MENU 2016 deel1  deel2

Zaterdagmorgen 4 juni. Hoera, vandaag is Muisje 12 jaar geworden! Nu eens een keer niet vergeten en dat komt ook omdat ik 12 jaar altijd een soort mijlpaal vind. Het is een leeftijd waarvan ik hoop, als ik een pupje koop, die leeftijd zullen halen en elke dag er na is mee genomen. Volgens ons, maar zekerheid heb je nooit helemaal, verkeert zij nog altijd in een prima conditie en gaat nog elke lange wandeling mee. Wel loopt zij sinds vandaag, áls zij aan de lijn mee gaat, in een tuigje wat haar keeltje ontlast. Want ik weet zeker dat een ruk aan de lijn bij haar van de week dat gekuch heeft veroorzaakt want het is nu helemaal over. Vanmorgen tamelijk vroeg op en ik liep al om voor half 8 in het bos want ik wilde op tijd thuis zijn. Dick had de auto nodig om met vriend Aad pellet-, dus GEEN palletkorrels te gaan kopen voor onze kachel . . . Lachen hè, maar op dit moment zijn de pellets per pallet, goedkoper dan straks wanneer je ze echt nodig hebt. Gisteravond nog met Wendy naar het bos geweest, daar ligt een immense berg met houtsnippers die een heel speciaal effect geven, wat Wendy nogal bezig houdt en met mij wilde delen. De berg ligt te broeien en je ziet er, vooral bij avond als het wat frisser wordt, stoom uit komen en als je een kuiltje graaft boven op de berg en je hoofd er in duwt, is dat heel speciaal! Er komt een soort mentholachtige stoom uit en dat is heel lekker, je zou bijna willen dat je snipverkouden bent, want dan zal zoiets toch heel lekker zijn, natuurlijk de honden mee genomen en ook foto's gemaakt. Even, zien jullie het al voor je? Moeder en dochter boven op die berg met hun hoofd in een kuil geduwd en springende honden om hen heen? Nou ja zeg, tóch wel een beetje maffe moeder maar een niet minder maffe dochter! Verder, vanmiddag komen gezellig P&A en hoop ik dat zij ook hun gestippelde meisjes mee hebben! ---------- Vrijdagmorgen 3 juni. Nou Cilia ik moest wel lachen hoor om jouw berichtje! En ja echt waar er is niets aan gelogen of overdreven maar zie het even in de tijdgeest van toen . . . wij zijn van de flowerpower generatie, alles moest kunnen en vooral ruimdenkend zijn . . . wat ik overigens niet meer ben hoor, althans in ieder geval niet meer op bepaalde vlakken! En laten we wel zijn, ook het lichaam heeft gelijke tred gehouden met mijn idealen van toen . . . Toen dacht je dat dát het leven was en later kom je er achter dat het leven uit golfbewegingen bestaat altijd al door de eeuwen heen. Uhh nee mijn kinderen hebben er volgens mij dan, geen trauma's aan overgehouden maar wel de gedachten aan een beetje maffe moeder denk ik . . . die het nodig vond om op een flat op 7 hoog een zandbak in de kamer te hebben voor de broodnodige ontplooiing van haar kroost . . . Mwahhhh over maf gesproken . . . Goh alles is toch nog goed gekomen. En dan zijn er wat mensen die naar Laura vragen, JA het gaat heel goed met ons schaapje, nu hier nog wel even de 'ver van m'n bed show', zij groeit als kool en is morgen 12 weken oud! Grappig want gisteren kreeg ik van mijn trouwe Belgische lezeres Linda een stukje toegestuurd en zal het hier onder even neer plakken, leuk!!! ---------- Donderdagmorgen 2 juni. Lekker gewandeld vanmorgen, beter dan gistermiddag . . . . toen kwam ik totaal oververhit thuis en dan wil ik maar één ding, alles wat ik aan heb uittrekken en dan ga ik heel ver hoor. Ik voel mij dan toch echt een soort wanhopig van de hitte, BAH. Deze extreme hekel aan de warmte heb ik altijd al gehad en als ik vroeger zo'n bui had, toen de kinderen nog thuis woonden hoopten zij altijd maar één ding . . . dat er niet toevallig een vriendje cq vriendinnetje langs kwam . . . Muisje heeft haar hele vachtje nog hoor en Linda wat is een rolling coat? Ja ook een goed idee Wil, gewoon met de efileerschaar. Ik heb inderdaad op advies van deze twee dames die het écht weten kunnen, besloten om de tondeuse in de doos te laten zitten! Zo nu stap ik onder de douche want ik moet zo even naar de geneesheer voor een prikje in het pijnlijke schoudertje, dat krijg je wanneer je regelmatig eigenlijk wat te zware dingen tilt. ---------- Woensdagmorgen 1 juni. Het is mij niet gelukt om het zomerjasje aan te trekken voor deze dag, maar ik werk er tussen de bedrijven door hard aan hoor. Zo, één zorgje minder: de merelbaby is vertrokken! Blij dat hij weg is maar het was wel heel leuk om dit allemaal wekenlang te volgen zo in je achter 'tuintje'! Gisteren zagen wij zijn goed gelukte vliegpogingen en ondertussen werd hij nog steeds gevoerd door zijn vader. Het is ook geen wonder dat merels wel vaak 3 nesten krijgen per seizoen want jonge merels zijn volstrekt hulpeloos omdat zij nog geen staartpennen hebben en het dus van die korte bolletjes zijn, die over de grond hippen en zodoende weer voer voor o.a. jonge eksters zijn. Nu moeten we vandaag dus aan de slag met het poep weg spuiten want zo zeg wat een zootje laten zij achter! Nee Muisje is nog niet gekortwiekt, ik vind het toch een hele stap om het scheerapparaat op haar lijfje en in haar mooie vacht te zetten. En ook nee, ik heb Dick nog niet van mijn snode plannen verteld . . . ---------- Dinsdagmorgen 31 mei. Ja ik ben een emo figuur, zie ik langs de weg een dood kapot gereden egeltje liggen en dan kan ik wel janken. Ik denk dan gelijk aan eventuele jonge egeltjes die nu zonder voer zitten en dus dood gaan. Lekker met Wendy gewandeld en zo schattig een paar zwanen gezien, die dus niet bang van badende honden zijn . . . en gelukkig zijn mijn honden altijd een beetje hufterig voor die prachtige dieren met hun wat afstotende uitdrukking en dreigende houding. Zij hadden maar twee jongen, die bij het zien van onze honden gelijk bij hun pa of moe op de rug gingen zitten en alleen die koppies staken boven de veren uit, zo lief! GVD geen fototoestel mee en Wendy heeft wat foto's met haar telefoon gemaakt maar ja dat kun je toch niet vergelijken met foto's die mijn Nikonnetje biedt. Ook zagen we kolossale snoeken die dus ook een gevaar voor jonge zwaantjes cq eendjes zijn. Ja jeetje wat een dierenleed als je er eens goed over nadenkt. Onze merelbaby is er ook nog steeds, dat is het eerste waar ik naar kijk als ik 's morgens op sta. Verder ben ik bezig aan een andere look voor de site, zoals altijd met het wisselen van de seizoenen en met mijn nieuwe leppie gaat dat toch wel wat makkelijker, geen weigeringen meer, geen opnieuw opstarten meer en geen grijze storingsschermen, maar ja alle creativiteit moet wel weer uit mijn brein komen en sommige tijden is dat wat moeilijker. ----------  Maandagmorgen 30 mei. Nog steeds zit die ene merelbaby hier achter te parasiteren op zijn ouders, inmiddels alleen zijn vader nog, moeder is alweer bezig met haar volgende nakomelingen (schijnt het) . . . Natuurlijk is het een leuk gezicht als die vader weer met een vette worm of een blauw besje aan komt vliegen. Dat er veel van die gore besjes gegeten worden is in de tuin goed te zien! Als dit schaapje uitgevlogen is moeten we hier achter toch wel grondig de boel gaan afspuiten. Nu over Muisje, het rare kuchen is inmiddels een heel stuk afgenomen en ik heb het gisteren maar een paar keer gehoord en natuurlijk heb ik mij weer druk gemaakt om niets . . . Ik ben al een paar dagen van plan, let op mijn woorden, om Muisje te gaan scheren. Zij heeft een enorme vacht en plukwerk zit zij niet meer op te wachten en ik vind, dat als een hond een bepaalde respectabele leeftijd bereikt heeft, je haar ook niet meer moet lastig vallen met vervelend pluk werk, dus wordt scheren, niet kaal hoor, een optie. Maar tussen denken en doen zit een wereld van verschil . . . en kan ik deze festiviteiten ook alleen maar doen als Dick een paar uur weg is . . . want, ZIELUGGGGGG voor Muisje! ---------- Zondagmorgen 29 mei. Oh what a night, nee niet wat jullie denken. Gisteravond tolde ik doodmoe, door allerlei huiselijke beslommeringetjes, in slaap, om rond 1 uur in de nacht wakker te worden van een heftig hijgende hond, onze jongste. Plassen? Ik naar beneden, nee niet plassen maar simpelweg dorst. Ook had ik al gehoord dat de oudste een raar kuchje heeft. Sinds vrijdag maakt Muisje van die rare geluiden, geen hoesten maar net of er iets in haar keel zit, een naar geluid. Dit geluid ging de hele nacht zo af en toe door. Om de nachtelijke feestvreugde te verhogen was Dick bezig om een tropisch regenwoud om te zagen en kennelijk moest hij de zware boomstammen met eigen handen nog tillen ook . . . Om 6 uur was ik al klaarwakker, bang om mij te verslapen. Dick had om half 8 afgesproken met Wendy om Charlotte op te halen, die gisteren ver weg een paardenevenement had. Nee natuurlijk is dat niet mijn probleem maar Dick zijn laatste woorden voor de boswerkzaamheden waren, 'ach we zijn wel wakker tegen die tijd' . . . Dus voelde ik mij verantwoordelijk voor het opstaantijdstip, dit doe ik dus niet meer. En dan de merels, ook een zorg op zich, althans dat hebben wij er van gemaakt. Woensdag j.l. bij het opstaan zagen wij al 3 jonge merels in de tuin zitten, volslagen hulpeloze diertjes de eerste week. Net uit het nest gerold, zo gaat dat met jonge merels. Natuurlijk zijn wij bang dat onze honden zich vergrijpen aan dat donzige speelgoed en moesten we, Dick dus, wel wat werkzaamheden verrichten om de veiligheid van het kroost te garanderen. Allereerst heeft Dick de ruimte onder de poorten dicht, 'katsafe' gemaakt, toen de kenneldelen van stal gehaald en een keurig hek geplaatst rondom ons eigen territorium zodat de vogeltjes daarbuiten rustig gevoerd konden worden door pa en ma merel. Dit is allemaal, tot nu toe prima gegaan en ondertussen zijn er twee jonge merels uitgevlogen . . . geloof ik dan. Ik heb al een keer een koppel eksters moeten wegjagen omdat zij het vanuit de lucht gemunt hadden op de vogelbabies en nee, 'not in my backyard please'. . . Nu zit er dus nog steeds één zo'n lui vogelvarken die het wel mooi vindt om gevoerd te worden door zijn pa en ma. Tja en onze vrienden J&S zouden komen en staan dan met de camper hier een paar dagen achter, maar dat bezoek moesten we even verschuiven, 'sorry we hebben een nestje merels achter' . . . Gisteren nog twee fotobladzijden gemaakt hoor! ---------- Zaterdagmorgen 28 mei. En ja toen kwam de klap, het vliegtuig stortte neer, gelukkig zat ik vast in mijn seatbells. Ik had al langer gezegd dat mijn leppie op het punt van opstijgen stond, hij werd ook steeds zo warm dat ik niet eens mijn hand bij de ventilator kon houden! En dan is het ineens zover, en reken er maar op dat het toch nog onverwachts komt en het ook nog eens een klap in het bekkie is. Gewoon een zwart beeld zonder geluid. Gelukkig hebben wij in ons dorp een bereidwillige computerdokter die je zelfs op zondag kunt bellen. Ik wilde wachten tot maandag maar Dick dus niet. Hij kon gelijk komen en leppie zijn ingewanden werden bloot gelegd en dat was even schrikken . . . Eén en al zand haren en stof, haha Dick schrok er van én hij schaamde zich, nou ja zeg! Het is ook zo dat ik altijd op mijn luie stoel zit te computeren, mét een plaid over mijn benen mét altijd een hond op schoot, dus een fijn klimaat voor een naar adem snakkende laptop. Al snel bleek dat mijn vriendje overleden was en ik heb er een dagje over na moeten denken welke keuze ik zou maken voor een nieuwe. En omdat ik de ballen verstand van computers heb, liet ik de dokter zelf een nieuwe bestellen en inrichten . . . dat kostte een paar dagen voor hij alle verdwenen en vergeten wachtwoorden weer tevoorschijn getoverd en/of opgevraagd had. Goed gistermiddag was het zo ver en kon ik hem in gebruik nemen en weet ik niet wat ik mee maak, supersnel en totaal geluidloos. Aan één kant was het een rustige week en aan de andere kant miste ik mijn dagelijkse uitlaatklepje en was het ook fijn om te horen dat jullie het ook misten! Morgen vertel ik hoe ons leven momenteel beheerst wordt door de familie merel . . . ---------- Vrijdagmiddag 27 mei. Morgen weer een krabbel! Zaterdagmorgen 21 mei. Net toen ik gisteren mijn leppie dichtklapte belde Dick dat hij alweer op de terug wag was. Bij nader inzien, na inspectie met een vochtmeter door de hele caravan, vond de dealer het helemaal niet nodig om de kitnaden open te maken en opnieuw te behandelen, alles was nog kurkdroog! Nou ja, dat was dus wel weer even een meevallertje! Omdat we toen toch in de stemming waren zijn we gistermiddag met de honden en de caravan naar een leuk plekje gegaan om de nieuwe luifel eens uit te proberen, en ook dat ging prima. Ik heb ook nog wat foto's gemaakt dus ga ik dit weekend weer mijn best doen, we hebben geen andere dignen op het programma. Had ik al verteld dat ik weer in de prijzen gevallen ben bij de pcl? Jawel, nu een paar plakken van die Tonydinges chocolade (schijnt dus helemaal geen echte eerlijke chocola te zijn!) en 4 kaartjes voor de musical the beauty and the beast, ach wel leuk toch? Ja Til, ik zag je gistermorgen wel, je zat te kletsen (natuurlijk!) maar toen ik weer terug kwam op die plek was je weg! Zo nu ga ik mijn dagelijkse slakkengangetje door de tuin maar weer eens doen, het barst van die dingen die al het jonge groen willen opeten. Gelukkig hebben we gemeentegroen achter de schutting en daar laat ik die ongewenste vreemdelingen door de lucht naar toe migrereren . . . ----------  Vrijdagmorgen 20 mei. Vanmorgen vroeg op, Dick ging om 7.45 uur al met de caravan naar Wolvega naar de dealer. We laten de kitnaden opnieuw kitten, om te voorkomen dat we eventuele vochtproblemen krijgen. Ja je moet goed zorgen voor zo'n oud beessie! Ik kom net thuis van de wandeling met Wendy, eindelijk weer eens. Lekker hoor, ik voel mij aardig voldaan en zit nu tussen slapende honden mijn bakkie te drinken en te tikken. Inderdaad, gisteren zijn de draadjes er uit gehaald en het is goed te merken. Nog een weekje en ik kan weer geheel fris en fruitig voor de kramen langs! Gisteren een hoop commotie in de tuin en dat was niet leuk. Een stel kraaien had het kennelijk voorzien op het nestje merels in onze klimop en de merels waren ernstig in paniek terwijl die kraaien verschrikkelijk krijsten. Bah, vervelend zo in je eigen tuin. Ik heb hen dit keer succesvol kunnnen verjagen maar toch, dit soort werk doen die kraaien ook het liefst in de vroege morgen als wij nog in bed liggen. Straks maar eens even kijken hoe het nest er bij ligt. Ja Sonja, wat een poppetje hè onze Laura! Dat ronde bolletje, die sproetjes, die prachtige donkere ogen met die witte wimpertjes, kortom, zo'n hondje heeft gewoon alles wat je wenst te zien in een pupje! ----------  Donderdag 19 mei. Vandaag weer een zg D-Day, straks gaan mijn hechtingen er uit, dat zal best wel opluchten want het gaat een beetje strak zitten. Ach jee ons gehandicapte musje is weg, we hebben hem niet meer gezien en ik denk dat het probleem zichzelf heeft opgelost, zoals vaak in de natuur. Binnenkort wil ik zelf weer de ochtendronden met de meiden maken maar aan de andere kant, Dick loopt langere rondes. Ook gisteren was het weer bal in de boerenvelden, de hondjes vermaakten zich prima en hebben kilometers gerend, Roosje schijnt helemaal het vuur uit haar Engelse slofjes gelopen te hebben en tot ieders grote verbazing is zij in staat om een haas in volle vaart zelfs bijna bij te houden! Emma kan er ook wat van maar keert eerder terug naar Dick, ja typisch Gordon Setter! Roosje komt natuurlijk ook gewoon terug maar helemaal via het spoor wat de haas op de heenweg liep! Ja het is zo, onze honden lopen werkelijk wel heel veel hoor en hebben condities waar je u tegen zegt. En dan Muisje . . . over een paar weken 12 jaar . . . loopt momenteel weer een beetje mank van haar escapades in de boerenvelden . . . Het doet mij toch denken aan Noortje (o jee tranen) ook zij heeft eigenlijk tot vlak voor haar ticket de pollen uit de grond gerend en ben ik heel blij dat wij onze hondenkinderen zo'n fijn leven kunnen geven. Goh een beetje emo nu. Tja Til, normaal komen wij elkaar nog wel eens tegen maar nu doe ik, als een échte artiest, incognito, snel en schichtig een boodschapje . . .  ---------- Woensdagmorgen 18 mei. Dick vond het gisteren niet zo'n goed idee om zonder mijn mega zonnebril boodschappen te doen, zelfs mijn normale zonnebril voldeed niet  . . . Kennelijk zie ik het wat rooskleuriger dan hij, hij vindt het nog alle kleuren van de regenboog geloof ik. Volgens mij zijn jullie wel nieuwsgierig geworden maar nee hoor, nog geen foto's, misschien over een aantal weken van voor- en na de besnijdenis . . . Ja zo heet mijn ingreep hier natuurlijk al. Vannacht om 4 uur moest er hier al een hondje een plasje doen en daarna kon ik niet meer slapen, dat ga ik nog merken vandaag. Het is wel wonderlijk, maar Dick slaapt met oordopjes, ik snurk, hij ook maar ik heb daar geen last van. Het gekke is dat hij mij niet hoort maar normaal gesproken hoeft er maar een hond, meestal Roosje, een zeer zacht piepje te geven en hij wordt wakker, vannacht even niet dus. Ik hoop dat wij vandaag maar weer eens een buitendagje hebben want eerlijk gezegd vind ik dat nu wel weer eens tijd worden! Gisteravond ook nog een fotobladzijde gemaakt, ik liep/loop wat achter. ----------  Dinsdagmorgen 17 mei. Een drukke en gezellige dag gisteren, na het nodige bak- braad- en kookwerk. Kinderen en kleinkinderen kwamen op bezoek, altijd leuk en gezellig maar ook druk. Als er hier veel mensen, dus ook veel eetwerk verschijnt, moeten wij altijd wel hondenmaatregelen treffen, helaas. Emma verblijft op onze slaapkamer, zij is niet aardig voor vreemden, met Roos als gezelschap want zij is weer niet te vertrouwen als mijn zo bloedig gemaakte  baksels op de tafel staan . . . Als iedereen dan weer weg is zit ik, na het opruimwerk, als een dodo op mijn stoel en wordt de vloer minutieus nagekeken door de honden op restjes en kruimels. Onze 11 jarige kleinzoon maakte ook nog een leuk compliment, de kleine charmeur, hij vond mij er al veel jonger uit zien . . . ondanks mijn blauwe plekken! Je ziet de schade met dag minder worden en vandaag ga ik dan ook gewoon zonder bril naar buiten, ondanks het nog zichtbare naaiwerk wat er overmorgen uit mag, en natuurlijk nog bruin/gele zooi . O jee, vandaag het musje nog niet gezien. ---------- Maandagmorgen 16 mei. Al dagen lang zitten wij met een lastig probleem. Er is hier sinds een week ongeveer, steeds een jong musje in de tuin die amper kan vliegen. Je ziet ook dat zijn rechtervleugeltje een abnormale stand heeft. Misschien wel zo geboren of misschien door een kat gepakt of zo. Hij zit steeds bij de achterdeur met zijn lieve snuitje maar wat wil hij dan? Moet ik hem pakken en knuffelen? Moet ik met hem naar de dierenarts? Zoekt hij bescherming? Kortom, ik weet het niet. Realistisch gezien weet je dat dit diertje geen kans van overleven heeft, hij wordt gewoon een keer gepakt door een kat oid, als het al niet een van mijn eigen honden is . . . De deur is sinds de laatste dagen steeds dicht en de honden binnen. Daarbij is hij evengoed zo snel dat je hem niet te pakken krijgt, hij kan hippen als de beste . . . Ik zag steeds jonge musjes dus is hij hier ergens geboren. Ook de merels hebben het heel druk met af en aan vliegen voor hun kroost. Om in het nest te kunnen kijken heb ik of een trapje nodig of een spiegel maar je wilt het gewoon niet storen. Dick heeft wel kunnen zien dat er kleintjes in liggen, hij heeft even staan afwachten tot pa en moe beide weg waren. Goh je zal het maar druk hebben met je gevederde vriendjes. ---------- Zondagmorgen 15 mei. Goh wat hebben we toch altijd veel aan de buienradar! Dick is nu met de meiden weg om te proberen ruim een uur tussen de buien door te zwalken maar of het hem lukt betwijfel ik. Makkelijk voor mij, hij loopt nu elke wandeling en ik ben benieuwd tot hoe lang hij dat gaat doen zonder commentaar . . . Gisteren baalde hij wel erg, op alle plekjes zaten vissers, en daar kun je toch langs zou je zeggen, ja dat kan wel maar moet je Roos een behoorlijk stuk aanlijnen want zij weet dat die lui altijd lekkere dingen bij zich hebben en . . . dat zij vaak in de bosjes poepen er vlakbij . . . Nog even over die zg 'sportvissers', Dick zag er gisteren eentje die gewoon zijn hengels in het water had liggen en zelf lekker in zijn auto zat te slapen. En tegen de tijd dat er iets aan zijn hengeltje voor zijn leven strijdt, krijgt hij een seintje en kan hij zijn luie karkas in beweging zetten en zich uit z'n auto hijsen maar dan moet hij wel even zijn ogen open doen, thermoskan weg zetten en zijn broodje op het dashboard leggen . . . Nee dát vind ik geen sport meer hoor (ik ben trouwens toch al geen voorstander van vissen pesten of vermoorden) Ik ken zelfs iemand die aan het water woont en zich sportvisser noemt, die gewoon naar bed gaat en als er iets aan zijn hengel zit wordt hij automatisch wakker gemaakt! Ja Joke, gisteren had ik pech want het was geen mooi weer en ik moest met die mega vensters voor mijn ogen naar de winkels, handicap 2 was, dat ik dus zonder leesbril, mijn eigen briefje niet kon lezen, dus even rondkijken en bril op bril af grr. Je voelt je wel een mafketel hoor om zo door de winkels te lopen . . . Nee ik gebruik de doperwten niet meer en daar werd ik vannacht wel aan herinnerd, ze lagen ontdooid te stinken (getverdemme wát een lucht verspreiden die dingen) naast mijn hoofdeinde, maar was té moe om er iets mee te doen. ---------- Zaterdagmorgen 14 mei. De dag van gisteren heb ik ook weer overleefd, een dag met lichamelijk geweld (ohh wat is dát overdreven zeg!) en in de avond een bak geestelijk geweld, nou niet echt overdreven . . . Ja toch, het deed mij wel wat, Queen . . . We lieten de enorme bak herrie over ons heen komen en dat was een heel fijn gevoel, lekker mijn tranen de vrije loop gelaten en o jezus wát een jeugdsentiment (nou niet écht jeugd sentiment hoor, maar toch wel een stevig aantal jaartjes jonger) op zo'n leeftijd waarop je denkt dat het leven eindeloos is en een ooglidcorrectie nog totaal niet in beeld is, letterlijk en figuurlijk! Makkelijk als je in een bioscoop zit, niemand ziet je tranen, Bohemian Rhapsody, hét onovertroffen snoepje van Queen gaat tot diep in je ziel. Zo jongens, daar ben ik weer, direct boodschappen doen en ik ga weer lekker incognito, met mijn big Channel (hmm ook dat niet echt, een brilletje van €4.95 bij de DA en kreeg ook nog 20% korting. Die neuroloog vroeg gisteren of ik gevallen was . . . maar ik zag hem denken . . . Dat is eigenlijk ook altijd, ik heb al eens meer een blauw oog gehad waarbij Dick een schuin oogje toebedeeld kreeg hahaha. ---------- Vrijdagmorgen 13 mei. Gelukkig geen waas meer voor mijn ogen . . . ik hoop dat ik dat ook niet vaker krijg . . . Maar dan nu, godsamme wat zie ik er uit, ongelofelijk, maar pijnlijk is het niet. Het is goed dat ik zo'n grote zonnebril heb want die bedekt het aardig als ik mij voor de buitenwereld moet vertonen. En dat moet ik nog meer vandaag. Vanmiddag krijg ik de eerste behandeling bij de neuroloog voor mijn 'weeffoutje' en dat zal om de 3 maanden zijn, for the rest of my life. . Maar dan vanavond . . . Er is in Dronten in de bioscoop een speciale 'Queenavond', waar ik met een vriendin van Wendy heen ga en ik verheug mij er erg op! Gelukkig kan ik tijdens de voorstelling gewoon zonder bril zitten . . . Ach ja Cilia, zie het maar even als een laatste poging tot het échte verval toeslaat en Huize Avondrust lonkt naar mij haha En wat een grappige foto van die beuk/eik liefde! Klára, we spreken voor de volgende week weer even af ok? Oef wanneer ik weer ietsjes beter uit mijn ogen kijk zal ik weer eens een fotobladzijde maken hoor, ik heb namelijk best wel weer wat nieuwe leuke plaatjes van het afgelopen weekend. ---------- Donderdagmorgen. Geen echte krabbel, kijk als door een matglazen raam en heb twee bijna dichtgeslagen ogen. ja wie mooi wil zijn hè. In greepwas zoals ik het mij had voorgesteld. Haha Joke, oogjes gingen gewoon dicht hoor vannacht en nee ook geen dopwerwten naast of in mn bed, nu wel weer ---------- Woensdagmorgen 11 mei. Helemaal vergeten te vertellen dat Emma en haar broertjes en zusjes eergisteren 8 jaar geworden zijn, de tijd vliegt dan ook voorbij. Ik weet nu dat er verlossing komt eind van de week . . . lagere temperaturen. Gisteren heb ik een mega grote zonnebril gekocht . . . ja noodzakelijk wil ik de komende paar weken nog voor de kramen langs mogen lopen . . . En ik heb een vriendin die hem mag lenen over een paar maandjes hihi en d'r man over een maandje . . . want ohh vanmiddag ga ik onder het mes, een bovenooglidcorrectie! (Dick hoeft niet want die is jaaaren geleden al geweest voor Bambi oogjes) Ik zal dagelijks selfies maken en misschien, ja héél misschien zal ik ze hier laten zien, maar zeker weten doe ik het niet hoor, het is eigenlijk zo ontluisterend maar toch, ook weer heel gewoon! Dat wordt de komende twee weken stoeien met doperwten en waarom doperwten, diepvries wel te verstaan? Omdat je namelijk om de twee uur een kwartier met een zak van die erwten op je snufferd moet gaan zitten/liggen! Ik hoop maar dat alles goed verloopt en dat ik ná de ingreep mijn ogen nog wel dicht kan doen want o jee Yvonne en haar slaap, dat is een niet van elkaar te scheiden team! ---------- Dinsdagmorgen 10 mei. Zo daar zijn we weer, stikgezellige en leuke dagen maar de reis vonden we een crime . . . Zo warm, en alle ramen open, dus veel wind, wapperende haren en verkeerslawaai, en dan dat verkeer, niet te filmen zó druk, dat zij wij toch écht niet meer gewend. En jawel wat we toch al enigszins vreesden, zowel heen- als terug files. Maandagmorgen in België, zooo wat een gedoe op de weg. OK het was het allemaal wel waard! Bij H&A werden we super ontvangen met de Bossche Bollen van Robèrt, je weet wel, één van de juryleden van 'Heel Holland Bakt!' Ook hadden we een heerlijk kampeerplekje op hun eigen, goed omheinde terrein! Gistermorgen een super ontbijt met heerlijkheden van Robèrt, waarbij zijn 'verwenbrood' goddelijk is! Hij heeft daar in die regio zijn eigen bakkerij annex mogelijkheid voor kook/bakworkshops, heel leuk maar duur . . . En dan ons Lauraatje, werkelijk om op te vreten, zo lief en wat zijn de pups mooi! Prachtig om te zien hoe de drie andere volwassen honden spelen met die pups, prachtig! Daarbij, het zijn échte mensenhondjes, je kunt zien hoeveel contact zij met mensen hebben en dat vind ik héél belangrijk! ---------- Zondagmorgen 8 mei. Vroege krabbel. Om 7 uur zaten we vanmorgen al buiten aan ons ontbijtje! Nee ik had niet in mijn bed geplast maar was gewoon vroeg wakker. Na de lunch vertrekken we met de caravan om in de middag aan te komen bij . . . Morgenochtend op tijd richting België naar ons meisje! We hebben voor dit schemaatje gekozen vanwege de warmte en eventuele files (hondjes in auto). Onze airco doet het nog niet, een één of ander leiding is kapot en is besteld en wordt er dinsdag in gezet. Gelukkig kunnen tijdens het rijden alle ramen veilig open, ook achterin bij de meiden, dus echt last van de warmte zullen zij niet krijgen. Wel zijn het natuurlijk geen grappen als je in een file zit. Gisteravond heerlijk nog een paar uur buiten zitten lezen, ja om die tijd vind ik het heel fijn buiten! We wonen in een heel rustige buurt dus weinig tot geen lawaai, zelfs geen bbq geur gisteravond! Niet dat ik dat erg vind hoor, natuurlijk niet, maar het viel mij gewoon op. Morgen dus geen krabbel. Mensen succes met de warmte houd het hoofd koel maar de voetjes warm. ----------   Zaterdagmorgen 7 mei. Late krabbel. Vanmorgen al om 8 uur in het bos, toch maar eens weer door ons vernaggelde bos, en zo vroeg al zoveel mogelijk schaduw gelopen. Thuis even koffie gedronken en toen boodschappen gedaan, ik moest voer halen voor de meiden in Kampen. Gatverdamme wat een rot weer. Verder niets te vertellen en ik ga even heerlijk languit in de Lafuma onder de parasol . . . ---------- Vrijdagmorgen 6 mei. Dick zegt altijd al 'jij bent blij met nix' en hij bedoelt daarmee dat kleine dingen mij altijd echt gelukkig kunnen maken.  Neem vanmorgen, ik liep even buiten om mijn viooltjes te begieten, want ow wat hebben ze na een paar dagen al dorst, toen pappa merel langs mij heen scheerde. Terwijl ik stond te gieten keek ik even op omdat ik vogeltjes in mijn buurt hoorde en jawel hoor, een paartje pimpelmeesjes was bezig met inspectie van mijn vogelhuisje! Kijk, om dit soort dingen kan ik zo blij worden, ik wist niet hoe snel ik het Dick moest vertellen, zo leuk! Reken er maar op dat de krabbels in mijn volgende leven getikt worden vanuit een rood houten huis midden in een Zweeds bos! Het zal altijd mijn droom blijven om zo te kunnen leven, midden in de natuur, net zoals we deden met de camper. De bedoeling is nu dat wij in augustus/september weer die kant op gaan, dan is Laura net ietsjes ouder. Mijn god wat kan ik daar naar verlangen. Voor nu: wakker worden en stofzuigen . . .  ---------- Donderdagmorgen 5 mei. Dat was een enerverende wandeling vanmorgen, niet de wandeling maar wel de ontmoeting met een man. Toen ik bij mijn wandelpad aan kwam, je kunt het pad ver af kijken, zag ik in de verte iets bewegen, dan weer op het pad dan weer in de graskant. Ik had de honden van Wendy ook mee en moet ik attenter zijn. Eenmaal daar aangekomen, zat een man op een bankje met zijn tas op schoot en een pakje brood . . . (weinig fantasie nodig hè voor het vervolg!), De man was met de fiets. Nog net op tijd kon ik Roos bij zijn broodje weg duwen, zei dat het witte hondje héél lief is maar ook een dief en vervolgde ik mijn wandeling, een bocht om. Op een gegeven moment, een heel stuk verder, draai ik om en loop dezelfde weg terug en dacht dat man met fiets inmiddels wel weg was. Halverwege zag ik Roos haar pas versnellen, zich van mij verwijderen in een drafje en dat werd steeds sneller, het werd rennen en dan heeft roepen geen zin meer (ik dacht gelijk aan eventuele human nature). Ook wist ik wel wat zij ging doen, man met broodje opzoeken natuurlijk! En ja hoor, de man zat er nog met een draagbaar radiootje tegen zijn oor en Roos liep daar rond te stekkeren. Ik liep gewoon door en weet zeker dat zij mij achter na komt, tenminste . . . nu niet dus. Ik was al bij de auto en zag héél in de verte iets wits zwaaien en voelde ik dat ik lang kon wachten. Ik heb de boom over het fietspad open gemaakt en ik met de auto over het fietspad naar Roos. Ze was blij dat zij mij zag en ik hoorde gelijk dat Roos zijn pakje brood gepikt had en alles opgegeten. Goh ja wat vervelend. Dan is het natuurlijk ook geen wonder dat het rozenkind niet terug kwam want Roosje en eten . . . Het was een aardige man maar bleek enorm verward. Hij was op de vlucht (ik schrok) want hij zou vanmorgen om 10 uur vermoord worden, en zat hij naar de berichten op zijn radiootje te luisteren of er iets over hem gezegd werd. Wel gatverdamme dacht ik, wat nu? Ik heb een verward verhaal van ongeveer een half uur aangehoord en heb intens medelijden met zo iemand. Onvoorstelbaar wat een leven. Met veel moeite kon ik mij op een gegeven moment van hem losmaken. Naar huis rijdend kreeg ik ineens een visioen, o jezus zal Roosje ook dat plastic zakje hebben opgegeten????? Ja en toen ben ik de man weer gaan zoeken en gelukkig had ik gezien welke kant hij op fietste, ik moest het toch zeker weten en gelukkig bleek zij het niet opgegeten te hebben en nam hij het mee naar huis . . . Toen ik gisteren heel voorzichtig in de klimop hier in de tuin keek zag ik haar, mevrouw merel en ze keek mij aan met verontruste kraaloogjes . . . ---------- Woensdagmorgen 4 mei. We gaan ons opmaken voor een warme periode . . . fijn hoor . . . Nou ok, ik vind een beetje mooi weer ook wel leuk hoor maar zodra het boven de 20 graden gaat worden krijg ik jeuk, figuurlijk dan. Straks gaan we de caravan ophalen om de komende weken wat meer bij ons nieuwe meisje te zijn . . . Zondag gaan we weg voor een aantal dagen en laat nou toevallig zondag de warmste plek in de regio België zijn, dat moet ons nou weer net treffen. Daarbij zal het overal wel stampdruk zijn, grrr Net las ik in het plaatselijke sufferdje dat het wel klopt dat er weinig tulpen te zien zijn, het is te koud geweest! De merels hebben volgens ons de pijp ook weer aan Maarten gegeven. Onze eigen schuld? Ik had weer een nieuw vogelpindakaaspotje opgehangen en we kregen luid schreeuwend en ruziemaken bezoek van spreeuwen, kijk dat was nou net niet de bedoeling. De pindakaaspot was in één dag leeg en ik denk dat de merels daarom weg zijn, hun  half afgebouwde huis leeg achter gelaten . . . Ach ook wel weer makkelijk, je moest er zoveel rekening mee houden. Gisteren ook nog een strandfotobladzijde gemaakt waarop je goed onze balletdanseres kunt bewonderen! ---------- Dinsdagmorgen 3 mei. De meiden hadden/hebben weer een zg blije dag. Nou zullen jullie zeggen 'ze zijn toch altijd blij?' Ja dat is wel zo maar ook hun blij zijn kent verschillende gradaties en dat zie je omdat je je honden van haver tot gort kent, en zij ons natuurlijk! Emma gaat altijd al dansend door het leven en dan zijn er van die superdagen voor haar, dat het net een balletdanseres is terwijl zij met Roos aan het dollen is. Zoals vandaag, ik zie het al als zij uit de auto springen, voor zij ook maar een plasje doen is het dikke pret en dat is zo mooi om naar te kijken! Wat leuk Peter, een rode kanarie, die ken ik helemaal niet! En ik geloof zeker dat de Engelse meiden dit ook grappig vinden en hem zeker niets doen, maar o jee, je poezenbeesten dan? Gaan jullie hem tam maken zodat hij ook lekker vrij mag rond vliegen? Wendy heeft een vriendin met een tamme parkiet, nou dat is echt lachen hoor, als zij stofzuigt zit hij op haar schouder en als zij afwast gaat hij op de kraan zitten , geeft een soort kreetje en dan moet zij de kraan open zetten! En dan nu maar hopen dat dat altijd de koude kraan is . . . ieuwwwwww ---------- Maandagmorgen 2 mei. Net half 9 geweest, ontbijt achter de kiezen, kamer/keuken opgeruimd, buiten de stoeltjes al neer gezet, de was draait en Dick is met de honden weg. Lekker vlot vandaag, dat heb je als je in bed ligt en de zon zo mooi ziet schijnen, dan heb je nog meer zin om op te staan! Ja hoor ook gistermiddag prima en gezellig verlopen, dat is altijd, ook als je geen zin hebt om de voordeur, en dan nog wel zonder honden, achter je dicht te slaan. Trouwens, je schaamt je eigenlijk later, want de situatie waar wij waren is niet om jaloers op te zijn. De vrouw des huizes haar actieradius reikt niet meer dan een meter of 5 van haar zuurstofapparaat af en we hoeven het al helemaal niet te hebben over buiten komen. De drie meter naar de wc zijn voor haar al een olympische prestatie waar zij 10 minuten van moet bij komen. Een schrille tegenstelling van ons eigen leven. Als je een aantal uur bij hen geweest bent past voorlopig wel wat bescheidenheid en durf je het bijna niet over dagelijkse kleine ergernisjes te hebben. ----------  Zondagmorgen 1 mei. Gatverdamme, mijn ochtend wandeling op de buitenwegen is tijdelijk getransformeerd  tot 'tulpenroute'. . . Dus kom je om half 9 al mensen tegen die daar lopen en gek genoeg zijn dat dus mensen die kennelijk niet van honden houden en/of er bang van zijn, hoe dit kan is mij een raadsel. Toch is het lachen hoor, want de tulpenvelden die je tegen komt zijn minimaal en als je ze dan ziet, liggen zij een eind verder op en kun je er niet eens bij om een foto te maken! Nu ben ik er achter wie die tulpenroute heeft uitgezet, nee niet de tulpenboeren, die zal het worst zijn of je naar hun tulpjes komt kijken, die gaat het puur om de verkoop van bollen. Maar naar mijn idee zijn er een aantal horeca ondernemingen die hier de hand in hebben, de één noemt zich 'finish' en de ander noemt zich een 'pauzeplaats'. . . Gisteren hebben we een ontzettend gezellige en leuke dag gehad! Aangenaam gezelschap ( we kennen elkaar ook al een hele tijd hoor), prachtige duin -strand-boswandeling gemaakt met mooi weer! De gastvrouw en - heer hadden ook nog eens voor een prettige lunch en een heerlijke avondmaaltijd gezorgd! Dus kwamen we om half 11 gisteravond thuis. Straks dus op naar het volgende bezoek, en ik weet zeker dat ook dát gezellig is hoor, maar wij doen eigenlijk toch het liefst dingen waarbij de honden ook een rol spelen! ---------- Zaterdagmorgen 30 april. Nou het is toch fijn dat wij tegenwoordig een agenda hebben maar . . . dan moet je je afspraken natuurlijk wel opschrijven. Gisteravond kregen wij een subtiel appje, 'tegen lunchtijd hier?' O jee, we hebben voor vandaag een lunch/hondenwandelafspraak, totaal vergeten! Dick had de afspraak gemaakt, was het vergeten op te schrijven en ik had het niet onthouden. En waarom is het nou veel minder erg als Dick een afspraak niet heeft opgeschreven dan wanneer hetzelfde míj zou overkomen? Het antwoord is heel simpel en hoef ik hier niet uit te leggen . . . Toch wel vervelend want ik had zelf ook al een afspraak voor vanmorgen *&^%$ Mijn voerboer heeft een leuke dag georganiseerd vandaag en daar zouden Wendy en ik heen gaan, zij met Peukje en ik met Roos. Jammer dan, gaat niet door en we gaan naar de eerder gemaakte maar niet genoteerde afspraak . . . En ik weet zeker dat dat ook leuk is hoor, dus dat is niet het probleem. Wat ik wél een probleem vind is dat wij ook morgen weer een afspraak hebben, ik heb er echt een hekel aan om twee dagen achter elkaar weg te zijn, huismus als ik ben. De afspraak morgen is trouwens zonder honden, duurt niet zo lang maar is wel een stukje rijden grrr MWAHH 7x het woord afspraak, 8x nu dus. ---------- Vrijdagmorgen 29 april. En weer ben ik een keer naïef geweest en alleen maar omdat ik mijn meiden een pleziertje wil doen . . . Altijd als wij en de meiden naar bed gaan krijgen zij iets lekkers in hun bedje om nog even op te kauwen, een soort tandenpoetsactie kun je wel zeggen. Dit keer zag ik bij de dierenwinkel een zak met heerlijke pensstaafjes, dat was een tijd geleden en daar zou ik hen echt een plezier mee doen . . . En toen bleek nu dus ook dat wij onszelf er géén plezier mee doen hahaha! Na 3 dagen geef ik het toe, het is geen pleziertje om in slaap te vallen in de lucht van mest, dit terwijl wij in onze agrarische omgeving toch wel iets gewend zijn, maar dit is natuurlijk te gek. Ja na het tandenpoetsen verdwijnt de lucht wel maar nee er zijn grenzen vindt Dick . . . vind ik ook hoor! Over serieuze hobby gesproken! Gisteren zijn er twee Engelse keurmeester voor een dag overgekomen naar Eddy, de fokker van ons Lauraatje, om hem te helpen bij de keuze voor welke pup hij gaat kiezen! Gisteravond, net voor wij naar bed gingen kwam er een mail met prachtige showstandfoto's van de pupjes binnen en oei wat mooi en ík, die gedacht had écht nooit foto's van honden in showstand op mijn site te zetten, gaat overstag . . . Zo zie je maar, de 'spreuk' hier in huis is, principes heb je om overboord te gooien . . . Dan nog even over die maffe invoerbepalingen. Momenteel wordt Europa overstroomd door tienduizenden mensen, uit de meest primitieve omstandigheden met inheemse bacteriën, virussen en ziektes die hier allang niet meer voor komen, zich zónder gedegen medische screening onder ons mogen begeven en ík mag mijn goedgefokte ingeënte West Europese hondje uit België (wtf!) niet naar NL mee nemen? . . . Mijn pupje zou een gevaar voor de volksgezondheid zijn? Ah nee hè, dit slaat toch alles! Hier is toch ook geen enkele rechtvaardiging voor? Nee de wereld is compleet gek geworden in mijn ogen. En iedereen die mij goed kent weet dat werkelijk alle vezels in mijn lijf zwaar in opstand komen en eigenlijk de regels in dit opzicht moedwillig wil overtreden! Jawel, gisteren nog een nieuwe fotobladzijde gemaakt. ---------- Donderdagmorgen 28 april. Ja dat we reacties zouden krijgen op de foto van onze nieuwe schat, had ik wel verwacht maar dat de aandacht zó overweldigend zou worden, nee dat is een totale verrassing! En dat alles komt dus wel door FB, dan merk je toch wel hoeveel dat bekeken wordt. Dick is lid van een aantal groepen en heeft het vermeld op zijn eigen FB en op een settergroep, ik dus op die van mezelf en op het besloten Engelse setterclubje. Voorlopig nog weinig verdere foto's van ons meisje want zij komt nog niet deze kant op vanwege invoerbepalingen. Met dank aan de illegale oostblokhandelaren die zieke hondjes en masse naar hier brengen (duizenden per jaar, nauwelijks te bevatten!) en de import van Zuid Europese honden. Daar moeten de goede fokkers onder lijden want die illegale handel gaat evengoed wel door! Dit is écht wat je noemt 'schieten met een kanon op een mug'. Ook de Raad van beheer is faliekant tegen deze maatregel en de brandbrieven hier over zijn al verstuurd naar Ministerie van Economische Zaken, maar voorlopig zitten we hier nog mee. Finland is al afgestapt van deze belachelijke maatregel, nu de rest van West Europa nog. Dus, rest ons niet anders dan geduld en vele kilometertjes naar België . . . Gisteren nog een nieuwe fotobladzijde gemaakt hoor, een snoepjes bladzijde . . . ---------- Woensdagmorgen 27 april. Na een lange vermoeiende reis, files files en nog eens files en verschrikkelijk slecht weer kwamen om een uur of 11 bij Eddy aan en dat maakte alles weer goed! De pupjes, alweer goed gegroeid, waanzinnig lief met een enorme aaibaarheidsfactor! We gingen na de lunch met Eddy en Linda mee, want de pups moesten de officiële gehoorstest (BAERtest) ondergaan omdat het wel eens voor komt dat Engelse setters doof of eenzijdig doof zijn, zoals meer honden met een witte vacht. Ook ons Rozenkind is aan één kant doof wat verder helemaal geen gevolgen of nadelen heeft, alleen moet je daar niet mee fokken. Na heel veel jaren onderzoek en wat nog steeds voort duurt, is daar nog geen duidelijkheid over wat erfelijkheid betreft. Het grappige is eigenlijk dat zelfs dát de reden is dat Roosje bij ons is gekomen, mij maakte het geen fluit uit dat ik niet met haar kon/kan fokken! Op 18 mei ga ik naar een voorlichtingsavond van de Raad van Beheer om hier meer over te weten te komen. Enfin, het was een interessante belevenis om eens mee te maken hoe die test in z'n werk gaat. De pups worden, indien nodig, gesedeerd, en heel toevallig hoefde 'mijn' pupje dit niet, zal zij zo'n watje blijven? Ja inderdaad, ik heb mijn keuze gemaakt hoor . . . De pupjes krijgen 3 elektroden op hun hoofdje en een soort stekkertje in de oortjes en zijn verbonden met een computer, er worden geluidsgolven toegediend en kun je zien aan de grafiek of de pupjes de geluiden registreren. Dit is simpel uitgelegd hoor maar ik weet ook niet hoe ik het anders moet vertellen. Enfin, het is werkelijk fantastisch, maar alle 8 pupjes hebben twee horende oortjes en dit is ook een felicitatie voor de fokkers waardig! Mijn beslissing voor een pupje hing toch ook écht af van deze test . . . want ik wilde deze keer toch écht een pupje met twee horende oortjes, je weet namelijk nooit hoe de toekomst er uit ziet en er hier ook nog eens een nestje van die witte muisjes gaat komen . . . Al met al zijn die testen niet zo maar één twee drie gedaan en na de test krijgen de pupjes weer een prikje om bij te komen. Daarna, het was toen al eind van de middag zijn wij weer vertrokken richting NL en zijn we bij Oss gestopt omdat wij hadden gezien dat daar een recreatiegebied is waar wij even lekker met onze meiden konden wandelen. De gemeente Oss vindt dit niet zo'n goed idee zagen we en het terrein, van god en alleman verlaten, geheel omheind, mag zelfs buiten het seizoen niet met honden betreden worden! Ja doeiiii wij hebben dus echt compleet s****t  aan dit soort flauwekul en onze meiden zijn hier toch wel even heerlijk uit hun plaatje gegaan! Ook in die buurt stonden, op een camperplaats, onze vrienden Jan en Simonne, weer terug van een lange reis en die zijn we even gaan opzoeken en het was heel fijn hen weer even lijfelijk te ontmoeten! Werkelijk totaal afgedraaid (ik dan hoofdzakelijk) kwamen wij om een uur of 9 thuis en wilde ik gaan bankhangen, zelfs hier was ik te moe voor . . .  Stond vanmorgen op met een barstende hoofd- en nekpijn, bij het ontbijt een paar pijnstillertjes gehad, even rustig gezeten en daarna lekker een frisse ronde met de meiden gewandeld en nu ben ik weer 'het vrouwtje', tik mijn krabbel en ga nu de ruim 200 foto's van gisteren bekijken! O ja, eergisteravond heb ik ook nog een paar fotobladzijden gemaakt. Goh wat een lange krabbel . . . ---------- Dinsdagmorgen 26 april. Tja ik was al een fan van Belgische frieten en Belgische bonbons en dan nu ook van Belgische hondjes! Maandagmorgen 25 april. Nou ons autoritje begon gisteren wel heel sensationeel . . . Nog maar een kwartier in de auto op de snelweg richting Lelystad werden we plotseling overvallen door een gigantische hagelbui, uiteraard gelijk gas terug en werden we ingehaald door een prachtige zwarte Porsche en een zwarte Volkswagen Golf, beide auto's splinternieuw. En ja hoor, op zo'n 150 meter voor ons raakte de Porsche in de slip tikte de Golf aan, die gelijk 90 graden draaide, Porsche zeilde van de weg af, maakte een koprol en kwam weer op de wielen terecht en dook een greppel in waar hij op z'n kop in terecht kwam . . . Uh nee dan kun je niet gewoon doorrijden dus, Dick gelijk 112 gebeld en op weg naar de Porsche waar de bestuurder (enige inzittende) er net uit kroop via het zijraam, totaal ongedeerd! Mevrouwtje Golf (van die auto ook enige inzittende), ook totaal ongedeerd en bleek meneer zijn vriendin te zijn. Gekke situatie, die mensen hebben werkelijk alle geluk van de wereld gehad! Goh toch knap dat je als stelletje in 1 seconde zo'n kapitaal aan auto's aan gort kunt rijden samen . . . Het stel was  qua leeftijd halverwege de twintig (dus de risicoleeftijd) meneer zwaar getatoueerd, sportschool type en donkerbruin, hetgeen mij toch een ietwat op bepaalde inkomsten gedachten deed komen . . . Toch jammer dat wij geen dashcam hebben . . . We kwamen te laat aan bij de wandeling en iedereen was al weg. Wel hadden we herhaalde telefonische pogingen gedaan om de wandelleiding te bereiken maar later bleek dat die de telefoon vergeten was mee te nemen (haha) Wij besloten onze eigen weg te gaan en kwamen elkaar halverwege toch nog tegen en hebben de rest van de wandeling gezellig mee gelopen en daarbij boften we ook nog met het weer! Daarna naar Haarlem waar het, net als altijd, ook weer erg leuk was. Op de terugweg in Flevoland, vlak bij ons dorp gestopt om de meiden nog even uit te laten. Eenmaal thuis nog fijn het kacheltje een paar uur aan gehad en toen op tijd naar bed. Morgen geen krabbel want wij gaan al héél vroeg weg naar, jawel, België! ----------  Zondagmorgen 24 april. Nee het went nooit hoor, dat Muisje dit soort grappen uithaalt. En hiervoor hadden we Lotte, een aanbiddelijk ruwharig teckeltje, die werkelijk precies hetzelfde was, die zijn we eens een paar uur kwijt geweest in een totaal vreemd uitgestrekt bos in Duitsland . . . Nooit vergeet ik meer mijn desperate toestand . . . Stiekem denken wij dat Muisje een reïncarnatie van Lotte is, ik wist niet dat het mogelijk was dat twee honden, van een ander ras, zó op elkaar konden lijken van karakter! Het is natuurlijk wel zo dat deze twee ook opgevoed zijn met setters die ook al veel vrijheid hadden en toen ook al dagelijks lange boswandelingen maakten en zij dus ook een goede leerschool hadden/hebben in de jacht technieken . . . Lotte is 15 jaar geworden en Muisje is nu bijna 12, dat betekent dus wel al 27 jaar een bepaalde spanning met wandelen . . . en ach al 27 jaar zijn zij ook weer terug gekomen! Straks gaan we naar Soest om te wandelen met de Gordon setterclub, hopen maar op een beetje christelijk weer, en daarna gaan we naar Haarlem, de verjaardagen van onze kleinzoons. ---------- Zaterdagmorgen 23 april. Zo en dan is er al weer een dag voorbij, tot nu toe dus zonder regen en de merels zijn er ondanks onze buitenactiviteiten ook nog steeds. Gistermiddag, Dick ging om 3 uur met de meiden weg voor de middagwalk die meestal zo'n 3 kwartier duurt. Toen hij om 4 uur nog niet  thuis was dacht ik al dat hij nog even een boodschap aan het doen was, Om kwart over 4 dacht ik 'nou nou' en om half 5 ging ik in de alarmfase. Niet geheel onterecht want om kwart voor 5 kwam hij briesend thuis: Muisje weg en ik werd gelijk overspoeld door een enorme angst en de stresswolken stoomden uit m'n oren. Omdat hij naar mijn idee toch te langzaam deed, spurtte ik naar buiten, sprong met mijn pantoffels aan en schoenen in mijn hand de auto in en reed naar het gebied waar hij gelopen had, Dick volkomen verbaasd achter latend en dat hoorde ik later pas. Al schuddebollend (mijn kwaaltje wat op zo'n moment in alle heftigheid toeslaat) kwam ik op de plek aan. Geen Muisje te bekennen, wel een zootje van die grote landbouwmachines op alle velden en uiteraard zag ik Muisje al . . . zelf invullen niet graag. Vertwijfeld riep ik haar naam en vervolgde huilend mijn pad. Wendy gebeld of zij naar een plek aan de andere kant van een bepaald pad wilde rijden maar kreeg helaas geen contact met haar, dacht ik . . . Het bleek van wel en zij hoorde mij roepen naar Muisje . . . En toen zag ik plotseling in de verte iets bewegen in het gras naast het pad, 'MUISJEEE, LEEUWTJEEEEE' (ja dat is een ook gebruikelijke naam voor haar hier in huis) . . . Ik kan na al die jaren waarin we dit toch vaker meegemaakt hebben (o ja?), en hopelijk nog zullen meemaken (?!) de opluchting niet beschrijven als dit in je blikveld verschijnt! Daar kwam zij aan, zeer vermoeid lopend en zeiknat. Volgens mij heeft zij ergens in het water gezeten en kon zij er niet uit, OMG wat een afschuwelijke gedachte waar Dick niet aan wil. Zij heeft de rest van de dag geslapen als een Frans marmotje en toen zij op stond om naar bed te gaan kon zij nog amper lopen, zo stram. Natuurlijk een Carprodyletje in haar bekkie en vanmorgen was zij nog stram. Maar toch, zij stond klaar om de ochtend wandeling weer mee te gaan . . . Nee, zij mag de komende dagen dus niet los . . . O ja, toen ik op de terugweg was heb ik Dick nog opgepikt die met de fiets ook die richting opgekomen was . . . ---------- Vrijdagmorgen 22 april. Als ik het goed begrijp krijgen we weer winter. Goh, sneu voor de merels en voor ons eigenlijk, we begonnen net een beetje te wennen aan de hogere temperaturen. Het was vanmorgen al een straf noorderwindje en de windmolens draaiden als een tierelier. Ook hebben we zondag een Gordonsetterwandeling en is de Scandinaviëmarkt op Schokland. Haha er wordt al geadviseerd om een échte Scandinaviëjas aan te trekken! Nee wij gaan daar niet naar toe, ben al op zoveel van dit soort markten geweest en het is altijd hetzelfde, de één wat groter dan de ander maar altijd met een groot commercieel karakter . . . Scandinavië is kennelijk 'booming'. Zo en nu ga ik de was buiten ophangen voor het gaat regenen, als ik de merels tenminste niet stoor. ---------- Donderdagmorgen 21 april. Ondanks dat wij gistermiddag de hele dag buiten waren en Dick vooral aan het rommelen was, met hout en reparatiewerk, zag ik dat de merels toch nog aan het nestelen zijn. Dit vinden wij niet echt handig hoor, weer zo'n zorg er bij. Gelukkig (?) hebben we geen katten die op hun prooi loeren en komen er hier ook geen katten in onze goed afgezette tuin, maar toch, ik voel mij al bezwaard als ik de was aan de droogmolen hang en hen verstoor. Ook staan achter 'hun' schuttinkje de afvalbakken waar ik toch dagelijks iets in gooi (een restafvalbak, een groenbak, een papierbak en een zak voor plastic afval). Moeten we nu maar tijdelijk ons levenspatroon aanpassen aan de merels? Het klinkt overdreven maar ik weet nu al dat wij dat wel gaan doen. Jammer genoeg is mijn koolmeeshuisje nog leeg . . . ---------- Woensdagmorgen 20 april. Goh maar twee keer opstarten en hij heeft er zin in, en aan het het geluid te horen ook (??) Vanmorgen een korte ronde door het 'bos' gemaakt, de auto moest al vroeg in de garage zijn voor reparatie airco. Wij vinden dit wel heel belangrijk omdat er straks ook nog een klein wit meisje in de auto zit en zij het vooral niet warm mag krijgen . . . haha de anderen ook niet hoor! En dan nog iets, we zijn gisteren bevallen van een naam, maaruh ik hou hem nog even geheim, er moet toch nog even íets een geheimpje blijven. Zo leuk, ook Klára krijgt een pupje, jullie kennen haar misschien nog wel van stukjes in het gastenboek, zij had gelijkertijd met Roosje, Charlie de doggenpup. Helaas is Charlie vorig jaar overleden. Toen wij kort geleden onze Hemabijkletsafspraak hadden, voelde ik het al . . . zij miste zo verschrikkelijk die lieve Charlie en langzamerhand kwam het gevoel, een nieuwe pup, weer terug. Zeker omdat ik haar met mijn enthousiasme aan stak . . . En jawel, zaterdag j.l. is zij bij haar nieuwe pupje gaan kijken, een Spanielmeisje, zo leuk, straks hebben we alweer gelijk een pupje en gaan we gezellig afspreken samen met onze hondenbabies! Ook bij hen thuis is de naam een item . . . Net, buiten bij het koffie drinken, zagen wij dat er weer een merel bezig is in onze klimop een nestje te bouwen, zo schattig, bekken vol met haar en dunne takjes! ---------- Dinsdagmorgen 19 april. Lees zoals gewoonlijk mijn stukje van gisteren even over en kom tot de ontdekking dat het lijkt alsof ik haast heb . . . Ja haast omdat we ouder worden en ik nog zoveel wil en dan vooral op honden- en reisgebied . . . ook nog een keer een Gordon setter pup? Ik heb die vraag al vele malen gehoord de laatste tijd maar het is écht waar, wij hebben op dit moment écht geen plannen in die richting! Kennelijk hebben we zelf mensen op dat spoor gezet door weer lid te worden van de NGSC, maar dat heeft andere beweegredenen. Wij gaan ons nu de eerstkomende tijd figuurlijk storten op ons nieuwe Engelse meisje en hebben dan punten en plannen  zat! Nee we hebben nog steeds geen petname voor haar, de meningen in dit huis zijn sterk verdeeld. Vroeger had ik dit soort dingen allemaal alleen voor het zeggen en hoorden man en kinderen op een gegeven moment gewoon hoe de nieuwe pup ging heten, maar de tijden zijn veranderd . . . inspraak noemt men dit, nou dat kan van mij gestolen worden hoor, ik wil gewoon zélf bepalen hoe mijn nieuwe hondenbaby gaat heten *&^%$#@ wordt vervolgd . . . ---------- Maandagmorgen 18 april. Een leuke dag gisteren? Nou zeg maar gewoon een Super leuke dag, liefdevol en gezellig ontvangen worden en herkend worden door de hondjes die van oorsprong bij je vandaan komen! Wat wil je nou nog meer? Ons werkelijk erg verbaasd en verwonderd over Meylo, volgende maand dus 13 jaar en alive and kicking, tsjongejonge wat ziet die er mooi uit en wat is hij nog vrolijk! Zelden heb ik een hond van die leeftijd gezien die er zo uit ziet en zich zo gedraagt, onze complimenten Sonja en Gerrit! Tja en Vonne, zo schattig en een super mooie vacht! Onze eigen meiden werden ook gelijk geaccepteerd bij hen in huis en dat is altijd erg fijn. In de middag afgesproken met Gerard en Marijke met Mac op het strand bij Petten. Ja wij zien elkaar veel vaker en Mac is ook altijd heel blij om ons weer te zien, ahh ja hoor G&M ook, fantastisch om zulke liefhebbende vrienden te bezitten! Het strand bij Petten is een heel nieuw kunstmatig gebied/strand geworden en dat is het bekijken en belopen waard. Daarna gezellig met hen mee naar huis en weer een heerlijke maaltijd voorgeschoteld krijgen, ook daar worden onze meiden totaal geaccepteerd in huis en Emma keek niet eens naar Tyco, de hautaine Oosterse korthaar kat en Roos kwam in zijn buurt en zag ook gelijk dat er met die bruine jongen niet te spotten valt. En dan zit je zo gezellig aan tafel te babbelen en voor je het weet is het laat en kwamen wij dus geloof ik een uur of 12 vannacht thuis . . . O Til, dus tóch een keizersnede en maar één pupje . . . Ja Sonja, wat wij altijd al zeggen 'principes heb je om eens iets los te kunnen laten'. . .  ook wij zullen altijd Gordon mensen blijven hoor, trouwens alle setters zijn voor mij geweldig, maar soms maak je keuzes in je leven die je op dat moment het beste passen. En de keuze op dit moment is dus écht niet omdat ik geen Gordon meer wil! Jeetje Brigitte dus Morris heeft dat ook met een natte jas, en net wat je zegt, wel je kop ergens op leggen maar niet gaan liggen! Emma ligt heel vaak dan gewoon met haar lieve hoofdje op de vensterbank terwijl zij staat te wiebelen van de slaap en dat kan gewoon uren duren. Oh dat hebben zij dus gewoon écht geërfd van die gekke, waanzinnig lieve Noor! ---------- Zondagmorgen 17 april, het belooft weer een leuke dag te worden met pupjes (nou jaaa pupjes???), dit keer van ons zelf en hun baasjes! We gaan straks naar vriendjes Sonja en Gerrit die Meylo hebben, die volgende maand al 13 jaar wordt en een zoon is van Julia, die overleed in 2010. Ook hebben zij Vonne, van het laatste nestje van Noor, geboren in 2012 en jawel, zij is naar mij vernoemd! Vanmiddag gaan we wandelen aan het strand met onze vrienden Gerard en Marijke met Mac, en dat is weer een broertje van Emma! Dat is dus een dagje NH, daar waar onze roots liggen. Nee we vervelen ons niet en eenzaam zijn we ook niet! Gisteren heb ik nog twee bladzijden met puppyfoto's geplaatst en ja hoor Tineke je kunt nu goed de kleurtjes zien, hoewel de orange hondjes nog wit zijn, wel hebben zij orange aan de binnenkant van de oortjes. Volgens mij zijn er vandaag ook 'pupjes' van ons jarig . . . gefeliciteerd allemaal! ---------- Zaterdagmorgen 16 april. Brr wat een koude wind vanmorgen! En net kreeg ik van vriendin Mieke een foto uit Schotland . . . sneeuw . . . nee Miekie daar hebben we nu geen zin meer in hè! Gister heb ik weer een rustdag genomen, nou ja wat dat precies inhoudt kan ik eigenlijk niet echt zeggen want ik doe de normale dingen die ik altijd doe . . . Het enige is volgens mij dat ik het vloerkleed niet stofzuig en geen wasmachine aan zet. En dan al die foto's, ja daar heb ik mij kostelijk mee vermaakt! Uitknippen, bijsnijden, verkleinen, kortom, lekker gerommeld met de plaatjes en verschrikkelijk gekwijld, godsamme wat zijn ze schattig! Vandaag, ja écht waar, zal ik er wat op de site zetten. We maken ook veel foto's voor fokker want die foto's worden ook weer doorgestuurd naar Engeland en Ierland, waar ook een pup naar toe gaat. Gisteravond werd de postcodeloterijprijs aspergemaaltijd gebracht en ik vond het een echte verrassing, alles zit er in voor 4 maaltijden! Heb ik ook al verteld dat ik een ontbijtkoek in trommel en een dagje uit voor 4 personen heb gewonnen? Ach hartstikke leuk toch en ik denk dat dit de voorbode is tot een hele dikke vette geldprijs . . . ---------- Vrijdagmorgen 15 april. Wat moet ik zeggen over gisteren? Ja, alle superlatieven schieten te kort . . . Zo verschrikkelijk lief en ja ook zo mooi, wat een prachtig nestje waar wij een meisje uit kunnen kiezen! Heel mooi weer dus het grut was heerlijk buiten en wat zijn ze leuk! Anderhalve week niet gezien en alweer gegroeid als kool. De pups zijn zo gelijk van type dat het gewoon moeilijk kiezen zal worden. Die met de zwarte oortjes en pupje 'zwart puntje' ja die haal je er gelijk uit vanwege de kleur maar dat is het dan. Ook onze eigen meiden hebben ook bescheiden kennis gemaakt met de pupjes maar durfden niet erg want dat is altijd tricky in een vreemde roedel! Kortom we hebben ons weer kostelijk vermaakt en het gezelschap van Eddy en Linda is zeer aangenaam en de grote taarten waren ook weer present . . .  Het is wel lachen hoor want inmiddels gebruiken Dick en ik ook regelmatig Belgische woorden, ja waar je mee om gaat word je mee besmet, zei wijlen mijn moeder altijd. Ook leuk, ik ga direct de ruim 200 genomen foto's bekijken . . . Op de heenweg hadden we bij de grens NL/België al een mooi wandelgebied gezien en beloofden wij onze meiden voor de terug weg daar een rondje en dat viel niet tegen . . . mwahhh uit de auto gingen zij gelijk uit hun plaatje en in volle vaart door het terrein, de opwinding was groot, fazanten . . . nou daar kun je hen midden in de nacht voor wakker maken hoor! Daarna kregen zij lekker hun eten en waren wij om tien uur in de avond thuis, jawel helemaal gesloopt na een super leuke dag . . . ---------- Woensdagmorgen 13 april. Vandaag start ik de dag met een onwillige computer die nu, na 4x opstarten traag aan het werk gaat. Omdat hij lettertje voor lettertje mijn tikwerk laat zien ga ik hem nu voor de 5e keer afsluiten en opstarten . . . Ja laten we eerlijk zijn, je kunt geen nieuwe laptop kopen als er ook een pup betaald moet worden, je dure, hier achter buiten broodnodige parasol stuk is, de auto naar de garage moest, 3 verjaardagen in een maand hebt, een dierenartsrekening had en en er nog eentje gaat komen omdat je honden geënt moeten worden, een kleine, niet door de zieketekostenverzekering operatietje moet ondergaan, een tandartsrekening gaat komen, de komende weken nog veel brandstof gaat gebruiken naar België, de douchestang vervangen moet worden, de auto volgende week nog een keer naar de garage moet omdat de airco kapot is en en en en . . . Tja en verder moeten de honden en wij ook nog eten natuurlijk! Voor de rest gaat alles goed hoor, tenminste dat hoop ik dan maar want eind van de ochtend zal ik gebeld worden door de neuroloog om te bespreken hoe de behandeling voor mijn afwijkinkje gaat verlopen. Gisteren ook nog een nieuwe fotobladzijde van de pupjes geplaatst! O ja, morgen geen krabbel, we gaan naar België! ----------   Dinsdagmorgen 12 april. Vandaag geen spelende konijntjes gezien, jammer, ik vind dat zo schattig en mijn honden ook . . . Gisteren weer een buitendag gehad en met ons de meiden natuurlijk. Net al weer buiten koffie gedronken, met het laatste stukje appelkruimeltaart er bij, het gaat goed zo, lekker hoor Peter en Astrid! Ja Joke, dat móet een erfelijk bepaald iets zijn, dat hekel hebben aan een natte jas want ook Noor had het! En nu moet ik toch echt scaliborbanden bestellen want vanmorgen deed een druppel de tekenemmer overlopen . . . Dick knuffelde met Emma, voelde het net op tijd en kon nog net zijn hand er onder houden want precies op het knuffelplekje op haar hoofd zat een vol gezogen teek! Het scheelde echt een haartje, letterlijk ook, of hij had hem in zijn mond gehad, wel gatverdamme! Gisteravond heb ik nog een fotobladzijde gemaakt, april blz.3 ---------- Maandagmorgen 11 april. En weer een gezellige dag in de pocket! Wandelen in een mooi gebied en ook Wendy en Charlotte waren mee met honden en Astrid (huh ook toevallig!), het kleine paardje van Charlotte. Een heel gezelschap dus! Voor Jari héél spannend, in gezelschap van vreemde honden en ook op zondagmorgen wel eens een vreemde hond tegen komen . . . Maar sinds zij met dit soort wandelingen een muilkorf om heeft, gedraagt zij zich toch anders, zij voelt kennelijk geen grip, haha letterlijk en figuurlijk, op andere honden te hebben. De Engelse meisjes van Peter en Astrid waren ook binnen 5 minuten gewend aan de hapgrage herder en het paardje. Het was natuurlijk ook prachtig weer, en toevallig treffen we dit altijd met hen, en daarna naar ons huis, heerlijk buiten gezeten. Astrid trakteerde alle honden op een grote kauwstaaf, zij vroeg aan mij of het mocht en een seconde aarzelde ik, maar realiseerde mij toen dat het gewoon móest kunnen, zulke lieve honden met elkaar! En inderdaad, alles lag heerlijk buiten te knagen, geen onvertogen brommetje gehoord! Ik blijf het wel fantastisch vinden hoor, zo tolerant alles met elkaar is en onze meiden die ook elke hond in hun huis direct accepteren! Muisje, de oudste van het stel, had ik even apart gezet met haar kluif, dit om misverstanden te voorkomen en ook omdat ik weet dat zij dat fijner vindt. Ook grappig, de hondjes stonden samen af te wassen in de keuken! Natuurlijk foto's gemaakt en als ik zin en tijd heb ga ik weer een fotobladzijde maken en jawel ook weer leuke foto's van de hondenbabies ontvangen die gisteren, met 4 weekjes voor het eerst even buiten in de zon mochten genieten! En tadaaaa we hebben het eerste speeltje voor onze nieuwe pup gehad! ---------- Zondagmorgen 10 april. Een leuke dag gisteren, weer eens wat anders en de SUV's waren niet zo rijk vertegenwoordigd maar de Tessla's (weet niet of ik het goed spel) spelen daar een hoofdrol. Wel waren we veel later thuis dan gedacht (fijn dank je wel Wendy!) omdat wij, toch maar geheel in stijl, ook de hockeywedstrijd van onze kleindochter hebben bijgewoond. Ook heel leuke sportfoto's van de sporters gemaakt! Ja eerlijk is eerlijk, een andere wereld eigenlijk wel dan die waar wij normaal gesproken in vertoeven . . . Vandaag weer onze stijl, direct afgesproken met Peter en Astrid met hun 3 Engelse Setters, wandelen en gezellig babbelen! ---------- Zaterdagmorgen 9 april. Toen werd het na een redelijk normale ochtend toch nog een gekke middag. Even uitleggen. Zoals jullie waarschijnlijk nog wel weten zit Dick hier in het dorp in een actiecommité om het bos, paardenstallen en nog een stukje bos te behoeden voor woningbouw. Daar hebben zij het deze winter aardig druk mee gehad en de wethouder werd letterlijk kind aan huis . . . Het heeft een prachtig resultaat gegeven wat eergister openbaar gemaakt werd door de gemeente Dronten, alles geskipt, wordt een nieuwe werkgroep opgericht om locaties voor woningbouw in de toekomst te bepalen. Jee ik weet niet of jullie het nu nog begrijpen maar is eigenlijk te veel om hier neer te tikken. Als woordvoerder van de club, heeft Dick gisteren twee keer een intervieuw gegeven en toen kwam er ook nog een verzoek van tv Flevoland. Leuk hoor, daar heb ik wat foto's van genomen en om 17.00 uur zaten wij aan de buis gekluisterd om 1 minuut en 20 seconden het item te bekijken . . .  kort maar krachtig dus! Nu vroeg opgestaan om direct naar de thuiswedstrijd voetballen van onze kleinzoons te gaan kijken, in het lommerrijke Bloemendaal, waar het voetbalveld tegen de duinen aan ligt en ik denk zo maar dat het heel wat van die kleine voetballertjes in dure SUV's of Volvo's gebracht worden . . . jawel onze kleinzoons ook . . . Hier nog even een foto van de tv opname van Dick, hij is nu een BS er . . . ---------- Vrijdagmorgen 8 april. We hebben gebitsweek geloof ik. Ik heb straks een afspraak, eerst bij de mh en dan, ik kan gewoon in de stoel blijven zitten, een afspraak met de tandarts. Je moet toch wat doen hè om het verval zo langzaam en netjes mogelijk te laten verlopen. O jee, ik zie het momenteel heel donker worden en volgens mij stortregent het en Dick is net met de meiden weg. Vervelend want Emma heeft een hekel aan een natte jas, niet als zij wandelt maar wel als zij thuiskomt. Ik heb het al eens geschreven, zij wil niet gaan liggen met natte kleren, net als haar moeder Noor. Nou denk ik natuurlijk wel dat zij dat gewoon overgenomen heeft van haar lieve moeder! Roos houdt zich met dit soort futiliteiten al helemaal niet bezig en verorbert haar bak eten en gaat direct in een rondje liggen slapen, al of niet op schoot. Haha en hoop ik maar dat ons toekomstige pupje dit weer van Roos over neemt. En ook Muisje zal het worst zijn, die gaat zo snel mogelijk op Dick zijn plaatsje liggen en hij  gaat dan ergens anders zitten. ---------- Donderdagmorgen 7 april. Wat zei ik gisteren? Een licht roesje voor Emma? Nou dat konden we wel vergeten . . . een normale dosis slaapmiddel voor mijn meisje was niet eens genoeg om ook maar één oogje dicht te knijpen! Zij worstelde (geestelijk dan) om gewoon bij ons te blijven en had nog een extra shotje nodig waarop zij ineen zeeg. Na 1.5 uur werd ik gebeld dat alles prima verlopen was, de gebroken kies er uit, nog een kies en de rest gereindigd. We zouden gebeld worden als zij tekenen van bijkomen zou vertonen en ik er bij wilde zijn als zij echt bij kwam. Deze uitzonderingspositie krijgen wij omdat a. Emma een bijzonder hondje is, zeer gevoelig en eenkennig en aan ons vast zit als 'zwaan kleef aan' en b, omdat ik ik ben en een aardig potje kan breken bij 'mijn' dierenartsen . . . Op een gegeven moment besloten wij om alvast die kant op te gaan en inderdaad, wij waren al vlakbij en werd er gebeld. Tot onze grote verbazing was Emma al helemaal bij en blij! Kennelijk, toen zij ook maar ietsjes bij kwam ging de rest van bijkomen in een sneltreinvaart! Onderweg in een bos nog even uitgelaten en zo gek, je merkte niets aan haar. Thuis gekomen wat eten geprobeerd, ik had een bakje Renske voor haar en dat schoof zij gelijk naar binnen. Net, na de wandeling had Dick brokjes voor haar geblenderd met Renske er door, (lief van Dick) en heeft zij lekker gegeten, trouwens verder niets gemerkt aan haar en vanmiddag krijgt zij weer gewoon brokjes. Dat hebben we ook weer gehad. ---------- Woensdagmorgen 6 april. Hè bah, straks met Emma naar de dierenarts om haar afgebroken kies te laten trekken en gelijk het gebit schoon maken. Ik hou niet van dit soort grappen en uiteraard krijgt zij een licht roesje. Ondertussen gaan wij even een bakkie doen bij vrienden van ons die daar in de buurt wonen. Nu eerst eens even wat mensen een antwoordje geven, allereerst Marian, dat hád ik al moeten doen natuurlijk. Wat grappig dat ook jij je zinnen gezet hebt op een oranje meisje! Ja inderdaad dat 'afbouwen' hè, je zegt het zo makkelijk maar in de praktijk blijkt het toch wel wat moeilijker te zijn, dat zie je wel in ons geval . . . Nou Wil, het is echt gezichtsbedrog of manier van lichtval hoor, dat je al wat oranje bij de pups ziet, ze zijn, echt waar, nog helemaal wit zonder een spoortje oranje! Alleen bij de pups die zo lang helemaal wit zijn, wordt de kans op orange steeds groter! En Petri, nou nee, voorlopig zal zij nog bij de fokker blijven hoor, ze is nog maar 3 weekjes en een keuze hebben we nog niet gemaakt, dat komt pas als zij een week of 8 zijn! Op de foto's zien zij er veel groter uit dan zij zijn, ze wegen nu ongeveer allemaal rond de 1,5 kg. Het is wel heel jammer dat het zo'n eind weg is, 3 uur rijden, want je zou wel veel vaker willen kijken en bij de fokker zijn we elke dag welkom, daar ligt het niet aan! ---------- Dinsdagmorgen 5 april. Gisteren hadden we net gezegd dat Roosje eigenlijk niet meer zoveel pikt . . . tenminste, dit moet ik wel even zeggen met de nodige ruime mate van tolerantie dan. Eigenlijk bedoel ik alleen maar dat zij ons ontbijt met rust laat evenals wat lekkers bij de koffie, nou tot gisteren dan. Eén momentje van onachtzaamheid en hap daar ging mijn heerlijke plak roombotercake. Wij zijn gekke mensen, zij staat het dan in alle rust zonder schroom, ook zonder ook maar even 'schuldig' te kijken, weg te werken en die houding vinden wij ook weer vermakelijk! Ja wij doen aan intervalbeloning zoals dat in GT termen zo mooi heet. Wat zij pikt mag zij gewoon in alle rust op eten, en boos worden? Nee echt waar, dat zullen wij nooit zijn. Natuurlijk ben ik er zelf ook handig in geworden om pikmomenten te verkleinen of te vermijden en we hebben al voorgesteld om de keuken rondom te voorzien van planken op hoofdhoogte . . . Het gekke is dat onze Gordons dit nooit gedaan hebben, kennelijk zit dit in het ras en dat komt ook door die eeuwige onschuldige houding, kwispelstaart en oogopslag van Roos! Goh dat zal wat worden in de toekomst met twee van die sproetenbekkies in huis, gelukkig hebben we nog een tijdje om de keuken te verbouwen . . . Zo Petri, heb jij Belgische roots? Ja jee Cilia, ik héb nou eenmaal een kleurkeuze hè en dan kún je ook een voorkeur uitspreken en ja ook maakt het mij wél wat uit, ik hoop er toch wel minstens 12 jaar met plezier tegen aan te kijken! Wat ik al zei, met de Gordons is het makkelijk, zijn allemaal hetzelfde maar met een Engelse setter is dat een ander verhaal want eigenlijk zijn er geen twee gelijk! O ja, ook nog een nieuwe fotobladzijde gemaakt met puppieplaatjes! ---------- Maandagmorgen 4 april. Zo, ook vergeten de belastingpapieren (nou ja digi dus) in te vullen realiseer ik mij net nu ik de datum opschrijf. Goh, niemand kijkt er eigenlijk van op van mijn mededeling gisteren over het nieuwe hondenkind, grappig en wat een leuke reacties! Ja Jopie, die koelkast is hier nog altijd een item én een grote wens maar zo lang als ik de PCL niet gewonnen heb, kan ik dat wel vergeten hoor! Ook grappig dat ik en eigenlijk de fokker ook, ontdekten dat er toch nog een pupje is wat graag oranje wil blijven! Maar goed, voorlopig zal het hier nog een tijdje rustig blijven, foto's kijken en kilometertjes vreten naar België. Wat ook een grote rol speelt bij de beslissing om toch weer een pupje er bij te nemen is, omdat ik het hemelen van Noor nog lang niet verwacht had, het veel te snel gegaan is en mijn verdriet hier over zo groot was, veel meer dan ik hier heb kunnen en willen opschrijven. Sterker nog, bij de gedachten aan Noortje kunnen zo de tranen nog steeds als een warme stroom over mijn wangen lopen. Verder, gisteren had ik een ware offday en was tot weinig in staat, behalve foto's kijken, wat bewerken en moet ik hier nog neerzetten, de dag lui en af en toe slapend doorgebracht . . . ----------  Zondagmorgen 3 april. Jaha een hele leuke- en lange dag gehad! Kwamen vannacht om 1 uur thuis! De pupjes zijn allemaal om op te vreten, zo schattig, ze zien er heel mooi uit en de moeder is ook zo'n schattig meisje! We hebben tot nu toe kunnen constateren dat er, van de 8 pupjes, 2 reuen en 6 teven, er 3 orange zijn, 2 teefjes en een reutje. En tóch nog steeds moet je een slag om arm houden, want het kan nog veranderen! Toch wel makkelijk een nestje Gordon Setters, gewoon lekker handig allemaal dezelfde kleur! En nu komt het . . . jawel, er gaat een pupje bij ons komen mits het een orange is . . . ook zal ik het nu maar eerlijk zeggen, één van de besproken pupjes was al die van ons hoor . . . Dus jullie begrijpen vast wel dat wij de komende tijd nog heel wat ritjes naar België gaan maken! Geen straf hoor wat a. zijn de pupjes natuurlijk verschrikkelijk leuk, maar b. ook de fokkers zijn ontzettend gastvrij en gezellig! We konden maar niet wegkomen vandaar dat het een latertje werd want wij kwamen pas om half tien in de avond op de verjaardag aan. Hmm eigenlijk niets voor mij natuurlijk maar ik heb mij kranig gehouden en heb ik zelfs nog terug gereden van verjaardag naar huis. Midden in de nacht nog een rondje hondje op de Bosweg gemaakt, bij thuiskomst een paar extra pijnstillers en daarna een warme douche en toen mijn voor verwarmde bedje in, het was toen half 2. Ja ik had het end in de strot zitten, zoals wij dat altijd zeggen. Gewone tijd vanmorgen op, ja toch wel behoorlijk brak, met Wendy en de honden gewandeld en dan nu direct de 123 puppiefoto's bekijken1 Ben toch wel een beetje benieuwd naar jullie reacties! Wantuhhh afbouwen van ons hondenbestand????????????????? ---------- Zaterdagmorgen 2 april. Vandaag gaan wij een tamelijk lange autorit maken, en wat gaan wij dan doen? Wij gaan gezellig naar een nestje pupjes kijken, Engelse Setter pupjes die vandaag 3 weken oud zijn, leuk hè! Op deze leeftijd gaan de gekleurde vlekjes doorkomen en gaan wij samen met fokker kijken wat voor kleurtjes het gaan worden! Dat is heel grappig want Roosje hebben wij pas ontmoet op de leeftijd van 9 weken en is het al helemaal duidelijk wat de kleurtjes gaan worden. Natuurlijk ga ik veel foto's maken en natuurlijk zal ik er hier zeker een aantal van publiceren! Denk nou niet dat ik dit doe uit commerciële overwegingen (oh wat zeg ik dat keurig!), want wees gerust of vind het jammer, alle pupjes zijn al verzegd en dat waren zij binnen 5 dagen al en spelen de kleurtjes van de pups geen enkele rol!  Daarna gaan wij nog iets gezelligs doen, naar vrienden die hun verjaardag vieren, nou kan het nóg leuker vandaag? We hebben ook onze eigen meiden mee want 'mijn' opppas heeft ook andere, leuke dingen te doen, zij gaan naar een hengstenkeuring. Duidelijk is in dit verhaaltje wel hoe belangrijk dieren voor ons zijn hè! Gisteren nog een fleurige eerste fotobladzijde van april gemaakt! Klára, googelen is inderdaad een écht woord geworden en staat zelfs in de dikke Van Dale! ---------- Vrijdagmorgen 1 april. Goh mijn verhaaltje van gisteren had ik eigenlijk vandaag moeten tikken en dat ik dan kon zeggen 'hihi 1 april!', helaas. Toen wij vanmorgen opstonden kreeg ik gelijk een blij gevoel, wat een prachtig weer en dan kijk ik achter buiten en zie de zon zo mooi op de viooltjes schijnen, daar ga ik zo maar eens een foto van maken! Het is het eerste jaar dat ik mij zo in de viooltjes gestoken heb en het is een prima ideetje geweest, het staat erg gezellig. Mijn laptop heb ik nu inmiddels al 3x opgestart omdat hij weer erg onwillig is. Een nieuwe kopen? Tja, dat zou kunnen natuurlijk, ware het niet dat ik aan deze erg gehecht ben en ik het zo verschrikkelijk veel moeite vind om alles over te transporteren op een nieuwe. Bang dat er dan dingen kwijt raken en nóg vervelender, ik weet van veel gedownloade programma's, zelfs betaalde, niet meer de wachtwoorden en/of gebruikersnamen . . . Gisteren heb ik Emmaatje weer eens even op de trimtafel onder handen genomen en verbaast het mij toch steeds weer hoeveel haar ik er uit haal, maar dan wel van dat bruinige doffe en tover je onder je handen vandaan weer een zwart glanzend meisje! Roosje hoeft niet echt getrimd te worden, die kan nog voor de kramen langs maar ik ga haar wel even wassen, we zijn een paar keer door het modderbos gewandeld en dan heeft zij toch echt een voorkeur voor plekjes die niet mijn voorkeur hebben . . . Die klei droogt dan op en wordt een grijzige laag, en ja, dat is dan weer het nadeel van een wit hondje, bij Emma voelt het alleen wat 'pekkerig' aan maar zie je het amper. Ja hoor Klára, volgens mij is 'googelen' wel een officieel woord geworden, grappig hè, en zo niet, dan weet iedereen wel wat je bedoelt en daar gaat het om! ---------- Donderdagmorgen 31 maart. Nou er wordt goed opgelet, ik zag gistermiddag inderdaad pas dat ik vergeten was de foto te uploaden van het aardappelveld. Ja schattig hè Agnes zoals Emma op haar toeltie in de zontie zit, ik had er ook wel een kroontje op kunnen fröbelen! Tja en dan iets persoonlijks, toch maar even vertellen. De mensen die mij goed kennen weten dat ik een bloedhekel heb aan mensen die met hun kwaaltjes leuren, etaleren en ze veel erger maken dan het is en daarmee vaak aandacht genereren. Vandaar dat ik het maar één keer vertel hier in mijn krabbel wat ik mankeer en verder zullen jullie wel eens lezen dat ik ergens een bezoekje moet brengen, aan een arts of zo. Al geruime tijd (uhh bijna 10 jaar) had ik nekklachten en heb wel eens fysio gehad maar verder dacht ik gewoon dat dit bij mij hoorde, evenals mijn schuddebolletje, de ene keer wat erger dan de andere keer. Het laatste jaar werd het zo heftig dat ik er moeilijk van kon slapen en ben ik doorverwezen naar een manueel therapeut, gewoon bij ons in het dorp. Die vond mijn klachten dermate verontrustend dat hij wilde dat ik naar een neuroloog doorverwezen werd. Daar ben ik inmiddels geweest en de diagnose (die de therapeut al vermoedde) is niet echt gezellig, ik heb cervicale dystonie. Wil je er meer over weten, google het dan maar. Nee, niet leuk, wel lastig, ongeneeslijk, wel te behandelen en het komt relatief weinig voor en ik ga er niet aan dood. Zo nu weten jullie het en als je wat persoonlijks wil weten kun je mij altijd een mailtje sturen, maar mijn krabbel ga ik er niet voor gebruiken, het is maar even dat jullie dit weten! Haha groetjes en een fijne zonnige dag! ---------- Woensdagmorgen 30 maart. Toen Wendy mij vertelde op welke plaats ons land staat op de lijst schrok ik er eerlijk gezegd wel even van. Dit heb ik nooit geweten. Wij zijn échte Noord Hollanders en hebben zo'n 23 jaar geleden de overstap naar een rustiger gedeelte van het land gemaakt. En daarna hebben we nog overwogen, nou niet eens meer overwogen, die fase waren we zelfs al voorbij, om te gaan emigreren naar Zweden, wat door andere omstandigheden niet door gegaan is. We zijn elke dag nog blij dat wij het besluit genomen hebben om destijds NH te verlaten. Natuurlijk liggen onze roots daar en voel je dat wel degelijk als wij in die regio zijn, het 'fit' gewoon! Ook onze zoon woont met zijn gezin in  NH, in Haarlem en ik vind het heel fijn om daar eens te zijn, maar omarm ik wel de rust in Flevoland als wij weer terug zijn! Maar goed, ook hier lijkt het langzamerhand wel drukker te worden . . . Onze hondjes verwend Cilia? Nou die van jou hebben het niet slechter hoor . . . Hier nog even een fotootje van de aardappelvelden waar wij door omringd worden maar die met een gps in de tractor, bestuurd met losse handjes van de boer en volgens mij zit hij gewoon stiekem te internetten! Dat is wel even andere koek daar in Frankrijk hè, maar gelukkig ook niet zo'n groot veld . . . Dit zijn de velden van Aviko waar de frietjes vandaan komen! ---------- Dinsdagmorgen 29 maart. Momenteel valt de regen met bakken uit de lucht maar ik heb geluk gehad. Heel gek, de honden hadden kennelijk hun saaie dag, verwende monsters zijn het! Er werd niet echt gejaagd maar wel gesnuffeld want toen ik op 'mijn' plekje kwam aangereden zag ik net een vrouw met twee Rottweilers bij haar auto aan komen lopen. Ik had haar al eens meer gezien en kon haar toen ontwijken want ik zag al van een afstandje dat dit nou niet echt honden zijn die ik graag tegen wil komen. En helemaal al niet omdat ik Jari ook bij mij had, oeps wat zou dat een clash geven . . . Mevrouw vindt het kennelijk ook niet leuk om mij te zien want zij reed mij voorbij met haar auto en wilde mij niet eens aankijken, terwijl ik zo braaf stond te wachten dat zij weg was, zonder de honden uit de auto te laten! Dit vind ik toch zo gek, ik stond in feite klaar om haar even gedag te zeggen, maar nee hoor, kennelijk heeft zij er de pest in dat zij met haar galbakken dacht een afgelegen plekje gevonden te hebben maar dat er nóg iemand is dat dat plekje kent . . . Ja zo gaat dat dus, Wendy zegt wel eens 'je bent nooit eens écht alleen ergens', en daar heeft zij gelijk in. NL blijkt op 4e plaats te staan op de lijst van dichtbevolkste landen ter wereld . . . ---------- Maandagmorgen 28 maart. Wat ik nou toch gedaan heb gisteren? Eigenlijk geen idee. Ja onverwachts hoefde Wendy niet te werken, vandaag wel, en besloten we gisteren te fonduen en dan heb je wel wat voorbereidingen. Ook lekker alle hondenbedjes gewassen zodat zij vanmorgen weer als beertjes Robijntjes hun bedjes uitstapten omgeven door een wasmiddelenluchtje. Ach ja, ik heb ook wat kleiknutseldingetjes gemaakt. Dick heeft gisteravond nog een deel van Arne Dahl gekeken, ik niet. Geen zin en behoorlijk last van mijn nek. Ook AD is een Zweedse serie maar de hoofdpersonen trekken mij op de een of ander manier helemaal niet aan, en ook vind ik de kwaliteit beduidend minder dan we gewend zijn. Nou ja, het is net als met schrijvers, de één vind je nu eenmaal beter dan de ander, een kwestie van smaak ook natuurlijk. Nu ligt er al een bonk deeg af te koelen in de koelkast dat moeten straks koekjes worden. Nog een nieuwtje, de vouwwagen is verkocht, gelukkig maar, tussen Dick en mij was dat een steen des aanstoots . . . En wat wij nooit verwacht hadden, het liep storm! Binnen 24 uur 621 kijkers en 18x bewaard als favoriet op Marktplaats! Er is vele malen gebeld en gemaild maar nr. 2 heeft hem zaterdag mee genomen, en omdat het een tandemasser was, bleek hij wel uniek te zijn! ---------- Zondagmorgen 27 maart. Zomertijd, fijn? Ik moet altijd weer zo wennen aan dat tijdsverschil van een uur. Van mij hoeft het eerlijk gezegd niet en ik heb ook al eens gelezen dat er aan gedacht wordt om het weer te stoppen. Zou het nou echt zoveel nut hebben? Mijn bioritme raakt verstoord. Toen ik vanmorgen uit mezelf om bijna 7 uur wakker werd en mij net nog even dacht om te draaien realiseerde ik mij dat het nu WTF al 8 uur was en tijd om op te staan. En het is waar, ik ben écht nooit saggerijnig (vraag maar aan Dick!) maar voelde wel even een forse weerstand opkomen, ook omdat ik zag dat het regende en het mijn wandelbeurt vanmorgen was . . . Ach en dan denk ik aan mijn eerste heerlijke bakkie koffie bij het ontbijt, terwijl er een lief wit hondje op mijn schoot ligt en dat maakt alles weer goed! Eenmaal buiten viel de regen erg mee en werd het zelfs halverwege droog. Zo mensen, het is pasen en ik ga wat doen, wat weet ik eigenlijk nog niet maar toch, fijne paasdag verder! ---------- Zaterdagmorgen 26 maart. Ahh natuurlijk vond ik Cruijff wel een goeie voetballer, maar wij zijn nu eenmaal niet zo sporty en ik weet wel altijd dat oranje moet spelen want dan is de brandstof in ons dorp een paar cent goedkoper per liter . Dat stomme roken ook altijd. Ook wil ik nog even vertellen dat de film, 45 years in één woord fantastisch is, subliem gespeeld en ik heb zelden zo'n schitterende karakterfilm gezien (o ja ook de films met Meryl Streep), kijken dus! Dick heeft niet gekeken, dat is hem te soft, wel jammer vind ik, hoewel hij zelf ook niet houdt van met bloed doorlopen en kalashnikovschoten doordrenkte films.  En ja de kijktips voor goede films haal ik vaak uit de speciale bijlage van de krant, ook leestips overigens, pff toch nog íets postiefs uit de krant hè! Gisteravond hadden we ook weer een filmavond, weer een Wallandertje, die hebben we zelf allemaal op CD, de hele serie, helaas komt de bodem in zicht. De serie is er ook in het Engels maar daar hebben we geen zin in, juist dat alles in het Zweeds is vinden we geweldig daarbij speelt alles rond Ystadt in Zweden en daar zijn we zelf ook geweest. Nog leuker, het staat voor onze volgende Zwedenreis gepland om daar en rondom dat stadje van alles te gaan bezoeken waar de films zijn opgenomen, leuk! Ook heb ik eens op de honden gelet hoe die zo'n filmavondje doorbrengen, zowel bij Dick als bij mij hebben ze allemaal een tijdje gelegen en zo af en toe is het tijd voor de wissel, als de één op staat doet de ander dat ook, het lijken wel voetballers. Zelf vind ik het dan wel eens lekker als er eentje op staat, maar ja, dan komt de volgende weer op dat plaatsje! Nog een opluchting, mijn Huti/Tutsi boek is ook uit en is goed afgelopen. Nog vergeten gisteren, maar ook weer een nieuwe fotobladzijde gemaakt. Waanzinnig goed! ----------- Vrijdagmorgen 25 maart. Een paar dagen geleden toen Emma bij mij op schoot lag en ik eens goed een gebitsinspectie deed, schrok ik wel een beetje. Ik zag meer tandsteen dan gewenst en daarbij een afgebroken grote kies achterin en het restje werd al bruin, bah. Ik heb dus gelijk een afspraak gemaakt met de dierenarts en jawel in de agenda geschreven! Vorige week was ik al eens bij Bruna in de grote stad (Dronten) en zag dat die dingen halve prijs waren en toch niet gekocht. Omdat ik geen zin had om zo'n end te rijden naar de grote stad, wel iets van 10 km (?!), besloot ik om naar de dorpse Primera te gaan, geen leuk klusje overigens. De eigenaar is altijd stiksaggerijnig en bijzonder onsympathiek en ik geloof hierom ook nooit dat de man hier nog lang zijn boterham aan zal verdienen. En nu maar hopen dat hij de krabbel niet leest, of wel natuurlijk! En ja hoor, hij had ook een bak met rest agenda's. Ik zocht een leuke uit van Rien Poortvliet en legde deze vol vertrouwen op de toonbank. 'NEE géén halve prijs hoor, die gaan gewoon terug'. 'O', ik heb de zak geen gedag gezegd en uiteraard dacht ik later pas dat ik had moeten zeggen dat het geen wonder is dat er bijna niemand zijn toko bezoekt. Eind vorig jaar had ik van de gelukszoekersclub de PCL al eens een agenda van 2016 gekregen maar deze gelijk bij het oud papier gemikt omdat ik hem niet mooi genoeg vond om er een heel jaar tegenaan te kijken. Nu bleek dat Dick hem destijds al uit het oud papier had gevist en hem als nu een trofee tevoorschijn toverde! Dus mag hij de rest van het jaar dienst doen, die 9 maanden hou ik het wel vol want die vosjes hebben toch wel schattige koppies! Krant vandaag? Nee sorry, ik had/heb niks met Cruijff, behoudens zijn af en toe komische bijzondere NLtaal uitspraken. ---------- Donderdagmorgen 24 maart. Zo die bak emotie heb ik ook weer achter de kiezen. Een heel gek toeval heeft mij getroffen, ik schreef in het weekend dat ik een Telegraaf gekregen had bij AH. En nu, vanaf maandag krijg ik hem elke dag, net of ik nú zit te wachten op al die info! NEE Dick, ik heb GEEN handtekening gezet en de krant al lopende aangepakt van die jongen mét de mededeling dat ik al een krant lees . . . GVD, hij wil mij eigenlijk niet geloven, maar ik denk meer dat er duistere krachten zijn die mij bij de nieuwsles willen houden . . . Ben ik op de één of andere manier gescand of zo, of heeft iemand met mij een grapje willen uithalen? Dus je ziet MarijkeO, het wordt mij gewoon opgedrongen! Ja hoor ik zou mij ook het liefst totaal onttrekken aan al dat gedoe maar ja, ik woon met nog iemand samen in dit huis die het ook erg vindt maar het kennelijk beter kan handelen op een mannenmanier. Ook kan ik mij wel voorstellen dat Dick dit allemaal op de voet volgt, hij is zijn hele werkzame leven bij de Marechaussee geweest, ook van dit soort klussen gedaan en zijn hart ligt ook nog altijd bij dit werk. Maar ok, ik heb mezelf weer bijeen geraapt en heb dus ook de krabbels maar in een vrolijkere stemming gezet en ga weer over tot de orde van de dag! Wij hebben gisteren de ouderwetse papieren agenda weer in ere hersteld, digitaal je afspraken bijhouden vind ik niets handigs aan en kan ik er ook niet tegen om een herinneringspiepje te krijgen, wij geven gewoon weer de voorkeur aan opschrijven op een papiertje! Hoe vaak ik (wij!) afspraken bijna vergeten of ergens (?) moeten zoeken waar we de datum kunnen vinden of weer opbellen wanneer het ook alweer was en laten we het al helemaal niet over verjaardagen etc hebben . . . En ja Cilia alweer hebben deze gelukkig mensen een prijs gewonnen in de postcodeloterij, jij ook? Of zit jij nu met zo'n leuke postcodefiets, ach die kun je dan wel mee nemen naar Frankrijk, daar kennen ze dit fenomeen niet! Onze prijs is best een leuke, een verse biologische aspergemaaltijd, grappig toch, en nog op afroep thuis bezorgd ook! ---------- Woensdagmorgen 23 maart. Wat moet ik nou in gods (allah's) naam krabbelen vandaag? Ik had nog maar net mijn woorden van gisteren 'de mensen moorden elkaar uit'  geupload toen Dick met die vreselijke mededeling thuis kwam. Urenlang tv aan gehad en in de middag was ik er zo ongelofelijk naar van dat ik frequent het toilet bezoeken moest. Al die ellende uit naam van 'het geloof' wat ons terug moet werpen in de middeleeuwen en wij vrouwen ongezonde kinderen moeten baren tijdens zware bevallingen wegens vitamine D gebrek omdat wij niet meer met blote armen en bloot hoofd naar buiten mogen . . . . Geloof kán iets heel moois zijn en je veel troost geven in moeilijke tijden, dat weet ik zeker. Maar wat ik ook zeker weet is dat je dit gewoon binnenshuis moet beleven en belijden en een ander niets moet opdringen. Wat ook zo erg is? Dat middeleeuwse geloof vindt onze geliefde honden 'onrein'. . . En net wat ik een Belgische woordvoerder hoorde zeggen; 'het was niet de vraag óf het zou gebeuren maar wel de vraag wannéér het zou gebeuren'. Dat geldt ook voor ons Nederlanders. Tja, ik heb het hier al vaker aangetipt, dat ik ernstig ongerust ben en ik niet alleen. Scrol nog eens even terug naar mijn krabbel van 28 februari en zie dat dit er ook een onderdeel van is. Een aanvullertje: inmiddels is haar ook een karateschop tussen haar ogen beloofd . . . Nee ik zeg geen 'sorry' voor al weer een politieke krabbel, maar kon er vandaag gevoelsmatig niet onderuit, ik heb ook geliefde Belgische lezers. Mag ik nou ajb eens hopen niet meer over dit onderwerp te hoeven schrijven? Please help me. ----------   Dinsdagmorgen 22 maart. Even de balans opmaken. Van de werkjes die ik mezelf had opgelegd heb ik nóg steeds niets gedaan, ondanks nu al 3x opnieuw mijn laptop opstarten heb ik hem nóg steeds niet tegen de muur geknald. Eerlijk is eerlijk, ik heb wel sterk de behoefte maar weet ook wat ik mij allemaal op de hals haal als ik dit doe. De letters die ik nu tik verschijnen zeer vertraagd één voor één op het scherm, nou dan heb je als mens wel een eindeloos geduld nodig hoor. Gisteren na de wandeling allerlei onbenullige hhkarweitjes gedaan en in de middag met Wendy naar Kampen, voer gehaald voor de honden en nog wat spul voor de rest van het dierenbestand van Wendy. Daarna werd ik gegrepen door een boek over de hoetoes en de toetsies, wat ik niet meer neer kon leggen en wat ik onder mijn arm geklemd mee naar boven nam om in bed nog tot middernacht door te lezen. Goh ja, WTF waar héb je het over, hoe kan zo'n onderwerp mij nou in godsnaam interesseren? Geen idee, geen antwoord op. Net ook nog een stuk gelezen over de nestkastjes horror, das lachen. Er wordt gerefereerd aan de 'beleefdelente.nl' camerabeelden, grappig om te lezen hoe mensen zich bezig houden met eventuele nare dingen die in die nestjes gebeuren net of er momenteel geen grotere dingen in de wereld gebeuren om je druk over te maken. Hoe zalige wereld, toen alles nog zo duidelijk was voor ons en er niet zoveel communicatiemiddelen waren die je al het wereldleed voorschotelden . . .  ja toen moorden de mensen elkaar ook al uit maar wisten wij er lekker niets van! Oh Cilia, jij kent dus ook dat heerlijke gevoel om je te mogen gedragen als een écht vet lui varken, we wentelen ons nog net niet in de poep maar verder . . . Trouwens wat een lieve foto weer van Vidor, zo op de drempel van de deur en dat schattige vogeltje zo voor het raam! Zeg Peter wat kun jíj toch lekker ouwenelen (netjes hè), dat vervolgen we  binnenkort weer fijn! ---------- Maandagmorgen 21 maart. Tegenwoordig wandelt Wendy altijd met een van ons mee als zij vrij is en dat is erg gezellig en wordt alles weer eens even doorgesproken! Van alles wat ik mij gisteren had voorgenomen heb ik niets gedaan, ja alleen de kranten wat doorgelezen maar dat is dan ook alles. Soms heb je van die dagen en realiseer je je dat het goed is dat je honden hebt én een groot verantwoordelijkheidsgevoel en vind je gewoon dat zij 2x per dag een fijne wandeling moeten maken. Als ik dat niet had weet ik het nog niet zo net . . . dan was ik vast wel een heel lui varken geweest hoor! Maar ok, vandaag mag in de herkansing . . . Nu ga ik stoppen met mijn krabbel want dit is geen doen, hij sluit telkens mijn programma af en dat brengt mij lichtelijk tot wanhoop en dat is wel héél zachtjes uitgedrukt . . . want het liefst had ik NU dat apparaat tegen de muur gekeild. ---------- Zondagmorgen 20 maart. Ja, het is lente kennelijk. Vandaag even de rest van de viooltjes verdelen over de plantenbakken, het staat inderdaad wel weer gezellig. Gisteren was ik aardig vermoeid en vandaag hoop ik weer met wat frissere moed de dag door te brengen. Ook weer een paar hondjes op de trimtafel zetten en hen weer hun zondagse uiterlijk te geven. Flauwekul natuurlijk, dat hebben ze helemaal niet. Verder ja, er ligt hier nog zoveel lees- en kijkwerk, daar zal ik mij toch vandaag ook doorheen moeten worstelen. Natuurlijk niet door die hele stapel boeken en CD's, maar gisteren kreeg ik een Telegraaf gratis en ook die krant wil ik wel eens lezen, maar ik denk zo maar dat ik daar toch wel snel door heen ben . . . Vroeger vond ik het een goede krant en is er menige discussie hier geweest omdat Dick de Volkskrant wilde lezen vanwege de betere artikelen en hadden wij dus twee abonnementen. Maar in het kader van de bezuinigingen moest er toch eentje sneuvelen en ik trok aan het kortste eind, omdat ik nou eenmaal minder in nieuws geïnteresseerd ben. Uiteindelijk ben ik die VK wel gaan waarderen en juist omdat ook zij wat afgevlakt en afgeweken zijn van hun puur linkse attitude en kunnen ook zij de zaken wel eens van de andere kant bekijken wat zij vroeger dus absoluut niet konden, hoewel ik zeker weet dat veel van hun 'oude' lezers dit niet kunnen waarderen . . . Zo dit was de politieke opinie voor vandaag, fijne zondag verder en vergeet niet om een grote wandeling met je hondje(s) te maken! ----------   Zaterdagmorgen 19 maart. The day after . . . Haha nee hoor, alles goed gegaan en we hebben een hele leuke en gezellige dag gehad gisteren! Natuurlijk gekwijld van de mooie dingen die we gezien hebben maar voor deze dag had ik lekker, ter bescherming van mijn gevoelige ogen en ziel, mijn kritische bril opgezet. En ja, als je die op hebt zie gelukkig heel veel campers en inrichtingen van campers die je niet eens cadeau zou willen hebben, lachuhhh. Nee ik val zeker niet meer op zo'n camper die we gehad  hebben, zo'n grote witte koelkast, wie wil dat nou nog tegenwoordig . . . (hmm J&S, jullie kennen mij gelukkig goed!) We hebben vooral gekeken naar leuke kleine buscampers en ja keuze zat maar met een stel honden is het toch wel een ander verhaal . . . Ook zo fijn dat Joke en Anne net zo'n bril op hadden! Kortom, een leuke dag maar wel geconstateerd dat wij een te kleine portemonnee hebben. Ik heb trouwens wel een leuke tas gekocht waar die kleine portemonnee in past. Daarna met Joke en Anne mee naar huis en heerlijk gegeten, gepraat en gelachen met elkaar waarbij alles weer gepasseerd is, persoonlijke dingen, maatschappelijke aangelegenheden en politieke situaties! ---------- Vrijdagmorgen 18 maart. Gisteren een fijne buitendag en vandaag een leuke (denk ik wel) binnendag! Straks gaan we gezellig met Joke en Anne naar een camperbeurs. NEEEE absoluut niet om zelf te kopen maar gewoon enkel en alleen maar voor de leuk en om te kwijlen . . . En of ik het écht leuk ga vinden horen jullie morgen wel. Het blijft, voor mij in ieder geval, toch wel een pijnpuntje hoor, geen camper meer hebben. Maar goed, dit is misschien goed om het (voorlopig) dan af te leren. Nog een paar maandjes en dan gaan we de caravan weer uit de stalling trekken en kijken hoe wij hem kunnen voorbereiden op een fijne Zwedenreis. Wanneer dit gaat gebeuren is nog een beetje onduidelijk en het zou toch zo maar kunnen dat dit in het najaar pas is. Voor hij écht voor ons 'wilde kampeergebeuren' gereed is moet er toch nog wel wat gewerkt worden. Hij is gewend om alleen op campings te staan en de stroomvoorziening is dan ook KMP en op campings staan voor ons? NO WAY! ---------- Donderdagmorgen 17 maart. Wauw wat een mooie dag! Ik heb heerlijk gelopen en genoten van de meiden, prachtig in de zon 'voorstaan', na al die jaren geniet ik daar nog volop van, zo mooi! Ik had geen fototoestel mee want ook de honden van Wendy had ik mee en dat is mij dan te lastig. Wat ook zo leuk is, Peukje ziet er uit als een schoothondje, wat zij 's avonds in huis ook echt is, maar buiten is haar geest volledig getransformeerd in een setter! Zij raust met Emma en Roos mee als zij ziet dat zij een konijntje in het snotje hebben! Ook staat zij stil (to set!) als de grote meiden dat doen en zij staat nog net niet met een voorpootje omhoog! Gisteren was het D Day voor de veulens van Wendy en Charlotte, ze zijn gecastreerd. Ze zijn nu 11 maanden en sinds het weekend waren  bij beide de balletjes ingedaald en dan is het tijd, wil je geen kind van moeder en zoon krijgen! Vanmorgen al fijn buiten koffie gedronken, nu even een krabbel tikken en snel weer naar buiten! Ja hoor, ik kijk om mij heen en de hondjes zijn mij alweer trouw gevolgd naar binnen toe, want alleen buiten zitten/liggen, nee dat willen zij niet, gekke meisjes! Gisteren ook weer een nieuwe fotobladzijde gemaakt en vraag mij tevens af of het jullie nou niet verveelt, altijd diezelfde honden op de plaatjes . . . ---------- Woensdagmorgen 16 maart. Ja treurig hè Til, dat met die Duitse Herders. Natuurlijk, ik weet nog goed hoe jullie DH's er uit zagen, met volkomen rechte ruggen en normale achterbenen! En ja, dat makkelijke 'van de hand doen' als de hond niet bevalt, vind je bij alle rassen en dat is niet alleen met honden. Bij ons in het dorp woont ook zo'n moderne DH fokker . . . Ik ken de mensen niet maar heb wel een treurig jong exemplaar hier zien strompelen die misschien daar wel vandaan komt, geen idee. Maar goed, ik ben wel erg benieuwd hoe dit alles gaat verlopen want dan weet ik ook nog wel wat andere rassen die op de nominatie staan om voor extreem door te gaan . . . En dan wat leuks, in Dronten is nu ook een plek waar je ransuilen kunt bewonderen in een boom en wel gewoon in het winkelcentrum! Vanmiddag ga ik eens even kijken, ik moet toch naar de bieb om mijn 'te laat en niet meer te verlengen' exemplaren in te leveren! Wel makkelijk, ik heb een superabonnement en dan hoef je nooit meer een te laat boete te betalen! Ook kan ik een bestelde film ophalen; 45 years, die schijnt heel mooi te zijn. Ik heb weer leuke actiefoto's van mijn meiden en nu nog even de tijd en moeite nemen om ze te plaatsen! ---------- Dinsdagmorgen 15 maart. Hoe toevallig! Op 25 februari had ik, echt volkomen out of the blue, het in mijn krabbel over de gezondheid, met name de achterhand, van de Duitse herder! Er is nu een enorme commotie los gebarsten over dit onderwerp na de Crufts het afgelopen weekend (Volgens mij de grootste jaarlijkse hondententoonstelling in Europa) De bouw van dit ras wordt nu ernstig ter discussie gesteld en volkomen terecht! De mensen die hier van houden, cq fokken, cq showen, cq keuren, moeten zich de ogen uit de kop schamen! Er zijn op internet filmpjes te zien waarop je die stakkers zich ziet voortbewegen, ten hemel schreiend, slepend met hun achtervoeten dubbel klappend over de grond. Dit moet stoppen! Ja hoor de viooltjes staan in de potjes en Roos interesseerde het geen fluit, die lag languit in de zon op haar kussen te slapen . . . ---------- Maandagmorgen 14 maart. Vandaag dan maar knielen op een bed violen? Trouwens het boek met deze titel, door Jan Siebelink is echt aanbevelenswaardig. Maar goed, ik ga natuurlijk niet knielen in die bak want dat zou zonde zijn. Het is vandaag lekker weer zo'n dag om buiten te zijn en ik denk dat ik wel hulp van Roosje zal krijgen want die houdt ook wel van die activiteiten en ik weet nu al dat zij door de tuin gaat scheuren met lege plantenbakjes. Gistermiddag hebben we ook nog een uur of twee in de zon gezeten in onze serre, wát een uitkomst is onze nieuwe kamer, tuindeuren beide wijd open, in de zon, uit de wind! Ik had wel een missie, er moesten twee boeken uitgelezen worden, daar was ik al te lang mee bezig en werd geconsumeerd in te kleine hapjes. Muisje krijgt steeds meer last van die oude schouderblessure en dat vind ik toch een beetje verontrustend. Gistermiddag is zij niet mee geweest met de middagronde en heb ik haar een pijnstillertje gegeven. Nu heeft Dick haar wel gewoon weer mee maar zij mag niet los van mij, dat schoudertje moet maar een beetje rust krijgen want dat gejekker door die kleivelden kan niet goed zijn voor zoiets. Zoals jullie zien is de site al een beetje in voorjaarsstemming, nog niet klaar want ja ik moest natuurlijk ook nog lezen gisteren . . . . ---------- Zondagmorgen 13 maart. En dan verloopt je dag weer heel anders dan je je had voorgesteld, gisteren dus. Niks viooltjes maar heel veel gekletst. Het begon al met een heel leuk berichtje op mijn telefoon en daarna een persoonlijk telefoongesprek. De middag wandeling, ook zoiets. Vanwege het mooie weer ging ik maar weer eens naar ons eigen, nog steeds vernielde bos, en besloot buitenom in de zon te gaan lopen en al snel kwam ik mensen tegen: 'goh jee lang niet gezien', zoals dat dan gaat. Weer lekker in de zon lang staan kletsen, hondjes spelen met elkaar en Muisje ging gewoon languit in de zon in het gras liggen! Ja wel een beetje logisch want zij had de ochtendwandeling weer lekker uitgebuit en dan hoef ik verder niets meer uit te leggen . . .  Bij thuiskomst alweer een heel gezellig en lang telefoontje . . . dus gisteravond zei ik tegen Dick dat hij de avond met een zwijgzame vrouw zou doorbrengen want mijn gespreksstof was op. Hij vond het niet erg. Vanmorgen met de wandeling, de honden van Wendy had ik ook mee, kreeg ik het gevoel dat er een blik Duitse Herders was opengetrokken, zowel op mijn pad links waar ik in wilde zag ik iemand met twee van die Duitsers en besloot toen maar naar rechts te gaan en laat daar nou ook net iemand met DH aankomen, dit heb ik nog nooit mee gemaakt. Dit zijn naar mijn idee dus ook de zg 'mooiweerlopers'. Dat betekende voor mij dus improviseren want met Jari is dit soort ontmoetingen niet zo eenvoudig. Gelukkig luistert zij enorm goed en kan ik het helemaal met mijn stem en houding af om haar bij mij te houden zonder uit te vallen naar andere honden. Nou morgen dan maar de viooltjes. ---------- Zaterdagmorgen 12 maart. Dat ontbijtafspraakje is inderdaad voor herhaling vatbaar! Klara en ik zijn weer helemaal bijgepraat en hebben ook een paar traantjes gelaten . . . zowel zij als ik zijn een dierbare hond veel te vroeg verloren en dat schept een tranenband . . . Maar dat niet alleen hoor, we hadden gewoon weer veel bij te praten! Jeetje wat een dames zeg, die dit grapje in de Hema aanpakken om eens gezellig te kletsen met elkaar, het was erg druk en ja dat voor maar €2,00! Kortom, weer iets ontdekt. Dit tijdstip is voor mij nou niet echt makkelijk natuurlijk, het valt altijd in de hondenwandeltijd maar goed, dan maar een keer iets aanpassen, moet kunnen natuurlijk. Nou is dit ook een heel punt bij ons hoor, hier zijn wij tamelijk rigide in . . . Als je al 43 jaar hetzelfde doet valt het niet mee om je te schikken in een ander ritme. Wat wij ook doen, wat wij ook moeten, waar wij ook zijn, de hondenwandeltijden zijn hier heilig! Vandaag ga ik mij eens in de viooltjes steken en ik heb er zin in, die bloemetjes zijn voor mij toch wel het ultieme voorjaarsgevoel, ze zijn goedkoop en kunnen tegen een stootje, ik ga aan de slag! ---------- Vrijdagmorgen 11 maart. Vanmorgen op tijd op en vroeg met de meiden gewandeld, oef wat mistig! Ik heb direct een leuke 'ontbijtafspraak' bij de Hema om met een kennisje (vrouwelijk hoor!) weer eens even lekker bij te babbelen! Ook weer een fotobladzijde gemaakt hoor! ---------- Donderdagmorgen 10 maart. Net las ik in de krant, gelukkig een onschuldig berichtje wat bij mij wel door de beugel kan, dat er tot 18 maart in ieder geval geen regen zal vallen. Nou moet je natuurlijk niet alles geloven, maar ik vind het wel een leuk vooruitzicht! En vandaag even lekker buiten mijn meiden trimmen zodat ik weer foto's van hen kan maken en ik mij niet hoef te schamen voor verwaarloosde hondenvelletjes. Jezus wat overdrijf ik weer. Maar een feit is wel dat je dit goed moet bijhouden want ik zie wel witte vlokken door het huis dwarrelen, Roosje is kennelijk bezig om haar winterjasje uit te trekken. Wel gek dan, als ik haar borstel  komt er wel aardig wat vanaf, en zie je dat toch amper aan haar. Maar ik zie ook hoe Jari, de Duitse Herder van Wendy, kan verharen en dat is heftig en zijn mijn setters peanuts daarmee vergeleken. En muizenhaar zie je eigenlijk nooit, alleen op de autostoelen! Mensen, geniet gezellig buiten van het mooie weer met je hondjes op een kussentje, anders worden zij koud en krijgen zij kale elleboogjes op de stenen! ---------- Woensdagmorgen 9 maart. Dat was een koude winderige wandeling vanmorgen en maar goed dat ik mijn hoofdband ook op had en handschoenen aan. Zo grappig, sinds vorig jaar zien wij hier in de buurt een groepje zilverreigers, soms wel 5 bij elkaar. Normaal gesproken zie je deze dieren niet zo veel, toch wel apart. Net las ik mijn stukje van gisteren nog eens over en vond het wel een hoog 'mutsengehalte' hebben hoor, met m'n bakkie pinda's voor de tv (een woord wat ik eigenlijk nooit gebruik omdat ik het zo stom vind en het hierna ook nooit meer zal gebruiken!)  Maar goed, het geeft toch wel goed weer hoe ik het ervaar! Direct ga ik even naar de grote stad (Dronten dus) om even wat knutselspulletjes te kopen. ---------- Dinsdagmorgen 8 maart. Ja en toch vind ik het aan één kant jammer dat de dagen weer langer worden, best wel een beetje maf van mij, ik weet het. Maar die avonden met een kaarsje, bakje pinda's en een fillempie vind ik toch wel erg aantrekkelijk hoor! Maar ok, dat moet ik toch ook eerlijk zeggen, gistermiddag een paar uur languit van de zon genoten in onze serre . . . eigenlijk mag ik momenteel helemaal niet in de zon liggen vanwege een ab kuur van ruim 6 weken (!) ik heb een huidinfectie in mijn gezicht, niet besmettelijk wel lelijk, maar ik doe het toch, smeer mij goed in en wacht gewoon af wat er gaat gebeuren . . . En jawel dat genieten van gistermiddag had ik wel verdiend, na het lappen van de ramen. Ja Wil, wij zijn eigenlijk ouwe rotten in het vak en weten zo langzamerhand wel waar Abraham de mosterd vandaan haalt . . . Wat leuk MarijkeO dat van die klapkar! Zo zeg, dat je ouders er helemaal mee naar de Lofoten geweest zijn, maar dat was vast wel in de zomer! En ja ik vind het wel een grappig ding maar ik heb daar echt geen zin meer in en zou het een heel gedoe vinden met 3 honden in zo'n veredelde tent! De aanschaf van dat ding heeft hier trouwens bijna een huwelijkscrisis veroorzaakt . . . razend was ik . . . Ik trék dat niet, eerst in een luxe camper en dan in dat primitieve ding neeee mij niet gezien, de caravan is al een ding voor mij, maar goed, dat is toch wel het proberen waard. Dick vindt het een leuk ding en zou er alleen wel eens mee weg willen maar ja, hij zal hem dan achter zijn fiets moeten hangen want ik wil en kan niet zonder auto en we delen de auto samen! Klapkar staat te koop. Nou Joke, dat portretvilten is inderdaad heel leuk, ik heb die mevrouw haar site al diverse malen bekeken en vind het heel knap en mooi wat zij gemaakt heeft! ---------- Maandagmorgen 7 maart. Dat was wel apart, deze keer weer eens alleen gewandeld, Wendy had wat anders te doen. Prachtig weer en het viel mij wel op dat Emma steeds achterom keek en zich ook afvroeg waar de rest bleef! Gisteren heb ik mij eens goed laten gelden op schoonmaakgebied, klusjes waar ik héél gek op ben . . .  En ik heb mij toch wel zo uitgesloofd dat ik gisteravond behoorlijke spierpijn in mijn armen had en er zelfs een ibuprofennetje voor genomen heb, nou dat wil toch wel wat zeggen hè! Voor vandaag heb ik mij ook weer wat voorgenomen, het wordt mooi weer en je kunt bijna niet meer door de ramen kijken. Verder heb ik gisteravond al weer iets geknutseld voor de lentejas van de site. Ook hebben we weer een lekker Wallandertje bekeken. Oh ja Sonja, ik wilde ook nog steeds even terugkomen op je stukje in het gastenboek. Je hebt volkomen gelijk hoor, hoewel ik al een hele tijd niet meer op shows geweest ben en ook geen idee meer heb hoe de Gordons er momenteel bijlopen. Jaren geleden vond ik het wel al verontrustend dat zij vaak zo iel werden en ook weet dat het steeds moeilijker is om de 'stevigheid',  vooral van bone terug te krijgen, je verliest het namelijk eerder dan dat je het weer terug wint! Wel ben ik van plan binnenkort weer eens op een show te gaan kijken, want ja, mijn belangstelling blijft het houden natuurlijk! Wel, en dat moet ik eerlijk zeggen, met gemengde gevoelens hoor wat uitslagen en onafhankelijkheid van keurmeesters betreft. Vandaar even dit plaatje, dit geeft toch wel weer hoe ik er over denk . . . ---------- Zondagmorgen 6 maart. Tuindeuren wijd open en ik heb zelfs al gestofzuigd! En dan gisteren, goh, wat gaat zo'n dag toch snel voorbij en zeker als je dan ook nog 2x per dag met de honden wandelt en daar geen haastklusje van maakt . . . Dit maal had Roosje het op haar Engelse heupjes en kreeg er geen genoeg van en bleef maar langs die akkerranden rennen met bossages aan de kant, zij had duidelijk wat op de korrel en ik was dat niet . . . Uiteindelijk kon ik niet anders dan haar tegemoed te lopen en haar uit de jachttrance te laten ontwaken en aan te lijnen. Helaas zijn die akkerranden enkelhoog vette klei dus ik denk wel dat jullie een klein ideetje hebben hoe zij er daarna uit zag! Bij thuiskomst linea recta naar de douche en ik ook, met mijn laarzen aan waar een dubbele rand klei om heen zat. Daar moet ik direct dus nog de puinhoop op ruimen. Jaha en dan 'De Mol' en ik had het wel goed en echt niet alleen  de laatste paar uitzendingen maar ik voelde gewoon al langere tijd dat hij het was, jammer dat het weer afgelopen is! ---------- Zaterdagmorgen 5 maart. Weer een heel ander weerbeeld vanmorgen! Heerlijk, een beetje vriezend. Ja ik heb vanmorgen weer de ochtendronde gedaan want Dick is  vandaag weg en heb ik eens een dagje het rijk alleen, ook niet fout hoor . . . Wendy en een vriendin kwamen mij halen en we hebben samen gewandeld, heel gezellig! Tja en ook weer knallen gehoord, er werd weer gejaagd en waarop? Geen enkel idee en ik blijf mij afvragen of dit allemaal nou zo nodig is. Direct ga ik eerst eens de krant uitpluizen en daarna eens kijken wat voor lekkers ik vandaag ga bakken, daar heb ik gewoon zin in. En dan vanavond, de MOL! Dé ontknoping en wat ik jullie vertel, Klaas is dé mol . . . ---------- Vrijdagmorgen 4 maart. Drijf- maar dan ook drijfnat ( ja hoor natuurlijk gebruik ik in het echt een andere term) kwam ik thuis van de ochtendwandeling, die ook niet langer dan een uur geduurd heeft. Niks aan (ja hoor natuurlijk gebruik in het echt ook hier een andere term haha) vandaag, koud en nat. Ach en dan is het wel weer lekker thuiskomen hoor, verwarming aan, hondjes afgedroogd, droge kleren, bakkie koffie en dan is al het natte leed alweer geleden! Direct ga ik mij even lekker laten kneden bij de manueel therapeut want ik heb behoorlijk last van mijn nek. Ik loop hier al heel lang mee maar denk altijd dat iets vanzelf wel weer over zal gaan. Gisteren heb ik ook weer twee fotobladzijden gemaakt en er zijn ook wat foto's bij die eigenlijk in de laatste dagen van februari gemaakt zijn, maar ach, wat maken die paar dagen uit! Ook laat ik mijn gedachten alweer gaan over een voorjaarsjasje voor de site maar als ik naar buiten kijk, moet ik mijn fantasie wel overuren laten maken hoor . . . ---------- Donderdagmorgen 3 maart. Ik heb het al vaker gezegd maar nog steeds heb ik de laptop die, als je je ogen dicht doet, laat geloven dat je gaat opstijgen. Maar op dit moment is het wel heel heftig en lijkt hij wel neer te willen storten bah, nee toch. Dus tik ik mijn krabbel, kijk de post en sluit af. Ik denk dat de grote blower, ik weet even niet meer hoe dat ding heet, er maar weer eens door heen moet laten blazen. Tegenwoordig heb ik 's avonds ook geen pc meer aan, en lees heel veel en, ook leuk, kijken we series op cd. Allemaal dezelfde stijl, detectives zonder bloed en knallen. Wij genieten hier erg van, en vinden de honden ook onmisbaar bij dit ritueel. Zoals zij bij ons liggen, niet uit te leggen zo gezellig als wij dit vinden! En natuurlijk weer knusse uurtjes gehad gisteren met onze vrienden A&E, allemaal onmisbaar in ons leven! De één zien we wat vaker dan de ander maar we (en zij ook!) zijn er van overtuigd, dat zij stuk voor stuk een grote plaats in ons hart en leven innemen! ---------- Woensdagmorgen 2 maart. En ja gisteren alweer gezellige uurtjes gehad met kinderen en kleinkinderen en samen lekker uit eten geweest in een grappige 'bospub'. Het werd toch nog later, natuurlijk zou ik bijna zeggen, dan de bedoeling was en werden thuis weer zo lief verwelkomd door onze meisjes. Gelijk even de auto in en naar de bosweg gereden waar zij even goed uitgelaten kunnen worden, zonder aan de lijn te lopen. Het valt ons altijd wel op dat als wij thuis komen zij totaal niets gedronken hebben maar dit gaan doen als wij begroet zijn! De 3 grote waterbakken zijn nog tot de rand gevuld bij thuiskomst en kennelijk slapen zij alleen maar als wij weg zijn! Nou ja, altijd wel een geruststellend idee! Toen ik vanmorgen wakker werd schrok ik van de neerstortende regen en was het mijn wandelrondetijd . . . inclusief de honden van Wendy grrr. En toen, jawel, Yvonne had een gelukkie, aankomend bij mijn wandelplaatsje werd het droog en heb ik vandaag een kort rondje gemaakt van een half uur en het totaal droog gehouden. Een kort rondje, want na deze krabbel gaan wij weer een aantal uurtjes weg, naar andere vrienden die vorige week na 5 weken terug gekomen zijn uit Portugal. ---------- Dinsdagmorgen 1 maart. We hebben een paar prachtige dagen achter de rug wat het weer betreft en volgens mij hebben wij dit goed uitgebuit! Vorig jaar heeft Dick in een jolige bui (ik wist nergens van en was not amused) een oude vouwwagen gekocht, een zg combicamp. Wat hij met dat apparaat moest (moet) ben ik nog steeds niet achter maar hij wilde dat ding toch wel eens een keer uitvouwen (hij had dat apparaat nog nooit uitgevouwen gezien, zelfs bij de koop niet!). Goed, dan hebben we een paar enthousiaste vrienden, Joke en Anne die vroeger dezelfde klapkar gehad hebben, en die graag bij de onthulling aanwezig wilden zijn . . . Gistermiddag vonden wij het een mooie dag voor deze officiële gebeurtenis. Leuk en veilig terreintje opgezocht, makkelijk voor ons want het ligt in een dagelijks wandelgebied, alle hondjes mee en uitvouwen die handel. Ik voel nog steeds een grote weerstand tegen kk en kan er niet enthousiast over zijn en gelukkig voor Dick zijn J&A dat wel . . . Ik geef toe dat dat ding er nog prima en heel uitziet en voor een liefhebber een leuk ding, maar ik zie mezelf niet meer bivakkeren in een tentkar, die tijd heb ik wel gehad. Ook wij waren vroeger heel blij met onze vouwwagen (Walker Viva)  maar was ik wel een stevig aantal jaartjes jonger. Daarbij hebben we toch ook al een caravan. Maar goed, het was weer heel gezellig, heerlijk weer, nog een rondje hondje gedaan en daarna naar huis en hebben we het kacheltje lekker laten snorren , zo gezellig! O ja, natuurlijk nog foto's gemaakt van het spektakel maar moet ik nog bewerken voor de site en zodra ik daar een dezer dagen tijd voor heb zal ik dat doen. Vanmiddag gaan we naar Marc, onze zoon die met zijn gezin op vakantie is ergens in Drenthe, ook weer leuk! ---------- Maandagmorgen 29 februari. Ja dat mijn krabbel van gisteren stof zou doen opwaaien, wist ik natuurlijk wel, en ik hou ook van feedback, maar het moet wel ergens op slaan. Om hier een tirade tegen de NS te gaan houden vind ik niet op zijn plaats, dat is niet de bedoeling van mijn stukje en dat is ook de reden dat ik een bericht in het gastenboek heb verwijderd. Het probleem wat ik aankaart is van een heel andere orde en heeft niets met de NS als zodanig te maken. Ik laat alleen maar weten dat ik een ongeruste moeder ben die, ik zeg het eerlijk, bang is voor het leven van haar dochter, niets meer en niets minder. Want dat uitschelden voor 'rotte vis' is het écht probeem niet, daar zijn zij inmiddels, hoe erg ook, al aan gewend maar wél de fysieke dreiging die van dit soort gasten uitgaat is waanzinnig! Een delicaat onderwerp? Nou nee hoor, voor mij niet. Er worden al veel te lang dingen onder het kleed geveegd en het is gewoon tijd om dat kleed eens op zij te schuiven al is dat voor veel mensen een moeilijk en beladen item. Zelfs te merken aan de reacties die ik telefonisch als ook met de mail en app gekregen heb, mensen die het met je eens zijn maar niet durven schrijven in het gastenboek want o jee, stel dat . . . Nee mensen dát station ben ik inmiddels gepasseerd en dat komt toevallig toch ook goed uit met dit onderwerp! Iedereen weet vandaag de dag dat ook hulpverleners zoals brandweer en ambulancepersoneel voor dit dilemma staan en belemmerd worden in het uitvoeren van hun beroep. Wel heb ik besloten dat ik het er hier verder niet meer over ga hebben en ga ik voort met mijn belevenissen over de lichtgetinte Muisje, de zwarte Emma en de witte Roosje, die hier zeer vredelievend met elkaar leven! ---------- Zondagmorgen 28 februari. Ik ben boos en gebruik vandaag mijn krabbel om mijn gal te spuwen. Jullie kennen mij als een liefdevolle hondenmoeder maar ik ben óók een liefdevolle mensenmoeder! En hierover gaat het, ik ben ongerust, en niet zo'n klein beetje ook. Uitleg: Onze Wendy is hoofdconducteur bij de NS en werkt dit jaar al 25 jaar onafgebroken bij dezelfde baas, en is al die tijd maar één keer twee maanden ziek thuis geweest en ik hoef jullie niet meer uit te leggen wanneer en waarom dat was. Altijd plichtsgetrouw, altijd vriendelijk, altijd loyaal naar iedereen waar zij mee te maken heeft. Al menig keer is haar deze jaren door haar bazen al een hogere managementfunctie aangeboden vanwege haar kwaliteiten en vaardigheden (onmisbaar bij dit werk!) en nog steeds hopen zij haar om te kunnen praten om dit aan te nemen. Maar zij ambieert dit niet, zij vindt haar werk op de trein en met haar collega's veel te leuk en en ziet zichzelf niet op een kantoorkruk zitten (wij ook niet trouwens) en daarbij heeft zij geen zin in meer verantwoordelijkheid, wat altijd meer tijd kost, dit besteedt zij zelf liever aan Charlotte en haar dieren, zelfs weegt het voor haar niet op tegen behoorlijk meer verdienen! Tot zover dit. Maar het werk wordt steeds zwaarder en heftiger en minder leuk. Natuurlijk lezen jullie wel eens in de krant over mishandeling van mensen die bij het ov werken en natuurlijk kijken veel mensen 'Opsporing Verzocht'. Maar gisteren was voor mij de maat vol en heb ik de behoefte om te ventileren. Ik zal haar appje van gisteren wat zij mij stuurde hier onder plakken en huiver. MOETEN WIJ HET  NORMAAL VINDEN DAT MIJN LIEVE ACTIEVE, ALTIJD TROUWE, VROLIJKE DOCHTER DAGELIJKS WORDT UITGESCHOLDEN ? DIT TERWIJL ZIJ NORMAAL HAAR WERK DOET? Ja ik weet het, jullie zullen NEE zeggen! Maar mijn vraag is tevens, 'waarom helpt niemand van de passagiers haar in de trein?' en waarom staat er niet eens een kerel op en springt er tussen? Nou ik weet zeker dat als ik er bij zou zitten het wel zou weten, en het risico zou nemen ook een klap op mijn bek te krijgen (excusez le mot) en laten we het over Dick al helemaal niet hebben, die zal gestampte poeder (nou ja hagelslag dan) van zo'n gast maken  . . . Ja en laten we er vooral geen doekjes om winden, 99.9% van de ellendelingen betreft onze gekleurde medelander! En vooral rondom de AZC's is het hopeloos, reizen zonder geldig vervoersbewijs en niet aangesproken willen worden door een vrouw! Mensen dit gaat helemaal fout! Dit is écht een noodkreet van in ieder geval één vreselijk ongeruste moeder die blij is als haar dochter weer onbeschadigd thuis is na haar dienst! ---------- Zaterdagmorgen 27 februari. Soms neem je wel eens een verkeerde beslissing waarvan het rendement geen garantie biedt voor de toekomst, zoals vanmorgen. Mooi vriezend weer dus ik dacht dat ik dan wel weer eens een ander wandelterreintje kon opzoeken. Het zag er mooi uit maar de ijslaagjes bleken vlies dun en dát heb ik geweten! Stinksmerige honden, niet meer om aan te zien. Dus bij thuiskomst gelijk twee onder de douche. Eerst had ik die van Wendy (zij is aan het werk, al bij haar thuis afgedroogd) Maar tóch was de wandeling de moeite waard . . . ik zag bij de settertjes al opwinding en ja hoor, een ree uit de bosjes! Maar gelijk sprong het zweet bij mij in de bilnaad want die hapgrage DH ging er ook achter aan. Ik bleef helemaal rustig en riep de bekende slogan 'DEEEEEZZZZE KANT!' En tot mijn immens grote verbazing kregen alle honden acuut een figuurlijke stroomstoot en allemaal draaiden zij zich direct om en kwamen terug, prachtig dus! Dit komt omdat onze honden reëen leuk vinden om er een klein stukje achterna te rennen maar dan ook niet meer dan dat, zij zien en ruiken ze namelijk zo vaak en vinden deze dieren dan ook heel gewoon. Dick had gisteren minder geluk bij het nemen van de beslissing om Muisje de hele wandeling los te laten . . . Na 3 uur zoeken zag hij haar midden in een boerenveld scharrelen, oren vol met drop (of was het gewoon klei?) en kon hij niet anders dan door de klei baggeren en haar ophalen. Ach ja, honden zoooooo fantastisch! ---------- Vrijdagmorgen 26 februari. Ja natuurlijk kon ik het weten dat ik reacties zou krijgen op het DH plaatje, waarvoor mijn dank! Op kleine schaal probeer ik maar eens wat, door een knuppel in het hondenhok te gooien . . . WTF wie kan zo'n herder nou toch mooi vinden en zich gelijkertijd gelukkig voelen met zo'n fysieke stumperd in je nabijheid? Dat je dagelijks naar dat portie ellende moet kijken, nee ik snap ook dáár geen r*** meer van. Ja Til, jullie herders hadden inderdaad normale ruggen en was dit speeltuingeval, met wat men noemt een glijbaanrug (?!), ook al in de mode. Een mode die bepaald wordt door de keurmeesters van dat ras, want zo is het en niet anders! Ik ben wel heel blij dat de Raad van Beheer goed bezig is met dit soort uiterlijke wanproducten maar ik geloof dat zeker bij dit ras, de mensen niet snel overstag gaan en zichzelf eens achter de oren te krabben en vooral eens in de spiegel te kijken! Jari, de Oud Duitse herder van Wendy, heeft ook een normale rug en dan zijn die honden toch ook echt veel mooier en uiteraard, het belangrijkste, gezonder! Enuhhh ik kan het een beetje weten want ook wij hadden vroeger een DH thuis . . . hahaha jawel met een normale rug want toen had je die modefratsen nog niet. Die van ons ging vroeger mee wandelen in de Zwitserse bergen, nou dat zie ik dat onderstaande exemplaar (maar hij is vast wel héél lief) nog niet doen. ---------- Donderdagmorgen 25 februari. Nou Til gelukkig leeft het dorpsbosvosje nog en ik hoop ook dat zij/hij heel veel kleine vossenpupjes op de wereld gaat zetten! Vanmorgen weer lekker met Wendy gebabbeld en gelijkertijd gewandeld . . . En tot mijn grote vreugde heb ik zo maar het idee dat die 20 groene mannetjes afgelopen zaterdag de vos niet hebben gevonden, dit zag ik aan onze honden! Verder ach, ik kwam op internet een plaatje tegen wat ík persoonijk dus excessen in de rashondenfokkerij vind, een plaatje van een één of andere beroemde Duitse Herder dekreu. Dit is toch geen normale, functionele lichaams bouw meer of zie ik zo bleek? ---------- Woensdagmorgen 24 februari. Sorry gisteren, geen krabbel. Om half 8 ging de wekker en na het ontbijt gelijk met de honden weg want we moesten om 9 uur weg. We hadden een voorlichtingsochtend van het ABP in Zwolle. Met gemengde gevoelens gingen we er naar toe want wat moet zoiets droogs je nou brengen? Leuk hoor, onderweg zaten wij al in auto's te koekeloeren of wij van die gezapige grijze ABP koppen zagen en jawel hoor (daarbij  gemakshalve of verblind, voorbij gaan aan het feit dat wij dat zelf ook zijn) . . . Toch viel de voorlichting mee, we zijn toch wel aardig wat wijzer geworden. Na de voorlichting een gezamenlijke lunch waarbij wij met een aardig groepje mensen aan een ronde tafel zaten en tot zinnige, interessante gesprekken kwamen en wij toch nog als laatsten weggingen . . . Toen wij in de middag thuis kwamen was mijn pijp leeg en interesseerde de laptop mij totaal niet meer en alleen even gekeken of er post was wat ik snel moest of wilde beantwoorden. Dick ging met de meiden weg en ik viel in slaap. Nee eerlijk is eerlijk, ik voel mij nog zeker niet aprilletjesfris en Dick heeft nu ook keelpijn . . . McKenna, dank Baardmans maar even voor zijn glasheldere uitleg over de jacht! Wel mistte ik nog info over de vos en dat heb ik zelf maar even opgezocht, hij mag het hele jaar bejaagd worden, ruim baan dus voor de jacht op het vosje . . . Maar zodra ik merk dat er jonge vosjes zijn krijgen onze meiden wel even een jaagverbod hoor! Mocht ik hier iets verkeerds hebben gezegd dan denk ik dat ik wel gecorrigeerd ga worden, helemaal prima natuurlijk hoor!  Mensen, als jullie iets meer over jachttijden willen weten, lees dan even het verhaal van Baardmans in het gastenboek. Maaruh volgens mij lopen mijn lezers niet met een geweer door het veld al hebben zij praktisch allemaal (jacht)honden . . . NEEEEE wij hebben (jacht)honden gewoon puur, enkel en alleen voor de LIEF! ---------- Maandagmorgen 22 februari. Weer wat beter, en de aardse geluiden nemen af. Gisteren hebben wij iets gedaan wat wij echt nog nooit gedaan hebben maar we vonden het 100% verantwoord . . . Heel veel tv, nou ja cd, gekeken. Het was k**weer, ik nog in een deplorabele toestand dus niets kon ons nog maken en hebben het grootste deel van de dag op de bank en luie stoel gehangen, pelletkacheltje stond te snorren en film geconsumeerd. Geen Romeinse slemppartijen gelijkertijd want sinds ik mijn galblaas in het ziekenhuis heb achter gelaten kan dat niet meer want zelfs een handje pinda's kan mij lelijk op breken. Wel zijn de normale honden wandelingen gedaan en die totale verlamming hier in de kamer vonden de hondjes volgens ons zeer aangenaam! Heerlijk, dan bij de één dan bij de ander op schoot en als het te warm werd, even languit op de grond uitpuffen. Wat wij gekeken hebben? Een serie die op RTL4 geweest is, Broadchurch, op advies van Wendy, een Engelse crimi zonder bloederige toestanden, een Engelse serie op z'n Zweeds dus! Ik kijk altijd alleen maar nieuws op RTL want ik heb een stevige hekel aan reclames tussendoor, en dat los je dus mooi op met een CD! Ja Jopie het is heel erg balen dat tweeslachtige wildbeleid en geldt dus ook voor België . . . En ook mij zette de tijd van de jacht wel aan het denken! Reëen die hoogzwanger zijn worden nu toch ook verjaagd door dat geknal? En de vossen zijn volgens mij nu ook drachtig, ik zal eens informeren hoe dit nou zit, ik heb namelijk wel een ingangetje bij SBB wordt vervolgd . . .  ---------- Zondagmorgen 21 februari. Aweer een aardig stuk opgeknapt, meer dan ik verwacht had. Gistermiddag kwam Wendy de hondjes ophalen want Dick was er niet, die was een dagje elders en besloot ik om toch maar even mee te gaan. Nog even over de ochtend wandeling gisteren, waar ik niet bij was dus. Zij wandelden in het gebiedje waar een vos woont, woonde moet ik nu zeggen *&^%$#@*& . . . Zij troffen er zo'n 20 mannen in het groen met een geweer en hond . . . Kijk, dit bedoel ik dus. De vos heeft normaal gesproken 23 uur en 56 minuten volledige rust en 4 minuten hooguit jekkeren onze honden even achter hem aan. En dáár kan SBB niet mee leven . . . En nu issie dood. Mogen onze honden het soms niet omdat zij bang zijn dat er dan niets meer is voor hun plezierjacht? Veel dingen in het leven snap ik niet. Ook vanmorgen weer, ergens anders, lekker gewandeld en vooral veel gekletst met Wendy, wij zijn nog in de ban van De Mol . . .  ---------- Zaterdagmorgen 20 februari. Gewoon ziek. Gistermiddag zei ik dat ik het middagrondjehondje zelf wilde doen omdat wat frisse lucht meestal wel lekker is en dat heb ik geweten. Zwabberend en slingerend dwaalde ik door het bos en heb de ronde maar ingekort, het was niet te doen. Vannacht ben ik ook weer heel vervelend geweest en vind het eigenlijk wonderlijk dat Dick nog naast mij is blijven liggen, andersom had ik dat NOOIT gedaan. Dan had ik gezegd dat hij met z'n geblaf maar moest opzouten en beneden op de bank gaan liggen . . . wat hij dan zeker nog gedaan zou hebben ook . . . Jezusss als ik dit stukje overlees lijk ik wel een échte bitch, maar ben ik dat ook? ---------- Vrijdagmorgen 19 februari. Waarom kan ik nou eens niet als een normaal mens een béétje verkouden zjn? Maar zoals nu, gewoon ziek, vannacht mijn longen tegen het plafond gehoest, bah. Gister hele middag in bed gelegen met de electrische deken aan en een extra dekbed. Voor Emma heel sneu, door dat gesnotter en allerlei andere onchristelijke geluiden, denkt zij dat ik huil. Ja dat heeft zij de laatste maanden ook nogal veel mee gemaakt, arme hond. Met elke hoestbui en neus ophalen kijkt zij mij aan met haar oortjes wijd, zie ik haar verbaasde blik en vraagt zij zich af of zij moet komen troosten. En natuurlijk is het zo dat ik haar reactie op mij versterk door zelf ook naar haar te kijken als ik weer zo'n smerig circus opbouw . . . Gelukkig is zij nu even van mij verlost en is zij met Dick, Wendy en de andere hondjes lekker aan het wandelen en kan ik even onbelemmerd toegeven aan al dat lichamelijke ongemak met bijkomende onbeschaafde geluiden. Roos, en Muisje ook trouwens, interesseert het daarentegen helemaal geen fluit als ik in ademnood verkeer  en slapen gewoon door . . . ---------- Donderdagmorgen 18 februari. Jammer genoeg volgens mij de, voorlopig laatste, bevroren ochtend wandeling. Hoewel ik mij behoorlijk gammel voel geeft dit soort loopjes mij echt energie, tot dat ik dan thuis kom en als een plumpudding in elkaar stort. Ik heb genoten van de hondengezichtjes, zo blij en zo vrolijk! Zij aan zij rennen Emma en Roos naast elkaar waarbij zij elkaar steeds even aankijken met een blik waar je geen fantasie voor nodig hebt om hun stemming te peilen! De kameraadschap straalt er van af, wat hebben die twee een plezier samen! Gistermiddag weer 2 uur lang achter elkaar de zon geconsumeerd . . . Het stukje uit de krant moet ik nog even scannen, dat komt dus nog. ---------- Woensdagmorgen 17 februari. Een fijne dag gisteren. Ja hoor languit zo'n 1.5 uur genoten van de zon! Eind van de middag binnen lekker de kachel aan en toen een heel gloeiend gezicht. Ik denk dat vandaag nog zo'n dag wordt maar eerst mijn hh bezigheden doen. Sorry maar vandaag heb ik écht verder niets te vertellen en ga ik nu de stofzuiger te voorschijn trekken, ja saai hè . . . Ik heb trouwens ook keelpijn, toch iets meegenomen van die verjaardag? Ja en dan zit ik het Drontense sufferdje te lezen en kom ik onverwachts het gezicht van mijn husband tegen! Ik zal het stukje scannen en hier neerzetten, toch wel grappig. ---------- Dinsdagmorgen 16 februari. Een heerlijke winterwandeling met Wendy en de hondjes vanmorgen, het was weer écht babbeltijd voor ons! Gisteravond had ik mijn al uitlopende hortensia's liefdevol toegedekt want ik ben veel te bang dat zij alsnog zullen bevriezen en dat zou jammer zijn. Oh die onderstaande foto, ik ben blij als hij weer wat naar beneden gaat zakken want het doet mij zo ontzettend veel en ik kan toch niet iedere dag gaan zitten janken om wat ik had maar niet meer heb, ik heb namelijk nog zoveel liefs over! Vele malen op een dag, het is echt waar, ben ik mijn honden zo dankbaar, voor wat zij voor mij betekenen, dat is met geen pen te beschrijven. Ik verheug mij al over straks, nog een paar uurtjes en dan ga ik lekker met hen bij de openstaande tuindeuren in de zon liggen, jawel languit in de Lafuma, Emma op een toeltie met een tussentie in de zontie! Gisteravond ook nog een nieuwe fotobladzijde geplaatst hoor! ---------- Maandagmorgen 15 februari. Vandaag is het precies 4 jaar geleden dat Noor haar laatste nestje kreeg en met weemoed denken wij hier aan terug, aan die geweldige tijd. Noor, zo'n verschrikkelijke lieve en zorgzame moederhond, totdat de pups vertrokken bij ons vandaan. Gouden herinneringen aan een TOPhond. Gefeliciteerd Lieke, McKenna, Leni, Vonne en Asa en nog heel veel jaren! ---------- Zondagmorgen 14 februari. Valentijnsdag? Nou hier niet hoor, al een aantal woordenwisselingen gehad met mijn liefje, puur door miscommunicatie die ik begijp als verschil tussen man en vrouw, jawel, zelfs op deze leeftijd loop je hier nog regelmatig tegen op . . . Gisteravond dus een verjaardag (elandjesproject mislukt). Mensen die mij kennen weten het, ik heb weinig met verjaardagen: a. vergeet ik ze meestal en moet ik dmv ezelsbruggetjes zelfs de verjaardagen van mijn kleinkinderen onthouden  b. dat statische, met z'n allen in een kring zitten, nog net niet gescheiden man/vrouw. De mannen op de hoge oncomfortabele stoelen en de vrouwen op de bank en op de luie stoelen. Ik heb hier een hekel aan en dit doet mij denken aan andere culturen. Mij overkomt dan dat ik net naast een verkeerde zit waar ik niks mee heb. Dan wordt er toch wel aardig wat van je eq gevraagd hoor! Maar goed, gisteren zat ik toevallig naast een heel aardige meneer, op de scheidslijn tussen de geslachten.  Ja en toen kwam de vraag 'hoeveel honden hebben jullie nou eigenlijk?', echt zo'n vraag voor een niet-hondenmens, vind ik. Nou de vraag eigenlijk niet maar meer de manier waarop het gevraagd wordt . . .  Het antwoord is voor mij nog altijd moeilijk '3 maar . . . ' en dan komt het verhaal, soms vergezeld van tranen en soms alleen maar met een ernstig gezicht. Ditmaal een keer zonder nattigheid. Nee die verjaardagen brrr, die kunnen mij gestolen worden, geef mij maar een heerlijk avondje met vrienden, waarin m/v met elkaar praten! Óf, ook leuk, een paar uur met een vriendin ouwenelen, dáár knapt een mens van op! OK, om 1 uur vannacht thuis, na een dollemansrit, volgens Dick reed ik scherp (by the way, hij heeft écht nooit commentaar op mijn rijstijl!), maar ik was gewoon moe. En toen, jawel, ben ik nog tv gaan kijken ik móest en zóu De Mol zien voor ik van anderen gehoord had wie uit het spel verdwenen was! Angstvallig heb ik 'De Mol' vermeden de hele avond, bang dat iemand zijn mobieltje zou pakken . . .  Heerlijk tot half drie vannacht met mijn meiden op de bank, met een plaidje over mij heen naar het molletje gekeken. Zo genoeg gebabbeld voor vandaag. O ja, een wandeling met natte sneeuw waarbij Dick gelijk mijn humeur verpestte bij thuiskomst met de opmerking 'op de Veluwe blijft de sneeuw liggen'. . . hmmmm fijne Valentijnsdag . . . ---------- Zaterdagmorgen 13 februari. Raar gedoe, mijn hortensia's gaan al uitlopen, vogels fluiten, crocusjes boven de grond, en last but not least, ik heb al weer 4 teken van de meiden afgeplukt! En nu? Dicht gevroren autoruiten, belachelijk. En dan onze vrienden J&S die in Marokko zitten en niet zo'n akelig endje weg . . . In de westelijke sahara, een stukje naar het oosten en ze zitten in Mauretanië, prachtig hè! Ik hoop alleen maar dat zij heel goed uitkijken want het is nou niet écht een 100% veilige omgeving . . . Goed, ik hou het maar even bij ons zelf anders zie ik door de bomen het bos niet meer. Nou over dat laatste, het bos hier heb ik al een tijdje niet gezien, de paden zijn nog steeds kapot en het is ook nog steeds een totale chaos daar, bah. Dank je Wil voor de vachttips in het gastenboek, daar kan ieder weer zijn voordeel mee doen! Ach maar mijn Emmaatje ziet er ook heel mooi uit hoor en met  'niet spectaculair' bedoel ik dat zij veel minder vacht heeft dan Roos, dus kan het ook niet zo uitwaaieren! Ja bij ons zijn alle hondjes gesteriliseerd (heet eigenlijk bij teefjes ook gecastreerd!) maar gek genoeg hebben zij geen verpeste vachten gekregen! Ja Peter, ik kan alleen maar zeggen dat mensen die niet van honden houden, dit ook niet kunnen begrijpen, en wij het zelfs midden in de nacht niet erg vinden om even gestoord te worden door een hondje wat iets moet! En dat, terwijl ik in een tijger verander als ik door een mens verstoord word in mijn slaap . . . Ach verschil moet er zijn. Peter, bij het oploaden net van mijn site lees ik in het gastenboek over het zwarte poesje , wat zijn jullie toch ook een lieverds met een écht dierenhart! ---------- Vrijdagmorgen 12 februari. Gisteren Emma en Roosje gewassen en dat betekende voor de rest van de dag allemaal ohh's en ahh's. Zo, die Roosje zeg, zooooo mooi, dat haar leek wel een suikerspin, werkelijk prachtig! We raken daar nog altijd niet op uit gekeken en het zal ook nooit gebeuren! Ook Emma straalde weer maar dat is veel minder spectaculair. Het genieten van dat sprookjeshondje duurt altijd maar kort . . . Zegge en schrijven één  dag waarvan de helft in slapende toestand. Met lede ogen zag ik vanmorgen aan dat zij in volle vaart langs de akkerranden in de kleffe klei renden. Het zij zo. Net las ik in de krant iets over het slapen van kinderen in een aparte kamer ipv bij de ouders. Het gaat mij nu niet om het goed of niet goed, maar moest wel weer even aan onze eigen situatie denken. Wij zeggen vaak tegen elkaar hoe fijn het is voor onze meiden om 24/7 bij hun geliefde personen in de buurt te zijn, dát is pas een échte roedel! En ja, ik denk zo maar dat dat eigenlijk ook wel voor jonge kinderen geldt want uiteindelijk blijven onze hondjes door onze manier van verzorgen ook altijd op het kindniveau hangen . . . ---------- Donderdagmorgen 11 februari. Eigenlijk begint de dag gek vandaag. En ook toevallig over de dingen waar ik gisteren over schreef. Voor ik gisteravond naar een tvprogramma ging kijken, over de Arabische storm, was ik in een boek(je) begonnen, 'Killed in action Mark Schouwink'. Dit is een ooggetuigenverslag over een vredesmissie in Uruzgan, waarbij de mannen op een bermbom reden en overleden. Maar zover was ik toen (gelukkig) nog niet, anders had het zeker mijn nachtrust gekost. Voor het ontbijt vanmorgen pakte ik het boek weer op en ging verder lezen. Het boek had mij gister al in de greep maar vanmorgen was het helemaal raak. Het was alsof ik er zelf bij was. En natuurlijk komt dit ook door mijn deels militaire achtergrondje, de taal die er onderling gesproken wordt is mij zo bekend, de manier van kameraadschap en de snelle acties. Verder hoef ik volgens mij niets uit te leggen . . .  Dan over die hobbyspulletjes. Zaterdagavond gaan wij naar een verjaardagsparty van een Zwedenlover en ben ik bezig wat elandendingetjes te maken en als het lukt én leuk wordt zal ik ze hier laten zien. Wat leuk jullie reacties Marian en Cilia, bijzonder én geruststellend dat jullie ook zoiets hebben! Joke, het wordt geregeld vandaag en andere Joke jij krijgt straks een mail van mij. Vandaag is het tijd voor de setterpoetsbeurt, vooral Roosje ziet er niet uit, zo goor en groezelig. ---------- Woensdagmorgen 10 februari. Een kast vol leuke hobbyspulletjes (dankzij de chinees), ideetjes volop en toch, ik ben weer volledig in de Ban Van Het Boek. Gisteren liep ik weer verlekkerd, nog net niet kwijlend, op de bovenste etage van de bieb. Zorgvuldig schuivend tussen de schappen met de categorie 'WAAR'. Zodra ik de buit over de scan getrokken en in mijn plastic tasje gedeponeerd heb, wil ik nog maar één ding, naar huis om mijn schatten te bekijken en gewoon in drie boeken tegelijk te gaan lezen . . . Zijn er meer mensen met deze afwijking? OK, ook ongevaarlijk net als mijn bijna grenzeloze liefde voor dieren . . . ---------- Dinsdagmorgen 9 februari. Ja ongewild heb ik gevoelige snaartjes geraakt van de week met mijn krabbels. Diegene die mijn stukjes lezen zijn natuurlijk ook veel hondenliefhebbers en weten allemaal wat een gemis het is als je hondje een ticket to the moon krijgt. Nee voor mij geen regenboogbruggetjes maar een tripje naar de maan. De maan, die je altijd ziet als het niet zwaar bewolkt is, soms groot, soms klein, soms wat vaag, soms stralend en vol.  Daar past dus ook heel goed mijn favoriete song van E.L.O. bij, 'ticket to the moon'. Vandaar dus mijn fotobewerking van Noor die naar de maan kijkt. Gisteren ook weer twee fotobladzijden gemaakt, het kan niet op, met natuurlijk de uit de boomstam gehakte bison. Ja mooi hè Joke de reissite, ook wij bekijken hem regelmatig hoor! Het gebeurt wel eens dat ik dan helemaal 'het nu' vergeet en mij totaal verlies in foto's en dagboek! Het is een prachtig document en dat zal het blijven ook. Misschien kijken we er nog steeds naar als we in Huize Avondrust zitten . . . En natuurlijk de puppysite, zo schattig allemaal, die stevige puppylijfjes die zo lekker ruiken! Ach ja terugkijken hè . . . MAAR ik ga dit jaar weer verder hoor met de reissite! Hmm een puppysite is natuurlijk een heel ander verhaal . . . ---------- Maandagmorgen 8 februari. Zo dat was gisteren wel even een bakkie emo hè! Ja dat ben ik nou eenmaal. Ik kan mij helemaal een versuffing lachen maar ook goed huilen, van emotie en dat kan zelfs als ik een mooie hond zie op een show en dat hoeft echt niet aleen maar een setter te zijn hoor! Dat gebeurt ook met een prachtig uitzicht tijdens onze reizen. En niet te vergeten bij paarden en dan vooral van die Friese hengsten . . . Toen Dick gisteren van de wandeling thuis kwam had hij weer 1 1/2 zak vuilnis mee! Inmiddels heeft hij in wandelgebieden om ons heen in totaal 4 grote vuilniszakken troep in twee weken opgehaald! Niet te geloven toch! Net moest ik wel lachen hoor, we zijn op dit moment echt een ANWB echtpaar, Dick kwam naar beneden en we hebben allebei een beige broek en een zwart shirt aan! Straks samen even boodschappen doen met een rood windjack aan? Bijna 10 jaar geleden woonden wij aan de snelstromende rivier de Bisontocht hier in Swifterbant en nu heeft een onbekende kunstenaar uit een boomstam een prachtige bizon (ja nu wel met een z) gehakt en ik heb hem net gefotografeerd en zal hem plaatsen op de eerstvolgende fotobladzijde, hij is namelijk zo mooi! En ach Peter, wij lijken gewoonweg op elkaar . . . ---------- Zondagmorgen 7 februari. Gisteravond weer lekker genoten van De Mol. Verbazend dat wij nog steeds niet echt in de gaten hebben wie nou de mol is. Ik vind dit toch zo ongelofelijk knap van al die deelnemers en dan speciaal De Mol, wat een toneelspeler moet je daarvoor zijn! Maar Hetty, mijn verdachte is nu toch wel Klaas hoor . . . En dan, waarom duik ik nou toch steeds in het verleden en moet ik mezelf zo pijnigen? Gisteren heb ik de hele puppiesite van 2012 doorgelezen en bekeken en dan natuurlijk niet zonder huilen. O die Noor, wat een fantastische moeder was zij, zo zorgzaam en zo lief voor haar puppen. En dan de rol van Roosje als pleeg- speelmoeder, wat heeft díe de puppietijd een extra dimensie gegeven! Als jullie zin en/of tijd hebben raad ik je aan om deze site ook nog eens te bekijken en je te verbazen over zoveel 'lief'. HIER KLIKKEN Soms verlang ik toch zo terug naar die tijd, dat genieten van een nestje pups, zo heerlijk, werkelijk daar ligt toch echt mijn hele hart. Vannacht heb ik gedroomd over Noor, ik hield haar hoofdje in mijn beide handen en zei tegen haar dat zij niet echt dood is. Helaas 'ticket to the moon'. . . ---------- Zaterdagmorgen 6 februari. Heerlijk gewandeld en vreselijk veel gekletst vanmorgen en ik ben er moe van . . . Soms hebben we (Wendy en ik) van die onderwerpen waar even een flinke boom over opgezet gaat worden en vandaag was dat de plaatselijke politiek! Nee hoor, geen dingen die ons persoonlijk treffen maar gewoon dingen die in het dorp of net daar buiten gebeuren die ons verbazen waar ik jullie niet lastig mee ga vallen. We hoorden in de verte schieten en kennelijk was er nogal wat wild op drift, dat konden wij weer aan de honden zien want Emma en Roos, met in de slipstream Peukje hebben zich de beentjes onder het lijfje uit gerend! Herdershonden laten het al snel af weten in dit traject, die hebben de taak om op de baas te letten . . . Wij hebben geen wild gezien want waren in de pittige discussie verwikkeld! Oh gisteren een toch wel héél belangrijke dag vergeten . . . de wereld Nutelladag! Ja lachen hè, maar wel waar! Niet dat ik iets met die chocolade pasta heb, sterker  nog, ik heb dat nooit in huis maar Dick vindt het een leuk onderwerp op Pinterest . . . vandaar dat ik dat weet. Nee Til, geen boommarter gezien, ik wandel nooit meer in deze contreien! En dan, vandaag voor ons ook weer een gedenkwaardige dag, 6 jaar geleden overleed onze grote vriend Arie, nee ook die wordt hier nooit vergeten. ---------- Vrijdagmorgen 5 februari. De échte winter heb ik inmiddels op mijn buik geschreven en vind het ook jammer als het zo grijs is in de morgen, dat moet es effe anders worden. Vandaag moet Emma maar weer op de trimtafel want toen ik de foto's eens goed bekeek viel het mij op dat dát wel een keer nodig is! Een zweem van rood dood haar en krullen groeien langzamerhand weer op haar hoofdje. En als er iets is wat ik lelijk en onverzorgd vind is het krullen op hun hoofd! Je ontneemt zoveel 'adel'  van zo'n lief hoofdje. En als het goed is komt de tijd van foto's maken toch weer aan, en dat is dus een mooie stok achter de deur! Hebben jullie de nieuwe fotobladzijden al gezien? Ik heb aan januari nog een blz 6 toegevoegd en februari heeft ook al blz 1! ---------- Donderdagmorgen 4 februari. Vanmorgen 5 natte honden, wat een weer zeg. Het is inmiddels heel goed te zien dat Emma de leiding over genomen heeft met de wandeling, dansend en springend gaat zij door het leven! Maaruh een échte goede leider? Nou nee niet echt, daar is zij té onzeker voor. Tijdens de wandeling gaat het natuurlijk prima. Gelukkig hebben Muis en Roos die leiding niet echt nodig, die kunnen het zelf ook wel. Maar tegenwoordig als er iemand naast de auto staat of op ons pad naar het huis, dan gaat zij als een malloot te keer, zo ook als er een vreemde hier binnen komt. Vaak heb ik het autoraam een kiertje open en moet ik maar hopen dat niemand haar een aaitje wil geven . . . Zoooo die Emma zeg, ik zie dat gewoon zelf wel als bangepoeperig- en onzekerheid hoor! Er is namelijk niets stoers aan dat hondje maar wel verschrikkelijk veel lief, voor ons dan! Ha ja Cilia, je weet wel dat je een Gordon setter genomen hebt, altijd in voor actie en wel mét de baas! Gisteren hier achter weer eens wat 'speelfoto's gemaakt', als de meisjes maar één streepje zon zien staan zij voor de achterdeur en ja, Dick heeft hen verwend, ze hoeven maar een kikje te geven en dan doet hij de deur open . . . zonnetje weg? Deurtje weer open . . . Hij is echt hun persoonlijke portier, nou hij liever dan ik! ---------- Woensdagmorgen 3 februari. Nog even over die 'ouwe rot'. Grappig is dat, ik ga toch steeds meer relativeren en voel daarbij ook dat ik dit soort dingen zoals  bijv. 'niet luisteren, niet willen eten' etc. met steeds meer humor en gemak bekijk! (nou moet ik wel zeggen dat ik met het laatste totaal geen ervaring heb en nog nooit, écht waar, een hond gehad heb die niet wilde eten of zelfs maar een slechte eter was!) HUH wat zeg ik nou? Zelfs luisteren doen ze altijd, alleen de één wat sneller dan de ander! Dat relativerings vermogen komt volgens mij door het ouder worden . . . aan één kant leuk en aan de andere kant iets van hmmm. Ook als ik discussies lees over deze items bedenk ik mij dat ik vroeger ook veel fanatieker was in de opvoeding van de honden. Daarbij komt een Engelse Setter zo goed van pas, die heeft dezelfde instelling, maak je niet druk alles komt goed! Ik hoor regelmatig dat het ras niet goed luistert en echt waar, Roosje luistert heel goed en misschien heb ik mij wonderwel aan het ras aangepast! Nou ja dat geleuter is eigenlijk net zoiets als dat een ES met 2 jaar een 'uitgebluste bankhanger' is, ja thuis ligt zij ook heerlijk op de bank, of nog liever, op je schoot, maar moet je buiten eens zien, hoef ik niet uit te leggen dat is op de foto's wel te zien! Ik geef altijd wel grif toe dat de Gordon een superluisteraar is, althans bij ons . . . én op afstand bestuurbaar! Kortom, elk ras heeft zijn voor- en nadelen en het is gewoon een kwestie van aanvoelen en met een bak humor vermengd met geduld, kom je en heel eind! ---------- Dinsdagmorgen 2 februari. Lekkere winderige wandeling vandaag. Gistermiddag, toen ik aan kwam op mijn wandelplaats, kwam er net een meneer met een jonge Heidewachtel aan, hij floot van een afstandje zijn hond maar nee hoor, die had wat heel anders in zijn bolletje. Onze honden, dat was pas leuk en het baasje? Nou nee die maar niet. Het jolige hondje, met aardig baasje, bleek twee maanden geleden geopereerd aan zijn schouder. Een los stukje kraakbeen verwijderd. Ik schrok een beetje omdat hij zo wild deed en zei dat ik mijn meisjes wel even bij mij wilde roepen zodat hij zijn hondje weer kon pakken. Ik zei op een gewone toon 'Roosje Emma kom even' en ja eerlijk is eerlijk, zij kwamen direct en meneer kon zijn hondje  aanlijnen. Hij keek helemaal verbaasd en vroeg hoe oud mijn setters waren en toen gleed er een opluchting over zijn gezicht 'O, die van mij is nog maar 14 maanden en moet nog leren luisteren' . . . Ik moest lachen in mezelf want ik zag gewoon dat hij opgelucht was dat hij nog een aantal jaar had om het luisterprobleem op te lossen! Op zo'n moment voel ik mij toch echt een ouwe rot in het vak! ---------- Maandagmorgen 1 februari. Gisteren weer een cosy dagje gehad, natuurlijk eerst al de fijne ochtendwandeling en 's middags heb ik mij geïnstalleerd op de bank met  drie hondjes, een plaid en een leuke film op de tv. Ik had vorige week de filmptip opgevolgd van één van mijn geliefde columnistes, Silvia Witteman. Zij raadde de oude film Una Giornata Particolare gespeeld door Sophia Loren en Marcello Mastroianni aan. Ik heb hem gelijk gereserveerd bij de bieb en hem bewaard voor een rustig momentje. Wat een heerlijke film, uit 1978, dank je Sil! Na de film een telefoontje van Joke, 'hebben jullie zin om bij ons te komen eten?' 'Ja natuurlijk' en nadat Dick de middagronde met de meiden gemaakt had zijn we vertrokken om laat in de avond weer thuis te komen. Het was weer lekker gezellig, we hebben lekker gelachen en lekker gegeten! ---------- Zondagmorgen 31 januari. Zo, wat hebben onze hondjes weer lekker gejekkerd vanmorgen! Gelijk al bij het begin van de wandeling werden zij getrakteerd op een vos en dan kan hun wandeling al niet meer kapot en zien zij achter elk takje volgens mij een pluimstaart . . . Anderhalf uur rennen en vliegen en dan nu de trapperitis en dat is de prijs die zij moeten betalen voor gejekker. Roos vliegt momenteel door de kamer, dan hier liggen dan daar liggen en haar hoofdje wil wel slapen maar die beentjes nog niet! Altijd zo mooi om te zien, alle hondjes zijn bezig met de omgeving en de jacht maar Jari ziet altijd maar één ding, de andere honden. Zij wil en moet nou eenmaal 'herderen' maar daar zijn de andere honden niet geschikt voor en negeren haar volkomen wat haar eigenlijk wel een beetje frustreert! Gisteren kwam het toch weer goed met Dick, zijn telefoon moest gewoon gereset worden en gelukkig lag de krant er ook toen hij thuis kwam . . . Haha met mijn cake kwam het gistermiddag ook nog goed, ik had, hoe dom, per ongeluk de hoeveelheid meel verdubbeld . . . Ik vond het beslag wel wat cementerig maar realiseerde mij later pas dat ik niet zo handig geweest was. Ach hij smaakt wel goed maar je moet hem wel met boter besmeren want anders denk je dat je een hap saharazand in je mond hebt. Dank je Peter voor je compliment! Het is nou eenmaal zo dat Roos het heel goed doet op een plaatje, vooral omdat ik het zo verschrikkelijk mooi vind om haar tegen de zon in te fotograferen en de zon door de vacht (ohh die staart!) te laten schijnen! ---------- Zaterdagmorgen 30 januari. Ja lees net mijn krabbel van gisteren over . . . sodeju zeg wat leven wij in een gek land, het lijkt wel herfst momenteel en de dag zon van eergisteren? Het zal wel want ik heb het net gelezen, maar ik kan mij het nu niet eens meer voorstellen! Dit weekend hebben wij niets op het programma staan, wandelafspraken met vrienden vind ik niet zo leuk met dit weer. Wel een vreemd begin van de dag vanmorgen en helemaal voor Dick, zijn telefoon is er mee gestopt (een bijna ramp voor hem) en geen krant vanmorgen, én wandelen in de zeikregen . . . Zal het vandaag nog goed komen met hem? Gisteravond heb ik nog een fotobladzijde in elkaar geknutseld en ik hoop dat jullie hem leuk vinden en anders maar niet haha. Ohhh net nu ik dit tik hoor ik tóch een krant in de bus vallen! Dat verzacht weer even . . . ---------- Vrijdagmorgen 29 januari. Gisteren een heerlijke dag, zelfs een uur in de zon gelegen, lekker beschut,  in onze 'nieuwe' aanbouw, tuindeuren wijd open, Muisje in een bontmandje, Roos op een lekker bedje en jawel Emma op een toeltie met een tussentie in de zontie! Met de middagwandeling nog wat foto's gemaakt, wel weer leuk zo'n zonnige dag! Dan is het vandaag weer andere koek, een harde koude wind! Wendy was ook mee en we hebben weer lekker gebabbeld. Gisteravond op net 5 (dank je Rijkje voor de tip!) een programma gezien over Engelse mensen die naar Noord Zweden in de bush verhuisd zijn en volledig selfsupporting . . . Nou ik hou van een winter in Zweden maar dit is mij toch wel te gortig hoor! En dan het vreselijke nieuws. Verschrikkelijke paardenmishandeling. Geen woorden voor. Geef mij die dader even lekker in handen . . . ---------- Donderdagmorgen 28 januari. Soms heeft een mens gewoon een vlotte dag, zoals vandaag. Nog geen 9 uur, de was draait, dekbed hangt buiten in de wind, en verder al een heleboel losliggende troep opgeruimd. Ik moest net lachen om mijn stukje sombermans van gisteren, ik was dat gevoel snel kwijt hoor, een lekker bakkie koffie met een hondje op schoot doet snel weer scherpe dingen verzachten! Dat komt ook door de wetenschap dat je je móet neerleggen bij veel wereldse dingen omdat niemand op mijn advies zit te wachten (toch jammer want mijn ideetjes snijden echt wel hout hoor!) Gelukkig kreeg ik wel een klein beetje mijn zin omdat het item van de voorbladzijde van de krant van gisteren toch wel enige aandacht kreeg in Nieuwsuur . . . Verder ach, die hondjes hè, wat een plezier hebben we toch van ze, zo lief en zo aanhankelijk, ja en áfhankelijk van ons natuurlijk. Regelmatig krijg ik op FB zulke fantastische filmpjes of foto's te zien en bij al die mensen spelen honden een hoofdrol in het gezin! Momenteel is 'depressie' hot en ik vraag mij af hoeveel mensen van al die depressieve mensen de liefde van een hond kennen want volgens mij zijn de meesten toch écht hondloos (dierloos moet ik eigenlijk zeggen), dat kan niet anders . . . Bij ons zij zij tenminste altijd weer in staat om ons te laten lachen en/of af te leiden van dingen die niet leuk zijn! ---------- Woensdagmorgen 27 januari. Nee geen leuke wandeling vanmorgen. Toen ik uit bed kwam dacht ik 'ha fijn het is droog' en vlak na het ontbijt dacht ik 'hè bah het regent'. En aangezien het hier in het polderlandschap open en dus winderig is had ik vandaag niet echt plezier. De heenweg verscholen achter mijn paraplu en kon ik niet genieten van de honden die het niet interesseerde dat het regende. Vandaag maar eens wat hhklusjes doen, ook gatverdamme. Net alleen even een artikel op het voorblad van de krant gelezen, dat maakt mij ook niet echt blij en geeft mij het gevoel als NLer naakt en vastgebonden op de slachtbank te liggen terwijl onze vet betaalde gezagsdragers in hun driedelig er naar staan te kijken . . . grrrr, ook niet echt goed voor mijn gemoedsrust. Direct maar een lekker muziekje opzetten, dat pept de mens weer wat op! Zo, ben ík even boven mijn eigen intelligentie gestegen Paul en was ik blij dat ik het raadseltje zo snel zelf kon oplossen! ---------- Dinsdagmorgen 26 januari. Toen ik vanmorgen de tuindeur open deed schrok ik, ik hoorde een merel fluiten! HUH nou al? Sorry hoor, maar van mij hoeft dit nog even niet. Ik vind het al erg genoeg dat ik margrietjes zie bloeien . . . En nog steeds zijn mijn vetbolletjes, zaadschoteltjes en vogelpindakaaspot onberoerd . . . ondankbare k** vogels, het lijken wel? Goed, het zal wel duidelijk zijn dat ik nog steeds hoop op een paar weekjes winter, meer vraag ik niet. Ook trouwens een zucht van verlichting dat in Zweden de temperatuur ook boven nul is. Gatverdamme wat zwartgallig hè. Haha nee hoor ik heb helemaal geen pestbui of peststemming maar ach zo af en toe moet een mens even wat kwijt en daarbij, lente vind ik ook fijn, vooral als de tuindeuren weer lekker open staan, en de meiden weer uit de waterpartij drinken! Ik weet niet wat het is maar mijn computer doet een beetje raar, de icoontjes knipperen en ik weet werkelijk niet wat ik hier van moet denken. O ja McKenna (jawel zonder h op 't end!) wil jij eens even aan Baardmans vragen wat hij bedoelt met een MERrapportage die ik hier kennelijk neer knal of hoefde hij niet de BOB te zijn toen hij dit tikte? Een uur later, bedoelt hij met MER soms Muis Emma Roos? ---------- Maandagmorgen 25 januari. Vanmorgen, hoe is het mogelijk, niet veel zin om te wandelen. Nee ik heb geen alcoholische versnaperingen gehad gisteren, ik was uiteraard BOB, maar had simpelweg geen zin. Kan toch eens? We hebben weer een heel gezellige middag/avond gehad en zo langzamerhand gaan de kleinkinderen ons boven het hoofd groeien, nou ja mijn hoofd dus! Ook nog een mooie Haarlemse stadswandeling gemaakt, het is écht een heel mooie stad met een oud centrum. Toen wij thuis kwamen is Dick nog even met de meisjes naar het bos gegaan en dát vinden zij in het donker wel heel grappig! Ik durf te wedden dat de meeste mensen daar op dat tijdstip niet aan moeten denken . . . Vanmorgen, zo komisch, het raam van de auto stond een stukje open en Roos stond te kwispelen maar haar staart stak buiten de auto uit als een vlag! Jammer genoeg kon ik rijdend geen foto maken en als ik zou stoppen zou zij veranderen van plaats. Dus heeft zij vanmorgen vrolijk gezwaaid naar een aantal automobilisten! ---------- Zondagmorgen 24 januari. NEE het is niet eerlijk, het is niet leuk, het is gemeen en het is, nog veel meer. Mijn lol is van De Mol. Onze hoofdrolspeelster, in ieder geval die van Wendy en van mij, is er uit. Ellie Lust, de energieke, sympathieke, stoere politievoorlichtster gewoon er uit, klaar, af, uitgespeeld, zij kreeg een rood vlakje. Iets wat wij echt nooit verwacht hebben en ik denk dat er aardig wat commotie over gaat komen. Ach ja, het is weer eens wat anders dan het immens grote letterlijk onbegrensde probleem waar Europa in onder gedompeld is. Heerlijk toch om je om dit soort futiliteiten druk te maken en effe net doen alsof er niets ergers is! Wendy was er gisteren niet dus heb ik De Mol gewoon alleen zitten kijken en Wendy heeft het later op de avond, toen zij weer thuis was bekeken. Daarna hebben we vol overgave zitten appen en het zou vermakelijk zijn als jullie konden lezen wat wij er allemaal over zeggen! Nee Joke ik kán en wíl niet verder in gaan op de problematiek rondom het hondje wat tegen onze wil in naar de hondenhemel gestuurd is, maar neem van mij gerust aan dat het een onfrisse zaak is. By the way, het is niet een door ons gefokt hondje hoor! En de échte fokker heeft zich hier al helemaal niet druk om gemaakt . . . Vanmiddag gaan wij naar onze zoon en natuurlijk de rest van het gezin (gezellig!) en zijn onze hondenkinderen weer een aantal uur alleen, iets wat wij helemaal niet leuk vinden en zoals jullie inmiddels wel weten, ook zo weinig mogelijk doen. Wat dat betreft boffen onze meisjes wel, wij zijn er altijd voor ze en zijn 24 uur per dag in onze omgeving, zelfs 's nachts! ---------- Zaterdagmorgen 23 januari. Allereerst, ik ga Roosje GEEN dikke Bertha meer noemen want dat is zij helemaal niet! Als bewijs heb ik hier maar even een gekke foto van haar gemaakt! Nog meer wandelen Linda? O jee, dan ben ik helemaal niet meer thuis en loop ik altijd met mijn honden door bos en veld te zwalken, nee dat gaan we niet doen, dan maar wat minder eten. En dan de verwarming, ook dat is weer met een sisser afgelopen, hij bleek gewoon bijgevuld te moeten worden met water, ook weer opgelost. Wat wel heel erg is, dat het hondje wat wij zouden opvangen maar door maffe omstandigheden niet door ging, gisteren is geëuthanaseerd . . . Het mag duidelijk zijn dat ik hier een heel sterke eigen mening over heb . . . het liefst zou ik . . . Maar nee dát ga ik niet doen want ik win er niets mee en al helemaal het leven van het hondje niet. Maar eerlijk is eerlijk, sommige mensen zou je met liefde door een wringer halen . . .  en ik vind dat ik mij nog wel héél zachtjes uitdruk . . . ---------- Vrijdagmorgen 22 januari. Net dacht ik zo eens even dat het wel opvallend is dat op dit moment een aantal van onze vrienden in het buitenland op vakantie is! Ze zitten in Marokko, Portugal, Spanje en Zweden! Nee wij effe niet . . . Natuurlijk hebben wij ook weer onze plannetjes voor dit jaar en moeten we alleen nog even kijken wanneer. Ik verlang heftig naar Zweden dus ik denk dat dat toch het eerst aan de beurt komt. Maar goed, nu even mij tot het dagelijkse geneuzel beperken. Ik ontdek net ook dat de verwarming het niet doet en ook geen warm water, niet leuk dus. Dat zal Dick ook niet echt grappig vinden als hij straks thuis komt. Gelukkig hebben we in de kamer onze pelletkachel dus echt koud zullen we het niet krijgen, maar toch wel vervelend en zie dan gelijk apen en beren op de weg, o jezusss ketel kapot of zo? Vandaag ga ik de meiden weer eens goed uitpluizen, ook dikke Bertha, zo heet Roos momenteel omdat zij toch écht, hoe is het mogelijk, een paar kilootjes te zwaar is! Dit gebeurt echt nooit en het is mij zo maar ontgaan . . . het is ook zo'n vreetmonster en pikt (of krijgt . . . ) zo tussendoor nog wel eens iets . . . Gisteren nog twee fotobladzijden gemaakt hoor! ---------- Donderdagmorgen 21 januari. Nou Til, nog steeds geen vogeltje hoor, volgens mij zijn ze gewoon allemaal bij jou in de tuin, maar jij woont ook dicht bij het bos natuurlijk! Ik zie het helemaal voor mij hoor Peter dat van die haarballetjes, want ja, stel dat er nog een hapje kattenvoer in zit, dat zou effe zonde zijn! HEERLIJK BUITEN! Natuurlijk mist en glad maar zelfs deze winterperikelen kan ik waarderen! Daarbij, ja ook een groot voordeel, schone honden hè! Ik voel mij met deze temperaturen altijd helemaal toppie, ik ben écht een wintermens en barst dan van de energie geheel in tegenstelling als het boven de 18 graden komt . . . Vanmorgen heb ik wat foto's met mijn mobiel gemaakt en die behoeven dan enige aandacht voor ik ze op de site zet, maar vandaag ga ik écht wat plaatsen hoor! Miekie, ik beloof het je met mijn hand op jouw en mijn  hartje! Ik had ook de honden van Wendy mee vandaar dat ik het dan teveel moeite vind om mijn gewone fototoestel mee te nemen, maar ik heb wel al gezien dat ik een heel mooi plaatje van Roosje gemaakt heb . . . ---------- Woensdagmorgen 20 januari. Hoe lang gaat het in godsnaam duren voor die verdomde vogels nou eens in de gaten hebben dat ik mij uitgesloofd heb voor ze? Nog niet één vogel is er naar de vetbollen, hangend huisje met zaad, vogelhuis met zaad, met vetbollen versierd gewei gekomen! Of vinden zij Roosje gevaarlijk soms? Nou dan kunnen ze van mij wel helemaal weg blijven (ik schrijf het anders dan ik het zeg) want dat hondje doet geen vlieg kwaad . . . dus ook geen vogel. Vannacht zachtjes pieppiep, wat is dat nou? En net als bezorgde ouders worden wij van een zacht piepje al wakker, nou ja Dick eerder dan ik hoor, en dat was vroeger met de kinderen wel anders . . . Oh Roosje piept, moet zij er uit? Dick met het prinsesje naar beneden en ja, zij moest alleen maar even midden in de nacht het vogelhuisje inspecteren . . . Ach ja, moet kunnen toch? En liefdevol neemt hij haar weer mee naar boven en onderweg op de trap moest er eerst nog even geknuffeld worden. Jaha, dan is het als hond ook helemaal niet erg om gewoon midden in de nacht even een vogelhuisje te inspecteren en tellen of alle vetbolletjes er nog wel hangen! En voor ons toch wel grappig, geen vogel die er naar kijkt maar het rozenkind tenminste wel . . . ---------- Dinsdagmorgen 19 januari. Zowel gistermiddag als vanmorgen met Wendy en Charlotte (was vrij, studiedag hmmmm)  gewandeld, gezellig! Ik heb Charlotte helemaal kunnen besmetten met het fotografeervirus en echt waar, ze kan het al heel goed! Ik had ook een fototoestel mee maar heb vandaag geen foto's gemaakt, dat heeft zij gedaan! Gistermiddag heb ik wel mijn plaatjes geschoten en die staan inmiddels al op de site. Ik heb haar fotokaartje net gewisseld met de mijne en nu ga ik zo haar resultaten bekijken, leuk! Vanmorgen hebben we in ons bevroren baggerbos gelopen en dat is altijd wel een beetje tricky met Jari natuurlijk. Die loopt dus de hele ronde aan de rollijn. Gisteren ook een hoop vogeltjesvoer ingeslagen en laat nu maar komen die beestjes. Nog altijd vind ik het natuurlijk aan één kant jammer een stenen tuin te hebben, ik vind het zo leuk om naar die vogels te kijken. Roos trouwens ook, die heeft inmiddels alweer een oogje op de vetbolletjes . . . Zij wil om de haverklap naar buiten om ze te inspecteren . . . Er hangen er een paar aan het gewei van het rendier en juist die wil ze graag hebben! ---------- Maandagmorgen 18 januari. Vrieskistjesweer, gelijk als ik uit bed kom zie ik al zo'n prachtige lucht die voor mij kou betekent! Nee niet mijn wandelbeurt vanmorgen, ik ben vanmiddag weer en morgenochtend. Peter, met jou heb ik ook nog wel een appeltje te schillen . . . mij pesten door te vertellen 'lekker om 8 uur opgestaan en sneeeeeeuw, lekker wandelen met de hondjes'. . . En dan Cilia die in al haar goedheid vanuit Groningen wel bereid is om een mooi plaatje met sneeuw op te sturen . . . Ach ja, ik gun het jullie hoor ahum. Zonder dollen, de winter is nog niet om en ik blijf hoop houden. Had ik ook nog willen vertellen, ik heb de ANWB test op internet gedaan om te kijken hoe je kennis is van de wegenverkeerswet, mwahhhh ik ben gezakt! Gelukkig had ik vragen fout die niet echt tot ongelukken kunnen leiden, volgens mij . . . geloof en hoop ik dan. Dat het nog altijd zo goed gaat dank ik vast aan de coulance van mijn medeweggebruikers! Toch gek, ik rij vanf 1977 dagelijks in de auto en heb nog maar één keer een knappe schade gebouwd door tegen een paal aan te rijden met mijn zijkant. Verder zoef ik heel wat rond en het gaat altijd goed. Maar ja, dat is dan de praktijk natuurlijk en dáár gaat het toch om? Fijne ijsdag vandaag! ---------- Zondagmorgen 17 januari. Zo dat is effe lachuh, nu weet ik het zeker, wij zijn niet de enige die sneeuw leuk vinden, dat doet mij deugd mensen! Vannacht ben ik niet mijn bed uit geweest maar zag vanmorgen tot mijn grote vreugde dat het een beetje wit was buiten! Ik had al met Wendy om half 9 afgesproken en ik had uiteraard mijn fototoestel mee. Omdat wij naar de buitenwegen gingen moesten we eerst een paar kilometer rijden en hoe dichterbij wij kwamen hoe minder sneeuw en toen wij bij het parkeerplaatsje aan kwamen was er al helemaal geen sneeuw meer (*&^)(*#$@^% Fototoestel dus gewoon in de auto gelaten. We hebben heerlijk gewandeld en ik was bijna (!) helemaal in mijn element met dit weer! Omdat wij erg babbelen onderweg realiseerde ik mij op eens Emma en Roos al een tijdje niet gezien te hebben toen ik mijn blik richtte op een boerenveld en ja hoor,  heel maar dan ook heel in de verte zag ik ze gaan, een zwart en een wit vlekje achter een grijs vlekje aan . . . een ree. Zelfs met mijn fototoestel had ik dit niet goed dichtbij kunnen halen, zo ver waren zij weg! Onze eerste gedachte is dan ook ' wat heerlijk voor ze, even lekker op volle vaart uitrennen, dat is zo goed voor die lijfjes', maar gelijk bedacht ik dat zij uit zouden komen bij de vaart, buiten ons gezichtsveld, en dat een ree daar wel eens in kan springen maar ik dat voor de meisjes nou niet echt fijn vind met die kou! Dus wij als een gek terug rennen om overzicht te krijgen en inderdaad, geen hond of ree in het water. Wendy bleef daar op de uitkijk staan en ik ben langs het boerenveld gaan staan en tot mijn grote verbazing zag ik Emma helemaal alweer op het beginpunt rennen en Wendy zag Roos aankomen over het pad! Tsjongejonge wat kunnen die honden hard rennen en wat een conditie en wat hebben ze weer genoten! En ook, wat heerlijk dat wij hen zo'n leven kunnen bieden!   ---------- Zaterdagmorgen 16 januari. Soms vraag ik mij af of wij nou zo maf zijn en zullen er meer van die gestoorden rondlopen? Vannacht, midden in de nacht, Dick moest er even uit en keek gelijk of er sneeuw lag, ook ik ging er vannacht een keer uit om buiten te kijken . . . Maar we werden teleurgesteld, geen sneeuw. Zijn wij gewoon nog steeds een beetje kinderlijk? Nou ja ik hoop eigenlijk het laatste hoewel ik het niet echt zeker weet. Grappig want van Dick hoeft het eigenlijk niet maar ik heb hem in mijn enthousiasme aangestoken! Net voelde ik buiten, Dick is met de meisjes weg, dat het een gemeen koude wind is en hier in de polder kan het gieren hoor, haha ook anders 'gieren' maar dat is weer heel wat anders. Vanavond lekker weer De Mol, en verder heb ik vandaag niets te babbelen. ---------- Vrijdagmorgen 15 januari. Gisteravond, hiep hiep hoera sneeuw! Helaas was het natte zooi, dus geen wandeling laat in de avond. Vanmorgen wel een lekkere frisse ronde gemaakt over de buitenwegen. Als ik de honden van Wendy mee heb ben ik sowieso verplicht om buitenwegen te nemen, tenminste als ik rustig wil lopen, anders loert het 'gevaar' om elke hoek, in de hoedanigheid van andere honden . . . En toch, toen ik bijna bij de auto was stopte er een hondenauto shhhh, snel Jari aan de lijn en er denderden 4 Border collies uit. Mevrouw ken ik en is heel aardig en met mijn eigen honden is het geen probleem, maar ook zij heeft een galbak aan een touwtje. Gelukkig begrijpen we elkaar, als galbakken eigenaren onder elkaar en is alles prima verlopen, Jari heeft zelfs geen blafje laten horen! Alle vier de borders blaften, Emma liet van zich horen, Muisje deed ook af en toe mee en Beukje maakte het concert compleet. En mijn lieve Rozenmeisje? Die snapt helemaal niets van dat achterlijke gedrag en geeft geen kik, sterker nog, zij staat een beetje verdwaasd om zich heen te kijken en vraagt zich echt af waar dit allemaal voor nodig is. Godsamme, wat zijn die Engelse Setters toch een super makkelijke, relaxte honden, daar kun je wel een hok vol van hebben, die maken zich echt nooit ergens druk om! ---------- Donderdagmorgen 14 januari. Het schiet maar niet op met de winter, de paar aankomende dagen zijn volgens mij nu ook weer van korte duur. In mijn omgeving zijn er aardig wat mensen die heel anders over winterweer denken dan ik . . . Straks gaan we even een bakkie drinken bij vrienden die zondag per vliegtuig naar Portugal vertrekken, voor 6 weken. Natuurlijk dat lijkt mij ook best fijn maar ja, je kunt geen honden meenemen en dat zou voor ons toch echt de grootste niet te nemen hindernis zijn! Mijn keuze nu? Zweden, met prachtige diepvrieskou, toch weer eens op de schaats proberen op een afgelegen meertje mét stoeltje. Hier ligt onze dorpsijsbaan  ook te wachten maar hier ga ik dat toch echt niet doen, die bekende dorpelingen die je gestuntel dan zien, nee laat maar. Goed, ik zet mijn kaarten maar even op de komende dagen en hoop weer eens wat moois te kunnen fotograferen . . . ---------- Woensdagmorgen 13 januari. Eerst eens even over Muisje.  Ik heb haar gisteren getrimd. Vermeldenswaardig? Jawel het is geen sinecure om haar te kortwieken . . . Niet dat zij weg probeert te komen, hevig tegen stribbelt, nee niets van dat alles. Maar die  blik van haar, die ogen, constant zit zij mij te hypnotiseren met die prachtige kijkers van haar, zo mooi, en zo donkerbruin, wat een sieraadjes! Daar mee zeg ik veel, ook het woordje 'zit', niet van haar krent te krijgen. Zij heeft een bloedhekel aan getrimd worden en doordat ik dat weet word ik zelf ook gespannen en wil zo snel mogelijk werken en juist dát breekt mij en haar dus ook op. En ja hoor 'pieuwwww', gevolgd vanuit de kamer met 'godverdomme kijk toch uit wat je doet'. . . knip ik bijna in haar pootje. Mijn trimscharen zijn vlijmscherp en ik hoef maar zachtjes druk uit te oefenen en voel dan ook heel snel weerstand en komt er dus geen druppel bloed bij kijken . . . Maar toch, weer een zekerheid voor Muisje hoe gevaarlijk trimmen is. Dick moet er aan te pas komen als ik haar backside wil trimmen en ook dát is voor mij een hartklopping extra, hij let met argusogen op wat ik doen. Enfin, ze ziet er weer netjes uit. En dan Cilia, godsamme zeg wat heb jij al veel gewonnen! En wat flauw hè dat zij op die prachtige prijzen dat kleurige logo plaatsen, dan wil zelfs niemand op de rommelmarkt meer je koffer hebben! Vriendin Marijke had een fiets met logo gewonnen en nee daar ging zij toch ook echt niet mee door Bergen fietsen . . . Ja grappig hè die foto van ons op een camping in de Harz, waar wij gestrand waren met onze Landrover op weg naar Joegoslavië! Haha dat ik op Wendy lijk komt doordat Wendy vroeger heel wit haar had en dat heb ik nu! Net lees ik van je bekeuring Cilia . . . zonde van het geld maar het leverde wel een leuke foto op én stof voor je blog! ---------- Dinsdagmorgen 12 januari. Ja inderdaad Peter, alweer iemand overleden uit 'onze' jeugd, nou moet ik dat wel wat nuanceren, want jij bent toch echt wel een stevig aantal jaartjes jonger dan wij! Eerlijk gezegd, ik was geen fan van DB maar kon dat aparte van hem wel waarderen. Dick en ik hebben al eens meer tegen elkaar gezegd dat wij blij zijn en het heel leuk vinden dat wij opgroeiden in de 'flowerpowertijd' en dat allemaal zo bewust hebben mee gemaakt. Als jong gezin woonden wij 6 jaar in Duitsland en wij waren écht van die bloemenkinderen mét kinderen . . . wij zagen er uit, zoals wij dat toen noemden,  'antikernkraftfiguren' (wat wij innerlijk absoluut niet waren!) en vielen als zodanig op in de conservatieve militaire gemeenschap waar wij toen woonden. Jute gordijnen aan lussen, een oerwoud aan planten, een onkruidrotzooi in de tuin én twee Ierse Setters waar ik, net zoals nu nog altijd, 's morgens al vroeg op bergschoenen (zeer ongebruikelijk voor die tijd en plaats voor dames) mee op stap ging om te wandelen in de mooie omgeving. Vanaf dat moment waren wij verpest of hoe je het ook wilt noemen, maar wel veranderd en wilden alleen nog maar met veel natuur te maken hebben. Goh wat een overpeinzingen op de vroege morgen en dat allemaal nav de dood van DB! Toch nog iets waarom ik kennelijk over die goeie oude tijd nadenk. Een aantal maanden geleden heb ik al eens gezegd mij zorgen te maken en regelmatig wakker te liggen over de veranderende wereld, en ik heb wel gelijk gekregen. De schandalige situaties in de steden in Europa laten mij echt huiveren over de toekomst. Bang als ik ben om langzamerhand terug te duikelen in middeleeuwse intolerante toestanden, waar o.a. honden onrein zijn.  Arm arm Zweden . . . de rekening gepresenteerd krijgen voor hun jarenlange links correct politieke houding . . . Duitsland, dat politiek zo stabiele welvarende land, ook in disorde . . . Zo dit was de politieke beschouwing vandaag vanuit Swifterbant en uw reporter is Yvonne Zwart. MWAHHHHHHH Hier nog even een plaatje van ons, in de Duitsland periode waar wij ook nog in een Landrover reden . . . ---------- Maandagmorgen 11 januari. Ik moet mij even concentreren op mijn krabbel en dat is moeilijk momenteel want Dick zit tegelijk de krant voor te lezen op zijn mobiel. En dat alles ook in het Engels, want het is de Zweedse krant. Snappen jullie het nog? Hij is geabonneerd op die krant en vraag ik mij wel eens af waar hij níet in geïnteresseerd is . . . Goed, vanmorgen kwam ik hém weer tegen, de ouwe gek. Ik weet nu zeker dat ie niet spoort want voor het eerst zei hij mij, al murmelend gedag. Voor mij het bewijs dat mijn gedachten over hem wel kloppen en tevens dat ik hem geen klap voor z'n bek ga verkopen want hij kan er niets aan doen . . .  Ach en net toen ik thuis kwam, al babbelend zette Dick per ongeluk de etensbak van Emma weer op de plek van Noor en, nee zij ging niet eten en weer keek zij niet eens naar die bak die naast haar stond! Zij voelt kennelijk nog steeds de aanwezigheid van mamma Noor naast haar! Net hoor ik van het wandelende nieuwsblad dat David Bowie is overleden, een relikwie uit onze jeugd. ---------- Zondagmorgen 10 januari. Rustig dagje gisteren? Nou het was om voor dat ik het mij realiseerde en de badkamer staat nog steeds te schreeuwen. Ik moest echt lachen om de postcodeloterij reacties hoor! We kunnen het samen rustig bekennen, allemaal ietwat gefrustreerd dat die grote prijs alweer niet op ons lot gevallen is, en ook dat wij allemaal mee doen omdat wij veel te bang zijn dat de buren wel een prijs winnen en wij niet . . . het zal je ook maar overkomen! Ha Corrie, Henk en Daisy, wat leuk dat jullie mij nog altijd volgen en oeiiii wat zaten jullie dicht bij de grote prijs! En inderdaad Joke, wij hadden echt geluk, wij hadden een koektrommel en is het dus gewoon zo dat niet iedereen die gewonnen had! Evert en Tineke, geen koektrommel, geen campertje . . . maar ook geen  stumperds hoor! Nu ben ik ook benieuwd of Cilia, die vandaag uit Frankrijk komt, nog een prijsje heeft wat zij bij thuiskomst gaat ontdekken . . . Zij heeft slecht internet in haar Franse stulp en weet het nog niet. Linda bedankt voor je uitleg over FB! Gisteravond weer heerlijk genoten van De Mol en ik vind het wel erg knap, hoe bedenken ze toch al die opdrachten, wat heb je dan een creatieve geest! Kijk, daar zou ik ook wel eens bij willen zitten, het groepje mensen wat het allemaal zit te bekokstoven! Ik verdenk nog steeds Marjolein hoor! Zeguhhhhh hebben jullie het al gehoord . . . misschien eind van de week . . . ---------- Zaterdagmorgen 9 januari, half 11 en volledig rust in de tent, niet dat Dick normaal zo lawaaïg is maar het is gewoon het idee. Hij is vanmorgen al op tijd weggegaan om een museum te bezoeken en om kwart voor 9 kwam Wendy mij en de honden halen voor een wandeling. Alles nu weer klaar en ik zit te tikken met een bakkie koffie en een stuk heerlijke advocaatcake, heb ik gisteren gebakken. Vandaag dus een lekker daggie alleen thuis, dat gebeurt niet zo heel vaak en geniet ik daar dus echt van. Wat ik ga doen? Nou geen idee, misschien wel helemaal niets, hoewel de badkamer smeekt om een veeg. Wat wel erg verheugend is dat mijn Incredimail het weer doet! Goede hulp gehad van het helpcenter. Inderdaad was W10 dus echt de schuldige hier aan en een update van dat cluppie heeft er voor gezorgd dat ik het weer terug heb, inclusief al mijn e mailadressen! Nu heb ik zin om weer een hele rits nieuwe 'postpapiertjes' te maken, maar ook dat kost veel tijd. Maar goed, een hele dag strekt zich voor mij uit . . . best betrekkelijk natuurlijk want de gewone dingen moet je toch doen en vanmiddag om 3 uur komt Wendy mij weer halen voor een hondenwandeling. Ik heb ook alweer een fotobladzijde gemaakt en geupload en ik tik hier wel even de link:  LINKKKKKKK Nouuuu Cilia ik ben ook benieuwd of jij voor de geweldige koekjesprijs in aanmerking bent gekomen, het is wel een gelukkie hoor als dit lot je treft! ---------- Vrijdagmorgen 8 januari. Vanmorgen minder koud maar wel een prachtige zonsopgang! Mijn telefoontje mee om eventueel een foto te kunnen maken. Net toen ik aan de kant van het fietspad stond om te genieten van Emma en Roos die op jacht waren in de bosjes en ik Muisje kort aan de de rollijn had, zag ik die ouwe gek aankomen, op z'n veel te grote elektrieke fiets, met een bloedvaart. Nauwlettend hield ik mijn jagertjes in het oog zodat zij niet voor die mafketel zijn fiets konden springen en gelukkig gebeurde dat ook niet. Ik stond helemaal op het randje en tot mijn grote verbazing reed die gek gewoon met een klap tegen mij aan! Wat is dit nou toch met die man? Ik riep hem nog wat na, in gewoon gebruikelijk Nederlands maar niet zo heel netjes, dat stadium ben ik al voorbij . . . Hij reageert niet en stuift gewoon door! Wat neemt die malloot toch een groot risico om te vallen of een klap op z'n bek te krijgen . . . Van mij mag ie dood, sorry familie. Ik moet er toch niet aan denken dat ie een keer écht valt, dan moet ik nog eerste hulp verlenen aan die griezel! Straks nog mijn postcodeloterijprijs ophalen . . . een trommeltje verkadekoekjes . . . ach ja, alweer, wie het kleine niet eert  enz enz ---------- Donderdagmorgen 7 januari. Het was heerlijk gisteren, zo'n koud dagje, lekker onze pelletkachel aan, hondjes op schoot en een Wallandertje op de tv, wat wil een mens nou nog meer hè! Jaha dát weet ik wel hoor . . . Maar goed, we konden dit wel waarderen. Nog steeds vinden we wel dat wij nog weinig honden hebben maar nu wel schootjes en voetenbankjes genoeg. Emma heeft zich inmiddels weer goed gesetteld en is buiten ook weer blij en ja, dan zijn wij ook weer blij hè, zo werkt dat nou eenmaal. Precies zoals vroeger toen onze kinderen nog klein waren, zij blij, wij blij. En eigenlijk blijft dat gevoel tov je kinderen, al zijn zij volwassen en hebben eigen gezinnen. Als je eenmaal kinderen hebt kom je dus ook nooit meer van dat gevoel af. Net las ik een opbeurend berichtje in de krant . . . na het weekend lijkt de kou terug te komen . . . Nou moet je die weerlui nooit op hun woord geloven en voor het echte beeld maar gewoon naar buiten kijken maar toch . . . Laatst zei ik iets over wandelen in de eerste sneeuw desnoods midden in de nacht, nou Dick gaat toch echt met mij mee hoor, zei hij uit zichzelf! O ja, ik zeg het nog maar een keer, ik ben écht ál mijn e mailadressen kwijt, ik hoop op tijdelijk maar heb er niet zo'n goed gevoel over. ---------- Woensdagmorgen 6 januari. Vanmorgen was ik met een kruimeltje winter al blij, lekker koud met de wandeling en de hondjes hadden bevroren franjes en Muisje had een ijssnor! Het is natuurlijk helemaal niets vergeleken bij . . . maar ja wie het kleine niet eert hè. Wat mij wel opvalt is dat de firma NL al totaal in paniek is met een paar dagen winterse temperaturen! Lachuh, geen bussen vanmorgen dus Charlotte ging niet naar school (gaat normaal gesproken altijd met de fiets) en is met mij mee gegaan met de honden wandelen. Is de bevolking nou zo slap geworden en kunnen we (tel mezelf niet mee hoor) nergens meer tegen? Uiteraaard moet je verschrikkelijk opletten met ijzel maar toch. En dan mijn triggervinger, in normaal NL heet dat een peesontsteking en ik heb er een injectie in gehad, niet echt pijnloos. Het moet binnen een paar dagen minder zijn en over twee weken moet het echt over zijn en anders weer zo'n lief prikje. We zien wel. Gisteren in minder dan een dag een mooi en interessant boek gelezen van Noor Stevens met de titel 'kus kus bezness'. Gaat over een relatie tussen een Nederlands meisje en een Egyptenaar, jawel dit soort verbintenissen zijn ook (meestal dus) gedoemd te mislukken. Nu houdt een boek van Esther Verhoef mij in de greep. ---------- Dinsdagmorgen 5 januari. Dit jaar bestaat deze website al 15 jaar! E nu al 10 jaar houd ik een dagboekje bij, er missen wat stukken want dan staan die delen in mijn reissite. Het dagboekje is begonnen toen wij in 2006 lange tijd naar Zweden gingen en vriendin Marijke graag wilde weten wat wij daar allemaal deden en voorstelde om een dagboekje te maken voor familie en vrienden over de reis . Ik vond dat een leuk idee. Bij thuiskomst ging een groepje mensen dat missen en ben ik op deze site verder gegaan met nu een fanclubje van ongeveer 60 lezers per dag! In het begin, de site was opgezet door mijn zwager, in mijn ogen een échte computerman. Ik mailde, zelfs dát moest ik toen ook nog leren, hem de foto's en teksten door en moest dan daarna constateren dat hij er taalfoutjes in gemaakt had waar ik heel moeilijk tegen kan, een tikfoutje allá maar een échte taalfout, daar heb ik nog steeds moeite mee. Maar eerlijk is eerlijk, ik betrap mezelf en anders een kritische lezer in mijn omgeving, er ook wel eens op hoor. Al na een paar maanden wilde ik het zelf ook leren en via de telefoon begeleidde mijn zwager mij. Nog wat later ben ik een cursus gaan volgen en toen kreeg het mij echt te pakken en kwam het beeldbewerkingsprogramma Paint Shop Pro in zicht en was de beer los. Nog veel later kwam Photoshop in beeld, een duur programma, te duur om zelf te kopen maar waar ik op geabonneerd ben 'in the cloud'. Deze site wordt nog helemaal op de 'ouderwetse' manier gemaakt, dwz dat ik alles zelf maak en upload. Geen kant en klare templates voor mij, wat de tegenwoordige websites wel veel eenvoudiger maakt. Daarom heb ik ook de domeinnaam 'gordonsetters', die was toen zelfs nog vrij! Kortom, ook voor mij zijn de 'krabbels' onmisbaar geworden en vraag ik mij af of ik straks in Huize Avondrust nog steeds door tik . . . nou mijn hartje hopelijk gewoon wel maar of de reumatische vingertjes het dan nog doen moeten we afwachten! Maar gelukkig duurt dat nog héél lang, hoop ik ook natuurlijk! Voorlopig moet ik straks wel even naar de dokter voor mijn 'triggervinger'. . . Hoe vinden jullie het nieuwe winterjasje? Ach er gaat elke keer weer wat veranderen hoor, dat heb je met addicts! ---------- Maandagmorgen 4 januari. Toen kreeg ik gisteren een schitterende foto van Jan en Simonne met de camper in de Sahara, bij een temperatuur van 27 graden, daar waar diep verborgen onder het zand ook nog voetstapjes van ons en onze viervoetertjes liggen. Toen werd ik vanmorgen de gebruikelijke tijd wakker, tijd om op te staan en was het nog donker. Toen kwam ik in de badkamer waar op het schuine raam de regendruppels vielen. Toen dacht ik . . . en droomde even weg  hoewel ik net uit bed was . . . Waar verlangde ik nou toch naar momenteel, één keer raden . . . Jawel dé Scandinavische winter met krakende sneeuw onder je schoenen, bijna bevroren vocht in je neus, strakblauwe hemel, en de nachten midden in de natuur zo donker en vol met een enorme hoeveelheid sterren, wandelen met de meiden, midden in de nacht, terug komen bij je campertje, een beker warme chocomel en als kers op de taart, een uurtje Noorderlicht . . . OMG kom op Yvonne, word wakker! Ah gossie lieve Cilia, wat heb ik jou hard laten ontwaken op die mooie morgen in het Franse paradijsje, so sorry . . . Maar vanmorgen heb je mij wel weer laten lachen en kwam ik ook weer tot de werkelijkheid! ---------- Zondagmorgen 3 januari. Gisteravond ook 'De Mol' gekeken, heerlijk programma! Wij hebben al een molideetje maar het zal wel nergens op slaan. Dan nog iets. Problemen met de nieuwe krabbels van 2016? Ik heb de oude krabbels nog even laten staan en ik hoop dat jullie begrijpen wat de bedoeling is. Als je mijn site op de gewone manier opent, dus intikken in je browser kom je net als anders, op de Indexpagina en via het menu links kom je op de nieuwste krabbels. Stel je dat mijn site bij je favorieten hebt staan, en ik merk dat dat vaak zo is, dan zal hij openen op de oude krabbels, klik vanaf daar dan door naar de nieuwe krabbels en zet hem dan weer bij je favorieten. Heel belangrijk is het om je browserbalk te verversen! Djieeeee de vorige keren ging het veel makkelijker, ik snap het eigenlijk zelf ook niet zo goed. maar ik doe mijn best. Achter de digischermen ben ik hard aan het werk om diverse bladzijden te veranderen, er heeft namelijk een verandering in ons hondenbestand plaats gevonden, dit voor diegene die het nog niet wisten ahum . . . en sodeju, dát gaat bij mij echt niet zonder de nodige emoties. Nieuwe foto's plaatsen zonder onze Noor, haar naam deleten van de startpagina . . . Pff nog wat. Ik kan mijn normale e mailprogramma nog niet gebruiken en kan dus bij geen enkel e mailadres, wel kan ik alles ontvangen via mijn provider, en mails beantwoorden kan ik wel. ---------- Zaterdagmorgen 2 januari. GVD NEE niet de postcodeloterij gewonnen en NEE Cilia, jij ook (lekker) niet . . .  Nou een leuk begin van het nieuwe jaar, ik had toch écht het gevoel dat we hem gingen winnen, wat zeg ik, dácht, nee ik wist het eigenlijk gewoon zeker . . . Ik hoor net van Dick dat het naar die steenkolengravers gegaan is.  Ach en ik had hem nog wel met liefde gedeeld met Cilia en nog een aantal mensen . . . Goed, ik ga mijn stemming er niet door laten verpesten, ook niet door het kapot gaan van de scharnier van de autodeur vanmorgen, juist toen ik nog helemaal naar huis moest rijden. Ik kon de deur niet meer dicht doen want dat afgebroken ding zat er tussen en heb met een hondenriem er aan, en die weer vast gebonden aan de autogordel, met één hand naar huis gereden, niet leuk. Ook laat ik mijn stemming niet verknallen terwijl ik Muisje weer eens kwijt was, die heb ik immers al weer terug en ook niet door dat ik maar eens de vuurwerktroep van mijn nieuwe overburen heb opgeruimd. Mijn stemming blijft ook opperbest, zelfs nu mijn e mailpraogramma Incredimail mij gezegd heeft dat dit probleem inderdaad komt door de update van W10 en zij er hard aan werken om dit te verhelpen. Wel grappig dat er vandaag in de krant staat hoe goed én gezond het is om een dagboek bij te houden, ik heb het nog niet gelezen, dat ga ik straks doen. ---------- Vrijdagmorgen 1 januari. Gezond nieuwjaar! Zo, en nu gaan  weer weer lekker gewoon doen, ik vind het altijd een rustig idee, alle heisa weer achter de rug. Het geknal vannacht was enorm maar voor het eerst heb ik eens boven uit het raam gekeken en ja toch wel, best heel mooi, maar die knallen waar is dat nou toch voor nodig? Om tien uur gisteravond, honden in de auto en naar de buitenwegen gereden en hebben ze daar rustig kunnen uitlaten, natuurlijk hoorde je ook daar het geluid, maar godzijdank hebben onze meiden daar helemaal niets van! En omdat wij zagen dat zij wel wat op die felle lichtflitsen reageerden hebben we alle gordijnen dicht gedaan, ook weer opgelost! En ja de oliebollen en appelflappen waren goed gelukt en zijn allemaal op! Herman Finkers kon mij niet zo boeien, hoewel er, toen hij een beetje op dreef kwam, wel wat aardige dingen tussen zaten. En omdat het geknal na 12 uur heftig was zijn wij gaan kijken naar die engerds van die van de beruchte motorclub Satudarah. Dit deden we voor onze hondenkinderen, zodat zij nog gewoon gezellig bij ons konden liggen en het geknal gefilterd werd. Dit krabbeltje komt vandaag op een nieuwe bladzijde, ja natuurlijk krabbels 2016. O ja, mocht ik niet reageren op mails, ik heb grote problemen met mijn e mailproramma, wat ik al 12 jaar gebruik, maar sinds de invoering van het schattige W10  schijnt hij nu helemaal te stoppen met het ontvangen van mails en moet ik ze ophalen bij de provider, lekker fijn begin van het nieuwe jaar. ----------