomer acceptabel zijn met deze temperaturen! Dit vind ik echt genieten, vooral de ochtendwandeling, maar het is goed dat ik, nou eigenlijk niemand dus, het voor het zeggen heeft, zou oorlog worden. Eigenlijk zou ik een fotobladzijde moeten maken met de foto's van zondag j.l., ze zijn té leuk om er niets mee te doen. Nu heb ik eerst wat andere bezigheden maar zal er snel aan beginnen. Degene die FB hebben kunnen zien dat ik al een paar foto's daar heb neer gezet, verder ben ik geen fanatieke FBer en heb het ook niet op mijn mobiel en ook geen MSN, mij te veel druk waar ik niet tegen kan. En vooral dan die piepgeluidjes die ik bij anderen vaak hoor, zelfs Dick die FB gewoon leuk vindt, heeft zijn geluidjes voor mij afgezet want ik ga er van steigeren . . . Ik wil simpelweg zelf de regie over mijn leven hebben en niet mijn mobieltje die rol laten spelen, wel ben ik altijd bereikbaar per telefoon of een appje (niet met wandelen want dan ligt hij in de auto), hoewel ik dat laatste ook maar een paar maal per dag bekijk omdat het geluid af staat. Omdat ik eigenlijk een nieuwe zonnebril wil ben ik eens gaan kijken op Charlie Temple en dat is leuk, je kunt zelfs brillen digitaal passen en dat het soms niet helemaal goed gaat zie je op onderstaande foto, wat ik dan weer zo komisch vind!  ---------- Woensdagmorgen 3 juli. Gistermiddag een wereldreis gemaakt met de trein . . . Ik vertrok om half 2 vanuit huis om naar het station in Dronten te gaan en ik kwam om 16.04 uur aan op de plaats van bestemming, in Overveen NH . . . Onze jongste kleinzoon had zijn afscheidsmusical van de basisschool en daar wilde ik bij zijn maar heb geen zin in die autorit, dus Trekpleistertreinkaartje en gaan met die banaan. Ik vond het wel vreemd dat ik niet opgehaald werd in Overveen door één van de kleinkinderen, zij wonen 10 minuten lopen bij het station vandaan, niet getreurd. Bij aankomst bleek dus wel waarom . . . ik was een week te vroeg en bleek mijn komst een verrassing! Grote goden wat een drukte overal, behalve dan in Overveen en is mij eens te meer duidelijk dat ik nooit meer in die drukte zou willen wonen, echte dorpstrut geworden dus. Oh Klára, wat erg van dat saté stokje, het had Scarlett haar dood wel kunnen worden! Stomme lui die dit allemaal zo achterlaten, ook voor de wilde diertjes een crime! Jeetje Til, dus meer eikenbomen in het dorpsbos, gelukkig niet in het Swifterbos! --------- Dinsdagmorgen 2 juli. Na 21 jaar ga ik even stukje van mijn geloof vallen . . . Roos heeft nog steeds jeukvoeten, niet erg, absoluut niet, maar ik wil het namelijk helemáál niet! Geappt en overlegd met mijn geliefde da en besloten om haar eens op ander (nieuw) voer over te zetten, wat speciaal gemaakt is voor honden met 'contactallergie' dat is iets heel anders dan voedsel- of 'gewone' allergie. Ik heb een zak van 12 kg besteld en kan dit dus een geruime tijd uit proberen en ben benieuwd, morgen wordt het bezorgd. En nu maar hopen dat zij het lekker vindt en dat is bij Roos al heel snel, dus echte zorgen maak ik mij hier niet om. Waarschijnlijk zou zij dit helemaal niet hebben als wij bijvoorbeeld op de Veluwe zandgrond zouden wonen, maar ja om hier nou om te verhuizen is toch een brug te ver, hoewel wij er toe in staat zijn . . . Momenteel wordt hier in het bos gemaaid, aan één kant weer fijn en aan de andere kant komen dan ook die grassappen weer vrij. Uhhh er staat nu een boom in het bos met een lintje . . . processierups . . . Goed, ik ben er net zo bang voor als teken, dus niet echt. ---------- Maandagmorgen 1 juli. Sorry gisteren geen tijd voor een krabbel gehad want wij gingen al op tijd weg om de barang te kunnen uitstallen voor de 'fundag' zou beginnen. Helaas lukte dat niet echt want die verdomde stomme rottent ging weer kapot en wie krijgt er de schuld? Ja ik dus. Veel te goedkope k**zooi gekocht. Ach ja zo gaat dat dan, ik ben meer van 'hand op de knip'. Goed, na wat noodreparaties was het dan te doen maar bij het afbreken gaf dat rot ding dus helemaal de geest en heeft Dick fijn een excuus om een beter, leuker, mooier en vooral duurder ding te kopen. Ok, we hebben echt een heel gezellige dag gehad met voor mij net aan uit te houden weer, niet al te veel mensen, wel veel honden, en uiteraard weer leuke gesprekken met super aardige mensen gehad! Ook de bbq was heerlijk, wij hadden vorig jaar de opmerking gemaakt dat wij de kwaliteit van het vlees beneden peil vonden en wij liever wat meer betalen voor iets beters en fijn dat zij dit advies ter harte genomen hebben! Heel grappig want onze Emmaatje, die zo'n dag geen reet aan vindt, al die mensen houdt zij echt niet van, heeft wel de veteranen setterrennen gewonnen en getooid met een mooie medaille verliet zij het strijdtoneel! Honden vindt zij altijd helemaal prima, zelfs pupjes die bij haar in de ren kruipen vindt zij allemaal goed, zal nooit lelijk doen maar vreemde mensen . . . oeffff niet fijn hoor. Het enige fijne vond zij om met mij en poppetje het water in te gaan, waar ik zelf ook enorm van geniet! Roos gaat alleen met haar beentjes in het water en loopt verder gezellig te socializen, prachtig om dat van een afstandje te bekijken! Ik zag haar regelmatig aan koelboxen snuffelen en tassen inspecteren, gelukkig is dat een echt hondenstrand dus de meest mensen zijn bedacht op onderzoekende hondenneusjes! Zij vertoont ook prachtig en interessant gedrag tov andere honden, werkelijk een film waard, zo fantastisch, wat een karakter heeft die hond! Nooit met wat voor soort hond een probleem, ook niet als zij lelijk doen tegen haar, een kwispeltje en zij draait zich rustig om en zal ook nooit bang zijn! Werkelijk waar, Roos is een voorbeeld van super sociaal en conflict vermijdend hondengedrag, en willen zij spelen, ook goed, dan dolt zij even! Zo nu nog foto's uitzoeken (185!), berichten beantwoorden, wassen draaien etc ---------- Zaterdagmorgen 29 juni. Nog lekker fris in het bos vanmorgen maar dat zal snel veranderen denk ik zo maar. Gelijk even naar Deen en ik zag al een stikvolle parkeerplaats, vond een illegaal plekje want ik had maar twee boodschappen en zou het snel doen en dát had ik gedacht, niet dus, lange rijen voor de kassa. Ik had de auto met draaiende motor laten staan ivm de meisjes en de airco en besloot gelijk maar weer weg te gaan. Gisteren nog niet de foto's geplaatst, geen tijd gehad. Zo maf, ik kreeg een brief van de ING dat miv 9 juli mijn app niet meer zou werken omdat ik een 'oude' mobiel heb . . . Dus heb ik gisteren maar een nieuwe gekocht en dat vind ik pure kapitaalvernietiging en bovendien zeer slecht voor het milieu! Helaas kan ik niet anders omdat ik al mijn € zaken met mijn mobiel doe. En had ik geen puf na al dat gedoe om nog de plaatjes hier neer te planten maar vandaag zal ik het echt wel doen hoor! En ja, mijn krabbels worden nog voor de NL lessen gebruikt dus moet ik wat op mijn woorden passen . . . Nou nee hoor, dat doe ik écht niet, dan leren mensen ook de lelijke woorden maar, die leren zij in de praktijk toch ook wel. Maar volgens mij valt het nogal mee met mijn Bargoense taalgebruik! Fijne zweetdag vandaag! ---------- Vrijdagmorgen 28 juni. En langzaam aan kruipen wij weer naar dagen met helse hitte . . . Altijd leuk als je je opgegeven hebt voor een 'funday' op een Gordon setter dag (zondag). . . Ik hoop wel dat het programma aangepast gaat worden want ik leen zeker mijn honden en mezelf niet uit voor spelletjes met deze temperaturen . . . Op dit moment kun je je het nog niet eens voorstellen dat het morgen weer zo abnormaal gaat worden. We zullen op tijd weggaan om onze partytent met hekje op te zetten, in ieder geval voor onze meiden. Gelukkig is het aan het Erkemederhondenstrand en daar kunnen de honden wel fijn het water in, de mens ook trouwens, maaruhh dat is niets voor mij. Het enige lichtpuntje is dat ik weer leuke mensen ga spreken (o.a.Anja!) en dat het lijkt of het iets minder warm zondag wordt dan morgen. Momenteel heerlijk de tuindeuren wijd open want ik vind het in huis nog steeds te warm, dat heb je met die moderne optimaal geïsoleerde huizen. Zo grappig, Annet (kennen jullie ws niet) vroeg mij de onbewerkte foto van Roos te sturen en dat heb ik gedaan en daar heeft zij zo'n prachtige bewerking van gemaakt, Roos met op de achtergrond Windsor Castle met Engelse soldaten! Uiteraard zal ik hem vandaag plaatsen bij de foto's! Dank je lieve Annetje, dikke zoen! O ja, leuk om te horen dat ik een aantal mensen een plezier doe met mijn dagelijkse krabbeltje en niet dagelijkse foto's! Ik weet eigenlijk niet eens of mijn krabbels nog gebruikt worden voor Nederlandse lessen, toch eens informeren of hoor ik het nu vanzelf! ---------- Donderdagmorgen 27 juni. Zo weer lekker op adem gekomen, heerlijk dit weer! In een fors tempo gewandeld en ook net de auto naar de garage gebracht en pittig terug naar huis gelopen. Ach ja, een mens heeft wat over voor zijn conditie . . . Oh wie van mijn lezers zit in Swalmen en geniet van de processierups? Ik denk eigenlijk Anja, klopt dat? Hier in ons bos zijn ze (nog!) niet maar in Dronten al op diverse plekken, dus het wachten is er wel op, hoewel wij geen of weinig eikenbomen daar hebben. Ik heb laatst ook gehoord dat die haartjes door de lucht zweven, nooit geweten. De eerste en enige keer dat wij die rups gezien hebben was in Marokko en ik vond het nog boeiend ook. Gister sprak ik een man die het bos niet meer in durft vanwege de teken en ik heb dat nog lekker bevestigd ook . . . hij had nl een vechthond en die kom ik liever niet tegen . . . Ik ga geloven dat zo langzamerhand steeds minder mensen in het bos komen enuhh dat vind ik wel prima zo! Gistermiddag ook weer een paar uurtjes gezellig geblaablaat met Klára, die ik erg bewonder maar daar heb ik al eens over gezeurd. Ernstige tegenslagen en tóch stug door gaan met leven en tóch de leuke dingen blijven zien (jaha zij heeft nl ook een hond!) Ach Cilia wat een lieve Mila en wat lag zij heerlijk! Oef ga jij je maar voorbereiden op die enorme hitte bij jullie . . . Ook weer twee fotobladzijden gemaakt: HIER En kijk ook eens even naar de nieuwe INDEX bladzijde, met kersen uit eigen tuin (niet te vreten hoor, je mond trekt er van samen, zo zuur) die ik ook speciaal voor de vogels geplant heb. ---------- Woensdagmorgen 26 juni. De dag verliep gisteren gelukkig verder zonder incidenten alleen die afschuwelijke hitte, het is echt wel lang leve de ventilator hoor! Voor volgend jaar staat er ook een airco op het programma, dit willen we niet meer. Gistermiddag honden alleen plasje in de buurt laten doen en om half 8 in de avond besloot ik om nog even een bosronde te maken. En dat viel tegen, ik was na een minuut of 20 al weer terug, nog veel te warm, BAH. Vanmorgen lag het iets anders en heb ik net een grote ronde gemaakt zonder al teveel gepuf. Ja ik ben toch echt duidelijk een Scandinavisch type hoor. De kosten voor de auto weet ik nog niet want morgen gaat hij weer naar de garage voor 4 nieuwe banden . . . en wordt er gelijk betaald voor alles . . . Straks weer een gezellig Hema afspraakje met die lieve Klára, wij evalueren regelmatig even ons leven!  ---------- Dinsdagmorgen 25 juni. Gekke dag vandaag, althans tot nu toe. Was al om 6 uur wakker maar vond het nog te vroeg en toch om voor 7 uur was ik hier al aan het stunniken en had alle ramen en deuren open gezet. Toen Dick thuis kwam ging ik gelijk met de meiden weg vanwege het weer en wilde de auto niet starten, wel godverdegodver. Dick was bang dat de startmotor kapot was en aangezien wij in een dorp wonen waar wij ook de garagemannen persoonlijk kennen, heeft hij hen gelijk gebeld en zij kwamen meteen met een defibrillator voor auto's zal ik maar zeggen en ondertussen liep ik met de meiden rondje in de buurt . . . Nou dat zijn zij dus totaal niet gewend en ik ook niet. Poepzakjes in de aanslag en ik was benieuwd of zij ook echt een ei gingen bakken en ja hoor, dat deden zij, wat mij 100% mee viel! Toen ik terug kwam draaide de motor en hebben we dit maar even gebruikt om de auto zelf maar naar de garage te rijden, want ja, toch wel, startmotor kapot . . . kassa . . . Hij werd gelijk op de brug gezet en dan ben je zo dankbaar dat die mensen je gelijk helpen! Dat werd dus vanmorgen geen boshondenrondje en komt eigenlijk niet eens rot uit ivm dit takkenweer. Dus ging Yvonne op de fiets naar AH . . . en misschien weten jullie het al, AH was dicht vanwege een technische storing met de kassa en dit bleek landelijk te zijn! Voor de rest ga ik mijn gemakkie houden, meiden liggen languit te slapen, zonder hijgen onder de plafondventilator, heerlijk! Het enige wat mij nu nog bezig houdt is de vraag wat de kosten voor de reparatie zijn . . . ---------- Maandagmiddag 24 juni. Alles ok hoor hier, alleen moest ik vanmorgen al op tijd weg en nog meer op tijd met de meisjes naar het bos geweest. Nog kunnen profiteren van de ochtendkoelte en dat gaat direct helaas minder lukken grrr Het wordt dus straks een gewoon uitlaatrondje wat ik onder de bomen zal uitzoeken. Gisteren weer genoeglijke uurtjes gehad en een lekkere bbq en ik de meisjes maar binnen heb laten zitten (ahhhh zieluggg), een bbq die op de grond staat is vragen om problemen . . . Na het eten mochten zij weer fijn bij ons zitten en dat doen zij dan ook heel graag en mochten van onze vrienden de ijsschaaltjes schoon likken . . . Ik moet wel altijd lachen hoor, iedereen die hier komt wordt opgezadeld met honden en als zij dat ook niet zouden doen, zijn het onze vrienden niet meer !---------- Zondagmorgen 23 juni. Emma blijft ons toch wel verbazen hoor zoals vanmorgen. Zij zat op een luie stoel te wachten op het startsein van 'we gaan', toen zij dat sein kreeg sprong zij met een enorme snoeksprong van zeker een meter hoog, over de leuning, werkelijk een prachtig gezicht, net of zij een momentje zweefde! Oh vanmorgen in het bos . . . Er kwamen mensen met een DH aan, die ik ken en onze honden zijn de enige honden waar hun hond los bij kan, maar het blijft toch opletten want die DH doet na een paar minuten extreem wild en ik weet dat zoiets kan uitmonden in minder gewenste acties. Onze meiden, nou Roos en poppetje dan, weten dit dondersgoed en proberen hem dan uit alle macht op een speelse manier te ontwijken. Nu dus ook, de eigenaren probeerden hem te pakken wat niet lukte, mevrouw bukte probeerde te grijpen en juist kwam Roos er aan die net omhoog sprong . . . bafff met haar schedel tegen haar wenkbrauw . . . Het kleurde gelijk wat rood dus, zij ziet er straks zeker net zo uit als ik! Gelukkig bril nog heel. Ik ben benieuwd als ik haar van de week nog eens tegen kom! Zo nu ga ik voorbereidselen treffen voor de bbq vanmiddag, jawel er komen hier weer vrienden eten 
---------- Zaterdagmorgen 22 juni. Nog uit te houden in het bos vanmorgen maar zal niet zo blijven vrees ik . . . Mij mentaal voorbereiden op de hitte wat volgende week komen gaat. Vanmorgen kwam ik Wendy tegen en zoals vaker had zij weer eens een gelukje met wild spotten! En ik heb zelfs de foto gezien, een heel jong vosje dat midden op het pad naar een overstekende ree zat te kijken! Jaja en dat allemaal in ons eigen Swifterbos! Zij loopt altijd met Jari aan de lijn en peukje blijft ook in de buurt en mijn honden daveren meer door het bos en zij zien absoluut het wild wel, maar voor mij is het toeval. Eigenlijk hadden wij vandaag een leuke buitendag bij Het Loo maar we hebben er toch vanaf gezien. Het wordt dan telkens uitleggen wat er met mij gebeurd is en daar hebben we helemaal geen trek in en eerlijk is eerlijk, de drone workshop had ons heel leuk geleken en ook het eten en drinken wat er bij zo'n dag hoort, volgend jaar beter. Ik zie er nog steeds uit als een toverbal, uiteraard wel een stuk beter hoor. Onze vrienden zijn weer weg, moesten plotseling in het zuiden een besteld onderdeel voor de camper ophalen, dus weer stil hier. Wel hebben wij altijd een hek in de tuin staan als zij hier komen want onze meiden, nou vooral Roos dan, gaan hun camper in op zoek naar eetwerk en aangezien zo'n aanrechtje niet zo breed is als in huis, weet ik het wel . . . Daarbij ben ik veuls te bang dat zij dat mooie luxe interieur beschadigen met hun lieflijke handjes. ---------- Vrijdagmorgen 21 juni. Begin van de zomer, mijn lievelingsperiode maar niet heus maar . . . er is wel een lichtpuntje . . . vanaf nu gaan de dagen weer korter worden! Vanmorgen na de wandeling weer gezellig buiten samen koffie gedronken, campertje van onze vrienden staat achter, nouuu campertje . . . het is een giga camper hoor en mooi! Zo superdeluxe is voor ons nou eenmaal totaal niet geschikt met honden en daarbij nogal gemakzuchtige eigenaren (uh wij dus hè) . . . De airco van onze auto blijkt kapot te zijn . . . godverdegodver . . . nieuwe is al besteld . . . gelijk ook maar 4 nieuwe banden . . . Oehoeeeeee campertje voor ons nog even wachten graag! Gisteren zo goed en zo kwaad als het ging poppetje weer even gefatsoeneerd, zij zag er niet uit! Ik had eigenlijk zullen wachten tot over een week of 3 want dan wordt zij wat professioneler behandeld dan dat ik het doe, zij gaat namelijk naar een show op 13 juli. Maar ik kon het niet meer met droge ogen aan zien, fladderoren, sokken aan en een rode massa haar op haar rug. Zij ziet er weer keurig uit nu en met mijn pols is dat toch een heel gedoe. ---------- Donderdagmiddag 20 juni. Zo, een latertje vandaag. Na het honden wandelen moest ik de auto naar de garage brengen omdat de airco het niet goed doet. Op weg er naar toe kwam ik onze vrienden tegen die vanmiddag zouden komen maar nu al vroeg waren dus . . . veel te kletsen natuurlijk want we hebben elkaar ruim een half jaar niet gezien! Ach Cilia wat een verschrikkelijk verhaal zeg over die blikseminslag, geen wonder dat je dit natuurfenomeen niet echt meer op prijs stelt . . . Heel vervelend is nu dat ook poppetje jeukvoetjes heeft gekregen en het is in het bos momenteel ook niet meer te doen met mijn smalle geitenpaadjes, alles wordt overwoekerd door brandnetels en dat vinden hondenvoetjes niet fijn. Dus voorlopig maar over de kale paadjes lopen. ---------- Woensdagmorgen 19 juni. Na een heerlijke droge bosronde ben ik lekker buiten gaan zitten met een steeds dreigender lucht, prachtig vind ik dat! Ondertussen zat ik, heel ouderwets, peultjes af te halen, ik heb hier een gul vriendje met een moestuin! Totdat het te hard ging regenen heb ik buiten gezeten met de meiden om mij heen en gelukkig doet onweer hen niets. Toch is die onweer mij tot nu toe tegen gevallen, ik had meer donder en bliksem verwacht, maar wat niet is kan nog komen vandaag natuurlijk. Wel las ik net dat er in Ossendrecht 14 militairen waarvan één ernstig, is afgevoerd, getroffen door bliksem . . . Natuurlijk weet ik dat onweer heel gevaarlijk is maar ik ga er altijd van uit dat het mij wel niet zal treffen, gek misschien en is eigenlijk net zo'n redenering als dat wij altijd wild kamperen. Wij denken altijd dat het ons niet zal overkomen en uiteraard tref je altijd standaard maatregelen, dat is logisch. Maar toch, procentueel gezien is het maar een heel kleine kans dat je getroffen wordt door onweer of overvallen wordt aan een rustiek Zweeds meer, dus gaan we lekker door met deze heerlijke activiteiten!  Hier nog even een foto van de tegel waar ik over gestruikeld ben en er nog steeds niet uit zie, hoewel het wel verbeterd is.  ---------- Dinsdagmorgen 18 juni, ik was laat vandaag, niet door verslapen of zo maar andere bezigheden. Kom net thuis uit de grote stad, moest een brace voor mijn zwaar gekneusde, niet gebroken pols kopen. Het heeft voor- en nadelen om in een dorp te wonen. Dus pak ik gelijk mijn leppie voor een krabbel. Ik kon niet op mijn 'eigen' stoel zitten want daar lag Roos te slapen met de nadruk op lág. Net toen ik mij op een andere zetel geïnstalleerd had werd zij wakker en keek mij zo onvoorstelbaar dom aan, jammer dat ik geen fototoestel paraat had. Zij kwam overeind, schudde zich uit en bleef haar tong aan één kant uit haar bek hangen en met van die drollige ogen er bij keek zij naar mij . . . Godsamme hoe kan een moeder van zo'n kind houden . . . Inmiddels heeft zij al die lellen, vellen en tong binnenboord, hersteld en weet ik, dat als een kind nog zo lelijk is, de moeder hem/haar de allerliefste en de allermooiste vindt! Maar ahhh het Rozenkind is helemaal niet lelijk hoor, maar soms een beetje sullig. Ja Anja tot volgende week zondag! ---------- Maandagmorgen 17 juni. Gisteren weer een gezellig avondje gehad, ik vind koken namelijk ook best leuk, mits niet al te uitgebreid hoor dat heb ik dus gisteren gedaan voor vrienden van ons, die toevallig ook altijd dankbare eters zijn! Het groeizame weer is wel goed te zien in het bos, onkruid overal manshoog en er moet nodig eens gemaaid worden door SBB. Ons bos is geen natuurlijk bos maar zo'n jaar of 50 geleden kunstmatig aangelegd op de zeebodem, en om de grond stevig te maken hebben ze destijds wel een inschattingsfoutje gemaakt, door brandnetels te planten! Het bos is vergeven van brandnetels en berenklauwen waar mens en dier nou niet echt op zitten te wachten met wandelen, neem daarbij een giga tekeninvasie die daar wel bij varen. Maar toch, ik ben blij dat wij het bos hebben hoor en was destijds, dus 26 jaar geleden wel een reden voor ons om uit het drukke westen naar Flevoland te verhuizen en werkelijk, ik zou nooit of te nimmer meer terug willen naar het westen! Wel hebben wij al eens verzucht en ons afgevraagd waarom wij niet nog verder naar het oosten zijn gegaan, maar zoiets bedenk je je later pas en vonden de mensen om ons heen Flevoland al zo'n uithoek. 'Huh Zwitserland, neehee Swifterbant' O ja, vanmiddag foto pols laten maken. ---------- Zondagmorgen 16 juni. Update oog; nog veel donkerder paars, ziet er fraai uit, pols nog pijnlijk. Gisteren een leuke dag gehad, ik heb weer eens een lekker endje gereden naar België, gewoon schakelen gaat goed maar de pook in z'n achteruit zetten en van de handrem afhalen is wel even een dingetje, en dat deed Dick dus toen maar, net als vanmorgen naar het bos, Verder was het kwijlen bij iets wat onze neusjes voorbij gegaan is, so be it. Camper nummer twee was totaal niets voor ons, vies oud ding en snel weer weg gegaan. Goed, we hebben alle tijd want in augustus gaan we nog gewoon met de caravan op stap en dat zal zeker de laatste keer zijn! Dus wie heeft er nog belangstelling voor een leuke, prima Kip caravan (altijd binnen gestaan) voor een koopje van volkomen betrouwbare eigenaren?  Gistermorgen voor wij weg gingen en het regende heb ik eerst nog een lange bosronde met de meiden gemaakt en gek hè, ik heb genoten van de regen, de temperatuur, de stilte en de frisgroene natuur. We hebben alleen poppetje mee genomen en waren in de middag precies op de hondenuitlaattijd weer thuis, en kon ik gelijk weer de volgende bosronde maken, ah ja zo blijft een mens in conditie toch? Uh Anja, ik weet het nog niet. ---------- Vrijdagmorgen 14 juni. Dank je Peter! En ja Til, wij vallen als een soort zoutzakken dus, niet meer te stuiten, heel elegant, en met mijn handen kon ik het ook niet opvangen want ik droeg immers een kostbare lading voor de vuilnisbakken Maar toch, totaal geen spierpijn! Zonder dollen, ik zie er echt niet uit nu. Het is niet alleen dik geworden maar ook paars, ik viel dus op de linkerkant maar het bloed zakt naar beneden en is naar rechts gegaan doordat ik er vannacht op lag. Mijn oog doet alleen pijn als ik er aan kom maar verder niet, helaas is mijn pols erg pijnlijk en daar ben ik gister toch maar even mee langs de dokter geweest. Wat ik zelf ook al vermoedde, er lijkt niets gebroken te zijn maar er zou een scheurtje in het bot kunnen zitten, het is in ieder geval pittig gekneusd en uiteraard kon ik er een foto van laten maken. Zelf hou ik het nog even op het voordeel van de twijfel en wacht het gewoon een paar dagen af, foto kan dan altijd nog. Ook wilde ik geen drukverband, gewoon geen zin in. Ik zal zo even een selfie maken maar moet eerst even uitvinden hoe ik dat doe. Verder, haaaa ik ben nu even vrij gesteld van stofzuigen en al die andere k** hh karweitjes! Dick vindt het eigenlijk niet eens zielig voor mij maar wel voor zichzelf . . . en ik denk dat jullie vast wel weten waarom Morgen geen krabbel, we gaan al vroeg op pad om in België een camper te bekijken! NEEEE echt niet kopen hoor, deze is gelukkig al verkocht (wel zo veilig voor de portemonnee) maar het is een bepaald type wat je niet zo heel vaak ziet en dat willen we eens goed in het eggie bekijken, voor wij hierop verder gaan zoeken.  ---------- Donderdagmorgen 13 juni. Nou 'morgen beter' viel toch wel een beetje tegen, ik had een gek begin van de dag. Met mij niets aan de hand en ik liep naar buiten, gewoon hier achter met in de ene hand plastic- en de andere papierafval, met aan mijn voeten van die lelijke maar o zo comfortabele nep-uggs, die ik draag als pantoffels. Ja en toen bleef het randje van mijn pantoffel net even hangen aan een centimeter uitstekende tegel en daar ging ik. Ik viel voluit op mijn gezicht, linkerkant, elleboog links en knie ook aan die kant en klapte met mijn rechterhand ook op de grond. Poeh, een halve minuut (weet ik niet hoor) bijkomen, opstaan en verder naar de vuilnisbakken lopen en ondertussen voelen dat het behoorlijk pijn deed. Nu zie ik er dus niet uit, heb een gezwollen linkerwenkbrauw, geschaafde elleboog en volgens mij gekneusde re pols en die knie heb ik nog niet naar gekeken, is wel even voldoende zo. Dick schrok in eerste instantie maar vond het wel een echte 'ouwewijvenval', wat ik puur geleuter vind, hij was er overigens niet bij toen het gebeurde. Maar weer over tot de orde van de dag en in het bos was het ook niet 100 punten. Net een stukje in het bos kwam er een man op een fiets met een loslopende, dus uiteraard achter poppetje aan jekkerende, herder. 'hij doet niks hoor'. Ik zeg tegenwoordig geen woord meer tegen zo'n eigenaar, zelfs geen goedemorgen en zorg dat mijn honden niets overkomt. Zo'n hond doet namelijk WEL iets, hij jekkert achter mijn hond aan met haren overeind! Écht 'niets doen' betekent dat een hond een neutrale houding heeft en er gewoon langs loopt, of met minimaal contact! Zelfs dát kun je mensen niet aan hun verstand peuteren gvd. 'niets doen' is voor zo'n eigenaar dus, dat hij niet bijt . . . godgod wat moet ik dáár blij mee zijn . . . Even verder een aardige meneer met een grote, vreemd gedrag vertonende Griekse bastaard, wel aan de lijn, maar gek uitvallen. Deze meneer, het is zijn eerste hond, denkt dat zijn hond wil spelen maar ik zie wel wat anders . . . En dan denk ik echt, wat jammer dat deze zo aardige, vriendelijke man, zo'n verknipte opvang Griek genomen heeft, hij denkt namelijk zelf dat het allemaal nog wel goed komt maar ik maak hem niet wijzer, ik vind gewoon sneu. Was gezellig weer even Brigit gisteren! ---------- Woensdagmorgen 12 juni. Vandaag had ik gedacht toch zeker de ochtendwandeling in de regen te lopen, en niets was minder waar, vanmiddag geloof ik wel. Maar ik weet toch echt zeker dat ik het andersom op 'het weer' gehoord te hebben gisteravond. Dus nu, fijn gelopen, de hondendekens hangen al gewassen buiten aan de lijn, heerlijk dan ruiken zij morgenochtend weer lekker naar wasmiddel! Vandaag gaat mijn krabbel met horten en stoten, dan telefoontje, dan hond op schoot, blaffende hond achter wat streng verboden is, dus móet ik er iets van zeggen, inmiddels twee zwart/wit lollies verder en zo nog wat afleidingen ondertussen heftige jeuk op mijn borst waar ik gister een teek vandaan gehaald heb grrr Morgen beter! ---------- Dinsdagmorgen 11 juni. Ik vroeg/vraag mij af of er vakantie momenteel is, het is zo rustig buiten. Nou is het hier, zeker bij ons in de straat altijd wel rustig (wonen praktisch geen kinderen) maar nu heb ik ook totaal niet gezien of er kinderen naar school gingen, ik was namelijk ook ruim voor die tijd naar het bos. Van Dick hoorde ik dat er regen aan kwam, met dank aan de buienradar, en was ik weer fijn vroeg genoeg om de buien voor te zijn, is ook gelukt, maar het regent eigenlijk amper. Roos had het vandaag op haar Engelse heupjes en Emma was het zaadje, en dat is altijd zo vermakelijk! Emma is dan net zo'n elastiekje die kan werkelijk alle kanten op springen en maakt de fraaiste draaiingen en sprongen, prachtig om naar te kijken. Poppetje wil dan ook mee doen maar dat had Roosje niet in haar gedachten, poppetje doet dan duidelijk voor spek en bonen mee. Ik geniet met volle teugen van dit spel omdat ik vooral geniet van Emmaatje, die zo schitterend mee doet, nee die krijgt geen kans om oud en suf te worden! Zelf houd ik dit spel goed in de gaten, ga regelmatig in de kant staan, ben veel te bang dat zij tegen de voorkant van mijn knieën aan denderen wat dat kan je duur komen te staan, en je hebt zo een knieblessure. ---------- Maandagmorgen 10 juni. Gisteren een lazy sunday gehad en vanmorgen weer vroeg op en hebben nu al ontbijt, de bosronde en de koffie gehad terwijl het net half 10 is! Ik hou van de vroege morgen vanwege de stilte, het mooie licht en het frisse bos, de avonden zijn momenteel niet echt favoriet bij mij, te lang licht. Avonden horen in mijn beleving donker te zijn, ook deze tijd maar ik weet dat er veel mensen anders over denken. Nou Agnes ik heb in één dag (!!) het boek over die Amerikaanse prinses uitgelezen en ik vond het heel boeiend! Het is ook non fictie waar ik erg van hou en daarbij ben ik weer een mooi stukje Amerikaanse geschiedenis rijker geworden! Dank je voor de tip en ook de hondjes danken je, voor het lange stil zitten van mam . . . ---------- Zondagmorgen 9 juni. Veel afgebroken takken en takjes in het bos en gistermiddag heb ik een lekkere douchebeurt daar gehad! Met dat weer, vooral die harde wind, blijf ik zeker over het hoofdpad lopen want ik ben toch wel een beetje hufterig voor afbrekende takken die ik op mijn bolletje kan krijgen. Eerst wilde ik de wandeling inkorten maar besloot toch om lekker door te lopen en een fijn gevoel te hebben bij thuiskomst! Ja Cilia, ik vind het ook een prachtige omgeving daar in Beetsterzwaag, ik heb het goed bekeken op google earth . . . ook veel mooier fietsen dan hier in de platte polder . . . maar ja hè . . . We vinden dit wel heel zware beslissingen en zijn gewoon nog (misschien wel nooit) zo ver, het huis waar wij nu in wonen bevalt ons zo goed, ligt heel rustig en onze tuin is zo vrij, totaal geen inkijk van buren wat ik eigenlijk wel uniek vind als je zo midden in een dorp woont. Het is nou eenmaal zo dat ik intens naar 'groen' verlang, dus gewoon lekker met de camper in de natuur verblijven, ik (nou ik kan dus gewoon 'we' zeggen) verlangen hier naar. Niet alleen naar Scandinavië maar ook zeker naar Bretagne! We werken heel hard aan onze droom wat steeds dichterbij komt . . . ---------- Zaterdagmorgen 8 juni. Totaal ontnuchterd hoor! Zo gaat dat met mij, dan kan ik zo maar razend enthousiast zijn en dan is het goed dat er iemand op de rem trapt, niet dat je het dan op zo'n moment leuk vindt, nou nee dat dan ook weer niet. Wij gaan echt niet verhuizen en ons soort vakantiehuis hier is niet te koop, het is maar even dat jullie dit weten . . . Over tot de orde van de dag. Gelukkig is mijn rugpijn weer over, nee dit soort dingen vermeld ik hier eigenlijk nooit, ik heb een hekel aan zeuren over lichamelijke kwaaltjes, maar nu toch wel 'grappig' hoe het in mijn rug geschoten was . . . En ja dat kwam door poppetje . . . ah ja poppetje, zij lag zo heerlijk op schoot te slapen maar ik moest toch echt naar de wc, jullie begrijpen het vast al. Met veel moeite en de nodige voorzichtige capriolen probeerde ik onder haar vandaan te komen, en ik ben niet (meer) van elastiek, poppetje geeft niet mee en gedraagt zich al een willoze zoutzak en dan is 25 kg best een aardig gewicht. Toen ik met mijn linkerbeen langs de rechterzijde van de stoel probeerde te komen gebeurde het, 'pats' het schoot in mijn rug. Drie dagen wat piano-aan gedaan en 3x per dag 2 paracetamollen en langzamerhand voelde ik het weg trekken en constateerde gisteren ineens dat het helemaal over is! Toch maar op yoga gaan? ---------- Vrijdagmorgen 7 juni. In Friesland hebben wij gisteren als verrassing een leuk autootje voor Wendy gekocht, het ouwe bakkie van haar kwam met geen mogelijkheid meer door de APK, wat wij wel hadden gedacht. En dan kom je zo maar eens bij wildvreemde mensen thuis, wat ik altijd interessant vind . . . Ditmaal was de reden voor autoverkoop niet zo leuk, eigenaresse ongeluk gehad en plotseling overleden aan een hersenbloeding en nu was de zus van die dame met haar man het prachtige appartement aan het opruimen en leeghalen. En ja als liefhebber van biografieën en persoonlijke verhalen kwam ik geheel aan mijn trekken . . . want het was in Beetsterzwaag en daar kon overschrijving auto niet plaats vinden en ben ik daar in huis gebleven met de zus, dus tijd zat voor verhalen en koffie. Maar nu even over het appartement (uh ik blijf altijd flat zeggen), mijn god wat mooi en wat ligt het daar fantastisch, vlak langs het bos en wat een leuk plaatsje daar! Tja en toen bleek het nog een huur appartement te zijn ook, vrije sector, nog niet verhuurd, wij komen hiervoor in aanmerking 55+ en betaalbaar voor ons . . . Dit hoorden wij van de woningbouwinspectie die gelijktijdig plaats vond . . . Gelukkig(??) is Dick wat nuchterder dan ik want ik ben dan al in staat om de makelaar te bellen en ons huis in de verkoop te gooien . . . Emma heeft mij al gezegd dat zij het niet wil, zij vindt het terras niet groot genoeg en Roos en Poppetje interesseert het volgens mij geen fluit want ook op dat terras is plek genoeg om languit in de weg te liggen . . . ---------- Donderdagmorgen 6 juni. Een vroege padronde gemaakt want ik ga zo weg, moet om 10 uur in Friesland te zijn. Zo gaat het echt altijd, wat er ook moet gebeuren, hoe vroeg wij ergens moeten zijn, de honden gaan ALTIJD voor! Zij móeten een lekkere ronde gemaakt hebben en voldoende uitgelaten zijn, eerder gaan wij niet weg, we zouden niet rustig zitten. Grappig want zelfs in de vakanties, al zijn wij onderweg, dit gaat zo als altijd. Jaha vannacht weer onweer gehad, heerlijk maar helaas heb ik het maar kort mee gekregen . . . slapen als en os heet zoiets! Nu stop ik en tot morgen. ---------- Woensdagmorgen 5 juni. Vandaag geen enkele teek, ik heb namelijk over het gewone pad mijn ronde gedaan en heb dus niet over de geitenpaadjes gelopen waar de begroeiing zo hoog is en waar de dames in een bloedvaart door heen rennen! Daardoor loopt ook hun lichaamstemperatuur op en laten teken zich lekker vallen op hen, want daar reageren die kleine krengetjes op! En gelukkig door hun pilletjes nestelen zij zich totaal niet in hun huid en kunnen wij ze er zo afplukken! Mwah ik denk dat ik zelf ook maar een pilletje moet nemen . . . Super Til en zie, zo hebben we allemaal onze eigen methode om die lastpakjes de baas te blijven! Het was de bedoeling dat de hondjes ook een keer schoon bleven maar . . . we kwamen een hondenkennisje tegen en passeerden de vijver, nou dan weten jullie het wel! Jammer jammer, geen fototoestel want het was het fotograferen helemaal waard, in en uit het water racen samen, Laura en Skima (IJslandse hond), Emma en Roos deden niet mee, vonden het wel leuk maar niet zó leuk om mee te doen. Thuis gekomen poppetje wel af moeten spoelen want zij was donkergrijs, is niet erg natuurlijk en het grappige was dat zij na het afspoelen buiten, gelijk naast de trimtafel ging staan: 'uhhh föhnen graag!' Heb ik niet gedaan, vind ik met deze temperatuur niet echt nodig. Verder niet alleen leuke dingen. Kennisje erg verdrietig heeft een grote stap genomen omdat morgen één van haar hondjes een ticket to the moon krijgt. Deze dingen raken mij diep omdat ik o zo goed weet hoe dit voelt. En dat is nog niet alles want voor vandaag moeten vrienden van ons dezelfde stap nemen, dat zal in de middag plaats vinden. De ruwe andere kant van de grenzeloze liefde en plezier wat wij van onze dieren hebben. ---------- Dinsdagmorgen 4 juni. Het is de laatste tijd best stil in het bos en ik denk zo maar dat het vanwege het tekenalarm is. Het is ook ongelofelijk, zo veel teken. Dick heeft er gisteren bij Roos meer dan 20 afgehaald, bij dat getal is hij gestopt met tellen, en van poppetje heb ik er 6 geplukt, Emma is wat moeilijker door haar zwarte kleur maar toch een stuk of 4 van haar hoofdje. Ik loop over heel smalle paadjes met vaak menshoge struiken en grassen naast mij, dan loop ik met mijn armen in de lucht om de brandnetels te vermijden. Ook heeft Dick met veel moeite vanmorgen een teek uit mijn arm gehaald, het lukte mij zelf niet, dan zal ik eerst een volleerd yoga beoefenaar moeten worden. De teek zat in mijn bovenarm aan de achterkant, in mijn kipfiletjes zal ik maar zeggen. Dat is geen handige plek met dat flubberspek en een tang die volgens Dick gelijk de vuilnisbak in kan. Maar goed, na heel veel gepulk is hij er dan toch heel uitgekomen. Nu kijk ik de meiden eerst even na, voor ik hen in de auto laat na het wandelen, om de teken weer de ruimte in het bos te geven . . . ---------- Maandagmorgen 3 juni. Zo dat was het weer, een dagje tropische temperatuur. Vanaf de ochtendkoffie verder de hele dag eigenlijk binnen gebleven en mezelf getrakteerd op gouwe ouwe. Ik vond mijn 'oude' Ipod (ong. 12jaar oud) weer en heb genoten van de muziek die ik er destijds opgezet heb en wat ik nog steeds heel mooi vind! Gelukkig hadden de meiden een fijne ochtendwandeling gehad, dus lagen zij tot de middagronde voor pampus, net als altijd eigenlijk. Nadat Dick de middagronde gemaakt had kwamen zij afgemat weer thuis en ben ik hen gaan koelen . . . Gisteravond hebben wij fijn 3 afleveringen van de Zweedse detective 'Sandhamn' gekeken op Netflix. Ja zo kom je de hitte wel door. Inderdaad MarijkeO (de O zet ik er altijd achter omdat er voor mij nog een Marijke is!), je buren kunnen je woongenot maken of breken, maar dit is gelukkig met een sisser afgelopen! Godzijdank zit ik ook niet zo in elkaar om met een boze stem dit soort dingen te regelen en vind ik het een sport om het allemaal in goede harmonie te laten verlopen, ook als ik mij toch mateloos erger 
Nu weer helemaal rustig, alles en iedereen naar het werk en baby naar de crèche, of naar oma misschien  ---------- Zondagmorgen 2 juni. Met mij weer ok hoor! Vanmorgen zo goddelijk, om 7 uur buiten ontbeten, heerlijk! Gisteren even de buren gesproken, ik móest wel want na mijn krabbel tikken gebeurde er iets wat ik al absoluut niet kon/kan waarderen. Er kwamen daar een paar gasten op bezoek die achter wat gingen doen, tegelen of iets met het gras, dat weet ik niet eens. Wat ik wel hoorde dat zij een zg gettoblaster bij zich hadden die op volle sterkte ging . . . Neeeeeee dit was echt too much en ben ik even aan de deur gegaan, en zij hoorden de bel niet vanwege het lawaai, toen deed ik iets wat ik normaal echt werkelijk nooit zou doen . . . Stoeltje voor de schutting, hoofd over de rand en gevraagd of die muziek ajb wat zachter kon omdat wij nou eenmaal in een 'rijtje' wonen en je rekening met elkaar moet houden. Die gasten keken mij met zo'n ongelofelijk lege, domme blik aan dat ik denk dat hun hersencapaciteit al aan gedaan was door het geluid van die blaster. Ik heb dit gezegd met een enorme bak eq en ik zag de buurman even vertwijfeld kijken en de muziek ging gelijk zachter. Een paar uur er na kwam hij aan de deur en bood zijn excuses aan en vond dit heel vervelend en begrijpelijk van mij want hij zag al dat die gasten met zo'n radio aan kwamen maar had niet de moed om er gelijk wat van te zeggen dus was het mooi dat ik dat deed! Verder gewoon een gezellig praatje gehad en nee over die baby heb ik maar niet gesproken . . . dat zal vast gevoelig liggen . . . vinden zij zelf absoluut ook vervelend. Wel had hij nog een mededeling . . . hij was jarig geweest en zij hielden in de middag/avond zijn verjaardag met het nodige bezoek. Kijk, daar hebben wij geen enkel bezwaar tegen natuurlijk en vind ik ook heel normaal en fijn dat hij dit even kwam zeggen. Nee het zijn echt keurige mensen hoor die naast ons wonen en mijn humeur was hier door weer opgekalefaterd. ---------- Zaterdagmorgen 1 juni. Grote goden alweer juni, de tijd gaat zo snel. Momenteel heb ik het gevoel dat de teken door mijn haar marcheren en zal ik Dick straks even vragen eens goed te koekeloeren. Om voor 8ten liep ik al in het bos vanmorgen en irriteerde mij weer behoorlijk aan die paardenvoeten afdrukken, zeg maar gewoon gaten, in het wandelpad. Ik loop heel vaak over het ruiterpad en zelfs daarbuiten en voor mij als wandelaar, is dat totaal geen probleem maar voor die kwetsbare paardenbeentjes is het kennelijk te veel . . . Dit zijn kleine ergernissen maar toch kunnen zij een behoorlijke impact hebben op mij. Als ik zo eens nadenk heb ik momenteel wel wat irritaties die mij beïnvloeden, ook de harde stemmen van de buren en dat jankerige kind, bah, zelfs hun hond heeft zo'n harde stem. Neem daarbij de hitte en plaatje is compleet, hoewel die hitte nog het minst is . . . Dat duurt niet zo heel lang en heb ik mij er mentaal op voor bereid. Gaat lekker met mij hè? ---------- Vrijdagmorgen 31 mei. Ik heb weer genoten vanmorgen, nu nog wel . . . een lekkere temperatuur . . . Wat een schrik toen ik op de buienradar las dat het zondag wel 31 graden kan worden, dat wordt huisarrest. Inmiddels heb ik al weer 4 teken van poppetje geplukt terwijl zij op mijn schoot ligt. Geen enkel jaar heb ik zoveel teken gezien, ook wij hebben ze regelmatig, maar zij graven niet in en dat komt weer omdat de meisjes een anti teken pilletje krijgen, zij komen bij ons al in versufte toestand. Eén keer heb ik er eentje uit Dick zijn sik moeten halen met een tangetje, maar toch, die was ook al dood. Vandaag verder niets te vertellen, het is niet elke dag spannend hier
gelukkig!---------- Donderdagmorgen 30 mei. Zo vandaag was ik wel heel vroeg, om 6.45 uur stond ik al op, gewoon wakker en ik kan nou eenmaal niet in bed blijven liggen, jaha vroeger wel. Dat betekent dus ook, vroeg wandelen en kwam ik ook een man tegen die beroepsmatig in het bos was. Een ornitholoog, in dienst van SBB, heel interessant wat hij mij allemaal uitgelegd heeft. Hij kwam uit Friesland en was bezig met vogels tellen, op meer plekken in Flevoland. Hij had de fiets mee en een speciale tablet op zijn stuur, met allemaal puntjes en vogelnamen, heel leuk en boeiend. Vertelde dat hij vannacht al om 3 uur in zijn auto op weg was naar Flevoland want als de zon op komt kun je de meeste vogels horen en denkt vanmiddag rond een uur of 4 weer thuis te zijn. Jeetje heerlijk, de hele dag buiten, wat een mooi beroep! Uiteraard heb ik hem net al 'gegoogeld' vandaar dit stukje hieronder. Hij komt uit De Knipe Nelly! PS Jari loopt na één pil al een stuk beter!  ---------- Woensdagmorgen 29 mei. Ja zoals altijd, wat ben ik toch blij met mijn dierenartsen in Ermelo (nu dependance Harderwijk), weer zo fijn, zonder tijdsdruk, kundig, doortastend en vriendelijk behandeld, super. En dan het Rozenkind. 'Alles' goed onderzocht bekeken en beluisterd en dat was allemaal ok, geen enkele opmerking. Bloed afgenomen en toen ik thuis op het garagepad stond (na 3 kwartier) werd ik al terug gebeld door da Paul (fijne vent!) voor de uitslag. En ook dat is helemaal prima, zelfs geen minimale afwijking gevonden, alle lichaamsfuncties geven een totaal normaal beeld. Een pak van mijn hart! En de jeukende voetjes? Op dit moment gaan we uit van een contact allergie, er groeit kennelijk iets in het bos, kan gewoon gras zijn, waar zij gevoelig op reageert. Nu twee weken lang voetjes afspoelen en afdrogen als ik thuis kom van wandelen 2x per dag. Het is geen optie om ergens anders te gaan wandelen want alle polderbossen hebben dezelfde vegetatie, ik zou dan elke dag naar de Veluwe moeten rijden om op ander soort bodem te wandelen. . . nou dát gaat een ietwat te ver voor mij, letterlijk en figuurlijk. En dan Jari. Zij heeft ernstige artrose, zowel in polsen, ellebogen, heupen, knieën en eigenlijk ziet het er uit dat zij dit overal heeft. Zij krijgt hier een pittige pijnstiller voor, de eerste week hoogste dosis en daarna de helft als onderhoudsdosis. Gelukkig, ook voor Wendy, mag zij wel gewoon wandelen, aan de lijn en niet meer los, maar gewoon keurig naast haar zonder rare bewegingen. Ook dit wisten wij eigenlijk wel, een DH van 10 jaar met lichte HD, maar wel al 9.5 jaar een lange pen in haar achterpoot, is op de leeftijd van 6 maanden gecompliceerd gebroken en keurig gerepareerd door Bob Carrière. Het was een fraai gezicht in de spreekkamer, alle honden (4) lagen languit als dweiltjes over de vloer en de hond die aan de beurt was moest wakker geroepen en opgehesen worden! Paul zei 'ach ik ben gewend dat jij altijd met keurig opgevoede honden komt'. . . Mwoahh toch een complimentje hè! ---------- Dinsdagmorgen 28 mei. Een lastige eigenschap van mij, zo snel lachen om iets en dan slaat mijn fantasie ook gelijk op hol. Het heeft mij wel eens in een precaire situatie gebracht maar ik denk dat het op mijn leeftijd niet meer af te leren is. Het is erfelijk . . . mijn moeder had precies hetzelfde, en laat ik het nou ook doorgegeven hebben aan onze kinderen, goh heb ik even een fijn excuus. Desalniettemin, het geeft mij ook vaak enorm veel plezier al is het echt wel zo dat als ik zie dat er iets ernstigs gebeurd is, ik gelijk stop met lachen hoor. De herinnering aan iets (voor mij!) grappigs wat voor mijn part 40 jaar geleden is, kan ik nog steeds kostelijk om lachen, gewoon een mental picture is bij mij genoeg. De buienradar gaf vanmorgen ook een reden voor een lach, al de regen zit nog maar net zuidelijk van ons en ik heb weer een totaal droge wandeling gehad, dus ook schone hondjes! Vanmiddag een bezoekje aan de da, tijd voor de rabiësenting van Laura en bij Roos wil ik even bloed na laten kijken. Ook Wendy gaat mee met Jari, die heeft last van haar polsen en we denken dat het artrose is. Wat subtiele dingetjes zie ik aan Roos en ook heeft zij weer jeuk aan haar voetjes, waar niets aan te zien is en het psychische vlak kunnen wij volgens mij en de da ook uitsluiten. Voor de zekerheid wil ik gewoon weten of de vitale functies nog ok zijn. ---------- Maandagmorgen 27 mei. Al zoveel gedaan vandaag en nu zit ik met zwarte nagelranden te tikken, aarde kan er nog wel bij, naast al die etensresten onder mijn toetsen! Goed, ook gisteren een leuke dag gehad, en in de middag is Dick eerst de bosronde met de meiden gaan maken en daarna zijn we voor de leuk even naar Zwolle gegaan, werkelijk een super mooie stad. Stikdruk en ook gezellig daar, soms vind ik het leuk, maar moet er niet toe gedwongen worden al die drukte, maar nu kozen wij het zelf. Op een vol terras een heerlijk grote ijs gegeten, leek wel een maaltijd. Plotseling een enorme windvlaag en de twee giga parasols die tegenover ons stonden, besloten gelijk een eigen leven te leiden, en ik lachte mij een versuffing, het leek wel een slapstick, een man trachtte er eentje vast te pakken en hing gewoon aan dat ding! Moet je net bij mij zijn zeg . . . oooooh Pas toen ik zag dat er iemand echt gewond was bevroor mijn lach geloof ik en toen we ook zagen dat mevrouw een hoofdwond had, en er hulp van alle kanten toestroomde, besloten wij om maar weg te gaan. Iedereen ging er om heen staan en dat is dan weer niets voor ons. Eind van de middag weer thuis en hondjes ook weer blij, wij ook, onze portie socio ook weer gehad voor die dag. ---------- Zondagmorgen 26 mei. Niemand anders tegen gekomen vanmorgen, heerlijk. Niet dat ik mensenschuw ben, zeker niet, maar toch vind ik het fijn als het zo stil is. Als ik wandel denk ik altijd veel en vooral over boeken die ik lees of zoals nu, gisteravond heb uitgelezen. Volgens mij heb ik het hier al eens genoemd en het heet 'bye bye babyboomers', geschreven door Paul van Liempt en Paul van Gestel. Dit is werkelijk een eyeopener en ik kan dan zo enthousiast zijn dat ik iedereen wil aanraden dit eens te lezen! Ik was er nogal sceptisch over, gezien de hiephiephoera kaft, maar het is echt een serieus boek. Inderdaad wij zijn ook babyboomers maar niet de specifieke doelgroep die hier bedoeld wordt, qua politieke opvattingen dus. Dingen die ik, hoe jong ook nog, toen al zag, en ook de consequenties voor de toekomst van de gebeurtenissen en beslissingen die er genomen werden. Tja, ik zeg wel eens, hoe jammer toch dat je dood gaat, je bent zoveel wijzer door ervaringen als je ouder bent, maar waar niemand meer op zit te wachten omdat elke generatie het wiel opnieuw wil uitvinden . . . wat wel natuurlijk is. Maar goed, het boek is zeer interessant ook voor nieuwe generaties en ik raad het mijn kroost ook aan en als zij het niet uit zichzelf gaan lezen, geef ik het ze cadeau op hun verjaardag, want lezen zullen ze!  Zo en nu even opschieten, er komen weer vrienden een bakkie drinken, dus . . . stofzuiguhhhhh ---------- Zaterdagmorgen 25 mei. Net las ik zoals gebruikelijk, mijn krabbel van gisteren nog even over en kwam tot een leuke slotsom. Namelijk dat als je zo leeft als wij, je een enorme band met je hond (en) opbouwt en je voor je hond, als het goed is, heel goed 'te lezen' bent. Ja zo heet dat als je hond je begrijpt. En daarom zijn honden, die leven met wederzijds begrip en stabiliteit, ook altijd zo rustig, makkelijk en lief in elke situatie, zij begrijpen het leven met een mens en vice versa. En denk nou effe niet dat bij iedereen dit het geval is hoor in relatie met zijn hond, voorbeelden te over. Natuurlijk weet ik dat wel maar zo af en toe realiseer je je dat eens goed. Alleen daarom al zou het goed zijn dat iedereen die van plan is een hond te kopen, eens een paar goede boeken over hondengedrag te lezen. Maar goed, geldt dit eigenlijk ook niet voor dat je een kind krijgt? ---------- Vrijdagmorgen 24 mei. Wij moeten vaak lachen om Roos, die kan toch zulke aparte dingen doen! Zoals vanmorgen, ik trek een jasje aan wat zij niet kent, ligt al jaren in de kast hoor, maar toen ik er mee thuis kwam was het eerste wat Dick zei dat hij het een lelijk jasje vond . . . Gek toch dat ik mij daar dan iets van aantrok tot vanmorgen dan, en was ik klaar met zijn uitspraak van een aantal jaar geleden. Goed, weer even terug op het feit dat ik het lelijke jasje aan had en Roos dit ontdekte. Zij gaat dan als een malloot tegen mij opspringen maar blijft dat wel voorzichtig doen, rent in het rond en springt tegen de andere meisjes op en ik denk dat zij aan hen vraagt of zij het jasje ook lelijk vinden, ergo zij gaat compleet uit haar Engelse plaatje . . . Ook pakte zij al uitslovend mijn mouw, grappig gedrag toch! Hetzelfde was van de winter, toen wij gingen wandelen had Dick een paar handschoenen van mij aan en deed zij hetzelfde! Roos ziet gelijk of ik, we dan, iets anders aan hebben wat niet gebruikelijk is! Ha nee hoor Til, voor mij geen geknutsel, jammer tandje weg! Nou Peter je zag het al weer helemaal voor je hè! ---------- Donderdagmorgen 23 mei. Vandaag heb ik toch iets geks gedaan . . . een melktandje van poppetje opgegeten . . . Hoe dit zo kwam? Gewoon omdat ik haast had, haast om het ontbijt te maken, haast om mijn vitaminepilletjes er bij te leggen, haast omdat ik zo snel mogelijk in het nieuws de commentaren op het debat van gisteravond wilde lezen . . . En verder dan? Nou bij die vit. B pilletjes bewaar ik al jaren een melktandje van poppetje, en vraag mij niet waarom dat zo is, want dat weet ik niet. Dus toen ik van mijn bordje de kruimels en hagelslagjes op mijn hand strooide die vervolgens de weg naar mijn mond vonden, beet ik even en voelde ik wat hards, en ja ik slikte ook gelijk, weg tandje dus . . . Ik geloof niet dat veel mensen ooit een tandje van hun hond opgegeten hebben Til, over die doedelprijzen kom ik binnenkort nog even terug hoor! En over het debat heb ik ook een mening maar die ventileer ik hier niet, wel zo veilig!  ---------- Woensdagmorgen 22 mei. Eindelijk vanmorgen weer een ree gezien en ik kon hem/haar heel goed bekijken, bleef op een afstandje naar mij staan kijken! Weer zo diep rood van kleur, heel mooi. Ook een aardige man gesproken met een leuke labradoodle . . . 'jaja dit is een échte . . . ' En ik ben ik, dus vroeg ik wat hij voor die hond (bastaard!) betaald had, nou ja zeg €2200.00 . . . Nee hoor, ik zeg niets en praat gewoon met hem mee maar denk wel bij mezelf niet de gek die het er voor vraagt maar de gek die het er voor geeft! Ook ik vind het vaak leuke hondjes, maar dan de échte Australian Doodles, dat schijnt dan nog wel goed te zijn, hoewel ik inmiddels ook daar al mijn twijfels over heb. Ik ben al wat verder gegaan om te kijken via internet op vele, vele sites om te oriënteren en dacht op een gegeven moment een leuke, goede fokker gevonden te hebben. Mooie en gezellige website, zonder meer, zij wonen in Spanje en het zijn Nederlanders. Nou ok dacht ik, die moet ik onthouden voor stel dat ik eens . . . Toen ik een paar maanden later nog eens op die site keek, ontdekte ik dat zij 3 nestjes in één maand hadden, allemaal van dezelfde reu! Kijk, toen was ik er totaal klaar mee en had (heb) ik gegeten en gedronken! Denk nou even niet dat ik dit echt ga doen hoor, dat is zeker niet zo! Inmiddels nog veel wijzer geworden en de doodles zijn niet aan te slepen en in Amerika is zelfs een soort waarschuwing van kracht, de asiels zitten vol met doodle kruisingen, foute karakters, veel ziektes. Kortom, foute mensen ruiken geld met dit ras en dat is in ons eigen land ook vet aan de gang! Dank je Joke voor je compliment maar eerlijk gezegd zie ik echt wel dat ik de fotobewerking van Emma niet goed gemaakt heb hoor, veel te snel gedaan en ga ik over maken. Je was er vlot bij want ik heb de fotobladzijden gistermiddag pas geupload! HIER ---------- Dinsdagmorgen 21 mei. Bewolkt en lekker gelopen, goed temperatuurtje voor vonneke! Nu lekker muziekje aan, krabbeltje tikken en foto's uitzoeken om hier weer een bladzijde te vullen. Ik heb vandaag een tamelijk rustige ronde gelopen alleen over het hoofdpad. Al dagenlang liep ik off the road en er is heel veel onkruid, met name brandnetels en ik denk dat Roos daar behoorlijk last van heeft, zij zit steeds aan haar voetjes te knagen, het was over, maar nu begint het weer, vervelend. Buiten dat het vervelend voor haar is vind ik het namelijk erg irritant . . . Nu dus maar een paar dagen even een wat saaie ronde, die ik in een lekker vlot tempo loop, voor de meisjes wel wat minder spannend maar ik wil dit uitproberen. ---------- Maandagmorgen 20 mei. Gisteren een gezellige dag gehad . . . de buren ook . . . buurbaby alleen niet, die had het zo te horen totaal niet naar de zin . . . Godzijdank werken deze mensen veel, want als dit elke dag zou zijn, ging ons huis toch echt in de verkoop en ze gaan hier momenteel als warme broodjes over de toonbank dusuhhh. Nee hoor, ik wil helemaal niet verhuizen, we hebben zo'n fijn huis, ik vind het na 13 jaar nog altijd een soort vakantiewoning! Vanmorgen weer fijn gewandeld met Wendy, we spreken nooit iets af maar komen elkaar dan gewoon tegen en hebben op het eind van de wandeling nog even afval geruimd. Verder heb ik vandaag niets te kletsen en heb ik een soort lui dagje, het huis is netjes, dat is weer het voordeel van bezoek krijgen en je daarvoor uitgesloofd hebt! ---------- Zondagmorgen 19 mei. Kwart over tien en ik zit gepikt en gedreven klaar . . . Ik moet altijd wel lachen om de tekst van RUMAG want hij is o zo waar!  Maar zo erg is het bij mij nou ook weer niet hoor, ik beperk mij altijd tot de dag in de ochtend voor het koffie drinken, dus valt het allemaal best mee. Waar ik nog steeds erg aan moet wennen zijn mijn nieuwe buren. Nee zij hebben zich nooit voorgesteld maar noodgedwongen moest ik dat zelf doen omdat er een pakje voor mij bij hen bezorgd was, maar misschien had ik dit al verteld. Het feit waar ik aan moet wennen zijn die harde stemmen, totaal niet gewend in de 26 jaar dat wij in Swifterbant wonen, altijd rustige buren gehad. Ook van het gejank van die baby ben ik niet gecharmeerd, het zij zo. Ik zeg elke keer tegen Dick dat zij dat jong maar in bed moeten kieperen. Nu met dat mooie weer hebben wij alles open en dan hoor je dit natuurlijk ook en doet het mij echt dagelijks verlangen naar een vrij boshuisje in Zweden . . . Gisteravond tot 1.15 uur naar het songfestival gekeken en Dick was hem halverwege naar bed gepeerd, hij kon die ellende van die baardvrouw etc niet meer aanzien en vind het decadent, ik ook hoor. Ik heb gekeken omdat ik Duncan een leuke vent vind en zijn liedje goed, en vind de commentaren van vooral Jan Smit, vaak humoristisch. Mwoahhh wat een afgang die Madonna zeg, en dat voor 1 miljoen euro! Foto van een deel van onze tuin met de deuren heerlijk open!  ---------- Zaterdagmorgen 18 mei. Een prachtige wandeling vanmorgen in een helder groen bos en een groot stuk onder begeleiding van een koekoek en dat betekent mooi weer. Volgens mij heeft het vannacht aardig geregend en opvallend was dat het onkruid op vele plekken sinds gisteren gegroeid leek te zijn! Het hoge natte onkruid had vanmorgen ook wel z'n voordelen, poppetje had weer zwarte laarsjes aan en voor ik bij de auto was, waren de laarsjes alweer uit door de nattigheid! Morgen leuk bezoek en vandaag heb ik een kook- en bakdag en dat is ook leuk voor de honden haha Zodra zij horen dat ik de mixer uit de kast haal, komen zij er aan dribbelen, vleien zich languit neer op de keukenvloer als attente vloerkleedjes en dat ik nog nooit over hen gestruikeld ben mag een wonder heten. Zij krijgen ook regelmatig wat, net als ik zelf trouwens, kloppertjes aflikken, hapje deeg, met 3 hoofdjes in de beslagkom! Vreemd als ik gewoon kook proef ik echt nooit iets en de eerste hap is pas als het op de tafel staat. Maar bakwerk is een ander verhaal, dat deeg vind ik bijna nog lekkerder dan het gebak zelf . . . och arme lijn, nou ja het is weekend en dan mag het . . . Iets anders. Gisteren heeft Wendy mij (nou óns dan) enorm verrast met haar creativiteit! Zij heeft een silhouet van een setter gedownload en voor de rest helemaal zelf ingetekend en ingekleurd, een enorm werk, en wat is het prachtig, daarom deel ik het graag met jullie!  ---------- Vrijdagmorgen 17 mei. Omdat niets menselijks mij vreemd is voelde ik mij vanmorgen geen honderd punten. Na een lekker ontbijtje en vlak voor ik wegging voelde ik 'het' opkomen. Niks gezegd, ik wil geen aandachttrekker zijn en ik ging gewoon met de meiden weg. Halverwege kreeg ik het een ietwat benauwd en dacht dat ik de ronde maar moest inkorten om sneller thuis te zijn . . . Aanvankelijk deed ik net of er niets aan de hand was en liet geen paniek toe, jaha tot ik de voordeur zag natuurlijk. Godzijdank was ik net op tijd! De honden hebben dus een halfuur rondje gehad en ik zal het vanmiddag dubbel over doen. Nu liggen zij gewoon net als anders na de lange ronde! ---------- Donderdagmorgen 16 mei. Dat hebben we ook weer gehad en Dick is ook weer ok, de aandachtrekker . . . Ik kom nog even terug op mijn idee van een maagtorsie. Als je serieus denkt dat je hond dat heeft is afwachten, wat ik dus deed, absoluut geen optie, dat is een spoedgeval en moet je écht zo snel mogelijk bij je dierenarts zijn! En geloof mij, dit vreselijke probleem treedt echt niet alleen op na het eten hoor! Ik twijfelde natuurlijk sterk en had toch te weinig aanknopingspunten voor een maagkanteling anders had ik uiteraard ook anders gehandeld. Lang geleden weet ik van een geval, een moeder en een dochter Gordon setter, die binnen twee uur na elkaar hier aan overleden zijn. Het was een drama en gebeurde op de vroege ochtend. De avond er voor hadden de honden beide een rest kapucijners gekregen, over van de warme maaltijd . . . Kapucijners kan een hond 'niets' mee en gaan gisten in de maag, nooit geven dus! Vreselijk. Nou Peter, ook jullie dus weer even in de stress en wéér, een mens lijdt het meest door etc etc ---------- Woensdagmorgen 15 mei. De apen en beren zijn weer terug het bos in . . . Na een aantal behoorlijk onrustige uurtjes gisteren en smekende blikken richting mij, 'help mij ajb', net toen ik op het punt stond om om 12 uur toch de da te bellen, ging zij liggen buiten in de zon. Uiteraard zat ik er als een schildwacht naast en met argusogen keek ik naar haar buikje, die niet dikker werd, godzijdank. Ik met een boek er dus naast en zij bleef langer liggen dan daarvoor. Na ongeveer een half uur stond zij op en maakte kotsbewegingen en ja hoor, een bak vieze kledder o.a. gras, deponeerde zij op de grond en leek daarna opgelucht. Omdat het voor de meisjes een 'visdag' was zette ik de koolvisfilet op met een laagje water, en als het kookt draait ik het gas uit, dit deed ik om haar gelijk even uit te testen, want vis is het ultieme voor ze. En daar kwam poppie aan, nog eerder dan Emma en Roos! Langzamerhand werd ik ietsje geruster en toen ik zag dat zij ook wat water ging drinken voelde ik dat ik het lek boven had en einde crisis . . . 's Middags een niet al te lange ronde gemaakt, poppie aan de rollijn en daarna heeft zij weer heerlijk gegeten en alle ellende is weer voorbij, maar nu voelt Dick zich niet lekker, heel apart komt eigenlijk nooit voor. Ahhh het erge is dus dat ik mij daar niet echt ongerust over maak, gaat wel weer over  Hij kan nl praten! Dank je Cilia voor je leuke 'vergeetmijnietjesverhaaltjes', heel erg leuk en ook die foto's mooi! ---------- Dinsdagmorgen 14 mei. Bah, poppetje voelt zich niet lekker. Om 7 uur vanmorgen merkte ik dat zij onrustig was en naar buiten wilde, en dat kan natuurlijk gebeuren. Dan ben ik nog niet ongerust maar loeren door de bosjes de apen en beren wel. We hebben niet veel onkruid achter en zij was op zoek naar groenvoer, last van haar maagje dus. Omdat er niet veel groenig is om op te eten bij ons achter ging zij in een sneltreinvaart de weinige perkjes en randjes af. Ik heb haar niet zien spugen, wat ik liever wel had. De apen en beren kwamen langzamerhand uit de struiken. Af en toe piepte poppetje zachtjes, ging liggen en weer opstaan, wilde geen stukje beschuit of stukje kaas, bah vervelend. Dat ging zo een uurtje door tot ik naar het bos ging en hoopte dat zij door beweging de zaak van binnen wat zou opschudden, maar dat is tegen gevallen. Er kwam wel wat groen wat zij net opgegeten had uit de voorkant maar verder gebeurde er niets anders. Ik ben altijd beducht op maagtorsies (gelukkig nog nooit mee gemaakt) en de apen en beren dansten voor mijn ogen, en zijn nu nog steeds niet uitgedanst. Thuis gekomen keek zij niet naar haar eten en dat is wel zeer ongewoon. Kortom, zij is nog steeds onrustig, maakt geen echte zieke indruk en heeft geen opgeblazen of zelfs maar verdikte zijkant. Ik hou haar strak in de gaten. ---------- Maandagmorgen 13 mei. Zoals altijd op maandagmorgen, totaal niemand gezien in het bos, alleen bij de parkeerplaats een net zo fanatieke wandelaarster met hondjes als ik. Ik denk altijd dat de honden uit het dorp kennelijk genoeg gewandeld hebben in het weekend, ofuhh de baasjes dan. Verder weer een prachtige dag net als gisteren, dus weer een buitendag, heerlijk! Niet dat ik de hele dag buiten zit maar de tuindeuren fijn open en zo af en toe , dan eens met een boekje en dan zo maar eens even lekker niksen in de zon, die ik nu nog uit te houden vind. De honden zijn ook net van die weer vrouwtjes, naar binnen en naar buiten, net waar ik mij dus bevind! Verder niks te babbelen al vind ik wel dat ik héél nodig weer eens foto's moet plaatsen, die ik ook gewoon wel heb, vooral van Emma die dan weer zo aanbiddelijk op een toeltie in de zontie zit (waar ik er tientallen van heb) . . . ---------- Zondagmorgen 12 mei. En zoals altijd viel het gisteren weer reuze mee! Er was ook een spel met profi begeleiding, we speelden 'De Mol' in 3 groepen, een prachtige accommodatie, bij de Agnieterplas in Zwolle, erg geslaagd, ik kan niet anders zeggen. Aardige mensen en een redelijke bbq. Zoals altijd ben je toch benieuwd wat je aantreft bij thuiskomst . . . nou ook dat was weer een meevaller, alles stond nog op z'n plaats en de waterbakken waren nog gevuld, dat betekent dat zij gewoon hebben liggen slapen, oei fijn toch! Bij thuiskomst gelijk meisjes in de auto en een kleine avondbosronde gemaakt, wat zij altijd helemaal geweldig vinden als het wat schemerig wordt! Vinden wij zelf ook altijd leuk maar dan vooral op een wilde camperplek in Scandinavië . . . We zagen je nog hè Til en hoe is het nu met je? ---------- Zaterdagmorgen 11 mei. Een tikkeltje te optimistisch ging ik weg vanmorgen, en bleek mijn vestje alleen toch wel wat te weinig. Gisteren Emma getrimd en ow wat is zij weer mooi, glimt als een spiegeltje en oortjes weer keurig en voetjes hebben nog een finishing touch nodig. Wel wat onhandig is dat zij trimmen niet echt leuk meer vindt, dus wacht ik te lang en moet ik daarom ook nog langer aan haar pulken. Zij staat geen halve minuut stil en gaat vaak gewoon liggen en zorgt dat al haar voetjes onder haar liggen, slimmerd! Stom toch, eigenlijk gewoon wekelijks bijhouden natuurlijk, je neemt het je voor en in de praktijk komt er dan weer niets van, terwijl het zo makkelijk is want de trimtafel plus spullen staat hier in de keuken! Daarbij doe ik de bleekscheetjes wel regelmatig, die vinden het zelfs leuk, nouuuu poppetje dan, van Roos hoeft het eigenlijk ook niet zo maar is wel goed te handelen. Maar wat heb ik weer een eer van mijn trimwerk, een plezier om Emma nu weer zo te zien, nou vind ik haar altijd al een plezier om naar te kijken, maar het geeft nu toch weer iets extra's! Vanmiddag hebben wij een bbq in Zwolle en ik heb er helemaal geen zin in . . . haha ik blijf liever thuis om naar Emma te kijken  ------- Vrijdagmorgen 10 mei. Nounou wat een reacties op de verjaardag van Emma, leuk en bedankt, ook via FB! Ja Annemarie, voor zover ik weet en natuurlijk kan beoordelen hebben alle hondjes het fijn en goed, gelukkig want we waren ook niet flauw met het uitkiezen van goede baasjes haha en ook jij ging prima door de ballotagecommissie! En dan die lieve Abby, kort geleden nog gezien, ziet er ook nog altijd zo stralend uit en praktisch geen grijs haartje! Toen ik gisteren in het bos tegen iemand zei dat Emmaatje jarig was en 11 jaar was geworden, wist zij niet wat zij hoorde en verbaasde het haar dat Emma nog zo lenig is, fijn om te horen. Emma kan zich inderdaad nog gewoon meten met veel jongere honden en daar profiteert poppetje dan ook regelmatig van! Is natuurlijk niet alleen een kwestie van een goede verzorging want ook de genen blazen een partijtje mee. Ja ik prijs mij gelukkig met dit hondje, hm met allemaal uiteraard! 
 ---------- Donderdagmorgen 9 mei. En dan vandaag is onze Emmaatje alweer 11 jaar geworden, ongelofelijk! En uiteraard feliciteer ik ook de 3 broertjes en 4 zusjes, gelukkig is alles ook nog in leven! Ik heb Emma wel in haar flapoortje gefluisterd dat zij er zeker nog 11 jaar bij krijgt waarop zei aan mij vroeg of ik mij wel helemaal fris voelde . . . Zonder dollen, de tijd vliegt. Gisteravond heb ik alle puppyfoto's van die tijd weer eens bekeken en jezuss wat vertederend, vooral als zij dan een week of 4 zijn beginnen het echte hondjes te worden, zo schattig. En wat heb ik van dat nestje genoten zeg, wat een plezier! Nee gisteren niet Emma getrimd ik kreeg een ander idee en Dick was er zowaar voor te porren, na wat moeite hoor, we hebben boven de boekenkast uitgezocht en de ex biebboeken weggebracht naar de Kringloop en de gewone boeken naar een gebruikte boekenzaak in de grote stad. Met dit soort dingen moet ik echt afwerk maken want anders komen er weer bedenkingen bij mijn wederhelft . . . 
 ---------- Woensdagmorgen 8 mei. Soms heb je van die dagen dat je bij het opstaan een lijst van voornemens voor die dag hebt, zoals vanmorgen. Nou ja eerlijk is eerlijk, het is net half 11 geweest en moet ik al die voornemens nog waar maken maar, één ding moet toch echt en dat is Emma fatsoeneren. Na het wandelen ligt zij altijd zo heerlijk en vind ik het weer sneu om haar te storen en dan is het enige waar zij voor op staat, als ik in de keuken met eetwerk aan het rommelen ben, uh dan komen zij allemaal hoor. Die verwende mokkeltjes krijgen ook vaak een iemiemienie stukje kaas oid en gisteren wilden zij allemaal zelfs het afgesneden stukje onderkant van een ongekookte asperge hebben! Het zijn echte lekkerbekken want zij mochten ook fijn het sauspannetje uitlikken en dat is zo schattig, dan proberen zij met z'n drietjes gelijk hun hoofd in dat pannetje te drukken, dat is wel wat dringen hoor! Roos moest ik vanmorgen tijdens het wandelen ook weer een stukje aanlijnen omdat zij anders pootaardappelen uit het veld gaat graven en opeten. O ja nog even over zondag, toen het zo druk was tijdens het wandelen had ik haar niet constant in het snotje en dat nam zij waar . . . op een gegeven moment komt zij helemaal blij en breeduit lachend (ja écht hoor!) naar ons toe en had een totaal bruine snuit . . . en leek het alsof zij een beker choco had gedronken en ook haar gebit was bruin. . . Nouuu nee het was echt verschrikkelijk, zij had HN gegeten, zelfs haar wangen waren bruin! Zo erg is het nog nooit geweest. Gelukkig had zij erge dorst gekregen en ging zij in dat meer drinken en spoelde er gelijk weer wat van haar snuit af. Bah gatverdegatver wat onvoorstelbaar smerig toch! ---------- Dinsdagmorgen 7 mei. Gisteren had ik het over in het zonnetje liggen van de settermeisjes, nou dat kun je vandaag en volgens mij de komende dagen ook wel vergeten. Ik vind het niet zo heel erg want ik heb nog een paar heerlijke boeken liggen, eentje ben ik gisteren aan begonnen, 'Verloren grond', geschreven door Murat Isik, een Turkse biografie. Vanaf bladzijde 1 vind ik het al boeiend en dat wil heel wat zeggen! Haha ook heb ik nog een klassieker liggen van dat vervelende drammerige mens, Anja Meulenbelt, 'de schaamte voorbij'. Dat boek ga ik lezen omdat dit weer een aanwijzing was in een vorig boek over de emancipatie golven in NL, een biografie van Joke Smit, en nog een aantal van dit soort boeken over deze recalcitrante vrouwen (ben ik zelf helemaal niet hoor). Verder liggen er nog een boek 'Paula' van Isabel Allende en jawel lachuhh, 'Bye bye babyboomers'. . . Dus, punten zat en dan nog wat van die vervelende hh klusjes. Emma moet nodig weer eens getrimd worden maar of dat em vandaag gaat worden betwijfel ik. ---------- Maandagmorgen 6 mei. Wat een prachtig weer, eindelijk! Wij hebben gisteren weer een oergezellige dag gehad en de hondjes ook! Uiteindelijk zijn we niet naar het strand gegaan omdat het volgens onze vrienden enorm druk zou zijn omdat eindelijk de zon weer eens scheen. Dus gingen wij naar het Valkenburgse meer, een zandafgraving. Zou het daar dan niet druk zijn? Nou dat was het volgens hen ook helemaal niet . . . Grotegodengodsgenadebroodjes, als je dát al niet druk noemt zeg! De weg er naar toe was al file rijden. Voor ons was het een bijna niet te overziene drukte, wat een mensen zeg én honden én surfers én daarbij ging er in de buurt ook nog eens een toeristisch treintje waar we soms vlak langs liepen. Nee hoor geef mijn portie maar aan fikkie, wij zijn niet meer geschikt voor het veel te drukke westen voor mijn gevoel zit je daar als ratten op elkaar! Geef mij maar lekker mijn, vaak blubberige, rustige polderbos! Maar zonder meer, de honden hebben toch fijn gelopen en het was ook heel gezellig en het is wel super fijn dat wij zulke makkelijke sociale honden hebben! Enuhh net weer heerlijk gewandeld en poppetje toch schoon kunnen houden en nu liggen zij heerlijk in de zon achter buiten op hun kussens. ---------- Zondagmorgen 5 mei. Vanmorgen een halfuur rondje gemaakt in het bos omdat ik poppetje echt schoon wilde houden, wij gaan straks weg. Volgens mij gaan wij weer een gezellig (honden) dagje krijgen! We gaan naar vrienden waar we vanmiddag mee naar het strand gaan met de hondenkinderen en verder gezellig babbeldebabbel. Dus een korte krabbel nu en wens ik jullie een gezellige bevrijdingsdag, onze NL vlag wappert hoor! ---------- Zaterdagmorgen 4 mei. Ja slecht hè MarijkeO, ik weet het voor de volle 100% maar zie echt geen andere oplossing meer. Al jaren lang zijn wij zonder gif bezig om ze te elimineren, zoals beschreven in 'de boekjes', snel er af knippen zodat de wortel van de plant geen energie meer krijgt en dat de heermoes langzaam verdwijnt. Nou hier niets van dat alles, het wordt zelfs elk jaar meer! Omdat wij 2 onder één kap wonen ligt de tuin van de buren tegen ons aan en aangezien wij buren hebben die het allemaal geen reet uit maakt, die dus ook het eerst heermoes had, bereiken wij met al ons gezwoeg om het af te knippen dus ook niks. We hebben het er al over gehad om alles te (laten) afgraven maar dat moet dan metersdiep en blijven we zitten met buren die niet mee werken! Heermoes schijnt inderdaad een heel goed middel tegen diverse kwalen en kwaaltjes te zijn, zelfs tegen reuma weet ik nu. Maar ja, ik heb geen kwaaltjes waar ik ze voor kan gebruiken en stel ik ze de eerste de beste apotheker of andere liefhebber gratis ter beschikking . . . mits zelf weghalen graag . . . Wij hebben er destijds, in 2006, voor gekozen om een onderhoudsarme tuin te hebben omdat wij van plan waren het huis alleen maar zo af en toe te gebruiken en verder op reis te zijn . . . Helaas zijn de dromen van destijds ingehaald door de realiteit en kwam het reizen op plaats 2, vandaar dat inmiddels onze gewone tuin achter wel aardig groen ziet (haha zónder heermoes!) Hier een plaatje en zie de heermoes en niet te vergeten de prachtige meiboom, mijn trots! 
 ---------- Vrijdagmorgen 3 mei. Zon, regen en afwisseling, ik heb het droog gehouden. Gelijk er achter aan even naar de Welkoop in de grote stad gerost, we hebben zo genoeg van die klierige heermoes in de voortuin, nou tuin, stenen dus waar die troep gewoon tussen door komt! Het schijnt dat je er bijna niet van af komt omdat die ellende zich wel enkele meters diep kan wortelen met die gore wortelpen. Nu dus even lekker een bak gif gehaald, er is geen andere makkelijke oplossing helaas. Net kreeg ik zo'n leuk appje, vrienden van ons krijgen (nou ja kríjgen) over niet al te lange tijd een prachtig Ierse Setter pupje, ook een ras wat mij na aan het hart ligt. Zondag a.s. gaan we naar hen toe en gaan we die heerlijke enthousiaste verhalen horen, leuk! ---------- Donderdagmorgen 2 mei. Gistermiddag de meisjes weer eens een groot plezier gedaan en ben gaan wandelen op de buitenwegen en dat was lang geleden. Ik heb een stuk tulpenroute gelopen, en was voorbereid op 65+, op veel te snel rijdende elektrische fietsen maar . . . niets van dit alles en . . . bijna geen tulp gezien! Zaterdag a.s. is de laatste tulpenroutedag en is het alweer over met de bollenkleuren. Daarbij is het in onze directe omgeving best wel een beetje tegen gevallen hoor, ik had er veel meer van verwacht. Roos was weer eens takkeneigenijs en liep door die prachtige aardappelregels, en luisteren ho maar. Gelukkig geen boer gezien want ik kan mij voorstellen dat hij dit niet leuk zou vinden, ik ook niet! Bij cruciale stukjes met greppels heb ik poppetje maar even aangelijnd, vanmorgen ook . . . Als ik er voorbij ben kan zij gelijk weer los want zij loopt niet terug én zij is de best luisterende ES, mwahhh soms dan. 
 ---------- Woensdagmorgen 1 mei. Geen wonder dat ik aardig in conditie blijf. Jezusss wat zag het poppetje er weer vreselijk uit vanmorgen . . . Godzijdank is zij de enige die in de greppels gaat en ik verdenk SBB er van dat zij stiekem emmertjes inkt er in gooien! Ongelofelijk zo zwart als zij dan is en je krijgt het er met gewoon afspoelen niet eens af dus heb ik haar vanmorgen weer in de shampoo moeten zetten, daarna afdrogen met de handdoek (k**werk) en dan met de waterblazer wat ik gelukkig wel weer leuk vind. En het grappige is dat poppie dat zelf ook leuk vindt, na het afdrogen weet zij dat zij op de trimtafel moet, waar zij altijd ook gelijk een klein brokje voor krijgt . . . En het blazen vindt zij kennelijk ook heerlijk, want tijdens die sessie krijgt zij nog 2x een minibrokje! Als zij klaar is gaat zij met een blaartrekkend bekkie voor de trimtafel zitten met een smoeltje van 'ach ik wil nog effe!' Hoe je je hondje ook kunt bespelen hè! Al met al is dit toch wel een aardig werkje na de wandeling en dan ook alles nog eens opruimen. Maar goed, ik zie het als mijn job en het is niet eens een onaangename baan en met liefde en de schoonheid van mijn meisjes word ik betaald, hoe mooi kan het zijn? 
 ---------- Dinsdagmorgen 30 april. Vandaag alweer een bosopruimdag, de derde al sinds wij thuis zijn van ons weekend! Het is toch wat hè, al die afval bij het bos, natuurlijk van onopgevoede jongelui, en weer hetzelfde recept, lege sigarettendoosjes, allemaal uitgepulkte filtersigaretten, waar men kennelijk van die geest verruïnerende (weet niet of ik het goed schrijf maar jullie begrijpen het wel) zooi in doet en het dan op rookt, energiedrankblikjes en lege zakjes wiet, en uiteraard allerlei vreetzooi restanten. Voeg daarbij die ellende met die lachgastroep en mijn blik raakt aardig vertroebeld en het is omdat ik zelf heel andere kinderen en kleinkinderen heb, anders zou je er toch wanhopig van worden. Ook is de toegangsbalk bij de andere bosingang weer compleet vernield. Het is te hopen dat dit niet de toekomst moet zijn voor de mensheid . . . Onze nieuwe slagzin is: 'Aprè nous, le déluge . . . ' ---------- Maandagmorgen 29 april. Dat was een natte wandeling vanmorgen off the road, gelukkig had ik mijn laarzen aan. Het betekende wel mooie plaatjes met de zon tussen de bomen door, met van die prachtige zonnestralen en nee ik had geen fototoestel bij mij. We hebben een zeer rustig weekend gehad en expres geen afspraken gemaakt, effe bijkomen hoor, tja je wordt toch een daggie ouder . . . Gisteravond lekker zitten netflixen, volgen nu 'Springvloed' ook weer iets Zweeds. We zijn wel erg kritisch geworden als je de sublieme afleveringen van Wallander, The Bridge etc gewend bent, dan komen veel dingen toch wel wat knullig over. Het enige is dat het mij wel wat verheugd dat Dick lichtelijk aan het opruimen is . . . Het kost hem duidelijk moeite om dingen weg te mikken. En wat bewaart een mens in godsnaam allemaal? Nou veel flauwekul, oude rekeningen etc, opzouten er mee! Verder heb ik vandaag eigenlijk niets te zeuren. Nou Cilia, inderdaad jij bent berregie op en berregie af veel meer gewend dan ik, moet toch wel een fijn gevoel geven! En ook voor ons geldt duidelijk dat het zoveel jaar geleden véél rustiger was om in Spanje musea te bezoeken en daarbij die prijzen die je betaalt voor entree . . . Mijn god zeg, onze zoon is met zijn gezin momenteel ook in Barcelona en een bezoekje binnen in de Sagrada Familia kostte hem gewoon even €129.00! ---------- Zondagmorgen 28 april. Zo van dat oranje geneuzel zijn we ook weer een jaartje af. Koningsdag is voor 100% aan ons voorbij gegaan, genoeg mensenmassa's gezien de laatste tijd. Ah nee hoor, ik vind dat natuurlijk best grappig, alleen nu even niet. Ja Agnes net wat je zegt, hondenmensen en een stad gaan niet echt goed samen, leuk voor eventjes maar dan weer snel terug naar de bomen! Vanmorgen zei ik nog tegen Dick dat dit is wat ik wil, lekker met de meisjes in het bos en wandelen, dan voel ik mij het gelukkigst. Ook ben ik er goed mee geconfronteerd dat ik inderdaad échte polderpoten heb, elk heuveltje in Barcelona kostte mij moeite, dus voor mij ook geen bergwandelingen meer, bergen moet ik maar vanuit de auto bekijken . . . Ja best jammer, want 'vroegah' vond ik het geweldig al ben ik nooit zo goed in klimmen geweest. Gelukkig dat wij zo van Scandinavië houden, daar valt het nogal mee met de bergen, althans tot een aardig stukje in het noorden dan. Verder heb ik gisteren de reissite afgemaakt en als je zin hebt kun je deze nog een keertje bekijken HIER Wel maak ik nog een extra bladzijde Dali er tussen over de o.a. sieraden, foto's moet ik nog uitzoeken. ---------- Zaterdagmorgen 27 april. Nah paraplu niet nodig gehad en had Dick zijn betaalde app van buienradar toch wel gelijk, de mijne niet, maar ik heb dan ook een gratis app . . . Kennelijk als je een betaalde app hebt, krijg je mooier weer te zien, althans zo leggen wij het altijd uit! Gisteren zag Dick een vos in het bos die zo'n leuke kattensprong maakte, om een muisje te vangen, erg leuk! De honden zagen hem nog niet maar toen zij er later langs kwamen werden zij helemaal dol, sprongen in het rond met hun neusjes op de grond, grappig en dit doet mij denken aan wat ik laatst las: Honden die veel in de natuur mogen en kunnen snuffelen zijn het gelukkigst! Dat is wat anders dan al die hondjes die ik op straat in Barcelona zag lopen . . . Dit wil niet zeggen dat dit ongelukkige honden zijn hoor, zij weten gewoon niet beter, maar dat er bij die stadshonden zelfs longkanker voor komt, is wel logisch, zij lopen met hun neus altijd op auto uitlaat hoogte! Je ziet daar ook heel veel van die opvangwindhonden lopen en staan er mensen met een kraampje om je warm te maken voor dit doel. ---------- Vrijdagmorgen 26 april. Alles alweer voorbij en snel weer in het normale ritme . . . nee geen straf voor mij. Hoewel ik natuurlijk heel graag reis maar wel met mijn complete barang natuurlijk, maar goed, we hebben het heel leuk gehad. De hondjes waren blij en alles is heel goed met hen gegaan, Aad en Eefje die het weer prima bevallen is, een hondje in huis (en wát voor eentje!) en ook Wendy is het goed af gegaan en Emma en Roos hebben zich prima vermaakt! Dat weet ik omdat ik elke dag wel een update compleet met foto's kreeg! Emma ligt momenteel weer heerlijk bij Dick, lekker gewandeld, bakkie eten gehad en dan is alles weer ok met haar! Roos ligt in een 'kattenrolletje' op de stoel en poppetje is als vanouds weer afgespoeld en gedroogd en ligt languit op het hondenbed. Het was toch weer heerlijk voor haar, een lange ronde los door het bos en zij genoot ook duidelijk! De ontmoeting tussen hen was wel weer grappig, poppetje werd van alle kanten kwispelend besnuffeld en bekeken en goed gekeurd! Wat hebben wij toch een fijne superhonden! Vandaag zal ik de reissite bij werken want tijdens de reis heb ik zeker de laatste dagen totaal geen tijd gehad, niet te geloven toch . . . ---------- Zaterdagmorgen 20 april. Vanmorgen om 6 uur wakker en ik heb het nog een half uur kunnen rekken, ik ben dan zo'n piekeraar en hou het niet meer uit in bed. Dus, nu tien uur en ik heb al zoveel gedaan, nee hoor ik val jullie niet lastig met opsommingen van dit soort futiliteiten. Voor achten liep ik in het bos, niemand gezien en het was echt zo fijn, de temperatuur en de sfeer, alles is weer fris groen. In Zweden Värmland, de plek waar wij zo graag zijn, liggen nog steeds velden met sneeuw en de natuur loopt daar zeker een maand achter en inderdaad, daar moet je van houden! Hieronder een printscreen van de life webcam om 10 uur vanmorgen.  Gisteravond heb ik nog snel een eerste stuk van een website gebouwd ivm onze 5 dagen Spanje. Ja het is bijna zo ver en morgen zijn wij in Barcelona, gek idee toch. Of ik er morgenochtend toe kom om een krabbel te tikken betwijfel ik eigenlijk dus, vanaf hier, tot ziens en ga ik over op de reissite www.dickenyvonne.nl of http://www.dickenyvonne.nl/Spanje2019/Index.htm ---------- Vrijdagmorgen 19 april. Goh Peter, die van jou zijn dus nog duurder dan hier, ik moet €139.00 voor een paar betalen en een 1e consult van €65.00, maar goed ik heb het nog niet uitgerekend want jouw 2e paar is dan een stuk goedkoper! Uh mijn fantasie sloeg wel een ietwat op hol toen je zei dat je als een hinde loopt en vroeg mij af of Astrid dan nog wel naast je wil lopen Kijk, dat die Engelse Setters het geen reet uit maakt geloof ik wel! Dick is gisteravond in zijn eentje naar de bios gegaan, naar Monty Python's life of Brian. Grappig want dit is maar één avond in verschillende bioscopen in NL, allemaal tegelijk op één avond! Waarom juist die avond zal ook wel een bedoeling achter zitten maar die weet ik nog niet. Het was helemaal volgeboekt in Zwolle! Mijn soort humor is het niet, ik ben er volgens mij te dom voor om het te snappen, maar Dick vindt het geweldig, vooral het soort onzinnige Engelse quotes die gebezigd worden. De film is helemaal gefinancierd door George Harrison, ja die van de Beatles! Net had ik een gezellige wandelafspraak met een hondenkennisje, nu even hondjes naar huis gebracht, eten gegeven, was buiten opgehangen, krabbeltje tikken en direct gaan wij een cappuccino drinken op het terras van een leuk Swifterbants tentje met de grappig naam 'De Meiden'. ---------- Donderdagmorgen 18 april. Nou daar ging ik dan op mijn spiksplinternieuwe bergschoenen, wat een luxe en wat lopen zij fijn! Ja das lachen hè Cilia, nette bergschoenen voor in de stad, jaha dat heb ik dus ook! En die ouwe lekke uitgelopen dingen? Ach ja, daar staan ze dan, Dick zei achteloos dat zij in de vuilcontainer kunnen, maar dat kán toch niet, zulke trouwe schoenen. Maar echt lekker liepen zij trouwens ook al niet meer. Toen ik ze vorige week buiten in de tuin uit deed en naar de kamer liep omdat de telefoon ging, zijn mijn steunzolen (ook kapot en al minstens 10 jaar oud en ook versleten) een eigen leven gaan leiden, dwz, daar heeft poppetje aan mee geholpen. Meer hoef ik niet te zeggen toch? Maar we kijken hier niet zo nauw dus heb ik al een afspraak gemaakt om nieuwe steunzolen te laten maken, djiee zeg, ook een rib uit mijn lijf en de aanvullende verzekering geeft hiervoor geen vergoeding, dus ben ik toch eigenlijk wel een beetje nauw gaan kijken . . . Zo en nu ga ik even naar de bieb in de grote stad om een Barcelona boekje te halen . . . Dick heeft inmiddels via internet voor de dingen die wij daar willen doen, al kaartjes gekocht zodat wij niet in lange paasfiles hoeven te staan. ---------- Woensdagmorgen 17 april. Klára, even dit, vroeger besteedde ik mijn kinderen ook al makkelijker uit hoor dan mijn honden! Dat komt omdat kinderen kunnen praten en zeggen als er iets aan de hand is of ze gaan gewoon janken en/of zeuren, maar een hond heeft een attent baasje nodig die hen van haver tot gort kent en zijn dan ook totaal afhankelijk van hun oplettendheid! Daarbij hebben mensen vaak meer begrip voor kinderen dan verstand van honden dussssssss is één en één twee! Maar goed, ik denk dat het allemaal wel los zal lopen hoor, nou niet letterlijk dan want poppetje mag absoluut niet los lopen bij de oppas. Haha van Dick hoor ik net dat het hier waarschijnlijk mooier weer is die dagen dan in Spanje, lachen toch! Van ons mag het 16 graden zijn als het maar droog is. Ik twijfel nog even of ik het allemaal op de reissite zet, maar ik denk het eigenlijk wel en de link zal ik dan hier wel neerzetten. Maar het is zover nog niet, eerst zo eens even een paar nieuwe goede wandelschoenen kopen want Dick ergert zich een versuffing aan die ik nu draag, totaal versleten, en misschien wil hij zo niet eens naast mij lopen en dat zou toch een beetje vervelend zijn Mijn commentaar hierop, 'nou dan zie je tenminste dat zij écht gebruikt worden'. Dank je voor je opmerkzaamheid Agnes en grappig want ik raakte er zelf ook van door de war!  ---------- Dinsdagmorgen 16 april. Gesprek van de dag, de brand in de Notre Dame. Logisch natuurlijk, ook het eerste toen ik vanmorgen in het bos iemand tegen kwam. En dan net het jaar dat wij, Lonneke en ik een weekend naar Parijs gaan eind oktober en dan nu tegen schuttingen moeten aan kijken denk ik. Maar goed dat het barst van de mooie dingen in die stad. Verder genieten we nu heerlijk van het mooie weer, deze temperaturen zijn zelfs voor mij prima te handelen! Tuindeuren ook alweer open en nu is het binnen kouder dan in de tuin achter in de zon. In het bos is het inmiddels echt alweer kurkdroog, niet te geloven, heeft toch ook wel fijne kanten: schone honden! Hoewel, het poppetje van de greppels scheuren is natuurlijk, waar nog wel een laagje water in staat, daarna is zij lekker over de boerenvelden gerost en was zij weer totaal gepaneerd. Direct laat ik even 3 kleine penningen maken voor aan de halsband van de meisjes, met het telefoonnummer van de oppassen er op. Zij dragen altijd de nummers van Dick en mij er aan maar het lijkt mij niet zo'n goed plan om ons te bellen in Spanje als er wat is . . . O jezus nu ik dit tik voel ik alweer een steek in mijn maag. Volgens mij voelen niet veel mensen zich zoals wij, als zij vrijwillig een weekendje uit voor de boeg hebben. ---------- Maandagmorgen 15 april. Zo, alles weer normaal en de mannen hebben het heel leuk gehad en de vrouwen ook! Gisteravond hebben zij nog hier gegeten en we waren allemaal behoorlijk vermoeid, het was toch een hele trip voor die mannen met veel indrukken en geloop en de vrouwen waren moe van het babbelen . . . En dan nu. Dick heeft het reiskoffertje al gepakt en ik ga inpakken . . . Zondag a.s. is het zover, dan is ons tripje naar Barcelona en over een week loop ik mij in het museum te vergapen aan Dali's wonderschone schilderkunst. En toch, we hebben het er net (al) weer over gehad, dit doen we niet meer en hoe vreemd het ook voor een ander is (interesseert ons trouwens helemaal niets hoor), we willen nooit meer zonder onze meisjes weg. Het valt ons zo zwaar, dat kan ik niet uitleggen. Ik probeer uit alle macht mijn zorgen opzij te zetten, wat mij af en toe lukt maar vaker dan ook niet lukt. Maar wie weet valt het allemaal nog mee . . . ---------- Zondagmorgen 14 april. Jaha heerlijk die feedback gisteren Cilia! En straks zal ik dat filmpje van Brigitte Kaandorp natuurlijk bekijken en zien of ik het met je eens ben, ook als babyboomer! En dan nu. Ik zit hier heel gezellig met een vriendin koffie te drinken want onze mannen zijn gisteren voor een weekend naar Hamburg vertrokken. Zij zijn naar de Reeperbahn, oh nee sorry, naar Miniatur Wunderland, geloof ik, denk ik, hoop ik . . . En wij zijn naar een knus restaurant gegaan voor een uitgebreide High Tea, hmmmm zo lekker! Normaal zijn we altijd met zijn vieren en nu eens lekker samen, geldt voor die mannen natuurlijk ook, dan verlopen gesprekken toch weer anders, op z'n vrouwelijks, als je begrijpt wat ik bedoel! Als ik dat tegen Dick zegt, antwoordt hij dat wij dan lekker over onze mannen roddelen, en dat kan ik dus ook niet ontkennen en doe ik ook niet haha. Onze meiden vinden dit bezoek ook altijd gezellig, dat merk je aan alles, vanmorgen bij het opstaan rende Emma gelijk naar de slaapkamer van Eefje, zo schattig en nu ligt poppetje al een uur op schoot bij haar! ---------- Zaterdagmorgen 13 april. Haha Cilia natuurlijk zat ik op mijn generaliserende stoeltje en denk ik er 'real' wat genuanceerder over! Maar toch is mijn idee hierover niet helemaal apart hoor, en ben ik niet de enige die er zo af en toe wat bedenkingen bij die generatie heeft, zie onderstaande stukjes. 1. Millennials zijn zeer individualistisch opgevoedOm het maar even lekker aan te dikken: millennials zien zichzelf als de zon, waar alle andere planeten (vrienden, werk, de liefde) omheen draaien. Ze zien zichzelf als de maat der dingen in hun leven en daarbij komt dus ook het idee dat ze zélf verantwoordelijk zijn voor al het succes en geluk in het leven. Een flinke opgave, toch? Want dat betekent ook automatisch het tegenovergestelde: dat als iets niét lukt het helemaal hun eigen fout is. Voor de grap nog een stukje Daarom vind ik luizenmoeder (ook allemaal lekker aangedikt!) mede zo leuk, juf Ank had het over 'curlingouders', djiee wat een goeie! OpvoedingSinek: “veel millennials zijn het product van gefaalde opvoedingstechnieken.” (Sorry, ouders). “De kinderen horen constant hoe bijzonder ze zijn en dat ze alles, wat ze maar willen, kunnen. Sommige kinderen kregen hogere cijfers, niet omdat ze er goed voor hadden gestudeerd, maar omdat hun ouders klaagden bij de juf. Ze kregen een beloning voor het deelnemen aan een wedstrijd - wat niet alleen de waarde van de prijs die degene kreeg die wel hard had gewerkt (en had gewonnen) devalueerde, maar er ook nog eens voor zorgde dat degene die niet hard had gewerkt zich schuldig voelde.” “Na hun afstuderen worden ze losgelaten in “de echte wereld” en komen ze er in no-time achter dat ze niet bijzonder zijn, dat ze niks krijgen voor als laatste eindigen en dat mama er niet voor kan zorgen dat ze een promotie krijgen. Hun zelfvertrouwen wordt daardoor volledig omlaag gehaald.” Sterker nog: het is bewezen dat deze generatie minder zelfvertrouwen heeft dan de generaties die haar voorgingen.  Enuhhh ik ken ook hartstikke leuke millennials hoor, gelukkig wel! ---------- Vrijdagmorgen 12 april. Zo ik heb mijn best weer eens een beetje gedaan om het hier een ander aanzicht te geven,het verveelde mij ook al lang maar ja, je moet er een paar uurtjes voor gaan zitten om het te veranderen. Gisteren kennis gemaakt met mijn nieuwe buren, niet omdat zíj dat deden maar ik, hoe gek maar ja, je wilt niet direct de stemming negatief gaan bepalen, want zo zou dat dan gaan . . . Noodgedwongen moest ik dat hoor, er was daar een pakje voor mij bezorgd . . . Toevallig liep meneer gistermiddag met zijn hond langs terwijl ik net poppetje uit de auto liet, en dat was geen grap. De buurhond is een mix, van een bastaard herder met een Staffordhire bullterrier . . . en hij had er totaal geen boodschap aan dat poppetje een meisje is en hij een jongen . . . (ach ja hij is eens gebeten door een DH . . . ) Waarom hebben mensen nou in godsnaam zo'n soort hond? Wat heb je hier nou aan, altijd spanningen met andere honden cq mensen en dat in een overvolle maatschappij! Nee dit zijn geen grappen. Buurman en buurvrouw best aardig maar échte millennials, als je begrijpt wat ik bedoel. En verder zal het mij worst zijn. ---------- Donderdagmorgen 11 april.  Een gebakje voor mijn trouwe fans! Vandaag precies 10 jaar geleden de eerste krabbel getikt, hieronder dus even de krabbel van toen . . . Tja en dan kun je pas echt lezen hoeveel er veranderd is, een schrale troost: zo gaat het bij iedereen! Met poppetje alles weer ok hoor, urine helemaal schoon, ja toch wel een opluchting. Zaterdagochtend 11 april. Dit gaat dan weer het eerste stukje worden in een dagboek. Ik (heel grappig, nog veel meer mensen!) mis mijn 'reisdagboek' en heb besloten hier dan maar af en toe wat neer te zetten. De 'layout' is nog niet goed maar dat moet ik nog even ontwerpen, maar zal net als de site toch echt regelmatig veranderen . . . (ik moet toch wat te knutselen hebben) Net hebben we weer gezellig gewandeld met Wendy, de kinderen en Bora. Bora is de Spaniel van Wendy en net zo oud als onze Julia. Gelukkig hebben we een fijn bos bij ons dorp. Ja met regen is het wel een baggerbos hoor, maar we hebben gelukkig een goede wandel mogelijkheid. Eergisteren zijn Julia en Maura weer lekker getrimd door Inge in Drenthe. Julia wordt sinds vorig jaar regelmatig geschoren. Zij heeft na de sterilisatie (castratie) een heel vlossige vacht gekregen die heel lang nat blijft. Omdat ik dat voor een oudere hond heel slecht vind hebben we voor deze rigoureuze oplossing gekozen. De komende weken ga ik dan regelmatig met een speciaal kammetje door haar vacht om de oude haren er uit te halen. Dit werkt heel goed en de nieuwe vacht krijgt dan de gelegenheid om weer gewoon door te komen. Maura is heel goed doorgekamd, ik kan dat momenteel met mijn (nog steeds) zere vingertje niet zo goed. Gisteren bleek in het ziekenhuis na foto's en een echo dat er een breuk zit in mijn gewrichtje en de pees is beschadigd en/of ontstoken. Ik moet er mee naar een plastisch chirurg. De loopsheid bij Muisje is bijna ten einde en dat betekent weer een maand of 8 rust, zowel voor haar als voor ons! ---------- Woensdagmorgen 10 april. Na het urine opvangen vanmorgen kreeg poppetje van mij carte blanche om totaal uit haar dakkie te gaan in de greppels . . en dát heb ik geweten! Ik verging bijna van de stank in de auto op de terugweg, zo'n puttenlucht! Dus uiteraard haar net lekker met warm water afgespoeld en droog geblazen (nog steeds erg blij met m'n waterblazer!), fijn idee weer. Direct weer ritje Ermelo om urine na te laten kijken, hmm net of wij hier geen da's in de buurt hebben, maar ja, om nou alleen voor dit soort klusjes hier in de buurt bij een da te komen vind ik niet netjes. En toevallig vind ik het altijd fijn om eens een langer stukje met de auto te rijden. Aan poppetje is niets meer te merken maar ik wil zeker weten of alle gemene beestjes uit haar urine verdwenen zijn. Verder geen nieuwtjes vandaag. O ja, Jopie leuk om je hier weer eens tegen te komen! ---------- Dinsdagmorgen 9 april. Zo wat een maffe mail hè en wat grappig Joke dat jij hem ook gekregen hebt, uhm misschien hebben wij samen nog onvermoede kwaliteiten waar we geld mee kunnen verdienen . . . Dit soort mails kun je het beste doorgeven aan valse-email@fraudehelpdesk.nl Natuurlijk kun je ze ook blokkeren maar ze verzinnen namelijk telkens weer andere mailadressen, het is een gigantische wereldwijde bende (vaak Nigerianen) Ok, ik moest er wel om lachen vooral ook om dat 'perverse'! Nog even over zondag, de wandeling in Hilversum, was erg druk bezocht met geloof ik 30 mensen en 34 honden, prachtig weer uiteraard. Zelf vind ik het wandeltempo ver beneden peil maar ja, daar gaat het ook niet helemaal om natuurlijk. Maar het vervelendst vind ik toch eigenlijk dat mijn honden er geen fluit aan vinden, alleen Roos die loopt lekker rond te stekkeren en te socializen, maar Emma en poppie lopen constant in onze buurt . . . de zeikerdjes dus . . . Niet gewend om in een grote groep te lopen, bang om ons kwijt te raken en andere honden hoeft van hen ook niet. Daarna nog naar een leuk restaurant met een groepje koffie gedronken, toen weer op weg naar Overveen (Bloemendaal) naar onze zoon waar het ook weer erg gezellig was. Hier nog even een fotobladzijde van maart. ---------- Maandagmorgen 8 april. Zo mensen lach je de kreukels! Ik wist niet dat ik dit in mij had maar goed, nooit te oud om te leren denk ik . . . En toch zijn er altijd nog mensen die hier in stinken, erg genoeg. Zelf heb ik deze mail door gestuurd naar de fraudehelpdesk.
Ik zit niet op appgroepen, FB van S'bant kijk ik zelden, sowieso ben ik geen trouwe FBgebruiker, ken heel veel hondenmensen maar spreek ik alleen in het bos en ga privé met bijna niemand om uit het dorp, dus alles is mij ontgaan. Nee Til, ze zat niet onder de eigen auto, deze mensen waren vlak voor mij aangekomen in het bos en pupje zat kennelijk wel in de omgeving. Ook een zg 'dogsearche groep' was er bij geroepen en liepen 's nachts in het bos. Ik heb ook nog nooit van zo'n groep gehoord en stiekempjes denk ik dat zij met al hun kennis over verdwenen honden het niet zo leuk vinden dat ik, als buitenstaander, het pupje vond . . . Ik hoorde ook dat eigenaresse tips gegeven waren waar ik mij totaal niet in kon vinden, maar goed, ik bemoei mij verder nergens mee. Ook voor mij was het pure toeval dat ik haar zag omdat ik net toevallig naar de onderkant van de andere auto keek, misschien wel een voorgevoel of zo. Vandaag voor ons een mooie, (voor jullie ook!) en drukke dag, direct naar Hilversum voor een setterwandeling en ow wat zal het daar druk zijn. Daarna naar Overveen, naar onze zoon en zijn gezin natuurlijk! O ja, gisteren kreeg ik nog een komische fraude email die ik jullie niet wil onthouden en zal hem morgen plaatsen! ---------- Zaterdagmorgen 6 april. What did I say about dull moments????? Vanmorgen om half 8 een appje van Wendy, zij liep op dat moment in het bos en kwam een hondenboswandelkennisje van mij tegen, met Shelties. Zij was al sinds gistermiddag 17.15 uur haar 15 weken oude Sheltiepup kwijt en liep al de hele nacht met mensen in het bos te zoeken en te roepen, zij was 3 uur naar bed geweest en toen weer terug naar het bos. Wendy noteerde haar mobiele nummer ook in haar telefoon voor het geval dat. Ik vroeg Wendy om mij ook haar mobiele nummer even te sturen en omdat ik ook naar het bos zou gaan, en ook zou rond kijken. De wanhoop van die vrouw konden wij ons zo enorm voorstellen, nou iedereen die dit hier leest natuurlijk! Bijna bij het bos aangekomen, kwam ik Wendy nog tegen en hadden wij het over hoe verschrikkelijk zij zich moet voelen, als je je hondje kwijt bent! Goed, ik rijd door, parkeer de auto naast een andere auto, liet de honden er uit en toen ik de auto op slot deed zag ik plotseling dat pupje onder die andere auto zitten bij het voorwiel, ik dacht een moment dat ik water zag branden! Gelijk eigen honden vastgezet aan de trekhaak en naar de straat gerend om naar Wendy te schreeuwen en godzijdank had ik telefoonnummer van eigenaresse! Haar gebeld en zij kon het niet geloven kwam er aan en was totaal over stuur toen zij pupje zag en in haar handen gedrukt kreeg. Mijn god wat een fijn moment, om nooit meer te vergeten! En ja met poppetje gaat het gelukkig ook weer goed en besloot ik om haar op een 'veilig, overzichtelijk en droog' stuk los te laten maar . . . ik had niet gerekend op haar slimheid en zoeffffff weg was zij om zeiknat en smerig met een gelukkig hoofdje weer terug te komen . . . Dus net heb ik haar gewassen en gedroogd, so be it. Nu zit ik aan een bakkie koffie, met een gebakje want ik vond dat ik dat wel weer eens verdiend had en daarbij, het is weekend en dan mag het! ---------- Vrijdagmiddag 5 april. Ik heb toch al eens gezegd, never a dull moment bij de familie Zwart. Gisteravond wilde poppetje een paar keer naar buiten, gewoon achter en toen zij weer binnen kwam vond ik haar sip kijken naar mij. Vannacht ben ik er een keer of 5 met haar uit geweest, zij leek te moeten plassen, rende in een snel tempo achter buiten en ging telkens even zitten. Dus ik had al snel de conclusie gemaakt, dat moet een blaasontsteking zijn en omdat ik persoonlijk weet hoe pijnlijk of dat is, wist ik al dat er weer een ritje Ermelo zou komen vandaag.. Om 6 uur moest zij er weer uit voor twee druppels en ben ik gelijk uit bed gebleven, gedoucht, wasmachine aangezet en nog wat meer kleine dingetjes. Ineens viel mij poppetje haar broekje op, daar zat behoorlijk wat bloed aan! Nee ik raakte niet in paniek maar heb de minuten tot 8 uur af zitten tellen dat ik naar Ermelo kon bellen en ik had al een plasopvangkit bij elkaar gezocht. Dus na het belletje gelijk naar het bos en de soeplepel onder dat lieve lijfje gehouden maar door al dat haar was het wel een beetje gokken, maar het lukte, een minimale hoeveelheid was het en ik hoopte dat het genoeg zou zijn. Omdat ik zelf een tandartsafspraak had om 11 uur twijfelde ik even wanneer ik naar Ermelo zou gaan en besloot in het bos, om op volle snelheid gelijk maar die kant op te gaan want hoe eerder zij ab kreeg, des te beter. Het was takkedruk in de praktijk, er waren gelijkertijd ook nog eens twee spoedgevallen binnen gekomen! Toch is er zo snel mogelijk tijd vrij gemaakt om tussendoor de urine na te kijken, kon er op wachten en heb het zelf ook door de microscoop gezien, één en al bacterie! Ja en hoe komt zij hier nou aan? Werkelijk geen idee, ik heb dit nog niet eerder met een hond mee gemaakt en het belangrijkste is nu dat zij er zo snel mogelijk weer af komt! Was om 10.45 uur weer thuis en kon nog net hondjes eten geven en tanden poetsen. Over 5 dagen weer terug komen voor nog een urineonderzoek omdat er ook wat niercellen in gevonden zijn en hopelijk zijn die er over 5 dagen ook weer uit want anders volgt er een bloedonderzoek. Hè bah allemaal. ---------- Donderdagmiddag 4 april. Zo net thuis. Na het wandelen gelijk met Wendy naar Lelystad omdat daar een leuke grote kringloopwinkel is. En inderdaad, heel groot en een gezellige koffiehoek met allemaal eigen gemaakt lekkers hmmm en de appeltaart was dusdanig dat ik nu geen lunch hoef te gebruiken, wil ik aan Cilia haar 60 kilootjes geraken . . . Wendy wat kleine rommeltjes gekocht en ik helemaal niets. Elke keer als ik met iets in mijn handen stond realiseerde ik mij waar ik het zondag j.l. over had in mijn krabbel . . . troep zat in huis gewoon OPRUIMEM! Dus ipv dingen te kopen had ik beter dingen mee kunnen nemen maar we namen deze beslissing pas gisteravond en had ik geen tijd/zin om meer zooi op te zoeken maar ik ben wel aangestoken en meer gemotiveerd om dingen de deur uit te jassen. Wel een probleempje is Dick, als hij thuis is kan ik geen troep opzoeken wat weg kan; alles is zonde om weg te gooien en wie weet komt het nog eens van pas. Laatst heb ik de keukenkastjes en laatjes opgeruimd en dat heel sneaky ergens achter neer gezet en toen ik met de meiden wegging snel afgeleverd bij de kringloop hier in het dorp! Nee, hij leest de krabbels niet O ja toch nog iets 'honds', het is wat met poppetje, totaal van God los met die eenden, in een sneltreinvaart langs en door de greppels rennen af en aan . . . wel erg fijn voor haar! ---------- Woensdagmorgen 3 april. Het rook vanmorgen heerlijk fris in het bos en poppetje is niet in de greppels gegaan! Heel apart want de laatste dagen was dat helemaal 'in' want er zitten steeds eenden in, zij loert er naar en pas als zij opvliegen zijn ze leuk! Ja uiteraard hoort dat bij het karakter van een setter, zij wijzen het wild aan ('to set') en vooral vogels hebben haar grote belangstelling, zelfs op tv, tot ons grote plezier! Doordat zij niet in de greppels is geweest maar wel door de inmiddels weer aardig begroeide akkers (geen idee wat er groeit) was zij niet echt vies maar wel nat. Ik was van plan om haar alleen met de handdoek af te drogen maar tot mijn grote verbazing stond zij gewoon te wachten naast de trimtafel op een behandeling met de waterblazer, wat zij inmiddels dus gewoon gewend is en wat zij met vaak gesloten oogjes ondergaat! Toen heb ik haar maar haar zin gegeven want dat poppetje is gewoonweg in elke situatie onweerstaanbaar, behalve dan met poep eten. Jeetje Marian, moeten we daarvoor betalen? De Belgische stamboom met een stempeltje Import België er op? Djiee zeg, wat een geldklopperij en dan is het voor mij helemaal onbegrijpelijk dat die man dat ding niet gelijk mee had en er even gelijk een stempeltje op knalde toen hij zag dat alles ok was! Geen wonder dat de RvB in zo'n prachtig statig pand in Amsterdam Zuid zit . . .  ---------- Dinsdagmorgen 2 april. En ja hoor vanaf nu draagt Poppetje de Nederlandse nationaliteit! Het bezoekje van die meneer stelde niets voor, hij is amper 2 minuten binnen geweest en natuurlijk had hij alle gegevens al maar moest nu alleen haar chip aflezen of het nummer wel klopte met de papieren, en that's it. Ik had al gehoopt dat hij nu de NL stamboom al mee had, maar nee hoor, de ambtelijke molens van de Raad van Beheer draaien langzaam en dat duurt nog enkele weken . . . Jeetje zeg, volgens mij zouden ze daar toch wel wat vlotter kunnen werken denk ik zo, maar goed, ik kan niet achter de schermen kijken. Enuhh nee natuurlijk krijgt poppetje geen pups, daarbij is zij al gecastreerd hoor! Maar een showtje zo af en toe vind ik wel leuk, vooral ook als het buiten is, mede om weer eens settermensen die je al jaren kent, te ontmoeten en hun hondjes bekijken! ---------- Maandagmorgen 1 april. Wat een heerlijk weer vanmorgen, zelfs rijp op sommige plekken. En dan nu, vandaag gaan wij een gebakje eten, nee geen 1 aprilgrap hoor maar we hebben wat te vieren want vandaag is het einde inburgerings cursus voor Poppetje wat zij met uitmuntend resultaat behaald heeft! Zij hoeft de NL taal niet te spreken maar kan het wel uitstekend verstaan en ook heeft zij geleerd om goede Nederlandse kusjes te geven, veel knuffeltjes en bakken vol 'lief' uit te delen. Vanmiddag komt er een meneer van een belangrijke instantie NHSB (Nederlands Honden Stamboek) om te kijken of Poppetje écht Poppetje is. Zij was en is op dit moment nog, een Belgisch meisje en vanmiddag wordt zij een echte Nederlandse Staatshond haha. Kortom, ik heb haar laten over schijven in het NL stamboek, vandaar de officiële controle vanmiddag. Het was er nog nooit van gekomen, door alle toestanden in het begin, en maakt in principe verder ook niet uit hoor, mits je maar niet met haar fokt of op shows in NL in schrijft. Yes Joke I know, jij houdt van de zomertijd en kan ik wel heel goed begrijpen, jij werkt ook en dan vind je het gewoon fijn om ook wat aan je dag te hebben maar . . . . binnenkort verandert dat ook voor jou, JIPPIEEEE ---------- Zondagmorgen 31 maart. Klok terug en alweer de laatste dag van maart. Het bijstellen van de klok doe ik in fases, vandaag een half uurtje later en morgen het totale beeld van nu en gelukkig is dit in 2021 afgelopen. Tenminste zoals het er nu voor staat maar net zoals zoveel dingen plotseling anders kunnen zijn, zal dit ook wel weer niet vlekkeloos gaan. Vanmorgen dus een half uurtje later en na het ontbijt naar het Roggebotzand. Wij lopen daar een rustige ronde en hebben dan ook niemand gezien. Momenteel tuindeuren open en eigenlijk is het te fris, maar ik heb iets in mijn hoofd en dat 'iets' is dat ik zo godvergeten graag een heleboel troep hier zou willen opruimen maar helaas . . . ik heb totaal geen man voor dit soort acties. Ik word er onrustig van, zoveel wat wij nooit gebruiken en wat hij dan bijv. op marktplaats wil zetten, maar ik weet uit ervaring dat daar helemaal niets van komt en lever ik het liever in bij de kringloop of naar de milieustraat. Goed, ook hier is het laatste woord nog niet over gesproken vandaag, en zijn we nu in de fase dat wij allebei een slot op onze mond hebben over dit onderwerp om de relatieschade wat te beperken  ---------- Zaterdagmorgen 30 maart. Zo ik heb wat los gemaakt met mijn krabbel van gisteren . . . Natuurlijk Joke en Til, ik weet dat ik goede oppassen heb maar ja, je vindt jezelf nou eenmaal de beste hmmm En ja Nelly het is alweer 22 jaar geleden dat wij met Arie (gisteren jarig 
) en jij één van onze onvergetelijke vakanties
in o.a. Spanje, Barcelona, gehad hebben!Maaruhhhh één groot verschil, toen hadden we onze honden ook bij ons en mijn god wat hebben we met elkaar en onze hondjes genoten, ongelofelijk! Straks ga ik weer eens even het vakantieboek van die tijd opzoeken en bekijken, en dat gaat ook weer traantjes geven. Wat hadden we nog veel plannen hè, en hoe anders is alles gelopen. Maar nu het heden. De afgelopen jaren ben ik zelf een aantal keer ook zonder honden weggeweest en het is altijd een stap om weg te gaan maar eenmaal weg, valt het allemaal wel weer mee, maar ja, toen was Dick ook gewoon bij hen. Ik zal nu niet meer zeuren, althans niet in mijn krabbel  ---------- Vrijdagmorgen 29 maart. Wat een prachtig weer met de wandeling vanmorgen, en ik loop maar te piekeren en te dubben. Ik ga het nu heel eerlijk zeggen, maar eigenlijk hebben we aan één kant niet zo'n zin in ons Spanjereisje . . . En waarom dan niet? Nou ja, hmm we kunnen onze honden niet missen . . . geen dag eigenlijk. En denk vooral niet dat deze woorden uit mijn koker komen hoor, want het zijn toch echt Dick zijn woorden! Ik zou het niet hardop durven zeggen, hij dus wel, maar daar moet je kennelijk een man voor zijn. Daarbij zijn wij ook al niet zo 'stads' en het ultieme is voor ons in de vrije natuur mét de meiden . . . Kortom, we zijn er nog niet uit. ---------- Donderdag 28 maart. Toen ik dinsdag in Putten was kreeg ik nog een enorme verrassing . . . De buurman van onze vrienden, die prachtig kan schilderen, had een foto van ons Muisje geschilderd . . . Hij had mij vorig jaar al om een foto gevraagd maar ik was er nog niet aan toe en eind 2018 heb ik hem, omdat hij zo graag een schilderij voor mij wilde maken, een foto gestuurd. Voor ons een prachtige herinnering, Muisje op de hoogst gelegen weg van de UK uitkijkend naar het eiland Skye in de late avondzon. Voor ons ook een gedenkwaardige plek omdat wij daar, ook zo mooi, overnacht hebben met de camper. Hij had eerst wat bezwaar omdat je Muisje op haar rug ziet maar toen ik hem uitlegde waarom juist deze foto begreep hij het volkomen. De aanblik van dat snuitje met die prachtige ogen kon (kan) ik nog niet aan. Het schilderij is zo ontzettend mooi geworden, dat ik er erg van onder de indruk was en natuurlijk weer moest huilen. Ja ik mis dat schattige hondje nog steeds en stiekem, diep in mijn hart denk ik dat . . . NEEHEEEE dit hebben Dick en ik niet afgesproken . . . Meneer de kunstenaar heeft mij wel gevraagd om eens haar hoofdje te mogen schilderen, zodra ik daar aan toe ben. ---------- Woensdag (net) middag 27 maart. Ach al berichtjes gehad met de vraag hoe het met Roosje is, ja had ik kunnen weten natuurlijk, maar ik ben na het wandelen gelijk voer in Kampen gaan halen en daarna meteen de boodschappen er achteraan gesjorst. Met Roos gaat het helemaal prima, en dat was al dat ik haar in de middag ophaalde, volkomen bij de wekker en kwam ons al lachend tegemoet! Haar gebit is in een mooie conditie en er zat alleen aanslag op maar geen enkele ontsteking oid, fijn toch weer! Ook tante Analia hebben we letterlijk de achterdeur gewezen en ook daar was niks ernstigs mee, alleen gewoon vol. Verder had ik volgens mij nog niet verteld dat Roosje al een paar maanden last van haar voetzooltjes heeft waar ik mij eigenlijk niet echt ongerust over maakte, ik dacht dat het een één of ander plantje in het bos was waar zij wat heftig op reageerde. Iets dergelijks heeft poppetje op haar polsjes gehad een paar maanden in de zomer, alleen jeukte dat totaal niet. Bij de laatste entingen heeft de da er ook al naar gekeken en zei hij mij het haar kort te houden en dat deed ik. Toch vond ik haar meer bijten en af en toe zo heftig dat zij lijkt 'in trance' te zijn en als ik met de schaar in de buurt van haar voetjes kom is het alsof zij onder stroom staat. Nu zij toch onder zeil was heeft Paul nog eens goed gekeken en het helemaal kaal kunnen scheren en toch, totaal niets te zien! Eerst dachten wij nog aan een soort mijtje of zo wat in de herfst nogal eens voor komt, maar niets van dat alles, beetje gek dat wel. En omdat ik een deel van haar vacht wat 'knisperig' vind, zijn we nu toch aan de slag gegaan om te kijken wat er loos is. Ook vind ik dat zij meer haar verliest dan normaal. Verder heeft zij helemaal niets, alles is normaal en is ook nooit krabberig oid Zij krijgt nu voor 9 dagen, beginnen met 3 dagen 1 tablet prednison, en daarna gelijk afbouwen tot dag 10 niets meer. Even kijken hoe zij reageert en dan vervolgen wij het onderzoek. Kortom, geen echt ernstige dingen maar wel even een aandachtspuntje dus.  ---------- Dinsdagmorgen 26 maart. Toch nog heel even tijd voor een krabbeltje. Gisteren had ik 100 gram hart gekookt (ik weeg alles secuur af) en daar doe ik dan twee dagen mee voor 4x2x3 hondenmaaltijden, snappen jullie hem nog? Het gaat mij ook voornamelijk om een beetje bouillon over het eten. En ja vanmorgen mocht Roosje ivm de narcose niet eten en wel drinken, dus doe ik, als de anderen eten krijgen net of zij ook eten krijgt en schenk wat bouillon in haar bak, wat zij uiteraard heerlijk vindt! Daarna liep zij nog wel door de keuken te stekkeren op zoek naar vergeten brokjes maar dat kan zíj dus weer vergeten . . . Zo het is nu bijna half 10 en ik ga afsluiten. ---------- Maandagmorgen 25 maart. Zo dat was wel even een herfstwandeling vanmorgen nadat wij gisteren heerlijk buiten in de zon gezeten hebben, typisch NL dus. Na een gezellig weekend begint er vandaag weer een min of meer gewone week met als enige dat ik morgenochtend om half 11 in Harderwijk moet zijn. Deze keer niet in Ermelo maar naar de andere locatie. En aangezien ik het Rozenkind in de middag om half 4 kan ophalen breng ik de uurtjes tussen door bij vrienden in Putten door voor een bakkie koffie en een boterhammetje, mooi geregeld dus. Zoals ik verteld heb gaan we op 21 april 5 dagen naar Spanje en komt Wendy hier oppassen en zij is de enige die ik dit toe vertrouw, maar ja . . . Er zijn zeer betrouwbare vrienden van ons die bijna smeken om poppetje (of één van de anderen, óf alledrie!) een paar dagen te mogen hebben . . . en ik heb mijn hand over mijn hart gestreken en mag zij daar een paar daagjes logeren. Ik heb gezegd daar even over te moeten nadenken maar zou het een motie van wantrouwen vinden om hen te weigeren, dat kan gewoon niet. Ook zij hebben eens een GS pup van ons gehad die 12 jaar geworden is en waar zij dol op waren en daarbij, zij zijn stapelgek op onze meiden. Maar jullie begrijpen vast wel dat zij bijna een boekwerk aan ge- en verboden mee krijgen bij het poppetje. Want ik weet het zelf voor de volle 100% dat ik een enorme zeikerd ben met dit soort dingen, wat mijn meisjes betreft (zij gelukkig ook en accepteren en waarderen dit echt) . ---------- Zondagmorgen 24 maart. Gisteren weer een heel gezellige dag gehad met J&A, zoals altijd dus en ik geniet echt van onze gesprekken en gewoon het met elkaar zijn! De Camper Expo, ook heel leuk, campertje in campertje uit en bij het instappen al zeggen dat het niks voor ons is en wij eigenlijk niet hoeven te kijken, veel maar dan ook veel te duur . . . En er dan in gaan zitten en constateren wat je allemaal mooi vindt maar voor ons als hondenmensen totaal niet geschikt is, vaak veel te luxe en te kwetsbaar, één keer een hondenhandje of nat mondje er langs en huppakee een kras, een kwijl en het mooie is er van af. Dat is het fijne als je met gelijkgestemde mensen zoiets gaat ondernemen en je ondertussen de kreukels lachen omdat je van tevoren al kunt bedenken hoe dingen gaan lopen in zo'n luxe apparaat! Ja ik ken ze hoor, de camperaars, vooral de vrouwen dan, die constant met een poetsdoekje in hun eigenlijk veel te dure stulpje rondhuppelen, voor zover je dan de ruimte hebt om te huppelen. Nee hoor, geef ons maar lekker een Spartaanse camper, net zoiets als wij gehad hebben, maar ja hè . . . Inmiddels is wel bekend dat ik totaal niet van het poetsen ben en het enige is dat als wij op zandgrond staan, voor het naar bed gaan de vloer even geveegd wordt met de Franse slag want anders, als je er 's nachts uit moet, je gelijk een bed vol zand hebt, wat niet zo fijn ligt. Enuhh wij hebben geen ene cent uitgegeven daar want zelfs de ijsjes vonden wij te duur, €2,50 voor een klein k**hoorntje. Na afloop lekker met J&A mee naar huis, bakkie koffie met een lekker stuk koek en daarna een heerlijke lasagneschotel! Thats life! Nu ruikt het hier heerlijk want ik heb net een kippensoepje gemaakt en een chocoladekoek gebakken want vanmiddag komen er andere vrienden alleen een bakkie drinken . . . jaja die ken ik . . . ---------- Zaterdagmorgen 23 maart. Toen ik gistermiddag een appje van Wendy kreeg kon je mij bijna van de grond rapen van het lachen . . . het appje ging vergezeld van een foto met pijl naar het witte vlaggetje (zakdoekje hoor) bij die hn . . . waar zij ook haar honden vandaan moest halen, jawel op precies dezelfde plek dus! Ook zij werd bevangen door dezelfde gevoelens en emoties die mij in de greep hadden. Maar het positieve is eigenlijk dat ik denk dat die snack nu wel op is hoewel ik vanmorgen die bewuste plek wel heel angstvallig vermeden heb. Nu genoeg over kak gesproken. Ik verbaas mij altijd over het feit dat poppetje altijd, maar dan ook altijd, expres door plassen moet racen, terwijl er naast een droog pad ligt waar Emma, Roos en ik netjes over heen lopen. Heeft zij een extraatje in de genen of zo? Komt het omdat zij een Engels/Belgische is? Nou niets van dit alles hoor, maar zij doet dit gewoon omdat zij het leuk vindt om natte beentjes te krijgen. Vanmiddag gaan wij weer wat leuks doen, met Joke en Anne naar de camper expo in Houten. Neehee niet om een camper te kopen maar eigenlijk meer om naar prullaria (woorden van Joke haha) rondom het camper gebeuren te koekeloeren. ---------- Vrijdagmorgen 22 maart. Vanmorgen stond ik zoals meestal, fit en vief op en ik en had zin in een mistige wandeling en stapte er lekker op los. Toen ik plotseling een stuk verder een wit vlaggetje in de kant zag waar mijn spikkels bij stonden wist ik het al . . . Mensenschijt dus, en aangezien dit de derde opeenvolgende dag is dat ik hier mee geconfronteerd word op verschillende plekken voelde ik de woede in mijn lijf stijgen en dat resulteerde in een serie uit volle borst gekrijste schuttingwoorden, vloeken en alles wat ik maar kon verzinnen en ondertussen hopen dat er geen bekende of niet bekende aan zou komen om de hoek . . . De spikkels zijn niet op afstand bestuurbaar zoals Emma, stonden lekker in de snackbar en lieten mijn gekrijs voor wat het was, en dat is zéér frustrerend dat kan ik wel zeggen! Jaha als ik op een paar meter afstand ben luisteren zij wel en hebben dan toch de buit al binnen denken zij dan, ja en dan moet je je als mens toch wel enorm beheersen want je krijgt bijna mishandelneigingen . . . En omdat ik wist dat een stukje verder ook een snack lag lijnde ik poppetje maar aan en de andere twee, Emma is geen punt, maar met mijn stem bij mij en dat lukte. Maar toen . . . Poppetje liep gedwee aan de lijn die merkte wel mijn ongenoegen en kreeg wat oprispingen en daarna, mijn god wat een ellende, kwamen er vette boeren achter aan. Nou nee dit was too much voor mijn getergde geest, ik ergerde mij kapot en mijn humeur was werkelijk beneden peil. Inmiddels ben ik thuis, hondjes lekker gegeten, waarvan er twee een voorgerecht gehad hebben, liggen tevreden te slapen ik tik mijn stukje om de frustraties van mij af te tikken en met jullie te delen en met mijn humeur is het weer ok. Direct weer naar Ermelo. Ja Cilia, de politiek is een lastig onderwerp en werkt jammer genoeg zeer polariserend tussen mensen. Ik ben toch nog altijd blij dat wij in een vrij land leven waar wij allemaal kunnen zeggen wat wij denken en ik vind het heel belangrijk dat er niet ge- of veroordeeld wordt, want dát is het probleem! Laat iedereen in zijn waarde en we mogen gewoon een andere mening hebben zonder gelijk mensen in een hokje te duwen of boos en/of beledigend te worden. En ah nee we kunnen niet langs komen in Frankrijk want we vliegen over jullie heen, tenzij er parachuutjes uitgedeeld gaan worden! Maar je weet, ik beloof je, dat als wij weer naar het zuiden gaan met camper of caravan wij zéker bij jullie aan komen! Toevallig ga ik wel naar Frankrijk eind oktober, met een vriendin een weekend naar Parijs met de trein, ook leuk hè! ---------- Donderdagmorgen 21 maart.  Zo dat is dat en de verkiezingsavondjes aan de buis gekluisterd zitten is ook weer voorbij en eerlijk is eerlijk, voor Dick en mij een groot succes deze uitslag! Verder ach, life goes on en we blijven plannen maken zoals dat ook hoort. Allereerst heb ik van Dick een leuk verjaardagscadeautje gekregen . . . nou voor ons samen dan, we gaan op 21 april 5 dagen naar Barcelona! Hij durfde het eerst niet tegen mij te zeggen, vond dat hij toch te snel en zonder mij er in te kennen dit geregeld had vanwege ja dat hoef ik denk ik niet uit te leggen . . . onze hondjes natuurlijk . . . En omdat hij wel voelde dat dit uitje toch wel moet landen bij mij, kon hij niet anders dan het presentje verraden zodat ik mij er op kan voorbereiden . . . Ja en dat is wel nodig natuurlijk. De keren dat ik weg ga is hij degene die oppast op de meisjes en er net zo voor zorgt als ik dat doe. Nu komt Wendy oppassen en dat is natuurlijk ook helemaal goed maar ja toch hè . . . Hoewel ik mij er op verheug zit er toch wel een rafelrandje aan en ik denk niet dat hij ooit nog iets regelt buiten mij om . . . ---------- Woensdagmorgen 20 maart. Gisteren fijn een paar uur in de zon gezeten, beetje gedommeld zo af en toe en gelezen, heerlijk! Vandaag begint dus de lente en mag ik de site ook wel weer eens aanpassen qua kleur. Momenteel computer ik eigenlijk niet zo veel, zeg maar gewoon heel weinig omdat ik gemerkt heb dat mijn nek dit geen grapje vindt, dus even pas op de plaats. Nu ik dit stukje getikt heb is het pas half 8 en heb ik de normale dingetjes al gedaan die ik altijd doe voor ik met de meiden ga wandelen. Geen idee of ik straks nog tijd heb want er staat vanmorgen weer een afspraak met konijn naar Ermelo op het programma en ik denk dat dit toch wel de laatste keer is want het gaat goed met haar maar zij moet nog in ieder geval 1 ab injectie hebben. . En omdat ik er maar geen genoeg van krijg 
heb ik dinsdag a.s. een afspraak met Roos om
haar gebit te laten schoonmaken, nee het is
helemaal niet erg maar op een aantal kiezen zit
toch wel aanslag en dat wil ik gewoon weg
hebben.Bij het ophalen die dag in de middag heb ik ook een afspraak met poppetje want die heeft de laatste tijd regelmatig tante analia op bezoek en ook dat is geen pretje voor haar en voor onze neus. ---------- Dinsdagmorgen 19 maart. Een ander begin van de dag bij het opstaan en in de badkamer komen, een totaal bevroren raam waar achter de zon scheen! Lekker gewandeld en vandaag zelfs een ransuil gezien, dat heb ik echt hier in het bos nog nooit meegemaakt, hoewel ik weet dat zij er zijn. Komt natuurlijk door die kale bomen dat ik hem nu goed kon zien en had nog wel wat langer willen kijken maar hij vloog weg omdat de meisjes er onder door gingen. Vandaag kwamen wij een labradoodle tegen, een hypertje en die ging aanvankelijk leuk spelen met poppetje, maar toen Roos ook mee wilde doen pikte doedeltje dat niet, werd wat agressief en zag ik heel even een voor mij totaal onbekende Roos! Ik zag rimpeltjes in haar neus en er kwam een een grommetje uit . . . gelijk was het spel over en Roos keurde doodle geen blik meer waardig, prachtig om te zien! Poppie, die eigenlijk wel wilde spelen had ook gelijk haar bedenkingen, pakte een stok, probeerde uit of doedel mee wilde doen, wat ook gebeurde, maar daarna mocht poppie het stokkie niet meer. Over met de spelletjes en ik was er toen ook wel klaar mee, niet met het bazinnetje hoor, want dat is een erg aardige vrouw die ook haar eigen hond vaak niet begrijpt! Bij thuiskomst, poppie natuurlijk afspoelen, drogen en allemaal eten geven en dan nu, heerlijk languit in de zon voor de open tuindeur!  ---------- Maandagmorgen 18 maart. Oh het verliep gisteren toch iets anders. Toen Dick en Marcel weg waren kwam ik na een uurtje of zoiets in de gang en . . . daar stond Marcel zijn rolkoffertje . . . Er zat niets anders op dan dat hij terug kwam nadat zij de cache op de Veluwe gedaan hadden en de rolkoffer op te halen . . . dat was wel ruk want daarna moest hij nog helemaal naar Frankfurt waar hij woont. Maar zijn humeur bleef hetzelfde, een zeer stabiel persoon die jonge man en vond het wel handig dat hij zijn beker hier weer met verse koffie voor onderweg kon vullen! En stabiliteit mag ook wel, want bij zijn beroep, een veiligheidsadviseur bij de bouw van kerncentrales, is dat wel makkelijk . . . En waarom Emma hem totaal niet pruimde begrijp ik niets van want op ons dringende advies negeerde hij haar werkelijk volkomen en heeft haar ook totaal niet aangekeken! En juist dat is iets waar zij een hekel aan heeft, onbekenden die haar direct aankijken. Ach soms snap ook ik niets van honden, voor mij is wel een tipje van de sluier opgelicht maar is er ook nog veel wat je niet thuis kunt brengen van wat er in die schattige hoofdjes om gaat. En zoals gewoonlijk gedroegen de spikkels zich weer keurig en drongen zich ook totaal niet op, hij is namelijk ook geen hondenmens, heeft er helemaal geen hekel aan maar het 'doet' hem ook weinig. Nou nu ik dit zo tik, misschien voelde Emmaatje dit wel aan! ---------- Zondagmorgen 17 maart. Wat zijn er toch een leuke mensen in de wereld, jaha toch wel! Onze Duits/Nederlandse 'gast' is zo'n ontzettend aardige bespraakte slimme man, dat wij vannacht dus veel te laat naar bed gingen, en dat gebeurt niet zo heel vaak! Vanmorgen toch weer om 7 uur op en om 8 uur naar het bos waar we net op het laatste moment nog een vette bui kregen. Na het gezamenlijke ontbijt, ook gezellig, zijn Dick en Marcel nu gaan geocachen, eentje hier in de buurt, komen daarna terug voor een bakkie en vanmiddag doen zij een cache op de Veluwe waarna Marcel weer naar Duitsland rijdt. En ook Emma is blij het huis weer voor onszelf te hebben . . .  ---------- Zaterdagmorgen 16 maart. Nou morgen, het is alweer 7 minuten middag zie ik net. Omdat wij op tijd weer naar Ermelo moesten ging ik ook op tijd weg met de meiden maar maakte toch een misrekening. Ik kwam om 9.15 uur thuis en moest 3 honden afdrogen en zelfs eentje, niet te vragen wie dus, ook nog afspoelen, droogblazen, eten geven en moest om 9.35 uur weg . . . Geen tijd meer voor koffie, was dus een race tegen de klok. Met konijn gaat het weer ietsjes beter maar is nog niet uit de gevarenzone, linkerlong klinkt in ieder geval weer wat beter maar zij reutelt nog steeds, zeker bij stress zoals vervoer en op de behandeltafel. Maandag weer terug komen . . . goh wat zou een geldboompje in de tuin toch handig zijn . . . maar sssttt Wendy is toch wel een beetje gematst hoor . . .  De
leuke dierenarts Yara bezig met haar laatste
uurtjes op de praktijk want per 1 april werkt
zij op de spoedafdeling van de Universiteit
Utrecht.---------- Vrijdagmorgen 15 maart. Het was weer hetzelfde geluid vanmorgen maar de wandeling heb ik over het algemeen droog gehad. Vandaag wordt er toch wat hhw van mij verwacht, het is niet anders want er komt iemand van geocaching logeren en ik wil niet dat Dick een pleefiguur slaat. Ook een paar maaltijden in elkaar draaien, dat kost mij niet veel moeite hoor en daarbij vind ik het ook leuk, maar toch wat bedenken want er zijn wat dieetwensen. Inmiddels gaat het met het konijn van Wendy wat beter en zijn we gisteren weer naar Ermelo gereden voor een ab prik, en dan morgen nog een keer en hopen we het lek boven te hebben. Wendy vond het niet leuk dat ik in mijn krabbel gezegd heb dat zij alle apen en beren op de weg zag, maar ik bedoelde ook alleen maar dat zij erg ongerust was, volkomen terecht, vanwege het feit dat een konijn niet veel kan hebben en snel het loodje legt! En zo hang ik 's avonds op de bank met de meisjes en ik denk zo maar dat ik niet de enige ben! 
---------- Donderdagmorgen 14 maart. En zoals zo vaak de laatste tijd, als ik 's morgens in de badkamer kom hoor ik tikketikketik, en denk 'weer regen'. Maar mijn humeur lijdt er niet onder hoor, zo zit ik nou ook weer niet in elkaar en daarbij, mijn tweede blik, na het badkamerraam, is het bekkie van mijn lieve kleine poppetje en hoe kun je daar nou niet vrolijk van worden? Zij gaat altijd gelijk met mij mee naar beneden, het lijkt een voorkeurspositie maar dat is het niet, het is puur gewoonte wat nog afkomstig is van de puppytijd! Ook een gewoonte is 'schaapje schudden'. . . 'Schaapje schudden' is niet anders dan, benchje open maken van poppie, zij blijft gewoon liggen en kijkt niet op, zij ligt vaak als een schaapje met gevouwen voorbeentjes, en dan moet ik schudden aan haar 'oehoe schaapje wakker worden, tijd om op te staan'. . . Dan pas kijkt zij op en komt er uit! Jaja een mens wordt (uh ís) wel gek hoor, maar goed wat dit betreft ben ik het evenbeeld van mijn moeder en valt mij dus niets te verwijten en is bij mij van kleins af aan ook ingeprent, net als bij jonge hondjes! Regelmatig hoor je hier uitspraken (meestal tegen de honden) die van mijn moeder afkomstig zijn en zelfs Dick kent er nog veel van haar, leuk toch! ---------- Woensdagmorgen 13 maart. Hè hè poeh poeh, dat is effe bij komen van zo'n honden party . . . Nee hoor flauwekul, het is al heel wat dat ik er aan dacht en natuurlijk heeft het ook te maken met het (korte) heftige verleden van poppetje en dat er datums in mijn geheugen gegrift staan en als ik ooit eens in Huize Avondrood zit lepel ik ze nog gelijk op, als ik dan nog bij de wekker ben natuurlijk. Vanmorgen had ik het goed uitgekozen maar niet heus, ik kwam bij het bos aan en het begon te stortregenen en gelukkig had ik ditmaal mijn Bluntje mee. Eerlijk gezegd begint al die regen mij wel een beetje de strot uit te hangen hoor, laat het nu toch maar eens wat lente worden, als er hier dan toch geen echte winter meer is, dan snel maar de zon. Gelukkig hebben wij hier zelf geen invloed op want anders had er daar weer oorlog over gekomen. Update konijn: Gisteren een aantal keer met Bob (da) geappt omdat het er toch niet erg fleurig uit zag en Wendy alle apen en beren op de weg zag die je maar voor mogelijk houdt en het dan mijn taak is om contact te zoeken. Uiteindelijk na veel gedoe met een spuitje wat in haar kleine konijnenbekkie gespoten, bah erg vervelend werk. Bob had ook gezegd dat als zij vandaag nog niet zou eten er dwangvoeding moest gebeuren, en Wendy wilde niet wachten tot vandaag. Vanmorgen vroeg nam zij toch een stukje brood aan en begon zelf weer wat aan wat andijvie te knabbelen, dus ik denk dat de crisis voorbij is. Goh, gaat het niet over je eigen dieren, dan gaat het wel over andermans dieren . . . so be it . . . Ik lijk wel een helpdesk zo af en toe! Geeft niet, ik help graag als ik daar iemand mee kan steunen.  lief
hè, die Emmaatje, er plakt er altijd wel eentje
op mijn schoot!---------- Dinsdagmorgen 12 maart. En vandaag is poppetje alweer 3 jaar geworden en natuurlijk hebben wij haar uitgebreid gefeliciteerd en geknuffeld, hoewel dat laatste dagelijks kost is voor haar! Een gek begin van de verjaardag vandaag door een vroeg telefoontje van Wendy dat haar konijn (zij heeft er twee) vreemd gedrag vertoonde en zij het idee had dat zij ziek was. En jullie kennen ons, gelijk naar Ermelo gebeld natuurlijk, een konijn kan niet veel hebben en voor je het weet liggen zij dood en dat willen we natuurlijk niet. Snel hondjes uitgelaten en direct door naar Wendy, haar met konijn opgehaald en naar Ermelo. Gelukkig hadden wij toevallig Bob himself, gebeurt niet zo heel vaak, hij 'doet' meestal alleen nog speciale gevallen. Na gedegen onderzoek en temperaturen, zij bleek ondertemperatuur te hebben en ademde moeilijk, twee foto's gemaakt en bleek zij dus longontsteking te hebben. Kan onbehandeld voor mensen al dodelijk zijn, laat staan voor een kwetsbaar konijn. Zij heeft gelijk een injectie met vochtafdrijver gekregen om het ademen wat te vergemakkelijken, en een antibioticakuur, over twee dagen weer voor controle. Bij Wendy hebben de konijnen een totaal vrije ruimte achter buiten en kunnen altijd ook naar binnen waar een dik pak stro hun andere verblijf is. Nu moet zij voorlopig binnen in een hok zitten vanwege haar ondertemperatuur en betere observatie. Zo en nu gaan we eens feestvieren . . . en o ja een nieuwe fotobladzijde! ---------- Maandagmorgen 11 maart. Sorry, gisteren op het laatste moment geen krabbel kunnen tikken, ik hang hier namelijk altijd aan de laatste tiet, waarvan uitleg: We waren op tijd op om naar vrienden in NH te gaan en ik ging natuurlijk eerst hier een bosronde met de meisjes maken omdat het strand een middag activiteit zou worden. Ik probeerde zoveel mogelijk een schone ronde te maken maar poppetje dacht daar anders over . . . We wilden om half tien weg en kwam ik om 9 uur thuis en moest ik dat kleine mormeltje natuurlijk weer afspoelen en waterblazen, en had ik zelf nog 10 minuten tijd over om te douchen, zo gaat dat dus, hondjes gaan hier altijd voor. Heb ik geen enkel probleem mee hoor maar dat betekende gisteren dus geen krabbel. We hebben weer een oergezellig babbeldagje samen gehad met in de middag een heerlijke strandwandeling, beuken tegen de wind en regen in en daarna een kop choco in strandrestaurant de Noord. Ook onze meiden hebben weer genoten voor tien en ik geniet dan zo intens van hen, de enorme blijheid van Emma, het racen van poppetje achter die kleine strandvogeltjes aan die een spelletje met haar leken te doen! Roos gaat meestal haar eigen gangetje en vermaakt zich ook altijd goed maar minder opvallend. Geweldig om te zien dat het broertje van Emma, Mac, in nog net zo'n conditie is als Emma en dan is het toch niet te geloven dat zij bijna 11 jaar zijn! Kortom, fijn daggie weer! Ja Cilia, boxers zijn meestal hele vrolijke lomperds maar met andere honden zijn het vaak geen makkies, het zijn 'dogachtigen' en honden uit die rasgroep munten regelmatig niet uit in solidariteit met soortgenoten. En ja witte boxers hebben vaak meerdere afwijkingen dan alleen doofheid en die moeten dus ook absoluut uitgesloten worden voor de fok (als het goed is en je een verantwoordelijke fokker bent met hart voor het ras boxer! ---------- Zaterdagmorgen 9 maart. Het is maar goed dat ik met dit weer, een frisse wind, vaak betraande ogen heb, want met droge ogen een kulverhaal aanhoren is ook weer zo wat. Komt een mevrouw aan met een vette witte boxer met alleen bruine oren, komt al sluipend en snuivend aan, mijn honden weten daar niet zo goed raad mee en nemen een afwachtende houding aan. De mimiek van een boxer ziet er ook voor hen niet zo aantrekkelijk en betrouwbaar uit en dan dat geluid er ook nog bij. Zij; 'nee hoor dit is een domme witte boxer die niets doet' Y : 'fijn' Zij: 'hij (het was een zij) is ook nog helemaal doof' Y : 'ja dat komt vaak voor bij witte boxers' Zij: 'we merkten dit pas met een half jaar' Y : 'jeetje' Zij: 'komt uit een nest van 7 en er waren er 4 wit en fokker wilde deze niet houden vanwege bruine oren, zij fokt speciaal witte boxers' Y : 'o dan is de fokker dus gespecialiseerd in het fokken van dove, gehandicapte honden' Ja en toen vond mevrouw mij geloof ik niet zo gezellig meer om mee te praten . . . Ik vraag mij echt af wie er van die twee, mevrouw of haar hond, het domst is maar het antwoord weet ik wel. Godzalmebeware wat moet je soms een waanzin aanhoren! ---------- Vrijdagmorgen 8 maart. Lekker tikken nu, Roos ligt met haar hoofd onder mijn laptop op schoot! Nou makkelijk is anders hoor, nu al 3x opnieuw begonnen met tikken, komt zij even met haar hoofd omhoog en legt em op mijn toetsenbord en zzzzzzzzz Nu is zij weggegaan dit werd ook haar te lastig volgens mij. Goed waar was ik ook alweer en wat wilde ik vertellen en ben gelijk van mijn apropos. Jezusss nu komt Emma er aan om de leeg gevallen plek op te vullen . . . Zo die ligt en mn toetsenbord is nog vrij. Net kon ik het weer niet laten en heb poppetje gewaterblaast, nu ziet zij er zo mooi fluffy uit, jawel tot vanmiddag hoor en dan is het weer voorbij. Ik zou wel willen dat zij nu gezellig door de kamer gaat lopen zodat ik kan genieten van haar schoonheid maar nee hoor, gaat zij in een rolletje op het hondenbed liggen, wat zijn ze toch egoïstisch die honden. O ja, en nog steeds heb ik geen flauw idee hoe mijn nieuwe buren er uit zien . . . gek hè. Wel zag ik gisteren dat er maar liefst 28 zonnepanelen op het dak gemonteerd zijn, dat zal wat opleveren! Ja Joke grappige afbeelding hè op dat T-shirt, heb ik een paar jaar geleden van Annet gekregen, die afbeelding heeft zij speciaal laten ontwerpen en is nergens te koop, alleen bij haar in haar settersjoppie. Nou ben ik niet zo erg van de grote afbeeldingen op mijn borsten, maar deze vind ik wel erg leuk en draag ik in besloten kring hahaha ---------- Donderdagmorgen 7 maart. Vanmorgen voor het eerst de waterblazer gebruikt en wel op poppetje want die moest ik uiteraard afspoelen en afdrogen. Ik had hem klaar gezet voor het wandelen omdat ik dacht 3 honden te moeten waterblazen maar dat viel toch reuze mee en voor de lol heb ik poppie dan toch maar even gedaan. Zij heeft dit al 2x mee gemaakt dus is het voor haar een cup of tea en blijft zij rustig staan. Nou zeg en dan gisteren met de foto van de dode hond . . . ik had hem op FB van Swifterbant gezet . . . Onvoorstelbaar wat een reacties en werkelijk niemand zag dat dit een hond van steen was en zelfs één van de mannen van een reaguurder is gaan kijken, en moest toen ontdekken dat het een nephond was, lachen toch! Uiteindelijk heb ik gisteren het topic maar weggehaald want soms werden de reacties wel een beetje persoonlijk nadat zij hoorden dat het een stenen hond was! Nu was ik van tevoren ook al helemaal niet van plan om te reageren maar toch. De emoties rolden over elkaar heen, van een vroege 1 aprilgrap, tot opsporen en mishandelen de eigenaar, politie bellen etc en waarom ik niet direct zei dat die hond niet echt was . . . En nu hoorde ik dat hij in de greppel ligt en dat er op de site 'gratis af te halen' twee stenen honden gestaan hebben, dus is 1 + 1 twee . . . ---------- Woensdagmorgen 6 maart. Ah vanmorgen twee reeën voor de auto op de weg naar het bos waar ik op dat moment ook langs reed! Ik gelijk mijn mobieltje pakken . . . te laat, en waren zij al overgestoken naar een ander stukje bos want er kwam een mens aan van de andere kant, jammer. Ik stapte uit eigenlijk vlakbij waar zij uit het bos gekomen waren en vooral Emma liep met haar snaveltje in de lucht! Net keek ik de wel gemaakte foto en totaal niets op te zien daarbij heel erg bewogen ook wat ik toch gek vind want ik dacht toch echt dat ik ze wel op de foto moest hebben, alleen achterkantjes maar zelfs dát werd mij niet gegund haha. Gistermiddag kreeg Wendy de schrik van haar leven, er lag iets wat op een dode hond of klein paardje leek aan de kant van de weg. Zij stuurde mij een foto en ook ik schrok mij de takken (netjes gezegd toch!) Blijkt het een beeld te zijn van een hond zonder poten! Hier is de foto en beoordeel zelf, dit is toch net echt! Wat een bizar gedoe om dit dan zo maar langs de kant van de weg te dumpen, aso's.  Zo en dan trakteer ik jullie nog op een foto van mezelf van vanmorgen hoe ik er nu uitzie en wat ik aan heb, nee hoor, niet te zien dat ik van honden hou . . .  ---------- Dinsdagmorgen 5 maart. Weer een gewone ochtend met een gewone wandeling en geen ree of vos of iets anders gezien, wel aan de buitenkant van het bos gevoeld dat wind wind behoorlijk koud is. Mijn computer is van slag en dat is vervelend en ben ik bang dat het door het downloaden komt van zo'n groot programma als PS, daarbij werkt het ook nog niet naar behoren. Er stuiteren allerlei dingen door mijn beeld maar niet dat wat ik wil zien. En het lastige is dan eigenlijk dat ik dit totaal niet kan uitstaan en voel dat ik iets fout gedaan heb maar weet absoluut niet wat. Eergisteren veel te lang voor de laptop gehangen en dat moet ik bezuren door erge last van mijn nek, dus nu maar even pianoaan. Maar blijft natuurlijk dat ik dit wil oplossen dus direct maar eens met Adobe bellen, irritant ook, alles in het Engels . . . grrrr en dan vind ik het sowieso al vervelend om dit soort computerdingen uit te leggen omdat ik zelf amper snap waar ik nou mee bezig ben! Ja hoor met de hondjes gaat alles goed hahaha! ---------- Maandagmorgen 4 maart. Om 5 uur vanmorgen werd ik wakker en dacht dat het herfst was, een striemende regen en ook nog harde wind. Uiteindelijk viel het met wandelen nog erg mee en waren wij voor de regen losbrak weer thuis. Gistermiddag startte ik de wandeling waar ik in de ochtend ook begonnen was en toen stond er een auto met 'slaper(s)' bij de ingang. In de middag waren zij weg en mijn god wat een troep hadden zij achter gelaten, de meest uiteenlopende spullen heb ik bij elkaar geraapt. Volgens mij hadden zij hun auto daar leeggeschud en ook de omgeving als toilet gebruikt en vergeten clopapier mee te nemen, zo vond ik twee hopen met HN en een in tweeën gescheurde handdoek die duidelijk voor de resten van gedane arbeid gebruikt waren . . . De HN heb ik met zware takken bedekt en de rest met mijn knijper in een plastic zak gedaan en in de restafvalcontainer gegooid. BAHHHHHH en ben daarna ook nog naar de andere ingang gereden want ook daar lag een hoop troep. Zo mijn goede daad weer gedaan voor die dag. Verder gisteren eindelijk mijn nieuwe printer/scanner geïnstalleerd, ach die stond nog maar precies twee jaar nieuw in de kast! Daarbij ook weer eens een abonnement op Photoshop CC genomen en gedownload en al met al ben ik daar de nodige uurtjes mee bezig geweest. Het is alweer een tijdje geleden dat ik PS had en ga gelijk maar weer even een opfriscursus doen. Verder geen hondse dingen te vertellen vandaag. ---------- Zondagmorgen 3 maart. Goh net tien uur en al ontbijt, wandeling (jaha gelukkig bijna droog overgekomen) en de koffie achter de knopen, uh zelfs al een was gedraaid . . . Dat heb je als je vroeg op staat, heerlijk vind ik dat! Nou liggen wij ook altijd tamelijk vroeg in bed hoor, dat kan dan ook niet anders. Eigenlijk zouden we met een wandeling mee gaan met de Gordon Setter Club maar ik heb geen zin om in de regen te lopen, zo'n wandeling doe ik mee vanwege de 'social talk' en dat vind ik met regen niets aan, volgende keer beter dan maar. Momenteel volgen Dick en ik een 6 delige documentaire op Netflix over de geschiedenis van de Bhagwan, jeetjenogantoe dat is ook wat hoor! Een échte aanrader (nou ja vinden wij dus) en heet 'Wild Wild Country'. En gisteravond ook weer zo'n cozy avond, lekker languit op de bank met mijn meisjes op schoot naar 'De Mol' kijken, jammer genoeg volgende week de laatste uitzending met de spannende ontknoping! Voor vandaag heb ik een aantal voor jullie oninteressante dingen op het programma staan die ik ga doen en heeft geen zin om die futiliteiten hier uit te leggen. ---------- Zaterdagmorgen 2 maart. Toen wij gistermiddag naar vrienden gingen, een zg verlate verjaardag*, hadden we uiteraard dat verwende mormeltje mee, geen uur meer zonder poppetje . . . * ik zeg verlate verjaardag want wij hebben een hekel aan verjaardagen, mij te druk en teveel gedoe, maar soms ontkomen wij er ook niet aan. Het feestvarken spreek je amper en is veel te druk met zorgen voor van alles, vandaar dat wij dan een andere dag kiezen en lekker samen zijn. Dat witte mormeltje voelt zich dan ook overal thuis en is ook overal erg geliefd, sterker nog, regelmatig de vraag of zij niet mag blijven of haar voor een vakantie niet eens willen uitleveren . . . Gisteren had ik toevallig (hoe is het mogelijk!) mijn telefoon mee en kon ik nog een paar grappige plaatjes maken want terwijl het eten bereid werd lag dat kleine schatje gewoon midden in de keuken languit te slapen en vol vertrouwen dat er niet op haar gestaan werd, net als thuis. Elke dag zeggen Dick en ik wel tegen elkaar dat zij echt te lief is en of wij wel volledig voldoen aan haar behoefte . . . Kan een mens eigenlijk nog gekker op zijn/haar honden zijn? Wij geloven dit dus niet. ---------- Vrijdagmorgen 1 maart. Gisteren sloot ik af met het verhaaltje over een lachstuip en daar begin ik ook mee vandaag! 's Avonds om een uur of 10 laat ik altijd de honden een plasje doen op een grasveld naast ons huis, zo ook gisteravond. Het regende en Emma laat ik dan een paar tellen los omdat zij dan snel een plasplekje in het midden vindt, de meeste mensen lopen langs het randje met hun hond, en de stippels houd ik aangelijnd. Mijn honden en vooral Emma heeft een hekel aan hondenuitlaatplaatsen, dat vinden zij vies en ik ook hoor. Als Emma geplast heeft loopt zij direct naar mij toe om aangelijnd te worden en al met al ben ik binnen 3 minuten weer in huis. Toen er gisteravond een auto aan kwam pakte ik net Emma, auto stopte en toen zag ik dat het een politieauto was . . . 'Wassie ontsnapt?' 'Nee hoor, zij plast los direct en kan ik naar huis' 'U moet uw hond hier aangelijnd houden want het is geen losloopgebied' Ja en toen moest ik echt lachen hoor. Hij voelde zich toch vast een beetje lullig en zei toen goedenavond en ik zei dag. Mijn god zeg, hoe simpel, hoe makkelijk, een grijze oma die op een grasveldje loopt . . . als ik een grote dikke aso man met vechthond geweest was had hij toch echt doorgereden hoor! Gisteren ook nog een fotobladzijde gemaakt en kun je zien op de foto's wat ik bedoel hoe onze honden door het bos scheuren in, over, door en onder het kreupelhout en afgezaagde bomen door, die liggen er als voeding voor de bodem en als schuilplaats voor kleine diertjes. FOTOBLADZIJDE ---------- Donderdagmorgen 28 februari. Ook wat het weer betreft wonen wij eigenlijk in een gek landje, liep ik gisteren in de stralende zon en had ik het in de middag gewoon te warm, nu liep ik in dichte mist! Maar ondanks mijn bedenkingen over veel dingen zou ik nergens anders willen wonen, nou ja één land toch nog wel eigenlijk en dat is Zweden vanwege de sublieme natuur en het landklimaat. Ook dat is geen land van melk en honing hoor, maar als pensionado in een huisje in het bos, is het helemaal fijn. Het heeft een jaar of 7 geleden niet veel gescheeld maar door omstandigheden hebben we toen alles gecanceld. Jammer? Ja. Spijt? Nee. Daarbij houden we dit nu gewoon als vakantieland en in september gaan wij er weer heerlijk naar toe! Nee nog niet met een camper maar wel met de caravan. Toen ik vanmorgen struikelde over een stuk hondenspeelgoed moest ik echt lachen, het is hier gewoon een item geworden tussen Dick en mij . . . als er eentje weer eens een salto maakt over rondslingerend speelgoed is dat altijd goed voor een lachstuip, de onbeholpen beweging die je dan maakt werkt enorm op onze lachspieren, beetje dom natuurlijk maar zo gaat het nou eenmaal. ---------- Woensdagmorgen 27 februari. Uiteraard lees ik net even de krabbel van gisteren over en eigenlijk schrik ik van mezelf. Ik, die tolerantie toch echt hoog op de agenda heeft staan en 'leven en laten leven', veel gereisd heb en genoten van andere culturen, maar ja, dan wel in eigen land natuurlijk. Hoe kom ik zo ver? Het wordt ons namelijk teveel opgedrongen en we kunnen niets met onze machteloosheid, via de media worden wij gebrainwasht, ik zie tegenwoordig meer gekleurde dan blanke mensen in reclames, is dat jullie ook al opgevallen? Sec gezien is mijn reactie heel natuurlijk, wij zijn niets anders dan dieren in de natuur (nou eigenlijk slechter vind ik zelf) Ik wilde hier voorbeelden van geven maar voel dat ik over dit onderwerp wil stoppen en dat doe ik dan ook maar. Nou gelukkig dat ik niet elke dag mijn dag zo begin hoor, maar dit stapelde zich even op maar dat neem niet weg dat mijn gedachten er over precies hetzelfde blijven. Heel cliché denk je eerst nog dat het 'ach de leeftijd is', maar inmiddels weet ik wel beter. Dank je Tineke. Tijdens mijn supermooie wandeling vanmorgen dacht ik eens na over ontmoetingen in het bos en dat ik daar zo langzamerhand wel een boek over kan schrijven, leuke ontmoetingen, nare ontmoetingen, maar ook grappige en indrukwekkende, zoals gisteren, ik moest er van huilen. Ik zag op het zandpad een scootmobiel staan en een klein stukje verder een jonge man waar mijn spikkeltjes naar toe gingen en hij hen uiterst lief stond te aaien en tegen ze te praten. Ik vroeg of hij met die scootmobiel was omdat hij er zo fris en fruitig bij stond. 'Maar dat ben ik niet hoor, ik ben bezig met chemo's en kan zo maar neer vallen'. Slik. Toen kwam het verhaal waar ik van huilen moest en hij ook, en hij zei nog sorry ook voor zijn huilen . . . want normaal huilde hij nooit . . . Opgegeven, 48 jaar oud en nog proberen er een paar mooie maanden bij te krijgen. Dit zette mij snel weer met beide beentjes op de grond. ---------- Dinsdagmorgen 26 februari. Vandaag ga ik eens écht eerlijk zijn en als je daar niet tegen kan moet je de krabbel van vandaag maar overslaan. Ik ben altijd eerlijk maar laat meestal niet het achterste van mijn tong zien, maar vandaag dus even wel en kijken jullie diep in mijn keel. Vanmorgen voelde ik mij een vreemde in mijn eigen dorp nou ja land, ik heb dat gevoel wel vaker maar nu was het zo duidelijk voor mij, ik leef niet meer in de wereld waar ik zo van hou en vind zoveel dingen veranderen én verontrustend. Vanmorgen, ik rij langs twee scholen en waren er grote opstoppingen, allemaal auto's. Zulk uitzonderlijk mooi weer en de bloedjes worden per auto naar school gebracht, ouders staan midden op de weg waar de kinderen uit de auto gelanceerd worden, met gevaar voor eigen leven. Dubbel parkeren en als je je knipperlichten aanzet mag je zelfs gewoon je kind persoonlijk afleveren in de school en laat een ander maar wachten. Wat een vreselijke mentaliteit, wat een enorm egoïsme en is dát kinderen opvoeden? Volgende punt. Gesluierde schuwe vrouwen met dito kinderen, zelfs kinderen op de basisschool met een hoofddoekje. Verderop, een vrouw(?) totaal in het zwart, alleen ogen te zien. Nee mensen, ik zie het niet meer zo zitten met al dit gedoe. Op naar het bos en zucht zucht zucht wat héb ik genoten! Mijn honden, die mij zo ontzettend veel vreugde en plezier geven en mij voor in ieder geval een uurtje de ontspanning geven wat ik nodig heb. Vandaag diverse malen reeën gezien en een vos, daarbij lekker foto's gemaakt. En ja eenmaal terug bij de auto was het weer tijd voor de grijptang en een plastic zak . . . So be it, sometimes . . . life is a struggle . . . --------- Maandagmorgen 25 februari. Dat gaat weer een buitendagje worden vandaag, net als gisteren! Na de middagronde gisteren zijn wij vertrokken voor een afspraakje in het oosten van het land. Het was weer erg gezellig en ook poppedeintje was weer mee, het verwende mokkeltje, wat eigenlijk wel een beetje niet zo goed alleen wil zijn, nou niet eens écht alleen dan maar met de andere twee meiden. Ach ja, zij is een totaal moederskindje geworden en dat heb ik al eens gezegd. Overdag verder geen probleem, ik kan rustig boodschappen gaan doen hoor, dat dan weer wel. Als wij dan 's avonds thuiskomen gaan wij altijd, na het uitlaten nog een uurtje met hen op de bank cq stoel zitten en dat vinden wij allemaal altijd een fijn uurtje! ---------- Zondagmorgen 24 februari. Vanmorgen bij het opstaan voor het eerst geen licht aan hoeven doen, nou stond ik ook wel ietsjes later op maar toch. Prachtig buiten met die zon al zo vroeg met lange schaduwen en geen fototoestel mee, dom dom dom. De vogels hebben ook al totaal de lente in de kop want ik hoorde behoorlijke fluitconcerten, als dat maar goed gaat. Gisteren een paar uur buiten gezeten jawel weer op onze toelties met de ouwe trouwe tussenties, die gaan al zo'n jaar of 16 mee wat ik toch wel knap vindt want ook de honden liggen er regelmatig op en er is geen vuiltje op te bespeuren! Nou waren zij destijds wel een rib uit ons lijf hoor, maar dat is dus wel te merken. Het enige nadeel is eigenlijk dat mijn achter buiten foto's er elk jaar dan hetzelfde uit zien, alleen de levende wezens verouderen, jammer toch. Zo schattig net, na het eten stonden de meisjes al bij de achterdeur, want zon betekent buiten zitten voor hen, maar ik vind het nu toch nog echt te fris. ---------- Zaterdagmorgen 23 februari. Dat was een mooie frisse wandeling vanmorgen en ik was alleen in het bos, zo ver als ik het kon bekijken dan. Wel denk ik dat het in het weekend verder een ander beeld gaat geven, dan is het zeker in de middag niets voor mij . . . en ga ik totaal of the road want de meeste mensen zijn bang voor vieze schoenen en/of honden. De laatste tijd vind ik dingen cq mensen toch wel raar, of bijzonder moet ik van juf Ank zeggen. Neem nou mijn buren. Sinds een paar weken wonen er nieuwe mensen naast ons, wij wonen 2 onder 1 kap, met de ruggen tegen elkaar en onze buitendeuren zitten dan ook aan lange zijde. Ik heb werkelijk geen idee hoe zij er uit zien, hebben kind en hond, ook nog nooit gezien, de hond hoor ik wel eens. Hebben zich niet eens even voorgesteld en dat vind ik toch wel bijzonder, of zie ik zo bleek en zijn dat mijn normen en waarden? Nou moet ik ook eerlijk zeggen dat ik op kennis maken met die hond al zeker niet zit te wachten, een kruising vechthond . . . Maar ik gun ze het voordeel van de twijfel (met moeite inmiddels) en wie weet vallen zij inclusief hun hond nog reuze mee. Ja leuk hè Joke die foto's en Abby staat er ook schattig op en zij wordt wel heel goed verzorgd dat is duidelijk! ------------ Vrijdagmorgen 22 februari. Dank je voor je berichtje Marian, zoals je weet, ik hou van 'feedback!'. Je hebt helemaal gelijk over het gebruik van de coatking, het is geen wonderapparaat en je moet hem selectief gebruiken. Marga heeft over poppetje een paar streken gedaan, meer als demo, bij Roos doe ik om de paar maanden alleen de flanken en Emma ook eens in de paar maanden een iets groter stuk (+ dijen, schouders) en bij poppetje heb ik hem zelfs nog nooit gebruikt. Bij die zwarte honden zie je dat dode haar ook veel beter omdat het rood is. Mijn kingetje is al een jaar of 25 oud, nog nooit andere 'mesjes' in gedaan dus echt heel fel zal hij niet meer zijn en ik zie dan ook, vooral bij Emma alleen maar van dat doffe rode haar er uit komen. Maar dat neemt niet weg, dat ik het een fijn ding vindt, hij kostte destijds wel wat maar hij gaat dan ook al lang mee. Verder ach ja die lastige teken ook, wij wonen hier in een zeer teekrijk gebied en neem je dus voorzorgsmaatregelen en hebben mijn honden vorig jaar niet één teek gehad, wij wel trouwens. Kennelijk maakten die galbakken de reis naar huis op de rug van de meiden om zich hier thuis aan ons te laven! Toegegeven, dit tikt erg makkelijk . . .  ---------- Donderdagmorgen 21 februari. Na het wandelen zelfs ook al boodschappen gedaan. Tot mijn grote verbazing eigenlijk, de eerste teken op poppetje! Ja goed te zien natuurlijk op die witte vacht. Ah dus Cilia jij hebt het zusje van Henry! Fijne stofzuigers trouwens, maar niet heel fanatiek hier in gebruik en bij jou dus ook niet . . . Maar soms kom je er niet onderuit hè, vooral als je in de geciviliseerde wereld woont en juist daar heb jij in Frankrijk lekker geen last van en zal het jou worst zijn! Het 'zonnetje pikken' is er gisteren niet van gekomen, het bleef bewolkt, net als nu.  teekFotobladzijde over trim workshop! ---------- Woensdagmorgen 20 februari. Vandaag is zo'n dag dat ik eigenlijk niets te vertellen heb, alles gaat z'n gewone, en dus rustige gangetje. Het enige is dat het al mooi weer gaat worden en ik straks een uurtje zon ga pikken, goed voor de vitamientjes! Voor echt zover is ga ik even racen (jawel op mijn stoeltje) om een fotobladzijde te knutselen maar in de hoek staat al die geduldige Henry naar mij te loeren, ook dat nog.  ---------- Dinsdagmorgen 19 februari. Zo de ochtendronde weer achter de rug, en ben ik langs de buitenkant gegaan maar moet, voor ik daar ben, de spikkeltjes eventjes aanlijnen en zeker weten dat er geen reeën op de akkers lopen, zoals de laatste tijd heel vaak is. Nog iets grappigs, toen wij zondag onderweg waren heb ik op de route door Flevoland, op verschillende plekken in totaal ongeveer 20 reeën geteld! Altijd zo fijn, meisjes heerlijk gewandeld, lekker gegeten en nu in diepe rust, dan ben ik weer een tevreden hondenmoeder. Er stond vandaag gekookte vis door de brokjes op het eetprogramma en dat vinden zij telkens weer, zo eens in de twee weken, uitzonderlijk lekker! En moet je weten dat zij maar een blokje van 100 gram + beetje kookvocht, gedeeld door 3 per hond krijgen, is dat toch leuk, kleine moeite groot plezier. Ik heb al de trimfoto's uitgezocht en dat was niet makkelijk, veel mensen die bezig zijn op een kleine ruimte, dus veel ruggen etc. te zien maar ik zal de beste plaatsen en of dat vandaag al is weet ik nog niet. Heb vandaag nog het één en ander te doen en vanavond is mijn tv avond, lekker opsporing verzocht en opgelicht kijken . . . echt van die programma's waar je blij van wordt . . . en het is goed dat WIDM als tegenhanger van al die ellende er tegenover staat! ---------- Maandagmorgen 18 februari. Gisteren nog één regeltje getikt en vergeten te uploaden, teveel haast om weg te gaan. Over gisteren, een ontzettend gezellige en leerzame workshop gehad! We waren met 8 personen (en nog 3 trimsters) en 6 honden, daarbij nog 2 honden van de trimsters (een lief dwergpoedeltje en een Flatcoated retriever), en hoe toevallig, zelfs een zusje van Emma was er! Élk jaar krijg ik een beschreven kaartje van Joke (een andere Joke dan de gebruikelijke waar ik het regelmatig over heb) en worden we op de hoogte gehouden van haar, heel leuk! En dan zie je haar en ook zij is nog altijd in een prachtige conditie, fijn om te zien! Ook vriendin Joke was er natuurlijk met Arwen, ook een dochter van onze Noor, maar dat weten jullie vast wel. De andere 5 waren 4 Gordon setters, waaronder een adembenemend mooie reu, en zowaar een Engels meisje! Ieder had een eigen trimtafel en na uitleg mochten we zelf onder leiding aan de slag en dat ging super leuk. Ik heb poppetje ook nog gewassen met een speciale witte hondenshampoo, zo mooi wordt zij daar van! Een prima verzorgde lunch en het was heel leuk. Alle honden liepen gewoon in die relatief kleine ruimte los bij elkaar en er is geen onvertogen grommetje gevallen, zelfs niet tijdens de lunch, zo fantastisch en wat ben ik toch blij met de vroege keuze, dit jaar 46 jaar, voor setters! Na de workshop met Joke mee en daar hebben we weer zoals altijd, gezellig gebabbeld en heerlijk gegeten en waren om 9 uur in de avond thuis. Nu nog even de 107 foto's bekijken . . . Oja, Dick had als verrassing daar ook nog een prachtige waterblazer voor mij gekocht, daar ben ik erug blij mee! Nog maar een keer, een FOTOBLADZIJDE! ---------- Zondagmorgen 17 februari. Geen krabbel maar wel een fotobladzijde ---------- Zaterdagmorgen 16 februari. Vanmorgen lekker vroeg en om 8 uur liep ik in het bos en bij terugkomst zag ik al meerdere auto's staan, dat heb je met een vrije dag en nog eens mooi weer ook. Met poppie kan ik altijd diverse kanten op met een wandeling en dan heb ik het over haar uiterlijk, heel soms blijft zij aardig schoon, vaak is zij stinkend smerig, de andere keer zit haar vacht vol met van die grote klitten (beetje gek ineens), of een combinatie er van . . . En dat laatste was mijn en haar lot vanmorgen &^%$# Grotegodengodsgenadebroodjes wat een puinhoop! Zij heeft ook extreem veel en dik haar en de klitten heb ik onderweg nog geprobeerd er uit te pulken maar logischerwijs heeft zij daar geen zin in want zij moet op jacht. Haar mooie staart, owww er zaten er wel 4 in, ik kon bijna wel janken en ook aan haar buik zat een hele rij, juist daar waar het haar erg lang en dik is. Ik dacht al dat ik morgen met een kortgeknipte hond bij de workshop 'setter trimmen' zou verschijnen. Bij thuiskomst afgespoeld, want smerig, en toen bedacht ik mij ineens dat ik de vorige keer bij de trimster een spray had mee genomen om het haar zachter en beter uitkambaar te maken en dat je dit zelfs op nat haar kunt gebruiken! En ja hoor, poppetje languit op de bank, ik sprayen en pulken, en het is aardig gelukt. Na dit gedoe ging zij als een malloot door de kamer rennen en over bank en stoelen rauzen, kleden allemaal op een hoopje, dit natuurlijk vanwege de geur, voor mensen een lekker luchtje maar voor honden kennelijk een crime. Ook bij Emma heb ik van de week al klitten moeten wegknippen uit de franje aan haar beentjes. Of ik morgenochtend tijd voor een krabbel heb weet ik niet, want ik moet al om 10.30 uur in Dordrecht zijn en daarvoor natuurlijk nog hondjes bos. ---------- Vrijdagmorgen 15 februari. Wat een geweldig weer vanmorgen en de rest van de dag zal ook wel ok zijn. Een grote bosronde gemaakt met de bedoeling de meisjes een extraatje te geven om langs de buitenkant te gaan waarbij zij even lekker over de akkers mochten jekkeren. Toen ik daar aan kwam zag ik 4 reegeiten op het veld staan en gelukkig hadden de dames hen nog niet gezien maar reetjes zagen mij wel en besloot ik gelijk om dan maar niet die kant op te gaan. Ik hou mijn hart vast voor de reekalfjes straks want ik heb in het vroege najaar een reebokje gezien dus de kans is groot dat deze 4 drachtig zijn. Helaas loopt er regelmatig een vrouw in het bos met twee extreem felle Weimaraners, die volgens mij lichtelijk ontspoord is (toevallige woordspeling want ik weet dat zij bij NS werkt) Aan een vriendin van ons heeft zij trots een filmpje laten zien dat één van haar honden een kat vermoord heeft en er mee in zijn bek staat! Zij loopt ook vaak langs de stalletjes waar allemaal katten wonen die gewoon een eigenaar hebben waarvan er eentje in het voorjaar dood gebeten gevonden is. Ik tel dan één en één bij elkaar op . . . Ook zijn er vorig jaar twee doodgebeten reekalfjes gevonden . . . Niet zo gek hè dat ik mij zorgen maak. Wel is het natuurlijk ook zo, dat als de reeën het niet veilig zouden vinden in het bos, zij gewoon naar elders zouden trekken, dat gerust mij dan enigszins. ---------- Donderdagmorgen 14 februari. Valentijnsdag en daar doe ik niet aan en heb wel wat anders te doen straks. Vandaag zou overleden vriendin Nel jarig geweest zijn en ga ik met haar man naar de begraafplaats Zorgvlied in Amsterdam, is iets anders dan Valentijnen . . . Vanmorgen viel mij ineens op hoe vroeg het nu al licht is. Zo en nu is het middag en ben ik naar Amsterdam geweest en daarna een bakkie koffie aan de Amstel. Was mooi weer voor zo'n exercitie . . . Zit ik eventjes buiten in de zon en hoor ik geplons en . . . ja hoor poppetje in het badje waar een laag regenwater in zit, zij vindt het al lente! ---------- Woensdagmorgen 13 februari. Net realiseerde ik mij dat ik vanmorgen met wandelen eigenlijk totaal niet op mijn meisjes gelet heb, er liep iemand met mij mee en we hadden een zeer geanimeerd gesprek. Eigenlijk loop ik liever niet met anderen maar soms is dat nou eenmaal zo en dit is een erge aardige man die ik ook al jaren ken en is het leuk om hem het hemd van het lijf te vragen, nou figuurlijk dan natuurlijk . . . Verder had ik een gelukkie vandaag, zelfs poppetje is niet in de greppels gegaan, dus kon ik de afspoelbeurt voorbij laten gaan, ook wel weer eens makkelijk. Ha Til, ik zag je nog in de verte hè! ---------- Dinsdagmorgen 12 februari. Nee voor zover ik weet leest mijn familie geen krabbel hoor, nou alleen Wendy af en toe. Tot nu toe heb ik namelijk nog niets gehoord, en daarbij zijn zij (de familie van zondag bedoel ik) totaal niet geïnteresseerd in onze honden, uhh ook niet in ons namelijk . . . Soms heb je dat met mensen, ze zijn hartstikke aardig en gezellig zolang je het maar over henzelf hebt, maar een keer vragen hoe het met jou is ho maar. Ik ben een beetje anders . . . de kinderen vroegen altijd aan mij, als zij met een nieuw vriendje/vriendinnetje thuis kwamen, of ik ajb niet zoveel aan hen wilde vragen . . . en ik maar popelen, tandenknarsend en handenwrijvend mijn mond dicht houden, om hen niet van alles te vragen. Ach ja elke gek heeft zijn gebrek zullen we maar zeggen. Toen ik vanmorgen bij het bos aan kwam, de honden uit de auto liet en ik mij even omdraaide om de deur af te sluiten, keek ik op en zag geen hond meer en hoorde ook niets! Ik ben gewoon gaan lopen en na een aantal minuten zag ik hen één voor één met prethoofden weer aan komen en dan weet ik genoeg . . . ---------- Maandagmorgen 11 februari. Nu schijnt de zon en ik kwam vanmorgen doorweekt thuis en wel nadat ik naar de buienradar gekeken had . . . Er zou pas om 8.45 regen komen dus ik ging om 8 uur weg om mijn 3 kwartier ronde te gaan maken. Niet 8.45 dus, om voor half 9 begon het al te storten maar goed, er schijnt een tamelijk droge periode aan te komen, toch wel fijn. Verder niets te vertellen, gistermiddag een bezoekje gebracht aan mensen waar geen honden binnen kunnen cq mogen, jaha bij dat soort mensen komen wij niet zo heel graag maar soms moet je wat hè en ach het was best gezellig hoor. Bij deze geldt, familie heb je en vrienden kies je zelf uit . . . dus een goed verstaander heeft aan een half woord genoeg haha. ---------- Zondagmorgen 10 februari. Een natte boel buiten zo ook de honden dus. En ach ik kwam 'hem' weer tegen, het onopgevoede lieve Labradorreutje en ja hoor, ondanks mijn negeren roste hij tegen mij op en sprong omhoog tot mijn gezicht en liet vette natte poten achter op mijn jas. Ja hoor, natuurlijk begrijp ik het wanhopige gedoe van 'laag' en 'niet doen' roepen wel maar ja hè . . . Kijk, ík vind dit niet erg hoor, maar in het weekend lopen er ook 'geen hondenmensen' in het bos en kun je zo'n hypertje gewoon niet los laten of je krijgt een bak problemen. Gelukkig niet mijn pakkie-an dus! Verder kreeg ik gisteren een tip van een kennis, 'ga eens naar die 'telefoonturk' in de grote stad, die heeft vast wel een oplossing. Dus dat heb ik gedaan en . . . hij heeft hem een AED shock gegeven en hij kwam weer tot leven! Crematie afgeblazen, koffie door de gootsteen gespoeld en cake weer in de kast.  ---------- Zaterdagmorgen 9 februari. En weer een overlijdensgeval waar ik dit maal geen traan om laat hoor, mijn mobieltje staat sinds vanmorgen totaal op zwart en geen leven meer in te krijgen, overigens wel een beetje lastig want ik ben bang dat ik al mijn gegevens kwijt ben. Het enige is dat ik hem nog een keer tegen de muur kan smijten in de hoop dát, maar goed, dit lijkt mij niet echt een goed idee. Vanmiddag dus maar op stap voor een nieuwe. Al een aantal maal kwam ik in het bos een jongeman tegen met een Franse bulldog en een jonge pitbull terrier en de laatste heeft totaal geen oren! Er zitten alleen een paar kleine roze randjes wat hem een naar uiterlijk geeft. Wel lijnt hij zijn hond altijd aan als hij ziet dat een ander dat ook doet. Dit soort mensen met dit soort honden houd ik liever op afstand maar hoe kóm je aan zo'n hond met van die 'geen oren', dan begeef je je volgens mij minstens in een crimineel circuit omdat dit bij ons al sinds 1 oktober 1996 verboden! Dit intrigeerde mij dus had ik al tegen Dick gezegd dat ik dat hem de eerstvolgende keer zou vragen, moest ik niet doen zei hij, maar dat bepaal ik zelf wel. En gistermiddag had ik mijn kans. Het bleek een Pool te zijn en zijn hond kwam ook uit Polen, een 7 maanden oude hond, ik geloof dat hij zei dat couperen in Polen nog mag, ik heb geen idee. De man bleek erg aardig te zijn en gek op zijn honden, sprak redelijk NL, maar ging al rap over in vloeiend Engels. Hond is (nog!) niet fout maar ik zie dat alles net op het randje is. Mijn spikkels willen altijd spelen en dat gebeurde nu ook, maar ik zag dat dit hondje steeds feller werd en heb ik poppetje gewoon aangelijnd bij mij gehouden, Emma vond het eerst wel grappig maar toen het dus duidelijk extremer werd, wilde zij dit niet meer. En dan Roos . . . mijn god was is dát een goeie in het 'lezen' van soortgenoten, dit had zo mooi geweest om te filmen! Eerst spelen en toen zij merkte dat hondje te wild werd ging zij nog veel wilder doen en dreef hem al wild spelend zo een hoekje in en hij was totaal onder de indruk en Roos liep 'fluitend' en vrolijk een andere kant op, hondje liet zij beduusd achter zich! Toevallig kwam ik hem vanmorgen weer tegen en de enige waar hij geen respect voor heeft is poppetje . . . en die lijn ik dan ook aan, ik wil dat achterlijke wilde, net op de grens lopende gedrag niet. Hij heeft het niets eens meer geprobeerd bij Emma en Roos en zo zie je dat honden zeer goed in staat zijn om dit soort dingen zelf op te lossen. Ik geef toe dat als die pittbull volwassen is, je deze dingen zeker niet meer mag en kunt uitproberen hoor! ---------- Vrijdagmorgen 8 februari. Volgens mij heb ik het er al eens over gehad, over het hebben van veel kennis over hondengedrag, dat het meestal heel leuk is (haha vooral dan fijn voor mijn eigen honden!) maar regelmatig ook lastig en soms zelfs wel eens wat belastend, zoals vanmorgen in het bos. Hele leuke en gezellige vrouw, al hun 4e hond, met elke hond wel een probleem (pje) gehad en nu dus weer. Zij weet dat ik een gter ben, maar ik geef geen ongevraagde adviezen en hou mijn antwoorden neutraal en geef antwoorden als 'hmm, o ja, lastig zeg' en nog meer van dat vrijblijvende werk. Mijn ervaring is niet leuk als je een advies geeft, óf zij weten dit allang en hebben het al geprobeerd, zij hebben immers al jaren honden, óf ik heb makkelijk praten met mijn makkelijke rassen óf hún hond is toevallig heel moeilijk.! Ofuhh ik heb toevallig altijd voor het ras makkelijke exemplaren, ook zo'n dooddoener. In ieder geval tientallen uitvluchten om vooral niet zelf debet te zijn aan de moeilijkheden met het gedrag van hun hond (komt trouwens totaal niet bij hen op hoor). Terwijl ik écht zie dat met een paar minimale tips er verandering zou kunnen komen maar het eeuwige probleem is namelijk dat mensen altijd denken dat het hun hónd is die de problemen geeft en niet zij! Daarbij zien zij totaal over het hoofd, ja toch pure onwetendheid over hondengedrag, en dat geeft niet want je kunt niet alles weten, dat zij zélf de aangever zijn van het probleemgedrag! Neehee mensen kun je niet aanspreken op hun eigen gedrag, dat is nou net het probleem en één van de redenen dat ik gestopt ben met mijn werk als gter, jammer maar waar. Een hond kán niet zelf zijn gedrag veranderen, dat moet komen van de eigenaar die namelijk de (verkeerde of goede!) signalen afgeeft waardoor hun hond het gedrag vertoont wat hij doet, gewenst of ongewenst! Ook ik weet niet alles maar door mijn studie op HBO niveau heb ik veel over gedragssystemen geleerd en die dingen kún je niet weten door alleen 'ervaring' met honden. Sorry, dit moest mij weer even van het hart. Ja mijn honden zijn gelukkige honden die helemaal begrepen worden door hun eigenaren, het leven is duidelijk voor hen en daarom ook nooit voor problemen zorgen . . . Maar ook ik laat lekker wel eens een steekje vallen hoor, nobody is perfect, en mijn spikkeltjes pikken als de raven, lopen slecht aan de lijn, eigen schuld dikke bult, moet ik maar niet zo gemakzuchtig zijn en leg ik de schuld voor 100% bij mezelf en zo hoort het! ---------- Donderdagmorgen 7 februari. Dat was even flink tegen de wind in torsen vanmorgen aan de buitenkant van het bos, lekker! Nou Peter, dus bij jullie pikt er maar één van de vier, Veerle is ook wel een stuk ondeugd hè! Ik geef helemaal toe dat ik nog nooit opgetreden ben tegen pikkerij en ook mij er verder niet mee bezig gehouden heb, noem het maar gewoon dom, lui of gemakzuchtig . . . Ja vroeger was ik veel fanatieker wat opvoeden betreft maar langzamerhand zakt dat wat weg. Ook is er een duidelijk verschil tussen Gordon en Engels hoor, je 'voelt' ook gewoon dat je bij Engels anders doorkomt dan bij Schots en dat is juist het charmante tussen de rassen. Niet dat pikken nou zo charmant is hoor begrijp mij goed, maar daar gaat het nu net even over. Ach voor mij was het gewoon weer even een 'wake-up call' en voor de spikkeltjes een interval beloning en juist zo'n type beloning werkt activerend! Verder momenteel behoorlijk irritant, de nieuwe buren zijn gisteren 12 uur achter elkaar met een schuurmachine bezig geweest . . . En dan nog hebben wij het geluk een heel goed geïsoleerde woning te hebben, anders had je gillend gek geworden en nu noem ik het irritant. En natuurlijk heeft dit mieppie wel begrip voor het werk van die mensen . . . mwahhhh Ook zijn de meisjes onrustig door het lawaai naast ons, zijn zij totaal niet gewend en wij ook niet. ---------- Woensdagmorgen 6 februari. Soms dóe ik wel eens haastig, en haast heb ik helemaal niet, en doe verschillende dingen tegelijk (multitasken dus), brood uit de vriezer halen, boodschappen opruimen, afval naar de bak buiten brengen en onder tussen ben ik in gedachten omdat ik net iemand gesproken had die mij wat leuks vertelde maar . . . dit kán dus helemaal niet als je Engelse setters hebt! Lopend naar de kamer om mijn leppie te pakken voor een krabbel, valt mij ineens de stilte op en geen witte vlekken in mijn omgeving . . . Ja hoor, dit heeft 4 hen bevroren boterhammen opgeleverd en als klap op de vuurpijl twee tartaartjes . . . Daar stonden zij in de keuken, alles naar binnen te schuiven, staartjes naar beneden en dat terwijl zij echt nooit op hun duvel krijgen na zo'n activiteit, maar toch hè, hun geweten lijkt hen dan toch wel parten te spelen. En ik vind het daarbij wel knap dat zij dit zo snel samen naar binnen hebben kunnen stouwen en ik totaal niets gehoord heb! Wel fijn voor hen dat mijn gehoor niet 100 punten is. Emma zal zoiets écht nooit doen . . . ---------- Dinsdagmorgen 5 februari. Gatver wat een saai weer buiten, zo grijs, geen hom en geen kuit. Het was vanmorgen ook weer poppie afspuiten en niet eens in de greppels geweest maar wel door het bos gejekkerd. Ik vind dat die vachten anders zo lijden als er modder cq nat zand in blijft zitten, het worden dan van die vervelende rastasliertjes en dat haar gaat gewoon knopen. Gelukkig doen Emma en Roos dit ruige werk veel minder en hoef ik ook niet af te spuiten, dat is trouwens ook wel eens anders geweest hoor. Verder voel ik mij eigenlijk net zo saai als het weer, genoeg te doen maar gewoon geen zin. ---------- Maandagmiddag 4 februari. Zo en dan ben je gewoon op tijd op, gaat op tijd met de meisjes weg en hop is het alweer middag en moet je de krabbel nog tikken. Ik vond het vanmorgen vies koud, gemeen weer eigenlijk en (*&^% einde van deze vorstperiode, maar ik blijf voorlopig hoop houden op nog een staart (je) winter. Nu weet ik al dat het vanmiddag een natte wandeling gaat worden en daarna . . . hmm kaarsjes aan, fikkie stoken en met de hondjes samen op de bank, dekentje over en naar een vervolg van 'The Bridge' kijken. Daarom hou ik ook van deze tijd, voor mij het ultieme knusgevoel! ---------- Zondagmorgen 3 februari. Mijn dank voor jullie lieve reacties. Natuurlijk loop ik niet de hele dag te janken en ben ik takkeblij met mijn hondenkinderen maar ja, zo af en toe grijpt het je bij de strot om het maar eens even lekker plat te zeggen. Ik kom nog even terug op afgelopen vrijdagavond. Wij hadden een feestje in Zwolle en lieten de hondjes thuis. Nu blijkt dat zij, maar dat moet alleen Laura geweest zijn, de hele avond heeft zitten blaffen . . . . En laat ik nou nooit zo laat thuis zijn, het was 1 uur in de nacht . . . Het was geen optie om haar mee te nemen, de gastvrouw is allergisch voor honden en het is dan te koud om haar in de auto te laten, dusuhh tóch komt weer het verlangen naar dat andere ding om de hoek kijken . . . Vervelende situatie dus want overdag is het nooit een punt en in de avond een paar uur ook niet. Wel viel mij op hoe nodig zij moest poepen toen ik thuis kwam en ik niet wist hoe snel ik met haar (hen) naar buiten moest gaan. Het is ook zo dat poppetje het meest aan ons vast kleeft en dan met name aan mij en dat zal zeker komen doordat zij natuurlijk mijn zorgenkindje geweest is, en het altijd ook nog een beetje blijft. Volgende week krijg ik nieuwe buren, wij wonen twee onder een kap, en zal ik dit zeker even met hen bespreken. ---------- Zaterdagmorgen 2 februari. Mijn allerliefste Muisje, varkentje, leeuwtje, goorlingetje, maximootje, alweer een jaar geleden. Verdriet slijt? Ja ik weet dat dat zo is maar wanneer? Zolang als ik jou nog in gedachten naast mij zie zitten in de auto, eigenwijs rond kijkt onder je zonneklepje vandaan en ik de tranen laat stromen, weet ik dat de scherpe randjes er nog niet af zijn. Ons resten prachtige herinneringen en lieve plaatjes.  ---------- Vrijdagmorgen 1 februari. Toch fijn dat wij in een wisselend klimaat wonen want anders had ik elke dag de loftrompet uitgestoken met dit winterweer en dat zou jullie snel gaan vervelen! Best gek want buiten heb ik het nooit of te nimmer koud maar in huis ben ik een koukleum tegenwoordig en ben ik niet eerder tevreden dan dat het 21 graden is . . . was voorheen nooit . . . Buiten heb ik alleen maar een T-shirt o.i.d. onder mijn jas aan want anders zweet ik peentjes. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mij de hele dag beheers hoor en het hier in huis 19 graden is maar zo na de middagronde om een uur of 4 wil ik het heel behaaglijk hebben en gaat de pelletkachel aan, leve dat ding! Deze tijd 'mogen' we, hoe calvinistisch ook, eind van de middag een filmpje opzetten . . . dus beginnen wij vanmiddag aan het allerlaatste deel van de super serie 'The Killing'. Ook de meisjes vinden dit zo fijn, lekker bij pappie en mammie liggen zonder dat zij steeds opstaan . . . ----------  Donderdagmorgen 31 januari. Mooi mooi mooi vanmorgen met die sneeuw en de opgaande zon! Ik had geen fototoestel mee, hoe dom, maar heb wat foto's met mijn mobiel gemaakt hoewel de kwaliteit van de plaatjes niet kunnen tippen aan een gewoon fototoestel. Vanmorgen had ik ineens eigenlijk wel een nuchtere constatering . . . sinds eergisteren zijn er bij alle bossen in Flevoland bordjes geplaatst met daarop dat er niet meer dan 3 honden per begeleider mogen lopen! Als ik mij dan realiseer dat ik met mijn honden, toen Muisje er ook nog bij was ook met 4 honden liep, schrok ik gewoon, dan had ik na 25 jaar hier wandelen niet meer het bos in gemogen! Aan één kant probeer ik het te begrijpen, lukt trouwens niet erg hoor, want de hondenuitlaatdiensten zijn hier als paddenstoelen uit de grond gekomen. Aan de andere kant, ik heb het al vaker gezegd, is het een super oplossing voor mensen die werken en of dit soort mensen al of niet een hond moeten nemen in zo'n situatie laat ik in het midden. Ook gek, ik wandel toch heel veel en heb nog nooit last gehad van honden van een hondenuitlaatdienst! Het komt de economie toch ten goede allemaal? Natuurlijk heb je altijd mensen die klagen maar ik weet er ook nog wel eentje . . . o.a. mountainbikes die de wandelpaden onveilig maken! Gatverdamme al dat geregel en vooral al die ge- en verboden, daar baal ik zo van. ---------- Woensdagmorgen 30 januari. Voor het eerst ben ik poppetje wel ongeveer een half uur kwijt geweest . . . eerst sta je gewoon even te wachten, komen wat mensen langs en vraag je of zij haar gezien hebben. Nog niet ongerust. Dan loop je ter plekke wat heen en weer, een beetje gek eigenlijk en uiteindelijk begin je te roepen (tegen mijn gewoonte in, want niet ík maar zíj moet opletten), zonder resultaat. Ongerustheid neemt grotere vormen aan. Na een kwartier voel je je maag wat op gaan spelen, komen mensen aan met bekende honden, 'nee Laura niet gezien'. Uh telefoon in de auto. Met hen afgesproken om rechtstreeks naar de auto te gaan en mijn mobiel op te halen en zij namen de andere kant en zouden haar opvangen als zij haar tegen zouden komen. Eenmaal bij de auto was ik misselijk, ernstig ongerust en daar kwamen ze hoor, de destructieve gedachten, nog steeds geen poppetje. Daar kwamen mijn helpers aan, zonder Laura. De één moest naar een begrafenis en de ander is mij gaan helpen, de één naar links en ik naar rechts om de gelopen route nog een keer te doen en zij in omgekeerde volgorde. Net gestart en daar kwam zij aan, uitgeput, dacht ik althans en werd zij uitbundig begroet door Emma en Roos! Godzijdank wat ben je dan blij! Natuurlijk ken ik dit soort situaties nog van de ruwhaar teckel Lotte en onze Muisje . . . Maar met de setters heb ik dit volgens mij nog nooit gehad. Nu ligt zij heerlijk te slapen, maar dat doet zij altijd als wij weer thuis zijn en van het uitgeputte zag ik ook niets meer. ---------- Dinsdagmorgen 29 januari. Een klein beetje winter vanmorgen weer in het bos met een bevroren grond, wel fijn want ik nam weer schone honden mee naar huis! Niet gebruikelijk hoor want wat voor weer het ook is, normaal gesproken duikt poppetje toch de greppels in en nu vandaag zo maar eens even niet. Altijd fijn dat mensen zich vaak herkennen in mijn verhaaltjes, ik schrijf ook vanuit mijn hart. Nou Agnes, jij had toch een primeurtje met je eerste berichtje sinds een aantal jaar in mijn reisgastenboek, leuk en dank je wel! Enuhhhhh dat er nog maar veel zullen volgen want dat betekent dat wij ook de reisdraad weer oppakken . . . Voorlopig nog even met de caravan hoor maar langzamerhand komt er toch weer zicht op je weet wel. En inderdaad, ook camperplaatsen zijn niets voor ons, heel soms uit nood voor een overnachting omdat je ergens moet zijn of puur omdat er geen wilde plek in de buurt is. ---------- Maandagmorgen 28 januari. En toen was het zo maar mis met mij vanmorgen. Tranen met tuiten. De emotie snaar was al geactiveerd door het bericht van een Duitse goede kennis dat haar zo geliefde hond plotseling overleden is, net 11 jaar oud. Na de wandeling liet Dick, voor mij out of the blue, een foto zien van een zwemmende Fauve en dit was werkelijk sprekend ons Muisje. Ja de dijken braken en heb ik mij afgezonderd om eens even lekker te huilen om wat eens was en niet meer is. Hét grote probleem van zo ontzettend veel van je honden houden, misschien wel te veel. We hebben het er al eens over gehad Til, dat hoe ouder wij worden des te harder deze dingen lijken aan te tikken. Als ik een realistische bui heb doe ik moeite om te denken dat ik nú moet genieten van mijn honden en uiteraard doe ik dat, maar o dat verdriet wat je gaat krijgen doet mij de adem zo af en toe benemen . . . en helaas zijn die realistische buien nou niet iets wat ik vaak heb. En dit betreft alleen de liefde voor mijn dieren hoor, want verder sta ik echt met beide beentjes op de grond. Realiteit? Een nieuwe fotobladzijde HIER! ---------- Zondagmorgen 27 januari. Gisteren een stik gezellige dag gehad met 4 vrienden, jawel allemaal settermensen dus. Ze zijn tot gisteravond na het eten alle 4 gebleven en daar had ik natuurlijk ook op gerekend en mijn gasten weer lekker verwend, ik vind dat zo leuk altijd om te doen! Van alles gebakken en gekookt en het avond eten, een heerlijke homemade erwtensoep die ook goed gelukt was. Zo fijn, die vrienden om je heen, een heerlijke ontspannen dag gehad met uiteraard een hondenwandeling (ha gelukkig droog!) in de middag met 5 honden extra! Daarna even het 8 uur journaal kijken en . . . die is totaal langs mij heen gegaan en had ik in 10 minuten mijn batterijtje weer opgeladen om daarna te genieten van WIDM! Vanmorgen gewone tijd wakker en opgestaan, net weer de hondenronde gemaakt en verder vandaag lekker relaxen, het is toch *&^weer. ---------- Zaterdagmorgen 26 januari. Ahh ^&%$# weg sneeuw. Ik heb nu weinig tijd er komen straks vrienden voor een bakkie en zoals dat bij de meeste mensen is; je wil geen pleefiguur slaan dus . . . opruimen, in kastjes leggen en wat schoonmaken . . . Nou een goedmakertje voor de geïnteresseerden, ik heb de reissite weer helemaal op de rit en ik zou zeggen, kijk er eens naar! www.dickenyvonne.nl ---------- Vrijdagmorgen 25 januari. Dit is echt het grote genieten voor mij hoor, en weet ik ook weer precies waarom wij eigenlijk naar Scandinavië hadden willen emigreren . . . Ten eerste vind ik deze tijd voor de honden heerlijk en niet in het minst voor mezelf; genieten van het kijken naar de meiden, Emma op die leeftijd door het kale bos zien te jekkeren en Laura, zonder heupje dat ook doet met nog een schepje er boven op! Roos vind ik eigenlijk volkomen normaal op deze leeftijd. Toen ik vanmorgen weer de drie reeën in de verte rustig zag lopen ben ik maar een andere kant op gegaan . . . Met die sneeuw kijk ik altijd naar dat schattige, prachtige profieltje van Emma, zij valt nu het meest op buiten! Nee inderdaad, ik geloof best dat niet iedereen zo enthousiast over winter denkt en vooral Nelly dus niet! Nou meid nog effe en dan ben je bij Marloes en je krijgt een temperatuurshock, het is op Hawaii nu volgens mij ongeveer 26 graden . . . ---------- Donderdagmorgen 24 januari. En helaas komt er alweer een eind aan de winterperiode . . . maar volgens mij hebben we het nog niet gehad hoor (zegt zij smachtend) Gisteravond was Emma een ietsepietse mank voor, heb ik al eens meer gezien, ik denk overbelast en het was vanmorgen weer over. Ik heb de laatste dagen plus plus rondes gemaakt en de grond is natuurlijk ook keihard en dat vereist dan toch wat meer van die voetjes. Vanmorgen weer een gewone ronde gemaakt om haar wat te sparen. Ik weet niet wat het is maar de meisjes zijn totaal van ut padje, en met regelmaat ben ik er eentje een tijdje 'kwijt'. Nou kan dat ook zijn omdat zij buiten mijn blikveld (grrrr) weer ergens wat staan te vreten wat mij mateloos ergert en inmiddels weten zij wel dat zij dat stiekem moeten doen. Het avonduitlaatje vind ik wel wat lastig want hier in de straat wordt niet gestrooid en is het een totale ijsbaan en zie je dan maar eens staande te houden met 3 honden die graag naar de overkant willen. Zo en nu ga ik weer eens voer halen in Kampen voor de dames. ---------- Woensdagmorgen 23 januari. En ja hoor die sneeuwwandeling kwam er en vanmorgen ook weer! Natuurlijk foto's gemaakt hoewel het gistermiddag niet echt lukte met die vallende sneeuw. Mijn lens gaat telkens dicht (kan ik niet anders instellen) en als er dan net een sneeuwvlok op valt trekt dat zo mijn toestelletje in en dat is vervelend. Niet dat hij daar nu gelijk onder lijdt maar goed kan dit nooit zijn en daarbij een watervlek op de foto. Vanmorgen was het natuurlijk droog en dan gaat het wel. Je ziet zo vaak van die mooie tafereeltjes met je honden maar helaas duren die vaak maar een tel en ben ik niet snel genoeg; handschoenen uit, toestel aan en huppakee voorbij het moment. Ach er zijn toch wel leuke plaatjes bij hoor en dat moet ik nog even uitzoeken. Verbazend is Emma weer, al dansend en springend doet zij de hele wandeling en nu zie ik haar liggen op haar ruggetje, beentjes omhoog zo schattig! ---------- Dinsdagmiddag 22 januari. Soms beginnen de dagen wat anders, niet erg hoor, maar alleen de krabbeltijd verschuift dan even. Op dit moment kijk ik met vol verlangen telkens naar buiten en wacht op de dingen die komen gaan . . . Volgens mij gaat het allemaal met de sneeuw nog mee- of tegenvallen, het is maar net hoe je het bekijkt. Al dat geneuzel over code rood, geel of weet ik veel, 'vroeger' bekeken wij het ook allemaal rustig en was de paniek dan ook daarom helemaal niet groot. Ik heb de meisjes een sneeuwwandeling beloofd en daar zijn zij erg blij om, fototoestel ligt klaar! ---------- Maandagmorgen 21 januari. Fijne lange wandeling gemaakt, de totale buitenronde en ook nog het bos doorkruist. met dit uitnodigende weer. Nee niet opgestaan voor die bloederige wolvenmaan hoor, ben er wel benieuwd naar maar was mij toch net even te vroeg en halverwege de nacht was ik te vroeg met kijken . . . Roos moest er om een uur of 4 uit en ik was verbaasd over de schijnwerper die de maan wel leek vannacht, maar nee bloederig was ie nog niet. Nou en nu maar wachten op de sneeuw morgen. Fijn dat het gelukt is Til, computers blijven onbegrijpelijke dingen hoor, ook voor mij dat is wel duidelijk. Ja maar Ciliaatje, ik heb dan wel twee honden op schoot maar heb er dan wel altijd het voetenbankje bij hoor, anders lukt het bij mij ook niet. Maar ja een Gordon reu is natuurlijk ook meestal wel even anders dan een teefje qua gewicht in ieder geval! Dan dat blauwe huisje, ik ben nu ook erg nieuwsgierig hoe dat gaat daar binnen, en ach, al doe je het voor mij, stoppen jullie daar eens een keer en ga gewoon koekeloeren en trek je liefste en vriendelijkste gezicht er bij, brabbel wat Franse tekstjes zoals, je veux regarde, quelle belle maison . . . of zoiets Gatsie wat een triest gedoe voor je zusje daar in Grollo . . . ---------- Zondagmorgen 20 januari. Djiee wat een fijn weer om te wandelen en ja hoor, mieppie moest zo nodig uitglijden over een bevroren greppeltje, en omdat er mensen in het zicht waren stond ik heel snel weer op, gek toch dat je zoiets doet. Maar goed, ik heb mij totaal niet bezeerd hoor en Dick al visioenen kreeg van gebroken heupjes. Tja en eerlijk gezegd als hém dit was overkomen had ik compleet in een deuk gelegen hoor, sorry voor hem dan, máár als ik zou zien dat het echt gevolgen zou hebben, lach ik niet hoor! Heerlijk, thuiskomen met totaal schone honden met volgevreten pensjes met bevroren paardenpoep en verrotte aardappelen, dat dan weer wel. Inmiddels heeft Roos alles er achter buiten alweer uitgekeild en gerecycled. Getver dat de link bij jou niet werkte Til, gebeurt wel eens meer, ook bij mij! Ik snap daar ook geen reet van want als ik met 'Edge' open zie ik het wel goed en met 'Google' werkt het weer niet. Maar het mafste is dan wel dat het na een dag wel gaat, schop mij maar om, geen idee hoe dat kan. Wel helpt het altijd als je gewoon de site naam weer opnieuw in je browserbalk zet of verververst. Ik hoor wel of het lukt en ben wel benieuwd! Cilia wat een leuke foto van Vidor, hij ziet er prachtig uit met die volle vacht! ---------- Zaterdagmorgen 19 januari. Zo dat gaat dus even lekker winter worden en kan mij niet dol genoeg zijn dat weten jullie! Wel wil ik het in huis altijd lekker warm hebben hoor en in de avond met de kaarsjes aan spin ik nog net niet als een poes . . . Ik ben echt zo ontzettend ijverig geweest achter de schermen, niet te geloven en ben ik de reissite, die al stil stond vanaf 2015 en totaal gerenoveerd moest worden, weer helemaal aan het bijwerken en moet nog een paar jaar Schotland maken. Gek genoeg ben ik die ik toen gemaakt had, helemaal kwijt en wat ik aangeklooid heb, geen idee. Maar het vorige weekend is al weer te zien! KLIK HIER ---------- Vrijdagmorgen 18 januari. YES lekker kraken onder mijn voeten in het bos of the road, dat vind ik zo fijn! Ik geloof toch dat de winter nu gaat doorzetten en zou ik graag willen dat ik nog de guts had om te schaatsen, maar ik durf niet meer en dat terwijl ik het vroeger zo goed kon . . . Nu ben je gewoon bang om wat te breken, en dan niet eens het breken zelf is mijn angst, maar wel de consequenties voor de meisjes met daarbij het missen van mijn wandelingen! Het is natuurlijk ook geen smoel om met zo'n duwgeval te gaan schaatsen, dus toch maar niet doen, das war einmal . . . Net was ik het decor van een slapstick . . . Poppetje was natuurlijk weer erg vies en ging ik afspoelen buiten met de slang aan de kraan voor lekker warm water en hield even geen rekening met de slang die bevroren was en keek een beetje guppig naar geen water uit de slang. Ik naar binnen om de slang nog eens even goed aan de kraan te doen . . . en ja hoor SPLASHHHHH, werkelijk het leek wel een fontein, ik drijfnat en het water spoot tot aan het plafond! Ach ja grijs hè en kennelijk nog nooit wat bijgeleerd . . . ---------- Donderdagmorgen 17 januari. Ha de winter schijnt er aan te komen, eerst zien en dan geloven! Vanmorgen kwam ik Theo tegen met zijn IJslandse Hond pup van bijna 6 maanden. Het was vermakelijk en dan ben ik zo intens blij dat mijn honden zo super sociaal zijn en dan ook echt het leuke van zo'n pup in zien. Vooral poppetje vindt het geweldig en speelt op zo'n grappige manier en constant zie je haar rekening houden met het feit dat het een pup is! Roos doet ook regelmatig even mee en Emma vindt het grappig maar speelt niet mee en als pupje te opdringerig is naar haar draait zij zich snel om en is pup alweer afgeleid door de spikkeltjes, fijn om dat te bekijken! Pupje is ook een brutaal meisje voor haar leeftijd en is dan ook duidelijk te zien dat zij thuis opgroeit met nog 3 IJslandse honden. En ik zeg het nogmaals, honden zijn superwezens mits zij goed opgevoed zijn! O ja Sonja, dat glazen settertje zal best moeilijk te vinden zijn, wij hebben het in 2006 gekocht in een Noorse juwelierszaak en geen idee wie de maker is er van. Probeer eens te googelen op 'glass setter figur', dat is het in het Noors! ---------- Woensdagmorgen 16 januari. Ongezellig miezerig weer waar je zeiknat van wordt. Ach en dan is het altijd weer fijn om thuis te zijn. Zo af en toe heb je menselijke contacten in het bos waar je nog eens diep over nadenkt en bedenk je hoe het mogelijk is dat mensen zo'n heel ander denkpatroon hebben als jezelf en vraag je je af of je zelf de dingen nou zo krom ziet. Bijvoorbeeld deze van gistermorgen. Regelmatig zie ik tegenwoordig een vrouw met een prachtige DH, werkelijk een plaatje, langharig en heel donker van kleur. Maar ja het blijft natuurlijk wel een herdershond met bijbehorende gedrag waar ik niet zo dol op ben. Deze dame loopt sinds kort 's morgens een bosronde met haar hond los. Het is geen echte foute hond, dat geloof ik zeker maar toch, achter een andere hond aan jekkeren doen ze altijd, ik heb zelden een herder gezien die dit niet doet. Mijn honden vinden dit zachtjes gezegd niet leuk en voelen zich op afstand al bedreigd door die loerhouding, hoge oren en een lage lichaamshouding en ja hoor, op een meter of 20 afstand komt ie er aan rennen en geeft het zo'n hond een kick als er eentje angstig weg rent. Daarbij heb ik natuurlijk een hond, poppetje, met een (onzichtbaar) narigheidje en wil ik voorkomen dat er iets ernstigs met haar gebeurt. Dit soort acties wil ik vermijden en lijn op loerafstand Emma en poppetje aan en hou hen bij mij, Roos is van 'keep it cool' en laat zich niet opjagen en blijft uit zichzelf dan al naast mij. Zo ook deze keer. Mevrouw ziet dat, pakt ook haar hond en roept ondertussen naar mij de vraag of ik mijn honden los wil laten waarop ik 'nee dat doe ik niet' zeg. Haar antwoord? Ja maar ik kan die van mij niet houden . . . Mijn antwoord 'helaas dat is dan uw probleem'. . . en denk bij mezelf WTF neem dan niet zo'n grote hond die je niet kunt handelen en zadel mij en mijn honden niet op met jouw probleem. Want dát is het gewoon, zij heeft moeite om haar hond vast te houden en mijn honden moeten als bliksemafleiders dienen en dat laat ik dus niet gebeuren! Als zij haar hond niet houdt, bindt zij de hond maar even aan een boom vast totdat ik gepasseerd ben, zo hoort het! Ha Sonja, leuk om je weer eens digitaal tegen te komen! ---------- Dinsdagmorgen 15 januari. Gisteren na het bomen tellen geen tijd meer gehad voor een krabbeltje, het was op dat moment droog en dat is toch fijner als je je zootje moet opruimen en dat had dus prio. Zondagmiddag hebben we een leuke wandeling om een meertje gemaakt, naam even kwijt en diezelfde hebben wij gistermorgen ook nog gemaakt, zo leuk! Uiteraard heb ik er foto's van gemaakt en die komen dus nog. We hebben nog nooit zulk slecht weer gehad volgens ons maar we hebben het echt heerlijk gehad en ons prima vermaakt en hadden toch het gevoel langer dan een weekend weg te zijn geweest, zo ontspannen! De meisjes vonden het ook heel fijn dat konden we duidelijk zien, wat een enthousiastelingen en Emma lijkt werkelijk wel een hond van 3 jaar, vol levensvreugde en dan zijn wij zo blij dat we dit onze honden kunnen geven want dan is ook ons weekend gelijk geslaagd. We weten nu al dat wij die camping vaker zullen bezoeken, heerlijk daar, een echte natuurcamping. Ik heb nog twee fotobladzijden van december gemaakt en er op volgend ook nog een januari bladzijde. KLIK HIER ---------- Zondagmorgen 13 januari. Papenvoort Natuurcamping Mariahoeve. Mwwah wat een heerlijke camping hier, is niemand (natuurlijk niet) en we hebben net een heerlijke boswandeling gemaakt waar de honden los mogen! En ook geen klein lullig bosje hoor, maar een écht bos! De receptie gisteravond was ook gezellig en hier maar 7 minuten vandaan en uiteraard hebben we de meiden hier achter gelaten, kacheltje aan, gordijntjes dicht helemaal goed en zij blaften niet eens dat wij thuis kwamen en je zag dat zij kennelijk niet eens van hun plaatsjes waren gegaan. Er bleek namelijk nog een verpakking van lekkere koekjes in de vensterbank te liggen die niet eens aangeraakt was! Nou hadden wij ook gistermiddag al een leuke wandeling gemaakt in de buurt voor wij hier aan kwamen en dat bos bleek geen hondenlosloopgebied te zijn, niemand gezien hoor. Voor vanmiddag staat er weer een andere wandeling op de rol. Gister ook nog een fotobladzijde gemaakt die ik pas thuis upload, nu alleen de krabbel. ---------- Zaterdagmorgen 12 januari. Hier kan ik nou echt om lachen, we gaan direct met de caravan op stap. Het weer is en wordt morgen, om te huilen en daar gaat dat maffe stel want ja hè, de camping is besproken én het belangrijkste, ook al betaald! Vanavond sta of zit ik op een nieuwjaarsreceptie en ga ik De Mol ook nog eens missen, waar doet een mens dit allemaal voor? Maar goed, ik weet toch zeker dat wij ons prima gaan vermaken hoor, hebben al mooie wandelingen in de omgeving (Grollo of zoiets) bekeken en de meisjes maakt een buitje meer of minder echt niet uit want daarna is het heerlijk verblijven in ons caravannetje en altijd een bakkie eten na het wandelen . . . Ja en toch, oehoe daar ben ik weer, doe ik dit soort activiteiten minimaal 100x liever met de camper, dan is het echt heel anders! En hoewel het data vreet denk ik wel morgen een krabbel te tikken en te uploaden, geen idee of er wifi is.  een
goeie hè!---------- Vrijdagmorgen 11 januari. Gistermiddag onbewust weer enorm vuurwerk in ons dorp vermeden . . . We waren bij vrienden in Putten voor een heerlijke ouderwetse hutspotmaaltijd, heel grappig met bruine bonen er door heen, die overigens werkelijk helemaal top was en kreeg Dick een appje van Wendy dat ik maar eens op mijn mobieltje moest kijken . . . Bleek er een gigantische brand in ons dorp te zijn, een vrijstaand woonhuis totaal afgebrand. Maar wel heel dramatisch, een alleenstaande man van 88 had nog geprobeerd iets te redden uit zijn huis en werd ternauwernood door een buurvrouw uit zijn in brand staande huis getrokken. Hoe erg, die leeftijd en in één klap alles kwijt . . . Over zoiets kan ik heel lang nadenken, dit vind ik toch zo verschrikkelijk voor die man, verder weet ik helemaal niets hoor van deze persoon. En uiteraard, ramptoeristen als wij zijn, in de avond bij thuiskomst nog even langs dat huis gereden. Geen spaan er meer van het over, hekken er om heen en verder geen kip meer te zien, deed heel vreemd aan eigenlijk. Arme man. ---------- Donderdagmorgen 10 januari. De vlag kan hier uit (maar doe ik niet hoor) Eindelijk ja echt eindelijk kan ik de reissite weer bewerken, dat is op het laatst in 2015 geweest! Ergens had ik iets fout gedaan en dacht aanvankelijk serieus dat het iets was wat buiten mij om door de kaboutertjes van mr. Bill Gates was aangericht. Maar de laatste paar weken kreeg ik toch steeds meer het gevoel dat ik zelf ergens grof in de fout gegaan was, het heeft mij uren en uren gekost om er een klein beetje achter te komen hoe of wat er aan de hand was. Mijn site online was wel te zien maar ik kon er in mijn programma totaal niets meer mee en ook de provider wist er geen raad mee en laten we het maar helemaal niet meer hebben over 'studentaanhuis'. Soms krijgt een mens dan een bright moment en heb ik het gisteravond in ruim een half uur met de gewone dorpse computerdokter en programma 'tiemvieuwer', voor elkaar gekregen! Grappig, dmv teamvieuwer werkt hij vanuit zijn huis in mijn computer en ik zie hem steeds verder de krochten van mijn leppie ingaan! Ja ik zat op het goede spoor maar door mijn gebrek aan diepere kennis lukte mij dit echt niet en had ik er ook nooit uitgekomen. De deadline voor de reissite had ik zelf al gesteld op 18 januari, de dag dat mijn nieuwe betalingstermijn weer begint en was ik al hard op weg om alles aan de kant te gooien . . . Hoeft nu gelukkig niet hoewel ik wel een tijdje nodig zal hebben om alles weer op de rit te krijgen want er zit een vervelende tor door heen die op enkele sites een zooi reclames er in gegooid heeft! Dat komt door een gratis teller die ik er niet meer af kan krijgen, die verstrooit gewoon stukjes door je hele site heen. Kortom, ik ben blij! ---------- Woensdagmorgen 9 januari. Heerlijk gewandeld, rest mij nog een druppelende neus en waterige ogen in de wind, en die restjes zullen ook wel weer verdwijnen. Eigenlijk is poppetje de enige die ik elke dag moet afspoelen, wat een wildebras is dat toch buiten, nou is zij natuurlijk ook de jongste en heeft (nog) het meeste plezier om door de greppels te jekkeren. In de middag maak ik een stevige doorstapronde (ook voor mijn eigen conditie) over het verharde pad, in de hoop dat poppie alleen maar lonkt naar de greppels en er niet in gaat, meestal vergeefse hoop dus. Nou Peter bedankt hoor voor je snelle reactie, ik heb em besteld hoor! Kennelijk loopt het daar ook storm want de verwachte levertijd is de 11e en ik heb ook nog geen tr&tr nummer gekregen, we wachten het maar geduldig af. Het aankomende weekend gaan we weg en pakken de caravan nog een keer om naar een landgoed in Drenthe te gaan waar wij zaterdagavond een nieuwjaarsbijeenkomst hebben en plakken er gelijk maar een paar dagen aan vast. ---------- Dinsdagmorgen 8 januari. Goh valt dat even tegen . . . een dag na mijn sneaky Noorse trui opmerking heeft nog niemand zich aangemeld bij mij als breister . . . Grapje hoor! Mijn moeder mis ik eigenlijk altijd al maar in dit licht bezien denk ik ook aan haar, zij kon prachtige Noorse truien breien met de meest ingewikkelde patronen. Vandaag weer best laat, gelijk na de wandeling ben ik in één ruk doorgereden naar de Aldi in de grote stad want vandaag ging de advertentie in van de goedkope slowcooker en moet je dus op tijd zijn. Er was bijna niemand in de winkel toen ik er om 9 uur al was maar geen slowcooker te bekennen . . . 'jammer mevrouw al uitverkocht' . . . Ik heb mij netjes gedragen maar ik (niet slow) cookte van binnen, een uur na de opening al niet meer te verkrijgen, hoe maf is dit? Toen had ik er zo de pest in dat ik in de auto gestapt ben en gelijk terug ben gegaan om in 'eigen' dorpse winkels mijn boodschappen te doen, laat ze stikken in hun slowcooker! Ik wil al helemaal niet meer zo'n k** apparaat die toch na één keer gebruiken maar staat te verstoffen in de kast. Jawel ik ben bijna weer helemaal beter hoor ---------- Maandagmorgen 7 januari. Zo alles weer voorbij, iedereen weer aan het werk en naar school. Leuk hoor, zo'n feestmaand maar als het weer voorbij en opgeruimd is vind ik het ook lekker. Vanmorgen hebben Dick, ik en nog twee voorbijgangers de ingang van het bos opgeruimd, deze mensen sloten zich spontaan bij ons aan maar waren lopend. Het resultaat was dat wij 3 vuilniszakken troep hadden en nog een lang end koperen leiding (oef geld waard) het was werkelijk zo verschrikkelijk! Het meest vind je energydrank-, bierblikjes, wiet, andere rookrotzooi, gebruikte sextroep en nog een aantal goedkope sterke drank flessen. Aangezien onze auto al vol is met 3 honden, twee personen en een vuilniszak, namen die andere mensen twee zakken lopend mee en gelukkig weegt dat spul maar weinig maar met een groot volume. Ik had al een tijdje niet geruimd omdat ik zag dat er veel in de bosjes gegooid was en wilde ik wachten tot alles weer kaal is. Het afgelopen weekend hebben wij dus totaal gerelaxed vanwege onze verkoudheid en hadden we een prachtig excuus om eens een paar dagen te 'binge-watchen' of hoe je dit ook mag noemen. Al een aantal jaar hebben de de volledige serie The Killing met Sarah Lund in de hoofdrol als rechercheur. En we hebben er echt van genoten, jeetje zeg, buiten grijs en lekker fillempie kijken, haaa lang niet allemaal hoor want zo erg was het nou ook weer niet! Het enige probleem is nu eigenlijk dat ik zin heb om haar Noorse trui te breien maar of ik dat kan betwijfel ik. ---------- Zondagmddag 6 januari. Ik heb er genoeg van, dat gekwakkel, snifsnif, hoesthoest, niezen, gelukkig wel elke dag een stukje beter. Na het wandelen voel ik mij net alsof ik een marathon gelopen heb, maar tóch, ik doe het wel. Vandaag zouden er vrienden komen maar die heb ik afgebeld, zij gaan volgende week op vakantie en lijkt het mij duidelijk dat wat wij nu hebben takkenbesmettelijk is en dat wil ik niet op mijn geweten hebben! Oh wat was het weer spannend gisteravond de eerste WIDM, een zeer favoriet tv programma van mij! Gek, Dick vindt er niks aan en dát vind ik ook weer niks aan, het is leuker om iets samen te delen, maar zo werkt dat dus niet in het leven, je kunt niet alles samen delen. Volgens mij vinden de meisjes het heerlijk als ik zo lang stil op de bank zit, zij bewegen niet eens. Onze honden lijken eigenlijk wel op katten vinden wij, altijd en eeuwig op schoot liggen of half op je schoot, maar contacten willen zij allemaal! ---------- Zaterdagmiddag 5 januari. Na net zo'n slappe middag gisteren als de dag er voor dacht ik gisteravond weer wat op te knappen. Ook vanmorgen voelde het wat beter en ben ik de gebruikelijke dingen gaan doen, dus hondjes wandelen boodschapjes etc. En ja toen ik thuis kwam stortte ik totaal in en heb mij weer geposteerd op de bank met alle warmte van honden en dekens en realiseerde ik mij dat ik dus te snel in de dagelijkse modus rolde en kwam ik van een, ook letterlijk, koude kermis thuis. Dick had gisteravond zo'n soort terugval. Jezus ziek zijn is ook totaal niets voor ons, sterker nog, wij kunnen er niet mee om gaan geloof ik. ---------- Vrijdagmorgen 4 januari. Ja toch wel echt ziek, ik zal het niet snel zeggen want tegenwoordig als iemand verkouden is heeft hij griep, maar het lijkt er wel op. Maar volgens mij toch wel in een verzachtend jasje want ik heb een griepprik gehad en dan zijn de verschijnselen toch wat milder. Gisteren de hele dag gelegen óp mijn elektrische deken, ónder een hondendeken op de bank en jullie begrijpen wel dat ik hem moest delen met 3 honden. Toch ook gistermiddag mezelf opgehesen en weer een rondje hondje gemaakt. Vanmorgen idem en daar word je niet slechter van. En nu? Mijn leppie staat op de rug van poppetje en dat tikt erg makkelijk maar niet heus. Ik zit op de bank weer met mijn kadetten op de warme deken en twee honden, Emma en Poppetje hebben zich al opgedrongen. Als ik dit stukje upload zonder corrigeren snappen jullie er geen moer van, allemaal tikfouten door een wiebelende laptop. En nu ga ik weer plat. ---------- Donderdagmorgen 3 januari. Vandaag begint het gewone leven weer. Niet helemaal gewoon want zoals natuurlijk wel logisch heeft Dick mij aan gestoken. Ik ben ziek en heb het werkelijk steenkoud terwijl het hier niet koud is. Gistermorgen na de wandeling de spullen opgeruimd en we waren in het middaguur weer thuis, ik was met mijn dikke winterjas aan en een deken over mijn benen, verwarming in de auto voluit, evengoed niet warm geworden. Toch nog de meeste troep uit de caravan gehaald, daarna een warme douche en de pelletkachel heeft uren aan gestaan, bij Dick liep het zweet over zijn rug (hij is inmiddels een stuk opgeknapt en is dat hoogst irritante hoesten een stuk minder) en ik had het nog steeds niet warm. Vannacht elektrische deken aan en vanmorgen weer op tijd op, hondjes wandelen, wat boodschappen, nog wat in huis opgeruimd en nu ben ik totaal ingekakt. ---------- Woensdagmiddag 2 januari. Weer thuis en ik ben out of control. Morgen weer verder. ---------- Dinsdagmorgen 1 januari. Gelukkig 2019 allemaal! Het was me een party wel hoor gisteravond . . . lachen, wij lagen om 21.45 uur al in bed. Dick voelde zich helemaal niet lekker en ik had ook wel zin in mijn bedje dus wat lette ons? Ik werd halverwege de nacht wakker met behoorlijke maagpijn, ik denk van die vette oliebollen . . . Maar om nou te zeggen dat het hier geluidloos was, nee toch niet, is ons echt tegen gevallen. De boerenzoons en of -dochters in de buurt rondom de camping hadden wel vuurwerk en carbidbussen, GVDDDDDD Gelukkig is het bij ons niet dat de honden bang zijn voor knallen maar mijn oortjes en hersens hebben hier een godsgruwelijke hekel aan , zoals jullie nog wel weten, ik kan niet tegen harde geluiden. Het enige is dat het allemaal wel op afstand was en het ons verder niet uit de slaap hield, het was meer mijn maag waar de oliebollen in rond dansten gezellig met de kaaskoekjes oud en nieuw vierden. Vanmorgen weer redelijk fris wakker en uiteraard lekker gewandeld en het was niet druk in het hondenbos. Er staan hier ook een paar natuurbollen gezinnen met een tipitent, wel leuk en sportief hoor, maar dat zij écht waar, de hele dag vuurtjes stoken, met kennelijk te vochtig hout, al twee dagen lang vind ik minder leuk. Als de deur van de caravan open gaat verga je van de stank, ook dat vind ik niet normaal. Maar inmiddels weet ik door ervaring op andere vlakken, dat je hier niets van kunt zeggen, ook niet met emmers vol empathie. Waar de vrijheid van de één begint houdt die van een ander op. Rare wereld. |
||||